ကောရိန္သုဩဝါဒစာဒုတိယစောင် - 2 Corinthians

ကောရိန္သုဩဝါဒစာဒုတိယစောင် - 2 Corinthians

 

မာတိကာ (Table of Contents)
အခန်းကြီး - ၁
အခန်းကြီး - ၂
အခန်းကြီး - ၃
အခန်းကြီး - ၄
အခန်းကြီး - ၅
အခန်းကြီး - ၆
အခန်းကြီး - ၇
အခန်းကြီး - ၈
အခန်းကြီး - ၉
အခန်းကြီး - ၁၀
အခန်းကြီး - ၁၁
အခန်းကြီး - ၁၂
အခန်းကြီး - ၁၃

 

 

ပေါလု၏ ကောရိန္သုသို့ ဒုတိယစာတမ်း

The Second Epistle of Paul the Apostle to the corinthians

 

 

 

မိတ်ဆက်

introduction

 

၁. ခေါင်းစဉ်။ စာသားအထောက်အထားများအရ (စာမျက်နှာ ၁၀ ကိုကြည့်ပါ) အကျဉ်းချုံးခေါင်းစဉ်မှာ Pros Korinthious B ဖြစ်ပြီး၊ စကားလုံးအတိုင်းဆိုလျှင် “ကောရိန္သုသို့ ၂” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ဤခေါင်းစဉ်သည် အေဒီ ၃ ရာစုခန့်မှ စတင်တည်ရှိခဲ့သည့် ရှေးအကျဆုံး မူရင်းစာမူတွင် ပါရှိသည်။ “ပေါလုအမှုတော်ဆောင်၏ ကောရိန္သုသို့ ဒုတိယစာတမ်း” ဟူသော ပိုရှည်လျားသည့်ခေါင်းစဉ်သည် နောက်ပိုင်းတွင်မှ ပေါ်ထွက်လာခဲ့သည်။ ဤစာတမ်းအား “ဒုတိယ” စာတမ်းဟူ၍ သတ်မှတ်ခြင်းနှင့် ခေါင်းစဉ်တွင် “ဒုတိယ” ဟူသော စကားလုံးအသုံးပြုခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ “၃. သမိုင်းဆိုင်ရာ နောက်ခံ” တွင် ဆွေးနွေးထားသည်။ ထင်ရှားသည်မှာ ခေါင်းစဉ်သည် မူရင်းစာတမ်း၏ အစိတ်အပိုင်းမဟုတ်ပေ။

1. Title. Textual evidence attests (cf. p. 10) the brief title Pros Korinthious B, literally, “To the Corinthians 2.” This is the title that appears in the oldest extant manuscript of the epistle, dating from about the 3d century a.d. The longer title, “The Second Epistle of Paul the Apostle to the Corinthians,” is not found until much later. For a discussion of this epistle as the “second” one to the Corinthians, and for the use of the word “second” in the title, see below under “3. Historical Setting.” Obviously the title was not a part of the original document.

 

၂. ရေးသားသူ။ ပြင်ပသက်သေနှင့် အတွင်းပိုင်းသက်သေများသည် ပေါလုရေးသားသူဖြစ်ကြောင်း အတိအကျ သက်သေပြသည်။ ပြင်ပသက်သေများသည် တမန်တော်များ၏ မျိုးဆက်ပြီးနောက် ချက်ချင်းဆက်လက်တည်ရှိသည့်မျိုးဆက်သို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိသည်။ အစောပိုင်းခရစ်ယာန်ဘုရားကျောင်းဆရာများနှင့် စာရေးဆရာများက ဤစာတမ်းမှ ကိုးကားချက်များနှင့် ရည်ညွှန်းချက်များသည် ၎င်း၏ စစ်မှန်မှုနှင့် ခိုင်မာမှုကို ပြည့်ဝစွာ သက်သေပြသည်။ အေဒီ ၉၅ ခန့်တွင် ကောရိန္သုသို့ ရေးသားခဲ့သော စာတမ်းတွင် ရောမမြို့မှ ကလီမန့်သည် ဤစာတမ်းတွင် ပေါလုဖော်ပြထားသော ကောရိန္သုရှိ အခြေအနေများကို ဆက်လက်ဖော်ပြခဲ့သည် (ကလီမန့်၏ ကောရိန္သုသို့ ပထမစာတမ်း ၄၆)။ ကောရိန္သုခရစ်ယာန်အသင်းတော်သည် သိသာထင်ရှားစွာ ပြောင်းလဲမှုမရှိခဲ့ဘဲ၊ ယခင်ပြဿနာများစွာ ဆက်လက်တည်ရှိနေခဲ့သည်။ ဖိလိပ္ပုသို့ ရေးသားခဲ့သော စာတမ်းတွင် စမာနာမြို့၏ ဆရာတော် ပေါလီကပ် (အေဒီ ၁၅၅ ခန့်တွင် ကွယ်လွန်) သည် ၂ ကောရိန္သု ၈:၂၁ ကို ကိုးကားခဲ့သည် (စာတမ်း ၆)။ အေဒီ ၁၈၀ ခန့်တွင် လိုင်ယွန်မြို့၏ ဆရာတော် အိုင်ရင်နီးယပ်စ်သည် သူ၏ “ဆန့်ကျင်ဘက်အယူမှားများအကြောင်း” စာတမ်း (ii. ၃၀. ၇) တွင် ပေါလု၏ တတိယကောင်းကင်သို့ တက်သွားခြင်းအကြောင်း (၂ ကောရိန္သု ၁၂:၂–၄) ကို ကိုးကားပြီး မှတ်ချက်ပြုခဲ့သည်။ အလက်ဇန္ဒြီးယားမြို့မှ ကလီမန့် (အေဒီ ၂၀၀ ခန့်) သည် ၂ ကောရိန္သုမှ အနည်းဆုံး ၂၀ ကြိမ်ထက်မနည်း ကိုးကားခဲ့သည် (စထရိုမာတာ i. ၁, ၁၁; ii. ၁၉, ၂၀ စသည်ဖြင့်)။ ကာသိတ်မြို့မှ တာတိုလီယံ (အေဒီ ၂၂၀ ခန့်)၊ လက်တင်ဓမ္မပညာ၏ ဖခင်ဟု ခေါ်တွင်ခံရသူသည် ၎င်းမှ မကြာခဏ ကိုးကားခဲ့သည် (စကော့ပိုင်ယာစီ ၁၃; မာဆီယွန်အား ဆန့်ကျင်ခြင်း v. ၁၁, ၁၂; ဇာတိပကတိ ထမြောက်ခြင်းအကြောင်း ၄၀, ၄၃, ၄၄)။

2. Authorship. External and internal evidence conclusively attest Pauline authorship. The external evidence reaches back to the generation immediately following that of the apostles themselves. Quotations from, and references to, this epistle by many of the early Church Fathers and writers provide abundant testimony to its genuineness and integrity. In his letter to the Corinthians (c. a.d. 95), about 35 years after this epistle, Clement of Rome deals with the same conditions at Corinth as those here considered by Paul (First Epistle of Clement to the Corinthians 46). The Corinthian church had apparently not changed to any great extent, for many of the old problems still persisted. Writing to the Philippians, Polycarp (d. c. a.d. 155), bishop of Smyrna, quotes 2 Cor. 8:21 (Epistle 6). In his treatise Against Heresies ii. 30. 7 (c. a.d. 180), Irenaeus, bishop of Lyons, quotes and comments upon Paul’s account of his rapture to the third heaven in 2 Cor. 12:2–4. Clement of Alexandria (c. a.d. 200) quotes from 2 Corinthians not less than 20 times (see Stromata i. 1, 11; ii. 19, 20; etc.). Tertullian, of Carthage (c. a.d. 220), the so-called father of Latin theology, quotes frequently from it (Scorpiace 13; Against Marcion v. 11, 12 On the Resurrection of the Flesh 40, 43, 44).

 

အတွင်းပိုင်းသက်သေများသည် ပေါလုအား ရေးသားသူအဖြစ် ထင်ရှားစွာ ညွှန်ပြသည်။ ၎င်း၏စာသားပုံစံသည် ပေါလု၏ပုံစံဖြစ်သည်။ စာတမ်းတွင် ပေါလု၊ ကောရိန္သုရှိ သူ၏အတွေ့အကြုံများနှင့် ထိုအသင်းတော်သို့ သူ၏ပထမစာတမ်းတို့ကို အကြိမ်များစွာ ရည်ညွှန်းထားသည်။ သမ္မာကျမ်းစာပညာရှင်များစွာက ဤစာတမ်းသည် ပေါလု၏ သဘာဝ၊ ပင်ကိုယ်စရိုက်နှင့် စိတ်နေစိတ်ထားကို အပြည့်အဝဆုံး ပုံဖော်ပြသည်ဟု ယူဆကြသည်။ ဤစာတမ်းတွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသော အတွေ့အကြုံများ၏ သမိုင်းဆိုင်ရာ သဘာဝသည် စစ်မှန်မှုမရှိဘဲ မဖြစ်နိုင်ပေ။

Internal evidence points unmistakably to Paul as the author. Its style is that of Paul. The epistle abounds with references to Paul, to his experiences at Corinth, and to his first epistle to the church there. Many Biblical scholars consider that this epistle gives the clearest and most complete picture of Paul’s nature, personality, and disposition. The historical spontaneity of the experiences recorded in this epistle can be none other than genuine.

 

၃. သမိုင်းဆိုင်ရာ နောက်ခံ။ ပေါလုသည် ကောရိန္သုအသင်းတော်သို့ အနည်းဆုံး သုံးကြိမ်လည်ပတ်ခဲ့ပြီး စာတမ်း သုံးစောင်၊ သို့မဟုတ် လေးစောင်ရေးသားခဲ့သည်။ ပထမအကြိမ်လည်ပတ်မှုမှာ အေဒီ ၅၁ ခန့်တွင်၊ သူ၏ ဒုတိယသာသနာပြုခရီးစဉ်အတွင်း၊ တစ်နှစ်ခွဲကြာ (တမန်တော် ၁၈:၁၁) ဖြစ်သည်။ ဤအချိန်တွင် ပေါလုသည် အသင်းတော်ကို တည်ထောင်ပြီး စည်းရုံးခဲ့သည်။ သူသည် ကိုယ်စားလှယ်များမှတစ်ဆင့် အသင်းတော်နှင့် ဆက်သွယ်မှုကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းခဲ့သည် (၂ ကောရိန္သု ၁၂:၁၇)။ သူ၏ ပထမဆုံးရေးသားဆက်သွယ်မှုကို ၁ ကောရိန္သု ၅:၉ တွင် ဖော်ပြထားပြီး၊ ယခုအခါ ထိုစာတမ်းသည် ပျောက်ဆုံးသွားပြီဟု ယူဆရသည်။ တတိယခရီးစဉ်တွင် ဧဖက်မြို့၌ နှစ်နှစ်ကျော်ကြာ နေထိုင်စဉ် နီးကပ်လာချိန်တွင်၊ သူသည် ယခုအခါ ၁ ကောရိန္သုဟု လူသိများသော စာတမ်းကို ရေးသားခဲ့သည် (အခန်း ၁၆:၈; စာမျက်နှာ ၁၀၃ ကိုကြည့်ပါ)။

3. Historical Setting. Paul made at least three visits, and wrote three, perhaps four, epistles to the church at Corinth. The first visit, about a.d. 51, during the course of his Second Missionary Journey, continued for a year and a half (Acts 18:11). At this time Paul founded and organized the church. He continued to keep in touch with it from time to time through representatives (2 Cor. 12:17). His first written contact with it is mentioned in 1 Cor. 5:9. This document is now presumed lost. Toward the close of more than two years spent at Ephesus, on the third journey, he wrote what is now known as First Corinthians (ch. 16:8; see p. 103).

 

ယေဘုယျအားဖြင့် လက်ခံထားသည်မှာ ကောရိန္သုသို့ စာတမ်းနှစ်စောင်ရေးသားမှုကြားတွင် ရက်သတ္တပတ်ပေါင်းများစွာ ကြာမြင့်ခဲ့ပြီး၊ ပထမစာတမ်းကို ဧဖက်မှရေးသားခဲ့ပြီး ဒုတိယစာတမ်းကို မာကေဒိုးနီးယားမှ ရေးသားခဲ့သည်။ ပေါလုသည် ဧဖက်တွင် ပင်တိကတ္တိပွဲတော်အထိ နေထိုင်ရန် ရည်ရွယ်ခဲ့ပြီး၊ ထို့နောက် မာကေဒိုးနီးယားမှတစ်ဆင့် ကောရိန္သုသို့ ခရီးဆက်ရန် စီစဉ်ခဲ့သည် (တမန်တော် ၁၉:၂၁)။ သို့သော် သူသည် ဧဖက်မှ စီစဉ်ထားသည်ထက် စောပြီး ထွက်ခွာခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ အနည်းဆုံး တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအားဖြင့်၊ သူ၏အသက်အန္တရာယ်နီးပါးဖြစ်စေခဲ့သော လူထုအုံကြွမှုကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည် (အခန်း ၁၉:၂၄–၄၁)။ ဧဖက်တွင် ကြုံတွေ့ခဲ့ရသော ဆန့်ကျင်မှုများသည် သူ့အပေါ် ဖိအားများစွာ ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။ သူသည် သမ္မာတရား၏ ဆန့်ကျင်သူများကို “သားရဲများ” ဟု ခေါ်ဆိုခဲ့ပြီး (၁ ကောရိန္သု ၁၅:၃၂)၊ သူသည် “အင်အားထက် ပိုလျှံစွာ ဖိအားခံရပြီး” “အသက်ရှင်ရန်ပင် မျှော်လင့်ချက်မရှိ” ခဲ့သည်ဟု ဖော်ပြခဲ့သည် (၂ ကောရိန္သု ၁:၈)။ ဤအခြေအနေတွင် ပေါလုသည် ဧဖက်မှ မာကေဒိုးနီးယားသို့ ထွက်ခွာခဲ့သည်။

It is generally accepted that a period of several weeks probably elapsed between the writing of the two Corinthian epistles, the first from Ephesus and the second from Macedonia. Paul had intended to remain in Ephesus until Pentecost, and then to journey to Corinth by way of Macedonia (Acts 19:21). But he left Ephesus sooner than he had intended. This may have been due, in part at least, to the popular uprising that nearly cost him his life (vs. 24–41). The opposition he experienced while at Ephesus placed a great strain upon him. He referred to the opponents of truth as “beasts” (1 Cor. 15:32), and observed that he had been “pressed out of measure, above strength” and had “despaired even of life” (2 Cor. 1:8). It was in this condition that Paul left Ephesus for Macedonia.

 

သူသည် မာကေဒိုးနီးယားသို့ ထွက်ခွာရန် ဆိပ်ကမ်းဖြစ်သော ထရိုးအာစ်သို့ ခရီးဆက်ခဲ့သည်။ ဤနေရာတွင် သူသည် ကောရိန္သုသို့ သူရေးသားခဲ့သော ယခင်စာတမ်း၏ တုံ့ပြန်မှုနှင့်ပတ်သက်သည့် တိုင်တပ်စ်၏ အစီရင်ခံစာကို ပြန်လည်ရရှိရန် မျှော်လင့်ခဲ့သည်။ သို့သော် တိုင်တပ်စ်သည် မျှော်လင့်ထားသည့်အချိန်အတွင်း ရောက်မလာခဲ့ပြီး၊ ပေါလုသည် ကောရိန္သုအသင်းတော်အတွက် စိုးရိမ်မှုကြောင့် စိတ်အနားမရရှိခဲ့သဖြင့် (အခန်း ၂:၁၃)၊ ထရိုးအာစ်တွင် ဧဝံဂေလိတရားဟောပြောရန် အခွင့်အလမ်းဖွင့်လှစ်ထားသော်လည်း ၎င်းကို အသုံးမချနိုင်ခဲ့ပေ။ မာကေဒိုးနီးယားသို့ ဆက်လက်ခရီးဆက်ရင်း၊ ဖိလိပ္ပုတွင် တိုင်တပ်စ်နှင့် တွေ့ဆုံခဲ့ပြီး၊ ကောရိန္သုမှ တိုင်တပ်စ်ယူဆောင်လာသော သတင်းကောင်းကို သက်သာရာရမှုနှင့် ဝမ်းမြောက်စွာ နားထောင်ခဲ့သည်။

He journeyed to Troas, the port of embarkation for Macedonia. Here he expected the return of Titus with a report of the response of the Corinthians to his previous epistle. But Titus did not arrive within the time expected, and Paul, finding no rest of spirit because of anxiety for the church at Corinth (ch. 2:13), was unable to take advantage of the open door to the preaching of the gospel at Troas. Pressing on into Macedonia, he met Titus at Philippi. With relief and joy Paul listened to the good news Titus brought from Corinth.

 

အချို့က ပေါလုသည် ကောရိန္သုသို့ ဒုတိယအကြိမ်ပြန်လည်လည်ပတ်ခဲ့သည်ဟု ယူဆကြသည်။ သူသည် စိတ်မသက်မသာဖြစ်စေပြီး စိတ်ပျက်စရာဖြစ်ခဲ့သော ယခင်လည်ပတ်မှုတစ်ခုအကြောင်း ဖော်ပြခဲ့သည် (အခန်း ၂:၁; ၁၂:၁၄; ၁၃:၁, ၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ဖြစ်နိုင်သည်မှာ ထိုလည်ပတ်မှုနှင့် ကောရိန္သုမှ နောက်ထပ်စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေသော သတင်းများရရှိပြီးနောက် (၁ ကောရိန္သု ၁:၁၁)၊ သူသည် ဆုံးမသွန်သင်မှုနှင့် အကြံဉာဏ်ပေးသော စာတမ်း (၁ ကောရိန္သု) ကို ပေးပို့ခဲ့ပြီး၊ သူစီစဉ်ထားသော နောက်ထပ်လည်ပတ်မှုအတွက် လမ်းဖွင့်ရန် တိုင်တပ်စ်ကို စေလွှတ်ခဲ့သည် (၂ ကောရိန္သု ၈:၆; ၁၃:၁, ၂; AA ၃၀၁ ကိုကြည့်ပါ)။

Some think that Paul had returned to Corinth for a second visit. He speaks of a previous visit that had been distressing and disappointing (see on chs. 2:1; 12:14; 13:1, 2). Probably following such a visit and the receipt of further disconcerting news from Corinth (1 Cor. 1:11), he dispatched a letter of reprimand and counsel (1 Corinthians), and sent Titus to prepare the way for a further visit he planned to make (2 Cor. 8:6; 13:1, 2; cf. AA 301).

 

အခန်း ၂:၄ တွင် ပေါလုသည် “ဝေဒနာများစွာနှင့် နှလုံးသားထဲမှ ဆင်းရဲဒုက္ခ” ဖြင့် ရေးသားခဲ့သော ယခင်စာတမ်းတစ်စောင်ကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ ၎င်းသည် သူတို့ကို “ဝမ်းနည်းစေခဲ့” သည်ဟု ဖော်ပြခဲ့သည် (အခန်း ၇:၈)။ ပညာရှင်များစွာက ဤဖော်ပြချက်များနှင့် အခြားအချက်များတွင် ပေါလုသည် ၁ ကောရိန္သုကို ရည်ညွှန်းခြင်းမဖြစ်နိုင်ဟု ယူဆကြပြီး၊ ဤဖော်ပြချက်များသည် ထိုစာတမ်း၏ စိတ်ဓာတ်နှင့် သဘောသဘာဝကို မဖော်ပြဟု ဆိုကြသည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင်ပါဝင်သော စာတမ်းနှစ်စောင်ကြားတွင် စာတမ်းတစ်စောင် ရေးသားခဲ့ရမည်ဟု ငြင်းဆိုကြသည်။ ဤအမြင်ကို ထောက်ခံသူအချို့က ထိုစာတမ်းသည် ပျောက်ဆုံးသွားပြီဟု ယူဆကြသော်လည်း၊ အချို့ကမူ ၎င်းသည် ၂ ကောရိန္သု အခန်း ၁၀–၁၃ အဖြစ် ထိန်းသိမ်းထားသည်ဟု ယူဆကြသည်။ ဤသီအိုရီအတွက်နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့် ယုတ္တိရှိသော အကြောင်းပြချက်များကို တင်ပြနိုင်သော်လည်း၊ ယင်းကို သက်သေပြရန် ခိုင်မာသောအထောက်အထားမရှိပေ။ ထို့ကြောင့် ဤဝေဖန်ချက်သည် ၁ ကောရိန္သုသည် ၂ ကောရိန္သုတွင် ပေါလုရည်ညွှန်းသော စာတမ်းဖြစ်သည်ဟု ယူဆသည် (AA ၃၂၄ ကိုကြည့်ပါ)။ အခန်း ၂:၁၃; ၇:၅; ၈:၁; ၉:၂, ၄ မှ ပေါလုသည် ဤဒုတိယစာတမ်းကို မာကေဒိုးနီးယားတွင်ရှိစဉ် ရေးသားခဲ့သည်ဟု ထင်ရသည်။ ရက်စွဲမှာ အေဒီ ၅၇ ခန့်ဖြစ်သည် (စာမျက်နှာ ၁၀၂–၁၀၄ ကိုကြည့်ပါ)။

In ch. 2:4 Paul refers to a former letter he had written to Corinth “out of much affliction and anguish of heart,” and which had made them “sorry” (ch. 7:8). Many scholars think that in these and others passages Paul can hardly refer to 1 Corinthians, since—as they affirm—these statements do not properly describe the spirit and nature of that epistle. Accordingly, they argue that he must have written a letter between the two that appear in the NT. Some who hold this view consider that this letter has been lost, but others think that it is preserved as chs. 10–13 of 2 Corinthians. Plausible reasons can be presented both for and against this theory, but objective proof is lacking for either. This commentary therefore assumes that 1 Corinthians is the letter to which Paul refers in 2 Corinthians (cf. AA 324). From chs. 2:13; 7:5; 8:1; 9:2, 4, it appears that Paul wrote this second epistle while in Macedonia. The date was about a.d. 57 (see pp. 102–104).

 

ယာယီအားဖြင့်တော့ ပေါလ်၏စာများနှင့် သွားရောက်လည်ပတ်မှုများသည် ၎င်း၏ရည်ရွယ်ချက်ကို အောင်မြင်စေခဲ့သည်ဟု ထင်ရှားသည်။ ရော ၁၆:၂၃ အရ ပေါလ်အား ချုပ်၏ထိပ်တန်းအဖွဲ့ဝင်တစ်ဦးက ကြင်နာစွာ လက်ခံဧည့်ခံခဲ့ကြောင်း သိရသည်။ ကောရိန္သုမြို့ရှိ ချုပ်၌ဖြစ်ပျက်လျက်ရှိသော ဤပြောင်းလဲမှုကို ဂလာတိမြို့သားများနှင့် ရောမမြို့သားများထံ ပေးစာများဖြင့် ထပ်လောင်းအတည်ပြုနိုင်သည်။ ထိုစာများကို ကောရိန္သုမြို့တွင် နေထိုင်စဉ် ရေးသားခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး ထရိုအာမြို့တွင် ကောရိန္သုချုပ်အတွက် စိုးရိမ်ပူပန်မှုကြောင့် စိတ်မအေးရဖြစ်ခဲ့ရသည့် (၂ ကော ၂:၁၃၊ ၇:၆၊ ၁၃၊ ၁၄ ကိုနှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပါ) ၎င်း၏စိတ်ထက်သန်သော ဝိညာဉ်မှ နာလန်ထူလာခြင်းရှိကြောင်း သက်သေပြချက်ကို ဖော်ပြထားသည်။ ထို့အပြင် ယေရုရှလင်မြို့ရှိ သန့်ရှင်းသူများအတွက် ကောရိန္သုမြို့မှ လှူဒါန်းငွေကောက်ခံမှုမှာလည်း အောင်မြင်စွာ ပြီးဆုံးခဲ့သည် (ရော ၁၅:၂၆)။

Temporarily, at least, Paul’s letters and visits seem to have accomplished their purpose. It is evident from Rom. 16:23 that Paul was hospitably received and entertained by one of the chief members of the church. The change in the church at Corinth is further corroborated by the fact that in the epistles to the Galatians and to the Romans, which were written during the course of his stay at Corinth, he gives evidence of having recovered from the state of restless anxiety and solicitude for the Corinthian church that distressed his ardent soul at Troas (2 Cor. 2:13; cf. ch. 7:6, 13, 14). Also, the collection in Corinth for the saints at Jerusalem came to a successful conclusion (Rom. 15:26).

 

 

ဒုတိယပေးစာနှင့် နောက်လာမည့် သွားရောက်လည်ပတ်မှုအပြီးတွင် ကောရိန္သုချုပ်နှင့်ပတ်သက်၍ ကျွန်ုပ်တို့ တွေ့ရှိရသည်မှာ မှတ်တမ်းအနည်းငယ်သာရှိသည်။ သို့ရာတွင် အေဒီ ၉၅ ခုနှစ်ခန့်က ရောမမြို့မှ ကလီမန်၏ ကောရိန္သုမြို့သားများထံ ပေးစာတစ်စောင်တွင် အနည်းဆုံး ယခင်က မကောင်းမှုအချို့ ပြန်လည်ပေါ်ပေါက်လာကြောင်း ဖော်ပြထားသည်။ ကလီမန်သည် ချုပ်၏ပြုမူဆက်ဆံမှုကို နမူနာထားရှိသည့်အနေဖြင့် နည်းမျိုးစုံဖြင့် ချီးကျူးထောမနာပြုသော်လည်း ကစဉ့်ကရဲဖြစ်ခြင်းနှင့် ဂိုဏ်းဂဏများ ကွဲပြားခြင်းအတွက် ဆူပူကြိမ်းမောင်းခဲ့သည်။ ကောရိန္သုမြို့ရှိချုပ်နှင့်ပတ်သက်၍ တမန်တော်ခေတ်အတွင်း ကျွန်ုပ်တို့ ရရှိထားသော နောက်ဆုံးသတင်းအချက်အလက်မှာ ဤသည်ပင်ဖြစ်သည်။

After the writing of this second epistle and his next visit, we find only scattered references to the Corinthian church. However, an epistle to the Corinthians by Clement of Rome about a.d. 95 reveals that at least some of the old evils had reappeared. Clement does compliment the church for its exemplary conduct in many ways, but he also rebukes it for its strife and party spirit. This is the last information we have concerning the church at Corinth during the apostolic age.

 

(၄) ဆောင်ပုဒ်။ ဤစာကိုရေးရန် ချက်ချင်းဖြစ်ပေါ်လာသော အကြောင်းရင်းမှာ တီတုသည် ကောရိန္သုမြို့မှ ယူဆောင်လာသော သတင်းအားတက်ဖွယ်ရာစကားပင် ဖြစ်သည်။ စာတွင် ပထမပိုင်းသည် ကောရိန္သုအသင်းသားတို့က ရှင်ပေါလု၏ ယခင်စာကို လက်ခံပုံနှင့် ယင်းစာတွင် ဖြေရှင်းခဲ့သော ပြဿနာအချို့ကို ပြန်လည်သုံးသပ်ချက်တို့ ဖြစ်သည်။ ရှင်ပေါလု၏ ညွှန်ကြားချက်အတိုင်း အသင်းတော်က ကောရိန္သုဩဝါဒစာပထမစောင် အခန်းကြီး ၅း၁-၅ (၂ ကော ၂း၆ နှိုင်းယှဉ်ပါ) တွင် ဖော်ပြထားသော ကိုယ်ကျင့်တရားပျက်ပြားသူကို အသင်းတော်မှ ထုတ်ပယ်ခဲ့သည်။ ယခုစာတွင် ထိုပြစ်မှုကျူးလွန်သူကို ပြန်လည်ဆုတ်ယူရန် မည်သို့ပြုရမည်ကို အကြံပြုထားသည်။

4. Theme. The immediate occasion for the epistle was the encouraging report Titus had brought from Corinth. The first part of the letter deals with the reception the Corinthians had given Paul’s former epistle, and reviews some of the problems dealt with in it. Following Paul’s instructions the church had disfellowshiped the immoral offender of 1 Corinthians (1 Cor. 5:1–5; cf. 2 Cor. 2:6). Paul now advises how to win back the offender.

 

မာကေဒေါနိခရိုင်နှင့် ဂရိခရိုင်ရှိ အသင်းတော်များမှ ဆင်းရဲသောသူများအတွက် စုဆောင်းထားသော လှူဒါန်းငွေများကို အထူးအလေးပေး ဖော်ပြထားသည်။ ဤစီမံကိန်းသည် ရှင်ပေါလု၏ နှလုံးသားနှင့် အလွန်နီးစပ်သည်။ အကြောင်းမှာ ယင်းသည် ဂျူးခရစ်ယာန်များနှင့် တစ်ပါးအမျိုးသား ခရစ်ယာန်များ၏ နှလုံးသားများကို မေတ္တာရေစင်း တသားတည်းဖြစ်စေသော ချည်နှောင်မှုဖြင့် စည်းလုံးစေမည် ဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ တစ်ပါးအမျိုးသား ယုံကြည်သူများအနေဖြင့် သူတို့အား ဧဝံဂေလိတရားအကြောင်း သိရှိစေရန် ဆောင်ရွက်ပေးကြသော ဂျူးခရစ်ယာန်များ၏ စွန့်လွှတ်အနစ်နာခံမှုများကို ကျေးဇူးတင်ရှိလာကြမည်။ အလားတူပင် ဂျူးများအနေဖြင့်လည်း ထိုလက်ဆောင်များက နှုတ်မှမပြောသော်လည်း ထင်ရှားစွာ သက်သေခံနေသော မေတ္တာရေစင်းစိတ်ဓာတ်ကို ကျေးဇူးတင်ရှိလာကြမည်။ သို့ရာတွင် ကောရိန္သုအသင်းတော်သည် မိမိတို့၏ လှူဒါန်းငွေစုဆောင်းရာတွင် ပျက်ကွက်ခဲ့ပြီး မာကေဒေါနိအသင်းတော်များထက် များစွာနောက်ကျခဲ့သည်။ ထိုသို့ဖြစ်ရခြင်းမှာ အသင်းတော်အား စိတ်ရင်းစေခဲ့သော အချင်းများမှုနှင့် မကောင်းမှုပြဿနာများကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်။ ဤစာတွင် ရှင်ပေါလုက လျင်မြန်စွာနှင့် ကြိုးစားအားထုတ်ရန် နောက်ဆုံးအကြိမ် တိုက်တွန်းထားသည်။

The contributions gathered among the churches of Macedonia and Greece for the poor are given special emphasis. This project lay close to Paul’s heart, for it would bind the hearts of Jewish and Gentile Christians together in a bond of fellowship and unity. On their part, the Gentile believers would be led to appreciate the sacrifices of Jewish Christians in bringing them a knowledge of the gospel. In turn, the Jews would be led to appreciate the spirit of fellowship to which the gifts bore mute, yet eloquent witness. But the church at Corinth had been delinquent in collecting their contribution, and far behind the churches of Macedonia, probably as a result of the strife and vice that had absorbed its attention. In this letter Paul makes a final appeal for promptness and diligence.

 

ကောရိန္သုအသင်းတော်၏ အသင်းသားအများစုသည် ရှင်ပေါလုနှင့် သူ၏လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များ၏ အကြံဉာဏ်ကို စိတ်နှလုံးပါလက်ခံခဲ့သည်ဟု ထင်ရှားသည်။ သူတို့သည် တီတုကို ဖွင့်ဟစွာ ကြိုဆိုခဲ့ကြသည်။ အစကတည်းက အသင်းတော်အတွင်း ဂိုဏ်းဂဏများ ရှိခဲ့သည်။ အချို့က ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးကို နှစ်သက်သဘောကျပြီး အချို့က အခြားခေါင်းဆောင်ကို နှစ်သက်သဘောကျကြသည်။ ဤသစ္စာခံမှုကွဲပြားမှုကြောင့် ပေါ်ပေါက်လာသော ဒုက္ခအများအပြားကို လျော့ပါးသွားစေသော်လည်း ဂလာတိအသင်းတော်ရှိ ဂိုဏ်းကဲ့သို့သော ယုဒလူမျိုးဝါဒီဂိုဏ်းတစ်ခုခုက ရှင်ပေါလု၏ အမှုတော်၊ အာဏာနှင့် တမန်တော်မှုကို နှိမ့်ချဖျက်ဆီးရန် ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် ပွင့်လင်းစွာနှင့် ရန်ငြိုးဖွဲ့သော ဆန့်ကျင်မှုသည် ဆက်လက်တည်ရှိနေခဲ့သည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်များက ရှင်ပေါလုအား မူလက ကတိပြုထားသည့်အတိုင်း ကောရိန္သုသို့ မလာခြင်းအတွက် စိတ်မတည်မငြိမ်ဖြစ်သူဟု စွပ်စွဲခဲ့ကြသည်။ သူ့တွင် တမန်တော်အာဏာ ကင်းမဲ့သည်ဟု ငြင်းခုံကြသည်။ စာဖြင့် အဝေးမှထိန်းချုပ်ရန် ကြိုးစားခြင်းအားဖြင့် သူသည် သတ္တိကင်းမဲ့သူဟု အသင်းတော်ကို ပြောဆိုစွပ်စွဲကြသည်။ ထိုသို့ပြုခြင်းသည် ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ပေါ်လာရန် ကြောက်ရွံ့ကြောင်း သက်သေပြသည်ဟု ဆိုကြသည်။

It seems that a majority of the Corinthian church members heartily accepted the counsel given by Paul and his colaborers. They had received Titus with open arms. Almost from the first there had been factions in the church, some favoring one leader and some another. Much of the trouble occasioned by this division of loyalty had been allayed, but open and malignant opposition, probably by a Judaizing faction similar to the one in Galatia, persisted. Its objective was to undermine Paul’s work, authority, and apostleship. Opponents charged Paul with fickleness for not coming to Corinth as he had originally promised. They argued that he lacked apostolic authority. They branded him a coward for attempting to control the church at a distance, by letter. This proved, they said, that he was afraid to appear in person.

 

၂ ကော ဩဝါဒစာ အခန်းကြီး ၉ ခန်းသည် ကျေးဇူးတင်ခြင်းနှင့် နှစ်သက်ခြင်းတို့ဖြင့် သွင်ပြင်လက္ခဏာရှိပြီး နောက်ဆုံး ၄ ခန်းသည် ပြင်းထန်သော ကြမ်းတမ်းခြင်းနှင့် ကိုယ်ကျိုးကာကွယ်ခြင်းတို့ဖြင့် သွင်ပြင်လက္ခဏာရှိသည်။ ရှေးဦးစွာသော အခန်းများကို ရှင်ပေါလု၏အကြံဉာဏ်နှင့် ဆုံးမဩဝါဒကို လက်ခံကြသော အများစုအား ရည်စူးပြောဆိုပြီး နောက်ဆုံးအခန်းများကို အသင်းတော်အား သဟေသစိတ်ဓာတ်သို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိစေရန် သူ၏ကြိုးပမ်းမှုကို ဆန့်ကျင်ရန် ဆက်လက်စွဲမြဲနေသော လူနည်းစုအား ရည်စူးပြောဆိုသည်ဟု အဆိုပြုထားသည်။ ရှင်ပေါလုသည် သူတို့အထဲတွင် သူ၏အာဏာနှင့် ပြုမူဆောင်ရွက်ချက်များကို အကြောင်းပြချက်ပေးရန် အကြိမ်ကြိမ်နှင့် နည်းအမျိုးမျိုးဖြင့် ကြိုးပမ်းသည်။ သူ၏တမန်တော်မှုအတွက် သက်သေအဖြစ် သခင်ထံမှ ဗျာဒိတ်တော်များနှင့် ထင်ရှားခြင်းများ၊ သခင်ယေရှုအတွက် မတူထူးခြားသော ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားမှုများနှင့် သူ၏အမှုတော်ဆောင်ခြင်း၏ အသီးအပွင့်များတွင် ထင်ရှားသော ဘုရားသခင်၏ အတည်ပြုချက်တံဆိပ်ခတ်ခြင်းတို့ကို ကိုးကားညွှန်ပြသည်။ ကောရိန္သုအသင်းတော်သို့ ရှင်ပေါလု၏ ပြောဆိုချက်များ၏ ပြင်းထန်မှုသည် အခြားအသင်းတော်များသို့ ရေးသားသော ဩဝါဒစာများနှင့် နှိုင်းယှဉ်လျှင် အလားတူမရှိပေ။

The first nine chapters of 2 Corinthians are characterized by gratitude and appreciation; the last four, by marked severity and self-defense. It has been suggested that the former chapters were addressed to the majority, who had accepted Paul’s counsel and reproof, and the latter to a minority who persisted in opposing his efforts to restore the church to a spirit of harmony. At length, and in various ways, Paul essays to prove his authority and vindicate his conduct among them. For proof of his apostleship he appeals to his visions and revelations from the Lord, to his unparalleled sufferings for the Lord Jesus, and to the seal of divine approval evident in the fruitfulness of his labors. The severity of Paul’s words, addressed to the Corinthian church concerning certain false apostles and possibly a minority of its members still under their influence, is without parallel in his epistles to other churches.

 

ဤဩဝါဒစာသည် ၁ ကောဩဝါဒစာနှင့် သိသိသာသာကွဲပြားသည်။ ပထမဩဝါဒစာသည် ရည်မှန်းချက်ရှိပြီး လက်တွေ့ကျသည်။ ဒုတိယဩဝါဒစာသည် အဓိကအားဖြင့် စိတ်ကြိုက်နှင့် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆန်သည်။ ပထမဩဝါဒစာသည် အေးဆေးတည်ငြိမ်ပြီး တိုင်းတာချိန်ဆနိုင်သည်။ ဒုတိယဩဝါဒစာသည် ကောရိန္သုမှသတင်းအတွက် ရှင်ပေါလု၏ စိုးရိမ်ပူပန်မှု၊ တီတုနောက်ဆုံးရောက်ရှိလာသောအခါ သက်သာရာရခြင်းနှင့် ဝမ်းမြောက်ခြင်း၊ အသင်းတော်ကို ဆက်လက်ဒုက္ခပေးနေသောသူများကို ထိရောက်စွာ ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းရန် ခိုင်မာသောဆန္ဒတို့ကို ရောင်ပြန်ဟပ်သည်။ ပထမဩဝါဒစာသည် ကောရိန္သုအသင်းတော်ရှိ အခြေအနေများကို ရောင်ပြန်ဟပ်ပြီး ဒုတိယဩဝါဒစာသည် အသင်းတော်အတွက် တမန်တော်၏စိတ်အားထက်သန်မှုကို ရောင်ပြန်ဟပ်သည်။ ဤဒုတိယဩဝါဒစာ၏ အဓိကစိုးရိမ်မှုသည် ဂလာတိဩဝါဒစာနှင့် ရောမဩဝါဒစာကဲ့သို့ ကျမ်းဟောင်းဆိုင်ရာ သဘောတရားများနှင့် မသက်ဆိုင်သော်လည်း ၎င်းတွင် အရေးကြီးသော ကျမ်းဟောင်းဆိုင်ရာ အမှန်တရားများကို တင်ပြထားသည်။

This epistle differs materially from 1 Corinthians. The first epistle is objective and practical; the second, largely subjective and personal. The first is more calm and measured in tone; the second reflects Paul’s anxiety for news from Corinth, his relief and joy when Titus finally arrived, and his firm purpose to deal effectively with those who still troubled the church. The first reflects conditions in the Corinthian church; the second, the passion of the apostle himself for the church. Although the main concern of this second epistle is not doctrinal, as with Galatians and Romans, it does set forth important doctrinal truths.

 

(၅) အခြားနှစ်ချုပ်

၁။ နိဒါန်း ၁း၁-၁၁

က။ နှုတ်ဆက်ခြင်း ၁း၁၊ ၂

ခ။ ဒုက္ခဆင်းရဲခြင်းအလယ်၌ ကျေးဇူးတင်ခြင်း ၁း၃-၁၁

၂။ ကောရိန္သုရှိအသင်းတော်နှင့် မကြာသေးမီက ဆက်ဆံရေး ၁း၁၂ မှ ၇း၁၆

က။ ခရီးသွားအစီအစဉ် ပြောင်းလဲခြင်းအား ရှင်းလင်းချက် ၁း၁၂ မှ ၂း၄

ခ။ ကိုယ်ကျင့်တရားပျက်ပြားသူအား ခရစ်တော်ထံပြန်ခေါ်ဆောင်ရန် အကြံဉာဏ် ၂း၅-၁၁

ဂ။ ကောရိန္သုမှသတင်းရရန် စိုးရိမ်မှုနှင့် ရရှိသည့်အခါ ဝမ်းမြောက်ခြင်း ၂း၁၂-၁၇

ဃ။ တမန်တော်ဖြစ်ကြောင်း သက်သေခံလက်မှတ် ၃း၁-၁၈

၁။ စစ်မှန်သောတမန်တော်အဖြစ် ပေါလု၏ သက်သေခံလက်မှတ် ၃း၁-၆

၂။ တမန်တော်အဖြစ် ခန့်အပ်ခြင်း၏ဘုန်းတော် ၃း၇-၁၈

င။ တမန်တော်များ၏အမှုတော်ဆောင်ခြင်းတွင် ဘုရားသခင်၏တန်ခိုးတော်ဖြင့် ထောက်မခံခြင်း ၄း၁ မှ ၅း၁၀

၁။ ခံနိုင်ရည်ရှိခြင်း - ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်၏ သက်သေသာဓက ၄း၁-၁၈

၂။ ကာလအဆက်ဆက်၏ရှုထောင့်မှ ဘဝနှင့်သေခြင်း ၅း၁-၁၀

စ။ ပြန်လည်သင့်မြတ်ခြင်းဆိုင်ရာ အမှုတော် ၅း၁၁ မှ ၆း၁၀

၁။ ခရစ်တော်အတွက် သံတမန်အဖြစ် တမန်တော် ၅း၁၁-၂၁

၂။ တမန်တော်ဖြစ်ခြင်းအတွက် အခြေခံသော စည်းကမ်း ၆း၁-၁၀

ဆ။ မကောင်းမှုပြုသူများမှ ခွဲခွာရန် ကောရိန္သုသို့ တိုက်တွန်းခြင်း ၆း၁၁ မှ ၇း၁

ဇ။ ကောရိန္သုသားတို့၏ စိတ်အားတက်ဖွယ် တုံ့ပြန်မှုကြောင့် ပေါလုဝမ်းမြောက်ခြင်း ၇း၂-၁၆

၃။ ယုဒပြည်ရှိ ခရစ်ယာန်ဆင်းရဲသားများအတွက် လှူဒါန်းငွေစုဆောင်းခြင်း ၈း၁ မှ ၉း၁၅

က။ မာကေဒေါနိအသင်းတော်များ၏ စံတင်ထိုက်သော ရက်ရောစွာပေးကမ်းခြင်း ၈း၁-၆

ခ။ ယေရှုခရစ်၏ စံနမူနာ ၈း၇-၁၅

ဂ။ ကောရိန္သုတွင် လှူဒါန်းငွေကောက်ခံရန် တီတုအား ကိုယ်စားပြုခန့်အပ်ခြင်းနှင့် ချီးမွမ်းခြင်း ၈း၁၆-၂၄

ဃ။ ကောရိန္သုသားတို့ကိုယ်တိုင် ပါဝင်ဆောင်ရွက်ရန် တိုက်တွန်းခြင်း ၉း၁-၁၅

၁။ ငွေကြေးစုဆောင်းခြင်း ပြီးဆုံးရန် တိုက်တွန်းခြင်း ၉း၁-၅

၂။ ရက်ရောစွာပေးကမ်းရန် တိုက်တွန်းခြင်း ၉း၆-၁၅

၄။ တမန်တော်ဖြစ်ခြင်းအား ကာကွယ်ခြင်း၊ နောင်တမရသူများအား တိုက်တွန်းခြင်း ၁၀း၁ မှ ၁၃း၁၀

က။ တမန်တော်ပေါလုအား နှိမ့်ချသူများအား တုံ့ပြန်ချက် ၁၀း၁-၁၂

ခ။ ပေါလု၏သတ်မှတ်ထားသော အမှုတော်ဆောင်ခြင်းနယ်ပယ်အတွင်းရှိ ကောရိန္သု ၁၀း၁၃-၁၈

ဂ။ စစ်မှန်သောနှင့် အတုအပြောက်တမန်တော်များကြား ကွဲပြားခြားနားသော အမှတ်လက္ခဏာများ ၁၁း၁ မှ ၁၂း၁၈

၁။ အတုအပြောက်တမန်တော်များ၏ သွယ်ဝိုက်သောနည်းလမ်း ၁၁း၁-၆

၂။ ပေါလုသည် ကောရိန္သုသားတို့အပေါ် မှီခိုအားထားရန် မလိုအပ်ခြင်း ၁၁း၇-၁၅

၃။ အန္တရာယ်နှင့် ချို့တဲ့ဆင်းရဲခြင်းကို ရင်ဆိုင်ကျော်လွှားခြင်း ၁၁း၁၆-၃၃

၄။ ဘုရားသခင်၏ထင်ရှားခြင်းကို လက်ခံရရှိသော ပေါလု ၁၂း၁-၅

၅။ “ဇာတိပကတိ၌ထိုးသောမျှား”ကြောင့် နှိမ့်ချခြင်းခံရသော ပေါလု ၁၂း၆-၁၀

၆။ ပေါလုသည် သူတို့ထံမှ ချမ်းသာကြွယ်ဝခြင်း မရှိခြင်း ၁၂း၁၁-၁၈

ဃ။ နောင်တမရသူများအား နောက်ဆုံးတိုက်တွန်းခြင်း ၁၂း၁၉ မှ ၁၃း၁၀

၅။ နိဂုံး ၁၃း၁၁-၁၄

 

 

 

 

 

5. Outline.I. Introduction, 1:1–11.

A. Salutation, 1:1, 2.

B. Thanksgiving in the midst of tribulation, 1:3–11.

II. Recent Relations With the Church at Corinth, 1:12 to 7:16.

A. An explanation of the change in travel plans, 1:12 to 2:4.

B. Counsel for restoring the immoral offender to Christ, 2:5–11.

C. Anxiety to have, and joy upon receiving, news from Corinth, 2:12–17.

D. Apostolic credentials, 3:1–18.

1. Paul’s credentials as a genuine apostle, 3:1–6.

2. The glory of the apostolic commission, 3:7–18.

E. The apostles sustained by divine power in their ministry, 4:1 to 5:10.

1. Strength to endure: an evidence of divine grace, 4:1–18.

2. Life and death in view of eternity, 5:1–10.

F. The ministry of reconciliation, 5:11 to 6:10.

1. The apostle as an ambassador for Christ, 5:11–21.

2. The discipline essential to apostleship, 6:1–10.

G. An appeal to the Corinthians to separate from evildoers, 6:11 to 7:1.

H. Paul’s rejoicing at the warm response of the Corinthians, 7:2–16.

III. The Collection for Needy Christians in Judea, 8:1 to 9:15.

A. The exemplary liberality of the Macedonian churches, 8:1–6.

B. The example of Jesus Christ, 8:7–15.

C. The commission and commendation of Titus to receive the offering at Corinth, 8:16–24.

D. An appeal to the Corinthians to do their part, 9:1–15.

1. An appeal to complete the collection of funds, 9:1–5.

2. An appeal to liberality, 9:6–15.

IV. Paul’s Defense of His Apostleship; An Appeal to the Unrepentant, 10:1 to 13:10.

A. A reply to those who have belittled Paul as an apostle, 10:1–12.

B. Corinth within his appointed sphere of labor, 10:13–18.

C. Marks of difference between true and false apostles, 11:1 to 12:18.

1. The subtlety of false apostles, 11:1–6.

2. Paul not dependent upon the Corinthians for support, 11:7–15.

3. His encounter with peril and privation, 11:16–33.

4. Paul the recipient of divine revelations, 12:1–5.

5. Paul humbled by “a thorn in the flesh,” 12:6–10.

6. Paul not enriched at their expense, 12:11–18.

D. A final appeal to the unrepentant, 12:19 to 13:10.

V. Conclusion, 13:11–14.

 

အခန်းကြီး - ၁

chapter 1

 

၃. တမန်တော်သည် ဘုရားသခင်က သူ့အား ပေးသနားတော်မူသော အားပေးစရာများနှင့် ကယ်တင်မှုများဖြင့်၊ သူ၏ ဆင်းရဲဒုက္ခအားလုံးတွင်၊ အထူးသဖြင့် အာရှိတွင် မကြာသေးမီက ကြုံတွေ့ခဲ့ရသော အန္တရာယ်တွင်၊ ၎င်းတို့အား ဒုက္ခများကို ရင်ဆိုင်ရန် အားပေးသည်။ ၁၂. ဧဝံဂေလိတရား၏ မပြောင်းလဲသော သမ္မာတရားကို ဟောပြောရာတွင် သူ၏ ရိုးသားသော ပုံစံကို သူ၏ ကိုယ်ပိုင်သြတ္တိစိတ်နှင့် ၎င်းတို့၏ သြတ္တိစိတ်နှစ်ခုလုံးကို သက်သေအဖြစ် ခေါ်ဆိုပြီး၊ ၁၅. သူသည် ၎င်းတို့ထံ မရောက်လာခြင်းသည် ပေါ့ဆမှုမှ မဟုတ်ဘဲ၊ ၎င်းတို့အပေါ် သူ၏ သနားကရုဏာစိတ်ကြောင့်ဖြစ်သည်ဟု ဆင်ခြေပေးသည်။

3 The apostle encourageth them against troubles, by the comforts and deliverances which God had given him, as in all his afflictions, 8 so particularly in his late danger in Asia. 12 And calling both his own conscience and their’s to witness of his sincere manner of preaching the immutable truth of the gospel, 15 he excuseth his not coming to them, as proceeding not of lightness, but of his lenity towards them.

 

၁. တမန်တော်။ ဂရိလူမျိုးစကားလုံး apostolos (မာကု ၃:၁၄; တမန်တော် ၁:၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် ယေရှုခရစ်ထံမှ တိုက်ရိုက်တာဝန်ပေးအပ်ခြင်းကို ခံရသူဖြစ်သည် (တမန်တော် ၂၆:၁၆, ၁၇; ဂလာတိ ၁:၁၁, ၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ထို့ကြောင့် သူသည် ခရစ်တော်ကိုယ်စားပြုသော သံတမန်ဖြစ်သည် (၂ ကောရိန္သု ၅:၂၀)။ သူ၏စာတမ်းအများစုတွင် ပေါလုသည် မိမိကိုယ်ကို တမန်တော်အဖြစ် ဖော်ပြထားပြီး၊ သူ၏အာဏာသည် သခင်ဘုရားကို တွေ့မြင်ခဲ့ပြီး ကိုယ်တိုင်သင်ကြားပြသခံရသော တမန်တော်ဆယ်နှစ်ဦးနှင့် တန်းတူဖြစ်သည် (၁ ကောရိန္သု ၉:၁ ကိုကြည့်ပါ)။

1. Apostle. Gr. apostolos (see on Mark 3:14; Acts 1:2). Paul had received his commission directly from Jesus Christ (Acts 26:16, 17; cf. Gal. 1:11, 12). He was thus an ambassador representing Christ (2 Cor. 5:20). In most of his epistles Paul identifies himself as an apostle, his authority thus being equal with that of the Twelve, all of whom had seen the Lord and been instructed personally by Him (see on 1 Cor. 9:1).

 

ယေရှုခရစ်၏။ ဆိုလိုသည်မှာ ယေရှုခရစ်က စေလွှတ်ထားပြီး၊ ထို့ကြောင့် သူ့အတွက် ပြောဆိုသူဖြစ်သည်။

Of Jesus Christ. That is, sent by Jesus Christ, and therefore speaking for Him.

 

ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်။ ကောရိန္သုအသင်းတော်ကို အနှောင့်အယှက်ပေးနေသော မမှန်ကန်သော တမန်တော်များသည် ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်အစီအစဉ်ဖြင့် ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ ပေါလုသည် ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ဖြင့် တမန်တော်ဖြစ်လာခဲ့သူဖြစ်သည် (ရောမ ၁:၁; ၁ ကောရိန္သု ၁:၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ကောရိန္သုလူများသည် ဤကွဲပြားမှုကို အသိအမှတ်ပြုပြီး ပေါလုအား ဘုရားသခင်၏ ကိုယ်စားလှယ်အဖြစ် လက်ခံရန် အရေးကြီးသည်။

Will of God. The false apostles now troubling the Corinthian church came on their own initiative. Paul had become an apostle by an act of the divine will (cf. Rom. 1:1; 1 Cor. 1:1). It is imperative that the Corinthians recognize this difference and accept Paul for what he is—God’s own representative.

 

ဆယ်စုနှစ်များစွာအတွင်း၊ တစ်ပါးအမျိုးသားခရစ်ယာန်များသည် ယုဒဘာသာသို့ ပြောင်းလဲသူများဖြစ်လာပြီး ထုံးတမ်းဥပဒေ၏ လိုအပ်ချက်များကို လိုက်နာရမည်ဟု တောင်းဆိုသည့် ယုဒခရစ်ယာန်များ၏ သြဇာကြီးမားသော အုပ်စုတစ်ခုရှိခဲ့သည်။ ဤယုဒလူမျိုးများသည် တစ်ပါးအမျိုးသားပြောင်းလဲသူများသည် ထိုသို့လုပ်ရန် မလိုအပ်ဟူသော ယေရုဆလင်ကောင်စီ၏ ဆုံးဖြတ်ချက်၏ တရားဝင်မှုကို ငြင်းပယ်ခဲ့ပုံရသည် (တမန်တော် ၁၅:၁၉, ၂၀, ၂၈, ၂၉)။ တစ်ချိန်က ဤယုဒဝါဒီအုပ်စုသည် ဂလာတိအသင်းတော်များကို ပေါလုအား ဆန့်ကျင်ရန် အောင်မြင်စွာ လှည့်ဖျားခဲ့သည် (ဂလာတိ ၃:၁; ၅:၁–၇)၊ ထို့ပြင် အာရှပြည်နယ်ရှိ အသင်းတော်များကိုလည်း ထိုနည်းတူ (၂ တိမောသေ ၁:၁၅)။ ဤယုဒဝါဒီများသည် ပေါလုအား စဉ်ဆက်မပြတ် အထင်သေးပြခဲ့ပြီး၊ သူသည် ဆယ်နှစ်ဦးကဲ့သို့ ခရစ်တော်နှင့် ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ဆက်နွှယ်မှုမရှိခဲ့သဖြင့်၊ သူ့ကို အကောင်းဆုံးအားဖြင့် ဒုတိယအဆင့် တမန်တော်အဖြစ် ဖော်ပြခဲ့ကြသည်။ အစောပိုင်းအသင်းတော်တွင် တမန်တော်များကို အုပ်စုနှစ်ခုခွဲခြားရန် လိုလားခဲ့သည်—ခရစ်တော်နှင့် အတူရှိခဲ့သူများနှင့် မရှိခဲ့သူများ။ ယေရှုကို လူ့ဇာတိဖြင့် တွေ့မြင်ခဲ့သူများသည် ယေဘုယျအားဖြင့် မတွေ့မြင်ခဲ့သူများထက် ပို၍ လေးစားခံရသည်။ နောက်ပိုင်းအုပ်စုသည် အသင်းတော်မှ တမန်တော်အဖြစ် ခန့်အပ်ခံရသူများဖြစ်ပြီး၊ ပထမအုပ်စုထက် သာလ ဖြစ်သည်ဟု ယူဆခံရသည်။ ဤခွဲခြားမှုသည် လူသားဆန်သော အယူအဆဖြစ်ပြီး၊ ဘုရားသခင် သို့မဟုတ် မူရင်းတမန်တော်များ၏ အတည်ပြုချက်မရှိခဲ့ပေ။ ထို့ကြောင့် ပေါလုသည် ခရစ်တော်က သူ့ကို ကိုယ်တိုင်ခေါ်ဆောင်ခဲ့သည်ကို မကြာခဏ အလေးပေးပြောဆိုရန် လိုအပ်ခဲ့သည်။ သူသည် ဒမတ်စကတ်လမ်းပေါ်တွင် ယေရှုနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် တွေ့ဆုံခဲ့သည်။ သူသည် သခင်ယေရှုခရစ်ထံမှ ကိုယ်တိုင်သင်ကြားပြသခံခဲ့ရသည် (ဂလာတိ ၁:၁၁, ၁၂)။ သူသည် ဘာသာပြောင်းပြီးနောက် ယေရုဆလင်သို့ ပထမအကြိမ်လည်ပတ်စဉ် ဗိမာန်တော်တွင် ယေရှုက ကိုယ်တိုင်တာဝန်ပေးအပ်ခဲ့သည် (တမန်တော် ၂၂:၂၁)။ ကောရိန္သုရှိ ဆန့်ကျင်ရေးအုပ်စုက သူ၏ တမန်တော်အဖြစ် အထောက်အထားများကို စိန်ခေါ်ခဲ့သောကြောင့်၊ ပေါလုသည် ကောရိန္သုသို့ သူ၏ ဒုတိယစာတမ်းတွင် ဘုရားသခင်၏ ခန့်အပ်မှုဖြင့် တမန်တော်ဖြစ်ကြောင်း ရဲရင့်စွာ အတည်ပြုခဲ့သည် (၂ ကောရိန္သု ၃:၁–၆; ၁၀:၁–၁၂; ၁၁:၁ မှ ၁၂:၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။ အကယ်၍ ပေါလုသည် ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ဖြင့် တမန်တော်ဖြစ်ခဲ့ပါက၊ ယုဒဝါဒီများသည် သူ၏ အာဏာကို စိန်ခေါ်ရန် မည်သည့်အခွင့်အာဏာရှိသနည်း။ ၂ ကောရိန္သု ၃:၁; ၁၁:၅; ဂလာတိ ၁:၁; ၂:၆ ကိုကြည့်ပါ။

For several decades there was an influential party of Jewish Christians who demanded that Gentile converts to Christianity also become proselytes to Judaism and observe the requirements of the ritual law. These Jews apparently denied the validity of the decision by the council at Jerusalem to the effect that Gentile converts need not do so (Acts 15:19, 20, 28, 29). At one time this Judaizing party successfully turned the churches of Galatia against Paul (Gal. 3:1; 5:1–7), and the churches of the province of Asia as well (2 Tim. 1:15). These Judaizers persistently belittled Paul, and since he had not been personally associated with Christ, like the Twelve, they represented him as at best a second-rate apostle. The tendency in the early church was to divide apostles into two groups—those who had been with Christ and those who had not. Those who had been Jesus in the flesh were commonly held in higher esteem than those who had not. The latter group had been appointed to apostleship by the church, and were considered inferior to the first group. This classification was purely human, and had not the approval of either God or the original apostles. Hence Paul often found it necessary to stress that he had been called personally by Christ. He had met Jesus face to face on the road to Damascus. He had been instructed by the Lord Jesus Christ in person (Gal. 1:11, 12). He had also been commissioned by Jesus in person, in the Temple on his first visit to Jerusalem after his conversion (Acts 22:21). Because the opposition party in Corinth had challenged his credentials as an apostle, Paul, in his second epistle to that church, asserted boldly the fact of his divine appointment to apostleship (see 2 Cor. 3:1–6; 10:1–12; 11:1 to 12:18). If it was “the will of God” that Paul should be an apostle, what right did the Judaizers have to challenge his authority? See on 2 Cor. 3:1; 11:5; Gal. 1:1; 2:6.

 

ညီအစ်ကိုတိမောသေ။ တိမောသေကို မည်သည့်နေရာတွင်မျှ တမန်တော်ဟု မခေါ်ဆိုခဲ့ပေ။ သူသည် လူငယ်တစ်ဦးဖြစ်သော်လည်း၊ ပေါလုနှင့် နှစ်ပေါင်း ၁၅ နီးပါး ဆက်နွှယ်လုပ်ကိုင်ခဲ့သည် (တမန်တော် ၁၆:၁–၃; AA ၁၈၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် တိမောသေကို သူ၏ “အလုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်” ဟုလည်း ရည်ညွှန်းသည် (ရောမ ၁၆:၂၁)။ သူသည် အလုပ်သင်တစ်ဦးအဖြစ် ယူဆခံရဆဲဖြစ်ပေမည်။ သူသည် ကောရိန္သုအသင်းတော်တွင် လူသိများခဲ့ပြီဖြစ်သည် (၁ ကောရိန္သု ၁၆:၁၀; ၂ ကောရိန္သု ၁:၁၉)။ ပေါလုနှင့် တိမောသေ၏ နာမည်များသည် အခြားစာတမ်းငါးစောင်၏ နှုတ်ဆက်စကားများတွင် ပူးတွဲဖော်ပြထားသည် (ဖိလိပ္ပု ၁:၁; ကောလောသဲ ၁:၁; ၁ သက်သာလောနိမှ ၁:၁; ၂ သက်သာလောနိမှ ၁:၁; ဖိလေမုန် ၁:၁)။ ပေါလုသည် သူ့ကို “ယုံကြည်ခြင်းတွင် ကိုယ်ပိုင်သားတော်” ဟု ခေါ်ဆိုသည် (၁ တိမောသေ ၁:၂; ၂ တိမောသေ ၁:၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ၁ ကောရိန္သု ၄:၁၇; ၁၆:၁၀ ကိုကြည့်ပါ။

Timothy our brother. Timothy is nowhere called an apostle. He was yet a young man, though he had been associated with Paul for nearly 15 years (see on Acts 16:1–3; cf. AA 184). Paul also refers to Timothy as his “workfellow” (Rom. 16:21). Perhaps he was still considered an apprentice. He was already well known to the Corinthian church (1 Cor. 16:10; 2 Cor. 1:19). The names of Paul and Timothy are united in the salutations of five other epistles (Phil. 1:1; Col. 1:1; 1 Thess. 1:1; 2 Thess. 1:1; Philemon 1:1). Paul calls him his “own son in the faith” (1 Tim. 1:2; cf. 2 Tim. 1:2). See on 1 Cor. 4:17; 16:10.

 

အသင်းတော်။ ဂရိလူမျိုးစကားလုံး ekklēsia (မဿဲ ၁၈:၁၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် ကောရိန္သုအသင်းတော်ကို “ဘုရားသခင်၏ အသင်းတော်” ဟု ခေါ်ဆိုပြီး၊ ၎င်းသည် ပေါလုအား ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ဖြင့် တမန်တော်အဖြစ် ခန့်အပ်ခံရသည့်အတိုင်း၊ ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ဖြင့် တည်ထောင်ခံရသည်ဟု ဆိုလိုသည်။ ကောရိန္သုမြို့သည် ၎င်း၏ ပညာသင်ကြားမှု၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာ၊ နှင့် မကောင်းမှုများကြောင့် ထင်ရှားသည် (စာမျက်နှာ ၆၅၆ ကိုကြည့်ပါ)။ သို့သော် ရောမကမ္ဘာတွင် အဆိုးရွားဆုံးနေရာများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သော ဤနေရာတွင် ဘုရားသခင်သည် သူ၏ အသင်းတော်ကို တည်ထောင်ခဲ့သည်။

Church. Gr. ekklēsia (see on Matt. 18:17). Paul calls the church at Corinth “the church of God,” meaning that it had been established by the will of God, even as Paul had been ordained an apostle “by the will of God.” The city of Corinth was notable for its learning, its wealth, and its wickedness (see p. 656). Yet in this, one of the most evil places in the Roman world, God had established His church.

 

သူတော်စင်အားလုံး။ ဤအချိန်တွင် အာခါယာတွင် ယုံကြည်သူများစွာ ရှိနေပြီဖြစ်ပုံရသည် (ပေါလု၏ ခရီးစဉ်များကို ကြည့်ပါ)။ ကင်ခရိအသင်းတော်ကို အထူးဖော်ပြထားသည် (ရောမ ၁၆:၁)။ အခြားအသင်းတော်များလည်း ရှိခဲ့ပေမည်။ “သူတော်စင်” ဟူသော စကားလုံး hagioi (ရောမ ၁:၇ ကိုကြည့်ပါ) သည် အစပိုင်းမှစ၍ ခရစ်ယာန်ယုံကြည်သူများကို ကမ္ဘာမှ ခွဲထွက်ပြီး ဘုရားသခင်ထံသို့ အပ်နှံသူများအဖြစ် သတ်မှတ်ရန် အသုံးပြုခဲ့သည် (တမန်တော် ၉:၁၃)။ ဘုရားသခင်၏ လူများကို “ယုံကြည်သူများ” (၁ တိမောသေ ၄:၁၂) ဟု ခေါ်ဆိုသည်၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့သည် ခရစ်တော်ကို ယုံကြည်သူများဖြစ်သည်။ “တပည့်တော်များ” (တမန်တော် ၁၁:၂၆) ဟု ခေါ်ဆိုသည်၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့သည် သူ့ထံမှ သင်ယူသူများဖြစ်သည်။ “ကျွန်များ” (ဧဖက် ၆:၆) ဟု ခေါ်ဆိုသည်၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့သည် သူ၏ အမိန့်ကို လိုက်နာသူများဖြစ်သည်။ “သားသမီးများ” (၁ ယောဟန် ၃:၁၀; အခန်း ၁ ကိုကြည့်ပါ) ဟု ခေါ်ဆိုသည်၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ မိသားစုထဲသို့ မွေးစားခံရသူများဖြစ်သည်။ “သူတော်စင်များ” ဟု ခေါ်ဆိုသည်၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့၏ ဘဝများသည် သူ့အတွက် အပြည့်အဝ အပ်နှံထားသူများဖြစ်သည် (၁ ကောရိန္သု ၁:၂)။

All the saints. There was apparently by this time a considerable body of believers in Achaia (see The Journeys of Paul). The church at Cenchreae is specifically mentioned (Rom. 16:1). Doubtless there were others. The term hagioi, “saints” (see on Rom. 1:7), was used from the beginning to designate Christian believers (see Acts 9:13) as ones separated from the world unto God. God’s people are called “believers” (1 Tim. 4:12), because of their faith in Christ; “disciples” (Acts 11:26), because they learn of Him; “servants” (Eph. 6:6), because they do His bidding; “children” (1 John 3:10; cf. v. 1), because they are adopted into the family of God; and “saints,” because they are adopted into the family God; and “saints,” because their lives are dedicated exclusively to Him (1 Cor. 1:2).

 

အာခါယာ။ ရောမလူမျိုးများသည် ဂရိနိုင်ငံကို အာခါယာနှင့် မာကေဒိုးနီးယားဟူသော ဆီးနိတ်ပြည်နယ်နှစ်ခုခွဲခြားခဲ့သည် (တမန်တော် ၁၉:၂၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ကောရိန္သုသည် အာခါယာ၏ မြို့တော်ဖြစ်ပြီး၊ အာတီကာနှင့် ပေလိုပိုနီးဆပ်စ်ကို လွှမ်းခြုံထားပြီး၊ ရောမအုပ်ချုပ်ရေးမှူး၏ နေထိုင်ရာနေရာဖြစ်သည် (ပေါလု၏ ခရီးစဉ်များကို ကြည့်ပါ)။ “အာခါယာတစ်ခုလုံးရှိ သူတော်စင်အားလုံး” ကို နှုတ်ဆက်စကားတွင် ထည့်သွင်းဖော်ပြခြင်းသည်၊ ၎င်းတို့သည်လည်း ကောရိန္သုအသင်းတော်သို့ ပေးပို့သော အကြံဉာဏ်များကို တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း လိုအပ်နေသည်ဟု ဆိုလိုသည်။ ကောရိန္သုလူများသည် တမန်တော်၏ နှုတ်ဆက်စကားနှင့် သတင်းစကားကို အခြားအသင်းတော်များသို့ ပို့ဆောင်ပေးရမည်ဖြစ်သည်။

Achaia. The Romans divided Greece into two senatorial provinces, Achaia and Macedonia (cf. Acts 19:21). Corinth was the capital of Achaia, which included Attica and the Peloponnesus, and the residence of the Roman proconsul, or governor (see The Journeys of Paul). The inclusion in the salutation of “all the saints which are in all Achaia,” in addition to those at Corinth, implies that, to some degree, they also were in need of the counsel sent to the church at Corinth. The Corinthians were to convey the apostle’s greeting and message to the other churches.

 

၂. ကျေးဇူးတော်နှင့် ငြိမ်သက်ခြင်း။ ရောမ ၁:၇ ကိုကြည့်ပါ။ ၎င်းသည် ပေါလု၏ နှုတ်ဆက်စကားဖြစ်ပြီး၊ သင်းအုပ်ဆရာစာတမ်းများမှလွဲ၍ အခြားစာတမ်းအားလုံးတွင် “ကရုဏာ” ဟူသော စကားလုံးကို ထပ်မံထည့်သွင်းသည်။ ကျေးဇူးတော် (charis; ယောဟန် ၁:၁၄ ကိုကြည့်ပါ) သည် ဂရိလူမျိုးများအကြား သာမန်နှုတ်ဆက်စကားဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် နှုတ်ဆက်သူအား ဝမ်းမြောက်ခြင်းနှင့် သာယာဝပြောမှုကို ခံစားရမည်ဟု ဆုမွန်ကောင်းတောင်းပေးသည်။ ခရစ်ယာန်နှုတ်ဆက်စကားအနေဖြင့်၊ “ကျေးဇူးတော်” သည် နှုတ်ဆက်ခံရသူသည် ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးနှင့် ကောင်းချီးများကို အပြည့်အဝသိရှိစေလိုသည့် ဆန္ဒကို ဖော်ပြသည်။ ခရစ်ယာန်အသုံးပြုမှုတွင် သာမန်ဂရိစကားလုံးများသည် မကြာခဏ အဓိပ္ပာယ်အသစ်များရရှိသည် (အတွဲ ၅၊ စာမျက်နှာ ၁၀၆ ကိုကြည့်ပါ)။ “ငြိမ်သက်ခြင်း” သည် ယုဒလူမျိုးများ၏ အနှစ်သက်ဆုံး နှုတ်ဆက်စကားဖြစ်ပြီး၊ နှုတ်ဆက်ခံရသူအား ရုပ်ဝတ္ထုနှင့် ဝိညာဉ်ရေးရာ ကောင်းချီးများအားလုံးကို ဆုမွန်ကောင်းတောင်းပေးသည် (ဟေရှာယ ၂၆:၃; မဿဲ ၅:၉; လုကာ ၁:၇၉; ၂:၁၄; ယောဟန် ၁၄:၂၇ ကိုကြည့်ပါ)။ “ကျေးဇူးတော်နှင့် ငြိမ်သက်ခြင်း” ဟူသော နှုတ်ဆက်စကားဖြင့် ပေါလုသည် ယုဒနှင့် တစ်ပါးအမျိုးသား ခရစ်ယာန်များနှင့် မိတ်သဟာယဖွဲ့လိုသော ဆန္ဒကို ဖော်ပြရန် တွေးတောခဲ့ပေမည်။ ခရစ်ယာန်အသင်းတော်သည် ယုဒလူမျိုးနှင့် ဂရိလူမျိုးနှစ်ဦးစလုံးကို ပေါင်းစည်းပေးသည်။

2. Grace … and peace. See on Rom. 1:7. This is Paul’s greeting in all but the pastoral epistles, where he adds the word “mercy.” Grace (charis; see on John 1:14) was a common salutation among the Greeks. It expressed the wish that the person to whom it was addressed might experience joy and prosperity. As a Christian greeting, “grace” expressed the desire that the one to whom it was spoken might know the fullness of divine power and blessing. In Christian usage common Greek words often took on new shades of meaning (see Vol. V, p. 106). “Peace,” the favorite greeting of the Jews, wished the one addressed every material and spiritual blessing (see on Isa. 26:3; Matt. 5:9; Luke 1:79; 2:14; John 14:27). Perhaps by the salutation “grace … and peace” Paul thought to express his desire for fellowship with Christians of both Jewish and Gentile origin. The Christian church unites both Jew and Greek.

 

ဘုရားသခင်၏ “ကျေးဇူးတော်” သည် နောင်တရသော အပြစ်သားများကို ဖြောင့်မတ်စေသည် (ရောမ ၃:၂၄; တိတု ၂:၁၁ ကိုကြည့်ပါ)။ သူ၏ “ငြိမ်သက်ခြင်း” သည် ၎င်းတို့၏ နှလုံးသားနှင့် စိတ်နှလုံးများကို ခရစ်တော်ထဲတွင် တည်ကြည်စေသည် (ဖိလိပ္ပု ၄:၇)။

God’s “grace” justifies repentant sinners (Rom. 3:24; cf. Titus 2:11); His “peace” keeps their hearts and minds steadfast in Christ (Phil. 4:7).

 

ကျွန်ုပ်တို့၏ ခမည်းတော်။ မဿဲ ၆:၉ ကိုကြည့်ပါ။

Our Father. See on Matt. 6:9.

 

သခင်ယေရှုခရစ်။ မဿဲ ၁:၁; ယောဟန် ၁:၃၈ ကိုကြည့်ပါ။

Lord Jesus Christ. See on Matt. 1:1; John 1:38.

 

၃. ဘုရားသခင်အား ကောင်းချီးပေးပါစေ။ ဂရိလူမျိုးစကားလုံး eulogētos (မဿဲ ၅:၃ ကိုကြည့်ပါ)။ သင့်လျော်စွာ၊ ပေါလုသည် ဘုရားသခင်အား ချီးမွမ်းခြင်းဖြင့် စတင်သည်။ လူသားများသည် ဘုရားသခင်ကို “ကောင်းချီးပေးသည်” ဟူသော အဓိပ္ပာယ်ကို ဆာလံ ၆၃:၄ တွင် ကြည့်ပါ။

3. Blessed be God. Gr. eulogētos (see on Matt. 5:3). Appropriately, Paul begins with an ascription of praise to God. For the sense in which men “bless” God see on Ps. 63:4.

 

ခမည်းတော်။ ယေရှုက ဘုရားသခင်အား ခမည်းတော်ဟု ခေါ်ဆိုရာတွင် သူသွန်ပြခဲ့သော အဆုံးအမများနှင့် အမှုတော်တစ်လျှောက်တွင် ၎င်း၏ အရေးပါမှုကို တွေ့မြင်ရသည်။ ၎င်းသည် တောင်ပေါ်တရားဒေသနာ၏ စိတ်ဓာတ်ကို ထင်ဟပ်ပြသည်။ ၎င်းသည် သခင်၏ ဆုတောင်းချက်၏ အဓိကစကားလုံးဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ခရစ်ယာန်ညီအစ်ကိုမှု၏ အခြေခံဖြစ်ပြီး၊ ကျွန်ုပ်တို့ကို စော်ကားသူများကို ခွင့်လွှတ်ရန် အားပေးမှုဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်အား ခမည်းတော်အဖြစ် အမြဲသတိရှိမှုသည် ယေရှု၏ ဘဝတစ်လျှောက် ရှိနေခဲ့သည် (လုကာ ၂:၄၉ ကိုကြည့်ပါ)။ သူ၏ ထမြောက်ခြင်းပြီးနောက်၊ သူသည် “ငါ၏ ခမည်းတော်နှင့် သင်တို့၏ ခမည်းတော်” ဟု ပြောဆိုခဲ့သည် (ယောဟန် ၂၀:၁၇)။ လူသားများသည် တစ်ခါတစ်ရံ အနန္တဘုရားသခင်၏ အရာရာရှိမှု၊ အရာရာတတ်စွမ်းမှု၊ နှင့် အရာရာသိမှုကို နားလည်ရန် အခက်အခဲရှိတတ်သည်။ သို့သော် လူအားလုံးသည် သူ့ကို ချစ်မြတ်နိုးသော ခမည်းတော်အဖြစ် နားလည်တန်ဖိုးထားနိုင်သည်၊ သူသည် အပြစ်သားများအတွက် အသက်ရှင်ရန်နှင့် သေရန် သူ၏ တစ်ဦးတည်းသော သားတော်ကို ပေးသနားခဲ့သည် (ယောဟန် ၃:၁၆)။ ယေရှုကို မြင်ခြင်းသည် ခမည်းတော်ကို မြင်သိရှိခြင်းဖြစ်သည် (ယောဟန် ၁၄:၉; အခန်း ၁၇:၃ ကိုကြည့်ပါ)။

The Father. The significance Christ attached to the name Father as applied to God is seen throughout the teachings and ministry of Jesus. It reflects the spirit of the Sermon on the Mount. It is the key word of the Lord’s Prayer. It is the ground of Christian brotherhood, the inducement to forgive those who offend us. The all-pervading consciousness of God as His Father was with Jesus throughout life (see on Luke 2:49). After His resurrection He spoke of “my Father and your Father” (John 20:17). Men sometimes experience difficulty comprehending the omnipresence, the omnipotence, and the omniscience of the Infinite God. But all men can understand and appreciate Him as the loving Father, who gave His only Son to live and die for a race of sinners (John 3:16). To see Jesus is to see and know the Father (John 14:9; cf. ch. 17:3).

 

ကရုဏာ၏ ခမည်းတော်။ ဤတိကျသော စကားစုသည် ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် ဤနေရာတွင်သာ တွေ့ရသည်။ ဘုရားသခင်သည် ကရုဏာစိတ်ရှိသော ခမည်းတော်ဖြစ်ပြီး၊ ကရုဏာများ စီးဆင်းလာရာ အရင်းအမြစ်၊ ကရုဏာအားလုံး၏ စတင်ဖြစ်ပေါ်သူဖြစ်သည်။ ကရုဏာသည် ရိုးသားသော ကောင်းမြတ်မှုထက် ပိုမိုသော အရာတစ်ခုကို ဆိုလိုသည်။ ဘုရားသခင်သည် လူအားလုံးအတွက် ကောင်းမြတ်သော်လည်း၊ အပြစ်ဒုက္ခခံစားနေရသူများနှင့် ခွင့်လွှတ်မှုလိုအပ်သူများအတွက် ကရုဏာထားတော်မူသည်။ ကရုဏာများသည် ဘုရားသခင်၏ သဘာဝစရိုက်၏ ဗျာဒိတ်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် သူ၏ နှလုံးသားမှ ထွက်ပေါ်လာသည်။ ရောမ ၁၂:၁ ကိုကြည့်ပါ။

Father of mercies. This exact phrase occurs only here in the NT. God is the merciful Father, the source from which mercies flow, the originator of all mercies. Mercy implies something more than mere benevolence, more than goodness. God is good to all, but He is merciful to those afflicted by sin and in need of forgiveness. Mercies are a revelation of the very character of God. They are the issues of His heart. See on Rom. 12:1.

 

အားပေးခြင်း။ ဂရိလူမျိုးစကားလုံး paraklēsis (မဿဲ ၅:၄ ကိုကြည့်ပါ)။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၊ အားပေးသူ (ယောဟန် ၁၄:၁၆ ကိုကြည့်ပါ) မှတစ်ဆင့် ဘုရားသခင်သည် လူသားအား သူ၏ ဝိညာဉ်ရေးရာနှင့် ရုပ်ဝတ္ထုလိုအပ်ချက်များကို ထောက်ပံ့ရန် နီးကပ်စွာ ရောက်ရှိလာသည်။ paraklēsis ဟူသော စကားလုံးသည် ဤစာတမ်း၏ ထူးခြားသော လက္ခဏာဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် နာမ်စားအဖြစ် ၁၁ ကြိမ်နှင့် ကြိယာပုံစံဖြင့် ၁၈ ကြိမ် ပေါ်ထွက်လာသည်။

Comfort. Gr. paraklēsis (see on Matt. 5:4). It is through the Holy Spirit, the Comforter (see on John 14:16), that God comes close to man to minister to his spiritual and material needs. The word paraklēsis is characteristic of this epistle. It occurs 11 times as a noun and 18 times in the verb form.

 

၄. အားပေးတော်မူသည်။ ဂရိလူမျိုးစကားလုံး parakaleō (မဿဲ ၅:၄ ကိုကြည့်ပါ)။。 ၎င်းသည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ အကူအညီဖြင့်ဖြစ်သည် (၂ ကောရိန္သု ၁:၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ဂရိစကားလုံးသည် ဤ“အားပေးခြင်း” သည် အနှောင့်အယှက်မရှိဘဲ ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်နေသည်ဟု ဆိုလိုသည်။

4. Comforteth. Gr. parakaleō (see on Matt. 5:4). That is, through the agency of the Holy Spirit (see on 2 Cor. 1:3). The Greek implies that this “comfort” is continued without interruption.

 

ဆင်းရဲဒုက္ခ။ ဂရိလူမျိုးစကားလုံး thlipsis၊ “ဖိနှိပ်မှု”၊ “ဖိအား”၊ “ဆင်းရဲဒုက္ခ”၊ “ဒုက္ခရောက်မှု”၊ “အခက်အခဲ”။ ဘုရားသခင်ထံမှ ရရှိသော “အားပေးခြင်း” သည် တမန်တော်အား ဒုဒုက္ခများကို ရင်ဆိုင်ရန် တည်ငြိမ်သော သဘောထားဖြင့် ဆက်လက်နေရန် ခွင့်ပြုခဲ့သည်၊ အခန်း ၄:၈–၁၁; ၁၁:၃၀ တွင် ထင်ဟပ်ပြထားသည်။

Tribulation. Gr. thlipsis, “oppression,” “pressure,” “affliction,” “distress,” “straits.” The “comfort” that came from God enabled the apostle to take the attitude of calm serenity in the face of distress which is reflected in chs. 4:8–11; 11:30.

 

အားပေးရန်။ ဆင်းရဲဒုက္ခများနှင့် ဝမ်းနည်းမှုကို ကိုယ်တိုင်ခံစားခဲ့ရပြီး အထက်မှရရှိသော “အားပေးခြင်း” ကို တွေ့ကြုံခံစားခဲ့သူများသည် အလားတူအခြေအနေများတွင် ရှိနေသူများကို စာနာနိုင်ပြီး ၎င်းတို့ကို ၎င်းတို့၏ ကောင်းကင်ခမည်းတော်ထံ ညွှန်ပြပေးနိုင်သည်။

To comfort. Those who have experienced tribulation and sorrow themselves and found the “comfort” that comes from above are able to sympathize with others in similar circumstances, and point them to their heavenly Father.

 

အားပေးခြင်း။ ဤဝေါဟာရတွင် ဝမ်းနည်းမှု သို့မဟုတ် ဒုက္ခတွင် ရိုးရှင်းသော အားပေးစရာထက် ပိုမိုပါဝင်သည်။ ၎င်းတွင် ချစ်မြတ်နိုးသော ကောင်းကင်ခမည်းတော်တစ်ဦးသည် သူ၏ ကမ္ဘာမြေပေါ်မွေးဖွားသော သားသမီးများအတွက် ပြုလုပ်ပေးနိုင်သမျှအားလုံး ပါဝင်သည်။ မဿဲ ၅:၄ ကိုကြည့်ပါ။ ခရစ်ယာန်အတွက်၊ ဆင်းရဲဒုက္ခသည် စရိုက်ပြည့်စုံမှုတွင် အရေးကြီးသော အခန်းကဏ္ဍတစ်ခုဖြစ်သည် (ဟေဗြဲ ၂:၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။ ဆင်းရဲဒုက္ခများနှင့် ဆင်းရဲဒုက္ခများသည် သူတို့ဘာသာသူတို့ လူသားများကို ခရစ်တော်နှင့်တူစေရန် တန်ခိုးမရှိပေ။ တကယ်တော့၊ ၎င်းတို့သည် လူများစွာကို စိတ်ဆိုးပြီး ခါးသီးစေသည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် ဆင်းရဲဒုက္ခများကို သန့်ရှင်းစေသည်၊ ထို့ပြင် သူ၌ ခံနိုင်ရည်ရှိရန် ကျေးဇူးတော်နှင့် အင်အားကို တွေ့ရှိသူများသည် ဘဝ၏ ကြီးမားသော ပြဿနာတစ်ခုကို ဖြေရှင်းနိုင်ခဲ့သည် (ဟေဗြဲ ၂:၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။ ၂ ကောရိန္သု ၄:၈–၁၁; အခန်း ၁၂:၇–၁၀ တွင် ပေါလု၏ အတွေ့အကြုံနှင့် ပုံသက်သေကို နှိုင်းယှဉ်ပါ။ ဇိမ်ခံမှု၊ လောကီသက်သာမှု၊ နှင့် အဆင်ပြေမှုအလယ်တွင် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ရန် ပို၍ ခက်ခဲသည်။ ဘုရားသခင်၏ ကြည့်ရှုစောင့်ရှောက်မှုတွင်၊ ဆင်းရဲဒုက္ခများနှင့် ဝမ်းနည်းမှုသည် ကျွန်ုပ်တို့ကို သူ့ထံ ပိုမိုနီးကပ်စွာ ဦးဆောင်ပေးနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် လူသားများသည် ဆင်းရဲဒုက္ခအတွက် သူ့ကို ချီးမွမ်းပြီး ၎င်းကို ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်သို့ ခြေလှမ်းတစ်ခုအဖြစ် မဖြစ်စေသင့်သလား (တမန်တော် ၁၄:၂၂; ရောမ ၅:၃; ယာကုပ် ၁:၂, ၃ ကိုကြည့်ပါ)။

The comfort. More is included in this term than mere consolation in sorrow or in trouble. It includes all that a loving heavenly Father can do for His earthborn children. See on Matt. 5:4. To the Christian, tribulation plays an important role in the perfection of character (cf. Heb. 2:10). By themselves, suffering and tribulation have no power to make men Christ-like. In fact, they make many men morose and bitter. But God sanctifies tribulation, and those who find in Him grace and strength to endure have solved one of the great problems of life (cf. Heb. 2:10). Compare the experience and example of Paul himself (see on 2 Cor. 4:8–11; cf. ch. 12:7–10). It is much more difficult to believe in God in the midst of luxury, worldly comfort, and ease. In the providence of God, tribulation and sorrow can lead us closer to Him. Should men not therefore praise Him for tribulation and let it be a steppingstone to the kingdom of God (Acts 14:22; Rom. 5:3; cf. James 1:2, 3)?

 

၅. ခရစ်တော်၏ ဆင်းရဲဒုက္ခများ။ ဤအသုံးအနှုန်းသည် ခရစ်တော်အတွက် ခံရသော ဆင်းရဲဒုက္ခများ သို့မဟုတ် ခရစ်တော်၏ နောက်လိုက်များက မျှဝေခံစားရသော ခရစ်တော်၏ ဆင်းရဲဒုက္ခများကို ဆိုလိုနိုင်သည်။ “ခရစ်တော်၏” ဟူသော ဂရိစကားဖွဲ့စည်းမှုသည် ဒုတိယအဓိပ္ပာယ်ကို ခွင့်ပြုပြီး၊ မေးခွန်းတစ်ခုကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်- ခရစ်တော်၏ ဆင်းရဲဒုက္ခများသည် ကျွန်ုပ်တို့အတွင်း၌ ပြည့်လျှံစွာ ရှိနေသည်ဆိုသည်မှာ မည်သည့်အဓိပ္ပာယ်ဖြင့်နည်း။ ခရစ်တော်က သူ၏ တပည့်တော်များအား “ငါသောက်ရမည့် ခွက်ကို သင်တို့ သောက်နိုင်သလား” ဟု မေးခဲ့သည် (မဿဲ ၂၀:၂၂)။ ပေတရုက “ခရစ်တော်၏ ဆင်းရဲဒုက္ခများကို ပါဝင်သူများ” ဟု ပြောဆိုခဲ့သည် (၁ ပေတရု ၄:၁၃)။ “သူ၏ ဆင်းရဲဒုက္ခများ၏ မိတ်သဟာယ” ကို သိရှိခြင်းသည် ခရစ်ယာန်၏ အခွင့်ထူးဖြစ်သည် (ဖိလိပ္ပု ၃:၁၀)၊ “သခင်ယေရှု၏ သေခြင်းကို ခန္ဓာကိုယ်တွင် အမြဲထမ်းပိုးထားသည်” (၂ ကောရိန္သု ၄:၁၀)။ ပထမအဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်အရ၊ “ခရစ်တော်၏ ဆင်းရဲဒုက္ခများ” သည် သူ၏ အတွက်ကြောင့် ခံရသော ဆင်းရဲဒုက္ခများဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်၏ ဆင်းရဲဒုက္ခများသည် ဆန့်ကျင်မှု၊ အထင်အမြင်သေးမှု၊ နှိပ်စက်မှု၊ စမ်းသပ်မှု၊ နှင့် လိုအပ်မှုများကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည့်အတိုင်း၊ သူ၏ တပည့်တော်များ၏ ဆင်းရဲဒုက္ခများလည်း ဖြစ်ပေါ်သည်။

5. The sufferings of Christ. The expression may mean either sufferings endured for Christ’s sake or the sufferings of Christ Himself that are shared by His followers. The Greek construction, “of Christ,” permits the second meaning, which raises the question: In what sense are the sufferings of Christ to abound in us? Christ asked His disciples, “Are ye able to drink of the cup that I shall drink of?” (Matt. 20:22). Peter speaks of being “partakers of Christ’s sufferings” (1 Peter 4:13). It is the Christian’s privilege to know “the fellowship of his sufferings” (Phil. 3:10), “always bearing about in the body the dying of the Lord Jesus” (2 Cor. 4:10). According to the first interpretation, “the sufferings of Christ” are those endured for His sake. As Christ’s sufferings were occasioned by opposition, contempt, persecution, trial, and want, so are those of His disciples.

 

ဆင်းရဲဒုက္ခ၏ တန်ဖိုးသည် ၎င်းကို ဖြစ်ပေါ်စေသော အခြေအနေများထက်၊ ဆင်းရဲဒုက္ခခံရသူ၏ သဘောထားပေါ်တွင် မူတည်သည် (၁ ကောရိန္သု ၁၃:၃, RSV ကိုကြည့်ပါ)။ ဆင်းရဲဒုက္ခခံရန် ဆန္ဒရှိမှုသည် ခရစ်ယာန်ဘာသာ၏ သက်သေမဟုတ်ပေ။。 မရေမတွက်နိုင်သော ဆင်းရဲဒုက္ခများကို မညည်းမညူ ခံစားခဲ့ရသူ ထောင်ပေါင်းများစွာသည် ဘုရားသခင်၏ သားသမီးများ မဟုတ်ခဲ့ကြပေ။ ခရစ်တော်နှင့် မိတ်သဟာယဖွဲ့ခြင်းသည် ဆင်းရဲဒုက္ခများကို မြင့်မြတ်စေပြီး သန့်ရှင်းစေသည် (၁ ပေတရု ၂:၂၀, ၂၁ ကိုကြည့်ပါ)။

The value of suffering depends, however, not so much upon the circumstances that occasion it, as upon the attitude of the sufferer toward it (cf. 1 Cor. 13:3, RSV). Willingness to suffer is not of itself an evidence of Christianity. Countless thousands who have uncomplainingly experienced trials and sufferings were not children of God. It is fellowship with Christ that ennobles and sanctifies suffering (see 1 Peter 2:20, 21).

 

အားပေးခြင်း။ ဂရိလူမျိုးစကားလုံး paraklēsis (အခန်း ၃ ကိုကြည့်ပါ)။

Consolation. Gr. paraklēsis (see on v. 3).

 

ပြည့်လျှံသည်။ ဧဖက် ၃:၂၀ ကိုကြည့်ပါ။ သူ၏ ကမ္ဘာမြေပေါ်ရှိ ဒုက္ခများအားလုံးတွင် ပေါလုသည် ကောင်းကင်မှ ပေးသနားခံရသော “အားပေးခြင်း” ဖြင့် အပြည့်အဝ ကျေနပ်ခဲ့သည်။

Aboundeth. See on Eph. 3:20. In all his earthly distresses Paul was fully satisfied with the “comfort” provided from Heaven.

 

၆. ဒုက္ခရောက်သည်။ ပေါလု၏ ဆင်းရဲဒုက္ခများနှင့်အတူ၊ သူ၌ ရောက်လာသော ဘုရားသခင်၏ အားပေးခြင်းသည် သူမှတစ်ဆင့် ခရစ်တော်ထံသို့ ပြောင်းလဲလာသူများအတွက် ဖြစ်ခဲ့သည်။ ထို့ပြင်၊ ထိုသို့သော ဆင်းရဲဒုက္ခများသည် ယုံကြည်သူအသစ်များက အတုယူနိုင်သော စိတ်ရှည်သည်းခံမှုအတွက် အခွင့်အလမ်းတစ်ခု ပေးခဲ့သည်။

6. Be afflicted. Paul’s afflictions, together with the divine comfort that came to him in his affliction, were all on behalf of those who were won by him to Christ. More than that, such afflictions provided an opportunity for patient endurance, which new converts might emulate. Also, Paul’s afflictions qualified him to give consolation and counsel to others who might go through similar experiences.

 

၆။ ကျွန်ုပ်တို့၏ဆင်းရဲဒုက္ခများသည် အခြားသူများအား ထိုသို့သောအတွေ့အကြုံများကို ဖြတ်သန်းရသူများအား အားပေးနှစ်သိမ့်မှုနှင့် အကြံဉာဏ်ပေးရန် ပေါလုအား အရည်အချင်းပြည့်မီစေသည်။ ဤသည်မှာ ထိရောက်သည်။ အရေးကြီးသော စာသားအထောက်အထားများကို (စာမျက်နှာ ၁၀ တွင် ကိုးကားထားသည့်အတိုင်း) ဤအလယ်အပိုဒ်ရှည်ကို အဆုံးတွင် ဖတ်ရန် ကိုးကားနိုင်သည်၊ ထို့ကြောင့် ၎င်းသည် ပေါလုခံစားရသော နှစ်သိမ့်မှုနှင့် သူ၏ဆင်းရဲဒုက္ခများကို သက်ရောက်စေသည်။ ခရစ်ယာန်ခေါင်းဆောင်များ၏ ဆင်းရဲဒုက္ခများနှင့် နှစ်သိမ့်မှုများသည် ၎င်းတို့ဝတ်ပြုသောလူများအတွက် မကြာခဏ တန်ဖိုးကြီးမားသည်။ ရဲရင့်ပြီး စိတ်ရှည်သည်းခံသော ဥပမာသည် နောက်လိုက်များကို အားပေးသည် (ဖိလိပ္ပိ ၁:၁၃, ၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ဆင်းရဲဒုက္ခကို စိတ်ရှည်သည်းခံမှုသည် ကယ်တင်ခြင်းနှင့် သန့်ရှင်းခြင်းကို မြှင့်တင်ပေးသည် (ရောမ ၅:၃–၅; ၈:၂၈ ကိုကြည့်ပါ)။

Which is effectual. Important textual evidence may be cited (cf. p. 10) for reading this long middle clause of the sentence at the close of the verse, thus applying it to the comfort Paul experienced as well as to his afflictions. The afflictions and consolations experienced by church leaders often prove to be of great value to the people they serve. The courageous, patient example of the former encourages the latter (see Phil. 1:13, 14). The patient endurance of affliction ever tends to promote salvation and sanctification (Rom. 5:3–5; 8:28).

 

နှစ်သိမ့်ခံရသည်။ ဂရိလို “ပါရာကလီအို” (မဿဲ ၅:၄ တွင် ရှင်းပြထားသည်၊ ၂ ကောရိန္သု ၁:၃, ၄ ကိုကြည့်ပါ)။

Comforted. Gr. parakaleō (see on Matt. 5:4; cf. 2 Cor. 1:3, 4).

 

၇။ သင်တို့အတွက် ကျွန်ုပ်တို့၏မျှော်လင့်ချက်။ ဆိုလိုသည်မှာ သင်တို့အတွက် သို့မဟုတ် သင်တို့နှင့်ပတ်သက်၍ဖြစ်သည်။ ပေါလု၏ ယုံကြည်ချက်သည် သူ၏ကိုယ်ပိုင်အတွေ့အကြုံအပေါ် အခြေခံသည်။ သူသည် ဒုက္ခဆင်းရဲချိန်တွင် ဘုရားသခင်ထံမှ နှစ်သိမ့်မှုရရှိခဲ့သကဲ့သို့၊ အခြားသူများသည်လည်း ထိုသို့သောအခြေအနေမျိုးတွင် ရရှိနိုင်သည်ကို သူသိသည်။ ဤသည်မှာ ခရစ်တော်၏ဆင်းရဲဒုက္ခများကို အတူခံစားသူများအားလုံး၏ အခွင့်ထူးဖြစ်သည်။

7. Our hope of you. That is, for you, or concerning you. Paul’s confidence concerning them was based on his own experience. As he had obtained comfort from God in times of trial, he knows that others can also under similar circumstances. Such is the privilege of all who share the fellowship of Christ’s sufferings.

 

သင်တို့သည် အတူခံစားသူများဖြစ်သည်။ အပိုဒ် ၄–၆ တွင် ပေါလုသည် သူ၏ကိုယ်ပိုင်အတွေ့အကြုံကို ဖော်ပြခဲ့သည်။ သူပြောသော နှစ်သိမ့်မှုသည် ဆင်းရဲဒုက္ခကို ခံစားရမှသာ ရရှိနိုင်သည်။ ကောရိန္သုမြို့သားများသည် ပေါလုခံစားခဲ့ရသော ဒုက္ခများနှင့် တစ်နည်းနည်းဖြင့် ဆင်တူသော စမ်းသပ်မှုများကို ခံစားခဲ့ရပုံရသည်။ ထိုသို့သော စမ်းသပ်မှုများသည် အစောပိုင်းခရစ်ယာန်အသင်းတော်များတွင် သာမာန်ဖြစ်ပြီး၊ စစ်မှန်သောယုံကြည်သူများအားလုံးကို ဆင်းရဲဒုက္ခနှင့် နှစ်သိမ့်မှု၏ မိတ်သဟာယတွင် စည်းလုံးစေသည်။ ခရစ်ယာန်များသည် ခရစ်တော်ကြောင့် ညှဉ်းဆဲမှုကို ခံရရန် မျှော်လင့်ခဲ့ကြသည် (ယောဟန် ၁၆:၃၃ ကိုကြည့်ပါ)။

As ye are partakers. In vs. 4–6 Paul has referred to his own experience. The comfort of which he speaks can be realized only by experiencing affliction. Evidently the Corinthians had been subjected to trials similar, in some respects, to those Paul had endured. Such trials were common to the early churches, and served to unite all true believers in a fellowship of suffering—and consolation. Christians expected to endure persecution for Christ’s sake (cf. John 16:33).

 

ခရစ်ယာန်တည်ကြည်မှုသည် လူများကိုယ်တိုင် စိတ်ခံစားမှုအခြေအနေတစ်ခုသာ မဟုတ်ပါ။ ၎င်းသည် သန့်ရှင်းသောသူများ၏ဘဝတွင် ဘုရားသခင်၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် ကျေးဇူးတော်၏ ရလဒ်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းတန်ခိုးနှင့် ဒုက္ခဆင်းရဲချိန်များတွင် “နှစ်သိမ့်မှု” ၏ အထောက်အထားများအပေါ် အခြေခံသော မျှော်လင့်ချက်ဖြစ်သည်။ ထိုသို့သောအချိန်များတွင် ဘုရားသခင်ကို အားကိုးသည့်အတွေ့အကြုံသည် နောက်ပိုင်းအခါများတွင် တည်ကြည်မှုအတွက် ခိုင်မာသောအခြေခံကို ပေးသည် (၁ ပေတရု ၅:၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။

Christian steadfastness is no merely emotional state into which men work themselves. It is the product of divine love and grace operating in the lives of consecrated men and women. It is a hope based upon past evidences of God’s saving power and “comfort” in times of trial. The experience of relying on God at such times provides a firm foundation for steadfastness on later occasions (cf. 1 Peter 5:10).

 

၈။ ကျွန်ုပ်တို့၏ဒုက္ခ။ ဆင်းရဲဒုက္ခဆိုင်ရာ ယေဘုယျမူများအကြောင်း (အပိုဒ် ၃–၇) မှ ပေါလုသည် အာရှတိုက်တွင် မကြာသေးမီက ဖြတ်သန်းခဲ့ရသော သတ်မှတ်ထားသော စမ်းသပ်မှုတစ်ခုသို့ ပြောင်းလဲသွားသည်။ ပညာရှင်များက ပေါလုရည်ညွှန်းဖြစ်နိုင်သော အတွေ့အကြုံများကို အကြံပြုထားသည်။

8. Our trouble. From a statement of general principles on tribulation (vs. 3–7), Paul now turns to the specific trial through which he has recently passed in Asia. Scholars have suggested various experiences that Paul may have had in mind:

 

က။ ဧဖက်မြို့တွင် ဒေမေတိရု ဖြစ်ပေါ်စေသော ဆူပူမှု (တမန်တော် ၁၉:၂၂–၄၁)။ သို့သော် ဤဆူပူမှုအတွင်း ပေါလုသည် အသက်ရှင်ရန် မျှော်လင့်ချက်မဲ့ခဲ့သည်ဟု မထင်ရပေ၊ အကြောင်းမှာ သူ၏မိတ်ဆွေများက သူ့ကို ပြဇာတ်ရုံတွင် လူထုရှေ့မထင်ရှားစေရန် တားမြစ်ခဲ့ပြီး၊ သူ့ကို ဖျက်ဆီးခံရမည်ကို စိုးရိမ်ခဲ့သည်။ ထို့ပြင် ပေါလုသည် လုသရာမြို့တွင် ကျောက်ခဲနှင့်ထုပြီး သေပြီဟု ထားခဲ့ရသည့်အခါ (တမန်တော် ၁၄:၁၉, ၂၀) ကဲ့သို့ သေရန်အန္တရာယ်များကို မကြာခဏကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်၊ ထို့ကြောင့် ဧဖက်မြို့အတွေ့အကြုံသည် ဤနေရာတွင် ဖော်ပြထားသော ပြင်းထန်သော စိတ်ဆင်းရဲမှုကို ရှင်းပြရန် မဖြစ်နိုင်ပုံရသည်။ လုသရာမြို့ဖြစ်ရပ်ကို ဤနေရာတွင် ပေါလုရည်ညွှန်းသည်ဟု အချို့က ယူဆကြသည်။

a. The tumult raised by Demetrius at Ephesus (Acts 19:22–41). It has been objected, however, that Paul could hardly have despaired of life during this tumult, since it was his friends who persuaded him not to appear in public at the theater, fearful that he would be torn to pieces. Furthermore, Paul had often been in danger of death, as at Lystra, where he was stoned and left for dead (Acts 14:19, 20), so that the experience at Ephesus would hardly seem to account for the extreme anguish expressed here. The incident at Lystra has been regarded by some as that to which Paul here refers.

 

ခ။ သေစေနိုင်သော ရောဂါတစ်ခုခု။ ဤအဆိုသည် စကားစပ်အခြေအနေနှင့် မကိုက်ညီပုံရသည်။

b. Some deadly sickness. This proposal hardly seems warranted by the context.

 

ဂ။ ကောရိန္သုမြို့မှ ပေါလုထွက်ခွာစဉ် ယုဒလူများ၏ သတ်ဖြတ်ရန် ကြံစည်မှု၊ ထို့ကြောင့် သူ၏အစီအစဉ်များကို ပြောင်းလဲရန် လိုအပ်ခဲ့သည် (တမန်တော် ၂၀:၃; ၁ ကောရိန္သု ၁၆:၉ ကိုကြည့်ပါ)။

c. The plot of the Jews to kill Paul as he left Corinth, and as a result of which he found it necessary to change his plans (Acts 20:3; cf. 1 Cor. 16:9).

 

ဃ။ ကောရိန္သုအသင်းတော်၏ အခြေအနေနှင့်ပတ်သက်၍ ပေါလု၏ စိတ်နှလုံးနှင့်ဝိညာဉ်ဆင်းရဲမှု၊ အထူးသဖြင့် သူ့ကို စိတ်မသက်မသာဖြစ်စေသော ဒုတိယအကြိမ်လည်ပတ်မှုနှင့် သူ၏ယခင်စာလွှာ၏ လက်ခံမှုနှင့်ပတ်သက်၍ စိုးရိမ်ပူပန်မှု။ ပေါလုသည် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အန္တရာယ်နှင့် ဆင်းရဲဒုက္ခထက် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဆင်းရဲမှုအတွက် သူ၏ပြင်းထန်သောအသုံးအနှုန်းများကို ထိန်းသိမ်းထားသည်ဟု ထောက်ပြထားသည်။ ကောရိန္သုမြို့တွင် အခြေအနေပြောင်းလဲမှုနှင့်ပတ်သက်သော သတင်းဖြင့် ပေါလုရရှိခဲ့သော သက်သာမှုကိုလည်း အာရုံစိုက်ထားသည် (၂ ကောရိန္သု ၇:၆, ၇, ၁၃)။ “အသက်ရှင်ရန် မျှော်လင့်ချက်မဲ့ခဲ့သည်” ဟူသော အသုံးအနှုန်းသည် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဆင်းရဲမှုအတွက် ပြင်းထန်သည်ဟု ထင်ရသော်လည်း၊ ၎င်းကို ခံစားဖူးသူများက အခြေအနေများသည် ဆက်လက်အသက်ရှင်ရန် မဖြစ်နိုင်သည့် စိတ်ဖိစီးမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်ဟု သက်သေပြနိုင်သည်။ ဤအဆိုသည် အခြားအဆိုများထက် ပို၍ဖြစ်နိုင်ချေရှိသည် (AA ၃၂၃–၃၂၅ ကိုကြည့်ပါ)။

d. The agony of mind and soul Paul suffered over the condition of the Corinthian church, particularly since his second visit, which had so distressed him (see p. 822), and his anxiety over the reception of his previous letter. It is pointed out that Paul reserves his strongest expressions for mental anguish rather than physical danger and suffering. Attention has also been called to the relief that came to Paul with the news of a change in affairs at Corinth (2 Cor. 7:6, 7, 13). Although the expression “despaired even of life” may seem strong for mental anguish, those who have experienced it will testify that circumstances may give rise to such stress of soul that it seems impossible to go on living unless a remedy is found. All things considered, this suggestion seems more probable than the others (cf. AA 323–325).

 

အလွန်အမင်း ဖိစီးခံရသည်။ ဆင်းရဲဒုက္ခကိုယ်တိုင်မဟုတ်ဘဲ၊ ၎င်း၏ပြင်းထန်မှုကို ပေါလုက အလေးပေးဖော်ပြသည်။ သူ၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ နှစ်မျိုးဖြစ်သည်။ (၁) ကောရိန္သုမြို့သားများအတွက် သူ၏ကိုယ်ပိုင်စိတ်ဝင်စားမှုနှင့် ဂရုစိုက်မှုကို ဖော်ပြရန်၊ (၂) ၎င်းတို့အား တည်ကြည်ရန် အားပေးရန်ဖြစ်သည်။

Pressed out of measure. It is not the suffering itself, but its intensity, that Paul stresses. His purpose is twofold: (1) to express his personal interest in, and concern for, the believers at Corinth, and (2) to encourage them to be steadfast.

 

အသက်ရှင်ရန် မျှော်လင့်ချက်မဲ့ခဲ့သည်။ “ကျွန်ုပ်တို့၏ဒုက္ခ” တွင် အထက်တွင်ကြည့်ပါ။

Despaired even of life. See above on “our trouble.”

 

၉။ စီရင်ချက်။ စကားလုံးအရ “အဖြေ” ဟု ဆိုလိုသည်။ ပေါလုသည် ဘုရားသခင်က သူ့အသက်ကို မကြာမီ စွန့်လွှတ်ရန် အလိုရှိသည်ဟု ထင်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့တွင် သေခြင်း၏ “အဖြေ” ရှိခဲ့သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ၎င်းတို့၏အနာဂတ်နှင့်ပတ်သက်သော မေးခွန်းအတွက် ၎င်းတို့ပေးသော အတွင်းစိတ်အဖြေမှာ ၎င်းတို့သေမည်ဖြစ်သည်။ ဂရိဘာသာစကား၏ ကြိယာပုံစံသည် သေခြင်းအတွေ့အကြုံ၏ ပြတ်သားသောမှတ်ဉာဏ်သည် သူရေးသားစဉ်တွင် ထင်ရှားနေဆဲဖြစ်ကြောင်း ဖော်ပြသည်။

9. Sentence. Literally, “answer.” Paul thought God willed for him soon to lay down his life. They had the “answer” of death in themselves; that is, the inward answer they gave to the question of their fate was that they would die. The tense of the Greek verb implies that the vivid recollection of the death experience made it still seem real as he wrote.

 

ကိုယ်ကိုကိုယ် အားမကိုးရန်။ မကြာသေးမီက ဖြတ်သန်းခဲ့ရသော အတွေ့အကြုံသည် ဤသင်ခန်းစာကို ပေါလုအား ထင်ရှားစေခဲ့သည်။ သူ၏ “အသားထဲရှိ ဆူးတစ်ချောင်း” (အခန်း ၁၂:၇–၁၀) ကို ဖယ်ရှားရန် ဆုတောင်းခဲ့စဉ်တွင်လည်း ဤအမှန်တရားသည် ထင်ရှားခဲ့သည်။ ပေါလုသည် ဘုရားသခင်ထံတွင် ရရှိခဲ့သော “နှစ်သိမ့်မှု” ကို အားကိုးရန် သင်ယူခဲ့သည် (အခန်း ၁:၄ တွင်ကြည့်ပါ)။

Not trust in ourselves. The experience through which Paul had recently passed had impressed this lesson upon him. The same truth was evident to him as he prayed for the removal of his “thorn in the flesh” (ch. 12:7–10). Paul learned to rely on the “comfort” he had found in God (see on ch. 1:4).

 

လူတိုင်းတွင် ကိုယ်ကိုကိုယ်အားကိုးရန် ပြင်းထန်သောသဘောထားရှိပြီး၊ ၎င်းကို ကျော်လွှားရန် အလွန်ခက်ခဲသည်။ ပေါလုသည် “သေခြင်းစီရင်ချက်” နှင့် “အသားထဲရှိ ဆူးတစ်ချောင်း” မတိုင်မီ ဤသဘောထားကို ကျော်လွှားခဲ့သည်။ အဲဂုတ္တုမှ ခါနာန်ပြည်သို့ ဣသရာလလူမျိုး၏ အတွေ့အကြုံများသည် ဤအခြေခံသင်ခန်းစာကို သင်ပေးရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်မလုံလောက်မှုကို သိရှိရန်နှင့် သူ၏လုံလောက်မှုကို အားကိုးရန် လှုံ့ဆော်ရန် သူ၏လူများအား ပြင်းထန်သောအခက်အခဲများကို ခံစားခွင့်ပြုလေ့ရှိသည်။

All men have a strong tendency to trust in themselves, a tendency that is most difficult to overcome. It took “the sentence of death” and “a thorn in the flesh” before Paul overcame it. Israel’s experiences on the way from Egypt to Canaan were designed to teach Israel this fundamental lesson. God often permits His people to experience dire straits in order that they may come to realize their own insufficiency and be induced to trust and hope in His sufficiency.

 

စမ်းသပ်မှုများသည် ခရစ်ယာန်အတွေ့အကြုံအတွက် လိုအပ်သည် (တမန်တော် ၁၄:၂၂)။ လူသားကယ်တင်ခြင်းအတွက် ခရစ်တော်ကို လုံးလုံးလျားလျား အားကိုးရန် သင်ယူရန် အခြေခံဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်အပေါ် ယုံကြည်မှုသည် နေ့စဉ်ခရစ်ယာန်ဘဝတွင် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော အချက်ဖြစ်သည်။ မကြာခဏဆိုသလို၊ လူသားများသည် ဘုရားသခင်၏သားတော်နှင့်အတူ လျှောက်လှမ်းရန် သင်ယူသည်မှာ မီးလောင်သောမီးဖိုထဲတွင်ဖြစ်သည် (ဒံယေလ ၃:၂၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်၏အရာများကို “ဆာလောင်မွတ်သိပ်သူ” များသာလျှင် “ပြည့်စုံ” ရန် မျှော်လင့်နိုင်သည် (မဿဲ ၅:၆ တွင်ကြည့်ပါ)။ လိုအပ်မှုသဘောကို ခံစားရခြင်းသည် ကောင်းကင်ဘုံ၏လက်ဆောင်များကို လက်ခံရရှိရန် အမြဲလိုအပ်သည် (အတွဲ ၅၊ စာမျက်နှာ ၂၀၉; မာကု ၁:၄၄; လုကာ ၇:၄၁ တွင်ကြည့်ပါ)။

Trials are requisite to Christian experience (Acts 14:22). It is fundamental to man’s salvation that he learn to rely wholly upon Christ. Confidence in God is an essential factor in day-by-day Christian living. It is often in the fiery furnace that men learn to walk side by side with the Son of God (see Dan. 3:25). Only those who “hunger and thirst” for the things of God may expect to be “filled” (see on Matt. 5:6). A sense of need is ever prerequisite to receiving the gifts of Heaven (see Vol. V, p. 209; see on Mark 1:44; Luke 7:41).

သေလွန်သူများကို ထမြောက်စေသူ။ ပေါလု၏ ထမြောက်ခြင်းဆိုင်ရာ မှတ်ချက်အတွက် ၁ ကောရိန္သု ၁၅:၁၂–၂၃, ၅၁–၅၅; ၁ သက်သာလောနိများ ၄:၁၆, ၁၇ ကိုကြည့်ပါ။

Raiseth the dead. For Paul’s comment on the certainty of the resurrection see 1 Cor. 15:12–23, 51–55; 1 Thess. 4:16, 17.

 

၁၀။ ဤမျှကြီးမားသောသေခြင်း။ သို့မဟုတ် “ဤမျှကြောက်မက်ဖွယ်သောသေခြင်း”။ “ကယ်တင်ခြင်း” ဟူသော စကားလုံးကို ဤအပိုဒ်တွင် သုံးကြိမ်သုံးထားပြီး ၎င်းသည် ဤအပိုဒ်၏ အဓိကအကြောင်းအရာဖြစ်သည်။ ကယ်တင်ခြင်းသည် ပေါလုအတွက် အဓိပ္ပာယ်ရှိလာခဲ့သည် (အခန်း ၁၁:၂၃–၂၈ ကိုကြည့်ပါ)၊ ၎င်းသည် သူ၏အလေးပေးမှုကို ရှင်းပြသည်။

10. So great a death. Or, “so terrible a death.” The word “deliver,” here used three times, is the keynote of this verse. Deliverance had come to have real meaning to Paul (see ch. 11:23–28), and this accounts for his emphasis on it.

 

သူသည် နောက်ထပ်ကယ်တင်လိမ့်မည်။ အပိုဒ် ၈ တွင် ပေါလုရည်ညွှန်းသော အန္တရာယ်သည် လုံးဝမလျော့ပါးသေးပေ။ ဧဝံဂေလိဝန်ဆောင်မှုတွင် အန္တရာယ်တစ်ခုသည် နောက်တစ်ခုနှင့် သေချာပေါက်လိုက်လာမည်ကို ပေါလုသိရှိခဲ့ပေမည်။ ယခင်ကယ်တင်ခြင်းသည် အနာဂတ်ကယ်တင်ခြင်းကို မျှော်လင့်ရန် “ယုံကြည်မှု” နှင့် ယုံကြည်ချက်ကို ပေးခဲ့သည်။ ခရစ်ယာန်၏ လုံခြုံမှုသဘောသည် ဘုရားသခင်၏ ကတိတော်များအပေါ် ယုံကြည်မှုနှင့် ထိုကတိများကို အကောင်အထည်ဖော်ခဲ့သည့် ကိုယ်ပိုင်အတွေ့အကြုံများမှ ပေါက်ဖွားလာသည်။

He will yet deliver. Perhaps the peril to which Paul alludes in v. 8 was not yet altogether abated. Perhaps Paul realized that in the gospel ministry one peril would certainly be followed by another. Past deliverance gave “trust” and confidence to expect future deliverance. The Christian’s sense of security grows out of confidence in the promises of God and personal experiences in which those promises have been realized.

 

၁၁။ အတူတကွအားပေးကူညီခြင်း။ ဆုတောင်းခြင်းဖြင့် ကောရိန္သုယုံကြည်သူများသည် ပေါလု၏ဝန်ဆောင်မှုတွင် အတူလက်တွဲလုပ်ကိုင်သူများဖြစ်နိုင်သည်။ သူသည် ဆုတောင်းခြင်း၏တန်ဖိုးကို—သူ၏ကိုယ်ပိုင်ဆုတောင်းခြင်း (ရောမ ၁:၉; ဧဖက် ၁:၁၆; ဖိလိပ္ပိ ၁:၄; စသည်) နှင့် အခြားသူများ၏ဆုတောင်းခြင်း (ရောမ ၁၅:၃၀; ၁ သက်သာလောနိများ ၅:၂၅; ၂ သက်သာလောနိများ ၃:၁) ကို အခိုင်အမာယုံကြည်သည်။ ပေါလုသည် ဘုရားသခင်၏လူများ၏ စည်းလုံးသောဆုတောင်းခြင်းကို အလွန်တန်ဖိုးထားသည်။

11. Helping together. Through prayer the Corinthian believers could be co-laborers with Paul in his ministry. He firmly believed in the value of intercessory prayer—his own (Rom. 1:9; Eph. 1:16; Phil. 1:4; etc.) and that of others (Rom. 15:30; 1 Thess. 5:25; 2 Thess. 3:1). Paul highly esteemed the united prayers of God’s people.

 

ပေးအပ်ထားသောလက်ဆောင်။ ဆိုလိုသည်မှာ စည်းလုံးသောဆုတောင်းခြင်းဖြင့် ပေးအပ်ခံရသော ကောင်းချီးဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် သူ၏သေရန်အန္တရာယ်မှ ကယ်တင်ခြင်းကို ရည်ညွှန်းပြီး (အပိုဒ် ၈) ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်။

The gift bestowed. That is, the blessing that had been granted in answer to united prayers. Paul doubtless refers to his deliverance from mortal peril (v. 8).

 

လူများစွာ။ စကားလုံးအရ “မျက်နှာများစွာ” ဟူသော ပုံဆောင်အသုံးအနှုန်းဖြစ်ပြီး “လူများ” ကို ဆိုလိုသည်။ ပေါလုသည် သူ့အတွက် ဘုရားသခင်ထံ မျက်နှာမော့ဆုတောင်းပေးခဲ့သော လူများစွာကို စဉ်းစားနေပေမည်။ ဆုတောင်းခြင်းနှင့် ကျေးဇူးသိတတ်မှု၏စိတ်ဓာတ်သည် မျက်နှာတွင် ထင်ဟပ်သည်။ သူဖြတ်သန်းခဲ့ရသော ဆင်းရဲဒုက္ခများနှင့် စမ်းသပ်မှုများကို ပြန်လည်သုံးသပ်ရင်း၊ ဘုရားသခင်၏လက်တော်သည် သူ့ကို သေခြင်းမှ ကယ်တင်ခဲ့သည်ကို သူသိရှိခဲ့သော်လည်း၊ သူ့အတွက် ကျေးဇူးတော်ထံတွင် ဆုတောင်းပေးနေသော မျက်နှာများစွာကိုလည်း မြင်ခဲ့သည်။

Many persons. Literally, “many faces,” a picturesque idiom meaning “persons.” Perhaps Paul thinks of the many persons whose faces had been lifted to God on his behalf. The spirit of prayer and thankfulness is mirrored in the face. Looking back upon the afflictions and trials through which he has passed, he realizes that a divine hand has delivered him from death, but sees also a sea of upturned faces interceding for him at the throne of grace.

 

ပေါလုသည် ယုံကြည်ခြင်း၏အိမ်ထောင်စုမှ အဖွဲ့ဝင်များအား ၎င်းတို့၏ဝိညာဉ်ရေးလိုအပ်ချက်များကို ဝန်ဆောင်ရန် ဘုရားသခင်ခန့်အပ်ထားသူများအတွက် ဆုတောင်းရန် ဖိတ်ခေါ်သည်။ ဤခေါင်းဆောင်များ၏အနေအထားသည် မကြာခဏ အလွန်အန္တရာယ်များသည်။ ၎င်းတို့၏တာဝန်များသည် ကြီးမားပြီး ၎င်းတို့၏ပြဿနာများသည် များပြားသည်။ ၎င်းတို့၏ဝိညာဉ်ရေးနှင့် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ထိန်းသိမ်းမှုသည် အသင်းတော်အတွက် အဓိကစိုးရိမ်စရာဖြစ်သည်။ ဓမ္မဆရာများသည် ၎င်းတို့၏သိုးစုမှ ချစ်ခင်သောမိတ်သဟာယကို ခံစားရရန်လည်း အရေးကြီးသည်။ ဤသည်မှာ ပေါလုအား ၎င်းတို့အနက်ဝန်ဆောင်ခဲ့သူများ၏ဆုတောင်းမှုများအတွက် တောင့်တမှုကို ဖော်ပြစေခဲ့သည်။ စာနာမှုနှင့် ဆုတောင်းထောက်ပံ့မှုမှ အင်အားကြီးမားသည်။ ပေါလုသည် ဘုရားသခင်၏အကူအညီအတွက် ဆုတောင်းရာတွင် တစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ခဲ့ပါ။ ယခုတွင် သူသည် တစ်ယောက်တည်း ဝမ်းမြောက်နိုင်ခြင်းမရှိပါ။ သူရရှိခဲ့သော ကောင်းချီးများကို အခြားသူများနှင့် မျှဝေလိုခဲ့သည်။

Paul invites members of the household of faith to unite in prayer for those God has appointed to minister to their spiritual needs. The position of these leaders is often most perilous. Their responsibilities are great and their problems many. Their spiritual and physical preservation is a matter of major concern to the church. It is equally important that ministers sense the loving fellowship of their flock. This is what led Paul to express his yearning for the prayers of those among whom he labored. Great strength results from sympathy and prayerful support. Paul had not been alone in prayer for divine help; now he could not rejoice alone. He longed for others to share the blessings that had come to him.

 

၁၂။ ကျွန်ုပ်တို့၏သြတိစိတ်။ ပေါလုသည် ယခု သူနှင့် ကောရိန္သုအသင်းတော်အကြား မကြာသေးမီက ဆက်ဆံရေးများကို ဆွေးနွေးပြီး။ သူသည် ၎င်းတို့၏ဆုတောင်းခြင်းအတွက် အခွင့်အရေးကို တောင်းဆိုခဲ့သည် (အပိုဒ် ၁၁)၊ ယခုတွင် သူ၏ယခင်နှင့်လက်ရှိအပြုအမူဖြင့် ထိုအခွင့်အရေးကို မဆုံးရှုံးခဲ့ကြောင်း ကြေညာသည်။ သူ၏သြတိစိတ်သည် သူ့ကို အပြည့်အဝလွှတ်မြှောက်ပေးသည်။ ပေါလုသည် သူ၏သြတိစိတ်၏သက်သေကို အကြိမ်ကြိမ်ကိုးကားသည် (တမန်တော် ၂၃:၁; ၂၄:၁၆; ရောမ ၉:၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ကောရိန္သုမြို့သားအချို့က သူ၏ကောရိန္သုသို့ လည်ပတ်ရန် ကြေညာထားသော အစီအစဉ်ပြောင်းလဲမှုနှင့်ပတ်သက်၍ သူ့ရည်ရွယ်ချက်များကို သံသယဖြစ်ဖွယ်နှင့် မရိုးသားသည်ဟု စွပ်စွဲခဲ့ကြသည် (၂ ကောရိန္သု ၁:၁၅ ကိုကြည့်ပါ)။ သို့သော် သူ၏သြတိစိတ်သည် ဘုရားသခင်ရှေ့၊ တပါးအမျိုးသားများရှေ့၊ အထူးသဖြင့် ကောရိန္သုမြို့သားများရှေ့တွင် အပြစ်ကင်းစင်သည်။

12. Our conscience. Paul now begins his discussion of recent relations between himself and the church at Corinth. He had claimed the right to their intercessory prayers (v. 11), and now declares he has not forfeited that claim by his past or present conduct. His conscience fully acquits him. Incidentally, Paul makes repeated reference to the testimony of his conscience (see Acts 23:1; 24:16; Rom. 9:1). Some of the Corinthians had charged him with questionable and insincere intentions with respect to his change of plans regarding his announced visit to Corinth (see 2 Cor. 1:15). But his conscience was void of offense before God, before the Gentiles, and in particular before the Corinthians.

 

ရိုးရှင်းမှုတွင်။ စာသားအထောက်အထားများသည် (စာမျက်နှာ ၁၀ တွင် ကိုးကားထားသည့်အတိုင်း) “သန့်ရှင်းမှုတွင်” ဟူသော ဖတ်ရှုမှုကို ထောက်ခံသည်။ ပေါလု၏သဘောထားသည် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်သို့ အပြည့်အဝလက်နက်ချခြင်း၏ ရလဒ်ဖြစ်သည်။

In simplicity. Textual evidence favors (cf. p. 10) the reading “in holiness.” Paul’s attitude was the result of unreserved surrender to the will of God.

 

အသားနှင့်ဆိုင်သော ဉာဏ်ပညာ။ ရောမ ၇:၂၄; ၂ ကောရိန္သု ၁၀:၂; ၁ ကောရိန္သု ၉:၂၇ တွင်ကြည့်ပါ။ ပေါလုသည် လုံးဝဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ လေထုထဲတွင် နေထိုင်လုပ်ဆောင်ပြီး၊ လောကီလူများကို လှုံ့ဆော်ပေးသော ထည့်သွင်းစဉ်းစားမှုများက လွှမ်းမိုးမှုမရှိပါ။ “အသားနှင့်ဆိုင်သော ဉာဏ်ပညာ” သည် ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်၏ လွှမ်းမိုးမှုမခံရသော ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်းမရှိသော လူ၏ဉာဏ်ပညာဖြစ်သည်။ လူသားဉာဏ်ပညာသည် နက်နဲပုံရသော်လည်း၊ ၎င်းသည် မကြာခဏ လှည့်စားတတ်သည်။

Fleshy wisdom. See on Rom. 7:24; 2 Cor. 10:2; cf. on 1 Cor. 9:27. Paul lives and labors in a wholly spiritual atmosphere, uninfluenced by considerations that motivate men of the world. “Fleshly wisdom” is the wisdom of the unregenerate man, who is not under the influence of the Spirit of God. Human wisdom may appear profound, but it often deceives.

 

ပြုမူနေထိုင်ခြင်း။ ဂရိလို “အနသတ်ရဖို” ဟူသည်မှာ စကားလုံးအရ “ထပ်မံလှည့်ပတ်ခြင်း” ဟု ဆိုလိုပြီး၊ ထို့ကြောင့် “ကိုယ်ကျင့်တရား”၊ “နေထိုင်ခြင်း” ဟု ဆိုလိုသည်။ ဤအဓိပ္ပာယ်ဖြင့် အနသတ်ရဖိုသည် ဧဖက် ၂:၃; ၁ တိမောသေ ၃:၁၅; ဟေဗြဲ ၁၃:၁၈; ၁ ပေတရု ၁:၁၇; ၂ ပေတရု ၂:၁၈ တွင် ဘာသာပြန်ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် ပေါ်ထွက်လာသည်။ နာမ်ပုံစံဖြစ်သော အနသတ်ရဖီ သည် “ဘဝနေထိုင်ပုံ”၊ “အပြုအမူ”၊ “ကိုယ်ကျင့်တရား” ဟု ဆိုလိုသည် (ဂလာတိ ၁:၁၃; ဧဖက် ၄:၂၂; ယာကုပ် ၃:၁၃; ၂ ပေတရု ၃:၁၁; စသည်)။ အင်္ဂလိပ်ဘာသာစကားအဟောင်းတွင် “စကားပြောဆိုခြင်း” ဟူသော စကားလုံးသည် “ကိုယ်ကျင့်တရား”၊ “ဘဝနေထိုင်ပုံ” ကို ဆိုလိုသည်။ ခေတ်သစ်အသုံးအနှုန်းတွင် “စကားပြောဆိုခြင်း” သည် လူတစ်ဦးမှ တစ်ဦးသို့ ပြောင်းလဲပြောဆိုသော စကားကို ဆိုလိုလာသည်။

Have … conversation. Gr. anastrephō, literally, “to turn again,” that is, to turn hither and thither, and thus “to conduct [oneself],” “to live.” Variously translated, anastrephō appears in this sense in Eph. 2:3; 1 Tim. 3:15; Heb. 13:18; 1 Peter 1:17; 2 Peter 2:18. The noun form, anastrophē, means “manner of life,” “behavior,” “conduct” (see Gal. 1:13; Eph. 4:22; James 3:13; 2 Peter 3:11; etc.). In Old English the word “conversation” meant “conduct,” “way of life.” In modern usage “conversation” has come to denote talk that turns from one person to another.

 

များပြားသော ဆင်းရဲဒုက္ခများအောက်တွင် လူတစ်ဦးကို တည်ကြည်စေသောအရာသည် ရှင်းလင်းသော သြတိစိတ်ဖြစ်သည်။ ဆင်းရဲဒုက္ခသည် လူတစ်ဦးအား သူကိုယ်တိုင်ဖြစ်ပေါ်စေသော ဒုက္ခဟု သြတိစိတ်က ထပ်ခါတလဲလဲ ပြောပြသောအခါ ပိုမိုပြင်းထန်လာသည်။ သူသည် သူစိုက်ပျိုးခဲ့သည့်အရာကိုသာ ရိတ်သိမ်းနေရသည်။ ၁ ပေတရု ၂:၁၂, ၁၉, ၂၀ ကိုကြည့်ပါ။ ယေရုဆလင်မြို့တွင် ပထမဦးစွာ (တမန်တော် ၂၃:၁) နှင့် နောက်ပိုင်းတွင် ကဲသရိမြို့တွင် (အခန်း ၂၄:၁၆) ပေါလုအား ထိန်းသိမ်းပေးခဲ့သည်မှာ “သြတိစိတ်ကောင်း” ဖြစ်သည်။ ကိုယ်ကျင့်တရား၏ အမြင့်ဆုံးအဆင့်သည် “ဝိညာဉ်တော်သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ဝိညာဉ်နှင့်အတူ သက်သေခံသည်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဘုရားသခင်၏သားသမီးများဖြစ်သည်” (ရောမ ၈:၁၆) ဟူသော ယုံကြည်ချက်ဖြင့်သာ ရရှိနိုင်သည်။ ဘုရားသခင်ထံတွင် ရှင်းလင်းစွာ လက်ခံခံရခြင်းနှင့် သူ၏ရှေ့တွင် ရပ်တည်နိုင်ခြင်း၏ ယုံကြည်ချက်သည် ရေရှည်ပျော်ရွှင်မှု၏ တစ်ခုတည်းသော အမြဲတမ်းအခြေခံဖြစ်သည်။

Nothing keeps a man steady under manifold sufferings like a clear conscience. Suffering is greatly intensified by a conscience that keeps telling a man he has brought the trouble on himself. He is reaping only what he has sown. See 1 Peter 2:12, 19, 20. It was a “good conscience” that sustained Paul throughout his trial, first in Jerusalem (Acts 23:1) and later at Caesarea (ch. 24:16). The height of moral stature is achieved only when “the Spirit itself beareth witness with our spirit, that we are the children of God” (Rom. 8:16). The certain conviction of one’s clear acceptance with God and his standing in his sight is the only permanent basis for lasting joy.

 

သင်တို့ထံသို့။ ပေါလုသည် ကောရိန္သုမြို့သားများအား သူ၏ဘဝတွင် ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော် လုပ်ဆောင်နေသည်ကို ကြည့်ရှုရန် အခွင့်အလမ်းများစွာ ပေးခဲ့သည်။

To you-ward. Paul had given the Corinthians ample opportunity to observe the grace of God at work in his own life.

 

၁၃။ ကျွန်ုပ်တို့ရေးသားသည်။ ပေါလုသည် သူ၏ရိုးသားမှုနှင့် ရည်ရွယ်ချက်၏ သန့်ရှင်းမှုကို ပြောပြခဲ့သည်။ ၎င်းကို သူ၏စာများ၊ လက်ရှိစာနှင့် ကျွန်ုပ်တို့သိထားသော ယခင်စာနှစ်စောင်တွင် တွေ့ရှိနိုင်သည်ဟု သူဆိုသည် (စာမျက်နှာ ၈၂၂ တွင်ကြည့်ပါ)။

13. We write. Paul has just spoken of his sincerity and purity of intentions. This, he says, can be found in his letters, the present one and the two previous of which we know (see p. 822).

 

ဖတ်ရန် … အသိအမှတ်ပြုရန်။ ဂရိလို “အနဂီနို့စကို” … “ဧပီဂီနို့စကို”၊ စကားလုံးကစားနည်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ “အနဂီနို့စကို” သည် စကားလုံးများကို အသံတိတ်ဖတ်ခြင်း သို့မဟုတ် အသံထွက်ဖတ်ခြင်းကို ဆိုလိုပြီး၊ “ဧပီဂီနို့စကို” သည် ဖတ်ရှုထားသည်များကို နားလည်ခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ သူ၏စကားများတွင် ဝှက်ထားသော အဓိပ္ပာယ်မရှိ၊ ပေါလုတစ်ခုကို စဉ်းစားရင်း အခြားတစ်ခုကို ရေးသားနိုင်သည့် မရေရာမှုမရှိပါ။ ကောရိန္သုမြို့သားများက သူ့ကို နှစ်မျိုးစဉ်းစားမှုနှင့် စွပ်စွဲခဲ့ပြီး၊ တစ်ခုပြောပြီး အခြားတစ်ခုကို ဆိုလိုသည်ဟု ဆိုခဲ့သည်။ ပေါလုက သူရေးသားခဲ့သမျှသည် စကားလုံးများ၏ထင်ရှားသော အဓိပ္ပာယ်မှလွဲ၍ အခြားအဓိပ္ပာယ်မရှိကြောင်း ကြေညာသည်။ တိတုပြန်လာသော သတင်းအရ ကောရိန္သုယုံကြည်သူများစွာသည် ပေါလုကို မှန်ကန်စွာ နားလည်ခဲ့ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် သူ၏ရည်ရွယ်ချက်များကို လွဲမှားစွာ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုခြင်းမပြုခဲ့ပါ။ ၎င်းတို့သည် ထိုသို့ထက်မပိုစဉ်းစားရန် အကြောင်းမရှိစေရန် သူမျှော်လင့်ခဲ့သည်။

Read … acknowledge. Gr. anaginōskō … epiginōskō, a play on words. Anaginōskō denotes the silent or oral reading of words, and epiginōskō, an understanding of what is read. There is no hidden meaning in his words, no ambiguity that permits Paul to think one thing while he writes another. The Corinthians had apparently charged him with duplicity, with saying one thing but meaning another. Paul declares that all he has written them has no other meaning than the words appear to have. The report brought by Titus indicated that many of the Corinthian believers had understood Paul correctly. They were not misconstruing his motives. He hoped they would never have occasion to think otherwise.

 

၁၄။ အသိအမှတ်ပြုခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ နားလည်ခြင်း (အပိုဒ် ၁၃ တွင်ကြည့်ပါ)။ ကောရိန္သုမြို့သားအချို့က ပေါလုကို နားလည်ခဲ့သော်လည်း၊ အချို့ကမူ မနားလည်ခဲ့ပါ။

14. Acknowledged. That is, understood (see on v. 13). Although some of the Corinthians understood Paul, others did not.

 

တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း။ ဤသည်မှာ ပေါလုသို့မဟုတ် ကောရိန္သုမြို့သားများနှင့် သက်ဆိုင်နိုင်သည်။ သူသည် ၎င်းတို့အားလုံးသည် သူ့ကို တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းနားလည်ထားသည် သို့မဟုတ် ၎င်းတို့အနက် တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းသာလျှင် သူ့ကို လုံးဝနားလည်သည်ဟု ဆိုလိုသည်။

In part. This may apply either to Paul or to the Corinthians. He either means that all of them have a partial understanding of him or that only part of them understand him at all.

 

ကျွန်ုပ်တို့သည် သင်တို့၏ဝမ်းမြောက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ကောရိန္သုမြို့ရှိ အချို့သူများသည် ပေါလုနှင့် သူ၏လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များအပေါ် သန့်ရှင်းသော ဂုဏ်ယူမှုကို ခံစားခဲ့ကြသည်။ ဓမ္မဆရာများနှင့် လူပုံအလယ်တွင် အပြန်အလှန်ယုံကြည်မှုနှင့် ဝမ်းမြောက်ရန်အကြောင်းရှိသောအခါ အသင်းတော်အတွက် ကောင်းသောလက္ခဏာဖြစ်သည်။

We are your rejoicing. Some at Corinth felt a sacred pride in Paul and his associate workers. It bodes well for the church when ministry and laity have mutual confidence and mutual cause for rejoicing.

 

သင်တို့လည်း။ နောက်ဆုံးသောနေ့တွင် ပေါလု၏သာသနာပြုခံရသူများသည် သူ၏ “ဝမ်းမြောက်ခြင်း၏သရဖူ” ဖြစ်လိမ့်မည် (၁ သက်သာလောနိများ ၂:၁၉, ၂၀; ဖိလိပ္ပိ ၂:၁၆; ဟေဗြဲ ၁၂:၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ခရစ်တော်သည် သူ၏ရွေးနှုတ်ခံရသူများကို သူ၏နိုင်ငံတော်သို့ စုရုံးရန် ပေါ်ထွန်းလာသောအခါ၊ ဓမ္မဆရာများနှင့် လူပုံအလယ်၏ ဝမ်းမြောက်မှုသည် ပြည့်စုံလိမ့်မည်။ အကယ်၍ အားလုံးသည် ထိုနေ့ကို စိတ်ထဲထားလျှင်၊ မနာလိုမှု၊ ရန်လိုမှု၊ နှင့် နားလည်မှုလွဲမှားမှုများ ဘယ်သောအခါမှ ဖြစ်ပေါ်လာမည်မဟုတ်ပါ။ အကယ်၍ အားလုံးသည် ဘုရားသခင်ရှေ့မှောက်တွင် အပြန်အလှန်ဝမ်းမြောက်မှု၏ ထိုနေ့ကို မျှော်လင့်ထားလျှင်၊ ခရစ်ယာန်ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် ကောင်းသောဆန္ဒများ မည်မျှထင်ရှားပေါ်လွင်လိမ့်မည်နည်း။

Ye also. In the last day Paul’s converts will be his “crown of rejoicing” (see 1 Thess. 2:19, 20; Phil. 2:16; cf. Heb. 12:2). The joy of ministers and the laity will be complete in that day when Christ shall appear to gather His redeemed into His kingdom. If all were to keep that day in mind, resentment, hostility, and misunderstanding would never occur. How much Christian love and good will would be manifested if all looked forward to that day of mutual joy in the presence of God.

၁၅။ ဤယုံကြည်မှုတွင်။ ဆိုလိုသည်မှာ ပေါလု၏ရိုးသားမှုနှင့် စိတ်ရင်းမှန်ကို ၎င်းတို့၏ယုံကြည်မှု (အပိုဒ် ၁၂–၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။

15. In this confidence. That is, their confidence in Paul’s integrity and sincerity (see vs. 12–14).

 

စိတ်ထားရှိခဲ့သည်။ အစပိုင်းတွင် ပေါလုသည် ဧဖက်မြို့မှ ကောရိန္သုသို့ ပင်လယ်ကြောင်းဖြင့် တိုက်ရိုက်သွားရန်၊ ထို့နောက် မကျီဒိုးနီးယားသို့၊ ကောရိန္သုသို့ ပြန်လာကာ၊ ယေရုဆလင်သို့ ဆက်လက်သွားရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် ၎င်းတို့ကို တစ်ခရီးတည်းတွင် နှစ်ကြိမ်လည်ပတ်ရန် (အောက်တွင် “ဒုတိယ” နှင့် “အကျိုး” ကိုကြည့်ပါ) ဂုဏ်ပြုရန် ရည်ရွယ်ခဲ့ပြီး၊ မကျီဒိုးနီးယားသားများကို တစ်ကြိမ်သာ လည်ပတ်ရန်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ကောရိန္သုအသင်းတော်နှင့် ထပ်မံအချိန်ဖြုန်းရန် သူ၏လမ်းကြောင်းမှ ထွက်ခွာရန် ဆိုလိုသည်။ သူသည် အပိုဒ် ၂၃ တွင် ပေးထားသော အကြောင်းပြချက်ကြောင့် ကောရိန္သုသို့ နှစ်ကြိမ်လည်ပတ်မှုကို စွန့်လွှတ်ခဲ့သည်။

I was minded. At first Paul had intended to go directly from Ephesus to Corinth, by sea, and then to Macedonia, back to Corinth, and on to Jerusalem. Thus he pe purposed to honor them with two visits (see below under “second” and “benefit”) on the same journey, while the Macedonians were to have but one. It meant going out of his way to spend this extra time with the Corinthian church. He had abandoned the double visit to Corinth, for the reason given in v. 23.

 

အလျင်စလို။ စာသားအထောက်အထားများသည် (စာမျက်နှာ ၁၀ တွင် ကိုးကားထားသည့်အတိုင်း) ဤစကားလုံးကို “စိတ်ထားရှိခဲ့သည်” ဟူသော ကြိယာနှင့် ထားရန် ထောက်ခံသော်လည်း၊ အဓိပ္ပာယ်သည် KJV တွင်ရှိသည့်အတိုင်း ဖြစ်သင့်ပြီး၊ ဝေဖန်သူများက ယေဘုယျအားဖြင့် သဘောတူသည်။ ထို့ကြောင့် ပေါလုသည် မကျီဒိုးနီးယားသို့ မသွားမီ ကောရိန္သုသို့ “အလျင်စလို” လည်ပတ်ရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်ဟု ဆိုလိုသည်။

Before. Textual evidence favors (cf. p. 10) placing this word with the verb “was minded” rather than with the infinitive “to come.” However, the sense seems to require, and commentators generally agree, that its position should be as in the KJV. Thus understood, Paul means that he had purposed to visit Corinth “before” going on to Macedonia.

 

ဒုတိယ။ ပေါလုသည် ကောရိန္သုသို့ သူ၏မူလလည်ပတ်မှုကို ပထမဆုံး “အကျိုး” အဖြစ်နှင့် ဤအဆိုပြုထားသော နှစ်ကြိမ်လည်ပတ်မှုကို ဒုတိယအဖြစ် စဉ်းစားနေသည် သို့မဟုတ် ယခုဖျက်သိမ်းလိုက်သော ခရီးစဉ်အစီအစဉ်နှင့် ၎င်း၏ပထမနှင့် ဒုတိယလည်ပတ်မှုများကို စဉ်းစားနေသည်မှာ လုံးဝရှင်းလင်းမှုမရှိပါ။

Second. It is not altogether clear whether Paul is thinking of his original visit to Corinth as the first “benefit” and this proposed double visit as the second, or whether he is thinking of the now canceled itinerary, with its first and second visits.

 

အကျိုး။ ဂရိလို “ခါရစ်”၊ “ကျေးဇူးတော်” သို့မဟုတ် “မျက်နှာသာ”။ စာသားအထောက်အထားများကို (စာမျက်နှာ ၁၀ တွင် ကိုးကားထားသည့်အတိုင်း) “ခါရာ”၊ “ဝမ်းမြောက်ခြင်း” သို့မဟုတ် “ပျော်ရွှင်ခြင်း” ဟု ဖတ်ရန် ကိုးကားနိုင်သည်။ ပေါလုသည် သူ၏အစီအစဉ်ပြောင်းလဲမှုကို ကောရိန္သုမြို့သားများအား အသိပေးခဲ့သည် (၁ ကောရိန္သု ၁၆:၅, ၆)၊ ထို့ကြောင့် ကောရိန္သုမြို့ရှိ သူ၏ဆန့်ကျင်သူများက ဤပြောင်းလဲမှုကို အခွင့်ကောင်းယူကာ သူ့ကို ယိမ်းယိုင်မှုနှင့် ပေါ့ပျက်မှုဖြင့် စွပ်စွဲခဲ့ကြသည် (၂ ကောရိန္သု ၁:၁၇)။ ၎င်းတို့သည် သူ့အပေါ် မနာလိုမှုနှင့် သူ့ကို ဂုဏ်သိက္ခာဖျက်လိုသော ဆန္ဒဖြင့် ဤအကြောင်းအမှုကို အခွင့်ကောင်းယူခဲ့သည်။

Benefit. Gr. charis, “grace,” or “favor.” Textual evidence may be cited (cf. p. 10) for reading chara, “joy,” or “pleasure.” Paul had informed the Corinthians of his change of plans (1 Cor. 16:5, 6), and his opponents at Corinth took advantage of the change to charge him with vacillation and flippancy (2 Cor. 1:17). They seized upon this flimsy pretext because of their own ill will toward him and their desire to discredit him.

 

၁၆။ လမ်းပို့ခြင်း။ ဂရိလို “ပရိုပန်ပို”၊ “ရှေ့သို့ပို့ဆောင်ရန်”၊ “လိုက်ပါရန်”၊ “လိုက်ပို့ရန်”။ “ပရိုပန်ပို” သည် တမန်တော် ၁၅:၃; ၂၀:၃၈; ၂၁:၅; ရောမ ၁၅:၂၄; ၁ ကောရိန္သု ၁၆:၆, ၁၁ တွင် ဘာသာပြန်ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် ပေါ်ထွက်လာသည်။ ပေါလုသည် ကောရိန္သုအသင်းတော်မှ ကိုယ်စားလှယ်များက သူ့ကို ယေရုဆလင်သို့ ထွက်ခွာသည့်အခါ အနည်းဆုံး လမ်းတစ်စိတ်တစ်ပိုင်း လိုက်ပို့ရန် မျှော်လင့်ခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ ခရစ်တော်၏တမန်တော်၊ ၎င်းတို့၏ဝိညာဉ်ရေးဖခင်အပေါ် ၎င်းတို့၏ချစ်ခြင်းနှင့် လေးစားမှု၏ ထပ်မံထင်ရှားမှုတစ်ခုဖြစ်လိမ့်မည်။ ကောရိန္သုမှ ကိုယ်စားလှယ်အဖွဲ့မှ အနည်းဆုံး အချို့သူများသည် ထိုနေရာမှ စုဆောင်းထားသော လှူဒါန်းမှုကို ပို့ဆောင်ရန် ယေရုဆလင်သို့ လုံးလုံးလျားလျား သွားကြလိမ့်မည် (တမန်တော် ၂၄:၁၇; ၁ ကောရိန္သု ၁၆:၁–၄ ကိုကြည့်ပါ)။

16. Brought on … way. Gr. propempō, “to send forward,” “to accompany,” “to escort.” Propempō is variously translated in Acts 15:3; 20:38; 21:5; Rom. 15:24; 1 Cor. 16:6, 11. Paul expected representatives of the church at Corinth to escort him, at least part of the way, when he left Corinth for Jerusalem. This would be a further manifestation of their love and respect for an apostle of Christ, their spiritual father. At least some members of the delegation from Corinth would go all the way to Jerusalem, to convey the collection received from that place (see Acts 24:17; 1 Cor. 16:1–4).

 

၁၇။ ပေါ့ပျက်မှု။ ဂရိလို “အလဖရီယာ”၊ “စိတ်ပေါ့ပျက်မှု”၊ “ယိမ်းယိုင်မှု”၊ “ပြောင်းလဲလွယ်မှု”။ ပေါလုသည် မူလကတိပြုခဲ့သည့်အခါ (အပိုဒ် ၁၅) ၎င်းကို စိတ်ရင်းမှန်ဖြင့် ဖြည့်ဆည်းရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။ သူ၏အစီအစဉ်ပြောင်းလဲမှုသည် သူ၏ပေါ့ပျက်မှုကြောင့် မဟုတ်ဘဲ၊ ၎င်းတို့၏အကျိုးအတွက်ဖြစ်သည် (အခန်း ၁:၂၃; ၂:၁–၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် ယခု သူ၏ဆန့်ကျင်သူများက စွပ်စွဲထားသော စွပ်စွဲချက်များကို ရှင်းပြပြီး သူ၏အစီအစဉ်ပြောင်းလဲမှုကို ခုခံကာကွယ်သည်။ ကောရိန္သုမြို့တွင် သူသည် ဧဖက်မြို့မှ တိုက်ရိုက်လာရန် မရည်ရွယ်တော့ကြောင်း သတင်းထွက်ပေါ်ခဲ့ပြီး၊ သူသည် ယခင်က ၎င်းတို့အား ကိုယ်တိုင်ရှင်းပြခဲ့ခြင်းမရှိခဲ့ပါ�। သူၖဆန့်ကျင်သူများက ဤအခြေအနေကို အခွင့်ကောင်းယူကာ သူ၏စကားကို မလိုက်နာသည်ဟု စွပ်စွဲခဲ့ပြီး၊ သူ့ကို အားကိုးမရ၍ မည်သည့်အရာကို မျှော်လင့်ရမည်ကို မသိရဟု ဆိုခဲ့သည်။

17. Lightness. Gr. elaphria, “lightness [of mind],” “fickleness,” “changeableness.” When Paul originally made the promise (v. 15) he intended conscientiously to fulfill it. His change in plans was not the result of fickleness on his part, but for their good (see chs. 1:23; 2:1–4). Paul now proceeds to explain and defend his change of plans against the charges made by his opponents. It had apparently been reported in Corinth that he no longer meant to come directly from Ephesus. Also, he had not heretofore personally explained things to them. His opponents had seized upon this situation to charge him with failing to keep his word and with not being dependable.

 

အသားနှင့်အညီ။ ပေါလု၏ဆုံးဖြတ်ချက်များသည် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်သော အကျိုးစီးပွားအပေါ် အခြေခံထားသည်ဖြစ်နိုင်ပါသလား။ သူသည် လောကီလူများကဲ့သို့ အစီအစဉ်များချမှတ်ခဲ့သလား။ ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်အကျိုးစီးပွားကို ပိုမိုဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်မည်ဟု ထင်ရှားလာသောအခါ သူ၏အစီအစဉ်များကို ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနှင့် စိတ်ရင်းမပါဘဲ ပြောင်းလဲခဲ့သလား။

According to the flesh. Could it be possible that Paul’s decisions were arrived at on the basis of selfish interest? Did he lay his plans as men of the world do? Did he casually and capriciously alter his plans when it became apparent that his personal interest would be better served thereby?

 

ဟုတ်သည်၊ ဟုတ်သည်၊ မဟုတ်ဘူး၊ မဟုတ်ဘူး။ ပေါလုသည် ကောရိန္သုသို့ လည်ပတ်ရန် ပြောနေစဉ် တစ်ချိန်လုံး မလည်ပတ်ရန် အစီအစဉ်ချထားခဲ့သလား။ သူဟုတ်သည်ဟု ပြောသောအခါ မဟုတ်ဘူးဟု ဆိုလိုခဲ့သလား။ သို့မဟုတ် သူသည် ယိမ်းယိုင်လွန်းသဖြင့် ဟုတ်သည်နှင့် မဟုတ်ဘူးကို တစ်ချိန်တည်းလိုလို ပြောနိုင်ခဲ့သလား။ သူ့ကို မည်သူမျှ အားကိုးမရ၍ မည်သည့်အရာကို မျှော်လင့်ရမည်ကို မသိရသည်မှာ အမှန်တကယ်လား။ ပေါလုသည် ၎င်းကို ငြင်းဆိုသည်။ သူ၏အဆိုပြုထားသော နှစ်ကြိမ်လည်ပတ်မှုကို သူ၏ပေါ့ပျက်မှုကြောင့် မဟုတ်ဘဲ၊ ၎င်းတို့၏သစ္စာမဲ့မှုနှင့် ၎င်းတို့ကို ပြင်းထန်စွာ ဆက်ဆံရမည်ကို ရှောင်ရှားလိုသော သူ၏ဆန္ဒကြောင့် တားဆီးခံခဲ့ရသည်။ မဿဲ ၅:၃၇; ယာကုပ် ၅:၁၂ ကိုကြည့်ပါ။

Yea, yea, and nay nay. Had Paul actually been planning not to visit Corinth all the while he had talked about doing so? Did he mean No when he said Yes? Or was he so vacillating that he could say both Yes and No, almost in the same breath? Was it really true that no one could depend on him or know what to expect of him? Paul denies this. His projected double visit had been prevented, not by fickleness on his part, but by their faithlessness and his desire to avoid dealing harshly with them. See on Matt. 5:37; cf. James 5:12.

 

၁၈။ ဘုရားသခင်သည် မှန်ကန်သည်အတိုင်း။ ပေါလုသည် သူၤပြောဆိုချက်၏ မှန်ကန်မှုကို သက်သေပြရန် ဘုရားသခင်ကို ခေါ်ဆိုသည်။ အငြင်းပွားမှု၏အချက်မှာ ကတိများဖြည့်ဆည်းခြင်းဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ကိုယ်စားလှယ်အဖြစ်၊ ပေါလုသည် ဘုရားသခင်နှင့် သူ၏ကတိများ၏ မပြောင်းလဲနိုင်မှုကို တင်ပြပြီး၊ တစ်ချိန်တည်းမှာ ဆန့်ကျင်ဘက်ပြောဆိုလုပ်ဆောင်နိုင်မည်လား။ ဘုရားသခင်သည် မှန်ကန်သည်အတိုင်း၊ ပေါလုသည် ၎င်းတို့နှင့် ဆက်ဆံရာတွင် မှန်ကန်ခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်ၤကတိများ၏ ပြည့်စုံမှုကို ဟောပြောသူတစ်ဦးသည် နှစ်မျိုးစဉ်းစားမှု မပြုလုပ်ပေ။

18. As God is true. Paul calls God to witness to the truth of his declaration. The point in debate is the fulfillment of promises. As God’s representative, how could Paul present the unchangeableness of God and His promises, and at the same time speak and act otherwise? As God is true, so Paul has been in his dealings with them. One whose preaching sets forth the complete fulfillment of God’s promises will not practice double-dealing himself.

သင်တို့ထံသို့ ကျွန်ုပ်တို့၏စကား။ ဖြစ်နိုင်သည်မှာ ပေါလုၤလည်ပတ်ရန် ကတိပြုခဲ့သော စကားဖြစ်သည်။

Our word toward you. Probably Paul’s promise to visit them.

 

၁၉။ ဘုရားသခင်၏သားတော်။ လုကာ ၁:၃၅ တွင်ကြည့်ပါ။ သင်တို့အနက် ဟောပြောခဲ့သည်။ တမန်တော် ၁၈:၁–၁၈ ကိုကြည့်ပါ။ ဆီလဝါနုနှင့် တိမောသေ။ တမန်တော် ၁၈:၅ တွင်ကြည့်ပါ။ သူ၌ ဟုတ်သည်ဖြစ်သည်။ ဧဝံဂေလိသတင်းစကားသည် အပြုသဘောဆောင်ပြီး ရှင်းလင်းပြတ်သားသည်။ ၎င်းတွင် မရေရာမှုများ မပါဝင်ပါ။

19. Son of God. See on Luke 1:35.

Preached among you. See Acts 18:1–18.

Silvanus and Timotheus. See on Acts 18:5.

In him was yea. The gospel message is positive and unequivocal. It involves no uncertainties.

 

၂၀။ ကတိများအားလုံး။ ဘုရားသခင်ၤကတိများသည် အားကိုးရနိုင်သည်။

20. All the promises. God’s promises are dependable.

 

သူ၌ ဟုတ်သည်ဖြစ်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ခရစ်တော်အားဖြင့်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ၤကတိများအားလုံးသည် သူ၌ လူဇာတိဖြင့် ပေါ်ထွန်းလာပြီး၊ ၎င်းတို့သည် သူ၌ ဖြည့်ဆည်းမှုကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် ဖခင်များထံသို့ ပြုလုပ်ထားသော ဘုရားသခင်ၤကတိများ၏ ယုံကြည်စိတ်ချရမှု၏ သက်သေဖြစ်သည်။ တမန်တော် ၃:၂၀, ၂၁; ရောမ ၁၅:၈ ကိုကြည့်ပါ။ ခရစ်ယာန်ယုံကြည်ခြင်းသည် အကြွင်းမဲ့သေချာမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။

In him are yea. That is, through Christ. All the promises of God became incarnate in Him, they met their fulfillment in Him. He is thus the evidence of the reliability of all the divine promises made to the fathers. Compare Acts 3:20, 21; Rom. 15:8. The Christian faith is an absolute certainty.

 

အာမင်။ ဆိုလိုသည်မှာ မှန်ကန်သည်၊ သစ္စာရှိသည်၊ သေချာသည် (မဿဲ ၅:၁၈; ယောဟန် ၁:၅၁ တွင်ကြည့်ပါ)။ ဤစကားလုံးသည် “ဟုတ်သည်” (၂ ကောရိန္သု ၁:၁၇, ၁၈ တွင်ကြည့်ပါ) တွင် ဖော်ပြထားပြီးသော အယူအဆကို ထပ်မံဖော်ပြသည်။ ၎င်းသည် ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၃:၁၄ တွင်ကဲ့သို့ ဘွဲ့အမည်မဟုတ်ပါ။ ဂရိဘာသာစကားတွင် “အာမင်” ဟု စကားလုံးအရ ဖတ်ရှုထားသောကြောင့်၊ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် ခရစ်ယာန်ယုံကြည်ခြင်း၏ ထာဝရမှန်ကန်မှုများကို အတည်ပြုရာတွင် ခရစ်ယာန်များက အသံထွက်ပြောသော “အာမင်” ဟူသော စကားလုံးကို ရည်ညွှန်းသည်ဟု အကြံပြုထားသည်။

Amen. That is, true, faithful, certain (see on Matt. 5:18; John 1:51). The word here repeats the idea already expressed in “yea” (see on 2 Cor. 1:17, 18). It is not a title as in Rev. 3:14. Because the Greek reads literally, “the amen,” it has been suggested that Paul here refers to the word “Amen” uttered by Christians in affirmation of the eternal truths of the Christian faith.

 

ဘုရားသခင်ၤဘုန်းတော်။ ပေါလုၤလုပ်ဆောင်မှုအားလုံးတွင် ဘုရားသခင်ကို ဂုဏ်ပြုရန်နှင့် သူၤနိုင်ငံတော်ကို တိုးတက်စေရန်သာ ရှာဖွေခဲ့သည်။ ရောမ ၃:၂၄ တွင်ကြည့်ပါ။

Glory of God. In all of his labors Paul sought only to honor God and to advance His kingdom. See on Rom. 3:24.

 

ကျွန်ုပ်တို့အားဖြင့်။ ခရစ်တော်အားဖြင့် ကတိများသည် ယုံကြည်စိတ်ချရကြောင်း သက်သေပြခံရပြီး၊ သူၤလူများအားဖြင့် ၎င်းတို့သည် ထိရောက်ကြောင်း သက်သေပြခံရသည်။ အထူးသဖြင့် ပေါလုၤဘဝနှင့် ဝန်ဆောင်မှုအားဖြင့် ဘုရားသခင်ၤနာမတော်သည် ဘုန်းတန်ခိုးထင်ရှားနေသည်၊ ထို့ကြောင့် ပေါလုသည် ခရစ်တော်အားဖြင့် အတည်ပြုထားသော ဘုရားသခင်ၤကတိများ၏ သေချာမှုကို ဟောပြောရင်း စိတ်ရင်းမပါသော ကတိများကို ပေးနိုင်မည်မဟုတ်ပါ။

By us. Through Christ the promises are proved reliable, and through His people they are proved efficacious. Through the life and ministry of Paul in particular the name of God was being glorified, and Paul could hardly make capricious promises while engaged in the proclamation of promises so certain as those of God confirmed through Christ.

 

ခရစ်ယာန်များသည် ၎င်းတို့ၤသခင်ကို လိုက်နာသည့်အတိုင်းအတာအထိ၊ ၎င်းတို့သည်လည်း ဘုရားသခင်နှင့် သူၤအကြောင်းတရားအပေါ် နာခံမှုနှင့် မြှုပ်နှံမှုတွင် တည်ကြည်ပြီး ခိုင်မြဲလာသည်။ ခရစ်ယာန်အတွေ့အကြုံသည် လူများကို ယိမ်းယိုင်စေသည်မဟုတ်ပါ။ တစ်ခါတစ်ရံ ပေါလုသည် သူၤအစီအစဉ်များကို ပြောင်းလဲခဲ့သော်လည်း၊ ထိုသို့ပြုလုပ်သောအခါ မူဝါဒနှင့် သူ့အား ထင်ရှားစေခဲ့သော တာဝန်အပေါ် မယိမ်းယိုင်သော သစ္စာရှိမှုဖြင့် ပြုလုပ်ခဲ့သည်။

To the extent that Christians follow their Master, they too become constant and steadfast—in obedience to God and in devotion to His cause on earth. Christian experience never makes men fickle. At times Paul altered his plans, but when he did so it was with undeviating loyalty to principle and to duty as it had been revealed to him.

 

၂၁။ တည်ထောင်ပေးသူ။ ဘုရားသခင်သည် ပေါလုနှင့် ကောရိန္သုမြို့သားများကို ခရစ်ယာန်များအဖြစ် တည်ထောင်ပေးခဲ့သည်။ ပေါလုသည် ၎င်းတို့ကို တည်ထောင်ရန် ဘုရားသခင်ၤတမန်တော်ဖြစ်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့က ပေါလုကို စွပ်စွဲထားသည့်အတိုင်း ယိမ်းယိုင်ပြီး ပြောင်းလဲလွယ်သူတစ်ဦးသည် အခြားသူများကို တည်ထောင်နိုင်မည်လား။ သို့သော် ပေါလုထံတွင် ဂုဏ်ပြုစရာမရှိပါ၊ အကြောင်းမှာ သူနှင့် ၎င်းတို့ကို တည်ထောင်ပေးခဲ့သူမှာ ဘုရားသခင်ဖြစ်သည်။

21. He which stablisheth. It was God who had established both Paul and the Corinthians as Christians. Paul had been God’s messenger to establish them. Could one who is fickle and changeable—as they had charged Paul with being—establish others? But no credit is due Paul, for it is God who has established both him and them.

 

ဆီလိမ်းတော်မူခဲ့သည်။ ဂရိလို “ခရီယို”၊ ခရစ်တော်ဟု ဘာသာပြန်ထားသော စကားလုံး၏ ကြိယာပုံစံ (မဿဲ ၁:၁ တွင်ကြည့်ပါ)။ တစ်နည်းအားဖြင့်၊ ခရစ်ယာန်များအားလုံးသည် ဘုရားသခင်ထံ သန့်ရှင်းစွာ အပ်နှံခံရပြီး၊ နှစ်ခြင်းခံယူစဉ်တွင် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ၤလောင်းပေးမှုဖြင့် ဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် ဧဝံဂေလိဝန်ဆောင်မှုအတွက် သူၤအထူးသန့်ရှင်းစွာ အပ်နှံခံရမှုကို ရည်ညွှန်းဖြစ်နိုင်သော်လည်း、၂ ကောရိန္သု ၁:၂၁, ၂၂ ၤအခြေအနေအရ စစ်မှန်သော ယုံကြည်သူများအားလုံးၤယေဘုယျဆီလိမ်းခြင်းကို ရည်ညွှန်းပုံရသည်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ၤဆီလိမ်းခြင်းသည် ပေါလုကဲ့သို့ ဆီလိမ်းခံရသူများကို ၎င်းတို့ၤလုပ်ငန်းကို ထိရောက်စွာ အောင်မြင်ရန် အရည်အချင်းနှင့် တန်ခိုးပေးသည်။

Hath anointed. Gr. chriō, the verb form of the word translated Christ (see on Matt. 1:1). In a sense, all Christians are anointed, or consecrated, to God, by the outpouring of the Holy Spirit at the time of conversion and baptism. Possibly Paul refers to his own special consecration to the gospel ministry, but the context of 2 Cor. 1:21, 22 would appear to indicate that the general anointing of all true believers is intended. The unction of the Holy Spirit qualified and empowered those who, like Paul, had been anointed for the effective accomplishment of their work.

 

၂၂။ တံဆိပ်ခတ်ထားသည်။ ဂရိလို “စဖရာဂီဇို”၊ “တံဆိပ်ဖြင့် အမှတ်အသားပြုရန်”၊ “တံဆိပ်ခတ်ရန်”၊ “အတည်ပြုရန်”၊ “အတည်ပြုရန်”။ တံဆိပ်တစ်ခုသည် ၎င်းတွင် တပ်ဆင်ထားသော စာရွက်စာတမ်းၤစစ်မှန်မှုကို သက်သေပြရန် အသုံးပြုသည်။ ဘုရားသခင်က လူသားများအပေါ်ထားသော “တံဆိပ်” သည် ၎င်းတို့ကို သူၤသားသမီးများအဖြစ်၊ ခရစ်တော်တွင် တည်ထောင်ခံရသူများနှင့် သူၤဝန်ဆောင်မှုအတွက် အပ်နှံခံရသူများအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုသည် (အပိုဒ် ၂၁)။ ဧဇကျေလ ၉:၄; ယောဟန် ၆:၂၇; ဧဖက် ၁:၁၃; ၄:၃၀; ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၇:၂, ၃; ၁၄:၁ ကိုကြည့်ပါ။

22. Sealed. Gr. sphragizō, “to mark with a seal,” “to seal,” “to authenticate,” “to confirm.” A seal is used to attest the genuineness of the document to which it is affixed. The “seal” that God places upon men and women acknowledges them as His sons and daughters, as established in Christ and dedicated to His service (v. 21). See on Eze. 9:4; John 6:27; Eph. 1:13; 4:30; Rev. 7:2, 3; 14:1.

 

စပေါ်ငွေ။ ဂရိလို “အရဘုံ”၊ “စပေါ်ငွေ”၊ “အကျခံငွေ”၊ ဟေဗြဲဘာသာစကားတွင် “ဧရဘုံ”၊ “အာမခံ” ဟု ကမ္ဘာဦး ၃၈:၁၇–၂၀ တွင် ဆိုထားသည်။ ဤစကားလုံးသည် ခါနာန်နှင့် ဖိလိတ္တိလူမျိုးများၤကုန်သည်များအကြား သာမန်အသုံးပြုခဲ့သည်။ “အရဘုံ” သည် စက္ကူစာရွက်များတွင် မကြာခဏတွေ့ရပြီး၊ နွားတစ်ကောင်၊ မြေကွက်၊ ဇနီးမယားအတွက် စပေါ်ငွေအဖြစ် ပေးချေခဲ့သည်။ ၎င်းကို စေ့စပ်လက်စွပ်အတွက်လည်း အသုံးပြုသည်။ ၎င်းသည် ကတိပြုထားသည့်အတိုင်း အပြည့်အဝပေးချေမည့် အကျခံငွေတစ်ခုဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းသည် စည်းဝါယ်မှုကို အတည်ပြုသည်။ စပေါ်ငွေသည် အပြည့်အဝပမာဏအတွက် သတ်မှတ်ထားသော အမျိုးအစားတူညီသော ငွေပေးချေမှုဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် ၎င်းၤအစိတ်အပိုင်းတစ်ခုအဖြစ် မှတ်ယူသည်။ ဝယ်ယူသူက ငွေပေးငွေယူကို မပြီးမြောက်ပါက၊ စပေါ်ငွေသည် ရောင်းသူထံ သိမ်းဆည်းခံရသည်။

Earnest. Gr. arrabōn, “earnest,” “down payment,” related to the Heb. ‘erabon, “pledge,” as in Gen. 38:17–20. This word was in common use among Canaanite and Phoenician traders. Arrabōn is found frequently in the papyri, for earnest money paid for a cow, for land, for a wife, etc. It is also used of an engagement ring. It constituted a down payment, a pledge that the full sum would be paid as promised. It thus ratified the bargain. The earnest was to be payment of the same kind as that stipulated for the full amount, and was regarded as an integral part of it. In case the transaction was not completed by the purchaser, the earnest money was forfeited to the seller.

 

ပေါလုသည် ယုံကြည်သူများထံသို့ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ၤလက်ဆောင်ကို ဥပမာအနေဖြင့် စပေါ်ငွေပုံစံကို ဤနေရာတွင် အသုံးပြုပြီး၊ ၎င်းသည် နောင်ဘဝတွင် ၎င်းတို့ၤအပြည့်အဝအမွေဆက်ခံမှုၤအာမခံချက်အဖြစ် ပထမဆုံးအရစ်ကျဖြစ်သည် (ဧဖက် ၁:၁၃, ၁၄; ရောမ ၈:၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ခရစ်ယာန်တစ်ဦးၤအခွင့်အရေးမှာ နှစ်ခြင်းခံယူစဉ်တွင် ဘုရားသခင်ၤမွေးစားသားသမီးအဖြစ် လက်ခံခံရခြင်းၤတည်ကြည်သော ယုံကြည်ချက်ကို ရရှိရန်နှင့် ဘဝတစ်လျှောက် ၎င်းကို ထိန်းသိမ်းရန် (၁ ယောဟန် ၃:၁ တွင်ကြည့်ပါ)၊ ထာဝရအသက်ၤလက်ဆောင်ကို လက်ခံရန် (ယောဟန် ၃:၁၆ တွင်ကြည့်ပါ)၊ နှင့် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ၤအတွင်းနေထိုင်မှုဖြင့် ဖြစ်နိုင်သော စရိုက်ပြောင်းလဲမှုၤအတွေ့အကြုံကို ခံစားရန် (ရောမ ၈:၁–၄; ၁၂:၂; ယောဟန် ၁၆:၇–၁၁ ကိုကြည့်ပါ)။ သို့သော် စိတ်ဆန္ဒသည် ဘုရားသခင်ၤအလိုတော်နှင့် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်သောအခါ (ဆာလံ ၄၀:၈ တွင်ကြည့်ပါ)၊ နှလုံးသည် ခရစ်ယာန်ယူဆမ်းၤပြည့်စုံမှုအဆင့်သို့ တောင့်တသောအခါ (မဿဲ ၅:၄၈; ဧဖက် ၄:၁၃, ၁၅; ၂ ပေတရု ၃:၁၈ တွင်ကြည့်ပါ)၊ နှင့် ကယ်တင်ရှင်နှင့် နေ့စဉ်အနှောင့်အယှက်မရှိသော လျှောက်လှမ်းမှုရှိသောအခါ—ဤဝမ်းမြောက်မှုသည် ပြန်လည်ဖန်ဆင်းထားသော ကမ္ဘာမြေတွင် ပိုမိုကြီးမားပြီး ထာဝရဝမ်းမြောက်မှုၤ“စပေါ်ငွေ” ဖြစ်သည်။

Paul here uses the figure of earnest money to illustrate the gift of the Holy Spirit to believers, as a first installment, an assurance of their full inheritance in the hereafter (see Eph. 1:13, 14; cf. Rom. 8:16). It is the Christian’s privilege to receive the settled conviction of acceptance with God as His adopted child at conversion and to retain it throughout life (see on 1 John 3:1), to accept the gift of eternal life (see on John 3:16), and to experience the transformation of character made possible by the indwelling of the Holy Spirit (see on Rom. 8:1–4; 12:2; cf. John 16:7–11). But the joy that comes when the will is attuned to God’s will (see on Ps. 40:8), when the heart aspires to the stature of perfection in Christ Jesus (see on Matt. 5:48; Eph. 4:13, 15; 2 Peter 3:18), and when there is an uninterrupted daily walk with the Saviour—this joy is the “earnest” of a greater and eternal joy in the earth made new.

 

ပေါလုသည် ထိုသို့သောအတွေ့အကြုံကို ခံစားခဲ့ရပြီး၊ စစ်မှန်စွာ နှစ်ခြင်းခံယူထားသော ကောရိန္သုယုံကြည်သူများလည်း ခံစားခဲ့ကြသည် (၂ ကောရိန္သု ၁:၂၁)။ ထို့ကြောင့်၊ သူၤအစီအစဉ်ပြောင်းလဲမှုတွင် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်သော ရည်ရွယ်ချက်များဖြင့် လမ်းညွှန်ခံခဲ့ရသည်ဟူသော စွပ်စွဲချက် (အပိုဒ် ၂၃; အပိုဒ် ၁၅–၁၇ ကိုကြည့်ပါ) သည် လုံးဝမမှန်ကန်ပါ။ “စပေါ်ငွေ” သည် အာမခံထက် များစွာပိုသည်။ အာမခံအဖြစ်ပေးထားသည်မှာ ၎င်းကိုယ်စားပြုသော တာဝန်ဝတ္တရားနှင့် မတူညီပါ။ ထို့ပြင်၊ အာမခံသည် ၎င်းကိုယ်စားပြုသော တာဝန်ဝတ္တရားကို ဖြည့်ဆည်းသောအခါ ပြန်လည်ပေးအပ်သည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့်၊ “စပေါ်ငွေ” သည် တာဝန်ဝတ္တရားကိုယ်တိုင်ၤအစိတ်အပိုင်းဖြစ်သည်။ “ဝိညာဉ်တော်ၤစပေါ်ငွေ” သည် “ဝိညာဉ်တော်ၤပထမဆုံးအသီးအနှံ” (ရောမ ၈:၂၃) နှင့် ညီမျှသည်ဟု ယူဆနိုင်ပြီး၊ ၎င်းသည် ကမ္ဘာဦးၤအဆုံးတွင် ရိတ်သိမ်းမှုဖြစ်ပုံပေါ်မည့် နမူနာတစ်ခုဖြစ်သည်။

Paul enjoyed such an experience, as did those Corinthian believers who were truly converted (2 Cor. 1:21). Accordingly, the charge that he was guided by selfish motives in the change in his plans (v. 23; cf. vs. 15–17) was altogether invalid. An “earnest” is much more than a pledge. What is given as a pledge differs in kind from that for which it stands as a guarantee. Furthermore, the pledge is returned when the obligation it represents is met. In contrast, an “earnest” is part of the obligation itself. The “earnest of the Spirit” may be considered equivalent to the “firstfruits of the Spirit” (Rom. 8:23), which is a sample of what the harvest at the end of the world will be like.

 

ငွေစာရင်း (Earnest Money) သည် ငွေပေးချေမှုတွင် အချိန်နှောင့်နှေးမှုရှိမည်ဆိုပါက ပေးရသည်။ ဘုရားသခင်၏သားသမီးများသည် သူနှင့်ပဋိညာဉ်ဆက်နွယ်မှုသို့ဝင်ရောက်သည်နှင့်တပြိုင်နက် ကောင်းကင်ဘုံ၏ဆုကျေးဇူးအားလုံးကို အမွေဆက်ခံသူများဖြစ်လာကြသည် (ရောမ ၈:၁၇; ဧဖက် ၁:၃–၁၂; ၁ယောဟန် ၃:၁, ၂)။ ထိုအခွင့်အရာ၏သက်သေအဖြစ် “ဝိညာဉ်တော်၏ငွေစာရင်း” ကို ၎င်းတို့အား ပေးအပ်သည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် ၎င်းတို့သည် ကောင်းကင်ဘုံ၌ နေထိုင်နေပြီဖြစ်သည် (ဧဖက် ၂:၅, ၆; ဖိလိပ္ပိ ၃:၂၀)။ “ဝိညာဉ်တော်၏ငွေစာရင်း” ရရှိထားသည့် ဘုရားသခင်၏စစ်မှန်သောသားသမီးများသည် ခရစ်တော်၌ ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့ကိုလက်ခံထားသလား၊ ၎င်းတို့အတွက် ထာဝရအမွေကို အဆင်သင့်ပြင်ဆင်ထားသလားဟူသည့် မသေချာမှုအခြေအနေတွင် မရှိကြပါ။ (ယောဟန် ၃:၁၆; ၁ယောဟန် ၃:၂; ၅:၁၁ ကိုကြည့်ပါ)။ သို့သော် ပြည့်စုံပြီး ပြည့်ဝသောငွေပေးချေမှု—ဆိုလိုသည်မှာ ကောင်းကင်ဘုံသို့ဝင်ရောက်ခွင့်—သည် သားသမီးများ ကောင်းကင်ဘုံအတွက် ပြည့်စုံစွာပြင်ဆင်နိုင်ရန် စိတ်နေစိတ်ထားဖွံ့ဖြိုးမှုအတွက် အချိန်ပေးရန် ရွှေ့ဆိုင်းထားသည်။ ခရစ်ယာန်၏ ကောင်းကင်ဘုံအတွက် ပိုင်ဆိုင်ခွင့်သည် ခရစ်တော်၏သတ်မှတ်ပေးထားသော ဖြောင့်မတ်ခြင်းကိုယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းခံရသည့်အခါ အလိုအလျောက်ရရှိလာသည်။ ကောင်းကင်ဘုံအတွက် အံဝင်ဂွင်ကျဖြစ်မှုသည် ခရစ်တော်၏ပေးအပ်ထားသော ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို တစ်သက်တာလုံး ခံယူပြီး ခရစ်ယာန်ဘဝ၏နေ့စဉ်ပြဿနာများတွင် အသုံးချခြင်းဖြင့် ရရှိသည် (DA ၃၀၀; MYP ၃၅)။

Earnest money is given when there is to be some delay in completing the transaction. Sons and daughters of God are made heirs to all the blessings of heaven as soon as they enter into covenant relationship with Him (Rom. 8:17; Eph. 1:3–12; 1 John 3:1, 2); and the “earnest of the Spirit” is given to them in token of that right. In a sense, they already live in heaven (Eph 2:5, 6; Phil. 3:20). True children of God, who have this “earnest of the Spirit,” are in no state of uncertainty as to whether God has accepted them in Christ, and has in readiness for them their eternal inheritance (see on John 3:16; 1 John 3:2; 5:11). But full and complete payment—actual admission to heaven—is deferred in order to provide time for the development of character, so that the children may be fully prepared for heaven. The Christian’s title, or right, to the kingdom of heaven automatically becomes his the moment he experiences justification by faith in the imputed righteousness of Christ; fitness for the kingdom is achieved through a lifetime of appropriating the imparted righteousness of Christ and applying it to the daily problems of the Christian life (DA 300; MYP 35).

 

ဝိညာဉ်တော်သည် အပြစ်ကိုအောင်မြင်ရန် ကျေးဇူးတော်နှင့် တန်ခိုးကို ပေးအပ်သည်နှင့်အမျှ ခရစ်ယာန်သည် ကောင်းကင်ဘုံသို့ဝင်ရောက်ချိန်တွင် ရရှိမည့် ပြည့်စုံသောအောင်မြင်မှုနှင့် အောင်ပွဲ၏ “ငွေစာရင်း” ကို ခံစားရသည်။ ဤလောက၌ ခရစ်တော်နှင့် အချင်းချင်းဆက်သွယ်မှုသည် ကောင်းကင်ဘုံသတ္တဝါများနှင့် ဆက်သွယ်မှု၏ အနည်းငယ်အရသာတစ်ခုဖြစ်သည်။ “ဝိညာဉ်တော်၏ငွေစာရင်း” ကိုရရှိထားသူများသာ ၎င်းသည် မည်သည့်အရာဖြစ်သည်၊ ၎င်းက မည်သည့်ဝမ်းမြောက်မှုကိုယူဆောင်လာသည်ကို သိနိုင်သည် (၁ကောရိန္သု ၂:၁၁, ၁၅)။ ဝိညာဉ်ရေးရာအရာများဆိုင်ရာ အသိပညာသည် အတွေ့အကြုံဖြင့်သာ ရရှိလာသည်။ ထိုသို့သောဝိညာဉ်ရေးအသိပညာမရှိသူများအတွက် ကောင်းကင်ဘုံသည် အနည်းငယ်မသေချာသည့်အရာဖြစ်သည်။

As the Holy Spirit imparts grace and power to overcome sin, the Christian experiences an “earnest” of the complete triumph and victory that will be his upon admission to heaven. Fellowship with Christ and with one another here on earth is likewise a foretaste of the fellowship of heavenly beings. Only those who have received the “earnest of the Spirit” can know what it is and what joy it brings (1 Cor. 2:11, 15). A knowledge of spiritual things comes only by experience. To those who lack such spiritual knowledge heaven is more or less unreal.

 

၂၃. ဘုရားသခင်က မှတ်တမ်းအတွက်။ သူ၏မကြာသေးမီက လုပ်ဆောင်မှုများကို တရားမျှတစေပြီးနောက် (အခန်းငယ် ၁၆–၂၂)၊ ယခုပေါလုသည် (အခန်းကြီး ၁:၂၃ မှ ၂:၄) ကောရိန္သုမြို့သို့ သွားရောက်ရန်အစီအစဉ်ပြောင်းလဲရသည့်အကြောင်းကို ဖော်ပြပြီး၊ သူ၏မကြာသေးမီက အစီအစဉ်ပြောင်းလဲမှုနှင့်ပတ်သက်သည့် သစ္စာရှိမှုအပေါ် ထာဝရအသက်ရှင်ရန်မျှော်လင့်ချက်ကို လောင်းကြေးထပ်သည် (အခန်းကြီး ၁:၁၇ ကိုကြည့်ပါ)။

23. God for a record. After vindicating his recent course of action (vs. 16–22), Paul now (chs. 1:23 to 2:4) gives the reason for his changed plans for visiting Corinth, and stakes his hope of eternal life on the truthfulness of the statement he is about to make concerning the reason for his recent change of plans (see on ch. 1:17).

 

သင်တို့ကိုသနားရန်။ သူ၏အစီအစဉ်ပြောင်းလဲမှုသည် ၎င်းတို့၏ခံစားချက်များနှင့် ၎င်းတို့၏အကောင်းဆုံးအကျိုးအတွက် ထည့်သွင်းစဉ်းစားပြီး ပြုလုပ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ၎င်းတို့အတွက် ကျေးဇူးတင်ရမည့်အကြောင်းဖြစ်သည်။ အကယ်၍ ပေါလုသည် သူ၏မူလအစီအစဉ်ကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းခဲ့လျှင် သူသည် ၎င်းတို့ထံသို့ တုတ်နှင့်ရောက်လာခဲ့မည်ဖြစ်သည် (၁ကောရိန္သု ၄:၂၁)။ ဤရွှေ့ဆိုင်းမှုသည် သူထံသို့ နောက်ပိုင်းတွင် ကောရိန္သုမြို့သို့ရောက်ရှိလာချိန်တွင် သုံးလတာကာလအတွင်း ငြိမ်းချမ်းစွာနှင့် သဟဇာတဖြစ်စွာ နေထိုင်နိုင်ခဲ့ပြီး မဟုတ်လျှင် လိုအပ်မည့် ပြင်းထန်သောစည်းကမ်းထိန်းသိမ်းမှုကို မလုပ်ဆောင်ရန် ဖြစ်နိုင်ခဲ့သည်။

To spare you. His change of plans was made out of consideration for their feelings and for their best good. It was something for which they had good reason to be grateful. Had Paul kept to his original plan, he would have come to them with a rod (1 Cor. 4:21). This postponement made it possible when he did, later, come to Corinth, to spend three months there in peace and harmony and without the need of taking the severe disciplinary action that would otherwise have been necessary.

 

၂၄. သင်တို့၏ယုံကြည်ခြင်းအပေါ် အုပ်ချုပ်မှု။ “သင်တို့ကိုသနားရန်” (အခန်းငယ် ၂၃) ဟူသောစကားရပ်သည် ကောရိန္သုလူများက ပေါလုသည် ၎င်းတို့အပေါ် အာဏာပြလိုသည်ဟု နားလည်မှုလွဲမှားသွားနိုင်သည်။ ပေါလုသည် ၎င်းတို့အား ဘုရားသခင်၏နေရာတွင် ရပ်တည်လိုသည်ဟု ထင်မြင်မည့်အကြောင်းတစ်စုံတစ်ရာကို မပေးလိုပါ။ မည်သူ—ပေါလုအပါအဝင်ပင်—လူသားများ၏သြတ္တပ္ပစိတ်အပေါ် အာဏာသုံးပိုင်ခွင့်မရှိပါ။ ထိုသို့ပြုလုပ်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏အာဏာကို သိမ်းပိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် တမန်တော်များ၏နာမဖြင့် လူသားများ၏သြတ္တပ္ပစိတ်နှင့် ဝိညာဉ်များအပေါ် ဘုရားသခင်၏တရားစီရင်ပိုင်ခွင့်ကို သိမ်းပိုက်ခဲ့သော ဘုရားကျောင်းခေါင်းဆောင်များ၏ မာန်ထောင်လွှားမှုနှင့် နှိုင်းယှဉ်လျှင် ပေါလု၏ဖြူစင်မှုသည် မည်မျှထင်ရှားသည်နည်း (ဒံယေလ ၇ ၏ထပ်ဆောင်းမှတ်ချက်ကိုကြည့်ပါ)။ ယနေ့ဘုရားကျောင်းရေးရာများကို စီမံခန့်ခွဲရာတွင် သို့မဟုတ် ဘုရားကျောင်းသားများကို အကြံပေးရာတွင် ခေါင်းဆောင်များသည် သြတ္တပ္ပစိတ်နှင့် ဘုရားသခင်ကြားတွင် ဝင်ရောက်နှောင့်ယှက်ခြင်းကို အမြဲသတိထားသင့်သည်။ လူတိုင်းသည် ၎င်းတို့၏သြတ္တပ္ပစိတ်အတွက် ဘုရားသခင်ထံသို့ တိုက်ရိုက်တာဝန်ခံရသည်၊ ၎င်းတို့၏လုပ်ဆောင်မှုများအတွက်ကဲ့သို့ပင်။

24. Dominion over your faith. The expression “to spare you” (v. 23) might have been misunderstood by the Corinthians as an effort on Paul’s part to lord it over them. Paul desires to leave them no excuse for thinking that he aspires to stand in the place of God toward them. No man—not even Paul the apostle—has the right to exercise authority over men’s consciences. To do so would be to usurp divine authority. How impressive is Paul’s humility, in contrast with the arrogance of later leaders of the church who, in the name of the apostles, usurped divine jurisdiction over the consciences and souls of men (see Additional Note on Dan. 7). In administering the affairs of the church today, or in counseling church members, leaders should always beware of interposing between the conscience and God. Every man is accountable directly to God for his own conscience, as he is for his actions.

 

သင်တို့၏ဝမ်းမြောက်မှုကို ကူညီသူများ။ ပေါလုသည် ၎င်းတို့၏သခင်မဟုတ်ဘဲ ၎င်းတို့၏မိတ်ဆွေအဖြစ် ပြုလုပ်ခဲ့သည်။

Helpers of your joy. What Paul had done he did as their friend, not as their master.

 

ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် သင်တို့သည် ရပ်တည်သည်။ ကောရိန္သုလူအများစုသည် အယူဝါဒများနှင့် မကျေမနပ်ဖြစ်မှုများ၏မုန်တိုင်းကဲ့သို့ ဘုရားကျောင်းကို တုန်လှုပ်စေခဲ့သော်လည်း ယုံကြည်ခြင်းတွင် ခိုင်မြဲစွာရပ်တည်ခဲ့ကြသည်။

By faith ye stand. The majority of the Corinthians had stood firm in the faith in spite of the winds of doctrine and disaffection that had blown over the church like a storm and shaken it to its foundations.

 

ellen g. white comments

2–4 RC 61

3, 4 MB 13; 5T 489

3–8 AA 325

4 MH 256; 6T 347; WM 22

5 MB 13

7 AA 261

20 FE 341; TM 381; 5T 631

22 MH 37

 

အခန်းကြီး - ၂

chapter 2

 

၁. သူသည် ၎င်းတို့ထံသို့ မလာရသည့်အကြောင်းကို ဖော်ပြပြီးနောက်၊ ၆. ၎င်းတို့အား ဘုရားကျောင်းမှ ထုတ်ပယ်ခံရသူအား ခွင့်လွှတ်ရန်နှင့် နှစ်သိမ့်ရန် တောင်းဆိုသည်။ ၁၀. ၎င်း၏စစ်မှန်သောနောင်တရမှုအပေါ် သူကိုယ်တိုင်လည်း ခွင့်လွှတ်ခဲ့ကြောင်း၊ ၁၂. ထရှောမြို့မှ မာကေဒိုးနီးယားသို့ သူထွက်ခွာရသည့်အကြောင်းနှင့်၊ ၁၄. ဘုရားသခင်က သူ၏ဟောပြောမှုအား နေရာအနှံ့တွင် အောင်မြင်မှုပေးခဲ့သည်ကို ဖော်ပြသည်။

1 Having shewed the reason why he came not to them, 6 he requireth them to forgive and to comfort that excommunicated person, 10 even as himself also upon his true repentance had forgiven him, 12 declaring withal why he departed from Troas to Macedonia, 14 and the happy success which God gave to his preaching in all places.

 

၁. ထပ်မံ၍။ ဂရိဘာသာတွင် ဤစကားလုံးသည် “ဝမ်းနည်းမှု” ဟူသောနာမ်နှင့် သို့မဟုတ် “လာရောက်ခြင်း” ဟူသောကြိယာနှင့် ဆက်စပ်ရမည်ကို ရှင်းလင်းစွာ မသိရပါ။ အခန်းငယ် ၁ ၏နောက်ဆုံးအပိုင်းကို စာသားအရ ဘာသာပြန်လျှင် “ထပ်မံ၍ ဝမ်းနည်းမှုဖြင့် သင်တို့ထံသို့ မလာရန်” ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ “ထပ်မံ၍” သည် “ဝမ်းနည်းမှု” နှင့်ဆက်စပ်ပါက၊ အဓိပ္ပါယ်မှာ “သင်တို့ထံသို့ ဒုတိယအကြိမ် နာကျင်ဖွယ်လည်ပတ်မှုကို မပြုလိုပါ” ဖြစ်သည်။ ဤအဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်အရ ပေါလုသည် တမန်တော်များ၏လုပ်ဆောင်ချက် ၁၈:၁–၁၈ တွင်ဖော်ပြထားသော မူလလည်ပတ်မှုပြီးနောက် ကောရိန္သုဘုရားကျောင်းသို့ နာကျင်ဖွယ်လည်ပတ်မှုတစ်ခုပြုလုပ်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ အကယ်၍ “ထပ်မံ၍” သည် “လာရောက်ခြင်း” နှင့်ဆက်စပ်ပါက၊ အဓိပ္ပါယ်မှာ “ကျွန်ုပ်၏ဒုတိယအကြိမ်လည်ပတ်မှုသည် သင်တို့အတွက် နာကျင်ဖွယ်ဖြစ်မည်မဟုတ်ပါ” ဖြစ်သည်။ ဤအဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်အရ ပေါလုသည် သူ၏မူလလည်ပတ်မှုပြီးနောက် ကောရိန္သုသို့ ထပ်မံမလာရောက်ခဲ့ပါ။

1. Again. It is not clear from the Greek whether this word should be coupled with the noun “heaviness” or with the verb “come.” The last part of v. 1 reads, literally, “not again in heaviness to you to come.” If “again” goes with “heaviness,” the meaning is, “I would not pay you a second painful visit.” According to this interpretation Paul had already paid the Corinthian church one painful visit since the original visit of Acts 18:1–18. If “again” goes with “come,” the meaning is, “I would not have my second visit to you be a painful one.” According to this interpretation Paul had not been to Corinth since his original visit.

 

ယခင်လည်ပတ်မှုနှစ်ကြိမ်ရှိခဲ့သည်ဆိုသည့်အမြင်ကို ထောက်ခံရာတွင်၊ ဒုတိယအကြိမ်သည် “ဝမ်းနည်းမှုဖြင့်” ဖြစ်ခဲ့သည်ဟု ယူဆပြီး၊ ၂ကောရိန္သု ၁၂:၁၄; ၁၃:၁ ကို ပုံမှန်ကိုးကားလေ့ရှိသည်။ သို့သော် ဤအခန်းကဏ္ဍများ၏ ဂရိဘာသာဖွဲ့စည်းပုံသည် ပြတ်သားစွာ မသိရပါ (ထိုနေရာ၌မှတ်ချက်ကိုကြည့်ပါ)။ ယခင်လည်ပတ်မှုတစ်ကြိမ်သာရှိခဲ့သည်ဟူသောအမြင်ကို ထောက်ခံရာတွင်၊ လုကာ သို့မဟုတ် ပေါလုသည် ဒုတိယအကြိမ်လည်ပတ်မှုကို ဖော်ပြခြင်း သို့မဟုတ် ရှင်းလင်းစွာရည်ညွှန်းခြင်းမပြုခဲ့ကြောင်း သတိပြုနိုင်သည်။ တမန်တော်များ၏လုပ်ဆောင်ချက် ၁၈:၁–၁၈ ၏လည်ပတ်မှုသည် ဤနေရာ၌ရည်ရွယ်ထားသည့်အဓိပ္ပါယ်အရ နာကျင်ဖွယ်မဟုတ်ပါ။ ထို့ပြင် အခန်းကြီး ၁၉:၈, ၁၀; ၂၀:၃၁ သည် ဧဖက်သုဝါဒဟောပြောမှုတွင် ကောရိန္သုသို့ ဒုတိယအကြိမ်လည်ပတ်မှုပြုလုပ်နိုင်သည့် တစ်ခုတည်းသောကာလအတွင်း အနှောင့်အယှက်မရှိခဲ့ကြောင်း ပြတ်သားစွာ ဖော်ပြသည်။ အကယ်၍ ထိုသို့သောလည်ပတ်မှုရှိခဲ့လျှင်၊ တမန်တော်များ၏လုပ်ဆောင်ချက် သို့မဟုတ် ကောရိန္သုစာများတွင် အနည်းဆုံး တိုတောင်းပြီး ရှင်းလင်းသောဖော်ပြချက်တစ်ခုကို မျှော်လင့်ရမည်ဖြစ်သည်။ ၂ကောရိန္သု ၁:၁၉ တွင် ပေါလုသည် သူ၏ပထမအကြိမ်ကောရိန္သုလည်ပတ်မှုကို ထိုအချိန်မှစ၍ ထပ်မံမလာရောက်ခဲ့သည့်ပုံစံဖြင့် ပြောဆိုသည်။ အခန်းငယ် ၁၅ တွင် သူသည် နောက်ပိုင်းတွင် “ဒုတိယအကျိုးခံစားခွင့်” အဖြစ် လည်ပတ်ရန် “စိတ်ထားရှိခဲ့” သော်လည်း ရွှေ့ဆိုင်းခဲ့ပုံရသည်။

In favor of the view of two previous visits, the second of which was presumably made “in heaviness,” 2 Cor. 12:14; 13:1 are usually cited. However, the Greek construction of these passages is not conclusive (see comment there). In favor of but one previous visit it may be noted that neither Luke nor Paul either mentions or makes a clear allusion to a second previous visit. There was nothing painful—in the sense here intended—about the visit of Acts 18:1–18; and chs. 19:8, 10; 20:31 strongly imply that there was no interruption in the Ephesian ministry—the only time during which a second visit could have been made—for a journey to Corinth. Had there been such a visit it would seem logical to expect at least a brief, unambiguous mention of it in Acts or Corinthians. In 2 Cor. 1:19 Paul speaks of his first visit to Corinth as if he had not been there since that time. In v. 15 he speaks of a visit he had since been “minded” to make—but seems to have postponed—as “a second benefit.”

 

အခန်းကြီး ၂:၁–၄ တွင် ပေါလုသည် ဧဖက်မြို့မှ ကောရိန္သုသို့ တိုက်ရိုက်မသွားရန် ဆုံးဖြတ်ချက်၏ရှင်းလင်းချက်ကို အခန်းကြီး ၁:၁၅ တွင် စတင်ခဲ့သည့်အတိုင်း ဆက်လက်ဖော်ပြသည်။ ကောရိန္သုလူများသည် ပေါလုသည် ၎င်းတို့အပေါ် အာဏာပြလိုသည်ဟု ထင်မြင်ခဲ့ကြပြီး (အခန်းကြီး ၁:၂၄ ကိုကြည့်ပါ)၊ သို့သော် သူသည် ၎င်းတို့၏အပြစ်များနှင့် ၎င်းတို့၏သူ့အပေါ်အေးစက်မှုကြောင့် ဝမ်းနည်းနေခဲ့သည်။ သူ၏တစ်ခုတည်းသောအတွေးမှာ ကောရိန္သုလူများ၏ တစ်ဦးချင်းနှင့် ဘုရားကျောင်းအဖြစ် သာယာဝပြောမှုအတွက်ဖြစ်သည်။

In ch. 2:1–4 Paul continues the explanation of his decision not to go directly from Ephesus to Corinth, begun in ch. 1:15. The Corinthians may have imagined that Paul sought to lord it over them (see on ch. 1:24), while all the time he was grieving over their sins and their coldness toward him. His only thought was for the well-being of the Corinthians as individuals and as a church.

 

ဝမ်းနည်းမှု။ ဂရိဘာသာ lupē၊ “ဝမ်းနည်းမှု”၊ “နာကျင်မှု”၊ “စိတ်မသက်မသာဖြစ်မှု”။

Heaviness. Gr. lupē, “sorrow,” “pain,” “grief.”

 

၂. ဝမ်းနည်းစေသည်။ ဂရိဘာသာ lupeō၊ “ဝမ်းနည်းစေရန်”၊ “စိတ်မသက်မသာဖြစ်စေရန်”။ ပေါလုသည် ဘုရားကျောင်းတွင် ကြီးစိုးနေသောမကောင်းမှုများကြောင့် ဝမ်းနည်းခဲ့ပြီး၊ သူ၏ယခင်ဆုံးမစာသည် ဘုရားကျောင်းအဖွဲ့ဝင်များအနက် စိတ်ရင်းမှန်သူများကို ဝမ်းနည်းစေခဲ့သလို အချို့ကိုလည်း ဒေါသထွက်စေခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၁၀:၉, ၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။ ထိုသို့သောအခြေအနေမျိုးတွင် ဒုတိယအကြိမ်လည်ပတ်မှုသည် သူ့အတွက်ရော ၎င်းတို့အတွက်ပါ နာကျင်ဖွယ်ဖြစ်လိမ့်မည်။ ၎င်းသည် ဆက်စပ်ပတ်သက်သူအားလုံးအတွက် ဝမ်းနည်းမှုကို ပိုမိုဆိုးရွားစေလိမ့်မည်။ သို့သော် သူ၏စာသည် ၎င်း၏ရည်ရွယ်ထားသည့်ရလဒ်ကို ဦးစွာအောင်မြင်နိုင်ပါက၊ နောက်ထပ်လည်ပတ်မှုသည် အပြန်အလှန်ဝမ်းမြောက်ဖွယ်ဖြစ်လိမ့်မည်။

2. Make … sorry. Gr. lupeō, “to make sad,” “to cause grief.” Paul was grieved by evils rampant in the church, and his previous letter of reproof had no doubt saddened the sincerehearted members of the church, as it had angered others (cf. ch. 10:9, 10). Under such circumstances a second visit would have been painful both to him and to them. This would compound the sadness for all concerned. But if his letter could first accomplish its intended result, another visit would prove mutually joyful.

 

၃. ကျွန်ုပ်ရေးခဲ့သည်။ ပေါလုသည် ဤနေရာ၌ ၁ကောရိန္သုကို ရည်ညွှန်းဖော်ပြခြင်းဖြစ်နိုင်သည်၊ သို့သော် ၁ကောရိန္သု ၅:၉ တွင်ဖော်ပြထားသော စာကိုလည်း ဖြစ်နိုင်သည်။ ၂ကောရိန္သု ၂:၃, ၄ နှင့် အခန်းကြီး ၇:၈–၁၂ တွင်ဖော်ပြထားသော အကြောင်းအရာသည် ၁ကောရိန္သုကို ရည်ညွှန်းခြင်းမဖြစ်နိုင်ဟူသော အငြင်းပွားမှုများသည် ယုံကြည်စရာမရှိပါ (စာမျက်နှာ ၈၂၂; ၁ကောရိန္သု ၃ မှ ၆ ကိုကြည့်ပါ)။

3. I wrote. Paul here probably refers to 1 Corinthians, though possibly to the letter mentioned in 1 Cor. 5:9. Arguments to the effect that the context here (2 Cor. 2:3, 4) and in ch. 7:8–12 precludes the possibility of reference to 1 Corinthians are not convincing (see p. 822; 1 Cor. 3 to 6).

 

ဤအရာကို သင်တို့ထံသို့။ ဂရိဘာသာ touto auto၊ ၎င်းကို “ဤအရာပင်” ဟု ဘာသာပြန်သင့်သည်၊ သို့သော် “ဤအကြောင်းကြောင့်ပင်” ဟုလည်း ဖြစ်နိုင်သည်။ ပေါလုသည် ယခင်ဆုံးမစာကို ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုဖြစ်ပေါ်စေရန် မျှော်လင့်ချက်ဖြင့် ရေးသားခဲ့သည် (အခန်းငယ် ၂ ကိုကြည့်ပါ)။

This same unto you. Gr. touto auto, which should probably be translated “this very thing,” though possibly, “for this very reason.” Paul had written that previous letter of censure and admonition in the hope that it might effect a reformation (see on v. 2).

 

ဝမ်းမြောက်သင့်သည်။ ပေါလု၏ အမြင့်မားဆုံးဝမ်းမြောက်မှုမှာ လူသားများသည် ဝိညာဉ်သစ်ဖွားခြင်းကို ခံစားရပြီး ခရစ်တော်အတွင်းသို့ ကြီးပြင်းလာသည်ကို မြင်တွေ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ သူ၏ပျော်ရွှင်မှုသည် ၎င်းတို့၏ဝိညာဉ်ရေးကျန်းမာမှုအပေါ် မူတည်သည်။ ၎င်းတို့သည် အားနည်းနေသည်ဖြစ်စေ၊ စိတ်ဓာတ်ကျနေသည်ဖြစ်စေ၊ ပေါလုသည် ပျော်ရွှင်မှုမရှိနိုင်ပါ။ ဧဝံဂေလိသင်းအုပ်ဆရာ၏အလုပ်မှာ ဝမ်းနည်းမှုမဟုတ်ဘဲ ဝမ်းမြောက်မှုကို ဖြန့်ဝေရန်ဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်သည် သူ၏ကိုယ်ပိုင်ဝမ်းမြောက်မှုကို သူ၏တပည့်များ၏စိတ်နှလုံးနှင့် ဘဝများတွင် ထင်ဟပ်စေလိုခဲ့သည် (ယောဟန် ၁၇:၁၃)။

Ought to rejoice. Paul’s supreme joy was that of seeing men and women experience the new birth and grow up into Christ. His happiness depended upon their spiritual state of health. Paul could not be happy while they were weak or downcast. The work of the gospel minister is to dispense joy, not sorrow. Christ desired His own joy to be reflected in the hearts and lives of His disciples (John 17:13).

သင်တို့အားလုံးထံမှ။ ပေါလုသည် သူ့အတွက် ဝမ်းမြောက်မှုဖြစ်စေသည့်အရာသည် ၎င်းတို့အတွက်လည်း ဝမ်းမြောက်မှုဖြစ်စေလိမ့်မည်ဟု ယုံကြည်ခဲ့သည်။

Of you all. Paul believed that what brought joy to him would also bring joy to them.

 

၄. စိတ်ဆင်းရဲမှု။ ဂရိဘာသာ sunochē၊ “ဆင်းရဲဒုက္ခ”၊ “စိတ်ဆင်းရဲမှု”၊ စာသားအရ “အတူတကွထိန်းထားခြင်း”၊ ဆိုလိုသည်မှာ နှလုံးသည် ဖိအားကြီးမားမှုအောက်တွင် ရှိနေပုံရပြီး၊ ထိုဖိအားသည် ဝမ်းနည်းမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။

4. Anguish. Gr. sunochē, “distress,” “anguish,” literally, “a holding together,” that is, a tenseness. The thought is that the heart seems to be under great pressure, and that the pressure produces grief.

 

ကျွန်ုပ်ရေးခဲ့သည်။ အခန်းငယ် ၃ ကိုကြည့်ပါ။

I wrote. See on v. 3.

 

များစွာသောမျက်ရည်များ။ ပေါလုသည် ပြင်းထန်သောဆုံးမမှုနှင့် စည်းကမ်းထိန်းသိမ်းမှုကို ဒေါသဖြင့်မဟုတ်ဘဲ ဝမ်းနည်းမှုဖြင့် လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ ခရစ်တော်သည် သူ၏လူများအတွက် တောင့်တရင်း ငိုကြွေးခဲ့သည် (မဿဲ ၂၃:၃၇, ၃၈)။ လမ်းလွဲသူများကို ပြန်လည်ရယူရန်ရည်ရွယ်သော ဆုံးမမှုသည် ကြမ်းတမ်းမှု သို့မဟုတ် အာဏာပြသဘောထားဖြင့် ဘယ်သောအခါမျှ မပြုလုပ်ရပါ၊ သို့သော် ကြီးမားသောနူးညံ့မှုနှင့် သနားကရုဏာဖြင့် ပြုလုပ်ရမည်။ ပေါလုသည် အန္တရာယ်၊ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှု၊ သေဆုံးမှုများနှင့်ရင်ဆိုင်ရာတွင် အကန့်အသတ်မရှိသော ရဲစွမ်းသတ္တိရှိခဲ့သော်လည်း၊ ခရစ်တော်ထဲရှိ ညီအစ်ကိုများကို ဆုံးမရန်လိုအပ်ချိန်တွင် ငိုကြွေးခဲ့သည် (တမန်တော်များ၏လုပ်ဆောင်ချက် ၂၀:၃၁; ဖိလိပ္ပိ ၃:၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။

Many tears. Paul had administered stern reproof and discipline, not in anger but in sorrow. Christ wept as He yearned for His people (Matt. 23:37, 38). Reproof intended to win back the erring must never be done in harshness or with an overbearing attitude, but with great tenderness and compassion. Paul possessed boundless courage in the face of danger, persecution, and death, but he wept when compelled to censure his brethren in Christ (see Acts 20:31; Phil. 3:18).

 

အပြစ်ရှိသူများကို အောင်မြင်စွာကိုင်တွယ်ရာတွင် ပြစ်တင်ဝေဖန်မှု၊ လှောင်ပြောင်မှု၊ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏အပြစ်များကို လူသိရှင်ကြားထုတ်ဖော်ခြင်းဖြင့် မအောင်မြင်ပါ။ ဤကြမ်းတမ်းသောလက်နက်များဖြင့် မပြီးမြောက်နိုင်သည့်အရာများကို “များစွာသောမျက်ရည်များ” ဖြင့် ချစ်ခင်စွာဂရုစိုက်မှုဖြင့် ပြီးမြောက်နိုင်သည်။ ဘုရားကျောင်းအဖွဲ့ဝင်တစ်ဦး အပြစ်ထဲသို့ကျရောက်သွားသည့် ကံမကောင်းစရာမြင်ကွင်းသည် ခရစ်တော်၏စစ်မှန်သောနောက်လိုက်တိုင်း၏စိတ်ထဲတွင် စိတ်ဆင်းရဲမှုနှင့် ဝမ်းနည်းမှုကို နှိုးဆွသည်။ ဘုရားသခင်နှင့်ဆိုင်သောဂရုစိုက်မှုနှင့် ခရစ်တော်ကဲ့သို့သောချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် ဘုရားကျောင်းကို စည်းလုံးစေပြီး စည်းကမ်းထိန်းသိမ်းခံရသူများနှင့်ပတ်သက်သည့် ထင်မြင်ချက်ကွဲပြားမှုများကို တားဆီးသည်။

Successful dealing with sinners is not achieved by bitter denunciation, by ridicule or sarcasm, by making public their sins. What these harsh weapons cannot accomplish may be done by affectionate concern, with “many tears.” The unfortunate spectacle of a church member falling into sin awakens anguish and distress in the mind of every true follower of Christ. Godly concern and Christlike love unite the church and prevent differences of opinion concerning those disciplined.

 

သင်းအုပ်ဆရာများသည် အပြစ်ကို လျှော့ပေါ့လိုက်လျောခြင်း သို့မဟုတ် ခွင့်လွှတ်ခြင်းမပြုရန်၊ မကောင်းမှုကို ဆုံးမရန်မကြောက်ရွံ့သူများ လိုအပ်သည် (ဧဇကျေလ ၉:၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားကျောင်းထဲရှိ မကောင်းမှုကို ရဲရင့်စွာကိုင်တွယ်ရင်း၊ ခရစ်တော်၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် တွန်းအားပေးခံရသူများဖြစ်သည် (၂ကောရိန္သု ၅:၁၄)။ ၎င်းတို့သည် “အက်ကွဲရာ” ကို ပြန်လည်ပြုပြင်သူများနှင့် “နေထိုင်ရန်လမ်းကြောင်းများ” ကို ပြန်လည်ထူထောင်သူများဖြစ်သည် (ဟေရှာယ ၅၈:၁၂; ဟေဗြဲ ၁၃:၇, ၁၇ ကိုကြည့်ပါ)။ အပြစ်ကို လွန်ကျူးလိုက်လျောခြင်းသည် ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၏သရုပ်ပြမှုမဟုတ်ပါ။ တစ်ခါတစ်ရံ ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် ပြင်းထန်ဖြစ်ရန်လိုအပ်သည်။ ဘုရားကျောင်းအတွင်းရှိ ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် ခေါင်းမာသောအဖွဲ့ဝင်များအပေါ် သနားကရုဏာနှင့် သည်းခံမှုကို ပြသရန်မဟုတ်ဘဲ၊ ဘုရားကျောင်း၏သမာဓိရှိမှု သို့မဟုတ် အခြားအဖွဲ့ဝင်များ၏လုံခြုံမှုကို ထိခိုက်စေရန်မဟုတ်ပါ။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို အမြဲအားနည်းသော၊ အစပြုမှုမရှိသော၊ တွန်းအားမရှိသော၊ ရဲစွမ်းသတ္တိမရှိသောအရာဟု သတ်မှတ်ခြင်းသည် ၎င်းကို အားနည်းမှုနှင့် တူညီစေရန်ဖြစ်သည်။ သင်းအုပ်ဆရာ၏ လူများအပေါ်ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် ၎င်းတို့အပေါ် နူးညံ့သောစိတ်ခံစားမှုထက် ပိုမိုဆိုလိုသည်၊ ၎င်းသည် ၎င်းတို့၏သာယာဝပြောမှုအတွက် စဉ်ဆက်မပြတ်ဂရုစိုက်မှုသဘောထား၊ ၎င်းတို့၏ဝိညာဉ်ရေးကြီးပြင်းမှုအတွက် ဝမ်းမြောက်မှု၊ ၎င်းတို့၏အပြစ်များအတွက် ဝမ်းနည်းမှု၊ ခိုင်မာသောခေါင်းဆောင်မှု၊ နှင့် ဝိညာဉ်ရန်သူသည် သိုးစုကို ဖျက်ဆီးရန်ကြိုးစားသောအခါ ခိုင်မာပြတ်သားသော ရဲစွမ်းသတ္တိကို ဆိုလိုသည်။ ပေါလုသည် ထာဝရဧဝံဂေလိ၏သင်းအုပ်ဆရာတစ်ဦးအနေဖြင့် အခြားသူများ၏ကယ်တင်ခြင်းအတွက် မည်သည့်ဆင်းရဲဒုက္ခမဆို ခံစားရန်၊ အသက်ကိုပင် စွန့်လွှတ်ရန် အဆင်သင့်ဖြစ်ခဲ့သည်။ သူ၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွင် အားနည်းမှု သို့မဟုတ် နူးညံ့ဖျော့တော့မှုမရှိပါ။ ယေရှုနှင့် ပေါလုနှစ်ဦးစလုံးသည် ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို နူးညံ့သိမ်မွေ့သော ခံစားမှုဖြင့် မဖုံးအုပ်ထားပါ။ ၎င်းတို့နှစ်ဦးစလုံးသည် ဘုရားကျောင်းကို တိုက်ခိုက်ရန် မည်သည့်ပုံစံဖြင့်မဆို ပေါ်ထွက်လာသည့် နတ်ဆိုးကို အောင်မြင်ရန် မြင့်မြတ်ပြီး ခက်ခဲသောအောင်မြင်မှုများအတွက် စွမ်းရည်နှင့် ခွန်အားကို စဉ်ဆက်မပြတ် ထင်ရှားစေသည်။ မဿဲ ၅:၄၃, ၄၄ ကိုကြည့်ပါ။

The ministry needs men who will not palliate or excuse sin, nor shrink from rebuking evil (cf. Eze. 9:4). They are men who, while dealing courageously with evil in the church, are constrained by the love of Christ (2 Cor. 5:14). They are, in a special sense, repairers of the “breach” and restorers of “paths to dwell in” (Isa. 58:12; see Heb. 13:7, 17). It is never a demonstration of love to pass by sin. Sometimes love must needs be severe. Love in the church does not mean the display of pity and long-suffering toward obdurate members at the expense of the integrity of the church or the safety of other members. To consider love as something always necessarily flaccid is to identify it with weakness, lack of initiative, forcefulness, and courage. The minister’s love for his people means more than a feeling of tender emotion for them, it means also a continuous attitude of concern for their well-being, joy in their spiritual growth, sadness over their sins, strong leadership, and firm, unyielding courage when the enemy of souls seeks to scatter the flock. Paul, as a minister of the everlasting gospel, was prepared to go through any amount of suffering, even to the sacrifice of life itself, for the salvation of others. There was nothing weak or effeminate about his love. Neither Jesus nor Paul invest love with sickly sentimentality. Both continually reveal the capacity for noble and difficult accomplishments and strength to overcome the devil in whatever guise he may appear to attack the church. See on Matt. 5:43, 44.

 

ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို သိပါ။ ပေါလုသည် ရေးသားရသည့်ရည်ရွယ်ချက်မှာ ဝမ်းနည်းမှုဖြစ်စေရန်မဟုတ်ဘဲ၊ ၎င်းတို့နှင့်ဆက်ဆံရာတွင် တမန်တော်ကို လမ်းညွှန်ပေးသော ပြင်းပြသောချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ဖော်ပြရန်ဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၅:၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။ အကယ်၍ ၎င်းတို့သည် သူပြောသမျှသည် ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် ပြောဆိုထားသည်ကို ဦးစွာသဘောပေါက်နိုင်ပါက၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းမှ ပိုမိုအကျိုးအမြတ်ရရှိနိုင်လိမ့်မည်။

Know the love. Paul’s purpose in writing was not to cause sorrow, but to express, if possible, the ardent love that guided the apostle in all his relations with them (see on ch. 5:14). If they could first realize that all he said was spoken in love they would be able the better to profit by it.

 

 

၄. လမ်းလွဲသူများ၏မိတ်ဆွေ ပေါလု—တမန်တော်ပေါလုသည် ဘုရားကျောင်းထဲရှိ မမှန်ကန်မှုများကို ဆုံးမရန်လိုအပ်ခဲ့သော်လည်း၊ အမှားဆုံးမရာတွင် သူ၏ထိန်းချုပ်မှုကို မဆုံးရှုံးခဲ့ပါ။ သူသည် သူ၏လုပ်ဆောင်မှု၏အကြောင်းကို စိုးရိမ်တကြီးရှင်းပြသည်။ သူသည် လမ်းလွဲသူများ၏မိတ်ဆွေအဖြစ် ၎င်းတို့အား ခံစားမှုပေးရန် ဂရုတစိုက်လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့အား နာကျင်မှုပေးရသည်မှာ သူ့အတွက် နာကျင်မှုဖြစ်ကြောင်း ၎င်းတို့ကို နားလည်စေခဲ့သည်။ သူ၏အကျိုးစီးပွားသည် ၎င်းတို့၏အကျိုးစီးပွားနှင့် တူညီသည်ဟု ၎င်းတို့၏စိတ်ထဲတွင် ခံစားမှုကို ထားခဲ့သည် [၂ကောရိန္သု ၂:၄ ကို ကိုးကားသည်] (စာ ၁၆အေ၊ ၁၈၉၅)။

4. Paul a Friend of the Erring—The apostle Paul found it necessary to reprove wrong in the church, but he did not lose his self-control in reproving error. He anxiously explains the reason of his action. How carefully he wrought so as to leave the impression that he was a friend of the erring! He made them understand that it cost him pain to give them pain. He left the impression upon their minds that his interest was identified with theirs [2 Cor. 2:4 quoted] (Letter 16a, 1895).

 

 

၅. ဝမ်းနည်းမှုဖြစ်စေသည်။ ပေါလုသည် ဤနေရာ၌ ၁ကောရိန္သု ၅:၁ တွင်ဖော်ပြထားသော မဖွယ်မရာပြုကျင့်သူကို ရည်ညွှန်းသည်လား သို့မဟုတ် သူ့ကိုဆန့်ကျင်သူများ၏ ခေါင်းဆောင်ကို ရည်ညွှန်းသည်လားဆိုသည့် ထင်မြင်ချက်ကွဲပြားမှုရှိသည်။ နှစ်ဖက်စလုံးအတွက် ဖော်ပြထားသောအကြောင်းများသည် ပြတ်သားစွာမသိရပါ။ သို့သော်၊ ဆန့်ကျင်သူများ၏ခေါင်းဆောင်ကို ကျမ်းစာတွင် တိကျစွာရည်ညွှန်းခြင်းမရှိသော်လည်း၊ မဖွယ်မရာပြုကျင့်သူကို ရည်ညွှန်းထားသည်ဖြစ်သောကြောင့်၊ ဤဝေဖန်ချက်သည် ပေါလုသည် နောက်ပိုင်းသူကို ရည်ညွှန်းသည်ဟု ယူဆသည်။ ပထမစာမှ ၎င်းသည် ဤအကျင့်ယိုယွင်းမှုကိစ္စသည် ကောရိန္သုဘုရားကျောင်းတွင် အဆိုးရွားဆုံးပြဿနာဖြစ်ခဲ့သည်။ ဤပြစ်မှုကိစ္စသည် ပြစ်မှုကျူးလွန်သူကို ပွင့်လင်းစွာသည်းခံမှုနှင့် ထိရောက်စွာကိုင်တွယ်ရန် ခေါင်းမာစွာငြင်းဆိုမှုဖြင့် ပိုမိုဆိုးရွားလာခဲ့သည်။ ဤအခန်းကဏ္ဍ (၂ကောရိန္သု ၂:၅–၁၁) သည် ဘုရားကျောင်းသည် ယခုအခါ ပေါလု၏ညွှန်ကြားချက်များကို လိုက်နာပြီး ပြစ်မှုကျူးလွန်သူကို ဘုရားကျောင်းမှ ထုတ်ပယ်ခဲ့ကြောင်း ဖော်ပြသည်။ ဤလုပ်ဆောင်မှုသည် ၎င်းအား စစ်မှန်သောနောင်တရမှုသို့ ဦးတည်စေခဲ့သည်။ ပေါလုသည် ဤနေရာ၌ ၎င်းအား ပြန်လည်လက်ခံပြီး ဘုရားကျောင်းတွင် ပြန်လည်ထူထောင်ရန် အကြံပေးသည်။

5. Caused grief. There is a difference of opinion as to whether Paul here refers to the incestuous person of 1 Cor. 5:1 or to the ringleader of opposition to him. Reasons set forth for both are inconclusive. However, because there is no specific reference in Scripture to the ringleader, as there is to the incestuous person, this commentary assumes that Paul refers to the latter. From the first epistle it appears that this case of immorality had been the most acute problem in the Corinthian church. The case had been aggravated by the open toleration of this offender and by the stubborn refusal, for a time, to deal effectively with it. This passage (2 Cor. 2:5–11) reveals that the church had by now complied with Paul’s instructions and had disfellowshiped the offender. This course of action had evidently led him to genuine repentance. Paul here counsels his restoration and reinstatement in the church.

 

ပေါလု၏ လမ်းလွဲသူတစ်ဦးကို ကိုင်တွယ်ပုံသည် ယနေ့အလားတူကိစ္စများအတွက် ချီးကျူးထိုက်သော ဥပမာတစ်ခုပေးသည်။。 ပေါလု၏ နောင်တမရသေးသူအပေါ် ခိုင်မာပြတ်သားမှုသည် ၎င်း၏နောင်တရပြီးနောက် ကြီးမားသောနူးညံ့မှုသို့ ပြောင်းလဲသွားသည်။ ပေါလုသည် နောင်တရသူ၏ အပြစ်ရှိမှုနှင့် အပြစ်တင်ခံရမှုဝန်ထုပ်ကို လျှော့ချရန်နှင့် ၎င်းအား ညီအစ်ကိုများနှင့် ပြန်လည်သင့်မြတ်စေရန် ကြိုးစားခဲ့သည်။ သူသည် ၎င်း၏အမည်ကို တစ်ကြိမ်မျှ ဖော်ပြခြင်းမပြုဘဲ၊ “ထိုသို့သောသူ” ဟု ထည့်သွင်းစဉ်းစားစွာ ပြောဆိုသည် (အခန်းငယ် ၇)။ ၎င်း၏ခံစားချက်များကို နာကျင်စေရန် ၎င်း၏အပြစ်များကို မလိုအပ်ဘဲ ထပ်ခါတလဲလဲဖော်ပြခြင်းမရှိပါ။ ယနေ့ ၎င်း၏အမည်ကို ဘုရားသခင်သာလျှင် သိသည်။ ဤသည်မှာ ထိုသို့သောကိစ္စများကို ကိုင်တွယ်ရာတွင် ခရစ်တော်၏စိတ်ဓာတ်နှင့် နည်းလမ်းဖြစ်သည် (ယောဟန် ၈:၁၀, ၁၁; မဿဲ ၁၈:၁–၃၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ပြစ်မှုကျူးလွန်သူများ၏အမည်များကို လူသိရှင်ကြားထုတ်ဖော်ပြီး ၎င်းတို့ကို မလိုအပ်သောနာကျင်မှုနှင့် ဂုဏ်သိက္ခာထိခိုက်မှုဖြင့် ဖိနှိပ်သူများနှင့် မည်မျှကွာခြားသနည်း! စစ်မှန်သောနောင်တရမှုရှိသည့်နေရာ၌၊ ထိုကိစ္စကို ပြီးဆုံးစေသင့်ပြီး၊ ထိုဖြစ်ရပ်ကို ထပ်မံရည်ညွှန်းခြင်းမပြုဘဲ၊ ခွင့်လွှတ်ခံရသူကို စိတ်အားထက်သန်စွာ လက်ခံသင့်သည်။

Paul’s method of dealing with an erring member provides a commendable example for similar cases today. Paul’s firmness and severity toward the man while he remained unrepentant gave way to great tenderness once he had repented. Paul now sought to mitigate the contrite man’s burden of guilt and condemnation, and to restore him to favor with his brethren. Never once does he mention the man’s name, but considerately speaks of him as “such a one” (v. 7). There is no needless repetition of the man’s sins to wound his feelings. Today his name is known only to God. This is the spirit and method of Christ in dealing with such cases (see John 8:10, 11; see on Matt. 18:1–35). How different from those who would publicize the names of offenders and thereby crush them with unnecessary pain and dishonor! Where there is genuine repentance the case should be brought to a close, with no further reference to the incident and with wholehearted acceptance of the forgiven person.

