Myanmar 3AM (Official) : ဓမ္မရာဇဝင် ပထမစာစောင်

ဓမ္မရာဇဝင် ပထမစာစောင် - 1 Samuel

ရှမွေလမင်းကြီးကျမ်း ပထမစောင်

The First Book of samuel Otherwise Called the First Book of the Kings

introduction

[အောက်ပါသည် ၁ နှင့် ၂ ရှမွေလ နှစ်ခုလုံး၏ မိတ်ဆက်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် တစ်ခုလုံးဖြစ်သည်။]

[Following is the introduction to both 1 and 2 Samuel, which are parts of one whole.]

၁. ခေါင်းစဉ်။ ယနေ့ ၁ နှင့် ၂ ရှမွေလဟု လူသိများသော ကျမ်းစာနှစ်ကျမ်းသည် ၁၅၁၇ မတိုင်မီ ပြင်ဆင်ထားသော ဟေဗြဲလက်ရေးစာမူများတွင် တစ်ကျမ်းတည်းအဖြစ် ပေါ်ထွက်လာသည်။ ခရစ်မပေါ်မီ ၃ ရာစုနှစ်ခန့်တွင် ဓမ္မဟောင်းကျမ်းကို ဂရိဘာသာသို့ ဘာသာပြန်ဆိုချိန်တွင်မှ ၎င်းကျမ်းကို နှစ်ပိုင်းခွဲခြားခဲ့သည်။ ထိုဘာသာပြန်ကျမ်း (LXX) တွင်၊ ဤနှစ်ပိုင်းသည် “ပထမမင်းဧကရာဇ်ကျမ်း” နှင့် “ဒုတိယမင်းဧကရာဇ်ကျမ်း” အဖြစ် ပေါ်ထွက်လာသည်။ ယခု ကျွန်ုပ်တို့သိထားသော ၁ နှင့် ၂ ဘုရင်များကျမ်းသည် “တတိယမင်းဧကရာဇ်ကျမ်း” နှင့် “စတုတ္ထမင်းဧကရာဇ်ကျမ်း” အဖြစ် ပေါ်ထွက်လာသည်။ ခရစ်ယာန်ခေတ် ၄ ရာစုနှစ်မှ ဂျရုမ်၏ လက်တင်ဘာသာပြန် ဗူဂိတ်သည် “မင်းဧကရာဇ်များ” ဟူသော ခေါင်းစဉ်ကို “မင်းဧကရာဇ်ကျမ်းများ” အစား ပထမဆုံးအသုံးပြုခဲ့သည်။ ခရစ်ယာန်ခေတ်ပြီးနောက် ရာစုနှစ်များစွာအကြာတွင် မာစိုရက်များက ၁ ရှမွေလ ၂၈:၂၄ ၏ ဖော်ပြချက်သည် ဟေဗြဲစာသားတွင် ကျမ်း၏အလယ်တွင် ရှိသည်ဟု မှတ်တမ်းတင်ခဲ့သည်။ ဟေဗြဲကျမ်းစာများသည် ၁၅၁၇ ခုနှစ်တွင် ဗင်းနစ်မြို့၌ ဒံယေလ ဘုမ်ဘတ်ဂ် ထုတ်ဝေသည့် ထုတ်ဝေမှုအထိ မူလစီစဉ်မှုကို ထိန်းသိမ်းထားခဲ့သည်။

1. Title. The two books known today as 1 and 2 Samuel appear as one volume, in all Hebrew manuscripts prepared before 1517. It was not until the translation of the Old Testament into Greek, about the 3d century before Christ, that the book was first divided into two parts. In that translation, the LXX, these two parts appeared as “First of Kingdoms” and “Second of Kingdoms”; the books we now know as 1 and 2 Kings appeared as “Third of Kingdoms” and “Fourth of Kingdoms.” The Latin Vulgate of Jerome, dating from the 4th century a.d., is the first to make the titles read “Kings” rather than “Kingdoms.” As late as several centuries after Christ the Masoretes noted that the statement of 1 Sam. 28:24 was at the middle of the book in the Hebrew text. Hebrew Bibles, in fact, preserved the original arrangement until the edition printed by Daniel Bomberg in Venice in 1517.

ရှမွေလ၏ ဘဝနှင့် ဝန်ထမ်းလုပ်ငန်းသည် ကျမ်း၏ ပထမတစ်ဝက်တွင် ဦးဆောင်ထားသောကြောင့်၊ ၎င်း၏မူလပုံစံတွင် သူ၏အမည်ကို ကျမ်းစာနှင့် ချိတ်ဆက်ထားသည်။ ဤခေါင်းစဉ်သည် နောက်ဆုံးတရားသူကြီး၊ အကြီးကျယ်ဆုံးသော ပရောဖက်တစ်ဦး၊ ပရောဖက်များကျောင်း၏ တည်ထောင်သူ (ပညာရေး ၄၆ ကို ကြည့်ပါ)၊ ဟေဗြဲမင်းဧကရာဇ်ကို ထူထောင်ရာတွင် ဦးဆောင်သူဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းလည်ပတ်ရမည့် အခြေခံမူများကို ချမှတ်သူ (၁ ရှမွေလ ၁၀:၂၅ ကို ကြည့်ပါ) အဖြစ် သူ၏အရေးပါသောအခန်းကဏ္ဍကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားသည့်အခါ သင့်လျော်သည်။ အဓိကအားဖြင့်၊ ရှမွေလဟူသော အမည်သည် စာရေးသူမှုထက် အကြောင်းအရာကို ဖော်ပြသည်။

Because the life and ministry of Samuel dominate the first half of the book, in its original form, his name was attached to it. This title was appropriate in view of his important role as the last of the judges, one of the greatest of the prophets, founder of the schools of the prophets (see Ed 46), and the one who led out in the establishment of the Hebrew kingdom and in the laying down of the fundamental principles on which it was to operate (see 1 Sam. 10:25). Essentially, the name Samuel thus designates content rather than authorship.

၂. စာရေးသူ။ ပညတ္တိကျမ်းတွင် အချို့အပိုင်းများကို မောရှေက ရေးသားခဲ့ကြောင်း တိကျစွာ ဖော်ပြထားသော်လည်း၊ ရှမွေလကျမ်းများတွင် စာရေးသူ သို့မဟုတ် စာရေးသူများမည်သူဖြစ်သည်ဆိုသည့် အချက်အလက်မရှိပါ။ ယုဒရိုးရာအရ ၁ ရှမွေလ၏ ပထမအခန်းကြီး ၂၄ အထိကို ရှမွေလက ရေးသားခဲ့ပြီး၊ ကျန်ရှိသော ၁ ရှမွေလနှင့် ၂ ရှမွေလတစ်ခုလုံးကို နာသန်နှင့် ဂဒ်တို့က ရေးသားခဲ့သည်ဟု ဆိုသည် (၁ ရာဇဝင်ချုပ် ၂၉:၂၉ ကို ကြည့်ပါ)။ ကျမ်းကို ဟေဗြဲစာသားနှင့် အင်္ဂလိပ်ဘာသာပြန်အများစုတွင် ခွဲခြားချိန်တွင်၊ မူလအမည်ဖြစ်သော ရှမွေလကို နှစ်ပိုင်းလုံးတွင် အသုံးပြုခဲ့သော်လည်း၊ သူ၏အမည်သည် ဒုတိယပိုင်းတွင် တစ်ကြိမ်မျှ ဖော်ပြမထားပါ။ ရှမွေလ၏ သေဆုံးမှုကို ၁ ရှမွေလ ၂၅:�ioneer ၌ မှတ်တမ်းတင်ထားပြီး၊ သူ၏အမည်သည် ရှမွေလကျမ်းများတွင် နောက်ဆုံးအကြိမ်အဖြစ် ၁ ရှမွေလ ၂၈:၂၀ ၌ ပေါ်ထွက်လာသည်။

2. Authorship. In contrast with the Pentateuch, where it is specifically stated, regarding certain portions, that they were written by Moses, the books of Samuel contain no information as to who the author or authors may have been. According to Jewish tradition the first 24 chapters of 1 Samuel were written by Samuel, and the remainder of 1 Samuel, together with 2 Samuel, by Nathan and Gad (see 1 Chron. 29:29). When the book was divided—in the Hebrew text and in most English translations—the original name, Samuel, was applied to both parts even though his name is not once mentioned in the second part. Samuel’s death is recorded in 1 Sam. 25:1, and his name appears for the last time in the books of Samuel in 1 Sam. 28:20.

ဒါဝိဒ်သည် ဒုတိယပိုင်းတွင် ထင်ရှားသောကြောင့်၊ သူ၏အမည်သည် ၂ ရှမွေလအတွက် ပိုမိုသင့်လျော်သော ခေါင်းစဉ်ဖြစ်နိုင်သည်။ တရားလွှတ်တော်က ရှမွေလက သူ၏အမည်ပါသည့် အရာအားလုံးကို ရေးသားခဲ့သည်ဟု ဆိုသော်လည်း၊ ၎င်းသည် ရှမွေလ၏ သေဆုံးမှုပြီးနောက် ဣသရေလ၏ သမိုင်းကို မှတ်တမ်းတင်ထားသည့် ၂ ရှမွေလ တစ်ခုလုံးနှင့် ၁ ရှမွေလ၏ နောက်ဆုံးပိုင်းကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားသည့်အခါ မမှန်ကန်ပုံရသည်။ ကျမ်းပညာရှင်အချို့က ၁ ရှမွေလ ၂၇:၆ ကို ရှမွေလကျမ်းများသည် မင်းဧကရာဇ်ခွဲထွက်သည့်ကာလမှ ဆင်းသက်လာသည်ဟု သက်သေအဖြစ် ညွှန်ပြခဲ့သည်။ သို့သော် ၁ နှင့် ၂ ရှမွေလသည် မတူညီသောစာရေးသူများက မတူညီသောအချိန်များတွင် ရေးသားခဲ့လျှင်၊ အဘယ်ကြောင့် ၎င်းတို့ကို မူလတွင် တစ်ကျမ်းတည်းအဖြစ် ထုတ်ဝေခဲ့သနည်း။ သို့သော်၊ ၎င်းတို့သည် စာရေးသူတစ်ဦးတည်း၏ ဆက်လက်လုပ်ဆောင်မှုကို ကိုယ်စားပြုပါက၊ သူသည် ရှောလု (၂ ရှမွေလ ၂၁:၁-၁၄) နှင့် ဒါဝိဒ် (၂ ရှမွေလ ၂၃:၁) ၏ သေဆုံးမှုပြီးနောက်တွင် ရေးသားခဲ့ရမည်။ ၁ နှင့် ၂ ရှမွေလသည် ပေါင်းစပ်စာရေးသူမှုကို ကိုယ်စားပြုပြီး၊ ၎င်းတို့သည် တစ်ခုချင်းစီပြီးပြည့်စုံသော ဇာတ်လမ်းများစုစည်းမှုဖြစ်သည်ဟု ယူဆခြင်းသည် အကျိုးရှိဆုံးဖြစ်သည်။ စာရေးသူတစ်ဦးစီသည် ဝိညာဉ်ရေးလှုံ့ဆော်မှုဖြင့် ရေးသားခဲ့ပြီး၊ အစိတ်အပိုင်းအားလုံးကို သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ လမ်းညွှန်မှုအောက်တွင် တစ်ခုလုံးအဖြစ် စုစည်းခဲ့သည်။

In view of the fact that David is pre-eminent in the second part, his name might be a more appropriate title for 2 Samuel. The statement of the Talmud that Samuel wrote all of that which now bears his name is obviously in error, for all of 2 Samuel—as well as the last part of 1 Samuel—records the history of Israel after his death. Some Bible scholars have pointed to 1 Sam. 27:6 as evidence that the books of Samuel date from the time of the divided kingdom. But if the two parts of Samuel were written at different times by different authors, why were they originally published as one? Yet, if they represent the continuous work of one author, he must have written following the deaths of Saul (2 Sam. 21:1–14) and David (see 2 Sam. 23:1). It seems most reasonable to conclude that 1 and 2 Samuel represent composite authorship, and that they are a collection of narratives, each complete in itself. Each writer wrote by inspiration, and all parts were eventually brought together as a united whole under the guidance of the Holy Spirit.

၃. သမိုင်းဆိုင်ရာ နောက်ခံ။ ၁ ရှမွေလကျမ်းသည် တရားသူကြီးများမှ ဣသရေလ၏ စည်းလုံးသောမင်းဧကရာဇ်သို့ အသွင်ကူးပြောင်းရေးကာလကို အကျုံးဝင်ပြီး၊ ရှမွေလ၏ နောက်ဆုံးတရားသူကြီးရာထူးနှင့် ရှောလု၏ ပထမမင်းဧကရာဇ်လက်ထက်ကို ထည့်သွင်းထားသည်။ ၂ ရှမွေလကျမ်းသည် ဒါဝိဒ်၏ မင်းဧကရာဇ်လက်ထက်ကိုသာ အကျုံးဝင်သည်။ ထို့ကြောင့် ၁ ရှမွေလသည် ဘီစီ ၁၁၀၀ မှ ၁၀၁၁ အထိ နှစ်ပေါင်းတစ်ရာနီးပါးကို အကျုံးဝင်ပြီး၊ ၂ ရှမွေလသည် ဘီစီ ၁၀၁၁ မှ ၉၇၁ အထိ နှစ်ပေါင်း ၄၀ ကို အကျုံးဝင်သည်။

3. Historical setting. The book of 1 Samuel covers the transitional period from the judges to the united kingdom of Israel, including the last judgeship, that of Samuel, and the first reign, that of Saul. The second book of Samuel deals exclusively with the reign of David. 1 Samuel therefore covers nearly a century, from about 1100 to 1011 b.c. and 2 Samuel 40 years, or 1011 to 971 b.c.

ဘီစီ ၁၂၀၀ မှ ၉၀၀ အထိ ကာလသည် အမျိုးသားမငြိမ်မသက်မှုနှင့် နိုင်ငံရေးအငြင်းပွားမှုများ၏ ကာလဖြစ်သည်။ ရှေးခေတ်ကမ္ဘာတွင် ထိုကာလအတွင်း ဖြစ်ပွားသောဖြစ်ရပ်များကို ရေးသားမှတ်တမ်းတင်ရန်နှင့် ထိန်းသိမ်းရန် စဉ်ဆက်မပြတ်ကြိုးပမ်းမှု အနည်းငယ်သာရှိခဲ့သည်။ ဟီရိုဒိုတပ်စ်၊ ဘီရိုဆပ်စ်၊ ဂျိုးဇီဖပ်စ်၊ နှင့် နောက်ပိုင်း ယူဆီဘီယပ်စ်ကဲ့သို့သော ရှေးခေတ်သမိုင်းပညာရှင်များသည် ဤခေတ်တွင် ဖြစ်ပွားသောဖြစ်ရပ်များအတွက် ရိုးရာပုံပြင်များကို အဓိကထားအားကိုးခဲ့ရသည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့၏ဖော်ပြချက်များကို ယခင်မရရှိနိုင်ခဲ့သော အချက်အလက်များကို ပေးဆောင်သည့် ခေတ်သစ်ရှေးဟောင်းသုတေသနတွေ့ရှိမှုများဖြင့် စစ်ဆေးရန်လိုအပ်သည်။ ၁ နှင့် ၂ ရှမွေလ၏ ဖြစ်ရပ်များဖြစ်ပွားခဲ့သည့် ကာလအတွက် ဗဟုသုတတိုးပွားစေရန် အသစ်သောအချက်အလက်များ အဆက်မပြတ်ထွက်ပေါ်လျက်ရှိသည်။

The period from about 1200 to 900 b.c. was one of national unrest and political controversy. There was little sustained effort throughout the ancient world to record and preserve written accounts of contemporary events. Such ancient historians as Herodotus, Berosus, Josephus, and later Eusebius found it necessary to draw largely on folklore accounts for the events that took place in the world during this era. Consequently, it is necessary to check their statements by modern archeological discoveries, which provide considerable information not previously available. New material is constantly coming to light to increase our store of knowledge of the period of time during which the events of 1 and 2 Samuel occurred.

ဤမငြိမ်မသက်မှု၊ ဆူပူမှု၊ နှင့် အသွင်ကူးပြောင်းရေးကာလသည် ပင်လယ်လူမျိုးများ၏ ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်မှုများဖြင့် စတင်ခဲ့သည် (စာမျက်နှာ ၂၇ ကို ကြည့်ပါ)၊ ၎င်းသည် ရှေးခေတ်အရှေ့ပိုင်း၏ အစိတ်အပိုင်းအားလုံးကို တိုက်ရိုက်သော်လည်းကောင်း၊ သွယ်ဝိုက်၍သော်လည်းကောင်း ထိခိုက်ခဲ့သည်။ ၁ နှင့် ၂ ရှမွေလတွင် အကျုံးဝင်သောကာလတစ်လျှောက်၊ နှစ်ဆယ်မြောက်မင်းဆက်၏ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းများ (စာမျက်နှာ ၂၆ ကို ကြည့်ပါ) နှင့် နှစ်ဆယ့်တစ်မြောက်မင်းဆက်၏ လောကီအုပ်ချုပ်သူများသည် အီဂျစ်ကို အုပ်ချုပ်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့၏ အုပ်ချုပ်မှုသည် အားနည်းမှု၊ အမျိုးသားယိုယွင်းမှု၊ နှင့် စည်းလုံးမှုမရှိခြင်းဖြင့် ထင်ရှားခဲ့သည်။ ဤကာလအများစုတွင် အာရှုရိသည်လည်း အလွန်အားနည်းခဲ့သည်။ ဗာဗုလုန်တွင်လည်း အီဂျစ်နှင့် အာရှုရိတို့ကဲ့သို့ အတွင်းပိုင်းအားနည်းမှုနှင့် နိုင်ငံခြားကျူးကျော်မှုများသည် ထုံးစံဖြစ်ခဲ့သည်။ အီဂျစ်နှင့် ဆီးရီးယား၏ နိုင်ငံရေးသြဇာသည် ပါလက်စတိုင်းမှ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။ ပင်လယ်လူမျိုးများနှင့် အာရမိလူမျိုး၏ ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်မှုများသည် အတွင်းပိုင်းပြဿနာများကို ထပ်လောင်းဖြည့်စွမ်းပေးပြီး၊ ရှေးခေတ်အရှေ့ပိုင်း၏ နိုင်ငံတကာနိုင်ငံရေးအခြေအနေကို နှစ်ရာစုနှစ်အတွင်း မငြိမ်မသက်ဖြစ်စေခဲ့သည်။

This period of unrest, turmoil, and transition opened with the migrations of the Sea Peoples (see p. 27), which, directly or indirectly, affected all parts of the ancient East. Throughout the period covered by 1 and 2 Samuel the priest kings of the Twentieth Dynasty (see p. 26) and the secular rulers of the Twenty-first Dynasty ruled Egypt, their reigns marked by weakness and national decay and disunity. During most of this period Assyria was also extremely weak. In Babylon, conditions were much the same as in Egypt and Assyria, with internal weakness and foreign invasion the order of the day. The political influence of both Egypt and Syria thus disappeared from Palestine. Migrations of the Sea Peoples and the Aramaeans added to internal troubles, and kept the international political situation throughout the ancient East in a state of turmoil for the best part of two centuries.

ထို့ကြောင့်၊ ဣသရေလ၏ အစောပိုင်းမင်းများသည် ၎င်းတို့၏ ယခင်အင်အားကြီးသော မြောက်နှင့်တောင်ဘက်အိမ်နီးချင်းများထံမှ ဝင်ရောက်စွက်ဖက်မှုမရှိဘဲ၊ ကတိထားရာပြည်နှင့် အနီးနားဒေသများကို ၎င်းတို့၏ ထိန်းချုပ်မှုကို စုစည်းရန် အတော်လွတ်လပ်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏ တစ်ခုတည်းသောရန်သူများမှာ ဖိလိတ္တိ၊ အာမလက်၊ ဧဒုံ၊ မိဒျန်၊ နှင့် အမ္မုန်လူမျိုးကဲ့သို့သော ပါလက်စတိုင်း၏ ဒေသခံအမျိုးသားများဖြစ်သည်။ ဤအိမ်နီးချင်းမျိုးနွယ်များ၏ ခုခံမှုကို တဖြည်းဖြည်း ကျော်လွှားခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့အများစုသည် ဣသရေလ၏ ထိန်းချုပ်မှုအောက်သို့ လက်အောက်ခံခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်နှင့် ရှောလမုန်သည် ယခင်က အီဂျစ်အင်ပါယာနှင့် မက်ဆိုပိုတေးမီးယားနိုင်ငံများထံ ပိုင်ဆိုင်ခဲ့သော ဧရိယာကြီးများကို နောက်ဆုံးတွင် ထိန်းချုပ်ခဲ့သည်။

As a result, the early kings of Israel were comparatively free to consolidate their control over the Promised Land and neighboring regions, without interference from their formerly strong neighbors to the north and south. Their only enemies were the local nations of Palestine, such as the Philistines, the Amalekites, the Edomites, the Midianites, and the Ammonites. The resistance of these neighboring tribes was gradually overcome, and most of them submitted to Israelite control. David and Solomon eventually controlled large areas that had formerly belonged to the Egyptian Empire and to the nations of Mesopotamia.

ဣသရေလသည် ခါနာန်သို့ ဝင်ရောက်ချိန်တွင်၊ ထာဝရဘုရားသည် လူမျိုးအားလုံးသို့ ဖြောင့်မတ်ခြင်းလမ်းကို သင်ကြားပေးနိုင်ရန်၊ လေဝိများကို မျိုးနွယ်အသီးသီးအနှံ့ မြို့များခွဲဝေပေးရန် အမိန့်ပေးခဲ့သည်။ သို့သော် ၎င်းတို့သည် ဤအမိန့်ကို အာရုံစိုက်မှုအနည်းငယ်သာ ပေးခဲ့ပုံရသည်။ ၎င်းတို့သည် ခါနာန်လူမျိုးများကို နှင်ထုတ်ခြင်းမပြုဘဲ၊ ၎င်းတို့အနက်တွင် နေထိုင်ခဲ့သည် (တရားသူကြီးများ ၁:၂၁၊ ၂၇၊ ၂၉-၃၃)။ နှစ်အနည်းငယ်အတွင်း၊ သီးခြားမျိုးနွယ်ခွဲဝေမှုမရရှိခဲ့သော လေဝိများသည် အလုပ်အကိုင်မရှိဘဲ တွေ့ရှိခဲ့သည်။ မောရှေ၏မြေးဖြစ်သူ ယောနသန်ပင်လျှင် (တရားသူကြီးများ ၁၈:၃၀ ကို ကြည့်ပါ) “နေရာတစ်ခုရှာရန်” ဧဖရိမ်မျိုးနွယ်မှ မိက္ခာအိမ်သို့ သွားရောက်ခဲ့ပြီး (တရားသူကြီးများ ၁၇:၈)၊ မိက္ခာ၏ “ဘုရားများအိမ်” (တရားသူကြီးများ ၁၇:၅) ၌ ယဇ်ပုရောဟိတ်ဖြစ်လာခဲ့သည်။ သူသည် မိက္ခာ၏အိမ်မှ ရုပ်တုများကို ခိုးယူပြီး ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်သည့် ဒံလူမျိုးများနှင့်အတူ သူတို့၏ ယဇ်ပုရောဟိတ်ဖြစ်လာခဲ့သည် (တရားသူကြီးများ ၁၈ ကို ကြည့်ပါ)။ ထို့ကြောင့် “လူတိုင်းသည် ၎င်းတို့၏မျက်စိတွင် ဖြောင့်မတ်သည်ဟု ထင်သည့်အရာ” ကို ပြုလုပ်ခဲ့သည့်ကာလတွင်၊ ဣသရေလသည် လေဝိများသည် ဘုရားသခင်၏လမ်းကို လူများကို သင်ကြားပေးရမည်ဟူသော ဘုရားသခင်၏ အစီအစဉ်ကို ချိုးဖောက်ခဲ့ပြီး၊ မကြာမီ အိမ်နီးချင်းများထံမှ မသိနားမလည်မှုနှင့် အယူသည်းမှုသို့ လျင်မြန်စွာ ပြိုလဲသွားခဲ့သည်။ တရားသူကြီးများကာလအတွင်း ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူမျိုးများကို ၎င်းတို့၏ အမှားလမ်းကို နိုးကြားစေရန် အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံများအောက်တွင် ကျွန်ခံရန် ခွင့်ပြုခြင်းဖြင့် ခြောက်ကြိမ်ကြိုးပမ်းခဲ့သည်။ သို့သော် ကျွန်ခံမှုမှ လွတ်မြောက်ပြီးမကြာမီ၊ ၎င်းတို့သည် လျစ်လျူရှုမှုနှင့် ရုပ်တုကိုးကွယ်မှုသို့ ပြန်လည်ပြိုလဲသွားခဲ့သည်။

When Israel entered Canaan the Lord had commanded them to assign cities to the Levites throughout the various tribes. Thus instruction in ways of righteousness might be given to all the people. But they seem to have paid little or no attention to the command. They did not, in fact, even drive out the Canaanites, but dwelt among them (Judges 1:21, 27, 29-33). Within a few years the Levites, who had received no specific tribal allotment, found themselves without employment. Even Jonathan, the grandson of Moses (see on Judges 18:30), visited the home of Micah the Ephraimite “to sojourn where” he could “find a place” (Judges 17:8), and became priest to Micah’s “house of gods” (Judges 17:5). He eventually stole the images out of Micah’s house and went with the migrant Danites to be their priest (see Judges 18). Thus at a time when “every man did that which was right in his own eyes,” Israel violated God’s plan that the Levites should instruct the people in His ways, and soon lapsed into the ignorant, superstitious ways of the heathen about them. Six times during the period of the judges God sought to awaken His people to the error of their course by permitting them to become subject to the surrounding nations. But soon after each deliverance from servitude, they lapsed into indifference and idolatry.

ထိုကဲ့သို့သော ပတ်ဝန်းကျင်တွင် ကြီးပြင်းလာသော ရှမွေလသည် ထိုခေတ်၏ မကောင်းမှုများကို ငြင်းပယ်ပြီး၊ ဤလားရာများကို ပြုပြင်ရန် သူ၏ဘဝကို မြှုပ်နှံရန် ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ ၎င်းကို အောင်မြင်ရန် သူ၏အစီအစဉ်သည် ယခုခေါ်သော “ပရောဖက်များကျောင်း” များကို ထူထောင်ရန် ဗဟိုပြုခဲ့သည်။ ၎င်းတို့အနက်တစ်ခုသည် သူ၏ဘိုးဘွားအိမ်ဖြစ်သော ရာမာတွင် ရှိပြီး (၁ ရှမွေလ ၁၉:၁၉-၂၄)၊ နောက်ပိုင်းတွင် ဂိလဂါလ (၂ ဘုရင်များ ၄:၃၈)၊ ဗက်လ (၂ ဘုရင်များ ၂:၃)၊ နှင့် ယေရိခေါ (၂ ဘုရင်များ ၂:၁၅-၂၂) တို့တွင် ထူထောင်ခဲ့သည်။ ဤနေရာတွင် လူငယ်များသည် စာဖတ်ခြင်း၊ စာရေးခြင်း၊ ဂီတ၊ ပညတ်တရား၊ နှင့် သန့်ရှင်းသောသမိုင်းကို လေ့လာခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် တတ်နိုင်သမျှ ကိုယ်ကိုယ်ကိုယူထောက်နိုင်ရန် အမျိုးမျိုးသော အတတ်ပညာများကို လေ့လာခဲ့သည်။ “ပရောဖက်များကျောင်း” ဟူသော အသုံးအနှုန်းသည် ဓမ္မဟောင်းကျမ်းတွင် မတွေ့ရသော်လည်း၊ ဤသို့လေ့ကျင့်သင်ကြားပေးခံရသူ လူငယ်များကို “ပရောဖက်များ၏သားများ” ဟု ခေါ်ဆိုခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်အား ဝတ်ပြုရန် ၎င်းတို့၏ဘဝကို မြှုပ်နှံခဲ့ပြီး၊ အချို့သည် မင်းဧကရာဇ်၏ အကြံပေးများအဖြစ် အလုပ်လုပ်ကိုင်ခဲ့သည်။

Growing up in such an environment, Samuel chose to repudiate the evils of the day and to devote his life to the correction of these tendencies. His plan for accomplishing this centered in the establishment of the so-called “schools of the prophets.” One of these was at Ramah, his ancestral home (1 Sam. 19:19–24), and others were later established at Gilgal (2 Kings 4:38), Bethel (2 Kings 2:3), and Jericho (2 Kings 2:15–22). Here young men studied the principles of reading, writing, music, the law, and sacred history. They engaged in various trades, that they might as far as possible learn to be self-supporting. The expression “schools of the prophets” does not occur in the Old Testament, but the young men so trained were called “sons of the prophets.” They devoted their lives to the service of God and some of them were employed as counselors of the king.

သူ၏ဘဝ၏ နိဂုံးပိုင်းသို့ ရောက်ရှိလာသောအခါ၊ ရှမွေလသည် မင်းဧကရာဇ်စနစ်ကို ထူထောင်ရန် မလိုလားသည့် ကိုယ်စားလှယ်အဖြစ် ခေါ်ဆိုခံခဲ့ရသည်။ လူများနှင့် ဆွေးနွေးပြီးနောက်၊ သူသည် “မင်းဧကရာဇ်စနစ်၏ ပုံစံ” အကြောင်း စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ရေးသားခဲ့ပြီး၊ ၎င်းကို ထာဝရဘုရားရှေ့တွင် ထားရှိခဲ့သည် (၁ ရှမွေလ ၁၀:၂၅)။ ၎င်းသည် စာဖတ်မတတ်ဟု ယူဆခံရသော ရှောလုအတွက် တန်ဖိုးမရှိပုံရသည်။ ရှမွေလသည် ရှောလုကို ဘုရားသခင်၏ အမြဲရှိနေမှုဖြင့် အားပေးခဲ့သော်လည်း၊ သူသည် ရှမွေလ၏ ဝိညာဉ်ရေးလှုံ့ဆော်မှုဖြင့် အကြံဉာဏ်ကို မကြာမီ ငြင်းပယ်ခဲ့ပြီး၊ ခိုင်မာသော သက်တော်စောင့်တပ်ဖွဲ့ဖြင့် ဝိုင်းရံထားကာ၊ လျင်မြန်စွာ အာဏာရှင်အဖြစ် ကိုယ်ကိုယ်ကိုယ် ဖြစ်လာခဲ့သည်။

Toward the close of his life Samuel was called upon to be the unwilling agent in the establishment of the monarchy. After discussing the question with the people, he wrote a book on “the manner of the kingdom” and laid it up before the Lord (1 Sam. 10:25). This was probably of no value to Saul, who is thought to have been unable to read. Samuel encouraged Saul with assurances of God’s abiding presence, but he soon rejected the inspired counsel of Samuel, surrounded himself with a strong bodyguard, and quickly made himself an absolute ruler.

ရှောလု၏ ငြင်းပယ်မှုပြီးနောက်၊ ရှမွေလသည် ဘုရားသခင်၏ နှလုံးသားအလိုကျ လူတစ်ဦးကို ရွေးချယ်ပြီး လေ့ကျင့်ပေးရန် ခေါ်ဆိုခံခဲ့ရသည် (၁ ရှမွေလ ၁၃:၁၄)၊ ၎င်းသည် ပညတ်တရားထက် မိမိကိုယ်ကို မြင့်မားစေမည်မဟုတ်ဘဲ၊ ဘုရားသခင်ကို နာခံမည့်သူဖြစ်သည်။ ဒါဝိဒ်၏ လေ့ကျင့်မှုသည် ခရစ်တော်၏ လေ့ကျင့်မှုကဲ့သို့၊ မနာလိုမှုနှင့် မုန်းတီးမှုများကို ရင်ဆိုင်ရင်း ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်သည် သူတန်ဖိုးထားပြီး ထောက်ခံသော ပညတ်တရားကို တစ်ခါတစ်ရံ ချိုးဖောက်ခဲ့သော်လည်း၊ သူသည် ထိုပညတ်တရားကို အကြီးမြတ်ဆုံးအဖြစ် အမြဲဦးညွှတ်ခဲ့သည်။ မောရှေနှင့် ရှမွေလမှတစ်ဆင့် ဘုရားသခင်ချမှတ်ထားသော မူများနှင့် ဒါဝိဒ်၏ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှု၏ ရလဒ်အနေဖြင့်၊ ဣသရေလသည် ၎င်း၏ရန်သူများအားလုံးကို တဖြည်းဖြည်း အုပ်စိုးခဲ့ပြီး၊ နိုင်ငံ၏ နယ်နမိတ်များကို ယူဖရေးတိမြစ်သို့ မြောက်ဘက်နှင့် အီဂျစ်နယ်နမိတ်သို့ တောင်ဘက်သို့ တွန်းပို့ခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလကို ကောင်းချီးပေးနိုင်ခဲ့ပြီး၊ ရလဒ်အနေဖြင့် ၎င်းတို့သည် ရှောလမုန်၏ မင်းဧကရာဇ်လက်ထက်တစ်လျှောက် အမျိုးသားသာယာဝပြောမှုနှင့် ဂုဏ်ကျက်သရေကို ခံစားခဲ့ရပြီး၊ ထိုနောက်မှ တစ်ကြိမ်မျှ မမှီမီနိုင်ခဲ့ပေ။

Following Saul’s rejection, Samuel was called upon to select and train a man according to God’s own heart (1 Sam. 13:14), one who would not set himself above the law but who would obey God. David’s training, like that of Christ, was carried on in the face of jealousy and hatred. Although David sometimes fell into transgression of the law he revered and advocated, he always humbled his heart before that law as supreme. As a result of David’s cooperation with the principles laid down by God through Moses and Samuel, Israel gradually subdued all her enemies, and the boundaries of the nation were pressed northward practically to the Euphrates and southward to the borders of Egypt. God was able to bless Israel, and as a result they enjoyed an era of national prosperity and glory that continued throughout the reign of Solomon, and has never since been equaled.

၄. အကြောင်းအရာ။ ၁ ရှမွေလကျမ်းသည် ပရောဖက်များနှင့် တရားသူကြီးများမှတစ်ဆင့် လည်ပတ်သော သန့်ရှင်းသော ဘုရားသခင်အုပ်ချုပ်ရေးစနစ်မှ မင်းဧကရာဇ်စနစ်သို့ ရုတ်တရက်အသွင်ကူးပြောင်းမှုကို မှတ်တမ်းတင်ပြီး အကြောင်းပြချက်ပေးသည်။ ရှောလု၏ မင်းဧကရာဇ်လက်ထက်မှတ်တမ်းသည် မင်းဧကရာဇ်စနစ်ထူထောင်မှုနှင့်အတူ လိုက်ပါလာသော ပြဿနာအချို့ကို ဖော်ပြပြီး၊ ဒါဝိဒ်၏အိမ်တော်သည် ရှောလု၏အိမ်တော်ကို အစားထိုးရသည့် အကြောင်းရင်းကို ရှင်းပြသည်။ ၂ ရှမွေလကျမ်းသည် ဟေဗြုန်တွင် ပထမဦးစွာ၊ နောက်ပိုင်းတွင် ယေရုဆလင်မြို့၌ ဒါဝိဒ်၏ ဂုဏ်ကျက်သရေရှိသော မင်းဧကရာဇ်လက်ထက်ကို အကျုံးဝင်ပြီး၊ ရှောလမုန်က နောက်ပိုင်းတွင် ဗိမာန်တော်ကို တည်ဆောက်ခဲ့သည့် အရောနာ၏ စပါးနယ်ရုံကို ဝယ်ယူမှုဖြင့် နိဂုံးချုပ်သည်။ ဒါဝိဒ်၏ နောက်ဆုံးနှစ်များနှင့် သေဆုံးမှုအကြောင်းကို ၁ ဘုရင်များကျမ်း၏ အစောပိုင်းအခန်းများတွင် ဖော်ပြထားသည်။

4. Theme. The first book of Samuel records and accounts for the rather sudden transition from centuries of pure theocracy, operating through prophets and judges, to the status of kingdom. The record of Saul’s reign reveals some of the problems that accompanied the establishment of the kingdom, and explains why the house of David replaced that of Saul. The second book of Samuel deals with the glorious reign of David, first at Hebron and later in Jerusalem, and concludes with his purchase of the threshing floor of Araunah, on which the Temple was later constructed by Solomon. The account of David’s last years and death appears in the early chapters of 1 Kings.

5. Outline.

၁ ဆမ်ုယလ

၁. ဆမ်ုယလ၏ သမိုင်းနှင့် ဣသရေလ၏ ပြန်လည်ထူထောင်သူ၊ ၁:၁ မှ ၇:၁၇
က. မွေးဖွားခြင်းနှင့် ငယ်ရွယ်စဉ်သင်ကြားမှု၊ ၁:၁ မှ ၂:၁၁
၁. ဧလကာနှင့် ဟန္နာ၊ ၁:၁–၈
၂. ဟန္နာ၏ ဆုတောင်းချက်၊ ၁:၉–၁၈
၃. ဆမ်ုယလ၏ မွေးဖွားခြင်းနှင့် ငယ်ရွယ်စဉ်နှစ်များ၊ ၁:၁၉–၂၃
၄. ဆမ်ုယလကို ဘုရားသခင်ထံ အပ်နှံခြင်း၊ ၁:၂၄–၂၈
၅. ဟန္နာ၏ ချီးမွမ်းခြင်းသီချင်း၊ ၂:၁–၁၁
ခ. ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်များအခြေအနေ၊ ၂:၁၂–၃၆
၁. ဧလိ၏သားများ၏ ဝန်ဆောင်မှု၊ ၂:၁၂–၁၇
၂. ဆမ်ုယလငယ်၏ ဝန်ဆောင်မှု၊ ၂:၁၈, ၁၉
၃. ဧလကာနှင့် ဟန္နာအပေါ် ဘုရားသခင်၏ ကောင်းချီးပေးခြင်း၊ ၂:၂၀, ၂၁
၄. ဧလိ၏ စည်းကမ်းထိန်းသိမ်းမှု မအောင်မြင်ခြင်း၊ ၂:၂၂–၃၆
ဂ. ဆမ်ုယလ၏ ပရောဖက်အမှုတော်သို့ စတင်ဝင်ရောက်ခြင်း၊ ၃:၁ မှ ၄:၁
၁. ဧလိထံသို့ ဘုရားသခင်၏ သတင်းစကား၊ ၃:၁–၁၈
၂. ဆမ်ုယလ၏ ပရောဖက်အဖြစ် တိုးတက်မှု၊ ၃:၁၉ မှ ၄:၁
ဃ. သေတ္တာဗိမာန် သိမ်းယူခြင်းနှင့် ပြန်လည်ပို့ဆောင်ခြင်း၊ ၄:၂ မှ ၇:၁
၁. ဖိလိတ္တိလူမျိုးများနှင့် ဣသရေလ၏ တိုက်ပွဲ၊ ၄:၂–၉
၂. သေတ္တာဗိမာန် သိမ်းယူခံရခြင်း၊ ဧလိ၏သားများ အသတ်ခံရခြင်း၊ ၄:၁၀, ၁၁
၃. ဧလိ၊ တရားသူကြီးနှင့် ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ သေဆုံးခြင်း၊ ၄:၁၂–၂၂
၄. ဖိလိတ္တိပြည်ရှိ သေတ္တာဗိမာန်၊ ၅:၁ မှ ၆:၁
၅. ဣသရေလသို့ သေတ္တာဗိမာန် ပြန်လည်ရောက်ရှိခြင်း၊ ၆:၂ မှ ၇:၁
င. ဆမ်ုယလ၏ အနှစ်နှစ်ဆယ် ဝန်ဆောင်မှု၊ ၇:၂–၆
စ. ဖိလိတ္တိလူမျိုးများ အုပ်စိုးမှု ချုပ်ငြိမ်းခြင်း၊ ၇:၇–၁၄
ဆ. ဆမ်ုယလ၏ တရားသူကြီးရာထူးတည်ထောင်ခြင်း၊ ၇:၁၅–၁၇

၂. ဘုရင်စနစ်ဖွဲ့စည်းခြင်း၊ ၁:၈ မှ ၁၅:၃၅
က. ဘုရင်တစ်ပါးလိုအပ်ကြောင်း တောင်းဆိုခြင်း၊ ၈:၁–၂၂
ခ. ရှောလုအား ဘိသိက်ပေးခြင်းသို့ ဦးတည်သည့်ဖြစ်ရပ်များ၊ ၉:၁–၂၇
ဂ. ရှောလုအား ဘုရင်အဖြစ် ခေါ်ဆိုခြင်း၊ ၁၀:၁–၂၇
၁. ဘိသိက်ပေးခြင်း၊ ၁၀:၁
၂. ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်၏ သဘာဝလွန်သက်သေများ၊ ၁၀:၂–၁၃
၃. ရှောလု၏ အိမ်သို့ပြန်လာရာ တိတ်ဆိတ်နေခြင်း၊ ၁၀:၁၄–၁၆
၄. ရှောလုအား မဲဖြင့်ရွေးချယ်ခြင်း၊ ၁၀:၁၇–၂၅
၅. ဆန့်ကျင်သူများ၊ ၁၀:၂၆, ၂၇
ဃ. ရှောလုအား ဘုရင်အဖြစ် နောက်ဆုံးအတည်ပြုရန် ဦးတည်သည့်ဖြစ်ရပ်များ၊ ၁၁:၁ မှ ၁၂:၂၅
၁. အမ္မုန်လူမျိုးများနှင့် တိုက်ပွဲ၊ ၁၁:၁–၁၁
၂. ရှောလုအား ဘုရင်အဖြစ် ချီးကျူးခြင်း၊ ၁၁:၁၂–၁၅
၃. ဆမ်ုယလ၏ အုပ်ချုပ်ရေးအာဏာလွှဲပြောင်းခြင်း၊ ၁၂:၁–၁၅
၄. လူများ၏ရွေးချယ်မှုအပေါ် ဘုရားသခင်၏ သက်သေပြခြင်း၊ ၁၂:၁၆–၁၈
၅. ဆမ်ုယလ၏ ဆက်လက်စိတ်ဝင်စားမှုနှင့် ဆုတောင်းခြင်း၊ ၁၂:၁၉–၂၅
င. ဖိလိတ္တိလူမျိုးများနှင့် စစ်ပွဲ၊ ၁၃:၁ မှ ၁၄:၄၆
၁. ဂိလဂါလ်တွင် ရှောလု၏ မိမိစိတ်ဆန္ဒဖြင့်ဆောင်ရွက်မှု၊ ၁၃:၁–၂၃
၂. မိခ္မရှတွင် ယောနသန်၏ ရဲစွမ်းသတ္တိ၊ ၁၄:၁–၂၃
၃. ရှောလု၏ မဖွယ်မရာဆုံးဖြတ်ချက်များ၊ ၁၄:၂၄–၄၆
စ. ရှောလု၏ အိမ်တော်မျိုးရိုးစဉ်ဆက်၊ ၁၄:၄၇–၅၂
ဆ. ရှောလု၏ ဒုတိယစမ်းသပ်မှု၊ ၁၅:၁–၃၅
၁. အာဂတ်အား ရှောလုက အသက်ချန်ထားခြင်း၊ ၁၅:၁–၉
၂. ရှောလုအား ဘုရားသခင်က ပယ်ရှင်းခြင်း၊ ၁၅:၁၀–၃၅

၃. ဒါဝိဒ်အား ဘုရင်ရာထူးအတွက် ပြင်ဆင်သင်ကြားခြင်း၊ ၁၆:၁ မှ ၃၁:၁၃
က. ဒါဝိဒ်အား ဘိသိက်ပေးခြင်း၊ ၁၆:၁–၁၃
၁. ဗက်လင်ဟင်မ်သို့ ဆမ်ုယလ၏ ဝန်လေးခြင်း၊ ၁၆:၁–၄
၂. ယေရှီ၏ သားများနှင့် ဒါဝိဒ်အား ဘိသိက်ပေးခြင်း၊ ၁၆:၅–၁၃
ခ. ပယ်ရှင်းခံရပြီးနောက် ရှောလု၏ စိတ်ပုံမမှန်ခြင်း၊ ၁၆:၁၄–၂၃
ဂ. ဖိလိတ္တိစစ်ပွဲနှင့် ၎င်း၏အကျိုးဆက်များ၊ ၁၇:၁ မှ ၁၈:၈
၁. ဂိုလျာတ်၏ စိန်ခေါ်မှု၊ ၁၇:၁–၁၁
၂. ဒါဝိဒ်၏ ရဲစွမ်းသတ္တိနှင့် အောင်မြင်မှု၊ ၁၇:၁၂–၅၈
၃. ယောနသန်၏ ပဋိညာဉ်၊ ၁၈:၁–၄
၄. ဒါဝိဒ်၏ လူကြိုက်များမှု၊ ၁၈:၅–၈
ဃ. ရှောလု၏ မနာလိုမှုနှင့် ၎င်း၏အကျိုးဆက်များ၊ ၁၈:၉ မှ ၁၉:၂၄
၁. ဒါဝိဒ်၏ အန္တရာယ်ကျရောက်မှု၊ ၁၈:၉–၁၂
၂. ရှောလု၏ သမီးကိုပေးရာ လိမ်ညာမှု၊ ၁၈:၁၃–၂၇
၃. ရှောလု၏ ဒါဝိဒ်အပေါ် ပွင့်လင်းရန်ငြိုးဖွဲ့မှု၊ ၁၈:၂၈ မှ ၁၉:၁၁
၄. ဒါဝိဒ်၏ အိမ်မှ ဆမ်ုယလထံသို့ ထွက်ပြေးခြင်း၊ ၁၉:၁၂–၁၈
၅. ရှောလု၏ ရာမာသို့ လာရောက်ခြင်းနှင့် ၎င်း၏အကျိုးဆက်များ၊ ၁၉:၁၉–၂၄
င. ယောနသန်၏ ဒါဝိဒ်နှင့် ပဋိညာဉ်၊ ၂၀:၁–၄၂
၁. ရှောလု၏ စိတ်ထားကို စမ်းသပ်ရန် သဘောတူခြင်း၊ ၂၀:၁–၈
၂. ယောနသန်၏ ယခင်ပဋိညာဉ်ကို အတည်ပြုခြင်း၊ ၂၀:၉–၂၃
၃. ရှောလု၏ ခံစားချက်စမ်းသပ်ခြင်း၊ ၂၀:၂၄–၃၄
၄. ဒါဝိဒ်အား အန္တရာယ်သတိပေးခြင်း၊ ၂၀:၃၅–၄၀
၅. ယောနသန်၏ ဒါဝိဒ်နှင့် နှုတ်ဆက်ခြင်း၊ ၂၀:၄၀–၄၂
စ. ရှောလုထံမှ ဒါဝိဒ်၏ ထွက်ပြေးခြင်း၊ ၂၁:၁ မှ ၂၂:၂၃
၁. နောဗ်နှင့် အဟိမလက်ထံသို့ ဒါဝိဒ်၏ ထွက်ပြေးခြင်း၊ ၂၁:၁–၉
၂. ဂါသရှိ အာခိရှထံသို့ ထွက်ပြေးခြင်း၊ ၂၁:၁၀–၁၅
၃. အဒူလမ်ဂူသို့ ထွက်ခွာခြင်း၊ ၂၂:၁, ၂
၄. မောဘသို့ ထွက်ပြေးခြင်း�، ၂၂:၃, ၄
၅. ယုဒပြည်သို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိခြင်း၊ ၂၂:၅
၆. နောဗ်မြို့သားများအပေါ် ရှောလု၏ လက်စားချေခြင်း၊ ၂၂:၆–၂၃
ဆ. ကီလာမြို့သို့ ဒါဝိဒ်၏ ကူညီမှု၊ ၎င်းတို့၏ ကျေးဇူးမသိတတ်မှု၊ ၂၃:၁–၁၂
ဇ. ရှောလုထံမှ ဒါဝိဒ်၏ ဒုတိယအကြိမ်ထွက်ပြေးခြင်း၊ ၂၃:၁၃ မှ ၂၄:၂၂
၁. ဇိဖတော၌ ထွက်ပြေးခြင်း၊ ၂၃:၁၃–၁၅
၂. ယောနသန်၏ လည်ပတ်ခြင်း၊ ၂၃:၁၆–၁၈
၃. ဒါဝိဒ်အား ရှောလု၏ အကျိုးမဖြစ်ထွန်းသော ချီတက်မှု၊ ၂၃:၁၉–၂၈
၄. အင်ဂေဒိသို့ ဒါဝိဒ်၏ ထွက်ခွာခြင်း၊ ၂၃:၂၉ မှ ၂၄:၂
၅. အင်ဂေဒိတွင် ရှောလုအပေါ် ဒါဝိဒ်၏ ကရုဏာထားမှု၊ ၂၄:၃–၂၂
ဈ. ဆမ်ုယလ၏ သေဆုံးခြင်း၊ ၂၅:၁
ည. နာဗလ်နှင့် အဘိဂဲလ်နှင့် ဒါဝိဒ်၏ အတွေ့အကြုံ၊ ၂၅:၂–၄၄
ဋ. ဒါဝိဒ်အား ရှောလု၏ နောက်ဆုံးသတ်ဖြတ်ရန် ကြိုးပမ်းမှု၊ ၎င်း၏အကျိုးဆက်များ၊ ၂၆:၁–၂၅
ဌ. ဂါသသို့ ဒါဝိဒ်၏ ဒုတိယအကြိမ်ထွက်ပြေးခြင်း၊ ၂၇:၁ မှ ၂၈:၂
၁. ဇိလဂ်တွင် ၎င်း၏ နေထိုင်မှု၊ ၂၇:၁–၁၂
၂. အာခိရှက ဒါဝိဒ်အား စစ်တိုက်ရန် အတူလိုက်ပါရန် အမိန့်ပေးခြင်း၊ ၂၈:၁, ၂
ဍ. ရှောလု၏ နတ်ဝိညာဉ်ခေါ်ဆိုမှု၊ ၂၈:၃–၂၅
ဎ. အာခိရှ၏ ဒါဝိဒ်အား ထုတ်ပယ်ခြင်း၊ ၂၉:၁–၁၁
ဏ. အမာလက်လူမျိုးများ၏ ဝင်ရောက်စီးနင်းမှုနှင့် ၎င်း၏အကျိုးဆက်များ၊ ၃၀:၁–၃၁
တ. ရှောလု၏ သေဆုံးခြင်း၊ ၃၁:၁–၁၃

၂ ဆမ်ုယလ

၁. ဒါဝိဒ်၏ ယုဒပြည်ဘုရင်အဖြစ်၊ ၁:၁ မှ ၅:၅
က. ရှောလု၏ သေဆုံးပြီးနောက် ဒါဝိဒ်၊ ၁:၁–၂၇
၁. ရှောလု၏ သေဆုံးခြင်းသတင်း၊ ၁:၁–၁၆
၂. ရှောလုအတွက် ဒါဝိဒ်၏ ဝမ်းနည်းခြင်းသီချင်း၊ ၁:၁၇–၂၇
ခ. ရှောလုအိမ်တော်မှ ဆန့်ကျင်ခံရသော ဒါဝိဒ်၊ ၂:၁ မှ ၃:၃၉
၁. ယုဒပြည်ဘုရင်အဖြစ် ဒါဝိဒ်အား ဘိသိက်ပေးခြင်းနှင့် ဟေဗြုန်တွင် ၎င်း၏ အုပ်ချုပ်မှု၊ ၂:၁–၇
၂. အဗနာက ဣသရေလဘုရင်အဖြစ် ဣရှဗောရှက်အား တင်မြှောက်ခြင်း၊ ၂:၈–၁၁
၃. အဗနာ၏ ရှုံးနိမ့်မှုနှင့် အာရှဟေလ၏ သေဆုံးခြင်း၊ ၂:၁၂–၃၂
၄. ဒါဝိဒ်အိမ်တော်၏ တိုးတက်မှုနှင့် ၎င်း၏သားများအမည်များ၊ ၃:၁–၅
၅. အဗနာ၏ ဒါဝိဒ်ထံ လက်အောက်ခံခြင်း၊ ၃:၆–၂၁
၆. ယွာဘ်က အဗနာအား သတ်ဖြတ်ခြင်း၊ ၃:၂၂–၃၉
ဂ. ဒါဝိဒ်သည် ဣသရေလတစ်ခုလုံးအပေါ် တစ်ဦးတည်းအာဏာရရှိခြင်း၊ ၄:၁ မှ ၅:၅
၁. ဣရှဗောရှက်၏ အသတ်ခံရခြင်း၊ ၄:၁–၈
၂. ရေခက်နှင့် ဗာနာ၏ အပြစ်ပေးခံရခြင်း၊ ၄:၉–၁၂
၃. ဣသရေလတစ်ခုလုံးဘုရင်အဖြစ် ဒါဝိဒ်အား ဘိသိက်ပေးခြင်း၊ ၅:၁–၅

၂. ဒါဝိဒ်၏ ဣသရေလတစ်ခုလုံးဘုရင်အဖြစ်၊ ၅:၆ မှ ၂၄:၂၅
က. ဒါဝိဒ်၏ အုပ်စိုးမှု၏ အစောပိုင်းအောင်မြင်မှုနှင့် ဂုဏ်ကျက်သရေ၊ ၅:၆ မှ ၁၀:၁၉
၁. ယေရုဆလင်မြို့ သိမ်းပိုက်ခြင်း၊ ၅:၆–၁၆
၂. ဖိလိတ္တိလူမျိုးများအပေါ် အောင်မြင်မှု၊ ၅:၁၇–၂၅
၃. ယေရုဆလင်သို့ သေတ္တာဗိမာန် ပြောင်းရွှေ့ခြင်း၊ ၆:၁–၂၃
၄. ဗိမာန်တော်တည်ဆောက်လိုသော ဒါဝိဒ်၏ ဆန္ဒ၊ ၇:၁–၂၉
၅. နိုင်ငံခြားရန်သူများအပေါ် အောင်မြင်မှုများ၊ ၈:၁–၁၄
၆. နိုင်ငံ၏ ဖွဲ့စည်းမှု၊ ၈:၁၅–၁၈
၇. မဖိဗောရှက်အား ဒါဝိဒ်၏ လက်ခံဧည့်ဝတ်ပြုခြင်း၊ ၉:၁–၁၃
၈. အမ္မုန်လူမျိုးများနှင့် ဆီးရီးယားလူမျိုးများအပေါ် အောင်မြင်မှု၊ ၁၀:၁–၁၉
ခ. ဒါဝိဒ်၏ အပြစ်နှင့် ဒုက္ခများ၊ ၁၁:၁ မှ ၂၁:၂၂
၁. ဗသရှဘါနှင့် ဒါဝိဒ်၏ အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်မှုနှင့် ဥရိ၏ သေဆုံးခြင်း၊ ၁၁:၁–၂၇
၂. နာသန်၏ ဆုံးမခြင်းနှင့် ဒါဝိဒ်၏ နောင်တရခြင်း၊ ၁၂:၁–၂၅
၃. ရာဗ္ဗာမြို့ သိမ်းပိုက်ခြင်း၊ ၁၂:၂၆–၃၁
၄. အိမ်တွင်းရေးအခက်အခဲများ၊ ၁၃:၁ မှ ၁၄:၃၃
က. အမ္မုန်နှင့် တာမာ၊ ၁၃:၁–၂၁
ခ. အဗရှလုံက အမ္မုန်အား သတ်ဖြတ်ခြင်း၊ ၁၃:၂၂–၃၃
ဂ. အဗရှလုံ၏ ထွက်ပြေးခြင်း၊ ၁၃:၃၄–၃၉
ဃ. အဗရှလုံ၏ ပြန်လည်ရောက်ရှိခြင်း၊ ၁၄:၁–၂၄
င. အဗရှလုံ၏ အလှအပနှင့် ဒါဝိဒ်နှင့် ပြန်လည်သင့်မြတ်ခြင်း၊ ၁၄:၂၅–၃၃
၅. အဗရှလုံ၏ ပုန်ကန်မှု၊ ၁၅:၁ မှ ၁၉:၄၃
က. အဗရှလုံသည် လူထုထံတွင် နှစ်လိုဖွယ်ပြုမူခြင်း၊ ၁၅:၁–၆
ခ. ပူးပေါင်းကြံစည်မှု၊ ၁၅:၇–၁၂
ဂ. ဒါဝိဒ်၏ ထွက်ပြေးခြင်း၊ ၁၅:၁၃–၃၇
ဃ. ဇိဗာနှင့် ဒါဝိဒ်၏ တွေ့ဆုံခြင်း၊ ၁၆:၁–၄
င. ရှိမိက ဒါဝိဒ်အား ကဲ့ရဲ့ခြင်း၊ ၁၆:၅–၁၄
စ. အဟိတ္ထုဖလ်နှင့် ဟုရှဲတို့၏ အကြံဉာဏ်များ၊ ၁၆:၁၅ မှ ၁၇:၂၃
(၁) အဗရှလုံထံသို့ ဟုရှဲပို့အပ်ခြင်း၊ ၁၆:၁၅–၁၉
(၂) အဟိတ္ထုဖလ်၏ အကြံဉာဏ်၊ ၁၆:၂၀–၂၃
(၃) ဟုရှဲက အဟိတ္ထုဖလ်၏ အကြံဉာဏ်ကို အနိုင်ယူခြင်း၊ ၁၇:၁–၂၃
ဆ. မဟာနမ်တွင် ဒါဝိဒ်၊ ၁၇:၂၄–၂၉
ဇ. ပုန်ကန်မှု ချုပ်ငြိမ်းခြင်းနှင့် အဗရှလုံ၏ သေဆုံးခြင်း၊ ၁၈:၁–၃၃
ဈ. အဗရှလုံအတွက် ဒါဝိဒ်၏ ငိုကြွေးခြင်း၊ ၁၉:၁–၈
ည. ဒါဝိဒ်၏ ယေရုဆလင်သို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိခြင်း၊ ၁၉:၉–၄၃
၆. ရှေဗာ၏ ပုန်ကန်မှု၊ ၂၀:၁–၂၂
၇. ဒါဝိဒ်၏ အရာရှိများ၊ ၂၀:၂၃–၂၆
၈. သုံးနှစ်ကြာ အစာအာဟာရပြတ်လပ်မှုနှင့် ရှောလု၏သားများ၏ ကြိုးဆွဲချခြင်း၊ ၂၁:၁–၁၄
၉. ဖိလိတ္တိလူမျိုးများနှင့် စစ်ပွဲ၊ ၂၁:၁၅–၂၂
ဂ. နောက်ဆက်တွဲ၊ ၂၂:၁ မှ ၂၄:၂၅
၁. ဒါဝိဒ်၏ ကျေးဇူးသိတတ်ခြင်းဆာလံ၊ ၂၂:၁–၅၁
၂. ဒါဝိဒ်၏ နောက်ဆုံးသင်ကြားရန် စကားများ၊ ၂၃:၁–၇
၃. ဒါဝိဒ်၏ ရဲရင့်သောသူများနှင့် ၎င်းတို့၏ စွမ်းရည်များ၊ ၂၃:၈–၃၉
၄. လူဦးရေစာရင်းကောက်ယူရာတွင် ဒါဝိဒ်၏ အပြစ်နှင့် ရလဒ်အနေဖြင့် ကပ်ရောဂါ၊ ၂၄:၁–၂၅
က. ဒါဝိဒ်သည် လူဦးရေစာရင်းကောက်ယူခြင်း၊ ၂၄:၁–၁၀
ခ. ဘုရားသခင်က ကပ်ရောဂါပို့လွှတ်ခြင်း၊ ၂၄:၁၁–၁၅
ဂ. ကပ်ရောဂါ ရပ်တန့်ခြင်း၊ ၂၄:၁၆, ၁၇
ဃ. အာရောနာ၏ စပါးကျီနယ်ရာနေရာကို ဝယ်ယူခြင်း၊ ၂၄:၁၈–၂၅

1 samuel

I. History of Samuel, Israel’s Restorer, 1 Sam. 1:1 to 7:17.

A. Birth and early training, 1:1 to 2:11.

1. Elkanah and Hannah, 1:1–8.

2. Hannah’s prayer, 1:9–18.

3. Birth and early years of Samuel, 1:19–23.

4. Presentation of Samuel to God, 1:24–28.

5. Hannah’s song of praise, 2:1–11.

B. Conditions in the priesthood, 2:12–36.

1. Ministry of Eli’s sons, 2:12–17.

2. The child Samuel’s ministry, 2:18, 19.

3. God’s blessing on Elkanah and Hannah, 2:20, 21.

4. Eli’s failure in discipline, 2:22–36.

C. Samuel’s introduction to the prophetic office, 3:1 to 4:1.

1. God’s message to Eli, 3:1–18.

2. Samuel’s development as prophet, 3:19 to 4:1.

D. Capture and return of the ark, 4:2 to 7:1.

1. Israel’s battle with the Philistines, 4:2–9.

2. The ark captured; Eli’s sons slain, 4:10, 11.

3. Death of Eli the judge and priest, 4:12–22.

4. The ark in Philistia, 5:1 to 6:1.

5. The return of the ark of Israel, 6:2 to 7:1.

E. Samuel’s 20-year ministry, 7:2–6.

F. The subjugation of the Philistines, 7:7–14.

G. Samuel’s judgeship established, 7:15–17.

II. The Creation of a Monarchy, 1 Sam. 8:1 to 15:35.

A. The call for a king, 8:1–22.

B. Events leading to Saul’s anointing, 9:1–27.

C. Saul called to be king, 10:1–27.

1. The anointing, 10:1.

2. Supernatural evidences of God’s favor, 10:2–13.

3. Saul’s silence on returning home, 10:14–16.

4. Election of Saul by lot, 10:17–25.

5. The opposition party, 10:26, 27.

D. Events leading to final confirmation of Saul as King, 11:1 to 12:25.

1. Battle with the Ammonites, 11:1–11.

2. Acclamation of Saul as king, 11:12–15.

3. Samuel’s release of administrative power, 12:1–15.

4. God’s witness to the people’s choice, 12:16–18.

5. Samuel’s continued interest and prayers, 12:19–25.

E. War with the Philistines, 13:1 to 14:46.

1. Saul’s presumption at Gilgal, 13:1–23.

2. Jonathan’s exploit at Michmash, 14:1–23.

3. Saul’s ill-advised decisions, 14:24–46.

F. Genealogy of Saul’s house, 14:47–52.

G. Saul’s second test, 15:1–35.

1. His sparing of Agag, 15:1–9.

2. The Lord’s rejection of Saul, 15:10–35.

III. The Training of David for Kingship, 1 Sam. 16:1 to 31:13.

A. The anointing of David, 16:1–13.

1. Samuel’s hesitancy in visiting Bethlehem, 16:1–4.

2. Jesse’s sons and the anointing of David, 16:5–13.

B. Saul’s derangement upon being rejected, 16:14–23.

C. The Philistine war and its consequences, 17:1 to 18:8.

1. Goliath’s challenge, 17:1–11.

2. David’s fortitude and victory, 17:12–58.

3. Jonathan’s covenant, 18:1–4.

4. David’s popularity, 18:5–8.

D. Saul’s jealousy and its results, 18:9 to 19:24.

1. David in danger, 18:9–12.

2. Saul’s duplicity in offering his daughter, 18:13–27.

3. Saul’s open enmity against David, 18:28 to 19:11.

4. David’s escape from his home to Samuel, 19:12–18.

5. Saul’s visit to Ramah and its results, 19:19–24.

E. Jonathan’s pact with David, 20:1–42.

1. Agreement to test Saul’s attitude, 20:1–8.

2. Jonathan’s confirmation of his former covenant, 20:9–23.

3. Testing of Saul’s feelings, 20:24–34.

4. David warned of danger, 20:35–40.

5. Jonathan’s farewell to David, 20:40–42.

F. David in flight from Saul, 21:1 to 22:23.

1. David’s flight to Nob and Ahimelech, 21:1–9.

2. Escape to Achish at Gath, 21:10–15.

3. Departure to cave of Adullam, 22:1, 2.

4. Flight to Moab, 22:3, 4.

5. Return to Judah, 22:5.

6. Saul’s vengeance on people of Nob, 22:6–23.

G. David’s help to Keilah; their ingratitude, 23:1–12.

H. David’s second flight from Saul, 23:13 to 24:22.

1. Flight to Wilderness of Ziph, 23:13–15.

2. Visit of Jonathan, 23:16–18.

3. Saul’s ineffectual march against David, 23:19–28.

4. David’s departure to En-gedi, 23:29 to 24:2.

5. David’s magnanimity to Saul at En-gedi, 24:3–22.

I. Death of Samuel, 25:1.

J. David’s experience with Nabal and Abigail, 25:2–44.

K. Saul’s last attempt to kill David; its results, 26:1–25.

L. David’s second flight to Gath, 27:1 to 28:2.

1. His residence at Ziklag, 27:1–12.

2. Achish orders David to go with him to battle, 28:1, 2.

M. Saul’s recourse to necromancy, 28:3–25.

N. Achish’ dismissal of David, 29:1–11.

O. The raid of the Amalekites and its results, 30:1–31.

P. Saul’s death, 31:1–13.

2 samuel

I. David King Over Judah, 2 Sam. 1:1 to 5:5.

A. David after the death of Saul, 1:1–27.

1. The tidings of Saul’s death, 1:1–16.

2. David’s lament for Saul, 1:17–27.

B. David opposed by the house of Saul, 2:1 to 3:39.

1. David anointed king over Judah and his rule at Hebron, 2:1–7.

2. Ishbosheth made king over Israel by Abner, 2:8–11.

3. Defeat of Abner and death of Asahel, 2:12–32.

4. Increase of the house of David; the names of his sons, 3:1–5.

5. Abner’s submission to David, 3:6–21.

6. Murder of Abner by Joab, 3:22–39.

C. David gains sole authority over all Israel, 4:1 to 5:5.

1. Murder of Ishbosheth, 4:1–8.

2. Punishment of Rechab and Baanah, 4:9–12.

3. David anointed king over all Israel, 5:1–5.

II. David King Over All Israel, 2 Sam. 5:6 to 24:25.

A. David’s early reign in power and splendor, 5:6 to 10:19.

1. Capture of Jerusalem, 5:6–16.

2. Victory over the Philistines, 5:17–25.

3. Transfer of the ark to Jerusalem, 6:1–23.

4. David’s desire to build a Temple, 7:1–29.

5. Victories over foreign foes, 8:1–14.

6. Organization of the kingdom, 8:15–18.

7. David’s reception of Mephibosbeth 9:1–13.

8. Defeat of the Ammonites and Syrians, 10:1–19.

B. David’s sin and troubles, 11:1 to 21:22.

1. David’s adultery with Bath-sheba and the death of Uriah, 11:1–27.

2. Nathan’s reproof and David’s repentance, 12:1–25.

3. Capture of Rabbah, 12:26–31.

4. Household difficulties, 13:1 to 14:33.

a. Amnon and Tamar, 13:1–21.

b. Murder of Amnon by Absalom, 13:22–33.

c. The flight of Absalom, 13:34–39.

d. The return of Absalom, 14:1–24.

e. Absalom’s beauty and his reconciliation with David, 14:25–33.

