မိခင်မေတ္တာ

မာတိကာ (Table of Contents)
အခန်း - ၁။ မိုက်သောသား  

အခန်း - ၂။ ဘာသာတရားကြည်ညိုသောမာလိန်မှူးတစ်ဦး၏ဆုတောင်းပြည့်ခြင်း 

အခန်း - ၃။ အိမ်မှသတင်းဆိုးရရှိခြင်း
အခန်း - ၄။ သုခလမ်းသို့
အခန်း - ၅။ သာသနာ့ဝန်ထမ်းကောင်း
အခန်း - ၆။ ကသိကအောက်ဖြစ်ရသောမာလိန်မှူး
အခန်း - ၇။ ကသိကအောက်ဖြစ်ရသော ဓမ္မဆရာ
အခန်း - ၈။ အယူအဆကွဲလွဲခြင်းနှင့်ရှုပ်ထွေးခြင်း 
အခန်း - ၉။ မရီဒယန်လမ်းကြောင်း
အခန်း - ၁၀။ ထူးဆန်းသောဓမ္မဆရာ၏မိန့်ခွန်း
အခန်း - ၁၁။ စိတ်ဝင်စားသောမေးခွန်းရှင်များ
အခန်း - ၁၂။ ဥပုသ်နေ့၌ ရေနှစ်သူကိုကယ်ဆယ်ခြင်း
အခန်း - ၁၃။ လမ်းခရီးတွင် ဘုရားသခင်ကိုတွေ့ရှိခြင်း
အခန်း - ၁၄။ ပုရောဖက်အနာဂတ္တိကျမ်းမှအလင်းတရား 
အခန်း - ၁၅။ အရေးကြီးသောရွေးချယ်မှု
အခန်း - ၁၆။ မှတ်သားထားသောကျမ်းစာ၏အကျိုးကျေးဇူး


အခန်း - ၁

အခန်း ၁

မိုက်သောသား

 

“အဲဒီအကြောင်းတွေ နောက်ထပ် မပြောပါနှင့်။ ဘယ်တော့မှ မပြောပါနှင့်တော့။ ကျွန်တော်ဒီအယူဝါဒအကြောင်းတွေ ကြားနေရတာ နားခါးလာပြီ။ နောက်ထပ်လည်းမကြားရပါစေနှင့်တော့။ မေမေတို့သာ ကိုယ့်စိတ်ကြိုက် ကိုယ်လုပ်ကြပါ။ ဒါပေမယ့် အိမ်မှာ ဒီလောက်တောင် ကျွန်တော့်အဖို့ နားပူနားဆာဖြစ်အောင် လုပ်နေတာကိုတော့ ရပ်တန်းက ရပ်ပါဆိုတာ ကျွန်တော်အထူးပဲတောင်းပန်ပါရစေ။”

“ဒါပေမယ့် မေမေ့သား၊ မင်းဖခင်ကြီးကိုသတိရပါ။ သူသေကာနီး မှာ မင်းအတွက် မပျက်မကွက် ပြုလုပ်ပေးဖို့ မှာတမ်းကလေးတစ်ခု ထား ရစ်ခဲ့တယ်။ သူ့ရဲနောက်ဆုံးဆုတောင်းချက်ထဲမှာ မင်းအတွက် ဘယ်လို ထည့်သွင်းဆုတောင်းလိုက်တယ်ဆိုတာလေးကိုတော့ မင်းကို ပြောပါရ စေ။ မေမေ့ကို သူ့အိပ်ရာဘေးမှာခေါ်ပြီး ဆို့နေတဲ့လေသံနှင့်...။”

မေမေက ကျွန်တော်အလကားပြောနေတယ် မှတ်တယ်ထင် တယ်။ ဒါကြောင့် ဆက်ပြီးတော့သာ ပြောနေ။ ကျွန်တော်အပြီးသတ် ပြောလိုက်မယ်။ဒီနေ့ကစပြီးနောက်ဥပုသ်တစ်ပတ်လောက်မှာကျွန်တော် ပင်လယ်ခရီးထွက်ရပါ့မယ်။ မေမေနှင့်နေရတဲ့ ရက်အနည်းငယ်လေး အတောအတွင်းမှာ ကျွန်တော် စိတ်ချမ်းသာ ကိုယ်ချမ်းသာနှင့်နေစမ်းပါ ရစေ။ အဲဒီလိုနေခွင့်ပြုရင် ကျွန်တော်ကျေးဇူးတင်ပါ့မယ်။”

 

ကြီးမားလှသောမိခင်မေတ္တာ

မစ္စစ်ဝီလ်ဆင်သည် ဉာဏ်ပညာအမြော်အမြင်ကြီးခြင်း၊ အကင်း ပါးခြင်းတည်းဟူသော ဂုဏ်ပုဒ်များနှင့်ပြည့်ဝသောမိခင်ကြီးဖြစ်ပေသည်။

ခင်ပွန်းသည်သေဆုံးပြီးနောက် တစ်ဆယ့်ငါးနှစ်တိုင်တိုင် ဆင်းရဲနွမ်းပါး ခြင်းအတိဒုက္ခကို တစ်ကိုယ်တည်း ရင်ဆိုင်တွန်းလှန်နေရသည်နှင့်အမျှ၊ မိမိသားကလေးဟဲရာလ်(ဒ)အား မိမိနေထိုင်သည့်မြို့ကြီး၏ မကောင်းမှု ပယောဂအမျိုးမျိုးမှ ကင်းဝေးအောင် ကာကွယ်စောင့်ထိန်းခဲ့လေသည်။ သားကလေးအတွက်နေ့ရောညဉ့်ပါဆိုသကဲ့သို့ မပြတ်မလတ်ဆုတောင်းလျက်ရှိလေသည်။

သားကလေးစွပ်စွဲပြောဆိုချက်အရ၊ မိခင်ကြီးသည် စကားများ လွန်းသည်ဟု ထင်မြင်ယူဆဖွယ်ရာရှိသော်လည်း အမှန်မှာထိုအတိုင်း မဟုတ်ပေ။ “မကောင်းမြစ်တာ၊ ကောင်းရာညွှန်လတ်၊ အတတ်သင်စေ၊ ပေးဝေနှီးရင်း၊ ထိမ်းမြားခြင်းလျှင်၊ ဝတ်ငါးအင်၊ ဖခင်မယ်တို့တာ” ဆို သည့် မိဘဝတ္တရားအတိုင်း မိခင်ကြီးသည် သားငယ်အား အုပ်အုပ်ထိန်း ထိန်းပြုလျက် မိမိစီမံချက်များအတိုင်း တစ်သွေမတိမ်း လိုက်နာဖို့ကို လည်း တိုက်တွန်းခဲ့လေသည်။ ဟဲရာလ်(ဒ)သည် အချိန်အရွယ်ရောက် လူလားမြောက်လာ၍ ယောက်ျားတို့၏ တာဝန်ကို ယောက်ျားကောင်းပီပီ လွတ်လပ်စွာထမ်းဆောင်ရမည့် ယခုလိုအချိန်တွင် မိခင်ကြီးမှာ စကား ပြော အထူးနည်းပါးလျက်ရှိနေပေသည်။

သူ၏ ဖခင်သေဆုံးချိန်တွင် ဟဲရာလ်(ဒ)သည် အသက်ရှစ်နှစ် အရွယ်မျှသာ ရှိသေးသည်။ သူမွေးစကပင်လျှင် မိဘနှစ်ပါးက သူ့ကို ဘုရားသခင်ထံ ဆက်ကပ်အပ်နှံထားကြလေသည်။ သူသည် ငယ်ရွယ် ချိန်တွင် ကျမ်းစာများကို လေ့လာ၍ ကြီးပြင်းလာသောအခါ လောကီ အလုပ်အကိုင်များနှင့် ပရိယေသနဝမ်းစာမရှာဘဲ သူ့ကိုချစ်၍ သူ့အား အပြစ်နွံထဲမှအသက်တော်ကိုစွန့်လျက် ကယ်တင်တော်မူပြီးလျှင် တစ်နေ့ သောအခါ သူ့အား ယုံကြည်သောတပည့်တော်အပေါင်းတို့ကို မိမိထံသို့ သိမ်းဆည်းရန် ဘုန်းတန်ခိုးနှင့် ကြွလာတော်မူမည့် ကိုယ်တော်၏ တရား ရေအေးအမြိုက်ဆေးကို လူတို့အား တိုက်ကျွေးရသည့် ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သော ဓမ္မဆရာ၏အလုပ်ကို အသက်ထက်ဆုံးထမ်းရွက်စေရန်မှာ သူ့မိဘများ ၏တစ်ခုတည်းသော ရည်ရွယ်ချက်ဖြစ်ပေသည်။ မိဘတို့၏ မျှော်မှန်း ချက်သည် “မင်္ဂလာရှိသောမျှော်မှန်းချက်” ဖြစ်၍ သူတို့၏ သားကလေး ၌လည်း မိဘတို့၏ မျှော်မှန်းချက်ကို အကောင်အထည်ဖေါ်စေနိုင်မည့် အရည်အချင်းများလည်း ရှိပေသည်။ ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ရုပ်ရည်ချော၍ ငယ်စဉ်တောင်ကျေးကလေးဘဝမှပင် ဘာသာရေးဘက်ကို ကိုင်းရှိုင်း သည့်လက္ခဏာများပြသပေသည်။

တစ်နေ့သောအခါ ထူးဆန်းသော ပြောင်းလဲမှုပေါ်ပေါက်လာလေ သည်။ ဟဲရာလ်(ဒ)၏ ဖခင်သည် အသက်ကိုပင် အန္တရာယ်ပြုနိုင်သည့် ရောဂါဖြင့်နာဖျားလျက်ရှိ၏။ ထိုကဲ့သို့ လပေါင်းများစွာ လဲလျောင်းနေ သည်တွင် သားကလေးပညာသင်ကြားရေးအတွက် မိမိကုတ်ကုတ်ကတ် ကတ် စုဆောင်းလာခဲ့သော ငွေများဖြင့် ဆက်တိုက် တိုးမြင့်လျက်ရှိသော ကုန်ကျစရိတ်များအတွက် ပေးဆပ်နေရလေရာ နောက်ဆုံးတွင် ထိုငွေ များအားလုံး ကုန်ခန်းသွားလေတော့သည်။ ဤလောကမှ ထွက်ခွာသွားရ မည့်အချိန်နီးကပ်လာသည်ကိုသိမြင်သောအခါ ဇနီးသည်နှင့် သားငယ်ကို အိပ်ရာ ဘေးသို့ခေါ်ယူလျက် ယခင်ကသူတို့ကိုယ်ကို ဘုရားသခင်လက် သို့ ဆက်ကပ်အပ်နှံထားခဲ့သည်ကို သတိရလျက် ကိုယ်တော်၏ အလို တော်နှင့်ညီလျော်လျှင် ဟဲရာလ်(ဒ)ကို သူတို့ကြံရွယ်ထားသည့်အတိုင်း ခရစ်တော်၏ ဓမ္မကထိကတစ်ယောက် ဖြစ်မြောက်လာရန် ပြုပြင်ပေး တော်မူဖို့ ထာဝရဘုရားသခင်ထံ သုံးယောက်သား ဆုတောင်းကြလေ သည်။

“ဘုရားသခင်သည် နားညောင်းတော်မူသလော၊” “ကိုယ်တော် သည်တောင်းသောဆုများကို ပြည့်စေတော်မူသလော။” ဤမေးခွန်းများ ကိုမစ္စစ်ဝီလ်ဆင်သည် လွန်ခဲ့သော နှစ်နှစ်အချိန်လောက်မှစ၍ မေးမြန်း လာခဲ့လေသည်။ အကြောင်းဆိုသော် သူမသည် သားငယ်အတွက် အမျိုး မျိုးဆုတောင်းခဲ့ပေပြီ။ မျက်ရည်များလည်း တဖြိုင်ဖြိုင်ကျဆင်းခဲ့ရပြီ။ အမျိုးမျိုးသောကြိုးပမ်းမှုများကိုလည်း ပြုခဲ့ပေပြီ။ သို့သော်ငြားလည်း လောကီပယောဂနှင့်လွှမ်းမိုးမှုများသည် သူမ၏သားငယ်အား ဖြည်းဖြည်း နှင့်မှန်မှန်ပင် ဘာသာတရားမှကင်းကွာစေ၍ နောက်ဆုံး၌ ဘာသာတရား ရေးများကိုပင်ပစ်ပယ်လိုသည့်ဆန္ဒကို တစ်နေ့တခြားပြသလာလေသည်။

 

ရာဇဝတ်ကောင်နှင့်ဝရမ်းပြေးဘဝ

ဤပုံဝတ္ထုစတင်ဖြစ်ပေါ်လာသောအချိန်တွင် ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ယစ်ထုပ်ကြီး၊ ဖဲသမား၊ သူခိုးဟူ၍ သုံးမည်ရ လူဆိုးကြီးဖြစ်လာခဲ့ပေ သည်။ ဘာသာတရားရိုသေမှုကင်းမဲ့ခြင်း၊ နှုတ်ကြမ်းခြင်း၊ သေသောက် ကြူးခြင်း၊ ရာဇဝတ်မှုကျူးလွန်ခြင်းတည်းဟူသော မကောင်းမှုဒုစရိုက် များကိုလိုက်စားမှုကြောင့် နံမည်ကြီးလာသည့်အဆုံး၌ မိုက်တွင်းနက်ခဲ့ သော သူ့ဘေးတော်တစ်ယောက်၏ ခြေရာအားနင်းမည့်လက္ခဏာများကို ဟဲရာလ်(ဒ)၌ တွေ့မြင်ရလေသည်။ ဒုစရိုက်ပြုလုပ်သော သူတို့၏အမျိုး အစဉ်အဆက်၊ တတိယအဆက်၊ စတုတ္ထအဆက်တိုင်အောင် အဘတို့၏ အပြစ်ကို သားတို့၌ဆပ်ပေးစီရင်တော်မူသည်ဟူသော ကျမ်းစကား သည် ဟဲရာလ်(ဒ)၏ လောလောဆယ်ဘဝ၌ ပြည့်စုံနေသည်ကို စဉ်းစားတွေး တောမိသော မစ္စစ်ဝီလ်ဆင်မှာ စိတ်အားလျော့သည်သာမက ရင်ကျိုးလု မတတ် ဖြစ်နေရှာ၏။

အိမ်နှင့်မဝေးလှသောနေရာ၌ မကြာမီက ဖြစ်ပျက်ခဲ့သောရာဇ ဝတ်မှုအတွက် ဟဲရာလ်(ဒ)အပေါ်တွင် သင်္ကာမကင်းဖြစ်နေမှုကြောင့် သားအားတစ်ဖန်မိခင်က စကားပြောရပြန်လေသည်။ သားသည် ဤအမှု ၌ပါဝင်နေသည်ကို ယုံမှားသံသယမရှိသောမိခင်မှာ ထိုစကားကို အောင့် အည်းချုပ်တည်းထားရန်မတတ်နိုင်တော့ပေ။ ထိုကြောင့် “မပြောမပြီး၊ မတီးမမြည်” ဆိုသကဲ့သို့ ပြောရလေတော့သည်။ ထိုကဲ့သို့ပြောကာမှ ပိုမို စိတ်ညစ်ရမည့်အဖြစ်အပျက်တွေ့ကြုံရလေတော့သည်။သူတော်ကောင်း တစ်ယောက်ဖြစ်လာဖို့ကိစ္စကို သူ့အားနောင်ဘယ်အခါမျှ ထပ်မံမပြော ဆိုရန် သားက မိခင်အားပြောလေသည်။ ထိုသို့ထပ်မံပြောဆိုရန်လည်း မိခင်တွင် အခွင့်အလမ်းများစွာ ရှိမည်မဟုတ်ပေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆို သော် ဟဲရာလ်(ဒ)ကမဝေးတော့သည့် အနာဂတ်ကာလတွင် သူသည် ပင်လယ်ခရီးထွက်ရန် ကြံရွယ်ထားကြောင်းကို ပြောပြီးဖြစ်၏။ ပင်လယ် ခရီးကို ယိုးမယ်ဖွဲ့၍ပြောသော်လည်း အမှန်မှာသူသည် ဥပဒေစက်ကွင်းမှ ရှောင်တိမ်းခြင်းမျှသာ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်ပေမည်။

“ဪမေမေ့သား၊ မေမေ့သား။ သားလေးဟာ စိတ်ထားမြင့် မြတ်ပြီး ဘာသာတရားကိုင်းရှိုင်းတဲ့ လူကလေးဖြစ်လာဖို့ မေမေအကြိမ် ကြိမ်အခါခါဆုတောင်းခဲ့ပါတယ်။ သာသနာ့ဝန်ထမ်းတစ်ယောက်အဖြစ် ရွေးကောက်တော်မူပါလို့လည်း ဘုရားသခင်ထံ ဆုတောင်းမိပါတယ်။ လောကီနှောင်ကြိုးများမှ ကင်းလွတ်ရအောင်လည်း မေမေအစွမ်းရှိသ လောက် ကြိုးပမ်းခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီဆုတောင်းချက်များ၊ ကြိုးပမ်းမှုများ အတိုင်း ပြည့်စုံလာလိမ့်မယ်လို့လည်း မျှော်လင့်ယုံကြည်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အခုမှာတော့ သားလေးဟာ ရာဇဝတ်ကောင်၊ ဘာသာတရား မရှိတဲ့ လူဆိုးလူယုတ်မာ ဖြစ်နေပါပကောလား။ မင်းဟာဒီဘာသာအယူ ဝါဒကို မုန်းတီးတယ်။ မေမေကိုလည်း မင်းရဲ့အဆိုးဆုံးရန်သူတစ်ဦးရယ် လို့ သဘောထားနေပြီ။ ဪ၊ သားလေး၊ ဟဲရာလ်(ဒ)၊ သားရတနာ ကလေး၊ မင်းကိုမေမေစွန့်ပစ်ရတော့မှာလား။”

ခရစ်ယာန်ဘာသာအယူဝါဒက ပေးကမ်းထားသည့် မျှော်လင့် ချက်များ ဖွင့်ပြပြောဆိုခြင်းကို ဟဲရာလ်(ဒ)သည် လက်မခံဘဲ ခေါင်းမာ စွာငြင်းဆန်ပြီးသည်နောက် မိခင် မစ္စစ်ဝီလ်ဆင်သည် ဝမ်းနည်းပက်လက် ဖြစ်ကာ အထက်ပါအတိုင်း မိမိကိုယ်ကိုညည်းညူပြောဆိုနေလေသည်။

 

မိခင်အိပ်မက်

သူ၏မိခင် ဝမ်းနည်းကြေကွဲစွာဖြင့် မျက်ရည်ကျလျက်ရှိစဉ် ဟဲရာလ်(ဒ)သည် အရက်သောက်လျက်နေလေသည်။ သူ့သူငယ်ချင်း အပေါင်းအဖေါ်များနှင့်အလွန်အကြူး မူးရူးပျော်ပါးလျက် မကြာမကြာ သူနှင့်ပတ်သက်၍ မိဘများထားရှိသော မျှော်လင့်ချက်ကို ကျယ်လောင် စွာ ရှုတ်ချပြောဆိုသံကိုလည်း ကြားရလေသည်။ သူသည်အရက်မူးလျက် ပါးစပ်မှလည်း ကြမ်းတမ်းစွာ ရေရွတ်နေ၏။ ထိုတွင်မကဘဲ ဘုရားသခင် ဆိုသောပုဂ္ဂိုလ်ရှိလျှင် သူ့အားလာရောက်ဒဏ်ခတ်ဖို့ ခေါ်ဖိတ်လျက်နေ လေသည်။ ဤအခြေအနေတိုင်အောင် ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ဆိုးသွမ်းလျက် ရှိပေပြီ။

ဘုရားသခင်သည် နားညောင်းတော်မူသလော။ ကိုယ်တော်သည် တောင်းသောဆုများကို ပြည့်စုံစေတော်မူသလော။ မိခင်တစ်ဦး၏ ဆု တောင်းပတ္တနာသံများကိုမကြားဘဲ နေခဲ့ပါသလော။ လွန်ခဲ့သောအချိန်၌ မိဘများ၏ကြိုးပမ်းချက်၊ အနစ်နာခံချက်နှင့် ဘာသာတရားဆည်းကပ်မှု၊ ယုံကြည်ကိုးစားမှုတို့သည် အချည်းနှီးဖြစ်ခဲ့ပြီလော။

သားကိုချစ်ခင်သောမိခင်အတွက် ထိုအချိန်သည် အကယ်အမှန် မှောင်မိုက်အတိ ကျရောက်သော အချိန်ဖြစ်သတည်း။ သားအတွက် ရတက်မအေးရသော ဝန်ထုပ်ကြီးကြောင့် နွမ်းနယ်ပင်ပန်းလျက် အား တက်စရာအကွက်ဆိုလျှင် လုံးဝမတွေ့ရသေးသော မိခင်ကြီးသည် လဲ လျောင်းအိပ်ပျော်သွားလေသည်။

အိပ်ပျော်နေခိုက်၊ အိပ်မက်တစ်ခုကို မြင်မက်လေသည်။ မစ္စစ် ဝီလ်ဆင်သည် ကမ္ဘာသစ်တွင် ရောက်ရှိနေသည်။ ထိုကမ္ဘာသစ်သည် ကျက်သရေမင်္ဂလာအပေါင်းနှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်သောကြောင့် အမင်္ဂလာ အထိမ်းအမှတ်လက္ခဏာဟူ၍ မတွေ့မြင်ရတော့ပေ။ အပြစ်ဒုစရိုက်နှင့် ၎င်း၏ဆိုးကျိုးများကိုလည်း ထိုကမ္ဘာသစ်မှ ထာဝစဉ်ဖယ်ရှင်းပြီး ဖြစ် လေပြီ။ ကယ်တင်ရှင်ဖြစ်သောခရစ်တော်ကို မစ္စစ်ဝီလ်ဆင်သည် ဖူးမြင်ရ ၏။ ခေတ်ကာလအဆက်ဆက်မှ သိမ်းဆည်းကယ်တင်ထားသော မရေ မတွက်နိုင်သော သန့်ရှင်းသူတို့ကိုလည်း တွေ့မြင်ရလေသည်။ ထိုသူတို့ သည် လက်ထဲ၌ သံလွင်ခက်နှင့်စောင်းများကို ကိုင်ထားကြ၏။ ထိုအခြင်း အရာများကို တွေ့မြင်ရပြီးမှ သားလေးအတွက် စိတ်၌ အလိုမပြည့် ရတက်မအေးဖြစ်တော့မည့်ဆဲဆဲ၌ သူမ၏ ဘေးနားတွင် မိမိခင်ပွန်းရပ် နေသည်ကို တွေ့မြင်ရလေသည်။ ခင်ပွန်းသည် ရွှင်ရွှင်လန်းလန်း ပြည့် ပြည့်ဖြိုးဖြိုးရှိလျက် သူမအားစိုက်ကြည့်ကာ “ဟဲရာလ်(ဒ) တစ်ယောက် ဒီမှာရောက်နေပြီလေ” ဟု အားပါးတရပြောလေသည်။

“ဟုတ်ကဲ့၊ ကျွန်တော် ဒီမှာ ရှိပါတယ်ဖေဖေ” ဟူသော နားဝင် ချိုလှသည့်စကားကို သူတို့ချစ်သည်းညှာထံမှ ကြားရကြ၏။ ထိုနောက် ဟဲရာလ်(ဒ)သည် သူ့ရှေ့မှာ ရပ်လျက်နေလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် သူ သည် မင်္ဂလာအပေါင်းနှင့်ပြည့်စုံသောခရစ်တော်၏ ပုံသဏ္ဌာန်နှင့် ထပ်တူ ထပ်မျှဖြစ်သောသဏ္ဌာန်ကို ဆောင်လျက်နေလေသည်။

“ဪ၊ ဟဲရာလ်(ဒ)၊ သားလေးဟဲရာလ်(ဒ) ဘုရားသခင်၏ ဂုဏ် ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းပါတယ်။ ကိုယ်တော်သည် မေမေရဲ့ဆုတောင်း သံကို နားညောင်းတော်မူပြီ။ တောင်းသောဆုကိုလည်း ပြည့်စုံစေလေပြီ။ သားလေးဒီနေရာကိုရောက်လိမ့်မယ်လို့ မေမေမထင်မိဘူး။ ဘုရားသခင် ဟာ သားလေးကိုဘယ်လိုတွေ့ရှိပြီး ဘယ်လိုကယ်ယူတော်မူခဲ့သလဲ။”

 

မိခင်မျဉ်းသားထားသောကျမ်းစာ

“မေမေ၊ ကျွန်တော်ပင်လယ်ခရီးထွက်သွားစဉ်က ကျွန်တော့် ပစ္စည်းများကြားထဲမှာ မေမေဝှက်ထည့်ပေးလိုက်တဲ့ မှတ်သားထားသော ကျမ်းစာကိုမှတ်မိပါသလား။ အဲဒီကျမ်းစာအုပ်ထဲမှာ မေမေရေးသားထား တဲ့ အမှာစကားများနဲ့ မေမေမျဉ်းသားထားသော ကျမ်းချက်များရဲ့ ဆုံးမ စကားတွေဟာ ကျွန်တော်ရဲ့ခိုင်မာလှတဲ့စိတ်နှလုံးကို ပျော့ပျောင်းစေပြီး

ဘုရားသခင်ထံကျွန်တော်ရဲ့ကိုယ်ကို ဆက်ကပ်အပ်နှံတော့မှ ကျွန်တော့် မှာ စိတ္တသုခရရှိပါတော့တယ်။ ဘုရားသခင်သည် ကျွန်တော့်ကို မချီခဲ့ တော်မူပြီ။ ကျွန်တော့်အား မှန်သောလမ်းသို့ ပို့ဆောင်တော်မူပါပြီ။ ကျွန်တော့်ကို သာယာသော ဤရွှေပြည်ရပ်ဌာနီကိုလည်း ပို့ဆောင်တော် မူခဲ့ပါပြီ။”

မစ္စစ်ဝီလ်ဆင်သည် အဘယ်မျှကြာကြာ အိပ်ပျော်သွားသည်ကို မသိပါ။ သို့သော်အိပ်ရာမှ နိုးလာသောအခါ အချိန်သည် ညဉ့်နက်သန်း ခေါင်ကျော်ကျော်ရှိနေပေပြီ။ ထိုအချိန်တွင် သူမ၏ အခန်းဆီသို့ ရှေးရှု၍ လာနေသော ဟဲရာလ်(ဒ)၏ခြေသံကိုကြားသယောင်ယောင်ရှိလေသည်။ သို့ရာတွင် ဤလေးလံ၍ဟုတ်နိုးနိုးထင်ရသော ခြေသံသည် ဤအကြိမ် တွင် အဘယ် ကြောင့်သူမ၌ ရှေးကကဲ့သို့ စိတ်သောကရောက်စေမှုကို မဖန်တီးသနည်း။ သူမ၏အိမ်ထောင်ကို ဖျက်ဆီးလျက်ရှိသော ဤအဖြစ် ဆိုးကြီးကို အဘယ်ကြောင့်ပိုက်ထားနိုင်သနည်း။

မစ္စစ်ဝီလ်ဆင်သည် အိပ်မက်များကို ယုံကြည်သူမဟုတ်ပါ။ ဤ ဘဝင်ကျစရာကောင်းလှသော သူမ၏ မြင်မက်သော ရူပါရုံကိုလည်း ဘုရားသခင်ကပေးသည်ဟူ၍မထင်မှတ်။ သို့ငြားသော်လည်း မေတ္တာ အရင်းခံထား၍ ဆောင်ရွက်အပ်သော လုပ်ငန်းတစ်ခုကိုကား ဤအဖြစ် အပျက်မှတွေ့မြင်သိရှိရ၏။ သူမအတွက် မျှော်လင့်ချက်များသော အခြေ ခံ အကြောင်းတစ်ရပ်ကိုလည်းကောင်း၊ အဘယ်အရာမဆို ဖြစ်နိုင်ရမည် ဟူသော အမြင်မျိုးကိုလည်းကောင်း ရရှိလေသည်။  ရရှိသောအကြံဉာဏ် ကို လက်တွေ့ ကျင့်သုံးရန် အကြံထုတ်လေသည်။

ခြိုးခြိုးခြံခြံနေထိုင်၍ စုဆောင်းခဲ့သော ငွေလေးကို ကိုင်လျက် မြို့ထဲသို့သွားရောက်ကာ ဟဲရာလ်(ဒ)အတွက် ကျမ်းစာတစ်အုပ်ကို မစ္စစ် ဝီဆင်သည် ဝယ်ယူခဲ့လေသည်။ ငွေပြတ်သွားသောအခါ အသုံးပြုဖို့ဟူ၍ ချန်မထားတော့ဘဲ ရှိသမျှသော ငွေလေးနှင့်အကောင်းဆုံး ကျမ်းစာတစ် အုပ်ကိုဝယ်လေသည်။ သား၏အသက်သည် သူမ၏ အသက်ထက် အဖိုး ထိုက်သည်မဟုတ်ပါလော။ ပထမဆုံးကျမ်းဖြစ်သော ကမ္ဘာဦးကျမ်းမှအစ ပြု၍ နောက်ဆုံးကျမ်းဖြစ်သော ဗျာဒိတ်ကျမ်းအထိ ကြား၌ရှိသော ကျမ်း များမှ တစ်နေ့သောအခါတွင် သား၏ စိတ်နှလုံးကို ထိခိုက်ဆွဲဆောင်နိုင် မည့် ကျမ်းပိုဒ်ရှိသမျှကို အထူးဂရုစိုက်ကာ မျဉ်းသားထားလေသည်။ အဘယ်ကျမ်းပိုဒ်များအား မျဉ်းသားထားသည်ကို ဤနေရာတွင် မပြော လိုသေးပေ။ သို့သော် ဉာဏ်အမြော်အမြင်ရှိလျက် သားကိုချစ်၍ သား အတွက် အမြဲမေတ္တာပို့သသော မိခင်သာလျှင် သားအား သောတာပန် တည်စေနိုင်သောတရားကိုပေးနိုင်သည့် ဤလုပ်ငန်းကို ကြံစည်လုပ်ကိုင် နိုင်သည်ဟူသော အချက်ကိုသာ မှတ်ချက်ချရန် တော်လောက်ပေပြီ။

မစ္စစ်ဝီလ်ဆင် မှတ်သားထားသော ကျမ်းပိုဒ်များသည် အခြေခံ အဓိက အချက်ကြီးနှစ်ချက်နှင့်သက်ဆိုင်ပေ၏။ ၎င်းတို့မှာ- သခင်ယေရှု သည် ပြည့်ဝစုံလင်သော ကယ်တင်ရှင်ဖြစ်တော်မူသည်ကို ယုံကြည်ခြင်း နှင့် ကိုယ်တော်၏ ပညတ်တော်ရှိသမျှတို့ကို စောင့်ရှောက်လိုက်နာခြင်း ဖြစ်၏။ ကျမ်းစာထဲ၌ ဖေါ်ပြပါရှိသော တစ်ဦးတည်းသောမေရှိယ (ကယ် တင်ရှင်) ဘုရားသခင်သည် သခင်ယေရှုပင် ဖြစ်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိုယ်တော်သာလျှင် ကမ္ဘာမြေကြီးကို ဖန်ဆင်းတော်မူသော အရှင်ဖြစ် တော်မူသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိုယ်တော်သည် ပုရောဖက်များအားဖြင့် လူတို့အား သတိပေးဆိုဆုံးမသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိုယ်တော်သည် ရှေးဘိုးဘေးတို့နှင့် ပက်ပင်းတွေ့ဆုံလျက် စကားပြောတော်မူသည်ကို လည်းကောင်း၊ သိနာတောင်ပေါ်မှာ ပညတ်တော်ကို ပေးတော်မူသော အရှင်သည် ကိုယ်တော်ပင်ဖြစ်တော်မူသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ကတိထား တော်မူသော ခါနာန်ပြည်သို့ ဣသရေလလူမျိုးကို ပို့ဆောင်တော်မူသော အရှင်သည် ကိုယ်တော်ပင်ဖြစ်တော်မူသည်ကိုလည်းကောင်း၊ အာဒံ၊ ဧနောက်၊ နောဧ၊ အာဗြဟံ၊ မောရှေ၊ ဒါဝိဒ် စသောပုဂ္ဂိုလ်ကြီးများနှင့် ယှဉ်တွဲလမ်းလျှောက်စကားပြောတော်မူသောအရှင်သည် ကိုယ်တော်ပင် ဖြစ်သည်ကိုလည်းကောင်း မစ္စစ်ဝီလ်ဆင်သည် သိရှိပြီးဖြစ်၏။ သခင် ယေရှုသည် “ကမ္ဘာဦးကပင် အသေသတ်ခံသော သိုးသငယ်” ဖြစ်သော ကြောင့် ကရာနီးကုန်းအကြိုခေတ်နှင့် ကရာနီကုန်းအပြီး ခေတ်နှစ်ခုစလုံး တွင် လူအပေါင်းတို့သည် ကိုယ်တော်အားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းသို့ ရောက်ရ ကြ၏။ သူမအတွက်မူ ကျမ်းစာတစ်အုပ်လုံးသည် အပြစ်သားတို့၏ မိတ်ဆွေဖြစ်သော သခင်ယေရှု၏ အတ္ထုပ္ပတ္တိပင်ဖြစ်ချေ၏။

အကယ်၍ ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ကျမ်းစာကို ဖွင့်ကြည့်ခဲ့သော် သူသည် ၎င်းအတ္ထုပ္ပတ္တိ တစ်လျှောက်လုံးတွင် ခရစ်တော်ကိုတွေ့ရှိရသည် သာမက ကိုယ်တော်၏ စကားသံကိုကြားရပြီးလျှင် ကိုယ်တော်၏ မေတ္တာ တော်ကိုလည်းသိရှိရပြီးနောက် ကိုယ်တော်အတွက် ဆောင်ရွက်စရာများ ကို ဆောင်ရွက်ပေးဖို့ မစ္စစ်ဝီလ်ဆင်သည် အလိုရှိပေသည်။ ထိုကြောင့် ပညတ်တော်ဆယ်ပါးက တောင်းဆိုထားသည့်အချက်များကို ပေါ်လွင် အောင် သူမအနေဖြင့် အထူးဂရုစိုက်ပြုလုပ်ပေးရမည်မှာ ဓမ္မတာပင်ဖြစ် ပေသည်။ အကယ်၍ ခရစ်တော်သည် ကိုယ်တော်တိုင် ၎င်းပညတ်တော် များကို မိန့်မြွက်မှာကြားခဲ့ပြီးနောက် ၎င်းတို့ကိုလူ၏ စိတ်နှလုံး၌ ကမ္ဗည်း ထိုးထားစေရန် အသေခံတော်မူခဲ့သည်မှန်လျှင် ၎င်းပညတ်တော်များ သည် လူတို့ကယ်တင်ခြင်းခံစားမှုအတွက် အလွန်အရေးပါအရာရောက် သည် မဟုတ်တုံလော။ ထိုကြောင့် မိမိ၏ သားလေးသည် သခင်ယေရှုထံ မိမိကိုယ်ကို ဆက်ကပ်အပ်နှံဖို့ တိုက်တွန်းရာတွင် ထွက်မြောက်ရာကျမ်း အခန်းကြီး ၂ဝ ကိုအဓိကထား၍ ညွှန်ပြပြောဆိုရလေသည်။

ရေးနေရင်း မျက်စိမှကျဆင်းလာသော မျက်ရည်စက်များဖြင့် စွန်း ထင်းနေသော စာအုပ်၏မျက်နှာဖုံးအတွင်းခံစက္ကူလွတ်တွင် မစ္စစ်ဝီလ် ဆင်သည် အောက်ပါစာကလေးကို ရေးသားထားလေသည်။

“မေမေ့ ချစ်သား”

“မေမေသားကိုချစ်ပါသည်။ သားအပေါ်မှာ မေမေဘယ်တော့မှ မေတ္တာမပျက်ပါ။ ဒါပေမယ့် သားကို အနန္တမေတ္တာနှင့်ချစ်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ် တစ်ပါးရှိပါသေးသည်။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ယေရှုပင်တည်း။ သားသည် ကိုယ်တော်ကို ယခုအခါ မချစ်သေး။ သို့သော်လည်း ကိုယ်တော်သည် အဘယ်မျှကောင်းမြတ်တော်မူသောအရှင်ဖြစ်သည်ကို သားသည် သိမြင် တွေ့ရှိ၍ ကိုယ်တော်ထံသားသည် မိမိကိုယ်ကို အပ်နှံဆက်ကပ်ထားစေ ရန် မေမေဆုတောင်းမေတ္တာပို့သလျက်ရှိပါသည်။ ဤစာအုပ်သည် ကိုယ် တော်ထံမှလည်းဖြစ်၏။ မေမေ့ထံမှလည်းဖြစ်၏။ ကိုယ်တော်၏ မျက်နှာ နှင့် မေမေ့မျက်နှာကို ထောက်ပြီး ၎င်းကို ဖတ်ကြည့်ပါ။ ၎င်းအတွင်း၌ ပါရှိသောကတိတော်များသည် စိတ်ချရပါသည်။ ၎င်းကတိတော်များကို သား၏စိတ်ထဲ၌သိုမှီးထားလျှင် သားအားသန့်ရှင်းစင်ကြယ်ခြင်း၊ ဝိညာဉ် ခွန်အားကြီးထွားခြင်းနှင့်အောင်မြင်ခြင်း အကျိုးကျေးဇူးများကို ပေးပါ လိမ့်မည်။ ထိုနောက် သားသည် မတုပနိုင်သော စိတ်ပျော်ရွှင်မှုကို ရရှိပါ လိမ့်မည်။ သားသည်လည်း သူတစ်ပါးအတွက် ကောင်းကျိုးတစ်ရပ် ဖြစ် လာလိမ့်မည်။ သားအတွက်အသက်ကို စွန့်တော်မူသော သား၏မိတ်ဆွေ ကြီးယေရှုကိုလည်း စိတ်ပျော်ရွှင်မှု ဖြစ်စေလိမ့်မည်။ နောင်မဝေးတော့ သည့်ကာလတွင် သားသည် မေမေ့ကိုတစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် ခွဲခွာမှုကင်းသောအရပ်တွင် တွေ့ရှိရပေလိမ့်မည်။

ချစ်လှစွာဖြင့်

“မေမေ”

ဟဲရာလ်(ဒ)သည် အိမ်မှထွက်ခွာလုချိန်တိုင်အောင် မှတ်သား ထားသောကျမ်းစာသည် မထင်ရှားသောနေရာ၌ မြုပ်လျက်နေ၏။ တစ်နေ့သောအခါ ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ကိစ္စအသေးအဖွဲတစ်ခုကြောင့် အပြင်သို့ သွားနေခိုက်တွင် မိခင်သည် ထိုကျမ်းစာကိုသား၏ သေတ္တာ ထောင့် တစ်ထောင့်၌ ထည့်ထားပေးလိုက်လေသည်။

“သွားတော့မယ်၊ မေမေ။”

မစ္စစ်ဝီလ်ဆင်သည် မကြာသေးမီကပင် နံနက်ဘုရားဝတ်ပြုပြီး ဖြစ်သည်။ စိတ်အားတင်းလျက် “သွားပေတော့၊ သားလေးရေ” ဟု ပြော ရင်း သားလေးအား ယုယစွာ ပိုက်ဖက်ထားလေသည်။ မျက်ရည်များကို မျိုသိပ်၍ပြုံးသောမျက်နှာထားကိုဆောင်လျက်ရှိလေသည်။

ထိုနောက်ခွဲခွာကာနီး၌ မိခင်တို့က တီးတိုးမှာကြားတတ်သော စကားများကို သားအား တီးတိုးမှာကြားသော်လည်း ဟဲရာလ်(ဒ)သည် တစ်ခွန်းမျှပြန်မပြောဘဲ ကတိုက်ကရိုက်နှင့်အိမ်ပေါ်မှ ဆင်းသွားလေ တော့သတည်း။

 

အခန်း - ၂

အခန်း ၂

ဘာသာတရားကြည်ညိုသောမာလိန်မှူးတစ်ဦး၏ဆုတောင်းပြည့်ခြင်း

 

မေလအတွင်းသာယာသောနေ့တစ်နေ့တွင် ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင် ရိုးရိုးသင်္ဘောသားအဖြစ် လိုက်ပါစီးနင်းလာသော “ယိုကိုဟားမား” သင်္ဘောကြီးသည် အမေရိကန်ပြည် ဂိုလ်ဒင်းဂိတ်ခေါ် စံဖရန်စစ္စကိုမြို့မှ သြစတြေးလျပြည်၊ မဲလ်ဘုန်းမြို့သို့ ခုတ်မောင်းလျက်ရှိ၏။ ဟဲရာလ်(ဒ) အတွက် ထိုနေ့သည် စိတ်လေးလံထိုင်းမှိုင်းသောနေ့ဖြစ်၏။ ကြမ်းကြမ်း တမ်းတမ်းနေရထိုင်ရသောဘဝသည် သူ့အတွက် ဝါကြွားဂုဏ်ယူစရာဖြစ် သည်ဟု ယူဆစရာရှိသော်လည်း ဟဲရာလ်(ဒ)၏ အတွင်းစိတ်တွင် မေ့လျော့ဖျောက်ဖျက်ပစ်၍မရနိုင်သော လူငယ်လူရွယ်နှင့်စပ်ဆိုင်သော သံယောဇဉ်သည် ကိန်းအောင်းငြိတွယ်လျက်ရှိနေလေသည်။

သင်္ဘောကြီးသည် မိမိအား မောင်းနှင်သောစက်နှင့်အုပ်ထိန်း သော တက်မတို့၏အလိုသို့ လိုက်လျောနေရသည့်အလား ကမ်းစပ်မှခွာ၍ ပစိဖိတ်သမုဒ္ဒရာဘက်သို့ ဦးတည်ကာ ထွက်လာစဉ် ကမ်းစပ်သည် တဖြည်းဖြည်း မှေးမှိန်ပျောက်ကွယ်စပြုသောအခါ ဟဲရာလ်(ဒ)၏ စိတ် တွင် နှစ်ပေါင်းများစွာ အထက်က တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှပင် စိတ်မကူးမိသော မိခင်အရိပ်အာဝါသ၏ တန်ဖိုးကို တစိုးတစိစိတ်ကူးမိလေသည်။ အဘယ် ကြောင့် ဤစိတ်ကူးမျိုး ပေါ်ပေါက်လာသည်ကို သူကိုယ်တိုင်ပင် အဖြေ ရှာမရသော်လည်း ယခုအချိန်တွင် သူသည် မိခင်နှင့်ဝေးမှန်းမသိ ဝေးလာ လေပြီ။ သူ့စိတ်ကူးတွင် မိခင်သည် ထူးခြားသော အသွင်ကို ဆောင် လျက်ရှိလေသည်။ သူ မိခင်သည် နဂိုအားဖြင့်လှပသော ရုပ်အဆင်း ရှိသောအမျိုးသမီးတစ်ဦးဖြစ်ပေသည်။ အကယ်၍သာ သူသည် သင်္ဘော ဦးကို အပြန်လမ်းသို့လှည့်ပေးနိုင်မည်ဆိုပါက လှည့်ပေး၍သင်္ဘောပေါ်မှ ခုန်ချကာ အိမ်သို့ သုတ်ချီတင်လျက် သွားလိုသောဆန္ဒများပင် သူ့စိတ်၌ ပေါ်ပေါက်လာလေသည်။

အမှန်အားဖြင့် ဤစိတ်ကူးသည် ယာယီမျှသာ ပေါ်ပေါက်လာ သော စိတ်ကူးဖြစ်သော်လည်း မိခင်နှင့်သားအား ချည်နှောင်ထားသော သံယောဇဉ်ကြိုးသည် လုံးဝပြတ်တောက်မသွားသေးကြောင်းကို ပြသ ပေသည်။ ဤသံယောဇဉ်ဖြင့်လည်း ဟဲရာလ်(ဒ)သည် သူ့အား ရစ်ပတ် ထားသည့်ဒုစရိုက်မကောင်းမှုတို့မှ ရုန်းကန်ထွက်စေရန် ဘုရားသခင် သည် ပြုပြင်တော်မူမည်။

စီးဆင်းလာသောမျက်ရည်များကို လျင်မြန်စွာ သုတ်လျက် သူ့ အတွက် မိခင်တောင်းထားသော ဆုများကိုသူ့ စိတ်မှ ဖျောက်ဖျက်ပစ်ရန် ဟဲရာလ်(ဒ)သည် စိတ်ပိုင်းဖြတ်လေသည်။ “ယောက်ျားတစ်ယောက်လုံး လုပ်နေပြီး ကလေးစိတ်သဘောထားတွေ ဖျောက်ဖျက်ပစ်စမ်းပါ ဟဲရာလ်(ဒ)ရယ်” ဟု သူ့ကိုယ်သူဆုံးမပြောဆိုလေသည်။ ထိုစိတ်ပြဌာန်း ချက်သည်လည်း အောင်မြင်တော့မလိုလိုဖြစ်နေ၏။

 

ဟဲရာလ်(ဒ)ကျမ်းစာတွေ့ပြီ

“ယိုကိုဟားမား” သင်္ဘောသားများသည် လူမျိုးစုံဖြစ်၏။ အားလုံး လောက်ပင် သေရည်သေရက်သောက်သောသူ၊ ညစ်ညမ်းသော စကားကို ပြောဆိုသောသူ၊ ဘာသာတရားမဲ့သောသူများဖြစ်ကြ၏။ ထိုလူသိုက်နှင့် ဟဲရာလ်(ဒ)သည် အသွင်တူ၍သာလျှင် အိမ်သူဖြစ်လာခဲ့ပေသည်။

“အလို၊ ဒါကဘာပါလိမ့်” ဟဲရာလ်(ဒ)သည် သူအလိုရှိနေသော အင်္ကျီတစ်ထည်ကို သင်္ဘောသားများ အဝတ်အစားထည့်သော သေတ္တာ ထဲ၌ထည့်ထားသည့် သူ့အဝတ်အစားများတွင် လှန်လှောရှာ၍ ဆွဲထုတ် လိုက်သောအခါ အထုပ်တစ်ထုပ်သည် ကြမ်းပေါ်သို့လွင့်စဉ်ကျလာလေ သည်။

“ငါလည်းဒီအထုပ်တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးပါလား” ဟု ပြောဆိုလျက် အထုပ်ကိုကောက်ယူ၍ ကပျာကယာဖြေကြည့်လေသည်။

“ကျမ်းစာပါကလား။ ငါ့ကိုမိခင်ကြီးက ဒီလိုစာအုပ်မျိုးဖတ်တဲ့ လူမိုက်များ အောက်မေ့နေသလားမသိဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီစာအုပ်ကြည့် ရတာတော်တော်ကောင်းပုံရတယ်။ ဘယ်လောက်များပေးရပါလိမ့်မလဲ။ ဟာ၊ ထူးဆန်းတာလေးကတော့ ငါ့လိုယစ်ထုပ်ကြီး၊ အလစ်သမား တစ်ယောက်ဟာ ကျမ်းစာပိုက်ပြီး သင်္ဘောလိုက်သကိုး။ သင်္ဘောသား တွေကို ငါကပဲဓမ္မကထိကကြီးလုပ်ပြီး တရားရေအေးအမြိုက်ဆေး တိုက် ကြွေးရတဲ့အလုပ်ကိုတောင်းရရင် ကောင်းမလားမသိဘူး။”

ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ကျမ်းစာထဲတွင် ဘယ်အရာများရေးသားထား သည်ကို သိရှိရုံမျှဟူသော အာသီသဖြင့် ၎င်းကျမ်းစာကို ဖွင့်ကြည့်လေ၏။ ဖွင့်ဖွင့်ချင်း မျက်စိတန်းမိသောစကားလုံးများသည် မြင်နေကျမိခင်၏ လက်ရေးဖြင့် ရေးသားထားသည်ကို တွေ့ရှိရ၏။ ထိုစကားလုံးများမှာ- “မေမေ့ချစ်သား” ဖြစ်၏။ လည်ချောင်းထဲတွင် အလုံးကြီးတက်လာ၏။ ရုတ်တရက်ပင် မိမိကလေးဘဝကိုပြန်လည်သတိရ၏။ ထိုစဉ်ကသူသည်

အပြစ်ကင်း၏။ ယခု အတော်ကြာကြာပင် စွန့်ပယ်ထားပြီးဖြစ်သော မိခင် ၏ ချစ်ဖွယ်သော စကားများကို ထိုစဉ်က နေ့တိုင်းလိုလို ကြားရ၏။ မျက်ရည်များတို့သည် နောက်တစ်ဖန်သူ၏ ပါးပြင်ပေါ်သို့ စီးကျလာ၏။ သူ့စိတ်အင်အားပျော့မှုကို အခြားသင်္ဘောသားတစ်ဦးက တစေ့တစောင်း တွေ့မြင်မည်ကို စိုးရိမ်သောကြောင့် သူ့မျက်နှာကို လူမရှိသည့်ဘက်သို့ လှည့်ထားလေသည်။

သို့သော်လည်း စာအုပ်၏ မျက်နှာဖုံးအတွင်းခံ စက္ကူလွတ်၌ ရေးသားထားသောမိခင်၏ အမှာစကားလေးအား ဖတ်လိုသော ဆန္ဒကို ကား သူမလွန်ဆန်နိုင်ပေ။ ကျမ်းစာကိုအောက်သို့မချ၊ လွှင့်မပစ်သေးဘဲ စာမျက်နှာများကို ခပ်သုတ်သုတ်လှန်ကြည့်ရာတွင် မိခင်၏ ကြင်နာသော လက်ဖြင့်မျဉ်းသားထားသောကျမ်းချက်များကိုတွေ့ရှိလေသည်။ ၎င်းမျဉ်း သားထားသောကျမ်းချက်များ၏ အနီးကွက်လပ်၌လည်း ဆုံးမစကား လေးများရေးသားထားသည်ကိုတွေ့ ရှိရ၏။

“ဒီစာအုပ်ကိုငါမလိုချင်ပါဘူး။ ငါသွားတဲ့နေရာတိုင်းလိုက်ပြီး ဒီစာ အုပ်ကခြောက်လှန့်နေဦးမှာလား” ဟုဆိုကာ ကျမ်းစာအုပ်ကို သေတ္တာ ထဲပစ်ချ၍ သေတ္တာအဖုံးကိုဆောင့်ပိတ်ပြီးလျှင် ညဉ့်အိပ်ရာဝင်လေတော့သည်။

ပင်လယ်၌မီးလောင်ခြင်း

ဟဲရာလ်(ဒ)၏ သင်္ဘောထွက်လာသည်မှာ တစ်လမျှ ရှိလေပြီ။ ထိုအချိန်ကာလအတွင်း သွားနေရသောခရီးမှာ ကြမ်းတမ်းခက်တရော် ရှိလှပေသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ပင်လယ်သည် ထိုအချိန်တွင် ကြမ်းတမ်း၍ တစ်ကြိမ်နှစ်ကြိမ်မက သင်္ဘောသည် ပျက်မည့်ဘေးနှင့် ရင်ဆိုင်ရလေသည်။ သင်္ဘောသားတိုင်းလောက်ကပင်လျှင် ယခုအကြိမ် သင်္ဘောလမ်းသို့ ချောချောမောမောဆိုက်ကပ်ခဲ့သော် နောက်တစ်ကြိမ် တွင် သင်္ဘောမလိုက်တော့ဘဲ အခြားလုပ်ငန်းအားဖြင့်ဝမ်းစာရှာရန် သစ္စာ ပြုကြလေသည်။ (ဒုက္ခသည်လူတို့အား သာလွန်ကောင်းမွန်သောအရာ များကိုသာ တွေးတောလက်လှမ်းစေသည်မဟုတ်ပါလော။) ယခုသင်္ဘော ၏ ကုန်လှောင်ခန်းမှ မီးစတင်လောင်ကျွမ်းလေသည်။

“ယိုကိုဟားမား” သင်္ဘောသည် ရေနံဆီအမြောက်အမြားတင် ဆောင်လာ၏။ ၎င်းကိုမီးလောင်ကျွမ်းလျှင် သင်္ဘောနှင့်လိုက်ပါလာသော လူဟူသမျှ သေကျေပျက်စီးကြမည်မှာ မုချပင်ဖြစ်၏။ သင်္ဘောပေါ်၌ ပါလာသောမီးသတ်အဖွဲ့ဝင်တို့သည် ထိုမီးမှ မီးတောက်များ ၎င်းရေနံဆီ သိုထားရာနေရာသို့ ကူးစက်မသွားနိုင်အောင် ကြိုးစား၍ ငြိမ်းသတ်ကြ ၏။

ထိုသင်္ဘောကိုအုပ်ထိန်းရသော မာလိန်မှူးဆိုသူသည် ခရစ်ယာန် တစ်ယောက်ဖြစ်၍ စကားအပြောအဆိုနည်းပြီးလျှင် သူ့လက်အောက်၌ ရှိသော သင်္ဘောသားအများ၏ကြည်ညို၊ ယုံကြည်၊ လေးစားမှုကိုရရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်ပေသည်။ သူသည် ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့၏၊ သတ္တိရှိ၏၊ ခပ်သိမ်း သောအရာတို့၌ ချိန်ချိန်ဆဆရှိ၏။ သင်္ဘောသားများနှင့်ဆိုလျှင် ရေနှင့်ဆီ တမျှကွာခြား၏။ ဤအလုပ်ကိုလုပ်ကိုင်ခဲ့သည်မှာ နှစ်ပေါင်းသုံးဆယ် ကျော်မျှရှိပေပြီ။ ပင်လယ်၌ မီးလောင်ခြင်းဒုက္ခနှင့် ရင်ဆိုင်ရသည်မှာ ဤအကြိမ်သည် ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်၏။

“မီး၊မီး” ဆိုသောအော်ဟစ်သံသည် မာလိန်မှူး မန်းအား စိတ် ဓါတ်ကောင်းကောင်းထားရန် လှုံ့ဆော်လိုက်သကဲ့သို့ဖြစ်၏။ ရင်ဆိုင်နေ ရသောအန္တရာယ်သည် သူ့အား စိတ်ဓါတ်ပျက်ပြားစေလောက်အောင် ကြောက်မက်ဖွယ်ဖြစ်သော်လည်း သူသည် တည်ကြည်သော စိတ်နှင့် ဖျတ်လတ်လျင်မြန်စွာဖြင့် သင်္ဘောသားအသီးအသီးအား တာဝန်လွှဲအပ် ထားလေသည်။ ယခုကဲ့သို့ မာလိန်မှူး မန်း၏ ခိုင်မာသောစိတ်ဓါတ်ကို တွေ့မြင်ကြရသောသင်္ဘောသားတို့သည် ယုံကြည်စွာဖြင့် မီးကိုဝိုင်းဝန်း ငြိမ်းသတ်ကြလေသည်။ အထူးသဖြင့် ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်သည် မာလိန် မှူး၏ သူရသတ္တိနှင့်ယုံကြည်မှုကို သတိပြုမိလိုက်လေသည်။

သို့ရာတွင် ရုတ်တရက်မာလိန်မှူးမန်းသည် ပျောက်သွားလေ၏။ ထိုသို့ပျောက်သွားပြီး ရှေ့စဉ်နောက်စဉ်အချိန်လေးမှာပင် ရုတ်တရက် ပေါ်ပေါက်လာသော အခြားအရေးကြီးသောကိစ္စတစ်ခုကြောင့် မာလိန် မှူး မန်း၏ အကူအညီကိုရယူရန် မာလိန်မှူးမန်းကို တရုတ်တရက်မတွေ့ သောအခါ ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်အား အခေါ်ခိုင်းရလေသည်။

ကြောက် ကြောက်ရွံ့ရွံ့နှင့် ဟဲရာလ်(ဒ)သည် မာလိန်မှူး မန်း၏ အခန်းဆီသို့ ခပ်သုတ်သုတ်သွားလေသည်။ တံခါးသည် သူရောက်ချိန်၌ ဟနေသည်ကိုတွေ့ရှိရသည်တွင် အပြင်မှ မာလိန်မှူးအား အော်ဟစ်ခေါ် မည်အပြုတွင်အခန်းတွင်းမှထွက်ပေါ်လာသောအသံကြောင့်ဟဲရာလ်(ဒ) သည် ငြိမ်နေလေသည်။ သူဘာသံကို ကြားရသနည်း။

 ကြားရသော အသံကား ဆုတောင်းသံဖြစ်သည်။

သေချာရအောင် ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ဟနေသော တံခါးကို အသာ ဖွင့်၍ အခန်းတွင်းသို့ ချောင်းကြည့်လိုက်သောအခါ မာလိန်မှူးသည် ဒူးထောက်လျက် သူ့ကျမ်းစာအုပ်သည် သူ့ရှေ့၌ အပွင့်သားရှိနေ၍ သူ၏ မျက်နှာသည်လည်း အပေါ်သို့မော့လျက်နေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။

သင်္ဘော၏ စက်သံများကြောင့်လည်းကောင်း၊ သင်္ဘောပေါ်မှ ထွက်ပေါ်လာသော အသံဗလံများကြောင့်လည်းကောင်း၊ မာလိန်းမှူး သည် ဟဲရာလ်(ဒ)၏ခြေသံကို မကြားမိသည်အလျောက် ဆုကိုသာ တောင်းမြဲ တောင်းလျက်ရှိရာ ထိုအဖြစ်အပျက်ကို တွေ့မြင်ရသော ဟဲရာလ်(ဒ)မှာ ဘာမျှမလုပ်နိုင်ဘဲ ဆိတ်ငြိမ်စွာ နားထောင်နေရလေ တော့သည်။

 

မာလိန်မှူးမန်း၏ဆုတောင်းပြည့်ခြင်း

ဆုတောင်းချက်သည် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်ရှိပေသည်။ ထိုသို့ မပြည့်စုံနိုင်ရန်လည်းအကြောင်းမရှိပေ။ ဆုတောင်းချက်မှာ- ဘုရားသခင် သည် ထားရှိတော်မူသော ကတိတော်များအတိုင်း သေဘေးနှင့်ရင်ဆိုင် နေရသော သင်္ဘောသားများ၏အသက်ကို ကယ်မချမ်းသာပေးတော်မူရန် ဖြစ်၏။ ထိုဆုတောင်းချက်မှာ ဟဲရာလ်(ဒ)အတွက်လည်း ဖြစ်၏။ သူသည်လည်း အခြားသင်္ဘောသားများနည်းတူ သေဘေးနှင့်ရင်ဆိုင်နေရ ပေသည်။ ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ဆုတောင်းတတ်သူကို တွေ့ရှိရသည်မှာ ဤ အကြိမ်သည် ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်၏။ သူစိတ်ထဲ၌ ဤကဲ့သို့ တွေ့ရှိရ ခြင်းအတွက် ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာဖြစ်မိလေသည်။

မာလိန်မှူး မန်း ကိုးကားပြောဆိုသောဘုရားသခင်၏ ကတိတော် ကို ဆာလံကျမ်း၊ ၁၀၇:၂၃-၃၁ တွင် တွေ့ရှိနိုင်ပေသည်။ အဆိုပါ ကတိ တော်သည် သူ့အတွက် ထိုကဲ့သို့သော အချိန်မျိုးတွင် အားကိုးအားထား ပြုစရာဖြစ်လေသည်။ လေပြင်းမုန်တိုင်းနှင့်ဖြစ်စေ၊ မီးလောင်မှုနှင့် ဖြစ်စေ ရင်ဆိုင်ရသော်လည်း ပူပင်စရာမရှိပေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဘုရားသခင်သည် သူတို့ကို “ဆင်းရဲဒုက္ခထဲမှ ထုတ်ဆောင်၍” “အလို ရှိရာသင်္ဘောဆိပ်” သို့ပို့ဆောင်တော်မူမည်။ မာလိန်မှူးမန်း၏ ဆုတောင်း ချက်တွင် ကိုးကားတောင်းဆိုသည့် ဟဲရာလ်(ဒ)ကြားရသော ဘုရားသခင် ၏ ကတိတော်သည် ဤကတိတော်ပင်ဖြစ်သည်။

ထူးခြားချက်တစ်ခုမှာ- သူမ၏ သားအားပေးလိုက်သော ကျမ်းစာ ၌ မစ္စစ်ဝီလ်ဆင်မျဉ်းသားထားသော ကျမ်းချက်များတွင် ဤကျမ်းချက် သည်လည်းအပါအဝင်ဖြစ်ပေသည်။

မာလိန်မှူး၏ ဆုတောင်းချက်သည် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်ရှိ သလား။

ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ခေတ္တမျှသာ စောင့်ရပေမည်။ မာလိန်မှူး မန်း သည် ဆုတောင်းရာမှထ၍ ဘေးအန္တရာယ်များလှသော သူ့တာဝန်ကို ထမ်းရွက်ရန် ကတိုက်ကရိုက် ထွက်အလာတွင် ဟဲရာလ်(ဒ)နှင့်တွေ့၍ ဟဲရာလ်(ဒ)ကလည်း သူပြောစရာရှိသောသတင်းကို ပြောဆိုပြီး သူ့ တာဝန်ကို ထမ်းရွက်ရန် အပြေးအလွှားထွက်သွားလေသည်။

မီးကိုရဲရဲရင့်ရင့်နှင့်ငြိမ်းသတ်ကြသော်လည်း မီးသည် မငြိမ်းဘဲ အရှိန်ပြင်းထန်လာလေတော့သည်။ သင်္ဘောအတွက် မျှော်လင့်ချက် ကင်းမဲ့ပြီဟုထင်ရပေသည်။ မိနစ်အနည်းငယ်အတွင်း ပါလာသော ရေနံ ကုန်များကို မီးကူးစက်လောင်ကျွမ်းဖို့သာ ရှိတော့သည်။ ထိုသို့လောင် ကျွမ်းလျှင် သင်္ဘောသည်စုံးစုံးမြုပ်သွားပေတော့မည်။

ထိုအခြေအနေတွင် “ဒိန်း” ဟူသော ကျယ်လောင်သည့်ပေါက်ကွဲ သံတစ်ခုပေါ်ထွက်လာ၏။ သင်္ဘောသားများသည်လည်း များစွာ တုန် လှုပ်ချောက်ချားကုန်၏။ ရေနံများကို မီးစွဲလောင်နေပြီကို မသိကြပေ။ ခရစ်ယာန်ဘာသာဝင်တစ်ဦးအတွက် ဘုရားသခင်ပြုပြင်စီမံတော်မူသည် ဟုဆိုရလောက်အောင် အံ့ဖွယ်သောအရာတစ်ခုသည် ဖြစ်ပျက်လေပြီ။ ရေနွေးငွေ့ပိုက်လုံးကြီးတစ်လုံးသည် ပေါက်ကွဲ၍ ၎င်းမှအငွေ့ တထောင်း ထောင်း ထအောင်ပူလောင်နေသော ရေနွေးများသည် ဒုက္ခအကြီး အကျယ်ဆိုက်ရောက်မည့်အချိန်တွင် ရေနံများထားရာ သင်္ဘောကုန် လှောင်ခန်းထဲသို့ စီးဝင်လေသည်။ လူ့မျက်စိဖြင့်မမြင်နိုင်သော လက်၏ ပြုပြင်မှုကြောင့် မည်းနက်သော မီးခိုးလုံးများသည် ဖြူသောရေနွေးငွေ့ အဖြစ်သို့ပြောင်းလဲသွားသည်ကို တွေ့မြင်ကြရသော မီးသတ်သမားများ မှာ သင်္ဘောကြီးအကယ်အမှန်ပင် ချမ်းသာရပြီကို သိမြင်လာကြ၏။

ဤအဖြစ်သနစ်အားလုံးသည် အလွန်ပင် အံ့သြဖွယ်ကောင်းသော ကြောင့် သင်္ဘောသားအားလုံးက မိမိတို့၏ အံ့သြခြင်း၊ ကျေးဇူးတင်ခြင်း ကိုပင် မျိုသိပ်မထားဘဲ ထုတ်ဖေါ်ပြောဆိုကြသေးသည်။

အနေအထိုင်အပြောအဆိုတို့၌ ကြမ်းတမ်းလှသော ပက်မိုရန် ဆို သော အိုင်ယာလန်ပြည်သားသင်္ဘောသားကပင် ဤကိစ္စ၌ ဘုရားသခင် ပြုပြင်မှုပါမပါကို မာလိန်မှူးအား မေးမြန်းလိုက်သေးသည်။

မာလိန်မှူး မန်းသည် ဘုရားတရားရေး၌ စိတ်အားထက်သန်မှုနှင့် ပတ်သက်၍ အယူအဆများ လွဲချော်ကောင်းလွဲချော်ပေမည်။ အကြောင်း ဆိုသော် သူယုံကြည်သော ခရစ်ယာန်ဘာသာ အယူဝါဒအကြောင်းကို သူ့ငယ်သားများအား သွန်သင်ဟောပြောရန်မလိုဟု သူယူဆ၏။ သူ့သွန် သင်မှုအားဖြင့် မဟုတ်ဘဲ သူ့အနေအထိုင်ကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် ငယ် သားများက သူ့ဘာသာရေးယုံကြည်မှုကို သိရှိကြစေရန် သူပိုမိုအလိုရှိ ပေသည်။

သို့ရာတွင် ယခုအခါ သူယုံကြည်နေသော ဘာသာအယူဝါဒကို ဖွင့်ဟပြောဆိုရကော့သည်။ ထိုကြောင့်သူက၊ “မိတ်ဆွေတို့၊ ဒီရေနွေး ငွေ့ပိုက်လုံးကြီးကို မဟာတန်ခိုးရှင်ဘုရားသခင်၏ လက်တော်ဖြင့် ဖေါက် ခွဲလိုက်လေပြီ။ ပိုက်လုံးကြီးသည် အလိုအလျောက် ပေါက်ကွဲသည် မဟုတ်ပါ။ ဆုတောင်းသံကိုကြားသည်သာမက ၎င်းဆုတောင်းချက် အတိုင်း ပြည့်စုံစေသော မဟာတန်ခိုးရှင် ဘုရားသခင်ရှိတော်မူတယ်။ ပင်လယ်ခရီးထွက်သောသူတို့အား ကယ်မရန်ကတိထားတော်မူတယ်။ ယနေ့ ထိုကတိတော်အတိုင်း ဆောင်ရွက်တော်မူသည်ကို တွေ့မြင်ကြရ ပြီ။”

ဟဲရာလ်(ဒ)သည်နားထောင်နေစဉ် သူ၌ရှိသော မိခင်မျဉ်းသား မှတ်သားထားသည့် ကျမ်းစာအုပ်က သူ့အား ကယောင်ချောက်ချား ဖြစ်စေလေသည်။

“ဒါပေမယ့်၊ မာလိန်မှူး၊ ခင်ဗျားပြောသွားတဲ့ စကားတွေကို ခင်ဗျားကိုယ်တိုင်ယုံကြည်ပါရဲ့လား” ဟု ပက်ဆိုသူက ထပ်မံမေးမြန်း လိုက်လေသည်။

“အိုမိတ်ဆွေ၊ ကျုပ်ပြောခဲ့တဲ့အတိုင်း ကျုပ်ဟာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကပင် ယုံကြည်ခဲ့ပေတယ်။"

“ဒါပေမယ့်၊ ခင်ဗျားအဲဒီသဘောတရားတွေကို ဘယ်ကသွားရပါ သလဲ။ ကျွန်တော်တို့လို လူသားတွေကို ကြည့်ရှုစောင့်ထိန်းမယ်လို့ ဘုရားသခင်က ဘယ်မှာပြောထားပါသလဲ။”

“ပက်ရယ်၊ ကျုပ်မိခင်ကောင်းကြီးက ကောင်းကင်ဘုံမှာရှိတဲ့ ဘုရားသခင်ကို ဆုတောင်းဖို့သင်ပေးတယ်။ ၎င်းပြင် ဘုရားသခင်ကိုယ် တိုင်၏ အကူအညီနဲ့ သူကောင်းကြီးများက ပြုပြင်ရေးသားထားတဲ့ ကျမ်းစာကို ဖတ်ဖို့ကိုလည်း သင်ပေးသေးတယ်။ အဲဒီကျမ်းစာထဲမှာ ကျုပ်တို့ရှိသမျှကို ဘုရားသခင် ပိုင်ဆိုင်ကြောင်း၊ ကျုပ်တို့သည် ကိုယ် တော်၏ စကားတော်ကို နားထောင်ရမည်ဖြစ်ကြောင်း၊ ကိုယ်တော်သည် ကျုပ်တို့ကို ကြည့်ရှုစောင့်ထိန်းမည်ဖြစ်ကြောင်းများကို ဘုရားသခင်က အမိန့်တော်ရှိထားပေတယ်။ သင်္ဘောစီးလျက် ပင်လယ်ကူးသွားတဲ့ သူ တွေဟာ အတိဒုက္ခနှင့်ရင်ဆိုင်ကြရတဲ့အခါ အဲဒီဒုက္ခမှသူတို့ကို ကယ်တင် တော်မူမယ်ဟု မိန့်တော်မူထားပါတယ်။ ပက်၊ မင်းဟာအဲဒီ ကျမ်းစာကို တစ်ခါမှမမြင်ဖူးဘူးလား။

“ကျွန်တော်တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးသေးပါ။ ကျွန်တော် ဒီစာအုပ်ကို ကြည့်ချင်လှပါတယ်” ဟုပြန်ဖြေလေသည်။

 

မိခင်၏သံယောဇဉ်သည် သားသွားရာသို့လိုက်လျက်ရှိခြင်း

ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်သည် စိတ်မချမ်းမသာဖြစ်ရပြန်သည်မှာ သူ့ မိခင်၊ ဘုရားသခင်၊ ကျမ်းစာ၊ ပြည့်စုံသောဆုတောင်းချက် ဤလေးမျိုး ကိုသူ့ စိတ်မှဖျောက်ဖျက်၍မရပေ။ သူ့မှာ မိခင်ကောင်းရှိသည် မဟုတ်ပါ လော။ ထိုမိခင်က သူ့အားဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ဖို့၊ ထိုဘုရားသခင်ထံ ဆုတောင်းဖို့ သွန်သင်ဆုံးမဖူးသည် မဟုတ်ပါလော။ ကျမ်းစာကိုလည်း ဖတ်၍ ၎င်းကျမ်းစာ၌ပါရှိသော ဆုံးမသြဝါဒများကို လိုက်နာစောင့်ရှောက် ဖို့ကိုလည်း မကြာခဏနားချဖူးသည် မဟုတ်ပါလော။ ဤအရာများတွင် မက သား၏ ကောင်းရာကောင်းကြောင်းဖြစ်စေမည့် မြောက်မြားစွာသောအခြားဆုံးမသြဝါဒများကိုပေးခဲ့ပေသည်။

ထိုနေ့တွင်သင်္ဘောပေါ်၌ရှိသမျှသောသူတို့၏အသက်ကို ချမ်းသာ ရာရစေသည့် ဘုရားသခင်၏ ကတိတော်ဖေါ်ပြသော ကျမ်းချက်ကို သူ အခန်းထဲသို့ သွားရောက်ဖတ်ကြည့်ရန် မာလိန်မှူး မန်း၏ ခေါ်ဖိတ်ခြင်း ကို ပက်မိုရန်နှင့်အလုပ်ခွင်မှအားလပ်ခွင့်ရသော အခြားသင်္ဘောသားတို့ သည် လက်ခံလိုက်ကြလေသည်။ ဟဲရာလ်(ဒ)သည်လည်း လိုက်ပါသွား လေသည်။

ကျမ်းစာသည် တံခါးအနား၌ရှိသော စားပွဲပေါ်တွင် ပွင့်လျက်သား ရှိ၏။

“ဟောဟိုမှာ မိတ်ဆွေတို့၊ ကျုပ်မိခင်က ကျုပ်အားမြတ်နိုးရမယ် လို့မှာထားတဲ့စာအုပ်ဟာ အဲဒီစာအုပ်ပဲ” ဟု မာလိန်မှူးက လက်ညှိုး ထိုးပြရင်းပြောလေသည်။ “ဟောဒီမှာပေါ့၊ မီးကိုငြိမ်းသတ်ပြီး မိတ်ဆွေ တို့နဲ့ကျုပ်ရဲ့အသက်ကို ကယ်ဆယ်ခဲ့တဲ့ကတိတော်” ဟု ပြောရင်း သူ အတော်ကြာကြာကပင် အားကိုးအားထားပြုခဲ့သော ကျမ်းချက်ကိုဖတ်ပြ လေသည်။

ဟဲရာလ်(ဒ)သည် မာလိန်မှူး၏ မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်၏။ အဘယ်မျှချစ်ဖွယ်ဖြစ်ဘိသနည်း။ သန့်သန့်ရှင်းရှင်းရှိလှ၍ ကြမ်းတမ်း ခြင်းလည်းကင်း၏။ ရိုးဖြောင့်ခြင်း၊ စေတနာကောင်းခြင်း၊ မြင့်မြတ်ခြင်း ဖြစ်သော ကောင်းခြင်းသုံးဖြာလက္ခဏာ မျက်နှာကို နေရာတကာတွင် တွေ့ရှိနိုင်ပေသည်။ ထိုမှတစ်ပါးလည်း မာလိန်မှူးသည် အပြောသမား မဟုတ်၊ အလုပ်သမားဖြစ်သည်သာမကကူညီတတ်သည်။ အဘယ်အရာ မဆို စိတ်ရောကိုယ်ပါဆောင်ရွက်လေ့ရှိသည်။

မာလိန်မှူး၏အဖြစ်သနစ်သည် ခရစ်ယာန်ဘာသာ၏ သြဝါဒများ ကို လက်တွေ့ပြသသော အဖြစ်သနစ်ဖြစ်သည်ဟုဆိုလျှင် လွဲလိမ့်မည်

မဟုတ်ပေ။ သူ့အခန်းထဲသို့ လာရောက်ကြသည့် ကြမ်းတမ်းသော သင်္ဘောသားတို့ပင်လျှင် သူ့ဘဝကို များစွာ နှစ်သက်သဘောကျလာကြ ၏။ ဟဲရာလ်(ဒ)သည်လည်း သဘောကျ၏။ သို့ရာတွင် သူစိတ်ပြောင်း လဲ မှုရှိလိမ့်မည်လော။

ဟဲရာလ်(ဒ)တွင် အမျိုးမျိုးသော စိတ်လှုပ်ရှားမှုများ ပေါ်ပေါက် လျက်ရှိလေသည်။ အကောင်းဘက်ကို တစ်လှည့်၊ အဆိုးဘက်ကိုတစ် လှည့်နှင့်စိတ်သည် အမျိုးမျိုးယိမ်းယိုင်လျက်ရှိလေသည်။

ငုံဆေးများကို သူ့ပါးစပ်တွင် ကပျာကယာအပြည့်ငုံ၍ မာလိန်၏ အခန်းတွင်းမှ သူ့နေရာဆီသို့ သုတ်ခြေတင်ထွက်သွား၏။ သူ့ သေတ္တာကို ဆွဲဖွင့်၍ မိခင်က ထည့်ပေးလိုက်သောကျမ်းစာကို ထုတ်ယူပြီးလျှင် မာလိန်မှူးဖတ်ပြသော ကျမ်းချက်ကို လိုက်ရှာလေသည်။ နောက်ဆုံး၌ ၎င်းကျမ်းချက်ကို သူတွေ့လေသည်။

၎င်းကျမ်းချက်၏ အနားကွက်လပ်တွင် မိခင်ကရေးသားထား သည်မှာ- “ဤကျမ်းချက်၌ပါရှိသော ကတိတော်သည် သားကို လေပြင်း မုန်တိုင်းဘေး၊ မတော်တဆဖြစ်ပျက်တတ်သောဘေးများမှ အသက်ချမ်း သာရစေရန် သားအတွက်ပင်လယ်ခရီးတွင် အားကိုးအားထားဖြစ်ပါစေ လို့ မေမေအစဉ်ပဲ ဆုတောင်းမေတ္တာပို့သနေပါမည်။”

ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ကျမ်းစာကိုပိတ်၍ ဒေါသနှင့်၎င်းကို ကြမ်းပေါ်

သို့ ပစ်ချလိုက်လေသည်။ ဒေါသထွက်ရခြင်းအကြောင်းမှာ- သူသည် မိခင်၏ သံယောဇဉ်မှထွက်ပြေး၍ မလွတ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဤ

အတွေ့အကြုံတစ်ခုလုံးသည် သူ့အတွက် အိပ်မက်သဖွယ်ဖြစ်နေလေ၏။

ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ကျမ်းစာအုပ်ကို တစ်ဖန်ကောက်ယူပြန်၍ ယခုအခါ သူကောင်းကျိုးအတွက် မျဉ်းသားထားသော အထက်က သူဖတ်ဖူး သည့် ကျမ်းပိုဒ်များကို ပြန်လည်ဖတ်ရှုလေသည်။ ထိုသို့ပြုလုပ်ရာတွင် သူ ဂရုစိုက်၍ မှတ်သားလိုက်သော နောက်ဆုံးကျမ်းချက်သည် ထွက်မြောက် ရာကျမ်း၊ ၂၀း၈-၁၁ ဖြစ်သည်။ ဤကျမ်းချက်၏ အနားကွက်လပ်တွင် မိခင်က ရေးသားထားသည်မှာ- “ဘုရားသခင်၏ ပညတ်တော်ရှိသမျှကို ရိုသေပါ။ အထူးသဖြင့် စတုတ္ထပညတ်ကို ဂရုစိုက်ရိုသေပါ။ ထိုသို့ပြုလျှင် သင့်အားဖြောင့်မတ်ဖြူစင်စွာထားရှိနိုင်သော ဘုရားသခင်သည် သင့်စိတ် ဝိညာဉ်၌ ကိန်းဝပ်တော်မူမည်။”

ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်အဖို့မှာ သူ့မိခင်စောင့်ရှောက်သော ဥပုသ် နေ့သည် စက်ဆုပ်ဖွယ်ရာအကောင်းဆုံးဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်အတွက် သီးသန့်ထားသော အချိန်ဆိုသည့်စကားကို သူသည်ရွံရှာသည်။ ၎င်း ဥပုသ်နေ့နှင့်သက်ဆိုင်သောဝိနည်းများကို သူသည် စိုးစဉ်းမျှမကြိုက်ပေ။ ထိုကြောင့် ကျမ်းချက်များနှင့်အနားကွက်လပ်တွင် ရေးသားထားသော စကားများကို တွေ့မြင်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ရှေးကဘာသာရေး မုန်းတီး စိတ်တို့သည် သူ့စိတ်တွင်း၌ပြန်လည်ပေါ်ပေါက်လာလေသည်။ သူ့ဒေါသ ကို မချုပ်တည်းနိုင်သောကြောင့် ဆဲဆိုရေရွတ်ကာ ထခုန်လျက် ပွင့်နေ သောတံခါးဆီသို့ ကျမ်းစာအုပ်ကို ယူသွား၍ ပင်လယ်ထဲတွင် ဝေးရာသို့ အရှိန်နှင့်လွှင့်ပစ်လိုက်လေသည်။

“ကိုင်း၊ ဒီလောက်ဒုက္ခပေးတဲ့ကျမ်းစာ၊ ကိစ္စချောရော မဟုတ် လား” ဟုပြောဆိုပြီးနောက် ချီးမွမ်းထိုက်သောအရာကို ပြုလုပ်လိုက်ရပြီ ဟု တွေးထင်လျက် ဟဲရာလ်(ဒ)သည် သင်္ဘောကုန်းပတ်ပေါ်တွင်လမ်း လျှောက်နေလေသည်။

 

အခန်း - ၃

အခန်း ၃

အိမ်မှသတင်းဆိုးရရှိခြင်း

 

          “ဪ၊ မေမေ၊ မေမေ”ဟု သူ့ပါးစပ်မှတမ်းတပြောဆိုလိုက်သော အခါ ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်သည် ကာလီဖိုးနီးယားမြို့မှ သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်က ရေးသားပေးပို့လိုက်သောစာကို လက်၌ ကိုင်ထားရင်း ဟိုနိုလူလူစာတိုက်တွင် မတ်တတ်ရပ်လျက်ရှိပေသည်။ ထိုစာမှာ အောက် ပါအတိုင်းဖြစ်၏။

 

“သူငယ်ချင်းဟဲရာလ်(ဒ)”

“မင်းအိမ်ကိုပြန်လာလိမ့်မယ်လို့ တို့မျှော်နေတာရက်များလည်း အတော်ကြာညောင်းသွားပြီ။ မင်းအိမ်ပြန်လာနေပြီလို့တို့တစေ့တစောင်း ကြားရတော့ မင်းရဲ့မိခင်ကြီးနေထိုင်မကောင်းဖြစ်နေတုန်း မင်းကြည့်ရှု ပြုစုဖို့အချိန်တော့ရောက်လာမှာပဲဆိုတဲ့ ယုံကြည်ချက်ကြောင့် တို့တတွေ အားတက်မိပါတယ်။”

“       လွန်ခဲ့တဲ့ဥပုသ်သုံး၊လေး၊ငါးပတ်လောက်တုန်းက မင်းရဲ့မိခင်ကြီး ဟာ အဆုတ်အအေးမိတဲ့ရောဂါ ဖိစီးနှိပ်စက်မှုကိုခံရပါတယ်။ သူလည်း ပျောက်အောင်အတော့ကို ကြိုးစားရှာတယ်။ ဒါပေမယ့် မင်းအတွက် ပူပန်သောကဖြစ်တာကတစ်မျိုး၊ ငွေရေးကြေးရေး အဆင်မပြေတာက တစ်ဖုံဆိုတော့ သူ့မှာ အဲဒီတောင်ကို မကျော်နိုင်ဖြစ်ပြီး လွန်ခဲ့တဲ့ ကြာသပတေးနေ့ကပဲ သေဆုံးသွားရှာတယ်။

မင်းရဲ့မိခင် နောက်ဆုံးမှာသွားတာကတော့ မင်းဆီကိုငါက စာ ရေးဖို့၊ စာရေးတဲ့အခါလည်း မင်းအိမ်ကထွက်အသွားမှာ မင်းရဲ့ သေတ္တာ

ထဲ သူထည့်ပေးလိုက်တဲ့လက်ဆောင်ကို မမေ့ဖို့အကြောင်းကြားဖို့ပါဘဲ။ ဒါကြောင့် မင်းရဲ့မိခင်က ဘာကိုဆိုလိုတယ်ဆိုတာ မင်းအသိပဲမဟုတ် လား။ ငါ့ကိုတော့ အဲဒီဟာဘာလဲဆိုတာတော့ ဖွင့်မပြောပေမယ့် အဲဒီ ပစ္စည်းကလေးကို သူ့မှာရှိသမျှပိုက်ဆံကလေးနဲ့ ဝယ်ယူရတဲ့အကြောင်း တော့ပြောသွားတယ်။”

စကားမစပ်၊ သူငယ်ချင်းမို့ပြောရဦးမယ်၊ မင်းဟာတို့ဆီက ထွက် သွားတဲ့နေ့ကစပြီး ငါလည်းအနေအထိုင်တွေ အားလုံးပြောင်းလဲပစ်လိုက် ပြီ။ အရက်သောက်တာတွေ၊ လောင်းကစားတာတွေ၊ မကောင်းစကား ပြောတာတွေ ငါအားလုံးစွန့်ပစ်လိုက်ကုန်ပြီ။ ငါအခုခရစ်ယာန်တစ် ယောက်ဖြစ်လာပြီ။ ငါလည်း အဲဒီလိုမကောင်းတဲ့အကျင့်တွေကို ရပ် တန်းက ရပ်လိုက်တဲ့နေ့ကစပြီး စိတ်ကိုပျော်နေတာပဲ။”

မင်းကိုဘုရားသခင်မစပါစေ၊ မင်းမှာအခုလို မိခင်ကြီး သေဆုံး သွားရှာရတဲ့နစ်နာမှုအတွက် စိတ်အားတော့မလျှော့ပါနဲ့။ ခရစ်တော်ကို အသက်နဲ့လဲပြီးချစ်ပါ၊အဲဒီလိုဆိုရင် မင်းရဲ့မိခင်နဲ့နောက်တစ်ဖန်ပြန်လည် တွေ့ဆုံခွင့်ရဦးမယ်။

“ဒီစာကိုလည်းစွန့်ပြီး ဟိုနိုလူလူကိုရေးလိုက်တာပဲ။ မင်းရမှရပါ့ မလားဆိုတာ ငါစိတ်ထဲမှာတော့ တထင့်ထင့်ပဲ။