 

ကျွန်ုပ်ကို ဝမ်းနည်းစေခြင်းမဟုတ်။ ပေါလုက အကြံပြုခဲ့သော ပြင်းထန်သောအရေးယူမှုများတွင် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆိုင်ရာ ရည်ရွယ်ချက်များ ပါဝင်မှုမရှိပါ။ သူ၏ဝမ်းနည်းမှုသည် ဘုရားကျောင်းသို့ ရောက်ရှိလာသော ဆင်းရဲဒုက္ခများနှင့် ရှုပ်ထွေးမှုများအပေါ်ဖြစ်သည်။

Not grieved me. No personal motives had been involved in the stern measures recommended by Paul. His grief had been over the distress and confusion that had come to the church.

 

တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအားဖြင့်။ ဤအခန်းငယ်၏ နောက်ပိုင်းအပိုင်းကို ပိုမိုရှင်းလင်းစွာ ဘာသာပြန်နိုင်သည်မှာ “သို့သော် သင်တို့အားလုံးကို တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအားဖြင့်—ကျွန်ုပ်သည် [နောင်တရသူအပေါ်] အလွန်ပြင်းထန်မှုမဖြစ်စေရန်” ဖြစ်သည်။ ပြစ်မှုသည် ပေါလုအပေါ် မဟုတ်ဘဲ ကောရိန္သုဘုရားကျောင်းတစ်ခုလုံးအပေါ် ဖြစ်သည်။

But in part. The latter part of the verse may be rendered more clearly, “but to some extent all of you—lest I be too severe [toward the repentant offender].” The offense was not so much against Paul as against the entire Corinthian church.

 

လွန်ကဲစွာ အပြစ်တင်ခြင်း။ ဂရိ၊ အဲပီဘာရဲ၊ “ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးတင်ရန်”။ ယခုအမှုကို ဖြေရှင်းပြီးပြီ၊ ပေါလ်သည် ပြစ်မှုကို ချဲ့ကားပြသရန် ရည်ရွယ်ချက်ရှိစွာ ပြစ်မှုကျူးလွန်သူကို ဒဏ်ရာရမည်ကို ရှောင်ရှားခဲ့သည်။

Overcharge. Gr. epibareō, “to put a burden upon.” Now that the case had been settled, Paul deliberately avoided wounding the offender by appearing to magnify the offense.

 

၆။ လုံလောက်သည်။ အသင်းတော်ဆုံးမခြင်း၏ ရည်ရွယ်ချက်ကို အောင်မြင်ခဲ့ပြီ။ ပြစ်မှုကျူးလွန်သူသည် နောင်တရခဲ့ပြီ၊ ယခုအချိန်တွင် သူ့ကို ညီအစ်ကိုများ၏ ယုံကြည်မှုနှင့် မိတ်သဟာယရေးသို့ ပြန်လည်ပေးအပ်ရန် အချိန်ဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်ဆုံးမခြင်းသည် လက်စားချေခြင်း မဟုတ်ဘဲ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၏ လုပ်ဆောင်ချက်ဖြစ်သည်။ ရည်ရွယ်ချက်မှာ လက်စားချေခြင်း မဟုတ်ဘဲ ပြန်လည်ပေးအပ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ ပညတ်တရားများကို ထောက်ခံရန်နှင့် အသင်းတော် စည်းစနစ်ကို ထိန်းသိမ်းရန် လိုအပ်သည်။ အသင်းတော်၏ အခြားအဖွဲ့ဝင်များကို ကာကွယ်ရန်နှင့် အသင်းတော်၏ ကောင်းမွန်သော အမည်ကို ကာကွယ်ရန် လိုအပ်သည်၊ သို့သော် ဖြစ်နိုင်လျှင် အပြစ်ရှိသူကို နောင်တရရန် ဦးဆောင်ရမည်။ အခြားဖြစ်နိုင်ချေရှိသော ပြစ်မှုကျူးလွန်သူများအတွက် သတိပေးချက်အဖြစ် ဆောင်ရွက်ရမည်နှင့် ပြစ်မှုကို ထပ်မံကျူးလွန်ခြင်းကို ဟန့်တားရန်။

6. Sufficient. The objective of church discipline had been accomplished; the offender had repented, and it was now time to restore him to the confidence and fellowship of his brethren. Christian discipline is a work of love, not of vengeance. Its objective is not revenge, but restoration. It must uphold the commandments of God and maintain church order. It must safeguard the other members of the church and protect the good name of the church, but it should also, wherever possible, lead the sinner to repentance. It must serve as a warning to other potential offenders and a deterrent to a repetition of the offense.

 

အပြစ်ဒဏ်။ သို့မဟုတ် “ပြစ်ဒဏ်”၊ ထိုက်တန်သော တရားစီရင်ခြင်းကို ဆိုလိုသည်။

Punishment. Or, “penalty,” implying a merited judgment.

 

များစွာသော။ ဆိုလိုသည်မှာ အများစုဖြင့်။ အသင်းတော်သည် အမှုတွင် ပေါလ်၏ အကြံပြုချက်ကို လိုက်နာခဲ့သည်၊ သို့သော် ဆုံးဖြတ်ချက်သည် တညီတညွတ်တည်း မဟုတ်ခဲ့။ ကန့်ကွက်သော လူနည်းစုတွင် ကိုယ်တိုင် ကိုယ်ကျင့်တရားတွင် ပျော့ညံ့သော အချို့၊ ယုဒလူမျိုး အဖွဲ့မှ အဖွဲ့ဝင်များ၊ နှင့် ပေါလ်၏ အမှုတွင် ဝင်ရောက်စွက်ဖက်မှုကို မကျေမနပ်ဖြစ်သော အချို့၊ သူ၏ အာဏာကို စိန်ခေါ်သော၊ သို့မဟုတ် ဤမျှ ပြင်းထန်သော ပြစ်ဒဏ်ကို ကန့်ကွက်သော အချို့ ပါဝင်ခဲ့မည်မှာ မလွဲမရှောင်သာ။ ပြစ်ဒဏ်ဆုံးမခြင်း—ပြစ်ဒဏ်ဆုံးမခြင်းနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်—သည် သည်းခံမှုနှင့် နားလည်မှု လိုအပ်သည်။ ဤအချက်တွင် အသင်းတော် တစ်ခုလုံး၏ တာဝန်ဖြစ်လာခဲ့သည် (၁ ကောရိန္သု ၁၂:၂၀–၂၇ ကို ကြည့်ပါ)။ ပေါလ်သည် ကန့်ကွက်သော လူနည်းစု၏ ဆန့်ကျင်မှုကို ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ စော်ကားမှုအဖြစ် ယူဆနိုင်ခဲ့ပြီး ခါးသီးမှုနှင့် လက်စားချေမှု စိတ်ဓာတ်ဖြင့် မှားယွင်းမှုနှင့် ဝေဖန်မှုကို တုံ့ပြန်နိုင်ခဲ့သော်လည်း မလုပ်ခဲ့။

Of many. That is, by the majority. The church had complied with Paul’s recommendation in the case, but the decision had not been unanimous. The dissenting minority doubtless included some who tended to be lax in morals themselves, members of the Judaizing faction, and a few who resented Paul’s interference in the case, challenged his authority, or objected to so severe a penalty. Remedial discipline—as contrasted with punitive discipline—requires patience and understanding. In this instance it had become the responsibility of the whole church (see 1 Cor. 12:20–27). Paul might have taken the opposition of the dissident minority as a personal affront and responded to its misrepresentation and criticism in a spirit of bitterness and vindictiveness, but he did not.

 

၇။ ထို့ကြောင့် ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့်။ ခွဲစိတ်မှုပြုလုပ်ပြီး ရည်ရွယ်ချက်ကို အောင်မြင်ပြီးနောက် ခွဲစိတ်ဆရာဝန်သည် ဒဏ်ရာကို ချည်နှောင်ပြီး လူနာကို ကျန်းမာရေးသို့ ပြန်လည်ပေးအပ်ရန် ကြိုးစားသည်။ ကောရိန္သုမြို့ရှိ ပြစ်မှုကျူးလွန်သူသည် အသင်းတော်အဖွဲ့ဝင်များ အများစု၏ ခရစ်ယာန်မိတ်သဟာယရေးကို ဆုံးရှုံးခဲ့သည်။ သို့သော် ယခု နောင်တရပြီးနောက် ဆက်လက်ဆုံးမခြင်းသည် လက်စားချေမှုနှင့် ပြစ်ဒဏ်ပေးမှု ဖြစ်လာမည်ဖြစ်ပြီး သူ့ကို သူ၏ အသစ်သော ဆုံးဖြတ်ချက်အပေါ် သစ္စာရှိမှုမှ စိတ်ပျက်စေမည်။

7. So that contrariwise. Having made an incision and accomplished his purpose, a surgeon binds up the wound and seeks to restore his patient to health. The offender at Corinth had been deprived of Christian fellowship by the majority of the church members. But now that he had repented, further discipline would be vindictive and punitive, and would tend to discourage him from being loyal to his new resolve.

 

သူ့ကို ချီးမွမ်းပါ။ ခွင့်လွှတ်ခြင်းသည် မလုံလောက်ပါ။ အသင်းတော်သည် ဘုရားသခင်က နောင်တရသော အပြစ်ရှိသူကို ကိုယ်တော်၏ မျက်နှာသာပေးခြင်းသို့ လက်ခံသည့်အတိုင်း ဤပြန်လည်လာသော ညီအစ်ကိုကို လက်ခံရမည်။ ပြစ်မှုကို ခွင့်လွှတ်ပြီး မေ့လျော့ရမည်။ အမှန်တရားနောင်တရသော အပြစ်ရှိသူ တိုင်းကို ကြင်နာစွာ ဆက်ဆံရန် အသင်းတော်၏ တာဝန်ဖြစ်သည် (လုကာ ၁၅:၇ ကို ကြည့်ပါ။ ဧဖက် ၄:၃၂ ကို ကြည့်ပါ)။

Comfort him. Forgiveness was not enough. The church was to receive this returning brother as God receives a penitent sinner into His favor. The offense should be forgiven and forgotten. It is the duty of the church to treat every true penitent with kindness (see on Luke 15:7; Eph. 4:32).

 

မျိုချလိုက်သည်။ သို့မဟုတ် “လွှမ်းမိုးချုပ်ချယ်ခဲ့သည်”၊ ရေနစ်နေသည့်အလား။ လွန်ကဲသော ဝမ်းနည်းမှု သို့မဟုတ် ဘေးဒုက္ခကို ရေလွှမ်းမိုးမှုနှင့် နှိုင်းယှဉ်လေ့ရှိသည် (ဆာလံ ၆၉:၁။ ၁၂၄:၂–၅။ ဟေရှာယ ၈:၇၊ ၈ ကို ကြည့်ပါ)။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဝမ်းနည်းမှုဖြင့် လွှမ်းမိုးချုပ်ချယ်ခံရခြင်း သို့မဟုတ် ဝမ်းနည်းမှုတွင် နစ်မြုပ်နေခြင်းကို များစွာ ပြောဆိုလေ့ရှိသည်။ ပေါလ်သည် နောင်တရသော လူ၏ ဝိညာဉ်အတွက် စစ်မှန်စွာ စိုးရိမ်ခဲ့သည်။ အသင်းတော်အဖွဲ့ဝင်များက ဆက်လက်ငြင်းပယ်မှု သို့မဟုတ် မထီမဲ့မြင်ပြုမှု အထောက်အထား မရှိရပါ၊ လွန်ကဲသော ဝမ်းနည်းမှုက သူ့ကို လွှမ်းမိုးချုပ်ချယ်ပြီး အပြစ်သို့ ပြန်လည်တွန်းပို့မည်ကို ကြောက်ရွံ့သည်။

Swallowed up. Or, “overwhelmed,” as if drowning. Excessive sorrow or calamity is often compared to floodwaters (see Ps. 69:1; 124:2–5; Isa. 8:7, 8). We commonly speak of being overwhelmed with grief or drowned in sorrow. Paul was genuinely concerned for the repentant man’s soul. There must be no evidence of continued rejection or disdain by church members, lest excessive grief overwhelm him and drive him back into sin.

 

၈။ အတည်ပြုပါ။ ဂရိ၊ ကူရိုအို၊ “အတည်ပြုရန်”၊ “အတည်ပြုရန်”၊ “ပြန်လည်အတည်ပြုရန်” (ဂလာတိ ၃:၁၅ ကို နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ သဘောတူညီချက်ကို အတည်ပြုရန် အသုံးပြုသော ဥပဒေဆိုင်ရာ အသုံးအနှုန်းဖြစ်သည်။ ဤနေရာတွင် အသင်းတော်၏ ဆုံးဖြတ်ချက် သို့မဟုတ် မဲခွဲခြင်းဖြင့် အတည်ပြုရန် သို့မဟုတ် အတည်ပြုရန် ဆိုလိုသည် (မဿဲ ၁၈:၁၈ ကို ကြည့်ပါ)။ ကော်ပိုရိတ်စွမ်းရည်ဖြင့် ဆောင်ရွက်ရာ၌ အသင်းတော်သည် ယခင်ဆောင်ရွက်ချက်ကို ရုပ်သိမ်းပြီး လူကို မိတ်သဟာယရေးသို့ ပြန်လည်ပေးအပ်ရမည်။ ဆုံးမခြင်းကို အသင်းတော်၏ တရားဝင်ဆောင်ရွက်ချက်ဖြင့် ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ မိတ်သဟာယရေးသို့ ပြန်လည်ပေးအပ်ခြင်းသည် အများပြည်သူနှင့် တရားဝင် မရှိရပါ။ လူသည် အသင်းတော်ရှိ ညီအစ်ကိုများ၏ မျက်နှာသာပေးမှု၏ အပြည့်အဝ အာမခံချက်ရှိရမည်။ ထို့ကြောင့် အနာဂတ်တွင် သူ၏ ပြန်လည်တည်ရှိမှု၏ တရားဝင်မှုနှင့် ပတ်သက်သော မေးခွန်းတစ်စုံတစ်ရာ မဖြစ်ပေါ်နိုင်ပါ။

8. Confirm. Gr. kuroō, “to ratify,” “to confirm,” “to reaffirm” (cf. Gal. 3:15). It was a legal term used of validating an agreement. Here it means to ratify or confirm by decree or vote of the church (see on Matt. 18:18). Acting in its corporate capacity, the church should revoke its former action and restore the man to fellowship. Discipline had been administered by a formal action on the part of the church; restoration to fellowship should be no less public and official. The man was to have full assurance of the favor of his brethren in the church. Thus, in the future, no question as to the validity of his reinstatement could arise.

 

၉။ ငါရေးခဲ့သည်။ အခန်းကြီး ၃ ကို ကြည့်ပါ။

9. Did I write. See on v. 3.

 

အထောက်အထား။ ပေါလ်သည် ယခင်စာတွင် အသင်းတော်ပြစ်မှုကျူးလွန်သူနှင့် ပတ်သက်သော ညွှန်ကြားချက်အတွက် အခြားအကြောင်းရင်းမှာ သူတို့၏ နာခံမှုနှင့် သစ္စာရှိမှုကို စမ်းသပ်လိုသော ဆန္ဒဖြစ်သည်။ အဖြစ်အပျက်များသည် ယခု သူတို့ကို သစ္စာရှိကြောင်း သက်သေပြခဲ့သည်။ အသင်းတော်တွင် အပြစ်ကို သစ္စာရှိစွာ ကိုင်တွယ်ခြင်းဖြင့် စမ်းသပ်မှုကို တိုင်းတာခဲ့သည်။ ဤစမ်းသပ်မှုသည် ပေါလ်၏ အာဏာကို နာခံမှုတစ်ခု မဟုတ်ဘဲ ခရစ်တော်၏ အာဏာကို နာခံမှုတစ်ခု ဖြစ်သည်။ သူတို့သည် ယေရှုခရစ်၏ တိုက်ရိုက်ကိုယ်စားလှယ်တစ်ဦး၊ အပျတ်တစ်ဦး အဖြစ် ပေါလ်ကို လက်ခံခဲ့သည်၊ ထို့ပြင် သခင်က ဤသို့မိန့်တော်မူသည်၊ “သင်တို့ကို ကြားနာသောသူသည် ငါ့ကို ကြားနာသည်” (လုကာ ၁၀:၁၆)။

The proof. Another reason for Paul’s instruction regarding the church offender in his former epistle was his desire to test their obedience and loyalty. Events had now proved them loyal. They had measured up to the test by dealing faithfully with sin in the church. This test, however, was not so much one of obedience to Paul’s authority as to that of Christ. They submitted to Paul as an apostle, a direct representative of Jesus Christ, and as one to whom the Lord said: “He that heareth you heareth me” (Luke 10:16).

 

၁၀။ သင်တို့ ခွင့်လွှတ်သောသူ။ ကောရိန္သုအသင်းတော်သည် မူအရ သစ္စာရှိမှု၏ အပြည့်အဝ အထောက်အထားကို ပေးခဲ့သောကြောင့် ပေါလ်သည် ယခု အဖွဲ့ဝင်များနှင့် ပူးပေါင်း၍ အဆိုပြုထားသော ယုံကြည်မှုမဲကို ပူးပေါင်းခဲ့သည်။ ခရစ်တော်လက်အောက်တွင် ဆောင်ရွက်ရာ၌ အသင်းတော်၏ အာဏာကို အပြည့်အဝ အသိအမှတ်ပြုသည်၊ ကိုယ်ပိုင်ပြဿနာများကို ကိုင်တွယ်ရန် (မဿဲ ၁၆:၁၉။ ၁၈:၁၇၊ ၁၈။ ယောဟန် ၂၀:၂၃ ကို ကြည့်ပါ)။ ခရစ်တော်သည် ခရစ်ယာန်အသင်းတော်၏ ကိုယ်စားလှယ်များအဖြစ် တမန်တော်များကို ပူးတွဲ၍ စုပေါင်း၍ အပြစ်များကို ထိန်းသိမ်းရန်နှင့် ခွင့်လွှတ်ရန် ဤနေရာတွင် ပီတာမဟုတ်ဘဲ ပေါလ်က ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ ဤစွမ်းအားကို ခရစ်ယာန်အသင်းတော်က ပူးတွဲ၍ ခရစ်ယာန်အသင်းတော်၏ ကိုယ်စားလှယ်များအဖြစ် ခရစ်တော်က ပေးအပ်ခဲ့သည် (ယောဟန် ၂၀:၂၃ ကို ကြည့်ပါ)။

10. Whom ye forgive. Because the Corinthian church had given full proof of its loyalty to principle, Paul now unites with its members in the proposed vote of confidence. He fully recognizes the authority of the church, under Christ, to deal with its own problems (see Matt. 16:19; 18:17, 18; John 20:23). Christ has delegated authority to the church as a corporate body, acting under the direction and presidency, as it were, of the Holy Spirit.

 

ခရစ်တော်၏ ကိုယ်ပိုင်။ အစား “ခရစ်တော်၏ ရှေ့မှောက်တွင်” သို့မဟုတ် “ခရစ်တော်ရှေ့တွင်”။ တမန်တော် သို့မဟုတ် အသင်းတော်သည် လူကို ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် အပြစ်များအတွက် တာဝန်ချုပ်ရန် စွမ်းအားရှိသည်ဟု ကောက်ချက်ချရန် အခြေခံ မရှိပါ။ ထိုအရာကို ဘုရားသခင်မှ မလုပ်ဆောင်နိုင်ပါ (မာကု ၂:၇–၁၁ ကို ကြည့်ပါ)။ လူသည် စစ်မှန်စွာ နောင်တရခဲ့လျှင် ဘုရားသခင်သည် ကိုယ်တော်၏ ကတိအရ သူ့ကို ခွင့်လွှတ်ပြီးဖြစ်သည် (ယေရမိ ၃၁:၃၄။ ၁ ယောဟန် ၁:၉)။ ခွင့်လွှတ်ရန် ပေါလ်၏ မဲခွဲခြင်းသည် ဘုရားသခင်က သူ့ကို ခွင့်လွှတ်ပြီးဖြစ်ကြောင်း လူသားအသိအမှတ်ပြုမှုသာ ဖြစ်သည် (မဿဲ ၁၆:၁၉ ကို ကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်သည် နောင်တရသော ဝိညာဉ်တိုင်းကို ကောင်းကင်၏ ခွင့်လွှတ်မှု အာမခံချက်ပေးရန် ကမ္ဘာပေါ်ရှိ ကိုယ်စားလှယ်များကို အခွင့်အာဏာ ပေးအပ်ခဲ့သည်။

Various scholars have noted that this is the only specific instance on record in the NT of the exercise of ecclesiastical authority to retain and remit sins, and that here it is exercised by Paul, not by Peter. This power was given by Christ to the apostles collectively and as representatives of the Christian church (see John 20:23).

 

၁၁။ စာတန်မှ မခံရစေခြင်းငှာ။ ပေါလ်သည် အပြစ်ရှိသူကို “စာတန်လက်သို့ အပ်ရန်” (၁ ကောရိန္သု ၅:၄၊ ၅) ကောရိန္သုလူများကို ညွှန်ကြားခဲ့သည်၊ သူ၏ နောက်ဆုံး ကယ်တင်ခြင်းကို ရှုမြင်ရန်။ သို့သော် အသင်းတော်သည် နောင်တရသော ပြစ်မှုကျူးလွန်သူကို ခွင့်လွှတ်ရန်နှင့် ပြန်လည်ပေးအပ်ရန် ပျက်ကွက်ပါက စာတန်သည် အားသာချက်ကို ရရှိနေဆဲ ဖြစ်သည်။ လူများကို အပြစ်သို့ ဦးဆောင်ခြင်းဖြင့်သာ အားသာချက်ရရှိရုံမက သူတို့ နောင်တရချိန်တွင် ခွင့်လွှတ်ရန် ကျွန်ုပ်တို့ ပျက်ကွက်ခြင်းဖြင့်လည်း ရရှိသည်။

Person of Christ. Rather, “presence of Christ,” or “before Christ.” There is no basis for concluding that either the apostle or the church had power to release the man from accountability for his sins before God. None but God could do that (see Mark 2:7–11). If the man had sincerely repented, God, according to His promise, had already forgiven him (Jer. 31:34; 1 John 1:9). Paul’s vote to forgive was simply the human acknowledgment that God had already pardoned him (see on Matt. 16:19). God has authorized His representatives on earth to assure the forgiveness of Heaven to every repentant soul.

 

အကြံအစည်များ။ သို့မဟုတ် “ဒီဇိုင်း”။ စာတန်သည် လူတို့၏ ဝိညာဉ်များကို ထိခိုက်ပျက်စီးစေရန် အမြဲ ကြိုးစားနေသည်။ သူ၏ ဒီဇိုင်းများသည် အသင်းတော်နှင့် ခရစ်တော်ကို လိုက်နာလိုသော တစ်ဦးချင်းစီတို့ကို အထူးဦးတည်သည်။ သူသည် တစ်ခါတစ်ရံ တစ်ဦးချင်း၊ အသင်းတော်တို့၏ အကောင်းဆုံးနှင့် သန့်ရှင်းဆုံး အစီအစဉ်နှင့် ကြိုးပမ်းမှုများကိုပင် မှားယွင်းစေရန် အောင်မြင်သည်။ တစ်ဦးချင်း၏ ကယ်တင်ခြင်းကို မမြင်ရသော နေရာတွင် နှလုံးများကို ခါးသီးစေမည် သို့မဟုတ် စိတ်ပျက်အားလျော့စေမည်၊ စိတ်ဆိုးစေမှုနှင့် ကွဲပြားမှုများက အသင်းတော်ကို ထိခိုက်စေမည်။

11. Lest Satan. Paul had instructed the Corinthians to deliver the sinner “unto Satan” (1 Cor. 5:4, 5), with a view to his ultimate salvation. But if the church failed to forgive and restore the repentant offender, Satan would still gain an advantage. He gains an advantage not only by leading people into sin but also by our failure to forgive them when they repent.

 

အကြံအစည်များ။ သို့မဟုတ် “ဒီဇိုင်း”။ စာတန်သည် လူတို့၏ ဝိညာဉ်များကို ထိခိုက်ပျက်စီးစေရန် အမြဲ ကြိုးစားနေသည်။ သူ၏ ဒီဇိုင်းများသည် အသင်းတော်နှင့် ခရစ်တော်ကို လိုက်နာလိုသော တစ်ဦးချင်းစီတို့ကို အထူးဦးတည်သည်။ သူသည် တစ်ခါတစ်ရံ တစ်ဦးချင်း၊ အသင်းတော်တို့၏ အကောင်းဆုံးနှင့် သန့်ရှင်းဆုံး အစီအစဉ်နှင့် ကြိုးပမ်းမှုများကိုပင် မှားယွင်းစေရန် အောင်မြင်သည်။ တစ်ဦးချင်း၏ ကယ်တင်ခြင်းကို မမြင်ရသော နေရာတွင် နှလုံးများကို ခါးသီးစေမည် သို့မဟုတ် စိတ်ပျက်အားလျော့စေမည်၊ စိတ်ဆိုးစေမှုနှင့် ကွဲပြားမှုများက အသင်းတော်ကို ထိခိုက်စေမည်။

Devices. Or, “designs.” Satan is constantly seeking to injure and destroy the souls of men. His designs are directed particularly against the church and against individuals who aspire to follow Christ. He sometimes succeeds in perverting even the best and purest plans and efforts of individuals, and even of the church. Where the salvation of the individual is lost sight of, hearts will be embittered or driven to despair, and irritation and division will injure the church.

 

စာတန်၏ ဒီဇိုင်းများကို အသင်းတော်အဖွဲ့ဝင်များ၏ လျင်မြန်မှုနှင့် လမ်းညွှန်မှုမဲ့ ဇွဲလုံ့လဖြင့် အောင်မြင်သည်၊ ပြီးပြည့်စုံမှုကို ပြင်းထန်စွာ ဟန်ဆောင်ခြင်းဖြင့်၊ ဝေဖန်မှုနှင့် ဆုံးမမှု စိတ်ဓာတ်ဖြင့်၊ လူတို့၏ ကံကြမ္မာကို အေးစက်စွာ ဂရုမစိုက်ခြင်းဖြင့်၊ ငရုတ်ကောင်းနှင့် မုန်လာဥနှင့် ဇီရာကို ဆယ်ဘို့တဘို့ ပေးခြင်းနှင့် တရားမျှတမှု၊ ကရုဏာ၊ ယုံကြည်မှု စသော တရားတော်၏ ပိုမိုလေးလံသော ကိစ္စရပ်များကို ချန်လှပ်ခြင်းဖြင့် (မဿဲ ၂၃:၂၃)။ ဘုရားသခင်၏ စရိုက်ကို ဤနည်းဖြင့် အသရေဖျက်မှုနှင့် နားမလည်မှု ဖြစ်စေသည်၊ ကိုယ်တော်၏ အကြောင်းရင်းကို အသရေဖျက်ခံရသည်၊ အသင်းတော်၏ ရပ်တည်မှုကို ပြင်းထန်စွာ ထိခိုက်ခံရသည်။

Satan’s designs are accomplished in rash and misguided zeal of church members, by harsh and rigid pretensions at perfection, by a critical and censorious spirit, by cold indifference to the fate of men, by tithing mint and anise and cummin and omitting the weightier matters of the law—justice, mercy, and faith (Matt. 23:23). God’s character is thus maligned and misunderstood, His cause is dishonored, and the standing of the church is seriously impaired.

 

ခရစ်ယာန်သည် ပြစ်မှုကျူးလွန်သော ညီအစ်ကိုတွင် အချို့ တရားစီရင်မှုနှင့် အပြုအမူ အမှားတစ်ခုနှင့်သာ မကိုင်တွယ်ရဘဲ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ရန်သူနှင့် ကိုင်တွယ်ရသည် (မဿဲ ၄:၁ ကို ကြည့်ပါ)။ ကျွန်ုပ်တို့၏ သခင်ကို တော၌ သွေးဆောင်ခဲ့သော ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ နတ်ဆိုး ဖြစ်သည် (မဿဲ ၄:၁–၁၁)။ ပေါလ်သည် “စာတန်၏ တမန်” ဖြင့် ထိုးနှက်ခံခဲ့ရသည် (၂ ကောရိန္သု ၁၂:၇)၊ နှင့် ရင်ဆိုင်ရမည့် ရန်သူ အမျိုးအစားကို အတွေ့အကြုံမှ သိရှိခဲ့သည်။ သူသည် စာတန်ကို သူဖြစ်သည့်အတိုင်း အသိအမှတ်ပြုခဲ့သည်။ သူ၏ ရှင်းလင်းသော ဝိညာဉ်ရေးရာ ခံယူချက်သည် စာတန်အသုံးပြုသော အသွင်ဆောင်မှုကို ထိုးဖောက်ခဲ့ပြီး ဝိညာဉ်တော်၏ ဓားဖြင့် သူ့ကို အနိုင်ရခဲ့သည်၊ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော် (ဧဖက် ၆:၁၆၊ ၁၇။ ၁ ယောဟန် ၂:၁၄)။ ကျွန်ုပ်တို့၏ ရန်သူအပေါ် အောင်ပွဲခံခြင်းသည် “စာတန်၏ လှည့်ကွက်များကို ဆန့်ကျင်နိုင်ရန် ဘုရားသခင်၏ ချပ်ဝတ်တန်ဆာ တစ်ခုလုံးကို ဝတ်ဆင်ပါ” ဟူသော ဆုံးမမှုကို လိုက်နာခြင်းဖြင့် ရရှိလာသည် (ဧဖက် ၆:၁၁)။ GC ၅၁၆ ကို နှိုင်းယှဉ်ပါ။

The Christian deals not simply with some error of judgment and conduct in an offending brother but with a personal foe (see on Matt. 4:1). It was a personal devil that tempted our Lord in the wilderness (Matt. 4:1–11). Paul had been buffeted by a “messenger of Satan” (2 Cor. 12:7), and knew from experience the kind of adversary he had to face. He recognized the devil for what he is. His clear spiritual perception pierced the disguise used by Satan, and he overcame him by the sword of the Spirit, the Word of God (Eph. 6:16, 17; 1 John 2:14). Victory over our adversary comes by following the admonition to “put on the whole armour of God, that ye may be able to stand against the wiles of the devil” (Eph. 6:11). Compare GC 516.

 

 

၁၁ (ဧဖက် ၆:၁၂။ ၂ ကောရိန္သု ၄:၃–၆။ ၁၃:၅ တွင် EGW ကို ကြည့်ပါ)။ စာတန်ကို အားသာချက် မပေးပါနှင့်။—စာတန်အေဂျင်စီများနှင့် ပဋိပက္ခတွင် ဘုရားသခင်ဘက်တွင် သို့မဟုတ် ဤကမ္ဘာ၏ မင်းသားဘက်တွင် အောင်ပွဲကို ဆုံးဖြတ်သော ဆုံးဖြတ်ချက်အချိန်များ ရှိသည်။ ပဋိပက္ခတွင် ပါဝင်ပတ်သက်သူများသည် နိုးကြားမှု၊ စိတ်အားထက်သန်မှု၊ သတိရှိမှု၊ ဉာဏ်ပညာတောင်းဆုခြင်း၊ ဆုတောင်းရန် စောင့်ကြည့်ခြင်း မရှိပါက၊ … စာတန်သည် အောင်ပွဲရရှိလာသည်၊ သူ့ကို သခင်ဘုရား၏ တပ်များဖြင့် အနိုင်ယူနိုင်ခဲ့သည့်အချိန်တွင်။ … ဘုရားသခင်၏ သစ္စာရှိ ကင်းစောင့်များသည် မကောင်းသော စွမ်းအားများကို အားသာချက် မပေးရပါ။ …

11 (Eph. 6:12; see EGW on 2 Cor. 4:3–6; 13:5). Give Satan No Advantage.—In the conflict with satanic agencies there are decisive moments that determine the victory either on the side of God or on the side of the prince of this world. If those engaged in the warfare are not wide awake, earnest, vigilant, praying for wisdom, watching unto prayer, … Satan comes off victor, when he might have been vanquished by the armies of the Lord. … God’s faithful sentinels are to give the evil powers no advantage. …

 

ကျွန်ုပ်တို့တွင် မမြင်ရသော ရန်သူများကို ရင်ဆိုင်ရမည်၊ မကောင်းသော လူများသည် မှောင်မိုက်စွမ်းအားများအတွက် အေဂျင့်များ ဖြစ်သည်၊ နှင့် ဝိညာဉ်ရေးရာ ခွဲခြားမှု မရှိပါက ဝိညာဉ်သည် စာတန်၏ လှည့်ကွက်များကို မသိဘဲ လှည့်ဖြားခံရပြီး ချော်လဲကျမည်။ အနိုင်ရရန် ခရစ်တော်ကို ခိုင်မြဲစွာ ဆုပ်ကိုင်ရမည်။ နောက်ပြန်မကြည့်ရပါ၊ မျက်စိကို အမြဲ အထက်သို့ ထားရမည်။ ကြားခံမှုဖြင့် တက်ပါ၊ ကြားခံကို ဆုပ်ကိုင်ထားပါ၊ အထက်သို့ ဆန့်ပါ လုပ်ငန်းတစ်ခုမှ နောက်တစ်ခုသို့၊ ဇာတိပကတိ၏ တပ်မက်မှုများကို ပြည့်စုံစေရန် ဇာတိပကတိအတွက် မည်သည့်ပြင်ဆင်မှုမျှ မရှိပါ။

We have unseen foes to meet, evil men are agents for the powers of darkness to work through, and without spiritual discernment the soul will be ignorant of Satan’s devices, and be ensnared and stumble and fall. He who would overcome must hold fast to Christ. He must not look back, but keep the eye ever upward. Mount up by the Mediator, keeping hold of the Mediator, reaching upward to one line of work after another, making no provision for the flesh, to fulfill the lusts thereof.

 

လွတ်မြောက်ခြင်းနှင့် မိုက်မဲခြင်း၊ အပျော်အပါး၊ ကိုယ်ကျိုးရှာ၊ တဆင့် ကောင်းကင်တံခါးများသို့ ဝင်ရောက်ခြင်း မရှိပါ၊ အမြဲ သတိရှိခြင်း၊ မဆုတ်မနစ် ဆုတောင်းခြင်းဖြင့်သာ ရရှိနိုင်သည်။ တစ်ဦးချင်း ကျွန်ုပ်တို့၏ ဝိညာဉ်ရေးရာ သတိရှိမှုသည် လုံခြုံရေး၏ ဈေးနှုန်း ဖြစ်သည်။ စာတန်ဘက်သို့ တစ်လက်မမျှ မလွဲပါနှင့်၊ သူ သင့်အပေါ် အားသာချက် ရရှိမည်ကို ကြောက်ရွံ့သည် (စာ ၄၇၊ ၁၈၉၃)။

There is no such thing as our entering the heavenly portals through indulgence and folly, amusement, selfishness, but only by constant watchfulness and unceasing prayer. Spiritual vigilance on our part individually is the price of safety. Swerve not to Satan’s side a single inch, lest he gain advantage over you (Letter 47, 1893).

 

 

၁၂။ တရုဲ၌ ရောက်လာသည်။ အခန်းကြီး ၁၂၊ ၁၃ သည် ကောရိန္သု ယုံကြည်သူများအပေါ် ပေါလ်၏ နက်ရှိုင်းသော ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ချစ်ခင်မှုနှင့် သူတို့၏ ကျန်းမာရေးအပေါ် မပျက်ပြယ်သော စိတ်ဝင်စားမှုကို ဖော်ပြသည်။ သူသည် တည်ငြိမ်မှုကို ပြန်လည်တည်ဆောက်ရန်နှင့် ကောရိန္သုလူများက သူ၏ ဆုံးမစာ လက်ခံပုံကို အပြည့်အဝ အစီရင်ခံစာ ရရှိရန် တီတုကို ကောရိန္သုသို့ စေလွှတ်ခဲ့ပုံ ရှိသည် (AA ၃၂၃ ကို နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ သူတို့သည် တရုဲ၌ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး တွေ့ဆုံရန် သဘောတူခဲ့ပုံ ရှိသည်၊ သို့သော် တီတုသည် ထိုချိန်းဆိုမှုကို မထိန်းသိမ်းနိုင်ခဲ့ပုံ ရှိသည်။ ကောရိန္သု အသင်းတော်နှင့် ပတ်သက်သော သူ၏ အဆိုးဆုံး ကြောက်ရွံ့မှုများ မှန်ကန်လာခဲ့သည်ဟု စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့သော စိုးရိမ်ပူပန်မှုက ပေါလ်ကို လွှမ်းမိုးခဲ့သည်။ ဤစိတ်အခြေအနေသည် သူ့ကို တရုဲ၌ ထိရောက်စွာ အလုပ်လုပ်ရန် မဖြစ်နိုင်ခဲ့။ တရုဲ မြို့နှင့် ပတ်သက်၍ နှင့် ပေါလ်၏ ယခင် လည်ပတ်မှုကို တမန်တော် ၁၆:၈–၁၁ ကို ကြည့်ပါ။ ပေါလ်သည် ကောရိန္သုမှ ပြန်လာချိန်တွင် တရုဲကို ထပ်မံ လည်ပတ်ခဲ့သည်၊ ယေရုရှလင်သို့ လမ်းတွင် (တမန်တော် ၂၀:၆–၁၂)၊ နှင့် ရောမတွင် သူ၏ ပထမ ထောင်ချခံရမှုမှ လွတ်မြောက်ပြီးနောက်လည်း (၂ တိမောသေ ၄:၁၃ ကို ကြည့်ပါ)။

12. Came to Troas. Verses 12, 13 reveal Paul’s deep personal affection for the Corinthian believers and his unabated interest in their welfare. He had apparently dispatched Titus to Corinth to work for the restoration of harmony and to obtain a full report of conditions and of how the Corinthians received his letter of reproof (cf. AA 323). It seems that they had agreed to meet each other at Troas, but Titus had apparently been prevented from keeping that appointment. Anxiety overwhelmed Paul as he imagined that his worst fears about the Corinthian church had come true. This frame of mind made it impossible for him to labor effectively at Troas. Concerning the city of Troas and Paul’s previous visit there see on Acts 16:8–11. Paul again visited Troas on his return from Corinth, en route to Jerusalem (Acts 20:6–12), and also after his release from his first imprisonment at Rome (see on 2 Tim. 4:13).

 

ခရစ်တော်၏ ဧဝံဂေလိ။ ဆိုလိုသည်မှာ ခရစ်တော်မှ ဆင်းသက်လာသော ဧဝံဂေလိ ဖြစ်သည်။ ဧဖက်မှ ထွက်ခွာချိန်တွင် ပေါလ်သည် တရုဲ၌ ဧဝံဂေလိ လုပ်ငန်းများအတွက် အချိန်အတော်အတန် မြှုပ်နှံရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။

Christ’s gospel. That is, the gospel that proceeds from Christ. Upon leaving Ephesus, Paul had intended to devote some considerable time to evangelistic labors at Troas.

 

တံခါး။ တရုဲ၌ ပေါလ်၏ ဟောပြောချက်ကို အဆင်သင့် တုံ့ပြန်မှု ရှိခဲ့ပုံ ရှိသည်။ အခွင့်အရေးကို ကိုယ်စားပြုရန် တံခါး၏ ပုံဆောင်ချက်သည် ၁ ကောရိန္သု ၁၆:၉ တွင် အခြားနေရာတွင် ပေါ်လာသည် (ဗျာ ၃:၈ ကို ကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်၏ ပညတ်တရားသည် ပေါလ်အတွက် တံခါးများစွာ ဖွင့်ပေးခဲ့သည်၊ သေခြင်းမှ လွတ်မြောက်ရန် တံခါးအပါအဝင် (၂ ကောရိန္သု ၁:၈–၁၀ ကို ကြည့်ပါ)။ ပေါလ်သည် အလင်းရောင်နှင့် မှောင်မိုက်တွင်၊ နေရောင်ခြည်နှင့် မိုးရွာသွန်းမှုတွင် ဘုရားသခင်၏ လက်တော်ကို မြင်ခဲ့သည်။ သူသည် သူ၏ “ဇာတိပကတိ” ရှိ “ဆူး” ကို ကောင်းသော ရည်ရွယ်ချက်သို့ ပြောင်းလဲရန် ဘုရားသခင်၏ လက်တော်ကို ပင်မြင်ခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၁၂:၇)။ ခရစ်ယာန်သည် သူ၏ လမ်းကြောင်းပေါ်ရှိ ဘုရားသခင်၏ ပညတ်တရားအတွက် အမြဲ နိုးကြားရမည်—စိတ်အားထက်သန်စွာ စောင့်ကြည့်ခြင်း၊ သည်းခံစွာ စောင့်ဆိုင်းခြင်း၊ ချက်ချင်း နာခံခြင်း၊ နှင့် ကျေးဇူးတင်စွာ ဝမ်းမြောက်ခြင်း။

A door. Apparently there was a ready response to Paul’s preaching at Troas. The figure of a door to represent opportunity appears elsewhere in 1 Cor. 16:9 (see on Rev. 3:8). Divine providence had opened many doors for Paul, including the door of escape from death (see 2 Cor. 1:8–10). Paul saw God’s hand in the light and in the darkness, in sunshine and in rain. He even saw God’s hand turning the “thorn” in his “flesh” to a good purpose (ch. 12:7). The Christian must ever be alert for the providence of God upon his pathway—earnestly watching, patiently waiting, promptly obeying, and thankfully rejoicing.

 

၁၃။ အနားမရပါ။ ပေါလ်၏ စိုးရိမ်ပူပန်မှု အခြေအနေသည် နောက်ဆုံး မက်ဆီဒိုးနီးယားတွင် တီတုနှင့် တွေ့ဆုံချိန်အထိ ဆက်လက်ရှိနေခဲ့သည်။ သူ၏ စိုးရိမ်ပူပန်မှုသည် လွှမ်းမိုးခဲ့သောကြောင့် အခွင့်အလမ်းများ တောက်ပခဲ့သော်လည်း တရုဲ၌ ဟောပြောရန် မနေနိုင်ခဲ့။ ဤနေရာတွင် ပေါလ်၏ သူ၏ ပြောင်းလဲလာသော လူများအပေါ် ပြင်းထန်သော ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ စိတ်ဝင်စားမှု၏ အထောက်အထား ရှိသည်။ ပေါလ်၏ “ဖွင့်ထားသော တံခါး” မှ လှည့်ထွက်ခဲ့သည့် အခြားမှတ်တမ်း မရှိပါ။ ဘုရားသခင်အတွက် အအောင်မြင်ဆုံး အလုပ်သမားသည် အချိန်အခါအလိုက် သူ့ကို မတည်မငြိမ်ဖြစ်စေပြီး သူ၏ လုပ်ငန်းကို ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ရန် မဖြစ်နိုင်သော နက်ရှိုင်းသော စိတ်ခံစားမှုထက် မကြီးပါ။ ကောရိန္သုတွင် ခရစ်တော်၏ လုပ်ငန်း အကျပ်အတည်း ရင်ဆိုင်ချိန်တွင် ပေါလ်သည် အနားမရနိုင် သို့မဟုတ် အခြားလုပ်ဆောင်ချက်များအပေါ် သူ၏ စွမ်းရည်များကို အာရုံစိုက်နိုင်ခဲ့။

13. No rest. Paul’s state of anxiety continued until he finally met Titus in Macedonia. So overwhelming was his anxiety that he could not tarry to preach in Troas, even though the prospects there were bright. Here is evidence of Paul’s intense personal interest in his converts. We have no other record of Paul’s turning away from “an open door.” The most successful worker for God is not always above deep emotion that may unsettle him and render it impossible for him to continue his work for a time. While crisis confronted the work of Christ at Corinth, Paul could neither rest nor concentrate his faculties on other activities.

 

မက်ဆီဒိုးနီးယားသို့။ မက်ဆီဒိုးနီးယားသည် ကောရိန္သုသို့ လမ်းတွင် ရှိသည်၊ နှင့် ထိုနေရာတွင် ပေါလ်သည် တရုဲ၌ မမျှော်လင့်နိုင်သော တီတုနှင့် တွေ့ဆုံနိုင်ခဲ့သည်။

Into Macedonia. Macedonia lay on the way to Corinth, and there Paul could expect to meet Titus sooner than at Troas.

 

 

၁၄–၁၇။ သန့်ရှင်းသော ကိုယ်ကျင့်တရား၏ ရဲရင့်မှု။—[၂ ကောရိန္သု ၂:၁၄–၁၇ ကို ကိုးကားသည်]။ ပေါလ်၏ ဤစကားများသည် ဝိညာဉ်ရေးရာ မာနကို မဆိုလိုပါ၊ သို့သော် ခရစ်တော်နှင့် ပတ်သက်သော နက်ရှိုင်းသော အသိပညာကို ဖော်ပြသည်။ ဘုရားသခင်၏ တမန်တော်တစ်ဦးအနေဖြင့် နှုတ်ကပတ်တော်၏ အမှန်တရားကို အတည်ပြုရန် စေလွှတ်ခံရသူအဖြစ်၊ သူသည် အမှန်တရားကို သိခဲ့သည်။ နှင့် သန့်ရှင်းသော ကိုယ်ကျင့်တရားဖြင့် ထိုအသိပညာတွင် ဂုဏ်ယူခဲ့သည်။ သူသည် သတင်းစကားအပေါ် ယုံကြည်မှုက ပေးသော အာမခံချက်ဖြင့် ဧဝံဂေလိကို ဟောပြောရန် ဘုရားသခင်က ခေါ်ခဲ့သည်ကို သိခဲ့သည်။ သူသည် လူများထံသို့ ဘုရားသခင်၏ သံတမန်အဖြစ် ခေါ်ခံရပြီး၊ ခေါ်ခံရသူတစ်ဦးအနေဖြင့် ဧဝံဂေလိကို ဟောပြောခဲ့သည် (MS ၄၃၊ ၁၉၀၇)။

14–17. The Boldness of a Sanctified Conscience.—[2 Cor. 2:14–17 quoted.] These words of Paul do not denote a spiritual pride, but a deep knowledge of Christ. As one of God’s messengers sent to confirm the truth of the Word, he knew what was truth; and with the boldness of a sanctified conscience he gloried in that knowledge. He knew that he was called of God to preach the gospel with all the assurance which his confidence in the message gave him. He was called to be God’s ambassador to the people, and he preached the gospel as one who was called (MS 43, 1907).

 

 

၁၄။ ဘုရားသခင်အား ကျေးဇူးတင်ပါ။ ပေါလ်သည် မက်ဆီဒိုးနီးယားသို့ ရောက်ရှိပြီး တီတုနှင့် တွေ့ဆုံသောအခါ မထိန်းနိုင်သော စိုးရိမ်ပူပန်မှုသည် ပြည့်လျှံသော ဝမ်းမြောက်မှုသို့ ပြောင်းလဲသွားသည်။ ပေါလ်သည် ဤနေရာတွင် သူ၏ ဘဝတွင် ပြသထားသည့် ဧဝံဂေလိဓမ္မဆရာ၏ ရည်ရွယ်ချက်များနှင့် ဝိညာဉ်ရေးရာ စွမ်းအားအကြောင်း ရှည်လျားသော ရှင်းပြချက်ကို စတင်သည်။ ဤသည်မှာ အခန်းကြီး ၇:၄ အထိ သူ၏ စာ၏ အကြောင်းအရာဖြစ်သည်။ ကျမ်းစာတွင် ခရစ်တော်၏ စစ်မှန်သော သံတမန်တစ်ဦး၏ အတွင်းစိတ်အတွေ့အကြုံကို ဤမျှ စိတ်အားထက်သန်စွာ ဖော်ပြထားသော အခန်းကဏ္ဍ မရှိပါ (အခန်းကြီး ၅:၂၀ ကို ကြည့်ပါ)။

14. Thanks be unto God. Irrepressible anxiety gives way to exuberant joy when Paul reaches Macedonia and meets Titus. Paul here begins a lengthy exposition on the motives and spiritual power of the gospel minister as exemplified in his own life. This is the theme of his letter through ch. 7:4. No passage in the Scriptures gives so earnest and impassioned a portrayal of the inner experience of a true ambassador for Christ (see ch. 5:20).

 

အောင်ပွဲခံစေသည်။ ဂရိ၊ သရီယမ်ဘူအို၊ “အောင်ပွဲခံရန်”၊ ဆိုလိုသည်မှာ အောင်ပွဲခံပွဲကို ကျင်းပရန် သို့မဟုတ် အောင်ပွဲခံ ချီတက်ပွဲတွင် ဦးဆောင်ရန်၊ ပေါလ်သည် ကောလောသဲ ၂:၁၅ တွင် ဤကြိယာကို အသုံးပြုသော အနက်ဖြစ်ပြီး၊ ပေါလ်သည် ဤအနက်ကို အမြဲအသုံးပြုသည်။ ဤနေရာတွင် ဘာသာပြန်သည် “အောင်ပွဲခံ ဦးဆောင်သည်” ဖြစ်သင့်သည်။ အောင်ပွဲခံသူများမှာ ပေါလ်နှင့် သူ၏ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များ မဟုတ်ပါ၊ သို့သော် ၎င်းတို့သည် သခင်ယေရှုခရစ်၏ သုံ့ပန်းများအဖြစ်၊ ဧဝံဂေလိကို ကမ္ဘာတဝှမ်း ဟောပြောရင်း၊ မှောင်မိုက်စွမ်းအားများအပေါ် ကိုယ်တော်၏ အောင်ပွဲခံမှု၏ သက်ရှိဥပမာများအဖြစ် ကိုယ်တော်က ဦးဆောင်သည် (ကောလောသဲ ၂:၁၅)။

Causeth … to triumph. Gr. thriambeuō, “to triumph,” that is, to celebrate a triumph or to lead in a triumphal procession, the sense in which Paul uses this verb in Col. 2:15 and the sense in which it is always used in the papyri. The translation here should probably be “leads … in triumph.” It is not Paul and his co-workers who triumph, rather, they, as captives of the Lord Jesus Christ, are led by Him in triumphal procession as they go through the world proclaiming the gospel, living examples of His triumph over the powers of darkness (Col. 2:15).

 

သရီယမ်ဘူအိုသည် သရီယမ်ဘို့စ်နှင့် ဆက်စပ်နေပြီး၊ ၎င်းသည် ကြီးမားသော စစ်ရေးအောင်ပွဲများကို ဂုဏ်ပြုသော ချီတက်ပွဲများနှင့် ဆက်စပ်သီဆိုသော သီချင်းတစ်ပုဒ် ဖြစ်သည်။ ထင်ရှားသော ရောမအောင်ပွဲခံပွဲသည် ထူးချွန်သော စစ်ရေးအောင်မြင်မှု သို့မဟုတ် စစ်ဆင်ရေးတစ်ခုကို ဂုဏ်ပြုရန် ရောမဆီးနိတ်က အောင်ပွဲရရှိသော ဗိုလ်ချုပ်များအား ပေးအပ်ခဲ့သည်။ အောင်ပွဲရရှိသော ဗိုလ်ချုပ်တစ်ဦးကို ဧကရာဇ်မြို့၏ တံခါးဝတွင် အစိုးရအရာရှိများက ကြိုဆိုခဲ့ပြီး၊ ထိုနေရာတွင် အောင်ပွဲခံ ချီတက်ပွဲ စတင်ခဲ့သည်။ ပထမဦးစွာ ဆီးနိတ်အမတ်များ ရောက်လာပြီး၊ ၎င်းတို့ရှေ့တွင် တရားသူကြီးများတစ်ဖွဲ့ ရှိသည်။ ဆီးနိတ်အမတ်များနောက်တွင် အောင်ပွဲရသူ၏ ချဉ်းကပ်မှုကို ကြေညာသော တံပိုးမှုတ်သူများ လိုက်ပါလာသည်။ ထို့နောက် စစ်ပွဲ၏ သိမ်းဆည်းရမိသော ပစ္စည်းများတင်ထားသော လှည်းတန်းရှည်တစ်ခု လိုက်ပါလာသည်။ တန်ဖိုးကြီးမားသော၊ ရှားပါးသော၊ သို့မဟုတ် လှပသော ပစ္စည်းများကို အပြည့်အဝ ပြသထားသည်။ ယဇ်ပူဇော်ရန် ရည်ရွယ်ထားသော နွားဖြူများနှင့် နွားများလည်း ရှိသည်။ အဆီးမရှိ သောက်သုံးရန် မီးခိုးများကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်လှုပ်ခါသော မီးပုံးကိုင်သူများလည်း ရှိသည်။ သုံ့ပန်းနိုင်ငံများမှ ခြင်္သေ့၊ ကျားသစ်၊ ဆင်၊ နှင့် အခြားထူးဆန်းသော တိရစ္ဆာန်များသည် ချီတက်ပွဲတွင် မကြာခဏ ပေါ်လာသည်။ ၎င်းတို့နောက်တွင် သုံ့ပန်းဘုရင်များ၊ မင်းသားများ၊ သို့မဟုတ် ဗိုလ်ချုပ်များ၊ နှင့် ချည်နှောင်ထားသော သုံ့ပန်းအောက်တန်းစားများ၏ ရှည်လျားသော တန်းစီမှု လိုက်ပါလာသည်။ ထို့နောက် ကြီးကျယ်သော အောင်နိုင်သူကိုယ်တိုင်၊ ခမ်းနားထည်ဝါသော ရထားတွင် ရပ်နေသည်။ သူ၏ ဦးခေါင်းပေါ်တွင် လော်ရယ်လ်သရဖူ သို့မဟုတ် ရွှေသရဖူ ရှိသည်။ တစ်ဖက်လက်တွင် အောင်ပွဲ၏ သင်္ကေတဖြစ်သော လော်ရယ်လ်အကိုင်းကို ကိုင်ထားပြီး၊ အခြားလက်တွင် သူ၏ အာဏာတံဆိပ်ဖြစ်သော တုတ်တံ သို့မဟုတ် လှံကိုင်ထားသည်။ သူ့နောက်တွင် သူ၏ လက်အောက်တွင် တိုက်ခိုက်ခဲ့သော အရာရှိများ၊ မြင်းစစ်သည်များ၊ ခြေလျင်စစ်သည်များ—လော်ရယ်လ်အကိုင်းများဖြင့် အလှဆင်ထားသော လှံကို မြှောက်ကိုင်ထားသူများ—ချီတက်လာသည်။ ချီတက်ပွဲသည် လူစည်ကားသော လမ်းများကို ဖြတ်ကျော်၊ ဗီယာ ဆာကရာ လမ်းမကြီးတစ်လျှောက်၊ အောင်ပွဲခံ တံတိုင်းကို ဖြတ်ကာ ကာပီတိုလိုင်းတောင်ကုန်းသို့ သွားသည် (ရောမရှိ ပေါလ်ကို ကြည့်ပါ)။ ထိုနေရာတွင် ရပ်တန့်ပြီး၊ သုံ့ပန်းအချို့ကို အေးစက်စွာ ကွပ်မျက်ခံရသည် သို့မဟုတ် ကိုလိုဆီယမ်တွင် သေဒဏ်ကို စောင့်ဆိုင်းရန် ထောင်ထဲသို့ ပစ်ချခံရသည်။ ခွင့်လွှတ်ထိုက်သူဟု ယူဆရသူများကို လွတ်ပေးခံရသည်။ ရောမနတ်ဘုရားများကို တိရစ္ဆာန်ယဇ်ပူဇော်ခဲ့ပြီး၊ အောင်ပွဲခံ ပွဲစတင်သည်။

Thriambeuō is related to thriambos, a hymn sung in connection with processions celebrating great military victories. The famous Roman triumph was conferred on successful generals by the Roman Senate, in celebration of some outstanding military victory or campaign. A victorious general was welcomed by government officials at the gates of the imperial city, where the triumphal march began. First came the Senators, preceded by a body of magistrates. After the Senators came trumpeters, heralding the approach of the victor. Then followed a long train of carts laden with the spoils of war. Articles of great value, rarity, or beauty were fully exposed to view. There were also white bulls and oxen destined for sacrifice. Here and there incense bearers waved their censers to and fro, perfuming the air. Lions, tigers, elephants, and other strange animals from the captive lands often appeared in the procession. After these came the captive kings, princes, or generals, and a long train of inferior captives, bound and fettered. Next came the great conqueror himself, standing in a splendid chariot. A crown of laurel or gold was upon his head. In one hand he held a branch of laurel, the emblem of victory, and in the other his truncheon or staff of authority. Following him marched many of those who had fought under him—officers, horse soldiers, foot soldiers—each holding aloft a spear adorned with laurel boughs. The procession moved on through the crowded streets, along the Via Sacra, through the Triumphal Arch to the Capitoline hill (see Paul at Rome). There it halted, and some of the captives were executed in cold blood or thrown into prison to await death in the Colosseum. Others, considered worthy of pardon, were set free. Animal sacrifices were offered to the Roman gods, and the triumphal feast began.

 

ပေါလ်သည် ခရစ်တော်ကို ကြီးကျယ်သော အောင်နိုင်သူအဖြစ် စိတ်ကူးယဉ်ပြီး၊ အောင်ပွဲခံ ချီတက်ပွဲတွင် သုံ့ပန်းများကို ဦးဆောင်သည်။ ပေါလ်၊ သူ၏ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များ၊ နှင့် ၎င်းတို့မှ ခရစ်တော်ထံ ဆွဲဆောင်ခံရသူများအားလုံးသည် ဘုရားသခင်၏ ကြီးကျယ်သော အောင်ပွဲတွင် သုံ့ပန်းများ ဖြစ်သည်။ ပေါလ်သည် ဘုရားသခင်၏ တပ်မတော်၏ အောင်ပွဲခံ စစ်ဦးစီးအဖြစ် မပြောပါ၊ သို့သော် ဘုရားသခင်အား ဂုဏ်တင်သည် အားလုံးကို ပေးသည်။ ပေါလ်အတွက် ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်၏ ဆုဖလားအဖြစ် အောင်ပွဲခံ ဦးဆောင်ခံရခြင်းသည် သူ၏ ပုံမှန် သဘောထားနှင့် ခံစားချက်များနှင့် ကိုက်ညီသည် (၁ ကောရိန္သု ၄:၉၊ ၁၀။ ၂ ကောရိန္သု ၄:၁၀။ ၁၁:၂၃။ ကောလောသဲ ၁:၂၄ ကို ကြည့်ပါ)။ သူသည် ဤနေရာတွင် ဧဝံဂေလိဆရာအဖြစ် ဘုရားသခင်က သူ့ကို အောင်မြင်စွာ အသုံးပြုမှုကို အလေးပေးသည်။ ဘုရားသခင်သည် သူနှင့် သူ၏ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များကို အောင်ပွဲခံ ဦးဆောင်နေသည်။ ဧဝံဂေလိသည် ကောရိန္သု အသင်းတော်တွင် အောင်ပွဲခံခဲ့သကဲ့သို့ နေရာတိုင်းတွင် အောင်ပွဲများနှင့် အောင်မြင်မှုများ ရရှိနေသည်။ စစ်မှန်သော ခရစ်ယာန်များအားလုံးသည် ဘုရားသခင်၏ ကျွန်များ (ရောမ ၆:၁၆ ကို ကြည့်ပါ)၊ အပြစ်ဆန့်ကျင်သော ကယ်တင်ရှင်၏ အောင်ပွဲခံ စစ်ဆင်ရေး၏ ဆုဖလားများ ဖြစ်သည်။ ပေါလ်ကို၊ ခရစ်တော်၏ ရထားသို့ ချည်နှောင်ထားသော သုံ့ပန်းအဖြစ် မြင်ရခြင်းသည်၊ ခရစ်တော်သည် အကျင့်ပျက်လူများအတွက် ဘာလုပ်ပေးနိုင်သည်ကို မြင်ရခြင်း ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို ကမ္ဘာတဝှမ်း ဦးဆောင်နေသည်၊ သူ၏ အောင်နိုင်မှု စွမ်းအားနှင့် ထူးခြားသော ကျေးဇူးတော်၏ ဥပမာအဖြစ်။ အားလုံးတွင် ခမ်းနားဆုံး အောင်ပွဲသည် ခရစ်တော်၏ စွမ်းအားဖြင့် အပြစ်အပေါ် အောင်ပွဲခံခြင်း ဖြစ်သည်။ ဝိညာဉ်၏ ကိုယ်ကျင့်တရားနှင့် ဝိညာဉ်ရေးရာ ရန်သူများကို အောင်နိုင်သူသည် စစ်မြေပြင်ပေါ်တွင် ဆန့်ကျင်ဘက်တပ်များကို အောင်နိုင်သူထက် များစွာ ခမ်းနားသော အောင်ပွဲကို ရရှိသည် (သုတ္တံ ၁၆:၃၂ ကို နှိုင်းယှဉ်ပါ)။

Paul envisions Christ as a great conqueror, leading the conquered in a triumphal procession. Paul, his co-workers, and all those won to Christ by them are captives in God’s great triumph. Paul does not speak of himself as the triumphant commander of God’s army, but gives God all the glory. For Paul to be led in triumph as a trophy of divine grace accords with his habitual attitude and feelings (see 1 Cor. 4:9, 10; 2 Cor. 4:10; 11:23; Col. 1:24). He here emphasizes God’s successful use of him as an evangelist. God is leading him and his fellow workers about in triumph. Everywhere the gospel was gaining such victories and triumphs as had been won in the Corinthian church. All true Christians are God’s slaves (see Rom. 6:16), trophies of the Redeemer’s victorious campaign against sin. To see Paul, a captive chained to the chariot of Christ, was to see what Christ could do for reprobate men. God was leading him up and down the world, an example of His conquering power and matchless grace. The grandest of all victories is the victory over sin through the power of Christ. He who conquers the moral and spiritual foes of the soul achieves a far grander triumph than he who conquers an opposing army upon the battlefield (cf. Prov. 16:32).

 

အနံ့။ ဆိုလိုသည်မှာ ချီတက်ပွဲလမ်းကြောင်းတစ်လျှောက် မီးပုံးကိုင်သူများက ဖြန့်ကြဲသော မွှေးရနံ့ ဖြစ်သည်။ လမ်းဘေးယဇ်ပလ္လင်များမှ မီးခိုးများ ထွက်ပေါ်လာပြီး၊ မီးပုံးများမှ နှင့် ဖွင့်ထားသော ဗိမာန်များမှ မွှေးရနံ့များ လှိုင်ထွက်လာသည်။ မြို့တစ်ခုလုံးသည် ယဇ်ပူဇော်မှု၏ မီးခိုးများနှင့် ပန်းများ၊ မီးပုံးများ၏ မွှေးရနံ့ဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည်။ ပေါလ်သည် ခရစ်တော်၏ အောင်ပွဲခံ ချီတက်ပွဲတွင် မီးပုံးကိုင်သူအဖြစ် မိမိကိုယ်မိမိ စိတ်ကူးယဉ်သည်။

The savour. That is, fragrance scattered by the incense bearers along the route of the procession. Clouds of incense rose from wayside altars and were wafted from censers and from open temples. The entire city was filled with the smoke of sacrifices and the fragrance of flowers and incense. Paul thinks of himself as an incense bearer in the triumphal procession of Christ.

 

အသိပညာ။ ဂရိဘာသာတွင် ဤစကားလုံးသည် “အနံ့” နှင့် ဆက်စပ်နေသည်။ ထို့ကြောင့် ခရစ်တော်၏ အသိပညာသည် ပေါလ်ပြောသော မွှေးရနံ့ ဖြစ်လာသည်။ ပေါလ်၏ ဓမ္မဆရာအမှုနှင့် သူ၏ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များ၏ အမှုမှတစ်ဆင့်၊ ခရစ်တော်၏ ဖြောင့်မတ်မှုသည် သူ၏ နောက်လိုက်များ၏ ဘဝတွင် ထင်ရှားပြီး၊ ဤဝိညာဉ်ရေးရာ အနံ့သည် နေရာတိုင်းတွင်၊ ကောရိန္သု အသင်းတော်တွင်၊ တကယ်တော့ အာခိုင်ယာတစ်ခုလုံးတွင် ထင်ရှားသည်။

Knowledge. In the Greek this word stands in apposition to “savour.” Thus the knowledge of Christ becomes the fragrance of which Paul speaks. Through Paul’s ministry and that of his fellow workers, through the righteousness of Christ manifest in the lives of His followers, this spiritual savor is manifested in every place, in the church at Corinth, in fact, throughout Achaia.

 

နေရာတိုင်းတွင်။ ဆိုလိုသည်မှာ ပေါလ်ရောက်ရှိခဲ့သည့် နေရာတိုင်းတွင် ဖြစ်သည်။ ကားစရိုက်ပြီးနောက် ၃၅ နှစ်ထက်နည်းသော ကာလအတွင်း ဧဝံဂေလိသည် မြေထဲပင်လယ်ကမ္ဘာတဝှမ်း ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် ဟောပြောခံခဲ့ရသည် (တမန်တော် ၁၉:၁၀၊ ၂၆၊ ၂၇။ ရောမ ၁:၈။ ၁၅:၁၈၊ ၁၉ ကို ကြည့်ပါ)။

In every place. That is, wherever Paul had been. Less than 35 years after the crucifixion the gospel had been extensively preached throughout the Mediterranean world (see Acts 19:10, 26, 27; Rom. 1:8; 15:18, 19).

 

၁၅။ မွှေးသောအနံ့။ အူအိုဒီယာ၊ “ကောင်း” နှင့် “အနံ့” ဟူသော စကားလုံးနှစ်ခုမှ။ အူအိုဒီယာသည် ဘုရားသခင်အား နှစ်သက်ဖွယ်ရှိသော လူများ သို့မဟုတ် အရာများကို အသုံးပြုသည် (ဧဖက် ၅:၂။ ဖိလိပ္ပိ ၄:၁၈ ကို ကြည့်ပါ)။ LXX တွင် ၎င်းသည် တဲတော်ရှိ မီးပုံးအနံ့အတွက် အသုံးပြုသည် (ထွက်မြောက်ရာ ၂၉:၁၈။ လေဝိမှတ်စု ၁:၉။ ၂:၂ စသည်ဖြင့် ကြည့်ပါ)။

15. Sweet savour. Euōdia, from two words meaning “good” and “smell.” Euōdia is applied to persons or things well pleasing to God (see Eph. 5:2; Phil. 4:18). In the LXX it is used of the incense in the tabernacle (see Ex. 29:18; Lev. 1:9; 2:2; etc.).

 

ပေါလ်သည် အောင်ပွဲခံပွဲအတွင်း ရောမလမ်းများတွင် မီးပုံးအနံ့ကို ဆက်လက်စဉ်းစားနေဆဲဖြစ်သည်၊ သို့သော် ပုံဆောင်ချက်သည် အနည်းငယ် ပြောင်းလဲသွားသည်။ ၂ ကောရိန္သု ၂:၁၄ တွင် အနံ့သည် လူသားကိုယ်စားလှယ်များမှတစ်ဆင့် ဖြန့်ကျက်ထားသော ဘုရားသခင်၏ အသိပညာကို ကိုယ်စားပြုသည်။ အခန်းကြီး ၁၅ တွင် ပေါလ်နှင့် သူ၏ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် ဓမ္မဆရာများသည် ခရစ်တော်၏ အနံ့ကို ဖွဲ့စည်းသည်။ ခရစ်တော်သည် ဘုရားသခင်က အထက်မှ အသိပညာကို ဖြန့်ကျက်ရန် အဓိက ကြားခံဖြစ်သည်။ ပေါလ်နှင့် သူ၏ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များသည် ဒုတိယ ကြားခံဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ခရစ်တော်နှင့် တစ်သားတည်းဖြစ်လာသည်၊ သူသည် ၎င်းတို့အတွင်း နေထိုင်သည် (ဂလာတိ ၂:၂၀) နှင့် ၎င်းတို့မှတစ်ဆင့် ဝိညာဉ်ရေးရာ အရာများ၏ မွှေးရနံ့ကို ထင်ရှားစေသည်။

Paul is still thinking of the aroma of incense in the streets of Rome during a triumph, but the figure changes slightly. In 2 Cor. 2:14 the odor represents the knowledge of God, diffused through human representatives. In v. 15 Paul and his fellow ministers constitute the odor of Christ. Christ is the primary medium through which God diffuses the knowledge that is from above; Paul and his fellow ministers are the secondary medium. They become one with Christ, who lives in them (Gal. 2:20) and manifests the fragrance of spiritual things through them.

 

ကယ်တင်ခံရသည်။ စကားလုံးအတိုင်း “ကယ်တင်ခံနေရသည်”။ ကယ်တင်ခံနေရသူများသည် ခရစ်တော်၏ ကျေးဇူးတော်ဖြင့် ကယ်တင်ခံရသည်။ ဆုံးရှုံးသူများသည် ၎င်းတို့၏ ဝိညာဉ်များ ဆုံးရှုံးမှုအတွက် တာဝန်ရှိသည်။

Are saved. Literally, “are being saved.” Those who are being saved are saved by the grace of Christ; those who are lost are responsible for the loss of their own souls.

 

ရောမအောင်ပွဲခံပွဲ၏ ပုံဆောင်ချက်သို့ ပြန်သွားသည်။ ချီတက်ပွဲတွင် လှည့်လည်သွားသူအချို့သည် ကွပ်မျက်ခံရရန် လမ်းတွင်ဖြစ်သည်၊ အချို့က လွတ်မြောက်ရန် သို့မဟုတ် အောင်ပွဲခံရန် ဖြစ်သည်။ နှစ်ဖွဲ့စလုံးသည် ချီတက်ရင်း မွှေးရနံ့ကို ရှူရှိုက်ခဲ့သည်။ တစ်ဖွဲ့အတွက် ၎င်းသည် သေခြင်း၏ သတိပေးချက်ဖြစ်သည်၊ အခြားတစ်ဖွဲ့အတွက် အသက်၏ သတိပေးချက်ဖြစ်သည်။ ဧဝံဂေလိသည်လည်း ထိုနည်းတူဖြစ်သည်။ ၎င်းကို လက်ခံသူများအတွက် ၎င်းသည် ပျော်ရွှင်သော အနာဂတ်၏ ကတိဖြစ်လာသည်၊ သို့သော် ၎င်းကို ငြင်းပယ်သူများအတွက် ၎င်းသည် သေခြင်း၏ သတိပေးချက်ဖြစ်လာသည်။ ဧဝံဂေလိဟောပြောခြင်းသည် လူတစ်ဦးကို ၎င်းတွေ့ရှိသည့် အခြေအနေတွင် ဘယ်သောအခါမှ မထားခဲ့ပါ။ ၎င်းသည် သူ့ကို ထာဝရအသက်သို့ ဦးဆောင်သည် သို့မဟုတ် သူ့ကို အသက်ကို ငြင်းပယ်ရန် မာကျောစေသည် (အခန်းကြီး ၁၆ ကို ကြည့်ပါ)။ ၎င်းသည် နှိမ့်ချသည် သို့မဟုတ် မာကျောစေသည်၊ ဖယ်ကြဉ်သည် သို့မဟုတ် ပြန်လည်သင့်မြတ်စေသည်။ ဧဝံဂေလိသည် မပြောင်းလဲပါ၊ ၎င်းသည် အမြဲ “ကယ်တင်ခြင်းသို့ ဘုရားသခင်၏ စွမ်းအား” (ရောမ ၁:၁၆) ဖြစ်သည်،။ သို့သော် ၎င်းကို ငြင်းပယ်သူများသည် ၎င်းဖြင့် အပြစ်ပေးခံရသည် (မဿဲ ၇:၂၁–၂၇။ မာကု ၁၆:၁၆။ ယောဟန် ၃:၁၇–၂၁ ကို ကြည့်ပါ)။ လူများ၏ ဘဝတွင် အဓိက အုတ်မြစ်ကျောက်တိုင်အဖြစ် လာရောက်သူသည် ၎င်းကို ငြင်းပယ်သူများအတွက် “ချော်လဲစေသော ကျောက်တိုင်” ဖြစ်လာသည် (၁ ပေတရု ၂:၈)။

To return to the figure of the Roman triumph. Some who marched in the procession were on their way to execution, others to release or triumph. Both groups breathed the perfume as they marched along. To one it was a reminder of death, to the other a reminder of life. So it is with the gospel. To those who accept it, it becomes the pledge of a happy future, but to those who reject it, it becomes a warning of death. The preaching of the gospel never leaves a man in the same state in which it finds him. It either leads him on to eternal life or hardens him so that he rejects life (see on v. 16). It either subdues or hardens, alienates or reconciles. The gospel changes not, it is always the “power of God unto salvation” (Rom. 1:16), but those who reject it are condemned by it (see on Matt. 7:21–27; Mark 16:16; John 3:17–21). He who came to be the chief cornerstone of men’s lives becomes “a stone of stumbling” to those who reject Him (1 Peter 2:8).

 

၁၆။ တစ်ဦးအတွက်။ ခရစ်တော်သည် ၎င်းတို့ လက်ခံသည်ဖြစ်စေ၊ ငြင်းပယ်သည်ဖြစ်စေ လူများအတွက် အသက် သို့မဟုတ် သေခြင်း ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် မလွှဲမရှောင်သာ ဖြစ်သည်၊ အကြောင်းမှာ သူသည် အသက်၏ တစ်ခုတည်းသော အရင်းအမြစ်ဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်တွင်ရှိသော အမှန်တရားနှင့် ရင်ဆိုင်ရသည့်အခါ၊ မည်သူမျှ ဆုံးဖြတ်ချက်ချခြင်းမှ ရှောင်လွှဲ၍ မရပါ။ ဧဝံဂေလိ၏ ရည်ရွယ်ထားသော ကယ်တင်ခြင်းအကျိုးသက်ရောက်မှုနှင့် ၎င်း၏ ဆန့်ကျင်ဘက် အပြစ်ပေးခြင်းအကျိုးသက်ရောက်မှုအကြား ဤကွာခြားချက်ကို သမ္မာကျမ်းစာတွင် မကြာခဏ ရည်ညွှန်းသည် (ယောဟန် ၃:၁၉။ ၁၅:၂၂။ ၁ ကောရိန္သု ၁:၁၈၊ ၂၃၊ ၂၄)။ ကောင်းသောမြေတွင် စိုက်ထားသော သစ်ပင်တစ်ပင်ကို အသက်ပေးသော နေရောင်ခြည်သည် ၎င်းကို ဆွဲထုတ်ပြီး မြေပေါ်တွင် ဖွင့်ထားလျှင် ၎င်းကို ဆွေးမြည့်ပျက်စီးစေသည်။ နေရောင်ခြည်သည် ဖယောင်းကို အရည်ပျော်စေသည်၊ သို့သော် ရွှံ့စေးကို မာကျောစေသည်။ ကွာခြားချက်သည် ပစ္စည်းများကိုယ်တိုင်တွင် ရှိသည်။ လူ့နှလုံးသားများနှင့်လည်း ထိုနည်းတူဖြစ်သည်၊ အချို့သည် အရည်ပျော်သည်၊ အချို့သည် မာကျောသည်၊ ၎င်းတို့၏ ဧဝံဂေလိအပေါ် တစ်ဦးချင်း တုံ့ပြန်မှုပေါ်တွင် မူတည်သည်။

16. To the one. Christ is life or death to men as they accept or reject Him. This is inevitably so because He is the one and only source of life. Once confronted by truth as it is in Christ, no man can avoid making a decision. This contrast between the intended saving effect of the gospel and its opposite effect of condemnation is often alluded to in the NT (see John 3:19; 15:22; 1 Cor. 1:18, 23, 24). The sun, which imparts life to a tree that is planted in good soil, decomposes and destroys it if it is plucked up and exposed on the surface of the ground. Sunlight melts wax, but hardens clay. The difference is in the substances themselves. Even so with human hearts, some are melted, some hardened, depending on their individual response to the gospel.

 

မည်သူသည် လုံလောက်သနည်း။ မေးခွန်းသည် စကားလုံးသက်သက်ဖြစ်သည်။ ပေါလ်သည် လူများ၏ ကယ်တင်ခြင်းအတွက် သူ့အပေါ်တင်ထားသော တာဝန်၏ သိက္ခာရှိမှုကို ခံစားရသည်။ ဤတာဝန်ခံစားမှုသည် သူ၏ အောင်မြင်မှုအတွက် အရေးပါသော အထောက်အကူဖြစ်စေသည့် အကြောင်းရင်းတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ကောရိန္သုရှိ အခြေအနေများအပေါ် သူ့ကို နက်ရှိုင်းစွာ စိုးရိမ်စေခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၁၃ ကို ကြည့်ပါ)။ ဤစိုးရိမ်မှု ခံစားချက်သည် အလုပ်၏ အရေးပါမှုနှင့် ဝိညာဉ်များ၏ တန်ဖိုးကို နက်ရှိုင်းစွာ ခံစားမှုမှ ပေါက်ဖွားလာသည်။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်၏ အမှန်တရားများ၊ အထူးသဖြင့် အချိန်ကုန်ဆုံးခါနီးနှင့် ပတ်သက်သော အမှန်တရားများကို အမှန်တကယ် ယုံကြည်သော ဓမ္မဆရာသည် ဆုံးရှုံးနေသော လူသားများနှင့် အမျိုးသမီးများအပေါ် ဥပေက္ခာပြု၍ မရပါ။

Who is sufficient? The question is rhetorical. Paul senses the solemnity of the responsibility resting upon him for the salvation of men. This sense of responsibility was an important contributing factor to his success. It was this that had made him feel so deeply concerned over the state of affairs in Corinth (see on v. 13). This feeling of concern grows out of a deep sense of the importance of the task and of the value of souls. The minister who truly believes the truths of God’s Word, particularly those that have to do with the nearness of the end of time, cannot be indifferent toward lost men and women.

 

ဧဝံဂေလိဓမ္မဆရာသည် သူနေထိုင်ပုံ၊ သူဟောပြောသောအရာ၊ နှင့် သူ၏ သတင်းစကားကို သစ္စာရှိစွာ ပေးပို့မှုအတွက် တာဝန်ရှိသည်။ ဘုရားသခင်၏ သံတမန်အဖြစ် တာဝန်ရှိခြင်းသည် အခြားမည်သည့် ခေါ်ဆိုမှုထက်မဆို သာလွန်သည်။ ခရစ်တော်၏ သံတမန်သည် သူဟောပြောသော သတင်းစကား၏ သက်ရှိဥပမာဖြစ်ပြီး၊ သူကိုယ်စားပြုသော တစ်ဦးနှင့် မပြတ်မလပ် ထိတွေ့မှုတွင် နေထိုင်သည့်အခါသာ၊ သူသည် “ဤအရာများအတွက် လုံလောက်သည်” ဟု မျှော်လင့်နိုင်သည်။

The minister of the gospel is responsible for how he lives, for what he preaches, and for the faithful delivery of his message. The responsibility of being an ambassador for God surpasses that of any other calling. Only as the ambassador for Christ is a living example of the message he proclaims, and as he lives in uninterrupted contact with the One whom he represents, can he expect to be “sufficient for these things.”

 

၁၇။ များစွာ။ စကားလုံးအတိုင်း “များစွာသော”၊ ဆိုလိုသည်မှာ ပေါလ်ကို ဆန့်ကျင်သူများ ဖြစ်သည်။ ကောရိန္သုရှိ အသင်းတော်အဖွဲ့ဝင်များစွာသည် “များစွာသော” သူများသည် မမှားနိုင်ဟု ကောက်ချက်ချခဲ့ပုံရသည်။ ၎င်းတို့အတွက် တစ်ခုတည်းသော အရေးကြီးသော မေးခွန်းမှာ၊ မည်သည့်ဘက်သည် လူကြိုက်များသနည်း။

17. Many. Literally, “the many,” that is, those who opposed Paul. Apparently a large number of church members in Corinth had concluded that “the many” could not be wrong. To them the only important question was, Which is the popular side?

 

ဖောက်ပြန်စေသည်။ စကားလုံးအတိုင်း “လက်လီရောင်းချသူများ”၊ “ဈေးသည်များ”၊ “လိမ္မာပါးနပ်သော ကုန်သည်များ”။ ဤသို့ဘာသာပြန်သော စကားလုံးသည် အမြဲမထီမဲ့မြင်ပြုသော အနက်ဖြင့် အသုံးပြုသည်။ ၎င်းကို ဥပမာအားဖြင့်၊ ဝိုင်ရောင်းသူ သို့မဟုတ် ဝိုင်ထုတ်လုပ်သူတစ်ဦးကို ရည်ညွှန်းရန် အသုံးပြုခဲ့သည်၊ သူသည် ပိုမိုသော အမြတ်အစွန်းရရှိရန် ရေ သို့မဟုတ် အခြားအဆင့်နိမ့်သော ရောစပ်မှုကို ထည့်သွင်းခြင်းဖြင့် သူ၏ ဝိုင်ကို ဖောက်ပြန်စေသည်။ ၎င်းသည် ဉာဏ်ရည်ဆိုင်ရာ အနက်ဖြင့်လည်း အသုံးပြုခဲ့သည်။ ပလေတိုသည် သူ၏ တွေးခေါ်ပုံအရ စစ်မှန်သော ဒဿနိကဗေဒကို ဖောက်ပြန်စေသော ဒဿနပညာရှင်များကို ဤသို့ရည်ညွှန်းခဲ့သည်။

Which corrupt. Literally, “retailers,” “peddlers,” “hucksters,” “sharp dealers.” The word thus translated is always used in an uncomplimentary sense. It was used, for instance, of a retailer of wine, or vintner, who adulterated his wine by adding either water or some other inferior mixture, in order to make a greater profit. It came also to be used in an intellectual sense. Plato thus refers to philosophers who, according to his way of thinking, adulterated true philosophy.

 

ပေါလ်သည် ယခု ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်ကို ဖောက်ပြန်စေသူများ သို့မဟုတ် လိမ်လည်စွာ ကိုင်တွယ်သူများအကြောင်း ပြောသည်။ ကောရိန္သုရှိ “များစွာသော” သူများသည် မရိုးသားသော ဆိုင်ပိုင်ရှင်များနှင့် ဝိုင်ဈေးသည်များနှင့် တူသည်၊ လူသားသီအိုရီများနှင့် ဓလေ့ထုံးတမ်းများဖြင့် ဖောက်ပြန်ထားသော ဧဝံဂေလိကို ဖြန့်ဝေသည်။ ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၁၇:၂ အရ ဖောက်ပြန်သော အသင်းတော်သည် ကမ္ဘာ့မြေကြီး၏ နေထိုင်သူများကို ၎င်း၏ ဖောက်ပြန်မှု၏ ဝိုင်ဖြင့်၊ ဆိုလိုသည်မှာ ဖောက်ပြန်ထားသော၊ မမှန်ကန်သော သွန်သင်ချက်များ၏ ဝိုင်ဖြင့် မူးယစ်စေသည်။ မမှန်ကန်သော ဆရာများသည် အတုအယောင်ဖြင့်၊ စျေးပေါသော အစားထိုးဖြင့်၊ မျက်နှာပြင်သက်သက် နာခံမှုဖြင့်၊ အကျင့်ဖြင့် ဖြောင့်မတ်မှုကို ရယူရန် ကြိုးစားခြင်းဖြင့် ရောင့်ရဲသည်။ ၎င်းတို့သည် ကိုယ်ပိုင်အမြတ်အစွန်းအတွက် နှုတ်ကပတ်တော်ကို ရောင်းချသည်၊ ဝယ်သူဘက်မှ ကိုယ်ပိုင်စွန့်လွှတ်မှု၏ စျေးနှုန်းနိမ့်ဖြင့်။ ဤသို့သော ဘာသာရေး ဈေးသည်များ၏ နည်းလမ်းများနှင့် သွန်သင်ချက်များကို ကျမ်းစာတွင် မကြာခဏ ရည်ညွှန်းသည် (ဟေရှာယ ၅၀:၁၁။ ၂ ကောရိန္သု ၁၀:၁၂၊ ၁၃။ ၁၁:၁၃–၁၅။ ၂ တိမောသေ ၄:၃။ ၂ ပေတရု ၂:၁–၁၈)။

Paul now speaks of those who adulterate, or deal deceitfully with, the Word of God. “The many” at Corinth were like dishonest tavernkeepers and wine peddlers, dispensing a gospel corrupted with human theories and traditions. According to Rev. 17:2 the apostate church makes the inhabitants of the earth drunk with the wine of her fornication, that is, the wine of adulterated, false doctrines. False teachers are content with a counterfeit, with a cheap substitute, with superficial obedience, with trying to achieve righteousness by works. They sell the Word for personal profit, at a low price of personal sacrifice on the part of the buyer. The methods and teachings of such hucksters of religion are often alluded to in Scripture (Isa. 50:11; 2 Cor. 10:12, 13; 11:13–15; 2 Tim. 4:3; 2 Peter 2:1–18).

 

လူတစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်ကို ၎င်းကို အဓိကအားဖြင့် အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမှုတစ်ခုအဖြစ် ယူဆသည့်အခါ၊ ၎င်း၏ ကောင်းမှု သို့မဟုတ် ၎င်း၏ ပြင်းထန်မှုကို လျှenchaungစိတ်ကျင်းဆွဲသွားသည်၊ ခရစ်ယာန်များအပေါ် ဖြစ်ပြီးသော မြင့်မားသော လိုအပ်ချက်များကို လျှော့ချသည့်အခါ၊ သို့မဟုတ် သူကိုယ်တိုင်၊ သူ၏ ဉာဏ်ပညာ၊ သို့မဟုတ် သူ၏ သင်ယူမှုကို ဟောပြောသည့်အခါ နှုတ်ကပတ်တော်ကို ဖောက်ပြန်စေသည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် နှုတ်ကပတ်တော်ကို အမှုထမ်းရန် အစား၊ နှုတ်ကပတ်တော်သည် သူ့ကို အမှုထမ်းစေသည်။

A man corrupts the Word of God when he considers it primarily as a means of making a livelihood, when he tempers either its goodness or its severity, when he eases the high requirements it makes of Christians, or when he preaches himself, his cleverness, or his own learning. Thus he makes the Word minister to him, instead of ministering the Word.

 

ရိုးသားမှုဖြင့်။ အောင်မြင်သော ဧဝံဂေလိဓမ္မဆရာသည် ဘုရားသခင်က သူ့ကို စေလွှတ်ကြောင်း သိရှိသည်၊ ဘုရားသခင်က သူ့ကို မြင်နေသည်ကို သိရှိသည်၊ သူ့အတွင်း၌ ခရစ်တော်၏ ဝိညာဉ်တော်ရှိကြောင်း သိရှိသည်။ စစ်မှန်သော ဟောပြောသူသည် ကိုယ်ကျိုးရှာခြင်း၊ လိမ္မာမှုနှင့် ဟန်ဆောင်မှု၊ ဖောက်ပြန်သော ရည်ရွယ်ချက်များ၊ လူကြိုက်များမှုနှင့် ဂုဏ်သတင်းအတွက် တပ်မက်မှုများမှ ကင်းလွတ်လိမ့်မည်။ သူသည် ခရစ်တော်ကို ဗဟိုပြု၍ နှုတ်ကပတ်တော်ကို ဟောပြောလိမ့်မည်။

As of sincerity. The successful minister of the gospel is conscious that God has sent him, conscious that God sees him, conscious of the spirit of Christ within him. The true preacher will be free from all self-seeking, all duplicity and hypocrisy, all sordid motives, all cravings for popularity and fame. He will preach the Word, with Christ as its center.

 

ellen g. white comments

4 AA 300; MH 166

11 GC 516; PK 654; 1T 211,  304, 707; 2T 143, 313; 3T 476; 6T 446

12, 13 AA 323

14, 15 RC 61

14–16 AA 326; 6T 316

15–17 2T 706

16 AA 249,  369,  423,  510, 551; AH 37; CG 64; CH 342, 559; CM 125; COL 277,  298,  304,  337, 340; CT 197; DA 439; Ed 282; Ev 208,  297,  383,  561, 631; EW 62; FE 109, 262; GW 78, 120; ML 22,  32,  178, 190; MM 173,  181,  227, 246; MYP 364; PK 86,  128,  232, 234; TM 144,  158,  223,  309, 318; 1T 139, 591; 2T 124,  152,  187,  343, 669; 3T 31,  60,  216, 306; 4T 69,  198,  308,  371,  446, 524; 5T 157,  345, 716; 6T 63,  122,  173,  317,  319, 371; 7T 36,  93,  155, 157; 8T 23,  144, 233; WM 287

 

 

 

အခန်းကြီး - ၃

chapter 3

 

၁ သူ၏ဓမ္မအမှုထမ်းခြင်းကို ချီးမွမ်းရန် ကိုရိန္တုမြို့သားများ၏ ယုံကြည်ခြင်းနှင့် ကျေးဇူးတော်များသည် လုံလောက်သော ချီးမွမ်းခြင်းဖြစ်ကြောင်း သူပြသပြီး၊ မမှန်ကန်သော ဆရာများက သူ့ကို မာန်မာနဖြင့် စွပ်စွဲမည်ကို ကာကွယ်သည်။ ၆ ထို့နောက် ပညတ္တိဆရာများနှင့် ဧဝံဂေလိဆရာများအကြား နှိုင်းယှဉ်မှုတစ်ခုသို့ ဝင်ရောက်ကာ၊ သူ၏ဓမ္မအမှုထမ်းခြင်းသည် အသက်နှင့် လွတ်လပ်ခြင်း၏ ဧဝံဂေလိသည် အပြစ်ဒဏ်ပေးခြင်း၏ ပညတ္တိထက် ပို၍ဘုန်းကြီးသောကြောင့်၊ များစွာသာလွန်ကြောင်း သက်သေပြသည်။မြန်မာလိုဘာသာပြန်ပေးပါ ကောက်နုတ်ချက်နှင့် မှတ်ချက်များမပေးပါနင့် တိကျစွာမှန်ကန်စွာ ဂဏန်းကအစဘာသာပြန်ပေးပါ ဂဏန်းတွေကိုပါ မြန်မာလိုဘာသာပြန်ပေးပါ1

 1 Lest their false teachers should charge him with vainglory, he sheweth the faith and graces of the Corinthians to be a sufficient commendation of his ministry. 6 Whereupon entering a comparison between the ministers of the law and of the gospel, 12 he proveth that his ministry is so far the more excellent, as the gospel of life and liberty is more glorious than the law of condemnation.

 

 

၁. ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ချီးကျူးခြင်း။ အခန်း ၂:၁၇ တွင် ပေါလုသည် သူနှင့်သူ၏လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များကို ကောရိန္သုမြို့သို့သွားရောက်ခဲ့သော မမှန်ကန်သောခေါင်းဆောင်များနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပြသည်။ ထိုမမှန်ကန်သောခေါင်းဆောင်များသည် ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်ကို ဖျက်ဆီးခဲ့ကြသည်။ ပေါလု၏ ရှင်းလင်းသောထုတ်ဖော်ပြောဆိုမှုသည် နားလည်မှုလွဲမှားပြီး ဝေဖန်မှုကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည့် ဖြစ်နိုင်ခြေရှိသည်။ ပေါလုသည် မိမိကိုယ်ကို ချီးကျူးနေသလား။ သူကိုယ်တိုင်နှင့် သူ၏လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များကို ချီးမြှောက်နေသလား။ သူသည် မိမိကိုယ်ကို ချီးကျူးသောစကားများဖြင့် မကြာခဏ ရည်ညွှန်းခဲ့သည်မဟုတ်လား (၁ ကောရိန္သု ၂:၆; ၃:၁၀; ၄:၁; ၉:၁၅)။ ဖြစ်နိုင်သည်မှာ မမှန်ကန်သောဆရာများသည် ယေရုဆလင်အသင်းတော်မှ ထောက်ခံစာများဖြင့် ကောရိန္သုယုံကြည်သူများထံ မိတ်ဆက်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် မမှန်ကန်သောဆရာများဖြစ်ပြီး တမန်တော်များ၏ ထောက်ခံမှုရှိသည်ဟု ထင်ရှားစေနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့၏အထောက်အထားများသည် ပေါလု၏အထောက်အထားများထက် သာလွန်သည်ဟု ထင်ရှားနိုင်သည် (တ ၁၃:၁-၃; ဂလာတိ ၂:၇, ၉ ကို ကြည့်ပါ)။ ၂ ကောရိန္သု ၅:၁၂ ကို ကြည့်ပါ။

1. Commend ourselves. In ch. 2:17 Paul contrasts himself and his co-workers with the false leaders who had gone to Corinth and there corrupted the Word of God. There was the strong possibility that Paul’s clear statement might be misinterpreted and thus provoke criticism. Was Paul commending himself? Was he boasting and exalting himself and his co-workers? Had he not frequently referred to himself in glowing terms (1 Cor. 2:6; 3:10; 4:1; 9:15)? Perhaps the false teachers had introduced themselves to the Corinthian believers by letters of recommendation from the church at Jerusalem, which would make it appear that they were actually in good and regular standing and had the backing of the apostles. Thus their credentials would appear to be better than those of Paul (cf. Acts 13:1–3; Gal. 2:7, 9). See on 2 Cor. 5:12.

 

ထောက်ခံခြင်း။ စကားလုံးအရ "အတူရပ်တည်ခြင်း" ဟု အဓိပ္ပာယ်ရပြီး၊ စာကိုင်ဆောင်သူသည် စာရေးသူနှင့် ကောင်းမွန်သောဆက်ဆံရေးရှိသည်ဟု ဆိုလိုသည်။ ထိုစာသည် သူများနှင့်မသိရှိသောဒေသတွင် ခရီးသွားနေသော အလုပ်သမားများကို ဖော်ထုတ်ရန်နှင့် မမှန်ကန်သောဆရာများထံမှ အသင်းတော်များကို ကာကွယ်ရန် ရည်ရွယ်သည်။ မိတ်ဆက်စာများကို ထပ်ခါတလဲလဲ ဖော်ပြထားသည် (တ ၁၈:၂၇; ကောလောသဲ ၄:၁၀)။ သို့သော် မမှန်ကန်သော တမန်တော်များရှိသလို အတုအယောင်စာများလည်း ရှိခဲ့သည်။ ကောရိန္သုမြို့တွင် တင်ပြခဲ့သော ထောက်ခံစာအချို့သည် စစ်မှန်သည်ဟု လက်ခံခဲ့ပုံရသည်။ ပေါလုသည် ခရစ်ယာန်သာသနာပြုအဖြစ် ထောက်ခံစာများ သယ်ဆောင်မထားခဲ့ပြီး၊ ကောရိန္သုမြို့ရှိ သူ၏ဝေဖန်သူများသည် သူ့ကို တမန်တော်အဖြစ် အထင်သေးပြီး သူ၏အခွင့်အာဏာကို မေးခွန်းထုတ်ခဲ့ကြသည်။

Commendation. Literally, “standing together,” meaning that the bearer of the letter was in good standing with the writer of the letter. Such a letter was intended to identify workers traveling in a region where they were not known personally, and thus to protect the churches against false teachers. Letters of introduction are mentioned repeatedly (Acts 18:27; Col. 4:10). But there were spurious epistles, even as there were false apostles. Obviously the letters of commendation that some had presented at Corinth had been accepted as genuine. Evidently Paul had not carried identifying letters as a Christian missionary, and his critics at Corinth now disparaged him as an apostle and questioned his authority.

 

၂. ကျွန်ုပ်တို့၏စာ။ ပေါလုသည် "စာ" ဟူသောစကားလုံးကို နယပယ်အရ အသုံးပြုသည်။ သူ့အား မိတ်ဆက်စာများ မလိုအပ်ခဲ့ပေ၊ အကြောင်းမှာ သူ၏ယုံကြည်သူများသည် သူ၏တမန်တော်အဖြစ်ကို သက်သေပြရန် လုံလောက်သည်။ သူ၏တမန်တော်အခွင့်အာဏာကို ထူထောင်ရန် စာရေးထားသော စာရွက်စာတမ်းများ မလိုအပ်ခဲ့ပေ။ စာရေးထားသော စာတစ်စောင်ဟူသော နှိုင်းယှဉ်ချက်သည် ကောရိန္သုယုံကြည်သူများသည် ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်နှင့် ပညတ်တော်ကို ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးတွင် ရေးထိုးထားပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ပေါလု၏စိတ်နှလုံးတွင် ရေးထိုးထားသော အသက်ရှင်သောစာများဖြစ်သည်ဟု ဖော်ပြသည်။ ပထမအချက်သည် ၎င်းတို့သည် စစ်မှန်သောခရစ်ယာန်များဖြစ်ကြောင်း သက်သေပြပြီး၊ ဒုတိယအချက်သည် ပေါလုသည် စစ်မှန်သောတမန်တော်ဖြစ်ကြောင်း သက်သေပြသည်။ ၎င်းတို့သည် သူ၏ "တမန်တော်အဖြစ်" ၏ "တံဆိပ်" ဖြစ်သည် (၁ ကောရိန္သု ၉:၂)။

2. Our epistle. Paul now uses the word “epistle” figuratively. He had no need of literal introductory letters, for his converts were an all-sufficient proof of his apostleship. He needed no written documents to establish his apostolic authority. The metaphor of a written letter signifies both that the Corinthian believers had the word and law of God written on their hearts and that they were living epistles written on Paul’s heart. The first constituted evidence that they were true Christians, and the second that Paul was a true apostle. They were the “seal” of his “apostleship” (1 Cor. 9:2).

 

ကျွန်ုပ်တို့၏စိတ်နှလုံးများ။ စာသားအထောက်အထားများအရ (စာမျက်နှာ ၁၀ ကိုကြည့်ပါ) "သင်တို့၏စိတ်နှလုံးများ" ဟု ဖတ်ရှုနိုင်သည်။

Our hearts. Textual evidence may be cited (cf. p. 10) for reading “your hearts.”

 

၃. ထင်ရှားစွာဖော်ပြခြင်း။ စကားလုံးအရ "သိရှိစေခြင်း"၊ "ထုတ်ဖော်ခြင်း" ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ကမ္ဘာသည် ပိုမိုဖတ်ရှုနိုင်သော ခရစ်ယာန်များ လိုအပ်သည်။ ခရစ်တော်ကဲ့သို့သော ဘဝ၏ဘာသာစကားသည် လူသားအားလုံးအတွက် ရည်ရွယ်သည်။ ဤနည်းဖြင့်သာလျှင် လူတို့သည် ခရစ်ယာန်ဘာသာ၏အဓိပ္ပာယ်ကို နားလည်နိုင်ပြီး၊ ၎င်း၏သမ္မာတရားများကို နားလည်နိုင်ကာ၊ ဘုရားသခင်၏ပညတ်တော်ကို ချစ်မြတ်နိုးပြီး နာခံရန် သင်ယူနိုင်သည်။

3. Manifestly declared. Literally, “made known,” “revealed.” The world has need of more legible Christians. The language of a Christlike life is intended for all mankind. Only thus can men comprehend what Christianity means, understand its great truths, and learn to love and obey God’s law.

 

ခရစ်တော်၏စာ။ ယုံကြည်သူတစ်ဦးချင်းစီနှင့် အသင်းတော်တစ်ခုစီသည် ကမ္ဘာသို့ ခရစ်တော်ထံမှစာတစ်စောင်ဖြစ်သင့်သည်။ စာ၏ရေးသားသူမှာ ခရစ်တော်ဖြစ်သည်။ ရေးသားထားသောပစ္စည်းမှာ ယုံကြည်သူတစ်ဦးစီ၏စိတ်နှလုံးဖြစ်ပြီး၊ ရေးသားထားသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ပညတ်တော်၊ သူ၏စရိုက်လက္ခဏာ၏ ပုံတူဖြစ်သည်။ ဤကိစ္စတွင် စာရေးသူမှာ ပေါလုဖြစ်သည်။

Epistle of Christ. Each believer and each church should be a letter from Christ to the world. The author of the letter is Christ. The material on which the writing is done is the heart of each believer, and that which is written is the law of God, a transcript of His character. The penman in this case was Paul.

 

ခရစ်တော်သည် ကျောက်ပြားများပေါ်တွင် သူ၏လက်ဖြင့် ပညတ်ဆယ်ပါးကို ရေးသားခဲ့သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၂၄:၁၂; ၃၁:၁၈; တရားဟောရာ ၉:၁၀, ၁၁)။ သူသည် လူတို့ကို သမ္မာကျမ်းစာရေးသားရန် လှုံ့ဆော်ခဲ့ပြီး (၂ တိမောသေ ၃:၁၆; ၂ ပေတရု ၁:၂၀, ၂၁)၊ ထို့ကြောင့် ၎င်းသည် ၎င်း၏ရေးသားသူလည်းဖြစ်သည်။ လူတို့သည် ဆန္ဒရှိလျှင် ပညတ်တော်၊ ကျမ်းစာများနှင့် သူ့ကိုယုံကြည်သူများတွင် ခရစ်တော်ကို မြင်နိုင်ပြီး ရှာဖွေနိုင်သည်။

Christ wrote the Ten Commandments with His own finger on tables of stone (Ex. 24:12; 31:18; Deut. 9:10, 11; cf. PP 366). He inspired men to write the Bible (2 Tim. 3:16; 2 Peter 1:20, 21), and is thus its author also. If they will, men can see and find Christ in the law, in the Scriptures, and in those who believe in Him.

 

ကျွန်ုပ်တို့မှ ဝန်ဆောင်ပေးခြင်း။ ခရစ်တော်သည် ပေါလုကို သူ၏စာရေးသူအဖြစ် အသုံးပြုခဲ့သည်။ ပေါလုသည် သူ၏ယုံကြည်သူများ၏စိတ်နှလုံးတွင် ရေးထားသောစာကို မူလစတင်ရေးသားခဲ့ခြင်း သို့မဟုတ် ညွှန်ကြားခဲ့ခြင်းမဟုတ်ပေ။ သို့သော် သူသည် ဤအသက်ရှင်သောစာ၏ရေးသားမှုတွင် ဘုရားသခင်၏ကိရိယာဖြစ်ခဲ့သည်။ ယနေ့အသင်းတော်တွင် နှုတ်ကပတ်တော်၏ သစ္စာရှိသောဝန်ကြီးများသည် ဤမျိုးဆက်အတွက် ဘုရားသခင်၏စာရေးသူများဖြစ်သည်။

Ministered by us. Christ used Paul as His penman, or amanuensis. Paul did not originate or dictate the letter written in the hearts of his converts. But he was God’s instrument in the writing of this living epistle. Faithful ministers of the Word in the church today constitute God’s penmen to this generation.

 

မင်ဖြင့်မဟုတ်။ ရှေးခေတ်စာများကို ပုံမှန်အားဖြင့် ပါးပလွှာပေါ်တွင် သစ်ကိုင်းဖြင့်ရေးသားပြီး အနက်ရောင်ဆိုးဆေးကို မင်အဖြစ်အသုံးပြုသည် (၂ ယောဟန် ၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလု၏အသင်းတော်များသို့ရေးသောစာများသည် ထိုနည်းအတိုင်း ရေးသားခဲ့ပုံရသည်။ သို့သော် လူ့စိတ်နှလုံး၏ပြားများပေါ်တွင်၊ ဆိုလိုသည်မှာ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာတွင် ရေးသားရာတွင် ပိုမိုခိုင်မာသောကြားခံတစ်ခု လိုအပ်ပြီး၊ ထိုကြားခံမှာ အသက်ရှင်သောဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်ဖြစ်သည်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်သည် ဘဝတွင်အလုပ်လုပ်နေသည့်နေရာတွင်၊ ဘုရားသခင်၏ပညတ်တော်နှင့် သမ္မာတရားတို့သည် သန့်ရှင်းမှု၊ နာခံမှု၊ သန့်ရှင်းခြင်းတွင် ထင်ရှားသည်။ ဘုရားသခင်၏အလိုတော်အားလုံးကို နာခံခြင်းသည် သဘာဝအတိုင်း ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ ပေါလုပြောဆိုသော ရေးသားမှုသည် ဉာဏ်ရည်သာမက အလိုဆန္ဒနှင့် ခံစားချက်များကိုပါ ထိခိုက်စေသည် (ဆာလံ ၁:၂; ၁၁၉:၁၆)။

Not with ink. Ancient letters were usually written on papyrus, with a reed pen and a black pigment for ink (see 2 John 12). Paul’s letters to the churches were doubtless thus written. But when it comes to writing on the tables of the human heart, that is, of the mind, a more durable medium is required, and that medium is the spirit of the living God. Where the Holy Spirit is at work in the life, God’s law and God’s truth are manifested in holiness, obedience, and sanctification. Obedience to all the will of God becomes spontaneous. The writing of which Paul here speaks affects not only the intellect but the will and the affections as well (Ps. 1:2; 119:16).

 

ပေါလု၏ရန်သူများဖြစ်သော ယုဒဘာသာဝင်များသည် ကောရိန္သုယုံကြည်သူများ၏စိတ်နှလုံးတွင် ပေါလုရေးသားခဲ့သည့်စာမျိုးကို ရေးသားမထားခဲ့ပေ။ ၎င်းတို့၏ဝန်ကြီးမှုသည် ပညတ်တော်၏စာသားသာဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ၎င်း၏ပြင်ပကျင့်စဉ်များကိုသာ အာရုံစိုက်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်း၏ဝိညာဉ်သည် ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးတွင် တစ်ခါမျှ ရေးထိုးမထားခဲ့ပေ။ ယုဒဘာသာ၏တရားဝင်ဝါဒသည် ယုံကြည်ခြင်းမရှိခြင်းကြောင့် (ဟေဗြဲ ၄:၂) မပြည့်စုံနိုင်ခဲ့သော်လည်း၊ ဧဝံဂေလိသည် ယခုပြည့်စုံစေနိုင်ခဲ့သည် (ရောမ ၈:၃, ၄)။ ယုဒဘာသာ၏စာသားအတိုင်း တရားဝင်လိုက်နာမှုသည် သမ္မာတရားများ၏မူများကို လူတို့၏စိတ်နှလုံးသို့ လွှဲပြောင်းမပေးနိုင်ခဲ့ပေ။ ယုဒဘာသာ၏ဘာသာရေးကျင့်စဉ်သည် တရားဝင်နှင့် စက်ပိုင်းဆိုင်ရာအဖြစ်သာ ကျန်ရှိခဲ့ပြီး ဝိညာဉ်မရှိခဲ့ပေ။

The apostle’s adversaries, the Judaizers, had written no such letter in the hearts of the Corinthian believers as Paul had. Their ministry was limited to the letter of the law. They were concerned almost exclusively with its outward forms; its spirit had never been engraved upon their hearts. What Jewish legalism could not accomplish—for a lack of faith on the part of those who practiced it (Heb. 4:2)—the gospel was now accomplishing (Rom. 8:3, 4). A literal adherence to the letter of Judaism did not transfer the principles of truth to men’s hearts. The Jewish practice of religion remained formal and mechanical—it lacked spirit.

 

ကျောက်ပြားများ။ သို့မဟုတ် "ကျောက်သားပြားများ"။ ပေါလုသည် ဘုရားသခင်သည် သိနာတောင်တွင် ပညတ်ဆယ်ပါးကို ရေးထိုးခဲ့သော ကျောက်ပြားနှစ်ခုကို လူ့စိတ်နှလုံး၏ပြားများနှင့် နှိုင်းယှဉ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ပညတ်တော်ကို ကျောက်ပြားများပေါ်တွင် ရေးထိုးထားခြင်းတွင် မည်သည့်အမှားမျှမရှိပေ၊ သို့သော် ၎င်းသည် ထိုနေရာတွင်သာ ရေးထိုးထားပြီး လူတို့၏စိတ်နှလုံးပြားများသို့ လွှဲပြောင်းမပေးခဲ့သရွေ့၊ ၎င်းသည် လက်တွေ့အားဖြင့် သေနေသောစာသာဖြစ်သည်။ သမ္မာတရားသည် ဘဝ၏ပြဿနာများသို့ အသုံးချသည့်အခါမှသာ အသက်ရှင်ပြီး တက်ကြွသောစွမ်းအားရှိသည်။ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၆-၁၁ တွင် သစ္စာခံယူမှု၏ဆွေးနွေးချက်ကို ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားသည်။ သစ္စာခံယူမှုအတွေ့အကြုံကို ယေရမိ ၃၁:၃၁-၃၃; ယဇံ ၁၁:၁၉, ၂၀; ၃၆:၂၆, ၂၇; ဟေဗြဲ ၈:၈-၁၀ ကဲ့သို့သော ကျမ်းပိုဒ်များတွင် ရည်ညွှန်းထားသည်။

Tables of stone. Or, “tablets of stone.” Paul contrasts the two tablets of stone upon which God wrote the Ten Commandments at Sinai with the fleshly tablets of the heart. There was nothing wrong about having the law of God inscribed upon tables of stone, but so long as it was written only there, and was not transferred to the tables of men’s hearts, it remained, for all practical purposes, a dead letter. Truth has living, active force only when it is applied to the problems of life. Paul here anticipates his discussion of the new covenant in vs. 6–11. The new-covenant experience is referred to in such passages of Scripture as Jer. 31:31–33; Eze. 11:19, 20; 36:26, 27; Heb. 8:8–10.

 

ဘုရားသခင်တစ်ဆူတည်းသာ စိတ်နှလုံးသို့ရောက်ရှိပြီး သူ၏ပညတ်တော်ကို ရေးထိုးနိုင်သောစွမ်းအားရှိသည်။ ကျောက်ပြားများပေါ်တွင် သူ၏ပညတ်တော်ကို ရေးသားရန်သည် ၎င်းတို့တွင် ဆန္ဒမရှိသောကြောင့် ပိုမိုလွယ်ကူသည်။ ပညတ်တော်ကို စိတ်နှလုံးတွင် ရေးထိုးပြီးသည်နှင့် ၎င်းသည် သေနေသောစာမဟုတ်တော့ပေ။ စက္ကူနှင့် ကျောက်တုံးသည် ယာယီဖြစ်သည်။ စိတ်နှလုံးနှင့် ဘဝတွင် ရေးထိုးထားသော ပညတ်တော်သည် ထိုသို့မဟုတ်ပေ။

Only God has the power to reach the heart and write His law there. It is easier for Him to write His law on tablets of stone, for they have no will to resist. Once the law is written on the heart, it is no longer a dead letter. Paper and stone are transitory. Not so with the law written on the heart and in the life.

 

မောရှေသည် သိနာတောင်မှ ကျောက်ပြားနှစ်ခုကို သယ်ဆောင်လာပြီး၊ သူသည် ဘုရားသခင်နှင့်အတူရှိခဲ့ပြီး ဘုရားသခင်၏ခန့်အပ်ထားသော စကားပြောသူအဖြစ် တောင်မှထွက်လာသည်ကို ထင်ရှားသောသက်သေအဖြစ် သယ်ဆောင်လာခဲ့သည်။ ပေါလု၏အထောက်အထားများသည် မြင်သာထင်သာရှိသော အရာများမဟုတ်သော်လည်း၊ ၎င်းတို့သည် စစ်မှန်မှုမရှိခဲ့ပေ၊ အကြောင်းမှာ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်သည် သူ၏စိတ်နှလုံးနှင့် သူယုံကြည်သူများ၏စိတ်နှလုံးတွင် တူညီသောဘုရားသခင်၏ပညတ်တော်ကို ရေးထိုးခဲ့သည်။ ပေါလုသည် အခြားအထောက်အထားများ မလိုအပ်ခဲ့ပေ။ သူ၏ဘဝနှင့် သူခရစ်တော်ထံသို့ ဦးဆောင်ခဲ့သောသူများ၏ဘဝများသည် သူ၏ခန့်အပ်မှုသည် ဘုရားသခင်ထံမှဖြစ်ကြောင်း လုံလောက်သောသက်သေဖြစ်သည်။

Moses descended from Sinai bearing two slabs of stone, a visible evidence that he had been with God and came forth from the mount as God’s appointed spokesman. Though Paul’s credentials were not of a tangible kind, they were no less real, for the same divine law had been inscribed by the Holy Spirit in his own heart and in the hearts of his converts. Paul needed no other credentials. His life and the lives of those whom he had led to Christ constituted sufficient evidence that his commission was of God.

 

၄. ထိုသို့သောယုံကြည်မှု။ ပေါလု၏စကားလုံးအတိုင်းနားလည်သူဝေဖန်သူများသည် သူ၏ယုံကြည်မှုနှင့် လုံလောက်မှုကို ချီးကျူးခြင်းနှင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ထောက်ခံခြင်းအဖြစ် နားလည်မှုလွဲမှားခဲ့ကြသည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့်၊ သူ၏ယုံကြည်မှုသည် ခရစ်တော်၏အဆက်မပြတ်လမ်းညွှန်မှုနှင့် လွှမ်းမိုးမှုအောက်တွင်ရှိသည်ဟူသော သူ၏အသိစိတ်မှ ရလဒ်ဖြစ်သည် (အခန်း ၅:၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ထို့ကြောင့် ဂုဏ်ပြုမှုနှင့် ချီးမွမ်းမှုအားလုံးသည် သူ့ထံသို့မဟုတ်ဘဲ ခရစ်တော်ထံသို့ဖြစ်သည်။ မိုက်မဲသော၊ အချည်းနှီးသော မိမိကိုယ်ကိုယ်ယုံကြည်မှုသည် ဒုစရိုက်ဖြစ်သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်အပေါ်ယုံကြည်မှုသည် ခရစ်ယာန်တန်ဖိုးကြီးမားသောအရာဖြစ်သည် (၁ ကောရိန္သု ၁၃:၁၃; ဂလာတိ ၅:၂၂, ၂၃)။ ပထမအချက်သည် ဝန်ကြီးမှု၏အောင်မြင်မှုအားလုံးကို မိမိကိုယ်ကို ချီးကျူးစွာပေးအပ်ပြီး၊ ဒုတိယအချက်သည် ၎င်းကို ဘုရားသခင်ထံသို့ နှိမ့်ချစွာ ပေးအပ်သည်။

4. Such trust. Paul’s literal-minded critics had misinterpreted his confidence and sufficiency as boasting and self-commendation. On the contrary, his confidence was the result of his consciousness of being under the constant guidance and influence of Christ (cf. ch. 5:14). Therefore, all honor and praise belonged to Christ, not to him. Foolish, vain self-confidence is a vice, but confidence in God is a great Christian virtue (1 Cor. 13:13; Gal. 5:22, 23). The first boastfully credits to self all success in the ministry, the other humbly credits it to God.

 

၅. လုံလောက်မှု။ ဂရိဘာသာဖြင့် "hikanos" သည် "လုံလောက်မှု"၊ "လုံလောက်သည်" ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ဤစကားလုံး၏နာမ်ပုံစံသည် ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၅ တွင် "လုံလောက်မှု" ဟု ဘာသာပြန်ဆိုပြီး၊ ၎င်း၏ကြိယာပုံစံသည် ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၆ တွင် "တတ်နိုင်စေခြင်း" ဟု ဘာသာပြန်ဆိုသည်။ ပေါလုသည် ဘုရားသခင်ခန့်အပ်ထားသော သူ၏တာဝန်ကို သူ၏စွမ်းရည်အပြည့်ဖြင့် ထမ်းဆောင်ခဲ့ပြီး၊ သူ၏ဝန်ကြီးမှုသည် အောင်မြင်ခဲ့သည်ဟူသော ယုံကြည်မှုကို ဖော်ပြရန် မတွန့်ဆုတ်ခဲ့ပေ။ သို့သော် ထိရောက်သောကိရိယာတစ်ခုဖြစ်ခြင်းအတွက် ဂုဏ်ပြုမှုအားလုံးသည် ဘုရားသခင်ထံသို့ဖြစ်သည်။

5. Sufficient. Gr. hikanos, “sufficient,” “enough.” The noun form of the word is translated “sufficiency” later in v. 5, and its verb form, “made … able,” in v. 6. Paul has discharged his God-appointed commission to the best of his ability, and does not hesitate to express confidence that his ministry has been a success. But all credit for being an effective instrument belongs to God.

 

တစ်စုံတစ်ရာကို တွေးတောခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ သူ၏ဝန်ကြီးမှုနှင့်ပတ်သက်၍ မည်သည့်နိဂုံးချုပ်မှုများသို့ ရောက်ရှိခြင်းဖြစ်သည်။ သူ၏လက်ရာအပေါ် သူကိုယ်တိုင်အကဲဖြတ်မှုသည် မမှန်ကန်နိုင်သော်လည်း၊ သူ၏လုပ်ဆောင်မှုများသည် နိုင်ငံတော်အတွက် အောင်မြင်မှုရရှိခဲ့ကြောင်း မည်သူမျှ ငြင်းပယ်နိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ နိုင်ငံတော်၏မူများသည် သူ၏ယုံကြည်သူများ၏စိတ်နှလုံးနှင့် ဘဝများတွင် ဖျောက်ဖျက်မရနိုင်စွာ ရေးထိုးထားသည်။

Think any thing. That is, to arrive at any conclusions respecting his own ministry. Though his own appraisal of his workmanship might be faulty, no one can deny that his labors have been fruitful for the kingdom. The principles of the kingdom are indelibly inscribed upon the hearts and lives of his converts.

 

ကျွန်ုပ်တို့မှ။ ဆိုလိုသည်မှာ ကျွန်ုပ်တို့ထံမှ၊ ကျွန်ုပ်တို့မှ စတင်ခြင်းဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် သူ၏ဝန်ကြီးမှု၏အောင်မြင်မှုအတွက် မည်သည့်ဂုဏ်ပြုမှုကိုမဆို လုံးဝငြင်းပယ်သည်။

Of ourselves. That is, from ourselves, originating with ourselves. Paul denies any credit whatever for the success that has attended his ministry.

 

 

၆-၉ (ရောမ ၈:၁၅-၂၁; ဟေဗြဲ ၈:၆, ၇ တွင် EGW ကို ကြည့်ပါ)။ အသက်ရှင်ရန် ပြဌာန်းထားသောပညတ်တော်။—ဘုရားသခင်၏ပညတ်တော်သည် သိနာတောင်မှ ကြီးကျယ်သောအသံဖြင့် မိန့်တော်မူခဲ့ပြီး၊ အပြစ်သားအတွက် အပြစ်စီရင်ခြင်း၏ထုတ်ဖော်ပြောဆိုမှုဖြစ်သည်။ ပညတ်တော်၏တာဝန်မှာ အပြစ်စီရင်ရန်ဖြစ်သော်လည်း၊ ၎င်းတွင် ခွင့်လွှတ်ရန်နှင့် ရွေးနှုတ်ရန် စွမ်းအားမရှိပေ။ ၎င်းသည် အသက်ရှင်ရန် ပြဌာန်းထားသည်။ ၎င်း၏ပညတ်တော်များနှင့် သဟဇာတဖြစ်အောင် လျှောက်လှမ်းသူများသည် နာခံခြင်း၏ဆုလာဘ်ကို ရရှိမည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ၎င်းသည် အပြစ်စီရင်မှုအောက်တွင် ကျန်ရှိနေသူများအတွက် ကျွန်ပြုမှုနှင့် သေခြင်းကို ယူဆောင်လာသည် (RH ဧပြီ ၂၂, ၁၉၀၂)။

6–9 (Rom. 8:15–21; see EGW on Heb. 8:6, 7). The Law Ordained to Life.—The law of God, spoken in awful grandeur from Sinai, is the utterance of condemnation to the sinner. It is the province of the law to condemn, but there is in it no power to pardon or to redeem. It is ordained to life; those who walk in harmony with its precepts will receive the reward of obedience. But it brings bondage and death to those who remain under its condemnation (RH April 22, 1902).

 

၆. တတ်နိုင်စေခြင်း။ ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၆-၁၈ တွင် ပေါလုသည် သူတည်ဆောင်သော "ဝိညာဉ်တော်၏ဝန်ကြီးမှု" (ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၈) ၏သာလွန်မှုကို၊ သူ၏ယုဒဘာသာဝင်ပြိုင်ဘက်များကိုယ်စားပြုသော "သေခြင်း၏ဝန်ကြီးမှု" ဖြစ်သည့် ယခုရုပ်သိမ်းခံရသော ယုဒစနစ်ထက် သာလွန်ကြောင်း ဖော်ပြသည်။ သူသည် သစ္စာခံယူမှု၏ "ဂုဏ်ကျက်သရေ" ကို မောရှေကာလ၏ဂုဏ်ကျက်သရေနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပြီး၊ သူ၏ယုဒဘာသာဝင်ပြိုင်ဘက်များကို ပညတ်တော်၏ဝိညာဉ်ထက် စာသားကိုသာ ထောက်ခံသူများအဖြစ် ဖော်ထုတ်ခြင်းဖြင့် ဤနှိုင်းယှဉ်ချက်ကို ရေးဆွဲသည်။ သူသည် ယုဒဘုန်းကြီးများကို "စာသား" ၏ဝန်ကြီးမှုအဖြစ် သတ်မှတ်ပြီး၊ ခရစ်ယာန်ဝန်ကြီးများကို "ဝိညာဉ်တော်" ၏ဝန်ကြီးမှုအဖြစ် နှိုင်းယှဉ်သည်။ "စာသား" ၏ဝန်ကြီးတစ်ဦးသည် စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းများကို စီမံခန့်ခွဲသည်။ သူ၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ ပြင်ပကျင့်စဉ်များနှင့် ကိုက်ညီမှုရရှိရန်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် ပေါလုကို ဘုရားသခင်၏ထုတ်ဖော်ထားသောအလိုတော်အားလုံး၏ "ဝိညာဉ်တော်" ၏ဝန်ကြီးအဖြစ် ဖြစ်စေခဲ့သည်။ သူသည် ပညတ်တော်၏စာသားအတိုင်း တင်းကြပ်စွာ ပညာသင်ယူခဲ့သူဖြစ်သည် (တ ၂၂:၃; ဖိလိပ္ပိ ၃:၄-၆)၊ သို့သော် ခရစ်တော်ယေရှုအတွင်းရှိ အသက်ရှင်သောဝိညာဉ်သည် သူ့ကို ထိုတင်းကြပ်သောစနစ်မှ လွတ်မြောက်စေခဲ့သည် (ရောမ ၈:၂)။ သူသည် "စာသား" ၏ဝန်ကြီးမှုကို "ဝိညာဉ်တော်" ၏ဝန်ကြီးမှုအတွက် စွန့်လွှတ်ခဲ့သည် (ရောမ ၈:၁, ၂; ၂ ကောရိန္သု ၅:၁၇)။

6. Made us able. In vs. 6–18 Paul sets forth the superiority of “the ministration of the spirit” (v. 8), which he represents, over “the ministration of death,” the now-obsolete Jewish system, represented by his Judaizing opponents. He draws this contrast by comparing the “glory” of the new covenant with that of the Mosaic period, and by exposing his Judaizing opponents as exponents of the letter of the law rather than of the spirit of it. He designates the Jewish priesthood as a ministry “of the letter,” in contrast with that of Christian ministers as a ministry “of the spirit.” A minister “of the letter” of the law administered a system of rules and regulations. His object was to secure conformity to external requirements. But God had made Paul a minister “of the spirit” of all God’s revealed will. He had been educated according to the rigid letter of the law (Acts 22:3; Phil. 3:4–6), but the spirit of life in Christ Jesus had set him free from that rigid system (Rom. 8:2). He had renounced the ministry “of the letter” for that “of the spirit.” (Rom. 8:1, 2; 2 Cor. 5:17).

 

ဝန်ကြီးမှုတစ်မျိုးသည် လူတို့ကို အပြစ်မှကယ်တင်ရန်နှင့် ၎င်းတို့ကို ဘုရားသခင်၏သားသမီးများဖြစ်စေရန် လုံလောက်မှုရှိပြီး၊ အခြားတစ်မျိုးသည် ထိုသို့မဟုတ်ပေ (ဧဖက် ၃:၇)။ တစ်မျိုးတွင် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ရှိပြီး၊ အခြားတစ်မျိုးတွင် မရှိပေ။ "ဝိညာဉ်တော်" ၏ဝန်ကြီးမှုသည် အပြစ်ကိုဆုံးမရနိုင်သော်လည်း၊ အခြားတစ်မျိုးသည် ထိုသို့မဟုတ်ပေ (ယောဟန် ၁၆:၈, ၉, ၁၃; ဧဖက် ၃:၇; ၁ တိမောသေ ၁:၁၁-၁၆)။

The one type of ministry has sufficiency to save men from sin and to make them children of God, the other has not (Eph. 3:7). The one has the Holy Spirit, the other has not. The ministry “of the spirit” is able to convict of sin, the other is not (John 16:8, 9, 13; Eph. 3:7; 1 Tim. 1:11–16).

 

"စာသား" ၏ဝန်ကြီးမှု—ဘာသာရေးပုံစံများ—နှင့် "ဝိညာဉ်တော်" ၏ဝန်ကြီးမှု (ယောဟန် ၄:၂၃, ၂၄ ကိုကြည့်ပါ) သည် တစ်ခုနှင့်တစ်ခု ဖယ်ထုတ်ရန်မလိုအပ်ခဲ့ပေ (မာကု ၂:၂၁, ၂၂; ၇:၆-၉ ကိုကြည့်ပါ)။ သို့သော် "စာသား" ၏ဝန်ကြီးမှုသည် လက်တွေ့တွင်၊ မောရှေနှင့် ပရောဖက်အားလုံးသို့ ထုတ်ဖော်ခဲ့သော စစ်မှန်သောဧဝံဂေလိ၏ ပုံပျက်ပန်းပျက်ဖြစ်လာခဲ့သည် (DA ၂၉, ၃၀, ၃၅, ၃၆)။

The ministry “of the letter”—the forms of religion—and that “of the spirit” (see on John 4:23, 24) need not have been mutually exclusive (see on Mark 2:21, 22; 7:6–9). But the ministry “of the letter” came to be, in actual practice, a perversion of the true gospel which had been revealed to Moses and to all the prophets (DA 29,  30,  35, 36).

 

ကျမ်းသစ်။ စကားလုံးအရ “သစ္စာခံယူမှုအသစ်” (မဿဲ ၂၆:၂၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် သစ္စာခံယူမှုအသစ်ကို သစ္စာခံယူမှုအဟောင်းနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပြီး၊ တစ်ခုကို ဝိညာဉ်တော်နှင့် ဆက်စပ်ပြီး အခြားတစ်ခုကို စာသားနှင့် ဆက်စပ်သည်။ သစ္စာခံယူမှုအဟောင်းအောက်တွင်၊ ယုဒလူမျိုးများ၏ ပညတ်တော်၏ ရိုးရှင်းသော “စာသား” အပေါ်ရိုသေမှုသည် ရုပ်တုကိုးကွယ်ခြင်းနီးပါးဖြစ်လာခဲ့သည်။ ၎င်းသည် “ဝိညာဉ်တော်” ကို ဖိနှိပ်ခဲ့သည်။ ယုဒလူမျိုးများသည် ပညတ်တော်၏ “စာသား” ၏လွှမ်းမိုးမှုအောက်တွင် နေထိုင်ရန် ရွေးချယ်ခဲ့ကြသည်။ ပညတ်တော်၊ ထုံးတမ်းစဉ်လာများနှင့် သတ်မှတ်ထားသော အခမ်းအနားများကို ၎င်းတို့၏နာခံမှုသည် တရားဝင်ပြီး ပြင်ပကျင့်စဉ်ဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်တစ်ဦး၏ ဆက်ကပ်အပ်နှံမှုနှင့် နာခံမှုသည် စက်ပိုင်းဆိုင်ရာနည်းလမ်းများ၊ ရှုပ်ထွေးသောစည်းမျဉ်းများနှင့် လိုအပ်ချက်များဖြင့် ထူးခြားမည်မဟုတ်ဘဲ၊ ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်၏ ရှိနေမှုနှင့် စွမ်းအားဖြင့်ဖြစ်သည်။

New testament. Literally, “new covenant” (see on Matt. 26:28). Paul contrasts the new covenant with the old, the one being identified with the spirit and the other with the letter. Under the old covenant, Jewish reverence for the simple “letter” of the law practically became idolatry. It stifled the “spirit.” The Jews chose to live under the dominion of the “letter” of the law. Their obedience to the law, to ritual, and to the prescribed ceremonies was formal and external. A Christian’s devotion and obedience will not be characterized by any mechanical method, by elaborate rules and requirements, but by the presence and power of the Spirit of God.

 

စာသားမဟုတ်။ ကျမ်းစာတွင် “စာသား” နှင့် “ဝိညာဉ်တော်” အကြား နှိုင်းယှဉ်ချက်သည် တမန်တော်ပေါလုထံတွင်သာ ထူးခြားသည် (ရောမ ၂:၂၇-၂၉; ၇:၆ ကိုကြည့်ပါ)။ တစ်ခုသည် ပြင်ပကျင့်စဉ်ဖြစ်ပြီး၊ အခြားတစ်ခုသည် အတွင်းပိုင်းဖြစ်သည်။ ယုဒလူမျိုးများနှင့် ခရစ်ယာန်များသည် “ဝိညာဉ်တော်” ကို ဖယ်ထုတ်ပြီး “စာသား” ကို အလေးပေးရန် အန္တရာယ်ရှိသည်။ ကျမ်းဟောင်းနှင့် ကျမ်းသစ်သည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်မှ လှုံ့ဆော်ခံရသော ထုတ်ဖော်မှုတစ်ခုဖြစ်သည် (၂ တိမောသေ ၃:၁၅-၁၇)။ ဘုရားသခင်သည် ယုဒဘာသာကို “စာသား” နှင့် “ဝိညာဉ်တော်” နှစ်မျိုးလုံးရှိရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်—ဘုရားသခင်၏ထုတ်ဖော်ထားသောအလိုတော်၏မှတ်တမ်းနှင့် သတ်မှတ်ထားသောပုံစံများကို အသက်ရှင်သောဘာသာရေးအတွေ့အကြုံအဖြစ် ဘာသာပြန်ဆိုရန်ဖြစ်သည် (ယောဟန် ၄:၂၃, ၂၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ခရစ်ယာန်ဘာသာအတွက်လည်း အလားတူဖြစ်သည်။ တရားဝင်ယုံကြည်ချက်များ၊ သီအိုရီဆိုင်ရာဓမ္မပညာနှင့် ဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှုပုံစံများသည် လူတို့ကို အပြစ်မှကယ်တင်ရန် စွမ်းအားမရှိပေ။

Not of the letter. The contrast between “letter” and “spirit” in Scripture is peculiar to the apostle Paul (see on Rom. 2:27–29; 7:6). The one is outward, the other inward. Both Jews and Christians are in danger of stressing the “letter” to the exclusion of the “spirit.” The OT, as well as the NT, constitutes an inspired revelation by the Holy Spirit (2 Tim. 3:15–17). God intended Judaism to have both “letter” and “spirit”—a record of God’s revealed will and certain prescribed forms, translated into a living experience (see on John 4:23, 24). The same is true of Christianity. Formal creeds, theoretical theology, and the forms of worship have no power to save men from sin.

 

ဘုရားသခင်ထံမှလာသောကြောင့် မောရှေ၏ရေးသားချက်များတွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသော ပညတ်တော်၏ “စာသား” သည် ကောင်းမွန်သည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် “စာသား”၊ ပညတ်တော်၏ရေးသားထားသောမှတ်တမ်းကို၊ ယုဒလူမျိုးများ၏စိတ်နှလုံးတွင် ပညတ်တော်၏ “ဝိညာဉ်တော်” ကို ထူထောင်ရန်အတွက် ပိုမိုမြင့်မားသောရည်မှန်းချက်သို့ရောက်ရှိရန် နည်းလမ်းတစ်ခုအဖြစ်သာ ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။ သို့သော် ယုဒလူမျိုးများသည် ယေဘုယျအားဖြင့် ပညတ်တော်၏ “စာသား” ကို “ဝိညာဉ်တော်” အဖြစ်၊ ဆိုလိုသည်မှာ အပြစ်မှကိုယ်ပိုင်ကယ်တင်ခြင်းအတွေ့အကြုံအဖြစ် ဘာသာပြန်ဆိုရန် မအောင်မြင်ခဲ့ကြပေ။ ပညတ်တော်၏စာသားကိုသာ စစ်မှန်စွာလိုက်နာခြင်းသည် “သေစေသည်”။ ပညတ်တော်၏ “ဝိညာဉ်တော်” သာလျှင် ယုဒလူမျိုးဖြစ်စေ၊ ခရစ်ယာန်ဖြစ်စေ “အသက်ရှင်စေနိုင်သည်”။ ခရစ်ယာန်ဘာသာ၏ကျင့်စဉ်သည် “ဘုရားရေးရာ၏ပုံစံ” သာရှိပြီး “၎င်း၏စွမ်းအား” မရှိဘဲ (၂ တိမောသေ ၃:၅) အလွယ်တကူ ယိုယွင်းသွားနိုင်သည်၊ ထို့ကြောင့် ခရစ်ယာန်ဘာသာ၏ “စာသား” သည် ၎င်းပေါ်တွင် ကယ်တင်ခြင်းအတွက် အားထားသူများကို “သေစေသည်”။

In that it had come from God the “letter” of the law as recorded in the writings of Moses was good. But God had intended the “letter,” the written record of the law, to be only a means to the higher end of establishing the “spirit” of the law in the hearts of the Jews. But, as a whole, the Israelites failed to translate the “letter” of the law into the “spirit” of the law, that is, into a living religious experience of personal salvation from sin by faith in the atonement to be provided by the Messiah. The literal observance, alone, of the law “killeth.” Only the “spirit” of the law can possibly give “life,” whether it be to Jew or to Christian. The practice of Christianity can easily degenerate into a mere “form of godliness” without “the power thereof” (2 Tim. 3:5), so that the “letter” of Christianity “killeth” those who rely on it for salvation.

 

ပေါလု၏ခေတ်တွင်၊ ယုဒဘာသာသည် စစ်မှန်သောဘာသာရေး၏ “ဝိညာဉ်တော်” ကို လုံးဝဆုံးရှုံးခဲ့ပြီး၊ ၎င်း၏ဘာသာရေးကျင့်စဉ်များသည် “စာသား” သာဖြစ်သည်။ စနစ်တစ်ခုအနေဖြင့် ၎င်းသည် ၎င်း၏ယုံကြည်သူများကို အသက်ရှင်စေရန် စွမ်းအားဆုံးရှုံးခဲ့သည် (မာကု ၂:၂၁, ၂၂; ယောဟန် ၁:၁၇ ကိုကြည့်ပါ)။ အခြားတစ်ဖက်တွင်၊ ခရစ်ယာန်ဘာသာသည် ငယ်ရွယ်ပြီး တက်ကြွခဲ့သော်လည်း၊ နောက်ရာစုနှစ်များတွင် ၎င်းလည်း ယိုယွင်းလာခဲ့သည် (ဒံယလ် ၇ တွင် ထပ်ဆောင်းမှတ်စုကိုကြည့်ပါ)။ ထို့ကြောင့် ပေါလုရေးသားစဉ်က ယုဒဘာသာသည် “စာသား” နှင့် ဆက်စပ်ခဲ့ပြီး၊ ယုဒဘာသာဝင်များ၏လွှမ်းမိုးမှုမှ လွတ်မြောက်သော ခရစ်ယာန်ဘာသာသည် “ဝိညာဉ်တော်” နှင့် ဆက်စပ်ခဲ့သည်။

In Paul’s day, Judaism had so far lost the “spirit” of true religion that its religious observances consisted only of the “letter.” As a system it had lost the power to impart life to its adherents (see on Mark 2:21, 22; John 1:17). On the other hand, Christianity was still young and virile, although in centuries to come it, too, was to become degenerate (see Additional Note on Dan. 7). Thus, when Paul wrote, Judaism was identified with the “letter,” and Christianity, in so far as it was free from the influence of the Judaizers, was identified with the “spirit.”

 

ပေါလုသည် ကျမ်းဟောင်းနှင့် ပညတ်ဆယ်ပါးကို အထင်သေးပြောဆိုသည်ဟူသော အချို့၏အငြင်းပွားမှုသည် အချက်အလက်အပေါ်တွင် အခြေအမြစ်မရှိပေ။ ပေါလုသည် တစ်ပါးအမျိုးသားခရစ်ယာန်များထံသို့ ရေးသားရာတွင် ကျမ်းဟောင်းနှင့် ပညတ်ဆယ်ပါးသည် ခရစ်ယာန်များအပေါ် အာဏာသက်ရောက်မှုရှိကြောင်း ထပ်ခါတလဲလဲ အတည်ပြုခဲ့သည် (ရောမ ၈:၁-၄; ၂ တိမောသေ ၃:၁၅-၁၇; မဿဲ ၅:၁၇-၁၉ ကိုကြည့်ပါ)။ ခရစ်တော်နှင့် တမန်တော်များသည် ကျမ်းဟောင်းမှလွဲ၍ အခြား “ကျမ်းစာများ” မရှိခဲ့ပေ (ယောဟန် ၅:၃၉ ကိုကြည့်ပါ)။ ဟေဗြဲ ၁၁ တွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသော သစ္စာရှိသူများ၏ စည်းကမ်းနှင့် ကျမ်းဟောင်းခေတ်က ယုံကြည်သူထောင်ပေါင်းများစွာတို့သည် ၎င်းတို့၏ဘဝတွင် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ အသက်ရှင်စေသောလုပ်ဆောင်မှုကို ကျမ်းသစ်ခေတ်ကသူများကဲ့သို့ပင် ခံစားခဲ့ကြသည်။

The argument of some that Paul here depreciates the OT and the Decalogue is without foundation in fact. Writing to Gentile Christians, Paul repeatedly affirms the biding force of the OT and the Decalogue upon Christians (see on Rom. 8:1–4; 2 Tim. 3:15–17; cf. on Matt. 5:17–19). Christ and the apostles had no other “scriptures” than the OT (see on John 5:39). The galaxy of the faithful whose names are recorded in Heb. 11, together with many thousands of believers in OT times, experienced the quickening work of the Holy Spirit in their lives, just as others did in NT times.

 

အသင်းတော်တိုင်းနှင့် ယုံကြည်ချက်တိုင်းတွင် ၎င်း၏ “စာသား” နှင့် ၎င်း၏ “ဝိညာဉ်တော်” ရှိသည်။ ယေရှုခရစ်တော်၏ဧဝံဂေလိတွင် ၎င်း၏ “စာသား” နှင့် ၎င်း၏ “ဝိညာဉ်တော်” ရှိသည်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ အသက်ရှင်စေသောစွမ်းအားမရှိဘဲ၊ မည်သည့်အသင်းတော်တွင်မဆို ဧဝံဂေလိသည် မလွှဲမရှောင်သာ သေနေသောစာသားဖြစ်လာသည်။ ယုံကြည်သူဟုဆိုကြသော ခရစ်ယာန်ထောင်ပေါင်းများစွာသည် “စာသား” နှင့် ကျေနပ်ပြီး ဝိညာဉ်ရေးရာအသက်မရှိဘဲ လုံးဝကျန်ရှိနေသည်။ ဘုရားသခင်လိုအပ်သည်မှာ မဖြစ်မနေမှန်ကန်သောလုပ်ရပ်သာမဟုတ်၊ ဘုရားသခင်နှင့် မှန်ကန်သောဆက်ဆံရေးနှင့် မှန်ကန်သော အကျင့်စာရိတ္တနှင့် ဝိညာဉ်ရေးရာအခြေအနေ၏ရလဒ်နှင့် သက်သေအဖြစ် မှန်ကန်သောလုပ်ရပ်ဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်ဘဝနှင့် ဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှုကို စည်းမျဉ်းစနစ်တစ်ခုနှင့် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင်လုပ်ဆောင်ရန်ထက်၊ အသက်ရှင်သောဘုရားသခင်ပေါ်တွင် အားထားမှုဖြစ်အောင်မလုပ်ဆောင်ရန်ဖြစ်သည်။ ဘာသာရေး၏တရားဝင်လုပ်ရပ်များနှင့် အခမ်းအနားများသည် ယုဒဖြစ်စေ၊ ခရစ်ယာန်ဖြစ်စေ၊ ရည်မှန်းချက်တစ်ခုသို့ရောက်ရှိရန် နည်းလမ်းများသာဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့ကို ရည်မှန်းချက်များအဖြစ် ဆက်ဆံပါက၊ ၎င်းတို့သည် စစ်မှန်သောဘာသာရေးအတွေ့အကြုံအတွက် အတားအဆီးဖြစ်လာသည်။

Every church and every creed has its “letter” as well as its “spirit.” The gospel of Jesus Christ has its “letter” and its “spirit.” Without the quickening power of the Holy Spirit, the gospel in any church inevitably becomes a dead letter. Thousands of professed Christians are satisfied with the “letter” and remain wholly without spiritual life. What God requires is not simply right action, but right action as the product and evidence of a right relationship with God and a right state of moral and spiritual being. To reduce Christian life and worship to compliance with a system of rules, rather than to make it a matter of reliance upon the living God, is to depend upon the service and ministry of the “letter.” The formal acts and ceremonies of religion, whether Jewish or Christian, are but a means to an end. If treated as ends in themselves, they immediately become a hindrance to true religious experience.

 

ဘုရားသခင်၏ပညတ်တော်၊ ပညတ်ဆယ်ပါးအတွက်လည်း အလားတူဖြစ်သည်။ ၎င်း၏ပညတ်များကို တရားဝင်လိုက်နာမှုဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းရရှိရန် ကြိုးစားမှုသည် အချည်းနှီးဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်နှင့် မိမိ၏အိမ်နီးချင်းများအတွက် ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၏ သဘာဝရလဒ်အဖြစ် နာခံမှုသည် ဘုရားသခင်၏မျက်မှောက်တွင်သာ တန်ဖိုးရှိသည် (မဿဲ ၁၉:၁၆-၃၀ ကိုကြည့်ပါ)။ တောင်ပေါ်တရားဒေသနာတွင် ကျွန်ုပ်တို့၏သခင်သည် နာခံမှု၏ “ဝိညာဉ်တော်” မရှိဘဲ ပညတ်တော်၏ “စာသား” ကို နာခံခြင်းသည် သူ၏ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏စံနှုန်းကို မပြည့်မီဟု အလေးပေးခဲ့သည် (မဿဲ ၅:၁၇-၂၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ကျမ်းစာ၏ခေတ်သစ်ထောက်ခံသူအချို့နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့်၊ ပညတ်တော်၏ “ဝိညာဉ်တော်” သည် ၎င်း၏ “စာသား” ကို ဖျက်သိမ်းမထားပေ။ ဥပမာအားဖြင့်၊ ယေရှုသည် ဆဋ္ဌမပညတ်ကို အခြေခံ၍ ၎င်းတို့၏ညီအစ်ကိုများနှင့် “ဒေါသမထားရန်” သူ၏နောက်လိုက်များကို တိုက်တွန်းခဲ့သည် (မဿဲ ၅:၂၂)၊ သို့သော် သူသည် ၎င်းတို့၏ညီအစ်ကို၏အသက်ကို ယူခြင်းဖြင့် ပညတ်တော်၏စာသားကို ချိုးဖောက်ရန် လိုင်စင်မပေးခဲ့ပေ။ ဆဋ္ဌမပညတ်တော်၏ “ဝိညာဉ်တော်” သည် ၎င်း၏ “စာသား” ကို အစားထိုးမထားဘဲ ၎င်းကို “ချီးမြှောက်သည်” (ဟေရှာယ ၄၂:၂၁ ကိုကြည့်ပါ)။ စတုတ္ထပညတ်အပါအဝင် ပညတ်ဆယ်ပါး၏ ပညတ်တစ်ခုစီအတွက် အလားတူပြောနိုင်သည် (ဟေရှာယ ၅၈:၁၃; မာကု ၂:၂၈ ကိုကြည့်ပါ)။

The same is true of the law of God, the Decalogue. Formal compliance with its precepts, in the endeavor to earn salvation thereby, is futile. Only when obedience follows as the natural result of love for God and one’s fellow men is it of any value in God’s sight (see on Matt. 19:16–30). In the Sermon on the Mount our Lord stressed the principle that obedience to the “letter” of the law without the “spirit” of obedience falls short of meeting His standard of righteousness (see on Matt. 5:17–22). Contrary to certain modern exponents of Scripture, the “spirit” of the law does not abolish its “letter.” For instance, Jesus enjoined His followers, on the basis of the sixth commandment, not to be “angry” with their brethren (Matt. 5:22), but He did not thereby give a man license to violate the letter of the commandment by taking his brother’s life. The “spirit” of the sixth commandment obviously does not replace its “letter” and tends to “magnify” it (see on Isa. 42:21); The same may be said of each precept of the Decalogue, including the fourth commandment (see on Isa. 58:13; Mark 2:28).

 

စာသားသည် သေစေသည်။ “စာသား” သည် ကောင်းမွန်သော်လည်း၊ အပြစ်သားကို သေဒဏ်မှ ကယ်တင်ရန် စွမ်းအားမရှိပေ။ တကယ်တော့၊ ၎င်းသည် သူ့ကို သေဒဏ်ပေးသည်။ မူလက ဘုရားသခင်မှပေးအပ်ခဲ့သော ပညတ်တော်သည် အသက်ရှင်ရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည် (ရောမ ၇:၁၀, ၁၁)၊ ထို့ကြောင့် ၎င်းသည် “သန့်ရှင်းပြီး၊ ဖြောင့်မတ်ပြီး၊ ကောင်းမွန်သည်” ဟု ဆိုသည် (ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၁၂)။ သို့သော် အသက်ရှင်ခြင်းသည် နာခံမှုနှင့်လာပြီး၊ သေခြင်းသည် နာမခံမှုနှင့်လာသည်။ ထို့ကြောင့် ပညတ်တော်သည် အပြစ်သားကို သေစေသည်၊ အကြောင်းမှာ “အပြစ်ပြုသောဝိညာဉ်သည် သေရလိမ့်မည်” (ယဇံ ၁၈:၄, ၂၀)။ “အပြစ်၏အခကြေးငွေသည် သေခြင်းဖြစ်သည်” (ရောမ ၆:၂၃)၊ သို့သော် ဧဝံဂေလိသည် သူ့ကို ခွင့်လွှတ်ရန်နှင့် အသက်ပေးရန် ရည်ရွယ်သည် (အခန်း ၈:၁-၃)။ ပညတ်တော်သည် ပညတ်ချိုးဖောက်သူကို သေဒဏ်ပေးသော်လည်း၊ ဧဝံဂေလိသည် သူ့ကို ရွေးနှုတ်ပြီး ထပ်မံအသက်ရှင်စေသည် (ဆာလံ ၅၁)။

The letter killeth. The “letter” was good, but it had no power to rescue the sinner from the sentence of death. In fact, it condemned him to death. As originally given by God, the law was designed to promote life (Rom. 7:10, 11), and thus it is said to be “holy, and just, and good” (v. 12). But life came with obedience, and death with disobedience. The law thus put the sinner to death, for the “soul that sinneth, it shall die” (Eze. 18:4, 20). “The wages of sin is death” (Rom. 6:23), but the gospel was designed to forgive him, and give him life (ch. 8:1–3). The law sentences the commandment breaker to death, but the gospel redeems him and makes him live again. (Ps. 51).

 

အသက်ရှင်စေသည်။ စကားလုံးအရ “အသက်ရှင်စေသည်”။ “ဝိညာဉ်တော်” ၏ဝန်ကြီးမှုသည် သဘာဝလွန်စွမ်းအားကို ပေးအပ်သည်။ ပညတ်တော်မှပြဌာန်းထားသော သေဒဏ်သည် ခရစ်တော်တွင် အသက်ရှင်ခြင်း၏လက်ဆောင်ဖြင့် အစားထိုးခံရသည် (၁ ယောဟန် ၅:၁၁, ၁၂)။ ယုံကြည်သူ၏သြတ္တပ္ပတွင် ဘုရားသခင်၏ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏စံနှုန်းကို ယူဆောင်လာသောအခါ၊ ၎င်းသည် နာခံမှုနှင့် အသက်ရှင်ခြင်း၏အကြောင်းရင်းဖြစ်လာသည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်၏ပညတ်တော်ကို ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်းမရှိသောသူ၏သြတ္တပ္ပတွင် ယူဆောင်လာသောအခါ၊ ၎င်းသည် သူ့ကို သေဒဏ်ပေးသည်။

Giveth life. Literally, “makes alive.” The ministry of the “spirit” imparts supernatural power. The sentence of death imposed by the law is superseded by the gift of life in Christ (1 John 5:11, 12). When brought to the conscience of a converted man, the standard of God’s righteousness becomes the occasion of obedience and life. But when the law of God is brought to the conscience of the unregenerate man, it condemns him to death.

 

 

၇. ထွက်မြောက်ရာ ၃၄:၂၉ တွင် EGW ကိုကြည့်ပါ။

7. See EGW on Ex. 34:29.

 

၇-၁၁ (ဂလာတိ ၃:၁၉; ဧဖက် ၂:၁၅; ကောလောသဲ ၂:၁၄; ဟေဗြဲ ၉:၉-၁၂; ၁၀:၁-၇)။ နှစ်မျိုးသောပညတ်စနစ်။—ဘုရားသခင်၏လူမျိုးများ၊ သူ၏ထူးခြားသောရတနာဟု သူခေါ်ဆိုသူများသည်၊ အကျင့်စာရိတ္တပညတ်နှင့် ထုံးတမ်းစဉ်လာပညတ်ဟူ၍ နှစ်မျိုးသောပညတ်စနစ်ဖြင့် ဂုဏ်ပြုခံရသည်။ တစ်ခုသည် ဖန်ဆင်းခြင်းသို့ ပြန်လည်ညွှန်ပြပြီး ကမ္ဘာကိုဖန်ဆင်းသော အသက်ရှင်သောဘုရားသခင်ကို အမှတ်ရစေရန်၊ မည်သည့်ခေတ်ကာလတွင်မဆို လူသားအားလုံးအပေါ် အာဏာသက်ရောက်ပြီး၊ အချိန်နှင့်ထာဝရတည်ရှိမည်ဖြစ်သည်။ အခြားတစ်ခုသည် လူသားများ၏ အကျင့်စာရိတ္တပညတ်ကို ချိုးဖောက်မှုကြောင့် ပေးအပ်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းကိုနာခံမှုသည် အနာဂတ်ကယ်တင်ခြင်းကို ညွှန်ပြသော ယဇ်ပူဇော်မှုများနှင့် ပူဇော်သက္ကာများတွင် ပါဝင်သည်။ တစ်ခုစီသည် တစ်ခုနှင့်တစ်ခု ရှင်းလင်းစွာ ကွဲပြားသည်။

7–11 (Gal. 3:19; Eph. 2:15; Col. 2:14; Heb. 9:9–12; 10:1–7). A Twofold System of Law.—God’s people, whom He calls His peculiar treasure, were privileged with a two-fold system of law; the moral and the ceremonial. The one, pointing back to creation to keep in remembrance the living God who made the world, whose claims are binding upon all men in every dispensation, and which will exist through all time and eternity. The other, given because of man’s transgression of the moral law, the obedience to which consisted in sacrifices and offerings pointing to the future redemption. Each is clear and distinct from the other.

 

ဖန်ဆင်းခြင်းမှစ၍ အကျင့်စာရိတ္တပညတ်သည် ဘုရားသခင်၏ဘုရားသခင်ဆိုင်ရာအစီအစဉ်၏ မရှိမဖြစ်အစိတ်အပိုင်းဖြစ်ပြီး၊ သူကိုယ်တိုင်ကဲ့သို့ မပြောင်းလဲနိုင်ပေ။ ထုံးတမ်းစဉ်လာပညတ်သည် လူသားမျိုးနွယ်ကို ကယ်တင်ရန် ခရစ်တော်၏အစီအစဉ်တွင် သတ်မှတ်ထားသော ရည်ရွယ်ချက်တစ်ခုကို ဖြည့်ဆည်းရန်ဖြစ်သည်။ ယဇ်ပူဇော်မှုနှင့် ပူဇော်သက္ကာများ၏ ပုံစံပညတ်စနစ်ကို တည်ထောင်ခဲ့ပြီး၊ ဤဝန်ဆောင်မှုများမှတစ်ဆင့် အပြစ်သားသည် ခရစ်တော်ဟူသော ကြီးမားသောပူဇော်သက္ကာကို သိမြင်နိုင်သည်။ သို့သော် ယုဒလူမျိုးများသည် မာနနှင့် အပြစ်ကြောင့် မျက်စိကန်းနေခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့အနက်အနည်းငယ်သာလျှင် အပြစ်ဖြေရာအတွက် သားရဲများ၏သေခြင်းထက် ပိုမိုမြင်နိုင်ခဲ့ကြသည်။ ဤပူဇော်သက္ကာများမှ ပုံဖော်ထားသော ခရစ်တော်ရောက်ရှိလာသောအခါ၊ ၎င်းတို့သည် သူ့ကို သိမြင်နိုင်ခြင်းမရှိခဲ့ပေ။ ထုံးတမ်းစဉ်လာပညတ်သည် ဂုဏ်ကျက်သရေရှိသည်။ ၎င်းသည် လူသားမျိုးနွယ်ကို ကယ်တင်ရန် ခရစ်တော်ယေရှုသည် သူ၏ခမည်းတော်နှင့် တိုင်ပင်ဆွေးနွေးပြီး ပြုလုပ်ထားသော ပြင်ဆင်မှုဖြစ်သည်။ ပုံစံစနစ်၏ စီစဉ်မှုတစ်ခုလုံးသည် ခရစ်တော်ပေါ်တွင် အခြေခံထားသည်။ အာဒံသည် ယေဟောဝါ၏ပညတ်တော်ကို ချိုးဖောက်မှု၏ပြစ်ဒဏ်ကို ခံစားနေသော အပြစ်ကင်းသောသားရဲတွင် ခရစ်တော်ကို ပုံဖော်မြင်ခဲ့သည် (RH မေလ ၆, ၁၈၇၅)။

From the creation the moral law was an essential part of God’s divine plan, and was as unchangeable as Himself. The ceremonial law was to answer a particular purpose in Christ’s plan for the salvation of the race. The typical system of sacrifices and offerings was established that through these services the sinner might discern the great offering, Christ. But the Jews were so blinded by pride and sin that but few of them could see farther than the death of beasts as an atonement for sin; and when Christ, whom these offerings prefigured, came, they could not discern Him. The ceremonial law was glorious; it was the provision made by Jesus Christ in counsel with His Father, to aid in the salvation of the race. The whole arrangement of the typical system was founded on Christ. Adam saw Christ prefigured in the innocent beast suffering the penalty of his transgression of Jehovah’s law (RH May 6, 1875).

 

နှစ်ခုသောပညတ်များသည် ဘုရားသခင်၏တံဆိပ်ကို ဆောင်သည်။—ပေါလုသည် သူၚ်ညီအစ်ကိုများအား အပြစ်ကိုခွင့်လွှတ်ပေးသော ကယ်တင်ရှင်၏ ကြီးမားသောဂုဏ်ကျက်သရေသည် ယုဒစနစ်တစ်ခုလုံးကို အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုပေးသည်ကို မြင်စေလိုသည်။ သူသည် ခရစ်တော်သည် လူသားများ၏ယဇ်ပူဇော်သက္ကာအဖြစ် ကမ္ဘာသို့ရောက်ရှိပြီး သေဆုံးသောအခါ၊ ပုံစံသည် ပုံစံအမှန်နှင့် တွေ့ဆုံသည်ကို မြင်စေလိုသည်။

Two Laws Bear Stamp of Divinity.—Paul desires his brethren to see that the great glory of a sin-pardoning Saviour gave significance to the entire Jewish economy. He desired them to see also that when Christ came to the world, and died as man’s sacrifice, type met antitype.

 

ခရစ်တော်သည် လူသားများ၏ယဇ်ပူဇော်သက္ကာအဖြစ် လက်ဝါးကပ်တိုင်ပေါ်တွင် သေဆုံးပြီးနောက်၊ ထုံးတမ်းစဉ်လာပညတ်သည် အာဏာမရှိတော့ပေ။ သို့သော် ၎င်းသည် အကျင့်စာရိတ္တပညတ်နှင့် ဆက်စပ်နေပြီး ဂုဏ်ကျက်သရေရှိသည်။ တစ်ခုလုံးသည် ဘုရားသခင်၏တံဆိပ်ကို ဆောင်ထားပြီး၊ ဘုရားသခင်၏သန့်ရှင်းမှု၊ တရားမျှတမှုနှင့် ဖြောင့်မတ်မှုကို ဖော်ပြသည်။ ဖျက်သိမ်းခံရမည့် စီရင်ပိုင်ခွင့်၏ဝန်ကြီးမှုသည် ဂုဏ်ကျက်သရေရှိခဲ့ပါက၊ ခရစ်တော်ထုတ်ဖော်ပြသည့်အခါ၊ ယုံကြည်သူအားလုံးကို သူ၏အသက်ရှင်စေသော၊ သန့်ရှင်းစေသောဝိညာဉ်တော်ကို ပေးအပ်သည့် အမှန်တရားသည် မည်မျှပို၍ ဂုဏ်ကျက်သရေရှိရမည်နည်း (RH ဧပြီ ၂၂, ၁၉၀၂)။

After Christ died on the cross as a sin offering the ceremonial law could have no force. Yet it was connected with the moral law, and was glorious. The whole bore the stamp of divinity, and expressed the holiness, justice, and righteousness of God. And if the ministration of the dispensation to be done away was glorious, how much more must the reality be glorious, when Christ was revealed, giving His life-giving, sanctifying, Spirit to all who believe (RH April 22, 1902)?

 

သေခြင်း၏ဝန်ကြီးမှု။—ဘုရားသခင်၏သန့်ရှင်းသောပညတ်တော်သည် တိုတောင်းပြီး ပြည့်စုံသည်။ ၎င်းသည် နားလည်ရန်နှင့် မှတ်မိရန် လွယ်ကူသည်။ သို့သော် ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်၏ဖော်ပြချက်ဖြစ်သည်။ ၎င်း၏ပြည့်စုံမှုကို အောက်ပါစကားများတွင် အနှစ်ချုပ်ထားသည်- “သင်သည် သင်၏ဘုရားသခင်ထာဝရဘုရားကို သင်၏စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့၊ သင်၏ဝိညာဉ်အကြွင်းမဲ့၊ သင်၏ဉာဏ်အကြွင်းမဲ့၊ သင်၏အားအကြွင်းမဲ့ဖြင့် ချစ်ရမည်။ … သင်သည် သင်၏အိမ်နီးချင်းကို သင်ကိုယ်တိုင်ကဲ့သို့ ချစ်ရမည်။” “ဤအရာကို ပြုလျှင် သင်အသက်ရှင်ရလိမ့်မည်။” “သင်တို့သည် ငါ၏စည်းမျဉ်းများနှင့် ငါ၏တရားစီရင်ပိုင်ခွင့်များကို စောင့်ထိန်းရမည်။ အကယ်၍ လူတစ်ဦးသည် ဤအရာများကို ပြုလျှင်၊ သူသည် ၎င်းတို့တွင် အသက်ရှင်ရလိမ့်မည်- ငါသည် ထာဝရဘုရားဖြစ်သည်။” …

The Ministration of Death.—The holy law of God is both brief and comprehensive; for it is easily understood and remembered; and yet it is an expression of the will of God. Its comprehensiveness is summed up in the following words: “Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind, and with all thy strength. … Thou shalt love thy neighbor as thyself.” “This do, and thou shalt live.” “Ye shall therefore keep my statutes, and my judgments: which if a man do, he shall live in them: I am the Lord.” …

 

အကယ်၍ ချိုးဖောက်သူကို ဤသစ္စာခံယူမှု၏စာသားအတိုင်း ဆက်ဆံရမည်ဆိုပါက၊ လူသားမျိုးနွယ်အတွက် မျှော်လင့်ချက်မရှိပေ။ အကြောင်းမှာ အားလုံးသည် အပြစ်ပြုခဲ့ကြပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ဂုဏ်ကျက်သရေကို မမီခဲ့ကြပေ။ အာဒံ၏လူသားမျိုးနွယ်သည် ဤသစ္စာခံယူမှု၏စာသားတွင် သေခြင်း၏ဝန်ကြီးမှုမှလွဲ၍ အခြားမည်သည့်အရာကိုမျှ မမြင်နိုင်ပေ။ ပညတ်တော်၏တောင်းဆိုမှုများကို ဖြည့်ဆည်းရန် မိမိကိုယ်ပိုင်ဖြောင့်မတ်မှုကို အချည်းနှီးဖန်တီးရန် ကြိုးစားနေသူတိုင်း၏ဆုလာဘ်သည် သေခြင်းဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်ဖြင့် ချိုးဖောက်သူအားလုံးအပေါ် ပညတ်တော်၏ပြစ်ဒဏ်ကို အကောင်အထည်ဖော်ရန် မိမိကိုယ်ကို ကတိပြုထားသည်။ လူတို့သည် ထပ်ခါတလဲလဲ အပြစ်ပြုကြပြီး၊ သို့သော် ၎င်းတို့သည် ပညတ်တော်ကို ချိုးဖောက်မှုအတွက် ပြစ်ဒဏ်ခံရမည်ဟု ယုံကြည်ပုံမရပေ (ST စက်တင်ဘာ ၅, ၁၈၉၂)။

If the transgressor is to be treated according to the letter of this covenant, then there is no hope for the fallen race; for all have sinned, and come short of the glory of God. The fallen race of Adam can behold nothing else in the letter of this covenant than the ministration of death; and death will be the reward of everyone who is seeking vainly to fashion a righteousness of his own that will fulfill the claims of the law. By His word God has bound Himself to execute the penalty of the law on all transgressors. Again and again men commit sin, and yet they do not seem to believe that they must suffer the penalty for breaking the law (ST Sept. 5, 1892).

 

(ဟေဗြဲ ၈:၅) ယုဒပညတ်တော်၏အခမ်းအနားများသည် ပရောဖက်ပြုချက်ဖြစ်သည်။—ခရစ်တော်၏ဧဝံဂေလိသည် ယုဒခေတ်ပေါ်တွင် ဂုဏ်ကျက်သရေကို ထင်ဟပ်စေသည်။ ၎င်းသည် ယုဒစနစ်တစ်ခုလုံးကို အလင်းပေးပြီး၊ ထုံးတမ်းစဉ်လာပညတ်ကို အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုပေးသည်။ ကမ္ဘာပေါ်ရှိ ဘုရားသခင်၏တဲအိမ် သို့မဟုတ် ဗိမာန်သည် ကောင်းကင်ရှိ မူလပုံစံတစ်ခုဖြစ်သည်။ ယုဒပညတ်တော်၏ ထုံးတမ်းစဉ်လာများနှင့် အခမ်းအနားများသည် ကယ်တင်ခြင်းအစီအစဉ်တွင် နက်နဲသောအရာများ၏ ပုံစံဖြစ်ပြီး ပရောဖက်ပြုချက်ဖြစ်သည်။

(Heb. 8:5) Ceremonies of Jewish Law Prophetic.—The gospel of Christ reflects glory upon the Jewish age. It sheds light upon the whole Jewish economy, and gives significance to the ceremonial law. The tabernacle, or temple, of God on earth was a pattern of the original in heaven. All the ceremonies of the Jewish law were prophetic, typical of mysteries in the plan of redemption.

 

ပညတ်တော်၏ထုံးတမ်းစဉ်လာများနှင့် အခမ်းအနားများကို ခရစ်တော်ကိုယ်တိုင်ပေးအပ်ခဲ့ပြီး၊ သူသည် နေ့ဘက်တွင် တိမ်တိုက်တိုင်နှင့် ညဘက်တွင် မီးတိုင်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းထားပြီး၊ ဣသရေလလူမျိုးများ၏ ဦးဆောင်သူဖြစ်ခဲ့သည်။ ဤပညတ်တော်ကို အလွန်ရိုသေလေးစားမှုဖြင့် ဆက်ဆံသင့်သည်၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းသည် သန့်ရှင်းသည်။ ၎င်းကို မစောင့်ထိန်းရတော့သည့်အခါတွင်ပင်၊ ပေါလုသည် ၎င်းကို ယုဒလူမျိုးများရှေ့တွင် ၎င်း၏စစ်မှန်သောအနေအထားနှင့် တန်ဖိုးဖြင့် တင်ပြခဲ့ပြီး၊ ၎င်း၏ကယ်တင်ခြင်းအစီအစဉ်တွင် ၎င်း၏နေရာနှင့် ခရစ်တော်၏လုပ်ဆောင်မှုနှင့် ဆက်စပ်မှုကို ပြသခဲ့သည်။ ကြီးမြတ်သောတမန်တော်သည် ဤပညတ်တော်ကို ၎င်း၏ဘုရားသခင်ဆိုင်ရာ မူလဖြစ်တည်မှုနှင့် ထိုက်တန်သော ဂုဏ်ကျက်သရေရှိသည်ဟု ကြေညာသည်။ ဖျက်သိမ်းခံရမည့်အရာသည် ဂုဏ်ကျက်သရေရှိခဲ့သော်လည်း၊ ၎င်းသည် ကောင်းကင်နှင့် မြေကြီးပေါ်ရှိ ဘုရားသခင်၏မိသားစုကို အုပ်ချုပ်ရန် ဘုရားသခင်မှတည်ထောင်ထားသောပညတ်တော်မဟုတ်ပေ။ ကောင်းကင်များတည်ရှိနေသရွေ့၊ ထာဝရဘုရား၏ပညတ်တော်သည် တည်ရှိနေမည်ဖြစ်သည် (ST ဇူလိုင် ၂၉, ၁၈၈၆)။

The rites and ceremonies of the law were given by Christ Himself, who, enshrouded in a pillar of cloud by day and a pillar of fire by night, was the leader of the hosts of Israel; and this law should be treated with great respect, for it is sacred. Even after it was no longer to be observed, Paul presented it before the Jews in its true position and value, showing its place in the plan of redemption and its relation to the work of Christ; and the great apostle pronounces this law glorious, worthy of its divine Originator. That which was to be done away was glorious, but it was not the law instituted by God for the government of His family in heaven and on earth; for as long as the heavens shall remain, so long shall the law of the Lord endure (ST July 29, 1886).

 

(ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၲ၂:၁၄)။ ဂုဏ်ကျက်သရေသည် ပိုမိုကြီးမားသောဂုဏ်ကျက်သရေသို့ လွှဲပြောင်းသည်။—ကျမ်းဟောင်းနှင့် ကျမ်းသစ်အကြား ကွဲလွဲမှုမရှိပေ။ ကျမ်းဟောင်းတွင် ကယ်တင်ရှင်တစ်ပါးရောက်ရှိလာမည့် ဧဝံဂေလိကို တွေ့ရသည်။ ကျမ်းသစ်တွင် ပရောဖက်ပြုချက်များအတိုင်း ထုတ်ဖော်ပြသထားသော ကယ်တင်ရှင်၏ ဧဝံဂေလိကို တွေ့ရသည်။ ကျမ်းဟောင်းသည် စစ်မှန်သောပူဇော်သက္ကာသို့ အဆက်မပြတ်ညွှန်ပြပြီး၊ ကျမ်းသစ်သည် ပုံစံပူဇော်သက္ကာများဖြင့် ပုံဖော်ထားသော ကယ်တင်ရှင်ရောက်ရှိလာပြီဖြစ်ကြောင်း ပြသသည်။ ယုဒခေတ်၏ မှိန်ဖျော့သောဂုဏ်ကျက်သရေသည် ခရစ်ယာန်ခေတ်၏ ပိုမိုတောက်ပပြီး ရှင်းလင်းသောဂုဏ်ကျက်သရေဖြင့် ဆက်ခံခဲ့သည်။ သို့သော် ခရစ်တော်သည် သူ၏ရောက်ရှိလာမှုသည် ဘုရားသခင်၏ပညတ်တော်၏တောင်းဆိုမှုများကို ဖျက်ဆီးသည်ဟု တစ်ခါမျှ မပြောခဲ့ပေ�। ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့်၊ သူ၏အသင်းတော်သို့ နောက်ဆုံးသတင်းစကားတွင်၊ ပါသမောကျွန်းမှတစ်ဆင့်၊ သူ၏ခမည်းတော်၏ပညတ်တော်ကို စောင့်ထိန်းသူများအပေါ် ကောင်းချီးပေးကြောင်း ကြေညာသည်- “သူ၏ပညတ်တော်များကို စောင့်ထိန်းသူများသည် မင်္ဂလာရှိကြသည်၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့သည် အသက်ပင်၏အခွင့်အရေးရရှိရန်နှင့် မြို့တံခါးများမှတစ်ဆင့် ဝင်ရောက်နိုင်ရန်ဖြစ်သည်” (ST ဇူလိုင် ၂၉, ၁၈၈၆)။

(Rev. 22:14). Glory Gives Way to Greater Glory.—There is no discord between the Old Testament and the New. In the Old Testament we find the gospel of a coming Saviour; in the New Testament we have the gospel of a Saviour revealed as the prophecies had foretold. While the Old Testament is constantly pointing forward to the true offering, the New Testament shows that the Saviour prefigured by the typical offerings has come. The dim glory of the Jewish age has been succeeded by the brighter, clearer glory of the christian age. But not once has Christ stated that His coming destroyed the claims of God’s law. On the contrary, in the very last message to His church, by way of Patmos, He pronounces a benediction upon those who keep His Father’s law: “Blessed are they that do his commandments, that they may have right to the tree of life, and may enter in through the gates into the city” (ST July 29, 1886).

 

၇-၁၇။ ခရစ်တော်မှ အကျင့်စာရိတ္တပညတ်ကို ဂုဏ်ပြုခြင်း။—ယဇ်ပူဇော်မှု၏ပုံစံများနှင့် အရိပ်များနှင့် ပရောဖက်ပြုချက်များသည် ဣသရေလလူမျိုးများကို ခရစ်တော်၏ထုတ်ဖော်ပြသမှုဖြင့် ကမ္ဘာသို့ယူဆောင်လာမည့် ကရုဏာနှင့် ကျေးဇူးတော်ကို မှိန်ဖျော့စွာမြင်နိုင်စေခဲ့သည်။ မောရှေထံသို့ ခရစ်တော်ကို ညွှန်ပြသော ပုံစံများနှင့် အရိပ်များ၏ အဓိပ္ပာယ်ကို ဖွင့်ဟခဲ့သည်။ သူသည် ခရစ်တော်၏သေခြင်းတွင် ပုံစံသည် ပုံစံအမှန်နှင့် တွေ့ဆုံသောအခါ ဖျက်သိမ်းခံရမည့်အရာကို အဆုံးထိမြင်ခဲ့သည်။ သူသည် ခရစ်တော်မှတစ်ဆင့်သာလျှင် လူသားသည် အကျင့်စာရိတ္တပညတ်ကို စောင့်ထိန်းနိုင်သည်ကို မြင်ခဲ့သည်။ ဤပညတ်တော်ကို ချိုးဖောက်ခြင်းဖြင့် လူသားသည် အပြစ်ကို ကမ္ဘာသို့ ယူဆောင်လာခဲ့ပြီး၊ အပြစ်နှင့်အတူ သေခြင်းလာခဲ့သည်။ ခရစ်တော်သည် လူသားအပြစ်အတွက် ဖြေရှင်းခြင်းဖြစ်လာခဲ့သည်။ သူသည် လူသားအပြစ်ရှိမှုအစား သူ၏စုံလင်သောစရိုက်ကို ပူဇော်ခဲ့သည်။ သူသည် နာမခံခြင်း၏အမင်္ဂလာကို မိမိအပေါ်သို့ ယူဆောင်ခဲ့သည်။ ယဇ်ပူဇော်မှုများနှင့် ပူဇော်သက္ကာများသည် သူပြုလုပ်မည့် ယဇ်ပူဇော်သက္ကာသို့ ညွှန်ပြခဲ့သည်။ သတ်ဖြတ်ခံရသောသိုးသည် ကမ္ဘာ့အပြစ်ကို ဖယ်ရှားမည့် သိုးသငယ်ကို ပုံစံဖော်ပြသည်။

7–17. The Moral Law Glorified by Christ.—The types and shadows of the sacrificial service, with the prophecies, gave the Israelites a veiled, indistinct view of the mercy and grace to be brought to the world by the revelation of Christ. To Moses was unfolded the significance of the types and shadows pointing to Christ. He saw to the end of that which was to be done away when, at the death of Christ, type met antitype. He saw that only through Christ can man keep the moral law. By transgression of this law man brought sin into the world, and with sin came death. Christ became the propitiation for man’s sin. He proffered His perfection of character in the place of man’s sinfulness. He took upon Himself the curse of disobedience. The sacrifices and offerings pointed forward to the sacrifice He was to make. The slain lamb typified the Lamb that was to take away the sin of the world.

 

လုပ်ရန်ရှိသော ထိုအရာ၏ အရာဝတ္ထုကို မြင်ရခြင်း၊ ပညတ္တိတရားတွင် ဖော်ပြထားသော ခရစ်တော်ကို မြင်ရခြင်းသည် မောရှေ၏ မျက်နှာကို ထွန်းလင်းစေခဲ့သည်။ ကျောက်ပေါ်တွင် ရေးထွင်းထားသော ပညတ္တိတရား၏ အမှုဆောင်မှုသည် သေခြင်း၏ အမှုဆောင်မှု ဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်မရှိဘဲ၊ ဖောက်ပြန်သူသည် ခွင့်လွှတ်ခြင်း၏ မျှော်လင့်ချက်မရှိဘဲ ပညတ္တိ၏ ကျိန်ခြင်းအောက်တွင် ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ အမှုဆောင်မှုတွင် ကိုယ်တိုင်မှ ဘုန်းအသရေ မရှိခဲ့ပါ၊ သို့သော် ပညတ္တိတရားတွင် အမျိုးအစားများနှင့် အရိပ်များတွင် ဖော်ပြထားသော ကတိပေးထားသော ကယ်တင်ရှင်သည် ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ ပညတ္တိကို ဘုန်းရှိစေခဲ့သည် (အာ အိတ်ချ် ဧပြီ နှစ်ဆယ့်နှစ်၊ တစ်ထောင့်ကိုးရာ နှစ်)။

It was seeing the object of that which was to be done away, seeing Christ as revealed in the law, that illumined the face of Moses. The ministration of the law, written and engraved in stone, was a ministration of death. Without Christ, the transgressor was left under its curse, with no hope of pardon. The ministration had of itself no glory, but the promised Saviour, revealed in the types and shadows of the ceremonial law, made the moral law glorious (RH April 22, 1902).

 

၇–၁၈ (ရောမ်။ ၃:၃၁; ၇:၇; ဂလာတိ။ ၃:၁၃)။ ခရစ်တော်၏ ဘုန်းအသရေသည် ပညတ္တိတရားတွင် ဖော်ပြခဲ့သည်။—ခရစ်တော်သည် ပညတ္တိ၏ ကျိန်ခြင်းကို ခံခဲ့ရပြီး၊ ပညတ္တိ၏ ပြစ်ဒဏ်ကို ခံရပြီး၊ လူသားသည် ဘုရားရှင်၏ ပညတ္တိကို စောင့်ရှောက်နိုင်ရန် နေရာချထားရန် အစီအစဉ်ကို ပြီးစီးအောင်ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်၊ ကယ်တင်ရှင်၏ ကောင်းမှုများမှတစ်ဆင့် လက်ခံခဲ့ရသည်။ ပညတ္တိအပေါ် ဘုန်းအသရေကို သွန်းလောင်းခဲ့သည်။ ထို့နောက် မပျက်စီးရမည့် အရာ၏ ဘုန်းအသရေ—ဘုရားရှင်၏ ပညတ္တိ ဆယ်ပါး၊ သူ၏ ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏ စံနှုန်း—ကို ပျက်စီးရမည့် အရာ၏ အဆုံးကို မြင်ခဲ့သူများက ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်ခဲ့ကြသည်။

7–18 (Rom. 3:31; 7:7; Gal. 3:13). Christ’s Glory Revealed in His Law.—Christ bore the curse of the law, suffering its penalty, carrying to completion the plan whereby man was to be placed where he could keep God’s law, and be accepted through the merits of the Redeemer; and by His sacrifice glory was shed upon the law. Then the glory of that which is not to be done away—God’s law of ten commandments, His standard of righteousness—was plainly seen by who saw to the end of that which was done away.

 

“ကျွန်ုပ်တို့ အားလုံးသည် ဖုံးအုပ်မထားသော မျက်နှာဖြင့် မှန်တွင် မြင်ရသကဲ့သို့ ထာဝရဘုရား၏ ဘုန်းအသရေကို ကြည့်ရှုရင်း၊ ထိုဘုန်းအသရေ တစ်ခုမှ တစ်ခုသို့ ပြောင်းလဲခဲ့ကြပြီး၊ ထာဝရဘုရား၏ ဝိညာဉ်တော်ဖြင့် ဖြစ်သည်။” ခရစ်တော်သည် အပြစ်ရှိသူ၏ ရှေ့နေ ဖြစ်သည်။ သူ၏ ခရစ်ဝင်ကျမ်းကို လက်ခံသူများသည် ဖုံးအုပ်မထားသော မျက်နှာဖြင့် ကြည့်ရှုကြသည်။ ပညတ္တိနှင့် သူ၏ သာသနာတော်၏ ဆက်နွယ်မှုကို မြင်ကြပြီး၊ ကယ်တင်ရှင်မှ ဖော်ပြထားသော ဘုရားရှင်၏ ဉာဏ်ပညာနှင့် ဘုန်းအသရေကို ဝန်ခံကြသည်။ ခရစ်တော်၏ ဘုန်းအသရေသည် သူ၏ စရိုက်လက္ခဏာ၏ မိတ္တူ ဖြစ်သော ပညတ္တိတွင် ဖော်ပြခဲ့သည်၊ သူ၏ ပြောင်းလဲစေသော ထိရောက်မှုကို ဝိညာဉ်တွင် ခံစားရပြီး၊ လူတို့သည် သူ၏ တူညီမှုသို့ ပြောင်းလဲခဲ့ကြသည်အထိ ဖြစ်သည်။ သူတို့သည် ဘုရားရှင်၏ သဘောသဘာဝ၏ ပါဝင်သူများ ဖြစ်လာကြပြီး၊ ဘုရားရှင်၏ အလိုတော်နှင့် ညီညွတ်မှုတွင် အဆင့်ဆင့် တိုးတက်ကြပြီး၊ ပြီးပြည့်စုံမှုသို့ ရောက်ရှိကြသည်အထိ သူတို့၏ ကယ်တင်ရှင်နှင့် ပိုမို တူညီကြသည်။

“We all, with open face beholding as in a glass the glory of the Lord, are changed into the same image from glory to glory even as by the Spirit of the Lord.” Christ is the sinner’s advocate. Those who accept His gospel behold Him with open face. They see the relation of His mission to the law, and they acknowledge God’s wisdom and glory as revealed by the Saviour. The glory of Christ is revealed in the law, which is a transcript of His character, and His transforming efficacy is felt upon the soul until men become changed to His likeness. They are made partakers of the divine nature, and grow more and more like their Saviour, advancing step by step in conformity to the will of God, till they reach perfection.

 

ပညတ္တိနှင့် ခရစ်ဝင်ကျမ်းသည် ပြီးပြည့်စုံသော ညီညွတ်မှုတွင် ရှိကြသည်။ တစ်ခုစီသည် အခြားတစ်ခုကို ထောက်ခံသည်။ ပညတ္တိသည် အပြစ်ရှိသူကို အပြစ်ရှိသူ၏ လိုအပ်ချက်ကို ခံစားရစေပြီး၊ ခရစ်တော်ကို အပြစ်အတွက် ပြစ်ဒဏ်အဖြစ် လိုအပ်ချက်ကို ခံစားရစေသည်။ ခရစ်ဝင်ကျမ်းသည် ပညတ္တိ၏ စွမ်းအားနှင့် မပြောင်းလဲနိုင်မှုကို အသိအမှတ်ပြုသည်။ “ပညတ္တိဖြင့် မဟုတ်လျှင် အပြစ်ကို ကျွန်ုပ် မသိရပါ၊” ဟု ပေါလုက ကြေညာသည်။ ပညတ္တိမှ အိမ်မှ တိုက်တွန်းသော အပြစ်ခံစားချက်သည် အပြစ်ရှိသူကို ကယ်တင်ရှင်ဆီသို့ တွန်းပို့သည်။ သူ၏ လိုအပ်ချက်တွင် လူသည် ကဲလ်ဗရီ ကားတိုင်မှ ပေးထားသော အင်အားကြီးသော ဆင်ခြေများကို တင်ပြနိုင်သည်။ သူသည် ခရစ်တော်၏ ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို တောင်းဆိုနိုင်သည်။ အကြောင်းမှာ နောင်တရသော အပြစ်ရှိသူ တိုင်းကို ပေးအပ်ခဲ့သည် (အာ အိတ်ချ် ဧပြီ နှစ်ဆယ့်နှစ်၊ တစ်ထောင့်ကိုးရာ နှစ်)။

The law and the gospel are in perfect harmony. Each upholds the other. In all its majesty the law confronts the conscience, causing the sinner to feel his need of Christ as the propitiation for sin. The gospel recognizes the power and immutability of the law. “I had not known sin, but by the law,” Paul declares. The sense of sin, urged home by the law, drives the sinner to the Saviour. In his need man may present the mighty arguments furnished by the cross of Calvary. He may claim the righteousness of Christ; for it is imparted to every repentant sinner (RH April 22, 1902).

 

 

 

၇။ သေခြင်း၏ အမှုဆောင်မှု။ ဆိုလိုသည်မှာ ဂျူးဘာသာ စနစ် ဖြစ်သည်၊ ထိုစနစ်သည် ပျက်စီးခဲ့ရပြီး အသက်မဲ့ ဖြစ်ခဲ့ပြီး ကျင့်သုံးသူများကို အသက်ပေးနိုင်ခဲ့သည်။ အခန်းကြီး ၉ တွင် ပေါလုက ထိုစနစ်ကို “ကဲ့ရဲ့ခြင်း၏ အမှုဆောင်မှု” ဟု ခေါ်ဆိုသည်။ အခန်းကြီး ၇–၁၈ သည် ထွက်မြောက်ရာ ၃၄:၂၉–၃၅ တွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသော မောရှေ၏ အတွေ့အကြုံကို အခြေခံသည်။ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် ဝိညာဉ်တော်၏ အမှုဆောင်မှု၏ သာလွန်သော ဘုန်းအသရေကို ဖော်ပြခဲ့သည်၊ သူ၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ ကောရိန္သုတွင် သူ၏ ဆန့်ကျင်သူများ၊ ဂျူဒါဆန့်ကျင်သူများ (၂ ကောရိန္သု ၁၁:၂၂ တွင် ကြည့်ပါ) ကို ချေပရန် ဖြစ်သည်၊ ထိုသူတို့၏ အမှုဆောင်မှုသည် “စာလုံး” နှင့် မဟုတ်ဘဲ “ဝိညာဉ်” ဖြစ်သည်။

7. Ministration of death. That is, the Jewish religious system, which had become so perverted that it was lifeless and could not impart life to those who practiced it. In v. 9 Paul calls it “the ministration of condemnation.” Verses 7–18 are based on the experience of Moses recorded in Ex. 34:29–35. Paul here sets forth the superior glory of the ministration of the “spirit,” his purpose being to confute his opponents at Corinth, the Judaizers (see on 2 Cor. 11:22), whose ministry was of the “letter” and not of the “spirit.”

 

ရေးထားပြီး ရေးထွင်းထားသည်။ အဓိပ္ပာယ်မှာ “ရေးထားသော ရေးထွင်း” ဖြစ်ပြီး၊ ရေးထားမှုသည် ကျန်ရှိရန် ရည်ရွယ်ချက်ရှိပြီး ထို့ကြောင့် အမြဲတမ်း အင်အားရှိသည်ဟု အလေးပေးသည်။ ဤသည်မှာ ဆယ်ပါးပညတ်ကို ရေးထားသော ကျောက်ပြား နှစ်ချပ်ကို ရည်ညွှန်းချက် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ဖြစ်သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၃၁:၁၈)။ ခရစ်တော်၏ စကားများကို နှိုင်းယှဉ်ပါ မဿဲ ၄:၄၊ ၇၊ ၁၀၊ “ရေးထားသည်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရှိပြီး၊ “ရေးထားပြီး ရပ်တည်သည်။” ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် ကျောက်ပြားပေါ်တွင် ပညတ္တိ၏ ဒုတိယ ရေးထွင်းမှုကို ရည်ညွှန်းခဲ့သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၃၄:၁–၇၊ ၂၈–၃၅)။

Written and engraven. Literally, “engraved in writing,” with emphasis on the idea that the writing was intended to remain and thus have permanent force. This is an obvious reference to the two tables of stone on which the Ten Commandments were written (Ex. 31:18). Compare the words of Christ in Matt. 4:4, 7, 10, “It is written,” meaning, “It stands written.” Paul here refers to the second inscription of the law on tables of stone (Ex. 34:1–7, 28–35).

 

မောရှေ၏ မျက်နှာ။ ထွက်မြောက်ရာ ၃၄:၂၉–၃၅ တွင် ကြည့်ပါ။

Face of Moses. See on Ex. 34:29–35.

Glory. See on Rom. 3:23. In 2 Cor. 3:7–18 the glory that remains is contrasted with the glory that fades away, the more glorious with the less glorious, the new with the old. In both, the “glory” is the glory of the presence of Christ. In the new there is a full revelation of God’s glory in the actual person and presence of Christ, who came to this world to be seen of men (see on John 1:14), which glory abides forever (see Heb. 7). In the Mosaic ministration Christ was seen only in types provided for by the ceremonial law, but the glory was nevertheless the reflected glory of Christ. The Redeemer was hidden behind a veil of types, symbols, rites, and ceremonies, but this veil was done away at the coming of the great Antitype (see Heb. 10:19, 20).

 

ဘုန်းအသရေ။ ရောမ် ၃:၂၃ တွင် ကြည့်ပါ။ ၂ ကောရိန္သု ၃:၇–၁၈ တွင် ကျန်ရှိသော ဘုန်းအသရေကို ပျက်စီးသွားသော ဘုန်းအသရေနှင့် နှိုင်းယှဉ်ခဲ့သည်၊ ပိုမို ဘုန်းရှိသော အရာနှင့် နည်းပါးသော ဘုန်းရှိသော အရာ၊ အသစ်နှင့် အဟောင်း။ နှစ်ခုစလုံးတွင်၊ “ဘုန်းအသရေ” သည် ခရစ်တော်၏ ရှိနေမှု၏ ဘုန်းအသရေ ဖြစ်သည်။ အသစ်တွင် ခရစ်တော်၏ လူများက မြင်ရရန် ဤကမ္ဘာသို့ လာခဲ့သော ခရစ်တော်၏ လူနှင့် ရှိနေမှုတွင် ဘုရားရှင်၏ ဘုန်းအသရေ၏ ပြည့်စုံသော ဖော်ပြချက် ရှိသည် (ယောဟန် ၁:၁၄ တွင် ကြည့်ပါ)၊ ထိုဘုန်းအသရေသည် အမြဲတမ်း ရပ်တည်သည် (ဟေဗြဲ ၇ ကို ကြည့်ပါ)။ မောရှေ အမှုဆောင်မှုတွင် ခရစ်တော်ကို ပညတ္တိတရားမှ ပံ့ပိုးထားသော အမျိုးအစားများတွင်သာ မြင်ခဲ့ရပြီး၊ ဘုန်းအသရေသည် ခရစ်တော်၏ ရောင်ပြန်ဟပ်သော ဘုန်းအသရေ ဖြစ်သည်။ ကယ်တင်ရှင်သည် အမျိုးအစားများ၊ သင်္ကေတများ၊ ဓလေ့များနှင့် အခမ်းအနားများ၏ မျက်နှာဖုံးနောက်တွင် ဝှက်ထားခဲ့သည်၊ သို့သော် ဤမျက်နှာဖုံးကို ကြီးစွာသော ဆန့်ကျင်ပုံစံ ရောက်ရှိလာချိန်တွင် ပျက်စီးခဲ့သည် (ဟေဗြဲ ၁၀:၁၉၊ ၂၀ ကို ကြည့်ပါ)။

Done away. Some superficial readers have concluded from this statement that the law of God “was to be done away.” The verse clearly states, however, that it was the passing “glory” reflected in the face of Moses that “was to be done away.” That “glory” faded in a few hours, or days, at most, but the law of God, “written and engraven in stones,” remained in effect. It was the ministry of Moses and the Jewish system that was to pass away, not the law of God (see on Matt. 5:17, 18). The glory was not upon the tables of stone, and did not fade from them.

 

ပျက်စီးခဲ့သည်။ အချို့ မျက်နှာပြင်မှ စာဖတ်သူများက ဤကြေညာချက်မှ ဘုရားရှင်၏ ပညတ္တိ “ပျက်စီးရမည်” ဟု ကောက်ချက်ချခဲ့ကြသည်။ အခန်းကြီးတွင် ပျက်စီးရမည့် မောရှေ၏ မျက်နှာတွင် ရောင်ပြန်ဟပ်သော ပျက်စီးနေသော “ဘုန်းအသရေ” ဖြစ်သည်ဟု ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ဖော်ပြခဲ့သည်။ ထို “ဘုန်းအသရေ” သည် နာရီ အနည်းငယ် သို့မဟုတ် ရက်ပိုင်း အတွင်း ပျက်စီးခဲ့သည်၊ သို့သော် “ကျောက်များတွင် ရေးထားပြီး ရေးထွင်းထားသော” ဘုရားရှင်၏ ပညတ္တိသည် အကျိုးသက်ရောက်မှု ရှိနေခဲ့သည်။ မောရှေ၏ အမှုဆောင်မှုနှင့် ဂျူးစနစ်သည် ပျက်စီးခဲ့ရပြီး၊ ဘုရားရှင်၏ ပညတ္တိ မဟုတ်ပါ (မဿဲ ၅:၁၇၊ ၁၈ တွင် ကြည့်ပါ)။ ဘုန်းအသရေသည် ကျောက်ပြားများပေါ်တွင် မရှိခဲ့ပါ၊ ထိုမှ ပျက်စီးခဲ့သည် မဟုတ်ပါ။

The fleeting glory on the face of Moses was the result of his fellowship with God on Sinai. It testified to those who saw it that Moses had been in the divine presence, and bore silent witness to his commission as God’s representative, and the obligation of the people to abide by its precepts. That glory was given to attest the divine source and thus the binding force of the law.

 

မောရှေ၏ မျက်နှာ၏ ခဏတာ ဘုန်းအသရေသည် ဆီနေတောင်ပေါ်တွင် ဘုရားရှင်နှင့် မိတ်ဆွေဖွဲ့မှု၏ ရလဒ် ဖြစ်သည်။ မောရှေကို မြင်ခဲ့သူများကို သက်သေခံခဲ့ပြီး၊ မောရှေသည် ဘုရားရှင်၏ ရှိနေမှုတွင် ရှိခဲ့ပြီး၊ ဘုရားရှင်၏ ကိုယ်စားလှယ်အဖြစ် သူ၏ အခွင့်အာဏာကို တိတ်ဆိတ်စွာ သက်သေခံခဲ့ပြီး၊ လူများကို ပညတ္တိများကို လိုက်နာရန် တာဝန်ရှိခဲ့သည်။ ထိုဘုန်းအသရေကို ပညတ္တိ၏ ဘုရားလမ်းညွှန်ချက်နှင့် ထို့ကြောင့် ချည်နှောင်မှု အင်အားကို သက်သေခံရန် ပေးခဲ့သည်။ မောရှေ၏ မျက်နှာသည် ဘုရားရှင်၏ ဘုန်းအသရေကို ရောင်ပြန်ဟပ်ခဲ့သကဲ့သို့၊ ပညတ္တိတရားနှင့် ကမ္ဘာ့ သန့်ရှင်းရာ အခမ်းအနားများ၏ ဝန်ဆောင်မှုများသည် ခရစ်တော်၏ ရှိနေမှုကို ရောင်ပြန်ဟပ်ခဲ့သည်။ ဘုရားရှင်သည် ရှေးဟောင်း ကာလတွင် လူများကို အမျိုးအစားဆိုင်ရာ စနစ်၏ ရောင်ပြန်ဟပ်သော ဘုန်းအသရေတွင် ခရစ်တော်၏ ကယ်တင်ခြင်း ရှိနေမှုကို နားလည်ရန်နှင့် ခံစားရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။ သို့သော် ခရစ်တော် ရောက်ရှိလာချိန်တွင် လူများသည် ဆန့်ကျင်ပုံစံ၏ ဘုန်းအသရေကို ကြည့်ရှုရန် အခွင့်အရေး ရခဲ့ပြီး (ယောဟန် ၁:၁၄ တွင် ကြည့်ပါ)၊ အမျိုးအစားကို တွဲဖက်ခဲ့သော နည်းပါးသော၊ ရောင်ပြန်ဟပ်သော ဘုန်းအသရေကို မလိုအပ်တော့ပါ။ ရှေးဟောင်း ကာလတွင် အပြစ်ရှိသူများသည် ခရစ်တော်ကို လာရန်ရှိသော ခရစ်တော်ကို ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းကို တွေ့ခဲ့ကြသည်၊ ခရစ်ယာန် ကာလတွင် ရှိခဲ့သကဲ့သို့ သေချာသည်။

 

As Moses’ face reflected the glory of God, so the ceremonial law and the services of the earthly sanctuary reflected the presence of Christ. God intended that men in OT times should apprehend and experience the saving presence of Christ in the reflected glory of the typical system. But with the coming of Christ men were privileged to behold the glory of the Antitype (see on John 1:14), and no longer needed the lesser, reflected glory that attended the type. In OT times sinners found salvation by faith in Christ, the One who was to come, as surely as they have in Christian times.

 

ဤအကြောင်းကြောင့် ပေါလုသည် ဤ ဓလေ့များနှင့် အခမ်းအနားများ၏ အုပ်ချုပ်မှုကို “သေခြင်း၏ အမှုဆောင်မှု” ဟု ပြောဆိုခဲ့သည်။ ဂျူးများသည် ယဇ်ပူဇော်စနစ်တွင် ခရစ်တော်ကို မမြင်ခဲ့ကြပါ၊ သူတို့၏ အပြစ်များတွင် သေဆုံးခဲ့ကြသည်။ ထိုစနစ်တွင် မည်သူ့ကိုမျှ အပြစ်၏ ဆုလဒ်—သေခြင်း—မှ ကယ်တင်ခဲ့ခြင်း မရှိပါ။ ပေါလု၏ ကာလ၏ ဂျူးများ အများစုသည် ကောရိန္သု အသင်းတော်တွင် ယခု ဒုက္ခရောက်နေသော ဂျူဒါဆန့်ကျင်သူများ အပါအဝင် ထိုယဇ်ပူဇော်များကို ကယ်တင်ခြင်းအတွက် မရှိမဖြစ် လိုအပ်သည်ဟု ယူဆခဲ့ကြသည်၊ ပေါလုသည် တစ်ခုလုံး စနစ်ကို “သေခြင်း၏ အမှုဆောင်မှု” ဟု သင့်လျော်စွာ ဖော်ပြခဲ့သည်။ အသက်မဲ့ ဖြစ်ခဲ့သည်။ ဂျူးနှင့် တပါးအမျိုးသားများ အတူတကွ ခရစ်တော်တွင် အသက်ကို ရှာဖွေရမည်၊ အကြောင်းမှာ သူ၌သာ ကယ်တင်ခြင်း ရှိသည် (တမန်တော် ၄:၁၂)။ ခရစ်တော်သည် ရှေးဟောင်း ကာလ တစ်လျှောက် ဣသရေလ၏ ကယ်တင်ရှင် ဖြစ်ခဲ့သည်၊ ယနေ့ ကျွန်ုပ်တို့၏ ကယ်တင်ရှင် ဖြစ်ခဲ့သကဲ့သို့ အမှန်ပင် (တမန်တော် ၁၅:၁၁ တွင် အီးဂျီဒဗလျူ အပိုပစ္စည်း ကို ကြည့်ပါ)။

It is for this reason that Paul speaks of the administration of these rites and ceremonies as a “ministration of death.” Jews who failed to see Christ in the sacrificial system would die in their sins. In and of itself that system never saved anyone from reaping the wages of sin—death. And since most Jews of Paul’s time, including the Judaizers now troubling the church at Corinth, considered those sacrifices essential to salvation, Paul appropriately characterized the entire system as a “ministration of death.” It was lifeless. Jew and Gentile alike must find life in Christ, for in Him alone is there salvation (Acts 4:12). Christ was the Saviour of Israel throughout OT times as truly as He is our Saviour today (see EGW Supplementary Material on Acts 15:11).

 

ဂျူးလူမျိုး၏ ပျက်ကွက်မှုသည် ဆီနေမှ ခရစ်တော်ဆီ ဟေဗြဲ သမိုင်း တစ်လျှောက် အမှတ်အသား ဖြစ်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်၊ “သေခြင်း၏ အမှုဆောင်မှု” ဟူသော စကားရပ်သည် ဂျူး စီးပွားရေး တစ်ခုလုံး၏ ကာလကို သင့်လျော်စွာ ဖော်ပြခဲ့သည်၊ သို့သော် အထူးသဖြင့် ချွင်းချက်များ ရှိခဲ့သည်။ ဣသရေလ၏ မျက်မမြင်မှုသည် နောက်ဆုံး သူတို့ကို ခရစ်တော်ကို မေရှိယ အဖြစ် ငြင်းပယ်ခဲ့ပြီး သူတို့၏ ကယ်တင်ရှင်ကို ကားတိုင်မှာ ရိုက်သတ်ခဲ့သည်။ ပေါလုက ခရစ်တော် ရောက်ရှိလာချိန်နှင့် ဝိညာဉ်တော်၏ ပြည့်စုံမှုနှင့် အမျိုးအစားဆိုင်ရာ စနစ်၏ ရောင်ပြန်ဟပ်သော ဘုန်းအသရေ၏ ပျက်စီးမှုနှင့် အတူ၊ ထိုစနစ်အောက်တွင် ရှိနေရန် နောက်ထပ် ဆင်ခြေ မရှိတော့ကြောင်း ကြေညာခဲ့သည်။ ခရစ်တော် ရောက်ရှိလာချိန်နှင့် ဝိညာဉ်တော်၏ ပြည့်စုံမှုသည် အသက်ပေးနိုင်သော အမှုဆောင်မှုကို ပြည့်စုံစွာ ပံ့ပိုးခဲ့သည်။

The failure of the Jewish nation to see and believe in Christ as typified by the ceremonial system marks the entire course of Hebrew history, from Sinai to Christ. Thus, the expression “ministration of death” appropriately characterizes the whole period of the Jewish economy, though there were, of course, many notable exceptions. Israel’s blindness finally led them to reject Jesus as the Messiah and to crucify their Redeemer. Paul declares that with the coming of the greater glory revealed in Christ and the consequent fading of the reflected glory of the typical system, there can be no further excuse for remaining under such a system. The coming of Christ and the fullness of the Holy Spirit amply provided a ministration that could impart life.

 

၈။ ဝိညာဉ်တော်၏ အမှုဆောင်မှု။ အသက်ပေးသော ကယ်တင်ခြင်း၏ အမှုဆောင်မှုကို (၁) “ပြန်လည်သင့်မြတ်ခြင်း၏ အမှုဆောင်မှု” (အခန်း ၅:၁၈) ဟု သတ်မှတ်ခဲ့သည်၊ ဆိုလိုသည်မှာ လူများကို ဘုရားရှင်နှင့် ပြန်လည်သင့်မြတ်စေသော အမှုဆောင်မှု။ (၂) “ဝိညာဉ်တော်၏ အမှုဆောင်မှု” (အခန်း ၃:၈)။ (၃) “စကားလုံး၏ အမှုဆောင်မှု” (တမန်တော် ၆:၄)။ နှင့် (၄) “ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏ အမှုဆောင်မှု” (၂ ကောရိန္သု ၃:၉)၊ ဆိုလိုသည်မှာ လူများကို ဖြောင့်မတ်ရန် မည်ကဲ့သို့ သင်ယူနိုင်ရန် အမှုဆောင်မှု (ရောမ် ၈:၃၊ ၄ တွင် ကြည့်ပါ)။ ဆင်ခြေသည် နည်းပါးမှ ကြီးမြတ်မှုသို့ ဖြစ်သည်။ ဤ အပိုဒ်သည် စာလုံးနှင့် ဝိညာဉ်၊ ပျက်စီးသော ဘုန်းအသရေနှင့် ကျန်ရှိသော ဘုန်းအသရေ၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်းနှင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်း၊ မောရှေနှင့် ခရစ်တော်တို့၏ ဆန့်ကျင်မှုများကို တင်ပြခဲ့သည်။ နောက်ဆုံး တစ်ခုစီတွင် ပထမ ထက် အဆုံးမဲ့ သာလွန်သည် (ဟေဗြဲ ၃:၁–၆ ကို ကြည့်ပါ)။

8. Ministration of the spirit. The ministry of salvation, which imparts life, is designated as (1) “the ministry of reconciliation” (ch. 5:18), that is, a ministry by which men are reconciled to God; (2) “the ministration of the spirit” (ch. 3:8); (3) “the ministry of the word” (Acts 6:4); and (4) “the ministration of righteousness” (2 Cor. 3:9), that is, a ministry by which men may learn how to become righteous (see on Rom. 8:3, 4). The argument is from the lesser to the greater. This passage presents a series of contrasts, the letter and the spirit, the glory that fades and the glory that remains, condemnation and righteousness, Moses and Christ. The latter, in each instance, is infinitely superior to the former (see Heb. 3:1–6).

 

၉။ ကဲ့ရဲ့ခြင်း၏ အမှုဆောင်မှု။ ဆိုလိုသည်မှာ “သေခြင်း၏ အမှုဆောင်မှု” (အခန်းကြီး ၇ တွင် ကြည့်ပါ)။ “ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏ အမှုဆောင်မှု” သည် “ကဲ့ရဲ့ခြင်း၏ အမှုဆောင်မှု” ကို ဘုန်းအသရေတွင် ကျော်လွန်ခဲ့သည်၊ ယေရှု ခရစ်တော်၏ အသွေးသည် အပြစ်ကို ပေးဆပ်ရန် နွားနှင့် ဆိတ်တို့၏ အသွေးကို ကျော်လွန်ခဲ့သော အတိုင်း ဖြစ်သည်။ နှစ်ခုကြား ကွာခြားချက်သည် အဆုံးမဲ့ ဖြစ်သည်။

9. Ministration of condemnation. That is, the “ministration of death” (see on v. 7). The “ministration of righteousness” surpassed the “ministration of condemnation” in glory to the extent that the blood of Jesus Christ surpassed that of bulls and goats as a means of atoning for sin. The difference between the two was infinite.

 

၁၀။ ဘုန်းအသရေ မရှိ။ အလုံးစုံ မဟုတ်ပါ၊ သို့သော် နှိုင်းယှဉ်မှု အဓိပ္ပာယ်တွင် ဖြစ်သည်။ ယဇ်ပူဇော်စနစ်တွင် ဗဟိုပြု အမှုဆောင်မှု၏ ဘုန်းအသရေသည် ကြီးမြတ်ခဲ့သည်၊ သို့သော် ခရစ်တော်နှင့် နှိုင်းယှဉ်ချိန်တွင် မည်သည့် အရာမျှ မရှိခဲ့ပါ။ ပထမ အမှုဆောင်မှုသည် ထို့ကြောင့် သူ၏ ဘုန်းအသရေကို ဆုံးရှုံးခဲ့သည်။ လုံးဝ မှောင်မိုက်ခဲ့သည်။ လနှင့် ကြယ်များ၏ တောက်ပမှုသည် နေ တောက်ပချိန်တွင် ပျက်စီးသွားသည်။ ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏ နေ ခရစ်တော်နှင့် အတူ ဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်၏ မွေးဖွားမှု၊ အသက်တာ၊ ခံစားမှုများ၊ သေဆုံးမှု၊ ရှင်ပြန်ထမြောက်မှု၊ နှင့် ဘုရားရှင်၏ ချစ်ခြင်းနှင့် စရိုက်လက္ခဏာ—သူ၏ သန့်ရှင်းမှု၊ တရားမျှတမှု၊ ကောင်းမွန်မှု၊ နှင့် ကရုဏာ—၏ ဖော်ပြချက်၏ ကျော်လွန်သော ဘုန်းအသရေသည် ယဇ်ပူဇော်စနစ်ကို သူ၏ ကာလအတွက် ကောင်းစွာ လိုက်လျောညီထွေ ရှိခဲ့သော်လည်း လုံးဝ မလုံလောက်ခဲ့ပါ။

10. No glory. Not in the absolute, but in a comparative sense. The glory of the ministry centering in the sacrificial system was great, but when compared with that of Christ it appeared as nothing. The former ministry has thus lost its glory. It is completely eclipsed. The brilliance of the moon and the stars fades away when the sun shines forth. So it is with Christ, the Sun of Righteousness. The transcendent glory of Christ’s incarnation, life, sufferings, death, and resurrection, and of His revelation of the love and character of God—His holiness, justice, goodness, and mercy—makes the sacrificial system, well adapted as it was for its time, wholly inadequate.

 

၁၁။ ပျက်စီးခဲ့သည်။ ပေါလုသည် မောရှေ၏ မျက်နှာမှ ဘုန်းအသရေ ပျက်စီးမှုကို မောရှေ စနစ် ပျက်စီးမှု၏ ဥပမာ အဖြစ် မြင်ခဲ့သည်၊ “သေခြင်း၏ အမှုဆောင်မှု” ပျက်စီးမှု။ တမန်တော် အမှုဆောင်မှုသည် မောရှေ၏ အမှုဆောင်မှုကို အဆုံးသတ်ခဲ့သည် အကြောင်းမှာ သူ၏ ရည်ရွယ်ချက်ကို ဆောင်ရွက်ခဲ့ပြီး ဖြစ်သည်။ ပံ့ပိုးမှုတစ်ခုသည် လမ်းညွှန်မှုအတွက် အဝတ်အစားကို ပြီးစီးချိန်တွင် သူ၏ အသုံးဝင်မှုကို ဆုံးရှုံးခဲ့သည်။ ဂျူဒါဆန့်ကျင်သူများသည် ခရစ်တော်က ကောင်းကင်ဆီသို့ ပြန်လာချိန်တွင် ကောင်းကင်ရှိ အရာများ၏ “ပံ့ပိုးမှုများ” ကို အကြည့် ထားခဲ့ကြသည်၊ ကောင်းကင်ရှိ အရာများကို ကိုယ်တိုင် စီမံရန် ခရစ်တော်က ပြန်လာခဲ့သည် (ဟေဗြဲ ၉:၂၃)။ ပေါလုသည် အသက်ပေးနိုင်မှု မရှိသော အုပ်ချုပ်မှု၏ “စာလုံး” မှ လူများ၏ အာရုံကို လှည့်ရန် ကြိုးစားခဲ့သည်၊ ထိုသို့ ဆောင်ရွက်နိုင်သော တစ်ခု၏ “ဝိညာဉ်” သို့။ ဂျူး စနစ်သည် ကယ်တင်ခြင်း လမ်းညွှန်အဖြစ် အသုံးမဲ့ ဖြစ်ခဲ့ရုံမျှ မဟုတ်ပါ၊ ယခု ခရစ်တော်ဆီမှ လူများ၏ အာရုံကို လှည့်စားရန် သဘောထားရှိခဲ့သည်၊ သို့သော် သူ၏ မူလ ရည်ရွယ်ချက်မှာ လူများကို သူဆီ ညွှန်ပြရန် ဖြစ်သည်။

11. Done away. Paul sees the fading of the glory from Moses’ face as an illustration of the passing of the Mosaic system, the passing of the “ministration of death.” The apostolic ministry brings that of Moses to an end because it has served its purpose. A pattern loses its usefulness when the garment for which it prepared the way has been completed. The Judaizers kept their eyes focused on the “patterns of things in the heavens” after Christ had returned to heaven to administer the “heavenly things themselves” (Heb. 9:23). Paul sought to turn men’s attention from the “letter” of an administration that was powerless to impart life, to the “spirit” of one that could do so. The Jewish system had become not only useless as a guide to salvation, but actually dangerous, in that it now tended to turn men’s attention away from Christ, though its original purpose was to point men to Him.

 

ဂျူး စနစ်သည် ယခု ခေတ်မမီတော့ခြင်း အပြင်၊ စနစ်သည် တရားဝင်မှု ထိန်းသိမ်းထားချိန်တွင်ပင် ဂျူးများသည် ဘုရားရှင်၏ မူလ အစီအစဉ်နှင့် ရည်ရွယ်ချက်ကို အများစု ပျက်စီးခဲ့ကြသည်ဟု မှန်ကန်ခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ စနစ်ကို နှစ်ဆ ခေတ်မမီတော့ နှင့် ကန့်ကွက်ဖွယ် ဖြစ်စေခဲ့သည် (မဿဲ ၂၃:၃၈ ကို နှိုင်းယှဉ်ပါ။ ဒီအေ ၅၇၇)။ ယခု၊ ခရစ်တော် ရောက်ရှိလာချိန်တွင်၊ ပျက်စီးခဲ့သော အမှုဆောင်မှုကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းရန် မည်သည့် ဆင်ခြေ မျှ မရှိခဲ့ပါ၊ ပေါလု၏ ဂျူဒါဆန့်ကျင်သူများက ဆောင်ရွက်ရန် ကြိုးစားခဲ့သည်။ ရောမ် ၉:၃၀–၃၃ ကို နှိုင်းယှဉ်ပါ။

In addition to the fact that the Jewish system had now become obsolete, it was also true that even while the system retained validity the Jews had largely perverted God’s original plan and purpose for it. This now made the system doubly obsolete and objectionable (cf. Matt. 23:38; DA 577). Now, with the coming of Christ, no excuse whatsoever remained for perpetuating the old ministration, as Paul’s Judaizing opponents sought to do. Compare Rom. 9:30–33.

 

ပိုမို များပြားသည်။ နေ၏ ဘုန်းအသရေသည် ကြယ်များကို ပျောက်ကွယ်စေသကဲ့သို့၊ “ဝိညာဉ်” ၏ အမှုဆောင်မှုသည် “စာလုံး” ၏ အမှုဆောင်မှုကို ကျော်လွန်ပြီး အစားထိုး ဖြစ်သည်။

Much more. As the glory of the sun makes the stars disappear, so the ministry of the “spirit” surpasses and replaces that of the “letter.”

 

 

၁၂–၁၅ (ထွက်မြောက်ရာ ၃၄:၂၉–၃၃ တွင် အီးဂျီဒဗလျူ ကို ကြည့်ပါ)။ မယုံကြည်မှု၏ မျက်နှာဖုံး။—[၂ ကောရိန္သု ၃:၁၂–၁၅ ကို ကိုးကားခဲ့သည်။] ဂျူးများသည် ခရစ်တော်ကို မေရှိယ အဖြစ် လက်ခံရန် ငြင်းဆိုခဲ့ကြပြီး၊ သူတို့၏ အခမ်းအနားများသည် အဓိပ္ပာယ်မဲ့ ဖြစ်ခဲ့ပြီး၊ ယဇ်ပူဇော်များနှင့် ပူဇော်သက္ကာများသည် အရေးပါမှုကို ဆုံးရှုံးခဲ့ကြောင်း မမြင်နိုင်ကြပါ။ သူတို့ကိုယ်တိုင် ဆွဲချခဲ့သော မျက်နှာဖုံးသည် ခိုင်မာသော မယုံကြည်မှုတွင် ရှိနေဆဲ ဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်ကို လက်ခံလျှင် ပညတ္တိ၏ ဖြောင့်မတ်ခြင်း အဖြစ် လက်ခံလျှင် ဖယ်ရှားခဲ့မည် ဖြစ်သည်။

12–15 (see EGW on Ex. 34:29–33). The Veil of Unbelief.—[2 Cor. 3:12–15 quoted.] The Jews refused to accept Christ as the Messiah, and they cannot see that their ceremonies are meaningless, that the sacrifices and offerings have lost their significance. The veil drawn by themselves in stubborn unbelief is still before their minds. It would be removed if they would accept Christ, the righteousness of the law.

 

ခရစ်ယာန် ကမ္ဘာတွင် အများအပြားတွင်လည်း သူတို့၏ မျက်စိနှင့် နှလုံးရှေ့တွင် မျက်နှာဖုံး ရှိသည်။ ပျက်စီးခဲ့သော အရာ၏ အဆုံးကို မမြင်ကြပါ။ ခရစ်တော်၏ သေဆုံးချိန်တွင် ပညတ္တိတရားသာ ပျက်စီးခဲ့သည်ဟု မမြင်ကြပါ။ ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ ပညတ္တိကို ကားတိုင်တွင် တည်မှတ်ခဲ့သည်ဟု တောင်းဆိုကြသည်။ သူတို့၏ နားလည်မှုကို မှောင်မိုက်စေသော မျက်နှာဖုံးသည် လေးလံသည်။ အများအပြား၏ နှလုံးများသည် ဘုရားရှင်နှင့် စစ်ပွဲ ဖြစ်နေသည်။ သူတို့သည် သူ၏ ပညတ္တိကို မလိုက်နာကြပါ။ သူ၏ အစိုးရမှု၏ စည်းမျဉ်းနှင့် ညီညွတ်လာချိန်တွင်သာ ခရစ်တော်သည် သူတို့အတွက် တန်ဖိုးရှိနိုင်သည်။ ခရစ်တော်ကို သူတို့၏ ကယ်တင်ရှင် အဖြစ် ပြောဆိုနိုင်သည်။ သို့သော် နောက်ဆုံး သူတို့ကို ငါ မသိပါ၊ ဟု ပြောဆိုမည်။ ဘုရားရှင်၏ သန့်ရှင်းသော ပညတ္တိကို ဖောက်ပြန်မှုအတွက် ဘုရားရှင်ဆီ စစ်မှန်သော နောင်တကို မဆောင်ရွက်ခဲ့ကြပါ၊ ငါ၌ စစ်မှန်သော ယုံကြည်ခြင်း မရှိနိုင်ပါ၊ အကြောင်းမှာ ဘုရားရှင်၏ ပညတ္တိကို ချီးမြှောက်ရန် ငါ၏ သာသနာ ဖြစ်ခဲ့သည်။ …

Many in the Christian world also have a veil before their eyes and heart. They do not see to the end of that which was done away. They do not see that it was only the ceremonial law which was abrogated at the death of Christ. They claim that the moral law was nailed to the cross. Heavy is the veil that darkens their understanding. The hearts of many are at war with God. They are not subject to His law. Only as they shall come into harmony with the rule of His government can Christ be of any avail to them. They may talk of Christ as their Saviour; but He will finally say to them, I know you not. You have not exercised genuine repentance toward God for the transgression of His holy law, and you cannot have genuine faith in me, for it was My mission to exalt God’s law. …

 

ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ ပညတ္တိသည် အမျိုးအစား သို့မဟုတ် အရိပ်တစ်ခု ဘယ်သောအခါမှ မဖြစ်ခဲ့ပါ။ ၎င်းသည် လူသားဖန်ဆင်းခြင်းမတိုင်မီ တည်ရှိခဲ့ပြီး၊ ဘုရားရှင်၏ ရာဇပလ္လင်ရှိနေသမျှ ကာလပတ်လုံး တည်တံ့မည်ဖြစ်သည်။ ဘုရားရှင်သည် လူသားကို ကယ်တင်ရန်အတွက် သူ၏ ပညတ္တိ၏ တစ်ပါးတစ်လေကို ပြောင်းလဲခြင်း သို့မဟုတ် ပြင်ဆင်ခြင်း မပြုနိုင်ခဲ့ပါ။ အကြောင်းမှာ ပညတ္တိသည် သူ၏ အစိုးရမှု၏ အုတ်မြစ်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ပြောင်းလဲ၍မရသော၊ ပြင်ဆင်၍မရသော၊ အဆုံးမရှိသော၊ ထာဝရဖြစ်သည်။ လူသားကို ကယ်တင်ရန်နှင့် ပညတ္တိ၏ ဂုဏ်သိက္ခာကို ထိန်းသိမ်းရန်အတွက်၊ ဘုရားရှင်၏ သားတော်သည် အပြစ်အတွက် ယဇ်ပူဇော်အဖြစ် ကိုယ်ကိုယ်ကို ပူဇော်ရန် လိုအပ်ခဲ့သည်။ အပြစ်ကို မသိသောသူသည် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် အပြစ်ဖြစ်လာခဲ့သည်။ သူသည် ကဲလ်ဗရီတွင် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် သေဆုံးခဲ့သည်။ သူ၏ သေဆုံးမှုသည် လူသားအတွက် ဘုရားရှင်၏ အံ့သြဖွယ် ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် သူ၏ ပညတ္တိ၏ မပြောင်းလဲနိုင်မှုကို ပြသခဲ့သည် (အာ အိတ်ချ် ဧပြီ နှစ်ဆယ့်နှစ်၊ တစ်ထောင့်ကိုးရာ နှစ်)။

The moral law was never a type or a shadow. It existed before man’s creation, and will endure as long as God’s throne remains. God could not change or alter one precept of His law in order to save man; for the law is the foundation of His government. It is unchangeable, unalterable, infinite, and eternal. In order for man to be saved, and for the honor of the law to be maintained, it was necessary for the Son of God to offer Himself as a sacrifice for sin. He who knew no sin became sin for us. He died for us on Calvary. His death shows the wonderful love of God for man, and the immutability of His law (RH April 22, 1902).

 

 

 

 

 

၁၂။ ထို့ကြောင့် မြင်ရခြင်း။ အခန်းကြီး ၇–၁၁ တွင် ပေါလုသည် မောရှေနှင့် တမန်တော်အမှုဆောင်မှုများကို နှိုင်းယှဉ်ခဲ့သည်။ ယခု သူသည် ဂျူးများတွင် (အခန်းကြီး ၁၃–၁၆) နှင့် ခရစ်ယာန်များတွင် (အခန်းကြီး ၁၇၊ ၁၈) မြင်ရသည့် အမှုဆောင်မှု နှစ်မျိုး၏ ကွဲပြားသော ရလဒ်များကို တင်ပြခဲ့သည်။ ဂျူးများသည် မျက်မမြင်နှင့် နှလုံးမာကြောင်း ကျန်ရှိနေခဲ့သည်။ ခရစ်ယာန်များအတွက် “ဝိညာဉ်” ၏ အမှုဆောင်မှုသည် လွတ်လပ်မှုနှင့် စရိုက်လက္ခဏာ၏ ပြောင်းလဲမှုကို ပေးခဲ့သည်။

12. Seeing then. In vs. 7–11 Paul has contrasted the Mosaic and apostolic ministries. Now he presents the differing results of the two kinds of ministration, as seen in the Jews (vs. 13–16) and in the Christians (vs. 17, 18). The Jews remained blind and hard of heart. For Christians the ministry of the “spirit” provided liberty and a transformation of character.

 

ထိုသို့သော မျှော်လင့်ချက်။ ဆိုလိုသည်မှာ “ဝိညာဉ်” ၏ အမှုဆောင်မှု၏ ကျော်လွန်သော ဘုန်းအသရေနှင့် ထိရောက်မှုတွင် (တိတု ၂:၁၃ ကို နှိုင်းယှဉ်ပါ)။

Such hope. That is, in the surpassing glory and efficacy of the ministration of the “spirit” (cf. Titus 2:13).

 

ရှင်းလင်းမှု။ အဓိပ္ပာယ်မှာ “ပွင့်လင်းမှု”၊ “ရိုးသားမှု”၊ “ရဲရင့်မှု” ဖြစ်သည်။ တူညီသော ဂရိစကားလုံးကို တမန်တော် ၄:၁၃ တွင် “ရဲရင့်မှု” ဟု ဘာသာပြန်ခဲ့ပြီး၊ အခြားနေရာများတွင်လည်း မကြာခဏ ဤသို့ ဖြစ်သည်။ ဤစကားလုံးသည် ရိုးသားမှု၊ ပြတ်သားမှု၊ နှင့် သတ္တိရှိမှုတို့၏ အတွေးများကို ဖက်ပိုးထားသည်။ ဂျူးများသည် မောရှေ၏ မျက်နှာပေါ်ရှိ ဘုရားရှင်၏ တောက်ပမှုကို ကြည့်ရှုရန် ကြောက်ရွံ့ခဲ့ပြီး၊ ဆီနေတွင် ဘုရားရှင်၏ ဘုန်းအသရေဖော်ပြမှုတွင် တုန်လှုပ်ခဲ့ကြသည်။ မောရှေသည် အမှန်တကယ် ဘုရားရှင်၏ ပြောရေးဆိုခွင့်ရှိသူ ဖြစ်ခဲ့သော်လည်း၊ သူ၏ အမှုဆောင်မှုကို သက်သေခံသော ဘုရားရှင်၏ ဘုန်းအသရေကို ဖုံးကွယ်ရန် လိုအပ်ခဲ့သည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့်၊ ပေါလု၏ ပိုမို ဘုန်းရှိသော အမှုဆောင်မှုတွင် ဖုံးကွယ်ရန် မလိုအပ်သည့်အရာ မရှိခဲ့ပါ။ သူသည် ခရစ်ဝင်ကျမ်း၏ အမှန်တရားများကို အကန့်အသတ်မရှိ ကြေညာနိုင်ခဲ့သည်။

Plainness. Literally, “openness,” “frankness,” “boldness.” The same Greek word is translated “boldness” in Acts 4:13, and often so elsewhere. The word embraces the ideas of frankness, candor, and courage. The Jews had been afraid to look at the divine radiance on the face of Moses, and had trembled at the manifestation of divine glory on Sinai. Moses was indeed God’s spokesman, but it was necessary to veil the divine glory on his face, which attested his ministry. On the contrary, there was nothing about Paul’s more glorious ministry that needed to be concealed. He could proclaim the truths of the gospel without reservation.