5. The revolt of Absalom, 15:1 to 19:43.

a. Absalom ingratiates himself with the people, 15:1–6.

b. The conspiracy, 15:7–12.

c. The flight of David, 15:13–37.

d. David’s meeting with Ziba, 16:1–4.

e. Shimei reviles David, 16:5–14.

f. The counsel of Ahithophel and Hushai, 16:15 to 17:23.

(1) Hushai sent to Absalom, 16:15–19.

(2) Ahithophel’s counsel, 16:20–23.

(3) Ahithophel’s counsel defeated by Hushai, 17:1–23.

g. David at Mahanaim, 17:24–29.

h. The revolt subdued, and the death of Absalom, 18:1–33.

i. David weeps for Absalom, 19:1–8.

j. David’s return to Jerusalem, 19:9–43.

6. The revolt of Sheba, 20:1–22.

7. David’s officers, 20:23–26.

8. Three years’ famine and the hanging of Saul’s sons, 21:1–14.

9. War with the Philistines, 21:15–22.

C. Appendix, 22:1 to 24:25.

1. David’s psalm of thanksgiving, 22:1–51.

2. David’s last words of instruction, 23:1–7.

3. David’s mighty men and their exploits, 23:8–39.

4. David’s sin in numbering the people and the resulting plague, 24:1–25.

a. David numbers the people, 24:1–10.

b. Pestilence sent by the Lord, 24:11–15.

c. The pestilence stayed, 24:16, 17.

d. Purchase of the threshing floor of Araunah, 24:18–25.

အခန်းကြီး - ၁

chapter 1

၁ ဧလကာနာသည် လေဝိအမျိုးဖြစ်ပြီး ဇနီးနှစ်ဦးရှိသူဖြစ်ကာ နှစ်စဉ်ရှိလောမြို့၌ ဝတ်ပြုလေ့ရှိသည်။ ၄ သူသည် ဟန္နာအား သားမရနိုင်သော်လည်း ချစ်ခင်စောင့်ရှောက်ပြီး ပငိန္နမှ နှောင့်ယှက်ခံရသည်။ ၉ ဟန္နာသည် ဝမ်းနည်းပူဆွေးကာ သားတစ်ဦးရရှိရန် ဆုတောင်းသည်။ ၁၂ ဧလိသည် ဟန္နာအား အရင်ဆုံး ဆူပူပြစ်တင်ပြီးနောက် ကောင်းကြီးပေးသည်။ ၁၉ ဟန္နာသည် ရှမွေလကို မွေးဖွားပြီး နို့ဖြတ်သည်အထိ အိမ်တွင်နေထိုင်သည်။ ၂၄ သူမသည် သူမ၏ကတိတော်အတိုင်း ရှမွေလကို ထာဝရဘုရားထံ ဆက်ကပ်သည်။

1 Elkanah a Levite, having two wives, worshipeth yearly at Shiloh. 4 He cherisheth Hannah, though barren, and provoked by Peninnah. 9 Hannah in grief prayeth for a child. 12 Eli first rebuking her, afterwards blesseth her. 19 Hannah having born Samuel, stayeth at home till he be weaned. 24 She presenteth him, according to her vow, to the Lord.

ရှမွေလ၏ ဘဝတွင် တန်ဖိုးရှိသော သင်ခန်းစာများ—ဣသရေလအမျိုးသားတွင် တရားသူကြီးများ၏ အုပ်ချုပ်မှုသည် ရှမွေလဖြင့် အဆုံးသတ်သည်။ သူသည် သန့်ရှင်းသူများထက် ပိုမိုသန့်ရှင်းပြီး ထူးချွန်သော ပုဂ္ဂိုလ်အနည်းငယ်ထဲမှ တစ်ဦးဖြစ်သည်။ ထို့ပြင်၊ သူ၏ ဘဝသမိုင်းတွင် တွေးခေါ်တတ်သော သင်ယူသူအတွက် တန်ဖိုးကြီးမားသော သင်ခန်းစာများပါရှိသည့် ပုဂ္ဂိုလ်များလည်း အနည်းငယ်သာရှိသည် (အက်စ်တီ အောက်တိုဘာ ၂၇၊ ၁၈၈၁)။

Valuable Lessons in Life of Samuel.—The reign of judges in Israel closes with Samuel, than whom few purer or more illustrious characters are presented in the sacred record. There are few, also, whose life history contains lessons of greater value to the thoughtful student (ST Oct. 27, 1881).

၁. ယခု။ ဟေဗြဲစကားလုံး “ဝါး” မှဆင်းသက်လာပြီး၊ အကြောင်းအရာပေါ်မူတည်၍ “ယခု”၊ “ထိုအခါ” သို့မဟုတ် “သို့သော်” ဟုဘာသာပြန်လေ့ရှိသည်။ ၎င်းသည် ဤစာအုပ်ကို ယခင်ရေးသားချက်များနှင့် ဆက်စပ်မှုမရှိစေပါ။ ဥပမာ၊ ဧဇကျေလစာအုပ်သည် ဤစကားလုံးဖြင့်စတင်သော်လည်း၊ ၎င်းသည် ယခင်ရေးသားချက်တစ်ခု၏ ဆက်လက်မှုဖြစ်သည်ဟု မည်သူမျှမဆိုပါ။

1. Now. From the Hebrew word that is usually translated “and,” but also “now,” “then,” or “but,” according to the context. It does not necessarily connect this book with preceding writings. Ezekiel, for instance, opens with the same word, yet no one claims that book to be merely a continuation of some previous work.

ရာမာသိမ်ဇိုဖိမ်။ စကားလုံးအရ “စောင့်ကြည့်သူများ၏ မြင့်သောနေရာနှစ်ခု” သို့မဟုတ် “ဇုဖိလူမျိုး၏ မြင့်သောနေရာနှစ်ခု” ဟုအဓိပ္ပာယ်ရပြီး၊ ၎င်းသည် မြို့နှစ်ခုကို သို့မဟုတ် တစ်မြို့တည်း၏ အပိုင်းနှစ်ခုကို ညွှန်ပြပေမည်။ အခန်း ၁:၁၉ နှင့် ၂:၁၁ တွင် ရာမာသိမ်ဇိုဖိမ်ကို ရာမာဟုသာ ရိုးရှင်းစွာခေါ်ဆိုသည်။ ရှမွေလ၏ဇာတိမြို့ ရာမာ၏တည်နေရာကို မသိရပါ။ အဆိုပြုထားသော နေရာများကို အခန်းနိဂုံးရှိ ထပ်ဆောင်းမှတ်စုတွင် ဖော်ပြထားသည်။

Ramathaim-zophim. Literally, “two high places of the watchmen,” or, “twin heights of the Zuphites,” indicating either twin cities or perhaps two sections of the same city, for in chs. 1:19 and 2:11 Ramathaim-zophim is referred to simply as Ramah. The location of Ramah, the home of Samuel, is not known. For a consideration of the various proposed sites, see Additional Note at close of chapter.

ဧလကာနာ။ စကားလုံးအရ “ဘုရားသခင်က ဝယ်ယူထားသူ” ဟုအဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ဧဖရိမ်မျိုးနွယ်တွင်နေထိုင်သော ကောဟတ်မိသားစုမှ လေဝိလူ (၁ ရာဇဝင် ၆:၃၃–၃၈; ကိုးကား။ အခန်းငယ် ၂၂–၂၈; PP ၅၆၉)။ ရှမွေလသည် ဘုရားသခင်၏ အာရုန်၏သားများကို ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်အဖြစ်ခန့်အပ်ရန် ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန်ဆန့်ကျင်ခဲ့သော ကောရဟ် (တောလွင်း ၁၆) ၏သားစဉ်မြေးဆက်ဖြစ်သည်ကို တွေ့ရသည်မှာ စိတ်ဝင်စားဖွယ်ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ သားသမီးများသည် မိဘများ၏အပြစ်ကြောင့် အပြစ်ပေးခံရခြင်းမရှိဘဲ၊ “လူတိုင်းသည် မိမိအပြစ်ကြောင့်သာ သေရမည်” (ဒုတိယကျမ်း ၂၄:၁၆) ဟူသော သက်သေဖြစ်သည်။

Elkanah. Literally, “whom God has bought.” A Levite (1 Chron. 6:33–38; cf. vs. 22–28; PP 569) of the family of Kohath who lived in the tribe of Ephraim. It is interesting to find that Samuel was a descendant of Korah (1 Chron. 6:33–38), who so violently opposed the Lord’s decision to make Aaron’s sons priests (see Num. 16). Here is evidence that children are not punished for the sins of their fathers, but that “every man shall be put to death for his own sin” (Deut. 24:16).

၂. ဇနီးနှစ်ယောက်။ ဟာနာဟူသောအမည်သည် “သနားကရုဏာရှိခြင်း” ဟုအဓိပ္ပာယ်ရပြီး၊ ပင်နိနသည် “ဆံပင်ထူသောသူ” ဟုအဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ဤကမ္ဘာ့သမိုင်းကာလတွင် အိမ်ထောင်များပြားခြင်းကို ကျင့်ဝတ်သင့်လျော်သည်ဟု ယူဆပြီး ဘုရားသခင်က ခွင့်ပြုခဲ့သည် (ဒုတိယကျမ်း ၁၄:၂၆ ကိုကြည့်ပါ)။ သို့သော် ငွေကြေးကန့်သတ်ချက်များကြောင့် ချမ်းသာသူများနှင့် ဘုရင်များသာ အိမ်ထောင်များပြားခြင်းကို လိုက်လံပြုလုပ်ပုံရသည်။ အုပ်ချုပ်သူများသည် ငြိမ်းချမ်းရေးရရှိရန် အခြားဘုရင်တစ်ဦး၏ မိန်းမစုဖွဲ့ရာသို့ မင်းသမီးတစ်ဦးကို ပို့ဆောင်ခဲ့သည်။ သို့သော် ငြိမ်းချမ်းရေးအစား၊ အိမ်ထောင်များပြားခြင်းသည် အကြံအစည်များ၊ မနာလိုမှုများနှင့် မင်းညို့အိမ်တော်ရော ပုဂ္ဂလိကအိမ်ထောင်များတွင်ပါ မအောင်မြင်မှုများကို ယူဆောင်လာတတ်သည်။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းကာလတွင် အိမ်ထောင်များပြားခြင်းသည် လူတစ်ဦးကို ဘာသာရေးရာထမ်းဆောင်မှုအတွက် မသင့်လျော်သူအဖြစ် သတ်မှတ်ခဲ့သည် (၁ တိမောသေ ၃:၂၊ ၁၂)။

2. Two wives. The name Hannah signifies “graciousness,” whereas Penninah means “one with rich hair.” At this period in the world’s history polygamy was considered ethical, and God permitted it (see on Deut. 14:26). Yet because of financial restrictions only the well-to-do class and kings seem to have indulged in plural marriages. Rulers sought to secure peace through sending a princess to the harem of another monarch. But instead of peace the practice of polygamy often brought intrigue, jealousy, and failure to both royal harem and private home. In NT times polygamy rendered a man unfit for any religious office (1 Tim. 3:2, 12).

၃. တက်သွားသည်။ သူသည် ရှိလောရှိ တဲတော်မှ ၁၂ မိုင် (၁၉ ကီလိုမီတာ) သာဝေးသောနေရာတွင် နေထိုင်သောကြောင့်၊ လေဝိလူတစ်ဦးဖြစ်သူ ဧလကာနာသည် တစ်နှစ်လျှင် ပွဲတော်သုံးခု (ထွက်မြောက်ရာ ၂၃:၁၄–၁၇; လေဝိရာ ၂၃:၂ ကိုကြည့်ပါ) တွင် ပုံမှန်တက်ရောက်ရန် သဘာဝကျသည်။ အထူးသဖြင့် နွေဦးရာသီအစောပိုင်းတွင်ကျင်းပသော ပသခါပွဲတော်သည် အရေးကြီးဆုံးဖြစ်သည်။ ဤပွဲတော်သည် အစ္စရေးလူမျိုးများကို အီဂျစ်ပြည်မှ လွတ်မြောက်စေခြင်း၏ ပုံစံဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးများကို ယေရှုခရစ်ဖြစ်သော ပြည့်စုံသောပသခါသိုးသငယ်ဆီသို့ ဦးတည်စေသည်။ သူ၏ ကြီးမြတ်သောယဇ်ပူဇော်ခြင်းဖြင့် လူသားများကို ဝိညာဉ်ရေးရာ ကျွန်ခံခြင်းအိမ်မှ ကယ်တင်ရန်လမ်းဖွင့်ပေးခဲ့သည် (၁ ကောရိန္သု ၅:၇)။ သူ၏ဝန်ဆောင်မှုများကို သန့်ရှင်းရာဌာနတွင် မလိုအပ်သော်လည်း၊ တရားသူကြီးများကာလအတွင်း အခြားလေဝိလူများကဲ့သို့ (တရားသူကြီး ၁၇:၈၊ ၉)၊ ဧလကာနာသည် သာမန်အစ္စရေးလူတစ်ဦးအဖြစ် မိမိ၏ယဇ်ပူဇော်မှုများနှင့်အတူ တက်ရောက်ကာ အိမ်နီးချင်းများကို အားပေးရန်နှင့် စံနမူနာပြရန် သွားခဲ့သည်။ သူသည် မကောင်းသောပတ်ဝန်းကျင်တွင်နေထိုင်သော်လည်း၊ သူ၏ဝိညာဉ်ရေးအဆင့်သည် မြင့်မားနေပုံရသည်။ ဟောဖနိနှင့် ဖိနဟတ်တို့သည် ယိုယွင်းနေသော်လည်း၊ ဧလကာနာသည် သူ၏ဝတ်ပြုရေးနှင့် ယဇ်ပူဇော်မှုများတွင် သစ္စာရှိခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ ခရစ်တော်၏ကာလတွင် အာနာနှင့် ရှိမွန်တို့၏အမှုကဲ့သို့ဖြစ်သည် (လုကာ ၂:၂၅–၃၈)။ ယနေ့ခေတ်တွင်လည်း ဤသို့ဖြစ်သင့်သည်။ ခရစ်တော်အပေါ် သစ္စာစောင့်သိမှုသည် အခြားသူများ၏လုပ်ရပ်များအပေါ် မမှီခိုသင့်ပါ။

3. Went up. Since he lived perhaps only 12 mi. (19 km.) from the tabernacle in Shiloh, it was natural for Elkanah, a Levite, to be regular in his attendance at the three feasts of the year (see on Ex. 23:14–17; Lev. 23:2), and especially at the first and most important one, the Passover, in the early spring. This feast, typifying the deliverance of the Israelites from Egypt, also pointed their hearts forward to the great antitypical Passover Lamb, Jesus, who through His great sacrifice provided the way for man’s redemption from the house of spiritual bondage (1 Cor. 5:7). Although his services were not required at the sanctuary, yet, like many another Levite during the period of the judges (Judges 17:8, 9), Elkanah went up as a common Israelite with his own sacrifices to encourage his neighbors and set them a good example. Though he lived in the midst of an evil environment, his spirituality was evidently at a high level. Even though Hophni and Phinehas were corrupt, Elkanah was faithful in his worship and in the offering of his sacrifices. This was also true of Anna and Simeon in the days of Christ (Luke 2:25–38). The same should be true in modern times. One’s allegiance to Christ is not to be dependent on the works of others.

ဧလိ၏သားများ။ ဤအစောပိုင်းအချိန်တွင်ပင်၊ ဆွေမျိုးများကို ရာထူးခန့်အပ်ရာတွင် ဦးစားပေးသည့် နီပိုတဇင်သည် အစ္စရေးတွင် ခိုင်မာစွာအမြစ်တွယ်နေပြီဖြစ်သည်။ မျိုးနွယ်အသီးသီးတွင် ကွဲကွာနေသော လေဝိလူများသည် အလုပ်လက်မဲ့ဖြစ်နေရချိန်တွင်၊ ဧလိ၏မိသားစုမှ သုံးဦး—ဖခင်နှင့်သားနှစ်ဦး—သည် ၎င်းတို့အနက် နှစ်ဦးသည် ကိုယ်ကျင့်တရားအရ ရာထူးအတွက် အရည်အချင်းမပြည့်မီသော်လည်း အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမှုရရှိခဲ့သည်။ ဤသို့သော တရားမမျှတမှုသည် မကျေနပ်မှုနှင့် တော်လှန်ရေးကို ဖြစ်ပေါ်စေသည့် အကြောင်းအချက်တစ်ခုဖြစ်သည်။

Sons of Eli. Even at this early date nepotism—favoritism to one’s relatives in making appointments to office—had taken a firm hold on Israel. While the specter of unemployment faced the Levites scattered in every tribe, three members of Eli’s family—the father and two sons—secured a living, irrespective of the fact that two of them were not morally qualified for the office. Such a miscarriage of justice is always a contributing factor to discontent and revolution.

၅. ထိုက်တန်သောအပိုင်း။ စကားလုံးအရ “မျက်နှာနှစ်ခုပါသောအပိုင်းတစ်ခု”။ ဧလကာနာသည် မိသားစုဝင်တစ်ဦးစီအား “အပိုင်း” တစ်ခုပေးကာ စည်းလုံးမှုရရှိရန် သူ၏လွှမ်းမိုးမှုအားလုံးကို အသုံးပြုခဲ့သည်။ ဟာနာသည် သားမမွေးနိုင်သူဖြစ်ရန် သူ၏ဆန္ဒမဟုတ်ကြောင်း လူအများရှေ့တွင်ပြသရန်၊ သူသည် သားတစ်ဦးရှိသကဲ့သို့ ဟာနာအား နှစ်ဆအပိုင်းပေးခဲ့သည် (PP ၅၆၉ ကိုကြည့်ပါ)။

5. A worthy portion. Literally, “one portion of two faces.” Elkanah exerted every influence at his command to bring unity, giving each member of his family a “portion.” To show publicly that it was not his wish that Hannah should be barren, he gave her a double portion, as if she had a child (see PP 569).

၆. ပြင်းပြင်းထန်ထန်လှုံ့ဆော်သည်။ ပင်နိန၏သဘောထားသည် ဧလကာနာ၏ ကောင်းမွန်သောရည်ရွယ်ချက်ရှိသော ရက်ရောမှုကြောင့် တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်။ ကောင်းကင်ဘုံတွင် စာတန်၏အမှုကဲ့သို့၊ အိမ်တွင်ဖြစ်စေ၊ အခြားနေရာတွင်ဖြစ်စေ၊ အခြားသူတစ်ဦးအား အာရုံစိုက်မှုကြောင့် မနာလိုမှုသည် လှောင်ပြောင်ခြင်း၏ ရေခဲတံများဖြင့် ထုတ်ဖော်ပြသသည့် စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေသော ရန်ငြိုးဖွဲ့မှုကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ ထိုသို့သောလှောင်ပြောင်မှုများသည် ဟာနာ၏ အစာစားချင်စိတ်ကို ဆုံးရှုံးစေရုံသာမက၊ ပွဲတော်တွင် ပါဝင်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်စေခဲ့သည်။ နာဒပ်နှင့် အဘိဟုတ်သေဆုံးပြီးနောက် အာရုန်ခံစားခဲ့ရသည့်အတိုင်း (လေဝိရာ ၁၀:၁၉) သူမသည် ထိုက်တန်သူမဟုတ်ဟု ခံစားခဲ့ရသောကြောင့်လား။ ဤအခြေအနေတွင် ပွဲတော်၏ ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ ကောင်းချီးများကို သူမပို၍လိုအပ်မနေပါသလား။ ပင်နိနသည် မိမိကိုယ်ကို လှောင်ပြောင်ရန် ခွင့်ပြုခဲ့သောကြောင့်၊ သူမသည် ပွဲတော်၏ ကောင်းချီးမည်မျှရရှိခဲ့သနည်း။ ဤအခြေအနေသည် ဖာရိရှဲနှင့် အခွန်ခံသူ၏ဇာတ်လမ်း (လုကာ ၁၈:၁၀–၁၄) တွင် ခရစ်တော်ဖော်ပြခဲ့သော အခြေအနေနှင့် နှိုင်းယှဉ်နိုင်သည်။ သို့သော်၊ အခွန်ခံသူကဲ့သို့ ဟာနာသည် လှောင်ပြောင်မှုကို လှောင်ပြောင်ခြင်းဖြင့် မတုံ့ပြန်ဘဲ၊ သူမ၏ဒုက္ခများကို မိမိကိုယ်မိမိသာ ထိန်းသိမ်းထားပြီး တိတ်ဆိတ်စွာ မျက်ရည်ကျခဲ့သည်။

6. Provoked her sore. Peninnah’s attitude was due, in part, to Elkanah’s well-intentioned generosity. Even as in the case of Satan in heaven, jealousy over attentions offered another, whether in the home or elsewhere, breeds a taunting, exasperating malice that finds expression in the icicle drippings of ridicule. Such tauntings not only deprived Hannah of appetite but also caused her to refrain from partaking of the feast. Was it because she felt unworthy, as Aaron did after the death of his sons, Nadab and Abihu (Lev. 10:19)? Did she not need the spiritual blessings of the feast all the more, under the circumstances? It might also be asked, How much of the blessing of the feast had Peninnah received, seeing she permitted herself to taunt her fellow? Such a situation was comparable to that mentioned by Christ in the story of the Pharisee and the publican (Luke 18:10–14). However, like the publican, Hannah did not render railing for railing, but kept the trouble wholly to herself and gave way to quiet tears.

၈. စာတန်၏ ဟန္နာကို ဖျက်ဆီးရန် ကြိုးပမ်းမှု။—ဤမြင်ကွင်းသည် နှစ်စဉ်စုဝေးပွဲများတွင်သာမက၊ ပင်နိန္နာသည် သူ၏ပြိုင်ဘက်အပေါ် မိမိကိုယ်ကို မြှင့်တင်ရန် အခွင့်အရေးရှိသည့်အခါတိုင်း ထပ်ခါတလဲလဲ ဖြစ်ပွားခဲ့သည်။ ဤအမျိုးသမီး၏ လုပ်ရပ်သည် ဟန္နာအတွက် သည်းမခံနိုင်လောက်အောင် စမ်းသပ်မှုတစ်ခုဖြစ်သည်ဟု ထင်ရသည်။ စာတန်သည် ဘုရားသခင်၏ သစ္စာရှိသောကလေးတစ်ဦးကို နှောင့်ယှက်ရန်၊ ဖြစ်နိုင်လျှင် ဒေါသထွက်စေပြီး ဖျက်ဆီးရန် သူမကို သူ၏အေးဂျင့်အဖြစ် အသုံးပြုခဲ့သည် (ST အောက်တိုဘာ ၂၇၊ ၁၈၈၁)။

8. Satan’s Attempt to Destroy Hannah.—This scene was enacted again and again, not only at the yearly gatherings, but whenever circumstances furnished an opportunity for Peninnah to exalt herself at the expense of her rival. The course of this woman seemed to Hannah a trial almost beyond endurance. Satan employed her as his agent to harass, and if possible exasperate and destroy, one of God’s faithful children (ST Oct. 27, 1881).

၉. ဟာနာထသည်။ ဟာနာသည် ဝမ်းနည်းမှုနှင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကို သနားစိတ်ဖြင့် မာကျောမသွားဘဲ၊ ခင်ပွန်းဖြစ်သူက စကားပြောသောအခါ ဒေါသထွက်မသွားဘဲ၊ ချီးကျူးထိုက်သော မိမိကိုယ်ကို ထိန်းချုပ်မှုကို ပြသခဲ့သည်။ သူမသည် သန့်ရှင်းရာဌာနတွင် ခိုလှုံရာရှာဖွေခဲ့သည်။

9. Hannah rose up. Hannah did not harden herself in sorrow and self-pity, nor grow sullen when spoken to by her husband, but manifested a commendable degree of self-control. She found refuge at the sanctuary.

၁၀. ဆုတောင်းခြင်း၏ အစွမ်းထက်သောစွမ်းအား။—ဆုတောင်းခြင်းတွင် အစွမ်းထက်သောစွမ်းအားရှိသည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ ရန်သူကြီးသည် ဒုက္ခရောက်နေသော ဝိညာဉ်ကို ဘုရားသခင်ထံမှ ဝေးကွာစေရန် အမြဲတမ်း ကြိုးစားနေသည်။ အနိမ့်ဆုံးသော သူတော်စင်တစ်ဦး၏ ကောင်းကင်သို့ အသနားခံမှုသည် စာတန်အတွက် အစိုးရအဖွဲ့များ၏ ဆုံးဖြတ်ချက်များ သို့မဟုတ် ဘုရင်များ၏ အမိန့်များထက် ပို၍ထိတ်လန့်ဖွယ်ရာဖြစ်သည် (ST အောက်တိုဘာ ၂၇၊ ၁၈၈၁)။

10. Mighty Power in Prayer.—There is a mighty power in prayer. Our great adversary is constantly seeking to keep the troubled soul away from God. An appeal to heaven by the humblest saint is more to be dreaded by Satan than the decrees of cabinets or the mandates of kings (ST Oct. 27, 1881).

၁၁. သခင်ဘုရားထံသို့ ပေးလှူမည်။ ပွဲတော်မှတဆင့် ဘုရားသခင်ပေးသော ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ လက်ဆောင်ကို ဟာနာလက်ခံခြင်းသည် သားတစ်ဦးအတွက် သူမ၏ဆုတောင်းချက်ကို လှုံ့ဆော်ခဲ့ပြီး၊ ထိုလက်ဆောင်ကို ချက်ချင်းဘုရားသခင်ထံသို့ သန့်ရှင်းစွာ ပြန်လည်ပူဇော်မည်ဟု ကတိပြုခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဤသို့သောအပ်နှံမှုကို များစွာစောင့်ဆိုင်းခဲ့ပေမည်။ သူမသည် ယခင်က သားဖွားနိုင်ခဲ့သော်လည်း၊ ထိုတာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရန် အဆင်သင့်ဖြစ်ခဲ့ပါသလား။

11. Give him unto the Lord. Hannah’s acceptance of God’s spiritual gift to her through the feast impelled her plea for a more tangible gift—a son—promising that such a gift would be immediately returned to the Lord, holy and consecrated to Him. Perhaps God had waited long for such a surrender; He could have opened her womb before, but was she ready to bear the responsibility?

လောကဉာဏ်ပညာသည် ဆုတောင်းခြင်းသည် မလိုအပ်ဟု၊ ဆုတောင်းချက်အတွက် အမှန်တကယ်ဖြေကြားမှုမရှိနိုင်ဟု၊ ၎င်းသည် သဘာဝဥပဒေကို ချိုးဖောက်ခြင်းဖြစ်ပြီး အံ့ဖွယ်များသည် ဖြစ်မလာနိုင်ဟု သင်ကြားသည်။ ဘုရားသခင်၏အစီအစဉ်တွင်၊ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်ဆုတောင်းခြင်းဖြင့်၊ သူမပေးသောအရာကို ဖြည့်ဆည်းပေးရန်ပါဝင်သည် (GC ၅၂၅)။ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ အကြောင်းမှာ လူသားသည် ဤလောက၌ ခရစ်တော်ကဲ့သို့ ဝိညာဉ်တော်၏ဖြည့်ဆည်းမှုနှင့် ထုတ်ဖော်မှုအတွက် အပြည့်အဝဆန္ဒအလျောက် အပ်နှံရမည်ဟူသော ကောင်းကင်ဘုံ၏အစီအစဉ်တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်အတွက်မူ၊ အာဗြဟံသည် ဘုရားသခင်၏ပဋိညာဉ်ဖြည့်ဆည်းရန် ၂၅ နှစ်စောင့်ဆိုင်းရန် မလိုအပ်ခဲ့ပါ။ အာဗြဟံသည် သူ့အတွက် ကောင်းကင်ဘုံ၏အစီအစဉ်သို့ အပြည့်အဝဝင်ရောက်နိုင်သည့်နေရာသို့ရောက်သောအခါ၊ ဘုရားသခင်သည် ယခင်ကျရှုံးမှုများအားလုံးကို ကောင်းချီးများ၏ခြေလှမ်းများအဖြစ် ပြောင်းလဲပေးနိုင်ခဲ့သည်။ ဟာနာနှင့်လည်း ဤသို့ဖြစ်ခဲ့သည်။

Worldly wisdom teaches that prayer is not essential, that there can be no real answer to prayer, that this would violate natural law, and that miracles just cannot be. It is part of God’s plan to grant, in answer to the prayer of faith, that which He would not otherwise bestow (GC 525). Why? Because it is part of Heaven’s plan that man voluntarily surrender as fully to the infilling and outworking of the Holy Spirit as did Christ when He was here on earth. So far as God was concerned it was not necessary for Abraham to wait 25 years for the fulfilling of the divine covenant. When the patriarch came to the place where he could enter fully into Heaven’s plan for him, God was able to turn all past failures into steppingstones of blessing. So it was with Hannah.

သို့သော် ဘုရားသခင်သည် သူမထံသို့ ကောင်းကင်တမန်မှတဆင့် စကားမပြောခဲ့ပါ။ ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်အဖွဲ့၏ ခန့်အပ်ထားသော မစုံလင်ပြီး ပြုပြင်ပြောင်းလဲရန်လိုအပ်သော ကြားခံမှတဆင့် ဖြေကြားခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဟာနာ၏ သားဖွားလိုသောသဘာဝဆန္ဒသည် အဖိုးတန်ဆုံးလက်ဆောင်ကို သူမထံသို့ အပ်နှံရန် စိတ်အားထက်သန်မှုအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားသည်ကို အသိအမှတ်ပြုခဲ့ပြီး၊ ဧလိမှတဆင့် သူမ၏ဆုတောင်းချက်ကို ဖြေကြားခဲ့သည်။

But God did not speak to her through an angel; He used the appointed medium of the priesthood, even though it was imperfect and in need of reformation. God recognized the fact that Hannah’s natural desire for offspring had finally been absorbed in a passion for devoting the most precious of gifts to Him, and He answered her petition through Eli.

၁၄. ယစ်မူးနေသည်။ သန့်ရှင်းရာဌာန၏အုပ်ထိန်းသူဖြစ်ပြီး ဥပဒေနှင့်ဘာသာရေးတွင် အာဏာအမြင့်ဆုံးဖြစ်သော ဧလိသည်၊ ဝတ်ပြုသူများ၏ နှလုံးခုန်သံများထက် အခြေအနေအထောက်အထားများဖြင့် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ သူသည် သူ၏သားများနှင့် တွေ့ကြုံခဲ့သော အတွေ့အကြုံဖြင့် ဟာနာကို တိုင်းတာခဲ့သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်၏ထုတ်ဖော်ပြသမှုကို နားလည်နိုင်သောအဆင့်ကို မကျော်လွန်ခဲ့ပါ။ ဟာနာ၏အတွေ့အကြုံမှတဆင့် ဝိညာဉ်တော်သည် ဘုရားသခင်သည် နှလုံးရည်ရွယ်ချက်များကို ကြည့်ရှုသည်ဟု ဧလိအား ထုတ်ဖော်ပြသခဲ့သည်။

Drunken. Eli, the guardian of the sanctuary and the chief authority in law and religion, judged from circumstantial evidence rather than from the heartthrobs of his worshipers. He was measuring Hannah by the criterion of his own experience with his sons, yet he was not past the point where he could understand the unfolding revelation of God. Through Hannah’s experience the Holy Spirit revealed to him that God looks upon the motives of the heart.

၁၄. အစ္စရေးတွင် မပြည့်ဝခြင်းသည် ထုံးစံဖြစ်ခဲ့သည်။—ပွဲလမ်းသဘင်နှင့် ဖျော်ဖြေပွဲများသည် အစ္စရေးလူမျိုးများအကြား စစ်မှန်သော ဘုရားဝတ်ပြုခြင်းကို နီးပါးအစားထိုးလိုက်ပြီဖြစ်သည်။ အမျိုးသမီးများအကြားပင် မပြည့်ဝခြင်းဖြစ်ရပ်များသည် မကြာခဏဖြစ်ပွားလျက်ရှိပြီး၊ ယခု ဧလိသည် သူထင်သည့်အတိုင်း ထိုက်တန်သောဆုံးမစကားကို ပေးရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည် (ST အောက်တိုဘာ ၂၇၊ ၁၈၈၁)။

14. Intemperance Was Common in Israel.—Feasting revelry had well-nigh supplanted true godliness among the people of Israel. Instances of intemperance, even among women, were of frequent occurrence, and now Eli determined to administer what he considered a deserved rebuke (ST Oct. 27, 1881).

၁၆. မမှတ်ပါနှင့်။ ထိုသို့သောဆုံးမစကားအောက်တွင် တည်ငြိမ်သောမိမိကိုယ်ကို ထိန်းချုပ်မှု၊ နူးညံ့သောစိတ်နှင့် အာဏာရှိသူအား ရိုသေလေးစားမှုဖြင့်၊ ဟာနာသည် သူမ၏ပုဂ္ဂလိကဝမ်းနည်းမှုများကို ညွှန်ပြပြီး၊ သူမ၏အပြစ်ကင်းစင်မှုကို ရဲရင့်စွာ အတည်ပြုခဲ့သည်။ ၎င်းသည် ခရစ်တော်သည် သူ့ကိုစွပ်စွဲသူများအား ဖြေကြားခဲ့သော စိတ်ဓာတ်နှင့်အတူတူဖြစ်သည်။

16. Count not. With calm self-possession under the sting of such a rebuke, with gentleness of spirit, and with respectful deference to one in authority, Hannah delicately referred to the private sorrows that had occasioned his misapprehension, and fearlessly affirmed her innocence. It was the same spirit in which Christ answered His accusers.

၁၇. ငြိမ်းချမ်းစွာသွားပါ။ ငြိမ်းချမ်းရေးသည် ရန်ငြိုးဖွဲ့မှုများ ရပ်စဲပြီးနောက်၊ အပြည့်အဝအောင်မြင်မှု သို့မဟုတ် အပ်နှံမှုဖြင့်သာ ရရှိသည်။ သခင်ဘုရားထံ အပြည့်အဝအပ်နှံပြီးနောက်၊ ဟာနာသည် ပင်နိန၏ ရန်ငြိုးဖွဲ့မှုနှင့် လှောင်ပြောင်မှုများသည် ၎င်းတို့၏ဆူးများဆုံးရှုံးသွားသည်ကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။ သူမ၏သခင်နှင့်အတူ သူမသည် “အဘ၊ သူတို့ပြုသောအမှုကို သူတို့မသိကြပါ၊ သူတို့ကို ခွင့်လွှတ်တော်မူပါ” (လုကာ ၂၃:၃၄) ဟု ဆိုနိုင်ခဲ့သည်။

17. Go in peace. Peace comes only on the cessation of hostilities, on full victory or surrender. Having made such a surrender to the Lord, Hannah found that the animosity and jestings of Peninnah lost their sting. With her Saviour she could say, “Father, forgive them; for they know not what they do” (Luke 23:34).

ဧလိသည် ဘုရားသခင်၏လက်တော်ကို အလျင်အမြန်အသိအမှတ်ပြုခဲ့ပြီး၊ ဝိညာဉ်တော်ဖြင့် လှုံ့ဆော်ခံရသဖြင့် ဘုရားသခင်၏အတည်ပြုချက်ကို ဖော်ပြခဲ့သည်။ ခရစ်တော်သည် စစ်မှန်သောမေတ္တာနှင့် ခွဲခြားသိမြင်မှု၏စိတ်ဓာတ်ကို ပြသခဲ့ပြီး၊ ထိုစိတ်ဓာတ်ကို သူ၏သိုးထိန်းများထံသို့ ပေးအပ်လိုခဲ့သည်။ သို့သော် ၎င်းတို့သည် ၎င်းကိုလက်ခံသည်ဖြစ်စေ၊ အခြားသူများထံ လွှဲပြောင်းပေးသည်ဖြစ်စေ၊ ဘုရားသခင်၏သိုးကျက်စားရာနေရာရှိ အနိမ့်ဆုံးသိုးများသည် သူ၏အသံကို ကြားရန်နှင့် သူ့နောက်လိုက်ရန် မတားဆီးနိုင်ပါ။ ဟာနာသည် အခြေအနေများအပေါ် မမှီခိုခဲ့ပါ။ သူမသည် သူမ၏အမှုကို ဘုရားသခင်ထံအပ်နှံခဲ့ပြီး ချက်ချင်းဖြေကြားမှုရရှိခဲ့သည်။

Eli was quick to recognize the hand of God, and was moved by the Holy Spirit to indicate divine approval. Christ exemplified the true spirit of love and discrimination, and would impart that same spirit to His undershepherds. But whether or not they receive it, whether or not they pass it on to others, nothing can prevent the most lowly sheep of His pasture from hearing His voice and following Him. Hannah was not dependent on circumstances; she rested her case with God—and an answer came forthwith.

၁၇. ယဇ်ပုရောဟိတ်များ၏ အပြစ်များသည် အချို့သူများအား မိမိတို့၏ယဇ်ပူဇော်ခြင်းကို ပြုလုပ်စေခဲ့သည်။—အစ္စရေးလူများသည် ယဇ်ပုရောဟိတ်များ၏ ဖောက်ပြန်သောလုပ်ရပ်များကို မြင်တွေ့ရသောအခါ၊ ၎င်းတို့၏မိသားစုများအတွက် သတ်မှတ်ထားသော ဝတ်ပြုရာနေရာသို့ မလာရန် ပိုမိုလုံခြုံသည်ဟု ယူဆခဲ့ကြသည်။ များစွာသောသူများသည် ရှိလောမြို့မှ သူတို့၏စိတ်ငြိမ်းချမ်းမှုပျက်ပြားပြီး၊ ဒေါသထွက်လာကာ၊ နောက်ဆုံးတွင် ၎င်းတို့၏ယဇ်ပူဇော်ခြင်းကို မိမိတို့ကိုယ်တိုင်ပြုလုပ်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြသည်၊ ၎င်းသည် ဗိမာန်တော်တွင် ကျင့်သုံးနေသော စက်ဆုပ်ဖွယ်ရာများကို မည်သည့်နည်းဖြင့်မဆို ထောက်ခံခြင်းထက် ဘုရားသခင်အတွက် လုံးဝလက်ခံနိုင်ဖွယ်ရှိသည်ဟု ယူဆခဲ့ကြသည် (ST ဒီဇင်ဘာ ၁၊ ၁၈၈၁)။

17. Sins of Priests Caused Some to Offer Own Sacrifices.—As the men of Israel witnessed the corrupt course of the priests, they thought it safer for their families not to come up to the appointed place of worship. Many went from Shiloh with their peace disturbed, their indignation aroused, until they at last determined to offer their sacrifices themselves, concluding that this would be fully as acceptable to God, as to sanction in any manner the abominations practiced in the sanctuary (ST Dec. 1, 1881).

၂၀–၂၈. သစ္စာရှိခြင်း၏ ဆုလာဘ်။—ပရောဖက်ရှမွေလ၏ ဘဝ၏ ပထမသုံးနှစ်အတွင်း၊ သူ၏မိခင်သည် ကောင်းမှုနှင့် မကောင်းမှုကို ခွဲခြားနိုင်ရန် ဂရုတစိုက်သင်ကြားပေးခဲ့သည်။ သူ့ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ရင်းနှီးသောအရာဝတ္ထုတိုင်းဖြင့်၊ သူမသည် သူ၏အတွေးများကို ဖန်ဆင်းရှင်ထံသို့ ဦးတည်စေရန် ကြိုးစားခဲ့သည်။ သူမကလေးကို ဘုရားသခင်ထံ အပ်နှံရန် သူမ၏ကတိသစ္စာကို ဖြည့်ဆည်းရန်၊ ကြီးစွာသောမိမိကိုယ်ကိုစွန့်လွှတ်ခြင်းဖြင့် သူမသည် သူ့ကို ဘုရားသခင်၏အိမ်တော်တွင် ဝတ်ပြုရန်လေ့ကျင့်ပေးရန် ယဇ်ပုရောဟိတ်ကြီး ဧလိ၏လက်ထဲသို့ အပ်နှံခဲ့သည်။ ရှမွေလ၏ ငယ်စဉ်ဘဝသည် ဘုရားဝတ်ပြုရန်အပ်နှံထားသော ဗိမာန်တော်တွင် ကုန်ဆုံးခဲ့သော်လည်း၊ သူသည် မကောင်းသောလွှမ်းမိုးမှုများ သို့မဟုတ် အပြစ်ရှိသောနမူနာများမှ ကင်းလွတ်ခဲ့သည်မဟုတ်။ ဧလိ၏သားများသည် ဘုရားသခင်ကို မကြောက်ရွံ့ဘဲ သူတို့၏ဖခင်ကိုလည်း မဂုဏ်ပြုခဲ့ကြပါ။ သို့သော် ရှမွေလသည် ၎င်းတို့၏အပေါင်းအသင်းကို မရှာဖွေခဲ့သလို ၎င်းတို့၏ မကောင်းသောနည်းလမ်းများကိုလည်း မလိုက်လံခဲ့ပါ။ သူ၏အစောပိုင်းသင်ကြားမှုသည် သူ့ကို ခရစ်ယာန်သမာဓိကို ထိန်းသိမ်းရန် ရွေးချယ်စေခဲ့သည်။ ဟန္နာ၏ဆုလာဘ်သည် မည်မျှပင်ကြီးမြတ်ခဲ့သနည်း။ သူမ၏ သစ္စာရှိခြင်း၏ နမူနာသည် မည်မျှပင် အားပေးဖွယ်ရာဖြစ်သနည်း။ (RH စက်တင်ဘာ ၈၊ ၁၉၀၄)။

20–28. The Reward of Faithfulness.—During the first three years of the life of Samuel the prophet, his mother carefully taught him to distinguish between good and evil. By every familiar object surrounding him, she sought to lead his thoughts up to the Creator. In fulfillment of her vow to give her son to the Lord, with great self-denial she placed him under the care of Eli the high priest, to be trained for service in the house of God. Though Samuel’s youth was passed at the tabernacle devoted to the worship of God, he was not free from evil influences or sinful example. The sons of Eli feared not God, nor honored their father; but Samuel did not seek their company nor follow their evil ways. His early training led him to choose to maintain his Christian integrity. What a reward was Hannah’s! and what an encouragement to faithfulness is her example! (RH Sept 8, 1904).

၂၀. ရှမွေလ။ ဤအမည်သည် “ဘုရားသခင်ကြားတော်မူသည်” ဟုအဓိပ္ပာယ်ရပြီး၊ သမ္မာကျမ်းစာရှိ အခြားပုဂ္ဂိုလ်အမည်များကဲ့သို့၊ ၎င်းသည် အဓိပ္ပာယ်ပြည့်ဝသည်။ “ရှမွေလ” သည် သခင်ဘုရားထံ သူမ၏ဆုတောင်းချက်၊ သူမ၏ကတိတာဝန်နှင့် ဘုရားသခင်၏အတည်ပြုချက်ကို အမှတ်ရစေသည်။ အချိန်ကာလသည် ဤအရာအားလုံးကို မှန်ကန်ကြောင်း သက်သေပြခဲ့သည်။ သူ၏အစောဆုံးငယ်စဉ်ကလေးဘဝမှစ၍ ရှမွေလသည် သူသည် သခင်ဘုရား၏ကျွန်ဖြစ်ကြောင်း အသိအမှတ်ပြုခဲ့သည်။

20. Samuel. The name means “heard of God,” and like other personal names in the Bible, it was full of significance. “Samuel” was a memorial of her request to the Lord, a reminder of her pledge, and a recognition of God’s approval. Time was to demonstrate the truth of all this. From his earliest childhood Samuel recognized that he was the servant of the Lord.

၂၂. ဟာနာသည် မတက်သွားခဲ့ပါ။ ရှမွေလကို သူမ၏သားတစ်ဦးအဖြစ်သာမက၊ ဘုရားသခင်ထံသို့ ပူဇော်သက္ကာအဖြစ်လည်း သူမကြည့်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သူမသည် သူ၏အစောဆုံးငယ်စဉ်ကလေးဘဝမှစ၍ ဘုရားသခင်အတွက် လေ့ကျင့်ပေးရန် ကြိုးစားခဲ့သည်။ သူမသည် သူ၏ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာလိုအပ်ချက်များကို ဂရုတစိုက်နှင့် ဆုတောင်းချက်ဖြင့် ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့ပြီး၊ သူ၏အတွေးများကို အစောဆုံးအသက်မှစ၍ သိန်းပေါင်းများစွာသောသခင်ဘုရားထံသို့ ဦးတည်စေခဲ့သည်။ သူမ၏တာဝန်ကို ပိုမိုပြည့်စုံစွာ ထမ်းဆောင်နိုင်ရန်၊ ရှမွေလ နို့ဖြတ်သည်အထိ ရှိလောသို့ မသွားခဲ့ပါ။ အစ္စရေးတွင် မိခင်တစ်ဦး၏လွှမ်းမိုးမှုသည် မည်မျှထိရောက်သည်နည်း။ သူမသည် မောရှေ၏မိခင် ယုခေဗဒ်ကဲ့သို့ ပြည်နှင်ခံရသူဖြစ်စေ၊ ကာနာန်ပြည်ရှိ လေဝိအိမ်တွင် ညှဉ်းဆဲခံရသူဖြစ်စေ၊ သူမ၏အချိန်များသည် တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်ပါ။ ဤသည်ကို သဘောပေါက်သောကြောင့်၊ ဟာနာသည် အချိန်ကာလအတွက်သာမက ထာဝရအတွက်ပါ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ လူသားတစ်ဦး၏စိတ်ဝိညာဉ်တွင် ဘုရားသခင်၏ပုံသဏ္ဍာန်ကို ထင်ဟပ်စေရန် သူမ၏တာဝန်ဖြစ်သည်။ ယေရှု၏မိခင် မာရိနှင့်လည်း ဤသို့ဖြစ်ခဲ့သည်။

22. Hannah went not up. Samuel was looked upon by his mother not merely as a child but as an offering to God. Therefore she sought to have him trained for God from his earliest infancy. She ministered to his physical needs with much care and prayer, directing his thoughts toward the Lord of hosts from the very earliest age. That she might the more perfectly fulfill her trust, she did not visit Shiloh till after he was weaned. How far reaching is the influence of a mother in Israel Whether she be an exile and a slave, like Jochebed the mother of Moses, or the persecuted member of a Levite home in Canaan, her moments are priceless. Realizing this, Hannah began to work not only for time but for eternity. It was her responsibility to impress upon a human soul the image of the divine. Thus it was also with Mary the mother of Jesus.

အကျင့်ယိုယွင်းနေသော ယုံကြည်ခြင်းကို ပြန်လည်ရှင်သန်စေရန်နှင့် ဘုရားသခင်သည် ပညာရှိများကို ရှက်ကြောက်စေရန် ဤလောက၏အားနည်းသောအရာများကို အသုံးပြုသည်ကို မသိရှိသော အပြစ်ကိုနှစ်သက်ပြီး စိတ်ဓာတ်ကျသောလူများကို ပြန်လည်ရှင်သန်စေရန် သခင်ဘုရား၏အစေခံတစ်ဦးထံသို့ အကြိမ်များစွာ တာဝန်ပေးအပ်ခံခဲ့ရသည်။ ယုခေဗဒ်၏တာဝန်အပ်နှံမှု၊ ရှမွေလကို ဤလောကသို့ ယူဆောင်လာစဉ် ဟာနာ၏ရှင်းလင်းသောအမြင်၊ သို့မဟုတ် ကောင်းကင်တမန်၏သတင်းစကားကို “သခင်ဘုရား၏အစေခံသည် ဤတွင်ရှိပါသည်၊ သင်၏စကားအတိုင်း ဖြစ်ပါစေ” (လုကာ ၁:၃၈) ဟု မာရိ၏ပြင်းထန်သောတာဝန်ယူမှုကို ဆင်ခြင်ပါ။

More than once there has been entrusted to a handmaiden of the Lord the task of reviving the decadent faith of a sin-loving and discouraged people who have failed to realize that God makes use of the weak things of the world to confound the wise. Meditate on Jochebed’s consecration to her task, on Hannah’s clear vision as she brought Samuel into the world, or on Mary’s sense of solemn responsibility as she replied to the angel’s message, “Behold the handmaid of the Lord; be it unto me according to thy word” (Luke 1:38).

သို့သော် မိခင်၏အားထုတ်မှုအကျယ်ဆုံးပင်ဖြစ်စေ၊ ကလေးသည် သူ၏ဘဝတွင် မိမိကိုယ်ကိုယ်ရွေးချယ်မှုပြုရဦးမည်ဖြစ်သည်။ ဥပမာ၊ ရှံဆုန်နှင့်လည်း ဤသို့ဖြစ်ခဲ့သည်။ သို့သော် ရှံဆုန်ပင်လျှင်၊ မိမိကိုယ်ကိုယ်ဝန်ဆောင်မှုကာလရှည်ကြာပြီးနောက်၊ ဘုရားသခင်၏အမြင်ကို ဖမ်းဆုပ်ခဲ့ပြီး၊ ပြန်လည်အမြတ်ထုတ်ရန်မစဉ်းစားဘဲ သူ၏ဘဝကို ပေးအပ်ခဲ့သည်။ ဤအပ်နှံမှုသည် ဟေဗြဲကျမ်းအခန်း ၁၁ တွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသော ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် အောင်မြင်သူများ၏ ကြီးမြတ်သောအုပ်စုတွင် သူ့ကို ထားရှိခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် အထူးအလုပ်တစ်ခုအတွက် အသုံးပြုရန်ရည်ရွယ်ထားသူများကို စာတန်သည် လမ်းလွဲစေရန် အသုံးပြုရန် ကြိုးစားသည်မှာ မည်မျှမှန်ကန်သနည်း။

But even with the most earnest thought on the part of the mother, the child still has to make his own choice in life. So it was with Samson, for instance. Yet even Samson, after a long period of self-serving, caught a vision of God that led him to give his life with no thought of return, a consecration that placed him in the great galaxy of those who triumphed through faith, as recorded in the 11th chapter of Hebrews. How true it is that the very ones whom God proposes to use as His instruments for a special work, Satan seeks to employ, to lead astray.

ထာဝရအတွက်။ ထွက်မြောက်ရာ ၁၂:၁၄; ၂၁:၆ ကိုကြည့်ပါ။ “ထာဝရအတွက်” ဟုဟာနာဆိုလိုသည်မှာ ရှမွေလသည် တစ်သက်တာ နာဇီရိဖြစ်ရမည် (၁ ရှမွေလ ၁:၁၁; ကိုးကား။ ကမ္ဘာဦး ၄၉:၂၆; တောလွင်း ၆:၂)။ ၁၉၅၄ ခုနှစ်တွင် ထုတ်ဝေခဲ့သော ခါရိဘတ်ကုမ္မာဏရှိ လေးခုမြောက်ဂူထဲတွင် တွေ့ရှိခဲ့သော ၁ ရှမွေလကျမ်း၏ အပိုင်းအစတစ်ခုတွင် ရှမွေလသည် နာဇီရိဖြစ်သည်ဟု အတိအလင်းဖော်ပြထားသည်။

For ever. See on Ex. 12:14; 21:6. By “for ever” Hannah meant that Samuel was to be a Nazirite for life (1 Sam. 1:11; see also on Gen. 49:26; Num. 6:2). A fragment from the book of 1 Samuel found in the fourth cave at Khirbet Qumrân and published in 1954 specifically states that Samuel was a Nazirite.

၂၃. သူမ၏ခင်ပွန်းကဆိုသည်။ ဧလကာနာသည် သူ၏ဇနီး၏ကတိသစ္စာကို သဘောတူခဲ့သည် (တောလွင်း ၃၀:၆၊ ၇)၊ ထို့ပြင် ၁ ရှမွေလ ၁:၂၁ အရ ၎င်းကို သူ၏ကတိအဖြစ် လက်ခံခဲ့သည် (တောလွင်း ၃၀:၆ ကိုကြည့်ပါ)။

23. Her husband said. Elkanah consented to the vow of his wife (Num. 30:6, 7), and according to 1 Sam. 1:21, made it his own (see on Num. 30:6).

သခင်ဘုရားတည်ထောင်တော်မူပါစေ။ ဆိုလိုသည်မှာ “ရှမွေလအတွက် သခင်ဘုရား၏အစီအစဉ်သည် ပြည့်စုံပါစေ” ဟူ၍ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဟာနာ၏ဆုတောင်းချက်နှင့် ကတိသစ္စာဖြည့်ဆည်းမှုတွင် သူ၏အခန်းကဏ္ဍကို အသိအမှတ်ပြုခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ဧလကာနာသည် (၁) ဘုရားသခင်သည် ဧလိမှတဆင့် အမှန်တကယ်ပြောဆိုခဲ့သည် (အခန်းငယ် ၁၇)၊ (၂) ရှမွေလ၏မွေးဖွားမှုသည် ဧလိ၏ကတိ၏ ဘုရားသခင်ဆိုင်ရာဇာစ်မြစ်ကို အတည်ပြုခဲ့သည် (အခန်းငယ် ၂၀)၊ (၃) ထိုကတိသည် ရှမွေလ၏ဝန်ဆောင်မှုဘဝတွင် အပြည့်အဝဖြည့်ဆည်းခံရမည်ဟု ယုံကြည်ခဲ့သည်။

The Lord establish. That is, “May the plan of the Lord for Samuel come to pass” God had already acknowledged His part in the fulfillment of Hannah’s prayer and vow. Elkanah believed (1) that God had indeed spoken by Eli (v. 17); (2) that Samuel’s birth confirmed the divine origin of Eli’s promise (v. 20); and (3) that the promise would be completely fulfilled in Samuel’s life of ministry.

ခရစ်ယာန်အိမ်ထောင်တွင် ခင်ပွန်းနှင့်ဇနီး၏ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုသည် များစွာမှီခိုနေသည်။ ဧလကာနာသည် သူ၏ဇနီး၏အပ်နှံမှုကို နက်ရှိုင်းစွာ ခံစားခဲ့ရပြီး၊ သူမ၏ဆန္ဒကို စိတ်အားထက်သန်စွာ ပူးပေါင်းခဲ့သည်။ သူသည် “ခင်ပွန်းများသည် ခရစ်တော်သည် အသင်းတော်ကို ချစ်ပြီး ၎င်းအတွက် မိမိကိုယ်ကိုပေးအပ်သကဲ့သို့ သင်တို့၏ဇနီးများကို ချစ်ကြလော့” (ဧဖက် ၅:၂၅) ဟူသော ပေါလု၏ဆုံးမစကားကို စံနမူနာပြသည့် အကောင်းဆုံးဥပမာဖြစ်သည်။ သူသည် သူမ၏ကတိသစ္စာအတွက် တာဝန်ယူခဲ့ပြီး၊ ၎င်းနှင့် အနီးကပ်ဆက်စပ်ခဲ့သော်လည်း၊ သူမ၏ရွေးချယ်မှုလွတ်လပ်ခွင့်ကို အသိအမှတ်ပြုခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်ထံ အပ်နှံရန် သူမ၏ရွေးချယ်မှုသည် အောင်မြင်ရန် ဆန္ဒရှိခဲ့သည်။ သူ၏သဘောထားသည် ခရစ်တော်နှင့်အတူ လူသားတစ်ဦးချင်းစီ၏ ကိုယ်ပိုင်ထူးခြားမှုကို ထုတ်ဖော်ပြသနိုင်ရန် လုပ်ဆောင်လိုသောစိတ်နှင့် စကြဝဠာ၌ ဘုရားသခင်၏စရိုက်လက္ခဏာ၏ ပုံဆောင်အလှတရားကို ထင်ဟပ်စေရန် ဆန္ဒပြုသည်။

Much depends upon the cooperation of husband and wife in the Christian home. Elkanah was deeply touched by the consecration of his wife and heartily joined her in her desire. He is an excellent example of Paul’s admonition, “Husbands, love your wives, even as Christ also loved the church, and gave himself for it” (Eph. 5:25). He assumed responsibility for her vow and associated himself most intimately with it, yet recognized her freedom of choice and desired that her choice of consecration to God meet with success. His attitude illustrates the desire in the heart of Christ to work with each man in such a way as to enable him to express his own individuality, and thereby reveal to the universe the prismatic beauty of the divine character.

၂၄. နွားထီးသုံးကောင်။ လက်တင်ကျမ်းစာ (LXX) တွင် “သုံးနှစ်သက်တမ်းရှိ နွားထီးတစ်ကောင်” ဟုဖတ်သည်။ အခန်းငယ် ၂၅ အရ “သူတို့သည် နွားထီးတစ်ကောင်ကို သတ်ခဲ့သည်”။ အာဗြဟံသည် သူ၏အပ်နှံမှုယဇ်ပူဇော်ရာတွင် သုံးနှစ်သက်တမ်းရှိ နွားမတစ်ကောင်ကို အသုံးပြုခဲ့သည် (ကမ္ဘာဦး ၁၅:၉)။ ဧလကာနာနှင့် ဟာနာ၏ယဇ်ပူဇော်မှုသည် ကတိသစ္စာ (အခန်းငယ် ၁၁၊ ၂၁) ဖြည့်ဆည်းရန် နွားထီးတစ်ကောင်နှင့် ၎င်း၏လိုအပ်သော စပါးနှင့်စပျစ်ရည်ပူဇော်မှုများပါဝင်သည် (တောလွင်း ၁၅:၉၊ ၁၀)။ ဧလကာနာနှင့် ဟာနာသည် ဂျုံမှုန့်တစ်ဧဖာလုံးယူဆောင်လာခဲ့ပြီး၊ နွားထီးတစ်ကောင်အတွက် လိုအပ်သော ဂျုံမှုန့်သည် ဧဖာ၏သုံးပုံတစ်ပုံဖြစ်သည် (တောလွင်း ၁၅:၈–၁၀)။ ထို့ကြောင့် အခန်းငယ် ၂၅ တွင်ဖော်ပြထားသော နွားထီးသည် ရှမွေလကို ဘုရားသခင်ထံအပ်နှံရန် မီးရှို့သောယဇ်ဖြစ်ပြီး၊ ကျန်နွားထီးနှစ်ကောင်သည် အပြစ်ဖြေရာယဇ်နှင့် ငြိမ်းချမ်းရေးယဇ်အဖြစ် ပူဇော်ခဲ့ပြီး၊ တစ်ခုစီအတွက် ဂျုံမှုန့်ဧဖာ၏သုံးပုံတစ်ပုံလိုအပ်သည်။ ဧလကာနာသည် နွားထီးသုံးကောင်အတွက် လုံလောက်သော ဂျုံမှုန့်တစ်ဧဖာယူဆောင်လာခဲ့သည့်အချက်က လက်တင်ကျမ်းစာနှင့် အခြားဘာသာပြန်များတွင် “သုံးနှစ်သက်တမ်းရှိ နွားထီးတစ်ကောင်” ဟုဖတ်သည်မှာ မမှန်ကန်ကြောင်း ညွှန်ပြသည်။

24. Three bullocks. The LXX reads, “a bullock in its third year.” According to v. 25, “they slew a bullock.” Abraham, in his consecration sacrifice, used a heifer three years old (Gen. 15:9). Elkanah’s sacrifice presented in fulfillment of the vow (vs. 11, 21) consisted of a bullock, with its requisite cereal and wine offerings (Num. 15:9, 10). Because Elkanah and Hannah brought a whole ephah of flour, and the amount required for one bullock was three tenths of an ephah (Num. 15:8–10), it is probable that the bullock mentioned in v. 25 was the burnt offering with which the child Samuel was consecrated to the Lord, and that the other two bullocks were sacrificed as the accompanying sin offering and peace offering, each of which would require three tenths of an ephah of flour. The fact that Elkanah brought a whole ephah of flour, sufficient for three bullocks, implies that the LXX and other translations that read “a bullock in its third year,” are in error.

၂၆ (ဆာလံ ၇၁:၁၇)။ သန့်ရှင်းသောလူငယ်များအတွက် နေရာတစ်ခု။—ဘုရားသခင်သည် ဤဘဝတွင် အကျင့်စာရိတ္တဖွံ့ဖြိုးရန် အားလုံးကို အခွင့်အရေးပေးသည်။ အားလုံးသည် သူ၏ကြီးမားသောအစီအစဉ်တွင် ၎င်းတို့၏သတ်မှတ်ထားသောနေရာကို ဖြည့်ဆည်းနိုင်သည်။ သခင်ဘုရားသည် ရှမွေလကို သူ၏အလွန်ငယ်ရွယ်စဉ်ကတည်းက လက်ခံခဲ့သည်၊ အကြောင်းမှာ သူ၏စိတ်နှလုံးသည် သန့်ရှင်းပြီး၊ ဘုရားသခင်ကို ရိုသေလေးစားမှုရှိခဲ့သည်။ သူသည် ဘုရားသခင်ထံ အပ်နှံထားသော ပူဇော်သက္ကာတစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ သခင်ဘုရားသည် သူ့ကို ငယ်ရွယ်စဉ်ကတည်းက အလင်းတန်းတစ်ခုအဖြစ် ဖန်တီးခဲ့သည်။ ရှမွေလကဲ့သို့ သန့်ရှင်းသောဘဝသည် ဘုရားသခင်၏မျက်မှောက်တွင် အလွန်အဖိုးတန်သည်။ ယနေ့လူငယ်များသည် ရှမွေလကဲ့သို့ မိမိကိုယ်ကို အပ်နှံလျှင်၊ သခင်ဘုရားသည် ၎င်းတို့ကို လက်ခံပြီး သူ၏အမှုတော်တွင် အသုံးပြုလိမ့်မည်။ ၎င်းတို့၏ဘဝအကြောင်း၊ ဆာလံဆရာကဲ့သို့ “အိုဘုရားသခင်၊ ကိုယ်တော်သည် ကျွန်ုပ်ငယ်ရွယ်စဉ်ကတည်းက ကျွန်ုပ်ကို သင်ကြားပေးခဲ့ပြီး၊ ယခုအချိန်အထိ ကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော်၏ အံ့ဖွယ်အမှုများကို ကြွေးကြော်ခဲ့ပါသည်” ဟု ပြောနိုင်သည် (MS ၅၁၊ ၁၉၀၀)။

26 (Ps. 71:17). A Place for Consecrated Youth.—God gives all an opportunity in this life to develop character. All may fill their appointed place in His great plan. The Lord accepted Samuel from his very childhood, because his heart was pure, and he had reverence for God. He was given to God, a consecrated offering, and the Lord made him, even in his childhood, a channel of light. A life consecrated as was Samuel’s is of great value in God’s sight. If the youth of today will consecrate themselves as did Samuel, the Lord will accept them and use them in His work. Of their life they may be able to say with the psalmist, “O God, thou hast taught me from my youth: and hitherto have I declared thy wondrous works” (MS 51, 1900).