မင်းနဲ့အရက်သောက်ဘက်ဟောင်း၊ အခုတော့ ဒီအကျင့်တွေမှလွတ်ပြီ၊ ကျွတ်ပြီဖြစ်တဲ့-

“ဟောင်းဝပ်၊ဟပ်(ဖ)မင်း”

 

ဟုတ်ပေသည်။ ဟဲရာလ်(ဒ)သည် အိမ်သို့ ပြန်လာလျက်ရှိပေ သည်။ သူအိမ်မှထွက်သွားသည်မှာလည်း နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာညောင်း ခဲ့ပေပြီ။ ထိုမျှကြာရှည်သော ကာလအတွင်း သူသည် ကမ္ဘာအနှံ့အပြား လှည့်ခဲ့ရာတွင် သြစတြေးလျ၊ တရုတ်ပြည်၊ တောင်အာဖရိက၊ တောင် အမေရိကနှင့် ဥရောပတိုက်တို့သို့လည်း ရောက်ရှိခဲ့ပေသည်။

ထိုသို့ခရီး ထွက်နေချိန်တွင် ဟဲရာလ်(ဒ)သည် အရက်သောက် ခြင်း၊ မကောင်းသော စကားပြောဆိုခြင်းများကို လျှော့သည်မရှိဘဲ တိုး၍သာ ပြုလုပ်လေသည်။ သို့သော်လည်း မိခင်နှင့်တစ်ဖန်ပြည်လည် တွေ့ဆုံသောနေ့တွင် ထိုစရိုက်များကို စွန့်ပစ်တော့မည်ဟု စိတ်ကူးထား ပေသည်။ ဆုံးမစကားပြောဆိုသော ဘုရားသခင်၏ အသံတော်ကို တိတ် စေရန် ဟဲရာလ်(ဒ)သည် သူ၏လှပသော ကျမ်းစာအုပ်ကို ရေထဲသို့လွှင့် ပစ်ခဲ့လေပြီ။ သို့ရာတွင် သူ့အဖို့မှာလွန်ခဲ့သည့်အချိန်တွင် စိတ်ငြိမ်သက် သာယာမှုကို တစ်ရက်တစ်နာရီမျှပင် မတွေ့ ခဲ့ရပေ။

မိခင်က မေတ္တာလက်ဆောင်အဖြစ် ပေးထားသော ကျမ်းစာကို ဒေါသနှင့်ဖျက်ဆီးစေသည့် ရက်စက်သော ကျေးဇူးကန်းမှုသည် သူသွား သောနေရာတိုင်းသို့လိုက်၍ သူလုပ်သမျှတို့တွင် ဆုံးရှုံးမှုကိုသာ ဖန်တီး ပေးနေဟန်ရှိပေသည်။

ဟဲရာလ်(ဒ)အဖို့မှာ ဟိုနိုလူလူရောက်လျှင်ပင် သူ့အိမ် တံခါးဝသို့ ရောက်ရှိပြီဟု ထင်မှတ်၏။ မိခင်နှင့် ပြန်လည်တွေ့ဆုံရမည့်အရေးကို တွေးမိတိုင်း နှစ်ထောင်းအားရခြင်းဖြစ်မိလေသည်။ ကျမ်းစာတစ်နေရာ၌ ဖေါ်ပြပါရှိသော သားဆိုးပေလေးကဲ့သို့ အိမ်ရောက်လျှင် မိခင်ကြီးအား ဝန်ချတောင်းပန်မည့် စကားလုံးတို့ကို ကြိုတင်တွေးတောထားလေ သည်။ မိခင်နှင့်ပြန်လည်တွေ့ဆုံရလျှင် မိခင်နှင့်သူကျေအေးရာကျေအေး ကြောင်း ပြုလုပ်နိုင်လိမ့်မည်ဟု သူယုံကြည်ပေသည်။

ထိုကြောင့်အိမ်မှရေးလိုက်သောစာကို သူ့လက်ဝယ်ရောက်ရှိချိန် တွင် သူအဘယ်မျှကျေနပ်ဝမ်းမြောက်သည်ကို နားလည်နိုင်ပေသည်။

သို့ရာတွင် စာအတွင်း၌ ပါရှိသောသတင်းသည် သူ့အတွက် အဘယ်မျှစိတ်ပျက်ဖွယ်ဖြစ်ဘိသနည်း။ “လွန်ခဲ့တဲ့ကြာသပတေးနေ့ကပဲ သူ့မိခင်သေဆုံးသွားရှာတယ်” ဆိုသောစကားများသည် သူ့အဖို့ မိုးကြိုး အပစ်ခံလိုက်ရဘိသကဲ့သို့ဖြစ်၏။ သူသည် ငေးမှိုင်နေတော့၏။ စာသည် သူ့လက်ထဲမှလွှတ်ကျသွား၏။

“ဪ၊ မေမေ၊ မေမေ” ဟု ပါးစပ်ကထွက်သွားလေသည်။ သူ့ အနားမှာ သူစိမ်းတစ်ရံဆံတွေ ဝိုင်းအုံနေသည်ကိုလည်းကောင်း၊ သူ့ဝမ်း နည်းခြင်းကို လျှို့ဝှက်မျိုသိပ်ထားရမည်ကိုလည်းကောင်း သူသတိပင် မရတော့ပေ။ ထိုနောက်ဆက်လက်၍ “မေမေက ကျွန်တော့်ကို ကူညီ လိုတဲ့ဆန္ဒရှိတယ်၊ ကူညီဖို့အခွင့်အလမ်းလည်းရှိခဲ့ပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် အခု တော့မေမေကိုယ်တိုင်မရှိတော့ပြီ” ဟု တီးတိုးညည်းညူလေသည်။

 

ယူကျုံးမရဖြစ်ခြင်းသည်ပိုမိုဆိုးမိုက်စေသည်

ဟဲရာလ်(ဒ)သည် သူ့ လက်မှ ကျသွားသောစာကို ကောက်ယူ၍ လမ်းမကို ရေးကြီးသုတ်ပျာဖြတ်ကျော်ပြီးလျှင် ရေလယ်၌ ကျောက်ချ ထားသော သင်္ဘောကြီးဆီသို့သွားရန် ကူးတို့သင်္ဘောကလေးတစ်စီးကို တက်စီးလေသည်။

“ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်၊ မင်းအခု ဘာလုပ်မလဲ။ မင်းဟာလူအဖိုး တန်တစ်ယောက်ဖြစ်သင့်တဲ့အတိုင်း ထိုသို့သော လူဖြစ်ဖို့ကြိုးစားမလား၊ သို့မဟုတ်ရင်လည်း မင်းကိုယ်ကိုမင်းစွန့်ပစ်လိုက်တော့မလား။” နောက် တစ်နေ့ထွက်တော့မည့်သင်္ဘောကြီးပေါ်သို့ ကူးတို့သင်္ဘောမှ ကူးတက် လိုက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အထက်ပါ မေးခွန်းများကို နတ်ကောင်း နတ်မြတ်များက သူ့အား တီးတိုးမေးလိုက်သည်ကို သူသည်ကြားလိုက် သလိုလိုဖြစ်သွားလေသည်။

ဟဲရာလ်(ဒ)သည် အဖြေကို ချက်ချင်းပင်ပေးသော်လည်း ၎င်း အဖြေသည် ယုတ်ညံ့သောစိတ်သဘောထားမှ ဖြစ်ပွားပေါ်ပေါက်လာ သော အဖြေဖြစ်ပေသည်။

ဟဲရာလ်(ဒ)သည် သူ့အကြံအစည်ကို အကောင်အထည်ဖေါ်နိုင် တော့မည်မဟုတ်သောကြောင့် သူ့စိတ်ကိုသူ မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်ဖြစ် လာကာ တာဝန်မဲ့သော အလုပ်များကို ရံဖန်ရံခါပြုလုပ်မိလေတော့သည်။ ဘုရားသခင်ဆိုသော ပုဂ္ဂိုလ်ရှိကြောင်းကို သူသည်ဝန်ခံပေသည်။ ထိုသို့ ဝန်ခံခဲ့သည့်အတိုင်း မိခင်နှင့်အတူ နေထိုင်သောအခါ လူကောင်းတစ် ယောက်ဖြစ်ဖို့ရန် ကြံစည်ထားပေသည်။ သို့ရာတွင် ဤအကြံအစည် ပျက်ပြားမှုသည် သူ့ဒေါသကိုလှုံ့ဆော်လိုက်သလိုဖြစ်ရကား ရှေးကထက် အဆပေါင်းများစွာ ယုတ်မာရန် သူသည် စိတ်ပြဋ္ဌာန်းလေတော့သည်။

“ဘုရားသခင်ဆိုတာမရှိဘူး၊ ငါသူ့ကိုမုန်းတယ်၊သူလည်းငါ့ကိုမုန်း

တယ်။ ဒါကြောင့်မို့သာ ငါ့မိခင်ကို ငါအလိုရှိတုန်းအချိန်မှာ ငါ့ဆီကလုယူ သွားတယ်။ အို၊ ဘုရားသခင်ဆိုတာရှိရင် ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်ဆိုတဲ့ ကောင်က သူ့ထက်သာအောင် လုပ်နိုင်တယ်ဆိုတာငါပြမယ်။ ငါ့ကိုမှန် တာလုပ်ခွင့်မပေးရင် ငါ့မဟုတ်တာတွေချည်းပဲလုပ်ပြမယ်။”

ထိုနေ့မှစ၍ ဟဲရာလ်(ဒ)သည် သူ့စိတ်ပြဌာန်းချက်ကို အကောင် အထည်ဖေါ်ရာတွင် အောင်မြင်နေဟန်ရှိလေသည်။ အဘယ်ကြောင့် ဆိုသော် စံဖရန်စစ္စကိုမြို့သို့ ပြန်ရောက်သောအခါ သူသည်ကာမဂုဏ် ကျူးလွန်ခြင်း၊ ရာဇဝတ်ကျူးလွန်ခြင်းဖြင့်သာ အချိန်ဖြုန်းလေတော့ သည်။ သူပေါင်းသောသူငယ်ချင်းများမှာ မြို့တွင် စည်းကမ်းဥပဒေကို ကျူးလွန် ချိုးဖေါက်ရာ၌ ပြိုင်ဘက်မရှိသော ဆိုးပေများ၊ သူများ အသက်သတ်ဖို့ လက်မနှေးသောရာဇဝတ်ကောင်များသာဖြစ်ကြသည်။

 

လူသတ်မှုဖြင့်အဖမ်းခံရခြင်း

ဟိုနိုလူလူမြို့သို့ ဟဲရာလ်(ဒ)ထံ စာရေးပေးပို့သော ဟောင်းဝပ်၊ ဟပ်(ဖ)မင်းသည် နံနက်သတင်းစာ ခရွန်းနီးကလ်ကို ဖတ်ရှုနေရာ အောက်ပါသတင်းခေါင်းစဉ်ကို ဖတ်မိလေသည်။

“မစ်ရှင်ခရိုင်လူသတ်မှု။ သင်္ဘောသားဖြစ်သောဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ် ဆင်ကို မသင်္ကာမှုဖြင့် ဖမ်းဆီးထားခြင်း။ ဖမ်းဆီးရမိထားသူမှာ လူသတ် သမားလက်ဟောင်းဟုရဲဘက်မှယူဆခြင်း။”

မစ္စတာဟပ်(ဖ)မင်းသည် မျက်နှာ၌ သွေးမရှိအောင်ပင် စိုးရိမ် ကြောင့်ကြဖြစ်လျက် သတင်းစာကိုလက်မှ လွှတ်ချလိုက်လေသည်။ “လူ သတ်သမားလက်ဟောင်း။” ဤစွပ်စွဲချက်မှန်ကန်ကြောင်းကို သူသိပေ သည်။ အကြောင်းဆိုသော်၊ နှစ်ပေါင်းများစွာအထက်က ဓါးပြမှုတစ်ခု တွင် ဟဲရာလ်(ဒ)လည်း ပတ်သက်ဖူးလေသည်။ ယခုတစ်ဖန်ဟဲရာလ်(ဒ) သည် ရာဇဝတ်မှုကို ဆက်လက်ကျူးလွန်ပြန်သည်။ သူဘာလုပ်ရမည် နည်း။

သူ့စိတ်ကယောက်ကယက်ဖြစ်မှုကို သူ့ဇနီးသိမည်စိုးရိမ်သော ကြောင့် မစ္စတာဟပ်(ဖ)မင်းသည် ကပျာကယာအင်္ကျီဝတ်၍ ဦးထုပ် ဆောင်းကာ အိမ်မှထွက်သွားလေသည်။

အုတ်ကလင်မြို့တွင် မစ္စတာဟပ်(ဖ)မင်း၏အိမ်သည် အကောင်း ဆုံးလည်းဖြစ်၊ အပျော်ရွှင်ဆုံးလည်းဖြစ်သောအိမ်ဟု အသိအမှတ်ပြုကြ ပေသည်။ မစ္စတာဟပ်(ဖ)မင်းကိုယ်တိုင်လည်း ထိုမြို့တွင် သစ္စာသမာဓိ ရှိသောသူ၊ အောင်အောင်မြင်မြင်ရှိသော ကုန်သည်ကြီးဟူ၍ လူသိနတ် ကြားဖြစ်ပြီးလျှင် ကြီးပွားချမ်းသာခဲ့သည်မှာ သူ့ဆိုးယုတ်သော လမ်းစဉ် ကို စွန့်ပယ်၍ ခရစ်ယာန်တရားများ သက်ဝင်ယုံကြည်ကျင့်သုံးသော နေ့ကတည်းကပင် ကိုယ်၊ နှုတ်၊ နှလုံးသုံးပါးအားဖြင့် သူတစ်ပါးအား ပြစ်မှားခဲ့သမျှကိုလည်း ဝန်ချတောင်းပန်တန်တောင်းပန်၊ အလျော်ပေး တန်ကအလျော်ပေး၍ အကြွေးဆပ်စရာရှိသည်ကိုလည်း အရင်းနှင့်အတိုး ပါ ပေးဆပ်ခဲ့လေသည်။

ထိုကြောင့်မစ္စတာဟပ်(ဖ)မင်းတွင်အဘယ်ပူစရာရှိသေးသနည်း။ ပူပင်စရာရှိပေသည်။ ဟဲရာလ်(ဒ)အတွက်ပင်။ သူ့မိတ်ဆွေဟောင်းကြီး ဟဲရာလ်(ဒ)ကို ဒုစရိုက်လမ်းကြောင်းမှ ရွေးနုတ်ဖို့သာမကဘဲ သူနှင့် လက်တွဲကာ ကောင်းမှုကုသိုလ်ပွားများမည့် လုပ်ငန်းများကို ထမ်းရွက် စေဖို့ ဆောင်ရွက်ရာတွင် ဘုရားသခင်သည် သူ့အား ကူညီလိမ့်မည်ဟု သူယုံကြည်ပေသည်။ ဟဲရာလ်(ဒ)သည် သူ့မြို့ သူ ရွာသို့ပြန်လာပေပြီ။ သို့ရာတွင် ယခင်ကထက် ဆိုးသွမ်းနေလေသည်။ အကယ်၍သာ သူ့ဘဝ ကိုပြုပြင်မှု၊ မွမ်းမံမှုမရှိလျှင် မစ္စတာဟပ်(ဖ)မင်းက သူ့အတွက် ထားရှိ သောရည်ရွယ်ချက်သည် အကောင်အထည်ပေါ်လာနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။

စံဖရန်စစ္စကိုမြို့သို့ရောက်ရောက်ချင်း မစ္စတာဟပ်(ဖ)မင်းသည် အကျဉ်းသမားနှင့်တွေ့ရန် ရဲဌာနသို့ ခပ်သုတ်သုတ်သွား၍ သူ့နာမည်ကို ပြောလိုက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အလွယ်တကူတွေ့ခွင့်ရလေသည်။ မစ္စ တာဟပ်(ဖ)မင်းသည် သူ့မိတ်ဆွေဟောင်းကြီးတွင် များစွာသော ပြောင်း လဲမှုကို တွေ့မြင်ရလေသည်။ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သော အသွင်ကို ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ဆောင်လျက်ရှိသည်။ သို့သော်လည်း “အသက်ရှင် သေးလျှင် မျှော်လင့်ချက်ရှိသည်” ဆိုသောစကားသည် ဟဲရာလ်(ဒ)ကို လမ်းကောင်းထဲသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိစေဖို့ကြိုးပမ်းရန် သူ့ကို အားတက် စေလေသည်။ ထိုကြောင့်ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ဤအခြေအနေသို့ ရောက်ရှိ နေသော်လည်း သူကဟဲရာလ်(ဒ)ကို ယုံကြည်မှု မရှိသေးကြောင်း၊ ဟဲရာလ်(ဒ)ဒုက္ခရောက်နေချိန်တွင် သူသည်တတ်နိုင်သမျှ ကူညီစောင့် ရှောက်မည်ဖြစ်ကြောင်းကို ဟဲရာလ်(ဒ)အား ပြောပြလေသည်။

စုံစမ်းမေးမြန်းကြည့်သောအခါ ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ၎င်းလူသတ် မှုတွင် ကိုယ်ထိလက်ရောက်ကျူးလွန်သူမဟုတ်ပေ။ ပေါ်ပေါက်လာသော အခြေအနေအရ ဖမ်းဆီးခြင်းမပြုလျှင် မဖြစ်သောကြောင့် သူ့အား ဖမ်းဆီးချုပ်နှောင်ရလေသည်။ ဟဲရာလ်(ဒ)ရရှိမည့် ပစ်ဒဏ်ကို ပေါ့နိုင် သမျှပေါ့စေရန် မစ္စတာဟပ်(ဖ)မင်းသည် ကြိုးပမ်းလေသည်။

မစ္စတာ ဟပ်(ဖ)မင်းသည် သူ့ရည်ရွယ်ချက်အောင်မြင်ရန် အဆင့် ဆင့်ဆောင်ရွက်ခဲ့ပုံများကို အကျယ်တဝင့် ပြောရန်မလိုပေ။ ဟဲရာလ်(ဒ) ဝီလ်ဆင်သည် နယ်နှင်ဒဏ်ငါးနှစ်ရရှိသည်ဟု သိရလျှင် တော်လောက်ပေ ပြီ။ ထိုငါးနှစ်ကုန်ဆုံး၍ ပြည်တော်ပြန်လာသောအခါမှာလည်း သူ့အလုပ် ရှင်များထံမှ စာရိတ္တကောင်းမွန်ကြောင်း ထောက်ခံစာတင်ပြရမည်။

ဤပြစ်ဒဏ်သည် ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်အား “တိုင်းပြည်မဲ့” လူ အဖြစ်ရောက်စေသောကြောင့် သူ့အတွက် အတော်ပင်အခံရခက်လှပေ သည်။ သို့ရာတွင် မစ္စတာဟောင်းဝပ်၊ ဟပ်(ဖ)မင်း၏ အားပေးမှုကြောင့် ၎င်းပြစ်ဒဏ်ကို အသာတကြည်လက်ခံရန် သန္နိဌာန်ချလေသည်။

ပြည်နှင်ဒဏ်ခံရန် ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ဥပုသ်တစ်ပတ်အကြာတွင် စံဖရန်စစ္စကိုမြို့မှ ယိုကိုဟားမားသို့ တက်မည့် “တင်ရိုမာရူ” သင်္ဘော တွင် ရိုးရိုးသင်္ဘောသားအဖြစ် လိုက်ပါရမည် ဖြစ်၏။ သို့ရာတွင် ထို သင်္ဘောကို အုပ်ချုပ်သော မာလိန်မှူးမှာ သူ့မိတ်ဆွေဟောင်း မာလိန် မှူး မန်းပင်ဖြစ်သည်ကို သူသည်ရိပ်စားမိခြင်းမရှိချေ။

 

အခြားမျဉ်းသားထားသောကျမ်းစာအုပ်

ဟဲရာလ်(ဒ)သည် စံဖရန်စစ္စကိုမြို့ သို့အုတ်ကလင်မြို့ရှိ မစ္စတာ ဟပ်(ဖ)မင်း၏နေအိမ်မှထွက်ခွာသွားလေသည်။ နောက်တစ်နေ့သူစီးနင်း လိုက်ပါရမည့်သင်္ဘောသည် စံဖရန်စစ္စကိုမြို့ ဆိပ်ကမ်းတွင် ဆိုက်ကပ် ထားလေသည်။ ဟဲရာလ်(ဒ)သည် အုတ်ကလင်မြို့၏ ပင်လယ်ဆိပ်ကမ်း တံတားရှိခရီးသည်များ စောင့်ဆိုင်းသော ခန်းမကြီးကို ဖြတ်ကျော်သွား သောအခါ “အခမဲ့လက်ကမ်းစာ” ဝေငှထားသော စင်တစ်ခုကိုတွေ့မြင် ရလေသည်။ ထိုစင်၏ အခန်းတစ်ခုတွင် ကျမ်းစာတစ်အုပ်ရှိလေသည်။ ထိုကျမ်းစာသည် သူ့မိခင်က သူ့အား လက်ဆောင်ပေးဖူးသော ကျမ်းစာ နှင့်တထေရာတည်းဖြစ်နေသောကြောင့်လည်း သူသည်အံ့သြမိပေသည်။

ထိုကျမ်းစာအုပ်ကိုဆွဲယူ၍ ဖွင့်ကြည့်သောအခါ ၎င်းသည်လည်း မျဉ်းသားထားချက်များရှိသည်ကို တွေ့မြင်ရလေသည်။ မျဉ်းသားထား ချက်များရှိရုံသာမက သူလွှင့်ပစ်ခဲ့သော ကျမ်းစာအုပ်နှင့် ထူးမခြားနား မှတ်သားထားသည်ကိုလည်း တွေ့မြင်ရလေသည်။

သူသည် ကူးတို့ သင်္ဘောကလေးကို စောင့်နေသည်ကိုလည်း ကောင်း၊ ရာဇဝတ်မှုအတွက် ပြည်နှင်ဒဏ်ခံရသည်ကိုလည်းကောင်း၊ လူ ဖြစ်ရှုံးလောက်အောင် ဆိုးသွမ်းနေသည်ကိုလည်းကောင်း ဟဲရာလ်(ဒ) သည် မေ့လျော့ကာ အနီးရှိ ထိုင်ခုံတွင်ထိုင်ပြီး ထိုကျမ်းစာကိုအစမှအဆုံး၊ အဆုံးမှအစ၊ ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန်ရှာဖွေကြည့်လေသည်။ ဟုတ်ပေသည်။ ထိုကျမ်းစာ၌ မှတ်သားထားချက်များသည်လည်း သူလွှင့်ပစ်ခဲ့သော ကျမ်းစာထဲမှ မှတ်သားထားချက်နှင့် အများအားဖြင့် တူညီလေသည်။ ထွက်မြောက်ရာကျမ်း၊ ၂၀း၈-၁၁ ၏ နံဘေးကွက်လပ်တွင် ဤစကားများ ကို ရေးသားထား၏။ “ဥပုသ်နေ့ကို ဘုရားသခင်ကောင်းချီးပေးခြင်းသည် ဥပုသ်နေ့၌ ဘုရားသခင်ရှိတော်မူခြင်းတည်း။ ဥပုသ်နေ့ကို စောင့်ရှောက် သောသူ၏စိတ်နှလုံး၌ ဘုရားသခင် ကိန်းဝပ်တော်မူ၏။ ထိုသို့သောသူ သည် ဥပုသ်နေ့ကို စောင့်ရှောက်ရန် လိုလားလိမ့်မည်။ ဟေရှာယအနာ ဂတ္တိကျမ်း၊ ၅၈:၁၃။” သူ့မိခင်ကြီး ရေးသားထားသောစကားများနှင့် ဤ အရေးအသားများသည် သဘောအားဖြင့် များစွာ တူညီလှပေသည်။ ဆာလံကျမ်း၊ ၁၀၇:၂၃-၃၁ ကိုလည်း မင်နီဖြင့် မျဉ်းသားထားရာ မိခင်ကြီး ကပေးဖူးသော ကျမ်းစာတစ်အုပ်လုံးတွင်လည်း ဤကျမ်းချက်တစ်ချက် တည်းကိုသာ မိခင်က မင်နီဖြင့်မျဉ်းသားထားလေသည်။

ဟဲရာလ်(ဒ)၏စိတ်သည်များစွာထကြွလှုပ်ရှားလာ၏။ မျက်ရည် တစ်ပေါက်သည် သူ့ပါးပြင်သို့ လိမ့်ဆင်းလာလေသည်။ သူ့အတွက် ဘဝ အသစ်သည် သူ့ရှေ့၌ ပေါလောပေါ်လာလေသည်။ ထိုအခြေအနေတွင် သူ့ မိခင်သည် သူ့အား တစ်ဖန်စကားပြောပြန်၍ သူ့မိခင်မြတ်နိုး ယုံကြည် သော သခင်ခရစ်တော်ကလည်း သူ၏ ဆိုးညစ်သော စိတ်နှလုံးကို ဆွဲ ဆောင်တော်မူသည်။

“ဒီကျမ်းစာလေ၊ အိုမေမေ၊ ကျွန်တော်သွားတဲ့နေရာကိုယူသွား နိုင်သလား၊ ဒီကျမ်းစာမပါရင် ကျွန်တော် ဘယ့်နဲ့သွားနိုင်ပါတော့မလဲ၊ ကျွန်တော့်အဖို့ ဒီကျမ်းစာကို မျဉ်းသားမှတ်သားထားတာဟာ မုချပဲ။ ဒီကျမ်းစာကိုမေမေပဲ မျဉ်းသားထားတာလား” ဟု ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ဟု သူ့ ကိုယ်ကိုသူကျယ်လောင်စွာ ပြောဆိုလေသည်။

၎င်းစာအုပ်စင်နောက်ကွယ်ရာမှ ထွက်ပေါ်လာသော အသံတစ် သံက “မိတ်ဆွေ၊ အဲဒီကျမ်းစာယူသာသွား၊ မင်းအတွက် မျဉ်းသားထား တာပဲ။ အဲဒီမှာပါရှိတဲ့သမ္မာတရားကို မင်းသိရှိနားလည်ရုံသာမက ခရစ် တော်ရဲ့ တပည့်တော်ကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်လာနိုင်ဖို့ ဘုရားသခင်က မောင်မင်းကို ကောင်းချီးပေးပါစေ”ဟု ဆိုလေသည်။

ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်ချောက်ချားစွာနှင့်ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ထိုအသံလာသည့်ဘက်သို့လှည့်ရာ ထပ်မံ၍ နှစ်သိမ့်စကားများကြားရပြန်သည်။ ထိုစကားများကိုပြောဆိုသောသူသည် သူ့အပေါ်တွင် ကြင်နာသော ဖခင် ကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ မိတ်ဆွေကောင်းတစ်ယောက်ကဲ့သို့လည်းကောင်း သူ့အားပြုံးလျက်ကြည့်နေလေသည်။

ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ကတိုက်ကရိုက်ထ၍ ထိုလူကြီးကို ပြောဆို သည်မှာ “ခင်ဗျားတကယ်ပြောတာလားခင်ဗျား။ ကျွန်တော် ဒီကျမ်းစာ ကိုယူသွားနိုင်ပါသလား။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်မှာစာအုပ်ဖိုးပေးဖို့ပိုက်ဆံ တစ်ပြားမျှမရှိဘူး။”

“ပိုက်ဆံကိစ္စမရှိပါဘူး၊ ကျုပ်ဟာဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပါဌ် တော်ကိုမြတ်နိုးတဲ့အဖွဲ့ဝင်တစ်ဦးပါ။ ဒိပြင်လည်း အဲဒီကျမ်းစာထဲမှာ ပါရှိတဲ့သမ္မာတရားကို တစ်ကမ္ဘာလုံးသို့ ဖြန့်ချိဖို့အာရုံပြုလျက်ရှိပါတယ်။ သမ္မာတရားပါရှိတဲ့ ဒီကျမ်းစာဟာလည်း ၎င်းကို လိုအင်ဆန္ဒရှိတဲ့ပုဂ္ဂိုလ် တစ်ဦးရဲ့လက်ထဲရောက်သွားတယ်ဆိုရင် ကျုပ်နဲ့ လုပ်ဖေါ်ဆောင်ဘက် တွေကလည်း ဝမ်းသာကြမှာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် မောင်မင်းခုနကပြောတဲ့ တခြားမျဉ်းသားထားတဲ့ စာအုပ်ဆိုတာက ဘာကိုပြောချင်တာလဲ သိပ် သိချင်မြန်းချင်တဲ့လူပဲလို့လဲမထင်ပါနဲ့။”

ဟဲရာလ်(ဒ)သည် မိတ်ဆွေကောင်းတစ်ယောက်နှင့် တွေ့နေရ ပေသည်။ ထိုကြောင့် ဝမ်းနည်းကြေကွဲစွာဖြင့် သူ့မိခင်၊ ကျမ်းစာနှင့် ဘုရားသခင်တို့ကို သူရန်မူခဲ့ပုံ၊ အထူးသဖြင့် မိခင်က အနစ်နာခံ၍ မေတ္တာ လက်ဆောင်အဖြစ်ပေးခဲ့သော ကျမ်းစာတစ်အုပ်ကို ရေထဲသို့ လွှင့်ပစ်ပုံ အလုံးစုံကိုပြောပြလေတော့သည်။

သူတို့နှစ်ဦးတွေ့ဆုံရသည်မှာ ခေတ္တခဏပင်ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် ဤမျှတိုတောင်းသော အချိန်ကလေး၌ ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ကယ်တင်ခြင်း အကြံတော်ကို အရိပ်အမြွက်မျှ တွေ့မြင်သွားရလေသည်။ သူသည် ဘုရား သခင်၏ ပညတ်တော်ကိုလည်း ပြည့်ပြည့်စုံစုံ တွေ့မြင်ရသည်။ ၎င်းပြင် ခရစ်တော်ကို ဘေးဒဏ်မှကယ်တင်ရွေးနုတ်သော အရှင်အဖြစ် တွေ့မြင်ရပေသည်။

ထိုမိတ်ဆွေနှင့်တူသောသူ၊ဖခင်နှင့်လည်းတူသောသူက ဟဲရာလ် (ဒ)အတွက် ဆုတောင်းပေးလေသည်။ ထိုဆုတောင်းချက်ကို ဟဲရာလ်(ဒ) သည် ဘယ်တော့မျှမမေ့နိုင်ပေ။ သူ့စိတ်၌အစွဲကပ်ဆုံး စကားမှာ- “အို၊ ထာဝရဘုရား၊ ဤသူငယ်အား ခပ်သိမ်းသောဒုစရိုက် အလေ့အကျင့်များ နှင့်ကင်းဝေးစေ၍ ကိုယ်စိတ်ချမ်းသာခြင်းကို ပေးသနားတော်မူပါ။” ဤဆုတောင်းချက်သည် သူ့အတွက် အဆန်းဖြစ်နေသည်။ သို့ရာတွင် သူကြာရှည်စွာသတိရဖို့ပင်။

“မောင်မင်း၊ ဘယ်သင်္ဘောနဲ့လိုက်မလို့လဲ” ဟု ထိုလူက ခွဲခွာ ရင်း ဟဲရာလ်(ဒ)ကိုမေးလေသည်။

“တင်ယိုမာရူသင်္ဘောနဲ့ပါ။”

“ဒါဖြင့်ဟန်ကျသားပဲ၊ ဒီသင်္ဘောကနက်ဖြန်ထွက်မယ်၊ ကျုပ်မိတ်ဆွေတချို့လည်း အဲဒီသင်္ဘောနဲ့လိုက်မယ်။ မောင်မင်းဟာ သူတို့နဲ့တွေ့ဖြစ်အောင်တွေ့ပါ၊ အဖေါ်ရတာပေါ့။”

သူယခုမြတ်နိုးပြီဖြစ်သော ကျမ်းစာကိုကိုင်လျက် ဟဲရာလ်(ဒ) သည် ကူးတို့သင်္ဘောကလေးပေါ်သို့ မကြာမီရောက်ရှိသွားလေသည်။ သူ အတွက်ထူးခြားမည့်တွေ့ကြုံစရာတွေများစွာရှိသေးသည်။

 

အခန်း - ၄

အခန်း ၄

သုခလမ်းသို့

 

“ဟိုအရင်တစ်ခါက ဒီစံဖရန်စစ္စကိုမြို့ကနေပြီး ယိုကိုဟားမား သင်္ဘောနဲ့မဲလ်ဘုန်းမြို့ကို ငါသွားဖူးတာ ရှစ်နှစ်တောင်ကြာသွားပြီ။ ရှစ် နှစ်ကလည်းကြည့်ရတာ ခဏကလေးလိုပဲ” ဟု ဟဲရာလ်(ဒ)သည် သူ့ ကိုယ်ကိုသူပြောလေသည်။ “တင်ယုမာရူ” သင်္ဘောသည် ဆိပ်ခံဘောမှ ခွာ၍ စံဖရန်စစ္စကို ပင်လယ်ကွေ့ဆီမှ ဝေးလှသော ဂျပန်ပြည်ဘက်သို့ ဦးတည်ကာ ခုတ်မောင်းသွားလေသည်။

“ရှစ်နှစ်လောက်တုန်းက မေလ၏ နံနက်မှာ အရက်သမား၊ ရာဇ ဝတ်ကောင်၊ ခေါင်းမာတဲ့လူ၊ စိတ်ပျော်ရွှင်မှုဆိုလို့ လုံးဝမရှိတဲ့လူဆိုးတစ် ယောက်ဖြစ်တဲ့ငါဟာ ဥပဒေစက်ကွင်းက လွတ်ကင်းဖို့၊ မိခင်ရဲ့ဖျောင်း ဖျပြောဆိုမှုတွေမှ လွတ်ကင်းဖို့ သင်္ဘောနဲ့လိုက်သွားတာကို ငါကောင်း ကောင်းမှတ်မိပါသေးတယ်။”

“အကြောင်းတစ်ခုခုရဲ့ဂြိုဟ်မွှေမှုကြောင့် ငါဟာ အိမ်နဲ့မိခင်ကြီး ဆီပြန်ချင်တဲ့စိတ်တွေ ပေါ်ပေါက်လာတာရယ်၊ အဲဒီစိတ်တွေကိုဖျောက် လိုက်တဲ့အဆုံးမှာ ငါဟာ အရက်တွေကိုသောက်၊ မဟုတ်တာတွေကို ပြော၊ လူဆိုးသူဆိုးတွေနဲ့ပေါင်းနဲ့ပဲ အချိန်ဖြုန်းခဲ့တာတွေကို သတိရသေး တယ်။”

“အဲဒီငါလိုက်သွားတဲ့ သင်္ဘောကြီးဟာ ရေလယ်မှာ မီးစွဲလောင် တဲ့အခါ တို့သင်္ဘောသားတွေ အသက်ချမ်းသာရာချမ်းသာကြောင်းဆိုပြီး မာလိန်မှူးက ဘုရားသခင်ထံဆုတောင်းနေတာကို ငါက သွားတွေ့မိ လိုက်တဲ့အဖြစ်သနစ်တွေကို ကောင်းကောင်းမှတ်မိပါသေးတယ်။”

“နောက်သတိရတာတစ်ခုရှိသေးတယ်။ ငါအရူးထပြီး ကျမ်းစာ အုပ်ကိုရေထဲသို့ လွှင့်ပစ်တဲ့ကိစ္စကလေးပဲ။ အို၊ ဘုရားသခင်၊ ကျွန်တော့် ကို ကယ်မတော်မူပါ။ ဘာဖြစ်လို့အဲဒီလိုလုပ်မိပါလိမ့်၊ အဲဒီဟာကို လုံးဝ သတိမရဘဲနေချင်ပါဘိ။”

“အခုလည်း ငါဟာ ခရီးထွက်ရဦးမယ်။ ငါထွက်ချင်လို့တော့ မဟုတ်ဘူး။ မထွက်ဘဲနေလို့မရဘူး။ အခုငါအမေရိကန်ပြည်က ထွက်ရ မယ်။ ငါဟာ ယုံကြည်ကိုးစားလောက်တဲ့ နိုင်ငံသားတစ်ယောက် ဖြစ် ကြောင်း လက်တွေ့ပြနိုင်မှ ပြည်တော်ပြန်ဝင်ရမယ်။ ငါ့မှာလည်း အမေ မရှိတော့ဘူး၊ မိတ်ဆွေလည်းရှိတော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။”

“မိတ်ဆွေလား၊ တစ်ဦးတော့ရှိတယ်၊ သူကတော့ကျမ်းစာပဲ၊ ငါ့ အတွက်ဆိုတော့သူကမိခင်လိုပဲ။သူကတော့ငါ့ကိုလူကောင်းတစ်ယောက် ဖြစ်လာအောင် ကူညီပြုပြင်ပေးပါလိမ့်မယ်လို့တော့ ယူဆရတာပဲ။”

“ဟိုပင်လယ်ဆိပ်ကမ်းတံတားမှာ တွေ့ဆုံစကားပြောလိုက်ရ တဲ့ လူကြီးကတော့ လူကောင်းကြီးပါပဲ။ ငါရဲ့လိုဘကို သူနားလည်ပုံရ တယ်။ သူဆုတောင်းပေးနေတုန်းက ငါ့စိတ်ကို တစ်ခုခုက မိမိရရဆွဲကိုင် ထားသလိုပဲ။ သူက ငါ့ကို ကျမ်းစာအုပ်ယူသွားခွင့်ပေးတော့ ငါတော့ ဒီတစ်ခါ လူကောင်းသူကောင်းဖြစ်အောင်ကြိုးစားမယ်လို့ စိတ်ပိုင်းဖြတ် လိုက်တာပဲ။ ဒီစိတ်ပိုင်းဖြတ်ချက်အတိုင်း ဖြစ်မြောက်နိုင်လိမ့်မယ်လို့ လည်း ထင်တာပဲ”။

ဒါပေမယ့် ဒီလူကြီးက ရယ်စရာကောင်းတာတွေပြောလိုက်သေး တယ်။ ငါလည်းအဲဒါတွေ မကြားဖူးပါဘူး။ ဩော်၊ ကြားဖူးသားပဲလေ။ ငါ့မိခင်ကြီးကတောင် တစ်ခါပြောသံ ကြားဖူးလိုက်သေးတာပဲ။ အဘွား ကြီးက ဘုရားသခင့်ပညတ်တော်ရှိသမျှကို စောင့်ရှောက်လိုက်နာရမယ် တဲ့။ နောက်ပြီးတော့လည်း ပညတ်တော်က သတ္တမနေ့ကိုဥပုသ်နေ့အဖြစ် စောင့်ရမယ်လို့ ပြောထားသားနဲ့၊ ဘာဖြစ်လို့ တချို့ခရစ်ယာန်တွေက တနင်္ဂနွေနေ့ကိုစောင့်ကြမှန်းမသိဘူးလို့တောင် ပြောသေးတယ်။ ဒါပေ မယ့် ငါ့ကိုကျမ်းစာအုပ်ပေးလိုက်တဲ့ လူကြီးကတော့ ငါ့မိခင်ကြီးပြောတဲ့ သတ္တမနေ့ဥပုသ်ကို စောင့်တယ်။

“ထူးဆန်းတဲ့ကိစ္စတစ်ခုကတော့ သူ ငါ့ကိုပေးတဲ့ ကျမ်းစာအုပ်ပဲ။ ပထမအချက်ကတော့ သူပေးတဲ့ ကျမ်းစာအုပ်ဟာ ငါလွှင့်ပစ်လိုက်တဲ့ ကျမ်းစာအုပ်နဲ့ တထေရာတည်းပဲ။ မျဉ်းသားမှတ်သားထားပုံချင်း တူ တယ်။ မှတ်သားထားတဲ့ ကျမ်းချက်ချင်းလည်းတူတယ်။ အဲဒီကျမ်းချက် တွေရဲ့အနားကွက်လပ်မှာ ရေသားထားချင်းလည်း တူတယ်။ မင်အရောင် ကလည်းတစ်မျိုးတည်းပဲ။ နောက်ပြီးနှစ်အုပ်စလုံးရဲ့မျက်နှာဖုံးအတွင်းခံ စက္ကူလွတ်မှာ ရေးသားထားတဲ့ အမှာစကားကလေးတွေကလည်း ခြား နားတယ်လို့မရှိဘူး။ ဒါပေမယ့်........”

“အဲဒါဘာလဲ” ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ယခုအခါ ကျယ်လောင်သော အသံနှင့် ပြောလေသည်။ သူ့အားအပ်နှင်းထားသည့် အရေးကြီးသော တာဝန်ကို (သင်္ဘောရှေ့ပိုင်းကုန်းပတ်တွင် တာဝန်ချထား၏) စဉ်းစား တွေးတောရင်း သူ၏ရှေ့ဖြစ်နောက်ဖြစ်များကိုလည်း ပြန်လှန်စဉ်းစား နေရာမှ စိတ်ချောက်ချားသော အသံဖြင့် ပြောသောစကားပြောသံကိုကြားရလေသည်။

ဟဲရာလ်(ဒ)သည် လှမ်းကြည့်လိုက်သော်လည်း အသံရှင်ကို မတွေ့ရသောကြောင့် သူအထင်လွဲသည်ဟူ၍သာ ထင်မှတ်လေတော့ သည်။

နောက်တစ်ကြိမ် ထိုအသံကိုကြားရပြန်လေသည်။ ဤအကြိမ် တွင် ဟဲရာလ်(ဒ)သည် တံတားဘက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ မတ်တတ် ရပ်နေသော မာလိန်မှူး မန်းကို တွေ့လေသည်။

  

မာလိန်မှူးမန်းက ဟဲရာလ်(ဒ)ကိုသတိပေးခြင်း

ဟဲရာလ်(ဒ)တွေ့ရသောသူမှာ အကယ်ပင် “ယိုကိုဟားမား” သင်္ဘောတွင် မာလိန်မှူးအဖြစ် အမှုထမ်းခဲ့သော မန်းပင်ဖြစ်သည်။ ယခု အခါတွင် မန်းသည် ပစိဖိတ်သမုဒ္ဒရာတွင် ခုတ်မောင်းသွားလာနေသော လူစီးသင်္ဘောကို ဦးစီးကြိုးကိုင်သူအဖြစ် အမှုထမ်းနေပေသည်။

ဟဲရာလ် (ဒ)ဝီလ်ဆင်သည် ဆရာဟောင်းကို ပြန်တွေ့ရာတွင် သူ့စိတ်ကိုပင် မချုပ်တည်းနိုင်လောက်အောင် ဝမ်းသာမိတော့သည်။ ဤ အခေါက်၌ ပင်လယ်ခရီးထွက်လာရာတွင် သူသည် လူကောင်းသူကောင်း ဘဝကို တက်လှမ်းစေမည့်လျှို့ဝှက်မှုကို သင်ကြားရမည်ဖြစ်ကြောင်း၊ ဤကိစ္စကို အကောင်အထည်ဖေါ်နိုင်စေရန် တံတားပေါ်၌ရပ်နေသောသူ က ကူညီလိမ့်မည်ဖြစ်ကြောင်း တစ်ခုခုကသူ့အားကြား ပြောလိုက်ဟန် ရှိ၏။

ရက်များ အတော်ကြာညောင်းသော်လည်း သူရိုသေကိုင်းရှိုင်း သော ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးနှင့်တွေ့ ဆုံနှုတ်ဆက်ခွင့် မရရှိသေးပေ။ နောက်ဆုံးတွင် အလုပ်ကိစ္စကြောင့် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးတွေ့ ခွင့်ရရှိသည်တွင် ဟဲရာလ်(ဒ) သည် ပြေး၍ မာလိန်မှူး၏ လက်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားလေသည်။

“မာလိန်မှူးမန်းခင်ဗျား၊ ခင်ဗျားနဲ့အတူတူ တစ်ခါသင်္ဘောစီးခွင့်ရတဲ့အတွက် ဘုရားသခင်၏ဂုဏ်တော်ကိုချီးမွမ်းပါတယ်။”

မာလိန်မှူးမန်းကလည်း ဟဲရာလ်(ဒ)၏ လက်ကိုပြန်လည်ဆုပ် ကိုင်ထားလေသည်။ သို့ရာတွင် ဟဲရာလ်(ဒ)၏ မျက်နှာတွင် စိတ်ရှုပ် ထွေးနေသော အမူအရာကို မာလိန်မှူးမန်းသည် တွေ့မြင်ရလေသည်။

“ဘယ့်နဲ့မောင်မင်း၊ မင်းဘာဖြစ်လို့ ဘုရားသခင်ကို ကျေးဇူးတင် စကားတွေပြောရတာလဲ။ မောင်မင်းဟာ ဘုရားသခင်ကို ရိုသေကိုင်းရှိုင်း မှုမရှိဘူးဆိုတာ ကျုပ်အသိသားပဲ။”

“ဟုတ်ပါတယ်၊ မာလိန်မှူးခင်ဗျား။ မှန်တယ်လို့ သိတဲ့လမ်းကို လျှောက်လမ်းဖို့ ကျွန်တော်ကြိုးစားနေတာ အတော်ကြာပြီ။ “ယိုကို ဟားမား” သင်္ဘောပေါ်မှာ မီးလောင်တုန်းက ခင်ဗျားဘုရားသခင်နဲ့ တွေ့ရသလို၊ ကျွန်တော်လည်း အခုဘုရားသခင်နဲ့ တွေ့လိုတဲ့ဆန္ဒရှိပါ တယ်။ ကျွန်တော့်အမေဟာ ဘုရားသခင်ကိုသိသလို၊ နောက်ပြီး အလို တော်အတိုင်း အစစအရာရာဆောင်ရွက်သလို ကျွန်တော်လည်းပြုလုပ် လိုပါတယ်။ ကျမ်းစာနဲ့ ၎င်းအထဲမှာပါရှိတဲ့ ဘုရားသခင့်ကတိတော်များ အကြောင်းအား ခင်ဗျားက ကျွန်တော့်ကို ပြောပြခဲ့တာ သတိရပါသေး သလားခင်ဗျား။”

“အေး၊ အဲဒီအဖြစ်အပျက်တွေကို အစအဆုံးသတိရပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီအဖြစ်အပျက်တွေမှ မောင်မင်းဟာကောင်းကျိုးရရှိခဲ့တယ် ဆိုတာကတော့ ကျုပ်မှတ်မိသလောက်ပြောရရင် ဘာတစ်ခုမျှမရှိပါဘူး။”

“ဟုတ်ပါတယ်၊ မာလိန်မှူး။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ အဲဒီနေ့မှာ ပဲ ကျွန်တော်ဟာ ကျွန်တော့်ချစ်မိခင်ကြီးပေးတဲ့ ကျမ်းစာကိုတောင် ပင်လယ်ထဲ လွှင့်ပစ်လိုက်သေးတယ်။ အဲဒီကျမ်းစာကိုလည်း မိခင်ကြီးက ကျွန်တော့်အတွက်ဆိုပြီး တချို့ကျမ်းချက်တွေကို မျဉ်းသားပေးလိုက် တယ်။ အဲဒီမှတ်သားထားတဲ့ ကျမ်းချက်တွေထဲမှာ ခင်ဗျားပြောတဲ့ ကျွန်တော်တို့ကိုမီးဘေးက ကယ်မတယ်ဆိုတဲ့ကျမ်းချက်လည်းပါတယ်။"

“ဒါပေမယ့်၊ မာလိန်မှူးမန်းခင်ဗျား။ ကျွန်တော့်မှာ တခြား ကျမ်း စာတစ်အုပ်လည်း ရှိပါသေးတယ်။ အဲဒီကျမ်းစာလည်းပဲ မျဉ်းသားထား တဲ့ကျမ်းချက်တွေရှိတယ်။ ဆာလံကျမ်းထဲက ကျမ်းချက်ရယ်၊ ပညတ် တော်ဆယ်ပါးရယ်၊နောက်တခြားကျမ်းချက်တွေ တစ်ပြုံတစ်ခေါင်းကြီး ကို မှတ်သားထားပါတယ်။”

“နေပါဦးမောင်မင်း၊ အဲဒီကျမ်းစာကို မင်းဘယ်ကရလာသလဲ” ဟု ကြင်နာစိတ်ရှိသော မာလိန်မှူးကမေးလေသည်။

ဟဲရာလ်(ဒ)သည်လည်း သွားလေသူမိခင်ကြီး၏ ဝမ်းနည်းကြေ ကွဲဖွယ်သေဆုံးသွားမှု၊ သူ၏ ပေယျာလကန်နေထိုင်မှု၊ အဖမ်းခံရမှု၊ ပြစ် ဒဏ်ခံရမှု၊ ကျမ်းစာကို တွေ့ရှိမှုနှင့်အုတ်ကလင်မြို့၏ သင်္ဘောဆိပ်ကမ်း တံတားတွင် အခမဲ့စာပေဝေငှသော လူကြီးနှင့်တွေ့ ဆုံမှုတို့ကိုပြောပြ လေသည်။

“ဪ၊ ဟုတ်သားပဲ၊ အဲဒီမင်းပြောတဲ့လူကြီးကို ကျုပ်သိပါတယ်။ သူကတနင်္ဂနွေနေ့မှာ ဥပုသ်မစောင့်ဘဲ စနေနေ့မှာ ဥပုသ်စောင့်တဲ့လူထူး လူဆန်းတစ်ယောက်ပေါ့။ ကျုပ်တို့ရဲ့ ဒီသင်္ဘောမှာလည်း စာဖတ်ခန်း ရှိတယ်။ အဲဒီစာဖတ်ခန်းထဲမှာ ခရီးသည်နဲ့ သင်္ဘောသားတွေရဲ့ အကျိုး အတွက်ဆိုပြီး စာရွက်စာတမ်းတွေ မြောက်မြားစွာ ထားရှိပါတယ်” ဟု မာလိန်မှူးက ဟဲရာလ်(ဒ)ကိုပြောလေသည်။

“မာလိန်မှူးခင်ဗျား၊ ကျွန်တော်ကအဲဒီကျမ်းစာကို ကောက်ယူပြီး ဖတ်ကြည့်နေတုန်း အဲဒီလူကြီးကတွေ့သွားတယ်။ ကျွန်တော်ကကျမ်းစာ ကိုလိုချင်ပုံပြတော့ သူကလည်း ကျွန်တော့်ဆန္ဒပြည့်စေလိုတဲ့အနေနဲ့ ကျမ်းစာအုပ်ကိုပေးလိုက်ပါတယ်။ သိပ်သဘောကောင်းတဲ့လူကြီးပဲဗျာ။

ကျွန်တော်ရဲ့စိတ်နေသဘောထားကို သူနားလည်မှုရှိတယ်။ ကျွန်တော် က ကျွန်တော်ဘယ်အထိ မိုက်တွင်းနက်နေကြောင်း သူ့ကိုပြောပြတဲ့အခါ သူက မျက်ရည်တွေလည်လာပြီး ကျွန်တော့်အကျင့်ဆိုးတွေရဲ့ အနှောင် အဖွဲ့မှ ကျွန်တော့်ကိုလွတ်ကင်းစေပြီး ခရစ်တော်၏ ငြိမ်သက်ခြင်းရပါစေ လို့ ဆုတောင်းပေးတယ်။ သူက ကျွန်တော့်ကို ပြောပြသမျှတွေဟာ သူတော်စဉ် သူတော်မြတ်အဖြစ်ကို ဆောင်ကျဉ်းနိုင်တဲ့ လမ်းထဲတွန်းပို့ ပေးလိုသလိုပဲ။ ကျွန်တော်လည်း အဲဒီလိုလူတစ်ယောက်ဖြစ်လာအောင် ကြိုးစားဖို့ သန္နိဌာန်ချတော့တာပဲ။ မာလိန်မှူးကြီးကလည်း ဒီကိစ္စမှာ ကျွန်တော့်ကို တဆိတ်လောက်ကူညီပါလားခင်ဗျား။”

“ခရစ်ယာန်တစ်ယောက်ဖြစ်လာအောင် ကူညီရမယ်ဆိုရင် ကျုပ် အဖို့တော့အဆင်သင့်ပဲ။ ဒါပေမယ့် မောင်မင်းပြောတဲ့ ဟိုလူကြီးရဲ့ ယုံ ကြည်တဲ့အချက်တွေကို ယုံကြည်ရအောင်တော့ ကျုပ်မတတ်နိုင်ဘဲ ရှိ လိမ့်မယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ သူကစနေနေ့ကို ဥပုသ်စောင့်တာဟာ မှားနေတယ်လို့ ကျုပ်ယူဆတယ်။ သူ့လိုယုံကြည်တဲ့လူတွေတော့ ဒီ သင်္ဘောမှာ ခရီးသည်အဖြစ် အတော်များများလိုက်ပါလာကြတယ်။ သူတို့ တတွေကတရုတ်ပြည်ကို သွားမယ့်သာသနာပြုဆရာတွေပဲ။ အဲ၊ သူတို့ က မောင်မင်းကို အကူအညီပေးကြပါလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် မောင်မင်း သတိထားပါ။ မောင်မင်းရဲ့စိတ်ဆင်ရိုင်းကိုလည်း ထူးခတ်ထားပါ။”

ဤကဲ့သို့ပြောဆိုပြီးသည်နောက် မာလိန်မှူးလည်း ရှေ့သို့ဆက် လက်လျှောက်သွားလေ၏။ ဟဲရာလ်(ဒ)မှာမူ မိမိတာဝန်ကိုဆက်လက် ထမ်းရွက်နေစဉ် သူ့စိတ်အတွင်းဝယ် မေးခွန်းများသည် တစ်ခုပြီး တစ်ခု ဆက်တိုက်ပေါ်ပေါက်လာကြပေသည်။

“အဲဒီလူတွေဟာ အယူမှားနေတယ်လို့ဆိုတာ မာလိန်မှူးက ဘာပြောချင်တာလဲ။ သူတို့တတွေဟာ လူထူးလူဆန်းတွေပါဆိုတာက ကော ဘယ်လိုထူးတာလဲ၊ ဘယ်လိုဆန်းတာလဲ။ သူတို့က ငါ့ကိုကူညီ တဲ့အခါမှာ ငါ့စိတ်က ဘယ်လိုဆင်ရိုင်းနဲ့တူလာရမှာတုန်း။ ဟိုငါတွေ့ခဲ့တဲ့ လူကြီးကလည်း သူများတွေကိုဒေါသထွက်အောင်လုပ်လိမ့်မယ်လို့လည်း ငါမယုံကြည်ဘူး။” ဤကဲ့သို့ဟဲရာလ်(ဒ)သည် သူ့ကိုယ်ကိုသူ စောဒက တက်နေလေသည်။

 

အခန်း - ၅

အခန်း ၅

သာသနာ့ဝန်ထမ်းကောင်း

 

“တင်ယိုမာရူ”သင်္ဘောသည် မိမိသွားရမည့် ပင်လယ်ခရီးကို ထွက်လာသည်မှာ ဥပုသ်တစ်ပတ်မျှရှိလေပြီ။ တစ်နေ့သောအခါ သား သားနားနားလူတစ်ယောက်သည် ဟဲရာလ်(ဒ)ဆီသို့ တိုက်ရိုက်လာ၍ ခရစ်ယာန်ဟုတ်မဟုတ် ကြင်နာသောလေသံဖြင့် မေးမြန်းလေသည်။ ဤကဲ့သို့အမေးအမြန်းခံရသည်မှာ ဟဲရာလ်(ဒ)၏ တစ်သက်တွင် ဤ အကြိမ်သည် ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်၏။ သူသည်အတော်ပင် အံ့ဩသွား သော်လည်း ယခုကဲ့သို့ တိုက်ရိုက်မေးမြန်းခြင်းကိုသဘောကျပေသည်။

“ကျွန်တော် ခရစ်ယာန်မဟုတ်ပါဘူးခင်ဗျား၊ ဒါပေမယ့် ခရစ် ယာန် ဖြစ်သင့်မဖြစ်သင့်ဆိုတာကိုတော့ စဉ်းစားဆဲပါ။ ခင်ဗျားနာမည် ကလေးတဆိတ်လောက်သိပါရစေ။”

“ကျုပ်နံမည်ကအင်ဒါဆင်လို့ခေါ်ပါတယ်။”

“ခင်ဗျားလည်း တရုတ်ပြည်ကို သွားမယ့် သာသနာ့ဝန်ထမ်း တစ်ဦးပဲလား။”

“ဟုတ်ပါတယ်၊ မောင်မင်းက ဘာဖြစ်လို့ ဒီလိုမေးရသလဲ။”

မာလိန်မှူးမန်းကဒီသင်္ဘောပေါ်မှာ သာသနာပြုဆရာတချို့လိုက် ပါလာတယ်ပြောတာနဲ့ ကျွန်တော်ကလည်း သာသနာပြုဆရာတစ်ဦးဦးနဲ့ တွေ့ချင်နေပါတယ်။ ကျွန်တော် မေးမြန်းချင်တာလေးတွေ ရှိလို့ပါ။ ကျွန်တော့်ဆီမှာ အုတ်ကလင်ပင်လယ်ဆိပ်တံတားက လူကြီး တစ် ယောက်ကပေးလိုက်တဲ့ကျမ်းစာတစ်အုပ်ရှိပါတယ်။ အဲဒီကျမ်းစာအုပ်ထဲ

မှာ မျဉ်းသားမှတ်သားထားချက်တွေ ရှိပါတယ်။ အဲဒီမှတ်သားထားချက် တွေကလည်း ကျွန်တော့်ခရစ်ယာန်မိခင်ကြီးက ကျွန်တော့်ကိုပေးလိုက် တဲ့ ကျမ်းစာအုပ်ထဲက မှတ်သားချက်တွေအတိုင်း မှတ်သားထားပါတယ်။ ကျွန်တော့်မိခင်ကြီးကပေးတဲ့ ကျမ်းစာကိုတော့ ကျွန်တော်ခရစ်ယာန် အယူဝါဒကို မကြိုက်တာနဲ့ ပင်လယ်ထဲလွှင့်ပစ်ခဲ့ပြီ။ အခုကျွန်တော့်ဆီမှာ ရှိတဲ့ ကျမ်းစာအုပ်အသစ်ထဲက မှတ်သားထားချက်တွေက ကျွန်တော်ရဲ့ အိမ်၊ ကျွန်တော့်မိခင်ကြီးဆိုဆုံးမသွားတဲ့စကားတွေကို ပြန်လည်သတိရ စေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အဲဒါကြောင့် အခုခရစ်ယာန်တစ်ယောက် ဖြစ်လာဖို့ ဘယ်လိုအစပြုဆောင်ရွက်ရမယ်ဆိုတာကို နည်းပေးလမ်းပြ လုပ်နိုင်တဲ့လူတစ်ဦးနဲ့တွေ့လိုပါတယ်။”

“မောင်မင်းက ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်လို့ခေါ်တဲ့လူငယ်လား။”

“ဟုတ်ကဲ့ခင်ဗျား၊ ဒါနဲ့ကျွန်တော့်နာမည်ကို ဘယ့်နဲ့သိသလဲ ခင်ဗျား။”

“ဘယ်လိုသိသလဲဆိုတာကတော့ အတော်ကလေးကို ထူးဆန်း တယ်။ ပြောပြရဦးမယ်။ အုတ်ကလင်မြို့က ကျုပ်မထွက်လာမီရက် အနည်းငယ်လောက်က စံဖရန်စစ္စကို ထုတ်သတင်းစာတစ်စောင်ထဲမှာ

ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်ဆိုတဲ့လူငယ်လေးရဲ့အမှုနဲ့ ပတ်သက်တဲ့သတင်း ဖတ်ရပါတယ်။ သတင်းအရဆိုရင် အဲဒီလူငယ်လေးဟာ ပြစ်မှုတစ်ခု ကြောင့် ပြည်နှင်ဒဏ်ငါးနှစ်ခံရတယ်လို့ သိရပါတယ်။ သတင်းထောက် များကလည်း ပြစ်ဒဏ်ယုတ်လျော့စေရာတွင် အထောက်အပံ့ဖြစ်တဲ့ အကြောင်းတွေအပြင် မိခင်ကောင်းကြီးရဲ့ သေဆုံးကာနီး သားအတွက် ဆုတောင်းချက်၊ မိတ်ကောင်းဆွေကောင်းများကလည်း ဒီလူငယ်ဟာ ပြောင်းလဲပြီးသူ့ကို ဘုရားသခင့်လက်သို့အပ်နှံထားတဲ့မိဘနှစ်ပါးအတွက် ဂုဏ်ယူစရာဖြစ်လာမယ့် အကြောင်းတွေကိုပါ ထည့်သွင်းဖေါ်ပြကြသေး တယ်။

နောက်တစ်ခုကတော့ ဒီလူငယ်ကလေးဟာ “တင်ယိုမာရှု” ခေါ် တဲ့ ကျုပ်အရှေ့တိုင်းပြည်အသွားစီးသွားမယ့်သင်္ဘောပေါ်မှာ လိုက်ပါမယ့် အကြောင်းလည်း ဖေါ်ပြထားတယ်။ ဒါကြောင့် ကျုပ်က ဒီလူငယ်နဲ့ ရအောင်တွေ့ဆုံပြီး ကူညီနိုင်သလောက်ကူညီဖို့ စိတ်ပိုင်းဖြတ်လိုက်ပါ တယ်။”

ဟဲရာလ်(ဒ)သည် သူ့မိတ်ဆွေသစ်ကို သေသေချာချာကြည့်ရှု လေသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် မာလိန်မှူးက စိတ်ဆင်ရိုင်း၏ အလို သို့ အရမ်းလိုက်မပါရန် သတိပေးစကားပြောထားသည်မဟုတ်ပါလော။ သို့သော်ငြားလည်း၊ မစ္စတာအင်ဒါဆင်မှာ နှစ်လိုဖွယ်သော မျက်နှာရှိ၏။ စေတနာအရင်းခံသောအသုံးအနှုန်းများကိုအသုံးပြု၏။တစ်ကိုယ်ကောင်း စိတ်ဟူ၍လည်း စိုးစဉ်းမျှရှိပုံမရချေ။ ထိုကဲ့သို့သောပုဂ္ဂိုလ်နှင့် တွေ့ ဆုံရသည်မှာ အလွန်ကုသိုလ်ထူးသည့်လက္ခဏာမျိုး ဖြစ်ပေါ်နေတော့သည်။

“ခင်ဗျားကျွန်တော့်မိခင်ကြီးနဲ့တော့ မသိဘူးပေါ့။ ကျွန်တော့်မိခင် က ကျမ်းစာပြောသမျှ အကုန်လိုက်နာဖို့ စိတ်ထက်သန်ပြီး ကျွန်တော့်ကို တောင် အဲဒီတရားတွေ လိုက်နာစောင့်ရှောက်ဖို့အစဉ်ပဲ တိုက်တွန်းလေ့ ရှိတယ်။ အရင်တုန်းကတော့မိခင်ကြီးက စံဖရန်စစ္စကို မှာနေပါတယ်။”

“မောင်မင်းမိခင်ရဲ့ငယ်နာမည်က ဟဲလင်လို့ခေါ်ပါသလား” ဟု မစ္စတာအင်ဒါဆင်က မေးသည်။

“ဟုတ်ပါတယ်၊ ဟုတ်ပါတယ်။ ဒါဖြင့်ခင်ဗျားသိတာပေါ့နော်။”

“မောင်မင်းရယ်၊ မင်းမိခင်ဟာ ကျုပ်ရဲ့အသင်းသူပဲ။ ကျုပ်က သင်းအုပ်ဆရာအနေနဲ့ မောင်မင်းရဲ့မိခင်ကြီးက သူ့လမ်းလွဲနေတဲ့ သား ကလေးအကြောင်း မကြာခဏပြောသံကို ကြားဖူးပါတယ်။ နောက်ပြီးသူ့ သားကလေးဟာ တစ်နေ့ကျရင် သခင်ယေရှုကို သိကျွမ်းနားလည်လာစေ ရန် သူအစဉ်ဆုတောင်းကြောင်းကိုလည်း ပြောသံကြားရဖူးပါတယ်။ သူ ကျမ်းစာ တစ်အုပ်ကို ဝယ်တဲ့အကြောင်း၊ အဲဒီကျမ်းစာအုပ်ထဲမှာ သူရေး သားထားတဲ့အမှာစကားများကြောင့် သူမျဉ်းသားမှတ်သားထားတဲ့ ကျမ်း ချက်များအကြောင်း၊အဲဒီကျမ်းချက်များရဲ့ကွက်လပ်နေရာ ရှင်းလင်းချက် ကလေးများရေးသားထားကြောင်းများကို ပြန်လည်ပြောပြဖူးပါတယ်။ အဲဒီ သူရေးသားမျဉ်းသားထားချက်တွေဟာ တစ်နေ့ကျရင်သူ သားရဲ့ စိတ်နှလုံးကို ထိခိုက်လိမ့်မယ်ဆိုတာ ယုံကြည်တဲ့အကြောင်းကိုလည်း ပြောဖူးပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့သားဆီက ကျိုးကြောင်းမကြားရတာ ကြာလေတော့၊ သူ့သားဟာပင်လယ်ခရီးမှာပဲ ဖိတ်ဖိတ်စင်စင်ဖြစ်သွား ပြီလို့ ထင်ပြီး စိတ်အားလျှော့ခဲ့ပါတယ်။ သူအသည်းအသန်ဖြစ်ပြီးလဲနေ တော့၊ ပင်လယ်ဆိပ်တံတားမှာမောင်မင်းတွေ့ရတဲ့ကျုပ်တို့ အသင်းတော် သားကြီးကိုခေါ်ပြီး စာပေတွေအခမဲ့ဝေတဲ့နေရာမှာ သူအထက်က မျဉ်း သားမှတ်သားထားဖူးတဲ့အတိုင်း အခြားကျမ်းစာတစ်အုပ်ကို မှတ်သားပြီး ပြထားဖို့မှာ ထားပါတယ်။ ဒါဖြင့် ဟဲရာလ်(ဒ)၊ မောင်မင်းဟာ အဲဒီအဒေါ် ကြီးရဲ့သားကိုး။”

“ဟုတ်ပါတယ်ခင်ဗျား၊ ကျွန်တော့်ကိုခရစ်တော်ထံ ရောက်နိုင်ရန် နည်းပေးလမ်းပြလုပ်ဖို့ ခင်ဗျားစေလွှတ်ခြင်းခံရတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် အခုယုံကြည်ပါတယ်။ မစ္စတာအင်ဒါဆင်ရယ်၊ ကျွန်တော် မိုက်မဲခဲ့မှုတွေ ကို ကုသဖျောက်ဖျက်နိုင်တဲ့နည်းလမ်းရှိရင် ကျွန်တော် လိုချင်ပါတယ်။ အခုပဲလိုချင်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ဟာ လူမမာ၊ ဘုရားတရားမဲ့တဲ့ဒုစရိုက် ကောင်ပါ။ ကျွန်တော့်ကိုကူညီနိုင်ပါသလားခင်ဗျား။”

မစ္စတာအင်ဒါဆင်အဖို့မှာ ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်ကို တွေ့ရသည် မှာများစွာအားရဖွယ်လည်းဖြစ်၊ အဆင်လည်းသင့်လှသောကြောင့် ဘုရား သခင်ကတိတော်များ၌ သူ့ယုံကြည်မှုသည် ပိုမိုခိုင်မြဲလာလေသည်။ သူသည်လိမ္မာစွာပြောဆိုဆက်ဆံဆောင်ရွက်မှုဖြင့် ဟဲရာလ်(ဒ)ကို သခင် ယေရှု၏ခြေတော်ရင်းသို့ ပို့ဆောင်လေသည်။ ဟဲရာလ်(ဒ)သည် မစ္စတာ အင်ဒါဆင်က ရှင်းလင်းဖေါ်ပြသောတရားဒေသနာကို နားလည် သက်ဝင် ယုံကြည်လျက် လက်ခံလေသည်။ ထိုနောက်သူသည် ပျော်ရွှင်လျက်နေ တော့၏။

ဟဲရာလ်(ဒ)၏ အတိတ်ရာဇဝင်နှင့်ပြောင်းလဲမှုကို သိရှိလာကြ သော ခရီးသည်နှင့်သင်္ဘောသားတို့က ဟဲရာလ်(ဒ)ကို “မှတ်သားထား တဲ့ကျမ်းစာနှင့်လူ” ဟူ၍ ညွှန်ပြပြောဆိုကြလေသည်။

မာလိန်မှူးမန်းသည် ဘုရားတရားရိုသေသော ခရစ်ယာန်ကြီး ဖြစ်သော်လည်း ကျမ်းစာကို ကိုယ်တိုင်ကောင်းစွာ နားမလည်ပေ။ ထို့ ကြောင့် ကျမ်းစာနှင့်ပတ်သက်၍ သဘောထားမှာ အနည်းငယ်ကျဉ်း မြောင်းပေသည်။ ဟဲရာလ်(ဒ)သည် မစ္စတာအင်ဒါဆင်နှင့် မကြာခဏ တွေ့ဆုံကာ ဘာသာရေးဆွေးနွေးကြောင်းကြားသိရသောအခါ မစ္စတာ အင်ဒါဆင်၏ “မှားယွင်းသောဩဝါဒများ” ကို ဟဲရာလ်(ဒ)သည် နား ယောင်ပါသွားမည်ကိုမာလိန်မှူးက စိုးရိမ်တကြီးဖြစ်လာလေသည်။ ထို့ ကြောင့် မစ္စတာအင်ဒါဆင်၏ ဆွဲဆောင်မှုမှ ဟဲရာလ်(ဒ)လွတ်ကင်းရန် မာလိန်မှူးမန်းသည်ကြိုးပမ်းလေသည်။

“ဘာကြောင့် သူဒီလိုလုပ်နေရတာလဲ” ဟု ဟဲရာလ်(ဒ)သည် မာလိန်မှူးမန်းနှောင့်ယှက်မှုကို စဉ်းစားရင်း သူ့ကိုယ်ကိုသူမေးလေသည်။ “ကြည့်စမ်း၊ ဒီပုဂ္ဂိုလ်ကောင်းကြီးနှစ်ဦးစလုံးဟာ ရိုးဖြောင့်တာပဲ။ ဒါပေ မယ့် တစ်ဦးကလည်း တခြားတစ်ဦးကိုမှားတယ်လို့ တစ်ယူသန်ဖြစ်နေ ကြတယ်။ မာလိန်မှူးမန်းရဲ့ ဆုတောင်းပြည့်တဲ့အတွက် ငါဟာ အသက် ချမ်းသာရာရခဲ့တယ်လို့ ယုံကြည်တယ်။ မစ္စတာအင်ဒါဆင်အဖို့မှာလည်း သူ့ ဆုတောင်းပြည့်တဲ့အတွက်ကြောင့်သာ ငါခရစ်ယာန်တစ်ယောက် ဖြစ်လာတယ်လို့ယုံကြည်တယ်။ ငါဘာလုပ်ရတော့မလဲ။ နှစ်ဦးစလုံး ရဲ့စကားကိုတော့လိုက်နာလို့မဖြစ်ဘူး။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ အဲဒီနှစ်ခု ဟာပြောင်ပြောင်ကြီးဆန့်ကျင်နေလို့ပဲ။

“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်လေ၊ ငါ့အမေက ငါ့ကိုမှာထားတာတွေလုပ်မှာပဲ။ ဘယ်သူဘာပြောပြော ကျမ်းစာကပြောထားတဲ့အတိုင်း ငါလုပ်မှာပဲ။”

ကောင်းသောအကြံဖြစ်၏။ လူပြောစကားထက် ကျမ်းစာက ပြောထားသမျှကို လိုက်နာသောသူသည် အသက်ရှင်သော လမ်းကိုလက် လွတ်ခဲ၏။

ဟဲရာလ်(ဒ)ဖြေရှင်းရမည့် အခြားပြဿနာမှာ ကျမ်းစာကို သိ ကျွမ်းလျက် ပြသောစေတနာနှင့်ကျမ်းစာကို မသိကျွမ်းဘဲနှင့်ပြသော စေတနာတွင် အဘယ်စေတနာက ပို၍ တန်ဖိုးရှိသည်ဟူသော ပြဿနာ ဖြစ်သည်။ မစ္စတာအင်ဒါဆင်နှင့် မာလိန်မှူးမန်းနှစ်ဦးစလုံးပင် စေတနာ ထားသူများဖြစ်ကြပေသည်။ သို့ရာတွင် ကျမ်းစာနှင့်ပတ်သက်သောအသိ ဉာဏ်တွင် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးမှာ မိုးနှင့်မြေကြီးပမာကွာခြားပေသည်။ ဤ အချက်ကိုလည်း ဟဲရာလ်(ဒ)သည် မကြာမီပင် သိမြင်လာလေတော့ သည်။ ထိုကြောင့် သူ့အဖို့မှာ “ကျမ်းစာ၌အားကြီးသောသူ” ၏ အကြံ ပေးဉာဏ်ပေးစကားကို လိုက်နာသည်ထက် ကောင်းသောအရာကား မရှိ ပေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ထိုအကြံဉာဏ်များကိုလည်း မှန်ကန်သော ဌာနမှဆွဲထုတ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

မာလိန်မှူးသည် ကျမ်းစာအသိအကျွမ်းတွင် လိုလေသေးရှိသည် မှန်သော်လည်း ဟဲရာလ်(ဒ)သည် “ဥပုသ်နေ့နှင့်ပတ်သက်၍လွဲသော အယူအဆများ” ဖြင့် ရှုပ်ထွေးငြိတွယ်နေမည်ကို များစွာစိုးရိမ်လေသည်။ ထိုအဖြစ်မှဟဲရာလ်(ဒ)ကို လွတ်ကင်းစေရန် သူကြိုးပမ်းမှုများသည် လူငယ်အတွက် ဘုရားသခင်အလိုတော်ရှိသည်ကို လျင်မြန်စွာ အကောင် အထည်ပေါ်ရန် ဆောင်ကြဉ်းလေသည်။

“မောင်မင်း” (ဤအသုံးအနှုန်းသည် မာလိန်မှူး၏ လက်သုံး စကားဖြစ်၏။) “ဥပုသ်နေ့နှင့်ပတ်သက်ပြီး မောင်မင်းသတိထားဖို့ ကျုပ် သညာပေးပါရစေ။”

“မာလိန်မှူးမန်းခင်ဗျား၊ ခင်ဗျား ဘာကြောင့် ဒီစကားမျိုးပြောရ ပါသလဲ။ စနေနေ့ ဥပုသ်စောင့်ခြင်းနှင့်ပတ်သက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို ဘယ်သူက ဘာမှမပြောပါကလား။

“အခုမဟုတ်ပေမယ့် တော်တော်ကြာရင် မစ္စတာအင်ဒါဆင်က မောင်မင်းဟာ ခရစ်ယာန်ကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်ချင်ရင် သူ့အသင်းက စောင့်တဲ့ဥပုသ်နေ့ကို စောင့်ရမယ်လို့ပြောလာလိမ့်မယ်။ တနင်္ဂနွေနေ့ကိုဥပုသ်စောင့်ဖို့ကိုလည်း ကျမ်းစာ၌ဖေါ်ပြထားခြင်းမရှိဘူးလို့လည်းပြောဦး မယ်။ နောက်ပြီးတော့လည်း .....။”

တနင်္ဂနွေနေ့နှင့်ပတ်သက်ပြီး ဟဲရာလ်(ဒ)ကြားရသည်မှာ ဤ အကြိမ်သည် ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်၏။ ထိုကြောင့်သူသည် ဤအကြောင်း အရာကိုချက်ချင်းပင် စိတ်ဝင်စားလာလေသည်။ “ထိုကြောင့် သူက မာလိန်မှူးရယ်၊ တနင်္ဂနွေနေ့အကြောင်း ကျမ်းစာထဲမှာ တကယ်ပဲ ဖေါ်ပြ မထားဘူးလား” ဟုမေးမြန်းလေသည်။ “ခင်ဗျားအကောင်းဆုံး လို့ယူဆ ရင်လည်း မစ္စတာအင်ဒါဆင်က အဲဒီအကြောင်းကိုမပြောမီ ခင်ဗျားက ကျွန်တော့်ကိုကျမ်းစာထဲမှာပြမယ်ဆိုရင်လည်း ကျွန်တော်ဝမ်းသာမှာပဲ။”

“ကောင်းပြီ၊ ညနေကျုပ်အခန်းထဲလာခဲ့ပါ။ မစ္စတာအင်ဒါဆင်ရဲ့ အသင်းဟာ ဥပုသ်နေ့စောင့်ရှောက်မှုနှင့်ပတ်သက်ပြီး အယူလွဲနေတယ် ဆိုတာကျုပ်ပြမယ်။”

 

အခန်း - ၆

အခန်း ၆

ကသိကအောက်ဖြစ်ရသောမာလိန်မှူး

 

“ဒီဟာကတော့ ငါ့အတွက်စဉ်းစားစရာပဲ” ဟု ဟဲရာလ်(ဒ) က မာလိန်မှူးထွက်သွားပြီးနောက် သူ့ကိုယ်ကိုသူပြောလေသည်။ “သင်္ဘော တစ်နေရာမှာ ဖတ်စရာစာစောင်တွေကို မစ္စတာအင်ဒါဆင်တို့ လူစုက ထားပေးတယ်လို့ မာလိန်မှူးကဆိုတယ်။ အဲဒီစာစောင် တွေထဲမှာ တနင်္ဂ နွေနေ့နဲ့ပတ်သက်တဲ့ စာစောင်များရှိသလားဆိုတာ ငါသိချင်ပါဘိ။ မစ္စတာ အင်ဒါဆင်ကို မေးကြည့်ဦးမှပဲ။" ဟဲရာလ်(ဒ) သည် မစ္စတာ အင်ဒါဆင်နှင့်သင်္ဘောပဲ့ဘက်မှ တွေ့လေသည်။

“မစ္စတာအင်ဒါဆင်၊ ဒီသင်္ဘောပေါ်မှာ ခင်ဗျားအသင်းသားတွေ ကထားရှိတဲ့ အခမဲ့စာစောင်တွေထဲမှာ တနင်္ဂနွေနေ့အကြောင်းနဲ့ ပတ် သက်တဲ့စာစောင်များရှိသလားခင်ဗျား။”

“ရှိတယ်ထင်တယ်၊ ဟဲရာလ်(ဒ)နေပါဦး။ ဘာကြောင့် တနင်္ဂနွေ နေ့အကြောင်းကို စိတ်ဝင်စားနေရတာလဲ။ မောင်မင်းက တနင်္ဂနွေနေ့မှာ ဥပုသ်စောင့်လို့လား။”

“ဟုတ်ပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်က တနင်္ဂနွေကိုဆက်လက် ပြီး ဥပုသ်မစောင့်မှာကို မာလိန်မှူးက စိုးရိမ်နေတယ်။ တနင်္ဂနွေနေ့ဟာ ဥပုသ်နေ့မှန်ဖြစ်ကြောင်း ကျမ်းစာထဲမှာ ဖေါ်ပြထားတာကို ဒီနေ့ညမှာ သူ ကကျွန်တော့်ကိုပြပါလိမ့်မယ်။ မကြာမီခင်ဗျားက ကျွန်တော့်ကို ကျမ်းစာ ထဲမှာ တနင်္ဂနွေနေ့ကို ဖေါ်ပြမထားဘူးဆိုတာ ပြောပြမယ့်အကြောင်း၊ တနင်္ဂနွေနေ့ကို ကျမ်းစာထဲမှာ ဖေါ်ပြထားတယ်ဆိုတာကို သူကတော့ သက်သေပြလိုတဲ့အကြောင်း ပြောပါတယ်။ ဒီနေ့ညသူနဲ့မတွေ့မီ ဒီ အကြောင်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်က ကြိုတင်ပြီး ရှာဖွေသိ ကျွမ်းထားရင် ကောင်းလိမ့်မယ်လို့ယူဆပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော် ဘယ်ကျမ်းချက်ရှာထားရမလဲ။”

“ကောင်းပြီ၊ မောင်မင်းဖတ်ထားသင့်တဲ့ စာစောင်ကလေးတွေ တော့ရှိတယ်။” “သင်ဘယ်နေ့ဥပုသ်စောင့်သလဲ၊ ဘာကြောင့်လဲ။” “ဓမ္မ သစ်ကျမ်းတွင် တနင်္ဂနွေနေ့။” အဲဒီစာစောင်ကလေးတွေကို ဟိုဝေစာ တွေထဲမှာ တွေ့ပါလိမ့်မယ်။ မတွေ့ရင်လည်း ကျုပ်ဆီလာပေါ့။ ကျုပ်ကြိုး စားပြီး ကူညီပါ့မယ်။"

 

ခရူဒင်ဆိုသူပင်တနင်္ဂနွေနေ့ကိုဖေါ်ပြခြင်းမပြု

ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ဤအကြောင်းနှင့်ပတ်သက်သော စာစောင် များကိုရှာဖွေနေစဉ် မာလိန်မှူးမန်းမှာလည်း ဟဲရာလ်(ဒ)အား သူပြော လိုသောအချက်အလက်များကို စဉ်းစားစီစဉ်ဖို့အချိန်ရလေသည်။ လူငယ် အတွက် အထောက်အမဖြစ်စေမည့်အချက်များကို ယေဘုယျအားဖြင့် သူသိသည်ဟုထင်မှတ်၏။ ထိုကြောင့် သူအသုံးပြုမည့်အထူးကျမ်းချက် များကိုရှာဖွေလေသည်။

ဥပုသ်နေ့နှင့်သက်ဆိုင်သော ပြဿနာသည် မာလိန်မှူးမန်း၏ စိတ်ကို မွှေနှောက်လှုပ်ရှားခဲ့သည်မှာ နှစ်ပေါင်းအတော်ကြာခဲ့ပေပြီ။ “တနင်္ဂနွေနေ့” ဆိုသောစကားလုံးပါသော ကျမ်းချက်များကိုမူ သူတစ်ခါ မျှရှာဖွေမကြည့်ဖူးပေ။ဤသို့ဖြစ်ငြားသော်လည်း၎င်းကျမ်းချက်များသည် ခရစ်ဝင်ကျမ်းများနှင့်ကိုယ်တော်၏ ထမြောက်ရှင်ပြန်ခြင်း အတ္ထုပ္ပတ္တိပါ ရှိသည့်ကျမ်း၌ရှိသည်ဟု သူယုံကြည်ပေသည်။ အချိန်အတော်ကြာကြာ ရှာဖွေသော်လည်း သူအလိုရှိနေသောကျမ်းချက်ကိုမတွေ့ ရှိပေ။

“မတွေ့တာက ကျမ်းအချိတ်အဆက်တွေ မေ့နေလို့များလား” ဟု မာလိန်မှူးက ကျမ်းချက်အဘိဓါန်၏ စာမျက်နှာများကို လှန်ရင်း သူ့ကိုယ် ကိုသူပြောလေသည်။

ဤကျမ်းချက်အဘိဓါန်ကို ပြုစုသော မစ္စတာခရူဒင်ကပင် အကြောင်းတစ်ခုခုကြောင့် တနင်္ဂနွေနေ့နှင့်ပတ်သက်သော အချက်များ ကို လျစ်လျူရှုထားပေသည်။ အမှန်မှာ မစ္စတာခရူဒင်သည် သူ့အဘိဓါန် တွင် ကျမ်းစာထဲ၌ပါသော စကားလုံးတိုင်းကို ထည့်သွင်းဖေါ်ပြခြင်းမပြု ပေ။ တနင်္ဂနွေနေ့ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို ငါဘယ်မှာများ တွေ့မိပါလိမ့်။ ငါရှာလို့မတွေ့တာကို လူငယ်ကလေးခေါ်ပြီး အရှာခိုင်းရမယ်ဆိုရင် သူ အတွက်တော့ထူးဆန်းသလိုရှိနေမှာပဲ။”

ထို့နောက် မာလိန်မှူးသည် အကြံကောင်းတစ်ခုရလေသည်။ “မစ္စတာမစ်ချဲလ်ဆိုတဲ့ ရှေးခေတ်ဆန်ဆန် အခြားတရားဟောဆရာကြီး တော့ သင်္ဘောမှာပါလာတာပဲ။ သူ့ကိုမေးမှပဲ။ ဒီတော့မှ တခြားအသုံးကျ မယ့်အချက်အလက်ကလေးတွေပါ တွေ့ရမှာပဲ။” မစ္စတာမစ်ချဲလ်သည် ယခုအခါတွင် နာမည်ကြီးလာမည်ဖြစ်သော မာလိန်မှူးက အလည် အပတ်လာသည်ကိုဂုဏ်ယူလျက် အားရဝမ်းသာစွာ သူ့အခန်းထဲတွင် ဧည့်ခံစကားပြောလေသည်။