 

၁၃။ မောရှေကဲ့သို့ မဟုတ်။ ထွက်မြောက်ရာ ၃၄:၂၉–၃၅ ကို ကြည့်ပါ။ ပေါလုသည် ဣသရေလ၏ ဝိညာဉ်ရေးရာ မျက်မမြင်မှုကို သရုပ်ဖော်ရန် မျက်နှာဖုံး၏ ဖြစ်ရပ်ကို အသုံးပြုခဲ့သည် (၂ ကောရိန္သု ၃:၁၄–၁၆)။ ပေါလုအရ ပျက်စီးနေသော ဘုန်းအသရေသည် ကြီးစွာသော ဆန့်ကျင်ပုံစံ ဖြစ်သည့် ထာဝရဘုရား ယေရှုခရစ်တော် ရောက်ရှိလာခြင်းဖြင့် အဆုံးသတ်ရမည့် အမျိုးအစားများနှင့် အခမ်းအနားများကို ကိုယ်စားပြုခဲ့သည်။ “မျက်နှာဖုံး” ကြောင့် ဣသရေလလူမျိုးများသည် ထိုယာယီဘုန်းအသရေ၏ ပျက်စီးမှုကို မမြင်နိုင်ခဲ့သလို ၎င်း၏ အဓိပ္ပာယ်ကို နားမလည်ခဲ့ကြပါ။ သူတို့သည် အမျိုးအစားများနှင့် အခမ်းအနားများသည် အမြဲတမ်း ဖြစ်ရမည်ဟု ယုံကြည်ခဲ့ကြသည်။ ၎င်းတို့ကို ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် အဆုံးအဖြစ် ကြည့်ခဲ့ကြသည်။ အမျိုးအစားဆိုင်ရာ စနစ်သည် ယာယီနှင့် ယာယီသဘောသာ ဖြစ်ပြီး၊ ခရစ်တော်၏ ဘုန်းအသရေကို ရောက်ရှိလာမည့် အရာကို အရိပ်အမြွက်ပြခဲ့သည်ကို မမြင်ခဲ့ကြပါ။

13. Not as Moses. See Ex. 34:29–35. Paul uses the incident of the veil to illustrate Israel’s spiritual blindness (2 Cor. 3:14–16). According to Paul the fading glory represented the types and ceremonies that were to end with the coming of the great Anti-type, the Lord Jesus Christ. Because of the “vail,” Paul says, the Israelites were unable to see the fading away of that transitory glory or to understand its meaning. They fondly believed that the types and ceremonies were to be permanent. They looked upon them as an end in themselves. They did not see that the typical system was temporary and provisional in nature, and foreshadowed the glory of Christ, who was to come.

 

သေချာသည်မှာ၊ မောရှေသည် အမှန်တရားကို တမင်ဖုံးကွယ်ပြီး ဣသရေလလူမျိုးများကို လှည့်စားရန် မကြိုးစားခဲ့ပါ။ သူသည် မေရှိယအကြောင်း ပရောဖက်ပြုခဲ့ပြီး သူ၏ ရောက်ရှိလာမှု၏ ဘုန်းအသရေကို မျှော်လင့်ခဲ့သည် (ဒုတိယသိမိတရား ၁၈:၁၅ ကို ကြည့်ပါ)။ မျက်နှာဖုံးသည် ဂျူးများ၏ မယုံကြည်မှုကို ကိုယ်စားပြုခဲ့သည် (ဟေဗြဲ ၃:၁၈၊ ၁၉; ၄:၁၊ ၂ ကို ကြည့်ပါ။ ပီပီ ၃၂၉၊ ၃၃၀ ကို နှိုင်းယှဉ်ပါ) နှင့် ယဇ်ပူဇော်အမှုဆောင်မှုတွင် ခရစ်တော်ကို ခံယူရန် ၎င်းတို့၏ ငြင်းပယ်မှု။

To be sure, Moses did not deliberately conceal the truth and seek to deceive the Israelites. He prophesied concerning the Messiah and looked forward to the glorious period of His coming (see Deut. 18:15). The veil symbolized the unbelief of the Jews (see Heb. 3:18, 19; 4:1, 2; cf. PP 329, 330) and their refusal to perceive Christ in the sacrificial ministration.

၁၄။ မျက်မမြင်ဖြစ်ခြင်း။ ဂရိဘာသာစကား pōroō၊ “မာကြောလာရန်”၊ “ထုံထိုင်းလာရန်”၊ “နားလည်မှုစွမ်းရည်ကို ဆုံးရှုံးရန်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရှိသည်။ Pōroō ကို မာကု ၆:၅၂; ၈:၁၇ တွင် “မာကြောခြင်း” ဟု ဘာသာပြန်ခဲ့သည်။ ဤဝိညာဉ်ရေးရာ အခြေအနေ၏ အကြောင်းရင်းမှာ ဆက်လက်တည်ရှိသော မယုံကြည်မှု ဖြစ်သည်။

14. Blinded. Gr. pōroō, “to grow calous,” “to become dull,” “to lose the faculty of understanding.” Pōroō is translated “hardened” in Mark 6:52; 8:17. The cause of this spiritual condition was persistent unbelief.

 

ယနေ့အထိ။ ပေါလုသည် ပဋိညာဉ်သစ်၏ အမှုဆောင်အဖြစ် ခန့်အပ်ခံခဲ့ရသော်လည်း၊ သူ၏ ကာလ၏ ဂျူးများအတွက် သူ၏ အမှုဆောင်မှုသည် မောရှေ၏ ကာလတွင် မောရှေ၏ အမှုဆောင်မှုထက် ပိုမိုထိရောက်မှု မရှိခဲ့ပါ။ ဤသည်မှာ ပေါလုသည် ၎င်းတို့အား “စာလုံး” သာ အမှုဆောင်ခဲ့သောကြောင့် ဖြစ်သလား။ မဟုတ်ပါ။ ၎င်းမှာ တူညီသော “မျက်နှာဖုံး” သည် ၎င်းတို့၏ နှလုံးနှင့် စိတ်နှလုံးပေါ်တွင် ရှိနေဆဲ ဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဖြေရှင်းချက်မှာ ၎င်းတို့သည် “မျက်နှာဖုံး” ကို ဖယ်ရှားရန်ဖြစ်ပြီး၊ ပေါလုသည် သူ၏ ဝိညာဉ်ရေးရာ အမှုဆောင်မှုကို ၎င်းတို့၏ ဝေဖန်သူများ တောင်းဆိုသည့်အတိုင်း “စာလုံး” ၏ အမှုဆောင်မှုသို့ ပြောင်းလဲရန် မဟုတ်ပါ။

Until this day. Paul had been commissioned a minister of the new covenant, but his ministry for the Jews of his day was no more effective than that of Moses had been in his time. Was this because Paul had ministered to them the “letter” only? No! It was because the same “vail” was still upon their hearts and minds. The solution was for them to remove the “vail,” not for Paul to change his ministry of the “spirit” to one of the “letter,” as his critics demanded.

 

တူညီသော မျက်နှာဖုံး။ ဆိုလိုသည်မှာ မောရှေ၏ အုပ်ချုပ်မှု၏ ကြီးမြတ်သော ဝိညာဉ်ရေးရာ အမှန်တရားများနှင့် ဝိညာဉ်ရေးရာ ရည်မှန်းချက်ကို အသိအမှတ်ပြုရန် တူညီသော ဝိညာဉ်ရေးရာ စွမ်းရည်မရှိမှု ဖြစ်သည်။ ဆီနေမှ ၁၅၀၀ နှစ်အကြာတွင် ဂျူးများသည် ထိုအချိန်ကဲ့သို့ပင် နားလည်မှု ထုံထိုင်းနေခဲ့ကြသည်။ ပေါလု၏ ကာလတွင် ဂျူးများ၏ မယုံကြည်မှု၏ ပုံစံသည် မောရှေ၏ ကာလ၏ ပုံစံနှင့် တူညီခဲ့သည်။

The same vail. That is, the same spiritual incapacity for recognizing the great spiritual truths and the spiritual objective of the Mosaic administration. Some 1,500 years after Sinai the Jews were still as dull of understanding as they had been then. The pattern of Jewish unbelief in Paul’s day was identical with that of Moses’ day.

 

ရှေးဟောင်းကျမ်း။ ကျွန်ုပ်တို့ သိထားသည့် ရှေးဟောင်းကျမ်းမဟုတ်ပါ၊ အကြောင်းမှာ ပဋိညာဉ်သစ် မရှိသေးပါ။ ရှေးဟောင်းကျမ်းအတွက် ပဋိညာဉ်သစ်၏ ဘုံအမည်သတ်မှတ်ချက်ကို လုကာ ၂၄:၄၄ တွင် ကြည့်ပါ။ ပေါလုသည် ပဉ္စတိကျမ်း သို့မဟုတ် ပဋိညာဉ်စည်းမျဉ်းများကို ဖော်ပြထားသော ၎င်း၏ အစိတ်အပိုင်းကို ရည်ညွှန်းဖြစ်နိုင်သည်။ မောရှေ၏ မျက်နှာပေါ်တွင် မဟုတ်ဘဲ၊ ယခု မျက်နှာဖုံးသည် သူရေးသောစာအုပ်ပေါ်တွင် ရှိသည်။ မောရှေ၏ ပြောဆိုသော သို့မဟုတ် ရေးသားသော စကားလုံးများမည်သို့ပင်ဖြစ်စေ၊ လူများ၏ စိတ်နှလုံးနှင့် နှလုံးများသည် မျက်မမြင်ဖြစ်နေဆဲဖြစ်သည်။ ဂျူးများသည် ပညတ္တိကို ဖယ်ရှားမထားခဲ့ကြပါ။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းကို ပုံမှန်ဖတ်ကြပြီး၊ မောရှေကို ဂုဏ်ပြုသည်ဟု ယူဆခဲ့သည်။ သို့သော် တကယ်တမ်းတွင် ၎င်းတို့သည် သူ့ကို မယုံကြည်ခဲ့ကြပါ၊ အကယ်၍ ၎င်းတို့သည် ယုံကြည်ခဲ့လျှင် ခရစ်တော်ကိုလည်း ယုံကြည်ခဲ့မည်ဖြစ်သည် (ယောဟန် ၅:၄၆၊ ၄၇)။ ၎င်းတို့အတွက်၊ မောရှေ၏ ဘုန်းအသရေသည် ပညတ္တိ၏ “စာလုံး” နှင့် ၎င်းတွင် သတ်မှတ်ထားသော ပြင်ပပုံစံများနှင့် အခမ်းအနားများတွင် တည်ရှိခဲ့သည်။ မေရှိယ၏ သဘောသဘာဝနှင့် လုပ်ဆောင်မှုသည် ၎င်းတို့အတွက် လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်မှု ဖြစ်နေခဲ့သည်။

Old testament. Certainly not what we know as the OT, for there was yet no NT. For the common NT designation for the OT see on Luke 24:44. Paul probably refers either to the Pentateuch, or to that portion of it in which the terms of the covenant arrangement are stated. Instead of being over Moses’ face, the veil is now over the book he wrote. Regardless of the spoken or written word of Moses, the minds and hearts of the people were still blinded. The Jews did not do away with the law. They read it regularly and, presumably, honored Moses. But in reality they did not believe him, for had they done so they would also have believed Christ (John 5:46, 47). For them, the glory of Moses consisted in the “letter” of the law and in the outward forms and ceremonies prescribed therein. The nature and work of the Messiah remained a mystery to them.

 

ခရစ်တော်တွင် ပျက်စီးခဲ့သည်။ ရှေးဟောင်းကျမ်းတွင် ပရောဖက်ပြုချက်များနှင့် ၎င်းမှ သတ်မှတ်ထားသော ပုံစံများနှင့် အခမ်းအနားများတွင် ခရစ်တော်ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိမှုသာလျှင် ထိုကျမ်းပိုဒ်များကို ဖတ်ရှုရာတွင် “မျက်နှာဖုံး” ကို ဖယ်ရှားနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဂျူးများသည် ခရစ်တော်ကို မေရှိယအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုရန် ငြင်းပယ်ခဲ့ပြီး၊ ထို့ကြောင့် မျက်နှာဖုံးသည် ဖယ်ရှားမခံရဘဲ ကျန်ရှိနေခဲ့သည်။

Done away in Christ. Only the discovery of Christ in the prophecies of the OT, and in the forms and ceremonies prescribed by it, would ever serve to lift the “vail” from the reading of those passages of Scripture. But the Jews refused to recognize Christ as the Messiah, and the veil therefore remained unlifted.

 

 

၁၄၊ ၁၆။ ခရစ်တော်၏ သေဆုံးမှုသည် မျက်နှာဖုံးကို ဖယ်ရှားသည်။—လူသားကို ကယ်တင်ရန်အတွက် ယေရှုခရစ်တော်၏ သေဆုံးမှုသည် မျက်နှာဖုံးကို ဖယ်ရှားပြီး ဂျူးဘာသာစနစ်၏ တစ်ခုလုံးပေါ်တွင် ရာစုနှစ်များစွာ နောက်ပြန်သို့ အလင်းတန်းများကို ရောင်ပြန်ဟပ်စေသည်။ ခရစ်တော်၏ သေဆုံးမှုမရှိလျှင် ဤစနစ်တစ်ခုလုံးသည် အဓိပ္ပာယ်မရှိခဲ့ပါ။ ဂျူးများသည် ခရစ်တော်ကို ငြင်းပယ်သောကြောင့် ၎င်းတို့၏ ဘာသာစနစ်တစ်ခုလုံးသည် ၎င်းတို့အတွက် မရေရာမသေချာ၊ ရှင်းပြလို့မရနိုင်သော၊ နှင့် မသေချာသော ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ ဆန့်ကျင်ပုံစံကို ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့သော အရိပ်အမြွက်သော အခမ်းအနားများကို ယေဟောဝါ၏ ရာဇပလ္လင်ကဲ့သို့ တည်မြဲသော အမှန်တရားဖြစ်သည့် ဆယ်ပါးပညတ္တိ၏ ပညတ္တိများကို တူညီသော အရေးပါမှုကို ထည့်သွင်းခဲ့ကြသည်။ ခရစ်တော်၏ သေဆုံးမှုသည် ဂျူးအမျိုးအစားများနှင့် ထုံးတမ်းများကို ချီးမြှောက်ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ဘုရားရှင်၏ ခန့်အပ်မှုဖြစ်ပြီး၊ သူ၏ လူများ၏ နှလုံးထဲတွင် ယုံကြည်ခြင်းကို ထိန်းသိမ်းရန် ရည်ရွယ်ချက်ဖြစ်ကြောင်း ပြသခဲ့သည် (အာ အိတ်ချ် မေ ခြောက်၊ တစ်ထောင့်ရှစ်ရာခုနစ်ဆယ့်ငါး)။

14, 16. Christ’s Death Lifts the Veil.—The death of Jesus Christ for the redemption of man lifts the veil and reflects a flood of light back hundreds of years, upon the whole institution of the Jewish system of religion. Without the death of Christ all this system was meaningless. The Jews reject Christ, and therefore their whole system of religion is to them indefinite, unexplainable, and uncertain. They attach as much importance to shadowy ceremonies of types which have met their antitype as they do to the law of the ten commandments, which was not a shadow, but a reality as enduring as the throne of Jehovah. The death of Christ elevates the Jewish system of types and ordinances, showing that they were of divine appointment, and for the purpose of keeping faith alive in the hearts of His people (RH May 6, 1875).

 

 

၁၅။ ယနေ့အထိပင်။ မောရှေ၏ ကာလမှ ၁၅၀၀ နှစ်အကြာနှင့် ခရစ်တော်၏ သေဆုံးမှုမှ ၃၀ နှစ်ခန့်အကြာတွင်။

15. Even unto this day. Some 1,500 years after the time of Moses and about 30 years after the death of Christ.

 

မောရှေကို ဖတ်ရှုချိန်တွင်။ ကျမ်းစာ၏ ပထမငါးစောင်ကို မောရှေရေးသားခဲ့ပြီး၊ “မောရှေ၏ ပညတ္တိ” ဟု လူသိများလာခဲ့သည်။ ၎င်းတို့ကို ဂျူးတရားဇရပ်များတွင် ပုံမှန်ဖတ်ကြသည် (တမန်တော် ၁၅:၅၊ ၂၁; အတွဲ ငါး၊ စာမျက်နှာ ၉၆၊ ၉၇ ကို ကြည့်ပါ)။

When Moses is read. The first five books of the Bible were written by Moses, and came to be known as “the law of Moses.” These were regularly read in the synagogues (Acts 15:5, 21; see Vol. V, pp. 96, 97).

 

၎င်းတို့၏ နှလုံးပေါ်တွင်။ ဉာဏ်ရည်ထက် ဆန္ဒပေါ်တွင် မဟုတ်ပါ။ ၎င်းတို့သည် ယုံကြည်နိုင်ခဲ့သော်လည်း၊ ၎င်းတို့သည် ယုံကြည်ရန် ငြင်းပယ်ခဲ့ကြသည် (ဟောရှဲ ၄:၆ တွင် ကြည့်ပါ)။ ၎င်းတို့၏ လူမျိုးတစ်မျိုး၏ သမိုင်းတစ်လျှောက်တွင် ဂျူးများသည် တမင်မျက်မမြင်ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် မောရှေရေးသားသည့်အရာတွင် ၎င်းတို့ယုံကြည်လိုသည့်အရာကိုသာ မြင်ခဲ့ကြသည် (အတွဲ လေး၊ စာမျက်နှာ ၃၃ ကို ကြည့်ပါ)။ ၎င်းတို့သည် မောရှေ၏ ပညတ္တိ၏ “စာလုံး” ၏ နှိုင်းယှဉ်၍မရသော ထူးချွန်မှုကို အပြည့်အဝ ယုံကြည်ခဲ့ကြသော်လည်း၊ ၎င်း၏ “ဝိညာဉ်” ကို ၎င်းတို့၏ မျက်စိကို ပိတ်ထားခဲ့ကြသည်။ သန့်ရှင်းရာဌာနဝန်ဆောင်မှုများနှင့် ယဇ်ပူဇော်မှုများသည် ဘုရားရှင်၏ သိုးသငယ်နှင့် သူ၏ ဖျန်ဖြေရေးလုပ်ငန်းကို ညွှန်ပြခဲ့သည်။ ဆာလံ ၂၂၊ ၂၄၊ နှင့် ၁၁၀ ကဲ့သို့သော ဆာလံများသည် ဒါဝိဒ်ထက် ကြီးမြတ်သူတစ်ဦးကို ညွှန်ပြခဲ့သည်။ ဟေရှာယ၏ ပရောဖက်ပြုချက်များသည် မေရှိယသည် ဘုရင်အဖြစ် မစိုးစံမီ ခံစားရမည်ဖြစ်ကြောင်း နားလည်ရန် ၎င်းတို့ကို ဦးဆောင်သင့်သည်။ ၎င်းတို့သည် မေရှိယကို မျှော်လင့်ခဲ့ကြသည်မှန်သော်လည်း၊ နိုင်ငံခြားရန်သူများမှ ကယ်တင်သူအဖြစ်သာ ဖြစ်ပြီး၊ အပြစ်မှ မဟုတ်ပါ (လုကာ ၄:၁၉ တွင် ကြည့်ပါ)။ တမင်မယုံကြည်မှု၏ တူညီသော မျက်နှာဖုံးသည် ယနေ့လူများထံမှ အမှန်တရားကို မကြာခဏ ဖုံးကွယ်ထားသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျမ်းစာများကို ပွင့်လင်းသော စိတ်နှင့် ချဉ်းကပ်ရန် လိုအပ်ပြီး၊ ကြိုတင်ယူဆထားသော အမြင်များကို စွန့်လွှတ်ရန် အသင့်ဖြစ်နေပြီး၊ အမှန်တရားကို ၎င်း၏ သဘောသဘာဝမည်သို့ပင်ဖြစ်စေ အသိအမှတ်ပြုပြီး လက်ခံရန် အသင့်ဖြစ်နေရမည်။

Upon their heart. Not so much upon the intellect as upon the will. They could have believed, but they refused to do so (see on Hosea 4:6). Throughout their history as a nation the Jews were willfully blind. They saw in what Moses wrote only that which they were willing to believe (see Vol. IV, p. 33). They were fully persuaded of the incomparable excellence of the “letter” of the Mosaic law, but they closed their eyes to its “spirit.” The sanctuary services and sacrifices pointed to the Lamb of God and to His mediatorial work. Such psalms as the 22d, 24th, and the 110th pointed to One greater than David. The prophecies of Isaiah should have led them to understand that the Messiah must suffer before he reigns as King. They did indeed look for the Messiah, but as a Saviour from foreign enemies, not from sin (see on Luke 4:19). The same veil of willful unbelief often conceals truth from men today. We need to approach the Scriptures with open minds, ready to relinquish preconceived opinions and to acknowledge and accept the truth, whatever it may be.

 

၁၆။ ၎င်းသည် အခါ။ ဂရိဘာသာစကားကို “သူ” ဟုလည်း ဘာသာပြန်နိုင်သည်။ “၎င်း” သည် အခန်းကြီး ၁၅ ၏ “နှလုံး” ကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ “သူ” သည် ဂျူးတရားဇရပ်တွင် မောရှေ၏ ပညတ္တိကို ဖတ်ရှုနားထောင်သော တစ်ဦးချင်းဂျူးကို ရည်ညွှန်းသည်။ ဝိညာဉ်ရေးရာ အမြင်အတွက် အတားအဆီးသည် ဘုရားရှင်နှင့် မဟုတ်ဘဲ တစ်ဦးချင်းသူ့ထံတွင်ရှိသည်။ ပေါလုသည် ဣသရေလလူမျိုးတစ်မျိုးလုံးကို အစုလိုက်အပြုံလိုက် ကယ်တင်ရမည်ဟု မသင်ကြားခဲ့ပါ (ရောမ ၉:၆–၈; အခန်းကြီး ၁၁:၂၆ တွင် ကြည့်ပါ)။

16. When it. The Greek may also be translated, “when he.” “It” would refer to the “heart” of v. 15, and “he” to the individual Jew who listened to the reading of the law of Moses in the synagogue. The obstacle to spiritual vision lies with the individual himself, not with God. Paul is not teaching that the whole nation of Israel is to be saved en masse (see Rom. 9:6–8; see on ch. 11:26).

 

လှည့်ပြန်လာမည်။ ဂရိဘာသာစကား epistrephō၊ “လှည့်ပတ်ရန်”၊ “ပြန်လာရန်”၊ ဤနေရာတွင်၊ ပဋိညာဉ်သစ်တွင် ပုံမှန်အတိုင်း (မဿဲ ၁၃:၁၅; လုကာ ၂၂:၃၂; တမန်တော် ၃:၁၉; စသည်ဖြင့်)၊ “ပြောင်းလဲရန်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရှိသည်။ စစ်မှန်စွာ ပြောင်းလဲသောအခါ၊ လူများသည် ရှေးဟောင်းကျမ်းနှင့် ပဋိညာဉ်သစ်နှစ်ခုစလုံးသည် ခရစ်တော်ကို သက်သေခံကြောင်း သိရှိလာမည်ဖြစ်သည် (လုကာ ၂၄:၂၇; ယောဟန် ၅:၃၉; ၁၅:၂၆၊ ၂၇; ၁၆:၁၃၊ ၁၄)။ သို့သော် ပဋိညာဉ်သစ်ခေတ်ကာလ၏ မယုံကြည်သော ဂျူးများကဲ့သို့၊ ယခုခေတ်ခရစ်ယာန်အချို့သည် ၎င်းတို့၏ နားလည်မှုကို ဖုံးကွယ်ထားပြီး၊ ရှေးဟောင်းကျမ်းတွင် ထုံးတမ်းများနှင့် အခမ်းအနားများစနစ်ထက် မပိုမြင်ကြပါ။

Shall turn. Gr. epistrephō, “to turn about,” “to return,” here, as commonly in the NT (see Matt. 13:15; Luke 22:32; Acts 3:19; etc.), “to be converted.” When truly converted, men will discern that both OT and NT bear witness to Christ (Luke 24:27; John 5:39; 15:26, 27; 16:13, 14). But like the unbelieving Jews of NT times, some modern Christians, their understanding veiled, see no more in the OT than a system of rites and ceremonies.

 

မျက်နှာဖုံး။ မောရှေသည် ယေဟောဝါ၏ ရှေ့မှောက်သို့ ထပ်မံသွားသောအခါ မျက်နှာဖုံးကို ဖယ်ရှားခဲ့သကဲ့သို့ (ထွက်မြောက်ရာ ၃၄:၃၄)၊ စစ်မှန်စွာ ပြောင်းလဲသူများ၏ စိတ်နှလုံးနှင့် နှလုံးများမှ ဝိညာဉ်ရေးရာ မျက်မမြင်မှုနှင့် မယုံကြည်မှုကို ဖယ်ရှားမည်ဖြစ်သည်။ ဂျူးတစ်ဦးသည် ဝိညာဉ်တော်မှ ဦးဆောင်ခံရပြီး ခရစ်တော်ကို ယုံကြည်လာသောအခါ၊ ထာဝရပဋိညာဉ်ကို ဖုံးကွယ်ထားသော မျက်နှာဖုံးသည် ၎င်း၏ ဖြစ်တည်မှုကို ပုံပျက်စေခဲ့သော မျက်နှာဖုံးကို ဖယ်ရှားခဲ့သည်။ ထို့နောက် သူသည် ဂျူးစီးပွားရေး၏ စစ်မှန်သော အရေးပါမှုကို မြင်နိုင်ခဲ့ပြီး၊ ခရစ်တော်သည် ၎င်း၏ ကိုယ်ပိုင်ပုဂ္ဂိုလ်နှင့် လုပ်ဆောင်မှုတွင် ယဇ်ပူဇော်စနစ်နှင့် မောရှေ၏ ပညတ္တိတစ်ခုလုံး၏ နှလုံးသားဖြစ်ကြောင်း သိရှိခဲ့သည်။

The vail. As Moses removed the veil when he went again into the presence of Jehovah (Ex. 34:34), spiritual blindness and unbelief will be removed from the minds and hearts of those who are truly converted. When the Jew, led by the Spirit, came to believe on Christ, the veil, which had obscured his vision of the everlasting covenant, and which had thus perverted his being, was removed. He was then able to see the true significance of the Jewish economy and to realize that Christ, in His own person and work, constituted the very heart of the sacrificial system and of the entire law of Moses.

 

လူများသည် ရှေးဟောင်းကျမ်း သို့မဟုတ် ပဋိညာဉ်သစ်တွင် ခရစ်တော်ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိသောအခါသာ၊ ၎င်း၏ သတင်းစကားကို မှန်ကန်စွာ ဖတ်ရှုနေကြသည်။ လူများသည် ဘုရားရှင်၏ အလိုတော်ကို အပြည့်အဝ နာခံမှုတွင် ကိုယ်ကိုယ်ကို ကတိပြုသောအခါသာ၊ ၎င်း၏ နှုတ်ကပတ်တော်ကို နားလည်ရန်နှင့် ၎င်းကို မှန်ကန်စွာ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုရန် အသင့်ဖြစ်နေကြသည် (မဿဲ ၇:၂၁–၂၇ တွင် ကြည့်ပါ)။

Only as men find Christ in the Scriptures, whether OT or NT, are they reading its message aright. Only when men commit themselves in full obedience to the will of God are they prepared to understand His Word and interpret it correctly (see on Matt. 7:21–27).

 

၁၇။ ထိုဝိညာဉ်။ အဓိပ္ပာယ်မှာ “ဝိညာဉ်တော်” ဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် ဘုရားရှင်၏ ဒုတိယပုဂ္ဂိုလ်ကို တတိယပုဂ္ဂိုလ်နှင့် မခွဲခြားခဲ့ပါ၊ သို့သော် ၎င်းတို့၏ ရည်ရွယ်ချက်နှင့် လည်ပတ်မှု၏ စည်းလုံးမှုကို ရည်ညွှန်းခဲ့သည်။ ထိုသို့သော တူညီမှုကို ရည်ရွယ်မထားကြောင်း နောက်ထပ် စကားစုတွင် “ထာဝရဘုရား၏ ဝိညာဉ်တော်” ဟု ထင်ရှားသည်။ ပဋိညာဉ်သစ်တွင် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ကို ဘုရားရှင်၏ ဝိညာဉ်တော်နှင့် ခရစ်တော်၏ ဝိညာဉ်တော်ဟု နှစ်မျိုးစလုံး သတ်မှတ်ခဲ့သည် (ရောမ ၈:၉)။ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် ဆိုလိုသည်မှာ။ (၁) ခရစ်တော်၏ နေရာယူမှုသည် ဝိညာဉ်တော်၏ နေရာယူမှုဖြင့် ပြီးမြောက်ပြီး ၎င်းနှင့် ညီမျှသည် (ယောဟန် ၁၄:၁၆–၂၀; ဂလာတိ ၂:၂၀ ကို နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ (၂) ဝိညာဉ်တော်သည် ခရစ်တော်၏ ဉာဏ်ပညာ၊ အမှန်တရား၊ နှင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို အမှုဆောင်သည် (ယောဟန် ၁၆:၁၀–၁၄)။ (၃) ဝိညာဉ်တော်သည် ကယ်တင်ခြင်းလုပ်ငန်းကို ဆက်လက်ဆောင်ရွက်ရာတွင် ခရစ်တော်၏ အေးဂျင့်အဖြစ် လုပ်ဆောင်ပြီး ၎င်းကို အရေးကြီးပြီး ထိရောက်စေသည် (ယောဟန် ၇:၃၇–၃၉)။ (၄) ခရစ်တော်၏ မိတ်ဆွေဖွဲ့မှုသည် ဝိညာဉ်တော်၏ မိတ်ဆွေဖွဲ့မှု ဖြစ်သည် (ယောဟန် ၁၄:၁၇၊ ၁၈)။

17. That Spirit. Literally, “the Spirit.” Paul does not here identify the second person of the Godhead with the third but refers to their unity of purpose and operation. That such identity is not meant is evident from the next clause, “the Spirit of the Lord.” In the NT the Holy Spirit is designated both as the Spirit of God and the Spirit of Christ (Rom. 8:9). Paul here means that: (1) The indwelling of Christ is accomplished by, and is equivalent to, the indwelling of the Spirit (John 14:16–20; cf. Gal. 2:20). (2) The Spirit ministers the wisdom, truth, and righteousness of Christ (John 16:10–14). (3) The Spirit acts as Christ’s agent in carrying forward the work of redemption and in making it vital and effective (John 7:37–39). (4) The fellowship of Christ is the fellowship of the Spirit (John 14:17, 18).

 

ဝိညာဉ်တော်ရှိရာ။ ဝိညာဉ်တော်၏ အမှုဆောင်မှုသည် “စာလုံး” ၏ အမှုဆောင်မှုမှ လွတ်လပ်မှုကို ဆိုလိုပြီး၊ ၎င်းသည် တစ်ခုတည်းအားဖြင့် ကျွန်ခံမှုကို ဆိုလိုသည်။ “ဝိညာဉ်ထဲတွင် လျှောက်လှမ်းရန်” သည် ခရစ်ယာန်လွတ်လပ်မှုကို ခံစားရန်ဖြစ်သည် (ဂလာတိ ၅:၁၃–၁၆; ယောဟန် ၆:၆၃ ကို နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ ကျောက်ပြားများပေါ်တွင် ရေးထွင်းထားသော “စာလုံး” ၏ အမှုဆောင်မှုသည် အပြစ်သားများကို ပြောင်းလဲရန်နှင့် လွတ်လပ်မှုပေးရန် မည်သည့်စွမ်းအားမျှ မရှိပါ။ လူများကို “အမှန်တကယ် လွတ်လပ်စေ” နိုင်သည့်သူမှာ သားတော်တစ်ဦးတည်းသာ ဖြစ်သည် (ယောဟန် ၈:၃၆)။

Where the Spirit. The ministration of the Spirit means freedom from the ministration of the letter, which, by itself alone, means bondage. To “walk in the Spirit” is to enjoy Christian liberty (see Gal. 5:13–16; cf. John 6:63). In and of itself the ministration of the “letter” engraved on tables of stone has no power whatever to convert sinners and to give liberty. It is the Son who alone can make men “free indeed” (John 8:36).

 

ဝိညာဉ်တော်၏ လွတ်လပ်မှုသည် ဘုရားရှင်၏ အလိုတော်ကို သူ့အတွင်း၌ ထိရောက်စေလိုသော ဆန္ဒဖြစ်သည့် အကြောင်းရင်းကြောင့် အမြဲလွတ်လပ်စွာ သဘာဝအတိုင်း ဖော်ပြခွင့်ပြုနိုင်သော ဘဝသစ်၏ လွတ်လပ်မှု ဖြစ်သည်။ နှလုံးထဲတွင် ရေးထားသော ဘုရားရှင်၏ ပညတ္တိ (၂ ကောရိန္သု ၃:၃ တွင် ကြည့်ပါ) သည် သူ့ကို ပြင်ပဖိအားပေးမှုမှ လွတ်မြောက်စေသည်။ သူသည် ဖြောင့်မတ်ရန် ရွေးချယ်သည်၊ ပညတ္တိ၏ “စာလုံး” သည် မတားမြစ်သောကြောင့် မဟုတ်ဘဲ၊ သူ၏ နှလုံးထဲတွင် ရေးထွင်းထားသော ပညတ္တိ၏ “ဝိညာဉ်” သည် သူ့ကို ဖြောင့်မတ်ရန် ရွေးချယ်စေသည်။ နေရာယူထားသော ဝိညာဉ်တော်သည် သူ၏ ဆန္ဒနှင့် ခံစားချက်များကို ထိန်းချုပ်ထားသောကြောင့် သူသည် ဖြောင့်မတ်သည့်အရာကို ဆန္ဒရှိပြီး၊ ယေရှုထဲတွင် ရှိသော အမှန်တရားကို လိုက်နာရန် လွတ်လပ်သည်။ သူသည် ပညတ္တိသည် ကောင်းမွန်ကြောင်း သဘောတူပြီး၊ “အတွင်းလူသားအလိုက် ဘုရားရှင်၏ ပညတ္တိတွင် ဝမ်းမြောက်သည်” (ရောမ ၇:၂၂; ဆာလံ ၁:၂ ကို နှိုင်းယှဉ်ပါ)။

The liberty of the Spirit is that of a new life which can always be allowed free and natural expression for the simple reason that when a man is born again his supreme desire is that the will of God be made effective in him. God’s law written upon the heart (see on 2 Cor. 3:3) frees him from all forms of external compulsion. He chooses to do right, not because the “letter” of the law forbids him to do wrong, but because the “spirit” of the law, engraved in his heart, leads him to choose the right. The indwelling Spirit so controls his will and affections that he desires what is right, and is free to follow the truth as it is in Jesus. He consents that the law is good, and delights “in the law of God after the inward man” (Rom. 7:22; cf. Ps. 1:2).

 

ခရစ်တော်ထဲတွင် လွတ်လပ်မှုသည် ခရစ်တော်ကို အရာအားလုံးတွင် နာခံလိုသူမှတပါး၊ မိမိစိတ်တိုင်းကျ လုပ်ဆောင်ရန် လိုင်စင်ကို မဆိုလိုပါ။ ထိန်းချုပ်မှု ရှိရမည်။ အတွင်းထဲတွင် နည်းပါးလျှင်၊ ပြင်ပမှ ပိုမိုဖိအားပေးရမည်။ ခရစ်တော်ယေရှု၌ ပြန်လည်မွေးဖွားသူသည် ၎င်းကို ကိုယ်ကျိုးရှာရည်မှန်းချက်များအတွက် အလွဲသုံးစားမလုပ်သောကြောင့် အပြည့်အဝ လွတ်လပ်မှုဖြင့် ယုံကြည်စိတ်ချစွာ ထားနိုင်သည်။

Liberty in Christ does not mean license to do as one pleases, unless one pleases to obey Christ in all things. There must be control. The less of it there is within, the more of it must be imposed from without. The man who is renewed in Christ Jesus can be safely trusted with full liberty, because he will not abuse it by making it subserve selfish objectives.

 

၁၈။ ပွင့်လင်းသော မျက်နှာဖြင့်။ ၎င်း၏ စိတ်နှလုံးနှင့် နှလုံးပေါ်တွင် ထာဝရဘုရား၏ ဘုန်းအသရေကို မြင်ရန် တားဆီးထားသော မျက်နှာဖုံးရှိသော ဣသရေလလူမျိုးနှင့် မတူဘဲ၊ ခရစ်ယာန်သည် ထိုဘုန်းအသရေ၏ ပြည့်စုံမှုကို ကြည့်ရှုရန် အခွင့်အရေးရှိသည်။ ဆီနေတွင် မောရှေတစ်ဦးတည်းသာ ဘုရားရှင်ထံမှ ဖုံးအုပ်မထားသော မျက်နှာဖြင့် ဖော်ပြချက်ကို လက်ခံခဲ့သည်။ ယခု အားလုံးသည် မောရှေကဲ့သို့ ထိရောက်စွာ ဘုရားရှင်ထံ ချဉ်းကပ်နိုင်ပြီး သူနှင့် ရင်းနှီးသော ဆက်သွယ်မှုကို ထိန်းသိမ်းနိုင်သည် (ဟေဗြဲ ၄:၁၆ ကို နှိုင်းယှဉ်ပါ)။

18. With open face. Unlike the Israelite, who still has a veil upon his mind and heart that prevents him from seeing the glory of the Lord, the Christian is privileged to behold the fullness of that glory. At Sinai Moses alone received the revelation from God with unveiled face. Now all may draw nigh to God as effectively as Moses did and hold intimate communion with Him (cf. Heb. 4:16).

 

မှန်ထဲတွင် ကြည့်ရှုရင်း။ ဂရိဘာသာစကား katoptrizō၊ “ရောင်ပြန်ဟပ်ရန်” သို့မဟုတ် “ရောင်ပြန်ဟပ်မှုကို ကြည့်ရှုရန်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရှိသည်။ ဘာသာပြန်သူအချို့နှင့် မှတ်ချက်ပေးသူများသည် ဤနေရာတွင် ပထမအဓိပ္ပာယ်ကို ထောက်ခံပြီး၊ အချို့က ဒုတိယအဓိပ္ပာယ်ကို ထောက်ခံသည်။ အကြောင်းအရာသည် ဒုတိယအဓိပ္ပာယ်ကို ထောက်ခံသည်၊ အကြောင်းမှာ ခရစ်တော်၏ တူညီမှုသို့ “ပြောင်းလဲခြင်း” သည် သူ့ကို “ရောင်ပြန်ဟပ်ခြင်း” မဟုတ်ဘဲ “ကြည့်ရှုခြင်း” ၏ ရလဒ်အနေဖြင့် ယုတ္တိရှိသည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ ဘဝများသည် ခရစ်တော်ထံမှ အလင်းကို လက်ခံပြီး ၎င်းကို အခြားသူများထံ ရောင်ပြန်ဟပ်ပေးသော မှန်များကဲ့သို့ ဖြစ်သည်မှာ မှန်ကန်သည်။ မောရှေ၏ မျက်နှာသည် ဆီနေတွင် ဘုရားရှင်၏ ဘုန်းအသရေကို ရောင်ပြန်ဟပ်ခဲ့သကဲ့သို့၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ ဘဝများသည် ကယ်တင်ရှင်၏ မျက်နှာတွင် ပျောက်ဆုံးနေသော ကမ္ဘာသို့ တောက်ပလာသော ထာဝရဘုရား၏ ဘုန်းအသရေကို အမြဲရောင်ပြန်ဟပ်ရမည်ဖြစ်သည်။

Beholding as in a glass. Gr. katoptrizō, “to reflect,” or “to behold a reflection.” Some translators and commentators favor the first definition here, others the second. The context favors the second, for to be “changed” into the likeness of Christ is logically the result of “beholding” Him, not of reflecting Him. It is also true that our lives are as mirrors, receiving light from Christ and reflecting it to others. As Moses’ face reflected the glory of God at Sinai, so our lives are ever to reflect the glory of the Lord as it shines forth to a lost world in the face of the Saviour.

 

ပြောင်းလဲခံရသည်။ အဓိပ္ပာယ်မှာ “ပြောင်းလဲခံနေရသည်” ဖြစ်သည်။ ကယ်တင်ခြင်း၏ အစီအစဉ်သည် လူသားအတွင်း၌ ဘုရားရှင်၏ ပုံသဏ္ဍာန်ကို ပြန်လည်ထူထောင်ရန် ရည်မှန်းသည် (ရောမ ၈:၂၉; ၁ ယောဟန် ၃:၂)၊ ခရစ်တော်ကို ဆင်ခြင်သုံးသပ်ခြင်းဖြင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော ပြောင်းလဲမှု (ရောမ ၁၂:၂; ဂလာတိ ၄:၁၉)။ ခရစ်တော်၏ ပုံသဏ္ဍာန်ကို ဆင်ခြင်သုံးသပ်ခြင်းသည် မောရှေ၏ မျက်နှာပေါ်တွင် ဘုရားရှင်၏ ရှိနေမှုကဲ့သို့ ကိုယ်ကျင့်တရားနှင့် ဝိညာဉ်ရေးရာ သဘောသဘာဝအပေါ် လုပ်ဆောင်သည်။ ခရစ်တော်ကို ၎င်း၏ ကယ်တင်ရှင်အဖြစ် အမြဲတမ်းကြည့်ရှုသော အနိမ့်ဆုံးခရစ်ယာန်သည် ၎င်း၏ ကိုယ်ပိုင်ဘဝတွင် ခရစ်တော်၏ ဘုန်းအသရေကို တစ်စုံတစ်ရာ ရောင်ပြန်ဟပ်မည်ဖြစ်သည်။ သူသည် သစ္စာရှိစွာ ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ပါက၊ ၎င်း၏ ကိုယ်ပိုင်ခရစ်ယာန်အတွေ့အကြုံတွင် “ဘုန်းအသရေမှ ဘုန်းအသရေသို့” ဆက်လက်သွားမည်ဖြစ်သည် (၂ ပေတရု ၁:၅–၇ ကို ကြည့်ပါ)။

Are changed. Literally, “are being changed.” The plan of redemption aims to restore the image of God in man (Rom. 8:29; 1 John 3:2), a transformation that comes about by contemplating Christ (Rom. 12:2; Gal. 4:19). The contemplation of the image of Christ acts upon the moral and spiritual nature as the presence of God did upon the face of Moses. The humblest Christian who constantly looks to Christ as his Redeemer will reflect in his own life something of the glory of Christ. If he faithfully continues to do so, he will go on “from glory to glory” in his personal Christian experience (see 2 Peter 1:5–7).

 

ဘုန်းတော်မှ ဘုန်းတော်သို့။ ဤအသွင်ပြောင်းခြင်းသည် တဖြည်းဖြည်းတိုးတက်လာသည်။ ၎င်းသည် ဘုန်းတစ်ဆင့်မှ နောက်တစ်ဆင့်သို့ တိုးတက်သွားသည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ ခရစ်တော်နှင့် ဝိညာဉ်ရေးရာ တူညီမှုသည် သူ၏ ဘုန်းတော်မှတစ်ဆင့် ဖြစ်ပေါ်လာပြီး သူ၏ ဘုန်းတော်နှင့်တူသော ရောင်ပြန်ဟပ်မှုတစ်ခုကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။

From glory to glory. This transformation is progressive. It advances from one stage of glory to another. Our spiritual assimilation of Christ comes through His glory and results in a reflection of glory like unto His.

 

သခင်၏ဝိညာဉ်တော်ဖြင့်။ စကားလုံးအရ “သခင်၊ [ဝိညာဉ်တော်] ထံမှ” ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်မှ ဆင်းသက်လာသော ဝိညာဉ်ရေးရာ အသွင်ပြောင်းခြင်းသည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ လည်ပတ်မှုမှတစ်ဆင့်သာ ဖြစ်ပေါ်ပြီး၊ ၎င်းသည် နှလုံးသားသို့ ဝင်ရောက်ခွင့်ရှိ၍ သဘာဝကို အသစ်ပြုလုပ်ပေးကာ သန့်ရှင်းစေပြီး ဘုန်းတန်ခိုးဖြည့်ကာ ခရစ်တော်၏ ပြည့်စုံသောဘဝနှင့်တူအောင် ပြုပြင်ပေးသည်။

As by the Spirit of the Lord. Literally, “as from the Lord, [the] Spirit.” The spiritual transformation that proceeds from Christ takes place only through the operation of the Holy Spirit, who, having access to the heart, renews, hallows, and glorifies the nature and makes it over into the likeness of Christ’s perfect life.

 

၁၈ (ဟီဗြဲ ၁၂:၂၊ ဆာလံ ၁၉:၁၄၊ ရောမ ၈:၂၉၊ ဧဖက် ၄:၂၀-၂၄၊ ကောလောသဲ ၃:၁၀၊ ဗျာဒိတ် ၇:၄-၁၇ ကိုလည်းကြည့်ပါ)။ ယေရှု၏ ထူးခြားသော ဆွဲဆောင်မှု။—ခရစ်တော်ကို ကြည့်ပါ၊ သူ၏ စရိုက်လက္ခဏာ၏ ဆွဲဆောင်မှုရှိသော ချစ်စရာကောင်းမှုကို တွေ့မြင်ပါ၊ ထို့ပြင် ကြည့်ရှုခြင်းအားဖြင့် သင်သည် သူ၏ သဏ္ဌာန်နှင့်တူအောင် ပြောင်းလဲလာလိမ့်မည်။ ခရစ်တော်နှင့် ဝိညာဉ်တော်ကြားရှိ မြူခိုးများသည် ကျွန်ုပ်တို့ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် စာတန်၏ ငရဲဆန်သော အရိပ်ကို ကျော်လွန်ကြည့်ရှုပြီး ဘုရားသခင်၏ ဘုန်းတော်ကို သူ၏ ပညတ်တရားတွင် နှင့် ခရစ်တော်၏ ဖြောင့်မတ်ခြင်းတွင် မြင်သောအခါ နောက်ပြန်လှိမ့်သွားလိမ့်မည်။

18 (Heb. 12:2; see EGW on Ps. 19:14; Rom. 8:29; Eph. 4:20–24; Col. 3:10; Rev. 7:4–17). The Matchless Charms of Jesus.—Look to Christ, behold the attractive loveliness of His character, and by beholding you will become changed into His likeness. The mist that intervenes between Christ and the soul will be rolled back as we by faith look past the hellish shadow of Satan and see God’s glory in His law, and the righteousness of Christ.

 

စာတန်သည် ယေရှုကို ကျွန်ုပ်တို့၏ မြင်ကွင်းမှ ဖုံးကွယ်ရန်၊ သူ၏ အလင်းကို ဖုံးကွယ်ရန် ကြိုးစားနေသည်။ အကြောင်းမူကား၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် သူ၏ ဘုန်းတော်ကို အနည်းငယ်မျှသာ တစေ့တစောင်းမြင်ရသောအခါ ကျွန်ုပ်တို့သည် သူ့ထံသို့ ဆွဲဆောင်ခံရသည်။ အပြစ်သည် ယေရှု၏ ထူးခြားသော ဆွဲဆောင်မှုကို ကျွန်ုပ်တို့၏ မြင်ကွင်းမှ ဖုံးကွယ်ထားသည်။ ဘက်လိုက်မှု၊ ကိုယ်ကျိုးရှာမှု၊ မိမိကိုယ်ကို ဖြောင့်မတ်သည်ဟု ထင်မှတ်မှု၊ နှင့် စိတ်အားထက်သန်မှုတို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ မျက်စိကို မှိန်ဖျော့စေပြီး ကယ်တင်ရှင်ကို မခွဲခြားနိုင်စေရန် ဖြစ်စေသည်။ အို၊ အကယ်၍ ကျွန်ုပ်တို့သည် ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ဘုရားသခင်ထံသို့ နီးကပ်လာနိုင်မည်ဆိုလျှင်၊ သူသည် ကျွန်ုပ်တို့အား သူ၏ ဘုန်းတော်ကို၊ ဆိုလိုသည်မှာ သူ၏ စရိုက်လက္ခဏာကို ထင်ရှားစေမည်၊ ထို့ပြီး ဘုရားသခင်၏ ချီးမွမ်းခြင်းသည် လူ့နှလုံးသားများမှ စီးဆင်းလာမည်ဖြစ်ပြီး လူ့အသံများဖြင့် ထုတ်ဖော်ပြောဆိုလိမ့်မည်။ ထို့နောက် ကျွန်ုပ်တို့သည် ဘုရားသခင်ကို ဆန့်ကျင်၍ အပြစ်ပြုခြင်း၊ သံသယပြောဆိုခြင်း၊ နှင့် မယုံကြည်ခြင်းတို့ဖြင့် စာတန်အား ဘုန်းပေးခြင်းကို ထာဝရရပ်တန့်လိမ့်မည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ညည်းညူညီးညူပြီး ဝမ်းနည်းပူဆွေးကာ ဘုရားသခင်၏ ယဇ်ပလ္လင်ကို ကျွန်ုပ်တို့၏ မျက်ရည်များဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားခြင်းမျိုး မပြုတော့ဘဲ တလွဲလျှောက်လှမ်းခြင်း မရှိတော့မည် ဖြစ်သည် (မူရင်းစာတမ်း ၁၆၊ ၁၈၉၀)။

Satan is seeking to veil Jesus from our sight, to eclipse His light; for when we get even a glimpse of His glory, we are attracted to Him. Sin hides from our view the matchless charms of Jesus; prejudice, selfishness, self-righteousness, and passion blind our eyes, so that we do not discern the Saviour. Oh, if we would by faith draw nigh to God, He would reveal to us His glory, which is His character, and the praise of God would flow from human hearts and be sounded by human voices. Then we would forever cease to give glory to Satan by sinning against God and talking doubt and unbelief. We should no longer stumble along, grumbling and mourning, and covering the altar of God with our tears (MS 16, 1890).

 

(ကမ္ဘာဦး ၅:၂၄၊ ဧဖက် ၄:၁၃၊ ၁၅။) မြေကြီး၏ နိမ့်ကျသောနေရာများနှင့် နီးကပ်လွန်းသည်။—ယေရှုက ဤလောကသို့ စေလွှတ်မည်ဟု မိန့်တော်မူသော သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၊ သက်သာပေးသူသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ စရိုက်လက္ခဏာကို ခရစ်တော်၏ ပုံသဏ္ဌာန်အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲပေးသည်။ ထိုသို့ဖြစ်ပြီးသောအခါ၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် သခင်ဘုရား၏ ဘုန်းတော်ကို မှန်တစ်ချပ်ထဲတွင် ရောင်ပြန်ဟပ်သကဲ့သို့ ရောင်ပြန်ဟပ်ပြသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ၊ ခရစ်တော်ကို ဤသို့ကြည့်ရှုသော သူ၏ စရိုက်သည် ခရစ်တော်၏ စရိုက်နှင့် အလွန်တူသဖြင့်၊ သူ့ကိုကြည့်သောသူသည် မှန်တစ်ချပ်မှ ထွက်လာသကဲ့သို့ ခရစ်တော်၏ စရိုက်ကို မြင်တွေ့ရသည်။ ကျွန်ုပ်တို့ကိုယ်တိုင် သတိမထားမိဘဲ ကျွန်ုပ်တို့၏ ကိုယ်ပိုင်နည်းလမ်းများနှင့် ဆန္ဒများမှ ခရစ်တော်၏ စရိုက်လက္ခဏာ၏ ချစ်စရာကောင်းမှုအဖြစ်သို့ နေ့စဉ်ပြောင်းလဲလာသည်။ ဤသို့ဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် ခရစ်တော်ထဲတွင် ကြီးပြင်းလာပြီး သူ၏ ပုံသဏ္ဌာန်ကို သတိမထားမိဘဲ ရောင်ပြန်ဟပ်ပြသည်။

(Gen. 5:24; Eph. 4:13, 15.) Too Near the Lowlands of Earth.—It is the Holy Spirit, the Comforter, which Jesus said He would send into the world, that changes our character into the image of Christ; and when this is accomplished, we reflect, as in a mirror, the glory of the Lord. That is, the character of the one who thus beholds Christ is so like His, that one looking at him sees Christ’s own character shining out as from a mirror. Imperceptibly to ourselves we are changed day by day from our own ways and will of Christ, into the loveliness of His character. Thus we grow up into Christ, and unconsciously reflect His image.

 

ခရစ်ယာန်များသည် ကမ္ဘာမြေ၏ အနိမ့်ပိုင်းနယ်မြေများနှင့် အလွန်နီးကပ်လွန်းစွာ နေထိုင်ကြသည်။ သူတို့၏ မျက်လုံးများသည် သာမန်အရာများကိုသာ မြင်ရန် လေ့ကျင့်ထားပြီး၊ သူတို့၏ စိတ်နှလုံးများသည် သူတို့ မျက်စိဖြင့် မြင်ရသည့်အရာများပေါ်တွင် တည်ရှိသည်။ သူတို့၏ ဘာသာရေးအတွေ့အကြုံသည် မကြာခဏ ရေတိမ်ပိုင်းဖြစ်ပြီး စိတ်ကျေနပ်မှုမရှိ၊ သူတို့၏ စကားလုံးများသည် ပေါ့ပါးပြီး တန်ဖိုးမရှိ။ ထိုသို့သော သူများသည် ခရစ်တော်၏ ပုံသဏ္ဌာန်ကို မည်သို့ ထင်ဟပ်နိုင်မည်နည်း။ သူတို့သည် ကမ္ဘာမြေ၏ မှောင်မိုက်သော နေရာအားလုံးသို့ ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏ နေမင်း၏ တောက်ပသော အလင်းတန်းများကို မည်သို့ ပို့ဆောင်နိုင်မည်နည်း။ ခရစ်ယာန်တစ်ဦးဖြစ်ခြင်းသည် ခရစ်တော်နှင့်တူခြင်းဖြစ်သည်။

Professed Christians keep altogether too near the lowlands of earth. Their eyes are trained to see only commonplace things, and their minds dwell upon the things their eyes behold. Their religious experience is often shallow and unsatisfying, and their words are light and valueless. How can such reflect the image of Christ? How can they send forth the bright beams of the Sun of Righteousness into all the dark places of the earth? To be a Christian is to be Christlike.

 

ဧနက်သည် သခင်ဘုရားကို အမြဲရှေ့မှောက်တွင် ထားရှိခဲ့ပြီး၊ ဝိညာဉ်အလိုတော်ရှိသော နှုတ်ကပတ်တော်က သူသည် “ဘုရားသခင်နှင့် အတူလျှောက်လှမ်းခဲ့သည်” ဟု ဆိုသည်။ သူသည် ခရစ်တော်ကို သူ၏ အဆက်မပြတ် အဖော်အဖြစ်ပြုခဲ့သည်။ သူသည် လောကီဘဝတွင် ရှိခဲ့ပြီး လောကီ၏ တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ခဲ့သော်လည်း၊ သူသည် အမြဲတမ်း ယေရှု၏ လွှမ်းမိုးမှုအောက်တွင် ရှိခဲ့သည်။ သူသည် ခရစ်တော်၏ စရိုက်ကို ထင်ဟပ်ပြခဲ့ပြီး၊ ကောင်းမှု၊ ကရုဏာ၊ နူးညံ့သော သနားကြင်နာမှု၊ စာနာမှု၊ သည်းခံမှု၊ နှိမ့်ချမှု၊ နှင့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့၏ အရည်အသွေးများကို ပြသခဲ့သည်။ သူသည် နေ့စဉ် ခရစ်တော်နှင့် ဆက်သွယ်မှုရှိခြင်းက သူ့ကို သူနှင့် အနီးကပ်ဆက်နွယ်နေသော ခရစ်တော်၏ ပုံသဏ္ဌာန်အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲစေခဲ့သည်။ နေ့စဉ်နေ့တိုင်း သူသည် သူ၏ ကိုယ်ပိုင်လမ်းမှ ခရစ်တော်၏ လမ်း၊ ကောင်းကင်ဘုံ၏ လမ်း၊ ဘုရားသခင်၏ လမ်းသို့ တဖြည်းဖြည်း ကြီးထွားလာခဲ့သည်။ သူသည် “သခင်၏ လမ်းသည် ဤလမ်းဖြစ်သလား” ဟု အမြဲတမ်း မေးမြန်းနေခဲ့သည်။ သူ၏ ဘဝသည် စဉ်ဆက်မပြတ် ကြီးထွားမှုဖြစ်ပြီး၊ သူသည် ခမည်းတော်နှင့် သားတော်နှင့် မိတ်သဟာယဖွဲ့ခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ စစ်မှန်သော သန့်ရှင်းခြင်းဖြစ်သည် (အာအိစ် ဧပြီလ ၂၈၊ ၁၈၉၁)။

Enoch kept the Lord ever before him, and the Inspired Word says that he “walked with God.” He made Christ his constant companion. He was in the world, and performed his duties to the world; but he was ever under the influence of Jesus. He reflected Christ’s character, exhibiting the same qualities of goodness, mercy, tender compassion, sympathy, forbearance, meekness, humility, and love. His association with Christ day by day transformed him into the image of Him with whom he was so intimately connected. Day by day he was growing away from his own way into Christ’s way, the heavenly, the divine, in his thoughts and feelings. He was constantly inquiring, Is this the way of the Lord? His was a constant growth, and he had fellowship with the Father and the Son. This is genuine sanctification (RH April 28, 1891).

 

ခရစ်တော်ကို သူ၏ ဘဝအား လေ့လာခြင်းဖြင့် ကြည့်ရှုပါ။—[၂ ကောရိန္သု ၃:၁၈ ကို ကိုးကားသည်]။ ခရစ်တော်ကို ကြည့်ရှုခြင်းသည် သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်တွင် ပေးထားသော သူ၏ ဘဝကို လေ့လာခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဖုံးကွယ်ထားသော ရတနာအတွက် တူးဖော်ရသည့်အလား သမ္မာတရားကို ရှာဖွေရမည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ခရစ်တော်ကို မျက်စိထားရမည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် သူ့ကို ကိုယ်ပိုင်ကယ်တင်ရှင်အဖြစ် လက်ခံသောအခါ၊ ဤသည်မှာ ကျွန်ုပ်တို့အား ကျေးဇူးတော်၏ ရာဇပလ္လင်ထံ ရဲဝံ့စွာ ချဉ်းကပ်ရန် အခွင့်ပေးသည်။ ကြည့်ရှုခြင်းဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် ပြောင်းလဲခံရပြီး၊ စရိုက်ပြည့်စုံသော သူနှင့် ကိုယ်ကျင့်တရားအရ တူညီလာသည်။ သူ၏ ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို လက်ခံရရှိခြင်းဖြင့်၊ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်၏ ပြောင်းလဲပေးသော တန်ခိုးဖြင့်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် သူနှင့်တူလာသည်။ ခရစ်တော်၏ ပုံသဏ္ဌာန်ကို တန်ဖိုးထားရှိပြီး၊ ၎င်းသည် တစ်ခုလုံးကို ဖမ်းစားသည် (အမ်အက်စ် ၁၄၈၊ ၁၈၉၇)။

Behold Christ by Studying His Life.—[2 Cor. 3:18 quoted.] Beholding Christ means studying His life as given in His Word. We are to dig for truth as for hidden treasure. We are to fix our eyes upon Christ. When we take Him as our personal Saviour, this gives us boldness to approach the throne of grace. By beholding we become changed, morally assimilated to the One who is perfect in character. By receiving His imputed righteousness, through the transforming power of the Holy Spirit, we become like Him. The image of Christ is cherished, and it captivates the whole being (MS 148, 1897).

 

ခရစ်တော်နှင့်တူရန် ကြိုးစားခြင်း။—ခရစ်တော်နှင့်တူရန် ရည်မှန်းပြီး ကြည့်ရှုခြင်းဖြင့်၊ သမ္မာတရားရှာဖွေသူသည် ဘုရားသခင်၏ ပညတ်တရား၏ စည်းမျဉ်းများ၏ ပြည့်စုံမှုကို မြင်ပြီး၊ သူသည် ပြည့်စုံမှုမှလွဲ၍ အရာအားလုံးနှင့် စိတ်မကျေနပ်ဖြစ်လာသည်။ သူ၏ ဘဝကို ခရစ်တော်၏ ဘဝတွင် ဖုံးကွယ်ထားပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ တရား၏ သန့်ရှင်းမှုသည် ခရစ်တော်၏ စရိုက်တွင် ထင်ရှားကြောင်း မြင်သည်၊ ထို့ကြောင့် သူသည် ခရစ်တော်နှင့်တူရန် ပို၍ပို၍ စိတ်အားထက်သန်စွာ ကြိုးစားသည်။ မည်သည့်အချိန်တွင်မဆို စစ်ပွဲတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်နိုင်သည်၊ အကြောင်းမှာ သွေးဆောင်သူသည် သူ၏ လက်အောက်ခံတစ်ဦးကို ဆုံးရှုံးနေသည်ကို မြင်သည်။ စာတန်သည် သူ၏ အသုံးပြုရန်အတွက် အားဖြည့်ထားသော စရိုက်များနှင့် တိုက်ပွဲဝင်ရမည်။ လူသားသည် သူရင်ဆိုင်ရမည့်အရာ—ခရစ်တော်က ကမ်းလှမ်းထားသော ပြည့်စုံမှုကို ရရှိရန် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ထူးဆန်းသော စွမ်းအားတစ်ခုကို မြင်သည်။ သို့သော် ခရစ်တော်နှင့်အတူ အောင်ပွဲရရှိရန် ကယ်တင်ခြင်းတန်ခိုးရှိပြီး၊ သူသည် ကျေးဇူးတော်နှင့် ထိရောက်မှုအတွက် တောင်းပန်လာသောအခါ ကယ်တင်ရှင်သည် သူ့ကို အားဖြည့်ပေးပြီး ကူညီပေးမည် (အမ်အက်စ် ၈၉၊ ၁၉၀၃)။

Striving to Become Christlike.—Beholding Christ for the purpose of becoming like Him, the seeker after truth sees the perfection of the principles of God’s law, and he becomes dissatisfied with everything but perfection. Hiding his life in the life of Christ, he sees that the holiness of the divine law is revealed in the character of Christ, and more and more earnestly he strives to be like Him. A warfare may be expected at any time, for the temper sees that he is losing one of his subjects. A battle must be fought with the attributes which Satan has been strengthening for his own use. The human agent sees what he has to contend with—a strange power opposed to the idea of attaining the perfection that Christ holds out. But with Christ there is saving power that will gain for him victory in the conflict. The Saviour will strengthen and help him as he comes pleading for grace and efficiency (MS 89, 1903).

 

ကိုယ်ကျင့်တရား၏ လေထုကို ရှင်းလင်းခြင်း။—ခရစ်တော်ကို ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ထက် ပိုမိုချစ်သောအခါ၊ ကယ်တင်ရှင်၏ လှပသော ပုံသဏ္ဌာန်သည် ယုံကြည်သူတွင် ထင်ဟပ်သည်။ … ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကို ယဇ်ပလ္လင်ပေါ်တွင် မချမထားမချင်း၊ ခရစ်တော်သည် စရိုက်တွင် ထင်ဟပ်မည်မဟုတ်။ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကို မြှုပ်နှံပြီးသောအခါ၊ ခရစ်တော်သည် နှလုံးသား၏ ရာဇပလ္လင်ကို သိမ်းပိုက်ပြီး၊ ဝိညာဉ်ကို ဝန်းရံထားသော ကိုယ်ကျင့်တရား၏ လေထုကို ရှင်းလင်းစေမည့် စည်းမျဉ်းများ၏ ထင်ရှားမှုတစ်ခု ရှိလာမည် (စာလွှာ ၁၀၈၊ ၁၈၉၉)။

Clearing the Moral Atmosphere.—When Christ is loved more than self, the Saviour’s beautiful image is reflected in the believer. …

Until self is laid upon the altar of sacrifice, Christ will not be reflected in the character. When self is buried, and Christ occupies the throne of the heart, there will be a revelation of principles that will clear the moral atmosphere surrounding the soul (Letter 108, 1899).

 

လူသား၏ ထူးခြားမှုများ ပျောက်ကွယ်သွားမည်။—သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်သည် နှလုံးနှင့် စိတ်ကို ပုံဖော်ရန် ဝင်ရောက်လာခြင်းမှ တားဆီးခံခဲ့ရသည်၊ အကြောင်းမှာ လူများသည် သူတို့၏ စရိုက်ကို မည်သို့ဖွဲ့စည်းရမည်ကို သူတို့ကိုယ်တိုင် အကောင်းဆုံး နားလည်သည်ဟု ထင်မြင်ကြသည်။ သူတို့သည် သူတို့၏ စရိုက်ကို သူတို့၏ ပုံစံအတိုင်း ဖွဲ့စည်းနိုင်သည်ဟု ထင်ကြသည်။ သို့သော် လူသား၏ စရိုက်ကို ဖွဲ့စည်းရမည့် ပုံစံတစ်ခုသာ ရှိသည်—ခရစ်တော်၏ စရိုက်ဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်၏ အလိုတော်ကို လိုက်နာရန် သဘောတူသောအခါ၊ ဘုရားသခင်၏ သဘောသဘာဝတွင် ပါဝင်သူများဖြစ်လာသောအခါ၊ သူတို့၏ ထူးခြားသော အကျင့်များနှင့် မနှစ်သက်ဖွယ် စရိုက်များ ပျောက်ကွယ်သွားမည်။ သူတို့သည် ၎င်းတို့၏ ထူးခြားမှုများနှင့် မနှစ်သက်ဖွယ် စရိုက်များကို ထိန်းသိမ်းရန် ဆုံးဖြတ်သောအခါ၊ စာတန်သည် ၎င်းတို့ကို ယူပြီး ၎င်းတို့ပေါ်တွင် သူ၏ ထမ်းဘိုးကို တင်ကာ ၎င်းတို့ကို သူ၏ ဝန်ဆောင်မှုအတွက် အသုံးပြုသည်။ သူသည် ၎င်းတို့၏ အရည်အချင်းများကို ကိုယ်ကျိုးရှာရန်အတွက် အသုံးပြုပြီး၊ ၎င်းတို့အား မနှစ်သက်ဖွယ်၊ ခရစ်တော်နှင့်မတူသော စံနမူနာတစ်ခု ဖြစ်စေကာ၊ ဘုရားသခင်၏ အမှုတော်အတွက် အပြစ်တင်စရာဖြစ်စေသည် (အမ်အက်စ် ၁၀၂၊ ၁၉၀၃)။

Human Peculiarities Will Disappear.—The Holy Spirit has been prevented from coming in to mold and fashion heart and mind, because men suppose that they understand best how to form their own characters. And they think that they may safely form their characters after their own model. But there is only one model after which human character is to be formed—the character of Christ. Those who behold the Saviour are changed from glory to greater glory. When men will consent to submit to Christ’s will, to be partakers of the divine nature, their crooked, human peculiarities will disappear. When they decide that they will retain their own peculiarities and disagreeable traits of character, Satan takes them and places his yoke on them, using them to do his service. He uses their talents for selfish purposes, causing them to set an example so disagreeable, so un-Christlike, that they become a reproach to the cause of God (MS 102, 1903).

 

(ရှောလမုန်၏ သီချင်း ၅:၁၀၊ ၁၆၊ ဟေဗြဲ ၁၂:၂) ပြည့်စုံသော ပုံစံသို့ ချဉ်းကပ်ခြင်း—တစ်ဦးသည် ကယ်တင်ရှင်၏ သမိုင်းကို သိရှိလာသောအခါ၊ သူ့တွင် အားနည်းချက်များကို ရှာဖွေတွေ့ရှိပြီး၊ ခရစ်တော်နှင့် သူ၏ မတူညီမှုသည် အလွန်ကြီးမားသောကြောင့် သူ၏ ဘဝတွင် ပြင်းထန်သော ပြောင်းလဲမှုများ၏ လိုအပ်မှုကို မြင်သည်။ သို့သော် သူသည် သူ၏ ကြီးမြတ်သော ပုံစံဖြစ်သူအား တူညီလိုသော ဆန္ဒဖြင့် လေ့လာသည်။ သူသည် သူ၏ ချစ်လှစွာသော သခင်၏ အမူအရာ၊ စိတ်ဓာတ်ကို ဖမ်းယူသည်။ ကြည့်ရှုခြင်းဖြင့်၊ “ကျွန်ုပ်တို့၏ ယုံကြည်ခြင်း၏ စတင်သူနှင့် ပြီးဆုံးသူ ယေရှုကို ကြည့်ရှုခြင်း” ဖြင့်၊ သူသည် တူညီသော ပုံသဏ္ဌာန်အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားသည်။

(Song of Solomon 5:10, 16; Heb. 12:2.) Approaching the Perfect Pattern—As one becomes acquainted with the history of the Redeemer, he discovers in himself serious defects; his unlikeness to Christ is so great that he sees the necessity for radical changes in his life. Still he studies with a desire to become like his great Exemplar. He catches the looks, the spirit, of his beloved Master. By beholding, by “looking unto Jesus the author and finisher of our faith,” he becomes changed into the same image.

 

သူ့ကို မကြည့်ဘဲ ကျွန်ုပ်တို့သည် ယေရှု၏ ဘဝကို အတုယူသည်မဟုတ်၊ သူ၏ ပြည့်စုံမှုများကို ဆွေးနွေးခြင်း၊ သူ၏ ပြည့်စုံမှုများပေါ်တွင် တည်ရှိခြင်း၊ အရသာကို သန့်စင်ရန်နှင့် စရိုက်ကို မြှင့်တင်ရန် ကြိုးစားခြင်း၊ ယုံကြည်ခြင်းနှင့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့်၊ စိတ်အားထက်သန်သော ကြိုးပမ်းမှုဖြင့်—ပြည့်စုံသော ပုံစံသို့ ချဉ်းကပ်ရန် ကြိုးစားခြင်းဖြင့်ဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်၏ အသိပညာ—သူ၏ စကားလုံးများ၊ သူ၏ အကျင့်များ၊ နှင့် သူ၏ သင်ကြားမှုများ—ဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့ အနီးကပ်လေ့လာထားသော စရိုက်၏ သီလများကို ချေးငှားပြီး၊ ကျွန်ုပ်တို့ အလွန်သဘောကျသော စိတ်ဓာတ်ဖြင့် ပြည့်စုံလာသည်။ ယေရှုသည် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် “သောင်းကျန်းသူတွင် အမြတ်ဆုံး”၊ “လုံးဝချစ်ဖွယ်ကောင်းသူ” ဖြစ်လာသည် (အာအိစ် မတ်လ ၁၅၊ ၁၈၈၇)။

It is not by looking away from Him that we imitate the life of Jesus, but by talking of Him, by dwelling upon His perfections, by seeking to refine the taste and elevate the character, by trying—through faith and love, and by earnest, persevering effort—to approach the perfect Pattern. By having a knowledge of Christ—His words, His habits, and His lessons of instruction—we borrow the virtues of the character we have so closely studied, and become imbued with the spirit we have so much admired. Jesus becomes to us “the chiefest among ten thousand,” the One “altogether lovely” (RH March 15, 1887).

 

ခရစ်တော်သည် ဝိညာဉ်ပေါ်တွင် သူ၏ ပုံသဏ္ဌာန်ကို ရေးဆွဲမည်။—ဝိညာဉ်သည် အလင်းနှင့် သမ္မာတရား၏ ကြီးမြတ်သော ဖန်ဆင်းရှင်နှင့် အနီးကပ်ဆက်နွယ်မှုသို့ ရောက်ရှိလာသောအခါ၊ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် ၎င်း၏ စစ်မှန်သော အနေအထားကို ထင်ရှားစေသော အထင်အမြင်များကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ ထိုအခါ ကိုယ်ကိုယ်တိုင် သေဆုံးသွားမည်၊ မာနသည် နှိမ့်ချခံရမည်၊ ခရစ်တော်သည် ဝိညာဉ်ပေါ်တွင် သူ၏ ပုံသဏ္ဌာန်ကို ပို၍ နက်ရှိုင်းစွာ ရေးဆွဲမည် (အမ်အက်စ် ၁အေ၊ ၁၈၉၀)။

Christ Will Draw His Image on the Soul.—When the soul is brought into close relationship with the great Author of light and truth, impressions are made upon it revealing its true position before God. Then self will die, pride will be laid low, and Christ will draw His own image in deeper lines upon the soul (MS 1a, 1890).

 

 

 

ellen g. white comments

1–3 AA 327

2 AH 32; CH 560; FE 200,  388, 391; MYP 348; 2T 344,  548,  615,  632, 705; 3T 31, 66; 4T 106,  376,  459, 615; 5T 236,  348, 386; 6T 81, 251

2, 3 SC 115

3 GC 262

5 Ev 383; 2T 550; 6T 319, 414

5, 6 AA 328

6 SL 63

7–11 PP 330, 367

13, 14 AA 44; PP 330; SR 303

13–18 6T 146

15, 16 EW 213

17 AA 460

18 AA 307,  545, 559; CH 528; COL 355; CT 251; CW 122; DA 83, 441; Ed 282; Ev 135; FE 480; GC 478; GW 255, 274; MB 85; MH 425,  492, 503; ML 24,  46,  54,  105, 196; MYP 104, 114; SC 72; SL 8; TM 121,  221, 389; 4T 616; 5T 105,  201,  306, 744; 6T 317; 7T 46; 8T 86,  289, 318

 

 

အခန်းကြီး - ၄

chapter 4

 

၁။ သူသည် ဧဝံဂေလိတရားကို ဟောပြောရာတွင် ရိုးသားမှုနှင့် သစ္စာရှိသော အားထုတ်မှုကို မည်သို့အသုံးပြုခဲ့ကြောင်း ဖော်ပြသည်၊ ၇။ ထိုသို့ပြုရာတွင် သူခံစားရသော ဒုက္ခများနှင့် နှိပ်စက်မှုများသည် ဘုရားသခင်၏တန်ခိုးကို ချီးမွမ်းရာသို့ ဦးတည်သည်၊ ၁၂။ အသင်းတော်၏အကျိုးအတွက်၊ ၁၆။ တမန်တော်၏ ထာဝရဘုန်းအသရေအတွက် ဖြစ်ပေါ်စေသည်။

1 He declareth how he hath used all sincerity and faithful diligence in preaching the gospel, 7 and how the troubles and persecutions which he daily endured for the same did redound to the praise of God’s power, 12 to the benefit of the church, 16 and to the apostle’s own eternal glory.

 

၁။ ဤဝန်ကြီးဌာန။ ဆိုလိုသည်မှာ “သစ်တရားစာချုပ်” ၏ ဝန်ကြီးဌာနဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းအားဖြင့် လူများသည် ပညတ်တရား၏ “စာသား” အောက်တွင် ကျွန်ခံရခြင်းမှ လွတ်မြောက်ကြပြီး (အခန်းကြီး ၃:၆၊ ၁၇ ကိုကြည့်ပါ)၊ ၎င်း၏မူများကို နှလုံးသားတွင် ရေးထိုးထားသည် (အခန်းကြီး ၃:၃)။ ဤဝိညာဉ်တော်၏ဝန်ကြီးဌာန (အခန်းကြီး ၃:၆)၊ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် “ဖြောင့်မတ်ခြင်း” ၏ဝန်ကြီးဌာန (အခန်းကြီး ၃:၉)၊ “သစ်တရားစာချုပ်” ၏ဝန်ကြီးဌာန (အခန်းကြီး ၃:၆)၊ စစ်မှန်သော “လွတ်လပ်ခြင်း” ၏ဝန်ကြီးဌာန (အခန်းကြီး ၃:၁၇) သည် ယုံကြည်သူအား ခရစ်တော်၏ပုံသဏ္ဍာန်သို့ ပြန်လည်ပြုပြင်ပေးသည်။ ဤဘုန်းကြီးသောဝန်ကြီးဌာနသည် ၎င်း၏ထောက်ခံသူများနှင့် သံတမန်များကို စမ်းသပ်မှုနှင့် ဆင်းရဲဒုက္ခတိုင်းကို အမြဲထောက်ပံ့ပေးပြီး၊ ဤအရာများပင် ဘုရားသခင်၏ဘုန်းအသရေသို့ ဦးတည်သည်။

1. This ministry. That is, the ministry of the “new testament,” by which men are freed from bondage to the “letter” of the law (see on ch. 3:6, 17), and have its principles engraved on the heart (v. 3). This ministry of the “spirit” (v. 6), of “righteousness” by faith (v. 9), of the “new testament” (v. 6), of true “liberty” (v. 17), restores the believer to the likeness of Christ. This glorious ministry ever sustains its adherents and its ambassadors through every trial and every suffering, and even these redound to the glory of God.

 

အားလျော့ခြင်း။ ဂရိစကားလုံး “အက်ဂါကီယို”၊ “ပင်ပန်းခြင်း”၊ “သတ္တိဆုံးရှုံးခြင်း”၊ “စိတ်ဓာတ်ကျခြင်း” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ပေါလုသည် သူ၏သတင်းစကား၏ ရိုးသားမှုနှင့် တန်ဖိုးကို အပြည့်အဝယုံကြည်ခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ဝန်ကြီးဌာနကို အလွန်ကောင်းကြီးပေးခဲ့သည်။ သူသည် လုံးဝထိုက်တန်ခြင်းမရှိခဲ့ပေ။ သူသည် ညှဉ်းဆဲသူနှင့် ဘုရားသခင်ကို မထီမဲ့မြင်ပြုသူဖြစ်ခဲ့သည်။ သူသည် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အပြစ်သားများထဲတွင် “အကြီးမြတ်ဆုံး” ဟု ယူဆခဲ့သည် (၁ တိ၊ ၁:၁၅)။ သို့သော် သူသည် “ကရုဏာတော်ကို ခံရသည်”။ သူသည် ဧဝံဂေလိဝန်ကြီးအဖြစ် ခန့်အပ်ခြင်းကို ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်အားဖြင့်သာ ရရှိခဲ့သည် (၁ ကော၊ ၇:၂၅; ၁၅:၉၊ ၁၀; ဂလာ၊ ၁:၁၅၊ ၁၆; ၁ တိ၊ ၁:၁၂–၁၆)။ ဘဝကို ရိုးသားစွာ ပြန်လည်သုံးသပ်ခြင်းသည် မာန၊ မိမိကိုယ်ကို အထင်ကြီးမှု၊ မိမိကိုယ်ကိုယုံကြည်မှုတို့ကို နှိမ့်ချပေးသည်။ ပေါလု၏ယုံကြည်ခြင်းသို့ ပြောင်းလဲမှုနှင့် ဧဝံဂေလိဝန်ကြီးအဖြစ် ခန့်အပ်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်ကြောင့်ဖြစ်သည် (၁ တိ၊ ၁:၁၃၊ ၁၄)။

Faint. Gr. egkakeō, “to be weary,” “to lose courage,” “to lose heart.” Paul had supreme confidence in the integrity and value of his message, and God had greatly blessed his ministry. He was altogether unworthy. He had been a persecutor and a blasphemer. He considered himself the “chief” of all sinners (1 Tim. 1:15). But he had “received mercy.” He owed his ordination as a minister of the gospel entirely to the grace of God (1 Cor. 7:25; 15:9, 10; Gal. 1:15, 16; 1 Tim. 1:12–16). Nothing subdues pride, conceit, and self-confidence like an honest retrospect of one’s own life. Paul’s conversion and commission to the gospel ministry were due to divine favor (1 Tim. 1:13, 14).

 

၂။ စွန့်လွှတ်ခဲ့သည်။ စကားအတိုင်း၊ “[တစ်ကြိမ်တည်းနှင့်အမြဲတမ်း] စွန့်လွှတ်ခဲ့သည်”။ ယုံကြည်ခြင်းသို့ပြောင်းလဲချိန်တွင် ပေါလုသည် သူ၏ယုံကြည်ခြင်းသစ်နှင့် မကိုက်ညီသော အလေ့အကျင့်အားလုံးကို စွန့်လွှတ်ခဲ့ပြီး၊ ဧဝံဂေလိဝန်ကြီးအဖြစ် ခန့်အပ်ခံရချိန်တွင် သူ၏ဆန့်ကျင်သူများက အသုံးပြုရန်လွတ်လပ်စွာခံစားရသော သံသယဖြစ်ဖွယ်နည်းလမ်းများကို စွန့်လွှတ်ခဲ့သည်။

2. Have renounced. Literally, “have renounced [once for all].” At conversion Paul had renounced every practice that was inconsistent with his new-found faith, and upon receiving his commission as a gospel minister he had renounced questionable methods such as his opponents felt free to use.

 

မရိုးသားမှု။ ဂရိစကားလုံး “အိုင်စကူနီ”၊ “[ရှက်ဖွယ်အရာများ]”။ ခရစ်ယာန်ဝန်ကြီးဌာနသည် ဘဝနှင့် စရိုက်လက္ခဏာ၏ ပွင့်လင်းမြင်သာမှုကို တောင်းဆိုသည်။ ခေါင်းဆောင်တစ်ဦး၏ဘဝတွင် စိစစ်မှုကိုမခံနိုင်သောအရာများရှိသည်ဟု လူများသံသယဝင်လာသည့်အခါ၊ သူၤါးအလုပ်သည် ပြီးဆုံးသွားသည်။ စစ်မှန်သောဝန်ကြီးတစ်ဦး၏ ပထမဆုံးလိုအပ်ချက်မှာ ဘုရားသခင်၏အကြောင်းတရားကို အသရေဖျက်စေနိုင်သော အရာအားလုံးကို လုံးဝစွန့်လွှတ်ရန်ဖြစ်သည်။ စစ်မှန်သောဘာသာတရားသည် အလင်းလမ်းစဉ်ဖြစ်ပြီး၊ အမှောင်လမ်းစဉ်မဟုတ်ပေ (ရော၊ ၁၃:၁၂; ၁ ကော၊ ၄:၅; ဧဖက်၊ ၅:၈; ဆက်စပ်၍ ၁ ယောဟန် ၁:၅ ကိုကြည့်ပါ)၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းသည် လုပ်ရပ်တိုင်းနှင့်သာမက၊ လုပ်ရပ်ကိုလှုံ့ဆော်သော ရည်ရွယ်ချက်နှင့် ပိုမိုသက်ဆိုင်သည်။

Dishonesty. Gr. aischunē, “shameful [things].” The Christian ministry demands transparency of life and character. The moment men begin to suspect that there are things in a leader’s life that will not bear scrutiny, his work is over. The first requirement of a true minister is that he renounce completely all things that might bring shame to the cause of God. True religion is a way of light and never of darkness (see Rom. 13:12; 1 Cor. 4:5; Eph. 5:8; cf. 1 John 1:5), for it is concerned, not only with every act, but even more, with the motive that prompts the act.

 

လိမ္မာပါးနပ်စွာမလျှောက်ခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ လှည့်စားခြင်းကို မကျင့်သုံးခြင်းဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် သူဖြစ်ပုံပေါ်သည့်အတိုင်း ဖြစ်ရန်ရည်မှန်းခဲ့သည် (ဆက်စပ်၍ လုကာ ၂၀:၂၃ ကိုကြည့်ပါ)။ သူၤါးဆန့်ကျင်သူများသည် ၎င်းတို့၏ရည်မှန်းချက်များကို အကောင်အထည်ဖော်ရန် မည်သည့်လှည့်စားမှုကိုမဆို အသုံးပြုလိမ့်မည်။

Not walking in craftiness. That is, not practicing deception. Paul aspired to be what he appeared to be (cf. Luke 20:23). His opponents would resort to any deception in order to secure their objectives.

 

လှည့်စားစွာ။ ပေါလုသည် သမ္မာတရားတစ်ခုလုံးကို မညှဉ်းဆဲဘဲ ကြေညာခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်ကို ညှဉ်းဆဲခြင်းသည် ကိုယ်ပိုင်ထင်မြင်ချက်များကို ကျမ်းစာထောက်ခံမှုရှိသည့်အလား ဟောပြောခြင်း၊ ကျမ်းပိုဒ်များကို ၎င်းတို့၏အကြောင်းအရာမှ ဖယ်ထုတ်ခြင်း၊ “ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူသည်” အစား လူ့အစဉ်အလာများကို အစားထိုးခြင်း၊ အပြစ်ကိုဆင်ခြေပေးရန် ကျမ်းစာ၏ရှင်းလင်းသောအဓိပ္ပာယ်ကို ရှင်းပြခြင်း၊ ၎င်း၏စာသားဆိုင်ရာ သင်ကြားချက်များကို ဆန်းကြယ်သော သို့မဟုတ် သင်္ကေတဆန်သောနည်းဖြင့် အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုပြီး ၎င်း၏အင်အားကို ဖျက်ဆီးခြင်း၊ သို့မဟုတ် သမ္မာတရားနှင့် အမှားရောနှောပြီး တင်ပြခြင်းတို့ဖြစ်သည် (၂ ကော၊ ၁၁:၃; ၁၂:၁၆; ဧဖက်၊ ၄:၁၄; ၁ သက်၊ ၂:၃၊ ၄ ကိုကြည့်ပါ)။

Deceitfully. Paul proclaimed the whole truth without adulterating it. Adulteration of the Word of God consists of preaching personal opinions as if they had the sanction of Scripture, of removing texts from their context, of substituting human traditions for a “Thus saith the Lord,” of explaining away the plain meaning of Scripture in order to excuse sin, of interpreting its literal teachings in a mystical or symbolic way so as to vitiate their force, or of presenting an admixture of error with truth (see 2 Cor. 11:3; 12:16; Eph. 4:14; 1 Thess. 2:3, 4).

 

ထင်ရှားခြင်း။ ဤစာတမန်တွင် “ထင်ရှား” ဟူသော စကားလုံးသည် ပုံစံတစ်မျိုးမျိုးဖြင့် ထပ်ခါတလဲလဲပေါ်လာသည် (အခန်းကြီး ၂:၁၄; ၃:၃; ၄:၁၀; ၅:၁၁; ၁၁:၆ စသည်တို့)။ ၎င်းသည် ဖုံးကွယ်ခြင်းနှင့် လိမ္မာပါးနပ်ခြင်း၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ကို ကိုယ်စားပြုသည်။ သမ္မာတရားလိုအပ်သည်မှာ ရိုးရှင်းပြီး ရှင်းလင်းသော ထုတ်ဖော်ပြောဆိုခြင်းဖြစ်သည်။ ဝန်ကြီးသို့မဟုတ် ခရစ်ယာန်ဟုဆိုသူတွင် ဤပွင့်လင်းသောထင်ရှားခြင်းကို ဖုံးကွယ်စေမည့် မည်သည့်အရာကိုမျှ ခွင့်မပြုရပေ။

Manifestation. In one form or another the word “manifest” appears repeatedly in this epistle (chs. 2:14; 3:3; 4:10; 5:11; 11:6; etc.). It stands for the opposite of concealment and craftiness. All that truth requires is a simple, clear statement. Nothing in the minister or the professed Christian must be allowed to obscure this open manifestation.

 

ကိုယ့်ကိုယ်ကိုချီးမွမ်းခြင်း။ ကောရိန္သုမြို့ရှိ ဆန့်ကျင်သူများသည် ပေါလုကို မမှန်ကန်သောတမန်တော်အဖြစ် တံဆိပ်ကပ်ခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၃:၁ ကိုကြည့်ပါ)။ သူသည် ယခုအခါ သူၤါးတမန်တော်အဖြစ်ကို ခုခံကာကွယ်ရန်၊ သူၤါးဘဝနှင့် ဝန်ကြီးဌာန၏ အချို့သောရှုထောင့်များကို ဖော်ပြခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့အား စစ်မှန်သောတမန်တော်အဖြစ် ချီးမွမ်းထိုက်ကြောင်း ပြသရန် ဆက်လက်လုပ်ဆောင်သည်။

Commending ourselves. Opponents at Corinth have branded Paul a false apostle (see on ch. 3:1). He now proceeds to defend his apostleship by setting forth certain aspects of his life and ministry that should commend him to them as a genuine apostle.

 

စိတ်သဘောထား။ ပေါလုသည် ရှင်းလင်းသောစိတ်သဘောထားကို မည်မျှအရေးတယူထားသည်ကို တမန်တော် ၂၃:၁ တွင်ကြည့်ပါ။ ပေါလုသည် လူတိုင်းတွင် ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ စီရင်ဆုံးဖြတ်နိုင်စွမ်းနှင့် ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ ဥပဒေအကြောင်း မွေးရာပါဗဟုသုတရှိကြောင်း ယုံကြည်သည် (ရော၊ ၂:၁၃–၁၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလု၏ သမ္မာတရား၏ “ထင်ရှားခြင်း” သည် လူများ၏ ဉာဏ်ရည်သာမက၊ ၎င်းတို့၏စိတ်သဘောထားကိုပါ ဆွဲဆောင်ခဲ့သည် (ဆက်စပ်၍ ယောဟန် ၈:၉; ရော၊ ၂:၁၅ ကိုကြည့်ပါ)။

Conscience. For the importance Paul attached to a clear conscience see on Acts 23:1. Paul credits every man with the capacity for moral judgment and for an inborn knowledge of the moral law (see Rom. 2:13–15). Paul’s “manifestation” of the truth appealed not only to men’s intellect, but also to their conscience (cf. John 8:9; Rom. 2:15).

 

ဘုရားသခင်၏မျက်မှောက်တွင်။ ဘုရားသခင်သည် ပေါလုၤါးနှလုံးသား၏ ရိုးသားမှုကို သိတော်မူပြီး၊ ပေါလုသည် သူယခုရေးသားသည့်အရာၤါးသမ္မာတရားကို သက်သေခံရန် ဘုရားသခင်ကို ခေါ်ယူသည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။

In the sight of God. God knows the integrity of Paul’s heart, and Paul, as it were, calls God to testify to the truth of what he now writes.

 

၃–၆ (အခန်းကြီး ၂:၁၁; ယောဟန် ၁၅:၃)။ စာတန်ၤါးဆွဲဆောင်နိုင်သောတန်ခိုး။—တရားမျှတမှုသည် အပြစ်ကို ခွင့်လွှတ်ရုံမျှမဟုတ်၊ သေဒဏ်ကို ကျင့်သုံးရမည်ဟု တောင်းဆိုသည်။ ဘုရားသခင်သည် သူၤါးတစ်ပါးတည်းသောသားတော်ကို ပေးအပ်ခြင်းဖြင့် ဤလိုအပ်ချက်နှစ်ခုစလုံးကို ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့သည်။ လူၤါးအစား သေဆုံးခြင်းဖြင့်၊ ခရစ်တော်သည် ဒဏ်ခတ်မှုကို ပြီးမြောက်စေပြီး ခွင့်လွှတ်ခြင်းကို ပေးအပ်ခဲ့သည်။

3–6 (ch. 2:11; John 15:3). Satan’s Bewitching Power.—Justice demands that sin be not merely pardoned, but the death penalty must be executed. God, in the gift of His only-begotten Son, met both these requirements. By dying in man’s stead, Christ exhausted the penalty and provided a pardon.

 

လူသည် အပြစ်ကြောင့် ဘုရားသခင်ၤါးဘဝမှ ပြတ်တောက်ခဲ့သည်။ သူၤါးဝိညာဉ်သည် အပြစ်ၤါးမူလဖြစ်စေသူ စာတန်ၤါးလှည့်စားမှုများကြောင့် သေဆုံးနေသည်။ သူ့ကိုယ်သူ အပြစ်ကို ခံစားနိုင်စွမ်း၊ ဘုရားသခင်ၤါးသဘာဝကို တန်ဖိုးထားနိုင်စွမ်း၊ သို့မဟုတ် ခံယူနိုင်စွမ်းမရှိပေ။ ၎င်းကို သူၤါးလက်လှမ်းမီရာတွင် ထားလျှင်ပင်၊ သူၤါးသဘာဝအတိုင်း နှလုံးသားသည် ၎င်းကို မလိုလားပေ။ စာတန်ၤါးဆွဲဆောင်နိုင်သောတန်ခိုးသည် သူ့အပေါ်တွင် ရှိနေသည်။ နတ်ဆိုးက အကြံပေးနိုင်သော လိမ္မာပါးနပ်သော လှည့်စားမှုများအားလုံးသည် ကောင်းသောလှုံ့ဆော်မှုတိုင်းကို တားဆီးရန် သူၤါးစိတ်ထဲသို့ တင်ပြသည်။ ဘုရားသခင်က သူ့ကိုပေးအပ်သော စွမ်းရည်နှင့် တန်ခိုးတိုင်းကို ဘုရားသခင်ကို ဆန့်ကျင်ရန် လက်နက်အဖြစ် အသုံးပြုခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်၊ သူ့ကို ချစ်သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်သည် သူပေးလိုသော ဆုကျေးဇူးများနှင့် ကောင်းချီးများကို လုံခြုံစွာ မပေးအပ်နိုင်ပေ။

Man through sin has been severed from the life of God. His soul is palsied through the machinations of Satan, the author of sin. Of himself he is incapable of sensing sin, appreciating and appropriating the divine nature. Were it brought within his reach there is nothing in it that his natural heart would desire it. The bewitching power of Satan is upon him. All the ingenious subterfuges the devil can suggest are presented to his mind to prevent every good impulse. Every faculty and power given him of God has been used as a weapon against the divine Benefactor. So, although He loves him, God cannot safely impart to him the gifts and blessings He desires to bestow.

 

သို့သော် ဘုရားသခင်သည် စာတန်ကြောင့် ရှုံးနိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။ သူသည် သူၤါးသားတော်ကို ကမ္ဘာသို့ စေလွှတ်ခဲ့သည်၊ ၎င်းသည် လူ့ပုံသဏ္ဍာန်နှင့် သဘာဝကို ယူဆောင်လာပြီး၊ သူၤါးအတွင်း လူ့သဘာဝနှင့် ဘုရားသဘာဝ ပေါင်းစပ်ခြင်းဖြင့် လူကို ဘုရားသခင်နှင့် ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ တန်ဖိုးအဆင့်တွင် မြှင့်တင်ပေးသည်။

But God will not be defeated by Satan. He sent His Son into the world, that through His taking the human form and nature, humanity and divinity combined in Him would elevate man in the scale of moral value with God.

 

လူၤါးကယ်တင်ခြင်းအတွက် အခြားနည်းလမ်းမရှိပေ။ “ငါ့မပါဘဲ” ဟု ခရစ်တော်က မိန့်တော်မူသည်၊ “သင်တို့သည် ဘာမျှမလုပ်နိုင်ပေ”။ ခရစ်တော်မှတစ်ဆင့်၊ ခရစ်တော်တစ်ပါးတည်းမှတစ်ဆင့်၊ ဘဝၤါးရေပန်းများသည် လူၤါးသဘာဝကို အသက်ဝင်စေနိုင်ပြီး၊ သူၤါးအရသာကို ပြောင်းလဲစေကာ၊ သူၤါးခံစားချက်များကို ကောင်းကင်သို့ စီးဆင်းစေနိုင်သည်။ ဘုရားသဘာဝနှင့် လူ့သဘာဝၤါးပေါင်းစပ်မှုမှတစ်ဆင့်၊ ခရစ်တော်သည် ဉာဏ်အမြင်ကို လင်းစေပြီး၊ အပြစ်များနှင့် ဆိုးယုတ်မှုများတွင် သေဆုံးနေသော ဝိညာဉ်ထဲသို့ သူၤါးအသက်ပေးသောဂုဏ်သတ္တိများကို သွင်းပေးနိုင်သည် (စာမူ ၅၀၊ ၁၉၀၀)။

There is no other way for man’s salvation. “Without me,” says Christ, “ye can do nothing.” Through Christ, and Christ alone, the springs of life can vitalize man’s nature, transform his tastes, and set his affections flowing toward heaven. Through the union of the divine with the human nature, Christ could enlighten the understanding and infuse His life-giving properties through the soul dead in trespasses and sins (MS 50, 1900).

 

 

 

၃။ ဖုံးကွယ်ထားသည်။ သို့မဟုတ် “မုန်းကာဖုံးထားသည်” သို့မဟုတ် “မုန်းကာဖုံးထားနေဆဲဖြစ်သည်”။ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် အခန်းကြီး ၃ ၤါး “မုန်းကာ” ကို ရည်ညွှန်းသည် (အခန်းကြီး ၃:၁၃–၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလုၤါးခေတ်တွင် အခြေအနေသည် မောရှေၤါးခေတ်ကဲ့သို့ပင် ဖြစ်ခဲ့သည်—လူများစွာအတွက်၊ သမ္မာတရားသည် ဖုံးကွယ်ထားဆဲဖြစ်သည်။ ဤအခြေအနေသည် ဧဝံဂေလိတရားၤါးရှင်းလင်းမှုမရှိခြင်းကြောင့် မဟုတ်ဘဲ၊ ၎င်းကို လက်ခံရရှိသော စိတ်နှလုံးများၤါးသဘောထားကြောင့်ဖြစ်သည်။

3. Be hid. Or, “be veiled,” or “remains veiled.” Paul here alludes to the “vail” of ch. 3 (see vs. 13–16). In Paul’s day the situation was the same as it had been in the days of Moses—for many, truth still remained hidden. This situation was not due to lack of clearness in the gospel itself, but to the attitude of the minds and hearts to which it was addressed.

 

ဆုံးရှုံးနေသူများ။ စကားအတိုင်း၊ “ဆုံးရှုံးနေကြသူများ”။ ပေါလုသည် ကောရိန္သုမြို့ရှိ မမှန်ကန်သောတမန်တော်များကို ဆက်လက်လိုက်နာနေသော လူနည်းစုကို စဉ်းစားနေပေလိမ့်မည်။ ၎င်းတို့သည် နောင်တရဖွယ်ရှိသော်လည်း၊ ဧဝံဂေလိတရားသည် ၎င်းတို့အတွက် မုန်းကာဖုံးထားနေသမျှ၊ ၎င်းတို့သည် ဆုံးရှုံးနေသောအခြေအနေတွင် ရှိနေသည်။ ၎င်းတို့အတွက်၊ “မုန်းကာ” ဖယ်ရှားခံရသောအခါ ကယ်တင်ခြင်းသည် ဖြစ်နိုင်လိမ့်မည် (မဿဲ ၁၈:၁၁; လုကာ ၁၅:၄၊ ၆၊ ၂၄၊ ၃၁၊ ၃၂; ၁၉:၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။

Are lost. Literally, “are being lost.” Paul is thinking, no doubt, of the Corinthian minority that persists in following the false apostles among them. They may yet repent, but so long as the gospel remains veiled to them, they remain in a lost condition. For them, salvation will be possible when the “vail” is removed (see Matt. 18:11; Luke 15:4, 6, 24, 31, 32; 19:10).

 

လူသည် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အလင်းဖြင့် မထောက်ပံ့နိုင်သော်လည်း၊ အလင်းကို မျက်စိမှိတ်ထားခြင်းဖြင့် ကိုယ့်အတွက် အမှောင်ကို ဖန်တီးနိုင်သည်။ နေမင်းကြီးမည်မျှ တောက်ပစေကာမူ၊ ၎င်းၤါးအလင်းတန်းများသည် မျက်ကန်းများအတွက် မုန်းကာဖုံးထားသည်။ ပေါလုသည် ဧဝံဂေလိတရားၤါးအလင်းကို ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် တာဝန်ရှိသော အတွင်းအမှောင်ကြောင့် ငြင်းပယ်သူများအကြောင်း ပြောသည် (ဟောရှယ ၄:၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ကောရိန္သုအသင်းတော်တွင်၊ ဥပမာ၊ ပါတီစိတ်ဓာတ်၊ ပြိုင်ဆိုင်မှု၊ ရန်ဖြစ်မှု၊ အကျင့်ယိုယွင်းမှု၊ မာန၊ ကိုယ်ကျိုးရှာမှုတို့က ၎င်းတို့ထဲမှအချို့ၤါးဘဝတွင် ဧဝံဂေလိတရားကို ဖုံးကွယ်ထားခဲ့သည်။ ပွင့်လင်းသောဧဝံဂေလိတရားသည် ပွင့်လင်းသောစိတ်နှလုံးများဖြင့် ရင်ဆိုင်ရမည် (ယောဟန် ၈:၄၇; ၁ ယောဟန် ၄:၆ ကိုကြည့်ပါ)။

Man cannot provide himself with light, but he can make darkness for himself by closing his eyes to the light. However bright the sun, its beams are veiled to the blind. Paul speaks of those who refused the light of the gospel because of inward darkness for which they themselves were responsible (see on Hosea 4:6). Certain conditions may veil the saving power of the gospel. In the Corinthian church, for instance, party spirit, rivalry, contention, immorality, pride, and selfishness in the lives of some hid the gospel from them. The open gospel must be met by open minds and hearts (John 8:47; 1 John 4:6).

 

ဝိညာဉ်ရေးရာအရာများကို လျစ်လျူရှုခြင်းနှင့် ဝိညာဉ်ရေးရာမဟုတ်သောအရာများဖြင့် စိတ်အာရုံပြည့်နှက်နေခြင်းသည်လည်း မုန်းကာကိုဆွဲထုတ်သည် (လုကာ ၂၁:၃၄; မဿဲ ၆:၂၄–၃၄ ကိုကြည့်ပါ)။ တရားဝင်သော မြေကြီးဆိုင်ရာ အလုပ်များသည် လူတစ်ဦးကို မျိုချလိုက်ပြီး၊ သူ့တွင် ကောင်းကင်အလင်းအတွက် အချိန်မရှိသလို ဆန္ဒလည်းမရှိတော့ပေ။ လူများသည် သက်သေမရှိခြင်းကြောင့် သမ္မာတရားကို ငြင်းပယ်ခြင်းမဟုတ်ပေ။ ၎င်းတို့သည် သက်သေနည်းပါးသောအခြေခံဖြင့် အရာထောင်ပေါင်းများစွာကို ယုံကြည်နိုင်သည်။ ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားက ၎င်းတို့ကို အပြစ်တင်ပြီး၊ ၎င်းတို့ၤါးအပြစ်များကို ပြစ်တင်ကာ ၎င်းတို့ၤါးစိတ်သဘောထားကို အနှောင့်အယှက်ပေးသောကြောင့် ငြင်းပယ်ကြသည်။

Indifference to spiritual things and preoccupation with nonspiritual things also draw the veil (see Luke 21:34; see on Matt. 6:24–34). Legitimate earthly occupations may swallow up a man until he has neither time nor the desire for heavenly light. Men do not reject the truth because of lack of evidence. They may, indeed, believe a thousand things on the basis of far less evidence. They reject the truth because it condemns them; it reproves their sins and disturbs their conscience.

 

၄။ ဤကမ္ဘာၤါးဘုရား။ ဆိုလိုသည်မှာ စာတန်ဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် ဘုန်းကြီးသောဧဝံဂေလိတရားသည် လူများစွာအတွက် မုန်းကာဖုံးထားရသည့်အကြောင်းကို ရှင်းပြသည်။ စာတန်သည် ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးဖြစ်သည် (မဿဲ ၄:၁ ကိုကြည့်ပါ)၊ ၎င်းသည် မည်သည့်ပုံစံဖြင့်မဆို သို့မဟုတ် မည်သည့်နည်းဖြင့်မဆို လာသောအခါ သူ့ကို အသိအမှတ်ပြုရန် အရေးကြီးသည်။ “ဤကမ္ဘာၤါးဘုရား” ဟူသော ခေါင်းစဉ်သည် စာတန်သည် ဤကမ္ဘာပေါ်တွင် ဘုရားသခင်ၤါးအချုပ်အခြာအာဏာကို သိမ်းယူရန် ကြိုးစားမှုကို ရည်ညွှန်းသည်။ နတ်ဆိုးသည် ဤကမ္ဘာၤါးဘုရားဖြစ်ကြောင်း အခိုင်အမာဆိုသည် (မဿဲ ၄:၈၊ ၉; ၁ ယောဟန် ၅:၁၉)။ သူသည် မြေကြီးပေါ်ရှိ အင်ပါယာများနှင့် နိုင်ငံကြီးများၤါးမမြင်နိုင်သော အုပ်စိုးသူဖြစ်ခဲ့သည်။ သူသည် “ဤကမ္ဘာၤါးဘုရား” ဟုခေါ်ဝေါ်ခံရသည်၊ အကြောင်းမှာ သူသည် ဤကမ္ဘာနှင့် ၎င်းၤါးနေထိုင်သူများကို လုံးဝထိန်းချုပ်ရန် ရည်မှန်းထားသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ သူသည် “ဤကမ္ဘာၤါးဘုရား” ဖြစ်သည်၊ အကြောင်းမှာ ကမ္ဘာသည် အများအားဖြင့် သူၤါးထိန်းချုပ်မှုအောက်တွင်ရှိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ သူသည် နေထိုင်သူအများစုၤါးနှလုံးသားများတွင် အုပ်စိုးသည် (ဆက်စပ်၍ ဧဖက် ၂:၁၊ ၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ကမ္ဘာသည် သူၤါးအမိန့်များကို နာခံပြီး၊ သူၤါးသွေးဆောင်မှုများကို လိုက်လျောကာ၊ သူၤါးဆိုးယုတ်သောလမ်းစဉ်များနှင့် ရက်စက်မှုများတွင် ပါဝင်သည်။ သူသည် အပြစ်အားလုံးၤါးမူလဖြစ်စေသူနှင့် လှုံ့ဆော်သူဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းၤါးပုံပြဖြစ်သည်။ ဆိုးယုတ်သောအပြစ်သားများသည် စာတန်ထံသို့ အပ်နှံခံရကြောင်း ဆိုသည် (၁ ကော၊ ၅:၅; ဆက်စပ်၍ ၁ တိ၊ ၁:၂၀ ကိုကြည့်ပါ)။ သူသည် “ဤကမ္ဘာၤါးဘုရား” ဖြစ်သည်၊ အကြောင်းမှာ သူသည် သဘာဝၤါးတပ်ဖွဲ့များ၊ မြေကြီး၊ ပင်လယ်၊ ကောင်းကင်ၤါးအစိတ်အပိုင်းများကို ကန့်သတ်ထားသော်လည်း ထိန်းချုပ်နိုင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

4. God of this world. That is, Satan. Paul here explains why the glorious gospel is veiled to many men. Satan is a personal being (see on Matt. 4:1), and it is imperative that we recognize him when he comes in any form or through any medium. The title “god of this world” alludes to Satan’s attempt to usurp God’s sovereignty over this world. The devil claims to be the god of this world (Matt. 4:8, 9; 1 John 5:19). He has been the invisible ruler of many of the great kingdoms and empires of earth. He is called “the god of this world” because it is his purpose to secure complete control of this world and its inhabitants. He is “the god of this world” because the world is largely under his control. He rules in the hearts of most of its inhabitants (cf. Eph. 2:1, 2). The world obeys his dictates, yields to his temptations, takes part in his wicked ways and abominations. He is the author and instigator of all sin, and the very embodiment of it. Willful sinners are said to be given over to Satan (1 Cor. 5:5; cf. 1 Tim. 1:20). He is the “god of this world” because of his control, even though limited, of the forces of nature, the elements of earth, sea, and sky.

 

စာတန်ကို “ဤကမ္ဘာၤါးဘုရား” ဟုဆိုခြင်းသည် ဘုရားသခင်သည် ကမ္ဘာပေါ်တွင် အချုပ်အခြာအာဏာကို စွန့်လွှတ်ခဲ့သည်ဟု မဆိုလိုပေ။ စာတန်ၤါးတန်ခိုးနှင့် ထိန်းချုပ်မှုသည် တင်းကျပ်စွာ ကန့်သတ်ထားသည်။ သူသည် သူရှိသော တန်ခိုးကို အကြွင်းမဲ့ဉာဏ်ရှိသော ဘုရားသခင်ၤါးခွင့်ပြုချက်ဖြင့်သာ ကျင့်သုံးပြီး၊ အပြစ်ၤါးထိရောက်ပြီး ထာဝရပျက်စီးမှုအတွက် လိုအပ်သမျှကာလသာ ဖြစ်သည် (၁ ကော၊ ၁၅:၂၄–၂၈; ဗျာ၊ ၁၂:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။

To speak of Satan as “god of this world” does not mean that God has abdicated sovereignty over the world. Satan’s power and control are strictly limited. He exercises what power he has only by permission of an all-wise God, and only so long as may be necessary for the effective and eternal destruction of sin (1 Cor. 15:24–28; Rev. 12:12).

 

စိတ်များ။ ဂရိစကားလုံး “နိုအိမတာ”၊ “ခံစားနိုင်သော စွမ်းရည်များ”။ ခရစ်တော်နှင့် စာတန်အကြား တိုက်ပွဲသည် လူများၤါးစိတ်များအတွက် တိုက်ပွဲဖြစ်သည် (ရော၊ ၇:၂၃၊ ၂၅; ၁၂:၂; ၂ ကော၊ ၃:၁၄; ၁၁:၃; ဖိလိပ္ပိ ၂:၅; ၄:၇၊ ၈)။ စာတန်ၤါးအဓိကအလုပ်မှာ လူများၤါးစိတ်များကို မျက်ကန်းဖြစ်စေရန် သို့မဟုတ် မှောင်မိုက်စေရန်ဖြစ်သည်။ သူသည် ၎င်းကို ဘုရားသခင်ၤါးနှုတ်ကပတ်တော်ကို လေ့လာခြင်းမှ တားဆီးပြီး။ ကိုယ်ခန္ဓာနှင့် ဝိညာဉ်ၤါးအလွန်အကျွံပြုမှုများဖြင့် စိတ်ၤါးစွမ်းရည်များကို အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေပြီး၊ ဤဘဝၤါးအရာများဖြင့် စိတ်ကို လုံးဝသိမ်းပိုက်ကာ၊ မာနနှင့် မိမိကိုယ်ကို မြှင့်တင်မှုကို ဆွဲဆောင်ခြင်းဖြင့် ပြုလုပ်သည်။

Minds. Gr. noēmata, “perceptive faculties.” The battle between Christ and Satan is a battle for the minds of men (Rom. 7:23, 25; 12:2; 2 Cor. 3:14; 11:3; Phil. 2:5; 4:7, 8). Satan’s principal work is to blind or darken men’s minds. He does this by keeping them from the study of God’s Word, by deranging the powers of the mind through excesses of body and soul, by wholly occupying the mind with things of this life, and by appealing to pride and self-exaltation.

 

မယုံကြည်ခြင်း။ ဝိညာဉ်ရေးရာမျက်ကန်းဖြစ်မှုၤါးတာဝန်သည် စာတန်တစ်ဦးတည်းထံတွင်သာမဟုတ်၊ “မယုံကြည်ရန်” ရွေးချယ်သူများထံတွင်လည်း ရှိသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ၤါးသမ္မာတရားၤါးအလင်းသို့ ရောက်ရှိခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့ၤါးစိတ်နှင့် ဝိညာဉ်ရေးရာတုံ့ပြန်မှုများသည် မျက်ကန်းဖြစ်ပြီး အဆိုးမြင်ဖြစ်နေသည်။ ခရစ်ယာန်ယုံကြည်ခြင်းၤါးအခြေခံအဆုံးအမများသည် ၎င်းတို့အတွက် တန်ဖိုးမရှိပုံပေါ်သည်။ သို့သော် ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်သည် တာဝန်ရှိသည်၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားကို သိလျက်နှင့် လှည့်ထွက်သွားခဲ့သည်။ ၎င်းတို့တွင် မျက်စိရှိသော်လည်း မမြင်နိုင်ပေ (ဟေရှာယ ၆:၉; မဿဲ ၁၃:၁၄၊ ၁၅; ယောဟန် ၁၂:၄၀; ရော၊ ၁၁:၈–၁၀)။ ၎င်းတို့သည် ထာဝရဘုရားၤါးကျွန်တွင် လှပမှုကို မမြင်ကြပြီး၊ သူ့ကို လိုလားကြမည်မဟုတ်ပေ (ဟေရှာယ ၅၃:၂)။

Believe not. The responsibility for spiritual blindness rests not only with Satan but also with those who choose to “believe not.” They have been brought to the light of God’s truth, yet their mental and spiritual reactions are blind and negative. The great fundamental doctrines of the Christian faith appear to them to have no value. But they themselves are responsible, for they have knowingly turned away from the truth. They have eyes but see not (Isa. 6:9; Matt. 13:14, 15; John 12:40; Rom. 11:8–10). They see no beauty in the Lord’s Servant, that they should desire Him (Isa. 53:2).

 

အလင်း။ ဂရိစကားလုံး “ဖိုတီစမော့စ်”၊ “ဉာဏ်အလင်းပေးခြင်း”၊ “အလင်းပေးခြင်း”၊ “အလင်းပေးရန်”၊ “လင်းစေရန်” ဟူသော ကြိယာမှဖြစ်သည်။ “ဖို့စ်” ဟူသော ပုံမှန်အလင်းအတွက် စကားလုံးနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ (ယောဟန် ၁:၇၊ ၉ ကိုကြည့်ပါ)။ “ဖိုတီစမော့စ်” သည် ဤနေရာတွင် ဧဝံဂေလိတရားအတွက် အသုံးပြုထားပြီး၊ ၎င်းသည် ရိုးသားပြီး ပွင့်လင်းသောစိတ်တိုင်းကို လင်းစေမည်။ သို့သော်၊ ဧဝံဂေလိတရားၤါးအလင်းအပြည့်အဝ သူတို့ၤါးမှောင်မိုက်နေသောစိတ်ထဲသို့ တောက်လောင်သောအခါတွင်ပင်၊ လူများစွာသည် မျက်ကန်းအဖြစ်ကျန်ရှိနေသည်။ ၎င်းတို့သည် အလင်းကို တမင်ဖယ်ထားသော အမှောင်အခန်းထဲရှိ လူများနှင့်တူသည်။ ၎င်းတို့သည် ဧဝံဂေလိတရားၤါးအလင်းကို ၎င်းတို့ၤါးဘဝၤါးအမြင့်ဆုံးသို့ တက်လှမ်းခြင်းမှ တားဆီးထားသည် (သုတ္တံ ၄:၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။

Light. Gr. phōtismos, “enlightenment,” “illumination,” from a verb meaning “to give light,” “to illuminate.” Compare phōs, the usual word for “light” (see on John 1:7, 9). Phōtismos is here used of the gospel, which will enlighten every sincere and open mind. Many, nevertheless, remain blind, even when the full light of the gospel shines into their darkened minds. They are like men in a dark room who deliberately keep out the light. They keep the light of the gospel from rising and ascending to the zenith of their lives (see Prov. 4:18).

 

ဤပြဿနာသည် အလင်းနှင့် အမှောင်အကြား ဖြစ်သည်။ စာတန်လုပ်နိုင်သည့် အများဆုံးမှာ လူများၤါးစိတ်များကို မျက်ကန်းဖြစ်စေရန်ဖြစ်သည်။ သူသည် ဧဝံဂေလိတရားၤါးအလင်းကို မှောင်မိုက်စေနိုင်ခြင်းမရှိပေ၊ သို့သော် သူသည် လူ့စိတ်များကို အမှောင်ထဲတွင် ဖုံးအုပ်နိုင်သည်။ သူသည် ၎င်းတို့ၤါးမျက်စိများပေါ်တွင် မုန်းကာတစ်ခုကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်၊ ဧဝံဂေလိတရားသည် ၎င်းတို့ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ အခြားသူများကို လင်းစေနေသော်လည်း။

The issue is one between light and darkness. The most that Satan can do is to blind the minds of men. He cannot darken the light of the gospel; but he can envelop human minds in darkness. He can cause a veil to cover their eyes, even though the gospel enlightens others all around them.

 

စာတန်ၤါးနိုင်ငံသည် အမှောင်နိုင်ငံဖြစ်သည် (ဟေရှာယ ၆၀:၂; မဿဲ ၈:၁၂; လုကာ ၂၂:၅၃; ၂ ပေတရု ၂:၄; ယုဒ ၆; ဗျာ၊ ၁၆:၁၀ ကိုကြည့်ပါ)၊ ၎င်းသည် နတ်ဆိုးသည် ဧဝံဂေလိတရားၤါးအလင်းကို မုန်းတီးရသည့်အကြောင်းဖြစ်သည်။ သူသည် ဧဝံဂေလိတရားၤါးအစားထိုးအလင်းများ—ဗဟုသုတၤါးအလင်း၊ ယဉ်ကျေးမှုၤါးအလင်း၊ ကိုယ်ကျင့်တရားၤါးအလင်း၊ ပညာရေးၤါးအလင်း၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာၤါးအလင်း၊ လူ့ဉာဏ်ပညာၤါးအလင်းများ—တောက်ပရန် လိုလားသည်။ သို့သော် သူၤါးတစ်ခုလုံးအားထုတ်မှုသည် လူများကို ကယ်တင်နိုင်သော ဧဝံဂေလိတရားၤါးအလင်းၤါးပျံ့နှံ့မှုကို ဆန့်ကျင်ရန်ဖြစ်သည် (တမန်တော် ၄:၁၂)။ ဧဝံဂေလိတရားသည် စာတန်ၤါးနတ်ဆိုးဆန်သော အကြံအစည်များနှင့် လှည့်စားမှုများကို ဖော်ထုတ်နိုင်သည့် တစ်ခုတည်းသောနည်းလမ်းဖြစ်ပြီး၊ လူများသည် အမှောင်မှ အလင်းသို့ လမ်းကိုမြင်နိုင်သည့် နည်းလမ်းဖြစ်သည်။ ယောဟန် ၁:၄၊ ၅၊ ၉၊ ၁၄ ကိုကြည့်ပါ။

Satan’s kingdom is the kingdom of darkness (see Isa. 60:2; Matt. 8:12; Luke 22:53; 2 Peter 2:4; Jude 6; Rev. 16:10), and it is for this reason that the devil hates the light of the gospel. He is willing that the light of any substitute for the gospel should shine—the light of knowledge, of culture, of morality, of education, of wealth, and of human wisdom. But his whole effort is turned against the spread of the gospel light, which alone can save men (Acts 4:12). The gospel is the only means by which Satan’s diabolical schemes and deceptions can be exposed, and by which men can see the way from darkness to light. See on John 1:4, 5, 9, 14.

 

ပုံသဏ္ဍာန်။ ဂရိစကားလုံး “အိုင်ကွန်”၊ “ပုံသဏ္ဍာန်”၊ “ပုံစံ”၊ “တူညီမှု”။ ဤစကားလုံးသည် ကမ္ဘာဦး ၁:၂၆ ၤါး အက်စ်အဲလ်အဲက်စ် တွင် အသုံးပြုထားပြီး၊ ၁ ကော၊ ၁၁:၇; ကော၊ ၁:၁၅; ၃:၁၀; ဟီး၊ ၁၀:၁ တွင်လည်း အသုံးပြုသည်။ ခရစ်တော်သည် ခမည်းတော်ၤါးတိကျသောပုံသဏ္ဍာန်ဖြစ်သည်၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့နှစ်ဦးစလုံးၤါးစရိုက်၊ ဂုဏ်ရည်များနှင့် ပြည့်စုံမှုသည် တူညီသည်။ ဘုရားသခင်ခမည်းတော်သည် ယေရှုနှင့်တူသည် (ယောဟန် ၁၂:၄၅; ၁၄:၉; ဖိလိပ္ပိ ၂:၆)။ အာဒံနှင့် ဧဝသည် မူလက ၎င်းၤါးပုံသဏ္ဍာန်အတိုင်း ဖန်ဆင်းခံခဲ့ရပြီး၊ ကယ်တင်ခြင်းၤါးအစီအစဉ်ၤါးရည်ရွယ်ချက်မှာ လူသားမျိုးနွယ်တွင် ၎င်းပုံသဏ္ဍာန်ကို ပြန်လည်ပြုပြင်ရန်ဖြစ်သည်။

Image. Gr. eikōn, “image,” “figure,” “likeness.” This word is used in the LXX of Gen. 1:26, and also in 1 Cor. 11:7; Col. 1:15; 3:10; Heb. 10:1. Christ is the express image of the Father, in that the character, attributes, and perfection of both are the same. God the Father is like Jesus (John 12:45; 14:9; Phil. 2:6). Adam and Eve were originally made in that image, and it is the objective of the plan of salvation to restore that image in mankind.

 

တောက်ပရန်။ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် ဧဝံဂေလိတရားၤါးကယ်တင်ခြင်းဗဟုသုတၤါးအလင်းဖြင့် လူ့ဝိညာဉ်ထဲသို့ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်မှုကို ရည်ညွှန်းသည်။

Should shine. Paul here refers to the penetration of the human soul by the light of the saving knowledge of the gospel.

 

၅. ငါတို့သည်ဟောပြောကြ၏။ ရှင်ပေါလုသည် မိမိဟောပြောခြင်းသည် ကိုယ်ကျိုးရှာသည်ဟု စွပ်စွဲခံရသော်လည်း၊ ထိုစွပ်စွဲချက်ကို ပြတ်ပြတ်သားသား ငြင်းဆိုခဲ့၏။ လူတို့သည် ကိုယ်ကျိုးရှာသည့်စိတ်ဖြင့် ဟောပြောကြသောအခါ၊ လူတို့၏ချီးမွမ်းခြင်းကို ရှာဖွေသောအခါ၊ မိမိတို့၏အရည်အချင်းများကို ပြသလိုသောအခါ၊ ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်ထက် သို့မဟုတ် ဆန့်ကျင်၍ မိမိတို့၏အမြင်များနှင့် လူတို့၏ထုံးတမ်းစဉ်လာများကို ဟောပြောသောအခါ၊ အကျိုးအမြတ်အတွက်၊ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းရန် သို့မဟုတ် ဂုဏ်ပကာသနအတွက် ဟောပြောရန် လှုံ့ဆော်ခံရသောအခါ၊ မိမိတို့ကိုယ်ကို ဟောပြောကြသည်။

5. We preach. Paul had been charged with being self-centered in his preaching, but he flatly repudiates the charge. Men preach themselves when they are motivated by self-interest, when they seek the applause of men, when they are ambitious to display their own talents, when they proclaim their own opinions and the traditions and teachings of men in preference for, and in contradiction to, the Word of God, and when they are motivated to preach for gain, for a livelihood, or for prestige and popularity.

 

သခင်ယေရှုခရစ်။ မဿဲ ၁:၁၊ ယောဟန် ၁:၃၈ ကို ကြည့်ပါ။ ခရစ်တော်ကို ဟောပြောခြင်းသည် ထာဝရဧဝံဂေလိတရားကို ဟောပြောခြင်းဖြစ်သည်။

Christ Jesus the Lord. See on Matt. 1:1; John 1:38. To preach Christ means to preach the everlasting gospel.

 

ကျွန်များ။ ဂရိဘာသာတွင် “ဒိုလွိုင်” ဆိုသည်မှာ “ကျွန်များ” သို့မဟုတ် “သစ္စာခံကျွန်များ” ဖြစ်သည်။ အခြားနေရာ၌ ရှင်ပေါလုသည် မိမိကိုယ်ကို ခရစ်တော်၏ကျွန်အဖြစ် ဖော်ပြခဲ့သည် (ရောမ ၁:၁၊ ဖိလိပ္ပိ ၁:၁၊ မဿဲ ၂၀:၂၈ ကို ကြည့်ပါ)၊ ထို့ကြောင့် သူသည် ဘုရားသခင်၏အမွေကို အုပ်စိုးပိုင်ခွင့်မရှိပေ။

Servants. Gr. douloi, “slaves,” “bond servants.” Elsewhere, Paul speaks of himself as a servant of Christ (Rom. 1:1; Phil. 1:1; cf. Matt. 20:28), and as such he has no right to lord it over God’s heritage.

 

 

၆. အလင်းကိုဖန်ဆင်းရန် အမိန့်ပေးတော်မူ၏။ ဘုရားသခင်သည် တစ်ခွန်းတည်းဖြင့် အလင်းကိုဖန်ဆင်းခဲ့သည် (ကမ္ဘာဦး ၁:၃၊ ဆာလံ ၃၃:၆, ၉ ကို ကြည့်ပါ)။ သူ၏ပထမဆုံးမှတ်တမ်းတင်ထားသောစကားများသည် မှောင်မိုက်နေရာမှ အလင်းကိုပေါ်ထွက်စေခဲ့သည် (ကမ္ဘာဦး ၁:၂)။ ဘုရားသခင်သည် သဘာဝအလင်းကိုဖန်ဆင်းရုံသာမက၊ သူ၏သားတော်ကို “ဤလောက၏အလင်း” အဖြစ်စေလွှတ်ခဲ့သည် (ယောဟန် ၈:၁၂)။ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ၊ ဉာဏ်ရည်ဆိုင်ရာ၊ ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ၊ ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ အလင်းအားလုံးသည် အလင်း၏အဘဖြစ်သော ဘုရားသခင်မှ ဆင်းသက်လာသည် (ယာကုပ် ၁:၁၇)။ သူသည် “အလင်းကို အဝတ်ကဲ့သို့ဝတ်ဆင်တော်မူ၏” (ဆာလံ ၁၀၄:၂)။ ဘုရားသခင်သည် သဘာဝအရ အလင်းဖြစ်သည် (ယာကုပ် ၁:၁၇၊ ယောဟန် ၁:၄, ၅ ကို ကြည့်ပါ)။ ယောဟန် ၁:၄, ၅, ၉, ၁၄ ကို ကြည့်ပါ။

6. Commanded the light. God spoke the light into existence by a single command (see on Gen. 1:3; Ps. 33:6, 9). His first recorded words brought forth light where there had been only darkness (Gen. 1:2). Not only did God create natural light, He sent His Son to be “the light of the world” (John 8:12). All physical, intellectual, moral, and spiritual light have their origin in the Father of light (James 1:17). He clothed Himself “with light as with a garment” (Ps. 104:2). By very nature God is light (James 1:17; cf. John 1:4, 5). See on John 1:4, 5, 9, 14.

 

ထွန်းလင်းတော်မူ၏။ ဂရိဘာသာတွင် “လမ်ပို” ဆိုသည်မှာ “ထွန်းလင်းခြင်း” ဖြစ်သည်။ ဤလောက၏မူလမှောင်မိုက်ကို လင်းစေရန် နေကိုဖန်ဆင်းခဲ့သော ထိုဘုရားသခင်သည် မှောင်မိုက်နေသောစိတ်နှလုံးများကို ထွန်းလင်းစေရန် သမ္မာတရားအလင်းကို ပေးတော်မူသည် (ဆာလံ ၁၁၉:၁၀၅)။ ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်သည် မှောင်မိုက်သောလောကသို့ အလင်းကိုယူဆောင်လာသကဲ့သို့၊ ရေးထားသောနှုတ်ကပတ်တော်တွင် ဖော်ပြထားသော အသက်ရှင်သောနှုတ်ကပတ်တော်သည် မှောင်မိုက်နေသောဝိညာဉ်များထဲသို့ ကောင်းကင်အလင်းကို ထွန်းလင်းစေရန် အမိန့်ပေးသည်။ ထိုသို့သောအလင်းကို ထုတ်လုပ်ရန် လူသား၏စွမ်းအား၊ ကျွမ်းကျင်မှု၊ ဉာဏ်ပညာထက်ကျော်လွန်သည်။

Shined. Gr. lampō, “to shine.” The very One who created the sun to illuminate the primeval darkness of this world also provides the light of truth to enlighten benighted minds (Ps. 119:105). As the spoken word of God brought light to a dark world, the living Word, as set forth in the written Word, commands the light of heaven to shine into darkened souls. It is beyond the power, skill, and wisdom of man to produce such light.

 

ဂရိဘာသာတွင် ကြိယာ၏ပုံစံသည် ရှင်ပေါလုသည် အတိတ်က သူ၏ကိုယ်ပိုင်သိမ်းပိုက်ခြင်းအတွေ့အကြုံကို ရည်ညွှန်းဖွယ်ရှိသည်။ ထိုအခါ ရှင်ပေါလုသည် ဘုန်းတော်ထင်ရှားသော ခရစ်တော်ကို တွေ့မြင်ခဲ့ပြီး၊ ခရစ်တော်၏မျက်နှာမှ အလင်းသည် သူ့အပေါ်သို့ ထွန်းလင်းခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းတွင်၊ သူ၏မျက်လုံးမှ အတိမ်းအစောင်းများနှင့် စိတ်နှလုံးမှ အတိမ်းအစောင်းများ ပြုတ်ကျခဲ့သည် (တမန်တော် ၉:၃–၁၈)။ ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် ခရစ်တော်သည် ကယ်တင်ရှင်နှင့် သခင်အဖြစ် သူ့အား ထင်ရှားပြခဲ့ပြီး၊ သူသည် ပြောင်းလဲခံရသောလူသားဖြစ်လာခဲ့သည်။ သူ၏ဝိညာဉ်နှင့် စိတ်နှလုံး၏မှောင်မိုက်မှုသည် ပပျောက်ခဲ့သည် (တမန်တော် ၉:၁၇, ၁၈၊ ၂၆:၁၆–၁၈)။

The form of the verb in Greek suggests that Paul may refer to a particular experience in the past—his own conversion. Paul then beheld Christ in His glorified form, and light from the face of Christ shone upon him. Later, the scales fell from his eyes and from his mind (Acts 9:3–18). For the first time Christ appeared to him as He truly was, Saviour and Lord, and he became a transformed man. The darkness of his own soul and mind was dispelled (Acts 9:17, 18; 26:16–18).

 

အလင်းပေးရန်။ ဤကျမ်းပိုဒ်၏ ဂရိဘာသာဖွဲ့စည်းပုံအရ၊ ဘုရားသခင်သည် လူတို့၏နှလုံးသို့ ထွန်းလင်းစေခြင်း၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ အလင်းပေးရန်ဖြစ်သည်၊ အလင်း၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ ဘုရားသခင်၏ဘုန်းတော်ကို သိစေရန်ဖြစ်သည်၊ ဘုရားသခင်၏ဘုန်းတော်ကို သိခြင်း၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ ၎င်းတို့ကို ကယ်တင်ရန်ဖြစ်သည်။

To give the light. According to the Greek construction of this passage, the purpose of God’s shining into men’s hearts is to give light, the purpose of the light is to acquaint them with the knowledge of the divine glory, and the purpose of the knowledge of the divine glory is to save them.

 

မျက်နှာတွင်။ မောရှေ၏မျက်နှာတွင် ထင်ဟပ်ခဲ့သော ဘုန်းတော်သည် မကြာသေးမီက ခရစ်တော်၏မျက်နှာတွင် တွေ့မြင်ခဲ့ရသည် (မဿဲ ၁၇:၂၊ လုကာ ၂:၄၈၊ ယောဟန် ၁:၁၄၊ ၂ပေတရု ၁:၁၇, ၁၈ ကို ကြည့်ပါ)။ ခရစ်တော်သည် သူ၏ခမည်းတော်၏ဘုန်းတော်၏ ပြည့်စုံသောထင်ရှားခြင်းဖြစ်ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ထူးခြားမှုအားလုံး၏ လူ့ဇာတိခံယူခြင်းဖြစ်သည်။ အခြားထင်ရှားခြင်းများသည် တစိတ်တပိုင်း သို့မဟုတ် မပြည့်စုံဖြစ်သည်။ ယေရှုခရစ်၏မျက်နှာတွင် လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏အလင်းအပြည့်အစုံ၊ သန့်ရှင်းပြီး ပြည့်စုံသောအလင်းကို မြင်တွေ့နိုင်သည်။

In the face. The same glory that had been reflected on the face of Moses had more recently been seen on the face of Christ (see on Matt. 17:2; Luke 2:48; John 1:14; 2 Peter 1:17, 18). Christ is the complete revelation of His Father’s glory, the incarnation of every divine excellence. All other revelations have either been partial or imperfect. In the face of Jesus Christ men may see the whole, pure, perfect light of God.

 

ရှင်ပေါလုသည် ဖန်ဆင်းခြင်းနှင့် ပညတ်တရားတွင် ဘုရားသခင်၏ဘုန်းတော်ကို အသိအမှတ်ပြုခဲ့သော်လည်း၊ ယခုအခါ ယေရှုခရစ်၏မျက်နှာနှင့် ပုဂ္ဂိုလ်တွင် ဘုရားသခင်၏ဘုန်းတော်၏ပြည့်စုံသောပြသမှုကို သူမြင်ခဲ့သည်။ ဤအရာသည် သူ၏နှလုံးသားနှင့် တစ်သက်တာဆက်ကပ်အပ်နှံမှုကို ရရှိခဲ့သည်။ လူသည် ယေရှုခရစ်အားဖြင့်သာလျှင် ဘုရားသခင်၏သဘာဝကို ခံယူသူဖြစ်လာပြီး၊ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်၏ဘုန်းတော်ကို ခံယူသူဖြစ်လာသည်။

Paul acknowledged God’s glory in creation and in the law, but now he perceived the perfect exhibition of divine glory in the face and person of Jesus Christ. This is what won his heart and lifelong devotion. It is only in and through Jesus Christ that man becomes a partaker of the divine nature, and thus of the divine glory.

 

၇. ဤရတနာ။ ဆိုလိုသည်မှာ “ယေရှုခရစ်၏မျက်နှာတွင် ဘုရားသခင်၏ဘုန်းတော်ကို သိခြင်း” (အခန်းကဏ္ဍ ၆) ဖြစ်သည်။ အခန်းကဏ္ဍ ၇–၁၈ တွင် ရှင်ပေါလုသည် ဤအသိပညာသည် ဘုရားသခင်၏ “ကျွန်” အဖြစ် သူ၏ဓမ္မအမှုတွင် ရင်ဆိုင်ခဲ့ရသော မဖြစ်နိုင်သော အခက်အခဲများကို သည်းခံနိုင်ရန် စွမ်းအားပေးခဲ့ပုံကို ဖော်ပြထားသည်။ ဤအသိပညာနှင့် စွမ်းအားမရှိပါက၊ အားနည်းသောလူ့အိုးသည် ပြိုလဲသွားလိမ့်မည် (အခန်းကဏ္ဍ ၁ ကို ကြည့်ပါ)။

7. This treasure. That is, “the knowledge of the glory of God in the face of Jesus Christ” (v. 6). In vs. 7–18 Paul dwells on the way in which this knowledge has given him the power to endure, as a “slave” of God, the almost insuperable difficulties that have confronted him in his ministry. Except for this knowledge and power the weak human vessel would have collapsed (see v. 1).

 

မြေအိုးများ။ ဂရိဘာသာတွင် “အော့စထရာကီနိုင်” ဆိုသည်မှာ ခွံဖြင့် သို့မဟုတ် မြေဖုတ်ထားသော မြေအိုးများဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော အိုးများသည် အားနည်းပြီး ကြွပ်ဆတ်သည်၊ မထင်မရှားဖြစ်သည်၊ သုံးစွဲမှုတိုတောင်းသည်၊ တန်ဖိုးနည်းပါးသည်။ ထိုသို့သော လူ့အိုးသည် ဘုရားသခင်၏ ထာဝရရတနာနှင့် နှိုင်းယှဉ်လျှင် ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဤအားနည်းသောအိုးကို အကြီးမားဆုံးသော ရတနာ၏ လက်ခံသူနှင့် ထိန်းသိမ်းသူအဖြစ် ဘုရားသခင်၏အကြံအစည်ဖြစ်သည်။ ဓမ္မဆရာနှင့် ယုံကြည်သူသည် ဘုရားသခင်၏ရတနာကို ထိန်းသိမ်းရန် အဓိကရည်ရွယ်ချက်အတွက် မြေအိုးမျှသာဖြစ်သည်ဟု ကြေငြာခံရသည်။ ရှင်ပေါလုသည် ရတနာများကို ဘေးကင်းစွာ သိမ်းဆည်းရန် မြေအိုးကြီးများတွင် ထားရှိသည့် ရှေးခေတ်ဓလေ့ကို စဉ်းစားနေပေလိမ့်မည်။

Earthen vessels. Gr. ostrakinoi, originally, hollow receptacles made of shell or of baked clay. Such utensils were frail and fragile, unimposing, of brief usefulness, and of little value. Such is the human vessel in contrast with the eternal treasure of God. Yet it is God’s plan to make this weak vessel the recipient and retainer of the greatest of treasures. The minister and the believer are declared to be but earthen jars for the supreme purpose of containing God’s great treasure. Perhaps Paul is thinking of the ancient practice of storing treasure in great earthen jars for safekeeping.

 

လူသည် ခရစ်တော်၏ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏ရတနာကို သိမ်းဆည်းထားသော သေတ္တာတစ်လုံးမျှသာဖြစ်သည်၊ ၎င်းသည် ယုံကြည်သူတိုင်းအား ထည့်သွင်းပေးအပ်ခံရသည် (မဿဲ ၁၃:၄၅, ၄၆ ကို ကြည့်ပါ)။ မိမိဘာသာ လူသည် ဆင်းရဲသောအခြေအနေတွင် ရှိသည်။ ဤကောင်းကင်ရတနာဖြင့် ချမ်းသာမလာမချင်း ထိုအခြေအနေတွင် ရှိနေသည်။ ခရစ်တော်ဖြင့် ရွေးနှုတ်ခံရသူအားလုံးသည် ဤရတနာကို ပိုင်ဆိုင်ကြသည်၊ အချို့သည် ၎င်းတို့၏ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် လက်ခံမှုအတိုင်းအတာအလိုက် ပိုမိုရရှိကြသည်။ သဲကန္တာကိုဖြတ်သွားသူများအတွက် ရေသည် အမြင့်မားဆုံးတန်ဖိုးရှိသည်။ မှောင်မိုက်ထဲတွင် နေထိုင်သူများအတွက် အလင်းသည် အမြင့်မားဆုံးတန်ဖိုးရှိသည်။ သေမင်းကိုရင်ဆိုင်နေရသူများအတွက် အသက်သည် အမြင့်မားဆုံးတန်ဖိုးရှိသည်။ သေတတ်သောလူသားအတွက် ဧဝံဂေလိရတနာသည် ဤအရာအားလုံး—အသက်ရှင်သောရေ၊ ဤလောက၏အလင်း၊ ထာဝရအသက်ဖြစ်သည်။

Man is but the casket that contains the jewel of Christ’s righteousness, which is imputed and imparted to every believer (see on Matt. 13:45, 46). By himself, man is in a state of abject poverty. He remains in that state until he is enriched by this heavenly treasure. All who are redeemed by Christ have this treasure, some more than others, according to their own reception of it by faith. To those crossing the desert, water is of supreme value. To those living in darkness, light is of supreme value. To those facing death, life is of supreme value. To mortal man, the gospel treasure is all of these—living water, the light of the world, eternal life.

 

ဘုရားသခင်မှ။ လူတို့သည် ၎င်းတို့၏ရတနာများကို သိမ်းဆည်းရန် တန်ဖိုးရှိသော အိုးများကို အသုံးပြုလိုကြသည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်၏အကြံအစည်ကို အကောင်အထည်ဖော်ရာတွင်၊ ဘုရားသခင်သည် လူတို့သည် မိမိတို့အတွက် ဂုဏ်ယူခြင်းမပြုရန် အနိမ့်ကျဆုံးသောလူများကို မကြာခဏ ရွေးချယ်တတ်သည် (၁ကောရိန္သု ၁:၂၈, ၂၉)။ လူသည် မိမိကိုယ်ကို သို့မဟုတ် မိမိ၏လူသားများကို ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ဂုဏ်ယူခြင်းသည် သူ၏အကျိုးအတွက် မဟုတ်ပေ။ ဓမ္မဆရာ သို့မဟုတ် ယုံကြည်သူ၏ဘဝတွင် မာနထက် ပိုမိုဆိုးရွားသော အတားအဆီးမရှိပေ။ အိုးများထက် ၎င်းတို့၏အကြောင်းအရာများသည် အရေးကြီးသည်၊ ထို့ကြောင့် ဓမ္မဆရာနှင့် သူ၏သတင်းစကားလည်း ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် အားနည်းသောလူများအား ကတိကဝတ်ပြုထားသော အမှုကို ကောင်းကင်တမန်များအား အမိန့်ပေးနိုင်သော်လည်း၊ ထိုသို့ပြုလုပ်ရာတွင် ကယ်တင်ခြင်း၏အမှုသည် လူမှမဟုတ်ဘဲ ဘုရားသခင်မှဖြစ်ကြောင်း ထင်ရှားစေရန် လုပ်ဆောင်သည်။ အိုး သို့မဟုတ် ကိရိယာသည် မိမိဘာသာ တန်ဖိုးမရှိပေ (၂တိမောသေ ၂:၁၉, ၂၀ ကို ကြည့်ပါ)၊ သူ၏တည်ရှိမှုနှင့် စွမ်းအားသည်သာ ၎င်း၏တန်ဖိုးကို ဆုံးဖြတ်သည်။ လူတို့သည် လူသား၏ဉာဏ်ပညာ၊ စွမ်းရည်၊ သို့မဟုတ် ဝါစွမ်းဖြင့် ဘုရားသခင်၏အမှုကို ဖုံးကွယ်ထားသည့်နေရာတွင် ဧဝံဂေလိ၏ပျံ့နှံ့မှုသည် အမြဲအတားအဆီးဖြစ်သည်။

Of God. Men would be inclined to use valuable containers for storing their treasures. But in the working out of His plan God often chooses the humblest of men, lest they take credit to themselves (1 Cor. 1:28, 29). It is not for man’s good that he should receive credit for saving himself or his fellow men. There is no greater hindrance to the life of the minister or the believer than pride. It is not the containers, but their contents, that are important; thus with the minister and his message. God might have commissioned angels to do the work He has committed to frail men, but in doing so He works in such a way as to make it evident that the work of redemption is of God and not of man. The vessel or instrument has no value of itself (cf. 2 Tim. 2:19, 20); His presence and power alone determine its value. The spread of the gospel is always hindered where men obscure the work of God by emphasis upon human wisdom, ability, or eloquence.

 

၈. အလှည့်ကျ ဒုက္ခရောက်နေသည်။ အခန်းကဏ္ဍ ၈–၁၀ တွင် ခြားနားမှုလေးစုံပါရှိသည်။ တစ်ဖက်တွင် ၎င်းတို့သည် မြေအိုး၏အားနည်းမှုကို သရုပ်ပြပြီး၊ အခြားတစ်ဖက်တွင် ဤအားနည်းမှုရှိသော်လည်း ဘုရားသခင်၏စွမ်းအား၏ထူးခြားမှုကို သရုပ်ပြသည်။ အခန်းကဏ္ဍ ၁:၄ ကို ကြည့်ပါ။ ခရစ်ယာန်တိုင်းနှင့် အထူးသဖြင့် ခရစ်ယာန်ဓမ္မဆရာသည် ခရစ်တော်နှင့် စာတန်အကြား ရှေးကျသောစစ်ပွဲတွင် ကြီးမားသောတိုက်ပွဲတစ်ခု၏အလယ်တွင် ရှိနေသည် (ဧဖက် ၆:၁၀–၁၇၊ ဗျာဒိတ် ၁၂:၇–၁၂, ၁၇)။ ထို့ကြောင့် သူသည် စုံစမ်းခြင်းနှင့် ဒုက္ခများမှ လွတ်မြောက်နိုင်မည်မဟုတ်ပေ (ယောဟန် ၁၆:၃၃၊ တမန်တော် ၁၄:၂၂၊ ဗျာဒိတ် ၇:၁၄)။ သို့သော် ဒုက္ခရောက်နေစဉ်တွင် အားနည်းသောလူ့ကိရိယာ၏ အောင်မြင်မှုသည် ဘုရားသခင်၏စွမ်းအား၏တည်ရှိမှုကို သရုပ်ပြသည် (ရောမ ၈:၃၅–၃၉)။ ထို့ကြောင့် မည်သူမျှ “ကျွန်ုပ်တို့၏သခင်ယေရှုခရစ်၏ ကားတိုင်မှလွဲ၍ ဂုဏ်ယူမည်မဟုတ်” (ဂလာတိ ၆:၁၄)။ ခရစ်တော်၏ထင်ရှားခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်ဖြင့် အောင်မြင်သော ယောက်ျားမိန်းမများအားဖြင့် အတတ်နိုင်ဆုံး ထင်ရှားစေသည်။

8. Troubled on every side. Verses 8–10 contain four pairs of contrasts. On the one side they illustrate the frailty of the earthen vessel, and on the other the excellency of the power of God despite this frailty. See on ch. 1:4. Every Christian, and particularly the Christian minister, finds himself in the midst of a great battle, the age-long warfare between Christ and Satan (Eph. 6:10–17; Rev. 12:7–12, 17). Consequently, he cannot escape trial and tribulation (John 16:33; Acts 14:22; Rev. 7:14). Yet the success that attends the efforts of the frail human instrument in the midst of tribulation and distress demonstrates the presence of divine power (Rom. 8:35–39). Therefore no man may “glory, save in the cross of our Lord Jesus Christ” (Gal. 6:14). The clearest and most effective revelation of Christ is made in and through men and women who triumph by God’s grace.

 

သို့သော် မစိတ်ပျက်ပေ။ ရှင်ပေါလု၏ မဖိတ်မခေါ်သော စိတ်ဓာတ်သည် ခရစ်တော်၏သံတမန်များစွာကို မရေရာမှု၊ စိတ်ပျက်မှု၊ အခက်အခဲ၊ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှု၊ သေခြင်းတို့တွင် သစ္စာရှိရန်၊ ရဲရင့်ရန်၊ သတ္တိရှိရန် လှုံ့ဆော်ပေးခဲ့သည်။ အခြေအနေများသည် ခရစ်ယာန်ဝိညာဉ်၏ရာသီဥတုကို မဆုံးဖြတ်ပေ။ သူသည် မမြင်နိုင်သော သူ၏သခင်ကို မြင်သောကြောင့် သည်းခံနိုင်ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်၏အလင်းဖြင့် ထိန်းသိမ်းခံရသည် (ဟေဗြဲ ၁၁:၂၇ ကို ကြည့်ပါ)。

Yet not distressed. The buoyancy of Paul’s indomitable spirit has inspired countless thousands of ambassadors for Christ to be loyal, brave, and courageous in the midst of uncertainty, disappointment, difficulty, persecution, and death. Circumstances do not determine the climate of the Christian soul. He endures because he sees his invisible Lord, and is sustained by the light of divine grace (see Heb. 11:27).

 

စိတ်ရှုပ်ထွေးနေသည်။ ဂရိဘာသာတွင် “အပိုရေးအို” ဆိုသည်မှာ “သံသယဖြစ်နေခြင်း” ဖြစ်သည်။ ရှင်ပေါလုသည် လူ့အမြင်အရ ထွက်ပေါက်မရှိသည့် အခြေအနေများတွင် မကြာခဏ ရင်ဆိုင်ခဲ့ရသည်။ သို့သော် ထိုသို့သောအခြေအနေမျိုးတွင် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ပြီး စောင့်ဆိုင်းရန် သူသင်ယူခဲ့သည်။

Perplexed. Gr. aporeō, “to be in doubt.” Paul had often found himself in situations where, from a human point of view, there was no way out. But he had learned, under such circumstances, to trust God and wait.

စိတ်ပျက်အားလျှော့ခြင်း။ ဂရိဘာသာတွင် “အက်စပိုရေးအို” ဆိုသည်မှာ “စိတ်ပျက်အားလျှော့ခြင်း”၊ “ဘာလုပ်ရမည်ကို လုံးဝမသိခြင်း” ဖြစ်သည်။ အခြေအနေမည်မျှပင် ကြီးလေးစေကာမူ ရှင်ပေါလုသည် ဖြေရှင်းချက်အတွက် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ရန် အတွေ့အကြုံဖြင့် သင်ယူခဲ့သည်။

In despair. Gr. exaporeō, “to be in despair,” “to be utterly at a loss [to know what to do].” However forbidding the circumstances, Paul had learned by experience to trust God for a solution.

 

၉. ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခံရသည်။ မဿဲ ၅:၁၀–၁၂၊ ၁၀:၁၇–၂၃၊ ယောဟန် ၁၅:၂၀ ကို ကြည့်ပါ။ ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်နေသော ခြားနားမှုတစ်ခုစီသည် ဆင်းရဲဒုက္ခနှင့် ပုဂ္ဂိုလိကအန္တရာယ်၏ ပြင်းထန်မှုကို ပို၍ထင်ရှားစွာ ဖော်ပြသည်။ ရှင်ပေါလုသည် ရန်သူများဖြင့် ဝိုင်းရံခံရခြင်း၊ လိုက်လံဖမ်းဆီးခံရခြင်း၊ ဖမ်းဆီးခံရခြင်း၊ လဲကျခံရခြင်းအကြောင်း ပြောဆိုသည်။ ထွက်ပေါက်မရှိဟု ထင်ရပြီး၊ သေခြင်းသည် မလွှဲမရှောင်သာဖြစ်လာပုံရသည်။

9. Persecuted. See on Matt. 5:10–12; 10:17–23; John 15:20. Each succeeding contrast reveals more fully the intensity of the suffering and personal peril. Paul speaks of being surrounded, pursued, caught, and thrown down by hostile forces. No way of escape seemed to remain, and death appeared to be inevitable.

 

စွန့်ပစ်ခံရခြင်းမရှိပေ။ သူ၏စုံစမ်းခြင်းများအားလုံးတွင် ရှင်ပေါလုနှင့် သူ၏အပေါင်းအဖော်များသည် သေခြင်းအထိပင် သူတို့နှင့်အတူရှိမည်ဟူသော ခရစ်တော်၏ကတိကို ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့ပြီး၊ ထွက်ပေါက်တစ်ခုပေးမည်ဟူသော ကတိကို ခံစားခဲ့ရသည် (၁ကောရိန္သု ၁၀:၁၃၊ ၂သက္ကလောနိတ် ၁:၄၊ ဟေဗြဲ ၂:၁၈၊ ၁၃:၅ ကို ကြည့်ပါ)။ စုံစမ်းခြင်းနှင့် ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခံရသည့်အခါ ခရစ်ယာန်အတွက် ဘုရားသခင်၏သမ္မာတရားအချို့သည် ထင်ရှားသည်။ ရင်ဆိုင်ရသော စုံစမ်းခြင်းများမည်မျှကြီးမားစေကာမူ၊ ၎င်းတို့သည် သည်းခံနိုင်စွမ်းထက် မကျော်လွန်ပေ (ဒဿံ ၃၃:၂၅၊ ဆာလံ ၄၆:၁)။ မည်သည့်ခရစ်ယာန်မျှ စိတ်ဓာတ်မကျရန် မလိုအပ်ပေ။ မြေကြီးပေါ်ရှိအရာအားလုံးကို ချွတ်ယွင်းခံရသော်လည်း၊ သူ၏အကြီးမားဆုံးသော ရတနာသည် လူတို့နှင့် နတ်ဆိုးများ၏လက်လှမ်းမမီရာတွင် လုံခြုံစွာရှိနေသည် (၂ကောရိန္သု ၄:၁၆၊ ဆာလံ ၂၃:၃ ကို ကြည့်ပါ)။ မဖြစ်မနေ သည်းခံရသော ခရစ်ယာန်ဘဝ၏ စုံစမ်းခြင်း၊ ဆင်းရဲဒုက္ခ၊ စိတ်ပျက်မှုများသည် ဘုရားသခင်၏သည်းခံခြင်း၏အလှ၊ ခရစ်တော်ကဲ့သို့သော အကျင့်စာရိတ္တဖြစ်သောရနံ့၊ ဘုရားသခင်၏အလိုတော်အား တိတ်ဆိတ်စွာ လက်ခံခြင်း၊ ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုအပေါ် ခိုင်မာသောယုံကြည်ခြင်းတို့အတွက် နောက်ခံပေးသည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်၏အလင်းသည် ခရစ်ယာန်၏မျက်နှာပေါ်တွင် ထင်ဟပ်သည်။ ခရစ်တော်ကဲ့သို့သောဘဝသည် မှောင်မိုက်သောမင်းသားနောက်လိုက်များထံမှ ရန်လိုမှုနှင့် မုန်းတီးမှုကို အမြဲရင်ဆိုင်ရလိမ့်မည်။ သို့သော် ခရစ်ယာန်သည် ဆင်းရဲဒုက္ခခံယူခြင်းကို ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်အကျိုးအတွက် ဂုဏ်ယူရန် သို့မဟုတ် မိမိ၏စွန့်လွတ်စွန့်လွှတ်မှုနှင့် သတ္တိကို အာရုံစိုက်ရန် ရန်သူများနှင့် ဆန့်ကျင်မှုကို ဖိတ်ခေါ်ရန် ဘုရားသခင်၏အကြံအစည်မဟုတ်ပေ။

Not forsaken. Through all his trials Paul and his fellow laborers experienced the fulfillment of Christ’s promise to be with them even to the point of death, and to provide a way of escape (see 1 Cor. 10:13; 2 Thess. 1:4; Heb. 2:18; 13:5). For the Christian in times of trial and persecution, certain divine truths are evident. However great the trials encountered, they are not beyond endurance (Deut. 33:25; Ps. 46:1). No Christian need be discouraged. Even when stripped of everything of earthly value his greatest treasure remains secure—beyond the reach of men and demons (2 Cor. 4:16; cf. Ps. 23:3). Rightly endured, all sufferings and trials that beset the life of the Christian serve only to bring him into closer fellowship with Christ in His sufferings (Phil. 3:10). Paul, perhaps, suffered more for Christ’s sake than any other Christian has been called upon to suffer. If so, Paul understood better than others what it meant to suffer with Jesus. Of all the NT writers, no other writes so much about the cross and about dying with Christ. With Paul, even persecution, trial, sacrifice, and life itself became experiences to glory in, because of the closer fellowship they brought with Christ in His sufferings.

 

ကယ်တင်ရှင်၏ မှူတော်တော်များမှတစ်ဆင့် ခရစ်ယာန်များသည် ပြည့်စုံမှုကို ရရှိရန်ရှိသည်။ ကယ်တင်ရှင်၏ မှူတော်တော်များသည် သူ၏ စရိုက်ပြည့်စုံမှု လင်းလက်စွာ ထွန်းကားလာစေရန် မှောင်မိုက်သော နောက်ခံအဖြစ် ရည်ရွယ်ခဲ့သည် (ဟေဗြဲ ၂:၁၀)။ သူ၏ တစ်သက်လုံး ကိုယ်ကို သေဆုံးခြင်း၏ အတွေ့အကြုံတစ်ခုဖြစ်ခဲ့သည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ကျူးလွန်သူများအပေါ် သူ၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၊ ဖခင်ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ပို၍ ရှင်းလင်းစွာ ထင်ရှားစေခဲ့သည်။ ခရစ်ယာန်အတွက်လည်း ယင်းအတိုင်း ခရစ်ယာန်ဘဝ၏ စမ်းသပ်မှုများ၊ မှူတော်တော်များ၊ စိတ်ပျက်စရာများသည် ဘုရားသခင်၏ စိတ်ရှည်မှု၏ အလှတရား၊ ခရစ်ယာန်ဆန်သော စရိုက်၏ မွှေးကြိုင်စွမ်း၊ ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို တိတ်ဆိတ်စွာ နှိမ့်ချခြင်း၊ ဘုရားသခင်၏ လမ်းညွှန်မှုအပေါ် ခိုင်မာသော ယုံကြည်ခြင်း၏ နောက်ခံကို ပေးသည်။ ထိုသို့ဖြင့် ဘုရားသခင်၏ အလင်းသည် ခရစ်ယာန်၏ မျက်နှာပေါ်တွင် ရောင်ပြန်ဟပ်လာသည်။ ခရစ်ဆန်သော နေထိုင်မှုသည် အမြဲတမ်း အမှောင်ခိုးမင်း၏ လက်ရုံးမှ လိုက်သူများထံမှ ရန်ငြိုးနှင့် မုန်းတီးမှုကို ရင်ဆိုင်ရမည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ခရစ်ယာန်အတွက် မှူတော်တော်ကို သူ့ကိုယ်သူ ဂုဏ်ယူရန် ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်မဟုတ်ပါ။ ရန်ငြိုးနှင့် ဆန့်ကျင်မှုကို ရှာဖွေရန်၊ ကိုယ်ကျိုးစွန့်ကျွေမှုနှင့် ရဲစွမ်းသတ္တိကို အာရုံစိုက်ရန် မဟုတ်ပါ။

Christ’s followers are to attain perfection through sufferings. Christ’s sufferings provided the dark background, as it were, against which His perfection of character shone forth with brighter luster (Heb. 2:10). His whole life was an experience of dying to self. Nothing tended to reveal more clearly His own love, and that of His Father, for sinners. Similarly, for the Christian the trials, sufferings, and disappointments of the Christian life provide a background for the beauty of divine patience, the fragrance of a Christlike character, quiet submission to the will of God, firm trust in God’s guidance. Thus the light of God is reflected upon the Christian’s countenance. Christlike living will always be met by hostility and hatred from the followers of the prince of darkness. But it is not God’s plan for the Christian to glory in suffering for its own sake, to court hostility and opposition so as to call attention to one’s self-sacrifice and courage.

 

လဲကျသည်။ ဂရိဘာသာတွင် “ကတဘလလို” ဆိုသည်မှာ “မြေပေါ်သို့ လဲကျစေခြင်း”၊ “လဲလျောင်းစေခြင်း” ဖြစ်သည်၊ ပုဂ္ဂိုလိကတိုက်ပွဲတွင် အနိုင်ယူခံရသောသူကဲ့သို့ဖြစ်သည်။

Cast down. Gr. kataballō, “to cast down [to the ground],” “to lay prostrate,” as a man worsted in personal combat.

 

ဖျက်ဆီးခံရခြင်းမရှိပေ။ ထပ်ခါတလဲလဲ ရှင်ပေါလုသည် “လဲကျ” ရုံသာမက “ထွက်ပြီး” သွားပုံရသည်။ သူသည် “လဲကျ” ခဲ့ရကြောင်း ဝန်ခံသော်လည်း၊ “ဖျက်ဆီးခံရခြင်း” မရှိကြောင်း အလေးအနက်ကြေငြာသည်။

Not destroyed. Again and again it may have appeared that Paul was not only “down” but also “out.” He admits that he has repeatedly been “cast down,” but emphatically declares that he was never “destroyed.”

 

၁၀. ကိုယ်ခန္ဓာတွင် ဆောင်ယူသွားသည်။ ရှင်ပေါလု၏ကိုယ်ခန္ဓာတွင် ခရစ်တော်အတွက် သူ၏ဆင်းရဲဒုက္ခများကို တိတ်ဆိတ်စွာ သက်သေထူသော အမာရွတ်များစွာ ရှိခဲ့သည်မှာ သံသယဖြစ်စရာမရှိပေ။

10. Bearing about in the body. Here and there on Paul’s body there were doubtless many scars that bore mute testimony to his sufferings for Christ.

 

သေခြင်း။ စာသားအရ “သေခြင်း” ဖြစ်သည်။ ရှင်ပေါလုအတွက် ဤသည်မှာ သူ၏သေခြင်းနှင့် အဆက်မပြတ်ထိတွေ့နေရသော နေ့စဉ်သေခြင်းဖြစ်သည် (ရောမ ၈:၃၆၊ ၁ကောရိန္သု ၁၅:၃၁၊ ၂တိမောသေ ၂:၁၁)။ ဤပုံသဏ္ဌာန်ဖြင့် ရှင်ပေါလုသည် သူသည်းခံရသော ဆင်းရဲဒုက္ခများတွင် ခရစ်တော်နှင့် ရင်းနှီးသောဆက်သွယ်မှုကို ဖော်ပြသည်။ ဤသည်မှာ ဧဝံဂေလိ၏စွမ်းအားနှင့်ပတ်သက်၍ လောကသို့ အရေးကြီးသောသက်သေဖြစ်သည်။ အသက်မရှိသော၊ ဥပဒေကျမ်းဆိုင်ရာ ဧဝံဂေလိကို ဟောပြောခြင်းဖြင့် ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှုမှ လွတ်မြောက်ခဲ့သော ယုဒလူများသည် ထိုသို့သောသက်သေကို မပေးနိုင်ခဲ့ပေ (ဂလာတိ ၆:၁၂ ကို ကြည့်ပါ)။

The dying. Literally, “the death.” For Paul this was a perpetual, daily dying, made real by his own constant exposure to death (Rom. 8:36; 1 Cor. 15:31; 2 Tim. 2:11). By this figure of speech Paul expresses his intimate fellowship with Christ in the sufferings he is continually called upon to endure. This constituted a vital testimony to the world concerning the power of the gospel. The Judaizers, who escaped persecution by preaching a lifeless, legal gospel, could offer no such evidence (see Gal. 6:12).

 

ယေရှု၏အသက်လည်း။ ရှင်ပေါလု၏အမာရွတ်များသည် သူသေခြင်းနှင့် မည်မျှနီးကပ်ခဲ့သည်ကို သက်သေပြသကဲ့သို့၊ သူအသက်ရှင်နေသေးသည့်အချက်သည် သေခြင်းမှ သူ့ကိုကယ်တင်ရန် ခရစ်တော်၏စွမ်းအားကို ထင်ရှားစွာ သက်သေပြသည်။ ထို့ပြင်၊ ရှင်ပေါလု၏ဘဝသည် လူတို့ကို အပြစ်မှ ကယ်တင်ရန်နှင့် ၎င်းတို့ကို သူ၏သဏ္ဌာန်သို့ ပြောင်းလဲရန် ခရစ်တော်၏စွမ်းအားကို သက်သေပြသည် (ဂလာတိ ၂:၂၀ ကို ကြည့်ပါ)။

Life also of Jesus. As his scars testified of how close Paul had come to death, the fact that he still lived bore eloquent testimony to the power of Christ to deliver him from death. Also, Paul’s life testified to the power of Christ to deliver men from sin and to transform them into His likeness (see Gal. 2:20).

 

၁၁။ ကျွန်ုပ်တို့သည် အသက်ရှင်နေကြသည်။ ဤနေရာ၌ ပေါလုသည် အခန်းကဏ္ဍ ၁၀ တွင် သူပြောခဲ့ပြီးဖြစ်သော အကြောင်းအရာကို ချဲ့ထွင်၍ အတည်ပြုသည်။ ထိုနေ့များတွင် ဧဝံဂေလိတရားသယ်ဆောင်သူအတွက် အသက်နှင့်သေခြင်းသည် ဘယ်သောအခါမျှ ဝေးကွာမနေခဲ့ပါ။

11. We which live. Paul here amplifies and confirms what he has already stated in v. 10. For the ambassador of the gospel in those days, life and death were never far apart.

 

အမြဲတမ်း။ ဂရိဘာသာတွင် ဤစကားလုံးသည် အလေးပေးသောအနေအထားတွင် ရှိသည်။ ပေါလုသည် သေခြင်းနှင့် ရင်းနှီးစွာ နေထိုင်ခဲ့သည် (၁ကောရိန္သု ၁၅:၂၉ ကိုကြည့်ပါ)။

Alway. In the Greek this word is in the emphatic position. Paul lived intimately with death (see on 1 Cor. 15:29).

 

ထိုအသက်။ သေခြင်းသို့ အမြဲလွှဲပြောင်းပေးအပ်ထားသော်လည်း၊ ခရစ်ယာန်သာသနာပြုသူသည် အသက်ရှင်နေပြီး၊ ခရစ်တော်သည် မူလအားဖြင့် သေတတ်သော၊ ပျက်စီးတတ်သောအရာသို့ သူ၏အသက်ကို ပေးအပ်သည် (ယောဟန် ၃:၃၆; ၁၄:၆; ၁ယောဟန် ၅:၁၁, ၁၂)။

That the life. Though permanently handed over to death, the Christian missionary lives on, for Christ communicates His own life to that which is essentially mortal and corruptible (John 3:36; 14:6; 1 John 5:11, 12).

 

၁၂။ သေခြင်းသည် အလုပ်လုပ်သည်။ ပေါလုသည် ယခုအခါ အသက်နှင့်သေခြင်းအကြား ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်မှုကို တစ်ဆင့်ပိုမိုရှေ့တိုးသည်။ ဧဝံဂေလိတရားသယ်ဆောင်သူအတွက် သေခြင်းသည် အမြဲရှိနေသော အလားအလာဖြစ်သော်လည်း၊ သူ၏ရည်မှန်းချက်မှာ အပြစ်ကြောင့် သေဒဏ်ပေးခံရမည့်သူများထံ အသက်ကို ယူဆောင်လာရန်ဖြစ်သည်။ ဤနေရာ၌ “အသက်” ဟူသောဝေါဟာရကို ၎င်း၏ပိုမိုမြင့်မားသော ဝိညာဉ်ရေးအဓိပ္ပာယ်ဖြင့် အသုံးပြုသည်။ ပေါလု၏ယုံကြည်သူများသည် သူ၏အတွေ့အကြုံများနှင့် နှိုင်းယှဉ်လျှင် အသက်နှင့်သေခြင်းတိုက်ပွဲကို အနည်းငယ်သာ သို့မဟုတ် လုံးဝမတွေ့ကြုံခဲ့သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်သည် ပေါလုကို အသုံးပြု၍ သူတို့ထံ အသက်ကို ပေးအပ်ရန် လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ ပေါလု၏ဘဝဖြစ်သော အိုးမြေရုပ်အိုးမှတစ်ဆင့်၊ ကောရိန္သုမြို့သားများထံ အသက်သစ်ပေးရန် ခရစ်တော်၏တန်ခိုးသည် ထွက်ပေါ်လာသည်။

12. Death worketh. Paul now proceeds a step further in the contrast between life and death. While death is ever a present prospect for the gospel messenger, his objective is to bring life to those who are doomed to death because of sin. Here the term “life” is used in its higher spiritual sense. Although Paul’s converts have experienced little or nothing of a life-and-death conflict comparable to his, nevertheless God has used him to minister life to them. From the lowly earthenware vessel, which was Paul’s own life, proceeds the power of Christ to impart new life to the Corinthians.

 

၁၃။ ယုံကြည်ခြင်း၏ဝိညာဉ်။ ဓမ္မဟောင်းကိုးကားချက်တွင် ဖော်ပြထားသော “ငါယုံကြည်သောကြောင့် ငါပြောခဲ့သည်” ဟူသော ယုံကြည်ခြင်းနှင့် တူညီသောယုံကြည်ခြင်းဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် ကောရိန္သုမြို့သားများထံ စာရေးရာတွင် ပြင်းထန်သောယုံကြည်ချက်နှင့် ၎င်းတို့သည် သူ၏အကြံဉာဏ်ကို လိုက်နာမည်ဟု စိတ်အားထက်သန်စွာ မျှော်လင့်သည်။

13. Spirit of faith. The same faith as that expressed in the OT quotation, “I believed, and therefore have I spoken.” Paul writes to the Corinthians with a profound sense of conviction and in earnest hope that they will heed his counsel.

 

ရေးထားသည်။ ကိုးကားချက်မှာ ဆာလံ ၁၁၆:၁၀ မှဖြစ်သည်။ ဤဆာလံသည် ပေါလု၏အားထားရာနှင့် အားပေးမှုဖြစ်ခဲ့ပြီး၊ ပေါလုနှင့်ဒါဝိဒ်နှစ်ဦးစလုံးသည် ဘုရားသခင်၏ကောင်းမြတ်မှုနှင့် မေတ္တာကို သက်သေပြခဲ့ကြသည်။ နှစ်ဦးစလုံးသည် စုံစမ်းခြင်း၊ ဆင်းရဲဒုက္ခနှင့် ကယ်တင်ခြင်းကို တွေ့ကြုံခဲ့ကြပြီး၊ နှစ်ဦးစလုံးသည် ယုံကြည်ချက်ဖြင့် ပြောဆိုခဲ့ကြသည်။ သေခြင်း၏နီးကပ်မှုသည် အသက်ရှင်သောယုံကြည်ခြင်း၏ ဝမ်းမြူးဖွယ်ဖော်ပြမှုကို အတားအဆီးမဖြစ်စေပါ။ သမ္မာကျမ်းစာရှိ ထူးချွန်သောပုဂ္ဂိုလ်များ၏ဘဝများသည် ဤအောင်မြင်မှု၏ဝိညာဉ်၊ ဤတက်ကြွမှုနှင့် တောက်ပမှု၏စိတ်ဓာတ်ဖြင့် တောက်ပနေသည်။ ၎င်းတို့သည် ဆုံးရှုံးမှုနှင့် ညှဉ်းဆဲမှုများကြားတွင်ပင် ဘုရားသခင်ထံ ဝမ်းမြူးစွာ ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ဖော်ပြသည်။ ဘုရားသခင်၏မေတ္တာကို တွေ့ကြုံခံစားခဲ့သော ခရစ်ယာန်များ၏ဘဝများသည် ထိုမေတ္တာနှင့် တန်ခိုးကို ဝမ်းမြူးစွာ ဖော်ပြသည်။ စိတ်နှလုံးသိပြီး ခံစားသိရှိသည့်အရာကို လျှာဖြင့် ဖော်ပြရန် သဘာဝကျပြီး လွယ်ကူသည်။ ယုံကြည်ခြင်းမရှိသောအရာကို ပြောဆိုသူသည် လူလိမ်ဖြစ်ပြီး၊ ယုံကြည်သော်လည်း ပြောဆိုလိုစိတ်မရှိသူသည် သတ္တိမရှိသူဖြစ်သည်။

It is written. The quotation is from Ps. 116:10. This psalm had evidently been his stay and comfort. Both Paul and David had proved, and thus were convinced of, the goodness and love of God. Both experienced trial, suffering, and deliverance, and both spoke with conviction. The nearness of death is no hindrance to the joyous expression of a living faith. The lives of all the great men and women of the Bible sparkle with this spirit of triumph, this mood of buoyancy and radiance. They express joyful gratitude to God even in the midst of loss and persecution. The lives of all Christians who have experienced the love of God become joyfully expressive of that love and power. It is natural and easy for the tongue to express what the mind knows and the heart feels. The man who speaks what he does not believe is a hypocrite, whereas the man who believes what he will not speak is a coward.

 

၁၄။ သခင်ကို ထမြောက်စေတော်မူသည်။ ပေါလုသည် ကောရိန္သုမြို့သားများအား ရှင်းပြခဲ့ပြီးဖြစ်သည့်အတိုင်း (၁ကောရိန္သု ၁၅:၁၃–၂၃ ကိုကြည့်ပါ)၊ ယေရှု၏ထမြောက်ခြင်းသည် ဖြောင့်မတ်သူအားလုံး၏ နောက်ဆုံးထမြောက်ခြင်း၏ အာမခံချက်အဖြစ် ရပ်တည်သည်။

14. Raised up the Lord. As Paul had already explained to the Corinthians at length (see 1 Cor. 15:13–23), the resurrection of Jesus stood as an absolute guarantee of the eventual resurrection of all the righteous.

 

ကျွန်ုပ်တို့ကို ထမြောက်စေမည်။ ပေါလု၏ ထမြောက်ခြင်းအပေါ် ယုံကြည်မှုသည် သူ့ကို သေခြင်းကို အေးဆေးတည်ငြိမ်စွာ ရင်ဆိုင်နိုင်စေသည်။ သူသည် ခရစ်တော်နှင့်အတူ ဝိညာဉ်ရေးထမြောက်ခြင်းကို တွေ့ကြုံခဲ့ပြီး (ရောမ ၆:၄)၊ ၎င်းသည် သေခြင်းအပေါ် အနာဂတ်အောင်မြင်မှု၏ အာမခံချက်ဖြစ်သည်။ သူသည် ထာဝရအသက်ကို ယုံကြည်စိတ်ချသည် (ရောမ ၈:၁၁; ၁ကောရိန္သု ၁၅:၁၂–၂၂; ၂တိမောသေ ၄:၈)။

Raise up us. It is Paul’s confident hope of the resurrection that enables him to face death with calm and courage. He has already experienced a spiritual resurrection with Christ (Rom. 6:4), and this is his assurance of future triumph over death. He is sure of eternal life (Rom. 8:11; 1 Cor. 15:12–22; 2 Tim. 4:8).

 

ယေရှုနှင့်အတူ။ စာသားသက်သေအရ (စာမျက်နှာ ၁၀ ကိုကြည့်ပါ) “ယေရှုနှင့်အတူ” ဟူသော ဖတ်ရှုမှုကို ထောက်ခံသည်။ ပေါလုသည် ကျွန်ုပ်တို့၏သခင်၏ထမြောက်ခြင်းကို ရည်ညွှန်းသည်။ သူ၏ကိုယ်ပိုင်ထမြောက်ခြင်းသည် အလွန်သေချာသည်ဟု သူခံစားရသည်။ ယေရှုသည် ရွေးနှုတ်ခံရသောလူမျိုး၏ပထမဦးဆုံးအဖြစ် ထမြောက်ခဲ့သည် (ဗျာဒိတ် ၁:၅)၊ ၎င်းတွင် ပေါလု၏ယုံကြည်သူများအားလုံး ပါဝင်သည် (၁ကောရိန္သု ၁၅:၂၀)။ ထို့ပြင်၊ နောက်ဆုံးနေ့တွင် သေလွန်သူများကို အသက်ပြန်ရှင်စေမည့်သူမှာ ခရစ်တော်ဖြစ်သည် (ယောဟန် ၅:၂၅–၂၉)။

By Jesus. Textual evidence favors (cf. p. 10) the reading “with Jesus.” Paul refers to the resurrection of our Lord. He feels that his own resurrection is fully as certain. Jesus was raised up as the first of a redeemed race (Rev. 1:5), which would include all of the apostle’s converts (1 Cor. 15:20). Furthermore, it is Christ who will bring the dead to life at the last day (John 5:25–29).

 

ကျွန်ုပ်တို့ကို တင်ပြမည်။ ခရစ်တော်နှင့်အတူ အောင်မြင်သူများအတွက် အကြီးမားဆုံးဝမ်းမြူးမှုအခိုက်အတန့်သည် ဘုရားသခင်ခမည်းတော်ထံ တင်ပြခံရခြင်းဖြစ်ပေမည်။ ပေါလုသည် သူ၏ယုံကြည်သူများကို ခရစ်တော်ထံ ဂုဏ်ယူစွာ တင်ပြရန် မျှော်လင့်သည် (အခန်းကဏ္ဍ ၁၁:၂)။ ကျမ်းစာတွင် ခရစ်ယာန်များသည် ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် တင်ပြခံရခြင်း သို့မဟုတ် ရိုးရှင်းစွာ ရှိနေခြင်းကို အကြိမ်များစွာ ဖော်ပြထားသည်။ ၎င်းတို့သည် ခရစ်တော်၏တရားစီရင်ရာထိုင်နေရာ၌ တင်ပြခံရပြီး၊ အပြစ်ကင်းစင်ခြင်းနှင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းအတွက် (ရောမ ၁၄:၁၀–၁၂; ၂ကောရိန္သု ၅:၁၀)။ ၎င်းတို့သည် သိုးသငယ်၏မင်္ဂလာဆောင်ပွဲတွင် သိုးသငယ်၏သတို့သမီးအဖြစ် ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် တင်ပြခံရမည် (ဗျာဒိတ် ၁၉:၇–၉)၊ ထို့ပြင် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ရှေ့မှောက်တွင် နေထိုင်မည် (အခန်းကဏ္ဍ ၂၁:၃)။

Present us. Perhaps the greatest moment of joy for those who triumph with Christ will be their presentation before God the Father. Paul anticipates with pride presenting his converts to Christ (ch. 11:2). The Scriptures refer several times to Christians being presented, or simply being present, before God. They appear before Christ at His judgment seat, for vindication and justification (Rom. 14:10–12; 2 Cor. 5:10). They will be presented before God at the marriage supper of the Lamb, as the bride of the Lamb (Rev. 19:7–9), and will dwell in His presence (ch. 21:3).

 

ဤအခန်းကဏ္ဍ၏ဘာသာစကားသည် ပေါလုသည် သူ၏သခင်ပြန်လာမည့်အချိန်မတိုင်မီ သေဆုံးပြီး ထမြောက်ခြင်းတွင် ပါဝင်မည်ဟု မျှော်လင့်ထားသည်ဟု ညွှန်ပြပုံရသည်။

It may be noted in passing that the language of this verse seems to intimate that Paul expected to die before the return of his Lord, and to have a part in the resurrection.

 

၁၅။ အရာအားလုံး။ ဆိုလိုသည်မှာ ပေါလုသည် ခရစ်တော်၏တမန်တော်အဖြစ် ခံစားခဲ့ရသော အရာအားလုံး (အခန်းကဏ္ဍ ၇–၁၂)။ ၁ကောရိန္သု ၃:၂၂, ၂၃; ၂တိမောသေ ၂:၁၀ ကို နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပါ။

15. All things. That is, all of the things Paul has suffered as an ambassador for Christ (vs. 7–12). Compare 1 Cor. 3:22, 23; 2 Tim. 2:10.

 

ပေါများသောကျေးဇူးတော်။ ဆိုလိုသည်မှာ အပြစ်သားများ၏ ကယ်တင်ခြင်းနှင့် ရွေးနှုတ်ခြင်းကို ဖြစ်စေသော ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်ဖြစ်သည် (ယောဟန် ၁:၁၄, ၁၆, ၁၇; တမန်တော် ၂၀:၂၄, ၃၂; ရောမ ၄:၁၆; ၅:၂၀; စသည်)။

Abundant grace. That is, the grace of God that makes possible the salvation and redemption of the sinner (John 1:14, 16, 17; Acts 20:24, 32; Rom. 4:16; 5:20; etc.).

 

များစွာသောသူတို့၏ကျေးဇူးတင်ခြင်း။ ပေါလုသည် ဘုရားသခင်ထံ တိုးပွားလာသောဂုဏ်ကျေးဇူးကို မြင်သည်၊ အကြောင်းမှာ သူ၏ဓမ္မအမှုဖြင့် ခရစ်တော်ထံ လူများစွာကို ပြောင်းလဲလာသည်နှင့်အမျှ၊ ဘုရားသခင်၏သန့်ရှင်းသောနာမတော်အား ဂုဏ်ပြုသူများ ပိုမိုများပြားလာမည် (အခန်းကဏ္ဍ ၉:၁၁, ၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။ မိုးရေသည် မြေကြီးမှသီးနှံများကို ဖြစ်ပေါ်စေသကဲ့သို့၊ ဘုရားသခင်၏ပေါများသောကျေးဇူးတော်သည် လူများကို ကျေးဇူးတင်ခြင်းဖြင့် တုံ့ပြန်စေသည် (ဧဖက် ၂:၆–၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤတုံ့ပြန်မှုသည် ဘုရားသခင်၏ကောင်းမြတ်မှု၊ ကရုဏာ၊ မေတ္တာနှင့် တန်ခိုးကို သဘာဝကျစွာ အသိအမှတ်ပြုခြင်းအဖြစ် ထွက်ပေါ်လာသည်။ ဘုရားသခင်ထံ ကျေးဇူးတင်ခြင်းနှင့် ချီးမွမ်းခြင်းသည် ဘုရားသခင်နှင့်လူသားအကြား မှန်ကန်သောဆက်ဆံရေးကို ပြန်လည်ထူထောင်ခြင်းကို ညွှန်ပြပြီး၊ ၎င်းသည် ဧဝံဂေလိတရား၏ အဓိကရည်မှန်းချက်ဖြစ်သည်။

Thanksgiving of many. Paul foresees increasing glory being given to God, for the more people he turns to Christ through his ministry, the more there will be to ascribe glory to God’s holy name (cf. ch. 9:11, 12). As the rain brings forth the fruits of the earth, so the abundant grace of God leads men to respond with thanksgiving (cf. Eph. 2:6–8). This response comes as the spontaneous acknowledgement of God’s goodness, mercy, love, and power. The rendering of thanks and praise to God indicates the restoration of right relations between God and man, and this is the principal aim of the gospel.

 

၁၆။ ဤအကြောင်းကြောင့်။ အနာဂတ်ဝမ်းမြူးမှုနှင့် ဂုဏ်ကျေးဇူးများ၏ မျှော်လင့်ချက်သည် ပေါလုအား သူ၏ဓမ္မအမှုနှင့်ဆက်စပ်သော စုံစမ်းခြင်းနှင့် ဆင်းရဲဒုက္ခများကို အေးဆေးစွာနှင့် သည်းခံစွာ ရင်ဆိုင်စေသည် (ဟေဗြဲ ၁၂:၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ဧဝံဂေလိတရားသယ်ဆောင်သူများသည် ဤလောက၏အတက်အကျများကို သည်းခံကြပြီး၊ ၎င်းတို့သည် “မမြင်ရသောသူကို မြင်နေသကဲ့သို့” နေ့စဉ်နေထိုင်ကြသည် (ဟေဗြဲ ၁၁:၂၇)။ ၎င်းတို့သည် အနာဂတ်၏ဂုဏ်ကျေးဇူးအပေါ် အလွန်ယုံကြည်စိတ်ချထားသောကြောင့် ဤဘဝ၏အတွေ့အကြုံများသည် မျှော်လင့်ချက်၊ ဝမ်းမြူးမှု၊ နှင့် သစ္စာရှိမှုကို ပိုမိုလှုံ့ဆော်ပေးသည်။

16. For which cause. It is the prospect of future joy and glory that leads Paul to face with equanimity and patience the trials and tribulations attending his ministry (cf. Heb. 12:2). Ambassadors of the gospel endure the vicissitudes of this earth, for they live daily “as seeing him who is invisible” (Heb. 11:27). They are so confident of the glorious of the future that all the experiences of this life simply inspire added hope, joy, and faithfulness.

 

ပြင်ပ၌ရှိသောလူ။ ဆိုလိုသည်မှာ ခန္ဓာကိုယ်၊ လူ၏မြင်နိုင်သောအပိုင်းဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် ဘဝ၏ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးအောက်တွင် ယိုယွင်းပျက်စီးသည်။ အတွင်းစိတ်လူသည် ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်ဖြင့် ပြန်လည်မွေးဖွားပြီး နေ့စဉ်ပြန်လည်သန့်စင်ပေးသော လူ၏ဝိညာဉ်ရေးသဘာဝကို ရည်ညွှန်းသည် (ရောမ ၇:၂၂; ဧဖက် ၃:၁၆; ၄:၂၄; ကောလောသဲ ၃:၉, ၁၀; ၁ပေတရု ၃:၄)။ ပြန်လည်သန့်စင်ခြင်းလုပ်ငန်းသည် အဆက်မပြတ်ဖြစ်ပေါ်နေပြီး သူ့ကို ဘုရားသခင်နှင့် ဆက်နွှယ်ထားသည်။ ပေါလုသည် ဤပြန်လည်သန့်စင်ခြင်းကို မကြာခဏ ရည်ညွှန်းသည် (ရောမ ၁၂:၂; ဧဖက် ၄:၂၃; တိတု ၃:၅)။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏လုပ်ဆောင်မှု၏ တစ်သွင်တစ်ဖုံမှာ ယုံကြည်သူအား ဝိညာဉ်ရေးအသက်၊ ခွန်အား၊ သတ္တိ၊ နှင့် ယုံကြည်ခြင်း၏ အသစ်ပေးဆောင်မှုဖြင့် ပြန်လည်သန့်စင်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။

Outward man. That is, the body, the visible part of man, which decays under the wear and tear of life. The “inward man,” on the other hand, denotes man’s regenerate, spiritual nature, which has been and is daily being renewed by the Spirit of God (Rom. 7:22; Eph. 3:16; 4:24; Col. 3:9, 10; 1 Peter 3:4). The process of renewal goes forward constantly and keeps him united to God. Paul makes constant reference to this renewal (Rom. 12:2; Eph. 4:23; Titus 3:5). One aspect of the Holy Spirit’s work is the renewing of the believer with new supplies of spiritual life, energy, courage, and faith.

 

ဝိညာဉ်တော်၏နေ့စဉ်ပြန်လည်သန့်စင်ပေးသောလုပ်ဆောင်မှုသည် လူ၏စိတ်ဝိညာဉ်တွင် ဘုရားသခင်၏ပုံသဏ္ဌာန်ကို ပြည့်စုံစွာ ပြန်လည်ထူထောင်ပေးသည်။ ထို့ကြောင့်၊ ပြင်ပ၌ရှိသောလူသည် နှစ်များကြာလာသည်နှင့်အမျှ အိုမင်းယိုယွင်းလာသော်လည်း၊ အတွင်းစိတ်လူသည် ဘဝတစ်လျှောက် ကျေးဇူးတော်တွင် ဆက်လက်ကြီးထွားသည်။ ပေါလုသည် ဘဝ၏စုံစမ်းခြင်းများ၊ အချိန်၏ဖြတ်သန်းမှု၊ အသက်အရွယ်တိုးတက်မှု၊ နာကျင်မှုနှင့်ဆင်းရဲဒုက္ခ၊ သေခြင်းပင်ကို အေးဆေးစွာ ကြည့်ရှုနိုင်သည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင်၊ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်သည် ထမြောက်ခြင်းနေ့တွင် ရရှိမည့် မသေနိုင်မှု၏အာမခံချက်ကို သူ့ထံယူဆောင်လာသည် (၂တိမောသေ ၄:၈)။

It is the daily renewing work of the Spirit in the life that brings about the complete restoration of the image of God in the soul of man. Thus, though the outward man may grow old and decay with the years, the inward man continues to grow in grace as long as life lasts. Paul could look calmly on the trials of life, on the flight of time, on the advance of age, on pain and suffering, on death itself. At the same time the Holy Spirit brought to him the assurance of immortality, a gift to be received on the resurrection day (2 Tim. 4:8).

 

ခရစ်ယာန်တိုင်းသည် ဘုရားသခင်နှင့်သူ၏အတွေ့အကြုံသည် ထုံးတမ်းစဉ်လာနှင့် တရားဝင်မဖြစ်စေရန် ဤနေ့စဉ်ပြန်လည်သန့်စင်ခြင်းကို လိုအပ်သည်။ ဝိညာဉ်ရေးပြန်လည်သန့်စင်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်မှ အလင်းသစ်၊ ကျေးဇူးတော်၏အတွေ့အကြုံသစ်များကို အခြားသူများနှင့်မျှဝေရန်၊ နှလုံးနှင့်စိတ်ကို သန့်စင်ပေးသည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့်၊ ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်းမခံရသူများသည် ပြင်ပ၌ရှိသောလူနှင့်ပတ်သက်သော အရာများ၊ ဘာစားရမည်၊ ဘာဝတ်ရမည်၊ ဘာကိုနှစ်သက်ရမည်စသည်တို့ကို များသောအားဖြင့် စိုးရိမ်ကြသည်။ မဿဲ ၆:၂၄–၃၄ ကိုကြည့်ပါ။

Every Christian needs this daily renewal if his experience with God is not to become callous and formal. Spiritual renewal brings new light from God’s Word, new experiences of grace, to share with others, new cleansing of heart and mind. In contrast, the unregenerate are usually anxious about those things that pertain to the outer man, what to eat, what to wear, and what to enjoy. See on Matt. 6:24–34.

 

 

၁၇၊ ၁၈ (ရောမ ၈:၁၈; ပေတရု ၁:၆၊ ၇; ၂ကော ၁၂:၄ တွင် EGW ကိုကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်၏အလုပ်သမားများဖြစ်သော စုံစမ်းခြင်းများ—[၂ကော ၄:၁၇၊ ၁၈ ကိုကိုးကားထားသည်။] ရှင်ပေါလ်၊ အစွန်းရောက်ဒုက္ခများ၊ စိတ်ရှုပ်ထွေးမှု၊ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခြင်းများကိုခံရသော်လည်း၊ သူ၏စုံစမ်းခြင်းများကို ပေါ့ပါးသောဒုက္ခများဟုခေါ်ဆိုနိုင်ခဲ့လျှင်၊ ယနေ့ခရစ်ယာန်များအနေဖြင့် မည်သည့်အရာကို ညည်းညူစရာရှိသနည်း။ ရှင်ပေါလ်၏များပြားသောဒုက္ခများနှင့်နှိုင်းယှဉ်လျှင် ကျွန်ုပ်တို့၏စုံစမ်းခြင်းများသည် မည်မျှသေးငယ်လှသနည်း။ ၎င်းတို့သည် အောင်နိုင်သူအား စောင့်မျှော်နေသော ထာဝရဂုဏ်အသရေနှင့် နှိုင်းယှဉ်ရန် မထိုက်တန်ပါ။ ၎င်းတို့သည် စရိုက်ပြည့်စုံခြင်းအတွက် ဘုရားသခင်၏အလုပ်သမားများဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်တစ်ဦး၏ဆင်းရဲဒုက္ခများ၊ ဖြစ်ရပ်များသည် မည်မျှပြင်းထန်သည်ဖြစ်စေ၊ ဘုရားသခင်၏လမ်းပြခြင်းသည် မည်မျှမှောင်မိုက်ပြီး နားမလည်နိုင်စရာဖြစ်နေသည်ဖြစ်စေ၊ သူသည် သခင်ဘုရားထံတွင် ဝမ်းမြောက်ရမည်၊ အားလုံးသည် သူ၏ကောင်းကျိုးအတွက် အလုပ်လုပ်နေကြောင်း သိရှိထားရမည် (RH မေလ ၆၊ ၁၉၀၂)။

17, 18 (Rom. 8:18; Peter 1:6, 7; see EGW on 2 Cor. 12:4). Trials God’s Workmen.—[2 Cor. 4:17, 18 quoted.] If Paul, troubled on every side, perplexed, persecuted, could call his trials light afflictions, of what has the Christian of today to complain? How trifling are our trials in comparison with Paul’s many afflictions! They are not worthy to be compared with the eternal weight of glory awaiting the overcomer. They are God’s workmen, ordained for the perfection of character. However great the deprivation and suffering of the Christian, however dark and inscrutable may seem the way of Providence, he is to rejoice in the Lord, knowing that all is working for his good (RH May 6, 1902).

 

 

အနာဂတ်တွင် ကျွန်ုပ်တို့၏စုံစမ်းခြင်းအားလုံးသည် ကျွန်ုပ်တို့၏သယ်တင်ခြင်းနှင့် မည်မျှနီးကပ်စွာဆက်စပ်နေသည်ကို ကျွန်ုပ်တို့မြင်ရမည်ဖြစ်ပြီး၊ ဤပေါ့ပါးသောဒုက္ခများသည် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် “အဆမတန်ထာဝရဂုဏ်အသရေကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်” ဟု ငါမြင်ပြီ (စာလွှာ ၅၊ ၁၈၈၀)။

I have been shown that in the future we shall see how closely all our trials were connected with our salvation, and how these light afflictions worked out for us “a far more exceeding and eternal weight of glory” (Letter 5, 1880).

 

ထာဝရဂုဏ်အသရေ။—ရှင်ပေါလ်ခံစားခဲ့ရသော ကိုယ်ကျိုးမဖက်ခြင်း၊ ဆင်းရဲဒုက္ခ၊ စုံစမ်းခြင်း၊ ဒုက္ခများနှင့် ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခြင်းနှစ်များကို သူသည် ခဏသာဟု ခေါ်ဆိုခဲ့သည်။ စစ်ပွဲပြီးဆုံးချိန်တွင် ၎င်းတို့ကို စောင့်မျှော်နေသော ထာဝရဂုဏ်အသရေနှင့် နှိုင်းယှဉ်လျှင် လက်ရှိအချိန်၏အရာများသည် ဖော်ပြရန်မထိုက်တန်ပါ။ ဤဒုက္ခများသည် ခရစ်ယာန်စရိုက်ပြည့်စုံခြင်းအတွက် ဘုရားသခင်၏အလုပ်သမားများဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်တစ်ဦး၏အခြေအနေမည်သို့ပင်ဖြစ်စေ၊ ဘုရားသခင်၏လမ်းပြခြင်းသည် မည်မျှမှောင်မိုက်ပြီး လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သည်ဖြစ်စေ၊ သူ၏ဆင်းရဲဒုက္ခများမည်မျှကြီးမားသည်ဖြစ်စေ၊ သူသည် ၎င်းတို့အားလုံးကို မမြင်ရသောအရာများနှင့် ထာဝရအရာများဆီသို့ ကြည့်ရှုနိုင်သည်။ အားလုံးသည် သူ၏ကောင်းကျိုးအတွက် အလုပ်လုပ်နေကြောင်း သူတွင် မင်္ဂလာရှိသောအာမခံချက်ရှိသည်။ …

The Eternal Weight of Glory.—The years of self-denial, of privation, of trial, affliction, and persecution that Paul endured, he called a moment. The things of the present time were not considered worth mentioning when compared with the eternal weight of glory that awaited them when the warfare should be over. These very afflictions were God’s workmen, ordained for the perfection of Christian character. Whatever may be the circumstances of the Christian, however dark and mysterious may be the ways of Providence, however great his deprivation and suffering, he may look away from them all to the unseen and the eternal. He has the blessed assurance that all things are working for his good. …

 

သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်သည် ရှင်ပေါလ်၏ဝိညာဉ်ကို ကောင်းကင်မှအလင်းဖြင့် ထွန်းလင်းစေခဲ့ပြီး၊ သစ္စာရှိသူများအတွက် စီစဉ်ထားသော ဝယ်ယူထားသည့်ဥစ္စာတွင် သူတွင် အခွင့်အရာရှိကြောင်း အာမခံခဲ့သည်။ ရှင်ပေါလ်၏ဘာသာစကားသည် အားကောင်းသည်။ ခရစ်တော်ကြွလာသောအခါ ယုံကြည်သူများရရှိမည့် ဂုဏ်အသရေ၊ ဂုဏ်သိက္ခာ၊ နှင့် မသေနိုင်ခြင်း၏ထူးခြားမှုကို ဖော်ပြရန် လုံလောက်သောအားရှိသောစကားလုံးများကို သူရှာမတွေ့ခဲ့ပါ။ သူ၏စိတ်ကူးဖြင့်မြင်နေရသော မြင်ကွင်းနှင့်နှိုင်းယှဉ်လျှင်၊ ယာယီဒုက္ခများသည် ခဏသာဖြစ်ပြီး၊ ပေါ့ပါးသောဒုက္ခများဖြစ်ပြီး၊ စဉ်းစားရန်မထိုက်တန်ပါ။ ကားယူးမျက်နှာကျက်အလင်းတွင်ကြည့်လျှင်၊ ဤဘဝ၏အရာများသည် အနတ္တနှင့် အချည်းနှီးဖြစ်သည်။ သူ့ကိုဆွဲဆောင်သောဂုဏ်အသရေသည် မထိန်းနိုင်သော၊ ထူးခြားသော၊ ရေရှည်တည်တံ့သော၊ ဘာသာစကားဖြင့်ဖော်ပြရန် မစွမ်းနိုင်သောအရာဖြစ်သည်။

The Holy Spirit irradiated the soul of Paul with light from heaven, and he was assured that he had an interest in the purchased possession reserved for the faithful. Paul’s language was strong. He was not able to find words of sufficient force to express the excellency of that glory, honor, and immortality which believers would receive when Christ should come. Compared with the scene upon which his mind’s eye was dwelling, all temporal afflictions were but momentary, light afflictions, unworthy of thought. Viewed in the light of the cross, the things of this life were vanity and emptiness. The glory that attracted him was substantial, weighty, durable, beyond the power of language to describe.

 

သို့သော် ရှင်ပေါလ်သည် သူတတ်နိုင်သလောက် ၎င်းကိုဖော်ပြရန်ကြိုးစားခဲ့သည်၊ အကန့်အသတ်ရှိသောစိတ်များအတွက် ဖြစ်နိုင်သလောက် လက်တွေ့ကိုစိတ်ကူးဖြင့်ဆုပ်ကိုင်နိုင်ရန်။ ၎င်းသည် ဂုဏ်အသရေတစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ပြည့်စုံမှု၊ အကန့်အသတ်မရှိသောအသိပညာဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ထာဝရဂုဏ်အသရေဖြစ်သည်။ သို့သော် ရှင်ပေါလ်သည် သူ၏ဘာသာစကားသည် မလုံလောက်ကြောင်း ခံစားရသည်။ ၎င်းသည် လက်တွေ့ကိုဖော်ပြရာတွင် မလုံလောက်ပါ။ သူသည် ပို၍ဖော်ပြရန်စကားလုံးများကို ရှာဖွေခဲ့သည်။ အဆိုးဆုံးသောနှိုင်းယှဉ်ပုံစံများပင်လျှင် အမှန်တရားနှင့် မနီးစပ်ပါ။ သူသည် လူသားဘာသာစကားဖြင့် ပေးစွမ်းနိုင်သော အကျယ်ပြန့်ဆုံးသောဝေါဟာရများကို ရှာဖွေခဲ့သည်၊ စိတ်ကူးဖြင့် အောင်နိုင်သူအား ပေးအပ်မည့် ထူးခြားသောဂုဏ်အသရေကို အနည်းငယ်ဆုပ်ကိုင်နိုင်ရန်။

Yet Paul comes as near to expressing it as he can, that the imagination may grasp the reality as far as is possible to finite minds. It was a weight of glory, a fullness of God, knowledge that was measureless. It was an eternal weight of glory a fullness of God, knowledge that was measureless. It was an eternal weight of glory. And yet Paul feels that his language is tame. It falls short of expressing the reality. He reaches out for words more expressive. The boldest figures of speech would fall far short of the truth. He seeks the broadest terms which human language can supply, that the imagination may grasp in some degree the superlative excellency of the glory to be given the final overcomer.

သန့်ရှင်းမှု၊ ဂုဏ်သိက္ခာ၊ ဂုဏ်ကျေးဇူး၊ နှင့် ဘုရားသခင်၏ရှေ့မှောက်တွင် ချမ်းသာမှုသည် ယုံကြည်ခြင်း၏မျက်စိဖြင့်သာ ယခုမမြင်ရသောအရာများဖြစ်သည်။ သို့သော် မြင်နိုင်သောအရာများဖြစ်သည့် လောကီဂုဏ်ကျေးဇူး၊ လောကီပျော်ရွှင်မှု၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာ၊ နှင့် ဂုဏ်ကျေးဇူးများသည် ယခုမမြင်ရသောအရာများ၏ ထူးခြားမှု၊ အလှတရား၊ နှင့် တောက်ပသောဂုဏ်ကျေးဇူးများဖြင့် ဖုံးအုပ်ခံရသည်။ ဤလောက၏အရာများသည် ယာယီဖြစ်ပြီး၊ အချိန်တစ်ခုအတွက်သာ တည်တံ့သည်၊ သို့သော် မမြင်ရသောအရာများသည် ထာဝရဖြစ်ပြီး၊ အဆုံးမရှိသောခေတ်များတစ်လျှောက် တည်တံ့သည်။ ဤအဆုံးမရှိသောရတနာကို ရယူရန်သည် အရာအားလုံးကို ရရှိပြီး ဘာမျှမဆုံးရှုံးရန်ဖြစ်သည် (အမှတ်စဉ် ၅၈, ၁၉၀၀)။

Holiness, dignity, honor, and felicity in the presence of God are things now unseen except by the eye of faith. But the things which are seen, worldly honor, worldly pleasure, riches, and glory, are eclipsed by the excellency, the beauty, and resplendent glory of the things now unseen. The things of this world are temporal, enduring only for a time, while the things which are not seen are eternal, enduring through endless ages. To secure this infinite treasure is to gain everything and lose nothing (MS 58, 1900).

 

 

၁၇။ ပေါ့ပါးသောဆင်းရဲဒုက္ခ။ ဤကျမ်းပိုဒ်သည် ၎င်း၏ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော အလွန်ကြီးမားသောဖော်ပြချက်များဖြင့် ပေါလု၏ရေးသားချက်များအားလုံးတွင် အထင်ရှားဆုံးသောအပိုဒ်များထဲမှတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဤနေရာတွင် တမန်တော်သည် လက်ရှိအရာများနှင့် လာမည့်အရာများ၊ ယာယီအရာများနှင့် ထာဝရအရာများ၊ ဆင်းရဲဒုက္ခနှင့် ဘုန်းတန်ခိုးတို့ကို ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်အောင် ဖော်ပြထားသည်။

17. Light affliction. This verse, with its paradoxical superlatives, is one of the most emphatic passages in all of Paul’s writings. Here the apostle contrasts things of the present with things to come, things of time with those of eternity, affliction with glory.

 

ခဏသာဖြစ်သည်။ ဂရိဘာသာစကားတွင် "ပါရာတိကာ" ဟူသော စကားလုံးသည် "ခဏသာ" သို့မဟုတ် "ချက်ချင်း" ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ထာဝရတည်မြဲခြင်းနှင့် နှိုင်းယှဉ်လျှင် ခဏတစ်ဖြည့်သည် ဘာမှမဟုတ်ပေ။ ထာဝရတည်မြဲခြင်း၏ရှုထောင့်မှကြည့်လျှင် ခရစ်ယာန်တစ်ဦးသည် ခဏသာဖြစ်သော ဆင်းရဲဒုက္ခကို ခံနိုင်ရည်ရှိသည်။

For a moment. Gr. parautika, “momentary,” “immediate.” Compared with eternity, a moment is nothing. In view of eternity the Christian can well afford to endure any affliction for the brief space of a moment.

 

ခရစ်တော်အတွက် ပေါလုကဲ့သို့ များစွာသောဆင်းရဲဒုက္ခခံစားခဲ့သူ အနည်းငယ်သာရှိသည် (အခန်းကဏ္ဍ ၁၁:၂၃-၃၀)။ ဆင်းရဲဒုက္ခသည် သူသွားရာနေရာတိုင်းတွင် လိုက်လံဒုက္ခပေးခဲ့ပြီး နေ့စဉ်ဖြစ်ပွားခဲ့သည်။ ၎င်းတို့ကိုသီးသန့်ကြည့်လျှင် သူ၏ဆင်းရဲဒုက္ခများသည် အလွန်လေးလံသည်။ သို့သော် ထာဝရရှင်သန်ခြင်း၏ရွှင်လန်းမှုနှင့် နောင်လာမည့်ဘုန်းတန်ခိုးနှင့် နှိုင်းယှဉ်လျှင် ၎င်းတို့သည် ခဏသာဖြစ်သည်။ ရောမ ၈:၁၈၊ ဖိလိပ္ပိ ၁:၂၉၊ ဟေဗြဲ ၂:၉-၁၀ တို့နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ။

Few men have suffered as much for Christ as Paul did (ch. 11:23–30). Affliction pursued him everywhere he went, and every day. Considered by themselves, his afflictions were heavy indeed. But when compared with the joys of eternity and the glory of the hereafter, they were but momentary. Compare Rom. 8:18; Phil. 1:29; Heb. 2:9, 10.

 

အလွန်ကြီးမားစွာ သာလွန်သည်။ ပေါလုသည် "ထာဝရဘုန်းတန်ခိုးအလေးချိန်" ဟူသော စကားလုံးများသည် ယာယီဆင်းရဲဒုက္ခနှင့် ထာဝရရွှင်လန်းမှုအကြား သူမြင်သောဆန့်ကျင်ဘက်ကို ဖော်ပြရန် လုံးဝမလုံလောက်ကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။ သူသည် နောက်ထပ်အလွန်ကြီးမားသောဖော်ပြချက်တစ်ခုကို ထပ်မံထည့်သွင်းခဲ့သည် (၁ ယောဟန် ၃:၁ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)၊ ၎င်းသည် သူကိုယ်တိုင်ဖန်တီးခဲ့သော ဂရိဘာသာစကားပုံစံတစ်ခုဖြစ်ပေမည်။ ပေါလုအသုံးပြုသော အခြားအလွန်ကြီးမားသောဖော်ပြချက်များကို ရောမ ၇:၁၃၊ ၁ ကောရိန္သု ၁၂:၃၁၊ ၂ ကောရိန္သု ၁:၈၊ ဂလာတိ ၁:၁၃ တို့တွင် နှိုင်းယှဉ်ပါ။

Far more exceeding. Paul finds the words “eternal weight of glory” altogether inadequate to express the contrast he sees between the afflictions of time and the bliss of eternity. He adds still another superlative (cf. 1 John 3:1), a Greek idiom which he himself perhaps coined. Compare other superlative expressions used by Paul in Rom. 7:13; 1 Cor. 12:31; 2 Cor. 1:8; Gal. 1:13.

 

ဆင်းရဲဒုက္ခသည် စိတ်နှလုံးကို သန့်စင်စေခြင်း၊ ပိုမိုကောင်းမွန်စေခြင်း၊ မြှင့်တင်ပေးခြင်းဖြင့် ထာဝရဘုန်းတန်ခိုးကို ဖြည့်ဆည်းပေးသည် (ဆာလံ ၉၄:၁၂၊ ဟေရှာယ ၄၈:၁၀၊ ဟေဗြဲ ၁၂:၅-၁၁၊ ယာကုပ် ၁:၂-၄၊ ၁၂၊ ၁ ပေတရု ၁:၇)။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်မှုနှင့် အားကိုးမှုကို ပြုစုပျိုးထောင်ပေးသည် (ဆာလံ ၃၄:၁၉၊ ဟေရှာယ ၆၃:၉၊ ဟောရှဲ ၅:၁၅၊ ယောန ၂:၂)။ ဆင်းရဲဒုက္ခသည် စိတ်နှလုံးနှင့် စိတ်အပေါ် နှိမ့်ချသောသြဇာလွှမ်းမိုးမှုကို ပြသသည်။ ၎င်းသည် မာနကို နှိမ့်ချပြီး မိမိကိုယ်ကို နှိမ့်ချကာ၊ ယုံကြည်သူ၏ဆန္ဒကို ဘုရားသခင်၏အလိုတော်နှင့် ပိုမိုပြည့်စုံစွာ သဟဇာတဖြစ်စေရန် မကြာခဏဖြစ်ပေါ်စေသည်။ ၎င်းသည် ယုံကြည်သူ၏ယုံကြည်ခြင်းနှင့် ခရစ်ယာန်အဖြစ်သူ၏စစ်မှန်မှုကို စမ်းသပ်သည် (ယောဘ ၂၃:၁၀၊ ဆာလံ ၆၆:၁၀)။ ၎င်းသည် ယုံကြည်ခြင်း၏လေ့ကျင့်မှုနှင့် ပြည့်စုံမှုအတွက် အခွင့်အရေးပေးသည်။ ယုံကြည်ခြင်းသည် လေ့ကျင့်မှုဖြင့် သန်မာလာသည်။ ၎င်းသည် ယုံကြည်သူအား အရာများကို စစ်မှန်သောရှုထောင့်မှ မြင်နိုင်စေရန်နှင့် ဦးစားပေးအရာများကို ဦးစွာထားရန် ကူညီပေးသည်။ ဆင်းရဲဒုက္ခသည် ခရစ်ယာန်များအတွက် ဘုန်းတန်ခိုးနှင့် သင့်လျော်မှုကို ဖန်တီးပေးသည်။ ဆင်းရဲဒုက္ခမှတစ်ဆင့် လောကီရည်မှန်းချက်များကို ဖယ်ရှားလိုက်သောအခါ၊ ခရစ်ယာန်သည် ကောင်းကင်ရေးရာများကို စိတ်အားထက်သန်စွာ ထားရှိရန် ပိုမိုလွယ်ကူလာသည် (ကောလောသဲ ၃:၁-၂၊ ၂ တိမောသေ ၄:၅)။ ၎င်းသည် လူ့ဉာဏ်ပညာ၏ဆုတ်ယုတ်မှုကို သက်သေပြပြီး၊ ယုံကြည်သူအား ၎င်း၏အားနည်းချက်နှင့် ဘုရားသခင်လိုအပ်မှုကို ထင်ရှားစေသော ခက်ခဲသောအနေအထားများတွင် ထားရှိသည် (ဆာလံ ၁၀၇:၃၉)။ ၎င်းသည် လူသားဆက်ဆံရေးကို သန့်ရှင်းစေသည်။ ဝမ်းနည်းမှု၊ စမ်းသပ်မှု၊ ဆင်းရဲဒုက္ခတို့ထက် ကျွန်ုပ်တို့၏လူသားများကို နားလည်မှုနှင့် ကရုဏာစိတ်ရှိရန် မည်သည့်အရာကမျှ ပိုမိုမထည့်ဝင်ပေးနိုင်ပေ။

Affliction contributes to eternal glory by purifying, refining, and elevating the character (Ps. 94:12; Isa. 48:10; Heb. 12:5–11; James 1:2–4, 12; 1 Peter 1:7). It cultivates trust in, and dependence upon, God (Ps. 34:19; Isa. 63:9; Hosea 5:15; Jonah 2:2). Affliction exerts a subduing influence upon the heart and mind. It prostrates pride, subdues self, and is often the means of bringing the will of the believer into more complete harmony with the will of God. It tests the believer’s faith and the genuineness of his profession as a Christian (Job 23:10; Ps. 66:10). It gives occasion for the exercise and perfection of faith. Faith is strengthened by exercise. It helps the believer to see things in their true perspective, and to put first things first. Affliction thus creates in Christians a suitableness for glory. When worldly objectives are removed through the discipline of suffering, the Christian finds it easier to set his affection on heavenly things (Col. 3:1, 2; 2 Tim. 4:5). It proves the bankruptcy of human wisdom by placing the believer in difficult positions, where his own helplessness and need of God becomes apparent (Ps. 107:39). It sanctifies human relationships. Nothing contributes more to understanding our fellow men and having a feeling of kindness toward them than do sorrow, trial, and suffering.

 

ဘုန်းတန်ခိုး။ ဂရိဘာသာစကားတွင် "ဒေါက်ဆာ" (ယောဟန် ၁:၁၄၊ ရောမ ၃:၂၃ တွင်ကြည့်ပါ)။

Glory. Gr. doxa (see on John 1:14; Rom. 3:23).

၁၈။ ကျွန်ုပ်တို့အာရုံစိုက်ကြည့်ရှုနေစဉ်။ ပေါလုသည် ဤဘဝ၏ဆင်းရဲဒုက္ခများကို စစ်မှန်သောရှုထောင့်မှ မြင်နိုင်ပြီး ၎င်းတို့ကို ခဏသာဖြစ်သော အကျိုးဆက်အဖြစ် မည်သို့မြင်နိုင်သည်ကို ယခုရှင်းပြသည်။ သူ၏အကြည့်သည် ထာဝရဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်၏ဘုန်းတန်ခိုးများပေါ်တွင် စူးစိုက်ထားသည် (ဟေဗြဲ ၁၂:၂ နှင့်နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ စိတ်ထဲတွင် စူးစိုက်အာရုံစိုက်ထားသောအရာသည် စမ်းသပ်မှုကို မည်သို့ခံယူမည်ကို ဆုံးဖြတ်ပေးသည်—မျှော်လင့်ချက်နှင့် သည်းခံမှုဖြင့်လား၊ မကျေနပ်မှုနှင့် ခါးသီးမှုဖြင့်လား။ ပထမဆုံးသည် ထာဝရလောက၏ မမြင်ရသောအရာများကို ဆင်ခြင်ခြင်းမှလာပြီး (ဖိလိပ္ပိ ၄:၈)၊ ခရစ်တော်၏ဝိညာဉ်ရေးရာအမှန်တရားများမှဖြစ်ပြီး၊ နောက်ဆုံးသည် ဥစ္စာဓန၊ ပျော်ရွှင်မှု၊ ကျော်ကြားမှုကဲ့သို့သော မြင်နိုင်သော၊ ယာယီအရာများကို ကြည့်ခြင်းမှဖြစ်သည် (မဿဲ ၆:၂၄-၃၄ တွင်ကြည့်ပါ)။ ခရစ်တော်၏စရိုက်နှင့် ဘဝကို စိတ်ထဲတွင် စူးစိုက်ထားခြင်းဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် သူနှင့်တူလာသည် (ဟေဗြဲ ၁၁:၁၀၊ ၂၆-၂၇၊ ၃၉-၄၀၊ ၁ ပေတရု ၁:၁၁ နှင့်နှိုင်းယှဉ်ပါ)။

18. While we look. Paul now explains how it is possible to see the afflictions of this life in their true perspective and to view them as of only momentary consequence. His gaze was fixed upon the glories of the eternal kingdom (cf. Heb. 12:2). Whatever gains the fixed attention of the mind determines how one will endure trial, whether with hope and patience or with dissatisfaction and bitterness. The former comes from contemplating the unseen things of the eternal world (Phil. 4:8), the spiritual realities of Christ; the latter from looking at such visible, transitory things as wealth, pleasure, and fame (see on Matt. 6:24–34). By fixing the mind upon the character and life of Christ we become like Him (cf. Heb. 11:10, 26, 27, 39, 40; 1 Peter 1:11).

 

 

၁၇၊ ၁၈ (ရောမ ၈:၁၈၊ ၁ ပေတရု ၁:၆-၇၊ ၂ ကောရိန္သု ၁၂:၄ တွင် အီးဂျီဒဗလျူ၏မှတ်ချက်ကို ကြည့်ပါ)။

17, 18 (Rom. 8:18; Peter 1:6, 7; see EGW on 2 Cor. 12:4). Trials God’s Workmen.—[2 Cor.

ဘုရားသခင်၏အလုပ်သမားများအနေဖြင့် စမ်းသပ်မှုများ။—[၂ ကောရိန္သု ၄:၁၇-၁၈ ကို ကိုးကားထားသည်]။ ပေါလုသည် နေရာအနှံ့တွင် ဒုက္ခပေးခံရပြီး၊ စိတ်ရှုပ်ထွေးစရာ၊ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခံရသူဖြစ်သော်လည်း ၎င်း၏စမ်းသပ်မှုများကို ပေါ့ပါးသောဆင်းရဲဒုက္ခများဟု ခေါ်ဆိုနိုင်ခဲ့လျှင်၊ ယနေ့ခရစ်ယာန်သည် မည်သည့်အရာကို ညည်းညူရမည်နည်း။ ပေါလု၏များပြားသောဆင်းရဲဒုက္ခများနှင့် နှိုင်းယှဉ်လျှင် ကျွန်ုပ်တို့၏စမ်းသပ်မှုများသည် မည်မျှသေးငယ်သည်နည်း။ ၎င်းတို့သည် အောင်နိုင်သူအား စောင့်မျှော်နေသော ထာဝရဘုန်းတန်ခိုးအလေးချိန်နှင့် နှိုင်းယှဉ်ရန် မထိုက်တန်ပေ။ ၎င်းတို့သည် စရိုက်ပြည့်စုံမှုအတွက် ဘုရားသခင်မှ ချမှတ်ထားသော အလုပ်သမားများဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်၏ဆင်းရဲဒုက္ခများနှင့် မည်မျှကြီးမားသော ဆုံးရှုံးမှုနှင့် ဆင်းရဲဒုက္ခများရှိစေကာမူ၊ ဘုရားသခင်၏ကရုဏာလမ်းစဉ်သည် မည်မျှမှောင်မိုက်ပြီး နားမလည်နိုင်သောပုံပေါ်စေကာမူ၊ သူသည် အားလုံးသည် ၎င်း၏ကောင်းကျိုးအတွက် အလုပ်လုပ်နေကြောင်း သိရှိထားပြီး သခင်ဘုရားထံတွင် ရွှင်လန်းရမည် (အာအိပ်ချ်၊ မေ ၆၊ ၁၉၀၂)။

4:17, 18 quoted.] If Paul, troubled on every side, perplexed, persecuted, could call his trials light afflictions, of what has the Christian of today to complain? How trifling are our trials in comparison with Paul’s many afflictions! They are not worthy to be compared with the eternal weight of glory awaiting the overcomer. They are God’s workmen, ordained for the perfection of character. However great the deprivation and suffering of the Christian, however dark and inscrutable may seem the way of Providence, he is to rejoice in the Lord, knowing that all is working for his good (RH May 6, 1902).

 

ကျွန်ုပ်သည် အနာဂတ်တွင် ကျွန်ုပ်တို့၏စမ်းသပ်မှုများအားလုံးသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ကယ်တင်ခြင်းနှင့် မည်မျှနီးကပ်စွာ ဆက်စပ်နေသည်ကို မြင်ရမည်ဖြစ်ပြီး၊ ဤပေါ့ပါးသောဆင်းရဲဒုက္ခများသည် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် "အလွန်ကြီးမားပြီး ထာဝရဘုန်းတန်ခိုးအလေးချိန်" ကို ဖြည့်ဆည်းပေးသည်ကို မြင်ရမည်ဟု ပြသခံရသည် (စာလွှာ ၅၊ ၁၈၈၀)။

I have been shown that in the future we shall see how closely all our trials were connected with our salvation, and how these light afflictions worked out for us “a far more exceeding and eternal weight of glory” (Letter 5, 1880).

 

ထာဝရဘုန်းတန်ခိုးအလေးချိန်။—ပေါလုခံစားခဲ့သော မိမိကိုယ်ကိုငြင်းပယ်မှု၊ ဆုံးရှုံးမှု၊ စမ်းသပ်မှု၊ ဆင်းရဲဒုက္ခ၊ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှုတို့၏နှစ်များကို သူသည် ခဏသာဟု ခေါ်ဆိုခဲ့သည်။ စစ်ပွဲပြီးဆုံးသောအခါ ၎င်းတို့အား စောင့်မျှော်နေသော ထာဝရဘုန်းတန်ခိုးအလေးချိန်နှင့် နှိုင်းယှဉ်လျှင် ယခုအချိန်၏အရာများသည် ဖော်ပြရန်မထိုက်တန်ပေ။ ဤဆင်းရဲဒုက္ခများသည် ခရစ်ယာန်စရိုက်ပြည့်စုံမှုအတွက် ဘုရားသခင်မှ ချမှတ်ထားသော အလုပ်သမားများဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်၏အနေအထားမည်သို့ပင်ရှိစေကာမူ၊ ဘုရားသခင်၏ကရုဏာလမ်းစဉ်သည် မည်မျှမှောင်မိုက်ပြီး နားမလည်နိုင်သောပုံပေါ်စေကာမူ၊ ၎င်း၏ဆုံးရှုံးမှုနှင့် ဆင်းရဲဒုက္ခများသည် မည်မျှကြီးမားစေကာမူ၊ သူသည် မမြင်ရသောအရာများနှင့် ထာဝရအရာများဆီသို့ အာရုံပြောင်းကြည့်နိုင်သည်။ သူသည် အားလုံးသည် ၎င်း၏ကောင်းကျိုးအတွက် အလုပ်လုပ်နေကြောင်း မျှော်လင့်ချက်ရှိသော အာမခံချက်ရှိသည်။

The Eternal Weight of Glory.—The years of self-denial, of privation, of trial, affliction, and persecution that Paul endured, he called a moment. The things of the present time were not considered worth mentioning when compared with the eternal weight of glory that awaited them when the warfare should be over. These very afflictions were God’s workmen, ordained for the perfection of Christian character. Whatever may be the circumstances of the Christian, however dark and mysterious may be the ways of Providence, however great his deprivation and suffering, he may look away from them all to the unseen and the eternal. He has the blessed assurance that all things are working for his good. …

 

သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်သည် ပေါလု၏ဝိညာဉ်ကို ကောင်းကင်မှအလင်းဖြင့် လင်းလက်စေခဲ့ပြီး၊ သူသည် သစ္စာရှိသူများအတွက် ထိန်းသိမ်းထားသော ဝယ်ယူထားသည့်ပိုင်ဆိုင်မှုတွင် အကျိုးစီးပွားရှိကြောင်း အာမခံခဲ့သည်။ ပေါလု၏ဘာသာစကားသည် ပြင်းထန်သည်။ ခရစ်တော်ပြန်လာသောအခါ ယုံကြည်သူများလက်ခံရရှိမည့် ဘုန်းတန်ခိုး၊ ဂုဏ်သိက္ခာ၊ မသေနိုင်မှု၏ထူးခြားမှုကို ဖော်ပြရန် လုံလောက်သောစကားလုံးများကို သူရှာမတွေ့ခဲ့ပေ။ သူ၏စိတ်ကြည့်မျက်စိဖြင့်မြင်နေရသော မြင်ကွင်းနှင့်နှိုင်းယှဉ်လျှင် ယာယီဆင်းရဲဒုက္ခများသည် ခဏသာ၊ ပေါ့ပါးသောဆင်းရဲဒုက္ခများဖြစ်ပြီး၊ စဉ်းစားရန်မထိုက်တန်ပေ။ လက်ဝါးကပ်တိုင်၏အလင်းတွင်ကြည့်လျှင် ဤဘဝ၏အရာများသည် အနတ္တနှင့် အချည်းနှီးဖြစ်သည်။ သူ့ကိုဆွဲဆောင်သော ဘုန်းတန်ခိုးသည် ခိုင်မာသော၊ အလေးချိန်ရှိသော၊ တည်မြဲသော၊ ဘာသာစကားဖြင့်ဖော်ပြရန် စွမ်းအားမရှိသော အရာဖြစ်သည်။

The Holy Spirit irradiated the soul of Paul with light from heaven, and he was assured that he had an interest in the purchased possession reserved for the faithful. Paul’s language was strong. He was not able to find words of sufficient force to express the excellency of that glory, honor, and immortality which believers would receive when Christ should come. Compared with the scene upon which his mind’s eye was dwelling, all temporal afflictions were but momentary, light afflictions, unworthy of thought. Viewed in the light of the cross, the things of this life were vanity and emptiness. The glory that attracted him was substantial, weighty, durable, beyond the power of language to describe.