၂၇. ဤကလေး။ ရှမွေလသည် နို့ဖြတ်ချိန်တွင် သူ၏အသက်ကို မသိရပါ။ အရှေ့တိုင်းတွင် ကလေးတစ်ဦးသည် သုံးနှစ်အထိ နို့တိုက်ခြင်းသည် သာမန်ဖြစ်ပြီး၊ ဥပမာ၊ အာဗြဟံသည် ဣဇာက်ကို သူ၏အမွေဆက်ခံသူအဖြစ်ပြုလုပ်ခဲ့သော ပွဲတော်တွင် ဣဇာက်သည် ငါးနှစ်သာရှိသေးသည်ဖြစ်နိုင်သည် (ကမ္ဘာဦး ၂၁:၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ဟာနာသည် ရှမွေလမွေးဖွားပြီးကတည်းက ပွဲတော်သို့မတက်ရောက်ခဲ့သောကြောင့်၊ ဧလိသည် ထိုဖြစ်ရပ်ကို မေ့လျော့သွားဖွယ်ရှိသည်။

27. This child. Samuel’s age when he was weaned is not known. It is a common thing in the Orient for a child to continue nursing till he is three years old, and it is quite possible that Isaac, for example, could have been five years old when Abraham held the feast at which he made Isaac his heir (see Gen. 21:8). Since Hannah had not attended the feast since Samuel’s birth, Eli had probably forgotten the incident.

ဤအခန်းကြီးအရ ဟာနာသည် သူမ၏တောင်းဆိုမှု၏ သဘောသဘာဝကို ဧလိအား မပြောပြခဲ့သော်လည်း ယခုအခါ အလွန်ဝမ်းမြောက်စွာ ဖော်ပြခဲ့သည်။ သူမ၏ဝမ်းမြောက်မှုကို ထုတ်ဖော်ရာတွင် ဟီဘရူးစကားလုံး “ရှာအာလ်” (တောင်းဆိုသည်) ကို မတူညီသောပုံစံများဖြင့် အသုံးပြုခဲ့သည်။ စကားလုံးအတိုင်းဘာသာပြန်လျှင် စာသားသည် “ဤကလေးနှင့်ပတ်သက်၍ ကျွန်မသည် ကိုယ်ကိုကိုယ်ထည့်သွင်းဆုတောင်းခဲ့ပြီး သခင်ဘုရားသည် ကျွန်မတောင်းဆိုခဲ့သော ကျွန်မ၏တောင်းဆိုမှုကို ပေးသနားတော်မူခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ကျွန်မသည်လည်း သခင်ဘုရားအတွက် သူ့ကို တောင်းဆိုရန် တိုက်တွန်းခံရသည်။ သူအသက်ရှင်သရွေ့ သခင်ဘုရားအတွက် တောင်းဆိုထားသည်” ဟု ဖြစ်သည်။ ဟာနာသည် သူမ၏ဘုရားသခင်ထံပေးသော လက်ဆောင်သည် ဦးစွာ ဘုရားသခင်ပေးသနားသော လက်ဆောင်ဖြစ်ကြောင်း ဝမ်းမြောက်စွာ အသိအမှတ်ပြုခဲ့သည်။ သူမသည် ဒါဝိဒ်ကဲ့သို့ “အိုဘုရားသခင်၊ ကိုယ်တော်၏ဥစ္စာမှပင် အကျွန်ုပ်တို့သည် ကိုယ်တော်အား ပေးကမ်းပါသည်” (၁ ရာဇဝင်ချက် ၂၉:၁၄) ဟု ပြောနိုင်ခဲ့သည်။ ဤသို့သောချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် ရုသကို “သေခြင်းမှတစ်ပါး အခြားမည်သည့်အရာမှ ကျွန်မနှင့် သင်ကို မခွဲစေနှင့်” (ရုသ ၁:၁၇) ဟု အော်ဟစ်စေခဲ့ပြီး၊ ပေါလုကိုလည်း “ကျွန်ုပ်အသက်ရှင်ခြင်းသည် ခရစ်တော်ဖြစ်သည်” (ဖိလိပ္ပိ ၁:၂၁) ဟု အတည်ပြုစေခဲ့သည်။

According to this verse Hannah had not told Eli the nature of her request, but now with great joy she proceeded to do so. In giving expression to her joy she made a turn on the Hebrew word sha‘al, “to ask,” using different forms of the verb. Translated literally the text reads, “Concerning this child I interposed myself, and the Lord hath given me my asking which I asked of him, and I am also constrained to ask him for the Lord. As long as he lives he is asked for the Lord.” Hannah recognized with joy that her gift to God was first His gift to her. She could say with David, “Of thine own have we given thee” (1 Chron. 29:14). It was such love as this that led Ruth to exclaim, “The Lord do so to me, and more also, if ought but death part thee and me” (Ruth 1:17), and Paul to affirm, “To me to live is Christ” (Phil. 1:21).

အခန်းကြီး ၁ အပေါ် ထပ်မံမှတ်ချက်

additional note on chapter 1

သာမူဧလ၏အိမ်ဖြစ်သော ရာမသံဇိုဖိမ်၏ တိကျသောတည်နေရာကို မသိရပါ။ အောက်ဖော်ပြပါ နေရာများကို အဆိုပြုထားသည်- (၁) ဧဖရိမ်ရှိ ဘိတ်ရိမာ၊ ရှိလော အနောက်ဘက် ၁၁ မိုင် (၁၈ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင် ပါလက်စတိုင်း အလယ်ပိုင်းတောင်များသည် ရှဖဲလဟာ၏ လှိမ့်ထွက်သောတောင်ကုန်းများသို့ ကျဆင်းသွားသည်၊ သို့မဟုတ် ရန်တစ်စ်တွင် အနောက်ဘက် ၅ မိုင် (၈ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင်လည်း ဖြစ်နိုင်သည်။ (၂) ဘင်္ယာမိန်ရှိ အဲရာမ်၊ ယေရုဆလင်မြောက်ဘက် ၅.၅ မိုင် (၈.၈ ကီလိုမီတာ) အကွာ ရှေခင်သို့သွားသော လမ်းပေါ်တွင်။ (၃) ဧဖရိမ်ရှိ ရာမာလဟ်၊ ယေရုဆလင်မြောက်အနောက်ဘက် ၉ မိုင် (၁၄.၄ ကီလိုမီတာ)၊ ရှိလောမြို့တောင်အနောက်ဘက် ၁၂ မိုင် (၁၉.၂ ကီလိုမီတာ)၊ နှင့် ဗေသေလမြို့အနောက်တောင်ဘက် ၁.၇၅ မိုင် (၂.၈ ကီလိုမီတာ) အကွာ။

The exact location of Ramathaim-zophim, the home of Samuel, is not known. Various sites have been suggested: (1) Beit Rima in Ephraim, 11 mi. (18 km.) west of Shiloh, where the mountains of central Palestine fall away to the rolling hills of the Shephelah, or possibly 5 mi. (8 km.) farther west at Renṭis; (2) er–Rām in Benjamin, about 5 1/2 mi. (8.8 km.) north of Jerusalem on the road to Shechem; (3) Ramallah in Ephraim, 9 mi. (14.4 km.) north by west of Jerusalem, 12 mi. (19.2 km.) south by west of Shiloh, and 1 3/4 mi. (2.8 km.) southwest of Bethel.

ဘိတ်ရိမာ၊ ရှိလောမြောက်အနောက်ဘက် ၁၁ မိုင် (၁၇.၆ ကီလိုမီတာ)၊ နှင့် ရန်တစ်စ်၊ အနောက်ဘက်ပိုဝေးသော နေရာများသည် ဆောလ်၏ဂိဗအာမြို့ (ဘင်္ယာမိန်တွင်) နှင့် သာမူဧလ၏အိမ်အဖြစ် အလွန်ဝေးကွာသည် (၁ ယူမိ ၉:၁-၁၀:၉; ကိုးကား PP ၆၀၈, ၆၀၉)။ ဆောလ်သည် သူ၏ဖခင်၏မြည်းများပျောက်ဆုံးပြီး နှစ်ရက်အတွင်း ၂၅ သို့မဟုတ် ၃၀ မိုင်အကွာတွင် ရှာဖွေမည်မဟုတ်သလို၊ တတိယမြောက်နေ့တွင် ထိုတောင်တန်းဒေသ၏ တောင်ကုန်းများ၊ ချိုင့်ဝှမ်းများနှင့် ကျောက်သားလှိုဏ်ဂူများအားလုံးကို ရှာဖွေရန်လည်း မဖြစ်နိုင်ပါ။ အာရှာ (ယောရှု ၁၉:၂၉)၊ နဿလိ (ယောရှု ၁၉:၃၆)၊ ရှိမုန် (ယောရှု ၁၉:၈)၊ နှင့် မာနသလီ (ရာမုတ်ဂိလဒ်၊ တရားဟောရာ ၄:၄၃; ကိုးကား ၂ ဘုရင် ၈:၂၉; ၂ ရာဇဝင်ချက် ၂၂:၆) ရှိ ရာမာအမည်ရှိ အခြားမြို့များသည် ပိုဝေးသည့်အတွက် မဖြစ်နိုင်ပါ။

Beit Rima, 11 mi. (17.6 km.) west of Shiloh, and Renṭis, even farther west, were too far distant from Gibeah of Saul (in Benjamin) to be Samuel’s home (1 Sam. 9:1 to 10:9; cf. PP 608, 609). Saul would not have been looking for his father’s asses 25 or 30 mi. from home within two days of the time they had been missed, nor would it have been possible for him and his servant to search all the hills, valleys, and ravines of that mountainous terrain by the third day. Other cities by the name of Ramah in Asher (Joshua 19:29), Naphthali (Joshua 19:36), Simeon (Joshua 19:8), and Manasseh (Ramoth-gilead, Deut. 4:43, cf. 2 Kings 8:29; 2 Chron. 22:6) are even farther away and therefore impossible.

သက်သေအထောက်အထားများ၏ အလေးချိန်သည် ဧဖရိမ်တောင်တန်းများရှိ ရာမာလဟ်မြို့၊ ဗင်္ယာမိန်နယ်စပ်အနီးတွင် ရှိသည့် ရာမာလဟ်မြို့ကို ထောက်ခံပုံရသည်။ ဤအနီးတဝိုက်ရှိ မြို့တစ်မြို့သည် ရှမွေလ၏ အိမ်အတွက် လိုအပ်ချက်များအားလုံးနှင့် ကိုက်ညီသည်။ တရားသူကြီးမှတ်တမ်း ၄:၅ တွင် ဖော်ပြထားသော ဒေဗောရာ၏ ထန်းပင်ရှိရာ ရာမာသည် ဗေသလမြို့နှင့် မဝေးပါ။ မှတ်ချက်အရ ဗေသလမြို့မှ အနောက်တောင်ဘက် ၁.၇၅ မိုင် (၂.၈ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင်ရှိသော ရာမာလဟ်သည် ဗင်္ယာမိန်၏ ရာမာမဖြစ်နိုင်ပါ၊ အကြောင်းမှာ စာရေးသူသည် ဧဖရိမ်တောင်တန်းများရှိ ဗင်္ယာမိန်၏ ရာမာထက် ဗေသလမြို့နှင့် ပိုမိုနီးကပ်သော မြို့များစွာထဲမှ တစ်မြို့ကို ဖော်ပြမည်ဖြစ်သည်။

The weight of evidence seems to favor Ramallah, in the mountains of southern Ephraim, near the Benjamin border. A town located in this vicinity meets all known specifications for the home of Samuel. The Ramah of Judges 4:5, near which was the palm tree of Deborah, was not far from Bethel; as noted, Ramallah, about 1 3/4 mi. (2.8 km.) southwest of Bethel, could not be the Ramah of Benjamin, for the writer would then have named any one of several towns closer to Ramah of Benjamin than Bethel in the mountains of Ephraim.

ရှမွေလသည် ရာမာတွင် မွေးဖွားခဲ့သည် (၁ ရှမွေလမှတ်တမ်း ၁:၁, ၁၉, ၂၀; PP ၅၇၂)။ ဤနေရာတွင် သူသည် ယဇ်ပုန်းမင်း၊ ပရောဖက်၊ တရားသူကြီးအဖြစ် ဣသရေလလူမျိုးကို အမှုထမ်းခဲ့ပြီး၊ ပရောဖက်များ၏ မူလကျောင်းနှစ်ခုအနက် တစ်ခုကို တည်ထောင်ခဲ့သည် (၁ ရှမွေလမှတမ်း ၇:၁၇; ၈:၄; ၁၅:၃၄; ၁၉:၁၈–၂၀; PP ၅၉၃, ၆၀၄)။ ဤသည်မှာ ရှောလုသည် ရှမွေလနှင့် ပထမဆုံးတွေ့ဆုံပြီး ဘိသိက်ပေးခံရသည့် အမည်မဖော်ပြထားသော မြို့ဖြစ်ပုံရသည် (၉:၅, ၆, ၁၁, ၁၄, ၁၈; PP ၆၀၈, ၆၀၉)။ ဤနေရာတွင် ရှမွေလသည် သေဆုံးပြီး သင်္ဂြိုဟ်ခံခဲ့ရသည် (၁ ရှမွေလမှတမ်း ၂၅:၁; ၂၈:၃)။

Samuel was born at Ramah (1 Sam. 1:1, 19, 20; PP 572). It was here that he served Israel as priest, prophet, and judge, and that he established one of the two original schools of the prophets (1 Sam. 7:17; 8:4; 15:34; 19:18–20; PP 593, 604). This was evidently the unnamed town where Saul met Samuel for the first time and was anointed king (9:5, 6, 11, 14, 18; PP 608, 609). Here Samuel died and was buried (1 Sam. 25:1; 28:3).

ရှမွေလ၏ ရာမာသည် ရာမာသံ-ဇိုဖိမ်ဟုလည်း လူသိများသည် (၁ ရှမွေလမှတမ်း ၁:၁, ၁၉)၊ “ဇုဖ်ပြည်” တွင်ရှိသည် (၁ ရှမွေလမှတမ်း ၉:၅; cf. PP ၆၀၈, ၆၀၉)။ ဇုဖ်သည် ကိုဟတ်မှတစ်ဆင့် လေဝိ၏ သားစဉ်မြေးဆက်ဖြစ်ပြီး၊ ရှမွေလ၏ ပဉ္စမမျိုးဆက်ဘိုးဘေးဖြစ်သည် (၁ ရာဇဝင်ချက် ၆:၃၃–၃၈)။ ကာနာန်ပြည်ခွဲဝေရာတွင် ကိုဟတ်လေဝိသားများသည် ယုဒ၊ ဗင်္ယာမိန်၊ ဧဖရိမ်အပါအဝင် မျိုးနွယ်အသီးသီးတွင် မြို့များခွဲဝေခံရသည် (ယောရှုမှတ်တမ်း ၂၁:၄, ၅; ၁ ရာဇဝင်ချက် ၆:၅၄–၇၀ ကိုကြည့်ပါ)။ ဇုဖ်၏ သားစဉ်မြေးဆက်ဖြစ်သော ဇိုဖိများနေထိုင်ရာ ခရိုင်သည် “ဇုဖ်ပြည်” ဟု သင့်လျော်စွာ လူသိများပြီး (၁ ရှမွေလမှတမ်း ၁:၁; ၉:၅)၊ ၎င်းတို့၏ မြို့ဖြစ်သော ရာမာကို ရာမာသံ-ဇိုဖိမ်၊ ဆိုလိုသည်မှာ “ဇိုဖိများ၏ ရာမာသံ” ဟု ခေါ်သည်။

The Ramah of Samuel was also known as Ramathaim-zophim (1 Sam. 1:1, 19), in the “land of Zuph” (1 Sam. 9:5; cf. PP 608, 609). Zuph was a descendant of Levi through Kohath, and an ancestor of Samuel in the fifth generation (1 Chron. 6:33–38). In the division of Canaan the Kohathite Levites were assigned cities in various tribes, including Judah, Benjamin, and Ephraim (see Joshua 21:4, 5; 1 Chron. 6:54–70). The district in which the descendants of Zuph—the Zophites—lived would properly be known as the “land of Zuph” (1 Sam. 1:1; 9:5), and their city, Ramah, as Ramathaim-zophim, literally, “Ramathaim of the Zophites.”

ရှမွေလ၏ ဖခင်ဖြစ်သော ဧလကာနာသည် “ဧဖရိမ်တောင်” မှဖြစ်ပြီး၊ ၎င်း၏ ဘိုးဘေးဇုဖ်ကဲ့သို့ ဧဖရိမ်သားဖြစ်ပုံရသည် (၁ ရှမွေလမှတမ်း ၁:၁)။ ဧဖရိမ်သားဆိုသည်မှာ ဗက်လင်း (ရုသ ၁:၂; ၁ ရှမွေလမှတမ်း ၁၇:၁၂) သို့မဟုတ် ဧဖရိမ် (၁ ဘုရင်ခံ ၁၁:၂၆) တွင် နေထိုင်သူဖြစ်သည်။ ဧလကာနာသည် နောက်ပိုင်းအဓိပ္ပာယ်ဖြင့် ဧဖရိမ်သားဖြစ်ပုံရသည်။ ဧဖရိမ်တောင်သည် ဧဖရိမ်မျိုးနွယ်၏ နယ်နမိတ်အတွင်းရှိ တောင်တန်းဒေသဖြစ်ပြီး၊ ဗင်္ယာမိန်တောင်တန်းများတွင် မည်သည့်နေရာကိုမျှ သင့်လျော်စွာ မပါဝင်ပါ (တရားသူကြီးမှတမ်း ၁၈:၁၂, ၁၃; ၁၉:၁၃–၁၆; ၁ ရှမွေလမှတမ်း ၉:၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ဗင်္ယာမိန်ရှိ မည်သည့်နေရာကိုမျှ သမ္မာကျမ်းစာတွင် “ဧဖရိမ်တောင်” ဟု မဖော်ပြထားပါ။

Elkanah, Samuel’s father, was “of mount Ephraim,” and probably, like his ancestor Zuph, an Ephrathite (1 Sam. 1:1). An Ephrathite was a resident either of Bethlehem (Ruth 1:2; 1 Sam. 17:12) or of Ephraim (1 Kings 11:26). Elkanah was apparently an Ephrathite in the latter sense. Mt. Ephraim was simply the mountainous region within the boundaries of the tribal allotment of Ephraim, and did not properly include any part of the mountains of Benjamin (see Judges 18:12, 13; 19:13–16; 1 Sam. 9:4). No place in Benjamin is spoken of in the Bible as being in “mount Ephraim.”

နောက်ပိုင်းတွင် ထာဝရဘုရားသည် ရှောလုကို ရှမွေလအား “ဗင်္ယာမိန်ပြည်မှ လူတစ်ဦး” ဟု ဖော်ပြခဲ့သည် (၁ ရှမွေလမှတမ်း ၉:၁၆)။ ထို့ပြင် ရှောလုသည် ဧဖရိမ်တောင်ရှိ ရှမွေလ၏ အိမ်ဖြစ်သော ရာမာမှ ထွက်ခွာပြီး၊ ဗင်္ယာမိန်ရှိ ၎င်း၏ အိမ်ဖြစ်သော ဂိဗအာသို့ ရောက်ရှိရန် ဗင်္ယာမိန်နယ်စပ်ကို ဖြတ်ကျော်ခဲ့သည် (၁ ရှမွေလမှတမ်း ၁၀:၂–၉; PP ၆၀၈, ၆၀၉)။

Later the Lord described Saul to Samuel as “a man out of the land of Benjamin” (1 Sam. 9:16). Furthermore, when Saul left Ramah, the home of Samuel, in Mt. Ephraim, he crossed the border of Benjamin in order to reach his own home at Gibeah, in Benjamin (1 Sam. 10:2–9; PP 608, 609).

အချို့က ၁ ရှမွေလမှတမ်း ၉:၁ မှ ၁၀:၉ တွင် အမည်မဖော်ပြထားသော မြို့ကို ဗက်လင်း ဟု သတ်မှတ်ကြသည်။ ဤသတ်မှတ်မှုသည် ရာခေလသည် “ဧဖရာသ၊ ဆိုလိုသည်မှာ ဗက်လင်း” မှ “အနည်းငယ်သာဝေးသော” နေရာတွင် သင်္ဂြိုဟ်ခံခဲ့ရသည်ဟူသော ကမ္ဘာဦးကျမ်း ၃၅:၁၆–၁၉ ၏ ဖော်ပြချက်နှင့်၊ ၁ ရှမွေလမှတမ်း ၁၀:၂ တွင် ရာခေလ၏ သင်္ချိုင်းကို “ဗင်္ယာမိန်နယ်စပ်ရှိ ဇဲလဇာ” ဟု ဖော်ပြထားခြင်းအပေါ် အခြေခံသည်။ သို့သော် ရာမာကဲ့သို့ပင် ရာခေလ၏ သင်္ချိုင်း၏ တိကျသော တည်နေရာကို မသိရပါ။ ၎င်းသည် ဗေသလနှင့် ဗက်လင်းအကြား လမ်းပေါ်တွင်ရှိပြီး (ကမ္ဘာဦးကျမ်း ၃၅:၁၆–၁၉)၊ အကွာအဝေးမှာ ၁၅ မိုင် (၂၄ ကီလိုမီတာ) ထက်ကျော်လွန်သည်။ သို့သော် ကမ္ဘာဦးကျမ်း ၃၅:၁၆ ၏ ဟေဗြဲဘာသာစကားဖြင့် “ဧဖရာသနှင့် အနည်းငယ်သာဝေးသည်” ဟူသော စကားသည် စာသားအရ “ဧဖရာသမှ အကွာအဝေးအနည်းငယ်” ဟု ဖတ်ရပြီး၊ အနည်းငယ်မဟုတ်သော အကွာအဝေးကို ရည်ညွှန်းပုံရသည် (ကမ္ဘာဦးကျမ်း ၃၅:၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။

Some have identified the unnamed city of 1 Sam. 9:1 to 10:9 as Bethlehem. This identification is based on the statement of Gen. 35:16–19 that Rachel was buried “but a little way” from “Ephrath, which is Beth-lehem,” and the reference of 1 Sam 10:2 to Rachel’s tomb as being “in the border of Benjamin at Zelzah.” But, as with Ramah, the exact site of Rachel’s tomb is not known. It was on the road between Bethel and Bethlehem (Gen. 35:16–19), a distance of something more than 15 mi. (24 km.). But the Hebrew of Gen. 35:16, “a little way to come to Ephrath,” reads literally, “some distance from Ephrath,” and seems to imply some considerable distance (see on Gen. 35:16).

ရာခေလ၏ သင်္ချိုင်း၏ ရိုးရာတည်နေရာမှာ ဗက်လင်းမှ မြောက်အနောက်ဘက် ၁.၁၂၅ မိုင် (၁.၈ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင်ရှိပြီး၊ ဗင်္ယာမိန်နယ်စပ်မှ ၄ မိုင် (၆.၄ ကီလိုမီတာ) ခန့်ရှိသည်။ သို့သော် ၁ ရှမွေလမှတမ်း ၁၀:၂ ၏ ဟေဗြဲဘာသာစကားအရ၊ ရာခေလ၏ သင်္ချိုင်းသည် ဤထက် နယ်စပ်နှင့် ပိုမိုနီးကပ်ပြီး၊ ဗင်္ယာမိန်နယ်နမိတ်အတွင်း ဖြစ်နိုင်သည်။ သို့သော် ဗင်္ယာမိန်၏ တောင်ဘက်နယ်စပ်ထက် မြောက်ဘက်နယ်စပ်ကို နားလည်ပါက၊ ကမ္ဘာဦးကျမ်း ၃၅:၁၆ ၏ ဟေဗြဲဘာသာစကားနှင့် ယေရုရှလင်မြောက်ဘက်ရှိ ဇဲလဇာ၏ တည်နေရာနှင့် သဟဇာတဖြစ်သည်။

The traditional site of Rachel’s tomb, 1 1/8 mi. (1.8 km.) north by west from Bethlehem, would be about 4 mi. (6.4 km.) from the Benjamin border. But according to the Hebrew of 1 Sam. 10:2, Rachel’s tomb was much closer to the border than this, possibly even within the boundaries of Benjamin. If, however, the northern rather than the southern border of Benjamin be understood, there is harmony with both the Hebrew of Gen. 35:16 and the location of Zelzah north of Jerusalem.

ယေရမိ၏ “ရာခေလသည် သူမ၏ သားသမီးများအတွက် ငိုကြွေးနေသည်” ဟူသော အသံကို “ရာမာတွင်” ကြားရသည်ဟု ဖော်ပြချက် (ယေရမိ ၃၁:၁၅; cf. ကမ္ဘာဦးကျမ်း ၃၅:၁၆–၁၉) သည် ရာခေလ၏ သင်္ချိုင်းသည် ရာမာနှင့် မဝေးကြောင်း ညွှန်ပြပြီး၊ ၎င်းသည် ၁ ရှမွေလမှတမ်း ၁၀:၂ တွင် ရှမွေလပေးသော ညွှန်ကြားချက်များနှင့် ကိုက်ညီသည်။ သို့သော် ဗက်လင်းအနီးရှိ ရိုးရာတည်နေရာသည် ဗင်္ယာမိန်ရှိ ရာမာမှ ၉ မိုင် (၁၄.၄ ကီလိုမီတာ) ကျော်နှင့် ဧဖရိမ်ရှိ ရာမာလဟ်မှ ၁၃ မိုင် (၂၀.၈ ကီလိုမီတာ) နီးပါးရှိသည်။ ယေရမိ၏ “ရာခေလသည် သူမ၏ သားသမီးများအတွက် ငိုကြွေးနေသည်” ဟူသော ဖော်ပြချက်သည် ဗာဗုလုန်သို့ ခရီးမထွက်မီ ရာမာတွင် ယုဒလူမျိုးသုံ့ပန်းများစုဝေးခဲ့သည့် သမိုင်းဆိုင်ရာ ဖြစ်ရပ်အပေါ် အခြေခံသည် (ယေရမိ ၃၁:၁–၁၇; ၄၀:၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ယေရမိ၏ ဖော်ပြချက်သည် မဿဲ ၂:၁၈ (ဒုတိယမောရှေ ၁၈:၁၅ ကိုကြည့်ပါ) တွင် ပရောဖက်ပြုချက်အဖြစ် အသုံးပြုထားသည်။ ဤရာမာသည် ရာခေလ၏ သင်္ချိုင်းနှင့် နီးကပ်မနေပါက၊ ယေရမိ၏ “ရာခေလသည် သူမ၏ သားသမီးများအတွက် ငိုကြွေးနေသည်” ဟူသော ဖော်ပြချက်သည် အဓိပ္ပာယ်မရှိပေ။ သူ၏ ဆာမာရိနှင့် ဧဖရိမ်တောင်ကို ထပ်မံဖော်ပြချက် (ယေရမိ ၃၁:၅, ၆) သည် ဗင်္ယာမိန်နှင့် ဧဖရိမ်နယ်စပ်အနီးရှိ ရာမာတစ်ခုကို လိုအပ်ပုံရပြီး၊ ၎င်းသည် ၁ ရှမွေလမှတမ်း ၁၀:၂ တွင် ပေးထားသော အချက်အလက်များနှင့် ကိုက်ညီသည်။

Jeremiah’s mention of the voice of “Rahel weeping for her children” (Jer. 31:15; cf. Gen. 35:16–19) being heard “in Ramah” implies that Rachel’s tomb was not far from Ramah, and this agrees with Samuel’s instructions to Saul in 1 Sam. 10:2. But the traditional site near Bethlehem would be more than 9 mi. (14.4 km.) from Ramah in Benjamin and nearly 13 mi. (20.8 km.) from Ramallah in Ephraim. Jeremiah’s reference to “Rahel weeping for her children” is based on the historical incident of the assembling of Judean captives at Ramah in preparation for the journey to Babylon (see Jer. 31:1–17; 40:1). The prophetic application of Jeremiah’s statement is made in Matt. 2:18 (see on Deut. 18:15). Unless this Ramah was near Rachel’s tomb, Jeremiah’s reference to “Rahel weeping for her children” would be rather pointless. His further reference to Samaria and Mt. Ephraim (Jer. 31:5, 6) seems to call for a Ramah near the border of Benjamin and Ephraim, and this corroborates the information given in 1 Sam. 10:2.

ellen g. white comments

1–28 PP 569-571

3 SR 184

8, 10, 14–17, 20 PP 570

22 PP 592

27, 28 PP 571

28 5T 304

အခန်းကြီး - ၂

chapter 2

၁။ ဟန္န၏ ကျေးဇူးတင်ခြင်းသီချင်း ၁၂။ ဧလိ၏သားများ၏ အပြစ် ၁၈။ ရှမွေလ၏ ဝတ်ပြုမှု ၂၀။ ဧလိ၏ ကောင်းချီးပေးခြင်းဖြင့် ဟန္နသည် သားသမီးပိုမိုရရှိခြင်း ၂၂။ ဧလိသည် သူ၏သားများကို ဆုံးမသည် ၂၇။ ဧလိ၏အိမ်တော်အပေါ် ပရောဖက်ပြုချက်

1 Hannah’s song in thankfulness. 12 The sin of Eli’s sons. 18 Samuel’s ministry. 20 By Eli’s blessing Hannah is more fruitful. 22 Eli’s reproveth his sons. 27 A prophecy against Eli’s house.

ရှီလောမြို့သို့ ဒုတိယအကြိမ်လာရောက်ခြင်းသည် အခန်း ၁ တွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသည့်အရာနှင့် လုံးဝကွဲပြားသည်။ ထိုစဉ်က ဟန္နသည် သူ့ကိုယ်သူအတွက် ဆုတောင်းခဲ့သည်။ ယခုမူ သူသည် ချီးမွမ်းခြင်း၏ ကြီးမားသောဆုတောင်းချက်ကို ပြုလုပ်သည်။ သူမ၏ ထာဝရဘုရားအပေါ် အပြည့်အဝအလျှော့ပေးခြင်းကြောင့် သူမသည် ဖန်ဆင်းရှင်ထံသို့ ပြန်လည်ပေးအပ်နိုင်ခြင်းအတွက် ဝမ်းမြောက်သည်။ ဤသို့ပြုလုပ်ရာတွင် သူမသည် အကြီးမြတ်ဆုံးသော ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို ခံစားရသည်။ အကြောင်းမူကား၊ သူမသည် ထာဝရဘုရား၏ ကရုဏာတော်ကို နည်းသစ်ဖြင့် တန်ဖိုးထားတတ်ရန် သင်ယူခဲ့ပြီမဟုတ်လော။ သူမသည် အားနည်းသူများအပေါ် ထာဝရဘုရား၏ ကရုဏာကို ချီးမွမ်းသည်။ သူမသည် သဘာဝ၏ ဖုံးကွယ်ထားသော စွမ်းအားများကို ထိန်းချုပ်နိုင်ခြင်း၊ သူမကို စိတ်ဓာတ်ကျစေမည့် မကောင်းသောအင်အားများကို တိတ်တဆိတ်တန်ပြန်ပြုလုပ်ခြင်း၊ မကောင်းသောပတ်ဝန်းကျင်ကိုပင် သူမ၏ ဝမ်းမြောက်ခြင်း၏ အတိမ်အနက်နှင့် ပြည့်စုံမှုကို ဖြည့်ဆည်းပေးရာတွင် အသုံးပြုခြင်းဖြင့် ထာဝရဘုရား၏ တန်ခိုးတော်ကို အသစ်တစ်ဖန်မြင်သည်။ သူမသည် ဘုရားသခင်၏ သားသမီးများသည် လူမျိုးအားလုံးအတွက် ကောင်းချီးဖြစ်လာရမည်ဟူသော ဘိုးဘေးများနှင့်ပြုထားသော ပဋိညာဉ်ကို ပြန်လည်နားလည်သည်။ ဟန္န၏ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသီချင်းသည် ဒါဝိဒ်နှင့် မေရှိယအကြောင်း ဝိညာဉ်ရေးရာဆိုင်ရာ ပရောဖက်ပြုချက်တစ်ခုဖြစ်သည် (PP ၅၇၂)။

1. Rejoiceth in the Lord. This second visit to Shiloh was of an entirely different nature from that recorded in ch. 1. Then Hannah’s burden was an intercession for herself; now it is a great litany of praise. As a result of her full surrender to the Lord she is happy for the privilege of giving back to her Creator that which He has given her. In doing so she experiences the highest form of joy, for has she not learned to appreciate His loving-kindness in a new way? She extols God as the author of mercy revealed in His compassion to the helpless. She gains a new vision of His power, now evident in His control over the hidden forces of nature, in silently counteracting the forces of evil that would dishearten and defeat her, and in causing an evil environment itself to contribute immeasurably to the depth and fullness of her joy. She understands anew the covenant made with her forefathers, that God’s children should become a blessing to all nations. Hannah’s song of joy was an inspired prophecy of David and of the Messiah (PP 572).

ဟန္န၏ အတွေ့အကြုံသည် ပင်နိန္နအတွက် အကြီးမြတ်ဆုံး ကောင်းချီးဖြစ်လာနိုင်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ပင်နိန္နကို ကယ်တင်လိုသကဲ့သို့ ဟန္နကိုလည်း ကယ်တင်လိုသည်။ သူမကို မကောင်းမှုအတွက် မကောင်းမှုဖြင့် မတုံ့ပြန်ဘဲ ယုံကြည်စွဲလမ်းသော ဝိညာဉ်တစ်ခု၏ ချီးမြှောက်ခြင်းကို ပြသခြင်းထက် ပိုမိုထိရောက်စွာ မည်သို့ပြုလုပ်နိုင်မည်နည်း။ ဤသည်မှာ မာရိမဂ္ဂဒလမိန်း၏ ကောင်းချီးကို ပြသခြင်းဖြင့် ဆီမုန်ကိုဆွဲဆောင်ရန် ခရစ်တော်၏ နည်းလမ်းဖြစ်သည် (မာကု ၁၄:၃-၉; လုကာ ၇:၃၇-၅၀)။ ဆီမုန်သည် သူ၏သင်ခန်းစာကို သင်ယူခဲ့ပြီး စိတ်အားထက်သန်သော တပည့်ဖြစ်လာသည် (DA ၅၆၇, ၅၆၈)။ ပင်နိန္နသည် သူမ၏ သင်ခန်းစာကို သင်ယူခဲ့သလား။

Hannah’s experience may have proved to be the greatest blessing that could come into Peninnah’s life. God was as anxious to save Peninnah as He was to save Hannah. How could He accomplish this more effectively than by showing the exaltation of a soul that trusted Him and did not retaliate evil for evil? Such was Christ’s method in trying to win Simon the leper—by showing the blessing that could come to Mary Magdalene (Mark 14:3–9; Luke 7:37–50). Simon learned his lesson, and became an earnest discipline (DA 567, 568). Did Peninnah learn her lesson?

၃။ မာနမာနမထားရန်

ဟန္နသည် သူမရရှိခဲ့သော အံ့ဖွယ်အတွေ့အကြုံကြောင့် ပင်နိန္နအပေါ် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရ သာလွန်သည်ဟု ခံစားနိုင်သည်။ သို့သော် ဤကျမ်းပိုဒ်များ၏ စကားလုံးများသည် သူမ၏ပြိုင်ဘက်ဖြစ်သူ ဘုရားသခင်ထံ အပြည့်အဝအလျှော့ပေးခြင်း၏ အလှတရားကို မြင်ရန်နှင့် မာနတက်ခြင်း၏ တန်ဖိုးမရှိမှုကို သဘောပေါက်ရန် ဟန္န၏ တောင့်တမှုကို ဖော်ပြခြင်းမဟုတ်လော။ ဟန္န၏ နှိမ့်ချသော အပ်နှံခြင်းကို ဘုရားသခင်က အတည်ပြုပြီးနောက်၊ သူမအား “သင်ထက်ငါသာ” ဟူသော သဘောထားဖြင့် ပင်နိန္နအပေါ် စွပ်စွဲသူ မည်သူမျှရှိမည်မဟုတ်။ ခရစ်တော်သည် ဖာရိဆီများအပေါ် ဆုံးမစကားများကို မိန့်ဆိုစဉ် မျက်ရည်များဖြင့် ပြောဆိုခဲ့သည် (SC ၁၃; DA ၆၁၉, ၆၂၀)။ ထို့အတူ ဟန္နသည် ရှမွေလကို ထာဝရဘုရားထံ အပ်နှံရာတွင် ပြသခဲ့သော စွန့်လွှတ်စိတ်သည် ပင်နိန္န၏ နှလုံးသားကို ထိမိပြီး၊ ဘုရားသခင်သည် လူ၏အကျင့်များကို မည်သို့အကဲဖြတ်သည်ကို အသစ်တစ်ဖန်နားလည်စေခဲ့သလား။ ပင်နိန္နကဲ့သို့သော သူတို့၏ ကိုယ်ပိုင်အင်အားဖြင့် သန်မာသည်ဟု ခံစားရသူများကို ဘုရားသခင်သည် ထိုအတ္တဘာဝ၏ အကျိုးဆက်ဖြစ်သော ဝိညာဉ်ရေးသေခြင်းကို ရိတ်သိမ်းခံစေသည်။ သို့သော် ဝိညာဉ်ရေးအရ သေနေသူများကိုပင် အသက်ရှင်စေနိုင်သည်။ ခရစ်တော်သည် ပေတရုအား ပေးခဲ့သော အခွင့်အရေးများကို ယုဒါအားလည်း ပေးခဲ့သော်လည်း၊ တစ်ဦးက အလျှော့ပေးခဲ့ပြီး အခြားတစ်ဦးကမူ မပေးခဲ့ပေ။

3. Let not arrogancy. Hannah could have felt a personal supremacy over Peninnah, in view of the wonderful experience that had come to her. But do not the words of these verses indicate, rather, Hannah’s yearning that her rival might see the beauty of full surrender to God, and realize the worthlessness of arrogance? Certainly no one would charge Hannah with a “holier than thou” attitude toward Peninnah after the way in which God had vindicated her humble consecration. If Christ had tears in His voice as He pronounced woes on the Pharisees (SC 13; DA 619, 620), may not Hannah’s spirit of self-sacrifice in giving Samuel to the Lord have so touched Peninnah’s heart that she understood anew how God weighs actions? Those who, like Peninnah, feel strong in their own might, He suffers to reap the fruit of that selfishness, which is spiritual death. But even those who are spiritually dead He is able to make alive. Christ offered Judas the very same opportunities that He offered Peter, yet one surrendered and the other did not.

၇။ ဆင်းရဲစေခြင်း၊ ချမ်းသာစေခြင်း
ဟန္နသည် ပင်နိန္န၏ ကဲ့ရဲ့ခြင်းမှ သူမ၏ ကယ်တင်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်ထံမှလာကြောင်း အသိအမှတ်ပြုသည်။ ဘုရားသခင်သည် သူမကို ပင်နိန္န၏ ကဲ့ရဲ့ခြင်းထက် အဆများစွာ ချီးမြှောက်ခဲ့သည်။ အရင်က ဝမ်းနည်းခြင်းသည် ယခု ထာဝရဘုရား၌ ချီးမြှောက်ခြင်းသို့ ပြောင်းလဲသွားသည်။ တောင့်တခြင်းဆုတောင်းသည် ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးတော်ကို ချီးမွမ်းခြင်းသို့ နေရာယူသည်။ တစ်ခါက တိတ်ဆိတ်စွာ သည်းခံထားခဲ့သော နှုတ်ခမ်းများသည် ယခု ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးအာနုဘာဝကို ချီးမွမ်းရန် ပွင့်လာသည်။ သူမသည် သူမ၏ အတွေ့အကြုံကို ဘုရားသခင်က သူ၏လူများအတွက် တစ်ဦးချင်းနှင့် စုပေါင်းအနေဖြင့် အောင်မြင်မှုတစ်ခုအဖြစ် တွေးတောသည်။ သူမသည် သူမ၏ ကိုယ်ပိုင်အတွေ့အကြုံထက် ကျော်လွန်သော သီချင်းအတွက် ဝိညာဉ်ရေးလှုံ့ဆော်မှုကို ရှာဖွေတွေ့ရှိပြီး၊ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ လမ်းညွှန်မှုအောက်တွင်၊ ဖန်ခွက်ပင်လယ်ပေါ်တွင် “သီချင်းသစ်” ဖြင့် ရွေးနှုတ်ခံရသူများ၏ ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို မျှော်လင့်သည် (ဗျာဒိတ် ၁၄:၃)။ ဟန္န၏ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည် အတ္တကြီးမားသော ပျော်ရွှင်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ ဘုရားသခင်၏ သဘာဝကို ပိုမိုနက်ရှိုင်းစွာ နားလည်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ကမ္ဘာဖန်ဆင်းခြင်းအတွက် “ဘုရားသခင်၏သားများ” ဝမ်းမြောက်အော်ဟစ်ခြင်း (ယောဘ ၃၈:၇)၊ အဲဂုတ္တုပြည်မှ ကယ်တင်ခြင်းခံရပြီးနောက် ဣသရေလလူများက ထာဝရဘုရား၏ ချီးမွမ်းခြင်းကို ကြွေးကြော်ခြင်း၊ သို့မဟုတ် ခရစ်တော်မွေးဖွားစဉ်တွင် ကောင်းကင်တမန်များက “အမြင့်ဆုံးတွင် ဘုရားသခင်အား ဂုဏ်တင်ပါ၊ မြေကြီးပေါ်တွင် ငြိမ်သက်ခြင်း၊ လူသားများအတွက် ကောင်းသောဆန္ဒ” ဟု အော်ဟစ်ခြင်းနှင့် တူသည် (လုကာ ၂:၁၄)။ အိမ်တွင်းမှ ကဲ့ရဲ့ခြင်းနှင့် ဒုက္ခများသည် ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ထိုသို့သော ရူပါရုံကို ပြုစုပျိုးထောင်ရန် သင့်လျော်သော ပတ်ဝန်းကျင်ဖြစ်ပြီး၊ မြေကြီးပေါ်တွင် ကောင်းကင်ဘုံကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ ဟန္နသည် ခရစ်တော်ကဲ့သို့ ကမ္ဘာကို ချစ်တတ်ရန် သင်ယူခဲ့သောကြောင့် သူမ၏ နှလုံးသားထဲတွင် ကောင်းကင်ဘုံရှိသည် (DA ၃၃၁, ၆၄၁)။

7. Maketh poor, and maketh rich. Hannah recognizes that her salvation from reproach came from God, who has lifted her far above the taunt of Peninnah. The grief of earlier days is now turned to exaltation in the Lord. The prayer of yearning has given place to the praise of divine strength. Her lips, once closed in silent endurance, are now opened to extol God’s almighty power. She thinks of her experience as a type of the triumph achieved by God for His people both individually and collectively. She finds inspiration for song far beyond the range of her own experience, and under the guidance of the Holy Spirit looks forward to the joy of the redeemed as they stand on the sea of glass with a “new song” on their lips (Rev. 14:3). Such joy as Hannah felt was not selfish delight, but an enlarged understanding of the character of God, like unto that which caused the “sons of God” to shout for joy over the creation of the world (Job 38:7), or the Israelites to acclaim the praise of the Lord after deliverance from the Egyptian host at the Red Sea, or the angel host to cry out, at Christ’s birth, “Glory to God in the highest, and on earth peace, good will toward men” (Luke 2:14). The mockings and afflictions at home were the very environment in which such a vision of God’s salvation could be so nurtured as to produce a heaven on earth. Hannah had heaven in her heart, for she had learned to love the world as Christ loves it (see DA 331, 641).

၈။ ထမြှောက်ခြင်း
ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးတော်ဖြင့်၊ ခရစ်ယာန်ဝိညာဉ်သည် ၎င်း၏ အားနည်းမှုကို အမြဲသတိရပြီး၊ အတ္တဘာဝ၏ အင်အားများကို ကျော်လွန်တက်သည်။ အထက်မှ ခွန်အားဖြင့် ချီးမြှောက်ခံရသော ထိုဝိညာဉ်သည် ယခင်သံသယများ၊ ကြောက်ရွံ့မှုများ၊ သွေးဆောင်မှုများကို အောင်နိုင်သည်။ အောင်မြင်ခြင်းသည် ရှုံးနိမ့်ခြင်း၏ နေရာယူပြီး၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်း၏ ပြည့်စုံမှုတွင် ဝိညာဉ်သည် ခရစ်တော်၏ ပုံသဏ္ဍာန်အတိုင်း ဖြစ်ပေါ်လာသည်။

8. He raiseth up. By the power of God the Christian soul, ever conscious of its impotence, rises above the forces of selfishness. Girded with strength from on high, such a soul finds past doubts, fears, and temptations laid low. Victory takes the place of defeat, and in the fullness of joy the soul is formed in the image of Christ.

၁၀။ သူ၏ဘုရင်အား ခွန်အား
ဟန္နသည် နှစ်ပေါင်းများစွာ မှန်ထဲတွင် မှုန်ဝါးစွာ မြင်နေရသည် (၁ ကောရိန္သု ၁၃:၁၂)၊ သို့သော် ယခုတွင် ပရောဖက်မျက်လုံးဖြင့် ခရစ်တော်၏ နောက်ဆုံးနှင့် ပြည့်စုံသော အောင်မြင်ခြင်းအတွက် သူမ၏ ယုံကြည်ခြင်းကို ဖော်ပြသည်။ ဘုရားသခင်သည် သူမ၏ “ဦးချို” ကို ချီးမြှောက်ခဲ့သကဲ့သို့၊ သူ၏ ဘိသိက်ခံရသူ၏ “ဦးချို” ကိုလည်း ချီးမြှောက်မည် (ဖိလိပ္ပု ၂:၉-၁၁)။ ဤနောက်ဆုံးမျိုးဆက်တွင် နေထိုင်သူများစွာသည် ဟန္နကဲ့သို့ မကောင်းသောပတ်ဝန်းကျင်မှ ထာဝရဘုရားက သူတို့ကို ချီးမြှောက်ခွင့်ပြုပြီး၊ ဖန်ခွက်ပင်လယ်ပေါ်တွင် ချီးမွမ်းခြင်းနှင့် ကျေးဇူးတော်ချီးမွမ်းခြင်း သီချင်းကို သီဆိုမည်မဟုတ်လော (ဗျာဒိတ် ၁၄:၃)။

10. Strength unto his king. For years Hannah had been seeing through a glass, darkly (1 Cor. 13:12), but now by prophetic eye she tells of her faith in Christ’s final and complete triumph. As God has exalted her “horn,” so will He exalt the “horn” of His Anointed (see Phil. 2:9–11). May it not be that many living in this last generation will permit the Lord so to lift them up from the midst of their evil environment that, like Hannah, they will sing a song of praise and thanksgiving to Him on the sea of glass (Rev. 14:3)?

၁၁။ ကလေးသည် ဝတ်ပြုခဲ့သည်

“ကလေး” ဟု ဘာသာပြန်ထားသော စကားလုံးမှာ “နာအာ” ဖြစ်ပြီး၊ အရွယ်ရောက်သည်အထိ မည်သည့်အသက်အရွယ်ရှိ ယောက်ျားလေးကိုမဆို ဆိုလိုသည်။ ယောသပ်သည် အသက် ၁၇ နှစ်တွင် “နာအာ” ဟု ခေါ်ခံရသည်။ အလားတူစကားလုံးကို အခန်း ၁၇ တွင် ဧလိ၏သားများအတွက် အသုံးပြုသည်။ သူတို့သည် ရှမွေလထက် မည်မျှအသက်ကြီးသည်ကို မသိရပေ။ အကြောင်းအရာအရ ဧလိသည် သူတို့ကို အရွယ်မရောက်မီ ယဇ်ပုရောဟိတ်များအဖြစ် ခန့်အပ်ခဲ့သည်။ ရှမွေလ၏ အသက်သည် ၃ နှစ်မှ ၁၅ နှစ်အတွင်း ခန့်မှန်းရသည် (EGW, Supplementary Material, ၁ ရာမု ၁:၂၀-၂၈)။

11. The child did minister. The word translated “child” is na’ar, meaning a boy of any age up to maturity. At the age of 17 Joseph is called a na’ar. The same term is used of Eli’s sons in v. 17. How much older they were than Samuel is not known. According to the context he made them priests before they reached maturity. Estimates of Samuel’s age range from 3 to 15 years (see EGW, Supplementary Material, on 1 Sam. 1:20–28).

ကလေးတစ်ဦးသည် ထူးခြားသောတာဝန်တစ်ခုကို ထမ်းဆောင်သောအခါ၊ မိဘများသည် မကြာခဏဆိုသလို ထိုသို့ပြုလုပ်ခြင်းဖြင့် သူတို့ကိုယ်တိုင်အတွက် အကျိုးအမြတ်ရရှိရန် ကြိုးစားကြသည်။ ဧလကာနာသည် လေဝိလူဖြစ်သော်လည်း ရာမာမြို့၌ သူ၏ပုံမှန်ဘဝပုံစံကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းခဲ့သည်ဖြစ်ရာ သူ့အား ချီးကျူးထောပနာပြုရမည်။ ဧလကာနာနှင့် ဟာနာတို့သည် ရှမွေလအား ထာဝရဘုရားထံ လှူဒါန်းရာ၌ ဧလိနှင့် သူ၏သားနှစ်ဦးဖြစ်သော ဟောဖနိနှင့် ဖိနဟတ်တို့၏လက်ထဲသို့ အပ်နှံစဉ်၊ ရှမွေလရင်ဆိုင်ရမည့် ပတ်ဝန်းကျင်သဘာဝကို သိရှိထားသဖြင့် စိုးရိမ်မှုအချို့ရှိခဲ့ရပေမည်။ ဘုရားသခင်၏သားတော်ကို ထိုခေတ်ကာလ၏ မထိုက်တန်သော ယဇ်ပုရောဟိတ်များ၏ ဩဇာနှင့် စစ်ဆေးမှုအောက်သို့ ထားရှိစဉ်တွင် ဖခင်ဘုရားသခင်၏ စိုးရိမ်မှုသည် မည်မျှပို၍ ကြီးမားခဲ့ရမည်နည်း။ ခရစ်တော်သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်များ၏ အာရုံစူးစိုက်မှုကို ရရှိချိန်တွင် အသက် ၁၂ နှစ်ရှိပြီဖြစ်သော်လည်း၊ ထိုအခါ၌ သူ၏အပြုအမူသည် ကောင်းကင်လမ်းညွှန်မှုကို ရှာဖွေသော ကလေးများကိုပင် ဘုရားသခင်၏ အကာအကွယ်ပေးမှု အမှန်တကယ်ရှိကြောင်း သက်သေထူသည် (လုကာ ၂:၅၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ရှမွေလ၏ အတွေ့အကြုံများသည်လည်း ထိုသို့သော ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုကို သက်သေထူသည်။

When a child takes on some unusual responsibility, its parents many times seek thereby to gain advantage for themselves. Much credit must be given to Elkanah, who, though a Levite, continued his normal manner of life at Ramah. Knowing, as they surely did, the nature of the environment to which Samuel would be subjected, Elkanah and Hannah must have had some concern as they placed their gift to the Lord in the hands of Eli, and of his two sons, Hophni and Phinehas How much greater must have been the concern of the divine Father as He placed His Son under the influence and scrutiny of the unworthy priests of His day. Christ was 12 years of age when He came to the attention of the priests, yet His conduct upon that occasion testifies to the reality of divine protection extended even to children who seek heavenly guidance (see on Luke 2:52). Samuel’s experiences testify to the same divine guidance.

သမ္မာကျမ်းစာများအရ ဤဆိုးယုတ်သော ပတ်ဝန်းကျင်အလယ်တွင် ရှမွေလသည် ထာဝရဘုရားကို အမှုထမ်းခဲ့သည်မှာ ထင်ရှားသည်။ “အမှုထမ်း” ဟူသောစကားသည် လောကီသော်လည်းကောင်း၊ သန့်ရှင်းသောအမှုထမ်းခြင်းသော်လည်းကောင်း ရည်ညွှန်းနိုင်သည်။ ၎င်းသည် ပိုတိဖာအိမ်၌ ယောသပ်၏တာဝန်များနှင့် ဘုရားသခင်၏တောင်ပေါ်တွင် မောရှေအား ယဇ်ပုရောဟိတ်အဖြစ် ယောရှုအား ကူညီပေးခြင်း (ထွက်မြောက်ရာ ၂၄:၁၃) တို့တွင်လည်း အသုံးပြုသည်။ ရှမွေလသည် သူ့ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ဆိုးယုတ်သောဩဇာများကို ယောသပ်နှင့် ယောရှုကဲ့သို့ပင် ခုခံနိုင်ခဲ့ခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏အရာများနှင့် သူ့ကိုယ်သူ အာရုံစူးစိုက်ရန် သူ၏ပြတ်သားသောဆုံးဖြတ်ချက်ကြောင့်ဖြစ်သည်။

The Scriptures make clear that in the midst of this evil environment Samuel served the Lord. The word “minister” may refer to service, either secular or sacred. It is used of Joseph’s responsibilities in Potiphar’s house, and of Joshua’s assistance to Moses in the mount of God (Ex. 24:13). Samuel’s ability to withstand the evil influences that surrounded him, even as Joseph and Joshua did, may be attributed to his fixed decision to occupy himself with the things of God.

သဘာဝချစ်ခြင်းမေတ္တာအပေါ် ယုံကြည်ခြင်း၏အောင်မြင်မှု။—သားငယ်လေးသည် သူ၏မိခင်နှင့် ခွဲခွာရန် အသက်အရွယ်ပြည့်မီသည်နှင့်တပြိုင်နက်၊ သူမသည် သူမ၏သန္နိဋ္ဌာန်ကတိသစ္စာကို ဖြည့်ဆည်းခဲ့သည်။ သူမသည် မိခင်တစ်ဦး၏စိတ်နှလုံးဖြင့် သူမကလေးကို ချစ်ခဲ့သည်။ သူ၏ဖွံ့ဖြိုးလာသောစွမ်းအားများကို ကြည့်ရှုရင်း၊ ကလေးဆန်သောစကားများကို နားထောင်ရင်း၊ နေ့စဉ်သူမ၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် သူ့အပေါ် ပို၍ရင်းနှီးစွာ ယှက်နွယ်လာခဲ့သည်။ သူသည် သူမ၏တစ်ဦးတည်းသောသား၊ ကောင်းကင်မှ အထူးလက်ဆောင်ဖြစ်သည်။ သို့သော် သူမသည် သူ့ကို ဘုရားသခင်အတွက် အပ်နှံထားသော ရတနာအဖြစ် လက်ခံခဲ့ပြီး၊ ပေးဆပ်သူထံမှ သူ၏ပိုင်ဆိုင်မှုကို မဖုံးကွယ်ခဲ့ပါ။ ယုံကြည်ခြင်းသည် မိခင်၏စိတ်နှလုံးကို သန်မာစေခဲ့ပြီး၊ သူမသည် သဘာဝချစ်ခြင်းမေတ္တာ၏ အသနားခံမှုကို မလျှော့ခဲ့ပါ (ST အောက်တိုဘာ ၂၇၊ ၁၈၈၁)။

Faith’s Triumph Over Natural Affection.—As soon as the little one was old enough to be separated from its mother, she fulfilled her solemn vow. She loved her child with all the devotion of a mother’s heart; day by day her affections entwined about him more closely as she watched his expanding powers, and listened to the childish prattle; he was her only son, the especial gift of heaven; but she had received him as a treasure consecrated to God, and she would not withhold from the Giver His own. Faith strengthened the mother’s heart, and she yielded not to the pleadings of natural affection (ST Oct. 27, 1881).

မိခင်၏ အိမ်တွင်းအာဏာပိုင်ဆုံးဖြတ်ချက်။—မိခင်တိုင်း သူမ၏တာဝန်နှင့် တာဝန်များသည် မည်မျှကြီးမြတ်ကြောင်း၊ သစ္စာရှိခြင်း၏ ဆုလာဘ်သည် မည်မျှကြီးမြတ်မည်ကို သဘောပေါက်နိုင်ပါစေ။ မိခင်၏ နေ့စဉ်လွှမ်းမိုးမှုသည် သူမ၏ကလေးများကို ထာဝရအသက်တာ သို့မဟုတ် ထာဝရသေခြင်းအတွက် ပြင်ဆင်ပေးနေသည်။ သူမသည် သူမ၏အိမ်တွင် တရားဟောဆရာထက် သို့မဟုတ် ထီးနန်းပေါ်ရှိဘုရင်ထက်ပင် ပိုမိုဆုံးဖြတ်ချက်ပြုသော စွမ်းအားကို ကျင့်သုံးသည် (ST နိုဝင်ဘာ ၃၊ ၁၈၈၁)။

Mother’s Decisive Power in Her Home.—Would that every mother could realize how great are her duties and her responsibilities, and how great will be the reward of faithfulness. The mother’s daily influence upon her children is preparing them for everlasting life or eternal death. She exercises in her home a power more decisive than the minister in the desk, or even the king upon his throne (ST Nov. 3, 1881).

၁၂–၁၇. ပုံမှန်ဝတ်ပြုခြင်းသည် ဆက်သွယ်မှုဖြစ်သည်။—ပုံမှန်ဝတ်ပြုခြင်းသည် ဘုရားသခင်နှင့် အစ္စရေးကြား ဆက်သွယ်မှုဖြစ်သည်။ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းများသည် ခရစ်တော်၏ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းကို ပုံဖော်ရန် ဒီဇိုင်းထုတ်ထားပြီး၊ ထို့ကြောင့် လူများစိတ်နှလုံးတွင် လာမည့်ကယ်တင်ရှင်အပေါ် ယုံကြည်ခြင်းကို ထိန်းသိမ်းရန်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ သခင်ဘုရားသည် ၎င်းတို့၏ယဇ်ပူဇော်ခြင်းများကို လက်ခံရန်၊ ၎င်းတို့နှင့်အတူ သူ၏ရှိနေမှုကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းရန်နှင့်၊ အခြားတစ်ဖက်တွင်၊ လူများသည် ကယ်တင်ခြင်းအစီအစဉ်ကို မတိကျသောနားလည်မှုနှင့် ၎င်းတို့၏တာဝန်ကို မတိကျသောနားလည်မှုရှိရန်အတွက်၊ ဗိမာန်တော်နှင့်ဆက်စပ်နေသူအားလုံး၏ စိတ်နှလုံးသန့်ရှင်းမှု၊ ဘဝသန့်ရှင်းမှု၊ ဘုရားသခင်ကို ရိုသေလေးစားမှု၊ နှင့် သူ၏လိုအပ်ချက်များကို တိကျစွာ နာခံမှုတို့ကို ထိန်းသိမ်းရန် အလွန်အရေးကြီးသည် (ST ဒီဇင်ဘာ ၁၊ ၁၈၈၁)။

12–17. Typical Service the Connecting Link.—The The typical service was the connecting link between God and Israel. The sacrificial offerings were designed to prefigure the sacrifice of Christ, and thus to preserve in the hearts of the people an unwavering faith in the Redeemer to come. Hence, in order that the Lord might accept their sacrifices, and continue His presence with them, and, on the other hand, that the people might have a correct knowledge of the plan of salvation, and a right understanding of their duty, it was of the utmost importance that holiness of heart and purity of life, reverence for God, and strict obedience to His requirements, should be maintained by all connected with the sanctuary (ST Dec. 1, 1881).

၁၂. ဘေလီယာလ်၏သားများ။ စာသား၌ “တန်ဖိုးမရှိသောသားများ” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ မောရှေသည် အခြားဘုရားများကို ဝတ်ပြုရန် လှုံ့ဆော်သူများကို ဤသို့ဖော်ပြခဲ့သည် (တရားစီရင်ရာ ၁၃:၁၃)။ တရားသူကြီးများခေတ်အစတွင်၊ ဘက်လဟင်မှ ခရီးသွားလာသော လေဝိလူသည် ဂိဗဲအာမြို့၌ တစ်ညတည်းနားခဲ့စဉ် “ဘေလီယာလ်၏သားများ” တို့၏ တိုက်ခိုက်မှုကို ခံခဲ့ရသည် (တရားသူကြီးမှတ်တမ်း ၁၉:၂၂)။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် “ဘေလီယာလ်” သည် စာတန်အတွက် နာမည်တစ်ခုအဖြစ် အသုံးပြုသည် (၂ ကောရိန္သု ၆:၁၅)။ ယောသပ်သည် တော်ဝင်ယိုယွင်းမှု၏ရင်ခွင်ထဲသို့ ထားခံရသကဲ့သို့၊ ရှမွေလသည်လည်း “ကောက်ကျစ်ယုတ်မာသောလူမျိုး” (ဖိလိပ္ပိ ၂:၁၅) ၏အလယ်တွင် ယိုယွင်းသော ယဇ်ပုရောဟိတ်များဖြင့် ဝိုင်းရံထားရင်း ကြီးပြင်းခဲ့သည်။

12. Sons of Belial. Literally, “sons without worth.” Moses thus describes those who urged their fellows to serve other gods (Deut. 13:13). In the early days of the judges, the Levite traveling from Bethlehem stopped for the night at Gibeah and was set upon by “sons of Belial” (Judges 19:22). In the NT “Belial” is used as an epithet for Satan (2 Cor. 6:15). Even as Joseph was placed in the lap of royal degeneracy, so Samuel grew up surrounded by a degenerate priesthood, “in the midst of a crooked and perverse nation” (Phil. 2:15).