မာလိန်မှူးက “မစ္စတာမစ်ချဲလ်ခင်ဗျား၊ ကျွန်တော့်ကို တဆိတ် လောက်ကူညီစေလိုပါတယ်။ ခင်ဗျားသိတဲ့အတိုင်း၊ ကျွန်တော့်သင်္ဘော သားလူငယ်တစ်ဦးဟာ မကြာမီကဘဲ အံ့သြလောက်အောင် စိတ်ပြောင်း လဲမှုရသွားပါတယ်။ သူ့ကိုသူများတွေက “မှတ်သားထားတဲ့ကျမ်းစာနှင့် လူ” လို့ခေါ်သံကို ခင်ဗျားလည်းကြားမိမှာပေါ့။ သူ့ရဲ့နောက်ကြောင်း ရာဇဝင်ကလေးကလည်း အတော့ကိုစိတ်ဝင်စာဖို့ကောင်းတယ်။ မစ္စတာ အင်ဒါဆင်ဆိုတဲ့ သတ္တမနေ့ဥပုသ်အသင်းက တရားဟောဆရာတစ်ဦး လည်း သင်္ဘောပေါ်မှာပါလာသေးတယ်။ ဒီတရားဟောဆရာက အဲဒီ လူငယ်ကလေးပေါ်မှာတော့အတော်သြဇာညောင်းနေတာပဲ။ တော်တော် ကြာရင် လူငယ်ကို ဥပုသ်နေ့နဲ့ပတ်သက်ပြီး အနှောင့်အယှက်ပေးလိမ့်ဦး မယ်။အဲဒါကြောင့်ကျွန်တော်ကဒီကိစ္စမှာ စိတ်ဝင်စားနေပါတယ်။ ဒီညနေ မှာ ကျွန်တော့်ဆီကို အလည်ခေါ်ထားတယ်။ နောက်ပြီးတော့လည်း တနင်္ဂနွေနေ့ဟာ ဘုရားဝတ်ပြုရတဲ့နေ့မှန်ဖြစ်ကြောင်း ကျမ်းစာထဲမှာ ပြဖို့ကျွန်တော် ကတိပြုလိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော့်ကို ကူညီစေ လိုတာက တနင်္ဂနွေနေ့ကို ဖေါ်ပြတဲ့ကျမ်းချက်ရှိသမျှကို ပြပေးပါ။”

 

မာလိန်မှူးအလိမ်မိသလား

မာလိန်မှူး၏ တောင်းဆိုသံကိုကြားရသောအခါ မစ္စတာမစ်ချဲလ် ၏ မျက်နှာပေါ်တွင်ပေါ်ပေါက်လာသော အမူအရာသည် ပြုံးခြင်းလော၊ သို့မဟုတ် မျက်မှောင်ကြုတ်ခြင်းလော၊ သို့မဟုတ် ဝမ်းနည်းခြင်းလော၊ သို့မဟုတ် ဒေါသထွက်ခြင်းလော။ အဘယ်အမူအရာမျိုးပဲဖြစ်ဖြစ် ပြ သောအမူအရာမှာ နှစ်သက်ခြင်းကိုဖေါ်ပြသောအမူအရာမျိုးမဟုတ်ပေ။

မစ္စတာမစ်ချဲလ်က “မာလိန်မှူးခင်ဗျား၊ ခင်ဗျားလိုချင်တဲ့ကျမ်း ချက်မျိုးတော့မရှိဘူး။ “တနင်္ဂနွေနေ့” ဆိုတဲ့စကားလုံးကို ဓမ္မဟောင်း နှင့်ဓမ္မသစ်ကျမ်း နှစ်ကျမ်စလုံးတွင် ဖေါ်ပြမထားကြောင်းကို ခင်ဗျား ဝန်ခံရလိမ့်မယ်” ဟုဆိုလေသည်။

“နေပါဦးမစ္စတာမစ်ချဲလ်၊ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် အဲဒီစကားလုံးကို တွေ့ဖူးဖတ်ဖူးတယ်ဆိုတာ ကျိန်တောင်ပြောနိုင်ပါတယ်။”

          “ကျမ်းစာထဲမှာတော့မရှိဘူး။ တစ်ကြိမ်နှစ်ကြိမ်လောက်တော့ ပထမနေ့ဆိုတဲ့ အသုံးအနှုန်းကိုသုံးထားတာကို တွေ့ပါလိမ့်မယ်။ ဒါပေ မယ့် တနင်္ဂနွေနေ့လို့တော့ တိုက်ရိုက်မဆိုထားဘူး။ အဲဒီ ပထမနေ့ကို တောင်မှ သန့်ရှင်းတဲ့နေ့လို့ ဖေါ်ပြမထားဘူး။ တနင်္ဂနွေနေ့ဟာ ဥပုသ် နေ့ဖြစ်ပါတယ်လို့ ကျမ်းအကိုးအကားနဲ့ ပြဖို့ဟာ ဖြစ်နိုင်မယ့် အလုပ် မဟုတ်ပါဘူး။"

မာလိန်မှူးမန်းသည် အသက်ခြောက်ဆယ်ရှိပြီဖြစ်သော်လည်း မစ္စတာမစ်ချဲလ်က ရဲဝံ့စွာ ထုတ်ဖေါ်ပြောပြလိုက်သည့် စကားမျိုးကို လေသံပင်မကြားဖူးခဲ့ပေ။ ထိုကြောင့်သူသည် များစွာ အံ့သြမိတော့၏။ သူ့အယူအဆတွင် မစ္စတာမစ်ချဲလ်စကားသည် မှန်လိမ့်မည်မထင်။ ဤ ပြဿနာနှင့်ပတ်သက်၍ သူကိုယ်တိုင်လှည့်ဖြားခြင်းကို ခံရပြီလော။ သူ သည် ခေတ္တငြိမ်နေ၏။

မစ္စတာမစ်ချဲလ်သည် ဉာဏ်ထက်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်၏။ လွန်ခဲ့ သော နှစ်ပေါင်းသုံးဆယ်အတွင်း လူပရိသတ်ရှေ့တွင် တရားဒေသနာများ ထ၍ ဟောပြောခဲ့၏။ ထိုကြောင့် အရှေ့နှင့်အနောက်တိုင်းပြည်များတွင် ခရစ်ယာန်သာသနာနှင့် ၎င်း၏ အမှုတော်ကို အားကြိုးမာန်တက် အကြောက်ကင်းလျက် ကာကွယ်ဆောင်ရွက်သော ပုဂ္ဂိုလ်ဟူ၍ အသိ အမှတ်ပြုခြင်းခံရသောသူဖြစ်၏။ ဘာသာတရားမသိ မယုံကြည်သော သူများနှင့်ဖြစ်စေ၊ သာသနာတော်၏ အတွင်းအပြင် ရန်သူများနှင့်ဖြစ်စေ ယှဉ်ပြိုင်ဆွေးနွေးငြင်းခုံရန် ကြောက်စိတ်မရှိပေ။ ယှဉ်ပြိုင်တိုင်းလည်း အနိုင်ရရှိသည်ကများ၏။ သို့သော်လည်း စနေနေ့ကိုဥပုသ်အဖြစ် စောင့် ရှောက်သော ခရစ်ယာန်များနှင့်ကား အဘယ်တော့မျှ ဆွေးနွေးငြင်းခုံ မှုမပြုပေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူ့မှာနိုင်ခြေမရှိသည်ကို သူသိ၏။ ထိုကြောင့်လည်း မှန်ကန်သည်ဟု သူထင်မြင်သောအရာရှိသမျှကို မာလိန်မှူးအား ရှင်းရှင်းနှင့်ဘွင်းဘွင်း ပြောဆိုခြင်းသည် နည်းလမ်းကျ ပေသည်။

မစ္စတာမစ်ချဲလ်သည် ပြတ်ပြတ်သားသားလည်းမရှိ၊ အမှန်လည်း ဖြစ်သောသူ့စကားကြောင့် မာလိန်မှူးမှာများစွာ ကသိကအောင့်ဖြစ်သွား သည်ကို တွေ့မြင်သောအခါ၊ “ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူသည်ကား” ဟူသောစကားရပ်များ၏ အထူးပြုခြင်းမခံရသော ခုနစ်ရက်တွင် ပထမ နေ့ကိုဆက်လက်စောင့်ထိန်းနေရခြင်း၏အကြောင်းရင်းကို ဆိုလေသည်။

 

 

ထုံးတမ်းစဉ်လာသာလျှင်အခြေခံဖြစ်၏

 

မစ္စတာမစ်ချဲလ်ဆက်လက်၍ ပြောဆိုသည်မှာ၊ “မာလိန်မှူးခင် ဗျား၊ ခရစ်ယာန်သာသနာ့သမိုင်းကို အတိအကျလေ့လာသိရှိသော သူများ က တနင်္ဂနွေနေ့မှာ ကျွန်တော်တို့ ဘုရားဝတ်ပြုတဲ့ အလေ့အထဟာ ကျမ်းစာရဲ့အဆိုအရမဟုတ်ဘဲ ရှေးအသင်းတော်ရဲ့အလေ့အထကို ဆက် လက်ကျင့်သုံးမှုသာဖြစ်ကြောင်း ပြောကြပါလိမ့်မယ်။ ခရစ်တော်ကိုယ် တိုင်နှင့် ကိုယ်တော်၏ တမန်တော်များ၊ သူတို့နှင့်အနီးကပ်ဆုံးဖြစ်သော အပေါင်းအသင်းများဟာ ခုနစ်ရက်သီတင်းတွင် သတ္တမနေ့ဥပုသ်စောင့် ခြင်းကို ကိုယ်တိုင်ယုံကြည်ကျင့်သုံးကြပါတယ်။ အဲဒီဥပုသ်နေ့ကိုလည်း ပညတ်တော်ဆယ်ပါးစတုတ္ထပညတ်မှာ ထည့်သွင်းဖေါ်ပြထားပါတယ်။ ခရစ်တော်ပေါ်ထွန်းပြီးနောက် နှစ်ပေါင်းများစွာအတွင်း ကျွန်တော်တို့ အခုစောင့်နေကြတဲ့ တနင်္ဂနွေနေ့ကို ဥပုသ်နေ့အဖြစ် မစောင့်ကြပါဘူး။ အသင်းတော်ခေါင်းဆောင်တချို့ရဲ့ ပယောဂကြောင့် ဥပုသ်စောင့်တဲ့ အလေ့အထမှာ တဖြည်းဖြည်း ပြောင်းလဲမှုဝင်လာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုပြောင်းလဲမှုဟာ ဘုရားသခင့်အခွင့်နဲ့ ဖြစ်ပေါ်လာရတယ်လို့ ကျွန် တော်တို့မယူဆပါဘူး။ ခေတ်ကာလရဲ့ လူတွေရဲ့သဘောထားပြောင်းလဲ မှုကြောင့်သာ ဖြစ်ပေါ်လာရပါတယ်။

“အခု ခင်ဗျားပြောနေတာတွေကို ကျွန်တော့်မိတ်ဆွေတွေအား မကြာခဏတီးတိုးပြောကြပါတယ်။ နောက်ပြီးတော့လည်း အခုခင်ဗျား ကို ပြောတဲ့စကားအတိုင်း သူတို့ကို ပြောခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီစကားက ဘာလဲ ဆိုတော့ ဥပုသ်နေ့ပြောင်းလဲလိုက်တဲ့နည်းကို ကျွန်တော်တို့ ကိုယ်တိုင်က မုချသဘောမတူနိုင်ပေမယ့် အခြေအနေအရ ပြောင်းလဲမှုကို လက်ခံပြီး ဘုရားသခင်ရဲ့ သာသနာတော်ကြီးကို ဆောက်တည်ချဲ့ထွင်ခဲ့ရတာပဲ၊ နဂို အခြေအနေရောက်အောင် ပြန်လည်ပြောင်းပစ်ဖို့ကတော့ အခုအခါမှာ နောက်ကျနေပါပြီ။

“ကျွန်တော်တစ်ခုမေးပါရစေ၊ အဲဒီဥပုသ်နေ့ပြဿနာကို ခင်ဗျား ရှောင်နိုင်သလောက်ရှောင်ပါ။ အဲဒီပြဿနာကိုစဉ်းစားလေလေ ခေါင်း ရှုပ်စရာတွေပေါ်လာလေလေပဲ။ နောက်ပြီးတော့လည်း ကိုယ်ကအတိုက် အခံပြောရင် ခရစ်ယာန်များရဲ့ကျင့်ဝတ်တွေဖေါ်ပြတဲ့ ပညတ်တော်ဆယ်

ပါးကို တစ်သဝေမတိမ်း လိုက်နာရဦးမယ်လို့ ဟောပြောသွန်သင်နေတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေအတွက် ငြင်းချက်ထုတ်ဖို့ အခွင့်ကောင်းပေးတာနဲ့ အတူတူ ဘဲ။ သူတို့ငြင်းချက်တွေကိုလည်း ပြန်ဖြေနိုင်ဖို့ခဲယဉ်းပါတယ်။ ခင်ဗျား ဟာ ကျွန်တော်ဆိုလိုတဲ့အဓိပ္ပါယ်ကို အလွယ်တကူ နားလည်လိမ့်မယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ ဘုရားသခင်သည် မေတ္တာတော်ဖြစ်ကြောင်း၊ ခေတ်ကာလ တစ်လျှောက်လုံးတွင် ကိုယ်တော်သည် မိမိ၏ အသင်းတော်ကို ရှေ့ ဆောင်မှုပေးခဲ့ကြောင်း၊ ယခုလည်းဆက်လက်၍ ရှေ့ဆောင်မှုကို ပေး လျက်ရှိကြောင်း၊ နောက်ပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့ဟာ ရှိရှိသမျှသော အကြောင်းအရာတွေရဲ့ အဓိပ္ပါယ်ကို မဖြေရှင်းနိုင်ပေမယ့် ခရစ်တော် အကြောင်းကို ဟောပြောရသော လုပ်ငန်းကြီးကိုရှေ့ကိုဆက်ပြီး စိတ် ဇဝေဇဝက်မရှိဘဲ ဆောင်ရွက်နိုင်ကြောင်း၊ ကျွန်တော်တို့နားမလည်တာ တွေ ဘုရားသခင်ထံမှအဖြေကို အချိန်ယူပြီးစောင့်ဆိုင်းရမည် ဖြစ် ကြောင်းတွေ ပြောဆိုပြီး အဲဒီလူငယ်ရဲ့အာရုံကို ပြောင်းပစ်လိုက်ပေါ့ဗျာ။ ဒီလို မသိမသာ အာရုံပြောင်းပေးလိုက်တာဟာ အများအားဖြင့် တစ်ဖက် သားကျေနပ်မှုကို ပေးတတ်တာပဲ၊ ဒီလူငယ်ကလေးလည်း ကျေကျေနပ် နပ်ရှိသွားမှာပဲ။”

“ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဆရာရယ်” ဟု မာလိန်မှူးကပြောဆိုကာ သူ့အခန်းသို့ ပြန်သွားလေသည်။

 

မာလိန်မှူးကသူ့အမှားကိုဝန်ခံခြင်း

ထိုအချိန်အတောအတွင်း ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်သည် တနင်္ဂနွေ နေ့ကို ဥပုသ်စောင့်ခြင်းသည် အဘယ်ကဲ့သို့ စတင်ပေါ်ပေါက်လာသည့် အကြောင်းနှင့်ပတ်သက်သော ကိုးကားချက်များကို ရှာဖွေရရှိလေသည်။ ထိုအချိန်က သူတွေ့ရှိထားသောအချက်များသည် သူ့အတွက်အဓိပ္ပါယ် များစွာလေးနက်ခြင်းမရှိသော်လည်း နောင်အခါတွင် သူ့အတွက်တန်ဖိုး ရှိလှပေသည်။ သူ၏ ဝိညာဉ်သည် ပွင့်လင်းစပြုလာ၍ အနည်းငယ်သော သိကျွမ်းမှုရရှိလာလေပြီ။ သူတွေ့ရှိသမျှသောအလင်းတရားသည် သူ့အား စိတ်ချမ်းသာမှုကိုပေး၍ မာလိန်မှူးနှင့်တွေ့လိုခြင်း၊ မာလိန်မှူးက ပြော ဆိုမည့်စကားများကို ကြားသိလိုခြင်းများဖြင့် စိတ်စောလျက်ရှိလေသည်။

မာလိန်မှူးကပြုလုပ်ဖို့ ကြံရွယ်သောကိစ္စကို တွေးတောမိသော မစ္စတာ အင်ဒါဆင်သည် ပြုံးမိလေတော့သည်။ အထက်ကျော်ကာရီက ထောင်သောင်းမကသော မာလိန်မှူးကဲ့သို့သော ရိုးသား၍ ဘုရားတရား ရေးကို စိတ်စွဲလမ်းသောသူတို့သည် သူကဲ့သို့ ပြုလုပ်ရန်ကြိုးပမ်းခဲ့ကြဖူး သည်။ ဤကဲ့သို့ကြိုးပမ်းခြင်းတွင် တချို့မှာ မှန်သောတရားကို သိရှိပြီးမှ ရိုသေကိုင်းရှိုင်းလာကြသော်လည်း အချို့မှာ တွေ့ရှိရသောတရားမှန်ကို ဇွတ်မသိလက်မခံဘဲနေသည့်အပြင် အဓိပ္ပါယ်ကင်းသော အတိုက်အခံ မျိုးကိုပင် ပြုလုပ်ကြလေသည်။ မာလိန်မှူးမန်းက ဟဲရာလ်(ဒ)အား ပြောဆိုတင်ပြမည့်အချက်များကို မစ္စတာအင်ဒါဆင်လည်း ကြားလိုသော ဆန္ဒရှိလေသည်။

မာလိန်မှူးမှာကား၊ မမှန်သောအရာကို ကြာရှည်စွာပင်သက်ဝင် ယုံကြည်လာမိခဲ့သည်ကတစ်ကြောင်း၊ ၎င်းမမှန်သောအရာကိုပင် ဆက် လက်ကျင့်သုံးရန် ခရစ်တော်၏စေတမန်တစ်ဦးက အကြံပေး ဉာဏ်ပေး လုပ်သည်ကတစ်ဖုံ၊ ထိုကဲ့သို့သောအကြောင်းတို့ကြောင့် စိတ်မချမ်းမသာ ဖြစ်နေရှာတော့သည်။ သူသည် သူ့စေတနာရင်းကို အစဉ်သဖြင့် လေး လေးစားစားရှိခဲ့ပေသည်။ ရှေ့ကိုလည်းဆက်လက်၍ ထိုကဲ့သို့ပြုလုပ် လိမ့်မည်ပင်။ ထိုကဲ့သို့ပြုလုပ်ရန်သန္နိဌာန်ချပြီးဖြစ်သည်။ ဟဲရာလ်(ဒ) ဝီလ်ဆင်နှင့်တွေ့ဆုံ၍ ကျမ်းစာတွင်တနင်္ဂနွေနေ့ကို ဖေါ်ပြထားခြင်းမရှိ ကြောင်းကိုဝန်ခံမည်။ ဤထက်ပို၍ပြုလုပ်နိုင်ဖို့ နည်းလမ်းကို သူမမြင် ပေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်၊ ထိုတရားဟောဆရာတစ်ပါးက ရှင်းလင်း ပြောဆိုထားစေကာမူ တနင်္ဂနွေနေ့သည် သန့်ရှင်းသည်ဟု သူသည် ယုံကြည်နေသေးသည်။

ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ကျမ်းစာအုပ်ကိုလက်တွင်ကိုင်လျက်၊ အိတ်ထဲ ၌ ဘာသာရေးစာစောင်များကိုထည့်လျက်၊ စိတ်ထဲ၌လည်း တွေ့ရှိသိမြင် ပြီးသောကနဦးတရားမှန်များကို သိုမှီးထားလျက် မာလိန်မှူး၏အခန်းသို့ လာလေသည်။ မျှော်လင့်ကြီးစွာဖြင့် မာလိန်မှူး၏ အခန်းတွင် ထိုင်လေ သည်။

“ကျမ်းစာထဲတွင် ပထမနေ့ဖေါ်ပြပါရှိတယ်လို့ ကျုပ်ထင်မြင်နေ တာဟာ တလွဲဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကို စောစောစီးစီးကပဲ ကျုပ်ပြောပါရ စေမောင်မင်း” ဟု မာလိန်မှူးက ဆိုင်းတွခြင်းမရှိဘဲ ဟဲရာလ်(ဒ)အား ပြောလေသည်။ ကျမ်းစာထဲမှာ ပထမနေ့လို့ ဖေါ်ပြမထားပါဘူး။ ပထမ နေ့လို့တော့အတော်ကလေးသုံးထားပါတယ်။ ကျုပ်က အဲဒီစကားလုံးကို ပဲ တနင်္ဂနွေနေ့လိုစွဲနေတယ်။ ဒါကြောင့် ကျုပ်အမှားကို ဝန်ခံပါတယ်။ ဒါပေမယ့်၊ ယေရှုကိုယ်တိုင် အဲဒီဥပုသ်နေ့ကိုသတ္တမနေ့မှ ပထမနေ့သို့ ပြောင်းလဲလိုက်သည်။ ကိုယ်တော်၏ တမန်တော်များကလည်း နောင်၌ ကိုယ်တော်သေခြင်းမှထမြောက်တော်မူသော ခုနစ်ရက်တွင် ပထမနေ့ကို သခင်ဘုရား၏နေ့အဖြစ် သဘောထားပြီး အဲဒီနေ့မှာ ဓမ္မစည်းဝေးများ ကျင်းပကြသည်ဆိုသောအချက်များကိုကျုပ်အမှားကမပြောင်းလဲစေပါ။”

“ပထမနေ့ဆိုတဲ့စကားကို ဘယ်နှစ်ကြိမ် ကျမ်းစာထဲမှာ ဖေါ်ပြ ထားတယ်ထင်သလဲ။”

“အို၊ အကြိမ်ပေါင်းမြောက်မြားစွာလို့ ဆိုကြပါစို့။ အတိအကျ တော့ဘယ်ပြောနိုင်မလဲ။”

ဟဲရာလ်(ဒ)သည် သူ့အိတ်ထဲမှ စာစောင်ကလေးတစ်စောင် ထုတ်၍ ၎င်းစာစောင်၌ရေးသားထားချက်များမှ ဖတ်ပြလေသည်။

“ဒီစာ စောင်အရ၊ ပထမနေ့ဆိုတဲ့စကားလုံးကို ရှစ်ကြိမ်မျှသာ ကျမ်းစာထဲမှာ ဖေါ်ပြထားပါတယ်။ အဲဒီရှစ်ချက်အနက် တစ်ချက်ကမျှ အဲဒီနေ့ဟာ သန့်ရှင်းတယ်လို့ မပြောပါ။ အဲဒါလည်းမှန်ချင်မှမှန်မယ်။ အဲဒီစကားလုံးပါတဲ့ ကျမ်းချက်တွေကိုပေးထားပြီး ကျွန်တော်တို့ကို ရှာ ကြည့်ခိုင်းထားပါတယ်။ အဲဒီကျမ်းရှစ်ချက်ဟာ ရှင်မဿဲခရစ်ဝင် ၂၈:၁။ ရှင်မာကုခရစ်ဝင် ၁၆:၂၊၉။ ရှင်လုကာခရစ်ဝင် ၂၄း၁။ ရှင်ယောဟန် ခရစ်ဝင် ၂၀း၁၊၁၉။ တမန်တော်ဝတ္ထု ၂၀:၇နှင့် ကောရိန် သုသြဝါဒစာ ပထမစောင် ၁၆:၂ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါဖြင့်မာလိန်မှူး၊ ကျွန်တော်တို့ရှာပြီး ဖတ်ကြည့်ရရင် မကောင်းဘူးလား။”

 

ကျမ်းရှစ်ချက်ကိုစစ်ဆေးခြင်း

ကျမ်းရှစ်ချက်ကို တစ်ချက်ပြီးတစ်ချက်ရှာ၍ ဖတ်ကြလေသည်။ “မာလိန်မှူးခင်ဗျား၊ ခင်ဗျားက ကျွန်တော်ထက် ကျမ်းစာပိုတတ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်သိလိုတာကလေးတွေသိရအောင် မေးခွန်းနည်း နည်းမေးပါရစေ။ အခုဖတ်သွားတဲ့ကျမ်းရှစ်ချက်အနက် ဘယ်ကျမ်းချက် က သတ္တမနေ့ဥပုသ်ကို ပထမနေ့နဲ့အစားထိုးလိုက်တယ်လို့ ဖေါ်ပြပါ သလဲ။”

မာလိန်မှူးမန်းက၊ တမန်တော်များသည် ခရစ်တော်ထမြောက် ရှင်ပြန်သောနေ့တွင် ဓမ္မစည်းဝေးပြုလုပ်ကြသည်ကို ညွှန်ပြ၍ ပြောဆို သည်မှာ၊ “ကိုယ်တော်ရဲ့ထမြောက်ရှင်ပြန်ခြင်းကို ဂုဏ်ပြုသောအနေနဲ့ အဲဒီနေ့မှာ ဓမ္မစည်းဝေးများ ပြုလုပ်ကြကြောင်း ထင်ရှားပါတယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ (ရှင်လုကာခရစ်ဝင် ၂၄:၃၆) ကျမ်းချက်က ယေရှု ဟာ သူတို့ရဲ့အလယ်မှာရပ်လျက် “သင်တို့၌ ငြိမ်သက်ခြင်းရှိစေသတည်း” လို့ မိန့်တော်မူကြောင်းဖေါ်ပြပါတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ ကိုယ်တော်ဟာ သူတို့အပေါ်မှာ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ကို သွန်းလောင်းတော်မူပြီး နောက် ကိုယ်တော်ဟာ ထမြောက်ရှင်ပြန်တော်မူပြီဆိုတဲ့ အကြောင်းကို ဟောပြောဖို့ သူတို့ကိုအရပ်ရပ်သို့ စေလွှတ်တော်မူပါတယ်။ ဒီအချက်ဟာ သင့်တော်လောက်တဲ့ဖြေရှင်းချက်လို့မထင်ဘူးလား။”

“မာလိန်မှူးပြောတာကတော့ဟုတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခင်ဗျား လျစ်လျူရှုထားတဲ့အချက်တစ်ခုရှိပါတယ်။” ဟဲရာလ်(ဒ)သည် စာစောင် ကလေးကို တစ်ဖန်ကိုးကား၍၊ “ကျွန်တော်ဒီမှာတွေ့ရှိရတဲ့အတိုင်းဆိုရင် အဲဒီညတပည့်တော်များ တွေ့ဆုံကြတဲ့အချိန်မှာ ညစာကို စားကြပါတယ် (ရှင်မာကုခရစ်ဝင် ၁၆:၁၄)။ ယေရှုရောက်ရှိလာတော်မူတဲ့အခါ ကိုယ် တော်အား ငါးကင်တစ်ပိုင်းနဲ့ပျားလပို့ဆက်ကြပါတယ် (ရှင်လုကာ ခရစ် ဝင် ၁၄:၄၂)။ တပည့်တော်တို့ဟာ ရဟူဒီလူတွေကို ကြောက်လန့်ပြီး တံခါးတွေကို ပိတ်ထားပါတယ်(ရှင်ယောခရစ်ဝင် ၂၀:၁၉)။ ကိုယ်တော် ထမြောက်တော်မူပြီလို့ သူတို့မယုံကြည်ကြ။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ကိုယ်တော်ဟာသူတို့ရှေ့မှာ ပေါ်လာတော်မူတဲ့အခါ တစ္ဆေမြင်ရတယ် ထင်ပြီး ကြောက်လန့်ကုန်ကြတယ် (ရှင်လုကာခရစ်ဝင် ၂၄း၁၉)။ ကိုယ် တော်ဟာ တပည့်တော်တို့ရဲ့ မယုံကြည်မှုကိုဆိုဆုံးမပြီး (ရှင်မာကု ခရစ် ဝင် ၁၆း၁၄)။ သူတို့ရဲ့ထိတ်လန့်ခြင်းကို ငြိမ်သက်သွားအောင် “သင်တို့၌ ငြိမ်သက်ခြင်းရှိစေသတည်း” ဟုမိန့်တော်မူပါတယ်။ ဒီဟာတွေအပြင် ဒီကိစ္စဖြစ်ပျက်လို့ ရက်အတော်ကြာညောင်းတာတောင်မှ “သောမ” က ခရစ်တော်ရဲ့ထမြောက်ရှင်ပြန်ခြင်းကို မယုံကြည်ပါ။ (ရှင်ယောဟန် ခရစ် ဝင် ၂၀:၂၄-၂၇။)

 

နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ်မေးရန်စိတ်ပြဌာန်းခြင်း

“မာလိန်မှူးရယ်၊ တကယ်ဆိုရင် တပည့်တော်တွေဟာ သူတို့ ယုံကြည်မှုမရှိတဲ့ ခရစ်တော်ရဲ့ထမြောက်ရှင်ပြန်ခြင်းကို အောက်မေ့ဖွယ် ရာအဖြစ် ကျင်းပကြတယ်ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်တဲ့ကိစ္စဘဲ။

“မောင်မင်းရယ်၊ မောင်မင်း ဒီဆင်ခြေတွေ ဘယ်ကရသလဲ။ တစ် ခါမျှမကြားဖူးပါလား။ မောင်မင်းပြောတာတွေဟာ မှန်သလိုလို ရှိပါ တယ်။ ကျုပ်တော့အမှန်ကို ပြောရပါမယ်။”

“ကျွန်တော်တို့ဖတ်ခဲ့တဲ့ တခြားကျမ်းတစ်ချက်ကတော့ တမန် တော်များလက်ထဲ၌ တပည့်တော်များဟာ ခုနစ်ရက်တွင် ပထမနေ့မှာ စည်းဝေးပြုလုပ်တယ်လို့ ရှင်းရှင်းဖေါ်ပြထားပါတယ်။ တမန်တော်ဝတ္ထု ၂၀ ကို ပြန်ကြည့်ပါ။ အဲဒီကျမ်းချက်ထဲမှာ တပည့်တော်တွေဟာ ခုနစ် ရက်တွင် ပထမနေ့မှာ မုန့်ကို ဖဲ့ဖို့စည်းဝေးကြကြောင်း ရှင်းရှင်းဖေါ်ပြ ထားပါတယ်။”

“ဘာသာအယူဝါဒပြောင်းသွားပြီးဖြစ်သော လူငယ်သည် သူ့ လက်ထဲ၌ရှိသောစာစောင်ကို လှန်ကြည့်၍ ပြောကြားသည်မှာ၊ “မာလိန် မှူးရယ်၊ အဲဒီစည်းဝေးတဲ့ညဟာ သတ္တမနေ့ညဖြစ်ရမယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဆိုတော့ ခုနစ်ရက်တွင် ပထမနေ့ရဲ့အမှာင်ပိုင်းမှာ ကျင်းပတာကိုး။ ရက်မှာလည်းအမှောင်ပိုင်းကအရင်လာပါတယ် (ကမ္ဘာဦးကျမ်း ၁း၅၊၈)။ ပေါလုဟာ သန်းခေါင်အချိန်အထိ တရားဟောပါတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဆိုတော့ နောက်တစ်နေ့မနက်မှာ သူဟာ အဿုမြို့ကိုသွားရမယ့်အတွက် ကြောင့်ဖြစ်တယ်။ (တမန်တော်ဝတ္ထု ၂ဝး၇)။ နောက်ပြီးတော့ သူညစာ ကိုစားပါတယ်(ငယ်၊၁၁)။ မိုးလင်းအထိ စကားပြောပါသေးတယ်။ နောက် ပြီး ပထမနေ့အလင်းပိုင်းမှာ ရေလက်ကြားကို ဖြတ်ပြီး အဿုမြို့ အရောက် တစ်ဆယ့်ကိုးမိုင်ကုန်းကြောင်းသွားပါတယ်။ ပေါလုဟာ အဲဒီ ပထမနေ့ကို သန့်ရှင်းတဲ့နေ့အဖြစ်နဲ့ မစောင့်ရှောက်ပါဘူး။ အဲဒီညစည်း ဝေးကလည်း အထူးစည်းဝေးနဲ့တူပါတယ်။ စည်းဝေးလုပ်တာကလည်း စည်းဝေးပြုလုပ်နေကျအချိန်မဟုတ်တော့ ပေါလုတရားဟောနိုင်ဖို့ သက် သက်စီစဉ်ပြုလုပ်တဲ့ စည်းဝေးနဲ့ပဲတူပါတယ်။ စားကြ သောက်ကြတာ ကတော့ ခရစ်တော်ရဲ့သေခြင်းကိုအောက်မေ့ဖွယ်ရာအဖြစ် ကျင်းပတာ မဟုတ်ဘဲ သူတို့အဆာပြေအောင် စားကြတာသာ ဖြစ်ပါတယ်။”

ဤနေရာတွင် သင်္ဘောပေါ်၌ အစောင့်များတာဝန်လဲဖို့ မောင်း တီးအချက်ပေးသံကိုကြားရလေသည်။ ထိုကြောင့် ဟဲရာလ်(ဒ) သည် မိမိ တာဝန်ကိုထမ်းရွက်ရန် ရေးကြီးသုတ်ပျာထွက်သွားလေသည်။ မာလိန် မှူးမှာ စိတ်ဇဝေဇဝက်ဖြစ်ကျန်ရစ်လေသည်။ နှစ်ပေါင်း မြောက်မြားစွာ ကပင် မှားယွင်းသောအယူအဆများကို မွေးမြူခဲ့သည်ကို တွေးတော မိခြင်း၊ တရားဟောဆရာတစ်ပါးက ယခုကဲ့သို့ မှားယွင်းမှန်းသိသော အရာများကို မျက်စိမှိတ်ထားရန် အကြံပေးခြင်းတို့မှာ သူ့အတွက် မခံ မရပ်နိုင်သောအဖြစ်အပျက်ပေတည်း။

“တခြားဟာတွေမှာကော ငါမှားယွင်းနေသေးရော့သလား။ ကိုယ် တော်ရဲ့ထမြောက်ရှင်ပြန်ခြင်းနဲ့ပတ်သက်လို့ ဒီလောက်လွယ်ကူတဲ့ ကျမ်း ချက်ကလေးကို အယူအဆလွဲနေရင်၊ တခြားဒီလောက်မလွယ်ကူတဲ့ ကိစ္စ တွေမှာဆိုရင် သာပြီးတော့ ငါ့အယူအဆတွေဟာ ချွတ်ချော်နေမှာပဲ” ဟု သူ့ကိုယ်ကိုသူ ကျယ်လောင်စွာပြောဆိုလေသည်။

“ဘုရားသခင်အခွင့်ပေးရင်တော့၊များမကြာမီဘဲမစ္စတာမစ်ချဲလ်နဲ့တွေ့ဆုံဦးမှာပေါ့လေ။ အဲဒီအခါကျမှ နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ်မေးဦးမယ်။”

 

အခန်း - ၇

အခန်း ၇

ကသိကအောက်ဖြစ်ရသောဓမ္မဆရာ

 

မစ္စတာမစ်ချဲလ်ဆိုသော ဓမ္မဆရာထံသို့ ထပ်မံသွားရောက်လျက် သူ့စိတ်ကို အနှောင့်အယှက်ပေးနေသော ကိစ္စများအကြောင်း နှိုက်နှိုက် ချွတ်ချွတ်မေးမြန်းရန် မာလိန်မှူးမန်းက စိတ်ပြဌာန်းလိုက်ခြင်းသည် အဓိ ပ္ပါယ်မရှိသော ပြဌာန်းခြင်းမျိုးမဟုတ်ပေ။ သင်္ဘောသည် ဟိုနိုလူလူမြို့မှ ထွက်ခွာပြီးနောက် သူသည် အခွင့်ကောင်းကိုရရှိလေသည်။

ပစိဖိတ်သမုဒ္ဒရာတွင် ဖြတ်သန်းသွားလာနေသောသင်္ဘောအများ တွင် “တင်ယိုမာရူ” သင်္ဘောသည် အကောင်းဆုံးနှင့်အကြီးဆုံးသင်္ဘော ဖြစ်ပေသည်။ ထိုကြောင့် ၎င်း၏ မာလိန်မှူးပေါ်၌ရှိသော တာဝန်မှာ သေး ငယ်သောတာဝန်မဟုတ်ပေ။ နေ့အခါဖြစ်စေ၊ ညဉ့်အခါဖြစ်စေ၊ သူ့မှာ အလုပ်မှအားလပ်ချိန်ဆို၍ တစ်နာရီမျှပင် မရှိသော်လည်း သူ့သင်္ဘောမှ ခရီးသည်များနှင့်သင်္ဘောသားများ၏ မလွှဲမရှောင်သာပြုဖွယ် ကိစ္စများ တွင် နှုတ်၏ စောင်မခြင်း၊ လက်၏စောင်မခြင်းအားဖြင့် ကူညီဖို့ရန် သူ့မှာ တာဝန်မလေးပေ။ ဤကဲ့သို့သော ကူညီမှုကျေးဇူးနှင့် မကင်းသောသူများ မှာလည်း မနည်းလှပေ။

မာလိန်မှူးမန်းသည် ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်၏ အဖြစ်အပျက်မှပေါ် ပေါက်လာသောပြဿနာထက် သူ့အား စိတ်ထကြွလှုပ်ရှားမှုကိုဖြစ်စေ သော ပြဿနာမျိုးကို ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကိစ္စမှဖြစ်စေ၊ သူတစ်ပါး၏ ကိစ္စမှဖြစ်စေ မတွေ့ကြုံဖူးသေးပေ။ နာရီတိုင်းပင် ထိုပြဿနာကိုစဉ်းစား မိ၏။ ထိုပြဿနာကိုစုံစမ်းမေးမြန်းရန်လည်းကောင်း၊ ပြဿနာ၏ အဖြေ ကိုရရှိဖို့ဆုတောင်းရန်လည်းကောင်း အမြဲပင်အခွင့်ကောင်းကို ရှာလျက် နေ၏။ အကယ်စင်စစ် ဤပြဿနာသည် အရေးကြုံသော ကာလမျိုးကို သူ့အတွက်ဖန်တီးပေးလေရာ ထိုကာလမျိုးကို ရှောင်လွှဲမသွားဘဲ ရင်ဆိုင် သင့်သည်ဟု သူယူဆလေသည်။

ကျမ်းစာဖတ်၍ ဘုရားဝတ်ပြုရန်အတွက် တိုတောင်းသောအချိန် တစ်ချိန်ကို နေ့တိုင်းသီးသန့်ထားခဲ့သည်မှာ နှစ်ပေါင်းအတော်ကြာ သွား ပေပြီ။ တစ်နေ့သောမွန်းလွဲပိုင်းတွင် ဘုရားဝတ်ပြုရန်အချိန်ရောက် ရှိလာ ပြီဖြစ်သောကြောင့် သူ့အခန်းသို့ ပြန်ဝင်တော့မည်အပြုတွင် မစ္စတာ မစ်ချဲလ်နှင့်တွေ့ဆုံလေသည်။ သူထားရှိသောအကြံအစည်ကို အကောင် အထည်ဖေါ်ရန် ဤကဲ့သို့တွေ့ကြုံရသောအခွင့်ကောင်းကို လက်မလွတ် စေသင့်ဟု သူသဘောရလေသည်။ မကြာမီပင် သူတို့နှစ်ဦးသည် ထိုင် လျက် စကားလက်ဆုံကျနေကြလေတော့သည်။

 

မာလိန်မှူးသည် တရားဟောဆရာအားအကျပ်ကိုင်ခြင်း

“မစ္စတာမစ်ချဲလ်ခင်ဗျား၊ ကျွန်တော်တို့တတွေမှာ ပညတ်တော် ဆယ်ပါးကို စောင့်ရမယ့်တာဝန်ရှိတယ်ဆိုတာ ယုံကြည်ပါသလား” ဟု မာလိန်မှူးကမေးလေသည်။

“ယုံကြည်တာပေါ့မာလိန်မှူးရယ်။”

“ကျမ်းစာတစ်အုပ်လုံးဟာ တန်ခိုးနှင့်ပြည့်စုံတဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပါဌ်တော်ဖြစ်ပြီး ၎င်းကျမ်းစာကိုလည်း ကျွန်တော်တို့အဖို့ ရှေ့ ဆောင်လမ်းပြပြုစေရန် ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင် ပြုပြင်စီရင်ထား တော်မူသည်ကိုကော ယုံပါသလားခင်ဗျား။”

“ယုံတာကတော့ အသေအချာပေါ့။ ဒါထက်ကောင်းတာ ဘယ်ရှိ မလဲ။ အင်မတန်မွန်မြတ်တဲ့ သမ္မာကျမ်းစာအစိတ်အပိုင်းတစ်ခုခုကို အထင်သေးအမြင်သေးဖြစ်တဲ့လူဟာ ဘာသာတရားကိုမယုံကြည်သူများ နှင့် ရင်ဆိုင်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။”

“နေပါဦးခင်ဗျာ၊ ပထမနေ့ကိုဥပုသ်စောင့်ရမယ်ဆိုတာ ကျမ်းစာ ထဲမှာ ဖေါ်ပြထားခြင်းမရှိကြောင်း မနေ့ကခင်ဗျားဝန်ခံစကားပြောတယ်။ အဲဒီလိုဝန်ခံစကားပြောပြီး ဥပုသ်နေ့နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ပြဿနာကို ဘေး ချိတ်ထားပြီး ပထမနေ့ကိုပဲ အသာကလေးဆက်လက်ပြီးစောင့်နေတာကကောင်းပါတယ်လို့ဆိုသေးတယ်။ ဒီစကားနဲ့ခုနကခင်ဗျားပြောတဲ့ စကား တွေဟာ ရှေ့စကားနောက်စကားမညီပါကလား။”

“မာလိန်မှူးခင်ဗျား၊ ပညတ်တော်ဆယ်ပါးကို စောင့်ရမယ်လို့ ကျွန်တော်ပြောတာဟာ စတုတ္ထပညတ်မပါပါဘူး။ ဘာဖြစ်လဲဆိုတော့ အဲဒီပညတ်ကကျန်တဲ့ပညတ်ကိုးခုရဲ့ကျင့်ဝတ်နဲ့ သဘောအားဖြင့် ကွဲပါ တယ်။ သတ္တမနေ့ကိုသီးသန့်ထားသလို ခုနစ်ရက်မှာ ပထမနေ့ကိုသီး သန့်ထားပြီး စောင့်ရင်လည်း အဲဒီစတုတ္ထပညတ်ရဲ့ အလိုဟာပြည့်တာပါ ပဲ။ စတုတ္ထပညတ်မှာဖေါ်ပြတဲ့အချိန်နဲ့ပတ်သက်တဲ့ကိစ္စဟာ မလွှဲမရှောင် သာတဲ့ကျင့်ဝတ်လို့သဘောထားဖို့မလိုပါဘူး။”

“မစ္စတာမစ်ချဲလ်ခင်ဗျား” ဟုခေါ်၍ မာလိန်မှူးကစိတ်ထက်သန် စွာပြောဆိုသည်မှာ၊ “သတ္တမနေ့ရက်မူကား၊ သင်၏ဘုရားသခင် ထာဝရ ဘုရား၏ ဥပုသ်နေ့ဖြစ်၏။ ထိုနေ့၌သင်သည် အလုပ်မလုပ်ရ” လို့ အတိ အကျဖေါ်ပြထားတဲ့အသုံးအနှုန်းဟာ မလွှဲမရှောင်သာသော ကျင့်ဝတ် မဟုတ်ဘူးလို့ခင်ဗျား တကယ်ပြောနေတာလား။ “သတ္တမနေ့” လို့ ဆိုတဲ့ တိကျပြတ်သားတဲ့စကားလုံးထဲမှာ ကျင့်ဝတ်ကိုပါပူးတွဲ ထည့်သွင်းထားဖို့ ဘုရားသခင်မှာ တန်ခိုးတော်မရှိဘူးလား။

 

လုပ်ချင်သောအချိန်တွင်လုပ်၍မပြီး

“ကျွန်တော်ဥပမာတစ်ခုပေးပါရစေ။ ကျွန်တော့်လက်အောက်မှာ သင်္ဘောသားအမြောက်အမြား အမှုထမ်းလျက်ရှိပါတယ်။ သင်္ဘောပေါ် မှာရှိတဲ့လူအားလုံးတို့ရဲ့ လုံခြုံမှုအတွက် မကြာခဏဆိုသလို မီးသတ် လေ့ကျင့်မှုတွေလုပ်ပေးရတယ်။ ဒါကြောင့် အဲဒီလေ့ကျင့်မှုအတွက် အင်္ဂါ နေ့မွန်းတည့်တစ်ဆယ့်နှစ်နာရီတိတိအချိန်မှာ အချက်ပြဥသြဆွဲဖို့ စက် မောင်းကို ကျွန်တော်ကအမိန့်များပေးထားရပါတယ်။ အဲဒီလိုအမိန့်များ ပေးပြီး မီးသတ်လေ့ကျင့်မှုနဲ့ သက်ဆိုင်တဲ့လုပ်ငန်းကို ဘယ်အချိန်မှာ ပြီးရမယ်၊ ဘာလုပ်ရမယ်ဆိုတာကို အတိအကျ အသေးစိတ် စီမံထားရပါ တယ်။ကျွန်တော့်ကိုယ်တိုင်အတွက်၊ကျွန်တော့်သင်္ဘောသားများအတွက်၊ကျွန်တော့်ခရီးသည်များအတွက်နှင့် ကျွန်တော့်ကုမ္ပဏီအတွက် အရေး အကြီးဆုံးကိစ္စမှာ ဒီမီးသတ်လေ့ကျင့်မှုမှာ သက်ဝင်နေတဲ့အချိန်ဖြစ်ပါ တယ်။ကျွန်တော်ပေးတဲ့ညွှန်ကြားချက်တွေရဲ့အကြောင်းဟာ လုံလောက် သည်ဖြစ်စေ၊ မလုံလောက်သည်ဖြစ်စေ၊ ရှင်းလင်းသည်ဖြစ်စေ၊ မရှင်း လင်းသည်ဖြစ်စေ စက်မောင်းလုပ်သူဟာ အဲဒီညွှန်ကြားချက်အတိုင်း တစ်သဝေမတိမ်းလိုက်နာရပါတယ်။ ဒီလိုဆိုတော့ လက်အောက်ငယ် သားတစ်ဦးဟာ အထက်လူကြီးက အချိန်ကိုတန်ဖိုးထားပြီး ချပေးထား တဲ့အမိန့်ကို နာခံရမယ့်ဝတ္တရားရှိတယ်ဆိုတာ ခင်ဗျားဝန်ခံရမယ်။ ဒါကြောင့် စက်မောင်းကပဲဖြစ်ဖြစ်၊ တခြားငယ်သားကပဲဖြစ်ဖြစ် သူတို့ စိတ်ကြိုက်အချိန်မှာ သူတို့လုပ်လိုတာလုပ်ရင် ကျွန်တော့်အမိန့်ကို နာခံရာရောက်တယ်လို့ ခင်ဗျားပြောမှာမဟုတ်ဘူး။

“စတုတ္ထပညတ်ဟာ ပညတ်တော်ဆယ်ပါးမှာ အပါအဝင်ဖြစ်တဲ့ အပြင် အချိန်ကာလနှင့်သက်ဆိုင်သောကိစ္စပါ အကျုံးဝင်နေတဲ့အတွက်  ကြောင့် အရေးအကြီးဆုံးလို့ ကျွန်တော်ထင်တယ်။ မုသားပြောဆိုမှု၊ မုန်းတီးမှုနှင့် ညစ်ညမ်းယုတ်မာမှုများနဲ့ပတ်သက်ပြီး လူဟာတစ်ယောက် နဲ့တစ်ယောက်အယူအဆကွဲလွဲကြပေမည်။ ဒါပေမယ့် “သတ္တမနေ့”ဆိုတဲ့စကားလုံးရဲ့အဓိပ္ပါယ်ကိုတော့ ငြင်းခုံစရာ သဘောကွဲလွဲစရာလုံးဝ မရှိပါဘူး။” “မစ္စတာမစ်ချဲလ်ရယ်။ ကျွန်တော့်မိခင်က ဒီအတိုင်းပဲ သွန် သင်ပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်ရဲ့ဘဝမှာလည်း ဥပုသ်စောင့်ခြင်းနဲ့ ပတ် သက်တဲ့ ပညတ်တော်ဟာ ဝိညာဉ်ရေးအဆောက်အအုံအတွက် ခိုင်မြဲ တည်ကြည် တဲ့ခံတပ်သဖွယ်တွေ့ရှိရပါတယ်။ နောက်ပြီးတော့လည်း ဖြောင့်မတ်ခြင်းတရားကို ဂဏန်းအားဖြင့် ပြသထားတာလည်းဖြစ်တယ်။ ဂဏန်းများဟာ အများအားဖြင့်လိမ်လည်လှည့်ဖြားခဲ့ပါတယ်။”

“ဟုတ်ပါတယ်၊ ယေရှုပေါ်ထွန်းတော်မူလာတဲ့အခါမှာ ငြိမ်ဝပ်စွာ နေရတဲ့နေ့ကို ခုနစ်ရက်မှာ သတ္တမနေ့မှ ပထမနေ့ကို ပြောင်းလဲလိုက် တယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်ယုံကြည်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီကိစ္စဟာ ကျွန်တော့်ကို အနှောင့်အယှက်မပေးပါဘူး။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ကျွန် တော်ဟာ မိတ်ဆွေတစ်ဦးနဲ့ အင်္ဂါနေ့မွန်းတည့်အချိန်မှာ တွေ့ဆုံဖို့ ချိန်း ထားပေမယ့် နောက်တစ်နေ့ကိုရွှေ့ဆိုင်းနိုင်ခွင့်ရှိသလို ရှေးခေတ်တုန်းက သတ္တမနေ့ကို ဘုရားဝတ်ပြုရာနေ့အဖြစ် သီးသန့်ထားတဲ့ ဘုရားသခင် ဟာ နောင်ခေတ်တွင် ပထမနေ့ကိုသန့်ရှင်းစေပြီး ကောင်းချီးပေးနိုင်ခွင့် ရှိတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်ယုံကြည်လို့ပါ။”

“ဒါပေမယ့်၊ ကျင့်ဝတ်နဲ့ပတ်သက်ပြီး အချိန်ပြဿနာဟာ အရေးမကြီးပါ ဘူးလို့ပြောတဲ့လူထဲမှာ ခင်ဗျားဟာပထမဆုံးပဲ။ စတုတ္ထပညတ်ဟာ အရေ အတွက်မဝင်ဘဲ တစ်နည်းအားဖြင့် စောင့်ရှောက်ရန် မလိုဘူးလို့ပြောတဲ့ တရားဟောဆရာထဲမှာ ခင်ဗျားကပထမပဲ။ ကျမ်းစာတစ်အုပ်လုံးဟာ ဘုရားသခင်မှုတ်သွင်းတော်မူခြင်းအားဖြင့် ဖြစ်ပေါ်လာပါတယ်။ ဒါပေ မယ့်လို့ ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင်က လူအား တိုက်ရိုက်ပြောထား သောစကားလုံးများ တစ်စိတ်တစ်ဒေသကို ခင်ဗျားရဲ့ လူ့ဆင်ခြေတွေနဲ့ ဖျောက်ဖျက်ပစ်တယ်။”

“စိတ်မရှိပါနဲ့ခင်ဗျား၊ ကျွန်တော်တခြားမေးခွန်းတစ်ခု မေးပါရ စေဦး။ အကယ်၍ ခင်ဗျားအဆိုအရ ကျမ်းစာဟာ အခွင့်တန်ခိုးနဲ့ ပြည့်စုံ တဲ့ဘုရားသခင်ရဲ့နှုတ်ကပါဌ်တော်ဖြစ်ရင်၊ ပညတ်တော်ဆယ်ပါးကို တစ် သဝေမတိမ်းစောင့်ရမယ်ဆိုရင်၊ သခင်ခရစ်တော်နှင့် တမန်တော်များက ဥပုသ်နေ့ကို အပြောင်းအလဲမလုပ်ခဲ့ဘူးဆိုရင် ပထမနေ့စောင့်ခြင်းဟာ ကျမ်းစာအရမဟုတ်ဘဲ ရှေးထုံးတမ်းဓလေ့အရသာဖြစ်ရင်၊ ဒီဟာတွေ အားလုံးဟာ မှန်ရင် ခင်ဗျားနဲ့ကျွန်တော် နှစ်ယောက်စလုံးဟာ အဲဒီ စတုတ္ထပညတ်ကို မပျက်မကွက်စောင့်ထိန်းရမယ့်တာဝန်ရှိတယ် မဟုတ် ပါလား။”

“မစ္စတာမစ်ချဲလ်ခင်ဗျား၊ မနေ့ကခင်ဗျားပေးတဲ့ အကြံကို ကျွန် တော်လက်မခံပါဘူး။ မနေ့ညနေက ကျွန်တော်ဟာ ဟဲရာလ်(ဒ)ဆိုတဲ့ လူငယ်ကလေးနဲ့တွေ့တော့ ကျွန်တော့်အမှားတွေကို ဝန်ခံခဲ့ရပါတယ်။ ဒီလူ့လောကမှာ ကျင်လည်နေရတဲ့ အဖြစ်ဆိုးကြီးကို သိရှိတဲ့လူဟာ ကောင်းရာရောက်အောင်ဆိုပြီး မကောင်းမှန်းသိတဲ့အရာတွေကိုဇွတ်မှိတ်လုပ်မှာမဟုတ်ဘူး။”

“လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ ခေတ်သစ်ကို တည်ထောင်ခဲ့သည့် အထောက်အထားကို အဲဒီအချိန်ကအစပြုပြီး ခရစ်တော်ရဲ့တပည့်တော် များဟာ ပဋိညာဉ်သစ်ရဲ့စီမံကိန်းအရ ခရစ်တော်ထမြောက်ရှင်ပြန်တဲ့နေ့ ဖြစ်တဲ့ “သခင်ဘုရားနေ့” ကို ဂုဏ်ပြုရမယ်ဆိုတဲ့ အထောက်အထား တွေကို တွေ့ရှိလိမ့်မယ်လို့ ကျွန်တော်မျှော်လင့်လျက်ရှိပါတယ်။ ဒါပေ မယ့် ဒီဟာတော့ မှတ်ထားပါ။ အကယ်၍ဒီအချက်မှာလည်း ကျွန်တော် မှားယွင်းခဲ့ရင်၊ နောက်ပြီးတော့ ဥပုသ်နေ့နဲ့ပတ်သက်တဲ့ အချိန်ပိုင်းကို ကျမ်းစာက မဖေါ်ပြရင် ကျွန်တော်ဟာ ကျွန်တော့်လက်ဝါးကပ်တိုင်ကို အသစ်တစ်ဖန်ထမ်းရွက်ပြီး သတ္တမနေ့ဥပုသ်ကို ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ စောင့်ပါတော့မယ်။”

မစ္စတာမစ်ချဲလ်သည် မာလိန်မှုး၏ အားပါးတရလည်းဖြစ်၊ ယုတ္တိ လည်းရှိလှသော ဝေဖန်ချက်များကို များစွာဂရုမစိုက်လှပေ။ အပြုံးပင် မပျက်ပေ။ မာလိန်မှူးက စကားအဆုံးသတ်သွားသောအခါ တရားဟော ဆရာက “ငြင်းခုံတဲ့နေရာမှာတော့ ခင်ဗျားဟာ ကျွန်တော်ထက်သာတယ် ဗျာ။ ကျွန်တော်ပြန်ပြောစရာမရှိပါ။ ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားဆင်ခြေကန်တဲ့ အတိုင်းလုပ်ရင်တော့ ခင်ဗျားဟာ ရဟူဒီတွေစောင့်တဲ့ဥပုသ်ကို စောင့်နေ ရမှာတော့သေချာတယ်။”

ဤအချိန်တွင်မစ္စတာမစ်ချဲလ်သည် “ကဲ၊ဒီတစ်ခါတော့ဒီလောက် ပါပဲ။ သွားလိုက်ပါဦးမယ်” ဆို၍ ထွက်သွားလေသည်။ အမှန်မှာ သူသည် များစွာကသိကအောက်ဖြစ်သွားရှာသည်။ မာလိန်မှူးရဲ့ အကျပ်ကိုင်မှုကိုလည်း ဆက်လက်၍မခံလိုတော့ပေ။

 

သင်္ဘော၌ပါလာသောအခြားတရားဟောဆရာသုံးယောက်

မစ္စတာမစ်ချဲလ်ထွက်သွားပြီးနောက် ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်သည် သူနှင့်မာလိန်မှူးတို့တမြန်နေ့က တွေ့ဆုံပြီးသည့်နောက်မှတွေ့ရှိရသော “မြောက်မြားစွာသော အဆန်းအသစ်” များအကြောင်းကို ပြောပြရန် မာလိန်မှူးဆီသို့ “ခေတ္တမျှ” လာလေသည်။       

“မောင်မင်းဟာ၊ ဆရာအင်ဒါဆင်နဲ့ ဆွေးနွေးနေသလား” ဟု မာလိန်မှူးကမေးလေသည်။

“မဟုတ်ပါဘူး၊ ကျွန်တော့်မှာရှိတဲ့ ကျမ်းစာကိုဖတ်၊ တွေ့တဲ့ လူနဲ့ ဆွေးနွေး၊ ဒါပဲလုပ်တာပါပဲ။ ဒါနဲ့မာလိန်မှူးရယ်၊ ဒီဥပုသ်နေ့ ပြဿနာဟာ အကြီးအကျယ်စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းပါကလား။လူတိုင်းပဲဒီအကြောင်း သိချင်ကြတယ်။ တခြားတရားဟောဆရာသုံးယောက် ဒီသင်္ဘောနဲ့ပါလာ တယ်ဆိုတာ ခင်ဗျားသိပါသလား။”

မာလိန်မှူးသည်သိရှိပြီးနှင့်ပြီ။ သို့ရာတွင် မစ္စတာမစ်ချဲလ်နှင့် ဆွေးနွေးပြောဆိုရသည်မှာ သူ့အား များစွာစိတ်အားလျော့စေ၏။

“မာလိန်မှူးရယ်၊ အဲဒီတရားဟောဆရာသုံးယောက်အနက် တစ် ယောက်ဟာ အင်မတန်စကားအပြောကြီးတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ပဲ။ တခြားလူတွေကို ကျွန်တော်က ပြောဆိုနေသံကို သူကြားတဲ့အခါမှာ သူက ခိုက်ရန်ဒေါသ အမူအရာမျိုးပြတယ်။ နောက်ပြီးသူက ကျွန်တော့်ကို ရိုက်တော့မလို ပုတ် တော့မလိုလုပ်ပြီး ဘယ်လိုပြောသလဲဆိုရင်တော့ ရဟူဒီဥပုသ်ဟောင်း ကြီးစောင့်တဲ့လူဟာ “ခရစ်တော်ကို သတ်နေတဲ့ လူသတ်သမား” တွေပဲ၊အဲဒီစကားရဲ့ အဓိပ္ပါယ်နားလည်လို့ရှိရင်” လို့ဆိုတယ်။

“ပထမတော့ ကျွန်တော်ဘာပြောရမှန်းမသိဘူး။ ဒါနဲ့သူပြောနေ တာတွေကို ငြိမ်ငြိမ်ပဲနားထောင်နေလိုက်တယ်။”

“သူနည်းနည်းငြိမ်သွားတော့ ကျွန်တော်ကသူ့ကို “ရဟူဒီဥပုသ် ဆိုတာ ဘာကိုဆိုလိုကြောင်း မေးမြန်းပါတယ်။ “စတုတ္ထပညတ်တော်မှာ ဖေါ်ပြထားတဲ့ဥပုသ်နေ့ကိုဆိုလိုသလား” ဟု ကျွန်တော်က မေးလိုက်ပါ တယ်။

သူက “ဟုတ်ပါတယ်၊ အဲဒီဥပုသ်နေ့ကိုပဲ ပြောတာပဲ။ ပညတ် တော်ဆယ်ပါးကို ရဟူဒီလူမျိုးတွေက လက်ခံရရှိပါတယ်။ ခရစ်တော် ကြွလာတော်မူပြီး အသေခံတော်မူတဲ့အခါမှာ အဲဒီပညတ်တော်ကို ပလပ် လိုက်ပါတယ်။ ဥပုသ်နေ့ဆိုတာဟာ ရဟူဒီတွေလက်ထဲမှာ ရှိခဲ့တယ်။ နောက်ခရစ်တော်အသေခံတော်မူတဲ့အခါ ခရစ်တော်မရှိတော့တဲ့လူမျိုး နဲ့အတူ တိမ်ကောပပျောက်သွားတယ်” လို့ပြောပါတယ်။”

“အဲဒီလိုပြောနေတုန်း မစ္စတာအင်ဒါဆင်ရောက်လာပါတယ်။ သူ လာတော့ ဒီကိစ္စမှာ သူဘယ်လိုသဘောရကြောင်း မေးမြန်းပါတယ်။ ရဟူဒီဥပုသ်ဆိုတာ ကျွန်တော်ဘယ်တုန်းကမှမကြားဖူးပါ။ တခြား ဥပုသ် တစ်ခုခုကိုလည်း မကြားဖူးပါ။ ဒါကြောင့် တရားဟောဆရာတွေထဲက အဲဒီပြဿနာကိုဖြေရှင်းစေချင်တာပဲ။

“ပထမဆုံးမစ္စတာအင်ဒါဆင်က မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းကို ဘာ ကြောင့်သူက “ရဟူဒီ” ဥပုသ်လို့ခေါ်ကြောင်းမေးမြန်းပါတယ်။”

“ဒီတော့ မစ္စတာပေါလ်ဆင်းက ဘယ်လိုပြန်ပြောသလဲဆိုရင်၊ “ဥပုသ်နေ့ပါတဲ့ပညတ်နဲ့အတူ တခြားပညတ်များပါဝင်တဲ့ ပညတ်တော်အဟောင်းကြီးကို ရဟူဒီများက လက်ခံရရှိလို့ပါတဲ့။ အဲဒီပညတ်တော် ကြီးကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာပယ်ဖျက်လိုက်ပါပြီတဲ့။”

မာလိန်မှူးသည် ဟဲရာလ်(ဒ)၏ စကားကိုဖြတ်၍ “ကျုပ်တော့ အဲဒီအတိုင်းပဲ ယုံကြည်လာခဲ့တာပဲ” ဟုပြောလေသည်။

“ဒါပေမယ့် အတ္ထုပ္ပတ္တိတစ်ခုလုံးကို ကြားရပြီးမှ ခင်ဗျားက အဲဒီ အတိုင်းရှေ့ဆက်ပြီး ယုံကြည်မနေတော့ဘူးလို့ ထင်ပါတယ်” ဟု ဟဲရာလ်(ဒ) ကပြန်ပြောလေသည်။

“မစ္စတာအင်ဒါဆင်က ဘယ်လိုမေးသေးသလဲဆိုတော့၊ ဒါဖြင့် ရင် အခုအခါမှာ သူတစ်ပါးဥစ္စာခိုးယူခြင်း၊ လူ့အသက်ကိုသတ်ခြင်း၊ နောက် ပြီးတော့ သားသမီးများက မိဘတို့အားရိုသေမှုပြုဖို့နဲ့ပတ်သက်တဲ့ ပညတ် တွေမရှိတော့ဘူးပေါ့။”

“မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းပြန်ဖြေပုံဟာ မရေမရာလှပါ။ ဘာကြောင့် လဲဆိုတော့ သူဘယ်လိုပြန်ဖြေရမှန်း သိဟန်မတူဘူး။ သူကမစ္စတာ အင်ဒါဆင်ကိုဘယ်လိုမေးသေးသလဲဆိုတော့။ “နေပါဦး၊ လူတွေက ခရစ် တော်ကိုလက်ခံချင်လာအောင်ခင်ဗျားက ဘယ်တရားတွေ ဟောပြော မှာလဲ။ သူတို့ဟာ ဒုစရိုက်သားတွေလို့ပြောတယ်မဟုတ်ပါလား။ ခင်ဗျား ဒီလိုပဲဟောတာပဲ။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုပြောလိုက်တာနဲ့တစ်ပြိုင်နက် ခင်ဗျား ရဲ့အယူဝါဒကို ခင်ဗျားငြင်းပယ်လိုက်တာပဲ။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ လူ တွေဟာ ပညတ်တော်ကိုကျူးလွန်မှသာ ဒုစရိုက်သား ဖြစ်လာကြတာ ကိုး။ ခင်ဗျားသိတဲ့အတိုင်း ပေါလုက ဘယ်လိုပြောသလဲဆိုတော့ “အဘယ်ပညတ်တရားမျှမရှိလျှင်၊ အပြစ်ရှိသည်ဟုမှတ်စရာ မရှိ။”

“မစ္စတာအင်ဒါဆင်ဟောပြောနေတဲ့အခါမှာ လူတွေစုလာကြပါ တယ်။ မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းကတော့ သူသွားပါရစေတော့လို့ပြောတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်တို့က ဝိုင်းဝန်းပြီး သူအစပြုခဲ့တဲ့စကားအဆုံးသတ် အောင်နားထောင်ဖို့တိုက်တွန်းတော့ သူလည်းနေရှာပါတယ်။”

“မစ္စတာအင်ဒါဆင်က ဒီတော့ဆက်လက်ပြီး၊ “မစ္စတာစပေါလ် ဒင်းခင်ဗျား၊ အဲဒီအချက်ဟာ အစဉ်ပဲမှန်ပါတယ်။ အာဒံဒုစရိုက်သားဖြစ် ရတဲ့အကြောင်းရင်းတရပ်ဟာ သူပညတ်တော်လွန်ကျူးလို့ပဲ။ ခေတ်ကာ လတစ်လျှောက်လုံးမှာ အပြစ်ဒုစရိုက်ဟာ မပျောက်ပျက်ခဲ့ဘူး။ အဲဒါ ကြောင့် ခေတ်ကာလတစ်လျှောက်လုံးမှာ ကျင့်ဝတ်နဲ့ပတ်သက်တဲ့ ဘုရား သခင်ရဲ့ပညတ်တော်ဟာ တောက်လျှောက်တည်ရှိခဲ့ပါတယ်။ နောက် ပြီးတော့လည်း ခေတ်ကာလတစ်လျှောက်လုံးမှာ ပညတ်ရဲ့ပြစ်ဒဏ်မှ လူကိုရွေးနုတ်ဖို့ ကယ်တင်ရှင်ဖြစ်သော ခရစ်တော်ဟာလည်း တောက် လျှောက်တည်ရှိခဲ့ပါတယ်။ ပညတ်၊ ဒုစရိုက်နှင့်ကယ်တင်ရှင်သုံးမျိုးဟာ ကျမ်းစာရဲ့အတ္ထုပ္ပတ္တိ အရေးအကြီးဆုံးအချက်ကြီးသုံးရပ်ပဲ။”

“မစ္စာတာအင်ဒါဆင်ရဲ့အထောက်အထားတွေ ဖတ်ပြနိုင်အောင် လို့ ကျွန်တော့်ကျမ်းစာကို သူ့အားပေးလိုက်ပါတယ်။ သူက ကျမ်းစာမှ အထောက်အထားအတော်များများကို ဖတ်ပြပါတယ်။ သူပြောတဲ့အချက် တိုင်းကို ကျမ်းစာထဲကဖတ်ပြပါတယ်။ ရှင်ယောဟန်ဩဝါဒစာ ပထမ စောင် ၃:၄ က အပြစ်ဒုစရိုက်ဟာ ပညတ်တော်လွန်ကျူးခြင်းလို့ ပြပါ တယ်။ ရောမသြဝါဒစာ ၅:၁၃ က ပညတ်တရားမရှိရင် အပြစ်မရှိလို့ ပြပါတယ်။ ရောမသြဝါဒစာ ၅:၁၂ က အာဒံအပြစ်လုပ်ကြောင်းပြပါ တယ်။ Rev. ၁၃:၈ က ခရစ်တော်ဟာ ကမ္ဘာဦးကပင် ကယ်တင်ရှင် ဖြစ်ကြောင်းပြပါတယ်။"

မာလိန်မှူးသည် သူ့ကိုယ်ပိုင်ကျမ်းစာကိုယူပြီး Rev. ၁၃:၈ ကို ဖတ်ကြည့်လေသည်။ ဤကျမ်းချက်ကိုယခင်ကတစ်ခါမျှမသိဖူးပေ။

“မောင်မင်း၊ ဒီကျမ်းချက်က ခရစ်တော်ဟာ ကမ္ဘာဦးကျမ်းကပင် အသေသတ်ခြင်းခံတယ်လို့ဆိုတယ် မဟုတ်လား။ ကျုပ်အတွက် ဒီကျမ်း ချက်ဟာ တယ်မရှင်းလှဘူး။”

“မစ္စတာအင်ဒါဆင်က ဒီကျမ်းချက်နဲ့ပတ်သက်ပြီး ဘယ်လို ဖြေ ရှင်းချက်ပေးသလဲဆိုရင်၊ ခရစ်တော်မပေါ်ထွန်းမီ ကာလတစ်လျှောက် လုံးမှာ လူတွေဆီမှာ တရားတော်ကိုလက်ခံရရှိထားပြီး သူတို့ဟာ ပေါ် ထွန်းတော်မူမယ့်ကယ်တင်ရှင်ကို ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်း ကိုခံစားရကြပါတယ်တဲ့။ အာဗြဟံဟာ ခရစ်တော်ကိုသိကျွမ်းကြောင်း ပြ ရန် သူက ဂလာတိသြဝါဒစာ ၃း၈ နှင့် ရှင်ယောဟန် ခရစ်ဝင် ၈:၅၆ ကို ဖတ်ပြပါတယ်။ မောရှေကလည်း ခရစ်တော်ကို သိကျွမ်းကြောင်းပြရန် ဟေဗြဲသြဝါဒစာ ၁၁း၂၆ ကိုဖတ်ပြပါသေးတယ်။ သူပြောတာတွေဟာ ရှင်းပါတယ်၊ လူတိုင်းနားလည်နိုင်တာပဲ။”

“ကမ္ဘာဦးကပင် ဥပုသ်နေ့ကို ချပေးသောသူဟာ ခရစ်တော်ပင် ဖြစ်ကြောင်း၊ ပညတ်တော်ဆယ်ပါးကို မြွက်ကြားသောသူဟာ ခရစ်တော် ပင်ဖြစ်ကြောင်း၊ ဣသရေလလူမျိုးတို့ရဲ့ခရီးတစ်လျှောက်လုံးမှာ လိုက်ပါ သောသူဟာ ခရစ်တော်ပင်ဖြစ်ကြောင်းတွေကို ညွှန်ပြပါသေးတယ်။ တကယ်ဆိုတော့ မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းဟာ ဒီအကြောင်းတွေပြောပြတာ ကို သိပ်သဘောမကျလှပါဘူး။ ဒါပေမယ့်လို့ အဲဒီအကြောင်းတွေဟာ မှန်ကန်ကြောင်းဝန်ခံရပါတယ်။ ကျမ်းစာထဲမှာလည်းဒီအတိုင်း ဖေါ်ပြပါ ရှိတာကိုး။”

“နောက်ဆုံးမှာ မစ္စတာအင်ဒါဆင်က မေးခွန်းထုတ်လိုက်တာကို ကျွန်တော်မရယ်ဘဲ မနေနိုင်ပါ။ သူကဘယ်လိုမေးသလဲဆိုတော့၊ “မစ္စ တာ စပေါလ်ဒင်းခင်ဗျား၊ ခင်ဗျားကဝန်ခံတဲ့အတိုင်း ခရစ်တော်ဟာ ကမ္ဘာ တွေကို ဖန်ဆင်းတော်မူခဲ့လျှင်၊ ဥပုသ်နေ့ကိုလည်း ပြုပြင်စီရင်ပြီး လူတွေ ကိုချပေးခဲ့လျှင်၊ သိနာတောင်ပေါ်မှာပညတ်တော်ကို မြွက်ကြားတော်မူခဲ့ ပြီး ဥပုသ်နေ့ကို တစ်ဖန်ချပေးခဲ့လျှင်”ထိုစဉ်အခါကသိကျွမ်းတဲ့ ဥပုသ် နေ့ဟာ ခရစ်တော်ပြုပြင်တော်မူတဲ့ဥပုသ်ဖြစ်တဲ့ ခရစ်ယာန်ဥပုသ်ပဲဖြစ်ရ မယ် မဟုတ်ပါလား။” အဲဒီလို မေးလိုက်တော့ မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းက ရှက်သွေးတွေမွှန်ပြီး ကြောက်သလို ရွံ့သလို၊ နေမထိ ထိုင်မသာဖြစ်နေ တာမြင်ရတော့ ကျွန်တော်တို့တတွေက ရယ်မိကြတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် “ခင်ဗျားပြောတာမှန်ပါတယ်” လို့တော့ မစ္စတာအင်ဒါဆင်ကို ပြန်ပြော ပါတယ်။ မပြောဘဲလည်းမနေနိုင်တော့ဘဲကိုး။”

 

မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းကအန်တုခြင်း

“ကျွန်တော်တို့ ထွက်ခွာမသွားကြာမီ၊ မစ္စတာအင်ဒါဆင်က ဘယ်လိုပြောသေးသလဲဆိုတော့ “မိတ်ဆွေတို့၊ ပညတ်တော်ဆယ်ပါးကို ဘုရားသခင်၏ ရဟူဒီပညတ်” လို့ မခေါ်သင့်သလို ဥပုသ်နေ့ကိုလည်း “ရဟူဒီဥပုသ်” လို့မခေါ်သင့်ကြောင်း ခင်ဗျားတို့သိရှိနိုင်ပြီလို့ ကျွန်တော် ယုံကြည်ပါတယ်။ ဥပုသ်နေ့အပါအဝင်ဖြစ်တဲ့ ပညတ်တော်ဆယ်ပါးကို ရဟူဒီ (ယခုအခေါ် အစ္စရေး) လူမျိုးမပေါ်ထွန်းမီ ကမ္ဘာဦးအချိန်ကပင် ဘုရားသခင်က ချပေးထားတော်မူခဲ့ပါတယ်။ ဥပုသ်နေ့ဟာလည်း မနုဿ လူသတ္တဝါအပေါင်းတို့အတွက် ဖြစ်ပါတယ်။ သခင်ယေရှုက “ဥပုသ်နေ့ သည် လူအဖို့ဖြစ်၏” လို့မိန့်တော်မူထားပါတယ်။ ရှင်မာကုခရစ်ဝင် ၂:၂၇။

“ကျွန်တော်တို့အားလုံးထပြန်ကာနီးမှာ မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းဟာ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်လာပြီး ဘယ့်နဲ့ပြောသလဲဆိုတော့ “ဒီနေ့ဆွေးနွေး တာတွေဟာ တစ်ဖက်သတ်ကျအားကြီးလှပါတယ်။ ခင်ဗျားတို့ အထဲက ရှေ့ကိုပိုပြီးလေ့လာချင်ရင် မနက်ဖြန်ဒီနေရာကို နှစ်နာရီအချိန်မှာလာခဲ့ ပါ။ ကျုပ်ရှင်းပြလိုတဲ့အရာကလေးတွေရှိပါတယ်။ သတ္တမနေ့နဲ့ပတ်သက် တဲ့ကိစ္စဟာ အသေးအဖွဲကိစ္စသာဖြစ်ကြောင်း တွေ့ရှိကြပါလိမ့်မယ်” လို့ဆိုတယ်။

 

အခန်း - ၈

အခန်း ၈

အယူအဆကွဲလွဲခြင်းနှင့်ရှုပ်ထွေးခြင်း

 

လူသည်ဇာတိအားဖြင့် ရုန်းရင်းခတ်မှုကို သဘောကျတတ်ပေ သည်။တရားဟောဆရာကြီးမစ္စတာစပေါလ်ဒင်းကကျမ်းစာနှင့်ပတ်သက် ၍ တစ်ယောက်ကအစ တစ်ရာပြောကြားလေရာ ရုတ်ချည်း လှုပ်လှုပ် ရှားရှားဖြစ်လာ၍ သင်္ဘောသားများနှင့်ခရီးသည်များပါ အစုလိုက် အပြုံ လိုက် နောက်တစ်နေ့၌ ပေါ်ပေါက်လာနိုင်မည့် အဖြစ်အပျက်ကို ဆွေး နွေးကြလေသည်။

          မာလိန်မှူးသည်ပြုံးလျက် ဟိုဘက်သည်ဘက်မလိုက်ဘဲ ကြား နေမည်ဖြစ်ကြောင်းပြောဆိုလေသည်။ သို့ရာတွင် သူ့အတွင်းသဘော၌ ကား အခြားခရီးသည်များနည်းတူ ပြင်းထန်သောလှုပ်ရှားမှုကို ခံစားနေရ လေသည်။

          မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းသည် မစ္စတာအင်ဒါဆင်နှင့်ဆွေးနွေးရာတွင် သူအခြေမခိုင်လှပုံကိုတွေ့ရှိလေသည်။ ထိုသို့ ဆွေးနွေးပြီးလျှင်ပြီးချင်း သူ့ အဖေါ် အခြားဓမ္မဆရာနှစ်ဦးနှင့်တိုင်ပင်နှီးနှောရန် သူတို့ကိုသူ့အခန်းသို့ ခေါ်ဖိတ်လေသည်။

          ဖြစ်ပေါ်လာသော အခြေအနေကို ဆွေးနွေးသုံးသပ်ရာတွင် ဓမ္မ ဆရာသုံးဦးတို့သည် ဆွေးနွေးသမျှကို သိုသိုသိပ်သိပ်ထားရှိရပေမည်။ မစ္စ တာမစ်ချဲလ်သည် ရောက်ရှိလာပြီးနောက် “ထိုသို့ ခေါ်ဖိတ်ခြင်း၏ အကြောင်းရင်းကို သိမြင်ရသောအခါ မလာဘဲနေရလျှင် ပိုကောင်းမည် ဟုသူထင်မြင်ယူဆလေသည်။ သူ့အဖေါ်ဓမ္မဆရာသည် မှားယွင်းနေ သည်ကိုလည်းကောင်း၊ အကယ်၍ စဉ်းစဉ်းစားစား ချင့်ချင့်ချိန်ချိန် မလုပ် လျှင် သက်ဆိုင်သောပုဂ္ဂိုလ်တို့အတွက် အကြီးအကျယ်မျက်နှာပျက်စရာ ရှိကြောင်းကိုလည်းကောင်း မစ္စတာမစ်ချဲလ်သည် ထင်ရှားစွာ သိမြင်ပေ သည်။

အချင်းချင်းသဘောချင်းမတိုက်ဆိုင်

          သူတို့လှမ်းရမည့်ခြေလှမ်းကို တိုင်ပင်ကြံစည်ရာတွင် သူတို့ အားလုံးအား စိတ်ပျက်စေသောအရာမှာ သူတို့အချင်းချင်းသဘောချင်း မတိုက်ဆိုင်မှုပင်ဖြစ်ပေသည်။ မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းမှာကား ဥပုသ်နေ့ကို လက်ဝါးကပ်တိုင်၌ ခရစ်တော်၏ အသက်တော်စွန့်ချိန်တွင် ပယ်ဖျက်ခဲ့ ပြီဟု ယုံကြည်လေသည်။ မစ္စတာမစ်ချဲလ်မှာမူ ရှေးခေတ်အသင်းတော် က ပြောင်းလဲလိုက်သည်ဟု ယုံကြည်လေသည်။ မစ္စတာဂရယ်ဂရီဆိုသူ က စတုတ္ထပညတ်၌ ဖေါ်ပြပါရှိသော သတ္တမနေ့ဥပုသ်ကိုစောင့်ရမည်။ သို့ရာတွင် သတ္တမနေ့မှာ စနေနေ့မဟုတ်ဘဲ တနင်္ဂနွေနေ့ ဖြစ်သည်ဟု သွန်သင်မည်မှာမုချပင်။

          ဤကဲ့သို့ ကွဲပြားခြားနားဆန့်ကျင်လျက်ရှိသော အယူအဆများ ကို ပြေပြေလည်လည်ဖြစ်စေဖို့ မျှော်လင့်ချက် လုံးဝမရှိသည်ကိုသိမြင် သောအခါ မစ္စတာမစ်ချဲလ်သည် မာလိန်မှူးအား ပြောကြားခဲ့သောသတိ ပေးစကားအတိုင်း သူ့အဖေါ်များအားပြောကြားပြန်လေသည်။ ထိုသတိ ပေးစကားမှာ အခြားမဟုတ်ဘဲ ဥပုသ်နေ့ပြဿနာကိုလျစ်လျူရှု၍ ဘုရား သခင့်မေတ္တာတော်၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကြီးမားကြောင်း၊ ကမ္ဘာတစ်ဝန်းလုံး ကို ထိုမေတ္တာတရားတော်ဖြင့် လွှမ်းမိုးစေရန် ကြိုးပမ်းအပ်ကြောင်းကို သာ လေးနက်စွာ ပြောဆိုကြရန်ဖြစ်၏။ ထိုသို့ ပြောဆိုခြင်းအားဖြင့် မေးမြန်းစုံစမ်းသောသူ၏ အာရုံကိုလွှဲပြောင်းပစ်၍ သူတို့လမ်းသူတို့ ဆက် လက်သွားစေဖို့ဖြစ်၏။

          မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းက ကြားဖြတ်၍ ပြောဆိုသည်မှာ “နေပါဦး မစ္စတာမစ်ချဲလ်၊ ကျွန်တော်တော့ ခင်ဗျားပြောသလို မလုပ်နိုင်ဘူး။ ဆွေး နွေးပြီးခဲ့တဲ့ အကြောင်းအရာတွေကို ပိုမိုသိချင်ကြတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေကို ကျွန်တော်နဲ့မွန်းလွဲနှစ်နာရီမှာ ထပ်မံတွေ့ဆုံကြဖို့ ကျွန်တော်က ပွင့်ပွင့် လင်းလင်းပဲ ကြေညာထားမိပါတယ်။ အဲဒီတော့ ကျွန်တော်ဟာ သူတို့ မေးမြန်းတာတွေကို အဖြေပေးနိုင်ရမှာပဲ။

          “ဒါပေမယ့်၊ ဝန်းကျင်နဲ့ပတ်သက်တဲ့ ပညတ်တော်ဆယ်ပါးကို ပယ်ဖျက်လိုက်ပြီးပြီလို့ ခင်ဗျားပြောရင် အဲဒီပြဿနာကြီးဟာ မဟာ အရှုပ်တော်ပုံကြီးဖြစ်လာဦးမယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့၊ ဥပုသ်နေ့ဆိုတဲ့ ကိစ္စပပျောက်သွားအောင် ပညတ်တော်ဆယ်ပါးကို ပယ်ဖျက်ပြီးပြီလို့ ပြောတာနဲ့တစ်ပြိုင်နက် လူတွေဖြောင့်မတ်ခြင်းသို့ ရောက်ရလေအောင် ပေးထားတဲ့တစ်ခုတည်းသော ကျင့်စဉ်ကို ရိုက်ချိုးပစ်လိုက်သလို ဖြစ်နေ မှာပေါ့” ဟု မစ္စတာဂရယ်ဂရီက စောဒကတက်လေသည်။

          မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းက “ဟာ၊ ဒီလိုဘယ်ဟုတ်မလဲ။ အခုကျွန် တော်တို့မှာ ပညတ်သစ်ရှိပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့က အဲဒီပညတ်သစ် လက်အောက်မှာပဲရှိကြပါတယ်” ဟုဆို၏။