 

သို့သော် ပေါလုသည် ဖြစ်နိုင်သမျှဖော်ပြရန် နီးကပ်လာပြီး၊ စိတ်ကူးဉာဏ်သည် လူ့စိတ်အား ဖြစ်နိုင်သမျှအတိုင်းအတာအထိ အမှန်တရားကို ဆုပ်ကိုင်နိုင်စေရန်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ဘုန်းတန်ခိုးအလေးချိန်၊ ဘုရားသခင်၏ပြည့်စုံမှု၊ အဆုံးမရှိသောအသိပညာဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ထာဝရဘုန်းတန်ခိုးအလေးချိန်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ပေါလုသည် ၎င်း၏ဘာသာစကားသည် မလုံလောက်သည်ဟု ခံစားရသည်။ ၎င်းသည် အမှန်တရားကို ဖော်ပြရာတွင် မလုံလောက်ပေ။ သူသည် ပိုမိုဖော်ပြပေးနိုင်သော စကားလုံးများကို ရှာဖွေသည်။ အဆိုးရွားဆုံးသော ပုံသဏ္ဌာန်ဖော်ပြချက်များပင် အမှန်တရားထက် မလုံလောက်ပေ။ သူသည် လူ့ဘာသာစကားဖြင့်ပေးစွမ်းနိုင်သော အပြင်းအထန်ဆုံးသောစကားလုံးများကို ရှာဖွေပြီး၊ စိတ်ကူးဉာဏ်သည် နောက်ဆုံးအောင်နိုင်သူအား ပေးအပ်မည့် အလွန်ထူးခြားသောဘုန်းတန်ခိုးကို အနည်းငယ်ဆုပ်ကိုင်နိုင်စေရန်ဖြစ်သည်။

Yet Paul comes as near to expressing it as he can, that the imagination may grasp the reality as far as is possible to finite minds. It was a weight of glory, a fullness of God, knowledge that was measureless. It was an eternal weight of glory a fullness of God, knowledge that was measureless. It was an eternal weight of glory. And yet Paul feels that his language is tame. It falls short of expressing the reality. He reaches out for words more expressive. The boldest figures of speech would fall far short of the truth. He seeks the broadest terms which human language can supply, that the imagination may grasp in some degree the superlative excellency of the glory to be given the final overcomer.

 

သန့်ရှင်းမှု၊ ဂုဏ်သိက္ခာ၊ ဂုဏ်ပြုမှု၊ ဘုရားသခင်ရှေ့မှောက်တွင် ပျော်ရွှင်မှုတို့သည် ယခုအခါ ယုံကြည်ခြင်း၏မျက်စိဖြင့်သာ မမြင်ရသောအရာများဖြစ်သည်။ သို့သော် မြင်ရသောအရာများဖြစ်သည့် လောကီဂုဏ်သိက္ခာ၊ လောကီပျော်ရွှင်မှု၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာ၊ ဘုန်းတန်ခိုးတို့သည် ယခုမမြင်ရသော အရာများ၏ထူးခြားမှု၊ အလှတရား၊ တောက်ပသောဘုန်းတန်ခိုးဖြင့် အမိုက်စားဖြစ်သွားသည်။ ဤလောက၏အရာများသည် ယာယီဖြစ်ပြီး၊ အကန့်အသတ်ရှိသောအချိန်သာ တည်မြဲသည်၊ သို့သော် မမြင်ရသောအရာများသည် ထာဝရဖြစ်ပြီး၊ အဆုံးမရှိသောကာလများအထိ တည်မြဲသည်။ ဤအဆုံးမရှိသောရတနာကို ရယူရန်သည် အားလုံးကိုရရှိပြီး ဘာမှမဆုံးရှုံးခြင်းဖြစ်သည် (အမ်အက်စ် ၅၈၊ ၁၉၀၀)။

Holiness, dignity, honor, and felicity in the presence of God are things now unseen except by the eye of faith. But the things which are seen, worldly honor, worldly pleasure, riches, and glory, are eclipsed by the excellency, the beauty, and resplendent glory of the things now unseen. The things of this world are temporal, enduring only for a time, while the things which are not seen are eternal, enduring through endless ages. To secure this infinite treasure is to gain everything and lose nothing (MS 58, 1900).

၁၈ (ကောလောသဲ ၃:၂၊ ဟေဗြဲ ၁၁:၂၇၊ ၂ ကောရိန္သု ၆:၁၇-၁၈ တွင် အီးဂျီဒဗလျူ၏မှတ်ချက်ကို ကြည့်ပါ)။မမြင်ရသောသူကို မြင်ခြင်း။—ကျွန်ုပ်တို့၏စိတ်သည် ကျွန်ုပ်တို့စဉ်းစားနေသောအရာများ၏အဆင့်ကို လက်ခံသည်။ အကယ်၍ ကျွန်ုပ်တို့သည် လောကီအရာများကို စဉ်းစားမည်ဆိုပါက၊ ကောင်းကင်ဆိုင်ရာအရာများ၏ပုံစံကို လက်ခံရန် မအောင်မြင်နိုင်ပေ။ ဘုရားသခင်၏ကရုဏာ၊ ကောင်းမြတ်မှု၊ မေတ္တာတို့ကို ဆင်ခြင်ခြင်းဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် များစွာအကျိုးခံစားရမည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် လောကီအရာများနှင့် ယာယီအရာများကို စဉ်းစားခြင်းဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် များစွာဆုံးရှုံးမှုကို ခံစားရသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဝမ်းနည်းမှု၊ စိုးရိမ်မှု၊ စိတ်ရှုပ်ထွေးမှုတို့ကို ကျွန်ုပ်တို့၏စိတ်ကို လောကသို့ဆွဲဆောင်ခွင့်ပြုပြီး၊ တောင်ပုံစံသေးငယ်သောအရာကို တောင်ကြီးအဖြစ် ချဲ့ကားထားသည်။

 

18 (Col. 3:2; Heb. 11:27; see EGW on 2 Cor. 6:17, 18). Seeing Him Who Is Invisible.—Our minds take the level of the things on which our thoughts dwell, and if we think upon earthly things, we shall fail to take the impress of that which is heavenly. We would be greatly benefited by contemplating the mercy, goodness, and love of God; but we sustain great loss by dwelling upon those things which are earthly and temporal. We allow sorrow and care and perplexity to attract our minds to earth, and we magnify a molehill into a mountain. …

 

ယာယီအရာများသည် ကျွန်ုပ်တို့၏အာရုံစူးစိုက်မှုတစ်ခုလုံးကို ဆွဲဆောင်ရန် သို့မဟုတ် ကျွန်ုပ်တို့၏စိတ်ကို လုံးလုံးလျားလျားဖမ်းစားရန် မဖြစ်သင့်ပေ။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကောင်းကင်လမ်းကြောင်းအတိုင်း တွေးခေါ်နိုင်ရန်၊ ဝိညာဉ်ရေးရာအမြင်ဖြင့် မမြင်ရသောအရာများနှင့် ထာဝရအရာများကို ဆင်ခြင်နိုင်ရန် စိတ်ကို လေ့ကျင့်သင်ကြားပြီး ပညာပေးရမည်ဖြစ်သည်။ မမြင်ရသောသူကို မြင်ခြင်းဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် စိတ်၏ခွန်အားနှင့် ဝိညာဉ်၏အားမာန်ကိuရရှိနိုင်သည် (အက်စ်တီ၊ ဇန်နဝါရီ ၉၊ ၁၈၉၃)။

Temporal things are not to engage our whole attention, or engross our minds until our thoughts are entirely of the earth and the earthly. We are to train, discipline, and educate the mind so that we may think in a heavenly channel, that we may dwell on things unseen and eternal, which will be discerned by spiritual vision. It is by seeing Him who is invisible that we may obtain strength of mind and vigor of spirit (ST Jan. 9, 1893).

 

ellen g. white comments

1–6 AA 329; FE 476

2 AA 331; 1T 337

3, 4 COL 106; 1T 338; 4T 586

4 CS 209; DA 19; Ev 610; GC 508; PK 682; PP 67, 442; 1T 476; 2T 397; 3T 250; 4T 44; 5T 742

5, 6 AA 208; 3T 31

5–7 RC 61

5–10 2T 550

6 COL 149,  415, 421; DA 19,  282, 464; Ed 22,  28, 30; Ev 284; MH 464; PK 717; 8T 46,  256, 322

6–10 AA 510; EW 28; SR 317

7 DA 297; TM 54,  154, 404; 4T 529

7–10 AA 330

8, 9 AA 296

10 AA 251, 297; TM 388; 2T 343

11 MB 78

11–14 AA 331

15 DA 288, 550

15–18 AA 332

16–18 RC 61

17 AA 560; CS 26; Ev 244; EW 17, 66; GC 351, 460; GW 18; MB 30; ML 338; PP 127, 476; SL 76; 1T 61,  126,  544, 657; 2T 38,  40,  44,  101,  275,  286, 358; 3T 481; 4T 526; 5T 260,  309, 351; 6T 156; 7T 29; 8T 131; 9T 49, 115; WM 317

17, 18 AA 363; EW 14, 28; 1T 706; 3T 98, 115; 5T 745; 8T 125

18 DA 412, 662; Ed 183, 296; MB 32; MH 37; PK 548; 4T 345; 7T 143

 

 

အခန်းကြီး - ၅

chapter 5

 

၁ သူ၏မသေနိုင်သောဂုဏ်အသရေကို ယုံကြည်စိတ်ချစွာမျှော်လင့်ခြင်းတွင်၊ ၉ ထိုမျှော်လင့်ခြင်းနှင့် အထွေထွေတရားစီရင်ခြင်းကို မျှော်လင့်လျက်၊ သူသည် ကောင်းမွန်သောအကျင့်သစ္စာကို ထိန်းသိမ်းရန် ကြိုးစားအားထုတ်သည်၊ ၁၂ ထိုသို့ပြုရာတွင် သူ့ကိုယ်သူ ဝါကြွားရန်မဟုတ်ဘဲ၊ ၁၄ ခရစ်တော်ထံမှ အသက်ကိုလက်ခံရရှိထားသူတစ်ဦးအနေဖြင့်၊ ခရစ်တော်အတွက်သာလျှင် သစ်လွင်သောသတ္တဝါအဖြစ် နေထိုင်ရန် ကြိုးစားအားထုတ်သည်၊ ၁၈ ထို့ပြင် သူ၏ပြန်လည်သင့်မြတ်ရေးဓမ္မအမှုဖြင့် အခြားသူများကိုလည်း ခရစ်တော်အားဖြင့် ဘုရားသခင်ထံသို့ ပြန်လည်သင့်မြတ်စေရန် ကြိုးပမ်းသည်။

1 That in his assured hope of immortal glory, 9 and in expectance of it, and of the general judgment, he laboureth to keep a good conscience, 12 not that he may herein boast of himself, 14 but as one that, having received life from Christ endeavoureth to live as a new creature to Christ only, 18 and by his ministry of reconciliation to reconcile others also in Christ to God.

 

၁. အကြောင်းမူကား၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် သိရှိကြသည်၊ အငွေ့အသက်ဖြင့်မဟုတ်။ “အကြောင်းမူကား” ဟူသောစကားလုံးသည် အခန်းကြီး ၅ ကို အခန်းကြီး ၄ ၏အကြောင်းအရာနှင့် ဆက်လက်ဖြစ်စေသည်။ ဤနေရာ၌ ပေါလုသည် အခန်းကြီး ၄ ၌ ဖော်ပြထားသော မျှော်လင့်ခြင်း၏အကြောင်းရင်းသည် ခရစ်တော်၏ ဒုတိယအကြိမ်ကြွလာခြင်း၌ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်း၏ ဧကန်မှန်ကန်မှုဖြစ်သည်ဟု ရှင်းပြသည်။ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းသည် ထာဝရလောကသို့ ဝင်ရောက်ရာ တံခါးပေါက်ဖြစ်ပြီး၊ ထို့ကြောင့် ပေါလု၏ စိတ်အားထက်သန်သော ဆန္ဒ၏ရည်မှန်းချက်ဖြစ်သည်။ ယေရှုသည် သူသွန်ပြခဲ့သော သမ္မာတရားများနှင့်ပတ်သက်၍ တူညီသော ဧကန်မှန်ကန်မှုကို ဖော်ပြခဲ့သည် (ယော ၃:၁၁; ၄:၂၂ ကိုကြည့်ပါ)။

1. For we know. That is, by faith, not by experience. The word “for” makes ch. 5 a continuation of the theme of ch. 4. Here Paul explains that the reason for the hope stated in ch. 4 is the certainty of the resurrection at the second coming of Christ. The resurrection is the gateway to the eternal world, and hence the objective of Paul’s earnest desire. Jesus expressed the same assurance regarding the truths He taught (cf. John 3:11; 4:22).

 

ကျွန်ုပ်တို့၏ ဤလောက၌ရှိသော တဲအိမ်။ စာသား၌ “ကျွန်ုပ်တို့၏ မြေကြီးတဲအိမ်” ဟုဆိုသည်။ သူ၏ “မြေကြီးအိမ်” နှင့်ပတ်သက်၍ ပေါလုသည် “ခန္ဓာကိုယ်တွင် အိမ်၌ရှိနေစဉ်” “သခင်ဘုရားနှင့် ကွာဝေးနေ” ခြင်း (အခန်းကြီး ၅:၆) နှင့် သူ၏ “မြေကြီးအိမ်” ပြိုကွဲသွားသည်အထိ ညည်းညူပြီး “ကောင်းကင်မှအိမ်” (အခန်းကြီး ၅:၂) ကို ပိုင်ဆိုင်ရန် ပြောဆိုသည်။ လူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို တဲတစ်လုံးနှင့် နှိုင်းယှဉ်ခြင်းသည် တဲလုပ်သူတစ်ဦးအတွက် သဘာဝကျသည် (တော ၁၈:၃ ကိုကြည့်ပါ)။ တဲနှင့် ခန္ဓာကိုယ်သည် အနည်းငယ်သော နည်းဖြင့် တူညီသည်- နှစ်ခုစလုံးသည် မြေကြီးမှပစ္စည်းများဖြင့် ပြုလုပ်ထားပြီး၊ နှစ်ခုစလုံးသည် ယာယီသာဖြစ်ကာ၊ နှစ်ခုစလုံးသည် အလွယ်တကူ ပျက်စီးနိုင်သည်။ တဲသည် ယာယီသောနေရာတစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ အချိန်မရွေး ဖြိုဖျက်၍ ရွှေ့ပြောင်းနိုင်သည်။ စာသား၌ ယော ၁:၁၄ အရ ခရစ်တော်သည် လူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ယူဆောင်ချိန်တွင် ကျွန်ုပ်တို့အကြား “တဲထိုးခဲ့သည်” (ထိုနေရာ၌ မှတ်ချက်ကိုကြည့်ပါ)။ ပေတရုသည်လည်း လူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို တဲသို့မဟုတ် “တဲတော်” ဟု နှိုင်းယှဉ်သည် (၂ပေ ၁:၁၃, ၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။

Our earthly house of this tabernacle. Literally, “our earthly tent-house.” With reference to his “earthly house.” With reference to his “earthly house” Paul also speaks of being “absent from the Lord” while he is “at home in the body” (v. 6), and of groaning until his “earthly house” is “dissolved” (v. 1) and he takes possession of his “house which is from heaven” (v. 2). To compare the human body with a tent was natural for a tentmaker (see Acts 18:3). Tent and body are alike in several respects: the materials of which both are made come from the earth, both are temporary in nature, and both are easily destroyed. A tent is but a transient dwelling place, and may be taken down and moved at any time. Literally, according to John 1:14, Christ “tented” among us when He assumed a human body at the time of His incarnation (see comment there). Peter similarly compares the human body to a tent, or “tabernacle” (see 2 Peter 1:13, 14).

 

ကျွန်ုပ်တို့ရှိသည်။ ပေါလု၏ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်း၏ မျှော်လင့်ခြင်းအပေါ် ယုံကြည်မှုသည် အလွန်ဧကန်မှန်ကန်သဖြင့် သူ၏အနာဂတ် “အိမ်” ကို ယခုပိုင်ဆိုင်ထားသည့်အရာအဖြစ် ပြောဆိုသည်။ သူ၏မျက်စိသည် မမြင်ရသေးသော အရာများအပေါ် စူးစိုက်ထားသည် (၂ကော ၄:၁၈)။ သူ၏ ကောင်းကင်ဘုံ “အိမ်” သည် သူ၏ မြေကြီးပေါ်ရှိ “အိမ်” ထက် မနည်းမများလှပေ။ ဟေဗြဲ ၁၁ ၌ ဖော်ပြထားသော ယုံကြည်ခြင်း၏သူရဲကောင်းများသည်လည်း ဘုရားသခင်၏ ကတိတော်များကို လက်ခံပြီး ၎င်းတို့သည် လက်ရှိအမှန်တရားများဖြစ်သည့်အလျှင် လုပ်ဆောင်ခဲ့ကြသည်။ ပေါလုသည် သူ၏ ကောင်းကင်ဘုံ “အိမ်” အတွက် ပိုင်ဆိုင်မှုနှင့် အခွင့်အရေးရှိပြီး ၎င်းကို သူ၏အရာအဖြစ် တောင်းဆိုရန် မတွန့်ဆုတ်ပေ။

We have. Paul’s confidence in the blessed hope of the resurrection (1 Cor. 15:20) is so certain that he speaks of his future “house” as a present possession. His eyes are fixed on things that are, as yet, “not seen” (2 Cor. 4:18). His heavenly “house” is no less real to him than his earthly “house.” The heroes of faith named in Hebrews 11 similarly accepted God’s promises and acted upon them as though they were present realities. Paul has the title and the right to his heavenly “house” and does not hesitate to claim it as his.

 

ဘုရားသခင်၏ အဆောက်အအုံ။ ပေါလုသည် သူ၏ “ဘုရားသခင်၏ အဆောက်အအုံ” ကို “ကောင်းကင်မှ အိမ်” (အခန်းကြီး ၅:၂) ဟုလည်း ပြောဆိုပြီး ၎င်းသည် “လက်ဖြင့်မလုပ်ထားဘဲ” “ထာဝရ” (အခန်းကြီး ၅:၁) ဖြစ်သည်ဟု ဆိုသည်။ ၎င်းအိမ်ကို ပိုင်ဆိုင်ခြင်းကို “ဝတ်ဆင်ခြင်း” (အခန်းကြီး ၅:၂) ဟုဖော်ပြပြီး “ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ကွာဝေးနေရင်း” “သခင်ဘုရားနှင့် အတူရှိနေခြင်း” (အခန်းကြီး ၅:၈) ဟု ပြောဆိုသည်။ အချို့က ဤ “အဆောက်အအုံ” ကို ယော ၁၄:၂ ၌ဖော်ပြထားသော “အိမ်များ” နှင့် ချိတ်ဆက်ကြသည်။ သို့သော် အကယ်၍ ကောင်းကင်ဘုံရှိ အိမ်များကို စာသား၌ ရည်ညွှန်းပါက၊ မြေကြီးပေါ်ရှိ အိမ်သည်လည်း စာသား၌ မြေကြီးပေါ်ရှိ အိမ်များကို ရည်ညွှန်းရမည်။ သို့သော် ဤအရာသည် စာရေးသူ၏ ရည်ရွယ်ချက်မဟုတ်ပေ။ သမ္မာကျမ်းစာ အနက်ဖွင့်သူအများစုက ပေါလုသည် ဤနေရာ၌ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းအခါ၌ ယုံကြည်သူအား ပေးအပ်သော “ဝိညာဉ်ခန္ဓာကိုယ်” ကို ရည်ညွှန်းသည်ဟု သဘောတူကြသည် (၁ကော ၁၅:၃၅–၅၄ ကိုကြည့်ပါ)။ သူသည် သူ၏ “မြေကြီးအိမ်” ကို “တဲ” ဟုခေါ်ပြီး သူ၏ ကောင်းကင်ဘုံ “အိမ်” ကို “အဆောက်အအုံ” ဟု ခေါ်သည်။ တစ်ခုသည် ယာယီသောနေရာဖြစ်ပြီး၊ အခြားတစ်ခုသည် ထာဝရဖြစ်သည်။ ရှင်ပြန်ထမြောက်သော သူတော်စင်များ၏ ခန္ဓာကိုယ်များသည် ၎င်းတို့၏ ရှင်ပြန်ထမြောက်သော သခင်ဘုရား၏ ခန္ဓာကိုယ်နှင့် တူညီလိမ့်မည် (လု ၂၄:၃၆–၄၃; ဖိ ၃:၂၁)။

Building of God. Paul also speaks of his “building of God” as a “house which is from heaven” (v. 2), and of its being “not made with hands” but “eternal” (v. 1). He speaks of taking possession of that house as being “clothed upon” with it (v. 2), and of being “ absent from the body” when he is “present with the Lord” (v. 8). Some have identified this “building” with the “mansions” of John 14:2. But if reference is to literal heavenly mansions, then the earthly house should also refer to literal earthly houses. But this is obviously not what the writer has in mind. Most Biblical expositors agree that Paul here refers to the “spiritual body” given to the believer at the time of the resurrection (see on 1 Cor. 15:35–54). He speaks of his “earthly house” as a “tent,” and of his heavenly “house” as a “building.” One is a temporary dwelling place, the other permanent. The bodies of the resurrected saints will resemble that of their resurrected Lord (Luke 24:36–43; Phil. 3:21).

 

၂. ညည်းညူသည်။ အနာဂတ်ဘဝသည် ပေါလုအတွက် အလွန်အမှန်ဖြစ်သဖြင့် သူသည် ဤဘဝကို ၎င်းနှင့် လဲလှယ်ရန် စိတ်အားထက်သန်စွာ မျှော်လင့်ခဲ့သည်။ သူသည် ဘုန်းတန်ခိုးရှိသော ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုသည် သူ့ကို စောင့်မျှော်နေသည်ကို သိပြီး၊ ၎င်းကို ပိုင်ဆိုင်ရန် စိတ်အားထက်သန်စွာ ညည်းညူခဲ့သည် (ရော ၇:၂၄; ၈:၂၃–၂၅)။

2. We groan. The future life was so real to Paul that he looked anxiously forward to the time when he might exchange this life for it. He knew that a glorious body awaited him, and he groaned with ardent longing to take possession of it (Rom. 7:24; 8:23–25).

 

ဝတ်ဆင်ရန်။ ဂရိဘာသာ ependuō၊ “အပေါ်မှဝတ်ရန်” ဟုဆိုသည်။ ပေါလုသည် ယခုအခါ တဲသို့မဟုတ် အိမ်၏ပုံသဏ္ဌာန်ကို အဝတ်အစားနှင့် ရောယှက်ဖော်ပြသည်။ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်၏ ကတိတော်များအပေါ် သူ၏ ပြည့်စုံသော ယုံကြည်မှုသည် အနာဂတ်ဘဝကို ဤဘဝထက် မနှိုင်းယှဉ်နိုင်အောင် ပိုမိုနှစ်သက်ဖွယ်ဖြစ်စေသည်။ ပေါလုသည် သူ၏ သေတတ်သော ခန္ဓာကိုယ်ကို အနာဂတ် မသေနိုင်သော ခန္ဓာကိုယ်နှင့် လဲလှယ်ရန် မသေဘဲ ပျော်ရွှင်နိုင်မည်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းကို “အဝတ်မပါဘဲ တွေ့ရှိခြင်း” (အခန်းကြီး ၅:၃) ဟု ဖော်ပြသည်။ “ယေရှုထဲ၌ အိပ်ပျော်သူများ” နှင့် “အသက်ရှင်နေသေးသူများ” အားလုံးသည် ရှင်ပြန်ထမြောက်သည့်နေ့တွင် ၎င်းတို့၏ မသေနိုင်သော ခန္ဓာကိုယ်များကို တပြိုင်နက်လက်ခံရရှိသည် (၁သက် ၄:၁၄–၁၇; ၁ကော ၁၅:၅၁–၅၄; ၂တိ ၄:၆–၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် မသေဘဲ ပြောင်းရွှေ့ခြင်းကို ပိုနှစ်သက်သည်။

To be clothed. Gr. ependuō, “to put on over.” Paul now blends the figure of a tent or house with that of clothing. His absolute confidence in the resurrection and in the promises of God makes the future life appear incomparably preferable to this one. Paul would have been happy to exchange his mortal body for his future immortal body without experiencing death, which he describes as being “found naked” (v. 3). Those who “sleep in Jesus” and those who “are alive and remain” all receive their immortal bodies at the same time, the resurrection day (1 Thess. 4:14–17; cf. 1 Cor. 15:51–54; 2 Tim. 4:6–8). Paul would have preferred translation without seeing death.

 

ကောင်းကင်မှ။ အခန်းကြီး ၅:၁ ကိုကြည့်ပါ။

From heaven. See on v. 1.

 

၃. ဝတ်ဆင်ခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ မြေကြီးပေါ်ရှိ သေတတ်သော ခန္ဓာကိုယ် သို့မဟုတ် ကောင်းကင်ဘုံရှိ မသေနိုင်သော ခန္ဓာကိုယ်ဖြင့် ဖြစ်သည်။

3. Being clothed. That is, either with the earthly, mortal body, or with the heavenly, immortal body.

 

အဝတ်မပါဘဲ တွေ့ရှိခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ “မြေကြီးအိမ်” (အခန်းကြီး ၅:၁) သို့မဟုတ် “ကောင်းကင်မှ အိမ်” (အခန်းကြီး ၅:၂) တစ်ခုမျှ မရှိခြင်းဖြစ်သည်။ ဖြစ်နိုင်လျှင် ပေါလုသည် မသေဘဲ ပြောင်းရွှေ့ခြင်းကို ရွေးချယ်လိုသည်။ သူသည် ဧနောက်နှင့် ဧလိယတို့၏ ရွေးချယ်ခံရသော အဖွဲ့ထဲသို့ ဝင်ရောက်လိုပြီး၊ ၎င်းတို့သည် မသေဘဲ ကောင်းကင်သို့ ပြောင်းရွှေ့ခံရသူများဖြစ်သည် (က ၅:၂၄; ၂ဘု ၂:၁၁)။ ဤအလယ်အလတ်အခြေအနေသည် ဘုရားသခင်၏ရှေ့မှောက်တွင် ခန္ဓာကိုယ်မရှိသော ကောင်းချီးအခြေအနေကို ပေးစွမ်းနိုင်ခဲ့လျှင်၊ ပေါလုသည် ၎င်းကို ရှောင်ရှားရန် ဤမျှ စိတ်အားထက်သန်စွာ မလိုလားခဲ့ပေ (၂ကော ၅:၂–၄)။ အကယ်၍ ထိုသို့သော ကောင်းချီးအခြေအနေသည် ဖြစ်နိုင်ခဲ့လျှင်၊ တမန်တော်သည် ကောင်းကင်ဘုံခန္ဓာကိုယ်ဖြစ်စေကာမူ နောက်ထပ်ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုနှင့် ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးဖြစ်ရန် အဘယ်ကြောင့် ဤမျှ စိတ်အားထက်သန်စွာ လိုလားမည်နည်း။ အခန်းကြီး ၅:၄ ကိုကြည့်ပါ။

Found naked. That is, with neither an “earthly house” (v. 1) nor a “house … from heaven” (v. 2). If possible, Paul chose to be translated without seeing death. He would join the elect company of Enoch and Elijah, who were translated to heaven without seeing death (Gen. 5:24; 2 Kings 2:11). Had this intermediate state, in which he would have neither an earthly nor a heavenly body, offered the prospect of a state of disembodied bliss in the presence of God, Paul would not have so earnestly desired to avoid it (2 Cor. 5:2–4). If such a state of bliss were possible, why would the apostle so ardently desire to be cumbered with another body, even though it were a heavenly body? See on v. 4.

 

၄. ညည်းညူသည်။ ၂ကော ၅:၂ ကိုကြည့်ပါ၊ ရော ၈:၂၀–၂၃ ကိုလည်း ကြည့်ပါ။

4. Do groan. See on 2 Cor. 5:2; cf. Rom. 8:20–23.

 

ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးဖြစ်နေသည်။ ပေါလုသည် သေတတ်သော တဲ၏ အားနည်းချို့ယွင်းမှုကို အပြည့်အဝ သတိရှိပြီး၊ ၎င်းသည် တစ်ချိန်မဟုတ်တစ်ချိန်တွင် ပြိုကွဲရမည် (အခန်းကြီး ၄:၇–၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။ သူသည် ဤလက်ရှိဘဝ၏ အားနည်းမှုများနှင့် ဆင်းရဲဒုက္ခများမှ လွတ်မြောက်ရန် တောင့်တသည်။ ဧဖက်မြို့တွင် သူ၏ မကြာသေးမီက အတွေ့အကြုံနှင့် ကောရိန္သုမြို့ရှိ အသင်းတော်အတွက် စိုးရိမ်ပူပန်မှုသည် လူသားခံနိုင်ရည်ထက် ကျော်လွန်ခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၁:၈, ၉; ၂:၁၃; ၁၁:၂၃–၂၈ ကိုကြည့်ပါ)။

Being burdened. Paul is fully aware of the frailty of the mortal tent, which must sooner or later be dissolved (see ch. 4:7–12). He longs to be released from all the frailties and sufferings of this present life. His recent experience at Ephesus and his anxiety for the church at Corinth had been almost beyond human endurance (see on chs. 1:8, 9; 2:13; 11:23–28).

 

အဝတ်မဝတ်ထားခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ သေတတ်သော ခန္ဓာကိုယ် သို့မဟုတ် မသေနိုင်သော ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုမျှ မရှိခြင်းဖြစ်သည်။

Unclothed. That is, without either a mortal or an immortal body.

 

အသက်ဖြင့် မျိုချခြင်း။ အခန်းကြီး ၅:၄ မှ သိသာထင်ရှားသည်မှာ သေတတ်မှုသည် “ကောင်းကင်မှ အိမ်” (အခန်းကြီး ၅:၂) ဖြင့် “ဝတ်ဆင်ခြင်း” မပြုမချင်း မသေနိုင်မှုနှင့် မလဲလှယ်ပေ။ ပေါလုသည် ဤနေရာ၌ သေဆုံးချိန်တွင် “အဝတ်မဝတ်ထားဘဲ” ဖြစ်သည့်အခါ မသေနိုင်သော အခြေအနေသို့ ဝင်ရောက်သည်ဟူသော သမ္မာကျမ်းနှင့်မကိုက်ညီသော သွန်ပြချက်ကို မထောက်ခံပေ (၁ကော ၁၅:၅၁–၅၄; ၁သက် ၄:၁၅–၁၇; ၂တိ ၄:၆–၈ ကိုကြည့်ပါ)။

Swallowed up of life. It is plain from v. 4 that mortality is not exchanged for immortality until one is “clothed” with the “house … from heaven” (v. 2). Paul here gives no support to the unscriptural teaching that at death, when one is “unclothed,” he enters upon an immortal state of existence (see on 1 Cor. 15:51–54; 1 Thess. 4:15–17; 2 Tim. 4:6–8).

 

၅. ပြုလုပ်ခြင်း။ ဂရိဘာသာ katergazomai၊ “လုပ်ဆောင်ရန်”၊ “ပြီးမြောက်ရန်”၊ “အောင်မြင်ရန်”၊ “ပြင်ဆင်ရန်” ဟုဆိုသည်။ ဧဝံဂေလိတရားသည် လူများကို “အသက်” လက်ခံရရှိရန် အရည်အချင်းပြည့်မီစေရန် လုပ်ဆောင်သည် (ဧဖက် ၂:၁၀; ၁ပေ ၅:၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။

5. Wrought. Gr. katergazomai, “to perform,” “to accomplish,” “to achieve,” “to prepare.” It is the work of the gospel to qualify men to receive “life” (see Eph. 2:10; 1 Peter 5:10).

 

ထိုအရာနှင့်အတူ။ ဆိုလိုသည်မှာ သေတတ်မှုကို မသေနိုင်မှုနှင့် လဲလှယ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်သည် ဤလောက၌ အကျေနပ်ဆုံးသော လူဖြစ်သည်၊ သို့သော် သူသည် ဤလောကနှင့် အနည်းဆုံး ကျေနပ်သူလည်း ဖြစ်သည်။ သူသည် ခရီးသွားတစ်ဦးနှင့်တူသည်—တည်းခိုရာနေရာကို တည်းခိုရာအဖြစ် အပြည့်အဝ ကျေနပ်သော်လည်း၊ သူ၏ဆန္ဒများသည် အိမ်သို့ဦးတည်နေသည်။ သူ၏ တောင့်တမှုသည် မြေကြီးပေါ်ရှိ ယာယီအရာများအတွက် မဟုတ်ဘဲ ထာဝရအမှန်တရားများအတွက်ဖြစ်သည်။ ဇာတိစိတ်ရှိသူသည် မျက်စိဖြင့်မြင်နိုင်သောအရာများနှင့် ကျေနပ်သည်၊ ခရစ်ယာန်၏စိတ်သည် မမြင်နိုင်သောအရာများအတွက်ဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၄:၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ဖြောင့်မတ်ခြင်းနှင့် ထာဝရလောကအတွက် စိတ်အားထက်သန်စွာ တောင့်တမှုသည် စစ်မှန်သော ပြောင်းလဲခြင်းနှင့် ခရစ်ယာန်ရင့်ကျက်မှု၏ သက်သေဖြစ်သည် (မ ထ ၅:၄၈ ကိုကြည့်ပါ)။

Selfsame thing. That is, the exchange of mortality for immortality. The Christian is the most contented man in the world; he is also the least contented with the world. He is like a traveler—perfectly satisfied with the inn as an inn, but having his desires ever in the direction of home. His longing is for the eternal realities, not the transient things of earth. The carnal mind is satisfied with what the eyes can see; the mind of the Christian, with things that are invisible (see ch. 4:18). The earnest longing for righteousness and for the eternal world—in preference to the baubles of this world—is evidence of genuine conversion and Christian maturity (see on Matt. 5:48).

 

အာမခံ။ အခန်းကြီး ၁:၂၂ ကိုကြည့်ပါ။

Earnest. See on ch. 1:22.

 

၆. အမြဲယုံကြည်မှုရှိသည်။ ပေါလု၏ စိတ်ထဲ၌ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်း၏ ဧကန်မှန်ကန်မှုနှင့်ပတ်သက်၍ အနည်းငယ်မျှ သံသယမရှိခဲ့ပေ (အခန်းကြီး ၅:၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။

6. Always confident. There was never the least doubt in Paul’s mind concerning the certainty of the resurrection (see on v. 14).

 

ခန္ဓာကိုယ်။ သို့မဟုတ် “မြေကြီးအိမ်” (အခန်းကြီး ၅:၁ ကိုကြည့်ပါ)။

The body. Or, the “earthly house” (see on v. 1).

 

သခင်ဘုရားနှင့် ကွာဝေးနေသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ သခင်ဘုရား၏ လက်ငင်းရှေ့မှောက်တွင် မရှိခြင်း၊ “ကောင်းကင်မှ အိမ်” (အခန်းကြီး ၅:၂) ဖြင့် မဝတ်ဆင်ရသေးခြင်း၊ သူ့ကို “မျက်နှာချင်းဆိုင်” မမြင်နိုင်သေးခြင်း (၁ကော ၁၃:၁၂; ၃ယော ၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။ အခန်းကြီး ၅:၈ ကိုကြည့်ပါ။

Absent from the Lord. That is, not in His immediate presence, not yet “clothed upon” with the “house which is from heaven” (v. 2), not able to see Him “face to face” (1 Cor. 13:12; cf. 3 John 14). See on v. 8.

 

၇. ကျွန်ုပ်တို့ လျှောက်သွားသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ဤလက်ရှိဘဝ၌ ခရစ်ယာန်များအဖြစ် အသက်ရှင်နေထိုင်ခြင်း (ရော ၆:၄; ၈:၁, ၄; ၁၃:၁၃; ၁ကော ၇:၁၇; ဂလာတိ ၅:၁၆; ဧဖက် ၂:၂, ၁၀)။

7. We walk. That is, live, as Christians in this present life (Rom. 6:4; 8:1, 4; 13:13; 1 Cor. 7:17; Gal. 5:16; Eph. 2:2, 10).

 

ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်။ ပေါလု၏ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းအပေါ် ယုံကြည်မှုသည် ယုံကြည်ခြင်းကို အခြေခံထားသည် (အခန်းကြီး ၄:၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤဘဝ၌ တမန်တော်သည် ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် လျှောက်သွားပြီး၊ လာမည့်ဘဝ၌ မြင်နိုင်ခြင်းအားဖြင့် လျှောက်သွားမည်။

By faith. Paul’s confidence in the resurrection (vs. 6, 8) has faith for its basis (see on ch. 4:18). In this life the apostle walks by faith, as in the life to come he will walk by sight.

 

မြင်နိုင်ခြင်း။ ဂရိဘာသာ eidos၊ “ပြင်ပ အသွင်အပြင်”၊ “ပုံသဏ္ဌာန်”၊ “ပုံစံ” ဟုဆိုသည်။ Eidos သည် မြင်နိုင်သောအရာကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ မြင်နိုင်သော စွမ်းရည်ကို မဟုတ်ပေ (လု ၉:၂၉, “အဆင်ပြေ”၊ ယော ၅:၃၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ကျွန်ုပ်တို့သည် သခင်ဘုရားကို မမြင်ရဘဲ ယုံကြည်သည်။ သူ့ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် မမြင်ရမချင်း၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ ခရစ်ယာန်အဖြစ် နေ့စဉ်ဘဝသည် မမြင်ရသောအရာအပေါ် ယုံကြည်မှုပေါ်တွင် တည်ရှိသည်။ လောကီနှင့် မမြင်နိုင်သော လောကနှစ်ခုရှိပြီး၊ အပြစ်ဝင်ရောက်ခြင်းမရှိလျှင် ၎င်းတို့သည် တစ်ခုတည်းဖြစ်လိမ့်မည်။ လူတစ်ဦးသည် အချိန်ကာလ၏ ရုပ်ဝတ္ထုအရာများကို လွှမ်းမိုးသောအခါ မြင်နိုင်ခြင်းအားဖြင့် လျှောက်သွားသည်၊ သို့သော် ထာဝရအရာများကို လွှမ်းမိုးသောအခါ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် လျှောက်သွားသည်။ ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်းမရှိသော လူ၏ ဆုံးဖြတ်ချက်များနှင့် အပြုအမူသည် ပြင်ပ အသွင်အပြင်များဖြင့် ဆုံးဖြတ်သည်။ သို့သော် ခရစ်ယာန်သည် ထာဝရလောက၏ အမှန်တရားများနှင့်ပတ်သက်၍ ခိုင်မာသော ယုံကြည်ချက်ရှိသဖြင့် ယုံကြည်ခြင်း၏မျက်စိဖြင့်သာ မြင်နိုင်သော အရာများကို အလင်းပြသည် (မ ထ ၆:၂၄–၃၄; ၂ကော ၄:၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ယုံကြည်ခြင်းထက် မြင်နိုင်ခြင်းအားဖြင့် လျှောက်သွားသူများသည် မမြင်နိုင်သော အမှန်တရားများနှင့် ဘုရားသခင်၏ ကတိတော်များအပေါ် သံသယရှိကြောင်း ဖော်ပြသည်။ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်သည် ယခုဤနေရာ၌ အသက်ရှင်သော အမှန်တရားဖြစ်လာသည်။ ယုံကြည်ခြင်းသည် “ကြားနာခြင်း” မှလာပြီး၊ “ကြားနာခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်အားဖြင့်” လာသည် (ရော ၁၀:၁၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ဟေဗြဲ ၁၁:၁, ၆, ၁၃, ၂၇, ၃၉ ကိုကြည့်ပါ။

Sight. Gr. eidos, “external appearance,” “form,” “shape.” Eidos refers to the thing which is seen, not to the faculty of seeing (cf. Luke 9:29, “fashion”; John 5:37). We believe in the Lord without having seen Him. Until the time when we do see Him face to face our manner of life as Christians rests on our belief in the unseen. There are two worlds, the visible and the invisible, which would be one except for the entrance of sin. A person walks by sight when he is under the influence of the material things of time, but he walks by faith when he is under the influence of things eternal. The decisions of the unregenerate man are made, his conduct determined, by external appearances. But the Christian has so firm a conviction regarding the realities of the eternal world that he thinks and acts by faith, in the light of things visible only to the eye of faith (see on Matt. 6:24–34; 2 Cor. 4:18). Those who walk by sight instead of by faith thereby express doubt concerning the invisible realities and the promises of God. By faith the kingdom of God becomes a living reality, here and now. Faith comes by “hearing,” and “hearing by the word of God” (see on Rom. 10:17). See on Heb. 11:1, 6, 13, 27, 39.

 

၈. ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ကွာဝေးနေသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ဤလက်ရှိလောက၌ အသက်ရှင်နေထိုင်ခြင်းမှ ကွာဝေးနေသည်။

8. Absent from the body. That is, from life in the present world.

 

သခင်ဘုရားနှင့် အတူရှိနေသည်။ အခန်းကြီး ၅:၆–၈ ၏ မျက်နှာပြင်ဖတ်ရှုမှုမှ အချို့က သေဆုံးချိန်တွင် ခရစ်ယာန်၏ ဝိညာဉ်သည် ချက်ချင်း “သခင်ဘုရားနှင့် အတူရှိနေရန်” သွားသည်ဟု ကောက်ချက်ချသည်၊ ပြီးလျှင် ပေါလုသည် သခင်ဘုရားနှင့် အတူရှိနေရန် စိတ်အားထက်သန်စွာ လိုလားသဖြင့် သေဆုံးခြင်းကို ကြိုဆိုခဲ့သည်ဟု ဆိုသည်။ သို့သော် အခန်းကြီး ၅:၃, ၄ ၌ ပေါလုသည် သေဆုံးခြင်းကို “အဝတ်မပါဘဲ” သို့မဟုတ် “အဝတ်မဝတ်ထားဘဲ” ဖြစ်သည်ဟု ဖော်ပြသည်။ သူသည် ဤအလယ်အလတ်အခြေအနေကို ဖြစ်နိုင်လျှင် ရှောင်ရှားလိုပြီး၊ “ကောင်းကင်မှ အိမ်” ဖြင့် “ဝတ်ဆင်ခြင်း” ကို စိတ်အားထက်သန်စွာ လိုလားသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ မသေဘဲ ပြောင်းရွှေ့ခြင်းကို မျှော်လင့်သည် (အခန်းကြီး ၅:၂–၄ ကိုကြည့်ပါ)။ အခြားနေရာ၌ (၁ကော ၁၅:၅၁–၅၄; ၁သက် ၄:၁၅–၁၇; ၂တိ ၄:၆–၈ စသည်ကိုကြည့်ပါ) ပေါလုသည် လူများသည် သေဆုံးချိန်တွင် တစ်ဦးချင်း မသေနိုင်မှုဖြင့် “ဝတ်ဆင်ခြင်း” မပြုဘဲ၊ ဖြောင့်မတ်သူများ၏ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းတွင် တပြိုင်နက် ဖြစ်ပေါ်ကြောင်း ဧကန်မှန်ကန်စွာ ဖော်ပြသည်။

Present with the Lord. From a superficial reading of vs. 6–8 some have concluded that at death the soul of the Christian goes immediately to be “present with the Lord,” and that Paul, ardently desiring to be with the Lord (v. 2), welcomed death. But in vs. 3, 4 Paul describes death as a state of being “naked,” or “unclothed.” He hopes, if at all possible, to avoid this intermediate state, and ardently desires to be “clothed” with his “house … from heaven.” In other words, he hopes to be translated without seeing death (see on vs. 2–4). Elsewhere (see on 1 Cor. 15:51–54; 1 Thess. 4:15–17; 2 Tim. 4:6–8; etc.) Paul makes it certain that men are not “clothed” with immortality individually at death, but simultaneously at the resurrection of the just.

 

သို့မဟုတ် ဤနည်းဖြင့် ပြန်လည်ဖော်ပြရလျှင်- ၂ကော ၅:၂–၄ ၌ ပေါလုသည် “အသက်” ဟူသည်မှာ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းတွင် “ကောင်းကင်မှ အိမ်” ဖြင့် “ဝတ်ဆင်ခြင်း” ဖြစ်သည့် မသေနိုင်သော အသက်ဖြစ်ကြောင်း ထုတ်ဖော်ပြီးဖြစ်သည်၊ ၎င်းသည် သေဆုံးခြင်း၏ “အဝတ်မပါဘဲ” သို့မဟုတ် “အဝတ်မဝတ်ထားဘဲ” အခြေအနေတွင် မဟုတ်ပေ (အခန်းကြီး ၅:၄ ကိုကြည့်ပါ)။ အခန်းကြီး ၅:၈ ၌ သူသည် “ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ကွာဝေးနေရန်” နှင့် “သခင်ဘုရားနှင့် အတူရှိနေရန်” ဆန္ဒကို ဖော်ပြသည်၊ သို့သော် “ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ကွာဝေးနေရန်” သည် ခန္ဓာကိုယ်မရှိခြင်း (“အဝတ်မပါဘဲ” သို့မဟုတ် “အဝတ်မဝတ်ထားဘဲ”) ကို မဆိုလိုကြောင်း သိသာထင်ရှားသည်၊ အကြောင်းမှာ အခန်းကြီး ၅:၂–၄ ၌ သူသည် ဤအလယ်အလတ်အခြေအနေကို မလိုလားကြောင်း နှင့် ဖြစ်နိုင်လျှင် ၎င်းကို ရှောင်ရှားလိုကြောင်း ရှင်းလင်းစွာ ဖော်ပြထားသည်။ “အသက်” (အခန်းကြီး ၅:၄) ရှိရန်နှင့် “သခင်ဘုရားနှင့် အတူရှိနေရန်” (အခန်းကြီး ၅:၈) သည် “ကောင်းကင်မှ အိမ်” (အခန်းကြီး ၅:၂) ၏ ပိုင်ဆိုင်မှုကို လိုအပ်သည်။ ပေါလု၏ ထုတ်ဖော်ပြောဆိုချက်များကို ဂရုတစိုက် စိစစ်ခြင်းသည် သေဆုံးခြင်းနှင့် ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းကြားတွင် ခန္ဓာကိုယ်မရှိသော (“အဝတ်မပါဘဲ” သို့မဟုတ် “အဝတ်မဝတ်ထားဘဲ”) ဝိညာဉ်များအဖြစ် “သခင်ဘုရားနှင့် အတူရှိနေရန်” သွားရောက်သည့် အခြေအနေတစ်ခုကို ရှင်းလင်းစွာနှင့် ပြတ်သားစွာ ဖယ်ရှားပြသည်။ ရော ၈:၂၂, ၂၃; ဖိ ၁:၂၁–၂၃ ကိုကြည့်ပါ။

Or, to restate it in this way: In 2 Cor. 5:2–4 Paul has already declared that “life,” obviously meaning immortal life, comes when one is “clothed upon” with his “house … from heaven” at the resurrection (see on v. 4), not in the “naked,” or “unclothed,” state of death. In v. 8 he expresses the desire to be “absent from the body” and “present with the Lord,” but it is obvious that being “absent from the body” does not mean being disembodied (“naked,” or “unclothed”), for in vs. 2–4 he has stated clearly that he does not desire this intermediate state and would avoid it if at all possible. To have “life” (v. 4) and to be “present with the Lord” (v. 8) thus requires possession of the “house … from heaven” (v. 2). Careful scrutiny of Paul’s statements thus clearly and decisively rules out any possibility of a state between death and the resurrection in which, as disembodied (“naked,” or “unclothed”) spirits, men go to be “present with the Lord.” Compare Rom. 8:22, 23; see on Phil. 1:21–23.

 

သမ္မာကျမ်းစာက သေခြင်းသည် ယုံကြည်သူများ ပထမထမြောက်ခြင်းတွင် နိုးထလာမည့် အိပ်စက်ခြင်းသာဖြစ်သည်ဟု ကြေညာသည် (ယော ၁၁:၁၁-၁၄, ၂၅, ၂၆; ၁ကော ၁၅:၂၀, ၅၁-၅၄; ၁သက်စလောနိတ် ၄:၁၄-၁၇; ၅:၁၀)။ ထိုအချိန်မတိုင်မချင်း အသက်ရှင်နေသော သူများနှင့် ထမြောက်လာသော သန့်ရှင်းသူများသည် သခင်ဘုရားနှင့်အတူ ရှိမည်မဟုတ်ပေ (၁သက်စလောနိတ် ၄:၁၆-၁၈ ကို ကြည့်ပါ)။ ဤအုပ်စုနှစ်ခုအနက် တစ်ခုသည် အခြားတစ်ခုကို ကျော်လွန်သွားမည်မဟုတ် (ဟီး ၁၁:၃၉, ၄၀ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။

The Bible declares death to be but a sleep from which believers will be awakened at the first resurrection (John 11:11–14, 25, 26; 1 Cor. 15:20, 51–54; 1 Thess. 4:14–17; 5:10). It is not until then that both the living and the resurrected saints will be with the Lord (see on 1 Thess. 4:16–18). Neither group precedes the other (cf. Heb. 11:39, 40).

 

၉။ ထို့ကြောင့်။ ဆိုလိုသည်မှာ၊ ရှင်ပေါလ်၏ ထမြောက်ခြင်းနှင့် အနာဂတ်ဘဝအပေါ် ယုံကြည်ချက်ကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားခြင်း (အခန်းကြီး ၆-၈)။

9. Wherefore. That is, in view of Paul’s confidence in the resurrection and the future life (vs. 6–8).

 

အလုပ်လုပ်ခြင်း။ ဂရိဘာသာဖြင့် philotimeomai၊ “ဂုဏ်ယူခြင်းကို ချစ်မြတ်နိုးသည့်စိတ်ဖြင့် လုပ်ဆောင်ရန်”၊ “အားထုတ်ကြိုးစားရန်” (ရောမ ၁၅:၂၀; ၁သက်စလောနိတ် ၄:၁၁ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ ရှင်ပေါလ်အား ဒုက္ခများက ဖိစီးနှိပ်စက်နေသော်လည်း (၂ကော ၄:၇-၁၈ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)၊ သူ့ကို အမြဲတမ်း ရှေ့သို့တွန်းအားပေးခဲ့သည့် ရည်ရွယ်ချက်မှာ သူသေပြီး ထမြောက်ခြင်း သို့မဟုတ် သေခြင်းမရှိဘဲ ပြောင်းလဲခြင်း၏ ဘုန်းကြီးသော အလားအလာဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် သူကိုယ်တိုင်နှင့် သူ၏ယုံကြည်သူများအတွက်ဖြစ်သည်။ ရှင်ပေါလ်သည် “ခရစ်တော်၏ တရားစီရင်ရာနေရာ” (အခန်းကြီး ၅:၁၀) တွင် သူရပ်တည်ရမည့်အခါ “လက်ခံအတည်ပြုခံရ” ရန် ကိုယ်တိုင်ကြိုးစားခဲ့သည်။ သူသည် ဘုရားသခင်ထံတွင် ထိုက်တန်မှုရရန်၊ သူ၏အပြစ်များအတွက် ဖြေရှင်းရန်၊ ခရစ်တော်၏ ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏လက်ဆောင်သို့ တစ်စုံတစ်ရာထည့်ရန် မဟုတ်ဘဲ၊ လူသားများကို ကယ်တင်ရာတွင် ခရစ်တော်နှင့်အတူ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရန် (၁ကော ၁၅:၉, ၁၀; ကောလောသဲ ၁:၂၉) အလုပ်လုပ်ခဲ့သည်။ သူသည် သူ၏ဘဝတွင် အရာအားလုံးကို ခရစ်တော်၏ ရောင်ပြန်ဟပ်မှုဖြစ်စေရန် လုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းသည် သခင်ဘုရား၏အကြည့်တွင် နှစ်သက်ဖွယ်နှင့် လက်ခံထိုက်သည်ဟု သူသိခဲ့သည်။ စစ်မှန်သောယုံကြည်သူနှင့် မစစ်မှန်သောယုံကြည်သူအကြား ကွာခြားချက်မှာ တစ်ဦးက ဘုရားသခင်၏အတည်ပြုချက်ကို ရှာဖွေပြီး၊ နောက်တစ်ဦးက လူသားများ၏အတည်ပြုချက်ကို ရှာဖွေခြင်းဖြစ်သည်။ မိမိကိုယ်အတွက်မဟုတ်ဘဲ ခရစ်တော်အတွက် အသက်ရှင်ရန် ဆုံးဖြတ်သူသည် အချိန်ကို အလွယ်တကူ သို့မဟုတ် လောကီသာယာမှုကို လိုက်စားရင်း ဖြုန်းတီးမည်မဟုတ် (ဂလာတိ ၁:၁၀)။

Labour. Gr. philotimeomai, “to be actuated by a love of honor,” “to strive earnestly for” (cf. Rom. 15:20; 1 Thess. 4:11). The motive that ever spurred Paul onward, in spite of the trials that beat down upon him (cf. 2 Cor. 4:7–18), was the glorious prospect of the resurrection, or of translation without death, both for himself and for his converts. Paul personally strove to be “accepted” when he should stand before “the judgment seat of Christ” (ch. 5:10). He labored, not to earn merit before God, not to atone for his sins, not to add something to the gift of Christ’s righteousness, but to cooperate with Christ in the task of saving his fellow men (1 Cor. 15:9, 10; Col. 1:29). He labored, as well, to make everything in his own life a reflection of Christ, for he knew this would be pleasing and acceptable in the sight of the Lord. The difference between the sincere and the insincere believer is that one seeks the approbation of God and the other the approbation of man. He who resolves to live, not for himself, but for Christ, will not spend his time in ease and idleness or in the pursuit of worldly pleasure (Gal. 1:10).

 

ရှေးခေတ်တွင် ရွှေသန့်စင်သူတစ်ဦးသည် သူ၏မျက်နှာကို အရည်ကျိုထားသော သတ္တုတွင် ရောင်ပြန်ဟပ်သည်ကို မြင်သည်အထိ စေ့စပ်စွာ စိုက်ကြည့်သည်ဟု ဆိုကြသည်။ ထိုအခါမှ သတ္တုသည် သန့်စင်ကြောင်း သူသိသည်။ ထိုနည်းတူ၊ ခရစ်တော်သည် ကျွန်ုပ်တို့အတွင်း၌ သူ၏ရောင်ပြန်ဟပ်မှုကို ရှာဖွေသည် (ယောဘ ၂၃:၁၀ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ခရစ်တော်နှင့်တူရန် အခွင့်ထူးရှိပြီး၊ သူသည် “မိမိကိုယ်ကို နှစ်သက်ခြင်းမပြု” ဟု ဆိုထားသည် (ရောမ ၁၅:၃; ဟီး ၁၁:၅ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ဖြောင့်မတ်သည်ဟူသောအကြောင်းနှင့် ဘုရားသခင်တောင်းဆိုသည်ဟူသောအကြောင်းဖြင့်သာ လုပ်ဆောင်ခြင်းနှင့်၊ ခရစ်တော်အတွက် လုပ်ဆောင်သည့်အခါ ရရှိသော ဝမ်းမြောက်ခြင်းဖြင့် လုပ်ဆောင်ခြင်းအကြား ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ ကွာခြားချက်ရှိသည်။ တာဝန်သစ္စာကြောင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို လုပ်ဆောင်ခြင်းသည် ချီးကျူးထိုက်သော်လည်း၊ သခင်အတွက် ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် ပြည့်လျှံသောနှလုံးသားဖြင့် လုပ်ဆောင်ခြင်းသည် မည်မျှပို၍ ကောင်းမွန်သနည်း။ ရှင်ပေါလ်ကို သူလုပ်ဆောင်သည့်ပုံစံဖြင့် အသက်ရှင်ရန် တွန်းအားပေးခဲ့သည်မှာ ခရစ်တော်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြစ်သည် (၂ကော ၅:၁၄)။ ဘုရားသခင်၏ ပညတ်တော်များကို နာခံခြင်း၏ ဝန်ထုပ်သည် ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် လှုံ့ဆော်ခံရသောအခါ ပေါ့ပါးလာသည် (မဿဲ ၂၂:၂၈-၃၀ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ; ရောမ ၈:၁-၄)။ ခရစ်တော်ကို နှစ်သက်စေလိုသော စစ်မှန်သောဆန္ဒသည် ခရစ်ယာန်တစ်ဦးအား မကောင်းမှုနှင့် ကောင်းမှုအကြား မမှားမလွဲ ခွဲခြားနိုင်စွမ်းပေးသည် (ရောမ ၈:၅-၈ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။

It is said that in ancient times a refiner of gold gazed intently at the molten metal in his crucible until he could see his own face mirrored in it. Then he knew that it was pure. Thus it is with Christ, who looks for His own reflection in us (cf. Job 23:10). It is our privilege to become like Christ, of whom it is said that He “pleased not himself” (Rom. 15:3; cf. Heb. 11:5). There is all the difference in the world between doing right only because it is right and because God requires it, and doing it for the joy that comes when it is done for Christ’s sake. Laudable as it may be to do right from a sense of duty, how much better to do it from a heart overflowing with love for the Master. It was the love of Christ that constrained Paul to live as he did (2 Cor. 5:14). The burden of obedience to God’s commandments becomes light when it is motivated by love (see on Matt. 22:28–30; cf. Rom. 8:1–4). The sincere desire to please Christ enables the Christian to discern, with unerring accuracy, between that which is evil and that which is good (see on Rom. 8:5–8).

 

ရှိရင်း သို့မဟုတ် မရှိရင်း။ အခန်းကြီး ၆၊ ၈ ကို ကြည့်ပါ။

Whether present or absent. See on vs. 6, 8.

 

သူ၏လက်ခံခြင်း။ ရှင်ပေါလ်၏ အဓိကစိုးရိမ်ချက်မှာ သူဆက်လက်အသက်ရှင်သင့်သလား၊ သူ၏လောကီအလုပ်များ ပြီးဆုံးသင့်သလားဆိုသည်မဟုတ်ဘဲ၊ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ၏ဘဝသည် ဘုရားသခင်၏ အတည်ပြုချက်နှင့်ကိုက်ညီသော ဘဝဖြစ်ရန်သာဖြစ်သည် (၂တိ ၄:၆-၈; မဿဲ ၂၅:၂၁; လုကာ ၁၉:၁၇ ကို ကြည့်ပါ)။

Accepted of him. The great concern was not whether Paul should live on, or whether his earthly labors should be brought to a close. His concern was only that, whatever might happen, his life should be such that it would meet the approval of God (see 2 Tim. 4:6–8; see on Matt. 25:21; Luke 19:17).

 

၁၀။ အကြောင်းမူကား၊ ကျွန်ုပ်တို့သည်။ “အကြောင်းမူကား” ဟူသော စကားလုံးသည် ဤအခန်းကို ယခင်အခန်းများနှင့် ဆက်သွယ်ပေးသည်။ ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် တရားစီရင်ရာနေ့တွင် ရပ်တည်ရမည်ဟူသော မျှော်လင့်ချက်သည် ရှင်ပေါလ်အား ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် လက်ခံထိုက်သူဖြစ်ရန် အားထုတ်ကြိုးစားစေသည့် အကြောင်းရင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ သူသည် ခရစ်တော်၏ သံတမန်အဖြစ် သူ့အား အပ်နှံထားသော ယုံကြည်မှုကို သစ္စာရှိစွာ ထမ်းဆောင်ရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။ ထိုနေ့၏ အရေးကြီးမှုကို အမှန်တကယ်ခံစားရသူများသည် ဘုရားသခင်ကို ဦးစွာထားရန်နှင့် နေ့စဉ်ဘဝတွင် သူ့ကို နှစ်သက်စေရန် အမြဲတမ်း စိတ်အားထက်သန်စွာ လုပ်ဆောင်ကြလိမ့်မည်။

10. For we must. The conjunction “for” connects this verse with what has gone before. Anticipation of being called upon to stand before God on the great judgment day was one of Paul’s reasons for seeking so earnestly to be found acceptable before God. Faithfully and selflessly he purposed to discharge the trust committed to him as an ambassador for Christ. Those for whom the solemnity of that day has reality will ever be diligent and serious in seeking to make God first and to please Him in their daily lives.

 

ဘုရားသခင်၏ စရိုက်နှင့် တရားမျှတမှုကို ထင်ရှားစေရန် နောက်ဆုံးတရားစီရင်ခြင်းသည် လိုအပ်သည် (ဆာ ၅၁:၄; ရောမ ၂:၅; ၃:၂၆)။ လက်ရှိ လောကီအခြေအနေတွင်၊ အကောင်းဆုံးသော လူများသည် မကြာခဏ ဒုက္ခအများဆုံးခံစားရပြီး၊ အဆိုးဆုံးသော လူများသည် ချမ်းသာကြသည် (ဆာ ၃၇:၃၅-၃၉; ဗျာ ၆:၉-၁၁ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ ဘုရားသခင်၏ စရိုက်သည် နောက်ဆုံးတွင် ကောင်းမှုပြုသူများအတွက် ကောင်းမွန်စေပြီး၊ မကောင်းမှုပြုသူများအတွက် ဆိုးရွားစေရန် တောင်းဆိုသည်။ ဤအခြေအနေသည် ယခုမရှိသေးသောကြောင့်၊ လက်ရှိအချိန်၏ မတရားမှုများကို ဖြောင့်မတ်စေမည့် နေ့တစ်နေ့ ရှိရမည်။ ထို့ပြင်၊ ခရစ်တော်သည် မှောင်မိုက်၏မင်းသားနှင့် သူ၏လိုက်လျှောက်သူများအပေါ် အောင်မြင်ရန် (ဟေရှာ ၄၅:၂၃; ရောမ ၁၄:၁၀, ၁၁; ဖိ ၂:၁၀; GC ၆၆၆-၆၇၁) နှင့် ခရစ်တော်သည် သူ၏အသွေးဖြင့် ဝယ်ယူထားသောအရာကို မိမိထံသို့ ယူရန် (ဟီး ၂:၁၁-၁၃; ယော ၁၄:၁-၃ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ) လိုအပ်သည်။

The final judgment is necessary to the vindication of God’s character and justice (Ps. 51:4; Rom. 2:5; 3:26). In the present earthly state the best of men are often most afflicted, while the worst of men may prosper (Ps. 37:35–39; cf. Rev. 6:9–11). The character of God requires that in the end it shall be well with them that do good, and ill with them that do evil. This state of affairs does not now exist, and therefore there must be a day when the wrongs of the present time are made right. It is also necessary in order that Christ may triumph over the prince of darkness and his followers (Isa. 45:23; Rom. 14:10, 11; Phil. 2:10; GC 666–671), and that Christ may take to Himself that which He has purchased with His own blood (Heb. 2:11–13; cf. John 14:1–3).

 

ထင်ရှားစွာပေါ်လာရန်။ ဂရိဘာသာဖြင့် phaneroō၊ “ထင်ရှားစေရန်”၊ “မြင်နိုင်စေရန်”၊ “သိစေရန်”၊ “လူသိရှင်ကြားပြသရန်”။ ဤစကားလုံးသည် ၂ကောရိန္သု တွင် ၉ ကြိမ်ပါရှိသည်။ ထိုကြီးမြတ်သောနေ့တွင် လူများသည် တရားမျှတမှု၏တရားရုံးတွင် ပေါ်လာရုံသာမက၊ ၎င်းတို့သည် မည်သူမည်ဝါဖြစ်သည်ကို ထင်ရှားစွာ ဖော်ပြခံရမည်။ ၎င်းတို့၏ဘဝလျှို့ဝှက်ချက်များကို ဖွင့်ဟခံရမည် (ဒေ ၁၂:၁၄; ရောမ ၂:၁၆; ၁ကော ၄:၅)။ လူတိုင်းသည် မျှတသောအခွင့်အရေးရရှိမည် (ယုဒ ၁၅ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ မည်သူမျှ မရှိရင်းဖြင့် သို့မဟုတ် ကိုယ်စားလှယ်ဖြင့် တရားစီရင်ခံရမည်မဟုတ် (ရောမ ၁၄:၁၂; ယာကုပ် ၂:၁၂, ၁၃ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။

Appear. Gr. phaneroō, “to make manifest,” “to make visible,” “to make known,” “to show openly,” “to make public.” This word occurs nine times in 2 Corinthians. On that great day men will not only put in an appearance at the bar of justice, but will stand revealed as to what manner of persons they are. The secrets of their lives will be made bare (Eccl. 12:14; Rom. 2:16; 1 Cor. 4:5). All will have a fair hearing (cf. Jude 15). No man will be judged in his absence, or by proxy (Rom. 14:12; cf. James 2:12, 13).

 

တရားစီရင်ရာနေရာ။ ဂရိဘာသာဖြင့် bēma၊ “မြှင့်ထားသောပလပ်ဖောင်း”၊ ရောမတရားစီရင်မှုကို တရားဝင်ဆောင်ရွက်ရာ နေရာဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်သည် နောက်ဆုံးတရားသူကြီးဖြစ်မည် (မဿဲ ၁၁:၂၇; ယော ၅:၂၂-၂၇; တ ၁၇:၃၁; ၁ပေ ၄:၅)။ ဤတာဝန်အတွက် သူသည် အထူးသင့်လျော်သည်။ သူသည် ကမ္ဘာ၏ဖန်ဆင်းရှင်နှင့် ကယ်တင်ရှင်ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ကယ်တင်ရှင်သည် ကျွန်ုပ်တို့၏တရားသူကြီးဖြစ်မည်ဆိုသည်မှာ အလွန်ကြောက်မက်ဖွယ်အတွေးဖြစ်သည်။ သူသည် တရားရုံးတွင် လာရောက်မည့်သူများ၏ သဘာဝကို ယူဆောင်ခဲ့သည် (ဖိ ၂:၆-၈)၊ ၎င်းတို့၏အနာဂတ်ကို သူဆုံးဖြတ်မည်ဖြစ်သည်။ သူသည် ၎င်းတို့ခံစားခဲ့ရသော သွေးဆောင်မှုတိုင်းကို ခံစားခဲ့သည် (ဟီး ၂:၁၄-၁၇; ၄:၁၅)။ သူသည် လူသား၏နေရာ၌ ရပ်တည်ခဲ့သည်။ ခရစ်တော်တွင် ဘုရားသခင်၏ဉာဏ်ပညာသည် လူသားအတွေ့အကြုံနှင့် ပေါင်းစပ်ထားသည်။ သူ၏နားလည်မှုနှင့် ထိုးထွင်းသိမြင်မှုသည် အကန့်အသတ်မရှိသည် (ဟီး ၄:၁၃)။ ခရစ်တော်တွင် ဘုရားသခင်၏ဖြောင့်မတ်ခြင်းသည် ပြည့်စုံသောလူသား၏ ဖြောင့်မတ်ခြင်းနှင့် ပေါင်းစည်းထားသည်။ “အားလုံး၏တရားသူကြီး” အဖြစ် သူ၏အခန်းကဏ္ဍတွင်၊ ဘုရားသခင်ခမည်းတော်သည် ခရစ်တော်နှင့်အတူ ပေါင်းစည်းထားပြီး၊ ဗျာဒိတ်ရှင် ယောဟန်က ထောင်စုနှစ်အကုန်တွင် “မဟာရွှေဖြူသောပလ္လင်” ပေါ်တွင် မြင်ခဲ့သည် (ဗျာ ၂၀:၁၁, ၁၂)။

Judgment seat. Gr. bēma, “a raised platform,” from which a formal Roman trial was conducted. Christ is to be the final judge (Matt. 11:27; John 5:22–27; Acts 17:31; 1 Peter 4:5). He is particularly fitted for this task. He is the world’s Creator and its Redeemer. It is a most awesome thought that our Saviour is to be our judge. He took upon Him the nature of those who will come before His bar of justice (Phil. 2:6–8), those whose destiny He will decide. He suffered every temptation to which they have been subjected (Heb. 2:14–17; 4:15). He stood in man’s place. In Christ divine wisdom is combined with human experience. His understanding and insight are infinite (Heb. 4:13). In Christ the righteousness of God has been united with that of a perfect Man. In His role as “Judge of all,” God the Father is united with Christ (Heb. 12:23, 24), and is seen by John the revelator upon a “great white throne” at the end of the thousand years (Rev. 20:11, 12).

 

လက်ခံရယူရန်။ ဂရိဘာသာဖြင့် komizō၊ “ဆုလာဘ်အဖြစ် လက်ခံရယူရန်”၊ “ဂရုစိုက်ရန်”၊ “သယ်ဆောင်သွားရန်”။ ကောင်းသည်ဖြစ်စေ၊ ဆိုးသည်ဖြစ်စေ၊ လူသားများ၏အကျင့်များကို ကောင်းကင်တွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသည် (ဒေ ၁၂:၁၃, ၁၄; ဧဖ ၆:၈; ကောလောသဲ ၃:၂၅; ၁တိ ၆:၁၉ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။

Receive. Gr. komizō, “to receive as a reward,” “to care for,” “to carry away.” Good or bad, men’s deeds are recorded in heaven (Eccl. 12:13, 14; cf. Eph. 6:8; Col. 3:25; 1 Tim. 6:19).

 

သူ၏ခန္ဓာကိုယ်တွင်။ ဆိုလိုသည်မှာ၊ ဤဘဝတွင် (အခန်းကြီး ၆ ကို ကြည့်ပါ)။ ထင်ရှားသည်မှာ၊ အခွင့်အလမ်းသည် လူသား၏ ဤလောကီဖြစ်တည်မှုတွင်သာ ကန့်သတ်ထားပြီး၊ ခန္ဓာကိုယ် ပျက်စီးသွားသောအခါ ပြီးဆုံးသည် (အခန်းကြီး ၁)။

In his body. That is, in this life (see on v. 6). Obviously, probation is here limited to man’s existence in this present world and terminates with the dissolution of the body (v. 1).

 

အညီအမျှ။ လူတစ်ဦး၏ အကျင့်များကို ဘုရားသခင်၏ပညတ်တရားနှင့် နှိုင်းယှဉ်မည် (ဒေ ၁၂:၁၃, ၁၄; ရောမ ၂:၁၂, ၁၃; ယာကုပ် ၁:၂၅; ၂:၁၀-၁၂)။ နောက်ဆုံးတရားစီရင်ခြင်းတွင် ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏ မရေရာသောစံနှုန်းမရှိသည့်အတွက်၊ နောက်ကျသော ဘုရားသခင်၏ကရုဏာတော်သို့ အယူခံဝင်ခြင်းဖြင့် မျှတသောဆုလာဘ်မှ လွတ်မြောက်ရန် အခွင့်အရေးမရှိပေ (ဂလာတိ ၆:၇; ဗျာ ၂၂:၁၂)။

According to. A man’s deeds will be compared with the great standard of conduct, the law of God (Eccl. 12:13, 14; Rom. 2:12, 13; James 1:25; 2:10–12). In the final judgment there will be no vague standard of righteousness, and thus no chance to escape a just recompense by a belated appeal to divine mercy (Gal. 6:7; Rev. 22:12).

 

 

၁၀ (ယော ၅:၂၂; ရောမ ၁၄:၁၀; ရောမ ၃:၁၉ ရှိ EGW ကို ကြည့်ပါ)။ ခရစ်တော်သည် တရားသူကြီး။—ဘုရားသခင်သည် လူသားများတွင် ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားသူမင်းသားအား ကမ္ဘာတစ်ခုလုံး၏ တရားသူကြီးအဖြစ် ရည်မှန်းထားသည်။ လောကီတရားရုံးရှေ့တွင် စစ်ဆေးခံရရန် လက်ခံခဲ့သူ၊ လူသားများကို ထာဝရသေခြင်းမှ ကယ်တင်ရန် ကောင်းကင်တရားရုံးများမှ လာခဲ့သူ၊ လူသားများက မထီမဲ့မြင်ပြုကာ ငြင်းပယ်ခဲ့ပြီး၊ စာတန်၏လှုံ့ဆော်မှုခံရသော လူသားများတတ်နိုင်သမျှ အပြစ်တင်မှုများကို ပုံအပ်ခဲ့သူ၊ မဖြစ်မနေ ကားတိုင်တွင် သေဆုံးခဲ့သူ—သူတစ်ဦးတည်းသာလျှင် ဆုလာဘ်သို့မဟုတ် အပြစ်ဒဏ်ကို ကြေညာရန်ဖြစ်သည် (MS ၃၉, ၁၈၉၈)။

10 (John 5:22; Rom. 14:10; see EGW on Rom. 3:19). Christ the Judge.—God designed that the Prince of sufferers in humanity should be judge of the whole world. He who submitted to be arraigned before an earthly tribunal, He who came from the heavenly courts to save man from eternal death. He whom men despised, rejected, and upon whom they heaped all the contempt of which human beings inspired by Satan are capable, He who suffered the ignominious death of the cross—He alone was to pronounce the sentence of reward or of punishment (MS 39, 1898).

 

 

 

၁၁။ ထိတ်လန့်ခြင်း။ ဂရိဘာသာဖြင့် phobos၊ သမ္မာကျမ်းစာတွင် အမြဲတမ်း “ကြောက်ရွံ့ခြင်း” ဟု ဘာသာပြန်သည်။ ဤကြောက်ရွံ့ခြင်းသည် ဆုံးရှုံးသွားသော အပြစ်သားများတစ်နေ့ ခံစားရမည့် ထိတ်လန့်ခြင်းနှင့် မတူပေ။ ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ခြင်းသည် ဉာဏ်ပညာ၏အစဖြစ်သည် (ဆာ ၁၁၁:၁၀; သုတ္တံ ၉:၁၀)။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏ရှေ့မှောက်တွင် ဧသရာကခံစားခဲ့သော လေးနက်သော ရိုသေခြင်းနှင့် တူသည် (ဟေရှာ ၆:၅)၊ ဘုရားသခင်၏ စရိုက်၊ ကြီးမြတ်မှုနှင့် မိမိကိုယ်ကို မထိုက်တန်မှုကို အသိအမှတ်ပြုခြင်းအပေါ် အခြေခံသည်။ ၎င်းသည် စစ်မှန်သောဘုရားဝတ်ပြုခြင်း၏ အမြစ်နှင့် အဓိကအကြောင်းရင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် မာန်ကို တားဆီးပေးသည် (သုတ္တံ ၂၆:၁၂ ကို ကြည့်ပါ)၊ အပြစ်ကျူးလွန်ခြင်းကို ဟန့်တားသည် (၂ရာ ၁၉:၇; ယောဘ ၁:၁, ၈; ၂၈:၂၈; သုတ္တံ ၈:၁၃; တ ၅:၅)။ ၎င်းသည် အခြားကြောက်ရွံ့မှုအားလုံးမှ လွတ်မြောက်စေသည် (သုတ္တံ ၁၄:၂၆, ၂၇; ၁၉:၂၃)။ ဘုရားသခင်ကို ရိုသေကြောက်ရွံ့သူသည် စိုးရိမ်ပူပန်မှုအားလုံးမှ လွတ်မြောက်နိုင်သည်။ သခင်ဘုရားကို ကြောက်ရွံ့ခြင်းသည် ချစ်မြတ်နိုးသော ကောင်းကင်ခမည်းတော်ကို ရိုသေစွာ ကိုးကွယ်ခြင်းနှင့် နာခံခြင်းဖြစ်သည် (ဆာ ၁၀၃:၁၁; ဆာ ၁၁၁:၁၀ ကို ကြည့်ပါ)။ ဆာ ၁၉:၉ ကို ကြည့်ပါ။

11. Terror. Gr. phobos, elsewhere in the NT always translated “fear.” This fear is something far different from the terror that lost sinners will one day experience. Godly fear is the beginning of wisdom (Ps. 111:10; Prov. 9:10). It is synonymous with profound reverence such as Isaiah felt when in God’s presence (Isa. 6:5), and is based on a realization of the character, majesty, and greatness of God, and of one’s own unworthiness. It is the root and mainspring of true piety. It prevents conceit (see Prov. 26:12), and is a deterrent to sin (2 Chron. 19:7; Job 1:1, 8; 28:28; Prov. 8:13; Acts 5:5). It gives release from all other fears (Prov. 14:26, 27; 19:23). He who stands in awe of God can be free of all anxiety. The fear of the Lord is reverent adoration and obedient respect for a loving heavenly Father (Ps. 103:11; cf. Ps. 111:10). See on Ps. 19:9.

 

လူတို့ကို ဆွဲဆောင်ရန်။ အခန်းကြီး ၂၀ ကို ကြည့်ပါ။

Persuade men. See on v. 20.

 

ကျွန်ုပ်တို့သည် ထင်ရှားစွာပေါ်လာသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် မည်သူဖြစ်သည်ကို ဘုရားသခင်သိပြီး၊ ဂရိဘာသာဖြင့်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း၊ အစဉ်အမြဲ သူသိခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ရှင်ပေါလ်၏ သူ့ကို အထူးနှစ်သက်စေလိုသော မြင့်မားသောရည်ရွယ်ချက်ကို အပြည့်အဝသိသည်၊ ထို့ပြင် ကောရိန္သုယုံကြည်သူများလည်း ယခုအခါ ၎င်းကို ယုံကြည်လာကြပြီဟု ရှင်ပေါလ်ယုံသည်။ ၎င်းတို့ထဲမှ အချို့မဟုတ်လျှင် များစွာသောသူများသည် သူ၏သစ္စာရှိမှုကို သံသယဝင်ခဲ့ကြပြီး၊ သူသည် ၎င်းတို့၏သစ္စာစိတ်နှင့် ဆင်ခြင်တုံတရားဖြင့် အယူခံဝင်ကာ၊ ထိုအချက်ကို ၎င်းတို့အသိအမှတ်ပြုစေလိုသည်။ ခရစ်တော်၏သံတမန်အဖြစ် သူ၏စစ်မှန်သောစရိုက်သည် ယခုအခါ ၎င်းတို့အားလုံးအတွက် ထင်ရှားသင့်သည်။

We are made manifest. What we are is known to God, and as the Greek implies, has been known to Him all along. God is fully aware of Paul’s high purpose to please Him, above all else, and Paul trusts that the Corinthian believers, as well, are now persuaded thereof. Some, if not many, of them had been tempted to doubt his good faith, and he appeals to their conscientious judgment, longing to have them acknowledge the fact. His true character as an ambassador for Christ (v. 20) should now be apparent to all of them.

 

၁၁ (ဆာ ၁၁၉:၅၃; ဟီး ၄:၁)။ ဘုရားသခင်ကို သင့်လျော်စွာ ကြောက်ရွံ့ခြင်း။—[ဟီး ၄:၁ ကို ကိုးကားသည်]။ သခင်ဘုရားသည် သူ၏လူများအား သူ့ကို ယုံကြည်ပြီး သူ၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွင် တည်နေစေလိုသည်၊ သို့သော် ၎င်းသည် ကျွန်ုပ်တို့တွင် ကြောက်ရွံ့မှု သို့မဟုတ် စိုးရိမ်မှုမရှိရဟု မဆိုလိုပေ။ အချို့က လူတစ်ဦးတွင် ဘုရားသခင်၏တရားစီရင်မှုများကို ကျိုးကြောင်းဆီလျော်စွာ ကြောက်ရွံ့မှုရှိပါက၊ ၎င်းသည် ယုံကြည်ခြင်းမရှိသည့် သက်သေဖြစ်သည်ဟု ထင်ကြသည်၊ သို့သော် ၎င်းမဟုတ်ပေ။

11 (Ps. 119:53; Heb. 4:1). A Proper Fear of God.—[Heb. 4:1 quoted.] The Lord would have His people trust in Him and abide in His love, but that does not mean that we shall have no fear or misgivings. Some seem to think that if a man has a wholesome fear of the judgments of God, it is a proof that he is destitute of faith; but this is not so.

 

ဘုရားသခင်၏တရားစီရင်မှုများကို ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် သင့်လျော်စွာ ကြောက်ရွံ့ခြင်းသည်၊ တုန်လှုပ်နေသော ဝိညာဉ်ကို ယေရှုထံသို့ ထွက်ပြေးစေပြီး၊ ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏ ငြိမ်သက်သောအသီးများကို ထုတ်ပေးသည်။ ယနေ့လူများစွာသည် ဤစိတ်ဓာတ်ရှိသင့်ပြီး၊ နှိမ့်ချသောနောင်တဖြင့် သခင်ဘုရားထံသို့ ပြန်လှည့်သင့်သည်၊ အကြောင်းမူကား သခင်ဘုရားသည် ဤမျှလောက် ကြောက်မက်ဖွယ်သော ခြိမ်းခြောက်မှုများကို ပေးထားခြင်းမဟုတ်၊ သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်တွင် ဤမျှလောက် ပြင်းထန်သော တရားစီရင်မှုများကို ကြေညာထားခြင်းမဟုတ်၊ ရိုးရှင်းစွာ မှတ်တမ်းတင်ရန်သာဖြစ်သည်၊ သို့သော် သူပြောသည်ကို သူအဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုသည်။ တစ်ဦးက “တရားတော်ကို စွန့်ပစ်သော ဆိုးယုတ်သူများကြောင့် ထိတ်လန့်ခြင်းသည် ကျွန်ုပ်ကို သိမ်းပိုက်ထားသည်” ဟုဆိုသည်။ ရှင်ပေါလ်က “ထို့ကြောင့် သခင်၏ထိတ်လန့်ခြင်းကို သိရှိသဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် လူတို့ကို ဆွဲဆောင်သည်” ဟုဆိုသည် (RH အောက်တိုဘာ ၂၁, ၁၈၉၀)။

A proper fear of God, in believing His threatenings, works the peaceable fruits of righteousness, by causing the trembling soul to flee to Jesus. Many ought to have this spirit today, and turn to the Lord with humble contrition, for the Lord has not given so many terrible threatenings, pronounced so severe judgments in His Word, simply to have them recorded, but He means what He says. One says, “Horror hath taken hold upon me because of the wicked that forsake thy law.” Paul says, “Knowing therefore the terror of the Lord, we persuade men” (RH Oct. 21, 1890).

 

 

၁၂။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ချီးမွမ်းခြင်းမပြု။ ကောရိန္သုသို့ စာနှစ်စောင်လုံးတွင်၊ ရှင်ပေါလ်သည် သူ၏ဝန်ကြီးအမှုကို ခုခံကာကွယ်ပြီး ချီးမြှောက်ခဲ့သည်၊ မိမိကိုယ်ကို ချီးမြှင့်ရန်မဟုတ်ဘဲ၊ သူ၏သတင်းစကားနှင့် ဘုရားသခင်၏တမန်အဖြစ် သူ့အပေါ်တွင် ကောရိန္သုလူများ၏ ယုံကြည်မှုကို ရရှိရန်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့အကြား သူ၏ဟောပြောမှုသည် တန်ခိုးနှင့်ပြည့်စုံခဲ့သည် (၁ကော ၂:၄; ၁ကော ၁၅:၁, ၂)။ သူသည် ၎င်းတို့၏ဝိညာဉ်ရေးဖခင် (၁ကော ၄:၁၅) နှင့် ဝိညာဉ်ရေးရာတွင် ၎င်းတို့၏ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၁၁:၁)။ သူ၏ဝန်ကြီးအမှုသည် “စာသား” မဟုတ်ဘဲ “ဝိညာဉ်” ၏ဝန်ကြီးအမှုဖြစ်ပြီး၊ ပြင်ပအသွင်အပြင်မဟုတ်ဘဲ အတွင်းစိတ်ပြောင်းလဲခြင်း၏ဝန်ကြီးအမှုဖြစ်သည် (၂ကော ၃:၆)။ ၎င်း၏အကြံပြုချက်သည် ထုတ်ဖော်ပြသထားသော သမ္မာတရား၏ ဖောက်ထွင်းမြင်နိုင်မှုနှင့် သန့်ရှင်းမှုအပေါ် အခြေခံပြီး (အခန်းကြီး ၄:၁, ၂)၊ သမ္မာတရားအတွက် ရှင်ပေါလ်အဆက်မပြတ် ခံစားခဲ့ရသော စွန့်လွှတ်မှုနှင့် ဆင်းရဲဒုက္ခများအပေါ် အခြေခံသည် (အခန်းကြီး ၄:၈-၁၀; ၁၁:၂၁-၃၀)။ ဤအရာအားလုံးကို ကောရိန္သုလူများက ကြွားဝါခြင်းဟု အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုနိုင်သည်။ သူ၏ယခင်စာတွင် ဤသို့သော ကြေညာချက်များအပေါ် ဤအဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုမှုကို များစွာသောသူများက ထားရှိခဲ့ပြီး၊ ဤတွင် “ထပ်မံ” ဟူသော စကားလုံးကို အသုံးပြုခြင်းမှ ထင်ရှားသည် (အခန်းကြီး ၃:၁ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ သူသည် ယခုအခါ သူရေးသားထားသမျှတွင် ကြွားဝါခြင်းမဟုတ်ကြောင်း ရှင်းလင်းစွာ ကြေညာသည်။ သူ၏ဝန်ကြီးအမှုကို ခုခံကာကွယ်ရန် သူ၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ ဧဝံဂေလိတရား၏ရန်သူများနှင့် ဝိညာဉ်ရေးစစ်ပွဲတွင် ပါဝင်နေသော ကောရိန္သုလူများအား မှန်ကန်သောသတင်းအချက်အလက်နှင့် လုံလောက်သောအဖြေများကို ပေးရန်ဖြစ်သည်။

12. We commend not. Throughout both epistles to the Corinthians, Paul has been defending and magnifying his ministry, not to exalt himself, but to win the confidence of the Corinthians in his message and in himself as God’s messenger. His preaching among them had been with power (1 Cor. 2:4; 1 Cor. 15:1, 2). He was their spiritual father (1 Cor. 4:15) and their leader in spiritual things (ch. 11:1). His ministry had been one of the “spirit,” not of the “letter”; of inward transformation, not of outward appearance (2 Cor. 3:6). Its basis of recommendation was the transparency and purity of the truth proclaimed (ch. 4:1, 2), and the sacrifice and suffering Paul had continually endured for the truth’s sake (chs. 4:8–10; 11:21–30). All this the Corinthians might construe as boasting. Doubtless many had already placed this interpretation upon such declarations in Paul’s former epistle, as would appear from his use here of the word “again” (cf. ch. 3:1). He now declares categorically that in all he has written he is not boasting. His purpose is to answer the derogatory remarks of those who were belittling his ministry.

 

အခွင့်အရေး။ ဂရိဘာသာဖြင့် aphormē၊ “စစ်ဆင်ရေးအခြေစိုက်စခန်း”၊ “စတင်မှတ်အမှတ်”၊ “လှုံ့ဆော်မှု”။ ရှင်ပေါလ်သည် သူ၏ဝန်ကြီးအမှုကို ခုခံကာကွယ်ရန် လှုံ့ဆော်ပေးသော ရည်ရွယ်ချက်ကို ယခုဖော်ပြသည်။ ကောရိန္သုလူများသည် ခရစ်ယာန်အသင်းတော်တွင် ခေါင်းဆောင်ရာထူးများကို ရှာဖွေကာ ရှင်ပေါလ်ကို အဆင့်နှိမ့်ချခြင်းဖြင့် မိမိတို့ကိုယ်ကို မြှင့်တင်ရန် ကြိုးစားသော ဧဝံဂေလိတရား၏ရန်သူများနှင့် ဝိညာဉ်ရေးစစ်ပွဲတွင် ပါဝင်နေကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ယုဒပြည်ရှိ ညီအစ်ကိုများထံမှ အကြံပြုစာများပုံစံဖြင့် အထောက်အထားများနှင့်အတူ ရောက်လာကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ရှင်ပေါလ်ကို ကိုယ်တိုင်ခန့်အပ်ထားသော လူသစ်တစ်ဦးအဖြစ် တင်ပြခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်ကို တမန်တော်များထံမှ အခွင့်အာဏာရှိသူများအဖြစ် ကိုယ်စားပြုခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၃:၁ ကို ကြည့်ပါ)။ ထို့ပြင်၊ ၎င်းတို့သည် ခေါင်းဆောင်များနှင့် “ဝန်ကြီးများ” ဖြစ်ကြသည်ဟု ဆိုကြသည် (အခန်းကြီး ၁၁:၂၂, ၂၃)။ ရှင်ပေါလ်သည် ၎င်းတို့ကို “မမှန်ကန်သော တမန်တော်များ” နှင့် “လှည့်စားသောလုပ်သားများ” ဟု ရည်ညွှန်းသည် (အခန်းကြီး ၁၁:၁၃)။ ကောရိန္သုယုံကြည်သူများအနက် များစွာသောသူများသည် ဤလူများက လှည့်စားခံခဲ့ရပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ကောရိန္သုအသင်းတော်၏ ခေါင်းဆောင်မှုကို သိမ်းပိုက်ရန် ကြံစည်ခဲ့ကြသည်။ သူ၏ဝန်ကြီးအမှုကို ခုခံကာကွယ်ရန် သူ၏တစ်ခုတည်းသော ရည်ရွယ်ချက်မှာ ဤမမှန်ကန်သော တမန်တော်များကို တိတ်ဆိတ်စေရန် အသင်းတော်အား မှန်ကန်သောသတင်းအချက်အလက်နှင့် လုံလောက်သောအဖြေများကို ပေးရန်ဖြစ်သည်ဟု ရှင်ပေါလ်ကြေညာသည်။

Occasion. Gr. aphormē, “base of operations,” “starting point,” “incentive.” Paul now sets forth the purpose that prompted him to defend his ministry. The Corinthians were engaged in spiritual warfare with enemies of the gospel who sought positions of leadership in the church and who attempted to advance themselves by discrediting Paul. They had come with credentials in the form of letters of recommendation, supposedly from the brethren in Judea. They represented Paul as a self-appointed upstart, and themselves as vested with authority by the apostles (see on ch. 3:1). Not only so, they claimed to be leaders and “ministers” (ch. 11:22, 23). Paul refers to them as “false apostles” and “deceitful workers” (ch. 11:13). Evidently a considerable number of the Corinthian believers had been deceived by these men, who connived to take over the leadership of the Corinthian church. Paul declares that his sole object in defending his ministry is to provide the church with correct information and adequate answers with which to silence these false apostles.

 

ဂုဏ်ပြုခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ၊ တစ်ဦးတစ်ယောက် သို့မဟုတ် တစ်ခုခုကို ဂုဏ်ယူခြင်း (အခန်းကြီး ၁:၁၄ ကို ကြည့်ပါ၊ ထိုတွင် ဆက်စပ်နာမ်သည် “ဝမ်းမြောက်ခြင်း” ဟု ဘာသာပြန်ထားသည်)။

Glory. That is, be proud of some one or some thing (see on ch. 1:14, where the cognate noun is translated “rejoicing”).

 

အသွင်အပြင်။ စကားလုံးအရ “မျက်နှာ”၊ “မျက်နှာသွင်ပြင်”၊ ထို့ကြောင့် “ပြင်ပအသွင်အပြင်”။ ဤကိုယ်တိုင်ခန့်အပ်ထားသော တမန်တော်များသည် ၎င်းတို့ဟန်ဆောင်ထားသည့်အတိုင်း မဟုတ်ကြပေ၊ ထင်ရှားသည့်အတိုင်း မဟုတ်ကြပေ။ ၎င်းတို့တွင် “အကြံပြုစာများ” ရှိနိုင်သော်လည်း၊ ပြောင်းလဲယုံကြည်ပြီး သန့်ရှင်းသောသူများ၏ နှလုံးသားထဲတွင် ဝိညာဉ်တော်၏အတွင်းသက်သေမရှိပေ (အခန်းကြီး ၃:၁-၃ ကို ကြည့်ပါ)။ ပြင်ပအသွင်အပြင်အပေါ် အခြေခံသော ဆုံးဖြတ်ချက်ထုတ်သူများအပေါ် (၁မ ၁၆:၇ ကို ကြည့်ပါ)၊ ဤမမှန်ကန်သော ခေါင်းဆောင်များသည် ရှင်ပေါလ်တတ်နိုင်သည်ထက် ပိုမိုကောင်းမွန်သော အထင်အမြင်ကို ဖန်တီးခဲ့သည် (၂ကော ၁၀:၁၀ ကို ကြည့်ပါ)။ ကောရိန္သုလူအချို့သည် ရှင်ပေါလ်၏ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ချို့ယွင်းချက်များ—သူ၏ခန္ဓာကိုယ်အားနည်းချက်နှင့် မျက်စိမကောင်းခြင်း—ကို ပြက်ရယ်ပြုခဲ့ကြသည် (၂ကော ၁၀:၁, ၁၇, ၁၂; ၁၂:၈-၁၀; ဂလာတိ ၄:၁၃-၁၅; ၂ကော ၁၂:၇-၉ ရှိ EGW ဖြည့်စွမ်းမှုကို ကြည့်ပါ)။ ထို့ပြင်၊ ရှင်ပေါလ်သည် သူ့ကိုယ်သူ “ရိုင်းစိုင်းပြီး” ရိုးရှင်းသော စကားပြောသူဖြစ်ကြောင်း အသိအမှတ်ပြုခဲ့သည် (၂ကော ၁၁:၆)။ မမှန်ကန်သော တမန်တော်များ၏ သာလွန်သော ဝန်ကြီးအမှုအာဏာပိုင်ဆိုင်မှုဆိုင်ရာ တောင်းဆိုချက်သည် ပို၍ရင်းနှီးသော တမန်တော်များနှင့် ဆက်နွယ်မှုနှင့် ဟီဘရူးသြသဒေါက်စ်၏ “စာသား” ကို တင်းကြပ်စွာ လိုက်နာမှုအပေါ် အခြေခံထားပုံရသည် (အခန်းကြီး ၃:၁-၃ ကို ကြည့်ပါ)။ ၎င်းတို့၏ ကြွားဝါမှုသည် လုံးဝပြင်ပတန်ဖိုးများအပေါ် အခြေခံသည်။ ၎င်းတို့သည် ရှင်ပေါလ်ကြွားဝါရန် ရွေးချယ်သော ပိုမိုမြင့်မားသော ဝိညာဉ်ရေးဂုဏ်ရည်များကို လျစ်လျူရှုထားပုံရသည် (ဂလာတိ ၆:၁၄ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။

Appearance. Literally, “face,” “countenance,” and thus “outward appearance.” These self-appointed apostles are not what they pretend, and appear to be. They may have “letters of commendation,” but they do not have the inward witness of the Spirit in the hearts of converted and consecrated men and women (see on ch. 3:1–3). Upon those whose judgment was based on external appearance (see on 1 Sam. 16:7), these false leaders made a better impression than Paul had been able to make (see 2 Cor. 10:10). Some Corinthians had even been led to make sport of Paul’s personal defects—his bodily weakness and his poor sight (2 Cor. 10:1, 17, 12; 12:8–10; Gal. 4:13–15; see EGW Supplementary Material on 2 Cor. 12:7–9). Furthermore, Paul acknowledged himself “rude” and simple of speech (2 Cor. 11:6). The claim of the false apostles to superior ministerial authority was apparently based on a closer personal association with older apostles and on rigorous adherence to the “letter” of Hebrew orthodoxy (see on ch. 3:1–3). Their boast was based on purely external values. They appeared to be oblivious of those higher, spiritual qualities of which Paul chooses to boast, if boast he must (cf. Gal. 6:14).

 

၁၃. ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်အပြင်ထွက်ခြင်း။ ဂရိလို existēmi၊ “အနေအထားမှထုတ်ပယ်ခြင်း” ဟုအဓိပ္ပာယ်ရှိပြီး၊ ထို့ကြောင့် “စိတ်မမှန်ခြင်း” သို့မဟုတ် “ရူးသွပ်ခြင်း” ဟုဖြစ်သည်။ ၎င်းကို “အံ့အားသင့်ခြင်း”၊ “မဆုံးနိုင်သောအံ့သြခြင်း” ဟုလည်းအဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုသည်။ ဤနေရာ၌ အကြောင်းအရာအရ ရူးသွပ်ခြင်းဟူသော အဓိပ္ပာယ်ကိုလိုအပ်သည်။ ပေါလု၏ဆန့်ကျင်သူများသည် ပေါလုအား စိတ်မမှန်သူဟု စွပ်စွဲခဲ့ပုံရပြီး၊ ၎င်းတို့၏စွပ်စွဲချက်သည် သူ၏အံ့ဖွယ်သောကူးပြောင်းခြင်း၊ သူ၏ထိုးထွင်းမြင်နိုင်မှုများ (၂ကော။ ၁၂:၁–၄; ဂလာ။ ၁:၁၂)၊ ဘုရားအတွက် သူ၏ထကြွသောစိတ်အားထက်သန်မှု၊ သူ၏ဧကန္တ အာဇာနည်ဖြစ်ရန်နီးစပ်သောပုံပေါက်မှု (၂ကော။ ၁၂:၁၀)၊ နှင့်သူ၏သင်ကြားမှု၏တော်လှန်ရေးဆန်သောသဘောကို အခြေခံထားပုံရသည်။ နှစ်အနည်းငယ်အကြာတွင် ဖေးစတပ်စ်သည်လည်း ထိုစွပ်စွဲချက်ကို ပြုခဲ့သည် (တ။ ၂၆:၂၄)၊ ၎င်းသည် ယေရှု၏မိတ်ဆွေများကပင် ယေရှုအား တစ်ကြိမ်ပြုခဲ့သော စွပ်စွဲချက်တစ်ခုဖြစ်သည် (မာ။ ၃:၂၁; ဆက်စပ်၍ မတ်။ ၁၂:၂၄)။

13. Beside ourselves. Gr. existēmi, “to throw out of position,” hence, “to be out of one’s mind,” or “to be insane.” It is also defined “to be astonished,” “to be amazed.” Here the context requires the former definition. Paul’s opponents had apparently charged Paul with being mentally deranged, perhaps basing their accusation on his miraculous conversion, his visions (2 Cor. 12:1–4; Gal. 1:12), his burning zeal for God, his apparent courting of almost certain martyrdom (2 Cor. 12:10), and the revolutionary character of his teaching. Some years later Festus made the same charge (Acts 26:24), one that even Jesus’ friends had once made against Jesus (see on Mark 3:21; cf. Matt. 12:24).

 

ဘုရားထံသို့ဖြစ်သည်။ ပေါလု၏ဘဝနှင့်ဓမ္မအမှုတာဝန်များတွင် သူ၏ရန်သူများက စိတ်မမှန်ခြင်း၏လက္ခဏာများအဖြစ် ညွှန်ပြခဲ့သော အသွင်အပြင်များသည် အမှန်တကယ်တွင် သခင်ဘုရားအပေါ် သူ၏ဆက်ကပ်အပ်နှံမှု၏သက်သေများဖြစ်သည်။

It is to God. Those aspects of Paul’s life and ministry to which his enemies might have pointed as symptoms of mental derangement were actually evidences of his devotion to the Lord.

 

သတိထားခြင်း။ ဂရိလို sōphroneō၊ “စိတ်မမှန်ကန်ခြင်း”၊ “စိတ်မှန်ကန်နေခြင်း” ဟုအဓိပ္ပာယ်ရှိပြီး၊ “ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်အပြင်ထွက်ခြင်း” ၏ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။ သတိထားမှုနှင့်သင့်တင့်မှုကိုထင်ဟပ်သော လုပ်ဆောင်ချက်များသည် သူ၏ယုံကြည်သူများ၏ အကျိုးစီးပွားနှင့်အား ကယ်တင်ခြင်းအတွက်ဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် စွပ်စွဲချက်များကို ဂရုမစိုက်ခဲ့ပါ။ သူ၏ရန်သူများက သူ့ကိုရူးသွပ်သည်ဟု ထင်ခဲ့လျှင်ရော ဘာဖြစ်မည်နည်း။ သူ့တွင် တစ်ခုတည်းသောရည်မှန်းချက်ရှိသည်—ဘုရား၏ဂုဏ်အသရေနှင့် သူ၏လူသားများ၏ကယ်တင်ခြင်းဖြစ်သည်။

Sober. Gr. sōphroneō, “to be of sound mind,” “to be in [one’s] right mind,” the opposite of being “beside” oneself. Acts reflecting sober-mindedness and moderation were for the welfare and salvation of his converts. Paul cared not about the charges. What if his enemies did think him insane? He had but one objective in view—the honor and glory of God and the salvation of his fellow men.

သင်တို့၏အကြောင်းအတွက်။ သူ့ကိုယ်သူ အမြဲမေ့လျော့ထားပြီး၊ သူ၏မရပ်မနားလုပ်ဆောင်မှုများနှင့် မကြာခဏခံစားရသောဆင်းရဲဒုက္ခများက သက်သေပြသည့်အတိုင်း၊ ပေါလုသည် အခြားသူများအတွက်နေထိုင်ခဲ့သည်။

For your cause. Ever forgetful of himself, as his ceaseless labors and frequent sufferings made evident, Paul lived for others.

 

၁၄. ချစ်ခြင်းမေတ္တာ။ ဂရိလို agapē (မတ်။ ၅:၄၃၊ ၄၄; ၁ကော။ ၁၃:၁ ကိုကြည့်ပါ)။

14. Love. Gr. agapē (see on Matt. 5:43, 44; 1 Cor. 13:1).

 

ခရစ်တော်၏။ ပေါလုသည် ခရစ်တော်၏သူ့အပေါ်ထားသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ သူ၏ခရစ်တော်အပေါ်ထားသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို မဟုတ်ပေ (ရော။ ၅:၅; ၈:၃၅၊ ၃၉; ၂ကော။ ၁၃:၁၄; ဧဖက်။ ၃:၁၉; ၄တီ ၄၅၇; ၇တီ ၁၃၉; ဂျီဒဗလျူ ၂၉၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ခရစ်တော်၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာမှလွဲ၍ ဘဝတွင် လုံလောက်သောထိန်းချုပ်မှုအားအဖြစ် မည်သည့်အရာမျှမရှိသော်လည်း၊ ကျွန်ုပ်တို့၏သူ့အပေါ်ထားသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည်လည်း အရေးကြီးသည်မှာ မှန်ပါသည်။ သို့သော် ခရစ်တော်၏ကျွန်ုပ်တို့အပေါ်ထားသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် အမြဲတမ်းအဓိကအချက်ဖြစ်သည်—“ကျွန်ုပ်တို့သည် သူ့ကိုချစ်ကြသည်၊ အကြောင်းမူကား သူသည် ကျွန်ုပ်တို့ကို ဦးစွာချစ်ခဲ့သည်” (၁ယော။ ၄:၁၉; ဆက်စပ်၍ ယော။ ၃:၁၆)။

Of Christ. Paul doubtless refers to Christ’s love for him, rather than to his love for Christ (see Rom. 5:5; 8:35, 39; 2 Cor. 13:14; Eph. 3:19; cf. 4T 457; 7T 139; GW 293). Although nothing but the love of Christ can be an adequate controlling power in the life, it is true that our love for Him is also vital. But Christ’s love for us is ever the dominant factor—“we love him, because he first loved us” (1 John 4:19; cf. John 3:16).

 

ထိန်းချုပ်သည်။ ဂရိလို sunechō၊ “အတူတကွဆုပ်ကိုင်ထားခြင်း”၊ “ခိုင်မြဲစွာဆုပ်ကိုင်ထားခြင်း”၊ “တိုက်တွန်းခြင်း”၊ “တွန်းအားပေးခြင်း”၊ “ထိန်းချုပ်ခြင်း”။ ခရစ်တော်၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် လမ်းညွှန်ခံရန် ရွေးချယ်သူသည် တာဝန်လမ်းကြောင်းမှ ညာဘက်သို့ဖြစ်စေ၊ ဘယ်ဘက်သို့ဖြစ်စေ လှည့်မထွက်ဘဲ၊ ပေါလုကဲ့သို့ သခင်ဘုရား၏အမှုတာဝန်တွင် မလှုပ်မယှက် စိတ်တစ်ခုတည်းဖြင့် ရှေ့သို့တက်လှမ်းမည် (တ။ ၂၀:၂၄; ၂ကော။ ၄:၇–၁၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ခရစ်တော်၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် ယုံကြည်သူအား ကျဉ်းမြောင်းသောလမ်းကြောင်းတွင် လုံခြုံစွာထားရှိပေးသည် (မတ်။ ၇:၁၃၊ ၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။

Constraineth. Gr. sunechō, “to hold together,” “to hold fast,” “to urge,” “to impel,” “to control.” He who chooses to be guided by the love of Christ will not turn aside from the path of duty, whether to the right hand or to the left, but will, like Paul, press forward in the Lord’s work, undaunted and with singleness of mind (see Acts 20:24; 2 Cor. 4:7–11). The love of Christ keeps the believer safely in the strait and narrow way (see on Matt. 7:13, 14).

 

ကျွန်ုပ်တို့ဤသို့ဆုံးဖြတ်သည်။ သို့မဟုတ် “ကျွန်ုပ်တို့ဆုံးဖြတ်ပြီးဖြစ်သည်”၊ “ကျွန်ုပ်တို့ယုံကြည်စိတ်ချသည်”။ ပေါလု၏အပ်နှံခြင်းဆိုင်ရာ ကြေငြာချက်သည် သူ၏ကူးပြောင်းခြင်းအချိန်တွင် သူရောက်ရှိခဲ့သော ဆုံးဖြတ်ချက်၏ထုတ်ဖော်မှုဖြစ်သည် (တ။ ၉:၆; ၂၆:၁၉ ကိုကြည့်ပါ)။ ထိုအချိန်မှစ၍၊ ခရစ်တော်၏အပြစ်ဖြေခြင်းဆိုင်ရာ ကြီးမားသောအမှန်တရားသည် သူ၏ဘဝတွင် လှုံ့ဆော်မှုနှင့်ထိန်းချုပ်မှုအကြောင်းရင်းဖြစ်ခဲ့သည်။

We thus judge. Or, “we have decided,” “we are convinced.” Paul’s declaration of consecration in vs. 14, 15 is doubtless an expression of the decision to which he came at conversion (see Acts 9:6; 26:19). Ever since, the great truth of Christ’s atonement has been the motivating and controlling factor in his life.

 

အကယ်၍ … ထို့ကြောင့်။ ဂရိလို ei … ara။ စာသားသက်သေအရ (စာမျက်နှာ ၁၀ ကိုကြည့်ပါ) ei ကိုဖယ်ထားရန်ထောက်ခံသည်။ ဤဖယ်ထားမှုကိုလက်ခံပါက၊ ara ကို “ထို့ကြောင့်”၊ “အရာအားဖြင့်”၊ “ရလဒ်အနေဖြင့်” ဟုဘာသာပြန်ရမည်။

If … then. Gr. ei … ara. Textual evidence attests (cf. p. 10) the omission of ei. Accepting this omission, ara should be translated “and so,” “accordingly,” “consequently.”

 

တစ်ဦးသည်အားလုံးအတွက်သေခဲ့သည်။ ခရစ်တော်၏အစားထိုးသေခြင်းသည်၊ အပြစ်သားအစားသေခြင်းသည်၊ “အကယ်၍” ဟုဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း မေးခွန်းထုတ်စရာမလိုပါ (ဟေရှာ။ ၅၃:၄; မတ်။ ၂၀:၂၈ ကိုကြည့်ပါ)။ အာဒံ၏နေရာယူရာတွင် (၁ကော။ ၁၅:၂၂၊ ၄၅) ခရစ်တော်သည် လူသားမျိုးနွယ်၏ဦးခေါင်းဖြစ်လာပြီး၊ လူသားမျိုးနွယ်၏ကိုယ်စားလှယ်အဖြစ် ကားစင်ပေါ်တွင်သေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်၊ တစ်နည်းအားဖြင့်၊ သူသေသောအခါ လူသားမျိုးနွယ်တစ်ခုလုံးသည် သူနှင့်အတူသေခဲ့သည်။ သူသည်လူသားအားလုံးကိုကိုယ်စားပြုသောကြောင့်၊ သူ၏သေခြင်းသည် အားလုံး၏သေခြင်းအတွက်ရပ်တည်ခဲ့သည် (၁ပေ။ ၃:၁၈; ၁ယော။ ၂:၂; ၄:၁၀; ရော။ ၅:၁၂၊ ၁၈၊ ၁၉ ကိုကြည့်ပါ)။ သူ၌လူသားအားလုံးသေခဲ့သည်။ သူသည်ဥပဒေ၏တောင်းဆိုမှုများကို အပြည့်အဝပေးဆပ်ခဲ့သည် (ယော။ ၃:၁၆; ရော။ ၆:၂၃)။ သူ၏သေခြင်းသည် အပြစ်အားလုံး၏ဒဏ်ကိုပေးဆပ်ရန် လုံလောက်ခဲ့သည်။ သို့သော် ၎င်းသည် လူသားအားလုံးကယ်တင်ခြင်းကို ဆိုလိုခြင်းမဟုတ်ပါ၊ အကြောင်းမူကား တစ်ဦးချင်းအပြစ်သားသည် ကယ်တင်ရှင်မှပေးအပ်သော အပြစ်ဖြေခြင်းကို လက်ခံရမည်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းကို သူ့အမှုတွင်ထိရောက်စေရန်ဖြစ်သည် (ယော။ ၁:၉–၁၂; ယော။ ၃:၁၆–၁၉ ကိုကြည့်ပါ)။ အခြားတစ်ဖက်တွင်၊ “အားလုံး” ဟူသောစကားလုံးကို ရွေးချယ်ထားသောလူနည်းစုတစ်စုအဖြစ်ကန့်သတ်ရန် သမ္မာကျမ်းစာအရ အခြေအမြစ်မရှိပါ၊ ကျန်လူသားများသည် ကားစင်၏ကယ်တင်ခြင်းကျေးဇူးမှ ဖယ်ထုတ်ခံရပြီး ထို့ကြောင့် ဆုံးရှုံးရန် ကံကြမ္မာဖြစ်သည် (ယော။ ၃:၁၆–၂၁; ဧဖက်။ ၁:၄–၆ ကိုကြည့်ပါ)။

One died for all. The vicarious, substitutionary death of Christ, the truth that He died in the place of the sinner, is not open to question, as an “if” might imply (see on Isa. 53:4; Matt. 20:28). In taking Adam’s place (1 Cor. 15:22, 45) Christ became the head of the human race, and died on the cross as its representative. Thus, in a sense, when He died the entire race died with Him. As He represented all men, so His death stood for the death of all (1 Peter 3:18; 1 John 2:2; 4:10; see on Rom. 5:12, 18, 19). In Him all men died; He paid in full the claims of the law (John 3:16; Rom. 6:23). His death was adequate to pay the penalty for all sin. This does not, however, mean universal salvation, for each individual sinner must accept the atonement provided by the Saviour in order to make it effective in his own case (see on John 1:9–12; John 3:16–19). On the other hand, there is no scriptural basis for limiting the word “all” to a supposedly elect minority, with the rest of mankind excluded from access to the saving grace of the cross and therefore predestined to be lost (see on John 3:16–21; Eph. 1:4–6).

 

ခရစ်တော်၏သေခြင်းသည် အပြစ်အတွက် အပြစ်ဖြေခြင်းကိုပေးအပ်ရုံသာမက၊ ထို့ကြောင့် နောင်တရသောအပြစ်သားများကို ဒုတိယသေခြင်းမှ (ဗျာ။ ၂၀:၅၊ ၁၄ ကိုကြည့်ပါ) ကယ်တင်ရုံသာမက၊ ၎င်းသည် သူတို့၏ယိုယွင်းသောသဘာဝသေဆုံးခြင်းနှင့် ဘဝသစ်တွင်လျှောက်လှမ်းရန်လည်း ဖြစ်နိုင်စေခဲ့သည် (ရော။ ၆:၃၊ ၄; ဆက်စပ်၍ ဂလာ။ ၂:၁၉၊ ၂၀; ဖိလိပ္ပိ ၃:၁၀; ကောလော။ ၃:၃ ကိုကြည့်ပါ)။

Not only did the death of Christ provide an atonement for sin, and thereby deliver repentant sinners from the second death (see Rev. 20:5, 14), it also made possible their dying to the depraved, unregenerate nature and their rising to walk in newness of life (see on Rom. 6:3, 4; cf. Gal. 2:19, 20; Phil. 3:10; Col. 3:3).

 

 

၁၄ (ယော။ ၁၃:၃၄; ၁ယော။ ၄:၇၊ ၈)။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် သန့်ရှင်းသောဆန္ဒ၏ဆုံးဖြတ်ချက်ဖြစ်သည်။—ခရစ်တော်၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် နှလုံးသားတွင်လိုအပ်သည်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်သည် ကားစင်မှာတင်ရန်လိုအပ်သည်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်သည် ခရစ်တော်ထဲတွင် နစ်မြှုပ်သောအခါ၊ စစ်မှန်သောချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် သဘာဝအလျောက်ပေါက်ဖွားလာသည်။ ၎င်းသည် စိတ်ခံစားမှု သို့မဟုတ် တွန်းအားတစ်ခုမဟုတ်ဘဲ၊ သန့်ရှင်းသောဆန္ဒ၏ဆုံးဖြတ်ချက်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ခံစားမှုတွင်မဟုတ်ဘဲ၊ နှလုံးသား၊ ဝိညာဉ်၊ နှင့်စရိုက်လက္ခဏာတစ်ခုလုံး၏ပြောင်းလဲမှုတွင်ရှိပြီး၊ ၎င်းသည် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်အတွက်သေဆုံးပြီး ဘုရားအတွက်အသက်ရှင်နေသည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏သခင်နှင့်ကယ်တင်ရှင်သည် ကျွန်ုပ်တို့ကိုသူ့ထံသို့ အပ်နှံရန်တောင်းဆိုသည်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ဘုရားထံအပ်နှံခြင်းသည် သူတောင်းဆိုသမျှဖြစ်ပြီး၊ သူမြင်သည့်အတိုင်း အသုံးပြုရန် ကျွန်ုပ်တို့ကိုသူ့ထံအပ်နှံခြင်းဖြစ်သည်။ ဤအပ်နှံခြင်းအချက်သို့ မရောက်မချင်း၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် မည်သည့်နေရာတွင်မဆို ပျော်ရွှင်စွာ၊ အကျိုးရှိစွာ၊ သို့မဟုတ် အောင်မြင်စွာ အလုပ်လုပ်မည်မဟုတ်ပါ (စာ ၉၇၊ ၁၈၉၈)။

14 (John 13:34; 1 John 4:7, 8). Love the Decision of a Sanctified Will.—The love of Christ in the heart is what is needed. Self is in need of being crucified. When self is submerged in Christ, true love springs forth spontaneously. It is not an emotion or an impulse, but a decision of a sanctified will. It consists not in feeling, but in the transformation of the whole heart, soul, and character, which is dead to self and alive unto God. Our Lord and Saviour asks us to give ourselves to Him. Surrendering self to God is all He requires, giving ourselves to Him to be employed as He sees fit. Until we come to this point of surrender, we shall not work happily, usefully, or successfully anywhere (Letter 97, 1898).

 

 

၁၅. အသက်ရှင်သူများ။ ပေါလုသည် ခရစ်တော်၏သေခြင်း၏အရေးပါမှုကို ချဲ့ထွင်ရှင်းပြသည် (အပိုဒ် ၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။ သူသည် “သူ၏သေခြင်းထဲသို့ဗတ္တိဇံပေးခံရသူများ” (ရော။ ၆:၃) နှင့် “ဘဝသစ်တွင်လျှောက်လှမ်းရန်” (ရော။ ၆:၄; ဧဖက်။ ၂:၅–၇ ကိုကြည့်ပါ) ထသူများ၏အတွေ့အကြုံနှင့်ပတ်သက်၍ ပြောဆိုသည်။ ဥပဒေအရ၊ သူတို့၏အပြစ်အကြွေးသည် ဖျက်သိမ်းပြီးဖြစ်ပြီး၊ သူတို့သည် ဘုရားရှေ့တွင် ဖြောင့်မတ်သူအဖြစ်ရပ်တည်သည်။ ဝိညာဉ်ရေးအရ၊ သူတို့သည် ဘုရား၏ကျေးဇူးတော်ဖြင့် ဘုရားနှစ်သက်ဖွယ်ဘဝကို ဤနေရာနှင့်ယခုအချိန်တွင်နေထိုင်နိုင်စွမ်းရှိပြီး၊ ထာဝရတည်မြဲသည်။ ဤနေရာ၌အလေးပေးထားသည်မှာ ဘဝ၏လုံးဝပြန်လည်ဦးတည်မှုဖြစ်ပြီး၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်မှဘုရားသို့ဖြစ်သည်။ ဘဝသစ်သည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ပြောင်းလဲပေးသောတန်ခိုးကို သက်သေထူသည်။ နှလုံးသား၏အနွေးထွေးဆုံးသောခံစားမှုများနှင့် အကောင်းဆုံးသောစွမ်းအင်များကို ခရစ်တော်ထံသို့ပေးအပ်သည်၊ ဘဝ၏သေးငယ်သောအရာများအတွက်ရော ကြီးမားသောအရာများအတွက်ပါဖြစ်သည်။ ဘဝသည် ဝိညာဉ်တော်၏အသီးအနှံများကို သီးမြှလာပြီး (ဂလာ။ ၅:၂၂၊ ၂၃) ဘုရား၏အလိုတော်ကိုလုပ်ဆောင်ရာတွင် ဝိညာဉ်၏ဝမ်းမြှောက်မှုကို ထင်ဟပ်ပြသည် (ဆာ။ ၁:၂; ၁၁၉:၉၇)။ ဘုရားအပေါ်ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် လူသားများအပေါ်ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် ဘဝ၏ထိန်းချုပ်သောရည်ရွယ်ချက်ဖြစ်လာပြီး၊ ဘုရား၏ဂုဏ်အသရေသည် အားလုံးသောအတွေးနှင့်လုပ်ဆောင်မှု၏ရည်မှန်းချက်ဖြစ်သည်။ ထိုသို့သောဘဝသည် အပြစ်အား ပို၍ထိလွယ်ရှလွယ်ဖြစ်လာပြီး၊ ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်လိုအပ်ချက်ကို ပို၍သတိပြုမိလာပြီး၊ ခရစ်တော်၏ကျေးဇူးတော်အပေါ် ပို၍မှီခိုရန်အဆင်သင့်ဖြစ်လာသည်။

15. They which live. Paul proceeds to amplify the import of Christ’s death (see on v. 14). He speaks concerning the experience of those who have been “baptized into his death” (Rom. 6:3) and have risen to “walk in newness of life” (Rom. 6:4; cf. Eph. 2:5–7). Legally, their debt of sin is canceled, and they stand justified before God. Spiritually, they are enabled by divine grace to live a life acceptable to God, here and now, and through all eternity. The emphasis here is the complete reorientation of the life from self to God. The new life bears witness to the transforming power of the Holy Spirit. The heart’s warmest affections and best energies are given to Christ, in the small things of life as well as in the great. The life brings forth the fruits of the Spirit (Gal. 5:22, 23) and reflects the soul’s delight in doing the will of God (Ps. 1:2; 119:97). Love to God and to one’s fellow men becomes life’s controlling motive, and the glory of God is the end of all thought and action. Such a life becomes more and more sensitive to sin, more conscious of its own need, and more ready to depend upon the grace of Christ.

 

၁၆. ကျွန်ုပ်တို့သိသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ကျွန်ုပ်တို့သည်တန်ဖိုးဖြတ်သည်။ ဂရိလို “ကျွန်ုပ်တို့” သည် အလေးပေးထားသည်။ ပေါလုသည် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်အခြားသူများနှင့်ဆန့်ကျင်ဘက်ထားပြီး၊ ဖြစ်နိုင်သည်မှာ ကောရိန္တုရှိသူ၏ဆန့်ကျင်သူများဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ဥပဒေ၏ “စာလုံး” ကိုအလေးပေးကာ ပြင်ပအသွင်အပြင်ကို အလွန်အရေးတယူပြုခဲ့သည် (အခန်း ၃:၁–၃; ၄:၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။

16. Know we. That is, we form an estimate of. In the Greek the “we” is emphatic. Paul places himself in contrast with others, probably his opponents in the Corinthian church, who stressed the “letter” of the law and made so much of external appearances (see on chs. 3:1–3; 4:18).

 

ဇာတိပကတိအရ။ ပေါလုသည် လူများကို ပြင်ပအသွင်အပြင်အပေါ်အခြေခံ၍ တန်ဖိုးဖြတ်ရန်ငြင်းဆိုသည်။ လူမျိုးစု၊ ဘိုးဘွားစဉ်ဆက်၊ ပညာရေး၊ ယဉ်ကျေးမှု၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာ၊ ရာထူး၊ နှင့်လူသား၏အသိအမှတ်ပြုမှုကဲ့သို့သော ထည့်သွင်းစဉ်းစားမှုများသည် သူလူသားများကို အကဲဖြတ်ရန်အဆိုပြုသောစံသတ်မှတ်ချက်များမဟုတ်ပါ (၁ကော။ ၁:၂၆; ၂ကော။ ၁:၁၇ ကိုကြည့်ပါ)။ “ဖန်ဆင်းမှုသစ်” သည်သာ အရေးကြီးသည် (အခန်း ၅:၁၇)။ ပေါလုသည် ယခုလူများကို ခရစ်တော်၏ရှုထောင့်မှအကဲဖြတ်ပြီး၊ ၎င်းတို့၏စရိုက်နှင့်ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာအရာများအပေါ်သဘောထားအရ အကဲဖြတ်သည် (မတ်။ ၅:၁၉; ၇:၂၀–၂၇; ၁၂:၄၆–၅၀ ကိုကြည့်ပါ)။ လူများကိုအကဲဖြတ်ရန်ဤစံသတ်မှတ်ချက်သစ်သည် ခရစ်တော်၏သေခြင်းနှင့်ခမ်းနားသောရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်း၏ရလဒ်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ရင့်ကျက်သောခရစ်ယာန်သည် လူတိုင်းကို ကယ်တင်ခံရရန်နှင့် ဘုရား၏ပုံသဏ္ဌာန်သို့ပြန်လည်ထူထောင်ခံရရန်အပြစ်သားအဖြစ်မြင်ပြီး၊ ထို့ကြောင့် ကောင်းကင်နိုင်ငံအတွက် အရည်အချင်းပြည့်မီသူဖြစ်လာသည်။ မျက်နှာပြင်အသွင်အပြင်သည် တန်ဖိုးနည်းပါးသည်။ နှလုံးသားသည်သာ အရေးကြီးသည် (၁ရာ။ ၁၆:၇; ၂ကော။ ၄:၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤရှုထောင့်မှ အလွန်ကြီးမားသောစည်းစိမ်ဥစ္စာရှိသူသည် အလွန်ဆင်းရဲနိုင်ပြီး၊ ကြီးမားသောပညာရှိသူသည် လုံးဝအသိဉာဏ်မရှိသူဖြစ်နိုင်သည် (မတ်။ ၆:၁၉–၃၄; ၁ကော။ ၁:၂၁–၂၃; ကောလော။ ၂:၈ ကိုကြည့်ပါ)။

After the flesh. Paul refuses to evaluate men on the basis of outward appearance. Such considerations as nationality, ancestry, education, culture, wealth, position, and human approbation are not the standards by which he proposes to judge mankind (cf. 1 Cor. 1:26; 2 Cor. 1:17). It is the “new creature” that counts (ch. 5:17). Paul now estimates men from Christ’s point of view, according to their character and attitude toward spiritual things (see Matt. 5:19; 7:20–27; 12:46–50). This new standard for evaluating men is another result of the death and glorious resurrection of Christ. The mature Christian sees every man as a sinner to be saved and restored to the image of God, and thus to be made a candidate for the kingdom of heaven. Superficial appearance is of little value; it is the heart that counts (see on 1 Sam. 16:7; 2 Cor. 4:18). From this point of view a man of immense wealth may be extremely poor, and a man of great learning altogether ignorant (see on Matt. 6:19–34; 1 Cor. 1:21–23; Col. 2:8).

 

ခရစ်တော်ကိုသိသည်။ ကူးပြောင်းခြင်းမတိုင်မီ၊ ပေါလုသည် ခရစ်တော်ကို လူသားရှုထောင့်မှသာကြည့်မြင်ခဲ့ပုံရသည်—ဖိစွမ်းခံရသောနာဇရက်သူ၊ နိမ့်ကျသောမွေးဖွားမှုရှိသူ၊ တရားဝင်ပညာရေးမရှိသူ၊ ဆင်းရဲသူ၊ နှင့်ပယ်ထုတ်ခံရပြီး ကားစင်တင်ခံရသော လူလိမ်သူတစ်ဦးအဖြစ်ဖြစ်သည်။

Known Christ. Prior to conversion Paul had evidently looked upon Christ from a purely human viewpoint—as a despised Nazarene, a man of lowly birth and without a formal education, a pauper, and an impostor who had been rejected and crucified.

 

ရာစုနှစ်များတစ်လျှောက် ရုပ်ခန္ဓာစိတ်ရှိသူများစွာသည် ထိုသို့သောအမှားကိုပြုခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ခေတ်သည် ခရစ်တော်၏လူသားဆန်သောအကဲဖြတ်မှုများဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည်။ ပညာရှိများသည် သူ့ကို ကြီးမြတ်သောဆရာအဖြစ်ပြောဆိုကြပြီး၊ ဒဿနိကဗေဒပညာရှင်များသည် သူ့ကို အမှန်တရားနှင့်ဉာဏ်ပညာ၏အာရုံအဖြစ်မြင်ကြပြီး၊ လူမှုဗေဒပညာရှင်များသည် သူ့ကို ကြီးမြတ်သောလူမှုပြုပြင်ပြောင်းလဲသူအဖြစ် ဂုဏ်ပြုကြပြီး၊ စိတ်ပညာရှင်များသည် သူ့ကို လူသားသဘာဝ၏လေးနက်သောသင်ကြားသူအဖြစ်မြင်ကြပြီး၊ ဓမ္မပညာရှင်များသည် သူ့ကို ကမ္ဘာ့ကြီးမြတ်သောဘာသာတရားများ၏တည်ထောင်သူများအနက် ထိပ်တန်းအဖြစ်သတ်မှတ်ကြသည်။ သို့သော် ဤလူများအတွက် ယေရှုသည် ကမ္ဘာ့ကြီးမြတ်သော၊ ဉာဏ်အမြော်အမြင်ဆုံး၊ နှင့်အကောင်းဆုံးသောလူသားများအနက် အများဆုံးဖြစ်သည်။ ပညာရှင်ကမ္ဘာသည် လူသားယေရှု၏သမိုင်းနှင့်ယဉ်ကျေးမှုနောက်ခံကို ပြန်လည်ဖန်တီးရန် ကြိုးစားအားထုတ်မှုများပြုခဲ့သော်လည်း၊ သူ၏ဘုရားဖြစ်မှုနှင့် အပြစ်မှကယ်တင်သူအဖြစ်သူ၏အခန်းကဏ္ဍကို ပိုမိုနက်ရှိုင်းစွာတန်ဖိုးထားရန် များစွာလျစ်လျူရှုခဲ့သည်။ သမ္မာကျမ်းစာကို အခြားစာအုပ်များကဲ့သို့ဖတ်ရှုခြင်းသည် ခရစ်တော်ကို အခြားလူသားများနှင့်တူသောလူသားအဖြစ်သာမြင်ရန်ဖြစ်သည်။ ယေရှု၏ဘဝ၏သိရှိထားသောဖြစ်ရပ်များကို အာရုံစိုက်ရန်၊ သူ့အပေါ်မြင့်မြတ်သောအယူအဆတစ်ခုဖွဲ့စည်းရန်၊ နှင့်သူ၏သင်ကြားမှုများမှ လှပသောကျင့်ဝတ်စနစ်တစ်ခုတည်ဆောက်ရန်ဖြစ်နိုင်သော်လည်း၊ ဧဝံဂေလိတရား၏အရေးအပါဆုံးသောအမှန်တရားများကို လွဲချော်နိုင်သည်။ ဇာတိပကတိနှင့်သွေးသားဖြင့် သူ၌ဘုရားနှင့်လူသားသားတော်ကို မပိုင်းခြားနိုင်ပါ (မတ်။ ၁၆:၁၇)။ ဝိညာဉ်ရေးထိုးထွင်းမြင်နိုင်မှုသာလျှင် ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာအရာများကို ပိုင်းခြားနိုင်စွမ်းရှိသည် (၁ကော။ ၂:၁၄)။ ခရစ်တော်ယေရှုတွင် ဖန်ဆင်းမှုသစ်ဖြစ်သောသူ (၂ကော။ ၅:၁၇) သည် သမိုင်းဆိုင်ရာခရစ်တော်ကို မသေးစားမြင်ပေမယ့်၊ ဤနိမ့်ကျသောပုဂ္ဂိုလ်ကို သခင်နှင့်ဘုရားအဖြစ် ချီးမြှောက်ရန် ထိုအယူအဆကိုကျော်လွန်သွားသည်။ သူသည် ဝိညာဉ်တော်ဖြင့် ဉာဏ်အလင်းရရှိသောကြောင့် ဤသို့ပြုသည်။ “ယေရှုသည် သခင်ဖြစ်သည်ဟု သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်မှတစ်ဆင့်မဟုတ်လျှင် မည်သူမျှမပြောနိုင်ပါ” (၁ကော။ ၁၂:၃)။

Through the centuries countless thousands of carnal-minded men have made the same mistake. Our day is replete with humanistic evaluations of Christ. Men of learning speak of Him as a great teacher, philosophers look upon Him as an oracle of truth and wisdom, sociologists credit Him with being a great social reformer, psychologists see Him as a profound student of human nature, and theologians consider Him as foremost among the founders of the world’s great religious. But to these men Jesus is at most the greatest, wisest, and best of the world’s great men. The scholarly world has put forth laborious effort designed to re-create the historical and cultural background of the human Jesus, but has largely neglected to strive for a deeper appreciation of His divinity and of His role as man’s Saviour from sin. To read the Bible as one would read other books is to see in Christ no more than a man like other men. It is possible to dwell on the known incidents of the life of Jesus, to form a lofty conception of Him, and to construct a beautiful system of ethics from His teachings, and yet miss the most important truths of the gospel. Flesh and blood does not discern in Him the divine-human Son of God and of man (Matt. 16:17). Spiritual perception alone is competent to discern spiritual things (1 Cor. 2:14). The man who is created anew in Christ Jesus (2 Cor. 5:17) does not minimize the historical Christ, but he goes beyond that conception of Him to magnify this lowly personage as Lord and God. He does this because his mind is illumined by the Spirit. “No man can say that Jesus is the Lord, but by the Holy Ghost” (1 Cor. 12:3).

 

ယခုမှစ၍။ ဆိုလိုသည်မှာ သူ၏အယူအဆပြောင်းလဲခဲ့သော ကူးပြောင်းခြင်းအချိန်မှဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်မတိုင်မီ၊ သူသည် ခရစ်တော်နှင့်အခြားသူများကို ဂျူးဘာသာ၏ကျဉ်းမြောင်းသောမျက်စိဖြင့်ကြည့်မြင်ခဲ့သည်။ ရှောလုအဖြစ်၊ ပေါလုသည် ခရစ်တော်တွင် “အလှတရား” မမြင်ခဲ့ပါ၊ ၎င်းသည် သူ့ကို ကယ်တင်ရှင်ကို “ဆန္ဒပြုရန်” ဦးတည်စေခဲ့သည် (ဟေရှာ။ ၅၃:၂)။ မလွှဲမရှောင်သာသောရလဒ်မှာ ယေရှုကို မက်ဆီယာအဖြစ်နှင့် သူ၏နောက်လိုက်များအပေါ် မုန်းတီးမှုဖြစ်ခဲ့သည် (တ။ ၈:၃; ၉:၁)။

Now henceforth. That is, from the time of his conversion, when his viewpoint had changed. Prior to that time he had looked at Christ and other men through the narrow eyes of Judaism. As Saul, Paul had seen “no beauty” in Christ that led him to “desire” the Saviour (Isa. 53:2). The inevitable result had been hatred for Jesus as the Messiah and for His followers (Acts 8:3; 9:1).

 

ကျွန်ုပ်တို့သည်သူ့ကိုထိုနည်းဖြင့်မသိတော့ပါ။ ဆိုလိုသည်မှာ ကူးပြောင်းခြင်းမတိုင်မီ သူယခင်ကိုင်စွဲထားသော ပြန်လည်မဖြစ်ပေါ်သောရှုထောင့်မှဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် ယခုကိုယ်တွေ့အတွေ့အကြုံဖြင့်သိပြီး၊ ကြားသိရုံမျှမဟုတ်ပါ။ ကောရိန္တုရှိပေါလု၏ဆန့်ကျင်သူများသည် ယေရုဆလင်ရှိတမန်တော်များနှင့်၊ ဖြစ်နိုင်သည်မှာ ယေရှုနှင့်ပင်ဆက်နွယ်မှုအပေါ်အခြေခံ၍ ပိုမိုကြီးမားသောအခွင့်အာဏာနှင့်အခွင့်အရေးကို တောင်းဆိုခဲ့သည်။ သို့သော် ခရစ်တော်ကို “ဇာတိပကတိအရ” သိမှုအပေါ်အလေးပေးခြင်းသည် သူ့အကြောင်းကို ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာမြင်တွေ့ခဲ့ပြီး ယာယီဖြစ်သောအရာများ၏အရေးပါမှုကို ချဲ့ကားစေပြီး၊ သူ၏ဘဝနှင့်သင်ကြားမှုများတွင် ပြတ်သားစွာသို့မဟုတ် သွယ်ဝိုက်ဖော်ပြထားသော ပိုမိုမြင့်မားသောဝိညာဉ်ရေးအမှန်တရားများကို လျစ်လျူရှုရန် သို့မဟုတ် လုံးဝလျစ်လျူရှုစေသည်။

Know we him no more. That is, from the unregenerate point of view that he held prior to conversion. Paul now knew by personal experience, not simply by hearsay. Paul’s opponents at Corinth claimed greater authority and privilege on the basis of their association with the apostles at Jerusalem, and perhaps even with Jesus. But emphasis upon a knowledge of Christ “after the flesh” leads men to exaggerate the importance of those things about Him that were physically seen and were temporal, and to subordinate or ignore altogether the higher spiritual truths explicit and implicit in His life and teachings.

 

၁၇. ခရစ်တော်ထဲတွင်။ ခရစ်ယာန်တစ်ဦးဖြစ်ခြင်းဆိုသည်မှာ ပေါလု၏အနှစ်သက်ဆုံးအဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်ဖြစ်သည်။ သူခရစ်ယာန်ဖြစ်လာသောအခါ၊ သူသည် “ယေရှုခရစ်တော်ထဲသို့” ဗတ္တိဇံပေးခံရပြီး (ရော။ ၆:၃)၊ ထို့နောက်သူနေထိုင်သောဘဝသစ်သည် ခရစ်တော်ကိုဗဟိုပြုသည် (ယော။ ၁၅:၃–၇)။ သူသည် ခရစ်တော်နှင့်ဆက်နွယ်ပြီး သူ၏ဘဝ၊ တန်ခိုး၊ လွှမ်းမိုးမှု၊ နှင့်စကားလုံးတို့အားလုံးကို လုံးဝလိုက်နာသည်။ ပေါလု၏ဘဝတစ်ခုလုံးသည် ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာနယ်ပယ်သစ်တစ်ခုတွင်ရွေ့လျားသည်။ မည်သည့်အရာမျှမပါဝင်ပါ။

17. In Christ. Paul’s favorite definition of what it is to be a Christian. When he became a Christian he was baptized “into Jesus Christ” (Rom. 6:3), and the new life he lives henceforth is centered in Christ (John 15:3–7). He is joined to Christ and wholly subject to His life, power, influence, and word. Paul’s whole life moves in a new, spiritual sphere. Nothing is exempted.

 

ခရစ်တော်ထဲတွင်သာလျှင် အပြစ်သားသည် ဘုရားနှင့်လက်ခံမှုကိုရှာဖွေနိုင်ပြီး (ဖိလိပ္ပိ ၃:၉) ဘဝသစ်နေထိုင်ရန်အတွက် ထောက်ပံ့မှုကိုရှာဖွေနိုင်သည် (ယော။ ၁၅:၄၊ ၅; ဂလာ ၂:၂၀)။ ဘဝ၏ဝမ်းမြှောက်မှုနှင့်ဝမ်းနည်းမှု၊ အောင်မြင်မှုနှင့်ဆင်းရဲဒုက္ခများသည် အားလုံး “ခရစ်တော်ထဲတွင်” ဖြစ်သည် (ရော။ ၁၄:၁၇; ဖိလိပ္ပိ ၃:၉၊ ၁၀)။ သေခြင်းပင်လျှင် ၎င်း၏ဒဏ်ချက်ကိုဆုံးရှုံးခဲ့ရပြီး၊ “သခင်ထဲတွင်သေဆုံးသူများ” သည် ကောင်းချီးခံရသည် (ဗျာ။ ၁၄:၁၃)။ ခရစ်ယာန်ဘာသာသည် လူသားအတွေ့အကြုံနှင့်တာဝန်ဝတ္တရားအားလုံးကို “ခရစ်တော်ထဲတွင်” ဟူသောအသုံးအနှုန်းဖြင့် သတ်မှတ်ထားသော ဆက်နွယ်မှုသစ်တစ်ခုသို့ မြှင့်တင်ပေးသည်။

Only “in Christ” can a sinner find acceptance with God (Phil. 3:9) and sustenance for living the new life (John 15:4, 5; Gal 2:20). The joys and sorrows, triumphs and sufferings, of life are all “in Christ” (Rom. 14:17; Phil. 3:9, 10). Even death is robbed of its sting, for those who “die in the Lord” are blessed (Rev. 14:13). Christianity elevates every human experience and obligation into a new relationship, designated by the term “in Christ.”

 

သတ္တဝါ။ ဂရိစကားလုံး ktisis၊ “ဖန်ဆင်းခြင်း”၊ “ဖန်ဆင်းထားသောအရာ”၊ “သတ္တဝါ”။ လူတစ်ဦးသည် ခရစ်တော်၏မေတ္တာဖြင့် မိမိကိုယ်ကိုအလိုရှိရာအတွက်မဟုတ်ဘဲ ဘုရားသခင်အတွက်နေထိုင်ရန်၊ လူတို့ကို ပုံပန်းသဏ္ဌာန်ဖြင့်မဟုတ်ဘဲ ဝိညာဉ်ဖြင့်အကဲဖြတ်ရန်၊ ခရစ်တော်ကို ဇာတိပကတိအရ မဟုတ်ဘဲ ဝိညာဉ်အရ သိရှိရန် သတ္တဝါအသစ်အဖြစ် ဖန်ဆင်းခံရရမည်။ ပျက်စီးနေသောအပြစ်သားတစ်ဦးကို “သတ္တဝါအသစ်” အဖြစ်ပြောင်းလဲရန် မူလအစတွင် အသက်ကိုဖြစ်ပေါ်စေသော ဖန်ဆင်းမှုစွမ်းအားနှင့်အတူတူပင်ဖြစ်သည် (ယောဟန် ၃:၃၊ ၅; ရောမ ၆:၅၊ ၆; ဧဖက် ၂:၁၀; ကောလောသဲ ၃:၉၊ ၁၀)။ ၎င်းသည် သာမန်လူ့အတွေ့အကြုံတွင် လုံးဝသဘာဝမကျသော အလွန်ထူးခြားသည့်လုပ်ဆောင်မှုတစ်ခုဖြစ်သည်။

Creature. Gr. ktisis, “creation,” “thing created,” “creature.” For a man to be constrained by the love of Christ to live no longer unto self but unto God, to judge men no longer by appearance but by the spirit, to know Christ according to the spirit and not according to the flesh, he must be created a new being. To transform a lost sinner into a “new creature” requires the same creative energy that originally brought forth life (John 3:3, 5; Rom. 6:5, 6; Eph. 2:10; Col. 3:9, 10). It is a supernatural operation, altogether foreign to normal human experience.

 

ဤသဘာဝအသစ်သည် လူတစ်ဦးတွင် မွေးရာပါရှိပြီး ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရန်သာလိုအပ်သည်ဟု ယူဆထားသော ကိုယ်ကျင့်တရားကောင်းမွန်မှု၏ရလဒ်မဟုတ်ပေ။ ခရစ်ယာန်ဖြစ်ကြောင်းထုတ်ဖော်ပြောဆိုခြင်းမရှိဘဲ၊ “သတ္တဝါအသစ်” မဟုတ်သော ကိုယ်ကျင့်တရားကောင်းမွန်သည်ဟုဆိုသူ ထောင်ပေါင်းများစွာရှိသည်။ သဘာဝအသစ်သည် ဖြောင့်မတ်စွာပြုလုပ်ရန် ဆန္ဒသက်သက်ဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုသက်သက်ဖြစ်စေ (ရောမ ၇:၁၅–၁၈)၊ အချို့သောအယူဝါဒများကို စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအရ သဘောတူခြင်း၊ ယူဆချက်တစ်စုံတစ်ခုကို အခြားတစ်ခုနှင့်လဲလှယ်ခြင်း၊ သို့မဟုတ် အပြစ်အတွက် ဝမ်းနည်းခြင်းသက်သက်မဟုတ်ပေ။ ၎င်းသည် လူတစ်ဦးထဲသို့ ထူးခြားသည့်ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာအစိတ်အပိုင်းတစ်ခုထည့်သွင်းခြင်း၏ရလဒ်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် အပြစ်အတွက်သေဆုံးပြီး ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်းဖြစ်ပေါ်စေသည်။ ဤသို့ဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် ခရစ်တော်၏ပုံသဏ္ဌာန်အတိုင်း အသစ်ဖန်ဆင်းခံရပြီး၊ ဘုရားသခင်၏သားသမီးများအဖြစ် မွေးစားခံရပြီး၊ လမ်းသစ်တစ်ခုပေါ်တွင် စတင်လျှောက်လှမ်းခံရသည် (ယေဇကျေလ ၃၆:၂၆၊ ၂၇; ယောဟန် ၁:၁၂၊ ၁၃; ၃:၃–၇; ၅:၂၄; ဧဖက် ၁:၁၉; ၂:၁၊ ၁၀; ၄:၂၄; တိတု ၃:၅; ယာကုပ် ၁:၁၈)။ ဤသို့ဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် ဘုရားသခင်၏သဘာဝတရားတွင် ပါဝင်သူများဖြစ်လာပြီး၊ ထာဝရအသက်ကို ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရရှိသည် (၂ ပေတရု ၁:၄; ၁ ယောဟန် ၅:၁၁၊ ၁၂)။ ယုံကြည်သူအသစ်သည် ရင့်ကျက်ပြီး ပြည့်စုံသော ခရစ်ယာန်အဖြစ် မွေးဖွားလာခြင်းမဟုတ်၊ သူသည် ဝိညာဉ်ရေးရာ အတွေ့အကြုံမရှိမှုနှင့် မရင့်ကျက်မှုကို ကလေးငယ်အဆင့်တွင် ဦးစွာရှိသည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်၏သားတစ်ဦးအဖြစ် သူသည် ခရစ်တော်၏ပြည့်စုံသောအဆင့်သို့ ရင့်ကျက်လာရန် အခွင့်အရေးနှင့် အခွင့်အာဏာရှိသည် (မဿဲ ၅:၄၈; ဧဖက် ၄:၁၄–၁၆; ၂ ပေတရု ၃:၁၈)။

This new nature is not the product of moral virtue presumed by some to be inherent in man, and requiring only growth and expression. There are thousands of so-called moral men who make no profession of being Christians, and who are not “new” creatures. The new nature is not merely the product of a desire, or even of a resolution, to do right (Rom. 7:15–18), of mental assent to certain doctrines, of an exchange of one set of opinions or feelings for another, or even of sorrow from sin. It is the result of the presence of a supernatural element introduced into a man, which results in his dying to sin and being born again. Thus are we created anew in the likeness of Christ, adopted as sons and daughters of God, and set on a new path (see Eze. 36:26, 27; John 1:12, 13; 3:3–7; 5:24; Eph. 1:19; 2:1, 10; 4:24; Titus 3:5; James 1:18). Thus we are made partakers of the divine nature and are granted possession of eternal life (2 Peter 1:4; 1 John 5:11, 12). The new believer is not born a full-grown, mature Christian; he first has the spiritual inexperience and immaturity of infancy. But as a son of God he does have the privilege and opportunity to grow up into the full stature of Christ (see on Matt. 5:48; Eph. 4:14–16; 2 Peter 3:18).

 

အသစ်ဖြစ်လာခြင်း။ ရောမ ၆:၄–၆ ကိုကြည့်ပါ။ စာသားအထောက်အထားများအရ (စာမျက်နှာ ၁၀ ကိုကြည့်ပါ) “အရာအားလုံး” ဟူသောစကားလုံးများကို ချန်လှပ်ထားရန် ထောက်ခံပြီး၊ အခန်းကဏ္ဍ ၁၇ ၏နောက်ဆုံးဝါကျသည် “၎င်းတို့သည် အသစ်ဖြစ်လာသည်” ဟုဖတ်ရှုရသည်။

Become new. See on Rom. 6:4–6. Textual evidence favors (cf. p. 10) the omission of the words “all things,” the last clause of v. 17 thus reading “they are become new.”

 

၁၇ (ယောဟန် ၁:၁၂၊ ၁၃; ၃:၅–၈)။ မွေးရာပါမဟုတ်သော ကျေးဇူးတော်။—အသွေးအသားနှင့် ဇာတိပကတိဆန္ဒမှ မွေးဖွားလာသော သဘာဝဟောင်းသည် ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်ကို အမွေမဆက်ခံနိုင်ပါ။ ဟောင်းနွမ်းသောနည်းလမ်းများ၊ မွေးရာပါအလေ့အကျင့်များ၊ ယခင်အကျင့်များကို စွန့်လွှတ်ရမည်၊ အကြောင်းမူကား ကျေးဇူးတော်သည် မွေးရာပါမဟုတ်ပေ။ မွေးဖွားခြင်းအသစ်သည် ရည်ရွယ်ချက်အသစ်များ၊ အရသာအသစ်များ၊ သဘောထားအသစ်များ ရှိခြင်းတွင်ပါဝင်သည်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ဖြင့် အသက်သစ်သို့ မွေးဖွားခံရသူများသည် ဘုရားသခင်၏သဘာဝတရားတွင် ပါဝင်သူများဖြစ်လာပြီး၊ ၎င်းတို့၏အကျင့်အမူအားလုံးတွင် ခရစ်တော်နှင့်ဆက်နွယ်မှု၏သက်သေကို ပြသမည်။ ခရစ်ယာန်ဖြစ်ကြောင်းထုတ်ဖော်ပြောဆိုသော်လည်း ၎င်းတို့၏သဘာဝချို့ယွင်းချက်များနှင့် စရိုက်လက္ခဏာများကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းထားသူများသည် လောကီလူများနှင့် ၎င်းတို့၏အနေအထားတွင် မည်သို့ကွဲပြားသနည်း။ ၎င်းတို့သည် သန့်ရှင်းစေသောတရားနှင့် သန့်စင်ပေးသောတရားအဖြစ် သမ္မာတရားကို တန်ဖိုးမထားကြပါ။ ၎င်းတို့သည် ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်းမခံရပါ (RH ဧပြီ ၁၂၊ ၁၈၉၂)။

17 (John 1:12, 13; 3:5–8). Grace Not Inherited.—The old nature, born of blood and the will of the flesh, cannot inherit the kingdom of God. The old ways, the hereditary tendencies, the former habits, must be given up; for grace is not inherited. The new birth consists in having new motives, new tastes, new tendencies. Those who are begotten unto a new life by the Holy Spirit, have become partakers of the divine nature, and in all their habits and practices they will give evidence of their relationship to Christ. When men who claim to be Christians retain all their natural defects of character and disposition, in what does their position differ from that of the worldling? They do not appreciate the truth as a sanctifier, a refiner. They have not been born again (RH April 12, 1892).

 

(၁ ယောဟန် ၂:၆; ဗျာဒိတ် ၃:၁၄–၁၇)။ ခရစ်တော်ကို အတုယူသော သန့်ရှင်းသောဘာသာ။—သန့်ရှင်းသောဘာသာသည် ခရစ်တော်ကို အတုယူခြင်းဖြစ်သည်။ မိမိကိုယ်ကိုယုံကြည်မှုနှင့် ကိုယ်ကျိုးရှာမှုပေါ်တွင် တည်ဆောက်ထားသောဘာသာသည် တန်ဖိုးမရှိပါ။ စစ်မှန်သောခရစ်ယာန်သည် ခရစ်တော်၏တပည့်ဖြစ်သည်။ ဤတပည့်ဖြစ်မှုသည် အလင်းထဲတွင်လျှောက်လှမ်းခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ ကောင်းကင်ဧည့်သည်ကို လက်ခံရန် နှလုံးသားဖွင့်ထားရမည်။ ထိုဧည့်သည်ဝင်ရောက်ခြင်းကို နှလုံးသားပိတ်ထားသရွေ့၊ စိတ်နှလုံးတွင် တည်မြဲသောငြိမ်းချမ်းမှုမရှိနိုင်ပါ။ ဝိညာဉ်ရေးရာဗိမာန်၏အခန်းများကို အလင်းရောင်ဖြင့် ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်သော နေရောင်ခြည်မရှိပါ၊ မြူခိုးများနှင့် တိမ်တိုက်များကို ဖယ်ရှားပေးနိုင်ခြင်းမရှိပါ။

(1 John 2:6; Rev. 3:14–17). Pure Religion an Imitation of Christ.—Pure religion is an imitation of Christ. A religion that is built on self-confidence and selfishness is worthless. The true Christian is a follower of Christ. This following means walking in the light. The heart must be opened to receive the heavenly guest. As long as the heart is closed against His entrance, there can be in it no abiding peace. No sunshine can flood the chambers of the soul temple, breaking through the mist and cloud.

 

ဘုရားသခင်သည် အပြစ်နှင့် အလျှော့အတင်းမပြုပါ။ စစ်မှန်သောပြောင်းလဲခြင်းသည် မွေးရာပါဖြစ်စေ၊ ဖွံ့ဖြိုးလာသောဖြစ်စေ၊ မတော်မတရားသောသဘောထားများကို ပြောင်းလဲပေးသည်။ ဘုရားသခင်၏ဘာသာသည် မရေမတွက်နိုင်သောချည်မျှင်များဖြင့်ဖွဲ့စည်းထားသော ခိုင်မာသောအထည်တစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ ကျွမ်းကျင်မှုနှင့် သတိဖြင့် ယက်လုပ်ထားသည်။ ဘုရားသခင်ထံမှလာသောဉာဏ်ပညာသာလျှင် ဤအထည်ကို ပြည့်စုံစေနိုင်သည်။ အစပိုင်းတွင် ကောင်းမွန်သောပုံပေါက်သော အထည်များစွာရှိသော်လည်း၊ ၎င်းတို့သည် စမ်းသပ်မှုကို မခံနိုင်ပါ။ ၎င်းတို့သည် ဆေးကြောလျှင် ပျက်စီးသည်။ အရောင်များသည် တည်မြဲမှုမရှိပါ။ နွေရာသီ၏အပူဒဏ်တွင် ၎င်းတို့သည် မှေးမှိန်သွားပြီး ပျောက်ကွယ်သွားသည်။ အထည်သည် ကြမ်းတမ်းသောကိုင်တွယ်မှုကို မခံနိုင်ပါ။

God makes no compromise with sin. A genuine conversion changes hereditary and cultivated tendencies to wrong. The religion of God is a firm fabric, composed of innumerable threads, and woven together with tact and skill. Only the wisdom which comes from God can make this fabric complete. There are a great many kinds of cloth which at first have a fine appearance, but they cannot endure the test. They wash out. The colors are not fast. Under the heat of summer they fade away and are lost. The cloth cannot endure rough handling.

 

လူများစွာ၏ဘာသာတရားသည် ဤသို့ဖြစ်သည်။ စရိုက်လက္ခဏာ၏အခြေခံဖွဲ့စည်းမှုသည် စမ်းသပ်မှုဒဏ်ကို မခံနိုင်သောအခါ၊ ၎င်းဖွဲ့စည်းထားသောပစ္စည်းသည် တန်ဖိုးမရှိပါ။ ဟောင်းနွမ်းသောအထည်ကို အသစ်ဖြင့်ပြုပြင်ရန် ကြိုးစားမှုများသည် အခြေအနေကို ပိုမိုကောင်းမွန်စေမည်မဟုတ်၊ အကြောင်းမူကား ဟောင်းနွမ်းပြီး ပျော့ပျောင်းသောအထည်သည် အသစ်မှ ခွာထွက်သွားပြီး၊ ယခင်ထက် ပိုမိုကြီးမားသော အက်ကွဲမှုကို ချန်ထားခဲ့သည်။ ပြုပြင်ပြောင်းလဲခြင်းသည် အဆင်မပြေပါ။ တစ်ခုတည်းသောနည်းလမ်းမှာ ဟောင်းနွမ်းသောအဝတ်ကို လုံးဝစွန့်ပစ်ပြီး လုံးဝအသစ်တစ်ထည်ကို ဝယ်ယူရန်ဖြစ်သည်။

So it is with the religion of many. When the warp and woof of character will not stand the test of trial, the material of which it is composed is worthless. The efforts made to patch the old with a new piece do not better the condition of things; for the old, flimsy material breaks away from the new, leaving the rent much larger than before. Patching will not do. The only way is to discard the old garment altogether, and procure one entirely new.

 

ခရစ်တော်၏အစီအစဉ်သည် တစ်ခုတည်းသောဘေးကင်းသောနည်းလမ်းဖြစ်သည်။ သူကဆိုသည်၊ “အကယ်၍ ငါသည် အရာအားလုံးကို အသစ်ဖြစ်စေသည်”။ “အကယ်၍ လူတစ်ဦးသည် ခရစ်တော်ထဲတွင်ရှိလျှင်၊ သူသည် သတ္တဝါအသစ်ဖြစ်သည်”။ ခရစ်တော်သည် အများစုမှာ မိမိကိုယ်ကိုနှင့် ခရစ်တော်အနည်းငယ်ပါဝင်သော ပြုပြင်ဖာထေးထားသော စရိုက်ကို လက်ခံမည်ဟု လူကို အားမပေးပါ။ ဤသည်မှာ လအိုဒိစီယံအသင်းတော်၏အခြေအနေဖြစ်သည်။ အစပိုင်းတွင် မိမိကိုယ်ကိုအနည်းငယ်နှင့် ခရစ်တော်အနည်းငယ်ပါဝင်ပုံရသည်။ သို့သော် မကြာမီ ၎င်းသည် မိမိကိုယ်ကိုအားလုံးဖြစ်သွားပြီး ခရစ်တော်မပါဝင်တော့ပါ။ ကိုယ်ကျိုးရှာမှု၏အမြစ်သည် ပေါ်လွင်လာသည်။ ၎င်းသည် ဆက်လက်ကြီးထွားပြီး၊ အမြစ်များကို ပိုမိုနက်ရှိုင်းစွာ ထိုးဖောက်သွားကာ၊ ၎င်း၏အကိုင်းအခက်များသည် မလိုလားအပ်သောအသီးများဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသွားသည်။ ခရစ်တော်သည် ပေါင်းစပ်စရိုက်ရှိသူများကို သနားကရုဏာဖြင့်ကြည့်ရှုသည်။ ထိုသို့သောစရိုက်ရှိသူများသည် ခရစ်တော်နှင့် ဆက်နွယ်မှုသည် အလွန်အားနည်းပြီး တန်ဖိုးမရှိသည် (စာလွှာ ၁၀၅၊ ၁၈၉၃)။

Christ’s plan is the only safe one. He declares, “Behold, I make all things new.” “If any man be in Christ, he is a new creature.” Christ gives man no encouragement to think that He will accept a patchwork character, made up mostly of self, with a little of Christ. This is the condition of the Laodicean church. At first there seems to be some of self and some of Christ. But soon it is all of self and none of Christ. The root of selfishness is revealed. It continues to grow, striking its roots deeper and deeper, till its branches are covered with objectionable fruit. Christ looks with pitying tenderness on all who have combination characters. Those with such a character have a connection with Christ so frail that it is utterly worthless (Letter 105, 1893).

 

လက်ခံနိုင်ဖွယ်မရှိသော ပြုပြင်ဖာထေးစရိုက်။—[၂ ကောရိန္သု ၅:၁၇ ကိုးကားထားသည်။] ပြုပြင်ဖာထေးထားသောဘာသာသည် ဘုရားသခင်အတွက် အနည်းငယ်မျှပင် တန်ဖိုးမရှိပါ။ သူသည် နှလုံးသားတစ်ခုလုံးကို တောင်းဆိုသည်။ ၎င်း၏တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကိုမျှ မွေးရာပါဖြစ်စေ၊ ဖွံ့ဖြိုးလာသောဖြစ်စေ၊ မတော်မတရားသောသဘောထားများအတွက် ထိန်းသိမ်းထားရန်မလိုအပ်ပါ။ ကြမ်းတမ်းခြင်း၊ ပြင်းထန်ခြင်း၊ မိမိကိုယ်ကိုအလွန်အရေးကြီးသည်ဟုထင်ခြင်း၊ ကိုယ်ကျိုးရှာခြင်း၊ မိမိ၏ကိုယ်ကျိုးကိုသာ ရှာဖွေပြီး အခြားသူများကို ကိုယ်ကျိုးမရှာဘဲ ပြုမူရန် စိတ်အားထက်သန်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်အတွက် ရွံရှာဖွယ်သောဘာသာတစ်ခုဖြစ်သည်။ လူများစွာသည် ထိုသို့သောအတွေ့အကြုံကို နေ့စဉ်ရှိသော်လည်း၊ ၎င်းသည် ခရစ်တော်၏စရိုက်ကို မမှန်ကန်စွာ ကိုယ်စားပြုခြင်းဖြစ်သည် (စာလွှာ ၃၁အေ၊ ၁၈၉၄)။

Patchwork Character Not Acceptable.—[2 Cor. 5:17 quoted.] The patchwork religion is not of the least value with God. He requires the whole heart. No part of it is to be reserved for the development of hereditary or cultivated tendencies to evil. To be harsh, to be severe, too self-important, selfish, to look out for one’s own selfish interest and yet be zealous that others shall deal unselfishly is a religion which is an abomination to God. Many have just such an experience daily, but it is a misrepresentation of the character of Christ (Letter 31a, 1894).

 

၁၈။ အရာအားလုံး။ ဆိုလိုသည်မှာ၊ အခန်းကဏ္ဍ ၁၇ တွင်ဖော်ပြထားသော “အသစ်” သောအရာများအားလုံးနှင့် အထူးသဖြင့်၊ ထို့ကြောင့် ဝန်ကြီးဌာနအသစ် (အခန်းကဏ္ဍ ၃:၆; ၄:၁) နှင့် စရိုက်လက္ခဏာကို အကဲဖြတ်ခြင်းအသစ်တို့ပါဝင်သည် (အခန်းကဏ္ဍ ၅:၁၆)။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းအားလုံး၏အရင်းအမြစ်ဖြစ်သည်။

18. All things. That is, all of the “new” things of v. 17 in particular, and thus also the new ministry (chs. 3:6; 4:1) and the new discernment of character (ch. 5:16). God is the source of them all.

 

ပြန်လည်သင့်မြတ်ခြင်း။ ဂရိစကားလုံး katallagē၊ “လဲလှယ်ခြင်း”၊ “ပြန်လည်သင့်မြတ်ခြင်း”၊ “မျက်နှာသာပြန်ရရှိခြင်း”။ ရောမ ၅:၁၁ တွင် ဤစကားလုံးကို “အပြစ်ဖြေခြင်း” ဟုဘာသာပြန်ထားသည် (ထိုနေရာတွင် မှတ်ချက်ကိုကြည့်ပါ)။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် ၎င်းသည် ဘုရားသခင်နှင့် ပြန်လည်ရင်းနှီးမှုသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိခြင်းကို ဆိုလိုသည် (ရောမ ၅:၁၊ ၁၀; ကောလောသဲ ၁:၂၀)။ ဘုရားသခင်နှင့်ပြန်လည်သင့်မြတ်ခြင်း၏အယူအဆသည် အတိတ်ကာလတွင် ဘုရားသခင်နှင့်လူသားတို့သည် ရင်းနှီးမှုအခြေအနေတစ်ခုရှိခဲ့ကြောင်း၊ ယခုအခါ ခွဲခွာနေရသောအခြေအနေတစ်ခုရှိသည် (ရောမ ၈:၇)၊ ဘုရားသခင်သည် ဤအခြေအနေကို အဆုံးသတ်ရန် ဦးစွာလုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီး၊ ထို့ကြောင့် လူသားသည် ဘုရားသခင်နှင့်ရင်းနှီးမှုကို ထပ်မံခံစားနိုင်ပြီဖြစ်သည်။

Reconciliation. Gr. katallagē, “exchange,” “reconciliation,” “restoration to favor.” In Rom. 5:11 the same word is translated “atonement” (see comment there). In the NT it denotes a return to favor with God (see Rom. 5:1, 10; Col. 1:20). The idea of reconciliation to God implies that in the past God and man enjoyed a state of fellowship, that there now exists a state of separation (Rom. 8:7), that God has taken the initiative to terminate this state, and that it is therefore again possible for man to enjoy fellowship with God.

 

ပြန်လည်သင့်မြတ်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ဘက်တွင် ပြောင်းလဲမှုမပါဝင်ပါ၊ အကြောင်းမူကား ဘုရားသခင်သည် ဘယ်သောအခါမျှ မပြောင်းလဲပါ (မာလခိ ၃:၆; ယာကုပ် ၁:၁၇; ဟေဗြဲ ၁၃:၈ နှင့်နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ ဘုရားသခင်ကို လူသားနှင့်ပြန်လည်သင့်မြတ်ရန်မလိုအပ်ပါ၊ လူသားသည် ဘုရားသခင်နှင့်ပြန်လည်သင့်မြတ်ရန်လိုအပ်သည် (၂ ကောရိန္သု ၅:၁၈–၂၀; ဧဖက် ၂:၁၆; ကောလောသဲ ၁:၂၀–၂၁)။ ဘုရားသခင်၏ဘက်တွင် ရန်ငြိုးဖွဲ့မှုမရှိခဲ့ပါ။ လူအချို့သည် ဘုရားသခင်ကို အပြစ်သားများအပေါ် ဒေါသထွက်လွယ်သော၊ ချော့မော့ရန်ခက်ခဲသော၊ သနားကရုဏာမရှိသော၊ အပြစ်တင်ရန်အသင့်ရှိသော တရားသူကြီးတစ်ဦးအဖြစ် ထင်မြင်ကြသည်။ ဤသတ်မှတ်ချက်သည် သူ့ကိုမမှန်ကန်စွာ ကိုယ်စားပြုခြင်းဖြစ်ပြီး သူ့အပေါ် စော်ကားမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်သည် ဘုရားသခင်ကို ဖျောင်းဖျရန်အတွက် ကားစင်ပေါ်သို့တက်ရန်မလိုအပ်ခဲ့ပါ၊ သို့သော် သူ၏မေတ္တာကို သရုပ်ပြရန်အတွက်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏သားတော်၏သေဆုံးမှုကို တောင်းဆိုခဲ့ခြင်းမဟုတ်ပါ၊ သို့သော် အဆုံးမရှိသောမေတ္တာနှလုံးသားဖြင့် သူ့ကိုပေးအပ်ခဲ့သည် (ယောဟန် ၃:၁၆; ၁ ယောဟန် ၄:၉; ရောမ ၃:၂၅ ကိုကြည့်ပါ)။ အခြားတစ်ဖက်တွင်၊ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ဥပဒေကို ဘေးဖယ်ထားပြီး ၎င်း၏ချိုးဖောက်မှု၏အကျိုးဆက်များကို ရှောင်ရှားနိုင်ခြင်းမရှိပါ၊ ၎င်းသည် သူ၏စရိုက်ကို ငြင်းပယ်ခြင်းဖြစ်သည်၊ အကြောင်းမူကား သူ၏ဥပဒေသည် သူ၏စရိုက်၏ထုတ်ဖော်မှုဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် အပြစ်ကို အမြဲမုန်းတီးသည်။ သူသည် ကောင်းမှုနှင့် မကောင်းမှုကို တူညီစွာဆက်ဆံရန် မဖြစ်နိုင်ပါ။ အပြစ်ဖြေခြင်းသည် ဥပဒေကို ပြောင်းလဲပေးခြင်းမဟုတ်ပါ၊ ၎င်းသည် ၎င်း၏ချိုးဖောက်မှုကြောင့်ဖြစ်ပေါ်လာသော ရန်ငြိုးဖွဲ့မှုကို ပြောင်းလဲပေးသည်။ ပြန်လည်သင့်မြတ်ခြင်းသည် ဥပဒေ၏လိုအပ်ချက်များကို အစားထိုးဖြည့်ဆည်းပေးခြင်းဖြင့် ရန်ငြိုးဖွဲ့မှုကို ဖယ်ရှားပေးသည်။

Reconciliation involves no change on God’s part, for God never changes (Mal. 3:6; James 1:17; cf. Heb. 13:8).  It is not God who needs to be reconciled to man, but man who needs to be reconciled to God (see 2 Cor. 5:18–20; Eph. 2:16; Col. 1:20–21).  There has never been enmity on God’s part.  Men sometimes conceive of God as a stern judge, angry with sinners, hard to be placated, unmerciful, ready to condemn. This characterization misrepresents Him and is an affront to Him. Christ did not have to go to the cross in order to appease God, but as a demonstration of His love. God did not demand the death of His Son, but gave Him out of a heart of infinite love (John 3:16; 1 John 4:9; see on Rom. 3:25). On the other hand, God cannot set aside His law and avert the consequences that follow its violation without denying His own character, of which His law is an expression. God has always hated sin. He cannot, in fairness, treat good and evil alike. The atonement does not change the law; it changes the enmity that resulted from its violation. Reconciliation removes the enmity by means of a substitutionary fulfillment of the law’s requirements.

 

၁၉။ ဆိုလိုသည်မှာ။ ခေတ်သစ်အင်္ဂလိပ်ဘာသာဖြင့် “အမှန်စင်စစ်” သို့မဟုတ် “ဆိုလိုသည်မှာ”။

19. To wit. In modern English, “namely,” or “that is to say.”

 

ဘုရားသခင်သည် ခရစ်တော်ထဲတွင်ရှိတော်မူသည်။ ပထမဝါကျ၏ဂရိဘာသာကို ပိုမိုရှင်းလင်းစွာဘာသာပြန်လျှင်၊ “ဘုရားသခင်သည် ခရစ်တော်အားဖြင့် လောကကို မိမိနှင့်ပြန်လည်သင့်မြတ်စေတော်မူသည်” ဖြစ်သည်။ လူသားများသည် သားတော်သည် ကားစင်ပေါ်တွင် သေဆုံးခဲ့သော်လည်း၊ သူသည် “ဘုရားသခင်၏သိုးသငယ်” အဖြစ်သေဆုံးခဲ့ကြောင်း သဘောပေါက်ရမည် (ယောဟန် ၁:၂၉)။

God was in Christ. A clearer rendition of the Greek of the first clause would be, “God was reconciling the world unto Himself in Christ [or “through Christ”].” Men must realize that although it was the Son who died on the cross, He died so as “the Lamb of God” (John 1:29).

 

လောကကိုပြန်လည်သင့်မြတ်စေခြင်း။ အပြစ်ဝင်ရောက်လာမှုသည် လူသားများကို ဘုရားသခင်နှင့် ရန်ငြိုးဖွဲ့စေခဲ့ပြီး၊ ခရစ်တော်သည် ဤလောကသို့လာရောက်ခြင်း၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ လူသားများ၏မေတ္တာနှင့် သစ္စာစောင့်သိမှုကို ဘုရားသခင်ဆီသို့ ပြန်လည်ရရှိရန်ဖြစ်သည်။

Reconciling the world. The entrance of sin had set men at enmity with God, and it was the purpose of Christ in coming to this world to win back the affection and loyalty of men toward God.

 

ရေတွက်မထားခြင်း။ သို့မဟုတ် “တွက်ချက်မထားခြင်း”၊ “ရေတွက်မထားခြင်း”။ အပြစ်များသည် မှတ်တမ်းတွင်ရှိနေပြီး၊ ၎င်းတို့ကိုကျူးလွန်သူများအပေါ် စွပ်စွဲထားသော်လည်း၊ ဘုရားသခင်၏သနားကရုဏာနှင့် တရားမျှတမှုသည် ၎င်းတို့ကို အပြစ်မရှိသူများအဖြစ် ဆက်ဆံရန် နည်းလမ်းတစ်ခုကို ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သည်။ အပြစ်သည် အကြွေးတစ်ခုဖြစ်သည် (မဿဲ ၆:၁၂)၊ ၎င်းအတွက် အပြစ်သားသည် တစ်နေ့တွင် စာရင်းရှင်းရမည် (မဿဲ ၂၅:၁၉ နှင့်နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ သို့သော် ခရစ်တော်အားဖြင့် ဘုရားသခင်နှင့်ပြန်လည်သင့်မြတ်သူများကို ဘုရားသခင်သည် အပြစ်ကို ရေတွက်မထားပါ (ဆာလံ ၃၂:၂)။

Not imputing. Or, “not reckoning,” “not counting.” The trespasses are there on the record, charged against those who committed them, but divine mercy and justice have found a way to deal with the offenders as though they were not guilty. Sin is a debt (Matt. 6:12) for which the sinner must someday render an account (cf. Matt. 25:19). But God will not impute sin to those who have been reconciled to Him through Christ (Ps. 32:2).

 

ချိုးဖောက်မှုများ။ မဿဲ ၆:၁၄ ကိုကြည့်ပါ။

Trespasses. See on Matt. 6:14.

 

ကျွန်ုပ်တို့ထံသို့အပ်နှံထားသည်။ ဤတွင် ဘုရားသခင်၏မေတ္တာနှင့် ခွင့်လွှတ်လိုစိတ်ရှိမှု၏ နောက်ထပ်သက်သေတစ်ခုဖြစ်သည်။ ပြန်လည်သင့်မြတ်ခြင်း၏သတင်းစကားသည် ၎င်းကို မိမိအတွက်လက်ခံသူများ၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် အပ်နှံထားပြီး၊ အခြားသူများထံသို့ ဖြန့်ဝေရန်ဖြစ်သည်။

Committed unto us. Here is further proof of the love of God and of His willingness to forgive. The message of reconciliation has been deposited, as it were, in the minds and hearts of all who accept it for themselves, for distribution to others.

 

စကားလုံး။ ယောဟန် ၁:၁ ကိုကြည့်ပါ။

Word. See on John 1:1.

 

၁၇ (ယောဟန် ၁:၁၂၊ ၁၃; ၃:၅–၈)။ မွေးရာပါမဟုတ်သော ကျေးဇူးတော်။—အသွေးအသားနှင့် ဇာတိပကတိဆန္ဒမှ မွေးဖွားလာသော သဘာဝဟောင်းသည် ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်ကို အမွေမဆက်ခံနိုင်ပါ။ ဟောင်းနွမ်းသောနည်းလမ်းများ၊ မွေးရာပါအလေ့အကျင့်များ၊ ယခင်အကျင့်များကို စွန့်လွှတ်ရမည်၊ အကြောင်းမူကား ကျေးဇူးတော်သည် မွေးရာပါမဟုတ်ပေ။ မွေးဖွားခြင်းအသစ်သည် ရည်ရွယ်ချက်အသစ်များ၊ အရသာအသစ်များ၊ သဘောထားအသစ်များ ရှိခြင်းတွင်ပါဝင်သည်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ဖြင့် အသက်သစ်သို့ မွေးဖွားခံရသူများသည် ဘုရားသခင်၏သဘာဝတရားတွင် ပါဝင်သူများဖြစ်လာပြီး၊ ၎င်းတို့၏အကျင့်အမူအားလုံးတွင် ခရစ်တော်နှင့်ဆက်နွယ်မှု၏သက်သေကို ပြသမည်။ ခရစ်ယာန်ဖြစ်ကြောင်းထုတ်ဖော်ပြောဆိုသော်လည်း ၎င်းတို့၏သဘာဝချို့ယွင်းချက်များနှင့် စရိုက်လက္ခဏာများကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းထားသူများသည် လောကီလူများနှင့် ၎င်းတို့၏အနေအထားတွင် မည်သို့ကွဲပြားသနည်း။ ၎င်းတို့သည် သန့်ရှင်းစေသောတရားနှင့် သန့်စင်ပေးသောတရားအဖြစ် သမ္မာတရားကို တန်ဖိုးမထားကြပါ။ ၎င်းတို့သည် ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်းမခံရပါ (RH ဧပြီ ၁၂၊ ၁၈၉၂)။

17 (John 1:12, 13; 3:5–8). Grace Not Inherited.—The old nature, born of blood and the will of the flesh, cannot inherit the kingdom of God. The old ways, the hereditary tendencies, the former habits, must be given up; for grace is not inherited. The new birth consists in having new motives, new tastes, new tendencies. Those who are begotten unto a new life by the Holy Spirit, have become partakers of the divine nature, and in all their habits and practices they will give evidence of their relationship to Christ. When men who claim to be Christians retain all their natural defects of character and disposition, in what does their position differ from that of the worldling? They do not appreciate the truth as a sanctifier, a refiner. They have not been born again (RH April 12, 1892).

 

(၁ ယောဟန် ၂:၆; ဗျာဒိတ် ၃:၁၄–၁၇)။ ခရစ်တော်ကို အတုယူသော သန့်ရှင်းသောဘာသာ။—သန့်ရှင်းသောဘာသာသည် ခရစ်တော်ကို အတုယူခြင်းဖြစ်သည်။ မိမိကိုယ်ကိုယုံကြည်မှုနှင့် ကိုယ်ကျိုးရှာမှုပေါ်တွင် တည်ဆောက်ထားသောဘာသာသည် တန်ဖိုးမရှိပါ။ စစ်မှန်သောခရစ်ယာန်သည် ခရစ်တော်၏တပည့်ဖြစ်သည်။ ဤတပည့်ဖြစ်မှုသည် အလင်းထဲတွင်လျှောက်လှမ်းခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ ကောင်းကင်ဧည့်သည်ကို လက်ခံရန် နှလုံးသားဖွင့်ထားရမည်။ ထိုဧည့်သည်ဝင်ရောက်ခြင်းကို နှလုံးသားပိတ်ထားသရွေ့၊ စိတ်နှလုံးတွင် တည်မြဲသောငြိမ်းချမ်းမှုမရှိနိုင်ပါ။ ဝိညာဉ်ရေးရာဗိမာန်၏အခန်းများကို အလင်းရောင်ဖြင့် ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်သော နေရောင်ခြည်မရှိပါ၊ မြူခိုးများနှင့် တိမ်တိုက်များကို ဖယ်ရှားပေးနိုင်ခြင်းမရှိပါ။

(1 John 2:6; Rev. 3:14–17). Pure Religion an Imitation of Christ.—Pure religion is an imitation of Christ. A religion that is built on self-confidence and selfishness is worthless. The true Christian is a follower of Christ. This following means walking in the light. The heart must be opened to receive the heavenly guest. As long as the heart is closed against His entrance, there can be in it no abiding peace. No sunshine can flood the chambers of the soul temple, breaking through the mist and cloud.

 

ဘုရားသခင်သည် အပြစ်နှင့် အလျှော့အတင်းမပြုပါ။ စစ်မှန်သောပြောင်းလဲခြင်းသည် မွေးရာပါဖြစ်စေ၊ ဖွံ့ဖြိုးလာသောဖြစ်စေ၊ မတော်မတရားသောသဘောထားများကို ပြောင်းလဲပေးသည်။ ဘုရားသခင်၏ဘာသာသည် မရေမတွက်နိုင်သောချည်မျှင်များဖြင့်ဖွဲ့စည်းထားသော ခိုင်မာသောအထည်တစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ ကျွမ်းကျင်မှုနှင့် သတိဖြင့် ယက်လုပ်ထားသည်။ ဘုရားသခင်ထံမှလာသောဉာဏ်ပညာသာလျှင် ဤအထည်ကို ပြည့်စုံစေနိုင်သည်။ အစပိုင်းတွင် ကောင်းမွန်သောပုံပေါက်သော အထည်များစွာရှိသော်လည်း၊ ၎င်းတို့သည် စမ်းသပ်မှုကို မခံနိုင်ပါ။ ၎င်းတို့သည် ဆေးကြောလျှင် ပျက်စီးသည်။ အရောင်များသည် တည်မြဲမှုမရှိပါ။ နွေရာသီ၏အပူဒဏ်တွင် ၎င်းတို့သည် မှေးမှိန်သွားပြီး ပျောက်ကွယ်သွားသည်။ အထည်သည် ကြမ်းတမ်းသောကိုင်တွယ်မှုကို မခံနိုင်ပါ။

God makes no compromise with sin. A genuine conversion changes hereditary and cultivated tendencies to wrong. The religion of God is a firm fabric, composed of innumerable threads, and woven together with tact and skill. Only the wisdom which comes from God can make this fabric complete. There are a great many kinds of cloth which at first have a fine appearance, but they cannot endure the test. They wash out. The colors are not fast. Under the heat of summer they fade away and are lost. The cloth cannot endure rough handling.

 

လူများစွာ၏ဘာသာတရားသည် ဤသို့ဖြစ်သည်။ စရိုက်လက္ခဏာ၏အခြေခံဖွဲ့စည်းမှုသည် စမ်းသပ်မှုဒဏ်ကို မခံနိုင်သောအခါ၊ ၎င်းဖွဲ့စည်းထားသောပစ္စည်းသည် တန်ဖိုးမရှိပါ။ ဟောင်းနွမ်းသောအထည်ကို အသစ်ဖြင့်ပြုပြင်ရန် ကြိုးစားမှုများသည် အခြေအနေကို ပိုမိုကောင်းမွန်စေမည်မဟုတ်၊ အကြောင်းမူကား ဟောင်းနွမ်းပြီး ပျော့ပျောင်းသောအထည်သည် အသစ်မှ ခွာထွက်သွားပြီး၊ ယခင်ထက် ပိုမိုကြီးမားသော အက်ကွဲမှုကို ချန်ထားခဲ့သည်။ ပြုပြင်ပြောင်းလဲခြင်းသည် အဆင်မပြေပါ။ တစ်ခုတည်းသောနည်းလမ်းမှာ ဟောင်းနွမ်းသောအဝတ်ကို လုံးဝစွန့်ပစ်ပြီး လုံးဝအသစ်တစ်ထည်ကို ဝယ်ယူရန်ဖြစ်သည်။

So it is with the religion of many. When the warp and woof of character will not stand the test of trial, the material of which it is composed is worthless. The efforts made to patch the old with a new piece do not better the condition of things; for the old, flimsy material breaks away from the new, leaving the rent much larger than before. Patching will not do. The only way is to discard the old garment altogether, and procure one entirely new.

 

ခရစ်တော်၏ အစီအစဉ်သည် တစ်ခုတည်းသော လုံခြုံသောနည်းလမ်းဖြစ်သည်။ သူကဖြင့်၊ “ဟတ်လေ၊ ငါသည် ခပ်သိမ်းသောအရာတို့ကို အသစ်ဖြစ်စေသည်” ဟု မိန့်တော်မူသည်။ “အကယ်၍ လူတစ်ဦးသည် ခရစ်တော်ထဲတွင် ရှိလျှင်၊ သူသည် သစ်လွင်သော ဖန်ဆင်းမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။” ခရစ်တော်သည် မိမိအများစုနှင့် ခရစ်တော်အနည်းငယ်ဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသော ပြုပြင်ထားသော စရိုက်လက္ခဏာကို လက်ခံမည်ဟု လူကို အားမပေးပါ။ ဤသည်မှာ လျောဒိကိယခရစ်ယာန်အသင်းတော်၏ အခြေအနေဖြစ်သည်။ အစပိုင်းတွင် မိမိကိုယ်ကိုနှင့် ခရစ်တော်အနည်းငယ်ရှိသည်ဟု ထင်ရသော်လည်း၊ မကြာမီ ခရစ်တော်မရှိဘဲ မိမိကိုယ်ကိုသာ ဖြစ်လာသည်။ ကိုယ်ကျိုးရှာမှု၏ အမြစ်သည် ထင်ရှားလာသည်။ ၎င်းသည် ပိုမိုနက်ရှိုင်းစွာ အမြစ်တွယ်ပြီး၊ အကိုင်းအခက်များသည် မနှစ်မြို့ဖွယ်သော အသီးများဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသည်အထိ ကြီးထွားလာသည်။ ခရစ်တော်သည် ပေါင်းစပ်ထားသော စရိုက်လက္ခဏာရှိသူအားလုံးကို သနားညှာတာသောအကြည့်ဖြင့် ကြည့်ရှုသည်။ ထိုသို့သော စရိုက်ရှိသူများသည် ခရစ်တော်နှင့် ချိတ်ဆက်မှု အလွန်အားနည်းသောကြောင့် ၎င်းသည် လုံးဝတန်ဖိုးမရှိပါ (စာလွှာ ၁၀၅၊ ၁၈၉၃)။

Christ’s plan is the only safe one. He declares, “Behold, I make all things new.” “If any man be in Christ, he is a new creature.” Christ gives man no encouragement to think that He will accept a patchwork character, made up mostly of self, with a little of Christ. This is the condition of the Laodicean church. At first there seems to be some of self and some of Christ. But soon it is all of self and none of Christ. The root of selfishness is revealed. It continues to grow, striking its roots deeper and deeper, till its branches are covered with objectionable fruit. Christ looks with pitying tenderness on all who have combination characters. Those with such a character have a connection with Christ so frail that it is utterly worthless (Letter 105, 1893).

 

ပြုပြင်ထားသော စရိုက်သည် လက်ခံနိုင်ဖွယ်မရှိပါ။—[၂ ကောရိန္သု ၅:၁၇ ကိုးကားထားသည်]။ ပြုပြင်ထားသော ဘာသာသည် ဘုရားသခင်အတွက် အနည်းဆုံးတန်ဖိုးမရှိပါ။ သူသည် နှလုံးသားတစ်ခုလုံးကို တောင်းဆိုသည်။ ၎င်း၏တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကိုမျှ မျိုးရိုးဗီဇဆိုင်ရာ သို့မဟုတ် ပြုစုပျိုးထောင်ထားသော မကောင်းသော သဘောထားများအတွက် ထိန်းသိမ်းထားရန် မဖြစ်ပါ။ ကြမ်းတမ်းခြင်း၊ တင်းကျပ်လွန်းခြင်း၊ မိမိကိုယ်ကို အလွန်အရေးကြီးသည်ဟု ထင်မြင်ခြင်း၊ ကိုယ်ကျိုးရှာခြင်း၊ မိမိ၏ ကိုယ်ကျိုးအတွက် ဂရုစိုက်ပြီး အခြားသူများကို ကိုယ်ကျိုးမဖြည့်ဆည်းရန် စိတ်အားထက်သန်စွာ ပြုမူခြင်းသည် ဘုရားသခင်အတွက် ရွံရှာဖွယ်သော ဘာသာတစ်ခုဖြစ်သည်။ လူအများသည် ဤသို့သော အတွေ့အကြုံကို နေ့စဉ်ရရှိသော်လည်း၊ ၎င်းသည် ခရစ်တော်၏ စရိုက်လက္ခဏာကို မမှန်ကန်စွာ ဖော်ပြခြင်းဖြစ်သည် (စာလွှာ ၃၁အေ၊ ၁၈၉၄)။

Patchwork Character Not Acceptable.—[2 Cor. 5:17 quoted.] The patchwork religion is not of the least value with God. He requires the whole heart. No part of it is to be reserved for the development of hereditary or cultivated tendencies to evil. To be harsh, to be severe, too self-important, selfish, to look out for one’s own selfish interest and yet be zealous that others shall deal unselfishly is a religion which is an abomination to God. Many have just such an experience daily, but it is a misrepresentation of the character of Christ (Letter 31a, 1894).

 

၁၉ (ယောဟန် ၁:၁၈)။ စာတန်သည် ခရစ်တော်တွင် ဘုရားသခင်၏ စရိုက်လက္ခဏာ၏ ထင်ရှားမှုကို မြင်သည်။—ဤလောက၌ ခမည်းတော်၏ ပြီးပြည့်စုံသော ကိုယ်စားလှယ်တစ်ဦးရှိခဲ့သည်၊ သူ၏ စရိုက်နှင့် လုပ်ဆောင်မှုများသည် ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်သော စာတန်၏ မမှန်ကန်သော ဖော်ပြချက်ကို ငြင်းပယ်ခဲ့သည်။ စာတန်သည် ဘုရားသခင်ထံသို့ သူကိုယ်တိုင်ပိုင်ဆိုင်သော အရည်အချင်းကို စွပ်စွဲခဲ့သည်။ ယခုတွင် ခရစ်တော်တွင် သူသည် ဘုရားသခင်၏ စစ်မှန်သော စရိုက်လက္ခဏာ—သနားကရုဏာရှိသော၊ ကရုဏာစိတ်ရှိသော ခမည်းတော်တစ်ဦးကို မြင်ခဲ့ရသည်၊ မည်သူမျှ ပျက်စီးရန် မလိုလားဘဲ၊ အားလုံးသည် နောင်တရမှုဖြင့် သူ့ထံသို့ လာရောက်ပြီး ထာဝရအသက်ရရှိရန် လိုလားသည် (အက်စ်တီဂျွန် ၉၊ ၁၈၉၈)။

19 (John 1:18). Satan Sees in Christ a Manifestation of God’s Character.—There stood in the world One who was a perfect representative of the Father, One whose character and practices refuted Satan’s misrepresentation of God. Satan had charged upon God the attribute he himself possessed. Now in Christ he saw God revealed in His true character—a compassionate, merciful Father, not willing that any should perish, but that all should come to Him in repentance, and have eternal life (ST June 9, 1898).

 

 

၂၀။ ကျွန်ုပ်တို့သည် သံတမန်များဖြစ်သည်။ ဂရိဘာသာ “ပရက်စဗျူအို” သည် စကားလုံးအရ “သက်ကြီးရွယ်အိုဖြစ်ရန်” ဟု ဆိုလိုပြီး၊ ထို့ကြောင့် “အသက်ကြီးသူဖြစ်ရန်”၊ “သံတမန်ဖြစ်ရန်” ဟု ဆိုလိုသည်။ ၎င်းသည် သံတမန်ကို ဂုဏ်သိက္ခာနှင့် အတွေ့အကြုံဖြင့် ထူးခြားသူတစ်ဦးအဖြစ် ဖော်ပြသည်၊ ထို့ကြောင့် အာဏာပိုင်စွမ်းရှိသည်။ ခရစ်တော်၏ သံတမန်များသည် သူနှင့် သူ၏အကြောင်းတရားနှင့် ကြိုတင်ချိတ်ဆက်မှုရှိခြင်းဖြင့် ထိုသို့ဖြစ်လာသည် (တိုင်ကြားရာကျမ်း ၁၄:၂၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ သစ္စာစောင့်သိမှု (၁ ကောရိန္သု ၄:၁၊ ၂; ၁ တိမောသေ ၁:၁၂)၊ ၎င်းတို့၏ စိတ်အားထက်သန်မှု၊ ဧဝံဂေလိတရား၏ ကြီးမြတ်သောအမှန်တရားများနှင့် ၎င်းတို့၏ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆိုင်ရာ နားလည်မှုနှင့် အတွေ့အကြုံ၊ လေ့လာမှု၊ ဆုတောင်းမှု၊ ဝိညာဉ်ရရှိရေးနှင့် အသင်းတော်တည်ဆောက်ရေးတွင် ၎င်းတို့၏ ကြိုးစားအားထုတ်မှုတို့ဖြင့် ထူးခြားသည်။ ခရစ်တော်နှင့် ကောင်းကင်နိုင်ငံအတွက် သံတမန်ဖြစ်ခြင်းထက် ပိုမိုကြီးမြတ်သော ဂုဏ်သိက္ခာ သို့မဟုတ် ဂုဏ်ပြုမှုမရှိပါ။

20. We are ambassadors. Gr. presbeuō, literally, “to be older,” and thus “to be an elder,” “to be ambassador.” This characterizes the ambassador as one distinguished by dignity and experience, and therefore vested with authority. Christ’s ambassadors become such by virtue of prior attachment to Him and to His cause (see on Acts 14:23). They are distinguished for their fidelity (1 Cor. 4:1, 2; 1 Tim. 1:12), their zeal, their personal understanding of and experience with the great truths of the gospel, and their diligence in study, in prayer, in soul winning, and in building up the church. There is no greater dignity or honor than that of being an ambassador for Christ and the kingdom of heaven.

 

ဘုရားသခင်ကဲ့သို့။ ခရစ်တော်အတွက် သံတမန်သည် “ပြန်လည်သင့်မြတ်ရေးစကား” (အခန်းကါး ၁၉) ကို ပြောဆိုသူဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏သံတမန်များမှတစ်ဆင့် လူသားများထံသို့ မိန့်တော်မူသည်၊ ခရစ်တော်မှတစ်ဆင့် လောကကို သူ့ထံသို့ ပြန်လည်သင့်မြတ်စေသကဲ့သို့ပင်ဖြစ်သည်။ အပြစ်သားများအတွက် ဘုရားသခင်၏ စိတ်ဝင်စားမှုကို ဆွေးနွေးရန် ဟေရှာယ ၁:၁၈; ယေရမိ ၄၄:၄; ယေဇကျေလ ၃၃:၁၁; ဟောရှေ ၁၁:၈ ကိုကြည့်ပါ။

As though God. It is the ambassador for Christ who speaks “the word of reconciliation” (v. 19). God speaks to men through His ambassadors, even as He reconciled the world to Himself through Christ. For a discussion of God’s interest in sinners see Isa. 1:18; Jer. 44:4; Eze. 33:11; Hosea 11:8.

 

ခရစ်တော်၏ အစား။ စကားလုံးအရ “ခရစ်တော်အတွက်” ဟု ဆိုလိုပြီး၊ ဆိုလိုသည်မှာ ခရစ်တော်ကိုယ်စား ဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်သံတမန်သည် ခရစ်တော်အတွက် အစားထိုးသူမဟုတ်ဘဲ၊ ပြန်လည်သင့်မြတ်ရေးကို အကျိုးသက်ရောက်စေသော သူဖြစ်သည်။ သူသည် ယဇ်ပုရောဟိတ်ဆိုင်ရာ ဖျန်ဖြေသူမဟုတ်ပါ၊ အကြောင်းမှာ “ဘုရားသခင်နှင့် လူသားများအကြား ဖျန်ဖြေသူတစ်ဦးတည်းသာ ရှိသည်၊ ၎င်းသည် လူသားခရစ်တော်ယေရှု” (၁ တိမောသေ ၂:၅) ဖြစ်သည်။ ပြန်လည်သင့်မြတ်ရေးသည် ခရစ်တော်ထဲတွင် ပြီးသားဖြစ်သည်။ ဓမ္မဆရာသည် “ပြန်လည်သင့်မြတ်ရေးစကား” (၂ ကောရိန္သု ၅:၁၉) ကို အခြားသူများထံသို့ ကြေညာသော အေးဂျင့်သာဖြစ်သည်။ သူသည် ၎င်း၏ ဖန်တီးသူ သို့မဟုတ် ဖြန့်ဝေသူမဟုတ်ပါ။ သူသည် လူများကို ဘုရားသခင်၏ ရှေ့မှောက်သို့ ဦးဆောင်ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ပြန်လည်သင့်မြတ်ရေးကို ကိုယ်တိုင်ခံစားရသည်။ သူ၏တာဝန်မှာ ဘုရားသခင်သည် ခရစ်တော်ထဲတွင် ပြန်လည်သင့်မြတ်ရေးကို ပေးထားပြီးဖြစ်ကြောင်း လူများကို ယုံကြည်စေရန်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ယုံကြည်သူတစ်ဦးစီသည် ဘုရားသခင်ထံသို့ တိုက်ရိုက်ဝင်ရောက်ခွင့်ရှိပြီး ဆက်ဆံသည် (ရောမ ၅:၁; ဧဖက် ၂:၁၃၊ ၁၆–၁၈; ၃:၁၂; ဟေဗြဲ ၄:၁၄–၁၆)။

In Christ’s stead. Literally, “for Christ,” that is, on behalf of Christ. The Christian ambassador is in no sense a substitute for Christ, but simply the one through whom reconciliation is effected. He is in no sense a priestly mediator, for there is only “one mediator between God and men, the man Christ Jesus” (1 Tim. 2:5). Reconciliation has already been provided in Christ. The minister is simply the agent by whom “the word of reconciliation” (2 Cor. 5:19) is proclaimed to others. He is not the creator or dispenser of it. He leads men and women into the presence of God, where they experience reconciliation for themselves. His task is to convince men that God has provided reconciliation in Christ. Each believer thus has access to, and deals directly with, God (Rom. 5:1; Eph. 2:13, 16–18; 3:12; Heb. 4:14–16).

 

ပြန်လည်သင့်မြတ်ပါ။ ဘုရားသခင်သည် ပြန်လည်သင့်မြတ်ရေး၏ ဖန်တီးသူနှင့် ဖြန့်ဝေသူဖြစ်ပြီး၊ လူသားများသည် လက်ခံသူများဖြစ်သည်။ လူသားများသည် အတိတ်အပြစ်များအတွက် ငိုကြွေးခြင်း၊ ခက်ခဲသောဝန်ဆောင်မှုများ လုပ်ဆောင်ခြင်း၊ သို့မဟုတ် သတ်မှတ်ထားသော ထုံးတမ်းစဉ်လာများကို ကျင့်သုံးခြင်းဖြင့် ဘုရားသခင်နှင့် ပြန်လည်သင့်မြတ်ရန် မဖြစ်နိုင်ပါ။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ အပြစ်များကို နောင်တရပြီး ဘုရားသခင်၏ ကရုဏာလက်ဆောင်ကို လက်ခံခြင်းဖြင့် ပြန်လည်သင့်မြတ်ရေးကို ရရှိသည်။

Be ye reconciled. God is the author and dispenser of reconciliation, men are the recipients. Men cannot reconcile themselves to God by lamentation over past sins, by performing arduous service, or by practicing certain prescribed ceremonies. They receive reconciliation simply by repenting of their sins and accepting the gift of divine mercy.

 

၂၁။ အပြစ်ဖြစ်စေခဲ့သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို အပြစ်သားတစ်ဦးအဖြစ် ဆက်ဆံခဲ့သည်၊ ၎င်းသည် သူမဟုတ်ပါ (ဒီအေ ၂၅ ကိုကြည့်ပါ)။ အခန်းကါး ၂၁ တွင်ဖော်ပြထားသော အမှန်တရားများသည် သမ္မာကျမ်းစာတစ်ခုလုံးတွင် အလွန်နက်ရှိုင်းပြီး အရေးပါသော အရာများဖြစ်သည်။ ဤအခန်းကါးသည် ကယ်တင်ခြင်းအစီအစဉ်ကို အကျဉ်းချုံးဖော်ပြထားပြီး၊ ခရစ်တော်၏ အပြစ်ကင်းစင်မှု၊ သူ၏ယဇ်ပူဇော်မှု၏ အစားထိုးသဘောသဘာဝ၊ နှင့် သူမှတစ်ဆင့် လူသားများ၏ အပြစ်မှ လွတ်မြောက်မှုကို ကြေညာသည်။ ယောဟန် ၃:၁၆ ကိုကြည့်ပါ။

21. Made him to be sin. That is, God treated Him as if He were a sinner, which He was not (see DA 25). The truths stated in v. 21 are among the most profound and significant in all the Bible. This verse sums up the plan of salvation, declaring the absolute sinlessness of Christ, the vicarious nature of His sacrifice, and man’s freedom from sin through Him. See on John 3:16.

 

အပြစ်ကိုမသိခဲ့ပါ။ ယေရှုသည် လူသားတစ်ဦးအဖြစ် ဤလောကသို့ မည်သို့ရောက်ရှိလာပြီး “အချက်အားလုံးတွင်” ကျွန်ုပ်တို့ကဲ့သို့ စုံစမ်းနှောင့်ယှက်ခံရသော်လည်း “အပြစ်ကင်းစင်သည်” (ဟေဗြဲ ၄:၁၅) ဖြစ်သည်မှာ နားမလည်နိုင်သော နက်နဲသောအရာဖြစ်သည်။ သူသည် စကားဖြင့်၊ အတွေးဖြင့်၊ သို့မဟုတ် အကျင့်ဖြင့် အပြစ်ကို ဘယ်သောအခါမှ မကျူးလွန်ခဲ့ပါ။ သူ၏ဘဝတစ်ခုလုံးတွင် သူသည် သန့်ရှင်းသော၊ မညစ်ညမ်းသော၊ သန့်စင်သောဘဝကို နေထိုင်ခဲ့ပြီး၊ ခမည်းတော်၏ အလိုတော်နှင့် အမြဲသဟဇာတဖြစ်ကြောင်း သတိရှိခဲ့သည် (ယောဟန် ၈:၄၆; ၁၄:၃၀; ၁၅:၁၀; ဟေဗြဲ ၇:၂၆; ယောဟန် ၁ ၏ ထပ်လောင်းမှတ်စုကိုကြည့်ပါ; လုကာ ၂:၅၂ ကိုကြည့်ပါ)။ အပြစ်ကင်းစင်သောသူ ခရစ်တော်သည် အပြစ်ရှိသော လူသားများကို သူ၏ နွေးထွေးသော မေတ္တာနှလုံးသားထဲသို့ ယူဆောင်ခဲ့ပြီး၊ ကျွန်ုပ်တို့ကို ဒုက္ခပေးသော စုံစမ်းနှောင့်ယှက်မှုများကို ခံစားခဲ့သော်လည်း ၎င်းတို့အားလုံးကို အနည်းငယ်မျှ မအောင်မြင်ခဲ့ပါ။ သူသည် “အပြစ်သားများနှင့် မိမိကိုယ်ကို ခွဲခြားသတ်မှတ်ခဲ့သည်” (ဒီအေ ၁၁၁)။ ကားစဉ်းလမ်းပေါ်တွင် ယေရှုသည် ဤလောကသို့ ဝင်ရောက်လာရသည့် အချိန်သို့ ရောက်ရှိလာသောအခါ (ယောဟန် ၈:၂၀; ၁၂:၂၃၊ ၂၇; ၁၃:၁; ၁၇:၁; ၁၈:၃၇)၊ သူသည် “လူများစွာ၏ အပြစ်များကို ထမ်းဆောင်ရန် ပူဇော်ခံခဲ့ရသည်” (ဟေဗြဲ ၉:၂၈) ဖြစ်ပြီး “လောက၏အပြစ်ကို ဖယ်ရှားသော ဘုရားသခင်၏သိုးသငယ်” (ယောဟန် ၁:၂၉) ဖြစ်လာခဲ့သည်။

Knew no sin. How Jesus could come to this world as a human being and “in all points” be “tempted like as we are, yet without sin” (Heb. 4:15) is an unfathomable mystery. He never committed sin, in word, in thought, or in deed. Throughout the entire course of His life He kept Himself from sin in every way. Here on earth He lived a holy, undefiled, and pure life, ever conscious of being in harmony with the Father’s will (John 8:46; 14:30; 15:10; Heb. 7:26; see Additional Note on John 1; see on Luke 2:52). Christ, the Sinless One, took sinful humanity to His warm heart of love and experienced the temptations that beset us without being in the least degree overcome by them. He “identified Himself with sinners” (DA 111). When, on the cross, Jesus came to the hour for which He had entered the world (John 8:20; 12:23, 27; 13:1; 17:1; 18:37), He was “offered to bear the sins of many” (Heb. 9:28) and became the “Lamb of God, which taketh away the sin of the world” (John 1:29).

 

လောက၏ အပြစ်များ၏ အပြစ်ဒဏ်ကို သူ၏ ကိုယ်ပိုင်အဖြစ်သို့ ရေတွက်ခဲ့သည် (ဟေရှာယ ၅၃:၃–၆; ၁ ပေတရု ၂:၂၂–၂၄)။ “သူသည် ဆိုးယုတ်သူများနှင့် ရေတွက်ခံခဲ့ရသည်” (မာကု ၁၅:၂၈)။ ခရစ်တော်သည် အပြစ်နှင့် ခွဲခြားသတ်မှတ်ခံခဲ့ရပြီး၊ သူသည် ၎င်းကို သူကိုယ်တိုင် အမှန်တကယ် ထမ်းဆောင်ခဲ့ပြီး ဘုရားသခင်နှင့် ခွဲခွာခြင်း၏ ထိတ်လန့်မှုကို ခံစားခဲ့ရသည်။

The guilt of the sins of the world was reckoned to Him as if it were all His own (Isa. 53:3–6; 1 Peter 2:22–24). “He was numbered with the transgressors” (Mark 15:28). Christ became identified with sin; He took it to Himself in a real sense and felt the horror of separation from God.

 

ဘုရားသခင်၏ ဖြောင့်မတ်ခြင်း။ ရောမ ၅:၁၉ ကိုကြည့်ပါ။ ကျွန်ုပ်တို့၏ အပြစ်များကို ခရစ်တော်၏ အပြစ်အဖြစ် ရေတွက်ခဲ့သကဲ့သို့၊ သူ၏ ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ကျွန်ုပ်တို့၏ ဖြောင့်မတ်ခြင်းအဖြစ် ရေတွက်သည်။

The righteousness of God. See on Rom. 5:19. As our sins were reckoned to Christ, as if they were His, so His rightheouness is reckoned to us as if it were ours.

 

ellen g. white comments

1 6T 214

7 AA 51; Ev 64; ML 342; PK 175; 2T 339; 3T 14

10 PK 716; Te 143; 1T 123; 2T 312; 4T 84, 384; 5T 34,  483, 510; 6T 89; 7T 218

14 CH 633; COL 235; CSW 52; DA 564, 660; Ed 66, 297; FE 264, 294; MH 500; MM 316; 3T 188; 4T 457; 5T 206; 7T 139

15 COL 326; 5T 542

17 AA 476; Ed 172; FE 264; GC 461; LS 40; MH 492; ML 26; SC 57; SL 55; 1T 32; 2T 294; 4T 625; 5T 650; 8T 84

19 DA 762; Ed 28; GC 417, 502; PP 64, 366; SC 13, 35; 5T 739

20 DA 441, 510; EW 64; PP 580; 1T 431; 2T 102,  336,  342, 705; 4T 229,  393, 523; 6T 427

21 CSW 89; CT 22; FE 272; ML 11; MM 27; SR 225; 1T 482; 2T 212; 3T 372; 5T 229

 

 

အခန်းကြီး - ၆

chapter 6

 

၁။ သူသည် ခရစ်တော်၏ သစ္စာရှိသော ဓမ္မဆရာတစ်ဦးအဖြစ် မိမိကိုယ်ကို သက်သေပြခဲ့သည်၊ သူ၏ တိုက်တွန်းနှိုးဆော်မှုများဖြင့်လည်းကောင်း၊ ၃။ ဘဝ၏ သမာဓိရှိမှုဖြင့်လည်းကောင်း၊ ၄။ ဧဝံဂေလိတရားအတွက် အမျိုးမျိုးသော ဆင်းရဲဒုက္ခများနှင့် အရှက်တကွဲဖြစ်မှုများကို သည်းခံခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ ၁၀။ ၎င်းအကြောင်းကို သူသည် ၎င်းတို့အကြားတွင် ပို၍ရဲရင့်စွာ ပြောဆိုသည်၊ အကြောင်းမှာ သူ၏နှလုံးသားသည် ၎င်းတို့အတွက် ဖွင့်ထားသောကြောင့်ဖြစ်သည်၊ ၁၃။ ၎င်းတို့ထံမှ ထိုနည်းတူသော ချစ်ခင်မှုကို ပြန်လည်မျှော်လင့်သည်၊ ၁၄။ သူတို့ကိုယ်တိုင်သည် အသက်ရှင်သော ဘုရားသခင်၏ ဗိမာန်များဖြစ်သည်ဖြစ်ရာ၊ ရုပ်တုကိုးကွယ်သူများ၏ လူမှုအသိုင်းအဝိုင်းနှင့် ညစ်ညမ်းမှုများမှ ထွက်ပြေးရန် တိုက်တွန်းသည်။

1 That he hath approved himself a faithful minister of Christ, both by his exhortations, 3 and by integrity of life, 4 and by patient enduring all kinds of affliction and disgraces for the gospel. 10 Of which he speaketh the more boldly amongst them, because his heart is open to them, 13 and he expecteth the like affection from them again, 14 exhorting to flee the society and pollutions of idolaters, as being themselves temples of the living God.

 

၁။ အတူတကွလုပ်ဆောင်သူများ။ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှု၏ နိယာမသည် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆိုင်ရာ ဝိညာဉ်ရေးရာအောင်မြင်မှုနှင့် ခရစ်ယာန်ဝန်ဆောင်မှုတွင် အောင်မြင်မှုအတွက် အရေးကြီးသည်။ ဘုရားသခင်သည် လူ၏ ဆန္ဒအလျောက်ပူးပေါင်းမှုကို ဖယ်ရှားမပေးပါ (ဒီအေ ၅၃၅)။ လူ၏ ကောင်းမှုပြုနိုင်စွမ်းသည် ဘုရားသခင်နှင့် ပူးပေါင်းမှု၏ အတိုင်းအတာပေါ်တွင် လုံးဝမူတည်သည် (ယောဟန် ၅:၁၉၊ ၃၀; ဒီအေ ၂၉၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ခရစ်ယာန်ဓမ္မဆရာများနှင့် လုပ်ဆောင်သူများသည် ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်ခွန်အား သို့မဟုတ် ဉာဏ်ပညာဖြင့် လုပ်ဆောင်ရန် မကြိုးစားသင့်ပါ၊ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ကို ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်နည်းလမ်းများ သို့မဟုတ် အရင်းအမြစ်များထံ ထားခဲ့မည်မဟုတ်ပါ။ ခရစ်တော်နှင့် သူ၏သံတမန်များအကြား ဤပူးပေါင်းမှုသည် အလွန်နီးကပ်ပြီး ဆက်လက်တည်ရှိရမည်ဖြစ်ပြီး၊ “၎င်းတို့သည် တန်ခိုးအာနုဘော၏ အကျင့်များကို ပြုလုပ်နိုင်စွမ်းရှိသည်” (ဒီအေ ၈၂၇)။ ခရစ်တော်သည် ကြည့်ရှုနေသော လေ့လာသူတစ်ဦးထက်ပိုသည်၊ သူသည် ၎င်းတို့ပြုလုပ်သမျှတွင် တက်ကြွသော မိတ်ဖက်ဖြစ်သည် (ဖိလိပ္ပိ ၂:၁၂၊ ၁၃; ဟေဗြဲ ၁:၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။

1. Workers together. The principle of cooperation is vital to personal spiritual accomplishment and to success in Christian service. God does not dispense with man’s voluntary cooperation (DA 535). Man’s capacity for good is completely dependent upon the measure of his cooperation with the divine (cf. John 5:19, 30; DA 297). Christian ministers and workers are not to attempt to labor in their own strength or wisdom, and God does not leave them to their own devices, or to their own resources. This cooperation between Christ and His ambassadors is to be so close and continuous that “they are enabled to do the deeds of Omnipotence” (DA 827). Christ is more than an observer, simply looking on; He is an active partner in all that they do (Phil. 2:12, 13; cf. Heb. 1:14).

 

လက်ခံခြင်း။ ဂရိဘာသာ “ဒေခါမီ” သည် ဤနေရာတွင် “သာယာစွာလက်ခံရန်”၊ “အတည်ပြုရန်”၊ “လက်ခံယုံကြည်ရန်” ဟု ဆိုလိုသည်။ ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ကို စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ သဘောတူမှုပေးပြီး အကျိုးမရှိဘဲ ဖြစ်နိုင်သည်။ ဤအမှန်တရားကို ခရစ်တော်သည် ကျောက်ခဲမြေပေါ်နှင့် ဆူးပင်များကြားသို့ ကြွေကျသော မျိုးစေ့ဖြင့် ဥပမာပြခဲ့သည် (မဿဲ ၁၃:၅–၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ကောရိန္သုမြို့သားများသည် ပေါလု၏ ယခင်တိုက်တွန်းနှိုးဆော်မှုများကို တုံ့ပြန်ခဲ့ပြီး ဘုရားသခင်နှင့် ပြန်လည်သင့်မြတ်ခဲ့သော်လည်း၊ ၎င်းသည် လုံလောက်မှုမရှိပါ။ ၎င်းတို့၏ ကယ်တင်ခြင်းလုပ်ငန်း၊ တစ်ဦးချင်းစီ၊ မပြီးပြည့်စုံသေးပါ။ ခရစ်ယာန်ဘဝသည် လူများသည် ဘုရားသခင်နှင့် ပြန်လည်သင့်မြတ်ပြီး သူနှင့် ဆက်ဆံရေးအသစ်တစ်ခုသို့ ဝင်ရောက်သောအခါမှ စတင်သည်။ ပြန်လည်သင့်မြတ်ခြင်း၏ အခိုက်အတန့်တွင် ၎င်းတို့သည် ကယ်တင်ခြင်းအခြေအနေတွင် ရှိနေသည်မှာ မှန်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ဖြင့် ဖြောင့်မတ်သည်ဟု မှတ်ယူခံရသည်။ သို့သော် ခရစ်တော်၏ ဧဝံဂေလိတရားသည် အတိတ်အပြစ်များကို ခွင့်လွှတ်ခြင်းထက် များစွာပိုပါသည်။ ၎င်းသည် အပြစ်မဝင်ရောက်သော ဘဝတစ်ခုကို ရည်မှန်းထားသော စရိုက်လက္ခဏာ၏ အသွင်ပြောင်းခြင်းကိုလည်း မျှော်မှန်းသည် (ရောမ ၆:၅–၁၆; ၂ ကောရိန္သု ၁:၂၂; ၃:၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ဆောင်ကြဉ်းပေးသော ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်၏ ကနဦးလက်ခံမှုသည် သန့်ရှင်းခြင်းကို ဖြစ်ပေါ်စေသော ကျေးဇူးတော်၏ ဆက်လက်လက်ခံမှုဖြင့် လိုက်နာရမည်။

Receive. Gr. dechomai, here, “to receive favorably,” “to approve,” “to embrace.” It is possible to give mental assent to the grace of God and yet not be benefited by it. This truth Christ illustrated by the seed that feel on stony ground and among thorns (see on Matt. 13:5–7). Even though the Corinthians had responded to Paul’s earlier exhortations and had been reconciled to God, this was not enough. The work of their salvation, individually, was not yet complete. The Christian life has only begun when men are reconciled to God and thereby enter upon a new relationship with Him. It is true that at the moment of reconciliation they are in a saved state. They stand justified by the grace of God. But the gospel of Christ includes much more than the forgiveness of past sins; it envisions, as well, a transformation of character whose goal is a life into which sin does not enter (see on Rom. 6:5–16; 2 Cor. 1:22; 3:18). The initial reception of God’s grace, which brings justification, is to be followed by a continuous reception of grace, which produces sanctification.

 

ကျေးဇူးတော်။ ရောမ ၃:၂၄ ကိုကြည့်ပါ။

Grace. See on Rom. 3:24.

 

အချည်းနှီးဖြစ်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ၎င်းသည် အကျိုးရှိသော ရည်ရွယ်ချက်တစ်စုံတစ်ရာကို ဆောင်ရွက်ခြင်းမရှိဘဲဖြစ်သည် (ဟေရှာယ ၅၅:၁၀၊ ၁၁ ကိုကြည့်ပါ)။ အရေးကြီးသည်မှာ လူသည် ကျေးဇူးတော်ကို မည်သို့လက်ခံသည်၊ ဆက်လက်လက်ခံပုံဖြစ်သည် (မဿဲ ၁၃:၂၃; တိုင်ကြားရာကျမ်း ၂:၄၁ ကိုကြည့်ပါ)။

In vain. That is, without its having served any useful purpose (cf. Isa. 55:10, 11). The important thing is the way man receives grace, and continues to receive it (see on Matt. 13:23; Acts 2:41).

 

ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်သည် အချည်းနှီးလက်ခံရရှိသည်—

God’s grace is received in vain—

 

၁။ ၎င်းကို လျစ်လျူရှုသောအခါ။ ဆက်လက်ဂရုမစိုက်မှုသည် ဘုရားသခင်၏ အသံကို နှလုံးသားမှ မကြားနိုင်စေရန် ဖြစ်စေနိုင်သည်။ ခရီးသွားလမ်းညွှန်စာအုပ်သည် ၎င်းကို မလေ့လာဘဲ သို့မဟုတ် ၎င်း၏ညွှန်ကြားချက်များကို မလိုက်နာဘဲ လမ်းမတိမ်းမယိမ်းသွားသူအတွက် တန်ဖိုးနည်းပါသည်။

1. When it is neglected. Persistent inattention may deafen the heart to God’s voice. A guidebook for a journey is of little value to a man who blunders along without studying it or following its instructions.

 

၂။ ၎င်းကို အပြစ်အတွက် အဖုံးအကွယ်အဖြစ် အသုံးပြုရန် ပုံပျက်ပန်းပျက်ပြုလုပ်သောအခါ (ရောမ ၆:၁၊ ၁၅)။ ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်သည် သူ၏ပညတ်ကို ဖျက်သိမ်းသည်ဟူသော သမ္မာကျမ်းမဖော်ပြသော အငြင်းပွားမှုကို (ရောမ ၃:၃၁ ကိုကြည့်ပါ) အချို့က ဘုရားသခင်ကို နာခံမှုအစား ၎င်းတို့လိုသလို ပြုလုပ်ရန် အကြောင်းပြချက်အဖြစ် တင်ပြသည် (ဟေဗြဲ ၁၀:၂၉ ကိုကြည့်ပါ)။

2. When it is perverted by using it as a cloak for sin (Rom. 6:1, 15). The unscriptural argument that God’s grace abrogates His law (see on Rom. 3:31) is advanced by some as an excuse for doing as they please instead of obeying God (see Heb. 10:29).

 

၃။ ၎င်းကို လူ့အယူအဆများနှင့် နည်းလမ်းများဖြင့် ညစ်ညမ်းစေသောအခါ။ လူများသည် ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် အကျင့်ကောင်းများဖြင့် အဆင့်အတန်းရရှိရန် ကြိုးစားသောအခါ ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ကို အချည်းနှီးလက်ခံရရှိသည် (ရောမ ၆:၁၄၊ ၁၅; ဂလာတိ ၂:၂၁; ၅:၄; ဧဖက် ၂:၈၊ ၉)။

3. When it is adulterated with human ideas and methods. Men receive God’s grace in vain when they seek to earn merit before God by a punctilious legalism (Rom. 6:14, 15; Gal. 2:21; 5:4; Eph 2:8, 9).

 

၄။ ၎င်းကို ဉာဏ်ရည်ဖြင့်သာ လက်ခံပြီး ဘဝထဲသို့ မယူဆောင်သောအခါ၊ ၎င်းသည် နှလုံးသားကို သန့်ရှင်းစေရန် မလှုံ့ဆော်ဘဲ၊ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်ကို စိတ်အားထက်သန်စွာ နာခံမှုသို့ မဦးဆောင်သောအခါ။ အသုံးမပြုသော နားလည်မှုသည် အစားအစာဓာတုဗေဒကို လေ့လာသော်လည်း မစားဘဲ လျစ်လျူရှုခြင်းနှင့် တူသည် (မဿဲ ၇:၂၀–၂၄)။

4. When it is received only by the intellect and is not taken into the life; when it does not purify the heart and lead to full and eager obedience to the Word of God. Comprehension without application is like studying food chemistry but neglecting to eat (Matt. 7:20–24).

 

ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏ ပထမအဆင့်ထက် တိုးတက်မှုမရှိပါက၊ ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်သည် အချည်းနှီးဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် အကျိုးရှိသော ရည်ရွယ်ချက်ကို ဆောင်ရွက်ခြင်းမရှိပါ။ တစ်ခါတစ်ရံတွင် စုပ်စက်တစ်ခုကို လည်ပတ်စေရန် ရေဖြည့်ရန် လိုအပ်သော်လည်း၊ ရေဖြည့်ခြင်းသည် ရည်ရွယ်ချက်တစ်ခုတည်းမဟုတ်ပါ။ ထိုနည်းတူ၊ ဘုရားသခင်သည် နောင်တရသော အပြစ်သားကို ဖြောင့်မတ်စေရန် ကျေးဇူးတော်ကို ပေးအပ်သည်၊ သို့သော် ၎င်းသည် အပြစ်ကိုကျော်လွှားနိုင်ရန် ကူညီပေးသော ဆက်လက်ကျေးဇူးတော်ကို လက်ခံနိုင်သည့် အနေအထားတွင် ထားရန်သာဖြစ်သည်။ ကျေးဇူးတော်ဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းသည် ခရစ်ယာန်ဘဝ၏ အစပြုရုံသာဖြစ်သည်။

If there is no advancement beyond the first step of justification, the grace of God has been received in vain. It has served no useful purpose. It is sometimes necessary to prime a pump in order to start it operating, but the priming is not an end in itself. In the same way, God imparts grace to justify the repentant sinner, but only in order to place him in a position where he can receive continuing grace to help him live above sin. Justification by grace is but the beginning of the Christian life.

 

၂။ ငါသည် သင့်ကို ကြားတော်မူပြီ။ ဤအခန်းကါးသည် ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်လက်ခံမှုနှင့်ပတ်သက်၍ ကွင်းစကွင်းပိတ်မှတ်ချက်တစ်ခုဖြစ်သည် (အခန်းကါး ၁)။ ၎င်းသည် လူများအား ဘုရားသခင်နှင့် ပြန်လည်သင့်မြတ်ရန် အလျင်အမြန်တိုက်တွန်းချက်ဖြစ်ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ကို အချည်းနှီးမလက်ခံရန်ဖြစ်သည်၊။ ဤကိုးကားချက်သည် ဟေရှာယ ၄၉:၈ ၏ အယ်လ်အယ်စ်အယ်မှ ဖြစ်သည် (ထိုနေရာ၌ မှတ်ချက်ကိုကြည့်ပါ)။ ဟေရှာယသည် “ကယ်တင်ခြင်းနေ့” ကို မေရှိယအချိန်အဖြစ် မျှော်ကြည့်သည်။ ပေါလုသည် ဤပရောဖက်ပြုချက်သည် ခရစ်တော်တွင် ပြည့်စုံပြီးဖြစ်ကြောင်း ဤနေရာတွင် အသိအမှတ်ပြုသည်။ ခရစ်တော်၏ ပထမဆုံးကြွရောက်ခြင်းသည် ကယ်တင်ခြင်းအတွက် အဆင်ပြေသောခေတ်ကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည် (ဒီအေ ၃၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ခရစ်တော်သည် အပြစ်သားများအတွက် ဆုတောင်းပေးသရွေ့ “ကယ်တင်ခြင်းနေ့” သည် ဆက်လက်ရှိနေမည်။

2. I have heard thee. This verse is a parenthetical comment on the reception of divine grace (v. 1). It constitutes an urgent appeal to men to seek reconciliation with God lest they receive the grace of God in vain. The quotation is from the LXX of Isa. 49:8 (see comment there). Isaiah looks forward to the “day of salvation” as the time of the Messiah. Paul here recognizes that the prophecy has been fulfilled in Christ. The first advent of Christ ushered in an era that is favorable to salvation (see DA 37). So long as Christ intercedes for sinners the “day of salvation” will continue.

 

ထောက်မထားသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ကူညီပေးထားသည်။

Succoured. That is, helped.

 

လက်ခံသောအချိန်။ ဆိုလိုသည်မှာ နောင်တရသော အပြစ်သားများကို လက်ခံမည့်အချိန်ဖြစ်သည် (ဟေရှာယ ၄၉:၈ ကိုကြည့်ပါ)။

Accepted time. That is, a time when repentant sinners will be received (see on Isa. 49:8).

 

ကယ်တင်ခြင်းနေ့။ ဆိုလိုသည်မှာ စမ်းသပ်မှု၏ အလင်းရောင်ရှိနေသည့်အချိန်ဖြစ်သည် (ယောဟန် ၁၂:၃၅ ကိုကြည့်ပါ)။ နောက်ဆုံးတွင် ကရုဏာနေ့သည် ပိတ်သိမ်းသွားမည်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းပိတ်သိမ်းသောအခါ ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ကို ငြင်းပယ်ခဲ့သူများအတွက် ဒုတိယအခွင့်အရေးမရှိတော့ပါ။ လူများသည် ကယ်တင်ခြင်းနေ့သည် အကန့်အသတ်မရှိ ဆက်လက်ရှိနေမည်ဟု ထင်မှတ်သောကြောင့်၊ လောကီရေးရာများသည် ဦးစားပေးရန် လိုအပ်သည်ဟု ထင်မှတ်သောကြောင့်၊ ပျော်ရွှင်မှုကို လိုက်စားရမည်ဟု ထင်မှတ်သောကြောင့်၊ နောင်တရရန်နှင့် ယုံကြည်ရန်သည် ယနေ့ထက် မနက်ဖြန်တွင် ပိုမိုလွယ်ကူမည်ဟု ထင်မှတ်သောကြောင့် မကြာခဏ နှောင့်နှေးကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ကယ်တင်ခြင်းနှင့် အပြစ်တစ်ခုခုကို အောင်မြင်ရန်အတွက် လူသားပိုင်ဆိုင်သည့် တစ်ခုတည်းသော အချိန်သည် ယခုအခိုက်အတန့်ဖြစ်ပြီး၊ အောင်မြင်မှုကို နှောင့်နှေးခြင်းသည် ရှုံးနိမ့်မှုဖြစ်လာသည်ကို မေ့လျော့ကြသည်။ နှောင့်နှေးခြင်းသည် မိုက်မဲပြီး အန္တရာယ်ရှိသည်။ ဘဝသည် တိုတောင်းသွားနိုင်သည်။ စိတ်နှင့်ကိုယ်ခန္ဓာ၏ ယိုယွင်းမှုသည် ဝိညာဉ်ရေးရာကိစ္စများကို ဂရုစိုက်ရန် ခက်ခဲစေနိုင်သည် သို့မဟုတ် မဖြစ်နိုင်ပါ။ နှလုံးသားသည် သေစေနိုင်သည့်ပုံစံဖြင့် မာကျောလာနိုင်ပြီး ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ဆန္ဒဆုံးရှုံးသွားနိုင်သည်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်သည် ကြိုးစားအားထုတ်မှုကို ရပ်တန့်သွားနိုင်သည်။ နှောင့်နှေးခြင်းသည် နောက်ဆုံးတွင် ငြင်းပယ်ခြင်းနှင့် ညီမျှသည်။

Day of salvation. That is, the time during which the light of probation lingers (see John 12:35). Eventually the day of mercy will close, and when it does there will be no second chance for those who have spurned God’s grace. Men often procrastinate because they think the day of salvation will continue indefinitely, that temporal matters require first consideration, that pleasure must be pursued, that it will be easier to repent and believe tomorrow than it is today. They forget that the only time man has for salvation and for victory over any sin is the present moment, and that victory postponed becomes defeat. Delay is both foolish and dangerous. Life may be cut short; deterioration of mind and body may make attention to spiritual things difficult or impossible. The heart may be fatally hardened and the desire for salvation lost; the Holy Spirit may cease to strive. Procrastination is ultimately equivalent to rejection.