ဆိုးယုတ်သောစိတ်အာသီသကို လိုက်စားသော ဟောဖနိနှင့် ဖိနဟတ်တို့သည် သူတို့ဝတ်ပြုရမည့် ဘုရားသခင်အကြောင်း မည်သည့်အယူအဆမျှမရှိခဲ့ပေ။ သူတို့သည် ဘုရားသခင်နှင့် ဆက်သွယ်မှုမရှိသလို၊ သူ၏ရည်ရွယ်ချက်များနှင့် စာနာမှုမရှိသလို၊ သူတို့၏တာဝန်ဝတ္တရားကိုလည်း သတိမထားခဲ့ပေ။ သူတို့သည် မျိုးရိုးအခွင့်အရာကို အသုံးပြုပြီး ၎င်းတို့၏ကိုယ်ကျိုးအတွက်နှင့် ယုတ်မာသောရည်မှန်းချက်များအတွက်သာ အသုံးပြုခဲ့သည်။ သူတို့သည် ၎င်းတို့၏အလိုဆန္ဒဖြည့်ဆည်းရန် လူများကို လုယက်ခဲ့သည်။ ယဇ်ပူဇော်သက္ကာများမှ ဘုရားသခင်၏အပိုင်းကို လုယက်ရုံမျှမက၊ သူ၏ဝတ်ပြုသူများ၏ ရိုသေမှုနှင့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာကိုပါ လုယက်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏ ယုတ်မာသောတဏှာများဖြင့် ထာဝရဘုရား၏ဝတ်ပြုမှုကို အနီးနားရှိ ရုပ်တုကိုးကွယ်ရာ ဥယျာဉ်များ၏ အာရုံခံစားမှုအဆင့်သို့ လျှော့ချခဲ့သည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် ထိုသို့သောပတ်ဝန်းကျင်အလယ်တွင် ဝိညာဉ်တစ်ခုကို ထားရှိရန် ခွင့်ပြုထားပြီး၊ ဆိုးယုတ်သောပတ်ဝန်းကျင်သည် ဝိညာဉ်၏အနာဂတ်ကို မဆုံးဖြတ်ရန် စကြဝဠာအား သက်သေပြရန်ဖြစ်သည်။ ယုဒသည် လောဘစိတ်ရှိကြောင်း သိရှိထားသော်လည်း၊ ယနေ့ခေတ်တွင် မည်သူမျှ သူ့ကို ဘဏ္ဍာစိုးအဖြစ် ခန့်အပ်မည်မဟုတ်ပေ၊ သို့သော် ယေရှုသည် ထိုသို့ပြုခဲ့သည် (DA ၂၉၄, ၂၉၅)။ ယုဒသည် များစွာသာလွန်တန်ဖိုးရှိသော အရာများဖြင့် သူ့ကိုယ်သူ အပြည့်အဝလက်နက်ချရန် ယေရှုက ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။ ယေရှုသည် ယုဒကို ချစ်ပြီး သူ့ကို အဓိကတမန်တော်တစ်ဦးအဖြစ် ပြုလုပ်လိုခဲ့သည် (DA ၂၉၅ ကိုကြည့်ပါ)။

Surrendered to evil passions, Hophni and Phinehas had no proper conception of the God they were supposed to serve. They enjoyed no communion with Him, felt no sympathy with His purposes, and had no sense of their obligation to Him. They merely employed their positions of hereditary right for their own selfish and corrupt ends. They robbed the people for the gratification of their own appetites. They robbed God not only of His portion of the sacrifices but also of the reverence and love of His worshipers. By their vile lusts they lowered the service of the Lord in the eyes of the people to the level of the sensual orgies of the neighboring idol groves. But God permits a soul to be placed in the midst of such surroundings to prove to the universe that an evil environment need not determine a soul’s destiny. Knowing Judas’ covetous spirit, no one today would think of making him treasurer, yet Jesus did so (DA 294, 295). He purposed that Judas should be so impressed with things of much greater worth that he would surrender himself wholeheartedly to his Saviour. Jesus loved Judas and would have liked to make him one of the chief apostles (see DA 295).

ဧလိ၏ ရာဇဝတ်မှုဆိုင်ရာ ပေါ့ဆမှု။—ဧလိ၏ လုပ်ရပ်—ဖခင်တစ်ဦးအနေဖြင့် သူ၏အပြစ်ရှိသော လျှော့ပေါ့မှုနှင့် ဘုရားသခင်၏ယဇ်ပုရောဟိတ်အနေဖြင့် သူ၏ရာဇဝတ်မှုဆိုင်ရာ ပေါ့ဆမှု—သည် သစ္စာရှိသော ဟန္နာ၏ ခိုင်မာမှုနှင့် မိမိကိုယ်ကိုစွန့်လွှတ်မှုနှင့် သိသာထင်ရှားပြီး နာကျင်ဖွယ်ရာ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။ ဧလိသည် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို သိရှိခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်က လက်ခံနိုင်သော အကျင့်စာရိတ္တများနှင့် ရှုတ်ချမည့်အရာများကို သူသိသည်။ သို့သော် သူသည် သူ၏ကလေးများကို ထိန်းမနိုင်သောစိတ်ဆန္ဒများ၊ ဖောက်ပြန်သောအာသီသ နှင့် ဖောက်ပြန်သော အကျင့်စာရိတ္တများဖြင့် ကြီးပြင်းလာစေခဲ့သည်။

Eli’s Criminal Neglect.—The course of Eli—his sinful indulgence as a father, and his criminal neglect as a priest of God—presents a striking and painful contrast to the firmness and self-denial of the faithful Hannah. Eli was acquainted with the divine will. He knew what characters God could accept, and what He would condemn. Yet he suffered his children to grow up with unbridled passions, perverted appetites, and corrupt morals.

ဧလိသည် သူ၏ကလေးများကို ဘုရားသခင်၏ပညတ်တရားဖြင့် သင်ကြားပေးခဲ့ပြီး၊ သူ၏ဘဝတွင် ကောင်းသောနမူနာပေးခဲ့သည်။ သို့သော် ၎င်းသည် သူ၏တာဝန်အားလုံးမဟုတ်ပါ။ ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို ဖခင်တစ်ဦးအနေဖြင့်ရော ယဇ်ပုရောဟိတ်အနေဖြင့်ရော ၎င်းတို့၏ ဖောက်ပြန်သောဆန္ဒများကို ထိန်းချုပ်ရန် တောင်းဆိုခဲ့သည်။ ၎င်းကို သူမလုပ်ဆောင်ခဲ့ပါ (ST နိုဝင်ဘာ ၁၀၊ ၁၈၈၁)။

Eli had instructed his children in the law of God, and had given them a good example in his own life; but this was not his whole duty. God required him, both as a father and as a priest, to restrain them from the following their own perverse will. This he had failed to do (ST Nov. 10, 1881).

ဧလိ၏ နမူနာကို လိုက်နာသော မိဘများအတွက် သတိပေးချက်။—ဧလိ၏ ပေါ့ဆမှုကို လိုက်လျှောက်နေသော မိဘများသည် ၎င်းတို့၏ ကလေးများကို ပေးနေသော ပညာရေး၏ရလဒ်ကို မြင်နိုင်လျှင်၊ ဧလိအပေါ်သို့ ကျရောက်သောကျိန်စာသည် ၎င်းတို့အပေါ်သို့ သေချာပေါက် ကျရောက်မည်ဟု ခံစားရလိမ့်မည်။ မိဘအာဏာကို ပုန်ကန်ခြင်း၏ အပြစ်သည် ယနေ့လောကတွင် ဒုက္ခနှင့် ရာဇဝတ်မှု၏ အခြေခံအုတ်မြစ်တွင် ရှိနေသည် (ST နိုဝင်ဘာ ၁၀၊ ၁၈၈၁)။

Warning to Parents Following Eli’s Example.—If parents who are following Eli’s example of neglect could see the result of the education they are giving their children, they would feel that the curse which fell on Eli would assuredly fall on them. The sin of rebellion against parental authority, lies at the very foundation of the misery and crime in the world today (ST Nov. 10, 1881).

လူငယ်များသည် မယုံကြည်သူများဖြစ်လာနေသည်။—ဆုံးမပညာပေးခြင်းနှင့် နမူနာဖြင့်၊ လူငယ်များကို ဘုရားသခင်နှင့် သူ၏တရားစကားကို ရိုသေလေးစားရန် သင်ကြားပေးရမည်။ မိဘများတွင် ဆက်ကပ်အပ်နှံမှု မရှိခြင်းကြောင့် လူငယ်များစွာသည် နှလုံးသားတွင် မယုံကြည်သူများဖြစ်လာနေသည် (ST နိုဝင်ဘာ ၂၄၊ ၁၈၈၁)။

Many Youth Becoming Infidels.—By precept and example, let the young be taught reverence for God and for His Word. Many of our youth are becoming infidels at heart, because of the lack of devotion in their parents (ST Nov. 24, 1881).

မိဘများနှင့် ဝိညာဉ်ကယ်တင်ခြင်း။—ခရစ်ယာန်မိဘများ၊ သင်တို့သည် သခင်ဘုရားအတွက် အလုပ်လုပ်လိုလျှင်၊ သင်တို့၏အိမ်တွင် သင်တို့၏သားသမီးငယ်များနှင့် စတင်ပါ။ သင်တို့သည် သင်တို့၏ကလေးများကို စီမံခန့်ခွဲရာတွင် ဉာဏ်ပညာ၊ ဉာဏ်ရည်နှင့် ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့မှုကို ထင်ရှားစေလျှင်၊ သင်တို့သည် ပိုမိုကြီးမားသော တာဝန်များကို အပ်နှံခံရလိမ့်မည်။ စစ်မှန်သော ခရစ်ယာန်ကြိုးပမ်းမှုသည် အိမ်တွင် စတင်ပြီး၊ ဗဟိုမှ ပိုမိုကျယ်ပြန့်သော နယ်ပယ်များကို ဖုံးအုပ်ရန် ထွက်သွားလိမ့်မည်။ သင်တို့၏ မိသားစုအဝိုင်းတွင် သို့မဟုတ် သင်တို့၏အိမ်နီးချင်းများတွင် သင်တို့၏ စိတ်ရှည်သည်းခံပြီး ဂရုတစိုက် ကြိုးပမ်းမှုဖြင့် ကယ်တင်ခံရသော ဝိညာဉ်တစ်ခုသည် ခရစ်တော်၏ နာမတော်ကို ဂုဏ်ပြုပြီး၊ သင်တို့၏သရဖူတွင် တရုတ်နိုင်ငံ သို့မဟုတ် အိန္ဒိယနိုင်ငံတွင် ထိုဝိညာဉ်ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သည့်အလား တောက်ပစွာ ထွန်းလင်းလိမ့်မည် (ST နိုဝင်ဘာ ၁၀၊ ၁၈၈၁)။

Parents and Soul Winning.—Christian parents, if you desire to work for the Lord, begin with your little ones at home. If you manifest tact and wisdom and the fear of God in the management of your children, you may be intrusted with greater responsibilities. True Christian effort will begin at home, and go out from the center to embrace wider fields. A soul saved in your own family circle or in your own neighborhood, by your patient, painstaking labor, will bring as much honor to the name of Christ, and will shine as brightly in your crown as if you had found that soul in China or India (ST Nov. 10, 1881).

ဓမ္မဆရာ၏တာဝန်။—မိဘအားလုံးသည် ၎င်းတို့၏မိသားစုများကို ကောင်းမွန်သောအလုပ်များ၏ ပုံစံဖြစ်စေရန်၊ ပြီးပြည့်စုံသော ခရစ်ယာန်အိမ်ထောင်စုများဖြစ်စေရန် ကြိုးစားရမည်။ သို့သော် ဓမ္မဆရာများအနေဖြင့် လူများက သင်ကြားပြသမှုနှင့် လမ်းညွှန်မှုကို မျှော်လင့်ထားသူများအတွက် ဤအရာသည် ထူးခြားသောတာဝန်ဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်၏ဓမ္မဆရာများသည် သိုးစုအတွက် နမူနာဖြစ်ရမည်။ မိမိ၏အိမ်ထောင်စုကို ပညာရှိစွာ မညွှန်ကြားနိုင်သူသည် ဘုရားသခင်၏အသင်းတော်ကို လမ်းညွှန်ရန် အရည်အချင်းမရှိပါ (ST နိုဝင်ဘာ ၁၀၊ ၁၈၈၁)။

The Duty of the Minister.—All parents should strive to make their families patterns of good works, perfect Christian households. But in a pre-eminent degree is this the duty of those who minister in sacred things, and to whom the people look for instruction and guidance. The ministers of Christ are to be examples to the flock. He who fails to direct wisely his own household, is not qualified to guide the church of God (ST Nov. 10, 1881).

ဓမ္မဆရာများနှင့် ၎င်းတို့၏ကလေးများ။—မည်သည့်အခြေအနေအောက်တွင်မဆို မိဘများ၏ သစ္စာမရှိခြင်း၏ ဆိုးကျိုးများသည် ကြီးမားသော်လည်း၊ ၎င်းတို့သည် ခရစ်တော်၏နေရာတွင်ရပ်တည်ပြီး လူများကို သင်ကြားပြသရန် ရပ်တည်သူများ၏ မိသားစုတွင် ရှိသောအခါ ဆယ်ဆပိုမိုကြီးမားသည်။ မိမိအိမ်ထောင်စုကို ထိန်းချုပ်ရန် မအောင်မြင်သော ဧဝံဂေလိဓမ္မဆရာများသည် ၎င်းတို့၏မတိကျသောနမူနာဖြင့် လူများစွာကို လမ်းလွဲစေသည်။ ၎င်းတို့သည် မကောင်းမှုကို တားဆီးမည့်အစား ကြီးထွားမှုကို ထောက်ခံသည်။ အခြားကလေးများသည် မည်သို့ဖြစ်သင့်သည်၊ မည်သည်ကိုလုပ်သင့်သည်ဟု ကောင်းမွန်သောတရားသူကြီးများအဖြစ် သတ်မှတ်ထားသူများစွာသည် ၎င်းတို့၏သားသမီးများ၏ ချို့ယွင်းချက်များကို မမြင်နိုင်ကြပါ။ ဘုရားသခင်၏တရားစကားကို သင်ကြားပြသရန် ကြွေးကြော်သူများတွင် ဤသို့သော ဘုရားသခင်၏ဉာဏ်ပညာမရှိခြင်းသည် မရေမတွက်နိုင်သော ဆိုးကျိုးများကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ ၎င်းသည် လူများ၏စိတ်နှလုံးများမှ မကောင်းမှုနှင့် ဖြူစင်မှုကြား ကွဲပြားခြင်းကို ဖျောက်ဖျက်ရန် ဦးတည်သည် (ST နိုဝင်ဘာ ၂၄၊ ၁၈၈၁)။

Ministers and Their Children.—But great as are the evils of parental unfaithfulness under any circumstances, they are tenfold greater when they exist in the family of those who stand in Christ’s stead, to instruct the people. Ministers of the gospel, who fail to control their own households, are, by their wrong example, misleading many. They sanction the growth of evil, instead of repressing it. Many who consider themselves excellent judges of what other children should be and what they should do, are blind to the defects of their own sons and daughters. Such a lack of divine wisdom in those who profess to teach the Word of God, is working untold evil. It tends to efface from the minds of the people the distinction between right and wrong, purity and vice (ST Nov. 24, 1881).

၁၈. အမှုထမ်း။ အနိမ့်အဆင့်ဝန်ဆောင်မှုဟု မဆိုလိုဘဲ၊ သန့်ရှင်းရာဌာနနှင့်ဆက်နွှယ်သော လေဝိလူများ၏အလုပ်နှင့်ပတ်သက်သော သန့်ရှင်းသောတာဝန်များကို ဆိုလိုသည်။ ဤသို့ဘာသာပြန်ထားသော ဟေဗြဲစကားလုံးသည် ဝန်ဆောင်မှုနှစ်မျိုးလုံးကို အကျုံးဝင်သည်။

18. Ministered. Not in the sense of menial service, but of sacred duties connected with the work of the Levites about the sanctuary. The Hebrew word thus translated includes both kinds of “service.”

ပိတ်သားဧဖုဒ်။ ဤနေရာတွင်၊ အနိမ့်အဆင့်ယဇ်ပုရောဟိတ်များနှင့် လေဝိလူများအသုံးပြုသော အဝတ်အစားဖြစ်ပြီး၊ တစ်ခါတစ်ရံ လူထဲတွင် ထင်ရှားသူများလည်း အသုံးပြုသည်။ ဥပမာ၊ ဒါဝိဒ်သည် ထာဝရဘုရားရှေ့တွင် ပိတ်သားဧဖုဒ်ဝတ်ဆင်ပြီး ကခုန်ခဲ့သည် (၂ ရှမွေလ ၆:၁၄)။ ၎င်းသည် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း၏ “ရွှေ၊ အပြာ၊ ခရမ်းရောင်၊ နီညိုရောင်၊ ပိတ်သားနုဖြင့်ပြုလုပ်ထားသော” ဧဖုဒ်နှင့် မရောထွေးရပေ၊ ၎င်းတွင် ကျောက်မျက် ၁၂ လုံးပါသော ရင်ဖုံးနှင့် ဘုရားသခင်ထံမှ မေးမြန်းရန်အတွက် ဥရိမ်နှင့် သုမ္မိမ်ပါရှိသည် (ထွက်မြောက်ရာ ၂၈:၆ ကိုကြည့်ပါ၊ တရားသူကြီးမှတ်တမ်း ၈:၂၇ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ ရိုးရှင်းသော ပိတ်သားဧဖုဒ်သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း၏ ဧဖုဒ်နှင့် တူညီသောပုံစံဖြစ်နိုင်ဖွယ်ရှိပြီး၊ ၎င်းသည် ရှေ့နှင့်နောက်ပိုင်းပြားများပါဝင်သော အင်္ကျီလက်ပြတ်တိုဖြစ်ပြီး ပခုံးများတွင် ဆက်စပ်ပြီး ခါးတွင် ခါးပန်းဖြင့် ဆွဲထားသည် (တရားသူကြီးမှတ်တမ်း ၈:၂၇ ကိုကြည့်ပါ)။

A linen ephod. Here, a garment used by the inferior priests and Levites, and, at times, even by eminent persons among the people. For example, David danced before the Lord wearing a linen ephod (2 Sam. 6:14). This is not to be confused with the high priest’s ephod of “gold, of blue, and of purple, of scarlet, and fine twined linen” on which was fastened the breastplate with its 12 stones and the Urim and the Thummim, by which inquiries were made of God (see on Ex. 28:6; cf. Judges 8:27). If the simpler linen ephod was of the same pattern as that of the high priest, as seems probable, it was a short, sleeveless garment consisting of front and back panels joined at the shoulders and drawn in at the waist with a girdle (see on Judges 8:27).

၁၉. သူ၏မိခင်။ ဟာနာသည် သူ၏သားကို ထာဝရဘုရားထံ လှူဒါန်းရုံမျှမက၊ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း သူ့အား ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ပြသခဲ့သည်။ ထိုနည်းတူ၊ ထာဝရဘုရားသည် သူ၏လူများကို အမြဲဂရုစိုက်သည်။ သူသည် သူ၏သားတော်ကို တစ်ကြိမ်တည်းပေးအပ်ရုံမျှမက၊ အားနည်းဆုံးသော သူ၏သားသမီးများ၏လိုအပ်ချက်များကို ဖြည့်ဆည်းရန် ထိုယဇ်ပူဇော်မှုကို ဆက်လက်အကျိုးသက်ရောက်စေရန် စိတ်ဝင်စားသည် (မဿဲ ၆:၃၀-၃၄)။

19. His mother. Hannah not only offered her son to the Lord but showed her love for him year by year. In the same way the Lord continually watches over His people. He not only gave His Son once for all but continually interests Himself in making that sacrifice progressively more effective in meeting the needs of even the weakest of His children (Matt. 6:30–34).

၂၀. ထာဝရဘုရားထံ ချေးငှားထားသည်။ ထာဝရဘုရားထံ ချေးငှားထားသည့်အရာသည် ပေါင်းစပ်အတိုးနှင့်အတူ ပြန်လည်ရရှိမည်ဖြစ်သည်။ ဟာနာသည် သားတစ်ဦးကို ထာဝရဘုရားထံ လှူဒါန်းခဲ့ပြီး၊ သားသမီး ၅ ဦးဖြင့် ဆုချခဲ့သည်။ အာဗြဟံသည် ဣဇာက်နှင့်အတူ ထိုသို့ပြုခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်က “ကောင်းကင်၏ကြယ်များကဲ့သို့” သားစဉ်မြေးဆက်ကို ကတိပြုခဲ့သည် (ကမ္ဘာဦး ၂၂:၁၇)။ ခရစ်တော်သည် ဤဘဝတွင်ပင် အဆပေါင်းရာချီသော ပြန်လည်ရရှိမှုကို ကတိပြုခဲ့သည် (မဿဲ ၁၉:၂၉၊ လုကာ ၁၈:၃၀)။

20. Lent to the Lord. What is lent to the Lord is sure to be returned with compound interest. Hannah dedicated one child to the Lord and was rewarded with five others. Abraham did so with Isaac, and God promised him seed “as the stars of the heaven” (Gen. 22:17). Christ promised a return of a hundredfold even in this life (Matt. 19:29; Luke 18:30).

၂၂. ဧလိသည် အလွန်အိုမင်းသည်။ ၁၉၅၄ ခုနှစ်တွင် ထုတ်ဝေခဲ့သော ခါရိဘတ်ကွမ်ရာန်ရှိ လေးခုမြောက်ဂူတွင်တွေ့ရှိခဲ့သော ၁ ရှမွေလကျမ်း၏ အပိုင်းအစတစ်ခုတွင် “ဧလိသည် အသက် ၉၀ ရှိသည်” ဟု ဖော်ပြထားသည်။ အယ်လ်ဘရိုက်က ၎င်းသည် ဧလိသေဆုံးစဉ်က အသက် “၉၀” ဟု ဖော်ပြထားသော ကျမ်းစာ ၄:၁၅ မှ ပြောင်းယူထားခြင်းဖြစ်သည်ဟု ထင်မြင်သည်။ သို့သော် ဤအပိုင်းအစသစ်တွင် ဧလိသေဆုံးစဉ်က အသက် ၉၀ ဟု မဖော်ပြထားဘဲ၊ ရှမွေလသည် သူ့ကို အချိန်အတန်ကြာ အမှုထမ်းနေချိန်တွင် ဖြစ်သည်။

22. Eli was very old. A fragment from the book of 1 Samuel found in the fourth cave at Khirbet Qumrân and published in 1954 reads, “Eli was ninety years old.” Albright thinks this to be a transposition from ch. 4:15, where the LXX reads “ninety” for Eli’s age at his death. However, the new fragment does not indicate that he was 90 when he died, but when Samuel had been serving him for some time.

၂၅. နားမထောင်ခဲ့။ ဤနေရာတွင် ဧလိ၏သားများ၏အမှုထမ်းခြင်းသည် ရှမွေလ၏အမှုထမ်းခြင်းနှင့် နှိုင်းယှဉ်ဖော်ပြထားသည်။ ရှမွေလသည် လူသားနှင့် ဘုရားသခင်ထံတွင် မျက်နှာရခဲ့သည်။ ဟောဖနိနှင့် ဖိနဟတ်တို့သည် ထာဝရဘုရား၏ညွှန်ကြားချက်များကို ရိုသေမထားဘဲ၊ ၎င်းတို့၏ဖခင်၏အကြံဉာဏ်ကို နားမထောင်ခဲ့ပေ။ လူအားလုံးသည် လွတ်လပ်သောဆုံးဖြတ်ချက်ပြုပိုင်ခွင့်ရှိသူများဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သူတို့သည် ဘုရားသခင်၏အနန္တတန်ခိုးရှိသောလက်အောက်တွင် နားထောင်ရန် ရွေးချယ်ပါက (၁ ပေတရု ၅:၆)၊ ၎င်းတို့သည် သင့်လျော်သောအချိန်တွင် ချီးမြှောက်ခံရမည်။ သို့သော် အကယ်၍ သူတို့သည် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်လမ်းကို လိုက်လျှောက်ရန် ရွေးချယ်ပါက၊ ၎င်းတို့သည် ထိုသို့သောလုပ်ရပ်၏အကျိုးကို မလွှဲမရှောင်ရိတ်သိမ်းရမည်။

25. Hearkened not. The ministry of Eli’s sons is here contrasted with that of Samuel. Samuel grew in favor with both man and God; Hophni and Phinehas revered not the instructions of the Lord and turned deaf ears to their father’s counsel. All men are free moral agents. If they choose to rest under the mighty hand of God (1 Peter 5:6), they are exalted in due time; but if they choose to follow their own ways, they inevitably reap the fruit of such action.

ထာဝရဘုရားသည် ၎င်းတို့ကို သတ်ရန် အလိုရှိသည်။ စာသား၌ “ထာဝရဘုရားသည် ၎င်းတို့ကို သေစေရန် နှစ်သက်သည်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏အကာအကွယ်ထိန်းချုပ်မှုကို ငြင်းပယ်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့၏ကိုယ်ကျိုးစီးပွားလမ်းကို ရွေးချယ်ခဲ့ပြီး၊ ကောင်းကင်၏အကြံဉာဏ်ကို တမင်တကာ စွန့်လွှတ်ခဲ့သည်။ ထာဝရဘုရား၏ကောင်းကင်တမန်ထံမှ (ဆာလံ ၃၄:၇) လှည့်ထွက်သွားခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ကံကြမ္မာကို တံဆိပ်ခတ်လိုက်သည်။ ၎င်းတို့ကို ဖိလိတ္တိလူမျိုးများက သတ်ခဲ့သည် (၁ ရှမွေလ ၄:၁၀, ၁၁)၊ သို့သော် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို လိုက်လျှောက်ရန် ငြင်းဆိုခဲ့သောကြောင့် ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့၏သေဆုံးမှုကို ခွင့်ပြုခဲ့သည်။ “ဘုရားသခင်သည် အပြစ်ပြုသူအပေါ် ပြစ်ဒဏ်ကျခံရသူအဖြစ် မရပ်တည်ပါ။ သို့သော် သူသည် သူ၏သနားကရုဏာကို ငြင်းပယ်သူများကို ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်ထံသို့ ထားရှိပြီး၊ ၎င်းတို့မျိုးစေ့ချထားသည့်အရာကို ရိတ်သိမ်းစေသည်” (GC ၃၆)။ ယုဒအတွက်လည်း ထိုသို့ဖြစ်ခဲ့သည်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်၏တောင်းပန်မှုကို ငြင်းပယ်သူအားလုံးအတွက်လည်း ထိုသို့ဖြစ်သည်။

The Lord would slay them. Literally, “it pleased the Lord to cause them to die.” They had rejected God’s protective control, chosen their own selfish way, and deliberately forsaken the counsel of Heaven. In turning away from the angel of the Lord (Ps. 34:7), they sealed their own doom. It was the Philistines who killed them (1 Sam. 4:10, 11), yet God permitted their death because of their refusal to follow Him. “God does not stand toward the sinner as an executioner of the sentence against transgression; but He leaves the rejecters of His mercy to themselves, to reap that which they have sown” (GC 36). So it was with Judas So it is with all who reject the pleadings of the Holy Spirit

၂၇. လူတစ်ဦး။ ဧလိသည် အသက် ၉၈ တွင် သေဆုံးခဲ့သည် (၄:၁၅၊ ၂:၂၂ ကိုကြည့်ပါ)၊ ထိုအချိန်တွင် ရှမွေလသည် ပရောဖက်အဖြစ်နှင့် ဧလိ၏ဆက်ခံသူအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုခံရရန် လုံလောက်သောအသက်ရှိခဲ့သည် (၃:၁၉-၂၁)။ အခန်း ၂ နှင့် ၃ တွင်ဖော်ပြထားသော နှစ်ကြိမ်သော သတိပေးချက်များအကြား အချိန်အတန်ကြာကြာရှိခဲ့ဖွယ်ရှိသဖြင့်၊ ဤအမည်မဖော်ပြသော ပရောဖက်၏လည်ပတ်မှုသည် ရှမွေလ၏လှူဒါန်းမှုပြီးနောက် မကြာမီဖြစ်ပွားခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ မဟုတ်ပါက၊ ရှမွေလသည် ထာဝရဘုရားထံမှ သတင်းစကားနှစ်ခုလုံးကို သယ်ဆောင်ခဲ့ဖွယ်မရှိသည့် အကြောင်းအမျိုးမရှိပေ။

27. A man. Eli died at 98 (ch. 4:15; see on ch. 2:22), when Samuel was old enough to be recognized as a prophet and as Eli’s probable successor as judge (ch. 3:19–21). Inasmuch as some time would naturally elapse between the two solemn warnings mentioned in chs. 2 and 3, it seems probable that this visit by the unnamed prophet took place soon after Samuel’s dedication. Otherwise, there is no apparent reason why Samuel might not have borne both messages from the Lord.

ဘုရားသခင်သည် မည်မျှသည်းခံတော်မူသနည်း! ဥပမာ၊ ရှောလုသည် သတိပေးချက်တစ်ခုပြီးတစ်ခု လက်ခံရရှိခဲ့ပြီး၊ နောက်ဆုံးတွင် သူကိုယ်တိုင်လက်ထဲသို့ အရာများကို ယူဆောင်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့မှုမပြုမီ အချိန်များစွာ စဉ်းစားရန် ပေးခဲ့သည်။

How long-suffering God is! Saul, for example, received warning after warning, and was given many years in which to think matters through, before he finally chose to take things into his own hands.

သို့သော် ဧလိသည် လူများအတွက် ဘုရားသခင်အပေါ်ထားရှိသော တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်မည့်အစား၊ ဆွေမျိုးပေါက်ဖွားမှု၏တောင်းဆိုမှုများကို လက်နက်ချခဲ့သည်။ သီလသည် မျိုးရိုးမှဆင်းသက်လာခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ ရယူရခြင်းဖြစ်သည်။ ဧလိ၏သားများသည် သန့်ရှင်းသောတာဝန်နှင့် ဂုဏ်ပြုသောနာမည်ကို မျိုးရိုးအရ ရရှိခဲ့သော်လည်း၊ ကိုယ်ကျိုးရှာမှုဖြင့် စာတန်၏ကျွန်များဖြစ်လာခဲ့ပြီး၊ လူများ၏တစ်လောကလုံးမှ ညည်းညူမှုများကို ထိုက်တန်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏ဖခင်သည် ၎င်းတို့၏အာဏာကို မသုံးရန် ပျက်ကွက်ခဲ့သောအခါ၊ ရိုသေမှုနှင့် ဂုဏ်ပြုမှုသည် ဇာတိပကတိဖြစ်တည်မှုနှင့် အသုံးဝင်မှုကို ဖြစ်ပေါ်စေသလို၊ မရိုသေမှုနှင့် ဂုဏ်မထူမှုသည် ဝမ်းနည်းမှုနှင့် စိတ်ပျက်မှုကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်ဟု သတိပေးခံရသည် (၃၂)။ “ကိုယ်ကျိုးရှာမှုသည် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ဖျက်ဆီးခြင်း၏ဥပဒေဖြစ်သည်” (DA [၁၉၄၀ ထုတ်ဝေမှု] ၆၂၄)။

But Eli surrendered to the claims of kinship rather than perform his duty to God in behalf of the people. Virtue is not inherited, but acquired. The sons of Eli inherited a sacred responsibility and an honorable name, yet through selfishness they had so become the servants of Satan as to merit the universal complaints of the people. When their father failed to exercise his authority, he was warned that even as reverence and honor produce a harvest of character and usefulness, so the sowing of irreverence and dishonor results in sorrow and disappointment (v. 32). “The law of self-serving is the law of self-destruction” (DA [1940 ed.] 624).

၃၄. တစ်နေ့တည်း၌။ ဟောဖနိနှင့် ဖိနဟတ်တို့သည် ထာဝရဘုရား၏အရာများကို အကြမ်းဖက်စွာ ဆက်ဆံခဲ့သဖြင့်၊ ၎င်းတို့သည် အကြမ်းဖက်သေဆုံးမှုကို ရင်ဆိုင်ရမည်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့ကို ၎င်းတို့၏ဆိုးယုတ်သောလမ်းမှ လှည့်ပြန်ရန် မျှော်လင့်ချက်ဖြင့်၊ ဘုရားသခင်သည် အနာဂတ်၏မိုးကုတ်စက်ကို ခဏဖယ်ရှားခဲ့သည်။ ဤပရောဖက်ပြုချက်ကို ကြားသိသောအခါ၊ ၎င်းတို့၏ဘဝကို ပြောင်းလဲရန် သားများသည် ၎င်းတို့၏ဘဝကို ပြင်ဆင်မည်ဟု မျှော်လင့်ရန် သဘာဝကျသည်။ ဤပရောဖက်ပြုချက်ကို ပြုလုပ်ရာတွင်၊ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့၏ကံကြမ္မာကို ကြိုတင်မြင်ခဲ့သည်—သူသည် ၎င်းကို ကြိုတင်သတ်မှတ်မထားပေ။ အစမှအဆုံးသို့ သိရှိသူသည် လွတ်လပ်သောရွေးချယ်မှုကို လေ့ကျင့်ရန် အကျိုးသက်ရောက်သည့်အရာအားလုံးကို သိသည်။ အနာဂတ်တွင် ၎င်းတို့အတွက် ဘာဖြစ်မည်ကို သတိပေးခြင်းဖြင့်၊ လူသားများသည် ၎င်းတို့၏လွတ်လပ်သောရွေးချယ်မှုဖြင့် ဤမျှလောက်ဝေးကွာသွားကြပြီး၊ ထိုသိရှိမှုပင်လျှင် ၎င်းတို့ကို မတားဆီးနိုင်ကြောင်း စကြဝဠာအား သက်သေပြသည်။

34. In one day. As Hophni and Phinehas had dealt violently with the things of the Lord, so they were to meet violent deaths. Hoping to turn them from their evil course, God drew aside briefly the curtain of the future. It would have been natural to expect that when the sons heard this prophecy they would alter their lives, in order to avoid reaping its fulfillment. In making this prophecy, God simply foresaw their doom—He did not foreordain it. He who knows the end from the beginning knows all that affects the exercise of free choice. By warning individuals of what the future holds in store for them, God proves to the universe that men go so far of their own free choice that even that knowledge will not deter them.

၃၅. သစ္စာရှိသောယဇ်ပုရောဟိတ်။ ဤပရောဖက်ပြုချက်သည် မည်သည့်ယဇ်ပုရောဟိတ်တွင် ပြည့်စုံခဲ့သည်ကို ကျမ်းစာက မဖော်ပြထားပေ။ အချို့သောပညာရှင်များက ၎င်းသည် ဧလျာဇာလမ်းမှ ဇာဒုတ်ကို ရည်ညွှန်းသည်ဟု ထင်မြင်ကြပြီး၊ သူသည် အိသမရ်လမ်းမှ အဘိယသဖာကို ရှောလမုန်ထံမှ ယဇ်ပုရောဟိတ်ရာထူးမှ ဖယ်ရှားခံရပြီး ရှောလမုန်၏ရာဇပလ္လင်ကို ရယူရန်ကြိုးစားမှုတွင် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ခဲ့သဖြင့် ယဇ်ပုရောဟိတ်ရာထူးကို ပေးအပ်ခံခဲ့ရသည် (၁ ဘုရင်ခံ ၂:၂၇, ၃၅)။ အချို့က ၎င်းသည် ခရစ်တော်ကို ရည်ညွှန်းသည်ဟု ထင်မြင်ကြပြီး၊ အချို့ကမူ ၎င်းသည် ရှမွေလနှင့် သူ၏အလုပ်တွင် ပြည့်စုံသည်ဟု ခံစားရသည်။ သို့သော် ဤဖော်ပြချက်၏အရေးကြီးသောသင်ခန်းစာသည် လူသားသည် ဘုရားသခင်၏ပုံသဏ္ဌာန်ကို လူ့စိတ်နှလုံးထဲသို့ ပြန်လည်ထူထောင်လိုသော ဘုရားသခင်၏ဆန္ဒကို နောက်ဆုံးတွင် မတားဆီးနိုင်သည့်အချက်တွင် တွေ့ရှိရသည်။ ဣသရေလလူမျိုးသည် ခရစ်တော်လုပ်ဆောင်ပုံကို သရုပ်ပြရန် အသေးစိတ်သင်္ကေတများနှင့်အတူ သန့်ရှင်းရာဌာန၏ဝန်ဆောင်မှုကို ပေးအပ်ခံရသည်။ သို့သော် ယဇ်ပုရောဟိတ်များနှင့် အုပ်စိုးသူများက ထိုအစီအစဉ်ကို ငြင်းပယ်သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်သည် အလျင်စလိုမရှိ၊ နှောင့်နှေးမှုမရှိဘဲ၊ ၎င်း၏ပြည့်စုံမှုဆီသို့ တည်ငြိမ်စွာ ရှေ့သို့ချီတက်သည်။ အကယ်၍ သူရွေးချယ်လျှင်၊ လူသားသည် ဤရည်မှန်းချက်ပြည့်စုံရန် ခရစ်တော်နှင့်အတူ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်နိုင်သည်။ အကယ်၍ သူငြင်းပယ်ပါက၊ သူသည် သူ့ကိုယ်သူသာ အပြစ်တင်ရမည်။ သူသည် ဘုရားသခင်ကို သူ့အား ဆန့်ကျင်သည့်ပူးပေါင်းကြံစည်မှုဖြင့် စွပ်စွဲ၍မရပေ။

35. A faithful priest. Scripture does not indicate the priest in whom this prophecy was fulfilled. Some scholars think it refers to Zadok, of the line of Eleazar, to whom Solomon gave the priesthood when Abiathar, of the line of Ithamar, was deposed because of his collaboration with Adonijah in an attempt to secure Solomon’s throne (1 Kings 2:27, 35). Others think it refers to Christ, and still others feel the prophecy is fulfilled in Samuel and his work. But the important lesson of this statement is to be found in the fact that man cannot prevent the final accomplishment of God’s desire to restore His own image in the heart of man. Israel had been given the sanctuary service, with all its detailed symbolism, to illustrate the means through which Christ works. Yet, even though priests and rulers reject the plan, still God’s purpose, knowing no haste or delay, moves steadily forward to its full accomplishment. If he chooses to do so, man may associate himself with Christ in the accomplishment of this aim; if he refuses, he has only himself to blame. He cannot charge God with conspiracy against him.

ellen g. white comments

1–36 PP 571-580

1–3 PP 571

3 TM 438

6–10 PP 571

9 MH 479

11 PP 572

12 3T 472; 4T 516

12–16 PP 576

12–17 PK 416

17 PP 576, 580, 609

18 CT 488, 537; PP 573; 3T 472; 4T 516

19 PP 572

22–24 3T 472

22–25 PP 577

23–25 2T 620; 4T 199

25 PP 580

26 PP 573

27–30 PP 577

30 AH 28; CH 50, 102; CSW 138; CT 374, 426; FE 81; MH 180; ML 284; MM 36; PK 485; PP 529, 579; SL 19, 66; 2T 40; 4T 538; 5T 136, 268, 304, 424, 448; 6T 144, 356; 7T 193; 8T 123, 153

35 PP 578

အခန်းကြီး - ၃

chapter 3

၁. ထာဝရဘုရား၏ နှုတ်ကပတ်တော်သည် စမူယလအား ပထမဦးဆုံးအကြိမ် ထင်ရှားပြသည်။ ၁၁. ဘုရားသခင်သည် ဧလိ၏အိမ်တော်၏ ဖျက်ဆီးခြင်းကို စမူယလအား ပြောပြသည်။ ၁၅. စမူယလသည် ဝန်လေးသော်လည်း ဧလိအား ထိုရူပါရုံကို ပြောပြသည်။ ၁၉. စမူယလသည် ဂုဏ်သတင်းတိုးပွားလာသည်။

1 How the word of the Lord was first revealed to Samuel. 11 God telleth Samuel the destruction of Eli’s house. 15 Samuel, though loth, telleth Eli the vision. 19 Samuel groweth in credit.

၁. ထိုအချိန်တွင် ထင်ရှားသောရူပါရုံ မရှိခဲ့ပေ။ “ထင်ရှား” ဟူသောစကားလုံးသည် “ဖောက်ထွက်သည်” သို့မဟုတ် “ရုတ်တရက်ပေါ်ထွက်သည်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရှိသော “ပါရာ့စ်” ကြိယာမှ ဆင်းသက်လာသည်။ ထို့ကြောင့် ဤအသုံးအနှုန်းသည် စာသားအရ “ရူပါရုံဖောက်ထွက်ခြင်း မရှိခဲ့” သို့မဟုတ် “ရူပါရုံရုတ်တရက်ပေါ်ထွက်ခြင်း မရှိခဲ့” ဟု ဖတ်ရသည်။ ထာဝရဘုရား၏ နှုတ်ကပတ်တော်သည် “အဖိုးတန်” သို့မဟုတ် “ရှားပါး” သည်ဟု ဖော်ပြထားသော ယခင်ထုတ်ဖော်ပြောဆိုချက်သည် ထိုခေတ်ကာလ၏ အခြေအနေကို ဖော်ပြသည်—ဘုရားသခင်၏လူများထံ ဝိညာဉ်ရေးရာအားဖြင့် လှုံ့ဆော်သော သတင်းစကားများ ရှားရှားပါးပါး ရောက်ရှိလာသည်။ ယခု ပို၍တိကျစွာ ပုံပြင်ဆရာက ဤအခြေအနေ အဘယ်ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်ကို ရှင်းပြသည်—ဘုရားသခင်သည် အခြားအချိန်များတွင်ကဲ့သို့ လူသားများထံသို့ ရူပါရုံများဖြင့် မကြာခဏ ထင်ရှားပြသခြင်း မရှိခဲ့ပေ။ ဤအချက်သည် ထင်ရှားပြသခြင်း၏ နည်းလမ်းထက် ၎င်း၏ အကြိမ်ရေကို ပို၍အလေးထားသည်။

1. There was no open vision. The word translated “open” is from the verb paraṣ, which means “to break forth,” or “to burst forth.” The expression therefore reads literally, “there was no vision being broken forth,” or “there was no vision bursting forth.” The preceding statement, to the effect that the word of the Lord was “precious” or “rare,” is descriptive of the contemporary situation—inspired messages seldom came to God’s people. Now, more specifically, the narrator explains why this situation existed—God did not appear to men in vision as often as in other times. Emphasis is not so much on the manner of revelation as on its frequency.

ဤသည်မှာ ကျမ်းစာတွင် “ရူပါရုံ” ဟု ဘာသာပြန်ဆိုထားသော “ခါဇုန်” ဟူသောစကားလုံးကို ပထမဦးဆုံးအကြိမ် အသုံးပြုခြင်းဖြစ်ပြီး၊ စမူယလစာအုပ်နှစ်အုပ်တွင် ၎င်းကို တစ်ကြိမ်သာ အသုံးပြုသည်။ “ခါဇုန်” နှင့် “မာရာ” ဟု ဘာသာပြန်ဆိုထားသော နောက်ထပ် “ရူပါရုံ” စကားလုံးကို နှိုင်းယှဉ်ခြင်းဖြင့် လူသားများ၏ ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ဘုရားသခင်၏ အစီအစဉ်များကို ထင်ရှားပြသသည့် နည်းလမ်းကို ရှင်းလင်းစေသည်။ “ခါဇုန်” သည် “အတွင်းစိတ်ဖြင့် ခံစားမြင်သည်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရှိသော ကြိယာမှ ဆင်းသက်လာပြီး၊ “မာရာ” သည် “မျက်စိဖြင့် မြင်သည်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရှိသော ကြိယာမှ ဆင်းသက်လာသည်။ ဤနှစ်ခုစလုံးသည် “အိပ်မက်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရှိသော “ခါလုမ်” နှင့် အပြန်အလှန် အသုံးပြုနိုင်သည်။ “မာရာ” သည် ကျမ်းစာ၏ အစောပိုင်းစာအုပ်များတွင် ဘုရားသခင်ထံမှ လူသားများထံသို့ အိပ်မက်များဖြင့် သို့မဟုတ် ကောင်းကင်တမန်များ၏ ကိုယ်တိုင်လာရောက်ခြင်းဖြင့် သတင်းစကားများ ပေးပို့သည့်အခါ များသောအားဖြင့် အသုံးပြုသည်။ ယာကုပ်သည် အီဂျစ်သို့ ခရီးစတင်ချိန်တွင် (ကမ္ဘာ ၄၆:၂)၊ ဘုရားသခင်သည် “ညအခါရူပါရုံများ [မာရာ]” ဖြင့် သူ့အား မိန့်တော်မူသည်။ ယာကုပ်သည် ဘုရားသခင်၏ ရှေ့တော်၌ ရှိနေသည်ဟု ခံစားရပြီး၊ ထိုထင်ရှားပြသခြင်းသည် ဆိုဒုံမြို့ ဖျက်ဆီးခံရမည့်အချိန်တွင် အာဗြဟံထံသို့ ကောင်းကင်တမန်သုံးပါး လာရောက်ခဲ့စဉ် (ကမ္ဘာ ၁၈:၂-၂၂) ရရှိခဲ့သော ထင်ရှားပြသခြင်းကဲ့သို့ အမှန်တကယ်ဖြစ်သည်။ ဤတူညီသော ဘုရားသခင်၏ ထင်ရှားပြသခြင်းကို “အိပ်မက်”၊ “ခါလုမ်” ဟုလည်း ခေါ်သည်၊ ဥပမာအားဖြင့် ဘုရားသခင်သည် အာဗြဟံ၏ဇနီးနှင့်ပတ်သက်၍ အဘိမလက်အား သတိပေးခဲ့စဉ် (ကမ္ဘာ ၂၀:၃-၁၃)။ အာရုန်နှင့် မိရိအမ်၏ သူပုန်ထမှုအချိန်တွင် ဘုရားသခင်က “သင်တို့တွင် ပရောဖက်တစ်ဦးရှိလျှင်၊ ငါထာဝရဘုရားသည် ရူပါရုံ [မာရာ] ဖြင့် သူ့အား ငါ့ကိုယ်ကို ထင်ရှားစေမည်၊ အိပ်မက် [ခါလုမ်] ဖြင့် သူ့အား ငါမိန့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူသည်။

This is the first use in Scripture of the word chazon, “vision,” and the only instance of its use in the two books of Samuel. A comparison of chazon with mar’ah, also translated “vision,” clarifies God’s method of revealing His plans for the salvation of mankind. The word chazon is from a verb meaning “to perceive with inner vision,” whereas mar’ah is derived from a verb meaning “to see visually.” Both are used interchangeably with chalom, “dream.” The word mar’ah is commonly used in the earlier books of the Bible to describe messages from God to men, either in dreams or by the personal visit of heavenly messengers. As Jacob started on his journey to Egypt (Gen. 46:2), God spoke to him “in the visions [mar’ah] of the night.” Jacob felt himself in the divine presence, and the revelation was as real as that received by Abraham when the three angels visited him before the destruction of Sodom (Gen. 18:2–22). This same kind of divine revelation is also called a dream, chalom, as when God warned Abimelech regarding Abraham’s wife (Gen. 20:3–13). At the time of the sedition of Aaron and Miriam, God said, “If there be a prophet among you, I the Lord will make myself known unto him in a vision [mar’ah], and will speak unto him in a dream [chalom].”

ဒံယလသည် ဤစကားလုံးသုံးလုံးစလုံးကို မကြာခဏ အသုံးပြုသည်။ သူသည် သားရဲလေးကောင်၏ ရူပါရုံကို ပြန်ပြောပြရာ၌ အိပ်မက် [ခါလုမ်] (ဒံ ၇:၁) တွင် အနာဂတ်ဖြစ်ရပ်များကို သင်္ကေတအားဖြင့် ဖော်ပြထားသည့် ရူပါရုံကို ဖော်ပြရန် “ခါဇုန်” (ဒံ ၇:၁, ၂, ၇, ၁၃, ၁၅) ကို အသုံးပြုသည်။ သူသည် အလားတူ “ခါဇုန်” ကို ဒံယလ ၈:၁ တွင်လည်း အသုံးပြုသည်။ သို့သော် ဒံယလသည် ရူပါရုံ၏ အဓိပ္ပာယ်ကို စိတ်ပူပြီး မြစ်ကမ်းဘေးသို့ သွားရောက်ခဲ့ရာ၊ ထိုတွင် ကောင်းကင်တမန် ဂါဗရီယလ်သည် သူ့ထံသို့ ပေါ်ထွက်လာပြီး “ဤလူအား ရူပါရုံ [မာရာ] ကို နားလည်စေလော့” ဟု မိန့်တော်မူသည်။ သို့သော် ဂါဗရီယလ်သည် ပရောဖက်ကို အားပေးပြီးနောက် “အို လူသား၊ နားလည်လော့၊ အကြောင်းမူကား အဆုံးကာလ၌ ရူပါရုံ [ခါဇုန်] ဖြစ်လိမ့်မည်” (ဒံ ၈:၁၆, ၁၇) ဟု မိန့်သည်။

Daniel makes frequent use of all three words. When he relates the vision of the four beasts he uses chazon (Dan. 7:1, 2, 7, 13, 15) to describe the dream, chalom (ch. 7:1), in which future events were pictured symbolically. He uses the same word, chazon, in ch. 8:1 also. But when Daniel is troubled as to the meaning of the vision, he goes down by the riverside, where the angel Gabriel, who appears to him, is told to “make this man to understand the vision [mar’ah].” But Gabriel, after strengthening the prophet, says, “Understand, O son of man: for at the time of the end shall be the vision [chazon]” (Dan. 8:16, 17).

စမူယလအား ကောင်းကင်ဧည့်သည်တော်မှ ပေးသော အထင်အရှားသည် အလွန်ထင်ရှားသဖြင့် ၎င်းကို ၁ စမူယလ ၃:၁၅ တွင် “မာရာ” ဟု ရည်ညွှန်းခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် အခန်းကြီး ၁ တွင် ဖော်ပြထားသည့် ထုတ်ဖော်ပြောဆိုချက်သည် ထာဝရဘုရားသည် မိမိလူများကို လမ်းပြရန် ဆန္ဒမရှိဟု မဆိုလိုပေ။ သို့သော် ဣသရေလလူမျိုး၏ ဝိညာဉ်ရေးရာနှင့် ဉာဏ်ရည်ဆိုင်ရာ ခံစားမြင်နိုင်မှုသည် အနိမ့်ဆုံးအဆင့်သို့ ရောက်ရှိခဲ့သည်ဟု အလေးပေးဖော်ပြထားသည်။

The impression made upon Samuel by his heavenly visitant was so real that he referred to it in 1 Sam. 3:15 as a mar’ah. Therefore the statement in v. 1 does not imply that the Lord was unwilling to guide His people. The thought is stressed, however, that the spiritual and intellectual perceptions of Israel had now reached low ebb.

၃. မီးအိမ်မတိုင်မီ။ သန့်ရှင်းရာဌာန၏ တောင်ဘက်တွင် ထားရှိထားသော ခုနစ်ဆင့်ရွှေမီးခွက်သည် ဘယ်သောအခါမျှ မငြိမ်းရပါ (ထွက် ၂၇:၂၀, ၂၁ ကို ကြည့်ပါ)။ ဤမီးခွက်များသည် ဝိညာဉ်တော်ကို ကိုယ်စားပြုသော အကောင်းဆုံးသံလွင်ဆီဖြင့် ဖြည့်ထားပြီး၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းသည် သန့်ရှင်းရာဌာနနှင့် အနီးဆုံးသန့်ရှင်းရာဌာနကို ပိုင်းခြားထားသော ကုလားကာရှေ့ရှိ ယဇ်ပလ္လင်ပေါ်တွင် နံ့သာများထည့်သည့်အချိန်တွင် နံနက်နှင့် ညနေအချိန်များတွင် မီးခွက်များကို ပြင်ဆင်သည် (ထွက် ၃၀:၇, ၈ ကို ကြည့်ပါ)။ ဤမီးခွက်များ၏ အလင်းရောင်သည် ညအမှောင်ကို လင်းထိန်စေသည်နည်းတူ၊ ခရစ်တော်သည် ဤမှောင်မိုက်သောလောကကို လင်းထိန်စေသော အလင်းဖြစ်ပြီး၊ သူ၏မေတ္တာနှင့် ယဇ်ပူဇော်ခြင်း၏ ဘုန်းအသရေကို လူသားများ၏ စိတ်နှလုံးများ၏ အမှောင်ထဲသို့ အမြဲထွန်းလင်းပေးသည် (ယောဟန် ၁:၄, ၅, ၉ ကို ကြည့်ပါ)။

3. Ere the lamp. The seven-branched golden candlestick, placed on the south side of the holy place, was never to go out (see on Ex. 27:20, 21). The cups were filled with the best olive oil, symbolic of the Holy Spirit, and the high priest adjusted the lamps morning and evening at the time of placing incense on the altar before the veil that separated the holy from the most holy place (see on Ex. 30:7, 8). As the glow of these lamps illuminated the darkness of the night, so Christ is the light that illumines this dark world, ever shedding forth the glory of His love and sacrifice into the darkness of men’s hearts (see John 1:4, 5, 9).

မီးခွက်သည် ရှေးခေတ်သန့်ရှင်းရာဌာနကို လင်းထိန်စေသကဲ့သို့၊ ဝိညာဉ်တော်သည် ဝိညာဉ်ရေးရာအလင်းရောင်ကို ပေးစွမ်းပြီး၊ ၎င်းဖြင့် လူသားများသည် ကယ်တင်ခြင်းအစီအစဉ်ကို ပို၍ရှင်းလင်းစွာ ခံစားမြင်နိုင်သည်။ သို့သော် စိတ်နှလုံးကို လင်းထိန်စေသော အတွင်းအလင်းမရှိလျှင်၊ စာသားအလင်းရောင်သည် တန်ဖိုးနည်းပါးလိမ့်မည်။ သန့်ရှင်းရာဌာန၏ ထုံးတမ်းစဉ်လာများ၏ စာသားသည် ဝိညာဉ်မရှိလျှင် ဘာမျှမဆိုလိုပေ (ဟေရှာယ ၁:၁၁, ၁၃, ၁၅, ၁၆ ကို ကြည့်ပါ)။ ခေါင်းဆောင်များနှင့် လူများသည် ၎င်းတို့ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ရုပ်တုကိုးကွယ်သော နိုင်ငံများ၏ နည်းလမ်းများကို လိုက်နာနေသော်လည်း၊ ဧလကာနှင့် သူ၏အိမ်ထောင်စုကဲ့သို့ ဝိညာဉ်ရေးရာရူပါရုံကို အလွန်လိုအပ်သော နှိမ့်ချသောစိတ်နှလုံးများသည် နေရာအနှံ့တွင် ရှိနေသည်။

As the candlestick illuminated the sanctuary of old, so the Holy Spirit provides spiritual illumination, by which men may have a clearer perception of the plan of salvation. But without the inner light to illumine the soul, the literal light could have but little value. The letter of the sanctuary ritual meant nothing if the spirit was not there (see Isa. 1:11, 13, 15, 16). Although both leaders and people were following the ways of the idolatrous nations about them, there were, here and there, humble souls such as Elkanah and his household who preserved the spiritual vision so greatly needed.

၄. ရှမွေလသည် ဆယ်နှစ်သားအရွယ်တွင် ခန့်အပ်ခံရသည်။—ဟန္နာ၏သားသည် ဆယ်နှစ်သားအရွယ်တွင် အမြင့်ဆုံးဘုရားထံမှ အထူးခန့်အပ်မှုကို လက်ခံရရှိခဲ့သည် (ST ဒီဇင်ဘာ ၁၅၊ ၁၈၈၁)။

4. Samuel Commissioned When Twelve Years Old.—When but twelve years old, the son of Hannah received his special commission from the Most High (ST Dec. 15, 1881).

၈. ထာဝရဘုရားသည် ခေါ်တော်မူသည်။ စမူယလသည် ဧလိထံသို့ တတိယအကြိမ် ရောက်လာသောအခါ အသက်ကြီးရင့်သော ယဇ်ပုရောဟိတ်သည် ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏ မိန့်တော်မူခြင်းဖြစ်သည်ကို သိမြင်သည်။ ထာဝရဘုရားသည် သူ့ကို ကျော်လွန်၍ ငယ်ရွယ်သောလူငယ်တစ်ဦးနှင့် ဆက်သွယ်ရန် ရွေးချယ်ခဲ့ခြင်းသည် သူ၏စိတ်နှလုံးတွင် ပညာရပ်ဆိုင်ရာ မနာလိုစိတ်ကို အလွယ်တကူ ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်။ သို့သော် ယခင်နှစ်များက ဘုရားသခင်၏လူ၏ သတင်းစကားကို သတိရပြီး၊ ဧလိသည် ထိုသတင်းစကားသည် သူ့အတွက်ဖြစ်ပြီး ထာဝရဘုရားသည် သူ့ထံသို့ တိုက်ရိုက်ထင်ရှားပြသင့်သည်ဟု ကောက်ချက်ချနိုင်သည်။ ဤအခြေအနေမျိုးတွင် စမူယလအား ဧလိ၏ ရိုးသားမှုသည် အလွန်ချီးမွမ်းထိုက်သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ရာထူးကို အခြားသူတစ်ဦးအား ပြင်ဆင်နေသည်ကို ပထမဦးဆုံးအကြိမ် သဘောပေါက်ပြီး၊ သူသည် မနာလိုမှုမရှိခဲ့ဘဲ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့် စမူယလအား သူ၏အရေးကြီးသောရာထူးအတွက် အကောင်းဆုံးအကြံဉာဏ်ပေးကာ ပြင်ဆင်ရန် အစွမ်းကုန်ကြိုးစားခဲ့သည်။ စမူယလသည် ထာဝရဘုရား၏ ကျွန်အဖြစ် မိမိကိုယ်ကို သတ်မှတ်ရန်၊ သူ၏အကြံဉာဏ်ကို နားထောင်ရန်နှင့် သူ၏အမိန့်တော်ကို လိုက်နာရန် အသင့်ဖြစ်ရန် ညွှန်ကြားခံရသည်။ ဧလိ၏အတွေ့အကြုံသည် ၎င်းတို့၏ရာထူးအတွက် လိုအပ်သော ဂုဏ်ပြုခြင်းကို မရရှိမည်ကို စိုးရိမ်သူများနှင့် အခြားသူများ၏လက်ဖြင့် ၎င်းတို့၏တာဝန်များကို အစားထိုးခံရမည်ကို စိုးရိမ်သူများအတွက် မည်သည့်သင်ခန်းစာဖြစ်သနည်း။

8. The Lord had called. When Samuel came to Eli the third time the aged priest perceived that it was God who spoke. That the Lord should pass him by to communicate with a mere youth might easily have created in his heart a spirit of professional jealousy. Remembering the message of the man of God in past years, however, Eli may have concluded that the message was for him and could have reasoned that the Lord should have revealed it to him directly. Eli’s honesty in dealing with Samuel under these conditions is greatly to be admired. Realizing, perhaps for the first time, that God was preparing another to fill his office, he felt no grudge, but on the contrary did his utmost to prepare Samuel for his important post by giving the lad the best counsel he had. Samuel was instructed to think of himself as the Lord’s servant, ready to hear His counsel and to do His bidding. What a lesson in Eli’s experience for those who are fearful lest they do not receive the honor their office demands, and lest the hands of other men replace theirs at the tasks required of that office

၁၀–၁၄. ဘုရားသခင်သည် လူကြီးများကို ကျော်လွှားပြီး ကလေးများကို အသုံးပြုနိုင်သည်။—ဘုရားသခင်သည် မိမိကိုယ်ကို အပ်နှံသော ကလေးများနှင့် လူငယ်များနှင့်အတူ အလုပ်လုပ်လိမ့်မည်။ ရှမွေလသည် သူ၏လူငယ်ဘဝတွင် သခင်ဘုရားအတွက် ပညာသင်ကြားခံခဲ့ရပြီး၊ ဘုရားသခင်သည် ဆံပင်ဖြူသော ဧလိကို ကျော်လွှားပြီး ကလေးရှမွေလနှင့် စကားပြောဆိုခဲ့သည် (MS ၉၉၊ ၁၉၉၉)။

10–14. God May Pass By Adults and Use Children.—God will work with children and youth who give themselves to Him. Samuel was educated for the Lord in his youth, and God passed by the hoary-headed Eli, and conversed with the child Samuel (MS 99, 1899).

၁၀. ထာဝရဘုရားသည် ကြွလာတော်မူသည်။ ဤအရာသည် ငယ်ရွယ်သော စမူယလအတွက် အသစ်သောအတွေ့အကြုံဖြစ်သောကြောင့်၊ ထာဝရဘုရားသည် အသေးစိတ်ဖော်ပြမထားသော သိသာထင်ရှားသောနည်းဖြင့် သူ၏ရှိနေခြင်းကို ကျေးဇူးပြုစွာ ထင်ရှားပြသတော်မူသည်။ စကားတစ်ခွန်းမျှ မပြောမီ၊ အသက်ကြီးရင့်သော ယဇ်ပုရောဟိတ်နှင့် သူ၏ငယ်ရွယ်သောလက်ထောက်တို့သည် သဘာဝလွန်စွမ်းအားတစ်ခု၏ ရှိနေခြင်းကို လုံလောက်သော သက်သေဖြင့် သိရှိခဲ့ပြီး၊ မိဘများထံမှ ညွှန်ကြားခံရသော ကလေးများကဲ့သို့၊ ၎င်းတို့နှစ်ဦးစလုံးသည် ဝိညာဉ်တော်ဖြင့် နားထောင်ရန်နှင့် လိုက်နာရန် ဆန္ဒရှိသည့်နေရာသို့ ရောက်ရှိခဲ့သည်။ ထိုသို့သော အရာသည် ဟောဖနိကဲ့သို့သော သူများထံသို့ ထာဝရဘုရား၏ နှုတ်ကပတ်တော်ရောက်လာခဲ့လျှင် မမှန်ကန်နိုင်ပေ။ ဥပမာအားဖြင့်၊ ဘုရားသခင်၏ ဆုံးမခြင်းကို လက်ခံပုံသည် ရှောလတစ်ဖက်နှင့် ဒါဝိဒ်တစ်ဖက်တွင် မည်မျှကွဲပြားသည်နည်း။ ရှောလသည် ဝေဖန်မှု၊ ဆင်ခြေပေးမှု၊ နှင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် တရားမျှတသည်ဟု ဆိုမှုများဖြင့် ပြည့်နှက်နေခဲ့သည် (၁ စမူယလ ၁၅:၁၆-၃၁)၊ သို့သော် ဒါဝိဒ်သည် နှစ်ပေါင်းများစွာ ထာဝရဘုရားထံ လက်နက်ချထားခဲ့သည့်အတွက်၊ သူ၏ဒုစရိုက်အတွက် ဆင်ခြေမပေးခဲ့ဘဲ၊ သန့်ရှင်းသောနှလုံးနှင့် ဖြောင့်မတ်သောဝိညာဉ်ကိုသာ ရှာဖွေခဲ့သည် (၂ စမူယလ ၁၂:၁-၁၄; ဆာ ၅၁:၁၀; ၁၀၃:၁၂ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။

10. The Lord came. Since it was a new experience for young Samuel, the Lord graciously manifested His presence in some definite way not described in detail. Ere a word was spoken, both the old priest and his young assistant had ample proof of the presence of a supernatural power, and like children instructed by their parents, both were brought by the Holy Spirit to the place where they were willing to listen and obey. Such would not have been true had the word of the Lord come to such as Hophni For example, how different was the reception accorded the rebuke of God as it came to Saul on the one hand, and to David on the other Saul was full of criticism, alibis, and self-justification (ch. 15:16–31), but David, because of many years of surrender to the Lord, offered no alibi for his sin and sought only for a clean heart and a right spirit (2 Sam. 12:1–14; cf. Ps. 51:10; 103:12).

မေးခွန်းတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာနိုင်သည်- အဘယ်ကြောင့် ထာဝရဘုရားသည် ဧလိထံသို့ တိုက်ရိုက်မမိန့်တော်မူသနည်း။ ဧလိသည် ရိုးသားပြီး နှိမ့်ချသောသူ၊ ငြိမ်းချမ်းမှုနှင့် ဖြောင့်မတ်မှုကို အခြားအရာအားလုံးထက် လိုလားသောသူဖြစ်ပုံရသည်။ သို့ဖြစ်လျှင် အဘယ်ကြောင့် စမူယလကို ဤကိစ္စထဲသို့ ဆွဲသွင်းခဲ့သနည်း။ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် ဧလိနှင့် သူ၏သားများနှင့် ဆက်သွယ်မှုမရှိတော့ပေ (PP ၅၈၁)။

The question may well be asked: Why did the Lord not speak to Eli directly? Eli seems to have been a sincere, humble man, one who desired peace and righteousness above all else. Why, therefore, bring Samuel into the case? But God no longer communicated with Eli and his sons (PP 581).

၁၁–၁၄. အခန်း ၂:၁၂ တွင် EGW ကို ကြည့်ပါ။

အိမ်တွင်းဘဝကို ပေါ့ဆသော ဖခင်များကို သခင်ဘုရားကျော်လွှားလိမ့်မည်။—ဤဖြစ်ရပ်ဖြင့် သခင်ဘုရားသည် သူ၏အမှုတော်နှင့်ဆက်စပ်နေသော သက်ကြီးရွယ်အိုဖခင်များကို ၎င်းတို့၏အိမ်တွင်းဘဝတွင် တာဝန်ပေါ့ဆလျှင် ကျော်လွှားလိမ့်မည်ကို ကျွန်ုပ်တို့မြင်ရသည် (Letter ၃၃၊ ၁၉၉၇)။

11–14. See EGW on ch. 2:12.

Lord Will Pass By Fathers Who Neglect Home Life.—By this we see that the Lord will pass by old, experienced fathers connected with His work if they neglect their duty in their home life (Letter 33, 1897).