မစ္စတာဂရယ်ဂရီကမှန်ရာကိုပြောခြင်း

          မစ္စတာဂရယ်ဂရီကပြောသည်မှာ၊“အဲဒီဆင်ခြေမျိုးကို ကျွန်တော် ခဏခဏကြားဖူးပါတယ်။ အဲဒီလိုကြားရလေလေ ဒီဆင်ခြေဟာ အခြေ မခိုင်တာကိုတွေ့ရလေလေဘဲ။ အဓိပ္ပါယ်လည်းမရှိလှပါဘူး။ ခရစ်တော် က တောင်ပေါ်မှာ ဟောတော်မူသော တရားတော်တစ်ခုလုံးမှာ ပညတ် တော်ကို ပယ်ဖျက်လို့မရကြောင်း မိန့်ကြားတော်မူခဲ့တယ်မဟုတ်လား။ ရှင်မဿဲခရစ်ဝင် ၅:၁၇၊၁၈ ကနေပြီး ရှေ့ဆက်ဖတ်ကြည့်ပါ။ ပေါလုက လည်း ဝိညာဉ်တော်တိုက်တွန်းချက်အရ ဘယ်လိုပြောသလဲဆိုတော့ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ပညတ်တော်ကိုသာ၍ တည်စေကြတယ်။ ရောမ သြဝါဒစာ ၃း၃၁။ ဆဌမနဲ့သတ္တမပညတ်ကို ကိုးကားပြောဆိုတဲ့ ရှင်ယာ ကုပ်စကားများကိုလည်း နားထောင်စမ်းပါ။ ဘယ်ပညတ်ကို ညွှန်ပြတယ် ဆိုတာတွေ့ရမယ်။ အဲဒီပညတ်ကိုလည်း သူက ဘယ်လိုခေါ်သေးသလဲ ဆိုတော့ “ရွှေပညတ်” “လွှတ်ခြင်းတရား” တဲ့။ လူတွေဟာ နောက်ဆုံး မှာ အဲဒီပညတ်တရားအားဖြင့် စစ်ကြောစီရင်ခြင်းကိုခံရကြမယ်။ ရှင်ယာ ကုပ်သြဝါဒစာ ၂:၈-၁၂။ ခင်ဗျားပြောတဲ့ “ပညတ်သစ်” ဆိုတာက သခင် ယေရှုရဲ့ ဘဝနဲ့တန်ခိုးအားဖြင့် အသစ်ပြုပြင်လိုက်တဲ့ ဒီပညတ်တော် ဆယ်ပါးပါပဲ။ အသစ်ပြုပြင်လိုက်တဲ့ ပညတ်မှာလည်း ဥပုသ်နေ့ပါ ပါဝင် နေပါတယ်။ ဒါကို ခင်ဗျားနားလည်တယ်မဟုတ်လား။”

          “မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းက စိတ်ရောကိုယ်ပါ ခွန်းတုံ့ပြန်လိုက်သည် မှာ၊“ဒါပေမယ့်၊ မိတ်ဆွေကြီးခင်ဗျား၊ အဲဒီမူသာလိုက်ရင်တော့ ကျွန်တော် တို့တနင်္ဂနွေနေ့ဘုရားရှိခိုးတဲ့ ထုံးတမ်းဓလေ့ကိုတော့ စွန့်လွှတ်ရမှာပဲ။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ စနေနေ့ဟာ ခုနစ်ရက်တွင် သတ္တမနေ့ ဖြစ်တယ် ဆိုတာရယ်၊ ပညတ်တော်အလိုအရ အဲဒီနေ့ကိုပဲ ဥပုသ်စောင့်ရမယ်ဆို တာဟာ ယုံမှားစရာလုံးဝမရှိပါ။ သတ္တမနေ့ကို ရှောင်လွှဲဖို့ တစ်ခုတည်း သောနည်းလမ်းကတော့ ပညတ်တော်မှ လွတ်ကင်းအောင် ပြုလုပ်ဖို့ပဲ ရှိတယ်။

          “အခုရှိတဲ့သတ္တမနေ့ဟာ အစအဦးကတည်းကရှိတဲ့ သတ္တမနေ့ပဲ ဆိုတာ ရှင်းရှင်းပြတဲ့အချက်တစ်ချက်နှစ်ချက်ရှိပါတယ်။ ပထမအချက် ကတော့- ပညတ်တော်မှာပါရှိတဲ့ စကားအသုံးအနှုန်းကိုယ်တိုင်က ဖေါ်ပြ ထားတယ်။ ဒုတိယအချက်ကတော့- ထိုသတ္တမနေ့ကို သိနာတောင်ခေတ် မှယနေ့တိုင်အောင် ဆက်လက်ထားရှိခြင်းပါပဲ။ ပညတ်တော်ဟာ ပြတ် ပြတ်သားသားရှိလှပါတယ်။ ၎င်းက “သတ္တမနေ့သည် ဥပုသ်နေ့ဖြစ်၏။  ထာဝရဘုရားသည် မိုးကောင်းကင်နှင့်မြေကြီးကို ခြောက်ရက်တွင် ဖန် ဆင်း၍ သတ္တမနေ့တွင်ငြိမ်ဝပ်စွာနေတော်မူ၏။ ထိုကြောင့် ထာဝရဘုရား သည် ဥပုသ်နေ့ကို ကောင်းချီးပေး၍ သီးသန့်ထားတော်မူ၏။” တစ်နည်း အားဖြင့် ပညတ်တော်က ကိုးကားပြောဆိုသော သတ္တမနေ့ဟာ မြေကြီး ကိုဖန်ဆင်းစက ဘုရားသခင်ထားရှိတော်မူတဲ့ ရက်သတ္တပတ်ရဲ့ သတ္တမ နေ့ပင်ဖြစ်ပါတယ်။ အင်္ဂလိပ်ဘာသာဟာ အင်္ဂလိပ်ဘာသာဖြစ်သလို၊ သတ္တမနေ့ဟာ သတ္တမနေ့ဖြစ်ပါတယ်။ တခြားနေ့မဖြစ်နိုင်ပါ။ ခင်ဗျားတို့ ကျွန်တော်တို့နဲ့ စဉ်းစားဆင်ခြင်တတ်တဲ့ လူတိုင်းက သိကြတဲ့အတိုင်း ရဟူဒီလူမျိုးဟာ သီတင်းပတ်ရေတွက်နည်းကို သိနာတောင်ခေတ်မှ ယနေ့တိုင်အောင် သေသေချာချာ ထိန်းသိမ်းထားခဲ့ပါတယ်။ ယနေ့မှာ သူတို့ဟာ သိနာတောင်ခေတ်က သတ်မှတ်ထားတဲ့ သတ္တမနေ့ဥပုသ်ကို စောင့်ထိန်းနေကြပါတယ်။ ရက်ရေတွက်တဲ့နေရာမှာလည်း မှားယွင်း ချွတ်ချော်မှုမရှိပါ။”

          “စောဒကမတက်နိုင်တဲ့ တခြားအချက်တစ်ချက်ကိုလည်း ကျွန် တော်ညွှန်ပြပါရစေ။ သခင်ယေရှုဟာ မြေကြီးပေါ်မှာရှိစဉ်က ရဟူဒီလူမျိုး ကဲ့သို့ သတ္တမနေ့ဥပုသ်ကိုသာစောင့်ထိန်းတော်မူပါတယ်။ ရှင်လုကာခရစ် ဝင် ၄း၁၆ နဲ့ တခြားကျမ်းချက်တွေကိုလည်း ဖတ်ကြည့်ပါ။ ဒါကြောင့် ခရစ်ယာန်တစ်ဦးအနေနဲ့ ဥပုသ်စောင့်ရမယ်ဆိုရင် ခရစ်တော်စောင့်ထိန်း တဲ့နေ့ကိုပဲ စောင့်ထိန်းရမှာပဲ။”

          မစ္စတာဂရယ်ဂရီက မာန်ပါပါနှင့် “ခင်ဗျား တယ်လုပ်လိုက်ပါ လား။ ခင်ဗျားပြောတာတွေဟာ ကျွန်တော်အဖို့ မတရားကျလွန်းတယ် လို့ ယူဆပါတယ်။ ပြက္ခဒိန်ကို တစ်ခါနှစ်ခါလောက် ပြောင်းလဲလိုက်ခဲ့ ကြောင်း၊ အဲဒီလိုပြောင်းလဲရာမှာ အဆင်ပြေအောင် တချို့ရက်ကိုတိုး တချို့လျှော့လုပ်ခဲ့ရကြောင်းတွေကို ခင်ဗျားမေ့နေပြီလို့ ကျွန်တော်ထင်ပါ တယ်” ဟုပြောလေသည်။

          “ဟုတ်လိုက်လေ၊ မိတ်ဆွေရယ်။ ဒီလိုပြက္ခဒိန်ပြောင်းလဲမှုပြု လုပ်ပေးမယ့် သီတင်းပတ်ရဲ့ရက်အစီအစဉ်ကိုမထိခိုက်ဘူးဆိုတာ ခင်ဗျား အသိခေါက်ခက် အဝင်နက်နေပြန်ပြီ (ဒီလိုပြောရတာလည်း အားနာပါ တယ်)။ သီတင်းပတ်အစီအစဉ်ကိုတော့ ဘယ်တုန်းကမှ မပြောင်းလဲခဲ့ သေးပါဘူး။ ခရစ်သက္ကရာဇ် ၁၅၈၂ နှစ်မှာ ပြုပြင်ခဲ့တဲ့ ဂရယ်ဂိုရီဟာ ယင်း ပြက္ခဒိန်က ရက်ပေါင်းဆယ်ရက်လျှော့ပစ်လိုက်ပါတယ်။ အဲဒါကြောင့် အဲဒီနှစ်အောက်တိုဘာလ ၄ ရက်၊ ကြာသပတေးနေ့နဲ့ အောက်တိုဘာလ ၁၅ ရက်၊ သောကြာနေ့ဟာ ရှေ့စဉ်နောက်စဉ်ဖြစ်သွားပါတယ်။ ရုရှား ပြည်ဟာ ပြက္ခဒိန်ဟောင်းအတိုင်း လိုက်နာခဲ့ပါတယ်။ မကြာသေးမီက အခုအများသုံးနေတဲ့ပြက္ခဒိန်အတိုင်း ပြုပြင်လိုက်ပါတယ်။ ဘယ်လိုပဲ ဖြစ်ဖြစ် သူအသုံးပြုခဲ့တဲ့ သီတင်းပတ်ဟာ ကျွန်တော်တို့ အသုံးပြုနေတဲ့ သီတင်းပတ်နဲ့ ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်ခဲ့တာချည့်ပဲ။ ဒါကြောင့် သတ္တမနေ့ပါတဲ့ ကျွန်တော်တို့အသုံးပြုနေတဲ့ သီတင်းပတ်ဟာ ဟိုရှေးရှေးကတည်းက ချ ပေးထားတဲ့ မူအတိုင်းပါပဲဆိုတာ စိတ်စနိုးစနောင့် ရှိစရာမလိုပါဘူး။ မနေ့ ကဘဲ ကျွန်တော်ဘယ်လိုဖတ်လိုက်ရသလဲဆိုတော့ ရှေးခေတ်နဲ့ အခု ခေတ်နှစ်ခေတ်စလုံးမှ ဘာသာစကားအမျိုးပေါင်းတစ်ရာ့ခြောက်ဆယ် ရှိတဲ့အနက် ဘာသာစကားပေါင်း တစ်ရာ့ရှစ်မျိုးထဲမှာ သတ္တမနေ့ကို “ဥပုသ်နေ့” သို့မဟုတ်ရင်လည်း အဲဒီအသုံးအနှုန်းနဲ့ မကွာလှတဲ့စကား လုံးများအားဖြင့် ကိုးကားဖေါ်ပြထားပါတယ်တဲ့။ နောက်အဲဒီအကြောင်း ကို ရေးသားတဲ့စာရေးဆရာက အဲဒီအသုံးအနှုန်းများဟာ ရှေးခေတ်နဲ့ အခုခေတ်ရဲ့သီတင်းပတ်ဟာ တူညီကြောင်းကို သက်သေခံတယ်လို့ ဆို တယ်။ ရှေ့ကိုဆက်လက်ပြီး ဘယ်လိုရေးထားသေးသလဲဆိုတော့ အဲဒီ သက်သေခံချက်မှ သိရတဲ့အချက်က သီတင်းပတ်ရဲ့ ရက်အစီအစဉ်ဟာ ကမ္ဘာဦးက အစပြုပေးခဲ့တဲ့အတိုင်းပါပဲတဲ့။ ကျွန်တော်ကတော့ဒီအချက် ဟာ မမှားနိုင်တဲ့သက်သေခံချက်လို့ယူဆတာပဲ။ ပထမနေ့ဥပုသ်ဆိုတာ ကတော့ မဖြစ်နိုင်တဲ့အချက်ဘဲ။”

          မစ္စတာမစ်ချဲလ်ကကြားဖြတ်၍၊ “ညီအစ်ကိုတို့၊ ကျွန်တော်တို့ တွေ့ဆုံစက ကျွန်တော်ပေးတဲ့အကြံဟာ အကြံကောင်းဖြစ်ကြောင်း အခု ခင်ဗျားတို့တွေ့မြင်ကြရပြီမဟုတ်လား။ ဒီကိစ္စဟာ ကသိကအောက်ဖြစ် စရာကြီးဆိုတာ ကျွန်တော်ထပ်မံပြောပါရစေ။ ဒါကြောင့် မနက်ဖြန်ကျ ရင် မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းက အဲဒီကိစ္စကြီးကို ဆွေးနွေးတဲ့အခါမှာ ရှောင်လွှဲ ပြီး တခြားအသေးအဖွဲကိစ္စတွေ ရှောက်ပြောပါ။ ဒီလိုငြင်းခုံစရာဖြစ်တဲ့ အချက်တွေကို မစ္စတာအင်ဒါဆင်လိုပုဂ္ဂိုလ်မျိုးပါဝင်တဲ့ ပညာမျက်စိရှိတဲ့ ပရိသတ်ရှေ့မှာ ပြောဆိုဆွေးနွေးမယ်ဆိုရင် ဘာသာရေးနဲ့ဆိုင်တဲ့ကပ် ကြီးဆိုက်ရောက်ရချည့်ရဲ့။”

          နောက်တစ်နေ့တွင် ဆောင်ရွက်ရမည့်လုပ်ငန်းအတွက် မူအဖြစ် နှင့် အထက်ပါအကြံဉာဏ်ကို သဘောတူလက်ခံလျက် မိတ်ဆွေသုံးဦး သည် ခွဲခွာသွားကြလေသည်။

          မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းချိန်းချက်ထားသော အချိန်ရောက်ရှိလာသော အခါ နားထောင်ရန်လာရောက်ကြသော လူပရိသတ်မှာ မနည်းလှပေ။

          ဥပုသ်နေ့ပြဿနာကိုဆွေးနွေးသောအခါ မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းက “ဗလာခွတ်” လိမ့်မည်ဟု အများကယူဆကြပေသည်။ မစ္စတာအင်ဒါဆင် သည်လည်း ငြင်းခုံချက်ရှိသမျှကို ပြန်လည်ချေပမည်မှာ မုချပင်ဖြစ်သော ကြောင့် အများကသူ ကိုစိတ်ဝင်စားစွာ အာရုံစူးစိုက်ကြသည်မှာ ဓမ္မတာ ပင်။

          မစ္စတာအင်ဒါဆင်သည် လာရောက်နားထောင်သောပရိသတ်၏ မှောင်ကွယ်ရာတွင်ထိုင်နေသောကြောင့် မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းနှင့်အငြင်း အခုံမဖြစ်လိုသည်မှာ ထင်ရှားပေသည်။ သူတို့အဖို့မှာ စကားအခြေ အတင်ပြောရခြင်းသည် သက်ဆိုင်သောပုဂ္ဂိုလ်များတစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး စိတ် ကွက်မှုကို ဖန်တီးတတ်သောကြောင့် ၎င်းကို တတ်နိုင်သမျှရှောင်ကြဉ်ခဲ့ ပေသည်။

          “ကျွန်တော့် ခရစ်ယာန်မိတ်ဆွေများခင်ဗျား”ဟု အစချီ၍ မစ္စတာ စပေါလ်ဒင်းက မိန့်ခွန်းစကားပြောကြားသည်မှာ “ကျွန်တော်တို့မှာ ရှိတဲ့ ယုံကြည်ချက်အမျိုးမျိုးနဲ့ပတ်သက်တဲ့ပြဿနာတွေကို ရေရေလည်လည် ပြည့်ပြည့်စုံစုံဖြေရှင်းနိုင်ဖို့ ဘယ်တော့မှမဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာ ကျွန်တော် လေးလေးနက်နက် ယုံကြည်ပါတယ်။ အမှန်တကယ်ပြောရမယ်ဆိုရင် အဲဒီပြဿနာရှိသမျှရဲ့အဖြေကို မတွေ့တွေ့အောင် ရှာရမယ်လို့လည်း ဘုရားသခင် အကြံအစည်ထားရှိတော်မမူဘူးဆိုတာလဲ ကျွန်တော် ယုံ ကြည်ပါတယ်။ ဘယ်သူကမှ သူ့ယုံကြည်ချက်ဟာ လုံးဝ မှန်ကန်တယ်လို့ မသိနိုင်ပါ။ သြဝါဒရှိသမျှတွေဟာ တစ်ခုနဲ့တစ်ခု ဆက်စပ်နေပါတယ်။ ဒီနေ့မှန်တယ်ဆိုတာဟာလည်း မနက်ဖြန်ကျရင် အမှားဖြစ်နေတတ်ပါ တယ်။”

          “ဥပုသ်နေ့ပြဿနာဟာ အပြီးအပိုင်မဖြေရှင်းရသေးတဲ့ ပြဿနာ ဖြစ်ပါတယ်။ အဖွဲ့အသင်းတစ်ခုက တစ်မျိုးအယူရှိပြီး တခြားအဖွဲ့ အသင်းတစ်ခုက တစ်မျိုးအယူရှိပါတယ်။ ရဟူဒီများနဲ့ သတ္တမနေ့ဥပုသ် အသင်းသားများက စနေနေ့ကိုစောင့်ကြပါတယ်။ ကျန်တဲ့ တခြားခရစ် ယာန်များကတော့ တနင်္ဂနွေနေ့မှာ ဥပုသ်စောင့်ကြပါတယ်။”

          “တကယ်ဆိုရင် ဘယ်နေ့ကိုဥပုသ်စောင့်ရမယ်ဆိုတဲ့ ပြဿနာ ဟာ အရေးကြီးတဲ့ပြဿနာ မဟုတ်ပါဘူး။ စိတ်ထားသာ ပဓါနပါပဲ။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်ပြောလိုတာက....။”

ရှေ့နောက်စကားမညီ

          “ကျွန်တော် စကားတစ်ခွန်းလောက်ပြောပါရစေ ဓမ္မဆရာကြီး စပေါလ်ဒင်းခင်ဗျား၊ (ထိုသို့ပြောဆိုသူမှာ ရိုးသားသော ရုပ်ရည်ရှိ၍ အသက်မှာလည်း ခုနစ်ဆယ်မျှရှိလျက် ဓမ္မဆရာကြီးနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်လျက်ရှိ၏။) ခင်ဗျားအဖို့မှာ “ဘယ်နေ့ပဲစောင့်စောင့်၊ စိတ် သာမဓါန ပါပဲ” လို့ ကျွန်တော်တို့ကို တကယ်ပြောနေတာလား။ မနေ့ကတော့ ခင်ဗျားက သတ္တမနေ့ကိုစောင့်တဲ့လူဟာ ခရစ်တော်ကို သတ်တဲ့လူသတ် သမားဆို။ နောက်ပြီးတော့လည်း ဥပုသ်နေ့စောင့်ရာမှာ စောင့်သင့်တဲ့နေ့ ကိုစောင့်ဖို့ အရေးကြီးကြောင်းကိုလည်း ခင်ဗျားဟာမနေ့က ကျွန်တော် တို့ကိုပြောခဲ့ပါသေးတယ်။ ဒီနေ့ကျပြန်တော့ သတ္တမနေ့ ဥပုသ်စောင့်တဲ့ကိစ္စဟာ အသေးအဖွဲမရေရာတဲ့ကိစ္စကလေးပါလို့ဆို ပြန်တယ်။”

          “အခုကြွရောက်နားထောင်တဲ့ ပရိသတ်အတွက် သမာသမတ် ဖြစ်ရအောင် ခင်ဗျားဟာဒီမေးခွန်းကို တဆိတ်လောက်ဖြေစမ်းပါ။ ဘယ် နေ့ ပဲစောင့်စောင့် အရေးမကြီးပါဘူးလို့ဆိုရင် သတ္တမနေ့ကိုလည်း ပထမ နေ့လိုစောင့်နိုင်တာပဲမဟုတ်လား။ ကျွန်တော်ဟာသတ္တမနေ့ဥပုသ်စောင့် တဲ့လူမဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် တရားမျှတမှုရှေးရှုပြီးပြောနေတာပါ။”

          မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းသည် ရုတ်တရက်ပြန်မဖြေဘဲ ရှုပ်ထွေး တွေ ဝေနေ၏။ ရှောင်လွှဲပြောဖို့အစီအစဉ်ကို အကောင်အထည်ဖေါ်ရန် ခဲယဉ်း နေ၏။ထိုကြောင့်ခက်ခက်ခဲခဲနှင့်ဆက်လက်ပြောဆိုသည်မှာ “ကျွန်တော် ခုနကပြောလိုတဲ့စကားက..........။”

          “ဒါပေမယ့်ဓမ္မဆရာကြီး၊ ကျွန်တော့်မေးခွန်းကို အရင်ဖြေစမ်းပါ။ ဒီလိုတောင်းဆိုခြင်းမှာ အကြောင်းရှိတယ်ဆိုတာ ခင်ဗျားလည်းသိမှာပဲ။ နှစ်ပေါင်းတော်တော်ကြာတုန်းက အာကင်စောမြို့မှာ ခင်ဗျားဟာတစ်နေ့ ကျတော့ကျွန်တော့်ရုံးကိုလာပြီး သတ္တမနေ့ဥပုသ်သမားတစ်ယောက်ဟာ

ပထမနေ့မှာ လောကီအလုပ်လုပ်တယ်ဆိုပြီး တိုင်တန်းတာ ခင်ဗျား သတိ ရသေးတယ်မဟုတ်လား။ ခင်ဗျားက သက်သေအမျိုးမျိုးထူပြီးမရမက ကြိုးပမ်းမှုကြောင့် တစ်ဖက်သားခမျာမှာ အတော်ကြာကြာထောင်တွင်း အကျဉ်းထားခံရရှာတာကိုလည်း ခင်ဗျားမှတ်မိသေးတယ် မဟုတ်လား။ အဲဒါဘာကြောင့်မှ မဟုတ်ဘူး။ ခင်ဗျားနဲ့ခင်ဗျားရဲ့ ဓမ္မကထိက အဖေါ် အသင်းအပင်းတွေက ခင်ဗျားတို့ စောင့်တဲ့ဥပုသ်သာ မှန်ကန်တယ်ဆိုပြီး ဇွတ်ပြောဇွတ်လုပ်လို့ ဖြစ်ရတာပါ။ ဟိုတုန်းက ခင်ဗျားတို့ ဟောပြော ထောက်ခံခဲ့တဲ့ သြဝါဒကို အခုပစ်ပယ်မလို့လား။”

          ကြွရောက်နားထောင်ကြသောပရိသတ်တို့သည် မစ္စတာစပေါလ် ဒင်း၏ မခိုင်လုံသောအခြေအနေကိုတွေ့မြင်ကြလေသည်။ တရားသူကြီး ၏ တရားမျှတစွာလုပ်ဖို့တောင်းဆိုချက်ကို သူတို့က ထောက်ခံကြသော် လည်း သူတို့၏ အတွင်းသဘောမှာ ကသိကအောက်ဖြစ်နေရှာသော ဓမ္မဆရာမစ္စတာစပေါလ်ဒင်းအား သက်သာရာရစေရန်အကြောင်းတစ်ခု ခုဖြစ်ပေါ်လာစေလိုကြပေသည်။ ကံအားလျော်စွာ အကြောင်းတစ်ခုပေါ် ပေါက်လာလေသည်။

          “ဆရာကြီး စပေါလ်ဒင်းခင်ဗျား၊ ကျွန်တော် တဆိတ်လောက် ကြားဖြတ်မေးပါရစေ။ “ဒိတ်လိုင်း” လို့ခေါ်တဲ့ မရီဒယန်လမ်းကြောင်း ကိစ္စဟာ မရှင်းလို့ နည်းနည်းလောက်ရှင်းပြပါလား။ (ထိုလမ်းကြောင်း သည် ဒီကရီ ၁၈၀ တွင်တည်ရှိ၏။ ၎င်း၏ အရှေ့ဘက်နှင့်အနောက်ဘက် ၏ နေ့စွဲသည် ခြားနား၏။) ကျွန်တော်တို့၏ သင်္ဘောဟာ အဲဒီ မရီဒယန် လမ်းကြောင်းသို့နီးကပ်လာကြောင်း၊ ဒီနေ့ညမှာ ရက်တွေ ရေတွက်ရာ တွင် တစ်ရက်လျှော့တွက်ရမည်ဖြစ်ကြောင်း မာလိန်မှူး မန်းဆီကသိရပါ တယ်။ ဒါကြောင့် မနက်ဖြန်အင်္ဂါနေ့အစား ဗုဒ္ဓဟူးနေ့ ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။ ဒီပြောင်းလဲမှုဟာ သီတင်းပတ်တွင် ရက်တစ်ရက်တည်း၌ ဥပုသ်အမြဲ တမ်းကျခြင်းကို ဘယ်လိုထိခိုက်ကြောင်း ခင်ဗျားနားလည်သမျှ ပြောပြ စမ်းပါ။”

          ဤမေးခွန်းကိုမေးသူမှာ စံဖရန်စစ္စကိုမြို့မှ ကုန်သည်ကြီးတစ်ဦး ဖြစ်ပေသည်။ ထိုသူမှာ ပစိဖိတ်သမုဒ္ဒရာဖြတ်ကူးရသောခရီးကို မကြာ ခဏသွားလာခဲ့ဖူးသူဖြစ်သည်။ ထိုကြောင့် မရီဒယန်လမ်းကြောင်းကိစ္စ နှင့်ပတ်သက်၍ အတော်ကလေးကြားဖူးနားဝရှိသူ ဖြစ်၏။ မစ္စတာ စပေါလ်ဒင်းသည် ထိုလမ်းကြောင်း၏အကြောင်းကို ကြားရသည်နှင့်တစ် ပြိုင်နက် ရွှင်ရွှင်လန်းလန်းဖြစ်လာလျက် ထိုကိစ္စနှင့် ပတ်သက်၍ သူ့ ယူဆချက်ကို ပြောပြရန် ပြုံးပြုံးကလေး ဝန်ခံချက်ပေးလိုက်လေသည်။ အကယ်စင်စစ်သူသည် တရားသူကြီးက မေးခွန်းထုတ်စဉ်ကတည်းက ဤအချက်ကို ရောက်အောင်စကားကို ဆွဲသွားရန် ကြိုးပမ်းလျက်ရှိလေ သည်။

          “ဒီပြဿနာနှင့်ပတ်သက်ပြီး ဝေဖန်ချက်ပေးခွင့်ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်ခင်ဗျား။ တရားသူကြီးရဲ့ ခွင့်ပြုချက်အရ သူ့မေးခွန်းကို ခေတ္တ ရပ်ဆိုင်းထားပြီး ဒီပြဿနာအကြောင်းကို တိုတိုတုတ်တုတ်ပြောပြလိုပါ တယ်။”

          “အရှေ့ဘက်မှအနောက်ဘက်ကိုဖြစ်စေ၊ အနောက်ဘက်မှအရှေ့ ဘက်ကိုဖြစ်စေ ပစိဖိတ်သမုဒ္ဒရာကို ဖြတ်ကျော်ရာမှာ ကျွန်တော်တို့ဟာ ရက်တစ်ရက်ကို ပေါင်းထည့်ရတာလည်းရှိ၊ ချန်လှပ်ထားခဲ့ရတာလည်းရှိ ကြောင်းကို ခင်ဗျားတို့အားလုံးသိရှိကြတယ်လို့ ကျွန်တော်ယူဆပါတယ်။ အနောက်ဘက်ကိုအသွားမှာ ရက်တစ်ရက်ကို ကျော်သွားရပါတယ်။ အရှေ့ဘက်ကိုသွားရောက်ရာမှာ ရက်တစ်ရက်ကိုနှစ်ခါပြန်နေရပါတယ်။ ဥပမာ၊ ဒီနေ့ညမှာ ကျွန်တော်တို့တနင်းလာနေ့အဖြစ်နဲ့ နေ့ကုန်ရပါမယ်။ မနက်ဖြန်အိပ်ရာကနိုးလာတဲ့အခါကြတော့ ဗုဒ္ဓဟူးနေ့ ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။ အင်္ဂါနေ့ပျောက်သွားပါတယ်။”

          “ကျွန်တော်ဟာ သတ္တမနေ့ကို ဘုရားဝတ်ပြုဖို့နေ့အဖြစ်သီးသန့် ထားတယ်လို့ မမှိတ်မသုန်ယုံကြည်တဲ့ သတ္တမနေ့ဥပုသ်သမားတစ်ဦးဆို ကြပါစို့။ ကျွန်တော်ဟာတရုတ်ပြည်ကို ခရီးသွားပါပြီတဲ့။ အဲဒီမရီဒယန် လမ်းကြောင်းကို သောကြာနေ့ညနေပိုင်း ရောက်တယ်ဆိုပါတော့။ ဒါနဲ့ ဥပုသ်ဝင်ပြီဆိုပြီး ဥပုသ်စစောင့်ပါရော။ နောက်တစ်နေ့ကျရင် သန့်ရှင်းတဲ့ ဥပုသ်နေ့ကို စောင့်ရာမှ ရရှိမည့်ပျော်ရွှင်မှုများကို မျှော်လင့်တကြီးနဲ့ ည အိပ်ရာဝင်ပြီး အိပ်ပါလေရော။ နံနက်မိုးသောက်အလင်းရောက်တော့ အိပ်ရာကထ၊ ထလိုက်တော့ ရောက်တဲ့နေ့ဟာ သတ္တမနေ့မဟုတ်ဘဲ ပထမနေ့ဖြစ်တယ်လို့ ကျွန်တော့်မာလိန်မှူးကပြောပါတယ်။”

          “အဲဒါကြောင့် ကျွန်တော်ဟာ စိတ်ရှုပ်ထွေးလာပြီး ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘူး။အစကတော့ကျွန်တော့်အယူအဆဟာ မှန်တယ်လို့ထင်မိတယ်။ အခုတော့မှားနေတာတွေ့ရပြီ။ လေးထောင့်သဏ္ဌာန်ရှိတဲ့ စတုတ္ထပညတ် ကို စက်ဝိုင်းသဏ္ဌာန်ရှိတဲ့ ကမ္ဘာကြီးထဲသို့ သွတ်သွင်း၍မရကြောင်း တွေ့ ရှိပါတယ်။ ကျွန်တော့်ဥပုသ်နေ့ဟာ ကျွန်တော့်ကို နှုတ်ဆက်ဖေါ်တောင် မရဘဲ ပျောက်ကွယ်သွားပါလေရော။ ဒါကြောင့် ဥပုသ်စောင့်စရာရှိရင် ပထမနေ့ကိုပဲစောင့်ရမှာပဲ။ (လက်တွေ့အဖြစ်အပျက်များက အဓိပ္ပါယ် မရှိသောအစွဲအလမ်းများကို ချေမှုန်းပစ်လေ့ရှိသည်မဟုတ်ပါလား”)

          ကျွန်တော်ဟာသာမန်အားဖြင့် အသိတရားရှိသူမှန်ရင် အနည်း ဆုံးတော့ပစိဖိတ်သမုဒ္ဒရာကို ဖြတ်သွားတုန်း သတ္တမနေ့ဥပုသ်ကို စောင့်ဖို့ ဘုရားသခင်ကအလိုရှိမှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ သိရမယ်လို့ဆိုရင် ခင်ဗျားတို့ က ငြင်းကြမယ်မဟုတ်ဘူး။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ စောင့်ဖို့ကြိုးစားပေ မယ့် စောင့်လို့မှမရဘဲကိုး။ ခရီးသွားတုန်း လာတုန်းစောင့်လို့မရတဲ့ ဥပုသ်

တော့ ဘယ်အချိန်ဖြစ်ဖြစ်စောင့်လို့အကျိုးမရှိပါဘူး။ အဲဒါကြောင့် အသိ ဉာဏ်ရှိတဲ့လူအနေနဲ့ ကျွန်တော်ဟာ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဘယ်လိုပြောမလဲ ဆိုရင်၊ “စပေါလ်ဒင်း၊ မင်းမမိုက်နဲ့။ မဖြစ်နိုင်တဲ့အယူဝါဒ ဝန်ထုပ်ကြီးကို လည်း ထမ်းမနေစမ်းပါနဲ့။ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေစမ်းပါ။ ရဟူဒီလူမျိုးရဲ့ အလေ့အထကိုရှောင်ပါ။”

          “ကျွန်တော်ဒီထက်ပိုပြီးပြောစရာမလိုပါဘူး။ ဒီကိစ္စဟာ သူ့ဟာ သူရှင်းနေသားပဲ။ ဒါကြောင့်မရီဒယန်လမ်းကြောင်းက နေ့ရက်တစ်ရက် ရက်ကိုသတ်မှတ်ပြီး ဥပုသ်စောင့်ရတဲ့အလုပ်ကိုအားမပေးပါဘူး။”

          “ကျွန်တော်တစ်ခုမေးပါရစေခင်ဗျား” ဟု ကုန်သည်ကြီး မစ္စတာ ဆဲဗါးရင့်ကပြောလေသည်။

          “ခုနကတင်ပြသွားတဲ့အကြောင်းနဲ့ ပတ်သက်ရင်တော့ မေးနိုင်ပါတယ်။ ပတ်သက်လိမ့်မယ်လို့လည်းထင်ပါတယ်” ဟု ဓမ္မဆရာက ပြန်ဖြေ လေသည်။

          “ကျွန်တော်ဟာပထမနေ့မှာ ဥပုသ်စောင့်ပါတယ်။ စံဖရန်စစ္စကို မြို့မှာနေတယ်။ အဲဒီမြို့မှာ ကျွန်တော်ဟာ ပထမနေ့ကို အမှန်တကယ်ဥပုသ် စောင့်နိုင်တယ်လို့ ထင်ပါသလား။"

          “စောင့်နိုင်တာပေါ့။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ စံဖရန်စစ္စကိုမြို့မှာ ရက်တွေဟာ သမားရိုးကျအတိုင်း သူ့အဖွဲ့နဲ့သူကုန်သွားတာပဲ။ အဲဒီတော့ ဘာမှအငြင်းပွားဖို့မလိုဘူး။”

          “နေပါဦး၊ ကျွန်တော်ဟာ ပထမနေ့ကိုတရုတ်ပြည်၊ ပီကင်းမြို့မှာ ကောစောင့်နိုင်ပါ့မလား။”

          “စောင့်နိုင်တာပေါ့။ ခုနကတင်ပြသွားတဲ့ အကြောင်းရင်းကြောင့် ပဲ” ဟု မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းက အဖြေပေးလေသည်။

          “နောက်မေးခွန်းတစ်ခု ရှိပါသေးတယ်။ တိုကျိုမှာ စောင့်ရတဲ့ ပထမနေ့ဟာ စံဖရန်စစ္စကိုက ပထမနေ့နဲ့တစ်နေ့တည်းပဲလား။”

          “ဟုတ်တာပေါ့၊ နေ့ရက်ဟာ ကမ္ဘာမြေကြီးကို လှည့်လည်သွားနေ တာကိုး။”

          “ဆရာစပေါလ်ဒင်းခင်ဗျား၊ ကျွန်တော်အလိုရှိတာကိုပဲ ခင်ဗျား ကအမိန့်ရှိသွားပါတယ်။ နေ့ရက်ဟာလှည့်လည်သွားနေတယ်လို့ ခင်ဗျား ကဆိုပါတယ်။ ဒီလိုဆိုရင်နေ့မှာခရီးစတဲ့နေရာနဲ့ ခရီးဆုံးတဲ့ နေရာဆိုတာ ရှိရမယ်။ အဲဒါဘယ်နေရာတွေလဲ။ မရီဒယန်လမ်းကြောင်းလို့ ခင်ဗျားဆို ရမှာပဲ။ နေ့ရက်အားလုံးဟာတစ်နေရာတည်းက အစဉ်အလိုက် အစပြု ကြပြီး တစ်နေရာတည်းမှာ အစဉ်အလိုက် ကုန်ဆုံးကြတယ်။ အဲဒါ ကြောင့် နေ့ရက်တွေဟာ ရှုပ်ထွေးကုန်တတ်တယ်။ အစီအစဉ်အလိုက် ရေတွက်ဖို့ခဲယဉ်းတယ်လို့ပြောဖို့အကြောင်းရှိသေးရဲ့လား။ ခင်ဗျားခွင့်ပြု နိုင်ရင် ကျွန်တော့်မာလိန်မှူးကို စကားအနည်းငယ်ပြောခိုင်းပါမယ်။”

          “မာလိန်မှူးထွက်လာပါ” ဟု အားလုံးကဝိုင်းဝန်းအော်ဟစ်ကြ၏။ ပရိသတ်အားလုံးက မာလိန်မှူးကိုစိုက်ကြည့်နေကြ၏။ သူသည် မစ္စတာ စပေါလ်ဒင်းပြောခဲ့သမျှကိုထောက်ခံပါမည်လော။

 

အခန်း - ၉

အခန်း ၉

မရီဒယန်လမ်းကြောင်း

 

          “ဒီအချိန်ကတော့ ဓမ္မဆရာကြီးစပေါလ်ဒင်း စကားပြောနေတဲ့ အချိန်ပါပဲ။ ဆရာကြီးက မကန့်ကွက်ဘူးဆိုရင် မရီဒယန်လမ်းကြောင်းနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ကျွန်တော်အနည်းငယ်အစီရင်ခံလိုပါတယ်” ဟုအစချီ၍ မာလိန်မှူးကပြောကြားလေသည်။

          မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းသည် မချိပြုံးပြုံးကာ ခပ်လေးလေးပင် ခွင့်ပြု ကြောင်းပြောလေသည်။ ဖြစ်ပေါ်လာသောအခြေအနေမှာ သူ့အဖို့အကြီး အကျယ်စိတ်ပျက်စရာ ဖြစ်ပေသည်။ သူ့အတွက်နိုင်ခြေရောက်အောင် မပြောရသေးမီယခုတခြားတစ်ဦးအားစကားပြောဖို့အလှည့်ပေးရဦးမည်။

          မာလိန်မှူးသည် စကားပြောဖို့ထသောအခါ အကြံကောင်းတစ်ခု ကိုရလေသည်။ ပြုံးသောမျက်နှာထားနှင့် သူတစ်ယောက်တည်းမပြော လိုဘဲ စားပွဲဝိုင်းဆွေးနွေးသည့်အစီအစဉ် သို့မဟုတ် မေးခွန်းသေတ္တာ ထားရှိကာ မေးမြန်းလိုသောသူများအား မေးမြန်းခွင့်ပေးသည့်အစီအစဉ် မျိုး တစ်ခုခုပြုလုပ်ဖို့အကြံပေးလေသည်။ မေးခွန်းသေတ္တာထားနည်းကို အများသဘောတူဆုံးဖြတ်လေသည်။

          ထိုနောက်မာလိန်မှူးက “မေးခွန်းများမမေးမီ ကျွန်တော် စကား တစ်ခွန်းလောက် ပြောပါရစေ။ မရီဒယန်လမ်းကြောင်း ပြဿနာဟာ အင်မတန်လွယ်ကူတဲ့ကိစ္စပါ။ ကလေးတွေတောင် အလွယ်တကူနား လည်ကြပါတယ်။ စိတ်ကိုရှုပ်ထွေးမှုမပေး၊ သီတင်းပတ်ရဲ့ရက်များကို ရေတွက်ရာမှာလည်း ရက်ပျောက်မှုကိုမဖြစ်စေတဲ့အပြင် အဲဒီလိုရေတွက် မှုကိုအတားအဆီးပြုတဲ့အရာရှိသမျှကို ဖယ်ရှားတဲ့ တစ်ခုတည်းသော အကြောင်းတစ်ရပ်ဖြစ်ပါတယ်။ ၎င်းဟာ ကမ္ဘာကြီးရဲ့ အဆင်ပြေမှုကို အံ့သြလောက်အောင်ပြုပြင်ပြီး ကမ္ဘာသူကမ္ဘာသားအများတို့ရဲ့ နေ့ရက်တူညီမှုကိုလည်းထိန်းသိမ်းထားပါတယ်။

ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သောအရပ်သို့ခရီးသွားသော အမြွှာပူးညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်

          “ဒီလိုဆိုတော့ ကမ္ဘာကြီးဟာလုံးတဲ့ ပုံသဏ္ဌာန်ရှိတဲ့အတွက် ကြောင့် ခြားနားမှုမရှိဘူးလို့ ဆိုလိုတာလားမာလိန်မှူး”ဟု အိုဟိုင်ယိုမြို့မှ သာသနာ့ဝန်ထမ်းဆရာမကြီးတစ်ဦးက မေးမြန်းလေသည်။

          “အဲဒီသဘောပါပဲခင်ဗျား၊ လူတစ်ဦးတစ်ယောက်ဟာ ကမ္ဘာ့ ဝင်ရိုးစွန်းတစ်ဖက်တစ်ချက်ဒေသမှာပဲနေနေ၊ အီကွေတာလမ်းကြောင်း ဒေသမှာပဲနေနေ၊ ပင်လယ်ခရီးပဲသွားသွား၊ ကုန်းလမ်းခရီးပဲသွားသွား၊ အရှေ့ဘက်ကိုပဲသွားသွား၊ အနောက်ဘက်ကိုပဲသွားသွား နေ့ရက်ဟာ သတ်မှတ်ထားပြီးတဲ့အချိန်ဖြစ်တဲ့အတွက် ကမ္ဘာမြေမျက်နှာပြင်ပေါ်မှာ ဘယ်နေရာမှာပဲဖြစ်ဖြစ် ၎င်းကိုအတိအကျအသေအချာသိနိုင်ပါတယ်။”           မာလိန်မှူးအနားတွင် ထိုင်နေသည့် ရိုးသားတည်ကြည်သော သူ တစ်ဦးက၊ “ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး ကျွန်တော်ဘယ်လိုခဏခဏပြောသံ ကြားဖူးသလဲဆိုရင် အချိန်ဟာပျောက်သွားတာလည်းရှိတယ်။ ပိုလာတာ လည်းရှိတယ်။ ကမ္ဘာ့တစ်ဖက်ကိုသွားရင် အချိန်ပျောက်သွားတယ်။ တခြားတစ်ဖက်ကိုသွားရင် အချိန်ပိုလာတယ်။ ဒီဟာမဟုတ်ဘူးဆိုရင် ဓမ္မဆရာတွေကဘာဖြစ်လို့ မငြင်းပယ်ပါသလဲ။

          “မရီဒယန်လမ်းကြောင်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး ခင်ဗျားညွှန်ပြတဲ့အတိုင်းဓမ္မဆရာတွေက ဘာဖြစ်လို့ မငြင်းပယ်ကြသလဲဆိုတဲ့ မေးခွန်းကိုတော့ ကျွန်တော်အဖြေမပေးနိုင်ပါ။ ဒါပေမယ့် အချိန်ပျောက်တယ်၊ အချိန်ပို လာတယ်ဆိုတာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာကိုတော့ ကျွန်တော်ခင်ဗျားနဲ့ဒီမှာရှိတဲ့ လူအားလုံးကို ပြောပါရစေ။ အဲဒီလိုဖြစ်တယ်လို့ ပြောတာဟာ လောကဓါတ်ပညာနဲ့ဆန်ကျင့်ပြီး မဖြစ်နိုင်တဲ့ကိစ္စပါ။

          “ကျွန်တော် ဥပမာပြောပါရစေ။ အမြွှာပူးညီအစ်ကိုနှစ်ယောက် ဟာ နယူးယောက်မြို့ကစပြီး ကမ္ဘာလှည့်ကြတယ်။ တစ်ယောက်က အရှေ့ဘက်ကိုခရီးထွက်ပါတယ်။ ကျန်တစ်ယောက်က အနောက်ဘက် ကိုခရီးထွက်ပါတယ်။လပေါင်းအတော်ကြာသွားပြီးတဲ့အခါကျတော့သူတို့ နှစ်ယောက်ဟာ နယူးယောက်မြို့မှာ ပြန်ဆုံကြတယ်။ အဲဒီလို ဆုံကြရာ မှာ အရှေ့ဘက်ကိုခရီးထွက်တဲ့လူဟာ အနောက်ဘက်ကို ခရီးထွက်တဲ့လူ နဲ့ အသက်ချင်းတူညီနေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ သူတို့ ကြာခဲ့တဲ့ရက်၊ နာရီ၊ မိနစ်တွေကို နှိုင်းယှဉ်ကြည့်တဲ့အခါမှာလည်း တူညီနေတာကိုလည်း တွေ့ရပါတယ်။ ဒါတောင်မှတစ်ယောက်ကရက်တစ်ရက်ကို ပိုတွက်ရပါ တယ်။ ကျန်တစ်ယောက်ကတော့ ရက်တစ်ရက်ကို လျှော့တွက်ရပါ တယ်။

          ကောင်းပါပြီ၊ အကယ်၍ တစ်ယောက်အတွက် ရက်တစ်ရက် ပို တယ်။ ကျန်တစ်ယောက်အတွက် ရက်တစ်ရက်လျော့တယ်ဆိုတာ အမှန် ဖြစ်ရင် ခရီးလမ်းဆုံးမှာ သူတို့ရဲ့အသက်ဟာ နှစ်ရက်တိတိကွာနေမယ် (ရယ်မောကြသည်)။ အကယ် ၍ဒီလိုသာ အခါပေါင်းအတော်များများ ကွာခဲ့သော် တစ်နေ့ကျရင်တစ်ယောက်က အဖေအရွယ် တစ်ယောက်က သားအရွယ်ရှိကြပါမယ်(ကြာကြာရယ်မောကြသည်)။

          “ဒီကိစ္စကို အနည်းအကျဉ်းလောက်သာ ပိုင်းခြားဝေဖန်ကြည့် လိုက်ရုံနှင့် ဘယ်လောက်ရယ်စရာကောင်းတဲ့ကိစ္စဖြစ်ကြောင်း တွေ့ရှိ ကြရပါတယ်။ အမှန်မှာတော့ ဒီပြဿနာဟာ အချိန်ပိုသည်လျော့သည် ဟူသောကိစ္စနဲ့မစပ်ဆိုင်ဘဲ အချိန်နှိုင်းယှဉ်ရေတွက်မှုနှင့်သာဆိုင်ပါတယ်။

အရေအတွက်နှင့်ဆိုင်သောပြောင်းလဲခြင်းမျှသာ

          မာလိန်မှူးက“လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းအတော်ကြာတုန်းကကျွန်တော် ဖတ်ဖူးတဲ့ မရီဒယန်လမ်းကြောင်းနဲ့ပတ်သက်တဲ့ ဆောင်းပါးတစ်ခုမှ ကောက်နုတ်ချက်ကလေးတစ်ခုကို ကျွန်တော်ဖတ်ပြပါမယ်။ ပြောထား တာကလေးကတော့ အင်မတန် ပြတ်သားလှပါတယ်။ ကျွန်တော်ကိုယ် တိုင်တောင် အဲဒီလောက် ရှင်းလင်းပြတ်သားအောင် မပြောနိုင်ပါဘူး။ အောက်ပါအတိုင်းပါပဲ။

          “သတ်မှတ်ထားသည့် မရွှေ့ပြောင်းနိုင်သော နေရာဒေသများမှ တိုင်းထွာထားချက်အရ ကမ္ဘာမြေကြီးကိုယ်တိုင် လည်ပတ်ခြင်းကသာ လျှင် နေ့ရက်များကို တိုင်းထွာရေတွက်ပါသည်။ ကမ္ဘာကို အရှေ့ဘက်မှ ဖြစ်စေ၊ အနောက်ဘက်မှ ဖြစ်စေလှည့်ပတ်သွားသောသူသည် သတ်မှတ် ထားသော နေရာတစ်နေရာရာက တိုင်းထွာချက်နှင့်ညီလျော်သော ကမ္ဘာ လည်ပတ်ခြင်း၏ ရေတွက်မှုအစီအစဉ်နှင့်ဆန့်ကျင်သော အခြေအနေ၌ တည်ရှိနေလေသည်။ ထိုကဲ့သို့ဆန့်ကျင်နေမှုကို ပြုပြင်ပေးရပေမည်။ အဝိုင်းသဏ္ဌာန်ရှိသော ကမ္ဘာကြီးပေါ်တွင် သတ်မှတ်ထားသောနေ့၊ ထပ် တူကျ သောနေ့တစ်နေ့ကို စောင့်ထိန်းရခြင်းတွင် ဤပြဿနာတစ်ခု တည်းသာ ရင်ဆိုင်ရန်ရှိနေပါသည်။ ဤအချက်တစ်ချက်ကို ဂရုတစိုက် ပြုလျှင် လူသည် သတ်မှတ်ထားသောနေ့ရက်ကို ဆုံးပါးရန်မလိုပေ။

          “ဥပမာတစ်ခုပြရသော် ‘လူတစ်ယောက်သည် (က) ဆိုသည့် နေရာမှအရှေ့စူးစူးသို့ ခရီးထွက်ရာ၌ ဆယ်ရက်လောက်အကြာတွင် ကမ္ဘာကိုပတ်မိပြီး သူစထွက်သည့်နေရာသို့ ပြန်ရောက်လာသည်ဆိုကြ ပါစို့။ ထိုကမ္ဘာကိုလှည့်ပတ်ရာတွင် ကမ္ဘာကြီးကိုယ်တိုင်လည်ပတ်ခြင်းက သူ့ကိုသယ်ယူဆောင်ကြဉ်းသွားလေသည်။ အနောက်ဘက်မှ အရှေ့ဘက် ဆီသို့ ကမ္ဘာကြီးနှင့်အတူ လှည့်ပတ်ရာတွင် ကမ္ဘာကြီးစက်ဝိုင်း၏ ဆယ်ပုံ တစ်ပုံကို နေ့စဉ်ပတ်မိလေသည်။ ဆယ်ရက်တွင် ဆယ်ပုံတစ်ပုံ သို့မဟုတ် စက်ဝိုင်းတစ်ပတ်အပြည့် ပတ်မိလေသည်။ ထိုကြောင့် ထိုသူသည် (က) နေရာရောက်သောအခါ ထိုနေရာ၌ကျန်ရစ်သည့်လူများက ကမ္ဘာမြေကြီး လည်သော အပတ်ပေါင်းဆယ်ပတ်ကို မှတ်သားထားမိကြလေသည်။ ရက်အားဖြင့်ဆယ်ရက်ဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာကြီးက လည်ပတ်မိသော အပတ် ပေါင်းရှိသမျှအား ထိုလူကိုသယ်ယူသွားပေသည်။ ထိုအပြင် ထိုအချိန် အတွင်းမှာသူ့ကိုယ်သူတစ်ပတ်အပြည့်လည်ပြီးဖြစ်လေသည်။ထို့ကြောင့် ပြက္ခဒိန်အရ ဆယ်ရက်အတွင်းမှာ ကမ္ဘာကြီးလည်သည်ကဆယ်ပတ်၊ သူ့ ကိုယ်ကိုသူလည်သည်က တစ်ပတ်ဆိုလျှင် စုစုပေါင်း ဆယ့်တစ်ပတ် သို့မဟုတ် ဆယ့်တစ်ရက်ဖြစ်သည်။ ထိုကြောင့် ထိုရက်ပိုကို သူဘာလုပ် ရမည်နည်း။ရက်ရေတွက်သည့်အခါချန်ထားလိုက်ရုံသာရှိပေတော့သည်။ ဘာ့ကြောင့်နည်း။ အဘယ်ကြောင့် ဆိုသော် (က) နေရာမှ မှတ်သားထား ချက်အရ ကမ္ဘာကြီးကိုယ်တိုင်မှာ ဆယ်ပတ်သာ လည်ပတ်ပြီးသည်ကို သူအသိဖြစ်သည်။ ထိုလူလှည့်ပတ်သောအခေါက်ပေါင်းကို ချန်လှပ်ထား ပြီး ကမ္ဘာကြီးလည်ပတ်သည်ကို သီးသန့်စဉ်းစားကြည့်သည့်အခါ တွေ့ရှိ ရသည့်အချက်မှာ ထိုလည်ပတ်ခြင်းသည် နေ့ရက်ကိုမှတ်သားပေသည်။ ထိုကြောင့် ထိုသူသည် ဘယ်နေရာမှာပဲရှိရှိ၊ ကမ္ဘာ့ရေတွက်ခြင်းအစဉ် အလာအတိုင်း နေ့ရက်ကို ရေတွက်ရပါမည်။

          “အကယ်၍ ထိုသူသည် ကမ္ဘာကို အနောက်ဘက်ဆီမှ လှည့်ပတ် ခဲ့သည်ရှိသော် ဤအထက်ပါအစီအစဉ်သည် ပြောင်းပြန် ဖြစ်သွားပေ သည်။ အထက်ပါစံချိန်အတိုင်း ခရီးသွားခဲ့သော် သူ့ခရီးစဉ်က သူ့ရေ တွက်ချက်အရကမ္ဘာ၏လည်ပတ်ခြင်းဆယ်ပုံတစ်ပုံကိုနေ့စဉ် ယုတ်လျော့ သွားစေပါသည်။ ဆယ်ရက်တွင် သူ့အတွက် ကမ္ဘာလည်ပတ်ခြင်းတစ်ခု လုံးကိုယုတ်လျော့သွားစေပါသည်။ ထိုကြောင့် (က)ဆိုသည့် ခရီးစထွက် သော နေရာကိုပြန်လည်ရောက်ရှိလျှင် သူပြက္ခဒိန်က ဆယ်ရက်အစား ကိုးရက်ကိုသာညွှန်ပြပေမည်။ ထိုကြောင့် သူဘာလုပ်ရမည်နည်း။ ရက် ရေတွက်ရာတွင်လျော့နေသည့်ရက်အတွက် တစ်ရက်ပေါင်းထည့်လိုက်ရုံ သာရှိတော့သည်။ ဘာကြောင့်ဆိုသော် ကမ္ဘာသည် ဆယ်ရက်အတွင်း တွင် ဆယ်ပတ်လည်ပတ်ပြီးကြောင်းကို သူသိရှိပေသည်။ အရှေ့ဘက် အစဉ်အတိုင်း ကမ္ဘာလှည့်သူကဲ့သို့ သူလည်းကမ္ဘာကို တစ်ပတ်လှည့်ပတ် မိသော်လည်းသူ့ခရီးစဉ်ကကမ္ဘာ၏လည်ပတ်ခြင်းကိုယုတ်လျော့စေသည့် ဘက်ကဖြစ်နေသည့်အတွက်ဖြစ်၏။ ထိုကြောင့် အခြေအနေအစစ်အမှန် အတိုင်းဖြစ်ရအောင် လျော့နေသောအချိန်ကို ပေါင်းထည့်ရပါမည်။"

          “အဘယ်အခါမဆို တွေ့ရှိနိုင်သည့် သာဓကတစ်ခုကို ကြည့်ရှု လေ့လာခြင်းအားဖြင့် ဤပြဿနာကို ပိုမိုရှင်းလင်းစွာနားလည်နိုင်ပေ သည်။ ကုန်ရထားတစ်စီးသည် နှစ်ဖါလုံအရှည်ရှိသည် ဆိုကြပါစို့။ သူ့ အလျားရှိသလောက်ထွက်သွားပြီးနောက် ရထားသည် ရပ်သွားပါသည်။ သို့ရပ်နေချိန်တွင်အမြီးပိုင်းသည် ရထားစထွက်ချိန်မှာ ခေါင်းတွဲရပ်ထား သောနေရာမှာ ရောက်ရှိနေပါသည်။ ရထားစထွက်ချိန်မှာ အလံပြသမား တစ်ယောက်သည် ရထားနောက်ပိုင်းမှနေ၍ ရထားရှေ့ပိုင်းသို့ ရထားတွဲ များအတွင်းမှာ ဖြတ်ပြီးလမ်းလျှောက်သွားသည် ဆိုကြပါစို့။ သူလမ်း လျှောက်သည့်အရှိန်သည် ရထားသွားနေသည့်အရှိန်နှင့် အတူတူဖြစ် သည်ဟု ယူဆကြပါစို့။ ရထားရပ်လိုက်သည့်အခါတွင် ထိုလူသည် ရထားခေါင်းတွဲဆီသို့ရောက်သွားနှင့်ပြီ။ ထိုကြောင့် ရထားသည် သူ့ကို နှစ်ဖါလုံလောက်သယ်ယူသွားသော်လည်း သူကိုယ်တိုင်က နောက်နှစ်ဖါ လုံလျှောက်သွားခဲ့ပြီ။ ထိုကြောင့်သူစလျှောက်သည့်နေရာမှ အကွာအဝေး မှာ မိုင်ဝက်(၄ဖါလုံ) ရှိပါသည်။ တစ်ဖန်အခြားအလံပြသမားတစ်ယောက် သည် ရထားစထွက်သည့်အခါတွင် ရထားခေါင်းတွဲဘက်မှ ရထားနောက် ပိုင်းဆီသို့ ရထားသွားနေသည့် အရှိန်အတိုင်း လျှောက်သွားသည်ဟု ဆိုကြပါစို့။ ရထားရပ်လိုက်သည့်အခါ သူသည် ရထားနောက်ပိုင်းသို့ ရောက်ရှိသွားပါပြီ။ သို့ရာတွင် သူသွားသည်မှာ ရထားသွားနေသည်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်နေသည့်အတွက်ကြောင့် ရထားအရှိန်ကို သူ့လှုပ်ရှား မှုက ချေပလိုက်ပါသည်။ ထိုကြောင့် သူနှင့်ဘေးပန်းရှိ အရာဝတ္ထုများ နှင့်ယှဉ်ကြည့်လိုက်သောအခါ သူသည် ရထားထွက်ချိန်က သူရှိရင်း နေရာမှာပင်ရှိနေပါသည်။ ထိုကြောင့် အလံပြသမားနံပါတ် ၁ က တစ်မိုင် ၏လေးပုံတစ်ပုံကိုလမ်းလျှောက်ပါသည်။ ရထား၏လှုပ်ရှားသွားလာမှုနှင့် ဆိုလျှင် ခရီးနှစ်ဆဖြစ်သွားပါသည်။ ထိုကြောင့် နောက်ဆုံးတွင်သူစထွက် သည့်နေရာနှင့် မိုင်ဝက် အကွာအဝေးရှိသည့်နေရာတွင် သူရှိနေပါသည်။ အလံပြသမားနံပါတ် ၂ လည်း ခရီးလေးပုံတစ်ပုံကိုလမ်းလျှောက်ပါသည်။ သို့ရာတွင် ရထား၏လှုပ်ရှားမှုအရှိန်ကို သူ့လှုပ်ရှားမှုအရှိန်က ချေပလိုက် ပါသည်။ ထိုကြောင့် နောက်ဆုံးမှာသူသည် နဂိုရှိရင်းနေရာမှာရှိနေသည် ကိုတွေ့ရပါသည်။ ထိုမူအတိုင်း အရှေ့ဘက်ဆီမှ ကမ္ဘာလှည့်သောသူ သည် သူကြာခဲ့သည့်ရက်ကို ရေတွက်ရာမှာတစ်ရက်ပေါင်းထည့်ရပါ သည်။ အနောက်ဘက်ဆီမှ ကမ္ဘာလှည့်သူမှာ သူ့ရက်ရေတွက်ရာမှာ တစ်ရက် လျှော့တွက်ရပါသည်။”

မရီဒယန်လမ်းကြောင်းသည်ဘာကြောင့်တည်ရှိရခြင်း

          ကုန်သည်ကြီးမစ္စတာဆီဗာရင့်(စ)က သူသိမ်းဆည်းထားခဲ့သော ကောက်နုတ်ချက်ကို မာလိန်မှူးမန်း ကောက်နုတ်ချက်၏ နောက်ဆက် တွဲ အနေနှင့် ဖတ်ပြခွင့်ပြုရန်တောင်းဆိုလေသည်။

          “မရီဒယန်လမ်းကြောင်းဒေသမှာ ရက်တိုးရက်လျှော့ ပြုလုပ်ရ ခြင်း၏ အကြောင်းရင်းကို သေသေချာချာစဉ်းစားပါက အဖြေပေါ်လာပါ လိမ့်မည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ကမ္ဘာမြေကြီးတွင် အချို့နေရာဒေသ တွင်နေဝင်ချိန်သည် တစ်ချိန်လုံးဖြစ်၍ အခြားအရပ်ဒေသတို့၌ တစ်ချိန် လုံးသည် နံနက်မိုးလင်းချိန်၊ မွန်းလွဲချိန်၊ သန်းခေါင်ချိန်ဟူ၍ အချိန်အသီး အသီးဖြစ်ပေါ်ကျရောက်လျက်ရှိပေသည်။ ကမ္ဘာက မိမိ၏ဝင်ရိုးပေါ်၌ လည်ပတ်သောအရှိန်မျိုးဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် ကမ္ဘာကိုလှည့်ပတ်နိုင်စွမ်း ရှိသည်ဟုဆိုကြပါစို့။ လန်ဒန် သို့မဟုတ် အခြားတစ်နေရာရာမှ အင်္ဂါနေ့ နံနက်နေထွက်ချိန်တွင် ကျွန်ုပ်တို့သည် အနောက်ဘက်သို့ ခရီးစထွက်ကြ ပါသည်။ ထိုနေ့တစ်ချိန်လုံးသည် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် နံနက်နေထွက်ချိန် အဖြစ်နှင့်သာလျှင် ရှိနေပေမည်။ သို့ရာတွင် ကျွန်ုပ်တို့သည် ခရီးစထွက် မည့်နေရာသို့လာစဉ်က ထိုအချိန်ကို နောက်တစ်နေ့ဟူ၍ခေါ်ဆိုရပေ မည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ထိုနေရာ၌ ကျန်ရစ်ခဲ့သော သူတို့မှာ မွန်းလွဲချိန်၊ နေဝင်ချိန်၊ သန်းခေါင်ချိန်များရှိပြီးဖြစ်သည် သာမက ယခု အချိန်တွင် ဒုတိယနံနက်ဖြစ်သော ဗုဒ္ဓဟူးနေ့သို့ပင်ရောက် ရှိကြပေမည်။ ထိုကြောင့် ထိုအချိန်တွင် လန်ဒန်မြို့ အရှေ့ဘက်ဘယ်နေရာ၌မဆို အင်္ဂါ နေ့နံနက်ဟုခေါ်ဆိုနိုင်ရန် ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ ရက်ရေတွက်ခြင်း ကိုပြောင်းလဲရပေမည်။ သို့ရာတွင် ထိုလမ်းကြောင်း၏ အနောက်ဘက် တွင် ဘယ်နေရာ၌မဆို ဗုဒ္ဓဟူးနေ့ဖြစ်နေပေမည်။ ထိုနေရာတွင်ပင် နေ့ အပြောင်းအလဲဖြစ်ပျက်ပေမည်။ သို့ရာတွင် ထိုကိစ္စ လွယ်ကူရန် လူတို့ သည် လူသူမနေထိုင်သော ရပ်ကွက်ဒေသကို ဖြတ်ကျော်သွားသည့် လမ်းကြောင်းကိုရွေးချယ်ကြပါသည်။ ထိုလမ်းကြောင်းကို နေ့ပြောင်းနေ့ လဲဖြစ်သောနေရာဟူ၍ သတ်မှတ်ကြလေသည်။ ဤနေရာမှပင် နေ့သစ် အစပြုစေရန် ဘုရားသခင်က အကြံအစည်ထားရှိတော်မူသည်ဆိုသည် ကိုလည်း ကျွန်ုပ်တို့သည် ယုံကြည်နိုင်ပေသည်။ ကျွန်ုပ်တို့ ထိုလမ်း ကြောင်းတစ်ဖက်တစ်ချက်ကိုဖြတ်ကျော်သောအချိန်သည် ပဓါနမဟုတ်။ ထိုလမ်းကြောင်းတစ်ဖက်တွင် ရက်တစ်ရက်ရှိ၍ အခြားတစ်ဖက်တွင် အခြားရက်တစ်ရက်ရှိသည်ကိုကား အသိအမှတ်ပြုရမည်။ ရွေးချယ်လိုက် သောလမ်းကြောင်းသည် အင်္ဂလန်ပြည်၊ ဂရင်းနစ်(ချ)မြို့မှ ရေတွက် သော ၁၈ဝ မြောက်မရီဒယန်လမ်းကြောင်းပင်ဖြစ်ပေသည်။

          “ဤစီမံချက်အရ နေ့ရက်တစ်ရက်ကို ကမ္ဘာလည်ပတ်ခြင်းတစ် ပတ်အားဖြင့် တိုင်းထွာမှတ်သားရပေမည်။ ထိုနေ့ရက်ကုန်ဆုံးသွားပြီး နောက် ၎င်းကိုပြက္ခဒိန်မှ ပယ်ဖျက်၍ ရက်အသစ်ကို ရေတွက်ရပြန်ပါ သည်။ ထိုကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် မြေမျက်နှာပြင်ပေါ်တွင် အဘယ်အရပ် ဒေသ၌ရောက်ရှိနေသည်မဆို၊ နှစ်ဆယ့်လေးနာရီတင်းတင်းပြည့်သော ရက်သည် တစ်ခုနောက်တစ်ခု အစဉ်တစိုက် ပေါ်ပေါက်ရောက်ရှိလာပေ သည်။ ကမ္ဘာကိုအရှေ့ဘက်မှဖြစ်စေ၊ အနောက်ဘက်မှဖြစ်စေလှည့်ပတ် သောအခါ နေ့ရက်အရှည်အတိုကွာခြားမှုရှိသည်ဆိုသည်မှာ အမှန်ပင် ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် မရီဒယန်လမ်းကြောင်းရောက်သောအခါ ဤကွာ ခြားမှုကို ပြုပြင်လိုက်ရလေသည်။ ကမ္ဘာမြေကြီးကို ဝိုင်းပတ်၍သွားရာ တွင် ပြက္ခဒိန်ကို ပြုပြင်ပြောင်းလဲစရာမလိုဘဲနှင့် ပြီးမြောက်နိုင်သည်ကို တွေ့ရှိရပေသည်။”

          “မာလိန်မှူးခင်ဗျား၊ ဒီမရီဒယန်လမ်းကြောင်းကို ဘယ်သူက တီထွင်ပါသလဲ။ အဲဒီတီထွင်မှုကိုလည်း အားလုံးက ကြည်ကြည်ဖြူဖြူနဲ့ လက်ခံပါသလား။” ထိုသို့ပြောဆိုသူမှာ အမေရိကန်ပြည်အနောက်ပိုင်း လွင်ပြင်ဒေသမှလာသော ကြမ်းတမ်းသည့်အသွင်ရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦး ဖြစ်သည်။ ကြမ်းတမ်းသလောက်လည်း ဟာသဉာဏ်ရွှင်သောသူဖြစ်၏။

          “မာလိန်မှူးခင်ဗျား၊ အဲဒီမိတ်ဆွေမေးလိုက်တာ အမေးကောင်း ပဲ။ ဒါကြောင့် မရီဒယန်လမ်းကြောင်းရဲ့ အတ္ထုပ္ပတ္တိကို ပြောပြပါလား ခင်ဗျား” ဟု မစ္စတာဆီဗာရင့်(စ)က ထောက်ခံပြောဆိုလေသည်။

မရီဒယန်လမ်းကြောင်း၏အတ္ထုပ္ပတ္တိ

          “မရီဒယန်လမ်းကြောင်းဟာကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်တွင်လူများတိုးပွား မှုမှ ဓမ္မတာအလျောက်ပေါ်ပေါက်လာသော အကြောင်းတစ်ရပ် ဖြစ်ပါ တယ်။ ကျမ်းစာရဲ့အဆိုအရ၊ ကမ္ဘာကြီးကို ရေလွှမ်းမိုးပြီးနောက် လူမျိုး အစဖြစ်တဲ့လူများဟာ ကမ္ဘာလုံးအရှေ့ဘက်ခြမ်းမှာရှိတဲ့ ဥဖရတ်တောင် ကြားဒေသများမှာနေထိုင်ကြပါတယ်။ ထိုဒေသမှနေပြီး အဲဒီလူမျိုးတွေ ဟာ အရှေ့ဘက်စူးစူးသွားတဲ့လူကသွား၊ အနောက်ဘက်စူးစူးသွားတဲ့ လူက သွားလိုက်ကြတာ အနောက်ဘက်ဆိုရင် ဥရောပနှင့်အာဖရိက တိုက်တွေဆီကို ရောက်ကုန်ကြတယ်။ နောက်ရာစုနှစ်ပေါင်းအတော် ကြာသွားတဲ့အခါမှာ အဲဒီလူတွေဟာ ကမ္ဘာလုံးအနောက်ဘက်ခြမ်းကို ဖြတ်ကျော်ပြီး အနောက်ဘက် အဝေးဆုံးအပိုင်းကို တိုးဝင်သွားကြပါ သေးတယ်။ သူတို့ဟာ အရှေ့ကိုဖြစ်စေ၊ အနောက်ကိုဖြစ်စေ သွားလေ ရာရာအရပ်တွင် ဥဖရတ်တောင်ကြားဒေသတွင်ရှိစဉ်က သိရှိအသုံးပြုခဲ့ တဲ့နဂိုရက်စွဲကို မစွန့်ပစ်မပြောင်းလဲကြဘဲ သုံးစွဲမြဲသုံးစွဲကြတယ်။ တစ်ခု တည်းသောထူးခြားချက်က အရှေ့ဘက်သွားသောသူတို့ဟာ နေ့ကိုစော စောမြင်ရကြပါတယ်။ အနောက်ဘက်သွားသောသူများက နေ့ကို နောက် ကျမှမြင်ရကြပါတယ်။

          “ဒီအချက်ဟာ မှန်ကန်ကြောင်းကို ဘယ်မှာတွေ့ရှိနိုင်သလဲ ဆိုရင် လူတစ်ယောက်ဟာ ဂျပန်ပြည်ကနေပြီး အနောက်ဘက် စံဖရန် စစ္စကိုမြို့ သို့ခရီးထွက်လို့ရှိရင် လမ်းတစ်လျှောက်လုံးမှာ ဖြတ်သွားတဲ့ နေရာရှိသမျှတို့ရဲ့အချိန်ကို တွက်ချက်ကြည့်တဲ့အခါမှာ လွဲချော်ခြင်း မရှိ တာကိုတွေ့ရပါလိမ့်မယ်။ တခြားတစ်နည်းအားဖြင့်ပြောရလျှင် ခရီးသွား နေစဉ် နေ့ရက်၏ ဓမ္မတာခရီးလမ်းစဉ်အတိုင်း ပြုလုပ်တဲ့အတွက် အပြောင်းအလဲများပြုလုပ်ရန်မလိုပေ။ သို့ရာတွင် အကယ်၍ ထိုခရီး သွားဟာ တိုကျိုမြို့မှအရှေ့ဘက်အတိုင်း စံဖရန်စစ္စကိုမြို့ကို ခရီးထွက် ရင် သူဟာဓမ္မတာအလျောက်ရှိထားတဲ့ နေ့အစ၊နေ့အဆုံးဖြစ်သောနေရာ များကို ဖြတ်ကျော်ရသည်တွင် သူရင်ဆိုင်ရသော အခြေအနေနဲ့ကိုက်ညီအောင် သင့်လျော်တဲ့စေ့စပ်မှုကိုပြုရပါမယ်။

          “ခင်ဗျားတို့ကိုကျွန်တော် ခုနကဖတ်ပြသွားတဲ့ အချက်များအရ၊ ကျွန်တော့်စိတ်အထင်အားဖြင့် ကမ္ဘာမြေကြီးကို လူနှင့်ပြည့်စေတဲ့ အမြင့် ဆုံးသော ဘုရားသခင်ဟာ နေ့ရဲ့အစအဆုံးနဲ့ ကမ္ဘာလည်ပတ်ခြင်းကို လူတို့က စတင်မှတ်သားရေတွက်ရမည့်နေရာဟာ ပစိဖိတ်သမုဒ္ဒရာမှာ တည်ရှိစေရန် ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင် စီမံထားတော်မူပါတယ်။ “ပထမနေ့ကို ဥပုသ်စောင့်ရာမှာ ဒီမရီဒယန်လမ်းကြောင်းကိစ္စ ခင်ဗျားရဲ့ စိတ်ကိုအနှောင့်အယှက်များ နည်းနည်းမှ မပေးဘူးလား မာလိန်မှူး ခင်ဗျား” ဟု သူ့အနီး၌ထိုင်နေသော မိတ်ဆွေတစ်ယောက်က မေးမြန်းလေသည်။

          “နည်းနည်းမှ အနှောင့်အယှက်မပေးပါဘူးခင်ဗျား၊ အဲဒီလိုစိတ် အနှောင့်အယှက်မပေးတဲ့အပြင် ဘုရားသခင်ရဲ့ ပညတ်တော်များကို စောင့်ရှောက်ရန် ကြိုးပမ်းတဲ့လူကို ကူညီထောက်မသလို ပထမနေ့မှာ ဥပုသ်စောင့်တာကိုအထောက်အမပြုပါတယ်”ဟု မာလိန်မှူးက ဖြေကြားလေသည်။

မစ္စတာအင်ဒါဆင်အားမိန့်ခွန်းစကားပြောရန်

ဖိတ်ကြားခြင်း

          “မာလိန်မှူးခင်ဗျား၊ ကျွန်တော်ဟာခရစ်ယာန် မဟုတ်ပါဘူး။ ဘယ်နေ့မှလည်း ဥပုသ်မစောင့်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့်လို့ မနေ့ကဓမ္မဆရာတွေ အငြင်းအခုံဖြစ်နေတဲ့ ဥပုသ်နေ့ပြဿနာကို ကျွန်တော်ဟာ ငယ်ငယ် ကတည်းက စိတ်ဝင်စားပါတယ်။ အခုမှာကျွန်တော်ဟာ မရီဒယန်လမ်း ကြောင်းကိစ္စကို နည်းနည်းနားရှင်းသွားပါပြီ။ ဒါပေမယ့် လူတွေဟာ ပထမနေ့မှာဥပုသ်စောင့်ရင် ဘုရားသခင်ရဲ့ပညတ်တော်များကို စောင့် တယ်လို့ဆိုနိုင်သလားဆိုတာ သိချင်ပါတယ်။ ပထမနေ့ဟာ သီတင်းပတ် မှာ သတ္တမနေ့ဖြစ်သလား။ ဖြစ်တယ်လို့ခင်ဗျားကပြောရင် ကျွန်တော် ကတော့ယုံရမှာပဲ။ ဖြစ်တယ်မဖြစ်ဘူးဆိုတာ ကျွန်တော်သိပါရစေ။”

          မေးခွန်းမေးသူ၏ ရိုးသားမှုသည် မာလိန်မှူးအား ပထမနေ့ကို ဥပုသ်စောင့်ခြင်းသည် စတုတ္ထပညတ်တော်ကို စောင့်ထိန်းရာမရောက် ကြောင်းချက်ချင်းပင် ထုတ်ဖေါ်ဝန်ခံလိုသော စိတ်မျိုးပေါ်ပေါက်လာစေ ၏။ ထိုသို့ဝန်ခံတော့မည့်အပြုအတွင် သူသည်သူ့ကိုယ်ကိုသူ ချုပ်တည်း ထားလိုက်ပြန်၏။ ထိုသို့ဝန်ခံရန်အချိန်မတော်သေးဟု သူယူဆဟန်တူ ၏။ ထိုကြောင့် ပြုံးလျက်သူက “ဒီလိုကျမ်းစာနဲ့ပတ်သက်တဲ့ ပြဿနာ အား ဓမ္မဆရာတွေကို မေးမြန်းရင် ကောင်းလိမ့်မယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ သူတို့တတွေက ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာစွာကူညီကြမှာပါပဲ” ဟု ဖြေကြားလိုက်လေသည်။

          မစ္စတာဆီဗာရင့်(စ)နားတွင် ရပ်နေသော ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင် သည် ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကြီးအား တီးတိုးစကားတစ်ခွန်းမျှ ပြောကြားလိုက်လေ သည်။

          မစ္စတာဆီဗာရင့်(စ)ဆိုသူသည် အဘယ်ကိစ္စ၌မဆို သဘောထား ကြီးသောပုဂ္ဂိုလ်ကြီးဖြစ်ပေသည်။ ဟဲရာလ်(ဒ)၏ အကြံပေးချက်အရ သူ သည်ထ၍ မိန့်ခွန်းစကားပြောကြားသည်မှာ “ကြွရောက်လာကြသော လူကြီးမင်းများခင်ဗျား၊ အခုကျွန်တော်တို့သင်္ဘောပေါ်မှာ ခရီးသည် အဖြစ်နဲ့ခရစ်ယာန်ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးတစ်ပါးပါလာပါတယ်။ ဉာဏ်ပညာနဲ့ ပြည့် စုံပြီး ဘုရားတရားကြည်ညိုတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးလည်းဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်တော့် စိတ်အထင်အားဖြင့် ဥပုသ်နေ့ ပြဿနာနဲ့ပတ်သက်ရင် ပါရဂူလို့ ခေါ် လောက်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ပါပဲ။ သူဟောပြောတာကိုလည်း ကျွန်တော်ကြားဖူးပါ တယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်ပြောတာဟာ အပိုမပါပါဘူး။ ခုနက မေး လိုက်တဲ့မေးခွန်းကို သူ့အားဖြေခိုင်းရင် အကောင်းဆုံးပဲလို့ ကျွန်တော် ယုံကြည်ပါတယ်။ သဘောတူတဲ့လူအားလုံးလက်မြှောက်ပြပါခင်ဗျား။”   မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းမှတစ်ပါး အားလုံးလောက်ပင် လက်မြှောက်ပြကြလေသည်။

          နောက်တစ်နေ့ထိုအချိန်၌ မစ္စတာအင်ဒါဆင်နှင့်အခြားခရီးသည် များသည် တစ်ဖန်တွေ့ ဆုံဆွေးနွေးကြဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြလေသည်။

          ထိုစည်းဝေးတွင် သင်္ဘောပေါ်၌ ပါလာသော အခြားဓမ္မဆရာ တစ်ဦးလည်း ထိုစည်းဝေးသို့ တက်ရောက်ပြီးလျှင် ထိုအကြောင်းအရာ နှင့်သက်ဆိုင်သော အချက်အလက်များကို စုံစုံစေ့စေ့ဆွေးနွေးမိအောင် မေးခွန်းများထုတ်ဖို့ မစ္စတာဆီဗာရင့်(စ)က အကြံပေးလိုက်သောအခါ လူတိုင်းက နောက်တစ်နေ့ ကျင်းပမည့်စည်းဝေးကို စိတ်ဝင်စားလျက် ရှိကြလေသည်။

အခန်း - ၁၀

အခန်း ၁ဝ

ထူးဆန်းသောဓမ္မဆရာ၏မိန့်ခွန်း

 

          “ဒီဆရာကြီးက ‘ခရစ်တော်ကိုသတ်တဲ့လူသတ်သမား’ နဲ့မတူပါ ဘူးနော်” ဟု နောက်တစ်နေ့စည်းဝေးတွင် လာရောက်နားထောင်သော ပရိသတ်ထဲမှ အမျိုးသမီးတစ်ဦးက အခြားအမျိုးသမီးတစ်ဦးအား တီးတိုး ပြောဆိုလေသည်။ မစ္စတာအင်ဒါဆင်သည် ခရီးသည်များကို သင်္ဘော ဧည့်ခန်းကြီးတွင် တွေ့ဆုံဟောပြောလေသည်။

          “သူကတော့ ရဟူဒီဟုတ်ဟန်မတူဘူး။ စံဖရန်စစ္စကိုမြို့က ထွက် လာကတည်းက ဒီပုဂ္ဂိုလ်ကြီးဟာ ခရစ်တော်ကို တကယ်ယုံကြည်တဲ့ လူမဟုတ်ဘူးလို့တော့ ပြောနေကြတာဘဲ။ သင်္ဘောပေါ်မှာပါလာတဲ့ တခြားဓမ္မဆရာတစ်ယောက်ကတော့ ဒီတရားဟောဆရာကြီးက ကျွန်မ တို့ဟာယေရှုကို ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်မဟုတ်ဘဲ ပညတ်တော်ကို စောင့် ရှောက်ခြင်းအားဖြင့်သာ ကယ်တင်ခြင်းကို ရောက်လိမ့်မယ်လို့ သွန်သင် ကြောင်းပြောပြပါတယ်။ အဲဒါဟာ တော်တော်ဆိုးတာပဲ” ဟု သူ့အမျိုး သမီးဖေါ်က ပထမစကားစပြောသော အမျိုးသမီးအား ပြန်လည်ပြောဆို လေသည်။

          မစ္စတာအင်ဒါဆင်သည် လာရောက်နားထောင်ကြသော အခြား ခရီးသည်များအား ချိုပြုံးသော မျက်နှာနှင့်နှုတ်ဆက်ကာ သူ့မှာ သူများ ထက်ထူးခြားသော ဉာဏ်ပညာမရှိကြောင်း၊ အားလုံးက မိမိတို့ စဉ်းစား ဉာဏ်ကို လွတ်လွတ်လပ်လပ်အသုံးပြုသင့်ကြောင်း ပြောကြားပြီး သူ့ရှေ့ ၌ ရှိသောစားပွဲပေါ်သို့ ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်၏ မှတ်သားထားသော ကျမ်း စာကို တင်ပြီးလျှင် သူတို့အားလုံး အလင်းတရားရရှိရန် ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော်သည် သူတို့အစည်းအဝေးပေါ်၌ ဆင်းသက်တော်မူဖို့ ဆု တောင်းသင့်ကြောင်းကိုလည်း ပြောကြားလေသည်။

          သူတောင်းသောဆုသည် အလွန် ရိုးသားကောင်းမွန်လှသည် တ ကား။ “ကောင်းကင်ဘုံ၌ ရှိတော်မူသော ကျွန်ုပ်တို့၏အဘ” ဟု အစချီ ၍ ဆက်လက်ဆုတောင်းသည်မှာ “ယနေ့ကျွန်တော်မျိုးတို့ စုရုံးလေ့လာ ကြမည့် ကိုယ်တော်၏ နှုတ်ကပါဌ်တော်အတွက် ကိုယ်တော်၏ ကျေးဇူး တော်ကို ချီးမွမ်းကြပါ၏။ ကျွန်တော်မျိုးတို့အတွက် အသက်တော်ကို စွန့်တော်မူသော ယေရှု၊ လူတစ်သောင်းတို့တွင် အထွတ်အမြတ် နှစ်သက် ဖွယ်သော လက္ခဏာနှင့် လုံးလုံးပြည့်စုံလျက်ရှိသော မိတ်ဆွေယေရှု အတွက် ကျေးဇူးတော်ကိုချီးမွမ်းပါ၏။ ကျွန်တော်မျိုးတို့၏ အပြစ်ဒုစရိုက် များကို ကျွန်တော်မျိုးတို့အားညွှန်ပြ၍ အသက်ရှင်ခြင်းသို့ ဝင်စားစေနိုင် သောနည်းလမ်းကို သွန်သင်ပြသသည်သာမက ကိုယ်တော်ကို ကျွန်တော် မျိုးတို့အားဖေါ်ပြပြီးလျှင် အပြစ်ကိုအောင်နိုင်သော ခွန်အားပေးတော်မူ သည့် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်အတွက်လည်း ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်း ပါ၏။ ကိုယ်တော်၏ကရုဏာတော်ကို ကျွန်တော်မျိုးတို့ မျှော်လင့်အား ကိုးပါ၏။ ကျွန်တော်မျိုးတို့၌ ကောင်းမှုကုသိုလ်မရှိပါ။ သို့ရာတွင် ကျွန် တော်မျိုးတို့မြတ်နိုးသော ကိုယ်တော်၏နာမတော်အားဖြင့် ကိုယ်တော် ၏ အထံတော်သို့ တိုးဝင်ချဉ်းကပ်ဝံ့ပါ၏။ ကိုယ်တော်၏ မင်္ဂလာရှိသော သားတော်ကိုကြည့်ရှုတော်မူပါ။ သားတော်၏ဘဝကိုလည်း သတိရတော် မူပါ။ ကျွန်တော်မျိုးတို့၌ သားတော်၏ သဏ္ဌာန်တော်ကိုကိန်းဝပ်စေတော် မူပါ။ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် သားတော်သည် ကျွန်တော်မျိုး အသီးအသီး တို့၏ ကယ်တင်ရှင်ဖြစ်တော်မူပါ၏။ ခပ်သိမ်းသော ကိုယ်တော်၏ ကရုဏာတော်များအတွက် ကိုယ်တော်ကို ကျွန်တော်မျိုးတို့ ချီးမွမ်းပါ၏။ ယခုကျွန်တော်မျိုးတို့ လေ့လာသောအခါ ကျွန်တော်မျိုးတို့အား ညွှန် ကြားပြသတော်မူပါ။ ယေရှု၌ရှိသော အမှန်တရားကို ကျွန်တော်မျိုးတို့ အား ပိုမိုသိမြင်စေခြင်းအားဖြင့် ကိုယ်တော်၏ ဘုန်းတော်ကိုထွန်းလင်း စေတော်မူပါ။ အာမင်။”