 

၃။ ပြစ်မျိုးမှု။ စကားလုံးအရ “လမ်းချော်ရန် အကြောင်းအမှု” ဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် သူ၏ဓမ္မအမှုကို (အခန်းကါး ၁ ကိုကြည့်ပါ) လူများအား ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ကို ငြင်းပယ်ရန် သူ့ကြောင့် အကြောင်းပြချက်မပေးရန် ရည်မှန်းသည်။ ထို့ကြောင့် သူ၏ကိုယ်ပိုင်ဘဝသည် သူဟောပြောသော ဧဝံဂေလိတရားနှင့် ပြည့်စုံစွာ သဟဇာတဖြစ်ရမည်ဖြစ်သည်။ အခန်းကါး ၃–၁၀ တွင် ပေါလုသည် သူ၏ဘဝသည် သူ၏သတင်းစကားနှင့် သဟဇာတဖြစ်ကြောင်း သက်သေများကို စာရင်းပြုစုထားသည်။ သူသည် ကောရိန္သုမြို့သားများအား ဓမ္မဆရာတစ်ဦးအဖြစ် အပြစ်တင်ရန် အကြောင်းမပေးခဲ့ပါ။

3. Offence. Literally, “an occasion for stumbling.” Paul aspires so to conduct his ministry (cf. v. 1) as to give men no excuse, on his account, for rejecting the grace of God. It is therefore imperative that his own life shall be in complete harmony with the gospel he preaches. In vs. 3–10 Paul lists evidences that his life is in harmony with his message. He has given the Corinthians no reason to blame him as a minister.

 

ဓမ္မအမှု။ စာသားဆိုင်ရာ သက်သေများကို (စာမျက်နှာ ၁၀ ကိုကြည့်ပါ) “ကျွန်ုပ်တို့၏ ဓမ္မအမှု” ဟု ဖတ်ရန် ကိုးကားနိုင်သည်။ ပေါလုသည် ခရစ်တော်အတွက် သံတမန်အဖြစ် သူ၏ကိုယ်ပိုင်ဝန်ဆောင်မှုအကြောင်း ဤနေရာတွင် ပြောဆိုသည်။ သူသည် ပြစ်မျိုးမှုဖြစ်စေရန် အကြောင်းအမှုမပေးရန် ဆင်းရဲဒုက္ခခံခဲ့ရပြီး၊ လုပ်ဆောင်ခဲ့ရပြီး၊ လေ့လာခဲ့ရပြီး၊ နှုတ်ကပတ်တော်ကို ဝန်ဆောင်ခဲ့သည် (၁ ကောရိန္သု ၈:၁၃; ၁၀:၃၂၊ ၃၃; ဖိလိပ္ပိ ၂:၁၅; ၁ သက်သာလောနိတ် ၂:၁၀; ၅:၂၂; ၁၀:၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။ သို့သော်လည်း၊ ကောရိန္သုမြို့တွင် ပြစ်မျိုးမှုယူခဲ့သူများစွာရှိခဲ့သည်။ မည်သူမျှ ပြစ်မျိုးမှုမယူရန် ဟောပြောရန်နှင့် ပြုမူရန် ဖြစ်နိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ အချို့အတွက်၊ အမှန်တရားနှင့် သန့်ရှင်းခြင်းပင် ပြစ်မျိုးမှုဖြစ်စေသည်။ ယေရှုကို နားထောင်သော လူများသည် သူ့အပေါ်တွင် ပြစ်မျိုးမှုယူခဲ့ကြသည် (ယောဟန် ၆:၆၀၊ ၆၁၊ ၆၆)။ အချို့အတွက်၊ အပြစ်နှင့် အမှားများအကြောင်း သတိပေးချက်များသည် ပြစ်မျိုးမှုဖြစ်စေသည်။ သို့သော် စစ်မှန်သော ခရစ်ယာန်များအတွက်၊ ဧဝံဂေလိသံတမန်သည် မာန၊ မလေးမစားပြုမှု၊ ကင်းကွာမှု၊ သံသယဖြစ်ဖွယ်အကျင့်များ သို့မဟုတ် အလေ့အကျင့်များ၊ မယဉ်ကျေးမှု၊ သို့မဟုတ် ရိုင်းစိုင်းမှုဖြင့် ပြစ်မျိုးမှုဖြစ်စေမည်မဟုတ်ပါ။

Ministry. Textual evidence may be cited (cf. p. 10) for reading “our ministry.” Paul here speaks of his own service as an ambassador for Christ. He had suffered, labored, studied, and ministered the Word so as to avoid giving any occasion for offense (1 Cor. 8:13; 10:32, 33; Phil. 2:15; 1 Thess. 2:10; 5:22; cf. 10:16). Nevertheless, there were a number in Corinth who had taken offense. It would perhaps be impossible to preach and to act so that none would be offended. To some, even truth and holiness give offense; men who listened to Jesus were offended at Him (John 6:60, 61, 66). To others, any warning against sin or error gives offense. But to true Christians, the gospel ambassador will give no offense by manifestations of pride, irreverence, aloofness, questionable habits or practices, discourtesy, or vulgarity.

 

ဖြစ်နိုင်သမျှအတိုင်းအတာဖြင့်၊ ဧဝံဂေလိဓမ္မဆရာသည် “လူအားလုံးနှင့် ငြိမ်းချမ်းစွာ နေထိုင်ရမည်” (ရောမ ၁၂:၁၈)၊ သို့သော် ယေရှုနှင့် ပေါလုနှစ်ဦးစလုံးသည် ၎င်းတို့သွားရောက်သည့်နေရာတိုင်းတွင် ရန်ငြိုးဖွဲ့မှုကို နှိုးဆွခဲ့သည်။ ယေရှုသည် “ငြိမ်းချမ်းရေးပေးပို့ရန် မဟုတ်ဘဲ ဓားတစ်လက်ပေးပို့ရန် လာခဲ့သည်” (မဿဲ ၁၀:၃၄) ဟု မိန့်တော်မူခဲ့ပြီး၊ “လူ၏ရန်သူများသည် သူ၏အိမ်သူအိမ်သားများဖြစ်လိမ့်မည်” (အခန်းကါး ၃၆) ဟု သတိပေးခဲ့သည်။ ခရစ်တော်ထက် ရန်သူများပိုများသော ခရစ်ယာန်တစ်ဦးမျှ မရှိခဲ့ပါ၊ သူ၏တပည့်များကို “လောကကို ပြောင်းပြန်လှန်ခဲ့သည်” (တိုင်ကြားရာကျမ်း ၁၇:၆) ဟု စွပ်စွဲခံခဲ့ရသည်။ ခေတ်အဆက်ဆက်တွင် ဘုရားသခင်၏ ကျွန်များသည် ပဋိပက္ခများကို ရှောင်ရှားရန် မဖြစ်နိုင်ကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။ ခရစ်ယာန်သီလနှင့် ဘုရားသခင်၏ ဖြောင့်မတ်ခြင်းစံနှုန်းသည် လူများ၏ အပြစ်ရှိသော ပျော်ရွှင်မှုများကို မကြာခဏ အဟန့်အတားဖြစ်စေပြီး၊ ဆိုးယုတ်သောလူများသည် ၎င်းတို့၏ မကောင်းသောလမ်းများကို သတိပေးသူများကို အနှောင့်အယှက်ပေးသူများအဖြစ် စွပ်စွဲတတ်သည်။ မည်သည့်ဓမ္မဆရာမျှ အမှန်တရားကို သစ္စာရှိစွာ ဟောပြောရင်း ၎င်းတို့၏ဘဝများကို မမှန်ကန်ကြောင်း ပြသခံရသော လူများကို ပြစ်မျိုးမှုမဖြစ်စေဘဲ မျှော်လင့်နိုင်မည်မဟုတ်ပါ။

As far as possible, the gospel minister should “live peaceably with all men” (Rom. 12:18), yet both Jesus and Paul stirred up enmity wherever they went. Jesus “came not to send peace, but a sword” (Matt. 10:34), and warned that a “man’s foes shall be they of his own household” (v. 36). No Christian has ever encountered more enemies than Christ, and His disciples were charged with having “turned the world upside down” (Acts 17:6). In every age God’s servants have found conflict unavoidable. Christian virtue and God’s standard of righteousness often stand in the way of men’s sinful pleasures, and wicked men are prone to charge as disturbers those who sound a warning against their evil ways. No minister can hope to preach the truth faithfully without offending men whose lives are thereby shown to be wrong.

 

၄။ ကိုယ်ကိုကိုယ်သက်သေပြခြင်း။ ပေါလုသည် ဤစာတမန်တွင် မကြာခဏ ရည်ညွှန်းသော ချီးကျူးခြင်းဆိုင်ရာ ပြဿနာကို ထပ်မံယူဆောင်လာသည် (အခန်းကါး ၃:၁–၃; ၄:၂; ၅:၁၂; ၁၀:၁၂၊ ၁၃၊ ၁၇၊ ၁၈)။ သူသည် မှန်ကန်သော ချီးကျူးမှုနှင့် မမှန်ကန်သော ချီးကျူးမှုအကြား ရှင်းလင်းသော ကွဲပြားမှုကို ပြုလုပ်ရန် ကြိုးစားခဲ့သည်။ အခန်းကါး ၆:၃–၁၀ တွင် သူသည် သူ၏ကိုယ်ပိုင် ဓမ္မအမှုကို ချီးကျူးပြီး၊ သူ၏ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆိုင်ရာ ပြုမူပုံနှင့် ခရစ်တော်အတွက် လုပ်ဆောင်မှုနှင့် ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားရသော ဘဝကို ညွှန်ပြသည်။ စစ်မှန်သော ချီးကျူးမှုသည် စကားလုံးများဖြင့်မဟုတ်ဘဲ အကျင့်များဖြင့် ဖြစ်ပေါ်သည်။

4. Approving ourselves. Paul again takes up the problem of commendation, which he refers to frequently in this epistle (chs. 3:1–3; 4:2; 5:12; 10:12, 13, 17, 18). He has sought to make a clear distinction between the right type of commendation and that which is false. In ch. 6:3–10 he commends his own ministry, pointing to his personal conduct and to his life of labor and suffering for Christ. True commendation consists of deeds, not words.

 

သည်းခံခြင်း။ ဂရိဘာသာ “ဟူပိုမိုနီ” သည် “ခိုင်မာမှု”၊ “တည်ကြည်မှု”၊ “သည်းခံမှု”၊ “စိတ်ရှည်စွာ စောင့်ဆိုင်းမှု” ဟု ဆိုလိုသည် (လုကာ ၈:၁၅; ၂၁:၁၉ ကိုကြည့်ပါ)။

Patience. Gr. hupomonē, “steadfastness,” “constancy,” “endurance,” “patient waiting” (cf. Luke 8:15; 21:19).

 

ဆင်းရဲဒုက္ခများ။ ဂရိဘာသာ “သလိပ်စစ်” သည် “ဖိနှိပ်မှု”၊ “ဒုက္ခများ”၊ “အကျပ်အတည်းများ” ဟု ဆိုလိုပြီး၊ စကားလုံးအရ “အတူတကွဖိညှစ်မှု”၊ “ဖိအားများ” ဟု ဆိုလိုသည် (အခန်းကါး ၁:၄၊ ၈; ၂:၄; ၄:၁၇ စသည်တို့ကို ကြည့်ပါ)။

Afflictions. Gr. thlipsis, “oppression,” “distresses,” “straits,” literally, “pressings together,” “pressures” (cf. chs. 1:4, 8; 2:4; 4:17; etc.).

 

လိုအပ်ချက်များ။ ဂရိဘာသာ “အနဂ္ဂဲ” သည် “ဘေးဒုက္ခများ” ဟု ဆိုလိုပြီး၊ စကားလုံးအရ “တင်းကျပ်သော ဖိအားများ” ဟု ဆိုလိုသည်။

Necessities. Gr. anagkai, “calamities,” literally, “tight pressings.”

 

ဒုက္ခများ။ ဂရိဘာသာ “စတီနိုခါရီအီ” သည် “ဆိုးရွားသော ဘေးဒုက္ခများ”၊ “ပြင်းထန်သော ဆင်းရဲဒုက္ခများ” ဟု ဆိုလိုပြီး၊ စကားလုံးအရ “ကျဉ်းမြောင်းသောနေရာများ” ဟု ဆိုလိုသည်။ ဤစကားလုံးသည် လူတစ်ဦးသည် ရွှေ့ပြောင်းရန်နေရာမရှိသည့်အလား ချုပ်နှောင်ခံထားရသည့် အလွန်ပြင်းထန်ပြီး ဖိအားပေးသော လိုအပ်မှုအခြေအနေကို ဖော်ပြသည်။ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် ဣသရေလလူမျိုးများသည် အနီရောင်ပင်လယ်တွင် ရင်ဆိုင်ခဲ့ရသည့် အလွန်ခက်ခဲပြီး မဖြစ်နိုင်သည့်အခြေအနေများကို ရည်ညွှန်းသည် (ထွက်မြောက်ရာ ၁၄:၁–၁၂)။

Distresses. Gr. stenochōriai, “dire calamities,” “extreme afflictions,” literally, “narrow spaces.” This word depicts a state of extreme and pressing need, in which one is hemmed in, as it were, with no room left in which to move. Paul here refers to extremely difficult and seemingly impossible situations such as the Israelites faced at the Red Sea (Ex. 14:1–12).

 

၅။ ဒဏ်ချက်များ။ သို့မဟုတ် “ရိုက်ပုတ်မှုများ”၊ “ရိုက်နှက်မှုများ”။ မဿဲ ၁၀:၁၇; ၂ ကောရိန္သု ၁၁:၂၄၊ ၂၅ ကိုကြည့်ပါ။

5. Stripes. Or, “blows,” “beatings.” See on Matt. 10:17; 2 Cor. 11:24, 25.

 

ဆူပူမှုများ။ ဂရိဘာသာ “အကတစ္စတစီအီ” သည် “အစည်းအဝယ်များ”၊ “အနှောင့်အယှက်များ”၊ “ရှုပ်ထွေးမှုများ” ဟု ဆိုလိုသည်။ ဤစကားလုံးသည် လုကာ ၂၁:၉ တွင် “ဆူပူမှုများ” ဟု ဘာသာပြန်ထားသည်။ ပေါလုနှင့် သူ၏အပေါင်းအဖော်များသည် ဤ“ဆူပူမှုများ” ၏ ပစ်မှတ်ဖြစ်ခဲ့ပြီး၊ များသောအားဖြင့် ၎င်းတို့ကို စတင်သူများအဖြစ် စွပ်စွဲခံခဲ့ရသည်။ ထိုသို့သော အခြေအနေများတွင် တမန်တော်များသည် အလွန်အန္တရာယ်များသော အခြေအနေတွင် ရှိခဲ့သည်။ ထိုသို့သော အတွေ့အကြုံများသည် ပိသီဒီယအတွင်းရှိ အန္တိအုတ်မြို့တွင် (တိုင်ကြားရာကျမ်း ၁၃:၅၀)၊ လုတ္တရာမြို့တွင် (အခန်းကါး ၁၄:၈–၁၉)၊ သက်သာလောနိတ်မြို့တွင် (အခန်းကါး ၁၇:၅)၊ ကောရိန္သုမြို့တွင် (အခန်းကါး ၁၈:၁၂)၊ ဧဖက်မြို့တွင် (အခန်းကါး ၁၉:၂၃–၄၁)၊ ယေရုဆလင်မြို့တွင် (အခန်းကါး ၂၁:၂၈–၃၁; ၂၃:၇–၁၀) ဖြစ်ပွားခဲ့သည်။

Tumults. Gr. akatastasiai, “disorders,” “disturbances,” “confusion.” The same word is translated “commotions” in Luke 21:9. Paul and his companions were frequently the objects of these “tumults,” and were usually accused of starting them. Under such circumstances the apostles were in extreme danger. Such experiences befell them at Antioch in Pisidia (Acts 13:50), at Lystra (ch. 14:8–19), at Thessalonica (ch. 17:5), at Corinth (ch. 18:12), at Ephesus (ch. 19:23–41), and at Jerusalem (chs. 21:28–31; 23:7–10).

 

လုပ်ဆောင်မှုများ။ ပေါလု၏ တဲရက်လုပ်ငန်းနှင့် သူ၏ဓမ္မအမှုနှင့်ဆိုင်သော လုပ်ဆောင်မှုများကို ရည်ညွှန်းဖွယ်ရှိသည် (၁ ကောရိန္သု ၃:၈; ၄:၁၂; ၁၅:၅၈; ၁ သက်သာလောနိတ် ၂:၉; ၂ သက်သာလောနိတ် ၃:၈)။

Labours. Probably a reference to Paul’s toil at tentmaking and the labors attending upon his ministry (1 Cor. 3:8; 4:12; 15:58; 1 Thess. 2:9; 2 Thess. 3:8).

 

နိုးကြားမှုများ။ သို့မဟုတ် “အိပ်မပျော်မှု” (တိုင်ကြားရာကျမ်း ၁၆:၂၄၊ ၂၅; ၂၀:၇၊ ၃၁)။

Watchings. Or, “sleeplessness” (Acts 16:24, 25; 20:7, 31).

Fastings. Probably including both voluntary abstinence from food (Acts 9:9; Acts 13:2; Acts 14:23) and hunger resulting from poverty or other circumstances (2 Cor. 11:9, 27; Phil. 4:10–12).

 

၆. သန့်ရှင်းမှု။ ဤအချိန်အထိ ပေါလုသည် သူ၏ဓမ္မအမှုတော်နှင့်ဆက်စပ်သော အခက်အခဲများကို ဖော်ပြခဲ့သည် (ခရစ်ဝင်ကျမ်း ၄:၈-၁၁; ၁၁:၂၃-၂၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ယခု သူသည် ခရစ်ယာန်ဓမ္မဆရာ၏ဘဝတွင် ထင်ရှားရမည့် အပြုသဘောဆောင်သော အကျင့်စာရိတ္တနှင့် ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ အရည်အသွေးများကို ဖော်ပြပြီး ၎င်းတို့သည် ခရစ်တော်၏သံတမန်အဖြစ် သူ၏တာဝန်ကို အတည်ပြုပေးသည်။ ဤအပြုသဘောဆောင်သော အရည်အသွေးများသည် အခြေအနေများကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော စော်ကားမှု၊ ညှဉ်းဆဲမှု၊ နှင့် ဆင်းရဲဒုက္ခကို ခံနိုင်ရည်ရှိစွာ ရင်ဆိုင်နိုင်စေသည်။ ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်ဖြင့် ဤအတွေ့အကြုံများသည် သူ၏စာရိတ္တကို ရင့်ကျက်စေပြီး မြင့်မြတ်စေကာ သန့်စင်စေသည်။ ဤနေရာတွင် ပေါလုသည် သန့်ရှင်းသောရည်ရွယ်ချက်များနှင့် သန့်ရှင်းသောအကျင့်များကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ စိတ်နှင့်ကိုယ်ခန္ဓာ နှစ်ခုလုံး၏ ဖြူစင်မှုကို ဆိုလိုသည်။ သန့်ရှင်းမှုသည် အပြစ်ကင်းစင်သော ဓမ္မအမှုတော်အတွက် အဓိကလိုအပ်ချက်ဖြစ်သည် (၂ ကောရိန္သု ၁၁:၂; ၁ သက်ဆလောနိတ် ၂:၁၀; ၁ ပေတရု ၃:၂; ၁ ယောဟန် ၃:၃; မဿဲ ၅:၈ ကိုကြည့်ပါ)။

6. Pureness. Thus far Paul has listed the difficulties attendant upon his ministry (cf. chs. 4:8–11; 11:23–27). Now he sets forth those positive moral and spiritual qualities that must characterize the life of the Christian minister in particular and validate his commission as an ambassador for Christ. These positive traits enable him to endure with fortitude the insults, persecution, and privation that circumstances impose upon him. By God’s grace these experiences mature, ennoble, and refine his character. Here Paul no doubt refers to both pure motives and pure conduct, to chastity of both mind and body. Purity is a primary requisite of a blameless ministry (cf. 2 Cor. 11:2; 1 Thess. 2:10; 1 Peter 3:2; 1 John 3:3; see on Matt. 5:8).

 

အသိပညာ။ ဆိုလိုသည်မှာ ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်နှင့်ပတ်သက်သော အသိပညာဖြစ်ပြီး၊ သမ္မာကျမ်းစာတွင် ဖော်ပြထားသော ဘုရားသခင်၏သမ္မာတရားတစ်ခုလုံးကို အကျုံးဝင်သည်။ စစ်မှန်သောဘာသာတရားသည် အသိဉာဏ်မရှိခြင်းပေါ်တွင် ထွန်းကားမည်မဟုတ်။ ခရစ်ယာန်တိုင်း၏ အရေးကြီးဆုံးတာဝန်တစ်ခုမှာ ဘုရားသခင်၏စာအုပ်တွင် ဖော်ပြထားသော ဧဝံဂေလိတရားကို ရှင်းလင်းပြီး ပြည့်စုံသော ထိုးထွင်းသိမြင်မှုကို ရရှိရန်ဖြစ်သည် (လုကာ ၁:၇၇; ၁၁:၅၂; ၁ ကောရိန္သု ၁:၅ ကိုကြည့်ပါ)။

Knowledge. That is, of the kingdom of heaven, and including the entire field of divine truth revealed in the Bible. True religion does not thrive on a diet of ignorance. One of the most solemn duties incumbent upon every Christian is to gain a clear and comprehensive insight into the gospel as set forth in the Book of God. See on Luke 1:77; 11:52; 1 Cor. 1:5.

 

သည်းခံခြင်း။ ဂရိလို “မာကရိုသူမီယာ” ဟုခေါ်ပြီး “စိတ်ရှည်ခြင်း”၊ “ဇွဲလုံ့လ”၊ “ခိုင်မြဲခြင်း”၊ “ခံနိုင်ရည်ရှိခြင်း” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ သည်းခံခြင်း၏အရည်အသွေးသည် ဓမ္မဆရာအား အလားအလာရှိသော ယုံကြည်သူများတွင် တစ်ခါတစ်ရံ တွေ့ကြုံရသော ချို့ယွင်းချက်များ၊ အမှားများ၊ နှင့် နှေးကွေးမှုများကို အကြာကြီး သည်းခံနိုင်စေပြီး၊ တစ်ခါတစ်ရံ သမ္မာတရားကို ဆန်းကျင့်သူများနှင့်လည်း ရင်ဆိုင်နိုင်စေသည်။

Longsuffering. Gr. makrothumia, “patience,” “perseverance,” “steadfastness,” “endurance.” The quality of long-suffering enables the minister to bear long with the faults, failings, and dullness sometimes encountered in prospective converts, and often in those who oppose the truth.

 

ကရုဏာ။ ဂရိလို “ခရစ်တိုတတ်စ်” ဟုခေါ်ပြီး “အကျင့်စာရိတ္တကောင်းမွန်ခြင်း”၊ “ဖြူစင်မှု”၊ “ကရုဏာ” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည် (ရောမ ၃:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။ အသိပညာတစ်ခုတည်းသည် မာန်နှင့် သည်းမခံနိုင်မှုသို့ ဦးတည်စေသည် (၁ ကောရိန္သု ၈:၁-၃)။ သမ္မာတရားကို သိသည်ဟု ဆိုကြသော ခရစ်ယာန်များစွာသည် ယုံကြည်ခြင်းကို ခုခံကာကွယ်ရာတွင် စိတ်အားထက်သန်သော အငြင်းပွားမှုများဖြင့်သာ လုပ်ဆောင်နိုင်သည်။ ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားအတွက် ပြောဆိုရာတွင် သဘောထားကွဲလွဲသူများအပေါ် ဒေါသထွက်ခြင်းမရှိဘဲ မပြောဆိုနိုင်ပေ။ အထူးသဖြင့် ခရစ်ယာန်ဓမ္မဆရာသည် ဤမခရစ်ယာန်ဆန်သော သဘောထားကို သတိထားရမည်။ အထူးသဖြင့် ညှဉ်းဆဲမှု၊ မမှန်ကန်သော စွပ်စွဲမှု၊ သို့မဟုတ် သူ၏ယုံကြည်သူများက သူ့ကို ထိုက်သင့်သလို မတန်ဖိုးထားသည်ဟု ထင်ရသည့်အခါ၊ သူ၏စိတ်ဝိညာဉ်ကို အနီးကပ် ဂရုစိုက်ရမည်။

Kindness. Gr. chrēstotēs, “moral goodness,” “integrity,” “kindness” (see on Rom. 3:12). Knowledge by itself leads to pride and intolerance (1 Cor. 8:1–3). Many professed Christians who claim to know the truth find it impossible to defend the faith except by passionate arguments. They cannot speak for the truth without becoming angry with those who disagree. The Christian minister, particularly, needs to guard against this unchristian tendency. Especially in the midst of persecution, under false accusation, or when his converts do not seem to appreciate him as they should, he must watch his own spirit with close vigilance.

 

သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ဖြင့်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်သည် ဤသီလများအားလုံးကို ပြုစုပျိုးထောင်ရာတွင် တက်ကြွသောအာဏာဖြစ်သည် (ဂလာတိ ၅:၂၂, ၂၃)။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်မပါဘဲ ဤအရည်အသွေးများကို မျက်နှာပြင်အဆင့်တွင်သာ အနည်းငယ်ပိုင်ဆိုင်နိုင်သော်လည်း၊ ပြည့်စုံစွာတော့ ဘယ်သောအခါမှ မရနိုင်ပေ။

By the Holy Ghost. The Holy Spirit is the active agency in cultivating all these virtues (Gal. 5:22, 23). It is possible to possess these traits in some degree, superficially at least, apart from the Holy Spirit, but never in their fullness.

 

မေတ္တာ။ ဂရိလို “အဂါပဲ” (မဿဲ ၅:၄၃, ၄၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ဧဝံဂေလိဓမ္မဆရာ၏ အထွတ်အထိပ်အရည်အသွေးမှာ ဤဝိညာဉ်တော်၏အဓိကဖြစ်ပြီး အားလုံးကို လွှမ်းခြုံထားသော အသီးဖြစ်သည် (၁ ကောရိန္သု ၁၃ ကိုကြည့်ပါ)။ “မဖုံးကွယ်သောမေတ္တာ” အတွက် မှတ်ချက်ကို ရောမ ၁၂:၉ တွင် ကြည့်ပါ။ ဤအရည်အသွေးမရှိပါက ခရစ်တော်၏သံတမန်သည် မာကျောပြီး၊ အေးစက်ကာ၊ မိမ ါဂုဏ်ယူပြီး၊ အပြစ်တင်တတ်သည့်သူ ဖြစ်လာသည်။ မေတ္တာမရှိပါက သန့်ရှင်းမှုနှင့် တန်ခိုးသည် မဖြစ်နိုင်ပေ။

Love. Gr. agapē (see on Matt. 5:43, 44). The crowning characteristic of the gospel minister is this chief and all-pervading fruit of the Spirit (see on 1 Cor. 13). For comment on “love unfeigned” see on Rom. 12:9. Without this quality the ambassador of Christ becomes hard, cold, self-complacent, and censorious. Purity and power are impossible without love.

 

၇. သမ္မာတရား။ ယောဟန် ၁:၁၄; ၈:၃၂ ကိုကြည့်ပါ။ ဓမ္မဆရာအတွက် သမ္မာတရားကို လျှော့ချခြင်း သို့မဟုတ် ထပ်မံထည့်သွင်းခြင်းမပြုဘဲ ကြွေးကြော်ရန်ထက် ပိုမိုတင်းကြပ်သော လိုအပ်ချက်မရှိပေ။ ဘဝ၊ စကား၊ အကျင့်တို့တွင် သမ္မာတရား၏ပုံသက်သေဖြစ်ရမည်သည် စစ်မှန်မှု၏ အဆုံးစွန်စမ်းသပ်မှုဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် သမ္မာတရားဖြစ်သည် (ဆာလံ ၃၁:၅; ယေရမိ ၁၀:၁၀)၊ သမ္မာတရားသည် ဘုရားသခင်ကဲ့သို့ ထာဝရဖြစ်သည် (ဆာလံ ၁၀၀:၅; ၁၄၆:၆)။ လူ့ဇာတိဖြင့်ပေါ်ထွန်းသော ခရစ်တော်သည် သမ္မာတရား၏ ပြည့်စုံပြီး ဖြူစင်သောဖော်ပြချက်ဖြစ်သည် (ယောဟန် ၁၄:၆)။ သမ္မာတရားကို စိတ်အားထက်သန်စွာ ရှာဖွေရမည်ဖြစ်ပြီး၊ ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်း (ယာကုပ် ၁:၁၈) နှင့် သန့်ရှင်းစေခြင်း (ယောဟန် ၁၇:၁၇) အတွက် နည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်စေရမည်ဖြစ်ပြီး၊ နေ့စဉ်အကျင့်အတွက် ပုံစံတစ်ခုဖြစ်ရမည် (၃ ယောဟန် ၃, ၄)။ သမ္မာတရားသည် ဉာဏ်ရည်အဆင့်တွင်သာ လက်ခံထားလျှင် တန်ဖိုးမရှိပေ (ယောဟန် ၃:၂၁; ၁ ယောဟန် ၁:၆)၊ အကြောင်းမှာ သမ္မာတရားကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ လက်ခံခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ထုတ်ဖော်ထားသော အလိုတော်အားလုံးကို လုံးလုံးလျားလျား နာခံခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ သမ္မာတရားကို ပိုင်ဆိုင်ခြင်းနှင့် ကျင့်သုံးခြင်းသည် စစ်မှန်သော ခရစ်ယာန်တစ်ဦး၏ အမှတ်အသားဖြစ်သည် (မဿဲ ၇:၂၁-၂၇ ကိုကြည့်ပါ)။

7. Truth. See on John 1:14; 8:32. No more exacting requirement is made of the minister than the proclamation of truth without diminishing from, or adding to, it. To be the embodiment of truth, in life, in word, in deed, constitutes the ultimate test of genuineness. God is truth (Ps. 31:5; Jer. 10:10), and truth is eternal as God is eternal (Ps. 100:5; 146:6). Christ incarnate was the full and perfect revelation of truth (John 14:6). Truth must be sought for diligently and made a means of regeneration (James 1:18) and sanctification (John 17:17), and a pattern for daily conduct (3 John 3, 4). Truth is of little value when entertained as an intellectual concept only (John 3:21; 1 John 1:6), for the wholehearted acceptance of truth means complete obedience to all of God’s revealed will. The possession and practice of truth is the mark of a true Christian (see on Matt. 7:21–27).

 

တန်ခိုး။ ဂရိလို “ဒူနာမစ်” ဟုခေါ်ပြီး “အင်အား”၊ “စွမ်းရည်”၊ “မွေးရာပါတန်ခိုး” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ သမ္မာတရားနှင့် တန်ခိုးသည် အပြန်အလှန်ဖြည့်စွမ်းပေးသည်။ ဘုရားသခင်၏တန်ခိုးမပါသော ဘုရားသခင်၏သမ္မာတရားသည် လက်တွေ့တန်ဖိုးမရှိပေ။ သမ္မာတရားမပါသော တန်ခိုးတစ်ခုတည်းသည် ဖိနှိပ်မှုသို့ ဦးတည်စေသည်။ သမ္မာတရားနှင့် တန်ခိုးနှစ်ခုစလုံးသည် ဘုရားသခင်ထံမှလာပြီး၊ နှစ်ခုစလုံးသည် သူ၏မေတ္တာတော်၏ထိန်းချုပ်မှုအောက်တွင် ရှိရမည် (၅:၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ဘာသာရေးယုံကြည်ခြင်းအတွက် တရားဝင်အာဏာသည် ဘုရားသခင်၏စကား: အစွာလွင်မှုနှင့်ဆင်ဆဲမှု (Acts 9:9; Acts 13:2; Acts 14:23) နှင့် ဆင်းရဲမှုကြောင့်ဖြစ်ပေါ်သော ဆာငတ်မှု (2 Cor. 11:9, 27; Phil. 4:10–12)။

Power. Gr. dunamis, “strength,” “ability,” “inherent power.” Truth and power are complementary. The truth of God without the power of God has no practical value. Power alone, without truth, leads to oppression. Truth and power both come from God, and both must be under the control of love (see on ch. 5:14). The only valid authority for religious belief is truth as set forth in the Word of God, applied to the life by the power of God, and held under the control of His love.

 

ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏လက်နက်ချီးဖုံး။ ပေါလုသည် ခရစ်ယာန်၏ဘဝကို ဖော်ပြရန် စစ်ပွဲ၏ပုံသဏ္ဌာန်ကို အသုံးပြုသည် (ဧဖက် ၆:၁၁–၁၇)။ ခရစ်တော်၏လက်နက်ချီးဖုံးဖြင့် ဝတ်ဆင်ထားခြင်းသည် သူ၏ဖြောင့်မတ်ခြင်းဖြင့် ဝတ်ဆင်ထားခြင်းဖြစ်သည်။

Armour of righteousness. Paul uses the figure of warfare to describe the lot of the Christian (Eph. 6:11–17). To be clothed with the panoply of Christ’s armor is to be clothed with His righteousness.

 

၈. ဂုဏ်ပြုခြင်းနှင့် ဂုဏ်မဲ့ခြင်း။ အခန်းငယ် ၈–၁၀ သည် ဆန့်ကျင်ဘက်အတွဲများကို ဖော်ပြထားသည် (ခရစ်ဝင်ကျမ်း ၄:၈–၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤအတွေ့အကြုံများထဲမှ အများစုသည် ကောရိန္သုမြို့ရှိ မကြာသေးမီက အကျပ်အတည်းနှင့်ဆက်စပ်ပြီး ပေါလုထံသို့ ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။。 ဤပြောင်းလဲနေသော အခြေအနေများအပေါ် သူ၏တုံ့ပြန်မှုသည် သူ့ကို ဧဝံဂေလိဓမ္မဆရာအဖြစ် ချီးမွမ်းစေသည်။ သူသည် စိတ်ရှည်သည်းခံပြီး ရဲစွမ်းသတ္တိရှိစွာ ဆက်လက်တည်ရှိခဲ့ပြီး၊ ထို့ကြောင့် ကောင်းသောရလဒ်များကို အမြဲရရှိခဲ့သည်။

8. Honour and dishonour. Verses 8–10 set forth a series of paired contrasts (cf. ch. 4:8–10). Most, if not all, of these experiences had come to Paul in connection with the recent crisis in the Corinthian church. His reaction to these changing circumstances commend him as a minister of the gospel. He remained patient and courageous, and thus good always resulted.

 

တစ်ဖက်တွင်၊ သူသည် လူတို့ထံမှ ဂုဏ်ပြုခြင်းခံရသည် (ဂလာတိ ၄:၁၄)၊ နောက်တစ်ဖက်တွင် ဂုဏ်မဲ့ခြင်းနှင့် အသရက်ဖျက်ခြင်းခံရသည် (၁ ကောရိန္သု ၄:၁၁–၁၃)။ သို့သော် သူသည် ခရစ်တော်၏စိတ်နှင့် သူ၏အမိန့်များနှင့်အညီ အမြဲတုံ့ပြန်ခဲ့သည် (မဿဲ ၅:၃၈–၄၂; လုကာ ၆:၂၂; ၁၀:၁၆; ဂလာတိ ၁:၁၀)။ ကောရိန္သုမြို့ရှိ မမှန်ကန်သော တမန်တော်များသည် သူ့ကို မကောင်းသောစကားပြောခဲ့သည်။ သူ၏ဟောပြောမှုနှင့် ဓမ္မအမှုတော်ကို မထီမဲ့မြင်ပြုပြီး သူ့ကို လူလိမ်သူဟု ပြောဆိုသူများလည်း ရှိခဲ့သည် (၂ ကောရိန္သု ၂:၁၇; ၄:၂; ၁၁:၂၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလုအတွက်၊ ၎င်းသည် ခရစ်တော်၏ဆင်းရဲဒုက္ခများတွင် မိတ်သဟာယဖွဲ့ရန် အခွင့်အလမ်းတစ်ခုသာဖြစ်သည် (ဖိလိပ္ပိ ၃:၁၀; မဿဲ ၅:၁၁; ၁ ပေတရု ၄:၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလုနှင့် သူ၏အပေါင်းအဖော်များသည် ဒေါသထွက်ခြင်း သို့မဟုတ် မိမိကိုယ်ကို မြှင့်တင်ခြင်းဖြင့် မည်သည့်စော်ကားမှုမျှ မပြုခဲ့ပေ။

On the one hand, he had been honored by men Gal. 4:14), and on the other, dishonored and discredited (1 Cor. 4:11–13). But he always replied in the spirit of Christ and in harmony with His commands (Matt. 5:38–42; Luke 6:22; 10:16; Gal. 1:10). The false apostles at Corinth had spoken evil of him. There were still some who held Paul’s preaching and ministry in contempt and spoke of him as an impostor (2 Cor. 2:17; 4:2; see on ch. 11:22). For Paul, this only provided an opportunity for fellowship with Christ in His sufferings (Phil. 3:10; cf. Matt. 5:11; 1 Peter 4:14). Paul and his companions gave no offense, either by showing resentment or by self-exaltation.

 

၉. အမည်မသိသူအဖြစ်။ ဆိုလိုသည်မှာ မထင်ရှားသူဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် သူ၏အထောက်အထားမရှိခြင်းကို ရည်ညွှန်းဖွယ်ရှိသည် (ခရစ်ဝင်ကျမ်း ၃:၂)။ ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့်၊ ယုဒလူများ (၁၁:၂၂ ကိုကြည့်ပါ) သည် မိမိတို့ကို ထူးခြားသူများဟု ယူဆခဲ့သည်။ ထိုနည်းတူ၊ ကမ္ဘာကြီးသည် ကျွန်ုပ်တို့၏သခင်ကို မသိခဲ့ပေ (ယောဟန် ၁:၁၀)။ သူ၏ညီအစ်ကိုများပင်လျှင် သူ့ကို အသိအမှတ်မပြုခဲ့ပေ။ သူ၏ဇာတိမြို့သားများသည် သူ့ကို “လက်သမားသားသမီး” ဟုသာ သိခဲ့သည် (မဿဲ ၁၃:၅၅)။ ဝိညာဉ်ရေးမျက်စိကန်းခြင်းသည် သူ၏ခေတ်မှ စစ်မှန်သော ယေရှုကို မမြင်နိုင်ခဲ့ပေ။ ထို့ကြောင့် ခေတ်အသီးသီးတွင် ခရစ်ယာန်များအတွက်လည်း ထိုနည်းတူဖြစ်သည် (ယောဟန် ၁၆:၃၃; ၁ ယောဟန် ၃:၁, ၁၃)။ ကမ္ဘာကြီးသည် မျိုးရိုးဇာတိ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာ၊ ဉာဏ်ရည်ထူးချွန်မှု၊ နှင့် ရာထူးအဆင့်အပေါ်အခြေခံ၍ မဟာမှုကို ချီးမွမ်းသော်လည်း၊ သန့်ရှင်းမှုနှင့် နှိမ့်ချမှုအပေါ်အခြေခံသော မဟာမှုသည် အနည်းငယ်သာ အသိအမှတ်ပြုခံရသည်။ ခရစ်ယာန်များသည် မမှန်ကန်သောဖော်ပြမှု၊ နားလည်မှုလွဲမှားမှု၊ မထီမဲ့မြင်ပြုမှု၊ နှင့် ညှဉ်းဆဲမှုများအတွက် ပြင်ဆင်ထားရမည်ဖြစ်သည်၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့၏ဘဝ၊ အတွေ့အကြုံ၊ မူဝါဒများ၊ ရည်မှန်းချက်များ၊ နှင့် မျှော်လင့်ချက်များသည် သဘာဝလူသားအတွက် အဓိပ္ပာယ်မရှိပေ (၁ ကောရိန္သု ၂:၁၄)။

9. As unknown. That is, obscure. Possibly Paul refers to his lack of credentials (ch. 3:2). In contrast, the Judaizers (see on ch. 11:22) considered themselves men of distinction. Likewise, the world knew not our Lord (John 1:10). Even His brothers failed to recognize Him. His fellow townsmen knew Him only as “the carpenter’s son” (Matt. 13:55). Spiritual blindness hid the real Jesus from the eyes of His generation. So it is with Christians in every age (John 16:33; 1 John 3:1, 13). The world acclaims greatness and power based on ancestry, wealth, intellectual greatness, and position, but greatness based on holiness and humility receives little recognition. Christians must be prepared for misrepresentation, misunderstanding, scorn, and persecution, because their life, experience, principles, ambitions, and hopes are meaningless to the natural man (1 Cor. 2:14).

 

ထင်ရှားသူအဖြစ်။ ဆိုလိုသည်မှာ ရိုးသားသူများက အသိအမှတ်ပြုပြီး လေးစားခံရသူဖြစ်သည်။

Well known. That is, recognized and respected by men of sincerity.

 

သေလုမတတ်အဖြစ်။ လောကီမျက်စိဖြင့်ကြည့်လျှင် ပေါလုသည် သေလုမတတ်ဖြစ်နေပြီဟု ထင်ရသော်လည်း၊ ဝိညာဉ်ရေးမျက်စိဖြင့်ကြည့်လျှင် သူသည် ထာဝရအသက်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည် (၁ ယောဟန် ၅:၁၁, ၁၂)။ သူ၏ဆင်းရဲဒုက္ခများသည် သူ၏ဆန့်ကျင်သူများ၏ မှိန်ဖျော့သောအမြင်တွင် ဘုရားသခင်၏မကျေနပ်မှုနှင့် အပြစ်ပေးခြင်း၏သက်သေအဖြစ် ထင်ရသော်လည်း၊ ဝိညာဉ်ရေးထိုးထွင်းသိမြင်မှုဖြင့် ပေါလုသည် ခရစ်တော်၏ဆင်းရဲဒုက္ခများတွင် မိတ်သဟာယဖွဲ့မှုကို ခံစားခဲ့ပြီး (ဖိလိပ္ပိ ၃:၁၀)၊ ဘုရားသခင်၏မဟာမေတ္တာတော်အတွက် သက်သေများကို သိမြင်ခဲ့သည် (၁ ကောရိန

As dying. To the secular eye Paul was perhaps at the point of death, but to the spiritual eye he had possession of eternal life (1 John 5:11, 12). His sufferings appeared to the dim vision of his opponents as evidence of God’s displeasure and punishment, but with spiritual insight, Paul enjoyed fellowship with Christ in His sufferings (Phil. 3:10), and discerned evidences of God’s great love for him 1 Cor. 11:32; Heb. 12:6; Rev. 3:19).

Chastened. Or, “chastised.” See on ch. 4:9.

 

၁၀။ ဝမ်းနည်းသည့်အလား။ ရှင်ပေါလုသည် ဝမ်းနည်းခြင်းမှလွဲ၍ အကြောင်းမရှိသည့်ပုံပေါက်သည်။ သို့သော် သူ့အတွက် ဝမ်းနည်းခြင်းနှင့် ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည် တစ်ခုနှင့်တစ်ခု ဆန့်ကျင်ဘက်မဟုတ်၊ အကြောင်းမူ သူသည် ဒုက္ခအလယ်တွင် ဝမ်းမြောက်နိုင်ပုံကို သိသည်။ သူသည် ဘုရားသခင်၏ သမ္မာကျမ်းစာအရ လမ်းပြခြင်းကို ဝမ်းနည်းနေစဉ်ပင် ဝမ်းမြောက်သည်။ ဤသဘောထားသည် ခရစ်တော်၏စိတ်နှလုံးကို ထင်ဟပ်စေသည် (ရောမ ၁၂:၁၂; ဖိလိပ္ပိ ၄:၄၊ ၁၁; ဟေဗြဲ ၂:၁၀–၁၈)။ ခရစ်ယာန်ဘာသာသည် စမ်းသပ်ခံရချိန်တွင် ဝိညာဉ်ကို ထိန်းသိမ်းပေးရုံသာမက ဝမ်းမြောက်အောင်မြင်ခြင်း၏စိတ်ဓာတ်ကို ပေးစွမ်းပြီး စိတ်နှလုံးကို အာမခံချက်နှင့် မျှော်လင့်ချက်ဖြင့် ဖြည့်ဆည်းပေးသည် (ဟေရှာယ ၆၁:၃)။

10. As sorrowful. Paul seems to have cause for nothing but melancholy. For him, however, sorrow and joy are not mutually exclusive alternatives, for he knows how to be glad in the midst of tribulation. He rejoices in God’s providential leading, even when he has cause for sorrow. This attitude reflects the mind of Christ (Rom. 12:12; Phil. 4:4, 11; Heb. 2:10–18). Christianity not only sustains the soul in the hour of trial but imparts the spirit of joyful triumph and fills the mind with assurance and hope. (Isa. 61:3).

 

ရှင်ပေါလု၏ အောင်မြင်ခြင်း၏စိတ်ဓာတ်သည် ဖိလိပ္ပိစာအုပ်တွင် အကောင်းဆုံးဖော်ပြထားပြီး၊ ၎င်း၏အဓိကစကားလုံးမှာ “ဝမ်းမြောက်ပါ” ဖြစ်သည်။ သို့သော် ထိုစာအုပ်ကို ရေးသောအခါ ရှင်ပေါလုသည် ထောင်ကျနေပြီး၊ စွန့်ပစ်ခံရပြီး၊ တစ်ယောက်တည်းဖြစ်ကာ ချက်ချင်းကွပ်မျက်ခံရမည့်အန္တရာယ်ရှိနေသည်။ စစ်မှန်သောခရစ်ယာန်သည် ကောင်းသောအကျင့်သီလ၊ သန့်ရှင်းပြီး မြင့်မြတ်သောစိတ်နှလုံး၊ ဘုရားသခင်၏မျက်နှာသာပေးမှု၊ နှင့် သူ၏လူသားများကို ကယ်တင်ခြင်းတွင် အမြဲဝမ်းမြောက်နိုင်သည် (ဟေဗြဲ ၁၂:၂)။ သူသည် မည်သည့်ဒုက္ခခံစားရမည်ဖြစ်စေ ရောင့်ရဲတင်းတိမ်နိုင်ပုံကို သင်ယူထားသည် (ဖိလိပ္ပိ ၄:၁၁)။ ရောင့်ရဲခြင်းနှင့် ဝမ်းမြောက်ခြင်း၏ဘဝသည် ခရစ်ယာန်၏ မလွှဲမရှောင်သာသော မွေးရာပါအခွင့်အရေးဖြစ်သည်။ အပြစ်၏တန်ခိုးနှင့် စာတန်၏လက်ထဲမှ လွတ်မြောက်ရန်၊ “ကျွန်ုပ်တို့ကိုချစ်တော်မူသောသူအားဖြင့် အောင်မြင်သူများထက်သာလွန်သူ” ဖြစ်ရန် (ရောမ ၈:၃၇)၊ “အပြည့်အဝသို့” ကယ်တင်ခံရရန် (ဟေဗြဲ ၇:၂၅)—ဤအားလုံးသည် ဝမ်းမြောက်ခြင်းနှင့် ပျော်ရွှင်ခြင်း၏ဘဝအတွက် အကြောင်းပြချက်များဖြစ်သည်။

Paul’s spirit of triumph is perhaps best set forth in the book of Philippians, whose key word is “rejoice.” Yet when he wrote that book Paul was in prison, deserted, alone, and in danger of immediate execution. The true Christian can always rejoice in a good conscience, in a pure and noble mind, in divine favor, and in the salvation of his fellow men (Heb. 12:2). He has learned to be content, whatever he may be called upon to endure (Phil. 4:11). A life of contentment and joy is the Christian’s inalienable birthright. To be delivered from the power of sin and the hands of Satan, to be “more than conquerors through him that loved us” (Rom. 8:37), to be saved “to the uttermost” (Heb. 7:25)—all this is cause enough for a life of joy and happiness.

 

ဆင်းရဲသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ “ဝိညာဉ်တွင်ဆင်းရဲသည်” (မဿဲ ၅:၃ တွင်ကြည့်ပါ)။ လောကီမျက်စိဖြင့်ကြည့်လျှင် ရှင်ပေါလုသည် ဆင်းရဲသည်၊ သို့သော် ဝိညာဉ်ရေးမျက်စိဖြင့်ကြည့်လျှင် သူသည် ချမ်းသာသည်။ သူသည် အရာအားလုံးကို ဆုံးရှုံးခဲ့ရသည် (၁ ကောရိန္သု ၄:၁၁; ဖိလိပ္ပိ ၃:၇၊ ၈; ၄:၁၂)။ ခရစ်ယာန်များသည် ပစ္စည်းဥစ္စာတွင် ဆင်းရဲရန် ရွေးချယ်ခြင်းနှင့် ဖြစ်တည်မှုသည် ယေဘုယျအားဖြင့် ဖြစ်သည်။ ယေရုဆလင်မြို့ရှိ ယုံကြည်သူများသည် ၎င်းတို့၏လောကီဥစ္စာကို ဆန္ဒအလျောက် စွန့်လွှတ်ခဲ့သည် (တမန်တော် ၂:၄၄၊ ၄၅; ၃:၆; ၅:၁–၃)။ ဘဝကို ပုံပန်းသဏ္ဍာန်ဖြင့် ခန့်မှန်းလို့မရပါ။ ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်နှင့်ပတ်သက်လျှင် အရာများသည် ပုံပေါက်သည့်အတိုင်းမဟုတ်ပါ။ လူတို့သည် သိမ်းဆည်းခြင်းဖြင့်မဟုတ်ဘဲ ပေးကမ်းခြင်းဖြင့် အမှန်တကယ်ချမ်းသာလာကြသည် (သုတ္တံ ၁၁:၂၄ တွင်ကြည့်ပါ)။ ၎င်းတို့သည် ခရစ်တော်၏ ရှာဖွေမရနိုင်သော ချမ်းသာမှုဖြင့် ချမ်းသာလာကြသည် (ဟေရှာယ ၅၅:၁၊ ၂; တမန်တော် ၂၀:၃၅; ၂ ကောရိန္သု ၈:၉; ဧဖက် ၃:၈; ၁ တိမောသေ ၆:၁၈)။ ၎င်းတို့သည် ကောင်းကင်ဘုံ၏ ကောင်းချီးများကို အခြားသူများထံ ပေးကမ်းခြင်းဖြင့် ချမ်းသာလာကြသည် (ဟေရှာယ ၅၈:၆–၁၄)။

Poor. That is, “poor in spirit” (see on Matt. 5:3). To the secular eye, Paul was poor indeed, but to the spiritual eye he was rich. He had suffered the loss of all things (1 Cor. 4:11; Phil. 3:7, 8; 4:12). It has generally been the choice and lot of Christians to remain poor in material things. Believers at Jerusalem willingly surrendered their earthly wealth (Acts 2:44, 45; 3:6; 5:1–3). Life cannot be estimated by appearances. As far as God’s kingdom is concerned, things are not what they seem. Men become truly rich, not by keeping, but by giving (see on Prov. 11:24). They are made rich with the unsearchable riches of Christ (Isa. 55:1, 2; Acts 20:35; 2 Cor. 8:9; Eph. 3:8; 1 Tim. 6:18). They become rich by conferring Heaven’s blessings on others (Isa. 58:6–14).

 

အရာအားလုံးကို ပိုင်ဆိုင်ခြင်း။ ခရစ်တော်တွင် ယုံကြည်သူသည် အရာအားလုံး၏ အမွေဆက်ခံသူနှင့် ပိုင်ဆိုင်သူ ဖြစ်လာသည် (မဿဲ ၅:၅; ၁၆:၂၅; ၁၉:၂၉; မာကု ၁၀:၂၈–၃၀; ရောမ ၈:၁၇; ၁ ကောရိန္သု ၃:၂၁–၂၃; ဗျာဒိတ် ၃:၂၁)။ ဧဝံဂေလိသည် လူတို့ကို မြင့်မြတ်သောအတွေးများ၊ မြင့်မားသောရည်ရွယ်ချက်များ၊ မြှင့်တင်ပေးသော မျှော်လင့်ချက်များ၊ ဘုရားသခင်နှင့် ဆက်သွယ်မှု၊ စိတ်နှလုံး၏သန့်ရှင်းမှု၊ ဖြစ်တည်မှု၏သဟဇာတဖြစ်မှု၊ ဘုရားသခင်ဖန်ဆင်းထားသမျှကို ခံစားနိုင်မှုတို့ဖြင့် ချမ်းသာစေသည်။ မဿဲ ၆:၂၄–၃၄ တွင်ကြည့်ပါ။

Possessing all things. In Christ the believer becomes heir and possessor of all things (Matt. 5:5; 16:25; 19:29; Mark 10:28–30; Rom. 8:17; 1 Cor. 3:21–23; Rev. 3:21). The gospel enriches men with noble thoughts, high purposes, elevating hopes, divine fellowship, purity of heart, harmony of being, the ability to enjoy all that God has made. See on Matt. 6:24–34.

 

၁၁။ အိုကောရိန္သုလူများ။ ဤနေရာတွင်သာ ရှင်ပေါလု၏ စာနှစ်စောင်တွင် ကောရိန္သုလူများကို အမည်ဖြင့် ခေါ်ဆိုသည်။ သူသည် ၎င်းတို့အား သူ၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ပြန်လည်ပေးအပ်ရန်၊ သူသည် ၎င်းတို့နှင့် ဆက်ဆံခဲ့သည့်အတိုင်း ၎င်းတို့လည်း သူနှင့် ဆက်ဆံရန် တောင်းဆိုသည်။11. Ye Corinthians. Here alone in his two epistles does Paul address the Corinthians by name. He appeals to them to reciprocate his love, to deal with him as he has dealt with them.

 

ကျွန်ုပ်တို့၏ပါးစပ်ဖွင့်ထားသည်။ ရှင်ပေါလုသည် ကောရိန္သုလူများထံမှ ဘာမှဖုံးကွယ်ထားခြင်းမရှိ။ သူသည် ပြောစရာရှိသည်များကို ပြောမည်ဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့သည် အချက်အလက်များကို သိရှိစေရန်ဖြစ်သည်။

Our mouth is open. Paul was keeping nothing back from the Corinthians. He would say what there was to say, that they might know the facts.

 

ကျွန်ုပ်တို့၏စိတ်နှလုံး။ ၎င်းတို့နှင့် ဆက်ဆံရာတွင်၊ သူ၏ဆုံးမသွန်ပြမှုများ၊ ဆူပူကြိမ်းမောင်းမှုများ၊ ၎င်းတို့၏ပြဿနာများနှင့် ဝေဖန်မှုများရင်ဆိုင်ရာတွင် ရှင်ပေါလုသည် သူ၏စိတ်နှလုံး၏ပြည့်ဝမှုမှ ပြောဆိုခဲ့သည်။ ယခုအချိန်ထိပင် သူသည် ၎င်းတို့အား သူ၏အတွင်းစိတ်အတွေးများနှင့် ခံစားချက်များကို ထုတ်ဖော်ပြောဆိုရန် ရှောင်ရှားခဲ့ခြင်းမရှိခဲ့ပါ။ သူသည် အမြဲတမ်း ပွင့်လင်းစွာ ထိန်းသိမ်းမှုမရှိဘဲ ပြောဆိုခဲ့ပြီး ဘာမှဖုံးကွယ်ထားခြင်းမရှိခဲ့ပါ (မဿဲ ၁၂:၃၄; ရောမ ၁၀:၁၀ နှင့်နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ သူ၏စိတ်နှလုံးသည် ၎င်းတို့အတွက် ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် ပြည့်နှက်နေပြီး၊ ယခုပင် သူသည် ၎င်းတို့အတွက် တောင့်တနေပြီး ၎င်းတို့၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် တုံ့ပြန်မှုကို တောင့်တနေသည်။ သူသည် ၎င်းတို့၏ဝေဖန်မှုအားလုံးကို ခရစ်တော်၏စိတ်ဓာတ်ဖြင့်၊ စိတ်နှလုံး၏ပြည့်ဝမှုဖြင့် ရင်ဆိုင်ခဲ့သည်။

Our heart. In all his dealings with them, in his exhortations and rebukes, in the face of their problems and criticism, Paul has been speaking out of the abundance of his heart. At no time, even to the present moment, has he avoided expressing his inmost thoughts and feelings to them. All along he has spoken openly and without reserve; he has kept nothing back (cf. Matt. 12:34; Rom. 10:10). His heart has always been full of love for them, and even now he yearns for them and for their loving response. He has met all their criticisms in the spirit of Christ, with largeness of heart.

 

၁၂။ ကျဉ်းမြောင်းသည်။ သို့မဟုတ် “ကန့်သတ်ထားသည်”၊ “ကျဉ်းမြောင်းသောနေရာတွင် ချုပ်နှောင်ထားသည်”၊ “ဖိသိပ်ထားသည်”။ ရှင်ပေါလု၏ ၎င်းတို့အတွက် ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် မည်သည့်နည်းဖြင့်မျှ ကျုံ့သွားခြင်းမရှိပါ။ အကယ်၍ စာနာနားလည်မှုမရှိခဲ့လျှင်၊ ၎င်းသည် သူ၏ဘက်မှ မဟုတ်ပါ။ ကောရိန္သုလူများသည် သူ၏စိတ်နှလုံးတွင် ကျဉ်းမြောင်းသောနေရာမရှိခဲ့ပါ၊ သို့သော် ၎င်းတို့ထဲမှ အချို့သည် ၎င်းတို့၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွင် သူ့အတွက် နေရာကျဉ်းမြောင်းခဲ့ပုံပေါ်သည်။

12. Straitened. Or, “restricted,” “confined in a narrow place,” “compressed.” Paul’s love for them is in no way contracted. If there had been a lack of sympathetic understanding, it was not on his part. The Corinthians do not have a narrow place in his heart, but apparently some of them had scanty room for him in their affections.

 

အသည်းနှလုံး။ ဆိုလိုသည်မှာ နှလုံး၊ အဆုတ်၊ အသည်း၊ အူများ စသည်တို့ဖြစ်သည်။ ဤခန္ဓာကိုယ်အပိုင်းသည် ရှေးခေတ်လူများက ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၏ထိုင်ရာနေရာဟု ယူဆခဲ့ကြသည် (ဖိလိပ္ပိ ၁:၈; ၂:၁)။ ရှင်ပေါလုနှင့် ကောရိန္သုလူများအကြား ဆက်ဆံရေးတွင် မနှစ်မြို့ဖွယ်နှင့် မလိုလားအပ်သောအရာများ ရှိခဲ့သည်ဖြစ်စေ၊ ၎င်းသည် ရှင်ပေါလုနှင့် သူ၏အပေါင်းအဖော်များ၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် မရှိခဲ့ပါ။

Bowels. That is, the heart, lungs, liver, upper intestines, etc. This region of the body was considered by the ancients to be the seat of the affections (Phil. 1:8; 2:1). Whatever there may have been that was unpleasant and undesirable in the relations between Paul and the Corinthians, it did not exist in the hearts of Paul and his companions.

 

၁၃။ အကျိုးဆက်အနေဖြင့်။ ရှင်ပေါလုသည် ကောရိန္သုယုံကြည်သူများကို သူ၏ဝိညာဉ်ရေးသားသမီးများအဖြစ် ယူဆသည် (၁ ကောရိန္သု ၄:၁၄၊ ၁၅)၊ ထို့ကြောင့် သူသည် ၎င်းတို့အား ဖခင်ကဲ့သို့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို အပြည့်အဝသွန်းလောင်းခဲ့သည်။ ပြန်လည်အနေဖြင့်၊ သူသည် ၎င်းတို့၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို တောင့်တနေသည်။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးကို သူ့အတွက် နေရာလွတ်ပေးရန် ကျယ်ပြန့်စေမည်လား။ ထိုသို့ပြုလုပ်ခြင်းသည် ပြဿနာအားလုံးကို ဖြေရှင်းပေးပြီး ၎င်းတို့အကြား မနှစ်မြို့ဖွယ်ခံစားချက်များကို ဖယ်ရှားပေးလိမ့်မည် (ဂလာတိ ၄:၁၂; ၁ သက်သာလောနိတ် ၂:၁၁ နှင့်နှိုင်းယှဉ်ပါ)။

13. For a recompence. Paul considers the Corinthian believers his spiritual children (1 Cor. 4:14, 15), and as their spiritual father he has poured upon them a full measure of paternal love. In return, he longs for their love. Will they not enlarge their hearts enough to make room for him? To do so will be to solve all the problems and to remove all the ill feelings between them (cf. Gal. 4:12; 1 Thess. 2:11).

 

၁၄. မဖြစ်စေနှင့်။ စကားလုံးအတိုင်း ဆိုလျှင် “မဖြစ်လာစေနှင့်”။ အခန်းကဏ္ဍ ၆:၁၄ မှ ၇:၁ အထိသည် ပေါလု၏ရေးသားချက်များတွင် မကြာခဏတွေ့ရသော ကွင်းစကွင်းပိတ်ပုဒ်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ခရစ်ယာန်များအား မူဝါဒများကို အလျှော့ပေးရန် ခက်ခဲသည့်သော်လည်းကောင်း၊ မဖြစ်နိုင်သည့်သော်လည်းကောင်း အခြေအနေများသို့ ရောက်စေနိုင်သော ယုံကြည်သူမဟုတ်သူများနှင့် မည်သည့်နှင့်မဆို ဆက်ဆံမှုမျိုးကို ရှောင်ရှားရန် သတိပေးချက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ဤတားမြစ်ချက်တွင် အိမ်ထောင်ရေးဆက်ဆံမှု (အခန်းကဏ္ဍ ၇:၁ ကိုကြည့်ပါ) ပါဝင်သော်လည်း ၎င်းတွင်သာ ကန့်သတ်ထားခြင်းမဟုတ်ပေ။ ဤကွင်းစကွင်းပိတ်ပုဒ်လမ်းညွှန်ချက်သည် အခန်းကဏ္ဍ ၆:၁၂, ၁၃ တွင် ပေါလု၏ စိတ်ကျဉ်းမြောင်းပြီး သီးသန့်မဖြစ်ရန် အကြံပေးချက်ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာဖွယ်ရှိသည်။ ထိုသို့ဖြစ်ပါက၊ သူ၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ ကောရိန္သုလူများအား ယုံကြည်သူမဟုတ်သူများနှင့် ရင်းနှီးသောမိတ်သဟာယဖွဲ့ရန် စိတ်ကျယ်ပြန့်ရန်ဟု ကောက်ချက်မချရန် အကြောင်းမရှိစေရန်ဖြစ်သည်။ အခန်းကဏ္ဍ ၁၄ သည် “မဖြစ်လာစေနှင့်” ဟူသောစကားလုံးများဖြင့် စတင်သည့်အချက်က ပေါလုသည် အတိတ်ထက် အနာဂတ်ကို အဓိကအာရုံစိုက်နေသည်ဟု ဖော်ပြသည်။

14. Be ye not. Literally, “do not become.” Chapters 6:14 to 7:1 constitute an extended parenthesis such as occurs often in the writings of Paul. It consists of a warning against any and every kind of association with unbelievers that would place Christians in situations where they find it difficult or impossible to avoid compromising principle. This prohibition includes the marriage relationship (see on ch. 7:1), but is by no means restricted to it. The admonition of this parenthetical passage was probably suggested to Paul’s mind by his counsel in ch. 6:12, 13, not to be narrowhearted and exclusive. If so, his purpose was to leave the Corinthians no reason for concluding that they were to be so largehearted as to enter into intimate fellowship with unbelievers. The fact that v. 14 begins with the words “do not become” indicates that Paul was thinking primarily of the future, rather than of the past.

 

မညီမျှစွာ ထမ်းဘိုးတင်ခြင်း။ ဂရိလို “ဟဲတေရိုဇူဂဲအို” ဟုခေါ်ပြီး “မညီမျှသော မိတ်ဖက်အဖြစ် ထမ်းဘိုးတင်ခြင်း” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ဤနေရာတွင် ဟဲတေရို– ဆိုသော ရှေ့ဆက်စာလုံးသည် မတူညီသောသူများကို ရည်ညွှန်းသည် (မဿဲ ၆:၂၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် ကောရိန္သုအသင်းတော်သားများကို ခရစ်ယာန်များအဖြစ် ဖော်ပြနေသည့်အလျောက်၊ ရည်ညွှန်းထားသော အခြားသူများသည် ခရစ်ယာန်မဟုတ်သူများဖြစ်သည်။ ဤနေရာတွင်ဖော်ပြထားသော မူဝါဒသည် ထွက်မြောက်ရာ ၃၄:၁၆; ဒုတိယသြဝါဒကျမ်း ၇:၁–၃; လေဝိမှတ်စာ ၁၉:၁၉; ဒုတိယသြဝါဒကျမ်း ၂၂:၁၀; ဖိလိပ္ပိ ၄:၃ တို့နှင့် ဆင်တူသည်။ ခရစ်ယာန်များနှင့် ခရစ်ယာန်မဟုတ်သူများ၊ ယုံကြည်သူများနှင့် ယုံကြည်သူမဟုတ်သူများအကြား စံနှုန်းများနှင့် အကျင့်များတွင် ကွာခြားမှုမှာ အလွန်ကြီးမားသဖြင့်၊ ၎င်းတို့နှင့် အိမ်ထောင်ရေး၊ စီးပွားရေး၊ သို့မဟုတ် အခြားနည်းဖြင့် ချည်နှောင်ထားသော ဆက်ဆံရေးသို့ ဝင်ရောက်ခြင်းသည် ခရစ်ယာန်များအား မူဝါဒများကို စွန့်လွှတ်ရန် သို့မဟုတ် ယုံကြည်ချက်နှင့် အကျင့်များတွင် ကွဲပြားမှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော အခက်အခဲများကို ခံရမည့် ရွေးချယ်စရာများနှင့် ရင်ဆိုင်ရစေသည်။ ထိုသို့သော ပေါင်းစည်းမှုသို့ ဝင်ရောက်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်ကို နာခံရင်း နတ်ဆိုးနှင့် ညှိနှိုင်းခြင်းဖြစ်သည်။ အပြစ်နှင့် အပြစ်သားများမှ ခွဲထွက်ခြင်းကို သမ္မာကျမ်းစာတစ်လျှောက် ပြတ်သားစွာ ဖော်ပြထားသည် (လေဝိမှတ်စာ ၂၀:၂၄; တိုးတိုးလှုပ်ရှားမှုများ ၆:၃; ဟေဗြဲ ၇:၂၆ စသည်)။ ဘုရားသခင်က ဤမူဝါဒကို တင်းကြပ်စွာ မှာထားသည့်အခြားမူဝါဒမရှိပေ။ ဘုရားသခင်၏လူများ၏ သမိုင်းတစ်လျှောက် ဤမူဝါဒကို ချိုးဖောက်ခြင်းသည် ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ ဘေးအန္တရာယ်ကို မလွှဲမရှောင်ဖြစ်ပေါ်စေသည်။

Unequally yoked. Gr. heterozugeō, “to yoke in unequal partnership.” The prefix hetero– here denotes persons of a different kind (cf. on Matt. 6:24). In view of the fact that Paul is addressing the Corinthian church members as Christians, the others referred to are non-Christians. The principle here stated is similar to that of Ex. 34:16; Deut. 7:1–3; cf. Lev. 19:19; Deut. 22:10; Phil. 4:3. So great is the difference in ideals and conduct between Christians and non-Christians, believers and unbelievers, that to enter into any binding relationship with them, whether in marriage, in business, or otherwise, inevitably confronts the Christians with the alternatives of abandoning principle or enduring difficulties occasioned by differences in belief and conduct. To enter into such a union is to obey God and to bargain with the devil. Separateness from sin and sinners is explicitly set forth throughout the Scriptures (Lev. 20:24; Num. 6:3; Heb. 7:26; etc.). No other principle has been more strictly enjoined by God. Throughout the history of God’s people the violation of this principle has inevitably resulted in spiritual disaster.

 

ယုံကြည်သူမဟုတ်သူများနှင့်။ ခရစ်တော်ကို ၎င်းတို့၏ကယ်တင်ရှင်အဖြစ် လက်မခံသူများ၊ နှင့် သူ၏သွန်သင်ချက်များကို ၎င်းတို့၏ယုံကြည်ချက်နှင့် အကျင့်စံနှုန်းအဖြစ် လက်မခံသူများအတွက်၊ ခရစ်ယာန်ဘာသာ၏ စံနှုန်းများ၊ မူဝါဒများ၊ နှင့် ကျင့်ထုံးများသည် မိုက်မဲခြင်းဖြစ်သည် (၁ ကောရိန္သု ၁:၁၈)။ ၎င်းတို့၏ဘဝအပေါ် အမြင်ကြောင့်၊ ယုံကြည်သူမဟုတ်သူများသည် ၎င်းတို့၏ဘဝနေထိုင်မှုပုံစံကို ကန့်သတ်သည့် သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏အယူအဆများနှင့် ကျင့်ထုံးများသည် မကောင်းမှု သို့မဟုတ် နိမ့်ကျသည်ဟု ဆိုလိုသည့် အကျင့်ပုံစံကို သည်းခံရန် အလွန်ခက်ခဲသည်ဟု မကြာခဏတွေ့ရှိရသည်။ ပေါလုသည် ယုံကြည်သူမဟုတ်သူများနှင့် ဆက်ဆံမှုအားလုံးကို တားမြစ်ထားခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ ခရစ်ယာန်၏ ဘုရားသခင်အပေါ်ထားသော မေတ္တာကို လျော့ကျစေနိုင်သည့်၊ သူ၏ဘဝအပေါ်အမြင်၏ ဖြူစင်မှုကို ရောနှောစေနိုင်သည့်၊ သို့မဟုတ် သူ့ကို တင်းကြပ်သောအကျင့်ပုံစံမှ သွေဖည်စေနိုင်သည့် ဆက်ဆံမှုများကိုသာ တားမြစ်ထားသည်။ ခရစ်ယာန်များသည် ၎င်းတို့၏ဆွေမျိုးများနှင့် မိတ်ဆွေများကို ရှောင်ကြဉ်ရန်မဟုတ်ဘဲ၊ ခရစ်ယာန်ဘာသာကို အသုံးချသော သက်ရှိဥပမာများအဖြစ် ၎င်းတို့နှင့် ဆက်ဆံပြီး ၎င်းတို့ကို ခရစ်တော်ထံသို့ ဆွဲဆောင်ရမည် (၁ ကောရိန္သု ၅:၉, ၁၀; ၇:၁၂; ၁၀:၂၇)။ ဆုံးဖြတ်ချက်ချရမည့်မေးခွန်းမှာ၊ ခရစ်ယာန်သည် လောက၏နည်းလမ်းများကို နှစ်သက်သည့်အတွက် ယုံကြည်သူမဟုတ်သူနှင့် ဆက်ဆံရန် ရွေးချယ်သလား၊ သို့မဟုတ် ယုံကြည်သူမဟုတ်သူအား ကောင်းချီးပေးရန်နှင့် ခရစ်တော်ထံသို့ ဆွဲဆောင်ရန် စစ်မှန်သောဆန္ဒကြောင့်လား။ ဒုတိယမေးခွန်းတစ်ခုမှာ၊ ခရစ်ယာန်ကိုယ်တိုင်အတွက် အလွန်အရေးမပါသည့်မေးခွန်းမဟုတ်ဘဲ၊ မည်သူ၏လွှမ်းမိုးမှုသည် အောင်မြင်ဖွယ်ရှိသနည်း၊ ခရစ်တော်၏လွှမ်းမိုးမှုလား၊ သို့မဟုတ် မကောင်းသောသူ၏လွှမ်းမိုးမှုလား။ အိမ်ထောင်ရေးကဲ့သို့သော ချည်နှောင်ထားသော ဆက်ဆံရေးသို့ ရောက်လာသောအခါ၊ သခင်ဘုရားကို စစ်မှန်စွာချစ်သော ခရစ်ယာန်သည် ယုံကြည်သူမဟုတ်သူနှင့် မည်သည့်အခြေအနေမျိုးတွင်မဆို ပေါင်းစည်းမည်မဟုတ်ပေ၊ သို့သော် ၎င်းကို ခရစ်တော်ထံသို့ ဆွဲဆောင်ရန် ဘုရားရေးဆိုင်ရာနှင့် အခြားနည်းဖြင့် ချီးမွမ်းထိုက်သော မျှော်လင့်ချက်ရှိသော်လည်း ဖြစ်သည်။

With unbelievers. To those who do not accept Christ as their Saviour, and His teachings as their standard of belief and conduct, the ideals, principles, and practice of Christianity are foolishness (1 Cor. 1:18). By reason of their outlook on life, unbelievers often find it most difficult to tolerate a pattern of conduct that tends to restrict their own ways of living, or implies that their concepts and practices are evil or inferior. Paul does not forbid all association with unbelievers, but only such association as would tend to diminish the Christian’s love for God, to adulterate the purity of his outlook on life, or to lead him to deviate from a strict pattern of conduct. Christians are not to shun their relatives and friends, but to associate with them as living examples of applied Christianity and so win them to Christ (1 Cor. 5:9, 10; 7:12; (10:27). The decisive question is, Does the Christian choose to associate with the unbeliever because of a fondness for the ways of the world, or because of a sincere desire to be a blessing to the unbeliever and to win him to Christ? A second question, and one of no less importance to the Christian himself, is, Whose influence is likely to prevail, that of Christ or that of the evil one? When it comes to a binding relationship such as marriage, however, the Christian who truly loves the Lord will under no circumstances unite with an unbeliever, even in the pious and otherwise commendable hope of winning him to Christ.

 

ဤတမန်တော်က ဤနေရာတွင် ဖော်ပြထားသော ပညာရှိအကြံဉာဏ်ကို ဆန့်ကျင်သော လုပ်ရပ်တစ်ခု၏ရလဒ်သည် မဖြစ်မနေ စိတ်ပျက်မှုဖြစ်သည်။ ဤအကြံဉာဏ်ကို လိုက်နာရန် ရွေးချယ်သူများသည် ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်ကို အထူးနည်းဖြင့် ခံစားရမည်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်အတွက် စီစဉ်ထားသည့်အစီအစဉ်များထက် အဆမတန် သာလွန်သောအရာတစ်ခုကို ဘုရားသခင်က စီစဉ်ထားသည်ကို တွေ့ရှိရမည်။

Almost without exception disappointment is the result of a course of action contrary to the wise counsel here set forth by the apostle. Those who choose to heed this counsel may expect in a special way to enjoy God’s favor, and will find that He has something in store for them far surpassing any plans they might have had for themselves.

 

မည်သည့်မိတ်သဟာယဖွဲ့မှုလဲ။ ငါးခုသော ဗျည်းမေးခွန်းများ (အခန်းကဏ္ဍ ၁၄–၁၆) ဖြင့် ပေါလုသည် ခရစ်တော်၏ထမ်းဘိုးနှင့် လောက၏ထမ်းဘိုးအကြား ပြန်လည်ဖျန်ဖြေမရနိုင်သော နှင့် အပြန်အလှန်ဖယ်ထုတ်ထားသော ဆန့်ကျင်မှုကို နှိုင်းယှဉ်ပြသည်။ ခရစ်ယာန်၏စရိုက်၊ ယုံကြည်ချက်များ၊ နှင့် စိတ်ဝယ်စိတ်ဝင်စားမှုများသည် ၎င်းတို့၏ထူးခြားမှုနှင့် ဖြူစင်မှုကို တစ်စုံတစ်ရာ ဆုံးရှုံးစေသည့် မည်သည့်ပေါင်းစည်းမှုမဆို ဤဖြင့် တားမြစ်ထားသည်။ ခရစ်ယာန်သည် အလျှော့ပေးမှုကို လိုအပ်သည့် လောကနှင့် မည်သည့်ဆက်ဆံမှုသို့မဆို ဝင်ရောက်ရန် မတတ်နိုင်ပေ။ ခွဲခြားမှုမျဉ်းကို (၁) ဖြောင့်မတ်ခြင်းနှင့် မဖြောင့်မတ်ခြင်း၊ (၂) အလင်းနှင့် အမှောင်၊ (၃) ခရစ်တော်နှင့် စာတန်၊ (၄) ယုံကြည်ခြင်းနှင့် သစ္စာမဲ့ခြင်း၊ (၅) ဘုရားသခင်၏ဗိမာန်နှင့် ရုပ်တုများ၏ဗိမာန်အကြား ရှင်းလင်းစွာ သတ်မှတ်ထားသည်။

What fellowship? By a series of five rhetorical questions (vs. 14–16) Paul contrasts the irreconcilable and mutually exclusive opposition between the yoke of Christ and that of the world. Every union in which the character, beliefs, and interests of the Christian lose anything of their distinctiveness and integrity, is hereby prohibited. A Christian cannot afford to enter into any connection with the world that calls for compromise. The line of demarcation is clearly defined between (1) righteousness and unrighteousness, (2) light and darkness, (3) Christ and Satan, (4) faith and infidelity, (5) the temple of God and the temple of idols.

 

၁၄–၁၈ (တရားသူကြီးမှတ်စာ ၂:၂ တွင် EGW ကိုကြည့်ပါ)။ လောကမှထွက်၍ ဘုရားသခင်၏မိသားစုထဲသို့။—လောကမှ စိတ်ဓာတ်နှင့် အကျင့်အားလုံးဖြင့် ထွက်လာသူများသည် မိမိကိုယ်ကို ဘုရားသခင်၏သားသမီးများအဖြစ် မှတ်ယူနိုင်သည်။ သူတို့သည် မိဘများ၏ စကားတိုင်းကို ကလေးတစ်ဦးက ယုံကြည်သည့်အတိုင်း ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်ကို ယုံကြည်နိုင်သည်။ ယုံကြည်သူအတွက် ကတိတော်တိုင်းသည် သေချာသည်။ ခမည်းတော်၊ သားတော်၊ နှင့် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်တို့နှင့် ပေါင်းစည်းသူများသည် ၎င်းတို့၏ဘဝဖြင့် ၎င်းတို့သည် ဤဘုရားသခင်၏တူရိယာများနှင့် မပေါင်းစည်းမီ လိုက်နာခဲ့သော လမ်းစဉ်ကို မလိုက်နာတော့ကြောင်း ပြသသူများသည် အထက်မှ ဉာဏ်ပညာကို ရရှိလိမ့်မည်။ သူတို့သည် လူ့ဉာဏ်ပညာကို မမှီခိုပါ။ တော်ဝင်မိသားစု၏ အဖွဲ့ဝင်များ၊ ကောင်းကင်ဘုရင်၏ သားသမီးများအဖြစ် လောကနှင့် ဖြောင့်မတ်စွာ ဆက်ဆံရန်အတွက်၊ ခရစ်ယာန်များသည် ၎င်းတို့အတွက် အလုပ်လုပ်ရန် ကတိပြုထားသော ကောင်းကင်တမန်များမှသာ ရရှိလာသော တန်ခိုးတစ်ခုကို လိုအပ်ကြောင်း ခံစားရမည်။

14–18 (see EGW on Judges 2:2). Out of the World, Into God’s Family.—Those who come out of the world in spirit and in all practice may regard themselves as sons and daughters of God. They may believe His Word as a child believes every word of his parents. Every promise is sure to him that believes. Those who unite with the Father, the Son, and the Holy Spirit, who show by their lives that they are no longer following the course they followed before they united with these divine instrumentalities, will receive the wisdom from above. They will not depend on human wisdom. In order to deal righteously with the world, as members of the royal family, children of the heavenly King, Christians must feel their need of a power which comes only from the heavenly agencies who have pledged themselves to work in their behalf.

 

သုံးပါးတစ်ဆူသော တန်ခိုးကြီးမားသည့်အရာနှင့် ပေါင်းစည်းပြီးနောက်၊ ဘုရားသခင်၏မိသားစု၏ အဖွဲ့ဝင်များအပေါ် ကျွန်ုပ်တို့၏တာဝန်ကို ယခင်ကထက် ပို၍ သန့်ရှင်းသောအရာအဖြစ် မှတ်ယူရမည်။ ဤသည်မှာ ဘာသာရေးပြုပြင်ပြောင်းလဲမှု၏ အဆင့်တစ်ခုဖြစ်ပြီး ၎င်းကို အနည်းငယ်သာလျှင် တန်ဖိုးထားတတ်ကြသည်။ “ကောင်းကင်ဘုံ၌ ပြီးမြောက်သကဲ့သို့ ဤလောက၌ ကိုယ်တော်၏ အလိုတော်ပြည့်စုံပါစေ” ဟူသော ဆုတောင်းကို ဖြေဆိုရန် ကြိုးစားသူများသည် သန့်ရှင်းသောဘဝများဖြင့် ကောင်းကင်ဘုံ၌ ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို မည်သို့ပြီးမြောက်သည်ကို လောကသို့ ပြသရန် ကြိုးစားရမည် (MS ၁၁, ၁၉၀၁)။

After we have formed a union with the great threefold power, we shall regard our duty toward the members of God’s family with a much more sacred awe than we have ever done before. This is a phase of religious reform that very few appreciate. Those who seek to answer the prayer, “Thy will be done in earth, as it is in heaven,” will seek by living pure, sanctified lives to show to the world how the will of God is done in heaven (MS 11, 1901).

 

၁၅. သဟဇာတဖြစ်မှု။ ဂရိလို “ဆူမ်ဖိုနဲစိစ်” ဟုခေါ်ပြီး “သဟဇာတဖြစ်မှု”၊ “သဘောတူညီမှု” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ဆက်စပ်စကားလုံး “ဆူမ်ဖိုနီယာ” နှင့်ပတ်သက်၍ လုကာ ၁၅:၂၅ ကိုကြည့်ပါ။ ခရစ်တော်နှင့် စာတန်အကြား လုံးဝမသဟဇာတဖြစ်မှုရှိသည်။

15. Concord. Gr. sumphōnēsis, “concord,” “agreement.” Concerning the related word sumphōnia see on Luke 15:25. Between Christ and Satan there is utter discord.

 

ဘဲလီယဲလ်။ ဂရိလို “ဘဲလီယဲလ်” သည် ဟေဗြဲဘာသာ “ဘဲလီယာလ်” မှ ဘာသာပြန်ဆိုထားပြီး “တန်ဖိုးမရှိသူ” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည် (ဒုတိယသြဝါဒကျမ်း ၁၃:၁၃; တရားသူကြီးမှတ်တမ်း ၁၉:၂၂; ၁ ဓမ္မရာဇဝင် ၂:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။ သို့သော် စာသားသက်သေအရ (စာမျက်နှာ ၁၀ ကိုကြည့်ပါ) “ဘဲလီယား” ဟူသော ဖတ်ရှုမှုကို ထောက်ခံသည်။ “ဘဲလီယဲလ်” ဟူသော ဖတ်ရှုမှုသည် နောက်ကျသော စာမူအနည်းငယ်တွင်သာ ပေါ်ပေါက်ပြီး လက်တင်ဘာသာဖြင့်ရေးသော ဗူးဂိတ်မှတစ်ဆင့် KJV သို့ ဝင်ရောက်လာဖွယ်ရှိသည်။ ဤနေရာတွင် ဤစကားလုံးသည် စာတန်ကို ပုဂ္ဂိုလ်ပြုထားပြီး၊ ၎င်းသည် လူများကို အပြစ်သို့ ဆွဲဆောင်ရန် အသုံးပြုသော တန်ဖိုးမရှိမှုနှင့် အချည်းနှီးမှုကို ကိုယ်စားပြုသည်။ ၎င်းကို စာတန်၏နောက်လိုက်များအတွက်လည်း အသုံးပြုသည် (ဒုတိယသြဝါဒကျမ်း ၁၅:၉, မတ်တမ်း; ၁ ဓမ္မရာဇဝင် ၂၅:၂၅; ၃၀:၂၂; ဆာလံ ၄၁:၈, မတ်တမ်း)။ ခရစ်တော်နှင့် ဘဲလီယဲလ်သည် ဖြောင့်မတ်ခြင်းနှင့် မဖြောင့်မတ်ခြင်းအကြား ကြီးမားသော အငြင်းပွားမှုတွင် ဆန့်ကျင်ဘက်ခေါင်းဆောင်များဖြစ်သည် (ဗျာဒိဆုံး ၁၂:၇–၉; ၂၀:၇–၉ ကိုကြည့်ပါ)။ အပြစ်သည် စိတ္တဇအရာတစ်ခုမဟုတ်ပေ။ မှန်ကန်သည့်၊ သန့်ရှင်းသည့်၊ ဖြောင့်မတ်သည့်အရာအားလုံးနောက်ကွယ်တွင် ခရစ်တော်ဦးဆောင်သော စကြဝဠာ၏သဘာဝလွန်စွမ်းအားများရှိသည်။ မကောင်းမှုနှင့် တန်ဖိုးမရှိသည့်အရာအားလုံးနောက်ကွယ်တွင် စာတန်ဦးဆောင်သော အမှောင်ထုစွမ်းအားများရှိသည်။ ကမ္ဘာတစ်ခုလုံးသည် ဤတစ်ဦးသို့မဟုတ် နောက်တစ်ဦးနောက်တွင် တန်းစီထားသည် (၁ ပေတရု ၅:၈–၉; ဗျာဒိဆုံး ၁၂:၁၁)။

Belial. Gr. Belial, a transliteration from the Heb. beliya‘al, “worthless one” (see on Deut. 13:13; Judges 19:22; 1 Sam. 2:12). However, textual evidence favors (cf. p. 10) the reading Beliar. The reading Belial appears only in few late manuscripts and probably entered KJV by way of the Latin Vulgate. Here the word is a personification for Satan, representing the worthlessness and emptiness of the things by means of which he seeks to attract and lure men into sin. It is also used of the followers of Satan (Deut. 15:9, margin; 1 Sam. 25:25; 30:22; Ps. 41:8, margin). Christ and Belial are the opposing leaders in the great controversy between righteousness and unrighteousness (Rev. 12:7–9; cf. ch. 20:7–9). Sin is not an abstract thing. Back of all that is true, holy, and righteous are the supernatural forces of the universe led by Christ. Back of all that is evil and worthless are the supernatural forces of darkness led by Satan. All the world is lined up behind one or the other (1 Peter 5:8–9; Rev. 12:11).

 

လူသား၏ ဤကမ္ဘာ့အုပ်စိုးသူနှစ်ဦးအကြား ရွေးချယ်မှုသည် ရှင်းလင်းပြီး ပြတ်သားရမည်။ ခရစ်တော်သည် အလင်း၏မင်းသားဖြစ်သည် (ယောဟန် ၁:၉; ၈:၁၂)။ သူ၏နောက်လိုက်များကို အလင်း၏သားသမီးများဟု ခေါ်သည် (မဿဲ ၅:၁၄; ယောဟန် ၁၂:၃၆; ဧဖက် ၅:၈)။ ၎င်းတို့သည် အလင်းထဲတွင် လျှောက်လှမ်းပြီး၊ ၎င်းတို့၏ဦးတည်ရာသည် အမှောင်လုံးဝမရှိသော အလင်းမြို့ဖြစ်သည် (ယောဟန် ၁၂:၃၅, ၃၆; ၁ သက်ဆလောနိတ် ၅:၄, ၅; ၁ ယောဟန် ၁:၅–၇; ဗျာဒိဆုံး ၂၂:၅)။ စာတန်သည် အမှောင်၏မင်းသားဖြစ်သည် (ကောလောသဲ ၁:၁၃)။ သူ၏နောက်လိုက်များသည် အမှောင်၏သားသမီးများဖြစ်သည် (ယောဟန် ၃:၁၉; ဧဖက် ၅:၁၁)။ ၎င်းတို့သည် ယခုအမှောင်ထဲတွင် လျှောက်လှမ်းပြီး၊ ၎င်းတို့၏ဦးတည်ရာသည် ထာဝရအမှောင်ဖြစ်သည် (မဿဲ ၂၂:၁၃; ၂၅:၃၀; ၂ ပေတရု ၂:၁၇; ၁ ယောဟန် ၁:၆; ယုဒ ၁၃)။

Man’s choice between these two world rulers must be clear and decided. Christ is the Prince of light (John 1:9; 8:12). His followers are called the children of light (Matt. 5:14; John 12:36; Eph. 5:8). They walk in the light, and their destiny is the city of light, where there is no darkness at all (John 12:35, 36; 1 Thess. 5:4, 5; 1 John 1:5–7; Rev. 22:5). Satan is the prince of darkness (Col. 1:13). His followers are the children of darkness (John 3:19; Eph. 5:11). They walk in darkness now, and their destiny is eternal darkness (Matt. 22:13; 25:30; 2 Peter 2:17; 1 John 1:6; Jude 13).

 

၁၆. သဘောတူညီမှု။ သို့မဟုတ် “သဘောတူခွင့်ပြုမှု”၊ “သဘောတူခွင့်ပြုမှု” (လုကာ ၂၃:၅၁)။ ခရစ်တော်နှင့် စာတန်အကြား၊ စစ်မှန်သောဘုရားသခင်နှင့် မမှန်ကန်သောဘုရားများအကြား၊ ခရစ်ယာန်ဘာသာနှင့် ဟူးသံဘာသာအကြား မည်သည့်မဟာမိတ်ဖွဲ့မှုမျှ ရှိမည်မဟုတ်ပေ။ ပေါလုသည် ယုံကြည်သူများနှင့် ယုံကြည်သူမဟုတ်သူများအကြား မဟာမိတ်ဖွဲ့မှုသည် ထိုနည်းတူ မဖြစ်နိုင်ဟု ကြေငြာသည်။

16. Agreement. Or, “assent,” “consent” (Luke 23:51). There can be no alliance between Christ and Satan, between the true God and false gods, between Christianity and heathenism. Paul declares that an alliance between believers and unbelievers is equally inconceivable.

 

သင်တို့သည် ဗိမာန်ဖြစ်သည်။ ၁ ကောရိန္သု ၃:၁၆, ၁၇; ၆:၁၉, ၂၀ ကိုကြည့်ပါ။

Ye are the temple. See on 1 Cor. 3:16, 17; 6:19, 20.

 

ငါသည် နေမည်။ လေဝိမှတ်စာ ၂၆:၁၁, ၁၂ မှ ကိုးကားပြီး ပေါလုသည် ယုဒဗိမာန်နှင့် ခရစ်ယာန်အသင်းတော်အကြား နှိုင်းယှဉ်မှုတစ်ခုကို ရေးဆွဲသည်။ ယေရုဆလင်မြို့ရှိ ဗိမာန်သည် ယေဟောဝါ၏ဘုန်းအသရေအတွက် တည်ဆောက်ခဲ့ပြီး၊ ရှီကိနာ၌ သူ၏တည်ရှိမှု၏ဘုန်းအသရေဖြင့် ဂုဏ်ပြုခံရပြီး၊ သူ၏နေထိုင်ရာနေရာဖြစ်သည် (၁ ဓမ္မရာဇဝင် ၆:၁၂, ၁၃; ထွက်မြောက်ရာ ၂၅:၈; ၂၉:၄၃–၄၅; ဟေဗြဲ ၈:၁, ၂ ကိုကြည့်ပါ)။ အသင်းတော်သည် ခရစ်တော်ထဲတွင် မွေးဖွားလာသူများဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသည် (ဟေဗြဲ ၃:၆; ၁၂:၂၃)။ ၎င်းတို့သည် ခရစ်တော်၏ခန္ဓာကိုယ်ကို ဖွဲ့စည်းပြီး (ကောလောသဲ ၁:၂၄)၊ သူသည် ခေါင်းဖြစ်သည် (ဧဖက် ၁:၂၂)။ သူသည် ယခင်ဗိမာန်တွင် နေထိုင်ခဲ့သည့်အတိုင်း ၎င်းတို့ထဲတွင် နေထိုင်ရန် ရည်ရွယ်သည် (၁ ကောရိန္သု ၃:၁၆, ၁၇; ၆:၁၉, ၂၀)၊ သို့သော် ၎င်းတို့သည် ရုပ်တုများနှင့် “သဘောတူညီမှု” ရှိနေပါက မည်သို့လုပ်ဆောင်နိုင်မည်နည်း။

I will dwell. Quoting from Lev. 26:11, 12 Paul draws an analogy between the Jewish Temple and the Christian church. The Temple at Jerusalem was built for the glory of Jehovah, was honored by the glory of His presence, in the Shekinah, and was His dwelling place (1 Kings 6:12, 13; cf. Ex. 25:8; 29:43–45; Heb. 8:1, 2). The church is composed of those who have been born into Christ (Heb. 3:6; 12:23). They constitute the body of Christ (Col. 1:24), who is the head (Eph. 1:22). He purposes to dwell in them as He did in the Temple of old (1 Cor. 3:16, 17; 6:19, 20); but how can He do so if they are in “agreement”with idols?

 

၎င်းတို့၏ဘုရားဖြစ်မည်။ “ငါသည် ၎င်းတို့၏ဘုရားဖြစ်မည်၊ ၎င်းတို့သည် ငါ၏လူများဖြစ်လိမ့်မည်” ဟူသော ဤပုံသေနည်းသည် ဓမ္မဟောင်းကျမ်းတစ်လျှောက် ဖြစ်ပေါ်လေ့ရှိပြီး၊ ဘုရားသခင်သည် ယခင်ဣသရေလနှင့် ယခုသူ၏လူများနှင့် ဝင်ရောက်ရန် ရည်ရွယ်ထားသော ပဋိညာဉ်ဆက်ဆံရေး၏ ကြေငြာချက်တစ်ခုဖြစ်သည် (ဟောရှဲယ ၁:၉, ၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။

Be their God. This formula, “I will be their God, and they shall be my people,” occurs commonly throughout the OT, and constitutes a declaration of the covenant relationship into which God purposed to enter with Israel of old (see on Hosea 1:9, 10, and now purposes to enter with His people today.

 

၁၇. ထို့ကြောင့် ထွက်လာကြလော့။ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် ဟေရှာယ ၅၂:၁၁–၁၂; ယေရမိ ၅၁:၆, ၄၅ ကဲ့သို့သော ဓမ္မဟောင်းကျမ်းပုဒ်များကို ပေါင်းစပ်ထားသည်။ သမိုင်းဆိုင်ရာ ရည်ညွှန်းချက်မှာ ရှေးဘာဗုလုန်မှ ဖမ်းဆီးခံထားရသော ဣသရေလလူများ၏ ထွက်ခွာမှုဖြစ်ပြီး၊ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် ဘုရားသခင်၏လူများအား လောကနှင့် ဝိညာဉ်ရေးဘာဗုလုန်မှ ခွဲထွက်မှုအဖြစ် ဥပမာအဖြစ် ရည်ညွှန်းသည် (ဗျာဒိဆုံး ၁၈:၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ဖမ်းဆီးခံရမှုမှ ပြန်လည်ပြန်လာစဉ်တွင် ယုဒလူများသည် ရုပ်တုကိုးကွယ်မှုနှင့်ဆက်စပ်သော မည်သည့်အရာကိုမဆို ယူဆောင်မသွားရန် တာဝန်ပေးခံရသည်။ ထိုနည်းတူ၊ ဝိညာဉ်ရေးဣသရေလသည် “မသန့်ရှင်းသောအရာ” ကို မထိရန် တာဝန်ပေးခံရသည် (ဟေရှာယ ၅၂:၁၁, ၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။

17. Wherefore come out. Paul here combines various OT passages such as Isa. 52:11–12; Jer. 51:6, 45. The historical reference is to the departure of captive Israelites from ancient Babylon, which Paul here refers to as an illustration of the separation of God’s people from the world and from spiritual Babylon (see on Rev. 18:4). Upon their return from captivity the Jews were charged not to carry back with them anything savoring of pagan idolatry. Similarly, spiritual Israel is charged to “touch not the unclean thing” (see on Isa. 52:11, 12).

 

 

၁၇ (ဟေရှာယ ၈:၁၂ ကို EGW ကြည့်ပါ)။ စစ်ဆေးသည့်ကိရိယာ။— လောကသည် အသင်းတော်ကို စစ်ဆေးပြီး ၎င်း၏အဖွဲ့ဝင်များ၏ စစ်မှန်မှုကို စမ်းသပ်သည့်ကိရိယာဖြစ်သည်။ လောကသည် ယုံကြည်သူအား ၎င်း၏ဘဝသည် ၎င်း၏ဝန်ခံချက်နှင့် မညီညွတ်သည့်နေရာသို့ ရောက်စေသည့် ဆွဲဆောင်မှုများကို ပေးထားသည်။ …

17 (see EGW on Isa. 8:12). The Sifting Instrument.—The world is the instrument that sifts the church and tests the genuineness of its members. The world holds out inducements that, when accepted, place the believer where his life is not in harmony with his profession. …

 

အကယ်၍ သင်သည် ကောင်းကင်သို့ ရှေ့သို့လျှောက်သွားပါက၊ လောကသည် သင့်ကို ပြင်းထန်စွာ ပွတ်တိုက်လိမ့်မည်။ ခြေလှမ်းတိုင်းတွင် သင်သည် စာတန်နှင့် ၎င်း၏မကောင်းဆိုးဝါးများနှင့်၊ ဘုရားသခင်၏ပညတ်တရားကို ဖောက်ဖျက်သူအားလုံးကို ဆန့်ကျင်ပြီး သင်၏လမ်းကို တွန်းအားပေးရလိမ့်မည်။ လောကီအာဏာပိုင်များသည် ဝင်ရောက်ဟန့်တားလိမ့်မည်။ သင်သည် ဒုက္ခများ၊ စိတ်ဝိညာဉ်ကို ထိခိုက်စေမှု၊ ကြမ်းတမ်းသောစကားများ၊ လှောင်ပြောင်မှု၊ နှိပ်စက်မှုများကို ရင်ဆိုင်ရလိမ့်မည်။ လူများသည် ဘုရားသခင်အပေါ် သစ္စာမထားနိုင်စေရန် ဥပဒေများနှင့် ဓလေ့ထုံးတမ်းများနှင့် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်ရန် တောင်းဆိုလိမ့်မည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏လူများသည် ဘဝသို့သွားရာ လမ်းတွင် ကားစလက်ကို တွေ့ရှိရာနေရာဖြစ်သည် (MS ၃၊ ၁၈၈၅)။

If you go forward toward heaven, the world will rub hard against you. At every step you will have to urge your way against Satan and his evil angels, and against all who transgress God’s law. Earthly authorities will interpose. You will meet tribulations, bruising of the spirit, hard speeches, ridicule, persecutions. Men will require your conformity to laws and customs that would render you disloyal to God. Here is where God’s people find the cross in the way to life (MS 3, 1885).

 

၁၇၊ ၁၈ (ကောလောသဲ ၃:၂; သုတ္တံ ၁:၁၀; ရောမ ၆:၁–၄ ကို EGW ကြည့်ပါ)။ လောကီကြိုးများအားလုံးကို ဖြတ်တောက်ပါ။— များစွာသော ခရစ်ယာန်ဟုဆိုသူများသည် မြေပေါ်တွင် တွယ်ကပ်နေသော စပျစ်နွယ်ပင်နှင့် ၎င်း၏လမ်းတွင်ရှိသော အမြစ်များနှင့် အမှိုက်များကို ရစ်ပတ်ထားသော နွယ်များဖြင့် ကောင်းစွာ ကိုယ်စားပြုထားသည်။ ထိုသူအားလုံးထံသို့ သတင်းစကားရောက်လာသည်၊ “သူတို့ထံမှ ထွက်လာပြီး ခွဲထွက်လော့၊ ညစ်ညမ်းသောအရာကို မထိလော့၊ သို့ပြုလျှင် ငါသည် သင်တို့ကို လက်ခံမည်၊ ငါသည် သင်တို့အား ဖခင်ဖြစ်လိမ့်မည်၊ သင်တို့သည် ငါ၏သားသမီးများ ဖြစ်လိမ့်မည်၊ ဤသည်ကို အနန္တတန်ခိုးရှင် ထာဝရဘုရားက မိန့်တော်မူ၏။” အကယ်၍ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဘုရားသခင်ထံမှ ကောင်းကြီးမင်္ဂလာနှင့် ဂုဏ်ပြုခြင်းခံရလိုပါက ဖြည့်ဆည်းရမည့် စည်းကမ်းများရှိသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် လောကမှ ခွဲထွက်ပြီး၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ဘုရားသခင်နှင့် ခွဲထုတ်စေမည့် အရာများကို ငြင်းပယ်ရမည်။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်း၏လူများအပေါ် ပထမဆုံးနှင့် အမြင့်ဆုံးသော တောင်းဆိုမှုကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။ သင်၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ဘုရားသခင်နှင့် ကောင်းကင်ရေးရာများအပေါ် ထားရှိပါ။ သင်၏နွယ်များသည် လောကီ အရာအားလုံးမှ ဖြတ်တောက်ရမည်။

17, 18 (Col. 3:2; see EGW on Prov. 1:10; Rom. 6:1–4). Sever Every Earthly Tendril.—Many professed Christians are well represented by the vine that is trailing upon the ground and entwining its tendrils about the roots and rubbish that lie in its path. To all such the message comes, “Come out from among them, and be ye separate, saith the Lord, and touch not the unclean thing; and I will receive you, and will be a Father unto you, and ye shall be my sons and daughters, saith the Lord Almighty.” There are conditions to meet if we would be blessed and honored by God. We are to separate from the world, and refuse to touch those things that will separate our affections from God. God has the first and highest claims upon His people. Set your affections upon Him and upon heavenly things. Your tendrils must be severed from everything earthly.

 

သင်သည် ညစ်ညမ်းသောအရာကို မထိရန် တိုက်တွန်းခံရသည်။ အကြောင်းမူကား၊ ဤအရာကို ထိမိလျှင် သင်ကိုယ်တိုင် ညစ်ညမ်းလိမ့်မည်။ အကယ်၍ သင်သည် ဖောက်ပြန်သူများနှင့် ပေါင်းစည်းပါက သန့်ရှင်းနေရန် မဖြစ်နိုင်ပါ။ “ဖြောင့်မတ်ခြင်းသည် မဖြောင့်မတ်ခြင်းနှင့် မည်သို့မိတ်သဟာယဖွဲ့နိုင်သနည်း။ အလင်းသည် အမှောင်နှင့် မည်သို့ဆက်သွယ်နိုင်သနည်း။ ခရစ်တော်သည် ဘေလျာလနှင့် မည်သို့သဟဇာတဖြစ်နိုင်သနည်း။” ဘုရားသခင်နှင့် ခရစ်တော်နှင့် ကောင်းကင်တမန်များသည် လူသားအား ဖောက်ပြန်သူများနှင့် ပေါင်းစည်းပါက ဖောက်ပြန်လိမ့်မည်ဟု သိစေလိုသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် လောက၏အနိမ့်ပိုင်းမှ မြှင့်တင်ခံရပြီး၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ဘုရားသခင်နှင့် ကောင်းကင်ရေးရာများအပေါ် စွဲမြဲစေရန် လုံလောက်သောပြင်ဆင်မှုများ ပြုလုပ်ထားပြီးဖြစ်သည် (RH ဇန်နဝါရီ ၂၊ ၁၉၀၀)။

You are exhorted to touch not the unclean thing; for in touching this, you will yourself become unclean. It is impossible for you to unite with those who are corrupt, and still remain pure. “What fellowship hath righteousness with unrighteousness? and what communion hath light with darkness? and what concord hath Christ with Belial?” God and Christ and the heavenly host would have man know that if he unites with the corrupt, he will become corrupt. Ample provision has been made that we may be raised from the lowlands of earth, and have our affections fastened upon God and upon heavenly things (RH Jan 2, 1900).

 

၁၈။ ဖခင်။ အခန်းငယ် ၁၈ သည် ဓမ္မဟောင်းမှ ကွဲပြားသော ကျမ်းပိုဒ်များမှ (၂ရာ။ ၇:၈၊ ၁၄; ဟေရှာယ ၄၃:၆; ယေရမိ ၃၁:၉) စုဆောင်းထားသော အတွေးအခေါ်များ၏ ပေါင်းစပ်ဖွဲ့စည်းမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ ၂ကော။ ၆:၁၈ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ။ မဿဲ ၆:၉ ကို ကြည့်ပါ။

18. A Father. Verse 18 consists of another mosaic of ideas gathered from different passages of the OT (2 Sam. 7:8, 14; Isa. 43:6; Jer. 31:9). Compare 2 Cor. 6:18; see on Matt. 6:9.

 

သားသမီးများ။ ဝိညာဉ်အားဖြင့် မွေးဖွားသူများအား ဘုရားသခင်၏ မွေးစားသားသမီးများ ဖြစ်လာနိုင်သည့် အခွင့်အရေးသည် ဘုရားသခင်ပေးသော အမြင့်ဆုံးသော အခွင့်အရေးဖြစ်သည် (ယောဟန် ၁:၁၂–၁၃; ၃:၃၊ ၅; ၁ယောဟန် ၃:၁၊ ၂ ကို ကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်း၏သားသမီးများ ဖြစ်လာသူများအတွက် ဖခင်တစ်ဦးအဖြစ် ဆောင်ရွက်ရန်၊ ၎င်း၏သားသမီးများအတွက် ထောက်ပံ့သူ၊ အကာအကွယ်ပေးသူ၊ အကြံပေးသူ၊ လမ်းပြသူ၊ နှင့် ကယ်တင်သူအဖြစ် ဆောင်ရွက်ရန် ကတိပြုထားသည်။ လူသားများသည် မွေးစားခြင်းဖြင့် ဘုရားသခင်၏သားသမီးများ ဖြစ်လာသော်လည်း၊ ထိုလုပ်ငန်းစဉ်ကို မွေးဖွားခြင်းအသစ်ဟုလည်း ဖော်ပြသည် (ယောဟန် ၁:၁၂၊ ၁၃; ၃:၃၊ ၅)။

Sons and daughters. The privilege of becoming the adopted sons and daughters of God is the supreme privilege He accords those who are born of the Spirit (see on John 1:12–13; 3:3, 5; 1 John 3:1, 2). God here promises to act the part of a father to those who become His children, to be their provider, protector, counselor, guide, and deliverer. Although men become sons of God by adoption, the same process is also spoken of as a new birth (John 1:12, 13; 3:3, 5).

 

ယုံကြည်သူ၏ ခရစ်တော်အပေါ်ထားသော ယုံကြည်ခြင်းကြောင့် ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်၏ သဘာဝလွန်လုပ်ဆောင်မှုသည် လူသားအား ဘုရားသခင်၏သားဖြစ်စေသည့် ဝိညာဉ်ရေးရာဘဝသစ်ကို ဖန်တီးပေးသည်။ ဤဖခင်-သားဆက်ဆံရေးသည် ၎င်းကို ဥပမာပြရန်အသုံးပြုသော လူ့ဆက်ဆံရေးကဲ့သို့ စစ်မှန်ပြီး အရေးပါသည်။ ယေရှုခရစ်၏ဘဝတွင် ဘုရားသခင်၏သားအဖြစ်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ကောင်းကင်ဖခင်နှင့် သားအဖြစ် ဆက်ဆံရမည့် ဆက်ဆံရေး၏ ပြီးပြည့်စုံသော ဥပမာကို တွေ့ရသည် (လုကာ ၂:၄၉; ယောဟန် ၁:၁၄; ၄:၃၄; ၈:၂၉ ကို ကြည့်ပါ)။ ဤဆက်ဆံရေး၏ သော့ချက်မှာ ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြစ်ပြီး၊ ၎င်း၏ရလဒ်မှာ နာခံမှုနှင့် ယုံကြည်မှုဖြစ်သည်။ ဖခင်ဖြစ်ခြင်း၏ မရှိမဖြစ်အရည်အသွေးမှာ ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် အာဏာပိုင်ဆောင်ခြင်းဖြစ်ပြီး၊ သားဖြစ်ခြင်း၏ မရှိမဖြစ်အရည်အသွေးမှာ ယုံကြည်မှုနှင့် နာခံမှုဖြစ်သည်။ ဤအရည်အသွေးများ မရှိလျှင် စစ်မှန်သော ဖခင်-သားအတွေ့အကြုံ မရှိနိုင်ပါ (ရောမ ၈:၉၊ ၁၀; ၂ကော။ ၇:၁; ၁ယောဟန် ၁:၁–၇)။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့သည် ခရစ်ယာန်တိုင်း၏ဘဝတွင် အမှန်တကယ်ဖြစ်လာရန် ရည်ရွယ်ထားသည်။

As a result of the believer’s faith in Christ the supernatural operation of the Spirit of God creates new spiritual life, which makes the man a son of God. This Father-son relationship is as real and vital as the human relationship used to illustrate it. In the life of Jesus as the Son of God we have a perfect example of the relationship it is our privilege to bear to our heavenly Father as His sons (see on Luke 2:49; John 1:14; 4:34; 8:29). The key to this relationship is love, and its result is obedient trust. The essential quality of fatherhood is loving authority, as that of sonship is trust and obedience. Without these qualities there can be no true fatherson experience (Rom. 8:9, 10: 2 Cor. 7:1; 1 John 1:1–7). God intends that they shall be a reality in the life of every Christian.

 

အနန္တတန်ခိုးရှင်။ ဤနေရာ၌လည်းကောင်း၊ ဗျာဒိတ်ကျမ်းတွင် မကြာခဏအသုံးပြုသော ဘုရားသခင်၏ဘွဲ့အမည်တစ်ခုဖြစ်သည် (ဗျာ။ ၁:၈; စသည်)။ ဤဘွဲ့အမည်သည် ၂ကော။ ၆:၁၇၊ ၁၈ ၏ ကတိတော်၏ သေချာမှုနှင့် ကြီးမြတ်မှုကို အလေးပေးထားသည်။ ဟေဗြဲဘာသာဖြင့် ညီမျှသောအသုံးအနှုန်းကို နှိုင်းယှဉ်ပါ (အတွဲ ၁၊ စာမျက်နှာ ၁၇၁ ကို ကြည့်ပါ)။ အခန်း ၇:၁ သည် ရှင်ပေါလုမှ အခန်း ၆:၁၄ တွင် စတင်ခဲ့သော အတွေးအခေါ်များ၏ ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်မှုကို ပြီးစီးစေသည် (ထိုနေရာတွင် မှတ်ချက်ကို ကြည့်ပါ)။

Almighty. A divine title also used here and frequently in the book of Revelation (Rev. 1:8; etc.). This title here emphasizes the certainty and the greatness of the promise of 2 Cor. 6:17, 18. Compare the Hebrew equivalent (see Vol. I, p. 171). Chapter 7:1 completes the sequence of thought which Paul began in ch. 6:14 (see comment there).

 

ellen g. white comments

1 1T 381, 432; 6T 297

1–4 MH 116

1–10 FE 533

2 MB 151; MB 151; SC 34; 2T 102; 5T 635; 9T 129

3 GW 60

3–10 AA 369; GW 60

7 EW 273; ML 94; PK 111, 725; 2T 446

10 Ed 68; SR 313

14 CS 38; Ev 617; LS 321; PP 175; 1T 200; 2T 44, 689; 4T 504, 505; 7T 108

14, 15 FE 476; GW 392; PK 58; TM 271; 2T 48; 3T 248; 4T 346

14–16 MM 45

14–18 FE 499, 533; MH 404; 3T 373; 5T 13, 364; 6T 195; 8T 223

15 CT 330; 1T 279,  289, 408; 2T 168, 344; 4T 187; 5T 52, 340

15, 16 PP 563

15–18 5T 431

16 DA 161, 311; Ed 258; GW 254; MH 146; TM 388; WM 130

16–18 FE 480; TM 272

17 CH 291, 589; CT 328; EW 242; FE 311,  483, 501; MYP 313; PP 458; SR 60; Te 119; 1T 242,  279,  288,  405, 503; 2T 48, 125; 3T 126, 458; 4T 577, 583; 6T 95, 147

17, 18 CH 51; Ev 622; FE 142, 502; GC 475; LS 292; ML 260; MYP 81, 139; PK 59; PP 175; Te 189; 1T 510, 663; 2T 43,  441, 592; 3T 245, 566; 4T 109; 6T 91; 7T 164; 8T 41; 9T 17; WM 254

18 CH 590; ML 83,  86, 98; 2T 593; 4T 624, 653; 5T 348, 368; 6T 190; 7T 226; 8T 177; 9T 188, 287

 

 

အခန်းကြီး - ၇

chapter 7

 

၁. သူသည် ၎င်းတို့အား သန့်ရှင်းသောဘဝဖြင့် နေထိုင်ရန် ဆုံးမသွန်သင်ပြီး၊ ၂. သူသည် ၎င်းတို့အား သူ၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာကဲ့သို့ သူ့အား ချစ်ခင်စွာ ဆက်ဆံရန် တိုက်တွန်းသည်။ ၃. သူသည် ၎င်းတို့၏ ဤသဘောထားကို သံသယဖြစ်ပုံမပေါ်စေရန်၊ သူ၏ဒုက္ခများအတွင်း တီတုနှင့်ပေးသော သတင်းစကားမှ အားရဝမ်းမြောက်မှုကို ဖော်ပြပြီး၊ ၎င်းတို့၏ ဘုရားသခင်ကိုကြောက်ရွံ့သော ဝမ်းနည်းမှုသည် သူ၏ယခင်စာတစ်စောင်ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီး၊ ၁၃. ၎င်းတို့၏ ချစ်ခင်ရိုသေမှုနှင့် တီတုအပေါ် နာခံမှုသည် သူ၏ယခင်ချီးမွမ်းထောပနာများနှင့် ကိုက်ညီကြောင်း ဖော်ပြသည်။

1 He proceedeth in exhorting them to purity of life, 2 and to bear him like affection as he doth to them. 3 Whereof lest he might seem to doubt, he declareth what comfort he took in his afflictions, by the report which Titus gave of their godly sorrow, which his former epistle had wrought in them, 13 and of their lovingkindness and obedience towards Titus, answerable to his former boastings of them.

1.      

2.     These promises. That is, the promises of ch. 6:17, 18 (cf. 2 Peter 1:4). 2 Cor. 7:1 concludes th

3.     ၁။ ဤကတိတော်များ။ ဆိုလိုသည်မှာ အခန်း ၆:၁၇, ၁၈ ၏ ကတိတော်များဖြစ်သည် (၂ ပေ. ၁:၄ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ ၂ ကော. ၇:၁ သည် အခန်း ၆:၁၄ တွင် စတင်ခဲ့သော အကြံအစည်များ၏ ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်မှုကို ပြီးစီးစေသည်။ ဤကြီးမြတ်သော ကတိတော်များကြောင့် ကိုရိန္သုသူများသည် စရိုက်ပြည့်စုံမှုအတွက် ကြိုးပမ်းရမည်။ ဤဘုန်းတန်ဆာပလူးများသည် ဘဝတွင် မသန့်ရှင်းမှုနှင့် ညစ်ညမ်းမှုများ ဝင်ရောက်ခွင့်ပြုသောအခါ ဆုံးရှုံးသွားသည်၊ အကြောင်းမှာ ထိုသို့သောအရာများသည် လူသားများအား ဘုရားသခင်၏သားများဖြစ်ရန် အရည်အချင်းမပြည့်မီစေသည်။ ဘုရားသခင်နှင့် ဤကဲ့သို့ ရင်းနှီးသောဆက်ဆံရေးသို့ ဝင်ရောက်ရန်၊ ယုံကြည်သူများသည် ဘုရားသခင်၏ စဉ်ဆက်မပြတ် သန့်ရှင်းစေသောတန်ခိုးနှင့် ခရစ်ယာန်စရိုက်တွင် စဉ်ဆက်မပြတ် တိုးတက်မှုကို ခံစားရမည်။ လောကနှင့် မိတ်သဟာယဖွဲ့ခြင်းသည် ဘုရားသခင်နှင့် ကင်းကွာနေသူများအတွက်သာ သက်ဆိုင်သည်။

4.     e sequence of thought begun in ch. 6:14. Because of these great promises the Corinthians should strive for perfection of character. These glorious privileges are forfeited when unholiness and impurity are permitted to enter the life, for such things disqualify men from being sons of God. To enter into such an intimate relationship with God, believers must experience both the continual cleansing power of God and continual growth in Christian character. Fellowship with the world belongs only to those who are estranged from God.

 

ချစ်ခင်ရပါသော။ လူသားများသည် ယုံကြည်ခြင်း၏အိမ်ထောင်စုအတွင်းရှိ အခြားသားသမီးများနှင့် ဆက်ဆံရာတွင် ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာစရိုက်ကို ထင်ဟပ်စေရမည်။ စစ်မှန်သောဘာသာတရားသည် နှလုံးသား၏ နူးညံ့မှုကို အမြဲလှုံ့ဆော်ပေးသည်။

Dearly beloved. Men are to reflect the loving character of God in relations with other children of the household of faith. True religion always stimulates tenderness of heart.

 

ကိုယ်ကိုကိုယ်သန့်ရှင်းစေခြင်း။ လူသားများသည် ကိုယ်ကိုကိုယ်သန့်ရှင်းစေရန် မစွမ်းဆောင်နိုင်ပါ၊ အကြောင်းမှာ လူသားအတွင်း၌ အပြစ်ကိုဖယ်ရှားရန် မွေးရာပါတန်ခိုးမရှိပါ (ရောမ ၇:၂၂-၂၄)။ ယုံကြည်သူသည် ဘုရားသခင်အား သူ၌နှင့်သူမှတစ်ဆင့် လုပ်ဆောင်စေခြင်းဖြင့်သာ သန့်ရှင်းစေနိုင်သည် (ဖိ. ၂:၁၂, ၁၃; ၁ ပေ. ၁:၂၂ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ ခရစ်ယာန်သည် သန့်ရှင်းစေရန် ဘုရားသခင်သတ်မှတ်ထားသော နည်းလမ်းများကို အသုံးပြုရမည်။ ဘုရားသခင်သည် လူသားများအသုံးပြုနိုင်ရန် ဆန္ဒကို နှိုးဆွပေးသည်။ ခရစ်တော်၏သံချပ်ကာသည် ခရစ်ယာန်အားလုံးအတွက် ရရှိနိုင်သော်လည်း၊ ၎င်းကို ဝတ်ဆင်ရန် တာဝန်သည် ၎င်းတို့ထံတွင် ရှိသည် (ဧဖက် ၆:၁၀, ၁၁)။ ဘုရားသခင်၏တန်ခိုးနှင့် ကျေးဇူးတော်သည် လုံးလုံးလျားလျား ပကတိစိတ်နှင့် ဆန္ဒရှိသူတွင် ထိရောက်မှုမရှိပါ။ ဘုရားသခင်သည် “ယုံကြည်ခြင်း၏စစ်ပွဲကောင်း”ကို တိုက်ထုတ်သူနှင့် အတူရှိပြီး၊ သူ့အား အောင်မြင်မှုသို့ ယူဆောင်လာမည် (၁ တိ. ၆:၁၂; ရောမ ၈:၃၇ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း ကြည့်ပါ)။

Cleanse ourselves. Men are unable to cleanse themselves, for there is no power inherent in man to put away sin (Rom. 7:22–24). The believer can be made holy only by letting God work in and through him (Phil. 2:12, 13; cf. 1 Peter 1:22). The Christian must make use of God’s appointed means for cleansing. God awakens the will in order that men may use it. The armor of Christ is available for all Christians, but theirs is the responsibility for putting it on (Eph. 6:10, 11). God’s power and grace are ineffective in one who has an altogether passive mind and will. God is with the one who fights “the good fight of faith,” and will bring him victory (1 Tim. 6:12; see on Rom. 8:37).

 

ညစ်ညမ်းမှု။ သို့မဟုတ် “ညစ်ညမ်းမှု”၊ “ညစ်ညမ်းမှု”၊ “သန့်ရှင်းမှုကို ဖျက်ဆီးခြင်း”။ ဤသတိပေးချက်သည် ခန္ဓာကိုယ်နှင့်သက်ဆိုင်သည်နှင့်အမျှ၊ ၎င်းသည် ခန္ဓာကိုယ်၏ နည်းလမ်းအမျိုးမျိုးကို အသုံးပြု၍ ကျူးလွန်ရသော အပြစ်များအားလုံးကို ရည်ညွှန်းသည်။ ၎င်းသည် ဝိညာဉ်နှင့်သက်ဆိုင်သည်နှင့်အမျှ၊ ၎င်းသည် စိတ်အတွင်းရှိ အပြစ်များဖြစ်သည့် မကောင်းသောတွေးခေါ်မှု၊ မာန၊ နှင့် ရည်မှန်းချက်များကို ရည်ညွှန်းသည်။ မာ. ၇:၁၅, ၂၃; ၂ ကော. ၁၀:၄, ၅ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း ကြည့်ပါ။

Filthiness. Or, “pollution,” “contamination,” “defilement.” As this admonition applies to the flesh, it refers to all those kinds of sin that require the various avenues of the flesh for their commission. As it applies to the spirit, it refers to sins of the mind, such as evil thinking, pride, and ambition. See on Mark 7:15, 23; 2 Cor. 10:4, 5.

 

ပြည့်စုံစေခြင်း။ ဂရိဘာသာ epiteleō၊ “ပြီးစီးရန်”၊ “ပန်းတိုင်သို့ ရောက်ရန်”။ ပေါလုသည် ဤနေရာ၌ လက်ရှိတိုးတက်မှုအကြောင်း ပြောပြပြီး၊ ၎င်းသည် နောက်ဆုံးတွင် ၎င်း၏ပန်းတိုင်သို့ ရောက်ရှိမည်။

Perfecting. Gr. epiteleō, “to bring to a consummation,” “to bring to a goal.” Paul here speaks of present growth, which will eventually reach its goal.

 

သန့်ရှင်းမှု။ မ. ၅:၄၈; ၂ ပေ. ၃:၁၈ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း ကြည့်ပါ။ သန့်ရှင်းစေခြင်းသည် တစ်သက်တာလုံး၏အလုပ်ဖြစ်သည်၊ ဤဘဝတွင် တစ်ခုတည်းသောလုပ်ဆောင်မှု သို့မဟုတ် အချိန်တစ်ခုတည်းတွင် ပြီးမြောက်မည်မဟုတ်ပါ။ ခရစ်ယာန်ဘဝ၏ အဆင့်နှစ်ခုကို ဖော်ပြထားသည်။ ပထမတစ်ခုမှာ တရားမျှတခြင်း၊ သို့မဟုတ် “သန့်ရှင်းမှုတွင် ဖန်တီးထားသော” လူသစ်ကို သန့်ရှင်းစေခြင်းနှင့် ဝတ်ဆင်ခြင်း (ဧဖက် ၄:၂၄)။ ဒုတိယတစ်ခုမှာ သန့်ရှင်းစေခြင်း၊ သို့မဟုတ် လူသစ်၏ ပြည့်စုံမှုသို့ ဆက်လက်ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု။ ပထမအဆင့်ကို ဘုရားသခင်တစ်ဦးတည်းသာ လူ၏သဘောတူညီမှု၊ နောင်တရမှု၊ နှင့် လက်ခံမှုဖြင့် ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်။ ဒုတိယအဆင့်တွင်၊ ဘုရားသခင်နှင့် လူသည် ယုံကြည်သူ၏တစ်သက်တာတွင် အတူတကွပူးပေါင်းဆောင်ရွက်သည် (ဖိ. ၃:၁၂-၁၄)။

Holiness. See on Matt. 5:48; 2 Peter 3:18. Sanctification is a lifetime work, something not accomplished by any single act or at any point of time in this life. Two stages of the Christian life are indicated. The first is justification, or the cleansing and putting on of the new man “created in … holiness” (Eph. 4:24). The second is sanctification, or the continued development of the new man to the point of perfection. The first, God alone can bring about, with man’s consent, repentance, and acceptance. With the second, God and man cooperate together throughout the lifetime of the believer (Phil. 3:12–14).

 

တရားမျှတခြင်းသည် သန့်ရှင်းမှုသို့ ဝင်ပေါက်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတွင် အပြစ်ခွင့်လွှတ်ခြင်း၊ ပြန်လည်သင့်မြတ်ခြင်း၊ နှင့် ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်းတို့ ပါဝင်သည်။ လူတစ်ဦးသည် မဖြစ်မနေ မတိကျမချင်း မဖြစ်မနေရမည်။ တရားမျှတခြင်းတွင် ယုံကြည်သူ၏ အဓိကလိုအပ်ချက်မှာ ယုံကြည်ခြင်းဖြစ်သည် (ရောမ ၃:၂၀, ၂၈)။ ဤအတွေ့အကြုံသည် ခရစ်ယာန်ဘဝ၏ အစပိုင်းတွင် ဖြစ်ပေါ်ပြီး၊ နောက်ကြောင်းပြန်လှည့်သွားပါက ထပ်မံလုပ်ဆောင်ရမည်။ လူတစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်၏သဘာဝတရား၏ အစိတ်အပိုင်းဖြစ်လာပြီး (၂ ပေ. ၁:၄) ဝိညာဉ်ရေးအသက်ကို သူ၌ ထည့်သွင်းပြီးသည့်အခါ (ရောမ ၆:၄)၊ သူသည် ဘုရားသခင်နှင့် တက်ကြွစွာ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရန် တာဝန်ရှိသည်။ ခရစ်ယာန်သည် ကျေးဇူးတော်နှင့် တန်ခိုးတော်၏ ဘုရားသခင်၏ အရင်းအမြစ်များဖြစ်သည့် သမ္မာကျမ်းစာ လေ့လာမှုနှင့် တရားထိုင်ခြင်း၊ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးနှင့် သီးသန့်ဆုတောင်းခြင်း၊ သီးသန့်နှင့် အများပြည်သူဝတ်ပြုခြင်း၊ နှင့် အခြားသူများအတွက် ဝန်ဆောင်မှုမှတစ်ဆင့် ဝိညာဉ်ရေးလေ့ကျင့်ခန်းများကို အသုံးချခြင်းဖြင့် ဘုရားသခင်နှင့် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရမည်။ ခန္ဓာကိုယ်သည် သန့်ရှင်းစေခြင်း၏အလုပ်တွင် ဝိညာဉ်နှင့် ဆက်စပ်နေသည် (၁ ကော. ၁:၈; ကောလောသဲ ၁:၂၈; ၁ သက်. ၅:၂၃)။ ရောမ ၃:၂၈; ၄:၃, ၈ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း ကြည့်ပါ။

Justification is the gateway to holiness. It includes the remission of sin, reconciliation, and regeneration. A man must be set right before he can go right. In justification the primary requirement of the believer is faith (Rom. 3:20, 28). This experience occurs at the very threshold of the Christian life, and must be repeated in case of backsliding. The moment a man becomes a partaker of the divine nature (2 Peter 1:4) and spiritual life is implanted within him (Rom. 6:4), he is obligated to work in active cooperation with God. The Christian is to cooperate with God by availing himself of the divine resources of grace and power—Bible study and meditation, personal and private prayer, private and public worship, and spiritual exercise through the medium of service for others. The body is linked with the spirit in the work of sanctification (1 Cor. 1:8; Col. 1:28; 1 Thess. 5:23). See on Rom. 3:28; 4:3, 8.

 

ဘုရားသခင်နှင့် သန့်ရှင်းစေခြင်း၏အလုပ်တွင် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ သန့်ရှင်းမှု၏စံနှုန်းကို မလွဲမသွေ လက်ခံရန် လိုအပ်သည်။ မူလစံနှုန်းမှာ ဘုရားသခင်၏ သဘာဝနှင့် စရိုက်ဖြစ်သည် (ထွက်. ၁၅:၁၁; ဟေရှာ. ၆:၃; မ. ၅:၄၈; ၁ ပေ. ၁:၁၅; ဗျာ. ၄:၈)။ လူသားများသည် သူ၏သန့်ရှင်းသောစရိုက်ကို နားလည်နိုင်ရန်၊ ဘုရားသခင်သည် သူ၏သန့်ရှင်းသောပညတ်ကို ပေးထားပြီး၊ ၎င်းသည် သူ၏စရိုက်၏ ပုံတူစာသားဖြစ်သည် (ဆာ. ၁၉:၇-၁၀; ရောမ ၇:၁၂) နှင့် သူလိုချင်သော စရိုက်အမျိုးအစားကို ဖော်ပြထားသည်။ ဘဝကို ဤဘုရားသခင်၏စံနှုန်းဖြင့် နေ့စဉ်တိုင်းတွင် တိုင်းတာသည်နှင့်အမျှ၊ ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်နှင့် တန်ခိုးတော်သည် လူ၏စရိုက်ကို သူ၏ပြည့်စုံသောစရိုက်နှင့် တူအောင် ပြောင်းလဲပေးသည် (၂ ကော. ၃:၁၈ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း ကြည့်ပါ)။ ထို့ကြောင့် လူအပြစ်ပြုသောအခါ ဆုံးရှုံးခဲ့သော ဖန်ဆင်းရှင်၏ပုံသဏ္ဌာန်ကို ပြန်လည်ထူထောင်ရန်ဖြစ်သည် (ကမ္ဘာ ၁:၂၆, ၂၇; ၂ ကော. ၃:၁၈)။ ခရစ်တော်နှင့်တူသော စရိုက်ရရှိရန်သည် တစ်သက်တာလုံး၏ လိုက်စားမှုဖြစ်သည်။ စမ်းသပ်ခြင်းပြီးဆုံးသည့်အခါမှသာ၊ သန့်ရှင်းမှုကို အကျိုးရှိစွာနှင့် စဉ်ဆက်မပြတ် လိုက်စားခဲ့သော ခရစ်ယာန်သည် “သန့်ရှင်းနေဆဲ” ဖြစ်လိမ့်မည် (ဗျာ. ၂၂:၁၁, ၁၂)။ များစွာသော ခရစ်ယာန်ဟုဆိုသူများသည် ဘုရားသခင်၏သန့်ရှင်းမှု၏စံနှုန်းကို လျစ်လျူရှုခြင်း သို့မဟုတ် ပေါ့ပေါ့တန်တန် တန်ဖိုးထားခြင်းကြောင့် သန့်ရှင်းမှုနှင့် စစ်မှန်သောသန့်ရှင်းစေခြင်းမှ ဝေးကွာနေကြသည်။ ၎င်းတို့သည် အလယ်အလတ်နှင့် တစ်ဝက်တစ်စ နာခံမှုဖြင့် ကျေနပ်ကြပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ပုံစံသာရှိသော်လည်း ၎င်း၏တန်ခိုးမပါသော ဘုရားသခင်ကိုးကွယ်မှုကိုသာ လိုလားကြသည် (မ. ၇:၂၁-၂၇; ၂ တိ. ၃:၅ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း ကြည့်ပါ)။

Cooperation with God in the work of sanctification requires unquestioned acceptance of God’s standard of holiness. The original standard is the nature and character of God (Ex. 15:11; Isa. 6:3; Matt. 5:48; 1 Peter 1:15; Rev. 4:8). That man may understand something of His holy character, God has given us His holy law, which is a transcript of His character (Ps. 19:7–10; Rom. 7:12) and delineates the kind of character He would have us develop. As the life is measured day by day by this divine standard, the grace and power of God transform the character of man to resemble His perfect character (see on 2 Cor. 3:18). Thus the image of the Creator, lost when man sinned, is to be restored (Gen. 1:26, 27; 2 Cor. 3:18). The achievement of a Christlike character is a lifelong pursuit. Only when probation closes will the Christian who has conscientiously and consistently aspired to holiness “be holy still” (Rev. 22:11, 12). Many professed Christians come far short of holiness and true sanctification because they ignore or lightly esteem God’s standard of holiness. They are satisfied with a mediocre and halfhearted obedience, and aspire only to the form of godliness, without its power (see on Matt. 7:21–27; 2 Tim. 3:5).

 

ပေါလုပြောသော သန့်ရှင်းမှုသည် ဘုရားသခင်နှင့် အရေးပါသော၊ ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ ထိတွေ့မှုမှသာလျှင် ရရှိသည်။ ဤထိတွေ့မှုသည် ဘုရားသခင်နှင့် ဆက်သွယ်မှုနှင့် သူ၏သမ္မာကျမ်းစာ၏ လေ့လာမှုမှတစ်ဆင့် (ယော. ၁၇:၁၇; ၁ ပေ. ၁:၂၂)၊ နှင့် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ ဖျန်ဖြေမှုမှတစ်ဆင့် ဖြစ်ပေါ်သည် (ရောမ ၈:၂၆; ၂ သက်. ၂:၁၃)။

The holiness of which Paul speaks comes only through vital, spiritual contact with God. This contact takes place through communion with God and a study of His Word (John 17:17; 1 Peter 1:22), and by the mediation of the Holy Spirit (Rom. 8:26; 2 Thess. 2:13).

 

ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ခြင်း။ ဆာ. ၁၉:၉ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း ကြည့်ပါ။ စစ်မှန်သောသန့်ရှင်းစေခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ရှေ့မှောက်တွင် အမြဲရှိနေသည်ဟု သတိရှိသော ယုံကြည်သူ၏ဘဝတွင် ဖြစ်ပေါ်သည်။ ဘုရားသခင်အပေါ် သန့်ရှင်းသော ရိုသေမှုသည် သန့်ရှင်းမှု၏ပြည့်စုံမှုအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ရှိနေမှုကို သတိပြုမိခြင်းသည် စစ်မှန်သော ရိုသေမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ ယုံကြည်ခြင်း၏မျက်လုံးဖြင့် ဘုရားသခင်ကို မြင်တွေ့သည်နှင့်အမျှ၊ ဝိညာဉ်အတွင်း၌ အပြစ်အပေါ် ပြင်းထန်သော မုန်းတီးမှုနှင့် ဖြောင့်မတ်မှုအတွက် စိတ်အားထက်သန်သော ဆန္ဒကို ပြုစုပျိုးထောင်ပေးသည်။ ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ခြင်းသည် သန့်ရှင်းသောဘုရားသခင်၏ ဖခင်ကဲ့သို့သော မျက်လုံးအောက်တွင် အချိန်တိုင်း နေထိုင်ခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ခြင်းသည် ဝတ်ပြုခြင်း၊ နာခံခြင်း၊ နှင့် သန့်ရှင်းသောဝန်ဆောင်မှု၏ အခြေခံဖြစ်သည်။

The fear of God. See on Ps. 19:9. True sanctification takes place in the life of the believer who is ever conscious of being in the presence of God. A holy reverence for God is essential to the perfection of holiness. A consciousness of the divine presence leads to true reverence. As the eye of faith beholds God there is cultivated in the soul an intense hatred of sin and an earnest desire for righteousness. To fear the Lord means to live every moment under the paternal eye of a holy God. The fear of the Lord is the basis of worship, obedience, and holy service.

 

၂။ ကျွန်ုပ်တို့ကို လက်ခံပါ။ ဆိုလိုသည်မှာ သင်တို့၏နှလုံးသားထဲတွင် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် နေရာပြုလုပ်ပေးပါ။ အခန်း ၆:၁၄ မှ ၇:၁ အထိ ရှည်လျားသော ကွင်းဆက်ပြီးနောက်၊ ပေါလုသည် အခန်း ၆:၁၁-၁၃ ၏ အကြံအစည်ကို ဆက်လက်ပြောဆိုသည်။ ပေါလုသည် ကိုရိန္သုသူများအား သူ့ကို ၎င်းတို့၏ ဝိညာဉ်ရေးခေါင်းဆောင်နှင့် ဖခင်အဖြစ် (၁ ကော. ၄:၁၅, ၁၆ ကိုကြည့်ပါ) လက်ခံရန် တောင်းဆိုသည်။ သူသည် ၎င်းတို့အား စစ်မှန်သောချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် တုံ့ပြန်ရန် စိတ်အားထက်သန်စွာ တောင်းဆိုပြီး၊ ၎င်း၏ခံစားချက်ကို ဖော်ပြသည်။ သူ၏သဘောထားသည် စစ်မှန်သောချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြစ်ပြီး၊ အပြစ်တင်ခြင်းမဟုတ်ပါ။

2. Receive us. That is, make room for us in your hearts. Following the lengthy parenthesis of chs. 6:14 to 7:1, Paul now continues the thought of ch. 6:11–13. Paul appeals to the Corinthians to receive him as their spiritual leader and father (see 1 Cor. 4:15, 16). He states his own deep affection in an earnest entreaty to them to respond in kind. His attitude is one of genuine love, not of condemnation.

 

မတရားပြုခြင်း။ ပေါလုသည် သူ၏ပြဿနာများကို ကိုင်တွယ်ပုံအပေါ် ဝေဖန်မှုများကို အထူးသဖြင့် စဉ်းစားနေပုံရသည်။ အထူးသဖြင့်၊ အချို့သောအဖွဲ့ဝင်များသည် ၁ ကော. ၅:၁-၅ တွင် ဖော်ပြထားသော အကျင့်ဆိုးကျူးလွန်သူနှင့်ပတ်သက်၍ သူ၏ညွှန်ကြားချက်များကို သဘောမတူခဲ့ပြီး၊ သူ့ကို ထိုသူအား မတရားပြုသည်ဟု စွပ်စွဲခဲ့သည်။ ၎င်းတို့အတွက်၊ ပေါလုညွှန်ကြားသည့်အတိုင်း အသင်းတော်အဖွဲ့ဝင်တစ်ဦးကို ဆက်ဆံခြင်းသည် မလွဲမသွေပြင်းထန်လွန်းသည်ဟု ထင်ရသည်။ သို့သော် ဤအရာတွင်ပင် သူသည် အသင်းတော်အတွက် ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် ပြုမူခဲ့သည်။ အမှန်တကယ်တွင်၊ သူ၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် တိတ်ဆိတ်နေရန် မဖြစ်နိုင်စေခဲ့သည် (သုတ္တံ ၂၇:၆ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။

Wronged. Paul is evidently thinking specifically of criticism brought against him because of his way of dealing with certain problems. Specifically, some of the members had disapproved of his instructions concerning the moral offender of 1 Cor. 5:1–5, and charged him with wronging the man. To them it seemed unduly severe to treat a church member as Paul directed. But even in this he had acted with love in his heart for the church. In fact, it was his love that made silence impossible (cf. Prov. 27:6).

 

မည်သူ့ကိုမျှ။ ဂရိဘာသာတွင် ဤအသုံးအနှုန်းသည် အလေးပေးသောအနေအထားတွင်ရှိသည်။ ကိုရိန္သုအသင်းတော်တွင် သို့မဟုတ် အခြားနေရာတွင် မည်သူမျှ ကိုရိန္သုအသင်းတော်၏ မမှန်ကန်သောခေါင်းဆောင်များကဲ့သို့ သူ့အား စွပ်စွဲချက်များ ပြုလုပ်ရန် မလာခဲ့ပါ။ သူသည် ၎င်း၏သမာဓိကို မေးခွန်းထုတ်စရာမလိုအောင် ပြုမူခဲ့သည်။

No man. In the Greek this expression is in the emphatic position. No one in the church of Corinth or elsewhere had come to make such charges as the false leaders in the Corinthian church had brought against him. He had so conducted himself that his integrity was beyond question.

 

ဖျက်ဆီးခြင်း။ ဂရိဘာသာ phtheirō၊ “ဖျက်ဆီးခြင်း”၊ “ယုတ်မာစေခြင်း”၊ ၁ ကော. ၃:၁၇ တွင် “ညစ်ညမ်းစေခြင်း” ဟု ဘာသာပြန်ထားသည်။ ဤစကားလုံးသည် မမှန်ကန်သော အဆုံးအမနှင့် ယုတ်မာသော အကျင့်စရိုက်နှစ်ခုလုံးကို အသုံးပြုသည် (၂ ကော. ၁၁:၃; ယုဒ ၁၀; ဗျာ. ၁၉:၂)။

Corrupted. Gr. phtheirō, “to corrupt,” “to deprave,” translated “defile” in 1 Cor. 3:17. The word is used of both corrupt doctrine and corrupt morals (2 Cor. 11:3; Jude 10; Rev. 19:2).

 

လိမ်လည်ခြင်း။ သူ၏ဆန့်ကျင်သူများသည် ပေါလုအား ယေရုသိလင်မ်ရှိ ဆင်းရဲသားများအတွက် အသင်းတော်အားလုံးမှ စုဆောင်းခဲ့သော ကြီးမားသောလှူဒါန်းမှုနှင့်ပတ်သက်၍ ပေါ့ဆမှုဖြင့် စွပ်စွဲခဲ့ပေမည် (၁ ကော. ၁၆:၁-၃; ၂ ကော. ၈:၁-၆, ၁၀-၁၄, ၂၀-၂၄) ကိုရိန္သုသူအချို့၏ ပေါလုအား ၎င်းတို့၏နှလုံးသားကို ဖွင့်ပြီး လက်ခံရန် ငြင်းဆိုမှုသည် ၎င်းတို့၏ မမှန်ကန်သောတမန်တော်များနှင့် လွတ်လပ်စွာ ဆက်သွယ်မှုနှင့် သိသာထင်ရှားစွာ ဆန့်ကျင်နေသည်။ ၎င်းတို့သည် မတရားမှု၊ ဖျက်ဆီးမှု၊ နှင့် လိမ်လည်မှုများကို ကျင့်သုံးခဲ့သောသူများအတွက် ၎င်းတို့၏ချစ်ခင်မှုတွင် နေရာပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ဤအရာများထဲမှ မည်သည့်အရာကိုမျှ မပြုလုပ်ခဲ့သူတစ်ဦးအတွက် နေရာပြုလုပ်မပေးသင့်ပါသလား။

Defrauded. Perhaps his opponents had charged Paul with carelessness in connection with the great collection he had been soliciting from all the churches for the poor at Jerusalem (1 Cor. 16:1–3; 2 Cor. 8:1–6, 10–14, 20–24). The refusal of some of the Corinthians to open their hearts to Paul and to accept him was in decided contrast with their free association with false apostles. They had made room in their affections for men who had practiced wrong, corruption, and fraud. Should they not make room for one who had done none of these things?

 

၃။ ငါပြောသည်မဟုတ်။ ပေါလုသည် အခန်းငယ် ၂ ၏ထုတ်ဖော်ပြောဆိုမှုအပေါ် အထင်အမြင်လွဲမှားမှုအချို့ ရှိပုံရသည်။ သူသည် ကိုရိန္သုသူများက ၎င်းတို့သည် သူ့ကို လက်ခံမထားကြောင်း ညွှန်ပြသည့်အရာနှင့် သူ့အပေါ် စွပ်စွဲချက်များကို ငြင်းဆိုခြင်းကို ၎င်းတို့အား အပြစ်တင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ခြင်းအဖြစ် အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုမည်ကို စိုးရိမ်သည်။ သူသည် ထိုသို့သော ရည်ရွယ်ချက်ကို ငြင်းဆိုသည်။ ၎င်းတို့သည် သူ့ကို ရှက်ဖွယ်ကောင်းစွာ ဆက်ဆံခဲ့ပြီး၊ မလိုလားအပ်သော ကျေးဇူးမသိမှု၊ သံသယ၊ နှင့် မမှန်ကန်သော စွပ်စွဲချက်များဖြင့် ဆက်ဆံခဲ့သည်။ သို့သော် သူသည် ဆူပူခြင်း သို့မဟုတ် ပြစ်တင်ခြင်းမပြုပါ။

3. I speak not. Paul seems to have had some misapprehension over the statement of v. 2. He fears that the Corinthians will interpret the implication that they have not received him, and his denial of the charges made against him, as finding fault with, and condemning, them. He denies any such intention. They had treated him shamefully and with base ingratitude, suspicion, and false charges. Yet he neither scolds nor condemns.

 

ယခင်က ငါပြောခဲ့သည်။ အခန်းငယ် ၂ ၏ ထုတ်ဖော်ပြောဆိုချက်သည် သူ၏ယခင်ချစ်ခြင်းမေတ္တာထုတ်ဖော်မှုများနှင့် လုံးဝသဟဇာတဖြစ်သည် (အခန်း ၁:၆; ၂:၄; ၃:၂; ၆:၁၁-၁၃)။ ဂရိဘာသာတွင် ကြိယာ၏အချိန်သည် သူယခင်ပြောခဲ့သည်များနှင့် ယခုပြောနေသည်များနှင့် တသမတ်တည်းဖြစ်ကြောင်း ဖော်ပြသည်။ ဤအကြောင်းအရာနှင့်ပတ်သက်၍ သူ၏စိတ်နှင့် ခံစားချက်များ မပြောင်းလဲပါ။ ပေါလုသည် သူခံရသော ဆိုးရွားသောဆက်ဆံမှုကြောင့် မိမိကိုယ်ကို သနားစိတ်ဖြင့် ခံစားရသူမဟုတ်ပါ။ သူ၏တုံ့ပြန်မှုသည် အမြဲတမ်း ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် ထူးခြားသည် (၂ ကော. ၄:၁၀-၁၅; ဧဖက် ၃:၁၃; ဖိ. ၁:၇)။

I have said before. The declaration of v. 2 is altogether in harmony with his previous protestations of love for them (chs. 1:6; 2:4; 3:2; 6:11–13). The tense of the verb in the Greek implies the consistency of what he had previously said with what he was now saying. Neither his mind nor his feelings on the matter had changed. Paul was never one to feel sorry for himself because of ill treatment he had received. His reaction was always characterized by love (2 Cor. 4:10–15; Eph. 3:13; Phil. 1:7).

 

သေခြင်းနှင့် အသက်ရှင်ခြင်း။ ပေါလုသည် ၎င်းတို့နှင့်အတူ နှင့် ၎င်းတို့အတွက် သေရန် အသင့်ရှိသည်။ သူသည် ၎င်းတို့ကို လွန်စွာချစ်သောကြောင့် ၎င်းတို့မရှိဘဲ နှင့် ၎င်းတို့၏ ပြန်လည်ချစ်ခင်မှုမရှိဘဲ အသက်ရှင်နိုင်မည်မဟုတ်ပါ။ ဣသရေလအတွက် မောရှေ၏ သဘောထားနှင့် တောင်းဆိုမှုနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ (ထွက်. ၃၂:၃၀-၃၂)။ ကိုရိန္သုအသင်းတော်၏ မှတ်တမ်းတွင် ၎င်း၏ပြဿနာများနှင့် ယုတ်မာမှုများဖြင့်၊ ချစ်ဖွယ်ကောင်းပြီး လိုလားဖွယ်ကောင်းသော အသင်းတော်တစ်ခုကို ဖော်ပြရန် ခဲယဉ်းသည်။ သဘာဝအရ၊ ၎င်းတို့သည် ပေါလုပေးသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် ဆက်ကပ်မှုကို ထိုက်တန်ခြင်းမရှိပါ။ အခြားအသင်းတော်များသည် ၎င်းတို့ထက် ပို၍ထိုက်တန်သော်လည်း၊ သူသည် ၎င်းတို့ကို မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ ချစ်ခဲ့သည် (အခန်း ၁၂:၁၅)။ “သေခြင်း” နှင့် “အသက်ရှင်ခြင်း” ဟူသော စကားလုံးများ၏ အစီအစဉ်သည် ယုံကြည်သူများအားလုံး ခရစ်တော်ထံသို့လာသောအခါ သေရမည့်သေခြင်းနှင့် သူနှင့်အတူ လျှောက်လှမ်းရန် ထရမည့် အသက်သစ်ကို ရည်ညွှန်းပေမည် (၂ ကော. ၄:၁၁; ၆-၉)။ ဤအတွေ့အကြုံသည် ၎င်းတို့၏နှလုံးသားနှင့် ဘဝများကို ထာဝရဆက်ကပ်အပ်နှံမှုတွင် စည်းလုံးစေရန် လုံလောက်သင့်သည် (မ. ၅:၄၃, ၄၄ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း ကြည့်ပါ)။

Die and live. Paul is ready to die with and for them. He loves them so deeply that he cannot live without them and without their reciprocal affection. Compare the attitude and plea of Moses for Israel (Ex. 32:30–32). The record of the Corinthian church, with its problems and vices, hardly reveals a lovable and desirable church. Naturally speaking, they were not worthy of the love and devotion Paul lavished upon them. Other churches were far more deserving than they, but he loved them nevertheless (ch. 12:15). The sequence of words—“die” before “live”—may imply a reference to the death all believers die when they come to Christ and to the new life in which they rise to walk with Him (2 Cor. 4:11; 6–9). This experience should be sufficient to unite their hearts and lives in eternal devotion to one another (see on Matt. 5:43, 44).

 

၄။ ရဲရင့်ခြင်း။ ဂရိဘာသာ parrēsia (အခန်း ၃:၁၂ တွင် “ထင်ရှားခြင်း” ဟု ဘာသာပြန်ထားသည့် parrēsia ကိုကြည့်ပါ)။ ဤစကားလုံးသည် စိတ်ထဲတွင် ယုံကြည်မှုနှင့် စကားဖြင့်ထုတ်ဖော်မှုကို ရည်ညွှန်းသည် (ဧဖက် ၃:၁၂; ၁ တိ. ၃:၁၃; ဟေဗြဲ ၃:၆; ၁၀:၃၅; ၁ ယော. ၂:၂၈; ၃:၂၁; ၄:၁၇; ၅:၁၄)။ ၎င်းတို့အပေါ် သူ၏ဂုဏ်ယူမှုသည် ဤအတွင်းစိတ်ယုံကြည်မှုကို ထင်ဟပ်စေသည်။ ၂ ကော. ၇:၄-၁၆ တွင် ပေါလုသည် တိတုမှ ယူဆောင်လာသော သတင်းကောင်းကြောင့် ၎င်း၏ဝမ်းမြောက်မှုကို ထပ်မံအတည်ပြုသည် (အခန်း ၂:၁၃ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း ကြည့်ပါ)။ ယခင်က ကိုရိန္သုသူများသည် သူ၏အကြံဉာဏ်နှင့် ညွှန်ကြားချက်များကို၊ အထူးသဖြင့် အကျင့်ဆိုးကျူးလွန်သူ၏ဖြစ်ရပ်တွင် ပယ်ချရန် လက္ခဏာများအားလုံးကို ပြသခဲ့သည်။ အသင်းတော်သည် ပိုင်းခြားနေပြီး၊ ပေါလုအပေါ် မကျေနပ်မှုသည် များစွာသောနှလုံးသားများတွင် ထင်ရှားခဲ့သည်။ ဤအခြေအနေသည် သူ၏ဝိညာဉ်အပေါ် အရိပ်တစ်ခုကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။ သူ၏ဘာသာစကားပြင်းထန်မှုသည် ကိုရိန္သုသူများအတွက် ၎င်း၏ခံစားချက်နက်နဲမှုကို ထင်ဟပ်စေသည်။ ၎င်းတို့သည် မှန်ကန်သောအရာကို လုပ်ဆောင်နေကြောင်း သတင်းရရှိသောအခါ၊ သူသည် အလွန်ဝမ်းမြောက်ခဲ့သည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့်၊ ၎င်းတို့သည် မမှန်ကန်သောအရာကို လုပ်ဆောင်နေသည်ဆိုသော သတင်းသည် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဒုက္ခဖြစ်စေခဲ့သည်။ ယခု တိတုရောက်လာခြင်းဖြင့်၊ သူ၏ယခင်စိုးရိမ်ပူပန်မှုနှင့် စိတ်သောကများကို ဖယ်ရှားလိုက်ပြီဖြစ်သည်။ ယခု သူသည် ပျော်ရွှင်မှုဖြင့် လျှံထွက်နေသော နှလုံးသားမှ သူတို့အား ရဲရင့်စွာ ပြောဆိုနိုင်သည်။

4. Boldness. Gr. parrēsia (see on ch. 3:12, where parrēsia is rendered “plainness”). The word refers to confidence of mind as well as to verbal expression (Eph. 3:12; 1 Tim. 3:13; Heb. 3:6; 10:35; 1 John 2:28; 3:21; 4:17; 5:14). His pride in them reflects this inward confidence. In 2 Cor. 7:4–16 Paul reaffirms his joy, occassioned by the good report brought by Titus (see on ch. 2:13). Previously, the Corinthians had given every indication of rejecting his counsel and instruction, particularly in the case of the immoral offender. The church was divided, and resentment against Paul prevailed in many hearts. This situation cast a shadow over his spirit. The intensity of his language reflects the depth of his feeling for the Corinthians. Upon receiving news that they were doing the right thing, he was overjoyed. Conversely, news that they were doing the wrong thing occasioned great mental distress. Now, with the coming of Titus, his former deep concern and anxiety are removed. Now he can speak boldly to them from a heart overflowing with happiness.

 

အလွန်ဝမ်းမြောက်ခြင်း။ စကားလုံးအရ “ဝမ်းမြောက်ခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံသည်”။ ဤဝမ်းမြောက်ခြင်းသည် “အတိုင်းအဆမရှိ ဖိစီးခံရခြင်း” ၏ခံစားချက်နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည် (အခန်း ၁:၈)။ ယခု ပေါလုသည် ကိုရိန္သုသူများအပေါ် ယုံကြည်မှုခံစားရရုံသာမက၊ ၎င်းတို့အား ဂုဏ်ယူပြီး၊ ၎င်းတို့မှ အားပေးမှုရရှိရုံသာမက၊ အလွန်ထူးကဲသော ဝမ်းမြောက်ခြင်းဖြင့်လည်း ပြည့်စုံခဲ့သည်။ ကိုရိန္သုသူအများစု၏ သဘောထားပြောင်းလဲမှုသည် သူ့အတွက် ကြီးမားသောသက်သာမှုဖြစ်ခဲ့သည်။

Exceeding joyful. Literally, “filled up with joy.” Such joy is the antithesis of feeling “pressed out of measure” (ch. 1:8). Now Paul not only felt confidence in the Corinthians, boasted of them, and was comforted by them, he was also filled with superabounding joy. Great was his relief at the evident change in the attitude of at least most of the Corinthians.

 

ပေါလု၏ ကိုရိန္သုအသင်းတော်၏ ဝိညာဉ်ရေးသုခအတွက် စိုးရိမ်ပူပန်မှုသည် စစ်မှန်သောဓမ္မဆရာ၏ အမှတ်အသားဖြစ်သည်။ လူသားများ၏ဝိညာဉ်များကို စောင့်ကြည့်သူများအတွက် စိတ်နှင့်နှလုံးသားအပေါ် ဖိအားပိုကြီးမားသော အရာမရှိပါ။ ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့်၊ မှန်ကန်သောရွေးချယ်မှုများနှင့် အပြုအမူများကို အားပေးရန် ပြုလုပ်သော တောင်းဆိုမှုများအပေါ် စိတ်အားထက်သန်သော တုံ့ပြန်မှုမှ ရရှိသော ဝမ်းမြောက်ခြင်းထက် ပိုကြီးမားသော ဝမ်းမြောက်ခြင်းမရှိပါ (၂ ယော. ၄; ၃ ယော. ၃, ၄)။ သူ၏ဓမ္မအမှုဆောင်မှုတွင်၊ ခရစ်တော်၏သံတမန်သည် သတိပေးရမည်၊ ဆုံးမရမည်၊ အကြံပေးရမည်、 အပြစ်ကိုညွှန်ပြရမည်၊ တရားစီရင်ခြင်းကို သတိပေးရမည်၊ သက်သာမှုနှင့် လှုံ့ဆော်မှုပေးရမည်။

Paul’s anxiety over the spiritual well-being of the Corinthian church is the mark of a true minister. There can be no greater pressure on mind or heart than that experienced by those who watch for men’s souls. Conversely, there is no greater joy than that which comes from a wholehearted response to appeals made to encourage right choices and conduct (2 John 4; 3 John 3, 4). In the course of his ministry the ambassador for Christ must warn, rebuke, counsel, point out sin, and warn of judgment, as well as comfort and inspire.

 

၅။ မာကေဒိုးနီးယားသို့။ အခန်း ၂:၁၂, ၁၃ ကိုကြည့်ပါ။

5. Into Macedonia. See ch. 2:12, 13.

 

ကျွန်ုပ်တို့သည် ဒုက္ခရောက်ခဲ့သည်။ ပေါလုသည် အခန်း ၂:၁၃ မှ သွေဖည်ခဲ့သော ဇာတ်လမ်းကို ပြန်လည်စတင်သည်။ ပေါလုတည်ထောင်ခဲ့သော အသင်းတော်များအနက် ကိုရိန္သုအသင်းတော်သည် သူ့အတွက် စိုးရိမ်ပူပန်မှုနှင့် ဆင်းရဲဒုက္ခများကို အများဆုံးဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။ ဤအရာများစွာသည် ပေါလုနောက်သို့ ကိုရိန္သုသို့လိုက်လာပြီး၊ သူ၏အလုပ်ကို ဖျက်ဆီးရန်၊ သူ၏တမန်တော်အဖြစ်ကို အမှတ်မထင်စေရန်၊ သူ၏ဧဝံဂေလိကို ပြက်ယယ်ပြုရန်နှင့် သူ၏ပုဂ္ဂိုလ်ကို (အခန်း ၁၀:၁၀-၁၂)၊ သူ၏စရိုက်ကို တိုက်ခိုက်ရန်၊ ငွေကို မမှန်ကန်စွာ ကိုင်တွယ်ခြင်း၊ သတ္တိမရှိခြင်း၊ နှင့် မရိုးသားခြင်းတို့ဖြင့် စွပ်စွဲရန်၊ အာဏာကို အလွဲသုံးစားပြုခြင်းဟု စွပ်စွဲရန် ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ လုပ်ဆောင်ခဲ့သော မမှန်ကန်သော တမန်တော်များကြောင့်ဖြစ်သည် (အခန်း ၁၁:၂၂ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း ကြည့်ပါ)။ ၎င်းတို့သည် ဂျူးမဟုတ်သူများအား အသင်းတော်၏ဆုံးဖြတ်ချက်နှင့် ဆန့်ကျင်၍ ထုံးတမ်းစဉ်လာအချို့ကို ချမှတ်ရန်လည်း ကြိုးစားခဲ့ပေမည် (တမန်. ၁၅:၁-၅; ၁၉-၂၄; ဂလာ. ၂:၁-၈ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။

We were troubled. Paul resumes the narrative from which he has digressed since ch. 2:13. No church that Paul had founded gave him so much cause for anxiety and suffering as that at Corinth. Much of this was due to the false apostles (see on ch. 11:22), who had followed Paul to Corinth and deliberately set about to destroy his work, to discredit his apostleship, to ridicule his gospel and his person (ch. 10:10–12), to assail his character, and to charge him with mishandling money, with cowardice and insincerity, with usurpation of authority. They may also have sought to impose certain ritual requirements on the Gentile converts, contrary to the decision of the church (cf. Acts 15:1–5; 19–24; Gal. 2:1–8).

 

ထို့အပြင်၊ ကိုရိန္သုအသင်းတော်၏ အဖွဲ့ဝင်များသည် အုပ်စုလေးခုအဖြစ် ပိုင်းခြားနေသည် (၁ ကော. ၁:၁၀-၁၂)။ ထို့အပြင်၊ အဖွဲ့ဝင်တစ်ဦးသည် အလွန်ဆိုးရွားသော အကျင့်ယုတ်မှုကို ကျူးလွန်ခဲ့ပြီး (၁ ကော. ၅:၁-၅)၊ အသင်းတော်သည် သူ့ကို ကိုင်တွယ်ရန် ပျက်ကွက်ခဲ့သည်။ အချို့သည် ၎င်းတို့၏ညီအစ်ကိုများနှင့် တရားရုံးများတွင် တရားစွဲဆိုခြင်းဖြင့် အပြစ်ရှိခဲ့သည် (၁ ကော. ၆:၁-၈)။ အချို့သည် သခင်ဘုရား၏ညစာစားပွဲကို ယုတ်ညံ့စေခဲ့ပြီး၊ ဤသန့်ရှင်းသောဝန်ဆောင်မှုကို ညစ်ညမ်းစေခြင်းဖြင့် အပြစ်ရှိခဲ့သည် (၁ ကော. ၁၁:၂၀-၃၀)。 အချို့သည် ဝိညာဉ်ရေးဆုကျေးဇူးများအတွက် မမှန်ကန်သော စိတ်အားထက်သန်မှုကို ပြသခဲ့သည် (၁ ကော. ၁၄:၁, ၂, ၃၉, ၄၀)။

Furthermore, the membership at Corinth was divided into four factions (1 Cor. 1:10–12). In addition, one of the members was guilty of the most despicable immorality (1 Cor. 5:1–5), and the church had failed to deal with him. Some were guilty of going to law with their brethren in pagan courts (1 Cor. 6:1–8). Some had debased the Lord’s Supper, and were guilty of desecrating this sacred service (1 Cor. 11:20–30). Some had manifested a false zeal for spiritual gifts (1 Cor. 14:1, 2, 39, 40).

 

ဤအရာအားလုံးရှိသော်လည်း၊ ပေါလုသည် ၎င်းတို့၏ဝိညာဉ်ရေးဖခင်ဖြစ်သည်ဟူသော ၎င်း၏တောင်းဆိုမှုကို စွန့်လွှတ်လိုခြင်းမရှိပါ။ သူသည် ၎င်း၏ဒုတိယသာသနာပြုခရီးတွင် ကိုရိန္သုအသင်းတော်ကို တည်ထောင်ခဲ့ပြီး (တမန်. ၁၈:၁-၁၁)၊ ထိုအချိန်မှစ၍ ၎င်းတို့အတွက် စာဖြင့်နှင့် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးကိုယ်စားလှယ်များမှတစ်ဆင့် စိတ်အားထက်သန်စွာ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။

In spite of all this, Paul did not wish to relinquish his claim to being their spiritual father. He had founded the church at Corinth on his Second Missionary Journey (Acts 18:1–11), and ever since had labored earnestly for them by letter and through personal representatives.

 

အပြင်တွင် တိုက်ခိုက်မှုများ။ ထို့ကြောင့် ပေါလုသည် အခန်း ၁၁:၂၃-၂၈ တွင် အသေးစိတ်ဖော်ပြထားသော ရုန်းကန်မှုများကို ရည်ညွှန်းသည်၊ အခန်း ၄:၈-၁၀ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ။

Without were fighting. Thus Paul refers to the struggles listed in greater detail in ch. 11:23–28; cf. ch. 4:8–10.

Within were fears. That is, uncertainty as to how things would work out. This does not mean that Paul suffered abject fear, as he makes plain in ch. 4:8–10.

 

၆။ ဘုရားသခင်သည် နှိမ့်ချသူများကို အားပေးတော်မူ၏။ ပေါလုသည် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အန္တရာယ်များနှင့် ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှုများစွာ (အခန်း ၄:၈-၁၂; ၆:၄-၁၀; ၁၁:၂၄-၂၇) ကို ခံစားခဲ့ရသော်လည်း၊ ထိုအရာများကို အမြဲတမ်း ဂုဏ်ယူစရာနှင့် ဝမ်းမြောက်စရာအဖြစ် မှတ်ယူခဲ့သည် (ရောမ ၈:၁၈, ၃၅-၃၉)။ ပေါလု၏ စိတ်ဓာတ်ကို ဖျက်ဆီးခဲ့သည်မှာ ထိုအရာများ မဟုတ်ဘဲ၊ သူ၏ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် မွေးစားထားသော သားသမီးများအတွက် သူခံစားခဲ့ရသော ဝေဒနာများဖြစ်သည်။ ကိုရိန္တုမြို့သားများကို နက်ရှိုင်းစွာ ချစ်မြတ်နိုးနိုင်မှုကြောင့် သူသည် ၎င်းတို့အတွက် ပြင်းထန်စွာ ဝမ်းနည်းခဲ့ရသည်။

6. God, that comforteth. Paul had suffered a thousand physical perils and persecutions (chs. 4:8–12; 6:4–10; 11:24–27), but had always considered these things a privilege and a joy (Rom. 8:18, 35–39). It was not these things that had crushed Paul’s spirit, but his vicarious sufferings for his children in the faith. It was his capacity for loving the Corinthians so deeply that made it possible for him to suffer so keenly on their behalf.

 

တိတု၏ရောက်လာခြင်း။ အခန်း ၂:၁၃ တွင် ကြည့်ပါ။

The coming of Titus. See on ch. 2:13.

 

၇. သူပြန်လာခြင်းအားဖြင့်။ တိတုပြန်လာခြင်းသည် ပေါလု၏ ကိုယ်ပိုင်လုံခြုံမှုအတွက် စိုးရိမ်မှုကို သက်သာစေခဲ့သည်။ ထိုခေတ်က ခရီးသွားလာမှုသည် မကြာခဏ အန္တရာယ်များဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည်။

7. By his coming. The return of Titus relieved Paul of fear for his personal safety. Travel then was often fraught with danger.

 

သူခံစားခဲ့ရသည်။ တိတုသည် ကိုရိန္တုမြို့၏ အခြေအနေအတွက် ပေါလု၏ စိုးရိမ်မှုကို မျှဝေခဲ့ပုံရပြီး၊ ထို့ကြောင့် သူ၏ဝမ်းမြောက်မှုသည် ပေါလုအတွက် သာမန်ထက် ပို၍အဓိပ္ပာယ်ရှိခဲ့သည်။

He was comforted. Apparently Titus had shared Paul’s concern for the situation at Corinth, and his rejoicing accordingly meant more to Paul than would otherwise have been the case.

 

အားထုတ်မှုဆန္ဒ။ ဆိုလိုသည်မှာ ပေါလုထံသို့ လည်ပတ်လိုသော ဆန္ဒဖြစ်သည်။ ထိုအခါ သူတို့သည် ပေါလုအတွက် ၎င်းတို့၏ နှလုံးသားထဲရှိ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို စကားနှင့် အကျင့်ဖြင့် ဖော်ပြရင်း ၎င်းတို့၏ချစ်ခြင်းကို လက်တွေ့သက်သေပြလိုကြသည်။ ရောမ ၁:၁၁၊ ဖိလိပ္ပိ ၁:၈၊ ၁သက်စလောနိတ် ၃:၆၊ ၂တိမောတိ ၁:၄ တွင် တူညီသော ဂရိစကားလုံး ဤဆန္ဒကို ဖော်ပြသည်။

Earnest desire. That is, for a visit from Paul, when they could prove their love to him in person, expressing in word and deed the love that was in their hearts for him. In Rom. 1:11; Phil. 1:8; 1 Thess. 3:6; 2 Tim. 1:4, the same Greek word expresses such a desire.

 

ဝမ်းနည်းမှု။ ကိုရိန္တုမြို့သားများသည် ပေါလုအား ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သော ဆင်းရဲဒုက္ခများကို သိရှိပြီးနောက် ၎င်းတို့သည် ဝမ်းနည်းကာ နောင်တရခဲ့ကြသည်။

Mourning. When the Corinthians realized the suffering and sorrow they had caused Paul they lamented and repented.

 

စိတ်အားထက်သန်မှု။ စကားလုံးအရ “စိတ်အားထက်သန်မှု” ဟု ဆိုလိုပြီး၊ ပေါလုအတွက် ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ပေါလု၏ ညွှန်ကြားချက်များကို လိုက်နာရာတွင် စိတ်အားထက်သန်မှုထက် အငြင်းပွားမှုတွင် ပေါလုဘက်သို့ စုစည်းထောက်ခံခြင်းကို ရည်ညွှန်းပုံရသည်။

Fervent mind. Literally, “zeal,” that is, for Paul. Reference is probably not so much to zeal in following Paul’s instructions as to rallying to Paul’s side in the controversy.

 

ပို၍ဝမ်းမြောက်ခဲ့သည်။ ကိုရိန္တုမြို့သားများသည် သူ၏စာကို လက်ခံပြီး၊ တိတုကို နွေးထွေးစွာကြိုဆိုကာ၊ သူ၏ညွှန်ကြားချက်များကို ချက်ချင်းလိုက်နာကာ၊ သူ့အတွက် စိုးရိမ်မှုပြသပြီး၊ သူနှင့်အရာများကို ပြန်လည်ပြင်ဆင်လိုစိတ်ပြင်းပြမှုကို သိရှိရသောအခါ ပေါလုသည် ဝမ်းမြောက်မှုဖြင့် လွှမ်းခြုံခံခဲ့ရသည်။ သူသည် ချီးမွမ်းခြင်းနှင့် နှစ်သိမ့်ခြင်းခံရသည်ဟု အကြိမ်ကြိမ်ပြောခဲ့သည် (အခန်း ၁:၄၊ ၇:၆၊ ၇:၇၊ ၇:၁၃)။ စာနှင့် တိတုလည်ပတ်မှု၏ အပြုသဘောဆောင်သောအကျိုးသက်ရောက်မှုကို ဖော်ပြသော အထူးအရာသုံးခုရှိသည်။ အဆိုပါစကားစုသုံးခုတွင် နာမ်စားသည် အလေးပေးဖော်ပြထားပြီး၊ ပေါလု၏ နှစ်သိမ့်မှုနှင့် ဝမ်းမြောက်မှုကို ကိုရိန္တုမြို့သားများက ပေးအပ်ခဲ့သည်ဟု ဖော်ပြသည်။

I rejoiced the more. Upon learning how readily the Corinthians had received his letter, how warmly they welcomed Titus, how promptly they carried out his instructions, how concerned they were about him, and how eagerly they sought to make things right with him, Paul was overcome with joy. Repeatedly he speaks of being comforted and consoled (chs. 1:4; 7:6, 7, 13). Three things in particular revealed the favorable effect of the letter and of Titus’ visit. In each of the three staccato phrases the pronoun is emphatic, indicating to the Corinthians that they had provided the comfort and joy of which Paul speaks.

 

၈. ဝမ်းနည်းစေခဲ့သည်။ ဂရိစကားလုံး lupeō၊ “ဝမ်းနည်းစေသည်”၊ “စိတ်မသက်မသာဖြစ်စေသည်” (အခန်း ၇:၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလုပြောသော ယခင်စာသည် ကိုရိန္တုမြို့တွင် ကျင့်သုံးပြီး သည်းခံခံခဲ့ရသော မကောင်းမှုများအတွက် ပြင်းထန်စွာ ဆုံးမသွန်ကြားသည့်စာဖြစ်သည်။ ထိုယခင်စာသည် ၎င်း၏ရည်ရွယ်ချက်ကို ပြည့်မီခဲ့သည် (အခန်း ၇:၇၊ ၁၁ ကိုကြည့်ပါ)။

8. Made … sorry. Gr. lupeō, “to make sad,” “to cause grief” (cf. v. 2). The former letter of which Paul speaks had been one of stern rebuke for the evils that prevailed and were tolerated at Corinth. That former letter had accomplished its purpose (see on vs. 7, 11).

 

စာ။ ဆိုလိုသည်မှာ ၁ကိုရိန္တု (စာမျက်နှာ ၈၂၂ ကိုကြည့်ပါ)။

A letter. That is, 1 Corinthians (see p. 822).

 

နောင်တရ။ ဂရိစကားလုံး metamelomai၊ “နောင်တရ၍ဝမ်းနည်းခြင်း”။ ထိုယခင်စာပို့ပြီးနောက် ပေါလုသည် ၎င်းကိုရေးသားခြင်း၏ ပညာရှိမှုကို မေးခွန်းထုတ်ခဲ့ပြီး၊ သူလုပ်ခဲ့သည်မှာ မဖြစ်မနေလိုအပ်သည်ဖြစ်စေ၊ အကောင်းဆုံးနည်းဖြင့် ဖော်ပြခဲ့သလား၊ သူ၏စကားများသည် မတော်မတရားဖြစ်မည်ကို စိုးရိမ်ခဲ့သည်။ ပေါလုသည် ထိုကဲ့သို့သော အခြေအနေတွင် လူအများခံစားရသည့် စိတ်ပူပန်မှုကို ခံစားခဲ့ရသည်။ သူလုပ်ခဲ့သည်မှာ မမှားယွင်းသော်လည်း၊ ၎င်းသည် သူရည်ရွယ်ထားသည့်ရည်မှန်းချက်ကို အောင်မြင်မည်လားဟူသော စိုးရိမ်မှုကြီးကြီးမားမားရှိခဲ့သည်။ ပေါလုနှင့် ကိုရိန္တုမြို့သားများအကြား ပြတ်သားသော ကွဲလွဲမှုတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာရန် နီးစပ်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် သူ၏တမန်တော်အာဏာနှင့် ဝိညာဉ်ရေးခေါင်းဆောင်မှုကို လုံးဝပယ်ချမည့် ဖြစ်နိုင်ခြေရှိခဲ့သည်။ ကိုရိန္တုကဲ့သို့ အရေးကြီးသောအသင်းတော်တစ်ခု၏ ဤလုပ်ရပ်သည် အခြားအသင်းတော်များအပေါ် အကျိုးသက်ရောက်မှုသည် ဆိုးရွားနိုင်သည်။ တပါးအမျိုးသားများအကြား ဘုရားသခင်၏အကြောင်းအရာသည် အန္တရာယ်ရှိခဲ့သည်။

Repent. Gr. metamelomai, “regret.” Apparently after sending that previous letter Paul had questioned the wisdom of writing it, uncertain as to whether he had done the right thing, whether he had expressed himself in the best way, whether his words reflected the right spirit, and whether he would be misunderstood. Paul felt the anxiety most people would feel under similar circumstances. What he had done was not wrong in any way, but he had serious misgivings as to whether it would accomplish the objective he had in view. An open break between Paul and the Corinthians appeared almost inevitable. There was the possibility that they might repudiate his apostolic authority and spiritual leadership altogether. The effect upon other churches of such a course of action on the part of so important a church as that at Corinth, would be disastrous. The cause of God among the Gentiles was at stake.

 

ထိုစာ။ ဆိုလိုသည်မှာ ၁ကိုရိန္တု (စာမျက်နှာ ၈၂၂ ကိုကြည့်ပါ)။

The same epistle. Or, 1 Corinthians (see p. 822).

 

၉. ယခုငါဝမ်းမြောက်သည်။ ကိုရိန္တုမြို့သားများအား နာကျင်မှုဖြစ်စေခြင်း သို့မဟုတ် ဝမ်းနည်းစေခြင်းသည် ပေါလုအတွက် နောင်တရစရာဖြစ်သော်လည်း၊ ထိုနာကျင်မှုနှင့် ဝမ်းနည်းမှုသည် ယာယီသာဖြစ်သည်ဟူသောအတွေးဖြင့် သူသည် နှစ်သိမ့်မှုရရှိခဲ့သည်။ ထို့ပြင်၊ ဤအရာအားလုံးသည် အများစု၏ စစ်မှန်သောနောင်တရမှုသို့ ဦးတည်ခဲ့သည်။ လိုအပ်မှုမရှိဘဲ အခြားသူများအား နည်းနည်းဖြစ်စေ စိတ်ဆင်းရဲမှုဖြစ်စေရန် တွန့်ဆုတ်ခြင်းသည် စစ်မှန်သောဓမ္မဆရာ၏ အမှတ်အသားတစ်ခုဖြစ်သည်။ သိုးအုပ်သို့ဖြစ်စေ၊ သိုးထိန်းများသို့ဖြစ်စေ၊ ပြတ်သားသောစကားများနှင့် ရန်လိုသောသဘောထားဖြင့် ဒဏ်ရာပေးရန် သို့မဟုတ် နာကျင်စေရန် ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးဖြစ်နေသူများသည် ဝံပုလွေ၏သဘာဝကို ထင်ရှားစေသည်။

9. Now I rejoice. To inflict pain upon the Corinthians or to cause them grief was a matter of regret to Paul, but he took comfort in the thought that the pain and grief were only temporary. Furthermore, all this had led to genuine repentance on the part of the majority. Hesitancy to impose even the least distress upon others, except where there is absolute need, is one mark of a true minister. Those whose burden is to wound or to inflict injury upon the flock or the shepherds to the flock by sharp words and a hostile attitude, reveal the character of wolves.

 

နောင်တရခြင်း။ ဂရိစကားလုံး metanoia၊ စကားလုံးအရ “စိတ်ပြောင်းလဲခြင်း”။ အခန်း ၇:၈ တွင် “နောင်တရ” ဟု ဘာသာပြန်ထားသော စကားလုံး (metamelomai) သည် ရိုးရှင်းသော နောင်တရမှုကိုသာ ဆိုလိုသည်။ မဿဲ ၂၇:၃ တွင် ၎င်းသည် မမှန်ကန်သော၊ မနက်သောနောင်တရမှု သို့မဟုတ် နောင်တကို ဆိုလိုသည်။ ၎င်းသည် အပြစ်များကို ပြန်လည်သုံးသပ်ပြီး နောင်တရမှုကို ခံစားရသော်လည်း၊ စစ်မှန်သောနောင်တရသူ၏ အမှန်တကယ်ပြောင်းလဲသောသဘောထားကို မဖြစ်ပေါ်စေပေ။ သို့သော် ဤနေရာတွင်အသုံးပြုထားသော metanoia သည် စိတ်ပြောင်းလဲခြင်းကို အထူးသဖြင့် ဖော်ပြပြီး၊ ထိုပြောင်းလဲမှုသည် ပိုမိုကောင်းမွန်သောရလဒ်များကို ဖြစ်ပေါ်စေသည် (မဿဲ ၁၂:၄၁၊ မာကု ၁:၁၅၊ လုကာ ၁၁:၃၂၊ တမန်တော် ၃:၁၉၊ ၂၆:၂၀၊ ဟေဗြဲ ၁၂:၁၇၊ ဗျာဒိတ် ၂:၅ စသည်)။

Repentance. Gr. metanoia, literally, “a change of mind.” The word translated “repent” (metamelomai) in v. 8 signifies mere regret. In Matt. 27:3 it signifies shallow, false repentance, or remorse. It means reflecting upon one’s sins with a keen sense of regret but without any softened feelings or the real change of attitude that marks the true penitent. On the other hand, metanoia, the word here used, specifically denotes a change of mind, and implies that the change is for the better and produces good results (Matt. 12:41; Mark 1:15; Luke 11:32; Acts 3:19; 26:20; Heb. 12:17; Rev. 2:5; etc.).

 

ဘဝပြုပြင်ပြောင်းလဲခြင်းသည် နောင်တရမှု၏တန်ဖိုးကို ဝမ်းနည်းမှု၏အနက်ထက် ပို၍ ပြတ်သားစွာ စမ်းသပ်ပေးသည်။ ၎င်းသည် ယောဟန်နှစ်ခြင်းဆရာ၊ ယေရှု၊ နှင့် တမန်တော်များ၏ ဟောပြောချက်များ၏ အဓိကအကြောင်းအရာဖြစ်သည် (မဿဲ ၃:၂၊ ၃:၈၊ ၃:၁၁၊ ၁၇၊ မာကု ၂:၁၇၊ တမန်တော် ၅:၃၁၊ ရောမ ၂:၄၊ ၂တိမောတိ ၂:၂၅)။ စစ်မှန်သောနောင်တရခြင်းသည် ကောင်းကင်တမန်များကို ဝမ်းမြောက်စွာ သီချင်းဆိုစေသည် (လုကာ ၁၅:၇)။ အခန်း ၇:၁၀ ကိုကြည့်ပါ။

A reformation of the life is an infinitely more decisive test of the value of repentance than the depth of one’s grief. It was the keynote of the preaching of John the Baptist, of Jesus, and of the apostles (Matt. 3:2, 8, 11; 17; Mark 2:17; Acts 5:31; Rom. 2:4; 2 Tim. 2:25). True repentance makes the angels sing with joy (Luke 15:7). See on 2 Cor. 7:10.

 

ဘုရားသခင်နှစ်သက်သည့်နည်းဖြင့်။ အခန်း ၇:၁၀ ကိုကြည့်ပါ။

After a godly manner. See on v. 10.

 

ထိခိုက်နစ်နာမှု။ ဂရိစကားလုံး zēmioō၊ “ထိခိုက်နစ်နာမှုခံရခြင်း”၊ “ဒဏ်ရာရခြင်း”၊ “ဆုံးရှုံးခြင်း”။ ပေါလု၏ ယခင်စာတွင်ဖော်ပြထားသော အကြံဉာဏ်များကို လက်ခံပြီး လိုက်နာခြင်းဖြင့် အသင်းတော်အတွက် အကျိုးအမြတ်ကြီးမားခဲ့သည်။ ထိုအကြံဉာဏ်ကို ငြင်းပယ်ခဲ့လျှင်သာ ဆုံးရှုံးမှုဖြစ်ပေါ်လာမည်ဖြစ်သည်။ “ဘုရားသခင်နှစ်သက်သည့်နည်းဖြင့်” ဝမ်းနည်းခြင်းသည် အကျိုးအမြတ်ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ “လောကီ၏ဝမ်းနည်းမှု” (အခန်း ၇:၁၀) သည် ဆုံးရှုံးမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေလိမ့်မည်။

Receive damage. Gr. zēmioō, “to sustain damage,” “to receive injury,” “to suffer loss.” Great profit had come to the church from accepting and acting upon the counsel set forth in Paul’s former epistle; loss would have been incurred only from rejecting that counsel. Sorrow “after a godly manner” brought gain; the “sorrow of the world” (v. 10) would have resulted in loss.

 

၁၀. ဘုရားသခင်နှစ်သက်သောဝမ်းနည်းမှု။ စကားလုံးအရ “ဘုရားသခင်အလိုကျ”၊ ဆိုလိုသည်မှာ ဘုရားသခင်သတ်မှတ်ထားသည့်နည်းဖြင့် သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်နှစ်သက်သည့်နည်းဖြင့် ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ဖမ်းမိခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော ဝမ်းနည်းမှု သို့မဟုတ် အပြစ်ပေးခံရမည်ကို ကြိုတင်မျှော်လင့်ထားသည့် ဝမ်းနည်းမှုမဟုတ်ပေ။ ၎င်းသည် အပြစ်အတွက် စစ်မှန်သောဝမ်းနည်းမှု၊ နောင်တရခြင်း၊ ၎င်းမှခွဲထွက်ခြင်း၊ နှင့် ခရစ်တော်၏ကျေးဇူးတော်ဖြင့် ၎င်းသို့ဦးတည်စေသော သွေးဆောင်မှုကို ဆန့်ကျင်ရန် ဆုံးဖြတ်ချက်ဖြစ်သည် (မဿဲ ၅:၃၊ ၁ယောဟန် ၁:၉ ကိုကြည့်ပါ)။ ဖမ်းမိခြင်းကြောင့် ရှက်ရွံ့မှု၊ ဖမ်းမိမည်ကိုကြောက်ရွံ့မှု၊ ဂုဏ်သိက္ခာထိခိုက်မှု၊ သို့မဟုတ် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည့်အရာအတွက် နက်ရှိုင်းသောနောင်တရမှုပင်ဖြစ်စေ—ဤအရာများသည် “ဘုရားသခင်နှစ်သက်သောဝမ်းနည်းမှု” မဟုတ်ပေ။ “ဘုရားသခင်နှစ်သက်သောဝမ်းနည်းမှု” တွင် ဘုရားသခင်နှင့် အခြားသူများကို မတော်မတရားပြုမိသည်ကို အသိအမှတ်ပြုခြင်းနှင့် ဝန်ခံခြင်း၊ မတော်မတရားပြုမှုကို ပြန်လည်ပြုပြင်ရန် လုံလောက်သောကြိုးပမ်းမှု၊ နှင့် တူညီသောအမှားများကို ရှောင်ရှားရန်ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် ဘဝကို ပြန်လည်ဦးတည်ပြုပြင်ခြင်းတို့ ပါဝင်သည်။ ဤလုပ်ငန်းစဉ်တစ်ခုလုံးသည် ခရစ်တော်၏ကျေးဇူးတော်ဖြင့်သာ ဖြစ်နိုင်ပြီး၊ ဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် စိတ်နှင့်ဘဝတွင် အကျိုးသက်ရောက်စေသည်။ အပြစ်အတွက် စစ်မှန်သောဝမ်းနည်းမှုသည် ဘုရားသခင်အပေါ် ၎င်း၏အကျင့်အတွက် တာဝန်ခံမှုကို အသိအမှတ်ပြုခြင်း၏ရလဒ်ဖြစ်ပြီး၊ ထိုဆက်ဆံရေးကို အသိအမှတ်ပြုမှသာ ဖြစ်နိုင်သည်။ စစ်မှန်သောဝမ်းနည်းမှုနှင့် မမှန်ကန်သောဝမ်းနည်းမှု ကွာခြားချက်၏ အကောင်းဆုံးဥပမာသည် ယေရှု၏တရားစီရင်မှုအတွင်း ပေတရုနှင့် ယုဒတို့၏ ကွဲပြားမှုတွင် တွေ့ရသည်။ နှစ်ဦးစလုံးသည် နက်ရှိုင်းသောနောင်တရမှုကို ခံစားခဲ့ရသော်လည်း၊ တစ်ဦးတွင် အပြစ်အတွက် စစ်မှန်သောဝမ်းနည်းမှုရှိပြီး၊ ခရစ်တော်ထဲတွင် ဘဝသစ်သို့ ဦးတည်ခဲ့သည်။ အခြားတစ်ဦးတွင် အကျိုးဆက်များအတွက်သာ ဝမ်းနည်းမှုရှိပြီး၊ လုံးဝစိတ်ပျက်အားလျော့မှုနှင့် မိမိကိုယ်ကိုသတ်သေခြင်းသို့ ဦးတည်ခဲ့သည်။

10. Godly sorrow. Literally, “according to God,” that is, in the way prescribed by, or acceptable to, God. This is not sorrow at being found out or in anticipation of being punished. It is genuine sorrow for sin, repentance of it, separation from it, and determination henceforth to resist, by the grace of Christ, the temptation that led to it (see on Matt. 5:3; 1 John 1:9). Embarrassment occasioned by exposure, fear of the possibility of exposure, injured pride, or even profound regret over what has happened—none of this is “godly sorrow.” In “godly sorrow” there is recognition and admission that one has wronged God and his fellow men, adequate effort to right the wrong, and a reorientation of the life with the purpose of avoiding a repetition of the same mistakes. This entire process is possible only by virtue of the grace of Christ, made operative in the mind and the life by the Holy Spirit. True sorrow for sin is the result of recognizing one’s accountability to God for his conduct, and is possible only when that relationship is acknowledged. Perhaps the supreme illustration of the difference between true and false sorrow for sin lies in the contrast between Peter and Judas during the trial of Jesus. Both felt bitter remorse, but with the one there was true sorrow for sin, which led to a new life in Christ; with the other there was only sorrow for the consequences, which led to utter despair and then suicide.

 

နောင်တရခြင်း … နောင်တရခြင်း။ ဂရိစကားလုံး metanoia … metamelomai (အခန်း ၇:၉ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤနောင်တရခြင်းဆိုင်ရာ စကားလုံးနှစ်ခုကို တစ်ဝါကျတည်းတွင် အသုံးပြုခြင်းသည် ၎င်းတို့အကြား ရှင်းလင်းသောကွဲပြားမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ “နောင်တရခြင်း … နောင်တမရမည့်အရာ” ဟူသော ဘာသာပြန်သည် အဓိပ္ပာယ်ကို တိကျစွာ ထင်ဟပ်သည်။

Repentance … repented. Gr. metanoia … metamelomai (see on v. 9). The use of these two words for repentance in one sentence makes a clear distinction between them. The translation, “a repentance … not to be regretted” accurately reflects the meaning.

 

လောကီ၏ဝမ်းနည်းမှု။ လောကီဝမ်းနည်းမှုသည် အပြစ်ကိုယ်တိုင်အတွက်ထက် အပြစ်၏အကျိုးဆက်များအတွက် နောင်တရမှုဖြစ်ပြီး၊ လောကီနှင့် လောကီသူငယ်ချင်းများရှေ့တွင် ဂုဏ်သိက္ခာကျဆင်းမှုကို ခံစားရခြင်းဖြစ်သည် (၁ရာဇဝင်ချုပ် ၁၅:၃၀)။ လောကီဝမ်းနည်းမှုသည် ပြဿနာ၏မျက်နှာပြင်တွင်သာ လုပ်ဆောင်သည်။ ၎င်းသည် လူပုဂ္ဂိုလ်နှင့် ၎င်း၏ခံစားချက်များထက် မပိုမိုမြင့်မားပေ။ ၎င်းသည် နောင်တရမှုနှင့် ပိုမိုနက်ရှိုင်းသောစိတ်ဆင်းရဲမှုသို့ ဦးတည်သည်။ ၎င်းသည် စိတ်ကို မကျေနပ်မှုဖြင့် ပြည့်စေပြီး၊ နှလုံးကို နာကြည်းမှုနှင့် စိတ်ပျက်မှုဖြင့် ပြည့်စေသည်။ ၎င်းသည် ဘဝကို ခါးသီးစေပြီး တိုစေသည်။ စစ်မှန်စွာနောင်တရသူသည် ၎င်းကိုလုပ်ဆောင်ခဲ့ခြင်းကို ဘယ်သောအခါမှ နောင်တမရပေ။ အမှန်စင်စစ်၊ “လောကီ၏ဝမ်းနည်းမှု” သည် မကြာခဏ လူတစ်ဦးကို ပိုမိုမိုက်မဲမှုသို့ တွန်းပို့ခြင်းဖြင့် ဆင်းရဲဒုက္ခကို ပိုမိုဖြစ်ပေါ်စေသည်။ ၎င်းသည် ပျက်စီးခြင်းနှင့် သေခြင်းသို့ ဦးတည်သည် (ကမ္ဘာဦး ၄:၁၂၊ ၁ရာဇဝင်ချုပ် ၃၁:၃–၆၊ ၂ရာဇဝင်ချုပ် ၁၇:၂၃၊ မဿဲ ၂၇:၃–၅)။

Sorrow of the world. Worldly sorrow consists of regret for the consequences of the sin rather than for the sin itself, and at being discredited before the world and worldly friends (1 Sam. 15:30). Worldly sorrow plays only upon the surface of the problem. It mounts no higher than the man himself, and his own feelings. It leads to future regret and to deeper distress. It fills the mind with discontent, the heart with resentment and chagrin. It embitters and shortens life. A person who truly repents will never regret having done so. Indeed, the “sorrow of the world” often compounds misery by goading a man into further folly. It leads to ruin and to death (Gen. 4:12; 1 Sam. 31:3–6; 2 Sam. 17:23; Matt. 27:3–5).

 

၁၁. သင်တို့ဝမ်းနည်းခဲ့သည်။ ကိုရိန္တုမြို့သားများ၏ “နောင်တရခြင်းနှင့်ထိုက်တန်သောအကျိုးအမြတ်” (မဿဲ ၃:၈) သည် ၎င်းတို့သည် စစ်မှန်စွာနောင်တရခဲ့ကြောင်း သက်သေပြသည်။ တိတုပြောပြသော ၎င်းတို့၏ဝမ်းနည်းမှုကို အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုရင်း၊ ပေါလုသည် ၎င်းတို့၏ နောင်တရမှု၏ သတ်မှတ်ထားသော အချက်ခုနစ်ချက်အတွက် ၎င်းတို့ကို ချီးမွမ်းသည်။ ဤခုနစ်ချက်သည် သဘောထားပြောင်းလဲမှု ပြည့်စုံခြင်းကို ဖော်ပြသည်။

11. Ye sorrowed. The “fruits meet for repentance” (Matt. 3:8) brought forth by the Corinthians were proof that they had truly repented. Interpreting Titus’ report of their sorrow, Paul commends them for seven specific aspects of their repentance. These seven express a complete reversal of attitude.

 

ဂရုစိုက်မှု။ ဂရိစကားလုံး spoudē၊ “အလျင်စလို”၊ “စိတ်အားထက်သန်မှု”၊ “လုံ့လဝီရိယ”။ ကိုရိန္တုမြို့သားများသည် ယခင်က ပြတ်သားစွာလုပ်ဆောင်ရန် တွန့်ဆုတ်ခဲ့သော်လည်း၊ ယခုအခါ ၎င်းတို့သည် အပြစ်ကိုကိုင်တွယ်ရန်နှင့် မတော်မတရားမှုများကို ပြန်လည်ပြုပြင်ရန် လုံ့လဝီရိယဖြင့် ကြိုးပမ်းခဲ့ကြသည်။ စစ်မှန်စွာနောင်တရသူများသည် သင့်လျော်သောဂရုစိုက်မှု၊ လုံ့လဝီရိယ၊ နှင့် သတိထားမှုဖြင့် ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ကြမည်ဖြစ်သည်။ နောက်ထပ်အချက်ခြောက်ချက်ကို တွဲဖက်ထားသည်ဟု အကြံပြုထားပြီး၊ ပထမတွဲသည် ကိုရိန္တုအသင်းတော်၏ ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်အပေါ်ထားရှိသောသဘောထားနှင့် သက်ဆိုင်သည်၊ ဒုတိယတွဲသည် ပေါလုအပေါ် ၎င်းတို့၏သဘောထားနှင့် သက်ဆိုင်သည်၊ တတိယတွဲသည် ၁ကိုရိန္တု ၅:၁–၅ တွင် ဖော်ပြထားသော အကျင့်ယိုယွင်းသူအပေါ် ၎င်းတို့၏သဘောထားနှင့် သက်ဆိုင်သည်။

Carefulness. Gr. spoudē, “haste,” “earnestness,” “diligence.” Whereas the Corinthians had hitherto been reluctant to act decisively, they now exerted themselves with all diligence to deal with sin and to make wrongs right. Those who have truly repented will proceed with due carefulness, diligence, and watchfulness. It has been suggested that the next six items are paired, the first pair referring to the attitude of the Corinthian church toward themselves, the second, to their attitude toward Paul, and the third, to their attitude toward the immoral offender of 1 Cor. 5:1–5.

 

ဟုတ်ပြီ။ ဤစကားလုံးကို ထပ်ခါတလဲလဲပြောခြင်းသည် နောက်ထပ်အချက်တစ်ခုစီကို အလေးပေးဖော်ပြသည်။

Yea. The repetition of this word lends emphasis to each succeeding point.

 

ရှင်းလင်းမှု။ ဂရိစကားလုံး apologia၊ “စကားဖြင့်ခုခံမှု” (တမန်တော် ၂၅:၁၆၊ ဖိလိပ္ပိ ၁:၇၊ ၁:၁၇၊ ၂တိမောတိ ၄:၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။ “ကိုယ်ကိုရှင်းလင်းခြင်း” ဟူသော စကားစုကို ဘာသာပြန်သူများက ထည့်သွင်းထားသည်။ ကိုရိန္တုမြို့သားများသည် ၎င်းတို့၏ယခင်သဘောထားကို ယခုအခါ သဘောမတူတော့ကြောင်း သိရှိစေလိုစိတ်ပြင်းပြခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ယခင်က အကျင့်ယိုယွင်းသူကို သည်းခံခြင်းနှင့် ခုခံကာကွယ်ခြင်းသည် ၎င်းတို့ကို အပြစ်တင်စရာဖြစ်စေခဲ့ကြောင်း ယခုအခါ သဘောပေါက်ခဲ့သည်။

Clearing. Gr. apologia, “a verbal defense” (cf. Acts 25:16; Phil. 1:7, 17; 2 Tim. 4:16). The phrase “of yourselves” was supplied by the translators. The Corinthians were eager to let it be known that they now disapproved of their former attitude. They now realized that their previous tolerance, and even defense, of the offender had implicated them in his guilt.

 

ဒေါသထွက်မှု။ ၎င်းတို့၏ယခင်သဘောထားအတွက်၊ အကျင့်ယိုယွင်းသူအပေါ်၊ နှင့် ထိုသူကို ဆက်လက်ထောက်ခံသူအချို့အပေါ် ဒေါသထွက်ခဲ့ပုံရသည်။ စစ်မှန်သောနောင်တရမှု၏ အမှတ်အသားတစ်ခုသည် အပြစ်အပေါ် ဖြစ်မှန်ကန်သော ဒေါသထွက်မှုဖြစ်သည်။ ဖြစ်မှန်ကန်သောအရာကို ပြင်းပြစွာချစ်ခြင်းသည် မဖြစ်မနေကန်သောအရာကို ပြင်းပြစွာမုန်းတီးမှုနှင့် လိုက်ပါလာသည်။ သို့သော်၊ အပြစ်အပေါ် ဖြစ်မှန်ကန်သောဒေါသထွက်မှုသည် အမှားပြုသူအတွက် ပြင်းပြသောချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် အမြဲတစေ လိုက်ပါလာသည်။

Indignation. Probably toward themselves for their former attitude, toward the immoral person, and toward some who may still have supported him. One mark of true repentance is a righteous indignation toward sin. Intense hatred of unrighteousness accompanies a strong love of righteousness. However, genuine righteous indignation against sin is always accompanied by an equally strong love for the erring one.

 

ထိတ်လန့်မှု။ ကိုရိန္တုမြို့သားများသည် ၎င်းတို့၏နောင်တရမှုကို ပေါလုက စစ်မှန်သည်ဟု ယုံကြည်မည်မဟုတ်ကြောင်း၊ သို့မဟုတ် သူသည် ၎င်းတို့အပေါ် ပြတ်သားသောသဘောထားကို ဆက်လက်ထားရှိမည်ကို (၁ကိုရိန္တု ၄:၂၁၊ ၂ကိုရိန္တု ၁၃:၁ နောက်ပိုင်းကိုကြည့်ပါ) စိုးရိမ်ခဲ့ကြပုံရသည်။

Fear. Perhaps the Corinthians feared Paul might not believe their repentance genuine, and that he would continue to take a stern attitude toward them (cf. 1 Cor. 4:21; 2 Cor. 13:1 ff.).

 

ပြင်းပြသောဆန္ဒ။ သို့မဟုတ် “တောင့်တမှု”၊ ပေါလုနှင့် အပြန်အလှန်နားလည်မှုနှင့် မိတ်ဆွေဖွဲ့မှု၏ ဝိညာဉ်ကို ပြန်လည်ထူထောင်လိုသောဆန္ဒ ဖြစ်ပုံရသည်။

Vehement desire. Or, “longing,” probably for the restoration of a spirit of fellowship and mutual understanding with Paul.

 

စိတ်အားထက်သန်မှု။ ဆိုလိုသည်မှာ ပေါလုအကြံပြုထားသည့်အတိုင်း (၁ကိုရိန္တု ၅:၁–၅) အကျင့်ယိုယွင်းသူကို ကိုင်တွယ်ရာတွင် စိတ်အားထက်သန်မှုဖြစ်သည်။ ယခင်က ၎င်းတို့သည် ဤကိစ္စအပေါ် သိသာထင်ရှားသော စိုးရိမ်မှုမပြခဲ့ဘဲ၊ ၎င်းကို အထူးအနေဖြင့် ဆိုးရွားသည်ဟု မယူဆခဲ့ပုံရသည်။

Zeal. That is, in dealing with the immoral offender as Paul had recommended (1 Cor. 5:1–5). Hitherto they had manifested little if any concern about the matter, thus giving the impression that they did not consider it particularly serious.

 

အပြစ်ပေးခြင်း။ သို့မဟုတ် “ပြစ်ဒဏ်ပေးခြင်း”၊ ဆိုလိုသည်မှာ အကျင့်ယိုယွင်းသူကို အပြစ်ပေးခြင်း (အခန်း ၂:၆၊ ၂:၇၊ ၇:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။

Revenge. Or, “punishment,” that is, of the immoral offender (see chs. 2:6, 7; 7:12).

 

ဤကိစ္စတွင် ရှင်းလင်းသည်။ တိတုပြောပြသော ကိုရိန္တုမြို့တွင် နှလုံးပြောင်းလဲမှုကို ပေါလုသည် မေးခွန်းမထုတ်ဘဲ လက်ခံခဲ့ပြီး၊ အသင်းတော်က အကျင့်ယိုယွင်းသူကို ကိုင်တွယ်ရာတွင် လုပ်ဆောင်ခဲ့သော လုပ်ရပ်ကို အတည်ပြုခဲ့သည်။

Clear in this matter. Paul accepted without question the change of heart in Corinth, as reported by Titus, and gave his approval to the course of action taken by the church in dealing with the offender.

 

၁၂. ငါရေးသားခဲ့သည်။ အခန်း ၂:၃ ကိုကြည့်ပါ။

12. I wrote. See on ch. 2:3.

 

သူ၏အကြောင်းကြောင့်မဟုတ်။ ယခင်စာရေးသားစဉ်တွင် ပေါလုသည် အသင်းတော်၏ ဂုဏ်သိက္ခာအတွက် ကြီးစွာသောစိုးရိမ်မှုကို ပြသခဲ့သည်။ သူသည် တပါးအမျိုးသားများက ခရစ်ယာန်ဘာသာကို အထင်သေးစွာ ကြည့်မည်ကို စိုးရိမ်ခဲ့ပြီး၊ ယုဒဘာသာဝင်များက ဤအကျင့်ယိုယွင်းမှု၏ အဓိကဖြစ်ရပ်ကို သူ၏ဓမ္မအမှုတော်၏ရလဒ်အဖြစ် ညွှန်ပြမည်ကို စိုးရိမ်ခဲ့သည်။ ယခုအခါ အသင်းတော်သည် အကျင့်ယိုယွင်းသူကို ပြတ်သားစွာ ကိုင်တွယ်ခဲ့ပြီး၊ ထိုသူသည် နောင်တရခဲ့ပြီး၊ အသင်းတော်၏ ဂုဏ်သိက္ခာကို ကာကွယ်နိုင်ခဲ့ပြီးနောက်၊ ပေါလု၏စိုးရိမ်မှုသည် သက်ဆိုင်သူတစ်ဦးချင်းစီ၏ ဝိညာဉ်ရေးသာယာမှုသို့ ပြောင်းလဲသွားသည် (အခန်း ၂:၆–၈)။

Not for his cause. In writing the former letter Paul had shown his great concern for the good name of the church. He feared that the heathen would look with scorn upon Christianity, and that the Judaizers would point to this brazen case of incest as the result of his ministry. Now that the church had dealt firmly with the offender and he had repented, and the good name of the church had thus been protected, Paul’s concern turned to the spiritual welfare of the individuals concerned (ch. 2:6–8).

 

မတော်မတရားပြုသူ။ ဆိုလိုသည်မှာ ၁ကိုရိန္တု ၅:၁–၅ တွင် ဖော်ပြထားသော အကျင့်ယိုယွင်းသူဖြစ်သည်။

That had done the wrong. That is, the immoral offender of 1 Cor. 5:1–5.

 

မတော်မတရားခံရသူ။ ဖြစ်နိုင်သည်မှာ ပါဝင်ပတ်သက်သည့် မိန်းမ၏ ခင်ပွန်းဖြစ်သည်။

That suffered wrong. Probably the husband of the woman involved.

 

သင်တို့အတွက် ငါတို့၏ဂရုစိုက်မှု။ ပေါလုသည် ယခင်စာရေးသားစဉ်တွင် အသင်းတော်တစ်ခုလုံး၏ ဝိညာဉ်ရေးသာယာမှုနှင့် မယုံကြည်သူများအကြားရှိ ၎င်း၏ဂုဏ်သိက္ခာအတွက် အဓိကစိုးရိမ်မှုရှိခဲ့သည်။

Our care for you. At the time Paul wrote the former letter his chief anxiety had been for the church as a whole, for its spiritual welfare and for its reputation among unbelievers.

 

အစောပိုင်းခရစ်ယာန်များအကြားရှိ ဖြူစင်မှုသည် ၎င်းတို့ကို တပါးအမျိုးသားများနှင့် ခွဲခြားသိမြင်နိုင်သော သေချာသောအမှတ်အသားဖြစ်သည်။ တပါးအမျိုးသားများအတွက် အကျင့်ယိုယွင်းမှုသည် မကောင်းမှုဟု မယူဆခဲ့ဘဲ၊ မကြာခဏ ဘာသာရေးဝတ်ပြုမှု၏ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် အသင်းတော်များအား ၎င်းတို့သည် ထိုကဲ့သို့သော အကျင့်များထက် သာလွန်စွာနေထိုင်ကြသည်ဟူသော အပြုသဘောဆောင်သော သက်သေပြမှုကို ပေးရန် မျှော်လင့်ခဲ့သည်၊။ ယနေ့အသင်းတော်၏ အသက်ရှင်သောသက်သေပြမှုသည် ၎င်း၏အဖွဲ့ဝင်များ၏ ဖြူစင်မှုနှင့် နီးကပ်စွာ ဆက်စပ်နေသည်။

Purity among the early Christians was a sure mark by which they might be distinguished from pagans. Immorality was not considered evil by the heathen, and was often an integral part of religious worship. Paul expected the churches to give a positive testimony to the fact that they lived above all such practices. The living witness of the church today is closely related to the purity of its members.

 

၁၃. ထို့ကြောင့် ငါတို့သည် နှစ်သိမ့်ခြင်းခံခဲ့ရသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ကိုရိန္တုမြို့သားများခံစားခဲ့ရသော “ဘုရားသခင်နှစ်သက်သောဝမ်းနည်းမှု” (အခန်း ၇:၁၁၊ ၇:၁၂) ၏ရလဒ်အနေဖြင့်ဖြစ်သည်။ သင်တို့၏နှစ်သိမ့်မှုတွင်။ စာသားဆိုင်ရာသက်သေအထောက်အထားများအရ (စာမျက်နှာ ၁၀ ကိုကြည့်ပါ) “သင်တို့” အစား “ငါတို့” ဟူသော နာမ်စားနှင့် “ထို့ပြင်” ဟု ဘာသာပြန်ထားသော စကားလုံးကို နောက်ဆက်တွဲဝါကျမှ ဤစကားစုသို့ ရွှေ့ထားသည့် ဖတ်ပုံ “ထို့ပြင် ငါတို့၏ကိုယ်ပိုင်နှစ်သိမ့်မှုတွင်” ကို ထောက်ခံသည်။ ထိုဝါကျသည် “ထို့ကြောင့် ငါတို့သည် နှစ်သိမ့်ခြင်းခံခဲ့ရသည်။ ထို့ပြင် ငါတို့၏ကိုယ်ပိုင်နှစ်သိမ့်မှုတွင် တိတုသ၏ဝမ်းမြောက်မှုကြောင့် ပို၍အလွန်ဝမ်းမြောက်ခဲ့သည်” ဟု ဖြစ်လာမည်။ ဤဖတ်ပုံကို အခန်း ၇:၁၁–၁၃ ၏အကြောင်းအရာက အတည်ပြုသည်။ အခန်း ၇:၁၁ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း၊ ကိုရိန္တုမြို့သားများသည် ယခုအခါ “နှစ်သိမ့်မှု” ၏အခြေအနေတွင်ရှိနေသည်။

13. Therefore we were comforted. That is, as a result of the “godly sorrow” experienced by the Corinthians (vs. 11, 12).

In your comfort. Textual evidence attests (cf. p. 10) the reading “in addition [or “yea”] to our [own] comfort,” with the pronoun “our” instead of “your,” and the word translated “yea” transposed from the following clause to this phrase. The passage would then read, “Therefore we were comforted. And in addition to our own comfort we joyed the more exceedingly for the joy of Titus.” This reading is confirmed by the context (vs. 11–13). As v. 11 makes clear, the Corinthians were now in a state of “comfort.”

 

ပို၍အလွန်။ ဂရိစကားလုံးသည် အလွန်အလေးပေးဖော်ပြထားသည်။ ကိုရိန္တုမြို့ရှိ အသင်းတော်တွင် ယခုဖြစ်ပေါ်နေသော ဝိညာဉ်ရေးအခြေအနေဆိုင်ရာ အချက်အလက်များကို သိရှိရသည့်အတွက် ပေါလုဝမ်းမြောက်ခဲ့သော်လည်း၊ ထိုနေရာသို့ ကိုယ်တိုင်ရောက်ရှိခဲ့သော တိတုသ၏ စိတ်အားထက်သန်မှုကြောင့် သူသည် ပို၍အဆမတန်ဝမ်းမြောက်ခဲ့သည်။ ပေါလုသည် တိတုသကို စိုးရိမ်မှုနှင့် လွှမ်းခြုံသောစိတ်ပူပန်မှုအောက်တွင် စေလွှတ်ခဲ့သည်။ သူရရှိခဲ့သော မင်္ဂလာမရှိသောသတင်းသည် စိုးရိမ်မှုအတွက် အကြောင်းပြချက်များစွာပေးခဲ့သည်။ သို့သော် ကိုရိန္တုမြို့သားများသည် တိတုသကို သိသာထင်ရှားသော ချစ်ခင်မှုဖြင့် လက်ခံခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့၏နောင်တရမှုနှင့် ပေါလုအပေါ် ၎င်းတို့၏ခိုင်မာသောသစ္စာရှိမှုကို ယုံကြည်စေခဲ့သည်။ တိတုသ၏ တက်ကြွသောဝမ်းမြောက်မှုသည် သက်ကြီးတမန်တော်၏ နှလုံးသားထဲသို့ လွှမ်းခြုံဝင်ရောက်ခဲ့သည်။ အခန်း ၇:၁၄ ကိုလည်း ကြည့်ပါ။

Exceedingly the more. The Greek is most emphatic. Happy as Paul was at the factual report of the spiritual condition now prevailing in the church at Corinth, he was infinitely more pleased by the enthusiasm of Titus, who had been there in person. Paul had dispatched Titus under a cloud of apprehension and overwhelming anxiety. The ominous news he had received gave him every reason for concern. But the Corinthians had received Titus with such obvious affection as to convince him of the genuineness of their repentance and of their firm loyalty to Paul. The buoyant joy of Titus overflowed into the heart of the elder apostle. See also on v. 14.

 

အနားယူခြင်း။ စကားလုံးအရ “အနားယူစေခြင်း” သို့မဟုတ် “အနားပေးခြင်း”။ မဿဲ ၁၁:၂၈၊ မာကု ၆:၃၁၊ ဗျာဒိတ် ၁၄:၁၃ စသည်တို့တွင် အသုံးပြုထားသော တူညီသောစကားလုံးနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ။

Refreshed. Literally, “set at rest,” or “given rest.” Compare the same word as used in Matt. 11:28; Mark 6:31; Rev. 14:13; etc.

 

သင်တို့အားလုံးအားဖြင့်။ နောင်တရပြီး သစ္စာရှိသူများ၏ အရေအတွက်မှာ—အနီးစပ်ဆုံး “အားလုံး” ဖြစ်ပြီး—ဝမ်းမြောက်မှုအတွက် နောက်ထပ်အကြောင်းရင်းတစ်ခုကို ညွှန်ပြပုံရသည်။ အနည်းငယ်သောလူအုပ်စုသည် အပြုသဘောဆောင်သောတုံ့ပြန်မှုမပြခဲ့ကြောင်း အခန်း ၁၀:၂ ၏အဓိပ္ပာယ်ဖြစ်ပုံရသည်။

By you all. Perhaps a further reason for joy is implied by the large number—almost “all”—who had proved penitent and loyal. That a small minority had not reacted favorably appears to be the import of ch. 10:2.

 

၁၄. ငါချီးကျူးခဲ့လျှင်။ ပေါလုသည် တိတုသကို ယခင်က ကိုရိန္တုမြို့သားများအကြောင်း ပြောခဲ့သော ကောင်းမွန်သည့်အရာများအားလုံးသည် ယခုအခါ တိတုသ၏အစီရင်ခံစာတွင် စိတ်အားထက်သန်မှုဖြင့် အတည်ပြုခဲ့ပြီး မှန်ကန်ကြောင်း သက်သေပြခဲ့သည်။ ပေါလုသည် ၎င်းတို့၏ယခင်မျှော်လင့်ချက်များသည် စောလွန်းသည်ဟု စိုးရိမ်ရန်မလိုအပ်တော့ပေ။ ကိုရိန္တုမြို့သားများသည် သူ၏မျှော်လင့်ချက်များကို ကျော်လွန်အောင် လုပ်ဆောင်ခဲ့ကြသည်။ သူသည် ၎င်းတို့၏ဆိုးရွားသောအမှားများအတွက် ဆုံးမသွန်ကြားရာတွင် အမှန်တရားကို ပြောခဲ့သော်လည်း၊ ၎င်းတို့၏ကောင်းမွန်သောအရည်အသွေးများကို ဖော်ပြရာတွင်လည်း အမှန်တရားကို ပြောခဲ့သည်။ သူပြောခဲ့သမျှသည် ယခုအခါ တရားမျှတကြောင်း သက်သေပြခဲ့သည်။

14. If I have boasted. All of the good things Paul had formerly told Titus about the Corinthians were now proved true, as confirmed by the abounding enthusiasm of Titus as he made his report. Paul had no further need to fear that his former fond hopes were premature. The Corinthians had more than lived up to his expectations. He had spoken the truth when rebuking them for serious faults, but he also spoke the truth when he enumerated their good qualities. All that he had said was now vindicated.

 

၁၅. အတွင်းစိတ်ချစ်ခင်မှု။ စကားလုံးအရ “အူလှုပ်ရှားမှု” (ဖိလိပ္ပိ ၁:၈၊ ဖိလိမုန် ၁၂၊ ၁ယောဟန် ၃:၁၇၊ ၂ကိုရိန္တု ၆:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤနေရာတွင် ပေါလုသည် ကိုရိန္တုမြို့သားများအပေါ် တိတုသ၏ နူးညံ့သောချစ်ခင်မှုကို ရည်ညွှန်းသည်။ သူ၏လတ်တလောလည်ပတ်မှုသည် ၎င်းတို့ကို ပို၍ချစ်မြတ်နိုးစေခဲ့သည်။ ဤမိတ်ဆွေဖွဲ့မှု၏ဆက်နွယ်မှုတွင် ပေါလုသည် သူနှင့် ကိုရိန္တုမြို့ယုံကြည်သူများအကြား ပြန်လည်သင့်မြတ်မှု၏ တံဆိပ်ကို မြင်သည် (အခန်း ၇:၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။

15. Inward affection. Literally, “bowels” (see Phil. 1:8; Philemon 12; 1 John 3:17; see on 2 Cor. 6:12). Here Paul refers to the tender affection of Titus for the Corinthians. His recent visit had made him love them the more. In this bond of fellowship Paul sees the seal of reconciliation between himself and the Corinthian believers (see ch. 7:16).

 

ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်မှု။ အခန်း ၇:၁၁ ကိုကြည့်ပါ။ ၎င်းသည် ပေါလု၏အနှစ်သက်ဆုံးစကားစုများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည် (ဧဖက် ၆:၅၊ ဖိလိပ္ပိ ၂:၁၂ စသည်)။ တိတုသကို ရန်လိုမှု သို့မဟုတ် ငြင်းပယ်မည့်ခြိမ်းခြောက်မှုဖြင့် လက်ခံခြင်းမပြုဘဲ၊ မျှော်လင့်ထားသည့်အတိုင်း မဟုတ်ဘဲ၊ အပြည့်အဝလေးစားမှုဖြင့် လက်ခံခဲ့သည်။ ကိုရိန္တုမြို့သားများသည် သူ့ကို ဘုရားသခင်စေလွှတ်သော တမန်အဖြစ် လက်ခံခဲ့ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် သူ့ကို နှစ်သက်စေရန် ၎င်းတို့၏ စိတ်အားထက်သန်မှုကို သိသာထင်ရှားစွာ ပြသခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့မျှော်လင့်ထားသည့်အဆင့်သို့ မမီခြင်းကို မဖြစ်မနေ သန့်ရှင်းသောထိတ်လန့်မှုဖြင့် ခံစားခဲ့ရသည်။ ဘုရားသခင်နှစ်သက်သောဝမ်းနည်းမှုသည် လူသားဂုဏ်မာနကို ဖြိုချသည်။

Fear and trembling. See on v. 11. This is another of Paul’s favorite phrases (Eph. 6:5; Phil. 2:12; etc.). Titus had been received, not with hostility or threatened rejection, as might have been expected, but with a full measure of respect. The Corinthians had accepted him as a messenger sent by God. They had also made evident their earnest eagerness to please him, and felt a holy fear lest they might in any way fail to measure up to what was expected of them. Godly sorrow breaks down human pride.

 

၁၆. သင်တို့အပေါ် ယုံကြည်မှု။ သို့မဟုတ် “သင်တို့အပေါ် ရဲရင့်မှု”။ ဤအခန်းငယ်ကို အာဏာပိုင်များစွာက ယခင်အခန်းများတွင် ရေးသားခဲ့သမျှနှင့် ယခုနောက်ထပ်ဖြစ်ပေါ်မည့်အရာများအကြား အကူးအပြောင်း သို့မဟုတ် ဆက်စပ်မှုတစ်ခုအဖြစ် ယူဆကြသည်။ ဤစကားလုံးများသည် အတိတ်က အမှားများနှင့် နားလည်မှုလွဲမှားမှုများအားလုံးကို ဖယ်ရှားပြီး စစ်မှန်သောပြန်လည်သင့်မြတ်မှုကို ဖော်ပြသည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် ၎င်းတို့သည် ယုဒပြည်ရှိ ဆင်းရဲသောခရစ်ယာန်များအတွက် ကြီးမားသောစုဆောင်းမှုဆိုင်ရာ အကြောင်းအရာအတွက် သင့်လျော်သောမိတ်ဆက်စကားအဖြစ် ဆောင်ရွက်ပေးသည်။ ၎င်းကို ပေါလုသည် တပါးအမျိုးသားအသင်းတော်များအကြား တက်ကြွစွာ မြှင့်တင်နေခဲ့သည်။

16. Confidence in you. Or, “courage concerning you.” This verse is considered by many authorities to be a transition or link between all that he has written in the previous chapters and what is now to follow. These words fittingly dismiss all the mistakes and misunderstandings of the past and express true reconciliation. At the same time they provide a fitting introduction to the subject of the great collection for the poor Christians in Judea, which Paul was vigorously promoting among the Gentile churches.

 

ellen g. white comments

1 AA 201; CD 49; CT 402; CT 402; FE 125; GC 474; ML 267; PP 182; SL 30; Te 64; TM 448; 1T 339,  340,  440,  486,  589,  619, 663; 2T 66,  360,  375,  405,  441,  447,  453, 592; 3T 245, 475; 4T 33,  125, 258; 5T 13,  92, 440; 7T 251, 258

1–16 FE 534

4 GW 266

5–10 AA 324

8–13 MH 167

9–11 GC 462

10 PP 557; SC 38; TM 223, 448; 3T 467

11 AA 325; SC 39; TM 449; 5T 640

16 MH 167; RC 64; TM 514

 

 

အခန်းကြီး - ၈

chapter 8

 

၁. သူသည် မာစီဒိုးနီးယားလူများ၏ ဥပမာဖြင့် ယေရုသ္လင်မြို့ရှိ ဆင်းရဲသောသူတော်စင်များအတွက် ရက်ရောစွာ လှူဒါန်းရန် လှုံ့ဆော်ပေးသည်၊ ၇. ၎င်းတို့၏ ယခင်စိတ်အားထက်သန်မှုကို ချီးမွမ်းခြင်းဖြင့်၊ ၉. ခရစ်တော်၏ ဥပမာဖြင့်၊ ၁၄. ထိုသို့ပြုလုပ်ခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့ထံသို့ ပြန်လည်ရရှိမည့် ဝိညာဉ်ရေးအကျိုးကို ဖော်ပြခြင်းဖြင့်၊ ၁၆. ဤလုပ်ငန်းအတွက် သူ၏တောင်းဆိုမှု၊ တိုက်တွန်းမှု၊ နှင့် ချီးမွမ်းမှုအရ ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် လာရောက်ခဲ့သော တိတုနှင့် အခြားညီအစ်ကိုများ၏ သမာဓိရှိမှုနှင့် ဆန္ဒရှိမှုကို ၎င်းတို့အား ချီးမွမ်းပေးသည်။

1 He stirreth them up to a liberal contribution for the poor saints at Jerusalem, by the example of the Macedonians, 7 by commendation of their former forwardness, 9 by the example of Christ, 14 and by the spiritual profit that shall redound to themselves thereby: 16 commending to them the integrity and willingness of Titus, and those other brethren, who upon his request, exhortation, and commendation, were purposely come to them for this business.

 

 

ဆန္ဒတစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်မှုကြောင့် မလုပ်ဆောင်ရသေးသော နယ်ပယ်များတွင် လိုအပ်သော ရန်ပုံငွေများကို ထိန်းသိမ်းထားရန် မလှုံ့ဆော်ပါစေနှင့်။ နိုင်ငံခြားနယ်ပယ်များတွင် လိုအပ်သောအရာများကို ထိန်းသိမ်းရန် သွေးဆောင်ခံရသောအခါ၊ ကိုရိန္တု ဒုတိယစာစောင် အခန်းကြီး ၈ နှင့် ၉ ကို လေ့လာပြီး၊ မာစီဒိုးနီးယားလူများအား ၎င်းတို့၏ စွမ်းအားထက်ကျော်လွန်၍ အကူအညီလိုအပ်သော အကြောင်းအမှုအတွက် ရက်ရောစွာ ပေးကမ်းရန် ဆန္ဒရှိစေသည့် လစ်ဘရယ်စိတ်ဓာတ်ကို အတုယူရန် သင်ယူပါ (မူကြမ်း ၁၁၊ ၁၉၀၈)။

Let not selfish motives lead you to withhold the funds that are needed in unworked fields. When we are tempted to withhold that which is needed in foreign fields, let us study the eighth and ninth chapters of Second Corinthians, and learn to emulate the liberal spirit which made the Macedonians willing to give “beyond their power” to the cause that called for their assistance (MS 11, 1908).