ဘုရားသခင်၏ ပြည့်စုံသောအလုပ်သည် ဧလိ၏ ပေါ့ဆမှုနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။—ဧလိသည် ဘုရားသခင်နှင့် သူ၏တရားစကားကို ယုံကြည်သူဖြစ်သည်။ သို့သော် သူသည် အာဗြဟံကဲ့သို့ သူ၏ကလေးများနှင့် သူ၏အိမ်ထောင်စုကို “အမိန့်ပေး” မထားခဲ့ပါ။ ဘုရားသခင်က ဧလိ၏ပေါ့ဆမှုအကြောင်း ဘာပြောသည်ကို နားထောင်ကြည့်ပါ—“အကြည့်၊ ငါသည် အစ္စရေးတွင် နားထောင်သူတိုင်း၏ နားနှစ်ဖက်လုံး တဂျင်းဂျင်းဖြစ်စေမည့်အရာတစ်ခုကို ပြုလိမ့်မည်။” သခင်ဘုရားသည် ဧလိကို အချိန်ကြာရှည် သည်းခံခဲ့သည်။ သူသည် သတိပေးခံရပြီး သင်ကြားပြသခံခဲ့ရသည်။ သို့သော် ယနေ့မိဘများကဲ့သို့၊ သူသည် သတိပေးချက်ကို လိုက်နာမထားခဲ့ပါ။ သို့သော် သခင်ဘုရားသည် ဤဖြစ်ရပ်ကို ကိုင်တွယ်သောအခါ၊ သူသည် ပြည့်စုံသောအလုပ်ကို မပြီးဆုံးမချင်း မရပ်တန့်ခဲ့ပါ (RH မေ ၄၊ ၁၈၈၅)။

God’s Thorough Work Contrasted With Eli’s Carelessness.—Eli was a believer in God and in His Word; but he did not, like Abraham, “command” his children and his household after him. Let us hear what God says about Eli’s neglect: “Behold, I will do a thing in Israel, at which both the ears of everyone that heareth it shall tingle.” The Lord had borne long with Eli. He had been warned and instructed; but, like the parents of today, he had not heeded the warning. But when the Lord took hold of the case, He ceased not till He had made thorough work (RH May, 4, 1885).

(အခန်း ၃:၁၁–၁၄) မိဘများ၏ သစ္စာမရှိခြင်း၏ ရလဒ်များ။—ဧလိ၏ သမိုင်းသည် မိဘများ၏ သစ္စာမရှိခြင်း၏ ရလဒ်များ၏ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာနမူနာဖြစ်သည်။ သူ၏တာဝန်ပေါ့ဆမှုကြောင့်၊ သူ၏သားများသည် ၎င်းတို့၏လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များအတွက် ထောင်ချောက်ဖြစ်လာပြီး၊ ဘုရားသခင်အတွက် စော်ကားမှုဖြစ်လာကာ၊ လက်ရှိဘဝသာမက အနာဂတ်ဘဝကိုပါ ဆုံးရှုံးခဲ့ရသည်။ ၎င်းတို့၏မကောင်းသောနမူနာသည် ရာနှင့်ချီသောလူများကို ဖျက်ဆီးခဲ့ပြီး၊ ထိုရာနှင့်ချီသောလူများ၏ လွှမ်းမိုးမှုသည် ထောင်နှင့်ချီသောလူများ၏ အကျင့်စာရိတ္တကို ဖောက်ပြန်စေခဲ့သည်။ ဤဖြစ်ရပ်သည် မိဘအားလုံးအတွက် သတိပေးချက်ဖြစ်သင့်သည်။ အချို့သည် အလွန်ပြင်းထန်မှုဘက်သို့ မတိကျသော်လည်း၊ ဧလိသည် ဆန့်ကျင်ဘက်အစွန်းသို့ ရောက်ခဲ့သည်။ သူသည် သူ၏သားများကို ၎င်းတို့၏ပျက်စီးမှုအထိ လျှော့ပေါ့ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏အမှားများကို ငယ်စဉ်ကလေးဘဝတွင် လျစ်လျူရှုခဲ့ပြီး၊ လူငယ်ဘဝတွင် ဆင်ခြင်ခဲ့သည်။ မိဘများ၏အမိန့်များကို လျစ်လျူရှုခဲ့ပြီး၊ ဖခင်သည် နာခံမှုကို မတွန်းအားပေးခဲ့ပါ။ ကလေးများသည် ၎င်းတို့သည် ထိန်းချုပ်မှုကို ဆုပ်ကိုင်ထားနိုင်သည်ကို မြင်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် အခွင့်အရေးကို အသုံးချခဲ့သည်။ သားများသည် အသက်ကြီးလာသည်နှင့်အမျှ၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော ဖခင်ကို လုံးဝလေးစားမှုဆုံးရှုံးခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် အပြစ်ကျူးလွန်မှုကို ထိန်းချုပ်မှုမရှိဘဲ ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ သူသည် ၎င်းတို့နှင့် သတိပေးခဲ့သော်လည်း၊ သူ၏စကားများသည် လျစ်လျူရှုခံရသည်။ စက်ဆုပ်ဖွယ်အပြစ်များနှင့် ရာဇဝတ်မှုများကို ၎င်းတို့သည် နေ့စဉ်ကျူးလွန်ခဲ့ပြီး၊ သခင်ဘုရားကိုယ်တိုင်က သူ၏ပညတ်တရားကို ဖောက်ဖျက်သူများကို တရားစီရင်ရန် ကိုယ်တိုင်ရောက်ရှိလာသည်အထိ ဖြစ်သည်။

(ch. 3:11–14) Results of Parental Unfaithfulness.—The history of Eli is a terrible example of the results of parental unfaithfulness. Through his neglect of duty, his sons became a snare to their fellow men and an offense to God, forfeiting not only the present but the future life. Their evil example destroyed hundreds, and the influence of these hundreds corrupted the morals of thousands. This case should be a warning to all parents. While some err upon the side of undue severity, Eli went to the opposite extreme. He indulged his sons to their ruin. Their faults were overlooked in their childhood, and excused in their days of youth. The commands of the parents were disregarded, and the father did not enforce obedience. The children saw that they could hold the lines of control, and they improved the opportunity. As the sons advanced in years, they lost all respect for their faint-hearted father. They went on in sin without restraint. He remonstrated with them, but his words fell unheeded. Gross sins and revolting crimes were daily committed by them, until the Lord Himself visited with judgment the transgressors of His law.

ဧလိ၏ မတိကျသောကြင်နာမှု၏ ရလဒ်ကို ကျွန်ုပ်တို့မြင်ခဲ့ရသည်—လျှော့ပေါ့သောဖခင်၏သေဆုံးမှု၊ မကောင်းသောသားများ၏ ပျက်စီးမှုနှင့် သေဆုံးမှု၊ နှင့် အစ္စရေးတွင် ထောင်ပေါင်းများစွာ၏ ဖျက်ဆီးမှုတို့ဖြစ်သည်။ သခင်ဘုရားကိုယ်တိုင်က ဧလိ၏သားများ၏ အပြစ်များအတွက် ယဇ်ပူဇော်ခြင်း သို့မဟုတ် ပူဇော်သက္ကာဖြင့် အပြစ်ဖြေရန် မဖြစ်နိုင်ကြောင်း ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏ကျဆုံးမှုသည် မည်မျှကြီးမြတ်သည်၊ မည်မျှပင်နာကျင်ဖွယ်ရာဖြစ်သနည်း—သန့်ရှင်းသောတာဝန်များထမ်းဆောင်ရသူများ၊ တရားမျှတပြီး သန့်ရှင်းသောဘုရားသခင်က သနားခြင်းမှ တားမြစ်ခံရပြီး ပြည်နှင်ခံရသူများဖြစ်သည်။

We have seen the result of Eli’s mistaken kindness,—death to the indulgent father, ruin and death to his wicked sons, and destruction to thousands in Israel. The Lord Himself decreed that for the sins of Eli’s sons no atonement should be made by sacrifice or offering forever. How great, how lamentable, was their fall,—men upon whom rested sacred responsibilities, proscribed, outlawed from mercy, by a just sand and holy God!

မိဘများသည် ၎င်းတို့၏ ဘုရားသခင်ပေးထားသော တာဝန်များကို ပေါ့ဆသောအခါ စျေးကြီးသောမကောင်းမှုများကို ရိတ်သိမ်းရသည့် ကြောက်မက်ဖွယ်ရာဖြစ်သည်—စာတန်သည် ၎င်းတို့သည် ကိုယ်တိုင်ဂရုတစိုက် သီလ၊ သစ္စာနှင့် ဖြောင့်မတ်မှု၏ အဖိုးတန်သောမျိုးစေ့ကို ကြဲရန် လယ်ကွင်းကို ကြိုတင်သိမ်းပိုက်ထားသည်။ မိဘတစ်ဦးသာ တာဝန်ကို ပေါ့ဆလျှင်၊ ကလေးများ၏ အကျင့်စာရိတ္တတွင် ရလဒ်ကို မြင်ရလိမ့်မည်။ နှစ်ဦးစလုံး မအောင်မြင်လျှင်၊ ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် ၎င်းတို့၏တာဝန်ခံမှုသည် မည်မျှကြီးမြတ်မည်နည်း။ ၎င်းတို့၏ ကလေးများ၏ဝိညာဉ်များကို ဖျက်ဆီးသူများ၏ ကံကြမ္မာမှ မည်သို့လွတ်မြောက်နိုင်မည်နည်း။ (RH ဩဂုတ် ၃၀၊ ၁၈၈၁)။

Such is the fearful reaping of the harvest sown when parents neglect their God-given responsibilities,—when they allow Satan to preoccupy the field which they themselves should carefully have sown with precious seed of virtue, truth, and righteousness. If but one parent is neglectful of duty, the result will be seen in the character of the children; if both fail, how great will be their accountability before God! How can they escape the doom of those who destroy their children’s souls? (RH Aug 30, 1881).

၁၁. ငါပြုမည်။ စမူယလသည် နှစ်ပေါင်းများစွာ မကောင်းမှုပြည့်နှက်နေသော ပတ်ဝန်းကျင်တွင် နေထိုင်ခဲ့ရပြီး၊ ကျမ်းစာလိပ်များတွင် ဖော်ပြထားသော ညွှန်ကြားချက်များနှင့် သူ၏ရင်းနှီးသော မိတ်ဆွေများဖြစ်သည့် ငယ်ရွယ်သော ယဇ်ပုရောဟိတ်များ၏ ဘဝများအကြား ကွဲပြားမှုကို မမြင်ဘဲ မနေနိုင်ခဲ့ပေ။ သူသည် ၎င်းတို့ထံမှ မေးမြန်းခဲ့လျှင်၊ ဒေါသဖြစ်ပြီး ပြစ်တင်ငေါက်ငဆခြင်းသာ ရရှိလိမ့်မည်။ သူ၍မိဘများသည် အကြံပေးရန် အနားတွင် မရှိခဲ့ပြီး၊ သူသည် ဧလိထံ ကိုယ်တိုင်ချဉ်းကပ်ရန် တုံ့ဆိုင်းနေခဲ့သည်။ သူသည် ဤကိစ္စကို စိတ်ထဲတွင် ပြန်လည်စဉ်းစားရင်း၊ ယနေ့ခေတ်ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့သော လူငယ်တစ်ဦး၏ စိတ်ထဲသို့ ရောက်လာသော မေးခွန်းတစ်ခုနှင့် တူညီသော မေးခွန်းတစ်ခု သူ့ထံသို့ ရောက်လာလိမ့်မည်- ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်သည် သူ၏အမှုတော်ကို ဆောင်ရွက်ရန် အချို့သောမူများကို ချမှတ်ထားပြီး၊ ခေါင်းဆောင်များသည် ဤညွှန်ကြားချက်များကို လိုက်နာရန် မအောင်မြင်ရုံသာမက ဆိုးရွားသော အကျင့်ယုတ်မှုများကိုပါ ကျူးလွန်နေလျှင်၊ အဘယ်ကြောင့် ၎င်းတို့ကို သန့်ရှင်းသောရာထူးတွင် ဆက်လက်ဆောင်ရွက်ခွင့်ပြုသနည်း။

11. I will do. Samuel lived for years in an evil environment, and could not help seeing the difference between the instructions given in the scrolls of the law and the lives of the young priests who had been his intimate associates. Had he made inquiry of them, he would have received only angry rebuffs. His parents were not present to advise him, and he was hesitant to approach Eli himself. As he turned the matter over in his heart, the same question would come to him that comes to the mind of a godly youth today: If the Word of God lays down certain principles for the conduct of His work, and the leaders not only fail to follow these instructions, but are guilty of gross misconduct, why does He allow them to continue ministering in holy office?

မျိုးစေ့ကြဲခြင်းသည် ချက်ချင်းရိတ်သိမ်းခြင်းသို့ မဦးတည်ပေ၊ အကြောင်းမူကား အသီးအနှံများ ရင့်မှည့်ရန် အချိန်လိုအပ်သည်။ ဇာတ်နှင့်ဖိနဟတ်တို့၏ ဇာတ်လမ်းသည် ယနေ့ခေတ်တွင်လည်း ထိုနည်းတူဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် ဘုရားသခင်သည် သူ၏ပညတ်တော်များကို ဖီဆန်သူအားလုံးကို အချည်းနှီးဖြစ်စေတော်မူသည် (ဆာ ၁၁၉:၁၁၈)။ ခရစ်တော်သည် ယုဒသ်အား အောင်မြင်ရန် အခွင့်အလမ်းရှိမည့် ရာထူးတစ်ခုတွင် ထားရှိခွင့်ပြုခဲ့သကဲ့သို့၊ ဟောဖနိနှင့် သူ၏အစ်ကိုအား သူ၌အားကိုးခြင်းဖြင့် ကျမ်းစာချုပ်ကတိ၏ လက်ခံနိုင်သော အမှုဆောင်များဖြစ်လာနိုင်မည့် ရာထူးတစ်ခုတွင် ထားရှိခွင့်ပြုခဲ့သည်။ သို့သော် ယုဒသ်ကဲ့သို့ပင်၊ ဧလိ၏သားများသည် သူ၏လမ်းညွှန်မှုအား လက်နက်ချမပေးခဲ့ပေ။ မိမိကိုယ်ကို အုပ်စိုးခွင့်ပြုခြင်းဖြင့်၊ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်အား ၎င်းတို့အား လိုအပ်သောသင်တန်းပေးရန် မဖြစ်နိုင်အောင် ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏လမ်းမတော်သောလမ်းကို ဆက်လက်လိုက်လျှင် ဖြစ်ပေါ်မည့်အရာကို သိတော်မူပြီး၊ မေတ္တာနှင့် သည်းခံခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့အား ရလဒ်မည်မည်ရှိမည်ကို သတိပေးခဲ့သည်။ သို့သော် ယုဒသ်ကဲ့သို့ပင်၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏လမ်းကို ရွေးချယ်ခဲ့ပြီး၊ နောက်ဆုံးတွင် နှစ်ပေါင်းရာပေါင်းများစွာအကြာ ပေါလုမှ ဖော်ပြခဲ့သော အမှန်တရားကို သဘောပေါက်ခဲ့သည်- “ဇာတိအလိုသို့ ကြဲသောသူသည် ဇာတိမှ ဖောက်ပြန်ခြင်းကို ရိတ်ရလိမ့်မည်” (ဂလာတိ ၆:၈)။ စမူယလသည် သူ၏ကိုယ်ပိုင်အတွေ့အကြုံတွင် ပေါလု၏သတိပေးချက်ကို အတည်ပြုခဲ့သည်- “ကောင်းမှုပြုရာ၌ မပင်ပန်းစေနှင့်၊ အကြောင်းမူကား ငါတို့သည် မလျှော့လျှင် အချိန်တန်လျှင် ရိတ်ရလိမ့်မည်” (ဂလာတိ ၆:၉)။

Seed sowing is not followed immediately by the harvest, because time is needed for the fruit to reach maturity. The process of character development requires time—probationary time. Thus it was with Hophni and Phinehas; thus it is today. Eventually God brings to nought all who defy His statutes (Ps. 119:118). As Christ permitted Judas to occupy a position where he would have the opportunity to succeed, so He allowed Hophni and his brother to be placed in a position where they could, by relying on Him, become acceptable ministers of the covenant. But like Judas, the sons of Eli would not surrender to His guidance. By allowing self to reign supreme, they made it impossible for God to impart to them the necessary training. God knew what would happen should they continue in their perverse course, and in love and long-suffering warned them what the result would be. Yet, like Judas, they chose their own way, only to realize ultimately the truth expressed by Paul centuries later, “He that soweth to the flesh shall of the flesh reap corruption” (Gal. 6:8). In his own experience, Samuel verified Paul’s admonition, “Let us not be weary in well doing: for in due season we shall reap, if we faint not” (Gal. 6:9).

၁၅. စမူယလသည် ကြောက်ရွံ့သည်။ ဤဒုစရိုက်လောကတွင် ထာဝရဘုရား၏ နှုတ်ဖလှယ်သူဖြစ်ရန် ဘယ်သောအခါမျှ မလွယ်ကူပေ။ ဧလိယသည် အဟတ်အား လာမည့်အစာခေါင်းပါးမှုအကြောင်း သတိပေးစဉ် သူ၏အသက်ကို လက်ထဲတွင် ကိုင်ဆောင်ခဲ့ရသည်။ သို့သော် သူသည် သူ၏လိုက်နာမှုတွင် မကြောက်ရွံ့ခဲ့ဘဲ၊ ဘုရားသခင်သည် ရလဒ်များအတွက် တာဝန်ယူခဲ့သည်။ စမူယလသည် လူငယ်တစ်ဦးသာဖြစ်သည်။ သူသည် ငယ်ရွယ်စဉ်ကပင် လူများ၏မျက်နှာများကို မကြောက်ရွံ့ရန် သင်ယူခဲ့ရသည်၊ ယေရှုသည် အသက် ၁၂ နှစ်သာရှိသေးသော ကလေးတစ်ဦးဖြစ်စဉ်တွင် သူ၏ခေတ်ကာလ၏ ခေါင်းဆောင်များကို မကြောက်ရွံ့ဘဲ ရင်ဆိုင်ခဲ့သည်နည်းတူပင်။

15. Samuel feared. In this world of sin it is never easy to be the mouthpiece of the Lord. Elijah took his life in his hands as he warned Ahab of the impending famine; but he was fearless in his obedience, and God made Himself responsible for the results. Samuel was a mere youth! And he had to learn in his youth not to be afraid of men’s faces, even as Jesus feared not to face the leaders of His time, while He was, as yet, a child of only 12 summers!

၁၉. ထာဝရဘုရားသည် သူနှင့်အတူ ရှိတော်မူသည်။ ဧလိ၏နေဝင်ချိန်သည် နီးကပ်လာပြီဖြစ်သော်လည်း၊ စမူယလ၏နေသည် ထိုးထွက်လာနေပြီဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်သည် ခမည်းတော်နှင့် ခွဲခွာခြင်း၏ ဝေဒနာကို ခံစားခဲ့ရသည် (DA ၆၈၅, ၆၈၆, ၇၅၃, ၇၅၆ ကို ကြည့်ပါ)၊ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူများကို သူနှင့်လုံးဝခွဲခွာခြင်း၏ အမှောင်ထုထဲသို့ ဘယ်သောအခါမျှ ဦးဆောင်မသွားခဲ့ပေ။ ခရစ်တော်သည် လက်ဝါးကပ်တိုင်ပေါ်တွင် သူသည် တစ်ဦးတည်း စပျစ်သီးဖျော်စက်ကို နင်းနယ်နေသည်ဟု ထင်မှတ်ခဲ့သော်လည်း၊ သူ၏ခမည်းတော်သည် သူနှင့်အတူ ဝေဒနာခံစားနေခဲ့သည်။ စမူယလအတွက်၊ နှစ်ပေါင်းများစွာ သူ့ပတ်ဝန်းကျင်တွင် ဒုစရိုက်များကို ကြည့်ရှုပြီးနောက်၊ ဘုရားသခင်သည် ဒုစရိုက်ကို မျက်စိမှိတ်ထားသည်ဟု သို့မဟုတ် လူသားအတွက် သူ၏အစီအစဉ်ပြောင်းလဲသွားသည်ဟု ထင်မှတ်ခဲ့ပေမည်။ သို့သော် စမူယလသည် ဘုရားသခင်သည် သူ၏ဝိညာဉ်တော်ကို အမှန်တကယ်ပေးအပ်နိုင်ပြီး၊ သူ၏အမှုတော်၏ ခေါင်းဆောင်မှုကို အပ်နှင်းနိုင်သော လူငယ်တစ်ဦးကို မည်မျှကြာရှည်စောင့်ဆိုင်းခဲ့ရသည်ကို မသိခဲ့ပေ။

19. The Lord was with him. Eli’s sun was about to set, but that of Samuel was already rising. Christ suffered the pangs of separation from the Father (see DA 685, 686, 753, 756), but God has never yet led His people through the total darkness of separation from Him. To Christ on the cross it appeared that He trod the winepress alone, yet His Father was there suffering with Him. To Samuel it might have seemed, after years of observing sin all about him, either that God winked at sin or that His plan for man had changed. But Samuel was unaware of how long God had waited for a young man to whom He could truly impart His Spirit, and commit the leadership of His work on earth.

ဥပမာအားဖြင့်၊ ရှောလသည် မအောင်မြင်ခဲ့စဉ်တွင်၊ သူ့ကို ချက်ချင်းအစားထိုးခဲ့ခြင်း မရှိပေ။ နှစ်ပေါင်းအတော်ကြာ သူသည် သူ၏စိတ်ကို ပြောင်းလဲပြီး ချစ်မြတ်နိုးသော ခမည်းတော်၏ လမ်းညွှန်မှုကို လက်နက်ချရန် အခွင့်အလမ်းရှိခဲ့သည်။ သို့သော် ဘီဂိုထရီနှင့် ဝေဖန်မှုသည် မကြာမီ ဘုရားသခင်၏ ခေါင်းဆောင်မှုကို ပုန်ကန်မှုအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားပြီး၊ မာန်နှင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် တရားမျှတသည်ဟု ဆိုမှုသည် သူ၏ဝိညာဉ်ရေးရာသီလများကို လုယူခဲ့သည်။ ရှောလ၏ စမ်းသပ်မှုနှစ်များအတွင်း၊ ဒါဝိဒ်သည် ဣသရေလ၏ ခေါင်းဆောင်မှုတာဝန်များကို လွှဲပြောင်းယူရန် ပြင်ဆင်ရန်အတွက် ဘုရင်များထဲမှ ဘုရင်၏ ခြေတော်ရင်းတွင် ထိုင်ရန် ဖိတ်ကြားခံခဲ့ရသည်။

When Saul, for example, failed, he was not immediately replaced. For a number of years he still had the opportunity of changing his mind and surrendering to the guidance of a loving Father. But bigotry and criticism soon gave way to rebellion against divine leadership, while pride and self-justification robbed him of spiritual virtue. During the years of Saul’s testing, however, David was invited to sit at the feet of the King of kings, preparatory to taking over the responsibilities of the leadership of Israel.

သူ၏စကားများထဲမှ တစ်ခုမျှ။ စမူယလသည် သင်ယူစရာများစွာ ရှိခဲ့သော်လည်း၊ လူငယ်တစ်ဦးအနေဖြင့် ဘုရားသခင်၏ ခေါ်သံကို နာခံမှုသင်တန်းတွင် လေ့ကျင့်ခံခဲ့ရသည်။ ဘုရားသခင်၏ နည်းလမ်းများကို သင်ယူရန် စိတ်အားထက်သန်ပြီး မည်သည့်ကုန်ကျစရိတ်ဖြင့်မဆို သူ့ကို နာခံရန် သန္နိဋ္ဌာန်ချထားသော လူငယ်တစ်ဦးကို တွေ့ရှိရခြင်းသည် ထာဝရဘုရားအတွက် မည်မျှဝမ်းမြူးဖွယ်ဖြစ်မည်နည်း။ သူသည် ကလေးတစ်ဦးထက် အနည်းငယ်သာလွန်သော အချိန်တွင် ပရောဖက်အဖြစ် လူများက လက်ခံခဲ့ခြင်းသည် အံ့ဩစရာမရှိပေ။

None of his words. Samuel naturally had much to learn, but as a youth he was trained in the school of obedience to God’s call. What a joy it must have been to the Lord to find a lad eager for the privilege of learning the ways of God and determined to obey Him whatever the cost Little wonder he was accepted by the people as a prophet when hardly more than a child!

၂၀ (၇:၉၊ ၁၅။ ဆမ်ယူရယ်သည် လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ယူသည်—ဆမ်ယူရယ်သည် ယခုအခါ ဣသရေလဘုရားသခင်ထံမှ တရားသူကြီး၊ ပရောဖက်၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်ဟူသော သုံးမျိုးသောရာထူးဖြင့် ခန့်အပ်ခြင်းခံရသည်။ တစ်ဖက်လက်ကို ခရစ်တော်၏လက်ထဲတွင် ထားလျက်၊ အခြားတစ်ဖက်လက်ဖြင့် နိုင်ငံ၏ဦးဆောင်မှုကို ယူကာ၊ ဣသရေလကို ပျက်စီးခြင်းမှ ကာကွယ်ရန် ပညာနှင့် ခိုင်မာစွာ အုပ်ချုပ်သည် (ST ဇွန်လ ၂၂၊ ၁၈၈၂)။

20 (ch. 7:9, 15). Samuel Takes Hold With Both Hands.—Samuel was now invested by the God of Israel with the three-fold office of judge, prophet, and priest. Placing one hand in the hand of Christ, and with the other taking the helm of the nation, he holds it with such wisdom and firmness as to preserve Israel from destruction (ST June 22, 1882).

ellen g. white comments

1–21 PP 581-583

1–4 3T 472

1–6 PP 581

7 PP 582

8–14 PP 581

9 SL 12

11 TM 410

11–14 SR 185

13, 14 1T 119, 217; 2T 624

14 1T 190

15–18 PP 582

18 SR 185; 1T 119; 4T 200

19 CT 143

19, 20 PP 590

အခန်းကြီး - ၄

chapter 4

၁ ဣသရေလလူများသည် ဧဗင်ဧဇာ၌ ဖိလိတ္တိလူများက အနိုင်ယူခံရသည်။ ၃ သူတို့သည် ဖိလိတ္တိလူများကို ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်စေရန် သေတ္တာတော်ကို ယူဆောင်လာကြသည်။ ၁၀ သူတို့သည် ထပ်မံ၍ ရိုက်ပုတ်ခံရပြီး သေတ္တာတော်ကို သိမ်းယူခံရသည်၊ ဟောဖနိနှင့် ဖိနဟတ်တို့သည် အသတ်ခံရသည်။ ၁၂ ဧလိသည် သတင်းကြားသောအခါ နောက်သို့လဲကျ၍ လည်ပင်းကျိုးသည်။ ၁၉ ဖိနဟတ်၏ဇနီးသည် ဣခါဗုဒ်ကို ဖွားမြင်ရာတွင် စိတ်ပျက်အားလျော့ပြီး သေသည်။

1 The Israelites are overcome by the Philistines at Eben-ezer. 3 They fetch the ark unto the terror of the Philistines. 10 They are smitten again, the ark taken, Hophni and Phinehas are slain. 12 Eli at the news, falling backward, breaketh his neck. 19 Phinehas’ wife, discouraged in her travail with I-chabod, dieth.

၁. ဆမ်မြူရယ်၏ နှုတ်ကပတ်တော်။ အများစုသော ဝေဖန်သုံးသပ်သူများက အခန်း ၃ အဆုံးအပိုဒ်နှင့် ဆက်စပ်နေသည်ဟု သဘောတူကြသည်၊ အကြောင်းမှာ ဣသရေလလူမျိုးများကို ဖိလိတ္တိလူမျိုးများနှင့် စစ်ပွဲဆင်နွှဲရန် ဆမ်မြူရယ်၏ အကြံဉာဏ်မဟုတ်ခဲ့ပေ။ ဆမ်မြူရယ်သည် သေတ္တာတော် ကိရယတ်-ယာရီန်မြို့တွင် နှစ်ပေါင်းများစွာ ရှိနေသည်အထိ ထပ်မံဖော်ပြခြင်းမရှိခဲ့သဖြင့်၊ ဣသရေလမင်းသားများသည် အသစ်အသိအမှတ်ပြုခံရသော ပရောဖက်ထံ အကြံဉာဏ်တောင်းခံရန် ငြင်းဆန်ခဲ့ဖွယ်ရှိသည် (အခန်း ၇:၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်၏ ပရောဖက်သည် ရှိလောမြို့မှ သေတ္တာတော်ကို ပို့ဆောင်ရန် အကြံပေးမည်မဟုတ်ပေ (အပိုဒ် ၃ ကိုကြည့်ပါ)။ သို့သော် သခင်ဘုရားအား ပူဇော်ရမည့် ဝတ်ပြုရေးနှင့်ပတ်သက်၍ သူ၏ညွှန်ကြားချက်ကို ငြင်းပယ်ခဲ့သူများသည် သေတ္တာတော်ကို အယူသီးသော ကြောက်ရွံ့မှုဖြင့် ရှုမြင်လာကာ၊ ၎င်းအား မည်သည့်ကောင်းချီးမျိုးကိုမဆို အာမခံပေးနိုင်သော မှော်ဆန်သည့် ဂုဏ်ရည်များရှိသည့် တန်ခိုးရှင်အဖြစ် ယူဆလာကြသည်။

1. The word of Samuel. Most commentators agree that the first sentence of v. 1 belongs to the last verse of ch. 3, for it was not Samuel’s counsel that Israel go to war with the Philistines. Inasmuch as Samuel is not mentioned again till after the ark had been in Kirjath-jearim for many years, it may be that the princes of Israel had refused to consult the newly recognized prophet (ch. 7:3). The prophet of God would never have counseled sending the ark away from Shiloh (see on v. 3). But those who had rejected the instruction of the Lord regarding the worship to be offered Him would come to look upon the ark with superstitious fear and to think of it as a talisman whose magic qualities assured them blessings of every kind.

ဣသရေလလူမျိုးအားလုံးသည် ဆမ်မြူရယ်နှင့် ဧလိ၏သားများအကြား ကွာခြားချက်ကို အသိအမှတ်ပြုခဲ့ကြပြီး၊ ဝိညာဉ်ရေးရာစိတ်ရှိသူများသည် အကြံဉာဏ်နှင့် အကူအညီအတွက် ပရောဖက်အသစ်ထံ လာရောက်ခဲ့ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ဧလိနှင့် သူ၏အိမ်သူအိမ်သားများဆန့်ကျင်သည့် သူ၏ပရောဖက်ပြုချက်ကို သိရှိခဲ့ပြီး၊ သူ၏ခေါ်ဆောင်မှုသည် သခင်ဘုရားထံမှဖြစ်သည်ဟု ယုံကြည်ခဲ့ကြသည်။ ခေါင်းဆောင်များ လမ်းမှားသွားသောအခါ၊ လူများစွာသည် ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ကျင့်တရားအဆင့်ကို ကျဆင်းစေခဲ့သည်။ သို့သော် ၎င်းတို့၏ လူမှုအဆင့်အတန်းမြင့်သူများ၏ အပြုအမူကြောင့် ဖြောင့်မတ်သောလမ်းမှ လွှဲမသွားသူ အနည်းငယ်အမြဲရှိခဲ့သည်။

All Israel, however, recognized the difference between Samuel and the sons of Eli, and those who were spiritually-minded came to the new prophet for counsel and help. They knew of his prophecy against Eli and his house, and were convinced that his call was of the Lord. When leaders err, many permit the moral tone of their own lives to fall. But there are always a few who are not turned away from the path of right by the conduct of their social superiors.

ဖိလိတ္တိလူမျိုးများ။ တရားသူကြီးများစာအုပ်တွင် ဣသရေလသည် ဖိလိတ္တိလူမျိုးများထံ အနှစ် ၄၀ ကျွန်ခံခဲ့ရသည်ဟု ဖော်ပြထားသည် (တရားသူကြီးများ ၁၃:၁)၊ ထိုကာလအတွင်း ဆမ်ဆွန်သည် အနှစ် ၂၀ အုပ်ချုပ်ခဲ့သည် (တရားသူကြီးများ ၁၅:၂၀; ၁၆:၃၁)။ ဧလိ၏ တရားသူကြီးအဖြစ်တာဝန်ထမ်းဆောင်မှုသည် ဆမ်ဆွန်၏ကာလနှင့် ဆက်စပ်ဖြစ်စေ၊ ထပ်နင်းဖြစ်စေဖြစ်နိုင်သည်။ ဧလိသည် အနှစ် ၄၀ တရားသူကြီးအဖြစ် ဆောင်ရွက်ခဲ့သည် (၁ ဆမ်မြူရယ် ၄:၁၈)။ ဧလိသည် အိုမင်းလာပြီး နိုင်ငံရေးကိစ္စများကို ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းမရှိတော့သောအခါ၊ ဖိလိတ္တိလူမျိုးများသည် တောင်ကုန်းဒေသများကို ထိန်းချုပ်ရန် အချိန်တန်ပြီဟု ယူဆခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ အစိုးရဗဟိုဌာနသည် ရှိလောမြို့တွင်ရှိကြောင်း သိရှိထားသဖြင့်၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏စစ်တပ်ကို ထိုနေရာသို့ စေလွှတ်ခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။

The Philistines. The book of Judges states that Israel was in bondage to the Philistines for 40 years (Judges 13:1), during which time Samson judged the land for 20 years (Judges 15:20; 16:31). Eli’s judgeship either followed or overlapped Samson’s. Eli functioned as judge for 40 years (1 Sam. 4:18). When Eli became so old as to lose control over state affairs, the Philistines may have felt that the time had come for them to secure control of the hill country. Knowing that the center of government was at Shiloh, they would naturally send their army toward it.

အာဖက်မြို့တွင် စခန်းချခဲ့သည်။ အာဖက်၊ “ခံတပ်” သို့မဟုတ် “ဝိုင်းထားရာ” ဟူသည်မှာ “အင်အားသုံး”၊ “ဖိအားပေး”၊ “ထိန်းထား” ဟူသော ကြိယာမှ ဆင်းသက်လာသည်။ ဤမြို့ကို ရှာရွန်လွင်ပြင်ရှိ အန္တိပ္ပါထရစ်မြို့အဖြစ် ဖော်ထုတ်ခံရပြီး၊ ယုပ္ပေမြို့မှ အရှေ့မြောက်ဘက် ၁၁ မိုင်နှင့် ၁/၄ (၁၈ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင်ရှိသည်။ ၎င်းသည် ရှိလောမြို့မှ သေတ္တာတော်ကို စစ်မြေပြင်သို့ သယ်ဆောင်သွားသည့်နေရာ (အခန်း ၄:၁၀၊ ၁၁) မှ ၂၅ မိုင် (၄၀ ကီလိုမီတာ) ထက်နည်းသည်။ အန္တိပ္ပါထရစ်မှလွဲ၍ အာဖက်ဟု ဖော်ထုတ်နိုင်မည့် တိကျသောနေရာမရှိပေ။ အာရှာ အနွယ်အမျိုးတွင်ရှိသော အာဖက် (ယောရှု ၁၉:၃၀၊ ၃၁) သည် ထည့်သွင်းစဉ်းစားရန် အလွန်ဝေးသည်။ အာဖက်သည် “ခံတပ်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရှိသဖြင့်၊ ထိုအမည်ကို အမြဲတမ်း သို့မဟုတ် ယာယီဖြစ်စေ၊ ခံတပ်များစွာတွင် အသုံးပြုခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။

Pitched in Aphek. Aphek, “fortress,” or “enclosure,” is from a verb meaning “to force,” “to compel,” “to hold.” The city has been identified with Antipatris, a town in the Plain of Sharon, about 11 1/4 mi. (18 km.) northeast of Joppa. This would be less than 25 mi. (40 km.) from Shiloh, whence the ark was carried to the battlefield (ch. 4:10, 11). Except for Antipatris, no definite site is known that might be identified with Aphek. Aphek in the tribe of Asher (Joshua 19:30, 31) is too far north to merit consideration. In view of the fact that Aphek means “fortress,” the name might have been applied to various fortified sites, either permanent or temporary.

၂. ဣသရေလသည် အနိမ့်ကျခဲ့သည်။ ယခင်အကြိမ်များစွာတွင် ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလစစ်တပ်များအား ၎င်းတို့၏ရန်သူများနှင့် စစ်တိုက်ရန် ညွှန်ကြားခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် သူ၏အမိန့်တော်ကို လိုက်နာသောအခါ အောင်ပွဲရရှိခဲ့သည်။ သို့သော် ဤအကြိမ်တွင် အခြေအနေများမှာ ကွဲပြားသည်။ ၎င်းတို့သည် သေတ္တာတော်ကို စစ်မြေပြင်သို့ သယ်ဆောင်သွားခဲ့သည့်အချက် (အပိုဒ် ၃) နှင့် ဖိလိတ္တိလူမျိုးများက ၎င်းကို သိမ်းယူခဲ့သည်မှာ ဣသရေလလူမျိုးများသည် ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်အင်အားကို မမှန်ကန်စွာ ယုံကြည်မှုရှိပြီး၊ စစ်ပွဲကို စတင်ခဲ့ကာ လွယ်ကူစွာ အောင်ပွဲရရှိမည်ဟု မျှော်လင့်ခဲ့ကြသည်မှာ သက်သေဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို နှိမ့်ချစွာ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် စစ်တိုက်ရန် မသွားခဲ့ဘဲ၊ ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်ဉာဏ်ပညာနှင့် စွမ်းအားကို ဂုဏ်ယူစွာ ထွက်သွားခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့နှင့်အတူရှိသောအခါ မည်သည့်ရန်သူမျှ ၎င်းတို့ရှေ့တွင် မခံမရပ်နိုင်ခဲ့ပေ။ သူနှင့်အတူမရှိသောအခါ ရှုံးနိမ့်မှုသည် သေချာသည်။

2. Israel was smitten. Upon numerous previous occasions God had directed that the armies of Israel go forth into battle with their enemies, and when they did so in response to His command victory was theirs. This time, however, the circumstances were different. The fact that they carried the ark of the covenant into battle (v. 3) and that the Philistines captured it is evidence that the people of Israel, motivated by a false confidence in their own strength, had initiated the attack and expected an easy victory. They went forth into battle, not in humble faith trusting in God, but with pride in their own cleverness and power. When God was with them no enemy could stand before them; when He was not, defeat was certain.

ဖိလိတ္တိလူမျိုးများက သေတ္တာတော်ကို သိမ်းယူပြီး ပြန်လည်ပေးအပ်ခြင်း၊ ၁ ဆမ်မြူရယ် ၅:၃။

Capture and Return of the Ark by the Philistines, 1 Samuel 5:3.

၃–၅။ ဟောဖနိနှင့် ဖိနဟတ်သည် အလွန်သန့်ရှင်းရာဌာနသို့ ဝံ့ကြွံ့ကြွံဝင်ရောက်သည်—ဧလိ၏သားနှစ်ယောက်ဖြစ်သော ဟောဖနိနှင့် ဖိနဟတ်သည် သေတ္တာတော်ကို စခန်းသို့သယ်ဆောင်ရန် အဆိုပြုချက်ကို စိတ်အားထက်သန်စွာ လက်ခံခဲ့သည်။ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း၏ ခွင့်ပြုချက်မရှိဘဲ၊ သူတို့သည် အလွန်သန့်ရှင်းရာဌာနသို့ ဝံ့ကြွံ့ကြွံဝင်ရောက်ကာ၊ ဘုရားသခင်၏သေတ္တာတော်ကို ထိုနေရာမှ ယူဆောင်သွားခဲ့သည်။ မာန်မာနဖြင့် ပြည့်နှက်လျက်၊ မကြာမီအောင်မြင်မှုကို မျှော်လင့်ကာ စိတ်လှုပ်ရှားနေသူတို့သည် သေတ္တာတော်ကို စခန်းသို့ သယ်ဆောင်လာခဲ့သည်။ လူများသည် ယေဟောဝါ၏ရှိနေမှု၏အမှတ်အသားကို မြင်လျှင်၊ “မြေကြီးပင် လှုပ်ခတ်သွားသည်အထိ အော်ဟစ်ကြလေ၏” (ST ဒီဇင်ဘာလ ၂၂၊ ၁၈၈၁)။

3–5. Hophni and Phinehas Presumptuously Enter Most Holy Place.—The two sons of Eli, Hophni and Phinehas, eagerly acceded to the proposal to bear the ark into the camp. Without the consent of the high priest, they ventured presumptuously into the holy of holies, and took from thence the ark of God. Filled with pride, and elated with the expectation of speedy victory, they bore it to the camp. And the people, beholdings, as they thought, the token of Jehovah’s presence, “shouted with a great shout, so that the earth rang again” (ST Dec. 22, 1881).

၃. အကြောင်းကြောင့်။ အရှေ့အနီးဒေသရှိ ဘုရားများစွာကိုးကွယ်သူများသည် ဆုတ်ယုတ်မှုများနှင့် ရင်ဆိုင်ရသောအခါ၊ ၎င်းတို့၏ ဘုရားများသည် ၎င်းတို့အပေါ် ဒေါသထွက်နေသည်ဟု ယူဆကာ၊ နောင်တွင် ပိုမိုဆိုးရွားသော ဒုက္ခများကို ရှောင်ရှားရန် ပိုမိုအားထုတ်ကာ ဖြည့်ဆည်းပေးရမည်ဟု ယူဆလေ့ရှိသည်။ ထိုအချိန်က ဣသရေလ၏ ဘာသာရေးအခြေအနေ နိမ့်ကျနေသည်ကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားလျှင်၊ ၎င်းတို့သည် သခင်ဘုရားအပေါ် အလားတူသဘောထားရှိခဲ့သည်မှာ အံ့ဩစရာမရှိပေ (PP ၅၈၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ဧလိ၏ တရားသူကြီးအဖြစ်တာဝန်ထမ်းဆောင်မှုအတွင်း ယခင်အောင်ပွဲများသည် ၎င်းတို့၏ ဘုရားသခင်လိုအပ်မှုကို မမြင်နိုင်သော ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ယုံကြည်မှုခံစားချက်သို့ ဦးတည်သွားစေခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ ခေါင်းဆောင်များသည် အနီးနားရှိ လူမျိုးများ၏ ဘုရားများကို ရွေးချယ်ကာ သခင်ဘုရားကို တမင်တကာ စွန့်လွှတ်ခဲ့သောကြောင့်၊ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်မျိုးစေ့ကြဲခြင်း၏ အသီးအနှံကို ရိတ်သိမ်းခွင့်ပြုရုံမှတပါး ဘာမျှမလုပ်နိုင်ခဲ့ပေ။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် ၎င်းတို့၏ နှလုံးများကို နှိမ့်ချမည့်အစား၊ သေတ္တာတော်ကို အောင်မြင်မှုကို အာမခံပေးသည့် တန်ခိုးရှင်အဖြစ်သာ ယူဆကာ ၎င်းအပေါ် အယူသီးသောသဘောထားကို ပြသခဲ့သည်။

3.Wherefore. When reverses came to the polytheistic peoples of the Near East, they usually concluded that their gods were angry with them and should be more earnestly placated to avoid worse afflictions in the future. Considering the low religious condition of Israel at this time, it is little wonder that Israel had much the same attitude toward the Lord (see PP 584). Probably past victories during Eli’s judgeship had led to a feeling of self-confidence that blinded their eyes to their need of God. Because the leaders had willfully forsaken Him for the gods of the nations about them, God could do nothing but permit them to reap the harvest of their own seed sowing. Instead of humbling their hearts before God, they gave evidence of their superstitious attitude toward Him by thinking of the ark merely as a talisman guaranteeing success.

ဘုရားသခင်ထံမှ အကြံဉာဏ်မရှိဘဲ၊ မင်းသားများက အကြံပြုခဲ့ပြီး၊ လူများကလည်း ယခင်က မစဉ်းစားဖူးသည့်အရာကို သဘောတူခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် သန့်ရှင်းရာဌာနမှ မိုင်အနည်းငယ်သာ ဝေးကွာပြီး၊ သေတ္တာတော်ကို ၎င်းတို့အလယ်တွင် ထားရှိလျှင် အောင်ပွဲရရှိမည်ဟု ယူဆခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏ ရှေ့တော်ရှိမှုကို ကိုယ်စားပြုသည့် ဤအဖိုးတန်သင်္ကေတကို အဝတ်ဖုံးနှင့် ဖုံးအုပ်ထားပြီး၊ လီဝီလူမျိုးများက ၎င်းကို ကုလားကာအတွင်းရှိ ၎င်း၏နေရာမှ သယ်ဆောင်သွားခဲ့သည် (တောလည်ရာ ၄:၅၊ ၆)။ ဧလိ၏သားများ၏ ယခင်လုပ်ရပ်များကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားလျှင်၊ ၎င်းတို့သည် သန့်ရှင်းသောဓမ္မစဉ်လာများကို မေ့လျော့ပြီး၊ နောက်ထပ်သတ်ဖြတ်မှုများကို ရှောင်ရှားရန် စစ်တပ်ထံသို့ မိုင်အနည်းငယ်သာ အလျင်အမြန် ပို့ဆောင်ခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။

Without any counsel from on high the princes suggested, and the people agreed to, something never before thought of. They were only a few miles from the sanctuary, and if the ark were in their midst, surely victory would be theirs. This precious symbol of God’s presence was covered with its cloth shroud, and the attendant Levites carried it out from its resting place within the veil (Num. 4:5, 6). Considering the past actions of Eli’s sons, one would not be surprised if they forgot all reverent formalities, and hastened the few miles to the army, hoping that further slaughter might be avoided.

သို့သော် သေတ္တာသည် ဘုရားသခင်၏ ရှိနေခြင်း၏ သင်္ကေတဖြစ်ပြီး၊ ခေါင်းဆောင်များသည် ဘုရားသခင်၏ လမ်းညွှန်မှုကို ငြင်းပယ်ခဲ့သောကြောင့်၊ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အတွက် ကောင်းမွန်သော ထိန်းသိမ်းမှုကို ပြုလုပ်နိုင်ခြင်းမရှိခဲ့ပေ။ အကယ်၍ ခေါင်းဆောင်များသည် ၎င်းတို့၏ နှလုံးများကို နှိမ့်ချပြီး ၎င်းတို့၏ အပြစ်ရှိသော လမ်းများမှ ပြန်လည်လှည့်ပြန်လာခဲ့လျှင်၊ ၎င်းတို့သည် နောင်နှစ်များတွင်ကဲ့သို့ ပရောဖက်မှတစ်ဆင့် လမ်းညွှန်ခံရလိမ့်မည်။ ခရစ်တော်၏ ခေတ်ကာလတွင် လူအုပ်ကြီးသည် ၎င်းတို့၏ ယဇ်ပုရောဟိတ်များ၏ ခေါင်းဆောင်မှုကို မျက်စိမမြင်စွာ လိုက်နာကာ “သူ၏အသွေးသည် ကျွန်ုပ်တို့နှင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ သားသမီးများအပေါ်သို့ ကျရောက်ပါစေ” ဟု အော်ဟစ်ခဲ့ကြသည်။ ထိုနည်းတူ၊ ဧဗြဇေရ၌ အစ္စရေးစစ်တပ်သည် ဘေးဒုက္ခရင်ဆိုင်နေရပြီး၊ ၎င်းတို့၏ စိတ်ကူးယဉ်မှုများ၏ အစွမ်းကုန်ကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း၊ ယခုအောင်ပွဲရလိမ့်မည်ဟု အော်ဟစ်ခဲ့ကြသည်။ လူ့အဖွဲ့အစည်း၏ နိုင်ငံရေး သို့မဟုတ် ဘာသာရေးအဖွဲ့အစည်းများ၏ ကံကြမ္မာ—ဆိုးရွားခြင်း သို့မဟုတ် ကောင်းမွန်ခြင်း—သည် ခေါင်းဆောင်များ၏ သဘောထားနှင့် အပြုအမူပေါ်တွင် များစွာမူတည်သည်။

But the ark was the symbol of God’s presence, and since the leaders had rejected divine direction, God could not place His restraining hand over them for good. Had the leaders humbled their hearts and turned from their sinful ways, they would have been guided by the prophet, as in later years. In Christ’s day crowds followed blindly the leadership of their priests, crying out, “His blood be on us, and on our children.” So likewise the army of Israel at Ebenezer, facing disaster, and grasping at the straws of their own imagination, cried out that victory was now assured. The woe or weal of organized groups of society, whether political or religious, is largely determined by the attitude and conduct of the leaders.

သို့သော် တစ်ဦးချင်းသည် အဖွဲ့အစည်းမှသီးခြားစွာ ၎င်းတို့၏ ဝိညာဉ်ရေးကံကြမ္မာကို ဆုံးဖြတ်နိုင်သည်။ ရှမွေလသည် ထိုနေ့၏ မိုက်မဲမှုကြောင့် အစ္စရေးအပေါ်သို့ ရောက်လာသော အရှက်ကွဲမှုတွင် ပါဝင်ခဲ့သော်လည်း၊ ၎င်းသည် သူ၏ ဘုရားသခင်နှင့် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရ လက်ခံမှုကို တားဆီးနိုင်ခြင်းမရှိခဲ့ပေ။ အာဟပ်၏ ခေတ်ကာလတွင်၊ ခေါင်းဆောင်များသည် ဗာလဘုရားထံ လှည့်သွားသောအခါ၊ ဧလိယသည် တစ်ဦးတည်းသာ အသက်ရှင်သောဘုရားသခင်ကို အသိအမှတ်ပြုပြီး ဝတ်ပြုသူအဖြစ် ခံစားခဲ့ရသည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်က ၎င်းအား အစ္စရေးတွင် ဧလိယကဲ့သို့ မှန်ကန်သောလမ်းကို ရွေးချယ်ခဲ့သူ ထောင်ပေါင်းများစွာရှိကြောင်း အသိပေးခဲ့သည်။ အစ္စရေးတွင် သုံးနှစ်ကြာ မိုးခေါင်ရေရှားမှုသည် ၎င်းတို့၏ ဘုရားသခင်အပေါ် ယုံကြည်ခြင်းနှင့် ၎င်းအပေါ် သစ္စာစောင့်သိမှုကို ပြောင်းလဲမသွားစေခဲ့ပေ။

Individuals may nevertheless determine their own spiritual destiny independently of the group. Although Samuel shared in the humiliation brought upon Israel as a result of the day’s folly, this did not prevent his personal acceptance with God. When, in Ahab’s day, the leaders turned to Baal, Elijah felt himself to be the only one who recognized and served the living God. Yet the Lord informed him that there were thousands in Israel who had chosen the right, even as he had done. The three-year drought in Israel had not changed their faith in God and their loyalty to Him.

ဣသရေလသည် မတော်မတရားနည်းဖြင့် အောင်မြင်မှုကို ရှာဖွေသည်—ထိုခမ်းနားသောအောင်မြင်မှုများကို အမှတ်ရခြင်းသည် ဣသရေလလူမျိုးအားလုံးကို မျှော်လင့်ချက်နှင့် သတ္တိအသစ်ဖြင့် လှုံ့ဆော်ပေးခဲ့ပြီး၊ သူတို့သည် ချက်ချင်းပင် ရှိလောမြို့သို့ သေတ္တာတော်ကို ယူဆောင်ရန် စေလွှတ်ခဲ့သည်။ “ဤသေတ္တာတော်သည် ကျွန်ုပ်တို့ထံသို့ ရောက်လာသောအခါ၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ရန်သူတို့၏လက်မှ ကျွန်ုပ်တို့ကို ကယ်တင်ပေးလိမ့်မည်” ဟု သူတို့ကပြောခဲ့သည်။ သေတ္တာတော်၏ သန့်ရှင်းမှုကို ပေးသနားတော်မူသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ပညတ်တရားသာဖြစ်ပြီး၊ ထိုပညတ်တရားကို နာခံမှသာလျှင် ၎င်း၏ရှိနေမှုသည် သာယာဝပြောမှုကို ယူဆောင်လာမည်ကို သူတို့မစဉ်းစားခဲ့ကြပေ (ST ဒီဇင်ဘာလ ၂၂၊ ၁၈၈၁)။

Israel Sought Victory in Wrong Way.—The recollection of these glorious triumphs inspired all Israel with fresh hope and courage, and they immediately sent to Shiloh for the ark, “that when it cometh among us,” said they, “it may save us out of the hand of our enemies.” They did not consider that it was the law of God which alone gave to the ark its sacredness, and that its presence would bring them prosperity only as they obeyed that law (ST Dec. 22, 1881).

၇. ဘုရားသခင်ရောက်လာပြီ။ ဖိလိတ္ထိလူမျိုးတို့သည် နတ်များစွာရှိသော်လည်း ဣသရေလအမျိုး၏ ဘုရားသခင်နှင့် ၎င်းတို့၏ နတ်များအကြား ကွဲပြားမှုကို ရှင်းလင်းစွာ သဘောပေါက်ခဲ့ကြသည်။ အခန်းကြီး ၇ တွင် ဘုရားသခင်အတွက် စကားလုံးမှာ အများကိန်း ’ဧလဟိမ်’ ဖြစ်သော်လည်း ကြိယာမှာ အနည်းကိန်းဖြစ်သည်။ သို့သော် အခန်းကြီး ၈ တွင် ကြိယာမှာ အများကိန်းဖြစ်ပြီး စစ်မှန်သောဘုရားသခင်နှင့် အာရှဒုတ်ရှိ ၎င်းတို့၏ နတ်ဘုရားများအကြား ထင်ရှားသော ခြားနားချက်ကို ပြသည်။

7. God is come. The Philistines, who had many gods, clearly recognized the difference between the God of Israel and their gods. Though in v. 7 the word for God is in the plural, ’Elohim, the verb is singular. But in v. 8 the verb is plural—a clear contrast between the true God and the gods in their temple at Ashdod.

၈. ဤတန်ခိုးကြီးသော ဘုရားများ။ “တန်ခိုးကြီးသော” ဟူသော စကားလုံးမှာ ’အဒီရိမ်’ ဖြစ်ပြီး “ဘုန်းတန်ခိုးကြီးသော” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရှိပြီး ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးတော်၏ ဂုဏ်ကျက်သရေကို ထပ်မံဖော်ပြသည်။ ဖိလိတ္ထိလူမျိုးတို့သည် ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးတော်ကို အမျိုးမျိုးသော လူမျိုးများနှင့် လူအများနှင့် ဆက်ဆံရာတွင် အသိအမှတ်ပြုခဲ့ကြသည်။ စိတ်ဓာတ်ကျလုမတတ်ဖြစ်နေသော်လည်း ၎င်းတို့သည် ယခင်က ၎င်းတို့၏ ကျွန်ဖြစ်ခဲ့သော ဣသရေလလူမျိုးတို့၏ ကျွန်အဖြစ် မခံရရန် သေမည်အထိ ခုခံရန် ပြင်းထန်သော ဆုံးဖြတ်ချက်ဖြင့် တင်းကြပ်စွာ ဆောင်ရွက်ခဲ့ကြသည်။

8. These mighty Gods. The word for “mighty” is ’addirim, “majestic,” which implies the additional idea of the nobility of God’s power, which had been recognized by the Philistines as they learned of His dealings with various nations and peoples in the past. Almost ready to give up in despair, they were nerved with a bitter determination to resist to the death the fate of being made slaves to those who a few years previously had been slaves to them.

၁၁. ဘုရားသခင်၏ သေတ္တာတော်ကို သိမ်းဆည်းသွားသည်။ ဤဖြစ်ရပ်ကို ဖော်ပြရာတွင် ဆာလံကျမ်းဆရာက “ရှိလောတွင် တဲတော်ကို စွန့်ပစ်တော်မူပြီး ၎င်း၏ တန်ခိုးတော်ကို ဖမ်းဆီးခံရခြင်းသို့ ရောက်စေပြီး ၎င်း၏ ဘုန်းတန်ခိုးကို ရန်သူ၏ လက်သို့ အပ်နှံတော်မူသည်။ … ၎င်းတို့၏ ယဇ်ပုရောဟိတ်များသည် ဓားဖြင့် သေကြသည်” (ဆာလံ ၇၈:၆၀-၆၄) ဟု ဆိုသည်။ ဣသရေလလူမျိုးတို့သည် ရန်သူထက် အောင်မြင်ရန် အခွင့်အလမ်းသာခဲ့ပြီး အောင်မြင်မည်ဟု ယုံကြည်စိတ်ချစွာ စစ်မက်ထဲသို့ ဝင်ရောက်ခဲ့သော်လည်း ၎င်းတို့သည် လုံးဝပျက်စီးသွားပြီး အသက်ရှင်ကျန်ရစ်သူတိုင်းသည် အခန်းကြီး ၃ တွင်ကဲ့သို့ စခန်းသို့မဟုတ် “တဲသို့” မဟုတ်ဘဲ “သူ၏ တဲသို့” ထွက်ပြေးသွားကြသည်။ တဲဟူသော စကားလုံးမှာ ’ဩဟဲလ်’ ဖြစ်ပြီး “နေရာ” သို့မဟုတ် “အိမ်ယာ” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရှိပြီး အောင်မြင်မှု အလွန်ကြီးမားစွာ ပျက်စီးသွားသဖြင့် လူတိုင်းသည် ၎င်းတို့၏ လုံခြုံမှုအတွက် ကိုယ်စီကိုယ်ငှ အိမ်သို့ အကောင်းဆုံးပြန်သွားခဲ့ရသည်ဟူသော အတွေးကို ဖော်ပြသည်။

11. The ark of God was taken. Speaking of this event, the psalmist says, “He forsook the tabernacle at Shiloh, … and delivered his strength into captivity, and his glory into the enemy’s hand. … Their priests fell by the sword” (Ps. 78:60–64). Though Israel’s prospects for victory were superior to those of the enemy, and though they went into battle confident of victory, they failed so completely that every survivor fled, not to the camp, as in v. 3, but “into his tent.” The word for tent is ’ohel, meaning “dwelling,” “habitation,” and carries the thought that the defeat was so great that every man had to shift for his own safety, making his way home as best he could.

ဟောဖနီနှင့် ဖိနဟတ်။ ဂျိုးဇီဖပ်စ်က ဤအချိန်တွင် ဧလိသည် ဖိနဟတ်အား ယဇ်ပုရောဟိတ်ရာထူးကို လွှဲပြောင်းပေးခဲ့ပြီး သေတ္တာတော်သည် ရှိလောမှ ထွက်ခွာသွားစဉ် ၎င်း၏ သားများအား “သေတ္တာတော်ကို သိမ်းဆည်းခံရပြီး အသက်ရှင်ကျန်ရစ်လျှင် ၎င်း၏ မျက်နှာသို့ ထပ်မံမလာရ” ဟု ညွှန်ကြားခဲ့သည်ဟု ဆိုသည် (Antiquities v. 11. 2)။ အကယ်၍ ဤလူငယ်နှစ်ဦးသည် ယခင်ကာလများတွင် သခင်ဘုရား၏ လမ်းညွှန်မှုကို စိတ်အားထက်သန်စွာ လိုက်နာခဲ့သည့်အလား ယခုအခါ ရန်သူရှေ့တွင် ဘုရားသခင်၏ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ သင်္ကေတကို ခုခံကာကွယ်ရန် စိတ်အားထက်သန်ခဲ့လျှင် ဣသရေလ၏ နောက်ဆက်တွဲ သမိုင်းသည် အလွန်ကွဲပြားနိုင်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ လမ်းညွှန်မှုကို ထပ်တလဲလဲ ငြင်းပယ်ခဲ့ပြီး ယခုအခါ ဘဝတစ်ခုလုံးသည် ဘုရားသခင်အား အပြည့်အဝ ဆက်ကပ်ခြင်းပေါ်တွင် မူတည်ကြောင်း သဘောပေါက်ခဲ့ကြသည်။ သို့သော် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ သင်ခန်းစာကို နောက်ကျမှ သင်ယူခဲ့ရသည်။

Hophni and Phinehas. Josephus says that Eli had at this time resigned his high priesthood in favor of Phinehas, but as the ark left Shiloh, he instructed his sons that “if they pretended to survive the taking of the ark, they should come no more into his presence” (Antiquities v. 11. 2). Had the two young men been as zealous to follow the guidance of the Lord in days past as they were now to defend the material symbol of His presence before the enemy, the subsequent history of Israel might have been vastly different. They had refused God’s guidance again and again, and were now brought to realize that even life itself is dependent on a full surrender to Him. But they learned their lesson too late

၁၅. ကိုးဆယ့်ရှစ်။ ဂရိဘာသာပြန် (LXX) တွင် “ကိုးဆယ်” ဟု ဖတ်ရသည် (အခန်းကြီး ၂:၂၂ ကို ကြည့်ပါ)။

15. Ninety and eight. The LXX reads “ninety” (see on ch. 2:22).

၁၇. ဣသရေလထွက်ပြေးသည်။ အကယ်၍ ဣသရေလခေါင်းဆောင်များသည် ဘုရားသခင်၏ မျက်နှာတော်ကို ရှာဖွေခဲ့လျှင် ဣသရေလ၏ သမိုင်းသည် မည်မျှကွဲပြားလိမ့်မည်နည်း။ သို့သော် ဘုရားသခင်၏ ဘုန်းတန်ခိုးထက် ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်ဘုန်းတန်ခိုးကို ရှာဖွေသော တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်သော ခေါင်းဆောင်များသည် ရှုံးနိမ့်မှုအတွက် လမ်းဖွင့်ပေးခဲ့သော်လည်း ဘုရားသခင်သည် ၎င်း၏ မျက်နှာတော်ကို စိတ်အားထက်သန်စွာ ရှာဖွေသော မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်၏ အော်ဟစ်သံကိုမျှ နားပိတ်မထားခဲ့ပေ။ ဂျေရုဆလင်မြို့သည် နေဗုခဒ်နေဇာ၏ လက်တွင် လူဦးရေထိခိုက်ခဲ့သော်လည်း ဒံယေလနှင့် ၎င်း၏ မိတ်ဆွေများသည် သခင်ဘုရားနှင့် အလွန်နီးကပ်စွာ နေထိုင်ခဲ့ပြီး ၎င်းတို့၏ ဖမ်းဆီးသူများစွာထံ ဧဝံဂေလိတရားကို ယူဆောင်လာခဲ့သည်။ အမှောင်ထုတွင် အလင်းသည် အတောက်ပဆုံးဖြစ်ပြီး အကောင်းဆုံးသော စရိုက်များသည် မကောင်းဆိုးဝါးဆုံး ပတ်ဝန်းကျင်တွင် မကြာခဏ ဖွံ့ဖြိုးလာတတ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် အလွန်ကြီးမားသော အရှက်ရမှုအချိန်များကို ဣသရေလအတွက်သာမက လူသားအားလုံးအတွက် ဘုန်းတန်ခိုးကြီးသော အခွင့်အလမ်းများအဖြစ် ပြောင်းလဲပေးနိုင်သည့် တန်ခိုးတော်ရှိသည်။

17. Israel is fled. How different would the history of Israel have been had there only been a leadership that sought the face of God. Still, despite selfish leaders who seek their own glory rather than that of God, and thus open the way for defeat, He does not close His ears to the cry of any individual who earnestly seeks His face. The fact that Jerusalem was depopulated by Nebuchadnezzar did not prohibit Daniel and his companions from living so close to the Lord as to bring the gospel to many of their captors. Light shines brightest in the darkest night, and the best characters are often developed amid the worst possible environments. God has the power to turn moments of dire humiliation into periods of glorious opportunity, not only for Israel but also for all men.