          မစ္စတာအင်ဒါဆင်နှင့်ပတ်သက်၍ မှားယွင်းသော အယူအဆများ ကိုထုတ်ဖေါ်ပြောဆိုလိုက်မိသော အမျိုးသမီးက “အလိုလေး၊ ဒီဆရာ ကြီးဆုတောင်းသံကြားရတော့ ကျွန်မအထင်နဲ့အမြင်တွေဟာ လွဲနေတာ ပေါ့။ သူဆုတောင်းတာဟာ ခရစ်ယာန်တစ်ယောက်ဆုတောင်းသလိုပါပဲ လား။ ဓမ္မဆရာတစ်ဦးဟာ အခြားဓမ္မဆရာတစ်ဦးရဲ့အကြောင်းကို ဒီလောက်တောင်အယူအဆလွဲနေတာဟာ တယ်ထူးခြားပါကလား။”

          ဆုတောင်းပတ္ထနာပြုပြီးနောက် မစ္စတာအင်ဒါဆင်က “အခု ရေးပြီးမေးတဲ့မေးခွန်းတွေ ကျွန်တော့်ဆီမှာ အတော်အတန်ရရှိထားပါ တယ်။ အဲဒါတွေကို အရင်ဖြေရရင် ကောင်းလိမ့်မယ်လို့ထင်ပါတယ်။ သဘောတူကြပါသလားခင်ဗျား။”

          မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းမှာကား၊ ဤအစီအစဉ်သည် လွတ်လွတ် လပ်လပ် ဗြောင်ကျကျ အမေးအဖြေမလုပ်နိုင်အောင် တားဆီးမှုဟူ၍ အကြောင်းမဲ့စိုးရိမ်ကြောင့်ကြဖြစ်မိလေသည်။ “ဖြေရခက်သော မေးခွန်း များ” ကို သူသည် စဉ်းစားထားပြီးဖြစ်သောကြောင့် ရေး၍ မေးမြန်းခြင်း ကို အပြစ်မဆိုသော်လည်း သူ့အဖို့နှုတ်ဖြင့် မေးခွန်းအနည်းငယ် မေးခွင့် ပြုရန် တောင်းဆိုလေသည်။

          မစ္စတာအင်ဒါဆင်သည် ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့သော ဆက်ဆံမှုကို အစဉ်တစိုက်ကျင့်သုံးခဲ့သူဖြစ်သောကြောင့် လွယ်လင့်တကူပင် မေးခွင့် ပေးလိုက်လေသည်။

          “ဥပုသ်စောင့်ရှောက်ခြင်းဟာ ‘ပညတ်တရား၏ အကျင့်’ တစ်ရပ် ဖြစ်တယ်လို့ခင်ဗျားက ယုံကြည်ပါသလား။”

          “မုချယုံကြည်ပါတယ်။”

ဥပုသ်စောင့်ခြင်းသည်ခရစ်ယာန်၏ကျင့်စဉ်တစ်ရပ်လော

          “ဧဝံဂေလိတရားလက်အောက်မှာ ဥပုသ်စောင့်ခြင်းကို ခရစ် ယာန်များရဲ့မလွှဲမရှောင်သာသော ကျင့်စဉ်တစ်ရပ်ဖြစ်တယ်လို့ ယုံကြည်ပါသလား။”

          “အဲဒီအတိုင်းပဲယုံကြည်ပါတယ်။”

          “ကောင်းပါပြီ၊ ဂလာတိမြို့မှာရှိတဲ့ ခရစ်ယာန်များကို ပေါလု ရေး သားမှာကြားလိုက်တဲ့စကားများကို ဖတ်ပြပါရစေ။ ဒီတော့မှ ခင်ဗျား ပြောတဲ့စကားတွေ ဘယ်ရောက်တယ်ဆိုတာ တွေ့ရှိရပါမယ်။ ဂလာတိ သြဝါဒစာ ၂း၁၆၊၂၁။ “ပညတ်တရား၏ အကျင့်အားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ရာသို့ မရောက်၊ ခရစ်တော်ကို ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက် ခြင်းငှာ ငါတို့ပင် ယေရှုခရစ်ကိုယုံကြည်ကြပြီ။ အကြောင်းမူကား၊ ပညတ် တရား၏အကျင့်အားဖြင့်အဘယ်သူမျှ ဖြောင့်မတ်ရာသို့မရောက်နိုင်ရာ။”

“ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ကို ငါမပယ်။ ပညတ်တရားကို အမှီပြု၍ ဖြောင့်မတ်ရာသို့ ရောက်နိုင်လျှင် ခရစ်တော်သည် အချည်းနှီး အသေခံ တော်မူပြီ။”

          “အကယ်၍ ဥပုသ်စောင့်ခြင်းဟာ ဖေါ်ပြပါ ပညတ်တရားအကျင့် များတွင် အပါအဝင်ဖြစ်တယ်လို့ဆိုရင် ဥပုသ်စောင့်တာဟာ ဘုရားသခင် ရဲ့ပညတ်တော်ကို ပယ်ပြီး ခရစ်တော်ဟာ အချည်းနှီးအသေခံတော်မူ တယ်လို့ ဆိုရာမရောက်ပါလား။"

          “ဥပုသ်စောင့်တာဟာ ပညတ်တရားရဲ့အကျင့်တစ်ရပ်ဖြစ်တယ် ဆိုတာ အမှန်ပါပဲ။ ဘယ်ကောင်းမှုကုသိုလ်မဆို အဲဒီအတိုင်းပါပဲ။ ဒါပေ မယ့်လို့ ကောင်းမှုကုသိုလ်တွေလုပ်ခြင်းအားဖြင့် ဘယ်သူမှ ကယ်တင် ခြင်းကို မလှမ်းနိုင်ပါဘူး။ ခရစ်ယာန်အယူဝါဒကလည်း အကျင့်သီလ အားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းကို ရောက်တယ်လို့လည်း မသွန်သင်ပါဘူး။ လူ့ကုသိုလ်ကောင်းမှုဟာ ဘယ်လောက်ပဲများများ ဘယ်လောက်ပဲ မွန် မြတ်မွန်မြတ် အဲဒီကောင်းမှုကုသိုလ်အားဖြင့် လူဟာ ဖြောင့်မတ်ရာသို့ မရောက်နိုင်ပါဘူး။ ဒီအချက်ကိုရောမသြဝါဒစာနဲ့ ဂလာတိသြဝါဒစာ ကျမ်းများတွင် ထပ်တလဲလဲဖေါ်ပြပြောဆိုထားပါတယ်။

          “ကယ်တင်ခြင်းသို့ရောက်ရှိရန် သို့မဟုတ် ရှင်ပေါလုက ပြော သကဲ့သို့ ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်ရှိရန် ကောင်းမှုကုသိုလ်များ ပြုလုပ် ခြင်းနဲ့ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းခံစားရပြီးမှ ကောင်းမှု ကုသိုလ်များပြုလုပ်ခြင်းသည် လုံးဝခြားနားပါတယ်။

          “အကျင့်သီလဆိုသည်မှာ ယုံကြည်ခြင်းနဲ့ဖြောင့်မတ်ခြင်းရှိပြီးမှ ပြုလုပ်သောအရာများဖြစ်ပါတယ်။ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် အပြစ်ရဲ့နှောင် ကြိုးမှ လွတ်ကင်းခြင်းမရရှိမီ ဘယ်သူက ကောင်းတဲ့အကျင့်သီလကို မဆောက်တည်နိုင်ပါဘူး။ ဇာတိပကတိစိတ်သဘောရှိတဲ့ ဇာတိပကတိ လူဟာ ဝိညာဉ်ပကတိနဲ့သက်ဆိုင်တဲ့ပညတ်တော်ကို နားမထောင်နိုင်ပါ ဘူး။ ရောမသြဝါဒစာ ၈:၇။ သို့ရာတွင်အပြစ်ဖြေလွှတ်ခြင်းခံရပြီးနောက်၊ စိတ်နှလုံးမှာလည်း သခင်ဘုရား၏ ပညတ်တော်ကို ရေးသားထားပြီး နောက် သစ်ပင်ပေါ်မှာ သစ်ရွက်များဟာ သူ့အလိုအလျောက် ပေါ်လာ သလို ပညတ်တရားရဲ့ အကျင့်သီလများကို အလိုအလျောက် ဆောက် တည်လာကြပါတယ်။ ပြောင်းလဲမှုမရှိတဲ့အတွက် ပညတ်တရားရဲ့အကျင့် သီလများဟာ သက်မဲ့အခြေအနေမှာ ရှိကြပါတယ်။ သို့သော်လည်း ပြောင်းလဲမှုရပြီးတဲ့ လူအဖို့မှာ အဲဒီအကျင့်သီလများဟာ ဝိညာဉ်ရဲ့ သက်ရှိအသီးများဖြစ်ကြပါတယ်။

          “အဲဒါကြောင့် ဥပုသ်စောင့်ခြင်းဆိုသည်မှာ ဒုတိယမွေးဖွားခြင်း မခံရသေးတဲ့အတွက် အသုံးမကျ၊ အဓိပ္ပါယ်ကင်းမဲ့တဲ့ ဝါဒတစ်ခုဖြစ်ပါ တယ်။ ဒါပေမယ့်လို့စိတ်နှလုံးထဲမှာ သခင်ယေရှုကိန်းအောင်းတဲ့ လူအဖို့ မှာ ပဋိညာဉ်အရခံစားရတဲ့ တွေ့ကြုံမှုတစ်ရပ်ပါပဲ။”

ဥပုသ်စောင့်ရန်ဟောပြောခြင်းသည်ခရစ်တော်ကို ဟောပြောခြင်းဖြစ်သလော

          စံဖရန်စစ္စကိုမြို့မှ အမျိုးသမီးတစ်ဦးက “မစ္စတာအင်ဒါဆင်၊ ဒီလို ဆိုတော့ ကယ်တင်ခြင်းခံစားရဖို့ လူဟာပညတ်တော်ကိုစောင့်ရမယ်ဆိုတာကို ရှင်မယုံကြည်ဘူးပေါ့” ဟုမေးမြန်းလေသည်။

          “ကျွန်တော် မယုံကြည်ပါ။ ကျွန်တော်ရဲ့ ယုံကြည်ခြင်းကြောင့် ခရစ်တော်သည်သာလျှင် ကျွန်တော်တို့ကို ဆေးကြောသုတ်သင် ကယ် တင်ပြီးလျှင် ကျွန်တော်တို့ရဲ့ စိတ်နှလုံးထဲမှာ ကိန်းဝပ်တော်မူပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ဟာ ကိုယ်တော်ကိုကျွန်တော်တို့ရဲ့စိတ်နှလုံးထဲမှာ ကိန်းဝပ် ခွင့်ပေးတာနဲ့တစ်ပြိုင်နက် ပညတ်တရားရဲ့ ပြဌာန်းချက်တွေဟာ ကျွန် တော်တို့ဘဝမှာ ပြည့်စုံလာပါတယ်။ ရောမသြဝါဒစာ ၈း၃၊၄ ကိုဖတ် ကြည့်ပါ။ ဤနည်းအားဖြင့် ယုံကြည်ခြင်းဟာ ပညတ်တရားကို ကျွန် တော်တို့ စောင့်ရှောက်အပ်တဲ့ ပညတ်အနေနဲ့ ကျွန်တော်တို့ စိတ်နှလုံး ထဲမှာ တည်စေပါတယ်။ ရောမသြဝါဒစာ ၃း၃၁။

          ထိုအခါ အထက်ပါမေးခွန်းကို မေးမြန်းသော အမျိုးသမီးက “ကောင်းပါပြီ၊ မစ္စတာအင်ဒါဆင်။ ရှင်ပြောသွားတာတွေဟာ မှန်တယ်လို့ ကျွန်မဝန်ခံလိုပါတယ်။ ကျွန်မရှင်းရှင်းနားလည်ပါပြီ။ သတ္တမနေ့ ဥပုသ် စောင့်ခြင်းဟာ ရှင့်အတွက် ကောင်းကျိုးတစ်ရပ်ရယ်လို့ ယူဆပါသလား ဆိုတာမေးပါရစေ။ ဒီသတ္တမနေ့ဥပုသ်ဆိုတာဟာလည်း ရဟူဒီ လူမျိုးက တညီတညွတ်တီတွင်ထားတဲ့ကိစ္စဖြစ်ကြောင်း၊ လူတွေကို စိတ်ကျဉ်းကျပ် ကိုယ်ကျဉ်းကျပ်ဖြစ်အောင် လုပ်တဲ့ကိစ္စဖြစ်ကြောင်း၊ ဘယ်သူကမှ ကြည် ကြည်ဖြူဖြူမထမ်းနိုင်တဲ့ဝန်ထုပ်ကြီး ဖြစ်ကြောင်း ကျွန်မတို့ သွန်သင် လာခဲ့ရတာကိုလည်း ရှင်သိကောင်းသိပါလိမ့်မယ်။”

          မစ္စတာဆင်ဒါဆင် က၊ “ခင်ဗျားအဲဒီလိုပြောတော့ ကျွန်တော့်ဆီ ရောက်နေတဲ့မေးခွန်းတစ်ခုသတိရပါတယ်။ အဲဒီမေးခွန်းကို နားထောင် စမ်းပါ။ “ခရစ်တော်အကြောင်းကို တရားမဟောဘဲ ဥပုသ်နေ့အကြောင်း ကိုဘာကြောင့် ဒီလောက်ထပ်တလဲလဲဟောပြောပါသလဲ။ ခရစ်တော် အကြောင်းဟာတခြားသြဝါဒတွေထက်အရေးကြီးတယ်မဟုတ်ပါလော။” အဲဒီမေးခွန်းနှစ်ခုစလုံးကိုရောဖြေလိုက်ပါမယ်။

          “ဥပုသ်နေ့အကြောင်း ဟောပြောခြင်းနဲ့ ခရစ်တော်အကြောင်း ဟောပြောခြင်း” ဆိုတဲ့စကားပုဒ်များရဲ့အဓိပ္ပါယ်ကို သေသေချာချာ နား လည်ကြပါသလား။ ဥပုသ်နေ့ဆိုသည်မှာ ဘာနည်း။ ခရစ်တော်ဆိုသည် မှာ အဘယ်သူနည်း။

          “ဥပုသ်နေ့ရဲ့ဂုဏ်အင်္ဂါကို သိရှိနိုင်အောင် အပြစ်မဝင်မီ ခေတ်အစ ကိုပြန်လည်ကြည့်ကြရပါမယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့စုံလင်တဲ့ အကြံတော်ကြီး ကို တွေ့ရှိရပါတယ်။ ၎င်းပြင် ကမ္ဘာ့ရာဇဝင်တစ်လျှောက်လုံးမှာ ဖြစ်သင့် ရှိသင့်တဲ့အခြေအနေနှင့် အပြစ်ဒုစရိုက်လွှမ်းမိုးသော ခေတ်ကုန်ဆုံးပြီး နောက် ဘယ်အခြေအနေမျိုး ဖြစ်ပေါ်လာမယ်ဆိုတာလည်း တွေ့ရှိရပါ တယ်။

          “အတ္ထုပ္ပတ္တိကတော့ ဘုရားသခင်ရဲ့ ဖန်ဆင်းတဲ့ကိစ္စကြီးပြည့်စုံ ပြီးမြောက်သွားပြီးနောက် ခပ်သိမ်းသော အရာများဟာ အလွန်ကြည့် ကောင်းရှုကောင်းတဲ့ အခြေအနေမှာရှိကြပါတယ်။ ‘မိုးကောင်းကင်၊ မြေကြီးနှင့်တကွ ခပ်သိမ်းသောအရာတို့သည် ပြီးစီးလျက်ရှိကြ၏။’ ထို နောက် ဘုရားသခင်အနားယူတော်မူပါတယ်။ ‘ဖန်ဆင်းတော်မူသော အမှုအရာတို့သည် ပြီးစီးပြီးမှ သတ္တမနေ့၌ ငြိမ်ဝပ်စွာနေတော်မူ၏။’ ကမ္ဘာဦးကျမ်း ၂း၂။ နိုင်ငံကောင်းတို့ရဲ့ အင်္ဂါလက္ခဏာနှင့်ပြည့်စုံလျက်၊ ဘုန်းတန်ခိုးလည်းထွန်းတောက်လျက်ရှိတဲ့ ကောင်းကင်ဘုံတွင် သက်ရှိ သက်မဲ့တွေနဲ့ ဖန်ဆင်းတဲ့အရှင် ဘုရားသခင်ဟာ ကမ္ဘာကို အုပ်စိုးခွင့် အပ်နှင်းခြင်းခံရတဲ့ လှပတင့်တယ်ရှုချင်စဖွယ်ဖြစ်သော လူသတ္တဝါ နှစ်ဦး နဲ့ ဥပုသ်စောင့်တော်မူပါတယ်။ ကိုယ်တော်ဖန်ဆင်းတော်မူသော သတ္တဝါ များတို့ဟာ ဥပုသ်စောင့်နေကြတဲ့အခါမှာ ကောင်းကင်သီချင်းသည်များ က ‘တညီတညွတ်တည်းဥဒါန်းကျူးရင့်၍ ကောင်းကင်တမန်အပေါင်းတို့ သည် ဝမ်းမြောက်သဖြင့် ကြွေးကြော်’ ကြပါတယ်။ ယောဘဝတ္ထု ၃၈:၇။ အမှန်အားဖြင့် အဲဒီပထမဥပုသ်နေ့ဟာ ပျော်ရွှင်ဖွယ်သောနေ့ဖြစ်သည် သာမက အဲဒီနေ့မှာ ကျင်းပတဲ့ဘုရားဝတ်ပြုခြင်းဟာလည်း ဖေါ်ပြလို့ မရအောင် ခမ်းနားကြီး ကျယ်လှပါတယ်။”

          ဓမ္မဆရာစပေါလ်ဒင်းက ကြားဖြတ်၍ “နေပါဦးဆရာ၊ ဘုရား သခင်က နားနေတယ်ဆိုတော့ ဘုရားသခင်ဟာ မောတတ်တယ်၊ ပန်း တတ်တယ် လို့ဆိုလိုတာလား။

          “ဒီလိုလည်းမဟုတ်ပါဘူး။ အခုခင်ဗျားမေးတာကို ကျွန်တော် လည်းထည့်သွင်းတင်ပြမလို့ပါဘဲ။ အခုပဲပြောပါမယ်။

          “ဘုရားသခင်ဖြစ်စေ၊ လူဖြစ်စေမောပန်းမှုကြောင့် ဥပုသ်နေ့ဟာ စတင်ဖြစ်ပေါ်လာတာ မဟုတ်ပါဘူး။ “ဖန်ဆင်းတော်မူသောအရှင်သည် မောပန်းတော်မူခြင်း၊ ပင်ပန်းတော်မူခြင်းမရှိ”ဟု ဆိုထားပါတယ်။ (ဟေ ရှာယအနာဂတ္တိကျမ်း ၄၀:၂၈)။ လူဟာလည်း ကိုယ်တော်၏ ပုံသဏ္ဌာန် တော်ကို ဆောင်တဲ့အတွက် အပြစ်၏ မျိုးစေ့များ မစိုက်ပျိုးရသေးမီ ကာယမောပန်းနွမ်းနယ်ခြင်းမရှိပေ။ အကယ်၍ အပြစ်ဒုစရိုက်သာ ကမ္ဘာ ပေါ်သို့ ချင်းနင်းဝင်ရောက်လာခြင်းမရှိခဲ့ပါက မောပန်းတဲ့ သွေးကြော၊ မောပန်းတဲ့ကြွက်သားရှိမည်မဟုတ်။ သွေးဥသွေးခေါင်းများပျက်စီး ယို ယွင်းခြင်းရှိမည်မဟုတ်။ ဖျားနာခြင်း၊ သေခြင်းလည်းရှိမည် မဟုတ်ပေ။ ဒါကြောင့် ဥပုသ်နေ့ကို လူအပြစ်မပြုမီကပင် ချပေးတဲ့အတွက်ကြောင့် ထိုဥပုသ်အစီအစဉ်ရဲ့ အခြေခံရည်ရွယ်ချက်ဟာ လူအားလုပ်ရိုး လုပ်စဉ် အလုပ်မှ ရပ်နားစေဖို့သာမဟုတ်၊ ကမ္ဘာကြီးကို ပြုပြင်ဖန်ဆင်းတော်မူ သောအရှင်၏ “အနားယူခြင်း” မျိုး ခံစားစေရန်ဖြစ်ပါတယ်။ မိတ်ဆွေတို့၊ ဒီအချက်ကိုမြဲမြဲမှတ်ထားပါ။ ဒီအချက်ကိုရေလည်မှ ဒီကိစ္စတစ်ခုလုံးကို နားလည်နိုင်ပါတယ်။ ဥပုသ်စောင့်ရာတွင် နှစ်ဆယ့်လေးနာရီလောက် လောကီအလုပ်အကိုင်မှ ရပ်နားမှု၊ ဘုရားရှိခိုးကျောင်းတက်ရောက်မှုများ လောက်သာ တွေ့မြင်တဲ့ လူဟာ ဥပုသ်နေ့နဲ့ပတ်သက်ပြီး လူအတွက် ဘုရားသခင်ထားရှိတော်မူတဲ့ အရင်းခံရည်ရွယ်ချက်ကိုမတွေ့ရှိသေးပါ။

          “ကျွန်တော်တို့ခုနကဖတ်ပြီးတဲ့အတိုင်း မိုးကောင်းကင်နဲ့ မြေကြီး ကိုဖန်ဆင်းတော်မူသော ဘုရားသခင်ဟာ မောပန်းသည်မရှိ။ ကိုယ်တော် ဟာ “ငါဖြစ်သည်အတိုင်းဖြစ်တော်မူသော ဘုရားသခင်၊” ကိုယ်တိုင် အသက်ရှင်တော်မူသောဘုရားသခင်၊ အစဉ်အမြဲစံတော်မူသော ဘုရား သခင်ဖြစ်ပါတယ်။ သို့ငြားသော်လည်း ကိုယ်တော်ဟာ နားနေတော်မူ တယ်လို့ ကျွန်တော်တို့ ဖတ်ရှုကြရပါတယ်။ နှုတ်ကပါဌ်တော်က ကိုယ် တော်သည် “သတ္တမနေ့ရက်၌ ငြိမ်ဝပ်စွာနေတော်မူ၏” ဟု ဆိုပါတယ်။ ထွက်မြောက်ရာကျမ်း ၃၁း၁၇။ ထိုငြိမ်ဝပ်စွာနေတော်မူတဲ့နေ့မှာ ကိုယ် တော်ဟာ အလွန်အံ့သြဖွယ်ကောင်းလှသော ဖန်ဆင်းထားတော်မူသော အရာဝတ္ထုများကို ကြည်ရှု၍ အားရဝမ်းမြောက်တော်မူပါတယ်။ ၎င်းပြင် မြေကြီးနဲ့သက်ဆိုင်တဲ့ သားသမီးများရဲ့မေတ္တာနဲ့ ကြည်ညိုလေးစားမှု ကိုခံယူရရှိရာတွင်လည်း ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာရှိတော်မူပါတယ်။ ထိုသို့ငြိမ် ဝပ်စွာနေတော်ချိန်မှာလည်း ကိုယ်တော်ဟာ နားလည်မှုရှိသောသားသမီး များ၊ မေတ္တာတုံ့ပြန်တဲ့သားသမီးများနဲ့ မိတ်သဟာယဖွဲ့တော်မူပါတယ်။ ကျွန်တော်ဟာလည်း ဥပုသ်စောင့်တဲ့အခါမှာ ဘုရားသခင်နဲ့လူသတ္တဝါ များပူးပေါင်းပြီး ဧဒင်ဥယျာဉ်ရဲ့ပထမဆုံးဥပုသ်နေ့ကိုစောင့်ရာမှ ရရှိတဲ့ ဝမ်းမြောက်ခြင်းမျိုးတစ်စိတ်တစ်ဒေသကို ကျွန်တော်ရရှိပါတယ်။ အဲဒီ အချက်ကို ခင်ဗျားတို့အားလုံးသိစေချင်ပါတယ်။  နားထောင်သောသူတို့ အထဲမှာ တချို့က နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်ကြောင်း ဖေါ်ပြကြလေသည်။ သူတို့အထဲမှအများသော သူတို့မှာ ခရစ်ယာန်ဓမ္မဆရာ၏ မိန့်ခွန်းစကား ကြောင့် စိတ်လှုပ်ရှားထကြွလာကြလေသည်။

ပျောက်နေသောကွင်းဆက်မရှိ

          “ကျွန်တော်ဆက်ပြောပါရစေဦးချင်ဗျား” ဟု မစ္စတာအင်ဒါဆင် က ဆိုလေသည်။

          “အဲဒီပထမဥပုသ်နေ့ရက်စောင့်ရာမှ ရရှိတဲ့သုခချမ်းသာကို ထာဝ စဉ်တည်မြဲရအောင် ထိုဥပုသ်ကို ဆက်လက်စောင့်ထိန်းရာတွင် ကိုယ် တွေ့မျက်မြင်အကျိုးကျေးဇူးများပွားများလာပြီး မြေကြီးပေါ်၌ မှီတင်းနေ ထိုင်ကြသောကမ္ဘာသူကမ္ဘာသားတို့ကလည်း ထိုကျေးဇူးများကို သိမှတ်ရ အောင် နောက်အစဉ်တစိုက်ကျရောက်လာသော ဥပုသ်နေ့ကို ပထမဆုံး ဥပုသ်ကဲ့သို့စောင့်ရှောက်ရမယ့် အစီအစဉ်ကို ဘုရားသခင်က ပြုလုပ်ထား တော်မူပါတယ်။ ကျမ်းစာတော်မြတ်က “ဘုရားသခင်သည် သတ္တမနေ့ကို ကောင်းချီးပေး၍ သီးသန့်ထားတော်မူ၏” ဟု ဆိုပါတယ်။ ဤစကားတွင် ဘုရားသခင်ရဲ့အကြံတော်ကြီး ပြီးမြောက်ခြင်း၊ ကိုယ်တော်ရဲ့တန်ခိုး၊ ကိုယ်တော်တိုင်လာရောက်တည်ရှိတော်မူခြင်းနှင့် အရာခပ်သိမ်း သိမြင် တော်မူခြင်းများ အကျုံးဝင်နေသည်ကိုတွေ့ရှိနိုင်ပါတယ်။

          “ပထမအချက်အနေနဲ့ ခင်ဗျားတို့မှတ်ထားစေလိုတာက ကျမ်းစာ ကဥပုသ်နေ့ကိုသတ္တမနေ့လို့ခေါ်ဆိုထားပါတယ်။ ဒုတိယအချက်ကတော့ ဒီသတ္တမနေ့ကို သီးသန့်ထားတော်မူပါတယ်။ သန့်ရှင်းစွာ အသုံးပြုဖို့ သီးသန့်ထားပါတယ်။ အချိန်ရဲ့ခုနစ်ပိုင်းတစ်ပိုင်းကို ပြောတာမဟုတ်ပါ။ သတ္တမနေ့ကိုပြောတာပါ။”

          မစ္စတာဂရယ်ဂရီက “ဆရာ၊ ကျွန်တော်တစ်ခုမေးပါရစေ။ ပထမ ဆုံးသတ္တမနေ့ကို အခုအခေါ်စနေနေ့လို့ပြောရအောင် ခင်ဗျားမှာ ဘာ သက်သေရှိပါသလဲ။ ကျွန်တော့်စိတ်အထင်မှာတော့ အခုအခေါ်တနင်္ဂနွေ နေ့ဟာ မူလသတ္တမနေ့ဖြစ်ကြောင်း ပြတဲ့သက်သေအများ ရှိပါတယ်။

          “မစ္စတာဂရယ်ဂရီခင်ဗျား၊ သက်သေဟာ အင်မတန်လွယ်ကူပြီး ပြည့်ပြည့်စုံစုံရှိလှတဲ့အတွက်ကြောင့် မှားယွင်းနိုင်စရာ လမ်းမမြင်ပါဘူး။ စတုတ္ထပညတ်က အစအဦးကတည်းက သိရှိလာတဲ့သတ္တမနေ့ကို ညွှန် ပြပြောဆိုထားတယ်မဟုတ်ပါလား။”

          “အဲဒီအထိကျွန်တော်သဘောတူပါတယ်” ဟု မစ္စတာဂရယ်ဂရီကဆိုလေသည်။

          “ကောင်းပါပြီ၊ ကယ်တင်ရှင်သခင်ယေရှုစောင့်ခဲ့တဲ့ ဥပုသ်နေ့ဟာ သိနာတောင်မှ ဘုရားသခင်ချပေးတော်မူတဲ့ ဥပုသ်နေ့နဲ့ အတူတူပါပဲလို့ ဆိုရင် ခင်ဗျားသဘောတူဦးမှာပဲမဟုတ်လား။”

          “ဒါလည်းသဘောတူရမှာပဲ” ဟုမစ္စတာဂရယ်ဂရီက ဆက်လက် ဖြေကြားလေ၏။

          မစ္စတာအင်ဒါဆင်က ဆက်လက်၍ပြောကြားသည်မှာ “သဘော တူရမှာပေါ့။ အခုလုကာခရစ်ဝင် ၂၃:၅၆ မှာ ဖေါ်ပြပါရှိတဲ့ အချက်ကလေး ကိုညွှန်ပြပါရစေ။ အဲဒီအချက်က ဘယ်လိုဆိုသလဲဆိုတော့ ခရစ်တော်ကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ ရိုက်ထားပြီးနောက် ခရစ်တော်ရဲ့ သစ္စာအရှိဆုံး သောတပည့်တော်မများဟာ ပညတ်တော်အတိုင်း ဥပုသ်နေ့မှာ အလုပ် မလုပ်ဘဲနေကြတယ်တဲ့။”

          “ဟုတ်ပါတယ်၊ အဲဒီမှာပေါ့ ကွင်းဆက်ကလေးတစ်ခုပျောက်နေ ပါတယ်။ အဲဒီတပည့်တော်မတွေ အလုပ်မလုပ်ဘဲနေတယ်ဆိုတဲ့ နေ့ဟာ စတုတ္ထပညတ်က ပြောထားတဲ့ကျင့်စဉ်နဲ့ဆိုင်တဲ့ ဥပုသ်မဟုတ်ဘဲ ပဿခါ ပွဲရက်သတ္တပတ်ရဲ့အခမ်းအနားနဲ့ဆိုင်တဲ့ အနားယူမှုသာ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ ကမ္ဘာကြီးကိုဖန်ဆင်းတဲ့အချိန်ကစပြီး ဒီနေ့ဒီအခါအထိ ဆက်တိုက်တည် ရှိလာတဲ့ခုနစ်ရက်၊ ရက်သတ္တပတ်လည်တာဟာ အနှောင့်အယှက်ကင်း တယ်ဆိုတာသေချာရအောင် အဲဒီရက်သတ္တပတ်ကိုမပြတ် ဂရုစိုက်ကြည့် ရမယ်။”

          “အဲဒါအရေးကြီးတာပေါ့ မစ္စတာဂရယ်ဂရီ။ အရေးကြီးကြောင်း ကိုလည်း ဘုရားသခင်က အမိန့်တော်ရှိထားပါတယ်။ ကျွန်တော်မေးခွန်း တစ်ခုမေးပါရစေ။ အထက်ကတပည့်တော်မများ စောင့်တဲ့ဥပုသ်နေ့ဟာ ‘ပထမနေ့’ လို့ ခေါ်တဲ့နေ့မရောက်မီ တစ်ရက်ဖြစ်သလား။”

          “ဟုတ်ပါတယ်၊ အဲဒီနေ့ပဲဖြစ်ရမှာပါ။”

          “နောက်တစ်မျိုးမေးပါရစေဦး။ အဲဒီတပည့်တော်မများ ဥပုသ် စောင့်တဲ့နေ့ နောက်တစ်နေ့ဟာ သခင်ယေရှုထမြောက်ရှင်ပြန်တော်မူတဲ့ နေ့မဟုတ်လား။”

          “သေသေချာချာဟုတ်တာပေါ့။”

          “ဒါဖြင့်ရင် အဲဒီနေ့ဟာ ဘယ်ကပထမနေ့လဲ။ ကျမ်းစာကပြတ် ပြတ်သားသားပြောထားတာက အဲဒီနေ့ဟာ ‘ခုနစ်ရက်တွင်ပထမနေ့’ ပါ တဲ့။ ဒါကြောင့် အဲဒီရက်သတ္တပတ်မှာ ပျောက်ဆုံးနေတဲ့ကွင်းဆက်များ ရှိ နေတယ်လို့ ထင်ကြပါသလား။ မစ္စတာဂရယ်ဂရီကိုယ်တိုင်မှာ အခုအဲဒီ ပြဿနာနဲ့ပတ်သက်ပြီး မရှင်းလင်းတဲ့ အချက်တွေရှိတော့မယ်တောင် ကျွန်တော်မထင်ပါဘူး။ အခု ခင်ဗျားတို့တွေ့ရှိပြီးတဲ့အတိုင်း စတုတ္ထ ပညတ်အရ ဥပုသ်နေ့ဆိုတာရှိပါတယ်။ အဲဒီဥပုသ်နေ့ပြီးတော့ နောက် တစ်နေ့ဟာ အခုကျွန်တော်တို့အသုံးပြုနေတဲ့ ရက်သတ္တပတ်မှာ ပထမ နေ့ရက်ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် စတုတ္ထပညတ်မှာ ဖေါ်ပြပါရှိတဲ့ ကမ္ဘာဦး ကတည်းက ရှိလာတဲ့ဥပုသ်နေ့ဟာ ကျွန်တော်တို့အသုံးပြုနေတဲ့ ရက် သတ္တပတ်မှသတ္တမနေ့ရက်ဖြစ်ကြောင်း၊ ထိုနေ့ကိုသာ ဥပုသ်စောင့်သင့် ကြောင်း၊ထိုနေ့ကိုစောင့်မှသာလျှင်ကောင်းချီးမင်္ဂလာရရှိမည်ဖြစ်ကြောင်း များကို ကျွန်တော်တို့သိရှိရကြပါပြီ။ ဒါရှင်းတယ်မဟုတ်လား။”

          ငြင်းချက်ထုတ်မည့်သူဟူ၍ မရှိတော့ပြီ။ မစ္စတာအင်ဒါဆင်သည် နားထောင်နေသောပရိသတ်အား သူပြောနေသမျှတွင် စိတ်ဝင်စားမှုကို ရရှိလေပြီ။

ဘုရားသခင်ကိုယ်တိုင်လာရောက်တည်ရှိတော်မူခြင်းက သန့်ရှင်းစေသည်

          “ဒါပေမယ့် ကမ္ဘာဦးကျမ်းမှာ ဖေါ်ပြပါရှိတဲ့ စကားမှန်ကြောင်းကို ခင်ဗျားတို့သိစေချင်ပါတယ်။ အဲဒီစကားက ‘ဘုရားသခင်သည် သတ္တမ နေ့ကို ကောင်းချီးပေးတော်မူ၏။’ Prov. 10:22က ‘ထာဝရဘုရား၏ ကောင်းချီးမင်္ဂလာသည် စည်းစိမ်ကိုဖြစ်စေတတ်၏’ လို့ ဆိုပါတယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့ကောင်းချီးမင်္ဂလာဟာ ဖြောင့်မတ်ခြင်းကိုဖြစ်စေတဲ့ အခြေ ခံသဘောတရားဖြစ်ပြီး ၎င်းသက်ရောက်တဲ့အရာဟူသမျှရဲ့ သဘာဝကို ပြောင်းလဲစေနိုင်တဲ့အာနိသင်ရှိပါတယ်။ သာဓကအနေနဲ့ ကျွန်တော်တို့ ယာကုပ်ရဲ့အဖြစ်အပျက်တစ်ရပ်ကိုကြည့်နိုင်ပါတယ်။ ယာကုပ်ဟာ သူ့ ဒုစရိုက်အပြစ်တွေမှ အောင်မြင်မှုရအောင် ဘုရားသခင်နဲ့ ယှဉ်ပြိုင်ပြီး နပန်းလုံးလျက်ရှိပါတယ်။ ကိုယ်တော်က ‘ငါ့ကိုလွှတ်ပါ၊ မိုးလင်းစရှိပြီ’ ဟု မိန့်တော်မူပါတယ်။ ယာကုပ်က စိတ်အားလျော့လျက် “အကျွန်ုပ်ကို ကောင်းချီးပေးတော်မမူလျှင် လွှတ်မည်မဟုတ်” လို့ ပြောဆိုပါတယ်။ ရောဂါခပ်သိမ်းကိုပျောက်စေသည်သာမက လိုတဲ့အကူအညီပေးပြီး ပြု ပြင်ပြောင်းလဲစေတတ်သော ဘုရားသခင်ရဲ့တန်ခိုးတော်ဟာ နပန်းလုံးတဲ့ သနားစရာကောင်းတဲ့လူရဲ့ စိတ်ဝိညာဉ်ထဲကို ဝင်လာပြီးနောက် ယာကုပ် အား “နောင်၌သင်၏ အမည်ကိုယာကုပ်ဟူ၍မခေါ်ရ၊ ဣသရေလဟူ၍ ခေါ်ရမည်။ အကြောင်းမူကား၊ သင်သည် ဘုရားသခင်နှင့်လည်းကောင်း၊ လူနှင့်လည်းကောင်းဆိုင်ပြိုင်၍နိုင်လေပြီ” ဟူ၍ ကောင်းချီးမင်္ဂလာပေး တော်မူပါတယ်။ လှည့်ဖြားတတ်တဲ့ယာကုပ်ဟာ ဣသရေလဟူသော မင်းသားဖြစ်လာလေပြီ။ ဘုရားသခင်ရဲ့သန့်ရှင်းခြင်းဟာ ယာကုပ် ကိုယ် တွင်းသို့ ထာဝရသက်ဆင်းဝင်ရောက်ပြီးနောက် သူ့ရဲ့သဘာဝဟာအသစ် ဖြစ်လာပါတယ်။ အကယ်စင်စစ် ဘုရားသခင်ရဲ့ကောင်းချီးမင်္ဂလာဟာ သူ့အားစည်းစိမ်ကို ဖြစ်စေပါတယ်။ ၎င်းပြင် ဘုရားသခင်ရဲ့သန့်ရှင်းတဲ့ သားအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲရောက်ရှိစေပါတယ်။

          “ဒီအဖြစ်အပျက်က ဘုရားသခင်ကောင်းချီးမင်္ဂလာရဲ့ရုပ်သဘာဝ ကိုဖေါ်ပြပါတယ်။ ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင် လူအားမိမိ၏ အသက် တော်မျိုးကိုချပေး၍ လူ့ ကိုယ်တိုင် ကိန်းဝပ်တော်မူခြင်းကိုဆိုလိုပါတယ်။

          “ချုံပုတ်ထဲက မီးလျှံထွက်တဲ့အဖြစ်သနစ်ကိုကောမှတ်မိကြတယ်

မဟုတ်လား။ ထွက်မြောက်ရာကျမ်း ၃း၁-၆။ မောရှေအား ဘုရား သခင် ကိုယ်တော်တိုင် ရောက်ရှိနေတော်မူကြောင်းကို ပြတော်မူတယ်။ ကိုယ်တော်က ‘သင်၏ ဖိနပ်ကို ချွတ်လော့။ သင်နင်းသောနေရာကား သန့်ရှင်းသောမြေဖြစ်သည်’ ဟု အမိန့်တော်ရှိပါတယ်။ ဘုရားသခင် လာ ရောက်တည်ရှိတော်မူခြင်းဟာ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကိုတောင်မှ သန့်ရှင်း စေပါတယ်။ ယေရှုကိုလည်း ၎င်းနည်းအတိုင်း မိန့်တော်မူဖူးပါတယ်။ ယောရှုမှတ်စာ ၅း၁၃-၁၅။

          “ဒါကြောင့် ကျွန်တော်တို့ သိရှိတဲ့အချက်က ဘုရားသခင်ရဲ့ ကောင်းချီးမင်္ဂလာဟာ ကိုယ်တော်ကိုယ်တိုင် လာရောက်ကိန်းဝပ်ခြင်းပါ ပဲ။ ကိုယ်တော်လာရောက်ကိန်းဝပ်တော်မူခြင်းဟာ သန့်ရှင်းစေပါတယ်။ လူထံ၌ကိုယ်တော်ကိန်းဝပ်တော်မူခြင်းဟာ လူအားသန့်ရှင်းစေပါတယ်။ ဒီအချက်တွေမှရှင်းရှင်းလင်းလင်းသိရတာက သတ္တမနေ့ရက်မှာ ဘုရား သခင်ကိုယ်တော်တိုင် တည်ရှိတော်မူခြင်းနဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့ ကောင်းချီး မင်္ဂလာဟာ ၎င်းသတ္တမနေ့ကို သန့်ရှင်းစေပါတယ်။

          “ဘုရားသခင်ဟာ သတ္တမနေ့ကို ကောင်းချီးပေးတဲ့အခါမှာ ကမ္ဘာ့ ရာဇဝင်တည်သမျှကာလပတ်လုံးအတွက် ထိုနေ့မှာ မိမိကိုယ်တော်တိုင် လာရောက်တည်ရှိတော်မူပါတယ်။ လူ့အကျိုးကျေးဇူးကို ရည်စူးပြီး ထိုကဲ့ သို့ပြုလုပ်တော်မူခြင်းဖြစ်ပါတယ်။သခင်ယေရှုက“ဥပုသ်နေ့သည် လူ့အဖို့ ဖြစ်၏” လို့ အမိန့်တော်ရှိခဲ့တာကိုလည်း ခင်ဗျားတို့အသိ ဖြစ်ပါတယ်။ ဥပုသ်နေ့ကို စီစဉ်ပေးရာမှာ ဘယ်လောက် အံ့သြဖွယ်ကောင်းပါသလဲ။ သတ္တမနေ့တိုင်း ကိုယ်တော်တည်ရှိတော်မူသဖြင့် မင်္ဂလာနှင့်သန့်ရှင်းခြင်း ကို ဖြစ်စေတော်မူပါတယ်။ သန့်ရှင်းနေတဲ့နေ့ဟာ ၎င်းရဲ့ သန့်ရှင်းစေတဲ့ တန်ခိုး၊ ပြုပြင်စေတဲ့တန်ခိုးကို ဘုရားသခင်အား ဝတ်ပြုကိုးကွယ်တဲ့ လူတွေရဲ့ နှလုံးတွင်းသို့ သယ်ယူပို့ဆောင်ပြီး သန့်ရှင်းခြင်း မင်္ဂလာဆု ကျေးဇူးရရှိမှုအတွက် သူတို့အား ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာဖြစ်စေပါတယ်။

          ဥပုသ်နေ့ကို စီရင်ချပေးသောပုဂ္ဂိုလ်မှာ သခင်ယေရှုဖြစ်ပါတယ်။ ယောဟန်သြဝါဒစာပထမစောင် ၁း၁-၃၊၁၄။ ကောလောသဲသြဝါဒစာ ၁း၁၃-၁၆ကို ဖတ်ကြည့်ပါ။ သတ္တမနေ့ရဲ့ထူးခြားမှုဟာ အဲဒီနေ့မှာ ဘုရား သခင်ကိုယ်တော်တိုင် လာရောက်တည်ရှိတော်မူခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ ဥပုသ် စောင့်ရာမှာ ကျွန်တော်ဟာ ကိုယ်တော်နဲ့ မိတ်သဟာယဖွဲ့ရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ဥပုသ်နေ့နှင့်ပတ်သက်တဲ့တရားမှန်ကို ဟောပြောတဲ့အခါ ကျွန် တော်ဟာ ကိုယ်တော်ရဲ့အကြောင်းကို ဟောပြောတာနဲ့ အတူတူပါပဲ မဟုတ်ပါလား။ ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပါဌ်တော်ထဲမှာ ရေးသားဖေါ်ပြ ထားတဲ့ခမ်းနားကြီးကျယ်တဲ့ အကြောင်းအရာအတ္ထုပ္ပတ္တိများထဲမှာ ဥပုသ် နေ့နဲ့ပတ်သက်တဲ့အတ္ထုပ္ပတ္တိဟာ အခမ်းအနားအကြီးအကျယ်ဆုံး ဖြစ်ပါ တယ်။”

          “အာမင်” ဟု ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်က ခပ်ကျယ်ကျယ်ထောက်ခံ ပြောဆိုလေသည်။ မာလိန်မှူးမန်း၏ အထူးဖိတ်ကြားချက်အရ ထိုစည်း ဝေးကိုသူသည်လည်း တက်ရောက်လေသည်။ လူတိုင်းသူ့ဘက်သို့လှည့် ကြည့်ကြလေသည်။

          မာလိန်မှူးမန်းအဖို့မှာ သိသိသာသာပင် စိတ်ထိခိုက်လျက်ရှိ၏။ ဟဲရာလ်(ဒ)၏ သက်သေခံချက်မှာ သူ့စိတ်ကိုနှိုးဆော်လျက်ရှိကြောင်းကို သူသိရှိ၏။ ထိုအသံမှာ အသံမှန်ဖြစ်သောကြောင့် သူငြင်းပယ်ရန် မဖြစ် နိုင်တော့ပေ။

          မစ္စတာအင်ဒါဆင်က တိုတောင်းသောဆုကို တောင်းနေစဉ် မစ္စ တာစပေါလ်ဒင်းနှင့်မစ္စတာဂရယ်ဂရီတို့သည် ငြိမ်သက်စွာ စောင့်ဆိုင်းနေ ကြလေသည်။ ဆုတောင်းပြီးသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် သူတို့နှစ်ယောက် ထွက်သွားကြလေသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်တည်းရှိသောအခါ မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းက မစ္စတာဂရယ် ဂရီအား “အဲဒီကိစ္စခင်ဗျားဘယ်လိုသဘောရသလဲ” ဟု မေးလေသည်။

အခန်း - ၁၁

အခန်း ၁၁

စိတ်ဝင်စားသောမေးခွန်းရှင်များ

 

          “မစ္စတာအင်ဒါဆင်ခင်ဗျား၊ ကျေးဇူးပြု၍ ခင်ဗျားနဲ့ကျွန်တော် ခေတ္တစကားပြောပါရစေ။ အခု ကျင်းပသွားတဲ့စည်းဝေးကို ကျွန်တော် သဘောကျကြောင်း မပြောဘဲမနေနိုင်ပါ။”

          မစ္စတာအင်ဒါဆင်သည် ထိုကဲ့သို့ သူ့အား ပြောဆိုသောသူက ဘယ်သူဘယ်ဝါဖြစ်ကြောင်း မမှတ်မိပေ။

          “ကျွန်တော်ဟာ ဘယ်သူဖြစ်တယ်ဆိုတာတော့ ခင်ဗျားသိမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ အာကင်ဆောပြည်နယ်၊ လစ်တလ်ရော့(ခ)မြို့က တရား သူကြီးကာရှောဆိုတာ ကျွန်တော်ပါပဲ။”

          “ဪ၊ မနေ့ကမစ္စတာစပေါလ်ဒင်းကို မေးခွန်းထုတ်တာ ခင်ဗျား ကိုး။”

          “ဟုတ်ပါတယ်၊ ကျွန်တော်အဲဒီမေးခွန်းထုတ်တုန်းက ရိုင်းပျတဲ့ အမူအရာပြမိတဲ့အတွက် ကျွန်တော့်အဖို့ အတော်ရှက်စရာကောင်းပါ တယ်။ဒါပေမယ့်ဗျာ၊မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းရဲ့ပြောဆိုချက်တွေကကျွန်တော့် စိတ်ကို အကြီးအကျယ် လှုံ့ဆော်လိုက်ပါတယ်။ နှစ်ပေါင်းအတော်ကြာ သွားတုန်းက အဲဒီမစ္စတာစပေါလ်ဒင်းဆိုသူရဲ့ပယောဂကြောင့် ခင်ဗျား တို့ရဲ့ အသင်းသားတစ်ယောက်ကို ပထမနေ့နဲ့ပတ်သက်တဲ့ စည်းကမ်းကို ချိုးဖေါက်တယ်လို့စွပ်စွဲပြီး ကျွန်တော့်ကိုရုံးသို့ခေါ်လာပါတယ်။”

          တရားသူကြီး ကာရှောစကားစတင်ပြောဆိုသောအခါ စိတ်ဝင် စားသော ခရီးသည်များသည် ဝိုင်းအုံစုရုံးလာကြလေသည်။ ထိုသူများ အထဲတွင် ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်လည်း ပါဝင်လာလေသည်။

          တရားသူကြီးကာရှောက ဆက်လက်၍ ပြောဆိုသည်မှာ၊ “အဲဒီ အချိန်တုန်းက ခင်ဗျားတို့ရဲ့အသင်းသားတစ်ဦးကို စွပ်စွဲပြောဆိုတဲ့ လူ တွေဟာ သည်းခံခြင်းတရားကင်းမဲ့ကြောင်း၊ အဲဒီလိုအကျင့်မျိုးဟာ လည်း သခင်ယေရှုဧဝံဂေလိတရားနဲ့ ဖီဆန်ကြောင်း ကျွန်တော်အကဲ ခတ်မိလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့်လို့ အစွပ်အစွဲခံရတဲ့လူငယ်မှာတော့ သည်းခံခြင်းတရား၊ ကိုယ်ကိုချုပ်တည်းခြင်းတရားတွေနဲ့ ပြည့်စုံတာကို တွေ့ ရပါတယ်။ ဒီလူငယ်ဟာ သူ့အတွက် သူကိုယ်တိုင်လျှောက်လဲချက် ပေးတဲ့အခါမှာ သူတင်ပြတဲ့ အခြေခံသဘောတရားတွေဟာ နည်းလမ်း ကျကြောင်း ကျွန်တော်သတိပြုမိလိုက်ပါတယ်။

          “သူပြစ်မှုထင်ရှားသလား၊ တရားသူကြီး” ဟု နားထောင်နေသော သူထဲမှ တစ်ယောက်ကမေးမြန်းလေသည်။

          “ပြစ်မှုထင်ရှားပါတယ်၊ ဥပဒေအဓိပ္ပါယ်ရင်းအရတော့ ဥပဒေနှင့် ငြိစွန်းတာပဲ။ ဒါကြောင့် ဂျူရီလူကြီးများက ပြစ်မှုထင်ရှားကြောင်း ဆုံး ဖြတ်ကြပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်လည်း သင့်လျော်သလို စီရင်ချက် ချရပါတယ်။ ဒီလိုစီရင်ချက်ချရတာဟာ ကျွန်တော့်အဖို့မှာ အလွန်နာ ကြည်းလှပါတယ်။ နာကြည်းတဲ့အကြောင်းကတော့ ခရစ်ယာန်လို့ ကိုယ့် ကိုယ်ကိုခေါ်တဲ့လူတစ်စုက မတော်မတရားတဲ့သဘောနဲ့ တစ်ဖက်သား ကိုတရားစွဲပေမယ့် ပြစ်ဒဏ်ခံရတဲ့ ကာယကံရှင်မှာတော့ အင်မတန် မြင့် မြတ်တဲ့သဘောထားကိုပြသတဲ့အတွက်ကြောင့်ပါပဲ။

          “အဲဒီကာယကံရှင်လူငယ်ကလေးဟာ ဘာကြောင့် ဒီလိုသဘော မျိုးထားရှိတဲ့အကြောင်းရင်းကို အခု ကျွန်တော်တွေ့ရှိပါပြီ။ သူ့စိတ် ဝိညာဉ်ထဲမှာ ခရစ်တော်ကိန်းဝပ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့အားလုံး မသိရှိ တဲ့ငြိမ်သက်ခြင်းမျိုး သူ့မှာရှိပါတယ်။ ကျွန်တော်က စီရင်ချက်ချကာနီးမှာ သူ့အား ဘာများရုံးတော်သို့ ဦးတိုက်လျှောက်ထားလိုသေးကြောင်း မေးတဲ့အခါမှာ သူက၊ “တရားသူကြီးခင်ဗျား၊ ဒီအမှုစစ်ကြောစီရင်ရာမှာ တရားတဲ့အတိုင်းစီရင်တဲ့အတွက် တရားသူကြီးနှင့်ဂျူရီလူကြီးများကိုပါ ကျွန်တော်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ဒီစီရင်ချက်ကိုချရတဲ့အတွက် လူကြီးမင်း များ စိတ်မချမ်းမသာဖြစ်စရာမလိုပါ။ ကျွန်တော်တို့ ဥပဒေစာအုပ်တွေမှာ အပြစ်ကင်းပြီးဒုက္ခမပေးတဲ့ တိုင်းသူပြည်သားတွေကို အခက်အခဲနှင့် ရင်ဆိုင်ရအောင် အကူအညီပေးတဲ့ ဥပဒေအချို့ပါတဲ့အတွက် ကျွန်တော် တို့ အားလုံးအဖို့မှာ ဝမ်းနည်းစရာပါပဲ။ ကျွန်တော် ဒီပြစ်ဒဏ်ကို ဝမ်း မြောက်စွာလက်ခံပါတယ်။ ဒီလိုအတွေ့အကြုံမျိုးနဲ့ ရင်ဆိုင်ရအောင်ပြု ပြင်ဖန်တီးတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်များကိုလည်း ကျွန်တော်လုံးဝအပြစ်လွှတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လူသတ္တဝါမှ နားမလည်နိုင်တဲ့ငြိမ်သက်ခြင်း၊ ထောင်တွင်းအကျဉ်းခံနေရတဲ့ကာလပတ်လုံး ကျွန်တော်ရဲ့နေ့တိုင်းနာရီ တိုင်းကို ထွန်းပြောင်စေမယ့်ငြိမ်သက်ခြင်းမျိုးကို ကျွန်တော်ရဲ့စိတ်ထဲမှာ ရရှိထားပါတယ်ဆိုတာ လူကြီးမင်းများ အားလုံးသိစေချင်ပါတယ်။”

          “ကျွန်တော်ဟာ အဲဒီလူငယ်ကို ထောင်ဒဏ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူဟာ ထောင်ထဲမှာပဲ သေဆုံးသွားပါတယ်။ အဲဒီနေ့ကစပြီး ဒီနေ့အထိ အဲဒီလူငယ်လေးဟာ ဘာကြောင့် ထိုကဲ့သို့သော လူငယ်ကလေးဖြစ် ကြောင်းကို ကျွန်တော်သိလိုပါတယ်။”

 

တရားသူကြီးကာရှော၏ ကျမ်းစာသည်လည်း

မှတ်သားထားချက်များရှိ၏

          “တရားသူကြီးခင်ဗျား၊ ကျွန်တော်လည်းတစ်ခုအစီရင်ခံပါရစေ။ အဲဒီလူငယ်ကလေး တွေ့ရှိတဲ့ငြိမ်သက်ခြင်းမျိုးကို ကျွန်တော်လည်း တွေ့ ရှိပါတယ်။ ကျွန်တော်ဒီသင်္ဘောပေါ်တက်လာပြီးတဲ့အချိန်ကစပြီး တွေ့ရှိ ပါတယ်။ ဒီကနေ့တင်ပြပြီးခဲ့တဲ့ ဥပုသ်နေ့နဲ့ပတ်သက်တဲ့တရားမှန်မှာ တွေ့ရှိပါတယ်။”

          “လူငယ်ကလေးရယ်၊ မင်းပြောတာကျုပ်ယုံပါတယ်။ ‘မှတ်သား ထားတဲ့ကျမ်းစာနှင့်လူ’ ဆိုတာ မင်းပဲမဟုတ်လား။”

          “ဟုတ်ပါတယ်ခင်ဗျား၊ ဒီကနေ့မစ္စတာအင်ဒါဆင်ဖတ်ပြတဲ့ ကျမ်း စာဟာ ကျွန်တော့်ကျမ်းစာပါပဲ။”

          တရားသူကြီးကာရှောသည် ကျမ်းစာကိုကောက်ယူ၍ ခေတ္တမျှ ဖတ်ရှုကြည့်လေသည်။ သူ့မျက်စိများတွင်လည်း မျက်ရည်များလည်လာ လေသည်။

          ထိုနောက်သူက၊ “မစ္စတာအင်ဒါဆင်ခင်ဗျား၊ ဒီကျမ်းစာအုပ်ကို တွေ့ရတော့ ကျွန်တော်လူငယ့်ဘဝကို သတိရမိပါတယ်။ ကျွန်တော့် မိခင်ကြီးဟာ ကျွန်တော်ဘာသာရေးဘက် စိတ်ယိုင်အောင် အတော် ကြိုးပမ်းရှာတယ်။ လူငယ်တို့ရဲ့ဘာသာဘာဝအလျောက် ကျွန်တော်က တော့ ခရစ်ယာန်ဘာသာကိုခပ်ပေါ့ပေါ့ပဲစဉ်းစားတာပဲ။ နေ့လစား၊ လနှစ် စားနဲ့ပဲ ကျွန်တော်ဟာ လူငယ့်ဘဝကို ကျော်လွန်လာပြီး ကောလိပ် ကျောင်းမှအောင်မြင်။ အဲဒီနောက်မျှော်လင့်ခြင်းဆိုလို့ ဘာတစ်ခုမှမရှိ ဘဲ အလုပ်ဝင်လုပ်တာပဲ။ ကျွန်တော်ရရှိခဲ့တဲ့ပညာကတော့ ဘာသာရေး ကိုင်းရှိုင်းမှုကို နည်းနည်းမှအားမပေးပါဘူး။ အဲဒီအချိန်ကစပြီး နှစ်ပေါင်း များစွာ အတောအတွင်းမှာ ကျွန်တော့်စိတ်ကို ပြောင်းလဲစေနိုင်တဲ့အရာ ဆိုလို့ ဘယ်ခရစ်ယာန်အသင်း၊ ဘယ်ခရစ်ယာန်သြဝါဒမှာမှ မတွေ့ရှိခဲ့ ရပါဘူး။

          “ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်အမေက ကျွန်တော့်ကို သူမ မသေဆုံးမီက ပြောထားဖူးတဲ့စကားလေးကိုတော့ အမြဲပဲသတိရနေတာပဲ။ မိခင်ကြီး သေဆုံးကာနီးမှာ ကျွန်တော့်ကို သူ့အိပ်ရာဘေးခေါ်ပြီးတော့ ဘယ်လို ပြောသလဲဆိုတော့ “မေမေ့သား၊ မေမေဟာ မင်းရှေ့မှာ တပည့်တော်မ တစ်ယောက်အနေနဲ့ နေသင့်သလိုမနေ၊ ထိုင်သင့်သလိုမထိုင်မိခဲ့တဲ့ အတွက်ကြောင့် မင်းဟာ ခရစ်ယာန်ဘာသာကို ယုံယုံကြည်ကြည်မဖြစ် ခဲ့တာကို မေမေသိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တစ်နေ့နေ့ကျရင်တော့၊ အဲဒီ တစ်နေ့နေ့ဟာ ဘယ်နေ့လဲဆိုတာတော့ မေမေမသိဘူး။ မင်းဟာ သခင် ရဲ့နှုတ်ကပါဌ်တော်ဟာ မှန်ကန်ကြောင်း မုချတွေ့မြင်ရပါလိမ့်မယ်။ အဲဒီနှုတ်ကပါဌ်တော်ဟာ ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင် စီမံချပေးခဲ့တဲ့ အကြောင်း သက်သေပြနိုင်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေနဲ့လည်း တွေ့ရှိပါလိမ့်မယ်။ အဲဒီနည်းအားဖြင့် မင်းဟာအဲဒီနှုတ်ကပါဌ်တော်ကို ပြုပြင်စီရင်တော်မူတဲ့ ဘုရားသခင်အား မင်းကိုယ်မင်း ဆက်ကပ်ပါလိမ့်မယ်။ ကိုယ်တော်ကို ချစ်မြတ်နိုးပြီး ကိုယ်တော်ရဲ့အစေခံကိုလည်းခံပါလိမ့်မယ်” တဲ့။ ဘာဖြစ် လို့ ဒီကျမ်းစာဟာ ကျွန်တော့်အား ကျွန်တော်ရဲ့ ငယ်ဖြစ်ကိုသတိရစေ သလဲဆိုတာကို ကျွန်တော်ကဖွင့်မပြောရင် ခင်ဗျားတို့ သိလိမ့်မယ်မဟုတ် ပါဘူး။ ဒီကျမ်းစာကို မှတ်သားထားတာဟာ ကျွန်တော့်မိခင်ကြီးက သူ့ ကျမ်းစာကို မှတ်ထားတာနဲ့တူလှပါတယ်။ ထူးဆန်းတာက ဒီကျမ်းစာ မှာကဲ့သို့ မိခင်ရဲ့ကျမ်းစာမှာ ပညတ်တော်ဆယ်ပါးကိုဂရုတစိုက်မှတ်သား ထားပါတယ်။ ကျွန်တော့်မိခင်ကြီးဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ပညတ်တိုင်းကို စွဲစွဲမြဲမြဲယုံကြည်ပါတယ်။

          “ဒါပေမယ့်စဉ်းစားကြည့်စမ်းပါ။ ကျွန်တော်ဟာ အသက်ခုနစ် ဆယ်ရှိတဲ့အဘိုးကြီးပါ။ ကျွန်တော်ဟာ သင်္ခါရဓမ္မရဲ့စီမံချက်ကို လက်ခံရ တော့မယ့်လူပါ။ ဒီအချိန်ဟာ မိခင်ကြီးရဲ့ ဆုတောင်းချက်ပြည့်စုံဖို့ အချိန် လား။”

ဘာကြောင့်ခရစ်ယာန်များကမတွေ့မြင်သနည်း

          ပရိသတ်အားလုံးသည် အပ်ကျသံကြားနိုင်လောက်အောင် ငြိမ် သက်နေကြ၏။ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးသည် ကြီးကျယ်သောဆုံးဖြတ်ချက်၊ အနှစ် ငါးဆယ်အထက်က ဘုရားတရားမြဲသည့်မိခင်၏ ဆုတောင်းချက်တစ်ခု နှင့်ညီလျော်စွာ ဝိညာဉ်တစ်ခုကို ကယ်တင်ခြင်းခံစားစေနိုင်မည့် ဆုံးဖြတ် ချက်ကိုချမှတ်ပြီးကြောင်း လူတိုင်းကသိရှိကြလေသည်။

          မစ္စတာဆီဗာရန့်(စ)က၊ “တရားသူကြီးခင်ဗျား၊ ဒီနေ့ဟာဖြင့် ကျွန် တော့်အတွက်လည်း ထုတ်ဖေါ်ပြောဆိုရမယ့်နေ့ပဲ။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော် က သူများထက် အသိတရားပိုရှိတဲ့လူပါ။ မစ္စတာအင်ဒါဆင် ခင်ဗျား၊ ကျွန်တော်မေးခွန်းတိုတိုကလေးတွေ နည်းနည်းမေးပါရစေ။ အကယ်၍ သတ္တမနေ့ဟာ ဥပုသ်နေ့ဆိုင်ရင်၊ အဲဒီနေ့ကို ငြိမ်ဝပ်စွာနေရမယ့်နေ့ အဖြစ် စောင့်ထိန်းရဖို့ ကျွန်တော်တို့မှာတာဝန်ရှိတယ်ဆိုရင် ခရစ်ယာန် တွေအားလုံးဟာ ဘာကြောင့် အဲဒီအချက်ကိုမတွေ့မမြင် အသိအမှတ် မပြုဘဲနေပါသလဲ။ အဲဒီအချက်ဟာ ကျွန်တော့်စိတ်ကို အနှောင့်အယှက် ပေးပါတယ်။”

          မစ္စတာအင်ဒါဆင်ကပြန်လည်ဖြေကြားရာတွင် ပြောဆိုသည်မှာ၊ “အများသောခရစ်ယာန်တွေဟာ သတ္တမနေ့ဥပုသ်နေ့အစား ပထမနေ့မှာ ဥပုသ်စောင့်တဲ့အကြောင်းကတော့ အများကြီးရှိပါတယ်။ တခြား ကျင့်စဉ် များကို ဘေးချိတ်ထားတဲ့အကြောင်းရင်းနဲ့ ဥပုသ်နေ့ကို ဘေးချိတ်တဲ့ အကြောင်းရင်းဟာအတူတူလောက်ပါပဲဆိုတာ ကျွန်တော်ပြောပါရစေ။ တမန်တော်ပေါလုက ခရစ်ယာန်ဟု မိမိကိုယ်ကို ခေါ်ကြတဲ့လူအများဟာ တစ်နေ့မှာ “စင်ကြယ်သောသြဝါဒကို မနာခံ၊ ယားတတ်သောနားရှိ လျက် မိမိတို့တပ်မက်ခြင်းများအတိုင်း များပြားသော ဆရာတို့ကို ကိုယ့် အဖို့တင်မြှောက်ကြ၍ သမ္မာတရားကိုနားမထောင်ကြ” ဟု ဆိုထားတာ ကိုလည်း ခင်ဗျားတို့သတိရကြပါလိမ့်မယ်။ တိမောသေ သြဝါဒစာဒုတိယ စောင် ၄:၃၊၄။

          “နှုတ်ကပါဌ်တော်ကို အနည်းငယ်မျှ ဖတ်ရှုစစ်ဆေးကြည့်ရင် ဒီအကျင့်ဆိုးကြီးဟာ ကမ္ဘာ့ရာဇဝင်တစ်လျှောက်လုံးမှာ တည်ရှိခဲ့တာကို တွေ့ရှိရပါလိမ့်မယ်။ ဟေရှာယလက်ထက်ကရှိတဲ့ အသင်းတော်နဲ့ ပတ် သက်ပြီး ရာဇဝင်စာတင်ထားရှိတာက “ယခုမှာသင်သည် သွား၍ လူတို့ ရှေ့၌ သင်ပုန်းပေါ်မှာ ထိုအချက်ကိုရေးထားလော့။ နောင်ကာလ (ကျွန်ုပ် တို့ခေတ်ကိုပုရောဖက်များကဆိုလိုသည်) အစဉ်အဆက် သက်သေအဖြစ် တည်စေခြင်းငှာ အက္ခရာတင်၍ မှတ်ထားလော့။ အကြောင်းမူကား၊ ဤ လူမျိုးသည်ပုန်ကန်တတ်၏။ လှည့်ဖြားတတ်သောသား၊ ထာဝရဘုရား၏ တရားတော်ကိုနာယူခြင်းငှာအလိုမရှိသောသားဖြစ်ကြ၏။သူတို့ကလည်း ဗျာဒိတ်တော်ကိုမခံပါနှင့်ဟု ဗျာဒိတ်ခံသော သူတို့အားလည်းကောင်း၊ မှန်သောစကားကိုငါတို့အားမဟောပါနှင့်၊ လှည့်ဖြားသောစကားကို ဟော ကြပါ” တဲ့။ ဟေရှာယအနာဂတ္တိကျမ်း ၃၀း၈-၁၀။ နောက်ယေဇကျေလ လက်ထက်မှာ ခရစ်ယာန်ခေါင်းဆောင်ကြီးများအကြောင်း ဘယ်လိုပြော ထားသလဲဆိုတော့ “ပုရောဖက်တို့ကလည်း၊ ထာဝရဘုရား ဤသို့မိန့် တော်မူသည်ဟု ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မမူဘဲ အချည်းနှီးသော ရူပါရုံကို မြင်၍ မုသားအနာဂတ်ကို ဟောပြောလျက် သူတို့အုတ်ရိုးကို ထုံးသုတ်ကြ ၏။” နောက်တစ်ချက်က ယခုကိုးကားပြောဆိုနေသောအကြောင်းကို ပြတ်သားစွာပြသပေသည်။ “ယဇ်ပုရောဟိတ်တို့သည် ငါ၏တရားတော် ကိုဖျက်၍ ငါ၏ သီးသန့်ထားသောအရာများကို ရှုတ်ချကြ၏။ သီးသန့် သောအရာ၊ မသီးသန့်သောအရာများကိုမပိုင်းခြား၊ စင်ကြယ်သောအရာ၊ မစင်ကြယ်သော အရာများနှင့်စပ်ဆိုင်၍ မသွန်သင်၊ ငါ၏ဥပုသ်နေ့များမှ လည်း မျက်နှာလွှဲလျက်၊ သူတို့အလုပ်၌ ငါသည်ရှုတ်ချခြင်းကိုခံရ၏။” ယေဇကျေလအနာဂတ္တိ ကျမ်း ၂၂:၂၈၊၂၆။

          “ဘယ်လောက်ရှင်းထားသလဲ။ လူတွေနှင့် ခေါင်းဆောင်များပါ ဘုရားသခင်ရဲ့နှုတ်ကပါဌ်တော်အတိုင်း မကျင့်သုံးလိုကြပေ။ လူတွေက “ချော့မော့သောစကား” ကို ဟောရန် တောင်းဆိုကြပါတယ်။ သူတို့ရဲ့ သစ္စာမရှိတဲ့ပရိသတ်ရဲ့ လိုအင်ဆန္ဒကို ဖြည့်ရအောင် ဓမ္မဆရာများက လည်း သမ္မာတရားကို နားမထောင်ကြ၊ ခေါင်းရှောင်ကြပါတယ်။ ယဇ် ပုရောဟိတ်(ဓမ္မဆရာ)များက မျက်နှာလွှဲတဲ့အရာဟာ ထာဝရဘုရားရဲ့ ဥပုသ်နေ့ဆိုတာကိုလည်း မှတ်ထားကြပါ။ အဲဒီပုရောဖက်ယေဇကျေလ တင်ပြတဲ့ အချက်ဟာလည်း ကျွန်တော်တို့အခုခေတ်ကို ရည်စူးတယ်ဆို တာကိုလည်း မှတ်ထားပါ။

          “ထင်ရှားတာကတော့ လူတွေဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပါဌ် တော်ကို ပေါ့ပေါ့ဆဆ သဘောထားခဲ့ကြတာပဲ။ ဓမ္မဆရာပိုင်းနဲ့အသင်း သားပိုင်းမှာရော ဝေဖန်မှုတွေတိုးတက်လာမှုကြောင့် ဘုရားသခင်ရဲ့ မှုတ် သွင်းခြင်းအရ ရေးသားထားတဲ့ကျမ်းကို ရှိတ်စပီးယား၊ အင်မာဆင်၊ စပင် စာစတဲ့စာရေးဆရာကြီးများရေးသားထားတဲ့ စာအုပ်တွေနဲ့ တစ်တန်းစား တည်းထားတဲ့ အခုလိုခေတ်မျိုးမှာဆိုတော့ သာဆိုးတာပေါ့။ အခုအခါမှာ တချို့ကဘယ်ထိအောင် စိတ်သဘောထားတွေ ဖေါက်ပြန်နေသလဲဆို တော့၊ ဘုရားသခင်ရဲ့ပညတ်တော်ဆယ်ပါးဟာ ခေတ်နောက်ကျနေပြီ၊ ပြန်လည်သုံးသပ်ဖို့လိုနေပြီဟု ယူဆနေကြပါတယ်။”

          မစ္စတာအင်ဒါဆင်က ဆက်လက်၍ ပြောသည်မှာ “ဒါပေမယ့် မစ္စတာဆီဗာရန့်(စ)၊ ခရစ်ယာန်တိုင်း ဒီလိုရှေးထုံးတွေ ပယ်ကုန်ပြီလို့ မဆိုနိုင်ပါဘူး။ မှတ်သားဖွယ်ရာကောင်းတဲ့ ခြွင်းချက်တွေ အများကြီး ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘာဖြစ်လို့ ခရစ်ယာန်အများဟာ အခုအခါမှာ ဥပုသ် နေ့နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ သမ္မာတရားကို ငြင်းပယ်ကြတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း ရင်းကို ကျွန်တော်တင်ပြခဲ့တဲ့ အချက်တွေထဲမှာ ခင်ဗျားတွေ့ရှိပါလိမ့် မယ်။”

ယုံကြည်ခြင်းပျက်စီးမှု

          တရားသူကြီးကာရှောက “မစ္စတာအင်ဒါဆင်ခင်ဗျား၊ ခင်ဗျား ပုရောဖက်အနာဂတ္တိကျမ်းတွေက တင်ပြခဲ့တဲ့အရာတွေဟာ အခုလောက ကြီးမှာတော့ အံ့သြလောက်အောင် ပြည့်စုံနေတာပဲ။ ကျွန်တော်မကြာမီ ကဘဲ မဂ္ဂဇင်းတစ်ခုထဲမှ ဆောင်းပါးတစ်ခုကို ဖတ်ရှုလိုက်ရပါတယ်။ ဆောင်းပါးရဲ့ခေါင်းစဉ်ကတော့ “ခရစ်တော်တည်းဟူသော ကျောက် ဆောင်ကိုရိုက်ခွဲခြင်း။” ဒီဆောင်းပါးက ဘာတင်ပြသလဲဆိုတော့လောကီ ပညာ သိပ္ပံကျောင်းတော်ကြီးများနှင့် လောကုတ္တရာပညာသိပ္ပံကျောင်း တော်ကြီးတို့မှာ ဘုရားတရားမကြည်ညိုမှုကို ဗြောင်သွန်သင်ပေးနေကြ ကြောင်း၊ ဘုရားသခင်ရဲ့နှုတ်ကပါဌ်တော်ထဲမှာဖေါ်ပြပါရှိတဲ့ လူ့ကျင့်ဝတ် တွေနဲ့ လုံးဝဖီဆန်တဲ့အပြောအဆို အပြုအမူအနေအထိုင်တွေကို ပြုလုပ် လျက် ရှိကြကြောင်းတွေပါပဲ။ အဲဒါတွေဖတ်ရှုရတော့ ကျွန်တော့်မျက်စိ တွေကိုတောင် အမှန်ကိုတွေ့မှတွေ့မိရဲ့လားဆိုတာ ယုံမှားသံသယ ဖြစ်မိ ပါတယ်။

          အဲဒီလိုသိပ္ပံကျောင်းတွေကပေါ့ အများသော ကျွန်တော်တို့ ဓမ္မ ဆရာတွေ ထွက်လာကြတာ။”

          မစ္စတာအင်ဒါဆင်က ပြန်လည်ဖြေကြားရာတွင် “ကျွန်တော် တော့သူများတွေကို ဝေဖန်လိုတဲ့ စိတ်မရှိပါဘူး။ ဒီလိုဝေဖန်မှုဆိုတာ အတော်အန္တရာယ်များတဲ့အလုပ်တွေပဲ။ ဒါပေမယ့်လို့လူဟာ အခုခေတ် မှာပေါ်လာတဲ့အန္တရာယ်တွေနဲ့ အဲဒီအန္တရာယ်တွေမှ ကင်းလွတ်ရာကင်း လွတ်ကြောင်းဆိုပြီး ကြင်နာတရားပေးတဲ့ သတိပေးချက်တွေကိုတော့ သူ့ဝိညာဉ်ကောင်းရာလားစေဖို့ သိရှိအပ်ပါတယ်။ ဥပမာ၊ သမ္မာကျမ်းစာ ဟာတယောတူရိယာကဲ့သို့ အလိုရှိတဲ့တေးသံကို ထွက်အောင်လုပ်လို့ရ ပါတယ်။ ဒီလိုအလိုရှိတဲ့ အသံထွက်လာအောင်လုပ်တာလည်း ဘုရား သခင်ရဲ့ အကြံတော်အတိုင်းပါပဲလို့ ပြောဆိုသံကို ခင်ဗျားကြားဖူးမှာပါပဲ။ နောက်ပြီးတော့လည်း ‘ဒီနေ့အမှန်ဟာ နက်ဖြန်အမှား၊ ဒီနေ့အမှား ဟာ နက်ဖြန်အမှန်’ လို့ မကြာခဏပြောသံကိုလည်း ကြားဖူးမှာပါ။ သို့သော် လည်း သခင်ယေရှုက ‘သင်တို့သည် သမ္မာတရားကို သိကြမည်။’ (ရှင်ယောဟန်ခရစ်ဝင် ၈:၃၂)။ “ထိုအရှင်၏ အလိုတော်သို့လိုက်မည်ဟု သဘောထားသောသူမည်သည်ကား ဘုရားသခင်၏ ဒေသနာတော်ကို ပိုင်းခြား၍ သိလိမ့်မည်။’(ရှင်ယောဟန်ခရစ်ဝင် ၇း၁၇) ဟု မိန့်တော် မူပါတယ်။ လူတစ်ဦးတစ်ယောက်ဟာ သမ္မာတရားကို ဆာငတ်ခင်မွတ် လျှင် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ဟာ သူ့ကိုနက်နဲတဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့အရာ များကိုဖေါ်ပြပြီး ထိုအရာများကို ထိုသူ အသက်တာရဲ့ အစိတ်အပိုင်း အဖြစ်သို့ ရောက်စေပါတယ်။ ကောရိန်သုသြဝါဒစာပထမစောင် ၂း၉-၁၂ ကို ဖတ်ပါ။ ယောဟန်ခရစ်ဝင် ၆:၄၅။ ၁၆:၁၃-၁၅ ကိုလည်းကြည့်ပါ။

          “လူဟာဘာပဲလုပ်လုပ် စေတနာအရင်းခံပြုလုပ်လျှင် ထိုသူရဲ့ လုပ်ငန်းကို ဘုရားသခင်က လက်ခံပါတယ်ဆိုတဲ့ သဘောမျိုးကို ဖြန့်ချိ တာ ခင်ဗျားကြားရပါလိမ့်မယ်။ အဲဒီစကားဟာ နားဝင်တော့ချိုပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်စေတတ်ပါတယ်။ စေတနာဆိုတာလို ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် စေတနာရှိရုံနှင့်မပြီးပါ။ အသိပညာလည်း ရှိရပါ တယ်။”

          မစ္စတာဆီဗာရန့်(စ)က “မစ္စတာအင်ဒါဆင်ခင်ဗျား၊ ခင်ဗျားပြော တာ ကျွန်တော်နားသိပ်မရှင်းပါ။ တနင်္ဂနွေနေ့ကိုကျွန်တော်က စေတနာ သန့်သန့်နဲ့ ဥပုသ်နေ့အဖြစ် စောင့်ထိန်းတာကို ဘုရားသခင်ကမကြိုက် ဘူးလား။ ခရစ်ယာန်တစ်ယောက်ပီသအောင် ကျွန်တော်လည်းတတ်နိုင် သလောက် ကြိုးစားနေတာပဲ။”

          “ဟာ၊ ဟုတ်ပါတယ်။ ခင်ဗျားဟာမှန်တယ်ဆိုတာသိသမျှ ကျင့် သုံးတဲ့အတွက် ဘုရားသခင်ကတော့ ခင်ဗျားကို မုချချစ်ခင်မြတ်နိုးမှာပါ ပဲ။ ဒါပေမယ့် စတုတ္ထပညတ်ကဖေါ်ပြထားတဲ့ တရားမှန်ကို သိရှိရပြီး နောက် မကျင့်သုံးဘဲနေရင်ကော။ ကိုယ်တော်ရဲ့လက်ထက်က လူတွေ အကြောင်း သခင်ယေရှုက ဘယ်လိုမိန့်တော်မူသလဲဆိုရင်၊ “ငါသည်သူ တို့အား လာ၍မဟောပြောလျှင် သူတို့၌အပြစ်မရှိ။ ယခုမူကား၊ မိမိတို့ အပြစ်လွှတ်အံ့သောငှာပြောစရာမရှိကြ။”ရှင်ယောဟန်ခရစ်ဝင် ၁၅:၂၂။ ပေါလုကလည်း ဒီလူမျိုးကို ညွှန်ပြပြောဆိုပါတယ်။ ‘မသိမလင်းသော အချိန်ကာလများကို ဘုရားသခင်သည် အမှုမထားဖူးသော်လည်း ယခုမှာ ကိုယ့်အပြစ်ကို မြင်၍နောင်တရကြလော့၊ ခပ်သိမ်းသော အရပ်များ၌ ရှိသောလူအပေါင်းတို့အားပညတ်တော်မူ၏။”တမန်တော်ဝတ္ထု၊၁၇:၃၀။ အလင်းတရားကသာ၍မှန်သော၊ ကောင်းသောလမ်းကို ပြသပြီးမှ အမှား ကိုစေတနာအလျောက် ဆက်လက်ပြုလုပ်နေမိပါသည်ဆိုခြင်းမှာ မဖြစ် နိုင်သောကိစ္စဖြစ်၏။ အမှန်တရားကို သိရှိပြီးမှ စေတနာဟာလူအား မမှန်သောလမ်းစဉ်မှ ပြောင်းလဲစေပါတယ်။”

          သူ့အတွက်အသစ်ဖြစ်သော အတွေ့အကြုံကိုလေးနက်စွာ စိတ် ဝင်စား၍၊ မသိသောအရာကို သိလိုသောစိတ်များ ထက်သန်လျက်ရှိသော ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်က အခြားမေးခွန်းတစ်ခုကို မေးမြန်းပြန်လေသည်။ “မစ္စတာအင်ဒါဆင်ခင်ဗျား၊ ဓမ္မဆရာတစ်ဦးက ကျွန်တော့်ကို ဘယ်လိုပြောသလဲဆိုတော့ သတ္တမနေ့ဥပုသ်စောင့်တာကတော့ ဟုတ်ပါ တယ်။ ဒါပေမယ့်ပြဿနာက အဲဒီသတ္တမနေ့ကို ဘယ်နေ့ကစပြီးရေတွက် မလဲတဲ့။ နောက်သူက ဘာပြောသေးသလဲဆိုတော့ သူစောင့်တာလည်း သတ္တမနေ့ပဲတဲ့။ ဒါပေမယ့် သူ့သတ္တမနေ့ကို တနင်္လာနေ့က စပြီးရေတွက် တယ်တဲ့။ အဲဒါခင်ဗျားဘယ်လို သဘောရပါသလဲ။”

          “ကျွန်တော်လည်း ဒီအတိုင်းသင်ကြားလာရပါတယ်” ဟု မစ္စတာ ဆီဗာရန့်(စ)က ထပ်လောင်းပြောကြားလိုက်လေသည်။

          “အဲဒီပြဿနာကို ကျွန်တော်တချို့ တစ်ဝက်ဖြေပြီးပါပြီ။ ဒါပေ မယ့် ရှေ့နည်းနည်းဆက်ကြည့်ရအောင်။”

          “ထွက်မြောက်ရာကျမ်း ၁၆ ကို ပြန်လှန်သုံးသပ်ကြည့်ပါ။ အဲဒီမှာ ကောင်းကင်မှချပေးတဲ့ မုန့်အကြောင်း ဖေါ်ပြထားပါတယ်။ ကိုယ်တော်ရဲ့ လူတွေဟာ ကိုယ်တော်ရဲ့ပညတ်တော်အတိုင်း ကျင့်သုံးသည် မကျင့်သုံး သည်ကိုသိရအောင် သူတို့ကို စမ်းသပ်လိုတယ်လို့ ဘုရားသခင်က မိန့် တော်မူပါတယ်။ အကြံတော်အတိုင်းဆိုလျှင် လူတို့သည်ပထမနေ့ရက်မှ ဆဌမနေ့ရက်အထိ နေ့တိုင်းမုန့်ကို သိမ်းယူရပါတယ်။ နေ့တိုင်းငါးရက် တိုင်တိုင် တစ်နေ့စာတစ်နေ့စာအတွက် သူတို့လိုသလောက် သိမ်းယူရပါ တယ်။ နောက်တစ်နေ့မှာ မုန့်လက်ကျန်မရှိစေရပါ။ ဆဌမနေ့ (ခြောက် ရက်နေ့)မှာ နှစ်ရက်စာအတွက် မုန့်ကိုသိမ်းယူရပါတယ်။ ပိုမိုသိမ်းယူတဲ့ မုန့်က သတ္တမနေ့အတွက်ဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီနေ့မှာမုန့် မိုးမရွာပါ။ ဒီဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့စီမံချက်ပါပဲ။