 

 

၁–၈. အခြားသူများ၏ ဥပမာသည် ပေးကမ်းခြင်းအတွက် လှုံ့ဆော်မှုတစ်ခုဖြစ်သည်။—လူများတွင် ဘုရားသခင်၏ အကြောင်းအမှုကို မည်သည့်နည်းဖြင့်မဆို တိုးတက်စေရန် လိုအပ်သည့်နေရာတွင် ကူညီလိုသည့် စိတ်အားထက်သန်မှုရှိသောအခါ၊ ဘုရားသခင်သည် ဤရည်စူးထားသော၊ တစ်ကိုယ်ကောင်းမဆန်သော သူများအား ဝမ်းမြောက်စွာ ပေးကမ်းရန် အခွင့်အရေးတစ်ခုကဲ့သို့ စိတ်နှလုံးတစ်ခု ပေးအပ်မည်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဤမာစီဒိုးနီးယားလူများအား ၎င်းတို့၏ ဆင်းရဲမွဲတေမှုအတွင်း ရက်ရောစွာ ပေးကမ်းရန် လှုံ့ဆော်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့၏ ဥပမာကို မှတ်တမ်းတင်ထားရန်၊ ထို့ကြောင့် အခြားသူများအား တူညီသော ရက်ရောမှုကို ကျင့်သုံးရန် ဦးဆောင်ပေးခဲ့သည်။

1–8. Example of Others an Inducement to Giving.—When a people have an earnest longing to help where help is needed in advancing the cause of God in any line, the Lord will impart to these consecrated, unselfish ones a heart to give gladly, as if it was a privilege. God moved on these Macedonians in their deep poverty to bestow liberally that their example might be recorded, thus leading others to exercise the same beneficence.

 

ဤလှုပ်ရှားမှုကို အားပေးရင်း၊ ယုံကြည်သူများ၏ နှလုံးများပေါ်တွင် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ အထူးလုပ်ဆောင်မှုကို ပြသသည့် ဤလှုပ်ရှားမှုကို အားပေးရင်း၊ ပေါလုသည် တိတုအား ကိုရိန္တုအသင်းတော်သို့ သွားရောက်ပြီး ၎င်းတို့ကတိပြုထားပြီး စတင်ခဲ့သော စုဆောင်းမှုကို ပြီးစီးရန် တောင်းဆိုခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏ နှလုံးများပေါ်တွင် ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ဖြင့် လုပ်ဆောင်သော ကတိကို ၎င်းတို့ ဖြည့်ဆည်းရန် သူစိတ်အားထက်သန်ခဲ့သည်။

Encouraged by this movement, which showed the special working of the Holy Spirit on the hearts of the believers, Paul requested Titus to visit the Corinthian church and finish the collection which they had proposed and had already begun. He was anxious that they should perform that which they had promised through the grace of God working upon their hearts.

 

ဆင်းရဲသော မာစီဒိုးနီးယားအသင်းတော်များထက် ရက်ရောမှုတွင် မကျော်လွန်ရန်၊ ပေါလုသည် ၎င်းတို့ထံ စာရေးရုံသာမက၊ စုဆောင်းမှုကို ဂရုစိုက်ရန် တိတုကိုလည်း စေလွှတ်ခဲ့သည်။ တမန်တော်သည် ယုံကြည်သူများတွင် ခရစ်ယာန်စရိုက်၏ ညီညွတ်မှုကို မြင်လိုသည့် စိတ်အားထက်သန်မှုရှိခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို သက်သေပြရန်နှင့် ၎င်းတို့၏ ယုံကြည်ခြင်း၏ စစ်မှန်မှုကို သက်သေပြရန် သူလိုလားခဲ့သည်။ အမှန်တရားကို အပြည့်အဝ ယုံကြည်သူများအနေဖြင့်၊ သူသည် ၎င်းတို့တွင် ၎င်းတို့၏ တာဝန်နှင့် ဘုရားသခင်အား ဧဝံဂေလိအတွက် တာဝန်ခံမှုကို လှုပ်ရှားစေသည့် ခံစားမှုကို မြင်လိုခဲ့သည်။ သူသည် ၎င်းကို ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးအဖြစ် ၎င်းတို့အတွင်း လုပ်ဆောင်ရန်နှင့် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်အား ဂုဏ်တင်ရန် အသီးအနှံများထွက်ရှိရန် သက်သေခံရန် လိုလားခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏ ထိန်းချုပ်မှုအောက်ရှိ ခရစ်ယာန်များအနေဖြင့် ၎င်းတို့သည် တာဝန်အားလုံးကို အကျိုးစီးပွားဖြင့် ထမ်းဆောင်ရမည်။ …

Lest they should be outstripped in liberality by the comparatively poor Macedonian churches, Paul not only writes to them, but sends Titus to attend to the collection. The apostle greatly desired to see in the believers symmetry of Christian character. He desired them to give evidence of their love and prove the sincerity of their faith. As disciples in full belief of the truth, he longed to see in them a lively sense of their obligation and accountability to God for the gospel. He desired that it should work in them as the power of God, and that they should bear testimony to its work by yielding fruit to the honor of God. As Christians under the control of God they were with all diligence to discharge every duty. …

 

ပေါလုသည် ကိုရိန္တုညီအစ်ကိုများအပေါ် အမိန့်တစ်ခုမျှ ချမှတ်ခဲ့ခြင်းမရှိပါ။ သို့သော် သူသည် ယေရုသ္လင်အသင်းတော်၏ လိုအပ်ချက်ကို ၎င်းတို့ရှေ့တွင် တင်ပြခဲ့ပြီး၊ ကိုရိန္တုလူများထက် အားသာချက်နည်းပြီး စွမ်းရည်နည်းသော အခြားသူများက ပေးကမ်းခဲ့သည်ကို ပြသခဲ့သည်။ သူသည် အခြားသူများ၏ ဥပမာကို တင်ပြပြီး ၎င်းတို့အား ပေးကမ်းရန် လှုံ့ဆော်ခဲ့သည် (မူကြမ်း ၁၂၊ ၁၉၀၀)။

Paul laid no command upon the Corinthian brethren. But he set before them the necessity of the church at Jerusalem, and showed what others had given who had fewer advantages and less ability than had the Corinthians. He presented the example of others, to induce them to give (MS 12, 1900).

 

 

 

၁. ညီအစ်ကိုများ။ အခန်း ၈ နှင့် ၉ သည် ယုဒပြည်ရှိ ဆင်းရဲသောသူများအတွက် စုဆောင်းခြင်းနှင့်ပတ်သက်သော အပိုင်းသစ်တစ်ခုဖြစ်သည်။ “ညီအစ်ကိုများ” ဟူသောစကားသည် ဤအပိုင်းသစ်၏ အဓိကမှတ်သားဖွယ်စကားဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်များအကြား ညီအစ်ကိုကဲ့သို့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် ပေးကမ်းခြင်းနှင့် ဝေမျှခြင်း၏ စစ်မှန်သောအကြောင်းရင်းဖြစ်သည်။ ၂ ကော ၈:၁-၅ တွင် ပေါလုသည် ကိုရိန္တုမြို့သားများအား မာကေဒိုးနီးယားရှိ အသင်းတော်များ၏ ရက်ရောသောပုံသက်သေကို သတိပေးထားပြီး၊ ဤစာစောင်ကို မာကေဒိုးနီးယားမှ ရေးသားခဲ့သည်။

1. Brethren. Chapters 8 and 9 constitute a new section, which deals with the collection for the poor in Judea (see on 1 Cor. 16:1). The word “brethren” strikes the keynote of the new section. Brotherly love among Christians provides the true motive for giving and sharing. In 2 Cor. 8:1–5 Paul calls to the attention of the Corinthians the example of generosity set by the churches of Macedonia, whence Paul writes this epistle.

 

ပေါလုသည် ယုဒပြည်ရှိ ဆင်းရဲမှုပြဿနာနှင့် စုဆောင်းခြင်းအတွက် ၎င်း၏အကြံအစည်ကို ကိုရိန္တုမြို့သားများအား ယခင်က သိရှိစေခဲ့ပြီး (၁ ကော ၁၆:၁-၄; ဂလာ ၂:၉, ၁၀)။ ၎င်းကို ပထမဆုံးမိတ်ဆက်ခဲ့စဉ်က (၂ ကော ၈:၁၀)၊ သူတို့သည် စိတ်အားထက်သန်မှုပြခဲ့ပြီး၊ ပေါလုသည် ၎င်းကို အခြားသူများအား ဂုဏ်ယူစွာပြောခဲ့သည် (အခန်း ၉:၃, ၄)။ သို့သော် ၎င်းတို့၏စိတ်အားထက်သန်မှုသည် အားနည်းလာခဲ့ပြီး၊ ဤစာစောင်ရေးသားချိန်တွင် ၎င်းတို့သည် ကတိပြုထားသည်များကို ဖြည့်ဆည်းရာတွင် နောက်ကျကျန်နေခဲ့သည် (အခန်း ၉:၄, ၅)။ ဤအရာသည် ဝိညာဉ်ရေးရာကျဆင်းမှုကာလကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီး၊ ယခုအခါ ၎င်းတို့သည် အပြည့်အဝသြဝါဒပြန်လည်ခံယူခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏သြဝါဒပြန်လည်ခံယူမှုသည် စစ်မှန်သောကြောင့်၊ ပေါလုသည် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏မေတ္တာကို လက်တွေ့ကျကျပြသရန် စိတ်အားထက်သန်မည်ဟု ယူဆခဲ့သည်။ စစ်မှန်သောသြဝါဒပြန်လည်ခံယူမှု၏ အမှတ်အသားတစ်ခုမှာ လိုအပ်နေသူများအတွက် ကိုယ်ပိုင်အနည်းငယ်စွန့်လွှတ်ရန် ဆန္ဒရှိခြင်းဖြစ်သည်။

Paul had previously acquainted the Corinthians with the relief problem in Judea and his plan concerning the great collection (1 Cor. 16:1–4; cf. Gal. 2:9, 10). When Paul had first introduced the proposal, about a year earlier (2 Cor. 8:10), they had manifested great zeal, of which Paul later boasted to others (ch. 9:3, 4). But their zeal had waned, and at the time Paul wrote this epistle they were far behind in making good on their promises (ch. 9:4, 5). This had probably been due to the period of spiritual declension, but now they had made full repentance. Their conversion being genuine, Paul rightly assumed that they would be eager to demonstrate their love in a practical way. One mark of genuine conversion is a willingness to make personal sacrifices for others who may be in need.

 

ကျွန်ုပ်တို့သည် သင်တို့အား သိစေလိုသည်။ ဤသည်မှာ “သင်တို့အား အသိပေးလိုသည်” ဟု ဆိုလိုသော ယဉ်ကျေးသောရှေးစကားဖြစ်သည်။

We do you to wit. A polite, archaic expression meaning, “we wish to make known to you.”

 

ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်။ မာကေဒိုးနီးယားအသင်းတော်များ၏ ရက်ရောမှုသည် ၎င်းတို့၏ “အလွန်ဆင်းရဲမှု” (အခန်းငယ် ၂) ရှိသော်လည်း ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းသည် ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးထဲတွင် “ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်” လုပ်ဆောင်နေသည်ကို သက်သေပြသည်။ ပေါလုသည် ၎င်းတို့၏ရက်ရောမှု၏ စစ်မှန်သောအရင်းအမြစ်ကို ရှာဖွေပြီး၊ ရက်ရောစွာ စွန့်လွှတ်ပေးကမ်းရန် လှုံ့ဆော်ပေးသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်ဖြစ်ကြောင်း ကိုရိန္တုမြို့သားများအား ထောက်ပြသည်။ ခရစ်ယာန်များသည် “ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်မျိုးစုံ၏ စီမံသူများ” ဖြစ်သည်ဟု ဆိုသည် (၁ ပေ ၄:၁၀)။ ထို့ပြင်၊ ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်ဖြင့်၊ ခရစ်ယာန်များသည် ၎င်းတို့ပိုင်ဆိုင်သောအရာများ၏ စီမံသူများဖြစ်သည်။ အခြားသူများအား ပေးကမ်းရန် စိတ်ဆန္ဒသည် ဘုရားသခင်မှ လှုံ့ဆော်ပေးထားသော အရည်အချင်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်၏ အထူးသက်သေဖြစ်သည်။ ရက်ရောသောစိတ်သည် ကရုဏာပြခြင်းအားဖြင့် သဘာဝအတိုင်း ထွက်ပေါက်ရှာသည်။ ၎င်းသည် တိုက်တွန်းမှုမလိုအပ်ပါ။

Grace of God. The liberality of the Macedonian churches came about in spite of their “deep poverty” (v. 2), and this testified to “the grace of God” at work in their hearts. Paul traces their generosity to its true source, and points out to the Corinthians that it is divine grace that inspires generous and sacrificial giving. Christians are said to be “stewards of the manifold grace of God” (1 Peter 4:10). Furthermore, by the grace of God, Christians are stewards of the things they possess. The disposition to give to others is a divinely inspired talent, and thus a special evidence of divine grace. A liberal spirit seeks spontaneously for an outlet in acts of benevolence. It does not need urging.

 

မာကေဒိုးနီးယားအသင်းတော်များ။ ပေါလုသည် ၎င်းတို့ကို အတုယူထိုက်သည်ဟု ချီးမြှောက်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့အားလုံးကို ပေါလုကိုယ်တိုင် တည်ထောင်ခဲ့သည်—ဖိလိပ္ပိ၊ သက်သာလောနိတ၊ ဗေရိုအာ နှင့် အခြားအချို့ဖြစ်နိုင်သည်။ ဖိလိပ္ပိအသင်းတော်သည် ၎င်း၏ရက်ရောမှုကြောင့် အထူးထင်ရှားသည်။ ၎င်းသည် ပေါလု၏ ကိုယ်ပိုင်လိုအပ်ချက်များအတွက် ပံ့ပိုးပေးသည့် တစ်ခုတည်းသောအသင်းတော်ဖြစ်သည် (၂ ကော ၁၁:၉; ဖိ ၄:၁၀, ၁၁, ၁၄-၁၈)။ သူသည် ယေရုသ လင်မြို့ရှိအသင်းတော်မှဖြစ်စေ၊ အန္တိအုတ်မြို့ရှိအသင်းတော်မှဖြစ်စေ ဘဏ္ဍာရေးအကူအညီမရရှိခဲ့ပါ (၁ ကော ၉:၄-၇, ၁၄, ၁၅)။ ဗေရိုအာအသင်းတော်သည်လည်း အမြင့်မြတ်သောစရိုက်ရှိသည် (တ ၁၇:၁၀-၁၂)။ မာကေဒိုးနီးယားနှင့် အာခါယာမှ ရက်ရောသောလှူဒါန်းမှုများရရှိခဲ့သည် (ရောမ ၁၅:၂၆)။

Churches of Macedonia. Paul exalted these as worthy of emulation. They were all founded by him—Philippi, Thessalonica, Beroea, and perhaps others. The church at Philippi was particularly noteworthy for its generosity. It was the only church on record that contributed to Paul’s personal needs as a self-supporting missionary (2 Cor. 11:9; cf. Phil. 4:10, 11, 14–18). He received no financial support from either the church at Jerusalem or the one at Antioch (1 Cor. 9:4–7, 14, 15). The church at Beroea was also of a high and noble character (Acts 17:10–12). Liberal contributions came from Macedonia and Achaia (Rom. 15:26).

 

၂. စုံစမ်းခြင်း။ သို့မဟုတ် “စမ်းသပ်ခြင်း”။ ဤစကားသည် သတ္တုများ၏အရည်အသွေးကို စမ်းသပ်ရာတွင် အထူးသုံးသည်။ မာကေဒိုးနီးယားခရစ်ယာန်များသည် သာမန်ထက်ပို၍ ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားခဲ့ရသော်လည်း၊ ၎င်းတို့၏ယုံကြည်ခြင်းနှင့် အတွေ့အကြုံသည် စစ်မှန်ကြောင်း သက်သေပြခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှုကို ပြင်းထန်စွာခံစားခဲ့ရသည် (တ ၁၇:၅-၉; ၁ သက် ၁:၆-၈; ၂:၁၄; ၃:၃-၅; ၂ သက် ၁:၄-၆)။ အောင်မြင်သောခရစ်ယာန်အတွေ့အကြုံ၏ ကြီးမားသောစမ်းသပ်မှုတစ်ခုမှာ ဒုက္ခထဲတွင် ဝမ်းမြောက်ခြင်း၊ ငြိမ်သက်ခြင်း၊ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို သိရှိခြင်းဖြစ်သည် (မ ၅:၁၁, ၁၂; ရောမ ၅:၃; ၁၂:၁၂; ၁ ပေ ၂:၂၀, ၂၁)။

2. Trial. Or, “test.” The word is used especially of testing the quality of metals. The Macedonian Christians suffered more than ordinary affliction, yet their faith and experience proved genuine. They suffered severely from persecution (Acts 17:5–9; 1 Thess. 1:6–8; 2:14; 3:3–5; 2 Thess. 1:4–6). One of the great tests of a triumphant Christian experience is to know joy, peace, and love in the midst of affliction (Matt. 5:11, 12; Rom. 5:3; 12:12; 1 Peter 2:20, 21).

 

၎င်းတို့၏ဝမ်းမြောက်ခြင်း၏ပြည့်စုံမှု။ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှုနှင့် ဆင်းရဲမှုသည် ရက်ရောမှု၏စိတ်နှင့်လက်တွေ့ကျင့်သုံးမှုကို ဖိနှိပ်နိုင်သော်လည်း၊ ၎င်းတို့၏ဝမ်းမြောက်ခြင်း၏ပြည့်စုံမှုနှင့် ၎င်းတို့၏ဆင်းရဲမှု၏အတိမ်အနက်သည် ရက်ရောမှုကို လှုံ့ဆော်ပေးသည်ဟု ဖော်ပြထားသည်။ ဤသည်မှာ အစောပိုင်းအသင်းတော်၏စိတ်ဓာတ်ဖြစ်သည် (တ ၄:၃၂-၃၇)။

Abundance of their joy. Persecution and poverty would both tend to repress the spirit and practice of liberality, but the abundance of their joy combined with the depth of their poverty is represented as inspiring generosity. Such was the spirit of the early church (Acts 4:32–37).

 

အလွန်ဆင်းရဲမှုသည် ပြည့်လျှံလာသည်။ ပုံသဏ္ဍာန်အားဖြင့်ဆိုရသော်၊ မာကေဒိုးနီးယားတို့၏ဆင်းရဲမှုသည် ဗူးတစ်လုံး၏အောက်ခြေကို ကုတ်ယူရသောအဆင့်ဖြစ်သည်။ သို့သော် အလွန်ဆင်းရဲမှုရှိသော်လည်း၊ ၎င်းတို့သည် လိုအပ်နေသူများအတွက် ကူညီမှုဖြင့် ပြည့်လျှံစွာလှူဒါန်းခဲ့သည်။ ပေါလု၏ချီးမွမ်းမှုသည် ပေးလှူသည့်ပမာဏအတွက်မဟုတ်ဘဲ၊ အတုယူထိုက်သည့်ပေးကမ်းမှု၏စိတ်ဓာတ်အတွက်ဖြစ်သည် (မာ ၁၂:၄၁-၄၄ ကိုကြည့်ပါ)။

Deep poverty abounded. Figuratively speaking, the poverty of the Macedonians was such that they had to scrape the bottom of a barrel that was all but empty. Yet in spite of utter destitution they overflowed abundantly with help for others in need. The measure of Paul’s praise of the Macedonian Christians was not for the actual amount given, though it was doubtless considerable. It was the spirit that prompted the giving to which Paul pointed as worthy of emulation (see on Mark 12:41–44).

 

ထိုအချိန်က မာကေဒိုးနီးယား၏ အလွန်ဆင်းရဲမှုသည် အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့်ဖြစ်သည်။ စီးဆာနှင့်ပေါမ်ပိအကြား ပထမစစ်ပွဲ၊ စီးဆာသေဆုံးပြီးနောက် သုံးဦးအုပ်ချုပ်သူများနှင့် ဘရုတ္တုနှင့်ကတ်စီးယပ်စ်အကြား ဒုတိယစစ်ပွဲ၊ အောက်တေးဗီယံနှင့်အန်တိုနီအကြား တတိယစစ်ပွဲဟူ၍ စစ်ပွဲသုံးခုကြောင့် ဒေသတစ်ခုလုံး ပြိုကွဲခဲ့သည် (အတွဲ ၅၊ စာမျက်နှာ ၂၈, ၃၅, ၃၇ ကိုကြည့်ပါ)။ မာကေဒိုးနီးယားတို့သည် အခွန်လျှော့ချပေးရန် ဧကရာဇ်တိဘေရီးယပ်စ်ထံ အသနားခံခဲ့ရသည်အထိ အခြေအနေဆိုးရွားခဲ့သည်။ ထို့ပြင်၊ အစောပိုင်းခရစ်ယာန်အများစုသည် လူ့အဖွဲ့အစည်း၏ ဆင်းရဲသောလူတန်းစားများမှ ဖြစ်သည်။

The abysmal poverty of Macedonia at this time was due to various factors. Three wars had desolated the area: the first, between Julius Caesar and Pompey, the second, between the triumvirs and Brutus and Cassius following Caesar’s assassination, and the third, between Octavian and Antony (see Vol. V, p. 28, 35, 37). So desperate was the condition of the Macedonians that they had petitioned the emperor Tiberius for a reduction of taxes. Furthermore, most of the early Christians came from the poorer classes of society.

 

ရက်ရောမှု။ ဂရိဘာသာ “ဟပ်လိုတေးစ်”၊ “စိတ်နှလုံးတစ်ခုတည်း”၊ “ရိုးသားမှု”၊ “ဟန်ဆောင်မှုကင်းမှု” ဟု ဆိုလိုသည် (၂ ကော ၁၁:၃; ဧဖက် ၆:၅; ကော ၃:၂၂; စသည်)။ ဤနေရာတွင် ၎င်းသည် ရက်ရောမှုတွင် ထင်ရှားသော စိတ်နှလုံး၏ဖွင့်ဟမှုကို ဆိုလိုသည်။ ၎င်းသည် ၎င်းတို့ပေးသည့်အရာထက်၊ စစ်မှန်သောပေးကမ်းမှု၏အခြေခံဖြစ်သော စိတ်နှလုံး၏အရည်အသွေးကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ ၎င်းသည် အခြားသူများ၏သာယာမှုအတွက် သဘာဝအတိုင်း စွန့်လွှတ်မှုကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။

Liberality. Gr. haplotēs, “singleness [of heart],” “sincerity,” “freedom from pretense” (2 Cor. 11:3; Eph. 6:5; Col. 3:22; etc.). Here it denotes that openness of mind and heart which manifested itself in great liberality. It refers, not so much to what they gave, but to the quality of heart that is the basis of all true giving and that results in spontaneous self-sacrifice for the welfare of others.

 

၃. ၎င်းတို့၏စွမ်းအားအတိုင်း။ ဂရိဘာသာတွင် အခန်းငယ် ၃-၆ သည် အခန်းငယ် ၁, ၂ တွင်ဖော်ပြထားသော ရက်ရောမှု၏အရည်အသွေးကို ပိုမိုရှင်းပြသည့် ဝါကျတစ်ခုဖြစ်သည်။ မာကေဒိုးနီးယားတို့သည် ၎င်းတို့၏စွမ်းအားနှင့်အရင်းအမြစ်ထက် ကျော်လွန်၍ ပေးကမ်းခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏သဘောထားသည် နည်းနည်းပေးရန်မဟုတ်ဘဲ များများပေးရန်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် တိုက်တွန်းခြင်း သို့မဟုတ် သတိပေးခြင်းမလိုဘဲ၊ ကိုရိန္တုမြို့သားများကဲ့သို့ ယခုလိုအပ်နေသည့်အခါတွင်၊ သဘာဝအတိုင်း ပေးကမ်းခဲ့သည်။ ယေရုသ လင်မြို့ရှိ ဆင်းရဲသောသူများအတွက် ဝန်ဆောင်မှုတွင် ပါဝင်ခွင့်ရရန် တောင်းဆိုခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏စိတ်ဓာတ်သည် သခင်ဘုရား၏အမှုအတွက် ပြည့်စုံသောမိမိကိုယ်ကို အပ်နှံမှုနှင့် စွန့်လွှတ်မှုကို ပြသခဲ့သည်။

3. To their power. In the Greek vs. 3–6 constitute one sentence, which explains further the quality of liberality mentioned in vs. 1, 2. The Macedonians gave beyond their ability and means. Their tendency was not to give too little, but too much. They gave spontaneously and without being urged or even reminded, as it seemed the Corinthians now needed to be. It was sufficient that the Macedonians know of the need that existed. They requested the privilege of being allowed to share in the ministry of being allowed to share in the ministry to the poor saints at Jerusalem. Their spirit exhibited complete self-dedication and self-sacrifice to the work of the Lord.

 

၄. တောင်းပန်ခြင်း။ ဂရိဘာသာ “ပါရာကလေးစစ်” (မ ၅:၄ ကိုကြည့်ပါ)။

4. Intreaty. Gr. paraklēsis (see on Matt. 5:4).

 

မိတ်သဟာယ။ မာကေဒိုးနီးယားတို့သည် ယေရုသ လင်မြို့ရှိ ၎င်းတို့၏ညီအစ်ကိုများ၏လိုအပ်ချက်ကို ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်လိုအပ်ချက်သဖစ်ဖြစ်သည်ဟု ယူဆခဲ့သည်။ မာကေဒိုးနီးယားရှိ ယုံကြည်သူများအတွက်၊ ကြီးမားသောခရစ်ယာန်မိသားစုထဲတွင်ရှိခြင်းသည် စွန့်လွှတ်မှု၊ ဒုက္ခခံစားမှု၊ ဆင်းရဲမှုဝေမျှခြင်း၊ အခြားသူများကို ကူညီခြင်းတို့တွင် ဘုံအကြောင်းအရင်းရှိခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ ၎င်းတို့၏စွမ်းအားအတိုင်း၊ ထို့ထက်ကျော်လွန်၍၊ ၎င်းတို့သည် အရာအားလုံးကို—ဆင်းရဲမှုပင်လျှင်—ဘုံဖြစ်စေရန် အသင့်ရှိခဲ့သည် (တ ၂:၄၄; ၄:၃၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်းတို့၏ဝိညာဉ်ရေး၊ ကိုယ်ကျင့်တရား၊ လူမှုရေး၊ ပစ္စည်းအရင်းအမြစ်များသည် အခြားသူများအတွက် ရရှိနိုင်ပြီး၊ ဘုံအကြောင်းအရင်းတစ်ခုအတွက် အသုံးပြုရန် အသင့်ရှိသည်။ တကယ်တော့၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းကို လုပ်ဆောင်ခွင့်ရခြင်းကို ကျေးဇူးတစ်ခုဟု ယူဆခဲ့သည်။

Fellowship. The Macedonians considered the need of their brethren in Jerusalem as if it were their own. For the believers in Macedonia, to belong to the great Christian family meant to have common cause with their fellow Christians in sacrifice, in suffering, in sharing poverty, and in helping others. To the extent of their ability, and beyond, they were ready to have all things—even poverty—in common (see Acts 2:44; 4:32). Their spiritual, moral, social, and material resources were available to others, ready to be drawn upon in a common cause. In fact, they considered it a favor to be permitted to do so.

 

၅. ကျွန်ုပ်တို့မျှော်လင့်ထားသည့်အတိုင်းမဟုတ်။ ထိုအစား၊ ၎င်းတို့သည် ပေါလု၏အကောင်းဆုံးမျှော်လင့်ချက်များကို ကျော်လွန်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် စုဆောင်းခြင်းကို တာဝန်တစ်ခုအဖြစ်မဟုတ်ဘဲ အခွင့်အရေးတစ်ခုအဖြစ် ရှုမြင်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် အကြောင်းအရင်းကို ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်အဖြစ်လက်ခံခဲ့သည်။

5. Not as we hoped. Rather, they had exceeded Paul’s fondest expectations. They looked upon the collection, not as a duty, but as a privilege. They made the cause their own.

 

၎င်းတို့ကိုယ်ကိုပေးအပ်ခဲ့သည်။ မာကေဒိုးနီးယားတို့၏လှူဒါန်းမှုသည် အပ်နှံထားသော စိတ်နှလုံးများမှ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့ကိုယ်ကို ပေးအပ်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့၏လက်ဆောင်များသည် သဘာဝအတိုင်း လိုက်ပါလာသည်။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏လက်ဆောင်များတွင် ၎င်းတို့ကိုယ်ကို ပေးအပ်ခဲ့သည် (သု ၂၃:၂၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်အား စိတ်နှလုံးပေးအပ်သော ခရစ်ယာန်သည် ဘာကိုမျှ ဆုပ်ကိုင်မထားပါ။ မာကေဒိုးနီးယားတို့၏ပုံသက်သေသည် ကိုရိန္တုမြို့သားများနှင့် အချိန်အားလုံးရှိ ခရစ်ယာန်များအတွက်၊ “ပေးသူမပါသော လက်ဆောင်သည် ဗလာဖြစ်သည်” ဟူသော ကြီးမားသောအမှန်တရားကို သရုပ်ပြသည်။ မိမိကိုယ်ကို အလျှင်အမြန်မပေးဘဲ ပေးအပ်သောသူသည် ၎င်း၏ပစ္စည်းများကိုလည်း မတုံ့ဆိုင်းဘဲ ပေးလှူမည်ဖြစ်သည်။

Gave their own selves. The Macedonian gift came from consecrated and devoted hearts. They gave themselves, and their gifts automatically followed. They gave themselves in their gifts (cf. Prov. 23:26). The Christian who gives God his heart keeps nothing back. The example of the Macedonians to the Corinthians and to Christians of all time illustrates the great truth that “the gift without the giver is bare.” He who gives himself without reservation will not hesitate to give his possessions also.

 

ဘုရားသခင်၏အလိုတော်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်အား ၎င်းတို့၏ဘဝများကို ဦးဆောင်ခွင့်ပြုခဲ့ပြီး၊ သူ၏အလိုတော်သည် ၎င်းတို့၏အလိုတော်ဖြစ်လာသည်။ ဤသည်မှာ ပြည့်စုံသောသြဝါဒပြန်လည်ခံယူမှု၏ သက်သေဖြစ်သည်။

Will of God. They permitted God to direct their lives, and His will became theirs. Here was evidence of thorough conversion.

 

၆. တောင်းဆိုခဲ့သည်။ ဂရိဘာသာ “ပါရာကလေးအို” (မ ၅:၄ ကိုကြည့်ပါ)။ တိတုသည် ဂရိလူမျိုးဖြစ်သည် (ဂလာ ၂:၁, ၃)၊ ပေါလု၏ အယုံကြည်ရဆုံးသူငယ်ချင်းတစ်ဦးဖြစ်သည် (တိ ၁:၄)။ ပေါလုသည် ကိုရိန္တုမြို့၏ခက်ခဲသောပြဿနာကို ကိုင်တွယ်ရန် တိတုကို စေလွှတ်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်း၏မစ်ရှင်သည် မျှော်လင့်ထားသည်ထက် အောင်မြင်ခဲ့သည် (၂ ကော ၇:၁၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်းသည် ကိုရိန္တုမြို့ယုံကြည်သူများ၏ ယုံကြည်မှုကို ရရှိခဲ့ပြီး၊ ယုဒပြည်ရှိ ဆင်းရဲသောသူများအတွက် စုဆောင်းမှုကို စတင်ခဲ့သည်။ ယခုအခါ ၎င်းသည် ဤစာစောင်ဖြင့် ကိုရိန္တုမြို့သို့ ပြန်လည်သွားရောက်ပြီး စုဆောင်းမှုကို ပြီးစီးရန် စီစဉ်ထားသည် (အခန်း ၉:၅; အခန်း ၁၂:၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။

6. Desired. Gr. parakaleō (see on Matt. 5:4). Titus was a Greek (Gal. 2:1, 3), and was one of Paul’s most trusted friends (Titus 1:4). Paul had sent Titus to deal with the difficult Corinthian problem, and his mission had proved successful beyond expectation (see on 2 Cor. 7:13). He had won the confidence of the Corinthian believers, and had begun a collection among them for the poor in Judea. The plan now was for him to return to Corinth with this epistle and to complete the collection (see ch. 9:5; cf. ch. 12:18).

 

၎င်းသည် စတင်ခဲ့သည့်အတိုင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ၊ တိတုသည် ကိုရိန္တုမြို့တွင် ယခုလုပ်ဆောင်နေသော စီမံချက်ကို စတင်ခဲ့သည်။

As he had begun. That is, Titus had set in operation the plan now in progress at Corinth.

 

ထိုကျေးဇူးတော်တစ်ခုတည်း။ ဆိုလိုသည်မှာ၊ စုဆောင်းမှုသည် ပေးကမ်းသူများ၏စိတ်နှလုံးထဲတွင် ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်လုပ်ဆောင်မှုကို ထင်ဟပ်စေသည် (အခန်းငယ် ၁, ၂ ကိုကြည့်ပါ)။

The same grace. That is, the collection, which reflected the grace of God operating in the hearts of the givers (see on vs. 1, 2).

 

 

၆. ဓမ္မဆရာများအား ရက်ရောမှုသင်ကြားရန်။ ဤအခန်းတွင် ဘုရားသခင်၏အမှုတော်တွင် လုပ်ဆောင်နေသူများအတွက်လည်း သင်ခန်းစာတစ်ခုရှိသည်။ ပေါလုက ဤသို့ဆိုသည်။ “ကျွန်ုပ်တို့သည် တိတုအား တောင်းဆိုခဲ့သည်၊ သူစတင်ခဲ့သည့်အတိုင်း၊ သင်တို့တွင်လည်း ထိုကျေးဇူးတော်ကို ပြီးစီးစေရန်” —ဆိုလိုသည်မှာ သင်တို့အား ရက်ရောမှု၏ကျေးဇူးတော်တွင် ပြည့်လျှံစေရန်ဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်၏ဓမ္မဆရာများအပေါ်တွင် အသင်းတော်များအား ရက်ရောဖြစ်ရန် ပညာပေးရန် တာဝန်ရှိသည်။ ဆင်းရဲသောသူများပင် ၎င်းတို့၏လှူဒါန်းမှုများကို ဘုရားသခင်ထံသို့ ပေးအပ်ရာတွင် ပါဝင်ရမည်။ ၎င်းတို့သည် ခရစ်တော်၏ကျေးဇူးတော်ကို ဝေမျှသူများဖြစ်ရမည်၊ ၎င်းတို့ကိုယ်ကို စွန့်လွှတ်ပြီး ၎င်းတို့ထက် ပို၍လိုအပ်နေသူများကို ကူညီရန်ဖြစ်သည်။ ဆင်းရဲသောသူတော်စင်များသည် ၎င်းတို့ထက် ပို၍ဆင်းရဲသူများကို ကူညီရန် ပေးကမ်းခြင်း၏ ကောင်းကြီးမင်္ဂလာကို အဘယ်ကြောင့် ငြင်းပယ်ခံရမည်နည်း (မန်နူစခရစ် ၂၈, ၁၈၉၄)။

6. Ministers to Teach Liberality.—There is a lesson also in this chapter to those who are working in the cause of God. Paul says, “We desired Titus, that as he had begun, so he would also finish in you the same grace also”—that is, make you to abound in the grace of liberality. A responsibility rests upon the ministers of Christ to educate the churches to be liberal. Even the poor are to have a part in presenting their offerings to God. They are to be sharers of the grace of Christ in denying self to help those whose need is more pressing than their own. Why should the poor saints be denied the blessing of giving to aid those who are still poorer than themselves (MS 28, 1894)?

 

 

၇. သင်တို့သည် ပြည့်လျှံသည်။ အခန်းငယ် ၇-၁၅ တွင် ပေါလုသည် ကိုရိန္တုမြို့ရှိ စုဆောင်းမှုနှင့်ပတ်သက်သော ညွှန်ကြားချက်များပေးသည်။ သူသည် ခရစ်ယာန်ဘဝသည် ပြည့်လျှံသောဘဝဖြစ်သည်ဟူသော နိယာမကို အသုံးပြုပြီး ဆွဲဆောင်သည် (ယောဟန် ၁၀:၁၀)။

7. Ye abound. In vs. 7–15 Paul gives directions concerning the collection in Corinth. He appeals to the principle that the Christian life is an abundant life (John 10:10).

 

အရာအားလုံးတွင်။ ပြည့်စုံသောခရစ်ယာန်အတွေ့အကြုံသည် ဘဝနှင့်ဝန်ဆောင်မှု၊ အတွင်းကျေးဇူးတော်များနှင့် ၎င်းတို့၏ပြင်ပထုတ်ဖော်မှု၏ သဟဇာတဖြစ်သော ဖွံ့ဖြိုးမှုဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်ဘဝ၏ မည်သည့်အသွင်ကိုမဆို အခြားအသွင်များကို စွန့်လွှတ်ပြီး ပြုစုပျိုးထောင်ခြင်းသည် အဆင်မပြေမှုတစ်ခု ဖြစ်လာနိုင်သည်။ ၁ ကော ၁:၅ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ။ ကိုရိန္တုမြို့သားများသည် နည်းလမ်းများစွာဖြင့် ထူးချွန်သောကြောင့်၊ ကရုဏာတရား၏ကျေးဇူးတော်ကို လျစ်လျူရှုခြင်းသည် မညီညွတ်ဖြစ်လိမ့်မည်။

In every thing. A symmetrical Christian experience is a harmonious development of life and service, of inward graces and an outward expression of them. Any aspect of the Christian life cultivated at the expense of other aspects may become a blemish. Compare 1 Cor. 1:5. The Corinthians excelled in so many ways that it would be inconsistent to neglect the grace of charity.

 

ကျေးဇူးတော်။ ဆိုလိုသည်မှာ စုဆောင်းမှု (အခန်းငယ် ၁, ၂ ကိုကြည့်ပါ)။

The grace. That is, the collection (see on vs. 1, 2).

 

၈. အမိန့်ဖြင့်မဟုတ်။ ၁ ကော ၇:၆, ၁၂, ၂၅ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ။ စုဆောင်းမှုကို ၎င်းတို့၏ လွတ်လပ်သောဆန္ဒဖြင့် ပြီးစီးရမည်ဖြစ်ပြီး၊ ပေါလုက ၎င်းကို တောင်းဆိုသောကြောင့် မဟုတ်ပါ။ ထိုသို့သောအမိန့်သည် ၎င်းတို့၏ မေတ္တာအပေါ်အခြေခံ၍ လိုက်နာလိုစိတ်ရှိမှုကို သံသယဖြစ်စေပြီး၊ ဘုရားသခင်ထံတွင် လွတ်လပ်သောဆန္ဒဖြင့်ပေးကမ်းမှုသာလျှင် လက်ခံနိုင်သည်ဟူသော နိယာမကို ပယ်ဖျက်လိမ့်မည် (မာ ၁၂:၄၁-၄၄ ကိုကြည့်ပါ)။

8. Not by commandment. Compare 1 Cor. 7:6, 12, 25. The collection is to be completed by their own free choice, not because Paul requires it of them. Such a command would have expressed doubt of their willingness to comply on the basis of love, and would have nullified the principle that only freewill offerings are acceptable to God (see on Mark 12:41–44).

 

အခြားသူများ၏ စိတ်အားထက်သန်မှု။ ဆိုလိုသည်မှာ မာကေဒိုးနီးယားယုံကြည်သူများ၏ ဆင်းရဲမှုထဲကပင် ယေရုသ လင်မြို့ရှိ လိုအပ်နေသူများကို ကူညီရန် တောင်းဆိုမှုကို တုံ့ပြန်ရန် အသင့်ဖြစ်နေမှုဖြစ်သည်။

Forwardness of others. That is, the readiness of the Macedonian believers, out of their comparative poverty, to respond to the plea to assist the needy at Jerusalem.

 

သက်သေပြရန်။ မာကေဒိုးနီးယားတို့၏ မြင့်မြတ်သောပုံသက်သေသည် ကိုရိန္တုမြို့သားများအတွက် ဘုရားသခင်မှ သတ်မှတ်ထားသော စမ်းသပ်မှုတစ်ခု ဖြစ်လာသည်။ ပေါလုသည် ဂုဏ်ယူမှု၊ အချည်းနှီးသောခံစားမှု၊ ဆန္ဒပြိုင်ဆိုင်မှု သို့မဟုတ် ယှဉ်ပြိုင်မှုစိတ်ဓာတ်ကို အသုံးပြု၍ ကိုရိန္တုမြို့သားများအား ပိုမိုထိုက်တန်သော အကြောင်းအမျိုးမျိုးကို မလှုံ့ဆော်ရန် တိုက်တွန်းခဲ့သည်။ မြင့်မြတ်သောဘဝများကို အတုယူခြင်းသည် ယှဉ်ပြိုင်မှုသို့ ဆွဲဆောင်ခြင်းမဟုတ်သော်လည်း၊ ၎င်းသည် တစ်ဦး၏မေတ္တာနှင့် အပ်နှံမှု၏ အတိမ်အနက်နှင့် စစ်မှန်မှုကို စမ်းသပ်သည်။ ဤမြင့်မားသောနှိုင်းယှဉ်မှုနိယာမသည် ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ စည်းကမ်းအတွက် တန်ဖိုးရှိသောနည်းလမ်းတစ်ခုပေးသည်။

To prove. The noble example of the Macedonians becomes a divinely appointed test for the Corinthians. Paul did not appeal to pride, vanity, selfish feeling, or a spirit of rivalry and competition in order to urge the Corinthians to do something that more worthy motives would not lead them to do. The emulation of noble lives is never an appeal to rivalry, but it does test the depth and genuineness of one’s love and devotion. This elevated principle of comparison provides a valuable means of spiritual discipline.

 

သင်တို့၏မေတ္တာ၏ ရိုးသားမှု။ အခန်း ၇:၁၁, ၁၆ ကိုကြည့်ပါ။ ပေါလုသည် ၎င်းတို့၏ရိုးသားမှုကို သံသယမရှိခဲ့သော်လည်း၊ စုဆောင်းမှုသည် ၎င်းတို့၏မေတ္တာ၏ စစ်မှန်မှုကို ပြသရန် အကောင်းဆုံးအခွင့်အရေးတစ်ခုဖြစ်ကြောင်း သိခဲ့သည်။

Sincerity of your love. See on ch. 7:11, 16. Paul did not doubt their sincerity, but knew that the collection provided an ideal opportunity to demonstrate the genuineness of their love.

 

၉. သင်တို့သိသည်။ ပေါလုသည် ခရစ်တော်၏ကျေးဇူးတော်ကို ၎င်းတို့အား အပြည့်အဝကြေငြာခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ယုံကြည်မှုတစ်ခုအနေဖြင့်သာမက၊ ဂရိဘာသာတွင် ထင်ရှားသည့်အတိုင်း၊ ၎င်းကို အတွေ့အကြုံဖြင့် သိခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် မြည်းစမ်းခဲ့ပြီး၊ ထို့ကြောင့် သခင်ဘုရားသည် ကျေးဇူးပြည့်ဝကြောင်း သိခဲ့သည်။ တကယ်တော့၊ ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်သည် ၎င်း၏သက်သေအဖြစ် ရပ်တည်နေသည်။ ခရစ်တော်၏ကျေးဇူးတော်သည် စိတ်နှလုံးနှင့် ဆန္ဒကို ထိန်းချုပ်ရမည်။ ၎င်းသည် ဉာဏ်ရည်ဉာဏ်သွေးအယူအဆတစ်ခုအဖြစ်သာ ရှိနေသမျှကာလပတ်လုံး ထိရောက်မှုမရှိပါ။ ထို့ပြင်၊ မည်သည့်ဘုရားသခင်၏အမှန်တရားကိုမျှ ဉာဏ်ရည်ဉာဏ်သွေးဖြင့် နားလည်မှုသက်သက်ဖြင့် သိရှိခြင်းမရှိပါ (မ ၁၆:၁၇; ယော ၆:၄၅; ၁၆:၁၄; ၁ ကော ၂:၄; ၁၂:၃)။ ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်သည် ဝိညာဉ်တော်ဖြင့် သင်ကြားပြီး ယုံကြည်ခံရသူအတွက်သာ အမှန်တရားဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်၏ဆင်းရဲမှုမှတစ်ဆင့် ကျွန်ုပ်တို့ရရှိသောစည်းစိမ်သည် ဘဝ၏ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ ထိုးထွင်းသိမြင်မှုမှတစ်ဆင့် ရောက်ရှိလာသည်။

9. Ye know. Paul had fully declared to them the grace of Christ, and they knew it by experience with it, as the Greek makes evident, not simply as a tenet of belief. They had tasted, and thus they knew that the Lord is gracious. In fact, they themselves constituted living evidence of it. The grace of Christ must control the heart and will. It is never effective so long as it remains an intellectual concept only. For that matter, no divine truth is known merely by an intellectual understanding of it (see Matt. 16:17; John 6:45; 16:14; 1 Cor. 2:4; 12:3). The only man to whom the Word of God is truth is he who is taught and convinced by the Spirit. The riches we receive through the poverty of Christ come through spiritual illumination of the life.

 

ကျေးဇူးတော်။ ရောမ ၃:၂၄ ကိုကြည့်ပါ။ ခရစ်တော်၏ လူ့ဇာတိခံယူမှုနှင့် လက်ဝါးကပ်တိုင်ပေါ်တွင်သေဆုံးမှုဟူသော အမြင့်မြတ်ဆုံးသော လုပ်ဆောင်ချက်များကို ဤနေရာတွင်သာလျှင် ကျေးဇူးတော်ဟု သတ်မှတ်ပြီး၊ ရောမ ၅:၁၅; ဂလာ ၁:၆ တွင်လည်း ဖော်ပြထားသည်။ ဤလုပ်ဆောင်ချက်များသည် ဘုရားသခင်၏မေတ္တာနှင့် ကျိုးနွံမှု၏ အမြင့်မြတ်ဆုံးသော ထင်ရှားမှုများဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် ခရစ်တော်၏ အမြင့်မြတ်ဆုံးသော စွန့်လွှတ်မှုကို လူသား၏ နှိုင်းယှဉ်မရသော သေးငယ်သည့် ကရုဏာတရားလုပ်ဆောင်မှုများနှင့် နှိုင်းယှဉ်သည်။

Grace. See on Rom. 3:24. The supreme acts of Christ, His incarnation and crucifixion, are attributed to grace only here and in Rom. 5:15; Gal. 1:6. These acts constituted the supreme manifestations of divine love and condescension. Paul here contrasts the supreme sacrifice of Christ with man’s incomparably infinitesimal acts of charity.

 

သခင်ယေရှုခရစ်။ မ ၁:၁; ယော ၁:၃၈ ကိုကြည့်ပါ။

Lord Jesus Christ. See on Matt. 1:1; John 1:38.

 

သူသည် စည်းစိမ်ရှိခဲ့သည်။ ခရစ်တော်၏ လူ့ဇာတိမခံယူမီ တည်ရှိမှုကို ရည်ညွှန်းသည် (ယော ၁၇:၅; ဖိ ၂:၆, ၇; ယော ၁ နှင့်ပတ်သက်သော ထပ်လောင်းမှတ်ချက်ကိုကြည့်ပါ)။ သူသည် ဖန်ဆင်းရှင်နှင့် ဘုရင်ဖြစ်သောကြောင့်၊ စကြဝဠာတစ်ခုလုံးသည် သူ၏ပိုင်ဆိုင်မှုဖြစ်သည် (ယော ၁:၁, ၂; ကော ၁:၁၅-၁၇)၊ သို့သော် သူ၏လောကီဘဝသည် အလွန်ဆင်းရဲမှုဖြစ်သည် (မ ၈:၂၀)။ သူ၏စည်းစိမ်သည် ဘုရားဇာတိ၏သဘာဝနှင့် ဂုဏ်ရည်များ၊ မရေတွက်နိုင်သော ကမ္ဘာပေါင်းများစွာ၊ ကောင်းကင်တမန်များ၏ ကိုးကွယ်မှုနှင့် သစ္စာစောင့်သိမှုတို့ဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသည်။

He was rich. An allusion to Christ’s preincarnate existence (see John 17:5; see on Phil. 2:6, 7; see Additional Note on John 1). Since He was Creator and King, the universe was His (John 1:1, 2; Col. 1:15–17), but His earthly life was ever one of extreme poverty (Matt. 8:20). His riches consisted of the nature and attributes of deity, of countless millions of worlds, of the adoration and loyalty of multitudes of angels.

 

ဆင်းရဲခဲ့သည်။ ဂရိဘာသာ “ပတိုချူအို”၊ “အလွန်ဆင်းရဲဖြစ်ရန်”၊ “သူတောင်းစားဖြစ်ရန်” ဟု ဆိုလိုသည်။ ဆက်စပ်နာမ်စား “ပတိုကျိုစ်” နှင့်ပတ်သက်၍ မာ ၁၂:၄၂ ကိုကြည့်ပါ။ ဤနေရာတွင်သုံးထားသော ကြိယာအချိန်သည် “ဆင်းရဲဖြစ်လာခြင်း” လုပ်ဆောင်ချက်—လူ့ဇာတိခံယူမှုကို ညွှန်ပြသည်။ ခရစ်တော်သည် တစ်ချိန်က သူ၏ပိုင်ဆိုင်မှုဖြစ်ခဲ့သော စည်းစိမ်များကို ဘာတစ်ခုမျှ မထိန်းသိမ်းဘဲ၊ မိမိကိုယ်ကို အပြည့်အဝဖယ်ထုတ်ခဲ့သည်။ သူသည် လူ့ဇာတိကို ခံယူပြီး လူသားတို့၏ ကန့်သတ်ချက်များကို လက်ခံခဲ့သည်။ သူသည် မိမိကိုယ်ကို ဘာမျှမလုပ်နိုင်သည့်အထိ ဆင်းရဲခဲ့သည် (ယော ၅:၁၉, ၂၀; အတွဲ ၅၊ စာမျက်နှာ ၉၁၇, ၉၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။

Became poor. Gr. ptōcheuō, “to be [extremely] poor,” “to be a beggar.” For comment on ptōchos, the related noun, see on Mark 12:42. The verb tense here used points to the act of becoming “poor”—the incarnation. Christ so completely emptied Himself that He retained nothing of the riches that were once His. He took upon Himself human nature and became subject to the limitations of humanity. He became poor to the point where of Himself He could do nothing (John 5:19, 20; see Vol. V, pp. 917, 918).

 

သင်တို့သည် စည်းစိမ်ရှိစေရန်။ အပြစ်ဝင်ရောက်လာသောအခါ၊ လူသားသည် ၎င်း၏အိမ်၊ ၎င်း၏နယ်မြေ၊ ၎င်း၏စရိုက်၊ နှင့်ပင် ၎င်း၏ဘဝကိုပင် ဆုံးရှုံးခဲ့သည်။ ယခုအခါ ၎င်း၏သဘာဝအရ၊ ၎င်းသည် မမှန်ကန်သောစည်းစိမ်များကို ရှာဖွေရင်း ဘဝကို ဖြတ်သန်းသည် (ဟေရှာ ၅၅:၂; ယော ၆:၂၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ကောင်းကင်တွင် မိမိအတွက် ရတနာမစုဆောင်းသူများအတွက် ထာဝရဆင်းရဲမှုက စောင့်ကြိုနေသည် (မ ၁၉:၂၁; လု ၁၂:၂၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ခရစ်တော်သည် မမှန်ကန်သောစည်းစိမ်များကို ရှာဖွေမှုမှ ဖြစ်ပေါ်လာသော လူသား၏ဆင်းရဲမှုမှ လွတ်မြောက်စေရန် လာခဲ့သည် (သုံးအုပ်စု ၄၀၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ခရစ်တော်ထဲတွင်နှင့် ခရစ်တော်မှတစ်ဆင့် လူသားများသည် အရာများ၏ စစ်မှန်သောတန်ဖိုးကို သိရှိနိုင်ပြီး၊ ခရစ်ယေရှုတွင် “စည်းစိမ်ရှိ” ရန် အခွင့်အရေးကို ရရှိသည်။ သူ့ထဲတွင် ၎င်းတို့သည် အရာအားလုံးကို အမွေဆက်ခံသည် (မ ၆:၂၀; ရောမ ၈:၁၇, ၃၂; ၁ ကော ၁:၅; ဧဖက် ၁:၃-၅, ၁၀, ၁၁, ၁၈, ၁၉; ၂:၆, ၇; မ ၆:၃၃ ကိုကြည့်ပါ)။

Might be rich. With the coming of sin, man lost his home, his domain, his character, and even life itself. By nature, he now spends his life seeking false riches (see on Isa. 55:2; John 6:27). Eternal poverty awaits those who do not lay up treasure for themselves in heaven (see on Matt. 19:21; Luke 12:21). Christ came to deliver man from his poverty, which results from seeking false riches (see 3T 401). In and through Christ men are able to discern the true value of things, and receive the privilege of becoming “rich” in Christ Jesus. In Him they inherit all things (Matt. 6:20; Rom. 8:17, 32; 1 Cor. 1:5; Eph. 1:3–5, 10, 11, 18, 19; 2:6, 7; see on Matt. 6:33).

၉. ခရစ်တော်၏ဆင်းရဲမှုသည် သူ၏ကြီးမားသောစွန့်လွှတ်မှု၏ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ တမန်တော်သည် ၎င်းတို့အား ခရစ်တော်၏ပုံသက်သေကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားရန် တောင်းဆိုခဲ့သည်။ ကောင်းကင်တပ်ဦး၏ အုပ်ချုပ်သူသည် လူသားထဲတွင် ဘုရားသခင်၏ပုံသဏ္ဍာန်ကို ပြန်လည်ထူထောင်ရန်၊ ကျိုးနွံမှုနှင့် ဆင်းရဲမှုဘဝကို မိမိကိုယ်ကို ပေးအပ်ခဲ့ပြီး၊ ကျဆုံးသောလူမျိုးနှင့် အနီးကပ်ရပ်တည်ခဲ့သည်။ သခင်ယေရှုသည် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် ရွေးနှုတ်ဖိုးကို ပေးဆပ်ရန်၊ သူ၏ကျိုးနွံမှုနှင့် လက်ဝါးကပ်တိုင်ပေါ်တွင် သေဆုံးမှုမှတစ်ဆင့် ဆင်းရဲဖြစ်လိုစိတ်ရှိခဲ့သည်။

9. Christ’s Poverty a Part of His Great Sacrifice.—The apostle called upon them to consider the example of Christ. The Commander of heaven gave Himself to a life of humiliation and poverty that He might stand side by side with the fallen race, to restore the moral image of God in man. The Lord Jesus was willing to become poor, that through His humiliation and His death on the cross He might pay the ransom for us.

 

ချမ်းသာသည်ဖြစ်စေ၊ ဆင်းရဲသည်ဖြစ်စေ၊ ခရစ်တော်၏ဆင်းရဲမှုသည် လူသားထဲတွင် သူ၏အမွေအနှစ်၏ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်ကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့ ဘယ်သောအခါမျှ မမေ့လျော့ရပါ။ သူ၏သစ္စာဖောက်မှုသည် ဥယျာဉ်ထဲတွင်သာမက၊ လက်ဝါးကပ်တိုင်ပေါ်တွင် သူ၏ဆင်းရဲဒုက္ခသာမက၊ ဖြည့်ဆည်းပေးမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။ သူ၏ဆင်းရဲမှုဖြစ်သော ကျိုးနွံမှုသည် သူ၀ါးလုံးရှိသော လူသားများ၏ ဝမ်းနည်းမှုအားလုံးကို ခရစ်တော်သည် သူ၏ဘုရားသခင့်ဝိညာဉ်တွင် ထမ်းဆောင်ခဲ့သည် (မန်နူစခရစ် ၁၂, ၁၉၀၀)။

Whether rich or poor, we must never forget that the poverty of Christ was a part of His legacy in humanity. It was not alone His betrayal in the garden or His agony upon the cross that constituted the atonement. The humiliation of which His poverty formed a part was included in His great sacrifice. The whole series of sorrows which compassed humanity Christ bore upon His divine soul (MS 12, 1900).

 

(မ ၁၁:၂၈; ဖိ ၂:၅-၈) ခရစ်တော်သည် ဆင်းရဲသောသူအဖြစ် အဘယ်ကြောင့်လာခဲ့သနည်း။ ရွေးနှုတ်ခြင်းအစီအစဉ်ကို ချမှတ်သောအခါ၊ ခရစ်တော်သည် သူ၏ဘုရားသခင့်စရိုက်နှင့်အညီ ပေါ်ထွက်မလာရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ အကြောင်းမှာ ထိုသို့ဖြစ်ပါက၊ ဒုက္ခရောက်နေသူများနှင့် ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားသူများနှင့် ပေါင်းသင်းဆက်ဆံနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ သူသည် ဆင်းရဲသောသူအဖြစ် လာရမည်။ သူသည် ကောင်းကင်တရားရုံးများတွင် ၎င်း၏မြင့်မြတ်သောရာထူးနှင့်အညီ ပေါ်ထွက်နိုင်ခဲ့သော်လည်း၊ မဟုတ်ပါ၊ သူသည် လူသားဆင်းရဲဒုက္ခနှင့် ဆင်းရဲမှု၏ အနိမ့်ဆုံးအတိမ်အနက်သို့ ရောက်ရှိရမည်၊ ၎င်း၏အသံကို ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးဖြစ်နေသူများနှင့် စိတ်ပျက်နေသူများက ကြားနိုင်ရန်၊ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်ပြီး အပြစ်ရောဂါခံစားနေသော ဝိညာဉ်အား သူသည် ပြန်လည်ထူထောင်သူ၊ လူမျိုးအားလုံး၏ ဆန္ဒ၊ အနားယူပေးသူအဖြစ် ထင်ရှားစေရန်ဖြစ်သည်။ ယုဒပြည်တွင် သူ၏နှုတ်ကပတ်များကို နားထောင်ခဲ့သူများသာမက၊ ယနေ့အနားယူခြင်းနှင့် ငြိမ်သက်ခြင်းကို တောင့်တနေသူများအား သူသည် ဤသို့ဆိုသည်။ “ပင်ပန်းလျက် ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးဖြစ်နေသူအားလုံးတို့၊ ငါ့ထံသို့လာကြလော့၊ ငါသည် သင်တို့အား အနားယူစေမည်” (မန်နူစခရစ် ၁၄, ၁၈၉၇)။

(Matt. 11:28; Phil. 2:5–8.) Why Christ Came as a Poor Man.—When the plan of redemption was laid, it was decided that Christ should not appear in accordance with His divine character; for then He could not associate with the distressed and the suffering. He must come as a poor man. He could have appeared in accordance with His exalted station in the heavenly courts; but no, He must reach to the very lowest depths of human suffering and poverty, that His voice might be heard by the burdened and disappointed, that to the weary, sinsick soul He might reveal Himself as the Restorer, the desire of all nations, the Rest-giver. And to those who are longing for rest and peace today just as truly as to those who listened to His words in Judea, He is saying, “Come unto me, all ye that labour and are heavy laden, and I will give you rest” (MS 14, 1897).

 

ခရစ်တော်၏ဆင်းရဲမှုသည် ပေါလု၏ အားကြီးသောအကြောင်းပြချက်ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ပေါလု၏အမိန့်မဟုတ်၊ သခင်ယေရှုခရစ်၏အမိန့်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏သားတော်သည် စည်းစိမ်၊ ဂုဏ်ပြုမှု၊ ဘုန်းအသရေနှင့်အတူ ကောင်းကင်အိမ်တော်ကို စွန့်ခွာခဲ့ပြီး၊ သူ၏ဘုရားသခင့်ဇာတိကို လူ့ဇာတိဖြင့် ဖုံးအုပ်ခဲ့သည်—ဘုရင်များ၏ နန်းတော်များတွင် စိုးရိမ်မှုမရှိ၊ အလုပ်မလုပ်ဘဲ၊ လူသားသဘာဝအား သဘာဝအတိုင်း တောင့်တသော အဆင်ပြေမှုများဖြင့် ဖြည့်ဆည်းရန် မဟုတ်ပါ။ ကောင်းကင်တရားရုံးများတွင် သူသည် ဆင်းရဲသောသူများနှင့် ဖိနှိပ်ခံရသူများနှင့် အတူရပ်တည်ရန်၊ နှိမ့်ချသောအလုပ်သမားများနှင့် အတူပါဝင်ရန်၊ သူ၏လောကီမိဘ၏ လက်သမားအလုပ်၊ ဆောက်လုပ်သူအလုပ်ကို သင်ယူရန် ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ သူသည် စရိုက်ပြန်လည်တည်ဆောက်သူအဖြစ် ဤကမ္ဘာသို့လာခဲ့ပြီး၊ သူ၏ဘုရားသခင့်တန်ခိုးဖြင့် ပြောင်းလဲပေးသော စရိုက်များထဲသို့ သူလိုချင်သော ပြည့်စုံမှုကို ၎င်း၏ဆောက်လုပ်ရေးအမှုအားလုံးတွင် ယူဆောင်လာခဲ့သည်။

Christ’s Poverty Paul’s Mighty Argument.—Here was the apostle’s mighty argument. It is not the commandment of Paul, but of the Lord Jesus Christ. The Son of God had left His heavenly home, with its riches and honor and glory, and clothed His divinity with humanity—not to live in the palaces of kings, without care or labor, and to be supplied with all the conveniences which human nature naturally craves. In the councils of heaven He had chosen to stand in the ranks of the poor and oppressed, to take His part with the humble workers, and learn the trade of His earthly parent, which was that of a carpenter, a builder. He came to the world to be a reconstructor of character, and He brought into all His work of building the perfection which He desired to bring into the characters He was transforming by His divine power.

 

ပေါလုသည် ၎င်း၏ပုံစံ၊ ၎င်း၏စံပြတစ်ခုကို တင်ပြသည်။ ခရစ်တော်သည် ၎င်းတို့အတွက် ကောင်းကင်ရတနာများတွင် စည်းစိမ်ရှိစေရန် ဆင်းရဲမှုဘဝကို မိမိကိုယ်ကို ပေးအပ်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့အတွက် ပြုလုပ်ခဲ့သော စွန့်လွှတ်မှုနှင့်ပတ်သက်၍ ၎င်းတို့၏မှတ်ဉာဏ်ကို ပြန်လည်ဆန်းသစ်ပေးလိမ့်မည်။ ခရစ်တော်သည် ကောင်းကင်တရားရုံးများတွင် အုပ်ချုပ်သူဖြစ်ခဲ့သော်လည်း၊ ဤကမ္ဘာတွင် အနိမ့်ဆုံးနေရာကို ယူခဲ့သည်။ သူသည် စည်းစိမ်ရှိခဲ့သော်လည်း၊ ကျွန်ုပ်တို့အတွက် ဆင်းရဲခဲ့သည်။ သူစွန့်ခွာခဲ့သော စည်းစိမ်သည် ဝိညာဉ်ရေးစည်းစိမ်မဟုတ်ပါ။ သူသည် ဝိညာဉ်တော်၏လက်ဆောင်များတွင် အမြဲပြည့်လျှံခဲ့သည်။ သို့သော် သူသည် ဆင်းရဲသောမိဘများထံမှ ဆင်းသက်လာခဲ့သည်။ ဤကမ္ဘာသည် ၎င်း၏သခင်ကို ချမ်းသာသူအဖြစ် ဘယ်သောအခါမျှ မမြင်ခဲ့ပါ (မန်နူစခရစ် ၉၈, ၁၈၉၉)။

Paul presents his pattern, his ideal. Christ had given Himself to a life of poverty that they might become rich in heavenly treasure. He would refresh their memories in regard to the sacrifice made in their behalf. Christ was commander in the heavenly courts, yet He took the lowest place in this world. He was rich, yet for our sakes, He became poor. It was not spiritual riches that He left behind; He was always abounding in the gifts of the Spirit. But He was of poor parentage. The world never saw its Lord wealthy (MS 98, 1899).

 

ရရှိမှုတွင် စည်းစိမ်ရှိခြင်း။ ခရစ်တော်၊ ကောင်းကင်၏ဘုန်းကြီးသူသည် ဆင်းရဲခဲ့သည်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် သူ၏ဆင်းရဲမှုမှတစ်ဆင့် စည်းစိမ်ရှိစေရန်ဖြစ်သည်။ လက်ဆောင်များတွင်သာမက၊ ရရှိမှုများတွင်လည်း စည်းစိမ်ရှိစေရန်ဖြစ်သည်။

Rich in Attainment.—Christ, the Majesty of heaven, became poor, that we through His poverty might be made rich. Not rich merely in endowments, but rich in attainments.

 

ဤသည်မှာ ခရစ်တော်သည် ၎င်း၏နောက်လိုက်များအား ပိုင်ဆိုင်စေလိုသော စည်းစိမ်များဖြစ်သည်။ အမှန်တရားကို ရှာဖွေသူအမှန်သည် နှုတ်ကပတ်တော်ကို ဖတ်ရှုပြီး၊ နှုတ်ကပတ်တော်ကို လက်ခံရန် ၎င်း၏စိတ်ကို ဖွင့်ဟသောအခါ၊ သူသည် အမှန်တရားကို စိတ်နှလုံးတစ်ခုလုံးဖြင့် တောင့်တသည်။ မေတ္တာ၊ သနားကရုဏာ၊ နူးညံ့မှု၊ ယဉ်ကျေးမှု၊ ခရစ်ယာန်ယဉ်ကျေးမှုတို့သည် ခရစ်တော်သည် သူ့ကိုချစ်သူများအတွက် ပြင်ဆင်ထားသော ကောင်းကင်အိမ်တော်များတွင် ပါဝင်မည့် အစိတ်အပိုင်းများဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် သူ၏ဝိညာဉ်ကို သိမ်းပိုက်သည်။ သူ၏ရည်ရွယ်ချက်သည် ခိုင်မာသည်။ သူသည် ဖြောင့်မတ်ခြင်းဘက်တွင် ရပ်တည်ရန် ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ အမှန်တရားသည် စိတ်နှလုံးထဲသို့ ဝင်ရောက်လာပြီး၊ ဝိညာဉ်တော်ဖြစ်သော အမှန်တရားဖြင့် ထိုနေရာတွင် စိုက်ပျိုးထားသည်။ အမှန်တရားသည် စိတ်နှလုံးကို သိမ်းပိုက်သောအခါ၊ ထိုသူသည် ခရစ်တော်၏ကျေးဇူးတော်၏ စီမံသူဖြစ်လာခြင်းဖြင့် ၎င်း၏သက်သေကို ပြသသည် (မန်နူစခရစ် ၇, ၁၈၉၈)။

These are the riches that Christ earnestly longs that His followers shall possess. As the true seeker after the truth reads the Word, and opens his mind to receive the Word, he longs after truth with his whole heart. The love, the pity, the tenderness, the courtesy, the Christian politeness, which will be the elements in the heavenly mansions that Christ has gone to prepare for those that love Him, take possession of his soul. His purpose is steadfast. He is determined to stand on the side of righteousness. Truth has found its way into the heart, and is planted there by the Holy Spirit, who is the truth. When truth takes hold of the heart, the man gives sure evidence of this by becoming a steward of the grace of Christ (MS 7, 1898).

 

 

၁၀. ကျွန်ုပ်၏အကြံဉာဏ်။ ပေါလုသည် “အမိန့်ဖြင့်” မပြောပါ (အခန်းငယ် ၈ ကိုကြည့်ပါ)။ သူသည် မတိကျသောအမိန့်ထက် ခိုင်လုံသောစီရင်ဆုံးဖြတ်မှုသည် ကိုရိန္တုမြို့သားများအတွက် ပိုမိုအလေးသာမည်ကို သိခဲ့သည်။ အသင်းတော်သည် လှူဒါန်းမှုကို ကတိပြုထားပြီးဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့၏မကောင်းသောရည်ရွယ်ချက်များကို ပြန်လည်ဆန်းသစ်ပြီး ဆောင်ရွက်ရန်သာ အားပေးမှုလိုအပ်သည်။ အမိန့်တစ်ခုသည် လုံးဝမသင့်လျော်ပါ။

10. My advice. Paul speaks not “by commandment” (see on v. 8). He knew that an expression of sound judgment would carry much more weight with the Corinthians than a peremptory order. The church had already committed itself to the offering, and needed only encouragement to revive and carry out its good intentions. A command would have been entirely out of place.

 

ဤသည်မှာ သင့်လျော်သည်။ ပေါလု၏အကြံဉာဏ်မှာ ၎င်းတို့သည် တစ်နှစ်ခန့်က စတင်ခဲ့သောအရာကို နှောင့်နှေးမထားရန်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်အကျိုးအတွက် လိုအပ်သည်။ နှောင့်နှေးခြင်းသည် ၎င်းတို့၏ခရစ်ယာန်အတွေ့အကြုံကို ထိခိုက်စေပြီး၊ ၎င်းတို့အား ဝေဖန်မှုများအတွက် ဖွင့်ထားလိမ့်မည်။ ဘုရားသခင်ထံသို့ ကတိသစ္စာပြုထားသည်ကို ပယ်ဖျက်ခြင်းသည် လူတစ်ဦး၏ခရစ်ယာန်ဖြူစင်မှုကို ထိခိုက်စေသည် (ဒေ ၅:၄-၅)။

This is expedient. Paul’s counsel was that they should no longer delay completing what they had begun a year before. It was desirable for their own sake that they should not do so. To delay would be detrimental to their own Christian experience, and would leave them open to criticism. A vow made to God cannot be repudiated without involving a man’s Christian integrity (Eccl. 5:4–5).

 

တစ်နှစ်ခန့်အကြာ။ ကိုရိန္တုမြို့ယုံကြည်သူများသည် ယေရုသ လင်မြို့ရှိ အသင်းတော်အတွက် ရန်ပုံငွေစုဆောင်းရန် စတင်ခဲ့သည်မှာ တစ်နှစ်ခန့်ကြာခဲ့ပြီ (အခန်း ၉:၂)။ ဤမြင့်မြတ်သောစီမံကိန်းသည် မမှန်ကန်သော တမန်တော်များကြောင့် ဖြစ်ပေါ်သော အငြင်းပွားမှုနှင့် ရန်ဖြစ်မှုများကြောင့် ရပ်တန့်ခဲ့ရသည်။ ယခုအခါ အများစုသည် ပေါလုအား ၎င်းတို့၏သစ္စာစောင့်သိမှုကို ပြန်လည်အတည်ပြုခဲ့ပြီး၊ ဤစီမံကိန်းသည် ဆက်လက်ဆောင်ရွက်နိုင်ပြီဖြစ်သည်။ အခန်း ၁၁:၂၂ ကိုကြည့်ပါ။

A year ago. About a year had passed since the Corinthian believers had set out to raise funds for the church at Jerusalem (ch. 9:2). This noble project had evidently been interrupted by the contention and strife occasioned by the false apostles. Now that the majority had reaffirmed their loyalty to Paul the project could proceed once more. See on ch. 11:22.

 

၁၁. ပြီးစီးရန်။ စာသားအရ “ပြီးစီးရန်” ဟု ဆိုလိုသည်၊ ဆိုလိုသည်မှာ ၎င်းတို့ကတိပြုထားပြီးသောအရာကို ပြီးစီးရန်ဖြစ်သည်။

11. Perform. Literally, “complete,” that is, what they had already promised to do.

 

ဆန္ဒရှိရန် အသင့်ဖြစ်မှု။ ဆန္ဒရှိသောစိတ်သည် အနည်းငယ်ပင်လျှင် လက်ခံနိုင်ဖွယ်ဖြစ်စေသော်လည်း၊ တစ်ဦးတစ်ယောက်လုပ်နိုင်သည်ထက် နည်းနည်းလုပ်ခြင်းသည် ဆန္ဒရှိမှုကို ငြင်းပယ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ရက်ရောသောဆန္ဒသည် ၎င်းကိုယ်တိုင်တွင် ကောင်းမွန်သော်လည်း၊ ၎င်းတစ်ခုတည်းဖြင့် မလုံလောက်ပါ။ ဆန္ဒသည် လုပ်ရပ်များတွင် ပုံဖော်ရမည်၊ အကယ်၍ ကျွန်ုပ်တို့၏အကောင်းဆုံးဆန္ဒများနှင့် စွမ်းအင်များသည် စရိုက်ကို ခိုင်မာမှုနှင့် အားဖြည့်ပေးရမည်ဆိုပါက၊ ကရုဏာတရား၏စံပြတစ်ခုကို ထိန်းသိမ်းရန်သည် ကောင်းမွန်သော်လည်း၊ ထိုစံပြသည် လက်တွေ့ထုတ်ဖော်မှုကို ရှာဖွေရမည်။ ယုံကြည်ခြင်းနှင့် မေတ္တာ၊ စံပြများအဖြစ်၊ ဆာလောင်သူများကို ဘယ်သောအခါမျှ မကျွေးမွေးနိုင်သလို၊ အဝတ်အချည်စည်းသူများကို မဖုံးအုပ်ပေးနိုင်ပါ (ယာ ၂:၁၄-၂၀)။ “အသင့်ဖြစ်မှု” သည် ဘုရားသခင်နှင့် မိမိ၏လူသားများကို ဝန်ဆောင်ရန် သဘာဝအလျောက်ဖြစ်ပေါ်သော စိတ်နေစိတ်ထားဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် အခြားသူများ၏ တိုက်တွန်းမှုဖြင့် တွန်းအားပေးရန် မလိုအပ်ပါ။

Readiness to will. A willing mind makes even a little acceptable, but to do less than one is able to do is a denial of willingness. A generous will is good in itself, but alone it is not enough. The will must be embodied in deeds, if our best desires and energies are to give solidity and strength to the character. It is good to cherish the ideal of charity, but the ideal must find practical expression. Faith and love, as ideals, never feed the hungry or clothe the naked (James 2:14–20). “Readiness,” then, is a spontaneous disposition and attitude of mind to serve God and one’s fellow men. It has no need of being urged or driven forward by the importunity of others.

 

၁၂. ဆန္ဒရှိသောစိတ်နှလုံး။ လက်ဆောင်၏လက်ခံနိုင်ဖွယ်ဖြစ်မှုကို ဆုံးဖြတ်သည်မှာ စိတ်နှလုံး၏ ရိုးသားသောဆန္ဒဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်နှင့်အတူ၊ မေးခွန်းသည် အမြဲတမ်း “သင်၏စိတ်နှလုံးက မည်မျှပေးခဲ့သနည်း” ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ စိတ်နှလုံးက ဘာမျှမပေးပါက၊ လက်များက ပေးကမ်းသည့်အရာသည် ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် တန်ဖိုးမရှိပါ။ ဘုရားသခင်သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ငွေကို မလိုအပ်သလို၊ ၎င်းကို ဂရုမစိုက်သလို၊ ၎င်းမှ အကျိုးမခံစားရပါ။ လူတစ်ဦးတွင် ပေးကမ်းရန် အနည်းငယ်သာ သို့မဟုတ် ဘာမျှမရှိသည်ဖြစ်စေ၊ ဆန္ဒရှိသောစိတ်နှလုံးသည် လက်ဆောင်ကို သန့်ရှင်းစေသည်။ လူတစ်ဦး၏ အကောင်းဆုံးကြိုးပမ်းမှုများသည် ၎င်း၏ထိန်းချုပ်မှုထက်ကျော်လွန်သော အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် မအောင်မြင်နိုင်သလို၊ ဘုရားသခင်အတွက် အလုပ်လုပ်လိုသော ၎င်း၏ဆန္ဒများသည် အခွင့်အရေးမရှိခြင်းကြောင့် မပြည့်စုံနိုင်ပါ။ သို့သော် ၎င်းသည် သူ့ကို ကောင်းကင်ရှေ့တွင် အပြစ်တင်ခံရရန် မလိုအပ်ပါ။ ထာဝရဆုလာဘ်များကို ချီးမြှင့်ရန် အခြေခံအကြောင်းအရာနှင့်ပတ်သက်၍ မ ၂၀:၁-၁၆; ၂၅:၁၄-၄၆ ကိုကြည့်ပါ။ ဘုရားသခင်နှင့်အတူ အရေးကြီးသည်မှာ လူတစ်ဦးတွင် ရှိသည့် အရည်အချင်းများ၏ အရေအတွက်မဟုတ်ဘဲ၊ ၎င်းတို့ကို သစ္စာစောင့်သိမှုနှင့် အပ်နှံမှုဖြင့် တိုးတက်စေသည့်အရာဖြစ်သည်။

12. Willing mind. It is the sincere willingness of the mind that determines the acceptableness of the gift to God. With God the question ever is, How much did your heart give? If the heart gives nothing, what the hands may offer is without value before God. God neither needs nor cares for our money, nor is He benefited by it. A man may have little or nothing to give, but a willing heart is what sanctifies the gift. A man’s best efforts may fail, due to circumstances beyond his control, or his desires to work for God may remain unfulfilled for lack of opportunity. But that need not cause him to stand condemned before Heaven. For comment on the basis upon which eternal rewards are to be meted out see on Matt. 20:1–16; 25:14–46. It is not the number of talents a man may have, but the devotion and faithfulness with which he improves them, that counts with God.

 

၁၃. သင်တို့ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးဖြစ်ရန်။ ပေါလုသည် ကိုရိန္တုမြို့သားများအား ၎င်းတို့၏ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးထက် ပိုမထမ်းဆောင်ရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်၊ အခြားအသင်းတော်များအား ၎င်းတို့၏မျှတသောဝေစုကို လုပ်ဆောင်ရန် လွတ်ကင်းစေရန်ဖြစ်သည်။

13. Ye burdened. Paul did not intend that the Corinthians should carry more than their share of the burden, to spare churches elsewhere the need of doing their fair share.

 

၁၄. တန်းတူညီမျှမှု။ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် ပစ္စည်းဥစ္စာ သို့မဟုတ် ကုန်ပစ္စည်းများ၏ တန်းတူညီမျှမှုကို မရည်ညွှန်းပါ၊ သို့သော် ကြိုးပမ်းမှု၏ အချိုးကျတန်းတူညီမျှမှုကို ရည်ညွှန်းသည်။。 ယခုအခါ ၎င်းတို့၏ပစ္စည်းဥစ္စာချမ်းသာမှုအခြေအနေတွင်၊ ကိုရိန္တုမြို့သားများသည် မာကေဒိုးနီးယားတို့၏ လိုအပ်မှုအခြေအနေထက် ပိုမိုလုပ်ဆောင်နိုင်ခဲ့သည် (အခန်းငယ် ၁-၅ ကိုကြည့်ပါ)။

14. An equality. Paul does not here refer to an equality of property or goods, but to a proportionate equality of effort. In their present state of material prosperity the Corinthians were able to do much more than the Macedonians in their state of want (see on vs. 1–5).

 

သင်တို့၏လိုအပ်မှု။ ကိုရိန္တုမြို့သားများသည် လိုအပ်မှုရှိလာပြီး အခြားသူများသည် ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးကို ပိုမိုထမ်းဆောင်ရမည့်အချိန်တစ်ခု ရောက်လာနိုင်သည်။ သမ္မာကျမ်းစာသည် ပုဂ္ဂလိကဥစ္စာပိုင်ဆိုင်မှုနှင့် လှူဒါန်းမှုအားလုံးသည် ဆန္ဒအလျောက်ဖြစ်ရမည်ဟူသော အခွင့်အရေးကို အသိအမှတ်ပြုသော်လည်း၊ ဆင်းရဲသူများနှင့် လိုအပ်နေသူများကို တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်စွာ လျစ်လျူရှုခြင်းကိုလည်း ရှုတ်ချသည်။ ခရစ်ယာန်တစ်ဦးသည် များစွာသောပမာဏကို ပေးကမ်းပါက၊ ၎င်းသည် အခြားသူများအား ၎င်းတို့လုပ်ဆောင်နိုင်သည့်အရာကို လှူဒါန်းရန် တာဝန်မှ လွတ်ကင်းစေမည်မဟုတ်ပါ။ ဤလောက၏ပစ္စည်းဥစ္စာနည်းပါးသူများသည် အခြားသူများကို ကူညီရန် ၎င်းတို့၏အချိုးကျအစိတ်အပိုင်းကို လုပ်ဆောင်ခြင်းမှ မိမိကိုယ်ကို အကြောင်းပြချက်မပေးရပါ (ဧဖက် ၄:၂၈; ၂ သက် ၃:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။

Your want. There might come a time when the Corinthians would be in want and others would have to bear a larger share of the burden. The Scriptures recognize the right of private property and the right that all contributions shall be voluntary, but it also condemns the selfish and heartless neglect of the poor and needy. If one Christian gives a large sum, this does not relieve others from the obligation to contribute what they can. Those who have less of this earth’s goods are not to excuse themselves from doing their proportionate part to assist others (cf. Eph. 4:28; 2 Thess. 3:12).

 

၁၅. များစွာစုဆောင်းခြင်း။ အခန်းကဏ္ဍ ၁၄ တွင်ဖော်ပြထားသော ညီမျှခြင်းနိယာမကို သရုပ်ပြရန်၊ ပေါလုသည် တောထဲတွင် မန္နစုဆောင်းခြင်းကို ရည်ညွှန်းသည် (ထွက်မြောက်ရာ ၁၆:၁၇, ၁၈)။ တကယ်စုဆောင်းထားသောပမာဏမည်မျှပင်ဖြစ်စေ၊ လူတစ်ဦးစီသည် ၎င်းတို့၏လိုအပ်ချက်များအတွက် လုံလောက်စွာရရှိခဲ့သည်။ ခရစ်ယာန်အသင်းတော်တွင်လည်း ဤနိယာမကို အံ့ဖွယ်ဝင်ရောက်စွက်ဖက်မှုဖြင့်မဟုတ်ဘဲ၊ ညီအစ်ကိုများအပေါ်ထားရှိသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာစိတ်ဓာတ်ကို ကျင့်သုံးခြင်းဖြင့် လုပ်ဆောင်ရမည်။ လူတစ်ဦးစီသည် ၎င်းတို့၏လိုအပ်ချက်များနှင့် လုံလောက်သော ရုပ်ဝတ္ထုဆိုင်ရာအရာများကို ရရှိရန် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ဖြစ်သည်။ သဘာဝစွမ်းရည်နှင့် အခွင့်အလမ်းကြောင့် ဤလောက၏ဥစ္စာများကို ပိုမိုစုဆောင်းနိုင်သူများသည် ၎င်းတို့၏ပိုလျှံမှုကို တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်စွာ ခံစားမသုံးစွဲဘဲ၊ လိုအပ်သူများနှင့် ဝေမျှရမည်ဆိုသည်လည်း ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ဖြစ်သည် (လုကာ ၁၂:၁၃-၃၄ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။ ၎င်းတို့သည် စုဆောင်းထားသော လောကီအကျိုးကျေးဇူးများ၏ ပိုင်ရှင်များမဟုတ်ဘဲ စီမံခန့်ခွဲသူများသာဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့ကို လူသားတို့၏သာယာဝပြောရေးအတွက် အသုံးပြုရမည် (ဆာလံ ၁၁၂:၉; မဿဲ ၂၅:၁၄-၄၆)။ ဤနည်းဖြင့် ပိုလျှံသောစည်းစိမ်နှင့် ဆင်းရဲမွဲတေမှုမှ ဖြစ်ပေါ်လာသော ဆိုးရွားမှုများကို နှစ်မျိုးလုံး ကာကွယ်နိုင်သည်။

15. Gathered much. To illustrate the principle of equalization set forth in v. 14, Paul alludes to the gathering of the manna in the wilderness (Ex. 16:17, 18). Irrespective of the amount actually gathered, each person had sufficient for his needs. The same principle is to operate in the Christian church, not by miraculous intervention but through the exercise of the spirit of love for one’s brethren. It is the will of God that each shall have a share of the material things of life adequate to his needs. It is also God’s will that those who, because of natural ability and opportunity, gather more of this world’s goods should not selfishly enjoy their superabundance, but share it with those in need (see on Luke 12:13–34). They are stewards, not outright owners, of the earthly benefits they have gathered, and are to use these for the welfare of their fellow men (Ps. 112:9; Matt. 25:14–46). In this way the evils that result from superabundant wealth and from poverty may both be prevented.

 

၁၆-၁၈, ၂၃. တိတုသည် ကောရိန္သုသို့ ခရီးသွားခြင်း။—ပေါလု၏သက်သေခံချက်သည် ၎င်းခံရသော ဗျာဒိတ်များစွာကြောင့် အလေးထားဖွယ်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် နေရာအမျိုးမျိုး၏လိုအပ်ချက်များကို အခြားသူများထက် ပိုမိုသိရှိသည်။ သို့သော် ပေါလုသည် ဤလှူဒါန်းမှုကို ကိုယ်တိုင်စုဆောင်းရန် မလိုလားခဲ့ပေ။ ၎င်းသည် ဤလှူဒါန်းမှုကို စုဆောင်းရာတွင် အဓိကပါဝင်ခဲ့သော်လည်း၊ မည်သူမဆို မကောင်းပြောစရာအကြောင်းမရှိစေရန်၊ တိတုနှင့် ၎င်း၏အပေါင်းအဖော်များသည် ကောရိန္သုသို့ ခရီးသွားခဲ့သည်။ ထိုအချိန်တွင် ငွေကိုသယ်ယူရန် လုံခြုံသောနည်းလမ်းမရှိခဲ့ပေ (MS ၁၀၁, ၁၉၀၆)။

16–18, 23. Titus Journeys to Corinth.—Paul’s testimony was accepted as of great weight, because of the many revelations he had received. He knew better than did many others of the necessities of various places. But Paul was unwilling to take personal charge of the raising of this contribution. He had been largely instrumental in causing it to be raised, but, lest any should find occasion to speak evil, Titus and his companions … made the journey to Corinth; for there was no safe way of transporting money at that time (MS 101, 1906).

 

၁၆-၂၂. ပေါလုသည် တိတုကို ကောရိန္သုသို့ ချီးကျူးပြီး အကြံပေးသည်။—တိတုသည် မာကေဒိုးနီးယားရှိ အသင်းတော်များတွင် လှူဒါန်းမှုများ စုဆောင်းရာတွင် အလွန်အောင်မြင်ခဲ့သောကြောင့်၊ ပေါလုသည် ၎င်းအား ကောရိန္သုသို့သွားရောက်ပြီး ထိုအလုပ်ကို ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ရန် လိုလားခဲ့သည်။ “ဧဝံဂေလိတွင် အသင်းတော်အားလုံးတွင် ချီးကျူးခံရသူ” နှင့် “များစွာသောအရာများတွင် အကြိမ်ကြိမ်စမ်းသပ်ပြီး အားထုတ်သူ” ဟူသော နောက်ထပ်ညီအစ်ကိုတစ်ဦးသည် တိတုနှင့်အတူ လိုက်ပါသွားရန် စေလွှတ်ခံရသည်။ ပေါလုသည် ကောရိန္သုမြို့သားများထံ ဤညီအစ်ကိုများကို ချီးကျူးပြီး အကြံပေးသည့် စာတစ်စောင်ရေးသားခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ဤခက်ခဲသောအလုပ်ကို လိုလိုလားလား လက်ခံခဲ့ကြသည်။ ဤစာတွင် ၎င်းသည် ကောရိန္သုတွင် လှူဒါန်းမှုတစ်ခု စုဆောင်းရန် တစ်နှစ်ခန့်ကြိုတင်ကြိုးပမ်းခဲ့သည်ကို သတိပေးခဲ့သည် (MS ၁၀၁, ၁၉၀၆)။

16–22. Paul Commends Titus to the Corinthians.—Titus has been so successful in raising gifts among the churches in Macedonia that Paul desired him to visit Corinth and continue in the same work. Another brother, “whose praise is in the gospel throughout all the churches,” and still another “whom we have oftentimes proved diligent in many things,” were sent to accompany Titus. Paul wrote a letter to the Corinthians commending to them these brethren who had so willingly undertaken such a difficult task. In this letter he reminded them of an effort that had been put forth a year previous to raise a contribution at Corinth (MS 101, 1906).

 

၁၆. ဘုရားသခင်ကို ကျေးဇူးတော်ချီးမွမ်းပါ။ ပေါလုသည် ၎င်း၏စာ၏ နောက်ထပ်အပိုင်းတစ်ခုကို ဤသို့စတင်သည်။ အခန်းကဏ္ဍ ၁-၁၅ တွင် ၎င်းသည် မာကေဒိုးနီးယားသားများ၏ မြင့်မြတ်သောဥပမာကို ကောရိန္သုမြို့သားများရှေ့တွင် ဖော်ပြခဲ့ပြီး၊ ခရစ်ယာန်ပရဟိတ၏ စစ်မှန်သောနိယာမများကို ထုတ်ဖော်ပြောကြားခဲ့သည်။ ယခု ၎င်းသည် လှူဒါန်းမှုကို ပြီးမြောက်ရန် လိုက်နာရမည့် လက်တွေ့ကျသော အသေးစိတ်အချက်များကို ဖော်ပြရန် ဆက်လက်လုပ်ဆောင်သည်။

16. Thanks be to God. Paul thus begins another section of his letter. In vs. 1–15 he has set before the Corinthians the noble example of the Macedonians and enunciated the true principles of Christian benevolence. He now proceeds to outline the practical details to be followed in completing the collection.

 

ထည့်သွင်းပေးသည်။ စကားလုံးအရ “ပေးသည်” ဟူသော အဓိပ္ပာယ်ရှိပြီး၊ ဆက်လက်ပေးနေသည် သို့မဟုတ် အစဉ်ပေးနေသည်ဟု ဆိုလိုသည်။ တိတု၏ဇွဲလုံ့လသည် လျော့ကျသွားမည်ကို အန္တရာယ်မရှိပေ။

Put. Literally, “gives,” that is, keeps on giving, or continually gives. There is no danger that the zeal of Titus will wane.

 

တူညီသော စိတ်အားထက်သန်မှု။ ပထမဦးစွာ၊ ပေါလုသည် တိတုကို ကောရိန္သုအသင်းတော်သို့ ချီးကျူးပြီး၊ တိတုသည် ဤလှူဒါန်းမှုအတွက် ၎င်း၏စိတ်ဝင်စားမှုကို မျှဝေထားသည်ကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ဖော်ပြသည်။ ၎င်းတို့သည် လုပ်ဆောင်ရမည့်အလုပ်အတွက် ၎င်း၏စိတ်နှလုံးနှင့် အားထုတ်မှုကို အားကိုးနိုင်သည်။

The same earnest care. First, Paul commends Titus to the church at Corinth, expressing gratitude that Titus shares his own interest in the proposed collection. They can count on the diligent application of his mind and heart to the task at hand.

 

လူသားတို့၏ လက်တွေ့ကျသော နှင့် ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ သာယာဝပြောရေးအတွက် ကိုယ်ကျိုးစွန့်သော လုပ်ငန်းများဆီသို့ တွန်းအားပေးမှုသည် ခရစ်ယာန်ဘာသာ၏ ထူးခြားသောအရည်အသွေးဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာပေါ်တွင် ပရဟိတနှင့် လူမှုကူညီရေးလုပ်ငန်းများသည် ၎င်း၏မူလအစနှင့် စိတ်ဓာတ်အားဖြင့် ခရစ်ယာန်ဘာသာမှ ဆင်းသက်လာသည်။ ထိုသို့သောစိတ်ဓာတ်သည် လူ့စိတ်နှလုံးတွင် သဘာဝအလျောက် မဖြစ်ပေါ်ပေ၊ အကြောင်းမှာ လူ့သဘာဝသည် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်သည်။ လူများကို ၎င်းတို့ကိုယ်ကိုယ်ထက် ကျော်လွန်ပြီး အခြားသူများ၏ သာယာဝပြောရေးအတွက် စစ်မှန်သောစိတ်ဝင်စားမှုကို လှုံ့ဆော်ပေးရန်သည် အသင်းတော်၏ ကြီးမားသောအလုပ်တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစHသည်။ ခရစ်ယာန်များသည် အသင်းတော်အတွက် ကျေးဇူးတင်သင့်သည်၊ ၎င်းသည် ၎င်း၏အဖွဲ့ဝင်များကို အခြားအဖွဲ့ဝင်များ၏လိုအပ်ချက်များကို ဖြည့်ဆည်းရုံသာမက၊ ၎င်းတို့၏လိုအပ်ချက်များကို ဝန်ဆောင်မှုပေးရန်လည်း လှုံ့ဆော်ပေးသည် (မဿဲ ၂၀:၂၆, ၂၈)။ ထို့ကြောင့် တိတုသည် ကောရိန္သုမြို့သားများအား ရက်ရောသောလုပ်ရပ်များဆီသို့ လှုံ့ဆော်ပေးခြင်းဖြင့် စစ်မှန်သောကျေးဇူးတစ်ခုကို ပေးအပ်လိမ့်မည်။ အခြားသူများ၏ ကယ်တင်ခြင်းနှင့် သာယာဝပြောရေးအတွက် လှူဒါန်းရန် တောင်းဆိုမှုများကို ရှောင်ရှားရန်မကြိုးစားဘဲ၊ ခရစ်ယာန်များသည် ထိုအခွင့်အလမ်းများအတွက် ဘုရားသခင်ကို ကျေးဇူးတင်သင့်သည်။

The impulse to self-sacrificing enterprises for the practical and spiritual welfare of humanity is pre-eminently Christian. The work of charity and philanthropy in the world is essentially Christian in its origin and spirit. Such a spirit does not originate in the human heart, for it is naturally selfish. It is part of the great work of the church to take men out of themselves and inspire them with a genuine concern for the welfare of others. Christians may well be grateful to God for the church, which inspires its members not merely to contribute to the needs of other members but also to minister to their needs (Matt. 20:26, 28). Titus would thus confer upon the Corinthians a true favor, in stimulating them to generous deeds. Instead of seeking to avoid appeals to give for the salvation and welfare of others, Christians should thank God for such opportunities.

 

၁၇. သူသည် အားပေးစကားကို လက်ခံခဲ့သည်။ တိတုသည် ကောရိန္သုသို့သွားရောက်ပြီး အသင်းတော်ကို ၎င်း၏ယခင်ငြိမ်းချမ်းမှုနှင့် ညီညွတ်မှုအခြေအနေသို့ ပြန်လည်ထူထောင်ရန် ပေါလု၏တောင်းဆိုမှုကို ဝမ်းမြောက်စွာ တုံ့ပြန်ခဲ့သည်။

17. He accepted the exhortation. Titus had responded gladly to Paul’s appeal to go to Corinth in the hope of restoring the church to its former state of peace and unity.

 

အားထုတ်မှု။ သို့မဟုတ် “စိတ်အားထက်သန်မှု”။ ပေါလု၏စကားများသည် နှစ်ထပ်အဓိပ္ပာယ်ကို ဖော်ပြသည်။ လှူဒါန်းမှုကို ပေါလုက စတင်ခဲ့သော်လည်း၊ တိတုသည် ဤစီမံကိန်းတွင် အပြည့်အဝသဘောတူညီပြီး ၎င်း၏အောင်မြင်မှုအတွက် စိတ်ပူပန်မှုကို မျှဝေခဲ့သည်။ တိုက်တွန်းမှုသည် ပေါလု၏တစ်ဦးတည်းသာမဟုတ်ပေ။ တိတုသည် ဤကောရိန္သုသို့ မစ်ရှင်အတွက် ကိုယ်တိုင်ဆန္ဒအလျောက် စေတနာ့ဝန်ထမ်းလုပ်ခဲ့ပုံရသည်။

Forward. Or, “earnest.” Paul’s words express a double meaning. Though the offering was initiated by Paul, Titus was fully in accord in this project and shared his concern for its success. The urging was not exclusively Paul’s. Evidently Titus had already volunteered to go on this mission to Corinth.

 

သူသွားခဲ့သည်။ ပေါလုသည် တိတု၏ ကောရိန္သုသို့ မဝင်ရောက်မီခရီးကို သူသွားပြီးသလို ပြောဆိုသည်—ကောရိန္သုမြို့သားများ၏ ဤစာကိုဖတ်ရှုသည့်အမြင်မှ။ ဤဂရိစကားပုံသည် တိတုအား ဒုတိယစာတစ်စောင်၏ သယ်ဆောင်သူအဖြစ် ရှင်းလင်းစွာ ညွှန်ပြသည်။

He went. Paul speaks of Titus’ impending departure for Corinth as if he had already gone—from the viewpoint of the Corinthians in reading this letter. This characteristic Greek mode of expression clearly points to Titus as the bearer of the second epistle.

 

၁၈. စေလွှတ်ခဲ့သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ စေလွှတ်နေသည် (အခန်းကဏ္ဍ ၁၇ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။

18. Have sent. That is, are sending (see on v. 17).

 

ညီအစ်ကို။ ပေါလုသည် အာခါယတွင် လှူဒါန်းမှုစုဆောင်းခြင်းအလုပ်ကို တိတုနှင့် အမည်မဖော်ပြထားသော အခြားသူနှစ်ဦးထံ အပ်နှံခဲ့သည်။ ဤသုံးဦးစလုံးသည် အသင်းတော်များ၏ ယုံကြည်မှုကို ရရှိထားသည်။ ဤစီစဉ်မှုသည် လှူဒါန်းမှုကို လွယ်ကူစေရန်နှင့် စုဆောင်းထားသောရန်ပုံငွေများကို ၎င်းတို့ကိုယ်ပိုင်အသုံးပြုမှုအတွက် ယူဆောင်သွားသည်ဟု သံသယမဖြစ်စေရန် အကာအကွယ်ပေးရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။ ကောရိန္သုတွင် ပေါလုကို ဆန့်ကျင်သူ လူနည်းစုရှိနေသေးသည့်အတွက်၊ ၎င်းသည် ရန်ပုံငွေကို ကိုယ်တိုင်မစုဆောင်းခြင်းက ပိုကောင်းသည်။ မလွဲမသွေ သိသာထင်ရှားသော ပမာဏတစ်ခုကို စုဆောင်းခဲ့ပြီး၊ ထို့ကြောင့် ပေးလှူသည့်ပမာဏနှင့် ယေရုသလင်သို့ ပို့ဆောင်မှုနှင့်ပတ်သက်၍ အသင်းတော်များသို့ အပြည့်အဝအစီရင်ခံစာတင်ပြနိုင်ခဲ့သည် (အခန်းကဏ္ဍ ၂၀, ၂၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် ၎င်း၏ဆန့်ကျင်သူများသည် အခွင့်အရေးရှိလျှင် ၎င်းကို အပြစ်တင်မည်ကို သိရှိခဲ့သည်။ ဧဝံဂေလိတရားသည့်သူသည် ငွေကြေးအပေါ် ၎င်း၏သဘောထားတွင် သတိထားရန် အထူးအကြံပေးခံရသည် (၁ တိမောသေ ၃:၃; ၁ ပေတရု ၅:၂)။

The brother. Paul entrusted the work of the collection in Achaia to three men, Titus and two others whose names are not given. All three enjoyed the confidence of the churches. This arrangement was designed to facilitate the collection and to protect all concerned with the collection against suspicion of appropriating funds thus collected to their own use. In view of the fact that a minority at Corinth still opposed Paul, it was better that he not collect the funds personally. Undoubtedly a considerable sum was collected, and a full report could thus be made back to the churches, both as to the amount given and as to its delivery at Jerusalem (see vs. 20, 21). Paul knew his opponents would find fault with him if they could. The minister of the gospel is specifically counseled to be discreet in his attitude toward money (1 Tim. 3:3; 1 Peter 5:2).

 

သူ၏ချီးကျူးမှု။ ဤညီအစ်ကိုသည် “ဧဝံဂေလိ” တွင် ထိရောက်သောအလုပ်သမားတစ်ဦးဖြစ်ကြောင်း သက်သေပြခဲ့ပြီး၊ ပေါလုနှင့် တိတု၏ ထိုက်တန်သော အလုပ်ဖော်အဖြစ် လေးစားခံရသင့်သည်။

Whose praise. This brother had proved an effective laborer “in the gospel,” and should be respected as a worthy colaborer of Paul and Titus.

 

၁၉. ရွေးချယ်ခံရသည်။ ဂရိစကားလုံး “ချိရိုတိုနီယို” (တမန်တော် ၁၄:၂၃ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။ ဤစကားလုံးသည် စကားလုံးအရ “လက်ဆန့်ထုတ်ခြင်း” ဟူသော အဓိပ္ပာယ်ရှိပြီး၊ ထို့ကြောင့် “ရွေးချယ်ခြင်း” ဟု ဆိုလိုသော်လည်း၊ ၎င်း၏အသုံးပြုမှုသည် တိတု၏အဖော်ဖြစ်သူအား မည်ကဲ့သို့ ခန့်အပ်ခဲ့သည်ကို မရေရာစေပေ။

19. Chosen. Gr. cheirotoneō (see on Acts 14:23). Although the word means, literally, “to stretch out the hand,” and thus “to elect,” its usage leaves uncertain the manner in which this companion of Titus was appointed.

 

ခရီးသွားခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ ပေါလုနှင့် အခြားသူများနှင့်အတူ ယေရုသလင်သို့ သွားရောက်ပြီး၊ မာကေဒိုးနီးယားနှင့် ဂရိတွင် စုဆောင်းထားသော ရန်ပုံငွေများကို ထိုနေရာရှိ ညီအစ်ကိုများထံ ပို့ဆောင်ရန်ဖြစ်သည်။

Travel. That is, to Jerusalem, in company with Paul and others, to deliver to the brethren there the funds thus collected in Macedonia and in Greece.

 

ကျေးဇူးတော်။ အခန်းကဏ္ဍ ၄-၇ တွင်ကဲ့သို့၊ ဤနေရာတွင် စကားလုံးသည် ယေရုသလင်ရှိ ဆင်းရဲသောသူများကို ကူညီရန်အတွက် ပရဟိတလုပ်ငန်းကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်၏ ဖော်ပြချက်တစ်ခုဖြစ်သည် (အခန်းကဏ္ဍ ၁)။

Grace. As in vs. 4–7, the word here refers to the charitable enterprise of assisting the poor at Jerusalem, which was an expression of the grace of God (v. 1).

 

ဘုန်းတန်ခိုးအတွက်။ ယေရုသလင်ရှိ သူတော်စင်များအတွက် လှူဒါန်းမှုသည် လူများကို ဘုရားသခင်ကို ချီးမွမ်းရန် ဦးဆောင်လိမ့်မည်။ ယေရုသလင်ရှိသူများသည် ဧဝံဂေလိသည် ဂျူးမဟုတ်သူများကို ၎င်းတို့၏ဆင်းရဲသောအခြေအနေတွင် လက်တွေ့ကျသော စိတ်ဝင်စားမှုကို ယူဆောင်လာစေသည်ကို ချီးမွမ်းကြလိမ့်မည်၊ ဂျူးမဟုတ်သူများသည် ၎င်းတို့၏ခရစ်ယာန်ညီအစ်ကိုများအတွက် ဝန်ဆောင်မှုပေးရာတွင် ဝမ်းမြောက်မှုကို ရှာဖွေတွေ့ရှိလိမ့်မည်။

To the glory. The proposed collection for the saints at Jerusalem would lead men to glorify God. Those at Jerusalem would praise Him that the gospel had led the Gentiles to take so practical an interest in their needy condition, and the Gentiles would find joy in ministering to the needs of their fellow Christians.

 

သင်တို့၏အဆင်သင့်စိတ်။ စာသားဆိုင်ရာ သက်သေများသည် (စာမျက်နှာ ၁၀ ကိုကြည့်ပါ) “ကျွန်ုပ်တို့၏ အဆင်သင့်စိတ်” သို့မဟုတ် “ကျွန်ုပ်တို့၏ ဇွဲလုံ့လ” ဟူသော ဖတ်ရှုမှုကို ထောက်ခံသည်။ ယေရုသလင်ရှိ ဆင်းရဲသောသူတော်စင်များနှင့် ၎င်းတို့၏လိုအပ်ချက်များအတွက် ပြဋ္ဌာန်းပေးသည့် ဂျူးမဟုတ်သူများ၏ အကျိုးကျေးဇူးအပြင်၊ ဤစီမံကိန်းသည် ဂျူးခရစ်ယာန်များအား ပေါလုသည် ဂျူးမဟုတ်သူများအတွက် ၎င်း၏အလုပ်တွင် ၎င်းတို့ကို မေ့လျော့မထားကြောင်း ပြသလိမ့်မည်။ ဤစီမံကိန်းသည် ဂျူးနှင့် ဂျူးမဟုတ်သူများ၏ နှလုံးများကို တစ်သားတည်းဖြစ်စေပြီး ၎င်းတို့ကို တစ်ခုတည်းသော မိတ်သဟာယဖွဲ့မှုတွင် ပေါင်းစည်းရန် ကူညီလိမ့်မည်။ ၎င်းသည် ၎င်းတို့ကို ခွဲခြားထားသော “အဆည်းအနှီးနံရံ” (ဧဖက် ၂:၁၄) ကို ဖြိုချရန် ကူညီလိမ့်မည်။

Your ready mind. Textual evidence attests (cf. p. 10) the reading “our readiness of mind,” or “our zeal.” In addition to the good that would come to the poor saints at Jerusalem and to the Gentile churches in thus making provision for their needs, the project would also demonstrate to Jewish Christians in Judea that in his labors for the Gentiles Paul had not forgotten them. The project would bind the hearts of Jew and Gentile together and tend to unite them in one fellowship. This would help to break down “the middle wall of partition” (Eph. 2:14) that separated them.

 

၂၀. ဤအရာကို ရှောင်ရှားခြင်း။ သို့မဟုတ် “ဤအရာနှင့်ပတ်သက်၍ ကြိုတင်ကာကွယ်မှုများ ပြုလုပ်ခြင်း”။ ပေါလုသည် ၎င်းသည် ဤစီမံကိန်းမှ ကိုယ်ပိုင်အမြတ်အစွန်းရယူသည်ဟူသော စွပ်စွဲချက်အတွက် မည်သည့်အခြေခံမှ ရှောင်ရှားရန် ကြိုးစားခဲ့သည်။ ငွေကြေးကိစ္စများတွင် တင်းကြပ်သောရိုးသားမှုသည် အမြဲတမ်းလုံလောက်မည်မဟုတ်ပေ၊ အကြောင်းမှာ အနည်းငယ်မသေချာမှုသည် ဝေဖန်မှုအတွက် အကြောင်းရင်းဖြစ်လာနိုင်သည်။ ခရစ်ယာန်ဓမ္မဆရာသည် အထူးသဖြင့် ငွေကြေးကိစ္စများကို ကိုင်တွယ်ရာတွင် ဂရုတစိုက်ရှိရမည် (၁ တိမောသေ ၃:၃; ၁ ပေတရု ၅:၂ ကိုကြည့်ပါ)။

20. Avoiding this. Or, “taking precautions about this.” Paul sought to avoid any basis for the charge that he was making a personal profit from the project. Strict honesty may not always be sufficient in money matters, where the least carelessness may become the occasion for criticism. The Christian minister, especially, must exercise scrupulous care in handling money matters (cf. 1 Tim. 3:3; 1 Peter 5:2).

 

အပြစ်တင်ခြင်း။ သို့မဟုတ် “အပြစ်ဖို့ခြင်း”၊ ဤနေရာတွင် ပေါလုသည် ၎င်းထံအပ်နှံထားသော ရန်ပုံငွေများနှင့်ပတ်သက်၍ တင်းကြပ်စွာ ရိုးသားမှုမရှိဟု တစ်စုံတစ်ယောက်က စွပ်စွဲနိုင်သည်ဟု ဆိုလိုသည်။

Blame. Or, “reproach,” here implying that someone might charge that Paul had not been strictly honest with the funds entrusted to him.

 

ပိုလျှံမှု။ သို့မဟုတ် “ရက်ရောမှု”။ လှူဒါန်းမှုသည် ကောရိန္သုအသင်းတော်မှ ပေါလုမျှော်လင့်ထားသည့်အရာကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားလျှင် အောင်မြင်မည့်အလားအလာရှိသည်။ ကောရိန္သုမြို့သားများကို “ကောရိန္သုတွင် နေထိုင်ရန် လူတိုင်းမကြိုးစားနိုင်ပေ” ဟူသော စကားပုံတွင် ထင်ဟပ်သည့်အတိုင်း ချမ်းသာသူများဟု လူသိများသည်။

Abundance. Or, “liberality.” The collection had every appearance of proving successful, taking into account what Paul anticipated from the comparatively well-to-do Corinthian church. The Corinthians were popularly considered wealthy people, as reflected in the proverb, “Not every man can pretend to live in Corinth.”

 

၂၁. ရိုးသားမှု။ ဆိုလိုသည်မှာ ကောင်းမွန်သော၊ ချီးကျူးဖွယ်ရာ၊ လှပသော၊ ဤနေရာတွင် ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၏ ထူးခြားမှုကို ပိုင်ဆိုင်သူ၏ အပြုအမူကို ဖော်ပြပြီး၊ ထို့ကြောင့် အခြားသူများရှေ့တွင် ဂုဏ်သိက္ခာကောင်းရှိသူ၊ ၎င်း၏ချီးကျူးဖွယ်အပြုအမူအတွက် လေးစားခံရသူတစ်ဦးကို ဆိုလိုသည်။ ခရစ်ယာန်များသည် သန့်ရှင်းရန်၊ ရိုးသားရန်၊ ဖြူစင်ရန်သာမက၊ “လူတို့၏ရှေ့မှာလည်း” သန့်ရှင်းမှု၊ ရိုးသားမှု၊ ဖြူစင်မှု၏ လှပမှုကို အသိအမှတ်ပြုခံရရန် ခေါ်ဝေါ်ခံကြရသည်။ စစ်မှန်သောခရစ်ယာန်သည် ဘုရားသခင်နှင့် လူသားရှေ့တွင် လှပပြီး ဆွဲဆောင်မှုရှိသော နေထိုင်မှုပုံစံကို ပြသရမည် (ရောမ ၁၂:၁၇; ဖိလိပ္ပိ ၄:၈; ၁ ပေတရု ၂:၁၂)။ ဤအခန်းကဏ္ဍသည် သုတ္တံကျမ်း ၃:၄ ၏ LXX ဘာသာပြန်မှ ကိုးကားချက်ဖြစ်သည်။

21. Honest. That is, good, admirable, beautiful, meaning what looks and is honorable. Here it denotes the conduct of one who possesses the excellence of love and thus enjoys a good reputation before others, one held in high esteem for his admirable conduct. Christians are not only called to be holy, honest, and pure, but “also in the sight of men” are to be recognized as having the beauty of holiness, honesty, and purity. The true Christian is to exemplify before both God and man a beautiful and attractive way of life (Rom. 12:17; Phil. 4:8; 1 Peter 2:12). This verse is a quotation from the LXX translation of Prov. 3:4.

 

၂၂. ကျွန်ုပ်တို့၏ညီအစ်ကို။ အခန်းကဏ္ဍ ၁၈ ၏ညီအစ်ကိုကဲ့သို့ ဤတိတု၏အဖော်ကို ဖော်ထုတ်ရန် မဖြစ်နိုင်ပေ။ သို့သော်၊ အချို့က တိခိခုကို အကြံပြုထားသည်၊ ၎င်းသည် ပေါလုနှင့်အတူ လှူဒါန်းမှုဖြင့် ယေရုသလင်သို့ လိုက်ပါသွားသော ကိုယ်စားလှယ်အဖွဲ့တွင် အဖွဲ့ဝင်တစ်ဦးဖြစ်သည် (တမန်တော် ၂၀:၄)။ အခြားနေရာတွင် ပေါလုသည် တိခိခုကို “ချစ်လှစွာသောညီအစ်ကို နှင့် သစ္စာရှိသော ဓမ္မဆရာ” ဟု ပြောကြားခဲ့သည် (ဧဖက် ၆:၂၁; ကောလောသဲ ၄:၇)။ ပေါလုသည် တိခိခုကို ၎င်း၏အယုံကြည်ရဆုံး တမန်များထဲမှ တစ်ဦးအဖြစ် သတ်မှတ်ခဲ့ပြီး၊ နောက်ပိုင်းတွင် ၎င်းကို အရေးကြီးသော မစ်ရှင်များသို့ စေလွှတ်ခဲ့သည် (၂ တိမောသေ ၄:၁၂; တိတု ၃:၁၂)။

22. Our brother. It is no more possible to identify this companion of Titus than the one of v. 18. However, some have suggested Tychicus, who was a member of the delegation that accompanied Paul to Jerusalem with the contribution (Acts 20:4). Elsewhere Paul speaks of Tychicus as a “beloved brother and faithful minister” (Eph. 6:21; Col. 4:7). Paul considered Tychicus as one of his most trusted messengers, and later sent him upon various important missions (2 Tim. 4:12; Titus 3:12).

 

၂၃. တိတု။ ပေါလုသည် လှူဒါန်းမှုစုဆောင်းခြင်းအလုပ်ကို ဦးဆောင်ရန် ရွေးချယ်ခံရသော လူသုံးဦးကို ၎င်းတို့၏ ဇွဲလုံ့လဝီရိယဖြင့် ယုံကြည်စိတ်ချနိုင်သူများအဖြစ် ချီးကျူးသည်။ ၎င်းသည် ကောရိန္သုရှိ အုပ်စုတစ်စုက ၎င်းတို့၏ရည်ရွယ်ချက်များကို မေးခွန်းထုတ်လိုသည့်အခြေအနေမျိုးကို ရှောင်ရှားရန်၊ ၎င်းတို့အား အပြည့်အဝအခွင့်အာဏာပေးထားသည်။ ၎င်းတို့သည် အပြည့်အဝအသိအမှတ်ပြုခံရပြီး၊ ထိုသို့လက်ခံခံရရမည်။ တိတုကို ဦးစွာဖော်ပြထားပြီး၊ အုပ်စုဥက္ကဋ္ဌအဖြစ် သိသာထင်ရှားစွာ ဖော်ပြထားပြီး၊ ပေါလု၏ ကိုယ်စားလှယ်အဖြစ် သတ်မှတ်သည်။ တိတုသည် နောက်ပိုင်းတွင် ခရစ်ယာန်အသင်းတော်တွင် အရေးကြီးသော ဦးဆောင်မှုရာထူးတစ်ခုကို ထမ်းဆောင်ခဲ့သည် (တိတု ၁:၁-၅; ၂:၁၅)။

23. Titus. Paul here commends the three men chosen to direct the work of the collection as men of diligence in whom they may have confidence. He invests them with full authority, lest any of the factions at Corinth should be disposed to question their motives. They are all fully accredited and are to be so accepted. Titus is mentioned first, evidently as chairman of the group, and Paul’s personal representative. Titus later eventually filled an important post of leadership in the early Christian church (Titus 1:1–5; 2:15).

 

တမန်များ။ စကားလုံးအရ “တမန်များ” သို့မဟုတ် “စေလွှတ်ခံရသူများ”။ ဤသတ်မှတ်ချက်သည် လှူဒါန်းမှုနှင့်ပတ်သက်သည့် ပေါလုကိုယ်တိုင် (အခန်းကဏ္ဍ ၁:၁) နှင့် ညီမျှသော အခွင့်အာဏာကို ၎င်းတို့အား ပေးအပ်သည်။ ၎င်းသည် ၎င်းတို့အား တမန်ရာထူး သို့မဟုတ် အဆင့်ကို အမြဲတမ်းပေးအပ်ရန် မလိုအပ်ပေ။

Messengers. Literally, “apostles,” or “ones dispatched [on a mission].” This designation invests them with authority equivalent to that of Paul himself (ch. 1:1), so far as the collection is concerned. It does not necessarily confer upon them the permanent title or office of apostle.

 

ခရစ်တော်၏ဘုန်းတန်ခိုး။ ဤလူသုံးဦးကို ခရစ်တော်၏ ကိုယ်စားလှယ်များအဖြစ် အမြင့်ဆုံးလေးစားမှုပေးရမည်။ ၎င်းတို့၏တာဝန်သည် ခရစ်တော်၏ ဘုန်းတန်ခိုးကို ထပ်မံဖြည့်စွမ်းပေးလိမ့်မည်။ ပေါလုသည် ဤလူများအား ဤထက်မပိုသော ချီးကျူးမှုကို ပေးနိုင်ခဲ့သည်။

Glory of Christ. These three men are to be accorded the utmost respect as personal representatives of Christ. Their commission will redound to the glory of Christ. Paul could have given these men no higher commendation.

 

၂၄။ သင်တို့သည် ပြသလော့။ ပေါလုသည် ကိုရိန္သုမြို့သားများအား အခြားနေရာများရှိ ခရစ်ယာန်များက အတုယူထိုက်သော ဥပမာပြရန် သူတို့၏တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရန် စိန်ခေါ်သည်။ သူတို့၏သဘောထား၊ သူတို့ပြုလုပ်သော ပါဝင်ကူညီမှု၊ ဤကိုယ်စားလှယ်များအား သူတို့ပေးသော ဆက်ဆံမှုတို့သည် အခြားအသင်းတော်များသို့ မလွှဲမရှောင်သိရှိလာမည်ဖြစ်သည်။ ဤစုဆောင်းမှုကိစ္စတွင် ကိုရိန္သုမြို့သားများသည် လူအများရှေ့တွင် ပြသခံရသည်။ အသင်းတော်တစ်ခုအနေဖြင့် သူတို့၏ဂုဏ်သိက္ခာသည် အန္တရာယ်ရှိနေသည်။ သူတို့ဘက်မှ တစ်ခုတည်းသော သင့်လျော်သောတုံ့ပြန်မှုမှာ ခရစ်၏တမန်များနှင့် စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုနှင့် ဂျုဒေးရှိ ဆင်းရဲသော ခရစ်ယာန်များအပေါ် ရက်ရောစွာ ဆက်ဆံရန်ဖြစ်သည်။

24. Shew ye. Paul challenges the Corinthians to measure up to their responsibility to set an example worthy of emulation by Christians elsewhere. The attitude they took, the contribution they made, the treatment they accorded these delegates, would inevitably become known to the other churches. The Corinthians were on public exhibition in this matter of the collection. Their honor as a church was at stake. The only proper response on their part would be one of wholehearted cooperation with the messengers of Christ and of generosity toward the poor Christians in Judea.

 

ဤကမ္ဘာမြေပေါ်ရှိ အသင်းတော်တိုင်းသည် ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်ကို ကိုယ်စားပြုပြီး၊ ထို့ကြောင့် ကောင်းကင်တမန်များနှင့် လူသားများအတွက် မြင်ကွင်းတစ်ခုဖြစ်သည် (၁ ကိုရိန္သု ၄:၉)။ ဤနိုင်ငံတော်၏လူတစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ ဘုရားသခင်၏လက်ဆောင်များ သို့မဟုတ် ကောင်းချီးများကို သူ့ကိုယ်သူအတွက်သာ အသုံးပြုရန် အပ်နှံခြင်းမခံရပါ၊ ထိုအရာသည် အမှန်တရား၊ ခရစ်နှင့်ကိုယ်ရေးကိုယ်တာအတွေ့အကြုံ၊ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်ဖြင့် ပေးသနားသော ရုပ်ဝတ္ထုဆိုင်ရာ ကောင်းချီးများဖြစ်စေ။

Every church on earth is representative of the kingdom of God, and thus a spectacle to angels and to men (1 Cor. 4:9). No subject of this kingdom has been entrusted with God’s gifts or blessings simply for his own use, whether it be truth, personal experience with Christ, or the material blessings of God’s providence.

 

ellen g. white comments

1–5 AA 343

1–6 6T 271

2 3T 413; WM 205

2–5 5T 734

7 AA 344; MM 184; 3T 392; 5T 271

8, 9 CS 19

9 AA 71,  332,  341, 519; CH 318, 320; COL 393; CS 20,  30,  55,  123,  136,  161,  178,  211, 287; CT 495; DA 88, 417; Ev 240; EW 67; MB 83; MH 105, 501; MM 19, 321; PK 652; SC 79; TM 121, 177; 1T 680; 2T 27,  215,  636, 660; 3T 198,  208,  387,  401,  407,  457,  525, 547; 4T 49,  120,  219,  457,  481,  550,  621, 627; 5T 155,  271,  360, 730; 7T 29, 297; 9T 131, 254; WM 24

11, 12 AA 344

12 COL 328; CS 48, 119; ML 110; MYP 96; Te 113; 2T 282, 667

13 1T 178,  179,  205, 324

13–15 PP 295

24 CS 29

 

 

အခန်းကြီး - ၉

chapter 9

 

၁။ သူသည် ၎င်းတို့၏ စိတ်အားထက်သန်မှုကို သိရှိထားသော်လည်း၊ အဘယ်ကြောင့် တီတုနှင့် သူ၏ညီအစ်ကိုများကို ကြိုတင်စေလွှတ်ခဲ့သည်ကို အကြောင်းပြသည်။ ၆။ ထို့ပြင် သူသည် ၎င်းတို့အား ရက်ရောစွာ ဆက်ကပ်အလှူပြုရန် လှုံ့ဆော်ပြီး၊ ၎င်းသည် မျိုးစေ့ချခြင်းတစ်မျိုးသာဖြစ်ပြီး၊ ၁၀။ ၎င်းသည် ၎င်းတို့အတွက် ကြီးမားသော တိုးပွားမှုကို ပြန်လည်ရရှိစေမည်ဖြစ်ပြီး၊ ၁၃။ ဘုရားသခင်ထံ ကြီးမားသော ကျေးဇူးတော်ချီးမွမ်းခြင်း၏ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းကို ဖြစ်ပေါ်စေမည်။

1 He yieldeth the reason why, though he knew their forwardness, yet he sent Titus and his brethren beforehand. 6 And he proceedeth in stirring them up to a bountiful alms, as being but a kind of sowing of seed, 10 which shall return a great increase to them, 13 and occasion a great sacrifice of thanksgivings unto God.

 

၁. ဝန်ဆောင်မှုပြုခြင်း။ ဤနေရာတွင် လှူဒါန်းမှုကို ဆက်လက်ရည်ညွှန်းသည်။

1. Ministering. Here referring still to the offering.

 

မလိုအပ်ဟု ထင်ရသည်။ အခန်းကဏ္ဍ ၈:၁ တွင် စတင်ထားသော အတွေးအခေါ်သည် အနှောင့်အယှက်မရှိဘဲ ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်သည်။ အခန်းကဏ္ဍ ၉ တွင် ပေါလုသည် ယေရုသလင်ရှိ ဆင်းရဲသောသူများအတွက် လှူဒါန်းမှုနှင့်ပတ်သက်၍ ထပ်မံအားပေးစကားများ ထည့်သွင်းထားသည်။ ကောရိန္သုမြို့သားများက ၎င်းအကြောင်းကို ပေါလုသည် မလိုအပ်ဘဲ အချိန်ကြာရှည်ရေးသားသည်ဟု မခံစားမိစေရန်၊ ၎င်းသည် အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် ဤအကြောင်းအရာကို အပြည့်အဝရေးသားရသည့်အကြောင်းကို ရှင်းပြသည်။ ၎င်းတို့၏ တစ်နှစ်ခန့်က စီစဉ်ထားသည့်အစီအစဉ်များသည် ကောရိန္သုမြို့ရှိ အဖွဲ့ဝင်များအကြား ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သော သဘောထားကွဲလွဲမှုနှင့် ပါတီစိတ်ဓာတ်ကြောင့် အနှောင့်အယှက်ဖြစ်ခဲ့သည်။ ထိုအချိန်အတွင်း၊ မာကေဒိုးနီးယားရှိ အသင်းတော်များကို အလားတူပုံစံဖြင့် တုံ့ပြန်ရန် အားပေးရန်အတွက်၊ ပေါလုသည် ကောရိန္သုမြို့သားများ၏ မူလအဆင်သင့်ဖြစ်မှုကို ထောက်ပြခဲ့သည်။ ကောရိန္သုရှိ ယုံကြည်သူများသည် နောက်ထပ်နှောင့်နှေးမှုမရှိဘဲ လှူဒါန်းမှုကို မပြီးမြောက်ပါက၊ မာကေဒိုးနီးယားသားများအား ၎င်းတို့နှင့်ပတ်သက်၍ ပေါလု၏ ချီးကျူးမှုသည် အခြေအမြစ်မရှိဟု ထင်ရလိမ့်မည်။ ဤအခန်းကဏ္ဍသည် ၎င်းတို့၏ လှူဒါန်းမှုကို ချက်ချင်းဆက်လက်လုပ်ဆောင်ရန် အဆင်သင့်ဖြစ်မှုအပေါ် ယုံကြည်မှုကို ဖော်ပြရန်နှင့် ၎င်းတို့ကို ထိုသို့လုပ်ဆောင်ရန် လှုံ့ဆော်ရန်၊ ထို့ပြင် ပေါလု၏ ၎င်းတို့အပေါ်ထားရှိသော ယုံကြည်မှုကို ထောက်ခံရန် ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့သောနည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်သည် (၁ သက်သာလောနိတ် ၄:၉ ကိုကြည့်ပါ)။

It is superfluous. The line of thought begun in ch. 8:1 continues without interruption. In ch. 9 Paul adds further exhortation concerning the collection for the poor at Jerusalem. Lest the Corinthians feel that Paul dwells at unnecessary length on the subject, he explains the reason for writing so fully about it. Their plans a year ago had been interrupted by dissension and party spirit that had arisen between members in Corinth. In the meantime, by way of encouraging the churches of Macedonia to respond in a similar way, Paul had pointed to the original readiness of the Corinthians to participate in the project. Unless the believers at Corinth should complete the collection without further delay, it would appear to the Macedonians that Paul’s boasting to them of the Corinthians was baseless. This verse is a subtle and courteous way both of expressing confidence in their readiness to proceed at once with the collection and of inspiring them to do so, thus vindicating Paul’s confidence in them (cf. 1 Thess. 4:9).

 

၂. သင်တို့၏စိတ်အားထက်သန်မှု။ ပေါလုသည် ကောရိန္သုအသင်းတော်ရှိ အကောင်းဆုံးအစိတ်အပိုင်းကို ပြောဆိုပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ဤအကြောင်းအရာနှင့်ပတ်သက်၍ မှန်ကန်စွာ တွေးတောနေသည်ဟု ယုံကြည်သည်။ ပညာရှိသော ခရစ်ယာန်ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးအနေဖြင့် ၎င်းသည် အောင်မြင်မှုကို ကတိပေးသည့် အရာများကို အားဖြည့်ရန်အတွက် အကောင်းမြင်လက္ခဏာတိုင်းကို သတိပြုသည်။ ပညာရှိသော ဧဝံဂေလိဓမ္မဆရာသည် လူတစ်ဦးချင်း သို့မဟုတ် အုပ်စုအနေဖြင့် လူများအတွင်းရှိ အကောင်းဆုံးအရာများကို လှုံ့ဆော်ပေးလိမ့်မည်။

2. Forwardness of your mind. Paul addresses himself to the best element in the Corinthian church, confident that they are thinking rightly about the matter. As a wise Christian leader he takes notice of every favorable sign, in the hope of strengthening what gives promise of success. The wise minister of the gospel will similarly stimulate the best that is in people, whether as individuals or as a group.

 

ငါသည် သင်တို့ကို ချီးကျူးသည်။ အခန်းကဏ္ဍ ၁ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။

I boast of you. See on v. 1.

 

အာခါယ။ ရောမခေတ်တွင် ဂရိတောင်ပိုင်းသည် ကောရိန္သုမြို့သည် မြို့တော်ဖြစ်သော အာခါယပြည်နယ်ကို ဖွဲ့စည်းထားသည်။ ဤဒေသတွင် ခရစ်ယာန်အသင်းတော်များ အများအပြားရှိပြီး၊ ကောရိန္သုရှိ အသင်းတော်သည် အဓိကဖြစ်သည်။ ကောရိန္သု၏ ဆိပ်ကမ်းတစ်ခုဖြစ်သော ကင်ခရိယတွင်လည်း အသင်းတော်တစ်ခုရှိသည် (ရောမ ၁၆:၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလု၏ခရီးစဉ်များကို ကြည့်ပါ။

Achaia. In Roman times southern Greece constituted the province of Achaia, of which Corinth was the capital. There were already several Christian churches in this region, that at Corinth being the principal one. There was also a church at Cenchreae, one of the ports of Corinth (see Rom. 16:1). See The Journeys of Paul.

 

သင်တို့၏ဇွဲလုံ့လ။ ပေါလုသည် ကောရိန္သုအသင်းတော်၏ လှူဒါန်းမှုတွင် ၎င်းတို့၏ပါဝင်မှုအပေါ် အပြည့်အဝယုံကြည်မှုကို ဖော်ပြပြီး၊ ၎င်းကို ပြီးမြောက်ပြီးသကဲ့သို့ ချီးကျူးသည်။ ၎င်းတို့သည် ယခု ၎င်းတို့၏စကားကို ပြန်လည်ရုပ်သိမ်းပါက ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် ရှက်ကြဉ်ခြင်းနှင့် ပေါလုက ၎င်းတို့နှင့်ပတ်သက်၍ ပြောခဲ့သော ကောင်းမွန်သည့်အရာများကို ငြင်းပယ်ခြင်းဖြစ်လိမ့်မည်။ ကောင်းမွန်သောဥပမာတစ်ခုကို အသုံးပြုသည့် တောင်းဆိုမှုသည် အခြားနည်းလမ်းများ မအောင်မြင်သည့်အခါ တစ်ခါတစ်ရံ အောင်မြင်သည်။ အများစုသည် ၎င်းတို့တတ်နိုင်သည်ဟု မယုံကြည်ကြပါ၊ သို့သော် အလားတူအခြေအနေများရှိသူများက ၎င်းတို့၏ ရက်ရောမှုကို ပြသသည်အထိဖြစ်သည်။

Your zeal. Paul expresses complete assurance in the Corinthian church as to their part in the offering, and boasts of it as if it were an accomplished fact. They could not go back on their word now without embarrassing themselves and denying all the good things Paul had said concerning them. The appeal to a good example sometimes succeeds when other methods have failed. Many do not believe that they can afford to give, until others in similar circumstances demonstrate their generosity.

 

၂. တစ်ထောင်မီးရှူးမီးထွန်းခြင်း။—အသင်းတော်တွင် ဩဇာရှိမှုနှင့် တာဝန်ယူမှုရှိသူများသည် ဘုရားသခင်၏အလုပ်တွင် ဦးဆောင်သူများဖြစ်သင့်သည်။ ၎င်းတို့သည် တွန့်ဆုတ်စွာ လှုပ်ရှားပါက၊ အခြားသူများ လုံးဝမလှုပ်ရှားကြပေ။ သို့သော် ၎င်းတို့၏ဇွဲလုံ့လသည် အများကို လှုံ့ဆော်ပေးလိမ့်မည်။ ၎င်းတို့၏အလင်းရောင်သည် တောက်ပစွာ ထွန်းလင်းသောအခါ၊ တစ်ထောင်မီးရှူးများသည် ၎င်း၏မီးလျှံတွင် ထွန်းညှိလိမ့်မည် (SW ဧပြီ ၅, ၁၉၀၄)။

2. A Thousand Torches Kindled.—Those who occupy positions of influence and responsibility in the church should be foremost in the work of God. If they move reluctantly, others will not move at all. But their zeal will provoke very many. When their light burns brightly, a thousand torches will be kindled at the flame (SW April 5, 1904).

 

 

၃. စေလွှတ်ခဲ့သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ စေလွှတ်နေသည် (အခန်းကဏ္ဍ ၈:၁၇ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။

3. Have … sent. That is, am sending (see on ch. 8:17).

 

ညီအစ်ကိုများ။ ဆိုလိုသည်မှာ တိတုနှင့် အမည်မဖော်ပြထားသော အခြားသူနှစ်ဦးဖြစ်သည် (အခန်းကဏ္ဍ ၈:၁၆-၂၄ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။

The brethren. That is, Titus and two others, not named (see on ch. 8:16–24).

 

ကျွန်ုပ်တို့၏ ချီးကျူးမှု။ အခန်းကဏ္ဍ ၁ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။

Our boasting. See on v. 1.

 

၄. မာကေဒိုးနီးယားသားများ။ ဤစာကို ရေးသားနေစဉ်အချိန်တွင် ပေါလုသည် ကောရိန္သုသို့ သွားရာလမ်းတွင်ရှိသည်။ ရက်သတ္တပတ်အနည်းငယ်အတွင်း ၎င်းသည် ကောရိန္သုမြို့သားများနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် တွေ့ဆုံပြီး ၎င်းတို့နှင့် ဆောင်းရာသီကို ကုန်ဆုံးမည် (တမန်တော် ၂၀:၁-၃)။ မာကေဒိုးနီးယားယုံကြည်သူများစွာသည် ၎င်းနှင့်အတူ လိုက်ပါလာရန် စီစဉ်ထားပြီးဖြစ်ပုံရသည်။ ယုံကြည်သူများသည် ၎င်းကို မြို့တစ်မြို့မှ တစ်မြို့သို့ မကြာခဏ လိုက်ပို့ပေးခဲ့သည် (တမန်တော် ၁၇:၁၄, ၁၅; ရောမ ၁၅:၂၄; ၁ ကောရိန္သု ၁၆:၆; ၂ ကောရိန္သု ၁:၁၆ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။ မာကေဒိုးနီးယားကိုယ်စားလှယ်များ ရောက်ရှိလာချိန်တွင် ကောရိန္သုမြို့သားများ အဆင်သင့်မဖြစ်သေးပါက၊ ထိုအခါသည် ပေါလု၊ မာကေဒိုးနီးယားသားများ၊ နှင့် ကောရိန္သုမြို့သားများအတွက် ရှက်ကြဉ်စရာဖြစ်လိမ့်မည်။

4. They of Macedonia. At the time of writing this epistle Paul was on his way to Corinth. Within a few weeks he would see the Corinthians face to face, and spend the winter with them (Acts 20:1–3). Apparently it had already been planned that several of the Macedonian believers should accompany him. On frequent occasions believers escorted him from one city to another (Acts 17:14, 15; Rom. 15:24; 1 Cor. 16:6; see on 2 Cor. 1:16). If the Corinthians were still not ready when the Macedonian representatives arrived, the occasion would be one of embarrassment for all—for Paul, for the Macedonians, and for the Corinthians themselves.

 

ပေါလုသည် ၎င်းတို့၏အောင်မြင်မှုကို သေချာစေရန် အရာအားလုံးကို လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ ၎င်းသည် လှူဒါန်းမှုကို ဂရုတစိုက် စီစဉ်ပြီး စီမံခဲ့သည်။ ၎င်းသည် မာကေဒိုးနီးယားသားများကို အားပေးရန်အတွက် ၎င်းတို့၏ ဇွဲလုံ့လနှင့် စိတ်ဝင်စားမှုကို ထောက်ပြခဲ့သည်။ ယခု ၎င်းသည် ၎င်းတို့ထံ စာဖြင့် ထပ်မံညွှန်ကြားချက်များ ပေးပို့နေသည်။ နောက်ဆုံးတွင်၊ ၎င်းသည် ကောရိန္သုမြို့သားများအား ဤစီမံကိန်းကို ပြီးမြောက်အောင် ကူညီရန် ကိုယ်စားလှယ်သုံးဦးကို စေလွှတ်နေသည်။ ဤအရာအားလုံးပြီးနောက်၊ မအောင်မြင်ပါက အမှန်ပင် အရှက်ရမှုနှင့် ရှက်ကြဉ်မှုဖြစ်လိမ့်မည်။

Paul had done everything to assure their success. He had carefully organized and planned the collection. He had pointed to their zeal and interest in order to encourage the Macedonians. He was now sending them further instructions, by letter. And finally, he was dispatching three representatives to assist the Corinthians in bringing the project to completion. After all of this, failure would mean disgrace and humiliation indeed.

 

ကျွန်ုပ်တို့မဟုတ်၊ သင်တို့။ ဆိုလိုသည်မှာ သင်တို့ကိုယ်တိုင်ဟု မပြောရန်ဖြစ်သည်။

That we say not, ye. That is, not to say you yourselves.

 

ယုံကြည်မှုဖြင့် ချီးကျူးခြင်း။ စကားလုံးအရ “ချီးကျူးခြင်း၏ ယုံကြည်မှု”၊ သို့သော် စာသားဆိုင်ရာ သက်သေများသည် (စာမျက်နှာ ၁၀ ကိုကြည့်ပါ) “ချီးကျူးခြင်း” ဟူသော စကားလုံးကို ဖယ်ထုတ်ရန် ထောက်ခံသည်။ ထို့ကြောင့် အခန်းကဏ္ဍ၏ နောက်ဆုံးစကားစုသည် “ဤယုံကြည်မှုတွင်” ဟု ဖတ်ရမည်။ ပေါလု၏ ချီးကျူးမှု၏ အခြေခံသည် ကောရိန္သုမြို့သားများ အဆင်သင့်မဖြစ်သေးပါက လုံးဝပြိုကျသွားလိမ့်မည်။

Confident boasting. Literally, “confidence of boasting,” though textual evidence favors (cf. p. 10) the omission of the word “boasting.” The last phrase of the verse would then read “in this confidence.” The basis for Paul’s boasting would be completely shattered should the Corinthians be unprepared when he arrived.

 

၅. လိုအပ်သည်။ ဤစကားလုံးသည် ဂရိဘာသာတွင် အလေးပေးထားသော အနေအထားတွင်ရှိသည်။

5. Necessary. This word is in the emphatic position in the Greek.

 

ကြိုတင်။ ဤအခန်းကဏ္ဍတွင် ပေါလုသည် ၎င်းရောက်ရှိမလာမီ လှူဒါန်းမှုကို ပြီးမြောက်ရန် အရေးကြီးကြောင်း အလေးပေးသည်။ ၎င်းသည် အလုပ်ပြီးမြောက်ရန် နှောင့်နှေးမှုတစ်ခုခု ရှိမည်ကို စိုးရိမ်ပုံရသည်။ ဤအခန်းကဏ္ဍဖြင့် ၎င်းသည် ၎င်း၏ ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့၊ ပညာရှိပြီး ခိုင်မာသော ဖိအားကို အထွတ်အထိပ်သို့ ယူဆောင်လာသည်။ ရန်ပုံငွေ သို့မဟုတ် ဆင်းရဲသောသူများ၏ လိုအပ်ချက်များသာမက၊ ကောရိန္သုမြို့သားများ၏ စိတ်ဓာတ်နှင့် စရိုက်လက္ခဏာ၊ ၎င်းတို့၏ ခရစ်ယာန်ရင့်ကျက်မှုလည်း ပါဝင်သည်။ စစ်မှန်သော ပေးကမ်းခြင်းသည် စိတ်ဝိညာဉ်၏ လုပ်ရပ်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် လူတစ်ဦးအတွင်းရှိ ပိုမိုမြင့်မားသော လူသားဆန်မှုကို နိုးကြွစေသည်။ ၎င်းသည် အသားနှင့် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်မှု၏ တပ်မက်မှုကို သတ်ပစ်ရန် လမ်းကြောင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ပေးကမ်းသူကို နိမ့်ကျသော ရည်ရွယ်ချက်များမှ သန့်စင်ပေးသည်။ ၎င်းသည် ပျော်ရွှင်မှုနှင့် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ကျန်းမာရေးသို့ ဦးတည်သည့် အဓိကလမ်းကြောင်းများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ ဘုန်းတန်ခိုးနှင့် အခြားသူများ၏ ပျော်ရွှင်မှုကို ရည်ရွယ်ပြီး ပေးကမ်းသော စစ်မှန်သော လက်ဆောင်တိုင်းသည် ပေးကမ်းသူအတွက် ကောင်းချီးများ ဖြစ်ပေါ်စေလိမ့်မည်။

Beforehand. In this verse Paul stresses the importance of completing the collection prior to his arrival. Evidently he feared there might be some procrastination in completing the job. With this verse he brings his tactful, wise, and firm pressure to a climax. It is not simply money that is at stake, or the needs of the poor. It is the spirit and character of the Corinthians, their Christian maturity. True giving is an act of the soul. It awakens the higher manhood within one. It tends to crucify the flesh and the lust of selfishness. It cleanses and purifies the giver from base motives. It is one of the principal avenues to happiness and mental health. Every true gift given with an eye to God’s glory and to the happiness of others will result in blessings to the giver.

 

လောဘ။ ဆိုလိုသည်မှာ ပိုမိုရယူလိုသော လောဘကြီးသော ဆန္ဒဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် ကောရိန္သုမြို့သားများအား အထင်ကြီးစေရန်နှင့် အကျိုးအမြတ်ရရှိရန်အတွက် စိတ်မပါဝင်စွာ အနည်းငယ်သာ ပေးကမ်းခြင်းမပြုရန် သတိပေးသည်။ လုကာ ၁၂:၁၅ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။

Covetousness. That is, a greedy desire to have more. Paul warns the Corinthians against giving grudgingly some small amount, merely to make an impression and gain an advantage. See on Luke 12:15.

 

၆. မျိုးစေ့ချသူ။ သမ္မာကျမ်းစာတွင်၊ မျိုးစေ့ချခြင်းနှင့် ရိတ်သိမ်းခြင်းသည် အလွန်ရင်းနှီးသော ဥပမာတစ်ခုဖြစ်သည်။ မျိုးစေ့ချခြင်းနှင့် ရိတ်သိမ်းခြင်းအကြား ဆက်စပ်မှုသည် သဘာဝကျပြီး မျှတသည်။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏ အုပ်ချုပ်မှု၏ နိယာမများနှင့် လုံးဝသဟဇာတဖြစ်သည် (သုတ္တံ ၁၁:၂၄, ၂၅; ၁၉:၁၇; ၂၂:၉; ဂလာတိ ၆:၇-၁၀)။ ကောင်းသောလယ်သမားသည် စိတ်မပါဝင်စွာ သို့မဟုတ် အနည်းငယ်သာ မျိုးစေ့ချမည်မဟုတ်ဘဲ၊ မျိုးစေ့ချခြင်းနှင့် ရိတ်သိမ်းခြင်းအကြား ဆက်စပ်မှုကို သိရှိပြီး ဝမ်းမြောက်စွာ နှင့် ရက်ရောစွာ မျိုးစေ့ချသည်။

6. He which soweth. In the Bible, the figure of sowing and reaping is a very familiar one. The relation between sowing and reaping is natural and just. It is altogether in harmony with the principles of God’s government (Prov. 11:24, 25; 19:17; 22:9; Gal. 6:7–10). A good farmer does not sow grudgingly or sparingly, but cheerfully and bountifully, knowing the relationship between sowing and harvest.

 

ရက်ရောစွာ။ ဤစကားလုံးသည် ခရစ်ယာန်ရက်ရောမှု၏ မြင့်မားပြီး ဘုရားလှူသော သဘောသဘာဝကို ဖော်ပြသည်။ ခရစ်ယာန်ပေးကမ်းခြင်းသည် ယစ်ပူဇော်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ ရိတ်သိမ်းမှုအတွက် ပြင်ဆင်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ “ဖော်ပြမရနိုင်သော လက်ဆောင်” (အခန်းကဏ္ဍ ၁၅) သည် လူသားများအတွက် တိုင်းတာမရနိုင်သော ကောင်းချီးများကို ယူဆောင်လာခဲ့ပြီး၊ ခရစ်တော်အတွက် ၎င်း၏ ကရုဏာခံစားမှု၏ ရလဒ်ကို မြင်ပြီး ကျေနပ်မှုရရှိခဲ့သည် (ဟေရှာယ ၅၃:၁၁)။ ကယ်တင်ခြင်းအစီအစဉ်တွင် ဘုရားသခင်သည် မျိုးစေ့ချရန်နည်းလမ်းကို ပြသခဲ့ပြီး၊ ရိတ်သိမ်းမှုကို အာမခံခဲ့သည်။ လူသည် ဘုရားသခင်က ၎င်းအတွက် ပြင်ဆင်ထားသော ကောင်းချီးများကို ရိတ်သိမ်းရန် ရွေးချယ်ရမည်။

Bountifully. The word reveals the elevated and divine nature of Christian liberality. Christian giving is not a sacrifice at all, but preparation for a harvest. God’s “unspeakable gift” (v. 15) brought immeasurable blessings to mankind, and to Christ it brought joy as He saw the result of His passion and was satisfied (Isa. 53:11). In the plan of salvation God demonstrated the way to sow, and He guarantees the harvest. Man must choose whether he will reap the blessings that God has in store for him.

 

 

၆ (၁ တိမောသေ ၆:၁၉; ဟေဗြဲ ၁၁:၂၆)။ သရဖူမည်မျှတောက်ပသနည်း။—အောင်မြင်သူများအပေါ် ပေးအပ်သော ဆုလာဘ်၊ ကောင်းကင်၏ ဘုန်းတန်ခိုးများသည် ၎င်းတို့က ကမ္ဘာပေါ်တွင် ခရစ်တော်၏ စရိုက်လက္ခဏာကို မည်မျှထင်ဟပ်ပြသခဲ့သည်နှင့် အချိုးကျလိမ့်မည်။ “အနည်းငယ်မျိုးစေ့ချသူသည် အနည်းငယ်သာ ရိတ်သိမ်းလိမ့်မည်။” ကမ္ဘာပေါ်တွင် ထာဝရတည်ရှိမည့် မျိုးစေ့ကို ရိတ်သိမ်းနိုင်သည့် အခွင့်အရေးရှိသည်ကို ဘုရားသခင်ကို ကျေးဇူးတင်ပါသည်။ အသက်သရဖူသည် ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်လုပ်ဆောင်မှုအပေါ် မူတည်ပြီး တောက်ပလိမ့်မည် သို့မဟုတ် မှေးမှိန်လိမ့်မည်၊ ကြယ်များစွာဖြင့် တောက်ပနေလိမ့်မည် သို့မဟုတ် ရတနာအနည်းငယ်ဖြင့်သာ ထွန်းလင်းလိမ့်မည်။

6 (1 Tim. 6:19; Heb. 11:26). How Bright the Crown.—The reward, the glories of heaven, bestowed upon the overcomers, will be proportionate to the degree in which they have represented the character of Christ to the world. “He which soweth sparingly shall reap also sparingly.” Thank God that it is our privilege to sow on earth the seed that will be harvested in eternity. The crown of life will be bright or dim, will glitter with many stars, or be lighted by few gems, in accordance with our own course of action.

 

နေ့စဉ်နေ့တိုင်း ကျွန်ုပ်တို့သည် အနာဂတ်အတွက် ကောင်းမွန်သော အုတ်မြစ်တစ်ခုကို တည်ဆောက်နိုင်သည်။ ကိုယ်ကျိုးစွန့်ခြင်း၊ သာသနာပြုစိတ်ဓာတ်ကို ကျင့်သုံးခြင်း၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ဘဝထဲသို့ ဖြစ်နိုင်သမျှ ကောင်းမွန်သောလုပ်ရပ်များကို ထည့်သွင်းခြင်း၊ ခရစ်တော်၏ စရိုက်လက္ခဏာကို ထင်ဟပ်ပြသပြီး အမှန်တရားဆီသို့ ဝိညာဉ်များစွာကို ဆွဲဆောင်နိုင်ရန် ကြိုးစားခြင်းဖြင့်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဆုလာဘ်ကို လေးစားလိမ့်မည်။ အလင်းထဲတွင် လျှောက်လှမ်းရန်၊ အခွင့်အလမ်းနှင့် အခွင့်ထူးများကို အကောင်းဆုံးအသုံးချရန်၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ သခင်ယေရှုခရစ်၏ ကျေးဇူးတော်နှင့် အသိပညာတွင် ကြီးပြင်းရန်၊ ထို့ကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် ခရစ်တော်၏ အလုပ်များကို လုပ်ဆောင်ပြီး၊ ကောင်းကင်ဘုံတွင် ရတနာများကို သေချာစေမည် (RH ဇန်နဝါရီ ၂၉, ၁၈၉၅)။

Day by day we may be laying up a good foundation against the time to come. By self-denial, by the exercise of the missionary spirit, by crowding all the good works possible into our life, by seeking so to represent Christ in character that we shall win many souls to the truth, we shall have respect unto the recompense of reward. It rests with us to walk in the light, to make the most of every opportunity and privilege, to grow in grace and in the knowledge of our Lord Jesus Christ, and so we shall work the works of Christ, and ensure for ourselves treasure in the heavens (RH Jan 29, 1895).

 

၇. သူ၏နှလုံးသားထဲတွင် ရည်ရွယ်သည်။ ၎င်းသည် ဂရုတစိုက်စဉ်းစားထားသော ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ဖော်ပြသည်။ ခရစ်ယာန်ပရဟိတသည် တမင်ရွေးချယ်မှုမှ ပေါက်ဖွားလာသည်။ ပေးကမ်းမှုအများအပြားသည် ချက်ချင်းဆုံးဖြတ်ချက်ဖြင့် ပြုလုပ်လေ့ရှိပြီး၊ ပေးကမ်းသူ၏ နှလုံးသားကို လက်ဆောင်ထဲသို့ ထည့်သွင်းပေးသည့် ချစ်ခင်စွာ ဂရုတစိုက် တွေးတောမှုမရှိပေ (အခန်းကဏ္ဍ ၈:၅ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်၏ ကြီးမားသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာလက်ဆောင်နှင့် မတူပေ (ယောဟန် ၃:၁၆; ဧဖက် ၃:၁၁ ကိုကြည့်ပါ)။ နှလုံးသားမှ ပေါက်ဖွားလာသော ဆန္ဒမှလာသောအရာသာလျှင် ဘုရားသခင်နှင့်အတူ လက်ခံနိုင်ဖွယ်ရှိသည် (မဿဲ ၆:၂-၄)။

7. Purposeth in his heart. This denotes a well-considered decision. Christian benevolence grows out of deliberate choice. A considerable amount of giving is done on the spur of the moment, without that loving, careful thought that adds to a gift the heart of the giver (see on ch. 8:5). Not so with God’s great gift of love (John. 3:16; cf. Eph. 3:11). Only that which comes from the spontaneous desire of the heart is acceptable with God (Matt. 6:2–4).

 

စိတ်မပါဝင်စွာ။ စကားလုံးအရ “ဝမ်းနည်းမှုမှမဟုတ်”၊ ဆိုလိုသည်မှာ တွန့်ဆုတ်စွာ မပေးရန်ဖြစ်သည်။ ပေးကမ်းသူကို ဝမ်းနည်းစေသော ပေးကမ်းခြင်းသည် စစ်မှန်သော ပေးကမ်းခြင်းမဟုတ်ပေ။ ထိုသို့သော လက်ဆောင်သည် ပေးကမ်းသူမပါဘဲ သွားသည်၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းသည် လောကီဥစ္စာများ ဆုံးရှုံးသွားသည့်အခါ လူများဖော်ပြသော နောင်တနှင့် လိုက်ပါသွားသည်။ ခရစ်ယာန်တစ်ဦးသည် ပေးကမ်းခြင်းကို နာကျင်စရာအတွေ့အကြုံအဖြစ် ဘယ်သောအခါမှ မတွေ့ရှိပေ။ ထိုစိတ်ဖြင့် ပေးကမ်းသူသည် ထိုလုပ်ရပ်မှ အကျိုးမရရှိပေ။ အခြားတစ်ဖက်တွင်၊ ဝမ်းမြောက်စွာ ပေးကမ်းသူသည် ပေးကမ်းခြင်းဖြင့် ပိုမိုကောင်းမွန်၊ ပိုမိုပျော်ရွှင်ပြီး၊ ခရစ်တော်နှင့်ပိုမိုတူသော လူတစ်ဦးဖြစ်လာသည်။ စိတ်မပါဝင်စွာ ပေးကမ်းသူသည် လုံးဝမပေးကမ်းတော့ပေ၊ အကြောင်းမှာ ၎င်း၏စိတ်ဓာတ်နှင့် စရိုက်သည် ကျွန်ုပ်တို့အားလုံးကို လွတ်လပ်စွာ ပေးအပ်သော ခရစ်တော်၏ စိတ်ဓာတ်နှင့် လုံးဝဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည် (ရောမ ၈:၃၂)။

Not grudgingly. Literally, “not out of grief,” that is, not reluctantly. Giving that saddens the giver is not true giving. Such a gift goes without the giver, for it is accompanied by the regret men manifest upon the loss of earthly possessions. At no time will a Christian find giving a painful experience. A man who gives in that spirit reaps no benefit from the act. On the other hand, the cheerful giver is a better, a happier, and a more Christlike man for the giving. A grudging giver might as well not give at all, for his spirit and character are utterly opposed to the spirit of Christ, who has freely given us all things (Rom. 8:32).

 

လိုအပ်ချက်အရ။ ဆိုလိုသည်မှာ ပေးကမ်းရန် တောင်းဆိုခံရခြင်းဖြင့်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် အုပ်စုဖိအားကို ရည်ညွှန်းနိုင်သည်၊ ၎င်းသည် အုပ်စုအတွင်း ၎င်း၏ရပ်တည်မှုကို ထိန်းသိမ်းရန် လူတစ်ဦးကို ပေးကမ်းရန် တွန်းအားပေးသည်၊ အသင်းတော်စီမံကိန်းများတွင် ပါဝင်ရန် အလျင်အမြန်တိုက်တွန်းမှုနှင့် ကိုယ်ပိုင်တောင်းဆိုမှု၊ သို့မဟုတ် အခြားနည်းလမ်းများတွင် တာဝန်မထမ်းဆောင်မှုကို လျော်ကြေးပေးရန် ပေးကမ်းရန် တွန်းအားပေးသည်။

Of necessity. That is, by being required to give. This may refer to group pressure, which impels a man to give in order to retain his standing with the group, to urgent admonition and personal importunity to participate in church projects, or to the impulse to give in order to compensate for failure to do one’s duty in other directions.

 

ဘုရားသခင်ချစ်တော်မူသည်။ ဤဖော်ပြချက်သည် သုတ္တံကျမ်း ၂၂:၉ ၏ LXX ဘာသာပြန်မှ စကားလုံးအတိုင်း ကိုးကားချက်နီးပါးဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ စရိုက်လက္ခဏာ၏ အဓိကအရည်အသွေးသည် ဖြောင့်မတ်သော ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြစ်သည် (၁ ယောဟန် ၄:၇, ၈)။ ဘုရားသခင်အား ၎င်း၏ဖန်ဆင်းခံများက ပေးအပ်နိုင်သော အမြင့်ဆုံးဂုဏ်ပြုမှုသည် ၎င်းတို့၏ဘဝတွင် ထိုချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ထင်ဟပ်ပြသခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်ကို ကမ္ဘာသို့ ထုတ်ဖော်ကြေညာရန် အထိရောက်ဆုံးနည်းလမ်းဖြစ်သည်။

God loveth. This statement is almost a literal quotation from the LXX of Prov. 22:9. The supreme quality of God’s character is righteous love (1 John 4:7, 8). The supreme honor that can be rendered God by His creatures is the reflection of that love in their lives. This is the most effective way of proclaiming God to the world.

 

ဝမ်းမြောက်စွာ။ ဆိုလိုသည်မှာ ချက်ချင်းနှင့် ကိုယ်တိုင်ဆန္ဒဖြင့်ဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်တာဝန်များအနက်၊ ပေးကမ်းခြင်းထက် ပိုမိုဝမ်းမြောက်စွာ ထမ်းဆောင်နိုင်သော တာဝန်မရှိပေ၊ အထူးသဖြင့် ကမ္ဘာပေါ်တွင် ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်ကို တိုးတက်စေရန် ရည်ရွယ်သော စီမံကိန်းများအတွက်ဖြစ်သည်။ ရက်ရောမှု၏ စိတ်ဓာတ်သည် ခရစ်တော်၏ စိတ်ဓာတ်ဖြစ်သည်။ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်မှု၏ စိတ်ဓာတ်သည် ကမ္ဘာနှင့် စာတန်၏ စိတ်ဓာတ်ဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်၏ စရိုက်သည် ပေးကမ်းရန်ဖြစ်သည်။ လောကီသူ၏ စရိုက်သည် ရယူရန်ဖြစ်သည်။

Cheerful. That is, prompt and spontaneous. Of all the Christian duties, none can be discharged with more cheerfulness than giving, particularly to projects designed to advance the kingdom of God on earth. The spirit of liberality is the spirit of Christ; the spirit of selfishness is the spirit of the world and of Satan. The character of the Christian is to give; the character of the worldling is to get.

 

၇. စိတ်မပါဝင်စွာ ပေးကမ်းခြင်းသည် ဘုရားသခင်ကို ပြက်ရယ်ပြုခြင်းဖြစ်သည်။—လုံးဝမပေးကမ်းခြင်းသည် စိတ်မပါဝင်စွာ ပေးကမ်းခြင်းထက် ပိုကောင်းသည်။ အကြောင်းမှာ ကျွန်ုပ်တို့သည် လွတ်လပ်စွာ ပေးကမ်းရန် စိတ်ဓာတ်မရှိဘဲ ကျွန်ုပ်တို့၏ အရင်းအမြစ်များကို ဝေမျှပါက၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဘုရားသခင်ကို ပြက်ရယ်ပြုရာ ရောက်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကောင်းချီးတိုင်းအတွက် မှီခိုနေရသူ၊ နှလုံးသားထဲရှိ အတွေးတိုင်းကို ဖတ်ရှုနိုင်သူ၊ စိတ်ထဲရှိ ရည်ရွယ်ချက်တိုင်းကို သိရှိသူတစ်ဦးနှင့် ဆက်ဆံနေရသည်ကို သတိရပါစို့ (RH မေ ၁၅, ၁၉၀၀)။

7. Giving Grudgingly Mocks God.—It were better not to give at all than to give grudgingly; for if we impart of our means when we have not the spirit to give freely, we mock God. Let us bear in mind that we are dealing with One upon whom we depend for every blessing, One who reads every thought of the heart, every purpose of the mind (RH May 15, 1900).

 

၈. ကျေးဇူးတော်အားလုံးကို ပြည့်လျှံစေသည်။ အခန်းကဏ္ဍ ၈-၁၁ သည် လူသားများအား ၎င်းတို့၏လုံလောက်မှုကို ပေးအပ်ရန် ဘုရားသခင်၏ စွမ်းရည်နှင့် အဆင်သင့်ဖြစ်မှုကို ဖော်ပြသည်၊ သို့မှသာ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏လူသားများထံ ဝေမျှနိုင်စေရန်ဖြစ်သည်။ အခန်းကဏ္ဍ ၈ တွင် “အားလုံး” သို့မဟုတ် ၎င်း၏ ညီမျှသော စကားလုံးကို လေးကြိမ်အလေးပေးထားသည်ကို သတိပြုပါ၊ ဘုရားသခင်၏ အရင်းအမြစ်များ၏ ပြည့်စုံမှုကို ဖော်ပြရန်ဖြစ်သည်။ ဝိညာဉ်ရေးလက်ဆောင်များနှင့် အရင်းအမြစ်များတွင် ပြည့်လျှံရန်သည် ဘုရားသခင်၏ သဘာဝဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်တိုင်းအတွက်၊ ဘုရားသခင်၏ အရင်းအမြစ်အားလုံးသည် ၎င်း၏နိုင်ငံတော်၏ အကြောင်းအမှုကို တိုးတက်စေရန် ရရှိနိုင်သည် (မာလခိ ၃:၁၀, ၁၁; ၁ ကောရိန္သု ၃:၂၁-၂၃; ဧဖက် ၃:၂၀ ကိုကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်မှ ပေးအပ်သော ပြည့်လျှံသော ကျေးဇူးတော်ဖြင့် “အရာအားလုံး ဖြစ်နိုင်သည်” (မဿဲ ၁၉:၂၆)။

8. Make all grace abound. Verses 8–11 set forth God’s ability and readiness to provide men with a sufficiency of all things, in order that they may, in turn, impart to their fellow men. Note the stress on the word “all” or its equivalent four times in v. 8, to express the fullness of God’s resources. It is God’s nature to abound in spiritual gifts and resources. To every Christian, all of God’s resources are available to advance the cause of His kingdom (see Mal. 3:10, 11; 1 Cor. 3:21–23; Eph. 3:20). Through the superabundant grace provided by God “all things are possible” (Matt. 19:26).

 

လုံလောက်မှု။ ဂရိစကားလုံး “အော်တာကီယာ”၊ “အကူအညီ သို့မဟုတ် ထောက်ပံ့မှု မလိုအပ်သော ပြီးပြည့်စုံသော ဘဝအခြေအနေ” ကို ဆိုလိုသည်။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် ဤစကားလုံးသည် ဖိလိပ္ပိ ၄:၁၁ နှင့် ၁ တိမောသေ ၆:၆ တွင်သာ ထပ်မံပေါ်ပေါက်ပြီး၊ ၎င်းတို့ကို အသီးသီး “ရောင့်ရဲမှု” နှင့် “ရောင့်ရဲခြင်း” ဟု ဘာသာပြန်ထားသည်။ ခရစ်ယာန်အသုံးပြုမှုတွင် ဤစကားလုံးသည် ရောင့်ရဲမှုနှင့်အတူ ဘုရားဝတ်ပြုမှုကို ဖော်ပြပြီး၊ ဘုရားသခင်မှ လာသော ပြည့်လျှံသော အရင်းအမြစ်များကြောင့် လူသားအပေါ် မှီခိုမှုမှ လုံးဝလွတ်မြောက်မှုကို ဆိုလိုသည်။ ဤရက်ရောသော စိတ်ဓာတ်ဖြင့် လှုံ့ဆော်ခံရသူများသည် ကောင်းမွန်သောအရာများကို လုပ်ဆောင်ရန် အမြဲတမ်း ပြည့်စုံစွာ အရည်အချင်းပြည့်မီလိမ့်မည် (DA ၈၂၇ ကိုကြည့်ပါ)။

Sufficiency. Gr. autarkeia, “a perfect condition of life in which no aid or support is needed.” In the NT the word occurs elsewhere only in Phil. 4:11 and 1 Tim. 6:6, where it is translated, respectively, “content” and “contentment.” The Christian use of the word denotes godliness with contentment, complete freedom from dependence upon man as a result of the superabounding resources that come from God. Those actuated by this liberal spirit will ever be abundantly qualified for doing good (see DA 827).

 

၉. ရေးထားသည်။ ဆာလံ ၁၁၂:၉ ၏ LXX ဘာသာပြန်မှ အတိအကျ ကိုးကားချက်ဖြစ်သည်။ “ရေးထားသည်” ဟူသော ဖော်ပြချက်သည် ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် ကျမ်းစာမှ ကိုးကားချက်ကို မိတ်ဆက်ရန် ပုံမှန်ပုံစံဖြစ်သည်။ ဖြောင့်မတ်သောသူသည် ၎င်း၏လူသားများ၏ လိုအပ်ချက်များကို အာရုံခံစားနိုင်မှုဖြင့် ထင်ရှားသည်။

9. It is written. An exact quotation from the LXX of Ps. 112:9. The expression “it is written” is the usual NT formula for introducing a quotation from Scripture. A righteous man is characterized by his sensitivity to the needs of his fellows.

 

ဖြန့်ဝေခဲ့သည်။ သို့မဟုတ် “ဖြန့်ကျက်ခဲ့သည်” (မဿဲ ၁၂:၃၀ ကိုကြည့်ပါ)။ ရက်ရောသော ပေးကမ်းသူသည် မျိုးစေ့များကို ဖြန့်ကျက်သည့် မျိုးစေ့ချသူကဲ့သို့ ဆင်းရဲသောသူများထံ ဖြန့်ဝေသည်။

Dispersed. Or, “scattered” (cf. Matt. 12:30). A liberal giver distributes to the poor as a sower scatters seeds.

 

ဆင်းရဲသောသူ။ ဂရိစကားလုံး “ပေနီးစ်” (မာကု ၁၂:၄၂ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)၊ ဆိုလိုသည်မှာ နောက်နေ့လိုအပ်ချက်များကို ဖြည့်ဆည်းရန် နေ့စဉ်အလုပ်လုပ်ရသည့်အထိ ဆင်းရဲမွဲတေမှုဖြစ်သည်။

Poor. Gr. penēs (see on Mark 12:42), meaning so poor as to have to work each day to meet the needs of the morrow.

 

၉. ဖြောင့်မတ်ခြင်း။ ဤနေရာတွင် ဤစကားလုံးသည် ဆွမ်းဆက်ကပ်ခြင်းကို အထူးသဖြင့် ရည်ညွှန်းသည် (မဿဲ ၆:၁ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။ ခရစ်ယာန်ရက်ရောမှုသည် ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏ လက်တွေ့သက်သေတစ်ခုဖြစ်သည်။

Righteousness. Here the word specifically denotes the giving of alms (see on Matt. 6:1). Christian liberality is one practical evidence of righteousness.

 

ထာဝရတည်ရှိသည်။ ၎င်း၏အကျိုးသက်ရောက်မှုသည် အမြဲတည်မြဲပြီး ဘုရားသခင်သည် ဘယ်သောအခါမှ မေ့လျော့မည်မဟုတ်ပါ။ ၎င်း၏သြဇာလွှမ်းမိုးမှုသည် မျိုးဆက်တစ်ဆက်မှ တစ်ဆက်သို့ ဆက်လက်တည်ရှိသည် (မဿဲ ၂၆:၁၃ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။

Remaineth for ever. Its effects are permanent, and God will never forget. Its influence persists from generation to generation (see on Matt. 26:13).

 

၁၀. မျိုးစေ့ကိုပေးသနားသည်။ ပေါလုသည် ဓမ္မဟောင်းကျမ်း (အစာ ၅၅:၁၀) မှ ထပ်မံကိုးကားပြီး စိုက်ပျိုးရေးနှင့် ဝိညာဉ်ရေးလောကအကြား နှိုင်းယှဉ်ချက်ဖြင့် ဆင်ခြင်သုံးသပ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် မြေကြီးကို စိုက်ပျိုးသူများအား ၎င်းတို့၏ပြန့်ပြူးမှုအတိုင်း ကြွယ်ဝသောအသီးအနှံများဖြင့် ဆုချသည့်အလားတူ၊ ပရဟိတနှင့် ရက်ရောမှု၏မျိုးစေ့ကို ကြဲသူများကိုလည်း ထိုနည်းတူ ဆုချပေးမည်။ သဘာဝလောကတွင် ကြဲပြီးရိတ်သိမ်းခြင်း၏ နိယာမသည် လူသား၏ လောကီဥစ္စာပစ္စည်းများကို အသုံးပြုမှုတွင်လည်း မှန်ကန်သည်။ ရက်ရောသူများသည် ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်များကို ပို၍ပေါများစွာ ရိတ်သိမ်းရမည်ဖြစ်သော်လည်း ထိုအရာသည် တူညီသောပုံစံဖြင့်မဟုတ်ပေ (မဿဲ ၁၉:၂၉ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်သည် မျိုးစေ့ကိုပေးသနား၍ ရာသီဥတုကို စီမံပြီး နေနှင့်မိုးကိုလည်း ပို့ပေးသည်။ လူတို့၏စိတ်နှလုံးထဲတွင် ကြဲထားသော ရက်ရောမှု၏မျိုးစေ့များအတွက်လည်း ထိုနည်းတူပြုမည် (ဟောရှယ် ၁၀:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။

10. Ministereth seed. Again Paul quotes from the LXX (Isa. 55:10), reasoning from an analogy between agriculture and the spiritual world. As God requires tillers of the soil with abundant fruitfulness, according to their sowing, so He will do with men who sow the seeds of charity and benevolence. The law of sowing and reaping in the natural world is true also of man’s use of his earthly possessions. Those who are generous will reap the more abundantly of God’s bounties, though not necessarily in kind (see on Matt. 19:29). God provides the seed, ordains the seasons, and sends both sun and rain; He does the same for the seeds of generosity sown in men’s hearts (Hosea 10:12).

 

၁၁. ကြွယ်ဝစေခြင်း။ ဘုရားသခင်၏အစီအမံတွင် လောကီဥစ္စာနှင့် ကောင်းချီးများဖြင့် ကြွယ်ဝစေခြင်းသည် အခြားသူများကို ကောင်းမှုပြုရန်အတွက်သာ ရည်ရွယ်ချက်ရှိသည်။ ဘုရားသခင်၏ လောကီဥစ္စာပစ္စည်းများ ဖြန့်ဝေရန် အကြံအစည်တွင် မိမိကိုယ်ကို ဖြည့်ဆည်းရန်၊ မိမိကိုယ်ကို ကျေနပ်ရန်၊ မိမိကိုယ်ကို မြှင့်တင်ရန် သို့မဟုတ် မိမိကိုယ်ကို ချီးမြှောက်ရန် ပြင်ဆင်ထားခြင်းမရှိပါ။

11. Being enriched. In the plan of God enrichment with worldly goods and blessings has but one purpose, that of doing good to others. In God’s design for the distribution of worldly possessions there is no provision for self-indulgence, self-gratification, self-satisfaction, or self-exaltation.

 

ရက်ရောမှု။ အခန်း ၈:၉ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။

Bountifulness. See on ch. 8:9.

 

ကျေးဇူးတော်ချီးမွမ်းခြင်း။ ခရစ်ယာန်များသည် ၎င်းတို့၏နေ့စဉ်ကောင်းချီးများနှင့် အခြားသူများနှင့် ဝေမျှပေးကမ်းနိုင်သည့် အခွင့်အလမ်းကို ကျေးဇူးတင်ရှိစွာ အသိအမှတ်ပြုခြင်းဖြင့် ဘုရားသခင်အား ကျေးဇူးတော်ချီးမွမ်းကြသည် (အခန်း ၁:၁၁; ၄:၁၅ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်အား ကျေးဇူးတင်ရှိခြင်းနှင့် ချီးမွမ်းခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏လူများ၏ ဝိသေသလက္ခဏာဖြစ်သည်။ ကျေးဇူးတင်ရှိခြင်းသည် စစ်မှန်သောယုံကြည်သူ၏ သဘာဝတုံ့ပြန်မှုဖြစ်သည်။ တကယ့်ယုံကြည်ခြင်းသည် စကားနှင့်လုပ်ဆောင်မှုတွင် အမြဲထင်ရှားသည်။ စစ်မှန်သောခရစ်ယာန်ဘာသာသည် ဉာဏ်ရည်ဆိုင်ရာယုံကြည်မှုများကို ကျော်လွန်ပြီး ၎င်း၏မူများကို နေ့စဉ်ဘဝပြဿနာများတွင် လက်တွေ့အသုံးချသည်။

Thanksgiving. Christians render thanksgiving to God by grateful acknowledgment of their daily blessings and of their privilege of sharing with others who are in need (see on chs. 1:11; 4:15). The giving of thanks and praise to God is characteristic of God’s people. Thankfulness is a natural response of the true believer. A living faith always finds expression in both word and deed. True Christianity goes beyond intellectual beliefs to the practical application of its principles to the problems of everyday life.

 

၁၂. စီမံခန့်ခွဲခြင်း။ သို့မဟုတ် “ဝန်ဆောင်မှု”၊ “ပေးအပ်ခြင်း” (အာအက်စ်ဗွီ)။

12. Administration. Or, “ministration,” “rendering” (RSV).

 

ဝန်ဆောင်မှု။ ဂရိစကားလုံး “leitourgia” (လုကာ ၁:၂၃ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)၊ ဤမှ ကျွန်ုပ်တို့၏ “liturgy” ဟူသောစကားလုံး ဆင်းသက်လာသည်။ ဂန္တဝင်ဂရိဘာသာတွင် ၎င်းသည် နိုင်ငံတော်အား အများပြည်သူဝန်ဆောင်မှုပေးသူ သို့မဟုတ် မိမိပိုင်ဆိုင်မှုဖြင့် အများပြည်သူရာထူးကို ထမ်းဆောင်သူကို ရည်ညွှန်းသည်။ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းတွင် ၎င်းသည် ယုဒဘုရားကျောင်းရှိ ယဇ်ပုရောဟိတ်များ၏ ဝန်ဆောင်မှုများကို ရည်ညွှန်းသည် (တော်လှန်ရာ ၄:၂၄; ကြည့်ရာ ၁ရာ ၂၆:၃၀)။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် ၎င်းသည် ယေရှုခရစ်နှင့် ကမ္ဘာပေါ်ရှိ ၎င်း၏ကိုယ်စားလှယ်များ၏ ဝန်ဆောင်မှုကို ယေဘုယျအားဖြင့် ရည်ညွှန်းသည် (လုကာ ၁:၂၃; ဟေဗြဲ ၈:၆; ၉:၂၁)။ ဤနေရာတွင် ၎င်းသည် ယေရုဆလင်မြို့ရှိ ဆင်းရဲသောသူများအတွက် ကောရိန္တုမြို့သားများ၏ လှူဒါန်းမှုကို အထူးရည်ညွှန်းသည်။ ခရစ်ယာန်ပရဟိတတွင် ဘုရားသခင်ဘက်သို့ရောက်သော ရှုထောင့်တစ်ခုနှင့် လူသားဘက်သို့ရောက်သော ရှုထောင့်တစ်ခုဟူ၍ ရှုထောင့်နှစ်မျိုးရှိသည်။

Service. Gr. leitourgia (see on Luke 1:23), whence comes our word “liturgy.” In classical Greek it designated one who rendered public service to the state or who held public office, usually at his own expense. In the LXX it refers to the services of the priests in the Jewish sanctuary (Num. 4:24; cf. 1 Chron. 26:30). In the NT it generally denotes the service of Christ and His representatives on earth (Luke 1:23; Heb. 8:6; 9:21). Here it refers specifically to the gift of the Corinthians for the relief of the poor in Jerusalem. Christian charity has two aspects, one Godward and the other manward.

 

ဖြည့်ဆည်းပေးသည်။ စကားလုံးအရ “ထပ်မံဖြည့်စွမ်းပေးခြင်း” ဟု ဆိုလိုပြီး ဤနေရာတွင် ဆင်းရဲသောသူများ၏ လိုအပ်ချက်များကို ဖြည့်ဆည်းပေးခြင်းကို ဆိုလိုသည်။

Supplieth. Literally, “to fill up by adding to,” here, by meeting the needs of the poor.

 

သူတော်စင်များ၏လိုအပ်ချက်။ ယေရုဆလင်မြို့ရှိ ဆင်းရဲသောသူများ၏ လိုအပ်ချက်များ။

The want of the saints. The needs of the poor at Jerusalem.

 

ပေါများသည်။ သို့မဟုတ် “လျှံထွက်သည်”။ ဤသည်မှာ ၎င်းတို့၏လှူဒါန်းမှု၏ ဘုရားသခင်ဘက်သို့ရောက်သော ရှုထောင့်ကို ဖော်ပြပြီး၊ ၎င်းသည် လက်ခံရရှိသူများနှင့် ၎င်းတို့၏ရက်ရောမှုကို သိရှိသော အခြားခရစ်ယာန်များထံမှ ဘုရားသခင်အား ချီးမွမ်းခြင်းနှင့် ကျေးဇူးတင်ရှိခြင်းကို ဖြစ်ပေါ်စေမည်။ ထိုလှူဒါန်းမှုသည် လူသားများသာမက ဘုရားသခင်ထံသို့လည်း ပေးအပ်ခြင်းဖြစ်သည် (မဿဲ ၂၅:၄၀)။

Is abundant. Or, “overflows,” This expresses the Godward aspect of their gift, which will result in praise and thanksgiving to God, on the part of the recipients and on the part of other Christians who learn of their generosity. The gift is made to God as well as to man (Matt. 25:40).

 

၁၃. စမ်းသပ်ခြင်း။ ဂရိစကားလုံး “dokimē”၊ “စမ်းသပ်မှု”၊ “သက်သေ” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ “Dokimē” သည် အခန်း ၈:၂ တွင် “စမ်းသပ်မှု”၊ အခန်း ၁၃:၃ တွင် “သက်သေ”၊ ရောမ ၁၄:၁၈; ၁၆:၁၀ တွင် “အတည်ပြုခံရသူ”၊ ရောမ ၅:၄ တွင် “အတွေ့အကြုံ” ဟု ဘာသာပြန်ထားသည်။ ကောရိန္တုမြို့သားများ၏ ရက်ရောမှု၏ စစ်မှန်သောရလဒ်များနှင့် နောက်ဆုံးအကျိုးဆက်များသည် ယေရုဆလင်မြို့ရှိ ဆင်းရဲသောခရစ်ယာန်များအား ပေးသော ရုပ်ဝတ္ထုဆိုင်ရာ သက်သာချမ်းသာမှုနှင့် အကျိုးကျေးဇူးများတွင် မထင်ရှားဘဲ၊ ၎င်းတို့၏လှူဒါန်းမှုကြောင့် ဘုရားသခင်အား ဂုဏ်ပြုခြင်းတွင် ထင်ရှားမည်။ ထာဝရဧဝံဂေလိတရား၏ မရှိမဖြစ်အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုမှာ ဘုရားသခင်ကို အသိအမှတ်ပြုခြင်းနှင့် ဂုဏ်ပြုခြင်းဖြစ်သည် (ဗျာဒိတ် ၁၄:၆, ၇)။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်း၏လူများမှတစ်ဆင့် ၎င်း၏တန်ခိုးနှင့် ကျေးဇူးတော်ကို ထင်ရှားစေရန် ရည်ရွယ်ပြီး ၎င်း၏နာမတော်ကို ချီးမြှောက်ရန် ရည်မှန်းသည်။ ကောရိန္တုမြို့သားများ၏ ရက်ရောမှုသည် ၎င်းတို့၏ စိတ်ရင်းမှန်ကို သက်သေပြရန် အခွင့်အလမ်းပေးခြင်းဖြင့် ဘုရားသခင်ကို ဂုဏ်ပြုသည်။

13. Experiment. Gr. dokimē, “trial,” “proof.” Dokimē is rendered “trial” in ch. 8:2 “proof” in ch. 13:3 “approved” in Rom. 14:18; 16:10, “experience” in Rom. 5:4. The true results and ultimate consequences of the Corinthian liberality will be seen, not in the material relief and benefits given to needy Christians at Jerusalem, but in the glory they give to God as a result. An essential part of the everlasting gospel is to recognize and honor God (Rev. 14:6, 7). Through His people God purposes to display His power and grace in such a way as to exalt His name. The liberality of the Corinthians glorified God by providing an occasion for proving their sincerity.

 

ဝန်ဆောင်မှု။ သို့မဟုတ် “ဝန်ဆောင်မှု”၊ ဆိုလိုသည်မှာ ယေရုဆလင်မြို့ရှိ ဆင်းရဲသောသူများအတွက် ဝန်ဆောင်မှုဖြစ်သည်။

Ministration. Or, “service,” that is, to the poor at Jerusalem.

 

သင်တို့၏ ကြေညာထားသော နာခံမှု။ စကားလုံးအရ “သင်တို့၏ ကြေညာချက်၏ နာခံမှု”။ ၎င်းတို့၏ စကားများသည် ၎င်းတို့၏လုပ်ရပ်များဖြင့် အတည်ပြုခံရမည်။ ခရစ်ယာန်ဘာသာသို့ ပြောင်းလဲလာသော ယုဒလူမျိုးများသည် တစ်ပါးအမျိုးသားများ၏ ယုံကြည်ခြင်းသည် ယုဒဘာသာကို ဦးစွာလက်ခံခြင်းမရှိဘဲ စစ်မှန်သည်မဟုတ်ဟု သံသယရှိကြသည်။ တစ်ပါးအမျိုးသားဘုရားကျောင်းများမှ ယုဒညီအစ်ကိုများထံ ရက်ရောသော လှူဒါန်းမှုသည် ၎င်းတို့၏ သစ္စာရှိမှုနှင့် စစ်မှန်သောရည်ရွယ်ချက်ကို သိသာထင်ရှားသော သက်သေပေးလိမ့်မည်။ ၎င်းတို့၏ ခရစ်ယာန်ဘာသာကို လိုက်နာမှုသည် လက်တွေ့မကျသော ကြေညာချက်ထက် သာလွန်ကြောင်း သက်သေပြလိမ့်မည်။ ဘာသာတရားသည် လူတစ်ဦးအား ၎င်း၏လူသားအပေါင်းအသင်းများ၏ ပျော်ရွှင်မှုနှင့် သုခချမ်းသာအတွက် လက်တွေ့စိတ်ဝင်စားမှုရှိစေရန် ဦးတည်ပြီးမှသာ ၎င်း၏တန်ဖိုးရှိသည်။ ဘုရားသခင်အတွက် ကြေညာထားသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် အခြားသူများအတွက် ကိုယ်ကျိုးမဖက်သော ဝန်ဆောင်မှုတွင် မထင်ဟပ်ပါက တန်ဖိုးမရှိသော အတုအယောင်ဖြစ်သည် (မဿဲ ၂၅:၃၁–၄၆; ၁ယောဟန် ၃:၁၄; ၁ယောဟန် ၄:၂၀, ၂၁ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။ ယနေ့ခေတ် ကိုယ်ကျိုးမဖက်သော ခရစ်ယာန်များသည် ဤစံနှုန်းဖြင့် ၎င်းတို့ကိုယ်ကို တိုင်းတာရန် ကောင်းစွာလုပ်ဆောင်သင့်သည်။

Your professed subjection. Literally, “the obedience of your profession.” Their words would be confirmed by their deeds. Jewish converts to Christianity were suspicious that the conversion of Gentiles to the faith—unless they first accepted Judaism—was not genuine. A generous gift from the Gentile churches to their Jewish brethren would provide the latter with tangible evidence of the loyalty and sincere purpose of the former. Their adherence to Christianity would be proved to be more than a mere profession without practice. It is only when religion leads a man to take a practical interest in the happiness and welfare of his fellow men that his religion is worth anything. A professed love for God that is not reflected in selfless service for others is a worthless counterfeit (see on Matt. 25:31–46; 1 John 3:14; 1 John 4:20, 21). Professed Christians today will do well to measure themselves by this standard.

 

ရက်ရောသောဖြန့်ဝေမှု။ သို့မဟုတ် “ရင်ဖွင့်သောလှူဒါန်းမှု”။ အဆိုပြုထားသော စုဆောင်းမှုသည် ကောရိန္တုမြို့သားများသည် ၎င်းတို့၏ ယုဒညီအစ်ကိုများနှင့် စစ်မှန်သော မိတ်သဟာယဖွဲ့မှုစိတ်ဓာတ်ရှိကြောင်း သက်သေပြလိမ့်မည်။ ပေါလုသည် ယုဒလူမျိုးနှင့် တစ်ပါးအမျိုးသားများသည် ခရစ်တော်၌ တစ်သားတည်းဖြစ်ကြောင်း သက်သေပြရန် မျှော်လင့်သည်။ စစ်မှန်သော ခရစ်ယာန်ဘာသာ၏ လုပ်ဆောင်ချက်မှာ ဧဝံဂေလိတရား၏ မိတ်သဟာယဖွဲ့မှုတွင် လူများကို စုစည်းရန်ဖြစ်သည် (ယောဟန် ၁၇:၉–၁၁, ၂၀–၂၃)။

Liberal distribution. Or, “openhearted contribution.” The proposed collection will demonstrate that the Corinthians have a spirit of true fellowship with their Jewish brethren. Paul hopes to prove that Jew and Gentile are one in Christ. The work of true Christianity is to draw men together in the fellowship of the gospel (John 17:9–11, 20–23).

 

၁၄. သင်တို့အတွက် ဆုတောင်းခြင်း။ ယေရုဆလင်မြို့ရှိ သူတော်စင်များသည် လှူဒါန်းမှုကို လက်ခံရရှိသောအခါ ဘုရားသခင်ထံသို့ ချီးမွမ်းခြင်းပြုမည်ဟု ပေါလုတွေးတောသည်။

14. Prayer for you. Paul thinks of the praise that will ascend to God from the saints at Jerusalem when they receive the contribution.

 

တောင့်တလွမ်းဆွတ်ခြင်း။ သို့မဟုတ် “တောင့်တခြင်း”။ ခရစ်ယာန်ဝန်ဆောင်မှု၏ အရေးကြီးသော ထွက်ကုန်တစ်ခုမှာ ဆုတောင်းခြင်းနှင့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၏ စိတ်ဓာတ်ဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်မဟုတ်သော လက်ခံရရှိသူသည် လှူဒါန်းမှုအပေါ် အာရုံစိုက်လေ့ရှိသော်လည်း ခရစ်ယာန်အတွက်မူ လှူဒါန်းသူအပေါ် အာရုံစိုက်သည်။ စိတ်နှလုံးထဲတွင် ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် တောင့်တမှုမပါဘဲ ဆုတောင်းခြင်းသည် စကားလုံးနှင့် ပုံစံထက် မပိုပါ။ ဆုတောင်းခြင်းမပါသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် မနက်ရောင်ရှိပြီး စစ်မှန်သော ချစ်ခြင်းမေတ္တာပင် မဖြစ်နိုင်ပါ (မဿဲ ၅:၄၃, ၄၄ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။ သို့သော် ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် လှုံ့ဆော်သော ဆုတောင်းခြင်းသည် နှစ်ခုလုံးကို ပြည့်စုံစေပြီး စရိုက်လက္ခဏာပြောင်းလဲမှုသို့ ဦးတည်သည်။ ဤဖြစ်ရပ်တွင်၊ ယုဒခရစ်ယာန်များ၏ နှလုံးသားများသည် ၎င်းတို့၏ တစ်ပါးအမျိုးသားညီအစ်ကိုများနှင့် ပိုမိုနက်ရှိုင်းပြီး စစ်မှန်သော မိတ်သဟာယဖွဲ့မှုတွင် ဆက်နွှယ်နေလိမ့်မည်။

Long after. Or, “yearn for.” An important by-product of Christian service is the resulting spirit of prayer and love. With the non-Christian recipient, attention often centers on the gift, but for the Christian, upon the giver. Prayer for another without love and yearning of heart is not much more than word and form. Love without prayer is shallow, and may not even be true love (see on Matt. 5:43, 44. But prayer motivated by love perfects both and leads to the transformation of character. In this instance, the hearts of the Jewish Christians would be knit with those of their Gentile brethren in deeper and truer fellowship.

 

၁၅. ဖော်ပြမရနိုင်သော။ စကားလုံးအရ “အပြည့်အဝဖော်ပြမရနိုင်သော” ဟု ဆိုလိုသည်။ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၏ လှူဒါန်းမှုကို အပြည့်အဝဖော်ပြရန် မဖြစ်နိုင်ပါ။ ယေရုဆလင်မြို့ရှိ သူတော်စင်များအတွက် လှူဒါန်းမှုစုဆောင်းခြင်းနှင့်ပတ်သက်သော ဤအပိုင်းကို ဘုရားသခင်အား ချီးမွမ်းခြင်းဖြင့် သင့်လျော်သောအဆုံးသတ်ဖြစ်သည်။ ပညာရှင်များသည် ပေါလုဆိုလိုသော “လှူဒါန်းမှု” ဟူသော စကားလုံးကို သဘောတူညီမှုမရှိပါ။ အချို့က ပေါလုသည် အဆိုပြုထားသော စုဆောင်းမှုကို ရည်ညွှန်းသည်ဟု ထင်ကြသည်။ သို့သော် ဤနေရာတွင်အသုံးပြုသော ဘာသာစကားသည် ထိုသို့သော လှူဒါန်းမှုအတွက် အလွန်ပြင်းထန်လွန်းပုံရသည်။ ဤအခန်းများတစ်လျှောက် ပေါလုသည် ၎င်းတို့၏ လှူဒါန်းမှု၏ ရုပ်ဝတ္ထုဆိုင်ရာ ရှုထောင့်ကို မဖော်ပြဘဲ၊ ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်၏ လည်ပတ်မှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော လှူဒါန်းမှုကို အလေးပေးဖော်ပြထားသည်။ လူသားများကို ကယ်တင်ခြင်း၊ သန့်ရှင်းစေခြင်းနှင့် အခြားသူများအတွက် ကိုယ်ကျိုးမဖက်သော ဝန်ဆောင်မှုပြုရန် လှုံ့ဆော်ပေးသော ဘုရားသခင်၏ လှူဒါန်းမှုသည် လူသားများ၏ နားလည်နိုင်စွမ်းထက် ကျော်လွန်သည်။ ခရစ်တော်သည် ကျမ်းစာတွင် လူသားများအတွက် ဘုရားသခင်၏ အမြင့်ဆုံးသော လှူဒါန်းမှုအဖြစ် မကြာခဏဖော်ပြခံရသည် (ယောဟန် ၃:၁၆; ဂလာတိ ၁:၄; တိတု ၂:၁၄ စသည်)။ ကယ်တင်ခြင်းအကြောင်းအရာသည် မကုန်ဆုံးနိုင်သော၊ နက်နဲမှုမရှိသော၊ အကန့်အသတ်ရှိသော နားလည်မှုဖြင့် နားမလည်နိုင်သော အရာဖြစ်သည်။ လူသားများသည် ၎င်းကို နက်နဲစွာ လေ့လာရန် မည်မျှပင်ကြိုးစားစေကာမူ ၎င်း၏အလှတရားအားလုံးကို ဘယ်သောအခါမှ ရှာဖွေတွေ့ရှိမည်မဟုတ်သလို ၎င်း၏အရင်းအမြစ်များကိုလည်း ကုန်ဆုံးစေမည်မဟုတ်ပါ။ ယောဟန် ၃:၁၆ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။

15. Unspeakable. Literally, “that which cannot be described in full.” There can be no full and complete exposition of the gift of divine love. This ascription of praise to God provides a fitting climax to the section dealing with the collection of a gift for the saints at Jerusalem. Scholars are not agreed as to what Paul means by the word “gift.” Some think Paul refers to the proposed collection. But the language here used seems far too strong for such a gift. All through these chapters Paul has stressed, not the material aspect of their gift, but the gift as a result of the operation of God’s grace. The divine gift, by which men are saved, sanctified, and motivated to Christian service for others, is beyond human ability to comprehend in its fullness. Christ is often described in the Scriptures as God’s supreme gift to man (John 3:16; Gal. 1:4; Titus 2:14; etc.). The subject of redemption is inexhaustible, fathomless, beyond finite comprehension. Regardless of how much men study to fathom it, they never discover all its beauty or exhaust its resources. See on John 3:16.

 

ဘုရားသခင်အား ကျေးဇူးတင်ရှိခြင်းသည် ၎င်း၏အလိုတော်ကို နာခံခြင်းနှင့် ကိုယ်ကျိုးမဖက်သော ဝန်ဆောင်မှုပြုရန် တန်ခိုးရယူခြင်းအတွက် လမ်းဖွင့်ပေးသည်။ ဘုရားသခင်အား ကျေးဇူးတင်ရှိစိတ်ဖြင့် ပြည့်နှက်နေသူသည် ၎င်း၏လိုအပ်ချက်များအားလုံးကို ဖြည့်ဆည်းရန် ကြိုးစားမည်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းကို အတင်းအကျပ်လုပ်ဆောင်ရန် မဟုတ်ဘဲ မိမိဆန္ဒအလျောက် ရွေးချယ်လုပ်ဆောင်မည်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်အား ကျေးဇူးတင်ရှိခြင်းသည် ထိရောက်သော ခရစ်ယာန်အတွေ့အကြုံ၏ အခြေခံဖြစ်သည်။ လူတစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်၏ “ဖော်ပြမရနိုင်သော လှူဒါန်းမှု” အတွက် ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် ကျေးဇူးတင်ရှိစိတ်ဖြင့် လွှမ်းမိုးခံရမှသာလျှင် ဘာသာတရားသည် လူတစ်ဦး၏ စိတ်ဝိညာဉ်၏ နက်နဲမှုထဲသို့ ရောက်ရှိပြီး ၎င်းမှတစ်ဆင့် ၎င်း၏လူသားအပေါင်းအသင်းများအတွက် ကိုယ်ကျိုးမဖက်သော ဝန်ဆောင်မှုတွင် ပြင်ပသို့ ထွက်ပေါ်လာသည်။

Gratitude to God prepares the way for obedience to His will and for the reception of power to engage in unselfish service. One who is filled with gratitude to God will seek to fulfill all His requirements, not because he is forced to but because he chooses to do so. Gratitude to God is the basis of an effective Christian experience. Not until a man is overwhelmed by loving gratitude to God for His “unspeakable gift” does religion reach inward to the depths of a man’s soul and outward from him in selfless service for his fellow men.

 

ellen g. white comments

2 MB 80

6 COL 85; CS 91; Ed 109; MB 112; PP 528; 2T 641; 4T 484; 9T 127; WM 316

6, 7 AA 342; CS 199; ML 116

6–8 TM 423; 8T 139

6–11 DA 371; MH 50; 5T 735

6–15 6T 481

7 CS 49,  74, 80; PP 529; 1T 530; 3T 413; 5T 269; 7T 294; WM 289

8 CS 49, 129; GW 19; MB 112; PP 528; 2T 445; 6T 348

8, 9 ML 103

8–11 AA 334

9, 10 9T 132

11–15 8T 139

12, 13 CS 344

15 MH 425; 5T 580, 730; 6T 32; 8T 288

 

 

အခန်းကြီး - ၁၀

chapter 10

 

သူ၏ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအားနည်းမှုနှင့် ခန္ဓာကိုယ်ရောက်ရှိနေမှုကို အသရေဖျက်သော မမှန်ကန်သောတမန်တော်များကို ဆန့်ကျင်၍၊ သူသည် ရန်သူအင်အားစုများကို ဆန့်ကျင်တိုက်ခိုက်ရန် လက်နက်တပ်ဆင်ထားသည့် ဝိညာဉ်ရေးရာအင်အားနှင့် အခွင့်အာဏာကို ဖော်ပြသည်။ ၇ သူရောက်ရှိလာသောအခါ၊ ယခုမရှိနေချိန်တွင် စာဖြင့်ရေးသားသည့်အတိုင်း စကားဖြင့်လည်း တန်ဖိုးရှိမှန်ကန်ကြောင်း သူတို့အား အာမခံသည်။ ၁၂ ထို့ပြင် သူတို့သည် ၎င်းတို့၏အကန့်အသတ်ကို ကျော်လွန်၍ မိမိကိုယ်ကို ချဲ့ကားပြီး၊ အခြားသူများ၏လုပ်ဆောင်မှုများထဲသို့ ဝင်ရောက်ကာ မိမိကိုယ်ကို ဝါကြွားနေသည်ဟု သူတို့ကို အပြစ်တင်သည်။

Against the false apostles, who disgraced the weakness of his person and bodily presence, he setteth out the spiritual might and authority, with which he is armed against all adversary powers, 7 assuring them that at his coming he will be found as mighty in word, as he is now in writing being absent, 12 and withal taxing them for reaching out themselves beyond their compass, and vaunting themselves into other men’s labours.

 

၁. တောင်းပန်ခြင်း။ ဂရိစကားလုံး “parakaleō”၊ “တောင်းပန်ရန်”၊ “ဆုံးမရန်” ၊ “တိုက်တွန်းရန်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ဤအခန်းသည် စာတစ်စောင်၏ တတိယအဓိကအပိုင်းဖြစ်သော အခန်း ၁၀–၁၃ ကို စတင်သည်။ အခန်း ၁–၇ တွင် ပေါလုသည် တမန်တော်ဝန်ဆောင်မှု၏ တန်ခိုးနှင့် ဘုန်းအသရေကို ဖော်ပြထားပြီး၊ အခန်း ၈ နှင့် ၉ တွင် ယေရုဆလင်မြို့ရှိ ဆင်းရဲသောသူများအတွက် စုဆောင်းမှု၊ အခန်း ၁၀:၁ မှ ၁၃:၁၀ တွင် ပေါလုကိုယ်တိုင် တမန်တော်အဖြစ် ဖော်ပြသည်။ ဤနေရာတွင် ပေါလုသည် ၎င်း၏တမန်တော်အခွင့်အာဏာကို ခိုင်လုံစွာ သက်သေပြပြီး ၎င်း၏ဆန့်ကျင်သူများဖြစ်သော “လူလိမ်တမန်တော်များ” (အခန်း ၁၁:၁၃) နှင့် နှိုင်းယှဉ်သည်၊ ၎င်းတို့သည် ကောရိန္တုမြို့ရှိ အသင်းတော်ကို ဒုက္ခပေးနေသူများဖြစ်သည်။ အခန်း ၁၁:၂၂ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။

1. Beseech. Gr. parakaleō, “to entreat,” “to admonish,” “to exhort.” This chapter begins the third major section of the epistle, consisting of chs. 10–13. In chs. 1–7 Paul dwells on the power and glory of the apostolic ministry; in chs. 8; 9 the collection for the poor at Jerusalem; in chs. 10:1 to 13:10 Paul himself as an apostle. Here Paul vindicates his apostolic authority and contrasts it with that of his opponents, the “false apostles” (ch. 11:13) who were troubling the church at Corinth. See on v. 22.

 

ပထမ အခန်း ၉ ခုတွင် ပေါလုသည် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်သည့် အများစုကို ဦးတည်ပြီး၊ လူလိမ်ခေါင်းဆောင်များနှင့် ၎င်းတို့၏လွှမ်းမိုးမှုခံရသူများကို အနည်းငယ်သာ ရည်ညွှန်းထားသည် (အခန်း ၂:၁၇; ၃:၁; ၅:၁၂)။ ဤနေရာတွင် ၎င်းသည် ကောရိန္တုမြို့သားများကို ၎င်းတို့အလယ်ရှိ “လူလိမ်တမန်တော်များ” အား သတိပေးသည်။ ၎င်းသည် အသင်းတော်အတွင်း ၎င်းတို့၏ မကောင်းသောသြဇာလွှမ်းမိုးမှုကို အပြည့်အဝသိရှိထားပြီး၊ တိတုကလည်း ၎င်းတို့၏ မကောင်းသောလုပ်ရပ်များအကြောင်း နောက်ထပ်သတင်းပို့ခဲ့ပေမည်။ အများစုအတွက် ၎င်းသည် ချစ်ခင်မှု၊ တိုက်တွန်းမှု၊ နှင့် ပြန်လည်သင့်မြတ်ရေးစကားများသာရှိသည်။ သို့သော် ၎င်း၏ညွှန်ကြားချက်များရှိသော်လည်း ယုဒဘာသာသို့ ယိမ်းယိုင်သူများ (အခန်း ၁၁:၂၂ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ) ကို မအောင်မြင်ခဲ့ပါ။

In the first nine chapters Paul addresses the cooperative majority, and there is only passing reference to the false leaders and any who may have been influenced by them (chs. 2:17; 3:1; 5:12). Here he warns the Corinthians against these “false apostles” in their midst. He was already fully aware of their baleful influence in the church, but Titus had no doubt brought him a further report of their evil work. For the majority he had nothing but words of affection, exhortation, and reconciliation. But in spite of his instruction the Judaizing element (see on ch. 11:22) had not been won over.

 

ရာစုနှစ်နီးပါးတွင် ကောရိန္တုအသင်းတော်သို့ ရေးသားခဲ့သော ရောမမြို့မှ ကလီမန့်သည် ထိုဆန့်ကျင်ဘက်အင်အားများ လုပ်ဆောင်နေဆဲဖြစ်ကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။ သို့သော် ပေါလု၏ ဤမနာခံသူအုပ်စုကို ဆုံးမခြင်းသည် အနည်းဆုံး တစ်ချိန်က အသင်းတော်ကို ၎င်းတို့ဖြစ်ပေါ်စေသော သဘောထားကွဲလွဲမှုမှ လွတ်မြောက်စေပုံရသည်။ ၎င်း၏ အခြေအနေကို ခိုင်မာစွာ ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းမှုသည် ကောရိန္တုယုံကြည်သူများ၏ စိတ်ထဲတွင် ၎င်း၏ တမန်တော်အခွင့်အာဏာနှင့်ပတ်သက်၍ မေးခွန်းမရှိစေခဲ့ပါ။ ၂ ကောရိန္တု၏ နောက်ဆုံးအခန်းများသည် ယနေ့ခေတ်တွင် အလားတူသဘောထားကွဲလွဲမှုများကို ရင်ဆိုင်ရသူများအတွက် အကြံဉာဏ်များဖြင့် ကြွယ်ဝသည်။

Writing to the Corinthian church near the close of the century, Clement of Rome found the same antagonistic elements at work. Nevertheless, Paul’s rebuke of this insubordinate group seems, for a time at least, to have freed the church from the dissension stirred up by it. His firm dealing with the situation left no question in the minds of the Corinthian believers as to his authority as an apostle. The closing chapters of 2 Corinthians are rich with counsel for those who have to meet similar discordant elements today.

 

ဤစာတစ်စောင်၏ ဤအချက်တွင် ပြောင်းလဲမှု၏ သဘောသဘာဝကို နားလည်မှုသည် နောက်ဆက်တွဲအနက်ဖွင့်ဆိုရန်အတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သည်။ ပထမပုဂ္ဂိုလ်အများကိန်း “ကျွန်ုပ်တို့” သည် ပထမပုဂ္ဂိုလ်အကျယ်ကိန်း “ကျွန်ုပ်” သို့ ပြောင်းလဲသွားသည်။ ဂရိဘာသာတွင် ပထမစကားလုံးများသည် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရနှင့် အလေးပေးဖော်ပြထားပြီး “ကျွန်ုပ် ပေါလုကိုယ်တိုင်” (ဂလာတိ ၅:၂; ဧဖက် ၃:၁; ဖိလေမုန် ၁၉ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ တမန်တော်သည် ယခုအခါ ၎င်း၏အခွင့်အာဏာနှင့် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးစရိုက်လက္ခဏာ၏ အပြည့်အဝအလေးချိန်ကို လူလိမ်များနှင့် ယုဒဘာသာသို့ ယိမ်းယိုင်သူခေါင်းဆောင်များ (၂ ကောရိန္တု ၁၁:၂၂ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ) ဆန့်ကျင်ပြသည်။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းအား သတ္တိမရှိသူ၊ တွန့်ဆုတ်သူ (အခန်း ၁၀:၁, ၂)၊ စကားပြောမတော်သူ (အခန်း ၁၁:၆)၊ ဉာဏ်ရည်နှင့် ဆုံးဖြတ်ချက်များတွင် သံသယရှိသူ (အခန်း ၁၀:၁၆–၁၉) ဟု စွပ်စွဲခဲ့သည်။ သို့သော် ၎င်းတို့သည် မမှန်ကန်သောသွန်သင်ချက်များနှင့် “အခြားဧဝံဂေလိတရား” (အခန်း ၁၁:၄) ကို ယူဆောင်လာသော လူလိမ်လမ်းပြများဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် မာန်ထောင်လွှားသူများ (အခန်း ၁၁:၂၀, ၂၁)၊ အဆင်မပြေသော ကျူးကျော်သူများ (အခန်း ၁၀:၁၅)၊ ယုံကြည်သူများအပေါ် မိမိကိုယ်ကို အတင်းအကျပ်ချထားသူများ (အခန်း ၁၁:၂၀) ဖြစ်သည်။ သို့သော် ယခုအခါ စီရင်ဆုံးဖြတ်ချိန်ရောက်လာပြီ။ ၎င်းတို့သည် ယခု ပေါလုနှင့် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရ ရင်ဆိုင်ရမည်။ ဤအခန်းများတွင် ၎င်း၏ ယေဘုယျလေသံသည် ဒေါသထွက်ခြင်းနှင့် ပြင်းထန်သော ဆုံးမခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ၎င်းသည် ပြောရမည့်အရာ၏ ပြင်းထန်မှုအတွက် တောင်းပန်သလို ပြောဆိုသည်။ ပေါလု၏ အခြားရေးသားချက်များတွင် အခန်း ၁၀–၁၃ တွင်ဖော်ပြထားသော စိတ်ဓာတ်နှင့် နည်းလမ်းနှင့် နှိုင်းယှဉ်နိုင်သော မည်သည့်အရာမှ မရှိပါ။

An understanding of the nature of the change at this point in the epistle is essential to a correct interpretation of what follows. The first person plural “we” gives way to the first person singular “I.” The first words in the Greek are intensely personal and emphatic, “I Paul myself” (cf. Gal. 5:2; Eph. 3:1; Philemon 19). The apostle now poses the full weight of his authority and personality against the false, Judaizing (see on 2 Cor. 11:22) leaders. They have charged him with cowardice and timidity (ch. 10:1, 2), contemptible speech (ch. 11:6), doubtful intelligence and judgment (vs. 16–19). But they are false guides with erroneous teachings and “another gospel” (v. 4). They are insolent braggarts (vs. 20, 21), impertinent intruders (ch. 10:15), and guilty of imposing themselves upon the believers (ch. 11:20). But at last a time of reckoning has come. They will now have to deal with Paul personally. In these chapters his general tone is one of indignation and stinging rebuke. At times he speaks almost apologetically for the severity of what he feels must be said. Nowhere else in Paul’s writings is there anything comparable in spirit and method to what appears in chs. 10–13.

 

နှိမ့်ချခြင်း။ ဂရိစကားလုံး “praotēs”၊ “နူးညံ့ခြင်း”၊ “ယဉ်ကျေးခြင်း”၊ “နှိမ့်ချခြင်း” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ဆက်စပ်စကားလုံး “praüs” ကို လေ့လာရန် မဿဲ ၅:၅ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။

Meekness. Gr. praotēs, “gentleness,” “mildness,” “meekness.” For a study of the related word praüs see on Matt. 5:5.

 

နူးညံ့ခြင်း။ ဂရိစကားလုံး “epieikeia”၊ “ယဉ်ကျေးခြင်း”၊ “နူးညံ့ခြင်း”၊ “တရားမျှတခြင်း” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ “နူးညံ့ခြင်း” သည် “epieikeia” ၏ အဓိပ္ပာယ်အရိပ်အမြွက်ကို အကောင်းဆုံးဖော်ပြပေမည်၊ သို့သော် စစ်မှန်သော ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် ဆက်ကပ်မှုဖြင့် လှုံ့ဆော်သော တရားမျှတမှုနှင့် မျှတမှုဆိုင်ရာ အယူအဆများပါဝင်သည်။

Gentleness. Gr. epieikeia, “mildness,” “gentleness,” “fairness.” Perhaps “gentleness” best expresses the shade of meaning conveyed by epieikeia, but with the added ideas of equity and fairness prompted by sincere love and devotion.

 

ပေါလုသည် လူသားများနှင့် ဆက်ဆံရာတွင် ခရစ်တော်၏ နှိမ့်ချပြီး နူးညံ့သော စိတ်ဓာတ်ကို အတုယူရန် နှစ်သက်ပြီး၊ ပြင်းထန်မှုတွင် မပျော်မွေ့ပါ။ သို့သော် ၎င်း၏ ပြင်းထန်မှုပင်လျှင် နှိမ့်ချခြင်းဖြင့် ထင်ရှားသည်။ အခန်း ၁၀:၁–၆ တွင် ပေါလုသည် ကောရိန္တုမြို့သားများအား ၎င်းတို့အား ပြင်းထန်သော အစီအမံများနှင့် စကားလုံးများကို အသုံးပြုရန် မဖိတ်ခေါ်ရန် တောင်းပန်သည်။ ထိုသို့သော လက်နက်များသည် အကျိုးသက်ရောက်မှု အနည်းဆုံးဖြစ်ပြီး၊ “နှိမ့်ချခြင်းနှင့် နူးညံ့ခြင်း” မအောင်မြင်သည့်အခါသာ ၎င်းတို့၏ အသုံးပြုမှုကို တရားမျှတစွာ အကြောင်းပြပြီးသုံးနိုင်သည်။ ပေါလုသည် ကောရိန္တုမြို့သို့ လာနေပြီး၊ မကြာမီ ၎င်း၏ဆန့်ကျင်သူများနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ရင်ဆိုင်ရလိမ့်မည်။ အကယ်၍ ပြင်းထန်သော ဆုံးမမှုကို ၎င်းတို့လိုချင်ပါက၊ ၎င်းသည် ၎င်းကို စီမံပေးရန် အပြည့်အဝပြင်ဆင်ထားသည်။ ၎င်း၏ ယခုလက်ရှိ တောင်းပန်မှုသည် လေသံပြင်းထန်သော်လည်း၊ ကိုယ်တိုင်ရောက်ရှိလာသောအခါ ပိုမိုပြင်းထန်သော စကားလုံးများလိုအပ်မှုကို ဖယ်ရှားပေးရန် မျှော်လင့်သည်။

Paul prefers to imitate the meek and gentle spirit of Christ in his dealings with men, and takes no pleasure in severity. But even his severity is marked with humility. In vs. 1–6 Paul pleads with the Corinthians not to compel him to use stern measures and words against them. Such weapons are seldom the most effective, and their use can be justified only when “meekness and gentleness” fail. Paul is on his way to Corinth, and will soon confront his opponents face to face. If it is stern discipline they want, he is quite prepared to administer it. His present appeal, severe in tone though it is, will, he hopes, obviate the need for even more severe words when he appears in person.

 

ပေါလု၏ ဆန့်ကျင်သူများသည် မာန်ထောင်လွှားသူ၊ ဆန္ဒပြင်းထန်သူ၊ မိမိကိုယ်ကို စိတ်ကျေနပ်သူများဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ၎င်း၏ နှိမ့်ချခြင်းကို အားနည်းခြင်းအဖြစ်၊ ၎င်း၏ နူးညံ့ခြင်းကို သတ္တိမရှိခြင်းအဖြစ် အထင်မှားခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် အခန်း ၁–၇ တွင်ဖော်ပြထားသော ပြန်လည်သင့်မြတ်ရေးဆိုင်ရာ တောင်းပန်မှုများနှင့် ကြင်နာသော တိုက်တွန်းမှုများကို လက်လွှတ်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏ မိမိကိုယ်ကို ကျေနပ်မှုကို ထိုးဖောက်ရန် တစ်ခုတည်းသော နည်းလမ်းမှာ အခန်း ၁၀–၁၃ တွင် ဆုံးမခြင်း၊ ရှုတ်ချခြင်း၊ နှင့် ဖော်ထုတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ မိမိကိုယ်ကို အရေးကြီးသည်ဟု ထင်မှတ်ထားသူများသည် ယေဘုယျအားဖြင့် နူးညံ့သိမ်မွေ့သော သီလများကို မထိခိုက်စေပါ။ ၎င်းတို့သည် နှိမ့်ချခြင်းနှင့် နူးညံ့ခြင်း၏ ပိုမိုသိမ်မွေ့သော အရည်အသွေးများကို ပိုင်ဆိုင်သူများကို မထီမဲ့မြင်ပြုတတ်သည်။ ၎င်းတို့အတွက်၊ အခြားသူများကို လွှမ်းမိုးခြင်းဖြင့် ထိန်းသိမ်းထားသော ရာထူးနှင့် ခေါင်းဆောင်မှုသည် အောင်မြင်မှု၏ အမှတ်အသားဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ပေါလုသည် ၎င်းတို့အား နူးညံ့သော စိတ်ဓာတ်ဖြင့် ဦးတည်ပြောဆိုရန် နှစ်သက်သော်လည်း၊ ၎င်းတို့၏ သဘောထားက ၎င်းအား ပိုမိုပြင်းထန်သော အစီအမံများကို အသုံးပြုရန် ဖိတ်ခေါ်ထားသည်ဟု ရှင်းပြသည်။

Paul’s opponents were arrogant, willful, and self-conceited. They misconstrued his meekness for weakness, his gentleness for cowardice. Accordingly they were beyond the reach of conciliatory appeals and kind exhortation such as that of chs. 1–7. The only way to penetrate their callous self-satisfaction was by the rebuke, denunciation, and exposure of chs. 10–13. Those who suffer from an inflated idea of their own importance are usually unimpressed by the gentler virtues. They even disdain those who possess the finer qualities of humility and gentleness. To them, position and leadership maintained by dominating others is the mark of success. Paul therefore explains that although he would have preferred to address himself to them in the spirit of mildness, their own attitude has compelled him to use sterner measures.

 

နိမ့်ကျခြင်း။ ဂရိစကားလုံး “tapeinos”၊ “နှိမ့်ချခြင်း” သို့မဟုတ် “ရိုးသားခြင်း”၊ ဤနေရာတွင် မနှစ်သက်ဖွယ်အဓိပ္ပာယ်ဖြင့် သုံးသည်။ ပေါလုသည် ၎င်း၏ဆန့်ကျင်သူများ၏ လှောင်ပြောင်မှုများကို ရည်ညွှန်းသည် (အခန်း ၁၀:၁၀; အခန်း ၁၂:၅, ၇ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းအား အားနည်းသူ၊ သတ္တိမရှိသူဟု လှောင်ပြောင်ခဲ့သည်။ ထို့ပြင်၊ ၎င်းသည် ကောရိန္တုမြို့သို့ လာရောက်ရန် တစ်ချိနလုံး မကြောက်ရွံ့ခဲ့သောကြောင့် မဟုတ်ပါလား။ ၎င်းတို့ကို ရင်ဆိုင်ရမည်ကို ကြောက်ရွံ့သဖြင့် လာရောက်မှုကို နှောင့်နှေးခဲ့သည်မဟုတ်ပါလား။ ဤတွန့်ဆုတ်မှုကို လျော်ကြေးပေးရန် ပြင်းထန်သောစာများ ရေးသားခဲ့သည်မဟုတ်ပါလား။

Base. Gr. tapeinos, “lowly” or “humble,” here in an uncomplimentary sense. Paul alludes to the taunts of his opponents (v. 10; cf. ch. 12:5, 7). They had ridiculed him, insinuating he was a weakling and a coward. Furthermore, had he not been afraid all along to come to Corinth? Had he not delayed coming because he dreaded facing them? Had he not compensated for this timidity by writing severe letters?

 

ရဲရင့်ခြင်း။ ဂရိစကားလုံး “tharreō”၊ “သတ္တိရှိခြင်း”၊ “မျှော်လင့်ချက်ရှိခြင်း”၊ “ရဲရင့်ခြင်း” (အခန်း ၁၀:၁၀ ကို ကြည့်ပါ)။

Bold. Gr. tharreō, “to be of good courage,” “to be hopeful,” “to be bold” (see v. 10).

 

၂. တောင်းပန်ခြင်း။ ဂရိစကားလုံး “deomai”၊ “တောင်းပန်ရန်”၊ “အလျင်စလိုတောင်းဆိုရန်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ “Deomai” သည် “parakaleō” (၂ ကောရိန္တု ၁၀:၁; မဿဲ ၉:၃၈; လုကာ ၈:၂၈; ၉:၄၀; တမန်တော် ၂၁:၃၉; ၂ ကောရိန္တု ၅:၂၀ စသည်တို့ကို ကြည့်ပါ) ထက် ပိုမိုအရေးတကြီးဖော်ပြသည်။ ပေါလုသည် ၎င်း၏အခွင့်အာဏာကို ပြတ်သားစွာ ပြသရန် လိုအပ်မှုမှ လွတ်မြောက်ရန် စိတ်အားထက်သန်စွာ ဆန္ဒပြုပြီး၊ ၎င်းသည် ၎င်းတို့အား ရှက်ကြောက်မှုနှင့် နှိမ့်ချမှုကို မလွှဲမရှောင်ဖြစ်ပေါ်စေလိမ့်မည်။ ၎င်းသည် ၎င်းတို့အား ဤအခြေအနေသို့ မရောက်စေရန် တောင်းပန်သည်။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၏ စိတ်ဓာတ်သည် မည်သူမဆို နာကျင်မှု သို့မဟုတ် နှိမ့်ချမှုကို ခံစားရစေရန် ရှောင်ကြဉ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်မိတ်သဟာယဖွဲ့မှု၏ စိတ်ဓာတ်ဖြင့် အရာများကို မဖြစ်မနေ ပြန်လည်မဖြစ်ပေါ်စေရန် စိတ်ရှည်သည်းခံပြီး သိသာထင်ရှားမှုမရှိသော ကြိုးစားအားထုတ်မှုသည် အခွင့်အာဏာနှင့် ဆုံးမမှုကို လူသိရှင်ကြား ပြသခြင်းထက် အမြဲပိုမိုနှစ်လိုဖွယ်ဖြစ်သည်။

2. Beseech. Gr. deomai, “to beg,” “to plead.” Deomai expresses more urgency than parakaleō (2 Cor. 10:1; see Matt. 9:38; Luke 8:28; 9:40; Acts 21:39; 2 Cor. 5:20; etc.; see on 2 Cor. 10:1). Paul earnestly desires to be spared the necessity of a decisive show of his authority, which would inevitably embarrass and humiliate them. He pleads with them not to let it come to this. It is characteristic of the spirit of love to shrink from inflicting pain or humiliation on anyone. Patient, earnest, and unobtrusive endeavor to make things right in the spirit of Christian fellowship is always preferable to a public demonstration of authority and administration of discipline.

 

ရဲရင့်ခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ ကောရိန္တုမြို့ရှိ ကိစ္စရပ်များကို ကိုင်တွယ်ရာတွင် ရဲရင့်ခြင်းဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် အချည်းနှီးသော ဝါကြွားမှုမပြုပါ။ အန္တရာယ်ကို ရင်ဆိုင်ရာတွင် ရဲရင့်ခြင်းသည် ၎င်းအတွက် ကာလကြာရှည် တည်ရှိခဲ့သော အကျင့်ဖြစ်သည် (အခန်း ၄:၈–၁၀; ၁၁:၂၃–၂၇ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။ လိုအပ်ပါက၊ ကောရိန္တုမြို့ရှိ ခေါင်းမာသော လူနည်းစုသည် ပေါလု၏ နှိမ့်ချပြီး စိတ်ရှည်သည်းခံသော စရိုက်လက္ခဏာ၏ ဤဘက်ခြမ်းကို မြင်တွေ့ရန် အခွင့်အလမ်းရရှိလိမ့်မည်။ မည်သူ့ကိုမှ ကြောက်ရွံ့ခြင်းမရှိ၊ လုပ်ဆောင်ရန် တွန့်ဆုတ်ခြင်းမရှိပါ။ တစ်ကြိမ်အတွက် ၎င်းသည် ၎င်းတို့နှင့် ရဲရင့်စွာ ကိုင်တွယ်လိမ့်မည် (အခန်း ၁၁:၂၁)၊ သို့သော် ၎င်းတို့၏ သဘောထားနှင့် အပြုအမူပြောင်းလဲမှုက ၎င်းကို မလိုအပ်စေမည်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ၎င်းတို့အတွက် လုံးလုံးလျားလျား ဆုံးဖြတ်ရန်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ၎င်း၏ ဝေဖန်သူများနှင့် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရ ရင်ဆိုင်ရန်နှင့် ၎င်းတို့ကို ထိရောက်စွာ ကိုင်တွယ်ရန် အပြည့်အဝပြင်ဆင်ထားသည်။

Bold. That is, in dealing with matters at Corinth. Paul is not here making a hollow boast. Boldness in the face of danger has long been a fixed habit with him (see on chs. 4:8–10; 11:23–27). If need be, the obdurate minority at Corinth will have an opportunity to see this side of Paul’s otherwise humble, patient, meek character. There will be no fear of any man, no hesitancy to act. For once, he will deal boldly with them (ch. 11:21) unless a change in their attitude and conduct makes it unnecessary for him to do so. It is entirely for them to decide. He is fully prepared to confront his critics personally and to deal effectively with them.

 

သာမန်လမ်းလျှောက်သကဲ့သို့။ သို့မဟုတ် “သာမန်လုပ်ဆောင်သကဲ့သို့”။

As if we walked. Or, “as if we acted.”

 

ဇာတိသားအား။ ဤနေရာတွင် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ လွှမ်းမိုးမှုမခံရသော၊ မပြန်လည်မွေးဖွားသေးသူ၊ ဇာတိသားအား၊ သဘာဝအတိုင်း၊ လောကီသော လူသား၏ဘက်ခြမ်းကို ဆိုလိုသည် (ရောမ ၇:၂၄; ၁ ကောရိန္တု ၉:၂၇ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ လူသား၏ သဘာဝဆန္ဒများကို “ဇာတိသားအား၏ တပ်မက်မှု” (၁ ယောဟန် ၂:၁၆) ဟု ခေါ်သည်။ ဝိညာဉ်တော်ဖြင့် ထိန်းချုပ်လမ်းပြခံရသူများသည် “ဇာတိသားအား၏ တပ်မက်မှုကို ဖြည့်ဆည်းမပေးပါ” (ဂလာတိ ၅:၁၆; ဧဖက် ၂:၃; ၂ ပေတရု ၂:၁၈ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ ကျမ်းစာသည် “ဇာတိသားအား၏ ဉာဏ်ပညာ” (၂ ကောရိန္တု ၁:၁၂) အကြောင်း ပြောဆိုသည်။ ဇာတိသားအားကို စွဲလမ်းသူသည် “ဇာတိသားအား၏ အရာများကို စိတ်ထဲထားသည်” (ရောမ ၈:၅; ကောလောသဲ ၂:၁၈ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ “ဇာတိသားအား၌ မည်သည့်ကောင်းသောအရာမျှ မရှိ” (ရောမ ၇:၁၈)၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်နှင့် “ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း” (ရောမ ၈:၇) ဖြစ်သည်။

The flesh. Here, the unregenerate person, the carnal, natural, worldly side of man uninfluenced by the Holy Spirit (see on Rom. 7:24; cf. on 1 Cor. 9:27). Man’s natural impulses are called “the lust of the flesh” (1 John 2:16). Those who are controlled and guided by the Spirit do not “fulfil the lust of the flesh” (Gal. 5:16; cf. Eph. 2:3; 2 Peter 2:18). The Bible speaks of “fleshly wisdom” (2 Cor. 1:12). A carnal person is said to “mind the things of the flesh” (Rom. 8:5; cf. Col. 2:18). “No good thing” resides in the “flesh” (Rom. 7:18), for it is “enmity against” God (ch. 8:7).