၂၂. ဘုန်းတန်ခိုးထွက်ခွာသွားပြီ။ “ဣခါဗုတ်” ဟူသော စကားလုံးသည် ဟေဗြဲစကားလုံးနှစ်လုံး ’ဣ ကါဗုတ်’ မှ ဆင်းသက်လာပြီး စာသား၏ အဓိပ္ပာယ်မှာ “ဘုန်းမရှိ” သို့မဟုတ် “ဘုန်းမထင်ရှား” ဖြစ်သည်။ ဖိနဟတ်၏ ဇနီးက “ဘုန်းတန်ခိုးသည် ဣသရေလမှ ထွက်ခွာသွား [စာသား၌ “ပြည်နှင်ခံရသည်”] ပြီ” ဟု သတ်မှတ်ဖော်ပြခဲ့သည်။ ဤအခန်းသည် ဖိနဟတ်၏ ဇနီးဖြစ်သူ၊ မတရားသော ယဇ်ပုရောဟိတ်တစ်ဦးနှင့် လက်ထပ်ထားသော အမျိုးသမီးငယ်တစ်ဦး၏ ဖော်ပြချက်ဖြင့် အဆုံးသတ်သည်။ ၎င်းသည် ၎င်း၏ ခင်ပွန်းနှင့် ၎င်း၏ ယခင်ယဇ်ပုရောဟိတ်ဖခင်သေဆုံးမှုအတွက် သဘာဝအတိုင်း ချစ်ခင်မှုကို သက်သေပြသော်လည်း သေတ္တာတော်ဆုံးရှုံးမှုအတွက် ၎င်း၏ ပိုမိုကြီးမားသော စိုးရိမ်မှုသည် ဘုရားသခင်နှင့် သန့်ရှင်းသောအရာများအပေါ် ၎င်း၏ ဘုရားဝတ်ပြုရိုသေမှု၏ သက်သေဖြစ်သည်။ မိသားစုဝင်များ၏ သေဆုံးမှုသည် သေတ္တာတော်ဆုံးရှုံးမှုထက် ၎င်းအား စိုးရိမ်မှုမပေးခဲ့ပေ။ သေတ္တာတော်ကို ဖိလိတ္ထိလူမျိုးတို့ထံ ဆုံးရှုံးရသည့်အခါ ဣသရေလ၊ ရှိလောတွင် မွေးဖွားသောကလေးမှ အနည်းငယ်သာ နှစ်သိမ့်မှုရရှိနိုင်ခဲ့သည်။ ဖောက်ပြားသောခေတ်တွင် နေထိုင်ရင်း၊ ဘုရားမဝတ်သောသူ၏ ဇနီးဖြစ်သော်လည်း စစ်မှန်စွာ ဘုရားဝတ်ပြုသူ—အမျိုးသားရေးရှုပ်ထွေးမှုများတွင် ဤထက်ပိုမိုသော သတ္တိရှိမှုကို မည်သည့်အရာက သိရှိနိုင်မည်နည်း။

22. The glory is departed. The word “Ichabod” comes from two Hebrew words, ’i kabod, meaning literally, “not glorious,” or “inglorious.” It was defined by the wife of Phinehas: “The glory is departed [literally, ”gone into exile“] from Israel.” The chapter closes with the description of a young woman who, though married to a wicked and selfish high priest, did not partake of his nature. Her concern for the death of her husband and her father-in-law was evidence of natural affection; but her much greater concern for the loss of the ark was an evidence of her pious devotion to God and sacred things. Even the deaths in the family did not give her the concern the loss of the ark did. Small comfort could she have of a child born in Israel, in Shiloh, when the ark was lost to the Philistines. Living in corrupt times, the wife of an ungodly man, yet truly devout—what greater courage could be known in days of national perplexity?

ဘုရားသခင်၏ ရှေ့တော်သည် အမြဲတမ်း အကြီးမားဆုံး ကောင်းချီးတစ်ခုအဖြစ် သတ်မှတ်ရမည်ဖြစ်ပြီး ၎င်း၏ ရှေ့တော်နှင့် မကောင်းမှုအပေါ် ၎င်း၏ ထိန်းသိမ်းတန်ခိုးဆုံးရှုံးခြင်းသည် အဆိုးရွားဆုံး ဘေးဒုက္ခအဖြစ် ကြောက်ရွံ့ရမည်ဖြစ်သည်။ ဘဝ၏ အခြေအနေများသည် ယုဒသကဲ့သို့ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ လမ်းညွှန်မှုကို တမင်ငြင်းပယ်သည့်အခါမှသာ မျှော်လင့်ချက်မဲ့ဖြစ်သည်။

The presence of God should always be accounted the greatest blessing, and the loss of His presence and restraining power over evil should be dreaded as the direst calamity The conditions of life are hopeless only when, like Judas, one deliberately refuses to be led by the Holy Spirit.

ellen g. white comments

1–22 PK 415, 416; PP 583-585

1–9 PP 583

1, 2 SR 185

3–11 SR 186

9 5T 584

10, 11 PP 514, 583, 591, 622; 1T 119

12–22 PP 585; SR 187

17, 18 4T 166, 200, 516

18 1T 119

အခန်းကြီး - ၅

chapter 5

၁. ဖိလိတ္ထိလူမျိုးတို့သည် သေတ္တာတော်ကို အာရှဒုတ်သို့ ယူဆောင်လာပြီး ဒါဂုန်၏ အိမ်တော်တွင် ထားရှိခဲ့သည်။ ၃. ဒါဂုန်သည် ဖျက်ဆီးခံရပြီး အပိုင်းပိုင်းဖြတ်ခံရပြီး အာရှဒုတ်မြို့သားများသည် အနာဖြစ်ပြီး ဒုက္ခရောက်ကြသည်။ ၈. သေတ္တာတော်ကို ဂါသမြို့သို့ ယူဆောင်လာသောအခါ ဘုရားသခင်သည် ထိုမြို့သားများကို ဆက်လက်ဆုံးမတော်မူသည်။ ၁၀. ထို့အတူ ဧကရုန်မြို့သို့ ယူဆောင်လာသောအခါ ဧကရုန်မြို့သားများကိုလည်း ဆုံးမတော်မူသည်။

1 The Philistines having brought the ark into Ashdod, set it in the house of Dagon. 3 Dagon is smitten down and cut in pieces, and they of Ashdod smitten with emerods. 8 So God dealeth with them of Gath, when it was brought thither: 10 and so with them of Ekron, when it was brought thither.

၁. ဖိလိသတိုင်းသားများ။ ဆာလံ ၇၈:၆၀–၆၄ နှင့် ယေရမိ ၇:၁၂; ၂၆:၆, ၉ တို့ကို ဂရုတစိုက်လေ့လာခြင်းဖြင့် ဘုရားသခင်သည် ဖိလိသတိုင်းသားများအား ဧဗင်နဇာ၌ ဣသရေလလူမျိုးကို ရိုက်နှက်ရုံသာမက၊ အရှေ့မြောက်ဘက်ရှိ ရှိလောသို့ လိုက်လံတိုက်ခိုက်ရန်လည်း ခွင့်ပြုခဲ့သည်ဟု ညွှန်ပြသည်။ ဖိလိသတိုင်းသားများသည် ဣသရေလထံမှ သိမ်းယူခဲ့သော ဆုလာဘ်ကို စောင့်ကြပ်ရန် ၎င်းတို့၏စစ်တပ်တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကို ထားခဲ့ပြီး၊ ဣသရေလစခန်းမှ (၁ ရာ. ၅:၁) လွင်ပြင်မြို့များသို့ ပြန်လည်ထွက်ခွာခဲ့သည်။ ဤအချိန်တွင် ရှိလောဖျက်ဆီးခံရမှုအတွက် ရှေးဟောင်းသုတေသနအထောက်အထားများရှိသည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ၊ သေတ္တာတော်သိမ်းယူခံရသောအခါ ဗိမာန်တော်ဝတ်ပြုမှုများ ရပ်တန့်သွားသည်ဟု ယုံကြည်ရသည် (ပီပီ ၆၀၉ ကိုကြည့်ပါ)။

1. The Philistines. A careful study of Ps. 78:60–64 together with Jer. 7:12; 26:6, 9 indicates that God permitted the Philistines not only to discomfit the people of Israel at Ebenezer but probably also to pursue them northeast to Shiloh. The Philistines left part of their army to guard the prize they had taken from Israel, for it was from the camp of Israel (1 Sam. 5:1) that they started their return journey to the cities of the plain. There is archeological evidence for the destruction of Shiloh about this time. In any case it is believed that the tabernacle services ceased when the ark was taken (see PP 609).

ဧလိသေဆုံးပြီး၊ ဘာသာရေးဝတ်ပြုမှု၏ဗဟိုဖြစ်သော သေတ္တာတော်သည် ရန်သူလက်ထဲသို့ ရောက်ရှိနေချိန်တွင် လူငယ်ရှမွေလထံ၌ မည်မျှကြီးမားသောတာဝန်ရှိခဲ့သည်နည်း။ ခုနစ်လအကြာ သေတ္တာတော်ပြန်လည်ရောက်ရှိပြီးနောက်တွင်လည်း၊ ရှမွေလအတွက် နေရာအနှံ့ခရီးလှည့်လည်ကာ လူများကို အားပေးရန်နှင့် ရာစုနှစ်များစွာ ရှိလောကို ၎င်းတို့၏ဘဝဗဟိုအဖြစ် ယူဆထားသော လူမျိုး၏ဘာသာရေးဘဝပြိုလဲမှုကို တားဆီးရန် လေးလံသောတာဝန်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ သခင်ဘုရားသည် “သူ၏စကားများထဲမှ တစ်ခုမျှ မြေပေါ်သို့ မကျရောက်စေခဲ့” (၃:၁၉) ဟူသည်မှာ လူများက သူ့ကို ဧလိ၏ဆက်ခံသူအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုခဲ့ကြသည်ကို ဖော်ပြသည်၊ သို့သော် နှစ်ပေါင်း ၂၀ အကြာတွင်မှသာ ရှမွေလသည် တရားသူကြီးအဖြစ် တရားဝင်ခန့်အပ်ခံရသည် (၇:၁–၁၅; ပီပီ ၅၉၀; ၄တီ ၅၁၇, ၅၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။

What a fearful responsibility rested on the shoulders of the young man Samuel, with Eli dead and the ark, the very center of religious service, in the hands of the enemy! Even after the return of the ark, seven months later, it must indeed have been a heavy task for Samuel, traveling from place to place, to encourage the people and prevent the collapse of the religious life of a nation that for centuries had been accustomed to think of Shiloh as the very center of their corporate life. That the Lord “let none of his words fall to the ground” (ch. 3:19) indicates that the people recognized him as the logical successor to Eli, although it was not until 20 years later that Samuel was formally invested with the authority of judge (ch. 7:1–15; see PP 590; 4T 517, 518).

၂. ဒါဂုန်အိမ်။ ဖိလိသတိုင်းသားများ၏ အဓိကဘုရားကျောင်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ ဒါဂုန်သည် ၎င်းတို့၏ အဓိကဘုရားဖြစ်သည်။ တစ်ဖက်သူဘုရားများသည် အခြားဘုရားများနှင့် ပေါင်းသင်းရန် ဘယ်သောအခါမှ ဆန့်ကျင်မထားခဲ့ဘဲ၊ ဖိလိသတိုင်းသားများသည် ဣသရေလ၏ဘုရားကို ၎င်းတို့သိထားသည့် ဘုရားများနှင့်အတူ ဂုဏ်ပြုရာတွင် ကံကောင်းသည်ဟု ခံစားရပေမည်။ ၎င်းတို့သည် သေတ္တာတော်ကို ဒါဂုန်ဘေးတွင်ထားပြီး၊ သူ့အား ကြီးမားသောယဇ်ပူဇော်ရန် စီစဉ်ခဲ့ကြပေမည်၊ ယခင်က သူတို့သည် ရှံဆုန်ကို ဖမ်းဆီးခဲ့စဉ် (တရားသူကြီးများ ၁၆:၂၃, ၂၄) ပြုလုပ်ခဲ့သကဲ့သို့ပင်။ ထိုစဉ်က ၎င်းတို့သည် ဣသရေလ၏ချန်ပီယံအပေါ် အောင်ပွဲခံခဲ့ပြီး၊ ယခုအခါ ၎င်းတို့သည် ဣသရေလ၏ဘုရားကို ဖမ်းဆီးထားသည်ဟု ထင်မှတ်ကာ ဝမ်းမြောက်ခဲ့ကြသည်။ အချို့က “ဒါဂုန်” ဟူသောစကားသည် “ငါး” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသော ဟီဘရူးစကား “ဒါဂ်” နှင့် ဆက်စပ်နေပြီး၊ ထိုဘုရားသည် ခါးအထက်ပိုင်းတွင် လူသားပုံစံနှင့် အောက်ပိုင်းတွင် ငါးပုံစံရှိသည်ဟု ယူဆကြသည်။ လယ်ရက်ဒ်၏ နိနဝေတွင် ခါဆာဘဒ်မှ ဗျူဟာပုံစံတစ်ခု၏ ဖော်ပြချက်တစ်ခုရှိပြီး၊ ထိုပုံသည် အဆီရီယန်များနှင့် ဆီးရီးယားကမ်းရိုးတန်းနေထိုင်သူများအကြား တိုက်ပွဲကို ပြသထားသည်။ ထိုပုံတွင် အပေါ်ပိုင်းသည် မုတ်ဆိတ်မွှေးရှိသောလူသားဖြစ်ပြီး အောက်ပိုင်းသည် ငါးဖြစ်သည်။ အချို့ကမူ “ဒါဂုန်” ဟူသောအမည်သည် “ပြောင်းဖူး” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသော “ဒါဂန်” မှ ဆင်းသက်လာပြီး၊ ဖိလိသတိုင်းသား၏ဘုရားသည် မြေဩဇာကိုယ်စားပြုသော ပြောင်းဖူးဘုရားဖြစ်သည်ဟု ထင်မှတ်ကြသည်။ သူ၏ပုံစံသည် လူသားတစ်ဝက်နှင့် ငါးတစ်ဝက်ဖြစ်နေခြင်းသည် သူ့ကို ပင်လယ်ဘုရားအဖြစ် သတ်မှတ်ရန်မလိုအပ်ပေ။

2. House of Dagon. One of the chief temples of the Philistines, Dagon being their principal deity. The gods of the heathen were never considered as averse to associating with other gods, and the Philistines may have felt fortunate in honoring Israel’s Deity along with the gods they had known for years. They probably placed the ark by the side of Dagon, planning to offer him a great sacrifice, as they had done years before when Samson was taken captive (Judges 16:23, 24). Then they boasted their triumph over Israel’s champion; now they would exult over the presumed capture of Israel’s God. Some believe that the word translated “Dagon” is related to the Hebrew word dag, meaning “fish,” and that the god was shaped like a man above the waist, and like a fish below. In Layard’s Nineveh there is a description of a bas-relief from Khorsabad representing a battle between the Assyrians and the inhabitants of the Syrian seacoast. The relief shows a figure, the upper half of which is a bearded man, and the lower half a fish. Others think that the name “Dagon” is derived from dagan, meaning “corn,” and therefore that the Philistine deity was a corn god representing fertility. His being half man, half fish would not necessitate his being a sea god.

၃. ပြိုလဲခြင်း။ ဝတ်ပြုကိုးကွယ်သလို မျက်နှာပေါ်တွင် လဲကျနေသည်။

3. Fallen. Prostrate on his face as if in supplication.

၄. ဦးခေါင်းနှင့်။ ဒုတိယမြောက်နံနက်တွင် ဒါဂုန်သည် ထပ်မံလဲကျရုံသာမက၊ ၎င်း၏ဦးခေါင်းနှင့်လက်များသည် ခန္ဓာကိုယ်မှဖြတ်တောက်ခံရပြီး ဗိမာန်တော်၏တံခါးခုံပေါ်သို့ ပစ်ထားခံရသည်၊ ထိုနေရာ၌ ဝင်ရောက်သူအားလုံး နင်းမိရမည်။ အကြောင်းပြချက်နှင့် လှုပ်ရှားမှု၏သင်္ကေတများဖြစ်သော အစိတ်အပိုင်းများ ဆုံးရှုံးခံရပြီး၊ သူသည် ၎င်း၏စစ်မှန်သောရုပ်ဆိုးမှုဖြင့် ပုံပျက်နေသော အပိုင်းအစတစ်ခုအဖြစ်သာ လဲကျနေခဲ့သည်။

4. And the head. The second morning Dagon was not only prostrate again, but his head and hands were severed from his body and thrown on the threshold of the temple, where all who entered must tread. Deprived of the emblems of reason and activity, he lay there in his true ugliness, merely a misshapen stump.

၅. တံခါးခုံကို နင်းခြင်း။ ယဇ်ပုရောဟိတ်များသည် တံခါးခုံကို မနင်းဘဲ၊ ၎င်းကိုခုန်ကျော်ကြသည်။ ဇေဖနိ ၁:၉ (အာအက်စ်ဗွီ) တွင် “ထိုနေ့၌ တံခါးခုံကိုခုန်ကျော်သူအားလုံးကို ငါအပြစ်ပေးမည်” ဟု ဆိုထားသောအခါ ဇေဖနိသည် ဤအကြောင်းကို တွေးတောနေခဲ့ပေမည်လော။

5. Tread on the threshold. The priests would not step on the threshold, but leaped over it. Could Zephaniah have been thinking of this when he said, “On that day I will punish every one who leaps over the threshold” (Zeph. 1:9, RSV)?

၆. အကျိတ်များ။ ဤရောဂါ၏ထူးခြားသောလက္ခဏာမှာ နာကျင်ဖွယ်ရာ အကျိတ်ပုံစံဖြစ်ပေါ်ခြင်းဖြစ်သည်။

6. Emerods. The characteristic symptom of this plague was a painful, tumorlike swelling.

၈. ကျွန်ုပ်တို့ဘာလုပ်ရမည်နည်း။ သေတ္တာတော်ရှေ့တွင် ဒါဂုန်၏ရှုံးနိမ့်မှုသည် ဖိလိသတိုင်းသားများ၏အကြီးအကဲများစိတ်ထဲတွင် ကောင်းကင်ဘုရားကို ဆန့်ကျင်သောဒေါသနှင့် ဒါဂုန်အပေါ် ပို၍သစ္စာစောင့်သိမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေပုံရသည်။ သူသည် စစ်မြေပြင်တွင် ၎င်းတို့အား အောင်ပွဲပေးခဲ့သော ဘုရားဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် သေတ္တာတော်ကို သူ၏အကာအကွယ်အောက်သို့ အပ်နှံခြင်းဖြင့် သူ့ကို ဂုဏ်ပြုခဲ့ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် သူသည် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရ ရှုံးနိမ့်ခဲ့သည်ကို ဝန်ခံခဲ့သော်လည်း၊ သူသည် ၎င်းတို့၏ဘုရားဖြစ်နေဆဲဖြစ်ပြီး၊ အားလုံးကို ဖန်တီးသူ၏ အချုပ်အခြာအာဏာကို အသိအမှတ်ပြုရန် စွန့်လွှတ်ရန် ငြင်းဆန်ခဲ့ကြသည်။ မြို့တွင် ကူးစက်ရောဂါတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီး၊ တစ်ဖက်သူအယူအဆအရ၊ ၎င်းသည် ကောင်းမှုနှင့်ဆိုးမှုနှစ်ခုလုံးကို ပေးသော အမြင့်ဆုံးဘုရား၏လက်ရာဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရား၏ရှေ့မှောက်သင်္ကေတဖြစ်သော အကြောင်းရင်းကို ဖယ်ရှားရန်သာ လုပ်ဆောင်ရမည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဘုရားသည် လူများကို ခွဲခြားဆက်ဆံသူမဟုတ်သည့်အလျှင်၊ ဖိလိသတိုင်းသားများသည် သူ၏ကရုဏာတော်ဆုကျေးဇူးများကို အသိအမှတ်ပြုရန် သူသည် ယုဒလူများနှင့်အတူ လိုလားသည်ဟု ဆိုထားသည် (ပီပီ ၅၈၇, ၅၈၈ ကိုကြည့်ပါ)။

8. What shall we do? The discomfiture of Dagon before the ark seemed to create in the hearts of the lords of Philistia a resentment against the God of heaven and a greater allegiance to Dagon. He was still the deity who had given them the victory on the field of battle, and they had done him homage by entrusting the ark to his protection. Even though they admitted he had been worsted in personal conflict, he was still their god, and they refused to surrender to the idea of acknowledging the supremacy of the Creator of all things. An epidemic struck the city which, according to all heathen reasoning, was the work of the supreme Deity, from whom came both good and evil; therefore the only thing to do was to get rid of the offending symbol of God’s presence. But God, who is no respecter of persons, was as anxious that the Philistines recognize the gifts of His providence to them as He was that the Jews do so (see PP 587, 588).

သို့သော် ၎င်းတို့၏ဆန္ဒကို ဆန့်ကျင်၍ ယုံကြည်ခံရသော်လည်း၊ ဖိလိသတိုင်းသားများသည် ယခင်အယူအဆကိုပင် ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းထားခဲ့သည်။ ဖာရိုဘုရင်နှင့်လည်း ထိုနည်းတူဖြစ်ခဲ့သည်။ သို့သော် ထိုသို့ဖြစ်ရန် မလိုအပ်ခဲ့ပေ။ နေဗုခဒ်နေဇာသည် မာန်မာနကို ထိန်းချုပ်စေမထားခဲ့ဘဲ၊ ဘုရား၏အကာအကွယ်ပေးသည့်တန်ခိုးကို ထပ်ခါတလဲလဲဖော်ပြမှုများဖြင့်၊ သူ၏ရုပ်တုကိုးကွယ်မှုမှ လှည့်ပြန်ကာ ကောင်းကင်ဘုရားကို ကိုးကွယ်ခဲ့သည် (ဒံယေလ ၄:၂၄–၂၇, ၃၄, ၃၅)။ ဘုရားသည် ဖာရိုအား ကပ်ရောဂါများအပေါ် သူ၏ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းကို ပြသခဲ့သကဲ့သို့၊ ယခုအခါ ဖိလိသတိုင်းသားများ၏အကြီးအကဲများအား ၎င်းတို့၏ပြည်တစ်ခွင်လုံးသို့ ပျံ့နှံ့နေသော ကူးစက်ရောဂါကို ရပ်တန့်နိုင်သည့်စွမ်းအားကို ပြသခဲ့သည်။ မာန်မာနသည် ၎င်းတို့အား ဘုရားရည်ရွယ်ထားသော ကယ်တင်ခြင်းနည်းလမ်းဖြစ်သည့် အကြီးမားဆုံးပြစ်မှားမှုရင်းမြစ်ကို ဖယ်ရှားရန်မှလွဲ၍ အခြားနည်းလမ်းကို လိုက်လျှောက်ရန် တားမြစ်ခဲ့သည်။

However, convinced against their will, the Philistines were of the same opinion still. So it was with Pharaoh. But it need not have been so. Nebuchadnezzar did not let pride control him, and, through repeated revelations of God’s protective power, came to the place where he turned from his idolatry and worshiped the God of heaven (Dan. 4:24–27, 34, 35). Even as God had shown Pharaoh His restraining power over the plagues, He now demonstrated to the Philistine lords His ability to halt the epidemic that was sweeping through their land. Pride forbade any course of action other than ridding themselves of what to them was the great source of offense—the very thing God intended to be to them a means of salvation.

၁၀. ဧကရုန်လူများကြွေးကြော်ခဲ့သည်။ ဖိလိသတိုင်းသားများ၏ ကိုယ်ကျိုးစီးပွားနှင့် ယုံမှားမှုသည် မြို့တစ်မြို့ချင်းစီသည် သေတ္တာတော်ကို အိမ်နီးချင်းမြို့သို့ ဆက်လက်ပို့ဆောင်ခဲ့ခြင်းဖြင့် သရုပ်ပြသည်။ နောက်ဆုံးတွင် ၎င်းသည် ဖိလိသတိုင်းသား၏ အဓိကမြို့ငါးမြို့အနက် မြောက်ဘက်ဆုံးဖြစ်သော ဧကရုန်သို့ ရောက်ရှိခဲ့သည်။ ထိုမြို့၏ကြွေးကြော်သံသည် ၎င်းတို့၏သဘောတူညီမှုမရှိဘဲ တစ်စုံတစ်ခုကို အတင်းအကျပ်လက်ခံရမှုအပေါ် ဒေါသထွက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဤနေရာတွင် “ကြွေးကြော်သည်” ဟု ဘာသာပြန်ထားသောစကားသည် “အလျင်အမြန်ကြွေးကြော်သည်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသော “ဇာအက်” မှဖြစ်ပြီး၊ အငယ် ၁၂ တွင် မြို့၏ “ကြွေးကြော်သံ” သည် “အကူအညီတောင်းသံ” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသော “ရှာဝါအာ” မှဖြစ်သည်။

10. The Ekronites cried out. The selfishness and credulity of the Philistines are illustrated by the fact that each city, in turn, sent the ark on to a neighboring city. Finally, it arrived at Ekron, the northernmost of the five principal cities of Philistia. The cry of that city was one of indignation at having something forced on them without their consent. The word here translated “cried out” is from za‘aq, “to cry out in alarm,” whereas in v. 12 the “cry” of the city is from shawe‘ah, “a cry for help.”

ellen g. white comments

1–12 PP 586

1–4 SR 188

အခန်းကြီး - ၆

chapter 6

၁ ဖိလိတ္တိလူတို့၏ပြည်တွင် သေတ္တာတော်သည် ခုနစ်လပတ်လုံးရှိပြီးနောက်၊ ဖိလိတ္တိလူတို့သည် သေတ္တာတော်ကို မည်သို့ပြန်ပို့ရမည်ကို တိုင်ပင်ကြသည်။ ၁၀ သူတို့သည် သေတ္တာတော်ကို ဗက်ရှီမိတ်မြို့သို့ လှည်းသစ်တစ်စီးပေါ်တင်၍ ပူဇော်သက္ကာနှင့်အတူ ပို့ဆောင်သည်။ ၁၉ လူတို့သည် သေတ္တာတော်အတွင်းသို့ ချောင်းကြည့်သောကြောင့် ဒဏ်ခတ်ခြင်းခံရသည်။ ၂၁ သူတို့သည် သေတ္တာတော်ကို ကျိရယတ်ယာရီင်မြို့သို့ လူစေလွှတ်၍ ယူဆောင်လာစေသည်။

1 After seven months the Philistines take counsel how to send back the ark.

10 They bring it on a new cart with an offering unto Beth-shemesh.

19 The people are smitten for looking into the ark.

21 They send to them of Kirjath-jearim to fetch it.

၂ ယဇ်ပုရောဟိတ်များနှင့် ဗေဒင်ဆရာများ။ သေတ္တာတော်သည် ဖိလိတ္တိပြည်တွင် ခုနစ်လရှိခဲ့သည်။ အရှဒုတ်၊ ဂါသ်နှင့် ဧကြုန်မြို့သုံးမြို့မှ လူတို့သည် ကြောက်မက်ဖွယ်ရောဂါဘေးဒဏ်ကို ခံစားခဲ့ရပြီး၊ ပြည်တွင်းသည် ကြွက်များဖြင့် လွှမ်းမိုးခံရပြီး သီးနှံများ ပျက်စီးခဲ့သည် (အခန်း ၅:၅-၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ရှေးလူတို့အကြား ကြွက်သည် ကပ်ရောဂါ၏သင်္ကေတဖြစ်ပြီး၊ အီဂျစ်လူတို့၏ ဟီရိုဂလစ်ဖစ်ပုံစံများတွင်လည်း ဤသို့ပေါ်လွင်သည်။ အလွန်အမင်းဒုက္ခရောက်နေချိန်တွင် ဖိလိတ္တိမင်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ပညာရှင်များထံ အကူအညီတောင်းခံသည်။ ဤ“ဗေဒင်ဆရာများ”သည် သဘာဝဖြစ်စဉ်များနှင့် နိမိတ်လက္ခဏာများကို လေ့လာကြသည်။ သူတို့သည် ယဇ်ပူဇော်သောတိရစ္ဆာန်များ၏ အဆံများကို စစ်ဆေးကြသည်—ဗာဗုလုန်လူတို့၏ “အသည်းနိမိတ်” ဟုခေါ်သည့်အရာဖြစ်သည်။ သူတို့သည် ငှက်များ၏ ပျံသန်းပုံ၊ တလစ်မန်များ၏ ကျဆုံးပုံ၊ ပန်းများ၏ အပြုအမူစသည်တို့ကို ကြည့်ရှုကြသည်။ နက္ခတ်ဗေဒင်ဆရာ၊ ဗေဒင်ဟောဆရာ၊ ဝိညာဉ်အလယ်အလတ်နှင့် သေလွန်သူများနှင့်ဆက်သွယ်သူတို့၏ တာဝန်မှာ အရာအားလုံးကို ကံကောင်းခြင်းနှင့် ကံဆိုးခြင်း၊ ကောင်းခြင်းနှင့် ဆိုးခြင်း၊ နိမိတ်ကောင်းနှင့် နိမိတ်ဆိုးဟူ၍ နှစ်မျိုးခွဲခြားရန်ဖြစ်သည်။ ထာဝရဘုရားသည် ၎င်း၏လူတို့အား ဗေဒင်ပညာကို မကျင့်သုံးရန် အထူးအမိန့်ပေးခဲ့သည် (တရားဟောရာ ၁၈:၁၀-၁၂)။ မိမိလူတို့ကို ကျိန်ဆဲရန် မိမိဘုရား၏ ပုန်ကန်သောပရောဖက်တစ်ဦးဖြစ်သူ ဘာလမ်ကို မောဘရှင်ဘုရင် ဘာလက်က ခေါ်ယူခဲ့စဉ်၊ ဘာလမ်က ဣသရေလလူတို့အပေါ် အာရုံမှုနှင့် ဗေဒင်ဟောခြင်းမရှိဟု ဆိုခဲ့သည် (တောလည်ရာ ၂၃:၂၃)။ သို့သော် ဆောလမင်းသည် ပတ်ဝန်းကျင်လူမျိုးတို့၏ ဓလေ့ထုံးတမ်းများကြောင့် လွှမ်းမိုးခံရပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ အကြံဉာဏ်တိတ်ဆိတ်နေခြင်းကြောင့် စိတ်ဆင်းရဲမှုဖြင့် အင်ဒေါမြို့မှ စုန်းမထံသို့ အကူအညီတောင်းခံခဲ့သည် (၁ စီၤမြူရယ် ၂၈)။ ဘာလုပ်ရမလဲ။

2. The priests and the diviners. The ark had been in the land of Philistia for seven months. The inhabitants of the three cities, Ashdod, Gath, and Ekron (see ch. 5:5–12), had suffered from a dreadful plague, and the land had been overrun with mice and the crops destroyed (v. 5). Among ancient peoples the mouse was the symbol of pestilence, and so appears in Egyptian hieroglyphics. In their extremity the Philistine lords turned to their wise men. These “diviners” studied natural phenomena and portents. They inspected the entrails of sacrificial animals—the so-called “liver omens” of the Babylonians; they observed the flight of birds, the fall of talismans, the behavior of flowers, etc. It was the responsibility of the astrologers, soothsayers, spirit mediums, and necromancers to separate everything into two classes, the lucky and the unlucky, the good and the evil, portents favorable and unfavorable. The Lord specifically commanded His people not to practice the art of divination (Deut. 18:10–12). Balaam, an apostate prophet of the Lord whom Balak the king of Moab had called to curse Israel, stated that there was no such thing as enchantment or divination against Israel (Num. 23:23). But evidently Saul, influenced by the practices of surrounding peoples, and driven to desperation by the silence of divine counsel, turned to the witch of Endor for help (1 Sam. 28).

အနီးအပါးရှိ လူမျိုးတို့အကြား၊ ဘုရင်ပင်လျှင် ၎င်း၏ပညာရှင်များနှင့် တိုင်ပင်ခြင်းမပြုဘဲ စစ်ထွက်ရန် မဝံ့မရဲဖြစ်သည်။ ယနေ့ခေတ်မျိုးနွယ်စုများအကြားတွင်လည်း၊ ဆေးဆရာထက် ပို၍လေးစားခံရပြီး ကြောက်ရွံ့ခံရသူမရှိပေ။ ဖိလိတ္တိမင်းတို့သည် မည်သည့်လမ်းကို လိုက်ရမည်ကို ဗေဒင်ဆရာများနှင့် တိုင်ပင်ခြင်းသည် ထိုခေတ်၏ဓလေ့ထုံးတမ်းနှင့် အပြည့်အဝညီညွတ်သည်။ ၃ ဗလာမပို့ပါနှင့်။

What shall we do? Among the nations of the Near East not even the king dared go on a campaign without first consulting his wise men. Among heathen tribes today no one is more respected and feared than the medicine man. It is in perfect harmony with the customs of the time that the lords of the Philistines should counsel with the diviners as to the proper course to pursue.

၃ ဗလာမပို့ပါနှင့်။ ယဇ်ပုရောဟိတ်များနှင့် ဗေဒင်ဆရာများ၏ အကြံပေးချက်မှာ သေတ္တာတော်ကို ပြန်လည်ပေးပို့ရုံသာမက၊ ဣသရေလဘုရားသခင်ကို ဖြစ်စေသော ဒေါသထွက်ခြင်းကို ငြိမ်းစေရန်နှင့် ရောဂါဘေးကို ထိန်းချုပ်နိုင်ကြောင်း သက်သေပြရန် ပြန်ပို့ရမည်ဖြစ်သည်။ ပထမလိုအပ်ချက်မှာ အပြစ်ဖြေရာသက္ကာအဖြစ် ရွှေဖုံးရောဂါပုံစံဖုံးငါးခုနှင့် ရွှေကြွက်ငါးကောင်ဖြစ်သည်။ သူတို့၏ဘုရားများ၏ ဒေါသထွက်ခြင်းကို ငြိမ်းစေရန်၊ ၎င်းတို့လွတ်မြောက်လိုသည့် ဆိုးရွားမှုများကို ပုံဖော်ထားသော ပူဇော်သက္ကာများဖြင့် ကြိုးစားခြင်းသည် အခြားလူမျိုးတို့၏ ထုံးစံဖြစ်သည်။ ဣသရေလလူတို့အား အပြစ်ဖြေရာသက္ကာနှင့်ပတ်သက်ပြီး ပေးထားသော ညွှန်ကြားချက်များနှင့် မည်မျှကွာခြားသည်နည်း။ အကယ်၍ လူတစ်ဦးသည် “ထာဝရဘုရား၏ သန့်ရှင်းသောအရာများတွင် မသိဘဲအပြစ်ပြုမိလျှင်” ယဇ်ပုရောဟိတ်ထံသို့ အနာအဆာမရှိသော သိုးထီးတစ်ကောင်ကို ယူလာရမည် (ဝတ်ပြုရာ ၅:၁၄-၁၉)။ ၎င်းသည် ပြစ်မှုတန်ဖိုးကို အပြည့်အဝပြန်လည်ပေးဆပ်ခြင်းအပြင်၊ ထိုပစ္စည်း၏တန်ဖိုး၏ ငါးပုံတစ်ပုံဖိုးကို ဒဏ်ငွေအဖြစ် ထည့်သွင်းရမည်။

3. Send it not empty. The answer of the priests and diviners was not merely that the ark be restored, but that it be returned in such a manner as to appease the offended God of Israel and to give proof that He had restrained the plague. The first requisite was a trespass offering of five golden emerods (tumors) and five golden mice. It was a common custom among heathen nations to attempt to appease the anger of their gods by votive gifts shaped to represent the evils from which they sought deliverance. How different was this from the instructions given to Israel regarding trespass offerings. If a man sinned “through ignorance, in the holy things of the Lord,” he was to bring to the priest a ram without blemish from the flock from the flock (Lev. 5:14–19). This was in addition to making full monetary compensation for any injury done, which included not only the estimated value of the offense but also a fine of one fifth of the value of the article.

၅ ဘုန်းတန်ခိုးပြပါ။ ဆိုလိုသည်မှာ ဤရောဂါဘေးများကို ဖယ်ရှားနိုင်သော သူ၏တန်ခိုးကို အသိအမှတ်ပြုပြီး၊ ၎င်းထံမှ ကုသခြင်းကို ရှာဖွေရန်ဖြစ်သည်။ ယဇ်ပုရောဟိတ်များ၏ အကြံဉာဏ်ကို လူအားလုံးက သဘောတူညီခြင်းမရှိ။ ၎င်းတို့၏ အခြားဘာသာတရားသည် ကျွန်ခံပြီး ကိုယ်ကျိုးရှာသော ကြောက်ရွံ့မှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဖိလိတ္တိလူတို့သည် ဒါဂုန်ဘုရားကို သစ္စာစောင့်သိကြသော်လည်း၊ မကြာသေးမီက ဖြစ်ပွားခဲ့သောအဖြစ်အပျက်များကြောင့် ဣသရေလဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် သေတ္တာတော်ကို ဖယ်ရှားလိုသော်လည်း၊ ၎င်းကို သိမ်းယူခဲ့ခြင်းကြောင့် မာန်ထောင်လွှားမှုသည် ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးထဲတွင် ပေါက်ဖွားလာသည်။ ဘုရားသခင်အား ဘုန်းတန်ခိုးပေးခြင်းသည် ဒါဂုန်ဘုရားကို မထီမဲ့မြင်ပြုခြင်းဖြစ်လိမ့်မည်။ နီကုဒေမုန်မင်းကဲ့သို့ ဖန်ဆင်းရှင်၏ သာလွန်သောတန်ခိုးကို ယုံကြည်လာပြီးနောက် ၎င်းတို့၏ ဘာသာကိုးကွယ်မှုပုံစံကို စွန့်လွှတ်ရန် ပို၍မလိုလားကြချေ။ ဤနောက်ဆုံးညှိနှိုင်းမှုသို့မရောက်မီ၊ ၎င်းတို့သည် သေတ္တာတော်ကို မြို့တစ်မြို့မှ အခြားမြို့သို့ ပို့ဆောင်ခြင်းကဲ့သို့သော နည်းလမ်းအမျိုးမျိုးကို ကြိုးစားခဲ့ကြသည်။ ၆ သင်တို့၏စိတ်နှလုံးကို မာကျောမထားကြနှင့်။

5. Give glory. That is, acknowledge His power to remove these plagues, whatever their cause, and to seek healing from Him. Not all were agreed to the counsel of the priests. Their heathen religion was one of servile, selfish fear; the Philistines were loyal to Dagon, yet afraid of the God of Israel, because of recent occurrences, and were in a quandary as to the way out of their difficulty. They wanted to be rid of the ark, yet pride surged through their hearts because of its capture. It would be showing disrespect to Dagon to give glory to God. Still less willing were they to give up their form of worship, as did Nebuchadnezzar centuries later, when convinced of the superior power of the Creator. Before coming to this final conference they had tried various expedients, such as sending the ark from one town to another.

၆ သင်တို့၏စိတ်နှလုံးကို မာကျောမထားကြနှင့်။ ဗေဒင်ဆရာများသည် အီဂျစ်လူတို့ကဲ့သို့ ထာဝရဘုရားကို ဆန့်ကျင်ပုန်ကန်ခြင်းမပြုရန် လူတို့အား သတိပေးရန်လိုအပ်ခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို ဆက်လက်ဆန့်ကျင်ခြင်းသည် ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်နှင့် အခြားသူများအတွက် ပိုမိုဆိုးရွားသော ဆင်းရဲဒုက္ခများကိုသာ ယူဆောင်လာခဲ့သည်။ အစပိုင်းတွင် နားမထောင်လိုသော်လည်း၊ ရက်သတ္တပတ်များစွာ ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားပြီးနောက်၊ လူတို့သည် ပညာရှင်များ၏ အကြံဉာဏ်ကို လက်ခံရန် ဖိအားပေးခံရသည်။ ဤသို့ဖြင့် ယုံကြည်ချက်သည် အလွန်တရာမလိုလားသူများအပေါ်တွင်ပင် အတင်းအကျပ်ဖြစ်ပေါ်လာတတ်သည်။ ဘာလမ်မှတစ်ဆင့် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်က ပြောဆိုနိုင်သကဲ့သို့၊ ဖိလိတ္တိလူတို့၏ ဗေဒင်ဆရာများမှတစ်ဆင့်ပင် ပညာရှိသောအကြံဉာဏ်ကို ပေးနိုင်သည်။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့အား ၎င်းတို့နားလည်နိုင်သော နည်းလမ်းများနှင့် အမြဲပြောဆိုသည်။ နောက်ဆက်တွဲဖြစ်ရပ်များက ဘုရားသခင်သည် ဖိလိတ္တိလူတို့အား ၎င်းတို့ရရှိထားသော အလင်းရောင်အတိုင်း ဆက်ဆံခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့မရရှိသော အလင်းရောင်အတိုင်း မဆက်ဆံခဲ့ကြောင်း သက်သေပြသည် (၂ ကောရိန္သု ၈:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။

6. Harden your hearts. The soothsayers found it necessary to warn the people not to rebel against the Lord as the Egyptians had done, since continued resistance to the will of God had only brought increased suffering to themselves and others. Though unwilling to listen at first the people were, after weeks of suffering, constrained to accept the counsel of the wise men. Conviction thus often forces itself upon the most reluctant. As the Holy Spirit could speak through Balaam, so He could give the Philistines wise counsel even through their diviners. God always speaks to men through ways and means understandable to them. Succeeding events proved that God dealt with the Philistines according to the light they had and not according to the light they had not (see 2 Cor. 8:12).

၇ လှည်းသစ်တစ်စီး။ အမှန်စင်စစ်၊ အခန်းငယ် ၇ ၏ ပထမပိုင်းကို ဘာသာပြန်လျှင် “ယခုသင်တို့ယူ၍ လှည်းသစ်တစ်စီးနှင့် နို့စို့သိုးနှစ်ကောင်ကို ပြင်ဆင်ကြလော့” ဟုဖြစ်သည်။ ကြိယာနှစ်ခုစလုံးသည် အရာဝတ္ထုနှစ်ခုနှင့် သက်ဆိုင်သည်။ ၎င်းသည် ဖိလိတ္တိလူတို့သည် လှည်းသစ်တစ်စီးကို ဖန်တီးရမည်ဟု မဆိုလိုပါ။ အဓိကအလေးပေးထားသည်မှာ ၎င်းသည် သစ်ဖြစ်ရမည်—ယခင်က မသုံးစွဲဖူးသေးသည့်အရာဖြစ်သည်။ အလားတူ၊ နွားများသည် လှည်းတင်ရိုးကို မကျွမ်းကျင်ဖူးသေးဘဲ၊ လောကီအသုံးအဆောင်အတွက် မသုံးစွဲဖူးသေးသည့် အမှတ်အသားအဖြစ် လေးစားမှုပြခြင်းဖြစ်သည်။ ယေရှုခရစ်တော်သည် ယေရုဆလင်မြို့သို့ အောင်ပွဲခံ၍ ဝင်ရောက်စဉ် “လူတစ်ဦးမျှ မထိုင်ဖူးသော” မြည်းသားပေါ်တွင် ထိုင်ခဲ့သည် (မာကု ၁၁:၂)။ သားများကို ယူလာပါ။

7. A new cart. Literally, the first part of v. 7 reads, “Now, take you, and make you one new cart, and two milch cattle.” Both verbs deal with both objects. It does not mean that the Philistines were to manufacture a new cart; emphasis is on the fact that it was to be new—never yet used. Similarly the cattle were to be untrained and unbroken to the yoke, a token of never having been put to secular use. This was a mark of reverence. In His triumphal entry to Jerusalem, Christ sat upon a colt “whereon never man sat” (Mark 11:2).

ဗေဒင်ဆရာများသည် သားပေါက်များကို ၎င်းတို့၏မိခင်များနှင့် ခွဲထုတ်ခြင်းဖြင့်၊ ရောဂါဘေးသည် ယေဟောဝါဘုရားထံမှ ဖြစ်ပေါ်လာခြင်းရှိမရှိကို အားလုံးကျေနပ်လောက်အောင် ဆုံးဖြတ်ရန် မျှော်လင့်ခဲ့သည်။ အကယ်၍ ဣသရေလဘုရားသခင်သည် ၎င်း၏သေတ္တာတော်ကို ပြန်ပို့လိုပါက၊ နွားများအား ၎င်းတို့၏သားပေါက်များကို စွန့်ခွာပြီး သဘာဝမကျသောအရာကို ပြုလုပ်စေရမည်။ ဘုရားသခင်သည် စိတ်ရင်းမှန်ဖြင့် မေးမြန်းသူများ၏ စမ်းသပ်မှုကို လက်ခံရန် ဆန္ဒရှိခဲ့သည်။

Bring their calves. By separating the calves from their mothers, the diviners hoped to determine, to the satisfaction of all concerned, whether or not the plague was brought by Jehovah. If the God of the Israelites wanted His ark returned, He would have to make the cows do an unnatural thing—leave their calves voluntarily. God was willing to be put to the test by sincerely inquiring minds.

၈ သေတ္တာတစ်လုံးထဲတွင်။ “သေတ္တာတစ်လုံး” ဟုဘာသာပြန်ထားသော စကားလုံး ‘argaz’ သည် ဓမ္မဟောင်းတစ်ခုလုံးတွင် ဤတစ်ကြိမ်သာပေါ်လွင်သည်။ ‘Argaz’ သည် လှည်း၏ “သေတ္တာ” အတွက် ဖိလိတ္တိစကားလုံးဖြစ်ကြောင်း သိရသည်။ ဖိလိတ္တိလူတို့သည် သေတ္တာတော်ကို ဖုံးအုပ်ထားခြင်းမရှိသလို၊ အတွင်းသို့လည်း မကြည့်ရှုခဲ့ပေ (PP 589)၊ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် သေတ္တာတော်ကို ပြန်လည်လက်ခံရရှိသော ဗက်ရှီမိတ်မြို့၏ ယဇ်ပုရောဟိတ်မြို့မှလူတို့ထက် ပို၍လေးစားမှုပြခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် အမည်ခံခရစ်ယာန်များ၏ သန့်ရှင်းသောအရာများအပေါ် မလေးစားမှုကို မည်မျှစိုးရိမ်စွာ ကြည့်ရှုရမည်နည်း။ အခြားလူမျိုးများသည် သဘာဝလွန်တန်ခိုးရှေ့တွင် ပြသသော သဘောထားဖြင့် ခရစ်ယာန်များကို မည်မျှအကြိမ်ပြစ်တင်ရမည်နည်း။ ရွှေဖြင့်ပြုလုပ်ထားသော ပူဇော်သက္ကာများကို သေတ္တာတော်ကို သယ်ဆောင်ရန်အသုံးပြုသော တုတ်များနှင့် သို့မဟုတ် ၎င်းကိုဖုံးအုပ်ထားသော အဝတ်နှင့် လုံခြုံစွာ ချိတ်ဆွဲထားနိုင်သည့် အိတ်တစ်လုံးထဲတွင် ဂရုတစိုက်ထည့်ထားခဲ့သည်။

8. In a coffer. The word translated “coffer,” ’argaz, occurs only this once in the entire OT. ’Argaz is known to have been a Philistine word for the “box” of a cart. The Philistines had neither uncovered the ark nor looked inside it (PP 589), thus showing greater respect than did the men of the priestly city of Beth-shemesh, who received it back. How many times God must look with great concern on the lack of respect shown by nominal Christians toward sacred things. How many times heathen people put Christians to shame by the attitude they manifest when in the presence of the supernatural! It seems that the offerings of gold were carefully placed in some kind of purse or bag that could be securely fastened to either the staves by which the ark was carried or the shroud with which it was covered.

၉ ဗက်ရှီမိတ်။ အမှန်စင်စစ်၊ “နေ၏အိမ်” ဟုဖြစ်သည်။ ဣသရေလလူတို့ ပြည်ထဲသို့ ဝင်ရောက်စဉ်က ဗက်ရှီမိတ်ဟုခေါ်သော မြို့များစွာရှိခဲ့သည်။ ဣသခါရှိပိုင်ဆိုင်သော ဗက်ရှီမိတ်တစ်မြို့သည် ဂါလိလဲပင်လယ်တောင်ဘက်အနည်းငယ်အကွာတွင် ယခုအခါ el–‘Abeidiyeh ဟုခေါ်သော နေရာတွင် တည်ရှိသည်ဟု ယူဆရသည် (ယောရှုမှတ်စာ ၁၉:၂၂-၂၃)။ နာဖသလိပိုင်ဆိုင်သော ဗက်ရှီမိတ်တစ်မြို့သည် ဂါလိလဲပင်လယ်၏ အနောက်မြောက်ဘက်တွင် တည်ရှိသည်ဟု ယူဆရသည် (ယောရှုမှတ်စာ ၁၉:၃၈-၃၉၊ တရားသူကြီးမှတ်စာ ၁:၃၃)။ ၁ စီမြူရယ် ၆:၉ သည် ယုဒပိုင်ဆိုင်သော ဗက်ရှီမိတ်မြို့တစ်မြို့ကို ရည်ညွှန်းပုံရပြီး၊ ၎င်းသည် ယခုအခါ Tell er–Rumeileh ဟုခေါ်သော နေရာဖြစ်ပြီး၊ လဝိလူတို့၏ မြို့တစ်မြို့အဖြစ် သတ်မှတ်ထားသည် (ယောရှုမှတ်စာ ၂၁:၁၃-၁၆၊ ၁ ရာဇဝင်ချုပ် ၆:၅၉)။ ၎င်းသည် ဒါကာ၏သားအရာ၌ တည်ရှိသည် (၁ ရာဇဝင်ချုပ် ၄:၁၁-၁၃၊ ၂ ရာဇဝင်ချုပ် ၂၅:၂၁-၂၃)။ ဤအမည်ဖြင့် နေရာများစွာရှိခြင်းသည် ကာနန်လူတို့သည် နေနှင့်ဆိုင်သော ကြယ်များကို ကိုးကွယ်သူများဖြစ်ကြောင်း ဖော်ပြသည်။ အလားတူ၊ ခါလဒဲပြည်၏ ဥရနှင့် ဟာရန်တို့သည် လကိုးကွယ်ရာ ဗဟိုချက်များဖြစ်သည်။

9. Beth-shemesh. Literally, “the house of the sun.” There were several Palestinian cities named Beth-shemesh when Israel entered the land. It is thought that one of these, belonging to Issachar (Joshua 19:22, 23), was located on the present site known as el–‘Abeidiyeh, a short distance south of the Sea of Galilee. Another town bearing the same name belonged to the tribe of Naphtali, probably situated north west of the Sea of Galilee (see Joshua 19:38, 39; Judges 1:33). 1 Sam. 6:9 evidently refers to a third city bearing this same name, now Tell er–Rumeileh, in the inheritance of Judah (Joshua 15:10, 12), which was set aside as one of the Levitical cities of Judah (Joshua 21:13, 16; 1 Chron. 6:59). It was in the district of the son of Dekar (1 Kings 14:11, 13; 2 Chron. 25:21–23).

သေတ္တာတော်နှင့်ဆက်စပ်သော သဘာဝလွန်တန်ခိုးကို ယုံကြည်လာသောအခါ၊ ဖိလိတ္တိဗေဒင်ဆရာများသည် ၎င်းကို ဣသရေလ၏ ယဇ်ပုရောဟိတ်မြို့ဖြစ်သော ဗက်ရှီမိတ်သို့ ပို့ဆောင်ရန် စီစဉ်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် လှည်းတင်ရိုးနှင့် မကျွမ်းကျင်သော နွားများသည် ၎င်းတို့၏သားပေါက်များကို စွန့်ခွာပြီး ဤလဝိလူတို့၏ ခိုင်ခံ့သောမြို့သို့ တိုက်ရိုက်သွားပါက၊ သေတ္တာတော်၏ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အပေါ်သို့ ရောဂါဘေးကို ယူဆောင်လာသူဖြစ်ကြောင်း သေချာပေါက်သိရမည်ဟု ဆင်ခြင်ခဲ့သည်။

The fact that so many sites bore this name indicates that the Canaanites were devoted worshipers of the heavenly bodies, in this case the sun. Similarly, Ur of the Chaldees and Haran were centers of moon worship. Convinced of the supernatural power accompanying the ark, the Philistine diviners arranged for it to be sent to Beth-shemesh, the nearest priestly city of Israel. They reasoned that if the kine, unused to the yoke, left their calves behind and drew the cart directly to this Levitical stronghold, then of a surety the ark, or rather, the God of the ark, was responsible for the plague that had come upon them.

၁၂ ဖြောင့်သောလမ်း။ ဤထုတ်ပြန်ချက်ကို အမှန်စင်စစ် ဘာသာပြန်လျှင် “ဧကြုန်မှ ဗက်ရှီမိတ်သို့သွားသော လမ်းပေါ်တွင် ဖြောင့်တန်းစွာ၊ တစ်ခုတည်းသော လမ်းမကြီးအတိုင်း” ဖြစ်သည်။ နွားများကို လမ်းမကြီးပေါ်တွင် ဆက်လက်ထိန်းထားနိုင်သည်မှာ သဘာဝလွန်တန်ခိုးသာဖြစ်သည်။ ဖိလိတ္တိမင်းတို့သည် ၎င်းတို့ကို မမောင်းနှင်ခဲ့ဘဲ “အနောက်မှ လိုက်သွားခဲ့သည်”။ နွားများသည် လှည်းတင်ရိုးနှင့် မကျွမ်းကျင်ဖူးကြောင်း (အခန်းငယ် ၇) သည် ၎င်းတို့သည် ထိုလမ်းကို ယခင်က မဖြတ်သန်းဖူးကြောင်း သက်သေဖြစ်သည်။

12. The straight way. The statement reads, literally, “straight in the way upon the way to Beth-shemesh; along one highway”—the direct road from Ekron to Beth-shemesh. Only supernatural power would keep the cattle on the main road. The Philistine lords did not drive them, but “went after them.” The fact that the cattle had never been yoked (v. 7) is evidence that they had not been over the road before.

ဒါဂုန်ကိုးကွယ်သူများအတွက် မည်သည့်အရာသည် ပို၍အားကောင်းသော ဆွဲဆောင်မှုဖြစ်နိုင်မည်နည်း။ သဘာဝမကျဘဲ၊ အာမေဋ္ဌိတိရစ္ဆာန်များသည် မမြင်ရသော လမ်းပြသူကို လိုက်နာပါက၊ ဉာဏ်ပညာဖြင့် ပြည့်စုံသောလူသားသည် သဘာဝမာန်နှင့် အမျိုးသားရေးထုံးတမ်းများကို ဆန့်ကျင်၍၊ ရောဂါဘေးနှင့် ကြွက်များကို ထိန်းချုပ်နိုင်သူ၏ လမ်းညွှန်မှုကို လက်ခံရန် အဘယ်ကြောင့် မစွမ်းဆောင်နိုင်သနည်း။ ဘာလမ်သည် ၎င်း၏မြည်းသားက မြင်ခဲ့သော ထာဝရဘုရား၏ ကောင်းကင်တမန်ကို အဘယ်ကြောင့် မမြင်ခဲ့သနည်း။ ဆိုးညစ်သောဝိညာဉ်တော်၏ ဆွဲဆောင်မှုအောက်တွင်၊ ယနေ့လူတို့သည် စာတန်မှမြင်စေလိုသောအရာများကိုသာ မြင်ကြပြီး၊ ၎င်းတို့ကို ချည်နှောင်ထားသော ကြိုးများကို ဖြည်ပေးရန် အဆင်သင့်ဖြစ်နေသော တစ်ဦးသည် အနီးကပ်တွင် ရပ်တည်နေကြောင်း မသိရှိကြပေ။

What more powerful appeal could be made to the worshipers of Dagon? If, contrary to nature, dumb animals follow an unseen Guide, why should not man, abundantly blessed with the powers of intellect, be able to go contrary to natural pride and national tradition, surrendering to the guidance of Him who could also restrain the plague and the mice? Why had not Balaam seen the angel of the Lord standing in the way as easily as did his ass? Under the hypnotic influence of the evil one, men today see only what Satan wishes them to see, little realizing that close at hand stands One ready and anxious to loose the bonds that bind them fast.

၁၃ ဂျုံရိတ်သိမ်းချိန်။ ဂျုံရိတ်သိမ်းချိန်သည် နွေဦးရာသီတွင် ဖြစ်ပေါ်ပြီး၊ ပသခါပွဲနှင့် ပင်တေကုတ္တေပွဲအကြားဖြစ်သည်။ သေတ္တာတော်သည် ဖိလိတ္တိလူတို့လက်ထဲတွင် ခုနစ်လရှိခဲ့သောကြောင့်၊ သေတ္တာတော်ကို သိမ်းယူခံရစဉ်က စစ်ပွဲသည် ဆောင်းဦးရာသီတွင်၊ တဲတော်ပွဲချိန်ဝန်းကျင်တွင် ဖြစ်ပွားခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် လူများစွာသည် ပွဲတော်အတွက် ရှီလောမြို့သို့ ရောက်ရှိနေပြီး၊ ကျူးကျော်သူများကို ခုခံရာတွင် ဣသရေလကို ကာကွယ်ရန် ကူညီခဲ့ကြပေမည်။ ဖိလိတ္တိလူတို့၏ အောင်ပွဲအပြီးတွင် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ မျိုးနွယ်စုများအတွင်းသို့ ပြန်လည်ထွက်ပြေးခဲ့ကြသည် (အခန်း ၄:၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။

13. Wheat harvest. Since wheat harvest comes in the spring of the year, between the time of Passover and the Feast of Weeks, or Pentecost, and since the ark had been in the possession of the Philistines for seven months, the battle during which the ark was captured occurred in the fall, about the time of the Feast of Tabernacles. Many may thus have been at Shiloh for the feast and may have assisted in protecting Israel against the invaders. Upon the Philistine victory they would have fled to their own homes among the different tribes (see ch. 4:10).

ဗက်ရှီမိတ်မြို့သားများသည် ယနေ့ပါလက်စတိုင်းတွင်ကဲ့သို့ မြက်ရိတ်ဓား (သို့) မြက်ကျစ်တံဖြင့် လယ်ကွင်းများတွင် ရိတ်သိမ်းနေကြသည်။ မြို့တွင်းတွင် ဥယျာဉ်များ မရှိခဲ့ပေ။ လယ်ကွင်းများသည် ခြံစည်းရိုးများဖြင့် မခွဲခြားထားဘဲ၊ နယ်နမိတ်အမှတ်အသားများ (သို့) ကျောက်တုံးငယ်များဖြင့်သာ ခွဲခြားထားသည်။ ထိုနေရာနှင့် မရင်းနှီးသူတစ်ဦးသည် လယ်တစ်ကွင်းပြီးဆုံးပြီး အခြားတစ်ကွင်းစတင်သည်ကို မခွဲခြားနိုင်ပေ။

The people of Beth-shemesh were in the fields reaping their harvest, probably with sickle and rake as in Palestine today. There were no gardens in the town itself. The fields are separated, not by fences, but by small boundary stones or markers. One not familiar with the site could not tell where one field left off and another began.

၁၄ ကျောက်တုံးကြီး။ ယောရှုမှတ်စာ၏ လယ်ကွင်းထဲတွင်၊ လမ်းမကြီးဘေးတွင်ဖြစ်ပေမည်။ ဤကျောက်တုံးကြီးဘေးတွင် နွားများရပ်တန့်သွားသည်။ ဗက်ရှီမိတ်သည် လဝိလူတို့၏မြို့ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့၏လူများသည် သေတ္တာတော်ကို ပြုစုစောင့်ရှောက်ရန် အခွင့်နှင့် တာဝန်ရှိသည်။ တဲတော်မရှိသောကြောင့်၊ လဝိလူတို့သည် သေတ္တာတော်ကို ဖိလိတ္တိလူတို့၏ အပြစ်ဖြေရာသက္ကာနှင့်အတူ ကျောက်တုံးကြီးပေါ်တွင် တင်ထားပြီး၊ နွားများကို ထာဝရဘုရားအတွက် မီးရှို့ရာယဇ်အဖြစ် ပူဇော်ခဲ့သည်။ ဗက်ရှီမိတ်သည် ရှဖဲလလှဖြစ်သော တောင်ကုန်းလှိမ့်နေသောနယ်မြေအလယ်တွင်ရှိပြီး၊ လမ်းမကြီးများသည် ချိုင့်ဝှမ်းများအလယ်တွင် ဖြတ်သန်းသွားသည်။ ဤကျောက်တုံးသည် တောင်ကုန်းဘေးမှ ထိုးထွက်နေပြီး၊ အပေါ်ဘက်မှ အလွယ်တကူချဉ်းကပ်နိုင်သော်လည်း၊ အောက်ဘက်တွင် လမ်းထက် အနည်းငယ်မြင့်နေပေမည်။

14. A great stone. In the field of Joshua, probably next to the highway. By the side of this stone the kine stopped. Beth-shemesh was a Levitical city, and her people had both the right and the duty to care for the ark. As there was no tabernacle, the Levites placed the sacred ark, together with the Philistines’ trespass offering, on top of the great stone, and offered the kine as a burnt offering to the Lord. Since Beth-shemesh is in the very heart of the Shephelah, or rolling hill country, where the highways run through the heart of the valleys, this stone probably projected from the side of the hill and could easily be approached from above, yet on the lower side be some feet above the road.

၁၆။ ဧကရုန်သို့ ပြန်သွားသည်။ ဖိလိတ္တိလူမျိုးများအတွက် မည်မျှပင်စိတ်ပျက်စရာဖြစ်ပေါ်ခဲ့သနည်း။ ၎င်းတို့သည် အာရှဒုတ်ရှိ ဗိမာန်တော်တွင် ဒါဂုန်သည် သခင်ဘုရားထံ အညံ့ခံသည်ကို မြင်တွေ့ခဲ့ရသည်။ ၎င်းတို့သည် ယုဒပြည်သို့ သေတ္တာတော်ကို ပြန်ပို့စဉ် နွားများ၏ သဘာဝလွန်လမ်းညွှန်မှုကို မြင်တွေ့ခဲ့ရသည်။ ဘုရားသခင်၏ ထိန်းချုပ်စွမ်းအားသည် ကူးစက်ရောဂါကို ရပ်တန့်စေပြီး ၎င်းတို့အား ကုသပေးမည်ကို မြင်တွေ့ရဦးမည်ဖြစ်သည်။

16. Returned to Ekron. What an anticlimax for the Philistines They had witnessed the surrender of Dagon to the Lord in the temple at Ashdod. They had witnessed the supernatural guidance of the kine as they sent the ark back to Judah. They were yet to witness the restraining power of God in halting the epidemic and giving them healing.

ထိုနေ့တွင် ၎င်းတို့သည် ထူးဆန်းသောအရာများကို မြင်တွေ့ခဲ့သည်ဟု စိတ်ကျေနပ်ခဲ့သော်လည်း၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ဘုရားများနှင့် လူများထံ ပြန်လှည့်သွားကြသည်။

Though satisfied that they had seen strange things that day, they turned and went back to their gods and to their people

၁၈။ အာဗဲလ်၏ ကြီးမားသောကျောက်တုံး။ စကားအတိုင်း “သခင်ဘုရား၏သေတ္တာတော်ကို တင်ထားစေခဲ့သော ကြီးမားသောအာဗဲလ်”။ “ကျောက်တုံး” ဟူသော စကားလုံးများကို ထည့်သွင်းထားသည်။ မှတ်ချက်ပေးသူအများစုက အာဗဲလ်ဟူသော စကားလုံးသည် ဧဗင်၊ “ကျောက်တုံး” ဖြစ်သင့်သည်ဟု ယူဆကြသည်။ အာဗဲလ်သည် အာဗါလ် ကြိယာမှဆင်းသက်လာပြီး “ဝမ်းနည်းခြင်း” ဟုဆိုလိုသော်လည်း “စမ်းချောင်း”၊ “ချောင်းရေ” သို့မဟုတ် “မြက်ခင်းပြင်” ဟုလည်း ဆိုလိုသည်။ အာဗဲလ်ဗက်မာခါ (၂ဘုရင် ၁၅:၂၉)၊ အာဗဲလ်မိမ် (၂ရာဇဝင် ၁၆:၄) စသည့် မြို့အမည်များတွင် ပေါင်းစပ်အသုံးပြုခြင်းမှလွဲ၍ ၎င်းသည် တစ်ကြိမ်သာအသုံးပြုသည်။ တရားသူကြီး ၁၁:၃၃ တွင် “စပျစ်ဥယျာဉ်ပြင်” ဟု ဘာသာပြန်ထားပြီး RSV တွင် “အာဗဲလ်ကရာမိမ်” အဖြစ် နောက်ထပ်မြို့အမည်တစ်ခုအဖြစ် ဘာသာပြန်သည်။ ဤကျမ်းပိုဒ်တွင် အာဗဲလ်သည် အခြားစကားလုံးနှင့် ပေါင်းစပ်မထားဘဲ “ကြီးမားသော” ဟူသော နာမဝိသေသနဖြင့် ဖြည့်စွမ်းထားသည်။ ကျမ်းပိုဒ် ၁၄ နှင့် ၁၅ တွင် သေတ္တာတော်တင်ထားသော ကြီးမားသော ဧဗင် “ကျောက်တုံး” ကို ဖော်ပြထားပြီး၊ ကျမ်းပိုဒ် ၁၇ နှင့် ၁၈ တွင် ဤဖြစ်ရပ်၏ အမှတ်တရများကို ဖော်ပြထားသည်နှင့်အညီ၊ ယောရှုပိုင်သော လယ်ကွင်းရှိ ကျောက်တုံးသည် ဤအခြားအမှတ်တရများနှင့်အတူ မှတ်တမ်းတင်ထားသည်မှာ ထင်ရှားသည်။

18. The great stone of Abel. Literally, “the great Abel upon which they caused the ark of the Lord to rest.” The words “stone of” are supplied. Most commentators are of the opinion that the word ’abel should have been ’eben, “stone.” The word ’abel is from the verb ’abal, “to mourn,” but also means “stream,” “brook,” or “meadow.” Aside from use in compound names of various cities, such as Abel-bethmaachah (2 Kings 15:29), Abel-maim (2 Chron. 16:4) etc., it appears but once elsewhere. In Judges 11:33 it is translated “the plain of the vineyards,” where the RSV translates it “Abel-keramim,” as another city name. In the verse under consideration ’abel is not compounded with any other word, but is qualified by the adjective “great.” Inasmuch as vs. 14 and 15 refer to the great ’eben, “stone,” on which the ark was placed, and inasmuch as vs. 17 and 18 recount the memorials of this event, it seems evident that the stone in Joshua’s field is simply noted along with these other memorials.