          “ကိုင်း၊ရက်ကိုရေတွက်ရာမှာ လူ့စိတ်တိုင်းကျရေတွက်နိုင်အောင် စီမံမထားပါ။ ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင် ရက်ကိုရေတွက်ထားပါတယ်။ အကယ်၍ လူတစ်စုံတစ်ယောက်ဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ အစီအစဉ်အတိုင်း မသွားဘဲ တမင်တကာဖြစ်ဖြစ်၊ အမှတ်တမဲ့ပဲဖြစ်ဖြစ် အပြောင်းအလဲ လုပ်ခဲ့သော် ရက်တွေရှုပ်ထွေးပျောက်ပျက်ကုန်ပြီး ဘုရားသခင်ရဲ့ ဆုံးမ ခြင်းကိုလည်း ခံရဦးမယ်။ တချို့လူတွေက မုန့်ကိုနောက် တစ်နေ့လက် ကျန်ရှိအောင် သိမ်းယူထားခြင်းအားဖြင့် ဘုရားသခင်ရဲ့ ရက်ရေတွက်မှု ကို ပျက်ပြားအောင်လုပ်ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့်လို့ အဲဒီကျန်နေတဲ့ မုန့် တွေဟာ “ပိုးကျပြီးချဉ်သိုး” သွားတယ်။ ငယ်၊ ၂ဝ။ တခြားလူတွေက လည်းခြောက်ရက်မြောက်တဲ့နေ့တုန်းက နှစ်ရက်စာမသိမ်းမိတဲ့အတွက် ကြောင့်ထင်ပါရဲ့။ သတ္တမနေ့မှာ မုန့်ထွက်ရှာကြတယ်။ မုန့်တစ်လုံးမှရှာ မတွေ့ ပါ။ (ငယ်၊၂၇)။ ရက်ရေတွက်မှုကိုပြောင်းလဲလို့ လုံးဝမရပါ။

          “သတိကင်းမဲ့စွာ နားမထောင်မှုအတွက် အဲဒီလူတွေကို ဘုရား သခင်က ဘယ်လိုမိန့်တော်မူထားတာကို သတိပြုပါ။ “သင်တို့သည် ငါ့ပညတ်ချက်၊ သွန်သင်ချက်များကိုအဘယ်မျှကာလပတ်လုံး မစောင့် ရှောက်ဘဲ ငြင်းပယ်ကြလိမ့်မည်နည်း။” ငယ်၊ ၂၈။ သစ္စာရှိမရှိကိုမှန်ကန် စွာ ရေတွက်မှုအားဖြင့် စုံစမ်းတော်မူပါတယ်။ ဘုရားသခင်ရေတွက်တဲ့ အတိုင်း ရေတွက်ရမယ်။ အဲဒီလိုရေတွက်တဲ့နေရာမှာ အဓိကရည်ရွယ် ချက်က ဥပုသ်နေ့၏ အစီအစဉ်ကို မပျက်စေဖို့ပါဘဲ။”

          “မစ္စတာအင်ဒါဆင်ခင်ဗျား၊ အခုခင်ဗျားပြောတာတွေဟာ ရက် ရေတွက်မှုနဲ့ပတ်သက်ပြီး ရှင်းသွားပါပြီ။ ဒါပေမယ့် ရက်တစ်ရက်လုံးကို ဥပုသ်အဖြစ်စောင့်ဖို့ ဘာဖြစ်လို့ ဒီလောက်အရေးကြီးရသလဲဆိုတာ ကျွန်တော့်အဖို့မှာ သိပ်မရှင်းလင်းလှသေးပါဘူး။” ဤကဲ့သို့ ပြောဆိုသူ မှာ မစ္စတာဆီဗာရန့်(စ)ဖြစ်လေသည်။

          “ဥပမာရိုးရိုးကလေးတစ်ခုပေးပါမယ်။အဲဒီဥပမာက ခင်ဗျားမရှင်း တဲ့အချက်ကိုရှင်းပါလိမ့်မယ်လို့ ကျွန်တော်ယုံကြည်ပါတယ်။ ခင်ဗျားရှေ့ မှာ ကျွန်တော်ဖန်ခွက်ခုနစ်လုံးထားပါမယ်။ ခြောက်လုံးမှာ ရေအပြည့်ရှိပါ တယ်။ နောက်ဆုံးတစ်ခွက်မှာတော့ သစ်သီးနဲ့ပြုပြင်ထားတဲ့ အဖျော်ရည် ရှိပါတယ်။ အဲဒီအဖျော်ရည်ဟာ သောက်ရခဲတဲ့ အဖျော်ရည်မျိုးပါပဲ။ ခင်ဗျားက အဲဒီအဖျော်ရည်ကို သုံးဆောင်လိုတဲ့ ဆန္ဒရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီအဖျော်ရည်ဟာ ဖန်ခွက်တစ်ခွက်ထဲမှာ ပဲရှိတယ်။ အဲဒီဖန်ခွက်ဟာ သတ္တမမြောက်ဖန်ခွက် ဖြစ်တယ်။ ဒါကြောင့် ခင်ဗျားသောက်လိုတဲ့ ဖန်ခွက်ကိုသောက်ရအောင် ကျွန်တော်ရဲ့ရေတွက်ချက်အတိုင်း လိုက်နာ ရမယ်။ ဒါကြောင့် ခင်ဗျားအဖျော်ရည်ရဲ့ ကောင်းကျိုးအရသာ ခံစားမှုဟာ ကျွန်တော်ရဲ့ဖန်ခွက်ရေတွက်မှုနဲ့ များစွာသက်ဆိုင်နေပါတယ်။

          “ဥပုသ်နေ့လည်း အဲဒီမူအတိုင်းပါပဲ။ ဘုရားသခင်ဟာ သတ္တ နေ့ ကိုကောင်းချီးပေးတော်မူထားပါတယ်။ကိုယ်တော်တိုင်တည်ရှိမှုကိုလည်း အဲဒီနေ့မှတစ်ပါး အခြားနေ့ရက်မှာမတွေ့ရပါ။ အကယ်၍ ကျွန်တော်ဟာ ကိုယ်တော်ကို ကျွန်တော့်လိုအင်ဆန္ဒအရတွေ့ရှိလိုလျှင် ကျွန်တော်ရဲ့ ရက်သတ္တပတ်ရေတွက်မှု (ပထမ၊ ဒုတိယ၊တတိယ၊ စတုတ္ထ၊ ပဉ္စမ၊ ဆဌမ၊ သတ္တမ)ဟာ ကိုယ်တော်ရဲ့ ရက်ရေတွက်မှုနဲ့ ညီလျော်ရမယ်။ ထိုသို့ ညီလျော်မှုရှိခဲ့လျှင် ကိုယ်တော်နဲ့တွေ့ရှိခြင်း၊ ကိုယ်တော်ကို သိခြင်းနဲ့ ကိုယ်တော်၌ငြိမ်ဝပ်ခြင်းဆိုတဲ့ ဆုကျေးဇူးများကိုခံစားရပါတယ်။ ဒါဘာ ကြောင့်လဲဆိုတော့ ဥပုသ်နေ့မှာ ကိုယ်တော်နဲ့အတူ ရှိရတဲ့အတွက် ငြိမ်သက်ခြင်းဆုကျေးဇူးခံစားရပါတယ်။ ဒါကြောင့် သစ္စာရှိပြီး ဉာဏ် ပညာနဲ့ပြည့်စုံတဲ့ ဥပုသ်စောင့်သမားဟာ ဥပုသ်စောင့်ရာမှာ တနင်္ဂနွေနေ့ ကို စေတနာအလျောက် ဥပုသ်စောင့်တဲ့လူပင် မသိမမြင်တဲ့ ကောင်းချီး မင်္ဂလာကို ခံစားရပါတယ်။”

 

မစ္စတာဆီဗာရန့်(စ)ဥပုသ်နေ့နဲ့သက်ဆိုင်တဲ့

သမ္မာတရားကိုလက်ခံခြင်း

          “ကျွန်တော်နားလည်ပါပြီ၊ မစ္စတာအင်ဒါဆင်၊ ကျွန်တော်နား လည်ပါပြီ။ ဒီနေ့ပဲ ကျွန်တော်ဟာ ဘုရားသခင်စီရင်ချပေးတဲ့ ဥပုသ်နေ့ကို ခင်ဗျားနဲ့အတူလက်တွဲပြီး စောင့်ဖို့သစ္စာပြုပါတယ်။ ကျွန်တော့်အတွက် ဆုတောင်းပေးပါလားခင်ဗျား။ ကျွန်တော်ရဲ့ အလုပ်အကိုင်တွေကို ပြန် လည်စီမံရာမှာ အထူးအကူအညီလိုပါတယ်။”

          “မစ္စတာဆီဗာရန့်(စ)ခင်ဗျား၊ ခင်ဗျားဒီလိုဆုံးဖြတ်လို့ ကျွန်တော် ဘုရားသခင်ကို ချီးမွမ်းပါတယ်။ ယုံကြည်ခြင်းစိတ်ထက်သန်မှုကြောင့် ဒီလိုဆုံးဖြတ်တယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်ယုံကြည်ပါတယ်။ ခင်ဗျားရဲ့အလုပ် အကိုင်တွေကိုပြန်လည်စီမံရာမှာ ဘုရားသခင်က ခင်ဗျားကို ကောင်းချီး ပေးပါလိမ့်မယ်။”

          မစ္စတာဆီဗာရန့်(စ)က ပြန်လည်ဖြေကြားသည်မှာ “ကျွန်တော့် စိတ်ထဲမှာရှိတာတွေဟာ ခင်ဗျားတွေးထင်တာထက် များပြားလှပါတယ်။ ဒီနေ့ဟာဖြင့် ကျွန်တော့်အဖို့မှာ မှားယွင်းချက်ကြီးကို အထင်အရှား တွေ့ မြင်တဲ့နေ့ထူးနေ့မြတ်ကြီပါပဲ။ လောကဘက်ကနေကြည့်ရင် ကျွန်တော် လုပ်ကိုင်နေတဲ့ လုပ်ငန်းတွေဟာ သမာသမတ်ရှိလှပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့မွန်းလွဲပိုင်းမှာ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ တစ်ခုခုက ဘယ်လို နှိုးဆော် သလဲဆိုရင် ကျွန်တော်ဟာ သန့်ရှင်းလိုလျှင်၊ သန့်ရှင်းသော ကိုယ်တော် ကိုသိလိုလျှင်၊ ကိုယ်တော်ရဲ့သန့်ရှင်းတဲ့နေ့မှာ ကိုယ်တော်၌ ပျော်မွေ့လို လျှင် ကိုယ်တော်ရဲ့ခြေလှမ်းတွေကို ပြန်လည်ပြုပြင်ရပါမယ်တဲ့။ နောက် ပြီးတော့လည်း ကျွန်တော်ရဲ့ လုပ်နည်းကိုင်နည်းတွေကို သူ့အဆင့် အတန်းနဲ့သူညီလျော်အောင်ပြုပြင်ပြီး ကျွန်တော်နဲ့အများအပြား ဆက်ဆံ လုပ်ကိုင်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေ၊ ကုန်ရောင်းကုန်ဝယ်လုပ်ဖေါ်ဆောင်ဘက်တွေ ဆီသွားပြီးတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့အတိတ်က လုပ်ငန်းတွေအတွက် ဝန်ချ တောင်းပန်ရမယ်။ ဒါတင်ဘယ်ဟုတ်ဦးမလဲ။ သူများဆီက မတော်မတ ရားယူထားတဲ့အမြတ်တွေ ပိုင်ရှင်ထံပြန်ပေးရမယ်။ လက်ဝါးကပ်တိုင် ထမ်းရာမှာ ဘုရားသခင်က ကျွန်တော့်ကို မစမယ်လို့ ခင်ဗျားယုံကြည် ပါသလား။”

          ဤအချိန်တွင် မာလိန်မှူးမန်းသည် အခန်းတွင်းသို့ ဝင်လာလေသည်။

 

အခန်း - ၁၂

အခန်း ၁၂

ဥပုသ်နေ့၌ရေနစ်သူကိုကယ်ဆယ်ခြင်း

 

          ဧည့်ခန်းထဲတွင် မစ္စတာအင်ဒါဆင်၏ စည်းဝေးပွဲပြုလုပ်ကျင်းပ သည့်အဆုံးတွင် မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းနှင့် မစ္စတာဂရယ်ဂရီတို့သည် ဆွေး နွေးပြောဆိုခဲ့သမျှကိုသုံးသပ်ရန် သင်္ဘောကုန်းပတ်ပေါ်တွင် ဆိတ်ငြိမ် သောနေရာကို ရှာခဲ့ကြလေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးသည် များစွာ လှုပ်ရှားသွားကြ၏။မစ္စတာဂရယ်ဂရီအဖို့မှာမူ၊သူကြားခဲ့သောအကြောင်း အရာများ မှန်ကန်ကြောင်းကို ဝန်ခံလိုသောစိတ်စောနေ၏။

          သူတို့နှစ်ယောက်စကားပြောနေစဉ် မာလိန်မှူးမန်းက အနီးမှ ဖြတ်သွားလေသည်။ မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းက လှမ်း၍ မာလိန်မှူးအား ခေါ် လိုက်လေသည်။

          “မာလိန်မှူးခင်ဗျား၊ ခဏစကားပြောပါရစေ။ တောင်းပန်စရာ ကလေးတစ်ခုရှိလို့ပါ။ ဒီဥပုသ်နေ့နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ဆွေးနွေးပြောဆိုမှုတွေ ကို ရှေ့သို့ဆက်လက်မပြုလုပ်ရအောင် ရပ်ဆိုင်းပစ်ဖို့ နည်းလမ်းမရှာနိုင် ဘူးလား။ ဒီလိုဆွေးနွေးမှုတွေဟာ ကောင်းကျိုးမသက်ရောက်စေဘဲ အဓိပ္ပါယ်ကင်းမဲ့တဲ့ငြင်းခုံလိုတဲ့ သဘောတရားတွေကို လှုံ့ဆော်ပေးတာ ပဲ။ တော်တော်ကြာတော့ ဘယ်လိုဖြစ်မလဲဆိုတော့ သင်္ဘောပေါ်မှာပါ လာတဲ့ လူကောင်းတွေတောင် အချင်းချင်းစေ့စပ်လို့မရအောင် အယူ အဆတွေ ကွဲလွဲကုန်ပါ့မယ်။ မှတ်သားထားတဲ့ ကျမ်းစာရှိတဲ့လူငယ် ကလေးတောင် အတွေးအခေါ်တွေ အတော်လွဲချော်ကုန်ပြီ။ အဲဒီ ခရစ် ယာန်ကောင်းတွေကို ဘာသာရေးနဲ့ပတ်သက်ပြီး ကာကွယ်ပေးတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ် တွေကိုတောင် သူကဆွယ်တရားတွေဟောနေသေးတယ်။ မာလိန်မှူး ခင်ဗျား၊ ကျွန်တော်ဟာအယူသီးမှုကို သိပ်ကြောက်တာပဲ။”

 

ထိုသူတို့၏အသီးကိုထောက်၍ သူတို့ကိုသိကြလိမ့်မည်

          “မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းခင်ဗျား၊ ခင်ဗျားစိတ်ကြိုက်စီမံနိုင်ပါတယ်။ သင်္ဘောကပေးတဲ့လွတ်လပ်မှုကို ခင်ဗျားထင်သလိုအသုံးချနိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားတို့ပြောတဲ့ ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်ဆိုတဲ့ လူငယ်ကလေး ကတော့ စံဖရန်စစ္စကိုမြို့က သင်္ဘောထွက်လာပြီးတဲ့နောက် မကြာမီဘဲ အင်မတန်ကောင်း၊ အင်မတန်စိတ်ချရပြီး အရည်အချင်းနဲ့ ပြည့်စုံတဲ့ လုပ်ဖေါ်ဆောင်ဘက်တစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်း တွေ့ရှိရလို့ ကျွန်တော် အတော်အံ့သြသွားပါတယ်ဆိုတာ ပြောပါရစေ။ ကျွန်တော် သူ့အကြောင်း သိဖူးတာက ဒီလူငယ်ကလေးဟာ ဆိုးပေတေနေပြီး အခု ပြောင်းလဲလာ လိုက်တာ အိန္ဒြေကလည်းရှိ၊ ဘုရားတရားကလည်းမြဲ၊ အလုပ်လုပ်တဲ့ နေရာမှာ ဝီရိယလည်းရှိ၊ သစ္စာလည်းရှိနဲ့။ ဒီလိုအကျင့်တွေဟာ ကောင်း တဲ့သစ်ပင်ရဲ့ အသီးများဆိုကာ မြေခတ်မလွဲပါဘဲ။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် ကလည်း သူ့လိုပဲ လူပေတစ်ယောက်ကနေပြီး လူကောင်းတစ်ယောက် ဖြစ်လာရပါတယ်ဆိုတာ ဝန်ခံရမှာပဲ။

          “ကျွန်တော်ခပ်သုတ်သုတ်သွားရမယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီကိစ္စဟာ ခင်ဗျားတို့ စိုးရိမ်စရာမလိုပါဘူး။ အယူသီးတဲ့ကိစ္စမဟုတ်ပါဘူး။ စိတ် အားထက်သန်မှုတွေ အားကြီးတယ်ဆိုပါတော့။ ဒါပေမယ့် စိတ်အား ထက်သန်မှုဟာ ကျမ်းစာသိမြင်မှုပေါ်မှာ အခြေတည်ထားပါတယ်။ နှုတ် ကပါဌ်တော်ကိုကျင့်သုံးဖို့ ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ အဲဒီနှုတ်ကပါဌ်တော်ကို လေ့လာတဲ့လူဟာ လမ်းလွဲပြီး မသွားနိုင်ပါဘူး။ ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်ဟာ နှုတ်ကပါဌ်တော်ကိုကျင့်သုံးနေတာပါပဲ။”

          မာလိန်မှူးသည် ခပ်သုတ်သုတ်လျှောက်သွား၍ ဧည့်ခန်းတွင်းသို့ ဝင်သွားလေသည်။

          ဧည့်ခန်းတွင်းသို့ဝင်ဝင်ချင်း သူတွေ့မြင်ရသော မြင်ကွင်းကို သူ့ တစ်သက်မှာ မမေ့ပျောက်နိုင်ပေ။ မစ္စတာဆီဗာရန့်(စ)သည် စားပွဲပေါ် တွင် ခေါင်းကိုညွှတ်လျက် မျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် အုပ်ထားလေ သည်။ ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်သည် လက်ထဲတွင် ကျမ်းစာအုပ်ကို ကိုင် ထားလျက်၊ လက်မောင်းတစ်ဖက်ကိုလည်း ကုန်သည်ကြီး မစ္စတာ ဆီဗာရန့်(စ)ပခုံးပေါ်၌ တင်ထားလျက် ဘုရားသခင်၏ကတိတော်များ တည်တံ့ကြောင်း၊စတုတ္ထပညတ်၌ပါရှိသော သမ္မာတရားသည်သူ့အတွက် အံ့သြဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် အကျိုးကျေးဇူးများကို ထိုကုန်သည် ကြီးအား သက်သေခံလျက်ရှိလေသည်။

          ဝိညာဉ်ကယ်တင်သောသူ၏ စိတ်သဘောနှင့် ဒုက္ခရောက်သော သူများအား ကူညီတတ်သောစိတ်သဘောကို လက်တွေ့ပြသော ဟဲရာလ် (ဒ)ကို မာလိန်မှူးသည်တွေ့မြင်ရသောအခါ သူစိတ်ကို မချုပ်တည်းနိုင် တော့ဘဲ မျက်စိတွင် မျက်ရည်ဝဲလာလေတော့သည်။ ကြမ်းတမ်းခက် တရော်ရှိသော သင်္ဘောသားဟောင်းကြီးက ယခုကဲ့သို့ ကြင်နာသော သဘောကိုဖေါ်ပြသည်မှာ အဘယ်မျှထူးဆန်း ကောင်းမွန်ဘိသနည်း။

          သို့ရာတွင် စကားတစ်ခွန်းမျှသူ့ နှုတ်ကမထွက်။ သူသည် မစ္စတာ အင်ဒါဆင်ဆီသွား၍ မစ္စတာအင်ဒါဆင်၏ လက်ကိုစိတ်ပါစွာနှင့် ခိုင်မြဲ စွာကိုင်ဆွဲပြီးမှ တုန်လှုပ်သော နှုတ်ခမ်းဖြင့် သူ့ တာဝန်ကို ဆက်လက် ထမ်းရွက်ရန် ထွက်သွားလေသည်။

 

အမျိုးသမီးတစ်ဦးသင်္ဘောပေါ်မှပင်လယ်ထဲလိမ့်ကျခြင်း

          စူးရှသောအသံတစ်သံသည် ထမင်းစားခန်းထဲ၌ ရှိသောလူတစ်စု ကို များစွာ ကြောက်လန့်စေ၏။ ထိုအသံထွက်ပေါ်လာသည့် ရှေ့စဉ် နောက်ဆက်ပင် အမျိုးသမီးတစ်ဦးရေထဲလိမ့်ကျသွားပြီ” ဟူသော အော် ဟစ်သံသည် သင်္ဘောတစ်စွန်းမှ တစ်စွန်းတိုင်အောင် ပျံ့နှံ့သွားလေသည်။          “ဘယ်ကျသွားသလဲ၊ ဘယ်ကျသွားသလဲ” ဟူသောမေးခွန်းကို လူတိုင်းမေးကြ၏။ သို့ရာတွင် ဘယ်သူမျှမသိချေ။

          ဓမ္မဆရာနှစ်ဦးဖြစ်သော မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းနှင့်မစ္စတာဂရယ်ဂရီ တို့သည် သင်္ဘောပဲ့ပိုင်းသို့ သုတ်ခြေတင်သွားရာတွင် သင်္ဘောပဲ့ပိုင်း ကာရံ ထားသောသံလက်ရန်းသို့ ရောက်သွားသောအခါ ဟဲရာလ်(ဒ) သည် လည်း ဧည့်ခန်းမကြီးမှထွက်လာကာ သူ့ကျမ်းစာအုပ်ကိုအလျင် အမြန် လက်မှချထား၍ အင်္ကျီကိုချွတ်ပြီးလျှင် ပင်လယ်ထဲသို့ခုန်ချလေသည်။

          “ဟယ်၊ တယ်မိုက်ပါလား၊ တယ်မိုက်ပါလား” ဟု မစ္စတာ စပေါလ် ဒင်းက ပြောဆိုလေသည်။ “အခုလိုဆိုတော့ အသက်တစ်သက် အစား နှစ်သက်ဆုံးတာပေါ့။ ဒီသင်္ဘောပေါ်ကကျရင်ဘယ်သူဟာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကယ်လို့ရသလဲ။”

          “ဒါပေမယ့်ဗျာ၊ ဘုရားသခင်က သူ့ကိုမစမှာပေါ့” ဟု မစ္စတာ ဂရယ်ဂရီကပြန်ဖြေလေသည်။

          ဘုရားသခင်သည် ဧကန်မုချမစတော်မူပေသည်။ ဟဲရာလ်(ဒ) က သတ္တိပြလိုက်ခြင်းမှာ ဘုရားသခင်က သူ့အားကယ်တင်မည်ကို ယုံကြည် စိတ်ချသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ သူသည်ရေထဲမှာရေနစ်သူကို ရှာဖွေနေ စဉ် သူ့အား ကူညီမစရန် ဘုရားသခင်ထံ ဆုတောင်းလေသည်။ သူ ဆုတောင်းချက်ကိုလည်း ဘုရားသခင်က မဟာကရုဏာတော်ဖြင့် ဖြေ ကြားတော်မူလေသည်။

          သူနှင့်မနီးမဝေးရေထဲမှ လက်တစ်ချောင်းပေါ်လာသည်ကို တွေ့ မြင်ရလေသည်။ ခွန်အားရှိသမျှဖြင့် ထိုနေရာသို့ ရုန်းကန်ကူးသွားလေ သည်။

          ရေနစ်သောအမျိုးသမီး၏အဝတ်ကို သူဆွဲမိလေပြီ။ ဆွဲမိသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ထိုအမျိုးသမီးကိုသင်္ဘောဆီသို့ ဆွဲသွားလေသည်။

          မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းက “ဘုရားသခင်ရဲ့ ကျေးဇူးတော်ပါပဲ” ဟု အော်ဟစ်ပြောဆိုလေသည်။ ခရီးသည်များတို့သည် ဝမ်းသာအားရ အော် ဟစ်ကြွေးကြော်၍ ငိုယိုကြလေသည်။

          ထိုအတောအတွင်း မာလိန်မှူးမန်းသည် သင်္ဘောစက်ကို အရပ် ခိုင်းလိုက်သည်တွင် တင်ယိုမာရူသင်္ဘောကြီးမှာ မလှုပ်မရှားဘဲရပ်နေ တော့သည်။ သက်ကယ်လှေတစ်စင်းကိုချပေး၍ ဟဲရာလ်(ဒ)နှင့် ဘယ်သူ ဘယ်ဝါမှန်းမသိရသေးသည့် အမျိုးသမီးကို သင်္ဘောကုန်းပတ်ပေါ်သို့ချီမ ယူကြလေသည်။

          သူရဲကောင်းကလေးကို လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်ရန်လည်းကောင်း၊ လိုသမျှအကူအညီပေးရန်လည်းကောင်း မစ္စတာဂရယ်ဂရီသည် ဝိုင်းအုံ ကြည့်နေသော လူအလယ်ခေါင်သို့ တိုးဝင်သွားလေသည်။ ဟဲရာလ်(ဒ) ၏ လက်ကိုကိုင်ဆွဲမိကာနီးတွင် ရေထဲမှကယ်တင်လိုက်သောအမျိုးသမီး ၏ မျက်နှာကို သူတွေ့မြင်ရလေသည်။ တွေ့မြင်ရသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် သူ့ မျက်နှာမှာ ဖြူဖပ်ဖြူရော်ဖြစ်၍ အားအင်များဆုတ်ယုတ်ကာ သင်္ဘော ကုန်းပတ်ပေါ်သို့ ပစ်လဲလေတော့သည်။ ထိုအမျိုးသမီးမှာ သူ့ဇနီးဖြစ်နေ တော့၏။

ဟဲရာလ်(ဒ)အတွက် သူမ မျှော်လင့်သည့်ကံကြမ္မာ

          မစ္စစ်ဂရယ်ဂရီသည် သူမ၏ အခန်းထဲတွင် လဲလျောင်းနေစဉ် အနား၌ရောက်ရှိနေသော ဟဲရာလ်(ဒ)အား ပြောဆိုသည်မှာ၊ “မစ္စတာ ဝီလ်ဆင်၊ ရှင့်ကို ကျွန်မဘာဖြစ်လို့ခေါ်ခိုင်းတဲ့အကြောင်း ပြောရဦးမယ်။ ကျွန်မရဲ့ခင်ပွန်းကလည်း ဘာဖြစ်လို့ခေါ်ခိုင်းကြောင်းသိပါတယ်။ မနေ့က ဧည့်ခန်းထဲမှာ ကျင်းပတဲ့စည်းဝေးကို ကျွန်မတက်ရောက်နားထောင်ပါ တယ်။ ဓမ္မဆရာကြီးမစ္စတာအင်ဒါဆင်က ဥပုသ်နေ့အကြောင်းတရား ဟောပါတယ်။ ကျွန်မပြောရမှာလည်း ရှက်တယ်။ ဆရာကြီးပြောတဲ့ တချို့အရာတွေအတွက် ကျွန်မတော်တော် စိတ်ဆိုးပါတယ်။ ကျွန်မကိုယ် တိုင်လည်း အဲတာတွေကို မကြားချင်ဘူး။ တခြားလူတွေကိုလည်း မကြား စေချင်ဘူး။ ရှင့်ကိုပဲ ကျွန်မအပြစ်တင်တာပဲ။ ဒီစည်းဝေးလုပ်ဖြစ်တာက လည်း ရှင်နဲ့ဓမ္မဆရာကြီးမစ္စတာအင်ဒါဆင်တို့ရဲ့ အလွန်းသင့်မှုမှ ဖြစ်ပေါ် လာရတဲ့ကိစ္စလို့သိရတယ်။တရားဟောစည်းဝေးအပြီးမှာရှင်က “အာမင်” လို့ဆိုတာကြားရတော့၊ ကျွန်မကိုယ်ကို ကျွန်မဘယ်လိုပြောမိသလဲဆို တော့ “ဒီလူမိုက်ကလေးတော့ သင်္ဘောပေါ်က ရေထဲကျသေရင် ကောင်း မှာပဲ။ ဒါမှ တို့ဒီဥပုသ်အကြောင်း ဆွေးနွေးမှုတွေ နောက်ဘယ်တော့မှ ကြားရမှာမဟုတ်ဘူး။”

          စည်းဝေးပြီးစီးသွားတော့ ကျွန်မလည်းကိုယ့်အခန်းကိုယ် ပြန်လာ ပြီး ကြားနာခဲ့ရတဲ့ တရားတွေအကုန်စိတ်ထဲမှာ ဖျောက်ဖျက်ပစ်ဖို့ ကြိုး စားတာပဲ။ ဒါပေမယ့် မေ့ဖျောက်လို့ကိုမရဘူး။ ဒါနဲ့ ကျွန်မစည်းဝေးတဲ့ နေရာကို တစ်ခါပြန်သွားပါတယ်။ ရှင့်ကို စည်းဝေးတဲ့အခန်းထဲမှာ တွေ့ ရသေးတော့ ကျွန်မပိုပြီးဒေါသထွက်သေးတယ်။ အဲဒီဧည့်ခန်းတံခါးကို လည်းကျော်လွန်သွားရော ကျွန်မစိတ်တွေကို မချုပ်တည်းနိုင်ဘဲ လူဟာ မူးမိုက်သွားတယ်။ (ကျွန်မဒေါသထွက်ပြီး စိတ်ကိုမချုပ်တည်းနိုင်တဲ့အခါ အဲဒီလိုပဲဖြစ်တတ်ပါတယ်။) အဲဒီနောက် ကျွန်မဘာဖြစ်သွားတယ်လို့ တော့ မပြောတတ်ဘူး။ ဒီသင်္ဘောကုန်းပတ်ပေါ်မှာ သတိပြန်လည်ရလာ တော့မှ ကျွန်မကိုရေသင်္ချိုင်းက ကယ်ယူရတဲ့အကြောင်းသိရပါတယ်။ ကျွန်မမျက်စိစပါးမွေးစူးတဲ့ လူဖြစ်တဲ့ရှင့်ကိုမှ ကျွန်မကို ကယ်တင်တဲ့ လူအဖြစ်နဲ့ ဘုရားသခင်က ရွေးချယ်လိုက်ပါတယ်။

          “မစ္စတာဝီလ်ဆင်၊ ကျွန်မရဲ့အပြစ်တွေကို လွှတ်ဖို့ ကျွန်မတောင်း ပန်ပါတယ်။ နောက်ပြီးတော့ ရှင့်ကျမ်းစာအုပ်ကိုယူပြီး ကျွန်မငြင်းပယ် နေတဲ့သမ္မာတရားကို ကျွန်မအားဆက်လက်ပြောပြစမ်းပါ။ ပြောပြမယ် မဟုတ်လား။”

          ဟဲရာလ်(ဒ)က မိမိမှာ လူတတ်ကြီးတစ်ယောက်မဟုတ်ကြောင်း ဝန်ခံ၍ မစ္စတာအင်ဒါဆင်နှင့် ဆွေးနွေးက ပိုကောင်းမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြလေသည်။

          “မစ္စတာအင်ဒါဆင်က သဘောကျပါ့မလား” ဟု မစ္စစ်ဂရယ်ဂရီ က မေးလေသည်။

          “အို၊ သဘောကျတာပေါ့” ဟု ဖြေဆိုကာ ဟဲရာလ်(ဒ)သည် သူ့ မိတ်ဆွေကြီး မစ္စတာအင်ဒါဆင်ကိုသုတ်သီးသုတ်ပျာ သွားခေါ်လေသည်။

          မစ္စတာအင်ဒါဆင် ရောက်လာသောအခါ မစ္စစ်ဂရယ်ဂရီက “မစ္စတာအင်ဒါဆင်ရှင့်၊ ကျွန်မ အခုတကယ်ပြောနေတာပါ။ ကျွန်မနဲ့ ကျွန်မရဲ့ခင်ပွန်းသည်နှစ်ယောက်စလုံးက ရှင်ဟောတဲ့ တရားတွေနား ထောင်ချင်ပါသေးတယ်။ မနေ့က ကျွန်မတွေ့ဆုံရတဲ့အဖြစ်ဆိုးကြီးက ကျွန်မတို့ကို ဆုံးမပြီး တရားစစ် တရားမှန်ကိုလက်ခံဖို့ ဘုရားသခင်ပြုပြင် ချက်ဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်မမေးချင်တာက ဆရာကြီးကဘာကြောင့် သတ္တမ နေ့ဥပုသ်ပြဿနာကို ဒီလောက်တောင် ဂရုတစိုက်ပြောနေရတာလဲ။ ဘုရားသခင်ကဒီလိုမလုပ်ဘဲ မနေရဘူးလို့ ဆရာကြီးတို့ကို မိန့်တော်မူ ထားပါသလား။ ဘာဖြစ်လို့လူအများစုဟာ အထူးသဖြင့် ဓမ္မဆရာပိုင်းက ပုဂ္ဂိုလ်တွေဟာ ဆရာကြီးရဲ့ ဟောပြောချက်ကို နားမထောင်ဘဲနေကြပါသလဲ။

          ခင်ဗျားမေးခွန်းတွေဟာ တော်တော်ကျယ်ဝန်းလှပါတယ်။ အချိန် များများယူပြီး လေ့လာမှ ဒီကိစ္စတွေကို ရှင်းရှင်းနားလည်ပါမယ်။ ဒါပေ မယ့်ဗျာ၊ ခင်ဗျားမေးခွန်းက ချက်ကျပါတယ်။ ကျမ်းစာက ခင်ဗျားလိုတဲ့ အဖြေကို ပေးနိုင်တဲ့အတွက် ကျွန်တော်ဝမ်းသာပါတယ်။

          ပထမဆုံးအချက်အနေနဲ့ ကျွန်တော်ပြောလိုတာက ဥပုသ်နေ့ဟာ ဧဒင်အိမ်တော်မှ ကျွန်တော်တို့ဆီကို ထိမ်းမြားမင်္ဂလာနဲ့ ဒွန်တွဲပြီးတော့ သက်ဆင်းလာတဲ့ ကောင်းချီးမင်္ဂလာတစ်ရပ်ပေါ့။ ထိမ်းမြားမင်္ဂလာဆို တာ လူ့အိမ်ထောင်တစ်ခုနဲ့တစ်ခုစပ်ကြားမှာ သန့်ရှင်းမြင့်မြတ်တဲ့ ဆက် သွယ်မှုကို ထိန်းသိမ်းထားရန် ရည်ရွယ်ပါတယ်။ ဥပုသ်နေ့ကတော့ လူ အိမ်ထောင်နဲ့ဘုရားသခင်စပ်ကြားမှာ သန့်ရှင်းမြင့်မြတ်တဲ့ ဆက်သွယ်မှု ကို ထိန်းသိမ်းထားရန်ရည်စူးပါတယ်။

          အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ ဖတ်လိုက်ရုံဖြင့် ဥပုသ်ရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကြီးကို တွေ့ရှိနိုင်ပါတယ်။ “ဥပုသ်နေ့ကို သန့်ရှင်းစေခြင်းငှာ ထိုနေ့ရက်ကို အောက်မေ့လော့။ ...... အကြောင်းမူကား၊ ထာဝရဘုရားသည် မိုးကောင်း ကင်၊ မြေကြီး၊ သမုဒ္ဒရာ၊ ၎င်းတို့၌ရှိသမျှကို ခြောက်ရက်တွင် ဖန်ဆင်း၍ ....။ ထွက်မြောက်ရာကျမ်း ၂၀း၈-၁၁။ ဥပုသ်နေ့ဟာ ကောင်းကင်၊ မြေကြီး မှစသောအရာတို့ကို ဘုရားသခင်ဖန်ဆင်းတော်မူကြောင်း လူတို့အား အမြဲသတိရစေဖို့ဖြစ်ပါတယ်။ နောက်ပြီးတော့ ၎င်းဟာ ထိုကြီးကျယ်တဲ့ ဆောင်ရွက်မှုကြီးရဲ့ အောက်မေ့ဖွယ်ရာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့ ဖန်ဆင်းနိုင်တဲ့ တန်ခိုးအာနိသင်ကိုလည်း သတိရစေဖို့ပဲ။ ကိုယ်တော်ဟာ ဖန်ဆင်းတော်မူတဲ့အရှင်ဖြစ်တဲ့အတွက် ကိုယ်တော်ရဲ့ စကားတော်ကို နာခံဖို့ ကျွန်ုပ်တို့အားတိုက်တွန်းပါသေးတယ်။ ထိုကဲ့သို့ ဥပုသ်နေ့ကို စောင့်ထိန်းရာတွင် ကိုယ်တော်ဟာ အောင်မြင်နိုင်ရန် လိုလေသေးရှိတဲ့ တန်ခိုးကို ကျွန်တော်တို့အား ပေးတော်မူပါတယ်။ ဥပုသ်နေ့ကို အမှန် အတိုင်း စောင့်ထိန်းခြင်းဟာ ဘုရားသခင်အား မိမိကိုယ်ကို ထာဝစဉ် အပ်နှံထားခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒါကြောင့် ယုံကြည်ကိုးကွယ်မှု မမှားနိုင် စေရန် အစဉ်တစိုက် ကာကွယ်စောင့်ထိန်းခဲ့တဲ့အကြောင်း တစ်ရပ်ဖြစ်ပါ တယ်။

          ဒီအကြောင်းကို ထွက်မြောက်ရာကျမ်း ၃၁း၁၇ မှာ ရှင်းရှင်း လင်းလင်းဖေါ်ပြထားပါတယ်။ ‘ငါနှင့်ဣသရေလအမျိုးသားတို့စပ်ကြား၌ ထာဝရလက္ခဏာ သက်သေဖြစ်၏။’ ယေဇကျေလက “ငါထာဝရဘုရား သည် သူတို့ကို သီးသန့်ထားသည်ဟု သူတို့သိမည်အကြောင်း၊ ငါနှင့်သူတို့ စပ်ကြားမှာ လက္ခဏာသက်သေဖြစ်စေခြင်းငှာ ငါ၏ ဥပုသ်နေ့များကို လည်းပေး၏။’ ယေဇကျေလအနာဂတ္တိကျမ်း ၂၀း၁၂။ အကြောင်းက ဘယ်လိုလဲဆိုတော့၊ ဘုရားသခင် သို့မဟုတ် ခရစ်တော် ကိုယ်တော်တိုင် ဥပုသ်နေ့မှာ လာရောက်တည်ရှိတော်မူပါတယ်။ နောက်ပြီးတော့လည်း ဥပုသ်နေ့ကိုလက်ခံပြီး စောင့်ရှောက်တဲ့လူရဲ့ စိတ်နှလုံးထဲမှာလည်း ကိုယ်တော်တိုင် လာရောက်တည်ရှိတော်မူပါတယ်။ အဲဒီနည်းအားဖြင့် ဥပုသ်တိုင်းဟာ ဖန်ဆင်းရှင်၌ လူ့ရဲ့ယုံကြည်ခြင်းကို အင်အားဖြည့်တင်း၍ စွဲမြဲခိုင်မာလာစေပါတယ်။

 

ဘုရားသခင်နှင့်တပည့်တော်များစပ်ကြားတွင် ထာဝစဉ်အနှောင်အဖွဲ့ဖြစ်ခြင်း

          “ဥပုသ်နေ့ဟာ ဘုရားသခင်နဲ့ ဣသရေလအမျိုးသားတို့စပ်ကြား မှာ ထာဝရလက္ခဏာသက်သေဖြစ်ကြောင်းကို ခင်ဗျားသိရှိပါပြီ။ ဒီဟာ ဣသရေလဆိုတဲ့ ရဟူဒီလူမျိုးတွေကိုသာ ကိုးကားပြောဆိုသည် မဟုတ် ပါ။ သူတို့ဟာ အာဗြဟံမှ အသွေးအသားဖြင့် ဆင်းသက်လာကြသူများ ဖြစ်ကြပါတယ်။ အဲဒီလူမျိုးကိုပဲ ကိုးကားပြောဆိုတာ မဟုတ်ဘူးလို့ဆို တာက သူတို့ဟာ မကြာမီဘဲ ဥပုသ်အမှန်စောင့်ထိန်းခြင်းကို စွန့်ပယ်တဲ့ အတွက်ကြောင့် ဥပုသ်နေ့ဟာ ကောင်းချီးမင်္ဂလာတစ်ရပ်ဖြစ်ကြောင်းကို မသိကြပါဘူး။

          ‘ဣသရေလ’ ဆိုတဲ့ အသုံးအနှုန်းဟာ ရဟူဒီဆိုတဲ့အဓိပ္ပါယ်ထက် လေးနက်ပါတယ်။ ၎င်းအသုံးအနှုန်းထဲမှာ ခေတ်ကာလကုန်ဆုံးတဲ့ကာ လတိုင်အောင် ခေတ်အမျိုးမျိုးမှာရှိခဲ့တဲ့ တပည့်တော်အပေါင်းပါ အကြုံး ဝင်နေပါတယ်။ ခရစ်ယာန်အားလုံးဟာ ဝိညာဉ်နဲ့ဆိုင်တဲ့ ဣသရေလ လူမျိုးများဖြစ်ကြပါတယ်။ ရောမသြဝါဒစာ ၂:၂၈၊၂၉။ ယောဟန်ခရစ်ဝင် ၁:၄၇။ ဂလာတိသြဝါဒစာ ၃:၂၉ ကိုဖတ်ကြည့်ပါ။ ဒါကြောင့် ဖြောင့်မတ် ခြင်းတရားလမ်းထဲမှာ တည်ရှိလိုတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ဟာ ဥပုသ်နေ့ကို စောင့်ထိန်း ပြီး ၎င်းဥပုသ်နေ့ကိုလည်း ကိုယ်တော်ရဲ့ကယ်တင်နိုင်တဲ့ တန်ခိုးတော်ရဲ့ လက္ခဏာသက်သေ၊ အောက်မေ့ဖွယ်ရာဟု သဘောထားကြပါလိမ့်မယ်။ ဖန်ဆင်းခြင်းနဲ့ရွေးနုတ်ခြင်းဟာ အတူတူဖြစ်တဲ့အကြောင်းက နှစ်ခုစလုံး ဟာ ဥပုသ်နေ့ကိုအောက်မေ့ဖွယ်ရာနေ့ အဖြစ်ထားရှိရန် တိုက်တွန်းကြ ပါတယ်။

          “ဟုတ်ကဲ့၊ ဆရာကြီး၊ ကျွန်မနားလည်ပါပြီ။ တယ်နှစ်သက်ဖွယ် ဖြစ်တဲ့ဒေသနာတရားတွေပါလား” ဟု မစ္စစ်ဂရယ်ဂရီကပြောလေသည်။

          ဒီအချက်ကိုသတိပြုရင် ဥပုသ်နေ့နဲ့ပတ်သက်တဲ့ သမ္မာတရားကို ဘုရားသခင်ကဘာကြောင့် အစဉ်လေးနက်စွာ ဖေါ်ပြမိန့်ဆိုထားတော်မူ ကြောင်း နားလည်နိုင်ပါတယ်။ ခင်ဗျားလည်း သတိရမှာပဲ။ ဣသရေလ လူမျိုးများဟာ အဲဂုတ္တုပြည်မှာ နေထိုင်ကြတဲ့အခါမှာ အဲဒီဥပုသ်နေ့နဲ့ သူတို့ရဲ့ယုံကြည်ခြင်း၊ စကားတော်နာခံခြင်းကို စုံစမ်းတော်မူပါတယ်။ (ထွက်မြောက်ရာကျမ်း ၅:၅)။ သူတို့သိနာတောင်ကိုမရောက်မီ ရက် ပေါင်းသုံးဆယ်လောက်တွင် ဥပုသ်နေ့အားဖြင့် စုံစမ်းတော်မူပါတယ်။ (ထွက်မြောက်ရာကျမ်း ၁၆း၁၆)။ သိနာတောင်တွင် စတုတ္ထပညတ်ကို အထူးသဖြင့် ဖေါ်ပြတော်မူပါတယ်။ (နေဟမိမှတ်စာ ၉း၁၄)။ ပညတ် တော်အားလုံးအရေးကြီးတယ်ဆိုတာ ပြောရန်ပင်မလိုပါ။ ဒါပေမယ့် ဥပုသ်နေ့ကိုသာ ကိုယ်တော်က ဖေါ်ပြတော်မူပါတယ်။ ဥပုသ်နေ့ဟာ ထူးထူးခြားခြား အရေးကြီးပါတယ်။

          “ဒီအချက်ကိုမှတ်ထားပါ။ ဘုရားသခင်ဟာ မိမိလူမျိုးတွေ သူတစ်ပါးကျွန်တွင်း သက်ဆင်းရပြီး သူတို့ရဲ့နေရာ၊ သူတို့ရဲ့မျိုးရိုးဇာတိ ပျောက်ဆုံးမှုနှင့်ရင်ဆိုင်ဖို့ ခွင့်ပြုချိန်ရောက်တဲ့အခါ ထိုကဲ့သို့ကပ်ဆိုးနှင့် ရင်ဆိုင်ရသည်မှာ သူတို့ရဲ့ ဥပုသ်ချိုးဖျက်မှုကြောင့်၊ တစ်နည်းအားဖြင့် ကိုယ်တော်ကို မေ့လျော့မှုကြောင့် ဖြစ်ကြောင်းသူတို့အား ရှင်းရှင်း မိန့်တော်မူပါတယ်။ ယေရမိအနာဂတ္တိကျမ်း ၁၇း၁၉-၂၇ နှင့် ရာဇဝင်ချုပ် ဒုတိယစောင် ၃၆:၁၄-၂၁ ကို နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပါ။ အကယ်၍ ဘုရားသခင်၏ တပည့်တော်များဟာ ကိုယ်တော်ရဲ့ဥပုသ်နေ့ကို သစ္စာနှင့် စောင့်ရှောက်ခဲ့ ရင်၊ နောက်ပြီးတော့လည်း ကိုယ်တော်ကို သူတို့ရဲ့ဖန်ဆင်းရှင်၊ သူတို့ရဲ့ အုပ်စိုးရှင်ဖြစ်ကြောင်း သိကျွမ်းမှုကိုထိန်းသိမ်းလာခဲ့ရင် ဗာဗုလုန်မြို့သား တွေရဲ့လက်တွင်း သုံ့ပန်းအဖြစ်နဲ့ဘယ်တော့ မှကျရောက်ခဲ့ရမယ်မဟုတ် ပါ။

          “ဧဝံဂေလိတရားတော်နှင့်ဆိုင်တဲ့ ပုရောဖက်ဟေရှာယပြောထား တဲ့မှတ်သားလောက်တဲ့ စကားကိုနားထောင်စမ်းပါ။ “သင်သည် ဥပုသ် နေ့ကိုမရှုတ်ချ။ ငါသီးသန့်သောနေ့မှာ ကိုယ့်အမှုအရေးကိုမဆောင်ရွက်၊ ဥပုသ်နေ့ကို မွေ့လျော်ရာနေ့၊ ထာဝရဘုရား သီးသန့်ထားသောနေ့ကို ရိုသေဖွယ်ရာနေ့ဟူ၍ခေါ်သဖြင့် ကိုယ့်အလေ့အလာကိုမလိုက်၊ ကိုယ့် အမှုအရေးကိုမဆောင်ရွက်၊ ကိုယ့်စကားကို မပြောဘဲနေ၍ ထိုနေ့ကို ရိုသေလျှင် သင်သည်ထာဝရဘုရား၌ မွေ့လျော်ရလိမ့်မည်။ မြေကြီးပေါ် မှာ မြင့်မြတ်သောအရပ်တို့ကို “ငါစီးစေ၍။” ဟေရှာယအနာဂတ္တိ ကျမ်း ၅၈:၁၃၊၁၄။ ဝိဉာဏခွန်အားတောင့်တင်းကြံ့ခိုင်မှုကို ဘုရားသခင်ရဲ့ ဥပုသ်နေ့မှာ တွေ့ရှိနိုင်တယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း ပုရောဖက်ကဖေါ်ပြပြော ဆိုထားတာဟာ ရှင်းလင်းပြတ်သားလှသည်မဟုတ်ပါလော။

          “ဟေရှာယဟာ ဧဝံဂေလိတရားတော်နဲ့ဆိုင်တဲ့ ပုရောဖက်လို့ ကျွန်တော်ခုနက ပြောခဲ့ပါတယ်။ သူလည်းကျွန်တော်ပြောတဲ့အတိုင်း ဟုတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ ဖတ်ခဲ့တဲ့ကျမ်းချက်တွေက ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဧဝံဂေလိတရားတော်ကို ကိုးကားပြောဆိုကြပါတယ်။ ဟေရှာယအားဖြင့် ဘုရားသခင်ဟာ ကျွန်တော်တို့အား ဥပုသ်နေ့ကို မရှုတ်ချဖို့၊ ခြေထောက် ဖြင့် နင်းချေမပစ်ဖို့ မိန့်မှာတော်မူပါတယ်။ ကိုယ်တော်ရဲ့စကားတော်ကို နားထောင်တဲ့လူအတွက် ကိုယ်တော်ရဲ့ကတိတော်များဟာ ပြည့်စုံခြင်း သို့ရောက်ပါတယ်။”

          “မစ္စတာအင်ဒါဆင်ရှင့်၊ ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်ကို ကြည့်ရတာ ကောင်းချီးမင်္ဂလာ ခံစားခဲ့ရပြီနဲ့တူတယ်” ဟု မစ္စစ်ဂရယ်ဂရီကဆိုလေ သည်။

          “ဟုတ်တယ်၊ ဒီဥပုသ်နေ့နဲ့ပတ်သက်တဲ့ သမ္မာတရားမှပဲ အထူး ကျေးဇူးခံစားခဲ့ရပါတယ်။ သူဥပုသ်တစ်ပတ်ပဲ စောင့်ရသေးတယ်။ ဒါပေ မယ့် အဲဒီလိုဥပုသ်စောင့်ရာမှာ အံ့သြဖွယ်ကောင်းတဲ့ ကောင်းချီးမင်္ဂလာ ခံစားရပါတယ်။ အမှန်အားဖြင့် ဥပုသ်မှ ရရှိတဲ့ကျေးဇူးဟာ မနေ့က သူ့အားအသက်တစ်ချောင်းကို ပင်လယ်ထဲမှ ကယ်ဆယ်စေခဲ့ပါတယ်။ သူကကျွန်တော်ကို အဲဒီအတိုင်းပဲပြောပါတယ်။ သူ့ရဲ့နာခံမှုကို ဘုရား သခင်က ဂရုပြုတော်မူကြောင်း၊ ခင်ဗျားကိုပင်လယ်ထဲ ဆင်းကယ်ရာမှာ အောင်အောင်မြင်မြင်ဖြစ်တာဟာ သူ့ဆုတောင်းချက်ကိုဘုရား သခင်က နားညောင်းတော်မူကြောင်း သူက ကျွန်တော့်အား ပြောပါသေးတယ်။ သူက ခင်ဗျားကို ‘ဥပုသ်နေ့ကယ်တင်ရတဲ့အမျိုးသမီး’လို့ခေါ်ပါတယ်။

          “ဆရာကြီးပြောတာ ကျွန် မစိတ်ဇဝေဇဝါမဖြစ်မိပါ။ ဒါကြောင့် ဒီကနေ့ပဲ ကျွန်မရဲ့စိတ်ထဲမှာ ရှိတာတွေဖွင့်ပြောရတာပဲ”ဟု မစ္စစ်ဂရယ် ဂရီကပြောလေသည်။

 

အများသောသူတို့သည် မိမိတို့ယုံကြည်မှုအတိုင်း မပြုလုပ်ကြ

          ဆရာ ကျွန်တော်ရှေ့ကိုဆက်လက်ပြီး အနည်းငယ်အစီရင်ခံပါရ စေဦး။ ဟေရှာယက သူပြုပြင်တဲ့ အနာဂတ္တိကျမ်း အခန်းကြီး ၅၆ မှာ ဒီနောက်ဆုံးကာလတွင် တစ်ပါးအမျိုးသားအထဲမှာ ဥပုသ်နေ့နဲ့ပတ်သက် ပြီး ကြီးကျယ်တဲ့ပြောင်းလဲမှုကြီး ပေါ်ပေါက်လိမ့်မယ့်အကြောင်း အနာ ဂတ်ရိုက်ထားပါတယ်။ ငယ်၊ ၁ ကနေပြီး ၈ အထိ ဖတ်ကြည့်ပါ။ အဲဒီ အချက်ဟာ ဧဝံဂေလိတရားတော်နဲ့ သက်ဆိုင်တဲ့သတင်းစကားဖြစ် ကြောင်း၊ ကိုယ်တော်ရဲ့ဥပုသ်နေ့ ပဋိညာဉ်၌မှီဝဲသော သူတို့အား ‘သား သမီးတို့ ထက်မြတ်သောနေရာ၊ မြတ်သောနာမ’ ပေးတော်မူမယ့် ကတိ တော်ဖြစ်ကြောင်း တွေ့ရှိရပါမယ်။ ‘မပျောက်မပျက်ရသော ထာဝရနာမ ကိုပင် သူတို့အားငါပေးမည်၊’ ထာဝရအသက်လည်း အကျုံးဝင်ပါတယ်။

          ဒါကြောင့် ယခုအချိန်မှာ တစ်ဦးတစ်ယောက်က ဥပုသ်နေ့နဲ့ ပတ်သက်တဲ့သတင်းစကားကို ဟောပြောရပါလိမ့်မယ်။ ဘုရားသခင်က တောင်းဆိုတော်မူတဲ့အတိုင်း တစ်ဦးတစ်ယောက်က ဥပုသ်နေ့နဲ့ပတ် သက်တဲ့ သမ္မာတရားဟာ ရေးကြီးခွင့်ကျယ်ဖြစ်တယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းကို အထူးကမကထ ဂရုတစိုက်ဟောပြောရပါလိမ့်မည်။

          “ကောင်းပါပြီ၊ မစ္စတာအင်ဒါဆင်။ ဒါဖြင့်ရင် ဓမ္မဆရာတွေက ဘာဖြစ်လို့ ဒီရှင်းလင်းပြတ်သားတဲ့အချက်တွေကို လက်မခံဘဲနေပါ သလဲ။ ဒီအချက်တွေဟာ သေသေချာချာကို ပြတ်သားလှပါတယ်။ ကျွန်မ အဖို့တော့ တစ်ခါမှ ဒါတွေမဖတ်ခဲ့မိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဓမ္မဆရာတွေက တော့ ဖတ်မိကြပါတယ်။”

          မစ္စတာဂရယ်ဂရီက ပြောသည်မှာ၊ “ဒီဓမ္မဆရာတွေတချို့ ဘာ ကြောင့် လက်မခံဘဲနေကြောင်း ကျွန်တော်ပြောနိုင်ပါတယ်။ သူတို့လည်း ကျုပ်လို အတတ်လွန်ကဲသမားတွေပေါ့။ သူတို့အယူအဆတွေ တလွဲ တချော်ဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကို သူတို့ဝန်မခံချင်ဘူး။ အကယ်၍ ဒီဥပုသ် ပြဿနာနဲ့ဆိုင်တဲ့ တရားမှန်ကို သိမြင်ရတဲ့ ဓမ္မဆရာတွေ အားလုံးဟာ သူတို့ရဲ့အယူအဆ အလွဲတွေကို ဝန်ခံလို့ရှိရင် အတိုက်အခံလုပ်မယ့်လူ တွေနည်းပါးကုန်မှာပေါ့။ ကျုပ်ဘာကြောင့် ဒီလိုပြောတဲ့ဆိုတဲ့ အကြောင်း ရင်းကို ကျုပ်ကောင်းကောင်းသိပါတယ်။ အဲဒီဓမ္မဆရာ အများက သတ္တမ နေ့ဥပုသ်စောင့်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေဟာ လမ်းမှန်ကြောင်း ကျုပ်ကို တိတ်တ ဆိတ်ဝန်ခံစကားပြောကြပါတယ်။”

          “ရှင်တစ်ခါမျှ ဒီလိုကျွန်မရှေ့မှာ မပြောဖူးပါလား။ ဒီလိုဆို ရှင်ဟာ ရိုးသားမှုမရှိတဲ့လူပေါ့။”

          “မိန်းမရယ်၊ ဒီလိုလည်းပြစ်တင်မစောပါနဲ့။ အဲဒါကျုပ်ကန်းတာ ပဲလို့သဘောထားပါ။ ဒါကြောင့် အဲဒီကန်းမှု၊ မမြင်မှုကြောင့် အဲဒီ ဓမ္မ ဆရာတွေက အမှန်ကို ရေငုံတဲ့အကြောင်းကို မမြင်မိတာပေါ့” ဟု မစ္စတာဂရယ်ဂရီက သူ့ဇနီးအားပြန်ဖြေလေသည်။

          မစ္စတာအင်ဒါဆင်က၊ “ကဲလေ၊ မိတ်ဆွေတို့၊ အခုကျွန်တော် တို့လေ့လာနေတဲ့အချက်တွေဟာ ပြီးဆုံးခြင်းသို့ မရောက်သေးပါဘူး။ ခင်ဗျားတို့လည်း ဒီလောက်နားထောင်ရတော့ မောကုန်ရောပေါ့။ မနေ့က အဖြစ်ဆိုးကြီးဟာ ခင်ဗျားတို့ကို တော်တော်စိတ်ပင်ပန်း၊ လူပင်ပန်း ဖြစ်စေမှာပေါ့။ ခင်ဗျားတို့လည်းအနားလေးဘာလေးယူကြဦးပေါ့။ ဘုရား သခင်ကလည်း မစ္စစ်ဂရယ်ဂရီကို အထူးသဖြင့် ခွန်အားအသစ်များ ပေးပါစေဗျာ၊ ကျွန်တော်သွားလိုက်ပါဦးမယ်။”

 

အခန်း - ၁၃

အခန်း ၁၃

လမ်းခရီးတွင်ဘုရားသခင်ကိုတွေ့ရှိခြင်း

 

          သူတို့သင်္ဘောခန်းတွင် သူတို့နှစ်ယောက်တည်းရှိသောအခါ မစ္စစ် ဂရယ်ဂရီက သူ့ခင်ပွန်းအား၊ “ဥပုသ်နေ့နဲ့ပတ်သက်ပြီး ဒီတရားမှန်ကို ဘယ်လိုလုပ်ကြမတုန်း” ဟု မေးမြန်းလေသည်။

          ထိုအချိန်တွင် အခန်းတံခါးခေါက်သံနှင့်အတူတကွ မစ္စတာ စပေါလ်ဒင်းက သူခေတ္တဝင်လာလိုကြောင်းပြော၍ သူတို့အခန်းတွင်းသို့ ဝင်လာလေသည်။

          “မစ္စတာစပေါလ်ဒင်း၊ ရှင်ရောက်လာတာ ကျွန်မဝမ်းသာလိုက် တာ။ အခုပဲ ကျွန်မရဲ့ခင်ပွန်းနှင့်ကျွန်မတို့ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ကိစ္စ တစ်ရပ်နဲ့ပတ်သက်ပြီး ဆွေးနွေးနေကြပါတယ်။ အဲဒီကိစ္စကို ရှင်လည်း ဝိုင်းဝန်းဖြေရှင်းနိုင်ပါတယ်” ဟု မစ္စစ်ဂရယ်ဂရီကပြောလေသည်။

          မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းသည် ထိုဇနီးမောင်နှံနှစ်ယောက်၏ အခန်းကို စိုးစိုးရိမ်ရိမ်နှင့်ဟိုမှသည်မှကြည့်ရှုနေစဉ် သူ့စိတ်တွင်းမှာမူ၊ ယခုအချိန် တွင် တခြားအရာအားလုံးထက် သူတစ်ပါးရဲ့ကို ယ်ရေးကိုယ်တာကိစ္စ၌ ဝင်ရောက်စွက်ဖက်မှုကို အထူးသဖြင့် ရှောင်ရှားလိုပေသည်။ ဟဲရာလ် (ဒ)ဝီလ်ဆင်က အခန်းတွင်းမှ ကမန်းကတန်း ထွက်သွားစဉ်က မေ့လျော့ ထားပစ်ခဲ့သော သူ့ကျမ်းစာကို တွေ့ ရှိရသော မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းမှာ ပို၍ စိတ်မချမ်းမသာဖြစ်ရပေသည်။

          မစ္စစ်ဂရယ်ဂရီက ဆက်လက်၍ ပြောဆိုသည်မှာ၊ “ရှင်လည်း ကျွန်မတို့နဲ့ ကြာကြာမနေနိုင်တော့ ကျွန်မဟာ သွယ်ဝိုက်မနေတော့ဘဲတဲ့တိုးပြောပါ့မယ်။”

          ဤပင်လယ်ခရီးထွက်လာရာတွင် မစ္စစ်ဂရယ်ဂရီက သူလိုက်နာ ရန် စကားပုံအဖြစ် သူ့အခန်းဘေးနံရံတွင် ချိတ်ဆွဲထားသောကျမ်းချက်တစ်ချက်ကို မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းသည် စိုက်ကြည့်နေလေသည်။

          “မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းရှင့်၊ ကျွန်မရဲ့ခင်ပွန်းနှင့် ကျွန်မဟာ ခဲရာခဲ ဆစ်ဖြစ်တဲ့ အတွေ့အကြုံတစ်ခုနဲ့ ရင်ဆိုင်လိုက်ရပါတယ်။ ရှင်သိတဲ့ အတိုင်းပဲ မနေ့ကဘုရားသခင်က ကျွန်မကို ‘အရိပ်လွှမ်းမိုးတဲ့ချိုင့်’ ထဲသို့ ကျစေတော်မူပါတယ်။ ကျွန်မဟာ ဆက်စပ်နေတဲ့ အခြေအနေတွေကို ဆင်ခြင်တဲ့အခါမှာ ဒီအတွေ့အကြုံဟာ သခင်ယေရှုရဲ့အလိုတော်အတိုင်း ကျွန်မရဲ့လက်ဝါးကပ်တိုင်ကို ကျွန်မက ထမ်းလိုတဲ့ဆန္ဒရှိရအောင် ကျွန်မ ကို ဘုရားသခင်ကဆုံးမခြင်းပဲဆိုတာ ကျွန်မလေးလေးနက်နက် ယုံကြည် ပါတယ်။"

          “ငယ်စဉ်တောင်ကျေး ကလေးဘဝမှစပြီး တစ်ခုခုက ကျွန်မအား တနင်္ဂနွေနေ့ဟာ ခရစ်ယာန်များရဲ့ငြိမ်ဝပ်စွာနေရတဲ့ ဥပုသ်နေ့မဟုတ် ကြောင်းပြောသော်လည်း ဘုရားသခင်ရဲ့ ဥပုသ်အမှန်ကို စောင့်ရမယ် ဆိုတဲ့သဘောတရားကို တူးတူးခါးခါး အတိုက်အခံပြုလုပ်ခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီ အပြုအမူကြောင့် မနေ့က ကျွန်မရဲ့အသက်ကို ဆုံးရှုံးလုမတတ်ဖြစ်သွား တာဘဲ။ သတ္တမနေ့ဥပုသ်ကိုစောင့်တဲ့ တပည့်တော်တစ်ယောက်ရဲ့ သူရ သတ္တိကြောင့်သာ ကျွန်မအသက်ချမ်းသာရာ ရခဲ့ပါတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် လေ၊ ဘုရားသခင်က ကျွန်မအား ပြုလုပ်စေလိုတာကို ကျွန်မအမြင်မှန် ရလာပါပြီ။ အဲဒီအမြင်မှန်ရတဲ့အတိုင်း ကျွန်မ ပြုလုပ်ပါတော့မယ်။”

          “ကျွန်မရဲ့ခင်ပွန်းကလည်း ကျွန်မလိုပဲအမြင်မှန်ရပါတယ်။ မနေ့ က ဆွေးနွေးပြောဆိုခဲ့တာတွေအားလုံးဟာ တရားမှန်တွေဖြစ်ပြီး ကျွန်မ တို့က လက်ခံနာယူဖို့ တိုက်တွန်းနေသလိုပါပဲ။ ကျွန်မရှင့်ကို အတွင်း သိမိတ်ဆွေအနေနဲ့မေးလိုတာက ကျွန်မတို့ ဇနီးမောင်နှံနှစ်ဦးဟာ မဆိုင်း မတွဘဲနဲ့ ဥပုသ်နေ့နဲ့ပတ်သက်တဲ့ တရားမှန်ကို လက်ခံသင့်တယ်လို့ ရှင် မထင်ဘူးလား။ ရှင်လည်းခရစ်တော်ရဲ့ သံတမန်ကြီးတစ်ဦးပဲ။ ဒါကြောင့် ရှင်က စေတနာထက်သန်စွာနဲ့ ကျွန်မကို အကြံဉာဏ်ပေးလိုပါတယ်။”

          သူမဟာ မနေ့က ပင်လယ်ထဲလိမ့်ကျချိန်မှာပင် မစ္စတာစပေါလ် ဒင်း သည် မစ္စတာဂရယ်ဂရီအား ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်၏ အပြုအမူသည် ခရီးသည်အများ ခရစ်ယာန်တရားကို ယုံကြည်ကျင့်သုံးမှုတွင် ဆူးငြောင့် ခလုတ်ဖြစ်ကြောင်း၊ မစ္စတာအင်ဒါဆင်ဆိုသူကို ဓမ္မဆရာများနှင့်လူသူ ပရိသတ်ကပါ ရှောင်ရှားအပ်ကြောင်း ဖျောင်းဖျပြောဆိုခဲ့သည်ကို မစ္စစ် ဂရယ်ဂရီသည် မသိရှာပေ။

          မစ္စတာဂရယ်ဂရီသည် မစ္စတာစပေါလ်ဒင်း၏ ကသိကအောက် ဖြစ်မှုကို သိရှိ၍ ထိုအခြေအနေမှ မစ္စတာစပေါလ်ဒင်း သက်သာရာရစေ ခြင်းငှာ ကြိုးစားလေသည်။

          မစ္စတာဂရယ်ဂရီက၊ “မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းခင်ဗျား၊ ပင်လယ်ထဲ မှာ ရေနစ်မှုဖြစ်ချိန်မှာ ခင်ဗျားနဲ့ ကျွန်တော်ဆွေးနွေးပြောဆိုခဲ့တာ ထောက်ရှုပြီး ကျွန်တော့်ဇနီးရဲ့အသက်ကို ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်ကပဲ ကယ်ရတာဟာ အတော်ထူးဆန်းတယ် မဟုတ်လား။ ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ် ဆင် ကိုယ်တိုင်ကလည်း ဘယ်လိုပြောသေးသလဲဆိုတော့၊ သင်္ဘောပေါ် ကခုန်ချပြီး အခုလိုကယ်ဆယ်တာဟာ မကြာမီက သူရရှိတဲ့တရားမှန်က ပေးတဲ့ယုံကြည်ခြင်း၊ နှိုးဆော်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်တယ်တဲ့။ ဒီဟာထူးခြား တဲ့အဖြစ်အပျက်လို့ ခင်ဗျားမယူဆဘူးလား။”

          “ဟုတ်ပါတယ်၊ မစ္စတာဂရယ်ဂရီ။ ကျွန်တော်ဟာ ခင်ဗျားပြော သလိုပဲ ယူဆပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်ပြောခဲ့တဲ့ အမှားကို ကျွန်တော်တွေ့ မြင်ပြီဆိုတာကိုဝန်ခံပါတယ်။

          “ဒါပေမယ့်၊ မစ္စတာစပေါလ်ဒင်း။ ရှင်ဟာကျွန်မရဲ့ မေးခွန်းကိုဖြေ ရမယ်။ ကျွန်မတို့ဇနီးမောင်နှံနှစ်ဦးဟာ ကမ္ဘာပေါ်မှာ ကျွန်မတို့ ပိုင်သမျှ၊ ပစ္စည်းရှိသမျှဆုံးရှုံးစေကာမူ၊ ဘုရားသခင်ကကျွန်မတို့အား ပြုလုပ်စေလို တဲ့အတိုင်း ဥပုသ်နေ့ကိုစောင့်ရှောက်သင့်တယ်မဟုတ်လား” ဟု မစ္စစ် ဂရယ်ဂရီက မေးမြန်းပြောဆိုလေသည်။

မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းက သူ့အမှားဝန်ခံခြင်း

          “မစ္စစ်ဂရယ်ဂရီခင်ဗျား၊ ခင်ဗျားတမင်တကာ မဟုတ်ပေမယ့် ကျွန်တော့်ကို တော်တော်ကသိကအောက်ဖြစ်အောင်လုပ်တာပဲ။ သတ္တမ နေ့ဥပုသ်စောင့်ရမယ်ဆိုတဲ့ သဘောတရားတွေကို ကျွန်တော်ဟာ ပြင်း ပြင်းထန်ထန်ဆန့်ကျင်ကြောင်း၊ အဲဒီကိစ္စဟာ လူတွေကို ယောင်ယောင် မှားမှားဖြစ်စေကြောင်း၊ အခုကမ္ဘာနဲ့ချီပြီး ဧဝံဂေလိတရားတော် ဟော ပြောချိန်မှာ အဲဒီလုပ်ငန်းကြီးရဲ့တိုးတက်မှုကိုဟန့်တားကြောင်း၊ ခင်ဗျား သိချင်မှသိမယ်။ဒါပေမယ့်ဗျာ၊ကျွန်တော်ဗြောင်ပြောရမယ်ဆိုရင် လူတိုင်း ဟာ အတွင်းစိတ်ရဲ့အလိုကိုလိုက်ဖို့ သူ့တာဝန်လည်း ဟုတ်တယ်၊ သူ့ အခွင့်အရေးလည်းဟုတ်တယ်။”

          မစ္စတာဂရယ်ဂရီက မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းအား မေးမြန်းပြောဆို သည်မှာ “ဥပုသ်နေ့နဲ့ပတ်သက်ပြီး ခင်ဗျားအယူအဆတွေဟာ မှန်တယ် လို့ တထစ်ချယုံကြည်ပါသလား။ ဥပမာ- ပညတ်တော်ကို ပယ်ဖျက်ပြီး တဲ့အတွက် ဥပုသ်နေ့ကိုစောင့်ဖို့ မလိုတော့ဘူးဆိုတဲ့ အယူအဆကို ဖက်ထားပြီး ကယ်တင်ခြင်းကို အဆုံးခံမလို့လား။ အမှန်အားဖြင့် သခင် ယေရှုဟာ ပညတ်တော်ဆယ်ပါးကိုရိုသေပြီး အဲဒီပညတ်များရဲ့တောင်း ဆိုချက်များကိုလိုက်လျောဖို့ အသေခံတော်မူတယ်မဟုတ်လား။ ကရာနီ ကုန်းအတ္ထုပ္ပတ္တိက စိတ်နှလုံးရေးသားထားတဲ့ ပဋိညာဉ်သစ်အရ ပညတ် တော်ဟာ တခြားပညတ်မဟုတ်ဘဲ သိနာတောင်မှာ ပေးတော်မူတဲ့ ပညတ်တော်ပင်ဖြစ်ကြောင်း ညွှန်ပြတယ်မဟုတ်လား။ ဘုရားသခင်ရဲ့ ရှေ့တော်မှာ ခင်ဗျားဖြေစမ်းပါ။ ကျွန်တော်တို့ကို မလိမ်ဘဲ ဟုတ်တိုင်း မှန်ရာပြောပေါ့ဗျာ။”

          မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းက ပြန်လည်ဖြေကြားရာတွင် ပြောဆိုသည် မှာ- “မစ္စတာဂရယ်ဂရီခင်ဗျား၊ ကျွန်တော့်အခြေအနေကို ကျွန်တော် ဘယ်လိုပြောရမှန်းမသိတော့ဘူး။ ရှင်မဿဲခရစ်ဝင် ၅:၁၇၊၁၈။ ရောမ သြဝါဒစာ ၃:၃၁။ ၈:၃၊၄။ ရှင်ယာကုပ်သြဝါဒစာ ၂:၈-၁၂။ ရှင်မဿဲ ခရစ်ဝင် ၁၉:၁၇ နဲ့ အလားတူ ကျမ်းချက်တွေ ဖတ်ကြည့်ရတဲ့အခါ ကျွန်တော့် စိတ်ထဲမှာတော့ ဇဝေဇဝါဖြစ်မိတာတွေရှိပါတယ်။ ကျွန်တော့် အယူအဆ တွေ အားလုံးမှန်တယ်လို့ လှေနံဓါးထစ်မမှတ်ပါဘူး။”

          မစ္စတာဂရယ်ဂရီက ဆက်လက်၍ ပြောသည်မှာ- “ဒီလိုဆိုရင် နောက်တစ်ချက်မေးပါရစေဦး။ သခင်ယေရှုရဲ့ပုံသက်သေနဲ့ သြဝါဒတွေ ဟာ အရေးကြီးတယ်လို့ ကျွန်တော်တို့ သဘောထားအပ်တယ် မဟုတ်ပါ

လား။”

          “ဟုတ်တာပေါ့။ ထားအပ်တာပေါ့။”

          မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းသည် စိတ်ဓါတ်များလျှော့ကာ လွတ်လပ်စွာ တွေးတောစပြုလာလေသည်။

          မစ္စတာဂရယ်ဂရီကဆက်လက်၍ပြောသည်မှာ- “အဲဒီလိုသဘော ထားအပ်တယ်လို့ ကျွန်တော်လည်း ယုံကြည်ပါတယ်။ အကယ်၍ ကျွန် တော်ဟာ ကိုယ့်မာနကို ဖယ်ရှားပြီး ကယ်တင်ရှင်ရဲ့အကြံတော်ကို လွတ်လွတ်လပ်လပ်လိုက်နာရင် ကျွန်တော်ဟာ သတ္တမနေ့ဥပုသ်စောင့် တဲ့လူဖြစ်မှာပဲ။ ကယ်တင်ရှင်ဟာ သတ္တမနေ့ဥပုသ်ကို စောင့်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့်လို့ ရဟူဒီလူမျိုးများစောင့်တာနဲ့ ခြားနားပါတယ်။ သခင်ယေရှု ဟာ ကမ္ဘာအဝန်းနဲ့ဆိုင်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်တော်မူပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကိုယ် တော်ဥပုသ်နေ့စောင့်ထိန်းခြင်းဟာ ကမ္ဘာအဝန်းနဲ့ဆိုင်တဲ့ အဓိပ္ပါယ်ရှိပါ တယ်။ ကိုယ်တော်ဟာ ကျွန်တော့်အတွက် ပုံသက်သေဖြစ်တော်မူပါ တယ်။ ဒါကြောင့် ကိုယ်တော်ပြုလုပ်သကဲ့သို့ ကျွန်တော်လည်းပြုလုပ်ရ မယ်ဆိုတာ ပြေးလို့မလွတ်တဲ့ကိစ္စပါ။

ဖေါက်ပြန်ခြင်းအစမူလ

          “မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းခင်ဗျား၊ ခင်ဗျားတို့အသင်းတော်က တည် ထောင်ထားတဲ့ ကျမ်းစာသင်ကျောင်းမှာ ဆရာလုပ်ဖူးကြောင်း၊ နောက်ပြီး တော့လည်း အဲဒီကျမ်းစာသင်ကျောင်းမှာ ခရစ်ယာန်သာသနာရဲ့ရာဇဝင် ကိုသင်းပေးရကြောင်း ခင်ဗျားစကားအရသိရပါတယ်။ ခင်ဗျားကိုယ်တိုင် အဲဒီရာဇဝင်ကို လေ့လာတဲ့အခါ ရှေးတမန်တော်များအပြင် ခရစ်ယာန် များဟာ ခရစ်တော်ပေါ်ထွန်းပြီးနောက် ရာပေါင်းမြောက်မြားစွာသော နှစ် များအတွင်း စတုတ္ထပညတ်မှာဖေါ်ပြပါရှိတဲ့ သတ္တမနေ့ ဥပုသ်ကို စောင့် တဲ့အကြောင်း တွေ့ရှိရတယ်မဟုတ်ပါလား။ ရှေးခေတ်က သာသနာပလူ တွေဟာ နေကို ကိုးကွယ်မှုနဲ့ပတ်သက်တဲ့ပွဲလမ်းသဘင်၊ အခမ်းအနား တွေဟာ ရှေးခေတ်ခရစ်ယာန်တွေကို လွှမ်းမိုးလာမှုကြောင့် အဲဒီခရစ် ယာန်တွေကလည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့တနင်္ဂနွေဥပုသ်စောင့်ခြင်း အပါအဝင် ဖြစ်တဲ့ ဓလေ့ထုံးစံတွေကို အတုယူပြုလုပ်ကြတယ်မဟုတ်ပါလား။ ခပ်တို တိုပြောရမယ်ဆိုရင် ယိုယွင်းပျက်စီးလာပြီး ကမ္ဘာတွင် နေရာကောင်းရဖို့ နှင့် တန်ခိုးကြီးထွားလာရန်ကြိုးပမ်းနေတဲ့ခရစ်ယာန် အသင်းတော်ကြီး ဟာ စတုတ္ထရာစုနှစ်မှာ ဥပုသ်နေ့ကို သတ္တမနေ့မှ ပထမနေ့ကို ပြောင်း လဲပြီး အဲဒီပြောင်းလဲမှုကိုလည်း ဥပဒေစည်းမျဉ်းတွေ ထုတ်ပြီး အဓမ္မ အသိအမှတ်ပြုခိုင်းတယ်မဟုတ်ပါလား။”

          မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းက ပြန်လည်ဖြေကြားသည်မှာ၊ “မစ္စတာ ဂရယ်ဂရီ၊ ခင်ဗျားက စိတ်နှလုံးစစ်ဆေးတဲ့ အလုပ်တွေလုပ်နေပါကလား။ ကျွန်တော်ကပိုပြီး ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပါမယ်။ ဘယ်သူ့ကိုမှ ကျွန်တော် မပြောဖူးတဲ့စကားကို ခင်ဗျားကို ကျွန်တော်ပြောပါမယ်။ ခင်ဗျားပြောတာ တွေဟာ အားလုံးမှန်ပါတယ်။ တခြားအလားတူ မှန်တာတွေ အများကြီး ရှိပါသေးတယ်။ ပထမနေ့ဥပုသ်စောင့်တာဟာ ဖေါက်ပြန်ခြင်းရဲ့မူလအစ ပါပဲ။ အဲဒီပထမနေ့ဥပုသ်စောင့်ခြင်းဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့အမိန့်တော်အရ ဖြစ်တယ်လို့ပြောရအောင် ဘိုးဘေးများ ရေးသားထားချက်များထဲမှာ သက်သေဆိုလို့ စိုးစဉ်းမျှမရှိပါဘူး။ ဒီဟာကျွန်တော် အကုန်သိပါတယ်။

          “ဒါပေမယ့်လို့ဒီကိစ္စကို ကျွန်တော်ကရှုထောင့်တစ်မျိုးနဲ့ ကြည့်ပါ တယ်။ ပထမနေ့ဟာ ထမြောက်ရှင်ပြန်တဲ့နေ့ဖြစ်တဲ့အတွက်ကြောင့် အဲဒီနေ့မှာဘုရားရှိခိုးခြင်းအားဖြင့် အဲဒီဝမ်းမြောက်ဖွယ်ဖြစ်တဲ့ အဖြစ် အပျက်ကို ကျင်းပနိုင်တာပဲဆိုတဲ့အချက်ကို လေးလေးနက်နက် စဉ်းစား ပါတယ်။ ဒါပေမယ့်ဗျာ၊ အကယ်၍ကျွန်တော်ဟာ သေတော့မယ့်ဆဲဆဲ အချိန်အခါမျိုးနဲ့ရင်ဆိုင်နေရပြီဆိုရင် အဲဒီလိုပထမနေ့မှာ ဘုရားဝတ်ပြု မှုကိုဆက်လက်လုပ်ကြပါလို့ သူတစ်ပါးအားတိုက်တွန်းလိုမှာ မဟုတ်ပါ ဘူး။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ အဲဒီလိုဝတ်ပြုပါလို့ ဘုရားသခင်က တစ်ခါမျှ အမိန့်တော်မထားရှိခဲ့ဖူးလို့ပါ။

          မစ္စစ်ဂရယ်ဂရီက အလှည့်ယူ၍ပြောဆိုသည်မှာ၊ “ဒါဖြင့် မစ္စတာ စပေါလ်ဒင်း၊ ရှင်အပတ်တိုင်း လူတွေရှေ့မှာ မတ်တတ်ရပ်ပြီး ရှင်ကိုယ် တိုင်ကတပ်အပ်သေချာမသိတဲ့အကြောင်းကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဟောပြော သွန်သင်ပေးနိုင်သလဲ။ ရှင်ကျမ်းစာကိုတော့ယုံကြည်တယ်မဟုတ်လား။”

 

ကျမ်းစာနှင့်ကစားရုံမျှသာ

          “မစ္စစ်ဂရယ်ဂရီခင်ဗျား၊ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာရှိတာတွေကို ဆက် လက်ဖွင့်ပြောပါရစေဦး။ အခက်အခဲဆုံးကို ထုတ်ဖေါ်ပြောဆိုအောင် ရေလာမြောင်းပေးစကားပြောနေတာကိုး။ ကျွန်တော်ဟာဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပါဌ်တော်နဲ့ ကစားသလိုလုပ်ခဲ့တာပဲ။ ကျွန်တော့်မှာရှိတဲ့ ရှေးက ရှိလာတဲ့ယုံကြည်ခြင်းကိုနှိပ်ကွပ်ပြီး ဖျက်လိုဖျက်ဆီးလုပ်တဲ့ ကိစ္စတစ်ခုခု ကျွန်တော့်ဘဝ အသက်တာထဲကို ဆိုက်ရောက်လာတယ်ဆိုတာ ကျွန် တော်သိပါတယ်။ ကျွန်တော့်အဖို့မှာ ကျမ်းစာဟာ တန်ခိုးရှိတဲ့ ဘုရား သခင်ရဲ့ နှုတ်ကပါဌ်တော်လို့ မယုံကြည်တော့ပါ။ နောက်ပြီးတော့လည်း ဘုရားသခင်ထံမှ ဆင်းသက်လာတာမဟုတ်ဘဲ မနုဿ လူသတ္တဝါပြုပြင် စီရင်မှုကြောင့် ပေါ်လာတာပဲလို့ ပါးစပ်ကမပြောပေမယ့် အမူအရာအား ဖြင့်ပြတာပဲ။ ဒါကြောင့် တရားဆွေးနွေးငြင်းခုံပြီဆိုရင် အနိုင်ရဖို့လောက်သာ ငြင်းခုံတာပဲ။ တရားမှန်ကိုတွေ့ဖို့တော့ မဟုတ်ဘူး။”

          “ကျွန်တော်လည်း အဲဒီလိုပဲအတော်အသင့်ပြုလုပ်ဖူးတာပဲ” ဟု မစ္စတာဂရယ်ဂရီက ဝင်ရောက်ပြောဆိုလေသည်။

          “ရှင်တို့နှစ်ယောက်စလုံး အဲဒီလမ်းစဉ်ကို ဆက်လက်ကျင့်သုံး မလို့လား။ ကျွန်မကြည့်ရတာ ဒီနေ့တော့ဖြင့် ကျွန်မတို့အားလုံး လမ်းစဉ် တွေပြောင်းရအောင် ဘုရားသခင်က တကယ်တမ်း ကူညီဆောင်ရွက်နေ ပြီထင်တယ်” ဟု မစ္စစ်ဂရယ်ဂရီက မေးမြန်းပြောဆိုလေသည်။

          “ဘာလဲ၊ မစ္စစ်ဂရယ်ဂရီ။ ကျွန်တော်တို့ အားလုံး သတ္တမနေ့ဥပုသ် အသင်းသားအဖြစ်ကို ပြောင်းလဲကြရမှာလား” ဟု မစ္စတာစပေါလ်ဒင်း က မေးမြန်းလေသည်။