 

ကောရိန္တုမြို့ရှိ ပေါလု၏ ရန်သူများသည် ၎င်းအား မိမိကိုယ်ကို ကျိုးစားရန်၊ လောကီရည်မှန်းချက်များဖြင့် လှုံ့ဆော်ခံရသည်ဟု စွပ်စွဲပုံရသည် (၂ ကောရိန္တု ၁:၁၇ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ ထိုသို့သော လူများ၏ သဘာဝသည် အခြားသူများ၏ ရည်ရွယ်ချက်နှင့် အပြုအမူကို ၎င်းတို့၏ အဆင့်ဖြင့် အကဲဖြတ်ရန်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ပေါလု၏ သန့်ရှင်းသော ရဲရင့်ခြင်းနှင့် သတ္တိကို ရင်ဆိုင်ရသောအခါ ၎င်းတို့သည် ထွက်ပြေးခြင်း သို့မဟုတ် ဟန်ဆောင်နှိမ့်ချမှုဖြင့် ခိုလှုံကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ စစ်မှန်သော၊ သေးငယ်သော အဆင့်သို့ ဆုတ်ယုတ်သွားသည်။

Judging him by themselves, the enemies of Paul at Corinth seem to have accused him of being motivated by selfish, worldly aims (cf. 2 Cor. 1:17). It is always the character of such men to judge the motives and conduct of others by the level of their own. But when confronted by a man of Paul’s sanctified boldness and courage they take refuge either in flight or in affected servility. They shrink to their true, small stature.

 

၃. ဇာတိသားအားဖြင့် လျှောက်လှမ်းခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ လူသားတစ်ဦးအနေဖြင့် ဤလောကတွင် နေထိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။

3. Walk in the flesh. That is, live in this world as a human being.

 

ဇာတိသားအားဖြင့် စစ်တိုက်ခြင်း။ လောကီသောနည်းလမ်းများကို အသုံးပြုသော လူများအနက်တွင် နေထိုင်သော်လည်း၊ ပေါလုသည် ထိုသို့သော နည်းလမ်းများကို အသုံးမပြုရန် နှိမ့်ချမှုမရှိပါ။ ခရစ်တော်၏ နောက်လိုက်များသည် “ဤလောကတွင် ရှိသော်လည်း ဤလောကမှ မဟုတ်” ဟူသော ခရစ်တော်၏ စကားများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ (ယောဟန် ၁၇:၁၁, ၁၄)။ ယုံကြည်ခြင်းသို့ ပြောင်းလဲလာသူသည် လုံးဝအသစ်ပြီး ကွဲပြားသော သဘာဝကို ပိုင်ဆိုင်ပြီး၊ ခရစ်တော်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော်ဖြင့် လှုံ့ဆော်ခံရပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ စံပြများနှင့် သဟဇာတဖြစ်သည် (ယောဟန် ၃:၃, ၅; ရောမ ၈:၅–၁၄; ၁ ကောရိန္တု ၂:၁၂–၁၆; ၂ ကောရိန္တု ၅:၁၄)။ ၎င်းသည် လောက၊ ဇာတိသားအား၊ နှင့် မာရ်နတ်အပေါ် အောင်မြင်မှုရရှိခဲ့သည် (၁ ယောဟန် ၂:၁၅, ၁၆ ကို ကြည့်ပါ)။ ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်းနှင့် အသစ်မွေးဖွားခြင်း၏ အတွေ့အကြုံဖြင့်၊ ဇာတိသားအားနှင့် ဝိညာဉ်အကြား တက်ကြွပြီး ပြင်းထန်သော ရန်ငြိုးဖွဲ့မှုနှင့် စစ်ပွဲသည် တစ်ပြိုင်နက် ဖြစ်ပေါ်သည် (ရောမ ၈:၃–၁၄; ဂလာတိ ၅:၁၆–၂၃)။ ဤနှစ်ခုသည် ဘယ်သောအခါမှ ပေါင်းစည်းမရနိုင်ပါ။ ဇာတိသားအားသည် ဘယ်သောအခါမှ ဝိညာဉ်ရေးရာဖြစ်လာမည်မဟုတ်ပါ။ ၎င်းတွင် “မည်သည့်ကောင်းသောအရာမျှ မရှိ” (ရောမ ၇:၁၈)။ ခရစ်ယာန်သည် ဤလောကတွင် ရှိနေဆဲဖြစ်သော်လည်း၊ ၎င်း၏ ဝိညာဉ်ရေးသဘာဝသည် နိမ့်ကျသော ဇာတိသားအားသဘာဝကို လွှမ်းမိုးထားသည် (ရောမ ၁:၁၈ မှ ၂:၄ ကို ကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် လောကီလက်နက်များဖြင့် မဟုတ်ဘဲ ဝိညာဉ်ရေးလက်နက်များဖြင့် ယုံကြည်ခြင်း၏ ကောင်းသောစစ်ပွဲကို ဆင်နွှဲသည် (ဧဖက် ၆:၁၂–၂၀)။ ပေါလုသည် ကောရိန္တုမြို့ရှိ အခြေအနေသဘာဝကို နားလည်ပြီး၊ လိုအပ်သလို ဤလက်နက်များကို အသုံးပြုရန် တွန့်ဆုတ်မည်မဟုတ်ပါ။

War after the flesh. Though living among men who resort to worldly methods, Paul does not condescend to do so. Compare Christ’s words about His followers being “in the world” but “not of the world” (John 17:11, 14). The converted man possesses an entirely new and different nature, and is motivated by the above love of Christ and the Spirit of God, in harmony with divine ideals (John 3:3, 5; Rom. 8:5–14; 1 Cor. 2:12–16; 2 Cor. 5:14). He has gained the victory over the world, the flesh, and the devil (see 1 John 2:15, 16). With the experience of regeneration and the new birth, there exists at once an active and inveterate hostility and war between flesh and spirit (Rom. 8:3–14; Gal. 5:16–23). The two cannot be united. The flesh can never become spiritual. In it “dwelleth no good thing” (Rom. 7:18). The Christian is still in the world, but his spiritual nature predominates over the lower, fleshly nature (see Rom. 1:18 to 2:4). Paul fights the good fight of faith with spiritual weapons, not those of the world (Eph. 6:12–20). Paul understands the true nature of the situation at Corinth, and will not hesitate to use these weapons as the situation may require.

 

၄. ကျွန်ုပ်တို့၏စစ်ပွဲ၏လက်နက်များ။ ဧဖက် ၆:၁၀–၂၀; ၁ တိမောသေ ၁:၁၈; ၂ တိမောသေ ၂:၃–၅; ၄:၇ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို နှိုင်းယှဉ်ပါ။ လောက၏လက်နက်များမှာ စည်းစိမ်ဥစ္စာ၊ စွမ်းရည်၊ ပညာရပ်၊ ဂုဏ်သတင်း၊ အဆင့်အတန်း၊ သြဇာလွှမ်းမိုးမှု၊ ဆင်ခြင်တုံတရား၊ အမှန်တရားကို ပုံပျက်ပန်းပျက်ပြုလုပ်ခြင်း၊ အင်အားသုံးခြင်း၊ နှင့် လူသားအစီအမံများဖြစ်သည်။ ကောရိန္တုမြို့ရှိ ပေါလု၏ ရန်သူများသည် ဤလက်နက်များဖြင့် ၎င်းအား တိုက်ခိုက်နေသည် (၂ ကောရိန္တု ၃:၁ တွင်ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။ သို့သော် ပေါလုသည် ဤသံချပ်ကာဖြင့် သို့မဟုတ် ဤလက်နက်များဖြင့် တိုက်ခိုက်ရန် ငြင်းဆိုသည်၊ အကြောင်းမှာ ကောင်းကင်နိုင်ငံ၏ မူများသည် ထိုသို့သော နည်းလမ်းများကို အသုံးပြုရန် ခွင့်မပြုပါ (ယောဟန် ၁၈:၃၆ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ အကယ်၍ လူသားများကို ကယ်တင်ခြင်းနှင့် ခရစ်တော်၏ နိုင်ငံတော်ကို ချဲ့ထွင်ခြင်းသည် လူသားစွမ်းရည်၊ ဉာဏ်ရည်၊ နှင့် တန်ခိုးပေါ်တွင် မူတည်နေပါက၊ ခရစ်ယာန်ဘာသာသည် လုံးဝလူသားဘာသာတရားတစ်ခုဖြစ်လိမ့်မည်။ သို့သော် ဝိညာဉ်ရေးအရည်အသွေးများကို ပြင်ပမှ လူသားများအပေါ် ဘယ်သောအခါမှ ချမှတ်မရနိုင်ပါ။

4. Weapons of our warfare. See on Eph. 6:10–20; cf. 1 Tim. 1:18; 2 Tim. 2:3–5; 4:7. The weapons of the world are wealth, talent, learning, prestige, rank, influence, reason, perversion of truth, force, and human schemes. Paul’s foes at Corinth were fighting him with these weapons (see on 2 Cor. 3:1). But Paul refused to fight in this armor or with these weapons, for the principles of heaven do not permit the use of such methods (cf. John 18:36). If the saving of souls and the extension of Christ’s kingdom were dependent upon human talent, intellect, and power, Christianity would be a purely human religion. But spiritual qualities can never be imposed upon men from without.

 

ဘုရားသခင်အားဖြင့် တန်ခိုးကြီးသည်။ ခရစ်ယာန်၏ လက်နက်များသည် ကောင်းကင်နိုင်ငံ၏ လက်နက်သိုက်တွင် ဖွဲ့လုပ်ထားပြီး၊ ကောင်းကင်တမန်များ၏ ဝန်ဆောင်မှုမှတစ်ဆင့် ၎င်းအား ရရှိနိုင်သည် (၂ ကောရိန္တု ၁:၁၂; ဧဖက် ၆:၁၀–၂၀; DA ၈၂၇ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ ဤလက်နက်များတွင် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်တွင် ဖော်ပြထားသော အမှန်တရား (ဟေဗြဲ ၄:၁၂)၊ နှင့် ခရစ်တော်နှင့် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်မှ ပေးအပ်သော တန်ခိုး (၁ ကောရိန္တု ၂:၄) တို့ပါဝင်သည်။ ဘုရားသခင်သည် လူသားများကို ဤပဋိပက္ခသို့ ခေါ်ဆောင်ပြီး၊ စစ်တိုက်ရန် တပ်ဆင်ပေးကာ၊ အောင်မြင်မှုကို အာမခံသည်။ ၎င်းသည် လူသားအား တန်ခိုးအားလုံးကို ထောက်ပံ့ပေးသည် (၂ ကောရိန္တု ၂:၁၄)။

Mighty through God. The weapons of the Christian are forged in the arsenal of heaven, and are made available to him through the ministry of angels (2 Cor. 1:12; Eph. 6:10–20; cf. DA 827). These weapons include truth as set forth in the Word of God (Heb. 4:12), and the imparted power of Christ and the Holy Spirit (1 Cor. 2:4). God calls men to this conflict, equips them for battle, and assures them of victory. He supplies man with all the power (2 Cor. 2:14).

 

ဖြိုဖျက်ခြင်း။ သို့မဟုတ် “ဖျက်ဆီးခြင်း”။ လူသားဖန်တီးထားသော မည်သည့်ခံတပ်မျှ ကောင်းကင်နိုင်ငံ၏ လက်နက်များကို ခုခံနိုင်မည်မဟုတ်ပါ။

Pulling down of. Or, “demolition of.” No fortress of human devising can withstand the weapons of heaven.

 

ခံတပ်များ။ သို့မဟုတ် “ရဲတိုက်များ”၊ “ခံတပ်များ”။ ပေါလုသည် စာတန်၏ နိုင်ငံတော်ကို အများအပြား ခံတပ်များဖြင့် ခုခံကာကွယ်ထားသည်ဟု ဖော်ပြသည်။ ခရစ်ယာန်နှင့် အသင်းတော်၏ လုပ်ဆောင်ချက်မှာ ရန်သူကို ဝိုင်းထားရန်၊ ၎င်း၏ ခုခံကာကွယ်မှုများကို ဖျက်ဆီးရန်၊ နှင့် ၎င်းကို အပြင်သို့ မောင်းထုတ်ရန်ဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် လူသားများ၏ နှလုံးသားထဲရှိ အတွင်းခံတပ်များ၊ ၎င်းတို့၏ စိတ်ထဲရှိ မကောင်းသော ခံတပ်များ၊ အပြစ်နှင့် မိမိကိုယ်ကို စွဲလမ်းသော အကျင့်များကို စဉ်းစားနေပေမည်။ ဤစစ်ပွဲသည် အမှန်တရားနှင့် အမှားဆန့်ကျင်ဘက်၊ ဘုရားသခင်အကြောင်း အသိပညာနှင့် အဝိဇ္ဇာနှင့် အယူသည်းမှုဆန့်ကျင်ဘက်၊ စစ်မှန်သော ဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှုနှင့် ရုပ်တုကိုးကွယ်မှု၏ ပုံစံအားလုံးဆန့်ကျင်ဘက်၊ ခရစ်တော်ထဲရှိ လွတ်လပ်မှုနှင့် အပြစ်၏ ကျွန်ခံမှုဆန့်ကျင်ဘက်၊ သန့်ရှင်းမှုနှင့် ယုတ်မာမှုဆန့်ကျင်ဘက်၊ ဖြောင့်မတ်မှုနှင့် မဖြောင့်မတ်မှုဆန့်ကျင်ဘက်၊ ခရစ်တော်၏ ထိန်းချုပ်မှုနှင့် စာတန်၏ ထိန်းချုပ်မှုဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။

Strong holds. Or, “castles,” “fortresses.” Paul represents the kingdom of Satan as being defended by numerous fortifications. It is the work of the Christian and the church to lay siege to the foe, destroy his defenses, and drive him out into the open. Paul doubtless thinks of the inner citadels of men’s hearts, the evil fortifications of their minds, the entrenched habits of sin and self. The battle is one of truth against error, the knowledge of God against ignorance and superstition, true worship against all forms of idolatry, liberty in Christ against the bondage of sin, holiness against wickedness, righteousness against unrighteousness, Christ’s control against that of Satan.

 

အခန်း ၄, ၅ ၏ ပုံဆောင်ဘာသာစကားသည် ပေါလု၏ မွေးရပ်မြေမတိုင်မီ တစ်မျိုးဆက်ခန့်တွင် ရောမသင်္ဘောများဖြင့် ပင်လယ်မှ မောင်းထုတ်ခံရမီ တာဆပ်စ်မြို့အနီးရှိ ပင်လယ်ကမ်းရိုးတန်းတွင် ကျူးကျော်နှောင့်ယှက်သော ပင်လယ်ဓားပြများကို ပေါလု၏ စိတ်ထဲတွင် အကြံပေးခဲ့ပေမည်။ ဤပင်လယ်ဓားပြများသည် ကမ်းရိုးတန်းရှိ လျှို့ဝှက်အငူများမှ ထွက်လာပြီး၊ အနီးရှိ ဆိပ်ကမ်းများတွင် ကုန်သွယ်နေသော သင်္ဘောများကို ဝင်ရောက်စီးနင်းကာ၊ ၎င်းတို့၏ လုယူသိမ်းဆည်းမှုများဖြင့် ပြန်လည်ဆုတ်ခွာသွားသည်။ နောက်ဆုံးတွင် ရောမဗိုလ်ချုပ် ပေါမ်ပေးသည် ၎င်းတို့ကို ဆန့်ကျင်သော စစ်ဆင်ရေးကို ဦးဆောင်ပြီး၊ ၎င်းတို့၏ “ခံတပ်များ” ကို အပျက်အစီးအဖြစ် လျှော့ချကာ၊ အကျဉ်းသား ၁၀,၀၀၀ ကျော်ကို ဖမ်းဆီးခဲ့သည်။

The figurative language of vs. 4, 5 may have been suggested to Paul’s mind by pirates that infested the seacoast in the vicinity of Tarsus before they were driven from the seas by Roman galleys a generation before his birth. These marauders of the sea sallied forth from many hidden coves on the coast, raided ships trading at nearby ports, and then retired with their booty. Finally the Roman general Pompey led a campaign against them, reduced more than 100 of their “strong holds” to ruins, and captured more than 10,000 prisoners.

 

၅. စိတ်ကူးယဉ်မှုများ။ ဂရိစကားလုံး “logismous”၊ “ဆင်ခြင်တုံတရားများ”၊ “အတွေးများ” (ရောမ ၂:၃, ၁၅ ကို ကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် ဖော်ထုတ်ထားသော အမှန်တရားနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော လူသားသီအိုရီများကို ရည်ညွှန်းသည်။ မိမိကိုယ်ကို မာန်ထောင်လွှားသူများ၏ ထင်မှတ်ယူဆချက်များထက် ပို၍မိမိကိုယ်ကို လှည့်စားသည့်အရာ မရှိပါ၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ မွေးရာပါ ဉာဏ်ပညာတွင် အကန့်အသတ်မရှိ ယုံကြည်မှုရှိပြီး၊ ဘုရားသခင်နှင့် ၎င်း၏ နှုတ်ကပတ်တော်ကို မထီမဲ့မြင်ပြုခြင်းသာရှိသည်။ ပေါလုသည် မကောင်းသော ခံတပ်များကို တိုက်ခိုက်ရန် အဆိုပြုသည်။

5. Imaginations. Gr. logismous, “reasonings,” “thoughts” (see Rom. 2:3, 15). Paul refers to human theories in contrast with revealed truth. There is nothing more self-deceptive than the speculative reasoning of conceited men who have boundless confidence in their own inherent wisdom and nothing but scorn for God and His Word. Paul proposes to assault the very citadels of evil.

 

မြင့်သောအရာအားလုံး။ ဆိုလိုသည်မှာ၊ ပုန်ကန်သောမြို့ရိုးနှင့် မျှော်စင်များဖြစ်သည်။ ဤနေရာ၌ ပေါလုသည် လူသားတို့၏ မာန်မာနထောင်လွှားသော အတွေးအမြင်များကို မြင့်သောတောင်ကုန်းများပေါ်ရှိ ခံတပ်များနှင့် နှိုင်းယှဉ်ထားသည်။ ကောင်းကင်ဘုရားသခင်ကို ဆန့်ကျင်ပုန်ကန်ခြင်းသည် မကောင်းမှုနှင့် ပုန်ကန်သောအင်အားစုများ၏ အမှတ်အသားဖြစ်သည် (ဟေရှာယ ၁၄:၁၃–၁၅; ဒံယေလ ၇:၂၅; ၈:၁၁; ၁၁:၃၆; ၂သက်သာလောနိတ် ၂:၄; ဗျာဒိတ် ၁၃:၅–၈)။ တစ်ဦးချင်းအားဖြင့်၊ လူသားများသည် ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးကို ဆန့်ကျင်ရန် ၎င်းတို့၏ သီးခြားခံတပ်များကို တည်ဆောက်ထားကြသည်။ မကောင်းမှုအတွက် အပြင်းထန်ဆုံးသော ခံတပ်မှာ ခရစ်ယာန်ဘာသာကို ကျင့်သုံးသည်ဟု ကြွေးကြော်ထားသော်လည်း ခရစ်ယာန်အခြေခံမူများနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော နေ့စဉ်ဘဝပုံစံတစ်ခုဖြစ်သည်။

Every high thing. That is, every defiant wall and tower. Paul here compares the proud speculations of men to forts atop high hills. Defiance of the God of heaven has ever been the mark of the forces of evil and rebellion (Isa. 14:13–15; Dan. 7:25; 8:11; 11:36; 2 Thess. 2:4; Rev. 13:5–8). Individually, men set up their own particular stronghold from which to resist the power of God. The strongest fortress for evil is a way of life that, while professedly Christian, actually goes contrary to Christian principles.

 

ဘုရားသခင်၏ အသိပညာ။ ဆိုလိုသည်မှာ၊ ဘုရားသခင်ထံမှလာသော အသိပညာဖြစ်သည်။ လူသားဉာဏ်ပညာ၏ မြှင့်တင်မှုသည် ဘုရားသခင်ပေးသနားသော ထူးမြတ်သော ဝိညာဉ်ရေးအသိပညာနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည် (ယောဟန် ၁၇:၈; တမန်တော်များ ၁၇:၂၃; ၁ကောရိန္သု ၁:၂၄; ၂:၁၀; ကောလောသဲ ၁:၉)။ ဒဿနပညာရှင်၏ ဘုရားသည် ၎င်း၏ ကိုယ်ပိုင်အတွေးအမြင်ဖြစ်စဉ်များဖြင့် ဖန်တီးထားသော ဘုရားဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်၏ ဘုရားသခင်သည် ဘုရားသခင်၏ ဗျာဒိတ်ပေးမှုမှလာသော ဘုရားဖြစ်သည်။ တစ်ခုသည် ပုဂ္ဂလဓိဋ္ဌာန်ဖြစ်ပြီး၊ နောက်တစ်ခုသည် အကြောင်းအရာအရ ဖြစ်သည်။

The knowledge of God. That is, the knowledge that comes from God. The exaltation of human wisdom is in opposition to that superior, spiritual knowledge that God imparts (John 17:8; Acts 17:23; 1 Cor. 1:24; 2:10; Col. 1:9). The philosopher’s god is one created by his own thought processes. The Christian’s God is the God of divine revelation. The one is subjective, the other objective.

 

အကယ်၍ လက်ခံပါက၊ လူသားတို့၏ အပြစ်ရှိမှုနှင့် ခရစ်တော်၏ ဖြေရှင်းပေးသော ဖြောင့်မတ်ခြင်းကဲ့သို့သော ဧဝံဂေလိတရား၏ နှိမ့်ချသောအမှန်တရားများသည် အချည်းနှီးသော မိမိကိုယ်ကို ယုံကြည်မှု၊ ဉာဏ်ရည်မာန၊ လောကီဉာဏ်ပညာ၏ မာန်နှင့် လူသားတို့၏ မာန်ထောင်လွှားမှုအားလုံးကို ဖျက်ဆီးပစ်သည်။

If accepted, the humbling truths of the gospel, such as the sinfulness of man and the atoning righteousness of Christ, cast down vain self-confidence, intellectual conceit, the pride of worldly wisdom, and all human pretensions.

 

အကျဉ်းချုံခြင်း။ သို့မဟုတ် “ထိန်းချုပ်ခြင်း”၊ “ထိန်းသိမ်းခြင်း” ဟု ဆိုလိုသည်။

Bringing into captivity. Or, “subjugating,” “bringing under control.”

 

အတွေး။ ဂရိဘာသာစကားဖြင့် “နိုအီမာ” ဟုခေါ်ပြီး၊ ၂ကောရိန္သု ၃:၁၄; ၄:၄; ၁၁:၃; ဖိလိပ္ပု ၄:၇ တွင် “စိတ်နှလုံး” ဟု ဘာသာပြန်ဆိုထားပြီး၊ ၂ကောရိန္သု ၂:၁၁ တွင် “အကြံအစည်များ” ဟု ဘာသာပြန်ဆိုထားသည်။ ဤနေရာ၌ ပေါလုသည် စာတန်၏ စိတ်နှလုံးမှဖြစ်ပေါ်လာသော “မမှန်ကန်သောတမန်တော်များ” (အခန်း ၁၁:၁၃) ၏ စိတ်ကူးယဉ်ဘာသာရေးသီအိုရီကို ရည်ညွှန်းပြောဆိုခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။

Thought. Gr. noēma, translated “minds” in 2 Cor. 3:14; 4:4; 11:3; Phil. 4:7, and “devices” in 2 Cor. 2:11. Paul may here refer to the fanciful theology of the “false apostles” (ch. 11:13) which originated in the mind of Satan.

 

ခရစ်တော်၏ နာခံမှု။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာမှ ဖြစ်ပေါ်လာသော နာခံမှုမရှိဘဲ စစ်မှန်သော ခရစ်ယာန်အတွေ့အကြုံဟူ၍ မရှိနိုင်ပေ (မ Matthew ကြည့်ပါ။ ၇:၂၁–၂၇)။ ခရစ်တော်သည် စစ်မှန်သော နာခံမှု၏ သဘောသဘာဝကို လူသားများအား သံသယဖြစ်စရာမထားခဲ့ပေ (ယောဟန် ၁၄:၁၅, ၂၁, ၂၃, ၂၄; ၁၅:၁၀; ၁၇:၆, ၁၇ ကိုကြည့်ပါ)။ စစ်မှန်သော ခရစ်ယာန်များအားလုံးသည် ခရစ်တော်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် အုပ်ချုပ်သော အခွင့်အာဏာကို ဝမ်းမြောက်စွာ လက်ခံမည်ဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် ခရစ်တော်နှင့် သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်၏ အခွင့်အာဏာကို လက်ခံရန် မာန်ထောင်လွှားသော နှလုံးနှင့် စိတ်နှလုံးများအတွက် စက်ဆုပ်ဖွယ်ဖြစ်သည်။ ဧဝံဂေလိတရားသည် ကမ္ဘာပေါ်တွင်နှင့် လူသားတို့၏ ဘဝများတွင် ပိုမိုတိုးတက်မှု မရှိခဲ့ရခြင်း၏ အဓိကအကြောင်းရင်းမှာ ခရစ်တော်ကို ဘဝ၏ အမှန်တကယ် သခင်အဖြစ် လက်ခံရန်နှင့် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်တစ်ခုလုံး၏ အခွင့်အာဏာကို လက်ခံရန် မလိုလားခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

Obedience of Christ. Without obedience born of love there can be no such thing as genuine Christian experience (see on Matt. 7:21–27). Christ has not left man in doubt as to the nature of true obedience (see John 14:15, 21, 23, 24; 15:10; 17:6, 17). All genuine Christians will gladly submit themselves to the loving authority of Christ. To bow to authority, especially that of Christ and His Word, is repugnant to proud hearts and minds. The principal reason why the gospel has not made more progress in the world and in the lives of men is unwillingness to make Christ truly Lord of the life and to accept the authority of the entire Word of God.

 

၅ (ကောလောသဲ ၃:၁၀)။ ဘုရားသခင်၏စိတ်နှလုံးကို ထင်ဟပ်စေသော စွမ်းရည်အားလုံး။—ဘုရားသခင်သည် လူကိုဖန်ဆင်းပြီး စိတ်နှလုံးကိုဖန်ဆင်းသည်မှာ အံ့ဖွယ်ကိစ္စဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ဘုန်းတော်သည် လူကိုဘုရားသခင်၏ပုံသဏ္ဌာန်အတိုင်းဖန်ဆင်းခြင်းနှင့် သူ၏ရွေးနှုတ်ခြင်းတွင် ထင်ရှားပေါ်ထွက်လာမည်။ ဝိညာဉ်တစ်ခုသည် ကမ္ဘာတစ်ခုလုံးထက် တန်ဖိုးရှိသည်။ ဘုရားသခင်သည် လူ၏စွမ်းရည်အားလုံးသည် ဘုရားသခင်၏စိတ်နှလုံးကို ထင်ဟပ်စေရန် လူကိုဖန်ဆင်းခဲ့သည်။ သခင်ယေရှုခရစ်သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ဖြစ်တည်မှု၏ဖန်ဆင်းရှင်ဖြစ်ပြီး၊ သူသည်လည်း ကျွန်ုပ်တို့၏ရွေးနှုတ်ခြင်း၏ဖန်ဆင်းရှင်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်သို့ဝင်ရောက်မည့်သူတိုင်းသည် ဘုရားသခင်၏စရိုက်နှင့်တူညီသော စရိုက်ကိုဖြစ်ပေါ်စေရမည်။ ဘုရားသခင်နှင့်အတူ သန့်ရှင်းသောကောင်းကင်တွင် နေထိုင်နိုင်သူများသည် သူ၏ပုံသဏ္ဌာန်ကိုဆောင်ထားသူများသာဖြစ်သည်။ ရွေးနှုတ်ခြင်းခံရမည့်သူများသည် အောင်နိုင်သူများဖြစ်ရမည်။ သူတို့သည် မြင့်မြတ်ပြီး၊ သန့်ရှင်းပြီး၊ ခရစ်နှင့်တစ်သားတည်းဖြစ်ရမည် (စာလွှာ ၅၅၊ ၁၈၉၅)။

5 (Col. 3:10). Every Faculty to Reflect the Divine Mind.—It was a wonderful thing for God to create man, to make mind. The glory of God is to be revealed in the creation of man in God’s image and in his redemption. One soul is of more value than a world. God created man that every faculty might be the faculty of the divine mind. The Lord Jesus Christ is the author of our being, and He is also the author of our redemption, and everyone who will enter the kingdom of God will develop a character that is the counterpart of the character of God. None can dwell with God in the holy heaven but those who bear His likeness. Those who are to be redeemed are to be overcomes; they are to be elevated, pure, one with Christ (Letter 55, 1895).

 

ဘုရားသခင်သည် မြင့်မြတ်သောအတွေးတိုင်း၏ဖန်ဆင်းရှင်ဖြစ်သည်။—လူတို့သည် ဘုရားသခင်ဖန်ဆင်းထားသော သတ္တဝါများကို ဘုရားသခင်မည်ကဲ့သို့ရှုမြင်သည်ကို စဉ်းစားကြမည်လော။ သူသည် လူ၏စိတ်နှလုံးကိုဖန်ဆင်းခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် မြင့်မြတ်သောအတွေးတစ်ခုကိုပင် သူမှမလွဲ၍ မတွေးနိုင်ပါ။ သူသည် လူ့စိတ်နှလုံး၏ လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သော လှုပ်ရှားမှုများအားလုံးကို သိသည်၊ အကြောင်းမှာ သူကိုယ်တိုင်ဖန်ဆင်းခဲ့သည်မဟုတ်လော။ ဘုရားသခင်သည် လူကိုအပြစ်ကြောင့် ယုတ်ညံ့ပျက်စီးသွားသည်ကို မြင်သော်လည်း၊ သူ့ကိုသနားကရုဏာဖြင့် ကြည့်ရှုသည်။ အကြောင်းမှာ စာတန်သည် လူကိုသူ၏လက်အောက်တွင် ထိန်းချုပ်ထားသည်ကို မြင်သောကြောင့်ဖြစ်သည် (မူကြမ်း ၅၆၊ ၁၈၉၉)။

God the Author of Every Noble Thought.—Will men and women consider how God regards the creatures He has made? He formed man’s mind. We do not think one noble thought that does not come from Him. He knows all the mysterious workings of the human mind, for did He not make it? God sees that sin has debased and degraded man, but He looks upon him with pity and compassion; for He sees that Satan has him in his power (MS 56, 1899).

 

ဉာဏ်ပညာ၏စွမ်းအား။—မြင့်မြတ်စင်ကြယ်ပြီး ကောင်းကင်သို့ဦးတည်သော ဉာဏ်ပညာသည် ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်ကို တည်ဆောက်ရန် စကြဝဠာစွမ်းအားဖြစ်သည်။ ပြည့်စုံသောဉာဏ်ပညာသည် လူ့စွမ်းအားကို ယုံကြည်ထားသည့်အတိုင်း တိုးပွားစေရန် အားထုတ်လုပ်ကိုင်ရာတွင် ဖျက်ဆီးခြင်းနှင့် လှည့်စားခြင်းဖြစ်ပေါ်စေသည်။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့အား သူ့ကိုချစ်ပြီး သူ၏ပညတ်များကို နာခံသူများအား သခင်၏အံ့ဖွယ်လုပ်ဆောင်ချက်များကို ပြတ်သားစွာနှင့် ကျေးဇူးတင်စွာ ကိုယ်စားပြုနိုင်ရန် လုံလောက်သောစွမ်းရည်များကို ပေးထားသည် (မူကြမ်း ၆၃၊ ၁၉၀၀)။

The Power of Intellect.—Intellect ennobled, purified, heaven directed, is the universal power to build up the kingdom of God. Intellect perverted, has exactly the opposite influence; it is a corrupting of the human power given in trust to be multiplied in earnest labor for good. It deceives and destroys. God has given sufficient endowments to make men capable and wise to carry forward, and strongly and graciously to represent, the Lord’s wonderful works to all those who love Him and obey His commandments (MS 63, 1900).

 

မည်သူထံသို့အပ်နှံမည်နည်း။—ကျွန်ုပ်တို့က စိတ်နှလုံးနှင့်ဉာဏ်ကို စာတန်ထံအပ်နှံမထားလျှင် သူသည် ၎င်းကိုထိတွေ့၍မရပါ (မူကြမ်း ၁၇၊ ၁၈၉၃)။

Yielded to Whom?—Satan cannot touch the mind or intellect unless we yield it to him (MS 17, 1893).

 

သင်သည် စိတ်နှလုံးကို စာတန်ထံအပ်နှံပါက သူသည် ၎င်းကိုအသုံးပြုလိမ့်မည် (မူကြမ်း ၂၊ ၁၈၉၃)။

The devil will use your mind if you give it to him (MS 2, 1893).

 

 

၆။ အဆင်သင့်ရှိခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ အဆင်သင့်ဖြစ်နေခြင်းဖြစ်သည်။

6. Having in a readiness. That is, being ready.

 

အပြစ်ပေးရန်။ သို့မဟုတ် “ဒဏ်ခတ်ရန်”။ ပေါလုသည် ကောရိန္သုမြို့ရှိ ပုန်ကန်သူအုပ်စုကို ဆုံးမတရားစီရင်ရန် သူ၏တမန်တော်အာဏာကို အသုံးပြုရန်အဆင်သင့်ဖြစ်သည်။ ယခင်က သူသည် ဤသို့မပြုရန် ရှောင်ရှားခဲ့သည်၊ အကြောင်းမှာ ကိစ္စရပ်များမပြတ်သားသေးသဖြင့် များစွာသောသူများသည် မမှန်ကန်သောဆုံးဖြတ်ချက်ကို ချမိပေလိမ့်မည်။ ယခုမူ ကိစ္စရပ်များပြတ်သားလာပြီး၊ အများစုသည် ပေါလုနှင့်အတူ ရပ်တည်ကြပြီး သူ၏ဆန့်ကျင်သူများကို ဆန့်ကျင်ရာတွင် သူ့ကိုထောက်ခံလိမ့်မည်။ အစောပိုင်းတွင် အချို့သည် ပုန်ကန်သူများနှင့် စာနာခဲ့ပြီး ပေါလုကို ဆန့်ကျင်ပင် ရပ်တည်ခဲ့ကြပေမည်။ ဤပုန်ကန်သူအနည်းငယ်က သူ၏သည်းခံမှုကို သတ္တိမရှိခြင်း သို့မဟုတ် ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဟု အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုခဲ့သော်လည်း၊ ၎င်းသည် အခြားသူများကို ပြန်လည်ဆွဲဆောင်နိုင်ရန် သူအသုံးပြုခဲ့သော သည်းခံမှုသာဖြစ်သည်။ သူသည် ၎င်းတို့၏လှည့်ဖျားသောသွန်ပြချက်များနှင့် နည်းလမ်းများဖြင့် လမ်းမှားသို့ဦးတည်ခဲ့သူများကို ပြင်းထန်စွာ ဆက်ဆံရန် ရှောင်ရှားခဲ့သည်။ သူတို့သည် ကိစ္စရပ်များကို ရှင်းလင်းစွာ မမြင်ရသေးသူများဖြစ်ပြီး၊ မဖြစ်မနေ ပြန်လည်ဆွဲဆောင်နိုင်ဦးမည်။ ပေါလုသည် ၎င်းတို့ထံ စာနှစ်စောင်၊ သို့မဟုတ် သုံးစောင်ပင် ရေးသားပြီး ကိစ္စရပ်များကို သည်းခံစွာ ရှင်းပြခဲ့သည် (စာမျက်နှာ ၈၂၂ ကိုကြည့်ပါ)။

To revenge. Or, “punish.” Paul is ready to exercise his apostolic authority to discipline and punish the rebellious group in the Corinthian church. Heretofore he has refrained from doing so because the issue was not yet clear, and many might have been led to make a wrong decision. Now the issue is clear, and the majority have taken their stand with Paul and will support him in his stand against the recalcitrant minority. Earlier, some of them might have symphatized with the rebels, possibly might even have sided with them against Paul. What these few rebels have interpreted as cowardice and timidity on his part was simply patience, which he exercised in the hope that others might be won over. He would avoid being severe toward anyone who has been led astray by their specious teachings and methods, who has as yet failed to see the issues clearly, and who might yet be won back to the right side. Paul has already written two, possibly three, letters to them, patiently explaining the issues (see p. 822).

 

သင်တို့၏နာခံမှု ပြည့်စုံလာပြီ။ ပေါလုသည် ယခုအခါ ပြင်းထန်သောအရေးယူမှုကို ပြုလုပ်ရန် အဆင်သင့်ဖြစ်နေသည်။ ၎င်းသည် သူ၏နောက်ဆုံးသတိပေးချက်ဖြစ်သည်။ ပြင်းထန်သောလွှမ်းမိုးမှုကို ကျင့်သုံးခဲ့သူ အနည်းငယ်သို့ သူမည်သည့်ပြစ်ဒဏ်ပေးရန် ရည်ရွယ်သည်ကို မဖော်ပြထားပါ။ ဖြစ်နိုင်သည်မှာ သူသည် ၎င်းတို့အား လူသိရှင်ကြား ဆုံးမသွန်ပြမှုပေးမည်ဖြစ်ပြီး၊ အခြားနည်းလမ်းများအားလုံးမအောင်မြင်ပါက၊ ၎င်းတို့ကို အသင်းတော်မှထုတ်ပယ်မည် (၁ ကောရိန္သု ၅:၅; ၁ တိမောသေ ၅:၂၀ ကိုကြည့်ပါ)။ အကယ်၍ မဆုံးဖြတ်ရသေးသူများရှိလျှင်၊ ယခုအခါ ဆုံးဖြတ်ချက်ချရန်ဖြစ်သည်။

Your obedience is fulfilled. Paul is now prepared to take drastic action. This is his final warning. What form of punishment he intends to inflict upon the few who have exercised such a strong and baleful influence, he does not say. Probably he will administer to them a public reprimand, and if all other means fail, expel them from the church (cf. 1 Cor. 5:5; 1 Tim. 5:20). If any are as yet undecided, let them make up their minds now.

 

၇။ သင်တို့သည် ကြည့်လျှင်။ ဂရိဘာသာစကားကို မေးခွန်းတစ်ခု၊ အမိန့်တစ်ခု၊ သို့မဟုတ် ရိုးရှင်းသောဖော်ပြချက်အဖြစ် ဘာသာပြန်နိုင်သည်။ မေးခွန်းအဖြစ်ဆိုလျှင် ၎င်းသည် ကောရိန္သုလူများသည် ပြင်ပကြည့်ရှုမှုအပေါ်အခြေခံ၍ ဆုံးဖြတ်နေကြသလား ဟူသော သဘောမတော်မှုဖြစ်လိမ့်မည်။ အမိန့်အဖြစ်ဆိုလျှင် ၎င်းသည် သိသာထင်ရှားသောအချက်များကို မျက်စိဖွင့်ကြည့်ရန် တောင်းဆိုခြင်းဖြစ်လိမ့်မည်။ ရိုးရှင်းသောဖော်ပြချက်အဖြစ်ဆိုလျှင် ၎င်းသည် ကောရိန္သုလူအချို့သည် ပြင်ပကြည့်ရှုမှုအပေါ်သာ မှီခိုနေကြသည်ဟူသော စွပ်စွဲချက်ဖြစ်လိမ့်မည်။ မည်သည့်အဓိပ္ပာယ်ကို ပေါလုရည်ရွယ်ခဲ့သည်ဖြစ်စေ၊ ဤဖော်ပြချက်သည် ၎င်းတို့သည် သူ့အား စွပ်စွဲထားသော စွပ်စွဲချက်များကို သေချာစွာ စစ်ဆေးခြင်းမပြုခဲ့ကြဟု ဆိုလိုသည်။ ၎င်းတို့၏ဆုံးဖြတ်ချက်များသည် ဆင်ခြင်တုံတရားဖြင့်မဟုတ်ဘဲ စိတ်ခံစားမှုအပေါ်အခြေခံပြီး၊ ပြင်ပကြည့်ရှုမှုများအပေါ်တွင် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည် (အခန်း ၅:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။ မျက်နှာပြင်ဆုံးဖြတ်ချက်များသည် လူအများကြိုက်နှစ်သက်ကြသည်၊ အကြောင်းမှာ သက်သေအထောက်အထားအားလုံးကို စစ်ဆေးရန် အခွင့်အရေးမရမချင်း ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ဆိုင်းငံ့ထားလိုသူ အနည်းငယ်သာရှိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

7. Do ye look? The Greek may be translated as a question, as an imperative, or as a simple statement. As a question it would be one of disapproval—Are the Corinthinians judging on the basis of outward appearance? As an imperative it would call upon them to open their eyes to the obvious facts. As a simple statement it would be a charge that some of the Corinthians are still looking on outward appearances. Whichever of these three Paul may have intended, the statement implies that they have not critically examined the charges brought against him. Their conclusions have been reached emotionally rather than logically, and on the basis of outward appearances (see on ch. 5:12). Surface judgments are popular because few people are willing to reserve judgment until they have had an opportunity to examine all the evidence.

 

အကယ်၍တစ်ဦးတစ်ယောက်သော။ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် ဆန့်ကျင်သူများ၏ ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးကို သို့မဟုတ် စိတ်ရင်းမှန်ဖြင့်ရှိသော်လည်း စိတ်ရှုပ်ထွေးနေသူအချို့ကို ရည်ညွှန်းပုံရသည်။ အကြောင်းအရာအရ ယခင်သူကို ရည်ညွှန်းပုံရသည်။ အခန်း ၁၁:၄၊ ၂၀ ရှိ “အချို့” နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ။

If any man. Paul here seems to refer either to one of the leaders of the opposition or to some who were sincere at heart but still confused in their thinking. The context seems to favor the former. Compare the “some” of v. 2 (cf. ch. 11:4, 20).

 

သူသည် ခရစ်၏လူဖြစ်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ခရစ်၏တရားဝင်ခန့်အပ်ထားသော ကိုယ်စားလှယ်ဖြစ်ကြောင်း ကြွေးကြော်သည်။

He is Christ’s. That is, claims to be a duly appointed representative of Christ.

 

ကျွန်ုပ်တို့လည်း ထိုနည်းတူဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် သူ၏တမန်တော်အဖြစ် တရားဝင်ခန့်အပ်ခံရမှုကို ရည်ညွှန်းသည်။ ဤအခန်းနှင့် နောက်နှစ်အခန်းတွင် သူသည် ခရစ်၏တမန်တော်အဖြစ် သူ၏အရည်အချင်းများကို ထပ်ခါတလဲလဲ ဖော်ပြသည်။ သူ၏အာဏာသည် တမန်တော်ဆယ်နှစ်ပါးနှင့် တူညီသည် (အခန်း ၁၁:၅; ၁၂:၁၁၊ ၁၂)။ သူသည် သခင်ဘုရားထံမှ တိုက်ရိုက်ခေါ်ဆိုခန့်အပ်ခံရသူဖြစ်သည် (တ.စ.ဉံ ၉:၃–၉; ၂၂:၁၇–၂၁; ၁ ကောရိန္သု ၁၅:၈; ၂ ကောရိန္သု ၁၀:၁၄–၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။ သူသည် ခရစ်၏ဆင်းရဲဒုက္ခများတွင် အတူမျှဝေခံစားခဲ့ရသည် (အခန်း ၁၁:၂၃–၃၃)။ သူသည် ခရစ်ထံမှ တိုက်ရိုက်ရူပါရုံများနှင့် ဗျာဒိတ်များကို လက်ခံရရှိခဲ့သည် (အခန်း ၁၂:၁–၆)။

Even so are we. Paul here refers to his own official commission as an apostle. In this and the two following chapters he repeatedly refers to his qualifications as an ambassador of Christ. His authority is equal to that of the Twelve (chs. 11:5; 12:11, 12). He was called and commissioned directly by the Lord (Acts 9:3–9; 22:17–21; cf. 1 Cor. 15:8; 2 Cor. 10:14–18). He had experienced fellowship with Christ in His sufferings (ch. 11:23–33). He had received visions and revelations directly from Christ (ch. 12:1–6).

 

၈။ ဝါကြွားခြင်း။ ဂရိဘာသာစကား kauchaomai၊ “ဝါကြွားခြင်း”၊ “ဂုဏ်ယူခြင်း”။ ပေါလုသည် ဤစာတွင် ဤစကားလုံးကို ၂၁ ကြိမ်အသုံးပြုသည်။ ကောရိန္သုမြို့ရှိ မမှန်ကန်သောခေါင်းဆောင်များသည် မိမိကိုယ်ကို အတ္တဂုဏ်ယူမှုများစွာ ပြုလုပ်ခဲ့ကြပုံရသည် (အခန်း ၅:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ယခုမူ ပေါလု၏ဝါကြွားရန်အလှည့်ဖြစ်သည်၊ သို့သော် သူသည် မလိုလားအပ်စွာ၊ သတိထားစွာ၊ ခရစ်၏တမန်တော်အဖြစ် သူ၏အာဏာကို အတည်ပြုရန်အလို့ငှာ တစ်ခုတည်းသောရည်ရွယ်ချက်ဖြင့်သာ ပြုလုပ်သည်။ ၎င်းသည် ရိုးသားစွာ ရှုပ်ထွေးနေသူများအတွက် အကျိုးရှိစေရန်ဖြစ်သည်။

8. Boast. Gr. kauchaomai, “to boast,” “to glory.” Paul uses the word 21 times in this epistle. Apparently the false leaders at Corinth had engaged in considerable egotistical boasting (see on ch. 5:12). It is now Paul’s turn to boast, but he does so reluctantly, in moderation, and with the sole purpose of confirming his authority as an apostle of Christ, for the benefit of any who might as yet honestly be confused in the matter.

 

ဤကိစ္စတွင် ပေါလုနှင့် မမှန်ကန်သောခေါင်းဆောင်များအကြား ကြီးမားသောကွာခြားချက်တစ်ခုရှိသည်။ ၎င်းတို့သည် လူသားဆန်သောမူလအစနှင့် ကိုယ်ကျိုးရှာသောရည်မှန်းချက်များသာရှိသော အာဏာကို ဝါကြွားခဲ့ကြသည်။ ပေါလုသည် ဘုရားသခင်ထံမှ ပေးအပ်ထားသော အာဏာကို ဝါကြွားခဲ့ပြီး၊ ၎င်းကို အသင်းတော်ကို တည်ဆောက်ရန်အတွက် အသုံးပြုခဲ့သည်။ သူ၏အာဏာသည် ဘုရားသခင်ထံမှဖြစ်သောကြောင့်၊ ကောရိန္သုလူများသည် ၎င်းကို အသိအမှတ်ပြုပြီး လေးစားရမည်။ ရလဒ်အနေဖြင့် ကောရိန္သုအသင်းတော်သည် တည်ဆောက်ခံရမည်၊ ခွဲထွက်လှုပ်ရှားမှုများသည် အနိုင်ယူခံရမည်၊ ပြီးနောက် ပေါလုသည် ယေရှုခရစ်၏တမန်တော်အဖြစ် အတည်ပြုခံရမည်။

In this matter there was one great difference between Paul and the false leaders. They boasted of an authority that was, in fact, only of human origin and selfish in its aims. Paul boasted of an authority that was divinely bestowed and exercised for the edification of the church. Since his authority was from God, the Corinthians were to acknowledge and respect it. The result would be the edification of the church at Corinth, the defeat of the schismatic elements, and the vindication of Paul as an apostle of Jesus Christ.

 

တည်ဆောက်ခြင်း။ စကားလုံးအဓိပ္ပာယ်မှာ “တည်ဆောက်ခြင်း” ဖြစ်သည်။ ပေါလု၏ဤစကားလုံးအသုံးပြုမှုသည် ခရစ်ယာန်တစ်ဦးအား ဘုရားသခင်နေထိုင်ရာ ဗိမာန်တစ်ခုအဖြစ် ပုံဖော်ထားသည် (၁ ကောရိန္သု ၃:၉–၁၇; ၂ ကောရိန္သု ၆:၁၆; ဧဖက် ၂:၂၀–၂၂; ၁ ပေတရု ၂:၄၊ ၅)။ ဧဝံဂေလိအာဏာသည် တည်ဆောက်ရန်အတွက်ဖြစ်ပြီး၊ ဖြိုချရန်မဟုတ်ပါ။ ကောရိန္သုမြို့ရှိ မမှန်ကန်သောခေါင်းဆောင်များ၏ ရည်မှန်းချက်မှာ ၎င်းတို့ကိုယ်ကို မြှင့်တင်ရန်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် အသင်းတော်ကို ခွဲထွက်စေပြီး ဖြိုချသည့်အကျိုးသက်ရောက်မှုရှိသည်။ ပေါလုသည် ကောရိန္သုအသင်းတော်ကို တည်ထောင်ခဲ့သူဖြစ်ပြီး၊ သူ၏အာဏာကို ပြင်းထန်သောဆုံးမမှုတွင်ပင် အသုံးပြုခြင်းသည် ၎င်းကို တည်ဆောက်ရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။

Edification. Literally, “building up.” Paul’s use of this word implies the figure of the Christian as a temple in which God dwells (1 Cor. 3:9–17; 2 Cor. 6:16; Eph. 2:20–22; 1 Peter 2:4, 5). Gospel authority is for the purpose of building up, and not of tearing down. The aim of the false leaders at Corinth was to exalt, or build up, themselves, and the effect was to divide and tear down the church. Paul had founded the church at Corinth, and his exercise of authority, even in severe discipline, was designed to build it up.

 

မရှက်ရ။ ကောရိန္သုမြို့ရှိ မမှန်ကန်သောတမန်တော်များသည် ပေါလုကို တမန်တော်အဖြစ် ပြောင်လှောင်ရယ်မောခြင်းနှင့် သူ၏ဧဝံဂေလိကို အရေးမထားသည့်ပုံဖော်ခြင်းဖြင့် သူ့ကို အရှက်ရစေရန် ရည်ရွယ်ခဲ့ကြသည်။ ပေါလုသည် သူ၏တမန်တော်အဖြစ် “အာဏာ” ကို “အနည်းငယ်” ဝါကြွားခြင်းသည် သူ၏တမန်တော်အဖြစ်နှင့် သူ၏ဧဝံဂေလိကို ခုခံကာကွယ်ရန်ဖြစ်သည်ဟု ကြေညာသည်။ သူ့တွင် လျှို့ဝှက်ရည်မှန်းချက်များ မရှိပါ။

Not be ashamed. The false apostles at Corinth had purposed to put Paul to shame by ridiculing him as an apostle and by making light of his gospel. Paul declares that his purpose in boasting “somewhat” of his “authority” as an apostle is in defense of his apostleship and of his gospel. He has no ulterior motives.

 

၉။ သင်တို့ကို ထိတ်လန့်စေရန်။ သို့မဟုတ် “သင်တို့ကို ကြောက်ရွံ့စေရန်”။ ကောရိန္သုမြို့ရှိ ရန်သူများသည် ပေါလုအား ထိုသို့သောရည်မှန်းချက်ရှိသည်ဟု စွပ်စွဲခဲ့ကြပြီး၊ သို့သော် သူ၏ရည်မှန်းချက်သည် ယုံကြည်သူများကို ထိတ်လန့်စေရန်မဟုတ်ကြောင်း သူသည် ငြင်းဆိုသည်။

9. Terrify you. Or, “frighten you.” The enemies at Corinth had doubtless attributed such a motive to Paul, but he denies that his purpose is to overawe the believers.

 

စာများ။ ပေါလုသည် ကောရိန္သုမြို့သို့ အနည်းဆုံး စာနှစ်စောင်၊ ဖြစ်နိုင်လျှင် သုံးစောင်ပင် ရေးသားခဲ့ပြီးဖြစ်သည် (အခန်း ၂:၃၊ ၄; စာမျက်နှာ ၈၂၂ ကိုကြည့်ပါ)။ “စာများ” ဟူသော အများကိန်းကို အသုံးပြုခြင်းဖြင့်၊ ပေါလုသည် ၁ ကောရိန္သု ၅:၉ တွင် ဖော်ပြထားသော ပျောက်ဆုံးသွားသော စာကိုပါ ထည့်သွင်းပုံရသည်။

Letters. Paul had already written at least two letters to Corinth, possibly more (see on ch. 2:3, 4; cf. p. 822). Using the plural, “letters,” Paul doubtless includes the lost letter mentioned in 1 Cor. 5:9.

 

၁၀။ အားကောင်းပြီး တင်းကြပ်သည်။ ဤနေရာတွင် ပေါလုသည် သူ၏ဝေဖန်သူများ၏ စကားလုံးများကို တိုက်ရိုက်ကိုးကားပုံရသည်။ သူ၏ရန်သူများပင်လျှင် သူသည် ထိရောက်သော စာရေးသူဖြစ်ကြောင်း ဝန်ခံကြသည်၊ ပြီးနောက် အချိန်ကာလက ၎င်းတို့၏ဆုံးဖြတ်ချက်ကို အတည်ပြုခဲ့သည်။ သူ၏စာများသည် ဝိညာဉ်ရေးရာလှုံ့ဆော်မှုဖြင့် ရေးသားခဲ့ပြီး၊ နောက်ပိုင်းတွင် ခရစ်ယာန်ဓမ္မပညာရပ်၏ အခြေခံဖြစ်လာမည့် ဓမ္မသစ်ကျမ်း၏ မရေမတွက်နိုင်သော အစိတ်အပိုင်းဖြစ်လာမည်ကို သူ၏ရန်သူများသည် မသိကြပါ။ သူ၏စာများသည် ယုံကြည်ခြင်းအတွက် မခံနိုင်သော အကျိုးဆက်များဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည်။ ၎င်းတို့သည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ စွမ်းအားဖြင့် ပြည့်နှက်နေပြီး၊ ပြင်းထန်သောဆုံးမခြင်း၊ ခရစ်ယာန်မေတ္တာနှင့် နူးညံ့သိမ်မွေ့ခြင်း၊ ရွေးနှုတ်သူအဖြစ် ခရစ်ကို ချီးမြှောက်ခြင်း၊ ပျောက်ဆုံးနေသော လူသားများအား ကယ်တင်ခြင်း၏လမ်းကို လက်ခံရန် တောင်းဆိုခြင်း၊ ခရစ်နှင့် ဆက်သွယ်မှုအတွက် လှုံ့ဆော်မှု၊ နှင့် သူ၏အံ့ဖွယ်သောပြောင်းလဲခြင်းနှင့် ခရစ်ယာန်အတွေ့အကြုံ၏ ပုဂ္ဂိုလိကသက်သေခံချက်များဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည်။

10. Weighty and powerful. Here Paul evidently quotes the very words of his critics. Even his enemies admit that he is an effective letter writer, and time has confirmed their judgment. Little did his enemies know that his epistles were inspired, and that they would constitute no small part of what was eventually to become the NT, the basis of Christian theology. His epistles abound with irresistible arguments for the faith. They are filled with the power of the Holy Spirit manifested in stern rebuke, in Christian love and gentleness, in the exaltation of Christ as Redeemer, in appeals to lost men and women to accept the way of salvation, in inspiration to fellowship with Christ, and in personal testimony of his own miraculous conversion and Christian experience.

 

ပုံပန်းသွင်ပြင်။ ဂရိဘာသာစကား parousia (မဿဲ ၂၄:၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်းသည် တမန်တော်များ၏ ပုဂ္ဂိုလိကပုံပန်းသွင်ပြင်ကို ရည်ညွှန်းသည့် ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် တစ်ခုတည်းသောဖော်ပြချက်ဖြစ်သည် (၁ ကောရိန္သု ၂:၃၊ ၄; ၂ ကောရိန္သု ၁၂:၇–၁၀; ဂလာတိ ၄:၁၃၊ ၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။ စတုတ္ထရာစုမတိုင်မီ စာရေးဆရာများက ပေါလုသည် အရပ်ပုပြီး၊ ထပ်ခါတလဲလဲ ရိုက်နှက်ခံရခြင်းကြောင့် ကုန်းကောက်နေပြီး (၂ ကောရိန္သု ၁၁:၂၄၊ ၂၅)၊ ဆံပင်ပြောင်ပြီး၊ ခြေထောက်ကောက်နေပြီး၊ ကျေးဇူးတော်နှင့်ပြည့်နှက်နေကာ၊ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၊ မြင့်မြတ်မှု၊ နှင့် ခရစ်အတွက် စိတ်အားထက်သန်မှုဖြင့် မျက်လုံးများ တောက်လောင်နေသည်ဟု ဖော်ပြခဲ့ကြသည် (ပေါလုနှင့် သီကလာ ၁:၇ ကိုကြည့်ပါ)။ အခြားစောစီးစွာရေးသားသူများကလည်း ဤဖော်ပြချက်ကို အတည်ပြုသော်လည်း၊ ၎င်းသည် ရိုးရာအစဉ်အလာသာဖြစ်သည်။ အခန်း ၁၀:၁ တွင် ပေါလုသည် သူ၏ပုံပန်းသွင်ပြင်သည် မထင်မရှားဖြစ်ကြောင်း အတည်ပြုပုံရသည်။ သို့သော် ကောရိန္သုမြို့ရှိ သူ၏ဆန့်ကျင်သူများသည် သူ၏ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အားနည်းချက်များနှင့် ဖြစ်နိုင်လျှင် အနည်းငယ်ပုံပျက်နေမှုကို ပြောင်လှောင်ရယ်မောရန် နိမ့်ကျသွားသည်မှာ ၎င်းတို့၏ ရွံရှာဖွယ်စရိုက်ကို ဖော်ပြသည်။

Presence. Gr. parousia (see on Matt. 24:3). This is the only NT reference to the personal appearance of any of the apostles (cf. 1 Cor. 2:3, 4; 2 Cor. 12:7–10; Gal. 4:13, 14). Writers before the 4th century stated that Paul was short of stature, stooped—probably from repeated beatings (2 Cor. 11:24, 25)—bald, and had crooked thighs, but was full of grace, and had eyes burning with love, nobility, and zeal for Christ (see Paul and Thecla 1:7). Other early writers confirm this description, but of course it is only a tradition. In ch. 10:1 Paul apparently confirms the idea that in personal appearance he was anything but impressive. But that his opponents at Corinth should stoop to ridicule his physical weaknesses, and perhaps slight deformity, reveals their despicable character.

 

ရွံရှာဖွယ်ဖြစ်ခြင်း။ သို့မဟုတ် “သိမ်ဖျင်းဖွယ်”။ ဤစွပ်စွဲချက်သည် အနည်းဆုံး အလွန်အမင်း ချဲ့ကားထားခြင်းဖြစ်ပြီး၊ မဟုတ်လျှင် လုံးဝလှည့်ဖျားမှုဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် ထူးချောင်သောစကားပြောသူဖြစ်သည် (တ.စ.ဉံ ၁၄:၁၂; အခန်း ၂၄:၁–၂၁ ကိုကြည့်ပါ)။ အေသင်မြို့တွင် အတွေ့အကြုံရှိပြီးနောက် ပေါလုသည် ဂရိလူမျိုးများကို နှစ်သက်စေသော အတင်းအဖျင်းစကားနှင့် ဟောပြောနည်းကို ရှောင်ရှားခဲ့သည်မှာ မလွဲမသွေဖြစ်သည် (၁ ကောရိန္သု ၂:၂ ကိုကြည့်ပါ)။ သူသည် ဧဝံဂေလိ၏ ရှင်းလင်းပြတ်သားမှုနှင့် အားကောင်းမှုကို အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေမည့် မည်သည့်အရာကိုမျှ ခွင့်မပြုခဲ့ပါ (၁ ကောရိန္သု ၂:၄၊ ၅)။

Contemptible. Or, “despicable.” This charge seems at least to have been a gross exaggeration, if not an outright slander. Paul was a superior speaker (Acts 14:12; cf. ch. 24:1–21). It is undoubtedly true that after the experience at Athens Paul avoided the rhetoric and oratory that delighted the Greeks (see 1 Cor. 2:2). He refused to make these the means of attracting men to Christ. Nothing must be permitted to detract from the clarity and forcefulness of the gospel (1 Cor. 2:4, 5).

 

၁၁။ ထိုသို့သောသူ။ အခန်းကြီး ၂၊ ၇ ကိုကြည့်ပါ။ ပေါလုသည် ပြဿနာအတွက် အဓိကတာဝန်ရှိသူတစ်ဦး သို့မဟုတ် သူများကို ရည်ညွှန်းပြောဆိုသည်။ သူ၏ထုတ်ဖော်ပြောဆိုချက်သည် ကောရိန္သုမြို့သို့ရောက်ရှိလာသောအခါ သူလုပ်ဆောင်ရန်ရည်ရွယ်ထားသည့်အရာ၏ ခြိမ်းခြောက်မှုမဟုတ်ဘဲ၊ သူမရှိသည့်အခါတစ်မျိုးဖြစ်ပြီး ရှိနေသည့်အခါ လုံးဝတစ်မျိုးဖြစ်သည်ဟူသော စွပ်စွဲချက်ကို တုံ့ပြန်ငြင်းဆိုခြင်းဖြစ်သည်။ ပေါလု၏ အခန်းကြီး ၁၀–၁၂ တွင်ဖော်ပြထားသော ထက်မြက်ပြတ်သားပြီး ယုတ္တိရှိသော ထုတ်ဖော်ပြောဆိုချက်များသည် သူ၏ဆန့်ကျင်သူများအား ၎င်းတို့၏မမှန်ကန်သော လှည့်ဖျားမှုများကြောင့် ရောက်ရှိခဲ့သော မတောင့်တင်းနိုင်သော အနေအထားကို ယုံကြည်စေခဲ့ပုံရသည်။ ပေါလုကဲ့သို့သောသူတစ်ဦးသည် ကောရိန္သုမြို့ရှိအသင်းတော်ကဲ့သို့ အသင်းတော်များကို တည်ထောင်နိုင်သည်ဟု သူတို့ဖော်ပြခဲ့သည့်ပုံစံဖြင့် ယူဆခြင်းသည် လုံးဝယုတ္တိမရှိပေ။ ပေါလုသွားရောက်သည့်နေရာတိုင်းတွင်၊ သူဟောပြောသော ဧဝံဂေလိ၏စွမ်းအားကို သက်သေပြသည့်အနေဖြင့် ခရစ်ယာန်ယုံကြည်ခြင်းသို့ ပြောင်းလဲလာသော ဂျူးလူမျိုးများနှင့် တစ်ပါးအမျိုးသားများ၏ လူအများကို ထားရစ်ခဲ့သည်။

11. Such an one. See on vs. 2, 7. Paul addresses the person or persons primarily to blame for the trouble. His statement is not so much a threat of what he intends to do upon arrival at Corinth, as a rebuttal of the charge that he is one thing when absent and quite another when present. It would seem that Paul’s trenchant, logical declarations in chs. 10–12 must have convinced his opponents that the position into which their malicious lies had put them was untenable. It was utterly illogical to think that a man such as they described Paul to be could raise up church after church like that at Corinth. Wherever Paul went, he left behind multitudes of Jews and Gentiles won to the Christian faith as evidence of the power of the gospel as preached by him.

 

၁၂။ ကျွန်ုပ်တို့သည် မဝံ့မရဲဖြစ်သည်။ အခန်းကြီး ၁၂–၁၈ တွင် ပေါလုသည် ဧဝံဂေလိဓမ္မဆရာအဖြစ် သူ၏လုပ်ဆောင်မှုများကို ချီးမြှောက်သည်။ ဤစာတွင် သူသည် တမန်တော်တစ်ဦး၏ သမာဓိရှိမှုကို ထပ်ခါတလဲလဲ ခုခံကာကွယ်သည် (အခန်းကြီး ၃:၁; ၄:၂; ၅:၁၂; ၁၂:၁၁)။ ယခုအခါ သူသည် ကောရိန္သုမြို့တွင် သူ၏သတိထားစွာ လုပ်ဆောင်မှုများနှင့် သူ၏ဆန့်ကျင်သူများ၏ မာန်မာနထောင်လွှားပြီး အချည်းနှီးသော ဝါကြွားမှုများကို သိမ်မွေ့စွာ နှိုင်းယှဉ်သည်။ သူသည် egkrinō နှင့် sugkrinō ဟူသော စကားလုံးများကို လိမ္မာစွာ ကစားခြင်းဖြင့် သူ၏ဆန့်ကျင်သူများကို ပြန်လည်တုံ့ပြန်သည် (အောက်တွင်ကြည့်ပါ)။

12. We dare not. In vs. 12–18 Paul exalts his labors as a gospel minister. In this epistle he repeatedly defends his integrity as an apostle (chs. 3:1; 4:2; 5:12; 12:11). Now he subtly compares his opponents’ conceited and vainglorious boasting with his own circumspect labors while at Corinth. He turns the tables on his opponents by a clever play on the words egkrinō and sugkrinō (see below).

 

ပေါလုသည် သူ့ကို သတ္တိမရှိသူဟူသော စွပ်စွဲချက်ကို ရည်ညွှန်းပုံရသည်။ အကယ်၍ သူ၏ဆန့်ကျင်သူများက သူသည် မိမိကိုယ်ကို အခိုင်အမာဖော်ပြရန် သတ္တိမရှိသူ၊ လူကြိုက်များသောအဓိပ္ပာယ်ဖြင့် စစ်မှန်သောခေါင်းဆောင်ဖြစ်ရန် မစွမ်းနိုင်သူဟု ဆိုလိုပါက၊ သူသည် ထိုစွပ်စွဲချက်ကို လက်ခံသည်။ ထို့ပြင်၊ သူသည် လူတို့၏ချီးကျူးမှုကို ရယူရန် ဂရုမစိုက်သလို ဝံ့မဝဲလည်းဖြစ်သည်။ သူ၏ဆန့်ကျင်သူများပြသခဲ့သော မာန်ထောင်လွှားသော ရဲရင့်မှုသည် သူ့အတွက် ဆွဲဆောင်မှုမရှိပါ။ သို့သော် သူတွင် မပိုင်ဆိုင်သော သတ္တိတစ်မျိုးရှိသည် (အခန်းကြီး ၁၁:၂၁–၃၀)၊ ဧဝံဂေလိကို နယ်မြေသစ်များသို့ တိုးချဲ့သယ်ဆောင်ရန် သတ္တိနှင့် ခရစ်အတွက် ဆင်းရဲဒုက္ခခံရန် သတ္တိဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၁၀:၁၅၊ ၁၆)။ သူသည် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်နှင့် စံနှုန်းအတိုင်း မိမိကိုယ်ကိုနှင့် သူ၏လုပ်ဆောင်မှုကို တိုင်းတာသည် (ရောမ ၁၂:၃; ဧဖက် ၄:၇)။ ဂလာတိလူများထံ ပေါလုကြေညာခဲ့သည်မှာ သူသည် “ကျွန်ုပ်တို့သခင်ယေရှုခရစ်၏ ကားယားတိုင်မှလွဲ၍” မည်သည့်အရာကိုမျှ ဝါကြွားရန် မဝံ့မရဲဖြစ်သည် (ဂလာတိ ၆:၁၄)။

Paul evidently refers to the charge of cowardice. If his opponents mean that he lacks the courage to assert himself and be a real leader in the popular sense, he readily admits the charge. Furthermore, he neither cares nor dares to seek the plaudits of men. The conceited boldness his opponents have shown has no appeal for him. But there is one kind of courage he does not lack (ch. 11:21–30), the courage to press into new lands with the gospel and the courage to suffer for Christ (ch. 10:15, 16). He measures himself and his work according to the will and standard of God (Rom. 12:3; Eph. 4:7). To the Galatians, Paul declared that he dared not do any boasting except in “the cross of our Lord Jesus Christ” (Gal. 6:14).

 

ကျွန်ုပ်တို့ကိုယ်ကို အရေအတွက်ထဲသို့ထည့်သည်။ ဂရိဘာသာစကား egkrinō၊ “ထဲသို့ရေတွက်သည်”၊ “ရွေးချယ်ထားသော အသိုင်းအဝိုင်းသို့ ဝင်ရောက်ထိုက်တန်သည်ဟု ယူဆသည်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။

Make ourselves of the number. Gr. egkrinō, “to reckon among,” “to judge worthy of being admitted to,” a presumably select circle.

 

သို့မဟုတ် နှိုင်းယှဉ်သည်။ ဂရိဘာသာစကား sugkrinō၊ “နှိုင်းယှဉ်သည်”၊ “တိုင်းတာသည်”။ ပေါလုသည် ဤကိုယ်ကိုကိုယ်ချီးမွမ်းသူများနှင့် ယှဉ်ပြိုင်ရန် မဝံ့မရဲဖြစ်သည်။ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့သည် သူတတ်နိုင်သမျှကို အဆမတန် ကျော်လွန်နေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

Or compare. Gr. sugkrinō, “to compare,” “to measure.” Paul will not venture to compete with these masters of self-flattery; for in this respect they far surpass anything of which he is capable.

 

ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ချီးမွမ်းခြင်း။ ဤကောရိန္သုမြို့သား ဝါကြွားသူများသည် အပြန်အလှန် ချီးမွမ်းသည့် အသိုင်းအဝိုင်းတစ်ခု၏ အဖွဲ့ဝင်များဖြစ်ပုံရသည်။ လူတိုင်းသည် မိမိကိုယ်ကို ထူးချွန်မှု၏ စံနှုန်းအဖြစ် သတ်မှတ်ပြီး၊ မိမိကိုယ်ကို တစ်ဦးချင်းအနေဖြင့်နှင့် ၎င်းတို့ပါဝင်သော အုပ်စု၏ အကျိုးစီးပွားကို မြှင့်တင်ရန် အသိုင်းအဝိုင်းအတွင်းရှိ အခြားအဖွဲ့ဝင်များကို ချီးမွမ်းသည်။ ၎င်းတို့၏ ယူဆထားသော သီလများကို နှိုင်းယှဉ်မှု၏ စံနှုန်းအဖြစ် သတ်မှတ်ပြီးနောက်၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ စံပြဖြစ်လာသည်။

Commend themselves. These Corinthian braggarts were members, it would seem, of what might be called a mutual admiration society. Each man set himself up as his own standard of excellence, and praised other members of the society in order to advance his own interests as an individual and those of the group to which he belonged. Having set up their own supposed virtues as a standard of comparison, they became their own ideal.

 

ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ချီးမွမ်းခြင်းသည် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် လှည့်ဖျားခြင်း၏ အဆိုးဆုံးပုံစံဖြစ်သည်။ မာန်မာနသည် လူတို့အား ဘက်မလိုက်ဘဲ မိမိကိုယ်ကို အကဲဖြတ်နိုင်သော ဘုရားသခင်၏ ထူးချွန်မှု၏ ရည်မှန်းချက်စံနှုန်းကို မမြင်နိုင်စေပါ။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် မိမိကိုယ်ကို အဆိုးရွားဆုံး စက်ဝိုင်းထဲတွင် လိုက်လံရှာဖွေနေကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ တိုင်းတာမှုစံနှုန်းကို မမြင်နိုင်ဘဲ၊ ၎င်းတို့၏ မာန်မာနကို မမြင်နိုင်ဘဲ၊ ၎င်းတို့ကို ဆန့်ကျင်သူများ၏ ထူးချွန်သော အရည်အသွေးများကို မမြင်နိုင်ဘဲ၊ ၎င်းတို့၏ ကယ်တင်ခြင်းလိုအပ်မှုကိုပင် မမြင်နိုင်ပါ။ ဤကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အကဲဖြတ်နည်းသည် မိမိကိုယ်ကို အစပြုပြီး မိမိကိုယ်ကိုယ်ဖြင့် အဆုံးသတ်သည်၊ ထိုးထွင်းသိမြင်မှု သို့မဟုတ် ဉာဏ်အလင်းရသော ကိုယ်ကျိုးစီးပွားကို လုံးဝမရှိပါ။ ဤစံနှုန်းဖြင့် နေထိုင်ခြင်းသည် ခရစ်၏ စိတ်နှလုံးနှင့် ဝိညာဉ်နှင့် လုံးဝဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည် (ဖိလိပ္ပိ ၂:၅–၁၁)။

Self-praise is the worst form of self-deception. Conceit blinds men to an objective standard of excellence by which they can make an unbiased evaluation of themselves, and as a result they are forever pursuing themselves in a vicious circle. They become blind to God’s standard of measurement, blind to their own pride, blind to the excellent qualities of any who oppose them, blind even to their own need of salvation. This mode of self-appraisal, originating in self and ending with self, lacks insight or even enlightened self-interest. To live by this standard is completely contrary to the mind and spirit of Christ (Phil. 2:5–11).

 

ပညာမရှိကြပါ။ အပြစ်ရှိသောလူတစ်ဦးသည် မိမိကိုယ်ကို ပြီးပြည့်စုံသည်ဟု သို့မဟုတ် နီးပါးပြီးပြည့်စုံသည်ဟု ယူဆခြင်းသည် မာန်မာန၏ အဆုံးစွန်ဖြစ်သည် (ရောမ ၇:၁၈; ၁ ယောဟန် ၁:၁၀)။ မိမိ၏မပြည့်စုံမှုကို သိရှိခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏သားသမီးများအဖြစ် လက်ခံခံရမည့်သူများအတွက် ကောင်းကင်ဘုံ၏ ပထမဆုံးလိုအပ်ချက်ဖြစ်သည် (မဿဲ ၅:၃ ကိုကြည့်ပါ)။

Are not wise. It is the height of pride for a sinful man to consider himself as perfect, or nearly so (Rom. 7:18; 1 John 1:10). A sense of one’s own imperfection is the first requirement Heaven makes of all who would be accepted as the sons and daughters of God (see on Matt. 5:3).

 

၁၃။ ကျွန်ုပ်တို့၏တိုင်းတာမှုမပါဘဲ။ သို့မဟုတ် “အတိုင်းအဆထက်ကျော်လွန်”၊ ဆိုလိုသည်မှာ ဘုရားသခင်သတ်မှတ်ထားသော မှန်ကန်မှုနှင့် သင့်လျော်မှု၏ အတိုင်းအဆ—ဘုရားသခင်ကျွန်ုပ်တို့အား ခွဲဝေပေးထားသော စည်းမျဉ်း၏ အတိုင်းအဆဖြစ်သည်။ ပေါလု၏ဆန့်ကျင်သူများသည် ၎င်းတို့ကိုယ်ကို တိုင်းတာရန် စံနှုန်းမရှိခဲ့ဘဲ ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်မှလွဲ၍ မည်သည့်အရာမျှမရှိခဲ့ပါ။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်ဖိနပ်ကြိုးဖြင့်သာ မိမိကိုယ်ကို မြှင့်တင်နိုင်သော နည်းလမ်းမရှိခဲ့ပါ။ ဂရိဘာသာတွင် “ကျွန်ုပ်တို့” ဟူသော စကားလုံးသည် အလေးပေးဖော်ပြထားပြီး၊ ပေါလုနှင့် သူ၏လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များနှင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ချီးမွမ်းသော ဂျူဒါယဇာများအကြား ကြီးမားသော ကွာခြားချက်ကို အလေးပေးသည်။ ပေါလုသည် သူ၏အာဏာ၊ လုပ်ဆောင်မှုနယ်ပယ်၊ နှင့် အပြုအမူ၏ အားထုတ်မှုတို့တွင် ဘုရားသခင်သတ်မှတ်ထားသော ကန့်သတ်ချက်ကို အသိအမှတ်ပြုသည် (ဂလာတိ ၂:၇–၉ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤဘုရားသခင်သတ်မှတ်ထားသော ကန့်သတ်ချက်ထက်ကျော်လွန်၍ သူသည် မဝံ့မရဲဖြစ်သည်။

13. Without our measure. Or, “beyond the limit,” that is, the limit of right and propriety marked out by God—the measure of the rule which God has distributed to us. Paul’s opponents had no standard by which to measure themselves except themselves. They had, as it were, no way to lift themselves but by their own bootstraps. The word “we” is emphatic in the Greek, and stresses the great difference between Paul and his fellow workers on the one hand and the self-commending Judaizers on the other. Paul recognizes a fixed limit to his authority, sphere of activity, and vigor of conduct (see Gal. 2:7–9). Beyond this divinely appointed limit he does not dare to go.

 

ပေါလု၏ အထူးလုပ်ဆောင်မှုနယ်ပယ်သည် တစ်ပါးအမျိုးသားများအကြားတွင်ဖြစ်သည် (တ.စ.ဉံ ၂၆:၁၇၊ ၁၈; ဂလာတိ ၂:၇–၉)။ သူသည် အန္တိအုတ်မြို့မှစတင်ကာ တစ်ပါးအမျိုးသားကမ္ဘာ၏ အဝေးဆုံးနယ်နမိတ်အထိ ထွက်ခွာသွားခဲ့သည်။ သူရေးသားသည့်အချိန်တွင်၊ ကောရိန္သုမြို့သည် သူ၏လုပ်ဆောင်မှု၏ အဝေးဆုံးအကျယ်အဝန်းကို အမှတ်အသားပြုသည်။ ကောရိန္သုမြို့ရှိ မမှန်ကန်သော တမန်တော်များသည် ၎င်းတို့၏လှုပ်ရှားမှုများတွင် မည်သည့်ကန့်သတ်ချက်ကိုမျှ အသိအမှတ်မပြုခဲ့ပါ။ ၎င်းတို့၏ရှိနေမှုနှင့် အာဏာယူဆမှုသည် ၎င်းတို့ကို ပြစ်တင်ရန် လုံလောက်သည်။ ၎င်းတို့သည် ပေါလုကို ယေရုရှလင်မြို့မှ အန္တိအုတ်၊ ဂလာတိ၊ ယခုကောရိန္သုမြို့သို့ လိုက်လံပြီး၊ သူ၏လုပ်ဆောင်မှုများကို ဖျက်ဆီးရန်၊ သူပြုလုပ်ခဲ့သည်များအတွက် ဂုဏ်ပြုမှုကို ရယူရန်၊ သူ၏အောင်မြင်မှုများသည် ၎င်းတို့၏အောင်မြင်မှုများဖြစ်သည်ဟု ဝါကြွားခဲ့ကြသည်။

Paul’s special sphere of labor was among the Gentiles (Acts 26:17, 18; Gal. 2:7–9). He began at Antioch and reached out to the farthest bounds of the Gentile world. At the time he wrote, Corinth marked the farthest extent of his labors. The false apostles at Corinth recognized no limitation on their activities. Their very presence and assumption of authority was sufficient to condemn them. They had pursued Paul from Jerusalem to Antioch, to Galatia, and now to Corinth, seeking to undo his work, claiming credit for what he had done, and boasting as though his achievements were their own.

 

ပေါလုသည် ကောရိန္သုလူများ၏ သစ္စာစောင့်သိမှုကို ရယူပိုင်ခွင့်ရှိသည်။ ဤမမှန်ကန်သော တမန်တော်များတွင် မည်သည့်အခွင့်အရေးမျှ မရှိခဲ့ပါ။ ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို ကောရိန္သုမြို့ရှိ လုပ်ဆောင်မှုအတွက် တာဝန်ပေးအပ်ခဲ့သည် (တ.စ.ဉံ ၁၈:၈–၁၀)။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ကို ကောရိန္သုမြို့သို့ မစေလွှတ်ခဲ့ပါ၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ တာဝန်ကို လက်ခံရရှိနိုင်သည့် တစ်ခုတည်းသော အရင်းအမြစ်သာ ရှိသည် (၂ ကောရိန္သု ၁၁:၃)၊ သို့သော် ၎င်းတို့သည် ဤနေရာတွင် ရှိနေကြသည်။ တမန်တော်သည် အခြားသူများ၏ အောင်မြင်မှုအတွက် ဂုဏ်ယူမှုကို မယူခဲ့ပါ။

Paul had every right to the loyalty of the Corinthians; these false apostles had none. God had assigned him to the work at Corinth (Acts 18:8–10). God had not sent them to Corinth, and there was only one other source from which they could have received their commission (2 Cor. 11:3), yet here they were. The apostle did not take credit to himself for the success of other men.

 

၁၄။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကိုယ်ကို မဆန့်ကျယ်ပါ။ ဆိုလိုသည်မှာ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ သတ်မှတ်ထားသော လုပ်ဆောင်မှုနယ်ပယ်၏ နယ်နမိတ်ကို မကျော်လွန်ပါ။

14. We stretch not ourselves. That is, we are not exceeding the bounds of our appointed sphere of labor.

 

သင်တို့ထံသို့ မရောက်နိုင်ခဲ့ပါ။ ဆိုလိုသည်မှာ ကောရိန္သုမြို့သည် ပေါလု၏ သတ်မှတ်ထားသော နယ်မြေထက်ကျော်လွန်နေသည်ဟူသော သဘောဖြစ်သည်။ မက္ကဒိုးနီးယားနှင့် ဂရိနိုင်ငံသည် သူ၏သတ်မှတ်ထားသော လုပ်ဆောင်မှုနယ်ပယ်အတွင်းတွင်ဖြစ်သည် (တ.စ.ဉံ ၁၆:၉၊ ၁၀)။ ထို့ကြောင့် ကောရိန္သုမြို့တွင် ဧဝံဂေလိကို ပထမဆုံးဟောပြောရန် ဘုရားသခင်၏ ခန့်အပ်မှုဖြစ်ခဲ့သည်။ ထိုနေရာတွင် သူ့ကို ဆန့်ကျင်ခြင်းဖြင့်၊ ကောရိန္သုမြို့ရှိ မမှန်ကန်သော ခေါင်းဆောင်များသည် ၎င်းတို့ကိုယ်ကို အခွင့်မရှိဘဲ အာဏာယူသူများ—တာဝန်မရှိသူ၊ အာဏာမရှိသူ၊ တရားဝင်အထောက်အထားမရှိသူများအဖြစ် သက်သေပြခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏ တစ်ခုတည်းသော ကိရိယာသည် ၎င်းတို့၏ မာန်ထောင်လွှားသော ကြွေးကြော်မှုများသာဖြစ်သည်။

Reached not unto you. That is, as though Corinth were beyond Paul’s assigned territory. Macedonia and Greece were within his designated sphere of action (Acts 16:9, 10). Thus it was by divine appointment that he was first to preach the gospel at Corinth. In opposing him there, the false leaders at Corinth proved themselves to be usurpers—without commission, without authority, without valid credentials. Their only equipment consisted of their own conceited claims.

 

၁၅။ ဝါကြွားခြင်းမရှိပါ။ အခန်းကြီး ၈ ကိုကြည့်ပါ။

15. Not boasting. See on v. 8.

ကျွန်ုပ်တို့၏တိုင်းတာမှုမပါဘဲ။ အခန်းကြီး ၁၃ ကိုကြည့်ပါ။ ပေါလု၏ လမ်းညွှန်မူဝါဒသည် ဧဝံဂေလိကို မဖွံ့ဖြိုးသေးသော နယ်မြေတွင် စိုက်ပျိုးရန်၊ ရှေ့ဆောင်လုပ်ငန်းကို လုပ်ဆောင်ရန်ဖြစ်သည် (ရောမ ၁၅:၂၀)၊ ထို့ကြောင့် သူသည် အခြားသူများ၏ လုပ်ဆောင်မှုများကို ဝါကြွားရန် အန္တရာယ်မရှိခဲ့ပါ။

Without our measure. See on v. 13. Paul’s guiding principle had ever been to plant the gospel in virgin soil, to do pioneer work (Rom. 15:20), and for this reason he ran no risk of boasting of other men’s labors.

 

သင်တို့၏ယုံကြည်ခြင်း။ ကောရိန္သုယုံကြည်သူများ၏ တိုးတက်လာသော ဝိညာဉ်ရေးအခြေအနေသည် ပေါလုအား ထိုမြို့ရှိ အသင်းတော်သည် မကြာမီ ယုံကြည်ခြင်း၏ ခံတပ်တစ်ခုဖြစ်လာမည်ဟု ယုံကြည်စေခဲ့ပြီး၊ ဧဝံဂေလိ၏ နောက်ထပ်အောင်မြင်မှုများကို ရရှိနိုင်မည့် ထင်ရှားသော နေရာတစ်ခုဖြစ်လာမည်။ ၎င်းတို့၏ ယုံကြည်ခြင်း၏ ရင့်ကျက်မှုသည် သူၤ၏လုပ်ဆောင်မှုများကို နယ်မြေသစ်များသို့ တိုးချဲ့ရန် ဖြစ်နိုင်ချေဖြစ်စေမည်။ ယခုအချိန်အထိ၊ ကောရိန္သုမြို့ရှိ ခက်ခဲသောအခြေအနေကြောင့် တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း၊ သူသည် နယ်မြေသစ်များသို့ ဆက်လက်တိုးချဲ့ရန် အဟန့်အတားဖြစ်ခဲ့သည်။ သူ၏ ဧဝံဂေလိကို နယ်မြေသစ်များသို့ ဖွင့်လှစ်ရန် ဖော်ပြထားသော မျှော်လင့်ချက်များသည် ပြည့်စုံခဲ့သည်ဟု ယုံကြည်ရန် အကြောင်းပြချက်များစွာရှိသည် (ရောမ ၁၅:၂၂–၂၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ထို့ပြင်၊ ၎င်းတို့၏ ယုံကြည်ခြင်းတိုးတက်လာသည်နှင့်အမျှ၊ ပေါလု၏ တမန်တော်အဖြစ် ဂုဏ်သတင်းသည်လည်း မြှင့်တင်ခံရမည်။ ၎င်းတို့၏ ခရစ်ယာန်အဖြစ် ဝိညာဉ်ရေးရင့်ကျက်မှုသည် သူ့အတွက် ဂုဏ်ယူစရာ သရဖူတစ်ခုဖြစ်လာမည်၊ ဆရာတစ်ဦးသည် သူၤ၏တပည့်များ၏ အောင်မြင်မှုများဖြင့် ဂုဏ်ပြုခံရသည့်နည်းတူဖြစ်သည် (၂ ကောရိန္သု ၃:၁–၃ ကိုကြည့်ပါ)။ အသင်းတော်တစ်ခု၏ ရင့်ကျက်မှု၏ သက်သေတစ်ခုမှာ ၎င်းသည် ဝိညာဉ်ရေးအရ ကလေးသူငယ်များလိုအပ်သော ပြုစုပျိုးထောင်မှုကို မလိုအပ်တော့ခြင်းဖြစ်သည် (၁ ကောရိန္သု ၃:၁–၃)။ ကံမကောင်းစွာဖြင့်၊ ယနေ့ခေတ်တွင်၊ တမန်တော်ခေတ်ကဲ့သို့ပင်၊ အချို့အသင်းတော်များသည် ဝိညာဉ်ရေးရင့်ကျက်သူများ မလိုအပ်ဟု ခံစားရသည့် ဝန်ဆောင်မှုများအတွက် ၎င်းတို့၏ဓမ္မဆရာ၏ အာရုံစူးစိုက်မှုကို ဆက်လက်လိုအပ်နေခြင်းဖြင့် ဓမ္မဆရာ၏လုပ်ငန်းကို ကန့်သတ်ထားသည်။ ဝိညာဉ်ရေးမရှိသော အသင်းတော်သည် ကျန်းမာသော သာသနာပြုလုပ်ငန်းကို မကြာရှည်ထိန်းသိမ်းနိုင်ပါ။

Your faith. The improved spiritual condition of the Corinthian believers gave Paul reason to believe that the church in that city would soon become a bastion of the faith, and a salient from which further triumphs of the gospel might be achieved. The maturity of their faith would make possible the extension of his labors in fields beyond. Thus far, he had been hindered, in part by the difficult situation at Corinth, from pressing on into new territory. There is every reason to believe that his expressed hope to open up new areas to the gospel were fulfilled (cf. Rom. 15:22–28). Also, as their faith grew, Paul’s own reputation as an apostle would be magnified. Their spiritual maturity as Christians would be to him a crown of glory, as a teacher is honored by the accomplishments of his students (see on 2 Cor. 3:1–3). One evidence of maturity in a church is that it no longer needs the nursing required by spiritual babes (1 Cor. 3:1–3). Unfortunately, today, as in apostolic times, some churches restrict the work of their pastor by continually requiring his attention for services of which spiritually mature people feel no need. An unspiritual church will not long sustain healthy mission work.

 

သင်တို့ဖြင့် ချဲ့ထွင်ခံရသည်။ ပေါလုသည် သူတည်ထောင်ခဲ့သော အသင်းတော်များတွင် သာသနာပြုစိတ်အားထက်သန်မှုကို လှုံ့ဆော်ရန် ကြိုးစားခဲ့သည်။ သူသည် ကြီးမားသောမြို့များတွင် သူၤ၏လုပ်ငန်းကို ဝင်ရောက်လုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီး၊ တစ်မြို့မှ တစ်မြို့သို့ ပြောင်းရွှေ့ကာ၊ တည်ရှိရာနေရာတွင် သာသနာပြုလုပ်ငန်းကို တာဝန်ယူရန် မဟာဗျူဟာအရ တည်ရှိသော အသင်းတော်တစ်ခုစီကို ထားရစ်ခဲ့သည်။ ဤသာသနာပြုနည်းသည် အလွန်ထိရောက်ကြောင်း သက်သေပြခဲ့သည်။ အကြောင်းမှာ တည်ထောင်ခဲ့သော ဗဟိုအသင်းတော်ကြီးများသည် ၎င်းတို့၏ သက်ဆိုင်ရာခရိုင်များအတွင်း အခြားအသင်းတော်များကို တည်ထောင်ပြီး ပြုစုပျိုးထောင်ခဲ့ကြသည်။ ဥပမာ၊ လောဒိကိအသင်းတော်သည် ၎င်း၏အနီးတစ်ဝိုက်တွင် အခြားအသင်းတော် ၁၆ ခုကို တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု ဆိုကြသည်။ အသင်းတော်တိုင်း၏ အခွင့်ထူးမှာ ၎င်း၏အဖွဲ့ဝင်များကို ခရစ်အတွက် စေလွှတ်ရန်ဖြစ်သည်။

Enlarged by you. Paul sought to inspire with missionary zeal the churches he founded. He entered his own work in the great cities, moving from one to another, and leaving to each strategically located church the responsibility for evangelizing the district in which it was located. This method of evangelism proved most effective, for many of the large central churches founded and mothered other churches within their respective districts. The church of Laodicea, for example, is said to have founded 16 other churches in its immediate vicinity. It is the privilege of every church to send its members forth for Christ.

 

၁၆။ ထိုနယ်မြေများထက်ကျော်လွန်သော နယ်မြေများ။ ပေါလုစိတ်ထဲရှိသော နယ်မြေများကို ဖော်ပြသည့် တစ်ခုတည်းသော အရိပ်အမြွက်မှာ ရောမ ၁၅:၁၉–၂၄—အီလျရီကွမ်၊ အီတလီ၊ နှင့် စပိန်ဖြစ်သည်။ ရောမမြို့တွင် ခရစ်ယာန်များရှိပြီး အသင်းတော်တစ်ခုရှိပြီးဖြစ်ကြောင်း ထင်ရှားသည် (ရောမ ၁:၇–၁၃)၊ သို့သော် တမန်တော်များ၏ လုပ်ဆောင်မှုမပါဘဲ ဖြစ်ပုံရသည်။

16. Regions beyond. The only indication of the regions Paul has in mind is in Rom. 15:19–24—Illyricum, Italy, and Spain. It is evident that there were already Christians at Rome and that a church existed there (Rom. 1:7–13), but apparently without the benefit of apostolic labors.

 

အခြားသူ၏ နယ်နမိတ်။ ဆိုလိုသည်မှာ အခြားသူတစ်ဦးပိုင်ဆိုင်သော လုပ်ဆောင်မှုနယ်မြေဖြစ်သည်။ မည်သည့်အခြေအနေတွင်မဆို ပေါလုသည် အခြားသူၤ၏နယ်မြေသို့ ကျူးကျော်ဝင်ရောက်ပြီး ၎င်း၏လုပ်ဆောင်မှုများအတွက် ဂုဏ်ယူမှုကို ယူမည်မဟုတ်ပါ၊ ကောရိန္သုမြို့ရှိ မမှန်ကန်သော တမန်တော်များပြုခဲ့သည့်အတိုင်းဖြစ်သည်။

Another man’s line. That is, the region of labor belonging to someone else. Under no circumstances would Paul encroach upon the territory of another and take credit for his labors, as the false apostles at Corinth had done.

 

၁၇။ သခင်ဘုရားတွင် ဂုဏ်ယူပါ။ သို့မဟုတ် “သခင်ဘုရားကို ဝါကြွားပါ”၊ မိမိကိုယ်ကိုယ် ဝါကြွားမည့်အစား။ အခန်းကြီး ၁၇ သည် ယေရမိ ၉:၂၄ မှ ကိုးကားထားသည်။ အောင်မြင်မှုအတွက် ဂုဏ်ပြုမှုသည်၊ ပုဂ္ဂိုလိက ခရစ်ယာန်အတွေ့အကြုံတွင်ဖြစ်စေ၊ အခြားသူများအတွက် ဝန်ကြီးလုပ်ဆောင်မှုတွင်ဖြစ်စေ၊ ဘုရားသခင်ထံသို့ ပိုင်ဆိုင်သည်။ အောင်မြင်မှုအတွက် ဂုဏ်ပြုမှုကို မိမိကိုယ်ကို သိမ်းပိုက်ခြင်းသည် လူတို့ၤ၏အာရုံကို ဘုရားသခင်ထံမှ လူ့လက်တင်ကိရိယာသို့ လှည့်လည်စေပြီး၊ လူကို ဘုရားသခင်ထက် ချီးမြှောက်ခြင်းဖြင့် ဘုရားသခင်ကို ဂုဏ်မထူးစေပါ။ ဆာလံ ၁၁၅:၁; ၁ ကောရိန္သု ၁:၃၁; ၁၀:၁၂; ၁၅:၁၀; ၂ ကောရိန္သု ၁၂:၅; ဂလာတိ ၂:၂၀; ၆:၁၄; ၁ ကောရိန္သု ၁:၃၁ ကိုကြည့်ပါ။ မိမိကိုယ်ကို ကျေနပ်သူများသည် ခရစ်ယာန်စံပြထက် လျော့နည်းကြသည် (ဖိလိပ္ပိ ၃:၁၂–၁၄)။ ခရစ်နှင့် အဆက်မပြတ် ဆက်သွယ်မှုထားရှိသူများသည် မိမိကိုယ်ကို မြင့်မားသောအမြင်ကို ဘယ်သောအခါမျှ မရှိကြပါ (SC ၆၄ ကိုကြည့်ပါ)။

17. Glory in the Lord. Or, “boast of the Lord,” instead of in oneself. Verse 17 is a quotation from Jer. 9:24 (see comment there). The credit for success, whether in personal Christian experience or in ministry for others, belongs to God. To arrogate to oneself honor for success is to dishonor God by turning men’s eyes from Him to the human instrument, and to exalt man above God. See Ps. 115:1; 1 Cor. 1:31; 10:12; 15:10; 2 Cor. 12:5; Gal. 2:20; 6:14; see on 1 Cor. 1:31. Those who become satisfied with themselves fall short of the Christian ideal (Phil. 3:12–14). Those who keep in constant fellowship with Christ never have an exalted opinion of themselves (see SC 64).

 

၁၈။ သခင်ဘုရားက ချီးမွမ်းသည်။ ခေါင်းဆောင်မှုအနေအထားသည် လူတို့ၤ၏ချီးကျူးမှုကို လက်ခံရန်နှင့် ၎င်းတို့ၤ၏အောင်မြင်မှုများတွင် ကိုယ်ကျိုးရှာသော မာန်မာနကို ယူရန် သွေးဆောင်မှုကို တင်ပြသည်။ နောက်တစ်ဆင့်မှာ အခြားသူများအပေါ် အာဏာသုံးရန် ဆန္ဒဖြစ်သည်။ သို့သော် ခရစ်ယာန်အတွက်၊ လိုလားဖွယ်ကောင်းသော အသိအမှတ်ပြုမှုသည် ဘုရားသခင်ၤ၏အသိအမှတ်ပြုမှုသာဖြစ်သည် (ရောမ ၂:၂၉; ၁ ကောရိန္သု ၃:၁၃၊ ၁၄; ၄:၁–၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤစမ်းသပ်မှုကို ခံနိုင်ရည်ရှိပြီး၊ မာန်မာန၊ မာန်ထောင်လွှားမှု၊ နှင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ချီးမြှောက်မှုကို အောင်မြင်သူများသာ ဘုရားသခင်ၤ၏ အသိအမှတ်ပြုမှုကို ရရှိမည်။ ကောရိန္သုမြို့ရှိ မမှန်ကန်သော တမန်တော်များၤ၏ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ချီးမွမ်းမှုသည်၊ တကယ်တော့ ၎င်းတို့ၤ၏အောင်မြင်မှုကို ဝါကြွားရန်မရှိခဲ့သည့်အတွက်၊ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ထံမှ လုံးဝအသိအမှတ်ပြုမှု မရှိကြောင်း အပြည့်အဝသက်သေပြခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဝန်ဆောင်မှုကို ဆုချသည့် အခြေခံအကြောင်း မှတ်ချက်အတွက် မဿဲ ၂၀:၁–၁၆ ကိုကြည့်ပါ။

18. The Lord commendeth. A position of leadership presents the temptation to accept the plaudits of men and take selfish pride in one’s achievements. The next step is a desire to exercise arbitrary authority over others. For the Christian, however, the only desirable approval is the approval of God (see Rom. 2:29; 1 Cor. 3:13, 14; 4:1–6). Only those who endure this test, and triumph over conceit, pride, and self-exaltation, will receive the approval of God. The self-commendation of the false apostles at Corinth, who in reality had no success of their own to boast of, conclusively proved them to be wholly without approval from God. For comment as to the basis on which God rewards service see on Matt. 20:1–16.

 

ellen g. white comments

4 AA 463; Ev 574; 3T 210; 7T 141

5 AA 251, 482; AH 128, 306; CH 505; COL 312; CT 25,  68, 238; DA 135, 181; Ev 274; FE 174, 266; GW 127; MB 142; MH 460; ML 263, 318; MYP 73; PK 233; TM 223, 388; 2T 251; 3T 31,  83, 106; 5T 310,  514, 648; 6T 317; 8T 63,  314,  320, 334

10 EW 206

12 CG 294; Ed 226; 1T 126,  154, 406; 2T 394, 396

16 MH 106; 6T 286; 8T 48, 50

 

 

အခန်းကြီး - ၁၁

chapter 11

 

၁ ကိုရိန္တုမြို့သားများအပေါ်တွင် သူ၏မနာလိုမှုကြောင့်၊ သူတို့သည် သူ့ထက် မမှန်ကန်သောတမန်တော်များကို ပို၍တန်ဖိုးထားပုံရသည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် မိမိကိုယ်မိမိ အတင်းအကြပ်ချီးမွမ်းခြင်းသို့ ဝင်ရောက်သည်။ ၅ ထိပ်တန်းတမန်တော်များနှင့် တန်းတူညီမျှမှု၊ ၇ သူတို့အား ဧဝံဂေလိတရားကို အခမဲ့ဟောပြောပေးခြင်း၊ သူတို့၏အကူအညီမလိုအပ်ဘဲ၊ ၁၃ သူသည် ထိုလှည့်ဖျားသောလုပ်ဆောင်သူများထက် မည်သည့်တရားဝင်အခွင့်အရေးတွင်မျှ နိမ့်ကျခြင်းမရှိကြောင်း ပြသခြင်း၊ ၂၃ ခရစ်တော်၏ဝန်ဆောင်မှုတွင်နှင့် သူ၏ဓမ္မအမှုအတွက် ခံစားရသမျှ ဆင်းရဲဒုက္ခမျိုးစုံတွင် အဆမတန် သာလွန်ကြောင်းပြသခြင်း။

1 Out of his jealousy over the Corinthians, who seemed to make more account of the false apostles than of him, he entereth into a forced commendation of himself, 5 of his equality with the chief apostles, 7 of his preaching the gospel to them freely, and without any their charge, 13 shewing that he was not inferior to those deceitful workers in any legal prerogative, 23 and in the service of Christ, and in all kind of sufferings for his ministry, far superior.

 

 

လူသားများ၏အခွင့်အရေးမဟုတ်သော တရားစီရင်ခြင်း။—ဒုတိယကိုရိန္တု အခန်း ၁၁ တွင် များစွာသောသွန်သင်ချက်များပါရှိသည်။ ၎င်းသည် လူသားများ၏မျက်စိဖြင့် အရာများကိုကြည့်ရှုရန် လွယ်ကူသူများသည် ဘုရားသခင်က ခန့်အပ်ထားခြင်းမရှိဘဲ တားမြစ်ထားသော အလုပ်တစ်ခုတွင် ပါဝင်ပါက အလွန်ဆိုးရွားသောအမှားများ ပြုလုပ်နိုင်ကြောင်း ဖော်ပြသည်။ ထိုအလုပ်မှာ ဝေဖန်ပြစ်တင်ခြင်း၊ တရားစီရင်ရာထိုင်ခုံပေါ်သို့ တက်ရောက်ပြီး အမိန့်ချမှတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုသို့သောသူများ၏ ဝိညာဉ်ရေးတိုးတက်မှုအတွက် မည်မျှပို၍သင့်လျော်သည်မှာ ၎င်းတို့၏အားနည်းချက်များနှင့် စရိုက်ချို့ယွင်းချက်များကို ဂရုတစိုက်စစ်ဆေးခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးကို ကောင်းစွာကြည့်ရှုရန်ဖြစ်သည်၊ အမှားရှာဖွေခြင်း၊ မကောင်းသောယူဆချက်များ၊ မကောင်းသောစကားပြောဆိုခြင်း၊ မမှန်ကန်သောသက်သေထွက်ဆိုခြင်း၊ မုန်းတီးခြင်း၊ ညီအစ်ကိုများကို စွပ်စွဲခြင်းတို့မှ ဖယ်ရှားရန်ကြိုးစားရန်ဖြစ်သည် (မူရင်းစာတမ်း ၁၄၂၊ ၁၈၉၇)။

Judging Not Man’s Prerogative.—The 11th chapter of 2 Corinthians contains much instruction. It reveals to us that men who are liable to view matters after human eyesight may make very grave mistakes if they engage in a work that God has not appointed, but condemned. That work is to criticize, to climb upon the judgment seat, and pronounce sentence. How much better would it be for the spiritual advancement of such to look well to their own shortcomings and defects of character through watchful examination of their own hearts, to try to remove from them the beam of faultfinding, of evil surmising, of evil speaking, of bearing false witness, of hatred, and accusing of the brethren (MS 142, 1897).

 

 

၁. ဘုရားသခင်ထံသို့။ အခန်း ၁၁ နှင့် ၁၂ တွင် ပေါလုသည် သူ၏တမန်တော်ရာထူးနှင့် အာဏာကို ခိုင်မာစွာထောက်ခံကာသူ၏ဆန့်ကျင်သူများ၏ နည်းဗျူဟာများကို တန်ပြန်ရန် သူ၏အားနည်းချက်များနှင့် ဘုရားသခင်၏တန်ခိုးကို ချီးကျူးပြောဆိုသည်။ သူ၏ဆန့်ကျင်သူများ၏ ချီးကျူးပြောဆိုမှုများသည် ပေါလု၏အားနည်းချက်များနှင့် ချို့ယွင်းချက်များ—အမှန်ဖြစ်စေ၊ အယူအဆဖြစ်စေ—ကို အလေးပေးဖော်ပြပြီး၊ သူတို့၏တမန်တော်အဖြစ် မိမိတို့၏ထူးချွန်မှုကို ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့် ရည်ညွှန်းသည် (အခန်း ၁၀:၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။ “ဘုရားသခင်ထံသို့” ဟူသောစကားလုံးများသည် ဂရိဘာသာတွင်မရှိဘဲ ဘာသာပြန်သူများက ထည့်သွင်းထားခြင်းဖြစ်သည်။

1. Would to God. In chs. 11; 12 Paul proceeds to vindicate his claim to apostolic office and authority, and thus to counteract the tactics of his opponents, by boasting of his own weakness and of the power of God. The boasts of his opponents stressed and exaggerated Paul’s weaknesses and inadequacies, supposed or real, implying, by contrast, their own vaunted ability as apostles (see on ch. 10:10). The words “to God” are not in the Greek, but were supplied by the translators.

 

ကျွန်ုပ်ကိုသည်းခံပါ။ ပေါလုသည် သူပြုလုပ်တော့မည့် အားနည်းချက်များအကြောင်း နှိမ့်ချစွာ ချီးကျူးပြောဆိုခြင်းကိုပင် မလိုလားဘဲ၊ သူ့စကားကို နားထောင်ရန် ၎င်းတို့၏သဘောထားကို တောင်းဆိုသည်။

Bear with me. Paul would prefer not to indulge even in the humble boasting about his weaknesses in which he is about to engage, and requests their condescension to listen to him.

 

ကျွန်ုပ်၏မိုက်မဲမှု။ အခန်း ၁၁ နှင့် ၁၂ တွင် အကြိမ်ကြိမ်ပေါ်လာသော အချို့သောအသုံးအနှုန်းများမှာ- (၁) “သည်းခံပါ” နှင့် “ခံစားပါ” (အနီချို မှ နှစ်မျိုးလုံး၊ အခန်း ၁၁:၁၊ ၄၊ ၁၉၊ ၂၀)၊ (၂) “မိုက်မဲမှု” နှင့် “မိုက်သောသူ” (အခန်း ၁၁:၁၊ ၁၆၊ ၁၇၊ ၁၉၊ အခန်း ၁၂:၆၊ ၁၁)။ ပေါလု၏ဝေဖန်သူများသည် ပေါလုကို မိုက်သောသူအဖြစ် ဖော်ပြခဲ့ပြီး၊ ယခုတွင် “မိုက်သောသူ” အဖြစ် သူသည် သူ၏ “အားနည်းချက်များ” (အခန်း ၁၁:၃၀) ကို ချီးကျူးပြောဆိုကာ၊ သူ၏ချီးကျူးပြောဆိုမှုကို “မိုက်မဲမှု” အဖြစ် တောင်းပန်စွာ ပြောဆိုသည်။ ပေါလု၏ဝေဖန်သူများကဲ့သို့ ချီးကျူးပြောဆိုခြင်းသည် သူ့အတွက် အကြမ်းတမ်းဆုံးသော မိုက်မဲမှုဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် သူ၏စွန့်လွှတ်နှိမ့်ချမှု၊ တည်ငြိမ်သောဂုဏ်သိက္ခာ၊ နှင့် တမန်တော်တာဝန်နှင့် လုံးဝမအံဝင်သော ချီးကျူးပြောဆိုမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ ထိုသို့သောချီးကျူးပြောဆိုမှုသည် ခရစ်တော်၏စိတ်ဓာတ်နှင့် လုံးဝဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည် (ဖိလိပ္ပိ ၂:၅-၈)၊ ပြီးတော့ ပေါလုသည် သူ၏တမန်တော်အာဏာကို ခုခံကာကွယ်ရန် (အခန်း ၁၀:၈၊ ၁၃-၁၈၊ ၁၂:၁၀၊ ၁၁ ကိုကြည့်ပါ) ချီးကျူးပြောဆိုမှုဟု ယူဆနိုင်သည့်အရာတွင် ပါဝင်ရန်လိုအပ်သည့်အနေအထားတွင် ရှိနေရခြင်းကို မိုက်မဲသည်ဟု ခံစားရသည်။ သူ၏ချီးကျူးပြောဆိုမှုတွင် ပေါလုသည် အောက်ပါအချက်များကို ဖော်ပြသည်-

My folly. Certain expressions appear repeatedly in chs. 11 and 12: (1) “bear with” and “suffer” (both from anechō, ch. 11:1, 4, 19, 20), and (2) “folly” and “fool” (chs. 11:1, 16, 17, 19; 12:6, 11). Paul’s critics had apparently made the apostle out to be a fool, and now, as a “fool,” he boasts of his “infirmities” (ch. 11:30) and apologetically speaks of his boasting as “folly.” To boast as Paul’s critics did was, to him, folly of the crudest sort, a kind of boasting that he considered altogether incompatible with his self-sacrificing humility, quiet dignity, and apostolic responsibility. Such boasting was utterly opposed to the spirit of Christ (Phil. 2:5–8), and Paul felt foolish indeed to be placed in a position where (see on 2 Cor. 10:8, 13–18; 12:10, 11), to defend his apostolic authority, it seemed needful to engage in what might be taken as boasting (ch. 11:16). In his boasting Paul calls attention to:

 

၁. သူ၏တမန်တော်အဖြစ်—သူ၏ရာထူး၊ ရုံးနှင့် အာဏာ—သည် “ထိပ်တန်းတမန်တော်များ” (အခန်း ၁၁:၅) ထက် မည်သည့်နည်းဖြင့်မျှ နိမ့်ကျခြင်းမရှိပါ။

1. His apostleship—his title, office, and authority—as being in no way inferior to that of the “chiefest apostles” (v. 5).

 

၂. ကိုရိန္သုမြို့သားယုံကြည်သူများထံမှ အခကြေးငွေ သို့မဟုတ် ရုပ်ဝတ္ထုပံ့ပိုးမှုမရှိဘဲ ဧဝံဂေလိတရားကို ဟောပြောခြင်း၊ ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့် သူ၏ဆန့်ကျင်သူများသည် ၎င်းတို့ကို လုယက်ခဲ့သည် (အခန်း ၁၁:၇-၁၀၊ ၁၉၊ ၂၀၊ ၁၂:၁၃-၁၈)။

2. His preaching of the gospel without charge or material support from any of the Corinthian believers, whereas his opponents had literally robbed them (chs. 11:7–10, 19, 20; 12:13–18).

 

၃. သူ၏အမွေအနှစ်တန်းတူညီမှု (အခန်း ၁၁:၂၂)။

၄. သူ၏ပေါများသောအလုပ်များ (အခန်း ၁၁:၂၃)။

 ၅. ခရစ်တော်အတွက် သူ၏မယုံနိုင်စရာဒုက္ခများ၊ စမ်းသပ်မှုများ၊ နှင့် နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှုများ (အခန်း ၁၁:၂၃-၃၃)။

၆. သူ၏အမြင်များနှင့် ဗျာဒိတ်များ (အခန်း ၁၂:၁-၅)။

 ၇. သူ၏ “ဇာတိပကတိဆူး” (အခန်း ၁၂:၇-၁၀)။

3. His equality of heritage (ch. 11:22).

4. His abundant labors (ch. 11:23).

5. His unbelievable sufferings, trials, and persecutions for Christ’s sake (ch. 11:23–33).

6. His visions and revelations (ch. 12:1–5).

7. His “thorn in the flesh” (ch. 12:7–10).

 

အကယ်၍ ချီးကျူးပြောဆိုရန်လိုအပ်ပါက၊ ပေါလုတွင် လူတစ်ဦးချီးကျူးပြောဆိုနိုင်သည့်အရာများစွာရှိသည်။ နှိုင်းယှဉ်ပါက၊ သူ၏ရန်သူများတွင် ချီးကျူးပြောဆိုရန်ဘာရှိသနည်း။ ချီးကျူးပြောဆိုခြင်းဖြင့် သူသည် ၎င်းတို့၏မာန်တက်သောတောင်းဆိုမှုများ၏ အချည်းနှီးမှုကို ဖော်ထုတ်သည်။ သူကိုယ်တိုင်နှင့် သူ၏အလုပ်များအကြောင်း ဤသို့ပြောဆိုရန် သူ၏အကြောင်းပြချက်မှာ ၎င်းတို့အား သူသည် ၎င်းတို့အကြားတွင် ပြီးမြောက်ခဲ့သည်များကို သိရှိနားလည်ပြီး တန်ဖိုးထားစေရန်ဖြစ်ပြီး၊ သို့မှသာ သူတို့သည် မမှန်ကန်သောတမန်တော်များက သူ့ကိုနှင့် သူ၏သတင်းစကားကို မထီမဲ့မြင်ပြုရန် မလှည့်စားခံရဘဲ၊ သူ၏အလုပ်၏အသီးအနှံများကို ဖျက်ဆီးမည်မဟုတ်ပေ။

If boasting is in order, Paul has much of which a person could boast. In comparison, what had his enemies to boast about? By boasting he exposes the emptiness of their pretentious claims. His reason for condescending to speak of himself and his labors as he does is to help them to realize and appreciate what he had accomplished among them, so that they might not be led by the false apostles to despise him and his message, thus destroying the fruit of his labors.

 

ကျွန်ုပ်ကိုသည်းခံပါ။ ပေါလုသည် အသင်းတော်အဖွဲ့ဝင်အများစုသည် နားလည်ပြီး သူ့ကို “သည်းခံ” မည်ဟု ယုံကြည်သည်။ သူသည် ၎င်းတို့ကို ယုံကြည်သည်။ ၎င်းတို့သည် သူ၏စကားများကို မေတ္တာဖြင့် အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုပြီး၊ မကောင်းသောစိတ်မထားဘဲ၊ သူ၏ရန်သူများကမူ ထိုသို့မဟုတ်ပေ။ ခရစ်ယာန်လုပ်သားတစ်ဦးအတွက် သူ၏မိတ်ဆွေများနှင့် ယုံကြည်သူများ၏ ယုံကြည်မှုအပြည့်အဝရရှိပြီး ၎င်းတို့ထံ သူ၏နှလုံးသားကို ဖွင့်ဟပြောဆိုနိုင်ခြင်းသည် မည်မျှထူးခြားသောအခွင့်အရေးဖြစ်သနည်း။

Bear with me. Paul is confident that the majority of the church members will understand, and “bear” with him. He trusts them. They will interpret his words in love, with a spirit that thinks no evil, whereas his enemies will not. What a privilege it is for a Christian worker to enjoy the full confidence of his friends and converts, and be able to unburden his heart to them.

 

၂. ကျွန်ုပ်သည်မနာလိုဖြစ်သည်။ ဂရိဘာသာတွင် ဇီလိုအို၊ “ဇောထက်သောစိတ်ဖြင့်လောင်ကျွမ်းသည်”။ ကောင်းသောအဓိပ္ပာယ်ဖြင့်အသုံးပြုသောအခါ၊ ၎င်းသည် ကောင်းမွန်သောအရာများကို လိုက်စားရာတွင် စိတ်အားထက်သန်မှု၊ စိတ်အားထက်သန်မှုဖြည့်ပြည့်နေခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ ဤနေရာတွင် ပေါလုသည် ကိုရိန္သုမြို့သားများကို မမှန်ကန်သောတမန်တော်များက လှည့်စားဖျက်ဆီးခံရမည်ကို နက်ရှိုင်းစွာ စိုးရိမ်သည်။ ဆိုးရွားသောအဓိပ္ပာယ်ဖြင့်၊ ဇီလိုအိုသည် မနာလိုမှုနှင့် အငြင်းပွားဖွယ်ပြိုင်ဆိုင်မှုကို ရည်ညွှန်းသည်။ ကောင်းသောအဓိပ္ပာယ်ဖြင့်၊ ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူများအပေါ် မနာလိုဖြစ်သည်ဟု ဆိုသည်။ ဘုရားသခင်သည် မည်သည့်ပြိုင်ဘက်ကိုမျှ သည်းမခံပါ။

2. I am jealous. Gr. zēloō, “to burn with zeal.” Used in a good sense, it means to be enthusiastic in the pursuit of good, to be filled with ardor. Here, Paul is deeply concerned lest the Corinthians be seduced and corrupted by the false apostles. In a bad sense, zēloō denotes envious and contentious rivalry. In the good sense, God is said to be jealous over His people. God will endure no rival.

 

ဘုရားသခင်၏မနာလိုမှု။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူများ၏မေတ္တာကို တန်ဖိုးထားပြီး၊ ၎င်းတို့၏သူအပေါ်ထားသောချစ်ခြင်းမေတ္တာလျော့နည်းမှုကို နက်ရှိုင်းစွာခံစားရသည် (ထွက်မြောက်ရာ ၂၀:၅၊ ၃၄:၁၄၊ တရားဟောရာ ၄:၂၄၊ ယောရှု ၂၄:၁၉၊ ဇာခရိ ၈:၂ ကိုကြည့်ပါ)။ တစ်ချိန်က ကိုရိန္သုမြို့သားများသည် ၎င်းတို့၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ပေါလုထံမှ ပြိုင်ဘက်တစ်ဦးထံသို့ လွှဲပြောင်းပေးခဲ့သည်။ ပေါလု၏သူတို့အတွက် စိုးရိမ်မှုသည် ရိုးသားသောလူ့မနာလိုမှုမဟုတ်ဘဲ၊ ဘုရားသခင်၏မနာလိုမှုနှင့်တူသည်။

Godly jealousy. God appreciates the love of His people, and feels deeply any lessening of their affection for Him (see Eze. 18:31; 33:11; cf. Ex. 20:5; 34:14; Deut. 4:24; Joshua 24:19; Zech. 8:2). For a time the Corinthians had transferred their affections from Paul to a rival. Paul’s concern for them is not a mean, human jealousy, but a jealousy like that of God.

 

သင်တို့ကိုထိမ်းမြားပေးထားသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ သင်တို့ကို ထိမ်းမြားပေးထားသည်၊ သို့မဟုတ် စေ့စပ်ထားသည်။ ရှေးခေတ်တွင် သားသမီးတစ်ဦး၏စေ့စပ်ရေးအတွက် စီစဉ်ပေးသူတစ်ဦးကို အသုံးပြုသည် (မဿဲ ၂၅:၁-၁၃၊ ၁ကိုရိန္သု ၇:၃၆-၃၈၊ ကမ္ဘာဦး ၂၄ ကိုကြည့်ပါ)။ လက်တွေ့အားဖြင့်၊ ရှေးခေတ်စေ့စပ်မှုသည် အိမ်ထောင်ရေးကဲ့သို့ပင် ချုပ်နှောင်မှုရှိသည်။ ဤနေရာတွင် ပေါလုသည် ခရစ်တော်နှင့် အသင်းတော်အကြား စီစဉ်ပေးသူဖြစ်သည်။

Espoused you. That is, given you in marriage, or betrothed you. In ancient times a middleman was employed to make arrangements for the betrothal of a son or daughter (see Matt. 25:1–13; 1 Cor. 7:36–38; see on Gen. 24). For practical purposes an ancient betrothal was as binding as the marriage itself. Here, Paul was the middleman between Christ and the church.

 

သတို့သမီးလောင်းသည် ၎င်း၏မိဘများနှင့်အတူ အိမ်တွင်နေထိုင်သည်ဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် သတို့သားလောင်း၏ ယုံကြည်ထိုက်သောမိတ်ဆွေများထံ ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ရန် အပ်နှံထားပြီး၊ သတို့သားလောင်းက သူမကိုလာရောက်ယူဆောင်သည်အထိ စောင့်ဆိုင်းသည်။ မကြာခဏဆိုသလို စေ့စပ်မှုနှင့် မင်္ဂလာပွဲအကြား အချိန်အတော်ကြာသည်၊ သို့သော် ဤကာလအတွင်း အနာဂတ်ခင်ပွန်းနှင့် သတို့သမီးလောင်းအကြား ဆက်သွယ်မှုအားလုံးကို ယုံကြည်ထိုက်သော “မိတ်ဆွေ” (ယောဟန် ၃:၂၉ ကိုကြည့်ပါ) မှတစ်ဆင့် ပြုလုပ်သည်။ ၎င်းသည် သတို့သမီးကို ခင်ပွန်းလာယူမည့်နေ့အတွက် လေ့ကျင့်ပြင်ဆင်ပေးရန်လည်း သူ၏တာဝန်ဖြစ်သည်။ “မိတ်ဆွေ” ၏တာဝန်သည် သန့်ရှင်းသည်ဟု ယူဆသည်။ သတို့သမီးလောင်း၏ဖောက်ပြန်မှုသည် တစ်ခါတစ်ရံ သေဒဏ်ပေးနိုင်သည်။

The bride-elect either remained at home with her parents or was committed to the care and protection of trusted friends of the bridegroom until the husband-elect should come for her. Often considerable time elapsed between the betrothal and the wedding, but during this time all communication between the future husband and the bride-to-be was carried on through the trusted “friend” (see John 3:29). It was also his responsibility to train and prepare the bride for the day her husband would come. The responsibility of the “friend” was considered sacred. Faithlessness on the part of the bride-elect was sometimes punishable by death.

 

ဤနေရာတွင် ခရစ်တော်သည် သတို့သားဖြစ်ပြီး၊ ကိုရိန္သုအသင်းတော်သည် သတို့သမီးလောင်းဖြစ်ပြီး၊ ပေါလုသည် သတို့သား၏ “မိတ်ဆွေ” ဖြစ်သည်။ ကိုရိန္သုယုံကြည်သူများကို ခရစ်တော်နှင့် စေ့စပ်ပေးခဲ့သူမှာ ပေါလုဖြစ်သည် (ရောမ ၇:၁-၆ ကိုကြည့်ပါ)၊ ပြီးတော့ ကိုရိန္သုအသင်းတော်သည် သန့်ရှင်းပြီး ညစ်ညမ်းမှုကင်းစင်နေရန် သူစိုးရိမ်သည်။

Here, Christ is the Bridegroom, the Corinthian church is the bride-elect, and Paul is the “friend” of the Bridegroom. It was Paul who had negotiated the betrothal of the Corinthian believers to Christ (cf. Rom. 7:1–6), and he was anxious that the Corinthian church should remain pure and undefiled.

 

အိမ်ထောင်ရေးကို ကျမ်းစာတွင် ခရစ်တော်နှင့် သူ၏လူများအကြားဆက်ဆံရေးကို ဥပမာပေးရာတွင် မကြာခဏအသုံးပြုသည် (ဟေရှာယ ၅၄:၅၊ ၆၂:၅၊ ယေရမိ ၃၊ ယဇံ ၁၆:၈-၆၃၊ ဟေရှာ ၂:၁၈-၂၀၊ ဧဖက် ၅:၂၅-၃၂)။ ခရစ်တော်ကို ပုံဆောင်သော ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းသည် သန့်ရှင်းသောအပျိုမဖြစ်သူနှင့်သာ ထိမ်းမြားခွင့်ရှိသည် (ဝတ်ပြုရာ ၂၁:၁၀-၁၄)။ အသင်းတော်၏စိတ်အားထက်သန်စွာမျှော်လင့်မှုမှာ ခရစ်တော်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်တွေ့ဆုံရန်ဖြစ်သည်။

Marriage is frequently employed in Scripture as an illustration of the relationship between Christ and His people (Isa. 54:5; 62:5; Jer. 3; Eze. 16:8–63; Hosea 2:18–20; Eph. 5:25–32). The high priest, who typified Christ, was permitted to marry only one who was a pure virgin (Lev. 21:10–14). The anxious expectation of the church is to meet Christ face to face.

 

သင်တို့ကိုတင်ပြရန်။ ရှေးခေတ်မင်္ဂလာဆောင်ထုံးတမ်းတွင် အမြင့်ဆုံးအခိုက်အတန့်မှာ သတို့သားသည် သူ၏သတို့သမီးကို လာရောက်တောင်းဆိုပြီး ၎င်း၏အိမ်သို့ မင်္ဂလာဆောင်ပွဲသို့ ခေါ်ဆောင်သွားသောအခါဖြစ်သည်။ သတို့သား၏မိတ်ဆွေအဖြစ် ပေါလုသည် ခရစ်တော်ပြန်လည်ကြွလာသောအခါ ကိုရိန္သုမြို့သားများကို ခရစ်တော်ထံတင်ပြရမည့်ဝမ်းမြောက်မှုကို တွေးတောသည်။ ထိုအခါသည် သတို့သမီးသည် သတို့သား၏မျက်နှာကို ကြည့်ရှုပြီး သူ၏ဘုန်းတန်ခိုးကြီးသောပုဂ္ဂိုလ်ကို မြင်တွေ့ရမည့် ဝမ်းမြောက်ဖွယ်နေ့ဖြစ်သည် (၁ကိုရိန္သု ၁၃:၁၂၊ ၁ပေတရု ၁:၇၊ ၈၊ ၁ယောဟန် ၃:၂)။ ထိုအခါ သတို့သားသည် သူ၏သတို့သမီးကို ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏သန့်ရှင်းသောအဖြူရောင်အဝတ်အစားများဖြင့် တန်ဆာဆင်ထားသည်ကို ကြည့်ရှုပြီး၊ ကျေနပ်လျက် (ဟေရှာယ ၅၃:၁၁၊ ဇေဖနိ ၃:၁၇)၊ သူမကို သူ၏ဖခင်၏အိမ်သို့ (ယောဟန် ၁၄:၁-၃) ခေါ်ဆောင်သွားလိမ့်မည်။

Present you. The supreme moment in the ancient marriage ritual came when the bridegroom appeared to claim his bride and escort her to his home to the wedding feast. As friend of the Bridegroom, Paul thinks of his joy when Christ returns and he will have the joy of presenting the Corinthians to Christ. It will be a day of joy when the bride looks upon the Bridegroom’s face and beholds His glorious person (1 Cor. 13:12; 1 Peter 1:7, 8; 1 John 3:2). The Bridegroom will then look upon His bride, adorned in the pure white garments of righteousness, and satisfied (Isa. 53:11; Zeph. 3:17), will take her to His Father’s house (John 14:1–3).

 

၃. လှည့်စားခံရသည်။ သို့မဟုတ် “ဖျက်ဆီးခံရသည်”။ ပေါလုသည် ဤမမှန်ကန်သောတမန်တော်များ—စာတန်၏တမန်များ—သည် ကိုရိန္သုမြို့သားများကို မြွေသည် ဧဝကို လှည့်စားခဲ့သည့်အတိုင်း လှည့်စားဖျက်ဆီးမည်ကို စိုးရိမ်သည်။ နှစ်ခုလုံးတွင် စာတန်သည် ဆိုးရွားသောအကြံအစည်ကို စီမံခဲ့သည် (ကမ္ဘာဦး ၃:၁-၁၁၊ ယောဟန် ၈:၄၄၊ ၁ယောဟန် ၃:၈)။ မြွေသည် အာဒံနှင့်ဧဝ၏လဲကျမှုနှင့် လောကသို့အပြစ်ဝင်ရောက်မှုအတွက် စာတန်၏ကိရိယာဖြစ်လာသောကြောင့်၊ ကျမ်းစာများသည် ၎င်းကို “မြွေ” အဖြစ် မကြာခဏဖော်ပြသည် (ဗျာဒိတ် ၁၂:၉၊ ၂၀:၂)။ ပေါလု၏ဓမ္မပညာသည် လူ၏လဲကျမှုသည် သမိုင်းဝင်ဖြစ်ရပ်တစ်ခုဖြစ်သည်ဟူသောအချက်ပေါ်တွင် အခြေခံသည် (ရောမ ၅:၁၂-၁၉ ကိုကြည့်ပါ)။

3. Beguiled. Or, “deceived.” Paul fears that these false apostles—emissaries of Satan—will seduce the Corinthians as the serpent seduced Eve. In both instances Satan masterminded the evil plot (Gen. 3:1–11; John 8:44; 1 John 3:8). Because the serpent became the instrument of Satan for the fall of Adam and Eve and the entrance of sin into the world, the Scriptures commonly speak of him as the “serpent” (Rev. 12:9; 20:2). Paul’s theology is based on the premise that the fall of man was a historical event (see on Rom. 5:12–19).

 

လိမ္မာပါးနပ်မှု။ သို့မဟုတ် “လှည့်စားမှု”၊ “ပေါက်ကရမှု”။ လှည့်စားမှုသည် စာတန်၏အဓိကလုပ်ငန်းဖြစ်သည် (ယောဟန် ၈:၄၄၊ ဗျာဒိတ် ၂၀:၈)၊ ၎င်းမရှိလျှင် သူသည် အောင်မြင်မှုမရှိပေ။

Subtilty. Or, “craftiness,” “cunning.” Deception is Satan’s stock in trade (John 8:44; Rev. 20:8); without it he would have no success at all.

စိတ်နှလုံးများ။ ဂရိဘာသာတွင် နိုအီမာတာ၊ “အတွေးများ” (အခန်း ၁၀:၅ ကိုကြည့်ပါ)။ စာတန်၏တိုက်ခိုက်မှု၏ အထူးရည်ရွယ်ချက်မှာ လူ၏စိတ်နှလုံးဖြစ်သည် (ယောဟန် ၁၂:၄၀၊ အခန်း ၁၀:၄၊ ၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ကိုရိန္သုတွင် ယုံကြည်သူများ၏စိတ်နှလုံးများ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးမှုသည် မမှန်ကန်သောဆရာများမှတစ်ဆင့် ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ စာတန်သည် သြတ္တိစိတ်ကို ပုံဖျက်ပြီး မီးလောင်စေခြင်းဖြင့် စိတ်နှလုံးကို ဖောက်ပြန်စေသည်။ သူ၏လုပ်ဆောင်မှုသည် သြတ္တိစိတ်ကို သန့်ရှင်းစေသော ဧဝံဂေလိတရား၏လုပ်ဆောင်မှုနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။

Minds. Gr. noēmata, “thoughts” (see on ch. 10:5). The particular object of Satan’s attack is the human mind (John 12:40; see on 2 Cor. 10:4, 5). In Corinth the corruption of believers’ minds came about through the agency of false teachers. Satan corrupts the mind by warping and searing the conscience. His work is opposite to that of the gospel, which is to purify the conscience.

 

စာတန်သည် လူများ၏စိတ်နှလုံးများကို အမှန်တရားမှ မျက်စိကွယ်စေခြင်း၊ ၎င်းတို့၏နှလုံးသားများကို မာကျောစေပြီး လှည့်စားခြင်း၊ အကြောင်းပြချက်ကို စိတ်အာရုံများသို့ ကျွန်ခံစေခြင်းဖြင့် သူ၏ဆိုးရွားသောလုပ်ဆောင်မှုကို ပြီးမြောက်စေသည်။ သူသည် ဘုရားသခင်၏မေတ္တာကို သံသယဖြစ်စေပြီး၊ ဖြောင့်မတ်သောအရာကို ရွေးချယ်နိုင်သောစွမ်းအားကို ၎င်းတို့ထံမှ လုယူရန် ကြိုးစားသည်။ သူသည် ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးများကို ခရစ်တော်၊ သူ၏ဖြောင့်မတ်မှု၊ နှင့် သူ၏နိုင်ငံတော်အတွက် အချိန်နှင့် ဆန္ဒကို ဖယ်ထုတ်နိုင်သည့် မည်သည့်အရာနှင့်မဆို သိမ်းပိုက်သည် (လုကာ ၂၁:၃၄-၃၆)။ သူသည် ဘုရားသခင်ကို ရန်ငြိုးဖွဲ့မှုနှင့် ပုန်ကန်မှုကို စိတ်နှလုံးတိုင်းထဲသို့ ထည့်သွင်းရန် ကြိုးစားသည် (ရောမ ၈:၇၊ ယာကုပ် ၄:၄)။

Satan accomplishes his nefarious work by blinding men’s minds to the truth, by hardening and deceiving their hearts, and by enslaving the reason to the passions. He causes men and women to doubt God’s love and seeks to deprive them of the power to choose the right. He occupies their minds with anything and everything that will crowd out time, and the desire, for Christ, for His righteousness, and for His kingdom (Luke 21:34–36). He seeks to inject into every mind hostility and rebellion against God (Rom. 8:7; James 4:4).

 

ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်း။ သို့မဟုတ် “ယုတ်မာခြင်း”။ ဗျာဒိတ် ၁၉:၂ တွင် “ဖောက်ပြန်ခြင်း” ကို အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်မှုအဖြစ် ပုံဆောင်အသုံးပြုထားသည်။ ကျမ်းစာခေတ်တွင် စေ့စပ်ပြီးနောက် ဖောက်ပြန်မှုသည် အိမ်ထောင်ပြီးနောက် အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်မှုနှင့် နီးပါးတူညီသည်ဟု ယူဆသည် (မဿဲ ၁:၁၈၊ ၁၉ ကိုကြည့်ပါ)။ ဝိညာဉ်ရေးအရ၊ သတို့သမီးနှင့် ကောင်းကင်သတို့သားအကြား စီစဉ်ပေးသူအဖြစ်၊ သတို့သမီးလောင်း၏အုပ်ထိန်းသူနှင့်ကာကွယ်သူအနေဖြင့် ပေါလုသည် ကိုရိန္သုအသင်းတော်အတွက် တာဝန်ယူရမည်ဖြစ်ပြီး၊ သူသည် ဂရုမမူမနေနိုင်ပေ။ ထို့ကြောင့် သူသည် “ဘုရားသခင်၏မနာလိုမှု” (၂ကိုရိန္သု ၁၁:၂) ဖြင့် သူမကို စောင့်ကြည့်ပြီး၊ ဤမမှန်ကန်သောခေါင်းဆောင်များကို သတို့သမီး၏လက်နှင့်နှလုံးကို တောင်းဆိုသောပြိုင်ဘက်များအဖြစ် ယူဆသည်။

Corrupted. Or, “depraved.” In Rev. 19:2 “corrupt” is used figuratively of marital unchastity. In Bible times infidelity after betrothal was considered almost equivalent to adultery after marriage (see on Matt. 1:18, 19). Spiritually, as the intermediary between bride and heavenly Groom, the guardian and protector of the bride-elect must give an account of the Corinthian church, and he dare not be careless. He therefore watches over her with “godly jealousy” (2 Cor. 11:2), and considers these false leaders as rival aspirants to the virgin’s hand and heart.

 

ရိုးရှင်းမှု။ သို့မဟုတ် “စိတ်ရင်းမှန်မှု”။ စာသားအထောက်အထားများသည် (စာမျက်နှာ ၁၀ ကိုကြည့်ပါ) “နှင့်သန့်ရှင်းမှု” ဟူသောစကားလုံးများထည့်သွင်းမှုကို ထောက်ခံသည်။ ဤနေရာတွင် ပေါလုသည် ခရစ်တော်အပေါ် တစ်စိတ်တစ်ဝမ်းတည်းယုံကြည်ခြင်းနှင့် ဆက်ကပ်အပ်နှံခြင်းအကြောင်း ပြောဆိုသည် (ယာကုပ် ၁:၈ ကိုကြည့်ပါ)။ သူသည် ခရစ်တော်အပေါ် သစ္စာရှိမှု၏သီလကို ထပ်ခါတလဲလဲ အလေးပေးသည်။

Simplicity. Or, “sincerity.” Textual evidence favors (cf. p. 10) the addition of the words “and purity.” Paul here speaks of singlehearted faith in, and devotion to, Christ (cf. James 1:8). He repeatedly insists upon the virtue of fidelity to Christ.

 

၂ကိုရိန္သု ၁၁:၃ ၏ “ခရစ်တော်ထဲရှိ ရိုးရှင်းမှုမှ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်း” ဟူသောထုတ်ဖော်ပြောဆိုချက်သည် လူတစ်ဦးသည် ကျေးဇူးတော်မှ မလွတ်မြောက်နိုင်သည့်အပြင် “တစ်ကြိမ်ကယ်တင်ခံရပြီး အမြဲတမ်းကယ်တင်ခံရသည်” ဟူသောသွန်သင်ချက်ကို ပြတ်ပြတ်သားသားငြင်းဆိုသည် (ယောဟန် ၃:၁၈-၂၁၊ ဂလာတိ ၅:၄ ကိုကြည့်ပါ)။ လူစီဖာပင်လျှင် ပြီးပြည့်စုံသောအလှတရားနှင့် စရိုက်ဖြင့် ဖန်ဆင်းခံရသူဖြစ်ပြီး၊ သူ၏မူလသန့်ရှင်းမှုနှင့် နာခံမှုမှ လဲကျခဲ့သည်။ ပေါလုသည် စာတန်၏ဖောက်ပြန်ပျက်စီးစေသောစွမ်းအားဖြင့် ယုံကြည်သူများနှင့် ခရစ်တော်အကြား အိမ်ထောင်ရေးကို ဖျက်ဆီးနိုင်သည့်ဖြစ်နိုင်ခြေကို ရှင်းလင်းစွာအသိအမှတ်ပြုသည်။ ဤသို့ဖြစ်ပေါ်သောအခါ၊ ခရစ်တော်နှင့် သူ၏ “သတို့သမီး” အကြားဆက်ဆံရေးသည် ပြတ်တောက်သွားသည်။

The statement of 2 Cor. 11:3, about being “corrupted from the simplicity that is in Christ,” emphatically denies the teaching that a man cannot fall from grace and that when “once saved” he is “always saved” (see on John 3:18–21; Gal. 5:4). Even Lucifer, created perfect in beauty and character, fell from his original purity and obedience. Paul clearly recognizes the possibility of dissolving the marriage of believers with Christ by the corrupting power of Satan. When this occurs, the union between Christ and His “bride” is broken.

 

ဘုရားသခင်၏ ဧဒင်ဥယျာဉ်ရှိ အာဒံနှင့်ဧဝအတွက် ညွှန်ကြားချက်များသည် အလွန်ရိုးရှင်းသည်။ သူသည် ၎င်းတို့ထံမှ ဘာလိုအပ်သည်နှင့် နာခံမှုမရှိပါက ဘာဖြစ်မည်ကို သံသယမရှိစေခဲ့ပေ။ ဘုရားသခင်သည် တားမြစ်ထားသောအသီးကို မစားရန် အကြောင်းပြချက်တစ်ခုကို ပေးခဲ့ပြီး၊ စာတန်သည် ထိုသို့ပြုရန် အကြောင်းပြချက်များစွာကို ကမ်းလှမ်းခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏အပြစ်အဓိပ္ပာယ်နှင့် အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်သည် မည်မျှရိုးရှင်းသနည်း (မဿဲ ၅:၂၁၊ ၂၂၊ ၂၇၊ ၂၈၊ ၁ယောဟန် ၃:၄)။ ခရစ်တော်ထံသို့ လာရောက်ရန် ဖိတ်ခေါ်ချက်သည် မည်မျှရိုးရှင်းသနည်း (ဟေရှာယ ၅၅:၁၊ ဗျာဒိတ် ၂၂:၁၇)။ အမှန်တရားနှင့် ဖြောင့်မတ်မှု၏လမ်းသည် မည်မျှရှင်းလင်းပြီး၊ အမှောင်နှင့်အမှားလမ်းသည် မည်မျှသွေဖည်သနည်း (ယောဟန် ၃:၁၉-၂၁)။ ဘုရားသခင်၏အာမခံချက်များသည် မည်မျှရိုးရှင်းပြီး၊ သူ၏ကတိတော်များသည် မည်မျှလှပစွာဖြည့်စည်းသနည်း (၂ကိုရိန္သု ၇:၁)။ စစ်မှန်သောမေတ္တာသည် မည်မျှရိုးရှင်းပြီး စစ်မှန်သနည်း၊ သို့သော် ပိုင်းခြားထားသောနှလုံးသည် ရှုပ်ထွေးသည်။ ဖြောင့်မတ်မှုနှင့်အသက်၏လမ်းသည် မည်မျှတည့်မတ်ပြီး ကျဉ်းမြောင်းသနည်း၊ အပြစ်နှင့်သေခြင်း၏လမ်းသည် မည်မျှကျယ်ပြန့်ပြီး အကွေ့အကောက်များသနည်း (မဿဲ ၇:၁၃၊ ၁၄)။

God’s instructions to Adam and Eve in the Garden of Eden were simple indeed. He left no doubt as to what He required of them and what would happen if they disobeyed. God gave them one clear reason for not eating the forbidden fruit; Satan offered several plausible reasons in favor of doing so. How simple is God’s definition and interpretation of sin (Matt. 5:21, 22, 27, 28; 1 John 3:4). How simple is the invitation to come to Christ (Isa. 55:1; Rev. 22:17). How clear is the way of truth and righteousness, and how devious the way of darkness and error (John 3:19–21). How simple and explicit are God’s assurances, and how beautifully transparent His promises (2 Cor. 7:1). How simple and true is real love, whereas the divided heart is confused. How strait and narrow is the way of righteousness and life in contrast with the broad and tortuous way of sin and death (Matt. 7:13, 14).

 

၄. အခြားတစ်ခု။ ဂရိဘာသာတွင် အလို့စ်၊ “တူညီသောမျိုးအတူတစ်ခု” (မဿဲ ၆:၂၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤဂျူဒါယိဇာများသည် မတူညီသောယေရှုနှင့် မတူညီသောဧဝံဂေလိတရားကို ဟောပြောခြင်းမဟုတ်ပေ။ ၎င်းတို့သည် ယုံကြည်သူအဖြစ်သို့ပြောင်းလဲလာသော ဂျူးလူမျိုးများဖြစ်သည် (တမန်တော် ၁၅:၁၊ ၅) နှင့် တူညီသောယေရှုကို ယုံကြည်သည်ဟု ဆိုကြသည်။ သို့သော်၊ ဂျူဒါယိဇာများထဲတွင် ပေါလုက “အခြားဧဝံဂေလိ” (ဂလာတိ ၁:၈) ဟုသတ်မှတ်သော ယုံကြည်ချက်တစ်ခုရှိသော အုပ်စုတစ်ခုရှိသည်။ ဤလမ်းမှားသောဂျူးလူမျိုးများသည် ယေရှုသည် မက်ဆီယာဖြစ်သည်ဟု ယုံကြည်သော်လည်း၊ လူတို့သည် ကယ်တင်ခြင်းခံရရန် ထုံးတမ်းဥပဒေကို လိုက်နာရမည်ဟုလည်း ယုံကြည်ကြသည်။ သို့သော် ပေါလု၏ဧဝံဂေလိတရားသည် ယေရှုကို အပြစ်မှ လုံးလုံးလျားလျားကယ်တင်သူအဖြစ် ရိုးရှင်းစွာနှင့် စစ်မှန်စွာယုံကြည်ခြင်း၊ ထုံးတမ်းဥပဒေသည် မလိုအပ်တော့ကြောင်း၊ နှင့် ကိုယ်ကျင့်တရားဥပဒေကို နာခံမှုသည် ဖြောင့်မတ်ခြင်းပြီးနောက် အလိုအလျောက်လိုက်လံလာပြီး ၎င်းအတွက် အုတ်မြစ်မဟုတ်ကြောင်း ပါဝင်သည် (ရောမ ၃:၂၄၊ ၃၁၊ ၈:၁-၄ ကိုကြည့်ပါ)။

4. Another. Gr. allos, “another” of the same kind (see on Matt. 6:24). These Judaizers were not preaching a different Jesus and a different gospel. They were converted Jews (Acts 15:1, 5) and professed to believe in the same Jesus. There was, however, a party of Judaizers whose creed actually constituted what Paul designates as another gospel (Gal. 1:8). These misguided Jews believed that Jesus was the Messiah, but also that men must keep the ceremonial law in order to be saved. Paul’s gospel, however, consisted of simple and true faith in Jesus as man’s complete Saviour from sin, that the ceremonial law was no longer binding, and that obedience to the moral law automatically follows justification, and is not the basis for it (see on Rom. 3:24, 31; 8:1–4).

 

ပေါလုသည် ကိုရိန္သုမြို့သားများအား ဖုံးကွယ်ထားသောသူများက လှည့်စားခံရသည်ဟု သရော်စွာ ရေးသားနေပုံရသည်။ အကယ်၍ ၎င်းတို့သည် ပိုမိုကောင်းမွန်သောယေရှုနှင့် ပိုမိုကောင်းမွန်သောဧဝံဂေလိတရားကို တကယ်တွေ့ရှိခဲ့ပါက၊ ၎င်းကို လက်ခံလိုက်ပါ။ အခြားတစ်ဖက်တွင်၊ ပေါလုသည် ၎င်းတို့ပြုလုပ်ခဲ့သည်များကို ရိုးရှင်းစွာ အချက်အလက်အဖြစ် ဖော်ပြနေခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။

Paul appears to be writing in irony, quietly rebuking the Corinthians for having been duped by intruders. If indeed they have found a better Jesus and a better gospel, accept it! On the other hand, Paul may simply be stating, factually, what they have done.

 

ကျွန်ုပ်တို့၏ခေတ်တွင် ပေါလုနှင့် ဧဝံဂေလိများထဲရှိ ခရစ်တော်နှင့် ခေတ်သစ်ခရစ်ယာန်များ၏ ခရစ်တော်အကြားတွင် ကမ္ဘာတစ်ခုလုံး၏ကွဲပြားမှုရှိသည်။ နောက်ဆုံးဖော်ပြသူများသည် ယေရှု၏ မြင့်မြတ်သောဘဝအတွက် ချီးကျူးတန်ဖိုးထားကြသော်လည်း၊ သူ၏ဘုရားအဖြစ်နှင့် အပြစ်ဖြေရာတွင် ကိုယ်စားပြုသောတန်ခိုးကို ဖယ်ထုတ်ကြသည် (၂ပေတရု ၂:၁၊ ၁ယောဟန် ၄:၁-၃)။

In our day there is all the difference in the world between the Christ of Paul and the Gospels, and the Christ of modernist Christians. The latter admire and commend Jesus for His noble life but deprive Him of His deityship and His vicariously atoning power (2 Peter 2:1; 1 John 4:1–3).

 

အခြားဝိညာဉ်။ ဤနေရာတွင် “အခြား” ဟူသောစကားလုံးမှာ ဟီတာရို့စ်၊ “မတူညီသောမျိုးတစ်ခု” (မဿဲ ၆:၂၄ ကိုကြည့်ပါ)။ အခြားယေရှုကို ယုံကြည်ခြင်းသည် အခြားဧဝံဂေလိတရားနှင့် အခြားဝိညာဉ်ကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ ခရစ်တော်၏စစ်မှန်သောဝိညာဉ်သည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်မှတစ်ဆင့် လူသားများထံသို့ ပေးအပ်သည် (ရောမ ၈:၁၄၊ ၁၅၊ ဂလာတိ ၅:၂၂၊ ၂၃)။ မမှန်ကန်သောဝိညာဉ်သည် ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်သော မမှန်ကန်သောအယူအဆမှ ထွက်ပေါ်လာသော ကြောက်ရွံ့မှုဝိညာဉ်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်ကို ပြင်းထန်သောအလုပ်ပိုင်ရှင်အဖြစ် ဖော်ပြသည်။ ခရစ်တော်၏ဝိညာဉ်သည် စစ်မှန်သောလွတ်လပ်မှု၏ဝိညာဉ်ဖြစ်သည် (၂ကိုရိန္သု ၃:၁၇၊ ၁၈)၊ ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့် ပေါလု၏ဆန့်ကျင်သူများနှင့် ၎င်းတို့၏ “ဧဝံဂေလိ” ၏ဝိညာဉ်သည် ချုပ်နှောင်မှု၏ဝိညာဉ်ဖြစ်သည် (ဂလာတိ ၃:၁-၅၊ ၄:၁-၉၊ ၂ကိုရိန္သု ၃:၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်းတို့၏ဝိညာဉ်သည် ကိုယ်ကိုယ်ကိုယ်ဖြောင့်မတ်မှုဝိညာဉ်ဖြစ်ပြီး၊ ခရစ်တော်အပေါ်ယုံကြည်ခြင်းမှလာသော ဖြောင့်မတ်မှုအတွက် နှိမ့်ချစွာကျေးဇူးတင်ရှိမှု၏ဝိညာဉ်နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည် (ရောမ ၃:၂၅၊ ၂၆)။

Another spirit. Here the word for “another” is heteros, “another [of a different kind]” (see on Matt. 6:24). To believe in another Jesus would result in another gospel and another spirit. The true spirit of Christ is imparted to men and women by the Holy Spirit (Rom. 8:14, 15; Gal. 5:22, 23). The false spirit is one of fear that issues from a wrong concept of God, which makes Him out to be a hard taskmaster. The spirit of Christ is the spirit of true liberty (2 Cor. 3:17, 18), whereas the spirit of Paul’s opponents and their “gospel” is the spirit of bondage (Gal. 3:1–5; 4:1–9; see on 2 Cor. 3:6). Theirs is a spirit of self-righteousness, as opposed to the spirit of humble gratitude for the righteousness that comes through faith in Christ (Rom. 3:25, 26).

 

အခြားဧဝံဂေလိ။ ဤနေရာတွင် “အခြား” ဟူသောစကားလုံးမှာ ဟီတာရို့စ်၊ “မတူညီသောမျိုးတစ်ခု” (မဿဲ ၆:၂၄ ကိုကြည့်ပါ)။

Another gospel. Here the word for “another” is heteros, “another [of a different kind]” (see on Matt. 6:24).

 

သူ့ကိုသည်းခံပါ။ သို့မဟုတ် “သူ့စကားကိုနားထောင်ပါ”။

Bear with him. Or, “listen to him.”

 

၅. အနည်းငယ်မျှမဟုတ်။ ဆိုလိုသည်မှာ အနည်းဆုံးမဟုတ်ပေ။

5. Not a whit. That is, not in the least.

 

ထိပ်တန်း။ သို့မဟုတ် “ထူးချွန်”၊ “အကောင်းဆုံး”၊ စာသားအရ “အလွန်များပြား”။ ဤသည်မှာ တကျိပ်နှစ်ပါးသောတမန်တော်များကို ရည်ညွှန်းခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ ကိုရိန္သုအသင်းတော်ကို ဒုက္ခပေးနေသော မမှန်ကန်သောတမန်တော်များကို ရည်ညွှန်းခြင်းဖြစ်နိုင်သည်၊ ၎င်းတို့၏လုပ်ဆောင်မှုများကို အခန်း ၃၊ ၄ တွင် ဖော်ပြထားသည်။ ဂရိစကားလုံးသည် မကျေနပ်မှုကို ဖော်ပြပြီး၊ လေးနက်စွာထက် သရော်စွာအသုံးပြုထားပုံရသည်။ ပေါလုသည် တကျိပ်နှစ်ပါးသောတမန်တော်များကို အမြဲလေးစားမှုဖြင့် ပြောဆိုသည် (၁ကိုရိန္သု ၁၅:၈-၁၀၊ ဂလာတိ ၂:၈-၁၀)။ ဤနေရာတွင် သူသည် အခန်း ၁ တွင်ဖော်ပြထားသော ချီးကျူးပြောဆိုမှုကို စတင်ပြီး၊ သူ့ကိုယ်သူ ဤကိုယ်ပိုင်ခန့်အပ်ထားသော တမန်တော်များနှင့် နှိုင်းယှဉ်သည် (အခန်း ၁ ကိုကြည့်ပါ)။

Chiefest. Or, “pre-eminent,” “superlative,” literally, “overmuch.” Possibly not a reference to the Twelve but to the false apostles who had been troubling the church at Corinth, whose activities are referred to in vs. 3, 4. The Greek term tends to express disapprobation, and seems to be used in irony rather than seriously. Paul always speaks of the Twelve with great respect (1 Cor. 15:8–10; Gal. 2:8–10). Here he begins the boasting to which he refers in v. 1, comparing himself with these self-appointed apostles (see on v. 1).

 

၆. ရိုင်းစိုင်း။ ဂရိဘာသာတွင် အိုင်ဒီယိုတီစ်၊ “မသင်ယူထားသူ”၊ “စာမတတ်သူ”၊ “မကျွမ်းကျင်သူ” (တမန်တော် ၄:၁၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ဂန္တဝင်ဂရိဘာသာတွင် အိုင်ဒီယိုတီစ်သည် မည်သည့်အနုပညာသို့မဟုတ် အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမှုတွင် ကျွမ်းကျင်မှုမရှိခြင်းကို ရည်ညွှန်းသည်။ ၁ကိုရိန္သု ၁၄:၁၆၊ ၂၃၊ ၂၄ တွင် ၎င်းသည် ဘာသာစကားပြောဆိုနိုင်သည့်ဆုကို မရရှိသူများကို ရည်ညွှန်းသည်။ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် သူ့ကိုယ်သူ မကျွမ်းကျင်သောစကားပြောသူအဖြစ် ဖော်ပြသော်လည်း (၁ကိုရိန္သု ၁:၁၇၊ ၂:၁၊ ၄ ကိုကြည့်ပါ)၊ သူသည် သာမန်စကားပြောသူမဟုတ်ပေ (တမန်တော် ၁၄:၁၂၊ ၂၂:၁-၂၁၊ ၂၄:၁၀-၂၁၊ ၂၆:၂-၂၉)။ ကိုရိန္သုနှင့် အေသင်မြို့သည် ဂရိစကားပြောပညာနှင့် သင်ယူမှု၏ အဓိကဗဟိုချက်များဖြစ်ပြီး၊ ကိုရိန္သုမြို့သားများသည် ဤစကားပြောပုံစံကို အကျွမ်းတဝင်ရှိကြသည်။ ဤသည်မှာ ၎င်းတို့၏ အပိုလိုကိုတန်ဖိုးထားမှုကို တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းရှင်းပြပေးနိုင်သည် (တမန်တော် ၁၈:၂၄-၂၈)။ ပေါလုသည် ဂန္တဝင်ဂရိစကားပြောပညာတွင် လေ့ကျင့်မှုမရှိပုံရပြီး၊ ထို့ကြောင့် သူသည် ထူးချွန်သောစကားပြောသူဖြစ်သည်ဟု မဆိုခဲ့ပေ။ ထို့အပြင်၊ စကားပြောပညာကို အဓိကအားကိုးခြင်းသည် သူ၏သတင်းစကားထက် စကားပြောသူကို ချီးမြှောက်ရန် ဦးတည်နိုင်သည်။

6. Rude. Gr. idiōtēs, “unlearned,” “illiterate,” “unskilled” (cf. Acts 4:13). In classical Greek idiōtēs denotes a lack of skill in any art or profession. In 1 Cor. 14:16, 23, 24 it refers to persons lacking the gift of tongues. Though Paul here refers to himself as an unskilled speaker (cf. 1 Cor. 1:17; 2:1, 4), he was no mean speaker (Acts 14:12; 22:1–21; 24:10–21; 26:2–29). Corinth and Athens were the principal centers of Greek oratorical skill and learning, and the Corinthians were accustomed to this type of speechmaking. No doubt this explains, in part, their appreciation of Apollos (Acts 18:24–28). Paul was apparently not trained in the art of speaking classical Greek and thus made no profession of being eloquent. Furthermore, to depend primarily on eloquence would tend to exalt the speaker rather than his message.

 

အသိပညာတွင်မဟုတ်။ ပေါလုသည် စကားပြောပညာထက် များစွာပို၍အရေးကြီးသောအရာကို တောင်းဆိုသည်။ သူသည် ခရစ်တော်၏စိတ်နှလုံးနှင့် အလိုတော်ကို သိရှိပြီး၊ ကယ်တင်ခြင်းအတွက် လိုအပ်သော ဝိညာဉ်ရေးအမှန်တရားများကို နားလည်သဘောပေါက်သည် (၁ကိုရိန္သု ၂:၄-၁၆၊ ဂလာတိ ၁:၁၂၊ ၁၆၊ ဧဖက် ၃:၃၊ ၄၊ ၁၈၊ ၁၉)။ သူသည် ခရစ်တော်ကို သိရှိပြီး၊ သိရှိခြင်းသည် ထာဝရအသက်ဖြစ်သည်။ ဤအမှန်တရားသည် အခြားအသိပညာအားလုံးကို ကျော်လွန်သည် (ယောဟန် ၁၇:၃၊ ၁ယောဟန် ၂:၂၉၊ ၃:၅၊ ၁၈၊ ၂၄၊ ၄:၂၊ ၅:၁၈-၂၀)။

Not in knowledge. Paul laid claim to something of far greater importance than oratorical skill. He knew the mind and will of Christ, and had an understanding of spiritual truths necessary to salvation (1 Cor. 2:4–16; Gal. 1:12, 16; Eph. 3:3, 4, 18, 19). He knew Christ, whom to know is life everlasting. This truth transcends all other knowledge (John 17:3; 1 John 2:29; 3:5, 18, 24; 4:2; 5:18–20).

 

ထင်ရှားစေခဲ့သည်။ သို့မဟုတ် “ထင်ရှားသိသာစေခဲ့သည်”၊ “ရှင်းလင်းစေခဲ့သည်”။

Made manifest. Or, “made evident,” “made plain.”

 

၇. အပြစ်ပြုခဲ့သည်။ အခန်း ၇-၁၁ တွင် ပေါလုသည် ကိုရိန္သုမြို့သားများထံ သူ၏ကိုယ်ပိုင်ထောက်ပံ့မှုဝန်ကြီးဌာနနှင့်ပတ်သက်သော ဝေဖန်သူများ၏ပြဿနာကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားသည်။ သူသည် ဤအကြောင်းအရာကို ယခင်က ၎င်းတို့ထံသို့ ရေးသားခဲ့ပြီး၊ ပါဝင်သောမူများကို ရှင်းလင်းစွာ ဖော်ပြခဲ့သည် (၁ကိုရိန္သု ၉:၄-၁၈)။ ခရစ်တော်မှ ကျမ်းစာများတွင် ချမှတ်ထားသော မူများနှင့်အညီ၊ သူသည် အခြားတမန်တော်များရရှိသော ဝန်ကြီးဌာနထောက်ပံ့မှုအပြည့်အဝရပိုင်ခွင့်ကို ကြေညာခဲ့သည် (မဿဲ ၁၀:၇-၁၀၊ လုကာ ၁၀:၇၊ ၈)။ သို့သော် သူသည် ငွေကြေးရှာဖွေမှုရည်ရွယ်ချက်များဖြင့် ညစ်ညမ်းမှုမရှိကြောင်း ထင်ရှားစေရန် ဤအခွင့်အရေးကို ဆန္ဒအလျောက် စွန့်လွှတ်ခဲ့သည် (တမန်တော် ၂၀:၃၃၊ ၂သက်သာလောနိတ် ၃:၈၊ ၉)။ သို့သော် သူ၏ရန်သူများသည် ဤစွန့်လွှတ်မှု၏သရုပ်ပြမှုကို အသုံးပြုပြီး သူ၏ရည်ရွယ်ချက်များကို စွပ်စွဲခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းကို သူသည် ထောက်ပံ့မှုထိုက်တန်သည်ဟု မသိရှိကြောင်း၊ ထို့ကြောင့် သူသည် စစ်မှန်သောတမန်တော်မဟုတ်ကြောင်း အလွယ်တကူဝန်ခံထားသည်ဟု အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုခဲ့သည်။ ထို့အပြင်၊ ၎င်းတို့သည် သူသည် မက်ဆီဒိုးနီးယားရှိ ယုံကြည်သူများထံမှ ထောက်ပံ့မှုကို လက်ခံခြင်း (၂ကိုရိန္သု ၁၁:၉၊ ဖိလိပ္ပိ ၄:၁၀) တွင် မတိုက်ဆိုင်သည်ဟု ယူဆကြပြီး၊ သူ၏ရည်ရွယ်ချက်များရှိပြီး၊ ကိုရိန္သုမြို့သားများနှင့်ပတ်သက်သော ဤထင်ရှားသောစွန့်လွှတ်မှုသည် ၎င်းတို့ကို အခွင့်ကောင်းယူရန် အစီအစဉ်၏တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်သည်ဟု ထင်ကြသည်။ ပေါလုသည် ကိုရိန္သုတွင် သူလိုက်နာခဲ့သောလမ်းကြောင်းတွင် အမှားလုပ်မိခဲ့သလားဟု ယခုတွေးတောနေသည်၊ အကြောင်းမှာ ဖိလိပ္ပိမြို့ရှိ ယုံကြည်သူများနှင့် သူခံစားရသော ရင်းနှီးသောမိတ်သဟာယသည် ကိုရိန္သုတွင် မရှိပေ။ များသောအားဖြင့် သူသည် ခရစ်တော်၏သံတမန်အဖြစ် သူ၏ကုန်ကျစရိတ်များကို ပေးဆောင်ရန် တဲရက်လုပ်ငန်းတွင် အလုပ်လုပ်ခဲ့သည် (တမန်တော် ၁၈:၃၊ တမန်တော် ၂၀:၃၃-၃၅၊ ၁သက်သာလောနိတ် ၂:၉ ကိုကြည့်ပါ)။ ခရစ်တော်အတွက် အလုပ်လုပ်သူသည် အသင်းတော်အဖွဲ့ဝင်တစ်ဦးထံမှ သူ၏ကိုယ်ပိုင်အသုံးပြုရန် ငွေကြေးလက်ခံခြင်းဖြင့် မည်သည့်အသင်းတော်အဖွဲ့ဝင်ထံမှ တာဝန်ယူမှုအောက်တွင် မထားသင့်ပေ။ ဧဝံဂေလိဝန်ကြီးဌာနသည် ကိုယ်ပိုင်အမြတ်အစွန်းအတွက် နည်းလမ်းအဖြစ်ပြုလုပ်ပါက ဂုဏ်သိက္ခာမဲ့ဖြစ်သည် (၁တိမောတိ ၃:၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ကယ်တင်ခြင်း၏သတင်းကောင်းသည် လူသားများအတွက် ဘုရားသခင်၏အခမဲ့လက်ဆောင်ဖြစ်သည် (ဟေရှာယ ၅၅:၁၊ ၂)။

7. Committed an offence. In vs. 7–11 Paul gives consideration to the problem posed by critics of his self-supporting ministry to the Corinthians. He had previously written them on this subject, setting forth clearly the principles involved (1 Cor. 9:4–18). In harmony with the principles already laid down in the Scriptures by Christ, he had declared his full right to ministerial support such as the other apostles received (Matt. 10:7–10; Luke 10:7, 8). But he had voluntarily waived this right, in order to make evident that he was not tainted with mercenary motives (Acts 20:33; 2 Thess. 3:8, 9). His enemies, however, had seized upon this demonstration of self-sacrifice to impugn his motives; they construed it as evidence that he knew he did not deserve support and had thus tacitly admitted he was not a genuine apostle. Also, they probably thought him inconsistent in accepting support from believers in Macedonia (2 Cor. 11:9; Phil. 4:10); perhaps he had ulterior motives, and this seeming self-sacrifice in relation to the Corinthians was part of a scheme to take advantage of them. Paul wonders now whether he had done wrong in the course he took at Corinth, for the close fellowship he enjoyed with the believers at Philippi was lacking at Corinth. Usually he had worked at tentmaking in order to pay his expenses as an ambassador for Christ (Acts 18:3; cf. Acts 20:33–35; 1 Thess. 2:9). A worker for Christ is not wise to place himself under obligation to any church member by receiving money from such a member for his own use. The gospel ministry is dishonored if it is made the means for personal profit (cf. 1 Tim. 3:3). The good news of salvation is God’s free gift to man (Isa. 55:1, 2).

 

၈. လုယက်ခဲ့သည်။ သို့မဟုတ် “လုယူခဲ့သည်”။ မက်ဆီဒိုးနီးယားရှိ ဆင်းရဲသောအသင်းတော်များနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက၊ ကိုရိန္သုအသင်းတော်သည် နှိုင်းယှဉ်ချမ်းသာသည် (အခန်း ၈:၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤကျမ်းပိုဒ်သည် နောက်ဆုံးဖော်ပြသူများအတွက် ပြင်းထန်သောဆုံးမချက်ဖြစ်သည်။

8. Robbed. Or, “despoiled.” Compared with the poorer churches of Macedonia, that of Corinth was relatively well to do (see on ch. 8:1). This verse is a sharp rebuke to the latter.

 

အခကြေးငွေ။ ဂရိဘာသာတွင် အို့ပ်ဆိုနီယွန်၊ “[စစ်သား၏] လစာ” သို့မဟုတ် “ထောက်ပံ့ကြေး”၊ မကြာခဏ ငွေထက် ရိက္ခာဖြစ်သည် (လုကာ ၃:၁၄၊ ရောမ ၆:၂၃၊ ၁ကိုရိန္သု ၉:၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် ဖိလိပ္ပိအသင်းတော်ထံမှ မရိုးမသားနည်းဖြင့် မည်သည့်အရာကိုမျှ ယူခဲ့သည်ဟု မဆိုလိုပေ။ သူရရှိခဲ့သောလက်ဆောင်များသည် ဆန္ဒအလျောက်ပေးထားခြင်းဖြစ်ပြီး၊ ပေးသူများ၏ စစ်မှန်သောစွန့်လွှတ်မှုကို ကိုယ်စားပြုသည်။ ဤလက်ဆောင်များသည် ကိုရိန္သုတွင်ရှိစဉ် သူ၏အချိန်များကို ထိုမြို့ကြီးတွင် အသင်းတော်တည်ထောင်ရန် ပိုမိုအပ်နှံနိုင်စေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ကိုရိန္သုမြို့သားများသည် မက်ဆီဒိုးနီးယားတို့၏စရိတ်ဖြင့်၊ အကျိုးအမြတ်ရရှိခဲ့သည်။ ဧဝံဂေလိတရားဟောပြောခြင်းသည် ကိုရိန္သုမြို့သားများအတွက် မည်သည့်ကုန်ကျစရိတ်မျှ မရှိခဲ့ပေ၊ အကြောင်းမှာ ပေါလုသည် အခြားသူများထံမှ ထောက်ပံ့မှုရရှိနေခဲ့သောကြောင့်ဖြစ်သည် (၂ကိုရိန္သု ၁၁:၉ ကိုကြည့်ပါ)။

Wages. Gr. opsōnion, “[a soldier’s] pay,” or “allowance,” often rations rather than money (see on Luke 3:14; cf. Rom. 6:23; 1 Cor. 9:7). Paul does not mean that he took anything from the church at Philippi in a dishonest manner. The gifts he had received were given voluntarily, and represented a real sacrifice on the part of the givers. These gifts had made it possible for him to devote more of his time while at Corinth to establishing the church in that metropolis. Thus the Corinthians had been benefited, as it were, at the expense of the Macedonians; the preaching of the gospel had cost the Corinthians nothing because Paul was being supported by others (see 2 Cor. 11:9).

 

၉. လိုအပ်ခဲ့သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ချို့တဲ့ခဲ့သည်၊ သို့မဟုတ် လိုအပ်ချက်တွင်ရှိခဲ့သည် (လုကာ ၁၅:၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ကိုရိန္သုတွင် သူ၏ဝန်ကြီးဌာနအတွင်း ပေါလုသည် သူ၏အရင်းအမြစ်များကို ကုန်ဆုံးခဲ့ပြီး၊ ချမ်းသာသောအသင်းတော်တစ်ခုသို့ ဝန်ကြီးဌာနလုပ်ဆောင်နေစဉ်တွင် သူ၏အနိမ့်ဆုံးလိုအပ်ချက်များကိုပင် ဖြည့်ဆည်းရန် လုံလောက်သောနည်းလမ်းမရှိခဲ့ပေ။ ၎င်းတို့၏ဂရုမစိုက်မှုသည် မိမိကိုယ်ကိုယ်ကျိုးနည်းမှု၊ အကယ်၍ မဟုတ်ပါက၊ မြင့်မားသောထည့်သွင်းစဉ်းစားမှုမရှိခြင်းကို ထင်ရှားစေပြီး၊ အကြောင်းပြချက်မရှိခဲ့ပေ။ သို့သော် ထိုအခါတွင်ပင် ပေါလုသည် ကိုရိန္သုမြို့သားများအား သူ၏လိုအပ်ချက်ကို မည်သည့်အရိပ်အမြွက်မျှ မပြခဲ့ပေ။

9. Wanted. That is, lacked, or was in want (see on Luke 15:14). During his ministry at Corinth Paul had exhausted his resources and lacked sufficient means to meet even his barest needs—while ministering to a prosperous church. Their indifference revealed a high degree of thoughtlessness, if not selfishness, and was without excuse. But even then Paul gave the Corinthians no indication of his need.

 

ဤအခြေအနေကို ကိုရိန္သုယုံကြည်သူများမဟုတ်ဘဲ၊ မျှော်လင့်ထားသည့်အတိုင်း၊ မက်ဆီဒိုးနီးယားမှ ညီအစ်ကိုများထံမှ နောက်ထပ်လက်ဆောင်တစ်ခုနှင့်အတူ သင့်လျော်စွာရောက်ရှိလာခြင်းဖြင့် ပြင်ဆင်ခဲ့သည် (ဖိလိပ္ပိ ၄:၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။ ဖော်ပြထားသော ညီအစ်ကိုများသည် ဆီလါးနှင့် တိမောသေဖြစ်နိုင်သည် (တမန်တော် ၁၈:၅)။

The situation was remedied, not by the Corinthian believers, as might have been expected, but by the opportune arrival of brethren from Macedonia with a further gift (see Phil. 4:10). The brethren referred to may have been Silas and Timothy (Acts 18:5).

 

ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးဖြစ်စေသည်။ ဂရိဘာသာတွင် ကတနာကော့၊ “ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးဖြစ်စေသည်”။ ဂရိစကားလုံး၏ အခြားပုံစံတစ်ခုသည် အခြားသတ္တဝါများထံမှ အာဟာရရယူရန် သူ့ကိုယ်သူ တွယ်ကပ်ထားသော ကပ်ပါးငါးတစ်မျိုးအတွက် နာမည်ပေးသည်။ ရလဒ်အနေဖြင့် အိမ်ရှင်သည် ထုံထိုင်းမှုအခြေအနေကို ခံစားရသည်။ ပေါလုသည် ကိုရိန္သုမြို့သားများထံမှ အသက်ရှင်နေထိုင်သော ကပ်ပါးမဟုတ်ခဲ့ပေ။ သူသည် ၎င်းတို့ကို ငွေကြေးအရ သို့မဟုတ် အခြားနည်းဖြင့် ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးမဖြစ်စေခဲ့ပေ။ သူ၏ဝန်ကြီးဌာနသည် ၎င်းတို့ကို ဝိညာဉ်ရေးအရ သို့မဟုတ် စီးပွားရေးအရ ထုံထိုင်းမှုအခြေအနေသို့ မလျှော့ချခဲ့ပေ။ ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့် သူသည် ၎င်းတို့ကို လှုံ့ဆော်ပေးခဲ့သည်၊ အသက်ပေးခဲ့သည်၊ အားဖြည့်ပေးခဲ့သည်။

Chargeable. Gr. katanarkaō, “to be burdensome.” Another form of the Greek word provides the name for a parasite fish that attaches itself to other creatures to secure nourishment from them. As a result the host suffers a state of numbness. Paul had not been a parasite, living off the Corinthians. He had not burdened them financially or otherwise. His ministry had not reduced them to a state of numbness, either spiritually or economically. To the contrary, he had inspired them, imparted life to them, invigorated them.

 

၁၀. ခရစ်တော်၏အမှန်တရား။ ပေါလုသည် သူ၏ထုတ်ဖော်ပြောဆိုချက်၏ စစ်မှန်မှုကို လေးနက်စွာ အတည်ပြုသည် (ရောမ ၉:၁၊ ၂ကိုရိန္သု ၁:၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။ သူ၏ဘဝတွင် ခရစ်တော်၏ရှိနေမှုသည် သူသည် အချက်အလက်များကို မမှန်ကန်စွာ ဖော်ပြမည့်ဖြစ်နိုင်ခြေကို ဖယ်ရှားပေးသည် (ရောမ ၈:၉-၁၁၊ ၁ကိုရိန္သု ၂:၁၆၊ ၂ကိုရိန္သု ၁၃:၃၊ ဂလာတိ ၂:၂၀ ကိုကြည့်ပါ)။

10. The truth of Christ. Paul solemnly asserts the truthfulness of his statement (see on Rom. 9:1; 2 Cor. 1:18). The presence of Christ in his life removes the possibility that he would misrepresent the facts (see Rom. 8:9–11; 1 Cor. 2:16; 2 Cor. 13:3; Gal. 2:20).

 

ရပ်တန့်စေ။ သို့မဟုတ် “တိတ်ဆိတ်စေသည်”၊ စာသားအရ “ခြံစည်းရိုးခတ်ထားသည်”။ ပေါလုသည် ကိုယ်ပိုင်ထောက်ပံ့မှုအစီအစဉ်၏ ပညာရှိမှုကို အလွန်ယုံကြည်ခဲ့ပြီး၊ သူသည် သူဝန်ကြီးဌာနလုပ်ဆောင်ပေးသူများထံမှ အမြတ်အစွန်းရယူသည်ဟူသော ဂုဏ်သတင်းကို ခံရမည့်အစား သေဆုံးခြင်းကို ပိုမိုနှစ်သက်သည်ဟု ယခင်က ကြေညာခဲ့သည် (၁ကိုရိန္သု ၉:၁၅)။ ဤသည်မှာ သူသည် ဤအကြောင်းအရာနှင့်ပတ်သက်၍ မည်မျှနက်ရှိုင်းစွာ ခံစားရသည်ကို ဖော်ပြသည်။

Stop. Or, “be silenced,” literally, “to be fenced in.” Paul was so certain of the wisdom of the plan of self-support that he had earlier declared he would rather die than incur the reputation of making a profit from those to whom he ministered (1 Cor. 9:15). This reveals how deeply he felt about this matter.

 

အာခါယဒေသများ။ ဂရိနိုင်ငံဖြစ်သော ဤဒေသသို့ တိကျစွာရည်ညွှန်းခြင်းသည် သူ၏ဝန်ကြီးဌာနတွင် ကိုယ်ပိုင်ထောက်ပံ့မှုမူကို လိုက်နာရန် သူ၏အခိုင်အမာတောင်းဆိုမှုသည် ဤနေရာတွင် အထူးလိုအပ်ကြောင်း ညွှန်ပြသည်။ ကိုရိန္သုရှိ သူ၏ရန်သူများသည် သူသည် ထိုသို့မပြုခဲ့ပါက သူ့ကို ကပ်ပါးအဖြစ် ဖော်ပြခဲ့လိမ့်မည်။ မက်ဆီဒိုးနီးယားတွင် ပေါလုနှင့် သူ၏ယုံကြည်သူများအကြား နက်ရှိုင်းသောမိတ်သဟာယစိတ်ရှိသောကြောင့် ထိုသို့သော စွပ်စွဲချက်ပြုလုပ်မည့်အန္တရာယ်မရှိပုံရသည်။ သို့သော် ကိုရိန္သုတွင် အခြေအနေသည် ကွဲပြားသည်။

Regions of Achaia. Specific reference to this region, Greece proper, implies that his insistence upon abiding by the principle of self-support in his ministry was particularly necessary here. His enemies at Corinth would doubtless have made him out to be a parasite had he done otherwise. Apparently there was no danger of such a charge being made in Macedonia, where a deep spirit of fellowship existed between Paul and his converts. But at Corinth the situation was different.

 

၁၁. အကြောင်းမှာ။ အခန်း ၁၁၊ ၁၂ တွင် ပေါလုသည် ကိုရိန္သုအသင်းတော်ထံမှ ထောက်ပံ့မှုကို လက်ခံရန် မလိုလားရသည့်အကြောင်းကို ရှင်းပြသည်။ အခန်း ၁၁ ၏ထုတ်ဖော်ပြောဆိုချက်သည် ကိုရိန္သုမြို့သားအချို့သည် ပေါလုသည် မက်ဆီဒိုးနီးယားတို့၏လက်ဆောင်များကို လက်ခံခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့ကို ဦးစားပေးပုံရသည်ဟု မနာလိုဖြစ်ခဲ့ပြီး၊ သူသည် ဖိလိပ္ပိမြို့သားများကို ၎င်းတို့ထက် ပိုမိုဂရုစိုက်သည်ဟု ကောက်ချက်ချခဲ့သည်။ သို့သော် ပေါလုသည် ၎င်းတို့အပေါ် အေးစက်သည်ဟု သို့မဟုတ် ဝေးကွာသည်ဟု တစ်ခါမျှမခံစားခဲ့ဟု ငြင်းဆိုသည်။ တကယ်တော့၊ သူသည် ၎င်းတို့အပေါ် သူ၏မေတ္တာကို မကြာခဏဖော်ပြခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့၏မေတ္တာကို ပြန်လည်တောင်းဆိုခဲ့သည် (၁ကိုရိန္သု ၄:၂၁၊ ၁၃၊ ၂ကိုရိန္သု ၂:၄၊ ၆:၁၁-၁၃၊ ၈:၇၊ ၈၊ ၁၂:၁၅)။ သူ၏စာများနှင့် ကိုရိန္သုမြို့သားများအတွက် သူ၏ဝန်ကြီးဌာနတွင် သူသည် နက်ရှိုင်းသောချစ်ခြင်းမေတ္တာကို အမြဲဖော်ပြခဲ့သည်။

11. Because. In vs. 11, 12 Paul explains why he has been unwilling to accept support from the Corinthian church. The statement of v. 11 implies that some of the Corinthians were jealous because of the preference Paul appeared to show for the Macedonians by receiving their gifts, and concluded that he cared more for the Philippians than for them. But Paul denies that he ever felt cold or distant toward them. In fact, he often expressed his love for them and appealed for their love in return (1 Cor. 4:21; 13; 2 Cor. 2:4; 6:11–13; 8:7, 8; 12:15). In his letters and in his ministry to the Corinthians he had ever manifested deep affection.

 

၁၂. အခါအားလျော်စွာ။ ဂရိဘာသာတွင် အာဖိုမီ၊ စစ်ဘက်ဆိုင်ရာအသုံးအနှုန်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး အဓိကအားဖြင့် “စစ်ဆင်ရေးအခြေစိုက်စခန်း” ကို ရည်ညွှန်းသည်။ ပုံဆောင်အနေဖြင့်၊ ၎င်းသည် လုပ်ဆောင်မှုတစ်ခုအတွက် အုတ်မြစ် သို့မဟုတ် ၎င်း၏ရည်ရွယ်ချက်ကို ရည်ညွှန်းသည် (ရောမ ၇:၈၊ ၁၁၊ ဂလာတိ ၅:၁၃၊ ၁တိမောတိ ၅:၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။ အကယ်၍ ပေါလုသည် ကိုရိန္သုမြို့သားများထံမှ ငွေကြေးကို လက်ခံခဲ့ပါက၊ သူ၏ရန်သူများသည် ၎င်းကို သူ့ကို ရှုတ်ချရန် နောက်ထပ် “အခါအားလျော်စွာ” အဖြစ် ညွှန်ပြခဲ့လိမ့်မည်။ အမှန်တကယ်တွင်၊ ၎င်းတို့သည် သူ၏ကိုရိန္သုထောက်ပံ့မှုကို လက်မခံခြင်းကို သူ၏တမန်တော်အဖြစ်ကို မေးခွန်းထုတ်ရန် အကြောင်းပြချက်အဖြစ် ပြုလုပ်ခဲ့သည် (၂ကိုရိန္သု ၁၁:၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ထို့ကြောင့် ပေါလုသည် (၁) တမန်တော်အဖြစ် ထောက်ပံ့မှုရပိုင်ခွင့်ကို စွန့်လွှတ်ရန် (လုကာ ၁၀:၇)၊ တစ်ဖက်တွင် သူ၏တမန်တော်အဖြစ်ကို ငြင်းဆိုပုံရသည့်အန္တရာယ်နှင့် (မဿဲ ၁၇:၂၄-၂၇ ကိုကြည့်ပါ)၊ အခြားတစ်ဖက်တွင် ကိုရိန္သုမြို့သားများအပေါ် မေတ္တာမရှိသည်ဟု ပြသပုံရသည့်အန္တရာယ် (၂ကိုရိန္သု ၁၁:၁၁ ကိုကြည့်ပါ)၊ နှင့် (၂) ထောက်ပံ့မှုကို လက်ခံပြီး ဧဝံဂေလိတရားကို အမြတ်အစွန်းအတွက် ဟောပြောနေသည်ဟု ထင်ရှားပုံရသည့် ရွေးချယ်စရာများနှင့် ရင်ဆိုင်နေရသည်။ သူသည် နှစ်ခုအနက် ပိုမိုဆိုးရွားသည်ဟု ယူဆသော နောက်ဆုံးရွေးချယ်မှုကို ရှောင်ရှားရန် ပထမရွေးချယ်မှု၏အန္တရာယ်ကို လက်ခံမည်ဖြစ်သည်။

12. Occasion. Gr. aphormē, a military term that denotes primarily a “base of operations.” Figuratively, it denotes the basis on which an action is taken, or the motive for it (see Rom. 7:8, 11; Gal. 5:13; 1 Tim. 5:14). Had Paul accepted money from the Corinthians, his enemies would have pointed to this as another “occasion” for condemning him. As it was, they had made his non-acceptance of Corinthian support a pretext for questioning his apostleship (see on 2 Cor. 11:7). Accordingly Paul was confronted with the alternatives of (1) waiving his right to support as an apostle (Luke 10:7), at the risk of appearing, on the one hand, to deny his apostleship (see on Matt. 17:24–27) and on the other, to show a lack of love for the Corinthians (see on 2 Cor. 11:11); and (2) accepting support and appearing to be preaching the gospel for gain. He will run the risk of the former, which he considers the lesser of two evils, in order to avoid the latter.

 

ကျွန်ုပ်တို့ကဲ့သို့ပင်။ ဤမမှန်ကန်သောတမန်တော်များသည် ကိုရိန္သုမြို့သားများထံမှ ရုပ်ဝတ္ထုထောက်ပံ့မှုကို လက်ခံခဲ့ပုံရသည် (၁ကိုရိန္သု ၉:၇-၁၃၊ ၂ကိုရိန္သု ၁၁:၂၀)၊ ပြီးတော့ ၎င်းတို့၏ ယူဆထားသော တမန်တော်အခွင့်အရေးများကို အခြေခံ၍ မိမိကိုယ်ကို တရားမျှတကြောင်း ဆင်ခြင်ခဲ့သည်။ ဤအခွင့်အရေးကို ၎င်းတို့သည် ပေါလုအား ငြင်းဆိုခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ကျိုးမဖက်သောအလုပ်ကို ပေးအပ်ခဲ့သည်ဟူသော ၎င်းတို့၏တောင်းဆိုမှုသည် မမှန်ကန်သော်လည်း၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းကို ချီးကျူးပြောဆိုရန် ဂုဏ်ယူခဲ့သည်။ သို့သော်၊ အကယ်၍ ၎င်းတို့သည် တကယ်ချီးကျူးပြောဆိုလိုပါက၊ ပေါလုက ၎င်းတို့သည် သူ၏ကိုယ်ပိုင်ထိန်းသိမ်းမှုမူကို လိုက်နာသင့်သည်ဟု ဆိုသည်။

Even as we. It seems that these false apostles had accepted material support from the Corinthians (1 Cor. 9:7–13; 2 Cor. 11:20), and justified themselves on the basis of their supposed apostolic prerogatives. This privilege they denied to Paul. Although their claim to having rendered unselfish labor was false, they gloried in making it. But, if they really want to boast, says Paul, they should follow his policy of self-maintenance.

 

၁၃. မမှန်ကန်သောတမန်တော်များ။ ၎င်းတို့သည် အမည်ခံအားဖြင့် ခရစ်ယာန်ဂျူးလူမျိုးများဖြစ်ပြီး (အခန်း ၂၂) ခရစ်တော်၏တမန်တော်များဖြစ်သည်ဟု ဆိုကြသည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် ခရစ်ယာန်အသင်းတော်သို့ ဝင်ရောက်ခဲ့ပုံရသည် (တမန်တော် ၁၅:၁၊ ၂၊ ၅၊ ဂလာတိ ၂:၄၊ ၅၊ ဖိလိပ္ပိ ၃:၂၊ ၃ ကိုကြည့်ပါ)။ သို့သော် ၎င်းတို့သည် အယောင်ဆောင်သူများ၊ ခရစ်တော်၏စစ်မှန်သောတမန်တော်များ၏ အာဏာ၊ အခွင့်အရေးများ၊ ရာထူးများ၊ နှင့် အခွင့်ထူးများကို အတုယူထားသော အယောင်ဆောင်သူများသာဖြစ်သည်။ စစ်မှန်သောအထောက်အထားများ မရှိခြင်း (၂ကိုရိန္သု ၃:၃ ကိုကြည့်ပါ) ကြောင့် ၎င်းတို့သည် အသွင်ပြောင်းခြင်းနှင့် လှည့်စားခြင်းကို အသုံးပြုခဲ့သည်။

13. False apostles. Apparently they were, nominally, Christian Jews (v. 22) and claimed to be the apostles of Christ. Evidently, then, they had joined the Christian church (cf. Acts 15:1, 2, 5; Gal. 2:4, 5; Phil. 3:2, 3). But they were impostors, mere pretenders who had usurped the authority, rights, offices, and privileges of Christ’s true apostles. Lacking genuine credentials (see on 2 Cor. 3:3), they resorted to disguise and subterfuge.

 

ပြောင်းလဲခြင်း။ ဂရိဘာသာတွင် မက်တာရှီးမာတိဇို၊ “အသွင်ပြောင်းခြင်း”၊ ဤနေရာတွင်ကဲ့သို့ စစ်မှန်သောပြောင်းလဲမှုနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့် အသွင်ပြောင်းခြင်း၏အသွင်အပြင်ကို အလေးပေးသည် (မဿဲ ၁၇:၂ ကိုကြည့်ပါ)။

Transforming. Gr. metaschēmatizō, “to change the appearance of,” often stressing, as here, the appearance of change in contrast with a genuine transformation (see on Matt. 17:2).

 

၁. စာတန်။ မဿဲ ၄:၁ တွင်ကြည့်ပါ။ မာကု ၁ အပိုမှတ်စုတွင်ကြည့်ပါ။

1. Satan. See on Matt. 4:1; see Additional Note on Mark 1.

 

ပြောင်းလဲခြင်း။ ဆယ့်သုံးကျမ်းပိုဒ်တွင်ကြည့်ပါ။ အလင်းသည် ဘုရားသခင်၏ အဓိကဂုဏ်ရည်များထဲမှတစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ သူ၏သန့်ရှင်းသောကောင်းကင်တမန်များ၏ဂုဏ်ရည်လည်းဖြစ်သည် (မဿဲ ၂၈:၂, ၃; တိမောသေ ၆:၁၆; ၁ ယောဟန် ၁:၅; ဗျာဒိတ် ၂၁:၂၃, ၂၄)။ ဘုရားသခင်သို့မဟုတ် သူ၏ကောင်းကင်တမန်များရောက်ရှိလာသည့်အခါတိုင်း၊ သူတို့သည် အလင်းကိုထုတ်လွှတ်ပြီး အမှောင်ကိုဖယ်ရှားပေးသည် (တမန်တော် ၂၆:၁၈; ကောလောသဲ ၁:၁၃)။ ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့်၊ အမှောင်သည် မကောင်းမှုနှင့် ၎င်း၏ဖန်တီးသူဖြစ်သော စာတန်ကိုကိုယ်စားပြုသည် (လုကာ ၂၂:၅၃; ၂ ကောရိန္သု ၆:၁၄; ဧဖက် ၆:၁၂)။ ယောဟန် ၁:၄–၉ တွင်ကြည့်ပါ။ အစပိုင်းမှစ၍ စာတန်သည် လူသားများကို ခရစ်တော်ထံမှဖယ်ထုတ်ရန် သူ့ကိုယ်သူ ဂရုတစိုက်ဖုံးကွယ်ထားခဲ့သည်။

Transformed. See on v. 13. Light is one of the supreme attributes of God and His holy angels (Matt. 28:2, 3; 1 Tim. 6:16; 1 John 1:5; Rev. 21:23, 24). Whenever and wherever God or His angels come, they shed light and dispel darkness (Acts 26:18; Col. 1:13). Darkness, on the contrary, represents evil and its author, Satan (Luke 22:53; 2 Cor. 6:14; Eph. 6:12). See on John 1:4–9. From the beginning Satan has been studiously disguising himself the better to lure men away from Christ.

 

အလင်း။ စာတန်သည် တစ်ချိန်က အလင်းကောင်းကင်တမန်ဖြစ်ခဲ့သည်။ သူ၏နာမည်မှာ လူစီဖာ ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် “အလင်းသယ်ဆောင်သူ” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည် (ဟေရှာယ ၁၄:၁၂–၁၄; ယေဇကျေလ ၂၈:၁၃–၁၉)။ ဘုရားသခင်ကို ပုန်ကန်ခြင်းသည် သူ့ကို အမှောင်ကောင်းကင်တမန်အဖြစ်သို့ အမှန်တကယ်ပြောင်းလဲစေခဲ့ပြီး၊ သူနှင့်အတူပူးပေါင်းခဲ့သော ကောင်းကင်တမန်များသည် အမှောင်နယ်ပယ်များတွင် နေရာယူခဲ့ကြသည် (၂ ပေတရု ၂:၄; ယုဒ ၆)။

Light. Satan was once an angel of light. His name was Lucifer, which means “light bearer” (Isa. 14:12–14; Eze. 28:13–19). Rebellion against God actually transformed him into an angel of darkness, and the angels who sided with him took up their abode in the realms of darkness (2 Peter 2:4; Jude 6).

 

၁၄. စာတန်။ မဿဲ ၄:၁ ကိုကြည့်ပါ၊ မာကု ၁ ၏ထပ်ဆောင်းမှတ်ချက်ကိုကြည့်ပါ။

14 (Matt. 24:24; John 10:4; see EGW on Eph. 6:10–12). Meeting Satan’s Crowning

 

ပြောင်းလဲခြင်း။ အခန်း ၁၃ ကိုကြည့်ပါ။ အလင်းသည် ဘုရားသခင်နှင့် သူ၏သန့်ရှင်းသောကောင်းကင်တမန်များ၏ အမြင့်ဆုံးဂုဏ်ရည်များထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည် (မဿဲ ၂၈:၂၊ ၃၊ ၁တိမောတိ ၆:၁၆၊ ၁ယောဟန် ၁:၅၊ ဗျာဒိတ် ၂၁:၂၃၊ ၂၄)။ ဘုရားသခင် သို့မဟုတ် သူ၏ကောင်းကင်တမန်များ ရောက်ရှိလာသည့်အခါတိုင်း၊ ၎င်းတို့သည် အလင်းကို ဖြန့်ကျက်ပြီး အမှောင်ကို ဖယ်ရှားပေးသည် (တမန်တော် ၂၆:၁၈၊ ကောလောသဲ ၁:၁၃)။ အမှောင်သည် ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့် ဆိုးညစ်မှုနှင့် ၎င်း၏ဖန်တီးသူ စာတန်ကို ကိုယ်စားပြုသည် (လုကာ ၂၂:၅၃၊ ၂ကိုရိန္သု ၆:၁၄၊ ဧဖက် ၆:၁၂)။ ယောဟန် ၁:၄-၉ ကိုကြည့်ပါ။ အစပိုင်းမှစ၍ စာတန်သည် လူသားများကို ခရစ်တော်ထံမှ ပိုမိုဆွဲဆောင်ရန် သူ့ကိုယ်သူ ဂရုတစိုက်ဖုံးကွယ်ထားခဲ့သည်။

Deception.—Satan came as an angel of light in the wilderness of temptation to deceive Christ; and he does not come to man in a hideous form, as he is sometimes represented, but as an angel of light. He will come personating Jesus Christ, working mighty miracles; and men will fall down and worship him as Jesus Christ. We shall be commanded to worship this being, whom the world will glorify as Christ. What shall we do?—Tell them that Christ has warned us against just such a foe, who is man’s worst enemy, yet who claims to be God; and that when Christ shall make His appearance, it will be with power and great glory, accompanied by ten thousand times ten thousand angels and thousands of thousands; and that when He shall come, we shall know His voice (RH Dec 18, 1888).

 

(မဿဲ ၇:၁၅; ၂ သက္ကလောနိတ် ၂:၇-၁၂) မလျော့သောစမ်းသပ်မှု—ဤနောက်ဆုံးသောကာလ၌ စာတန်သည် သေဆုံးသူများတွင် မတရားမှု၏လှည့်စားမှုအားလုံးဖြင့် လုပ်ဆောင်ရန် ဆင်းသက်လာခဲ့သည်။ သူ၏စာတန်ဘုရင်သည် မမှန်ကန်သောပရောဖက်များ၏ရှေ့တွင်၊ လူသားများ၏ရှေ့တွင် အံ့ဖွယ်များကို ပြုလုပ်ပြီး၊ သူသည် ခရစ်တော်ကိုယ်တိုင်ဖြစ်ကြောင်း အခိုင်အမာဆိုသည်။ စာတန်သည် သူ၏လှည့်စားမှုများတွင် ကူညီပေးနေသူများအား သူ၏စွမ်းအားကို ပေးသည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်၏စွမ်းအားကြီးကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည်ဟု ဆိုသူများကို ယေဟိုဝါ၏တရားဖြင့်သာ ခွဲခြားသိမြင်နိုင်သည်။ သခင်က အကယ်၍ ဖြစ်နိုင်လျှင် သူတို့သည် ရွေးချယ်ခံထားသူများကိုပင် လှည့်စားနိုင်မည်ဟု မိန့်တော်မူသည်။ သိုးသငယ်၏အဝတ်သည် အလွန်စစ်မှန်ပုံပေါက်သည်၊ ထို့ကြောင့် ဝံပုလှည်ကို ဘုရားသခင်၏ကြီးမားသောကိုယ်ကျင့်တရားစံနှုန်းသို့သွားပြီး၊ သူတို့သည် ယေဟိုဝါ၏တရားကို ချိုးဖောက်သူများဖြစ်ကြောင်း တွေ့ရှိမှသာ သိရှိနိုင်သည် (RH ဩဂုတ် ၂၅၊ ၁၈၈၅)။

(Matt. 7:15; 2 Thess. 2:7–12.) An Unfailing Test.—Satan has come down in these last days to work with all deceivableness of unrighteousness in them that perish. His satanic majesty works miracles in the sight of false prophets, in the sight of men, claiming that he is indeed Christ Himself. Satan gives his power to those who are aiding him in his deceptions; therefore those who claim to have the great power of God can only be discerned by the great detector, the law of Jehovah. The Lord tells us if it were possible they would deceive the very elect. The sheep’s clothing seems so real, so genuine, that the wolf can be discerned only as we go to God’s great moral standard and there find that they are transgressors of the law of Jehovah (RH Aug 25, 1885).

 

နောက်ဆုံးပြဇာတ်အတွက် ပြင်ဆင်ခြင်း—ဤလောကသည် ပြဇာတ်ရုံတစ်ခုဖြစ်သည်။ သရုပ်ဆောင်များဖြစ်သော လောက၏သားသမီးများသည် နောက်ဆုံးသောကြီးကျယ်သောပြဇာတ်တွင် ၎င်းတို့၏အခန်းကဏ္ဍကို သရုပ်ဆောင်ရန် ပြင်ဆင်နေကြသည်။ ဘုရားသခင်ကို မေ့လျော့ထားသည်။ လူများသည် ၎င်းတို့၏ရည်မှန်းချက်များရရှိရန် လူစုလူဝေးဖွဲ့စည်းမှုများမှလွဲ၍ ရည်ရွယ်ချက်တစ်ခုတည်း မရှိပေ။ ဘုရားသခင်သည် ကြည့်ရှုနေတော်မူသည်။ သူ၏ပုန်ကန်သောလူများနှင့်ပတ်သက်သော သူ၏ရည်ရွယ်ချက်များသည် ပြည့်စုံလိမ့်မည်။ လောကကို လူသားများ၏လက်သို့ မပေးထားသော်လည်း၊ ဘုရားသခင်သည် ရှုပ်ထွေးမှုနှင့် အစဉ်မမှန်မှုများ၏အစိတ်အပိုင်းများကို တစ်ခဏသာလွှမ်းမိုးခွင့်ပြုထားသည်။ အောက်မှစွမ်းအားတစ်ခုသည် ပြဇာတ်၏နောက်ဆုံးမြင်ကွင်းကြီးများကို ဖြစ်ပေါ်စေရန် လုပ်ဆောင်နေသည်—စာတန်သည် ခရစ်တော်အဖြစ်လာပြီး၊ လျှို့ဝှက်အသင်းအဖွဲ့များတွင် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ချည်နှောင်ထားသူများတွင် မတရားမှု၏လှည့်စားမှုအားလုံးဖြင့် လုပ်ဆောင်သည်။ ပေါင်းစည်းခြင်းအတွက် စိတ်အားထက်သန်မှုကို လိုက်လျောနေသူများသည် ရန်သူ၏အကြံအစည်များကို အကောင်အထည်ဖော်နေကြသည်။ အကြောင်းသည် အကျိုးကိုဖြစ်ပေါ်စေလိမ့်မည် (စာလွှာ ၁၄၁၊ ၁၉၀၂)။

Preparing for the Final Act.—This world is a theater. The actors, the inhabitants of the world, are preparing to act their part in the last great drama. God is lost sight of. There is no unity of purpose, except as parties of men confederate to gain their ends. God is looking on. His purposes in regard to His rebellious subjects will be fulfilled. The world has not been given into the hands of men, though God is permitting the elements of confusion and disorder to bear sway for a season. A power from beneath is working to bring about the last great scenes in the drama—Satan coming as Christ, and working with all deceivableness of unrighteousness in those who are binding themselves together in secret societies. Those who are yielding to the passion for confederation are working out the plans of the enemy. The cause will be followed by the effect (Letter 141, 1902).

 

အမြဲသတိထားရန်လိုအပ်သည်—[ဧဖက် ၆:၁၀-၁၂ ကို ကိုးကားသည်]။ ခရစ်တော်၏သွေးစွန်းသောအလံအောက်တွင် စစ်မှုထမ်းသူတိုင်းသည် အမြဲသတိထားရန်လိုအပ်သော စစ်ပွဲတွင် ဝင်ရောက်ခဲ့သည်။ စာတန်သည် နောက်ဆုံးသောအချိန်အထိ စစ်ပွဲကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းရန် သန္နိဋ္ဌာန်ချထားသည်။ အလင်းတမန်အဖြစ်လာပြီး၊ ခရစ်တော်ဖြစ်သည်ဟု အခိုင်အမာဆိုကာ၊ သူသည် လောကကို လှည့်စားလိမ့်မည်။ သို့သော် သူ၏အောင်ပွဲသည် ခဏသာဖြစ်သည်။ မည်သည့်မုန်တိုင်းနှင့်လေပြင်းမဆို ထာဝရအမှန်တရား၏အခြေခံမူများပေါ်တွင် ခြေထောက်စွဲမြဲစွာရပ်တည်ထားသူများကို လှုပ်ရှားမရနိုင်ပေ။ ၎င်းတို့သည် ဤလူတိုင်းနီးပါး ဖောက်ပြန်သောအချိန်တွင် ရပ်တည်နိုင်လိမ့်မည် (MS ၇၄၊ ၁၉၀၃)။

(Eph. 6:10–12). Constant Vigilance Demanded.—[Eph. 6:10–12 quoted.] Every one who has enlisted under the bloodstained banner of Christ has entered upon a warfare that demands constant vigilance. Satan is determined to keep up the warfare to the end. Coming as an angel of light, claiming to be the Christ, he will deceive the world. But his triumph will be short. No storm or tempest can move those whose feet are planted on the principles of eternal truth. They will be able to stand in this time of almost universal apostasy (MS 74, 1903).

 

၁၄၊ ၁၅။ မဿဲ ၇:၂၁-၂၃ တွင် EGW ကို ကြည့်ပါ။

14, 15. See EGW on Matt. 7:21–23.

 

 

၁၅။ သူ၏ဆရာများ။ အကြီးမှအငယ်သို့ အကြောင်းပြချက်ဖြစ်သည်။ စာတန်သည် လှည့်စားသကဲ့သို့၊ သူ၏ကိုယ်စားလှယ်များလည်း လှည့်စားသည်။ ကောင်းကင်ဘုံ၏ရှေ့တွင်၊ ခရစ်တော်၏ဆရာများဟုဆိုသူများသည် စာတန်၏အေးဂျင့်များအဖြစ် လုပ်ဆောင်ခြင်းထက် ပိုမိုဆိုးရွားသောအရာမရှိပေ။ ၎င်းတို့ကို မကြာခဏ ၎င်းတို့၏အသီးအနှံများဖြင့်သာ သိရှိနိုင်သည် (မဿဲ ၇:၁၆-၂၀; ၁၂:၃၃-၃၇)။

15. If his ministers. The argument is from the greater to the less. As Satan deceives, so do his representatives. In the sight of Heaven there can be nothing more heinous than for professing ministers of Christ to serve as agents of Satan. Often they can be known only by their fruits (Matt. 7:16–20; 12:33–37).

 

၎င်းတို့၏အဆုံး။ လှည့်စားသူများ၊ မမှန်ကန်သူများနှင့် လူလိမ်များအားလုံးသည် နောက်ဆုံးတွင် မျက်နှာဖုံးဖယ်ခံရရန်မှာ၊ ဘုရားသခင်၏သဘောသဘာဝနှင့် တရားမျှတမှုကို စကြဝဠာတစ်ခုလုံးရှေ့တွင် အပြည့်အဝထင်ရှားစေရန်လိုအပ်သည်။ ထိုနေ့တွင် ဖြောင့်မတ်သူများနှင့် ဆိုးယုတ်သူများ၊ ကယ်တင်ခံရသူများနှင့် ဆုံးရှုံးသူများအားလုံးသည် ဘုရားသခင်သည် ဖြောင့်မတ်သည်ဟု ကြေညာလိမ့်မည် (ဗျာဒိတ် ၁၅:၄)။

Whose end. That all hypocrites, impostors, and deceivers should ultimately be unmasked is necessary for the full revelation of God’s character and justice before the entire universe. At that day all men, righteous and wicked, saved and lost, will proclaim that God is righteous (Rev. 15:4).

 

၁၆။ ငါ့ကို မိုက်မဲသူဟု ထင်မှတ်ပါ။ ကောရိန္သုမြို့သားများထံသို့၊ သူ၏ရန်သူများထံသို့နှင့် သူကိုယ်တိုင်ထံသို့ ပြင်းထန်သောကန့်ကွက်မှုဖြင့်၊ သူသည် “ကြွားဝါခြင်း” တွင် ပါဝင်လုပ်ဆောင်ခြင်းသည် မိုက်မဲမှုမှလွဲ၍ မည်သည့်အရာမျှမဟုတ်ကြောင်း ဆိုသည် (ဗျာ ၁၁:၁ ကို ကြည့်ပါ)။ ၎င်းကို လုပ်ဆောင်ရန် သူမုန်းတီးကြောင်း သက်သေပြခြင်းသည် သူသည် မိုက်မဲသူမဟုတ်ကြောင်း ပြသသည်။ ခရစ်တော်သည်လည်း သူ၏ပြောဆိုချက်များကို အတည်ပြုရန် သူ၏ကောင်းသောအကျင့်များကို ရည်ညွှန်းခဲ့သည် (ယောဟန် ၁၀:၃၂၊ ၃၇၊ ၃၈; ၁၅:၂၄)။ ပေါလုသည် သူ၏ဆရာအဖြစ်ကို ခုခံကာကွယ်ရန်—၎င်းကို “ကြွားဝါခြင်း” ဟုခေါ်နိုင်သည်—သူမနှစ်သက်သော်လည်း၊ ကောရိန္သုမြို့ရှိ မမှန်ကန်သောတမန်များ၏ မမှန်ကန်သောစွပ်စွဲချက်များကို ရင်ဆိုင်ရန် ၎င်းကို လုပ်ဆောင်ရမည်ဟု ခံစားရသည်။

16. Think me a fool. With a strong protest to the Corinthians, to his enemies, and to himself that it is nothing short of foolishness, he engages in “boasting” (see on v. 1). That it is repugnant to him to do so proves he is not a fool. Christ also referred to His good deeds in confirmation of His claims (John 10:32, 37, 38; 15:24). Paul apparently felt that, however much he might personally dislike to “boast”—as his defense of his ministry may be called—he must do so to meet the false charges of the false apostles at Corinth.

 

ငါ့ကို လက်ခံပါ။ ဆိုလိုသည်မှာ၊ ငါ့စကားကို နားထောင်ပါ။

Receive me. That is, listen to me.

 

၁၇။ သခင်နောက်မှမဟုတ်။ အခြားနေရာများတွင်ကဲ့သို့ (၁ ကောရိန္သု ၇:၆၊ ၁၂၊ ၂၅; ၂ ကောရိန္သု ၈:၈)၊ ပေါလုသည် သူပြောမည့်အရာသည် ဘုရားသခင်၏အမိန့်ဖြင့်မဟုတ်ကြောင်း ငြင်းဆိုသည်။ သူသည် ကိုယ်ကိုယ်ကိုယ်ခုခံကာကွယ်ရန်သာ ပြောဆိုသည်။ ဤအချက်ကို ရှင်းလင်းစွာမပြောခဲ့လျှင်၊ သူ၏ရန်သူများ၏ပုံမှန်ကြွားဝါမှုကို တရားမျှတစေသည်ဟု ထင်ရှားပေါ်လာနိုင်သည်။ ပေါလုသည် သူ၏ကြွားဝါခြင်း၏အကြောင်းရင်းကို ရှင်းလင်းစွာ နားလည်စေလိုသည်။ ဖြစ်နိုင်သည်မှာ၊ အပြင်ပန်းရှုထောင့်မှကြည့်လျှင်၊ ပေါလု၏ကိုယ်ကိုယ်ကိုယ်ခုခံကာကွယ်မှုသည် မိုက်မဲပုံပေါက်နိုင်သည်။ ၎င်းကို သူအသိအမှတ်ပြုသည် (ဗျာ ၁၁:၁၊ ၁၆ ကို ကြည့်ပါ)။ သို့သော် သူ၏ရည်ရွယ်ချက်များ၏ရှုထောင့်မှကြည့်လျှင်၊ သူသည် ၎င်းကို လုပ်ဆောင်ရာတွင် အပြည့်အဝတရားမျှတသည်။

17. Not after the Lord. As elsewhere (1 Cor. 7:6, 12, 25; 2 Cor. 8:8). Paul denies that what he is about to say is by divine command. He speaks simply in self-defense. Had Paul not made this point clear, he might, by doing so, seem to have justified his enemies in their habitual boasting. Paul would have his reason for boasting clearly understood. Perhaps from the outward point of view, Paul’s defense of himself may appear foolish. This he recognizes (see on ch. 11:1, 16). But from the point of view of his motives he is fully justified in doing so.

 

၁၈။ များစွာသောသူတို့သည် ဂုဏ်ယူကြသည်။ ကောရိန္သုမြို့ရှိ အသင်းတော်တွင် “များစွာသောသူတို့” သည် မျိုးရိုးဇာတိ၊ အဆင့်အတန်း၊ ဂုဏ်သတင်းနှင့် အလားတူပြင်ပအားသာချက်များကို အလေးပေးခြင်းဖြင့် “ဇာတိအလိုက်” ဂုဏ်ယူခြင်းဖြင့် အထင်ကြီးခံရပုံပေါ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ကိုယ်ကျိုးရှာမှုဖြင့် လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ သို့သော် ပေါလု၏ရည်ရွယ်ချက်များသည် တန်ဖိုးရှိသည်။

18. Many glory. “Many” in the Corinthian church were apparently impressed by glorying “after the flesh,” that is, by emphasis on ancestry, rank, reputation, and similar external advantages. They did so from selfish motives; but Paul’s motives were worthy.

 

ဇာတိအလိုက်။ ဆိုလိုသည်မှာ၊ လောကီစိတ်ရှိသူများကို ဆွဲဆောင်နိုင်သောအရာများအလိုက်။

After the flesh. That is, after things that appeal to worldly-minded men.

 

ငါလည်း ဂုဏ်ယူမည်။ ဗျာ ၁၀:၈ ကို ကြည့်ပါ။

I will glory also. See on ch. 10:8.

 

၁၉။ သင်တို့သည် မိုက်မဲသူများကို သည်းခံကြသည်။ ပေါလုသည် သရော်စာဖြင့် ပြောဆိုသည်။ ကောရိန္သုမြို့သားများသည် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်ဉာဏ်ပညာနှင့် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာနိုင်စွမ်းကို အထင်ကြီးထားသည်။ သို့သော် ၎င်းတို့သည် မိုက်မဲသူများ၏အာဏာကို လက်ခံရုံသာမက လက်ခံခဲ့ကြပြီး၊ ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်ဂုဏ်ယူမှုများကို အခြေခံထားသည်ဟု ယူဆသည်။ ဤသို့ဖြစ်နေလျှင်၊ ၎င်းတို့သည် ပေါလု၏ကြွားဝါခြင်းကို လက်ခံရန် ခက်ခဲမည်မဟုတ်ပေ။ ၎င်းတို့၏စံနှုန်းများအရ၊ သူသည် ကြွားဝါရန်များစွာရှိသည်။

19. Ye suffer fools. Paul speaks ironically. The Corinthians had an exalted opinion of their own wisdom and mental discernment. Yet they not only tolerated but accepted the authority of fools, on the supposed merits of their own proud boasting. This being so, they should certainly not find it difficult to accept Paul’s boasting. According to their standards, he had much to boast about.

 

ပညာရှိ။ ပေါလုသည် တစ်ဝက်သရော်စာ၊ တစ်ဝက်အလေးအနက်ဖြင့် ပြောဆိုသည်။

Wise. Paul speaks half in irony, half seriously.

 

၂၀။ သည်းခံသည်။ ခေတ်သစ်အင်္ဂလိပ်ဘာသာဖြင့်၊ “စိတ်ရှည်စွာ ခံစားသည်”။

20. Suffer. In modern English, “endure patiently.”

 

သင်တို့ကို ကျွန်ခံရန်ဖြစ်စေသည်။ ပေါလုသည် ဤနေရာ၌ ကောရိန္သုမြို့ရှိ မမှန်ကန်သောတမန်များ၏ အာဏာသိမ်းနည်းများကို ဖော်ထုတ်ပြီး ရှုတ်ချသည်။ တိတုသည် ဤမမှန်ကန်သောခေါင်းဆောင်များ၏ ကြမ်းတမ်းပြီး အာဏာရှင်ဆန်သောအာဏာကို ပေါလုထံသို့ အစီရင်ခံခဲ့ပုံပေါ်သည်။ ၎င်းသည် ပေါလု၏ ကောရိန္သုမြို့သားများအပေါ် ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် ကရုဏာဖြင့်ဆက်ဆံမှုနှင့် ပြတ်သားစွာ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။ မမှန်ကန်သောတမန်များ၏ သဘောသဘာဝနှင့် လုပ်ဆောင်မှုကို ဖော်ပြရန် အသုံးအနှုန်းငါးခုကို အသုံးပြုထားသည်။

Bring you into bondage. Paul here exposes and condemns the highhanded methods of the pseudo apostles at Corinth. Titus had evidently reported to Paul concerning the harsh and tyrannical authority exercised by these false leaders. This contrasted sharply with Paul’s treatment of the Corinthians, which had been marked by love and kindness. Five expressions are used to describe the nature and work of these false apostles.

 

မမှန်ကန်သောတမန်များသည် ၎င်းတို့ကို လက်ခံသူများကို ကျွန်အဖြစ်ဖြစ်စေခဲ့သည် (မဿဲ ၂၃:၄; ဂလာတိ ၂:၄; ၄:၉; ၅:၁၊ ၁၃; ၁ ပေတရု ၅:၂၊ ၃ ကို ကြည့်ပါ)။ လွတ်လပ်မှုကို ယူဆောင်လာမည့်အစား၊ မမှန်ကန်သောသွန်သင်ချက်များနှင့် အယူဝါဒများသည် လူများကို စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာနှင့် ဝိညာဉ်ရေးရာကျွန်များဖြစ်စေသည်။ အမှန်တရားသည် လူများကို လွတ်လပ်စေသည် (ယောဟန် ၈:၃၂၊ ၃၆)။ မမှန်ကန်သောဆရာများနှင့် ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များ၏အလုပ်မှာ လူများ၏စိတ်နှလုံးကို ထိန်းချုပ်ခြင်းဖြင့် အသင်းတော်၏သခင်ဖြစ်လာရန်ဖြစ်သည်။ စစ်မှန်သောခေါင်းဆောင်များ၏အလုပ်မှာ လူများကို ခရစ်တော်ထံသို့ ဦးဆောင်ရန်ဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့ကိုယ်ကိုမဟုတ်ပေ။

The false apostles made virtual slaves of those who accepted them (cf. Matt. 23:4; Gal. 2:4; 4:9; 5:1, 13; 1 Peter 5:2, 3). Instead of bringing freedom, false teachings and false doctrines make mental and spiritual slaves of men. Truth makes men free (John 8:32, 36). The work of false teachers and religious leaders is to make themselves lords of the church by controlling the minds and hearts of men. The work of true leaders is to lead men to Christ and not to themselves.

 

သင်တို့ကို ကိုက်စားသည်။ မဿဲ ၂၃:၁၄ ကို ကြည့်ပါ။ မမှန်ကန်သောတမန်များသည် ငွေကြေးနှင့် လောကီအကျိုးအမြတ်အတွက် လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် သိုးများကို ကျွေးမွေးမည့်အစား သိုးများကို ရိတ်သိမ်းခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ကိုယ်ကျိုးရှာစိတ်ဖြင့် လှုံ့ဆော်ခံရပြီး၊ ကောရိန္သုမြို့သားများ၏ဥစ္စာကို ကိုက်စားခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် အလုပ်သမားများဖြစ်သည်။

Devour you. See on Matt. 23:14. The false apostles worked for money and worldly gain. They sheared the sheep instead of feeding them. They were inspired and motivated by selfish greed, so much so that they devoured the substance of the Corinthians. They were hirelings.

 

သင်တို့ထံမှ ယူသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ၊ သင်တို့ကို ဖမ်းယူသည်၊ သို့မဟုတ် သင်တို့ကို အခွင့်ကောင်းယူသည်။ မမှန်ကန်သောခေါင်းဆောင်များသည် ထင်ရှားသောလှည့်စားသူများဖြစ်ပြီး၊ ကောရိန္သုမြို့သားများကို ထောင်ချောက်ဆင်ခဲ့သည်။ ဉာဏ်ပညာရှိသူများဖြစ်သော်လည်း (ဗျာ ၁၉)၊ ၎င်းတို့သည် လှည့်စားခံရသူများဖြစ်ခဲ့သည်။

Take of you. That is, catch you, or take advantage of you. Apparently, these false leaders were outright deceivers, and had entrapped the Corinthians. Wise as they were (v. 19), the latter had been made dupes.

 

ကိုယ်ကိုယ်ကိုချီးမြှောက်သည်။ မမှန်ကန်သောတမန်များသည် ကြီးမားသောအာဏာကို ယူဆရန် ထူးခြားသည်။ ကြွားဝါခြင်းနှင့် မာန်မာနထုတ်ဖော်ပြောဆိုမှုများဖြင့် ၎င်းတို့သည် အသင်းတော်အပေါ် သခင်ဖြစ်မှုကို သိမ်းပိုက်ခဲ့သည်။

Exalt himself. It was characteristic of these false apostles to assume great authority. By boasting and pompous utterances they arrogated to themselves lordship over the church.

 

သင်တို့ကို ရိုက်ပုတ်သည်။ ဤသည်မှာ ကောရိန္သုမြို့သားများခံခဲ့ရသော အရှက်ရမှု၏အနက်ကို ပုံဖော်သည်။ သမ္မာကျမ်းတွင် ဤလုပ်ရပ်သည် အဆိုးရွားဆုံးသော မထီမဲ့မြင်ပြုမှုအဖြစ် ပုံဖော်ထားသည် (၁ ဘုရင်ခံ ၂၂:၂၄; နယမိ ၁၃:၂၅; ဆာ. ၅၈:၄; မဿဲ ၅:၃၉; တိတု ၁:၇ ကို ကြည့်ပါ)။ ခရစ်တော်နှင့် ပေါလုနှစ်ဦးစလုံးသည် ဤဆက်ဆံမှုပုံစံကို ခံစားခဲ့ရသည် (လုကာ ၂၂:၆၄; တမန်တော် ၂၃:၂; ၁ တိမောသေ ၃:၃ ကို ကြည့်ပါ)။ လူတစ်ဦးအား ဤထက်ပိုမိုသောစော်ကားမှုမရှိနိုင်ပေ။ ၎င်းကို—အနည်းဆုံး ပုံသဏ္ဍာန်အားဖြင့်—လုပ်ဆောင်ခြင်းဖြင့်၊ ဤလူများသည် ၎င်းတို့သည် မမှန်ကန်သောခေါင်းဆောင်များနှင့် မမှန်ကန်သောတမန်များဖြစ်ကြောင်း သက်သေပြခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ဝိညာဉ်များ၏တန်ဖိုးကို နားမလည်သလို၊ အခြားသူများ၏အခွင့်အရေးကိုပင် လေးစားမှုမရှိပေ။

Smite you. This pictures the depths of disgrace to which the Corinthians had been subjected. In the Bible such an act is pictured as a mark of the utmost contempt (1 Kings 22:24; Neh. 13:25; cf. Isa. 58:4; Matt. 5:39; Titus. 1:7). Both Christ and Paul knew what it was to experience this form of treatment (Luke 22:64; Acts 23:2; cf. 1 Tim. 3:3). No greater insult could be offered to a man. In doing so—figuratively at least—these men have proved themselves false leaders and false apostles. They have no sense of the value of souls, or even respect for the rights of others.

 

၂၁။ အရှက်ကွဲခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍။ စကားလုံးအရ၊ “အရှက်ကွဲခြင်းအရ” သို့မဟုတ် “အရှက်ကွဲခြင်းဖြင့်”။ ပေါလုသည် သူ၏ကိုယ်ပိုင်အရှက်ကွဲခြင်းအကြောင်း သို့မဟုတ် သူ၏ရန်သူများ၏အရှက်ကွဲခြင်းအကြောင်း ပြောဆိုသလားဆိုသည်မှာ လုံးဝရှင်းလင်းမှုမရှိပေ။ “အရှက်ကွဲခြင်း” သည် သူ၏အားနည်းဟန်ပြမှုနှင့် တစ်နည်းနည်းဖြင့် ဆက်စပ်နေသည်မှာ ထင်ရှားသည်။

21. Concerning reproach. Literally, “according to disgrace,” or “by way of disgrace.” Whether Paul speaks of his own disgrace or that of his opponents is not entirely clear. The “reproach” is obviously connected in some way with his having exhibited what had been taken as weakness.

 

အချို့သောသမ္မာကျမ်းစာရှင်းပြသူများက ပေါလုသည် ၎င်းတို့အပေါ် အလွန်နှိမ့်ချမှုနှင့် စိတ်ရှည်မှုများစွာပြသခဲ့လျှင်၊ သူသည် “အားနည်း” သည်ဟူသော မမှန်ကန်သောအထင်အမြင်ကို ဖယ်ရှားရန်၊ ၎င်း၏ရန်သူများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပြီး မျိုးရိုးဇာတိ၊ ရာထူးနှင့် ဆင်းရဲဒုက္ခများအရ ၎င်း၏ထူးမြတ်မှုကို ဖော်ပြရန် ကြိုးစားမည်ဟု ပြောဆိုသည်ဟု ယုံကြည်ကြသည်။ ဤအမြင်ကိုထောက်ခံသူများက၊ များစွာသောမူရင်းစာမူများတွင် ပြီးပြည့်စုံသောကာလအစား ဂရိဘာသာ၏အိုရစ်ကာလကို အသုံးပြုထားခြင်းကို ညွှန်ပြသည်။ ၎င်းသည် ကောရိန္သုမြို့ရှိ အသင်းတော်သို့ ယခင်လည်ပတ်မှုတစ်ခုအတွင်း အားနည်းမှုတစ်ခု၏ တစ်ကြိမ်ထင်ရှားမှုကို ညွှန်ပြလိမ့်မည်။ ပေါလုကိုယ်တိုင် ထိုအခါသမယကို ရည်ညွှန်းခဲ့သည် (၂ ကောရိန္သု ၂:၁; ၁၀:၁၀; ၁၂:၇-၁၀၊ ၂၁; ဂလာတိ ၄:၁၃-၁၅ ကို ကြည့်ပါ)။ သူသည် ၎င်း၏ကန့်သတ်ချက်များကို အသိအမှတ်ပြုရန် ရှောင်ရှားမည့်သူမဟုတ်ပေ။ သူသည် ၎င်း၏အားနည်းချက်များကို ဖုံးကွယ်ရန် မမှန်ကန်သောမျက်နှာဖုံးကို မတင်ထားပေ။ ကြွားဝါခြင်းသည် သူ့အတွက် သဘာဝမဟုတ်ပေ။ သို့သော် သူ၏စိတ်ရှည်မှုကို အားနည်းမှုအဖြစ် အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုခံရမည်ဆိုလျှင်၊ သူသည် “ရဲရင့်စွာ” ဖြစ်နိုင်ကြောင်း ပြသလိမ့်မည်။

Some Bible expositors believe that Paul is saying that if he had erred in being too humble and too patient with them, he would now seek to remove this false impression that he was “weak” by a statement of his own pre-eminence as to ancestry, position, and sufferings in comparison with those of his opponents. Those who hold this view, point to the use of the Greek aorist tense in many manuscripts, instead of the perfect tense. This would point to some single event in the past, some manifestation of weakness during a previous visit to the church at Corinth. Paul himself makes reference to such an occasion (2 Cor. 2:1; 10:10; 12:7–10, 21; cf. Gal. 4:13–15). He is not a man to avoid acknowledging his limitations. He puts on no false front to hide his weaknesses. Boasting is not natural to him. But if his patience is to be construed as weakness, he will show that he can be “bold also.”

 

အခြားသမ္မာကျမ်းစာရှင်းပြသူများက ပေါလု၏ထုတ်ဖော်ပြောဆိုမှုကို ၂ ကောရိန္သု ၁၁:၂၁ တွင် သရော်စာအဖြစ် အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုသည်။ ၎င်း၏ရန်သူများ၏ အာဏာရှင်ဆန်သောနည်းလမ်းများနှင့် နှိုင်းယှဉ်လျှင် (ဗျာ ၂၀)၊ ပေါလုနှင့် ၎င်း၏လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များသည် “အားနည်း” ပုံပေါက်လိမ့်မည်။ “ငါသည် ‘အားနည်း’ သည်မှန်သည်” ဟု သူပြောနိုင်သည်ဟု စိတ်ကူးယဉ်နိုင်သည်၊ “အကြောင်းမှာ ငါသည် ငါ၏အာဏာကို ပြသရန် မလိုလားပေ”။

Other Bible expositors interpret Paul’s statement in 2 Cor. 11:21 as ironical. In comparison with the tyrannical methods of his opponents (v. 20), Paul and his co-laborers would appear “weak.” “Of course I am ‘weak,’” he may be imagined as saying, “for I am not given to displaying my authority.”