၁၉။ သို့ကြည့်သည်။ လက်ဖြင့် မရိုသေစွာ ထိတွေ့ခြင်းနှင့် မျက်စိဖြင့် မရိုသေစွာ စူးစမ်းကြည့်ရှုခြင်းသည် ဆိုးရွားသောအကျိုးဆက်များကို ခံစားရမည် (တောလည်ရာ ၄:၂၀ ကိုကြည့်ပါ)။ မောရှေသည် ဘုရားသခင်၏အမိန့်တော်များကို တိကျစွာနာခံရန် ပျက်ကွက်သဖြင့် ကာနာန်ပြည်သို့ ဝင်ရောက်ခွင့်ကို ငြင်းပယ်ခံခဲ့ရသည်။ ယဇ်ပုရောဟိတ်များဖြစ်သော်လည်း၊ နာဒတ်နှင့် အဘိဟုသည် ၎င်းတို့၏မရိုသေမှုကြောင့် အသက်ဖြင့် ပေးဆပ်ခဲ့ရသည်။ လူခုနစ်ဆယ်နှင့် ငါးသောင်းဦး။ စကားအတိုင်း “လူခုနစ်ဆယ်၊ လူငါးသောင်း”။ ဟေဗြဲဘာသာတွင် “နှင့်” ဟူသော စကားလုံးမပါဝင်ပါ။ ပုံမှန်ဟေဗြဲသဒ္ဒါဖွဲ့စည်းပုံနှင့်ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့် သေးငယ်သောဂဏန်းသည် ဦးစွာလာသည်။ ထူးခြားသောစကားလုံးအစီအစဉ်သည် စာသားကို ဘာသာပြန်ရန် အလွန်ခက်ခဲစေသည်။ အချို့က “လူခုနစ်ဆယ်ကို ထုသတ်ခဲ့သည်၊ ထောင်တစ်ခုမှ ငါးဆယ်” သို့မဟုတ် “လူငါးသောင်းမှ လူခုနစ်ဆယ်ကို သတ်ခဲ့သည်” ဟု အကြံပြုကြသည်။ ဂုဏ်သိက္ခာရှိသော ဟေဗြဲလက်ရေးစာမူသုံးခုတွင် “ငါးသောင်း” ဟူသော စကားလုံးများကို ချန်လှပ်ထားသည်။ တရားသူကြီး ၆:၁၅ တွင် ဧလပ် “ထောင်” သည် “မိသားစု” ဟု ဘာသာပြန်ထားသည်။ ဤနေရာတွင်လည်း “မိသားစု” ဟု ဘာသာပြန်သင့်သည်ဟု ဖြစ်နိုင်သည်။ ထိုသို့ဆိုပါက၊ ထိုထစ်ကြေညာချက်သည် “လူများထဲတွင် မိသားစုငါးဆယ်မှ လူခုနစ်ဆယ်ကို ထုသတ်ခဲ့သည်” ဟု ဖြစ်လာမည်။ မှတ်ချက်ပေးသူအများစုက ဗက်ရှမသလူခုနစ်ဆယ်သာ အသတ်ခံခဲ့ရသည်ဟု သဘောတူကြသည်။ သို့သော် ဗက်ရှမသလို မြို့ငယ်လေးတွင်ပင် ဤသည်မှာ ကြီးမားသော ဘေးဒုက္ခဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ ဖိလိတ္တိလူမျိုးများသည် ၎င်းအကြောင်းကို ကြားသိရပြီး၊ ဘုရားသခင်သည် သေတ္တာတော်ကို မကြည့်ရန် ၎င်းတို့၏ငြင်းဆိုမှုနှင့် ၎င်းအပေါ် ရိုသေမှုကို ဂုဏ်ပြုသည်ဟူသော နောက်ထပ်သက်သေတစ်ခုကို ရရှိလိမ့်မည်။

19. Looked into. Both the irreverent touch of the hand and the irreverent prying of the eye were to be visited with serious results (see Num. 4:20). Moses was denied entrance to the land of Canaan because of failure to render strict obedience to the commands of God. Even though they were priests, Nadab and Abihu paid with their lives for their lack of reverence. Fifty thousand and three score and ten men. Literally, “seventy men, fifty thousand men.” In the Hebrew no conjunction “and” occurs here. Contrary to normal Hebrew syntax, the smaller number comes first. The peculiar word sequence makes the text most difficult of translation. Some have suggested, “He smote seventy men; fifty out of a thousand,” or, “He slew seventy men out of fifty thousand men.” Three reputable Hebrew manuscripts omit the words “fifty thousand.” In Judges 6:15 ’eleph, “thousand,” is translated “family.” It is possible that it should be translated “family” here also. If so, the statement would read, “And he smote among the people 70 men of 50 families.” Most commentators agree that only 70 men of Beth-shemesh we slain. Yet in a city as small as Beth-shemesh even this would be a terrible calamity. Of course, the Philistines would hear of it, and would have one more evidence that God honored their refusal to look into the ark and their reverence for it.

၂၁။ ကိရယတ်ယာရိမ်။ စကားအတိုင်း “သစ်တောမြို့”။ ၎င်းသည် ယေရိခေါမြို့ ဖျက်ဆီးပြီးနောက် ယောရှုထံ အကာအကွယ်တောင်းခံခဲ့သော ဂိဗွန်မြို့များထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည် (ယောရှု ၉:၁၇)။ ၎င်းသည် ယုဒပြည်၏ အမွေအဖြစ် စာရင်းပြုစုထားသည် (ယောရှု ၁၅:၉)။

21. Kirjath-jearim. Literally, “the city of forests.” This was one of the cities of Gibeon that sought the protection of Joshua after the destruction of Jericho (Joshua 9:17). It was listed in the inheritance of Judah (Joshua 15:9).

၎င်းသည် ယေရုဆလင်အနီးရှိ တောင်များ၏ အနောက်ဘက်စောင်းတွင်တည်ရှိပြီး၊ ဗက်ရှမသမှ မိုင် ၉ (ကီလိုမီတာ ၁၄.၄) ခန့်အကွာတွင်ရှိသည်။ ကိရယတ်ယာရိမ်မြို့သို့ ပေးပို့သော သတင်းစကားသည် သေတ္တာတော်ကို ဖိလိတ္တိလူမျိုးများနှင့် ဝေးရာသို့ ဖယ်ရှားလေ ပိုမိုလုံခြုံလိမ့်မည်ဟူသော ခံစားချက်ကို ညွှန်ပြသည်။ တောင်များပေါ်တွင်ရှိသော ကိရယတ်ယာရိမ်သည် အနိမ့်ပိုင်းတောင်ကုန်းဒေသရှိ မြို့တစ်မြို့ထက် တိုက်ခိုက်မှုများကို ပိုမိုလွယ်ကူစွာ ခုခံကာကွယ်နိုင်သည်။

It is situated on the western slopes of the mountains near Jerusalem, about 9 mi. (14.4 km.) from Beth-shemesh. The message to the city of Kirjath-jearim implies the feeling that the farther the ark was removed from the Philistines, the safer it would be. Kirjath-jearim, higher in the mountains, could be more easily defended against attack than a city in the lower, rolling hill country.

၁၈ အဗဲလ်ကျောက်တုံးကြီး။ အမှန်စင်စစ်၊ “ထာဝရဘုရား၏သေတ္တာတော်ကို တင်ထားစေသော အဗဲလ်ကြီး” ဖြစ်သည်။ “ကျောက်တုံး” ဟူသောစကားလုံးများကို ဖြည့်စွမ်းထားသည်။ အများစုသော မှတ်ချက်ပေးသူများက ‘အဗဲလ်’ သည် ‘ဧဗင်’ ဟူသော “ကျောက်တုံး” ဖြစ်သင့်သည်ဟု ယူဆကြသည်။ ‘အဗဲလ်’ သည် ‘အဗဲလ်’ ဟူသော ကြိယာမှဆင်းသက်လာပြီး “ဝမ်းနည်းခြင်း” ကို ဆိုလိုသော်လည်း၊ “စမ်းချောင်း”၊ “ချောင်းရိုး” သို့မဟုတ် “မြက်ခင်းပြင်” ဟုလည်း ဆိုလိုသည်။ မြို့အမည်များဖြစ်သော အဗဲလ်-ဗက်မာခါ (၂ ရာဇဝင်ချုပ် ၁၅:၂၉)၊ အဗဲလ်-မိမ် (၂ ရာဇဝင်ချုပ် ၁၆:၄) စသည်တို့တွင် ပေါင်းစပ်အသုံးပြုခြင်းမှလွဲ၍၊ ၎င်းသည် တစ်ကြိမ်သာ အခြားနေရာတွင် ပေါ်လွင်သည်။ တရားသူကြီးမှတ်စာ ၁၁:၃၃ တွင် ၎င်းကို “စပျစ်ဥယျာဉ်မြက်ခင်းပြင်” ဟုဘာသာပြန်ထားပြီး၊ RSV တွင် “အဗဲလ်-ကရမိမ်” ဟူသော မြို့အမည်တစ်ခုအဖြစ် ဘာသာပြန်ထားသည်။ ဤအခန်းငယ်တွင် ‘အဗဲလ်’ သည် အခြားစကားလုံးနှင့် ပေါင်းစပ်မထားဘဲ၊ “ကြီးမား” ဟူသော နာမဝိသေသနဖြင့် သတ်မှတ်ထားသည်။ အခန်းငယ် ၁၄ နှင့် ၁၅ တို့သည် သေတ္တာတော်ကို တင်ထားသော ‘ဧဗင်’ ဟူသော “ကျောက်တုံးကြီး” ကို ရည်ညွှန်းထားပြီး၊ အခန်းငယ် ၁၇ နှင့် ၁၈ တို့သည် ဤဖြစ်ရပ်၏ အမှတ်တရများကို ပြန်လည်ဖော်ပြထားသောကြောင့်၊ ယောရှုမှတ်စာ၏ လယ်ကွင်းထဲရှိ ကျောက်တုံးသည် ဤအခြားအမှတ်တရများနှင့်အတူ ရိုးရှင်းစွာ မှတ်တမ်းတင်ထားသည်ဟု ထင်ရှားသည်။

18. The great stone of Abel. Literally, “the great Abel upon which they caused the ark of the Lord to rest.” The words “stone of” are supplied. Most commentators are of the opinion that the word ’abel should have been ’eben, “stone.” The word ’abel is from the verb ’abal, “to mourn,” but also means “stream,” “brook,” or “meadow.” Aside from use in compound names of various cities, such as Abel-bethmaachah (2 Kings 15:29), Abel-maim (2 Chron. 16:4) etc., it appears but once elsewhere. In Judges 11:33 it is translated “the plain of the vineyards,” where the RSV translates it “Abel-keramim,” as another city name. In the verse under consideration ’abel is not compounded with any other word, but is qualified by the adjective “great.” Inasmuch as vs. 14 and 15 refer to the great ’eben, “stone,” on which the ark was placed, and inasmuch as vs. 17 and 18 recount the memorials of this event, it seems evident that the stone in Joshua’s field is simply noted along with these other memorials.

၁၉ ချောင်းကြည့်သည်။ လက်ဖြင့် မလေးမစားထိတွေ့ခြင်းနှင့် မျက်စိဖြင့် မလေးမစားချောင်းကြည့်ခြင်းတို့သည် ဆိုးရွားသောအကျိုးဆက်များကို ခံစားရမည် (တောလည်ရာ ၄:၂၀ ကိုကြည့်ပါ)။ မောရှေသည် ဘုရားသခင်၏ အမိန့်တော်များကို သေသေချာချာ နာခံရန် ပျက်ကွက်ခြင်းကြောင့် ကာနန်ပြည်သို့ ဝင်ရောက်ခွင့်ကို ငြင်းပယ်ခံခဲ့ရသည်။ နာဒပ်နှင့် အဘိဟုတို့သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်များဖြစ်ကြသော်လည်း၊ ၎င်းတို့၏ မလေးစားမှုကြောင့် ၎င်းတို့၏အသက်များဖြင့် ပေးဆပ်ခဲ့ရသည်။

19. Looked into. Both the irreverent touch of the hand and the irreverent prying of the eye were to be visited with serious results (see Num. 4:20). Moses was denied entrance to the land of Canaan because of failure to render strict obedience to the commands of God. Even though they were priests, Nadab and Abihu paid with their lives for their lack of reverence.

လူငါးသောင်းခုနစ်ဆယ်ဦး။ အမှန်စင်စစ်၊ “လူခုနစ်ဆယ်ဦး၊ လူငါးသောင်းဦး” ဖြစ်သည်။ ဟီဘရူးဘာသာတွင် “နှင့်” ဟူသော စကားလုံးမပါဝင်ပေ။ ပုံမှန်ဟီဘရူးသဒ္ဒါဖွဲ့စည်းပုံနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့် ဂဏန်းသေးငယ်သည်က ဦးစွာလာသည်။ ထူးခြားသောစကားလုံးအစီအစဉ်သည် စာသားကို ဘာသာပြန်ရန် အလွန်ခက်ခဲစေသည်။ အချို့က “လူခုနစ်ဆယ်ဦးကို ဒဏ်ခတ်ခဲ့သည်၊ တစ်ထောင်မှ ငါးဆယ်ဦး” သို့မဟုတ် “လူငါးသောင်းဦးမှ လူခုနစ်ဆယ်ဦးကို သတ်ခဲ့သည်” ဟုအကြံပြုကြသည်။ ဂုဏ်သိက္ခာရှိသော ဟီဘရူးမူရင်းစာမူသုံးခုတွင် “ငါးသောင်း” ဟူသော စကားလုံးများကို ဖယ်ထားသည်။ တရားသူကြီးမှတ်စာ ၆:၁၅ တွင် ‘ဧလပ်’ ဟူသော “ထောင်” သည် “မိသားစု” ဟုဘာသာပြန်ထားသည်။ ဤနေရာတွင်လည်း “မိသားစု” ဟုဘာသာပြန်သင့်သည်ဟု ဖြစ်နိုင်သည်။ အကယ်၍ ဤသို့ဖြစ်ပါက၊ ထုတ်ပြန်ချက်သည် “လူတို့အနက်မှ လူခုနစ်ဆယ်ဦးကို၊ မိသားစုငါးဆယ်မှ ဒဏ်ခတ်ခဲ့သည်” ဟုဖြစ်လိမ့်မည်။ အများစုသော မှတ်ချက်ပေးသူများက ဗက်ရှီမိတ်မြို့မှ လူခုနစ်ဆယ်ဦးသာ အသတ်ခံခဲ့ရသည်ဟု သဘောတူကြသည်။ သို့သော် ဗက်ရှီမိတ်ကဲ့သို့ သေးငယ်သောမြို့တစ်မြို့တွင်ပင် ဤသည်မှာ ကြောက်မက်ဖွယ်ဘေးဒဏ်ဖြစ်သည်။ ဖိလိတ္တိလူတို့သည် ၎င်းကို ကြားသိရပြီး၊ သေတ္တာတော်ကို မချောင်းကြည့်ဘဲ လေးစားမှုပြခဲ့ခြင်းအတွက် ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့ကို ဂုဏ်ပြုခဲ့ကြောင်း နောက်ထပ်သက်သေတစ်ခုရရှိခဲ့သည်။

Fifty thousand and three score and ten men. Literally, “seventy men, fifty thousand men.” In the Hebrew no conjunction “and” occurs here. Contrary to normal Hebrew syntax, the smaller number comes first. The peculiar word sequence makes the text most difficult of translation. Some have suggested, “He smote seventy men; fifty out of a thousand,” or, “He slew seventy men out of fifty thousand men.” Three reputable Hebrew manuscripts omit the words “fifty thousand.” In Judges 6:15 ’eleph, “thousand,” is translated “family.” It is possible that it should be translated “family” here also. If so, the statement would read, “And he smote among the people 70 men of 50 families.” Most commentators agree that only 70 men of Beth-shemesh we slain. Yet in a city as small as Beth-shemesh even this would be a terrible calamity. Of course, the Philistines would hear of it, and would have one more evidence that God honored their refusal to look into the ark and their reverence for it.

၁၉။ မရိုသေသောစူးစမ်းလိုစိတ်သည် ယနေ့တိုင်ရှိနေသည်—မရိုသေသောစူးစမ်းလိုစိတ်သည် လူသားတို့အကြားတွင် ယခုတိုင်ရှိနေသည်။ အနန္တပညာရှိသူသည် ဖုံးကွယ်ထားရန် သင့်တော်သည်ဟု ယူဆသော လျှို့ဝှက်ချက်များကို စူးစမ်းလိုသူများစွာရှိသည်။ အကြောင်းပြချက်ပြုရန် ယုံကြည်စိတ်ချရသော သက်သေမရှိသဖြင့်၊ သူတို့သည် ၎င်းတို့၏သဘောတရားများကို ခန့်မှန်းချက်များပေါ်တွင် အခြေခံကြသည်။ ယခုခေတ်တွင် ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလရှေးခေတ်အတွက် ပြုတော်မူသည့်အတိုင်း၊ မိမိ၏ကျွန်မျတို့အတွက်နှင့် မိမိ၏အမှုတော်ကို တည်ဆောက်ရန်အတွက် ပြုတော်မူခဲ့သည်။ သို့သော် အဓိပ္ပာယ်မရှိသော ဒဿနိကဗေဒ၊ “မမှန်ကန်သောသိပ္ပံ” ဟုခေါ်ဆိုခံရသည်က ဘုရားသခင်၏တိုက်ရို ကိုဖျက်ဆီးရန် ကြိုးစားခရိုးစားခဲ့ပြီး၊ ထိုသို့သော ထင်ရှားမှုများကို သဘာဝအကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့်ဟု ယူဆခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ စာတန်၏လိမ္မာပါးနပ်မှုဖြစ်သည်။ သူသည် မိမိ၏အာဏာကို မြေကြီးပေါ်တွင် တန်ခိုးနှင့်အံ့ဖွယ်များဖြင့် အတည်ပြုနေသည်။ ဘုရားသခင်၏တန်ခိုးထင်ရှားမှုကို လျစ်လျူရှုသူများ သို့မဟုတ် ငြင်းပယ်သူများသည်၊ ဣသရေလ၏ဘုရားသခင်ထက် မိမိကိုယ်ကို လူများရှမာန်တွင် မိမိကိုယ်ကို မြှင့်တင်ရန် လှည့်ဖြားသူအတွက် လမ်းကြောင်းပြင်ဆင်နေကြသည်။

19. The Spirit of Irreverent Curiosity Still Exists.—The spirit of irreverent curiosity still exists among the children of men. Many are eager to investigate those mysteries which infinite wisdom has seen fit to leave unrevealed. Having no reliable evidence from which to reason, they base their theories on conjecture. The Lord has wrought for His servants and for the upbuilding of His cause at the present day as verily as He wrought in behalf of ancient Israel; but vain philosophy, “science falsely so called,” has sought to destroy faith in the direct interposition of Providence, attributing all such manifestations to natural causes. This is the sophistry of Satan. He is asserting his authority by mighty signs and wonders in the earth. Those who ignore or deny the special evidences of God’s power, are preparing the way for the arch-deceiver to exalt himself before the people as superior to the God of Israel.

ဤဉာဏ်ပညာရှိသူဟု ယူဆသူများ၏ အကြောင်းပြချက်ကို များစွာသောသူတို့သည် အမှန်တရားအဖြစ် လက်ခံကြသည်။ သို့သော် ထိုသို့သောသဘောတရားများသည် ဘုရားသခင်သည် ချမှတ်ထားသော အခြေခံများကို ဖျက်ဆီးနေသည်။ ထိုသို့သောဆရာများသည် ဝိညာဉ်ရေးရာမှုတ်သွင်းခြင်းဖြင့် ဖော်ပြထားသည့်သူများဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့အဆင့်တွင် မိုက်မဲသူများဖြစ်လာရမည်ဖြစ်သည်၊ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် ပညာရှိဖြစ်လာနိုင်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဉာဏ်ပညာရှိသူများကို ရှုပ်ထွေးစွမ်းစေရန် ဤလောက၏မိုက်မဲသောအရာများကို ရွေးချယ်တော်မူသည်။ လူသားဉာဏ်ပညာဖြင့်သာ လမ်းညွှန်ခံရသူများသည် ဘုရားသခင်၏တန်ခိုးကြီးသောလုပ်ဆောင်မှုများ၏ ရိုးရှင်းမှုကို မိုက်မဲမှုဟု ခေါ်ဆိုကြသည်။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ကို ဖန်ဆင်းရှင်ထက် ပိုမိုပညာရှိသည်ဟု ထင်မှတ်ကြသည်။ သို့သော် အမှန်တရားမှာ ၎င်းတို့သည် အကန့်အသတ်ရှိသော အသိဉာဏ်နှင့် ကလေးသဖွယ်မာန်မာနဖြင့် သားကောင်များဖြစ်သည်။ ဤအရာသည် ၎င်းတို့ကို မယုံကြည်မှု၏အမှောင်ထဲတွင် ထိန်းထားပြီး၊ ဘုရားသခင်၏တန်ခိုးကို မခံစားမိဘဲ၊ သူ့ရှေ့တွင် တုန်လှုပ်ခြင်းမပြုကြပေ (ST ဇန်နဝါရီလ ၁၉၊ ၁၈၈၂)။

Many accept the reasoning of these would-be wise men as truth, when in fact it undermines the very foundations which God has laid. Such teachers are the ones described by inspiration, who must become fools in their own estimation, that they may be wise. God has chosen the foolish things of this world to confound the wise. By those who are guided only by human wisdom, the simplicity of His mighty workings is called foolishness. They think themselves wiser than their Creator, when in fact they are victims of finite ignorance and childish conceit. It is this that holds them in the darkness of unbelief, so that they do not discern the power of God, and tremble before Him (ST Jan. 19, 1882).

၂၁ ကျိရယတ်ယာရီင်။ အမှန်စင်စစ်၊ “သစ်တောမြို့” ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ယေရိကေါမြို့ဖျက်ဆီးပြီးနောက် ယောရှုမှတ်စာ၏ အကာအကွယ်ကို တောင်းခံခဲ့သော ဂိဗွန်မြို့များအနက်တစ်မြို့ဖြစ်သည် (ယောရှုမှတ်စာ ၉:၁၇)။ ၎င်းသည် ယုဒပိုင်ဆိုင်မှုတွင် စာရင်းသွင်းထားသည် (ယောရှုမှတ်စာ ၁၅:၉)။ ၎င်းသည် ယေရုဆလင်မြို့အနီးရှိ တောင်ကုန်းများ၏ အနောက်ဘက်စောက်နံတွင် တည်ရှိပြီး၊ ဗက်ရှီမိတ်မြို့မှ ၉ မိုင် (၁၄.၄ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင်ရှိသည်။ ကျိရယတ်ယာရီင်မြို့သို့ ပေးပို့သောသတင်းစကားသည် သေတ္တာတော်ကို ဖိလိတ္တိလူတို့ထံမှ ပိုမိုဝေးကွာစေလျှင် ပို၍လုံခြုံလိမ့်မည်ဟူသော ခံစားချက်ကို ဖော်ပြသည်။ ကျိရယတ်ယာရီင်သည် တောင်ကုန်းများပေါ်တွင် ပိုမိုမြင့်မားစွာတည်ရှိပြီး၊ တောင်ကုန်းလှိမ့်နေသောနယ်မြေရှိ မြို့တစ်မြို့ထက် တိုက်ခိုက်မှုများကို ပိုမိုလွယ်ကူစွာ ခုခံကာကွယ်နိုင်သည်။

21. Kirjath-jearim. Literally, “the city of forests.” This was one of the cities of Gibeon that sought the protection of Joshua after the destruction of Jericho (Joshua 9:17). It was listed in the inheritance of Judah (Joshua 15:9). It is situated on the western slopes of the mountains near Jerusalem, about 9 mi. (14.4 km.) from Beth-shemesh. The message to the city of Kirjath-jearim implies the feeling that the farther the ark was removed from the Philistines, the safer it would be. Kirjath-jearim, higher in the mountains, could be more easily defended against attack than a city in the lower, rolling hill country.

ellen g. white comments

1–21 PP 586-589; SR 188-191

1 PP 586

2 PP 588

2–4 PP 587

7–12 SR 189

7–14 PP 588

13, 14 PP 589

19 MH 436

19, 20 8T 283

19–21 PP 589

20, 21 SR 191

အခန်းကြီး - ၇

chapter 7

၁ ကိရယတ်-ယာရံမ်မြို့သားများသည် အာရုံးသေတ္တာကို အဘိနဒပ်၏အိမ်သို့ ယူဆောင်လာပြီး၊ သူ၏သား ဧလျာဇာကို ထိန်းသိမ်းရန် သန့်ရှင်းစေသည်။ ၂ နှစ်ဆယ်နှစ်ကြာပြီးနောက် ၃ ဣသရေလလူများသည် ရှမွေလ၏အကူအညီဖြင့် မိဇပါ၌ နောင်တတရားကျင့်ကြသည်။ ၇ ရှမွေလဆုတောင်းပြီး ယဇ်ပူဇော်နေစဉ် ဘုရားသခင်သည် ဧဘင်ဧဇာ၌ မိုးကြိုးဖြင့် ဖိလိတ္တိလူများကို ရှုံးနိမ့်စေသည်။ ၁၃ ဖိလိတ္တိလူများသည် အနိုင်ယူခံရသည်။ ၁၅ ရှမွေလသည် ဣသရေလကို ငြိမ်းချမ်းစွာနှင့် ဘာသာရေးအရ တရားစီရင်သည်။

1 They of Kirjath-jearim bring the ark into the house of Abinadab, and sanctify Eleazar his son to keep it. 2 After twenty years 3 the Israelites, by Samuel’s means, solemnly repent at Mizpeh. 7 While Samuel prayeth and sacrificeth, the Lord discomfiteth the Philistines by thunder at Eben-ezer. 13 The Philistines are subdued. 15 Samuel peaceably and religiously judgeth Israel.

၁. အဘိနဒပ်

အဘိနဒပ်ဟူသောအမည်သည် “ငါ၏ဖခင်သည် မြင့်မြတ်သည်” သို့မဟုတ် “ငါ၏ဖခင်သည် ရက်ရောသည်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ၎င်းမှဆင်းသက်လာသော ကြိယာမှာ နာဒပ် ဖြစ်ပြီး “လှုံ့ဆော်သည်”၊ “တွန်းအားပေးသည်” ဟူ၍ အမြဲတမ်း ကောင်းသောအဓိပ္ပာယ်ဖြင့် အသုံးပြုပြီး၊ ထို့ကြောင့် “ဆန္ဒရှိသည်”၊ “ကိုယ်တိုင်ဆန္ဒပြုသည်” ဟူ၍လည်း ဖြစ်သည်။ သူ၏ဆွေစဉ်မျိုးဆက်ကို မသိရသော်လည်း၊ သူ၏သားဧလျာဇာကို သေတ္တာတော်စောင့်ရှောက်သူအဖြစ် ခန့်အပ်နိုင်ရန် အာရုန်နှင့် နီးကပ်စွာ ဆက်နွယ်နေသော လေဝိလူဖြစ်ရမည်။ အာရုန်၏သားအကြီးဆုံးမှာ နာဒပ် ဟုခေါ်သည် (တောလည်ရာ ၃:၂)၊ ထို့ကြောင့် သူ၏သားစဉ်မျိုးဆက်တစ်ဦးသည် အဘိနဒပ်ဟူသော အမည်ကို ဆက်ခံရမည်ဟု မျှော်လင့်ရသည်။

1. Abinadab. The word Abinadab means “my father is noble,” or “my father is generous.” The verb from which it comes is nadab, “to incite,” “to impel,” always in a good sense, and therefore “to be willing,” “to volunteer.” His genealogy is not known, but he must have been a Levite closely akin to Aaron in order to appoint his son Eleazar as keeper of the ark. Aaron’s eldest son was named Nadab (Num. 3:2), and it would be expected that one of his direct descendants should bear the name Abinadab.

တောင်ပေါ်တွင်

ဟေဗြဲဘာသာ ဘဂ္ဂိဗဲအာ။ ၂ ရာဇဝင် ၆:၃ ၌ “ဂိဗဲအာ၌” ဟု ဘာသာပြန်ထားပြီး၊ အခန်းကဏ္ဍ ၄ ၌ “ဂိဗဲအာ၌” ဟုဖြစ်သည်။ စကားလုံးသည် နေရာတစ်ခု၏အမည်အဖြစ် အသုံးပြုခြင်းလား၊ သို့မဟုတ် ဓမ္မဟောင်းတွင် အခြားနေရာများတွင် တသမတ်တည်း “တောင်” ဟု ဘာသာပြန်ထားသည့်အတိုင်း “တောင်” ကိုသာ ရည်ညွှန်းခြင်းလားဆိုသည်ကို အကြောင်းအရာအပေါ် မူတည်ရမည်။ ဗင်္ယာမိန်၏ဂိဗဲအာ (၁ ရာဇဝင် ၁၃:၁၆) သို့မဟုတ် “ရှောလ၏ဂိဗဲအာ” (အခန်းကဏ္ဍ ၁၁:၄) လည်းရှိသည်။ ဧဖရိမ်တောင်ပေါ်ရှိ ဖိနဟတ်၏ “ဂိဗဲအာ” ဟူသော တောင်တစ်ခုလည်း ရှိသည် (ယောရှု ၂၄:၃၃)။ ဂိဗွန်လူများသည် စာသား၏အဓိပ္ပာယ်အရ “တောင်ပေါ်နေထိုင်သူများ” ဖြစ်ပြီး၊ ကိရယတ်-ယာရံမ်သည် ၎င်းတို့ပိုင်ဆိုင်သော မြို့လေးမြို့အနက်တစ်မြို့ဖြစ်သည် (ယောရှု ၉:၁၇)၊ ထို့ကြောင့် အဘိနဒပ်နေထိုင်ရာ “ဂိဗဲအာ” သည် ကိရယတ်-ယာရံမ်အနီး သို့မဟုတ် အနီးရှိ တောင်တစ်ခုဟု ဖော်ပြခြင်းသည် အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။

In the hill. Heb. baggibe‘ah. Translated, “in Gibeah,” in 2 Sam. 6:3, and “at Gibeah” in v. 4. The context must determine whether the word is used as the name of a place or whether the word simply refers to a “hill,” as it is uniformly translated elsewhere in the OT. There was, as well, a Gibeah of Benjamin (1 Sam. 13:16), or “Gibeah of Saul” (ch. 11:4). There was also a hill, literally, “Gibeah” of Phinehas, in the mountain of Ephraim (Joshua 24:33). The Gibeonites were, literally, “hill dwellers,” and inasmuch as Kirjath-jearim was one of the four cities as belonging to them (Joshua 9:17), the “Gibeah” where Abinadab dwelt would best be described as a hill at, or near, Kirjath-jearim.

ဆွဲသက်သောနွားများ၏လုပ်ရပ်အရ ဗက်ရှေမရှသည် သေတ္တာတော်နားနေရန် သင့်လျော်သောနေရာဖြစ်သည်ဟု ယူဆရသော်လည်း၊ လူများ၏မသင့်လျော်သော စူးစမ်းလိုစိတ်နှင့် ဘုရားသခင်၏ဒဏ်ခတ်ခြင်းမှ လွတ်မြောက်သူများ၏ ထိတ်လန့်မှုက ထိုနေရာ၏လူများသည် ဘုရားသခင်၏သန့်ရှင်းသောသင်္ကေတ၏ ရိုသေသောစောင့်ရှောက်မှုအတွက် အရည်အချင်းမပြည့်မီသည်ကို ညွှန်ပြသည်။ ၁၀ မိုင်အောက်အကွာတွင် ကိရယတ်-ယာရံမ်မြို့သားများရှိပြီး၊ ၎င်းတို့၏ဂုဏ်သတင်းသည် အိမ်နီးချင်းများမလိုလားသော သေတ္တာတော်ကို သယ်ယူပြီး လုံခြုံစွာ ထိန်းသိမ်းနိုင်မည်ဟု ယုံကြည်ချက်ကို တရားဝင်စေသည်။ ဣသရေလသည် ဘုရားသခင်၏အကြံဉာဏ်ကို မရိုသေဘဲ၊ သူ၏အစီအစဉ်နှင့်မကိုက်ညီသောကြောင့် ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်ပြည့်စုံမှုကို အကြိမ်များစွာ ဟန့်တားခဲ့သည်။ ခရစ်တော်သည် ယုဒသ်ကို ချစ်မြတ်နိုးပြီး တမန်တော်များ၏ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးအဖြစ် ခန့်အပ်လိုသော်လည်း ယုဒသ်က ငြင်းပယ်ခဲ့သည် (DA ၂၉၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ခရစ်တော်သည် နိုင်ငံတော်သို့သွားရာ လမ်းကိုမေးမြန်းသော သူဌေးလုလင်ကိုလည်း ချစ်မြတ်နိုးသော်လည်း၊ ခရစ်တော်ကို လိုက်ရန် ဖိတ်ခေါ်မှုရှိသော်လည်း ထိုလုလင်သည် ဝမ်းနည်းစွာ ထွက်သွားခဲ့သည်။

Judging from the action of the kine, one would conclude that Beth-shemesh was the logical place for the ark to rest, but that the unholy curiosity of the people and the fright of those who survived the retribution, indicate that its people were not qualified for the reverent guardianship of the sacred symbol of God’s presence. Less than 10 mi. away were the men of Kirjath-jearim, whose reputation justified the belief that they could convey and safely keep that which their neighbors did not want. How many times Israel hindered God in the accomplishment of His purpose by refusing to respect His counsel and to fit into His plan! Christ loved Judas and would have liked to make him one of the leaders of the apostles, but Judas refused (see DA 295). Christ also loved the rich young man who inquired of the way to the kingdom, but in spite of the invitation to follow Christ the youth went away sorrowful.

၂. အချိန်ကာလသည် ရှည်လျားသည်
ဣသရေလသည် ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့ကို စွန့်ပစ်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်က ကိုယ်ကျိုးရှာမှုနှင့် ပုန်ကန်မှုများကို ကြဲချပြီး ဘုရားသခင်ကို စွန့်ပစ်ခဲ့သောကြောင့် ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားရသည်ကို အသိအမှတ်ပြုရန် နှစ်ပေါင်း နှစ်ဆယ်ကြာခဲ့သည်။ တစ်ချိန်က ဘုရားသခင်၏သေတ္တာတော်ကို တည်ဆောက်ရန် လုပ်သားများ လိုအပ်ခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်က အစီအစဉ်ချမှတ်ပေးသောအခါ ထိုအလုပ်အတွက် အဆင်သင့်ဖြစ်နေသူများကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။ သေတ္တာတော်ကို ခရီးပေါင်းများစွာတွင် သယ်ဆောင်ရန် လူများလိုအပ်ခဲ့ပြီး၊ မောရှေအား သိနာတောင်တွင် ကူညီရန် လေဝိလူများ၏ ဆန္ဒရှိမှုက ထိုသယ်ဆောင်သူများကို ပေးအပ်ခဲ့သည်။ ဣသရေလသည် ၎င်းတို့၏တာဝန်များတွင် မအောင်မြင်ခဲ့သောအခါ၊ သေတ္တာတော်သည် ရုပ်တုကိုးကွယ်သူများ၏ လက်ထဲသို့ ကျရောက်ခဲ့သည်။ ၎င်းကို ပြန်လည်ယူဆောင်လာရန် အကူအညီလိုအပ်ခဲ့သည်။ လူသားများမအောင်မြင်ခဲ့သော်လည်း၊ တောရိုင်းသားရဲများသည် ဘုရားသခင်၏ညွှန်ကြားချက်ကို နာခံခဲ့ကြသည်။ အနီးအနားတွင် သေတ္တာတော်ကို ရိုသေစွာ သယ်ဆောင်ထိန်းသိမ်းရန် သူများရှိခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ထိုတာဝန်အတွက် အဘယ်ကြောင့် အဆင်သင့်မဖြစ်ခဲ့သနည်း။ ၎င်းတို့၏မျိုးရိုးနောက်ခံသို့မဟုတ် ဆွေစဉ်မျိုးဆက်နှင့်ပတ်သက်သော အချက်အလက်မရှိသဖြင့် ယူဆချက်များအတွက် အကြောင်းအရင်းမရှိပေ။ မှတ်တမ်းတင်ထားသည်မှာ ဣသရေလသည် ရုပ်တုကိုးကွယ်မှုသည် အကျိုးမဖြစ်ထွန်းကြောင်း သင်ခန်းစာရယူပြီး နောင်တဖြင့် ရှမွေလထံသို့ ပြန်လှည့်လာရန် နှစ်ပေါင်း နှစ်ဆယ်ကြာခဲ့သည်။ သေတ္တာတော်သည် ရှမွေလ၏တရားသူကြီးသက်တမ်းအတွင်း၊ ရှောလ၏အုပ်စိုးမှုနှင့် ဒါဝိဒ်၏အုပ်စိုးမှု အစောပိုင်းကာလတွင်၊ ယေရုဆလင်မြို့၌ နေရာပြင်ဆင်ပြီးသည်အထိ အဘိနဒပ်၏အိမ်တွင် ရှိနေခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် မည်မျှစိတ်ရှည်စွာ စောင့်ဆိုင်းပေးသနည်း။

2. The time was long. It took 20 years for Israel to recognize that it was not God who had deserted them but that they, by sowing seeds of selfishness and rebellion, had deserted Him and thus reaped a bitter harvest of suffering. There once had been the need of workmen to build the ark of God, and men were found ready for the task when God outlined the plan. There were men needed to bear the ark on its various journeys, and the willingness of the Levites to assist Moses at Sinai provided such bearers. When Israel failed in their responsibilities, and the ark fell into the hands of idolaters, help was needed to bring it back. Men failed, yet the beasts of the field were obedient to God’s direction. Near at hand were those to carry and keep it in all reverence and order. Why were they not ready for the responsibility? No hint of their background or genealogy is given upon which to base conclusions. All that is recorded is that it took 20 years before Israel learned that idolatry did not pay, and turned to Samuel in repentance. The ark remained in the house of Abinadab for the period of Samuel’s judgeship during the reign of Saul, and for the early part of David’s reign, while a place was made ready for it at Jerusalem. How patiently God waits.

၃. ထူးဆန်းသောဘုရားများနှင့် အာရှတာရုတ်

ဣသရေလလူများသည် ဘုရားသခင်ကို စွန့်ပစ်ပြီး ကိုးကွယ်ခဲ့သော ဘုရားများနှင့် နတ်ဘွဲ့များကို ကိုယ်စားပြုသော စကားစုတစ်ခုဖြစ်သည်။ အာရှတာရုတ် (အာရှတိုရက်သ် ဟူ၍ ဗဟုဝစ်ဖြစ်သည်) သည် ဖိုနီရှန်သို့မဟုတ် ခါနန်လူမျိုး၏ ဘာလဘုရားများနှင့် ဆက်နွယ်နေပြီး၊ ၎င်းသည် ခါနန်လူမျိုး၏ အဓိကမိန်းမဘုရားဖြစ်သည် (တရားသူကြီး ၂:၁၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်းသည် သဘာဝ၏ မျိုးပွားနိုင်စွမ်းကို ကိုယ်စားပြုသည်ဟု ယုံကြည်ခဲ့ကြသည်။ ၎င်း၏ကိုးကွယ်မှုသည် များသောအားဖြင့် အဓမ္မပြုကျင့်မှုများဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားပြီး၊ ထိပ်တန်းအမျိုးသမီးများက ၎င်း၏ဆက်သမျှသူများဖြစ်လာကာ “သန့်ရှင်းသောမိန်းမများ” သို့မဟုတ် ဗိမာန်ရောက်ပြည့်တန်ဆာများဟု လူသိများသည်။ ခါနန်ဘုရားများနှင့် နတ်ဘွဲ့များ၏ ရုပ်တုရုပ်ကြွင်းများသည် ဣသရေလအိမ်များစွာတွင် ရှိခဲ့ပေမည်။ ဣသရေလလူများသည် တဖြည်းဖြည်း လွင်ပြင်နေထိုင်သူများ၏ လွှမ်းမိုးမှုအောက်သို့ ကျရောက်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့နှင့် စီးပွားရေး (၁ ရာဇဝင် ၁၃:၁၉) နှင့် လူမှုဆက်ဆံရေး (တရားသူကြီး ၁၄) ဆက်ဆံခဲ့ကြသည်။ ဣသရေလသည် သေတ္တာတော်ကို ကိရယတ်-ယာရံမ်တွင် နှစ်ပေါင်းများစွာ ထားခဲ့ပြီး၊ ဗိမာန်တော်ဝတ်ပြုမှုကို ပြန်လည်ထူထောင်ရန် သို့မဟုတ် သေတ္တာတော်အတွက် သင့်လျော်သောနေရာပြင်ဆင်ရန် မကြိုးစားခဲ့သည်မှာ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ထံမှ မည်မျှဝေးကွာသွားသည်ကို ပြသသည်။ သမိုင်းတွင် နောက်ပိုင်းတွင် အာရှူရိယနှင့် ဗာဗုလုန်သို့ ပြည်နှင်ခံရခြင်းကဲ့သို့ ဣသရေလလူများကို ကမ်းရိုးတန်းလွင်ပြင်သို့ ပြည်နှင်ခြင်းမရှိသော်လည်း၊ ဣသရေလသည် ဖိလိသတိလူများနှင့် နေ့စဉ်ဘဝ၏ နယ်ပယ်တိုင်းနီးပါးတွင် ဆက်ဆံခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့ကို အစေခံခဲ့သည် (၁ ရာဇဝင် ၄:၉)၊ နှစ်စဉ်ထွက်ကုန်မျိုးစုံဖြင့် အခွန်ပေးဆောင်ခဲ့ပြီး၊ တစ်လျှောက်လုံးရှိ မြင့်သောနေရာများတွင် ပျော်ရွှင်မှုကို နှစ်သက်ခဲ့ကြသည်။ သေတ္တာတော်ပြန်လည်ရရှိခြင်းသည် ဖိလိသတိလူများက အောင်မြင်ခဲ့သော ဣသရေလလူများအပေါ် ၎င်းတို့၏ထိန်းချုပ်မှုကို စွန့်လွှတ်ခဲ့သည်ဟု မဆိုလိုပါ။

3. The strange gods and Ashtaroth. A phrase used to represent the various gods and goddesses that the Israelites served when they forsook the Lord. Ashtoreth (plural, Ashtaroth) was associated with the Phoenician, or Canaanite, Baals; for she was the chief female deity of the Canaanites (see Judges 2:13).

She was believed to represent the reproductive powers of nature. Her worship usually consisted of lewd orgies, fostered many times by leading women who became her devotees and were known as “sacred women,” or temple prostitutes. Figurines of Canaanite gods and goddesses were doubtless in many Israelite homes. Gradually the people of Israel had fallen under the sway and control of the people of the plain, for they had both business (1 Sam. 13:19) and social intercourse (Judges 14) with them. The fact that Israel left the ark in Kirjath-jearim for many years, and made no attempt to restore the temple service or to provide a proper resting place for the ark, shows how far they had departed from the Lord. History records no deportation of Israelites to the coastal plains similar to the later deportations to Assyria and Babylon, yet Israel must have associated with the Philistines in almost every phase of living, serving them (1 Sam. 4:9), paying yearly tribute with various kinds of produce, and delighting themselves in the orgies of the high places so common throughout the land. The restoration of the ark in nowise signified that the Philistines relinquished their hold on the conquered Israelites.

ရှမွေလသည် အဖိတ်တိုက်ပွဲမှစ၍ ဤဇာတ်ကြောင်းတွင် ပထမဆုံးအကြိမ်ပေါ်ထွက်လာပြီး၊ ကိုယ်ကျိုးရှာပြီး ရုပ်တုကိုးကွယ်သောလူများကို ဘုရားသခင်ထံသို့ ပြန်လည်ပို့ဆောင်ရန် ပြုပြင်သူအဖြစ် လုပ်ဆောင်သည်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ၎င်းအတွက် မည်သည့်အဓိပ္ပာယ်ရှိခဲ့သည်ကို စိတ်ကူးဖြင့်သာ ပုံဖော်နိုင်သည်။ ၎င်းသည် ဖိလိသတိပြည်နှင့် နယ်စပ်ထိစပ်နေသော ဒေသများသို့သာမက၊ ဣသရေလတစ်ခုလုံးက ၎င်း၏ဆုတောင်းမှု၊ သတိပေးမှု၊ နှင့် ဆုတောင်းချက်များကို ကြားခဲ့ပြီး၊ တဖြည်းဖြည်း ၎င်းတို့၏အပြစ်နှင့် ဘုရားသခင်အပေါ် ယုံကြည်မှုပြန်လည်ထူထောင်ရန်လိုအပ်ကြောင်း အသိဉာဏ်ဖြင့် လူမျိုးတစ်ခုလုံးကို သိမ်းပိုက်ခဲ့သည်။ ၎င်းသည် ၎င်းတို့၏လက်ရှိအခြေအနေကို ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့အတွက် စီစဉ်ထားသည်နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပြသခဲ့ပြီး၊ ဖိလိသတိလူများထံမှ လွတ်မြောက်ရေးကို ကတိပြုခဲ့သည်၊ အကယ်၍ ၎င်းတို့သည် စစ်မှန်သော ဣသရေလလူများ—စာသား၏အဓိပ္ပာယ်အရ “ဘုရားသခင်က အုပ်ချုပ်သည်”—ဖြစ်လာမည်ဆိုပါက။ ရှမွေလသည် လူများက ၎င်းတို့၏ရုပ်တုကိုးကွယ်မှုကို စွန့်လွှတ်ပြီး ဖိလိသတိဘုရားများကို အစေမခံရန် ငြင်းပယ်ပါက၊ ၎င်းသည် ဖိလိသတိလူမျိုး၏ လွှမ်းမိုးမှုကို ပုန်ကန်ခြင်းနှင့် ညီမျှသည်ဟု အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုခံရမည်ဖြစ်ပြီး၊ ထို့ကြောင့် စစ်ပွဲကို ဆိုလိုသည်ဟု သိခဲ့သည်။ သို့သော် ရှမွေလသည် ဘုရားသခင်၏ကတိများကို ယုံကြည်ခဲ့ပြီး�、မျှော်လင့်ချက်မဲ့သောလူများကို မျှော်လင့်ချက်ဖြင့် လှုံ့ဆော်ရန် ရှေ့သို့ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။

Samuel now appears in the narrative for the first time since the battle at Aphek, in the role of a reformer attempting to turn a selfish and idolatrous people back to God. Only the imagination can picture what these years had meant to him as he wandered from place to place. Not only did he visit the districts adjoining Philistia; all Israel heard his pleadings, warnings, and prayers, until slowly but surely a sense of their sin and of the need of renewed trust in God took possession of the entire nation. He graphically portrayed their present condition in comparison with what God had planned for them, and promised deliverance from the Philistines if they would only become true Israelites—literally, “governed by God.” Samuel knew that if the people forsook their idolatry and refused to serve the Philistine gods, this would be interpreted as equivalent to rebellion against Philistine supremacy, and of course meant war. But Samuel had confidence in God’s promises and went forward to inspire a forlorn people with hope.

ခေတ်သစ်ရုပ်တုကိုးကွယ်ခြင်း
ခရစ်ယာန်ဟုအမည်ခံထားသူများစွာသည် ဘုရားသခင်မှလွဲ၍ အခြားသောဘုရားများကို ကိုးကွယ်နေကြသည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ဖန်ဆင်းရှင်သည် ကျွန်ုပ်တို့၏အကြီးမြတ်ဆုံးသောဆည်းကပ်ခြင်းနှင့် ဦးစွာသစ္စာစောင့်သိခြင်းကို တောင်းဆိုသည်။ ဘုရားသခင်အပေါ်ထားရှိသောကျွန်ုပ်တို့၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို လျော့ပါးစေသည့်အရာ သို့မဟုတ် သူ့အား ပေးသင့်သောဝတ်ပြုခြင်းကို အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေသည့်အရာသည် ရုပ်တုဖြစ်လာသည်။ အချို့သူများအတွက် ၎င်းတို့၏မြေကွက်များ၊ အိမ်များ၊ ကုန်ပစ္စည်းများသည် ရုပ်တုများဖြစ်သည်။ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများကို စိတ်အားထက်သန်မှုနှင့် စွမ်းအင်ဖြင့် လုပ်ဆောင်ကြပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ဝတ်ပြုခြင်းကို ဒုတိယဦးစားပေးအဖြစ်သာ သတ်မှတ်ကြသည်။ မိသားစုဝတ်ပြုပွဲကို လျစ်လျူရှုကြပြီး၊ လျှို့ဝှက်ဆုတောင်းခြင်းကို မေ့လျော့ကြသည်။ အများအပြားသည် ၎င်းတို့၏လူသားချင်းများနှင့် တရားမျှတစွာဆက်ဆံသည်ဟု ဆိုကြပြီး၊ ထိုသို့ပြုလုပ်ခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့၏တာဝန်အားလုံးကို ထမ်းဆောင်ပြီးသည်ဟု ခံစားကြသည်။ သို့သော် ဆယ်ပညတ်တရား၏ နောက်ဆုံးခြောက်ပါးကို လိုက်နာရုံဖြင့် မလုံလောက်ပါ။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ဖြင့် ဘုရားသခင်ကို ချစ်ရမည်။ ဘုရားသခင်အပေါ် အကြီးမြတ်ဆုံးသောချစ်ခြင်းနှင့် လူသားချင်းအပေါ် တန်းတူချစ်ခြင်းမရှိဘဲ၊ ပညတ်တစ်ခုစီကို နာခံမှုမပြုဘဲ၊ ဘုရားသခင်၏တရားဥပဒေ၏တောင်းဆိုမှုများကို ဖြည့်ဆည်းနိုင်မည်မဟုတ်ပါ။

3. Modern Forms of Idolatry.—Many who bear the name of Christians are serving other gods besides the Lord. Our Creator demands our supreme devotion, our first allegiance. Anything which tends to abate our love for God, or to interfere with the service due Him, becomes thereby an idol. With some their lands, their houses, their merchandise, are the idols. Business enterprises are prosecuted with zeal and energy, while the service of God is made a secondary consideration. Family worship is neglected, secret prayer is forgotten. Many claim to deal justly with their fellow men, and seem to feel that in so doing they discharge their whole duty. But it is not enough to keep the last six commandments of the decalogue. We are to love the Lord our God with all the heart. Nothing short of obedience to every precept—nothing less than supreme love to God as well as equal love to our fellow man—can satisfy the claims of the divine law.

အောင်မြင်မှုကြောင့် ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးများ မာကျောလာသူများစွာသည် ဘုရားသခင်ကို မေ့လျော့ကြပြီး၊ ၎င်းတို့၏လူသားချင်းများ၏ လိုအပ်ချက်များကိုလည်း မေ့လျော့ကြသည်။ ကိုယ်ကိုကယ်တင်ရှင်၏အသွေးတော်ဖြင့် ရွေးယူခြင်းခံရသည်ဟု အဆိုရှိသော ခရစ်ယာန်များသည် ရတနာများ၊ ဇာများ၊ တန်ဖိုးကြီးသောအဝတ်အစားများဖြင့် မိမိကိုယ်ကို တန်ဆာဆင်ကြပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ဆင်းရဲသားများသည် ဘဝအတွက် လိုအပ်သောအရာများအတွက် ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားနေရသည်။ ကယ်တင်ရှင်၏အသွေးတော်ဖြင့် ရွေးယူခြင်းခံရသည်ဟု အဆိုရှိသူများသည် အခြားသူများ၏ဝိညာဉ်ကယ်တင်ရေးအတွက် ၎င်းတို့အား အပ်နှံထားသောအရင်းအမြစ်များကို ဖြုန်းတီးကြပြီး၊ ဘာသာရေးအတွက် အနည်းငယ်သာ မလိုလားစိတ်ဖြင့် လှူဒါန်းကြသည်။ မိမိကိုယ်ကို ဂုဏ်ပြုမည်ဆိုပါကသာ ရက်ရောစွာ လှူဒါန်းကြသည်။ ဤသူများသည် ရုပ်တုကိုးကွယ်သူများဖြစ်သည် (အက်စ်တီ ဇန်နဝါရီ ၂၆၊ ၁၈၈၂)။

There are many whose hearts have been so hardened by prosperity that they forget God, and forget the wants of their fellow man. Professed Christians adorn themselves with jewelry, laces, costly apparel, while the Lord’s poor suffer for the necessaries of life. Men and women who claim redemption through a Saviour’s blood will squander the means intrusted to them for the saving of other souls, and then grudgingly dole out their offerings for religion, giving liberally only when it will bring honor to themselves. These are idolaters (ST Jan. 26, 1882).

၄. ဘာလများနှင့် အာရှတိုရက်သ်များဘာလများနှင့် အာရှတိုရက်သ်များ (တရားသူကြီး ၂:၁၁၊ ၁၃ ကိုကြည့်ပါ)။

4. Baalim and Ashtaroth. The Baals and Ashtoreths (see on Judges 2:11, 13).

ဘုရားသခင်ကိုသာ အစေခံသည်

ဣသရေလသည် သူများနှင့် ဧလိလူများ၏ နေ့ရက်များအတွင်း ဖိလိသတိလူများအောက်တွင် အနှစ်လေးဆယ်ကြာ ကျွန်ခံခဲ့ပြီး၊ ဧလိသေဆုံးပြီးနောက် နှစ်ပေါင်း နှစ်ဆယ်ကြာ နှစ်ဖက်ကြားတွင် ယိမ်းယိုင်နေခဲ့သည်။ နောင်တရသောလူများသည် နောက်တစ်ဆင့်ဘာလုပ်ရမည်ကို မသိကြခဲ့ပေ၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့သည် ရုပ်တုကိုးကွယ်မှုအောက်တွင် အချိန်ကြာရှည် ရှိနေခဲ့သည်။ သေတ္တာတော်သည် ဗိမာန်တော်မှ ထွက်ခွာသွားခဲ့ပြီး၊ ဗိမာန်တော်ဝတ်ပြုမှုကိုယ်တိုင်လည်း ရပ်ဆိုင်းခဲ့သည် (PP ၆၀၉ ကိုကြည့်ပါ)။ နှစ်စဉ်ပွဲတော်များတွင် ဝတ်ပြုသူများအား သင်ကြားပေးရန် အခွင့်အရေးမရှိခဲ့ပေ။ သေတ္တာတော်ယူဆောင်ခံရပြီးနောက် မျိုးဆက်သစ်တစ်ခုနီးပါးပေါ်ထွက်လာခဲ့သည်။ ဣသရေလလူများသည် တောင်ပေါ်တွင် လမ်းပျောက်နေသော သိုးများနှင့်တူသည်။ ၎င်းတို့သည် လမ်းပျောက်နေကြောင်း သိရှိခဲ့သော်လည်း၊ သိုးစုထဲသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိရန် မည်သို့လုပ်ဆောင်ရမည်ကို မသိခဲ့ကြပေ။ ၎င်းတို့၏မကောင်းသောလမ်းများမှ ပြန်လည်လှည့်လာလိုသည့်အချိန်ကို မျှော်လင့်ထားသည့်အတိုင်း၊ ဘုရားသခင်သည် ပျောက်ဆုံးနေသူများကို ရှာဖွေပြီး အိမ်သို့ပြန်လည်ယူဆောင်လာရန် သစ္စာရှိသော သိုးထိန်းတစ်ဦးကို ပြင်ဆင်ထားခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏အစီအစဉ်အတိုင်း၊ စိုးရိမ်ထိတ်လန့်မှုအတွင်း ဣသရေလသည် ရှမွေလထံသို့ လှည့်လာခဲ့သည်။

Served the Lord only. Israel had been in bondage to the Philistines for 40 years during the days of Samson and Eli, and now after Eli’s death they halted between two opinions for another 20 years. The repentant people hardly knew what step to take next, so long had they been under the sway of idolatry. The ark was gone from the tabernacle, and the tabernacle service itself had been discontinued (see PP 609). There were no yearly festivals at which the worshipers might receive instruction. Practically a new generation had appeared since the ark was taken. The people of Israel were like sheep lost on the mountainside. They realized they were lost, but how to get back to the fold they knew not. In anticipation of the time when His people would wish to turn from their evil ways, God prepared a faithful undershepherd to hunt for the lost and bring them back home. As God had planned, in their anxiety Israel now turned to Samuel.

ခရစ်ယာန်တစ်ဦးအတွက် အကြီးမားဆုံးအားပေးမှုတစ်ခုမှာ မည်သည့်အခြေအနေမျိုးတွင်မဆို ဘုရားသခင်သည် အဆင်သင့်ဖြစ်နေသည်ဟူသော အာမခံချက်ဖြစ်သည်။ အစမှအဆုံးသိသောသူအတွက် အလျင်စလိုလည်းမရှိ၊ နှောင့်နှေးမှုလည်းမရှိပေ။ ဤအချိန်တွင် ရှမွေလမရှိခဲ့လျှင် ဣသရေလအတွက် ဘာဖြစ်လာမည်နည်း။ မောရှေမရှိခဲ့လျှင် အဲဂုတ္တုပြည်ရှိ ဣသရေလအတွက် ဘာဖြစ်လာမည်နည်း။ ဒံယေလမရှိခဲ့လျှင် နေဗုခဒ်နေဇာသည် ဘုရားသခင်၏လမ်းများကို မည်သို့သင်ယူခဲ့မည်နည်း။ သမိုင်းတစ်လျှောက်တွင်၊ အကျပ်အတည်းတစ်ခုပေါ်ပေါက်လာပြီး လုပ်ဆောင်မှုလိုအပ်သည့်အခါတိုင်း၊ ထိုအလုပ်အတွက် ကောင်းစွာလေ့ကျင့်ထားသော ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးသည် အဆင်သင့်ရှိနေခဲ့သည်။ ၎င်းသည် ခေါင်းဆောင်သည် ဘုရားသခင်အလိုရှိသည့်အတိုင်း အမြဲတမ်းဖြစ်နေသည်ဟု မဆိုလိုပါ။ များစွာသောသူများကို ခေါ်ယူခဲ့သော်လည်း၊ သူများကဲ့သို့ ဘုရားသခင်ပေးပို့သော ညွှန်ကြားချက်များကို နားမထောင်သောကြောင့် ရွေးချယ်ခံရသူများသည် အနည်းငယ်သာရှိသည်။ ယေရမိသည် အထူးအလုပ်အတွက် လေ့ကျင့်သင်ကြားခံရပြီး ၎င်း၏အခန်းကဏ္ဍကို ကောင်းစွာထမ်းဆောင်ခဲ့သော်လည်း၊ ယေဟိုယာကင်မင်းက ယေရမိ၏အကြံဉာဏ်ကို နားမထောင်သောကြောင့် ဣသရေလသည် ပြင်းထန်စွာ ဆင်းရဲခံစားခဲ့ရသည်။ လူမျိုးများနှင့် တစ်ဦးချင်းအတွက် တရားစီရင်ရာနေ့တွင် အကြီးမားဆုံးမေးခွန်းမှာ “ငါ၏စပျစ်ဥယျာဉ်အတွက် ငါမလုပ်ခဲ့သောအရာကို မည်သည့်အရာလုပ်နိုင်ခဲ့သနည်း” (ဟေရှာယ ၅:၄) ဖြစ်လိမ့်မည်။

One of the greatest encouragements the Christian has is the assurance that God is never caught unprepared, whatever the circumstances may be. To Him who knows the end from the beginning there is neither haste nor delay. What would have happened to Israel at this time had there been no Samuel? What would have happened to Israel in Egypt had there been no Moses? How would Nebuchadnezzar have been instructed in the ways of God had there been no Daniel? Throughout history, whenever a crisis has arisen demanding action, a leader has been at hand, well trained for the task. This does not necessarily mean that the leader was always all that the Lord might desire. Many are called but few are chosen, because, like Samson, many refuse to heed the instructions God sends them. Jeremiah was certainly trained for a special work, and fulfilled his role well, yet Israel suffered fearfully because Jehoiakim, the king, refused to heed the counsel Jeremiah gave him. For both nations and individuals the great question in the day of judgment will be, “What could have been done more to my vineyard, that I have not done in it?” (Isa. 5:4).

၅. မိဇပါ
သို့မဟုတ် မိဇပါဟူ၍လည်း ခေါ်သည်။ ဤစကားလုံးသည် “အလှည့်အပြောင်းနေရာ” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ဟေဗြဲဘာသာတွင် မိဇပါ သည် “စောင့်ကြည့်ရာမျှော်စင်” ဖြစ်ပြီး၊ ဟေရှာယ ၂၁:၈ ၌ ဤသို့ဘာသာပြန်ထားသည်။ ဤအမည်နှစ်မျိုးကို တူညီသောနေရာကို ရည်ညွှန်းရာတွင်လည်း အပြန်အလှန်အသုံးပြုသည်။ ရှမွေလ၏မိဇပါသည် ယေရုဆလင်မြို့အနောက်မြောက်ဘက် ၅ မိုင် (၈ ကီလိုမီတာ) အကွာရှိ ခေတ်သစ် နဗီဆမ်ဝီလ် ဖြစ်သည်ဟု နှစ်ပေါင်းများစွာ ယူဆခဲ့ပြီး (ယခုအခါလည်း အချို့ကထိုသို့ယူဆနေကြသေးသည်)၊ သို့သော် ထိုနေရာတွင် ရှမွေလ၏သင်္ချိုင်းအဖြစ် အာရပ်လူမျိုးများက သန့်ရှင်းသည်ဟု သတ်မှတ်ထားသောကြောင့် တူးဖော်မှုများ မဖြစ်နိုင်ခဲ့ပေ။ သို့သော်၊ တူးဖော်မှုများက မိဇပါသည် ယေရုဆလင်မြို့မြောက်ဘက် ၇.၅ မိုင် (၁၂.၂ ကီလိုမီတာ) ရှိ ဆာမာရီယသို့သွားသော ပင်မလမ်းပေါ်ရှိ ခေတ်သစ် တယ်လ်အင်နဆဗဟ် ဖြစ်သည်ဟု ထောက်ခံသည်။

5. Mizpeh. Or, Mizpah. The word means “lookout point.” In Hebrew a mizpeh was a “watch-tower,” and is so translated in Isa. 21:8. The two spellings are used in interchangeably even when referring to the same site. Samuel’s Mizpah was for years thought (and is still thought by some) to be the modern Nebī Samwîl, 5 mi. (8 km.) northwest of Jerusalem, but excavation at that site has not been possible because a tomb there is sacred to the Arabs as the traditional burial place of Samuel. However, excavations tend to support the identification of Mizpah with the modern Tell en–Naṣbeh, 7 1/2 mi. (12.2 km.) north of Jerusalem on the main road to Samaria.