          “ကျွန်မက အဲဒီလိုတော့မဆိုလိုပါဘူး။ ဒါပေမယ့် မှန်မှန်ကန်ကန် နဲ့ လုံးဝပြောင်းလဲမှုရှိရမယ်ဆိုရင် အဲဒီလိုဖြစ်ရမှာပဲ။ မစ္စတာစပေါလ်ဒင်း၊ ရှင်သိတဲ့အတိုင်းပဲ။ အကယ်၍ကျွန်မတို့ဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပါဌ် တော်ကို ဘုရားသခင်မှုတ်သွင်းပြုပြင်တော်မူသော ဗျာဒိတ်တော်၊ ကျွန်မ တို့ရဲ့လမ်းပြဟူ၍ သဘောထားခဲ့ရင် စတုတ္ထပညတ်တော်ကို နာခံလိုက် နာရမယ့် တာဝန်ရှိတယ်ဆိုတာ မြေခတ်မလွဲ ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား။”

          “သေသေချာချာဟုတ်တာပေါ့။ တခြားနေ့ကို ဘုရားသခင်က သီးသန့်ထားတယ်လို့ပြောရအောင် ကျမ်းစားထဲမှာ အရိပ်အမြွက်မျှပင်

ဖေါ်ပြထားခြင်းမရှိပါ” ဟူသော အဖြေကိုပေးလေသည်။

          “ဒီလိုဆိုတော့ ကျမ်းစာအရဆိုရင် သတ္တမနေ့မှာ ဥပုသ်စောင့်တဲ့ လူတွေက လမ်းမှန်နေတာပေါ့။”

          “အဲဒါသေချာပါတယ်၊ ဒါပေမယ့်လို့ဗျာ၊ ယုံကြည်သူများက စောင့် တဲ့နေ့မဟုတ်ဘဲ တခြားနေ့စောင့်ရမယ်ဆိုတဲ့ အလုပ်ဟာ ခင်ဗျား စဉ်းစား ကြည့်ပေါ့။ အဲဒီအချက်ပဲ ကျွန်တော့်စိတ်ကို ထိခိုက်မှုရှိတာ။ အဲဒီလိုသူ များမစောင့်တဲ့နေ့ကို ကိုယ်ကစောင့်တော့ သူများရယ်စရာကြီး ဖြစ်မနေ ဘူးလား။ သတ္တမနေ့ဥပုသ်စောင့်တဲ့လူတွေကို ကျွန်တော်ကပဲ ခရစ်တော် သတ်တဲ့လူသတ်သမားတွေ၊ တစ်ယူသန်တွေလို့ခေါ်ခဲ့ပါတယ်။”

          “မစ္စတာစပေါလ်ဒင်း၊ ခင်ဗျားဒီလိုပဲ အမှန်လုပ်ခဲ့တာပဲကိုး။ “အမျိုးသမီးတစ်ဦးသင်္ဘောပေါ်မှ ပင်လယ်ထဲလိမ့်ကျသွားပြီ”လို့ အော်သံ မနေ့ကကြားရစဉ်က ခင်ဗျားက အဲဒီအသုံးအနှုန်းတွေ အသုံးပြုပြီး စကား ကောင်းနေတာပေါ့။”

          “ဧဝံဂေလိတရားကို ဟောပြောတဲ့ ဓမ္မဆရာတွေဟာ မှန်ကန် တယ်လို့ သူတို့သိရတာကို ဘာဖြစ်လို့ ဒီလောက်တောင် ခေါင်းရှောင်လို တဲ့ စိတ်မျိုးထားကြတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်အရင်ကမသိဘူး။ တရား ပလ္လင်ပေါ်တက်ပြီး တရားဟောတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေထဲမှာလည်း သူတို့ယုံကြည် တာကတစ်မျိုး၊ သူများကို ဟောပြောတာကတစ်ဖုံ လုပ်နေတဲ့လူတွေ ရှိသေးတယ်လို့ ခင်ဗျားကပြောနေတာလား။”

          “မိန်းမရယ်၊ ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး သက်ဆိုင်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေဟာ ရိုးဖြောင့်မှုမရှိဘူးလို့သိရပေမယ့် မင်းက သီးခံခြင်းတရား၊ မေတ္တာတရား ထားပါ။ ကျုပ်ကိုယ်တိုင်ကလည်း အဲဒီနာမဝိသေသနာတွေနဲ့ သူတို့ကို တပ်ပြီးမခေါ်ချင်ဘူး။ သူတို့ဟာက အမှန်တော့နှစ်ပေါင်းများစွာကတည်း က အလွဲအချော်တွေ သွန်သင်လာရတဲ့အဆုံးမှာ ရှုပ်ထွေးကုန်ကြတာ ပါပဲ။ မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းက ပြောခဲ့တဲ့အတိုင်း၊ သူ့ရဲ့ ထင်မြင်ယူဆချက် တွေကို သူကိုယ်တိုင်ခွဲခြားဝေဖန်လို့မရအောင် ဖြစ်နေတယ်တဲ့။ အများ အားဖြင့်ဖြစ်တတ်တာက ကျွန်တော်တို့ဟာ မှားယွင်းတယ်လို့ သိတာကို မသွန်သင်ပေးမိပေမယ့် မှန်တယ်လို့မသိတာတွေကို ဆက်တိုက်သွန်သင် ပေးကြပါတယ်။ ယခုအခါ ကိုယ်တော်ရဲ့ဒေသနာတော်ကို ဖြန့်ချိရာမှာ အဲဒီအတိုင်း ဖြစ်ပျက်နေတယ်လို့ဆိုရင် မှားလိမ့်မယ်မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေ မယ့် ဒီခရီးမှာတွေ့ကြုံရတဲ့အဖြစ်အပျက်တွေဟာ (ဟဲရာလ် (ဒ)ဝီလ်ဆင် နဲ့ သူ့မှတ်သားထားတဲ့ ကျမ်းစာနဲ့တွေ့ဆုံရခြင်း။ မာလိန်မှူးမန်းရဲ့ စိတ် သဘောထား။ မစ္စတာအင်ဒါဆင်ရဲ့ ဆောင်ရွက်မှု။ မစ္စတာမစ်ချဲလ်၊ မစ္စ တာစပေါလ်ဒင်းနဲ့ ကျွန်တော် ဆွေးနွေးမှု။ နောက်ဆုံး မနေ့က ကျွန်တော့် ဇနီး ဘုရားသခင်ရဲ့တန်ခိုးတော်ကြောင့် အသက်ချမ်းသာမှု) ကျွန်တော့် လမ်းစဉ်တွေကို လုံးဝပြောင်းပစ်ဖို့လိုတယ်ဆိုတာကို သိမြင်စေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ဘုရားသခင်ဟာကျွန်တော့်အတွက်ဘယ်ကျေးဇူးများပြုတော်မူတယ်ဆိုတာကို ဒီသင်္ဘောပေါ်မှာ လိုက်ပါစီးနင်းလာတဲ့ ခရီးသည် တိုင်း သိစေရမယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်စိတ်ပြဌာန်းထားပါတယ်။” ဤနည်းအား ဖြင့် မစ္စတာဂရယ်ဂရီသည် ဘုရားသခင်ရဲ့ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ် တော်၏ သွေးဆောင်မှုကြောင့် သူ့ကိုယ်သူ ဘုရားသခင်ထံ လွှဲအပ်လေ သည်။

          “မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းခင်ဗျား၊ ခင်ဗျားမသွားမီ အဲဟိုကျမ်းစာယူ ပြီး ကျွန်တော့်ကို ဖတ်ပြစမ်းပါ။ ဆာလံကျမ်းအခန်းကြီး ၄ဝ ကို ကျေးဇူးပြု၍ဖတ်ပြပါ။”

          မစ္စတာဂရယ်ဂရီ၏တောင်းဆိုချက်ကို မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းသည် ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာစွာ လိုက်လျောလျက် မှတ်သားထားသော ကျမ်းစာ အုပ်ကိုကောက်ယူကာ ဖွင့်၍အဖတ်ခိုင်းသော ကျမ်းချက်ကို ဖတ်ပြလေ သည်။ ဖြည်းဖြည်းနှင့်စိတ်ပါလက်ပါဖတ်ရာတွင် သူ့စိတ်မှာလည်း အနူး အညွတ်ဖြစ်လာလေသည်။ သူ၏ ဓမ္မဆရာဘဝတွင် ဤကျမ်းချက်ကို ထပ်တလဲလဲဖတ်ဖူးပေသည်။ သို့ရာတွင် ၎င်းအထဲ၌ပါရှိသော ဒေသနာ သည် အထက်က တစ်ခါမျှ ဤမျှလောက်သူ၏ စိတ်ကိုမထိခိုက်ဖူးပေ။ ဤမျှလောက် ချိုသာမှုကိုမခံစားရဖူးပေ။ အခန်းငယ် ၈ ကိုရောက်သော အခါ ထိုကျမ်းချက်ကို မျဉ်းသားထားသည်ကို တွေ့ရလေသည်။ ထိုကျမ်း ချက်အနီး ကွက်လပ်တွင် ဤသို့ ရေးသားထား၏။ “ဘုရားသခင်၏ အလို တော်သည်ဘုရားသခင်၏ပညတ်ဖြစ်သည်။ ကိုယ်တော်၏ အလိုတော်ကို ကျင့်သုံးခြင်း၊ ကိုယ်တော်၏ ပညတ်ကို စောင့်ထိန်းခြင်းသည် ဘဝ၏ မှန်ကန်သည့် တစ်ခုတည်းသော ရည်ရွယ်ချက်ဖြစ်၏။ ဒေသနာကျမ်း ၁၂:၁၇။ ဥစ္စာစည်းစိမ်မဟုတ်၊ ကျန်းမာခြင်းမဟုတ်၊ ပျော်ရွှင်ခြင်းမဟုတ်၊ ကယ်တင်ခြင်းမဟုတ်၊ ကြင်နာတတ်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ ဘုရားသခင်၏ အလို တော်ကိုဆောင်ရွက်ခြင်းကို ညွှန်ပြထားသည်ကို သတိပြုပါ။ ဘုရားသခင် ၏ အလိုတော်၌ ဝမ်းမြောက်သောသူသည် သန့်ရှင်းခြင်း၏ ပန်းတိုင်သို့ ရောက်ရှိပြီဖြစ်သောကြောင့် ဘုရားသခင်ကို သူတစ်ပါးတို့က ချစ်၍ ကိုယ်တော်၏ အစေကိုခံစေရန် သခင်ယေရှုကဲ့သို့ ဆောင်ရွက်ကြလိမ့် မည်။ ဤအချက်သည် လူ၌လည်းကောင်း၊ လူအားဖြင့်လည်းကောင်း ဘုရားသခင်ဖေါ်ပြချက်ဖြစ်ပေသည်။--မေမေ။”

          မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းသည် ရပ်နားလိုက်လေသည်။ ထိုရေးသား ချက်၏အဆုံး၌ “မေမေ” ဆိုသောစကားသည် သူ၏ စိတ်ဝင်စားမှုကို အထူးသဖြင့် လှုံ့ဆော်လိုက်၏။

          သူက၊ “ဒါ၊ ဘယ်လိုဟာလဲ။ ဒီဝေဖန်ချက်ကို ရေးသားထားတဲ့ မေမေဟာ ဘယ်သူ့မေမေလဲ” ဟု မေးမြန်းလေသည်။

          ထိုကဲ့သို့မေးမြန်း၍ စကားမဆုံးမီ တံခါးကိုဖြည်းညင်းစွာ ခေါက် သံကြားရလေသည်။ “ဝင်လာပါ” ဟူသော ပြောနေကျနှုတ်ခွန်းဆက် စကားကိုကြားရသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်သည် အခန်း တွင်းသို့ဝင်လာလေသည်။ သူမေ့ကျန်ခဲ့သောကျမ်းစာကို သတိရ၍ ယခု လာရောက်ယူခြင်းဖြစ်သည်။

          မစ္စတာဂရယ်ဂရီက၊“ထိုင်ပါဦးလူကလေး၊ အခုပဲကျုပ်တို့ မစ္စတာ စပေါလ်ဒင်းနဲ့အတူဆုတောင်းကြမလို့” ဟု မစ္စတာဂရယ်ဂရီက ဟဲရာလ်(ဒ)အားပြောလေသည်။

          ဤစကားမှာ ဟဲရာလ်(ဒ)အတွက် အဆန်းဖြစ်နေ၏။ ပို၍ဆန်း သည့်အချက်မှာ သူ့ကျမ်းစာသည် မစ္စတာစပေါလ်ဒင်း၏ လက်ထဲတွင် ကိုင်ထားလျက်ရှိလေသည်။ ဘာတွေဖြစ်ပျက်လျက်ရှိလေသနည်း။

          အဖြစ်အပျက်ကို ဟဲရာလ်(ဒ)အား ရှင်းပြခြင်းအားဖြင့် ဟဲရာလ်(ဒ)၏ သိမြင်လိုသောစိတ်ကို ပြေစေပြီးနောက်၊ ခါတိုင်းနှင့် မတူဘဲ ကြင်နာ၍ ဖခင်ကဲ့သို့သောအမူအရာဖြင့် “လူကလေး၊ ဟောဒီ မှတ်ချက် ကလေးအောက်နားဆီက ‘မေမေ’ ဆိုတဲ့စကားဟာ ဘာအဓိပ္ပါယ်လဲ။ ကျုပ်ဘာဖြစ်လို့အဲဒီမှတ်ချက်ကို စိတ်ဝင်စားနေရသလဲဆိုတော့၊ အဲဒီ မှတ်ချက် ထဲကစကားတွေဟာ ကျုပ်မိခင်ပြောတတ်တဲ့စကားမျိုးတွေပဲ။ နောက်ပြီးတော့လည်း ကျုပ်မိခင်ကြီးဟာ အဲဒီလိုကျမ်းချက်တွေကို မှတ်သားထား တဲ့အလေ့ရှိတယ်။”

          ဟဲရာလ်(ဒ)သည် ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာစွာ သူ့ရဲ့ သစ္စာရှိသော မိခင်ကြီးရဲ့အတ္ထုပ္ပတ္တိကိုလည်းကောင်း၊ သူမ၏ စက်ကွင်းနှင့်သွန်သင်မှုမှ လွတ်ကင်းအောင် သူအလွတ်ရုန်းကန်ခဲ့ပုံကိုလည်းကောင်း၊ ပင်လယ် ခရီးတွင် မှတ်သားထားသော ကျမ်းစာကို သူတွေ့ရှိပုံနှင့် လွှင့်ပစ်ပုံကို လည်းကောင်း၊ ဒုစရိုက်တွင်သူနစ်မွန်းခဲ့ပုံကိုလည်းကောင်း၊ ရုံးပြင်ကနား တက်ရပုံ၊ စစ်ဆေးခံရပုံနှင့်ပြစ်ဒဏ်ခံရပုံကိုလည်းကောင်း၊ အုတ်ကလင် မြို့ပင်လယ်ဆိပ်တံတားတွင် သူ့မိခင်ကြီး သေလုဆဲဆဲ မှာကြားသွား သော စကားအရ မှတ်သားထားသောကျမ်းစာအုပ်ကို တွေ့ ရှိရပုံကိုလည်း ကောင်း၊ သူ့ချစ်မိခင်နှင့် မစ္စတာအင်ဒါဆင်တွေ့ရှိပုံကိုလည်းကောင်း၊ မာလိန်မှူးမန်းနှင့် သူ၏ အတွေ့အကြုံကိုလည်းကောင်း ပြန်ပြောင်း ပြောပြလေသည်။ ဤအဖြစ်အပျက်များနှင့် အခြားမြောက်မြားစွာသော အဖြစ်အပျက်များသည် ဟဲရာလ်(ဒ)အတွက် ဒဏ္ဍာရီစကားထက်ထူးခြား သော အခန်းတစ်ခန်းဖြစ်ပေသည်။ သူကပြန်လည်ပြောပြရာတွင်လည်း ဘုရားသခင်၏ စိုးမိုးမှုကို ယုံကြည်သောသူသာလျှင် ပြောသကဲ့သို့ သူ ပြောနိုင်လေသည်။

          ဟဲရာလ်(ဒ)က ဆက်လက်၍ပြောသည်မှာ၊ “အဲဒါတွေကြောင့် ကျွန်တော်ဟာ ကျွန်တော့်ကယ်တင်ရှင်နောက်တော်ကို လျှောက်လိုက် ရန် ကြိုးစားနေတာပဲ။ မစ္စတာအင်ဒါဆင်အားဖြင့် ကျွန်တော့်မိခင်ရဲ့ ဆုတောင်းပြည့်ပါတယ်။ ခုနက ခင်ဗျားဖတ်တဲ့ကျမ်းချက်ဟာ ကျွန်တော့် ရဲ့အထူးလမ်းပြဖြစ်ပါတယ်။ မိခင်ကြီးရဲ့အမှာစကားကို ထောက်ခံတယ် ဆိုတာကို ကျွန်တော့စိတ်ထဲမှာ ကျွန်တော်ပြောနိုင်ရအောင် “မေမေ”ဆိုတဲ့စကားအောက်က ကျွန်တော့်နာမည်ကို ရေးသားထားပါတယ်။”

          မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းသည် ဆုတောင်းလေသည်။ သူတောင်းဆို ရမည့်စကားများကို သွန်သင်စီကုံးပေးရန် ဘုရားသခင်၏ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်သည် သူတို့အလယ်သို့ သက်ဆင်းတော်မူလေသည်။ သူ ဆုတောင်းစဉ် ဘုရားသခင်၏ မျက်မှောက်တော်တွင် သူ့စိတ်ကြေကွဲ ခြင်းသို့ ရောက်လေသည်။ မစ္စတာနှင့်မစ္စစ်ဂရယ်ဂရီတို့လည်း မစ္စတာ စပေါလ်ဒင်းနှင့်အတူတကွ ဝိညာဉ်ရေးနှင့်သက်ဆိုင်သော ကောင်းချီး မင်္ဂလာများကို ခံစားရကြလေသည်။ ဆုတောင်းနေစဉ် “အာမင်” ဆိုသောစကားလုံးများသည်လည်း ၎င်းတို့ကိုပီသစွာပင် ဆို၍မရအောင် အနူးအညွတ်ဖြစ်နေသော နှုတ်ခမ်းတို့မှ တိုးထွက်လာကြပေသည်။ တမြန်နေ့က “ယုံကြည်ခြင်းသူရဲကောင်း” ဖြစ်သော ဟဲရာလ်(ဒ)နှင့် “ခရစ်တော်ကိုဖေါ်ပြရန် အမှန်တကယ်ကြိုးပမ်း၊ သစ္စာရှိသော” မစ္စတာ အင်ဒါဆင်တို့အတွက် ဆုတောင်းသောအခါ ဟဲရာလ်(ဒ)၏ စိတ်နှလုံး သည် ယိုဖိတ်လျက်ရှိလေသည်။

          ဆုတောင်းပြီးသောအခါ ဟဲရာလ်(ဒ) ထွက်သွား၍ မစ္စတာ စပေါလ်ဒင်းလည်း သူ့အခန်းသို့ ရေးကြီးသုတ်ပျာဝင်သွားလေသည်။

          ဟဲရာလ်(ဒ) ကို အလုပ်ခွင်ပြန်ဝင်ရန် သတိပေးခေါင်းလောင်း မထိုးမီသူသည် မစ္စတာ အင်ဒါဆင်၏ အခန်းသို့သွား၍ စောစောက အဖြစ် အပျက်များကို ပြန်လှန်ပြောပြလေသည်။

          ဓမ္မဆရာကြီးမစ္စတာအင်ဒါဆင်က “ဘုရားသခင်ရဲ့ကျေးဇူးတော် ကို ချီးမွမ်းကြ၊ နိမိတ်လက္ခဏာပြသောခေတ်ကား မကုန်သေးပေ” ဟု ဆိုလေသည်။

 

အခန်း - ၁၄

အခန်း ၁၄

ပုရောဖက်အနာဂတ္တိကျမ်းမှအလင်းတရား

 

          နေ့ကားဥပုသ်နေ့ဖြစ်၏။ ထွန်းလင်းသာယာသောနေ့ပင်တည်း။ မစ္စစ်တာဂရယ်ဂရီအား ပင်လယ်ထဲမှ ထူးခြားစွာ ကယ်ဆယ်လိုက်သည် မှာ ရက်ပေါင်းအတော်အတန် ကြာသွားခဲ့လေပြီ။ မကြာခဏပင် ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်အား သူ၏ပြောင်းလဲလာပုံ၊ သူ၏မှတ်သားထား သောကျမ်းစာ၊ ဓမ္မဆရာ၏ ဇနီးကိုကယ်ဆယ်ရာတွင် သူ့ဆုတောင်းချက် ကို ဘုရားသခင်ဖြေကြားပုံများကို မေးကြမြန်းကြပြုလုပ်ခြင်းမှာ အတော မသတ်နိုင်ပေ။

          ထိုလူငယ်စိတ်ဝင်စားမှုကို ပြကြသည့်အပြင် ဓမ္မဆရာတစ်ဦးမှာ “သတ္တမနေ့ဥပုသ်စောင့်သည့်လူ” ဖြစ်သွားပြီဟူသော သတင်းမှာလည်း ပျံ့နှံ့လျက်ရှိပေသည်။ သို့သော်လည်း ထိုသူမှာ မစ္စတာမစ်ချဲလ်၊ မစ္စတာ စပေါလ်ဒင်း၊ မစ္စတာဂရယ်ဂရီသုံးယောက်အနက် ဘယ်သူဖြစ်သည်ကို တပ်အပ်သေချာမသိကြပေ။

          ယခုဥပုသ်နေ့နံနက်အထိ ပညာလည်းရှိ၊ ယဉ်ကျေးမှုလည်းရှိ၊ သူများနှင့်လည်း မရောနှော၊ သင်္ဘောပေါ်၌ကျင်းပသော ဓမ္မစည်းဝေး တစ်ခုကိုမျှမတက်ရောက်ဘဲ သူနှင့်အတူ ယူဆောင်လာသော စာအုပ် ဟောင်းများကိုဖတ်ခြင်းအားဖြင့် အချိန်ကို ကုန်လွန်စေသော ပုဂ္ဂိုလ်ကြီး တစ်ဦးကား အဘယ်သူမှ ဂရုတစိုက်သတိမပြုမိကြပေ။

          မစ္စတာအင်ဒါဆင်သည် ယခုခရီးလမ်းဆုံးမရောက်မီ လူတိုင်းနှင့် အသိဖွဲ့ရန် လိုလားလျက်ရှိရကား ထိုစာဖတ်လျက်နေသော ပုဂ္ဂိုလ်ကြီး ဘေး၌ ဝင်ရောက်ထိုင်ပြီးလျှင် သူ့အလေ့အထရှိသည်အတိုင်း ထိုပုဂ္ဂိုလ် ကြီးသည် ယုံကြည်သူဟုတ်မဟုတ်မေးမြန်းလေသည်။

 

အပြောအဟောရှေ့နောက်မညီမှု

          ဟုတ်ပါတယ်ခင်ဗျား၊ ကျွန်တော်ဟာ တမန်တော်များ တည် ထောင်ခဲ့သော အသင်းဝင်တစ်ယောက်ပါ” ဟု ထိုလူကြီးက တည်ကြည် စွာပြန်ပြောလေသည်။

          မစ္စတာအင်ဒါဆင်က “ဪ၊ ဒါနဲ့ကျွန်တော်ခင်ဗျားနဲ့ တွေ့ရတာ ဝမ်းသာလှပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ ပရိုတက်စတင်အသင်းသားပါ။ ဒါပေမယ့် ယုံကြည်သူ အချင်းချင်းညီရင်းအစ်ကိုတွေပါ” ဟု ပြန်ပြော လေသည်။

          အပြောနဲ့အဟောညီတဲ့ ပရိုတက်စတင်အသင်းဆိုတာ မရှိဘူး။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ သူတို့ဟာ ကျမ်းစာကို သူတို့ရဲ့ယုံကြည်ခြင်း အတွက် စည်းမျဉ်းပဲလို့ မယူဆကြပါဘူး။ ကျမ်းစာအတိုင်းလိုက်နာတယ် လို့ပြောကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိစ္စအများမှာ သူတို့ဟာ ကျမ်းစာကို လုံးဝပစ်ပယ်ကြပြီး မိရိုးဖလာဓလေ့ထုံးစံတွေလိုက်နာကြတယ်။ ဥပမာ၊ ခင်ဗျားတို့ပထမနေ့ကို ဥပုသ်စောင့်တာဟာ ကျမ်းစာအရ မဟုတ်ဘူးဆို တာ ခင်ဗျားကောင်းကောင်းသိတာပဲ။ အဲဒီလိုစောင့်တာဟာ မှန်ကန် တယ်လို့ပြတဲ့ ကျမ်းချက်တစ်ချက်တောင်မရှိပါဘူး။ ကျမ်းစာက သတ္တမ နေ့ကို စောင့်ရမယ်လို့ဆိုတယ်။ တမန်တော် ပေတရုပေးတဲ့အခွင့်အာဏာ အရ ရက်သတ္တပတ်မှာ ဥပုသ်နေ့ကို သတ္တမနေ့မှပထမနေ့ကို ပြောင်းလဲ လိုက်ပါတယ်။ ဘာသာရေးလောကတစ်ခုလုံးက အဲဒီပြောင်းလဲမှုအတိုင်းလိုက်လုပ်ကြပါတယ်။ အဲဒီလိုလုပ်ပြီး သူတို့ကိုယ်ကို ပရိုတက်စတင် အသင်းသားလို့ခေါ်ကြသေးတယ်။

          “ခင်ဗျားပြောသလိုပရိုတက်စတင်အသင်းသားတိုင်းမလုပ်ပါဘူး။ ခြွင်းချက်ရှိပါသေးတယ်။”

          “ကျွန်တော်သိသလောက်တော့ ကျွန်တော်ပြောတဲ့အတိုင်း လုပ် ကြတဲ့လူတွေချည်းပါပဲ။အဲဒီလိုပြောတော့သူတို့စိတ်ဆိုးကြတယ်။ အပြင်း အထန် ငြင်းခုံကြတယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့က အမှန်ကိုရင်မဆိုင်ရဲ ကြဘူး။ ရဟန်းမင်းဂစ်ဗင်း(စ)ထုတ်ဝေတဲ့ သတင်းစာကနေပြီး ပရိုတက်စတင် လောကကြီးတစ်ခုလုံးကို သူတို့ပထမနေ့ကို ဥပုသ်အဖြစ်စောင့်တာဟာ ရောမအသင်းတော်ရဲ့ သြဝါဒတွေကို လိုက်နာတာမဟုတ်ဘဲ ကျမ်းအရ သာဖြစ်ကြောင်း သက်သေပြရန် တောင်းဆိုသော်လည်း အခုထက်ထိ ဘယ်ကမှအဖြေပေါ်မလာပါ။ ပေးစရာအဖြေလည်း ရှိမှမရှိဘဲကိုး။ အသိ ပညာရှိတဲ့ ပရိုက်တက်စတင်အသင်း ဓမ္မဆရာတိုင်းဟာ ခရစ်ယာန် သာသနာရဲ့ အတ္ထုပ္ပတ္တိကိုလေ့လာဖူးတယ်ဆိုရင် ပထမနေ့မှာ ဘုရားဝတ် ပြုကိုးကွယ်တဲ့အလေ့အထဟာ ကျွန်တော်တို့အသင်းက ပေါက်ပွားလာ တဲ့အကြောင်းသိပါတယ်။ ကျွန်တော်သွန်သင်တဲ့ ဘာသာတရားကို တစ် စိတ်တစ်ဒေသမဟုတ်ဘဲ အကုန်လုံးပဲလိုက်နာပါလားလို့ ကျွန်တော်တို့ က ဆိုပါတယ်။ တကယ်ဆိုရင် ခင်ဗျားတို့အားလုံး မှန်ကန်တဲ့ သိုးခြံတွင်း သို့ ပြန်ဝင်လာဖို့ ကျွန်တော်တို့စောင့်မျှော်နေပါတယ်။”

 

ဆုငွေဒေါ်လာတစ်ထောင်ယူမည့်သူမရှိ

          သူကဆက်လက်၍ပြောသည်မှာ၊ “နှစ်ပေါင်းအတော်ကြာတုန်း က ကျွန်တော်တို့အသင်းက ဓမ္မဆရာတော်တစ်ပါးဟာ ပထမနေ့ကိုဥပုသ် နေ့အဖြစ်ဘုရားသခင်က သတ်မှတ်ကြောင်း ကျမ်းစာမှ ကျမ်းချက်တစ် ချက်မျှ ညွှန်ပြနိုင်သောသူအား ဆုငွေအဖြစ်ဒေါ်လာ တစ်ထောင်တိတိ ပေးမယ်လို့ကြေညာပါတယ်။ အဲဒီဆုငွေကို ယခုအထိ ဘယ်သူမှထုတ် မယူသေးပါဘူး။”

          “ဘယ်တော့မှလည်း အဲဒီဆုငွေလာထုတ်ကြမှာမဟုတ်ဘူး။ အဲ ဒီလို ကျမ်းချက်လည်း ကျမ်းစာထဲမှာမတွေ့ရဘူး” ဟု မစ္စတာအင်ဒါ ဆင်က ပြောလေသည်။

          “ဒါဖြင့်ရင်၊ ပထမနေ့ဥပုသ်စောင့်ခြင်းအားဖြင့် ဘာဖြစ်လို့ ခင်ဗျား ကိုယ်တိုင်နဲ့ သူများကိုလှည့်ဖြားနေရသလဲ။”

          “ကျွန်တော်အဲဒီနေ့ မစောင့်ပါဘူး” ဟုပြန်ဖြေလေသည်။

          “ဒါဖြင့်ခင်ဗျားဘယ်နေ့မှ ဥပုသ်မစောင့်ဘူးပေါ့။”

          “ကျွန်တော်စောင့်တာက ရက်သတ္တပတ်တွင် သတ္တမနေ့ ဖြစ်ပါ တယ်။ ကျွန်တော်ဟာ သတ္တမနေ့ဥပုသ်အသင်းသားပါ။ ယခုကျွန်တော် အကြံတစ်ခုပေးပါရစေ။ ခင်ဗျားတို့အသင်းက ဥပုသ်နေ့ကို သတ္တမနေ့မှ ပထမနေ့သို့ပြောင်းလဲကြောင်း ကျမ်းစာမှ သက်သေပြနိုင်သူကို ဆုငွေ ဒေါ်လာတစ်ထောင်ပေးမယ်လို့ကြော်ငြာပါလား။”

          ထိုလူကြီးသည် သူ့အမေးအဖြေစာအုပ်ကိုပိတ်၍ မစ္စတာအင်ဒါ ဆင်ကို စိန်းစိန်းကြည့်ကာ၊ “နေပါဦး၊ ခင်ဗျားကဘယ်သူတုန်း၊ ခင်ဗျား ဘာပြောတာတုန်း” ဟုမေးလေသည်။

          တရားဟောဆရာကြီးက “ကျွန်တော်ပြောလိုတာ ခင်ဗျားတို့ရဲ့ အသင်းတော်က ဥပုသ်အပြောင်းအလဲလုပ်တယ်ဆိုတာကို ကျွန်တော် သဘောတူပါတယ်။ နောက်ပြီးတော့လည်း ခင်ဗျားပြောတာမှန်တယ်ဆိုတာလည်းဘုရားသခင်ရဲ့နှုတ်ကပါဌ်တော်မှ ကျွန်တော်ကသက်သေပြဖို့အသင့်ပါပဲ။”

          “ကောင်းပါပြီ၊ ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားဟာကျွန်တော့်ကျမ်းစာကိုအသုံး ပြုရမယ်။ အကယ်၍ခင်ဗျားပြောတဲ့အတိုင်းပြုလုပ်နိုင်ရင် ကျွန်တော်က ခင်ဗျားကို ဒေါ်လာငွေတစ်ရာပေးပါမယ်။ နောက်တစ်ကြိမ် ပထမနေ့ သမားတစ်ယောက်နဲ့တွေ့ လို့ရှိရင်လည်း ဒီလောက်ဆုငွေတော့ပေးထိုက် ပါသေးတယ်။ ခင်ဗျားသက်သေကို ကျွန်တော်တို့ ဒူးဝေးဘာသာပြန် ကျမ်းစာမှပြရမယ်နော်။”

          မစ္စတာအင်ဒါဆင်သည် ချက်ချင်းပင် သဘောတူလေသည်။ ယခု အခါတွင် သူ နာမည်သည် ဂျိမ်း(စ)ကိုနန်ဖြစ်ကြောင်း ဝန်ခံပြောဆိုသော ရောမအသင်းသားက သူထိုင်သော ပက်လက်ကုလားထိုင်ပေါ်တွင် သူ့ အမေးအဖြေစာအုပ်ကိုထားခဲ့၍ သူ့ကျမ်းစာကိုသွားယူလေသည်။

          မစ္စတာအင်ဒါဆင် စောင့်ဆိုင်းနေစဉ် တရားသူကြီးကာရှော ရောက်လာ၍ “ဘယ့်နဲ့၊ ခင်ဗျားဘာကိစ္စနဲ့ ဒီရောက်နေတာလဲ” ဟု မေးပြီး လျှင် ကုန်း၍စာအုပ်ကလေးကိုကောက်ယူကာဖွင့်ကြည့်လေသည်။

          ရောမအသင်းကထုတ်တဲ့အမေးအဖြေစာအုပ်ပါလား။ ပရိုတက် စတင်အသင်းမှဓမ္မစရာတစ်ဦးကဒီလိုစာပေကိုင်တာဟာထူးခြားပါလား။

          စာအုပ်အဖွင့်နှင့်တိုက်ဆိုင်နေသော အခန်းသည် ရောမအသင်း တော်၏အာဏာတန်ခိုးနှင့် သက်ဆိုင်နေရာ တရားသူကြီးက မမျှော် လင့်ဘဲဖတ်မိသောအချက်မှာ “မေး- ကျင့်ဝတ်အဖြစ်နှင့်ပွဲနေ့ရက်ကာလ များကိုအသင်းတော်က တည်ထောင်ချပေးနိုင်သော တန်ခိုးအာဏာရှိ ကြောင်း အခြားအဘယ်နည်းအားဖြင့် သက်သေပြနိုင်သနည်း။ ဖြေ- ဤကဲ့သို့ တန်ခိုးအာဏာသည် အသင်းတော်၌မရှိခဲ့လျှင် ခေတ်သစ် ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များက ဝိုင်းဝန်းထောက်ခံကြသော ၎င်း၏ အစီ အစဉ်ကို အကောင်အထည်ဖေါ်ခဲ့နိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ ထိုအစီအစဉ်မှာ အခြားမဟုတ်။ သတ္တမနေ့ဖြစ်သော စနေနေ့တွင် ဥပုသ်စောင့်ခြင်းကို ရက်သတ္တပတ်တွင် ပထမနေ့ဖြစ်သော တနင်္ဂနွေနေ့သို့ ပြောင်းလဲလိုက် ခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုပြောင်းလဲမှုပြုလုပ်ဖို့လည်း ကျမ်းစာတွင်ခွင့်ပြုထား ချက်မရှိ။”

          တရားသူကြီးအဖို့မှာ ထိုအချက်ကို တစ်ခါမျှ မဖတ်ဖူးပေ။ ထို့ကြောင့် များစွာအံ့သြသွား၏။ သို့ရာတွင် ဖြေရှင်းချက်ရှာဖို့ မဖြစ်နိုင် ပေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် မစ္စတာကိုနန် ပြန်ရောက်လာလေပြီ။ ယူလာသောကျမ်းစာအုပ်ကို မစ္စတာအင်ဒါဆင်အားလှမ်းပေးပြီး မစ္စတာ ကိုနန်သည် စကားဆက်လက်ပြောလေသည်။

          မစ္စတာအင်ဒါဆင်၏ ပထမမေးခွန်းမှာ၊ “မစ္စတာကိုနန်ခင်ဗျား၊ ခင်ဗျားကျမ်းစာတစ်အုပ်လုံးကို ယုံကြည်လက်ခံတယ်မဟုတ်လား။”

          “ဟုတ်ပါတယ်၊ ရောမအသင်းသားအစစ်တိုင်း ကျမ်းစာတစ်အုပ်လုံးကို ယုံကြည်လက်ခံပါတယ်။”

          “ခင်ဗျား ယုံကြည်လက်ခံတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်သိပါတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လည်းဆိုတော့ ရှင်ပေတရုသြဝါဒစာ ဒုတိယစောင် ကျမ်း အောက်ခြေမှတ်သားချက်မှာ ဘယ်လိုရေးသလဲဆိုတော့၊ ကျမ်းစာတော် မြတ်၏ အစိတ်အပိုင်းရှိသမျှကို သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ မှုတ်သွင်း တော်မူခြင်းအားဖြင့်ရေးသားထား၏။ အသင်းတော်ကလည်း ၎င်းအတိုင်းကြေညာပါသည်။

          “ဒါပေမယ့် မစ္စတာအင်ဒါဆင်ခင်ဗျား၊ ကျွန်တော်ရဲ့ယုံကြည်ခြင်း ဟာ အသင်းတော်ရဲ့ သွန်သင်ထားချက်အတိုင်းသာ ဖြစ်ပါတယ်” ဟု မစ္စတာကိုနန်က ထပ်လောင်းပြောဆိုလေသည်။

“ကောင်းပါပြီ၊ ကျမ်းစာကပြောတာကိုသတိပြုကြစို့။”

 

မစ္စတာအင်ဒါဆင်သည်ပုရောဖက်အနာဂတ္တိစကား တစ်ခုကိုရှင်းပြပုံ

“ဒံယေလအနာဂတ္တိကျမ်းအခန်းကြီး ၇မှာ၊ ပုရောဖက်ကရရှိတဲ့ ဗျာဒိတ်ရူပါရုံတစ်ခုအကြောင်း ရေးသားဖေါ်ပြထားပါတယ်။ အဲဒီ ရူပါရုံ ထဲမှာ ပုရောဖက်က သားရဲကြီးလေးမျိုးကို တွေ့မြင်ရပါတယ်။ အဲဒီသားရဲ လေးမျိုးဟာ၊ ခြင်္သေ့၊ ဝက်ဝံ၊ ကျားသစ်နှင့်အမည်မရှိတဲ့ သားရဲတစ် ကောင်ဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီသားရဲကြီးလေးကောင်ကို ခင်ဗျား ကျမ်းစာရဲ့ အောက်ခြေမှတ်သားချက်မှာ ဘယ်လိုပြသထားသလဲဆိုတော့ သားရဲကြီး လေးမျိုးဟာ နိုင်ငံလေးနိုင်ငံဖြစ်ပါတယ်။ ခါလဒဲနိုင်ငံ၊ ပေရသိ(ပါးရှား) နိုင်ငံ၊ ဂရိနိုင်ငံနှင့်ရောမနိုင်ငံ အသီးအသီးဖြစ်ကြပါတယ်။ ဒီအချက်တွေ ဟာ မှန်ကန်တယ်ဆိုတာဘာမျှစိတ်ဒွိဟဖြစ်ဖို့ မလိုပါ။

“ရူပါရုံထဲမှာ ပုရောဖက်က ‘ချိုဆယ်ချောင်း’ ကို စတုတ္ထ သားရဲရဲ့ ခေါင်းပေါ်မှာ တွေ့မြင်ရပါတယ်။ အောက်ခြေမှတ်ချက်ဟာ တစ်ဖန် ဘယ်လိုပြထားသလဲဆိုရင် ‘ချိုဆယ်ချောင်းသည် စတုတ္ထသားရဲ၏ နိုင်ငံ မှပေါ်ပေါက်လာမည့် ဆယ်နိုင်ငံဖြစ်၏။’ ဒီအချက်လည်းလုံးဝ မှန်ပါ တယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ခရစ်သက္ကရာဇ် ၃၇ နှင့် ၄၇၆ နှစ်များ အကြားတွင် အနောက်နိုင်ငံကြီးဟာ ဆယ်နိုင်ငံကွဲပြားသွားပါတယ်။ အဲဒီ ဆယ်နိုင်ငံတွေဟာ ဖရင့်(ခ)၊ အဲလင်မနိုင်၊ ဗါဂန်းဒီးယင်း၊ စူအဲဗီ၊ ဗင်းဒယ်လ်၊ ဝီစီဂေါ့၊ အင်ဂလိုဆက်ဆင်၊ လွန်ဗတ်၊ အော့စတြိုဂေါ့နှင့် ဟဲရူလိုင်ဖြစ်ကြပါတယ်။

“ချိုဆယ်ချောင်း (သို့မဟုတ်ဆယ်နိုင်ငံ) ပေါ်ထွက်လာပြီးနောက် ပုရောဖက်က ‘ချိုများအလယ်၌ ချိုငယ်တစ်ချောင်းသည် ပေါ်လာ၏။ ထိုချိုငယ်ရှေ့မှာအရင်ချိုသုံးချောင်းသည် အမြစ်ပါနုတ်ခြင်းခံရ၏။ ထိုချို ငယ်သည် လူမျက်စိကဲ့သို့ မျက်စိနှင့်လည်းကောင်း၊ ကြီးစွာသောအရာ များကိုပြောတတ်သောနှုတ်နှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံလေ၏’ ဟု ဆိုပေ သည်။ ခရစ်နှစ် ၄၉၃ နှင့် ၅၃၈ နှစ်များကြားတွင် ဖေါ်ပြပါ ချိုသုံးချောင်း (ရှင်ဘုရင်သုံးပါး) သည် ပုရောဖက်အနာဂတ္တိ စကားအတိုင်း အမြစ်ပါ နုတ်ခြင်းခံရလေ၏။ ထိုသုံးပါးသည် ဣတလီပြည်တွင် ဟဲရူလိုင်၊ အာဖရိ ကတိုက်တွင် ဗင်းဒယ်လ်။ ရောမပြည်တွင် အော့စတြိုဂေါ့ အသီးအသီး ဖြစ်ကြပေသည်။”

မစ္စတာကိုနန်က၊ “ကျွန်တော်အဲဒီရာဇဝင်ကို သိပါတယ်။ အဲဒီ ဘုရင်သုံးပါး၊ အထူးသဖြင့် အော့စတြိုဂေါ့ ကျဆုံးရတာဟာ သူတို့ရဲ့ လွဲမှားတဲ့ အယူဝါဒတွေကြောင့် ဖြစ်ပါတယ်။ ရောမမြို့ရှိ အသင်းအုပ် တစ်ပါးတည်းကသာလျှင် ထာဝရမြို့တော် သန့်ရှင်းရေးနှင့်ပတ်သက်ပြီး အရှေ့ဘက် အင်ပိုင်ယာကြီးနှင့်စေ့စပ်ရေးပြုလုပ်ပါတယ်။”

“မစ္စတာကိုနန်၊ ခင်ဗျားပြောတာ မှန်ပါတယ်။ အဲဒီသုံးနိုင်ငံ ကျ ဆုံးမှုဟာ ဘာသာရေးနဲ့ပတ်သက်တဲ့ငြင်းခုံမှုကြောင့် ဖြစ်ပါတယ်။ သူတို့ ဘာသာက ဧရီယံဆန်တယ်။ ဒါကြောင့်အသင်းတော်ကသူ့တို့ကို အပြုတ်

တိုက်လိုက်ပါတယ်” ဟု မစ္စတာအင်ဒါဆင်ကပြောလေသည်။

“ဒါပေမယ့်တစ်ခုမှတ်ထားပါ။ အဲဒီချိုသုံးချောင်းကို အမြစ်ပါ နုတ် ပစ်တဲ့ချိုငယ်မှာ ‘ကြီးစွာသောအရာများကို ပြောတတ်သော နှုတ်နှင့် ပြည့်စုံ’ ပါတယ်။ ငယ်၊ ၈။ ငယ်၊ ၂၄ မှာ 'ဒီချိုငယ်ကပဲ ‘ဘုရင် သုံးပါးတို့ကိုနှိမ့်ချလိမ့်မည်’ လို့ ဆိုထားပါတယ်။ ထိုနောက် ပုရောဖက်က ထပ်ဆင့်ပြောထားသည်မှာ၊ ‘ကာလအချိန်နှင့် ပညတ်တရားများကို ပြောင်းလဲစေခြင်းငှာ ကြံစည်လိမ့်မည်။ တစ်ကာလ၊ နှစ်ကာလ၊ ကာလတစ်ဝက်ပတ်လုံး သူသည် အခွင့်ရလိမ့်မည်။

“ကျွန်တော်ဒီအကြောင်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး ပိုက်စိပ်တိုက် မသွားပါ ဘူး။ အချိန်နဲ့ပတ်သက်တာကိုပဲ ဖြေရှင်းပြပါမယ်။ ‘တစ်ကာလ’ ဆိုတာ ဟောဒီအောက်ခြေမှတ်ချက်က ဖေါ်ပြထားတဲ့အတိုင်း တစ်နှစ်ပါ။ အဲဒီ အချိန်ပိုင်းဟာ ဒီအနာဂတ္တိစကားမှာ အနာဂတ္တိသဘောသက်ဝင်တဲ့ အတွက်ကြောင့် အနာဂတ္တိစကားနဲ့သက်ဆိုင်တဲ့ရက်ပေါင်း ၃၆၀ ဖြစ် ပါတယ်။ ယေဇကျေလအနာဂတ္တိကျမ်း ၄:၆ အရဆိုရင် အနာဂတ္တိနဲ့ ဆိုင်တဲ့ ရက်တစ်ရက်ဟာ ပကတိရှိရင်းရက်နှင့်တူညီပါတယ်။ ကျမ်းစာ က ‘နှစ်အစား၌ ရက်ကိုငါထားပြီ’ ဟုဆိုပါတယ်။

ဒါကြောင့်၊ တစ်ကာလ--------------------နှစ်ပေါင်း ၃၆ဝ။

    နှစ်ကာလ -------------------- နှစ်ပေါင်း ၇၂၀။

   ကာလတစ်ဝက်----------------နှစ်ပေါင်း ၁၈ဝ။

စုစုပေါင်း ၁၂၆ဝ။

‘ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၁၂:၆၊၁၄ တွင် ဒီအချိန်ပိုင်းကို ရက်သို့မဟုတ် နှစ်ပေါင်း တစ်ထောင့်နှစ်ရာ့ခြောက်ဆယ်လို့ ရှင်းလင်းပြတ်သားစွာ ရေး သားဖေါ်ပြထားပါတယ်။ ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၁၃:၅ မှာတော့ ‘လလေးဆယ့် နှစ်လ’(တစ်လလျှင်ရက်သုံးဆယ်) ဟုဖေါ်ပြထားရာ တွက်ကြည့်လျှင် ရက်ပေါင်း သို့မဟုတ် နှစ်ပေါင်း ၁၂၆၀ ပင်ရရှိပါတယ်။

ဤကိစ္စသည် သူ့အတွက် မနှစ်မြို့ဖွယ်ရာ နိဂုံးချုပ်မည်ကို ရိပ်စားမိသော်လည်း မစ္စတာကိုနန်သည် မစ္စတာအင်ဒါဆင် ပြောသမျှကို သဘောတူလေသည်။

“အဲဒီနှစ်ပေါင်း တစ်ထောင့်နှစ်ရာ့ခြောက်ဆယ်အတွင်း ဒီချိုငယ် ဟာ ‘စကားပြော’ တယ်။ ‘သန့်ရှင်းသူတို့ကို ညှဉ်းဆဲနှိပ်စက်’ တယ်။ ‘ကာလအချိန်နှင့်ပညတ်တရားများကို ပြောင်းလဲစေခြင်းငှာ ကြံစည်’ လိမ့်မယ်တဲ့။ ရာဇဝင်က ဒီကိစ္စတွေနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဘာပြောသလဲ။

ခရစ်နှစ် ၅၃၃ နှစ်မှာ ရောမအရှေ့အင်ပိုင်ယာကြီးရဲ့ ဘုရင် ဂျတ်(စ)တီနီယင်က ရောမမြို့ ဂိုဏ်းချုပ်ကြီးဟာ လွဲမှားတဲ့အယူတွေကို ပဲ့ပြင်ဆုံးမတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်ကြောင်း၊ အသင်းတော်ရှိသမျှရဲ့ ခေါင်းဆောင် ဖြစ်ကြောင်း ကြေညာချက်တစ်ရပ်ထုတ်ပြန်ပါတယ်။ အဲဒီ ကြေညာချက် ထုတ်ပြန်ပြီးလျှင်ပြီးချင်း ထိုကြေညာချက်ကို ပိုမိုထိရောက်စေရန် ဧရီယံ ဝါဒကို အငြိုးကြီးနှင့်နှိမ်နင်းပါတော့တယ်။ နောက်တစ်နှစ်မှာ ဗင်းဒယ်လ် များ အောင်မြင်နိုင်နင်းခြင်းခံရပါတယ်။ နောက်ဆက်ပြီး ခရစ်နှစ် ၅၃၈ နှစ်တွင် အော့စတြိုဂေါ့များ အောင်မြင်နိုင်နင်းပါတယ်။ ဒါကြောင့် ခရစ် နှစ် ၅၃၈ နှစ်တွင် ရောမမြို့ အသင်းအုပ်ဟာ ဘုရင့်ကြေညာချက်အားဖြင့် ယှဉ်ပြိုင်သူမရှိဘဲ ဘာသာရေးလောကကြီး၏ ခေါင်းဆောင်ကြီးဖြစ်လာ ပါတယ်။ အဲဒီနေ့ကစပြီး ပုရောဖက်အနာဂတ္တိစကားထဲမှာ အတိုချုပ် အားဖြင့်ဖေါ်ပြထားတဲ့ အလုပ်ကိုစတင်လုပ်ကိုင်ပါတော့တယ်။

“အဲဒီခရစ်နှစ် ၅၃၈ နှစ်ကနေပြီး ရှေ့ကိုနှစ်ပေါင်းတစ်ထောင့် နှစ်ရာ့ခြောက်ဆယ်ရေတွက်ရင် ခရစ်နှစ် ၁၇၉၈ နှစ်သို့ရောက်ပါတယ်။ ရောမမြို့မှ အသင်းအုပ်ရဲ့ခေါင်းဆောင်မှုအောက်မှာရှိတဲ့ ခရစ်ယာန် အသင်းတော်အတွက် အဲဒီနှစ် (၁၇၉၈) ဟာ ထူးခြားတဲ့နှစ်ဖြစ်သလား။ အဲဒီနှစ်မှာပေါ့။ ပြင်သစ်စစ်တပ်ကြီးတစ်တပ်ဟာ အဲဒီအသင်းတော်ရဲ့ ခေါင်းဆောင်ကြီးကို ဖမ်းဆီး၍ သူကြာရှည်စွာကျင့်သုံးတဲ့ အာဏာတွေ ချိုးဖဲ့ပြီး သုံ့ပန်းအဖြစ်နှင့်ခေါ်ဆောင်သွားပါတယ်။ ဒံယေလရဲ့အနာဂတ္တိစကားဟာ တစ်လုံးမကျန်ပြည့်စုံခြင်းသို့ရောက်ပါတယ်။”

မစ္စတာကိုနန်က စိတ်ထကြွတုန်လှုပ်လျက်၊ “ခင်ဗျားက ရောမ အသင်းတော်ဟာ ခရစ်တော်ကို ဆန့်ကျင်တဲ့အသင်းတော်ဖြစ်ကြောင်း သက်သေပြနေတယ်။ ဒီဟာကျွန်တော်ကြားရတာ အတော်အရုပ်ဆိုးတာ ပဲ။”

“မစ္စတာကိုနန်၊ ကျွန်တော့်ကို ခွင့်လွှတ်ပါခင်ဗျား။ ကျွန်တော် ပြောပြီးသမျှတော့ ခင်ဗျားကျမ်းစာထဲကပဲ ညွှန်ပြပြောဆိုရမယ်ဆိုတဲ့ အကြံဉာဏ်အတိုင်းမဟုတ်လှဘူး။”

“ကိစ္စမရှိပါဘူးဗျာ၊ ဥပုသ်နေ့ပြောင်းလဲမှုကော၊ ဒီအကြောင်းနဲ့ စပြီးကျွန်တော်တို့စကားပြောလာတာ သက်သေလည်းမပြသေးပါလား။”

“ကောင်းပါပြီ၊ ရှေ့ဆက်လက်ပြီး ပြောရအောင်” ဟု မစ္စတာ အင်ဒါဆင်ကဆိုလေသည်။

“ဒီချိုငယ်ဟာ ‘ကာလအချိန်နှင့်ပညတ်တရားကို ပြောင်းလဲစေ ခြင်းငှာ ကြံစည်လိမ့်မည်’ လို့ အနာဂတ္တိစကားက ပြတ်ပြတ်သားသား ပြောပါတယ်။ ဘယ်ပညတ်တရားများကို ညွှန်ပြပြောဆိုတာလဲ။ ငယ် တစ်ပိုဒ်လုံးကိုဖတ်ကြည့်ပါ။ ချိုငယ်ဟာ ဘုရားသခင်ကို ဆန့်ကျင်ဘက် ပြုတယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့နာမတော်၊ ဘုရားသခင်ရဲ့ သန့်ရှင်းသူများနဲ့ ပညတ်များကိုလည်း ဆန့်ကျင်ဘက်ပြုတယ်။ ဒီနေရာမှာ ကျွန်တော် မေးခွန်းတစ်ခုမေးပါရစေ။ ခင်ဗျားတို့ ထုတ်ဝေတဲ့စာပေတွေက ‘ပုပ်’ ဆိုတဲ့ရောမ ရဟန်းမင်းကြီးဟာ အသင်းတော်ကောင်းကျိုးအတွက်ဆိုရင် ကျမ်းစာရေးသားဖေါ်ပြထားချက်များကို ဘေးချိတ်ဖို့ အခွင့်အာဏာ တန်ခိုးရှိတယ်လို့ သွန်သင်တယ်မဟုတ်လား။”

“အဲဒီလိုသွန်သင်ပါတယ်လို့ ကျွန်တော်ဝန်ခံရမှာပဲ။”

“ခင်ဗျားကိုင်ထားတဲ့ ခင်ဗျားတို့ရဲ့အမေးအဖြေစာအုပ်က ပြောင်း လဲထားတဲ့ဘုရားသခင်ရဲ့ပညတ်တော်ကိုတင်ပြထားတယ်မဟုတ်လား။”

 “အဲဒါကတော့ ကျွန်တော်မသိပါလား” ဟု မစ္စတာကိုနန်က ပြန်ဖြေလေသည်။

“ကမ်းလှမ်းပေးလိုက်သော အမေးအဖြေစာရွက်ကိုယူ၍ မစ္စတာ အင်ဒါဆင်က ပညတ်တော်များနဲ့ဆိုင်သောအခန်းကို ဖွင့်ဖတ်ရင် မစ္စတာ ကိုနန်ရဲ့ ကျမ်းစာနှင့်နှိုင်းယှဉ်ကြည့်လေသည်။

“ကိုင်း၊ မစ္စတာကိုနန်ခင်ဗျား၊ ဟောဒါကိုသတိပြုပါ။ စတုတ္ထ ပညတ်၊ အဲဒါကို ခင်ဗျားကျမ်းစာက တတိယပညတ်အဖြစ်ပြထားတဲ့ ပညတ်ကို အမေးအဖြေစာအုပ်ထဲမှာ ပြောင်းလဲထားပြီး ဥပုသ်နေ့ မဟုတ် ဘဲ ပထမနေ့မှာ ဘုရားဝတ်ပြုရန်တိုက်တွန်းထားပါတယ်။ ဟောဒီနေရာ မှာကတော့ ဒီလိုပြောင်းလဲမှုဟာ ဘုရားဝတ်ပြုရန် အထူးနေ့များကို သတ်မှတ်ချပေးဖို့အသင်းတော်မှာ အာဏာတန်ခိုးရှိကြောင်း ပြတဲ့ သက် သေပဲလို့ ပြဆိုထားပါတယ်။ တစ်နည်းအားဖြင့်ဆိုရင် ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပါဌ်တော်ကို အပြောင်းအလဲတွေလုပ်ကြောင်း ခင်ဗျားအသင်း တော်ကဝန်ခံထားပါတယ်။”

 

အဘယ်တရားရုံးကမဆိုလက်ခံနိုင်သောသက်သေ

တရားသူကြီးကာရှောမှာ စိတ်ပါဝင်စားစွာ နားထောင်လျက်ရှိ ပေသည်။ ယခုမှာသူက “မစ္စတာအင်ဒါဆင်တင်ပြတဲ့ သက်သေခံချက် ကတော့ ဘယ်တရားရုံးကမဆိုလက်ခံမှာဘဲ။ ဒီကိစ္စဟာဘယ်လိုအမှုမျိုး ဖြစ်နေသလဲဆိုတော့ ယုံထိုက်တဲ့သက်သေများရဲ့ ဖြောင့်ချက်ပေးမှု ကြောင့်သာ မဟုတ်ဘဲ တရားခံကိုယ်တိုင်ရဲ့ဝန်ခံမှုကြောင့် တရားခံရဲ့ ပြစ်မှုဟာ ထင်ရှားလျက်ရှိပါတယ်။”

“မစ္စတာကိုနန်ခင်ဗျား၊ ဒီဟာတွေဟာ ခက်ခဲတဲ့ ကိစ္စတွေပဲ။ ဒါပေ မယ့် ကျွန်တော် နောက်တစ်ချက် ဆက်လက်ပြောရပါစေ” ဟု ဆိုကာ မစ္စတာအင်ဒါဆင်က ဆက်လက်ပြောဆိုသည်မှာ- “ရောမအသင်းတော် ဟာ တခြားပုရောဖက်အနာဂတ္တိစကားတစ်ခုကိုလည်း ပြည့်စုံစေပါ တယ်။ အဲဒီအနာဂတ္တိစကားကို သက်သာလောနိတ်သြဝါဒစာဒုတိယ စောင် ၂:၃၊၄ မှာ ဖေါ်ပြထားပါတယ်။ ‘ဒုစရိုက်တည်းဟူသော ပျက်စီးခြင်း ၏သား၊’ ‘ဆန့်ကျင်ဘက်ပြုသောသူ’ ဖြစ်ပြီး ‘ဘုရားသခင်ဟူ၍ ခေါ်ဝေါ် သမျှသော၊ ကိုးကွယ်သမျှသောအရာတို့ထက် ကိုယ်ကိုချီးမြှောက်သော သူဖြစ်၍ ဘုရားသခင့်ဗိမာန်တော်(အသင်းတော်)၌ ထိုင်လျက် မိမိသည် ဘုရားသခင်ဖြစ်သည်ဟု ကိုယ်ကို ပြလျက်ရှိနေ၏။’ကိုယ်တော်ရဲ့ ပညတ်တော်တစ်စိတ်တစ်ဒေသကို ဘေးဖယ်ခြင်းအားဖြင့် ရဟန်းမင်း ကြီးဟာ သူ့ကိုယ်ကိုဘုရားသခင်ထက် ချီးမြှောက်ပါတယ်။ ဘုရားသခင် နဲ့သာ ဆိုင်တဲ့ဘွဲ့ထူးများကို သူဟာ အသုံးပြုတပ်ဆင်လျက်ရှိပါတယ်။ ခရစ်တော်ကိုယ်စားအနေနဲ့ သူဟာ ယုံကြည်တဲ့လူတွေရဲ့ ဝတ်ပြု ကိုး ကွယ်ဆည်းကပ်မှုကိုခံယူနေပါတယ်။ဒီဟာတွေအားလုံးဟာ ဘုရားသခင် ရဲ့ဗိမာန်တော်(အသင်းတော်)ထဲမှာ ဖြစ်ပျက်လျက်ရှိပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဒံယေလအနာဂတ္တိကျမ်း ၇း၂၅ ထဲမှာ ဖေါ်ပြပါရှိတဲ့ အနာဂတ္တိစကားကို ပြည့်စုံစေတာ ယေဟောဝါတည်းဟူသော အမြင့်ဆုံးသော ဘုရားသခင်ရဲ့ ဥပုသ်နေ့ကိုပြောင်းလဲပစ်တဲ့ တရားခံဟာ ရောမအသင်းတော်ဖြစ်တယ် ဆိုတာ မှန်ကန်တယ်မဟုတ်ပါလား။”

“မစ္စတာအင်ဒါဆင်ခင်ဗျား၊ ဒီဟာ တော်တော်ကြောက်စရာပဲ။ အသင်းတော်က ရဟန်းတွေကကောမသိကြဘူးလား။”

“အများသိကြပါတယ်။ ရဟန်းတွေသာမက ပရိုတက်စတင် ဓမ္မ ဆရာတွေကပါ သိရှိကြပါတယ်။” ထိုနောက်သူသည် ယေဇကျေလ အနာဂတ္တိကျမ်း ၂၂:၂၆ ကိုဖတ်ပြလေသည်။

မစ္စတာကိုနန်သည် ကြက်သေသေလျက်ရှိသော်လည်း စိတ်ထဲ မှာမူ အခဲမကျေဖြစ်နေတော့၏။ သူသည် သူ့အသင်းတော်၏ကိစ္စတစ်ခု ကြောင့်ခရီးသွားနေ၏။ ယခုမှာဒီကိစ္စအတွက်ဘာပြုလုပ်ရမည်နည်း။

 

အခန်း - ၁၅

အခန်း ၁၅

အရေးကြီးသောရွေးချယ်မှု

 

မစ္စတာအင်ဒါဆင်သည် သူ့အခန်းသို့ ပြန်ရောက်လျှင် ရောက် ချင်း အခိုင်းအစေကလေးတစ်ဦးက သူ့ထံသို့ စာတစ်စောင်ယူလာပြီး ပြန်စာကိုပါ တစ်ပါတည်းစောင့်ယူလာဖို့ စာပေးပို့သူက သူ့အား မှာကြား ကြောင်းပြောပြလေသည်။

စာရေးပေးပို့သူမှာ စံဖရန်စစ္စကိုမြို့ မှလိုက်ပါလာသောခရီးသည် တစ်ဦးဖြစ်သော မစ္စစ်စလိုကန်ဖြစ်ပေသည်။ ထိုအမျိုးသမီးကြီးသည် လွန်ခဲ့သောအင်္ဂါနေ့၌ စည်းဝေးကျင်းပစဉ်က ဓမ္မဆရာကြီး၏ ဆုတောင်း ပတ္ထနာကို များစွာနှစ်ခြိုက်သဘောကျမိသူ ဖြစ်ပေသည်။ အောက်ပါ အတိုင်း သူမက စာထဲမှာရေးလိုက်လေသည်။

မစ္စတာအင်ဒါဆင်ရှင့်-

ဥပုသ်နေ့ပြဿနာနှင့်ပတ်သက်ပြီး ခရီးသည်အများကပင် ဆရာ ကြီး၏ဟောပြောခြင်းကို နားထောင်လိုကြပါသေးသည်။ ဤကိစ္စသည် များစွာအရေးကြီးသည်ကို ကျွန်မတို့တွေ့ရှိပါသောကြောင့် နောက်တစ် ကြိမ် ၎င်းကိစ္စနှင့်ပတ်သက်ပြီးဟောပြောရန် ကျွန်မတို့က အထူးတိုက် တွန်းလိုပါသည်။ မနက်ဖြန်(တနင်္ဂနွေနေ့)ဧည့်ခန်းမှာ တရားဟောပြော စေလိုပါသည်။ ဟောပြောမည့် အကြောင်းအရာကတော့ ကျွန်မတို့ အတွက်အများဆုံးအကျိုးရှိစေမည့်အကြောင်းကို ဟောပြောနိုင်ပါသည်။ ယခုစာယူလာသော လူကလေးအားဖြင့် ကျိုးကြောင်း စာပြန်ပါရန်။

မစ္စစ်ဖရက်စက်(စ)စလိုကန်

မစ္စတာအင်ဒါဆင်အတွက် သမာသမတ်ဖြစ်အောင်ပြောဆိုရမည် မှာ၊ သူသည်ယုံကြည်သော ဝါဒကိုဖြန့်ချိရန် အခွင့်ကောင်းရှာကြံနေသူ မဟုတ်ပါ။ သူတစ်ပါးအား ဘာသာအယူဝါဒတစ်ခုကိုပစ်၍ အခြားတစ်ခု ကိုလက်ခံရအောင် မပြုလုပ်လိုပါ။ သူ၏တာဝန်မှာ ဝိညာဉ်များ ကယ် တင်ဖို့ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင်သူပြုလုပ်သမျှ၏ တစ်ခုတည်းသော ရည်ရွယ် ချက်မှာ ခရစ်တော်နှင့်ကိုယ်တော်၏ လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ အသေခံတော် မူခြင်းတရားများကို ဟောပြောရန် ဖြစ်ပါသည်။ ကျမ်းစာ၌ပါရှိသော ဩဝါဒများကို သွန်သင်ပေးရန်အရေးကြီးကြောင်း သူကောင်းစွာ သိရှိပေ သည်။ ထိုကဲ့သို့သော သွန်သင်မှုမရှိလျှင် အပြုအမူ၊ အသွားအလာ၊ အနေအထိုင်အတွက် ရှေ့ဆောင်လမ်းပြရှိမည် မဟုတ်သည့်အပြင် တပည့်တော်တစ်ဦးဦးအား ဘုရားသခင်နိုင်ငံတော်သို့ ဖြူးဖြူးဖြောင့် ဖြောင့်လမ်းညွှန်ပို့ဆောင်ပေးမည့်လမ်းကြောင်း ရှိမည်မဟုတ်သည်ကို လည်း သူသိရှိပေသည်။

သူ့အား တရားဟောပြောရန် ခေါ်ဖိတ်ခြင်းသည် ဖြောင့်မတ်ခြင်း တရားကိုဧကန်အမှန်ဆာငတ်ခင်မွတ်သောကြောင့်၊ သို့မဟုတ် မျိုးစေ့ကို စိုက်ပျိုးရန်မြေသည် အသင့်ရှိပြီးဖြစ်သောကြောင့် ခေါ်ဖိတ်သည်ကို သူ သိရလေသည်။ ထိုကြောင့် ခေါ်ဖိတ်ခြင်းကို လက်ခံကြောင်း စာတို ကလေးရေးပေးပြီးနောက် သူဘာဟောပြောရမည်ကို စဉ်းစားစိတ်ကူး လေသည်။

ဤစည်းဝေးသည် သူ့အသက်တာတွင် အရေးအကြီးဆုံးသော ကဏ္ဍတစ်ခုဖြစ်စေဖို့ ဘုရားသခင်က စီမံခန့်ခွဲထားသည်ကို မစ္စတာ အင်ဒါဆင်ကမသိရှိပေ။

 

မာလိန်မှူးမန်း၏ဆုတောင်းချက်

စည်းဝေးကျင်းပချိန်ရောက်သောအခါ ဧည့်ခန်းတွင် ပရိသတ် များပြည့်နှက်လျက်ရှိပေသည်။ မစ္စတာစပေါလ်ဒင်း၊ မစ္စတာနှင့်မစ္စစ် ဂရယ်ဂရီတို့သည် ရှေ့ပိုင်းတွင်ထိုင်လျက်၊ သူတို့မျက်နှာများမှာ မြော်လင့် ချက်အမျိုးမျိုးဖြင့် လွှမ်းမိုးလျက်ရှိကြလေသည်။ တရားသူကြီး ကာရှော သည် ထင်ရှားသောနေရာတွင်ထိုင်၍ သူတို့အနီးမှာ မစ္စတာ ဆီဗာရန့် (စ) နှင့် ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်တို့ ထိုင်ကြလေသည်။ ဟဲရာလ်(ဒ) သည် သူ့ ကျမ်းစာကိုလက်ထဲတွင် ကိုင်ထားလေသည်။ မစ္စစ်စလိုကန် နှင့် သူ့ မိတ်ဆွေများတို့က မြင်သာနိုင်၍ ကြားရကောင်းသောနေရာတွင် ထိုင်ကြ လေသည်။ မစ္စတာကိုနန်လည်းတက်ရောက်လေသည်။

ဤစည်းဝေးကို ကျင်းပသောအခြေအနေသည် ရက်အနည်းငယ် ခန့်က ကျင်းပခဲ့သောစည်းဝေး၏ အခြေအနေနှင့် ကွာခြားလှတော့သည်။

ဤမျှတိုတောင်းသောအချိန်အတွင်း ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်သည် အများသောသူတို့၏ စိတ်နှလုံးကို ရိုးသားနှိမ့်ချဆုံးသော ကိုယ်စားလှယ် များအားဖြင့် အံ့သြဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် ပြုပြင်တော်မူလေသည်။ ယနေ့တွင် ဓမ္မဆရာနှင့် လူထုပရိသတ်ပါ မကြုံစဖူးသောဘဝလွတ်လပ်မှ မျိုးကိုခံစားရကြလေသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ယုံကြည်သောသူ အား လွတ်လပ်မှုပေးသော သမ္မာတရားကို ဤမျှလောက်တစ်ခါမျှ နှစ်နှစ် ခြိုက်ခြိုက်လက်မခံဖူးပေ။ (ရှင်ယောဟန်ခရစ်ဝင် ၈:၃၂၊၃၆)။

မာလိန်မှူးမန်း၏ ဆုတောင်းချက်ဖြင့် စည်းဝေးကို ဖွင့်သော ကြောင့် အများသောပရိသတ်က များစွာ အံ့သြသွားကြလေသည်။ သူ့ ဆုတောင်းချက်မျိုးကို ထိုဧည့်ခန်းတွင်တစ်ခါမျှမကြားဖူးပေ။ နောင်ကိုလည်း ကြားရတော့မည်မဟုတ်ပေ။

တုန်ယင်သောအသံဖြင့် မာလိန်မှူးက ဆုတောင်းသည်မှာ၊ “ကောင်းကင်ဘုံ၌ရှိတော်မူသော ဘုရားသခင်၊ ကိုယ်တော်၏ ခြေရင်း တော်သို့ ယခုအချိန်တွင် ကျွန်တော်မျိုးတို့အား ခေါ်တော်မူသောကြောင့် ကိုယ်တော်၏ကျေးဇူးတော်ကို ကျွန်တော်မျိုးတို့ ချီးမွမ်းပါ၏။ ကျွန်တော် မျိုးတို့၏ အသက်တာတစ်လျှောက်လုံးတွင် ကိုယ်တော်၏ ကောင်းမြတ် တော်မူခြင်းကို ပြသတော်မူသည်အတွက်လည်း ကိုယ်တော်၏ ကျေးဇူး တော်ကို ချီးမွမ်းပါ၏။ ကျွန်တော်မျိုးတို့သည် ငယ်ရွယ်ချိန်တွင်ပင် ဖြောင့် မတ်ခြင်းတရားလမ်းထဲ လျှောက်လိုက်အံ့သောငှာ ကိုယ်တော်၏ ညွှန် ကြားလမ်းပြမှုအရ ကြိုးပမ်းခဲ့ကြသော ကျွန်တော်မျိုးတို့၏ မိခင်များ၊ ကျွန်တော်မျိုးတို့အား ဆုတောင်းတတ်ရန် သွန်သင်ပေးသောမိခင်များ၊ ကိုယ်တော်၏ ပညတ်တော်များကို မြတ်နိုး၍ နာခံရန်သွန်သင်ပေးသော မိခင်များအတွက် ကိုယ်တော်၏ ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းကြပါ၏။ အကယ်စင်စစ် ကိုယ်တော်သည် ကျွန်တော်မျိုးတို့အတွက် မိခင်ကို ဖန် ဆင်းတော်မူသည့်အတွက် ကိုယ်တော်သည် မိခင်များထက်ပင် ကောင်း မြတ်တော်မူပါ၏။ ထိုကြောင့် ကျွန်တော်မျိုးတို့သည် ကိုယ်တော်ကို ကိုးစားကြပါသည်။ ယနေ့ကျွန်တော်မျိုးတို့ကို သိမ်းပိုက်၍ ကိုယ်တော်၏ သန်မာတောင့်တင်းသော လက်မောင်းများအတွင်း၌ ချီမထားတော်မူပါ။ ဤလောကကြီးနှင့် ၎င်း၏မှားယွင်းမှုတို့ကို ကျွန်တော်မျိုးတို့သည် ရွံရှာ လှပါပြီ။ အိုကယ်တင်ရှင်၊ ကျွန်တော်မျိုးတို့အား ကတိတော်အတိုင်း သက်သာမှုကိုပေးသနားတော်မူပါ။ ကျွန်တော်မျိုးတို့သည် မိမိတို့ကိုယ် ကို ကိုယ်တော်၏ ဝိညာဉ်တော်လက်တွင်းသို့ အပ်နှံကြပါ၏။ ယခုမှာ ကျွန်တော်မျိုးတို့ကို သွန်သင်တော်မူပါ။ ကျွန်တော်မျိုးတို့သည် သမ္မာ တရားကို ပြည့်ပြည့်စုံစုံရရှိအံ့သောငှာ ကျွန်တော်မျိုးတို့အား ရှေ့ဆောင် လမ်းပြတော်မူပါ။ ကိုယ်တော်သည် ရှေ့ဆောင်လျက်ရှိပါ၏။ ကျွန်တော် မျိုးတို့သည်လည်း နောက်တော်မှ လိုက်လျက်ရှိပါသည်။ အထက်က ကိုယ်တော်၏နောက်တော်ကိုလိုက် လျှောက်ဖို့ရန် မည်မျှပင်မလိုလား ကြသော်လည်း ယနေ့မှာ ကျွန်တော်မျိုးတို့၌ ထိုစိတ်သဘောမျိုးမရှိ တော့ပါ။ အို၊ မင်္ဂလာရှိတော်မူသော ဘုရားသခင်၊ ဤလူစုအထဲတွင် လုံးဝအောင်မြင်ခြင်းကို လိုလားနေကြသော သားသမီးများကို ရှာဖွေ တော်မူပါ။ ကူညီမစတော်မူပါ။ ဤသူတို့တွင် အချို့သည် သူတို့လက်ခံ ရန်ခဲယဉ်းသည့် အသစ်သောအရာများကို ကိုယ်တော်၏ ဒေသနာတော်မှ သိမြင်ရကြပါပြီ။ ကိုယ်တော်သည် သူတို့အား စောင်မတော်မူပါ။ မှား ယွင်းသော ယုံကြည်မှုမှောင်မိုက်အတိမှ ကျွန်တော်တို့ကို ထုတ်ဆောင် တော်မူပါ။ ကျွန်တော်မျိုးတို့သည် တစ်နေ့သောသက်တာ လမ်းခရီးအဆုံး တွင် ကျွန်တော်မျိုးတို့၏မိခင်များနှင့်ပြန်လည်တွေ့ဆုံနိုင်ခွင့်၊ ကိုယ်တော် ၏ ဘုန်းတော်နှင့်ဖူးမြော်နိုင်ခွင့်ရရှိအံ့သောငှာ မှန်ကန်သောအရာဟူသမျှ နစ်နာမှုအမျိုးမျိုးကို ဂရုမစိုက်ဘဲ ပြုလုပ်မည့် ရဲရင့်ခြင်းသတ္တိကို            ပေးသနားတော်မူပါ။ ကိုယ်တော်၏ ကတိတော်ထားရှိချက်ကြောင့် လည်းကောင်း၊ကျွန်တော်မျိုးတို့၏ လိုလေသေးရှိမှုကြောင့်လည်းကောင်း ဤဆုများကိုပြည့်စေတော်မူပါ။ ကိုယ်တော်၏ သားတော်၊ ကျွန်တော်မျိုး တို့ကယ်တင်ရှင်သခင်ယေရှု၏ နာမတော်ကို အမှီပြု၍ ရိုသေစွာတောင်း လျှောက်ဝံ့ပါသည်အဘဘုရား။ အာမင်။”

လူပရိသတ်ထဲမှ “အာမင်" (မှန်ပေစွ) ဟူသောပြောဆိုသံကို မကြာခဏကြားရလေသည်။ မာလိန်မှူးသည် ဒူးထောက်ရာမှထသော အခါ ငယ်ဖြစ်ကို အနူးအညွတ်သတိရစေသော သူ့ဆုတောင်းပတ္ထနာ ကြောင့် မျက်ရည်များကို လက်ကိုင်ပဝါနှင့်သုတ်နေသူများကား မနည်း လှပေ။

 

မစ္စတာအင်ဒါဆင်ကမှတ်သားထားသော

ကျမ်းစာကိုအသုံးပြုခြင်း

မစ္စတာအင်ဒါဆင်က မတ်တတ်ထ၍ စကားပြောမည်အပြုတွင် မစ္စစ်စလိုကန်ကထ၍ စကားပြောလေသည်။

“ဆရာကြီးရှင့်” ဟု အစချီ၍ပြောဆိုသည်မှာ၊ “ဒီတစ်ခါမှတ်သား ထားတဲ့ကျမ်းစာကို အသုံးပြုမည်လား။ ခုနက ဆုတောင်းချက်ကြောင့် ကျွန်မတော့ ဒီစည်းဝေးဟာ မိခင်များအတွက် စည်းဝေးလို့သဘောထား ပါတယ်။ ဒီကျမ်းစာဟာလည်း မိခင်ကျမ်းစာဖြစ်နေတော့သူ့ကို အသုံးပြု ရရင် တော်သင့်လိမ့်မယ်လို့ထင်ပါတယ်။ ဒါဟာနည်းနည်းစိတ်ကူးယဉ် တယ် လို့ဆိုရင်ဆိုနိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တချို့လူတွေအတွက် ကောင်း ကျိုးဖြစ်စေပါလိမ့်မယ်။”

ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်သည် ထိုကျမ်းစာကို ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ စွာယူလာ၍ စကားပြောမည့် ပုဂ္ဂိုလ်ရှေ့တွင် တင်ထားလိုက်လေသည်။ ဤနည်းအားဖြင့် မိခင်တစ်ဦး၏ အသံကိုဆက်လက်ကြားရမည်။ ထိုမိခင် ၏ ဆုတောင်းချက်သည်လည်း ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်ရမည်။ လူတစ်ဦး တစ်ယောက်သည် မိမိဘဝလမ်းစဉ်ကို ဘုရားသခင်၏အလိုတော်အတိုင်း ပြုပြင်စီမံခွင့်ပေးလျှင် ထိုသူသည် သေလွန်သော်လည်း သူ့ဘဝသည် သူတစ်ပါးအတွက် ကောင်းကျိုးပြုသည်မဟုတ်ပါလော။

မစ္စတာအင်ဒါဆင်က၊ “မိတ်ဆွေတို့၊ ခင်ဗျားတို့သိတဲ့အတိုင်း အများတောင်းပန်ချက်အရ ဒီနေ့ ကျွန်တော်တရားဟောပြောရပါတယ်။ အများသောသူတို့မှာ ဘုရားသခင်၏ ဥပုသ်နေ့တွင် ဖေါ်ပြထားသည့် ဧဝံ ဂေလိတရားနို့စစ်ကို ပိုမိုသောက်စို့လိုတဲ့ ဆန္ဒရှိကြပါတယ်။ အဲဒီ ပုဂ္ဂိုလ် တွေ အကျိုးရှိအောင် အထက်ကမတွေ့ရသေးတဲ့ အခြေခံသဘော တရား အနည်းငယ်ကို ကျွန်တော် တိုတိုတုတ်တုတ်တင်ပြပါမယ်။ အကောင်း ဆုံးကတော့ လွန်ခဲ့တဲ့အင်္ဂါနေ့အစည်းအဝေးမှာ တစ်ဦးတစ်ယောက်က ရေးမေးလိုက်တဲ့ မေးခွန်းကိုဖြေဆိုခြင်းပဲလို့ သဘောရပါတယ်။ မေးခွန်း က “ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၁၃:၁၇ တွင် ဖေါ်ပြပါရှိသော သားရဲ၏ တံဆိပ်ဆိုသည် မှာ ဘာကိုဆိုလိုသနည်း။’

“ကျွန်တော်တိုတိုပဲပြောပါမယ်။ ဒါကြောင့် ခါတိုင်းလို တရား ဟောစည်းဝေးမျိုးမဟုတ်ဘဲ စာသင်ခန်းမှာလို အမေးအဖြေတွေ လုပ်ကြ တာပေါ့။”

“ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၁၂ ၊ ၁၃ နဲ့ ၁၇ မှာ ဖေါ်ပြပါရှိတဲ့ ‘သားရဲ’ ဟာ စာတန်ရဲ့ပယောဂမကင်းတဲ့အပြင် အသင်းတော်ရဲ့ ကြိုးကိုင်မှုခံရပြီး ဘုရားသခင်ကို ဆန့်ကျင်ဘက်ပြုတဲ့ မြေကြီးနဲ့ဆိုင်တဲ့ အဖွဲ့အစည်း ဖြစ်ပါတယ်။ ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၁၃ အရဆိုရင် အဲဒီအဖွဲ့အစည်းဟာ ပုရော ဖက်အနာဂတ္တိ စကားနဲ့သက်ဆိုင်တဲ့ အချိန်ဖြစ်တဲ့ ‘လေးဆယ်နှစ်လ’ (ပကတိရှိရင်းအချိန်အားဖြင့် ခရစ်နှစ် ၅၃၈ မှ ၁၇၉၈ ထိရောက်ရှိသော နှစ်ပေါင်းတစ်ထောင့်နှစ်ရာ့ခြောက်ဆယ်) ပတ်လုံး ‘ကြီးစွာသော စကား ကို လည်းကောင်း၊ ဘုရားသခင်ကို ပြစ်မှားသောစကားကိုလည်းကောင်း ပြောရသောအခွင့်’ ရရှိပြီး ‘သန့်ရှင်းသူတို့ကို စစ်တိုက်၍ နိုင်ရသောအခွင့်’ လည်းရရှိတဲ့ ရောမအသင်းတော်ရဲ့ကြိုးကိုင်မှုကို ခံရပါတယ်။ ငယ်၊ ၅-၇ ကိုကြည့်ပါ။ ဘုရားသခင်ရဲ့တပည့်တော်များ ကြားထဲမှာနေရာယူတဲ့ ‘ဒုစရိုက်လူ၊ ပျက်စီးခြင်း၏သား’ ဟာ ရောမနိုင်ငံကို ကြိုးကိုင်ခွင့်ရပြီး နောက် ကျမ်းစာနေရာမှာ လူ့ထုံးတမ်းဓလေ့တွေကို အစားသွင်းပြီး ဥပုသ် နေ့နေရာမှာ ပထမနေ့ကိုအစားထိုးခြင်းအားဖြင့် ဘုရားသခင်ရဲ့ ပညတ် တရားကိုပြောင်းလဲပါတယ်။ သက်သာလောနိတ်သြဝါဒစာဒုတိယစောင် ၂:၃၊၄။ ဒံယေလအနာဂတ္တိကျမ်း ၇း၂၅ နဲ့ တခြားကျမ်းချက်များကို ကြည့် ပါ။ ဒါတွေဟာ ရာဇဝင်နဲ့ပတ်သက်တာတွေဖြစ်တဲ့အတွက်ကြောင့် လူ တိုင်းဖတ်သင့်ပါတယ်။

ဒါကြောင့် အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ကြည့်ရုံမျှဖြင့် ‘သားရဲ၏တံဆိပ်’ ဆိုတာ ဟာ ရောမဘာသာက ဘုရားသခင်ရဲ့သမ္မာတရားနဲ့ တပည့်တော်များကို တိုက်ခိုက်နှိမ်နင်းရာမှာ ရင်းရင်းနှီးနှီးပတ်သက်တဲ့အရာသာလျှင် ဖြစ်ရ မယ်ဆိုတာခင်ဗျားတို့ တွေ့ရှိပါလိမ့်မယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုရင် ဗျာဒိတ် ကျမ်း ၁၄း၉-၁၁ က သားရဲရဲ့တံဆိပ်ကို လက်ခံတဲ့လူဟာ ဘုရားသခင်နဲ့ ပြောင်ပြောင်ကြီးဆန့်ကျင်တဲ့လူဖြစ်လာပြီး ကိုယ်တော်ရဲ့အမျက်တော် စပျစ်ရည်စစ်ကို သောက်ရလိမ့်မယ်လို့ ပြတ်ပြတ်သားသားပြောဆိုထား ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ‘တံဆိပ်’ ဟာဘာလဲဆိုတာ နှုတ်ကပါဌ်တော် မှ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းပြသရပါမယ်။