 

၂၂။ ဟေဗြဲလူမျိုး။ ဤကျမ်းပိုဒ်သည် ကောရိန္သုမြို့ရှိ အသင်းတော်တွင် ပေါလု၏ရန်သူများကို ယုဒလူမျိုးများအဖြစ် ရှင်းလင်းစွာ ဖော်ထုတ်သည်။ ၎င်းတို့၏သမိုင်းတစ်လျှောက်တွင် ယုဒလူမျိုးများသည် ၎င်းတို့၏လူမျိုးအနေဖြင့်နှင့် ဘုရားသခင်၏ရွေးချယ်ခံလူမျိုးအဖြစ် ၎င်းတို့၏သာလွန်မှုကို ယုံကြည်လာခဲ့သည် (တရားဟောရာ ၇:၆; အာမုတ် ၃:၂; ယောဟန် ၈:၃၃-၃၉)။ ဤနေရာတွင်အသုံးပြုထားသော သတ်မှတ်ချက်သုံးခုသည် တူညီသည်။ ဤနေရာတွင် ပေါလုသည် ၎င်း၏ရန်သူများသည် ဤအချက်တွင် သူ့အပေါ်အားသာချက်ရှိသည်ဟူသောအခိုင်အမာဆိုချက်ကို ငြင်းပယ်သည် (တမန်တော် ၂၂:၃; ဖိလိပ္ပိ ၃:၃-၅ ကို ကြည့်ပါ)။

22. Hebrews. This verse definitely identifies Paul’s opponents in the church at Corinth as Jews. Throughout their history the Jews had come to believe in their superiority as a race and as the chosen people of God (Deut. 7:6; Amos 3:2; John 8:33–39). The three designations here used are synonymous. Here Paul refutes the claim that his opponents had the advantage over him on this point (see Acts 22:3; Phil. 3:3–5).

 

“ဟေဗြဲ” ဟူသောအသုံးအနှုန်း၏မူလအစကို ကမ္ဘာဦး ၁၀:၂၁ တွင် ကြည့်ပါ။ ဤအသုံးအနှုန်းသည် ၎င်းတို့၏လူမျိုးအနေဖြင့် ရှေးအကျဆုံးမူလအစကို ညွှန်ပြပြီး၊ အခြားလူမျိုးများနှင့် ခွဲခြားသည်။ မူလက၊ ၎င်းသည် ဧဗရ၏သားစဉ်မြေးဆက်များကို လူမျိုးတစ်ခုအဖြစ် ခွဲခြားသည် (ကမ္ဘာဦး ၁၁:၁၆)။ သိမ်းပိုက်ခံရပြီးနောက်၊ ၎င်းသည် ပေါလု၏ခေတ်တွင် ပါလက်စတိုင်းရှိ ဘုံဘာသာစကားဖြစ်သော အာရမိတ်ဘာသာစကားကိုလည်း ရည်ညွှန်းသည် (အတွဲ ၁၊ စာမျက်နှာ ၂၅၊ ၂၉၊ ၃၀ ကို ကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် ပြည်ပကျီလျံပြည်နယ်၏မြို့တော်ဖြစ်သော တာရှုမြို့တွင် မွေးဖွားခဲ့သော်လည်း၊ အာရမိတ်ဘာသာစကားကို သင်ယူခဲ့ပြီး၊ ၎င်းသည် ဟေဗြဲရိုးရာဓလေ့များအပေါ် ၎င်း၏လေးစားမှုနှင့် လိုက်နာမှုကို ထင်ဟပ်စေသည်။ ပြည်ပကျွန်းပေါ်ရှိ ဟယ်လင်နစ်ယုဒလူမျိုးများသည် ဂရိဘာသာစကားကို ပြောဆိုကြပြီး ဓမ္မဟောင်းကျမ်း၏ ဂရိဘာသာပြန်ဖြစ်သော LXX ကို အသုံးပြုကြသည်။ ပေါလုသည် ပါလက်စတိုင်းပြည်ပြင်ပ၌ မွေးဖွားခဲ့ပြီး၊ ဂရိဘာသာစကားကို ပြောဆိုခဲ့သောကြောင့်၊ ၎င်း၏ရန်သူများဖြစ်သော ပါလက်စတိုင်းယုဒလူမျိုးများသည် ၎င်းကို ဟယ်လင်နစ်အဖြစ် သတ်မှတ်ပြီး၊ ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်ထက် ယုဒဘာသာအပေါ် သစ္စာစောင့်သိမှု နည်းပါးသည်ဟု ယူဆခဲ့ပုံပေါ်သည်။

For the origin of the term “Hebrew” see on Gen. 10:21. Its use here suggests the antiquity of their origin as a people, as distinguished from other nations. Originally, it distinguished the descendants of Eber (Gen. 11:16) as a race. After the Captivity it came to refer also to the Aramaic language, the common language of Palestine in Paul’s day (see Vol. I, pp. 25, 29, 30). Though born abroad, Paul had learned Aramaic, and this reflected his respect for, and adherence to, Hebrew traditions. The Hellenistic Jews of the Dispersion commonly spoke Greek and used the Greek translation of the OT, the LXX. Because Paul was born outside of Palestine, in Tarsus, the capital of Cilicia, and because he spoke Greek, his opponents—Palestinian Jews—doubtless classed him as a Hellenist, and thus less loyal to Judaism than they supposed themselves to be.

 

ခရစ်ယာန်ယုဒလူမျိုးနှင့် ဓမ္မဟောင်းယုဒလူမျိုးအကြား ခြားနားချက်ကိုလည်း သတိပြုသင့်သည်။ ပေါလု၏ရန်သူများသည် ယခင်အုပ်စုနှင့်သက်ဆိုင်သည်။ ၎င်းတို့သည် ခရစ်ယာန်အသင်းတော်သို့ ဝင်ရောက်ခဲ့ပြီး ခရစ်ယာန်ခေါင်းဆောင်များအဖြစ် ရာထူးရယူရန် ကြိုးပမ်းခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ဂျင်းတိုင်းလူမျိုးများထက် သာလွန်သည်ဟု သတ်မှတ်ကြပြီး၊ ဤခွဲခြားမှုကို ထိန်းသိမ်းရန် အခိုင်အမာတောင်းဆိုခဲ့သည်။ သို့သော် ပေါလုသည် ကယ်တင်ခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် ရပ်တည်မှုနှင့်ပတ်သက်၍ ယုဒလူမျိုးနှင့် ဂျင်းတိုင်းလူမျိုးအကြား ခြားနားမှုမရှိကြောင်း အသိအမှတ်ပြုခဲ့သည် (ရောမ ၁:၁၄; ၂:၂၅-၂၉; ၃:၂၉၊ ၃၀; ၁၀:၁၂; ဂလာတိ ၃:၂၈၊ ၂၉; ၅:၆; ဧဖက် ၂:၁၄; ကောလောသဲ ၃:၁၁)။

The difference between the Christian Jew and the orthodox Jew of NT times should also be noted. Paul’s opponents belonged to the former group. They had joined the Christian church and sought office as Christian leaders. They regarded themselves as superior to Gentile converts and insisted upon preserving this distinction. Paul, however, recognized no difference between Jew and Gentile with respect to salvation and standing before God (Rom 1:14; 2:25–29; 3:29, 30; 10:12; Gal. 3:28, 29; 5:6; Eph. 2:14; Col. 3:11).

 

ပေါလုနှင့် ကောရိန္သုမြို့ရှိ မမှန်ကန်သောခရစ်ယာန်ယုဒတမန်များအကြား ပဋိပက္ခသည် ခရစ်ယာန်အသင်းတော်အစောပိုင်းတွင် အခါအားလျော်စွာ နေရာအမျိုးမျိုးတွင် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သော ပိုမိုကြီးမားသောပဋိပက္ခ၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းသာဖြစ်သည် (တမန်တော် ၁၀:၂၈; ၁၅:၁၊ ၂၊ ၅; ဂလာတိ ၂:၁-၉၊ ၁၁-၁၄ ကို ကြည့်ပါ)။ ပြောင်းလဲလာသောယုဒလူမျိုးပင်လျှင် “အဆီးအတားနံရံ” (ဧဖက် ၂:၁၄) ၏ ဖျက်သိမ်းမှုကို သဘောတူရန် အလွန်ခက်ခဲခဲ့ပြီး၊ ဂျင်းတိုင်းလူမျိုးများအပေါ် ၎င်းတို့သည် ယုဒလူမျိုးများအဖြစ် မမွေးဖွားခဲ့သည့်အတွက် ရန်လိုမှုတစ်ခုကို ရှောင်လွှဲရန်မဖြစ်နိုင်ခဲ့ပေ။ ဤသဘောထားကို ယုဒလူမျိုးများက သိမ်းပိုက်ခံရပြီးနောက်ရာစုနှစ်များစွာတစ်လျှောက် တည်ဆောက်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏ရွေးချယ်ခံလူမျိုးအတွက် ရည်ရွယ်ထားသောရည်မှန်းချက်ကို လွဲမှားစေသည် (ယောဟန် ၁၀:၁၆; ဧဖက် ၂:၁၄၊ ၁၅; အတွဲ ၄၊ စာမျက်နှာ ၃၂၊ ၃၃ ကို ကြည့်ပါ)။ တပည့်များပင်လျှင် ၎င်းတို့၏စိတ်ကို ဤကျဉ်းမြောင်းပြီး ဘက်လိုက်သောစိတ်ဓာတ်၏ သံမဏိထောင်ချောက်များမှ လွတ်မြောက်ရန် အလွန်ခက်ခဲခဲ့သည် (တမန်တော် ၁၀:၉-၁၇၊ ၂၈; ၁၁:၁-၁၈; ဂလာတိ ၂:၁၂)။

The conflict between Paul and these false Jewish Christian apostles at Corinth was only part of a larger conflict that arose in the early Christian church at various times and places (see Acts 10:28; 15:1, 2, 5; Gal. 2:1–9, 11–14). It was most difficult even for the converted Jew to consent to the abolition of the “middle wall of partition” (Eph. 2:14), and to escape a certain feeling of hostility toward Gentiles because they had not been born Jews. This attitude, built up by the Jews, largely through the centuries since the Captivity, was a perversion of God’s purpose for His chosen people (see John 10:16; Eph. 2:14, 15; Vol. IV, pp. 32, 33). It was very difficult, even for the disciples, to liberate their minds from the steely shackles of this narrow, bigoted spirit (Acts 10:9–17, 28; 11:1–18; Gal. 2:12).

 

ပေါလုသည် ယခုအခါ ၁ ကောရိန္သုဟုခေါ်သော စာစောင်ကို ရေးသောအခါ၊ ကောရိန္သုမြို့ရှိ အသင်းတော်သည် အမျိုးမျိုးသောအုပ်စုများဖြင့် ဒုက္ခရောက်နေခဲ့သည် (၁ ကောရိန္သု ၁:၁၂ ကို ကြည့်ပါ)။ ဒုတိယစာစောင်ကို ရေးသောအခါ၊ ရက်သတ္တပတ်အနည်းငယ် သို့မဟုတ် လအနည်းငယ်အကြာတွင် (စာမျက်နှာ ၈၂၂ ကို ကြည့်ပါ)၊ အသင်းတော်အဖွဲ့ဝင်အများစုသည် တမန်တော်နှင့် အပြည့်အဝပြန်လည်သင့်မြတ်ခဲ့ပြီဖြစ်သည် (၂ ကောရိန္သု ၇:၅-၁၅; ဗျာ ၁၃၊ ၁၅ ကို ကြည့်ပါ)၊ သို့သော် မမှန်ကန်သောတမန်အချို့သည် သူ့ကို ဆန့်ကျင်လုပ်ဆောင်နေဆဲဖြစ်သည် (ဗျာ ၁၀:၂ ကို ကြည့်ပါ)။ ဤလူနည်းစုကို တမန်တော်သည် ၎င်း၏ဒုတိယစာစောင်တွင်၊ အထူးသဖြင့် အခန်းကြီး ၁၀ မှ ၁၃ အထိ၊ ပြင်းထန်သောဆုံးမစကားကို ဦးတည်ပြောဆိုသည်။

When Paul wrote the epistle now known as 1 Corinthians, the church at Corinth was troubled by various factions (see on 1 Cor. 1:12). Although by the time the second epistle was written, a few weeks or months later (see p. 822), the majority of the church membership had been fully reconciled to the apostle (see 2 Cor. 7:5–15; see on vs. 13, 15), certain false apostles persisted in working against him (see ch. 10:2). It is to this minority that the apostle directs a severe rebuke in his second epistle, most particularly in chs. 10 to 13.

 

ပေါလုသည် ဤလူနည်းစုသည် ယုဒလူမျိုးများဖြစ်ကြောင်း ရှင်းလင်းစွာဖော်ပြခဲ့သော်လည်း (အခန်းကြီး ၁၁:၂၂)၊ ၎င်းတို့သည် ခရစ်ယာန်အသင်းတော်၏ ယုဒဘာသာဝင်အုပ်စုနှင့်သက်ဆိုင်သည်ဟု မသတ်မှတ်ခဲ့သလို၊ ၎င်းတို့၏မမှန်ကန်သောသွန်သင်ချက်များကိုလည်း ဆွေးနွေးမထားပေ။ ဤတိတ်ဆိတ်မှုမှ အချို့က ၎င်းတို့သည် ယုဒဘာသာဝင်များမဟုတ်ဟု ကောက်ချက်ချခဲ့ကြသည်။ သို့သော် အထွေထွေသဘောတူညီချက်မှာ ဤဆန့်ကျင်မှုသည် ယုဒဘာသာဝင်ပုံစံဖြစ်သည်ဟူသော ထင်မြင်ချက်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့၏ခေါင်းဆောင်များသည် ခရစ်ယာန်ယုဒလူမျိုးများဖြစ်ပြီး၊ ပေါလုထက် ပိုမိုကောင်းမွန်သောယုဒလူမျိုးများဖြစ်ပြီး၊ ယုဒဘာသာအပေါ် ပိုမိုသစ္စာရှိသည်ဟု အခိုင်အမာဆိုခဲ့ပုံပေါ်သည် (အခန်းကြီး ၁၀:၇; ၁၁:၂၂)။ ၎င်းတို့သည် “ခရစ်တော်၏တမန်များ” (ဗျာ ၁၃) နှင့် “ခရစ်တော်၏ဆရာများ” (ဗျာ ၂၃) ဖြစ်သည်ဟု အခိုင်အမာဆိုခဲ့ပြီး၊ ပေါလုသည် စစ်မှန်သောတမန်တစ်ဦး (အခန်းကြီး ၁၁:၁၅; ၁၂:၁၁၊ ၁၂ ကို ကြည့်ပါ) သို့မဟုတ် ခရစ်တော်၏စစ်မှန်သောကိုယ်စားလှယ်တစ်ဦး (အခန်းကြီး ၁၁:၂၃) မဟုတ်ကြောင်း ငြင်းဆိုခဲ့သည်။ သို့သော် ၎င်းတို့သည် တကယ်တမ်းတွင် “မမှန်ကန်သောတမန်များ” (ဗျာ ၁၃) နှင့် မတရားမှု၏ “ဆရာများ” (ဗျာ ၁၅) ဖြစ်သည်။ ဤလက္ခဏာများသည် အစောပိုင်းအသင်းတော်၏ ယုဒဘာသာဝင်အုပ်စု၏ ထူးခြားသောလက္ခဏာများဖြစ်ပြီး၊ ပေါလု၏ခေတ်တွင် အခြားရှင်းလင်းစွာ သတ်မှတ်ထားသော အုပ်စုမရှိခဲ့ပေ။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် ယုဒဘာသာဝင်များဖြစ်သည်ဟု ယူဆရန် အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့်ဖြစ်သည်။

Although Paul makes it clear that this minority was composed of Jews (ch. 11:22), he does not identify them as belonging to the Judaizing faction of the Christian church nor does he discuss their heretical teachings. From this silence some have inferred that they were not Judaizers. However, the general consensus of opinion is that this opposition was of a Judaizing type. Its leaders were Christian Jews who apparently claimed to be better Jews and more loyal to Judaism than Paul (chs. 10:7; 11:22). They also claimed to be “apostles of Christ” (v. 13) and “ministers of Christ” (v. 23), and denied that Paul was either a true apostle (cf. chs. 11:15; 12:11, 12) or a true representative of Christ (ch. 11:23). But they were, in fact, “false apostles” (v. 13) and “ministers” of unrighteousness (v. 15). These characteristics are typical of the Judaizing faction of the early church but of no other clearly defined group of Paul’s time, and it is therefore reasonable to assume that they were Judaizers.

 

အစောပိုင်းခရစ်ယာန်အသင်းတော်ရှိ ယုဒဘာသာဝင်ပါတီနှင့်ပတ်သက်သော နောက်ထပ်မှတ်ချက်များအတွက် စာမျက်နှာ ၃၃ ကို ကြည့်ပါ။ ဤအချိန်တွင် ဂလာတိအသင်းတော်များကို ဤအုပ်စုမှ ဖျက်ဆီးရန်ကြိုးပမ်းမှုအတွက် စာမျက်နှာ ၉၃၃ ကို ကြည့်ပါ။

For further comment on the Judaizing party in the early Christian church see p. 33. For the attempted subversion of the Galatian churches by this faction—at this very time—see p. 933.

 

ဘုရားသခင်၏ရှေ့တွင် ယုဒလူမျိုးများ၏ သာလွန်မှုကို ငြင်းဆိုခြင်းသည်၊ ယုဒလူမျိုးများအား ပေးအပ်ခံရသော ဘုရားသခင်၏ဗျာဒိတ်များ၏ သာလွန်မှုကို ငြင်းဆိုခြင်းမဟုတ်ပေ (ရောမ ၃:၁၊ ၂; ၉:၁-၅)။ ဂျင်းတိုင်းလူမျိုးသို့ ပြောင်းလဲလာသူများနှင့် နှိုင်းယှဉ်လျှင်၊ ယုဒလူမျိုးသည် ငယ်စဉ်ကတည်းက တစ်ဆူတည်းသော စစ်မှန်သောဘုရားသခင်ကို ကိုးကွယ်ခြင်းနှင့် ကျမ်းစာများ၏အသိပညာဖြင့် လေ့ကျင့်ပေးခံခဲ့ရသည်။ ယေဘုယျအားဖြင့်၊ အသိုင်းအဝိုင်းတစ်ခုစီရှိ ခရစ်ယာန်ယုံကြည်သူများ၏ အဓိကအချက်အချာသည် ယုဒဘာသာရုံမှ လာခဲ့သည်၊ အကြောင်းမှာ ပေါလုသည် ဧဝံဂေလိတရားကို ဟောပြောရန် ဒေသခံယုဒဘာသာရုံတွင် စတင်ခဲ့သည်။ ယုဒလူမျိုးများသည် ခရစ်ယာန်အသင်းတော်တွင် အထူးထည့်သွင်းစဉ်းစားမှုနှင့် အခွင့်ထူးများကို ထိုက်တန်သည်ဟု သဘောထားကြပြီး၊ ခေါင်းဆောင်မှုအတွက် ပိုမိုသင့်လျော်သည်ဟု သတ်မှတ်ကြသည်။ ၎င်းတို့၏ နှိုင်းယှဉ်ဘာသာရေးရင့်ကျက်မှုသည် ဂျင်းတိုင်းလူမျိုးများ၏ ဘာသာရေးမရင့်ကျက်မှုထက် ထင်ရှားစွာ အားသာချက်ပေးလိမ့်မည်။ သို့သော် ၎င်းတို့၏သဘောထားနှင့် အာဏာကို အလွဲသုံးစားလုပ်မှုသည် အခါများစွာတွင်၊ ဘုရားသခင်နှင့် လူသားတို့အတွက် ရွံရှာဖွယ်ဖြစ်သော ကိုယ်ကျိုးရှာဖြောင့်မတ်မှုဘာသာတစ်ခုကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည် (လုကာ ၁၈:၁၀-၁၄)။

To deny the superiority of the Jews, in God’s sight, is not to deny the superiority of the divine revelation accorded the Jews (Rom. 3:1, 2; 9:1–5). In contrast with the Gentile convert, the Jew had been trained from infancy in the worship of the one true God and in the knowledge of the Scriptures. Generally speaking, the nucleus of the Christian believers in each community came from the Jewish synagogue, for Paul began his preaching of the gospel in the local synagogue. The Jews naturally felt entitled to special consideration and privileges in the Christian church, and considered themselves better fitted for leadership. Their comparative religious maturity would obviously give them an advantage over the religious immaturity of the Gentiles. But their attitude and their abuse of authority, in various instances, had resulted in a religion of self-righteousness, which was abhorrent both to God and to man (Luke 18:10–14).

 

ဣသရေလလူမျိုး။ “ဣသရေလ” ဟူသောအသုံးအနှုန်းနှင့်ပတ်သက်သော ဆွေးနွေးမှုအတွက် ကမ္ဘာဦး ၃၂:၂၈ ကို ကြည့်ပါ။ “ဣသရေလ” သည် ဟေဗြဲလူမျိုးများကို ဘုရားသခင်၏ရွေးချယ်ခံသူများအဖြစ် သတ်မှတ်ပြီး၊ အာဗြဟံ၏ရွေးချယ်ခံသားစဉ်မြေးဆက်မှလူများနှင့် ၎င်း၏အခြားသားစဉ်မြေးဆက်များကို ခွဲခြားသည် (ကမ္ဘာဦး ၂၁:၁၂; ရောမ ၉:၁၀-၁၃; ဂလာတိ ၄:၂၂-၃၁)။ ဘုရားသခင်၏ရွေးချယ်ခံလူမျိုးအဖြစ်၊ ဣသရေလလူမျိုးများသည် အထူးကောင်းချီးများနှင့် အခွင့်ထူးများကို ခံစားခဲ့ရသည် (ရောမ ၉:၄၊ ၅; အတွဲ ၅၊ စာမျက်နှာ ၂၇-၂၉)။ ဤအမည်သည် ဓမ္)မဟောင်းကျမ်းတွင် အခြားသုံးနေရာတွင်သာ ပေါ်ထွက်သည် (ယောဟန် ၁:၄၇; ရောမ ၉:၄; ၁၁:၁)။

Israelites. For a discussion of the term “Israel” see on Gen. 32:28. “Israel” designates the Hebrews as the elect of God and distinguishes between those in the chosen line of descent from Abraham and his numerous other descendants (Gen. 21:12; Rom. 9:10–13; Gal. 4:22–31). In their role as God’s chosen people the Israelites had enjoyed special blessings and privileges (Rom. 9:4, 5; Vol. V, pp. 27–29). The name occurs only three times elsewhere in the NT (John 1:47; Rom. 9:4; 11:1).

 

အာဗြဟံ၏မျိုးစေ့။ ဤသည်မှာ အမည်သုံးခုအနက် အမြင့်မြတ်ဆုံးအဖြစ် သတ်မှတ်ခံရသည်။ အာဗြဟံ၏စစ်မှန်သောသားတစ်ဦးဖြစ်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်နှင့် ပဋိညာဉ်ဆက်နွယ်မှုသို့ ဝင်ရောက်ခြင်းကို ဆိုလိုသည် (ကမ္ဘာဦး ၁၇:၇; ဂလာတိ ၄:၂၂-၂၆)၊ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်မှုကို ခံစားရခြင်း (ရောမ ၄; ဂလာတိ ၃:၆-၉၊ ၁၄-၁၆)၊ မယ်ရှိယဖြစ်လာမည့်လူမျိုးနှင့်သက်ဆိုင်ခြင်း (ဂလာတိ ၃:၁၆)၊ နှင့် ဟေဗြဲလူမျိုး၏ဖခင်အာဗြဟံအား ပေးအပ်ခံရသော မြင့်မြတ်သောကတိများကို အမွေဆက်ခံခြင်း (ဂလာတိ ၃:၁၄-၁၈)။ သို့သော် ယုဒလူမျိုးများသည် ၎င်းတို့၏သွေးထဲတွင် အာဗြဟံ၏သွေးရှိခြင်းနှင့် ၎င်းတို့၏နှလုံးနှင့်စိတ်ထဲတွင် အာဗြဟံ၏ယုံကြည်ခြင်းရှိခြင်းကို ခွဲခြားရန် မအောင်မြင်ခဲ့ကြပေ (ကမ္ဘာဦး ၂၁:၁၀; မဿဲ ၃:၉; ယောဟန် ၈:၃၃-၅၃; ရောမ ၂:၂၈၊ ၂၉; ဂလာတိ ၃:၂၈၊ ၂၉)။ ပေါလု၏ရန်သူများသည် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာအရည်အချင်းများသာရှိပြီး၊ ဤအချက်သည် ခရစ်ယာန်အသင်းတော်တွင် သာလွန်မှုကို အခိုင်အမာဆိုရန် မတရားမှုဖြစ်သည် (ဂလာတိ ၅:၂-၆)။

Seed of Abraham. This was considered the most honorable title of the three. To be a true son of Abraham meant to be taken into covenant relationship with God (Gen. 17:7; Gal. 4:22–26), to experience righteousness by faith (Rom. 4; Gal. 3:6–9, 14–16), to belong to the race through which the Messiah was to come (Gal. 3:16), and to inherit the exalted promises given to him as father of the Hebrew race (Gal. 3:14–18). But the Jews failed to distinguish between having the blood of Abraham in their veins and having the faith of Abraham in their hearts and minds (Gen. 21:10; Matt. 3:9; John 8:33–53; Rom. 2:28, 29; Gal. 3:28, 29). Paul’s opponents possessed only the physical qualifications, and this fact justified no claim to superiority in the Christian church (Gal. 5:2–6).

 

၂၃-၃၀။ ပေါလု၏မလျော့သောသတ္တိ—တမန်တော်ပေါလုၪရငစဉ်မှ သတ္တိကိုရယူပါ။ သူသည် များစွာသောစမ်းသပ်မှုများကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်။ သူသည် မမောမပန်းအလုပ်လုပ်သူဖြစ်ပြီး၊ တစ်ခါတစ်ရံ မဖိတ်ကြားထားသောဒေသများတွင်၊ တစ်ခါတစ်ရံ ရေပေါ်တွင်၊ မုန်တိုင်းနှင့်လေပြင်းများကြားတွင် အမြဲခရီးသွားခဲ့သည်။ သူ၏ဘဝသည် ယခုအခါရှိသော ခရီးသွားလာရေးအဆင်ပြေမှုများမရှိခဲ့သည့်အတွက်၊ ကျွန်ုပ်တို့ထက် များစွာပို၍ ခက်ခဲခဲ့သည်။ သို့သော် ပေါလုသည် ၎င်း၏အလုပ်ကို ဟန့်တားမည့်အရာမရှိခဲ့ပေ (စာလွှာ ၁၀၇၊ ၁၉၀၄)။

23–30. Paul’s Indomitable Courage.—Gain courage from the experience of the apostle Paul. He had many trials. He was an unwearied worker, and traveled constantly, sometimes through inhospitable regions, sometimes on the water, in storm and tempest. Far harder than ours was his lot, for traveling then had not the conveniences that it has now. But Paul allowed nothing to hinder him from his work (Letter 107, 1904).

 

 

၂၃။ သူတို့သည် ဆရာများလား။ ယုဒလူမျိုးများအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲလာသူများဟု ဆိုကြပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ခရစ်တော်အတွက် ပြောရေးဆိုခွင့်ရှိသူများဖြစ်သည်ဟု အခိုင်အမာဆိုခဲ့ကြသည်။ ပေါလုသည် ၎င်းတို့၏အခိုင်အမာဆိုချက်ကို ငြင်းဆိုခဲ့သည် (ဗျာ ၁၃-၁၅)။ ယုဒလူမျိုးတစ်ဦးအနေဖြင့်၊ ပေါလုသည် ၎င်းတို့နှင့် တန်းတူဖြစ်သည်။ သို့သော် ခရစ်တော်နှင့်ဆက်နွယ်မှုအချက်တွင်၊ မည်သည့်ခေတ်ကာလတွင်မဆို အခြေခံစမ်းသပ်မှုဖြစ်သည် (၁ ယောဟန် ၄:၂၊ ၃)၊ ပေါလုသည် သာလွန်မှုကို အခိုင်အမာဆိုသည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်အကဲဖြတ်မှုအရ၊ သူသည် ၎င်းတို့ကို များစွာကျော်လွန်သည်။ သက်သေအဖြစ်၊ သူသည် မိမိကိုယ်ကိုယ်စွန့်လွှတ်မှု၊ အကျယ်အဝန်းနှင့် ရလဒ်များတွင် ၎င်းတို့ကို များစွာကျော်လွန်သော အလုပ်များကို ညွှန်ပြသည်။ ၎င်းတို့သည် ပေါလု၏အလုပ်၏အကျိုးဆက်များကို သိမ်းပိုက်ရန် ကြိုးစားခဲ့ကြသည် (၂ ကောရိန္သု ၁၀:၁၅၊ ၁၆)။

23. Are they ministers? Professing to be converted Jews, they claimed to be spokesmen for Christ. Paul denied their claim (vs. 13–15). As a Jew, Paul was equal with them. But on the point of relationship to Christ, which is the fundamental test in any age (1 John 4:2, 3), Paul claims superiority. Thus, taking them at their own evaluation, he is far beyond them. As evidence he points to labors far surpassing theirs in self-sacrifice, in extent, and in results. They sought to usurp the fruits of Paul’s labors (2 Cor. 10:15, 16).

 

မိုက်မဲသူ။ စကားလုံးအရ၊ “နားမလည်သူ”၊ “စိတ်မထားသူ”၊ “ရူးသွပ်သူ”။ ဂရိဘာသာစကားတွင် ဤစကားလုံးသည် ဗျာ ၁၆၊ ၁၉ တွင် အသုံးပြုထားသောစကားလုံးထက် များစွာပိုမိုပြင်းထန်သည်။ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် သရော်စာဖြင့် ပြောဆိုသည်—သူသည် ၎င်း၏ရန်သူများ၏မိုက်မဲသောနည်းလမ်းများကို အသုံးပြုနေသည်။ ၎င်းသည် ဤသို့သောအရာကို လုပ်ဆောင်ရသည့်အတွက် သူ၏ကိုယ်ပိုင်မနှစ်မြို့မှုကိုလည်း ဖော်ပြသည်။ ကြွားဝါခြင်းကို ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ရန် သူသည် ၎င်း၏မလိုလားမှုကို မဖော်ပြဘဲ မနေနိုင်ပေ။

A fool. Literally, “one void of understanding,” “one out of his mind,” “one insane.” The Greek word is much stronger than that used in vs. 16, 19. Paul here speaks ironically—he is employing the foolish methods of his opponents. It also expresses his own disgust at having to resort to this kind of thing. He cannot continue boasting without expressing his own disapproval of doing so.

 

အလုပ်များစွာ။。 ပေါလုသည် ဂျင်းတိုင်းလူမျိုးများထံ ဧဝံဂေလိတရားကို ယူဆောင်လာရန် ကြာရှည်ပြီး ပင်ပန်းစွာ အလုပ်လုပ်ခဲ့သည်။ ဤယုဒဘာသာဝင်များသည် နှိုင်းယှဉ်လျှင် ဘာလုပ်ခဲ့သနည်း။

Labours more abundant. Paul had toiled long and arduously to bring the gospel to the Gentiles. What had these Judaizers done in comparison?

 

ဒဏ်ချက်များ။ ပေါလုနှင့်အတူ ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဉ်တစ်ခုဖြစ်သည် (တမန်တော် ၁၆:၂၂၊ ၂၃ ကို ကြည့်ပါ)။

Stripes. A common experience with Paul (cf. Acts 16:22, 23).

 

ထောင်ကျခြင်း။ သမ္မာကျမ်းတွင် ပေါလုအကြိမ်ရေမည်မျှ ထောင်ကျခဲ့သည်ကို မှတ်တမ်းမတင်ထားပေ (တမန်တော် ၁၆:၂၃ ကို ကြည့်ပါ)။ ရောမမြို့မှ ကလီမန့်က ပေါလုသည် ခုနစ်ကြိမ်ထောင်ကျခဲ့သည်ဟု မှတ်ချက်ပြုခဲ့သည် (ကောရိန္သုမြို့သို့ ကလီမန့်၏ပထမစာစောင် ၅)။

In prisons. The Bible does not record the number of times Paul was imprisoned (cf. Acts 16:23). Clement of Rome observes that Paul was imprisoned seven times (The First Epistle of Clement to the Corinthians 5).

 

သေခြင်းများ။ ဆိုလိုသည်မှာ သူသည် သေခြင်းနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ရသောအခါများစွာနှင့်၊ ရှင်သန်နိုင်မည်မဟုတ်ဟု ထင်ရသည့်အခါများ (တမန်တော် ၁၄:၁၉; ရောမ ၈:၃၆; ၁ ကောရိန္သု ၁၅:၃၁; ၂ ကောရိန္သု ၄:၁၁; ၁ ကောရိန္သု ၁၅:၂၉ ကို ကြည့်ပါ)။

Deaths. That is, the many occasions on which he came face to face with death, and it appeared he would not survive (Acts 14:19; Rom. 8:36; 1 Cor. 15:31; 2 Cor. 4:11; see on 1 Cor. 15:29).

 

၂၄။ ရိုက်နှက်ခြင်း အကြိမ်လေးဆယ်။ မဿဲ ၁၀:၁၇ တွင်ကြည့်ပါ။ ဤတွင် ယုဒလူတို့၏ ပြစ်ဒဏ်ပေးနည်းကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ ယုဒဥပဒေအရ ပြဌာန်းထားသည် (ဂျိုးဇီဖပ်စ်၊ အန်တီကွီးတီးစ် စတုတ္ထစာအုပ်၊ ၈.၂၁ [၂၃၈]; ဒေသာရုတ္တံ ၂၅:၁–၃ တွင်ကြည့်ပါ)။ ပေါလ်အား ဤရိုက်နှက်မှုများ ခံရသည်ဟူသော မှတ်တမ်းမရှိပါ။ ထိုသို့သော ရိုက်နှက်မှုများကို ယုဒဓမ္မဇရပ်တွင် ပုံမှန်အားဖြင့် ပြစ်ဒဏ်ပေးလေ့ရှိသည် (အတွဲ ၅၊ စာမျက်နှာ ၅၆; မဿဲ ၁၀:၁၇ တွင်ကြည့်ပါ)။ ပေါလ်သည် ခရစ်ယာန်များစွာကို ရိုက်နှက်ခံရအောင် တာဝန်ယူခဲ့သူဖြစ်သည် (တမန်တော် ၂၂:၁၉)။ ခရစ်တော်သည် နှစ်ကြိမ်ရိုက်နှက်ခံခဲ့ရသည် (မဿဲ ၂၇:၂၆ တွင်ကြည့်ပါ)။

24. Forty stripes. See on Matt. 10:17. Reference here is to a Jewish form of punishment provided for by Jewish law (Josephus Antiquities iv. 8. 21 [238]; see on Deut. 25:1–3). There is no record anywhere of these beatings inflicted upon Paul. Such beatings were usually administered in the Jewish synagogue (see Vol. V, p. 56; see on Matt. 10:17). Paul had been responsible for many Christians being beaten (Acts 22:19). Christ had been beaten twice (see on Matt. 27:26).

၂၅။ တုတ်ဖြင့်ရိုက်နှက်ခြင်း။ ရောမလူတို့၏ ပြစ်ဒဏ်ပေးနည်းတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ “သံတုတ်ဖြင့် အုပ်စိုးခြင်း” သည် အလွန်ပြင်းထန်သော ပြစ်ဒဏ်ကို ဆိုလိုသည် (ဗျာဒိတ် ၂:၂၇)။ ထိုတုတ်များသည် ရောမလစ်တာများ (သို့မဟုတ်) အာဏာပိုင်များ၏ တရားဝင်အမှတ်အသားဖြစ်သော သေးသွယ်သောတုတ်များဖြစ်သည်။ ဤသို့သော ရိုက်နှက်မှု၏ မှတ်တမ်းတစ်ခုတည်းမှာ ဖိလိပ္ပိတွင် ဖြစ်ပွားခဲ့သည် (တမန်တော် ၁၆:၂၂, ၂၃)။ ယေရုဆလင်တွင် ပေါလ်သည် ရောမနိုင်ငံသားဖြစ်သည်ဟူသောအချက်ဖြင့် ကင်းလွတ်ခွင့်တောင်းခဲ့သည် (တမန်တော် ၂၂:၂၄, ၂၅)။

25. Beaten with rods. A Roman form of punishment. To rule with “a rod of iron” denoted extreme severity (Rev. 2:27). The rods were the slender staves, the official insignia, of Roman lictors, or magistrates. The only recorded instance of such a beating occurred at Philippi (Acts 16:22, 23). At Jerusalem he claimed exemption on the basis of being a Roman citizen (Acts 22:24, 25).

 

၂ ကောရိန္တု ၁၁:၂၃–၂၇ တွင်ဖော်ပြထားသော ဆင်းရဲဒုက္ခများနှင့် ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှုများသည် တမန်တော် ၉ မှ တမန်တော် ၁၉ အတွင်းဖြစ်ပွားခဲ့သည်။ အဆိုးရွားဆုံးမှာ နောက်ပိုင်းတွင်ဖြစ်ပေါ်လာမည်ဖြစ်သည်။ ဤဖော်ပြချက်သည် ပေါလ်ပြောသော “ခရစ်တော်၏ဆင်းရဲခြင်းကို အတူခံစားခြင်း” (ဖိလိပ္ပိ ၃:၁၀) ၏ အဓိပ္ပာယ်ကို အနည်းငယ်ဖော်ပြသည်။ ပေါလ်၏ ခရစ်တော်အတွက် အန္တရာယ်ရှိသောဘဝမှ မည်မျှပုံဖျက်ထားသည်ကို မသိရပါ။

The suffering and persecution enumerated in 2 Cor. 11:23–27 occurred between the incidents recorded in Acts 9 and those in Acts 19. The worst was yet to come. This recital gives some idea of what Paul meant by sharing with Christ “the fellowship of his sufferings” (Phil. 3:10). And how much of Paul’s dangerous living for Christ is hidden from view!

 

ကျောက်ခဲဖြင့်ပစ်ပေါက်ခြင်း။ လစ္စထရာတွင် ကျောက်ခဲဖြင့်ပစ်ပေါက်ခံရမှုကို တမန်တော် ၁၄:၁၉, ၂၀ တွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသည်။

Stoned. The stoning at Lystra is recorded in Acts 14:19, 20.

 

သင်္ဘောဖောက်ပြန်ခြင်း။ တမန်တော်တွင် ပင်လယ်ခရီးငါးကြိမ်မှတ်တမ်းတင်ထားသော်လည်း၊ တမန်တော် ၂၇ မတိုင်မီ သင်္ဘောဖောက်ပြန်မှုအကြောင်း မဖော်ပြထားပါ။ ရောမသို့သွားရာလမ်းတွင် သင်္ဘောဖောက်ပြန်မှုသည် ဤစာတမ်းရေးသားပြီးနောက်မှဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည် (တမန်တော် ၂၇:၄၁–၄၄)။

Shipwreck. Five sea voyages are recorded in Acts, but nothing is said of shipwreck prior to that of Acts 27. The shipwreck en route to Rome came long after the writing of this epistle (Acts 27:41–44).

In the deep. That is, at sea.

 

၂၆။ ခရီးထွက်လှည့်လည်မှုများတွင် မကြာခဏဖြစ်ပေါ်သည်။ ပေါလုသည် ဧဝံဂေလိတရားမျိုးစေ့များကို ဖြန့်ကြဲရင်း အမြဲလိုလို လှုပ်ရှားသွားလာနေသည်။ သူသည် အန္တရာယ်များကို ထပ်ကာထပ်ကာ ရင်ဆိုင်ခဲ့ပြီး၊ ခရစ်တော်၏ စစ်မှန်သော၊ သစ္စာရှိသော ဓမ္မဆရာတစ်ဦးအဖြစ် သူ့ကိုယ်သူ သက်သေပြခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ သူ၏ ဂျူးဘာသာဝင်ဆန့်ကျင်သူများနှင့် မည်မျှကွာခြားသည်နည်း။

26. In journeyings often. Paul seems to have been constantly on the move sowing the seeds of the gospel. He proved himself a true, devoted minister of Christ by continually exposing himself to perils. How different from his Judaizing opponents!

 

ရေများ။ စာသားအရ “မြစ်များ” ဟု ဆိုလိုသည်။ ပေါလုခရီးသွားခဲ့သော လမ်းများနှင့် လမ်းသွယ်များတွင် တံတားများ အနည်းငယ်သာ ရှိခဲ့သည်။ သူသည် မြစ်များကို ဖြတ်ကူးရမည်ဖြစ်သည်။ အာရှမိုင်းနား၊ ဂရိနိုင်ငံ၊ နှင့် မာစီဒိုးနီးယားဟု ကျွန်ုပ်တို့သိထားသော နေရာအများစုမှာ တောင်တန်းများဖြစ်ပြီး၊ တံတားမရှိသော တောင်ပေါ်ရေစီးကြမ်းများသည် အန္တရာယ်ရှိသော အတားအဆီးများဖြစ်လာသည်။

Waters. Literally, “rivers.” There would be few bridges along most of the highways and byways Paul traveled. He would have to ford the rivers. Most of what we know as Asia Minor, Greece, and Macedonia is mountainous, and many an unbridged mountain torrent would constitute a dangerous obstacle.

 

ဓားပြများ။ ရောမလမ်းမကြီးများမှလွဲ၍ လမ်းများအားလုံးနီးပါးတွင် ဓားပြများကျက်စားသည်။ ဥပမာအားဖြင့် ကောင်းသောဆာမာရိသူ၏ဥပမာပုံပြင်တွင် (လုကာ ၁၀:၃၀) တွေ့ရသည်။ သူ၏ဇာတိမြို့ စီလီစီယာနှင့် အနီးတစ်ဝိုက်ဒေသတစ်ခုလုံးတွင် ပင်လယ်ဓားပြများနှင့် ဓားပြများ ကျက်စားသည်။ ခရစ်တော်မပေါ်မီ အနည်းငယ်နှစ်များအလိုတွင် ရောမသည် ပေါမ့ပေးဦးဆောင်မှုဖြင့် ၎င်းတို့ကို တိုက်ခိုက်ရန် စစ်တပ်တစ်ခု စေလွှတ်ခဲ့ရသည်။

Robbers. Every road, except perhaps the great Roman highways, was infested with robbers. An example of this is found in the parable of the Good Samaritan (Luke 10:30). His own country of Cilicia, and the whole region round about, was infested with pirates and robbers. A few years before the time of Christ, Rome was compelled to send out an expedition against them under the leadership of Pompey.

 

ကိုယ်နွယ်သားများ။ ပေါလု၏ အကြီးမားဆုံးရန်သူများမှာ သူ၏လူမျိုးတူများဖြစ်သည်။ ပေါလုလုပ်ကိုင်ခဲ့သော အဓိကမြို့များအားလုံးနီးပါးတွင်၊ ဂျူးလူမျိုးများထံမှ အကြီးမားဆုံးဆန့်ကျင်မှုကို ရင်ဆိုင်ခဲ့ရသည်။ ၎င်းသည် ဒမတ်စကတ်မြို့တွင် (တမန်တော် ၉:၂၃; ၂ ကော ၁၁:၃၂)၊ ပီဆီဒီယာ၏ အန္တိအုတ်မြို့တွင် (တမန်တော် ၁၃:၅၀, ၅၁)၊ အိုင်ကိုနီယမ်တွင် (အခန်း ၁၄:၂-၅)၊ လျှတ်ရာမြို့တွင် (အခန်း ၁၄:၁၉, ၂၀)၊ သက်ဆာလောနိကမြို့တွင် (အခန်း ၁၇:၅-၉)၊ ဘီရိုးယားမြို့တွင် (အခန်း ၁၇:၁၃, ၁၄)၊ ကောရိန္သုမြို့တွင် (အခန်း ၁၈:၁၂-၁၇)၊ နှင့် ယေရုဆလင်မြို့တွင် (အခန်း ၂၁:၂၇-၃၁) ဖြစ်ခဲ့သည်။

Mine own countrymen. Paul’s greatest enemies were those of his own race. In practically all the principal cities where Paul labored, his fiercest opposition came from the Jews. This had been the case at Damascus (Acts 9:23; 2 Cor. 11:32), at Antioch in Pisidia (Acts 13:50, 51), at Iconium (ch. 14:2–5), at Lystra (ch. 14:19, 20), at Thessalonica (ch. 17:5–9), at Beroea (ch. 17:13, 14), at Corinth (ch. 18:12–17), and at Jerusalem (ch. 21:27–31).

 

တစ်ပါးအမျိုးသားများ။ ဆိုလိုသည်မှာ ဖိလိပ္ပိမြို့တွင် (တမန်တော် ၁၆:၁၉-၂၄) နှင့် ဧဖက်မြို့တွင် (အခန်း ၁၉:၂၃-၃၀) ကဲ့သို့သော ဂျူးမဟုတ်သူများဖြစ်သည်။

Heathen. That is, Gentiles, as at Philippi (Acts 16:19–24) and Ephesus (ch. 19:23–30).

 

မြို့ထဲတွင်။ ဥပမာအားဖြင့် ဖိလိပ္ပိမြို့တွင် (တမန်တော် ၁၆:၁၉-၄၀)၊ ကောရိန္သုမြို့တွင် (အခန်း ၁၈:၁၂-၁၇)၊ နှင့် မကြာသေးမီက ဧဖက်မြို့တွင် (အခန်း ၁၉:၂၃-၄၁) ဖြစ်သည်။

In the city. As, for instance, at Philippi (Acts 16:19–40), at Corinth (ch. 18:12–17), and more recently at Ephesus (ch. 19:23–41).

 

တောထဲတွင်။ ဥပမာအားဖြင့် ဂလာတိဒေသ၏ လူဦးရေနည်းပါးသောနေရာများနှင့် စီလီစီယာ၊ မာစီဒိုးနီးယား၊ နှင့် အိလျှရိကမ်၏ ကြမ်းတမ်းသော တောင်တန်းဒေသများဖြစ်သည်။

Wilderness. As, for instance, the thinly populated regions of Galatia and the wild, rugged areas of Cilicia, Macedonia, and Illyricum.

ပင်လယ်ထဲတွင်။ အခန်းကြီး ၂၅ ကို ကြည့်ပါ။

In the sea. See on v. 25.

 

မိစ္ဆာညီအစ်ကိုများ။ ဂျူးခရစ်ယာန်များဖြစ်သော ဂျူးဘာသာဝင်များသည် ပေါလု၏ အပြင်းထန်ဆုံးရန်သူများဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် သူရင်ဆိုင်ရသော အန္တရာယ်များအနက် အပ်ိုငးဆုံးနှင့် စိတ်ပျက်စရာအကောင်းဆုံးဖြစ်သည် (ဖိလိပ္ပိ ၃:၁၈)။

False brethren. The Judaizers—Christian Jews—were Paul’s most relentless enemies. They constituted the most painful and frustrating peril among all those he had to face (Phil. 3:18).

 

၂၇။ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်မှုတွင်။ ပထမစကားလုံးနှစ်လုံးသည် ပေါလုလုပ်ကိုင်ရန်လိုအပ်ခဲ့သော ပင်ပန်းသော ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာအလုပ်ကို အထူးရည်ညွှန်းသည် (၁ သက် ၂:၉; ၂ သက် ၃:၈)။ ပေါလုကဲ့သို့ ဧဝံဂေလိလုပ်ငန်းတွင် လုပ်ကိုင်ခြင်းသည် သူ့အလိုအလျောက် အချိန်ပြည့်အလုပ်ဖြစ်ပြီး၊ သူ့ကိုယ်သူ ထောက်ပံ့ရန်အတွက် အချိန်နှင့် အားအင်များသည် ပုံမှန်လူတစ်ဦးအတွက် ပုံမှန်ထက်ကျော်လွန်သည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် ဟောပြောရန်အတွက် (တမန်တော် ၂၀:၃၁) နှင့် ကိုယ်ပိုင်ဝတ်ပြုရန်အတွက် (၁ သက် ၃:၁၀) အိပ်စရာအချိန်ကို မကြာခဏ စွန့်လွှတ်ခဲ့ရပေမည်။ ပေါလုသည် သူ၏ ၂၀ နှစ်ကျော်သော မှတ်တမ်းတင်ထားသော ဓမ္မအမှုဆောင်မှု၏ အလယ်မှတ်ကို အနည်းငယ်သာလွန်ခဲ့ပြီး၊ ဆင်းရဲဒုက္ခခံရမှုနှင့် ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှုတို့၏ အခက်ခဲဆုံး ၁၀ နှစ်သည် ရှေ့တွင်ရှိနေသေးသည်။ သူဤနေရာတွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသည်များသည် ခရစ်တော်အတွက် သူခံစားခဲ့ရသည်များထဲမှ သေးငယ်သောအပိုင်းတစ်ခုသာဖြစ်သည်။

27. In weariness. The first two words refer specifically to the taxing physical work in which Paul found it necessary to engage (1 Thess. 2:9; 2 Thess. 3:8). To work at evangelism as Paul did was, in itself, a full-time task, and the time and energy taken to support himself were beyond what would be considered normal for any man. Consequently he must have often sacrificed sleep in order to have time for preaching (Acts 20:31) and for private devotions (1 Thess. 3:10). Paul was now but slightly past the mid-point of his 20 years of recorded public ministry, and the 10 most difficult years of suffering and persecution still lay ahead of him. What he records here is only a small part of what he endured for Christ’s sake.

 

အိပ်မပျော်မှုများ။ သို့မဟုတ် “အိပ်မပျော်ခြင်း” သည် ပြင်းထန်သောပင်ပန်းမှု၊ အသင်းတော်များ၏ သာယာမှုအတွက် စိုးရိမ်မှု၊ သို့မဟုတ် တဲထိုးလုပ်ငန်းတွင် အလုပ်လုပ်ရန်အတွက်ဖြစ်သည်။

Watchings. Or, “sleeplessness,” owing to extreme weariness, to concern for the welfare of the churches, or in order to work at tentmaking.

 

ဆာလတ်မှုနှင့် အစာရှောင်မှုများ။ ဆက်စပ်အကြောင်းအရာမှ ပေါလုသည် သူ၏ထိန်းချုပ်မှုမရှိသော အခြေအနေများကြောင့် ခံစားရသော ဆင်းရဲမှုတစ်မျိုးကို စိတ်ထဲရှိသည်ဟု ဆိုလိုသည်။ ၎င်းသည် ဂျူးလူမျိုးများ၏ ထုံးတမ်းစဉ်လာအစာရှောင်ခြင်း သို့မဟုတ် ဆန္ဒအလျောက်အစာရှောင်ခြင်းနှင့် သက်ဆိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ ဆာလတ်မှုဖြင့် ပေါလုသည် မလုံလောက်သော အစားအသောက်ကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ အစာရှောင်ခြင်းဖြင့် သူဘာမှမစားရသည့်အခါများကို ရည်ညွှန်းပေမည်။

Hunger … fastings. The context implies that Paul has in mind some kind of suffering imposed upon him by circumstances beyond his control. This would hardly be true of the ceremonial fasts of the Jews, or of voluntary fasting. Perhaps by “hunger” Paul refers to an inadequate diet, and by “fastings” to occasions when he had nothing whatever to eat.

 

အေးခဲမှုနှင့် အဝတ်မရှိခြင်း။ ပေါလုသည် အာရှမိုင်းနား၏ တောင်တန်းဒေသများတွင် တစ်ခါတစ်ရံ လုံလောက်သောအဝတ်အစားမရှိခဲ့ဖူးသည် သို့မဟုတ် ဓားပြတိုက်ခိုက်မှုကို ခံခဲ့ရပေမည်။

Cold and nakedness. Perhaps Paul had, at times, lacked sufficient clothing in the mountainous regions of central Asia Minor, or perhaps he had suffered robbery.

 

၂၈။ အပြင်ဘက်ရှိအရာများ။ စာသားအရ “ထပ်မံ၍” ဟု ဆိုလိုပြီး၊ သူ၏ဓမ္မအမှုနှင့်ဆက်စပ်သော ပင်ပန်းသောတာဝန်များအပြင်၊ သို့မဟုတ် အခန်းကြီး ၂၃-၂၇ တွင်ဖော်ပြထားသော အခြားဒုက္ခများအပြင် ဖြစ်ပေမည်။ ဤဒုက္ခများအားလုံးသည် အသင်းတော်များအတွက် သူ၏ဘဝလုပ်ငန်းနှင့် ဆက်စပ်နေသည်။

28. That are without. Literally, “in addition,” that is, in addition to the taxing duties connected with his ministry, or possibly other trials in addition to those mentioned in vs. 23–27. All these trials are incidental to his lifework for the churches.

 

စိုးရိမ်မှု။ ဂရိဘာသာဖြင့် “မေရိမနာ” ဟူသည်မှာ “စိုးရိမ်မှု” သို့မဟုတ် “စိတ်ပူပန်မှု” ဟု ဆိုလိုသည် (မဿဲ ၆:၂၅ ကို ကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် ထပ်ကာထပ်ကာ ပေါ်ပေါက်လာပြီး သူ၏အချိန်များစွာကို သိမ်းပိုက်ထားပုံရသော ပြဿနာများကို ရည်ညွှန်းသည်၊ ဥပမာအားဖြင့် သူ၏စာများရေးသားခြင်း၊ အပြစ်ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးနှင့် ရုန်းကန်နေရသူများကို ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရ အကြံပေးခြင်း၊ ရှင်းလင်းရန်လိုအပ်သော သွန်သင်ချက်ဆိုင်ရာ မေးခွန်းများကို ဖြေကြားခြင်း၊ အသင်းတော်ခေါင်းဆောင်များနှင့် မကြာခဏတွေ့ဆုံခြင်း၊ နှင့် အသင်းတော်များနှင့် ၎င်းတို့၏အဖွဲ့ဝင်များကို ခိုင်ခံ့စေရန် သူ၏အမြဲတစေ ကြိုးပမ်းမှုများဖြစ်သည်။

Care. Gr. merimna, “anxiety,” “anxious care” (cf. on Matt. 6:25). Paul here refers to the problems that constantly arose and that seemed to occupy so much of his time, as, for instance, the writing of his epistles, the personal counseling of sin-burdened souls, the answering of doctrinal questions that needed clarification, his frequent meetings with the leaders of the churches, and his constant efforts to strengthen the churches and their members.

 

၂၉။ အားနည်းသူမည်သူသနည်း။ ပေါလုသည် “လူအားလုံးအတွက် အားလုံးဖြစ်လာရန်” ကြိုးစားခဲ့သည် (၁ ကော ၉:၂၂)။ စစ်မှန်သော ခရစ်ယာန်တစ်ဦးသည် အားနည်းသူများကို အထင်ကြီးစေရန် သူ၏သာလွန်သောခွန်အားကို ပြသမည်မဟုတ်ပေ။ ကိုယ်ပိုင်အားနည်းမှုကို သတိရှိသောသူများသည် ခွန်အားရှိရုံသာမက ၎င်းကို နူးညံ့စွာနှင့် နားလည်မှုဖြင့် အသုံးပြုတတ်သူများထံမှ အကြံဉာဏ်ရယူသည်။ သူခွင့်လွှတ်ခံရသည်မည်မျှရှိသည်ကို သိရှိပြီး၊ သူ၏အားနည်းချက်များကို သဘောပေါက်သဖြင့် ပေါလုသည် အခြားသူများ၏ အားနည်းချက်များကို ခွင့်လွှတ်ရန်နှင့် သည်းခံရန် သိသည်။ သူသည် အခြားသူများ၏ ကြောက်ရွံ့မှု၊ ကျရှုံးမှု၊ ဒုက္ခများနှင့် အားနည်းချက်များကို စစ်မှန်သော နားလည်မှုဖြင့် ဝေမျှနိုင်ခဲ့သည်။ သူ၏ထူးကဲသော ဝိညာဉ်ရေးရာခွန်အားသည် ထူးကဲသော နူးညံ့မှုတွင် ထင်ရှားခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏အခက်အခဲများကို အေးစက်စွာ၊ ကြမ်းတမ်းစွာ၊ ဒိုဂမတစ်နည်းဖြင့် ကိုင်တွယ်ခြင်းသည် အခြားသူများကို စိတ်ဓာတ်ကျစေရန် ဦးတည်သည်။

29. Who is weak? Paul sought to be “all things to all men” (1 Cor. 9:22). The true Christian will make no display of what superior strength he may have in order to impress others who are weak. Men conscious of their own weakness seek counsel of those who not only possess strength but who know how to use it with tenderness and understanding. Knowing how much he had been forgiven, realizing his own weaknesses, Paul knew how to forgive and to be patient with the weaknesses of others. He was able to share the fears and failures, the trials and weaknesses, of other men with true understanding. His surpassing spiritual strength found expression in surpassing gentleness. Nothing tends so to discourage others as a cold, harsh, dogmatic dealing with their difficulties.

 

စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်ခြင်း။ စာသားအရ “ထောင်ချောက်ခံရခြင်း” ဟု ဆိုလိုပြီး၊ အပြစ်သို့မဟုတ် စိတ်ဓာတ်ကျခြင်းသို့ ဦးတည်သည် (မဿဲ ၅:၂၉ ကို ကြည့်ပါ)။

Offended. Literally, “to be trapped,” that is, into sin or discouragement (see on Matt. 5:29).

 

မီးလောင်မနေဘူးလား။ သို့မဟုတ် “ဒေါသမထွက်ဘူးလား” သို့မဟုတ် “မကျေနပ်ဘူးလား”။

I burn not. Or, “I am not incensed,” or “I am not indignant.”

 

၃၀။ ဂုဏ်ပြုရန်လိုအပ်သည်။ သို့မဟုတ် “ဝါကြွားခြင်း”။ ပေါလုသည် သူ့ကိုယ်သူ မြှင့်တင်ပြီး အခွင့်အာဏာကို ကိုယ်တိုင်အတည်ပြုသော ဆန့်ကျင်သူများနှင့် မည်မျှကွာခြားသည်နည်း၊ ၎င်းတို့သည် အခြားသူများကို အသုံးချပြီး မိမိကိုယ်ကို မြှင့်တင်သည်။

30. Must needs glory. Or, “boast.” How different is Paul from his self-asserting, self-authoritative opponents, who exalted themselves at the expense of others.

 

အားနည်းချက်များ။ သို့မဟုတ် “အားနည်းမှုများ” သည် စရိုက်အားနည်းမှုများမဟုတ်ဘဲ သူ၏မနားမနေ လုပ်ဆောင်မှုများနှင့် အခန်းကြီး ၂၃-၂၈ (၂ ကော ၁၂:၉ ကို ကြည့်ပါ) မှ ဆင်းရဲဒုက္ခများကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသည်။

Infirmities. Or, “weaknesses,” not of character but those resulting from his incessant labors, the sufferings of vs. 23–28 (cf. ch. 12:9).

 

၃၁။ ဘုရားသခင်နှင့် ခမည်းတော်။ သတ္တဝါနှစ်ဦးမဟုတ်ဘဲ၊ ဘုရားသခင်ခမည်းတော်တစ်ဦးတည်းဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် သူ့ကိုယ်သူ ကျိန်ဆိုထားသလို တရားဝင်ထားရှိသည်။

31. God and Father. Not two beings, but one, God the Father. Paul solemnly places himself, as it were, under oath.

 

ထာဝရချီးမွမ်းခံရသူ။ ရောမ ၉:၅ ကို ကြည့်ပါ။

Blessed for evermore. See on Rom. 9:5.

 

မလိမ်ပြောပါ။ ဤအလွန်တရားဝင်သော ကျိန်ဆိုမှုသည် ပေါလု၏ရေးသားချက်များတွင် ထူးခြားသည်။ အခြားအခါများတွင် သူသည် ပြင်းထန်သောအတည်ပြုချက်များ (ရောမ ၁:၉; ဂလာတိ ၁:၂၀; ၁ သက် ၂:၅) ပြုလုပ်ခဲ့သော်လည်း၊ ၎င်းတို့ထဲမှ တစ်ခုမျှ ဤကျိန်ဆိုမှု၏ ခွန်အား၊ တရားဝင်မှု၊ ထုတ်ဖော်မှု၊ နှင့် ဆွဲဆောင်မှုနှင့် နှိုင်းယှဉ်မရနိုင်ပေ။ ပေါလုသည် သူ၏ဝါကြွားမှုကို “အားနည်းချက်များ” သို့သာ ကန့်သတ်ရန် ခိုင်မာသောရည်ရွယ်ချက်ကို ရည်ညွှန်းသည်ဖြစ်စေ၊ ဒမတ်စကတ်ဖြစ်ရပ် သို့မဟုတ် အခန်းကြီး ၁၂ ၏ပထမပိုင်းတွင် ဘုရားသခင်၏ဗျာဒိတ်များကို ရည်ညွှန်းသည်ဖြစ်စေ၊ မရှင်းလင်းပါ။ သူသည် ရှေ့တွင်ဖော်ပြထားသည်များနှင့် နောက်တွင်ဖော်ပြမည့်အရာများကို ရည်ညွှန်းပေမည်။ သူ၏ထုတ်ဖော်ပြောဆိုမှုများ၏ စစ်မှန်မှုကို အချို့သူများက သံသယဝင်မည်ကို သူသဘောပေါက်ခဲ့ပုံရသည်။

I lie not. This most solemn oath is something unique in Paul’s writings. At other times he makes strong affirmations (Rom. 1:9; Gal. 1:20; 1 Thess. 2:5), but none of these can be compared with this one in strength, solemnity, expression, and appeal. Whether Paul refers to what precedes—to his firm purpose to restrict his boasting to his “infirmities”—or to what follows, whether to the incident at Damascus or to the first part of ch. 12, concerning divine revelations, is not clear. Perhaps he refers to both what precedes and what follows. Apparently he realized that some, at least, would doubt the sincerity of his statements.

 

၃၂။ အုပ်ချုပ်သူ။ ဂရိဘာသာဖြင့် “အဲသနာခဲစ်” ဟူသည်မှာ စာသားအရ “လူမျိုးအုပ်ချုပ်သူ” ဟု ဆိုလိုသည်။

32. Governor. Gr. ethnarchēs, literally, “ruler of the people.”

 

အရေးတက်။ သမိုင်းမှတ်တမ်းများအရ ဒမတ်စကတ်အပါအဝင် ဆီးရီးယားသည် ဘီစီ ၆၄ ခန့်မှစတင်ကာ ရောမပြည်နယ်တစ်ခုဖြစ်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းမတိုင်မီ နာဘာတိယန်းများလက်အောက်တွင် ရှိခဲ့သည်။ ဘီစီ ၉ မှ အေဒီ ၃၉ အထိ အုပ်ချုပ်ခဲ့သော နာဘာတိယန်းဘုရင် အရေးတက် ၄ သည် ပေါလုရည်ညွှန်းသော အချိန်တွင် ဒမတ်စကတ်ကို မည်သို့ထိန်းချုပ်နိုင်ခဲ့သည်ကို မသိရပါ။ ဧကရာဇ်သည် ၎င်း၏မိတ်ဆွေဖြစ်မှုကို ရရှိရန် သို့မဟုတ် ယခုမသိရသော အခြားနိုင်ငံရေးအကြောင်းများကြောင့် ဒမတ်စကတ်မြို့ကို အရေးတက်အား တစ်ချိန်က ပေးအပ်ခဲ့ဖူးသည်။ အရေးတက်သည် ရောမတို့ထံမှ အင်အားသုံးယူခဲ့ဖူးသည်ဟု မဖြစ်နိုင်ပေ။ တမန်တော် ၉:၂၄ ကို ကြည့်ပါ။ ပေါလု၏ဘဝသမိုင်းအချိန်ကာလဆိုင်ရာ အခန်းကြီး ၃၂ ၏သတင်းအချက်အလက်ကို စာမျက်နှာ ၉၇ တွင် ကြည့်ပါ။

Aretas. Historical records reveal that Syria, including Damascus, had been a Roman province since about 64 b.c., prior to which it had been subject to the Nabataeans. How Aretas IV, an independent king of Nabataea who reigned from 9 b.c. to a.d. 39 (see The Journeys of Paul; Vol. V, pp. 38, 64), could have been in control of Damascus at the time to which Paul refers is not known. It is possible that the emperor may have assigned the city to Aretas for a time to secure his friendship or for other political reasons now unknown. Aretas could hardly have taken it from the Romans by force. See on Acts 9:24. For the bearing of the information of v. 32 upon the chronology of the life of Paul see p. 97.

 

ဖမ်းဆီးလိုသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ဂျူးလူမျိုးများ၏ လှုံ့ဆော်မှုဖြင့် (တမန်တော် ၉:၂၃-၂၅; ၂ ကော ၁၁:၂၆ ကို ကြည့်ပါ) ဖြစ်သည်။

Desirous to apprehend. That is, at the instigation of the Jews (Acts 9:23–25; see on 2 Cor. 11:26).

 

၃၃။ ပြတင်းပေါက်မှတစ်ဆင့်။ ယောရှု ၂:၁၅; ၁ ဆမ်ုယလ် ၁၉:၁၁, ၁၂ ကို နှိုင်းယှဉ်ပါ။ အိမ်သည် မြို့ရိုးထိပ်တွင် တည်ရှိပြီး အပြင်ဘက်တွင် ပြတင်းပေါက်သေးသေးလေး သို့မဟုတ် အပေါက်တစ်ခု ရှိခဲ့ပုံရသည်။

33. Through a window. Compare Joshua 2:15; 1 Sam. 19:11, 12. Evidently the house stood atop the wall and had a small window or opening on the outside.

 

ခြင်းတောင်း။ ဂရိဘာသာဖြင့် “ဆာဂါနဲ” ဟူသည်မှာ ကျစ်ဆူးထားသော ကြိုး၊ ကျစ်ဆူးထားသောကြိုးဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော ခြင်းတောင်းဖြစ်သည်။ တမန်တော် ၉:၂၄, ၂၅ ကို ကြည့်ပါ။

Basket. Gr. sarganē, a braided rope, a basket made of braided rope. See on Acts 9:24, 25.

 

ellen g. white comments

2 GC 381

3 MM 113; 5T 297

5 AA 388

7–10 AA 350

9 4T 409

9, 10 3T 319

12–15 AA 350

13–15 5T 297

14 CT 134; CW 152; Ev 359,  360,  364,  365,  604,  607, 609; EW 88,  261, 263; FE 176,  258, 471; GC 524,  588, 624; MH 440; ML 321, 323; MM 95, 101; MYP 51,  57,  236, 454; Te 285; TM 236,  333, 366; 1T 290, 341; 2T 172,  287, 458; 3T 374,  437,  456, 483; 4T 207, 623; 5T 80,  137,  140,  198,  573, 624; 7T 165; 8T 294, 306; 9T 68; WM 292

23–27 AA 296

25 AA 575

26, 27 Ed 67; SR 313; 2T 628

28 AA 323

 

 

အခန်းကြီး - ၁၂

chapter 12

 

၁။ သူ၏တမန်တော်အဖြစ်ကို ချီးမွမ်းရန်အတွက်၊ သူ၏အံ့ဖွယ်ဗျာဒိတ်များကို ဝါကြွားနိုင်သော်လည်း၊ ၉။ သူသည် သူ၏အားနည်းချက်များကို ဝါကြွားရန်သာ ရွေးချယ်သည်၊ ၁၁။ ၎င်းတို့ကို ဤအချည်းနှီးသော ဝါကြွားမှုသို့ အတင်းအကြပ်ပြုလုပ်စေသည့်အတွက် အပြစ်တင်သည်။ ၁၄။ သူသည် ၎င်းတို့ထံသို့ ထပ်မံလာရောက်ရန် ကတိပြုသည်။ သို့သော် ဖခင်တစ်ဦး၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့်သာ လုံးဝလာမည်၊ ၂၀။ သူသည် ၎င်းတို့ထဲတွင် ပြစ်မှုကျူးလွန်သူများနှင့် လူသိရှင်ကြား အဆင်မပြေမှုများကို တွေ့ရှိရမည်ကို စိုးရိမ်သည်။

1 For commending of his apostleship, though he might glory of his wonderful revelations, 9 yet he rather chooseth to glory of his infirmities, 11 blaming them for forcing him to this vain boasting. 14 He promiseth to come to them again: but yet altogether in the affection of a father, 20 although he feareth he shall to his grief find many offenders, and publick disorders there.

 

 

၁-၄။ ပေါလု၏ တန်ခိုးဖြင့် ဟောပြောခြင်း။—ဘုရားသခင်သည် ပေါလုမှတစ်ဆင့် ကျွန်ုပ်တို့၏သွန်သင်မှုအတွက် အံ့ဖွယ်သင်ခန်းစာများစွာကို ပေးခဲ့သည်။ သူ၏ဗျာဒိတ်များတွင် ပေါလုသည် လူသားတစ်ဦးအား ထုတ်ဖော်ပြောဆိုရန် တရားမဝင်သော အရာများစွာကို မြင်ခဲ့သည်။ သို့သော် သူမြင်ခဲ့သော ကောင်းကင်နန်းတော်များမှ အခြားအရာများစွာကို သူ၏သွန်သင်ချက်များထဲသို့ ထည့်သွင်းခဲ့သည်။ သူ၏ပါးစပ်မှ ထွက်ပေါ်လာသော အမှန်တရားသည် ထက်ထက်သောဓားနှစ်ဖက်သွားကဲ့သို့ လင်းလက်ခဲ့သည်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ဖြင့် သူ၏စိတ်နှလုံးတွင် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သော အထင်အမြင်များသည် ပြင်းထန်ပြီး ထင်ရှားခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့ကို အခြားမည်သူမျှ တင်ပြနိုင်စွမ်းမရှိသော နည်းဖြင့် လူများထံ တင်ပြခဲ့သည်။ ပေါလုသည် ဝိညာဉ်တော်၏သက်သေပြမှုနှင့် တန်ခိုးဖြင့် ဟောပြောခဲ့သည် (စာလွှာ ၁၀၅၊ ၁၉၀၁)။

1–4. Paul’s Preaching With Power.—Through Paul God has given many wonderful lessons for our instruction. In his visions Paul saw many things not lawful for a man to utter. But many other things which he saw in the heavenly courts were woven into his teachings. The truth flashed from his lips as a sharp, two-edged sword. The impressions made upon his mind by the Holy Spirit were strong and vivid, and they were presented to the people in a way that no one else could present them. Paul spoke in the demonstration of the Spirit and with power (Letter 105, 1901).

 

(၁ ကော ၉:၂၇) ပေါလုသည် နှိမ့်ချမှုကို ထိန်းသိမ်းခဲ့သည်။—တမန်တော်ပေါလုသည် ဘုရားသခင်ထံမှ အလွန်ဂုဏ်ပြုခံခဲ့ရပြီး၊ သန့်ရှင်းသောဗျာဒိတ်ဖြင့် တတိယကောင်းကင်သို့ ခေါ်ဆောင်ခံခဲ့ရပြီး၊ လူသားများအား ထုတ်ဖော်မပြခွင့်မရှိသော ဘုန်းတန်ခိုးများကို မြင်တွေ့ခဲ့သည်။ သို့သော် ဤအားလုံးသည် သူ့ကို ဝါကြွားမှု သို့မဟုတ် မိမိကိုယ်ကို ယုံကြည်မှုသို့ မဦးတည်စေခဲ့ပေ။ သူသည် စဉ်ဆက်မပြတ် သတိထားမှုနှင့် မိမိကိုယ်ကို ငြင်းပယ်မှု၏ အရေးပါမှုကို သဘောပေါက်ခဲ့ပြီး၊ “ကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်ခန္ဓာကို ထိန်းသိမ်းထားပြီး၊ ၎င်းကို နာခံမှုအောက်သို့ ယူဆောင်လာသည်။ အကြောင်းမှာ ကျွန်ုပ်သည် အခြားသူများအား ဟောပြောပြီးနောက်၊ ကျွန်ုပ်ကိုယ်တိုင် ပယ်ထုတ်ခံရမည်ကို စိုးရိမ်သည်” ဟု ရှင်းလင်းစွာ ကြေညာခဲ့သည် (RH မေလ ၃၊ ၁၈၈၁)။

(1 Cor. 9:27.) Paul Remained Humble.—The apostle Paul was highly honored of God, being taken in holy vision to the third heaven, where he looked upon scenes whose glories might not be revealed to mortals. Yet all this did not lead him to boastfulness or self-confidence. He realized the importance of constant watchfulness and self-denial, and plainly declares, “I keep under my body, and bring it into subjection: lest that by any means, when I have preached to others, I myself should be a castaway” (RH May 3, 1881).

(ဖိလိပ္ပိ ၃:၁၂; ၁ တိ ၁:၁၅) ပေါလုသည် ခရစ်ယာန်ဘဝတွင် သူ၏ကိုယ်ပိုင်တိုးတက်မှုအပေါ် အလွန်နှိမ့်ချသော အမြင်ရှိခဲ့သည်။ သူက “ကျွန်ုပ်သည် ယခုပင်ရရှိပြီးသည်ဟု မထင်မှတ်ပါ၊ သို့မဟုတ် ပြီးပြည့်စုံပြီးသည်ဟု မထင်မှတ်ပါ” ဟု ဆိုသည်။ သူသည် မိမိကိုယ်ကို အပြစ်သားများထဲတွင် အဓိကသူအဖြစ် ပြောဆိုသည်။ သို့သော် ပေါလုသည် သခင်ဘုရားထံမှ အလွန်ဂုဏ်ပြုခံခဲ့ရသည်။ သူသည် သန့်ရှင်းသောဗျာဒိတ်ဖြင့် တတိယကောင်းကင်သို့ ခေါ်ဆောင်ခံခဲ့ရပြီး၊ ထုတ်ဖော်ခွင့်မရှိသော ဘုရားသခင်၏ ဘုန်းတန်ခိုးများကို ဗျာဒိတ်ပေးခံခဲ့ရသည် (ST ဇန်နဝါရီလ ၁၁၊ ၁၈၈၃)။

(Phil. 3:12; 1 Tim. 1:15.) Paul had a very humble opinion of his own advancement in the Christian life. He says, “Not as though I had already attained, either were already perfect.” He speaks of himself as the chief of sinners. Yet Paul had been highly honored of the Lord. He had been taken, in holy vision, to the third heaven, and had there received revelations of divine glory which he could not be permitted to make known (ST Jan. 11, 1883).

 

(ရောမ ၁၆:၂၅; ဧဖက် ၃:၈, ၉; ကောလောသဲ ၁:၂၆) ဖုံးကွယ်ထားသော နက်နဲသောအရာများကို ထုတ်ဖော်ပြသည်။—ခေတ်ကာလများစွာ ဖုံးကွယ်ထားခဲ့သော နက်နဲသောအရာများကို ပေါလုထံသို့ ထုတ်ဖော်ပြခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ လုပ်ဆောင်မှုများနှင့် လူသားစိတ်နှလုံးများနှင့် ဆက်ဆံမှုများကို သူခံနိုင်သမျှ သိရှိခဲ့သည်။ သခင်ဘုရားသည် ပေါလုအား တစ်ပါးအမျိုးသားများအကြားတွင် ခရစ်တော်၏ ရှာမတွေ့နိုင်သော စည်းစိမ်ကို ဟောပြောရမည်ဟု မိန့်တော်မူခဲ့သည်။ တစ်ပါးအမျိုးသားများအား အလင်းပေးရမည်။ ၎င်းသည် ခေတ်ကာလများစွာ ဖုံးကွယ်ထားခဲ့သော နက်နဲသောအရာဖြစ်သည် (ST ဇန်နဝါရီလ ၃၀၊ ၁၉၁၂)။

(Rom. 16:25; Eph. 3:8, 9; Col. 1:26.) Hidden Mysteries Revealed.—Mysteries which had been hidden for ages were revealed to him [Paul], and as much as he could bear of the workings of God, and of His dealings with human minds, was made known. The Lord told Paul that he must preach among the Gentiles the unsearchable riches of Christ. Light was to be given to the Gentiles. This is a mystery which had been hidden for ages (ST Jan. 30, 1912).

 

 

၁။ အကျိုးမရှိပါ။ သို့မဟုတ် “အကျိုးမဖြစ်ထွန်းပါ”။ ပေါလု၏ ဓမ္မအမှုကို ခုခံကာကွယ်မှုသည် အခန်းကြီး ၁၀:၁ တွင် စတင်ခဲ့ပြီး၊ အနှောင့်အယှက်မရှိဘဲ ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်နေသည်။ ယခုအချိန်အထိ၊ သက်သေအဖြစ်၊ သူသည် ဓမ္မဆရာတစ်ဦးအနေဖြင့် သူ၏ကိုယ်ပိုင်အတွေ့အကြုံများ—သူ၏ဘဝ၊ သူ၏အပြုအမူ၊ နှင့် ခရစ်တော်အတွက် သူ၏ဆင်းရဲဒုက္ခများကို ထောက်ပြခဲ့သည်။ ယခုသူသည် အားလုံးထဲတွင် အကြီးမားဆုံးသက်သေဖြစ်နိုင်သည့်အရာသို့—သူ၏ရှင်ပြန်ထမြောက်သောသခင်ယေရှုခရစ်နှင့် တိုက်ရိုက်ကိုယ်ပိုင်ဆက်သွယ်မှု၊ နှင့် သူ၏ဆန့်ကျင်သူများထက်ကျော်လွန်သော သဘာဝလွန်အတွေ့အကြုံများသို့ ဦးတည်သည်။

1. It is not expedient. Or, “It is not profitable.” Paul’s defense of his ministry, begun in ch. 10:1, continues without interruption. Thus far, as evidence, he has called attention to his personal experiences as a minister—his life, his conduct, and his sufferings for Christ’s sake. Now he turns to what is perhaps the greatest evidence of all—his direct and personal communication with his resurrected Lord, Jesus Christ, and supernatural experiences transcending anything experienced by his opponents.

 

ဝါကြွားရန်မလွဲမသွေ။ စာသားဆိုင်ရာ သက်သေများသည် (စာမျက်နှာ ၁၀ ကို ကြည့်ပါ) “ဝါကြွားရန်လိုအပ်သည်” ဟူသော ဖတ်ရှုမှုကို ထောက်ခံပြီး၊ “ကျွန်ုပ်သည် ဝါကြွားရမည်” ဟု ဆိုလိုသည်။ ပေါလုသည် ဝါကြွားမှုဟု များစွာသောသူများက ယူဆမည့်အရာတွင် ပါဝင်ရန် တွန့်ဆုတ်မှုကို ထပ်မံဖော်ပြသည် (အခန်းကြီး ၁၀:၈ ကို ကြည့်ပါ)။ သို့သော် အခြေအနေများက သူ၏တမန်တော်အဖြစ်နှင့် သူ၏သတင်းစကားကို ခိုင်လုံစေရန်အတွက် ၎င်းကို လုပ်ဆောင်ရန် လိုအပ်စေခဲ့သည်။ ဤပြဿနာကို ရှင်းလင်းရန် ပျက်ကွက်ခြင်းသည် သူ၏တမန်တော်အဖြစ်ကို ငြင်းပယ်ခြင်းနှင့် ဧဝံဂေလိတရားနှင့် သူအစေခံသည်ဟု ဆိုသော ခရစ်တော်ကို ဂုဏ်သိက္ခာမဲ့စေခြင်းနှင့် ညီမျှသည်။ ခရစ်ယာန်တစ်ဦးအတွက် ဝါကြွားခြင်းသည် မသင့်လျော်ဘဲ အကျိုးမဖြစ်ထွန်းပေ၊ အကြောင်းမှာ သူဖြစ်သမျှနှင့် ပိုင်ဆိုင်သမျှသည် ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်ဖြင့်သာ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ ဝါကြွားခြင်းသည် ကိုယ်ကို မြှင့်တင်ပြီး လူတစ်ဦးကို သွေးဆောင်မှုသို့ ဦးတည်စေသည်။ ခရစ်ယာန်၏သက်သေခံချက်သည် မိမိကိုယ်ကိုမဟုတ်ဘဲ ခရစ်တော်အကြောင်းဖြစ်သည်။

Doubtless to glory. Textual evidence favors (cf. p. 10) the reading “It is necessary to boast,” meaning “I must boast.” Again Paul expresses his reluctance to engage in what many would consider boasting (see on ch. 10:8). But circumstances have made it necessary for him to do so in order to vindicate his apostleship and his message. To fail to clarify the issue would be equivalent to denying his apostleship and dishonoring the gospel, and Christ, whose servant he claims to be. It is improper and unprofitable for a Christian to boast, since all he is and has comes by the grace of God. Boasting exalts the ego and leads a man into temptation. The Christian’s testimony is never of himself but of Christ.

 

ဗျာဒိတ်များ။ ဂရိဘာသာဖြင့် “အော့ပတစီယိုင်” သည် “မြင်ကွင်းများ” ဟု ဆိုလိုသည်။ ပေါလုသည် သဘာဝလွန်အတွေ့အကြုံများအကြောင်း ပြောဆိုရင်း ဘုရားသခင်အပေါ် နှိမ့်ချမှုနှင့် မှီခိုမှုစိတ်ကို ထုတ်ဖော်ပြသည်။ မိမိကိုယ်ကို မြှင့်တင်မှုမရှိပေ။

Visions. Gr. optasiai, “sights.” As Paul speaks of supernatural experiences he also reveals a spirit of humility and dependence upon God. There is no exaltation of self.

 

ထုတ်ဖော်ပြမှုများ။ ဂရိဘာသာဖြင့် “အပိုကာလုပ်စီယိုင်” သည် “ထုတ်ဖော်မှု၏လုပ်ဆောင်မှုများ” ဟု ဆိုလိုပြီး ထုတ်ဖော်မှု၏နည်းလမ်းကို အလေးပေးသည်။ သမ္မာကျမ်းစာတွင် ၎င်းသည် သဘာဝစိတ်နှလုံး၏စွမ်းအားဖြင့် ရှာဖွေတွေ့ရှိ၍မရသော အရာများကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ အပြစ်ကြောင့် လူသားနှင့် ဘုရားသခင်ကို ခွဲခြားထားသောကြောင့် လူသားမသိနိုင်သော အရာများဖြစ်သည် (ယောဘ ၁၁:၇; ယောဟန် ၁:၁၈; ရောမ ၁၁:၃၃; ၁ တိ ၆:၁၆ ကို ကြည့်ပါ)။ သို့သော် ခရစ်တော်မှတစ်ဆင့် လူသားနှင့် ဘုရားသခင်ကြားရှိ အကွာအဝေးကို ပေါင်းကူးပေးခဲ့ပြီး၊ ဖန်ဆင်းရှင်သည် သူ၏ဖန်ဆင်းခံသတ္တဝါများနှင့် ထပ်မံဆက်သွယ်နိုင်ခဲ့သည်။ ပေါလုသည် ဘုရားသခင်ထံမှ တိုက်ရိုက်ကိုယ်ပိုင်ဆက်သွယ်မှုကို မကြာခဏရရှိခဲ့သည် (တမန်တော် ၉:၄-၆; ၁၆:၉; ၁၈:၉; ၂၂:၁၇, ၁၈; ၂၃:၁၁; ၂၇:၂၃; ဂလာတိ ၂:၂)။ “သခင်ဘုရား၏” ဟူသော စကားစုသည် ပေါလုမြင်ခဲ့သောအရာ၏ အရင်းအမြစ်ကို ဖော်ပြသည်။ ထိုသို့သော မြင်ကွင်းကို လက်ခံသူသည် အိပ်ပျော်နေသည်ဖြစ်စေ၊ နိုးနေသည်ဖြစ်စေ၊ စိတ်နှလုံး၏မျက်လုံးဖြင့် မြင်နိုင်သည်။

Revelations. Gr. apokalupseis, “[acts of] manifestation” stressing the method of revelation. In the Bible it refers to things that cannot be discovered by the natural powers of the mind, and would otherwise remain unknown by man (see Job 11:7; John 1:18; Rom. 11:33; 1 Tim. 6:16), because sin has separated him from God. But through Christ the breach between man and God has been bridged, and the Creator can again communicate with His creatures. Paul frequently received direct personal communication from God (Acts 9:4–6; 16:9; 18:9; 22:17, 18; 23:11; 27:23; Gal. 2:2). The phrase, “of the Lord,” indicates the source of what Paul saw. Such a sight may be seen by the eye of the mind whether the recipient is asleep or awake.

 

၁ (ဖိလိပ္ပိ ၃:၈) ပေါလုသည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ဖြင့် သွန်သင်ခံခဲ့ရသည်။—သခင်ဘုရားထံမှ ဗျာဒိတ်များစွာ ရရှိခဲ့သော တမန်တော်ပေါလုသည် မတူညီသောအရင်းအမြစ်များမှ အခက်အခဲများကို ရင်ဆိုင်ခဲ့ရပြီး၊ သူ၏ရုန်းကန်မှုများနှင့် စိတ်ဓာတ်ကျမှုများကြားတွင် ဘုရားသခင်အပေါ် သူ၏ယုံကြည်မှုနှင့် ယုံစားမှုကို မဆုံးရှုံးခဲ့ပေ။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ အထူးသွန်သင်မှုအောက်တွင်၊ သူ၏စိတ်သဘောထားသည် သန့်စင်ခဲ့ပြီး၊ ပြုပြင်ခဲ့ပြီး၊ မြှင့်တင်ခဲ့ပြီး၊ သန့်ရှင်းစေခဲ့သည်။ လူသားများ၏ အကြံအစည်များနှင့် ရန်သူ၏အကြံအစည်များသည် သူ့အတွက် စည်းကမ်းနှင့် ပညာပေးမှု၏ နည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်ခဲ့ပြီး၊ သူသည် သခင်ယေရှုခရစ်ကို မှီခိုအားထားသူဖြစ်သောကြောင့် အလွန်ထူးချွန်သော အသိပညာကို ရရှိခဲ့သည်ဟု ကြေညာသည်။ “အမှန်ပင်” သူက ကြေညာသည်၊ “ကျွန်ုပ်သည် ခရစ်တော်ယေရှု ကျွန်ုပ်၏သခင်၏ အသိပညာ၏ ထူးချွန်မှုအတွက် အရာအားလုံးကို ဆုံးရှုံးမှုအဖြစ်သာ မှတ်ယူသည်”။ ဤဧဝံဂေလိတရားသည် စိတ်ဝိညာဉ်၏ဥယျာဉ်ကို မည်မျှပင် ကြွယ်ဝစေသည်နည်း၊ ၎င်းသည် အဖိုးတန်သောအသီးအနှံများကို ထုတ်လုပ်နိုင်စေသည် (စာလွှာ ၁၂၇၊ ၁၉၀၃)။

1 (Phil. 3:8). Paul Taught by the Holy Spirit.—The apostle Paul, who had received many revelations from the Lord, met difficulties from various sources, and amid all his conflicts and discouragements he did not lose his trust and confidence in God. Under the special tuition of the Holy Spirit, his judgment was purified, refined, elevated, sanctified. The devising of human beings and of the enemy against him were to him a means of discipline and education, and he declares that thus he gained most excellent knowledge, because he made the Lord Jesus his dependence. “Yea doubtless,” he declares, “I count all things but loss for the excellency of the knowledge of Christ Jesus my Lord.” How greatly this gospel enriches the garden of the soul, enabling it to produce most precious fruit (Letter 127, 1903)!

 

 

၂။ ကျွန်ုပ်သိသောလူတစ်ဦး။ ပေါလုသည် သူ့ကိုယ်သူ ပြောနေသည်မှာ (၁) ဤဗျာဒိတ်များအကြောင်း ရည်ညွှန်းမှုသည် သူ၏ဘဝနှင့် ဓမ္မအမှုနှင့်ဆက်စပ်သော ဖြစ်ရပ်များအကြောင်း ဖော်ပြမှုအလယ်တွင်ရှိသည်၊ (၂) အခန်းကြီး ၇ တွင် ဤဗျာဒိတ်များနှင့် ထုတ်ဖော်ပြမှုများသည် သူ့ထံသို့ တိုက်ရိုက်ပြုလုပ်ခဲ့သည်ဟု ဖော်ပြထားသည်၊ (၃) ဝါကြွားမှုပုံပေါက်မှုကို ရှောင်ရှားရန် သူသည် တတိယပုဂ္ဂိုလ်ကို အသုံးပြုသည်။ ယောဟန်သည် ခရစ်ယာန်နှိမ့်ချမှုနှင့် သိက္ခာရှိမှုကြောင့် သူ့ကိုယ်သူ ဖော်ထုတ်ခြင်းကို အလားတူရှောင်ရှားခဲ့သည် (ယောဟန် ၁၃:၂၃, ၂၄; ၁၉:၂၆; ၂၁:၂၀)။

2. I knew a man. That Paul is speaking of himself is evident from (1) the fact that this reference to visions is in the midst of an account of events connected with his own life and ministry; (2) the fact that in v. 7 he designates these visions and revelations as made directly to himself; and (3) the fact that he uses the third person in order to avoid the appearance of boasting. John, on account of his Christian modesty and humility, similarly avoided identifying himself (John 13:23, 24; 19:26; 21:20).

 

ဆယ့်လေးနှစ်ခန့်အကြာ။ အနှစ်၂၀ သို့မဟုတ် ထို့ထက်ပိုသောနှစ်များအကြာ၊ ပေါလုသည် ဒမတ်စကတ်လမ်းပေါ်တွင် ခရစ်တော်နှင့်တွေ့ဆုံခဲ့သည် (တမန်တော် ၉:၁-၇)။ ဤစာတမ်း၏ရက်စွဲသည် အေဒီ ၅၇ ခန့်ဖြစ်သည်။ ဆယ့်လေးနှစ်အကြာသည် ဘာနဗတ်သည် ပေါလုကို အန္တိအုတ်သို့ ခေါ်ဆောင်လာခဲ့သည့်အချိန်ခန့်ဖြစ်သည် (တမန်တော် ၁၁:၂၅, ၂၆)။ ပေါလု၏ဘဝနှင့် ဓမ္မအမှုဆိုင်ရာ ယာယီအချိန်ကာလဇယားအတွက် စာမျက်နှာ ၉၇-၁၀၂ ကို ကြည့်ပါ။

Fourteen years ago. Some 20 years or more before, Paul had met Christ on the Damascus road (Acts 9:1–7). The date of this epistle is about 57 a.d. Fourteen years previous would be about the time Barnabas brought Paul to Antioch (Acts 11:25, 26). For a tentative chronology of Paul’s life and ministry see pp. 97–102.

 

ခန္ဓာကိုယ်ထဲတွင်ဖြစ်စေ။ ဗျာဒိတ်တွင် ကမ္ဘာလောကပတ်ဝန်းကျင်အပေါ် အာရုံခံစားမှု လုံးဝမရှိပေ။ ဗျာဒိတ်တွင် မြင်ခဲ့သောအရာများနှင့် ကြားခဲ့သောအရာများကို ခံစားရပြီး၊ တစ်ခါတစ်ရံ တင်ပြထားသော မြင်ကွင်းများတွင် ပါဝင်မှုသည် ပုံမှန်ဘဝ၏ အာရုံခံစားမှုအတွေ့အကြုံများကဲ့သို့ အပြည့်အဝဖြစ်သည်။

Whether in the body. In vision there is complete absence of sensibility to earthly surroundings. The perception of things seen and heard in vision, and at times participation in the scenes presented, are fully as real to the consciousness as the normal sensory experiences of life.

 

တတိယကောင်းကင်။ သို့မဟုတ် “ဥယျာဉ်တော်” (အခန်းကြီး ၄; လုကာ ၂၃:၄၃ ကို ကြည့်ပါ)။ သမ္မာကျမ်းစာတွင် ပထမကောင်းကင်သည် လေထုဖြစ်ပြီး၊ ဒုတိယကောင်းကင်သည် ကြယ်များရှိရာဖြစ်ပြီး၊ တတိယကောင်းကင်သည် ဘုရားသခင်နှင့် ကောင်းကင်သတ္တဝါများ၏ နေရာဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် ဘုရားသခင်၏အမှုတော်သို့ “ဆွဲယူခံခဲ့ရသည်”။

Third heaven. Or, “paradise” (v. 4; see on Luke 23:43). The first “heaven” of Scripture is the atmosphere, the second is that of the stars, and the third the abode of God and heavenly beings. Paul was “caught up” to the presence of God.

 

၃။ ထိုသို့သောလူတစ်ဦးကို သိသည်။ အလေးပေးရန်အတွက် ထပ်လောင်းဖြစ်နိုင်သည်။

3. I knew such a man. Probably a repetition for emphasis.

 

၄။ ဥယျာဉ်တော်။ လုကာ ၂၃:၄၃ ကို ကြည့်ပါ။

4. Paradise. See on Luke 23:43.

 

ထုတ်ဖော်မပြနိုင်သော။ ဂရိဘာသာဖြင့် “အရှေ့တာ” သည် “မပြောသော”၊ “ထုတ်ဖော်မပြနိုင်သော” ဟု ဆိုလိုသည်။

Unspeakable. Gr. arrhēta, “unsaid,” “unspoken,” “unspeakable.”

 

တရားမဝင်ပါ။ စာသားအရ “ခွင့်မပြုပါ” သို့မဟုတ် “ဖြစ်နိုင်ချေမရှိပါ”။ ပေါလုသည် သူမြင်ခဲ့ပြီး ကြားခဲ့သည်များကို ထုတ်ဖော်မပြရန် ညွှန်ကြားခံခဲ့ရသည် သို့မဟုတ် လူသားဘာသာစကားဖြင့် ၎င်းကို ဖော်ပြရန် မလုံလောက်ခဲ့ပေ။ ၁ ကော ၃:၂ ကို နှိုင်းယှဉ်ပါ။

It is not lawful. Literally, either “it is not permitted,” or “it is not possible.” Either Paul had been instructed not to reveal what he saw and heard or human language was inadequate to describe it. Compare 1 Cor. 3:2.

 

၄ (အခန်းကြီး ၄:၁၇, ၁၈) ကောင်းကင်၏ဘုန်းတန်ခိုးများသည် ဖော်ပြမရပါ။—ပေါလုသည် ကောင်းကင်ကို မြင်တွေ့ခဲ့ပြီး၊ ထိုနေရာ၏ ဘုန်းတန်ခိုးများကို ဟောပြောရာတွင်၊ သူလုပ်နိုင်သော အကောင်းဆုံးအရာမှာ ၎င်းတို့ကို ဖော်ပြရန် မကြိုးစားခြင်းဖြစ်သည်။ သူက မျက်လုံးဖြင့် မမြင်ဖူးသလို၊ နားဖြင့်လည်း မကြားဖူးသလို၊ ဘုရားသခင်ကို ချစ်သူများအတွက် ဘုရားသခင်ပြင်ဆင်ထားသော အရာများသည် လူသားစိတ်နှလုံးထဲသို့ မဝင်ဖူးဟု ပြောသည်။ ထို့ကြောင့် သင်သည် သင်၏စိတ်ကူးစိတ်သန်းကို အဆုံးထိဆန့်ထုတ်နိုင်သည်၊ ထာဝရဘုန်းတန်ခိုးကို ခံစားရန် သင်၏စွမ်းအားများကို အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားနိုင်သည်၊ သို့သော် သင်၏ကန့်သတ်ထားသော အာရုံများသည် ကြိုးစားမှုဖြင့် ပင်ပန်းနွမ်းနယ်ပြီး၊ ၎င်းကို ဆုပ်ကိုင်နိုင်မည်မဟုတ်ပေ၊ အကြောင်းမှာ ထိုထက်ကျော်လွန်သော အနန္တရှိသည်။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်၏ ဘုန်းတန်ခိုးများကို ဖော်ထုတ်ရန်နှင့် အဖိုးတန်သောဘဏ္ဍာများကို ထုတ်ဖော်ရန် ထာဝရတစ်ခုလုံး လိုအပ်သည် (MS ၁၃၊ ၁၈၈၈)။

4 (ch. 4:17, 18). Glories of Heaven Indescribable.—Paul had a view of heaven, and in discoursing on the glories there, the very best thing he could do was to not try to describe them. He tells us that eye had not seen nor ear heard, neither hath it entered into the heart of man the things which God hath prepared for those that love Him. So you may put your imagination to the stretch, you may try to the very best of your abilities to take in and consider the eternal weight of glory, and yet your finite senses, faint and weary with the effort, cannot grasp it, for there is an infinity beyond. It takes all of eternity to unfold the glories and bring out the precious treasures of the Word of God (MS 13, 1888).

 

 

၅။ ဝါကြွားမည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ဝါကြွားခြင်း။ ပေါလုသည် လူသားဆန်စွာ ပြောရလျှင် ဘုရားသခင်ထံမှ အထူးဂုဏ်ပြုခံရခြင်း၊ ဘုရားသခင်၏ အမှုတော်သို့ အထူးနှင့် တိုက်ရိုက်ဝင်ရောက်ခွင့်ရခြင်းကို ဝါကြွားပိုင်ခွင့်ရှိသည်။ သူသည် ၎င်းကို အထူးဂုဏ်အသရေနှင့် အာဏာကို တောင်းဆိုရန် အခြေခံအဖြစ် အသုံးပြုနိုင်သော်လည်း မလုပ်ခဲ့ပေ။ သူသည် မိမိကိုယ်ကို ဖုံးကွယ်ထားရန် ရွေးချယ်ခဲ့သည်။

5. Will I glory. That is, boast. Paul had every right, humanly speaking, to boast of being signally honored by God, of having special and direct access to the divine presence. He could have used this as a basis for claiming special honor and authority, but did not do so. He chose to keep self out of view.

 

ကျွန်ုပ်ကိုယ်တိုင်မှ။ ဤအတွေ့အကြုံသည် ပေါလုကို ဘုရားသခင်ထံမှ အထူးဂုဏ်ပြုခံရသူအဖြစ် အမှတ်အသားပြုခဲ့သော်လည်း၊ သူသည် ၎င်းသည် သူ့အား ကိုယ်ပိုင်အကြွင်းမရှိဖြစ်ကြောင်း သဘောပေါက်ခဲ့ပြီး (၁ တိ ၁:၁၅ ကို ကြည့်ပါ)၊ ၎င်းအတွက် ဂုဏ်ယူခြင်းကို ငြင်းပယ်ခဲ့သည်။

Yet of myself. Although the experience marked Paul as the recipient of special honor from God, he realized that it was no credit to him personally (see 1 Tim. 1:15), and refused to take any credit to himself for it.

 

ကျွန်ုပ်၏အားနည်းချက်များ။ အခန်းကြီး ၉ ကို ကြည့်ပါ။

Mine infirmities. See on v. 9.

 

၆။ ကျွန်ုပ်ဆန္ဒရှိသော်လည်း။ ပေါလုသည် သူရရှိခဲ့သော သဘာဝလွန်ဗျာဒိတ်များအကြောင်း ပိုမိုပြောဆိုလိုခဲ့ပေမည်။ လူသားအမြင်အရ သူသည် ဤပုံမှန်မဟုတ်သော ဂုဏ်အသရေတွင် “ဝါကြွားရန်” အကြောင်းပြချက်အားလုံးရှိခဲ့သည်၊ သို့သော် နှိမ့်ချစွာနှင့် ပညာရှိစွာ ထိုသို့မလုပ်ခဲ့ပေ။ သူဤအတွေ့အကြုံကို ဖော်ပြရသည့် တစ်ခုတည်းသောအကြောင်းမှာ သူ၏ဆန့်ကျင်သူများ၏ စွပ်စွဲချက်များကို ဖြေကြားရန်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် ၎င်းတို့သိထားသော သူ၏ကိုယ်ပိုင်ဘဝနှင့် စရိုက်ကိုသာ အာရူံစိုက်သည်။ ၎င်းတို့သည် စဉ်းစားရန် ဆန္ဒရှိပါက၊ ၎င်းသည် သူ၏တမန်တော်အဖြစ်ကို သက်သေပြရန် လုံလောက်မည်ဖြစ်သည်။

6. Though I would desire. Paul may have been inclined to say more regarding the supernatural revelations he had received. From a human point of view he certainly had every reason to “glory” in so uncommon an honor, but humbly and wisely he forbore to do so. His only reason for even mentioning the experience is by way of answering the charges of his opponents. He appeals, therefore, only to his personal life and character, with which they are well acquainted. This will be sufficient evidence of his apostleship, if they are disposed to give it consideration.

 

၇-၉ (တမန်တော် ၉:၈, ၉ ကို ကြည့်ပါ) ပေါလု၏ဆင်းရဲဒုက္ခကို ဖယ်ရှားမပေးခဲ့ပါ။—ပေါလုသည် ခန္ဓာကိုယ်ဆိုင်ရာ ဆင်းရဲဒုက္ခတစ်ခုရှိခဲ့သည်။ သူ၏မျက်စိသည် မကောင်းခဲ့ပေ။ သူသည် အပြင်းအထန်ဆုတောင်းခြင်းဖြင့် ဤအခက်အခဲကို ဖယ်ရှားနိုင်မည်ဟု ထင်ခဲ့သည်။ သို့သော် သခင်ဘုရားသည် သူ၏ကိုယ်ပိုင်ရည်ရွယ်ချက်ရှိခဲ့ပြီး၊ ပေါလုအား “ဤအကြောင်းကို ငါ့ထံသို့ မပြောနှင့်။ ငါ၏ကျေးဇူးတော်သည် လုံလောက်သည်။ ၎င်းသည် သင့်အား အားနည်းချက်ကို ခံနိုင်ရည်ရှိစေမည်” ဟု မိန့်တော်မူခဲ့သည် (စာလွှာ ၂၀၇၊ ၁၈၉၉)။

7–9 (see EGW on Acts 9:8, 9). Paul’s Affliction Not Removed.—Paul had a bodily affliction; his eyesight was bad. He thought that by earnest prayer the difficulty might be removed. But the Lord had His own purpose, and He said to Paul, Speak to Me no more of this matter. My grace is sufficient. It will enable you to bear the infirmity (Letter 207, 1899).

 

ပေါလု၏အလုပ်တွင် နာကျင်ဖွယ်အတားအဆီးများ။—ကောရိန္သုအသင်းတော်နှင့်ပတ်သက်သော သူ၏စိုးရိမ်မှုများကြောင့် ပေါလု၏စိတ်နှလုံးနှင့် နှလုံးသားတွင် နက်ရှိုင်းသော ဝမ်းနည်းမှုတစ်ခုရှိနေဆဲဖြစ်သည်။ ဖိလိပ္ပိမြို့တွင်ရှိစဉ် သူသည် ၎င်းတို့ထံသို့ ဒုတိယစာတမ်းကို စတင်ရေးသားခဲ့သည်၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့သည် သူ၏စိတ်ဝိညာဉ်ပေါ်တွင် လေးလံသောဝန်အဖြစ် တွဲလျက်ရှိနေသည်။ တမန်တော်ခံစားခဲ့ရသော စိတ်ဓာတ်ကျမှုသည် အလုပ်လုပ်ကိုင်မှုတွင် မပါဝင်သည့်အခါ အလွန်မငြိမ်မသက်ဖြစ်စေသော ခန္ဓာကိုယ်ဆင်းရဲဒုက္ခများကြောင့် အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်။ သို့သော် ဝိညာဉ်ကယ်တင်ရေးအတွက် အလုပ်လုပ်သောအခါ၊ သူသည် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အားနည်းမှုထက် သာလွန်ခဲ့သည်။ သူခံစားနေရသော ရောဂါသည် သူ၏အလုပ်ကြီးတွင် ကြောက်မက်ဖွယ်အတားအဆီးတစ်ခုဖြစ်သည်ဟု သူခံစားခဲ့ရပြီး၊ ထပ်ကာထပ်ကာ သခင်ဘုရားထံ သက်သာရာရရန် တောင်းလျှောက်ခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဤအကြောင်းနှင့်ပတ်သက်၍ သူ၏ဆုတောင်းချက်များကို ဖြေကြားရန် မသင့်လျော်ဟု မမြင်ခဲ့သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်သည် သူ့အတွက် လုံလောက်မည်ဟု အာမခံခဲ့သည် (LP ၁၇၅, ၁၇၆)။

Painful Impediments in Paul’s Work.—A deep sadness still rested upon the mind and heart of Paul because of his apprehensions concerning the Corinthian church. While at Philippi he commenced his second epistle to them, for they hung as a heavy weight upon his soul. The depression of spirits from which the apostle suffered was, however, attributable in a great degree to bodily infirmities, which made him very restless when not engaged in active service. But when working for the salvation of souls, he rose superior to physical debility. He felt that the disease under which he suffered was a terrible impediment to him in his great work, and repeatedly besought the Lord to relieve him. God did not see fit to answer his prayers in this respect, though He gave him assurance that divine grace should be sufficient for him (LP 175, 176).

 

 

၇။ မိမိကိုယ်ကို မြှင့်တင်မည်စိုးရိမ်၍။ ပေါလုသည် အလေးပေးရန်အတွက် ဤထုတ်ဖော်ပြောဆိုချက်ကို အခန်းကြီး၏အဆုံးတွင် ထပ်လောင်းပြောဆိုသည်။ ဘုရားသခင်သည် ပေါလုကို သူ့ကိုယ်သူ ကာကွယ်ရန် သင့်လျော်သည်ဟု မြင်ခဲ့သည်။

7. Lest I should be exalted. A statement Paul repeats, for emphasis, at the end of the verse. God saw fit to protect Paul against himself.

 

ဆူး။ ဂရိဘာသာဖြင့် “စကိုလော့ပ်စ်” သည် “ထက်သောသစ်သားတစ်ခု”၊ “တိုင်”၊ “ထက်သောလှံတံ” ဟု ဆိုလိုသည်။ ပါပီရပ်စ်များတွင် ဤစကားလုံးကို အသားထဲသို့ ထိုးစိုက်ပြီး ထုတ်ယူ၍မရသော အပိုင်းအစ သို့မဟုတ် သစ်သားစအနည်းငယ်ကို ရည်ညွှန်းရန်လည်း အသုံးပြုသည်။ သမ္မာကျမ်းစာတွင် ဆူးအတွက် ပုံမှန်စကားလုံးမှာ “အာကန်သာ” (မဿဲ ၁၃:၂၂; ၂၇:၂၉; စသည်) ဖြစ်သည်။

Thorn. Gr. skolops, “a pointed piece of wood,” “a pale,” “a sharp stake.” The papyri also uses the word to refer to a splinter, or sliver, driven into the flesh and impossible to get out. The usual NT word for thorn is akantha (Matt. 13:22; 27:29; etc.).

 

အသားထဲတွင်။ အားနည်းချက်သည် ဝိညာဉ်ရေးရာ သို့မဟုတ် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ မဟုတ်ဘဲ ခန္ဓာကိုယ်ဆိုင်ရာဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် သိသာထင်ရှားသော တစ်စုံတစ်ရာဖြစ်ပြီး၊ သူ့အား အတော်အတန်ရှက်ရွံ့မှုနှင့် မအဆင်ပြေမှုနှင့် အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေသည်။ ၎င်းသည် မျက်စိကို ထိခိုက်စေသော ဆင်းရဲဒုက္ခတစ်ခုဖြစ်ပုံရသည် (ဂလာတိ ၄:၁၃-၁၅; အခန်းကြီး ၁၂:၇-၉ တွင် EGW ဖြည့်စွမ်းထားသော အကြောင်းအရာကို ကြည့်ပါ)။

In the flesh. The infirmity was bodily, not spiritual or mental. It was apparently something prominent, which caused him considerable embarrassment as well as discomfort and inconvenience. It was evidently some affliction that affected the eyes (Gal. 4:13–15; see EGW Supplementary Material on ch. 12:7–9).

 

စာတန်၏တမန်။ သို့မဟုတ် “စာတန်၏အိန်ဂျယ်”။ ဆင်းရဲဒုက္ခသည် စာတန်မှဖြစ်သော်လည်း ဘုရားသခင်က ခွင့်ပြုခဲ့သည်။ ယောဘနှင့်လည်း ဤသို့ဖြစ်ခဲ့သည် (ယောဘ ၁:၆-၁၂; ၂:၇; လုကာ ၁၃:၁၆ ကို နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ ခန္ဓာကိုယ်ဆင်းရဲဒုက္ခနှင့် ရောဂါများကို ဖြစ်စေခြင်းသည် စာတန်၏သဘာဝနှင့် လုပ်ဆောင်မှုဖြစ်သည်။

The messenger of Satan. Or, “an angel of Satan.” The affliction was of Satan, but permitted by God. Thus it was with Job (Job 1:6–12; 2:7; cf. Luke 13:16). It is of Satan’s nature and work to inflict bodily suffering and disease.

 

ရိုက်ပုတ်ရန်။ စာသားအရ “လက်သီးဖြင့်ရိုက်ရန်” ဟု ဆိုလိုပြီး၊ ထို့ကြောင့် “အကြမ်းဖက်ဆက်ဆံရန်” ဖြစ်သည်။ မဿဲ ၂၆:၆၇; ၁ ကော ၄:၁၁; ၁ ပေတရု ၂:၂၀ တွင် တူညီသောစကားလုံးကို နှိုင်းယှဉ်ပါ။ စာတန်၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ ပေါလုကို စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေရန်နှင့် သူ၏အလုပ်ကို ဟန့်တားရန်ဖြစ်သည်။ ဤဆင်းရဲဒုက္ခကို ခွင့်ပြုရာတွင် ခရစ်တော်၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ ပေါလုကို မာန်မာနမှ ကာကွယ်ရန်ဖြစ်သည်။

To buffet. Literally, “to strike with the fist,” and thus “to treat with violence.” Compare the same word in Matt. 26:67; 1 Cor. 4:11; 1 Peter 2:20. Satan’s purpose was to annoy Paul and hinder his work. Christ’s purpose in permitting the affliction was to protect Paul from pride.

 

မိမိကိုယ်ကို။ ဤအခန်းကြီး၏ နောက်ဆုံးအပိုဒ်ကို ဖယ်ထုတ်ရန် အရေးကြီးသော စာသားဆိုင်ရာ သက်သေများ (စာမျက်နှာ ၁၀ ကို ကြည့်ပါ) ကို ကိုးကားနိုင်သည်။

Lest I should be. Important textual evidence (cf. p. 10) may be cited for the omission of the last clause of this verse.

 

၈။ တောင်းလျှောက်ခဲ့သည်။ ဂရိဘာသာဖြင့် “ပါရာကာလီအို” (မဿဲ ၅:၄ ကို ကြည့်ပါ)။

8. Besought. Gr. parakaleō (see on Matt. 5:4).

 

သုံးကြိမ်။ ပေါလုသည် ဤစိတ်ဆင်းရဲစေသော ဆင်းရဲဒုက္ခကို ဖယ်ရှားရန် ဘုရားသခင်ထံ သုံးကြိမ်အထူးတောင်းလျှောက်ခဲ့သည်။ သို့သော် ဖြေကြားချက်ရှင်းလင်းလာသောအခါ၊ သူသည် ၎င်းကို ဘုရားသခင်၏အလိုတော်အဖြစ် လက်ခံခဲ့သည်။ ခရစ်တော်သည် သူသောက်ရမည့် ခွက်ကို ဖယ်ရှားရန် သုံးကြိမ်ဆုတောင်းခဲ့ပြီး၊ ထို့နောက် ၎င်းကို ဘုရားသခင်၏အလိုတော်အဖြစ် လက်ခံခဲ့သည့်အခါ (မဿဲ ၂၆:၃၉-၄၄) ကို နှိုင်းယှဉ်ပါ။

Thrice. On three particular occasions Paul had pleaded with God to remove this distressing affliction. But when the answer was clear he accepted it as the will of God for him. Compare the three times Christ prayed for the removal of the cup He was to drink, and then accepted it as the will of God (Matt. 26:39–44).

 

၉။ သူမိန့်တော်မူသည်။ ဂရိဘာသာတွင် ဤစကားလုံး၏ပုံစံသည် ဘုရားသခင်၏ဖြေကြားချက်၏ နောက်ဆုံးဖြစ်မှုကို ဖော်ပြသည်။

9. He said. The form of the verb in Greek denotes the finality of God’s answer.

 

ကျေးဇူးတော်။ ဂရိဘာသာဖြင့် “ခါရစ်” (ရောမ ၃:၂၄ ကို ကြည့်ပါ)။

Grace. Gr. charis (see on Rom. 3:24).

 

လုံလောက်သည်။ ဂရိဘာသာတွင် ဤစကားလုံးသည် အလေးပေးထားသောအနေအထားတွင်ရှိသည်။ ပေါလု၏ဆုတောင်းချက်သည် တမန်တော်အား သူ၏ဆင်းရဲဒုက္ခမှ လွတ်မြောက်မှုကို မယူဆောင်လာခဲ့သော်လည်း၊ ၎င်းကို ခံနိုင်ရည်ရှိစေရန် ကျေးဇူးတော်ကို ပေးခဲ့သည်။ ပေါလုသည် ၎င်းသည် သူ၏ဓမ္မအမှုအတွက် အတားအဆီးဖြစ်သည်ဟူသော အခြေခံဖြင့် သူ၏အားနည်းချက်မှ လွတ်မြောက်ရန် အမှန်တကယ်တောင်းဆိုခဲ့ပေမည်။

ခရစ်တော်သည် သူ၏လိုအပ်ချက်များကို ကျေးဇူးတော်၏ပြည့်လျှံမှုဖြင့် ဖြည့်ဆည်းပေးသည်ထက် သာလွန်သည်။ ဘုရားသခင်သည် အခြေအနေများကို ပြောင်းလဲရန် သို့မဟုတ် လူတို့ကို ဒုက္ခမှ လွတ်မြောက်စေရန် ဘယ်သောအခါမျှ ကတိမပေးခဲ့ပါ။ သူ့အတွက် ခန္ဓာကိုယ်၏အားနည်းချက်များနှင့် မသင့်လျော်သောအခြေအနေများသည် ဒုတိယအဆင့်သာ ဖြစ်သည်။ ခံနိုင်ရည်ရှိရန် အတွင်းစိတ်အားသည် ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်၏ ပိုမိုမြင့်မားသော ထင်ရှားမှုဖြစ်ပြီး၊ ဘဝ၏ပြင်ပအခက်အခဲများကို ကျွမ်းကျင်စွာကျော်လွှားခြင်းထက် သာလွန်သည်။ ပြင်ပတွင် လူတစ်ဦးသည် စုတ်ပြဲပြီး၊ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်ကာ နီးပါးပြိုလဲသွားနိုင်သော်လည်း၊ ခရစ်တော်အတွင်း၌ ပြီးပြည့်စုံသောငြိမ်သက်ခြင်းကို ခံစားရရန် သူ၏အခွင့်ထူးဖြစ်သည် (ဟေရှာယ ၂၆:၃, ၄ ကိုကြည့်ပါ)။

Sufficient. In the Greek this word is in the emphatic position. Paul’s prayer did not bring the apostle release from his affliction, but it did provide him with grace to endure it. Paul doubtless appealed for deliverance from his infirmity on the basis that it was a hindrance to his ministry. Christ more than meets his need with an abundant provision of grace. God has never promised to alter circumstances or release men from trouble. To Him, bodily infirmities and untoward circumstances are matters of secondary concern. Inward strength to endure is a far higher manifestation of the divine grace than mastery of the outward difficulties of life. Outwardly a man may be torn, worn, wearied, and almost broken, yet inwardly it is his privilege—in Christ—to enjoy perfect peace (see on Isa. 26:3, 4).

 

ကျွန်ုပ်၏အားနည်းချက်များကို ဂုဏ်ယူခြင်း။ သို့မဟုတ် “အားနည်းချက်များတွင် ဝါကြွားခြင်း။” ကိုယ်ပိုင်ကန့်သတ်ချက်များကို မကျေနပ်မှုမရှိဘဲ လက်ခံခြင်းသည် အောင်ပွဲ၏အမှတ်အသားဖြစ်သည်။ မုန်းတီးပြီး ဖယ်ရှားလိုသောအရာကို ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည် လုံးလုံးလျားလျား အညံ့ခံခြင်း၏အဆုံးစွန်ဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်သည်လည်း သူ၏အမှုစစ်ဆေးရာတွင် ခံရသော အရှက်တရား၊ အသရေဖျက်မှုနှင့် လှောင်ပြောင်မှုများကို ရှောင်ဖယ်ခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို ဤကဲ့သို့ လက်ခံခြင်းသည် ကိုယ်ကိုကိုယ်လုံးလုံးလျားလျား စွန့်လွှတ်ခြင်းကို ဆိုလိုသည် (၁ ကောရိန္သု ၂:၃-၅ ကိုကြည့်ပါ)။

Glory in my infirmities. Or, “boast in weaknesses.” It is the mark of triumph to accept one’s limitations without resentment. To rejoice over that which one hates and desires to be rid of is the ultimate of surrender. Christ also shrank from the indignity, shame, and ridicule He was called upon to endure at His trial. Such resignation to the will of God means complete renunciation of self (1 Cor. 2:3–5).

 

နားခိုခြင်း။ သို့မဟုတ် “တည်ရှိခြင်း” “နေထိုင်ခြင်း။” ဤနေရာ၌ ပေါလုသည် ခရစ်တော်၏တန်ခိုးတော်သည် သူ့အပေါ်သို့ ကျရောက်လာပြီး၊ သူ၏အတွင်းတွင် လုပ်ဆောင်ကာ သူ့အား အကူအညီနှင့် ခွန်အားပေးသည်ဟု ပြောသည်။

Rest. Or, “abide,” “dwell.” Paul here speaks of the power of Christ descending upon him, working within him, and giving him help and strength.

 

၁၀။ ငါဝမ်းမြောက်သည်။ သခင်ဘုရားကို ဝမ်းမြောက်စေသောကြောင့် ပေါလုကိုလည်း ဝမ်းမြောက်စေသည်။ ဘုရားသခင်သည် အကောင်းဆုံးသိတော်မူပြီး၊ ပေါလုသည် ထိုသို့ဖြစ်ရမည်ဟု ကျေနပ်သည်။

10. I take pleasure. It pleased the Lord, therefore it would please Paul also. God knew best, and Paul was content that it should be so.

 

ထိုအခါ ငါသည် ခွန်အားရှိသည်။ ခရစ်ယာန်ဆိုင်ရာ ဝိရောဓိသည် အားနည်းချက်များသည် ခွန်အားများအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲနိုင်သည်ဟူသော အခွင့်အလမ်းများဖြစ်သည်။ ရှုံးနိမ့်မှုသည် အမြဲတမ်း အောင်ပွဲအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲနိုင်သည်။ ကိုယ်ကိုကိုယ် မယုံကြည်ဘဲ ဘုရားသခင်၏အလိုတော်အား အညံ့ခံထားသော အားနည်းချက်များမှ စစ်မှန်သော စရိုက်ခွန်အားသည် ပေါက်ဖွားလာသည်။ ကိုယ်ပိုင်ခွန်အားဖြင့် ခွန်အားရှိသောသူသည် ဘုရားသခင်ကို အားကိုးမည့်အစား ကိုယ်ကိုကိုယ်အားကိုးလေ့ရှိပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်လိုအပ်မှုကို မသိရှိတတ်ပါ။ သမ္မာကျမ်းစာထဲမှ ကြီးမြတ်သောသူရဲကောင်းများဖြစ်သည့် နောဧ၊ အာဗြဟံ၊ မောရှေ၊ ဧလိယ၊ ဒံယေလတို့သည် တူညီသောသင်ခန်းစာကို သင်ယူခဲ့ကြသည်။ အားနည်းချက်နှင့် မလုံခြုံမှုများသည် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်တွင် လုံးလုံးလျားလျား နစ်မြှုပ်သွားသူများသာ စစ်မှန်သောတန်ခိုးကို ပိုင်ဆိုင်ရန်ဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာ သိသည်။

Necessities. Or, “distresses,” “hardships,” “straits.”

Then am I strong. The Christian paradox is that occasions of weakness may be transformed into occasions of strength. Defeat can always be turned into victory. Real strength of character grows out of weakness, which, in distrust of self, is surrendered to the will of God. A man strong in his own strength tends to be self-reliant instead of relying on God, and often does not realize his need of divine grace. The great heroes of the Bible learned the same lesson, men such as Noah, Abraham, Moses, Elijah, Daniel. Only those whose weakness and insecurity have been completely submerged in the blessed will of God know what it is to possess true power.

 

၁၁။ လူမိုက်။ အခန်း ၁၁:၁၆ ကိုကြည့်ပါ။

11. A fool. See on ch. 11:16.

 

ဂုဏ်ယူခြင်း၌။ စာသားသက်သေအရ (စာမျက်နှာ ၁၀ ကိုကြည့်ပါ) ဤစကားစုကို ဖယ်ထားသည်။

In glorifying. Textual evidence attests (cf. p. 10) the omission of this phrase.

 

အတင်းအကြပ်လုပ်ခိုင်းခံရသည်။ ကောရိန္သုခရစ်ယာန်များ၏ မတိမ်းမယိမ်းသော အပြစ်တင်စကားများကို ယုံကြည်လွယ်သော သဘောထားသည် ပေါလုအား အခန်း ၁၀ မှ ၁၂ အထိ ပြတ်ပြတ်သားသားနှင့် ပြတ်သားစွာ ပြောဆိုရန် လိုအပ်ခဲ့သည်။

Compelled me. It was the tendency of the Corinthian Christians to believe the slanderous statements of the false apostles, which had made it necessary for Paul to speak as positively and plainly as he does in chs. 10 to 12.

 

သင်တို့ထံမှ ချီးကျူးခံရသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ သင်တို့အားဖြင့်ဖြစ်သည်။ မတိမ်းမယိမ်းသောဆရာတို့ကို အလွယ်တကူ ယုံကြည်မည့်အစား၊ ကောရိန္သုလူများသည် ပေါလု၏အကာအကွယ်သို့ စုစည်းလာသင့်သည်။

Commended of you. That is, by you. Instead of being so ready to believe the false apostles, the Corinthians should have rallied to his defense.

 

ထိပ်တန်းတမန်တော်များ။ အခန်း ၁၁:၅ ကိုကြည့်ပါ။ ကောရိန္သုမြို့၏ ဝါကြွားပြီး ကိုယ်တိုင်ခန့်အပ်ထားသော တမန်တော်များနှင့် နှိုင်းယှဉ်ရာတွင် ပေါလုသည် အနည်းဆုံး တန်းတူဖြစ်သည်။

Chiefest apostles. See on ch. 11:5. In any comparison with the boastful, self-appointed apostles of Corinth, Paul was at least equal.

 

ငါသည် ဘာမှမဟုတ်သော်လည်း။ သူ၏သခင်နှင့် နှိုင်းယှဉ်လျှင် ပေါလုသည် ဘာမှမဟုတ်ပါ—သူ၏အားနည်းချက်များက ထင်ရှားစွာ သက်သေပြသည်။ သူ၏တမန်တော်အဖြစ်မှ သက်သေများစွာသည် သူ၏ဘဝတွင် ဘုရားသခင်၏တန်ခိုးတော်လည်ပတ်မှု၏ သက်သေများဖြစ်ကြောင်း သူသိသည်။ အကယ်၍ သူ့ကိုယ်သူ ထားခဲ့လျှင် သူသည် လမ်းဘေးတွင် ကျရှုံးသွားလိမ့်မည်။

Though I be nothing. In comparison with his Lord, Paul was nothing—as his infirmities so eloquently testified. He knew well that the many evidences of his apostleship were evidences of the power of God operating in his life. If left to himself, he would long ago have fallen by the wayside.

 

၁၂။ တမန်တော်၏လက္ခဏာများ။ ၎င်းတို့တွင် သူ၏ကိုယ်ကျိုးစွန့်သော ဝန်ဆောင်မှု (အခန်း ၁၁:၇-၁၂)၊ အလွန်ကြီးမားသော အတားအဆီးများကို ရင်ဆိုင်ရာတွင် သူ၏ဇွဲလုံ့လ (အခန်း ၁၁:၂၃-၂၇)၊ သူ၏ရူပါရုံများနှင့် ဗျာဒိတ်များ (အခန်း ၁၂:၁-၆)၊ နှင့် သူ၏ကိုယ်ပိုင်ဆင်းရဲဒုက္ခများအပေါ် အောင်ပွဲခံခြင်း (အခန်း ၁၂:၇-၁၀) တို့ ပါဝင်သည်။ အထူးသဖြင့် ပေါလု၏သာသနာပြုခရစ်ယာန်များ၏ အတွေ့အကြုံသည် သူ၏တမန်တော်အဖြစ်၏ စစ်မှန်မှုကို သက်သေပြသည် (၁ ကောရိန္သု ၉:၂; ၂ ကောရိန္သု ၃:၂)။

12. Signs of an apostle. These consisted of his self-sacrificing ministry (ch. 11:7–12), his perseverance in the face of surpassing obstacles (vs. 23–27), his visions and revelations (ch. 12:1–6), and his triumph over personal affliction (vs. 7–10). Above all, the Christian experience of Paul’s converts testified to the genuineness of his apostleship (1 Cor. 9:2; 2 Cor. 3:2).

 

သည်းခံခြင်းအားလုံး၌။ ပေါလု၏အံ့ဖွယ်လုပ်ဆောင်မှုများသည် ကြီးကျယ်ခမ်းနားမှုမရှိဘဲ ပြုလုပ်ခဲ့ပြီး၊ တန်ခိုးသည် ဘုရားသခင်ထံမှဖြစ်ကြောင်း လူတို့အသိအမှတ်ပြုနိုင်ရန်ဖြစ်သည်။

In all patience. Paul’s miracles were performed without fanfare, in order that men might recognize that the power was of God.

 

လက္ခဏာများ။ ဂရိဘာသာ sēmeia၊ “အံ့ဖွယ်များ” (အတွဲ ၅၊ စာမျက်နှာ ၂၀၈ ကိုကြည့်ပါ)။ အစောပိုင်းအသင်းတော်တွင် အံ့ဖွယ်များသည် စစ်မှန်သောတမန်တော်အဖြစ်၏ အဓိကအထောက်အထားများထဲမှ တစ်ခုအဖြစ် မှတ်ယူခဲ့သည် (တမန်တော် ၅:၁၂; ၁၅:၁၂; ရောမ ၁၅:၁၈, ၁၉; ၁ ကောရိန္သု ၂:၄, ၅; ဂလာတိ ၂:၈; ဟေဗြဲ ၂:၄)။

Signs. Gr. sēmeia, “miracles” (see Vol.V,p. 208). In the early church, miracles were regarded as one of the chief credentials of genuine apostleship (Acts 5:12; 15:12; Rom. 15:18, 19; 1 Cor. 2:4, 5; Gal. 2:8; Heb. 2:4).

 

အံ့ဖွယ်များ။ ဂရိဘာသာ terata (အတွဲ ၅၊ စာမျက်နှာ ၂၀၈ ကိုကြည့်ပါ)။

Wonders. Gr. terata (see Vol. V, p. 208).

 

တန်ခိုးကြီးသောလုပ်ဆောင်မှုများ။ ဂရိဘာသာ denamies (အတွဲ ၅၊ စာမျက်နှာ ၂၀၈ ကိုကြည့်ပါ)။

Mighty deeds. Gr. denamies (see Vol. V, p. 208).

 

၁၃။ နိမ့်ကျသည်။ ကောရိန္သုလူများသည် စစ်မှန်သောတမန်တော်တစ်ဦးမှ ယူဆောင်လာနိုင်သည့် အကျိုးကျေးဇူးများနှင့် အကူအညီများကို—သင်ကြားခြင်း၊ ဟောပြောခြင်း၊ အံ့ဖွယ်များ၊ စာများ၊ နှင့် အဖွဲ့အစည်းဆိုင်ရာ အကူအညီ—အားလုံးကို အခမဲ့ခံစားခဲ့ရသည်။ ဤအရာများအားလုံးတွင် သူ၏ဝေဖန်သူများသည် အားနည်းချက်ရှိခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ကောရိန္သုလူများ၏ ငွေကို ယူဆောင်ခြင်းနှင့် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်စွမ်းဆောင်မှုကို ဝါကြွားခြင်းတွင်သာ ပေါလုကို သာလွန်ခဲ့သည်။ ဝါကြွားရန်နှင့် ငွေကြေးလျော်ကြေးငွေတောင်းခံရန် အများဆုံးအခွင့်ရှိသူသည် ဝါကြွားခြင်းနှင့် ငွေကြေးလျော်ကြေးငွေတောင်းခံခြင်းကို ငြင်းဆိုခဲ့သည်။

13. Were inferior. The Corinthians had enjoyed all the advantages and benefits that a true apostle of Christ could bring them—teaching, preaching, miracles, letters, and help in organization—all without charge. In all these things his critics were wanting. They excelled Paul only in having taken the money of the Corinthians, and having boasted of their own prowess. He who had the most right to boast and to receive material compensation refused either to boast or to claim financial compensation.

 

၁၄။ တတိယအကြိမ်။ ပေါလု၏ ကောရိန္သုသို့ ပထမအကြိမ်လည်ပတ်မှုကို တမန်တော် ၁၈:၁ တွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသည်။ ထိုလည်ပတ်မှုနှင့် မဝေးလှသောအနာဂတ်တွင် သူပြုလုပ်ရန်မျှော်လင့်ထားသော လည်ပတ်မှုကြားတွင် အခြားလည်ပတ်မှုတစ်ခု၏ မှတ်တမ်းမရှိပါ။ သဒ္ဒါအရ “တတိယအကြိမ်” သည် သူ၏လာရောက်ရန် အဆင်သင့်ဖြစ်မှုသို့မဟုတ် လည်ပတ်မှုကိုယ်တိုင်ကို ရည်ညွှန်းနိုင်သည်။ ပထမအကြိမ်ကို ထောက်ခံသူများက ဒုတိယအကြိမ်လည်ပတ်မှု ဘယ်သောအခါမျှ မဖြစ်ပေါ်ခဲ့ဘဲ၊ ဤတတိယအကြိမ်သည် ကောရိန္သုသို့ လည်ပတ်ရန် သူစီစဉ်ထားသည့်တတိယအကြိမ်ဖြစ်သော်လည်း၊ အမှန်တကယ်တွင် ၎င်းသည် သူ၏ဒုတိယအကြိမ်လည်ပတ်မှုသာဖြစ်လိမ့်မည်ဟု အကြံပြုသည်။ ယေဘုယျအားဖြင့် သူ၏ပထမအကြိမ်လည်ပတ်မှုသည် အသင်းတော်တည်ထောင်စဉ်က ဝမ်းမြောက်ဖွယ်နှင့် အောင်မြင်မှုရှိခဲ့သည်။ ဒုတိယအကြိမ်ကို ထောက်ခံသူများက ဤစာတမ်းတွင် ဒုတိယအကြိမ်လည်ပတ်မှုကို ထပ်ခါတလဲလဲ အကြံပြုထားသည်—တိုတောင်းပြီး နာကျင်ဖွယ်နှင့် အရှက်ရဖွယ်အတွေ့အကြုံတစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ ပေါလုသည် ထပ်မံလာရောက်သောအခါ ထပ်မဖြစ်ပွားစေရန် မျှော်လင့်ခဲ့သည် (၂ ကောရိန္သု ၂:၁; အခန်း ၁၂:၂၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ထိုသို့သောလည်ပတ်မှုတစ်ခုဖြစ်ပေါ်ခဲ့လျှင်၊ ၎င်းသည် ဧဖက်မြို့တွင် အသင်းတော်တစ်ခုတည်ထောင်ရန် သူမကြာသေးမီက သုံးနှစ်ကာလအတွင်း ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ ထိုလည်ပတ်မှုသည် ကောရိန္သုအသင်းတော်က သူ၏ယခင်စာများတွင် ညွှန်ကြားချက်များကို လိုက်နာရန် ငြင်းဆိုမှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ဖွယ်ရှိသည် (စာမျက်နှာ ၈၂၂; အခန်း ၁၃:၁ ကိုကြည့်ပါ)။

14. The third time. Paul’s first visit to Corinth is recorded in Acts 18:1. There is no record of another visit intervening between that visit and the one the apostle expects to make in the near future. Grammatically it is possible to understand “the third time” as applying either to his readiness to come or to the actual coming itself. Those who favor the former suggest that the second visit never materialized, and that although this is the third time he has laid plans to visit Corinth, it will in reality be only his second visit there. On the whole, his first visit, when he founded the church, had been joyful and successful. Those who favor the latter find a second visit prior to the writing of 2 Corinthians repeatedly implied in this epistle—a brief, painful, and humiliating experience that Paul hoped would not be repeated when he should come again (see on 2 Cor. 2:1; cf. ch. 12:21). The only time for such a visit would have been during the three years he had recently devoted to the raising up of a church at Ephesus. If such a visit occurred it was, in all probability, occasioned by the refusal of the church at Corinth to follow his instructions in previous epistles (see p. 822; see on ch. 13:1).

 

ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးမဖြစ်စေရ။ ဆိုလိုသည်မှာ ငွေကြေးအရ ဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် ကိုယ်ကျိုးစွန့်သော မူဝါဒကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းထားမည်။

Not be burdensome. That is, financially. Paul would continue his policy of self-support.

 

သင်တို့၏ဥစ္စာမဟုတ်၊ သင်တို့ကိုယ်တိုင်။ ပေါလုကို လှုံ့ဆော်ပေးသည်မှာ ကောရိန္သုလူများအပေါ် သူတို့၏ဥစ္စာမဟုတ်ဘဲ၊ သူတို့ကိုယ်တိုင်အပေါ် ဂရုစိုက်မှုဖြစ်သည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့် မတိမ်းမယိမ်းသောတမန်တော်များသည် သူတို့၏ဥစ္စာများကို ပိုမိုစိတ်ဝင်စားပုံရသည်။ ပေါလု၏စိတ်ဝင်စားမှုသည် ကောရိန္သုလူများအား ကောင်းကင်ဘုံ၏ရတနာများကို ရယူရန်နှင့် ကမ္ဘာမြေပေါ်ရှိ အဖိုးမဖြတ်နိုင်သောအရာများမှ မျက်လုံးများကို လွှဲဖယ်ရန် ကူညီပေးရန်သာဖြစ်သည် (မ Matthew ေး ၆:၁၉-၃၄; ယောဟန် ၆:၂၇ ကိုကြည့်ပါ)။ သူတို့၏စိတ်နှလုံးများကို သေချာမသိမချင်း သူသည် ၎င်းတို့ထံမှ ရုပ်ဝတ္ထုဆိုင်ရာ ထောက်ပံ့မှုတစ်စုံတစ်ရာကို ယူမည်မဟုတ်ပါ။ ဘုရားသခင်သည်လည်း အမြဲတမ်း ဦးဆောင်လမ်းပြပေးသည် (ဆာလံ ၂၇:၈; ယောဟန် ၄:၂၃; ရောမ ၅:၈)။

Not your’s, but you. It was concern for the Corinthians themselves, not for their possessions, that motivated Paul. On the contrary, the false apostles seem to have taken more interest in their possessions. Paul’s interest lay exclusively in helping the Corinthians to secure possession of the treasures of heaven and to turn their eyes away from the baubles of earth (see on Matt. 6:19–34; John 6:27). He would not and could not take anything from them by way of material support till he was sure of their hearts. Thus it is with God, who always takes the initiative (Ps. 27:8; John 4:23; Rom. 5:8).

 

မိဘများသည် သားသမီးများအတွက်။ ပေါလုသည် သူ၏ရပ်တည်ချက်ကို နှိုင်းယှဉ်မှုအပေါ် အခြေခံ၍ ခုခံကာကွယ်သည်။ ကောရိန္သုလူများနှင့် သူ၏ဆက်ဆံရေးသည် ယုံကြည်ခြင်းတွင် ဝိညာဉ်ရေးဖခင်နှင့် သားသမီးများအဖြစ်ဖြစ်သည် (၁ ကောရိန္သု ၄:၁၄, ၁၅)။ ၎င်းတို့သည် ခရစ်တော်အတွင်းရှိ “သူငယ်များ” ဖြစ်နေသေးသည် (၁ ကောရိန္သု ၃:၁, ၂)။ ပေါလုသည် သားသမီးများသည် မိဘများအတွက် ထောက်ပံ့မှုမပြုသင့်ဟု မသင်ကြားပါ။ ပဉ္စမမိန့်မြွက်ချက်သည် ၎င်းတို့သင့်ကြောင်း ရှင်းလင်းစွာ ညွှန်ပြသည်။ သို့သော် ငယ်ရွယ်စဉ်နှင့် လူငယ်ဘဝတွင် အဓိကတာဝန်သည် မိဘများထံတွင်သာ ရှိသည်။

Parents for the children. Paul defends his stand on the basis of analogy. His relationship to the Corinthians was that of a spiritual father to children in the faith (1 Cor. 4:14, 15). They were still immature Christians, “babes in Christ” (1 Cor. 3:1, 2). Paul does not teach that children should not provide for their parents; the fifth commandment clearly implies that they should. But during childhood and youth the primary responsibility is necessarily with the parents.

 

၁၅။ သုံးစွဲပြီး ကုန်ဆုံးစေခြင်း။ စာသားအရ “သုံးစွဲပြီး လုံးလုံးလျားလျား ကုန်ဆုံးစေခြင်း” ဆိုလိုသည်မှာ သူ၏အရင်းအမြစ်များကို ကုန်ဆုံးစေခြင်းဖြစ်သည်။ ဂရိဘာသာတွင် ဒုတိယဝါစကားသည် ပထမထက် များစွာပိုမိုအားကောင်းသည်။。 ပေါလုသည် ၎င်းတို့အား သူပိုင်ဆိုင်သမျှအရာအားလုံးကို သူကိုယ်တိုင်အပါအဝင် ပေးလှူမည်ဖြစ်သည်။

15. Spend and be spent. Literally, “spend and be outspent,” that is, exhaust his resources. In Greek the second verb is much stronger than the first. Paul would give them everything he had, including himself.

 

၁၅။ သင်တို့အတွက်။ စာသားအရ “သင်တို့၏ဝိညာဉ်များအတွက်” ဟု ဆိုလိုသည်။ ရှင်ပေါလု၏ အဓိကစိုးရိမ်မှုမှာ သူတို့၏ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာသာယာဝပြောမှု မဟုတ်ပေ။ ရှင်ပေါလုသည် “ထာဝရအသက်အထိ တည်မြဲသောအစာကို” (ယောဟန် ၆:၂၇)၊ စိတ်အတွက်အစာနှင့် ဝိညာဉ်အတွက်အစာကို စဉ်းစားနေသည်။ ထိုသို့သောအစာအတွက် အချိန်၊ စွမ်းအင်၊ စီစဉ်မှုနှင့် စွန့်လွှတ်မှုတို့၏ ကုန်ကျစရိတ်သည် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာအစာထက် များစွာပို၍ ကြီးမားသည်။ ဝိညာဉ်ရေးအသက်ကို ပြုစုပျိုးထောင်ရာတွင် မကြာခဏ ကြီးမားသောစွန့်လွှတ်မှု လိုအပ်သည်။ ၎င်းသည် လူတစ်ဦး၏အရာအားလုံးကို ဘုရားသခင်ထံသို့ လူသားများအား ဝန်ဆောင်မှုပြုရာတွင် အလုံးစုံအပ်နှံရန် လိုအပ်သည် (ဖိလိပ္ပိ ၂:၁၇)။

For you. Literally, “for your souls.” Paul’s primary concern was not for their physical welfare. The apostle is thinking of “that meat which endureth unto everlasting life” (John 6:27), of food for the mind and food for the soul. The cost of such food in time, energy, planning, and sacrifice is far greater than for physical food. In the nurture of spiritual life great sacrifice is often necessary. It requires the unreserved dedication of all that a man is and has to God, in the service of his fellow men (Phil. 2:17).

 

ချစ်ခင်မှု နည်းလေ။ အမှန်တကယ်သော ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် မကြာခဏ အသိအမှတ်မပြုခံရပေ။ ရှင်ပေါလုသည် သူတို့အတွက် လုပ်ဆောင်မှုနည်းပါးခဲ့လျှင် သူတို့က သူ့ကို ပိုမိုတန်ဖိုးထားကြပေမည်။ အခန်း ၁၁:၇ ကို ကြည့်ပါ။

The less I be loved. How often the truest of love is unappreciated. Had Paul done less for them they might have appreciated him more! See ch. 11:7.

 

၁၆။ လှည့်ဖျားမှု။ အခန်း ၁၆-၁၉ တွင် ရှင်ပေါလုသည် သူတို့ထံမှ ပွင့်လင်းစွာ သို့မဟုတ် လှည့်ဖျားကာ လျှို့ဝှက်စွာ အကျိုးအမြတ်ရယူခြင်း မပြုခဲ့ကြောင်း အလေးအနက် ငြင်းဆိုသည်။ သူသည် သူ၏ရန်သူများက “ရှင်ပေါလုသည် သင်တို့ထံမှ တိုက်ရိုက်ငွေမယူခဲ့သည်ကို လက်ခံပါစေ။ သို့သော် သူသည် ကြီးမားသောစုဆောင်းမှု [အခန်း ၈၊ ၉] အတွက် ရန်ပုံငွေစုဆောင်းရန် တိတုသ်ကို စေလွှတ်စဉ်တွင် သွယ်ဝိုက်၍ မယူခဲ့သေးသလား။ သူသည် ဤရန်ပုံငွေမှ သူ့ကိုယ်သူ သို့မဟုတ် သူ၏အပေါင်းအဖော်များကို လျှို့ဝှက်စွာ ဆုချမထားကြောင်း သင်တို့မည်သို့သိသနည်း” ဟု ပြောလိမ့်မည်ဟု ယူဆပုံရသည်။

16. Being crafty. In vs. 16–19 Paul emphatically denies having made any gain from them, either openly or in a crafty, underhanded way. He apparently supposes his enemies to say, “Grant that Paul did not take money from you directly. But did he not do it indirectly when he sent Titus to gather funds for the great collection [chs. 8; 9]? How do you know that he is not secretly rewarding himself and his companions out of this fund?”

 

ဖမ်းမိသည်။ မုဆိုးတစ်ဦးသည် သူ၏သားကောင်ကို ဖမ်းယူသကဲ့သို့ပင်။ မှတ်ချက်ပေးသူများက ယေဘုယျအားဖြင့် ရှင်ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် သူ၏ရန်သူများပြောနေသည်များကို ကိုးကားနေသည်ဟု ယူဆကြသည်။

Caught you. As a hunter takes his game. Commentators generally hold that Paul here quotes what his enemies were saying.

 

လှည့်စားမှု။ သို့မဟုတ် “လိမ်ညာမှု”၊ “ဆိတ်ဖမ်း” (အခန်း ၄:၂၊ ၁၁:၃ ကို ကြည့်ပါ)။

Guile. Or, “craft,” “deceit,” literally, “bait” (cf. chs. 4:2; 11:3).

 

၁၇။ အကျိုးအမြတ်ရယူခြင်း။ ရှင်ပေါလုသည် သူ၏ပြိုင်ဘက်များအား သူသည် ကောရိန္သုမြို့သားများကို တိုက်ရိုက်ဖြစ်စေ၊ သူ၏အလုပ်ဖော်များမှတစ်ဆင့်ဖြစ်စေ အခွင့်ကောင်းယူခဲ့သည့် သက်သေထုတ်ပြရန် စိန်ခေါ်သည်။ သူ၏အလုပ်ဖော်များထဲမှ အများအပြားသည် ကောရိန္သုမြို့၌ သူနှင့်အတူ လုပ်ကိုင်ခဲ့ကြသည် သို့မဟုတ် သူအခြားနေရာ၌ လုပ်ကိုင်နေစဉ် စာများ သို့မဟုတ် သူ၏ကိုယ်စားလှယ်အဖြစ် စေလွှတ်ခံခဲ့ရသည် (တော်လှန်ရေး ၁၈:၁-၅၊ ၁ကောရိန္သု ၁၆:၁၅-၁၈၊ ၂ကောရိန္သု ၁:၁၉၊ ၂ကောရိန္သု ၇:၆၊ ၁၂:၁၈)။

17. Make a gain. Paul challenges his opponents to produce evidence that he has taken advantage of the Corinthians, either directly or through his co-workers. Several of the latter had labored with him at Corinth or, when he was laboring elsewhere, had been sent there as bearers of epistles or as his personal representatives (Acts 18:1–5; 1 Cor. 16:15–18; 2 Cor. 1:19; 2 Cor. 7:6; 12:18).

 

၁၈။ တောင်းဆိုခြင်း။ ဂရိဘာသာဖြင့် parakaleō (မဿဲ ၅:၄ ကို ကြည့်ပါ)။

18. Desired. Gr. parakaleō (see on Matt. 5:4).

 

တိတုသ်။ ရှင်ပေါလုသည် ယခုအခါ မကဟွန်းမြို့တွင်ရှိနေပြီး ကောရိန္သုမြို့သို့ ခရီးလှည့်နေပြီး မကြာသေးမီက ကောရိန္သုမြို့မှ ပြန်လာသော တိတုသ်ကို ကြိုဆိုခဲ့သည် (အခန်း ၇:၅-၇ ကို ကြည့်ပါ)။ တိတုသ်သည် ကောရိန္သုမြို့သားများ၏ ယုံကြည်မှုကို ပြန်လည်ရယူရန် ကောရိန္သုမြို့သို့ စေလွှတ်ခံခဲ့ရပြီး သတင်းကောင်းဖြင့် ပြန်လာခဲ့သည်။ သူသို့မဟုတ် သူနှင့်အတူလိုက်ပါသွားသော အမည်မဖော်ပြထားသော ညီအစ်ကိုသည် ၎င်းတို့ကို အခွင့်ကောင်းယူခဲ့သည့် သက်သေမရှိပေ။ တိတုသ်သည် ကောရိန္သုမြို့တွင် နေထိုင်စဉ် ရှင်ပေါလု၏ ဥပမာကို လိုက်နာပြီး မိမိကိုယ်ကို ထောက်ပံ့ခဲ့ပုံရသည်။ သူသည် ရှင်ပေါလုနှင့် ပထမဆုံးအကြိမ် အလုပ်လုပ်စဉ်က သူ၏ထိုက်တန်သောဥပမာသည် ၎င်းတို့၏ လေးစားမှု၊ ချစ်ခင်မှုနှင့် ယုံကြည်မှုကို ရရှိခဲ့သည် (အခန်း ၇:၇၊ ၁၃-၁၅၊ ၈:၆)။ သူ၏သာသနာတော်၏ မှတ်တမ်းသည် အောင်မြင်မှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ ကောရိန္သုမြို့သားများထဲမှ မည်သူမျှ တိတုသ်သည် ၎င်းတို့ထံမှ အကျိုးအမြတ်ရယူခဲ့သည်ဟု စွပ်စွဲမည်မဟုတ်ပေ။

Titus. Paul was now in Macedonia, journeying toward Corinth, and had but recently welcomed Titus on his way back from Corinth (see on ch. 7:5–7). Titus had been sent to Corinth to win back the confidence of the disaffected Corinthians, and had returned with a good report. There was no evidence that he or the unnamed brother who went with him had taken advantage of them. Apparently Titus had followed the example of Paul and supported himself during his stay at Corinth. His worthy example when he first worked there with Paul had won their respect, affection, and complete confidence (chs. 7:7, 13–15; 8:6). The record of his mission was one of success. Obviously, none of the Corinthians would charge Titus with having made a profit at their expense.

 

၁၉။ ထပ်မံ။ စာသားဆိုင်ရာ သက်သေများက (စာမျက်နှာ ၁၀ ကို ကြည့်ပါ) “အစဉ်အမြဲ” သို့မဟုတ် “တစ်ချိန်လုံး” ဟူသော ဖတ်ရှုမှုကို ထောက်ခံသည်၊ ဆိုလိုသည်မှာ ရှင်ပေါလုသည် သူ၏သာသနာတော်ကို ခုခံကာကွယ်နေသည့် အပိုင်းတစ်လျှောက်လုံးတွင်ဖြစ်သည်။

19. Again. Textual evidence favors (cf. p. 10) the reading “of old,” or “all the time,” that is, throughout the section in which Paul has been defending his ministry.

 

အကြောင်းပြချက်။ သို့မဟုတ် “တရားမျှတစေရန်”၊ “ကာကွယ်ရန်”။ ၎င်းသည် ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် တရားရုံးတွင် စွပ်စွဲခံရသူ၏ ခုခံကာကွယ်မှုအတွက် တရားဝင်အသုံးအနှုန်းအဖြစ် သာမန်အသုံးပြုသည် (လုကာ ၂၁:၁၄၊ တော်လှန်ရေး ၁၉:၃၃၊ ၂၄:၁၀၊ ၂၆:၁၊ အခန်း ၄:၁၀ ကို ကြည့်ပါ)။ ရှင်ပေါလုသည် “ဝါကြွားခြင်း” (၂ကောရိန္သု ၁၀:၁ မှ ၂ကောရိန္သု ၁၂:၁၃) ကို ပြီးဆုံးခဲ့ပြီ။ မိမိကိုယ်ကို ခုခံကာကွယ်ရန် ကြိုးစားမှုသည် မကြာခဏ အပြစ်ရှိမှုနှင့် အားနည်းမှု၏ သက်သေအဖြစ် အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုခံရသည်။ ရှင်ပေါလုသည် ကောရိန္သုမြို့သားအချို့က ဤမတိကျသောအထင်အမြင်ကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်ဟု မျှော်လင့်ထားသည်။ ကောရိန္သုမြို့သားအချို့က ရှင်ပေါလု၏ရည်မှန်းချက်သည် သူတို့၏ လေးစားမှုနှင့် ချစ်ခင်မှုကို ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရ ပြန်လည်ရယူရန်သာ ဖြစ်သည်ဟု ထင်မှတ်နိုင်သလား။

Excuse. Or, “justify,” “defend.” It is commonly used in the NT as a legal term for the defense made in court by the accused (see Luke 21:14; Acts 19:33; 24:10; 26:1; see on 4:10). Paul was now through “boasting” (2 Cor. 10:1 to 2 Cor. 12:13). An attempt to defend oneself is often interpreted as evidence of guilt and weakness. Paul anticipates that some of the Corinthians may form this erroneous impression. Do some of the Corinthians think that Paul’s objective is merely to win back their esteem and affection on a personal basis?

 

ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် ပြောဆိုသည်။ ရှင်ပေါလု၏ ခုခံကာကွယ်မှုသည် ၎င်းတို့ကြားဖြစ်ပေါ်ခဲ့သော ကွဲပြားမှုများကို ရှင်းလင်းရန်သာ မဟုတ်ဘဲ၊ ခရစ်တော်၏ သံတမန်တစ်ဦးအနေဖြင့် ဘုရားသခင်အပေါ်ထားရှိသော သူ၏တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရန်ဖြစ်သည်။ ကောရိန္သုမြို့သားများကို မတိကျသောလမ်းကြောင်းမှ ပြန်လည်ရယူရန် သူ၏စွမ်းအားအတွင်း အရာအားလုံးကို လုပ်ဆောင်ရန် တာဝန်ရှိသည် (၁ကောရိန္သု ၂:၁၅၊ ၄:၃ ကို ကြည့်ပါ)။ ကောရိန္သုမြို့သားများသည် သူတို့ကို လမ်းလွဲစေနေသော အတုအယောင်တမန်တော်များမှ လွတ်မြောက်ရန် ရှင်ပေါလုအပေါ် မတိကျသောသဘောထားကို ခံယူရမည်ဖြစ်သည်။

We speak before God. Paul’s defense was not simply to clarify differences that had arisen between them, but to discharge his responsibility toward God as an ambassador of Christ. He was dutybound to do everything within his power to win the Corinthians back from a wrong course (cf. 1 Cor. 2:15; 4:3). The Corinthians must take the right attitude toward Paul if they are to be free from the pseudo apostles who are leading them astray.

 

သင်တို့၏ တည်ဆောက်မှုအတွက်။ သူ၏ခုခံကာကွယ်မှုတွင် ရှင်ပေါလုသည် သူ့အတွက် ရရှိမည့် အကျိုးကျေးဇူးတစ်စုံတစ်ရာကို မစဉ်းစားဘဲ၊ ၎င်းတို့၏ ဝိညာဉ်ရေးသာယာဝပြောမှုကိုသာ စဉ်းစားသည်။ အားလုံးသည် ၎င်းတို့၏အကျိုးအတွက်သာဖြစ်သည်။

For your edifying. In making his defense Paul does not think of any advantage that will accrue to him, but only of their spiritual welfare. It is all for their sakes.

 

၂၀။ ငါစိုးရိမ်သည်။ ပေါလုသည် အသင်းတော်အပေါ် မင်းသားတစ်ဦးကဲ့သို့ တမန်တော်အာဏာကို မကျင့်သုံးဘဲ၊ ဖခင်တစ်ဦးကဲ့သို့ ပြောဆိုကာ၊ ကောရိန္သုအသင်းတော်ကို အာရုံထွေပြားစေပြီး ကွဲပြားစေသော အပြစ်များကို စာရင်းပြုစုသည်။

20. I fear. Paul does not exercise his apostolic authority as if he were a prince over the church, but speaks in a fatherly way, listing the sins that have distracted and divided the Corinthian church.

 

အချေအတင်များ။ သို့မဟုတ် “ရန်ဖြစ်မှုများ” “ရန်တွေ့မှုများ” “စကားစစ်ထိုးမှုများ” (၁ ကောရိန္သု ၁:၁၁; ၃:၃; ၁ တိမောသေ ၆:၄ ကိုကြည့်ပါ)။

Debates. Or, “contentions,” “strifes,” “wranglings” (cf. 1 Cor. 1:11; 3:3; 1 Tim. 6:4).

 

မနာလိုမှုများ။ သို့မဟုတ် “မနှစ်သက်မှုများ” “ပြိုင်ဆိုင်မှုများ” (တမန်တော် ၁၇:၅; ၁ ကောရိန္သု ၃:၃; ယာကုပ် ၃:၁၄, ၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။

Envyings. Or, “jealousies,” “rivalries” (cf. Acts 17:5; 1 Cor. 3:3; James 3:14, 16).

 

ဒေါသများ။ သို့မဟုတ် “[ဒေါသထွက်မှု] များ” (လုကာ ၄:၂၈; တမန်တော် ၁၉:၂၈ ကိုကြည့်ပါ)။

Wraths. Or, “[outbursts of] anger” (cf. Luke 4:28; Acts 19:28).

 

ရန်ဖြစ်မှုများ။ မိမိကိုယ်ကို ရှေ့တန်းတင်ခြင်း၊ ပါတီစွဲပြီး ကွဲပြားသောစိတ်ဓာတ်ထင်ရှားပြခြင်း၊ နှင့် ရာထူးအတွက် မသမာသောနည်းဖြင့် ကြံစည်ခြင်းတို့ကို ဤနေရာ၌ ဖော်ပြထားသည် (ဖိလိပ္ပိ ၂:၃; ယာကုပ် ၃:၁၄, ၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။

Strifes. Such things as putting oneself forward, the manifestation of a partisan and factious spirit, and intriguing for office are here specified (cf. Phil. 2:3; James 3:14, 16).

 

အတင်းပြောမှုများ။ သို့မဟုတ် “အသရေဖျက်ခြင်း” “မကောင်းပြောခြင်း” “ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း အပြစ်တင်ခြင်း” (ယာကုပ် ၄:၁၁; ၁ ပေတရု ၂:၁ ကိုကြည့်ပါ)။

Backbitings. Or, “defamation,” “evil speaking,” “open slander” (cf. James 4:11; 1 Peter 2:1).

 

တိုးတိုးပြောမှုများ။ သို့မဟုတ် “လျှို့ဝှက်အပြစ်တင်ခြင်း” “အတင်းစကား”။ ဂန္တဝင်ဂရိဘာသာနှင့် LXX တွင် ဤသို့ဘာသာပြန်ထားသောစကားလုံးသည် မြွေဆရာတစ်ဦး၏ မှော်ဆန်သောတိုးတိုးပြောသံကို ဖော်ပြသည် (ဒေသနာ ၁၀:၁၁ ကိုကြည့်ပါ)။

Whisperings. Or, “secret slander,” “gossip.” In classical Greek and the LXX the word thus translated denotes the magical murmuring of a snake charmer (Eccl. 10:11).

 

မောက်မာမှုများ။ သို့မဟုတ် “မာန” “မာန်မာန” “မြင့်မားမှု”။ ၎င်းသည် ကောရိန္သုလူအချို့၏ ထင်ရှားသောအပြစ်များထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည် (၁ ကောရိန္သု ၄:၆, ၁၈, ၁၉; ၅:၂; အခန်း ၈:၁; ၁၃:၄ ကိုကြည့်ပါ)။

Swellings. Or, “pride,” “conceit,” “loftiness.” This was one of the most prominent sins of certain Corinthians (1 Cor. 4:6, 18, 19; 5:2; cf. chs. 8:1; 13:4).

 

ဆူပူမှုများ။ သို့မဟုတ် “မတည်ငြိမ်မှု” “ဖရိုဖရဲဖြစ်မှု” “ရှုပ်ထွေးမှု” (၁ ကောရိန္သု ၁၄:၃၃; ၂ ကောရိန္သု ၆:၅; ယာကုပ် ၃:၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။

Tumults. Or, “instability,” “disorder,” “confusion” (1 Cor. 14:33; 2 Cor. 6:5; James 3:16).

 

၂၁။ ငါထပ်လာသောအခါ။ ပေါလုသည် ယခင်လည်ပတ်မှု၏ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနှင့် အရှက်ရဖွယ်အတွေ့အကြုံများ ထပ်မဖြစ်ပေါ်မည်ကို စိုးရိမ်သည် (အခန်း ၁၄ ကိုကြည့်ပါ)၊ အဖွဲ့ဝင်အများစုသည် ၎င်းတို့၏လမ်းစဉ်များအတွက် နောင်တရခဲ့ကြပြီးဖြစ်သည် (အခန်း ၂:၁ ကိုကြည့်ပါ)။

21. When I come again. Paul fears a repetition of the embarrassment and humiliation of a previous visit (see on v. 14), even though the decided majority of the members had repented of their ways (see on ch. 2:1).

 

နှိမ့်ချခြင်း။ ဂရိဘာသာ tapeinoō၊ “နိမ့်ကျစေခြင်း” “ဆွဲချခြင်း” “ဖျက်ဆီးခြင်း”။ ဤစကားလုံးသည် အခန်း ၇:၆ တွင် “ဖျက်ဆီးခံရခြင်း” နှင့် အခန်း ၁၁:၇ တွင် “နှိမ့်ချခြင်း” ဟု ဘာသာပြန်ထားသည်။ ဘဝ၏ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်စေသော အတွေ့အကြုံများကိုပင် ပေါလုသည် ဘုရားသခင်က ခွင့်ပြုထားသည့်အရာများအဖြစ် လက်ခံခဲ့သည်။ ခရစ်ယာန်ဓမ္မဆရာအတွက် အခန်း ၁၂:၂၀ တွင် ဖော်ပြထားသော အပြစ်များကို ၎င်း၏သာသနာပြုသူများက ကျင့်သုံးနေသည်ကို တွေ့ရခြင်းထက် ပိုမိုအရှက်ရဖွယ်အတွေ့အကြုံ မရှိပါ။ ပေါလုသည် ၎င်း၏သာသနာပြုသူများကို ၎င်း၏ “ဝမ်းမြောက်ခြင်း၏သရဖူ” အဖြစ် မှတ်ယူသည် (၁ သက်ဆလောနိတ် ၂:၁၉; ၂ ကောရိန္သု ၁:၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။

Humble. Gr. tapeinoō, “to make low,” “to bring low,” “to abase.” The same word is translated “cast down” in ch. 7:6 and “abasing” in ch. 11:7. Even the embarrassing experiences of life Paul accepted as coming from God, in the sense that He permitted them to happen. There is no more humiliating experience for the Christian minister than to find his converts practicing sins such as those listed in ch. 12:20. Paul considered his converts his “crown of rejoicing” (1 Thess. 2:19; cf. 2 Cor. 1:14).

 

ဝမ်းနည်းခြင်း။ သို့မဟုတ် “ညည်းညူခြင်း” “ဝမ်းနည်းငိုကြွေးခြင်း”။ ပေါလုသည် ဝိညာဉ်ရေးအရ သေဆုံးနေသူများအတွက် ဝမ်းနည်းမည်။ ကိုယ်ကျင့်တရားကောင်းသူများ၏ဘဝတွင် အပြစ်အောင်မြင်နေသည်ကို မြင်ရခြင်းသည် ဧဝံဂေလိဓမ္မဆရာအား ပြင်းထန်သောဆင်းရဲဒုက္ခနှင့် နာကျင်မှုကို အမြဲဖြစ်ပေါ်စေသည် (မ Matthew ေး ၂၃:၃၇-၃၉ ကိုကြည့်ပါ)။

Bewail. Or, “mourn,” “lament.” Paul will mourn for those who are spiritually dead. To see sin triumph in the lives of professed believers always causes the gospel minister intense suffering and pain (cf. Matt. 23:37–39).

 

များစွာ။ ၎င်းသည် ကောရိန္သုအသင်းတော်တွင် မတော်မတရားပြုမူမှုများ ကျယ်ပြန့်စွာ ဖြစ်ပေါ်နေသည်ကို ဖော်ပြသည်။

Many. This gives some indication of the widespread nature of misconduct in the Corinthian church.

 

ယခင်ကအပြစ်ပြုခဲ့သူများ။ စာသားအရ “ယခင်ကအပြစ်ပြုခဲ့သူများ”။ ၎င်းသည် ၎င်းတို့၏သာသနာမပြုမီ ဘဝပုံစံကို မရည်ညွှန်းဘဲ၊ ထို့နောက်ဖြစ်သည်။ ဂရိဘာသာသည် အခန်း ၂၁ ၏မကောင်းသောအလေ့အကျင့်များသည် သိသာထင်ရှားသောအချိန်ကာလတစ်ခုအထိ ထိန်းချုပ်မှုမရှိဘဲ ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်နေပြီး၊ စစ်မှန်သောနောင်တမရှိကြောင်း ဖော်ပြသည်။ ၎င်းတို့သည် နာမည်ကြီးအပြစ်သားများဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်အသင်းတော်၏အဖွဲ့ဝင်များဖြစ်သော်လည်း၊ ၎င်းတို့သည် ကောရိန္သုမြို့၏ တစ်ပိုင်းတစ်စလောကလူမျိုး၏ဘဝတွင် သာမန်ဖြစ်သော ယုတ်မာသောအလေ့အကျင့်များကို ဆက်လက်ကျင့်သုံးနေကြသည် (စာမျက်နှာ ၆၅၆ ကိုကြည့်ပါ)။

Sinned already. Literally, “sinned before.” This refers, not to their manner of life prior to conversion, but since. The Greek implies that the evil practices of v. 21 have been going on unchecked for some considerable time, with no indication of true repentance. They were old offenders. Though members of the Christian church, they persisted in the depraved practices common in the pagan world of Corinth (see p. 656).

 

မစင်ကြယ်မှု။ သို့မဟုတ် “ညစ်ညမ်းမှု”၊ ဤနေရာ၌ ကောရိန္သုမြို့တွင် သာမန်ဖြစ်သော လွတ်လပ်စွာ ဖောက်ပြန်သောဘဝပုံစံကို ယေဘုယျအဓိပ္ပာယ်ဖြင့် အသုံးပြုသည် (ရောမ ၁:၂၄; ဂလာတိ ၅:၁၉; ဧဖက် ၄:၁၉)။

Uncleanness. Or, “impurity,” here used in a general sense of licentious, profligate living such as was common at Corinth (Rom. 1:24; Gal. 5:19; Eph. 4:19).

 

အကျင့်ယုတ်မှု။ သို့မဟုတ် “အကျင့်ပျက်ခြစားမှု”၊ တစ်ပိုင်းတစ်စလောကလူမျိုးများကြားတွင် အလေးမထားသောဒုစရိုက်တစ်ခု (၁ ကောရိန္သု ၅:၁; ၆:၁၃, ၁၈; ၇:၂)။

Fornication. Or, “immorality,” a vice lightly regarded among pagans (1 Cor. 5:1; 6:13, 18; 7:2).

 

အလိုဆန္ဒမထိန်းချုပ်မှု။ သို့မဟုတ် “ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရသောတပ်မက်မှု” “လွန်ကျူးမှု” “ဖောက်ပြန်မှု”၊ ရှက်ရာမဲ့ပြီး ရိုင်းစိုင်းသောစိတ်ဆန္ဒထုတ်ဖော်မှုများ (ရောမ ၁၃:၁၃; ဂလာတိ ၅:၁၉; ၂ ပေတရု ၂:၇, ၁၈)။

Lasciviousness. Or, “unbridled lust,” “excess,” “licentiousness,” shameless and insolent expressions of passion (Rom. 13:13; Gal. 5:19; 2 Peter 2:7, 18).

 

ellen g. white comments

1, 2 AA 469

2 SL 95; 5T 224

2–4 AA 562; GC 471

4 AA 469

9 AA 467; AH 274, 345; CM 50; CT 167,  194, 360; Ev 98; EW 16,  20,  46, 77; FE 263,  292, 436; GC 489, 641; LS 66,  91,  128, 265; MB 30, 101; MH 72,  85, 250; ML 94, 99; MYP 92, 108; SL 81; 1T 60,  62,  158,  308,  380, 385; 2T 72; 4T 16, 38; 5T 200; 8T 128

9, 10 MH 482; PK 165, 387; 8T 11

10 CSW 91; DA 493; GW 509; ML 65

11 AA 469

12–15 AA 350

15 AA 595; 7T 27; 9T 56

16 Ev 125,  141, 227

 

 

အခန်းကြီး - ၁၃

chapter 13

၁ သူသည် ခိုင်မာသောဒေါသဖြင့်အပြစ်ပြုသူများကို သူ၏တမန်တော်အာဏာဖြင့် ခြိမ်းခြောက်ခဲ့သည်။ ၅ သူတို့၏ယုံကြည်ခြင်းကို စမ်းသပ်ရန်နှင့် သူမလာမီ ၎င်းတို့၏အပြစ်များကို ပြုပြင်ရန် အကြံပေးခဲ့သည်။ ၁၁ သူသည် ယေဘုယျအကြံဉာဏ်နှင့် ဆုတောင်းချက်ဖြင့် ၎င်း၏စာကို နိဂုံးချုပ်ခဲ့သည်။

1 He threatened severity, and the power of his apostleship against obstinate sinners. 5 And advising them to a trial of their faith, 7 and to a reformation of their sins before his coming, 11 he concludeth his epistle with a general exhortation and a prayer.

 

 

၁. တတိယအကြိမ်။ အခန်း ၂:၁၊ ၁၂:၁၄ ကိုကြည့်ပါ။

1. The third time. See on chs. 2:1; 12:14.

 

သက်သေနှစ်ဦး သို့မဟုတ် သုံးဦး။ ဤအခန်းသည် ကောရိန္တုမြို့သားများထံသို့ ပေါလု၏ နောက်ဆုံးရေးသားခဲ့သော စာတစ်စောင်ဖြစ်သည်။ အသင်းတော်၏ တစ်ပိုင်းတွင် ဝိညာဉ်ရေးရာ ဆုတ်ယုတ်မှုအခြေအနေ ဆက်လက်တည်ရှိနေဆဲဖြစ်သည် (အခန်း ၁၂:၂၀၊ ၂၁)၊ ၎င်းအတွက် ယခင်စာများ (အခန်း ၂:၃ ကိုကြည့်ပါ)၊ ဒုတိယအကြိမ်လည်ပတ်မှုတစ်ခု (အခန်း ၁၂:၁၄ ကိုကြည့်ပါ)၊ နှင့် တိတုပ်၏ လုပ်ဆောင်မှုများ (အခန်း ၂:၁၃၊ ၇:၆၊ ၁၃၊ ၁၄၊ ၁၂:၁၈) တို့သည် အောင်မြင်မှုမရခဲ့ပုံရသည်။ ပေါလုသည် ဤပုန်ကန်သောအုပ်စုနှင့်ပတ်သက်၍ အသင်းတော်သားများကို သတိပေးသည် (အခန်း ၁၃:၁-၄)။ တစ်ခုတည်းသော ရွေးချယ်စရာမှာ ၎င်းတို့ကို ခရစ်တော်၏ တန်ခိုးနှင့် အခွင့်အာဏာဖြင့် ပြတ်သားစွာ ဆုံးမရန်ဖြစ်သည်။ ၎င်း၏ စည်းမျဉ်းဆိုင်ရာ ရည်ရွယ်ချက်ကို မျှော်လင့်ထားသည့်အတိုင်း၊ ပေါလုသည် အသိအမှတ်ပြုထားသော ယုဒလူမျိုး၏ ဥပဒေတစ်ခုကို ကိုးကားသည် (တောလည်ရာ ၃၅:၃၀၊ တရားဟောရာ ၁၇:၆၊ ၁၉:၁၅)၊ ယင်းကို ခရစ်တော်ကလည်း အသုံးပြုခဲ့သည် (မဿဲ ၁၈:၁၆)။

Two or three witnesses. This chapter constitutes Paul’s last-known written message to the Corinthians. A serious state of spiritual declension still prevailed in one section of the church (ch. 12:20, 21), one for which previous letters (see on ch. 2:3), a possible second visit (see on ch. 12:14), and the labors of Titus (chs. 2:13; 7:6, 13, 14; 12:18) appear to have accomplished little or nothing. Paul now warns the members regarding this wayward group (ch. 13:1–4). Only one alternative remains—to deal with them firmly and unsparingly in the power and authority of Christ. In anticipation of his intended procedure in disciplining them, Paul cites a recognized Jewish law (Num. 35:30; Deut. 17:6; 19:15), and one to which Christ appealed (Matt. 18:16).

၁. ယခင်ခရီးတိုက်ရောက်ချိန်တွင် ပေါလုသည် ဤပုန်ကန်ရေးအုပ်စုကို ခွင့်လွှတ်မှုဖြင့်ဆက်ဆံ၍ ဆုံးဖြတ်ချက်မချခဲ့။ ထိုသူတို့သည် ပေါလု၏ အားနည်းချက်အဖြစ် အထီးကျန်မှုအဖြစ် ယူဆကြသည်။ ပေါလုသည် ထိုခရီးကို ရှက်ရွံစရာအတွေ့အကြုံဟု ရည်ညွှန်းသည် (၂ ကော။ ၂:၁၊ ၄; ၁၂:၂၁)။ ဤမနာခံမှုရှိသော အနည်းစုသည် တမန်တော်အခွင့်အာဏာကို သက်သေပြရန် ပေါလုကို မဆင်မခြင်ပြော၍ စိန်ခေါ်နေကြသည်။ ကျော်လွန်ကြည့်ရန် ချဲ။ ၂:၁; ၁၂:၁၄။

On a previous visit, evidently, Paul had treated this rebel group with leniency and had avoided taking decisive measures against them. They had interpreted this as weakness, even as cowardice, on Paul’s part. Paul referred to that visit as a humiliating experience (chs. 2:1, 4; 12:21). This insubordinate minority was constantly taunting him for proof of his apostolic authority. See on chs. 2:1; 12:14.

 

၂. ငါ ယခင်မတိုင်မီ ပြောခဲ့။ ဆိုလိုသည်မှာ ယခင်စာတွင် (၂ ကော။ ၂:၃ ကျော်လွန်ကြည့်ရန်; ကျော်ကော။ ၄:၁၃–၁၉ နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ရန်)။ ယခင်ခရီးတွင် ပါးစပ်ဖြင့်လည်း ထိုသို့ပြောခဲ့သည် (၂ ကော။ ၁၂:၁၄ ကျော်လွန်ကြည့်ရန်)။ ထိုသူတို့သည် အချိန်ကြာရှည်ကာလ သတိပေးခံရခဲ့ကြပြီ။

2. I told you before. That is, in his previous letters (see on 2 Cor. 2:3; cf. 1 Cor. 4:13–19). On the former visit he did the same by word of mouth (see on 2 Cor. 12:14). They have had ample warning repeated over a considerably extended period of time.

 

ကြိုမိန့်ကြား။ ပေါလုသည် လာရောက်မည့်ခရီးမတိုင်မီ ထပ်မံသတိပေးနေသည်။

Foretell. Paul now warns them again, in advance of his impending visit.

 

ယခင်က အပြစ်ပြုခဲ့။ ချမ်း ၁၂:၂၁ တွင် “ယခင်က အပြစ်ပြုခဲ့” ဟု ဘာသာပြန်ထားသော ဂရိစကားလုံး တူညီသည်။

Heretofore have sinned. From the same Greek word translated “have sinned already” in ch. 12:21.

 

အခြားများအားလုံး။ ပေါလုသည် အပြစ်ရှင်များကို သက်ဆိုင်မှုမရှိသော အသင်းတော်တစ်ခုလုံးကို သတိပေးလျက် အပြစ်ရှင်များကို နှစ်သက်မှုမရှိစေရန် သတိပေးသည်။ ပြစ်ဒဏ်တွင် နှင်ထုတ်ခြင်း ပါဝင်မည်ဟု ယူဆရသည် (ကျော်ကော။ ၅:၅; ၁ တိမ။ ၁:၂၀ နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ရန်)။ အာနာနိပုန်နှင့် သဖီရာ၏ သေဆုံးခြင်း (တမန်တော်လုပ်ရာ ၅:၁–၁၁) နှင့် ဧလိမား၏ မျက်စိိတ်ခြင်း (၁၃:၈–၁၁) တို့သည် တမန်တော်အာဏာ လေ့ကျင့်မှုနှင့် ဘုရားသခင်၏ အထူးပြစ်ဒဏ်များ ပါဝင်သည်။ ပေါလုသည် ကောရိန္သုတွင် အလားတူ အံ့ဖွယ်ထင်ရှားမှု ဖြစ်နိုင်မည်ဟု မျှော်လင့်ခဲ့ဖူးနိုင်သည်။

To all other. Paul addresses this warning to the church as a whole, lest any not directly involved should be sympathetic toward the culprits. Punishment would doubtless include expulsion (cf. 1 Cor. 5:5; 1 Tim. 1:20). The death of Ananias and Sapphira (Acts 5:1–11) and the blinding of Elymas (ch. 13:8–11) were instances of the exercise of apostolic authority accompanied by special divine acts of punishment. Perhaps Paul may have anticipated the possibility of a similar miraculous demonstration at Corinth.

 

ငါ ခွင့်မလွှတ်ပါ။ ထိုသူတို့သည် နောင်တရရန် အခွင့်ရခဲ့ကြပြီ။ ဆက်လက်မနာခံလျှင် အသင်းတော်အတွင်း အဆိုးဆုံး စည်းကမ်းချက်များ ခံရမည်။

I will not spare. They have had their chance to repent. If still recalcitrant, they will be subjected to the most stern church discipline.

 

၃. သင်တို့ သက်သေရှာနေ။ ပေါလု၏ ရန်သူများသည် ခြိမ်းခြောက်မှုများကို အကောင်အထည်ဖော်ရန် ရဲရင့်စွာ စိန်ခေါ်ခဲ့ကြသည်။ ဤလောကီစိတ်ရှိသော အုပ်စုမှ အဖွဲ့ဝင်များက ပေါလုကို ကြည့်လျှင် အားနည်းပြီး မထီးမဲ့ လူသားတစ်ဦးအဖြစ် မြင်ကြသည် (၁၀:၁၀၊ ၁၂ ကျော်လွန်ကြည့်ရန်)။ ထိုသူတို့သည် ခရစ်တော်၏ သံရုံးတော်ဟု သူ့ကို လက်မခံကြပါ။ ပေါလုသည် လူ့ရှုထောင့်မှ သူ “အားနည်း” သည်ဟု လက်ခံခဲ့သည် (၁၁:၂၁၊ ၂၉)။ သို့သော် သူ၏ ခွန်အားသည် “ဝိညာဉ်တော်နှင့် စွမ်းအင်၏ သက်သေပြမှု” တွင် ရှိကြောင်း အခိုင်အမာ ဆိုသည် (ကျော်ကော။ ၂:၃–၅; ၂ ကော။ ၁၂:၁၀)။

3. Ye seek a proof. Paul’s foes had dared the apostle to carry out what they chose to consider threats. When members of this worldly-minded group looked at Paul they saw nothing more than what they took to be a weak, contemptible human being (see on ch. 10:10, 12). They refused to accept him as an ambassador for Christ (ch. 5:20). Paul readily admitted that from the human point of view he was “weak” (ch. 11:21, 29). Nevertheless, he insisted that his strength was “in demonstration of the Spirit and of power” (1 Cor. 2:3–5; 2 Cor. 12:10).

 

ငါထဲ။ ပေါလုသည် သစ္စာတရား၊ ပညတ်တရား၊ လူများကို အပြစ်မှ လွတ်မြောက်စေခြင်း၊ ဝိညာဉ်ရေပြုခြင်း၊ အံ့ဖွယ်တော်အလုပ်များ (၁၂:၁၂) တွင် ခွန်အားရှိခဲ့သည်။ ကောရိန္သုများတွင် ခရစ်တော်အတွက် အသက်ရှင်သော စာတွေ ရှိကြသည် (၃:၃)။ တမန်တော်ဖြစ်မှု၏ သက်သေကို ရိုးသားစွာ စစ်ဆေးသူတိုင်း မြင်နိုင်သည် (၁၂:၁၁၊ ၁၂ ကျော်လွန်ကြည့်ရန်)။ ခရစ်တော်က ပေါလုမှတစ်ဆင့် ဆိုခဲ့ကြောင်း သက်သေ များပြားသည်။ သို့သော် လောကီစိတ်ရှိသူများက ထိုသက်သေများကို မထိခိုက်ကြပါ (ကျော်ကော။ ၂:၁၄–၁၆)။ အမှန်တကယ်တွင် ပေါလု၏ ရန်သူများသည် သူ့ကို မဟုတ်ဘဲ ခရစ်တော်ကို စိန်ခေါ်နေကြသည်။

In me. Paul had been mighty in truth, in doctrine, in delivering men from sin, in bringing them spiritual regeneration, in performing miracles (ch. 12:12), to the extent that among the Corinthians themselves there were living epistles for Christ (ch. 3:3). Evidence of his apostleship was apparent to all who would examine it candidly (see on ch. 12:11, 12). They had abundant evidence that Christ had spoken through Paul. However, worldly-minded people are not impressed by such evidence (1 Cor. 2:14–16). In reality, Paul’s enemies are challenging, not him, but Christ.

 

၄. အားနည်းမှုဖြင့် ချီးမြှောင်ခံ။ ပေါလုသည် ခရစ်တော်က လက်ဝါးတောင်ပေါ်တွင် နာကျင်မှုနှင့် ရှက်ရွံမှုဖြင့် ဆွဲလောင်းခံနေရချိန်တွင် အားနည်းပြီး အကူအညီကင်းမ့ဲသူထက် ပို၍ မည်သည်ကိုမျှ မပြသနိုင်ဟု တွေးရန် သက်သာရာ ရှာသည်။ သို့သော် ခရစ်တော်သည် ရှင်သန်ပြီး အလွန်ချီးမြှောင်ခံရသည် (ဖိလိ။ ၂:၆–၉)။ ခရစ်တော်တွင် နေထိုင်သူတိုင်း သူ၏ ရှက်ရွံမှုကို မျှဝေရနိုင်ပြီး လူ့အားနည်းမှုတွင် “ပြည့်စုံသော” သူ၏ ခွန်အားကို မျှဝေနိုင်သည် (၂ ကော။ ၁၂:၉; ရောမ။ ၆:၃–၆ နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ရန်)။

4. Crucified through weakness. Paul finds solace in the thought that no one could ever appear more weak and helpless than Christ as He hung in agony and shame upon the cross. Yet Christ lives and is highly exalted (Phil. 2:6–9). All who abide in Christ may expect to share, not only in His humiliation, but also in His strength, which is “made perfect” in human weakness (2 Cor. 12:9; cf. Rom. 6:3–6).

 

ရှင်သန်။ ကောရိန္သု ပုန်ကန်သူများတွင် ခရစ်တော်ရှိပြီး “ဘုရားသခင်၏ စွမ်းအင်ဖြင့်” ရှင်သန်နေပြီး သူတို့ ထင်ယောင်ထားသော “အားနည်း” ပေါလုကို ဆက်ဆံရန် ရှိကြောင်း။

Liveth. The Corinthian rebels have Christ, living “by the power of God,” to deal with, not merely a “weak” Paul, as they think.

 

ကျွန်ုပ်တို့ … အားနည်း။ ပေါလုသည် အားနည်းမှုကို ရိုးသားစွာ ဝန်ခံပြီး သူ၏ အားနည်းမှုကြောင့် သူထဲတွင်နှင့် မှတစ်ဆင့် လုပ်ဆောင်သော ခရစ်တော်၏ ခွန်အားကို ဂုဏ်ယူသည် (၁၁:၃၀; ၁၂:၉၊ ၁၀ ကျော်လွန်ကြည့်ရန်)။

We … are weak. Paul candidly admits his weakness, but he glories in the power of Christ that operates in and through him (see chs. 11:30; 12:9, 10) in spite of his weakness.

 

ဘုရားသခင်၏ စွမ်အား။ ကောရိန္သုများသည် ထိုစွမ်းအားကို မြင်ခဲ့ပြီး ခံစားခဲ့ကြပြီး သူ့အမှန်ကို ငြင်းဆိုလို့ မရကြောင်း။

The power of God. The Corinthians had both witnessed and experienced that power, and could not deny the reality of it.

 

၅. စစ်ဆေး။ အခန်း ၅ မှ စ၍ ပေါလုသည် အာရုံကို ကိုယ်တိုင်မှ လွဲ၍ ကောရိန္သုများကို ကိုယ်တိုင်ကို ဝေဖန်ရန် စိန်ခေါ်သည်။ သူတို့ စစ်မှန်သော ခရစ်ယာန်များလားဟု။ ခရစ်တော်၏ လိုက်နာသူ တိုင်း နေ့စဉ် ကိုယ်ပိုင်ဘဝကို စစ်ဆေးရန် အကျိုးရှိသည်။ ကိုယ်တိုင်ကို ပို၍ ဝေဖန်လျှင် အခြားသူများကို ဝေဖန်မှု နည်းပါးလိမ့်မည်။

5. Examine. Beginning with v. 5, Paul directs the focus of attention away from himself and challenges the Corinthians to turn a critical eye upon themselves. Are they genuine Christians? Every follower of Christ can profitably examine his own life each day. If we would be more critical of ourselves, we would be less critical of others.

 

သင်တို့ကိုယ်တိုင်။ ဂရိဘာသာတွင် ဤစကားလုံး အလေးပေး တည်နေရာတွင် ရှိပြီး ပေါလုက “စစ်ဆေးရမည်မှာ သင်တို့ကိုယ်တိုင်ပင်” ဟု ဆိုသလို။ ဒုတိယ စာကြောင်းကို “သင်တို့ကိုယ်တိုင်ကို သက်သေပြရမည်” ဟု ဖတ်ရမည်။ ကောရိန္သုများစွာသည် အခြားသူများကို ဆန္ဒချက်ရှိ၍ ကိုယ်တိုင်ကို ဆန္ဒချက်မရှိကြပါ (ကျော်ကော။ ၁၁:၃၁၊ ၃၂; ဂလာ။ ၆:၄ နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ရန်)။ အခြားသူများကို ဆုံးဖြတ်ရန် ရည်ရွယ်မှုရှိမီ ကိုယ်တိုင်ကို စမ်းသပ်ရမည်။ အခြားသူများကို အသုံးပြုသော စမ်းသပ်မှုကို ကိုယ်တိုင်တွင် ခံယူရန် ဆန္ဒရှိရမည် (မဿ။ ၇:၁–၅ ကျော်လွန်ကြည့်ရန်)။ ကိုယ့်မျက်စိမှ သစ်တော်ကို ဖယ်ရှားရမည်။ လူများသည် ကိုယ်တိုင်၊ ကိုယ့်စရိုက်၊ ကိုယ့်အရေးပါမှုကို အလွန်အကျိုးရှိသော ရှုထောင့်ဖြင့် မြင်ရန် အလေ့ရှိကြသည်။ ကိုယ်တိုင်စစ်ဆေးမှုကို ရှောင်ရှားရန် အလေ့ရှိကြပြီး ကိုယ်တိုင်က ဆန္ဒရှိသည်အတိုင်း မဟုတ်မှန်း ရှာဖွေမှုကို ကြောက်ရွံ့ကြသည်။ ကိုယ်တိုင်ကို အမှန်တကယ် မြင်ရန် ခံနိုင်သူ အနည်းငယ်သာ ရှိသည်။ ထိုမြင်ကွင်းသည် မကြာခဏ ကိုယ်ကျင့်တရားကို စိုးရိမ်စရာ ဖြစ်စေသည်။ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ နှင့် ခွင့်လွှတ်မှု ကုသမှုမရှိပါက ထိုကိုယ်ရေစာ ထုတ်ဖော်မှုများသည် လူများကို စိတ်ရှုပ်ထွေးမှု၊ အဆုံးမရှိ သေဆုံးမှုအထိ မောင်းနှင်နိုင်သည်။ ကိုယ်တိုင်ကို အမှန်တကယ် ရင်ဆိုင်မည်မဟုတ်ဘဲ အခြားသူများ၏ အမှားများကို အာရုံစိုက်ကြသည်။ ထိုသို့လုပ်ခြင်းဖြင့် ကိုယ့်အမှားများကို မေ့လျော့ကာ ကိုယ်တိုင်က အခြားလူများထက် ကောင်းမွန်ဟု ယုံကြည်နိုင်ကြသည်။ ၂ ကော။ ၁၀:၁၂ ကျော်လွန်ကြည့်ရန် နှိုင်းယှဉ်ပါ။ ကိုယ်တိုင်စစ်ဆေးမှုကို လိုက်နေသော အဆင့်များအတွက် မှတ်ချက်ကို ချမ်း ၇:၉–၁၁ တွင် ကျော်လွန်ကြည့်ရန်။

Yourselves. In Greek this word stands in the emphatic position, as if Paul said, “It is yourselves you are to examine.” The second clause would similarly read, “It is your own selves you are to prove.” Many of the Corinthians were more ready to sit in judgment upon others than upon themselves (see 1 Cor. 11:31, 32; cf. Gal. 6:4). Before they are competent to judge others, men must put themselves to the test. The test we apply to others we should be willing to have applied to ourselves (see on Matt. 7:1–5). The beam must be removed from our own eyes. Men are generally disposed to take too favorable a view of themselves, of their own character, and of their own importance. They usually shrink from self-examination lest they discover that they are not all they may wish they were. Few men can endure seeing themselves as they really are. The sight is often too disturbing to their ego. Without the remedy of divine love and forgiveness such personal revelations may drive men to distraction, and even suicide. Rather than face themselves as they really are, they focus on the faults of others. Doing so, they lose sight of their own faults and they succeed in convincing themselves that they are far better than other men. Compare on 2 Cor. 10:12. For comment on steps that may appropriately follow self-examination see on ch. 7:9–11.

 

ယုံကြည်ခြင်း။ ပညတ်ဆိုင်ရာ မဟုတ်ဘဲ လက်တွေ့ အဓိပ္ပါယ်ဖြင့်။ ပေါလုသည် ဘုရားသခင်နှင့် ကိုယ်ပိုင်ဆက်ဆံရေး နက်ရှိုင်းသော ယုံကြည်ချက်၊ ခရစ်တော်ကို သခင်နှင့် ကယ်တင်ရှင်အဖြစ် ယုံကြည်မှုမှ မွေးဖွားသော ယုံကြည်ခြင်း နှင့် သန္တာ စိတ်ဓာတ်ကို ရည်ညွှန်းသည်။ နာမည်ခရစ်ယာန်များစွာသည် အသင်းတော်အဖွဲ့ဝင်ဖြစ်ခြင်း၊ အသင်းတော်တက်ရောက်ခြင်း၊ ဆုတောင်းရန်နှင့် ကမ်းများ၊ ဧဝံဂေလိတရားကို လေ့ကျင့်ခြင်း စသည့် အရေးနည်းသော အချက်များတွင် ကိုယ်တိုင်ကို စမ်းသပ်ရန် လုံလောက်ဟု ထင်ကြသည်။ ထိုအရာများကို လျစ်လျူမရှိစေရ။ သို့သော် ပို၍ အရေးကြီးသော အရာများ ထည့်သွင်းစဉ်းစားရန် လိုအပ်သည် (မဳ။ ၆:၈; မဿ။ ၁၉:၁၆–၂၂; ၂၃:၂၃ ကျော်လွန်ကြည့်ရန်)။ အဓိက အရေးပါသော အရာများတွင် ခရစ်တော်၏ ကယ်တင်ပြောင်းလဲရေး ခွင့်လွှတ်ခြင်း နှင့် ကိုယ်ပိုင်အတွေ့အကြုံ၊ ဘုရားသခင်၏ ထုတ်ဖော်ပြသ ဆန္ဒအားလုံး အပြည့်အဝ သစ္စာရှိခြင်း၊ ရည်ရွယ်ချက်များ၏ ရိုးသားမှု၊ လူသားတိုင်း အတွက် ကိုယ်ကျိုးမရှိ စိတ်ဝင်တစား နှင့် ဝန်ဆောင်မှု ပါဝင်သည်။

The faith. Not in a doctrinal, but in a practical, sense. Paul refers to a deep conviction with respect to one’s personal relationship to God, to trust and holy fervor born of faith in Christ as Lord and Saviour. Many nominal Christians think it sufficient to test themselves on points of secondary importance such as church membership, church attendance, tithes and offerings, and Sabbath observance. To be sure, these  are not to be neglected. But there are even weightier matters that demand consideration (see on Micah 6:8; Matt. 19:16–22; 23:23). Things that are of major consequence include personal experience with the saving, transforming grace of Christ, absolute loyalty to all the revealed will of God, sincerity of motives, and a selfless interest in, and service for, one’s fellow men.

 

သက်သေပြ။ ဂရိ dokimazō “စမ်းသပ်ခြင်း” “အနီးကပ် စစ်ဆေးခြင်း”။ ဤစကားလုံးသည် “စစ်ဆေး” ထက် ပို၍ အားကောင်းသည်။ Dokimazō ကို ရွှေ ငွေကို စမ်းသပ်ရန် အသုံးပြုသည် (ယောဘ် ၂၃:၁၀ နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ရန်)။

Prove. Gr. dokimazō, “to test,” “to scrutinize closely.” This is a much stronger word than “examine.” Dokimazō is used of assaying gold and silver (cf. Job 23:10).

 

ခရစ်တော် သင်တို့ထဲ။ ဆိုလိုသည်မှာ သင်တို့၏ ဘဝများတွင် သူ၏ ပြည့်စုံသော ဘဝမူတည်ချက်များကို ရှင်သန်စေခြင်း (ရောမ။ ၈:၃၊ ၄; ဂလာ။ ၂:၂၀ ကျော်လွန်ကြည့်ရန်)။

Christ is in you. That is, living out the principles of His perfect life in your lives (see on Rom. 8:3, 4; Gal. 2:20).

 

စမ်းသပ်မှု မပြတ်သောသူများ။ ဂရိ adokimoi ဆိုလိုသည်မှာ “စမ်းသပ်မှု မအောင်မြင်သူ” ဟု ဆိုလိုသည်။ စမ်းသပ်မှု မအောင်မြင်ခြင်းသည် ခရစ်တော် သူတို့ထဲ မရှိကြောင်း နှင့် စစ်မှန်သော ခရစ်ယာန်များ မဟုတ်ကြောင်း သက်သေဖြစ်သည်။

Reprobates. Gr. adokimoi, literally, “test failers.” Failure to pass the test was evidence that Christ was not in them and that they were not genuine Christians.

 

 

၅ (ချမ်း ၂:၁၁)။ စာတန်၏ အသေးစား တွဲ။—ကိုယ့်ဝိညာဉ်တော်ကို အာရုံစိုက်ရန် အချိန်မရှိသူများ၊ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွင် ရှိ၍ အလင်းရောက်ရာ လမ်းကြောင်းတွင် ကိုယ်တိုင်ကို နေ့စဉ် စစ်ဆေးရန် အချိန်မရှိသူများ၊ စာတန်၏ အကြံပေးချက်များနှင့် သူ၏ အစီအစဉ်များကို လုပ်ဆောင်ရန် အချိန်ရှိလိမ့်မည်။

5 (ch. 2:11). Satan’s Little Wedges.—Those who have no time to give attention to their own souls, to examine themselves daily whether they be in the love of God, and place themselves in the channel of light, will have time to give to the suggestions of Satan, and the working out of his plans.

 

စာတန်သည် အသေးစား တွဲများဖြင့် ကိုယ်တိုင်အတွက် နေရာရှာကာ ကျယ်ပြန့်လာမည်။ ဤအချိန်တွင် ဘုရားသခင်၏ အထူး အလုပ်တွင် စာတန်၏ လှည့်ကွက်များ ယူဆောင်လာမည် (MS ၁၆, ၁၈၉၀)။

Satan will insinuate himself by little wedges, that widen as they make a place for themselves. The specious devices of Satan will be brought into the special work of God at this time (MS 16, 1890).

 

 

၆. ကျွန်ုပ်တို့ စမ်းသပ်မှု မပြတ်သောသူ မဟုတ်။ ပေါလုသည် ကောရိန္သုများ၏ မျက်စိတွင် တမန်တော်ဖြစ်မှု စမ်းသပ်မှုကို အောင်မြင်မည်ဟု ရိုးသားစွာ မျှော်လင့်သည်။

6. We are not reprobates. Paul sincerely hopes that in the eyes of the Corinthians he will pass the test of apostleship.

 

၇. ငါ ဆုတောင်း။ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် ခရစ်တော်ဆန်သော ကိုယ်ကျိုးမရှိ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ နှင့် အခြားသူများအပေါ် ချစ်ခြင်းကို ဖော်ပြနေသည် (ထွက် ၃၂:၃၁၊ ၃၂; လုကာ ၂၃:၃၄; တမန်တော်လုပ်ရာ ၇:၅၉၊ ၆၀; ရောမ။ ၉:၃ နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ရန်)။ သူ၏ တမန်တော်ဖြစ်မှု သက်သေများကို ထုတ်ဖော်ပြီး ကောရိန္သုများက စမ်းသပ်မှု ဖြည့်ဆည်းခဲ့ကြောင်း ယုံကြည်မည်ဟု ယုံကြည်သည် (၂ ကော။ ၁၂:၁၁၊ ၁၂ ကျော်လွန်ကြည့်ရန်)။ ချစ်ခြင်း၊ ပညာ၊ စိတ်ရှည်မှု၊ ဝန်ဆောင်မှု၊ ဝန်ထမ်း၊ ဝိညာဉ်တော်၏ အသီးများတွင် ပေါလု ထောက်ခံခံရသည်။ ခရစ်တော်၏ အာဏာ နှင့် စွမ်းအားကို သူမှတစ်ဆင့် ထင်ရှားခဲ့သည်။

7. I pray. There are not many instances, even in the Bible, of such Christlike unselfishness and love toward others as Paul here reveals (cf. Ex. 32:31, 32; Luke 23:34; Acts. 7:59, 60; Rom. 9:3). He has set forth the evidence of his apostleship, and is confident the Corinthians will believe he has met the test (see on 2 Cor. 12:11, 12). In love, knowledge, patience, service, ministry, and the fruits of the Spirit, Paul stands vindicated. The authority and power of Christ have been manifested through him.

 

ကျွန်ုပ်တို့ ထင်ရှားရန်။ ပေါလု၏ ကောရိန္သုများကို မှားရန် တောင်းဆိုရန် ရည်ရွယ်ချက်မှာ ထိုသို့ဖြင့် စစ်မှန်သော တမန်တော်ဖြစ်ကြောင်း သက်သေပြနိုင်မည် မဟုတ်ဘဲ (ကျော်ကော။ ၉:၂) ထိုသူတို့ကိုယ်တိုင် စမ်းသပ်မှု အောင်မြင်ကာ စစ်မှန်သော ခရစ်ယာန်များ ဖြစ်ရန် ဖြစ်သည်။

We should appear. Paul’s motive in appealing to the Corinthians to do no wrong was not that he would thereby be proved a genuine apostle (cf. 1 Cor. 9:2), but that they might themselves pass the test, and prove to be true Christians.

 

ကျွန်ုပ်တို့ စမ်းသပ်မှု မပြတ်သောသူ ဖြစ်လျှင်ပင်။ ပေါလုတွင် စစ်မှန်သော တမန်တော်ဖြစ်မှု သက်သေ မမြင်ရနိုင်လျှင်ပင် ထိုသူတို့က စစ်မှန်သော ခရစ်ယာန်များ ဖြစ်ကြောင်း သက်သေ ပေးရန် မျှော်လင့်သည်။ ထိုသူတို့ အောင်မြင်ရန် ကူညီရန် သူ မအောင်မြင်ဖြစ်ရန် ဆန္ဒရှိသည်။

Though we be as reprobates. Even if they failed to see in Paul the evidence of genuine apostleship, he hoped that they would give evidence of being genuine Christians. He was willing to be considered a failure, if that would help them succeed.

 

၈. သစ္စာ။ ဆိုလိုသည်မှာ ခရစ်တော်ယေရှုတွင် ရှိသော သစ္စာ၊ ဘုရားသခင်၏ စကားတော်တွင် ထုတ်ဖော်ပြသ ကယ်တင်ခြင်း၏ သစ္စာ (ယောဟန် ၁:၁၄၊ ၁၇; ၈:၃၂; ဂလာ။ ၂:၅၊ ၁၄)။ ထာဝရ သစ္စာသည် လူများ ပြုလုပ်ရန် မပြောင်းလဲပါ။ သစ္စာ၏ ရန်သူများ အမြဲ မအောင်မြင်ပါ။ ကောရိန္သုများ သစ္စာကို ဆန္ဒရှိကြလျှင် ကြောက်ရွံ့စရာ မရှိ၊ သစ္စာသည် လူများကို မချော်မယှဉ် ဖြစ်စေသည်။ လူများ သစ္စာ ဘက်တွင် ရပ်တည်လျှင် ဘုရားသခင်သည် သူတို့၏ လုံခြုံရေး နှင့် ထာဝရ အောင်မြင်မှုအတွက် တာဝန်ယူမည်။

8. The truth. That is, the truth as it is in Christ Jesus, the truth of salvation as set forth in the Word of God (John 1:14, 17; 8:32; Gal. 2:5, 14). Eternal truth abides unchanged irrespective of what men may do. The enemies of truth have always failed. If the Corinthians are devoted to the truth, they have nothing to fear, for truth makes men invincible. When men place themselves on the side of truth, God accepts responsibility for their security and eternal triumph.

 

၉. ကျွန်ုပ်တို့ ဝမ်းမြောက်။ အခန်း ၇–၁၀ တွင် ပေါလုသည် ကောရိန္သု အသင်းတော်ကို ပြည့်စုံသော ပြန်လည်ရရှိရေး နှင့် ပြုပြင်ရေးသို့ ဆက်လက်ရန် အားပေးသည်။ ထိုသည် သူ၏ မျှော်လင့်ချက်၏ ရည်မှန်းချက် နှင့် သူ၏ စာတွင် ဝန်ထုပ်ကြွတင်ချက် ဖြစ်သည်။

9. We are glad. In vs. 7–10 Paul encourages the Corinthian church to go on to complete recovery and restoration. That is the goal of his hope for them and the burden of his epistle to them.

 

ကျွန်ုပ်တို့ အားနည်းလျှင်။ စည်းကမ်း ခွန်အား အသုံးပြုမှုတွင် အားနည်း ထင်ရှားရန် ဝမ်းမြောက်မည် ဆိုလျှင် ဝိညာဉ်တော်၏ ခွန်အားများတွင် အားကောင်းရန် (အခန်း ၆ ကျော်လွန်ကြည့်ရန်) နှင့် ခရစ်တော်၏ စရိုက်ကို ရောင်ပြန်ဟပ်ရန်သာ ဖြစ်သည်။

When we are weak. He will be happy indeed to appear weak in the use of his disciplinary power, if they will only be strong in the graces of the Spirit (see on v. 6) and reflect the character of Christ.

 

ပြည့်စုံမှု။ သို့မဟုတ် “ကျန်းမာရေး” “ပြည့်စုံမှု”။ ပေါလုသည် သူ၏ အပြောင်းအလဲရရှိသူများ ခရစ်ယာန် ရင့်ကျက်မှု အောင်မြင်ရန် ဆန္ဒရှိပြီး ဆုကြွေး၊ စွမ်းရည်၊ စွမ်းရည်၊ ဦးတည်ချက်၊ ဆန္ဒ အားလုံး သင့်ရာ နေရာတွင် ရှိရန် ဆန္ဒရှိသည်။ အသင်းတော်ကို ချစ်ခြင်းဖြင့် ပေါင်းစည်းရန် ဆန္ဒရှိပြီး ခန္ဓာကိုယ်၏ အဖွဲ့ဝင်တိုင်း နေရာတကျ လုပ်ဆောင်ရန် ရှိနေရာ ဝိညာဉ်တော်ထဲ ထွန်းကားစေရန် (ကျော်ကော။ ၁၂:၁၂–၃၁)။

Perfection. Or, “soundness,” “completeness.” Paul longs to see his converts achieve Christian maturity, with every gift, talent, faculty, tendency, and appetite in its proper place. He desires that the church shall be joined together in love, every member of the body functioning properly under the control of the indwelling Spirit (1 Cor. 12:12–31).

 

၁၀. ကြောက်ရွံ့။ ချမ်း ၁၀:၂; ၁၃:၂ ကျော်လွန်ကြည့်ရန်။

10. Lest. See on chs. 10:2; 13:2.

 

ငါ့ကို တည်ဆောက်ရန် ပေးထားသည်။ ဧဝံဂေလိ အာဏာ၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ အသင်းတော်ကို တည်ဆောက်ခြင်း၊ သန့်ရှင်းသူများကို ပြည့်စုံစေခြင်း ဖြစ်သည် (ယောဟန် ၃:၁၇; ၂၀:၂၁–၂၃)။ စည်းကမ်းအတွက် ထိုအာဏာ လေ့ကျင့်မှု လိုအပ်နိုင်သော်လည်း ထိုသည် ဒုတိယ အကောင်းဆုံး ဖြစ်သည်။ အသင်းတော်အဖွဲ့ဝင်တစ်ဦးကို နှင်ထုတ်ရန် ပေါလုအတွက် ပျော်ရွှင်မှု မရှိ၊ နောက်ဆုံး အရေးယူချက်အဖြစ်သာ ပြင်းထန်အရေးယူမည်။

Given me to edification. The purpose of gospel authority is the building up of the church, the perfecting of the saints (John 3:17; John 20:21–23). However necessary the exercise of such power may be for the sake of discipline, it is inevitably second best. It will be no pleasure to Paul to expel a member of the church, and he will take severe action only as a last resort.

 

အပြစ်မှ အစပြုတို့ စာတန်နှင့် အပြစ်ရှိသော လူများသည် ဘုရားသခင်၏ အမြင့်ဆုံး အာဏာကို ပုန်ကန်ခဲ့ကြသည်။ ပေါလု၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ လူများကို ခရစ်တော်ထံ သီးသန့်ဖမ်းဆီးရန် ဖြစ်သည် (၂ ကော။ ၁၀:၅)။ ထို့ကို အင်အားဖြင့် မလုပ်နိုင်ဘဲ ခရစ်တော်၏ စိတ်ကို အမြဲ ထိုးနှက်ခြင်းဖြင့် ဖြစ်သည်။

From the very entrance of sin Satan and sinful men have been in rebellion against the supreme authority of God. Paul’s aim is to bring men into captivity to Christ (see 2 Cor. 10:5). This cannot be done by force, but by implanting the mind of Christ.

 

၁၁. နောက်ဆုံး၊ ညီအစ်ကို ညီမ။ ပေါလု၏ နိဂုံးချုပ်စကားများတွင် နွေးထွေးသော နှုတ်ဆက်ခြင်း၊ နောက်ဆုံး သတိပေးခြင်း (အခန်း ၁၁)၊ နှုတ်ဆက်ခြင်း (အခန်း ၁၂)၊ နှင့် ချီးမြှောက်ခြင်း ပါဝင်သည်။ သူ၏ နိဂုံးချုပ် တိုက်တွန်းချက်တွင် ကောရိန္သုများကို ထိခိုက်နေသော ဆိုးရွားမှုများမှ ကာကွယ်ရန် ခရစ်ယာန် ခွန်အား လေးပါး ပါဝင်သည်။

11. Finally, brethren. Paul’s concluding words include a tender farewell, a final admonition (v. 11), a parting salutation (v. 12), and a benediction. His closing exhortation enjoins four Christian graces that will safeguard the Corinthians against the evils that beset them.

 

နှုတ်ဆက်။ ဆိုလိုသည်မှာ “ဝမ်းမြောက်ပါ” “ပျော်ရွှင်ပါ” “ကောင်းကင်နှင့် ခွင့်လွှတ်ပါ” (ဖိလိ။ ၃:၁; ၄:၄ နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ရန်)။

Farewell. Literally, “rejoice,” “be glad,” “fare well” (cf. Phil 3:1; 4:4).

 

ပြည့်စုံပါ။ ဆိုလိုသည်မှာ “ပြုပြင်ပါ” “စည်းကမ်းထည့်ပါ” “ချိန်ညှိပါ”။ မမှန်ကန်သော အရာအားလုံး ပြန်လည်ရရှိရန်။ မဿ။ ၅:၄၈ ကျော်လွန်ကြည့်ရန်။

Be perfect. Literally, “be mended,” “be put in order,” “be adjusted.” All that has been out of joint is to be restored. See on Matt. 5:48.

 

အားရောင့်တင်းပါ။ ဂရိဘာသာလို “parakaleō” ဆိုသည်မှာ “အကြံပေးခံရပါ”၊ “တိုက်တွန်းခံရပါ” (မဿဲ ၅:၄ တွင်ကြည့်ပါ)၊ ဆိုလိုသည်မှာ ကျွန်ုပ်ပေးသောအကြံဉာဏ်ကို လက်ခံပါ။ ဤစကားလုံး၏ နာမ်နှင့်ကြိယာပုံစံများသည် ဤစာအုပ်တွင် ၂၈ ကြိမ်ထွက်ပေါ်သည်။ ကိုရိန္တုသူများသည် အချင်းချင်း အားပေးကာ ကောင်းမှုပြုရန် ခိုင်ခံ့စေရမည်။ ဤသို့ပြုခြင်းဖြင့် သူတို့သည် အချင်းချင်း ဖျက်ဆီးရန် အချိန်မရှိပါ။

Be of good comfort. Gr. parakaleō, “be admonished,” “be exhorted” (see on Matt. 5:4), that is, accept the counsel I have given you. The noun and verb forms of this word occur 28 times in the book. The Corinthians are to encourage and strengthen one another to do good. So doing, they will have no time to devour one another.

 

စိတ်တစ်ခုတည်းဖြစ်ပါ။ စကားလုံးအရ “တူညီသောစိတ်ထားရှိပါ”။ ဤစကားစုသည် ပေါလု၏ထူးခြားသောအသုံးအနှုန်းဖြစ်သည် (ရောမ ၁၂:၁၆၊ ၁၅:၆၊ ဖိလိပ္ပိ ၂:၂၊ ၃:၁၆၊ ၄:၂)။ ခရစ်ယာန်စည်းလုံးညီညွတ်မှုသည် ခရစ်တော်၏ တပည့်တော်များအတွက် နောက်ဆုံးမှတ်တမ်းတင်ထားသော ဆုတောင်းချက်တွင် အဓိကဝန်ထုပ်ဖြစ်ခဲ့သည် (ယောဟန် ၁၇:၁၁၊ ၂၁-၂၃)။ ကိုရိန္တုအသင်းတော်၏ အဓိကလိုအပ်ချက်မှာ “ဝိညာဉ်တစ်သားတည်းဖြစ်မှု” နှင့် “ငြိမ်းချမ်းရေး၏စည်းလုံးမှု” ဖြစ်သည် (ဧဖက် ၄:၂-၇)။

Be of one mind. Literally, “be of the same mind.” This phrase is particularly characteristic of Paul (Rom. 12:16; 15:6; Phil 2:2; 3:16; 4:2). Christian unity was the burden of Christ’s last recorded prayer for His disciples (John 17:11, 21–23). The supreme need of the Corinthian church was the “unity of the Spirit in the bond of peace” (Eph. 4:2–7).

 

ငြိမ်းချမ်းစွာနေထိုင်ပါ။ သို့မဟုတ် “သဟဇာတဖြစ်စွာ နေထိုင်ပါ”။ ငြိမ်းချမ်းရေးသည် ခရစ်တော်က အသင်းတော်သို့ အမွေပေးထားသော ကြီးမြတ်သောအမွေတစ်ခုဖြစ်သည် (ယောဟန် ၁၄:၂၇၊ ၁၆:၃၃၊ ကိုးကား ယောဟန် ၂၀:၂၁၊ ၂၆၊ တမန်တော် ၁၀:၃၆)။ ၎င်းသည် ခရစ်ယာန်ဧဝံဂေလိ၏ မရှိမဖြစ်အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး ခရစ်ယာန်အတွေ့အကြုံ၏ စမ်းသပ်မှုတစ်ခုဖြစ်သည် (ရောမ ၅:၁၊ ၁၀:၁၅၊ ၁၄:၁၇၊ ၁၉၊ ၁ကိုရိန္တု ၁၄:၃၃၊ ဧဖက် ၂:၁၄)။ ခရစ်ယာန်တစ်ဦးသည် ၎င်း၏စွမ်းရည်အတိုင်းအတာအတွင်း “လူအားလုံးနှင့် ငြိမ်းချမ်းစွာ နေထိုင်ရမည်” (ရောမ ၁၂:၁၈)။ အကယ်၍ ခရစ်ယာန်ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းမရှိသော အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် ပြင်ပမှငြိမ်းချမ်းရေးမဖြစ်နိုင်ပါက၊ သူသည် ၎င်း၏စိတ်နှလုံးတွင် ငြိမ်းချမ်းရေးကို ဆက်လက်ခံစားနိုင်သည်။ “ငြိမ်းချမ်းရေးဖန်တီးသူများသည် မင်္ဂလာရှိကြသည်” (မဿဲ ၅:၉ တွင်ကြည့်ပါ)။

မေတ္တာရှင်ဘုရား။ ၁ယောဟန် ၄:၈ တွင်ကြည့်ပါ။

Live in peace. Or, “live in harmony.” Peace is one of the great legacies Christ bequeathed to His church (John 14:27; 16:33; cf. ch. 20:21, 26; Acts 10:36). It has always been an essential part of the Christian gospel and a test of Christian experience (Rom. 5:1; 10:15; 14:17, 19; 1 Cor. 14:33; Eph. 2:14). To the extent of his ability the Christian is to “live peaceably with all men” (Rom. 12:18). If outward peace is not possible because of factors over which the Christian has no control, he can still enjoy peace in his own heart. “Blessed are the peacemakers” (see on Matt. 5:9).

 

မေတ္တာရှင်ဘုရား။ ၁ယောဟန် ၄:၈ တွင်ကြည့်ပါ။

God of love. See on 1 John 4:8.

 

ငြိမ်းချမ်းရေး။ ရောမ ၁၅:၃၃ တွင်ကြည့်ပါ။

Peace. See on Rom. 15:33.

 

၁၂. သန့်ရှင်းသောနမ်းခြင်း။ ရှေးခေတ်ကာလများတွင်၊ ယနေ့ခေတ်၌ ကမ္ဘာ့နေရာအချို့တွင်၊ ဤသည်မှာ ရင်းနှီးဖော်ရွေသော နှုတ်ဆက်ပုံစံတစ်ခုဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော နမ်းခြင်းကို ပါးပြင်၊ နဖူး၊ လက်များ၊ သို့မဟုတ် ခြေထောက်များပေါ်တွင် ပြုလုပ်ခဲ့သော်လည်း နှုတ်ခမ်းပေါ်တွင်မဟုတ်ဘဲ၊ ယောက်ျားများသည် ယောက်ျားများကို၊ မိန်းမများသည် မိန်းမများကို နှုတ်ဆက်ကြသည်။ ဤဓလေ့သည် ဓမ္မဟောင်းကျမ်းခေတ်မှ စတင်ခဲ့သည် (ကမ္ဘာဦး ၂၉:၁၃)။ ၎င်းသည် ချစ်ခင်မှု (ကမ္ဘာဦး ၂၇:၂၆၊ ၂၇၊ ၁ ဓမ္မရာဇဝင် ၂၀:၄၁)၊ ပြန်လည်သင့်မြတ်ခြင်း (ကမ္ဘာဦး ၄၅:၁၅)၊ နှုတ်ဆက်ခြင်း (ရုသ ၁:၉၊ ၁၄၊ ၁ ဓမ္မရာဇဝင် ၁၉:၂၀)၊ နှင့် ရိုသေမှု (၁ ဓမ္မရာဇဝင် ၁၀:၁) ကို ဖော်ပြသည်။ ဂျပ်စတင်မာတာ၏အဆိုအရ ၎င်းသည် သခင်ဘုရား၏ ညစာစားပွဲအခမ်းအနားနှင့် ဆက်စပ်ပြီး အသုံးပြုလေ့ရှိသည် (ပထမအကြိမ်တောင်းပန်ခြင်း ၆၅)။ ၎င်းသည် ငြိမ်းချမ်းမှု၊ ကျေးဇူးပြုမှု၊ နှင့် ပြန်လည်သင့်မြတ်မှု၏ သင်္ကေတအဖြစ် အစောပိုင်းခရစ်ယာန်များအကြား အထွေထွေအသုံးပြုလာခဲ့သည် (ရောမ ၁၆:၁၆၊ ၁ ကောရိန္သု ၁၆:၂၀၊ ၁ သက်သာလောနိများ ၅:၂၆)။

12. An holy kiss. In ancient times, and in various parts of the world today, this is a cordial form of greeting. Such a kiss was given on the cheek, the forehead, the hands, or even the feet, but never on the lips, men thus greeting men and women greeting women. The custom originated in OT times (Gen. 29:13). It expressed affection (Gen. 27:26, 27; 1 Sam. 20:41), reconciliation (Gen. 45:15), farewell (Ruth 1:9, 14; 1 Kings 19:20), and homage (1 Sam. 10:1). According to Justin Martyr it was commonly used in connection with the observance of the Lord’s Supper (First Apology 65). It came into general use among early Christians as a token of peace, good will, and reconciliation (Rom. 16:16; 1 Cor. 16:20; 1 Thess. 5:26).

 

၁၃. သန့်ရှင်းသူများ။ စကားလုံးအရ “သန့်ရှင်းသူများ” (တမန်တော် ၉:၁၃၊ ရောမ ၁:၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ခရစ်ယာန်များသည် သန့်ရှင်းသောဘဝဖြင့်နေရန် ခေါ်ဝေါ်ခံရသောကြောင့် ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် ဤသို့ဖော်ပြလေ့ရှိသည်။ ပေါလုသည် သူစာရေးနေစဉ်အချိန်တွင် မာကေဒိုးနီးယားရှိ ခရစ်ယာန်များကို အထူးရည်ညွှန်းပြောဆိုပုံရသည်။

13. The saints. Literally, “holy ones” (see on Acts 9:13; Rom. 1:7). Christians are thus commonly designated in the NT because they were called to live holy lives. Paul doubtless has special reference to the Christians of Macedonia, where he was at the time of writing.

 

၁၄. ကျေးဇူးတော်။ ရောမ ၃:၂၄၊ ၂ ကောရိန္သု ၁:၂ ကိုကြည့်ပါ။ ဤကျမ်းပိုဒ်သည် ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် နောက်ပိုင်းတွင် တမန်တော်များ၏ ကောင်းကြီးပေးခြင်းဟု လူသိများလာသော အပြည့်အစုံပုံစံဖြင့် ဤနေရာတွင်သာ တစ်ခုတည်းဖြစ်သည်။ အစောဆုံးခေတ်မှစ၍ ၎င်းသည် အသင်းတော်ဝတ်ပြုမှု၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်လာခဲ့သည်။ ၎င်းကို ယုံကြည်သူအသစ်များ၏ နှစ်ခြင်းခံခြင်းနှင့် ခရစ်ယာန်စည်းဝေးပွဲများအပြီးတွင်လည်း အသုံးပြုခဲ့သည်။

14. Grace. See on Rom. 3:24; 2 Cor. 1:2. This verse is unique in that here alone, in the NT, what later came to be known as the apostolic benediction appears in its complete form. From earliest times it became a part of church liturgy. It was also pronounced at the baptism of new believers and at the dismissal of Christian assemblies.

 

မဿဲ ၂၈:၁၉ နှင့်အတူ ဤကျမ်းပိုဒ်သည် သုံးပါးတစ်ဆူဆိုင်ရာ အဆုံးအမအား အပြည့်အစုံနှင့် ထင်ရှားစွာ အကျဉ်းချုပ်ဖော်ပြထားသည် (ယောဟန် ၁ ၏ ထပ်ဆောင်းမှတ်ချက်ကို ကြည့်ပါ)။ သို့သော် ဤနေရာတွင်ဖော်ပြထားသော ဘုရားသခင်၏ အမည်များ၏ အစီအစဉ်သည် မဿဲ၏အစီအစဉ်နှင့် ကွဲပြားသည်။ ယေဘုယျအားဖြင့် ပေါလု၏စာများတွင် ခမည်းတော်၏အမည်သည် သားတော်၏အမည်ထက် ဦးစွာဖော်ပြလေ့ရှိသည် (ရောမ ၁:၇၊ ၁ ကောရိန္သု ၁:၃၊ ၂ ကောရိန္သု ၁:၂)။ ဤနေရာတွင် အစီအစဉ်သည် ပြောင်းပြန်ဖြစ်သည်။ ဓမ္မဟောင်းကျမ်း၏ နှုတ်ဆက်ပုံစံဖြစ်သော အာရုန်၏ ကောင်းကြီးပေးခြင်းသည်လည်း သုံးပါးပုံစံဖြစ်သည် (တောလည်ရာ ၆:၂၄-၂၆)။ စစ်မှန်သော ခရစ်ယာန်အတွေ့အကြုံ၏ စမ်းသပ်မှုမှာ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်မှတစ်ဆင့် ဘုရားသခင်နှင့် ဆက်သွယ်မှုနှင့် မိဿဟာယဖြစ်သည်။

Together with Matt. 28:19 this verse provides the most complete and explicit summary of the doctrine of the Trinity (see Additional Note on John 1). The order of the names of the Godhead as here given, however, differs from that of Matthew. Generally in Paul’s epistles the name of the Father precedes that of the Son (Rom. 1:7; 1 Cor. 1:3; 2 Cor. 1:2). Here the order is reversed. The OT formula of dismissal, the Aaronic blessing, was also threefold in nature (Num. 6:24–26). The test of all true Christian experience is fellowship and communion with God through the Holy Spirit.

 

ဤစာကို ပေးပို့ပြီးမကြာမီတွင် ပေါလုသည် ကောရိန္သုမြို့သို့ ထပ်မံလည်ပတ်ခဲ့ပြီး သုံးလကြာ နေထိုင်ခဲ့သည် (တမန်တော် ၂၀:၁-၃)၊ ထိုအချိန်အတွင်း ရောမသားများနှင့် ဂလာတိသားများထံ စာများရေးသားခဲ့သည်။ သူထိုသို့ပြုလုပ်နိုင်ခဲ့ခြင်းသည် ကောရိန္သုမြို့သားများသည် ၎င်း၏ ဒုတိယစာကို လက်ခံပြီး ၎င်းတွင်ဖော်ပြထားသော အကြံဉာဏ်များနှင့်အညီ လိုက်နာဆောင်ရွက်ခဲ့ကြသည်ဟု အကြံပြသည်။ ရောမသားများထံသို့ သူ၏စာတွင်၊ ပေါလုသည် ကောရိန္သုမြို့တွင် ရင်းနှီးကြိုဆိုမှုရရှိခဲ့ကြောင်း ညွှန်ပြသည် (ရောမ ၁၆:၂၃)။ ထို့ပြင်၊ ယေရုဆလင်မြို့ရှိ ဆင်းရဲသားများအတွက် ကောရိန္သုမြို့၌ စုဆောင်းမှုသည် အောင်မြင်ခဲ့သည် (ရောမ ၁၅:၂၆-၂၈)။ အစောပိုင်းခရစ်ယာန်မှတ်တမ်းများသည် ရာစုနှစ်အကုန်အထိ ကောရိန္သုမြို့ရှိ အသင်းတော်နှင့်ပတ်သက်၍ ထပ်ဆောင်းအချက်အလက်များ မပေးထားပေ။

Soon after dispatching this letter Paul made another visit to Corinth and spent three months there (Acts 20:1–3), during which time he wrote epistles to the Romans and the Galatians. That he was able to do so suggests that the Corinthian believers accepted his second epistle and acted in harmony with the counsel given therein. In his letter to the Romans, Paul implies that he received a kindly welcome at Corinth (Rom. 16:23). Furthermore, the collection at Corinth for the poor at Jerusalem proved successful (Rom. 15:26–28). Early Christian records provide no further information concerning the church at Corinth until the close of the century, when Clement of Rome addressed a letter to them.

 

 

ကျမ်းပိုဒ် ၁၄ နောက်တွင်ဖြည့်စွမ်းထားသော နောက်ဆက်တည်းမှတ်စုသည် ၈ ရာစုနှစ်မတိုင်မီ မည်သည့်မူရင်းစာမူတွင်မျှ မပါရှိပါ။ ၎င်းသည် နောက်ပိုင်းတွင် တည်းဖြတ်သူ၏ ထပ်ဆောင်းထည့်သွင်းမှုဖြစ်ပြီး မူရင်းဝိညာဉ်ရေးရာမှတ်တမ်း၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းမဟုတ်ပါ။

The postscript following v. 14 appears in no manuscript earlier than the 8th century. It was a late editorial addition, not part of the original inspired record.

 

ellen g. white comments

5 CSW 96; CT 194; DA 314; Ev 91; EW 27; FE 214, 266; MYP 83, 122; 1T 188, 263; 2T 71,  81,  251,  316,  511, 552; 5T 103,  163, 610; 7T 252,  257, 285; 8T 103, 299

8 GC 101 11 4T 20; 5T 248