‘တံဆိပ်’ ဆိုတာဟာ ‘အမှတ်’ ‘လက္ခဏာ’ ဆိုတဲ့စကားလုံးတွေနဲ့

အဓိပ္ပါယ်တူပါတယ်။ အဲဒီစကားလုံးတွေကို အလဲအလှယ် သုံးရပါတယ်။ ဥပမာ၊ ယေဇကျေလအနာဂတ္တိကျမ်း ၉း၄ မှာ ဘုရားသခင်က ကိုယ်တော် ရဲ့စေတမန်ကို ‘ညည်းတွားငိုကြွေးသောသူတို့၏ နဖူးပေါ်မှာ အမှတ်ပေး ထားလော့’ လို့ မိန့်တော်မူပါတယ်။ ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၇း၃ မှာတော့ ဒီလူများ ရဲ့ ‘နဖူး၌တံဆိပ်ခတ်’ တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ ရောမသြဝါဒစာ ၄:၁၁၊၁၂ မှာ တော့ ‘တံဆိပ်’ နဲ့ ‘လက္ခဏာ’ ကို အဓိပ္ပါယ်တစ်မျိုးတည်းထားပြီး အသုံး ပြုထားပါတယ်။ “ဖြောင့်မတ်ခြင်း တံဆိပ်တည်းဟူသော အရေဖျားလှီး ခြင်း၏ လက္ခဏာကိုခံရသတည်း။” ဒါကြောင့် ဘုရားသခင်ရဲ့တံဆိပ်ဆို သည်ကို ဘုရားသခင်ရဲ့အမှတ် သို့မဟုတ် လက္ခဏာသို့ အလဲအလှယ် အသုံးပြုလုပ်နိုင်ပါတယ်။

“ဒီကိစ္စကို ရှိရင်းအတိုင်းတင်ပြရမယ်ဆိုရင် သားရဲမှာ သူ့ကိုယ် ပိုင်တံဆိပ်၊ သူ့အမှတ်၊ သူ့လက္ခဏာရှိပါတယ်။ အဲဒါနဲ့ဆန့်ကျင်ပြီး ဘုရား သခင်ရဲ့တံဆိပ်၊ ဘုရားသခင်ရဲ့အမှတ်၊ ဘုရားသခင်ရဲ့လက္ခဏာဆိုတာ ရှိပါတယ်။ သားရဲရဲ့တံဆိပ်၊ အမှတ်၊ လက္ခဏာလက်ခံခဲ့တဲ့ လူဟာ သေခြင်းခံရမယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့တံဆိပ်၊ အမှတ်၊ လက္ခဏာ လက်ခံတဲ့ လူဟာ အသက်ရှင်ရမယ်၊ ထာဝရအသက်ရှင်ရမယ်။

 

စတုတ္ထပညတ်သည်ဘုရားသခင်၏တံဆိပ်

“အခုမှာကျွန်တော်တို့ဟာ အင်မတန်စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းတဲ့ အကြောင်းကိုရောက်ရှိလာပါတယ်။ တံဆိပ်၊ အမှတ်၊ လက္ခဏာဆိုတဲ့ အသုံးအနှုန်းတွေဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့နှုတ်ကပါဌ်တော်ထဲမှာ ပညတ် သို့မဟုတ် ဥပဒေနဲ့ဆိုင်တဲ့ စာချုပ်စာတမ်းများကို အထူးကိုးကားအသုံး ပြုထားပါတယ်။ ယေဇဗေလဟာ ‘အာဟပ်မင်း၏ အမည်တော်နှင့် စာရေး၍ တံဆိပ်တော်နှင့်ခတ်’ ပါတယ်။ ဓမ္မရာဇဝင်တတိယစောင် ၁၈:၈။ ဧသတာလက်ထက်မှာ ရဟူဒီလူမျိုးတွေကို ဖျက်ဆီးပစ်ရန် ဟာမန်က အမိန့်ထုတ်တဲ့အခါမှာ ‘ဘုရင်အာရွှေရုမင်း၏ အမိန့်တော် စာကိုရေး၍ ဘုရင်မင်း၏လက်စွပ်တော်နှင့်တံဆိပ်ခတ်လေ၏။’ ဧသတာ ဝတ္ထု ၃:၁၂။ ဒီလိုလက်စွပ်တော်နဲ့ တံဆိပ်ခတ်တာဟာ ရှေးကအလေ့ အထပါ။ ရှင်ဘုရင်ရဲ့နာမည်ဟာ လက်စွပ်မှာ ထုထားပါတယ်။ အဲဒီ လက်စွပ်ကိုနှိပ်ရင် ဘုရင့်နာမည်ပေါ်လာပါတယ်။ ဒီနည်းနဲ့စာချုပ်စာ တမ်းတွေကို တံဆိပ်ခတ်နှိပ်တဲ့အခါမှ အဲဒီစာချုပ်တွေဟာ တရားဝင် ဖြစ်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ရှာဖွေနေတဲ့အချက်ကို နားလည်ရအောင် ဒီကိစ္စကိုသတိပြုရပါမယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့တံဆိပ်၊ သို့မဟုတ် လက္ခဏာ ဟာ ကိုယ်တော်ရဲ့ပညတ်တော်နဲ့ ဆက်စပ်နေပါတယ်။ ကိုယ်တော်ရဲ့ နာမည်ကိုပညတ်တော်တံဆိပ်ရှိတဲ့အပိုင်းမှာ တွေ့ရပါတယ်။ ဒါကြောင့် အဲဒီတံဆိပ်ကသာလျှင်မှန်တဲ့ပညတ်ဥပဒေကို အာဏာတည်စေပါတယ်။

“ဥပဒေနဲ့ဆိုင်တဲ့တံဆိပ်တိုင်းမှာ အချက်သုံးချက် ဖေါ်ပြရမယ် ဆိုတာ ကျွန်တော်အထူးပြောရန်မလိုပါ။ ပထမမှာ၊ အရာရှိနာမည် ရှိရ မယ်။ ဒုတိယမှာ၊ အဲဒီအရာရှိရဲ့ရာထူး။ တတိယမှာ၊ အဲဒီအရာရှိရဲ့ အာဏာစက်တည်ရာနယ်ပယ်။ အဲဒီနည်းအတိုင်းပဲ။ ကျွန်တော်တို့ တိုင်း ပြည်ရဲ့သမ္မတကြီးဟာ ဥပဒေကြမ်းတစ်ခုခု သို့မဟုတ် တခြားစာချုပ် စာတမ်းတစ်ခုခုကို လက်မှတ်ရေးထိုးတဲ့အခါမှာ သူ့နာမည်ကို ‘သမ္မတ၊ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုသမ္မတနိုင်ငံတော်’ ဆိုတဲ့ စကားတွေနဲ့တွဲပြီး ရေးထိုးရပါမယ်။ သူ့နာမည်တစ်ခုတည်းနဲ့လည်း ရေးထိုးရုံနဲ့မပြီးပါ။ ဘာ ဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ သူနဲ့နာမည်တူအခြားလူတွေ ရှိကောင်းရှိမယ်။ သူ့ နာမည်နဲ့ ရာထူးနှစ်ခုတည်းနဲ့လည်း မပြီးသေးပါဘူး။ သူနဲ့နာမည်တူ လူတစ်ယောက်ဟာ ကုမ္ပဏီတစ်ခုခု၊ စာပေအသင်းတစ်ခုခုရဲ့ဥက္ကဌ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်မယ်။ ဒါကြောင့် သုံးမျိုးစလုံးရှိရမယ်။ ၁။ နာမည်။ ၂။ ‘သမ္မတ’(ရာထူး) ၃။ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုသမ္မတနိုင်ငံတော် (နယ်ပယ်)။

“ပညတ်တော်ဆယ်ပါးဖြစ်တဲ့ ဘုရားသခင့်ပညတ်တော်မှာလည်းဒီမူကိုအကယ်အမှန်အသိအမှတ်ပြုသလားဆိုတာ ကျွန်တော်အခုမေးပါရစေ။

“ပထမဆုံးပညတ်နဲ့ နောက်ဆုံးပညတ်ငါးခုက ဘုရားသခင်ရဲ့ နာမတော်ကိုမဖေါ်ပြပါ။ ဒုတိယ၊ တတိယနဲ့ ပဉ္စမပညတ်များက ကိုယ်တော်ရဲ့နာမတော်ကိုသာဖေါ်ပြပါတယ်။ ဒါပေမယ့်၊ ဥပုသ်နေ့နဲ့ သက်ဆိုင်တဲ့ စတုတ္ထပညတ်က ကိုယ်တော်ရဲ့နာမတော်၊ ကိုယ်တော်ရဲ့ ရာထူးနဲ့ ကိုယ်တော်ရဲ့နယ်ပယ်ကို ဖေါ်ပြပါတယ်။ “သတ္တမနေ့သည် သင်၏ ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရား(ယေဟောဝါ)၏ ဥပုသ်နေ့ဖြစ်၏။ ဤ နေရာတွင် ကိုယ်တော်၏ နာမတော်ကိုဖေါ်ပြထား၏။ ‘ထာဝရဘုရား သည် ကောင်းကင်၊ မြေကြီး၊ သမုဒ္ဒရာ၊ ၎င်းတို့၌ရှိသမျှကို ခြောက်ရက် တွင်ဖန်ဆင်းတော်မူ၏။’ ဤနေရာတွင် ကိုယ်တော်၏ ရာထူးဖြစ်သော ဖန်ဆင်းရှင်၊ ကိုယ်တော်၏ အာဏာစက်တည်ရာနယ်ပယ်ဖြစ်တဲ့ ကောင်း ကင်နဲ့ မြေကြီးတို့ကို ဖေါ်ပြထားပေသည်။ စကြဝဠာတစ်တိုင်းလုံးကို ဖန်ဆင်းတော်မူတဲ့အရှင်ဖြစ်တဲ့ ယေဟောဝါ(ထာဝရဘုရား) ဆိုတာဟာ ကိုယ်တော်ရဲ့ရာထူးနဲ့ဆိုင်တဲ့ တံဆိပ်တော်ဖြစ်ပါတယ်။ စတုတ္ထပညတ် ဟာ ဘုရားသခင့်ပညတ်တော်ရဲ့ ရာထူးနဲ့ဆိုင်တဲ့ တံဆိပ်ဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီတံဆိပ်မပါရှိရင် အဲဒီပညတ်ဟာ အတည်ဖြစ်မည်မဟုတ်ပါ။ ဒီဟာ ဒီအတိုင်းဟုတ်တယ်မဟုတ်လား။”

မေးမြန်းသူမရှိပေ။ မှန်ကန်ကြောင်းထင်ရှားလှတော့၏။

“ဘုရားသခင်ဟာ ခပ်သိမ်းသောအရာများရဲ့ ဖန်ဆင်းတော်မူတဲ့ အရှင်ဖြစ်တဲ့အတွက်ကြောင့် ကျွန်တော်တို့ဟာ ကိုယ်တော်ရဲ့ စကား တော်ကို နာခံသင့်ကြောင်းကိုယ်တော်က အစဉ်ပဲ ညွှန်ပြထားတော်မူပါ တယ်။ ကမ္ဘာဦးကျမ်း ၁း၁။ ထွက်မြောက်ရာကျမ်း၊ ၂၀း၈-၁၁။ ယေရမိ အနာဂတ္တိကျမ်း ၁၀း၁၀-၁၂။ ဆာလံကျမ်း ၉၆:၅။ ၃၃း၆-၉ နှင့် တခြား ကျမ်းချက်များကိုကြည့်ပါ။ အကယ်၍ ခင်ဗျားတို့အထဲက တစ်ဦးဦးက သာသနာပလူတို့အတွက် သာသနာပြုဆရာအဖြစ်နဲ့သွားရောက် ဆောင် ရွက်ရမယ်ဆိုရင် စတုတ္ထပညတ်မှာပါရှိတဲ့ တရားမှန်နဲ့ ၎င်းကို ကိုယ်တိုင် ဖြောင့်ဖြောင့်မှန်မှန် ကျင့်သုံးမှုကသာ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဘုရားသခင်ဟာ ထာဝရဘုရားသခင်ဖြစ်ကြောင်း ယုံကြည်စေပါလိမ့်မယ်။”

“အဲဒီအချက်ရှေ့ကို နည်းနည်းပိုပြီး ဖြေရှင်းပြပါခင်ဗျား” ဟု မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းကတောင်းပန်လေသည်။

“သာသနာပလူတွေက သူတို့ရဲ့နတ်ဘုရားများဟာ ထူးကဲကြီး မြတ်တယ်လို့ ယုံကြည်ကြပေမယ့် အဲဒီနတ်ဘုရားတွေမှာ ဖန်ဆင်းနိုင်တဲ့ တန်ခိုးသတ္တိရှိတဲ့အတွက်ကြောင့် သူတို့ကကိုးကွယ်ကြတာမဟုတ်ပါဘူး။ ဒါကြောင့် ခင်ဗျားတို့က အဲဒီသာသနာပလူတွေကို ယေဟောဝါဆိုတဲ့ ထာဝရဘုရားဟာ ဖန်ဆင်းရှင်ဖြစ်ကြောင်း၊ ထိုကဲ့သို့ဖန်ဆင်းရှင်ဖြစ်တဲ့ အတွက်ကြောင့် သူတို့ကိုးကွယ်နေတဲ့ အရာဝတ္ထုများကို ထာဝရဘုရား ကပင် ဖန်ဆင်းတော်မူကြောင်း သက်သေတင်ပြနိုင်ရင်၊ သူတို့ရဲ့နတ် ဘုရားများကပင် ထာဝရဘုရားရဲ့ အမိန့်တော်များကို နာခံရမယ်ဆိုတာ သူတို့သိမြင်ကြပါလိမ့်မယ်။ အဲဒီနည်းအားဖြင့် ဥပုသ်နေ့နဲ့ပတ်သက်တဲ့ ပညတ်ဟာ ထိုသာသနာပလူတွေရဲ့ကိုးကွယ်မှုကိုပြောင်းလဲစေပါတယ်။ ခင်ဗျားတို့ရဲ့နာခံမှုကလည်း ဘုရားသခင်ဟာ တည်ရှိမြဲတည်ရှိပြီး ကိုယ် တော်အား မိမိကိုယ်ကို အပ်နှံတဲ့လူတွေကို အသစ်ပြုပြင်ကြောင်း သူ တို့ကို နားလည်စေပါလိမ့်မယ်။”

 

ပြောင်းလဲမှုရောမအသင်းတော်ကထောက်ခံ

“အဲဒီဖြေရှင်းချက်ဟာ တယ်ကောင်းသဗျာ၊ ကျွန်တော်တို့လို သာသနာပြုဆရာတွေဟာ အမြဲမှတ်ထားဖို့ကောင်းသဗျာ” ဟု မစ္စတာ စပေါလ်ဒင်းကဆိုလေသည်။

မစ္စတာကိုနန်က ပြောဆိုသည်မှာ၊ “မစ္စတာအင်ဒါဆင်ခင်ဗျား၊ သားရဲတံဆိပ်အကြောင်းကော၊ ခင်ဗျား အဲဒီအကြောင်း မပြောသေးပါ လား။”

မစ္စတာအင်ဒါဆင်က၊ “ကျွန်တော်၊ ခင်ဗျားမေးခွန်းကို ခင်ဗျား ကိုယ်တိုင်ပြန်ဖြေခိုင်းပါမယ်။ အကယ်၍ ဥပုသ်နေ့နဲ့ဆိုင်တဲ့ ပညတ်ဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့တံဆိပ်ဖြစ်ခဲ့ရင် (ဖြစ်လည်းဖြစ်ပါတယ်) နောက်ပြီးတော့ လည်း သားရဲရဲ့တံဆိပ်ဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့တံဆိပ်နဲ့ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်ရင် သားရဲရဲ့တံဆိပ်ဟာ ဘာဖြစ်တယ်လို့ ကျွန်တော်တို့မှန်းဆနိုင်သလဲ။

“သားရဲတံဆိပ်ဟာလည်း ဥပုသ်တစ်မျိုးမျိုးပေါ့။ အခုဖြစ်နိုင်တာ က ဥပုသ်နေ့တစ်ခုနဲ့တစ်ခု ဘက်ပြိုင်ခြင်းပဲ” ဟု မစ္စတာကိုနန်က ပြန်ဖြေ လေသည်။

မစ္စတာအင်ဒါဆင်က “ဟုတ်လိုက်တာဗျာ။ အဲဒါဟာ ရာဇဝင်က သက်သေခံနေပါတယ်။ မနေ့ကဘဲ ကျွန်တော်တင်ပြပြီးပါပြီ။ သားရဲ၊ ရောမဘာသာ၊ တိုင်းပြည်နဲ့ အသင်းတော်ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ပြီး လေး ရာစုနှစ်မှာ ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပါဌ်တော်ကို လူ့ဓလေ့ထုံးစံတွေနဲ့ အစားထိုးတယ်။ နောက်ပြီးတော့လည်း စတုတ္ထပညတ်တော်ကို ရဲဝံ့စွာ အတိုက်အခံလုပ်ပြီး ဥပုသ်နေ့ကိုတနင်္ဂနွေနေ့နဲ့အစားထိုးပါတယ်။ အဲဒီ အချိန်အခါက ယူဆီဘီယက်(စ)ဆိုတဲ့ ဂိုဏ်းအုပ်တစ်ပါးက ဥပုသ်နေ့မှာ ကျွန်တော်တို့ပြုအပ်တဲ့ ဘာသာရေးဝတ္တရားတွေကို သခင်ဘုရားရဲ့ နေ့သို့ ပြောင်းလဲပြုလုပ်ကြဖို့ ရောမအသင်းတော်က စီစဉ်ထားလိုက်ပြီးလို့ အတည့်အလင်းပြောဆိုခဲ့ပါတယ်။ မကြာမီတုန်းက အမေရိကန်ပြည်မှ ထုတ်ဝေတဲ့ ရောမရှေ့ဆောင်သတင်းစာကြီးတစ်စောင်က ဘယ်လို ရေး သားလိုက်သလဲဆိုတော့ “ရောမအသင်းတော်သည် ၎င်း၏ မမှားယွင်း နိုင်သော အာဏာအရ တနင်္ဂနွေနေ့ကိုပညတ်ဟောင်း၏ ဥပုသ်နေ့အစား သန့်ရှင်းသောနေ့အဖြစ်တည်ထောင်လိုက်သည်။’ မနေ့က ကျွန်တော် ဖတ်မိလိုက်တဲ့ ရောမအသင်းတော် အမေးအဖြေစာအုပ်ကလည်း ‘ကျွန်ုပ် တို့သည် သတ္တမနေ့အစား ပထမနေ့ကို ဥပုသ်စောင့်ကြသည်။ အဘယ် ကြောင့်ဆိုသော်၊ လောဒိကိမြို့၌ (ခရစ်သက္ကရာဇ် ၃၃၆) ကျင်းပခဲ့သော စည်းဝေးတွင် ရောမအသင်းတော်က ဘုရားဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှုကို သတ္တမ နေ့မှ ပထမနေ့သို့ပြောင်းလဲလိုက်သည်’ လို့ ဆိုပါတယ်။

“ဘုရားသခင်က ကိုယ်တော်ရဲ့အာဏာစက်တည်ကြောင်း သက် သေအဖြစ် ဥပုသ်နေ့တံဆိပ်ကို ညွှန်ပြတော်မူသလိုပဲ ရောမအသင်းတော် ကြီးကလည်း သူ့ရဲအာဏာစက်တည်ကြောင်း သက်သေအဖြစ်နဲ့ တနင်္ဂ နွေတံဆိပ်ကိုညွှန်ပြပါတယ်။သူထုတ်ဝေတဲ့အမေးအဖြေစာအုပ်ကလည်း သူ့မှာပွဲနေ့ရက်တွေနဲ့ အခါကြီးရက်ကြီးများကို စီမံခန့်ခွဲချပေးနိုင်တဲ့ အာဏာရှိကြောင်းတင်ပြတဲ့သက်သေက ဥပုသ်နေ့ကို တနင်္ဂနွေနေ့သို့ ပြောင်းလဲလိုက်ခြင်းပါပဲ။ အဲဒီနည်းအားဖြင့် ၎င်းရဲ့ ‘တံဆိပ်’ ကို ဘုရား သခင်ရဲ့ ‘တံဆိပ်’ နဲ့ ဝါဝါကြွားကြွားအတိုက်အခံ လုပ်ထားပါတယ်။

“အားလုံးကိုခြုံကြည့်တဲ့အခါ ဘာတွေ့ရသလဲဆိုရင် ဖေါက်ပြန် တဲ့ သြဇာအာဏာရှိသူဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့တံဆိပ်တော်ကို ချေဖျက်ခြင်း အားဖြင့် အဲဒီတံဆိပ်နေရာမှာ တနင်္ဂနွေနေ့ကို အစားထိုးခြင်းအားဖြင့် ဘုရားသခင်ရဲ့ပညတ်တော်ကို ချိုးဖေါက်လိုက်ပါတယ်။ အဲဒီဖေါက်ပြန် ခြင်းဟာ လူတွေကို အဲဒီလိုပြောင်းလဲမှုကို လက်ခံဖို့ တောင်းဆိုပါတယ်။ နောက်ပြီးတော့လည်း ဘယ်အချိန်မဆို၊ ဘယ်နေရာမှာမဆို အခွင့်ရတိုင်း ၎င်းရဲ့တောင်းဆိုချက်တွေကို ဥပဒေနဲ့အတည်ဖြစ်အောင် လုပ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့တိုင်းပြည်နဲ့ တခြားအရပ်ဒေသတွေမှာ ပထမနေ့ကို ငြိမ်ဝပ် စွာနေရမယ်ဆိုတဲ့ ပညတ်တော်ရဲ့နောက်ကွယ်မှာ ဒီမူကြီးကိုပဲ ချထားပါ တယ်။ ခင်ဗျားတို့မသိသေးတဲ့အချက်တစ်ခုကို ကျွန်တော်ထုတ်ဖေါ်ပြော ဆိုရဦးမယ်။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပါဌ်တော်ထဲမှာ ဖေါ်ပြပါရှိတဲ့ ပုရော ဖက် အနာဂတ္တိစကားတွေနဲ့ ရောမအသင်းတော်ရဲ့ အကြံတွေကပါ၊ ဘယ်လို ညွှန်ပြကြသလဲဆိုတော့ မကြာမီဘဲ လူမျိုးတိုင်းဟာ တနင်္ဂနွေ နေ့ကို ကမ္ဘာအဝန်း ဥပုသ်စောင့်တဲ့နေ့အဖြစ်သတ်မှတ်ဖို့ ဥပဒေပညတ် တွေထုတ်ကြမယ်။ လူတွေကိုလည်းအတင်းအကျပ် အဲဒီနေ့ကို စောင့်ခိုင်း မယ်။ မစောင့်တဲ့လူတွေဟာ သေဘေးနဲ့ တွေ့ကြုံရမယ်။ ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၁၃ တစ်ခုလုံးကိုဖတ်ကြည့်ပါ။

 

ဥပုသ်နေ့ကိုပြန်လည်ပြုပြင်ဖို့ ယခုပင် တိုက်တွန်းထား၏

“ခရစ်ယာန်အများဟာ ပထမနေ့ကိုစေတနာသန့်သန့်နဲ့ ဥပုသ် စောင့်ခဲ့ကြပါတယ်။ အဲဒီလိုစောင့်တဲ့အတွက် ဘုရားသခင်ရဲ့အလိုတော် ကိုဆောင်ရွက်ရာရောက်တယ်လို့လည်းယုံကြည်နေပါတယ်။ ကိုယ်တော် ကလည်း သူတို့ရဲ့စေတနာကိုလက်ခံတော်မူပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ယခုမှာ အလင်းတရားဟာ ထွန်းလင်းနေပါပြီ။ မှန်တဲ့ဥပုသ်နေ့အစား မှားယွင်းတဲ့ ဥပုသ်နေ့ကို မြှောက်စားတဲ့လမ်းစဉ်၊ အဲဒီမှားယွင်းတဲ့ ဥပုသ်စောင့်ခြင်း ကိုလည်းပြစ်ဒဏ်နဲ့ခြိမ်းခြောက်အတည်ပြုရန် ကြိုးပမ်းတဲ့သားရဲနဲ့ ၎င်းရဲ့ ရုပ်တုတို့ သက်ဆိုင်ပါဝင်နေတဲ့ ဖေါက်ပြန်တဲ့လမ်းစဉ်ကို ရှောင်ရှားဖို့ ဘုရားသခင်က ကျွန်တော်တို့ကို သတိပေးထားပါတယ်။ အဲဒီနည်းအား ဖြင့် မှားယွင်းတဲ့ဥပုသ်ဟာ အဲဒီဖေါက်ပြန်တဲ့လမ်းစဉ်ရဲ့ တံဆိပ် ဖြစ်လာ ပါတယ်။ အကယ်၍လူဟာ ဘုရားသခင်ပေးတော်မူတဲ့ အလင်းတရား ရှိလျက်နဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့ဥပုသ်နေ့မှန်ကို ငြင်းပယ်ပြီး သားရဲနဲ့၎င်းရဲ့ ရုပ်တုက အတင်းအကျပ်အတည်ပြုထားတဲ့ တနင်္ဂနွေနေ့ကို သူတို့ရဲ့ သစ္စာတော်စောင့်ထိန်းမှ အထိမ်းအမှတ်အဖြစ်နဲ့လက်ခံလျှင် ဘုရားသခင် ရဲ့သတိပေးချက်ကို ဆန့်ကျင်ဘက်ပြုပြီး သားရဲရဲ့တံဆိပ်ကို ခံယူရာ ရောက်ပါတယ်။ လူဟာသူ့ဘဝမှာ ဘယ်အချိန် ဘယ်အခါမျိုးမှာ ဘုရား သခင်နဲ့အဆက်ဖြတ်ခြင်းခံရတယ်ဆိုတာကို သေမျိုးဖြစ်တဲ့ လူလူချင်းက မဆုံးဖြတ်ရပါ။ တရားစီရင်မှုဟာ ဘုရားသခင်နဲ့သာဆိုင်တဲ့အလုပ်ပါ။

“ဒါကြောင့် အခုအချိန်မှာ၊ ကိုယ်တော်ရဲ့ပညတ်တော်ကို ရိုသေပြီး ၎င်းက ချပေးတဲ့သြဝါဒများကို လိုက်နာကျင့်သုံးဖို့ ဘုရားသခင်က ခေါ် တော်မူလျက်ရှိပါတယ်။ ဥပုသ်နေ့ကို သူရှိရင်းနေရာပြန်လည်ထားရှိရန် ကိုယ်တော်က ကျွန်တော်တို့အား ဖျောင်းဖျလျက်ရှိပါတယ်။ (ဟေရှာယ အနာဂတ္တိကျမ်း ၈း၁၆)။ ၎င်းကိုလည်း မရှုတ်ချရန် အကြံဉာဏ်ပေးထား တော်မူပါတယ် (ဟေရှာယအနာဂတ္တိကျမ်း ၅၈း၁၃)။ ဒီတရားမှန်ကို ကျွန်တော်တို့ အားလုံးလက်ခံရရှိပြီးတဲ့တိုင်အောင် မနုဿလူသတ္တဝါကို အချင်းချင်း စစ်မက်တိုက်ခိုက်မှုများအား ဆိုင်းငံ့ထားဖို့ ဘုရားသခင်က ကိုယ်တော်ရဲ့စေတမန်များကို အမိန့်ထားရှိတော်မူပါတယ်(ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၇း၁-၃)။ ခပ်သိမ်းသောအရာများကို ဖန်ဆင်းတော်မူတဲ့ ဘုရားသခင် တစ်ပါးတည်းကိုသာ ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ကြရန်ခေါ်ဖိတ်တဲ့ ဧဝံဂေလိတရား တော်ကို ကိုယ်တော်ဟာ တစ်ကမ္ဘာလုံးသို့ ဖြန့်ချိတော်မူပါတယ်။ (ဗျာ ဒိတ်ကျမ်း ၁၄း၆၊၇) နောက်ဆုံးမှာ၊ လူအများတို့ဟာ တနင်္ဂနွေနေ့တံဆိပ် ကို လက်မခံဘဲ ဘုရားသခင်ကို လက်ခံပြီးလျှင် ကိုယ်တော်ရဲ့ ပညတ် တော်ရှိသမျှကိုစောင့်ရှောက်လိမ့်မည်ဖြစ်ကြောင်း(ဗျာဒိတ်ကျမ်း၁၄း၁၂)၊ ဒီလူတွေကိုလည်း ကိုယ်တော်ရဲ့တံဆိပ်နဲ့တံဆိပ်ခတ်တော်မူပြီး နောက် ဆုံးတွင် ဘုန်းတော်နိုင်ငံရှိဇိအုန်တော်ပေါ်မှာ သူတို့ကိုရပ်စေတော်မူမည် ဖြစ်ကြောင်း(ဗျာဒိတ်ကျမ်း၁၄း၁)တို့ကိုဘုရားသခင်ကပြတော်မူပါတယ်။

တစ်ဖက်မှာဆိုရင်၊ ဘုရားသခင်ရဲ့မှာကြားတော်မူချက်ကို ငြင်း ပယ်သောသူ၊ ဘုရားသခင်ကို ဆန့်ကျင်ဘက်ပြုတဲ့အာဏာရှိသူရဲ့ စိတ် ကြိုက်လိုက်ပြီး ကမ္ဘာကြီးနဲ့ပလူးကာ ကမ္ဘာကြီးရဲ့အသွင်ကို ဆောင်သော သူတို့ဟာ ကိုယ်တော်ရဲ့ဒေါသဖလားမှလောင်းတဲ့ အမျက်တော်စပျစ် ရည်စစ်ကိုသောက်ရပြီး (ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၁၄း၉-၁၁) ကမ္ဘာမြေကြီးသားတို့ တွေ့ကြုံခံစားရမယ့် နောက်ဆုံးဘေးဒဏ်များကိုလည်း ရောနှောခံစားရ ကြလိမ့်မယ်(ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၁၆)။

“ဒါကြောင့်ကျွန်တော်ဘာကြောင့် ဒီအကြောင်းကို ဒီလောက် စိတ်ဝင်စားတယ်ဆိုတာ ခင်ဗျားတို့ သိရှိနိုင်ပါတယ်။ ခင်ဗျားတို့အဖို့မှာ လည်း ဒီအကြောင်းကို လေ့လာရကျိုးနပ်ပါသလား။ ခင်ဗျားတို့အထဲက တစ်ဦးဦးက ဒီပြဿနာကို ပေါ့ပေါ့ဆဆသဘောထားဖို့ စိတ်ကူးမိပါ သလား။ ခင်ဗျားတို့ဟာ ရောမပြည် သို့မဟုတ် ခရစ်တော်။ တနင်္ဂနွေနေ့ သို့မဟုတ် ဥပုသ်နေ့။ သားရဲရဲ့တံဆိပ်သို့မဟုတ် အသက်ရှင်တော်မူတဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့တံဆိပ်အသီးအသီးရှိရာ ဘယ်ဟာကို ရွေးချယ်ကြမလဲ။”

မစ္စတာ စပေါလ်ဒင်းမှာ ခုန်၍ထမလိုပင်ဖြစ်နေတော့၏။ သူက “မစ္စတာအင်ဒါဆင်ခင်ဗျား၊ ကျွန်တော် စကားနည်းနည်းပြောပါရစေ” ဟု စကားပြောခွင့်တောင်းလေသည်။

သူသည် လူပရိသတ်ဘက်သို့ မျက်နှာမူ၍ ရပ်နေသောအခါ သူ့ ဘဝသစ်ကိုမှတ်သားမည့်စကား၊ နားထောင်သောသူအများတို့၏ ဘဝကို လေးလေးနက်နက်ထိခိုက်မည့်စကား ပြောဆိုမည်မှာ ထင်ရှားလေတော့ သည်။

 

အခန်း - ၁၆

အခန်း ၁၆

မှတ်သားထားသောကျမ်းစာ၏ အကျိုးကျေးဇူး

 

          မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းသည် သူ့ အသံထွက်အောင်လုပ်၍မရသလို ရှိနေလေသည်။ သူ၏နောက်ကြောင်းရာဇဝင်တစ်ခုလုံးကို ပြန်လည် စဉ်းစားမိရာတွင် သူ့အတိတ်ဘဝ၏ အနှစ်သာရကင်းမဲ့မှုကိုလည်း တွေ့ မြင်ရပေတော့သည်။

          သူက “မိတ်ဆွေတို့ခင်ဗျား၊ ခင်ဗျားတို့အထင်အရှားတွေ့ မြင် သိရှိတဲ့အတိုင်း ဒီခရီးတစ်လျှောက်လုံးမှာ စတုတ္ထပညတ်ကို ခရစ်ယာန် တိုင်းစောင့်ထိန်းအပ်တယ်ဆိုတဲ့ယူဆချက်ကိုကျွန်တော်ဟာမဆုတ်မနစ် တိုက်ဖျက်ခဲ့ပါတယ်။

          “တစ်နေ့မှာတရားသူကြီးကာရှောက ကျွန်တော့်ကို သူဟာ အာ ကင်စောပြည်နယ်မှာ သိကျွမ်းခဲ့ကြောင်း၊ ဥပုသ်နေ့ကို စောင့်ရှောက်တဲ့ လူတစ်ယောက်ရဲ့အမှု သူ့ရုံးမှာစစ်ဆေးတဲ့အခါမှာ ကျွန်တော်က အဲဒီ ဘက်ကမလိုက်ဘဲ တရားလိုဘက်ကလိုက်ပြီး သက်သေခံကြောင်း ပြော ပြခဲ့တာကို ခင်ဗျားတို့ကြားရကြပါတယ်။ သူပြောတာတွေဟာ အမှန်တွေ ချည်းပါပဲ။ အဲဒီသတ္တမနေ့ဥပုသ်အသင်းသားဟာ ပြစ်မှုထင်ရှားပြီး ပြစ် ဒဏ်ခံရတဲ့အခါ ကျွန်တော်ဟာ အကြီးအကျယ် ဝမ်းသာအားရဖြစ်မိပါ တယ်။ ကျွန်တော့်တစ်ယူသန်မှုကြောင့်အနစ်နာခံတဲ့တရားခံဟာ သေဆုံး သွားတဲ့အခါကျတော့လည်း ကျွန်တော်စိတ်မကောင်းမဖြစ်မိပါ။ ဒါတွင် မကသေးဘူး။ ဒီခရီးစထွက်လာကတည်းက ဟောဒီ ဝီလ်ဆင်ဆိုတဲ့ လူငယ်ကလေးရဲ့လေသံဟာ ပျောက်သွားရအောင်တစ်ခုခုဖြစ်ပျက်ပါစေ လို့တောင် ဆုတောင်းမိပါသေးတယ်။ ကျွန်တော်သူ့ကိုတောင်မက သူ့ ကျမ်းစာကိုပါ မုန်းခဲ့ပါတယ်။

          ဒါပေမယ့်ဘုရားသခင်ဟာ ကျွန်တော်ရဲ့ပညာမျက်စိကိုပွင့်လင်း စေပါတယ်။ ကျွန်တော့်စိတ်ကိုလည်း အနူးအညွတ်ဖြစ်စေပါတယ်။ ကိုယ်တော်ရဲ့ဝိညာဉ်သစ်နဲ့ဆိုင်တဲ့ ကတိတော်ကိုလည်း ပြည့်စုံစေပါ တယ်။ ဒီနေ့မှာ ကိုယ်တော်ရဲ့အလိုတော်ကိုဆောင်ရွက်ဖို့ ကျွန်တော့်မှာ အားရဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိပါတယ်။ ကျွန်တော်မထီမဲ့မြင်ပြုရုံသာမက ရွံရှာ တဲ့ဥပုသ်နေ့ပါတဲ့ ပညတ်တော်ကိုလည်း အခုအခါမှာ ကျွန်တော်ရဲ့ စိတ် နှလုံးမှာ ရေးသားထားတော်မူပါပြီ။ ကျွန်တော်ဟာ ကိုယ်တော်၌ ငြိမ် သက်ခြင်းရှိပါတယ်။

          “မစ္စတာဝီလ်ဆင်မှာ ဘုရားတရားကိုင်းရှိုင်းတဲ့ မိခင်ရှိပါတယ်။ သူမဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့နှုတ်ကပါဌ်တော်ကို မြတ်နိုးပါတယ်။ သူမရဲ့ သား ကလေးကိုလည်း သူမနည်းတူ ကျမ်းစာကို မြတ်နိုးစေလိုပါတယ်။ အဲဒီ ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ ဟောဒီစာအုပ်ကို မျက်ရည်နဲ့ ဆုတောင်းချက်အရင်းခံပြီး မှတ်သားထားခဲ့ပါတယ် (ဤသို့ပြောစဉ် တရားဟောစားပွဲပေါ်က မှတ် သားထားသော ကျမ်းစာအုပ်ကို ဆွဲယူလိုက်လေသည်)။ သူမရဲ့ မေတ္တာ အရင်းခံတဲ့လုပ်ငန်းကို တစ်နည်းနည်းအားဖြင့် ကောင်းချီးပေးတော်မူ မည်ကို သူမယုံကြည်ပါတယ်။ မျှော်လင့်ချက်အတိုင်း ပြည့်စုံခဲ့တာကို လည်း ခင်ဗျားတို့မြင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ။ သူမရဲ့သားဟာ ကိုယ်တော်ကို တွေ့ရှိပါပြီ။ ဒါပေမယ့် ဟောဒီကျမ်းစာအုပ်နဲ့ သူ့မိခင်ရဲ့ဆုတောင်းချက် ဟာ ကျွန်တော်ခေါင်းမာစွာလမ်းလွဲကို မလိုက်ဖို့ကိုလည်း တားဆီးထား ပါတယ်။”

          သူ၏ သက်သေခံချက်မှာ အလွန်စိတ်ပါလက်ပါလည်းဖြစ်၊ စေတနာကလည်းထက်သန်၊ သိမ်မွေ့ကလည်း သိမ်မွေ့လှသောကြောင့် ထိုစည်းဝေးရာနေရာ၌ရှိသောလေသည်ပင် ဘုရားသခင်၏မေတ္တာတော် နှင့်ပြည့်နှက်လေးလံနေဟန်ရှိလေသည်။

          “ဒါဖြင့်ခင်ဗျားတကယ်ပဲ ကျွန်တော့်လမ်းစဉ်လိုက်မလို့လား” ဟု ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်က မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းအားမေးလေသည်။

          မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းပြန်လည်ဖြေကြားရာတွင် ရှေးဦးစွာ လက်ထဲ ၌ကိုင်ထားသည့် ခေါက်ထားသော စာရွက်ကလေးကို ဖွင့်ပြလေသည်။ ၎င်းစာရွက်မှာ သူ့အားယခုသာသနာကိစ္စနှင့်လွှတ်လိုက်သော သာသနာ ဘုတ်အဖွဲ့ထံတင်သွင်းမည့်ထွက်စာဖြစ်၏။ ထိုစာမှာအောက်ပါတိုင်းပင်။

 

မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းအလုပ်မှထွက်၏

ညီအစ်ကိုများခင်ဗျား-

          “ဘုရားသခင်သည် ကျွန်တော်၏ ဘဝအသက်တာကို အံ့သြဖွယ် ကောင်းလောက်အောင် ပြုပြင်လျက်ရှိပါတယ်။ ကျွန်တော်သည် တာရှု မြို့သား ရှောလုကဲ့သို့ နှစ်ပရိစ္ဆေဒမြောက်မြားစွာပင် မိုက်မဲစွာတုတ်ချွန် ကိုခြေနှင့်ကျောက်လျက်ရှိခဲ့ကြောင်းလည်း ဘုရားသခင်က ကျွန်တော် အား အမြင်မှန်ကို ပေးတော်မူပါပြီ။ ဤပင်လယ်လမ်းခရီးဆုံးသို့မရောက် မီပင် ကျွန်တော်၏ အထက်ကယုံကြည်မှုနှင့် ဩဝါဒများသည် ယခုအခါ ကျွန်တော်နှင့်ပြောင်ပြောင်ကြီး ဆန့်ကျင်နေကြပြီ ဖြစ်သောကြောင့် ကျွန်တော်အရှေ့ဘက်တိုင်းပြည်များသို့ ခရီးထွက်လာရသည့် ရည်ရွယ် ချက်ကို ဖြည့်စွက်ခြင်းမှ ခွင့်လွှတ်ရန်နှင့် နိုင်ငံခြားသာသနာပြုဘုတ် အဖွဲ့တွင် အသင်းသားအဖြစ်မှ နုတ်ထွက်ခွင့်ပြုပါရန်။”

          “ကျွန်တော်၏ခြေလှမ်းသစ်ကို နားလည်နိုင်ရန် အတိတ်ကာလ ကတွေ့ ဆုံရင်ဆိုင်ခဲ့သော ကျွန်တော်၏ ကိုယ်တွေ့အတွေ့အကြုံအဖြစ် အပျက်များကို အကျဉ်းချုံး၍ပြောပါရစေ။”

          “လူကြီးမင်းများ ကောင်းမွန်စွာ သိရှိကြသည်အတိုင်း ကျွန်တော် ၏ လုပ်ဖေါ်ဆောင်ဘက် ညီအစ်ကိုများက တရားဓမ္မစကားရည်လုပွဲများ တွင်လည်းကောင်း၊ အများကမှားယွင်းသည်ဟု ယူဆသော သတ္တမနေ့ ဥပုသ်အသင်းသားများနှင့် ဆွေးနွေးငြင်းခုံရာတွင်လည်းကောင်း ကျွန် တော်အား ရွေးချယ်စေလွှတ်ပါသည်။ ကျွန်တော်ဆောင်ရွက်မှုတွေမှာ လည်း ထူးထူးချွန်ချွန်အောင်မြင်မှုနဲ့တွေ့ရသည်ဟု အများက သဘောရ ကြပါသည်။ မကြာမီက ကျွန်တော်တို့အာကင်စောပြည်နယ်မှ တနင်္ဂနွေ နေ့ကို ဥပုသ်စောင့်ရမည်ဆိုသည့် ဥပဒေပညတ်ကို ချိုးဖေါက်သည့် တရားခံများအား ဥပဒေအရအရေးယူရန် လှုံ့ဆော်ရသည့်လုပ်ငန်းအား ကျွန်တော့်ကိုပင် ရွေးကောက်ဆောင်ရွက်စေပါသည်။ ဤလုပ်ငန်းတွင် လည်း ကျွန်တော်၏ ဆောင်ရွက်မှုမှာ အောင်မြင်သင့်သလောက် အောင် မြင်သည်ဟု အများက သဘောထားကြပါသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ကျွန်တော်ဆောင်ရွက်မှုကြောင့် ပြစ်မှုထင်ရှားပြီး ပြစ်ဒဏ်ပေးခြင်းခံရ သောသူပေါင်းမှာ အတော်များပါသည်။ ကျွန်တော့်မှာ ကျွန်တော်တို့ ခရိုင် ကွန်ဖရင့်ကြီး၏ ချီးကျူးခြင်းကိုလည်းခံရပါသေးသည်။”

          “သို့ရာတွင် ကျွန်တော်၏ အများသောယုံကြည်မှုများမှာ သမ္မာ ကျမ်းစာ၌အခြေမပြုဟူသော ထူးဆန်းသည့်စွဲလမ်းမှုသည် ကျွန်တော့် အား ဆွဲကိုင်ထားလျက်ရှိသည်မှာလည်း ကာလအတော်ညောင်းခဲ့ပါပြီ။ မကြာခဏပင် ဆွေးနွေးငြင်းခုံမှုကို စိတ်ပါလက်ပါပြုလုပ်နေစဉ်မှာပင် ကျွန်တော်၏ အယူအဆများမှာ လွဲချော်မှားယွင်းနေသည်ဖြစ်ကြောင်း အသံတစ်သံက ကျွန်တော့်အား ပြောကြားလျက်ရှိပါသည်။ ကျွန်တော်၏ မိုက်မဲအားနည်းမှုကြောင့်သာ ထိုကဲ့သို့ စိတ်တွင်ထင်မှတ်သည်ဟု ယူဆ ကာ ထိုအသံကို နားမထောင်ဘဲနေခဲ့ပါသည်။ ကျွန်တော်၏ ယုံကြည်မှု များကို ရပ်နားစစ်ဆေးရမည်ဟူသော စိတ်ကူးကိုလည်း အစဉ်တစိုက် ချိုးနှိမ်ခဲ့ပါသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်၊ ကျွန်တော်သည် ပြောင်းလဲ မှုကိုမလိုလားပေ။ အမှန်ကိုမြတ်နိုးသည်ထက် ကျွန်တော်၏ ဂုဏ်မောက် မှုနှင့် ကျွန်တော့်ဆွေမျိုးဉာတကာ၏ စိတ်နေသဘောထားကိုသာ ပိုမို၍ လေးစာခဲ့ပါသည်။”

          “ကျွန်တော့်အား ယခု ဒူးထောက်စေသော အဖြစ်အပျက်များကို လည်း တစ်ခုပြီးတစ်ခု တွေ့ကြုံခဲ့ရပါသည်။ အသက်ရှင်ခြင်းသို့ဝင်စား စေနိုင်သောတံခါးကိုဖွင့်ပေး၍ အလင်းတရားလည်း ကြည်လင်စွာ ထွန်း တောက်လျက် ဘုရားသခင်၏ မေတ္တာတော်သည်လည်း ကျွန်တော့်အား နောင်တရစေပြီဖြစ်သောကြောင့် ကျွန်တော်သည် သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ် တော်၏ဆွဲဆောင်မှုများသို့ ကျွန်တော့်ကိုယ်ကို လုံးဝအပ်နှံပါတော့မည်။ ကျွန်တော်သည် အသက်ရှင်ခြင်းလမ်းအစစ်ကိုတွေ့ရှိပါပြီ။ ယေရှုခရစ်၏ နောက်တော်သို့ လိုက်လျှောက်ရာတွင် ကျွန်တော်သည် ကိုယ်တော်၌ ပျော်မွေ့ခြင်းရှိပါသည်။ ကျွန်တော်မရှင်းမလင်းဖြစ်နေသော ပြဿနာ များနှင့် စိတ်ဒွိဟဖြစ်မှုများသည် ယခုအခါ လွင့်စဉ်ပျောက်ကွယ်သွားပါ ပြီ။ ကျွန်တော်သည် ဒုတိယမွေးခြင်းခံရပြီးသည်ကိုလည်း ဝိညာဉ်တော် က သက်သေခံလျက်ရှိပါသည်။”

          “အကျဉ်းချုံးပြောရသော်၊ ညီအစ်ကိုများတို့၊ ယခုမှာ ကျွန်တော် သည် သတ္တမနေ့ဥပုသ်ကိုစောင့်သောသူဖြစ်နေပါပြီ။”

          “ရှေ့ကိုအနည်းငယ်ဆက်လက်ပြောခွင့်ပြုပါလျှင် ယခုကျွန်တော် ဘာကြောင့် ဒီခြေလှမ်းကို လှမ်းရသည့်အကြောင်းရင်းအချို့ကို ကျမ်း အကိုးအကားနှင့်တင်ပြပါမည်။”

1။    ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပါဌ်တော်တစ်အုပ်လုံးသည် ကိုယ်တော် ပြုပြင်စီရင်ချပေးတော်မူသောအရာဖြစ်သည်(တိမောသေသြဝါဒ စာဒုတိယစောင် ၃း၁၆၊၁၇။ ရောမသြဝါဒစာ ၁၅:၄)။

2။     ယေရှုခရစ်သည် ထိုကျမ်းစာကို ပြုပြင်စီရင်တော်မူသောအရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။ (ရှင်ပေတရုသြဝါဒစာဒုတိယစောင် ၁:၂၁။ ရှင်ပေ တရုသြဝါဒစာပထမစောင် ၁း၁၀၊၁၁)။

3။    ဓမ္မဟောင်းကျမ်းနှင့် ဓမ္မသစ်ကျမ်းနှစ်ခုစလုံးက ခရစ်တော်ကို ရေးသားဖေါ်ပြကြသည်။(ရှင်လုကာခရစ်ဝင် ၂၄:၂၅-၂၇။ ရှင်ယောဟန်ခရစ်ဝင် ၅:၃၉)။

4။    ကမ္ဘာဦးမှစ၍သိရသော ဧဝံဂေလိတရားတော်ကို လူသည် ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းသို့ရောက်၏။ (ဗျာဒိတ် ကျမ်း ၁၃း၈။ ဂလာတိသြဝါဒစာ ၃း၈ ကို ရှင်ယောဟန်ခရစ်ဝင်  ၈:၅၆ နှင့်တွဲဖတ်ပါ။ ဟေဗြဲသြဝါဒစာ ၄:၁၊၂။)

5။    ဧဝံဂေလိတရားတော်သည် အပြစ်မှ ကယ်တင်သည် (ရှင်မဿဲ ခရစ်ဝင် ၁:၂၁။ ရောမသြဝါဒစာ ၁း၁၆)။ ဒုစရိုက်သည် လူ့ကျင့်စဉ် ဖြစ်သော ပညတ်တော်ဆယ်ပါးကို လွန်ကျူးခြင်းဖြစ်၏။ (ရှင် ယောဟန်ဩဝါဒစာပထမစောင် ၃:၄။ ပညတ်တော်သည် ဒုစရိုက် ကို ညွှန်ပြ၏၊ ၎င်းအပြစ်မှ လူကိုဧဝံဂေလိတရားက ကယ်တင် ၏(ရောမသြဝါဒစာ ၃း၂၀)။

6။    ကမ္ဘာဦး၌အပြစ်တရားသည် လောကသို့ ချဉ်းနင်းဝင်ရောက်လာ ၏(ရောမသြဝါဒစာ ၅:၁၂)။ ပညတ်တရားမရှိလျှင် လွန်ကျူးခြင်း အပြစ်မရှိ (ရောမသြဝါဒစာ ၄:၁၅။ ၅:၁၃)။ ထိုကြောင့် အပြစ် သည် ကမ္ဘာဦးကပင်စတင်ပေါ်ပေါက်လာ၏။

7။  ဘုရားသခင့်ပညတ်တော်၏ တစ်စိတ်တစ်ဒေသအနေနှင့် ဥပုသ် နေ့ကို ကျွန်ုပ်တို့၏ ပထမ မိဘများအားပေးတော်မူပါသည်(ကမ္ဘာ ဦးကျမ်း ၂း၁-၃)။

8။    ဥပုသ်နေ့ကို မနုဿလူသတ္တဝါတစ်မျိုးလုံးအတွက် ပေးတော်မူ ၏။ (ရှင်မာကုခရစ်ဝင် ၂:၂၇)။

9။    ခရစ်တော်သည် ဖန်ဆင်းတော်မူသော အရှင်ဖြစ်သောကြောင့် (ရှင်ယောဟန်ခရစ်ဝင် ၁း၁-၃၊၁၄။ကောလောသဲသြဝါဒစာ ၁း၁၆) ဥပုသ်နေ့ကိုပြုပြင်စီရင်၍ လူအားပေးတော်မူသောသူကား ကိုယ် တော်ပင်ဖြစ်သည်။ ပညတ်တော်၌ ဖေါ်ပြပါရှိသော ဥပုသ်နေ့ သည် ခရစ်တော်၏ဥပုသ်နေ့ဖြစ်၏။

10။  အာမခံတစ်ဦးတည်းဖြစ်သော ခရစ်တော်ကိုယ်တိုင် သိနာတောင် ပေါ်မှာ ပညတ်တော်ကို ပေးတော်မူ၏။ (ဂလာတိသြဝါဒစာ ၃:၁၉ ကို တိမောသေသြဝါဒစာပထမစောင် ၂:၅နှင့်တွဲဖတ်ပါ)။ ပညတ် တော်ဆယ်ပါးသည် အထူးသဖြင့် သခင်ယေရှု၏ လက်ဆောင်ဖြစ် သည်။

11။  ကျွန်တော်တို့တွေ့ရှိပြီးသည်အတိုင်း ခရစ်တော်သည် ပုရောဖက် များအားဖြင့် မိန့်တော်မူသည်။ (ရှင်ပေတရုသြဝါဒစာပထမစောင် ၁:၁၀၊၁၁)။ ပုရောဖက်များအားဖြင့်လည်း ပညတ်တရားကို ကိုယ် တော်သည် မြတ်နိုးကြောင်း ကြိုတင်မိန့်တော်မူပေသည်။

(ဆာလံကျမ်း ၄၀:၇၊၈။ ဟေရှာယအနာဂတ္တိကျမ်း ၄၂း၂၁)။

12။ ကိုယ်တော်သည် ဤလောကသို့ ကြွရောက်လာတော်မူစဉ်က ကိုယ်တော်ကိုယ်တိုင် ပညတ်တော်ဆယ်ပါးကို စောင့်ထိန်းသည် သာမက ၎င်း၏ သန့်ရှင်းမြင့်မြတ်ခြင်းနှင့် နယ်ပယ်ကျယ်သော တောင်းဆိုမှုပြုခြင်းများကိုလည်း သွန်သင်တော်မူသည်(ရှင်ယော ဟန်ခရစ်ဝင် ၁၅:၁၀။ ရှင်မဿဲခရစ်ဝင် ၅:၁၇၊၁၈။ ၁၉:၁၇)။

13။  ဓမ္မသစ်ကျမ်းတစ်ခုလုံးသည် - ယေရှု၏ သြဝါဒများနှင့်ပညတ် တရား၏ တန်ခိုးအာဏာကိုဖေါ်ပြ၏ (ရောမသြဝါဒစာ ၃:၃၁။ ရှင်ယာကုပ်သြဝါဒစာ ၂:၈-၁၂။ ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၂၂:၁၄)။

14။   ဧဒင်ဥယျာဉ်၌ချပေးချိန်ကတည်းက ယခုထက်ထိ ပညတ်တော် ကို တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှအပြောင်းအလဲမလုပ်ခဲ့ပေ။ အဘယ်ကြောင့် ဆိုသော် ဘုရားသခင်သည် ပြောင်းလဲခြင်းမရှိ (မာလခိ ၃း၆။ ရှင်မဿဲခရစ်ဝင် ၅:၁၈)။

15။  ထိုကြောင့် ပညတ်တော်အလယ်ဗဟို၌ထားရှိသော ဥပုသ်နေ့၊ ၎င်းကျင့်စဉ်၏ အရေးပါအရာရောက်သောအပိုင်းဖြစ်သော ဥပုသ် နေ့ကို မပြုမပြင် မပြောင်းလဲသည်သာမက မပြောင်းလဲနိုင်သော

အခြေ၌ ကျွန်တော်တို့အား ပေးတော်မူပါသည်။ လူ့ကျင့်စဉ်များ သည် ပြောင်းလဲခြင်းမရှိ။

16။  ဘယ်ခေတ်၌မဆို လူသည်ဘုရားသခင်၏ စကားတော်ကို နာခံ သည် နာမခံသည်ကိုလည်းကောင်း၊ သစ္စာရှိမရှိကိုလည်းကောင်း၊ ဥပုသ်နေ့အားဖြင့် စုံစမ်းတော်မူပါသည် (ထွက်မြောက်ရာကျမ်း - ၁၆:၄၊၂၇၊၂၈။ ယေရမိအနာဂတ္တိကျမ်း ၁၇:၂၄၊၂၅။ ထွက်မြောက် ရာကျမ်း ၃၁း၁၆၊၁၇။ ယေဇကျေလအနာဂတ္တိကျမ်း ၂၀း၁၂၊၂၀)။

17။  ဥပုသ်နေ့သည် ဘုရားသခင့်ပညတ်တော်၏ တံဆိပ်ဖြစ်သည် အတွက် ခေတ်ကာလကုန်ဆုံးချိန်တွင် ဧဝံဂေလိတရားတော်၏ ကြီးကျယ်သောစုံစမ်းချက်လည်း ဖြစ်ပေသည်။ (ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၇း၁-၃။ ၁၄:၆၊၇။ ဟေရှာယအနာဂတ္တိကျမ်း ၅၆:၁-၈ နှင့် နှိုင်းယှဉ် ကြည့်ပါ)။

18။  ရက်သတ္တပတ်သည် ရှေးခေတ်ယခုခေတ်နှစ်ခုစလုံးရှိ လူမျိုးတို့ ၏ မှတ်တမ်းများအရ ဧဒင်အရပ်မှ ဆင်းသက်လာကတည်းက ယခု အချိန်အထိ ရှုပ်ထွေးခြင်းမရှိ။ ရက်ရေတွက်ရာ၌လည်း ရက်ပို ရက်လျှော့မရှိပေ။ အများအားဖြင့် ရက်သတ္တပတ်၏ နေ့ရက် အမည်များသည်လည်း တစ်တိုင်းပြည်နှင့်တစ်တိုင်းပြည် တူညီ သည်ကို တွေ့ရှိရပေသည်။

19။  သိနာတောင်ခေတ်မှစ၍ ရဟူဒီလူမျိုးသည် သတ္တမနေ့ကို တရို တသေထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်လာ၏။ သိနာတောင်ခေတ်သည် ခုနစ်ရက်အတွင်း ခပ်သိမ်းသောအရာများကို ဘုရားသခင်ဖန်ဆင်း တော်မူသည်ကို ထောက်ခံပေသည်။ ထိုကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့ခေတ် တွင် ရက်သတ္တပတ်နှင့် သတ္တမနေ့ရက်သည် ကမ္ဘာဦးအချိန်က ရက်သတ္တပတ်နှင့်ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်သည်မှာယုံမှားဖွယ်ရာမရှိပေ။

20။ သခင်ယေရှုသည် ဥပုသ်နေ့ကို စောင့်ရှောက်တော်မူလေသည် (ရှင်လုကာခရစ်ဝင် ၄:၁၆)။ ထိုကြောင့် ကျွန်တော်လည်း ထိုဥပုသ် နေ့ကိုစောင့်ရှောက်ရမည်။

21။ ခရစ်တော်လက်ဝါးကပ်တိုင်၌ အသေခံတော်မူပြီးနောက် ကိုယ် တော်နှင့်ရင်းနှီးသော အမျိုးသမီးများသည် ဥပုသ်နေ့ကို စောင့် ရှောက်ကြသည်(ရှင်လုကာခရစ်ဝင် ၂၃:၅၆)။

22။ တမန်တော်များဥပုသ်နေ့ကို စောင့်ရှောက်ကြသည် (တမန်တော် ဝတ္ထု ၁၇:၂။ ၁၈:၄)။

23။ ခရစ်တော်ပေါ်ထွန်းတော်မူပြီးနောက် နှစ်ပေါင်းနှစ်ရာကျော်ကျော် အချိန်အတောအတွင်း ခရစ်ယာန်များသည် သတ္တမနေ့၌ ဥပုသ် စောင့်ကြသည်။

24။  တနင်္ဂနွေနေ့သည် ရှေးခေတ်သာသနာပလူမျိုးများ နေကို ကိုး ကွယ်သော နေ့ထူးနေ့မြတ်ဖြစ်၏။ ထိုနေ့၌ စည်းဝေးပြုလုပ်ရ သော အလေ့အထကို လူအများ စိတ်ကြိုက်ပြုလုပ်ရန်၊ ခရစ်ယာန် သာသနာကို လူကြိုက်များအောင်ပြုလုပ်ရန် လိုလားကြသော ရည်မှန်းချက်ကြီး၌ လောကီဆန်သော အသင်းတော်ခေါင်းဆောင် များက လိုက်နာကြလေသည်။ ခရစ်ယာန်များသည် သစ္စာရှိခဲ့လျှင် တနင်္ဂနွေနေ့၌ ဘုရားဝတ်ပြုမှုသည် ဘယ်အခါမျှ ဥပုသ်နေ့ကို အစားထိုးနိုင်မည်မဟုတ်ပါ။

25။ လေးရာစုနှစ်တွင် ခရစ်ယာန်သာသနာကြီးသည် လုံးဝ ကျဆုံးနေ သောအခါ ခရစ်ယာန်အသင်းတော်သည် ပြည်ပိုင်အစိုးရနှင့် လက် တွဲလေသည်။ ထိုနည်းအားဖြင့် တနင်္ဂနွေနေ့ဥပုသ်စောင့်ခြင်းကို ဥပဒေအရအတည်ပြုခဲ့ရာမှာ ယခုတိုင်အောင် အတည်ဖြစ်လျက် နေ၏။ ရောမအသင်းတော်က ဒံယေလအနာဂတ္တိ ကျမ်း ၇း၂၅ ၌ဖေါ်ပြပါရှိသော အနာဂတ္တိစကားအရ ဥပုသ်နေ့ကို ပြောင်းလဲ လိုက်လေသည်။

26။ ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံးက ဥပုသ်နေ့ကို ဘေးဖယ်ထားသော်လည်း ၎င်းကိုစောင့်ထိန်းခြင်းအားဖြင့် ကိုယ်တော်အား ရိုသေသမှုပြုရန် ဘုရားသခင်သည် လူတို့အား ခေါ်တော်မူလျက်ရှိပါသည်။ (ဟေရှာ ယ အနာဂတ္တိကျမ်း၅၈း၁၃။ ရောမအသင်းကို မလိုက်နာဘဲ ၎င်း၏ တံဆိပ်ကိုလည်း လက်မခံဘဲနေရန် ဘုရားသခင်သည် သူတို့အား သတိပေးထားပေသည်။ (ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၁၄း၉-၁၁)။

27။  ကိုယ်တော်၏ သတိပေးချက်ကို လူအချို့တို့သည် နာခံ၍ ကိုယ် တော်၏ ပညတ်ရှိသမျှကို စောင့်ရှောက်ကြလိမ့်မည် (ဗျာဒိတ် ကျမ်း ၁၄း၁၂)။

28။ ဤသစ္စာရှိသော လူတို့ကို ကိုယ်တော်၏ နာမတော်နှင့်တံဆိပ် ခတ်ထားသည်။ သူတို့သည် ပြည်တော်သစ်ရောက်ကြသောအခါ ဤမြေကြီးပေါ်၌ရှိစဉ် ခရစ်တော်၌ တွေ့ရှိရသော ဥပုသ်နေ့၏ မင်္ဂလာဆုကျေးဇူးများကို ထာဝရကာလပတ်လုံး ဆက်လက်ခံစာ ကြရမည်(ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၁၄:၁။ ဟေရှာယအနာဂတ္တိကျမ်း ၆၆:၂၂၊ ၂၃)။

 

          “ညီအစ်ကိုတို့၊ ဤကျမ်းချက်များ ၌ရေးသားထားချက်များ ကြောင့် ကျွန်တော်သည် ပဋိညာဉ်သစ်၏ အစီအစဉ်အရ ကျွန်တော်၏ စိတ်နှလုံးကို ဘုရားသခင်အား လုံးလုံးအပ်နှင်းပါသည်။ ကျွန်တော်သည် ကိုယ်တော်၏ သန့်ရှင်းသောဥပုသ်နေ့၏ ကောင်းချီးမင်္ဂလာများကိုလည် ခံစားနေရပါပြီ။ ယခုတွေ့ရှိရသော ဘဝသစ်မှာ အလွန်မြတ်နိုးဖွယ်ဖြစ် သောကြောင့် ကျွန်တော်နှင့်တစ်လှေတည်းစီး၊ တစ်ခရီးတည်းသွားရန် ညီအစ်များကို ဖိတ်ကြားအပ်ပါသည်။ ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံးသို့ ကိုယ်တော် ၏ သာသနာတော်ကြီးလျင်မြန်စွာပြန့်ပွားစေပြီး နောက်ဆုံးအောင်မြင် သော နေ့ကြီးကို အလျင်အမြန်ရောက်ရှိနိုင်စေရန် ညီအစ်ကိုများလည်း ကျွန်တော်နှင့်အတူ ကိုယ်တော်အား ဆက်ကပ်ကြပါစို့။”

 

သင်တို့ညီအစ်ကိုနှင့်လုပ်ဖေါ်ဆောင်ဘက်

ဟျူး၊ အင်(မ)၊ စပေါလ်ဒင်း

 

 

မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းလက်ဝါးကပ်တိုင်ထမ်းဖြစ်လာခြင်း

 

          ဟုတ်ပါတယ်၊ ဟဲရာလ်(ဒ)။ မင်းနဲ့ကျုပ်အတူတူသွားမယ်။ ဒီနေ့ မှာ လက်ဝါးကပ်တိုင်ရဲ့သာသနာပြုဆရာအစစ်အမှန်အနေနဲ့ ကျုပ်သခင် ရဲ့အမှုတော်ကို ဆောင်ရွက်ပါတော့မယ်။ အကယ်၍ သတ္တမနေ့ ဥပုသ် စောင့်တဲ့ညီအစ်ကိုတော်များက ကျုပ်ရဲ့လိုအင်ဆန္ဒကို လက်ခံကြမယ် ဆိုရင် ကိုယ်တော်ရဲ့နေ့ကြီးအတွက် လူတွေကို ပြင်ဆင်ရတဲ့ သူတို့ရဲ့ လုပ်ငန်းမှာ ကျုပ်လည်း ပါဝင်ကူညီဆောင်ရွက်ရတဲ့ အခွင့်အရေးရမှာပဲ။ အဲဒီလိုအခွင့်အရေးရရင် ကျုပ်မှာအင်မတန် စိတ်ချမ်းသာ ကိုယ်ချမ်းသာ ဖြစ်ရမှာပဲ။

          နောက်ဆုံးကျွန်တော်မေးချင်တာက “ကျွန်တော်နဲ့အတူ ကျွန် တော့်လမ်းစဉ်ကိုလိုက်လိုတဲ့ တခြားပုဂ္ဂိုလ်များရှိပါသေးသလား။”

          အထက်ပါထုတ်ဖေါ်ပြောဆိုခြင်းနှင့်ခေါ်ဖိတ်ခြင်းသည် လျှပ်စစ် တမျှလျင်မြန်သောအကျိုးကိုပြုစုလေသည်။လူနှစ်ဆယ်မျှ အလျင်အမြန် မတ်တတ်ရပ်ကြလေသည်။

          တရားသူကြီးကာရှောသည် မစ္စတာစပေါလ်ဒင်း၏ လက်ကိုကိုင် လျက်ပြောဆိုသည်မှာ၊ “မိတ်ဆွေတို့ဒီနေ့မှာခံစားရတဲ့အံ့သြဖွယ်ကောင်း တဲ့ ကောင်းချီးမင်္ဂလာများက ကျွန်တော့်အားရှိမုန်ကဲ့သို့ “ဗျာဒိတ်တော် အတိုင်း ကိုယ်တော်၏ ကျွန်သည် ငြိမ်ဝပ်စွာစုတေရသော အခွင့်ကို ကိုယ် တော်သည် ယခုတွင်ပေးတော်မူပါ။ ကယ်တင်သောအရှင်ကို အကျွန်ုပ် သည် ကိုယ့်မျက်စိနှင့်မြင်ရပါပြီ” လို့ ပြောဆိုပါတယ်။ ကျွန်တော်ဟာ ငြိမ်သက်မှုကို တွေ့ရပါပြီ။ ယခုအသက်ခုနစ်ဆယ်ပြည့်ကာနီးမှာ ငြိမ် သက်ခြင်းကိုပထမဆုံးတွေ့ ရှိခံစားရပါတယ်။”

          ထို့နောက် မစ္စတာဆီဗာရန့်(စ)သည် လူပရိသတ်ဘက် လှည့်၍ ပြောဆိုသည်မှာ၊ “ကျွန်တော်ဟာ အနှစ်သုံးဆယ်ကျော်ကျော် ကုန်သည် လုပ်စားခဲ့ပါတယ်။ ငယ်စဉ်တောင်ကျေးကလေးဘဝကတည်းက ကျွန် တော်ဟာ မှန်တာကိုလုပ်လိုတဲ့ ဆန္ဒရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခရစ်ယာန် ဘာသာမှာ မှန်တာဆိုလို့မရှိကြောင်း၊ ကျွန်တော်အဖို့မှာ ကောင်းတာ လုပ်ရင်တစ်နေ့ကျသော်ကောင်းတဲ့နေရာလားမည်ဖြစ်ကြောင်း ယုံကြည် ခဲ့သူတစ်ဦးဖြစ်ပါတယ်။”

          “ကျွန်တော့်ဇနီးစိတ်ကြိုက်ဖြစ်အောင်၊ ကျွန်တော့်ကုန်သည် လုပ် ငန်း အကျိုးဖြစ်ရအောင်ဆိုပြီး ကျွန်တော်ဟာ မကြာမီတုန်းကပဲ ခရစ် ယာန်အသင်းထဲဝင်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်အခုလိုဝင်တာဟာ နံမည်ပါ ပဲ။ တကယ့်တကယ်မှာဆိုရင် ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ ပျော်ပိုက်ခြင်း မရှိပါ ဘူး။”

          “နှစ်နှစ်လောက်တုန်းက စံဖရန်စစ္စကိုမြို့မှာ ဆရာကြီးအင်ဒါဆင် တရားဟောကြားဖူးပါတယ်။ သူဟောပြောသွားတဲ့စကားတွေဟာ ရှင်း လင်းပြတ်သားလှပါတယ်။ တစ်နည်းအားဖြင့် သူဟောပြောလိုက်တဲ့ အချက်ကို ကျွန်တော်ဟာ တော်တော်သဘောကျမိပါတယ်။ ဒါလည်းပဲ ဗဟုသုတ တိုးတက်မှုလောက်သာပါပဲ။ စိတ်ထိခိုက်မှုတော့မဖြစ်ဘူး။”

          “ဒါပေမယ့် လွန်ခဲ့တဲ့အင်္ဂါနေ့က ဆရာကြီးအင်ဒါဆင်ဟောပြော တဲ့တရားဟာ ကျွန်တော့်စိတ်ကို အထူးပဲထိခိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့် အပြစ်တွေကိုအထင်အရှားတွေ့မြင်ရပါတယ်။ ဘုရားသခင်က ကျွန်တော့် အား ဘာဖြစ်စေလိုတယ်ဆိုတာလည်း သိမြင်ရပါတယ်။ ဆရာကြီးရဲ့ ဥပုသ်နေ့နဲ့ပတ်သက်တဲ့ ဟောပြောချက်ထဲမှာ ကျွန်တော်ရဲ့အဖြစ်မှန်ကို ပြတဲ့ အလင်းတရားကိုတွေ့မြင်ရပါတယ်။ ကျွန်တော်ရဲ့အပြစ်တွေဟာ ကျွန်တော့်ရှေ့မှာပေါ်လာပြီး ကျွန်တော်ဟာ ပြစ်ဒဏ်သင့်နေတဲ့လူဖြစ် ကြောင်းလည်း တွေ့မြင်ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့်လို့ ဒါတွေအားလုံးဟာ ကျွန်တော်ရဲ့စိတ်ကို နှစ်သိမ့်စေပါတယ်။ ဝိညာဉ်တော်ဟာ ကျွန်တော့်ကို ကုသပါတယ်။ ယနေ့မှာ ကျွန်တော်ဟာ ဘုရားသခင့်ကျေးဇူးတော် ကြောင့် လူသစ်ဖြစ်ပါပြီ။ ဥပုသ်နေ့ဟာ ကျွန်တော့်အဖို့ ဝမ်းမြောက် စရာဖြစ်ပါတယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့ဇယားနဲ့အညီ ဖြောင့်မတ်တဲ့လူဟာ ဘယ်လိုဖြစ်ရမယ်ဆိုတာကိုလည်း အခုကျွန်တော်သိပါပြီ။”

          မစ္စတာအင်ဒါဆင်က “အခုမစ္စတာဆီဗာရန့်(စ)ရဲ့ နှစ်မြို့ဖွယ် ကောင်းလှတဲ့ သက်သေခံချက်ကြားရတော့ ကျွန်တော်ဝန်ချတောင်းပန် ရမယ့်စကားတစ်ခွန်းကို ပြောရပါမယ်။ ခုနက မစ္စတာဆီဗာရန့်(စ)က ကျွန်တော် စံဖရန်စစ္စကိုမြို့မှာ ဟောလိုက်တဲ့ တရားဟာ သူ့အတွက် ဗဟုသုတတော့ဖြစ်တယ်။ သူ့စိတ်ထိခိုက်မှုမရှိဘူးလို့ ပြောပါတယ်။ အဲဒီ တရားဟောချိန်က ကျွန်တော်ဟာခရစ်တော်နှင့် ကိုယ်တော်၏ လက်ဝါး ကပ်တိုင်မှာ အသေခံတော်မူခြင်းအကြောင်း ဟောပြောရတဲ့အကြောင်း ရင်းကိုရေရေလည်လည်မသိသေးပါဘူး။ ကျွန်တော်ရဲ့ သာသနာ့ဝန်ထမ်း အမှုဟာ လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်လောက်ပါပဲ။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်ဟောပြော တာတွေဟာ နားထောင်သူလူထုပရိသတ်ရဲ့ စိတ်ထိခိုက်မှုကိုမဖြစ်စေပါ။ အခုမှာ ပိုမိုကောင်းမွန်တဲ့ လုပ်နည်းကိုင်နည်းကို တွေ့ရှိရပြီးဖြစ်တဲ့ အတွက် ဘုရားသခင်ရဲ့ကျေးဇူးတော်ကိုချီးမွမ်းပါတယ်။”

မစ္စတာကိုနန်ပင် လက်မြှောက်လေပြီ

 

          ဤအချိန်တွင် မစ္စတာကိုနန်က လူပရိသတ် အံ့သြရလောက် အောင် ထ၍ပြောသည်မှာ “မိတ်ဆွေတို့၊ ကျွန်တော်ဟာ ရောမအသင်း

တော်မှာ ငယ်ဖြူပါ။ ဒါကြောင့် ဘယ်အရာမှ ကျွန်တော့်ရဲ့ယုံကြည်မှုကို မပြောင်းလဲနိုင်ဘူးဆိုပြီး ဂုဏ်ယူခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်တော့်အဖို့ဆိုရင် ရောမ အသင်းတော်ဟာအမှန်ဆုံးအသင်းတော်ပဲ။ လွန်ခဲ့တဲ့နာရီပေါင်း နှစ်ဆယ် လောက်အထိ ကျွန်တော့်ယုံကြည်မှုအတွက် စိုးရိမ်ကြောက်ကြဖြစ်စေတဲ့ အရာဆိုလို့ တစ်ခုမှမတွေ့ရှိပါ။ ဒါပေမယ့် ဒီအချိန်မှာ ကျွန်တော်ဟာ လုံးဝပြောင်းလဲပြီးတဲ့လူပါ။ ကျွန်တော့်ရဲ့ လက်တွေဟာ ပုပ်ရဟန်းမင်း၊ ဂိုဏ်းအုပ်တို့ရဲ့ အနှောင်အဖွဲ့မှကင်းလွတ်ပါပြီ။ ကျွန်တော်ဟာ သမ္မာ တရား၊ လှပမှု၊ လွတ်လပ်မှုတွေမှာ ကမ္ဘာသစ်တွင် ရောက်ရှိနေပါပြီ။ ကျွန်တော်ဟာ ယေရှုခရစ်တော်ကိုတွေ့ ရှိပါပြီ။ ကိုယ်တော့်ကိုစိတ်ရော ကိုယ်ပါလုပ်ကျွေးသမှုပြုပါတော့မည်။ မစ္စတာအင်ဒါဆင်ကပဲ ကျွန်တော့် အဖို့ ဆုတောင်းပေးပါ။ မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းလိုပဲ ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော့်အသင်းတော်ရဲ့ကိစ္စနဲ့ အခုခရီးထွက်လာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ပရိုတက်စတင်အသင်းဝင်တွေနဲ့ပူးပေါင်းပြီး ခေတ်ရဲ့မှောက်မှားမှုတွေမှ၊ အထူးသဖြင့် ဖေါက်ပြန်ခြင်းရဲ့ တံဆိပ်မှ၊ လူတွေကို ကယ်တင်နိုင်ရန် ကျွန်တော့် အသင်းနဲ့ဆိုင်တဲ့ကိစ္စတွေမှ အဆက်ဖြတ်လိုက်ပါပြီ။”

          မစ္စစ်စလိုကန်က “ဒီဟာအံ့ဩဖို့မကောင်းဘူးလား” ဟု ထ၍ ဆို လိုက်သည်မှာ အခန်းတွင်းရှိလူတိုင်းပင် ကြားနိုင်လေသည်။ သူမက ဆက်လက်၍ “ဒီလိုအဖြစ်မျိုးကို ကျွန်မကကြည့်ချင်နေတာ ကြာပါပြီ။ ဒီနေ့မှစပြီး ကျွန်မလည်း သတ္တမနေ့ဥပုသ်ကို စောင့်တော့မယ်ဆိုတာ ဒီမှာရှိတဲ့လူတိုင်းသိစေချင်ပါတယ်” ဟုပြောလေသည်။

          သူများနည်းတူ မတ်တတ်ရပ်သောမာလိန်မှူးမန်းသည် စကား ပြောခွင့်ရရှိ၍ ပြောဆိုသည်မှာ၊ “အနှစ်ငါးဆယ်လောက် မျက်မမြင် ဒုက္ခိ တမျိုးဖြစ်ခဲ့ပြီးမှ ကျွန်တော်ဟာ နောက်ဆုံးမှာ စက္ခုအလင်းကိုရရှိပါပြီ။ ကျွန်တော်မသိတာကို သိတယ်လို့အောက်မေ့ခဲ့ပါတယ်။ သခင်ယေရှုဟာ ဥပုသ်နေ့ကို စနေနေ့မှ တနင်္ဂနွေနေ့သို့ ပြောင်းလဲလိုက်တယ်လို့ ကျွန် တော် စွဲစွဲမြဲမြဲယုံကြည်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကိုယ်တော့်ကို ရိုသေတဲ့ အနေနဲ့ခုနစ်ရက်မှာ ပထမနေ့ကို ဥပုသ်စောင့်ရမည့်တာဝန်ရှိတယ်လို့ လည်း ထင်မှတ်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် စုံစမ်းကြည့်တဲ့အခါမှာ ထိုကဲ့သို့ သော ယုံကြည်မှုကို သိကျွမ်းနားလည်မှုကင်းသောသူကသာလျှင် လက်ခံ တယ်ဆိုတာ သိရပါတယ်။ ခရစ်တော်ဟာ ဥပုသ်အပြောင်းအလဲ ဘယ် တုန်းကမှ မလုပ်ခဲ့ပါဘူး။ ရောမအသင်းတော်ကသာလျှင် ဒီအပြောင်း အလဲတွေလုပ်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ပရိုတက်စတင်အသင်းသားအနေနဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့ ပညတ်တော်ဟာ ထာဝစဉ်တည်မြဲတယ်ဆိုတာကို ယုံ ကြည်တဲ့လူတစ်ဦးအနေနဲ့၊ ကျမ်းစာသာလျှင်ယုံကြည်မှု၊ တရားကျင့်သုံးမှ အတွက် စည်းမျဉ်းဖြစ်တယ်လို့ လက်ခံတဲ့လူတစ်ဦးအနေနဲ့ ကျွန်တော် တွေ့ရှိပြီးတဲ့ သမ္မာတရားအတွက် ကျွန်တော့်မှာရှိသမျှ (အချိန်၊ လက်၊ နှလုံး၊ ဘဝ) လှူဒါန်းပါတယ်။ ဒီကနေ့ကစပြီး ကမ္ဘာကြီးဟာ ကျွန်တော့် ကို သတ္တမနေ့ဥပုသ်အသင်းသားတစ်ဦးအနေနဲ့သာ သိရှိရပါမယ်။ ဘုရား သခင်ရဲ့မစမှုကို ခံရတဲ့အတွက်ကြောင့် ကျွန်တော်ဟာ တခြားဘယ် အသင်းသားမှ မလုပ်နိုင်ပါ။ မာလိန်မှူးအဖြစ်နဲ့ ဒီပစိဖိတ် သမုဒ္ဒရာခရီး ထွက်လာသည်မှာ ဒီအကြိမ်ဟာနောက်ဆုံးပါပဲ။”

          မစ္စတာနှင့်မစ္စစ်ဂရယ်ဂရီတို့ကလည်း ဘုရားသခင်၏အမိန့်တော် များအတိုင်း လိုက်နာဖို့သူတို့ ကိုယ်ကိုအပ်နှင်းကြောင်း သက်သေခံကြ လေသည်။ မစ္စစ်ဂရယ်ဂရီက အထူးသဖြင့် သူမက မထီမဲ့မြင်ပြု၍ မုန်းတီးရွံရှာသည့်လူကပင် သူမအား ပင်လယ်သင်္ချိုင်းထဲမှ ကယ်တင်ခဲ့ သည်ကို ထည့်သွင်းပြောဆိုလိုက်လေသည်။

          ထိုနေ့တွင် သူတို့ရရှိသောမေတ္တာသစ်၊ ခွန်အားသစ်နှင့်ဘုရား သခင်၏ အစေကိုခံရန် လူပေါင်းတစ်ဆယ့်ခုနစ်ယောက်တို့သည် သန္နိ ဌာန်ချကြလေသည်။ မှတ်သားထားသောကျမ်းစာသည် သူ့တာဝန်ကို ထမ်းခဲ့ပေပြီ။ မိခင်တစ်ဦး၏ ဆုတောင်းချက်မှာလည်း ထင်သည်ထက် ပို၍ပြည့်စုံခဲ့လေပြီ။

 

နောက်ဆက်တွဲအဖြစ်အပျက်များ

 

          နှစ်ပေါင်းများစွာကုန်လွန်ခဲ့လေပြီ။သို့ရာတွင်အကျိုးသက်ရောက် မှုမှာ ဆုံးခန်းမရောက်သေးပေ။ ဟဲရာလ်(ဒ)ဝီလ်ဆင်သည် စံဖရန်စစ္စကို မြို့သို့ပြန်သွား၍ မစ္စတာဆီဗာရန့်(စ)၏ အကူအညီနှင့် ပညာကို ဆက် လက်သင်ကြားလေသည်။ ထို့နောက် အမှုတော်ကိုဝင်ရောက်ထမ်းရွက်ခဲ့ ရာ ယခုအခါတွင် လက်တင်မင်္ဂလာခံရပြီးသော ဓမ္မဆရာကြီးအဖြစ်နှင့် နိုင်ငံခြားတွင် သာသနာအမှုတော်ကို ထမ်းဆောင်နေလေသည်။ မာလိန် မှူးသည် သင်္ဘောသားဂေဟာဖွင့်ထား၍ ဟဲရာလ်(ဒ)၏ မှတ်သားထား သော ကျမ်းစာအုပ်ကို ဝိညာဉ်များကယ်တင်ရာတွင် ရေးကြီးခွင်ကျယ် အဖြစ်နှင့် အသုံးပြုလျက်ရှိပေသည်။ ၎င်းကျမ်းစာအုပ်နှင့် တွေ့ဆုံရပြီး ၎င်းကိုပေးသောမိခင်၏အတ္ထုပ္ပတ္တိကို ကြားရသော လူငယ်လူရွယ်အများ မှာ အသစ်သောမြင်ကွင်းကိုရရှိကြပေသည်။

          မစ္စတာစပေါလ်ဒင်းနှင့်မစ္စတာဂရယ်ဂရီတို့မှာ သူတို့၏ ယုံကြည် သူများချက်အတိုင်း ယခုအခါတွင် အမေရိကန်ပြည်အရှေ့ပိုင်းရှိ မြို့ကြီး နှစ်မြို့တွင် သာသနာအမှုတော်ကို ထမ်းရွက်လျက်ရှိပေသည်။ ဒုစရိုက်၌ နစ်မွန်းနေသောသူတို့အား “လောက၏အပြစ်ကိုဆောင်သွားသော ဘုရား သခင်၏သိုးသငယ်” ထံသို့ပို့ဆောင်ရာတွင် ကြီးကျယ်သော အောင်မြင် မှုများရရှိလျက် နေကြပေသည်။ မစ္စတာစပေါလ်ဒင်း၏ အလုပ်မှထွက်စာ သည် သူနှင့်လုပ်ဖေါ်ဆောင်ဘက်ဟောင်းတချို့အား သူ့လမ်းစဉ်ကို လိုက်စေလေသည်။ မစ္စတာကိုနန်သည် ယခုအခါတွင် ဘာသာရေး ဆိုင်ရာ အဆောက်အအုံတစ်ခုတွင် မန်နေဂျာအဖြစ်ဆောင်ရွက်လျက် ဘာသာရေးဘက်တွင် အလွန်စိတ်အားထက်သန်လျက် ရှိနေလေသည်။ သူ့အဖို့မှာ ဘာသာရေးသည် သူ့အလုပ်အကိုင်ဖြစ်၏။

          ကောင်းကင်ဘုံရှိ ကျွန်ုပ်တို့အဘခမည်းတော်၏ စီမံချက်များ သည် အဘယ်မျှလောက် အံ့သြဖွယ်ကောင်းသနည်း။ ကိုယ်တော်၏ နှုတ်ကပါဌ်တော်သည် အကျိုးမဲ့မဖြစ်နိုင်။ မိခင်၏ ဆုတောင်းချက်သည် ဧကန်အမှန်ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်လိမ့်မည်ဟူသော သင်ခန်းစာကို ဤအဖြစ်မှန်မှယူကြပါစို့။