၆. ရေကိုဆွဲယူပြီး လောင်းထည့်သည်

ဤကျမ်းပိုဒ်၏အဓိပ္ပာယ်နှင့်ပတ်သက်၍ မှတ်ချက်ပြုသူများသည် သဘောတူညီမှုမရှိကြပေ။ အချို့က ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏စွမ်းအားမရှိလျှင် ၎င်းတို့သည် မြေပြင်ပေါ်သို့ ယိုဖိတ်သောရေကဲ့သို့ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ဣသရေလလူများက ၎င်းတို့၏အပြစ်အတွက် ဝမ်းနည်းမှုကို အသိအမှတ်ပြုခြင်းနှင့် ဆက်စပ်သည်ဟု ထင်ကြသည် (၂ ရာဇဝင် ၁၄:၁၄)။ အချို့ကမူ ဤစကားလုံးများသည် တဲတော်ပွဲတော်၏မြင့်မားသောနေ့တွင် ယဇ်ပုရောဟိတ်က လောင်းထည့်သော ရေနှင့်ဝိုင်ကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ ကယ်တင်ခြင်း၏ရေတွင်းများမှ ရေကိုဆွဲယူရာတွင် ၎င်းတို့၏ဝမ်းမြောက်မှုကို ကိုယ်စားပြုသည်ဟု အကြံပြုကြသည် (ဟေရှာယ ၁၂:၂၊ ၃)။ တဲတော်ပွဲတော်သည် ထွက်မြောက်ရာကာလအတွင်း ဘုရားသခင်၏ အကာအကွယ်ပေးမှုကို အမှတ်ရစေသော ပွဲတော်ဖြစ်ပြီး၊ ရိုက်ခံရသောကျောက်တုံးမှ ရေများစွာထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။

6. Drew water, and poured it. Commentators are not agreed as to the meaning of this text. Some think it has reference to Israel’s sorrow for their sin upon recognizing that except for the power of God they would be like water spilled on the ground (2 Sam. 14:14). Others suggest that these words refer to the water and wine poured out by the priest on the high day of the Feast of Tabernacles, representing the joy with which they drew water out of the wells of salvation (Isa. 12:2, 3. The Feast of Tabernacles was a memorial of God’s protecting care over Israel during the Exodus, when from the smitten rock there flowed an abundance of water.

နောက်ပိုင်းတွင် ဤတော၌ဖြစ်ပွားခဲ့သောဖြစ်ရပ်ကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ ခရစ်တော်က “အကယ်၍ မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်သော်လည်း ရေငတ်လျှင် ငါ့ထံသို့လာ၍ သောက်ပါစေ” (ယောဟန် ၇:၃၇) ဟု ကြေညာခဲ့သည်။ စစ်မှန်သောအဓိပ္ပာယ်သည် ဤအတွေးနှစ်ခု၏ ပေါင်းစပ်မှုတွင် တွေ့ရှိပေမည်။ ခရစ်တော်သည် ဧကန်စင်စစ် “ရေကဲ့သို့ လောင်းထည့်ခံရသည်” (ဆာလံ ၂၂:၁၄)၊ သို့မှသာ ကယ်တင်ခြင်းဖြစ်ပေါ်နိုင်မည်။ မိဇပါ၌ ဤယဇ်ရည်လောင်းထည့်ခြင်းဖြင့်၊ ဣသရေလသည် ၎င်းတို့၏မထိုက်မတန်မှုကို အသိအမှတ်ပြုပြီး၊ ၎င်းတို့၏ဝိညာဉ်ရေးရာ လှည့်လည်သွားလာမှုများရှိသော်လည်း၊ ၎င်းတို့ကို ပွင့်လင်းသောလက်များဖြင့် လက်ခံလိုသော ကောင်းကင်ဖခင်တစ်ပါးအပေါ် ၎င်းတို့၏ယုံကြည်မှုအသစ်ကို ဝမ်းမြောက်စွာ ဖော်ပြခဲ့သည်။

Referring later to this incident in the wilderness, Christ declared, “If any man thirst, let him come unto me, and drink” (John 7:37). Perhaps the true meaning is found in a combination of the two ideas. Christ was certainly “poured out like water” (Ps. 22:14), that salvation might be made possible. In pouring out this libation at Mizpah, Israel expressed recognition of their own unworthiness and solemnly rejoiced in their new-found trust in a heavenly Father, who, in spite of their spiritual wandering, was willing to receive them with open arms.

တရားစီရင်သည် ဤသည်မှာ ရှမွေလ၏တရားသူကြီးသက်တမ်းရှည်ကြာမှု၏ အစဖြစ်သည်။

Judged. This was the beginning of Samuel’s long judgeship.

၇-၁၁။ အစ္စရေးကို ကူညီရန် ဘုရားသခင်၏ဝင်ရောက်စွက်ဖက်ခြင်း
ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ အစ္စရေးကို ကယ်တင်ရာတွင် သူ၏တန်ခိုးတော်ကို ထင်ရှားစွာပြသရန်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ဂုဏ်ယူမှုကို မိမိတို့အတွက် မယူဆောင်ရန်ဖြစ်သည်။ သူသည် ၎င်းတို့ကို လက်နက်မပါဘဲ အကာအကွယ်မဲ့အခြေအနေတွင် ၎င်းတို့၏ရန်သူများက စိန်ခေါ်ခံရရန် ခွင့်ပြုခဲ့ပြီး၊ ထို့နောက် ဘုရားသခင်၏စစ်တပ်၏ခေါင်းဆောင်သည် သူ၏လူများ၏ရန်သူများကို ဖျက်ဆီးရန် ကောင်းကင်စစ်တပ်ကို စုစည်းခဲ့သည်။ နှိမ့်ချသောစိတ်နှလုံးနှင့် ဘုရားသခင်၏တရားဥပဒေကို နာခံခြင်းသည် မာန်နှင့်ကျိုးကြောင်းဆီလျှော်မှုနှင့်ပြည့်သော စိတ်နှလုံးမှ အဖိုးတန်ဆုံးယဇ်ပူဇော်ခြင်းများထက် ဘုရားသခင်ထံတွင် ပို၍လက်ခံဖွယ်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏တရားဥပဒေကို ချိုးဖောက်နေသူများကို ကာကွယ်ပေးမည်မဟုတ်ပါ (အက်စ်တီ ဇန်နဝါရီ ၂၆၊ ၁၈၈၂)။

7–11. God’s Intervention to Save Helpful Israel.—It was the Lord’s purpose so to manifest His power in delivering Israel, that they might not take the glory to themselves. He permitted them, when unarmed and defenceless, to be challenged by their enemies, and then the Captain of the Lord’s host marshalled the army of heaven to destroy the foes of His people. Humility of heart and obedience to the divine law are more acceptable to God than the most costly sacrifices from a heart filled with pride and hypocrisy. God will not defend those who are living in transgression of His law (ST Jan. 26, 1882).

၇. ဖိလိသတိလူများ တက်လာသည် ရုပ်တုကိုးကွယ်မှုနှင့် ပြတ်သားစွာဖြတ်တောက်ရန် ဆုံးဖြတ်ပြီးနောက်၊ လူများသည် မိဇပါ၌ စုဝေးခဲ့ကြသည်။ ဖိလိသတိလူများ၏အဆမတန်များသည် ၎င်းကို လွတ်လပ်ရေးကြေညာခြင်းနှင့် ညီမျှသည်ဟု အသိအမှတ်ပြုခဲ့ပြီး၊ ဣသရေလလူများက ၎င်းအတိုင်းလုပ်ဆောင်ရန် ကြိုးပမ်းမှုကို တားဆီးရန် အလျင်စလိုလုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ ဖိလိသတိလူများသည် လျင်မြန်စွာ တိုက်ခိုက်ခဲ့သောကြောင့်၊ ငြိမ်းချမ်းသောရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် နိုင်ငံအမျိုးမျိုးမှ စုဝေးလာသော ဣသရေလလူများသည် စစ်ပွဲအတွက် အဆင်သင့်မဖြစ်ဘဲ ၎င်းတို့ကို ရင်ဆိုင်ရမည်ဖြစ်သည်။ ထွက်ပေါက်တစ်ခုတည်းမှာ ဆုတောင်းခြင်းဖြစ်သည်။

7. The Philistines went up. Once they had determined on a definite break with idolatry, the people gathered at Mizpah. The lords of the Philistines recognized this to be tantamount to a declaration of independence, and hastened to forestall any attempt on the part of the Israelites to act accordingly. The Philistines attacked with such speed that the Israelites, assembled from various parts of the country with peaceful intentions, were compelled to meet them, unprepared for warfare. The only way out was through prayer.

၈. အော်ဟစ်ခြင်းကို မရပ်လျှင်ကောင်းသည်
စာသား၏အဓိပ္ပာယ်အရ “အော်ဟစ်ခြင်းမှ တိတ်ဆိတ်မနေပါနှင့်”။ လူတိုင်းအတွက် ၎င်းတို့၏လုပ်ဆောင်မှုနယ်ပယ်အလိုက် စမ်းသပ်မှုအချိန်များရောက်လာတတ်သည်။ ရှမွေလအတွက် ပထမစမ်းသပ်မှုမှာ ဘုရားသခင်ကို ဦးဆောင်ရန် စောင့်ဆိုင်းမည်လားဆိုသည့်အချက်ဖြစ်ပြီး၊ ဒုတိယအချက်မှာ လူများသည် တက်လာသောရန်သူများထံမှ ထိတ်လန့်စွာထွက်ပြေးမည်မဟုတ်ဘဲ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်မည်လားဆိုသည့်အချက်ဖြစ်သည်။ လူများအတွက်လည်း ၎င်းသည် ပြင်းထန်သောစမ်းသပ်မှုဖြစ်သည်၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့သည် နှစ်ပေါင်းများစွာ အစေခံခဲ့သော ရုပ်တုများကို စွန့်လွှတ်ပြီးနောက်၊ အကြိမ်ကြိမ်လည်ပတ်လာခဲ့သော ဤပရောဖက်သည် ၎င်းတို့အား အောင်မြင်မှုကို အာမခံပေးမည်လားဟု တွေးတောခဲ့ကြသည်။ ၎င်းတို့အတွက် ယေဟိုရှဖတ်၏ထုတ်ဖော်ပြောကြားချက်—“သင်တို့၏ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်လျှင် သင်တို့သည် တည်မြဲလိမ့်မည်၊ သူ၏ပရောဖက်များကို ယုံကြည်လျှင် သင်တို့သည် သာယာဝပြောလိမ့်မည်” (၂ ရာချုပ် ၂၀:၂၀)—၏ လက်တွေ့ပြသမှုတစ်ခုဖြစ်လိမ့်မည်။

8. Cease not to cry. Literally, “Do thou not be silent from calling.” There come moments of testing to all men, each in his own sphere of activity. To Samuel it was a test, first as to whether he would wait for the Lord to lead, and second, whether the people would trust in the Lord rather than run in terror from the advancing hosts. To the people it was as severe a test, for, having given up their idols whom they had served all these years, they wondered whether this prophet, who had visited them time after time, would vouchsafe victory to them. Theirs was to be a practical demonstration of Jehoshaphat’s statement: “Believe in the Lord your God, so shall ye be established; believe his prophets, so shall ye prosper” (2 Chron. 20:20).

၉. ကြားနာသည် စာသား၏အဓိပ္ပာယ်အရ “ဖြေကြားသည်”။ အာနဟ် သည် အင်္ဂလိပ်ဘာသာသို့ ဘာသာပြန်ရာတွင် နည်းလမ်းအမျိုးမျိုးဖြင့် ဘာသာပြန်ထားသော သာမန်ကြိယာတစ်ခုဖြစ်သော်လည်း၊ အခြေခံအဓိပ္ပာယ်မှာ “ဖြေကြားသည်” ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ဘက်မှ မကြာခဏဆိုသလို မြင်သာထင်သာရှိသော ဖြေကြားမှုကို ဆိုလိုသည်၊ ဥပမာ အခန်းကဏ္ဍ ၂၈:၁၅ ၌ ရှောလသည် အင်ဒေါမြို့ရှိ စုန်းမဖြင့် ဆင့်ခေါ်ခံရသောဝိညာဉ်ထံသို့ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းကို နားမထောင်တော့သည်ဟု ညည်းညူခဲ့သည်။

9. Heard. Literally, “answered.” ‘Anah is a common verb, translated into English in a variety of ways, but with the fundamental meaning “to answer.” On God’s part it often involves a visible answer, as in ch. 28:15, when Saul complained to the spirit brought up by the witch at Endor that God would no longer hear or answer him.

၁၀. ဘုရားသခင်သည် မိုးကြိုးဖြင့် ထိတ်လန့်စေသည် ဤဖြစ်ရပ်တွင် ဘုရားသခင်၏ဖြေကြားမှု (ဆာလံ ၉၉:၆ ကိုကြည့်ပါ) သည် မိုးသက်မုန်တိုင်းတစ်ခုအဖြစ် ရောက်လာခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် သဘာဝစွမ်းအားများကို အံ့ဖွယ်အသုံးပြုမှု၏ အခြားသာဓကများအတွက်၊ ၁ ရာဇဝင် ၁၄:၁၅ ကိုကြည့်ပါ။ ၎င်းတို့၏ရုပ်တုများကို စွန့်လွှတ်ပြီး ဘုရားသခင်ထံမှ ခွဲထွက်သွားမှုကို ဝန်ခံပြီးနောက်၊ နှိမ့်ချသောစိတ်ဖြင့်၊ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့ကို ပြန်လည်လက်ခံပြီး ပြန်လည်သားဖြစ်လာသောသူအတွက် ကောင်းကင်ဖခင်၏မေတ္တာကို ပြသသည်ကို မြင်တွေ့ရမည်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ခါးသီးမှုကို ဖော်ပြခြင်းမရှိသလို၊ ၎င်းတို့၏သဘောထားပြောင်းလဲမှုကို နှစ်ပေါင်းများစွာ ယဇ်ပူဇော်သော နှိမ့်ချမှုဖြင့် ပြသသည်အထိ ဝေးကွာမနေခဲ့ပေ။ ချက်ချင်းပင် သူသည် ၎င်းတို့အပေါ် အကာအကွယ်ပေးသောလက်ကို ဖြန့်ကျက်ပေးခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ဤနေရာကို ဘုရားသခင်၏ ထာဝရမေတ္တာနှင့် ဂရုစိုက်မှု၊ ကာကွယ်ရန်နှင့် ကယ်တင်ရန် သူ၏စွမ်းအားတို့၏ အမှတ်တရအဖြစ် ပြုလုပ်ရန် တတ်နိုင်ခဲ့သည်။

10. The Lord thundered. In this case God’s answer (see Ps. 99:6) came as a thunderstorm. For other instances of God’s miraculous use of the forces of nature, see on 1 Sam. 14:15. Having renounced their idols and confessed their departure from the Lord, in humiliation of spirit, they were to witness how readily God took them back under His protection, and demonstrated a heavenly Father’s love for the returning prodigal. God neither expressed bitterness nor held aloof until His people, through years of sacrificial humility, had demonstrated their change of attitude. Immediately He spread over them His protecting arm. Well could they afford to make this place a memorial of God’s everlasting devotion and loving watchcare and of His power to protect and deliver.

၁၁. ဘက်ကာ။ တည်နေရာသည် မသေချာသော်လည်း၊ အချို့က ၎င်းသည် ယခုခေတ် အိန်ကာရမ်ဖြစ်သည်ဟု ယူဆကြပြီး၊ ၎င်းသည် ယေရုဆလင်မြို့မှ အနောက်ဘက် ၄.၂၅ မိုင် (၆.၇ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင်ရှိသည်။ ဤသည်မှာ ယေဘုယျထင်မြင်ယူဆချက်ဖြစ်သော်လည်း၊ မကြာသေးမီက ရာမတ်-ရာဟဲလ်ဖြစ်သည်ဟု သတ်မှတ်ခံရပြီး၊ ၎င်းသည် ယေရုဆလင်မြို့မှ တောင်ဘက် ၂.၉ မိုင် (၄.၆ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင်ရှိသည်။ မိုးသက်မုန်တိုင်းသည် မြောက်ဘက်မှလာနိုင်ပြီး၊ ဘာအဲလ်သည် မုန်တိုင်းနတ်ဘုရားအဖြစ် ယူဆခံရသောကြောင့်၊ ဖိလိသတိလူမျိုးများသည် မြောက်ဘက်တောင်တန်းများတွင် နေထိုင်သည်ဟု ယူဆထားသော နတ်ဘုရားတစ်ပါးထံမှ သူတို့၏ယုံကြည်မှုအရ ထွက်ပြေးသွားကြပေမည်။ တောင်ဘက်သို့ ထွက်ပြေးရင်း၊ ဖိလိသတိလူမျိုးများသည် လွင်ပြင်သို့ပြန်သွားရာ အလွယ်ကူဆုံးလမ်းဖြစ်သည့် ဘက်ရှေမ့ရှမှ အကရွန်သို့ ဦးတည်သွားကြပေမည်။ လမ်းတစ်လျှောက်တွင် စုရုံးထားသော ဣသရေလလူမျိုးများက ၎င်းတို့ကို အနှောင့်အယှက်ပေးခဲ့သည်။ ထိုနေရာ၌၊ ဧဇာယသည နှစ်ပေါင်းများစွာအကြာတွင် ကြေငြာခဲ့သည့်အတိုင်း၊ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အား “ပြာများအတွက် အလှတရား၊ ဝမ်းနည်းခြင်းအတွက် ဝမ်းမြောက်ခြင်း၏ဆီ” (ဧဇာ ၆၁:၃) ကို တစ်ပြိုင်နက်ပေးသနားတော်မူသည်။

11. Beth-car. The location is uncertain, but it is thought by some to be the modern ‘Ain Kārim, about 4 1/4 mi. (6.7 km.) west of Jerusalem. This has been the general opinion, but more recently it has been identified with Ramath–Rahel, 2.9 mi. (4.6 km.) south of Jerusalem. It may be that the thunderstorm came from the north, and inasmuch as Baal was considered a storm god, the Philistines would superstitiously flee from a god whose dwelling was supposed to be in the mountains of the north. Fleeing southward, the Philistines probably took the easiest road back to the plain country, which would lead them through Beth-shemesh to Ekron. Along the way they were harassed by the assembled Israelites. And there, as Isaiah declared centuries later, God graciously gave them at once “beauty for ashes, the oil of joy for mourning” (Isa. 61:3).

၁၂. ဧဘင်ဧဇာ။ စကားလုံးအရ ‘ဧဘင်ဟဧဇာ’၊ “အကူအညီခဲသောကျောက်တုံး” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရပြီး၊ ယခုဖော်ပြခဲ့သော ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းကို တိကျစွာရည်ညွှန်းသည်။ အကူအညီသည် တိကျသောကြောင့်၊ အမှတ်တရသည်လည်း တိကျပြီး ထာဝရပုံစံဖြစ်ရမည်။ ဤအခါသမယတွင် ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ကို ရန်သူမှ ကယ်တင်ခဲ့ခြင်းသည် အနာဂတ်တွင် ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းများ၏ အာမခံတစ်ခုသာဖြစ်သည်။ ရာမွေလသည် ဣသရေလလူမျိုးအား သူတို့သည် နေ့စဉ်နေ့တိုင်း ဘုရားသခင်ကို နာခံမှသာလျှင် သခင်၏အကူအညီကို ရရှိမည်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့၏သဘောထားကို မထည့်သွင်းဘဲ တစ်ကြိမ်တည်းဖြင့် မဟုတ်ကြောင်း နားလည်စေလိုခဲ့သည်။ ခရစ်ယာန်တစ်ဦးအတွက်၊ ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းများဖြင့် ပြည့်စုံခဲ့သော ဘဝ၏ ဧဘင်ဧဇာများသို့ အမြဲတမ်းပြန်သွားရန် ကောင်းသောအရာဖြစ်သည်၊ ထိုနေရာတွင် မိမိကိုယ်ကို မယုံကြည်မှု၊ အပြည့်အဝလက်နက်ချခြင်း၊ နှင့် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းတို့ကို ရရှိခဲ့သည်။

12. Eben-ezer. Literally, ’eben ha‘ezer, “the stone of the help,” referring definitely to the providential deliverance just mentioned. As the help had been specific, so the memorial was to be of a definite and permanent form. The fact that God upon this occasion delivered them from the enemy was only an earnest of future providences. Samuel wished Israel to understand that the Lord’s help was theirs only as from day to day they obeyed Him, and not once for all, irrespective of their attitude. It is well for the Christian to go back constantly to the Ebenezers of life, where providential deliverances came to crown distrust of self, a full surrender, and trust in God.

၁၂။ ရှမသခင်ဘုရားအတွက် အလုပ်လုပ်လိုသော ဝိညာဉ်ထောင်ပေါင်းများစွာရှိပြီး၊ ၎င်းတို့သည် အချို့သူများကဲ့သို့ အမှန်တရားကို ကြားနာခွင့်မရခဲ့သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်ကို သစ္စာရှိစွာ ဖတ်ရှုသူများဖြစ်ကြပြီး၊ ၎င်းတို့သည် အခြားသူများထံ အလင်းရောင်ပေးရန် ၎င်းတို့၏နှိမ့်ချသောကြိုးပမ်းမှုများတွင် ကောင်းကြီးမင်္ဂလာရရှိကြလိမ့်မည်။ ထိုသူများသည် ဒိုင်ယရီတစ်ခုထားရှိသင့်ပြီး၊ သခင်ဘုရားက ၎င်းတို့အား စိတ်ဝင်စားဖွယ်အတွေ့အကြုံတစ်ခုပေးသောအခါ၊ ဖိလိပ္ပိလူမျိုးများအပေါ် အစ္စရေးစစ်တပ်များအောင်ပွဲခံခဲ့သောအခါ ဆမွယ်လုပ်ခဲ့သည့်အတိုင်း ၎င်းကို မှတ်တမ်းတင်ထားသင့်သည်။ သူသည် ကျေးဇူးသိတတ်မှု၏အထိမ်းအမှတ်တစ်ခုကို ထူထောင်ခဲ့ပြီး၊ “ယခုအချိန်အထိ သခင်ဘုရားသည် ကျွန်ုပ်တို့ကို ကူညီခဲ့သည်” ဟု ဆိုခဲ့သည်။ ညီအစ်ကိုများ၊ ဘုရားသခင်၏မေတ္တာနှင့်ကောင်းမြတ်မှုကို အမှတ်ရနေစေမည့် အထိမ်းအမှတ်များသည် မည်သည့်နေရာတွင်ရှိသနည်း။ အခြားသူများကို ကူညီရန် သင်တို့၏ကြိုးပမ်းမှုတွင် သခင်ဘုရားက ပေးသောအကူအညီကို အမြဲသတိရအောင်ထားရန် ကြိုးစားပါ။ သင်တို့၏လုပ်ဆောင်မှုများတွင် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်မှု၏အရိပ်အယောင်တစ်ခုမျှ မပြပါနှင့်။ သခင်ဘုရားက သင်တို့အား ဝမ်းနည်းမှုမျက်ရည်များကို သုတ်သင်ရန်၊ ကြောက်ရွံ့မှုများကို ဖယ်ရှားရန်၊ ပြသခဲ့သောကရုဏာတိုင်းကို ဒိုင်ယရီတွင် မှတ်တမ်းတင်ထားပါ။ “သင်၏နေ့ရက်များအတိုင်း၊ သင်၏ခွန်အားလည်း ဖြစ်လိမ့်မည်” (အမ်အက်စ် ၆၂၊ ၁၉၀၅)။

12. Samuel’s Diary.—There are thousands of souls willing to work for the Master who have not had the privilege of hearing the truth as some have heard it, but they have been faithful readers of the Word of God, and they will be blessed in their humble efforts to impart light to others. Let such ones keep a diary, and when the Lord gives them an interesting experience, let them write it down, as Samuel did when the armies of Israel won a victory over the Philistines. He set up a monument of thankfulness, saying, “Hitherto hath the Lord helped us.” Brethren, where are the monuments by which you keep in view the love and goodness of God? Strive to keep fresh in your minds the help that the Lord has given you in your efforts to help others. Let not your actions show one trace of selfishness. Every tear that the Lord has helped you to wipe from sorrowful eyes, every fear that has been expelled, every mercy shown,—trace a record of it in your diary. “As thy days, so shall thy strength be” (MS 62, 1905).

၁၃. သခင်၏လက်တော်။ တူညီသော ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းဖြစ်ရပ်သည် မျက်နှာသာနှင့် မျက်နှာမသာနှစ်မျိုးလုံးကို ယူဆောင်လာနိုင်သည်။ သခင်၏လမ်းညွှန်သောလက်တော်ကို လက်ခံသူများအတွက် မျက်နှာသာ၊ မိမိကိုယ်ကို ဝတ်ပြုရန်ရွေးချယ်သူများအတွက် မျက်နှာမသာဖြစ်သည်။ တူညီသောမုန်တိုင်းသည် အကူအညီမဲ့သော ဣသရေလလူမျိုးများအတွက် အောင်မြင်မှုကို ယူဆောင်လာပြီး၊ မတိမ်းမယိမ်းသောနတ်ဘုရားများနှင့် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်အင်အားကို ယုံကြည်သည့် ဖိလိသတိလူမျိုးများအတွက် ရှုံးနိမ့်မှုကို ယူဆောင်လာသည်။ သခင်၏ရှေ့မှောက်တိုင်သည် သခင်၏စစ်တပ်များအတွက် အလင်းပေးခဲ့ပြီး၊ အီဂျစ်တပ်များကို အမှောင်ထဲတွင် ထုပ်ပိုးထားခဲ့သည်။ ဖိလိသတိလူမျိုးများသည် ဘာအဲလ်၊ မုန်တိုင်းနတ်ဘုရား (စာမျက်နှာ ၄၀ ကိုကြည့်ပါ) သည် ယခုအခါ ၎င်းတို့ကို ဆန့်ကျင်ပြီး ဣသရေလတပ်များအတွက် တိုက်ခိုက်နေသည်ဟု ယူဆခဲ့ကြပေမည်။ သို့သော် ဣသရေလလူမျိုးများသည် ဘုရားသခင်နှင့် ၎င်းတို့၏ဆက်ဆံရေးအသစ်ကြောင့်၊ ရိုးရာအယူမမှန်သည့်အမြင်ကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ရန်သူအပေါ် အောင်မြင်မှုကို အဆုံးထိလိုက်လံခဲ့သည်။

13. The hand of the Lord. The same providential incident may bring both favor and disfavor; favor to those who surrender to the guiding hand of the Lord and disfavor to those who choose to serve self. The same storm brought victory to the helpless Israelites and defeat to the Philistines, who trusted in the strength of false gods and the prowess of their own arms. The same pillar of God’s presence that shed light to the armies of the Lord wrapped the Egyptian hosts in darkness. Perhaps the Philistines concluded that Baal, the storm god (see p. 40), was now fighting against them and for the armies of Israel. But the Israelites, because of their renewed relation to God, could take advantage of the traditional heathen viewpoint and follow up to the utmost the victory over the enemy.

ထိုစဉ်ကလည်းကောင်း၊ ယနေ့ခေတ်တွင်လည်းကောင်း၊ လူသည် ၎င်း၏ဘဝသည် အလွန်မကျေနပ်ဖွယ်ကောင်းသည်ဟု သိရှိလာသည့်နေရာသို့ ရောက်ရှိလာသည်။ သူသည် ၎င်း၏ရုပ်တုများ၊ မည်သည့်အရာများဖြစ်စေကာမူ၊ သူချစ်မြတ်နိုးထားသည့်အရာများနှင့် တွယ်ကပ်နေသည်ကို တွေ့ရသည်။ သူသည် ယခင်ကလေ့ကျင့်ခဲ့သော အကျင့်များ၊ ချစ်မြတ်နိုးခဲ့သော ရည်မှန်းချက်များ၊ ဖြည့်ဆည်းခဲ့သော ဆန္ဒများ၏ အသုံးမဝင်မှုကို သတိပြုမိသည်။ သူသည် ဣသရေလလူမျိုးများက ရာမွေလတွင် ၂၀ နှစ်အတွင်း မြင်တွေ့ခဲ့ရသည့်အတိုင်း၊ အခြားသူများနှင့် ဘုရားသခင်နှင့်ဆက်ဆံရေးကို ဆွဲဆောင်ခံရသည်။ သူသည် ယခင်ဘဝကို စွန့်လွှတ်ပြီး၊ မိမိကိုယ်ကို ပြောင်းလဲရန် မစွမ်းဆောင်နိုင်ကြောင်း ဝန်ခံသည်။ ထို့နောက် သူသည် သန္တိရှိသောဝိညာဉ်တော်ထံ လက်နက်ချပြီး၊ မိမိကိုယ်ကို ထိန်းချုပ်မှု၊ ဘုရားသခင်က သူ့အား ယခင်ကထက် ပိုမိုမြင့်မားသောဘဝအတွက် သင့်လျော်စေရန် ပညာရှိစွာ ပေးသနားသည့် ဝိညာဉ်ရေးအကူအညီများကို လက်ခံမှုကို တွေ့ရှိသည်။ ယခင်က မအောင်မြင်မှုများသည် ထို့ကြောင့် အဆင့်ဆင့်တက်လှမ်းရန် ကျောက်တုံးများဖြစ်လာသည်။ အာခေါ်ချိုင့်ဝှမ်းသည် မျှော်လင့်ချက်၏တံခါးများဖြစ်လာသည် (ဟောရှဲ ၂:၁၅)။

So it was then; so it is today. Man comes to the place where he recognizes that his life is most unsatisfactory. He finds himself attached to his idols, whatever they may be. He senses the uselessness of past habits cultivated, past motives cherished, past desires gratified. He is attracted to the fellowship he sees others enjoying with God, such as Israel saw in Samuel during those 20 years. He renounces his past life, and confesses his inability to transform himself by his own efforts. He then surrenders to the Holy Spirit and finds created within himself a self-control, an acceptance of such spiritual helps as God wisely gives to fit him for a higher life than he has yet known. Past failures thus become steppingstones. Valleys of Achor become doors of hope (Hosea 2:15).

၁၅. ရာမွေလသည် ဣသရေလကို အုပ်ချုပ်သည်။ ယခင်က သူ့ထံသို့ အပ်နှင်းခံရသော အရည်အချင်းများကို အောင်မြင်စွာ အသုံးပြုခဲ့သူအား ထပ်မံ၍ အရည်အချင်းများ ပေးအပ်ခံရသည်။ ရာမွေလသည် ရှီလောမြို့သို့ ပထမဆုံးရောက်ရှိစဉ်က၊ သူ၏ပခုံးပေါ်တွင် ထမ်းဆောင်ရမည့် တာဝန်ကို အိပ်မက်မမက်ခဲ့ပေ။ ပေတရုသည်လည်း ဘက်သဇဒမှ ထွက်ခွာပြီး ဘက်သဘာရတွင် ယောဟန်ထံ လာရောက်လည်ပတ်စဉ်က၊ တစ်နေ့တွင် လူများကို ဖမ်းဆီးသူဖြစ်လာမည်ဟု အိပ်မက်မမက်ခဲ့ပေ။ ထို့ထက်ပို၍၊ တစ်နေ့တွင် သူသည် ခရစ်တော်နှင့်အတူ စကြဝဠာ၏ထီးနန်းတွင် ထိုင်နေရမည်ဟု အိပ်မက်မမက်ခဲ့ပေ။

15. Samuel judged Israel. More talents were given to the man who had already traded successfully with those allotted to him. Little did Samuel dream of the responsibility to be placed on his shoulders when first he came to Shiloh. Nor did Peter dream, when he left Bethsaida to visit John at Bethabara, that he would one day become a fisher of men. How much less did he dream that one day he would sit with Christ on the throne of the universe!

ellen g. white comments

1–17 PP 589-591; SR 191

1, 2 PP 589, 593

3 4T 517

5–10 PP 590

6, 8 4T 517

10 4T 518

11, 12 PP 591

12 SC 130; 2T 274

15 PP 663

17 PP 593

အခန်းကြီး - ၈

chapter 8

၁. ရှမွေလ၏သားတို့၏ မကောင်းသောအုပ်ချုပ်မှုကြောင့် ဣသရေလလူမျိုးတို့သည် ဘုရင်တစ်ပါးတောင်းခံကြသည်။ ၆. ရှမွေလသည် ဝမ်းနည်းစွာဆုတောင်းရာ ဘုရားသခင်က နှစ်သိမ့်ပေးသည်။ ၁၀. သူသည် ဘုရင်၏အလေ့အကျင့်ကို ပြောပြသည်။ ၁၉. ဘုရားသခင်သည် လူမျိုး၏တောင်းဆိုမှုကို လိုက်လျောရန် ရှမွေလအား အမိန့်ပေးသည်။

1 By occasion of the ill government of Samuel’s sons, the Israelites ask a king. 6 Samuel praying in grief, is comforted by God: 10 He telleth the manner of a king. 19 God willeth Samuel to yield unto the importunity of the people.

၁-၃။ ဆမွယ်၏သားများသည် ဆုလာဘ်ကိုချစ်ကြသည်
ဆမွယ်သည် သူ၏လူငယ်ဘဝမှစ၍ အစ္စရေးကို တရားစီရင်ခဲ့သည်။ သူသည် ဖြောင့်မတ်ပြီး ဘက်မလိုက်သော တရားသူကြီးတစ်ဦးဖြစ်ပြီး၊ သူ၏အလုပ်အားလုံးတွင် သစ္စာရှိခဲ့သည်။ သူသည် အိုမင်းလာပြီဖြစ်ပြီး၊ လူများက ၎င်းတို့၏သားများသည် သူ၏ခြေရာကို လိုက်မလျှောက်ကြောင်း မြင်ခဲ့ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ဧလိ၏သားများကဲ့သို့ ရိုင်းစိုင်းသူများမဟုတ်သော်လည်း၊ သစ္စာမရှိပြီး နှစ်သဘောရှိသူများဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ဖခင်၏ပင်ပန်းသောအလုပ်တွင် ကူညီပေးခဲ့သော်လည်း၊ ဆုလာဘ်ကိုချစ်မြတ်နိုးခြင်းက ၎င်းတို့အား မဖြောင့်မတ်သူများ၏အကြောင်းကို မျက်နှာသာပေးစေခဲ့သည် (၁အက်စ်ပီ ၃၅၃)။

1–3. Samuel’s Sons Loved Reward.—Samuel had judged Israel from his youth. He had been a righteous and impartial judge, faithful in all his work. He was becoming old; and the people saw that his sons did not follow his footsteps. Although they were not vile, like the children of Eli, yet they were dishonest and double-minded. While they aided their father in his laborious work, their love of reward led them to favor the cause of the unrighteous (1SP 353).

၁-၅။ ဆမွယ်သည် သူ၏သားများတွင် လှည့်စားခံရသည်
ဤလူငယ်များသည် ၎င်းတို့၏ဖခင်ထံမှ နှုတ်ဖြင့်ရော ပုံသာန်ဖြင့်ပါ သစ္စာရှိသောသင်ကြားမှုများကို ရရှိခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ဧလိအား ပေးခဲ့သောသတိပေးချက်များနှင့် သူနှင့်သူ၏အိမ်သို့ ရောက်ရှိလာသော ဘုရားသခင်၏တရားစီရင်မှုများကို မသိမနေခဲ့ပါ။ ၎င်းတို့သည် ပုံပေါ်တွင် သန့်ရှင်းဖြောင့်မတ်မှုနှင့် ဉာဏ်ရည်ထက်မြက်မှုရှိသူများဖြစ်ကြသည်။ လူများ၏သဘောတူညီမှုဖြင့် ဆမွယ်သည် သူ၏သားများနှင့် တာဝန်ဝတ္တရားများကို မျှဝေခဲ့သည်။ သို့သော် ဤလူငယ်များ၏စရိုက်သည် စမ်းသပ်ခံရမည်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့၏ဖခင်၏လွှမ်းမိုးမှုမှ ခွဲထွက်သောအခါ၊ ၎င်းတို့သည် သူသင်ပေးခဲ့သောမူများကို သစ္စာရှိရှိလိုက်နာသလားဟု မြင်တွေ့ရမည်ဖြစ်သည်။ ရလဒ်က ဆမွယ်သည် သူ၏သားများတွင် နာကျင်စွာ လှည့်စားခံခဲ့ရသည်ကို ပြသခဲ့သည်။ ယနေ့ခေတ်တွင် ကောင်းသောစွမ်းရည်များဖြင့် ကောင်းကြီးပေးခံရသော လူငယ်များကဲ့သို့၊ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ပေးသနားသော စွမ်းရည်များကို အလွဲသုံးစားပြုခဲ့သည်။ ၎င်းတို့အား ပေးအပ်ခဲ့သောဂုဏ်ပြုမှုသည် ၎င်းတို့ကို မာန်ထောင်လွှားပြီး မိမိကိုယ်ကိုယုံကြည်မှုပိုလျှံစေခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ဘုန်းတော်ကို ၎င်းတို့၏ရည်မှန်းချက်အဖြစ် မသတ်မှတ်ခဲ့သလို၊ ခွန်အားနှင့်ဉာဏ်ပညာအတွက် သူ့ထံသို့ စိတ်အားထက်သန်စွာ မတောင်းခံခဲ့ကြပါ။ သွေးဆောင်မှု၏တန်ခိုးကို လိုက်လျောပြီး၊ ၎င်းတို့သည် လောဘကြီးသူ၊ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်သူ၊ မတရားသူများဖြစ်လာခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်က “၎င်းတို့သည် သူ၏လမ်းများတွင် မလျှောက်ခဲ့ကြဘဲ၊ လာဘ်ယူခြင်းနောက်သို့ လှည့်သွားကြပြီး၊ လာဘ်ယူကာ တရားစီရင်မှုကို ဖောက်ပြန်ခဲ့ကြသည်” ဟု ဆိုသည် (အက်စ်တီ ဖေဖော်ဝါရီ ၂၊ ၁၈၈၂)။

1–5. Samuel Was Deceived in His Sons.—These young men had received faithful instructions from their father, both by precept and example. They were not ignorant of the warnings given to Eli, and the divine judgments visited upon him and his house. They were apparently men of sterling virtue and integrity, as well as intellectual promise. It was with the full assent of the people that Samuel shared with his sons the responsibilities of office. But the characters of these young men were yet to be tested. Separated from their father’s influence, it would be seen whether they were true to the principles which he had taught them. The result showed that Samuel had been painfully deceived in his sons. Like many young men of today who have been blessed with good abilities, they perverted their God-given powers. The honor bestowed upon them rendered them proud and self-sufficient. They did not make the glory of God their aim, nor did they seek earnestly to Him for strength and wisdom. Yielding to the power of temptation, they became avaricious, selfish, and unjust. God’s Word declares that “they walked not in His ways, but turned aside after lucre, and took bribes, and perverted judgment” (ST Feb. 2, 1882).

၁. သားတို့ကို တရားသူကြီးအဖြစ်ခန့်ထားသည်။ အခန်း ၇:၁၅ နှင့်အညီ၊ ဤစကားကို ရှမွေလသည် နိုင်ငံအနှံ့လှည့်လည်သွားလာနိုင်စွမ်းမရှိတော့သည့်အခါ၊ ယုဒပြည်၏တောင်ဘက်စွန်းရှိ ဗီယာရှေဘမြို့၌ သားတို့ကို လက်ထောက်အဖြစ်ခန့်ထားခဲ့သည်ဟု နားလည်ရမည်။ ၎င်းတို့သည် တရားသူကြီးအဖြစ် သီးသန့်အာဏာရှိခဲ့သည်မဟုတ်။

1. Made his sons judges. In harmony with ch. 7:15, this statement must be understood as meaning that, upon reaching the age when he was no longer able to visit all parts of the country, he appointed his sons as assistants, placing them in Beersheba, one of the southernmost towns in the district belonging to Judah. They were never judges in their own right.

၂. ယွေလ။ ယွေလ၊ “ယေဟိုဝါသည် ဘုရားသခင်ဖြစ်သည်” နှင့် အဘိယ၊ “ယေဟိုဝါသည် ကျွန်ုပ်၏ဖခင်ဖြစ်သည်” ဟူသောအမည်များသည် နိုင်ငံတစ်ဝှမ်း ရုပ်တုကိုးကွယ်မှုရှိနေသော်လည်း ရှမွေလ၏ ဘုရားသခင်ကို ဆက်လက်ဝတ်ပြုရန် နှစ်သက်မှုကို ဖော်ပြသည်။ ၁ ရာဇဝင်ချက် ၆:၂၈ တွင် “ဝါရှနိ” ကို ရှမွေလ၏သားဦးအဖြစ်ဖော်ပြထားသော်လည်း၊ “ရှမွေလ၏သားများ၊ သားဦးနှင့် ဒုတိယသားဖြစ်သော အဘိယ” ဟုဖတ်ရမည်။ ယွေလ၏အမည်မပါသော်လည်း၊ စာသားတွင် သားနှစ်ဦးရှိကြောင်းနှင့် ဒုတိယသားမှာ အဘိယဖြစ်ကြောင်း ရှင်းလင်းဖော်ပြသည်။ အာရ်အက်စ်ဗွီက ယွေလအမည်ကို သားဦးမတိုင်မီ ဖြည့်စွမ်းပေးထားပြီး၊ ဟေဗြဲစကားလုံး ဝါရှနိကို “ဒုတိယ” ဟုဘာသာပြန်ထားသည်။ ယုဒပြည်မှ ဂျာအာ (တရားသူကြီးမှတ်တမ်း ၁၀:၄) လက်ထက်မတိုင်မီကတည်းက၊ အုပ်ချုပ်ရေးလက်ထောက်များကို ခရိုင်အလိုက်ခန့်ထားသည့်စီမံကိန်းကို လိုက်နာခဲ့သည်။

2. Joel. The names of Joel, “Jehovah is God,” and Abiah, “Jehovah is my father,” are indicative of Samuel’s continued delight in serving God, in spite of nationwide idolatry. The statement in 1 Chron. 6:28 naming “Vashni” as Samuel’s first-born should read, “And the sons of Samuel; the firstborn, and the second, even Abiah.” Joel’s name is missing, but the text states plainly that there were two children and that the second was Abiah. The RSV supplies the name Joel before the word “first-born,” in harmony with v. 33, and gives the Hebrew expression washeni as “the second.” The plan of appointing lieutenants to administer certain districts under the authority of the chief judge was also followed by Jair, long before the days of Samuel (Judges 10:4).

၄. အသက်ကြီးသူများ။ ဟေဗြဲစကားလုံး ဇါခါန်သည် အဓိပ္ပာယ်မသေချာသော မူလရင်းမြစ်မှဆင်းသက်လာပြီး၊ ၎င်း၏ဆင်းသက်လာသော စကားလုံးတစ်လုံးမှာ “မေးစေ့” သို့မဟုတ် “မုတ်ဆိတ်” ဟုအဓိပ္ပာယ်ရသည်။ “အသက်ကြီးသူများ” သည် အာဏာရာထူးရှိသော ရင့်ကျက်သောအရွယ်လူကြီးများဖြစ်သည်။ ရှမွေလသည် အုပ်ချုပ်ရေးခေါင်းဆောင်များကို နေရာအနှံ့တွင် စည်းရုံးဖွဲ့စည်းခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ရှမွေလလက်အောက်ရှိ ဒေသခံ “တရားသူကြီး” ထံ အစီရင်ခံရသည်။ ဤခေါင်းဆောင်များသည် ရှမွေလ၏သားများ၏အပြုအမူကို လုံလောက်စွာမြင်တွေ့ခဲ့ပြီး၊ ရှမွေလထံသို့ တိုက်ရိုက်သွားရောက်ရန် အကြောင်းပြချက်ရှိခဲ့သည်။

4. Elders. Heb. zaqan, from a root of uncertain meaning, another of whose derivatives means “chin,” or “beard.” “Elders” were men of mature age who held positions of authority. Samuel organized the tribes with responsible leaders in every place, who reported to the local “judge” serving under Samuel. These leaders had seen enough of the conduct of Samuel’s sons to warrant their going directly to Samuel himself.

၅. သင်၏လမ်းစဉ်များကို မလိုက်နာကြပါ။ အသက်ကြီးသူများသည် ရှမွေလအား အလွန်ယုံကြည်ခဲ့သောကြောင့် ၎င်း၏သားများ၏ဒုစရိုက်အတွက် ရှမွေလသည် မည်သည့်နည်းဖြင့်မျှ တာဝန်မရှိကြောင်း သိရှိခဲ့သည်။ သူတို့သည် ရှမွေလသေဆုံးပြီးနောက် သားများက ၎င်းတို့၏အာဏာကို အတည်ပြုရန်ကြိုးစားလာလျှင် ဖြစ်ပေါ်လာမည့် ရှုပ်ထွေးမှုကို စောင့်ဆိုင်းမည့်အစား၊ ဤပြဿနာကို ရှမွေလထံ ယူဆောင်လာပြီး ဖြေရှင်းရန်ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။

5. Walk not in thy ways. The elders’ confidence in Samuel was so great that they knew him to be in no way responsible for the wickedness of his sons. It would be better, they reasoned, to take the matter to Samuel for solution than to wait for the confusion that was sure to result after his death, when the sons would likely attempt to assert their own authority.

ကျွန်ုပ်တို့အတွက် ဘုရင်တစ်ပါးပြုလုပ်ပေးပါ။ ဘုရားသခင်သည် မောရှေမှတစ်ဆင့် လူမျိုးတို့သည် “အခြားနိုင်ငံများကဲ့သို့” ဘုရင်တစ်ပါးတောင်းခံလာမည့်အချိန်ရောက်လာလိမ့်မည်ဟု မိန့်တော်မူခဲ့သည် (တရားဟောရာ ၁၇:၁၄)။ အသက်ကြီးသူများသည် ၎င်းတို့၏တောင်းဆိုမှုအတွက် အကြောင်းပြချက်အဖြစ် ဤကျမ်းပိုဒ်ကို ကိုးကားခဲ့ပေမည်။ ဘုရားသခင်၏အစီအစဉ်မှာ ဣသရေလသည် အနီးနားရှိနိုင်ငံများနှင့် ကွဲပြားနေရန်ဖြစ်ပြီး၊ ထွက်မြောက်ရာကတည်းက နှစ်ပေါင်းများစွာကြာအောင် တရားသူကြီးများဖြင့် ၎င်းတို့ကို ကာကွယ်ပြီး လမ်းညွှန်ပေးခဲ့သည်။ သူတို့သည် ဘုရားသခင်၏အစီအစဉ်ကို လိုက်နာခဲ့လျှင်၊ မောရှေက ၎င်းတို့အား အခြားနိုင်ငံများက “ဤကြီးမြတ်သောလူမျိုးသည် ပညာရှိပြီး ဉာဏ်ပညာရှိသောလူမျိုးဖြစ်သည်” ဟု ပြောကြလိမ့်မည်ဟု မိန့်ခဲ့သည် (တရားဟောရာ ၄:၆)။ ယခုအခါ၊ အရှေ့တိုင်းလူမျိုး၏ သံခင်းတမန်ခင်းနည်းဖြင့်၊ ဘုရားသခင်၏အလိုတော်နှင့် ဆန့်ကျင်ပြီး ၎င်း၏အကြံဉာဏ်ကို မတောင်းဘဲ၊ ၎င်းတို့၏မဆင်မခြင်ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ထုတ်ဖော်ပြောကြားခဲ့သည်။ အစပိုင်းတွင် ၎င်းတို့သည် ကမ္ဘာ့ထုံးစံအတိုင်း တရားစီရင်ရန် ဘုရင်တစ်ပါးလိုချင်သည်ဟု ပြောခဲ့သော်လည်း၊ ရှမွေလက ၎င်းတို့အား ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်အပေါ်သို့ ကျိန်စာသက်ရောက်မည်ကို သတိပေးသောအခါ၊ ၎င်းတို့သည် ဒုတိယအကြောင်းပြချက်တစ်ခုထပ်မံဖြည့်စွမ်းခဲ့သည်၊ “ကျွန်ုပ်တို့၏ဘုရင်သည် … ကျွန်ုပ်တို့ရှေ့သို့ထွက်သွားပြီး ကျွန်ုပ်တို့၏စစ်ပွဲများကို တိုက်ခိုက်ပေးမည်” (၁ ရှမွေလမှတ်တမ်း ၈:၂၀)။ ဣသရေလ၏အသက်ကြီးသူများက ဘုရင်တောင်းခံသည့်အခြေအနေကို အခန်း ၁၂:၁၂ တွင် ရှင်းလင်းဖော်ပြထားသည်။ “အမ္မုန်လူမျိုး၏ဘုရင် နာဟတ်ရှသည် သင်တို့ကို ရန်ပြုလာသည်ကို မြင်သောအခါ၊ သင်တို့က ငါ့အား ‘မဟုတ်ပါ၊ ဘုရင်တစ်ပါးသာလျှင် ကျွန်ုပ်တို့အပေါ် အုပ်စိုးရမည်’ ဟုဆိုခဲ့ကြသည်။” ဂျိုးဆီဖတ်စ်က နာဟတ်ရှသည် ယော်ဒန်မြစ်တစ်ဖက်ရှိ ယုဒလူများကို အချိန်အတန်ကြာ ဒုက္ခပေးခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့၏မြို့များကို ကျွန်ခံစေကာ အနာဂတ်စစ်ပွဲတွင် အသုံးမဝင်စေရန် ၎င်းတို့၏ညာဘက်မျက်လုံးများကို ထိုးဖောက်ခဲ့သည်ဟူသော အယူအဆကို အတည်ပြုသည် (အန်တီကွီးတီး ဗွီအိုင်၊ ၅. ၁)။

Make us a king. God had said through Moses that the time would come when the people would ask for a king “like as all the nations” (Deut. 17:14). Perhaps the elders were virtually quoting this text as an excuse for their request. It was evidently God’s plan that Israel should be distinct from surrounding nations, and through the centuries since the Exodus He had accordingly protected and guided them by judges. Had they entered into God’s plan for them, Moses told them, the nations looking on would say, “Surely this great nation is a wise and understanding people” (Deut. 4:6). Relying on the diplomacy of which the Oriental is capable, they now, in opposition to the will of God and without seeking His counsel, made known their shortsighted decision. At first they stated merely that they wanted a king to judge them after the fashion of the world; but when Samuel tried to warn them of the curse they were about to bring upon themselves, they added a second reason, “that our king, may … go out before us, and fight our battles” (1 Sam. 8:20). Clarification of the circumstances under which the elders of Israel appealed for a king is given in ch. 12:12: “When ye saw that Nahash the king of the children of Ammon came against you, ye said unto me, Nay; but a king shall reign over us.” Josephus confirms the idea that Nahash had been afflicting the Jews beyond Jordan for some time, reducing their cities to slavery and putting out the right eyes of his captives in order that they might be useless in future warfare (Antiquities vi. 5. 1)

ပါလစ္စတင်းနှင့် ထရန်စယော်ဒန်ရှိ ရှေးဟောင်းသုတေသနတွေ့ရှိချက်များကလည်း၊ ယခင်ရာစုနှစ်အတွင်း ဤဒေသရှိ နိုင်ငံအားလုံးသည် ၎င်းတို့၏မြို့များကို ခံတပ်ဆောက်လုပ်ကာ အေဂျီယံဒေသမှ ပင်လယ်လူမျိုးများ၏ လှိုင်းလုံးများကို တွန်းလှန်ရန် ပြင်ဆင်ခဲ့ကြသည်ဟု ဖော်ပြသည် (စာမျက်နှာ ၃၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်သည့်လှိုင်းလုံး၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းသည် အာရှမိုင်းနားကို ဖြတ်သန်းသွားပြီး ဟိတ္တိလူမျိုးများကို ဖျက်ဆီးကာ၊ ဆီးရီးယားနှင့် ပါလစ္စတင်းကို ဖြတ်ပြီး အီဂျစ်သို့ တောင်ဘက်သို့ ဆက်လက်ထိုးဖောက်ခဲ့သည်။ ရမ်မီးစီးစ် ၃ မှ အနိုင်ယူခံရပြီး၊ အချို့သည် ဖိလိတ္တိလွင်ပြင်တွင် အခြေချနေထိုင်ခဲ့ကြသည်။ အခြားနိုင်ငံများသည် နိုင်ငံရေးအခင်းအကျင်းကို ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်စွာ စောင့်ကြည့်နေခဲ့ပြီး၊ ဣသရေလ၏ခေါင်းဆောင်များသည် နိုင်ငံ၏မူဝါဒနှင့် ခေါင်းဆောင်မှုအပေါ် အရေးပါသောစိုးရိမ်မှုကို ခံစားခဲ့ရသည်မှာ အံ့သြစရာမဟုတ်ပါ။

Archeological discoveries in both Palestine and Transjordan also point to the fact that in the preceding century all the nations in this district had begun to fortify their cities and to put themselves in a position to resist the hordes of migratory Sea Peoples from the Aegean region (see p. 33), who were advancing against Egypt by both land and sea. Part of this migratory wave moved through Asia Minor, obliterated the Hittites, and then swept on southward through Syria and Palestine toward Egypt. Defeated by Ramses III, some settled in the Philistine plain. Other nations were watching the political horizon with fear and trembling, and it was not strange that the leaders of Israel felt vital concern over the national policy and leadership.

ဘုရားသခင်သည် နိုင်ငံတကာပြဿနာများကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းရန် ထူးခြားသောနည်းလမ်းတစ်ခုကို ပြသရန် ကြိုးစားခဲ့သော်လည်း၊ ဣသရေလသည် အနီးနားရှိနိုင်ငံများကို အတုယူခြင်းမှလွဲ၍ အခြားနည်းလမ်းမရှိဟု မြင်ခဲ့သည်။ နှစ်ပေါင်းများစွာကြာအောင် ၎င်းတို့သည် တဲများတွင် နေထိုင်သော တစ်ပိုင်းလှည့်လည်နေထိုင်သူများဖြစ်ခဲ့ပြီး၊ ကာနာန်ပြည်၏ ဌာနေတိုင်းရင်းသားများကို ၎င်းတို့၏မြို့များမှ မောင်းထုတ်ရန် မအောင်မြင်ခဲ့ပါ (တရားသူကြီးမှတ်တမ်း ၁:၂၇–၃၆)။ သို့သော်လည်း၊ ဘီစီ ၁၂၀၀ မှ ၁၀၅၀ အတွင်း၊ ၎င်းတို့သည် မြို့များတွင် ပိုမိုအခြေချနေထိုင်ခဲ့ကြသည်။ ယခုအခါ၊ စိတ်ယိုယွင်းမှုဖြင့် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏အစိုးရကို စုစည်းပြီး ကျူးကျော်သူများကို တွန်းလှန်ရန်မှလွဲ၍ အခြားလုပ်စရာမရှိဟု မြင်ခဲ့သည်။

God sought to demonstrate a unique method of coping with international problems, but Israel saw no way out other than to copy the nations about them. For centuries they had been a seminomadic people, living mostly in tents; they had failed to drive the native inhabitants of Canaan from their cities (Judges 1:27–36). Nevertheless, in the years between 1200 and 1050 b.c. they settled increasingly in towns. Now, in perversity of mind they saw nothing to do but to consolidate their government and fortify themselves against the invaders.

ယခင်က အမ္မုန်လူမျိုးများသည် ဣသရေလကို ၎င်းတို့၏အမွေအနှစ်ကို သိမ်းယူခဲ့သည်ဟု စွပ်စွဲခဲ့သည် (တရားသူကြီးမှတ်တမ်း ၁၁:၁၃–၂၇)။ ၎င်းမှာ ဂျံ့ဖထါ၏လက်ထက်တွင်ဖြစ်ပြီး၊ အမ္မုန်လူမျိုး၏ ၁၈ နှစ်ကြာ ဖိနှိပ်မှုကို အဆုံးသတ်ခဲ့သည်။ ယခုအခါ၊ အမ္မုန်လူမျိုးများသည် ဤနယ်မြေကို ဣသရေလထံမှ ပြန်လည်သိမ်းယူရန် ဒုတိယအကြိမ်ကြိုးစားနေကြသည်။

Years before, the Ammonites charged Israel with taking their patrimony from them (Judges 11:13–27). That had been in Jephthah’s day, when the 18-year Ammonite oppression was brought to a close. Now, the Ammonites were making their second attempt to regain this territory from Israel.

၅။ နိုင်ငံများအားလုံးကဲ့သို့
လောကီအာဏာနှင့် ပြသမှုအတွက် မကျေနပ်သောတောင့်တမှုသည် ဆမွယ်ခေတ်ကဲ့သို့ ယခုအခါတွင်လည်း ပျောက်ကင်းရန်ခက်ခဲသည်။ ခရစ်ယာန်များသည် လောကီသူများကဲ့သို့ ဆောက်လုပ်ရန်၊ လောကီသူများကဲ့သို့ ဝတ်စားရန်၊ ဤလောက၏ဘုရားကို ကိုးကွယ်သူများ၏ ဓလေ့ထုံးတမ်းများနှင့် အလေ့အကျင့်များကို အတုခိုးရန် ကြိုးစားကြသည်။ ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်၏သင်ကြားမှုများ၊ သူ၏ကျွန်များ၏အကြံဉာဏ်နှင့် ဆုံးမသတိပေးမှုများ၊ သူ၏ပလ္လင်ထံမှ တိုက်ရိုက်ပေးပို့သော သတိပေးချက်များပင်လျှင် ဤမထိုက်မတန်သော ရည်မှန်းချက်ကို ဖိနှိပ်ရန် စွမ်းအားမရှိပုံရသည်။ စိတ်နှလုံးသည် ဘုရားသခင်နှင့် ကင်းကွာသွားသောအခါ၊ သူ၏အာဏာကို လျစ်လျူရှုရန် အကြောင်းပြချက်မည်သည့်အရာမဆို လုံလောက်ပုံရသည်။ မာန်နှင့်မိမိကိုယ်ကိုချစ်ခြင်း၏လှုံ့ဆော်မှုများကို ဘုရားသခင်၏အကြောင်းကို မည်သည့်စရိတ်ဖြင့်မဆို ဖြည့်ဆည်းပေးသည် (အက်စ်တီ ဇူလိုင် ၁၃၊ ၁၈၈၂)။

5. Like All the Nations.—The dissatisfied longing for wordly power and display, is as difficult to cure now as in the days of Samuel. Christians seek to build as worldlings build, to dress as worldlings dress,—to imitate the customs and practices of those who worship only the god of this world. The instructions of God’s Word, the counsels and reproofs of His servants, and even warnings sent directly from His throne, seem powerless to subdue this unworthy ambition. When the heart is estranged from God, almost any pretext is sufficient to justify a disregard of His authority. The promptings of pride and self-love are gratified at whatever expense to the cause of God (ST July 13, 1882).

၆-၇။ အသုံးဝင်သောသူများသည် ရှားရှားပါးပါး အသိအမှတ်ပြုခံရသည်
အသုံးဝင်ဆုံးသောသူများသည် ရှားရှားပါးပါး အသိအမှတ်ပြုခံရသည်။ ၎င်းတို့၏လူသားချင်းအတွက် တက်ကြွစွာနှင့် တစ်ကိုယ်ကောင်းမဆန်စွာ အလုပ်လုပ်ခဲ့သူများနှင့် အကြီးမြတ်ဆုံးသော ရလဒ်များကို ရရှိအောင်မြင်ခဲ့သူများသည် မကျေနပ်မှုနှင့် လျစ်လျူရှုမှုဖြင့် ပြန်လည်ဆပ်ပေးခံရသည်။ ထိုသူများသည် ၎င်းတို့ကိုယ်ကို ဘေးဖယ်ထားခံရပြီး၊ ၎င်းတို့၏အကြံဉာဏ်များကို လျစ်လျူရှုခံရသည်ကို ခံစားရသောအခါ၊ ၎င်းတို့သည် ကြီးမားသောမတရားမှုကို ခံစားနေရသည်ဟု ခံစားရပေမည်။ သို့သော် ဆမွယ်၏ပုံသာန်မှ သင်ယူပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်က ထင်ရှားစွာ လှုံ့ဆော်မှုမပေးသမျှ ၎င်းတို့ကိုယ်ကို တရားမျှတစေရန် သို့မဟုတ် ခုခံကာကွယ်ရန် မကြိုးစားသင့်ပါ။ ဘုရားသခင်၏သစ္စာရှိသောကျွန်ကို မထီမဲ့မြင်ပြုပြီး ငြင်းပယ်သူများသည် လူကိုသာမက၊ သူ့ကို စေလွှတ်သော သခင်ကိုပါ မထီမဲ့မြင်ပြုကြသည်။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်များ၊ သူ၏ဆုံးမသတိပေးမှုများနှင့် အကြံဉာဏ်များကို လျစ်လျူရှုခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် သူ၏အာဏာကို ငြင်းပယ်ခြင်းဖြစ်သည် (အက်စ်တီ ဇူလိုင် ၁၃၊ ၁၈၈၂)။

6, 7. Useful Men Seldom Appreciated.—The most useful men are seldom appreciated. Those who have labored most actively and unselfishly for their fellow man, and who have been instrumental in achieving the greatest results, are often repaid with ingratitude and neglect. When such men find themselves set aside, their counsels slighted and despised, they may feel that they are suffering great injustice. But let them learn from the example of Samuel not to justify or vindicate themselves, unless the Spirit of God unmistakably prompts to such a course. Those who despise and reject the faithful servant of God, not merely show contempt for the man, but for the Master who sent him. It is God’s words, His reproofs and counsel, that are set at naught; His authority that is rejected (ST July 13, 1882).

၆. ရှမွေလဆုတောင်းသည်။ ဣသရေလသည် နှစ်ပေါင်းများစွာကြာအောင် ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုကို မစောင့်ဆိုင်းဘဲ ဆောင်ရွက်ခဲ့သည့်အတိုင်း ထပ်မံလုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ရုပ်တုကိုးကွယ်မှုသို့ မလျှောက်လှမ်းရန် သတိပေးခံခဲ့ရသော်လည်း၊ သခင်ဘုရား၏ညွှန်ကြားချက်များထက် အနီးနားရှိနိုင်ငံများ၏လမ်းစဉ်များကို လိုက်နာရန် နှစ်သက်ခဲ့သည်။ မောရှေက ၎င်းတို့သည် အနီးနားရှိနိုင်ငံများကဲ့သို့ ဖြစ်လိုသောကြောင့် ဘုရင်တစ်ပါးတောင်းခံလာမည့်အချိန်ရောက်လာလိမ့်မည်ဟု ဟောကိန်းထုတ်ခဲ့သည် (တရားဟောရာ ၁၇:၁၄)၊ ယခုအခါ ၎င်းတို့သည် ဤပရောဖက်ပြုချက်ကို စာသားအတိုင်း ဖြည့်ဆည်းနေကြသည်။ အသက်ကြီးသူများသည် နိုင်ငံရေးရည်ရွယ်ချက်ဖြင့်သာ လှုံ့ဆော်ခံရပြီး၊ ရှမွေလက ၎င်းတို့အား ပိုမိုကောင်းမွန်သောလမ်းကို—ဆုတောင်းခြင်းဖြင့် သခင်ဘုရားကို ရှာဖွေခြင်း—ပြသခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏မြင့်မြတ်သောဘာသာရေးအခွင့်အရေးများကို လျှော့တွက်ခဲ့ပြီး၊ လူမျိုး၏အမှန်တကယ်လိုအပ်ချက်မှာ အာဏာသစ်တစ်ခုမဟုတ်ဘဲ၊ ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်မငြိမ်မသက်မှုနှင့် ဖောက်ပြန်မှုကြောင့်ဖြစ်ပေါ်လာသော ရှုပ်ထွေးမှုများကို ရင်ဆိုင်ရန် ဘုရားအုပ်ချုပ်ရေး၏ အမြဲတမ်းဖွဲ့စည်းမှုဖြစ်ကြောင်း မသိရှိခဲ့ကြပါ။

6. Samuel prayed. Israel again proceeded to do precisely what they had done for centuries—move without awaiting divine guidance. They had been warned against drifting into idolatry, but they preferred to follow the ways of the nations about them rather than the directions of the Lord. Moses had foretold that the time would come when Israel would ask for a king, in order to be like the nations about them (Deut. 17:14), and now they were literally fulfilling this prophecy. Although the elders were probably moved solely by political motives, Samuel showed them the better way—seeking the Lord in prayer. They had undervalued their high religious privileges and had not realized that the nation’s real need was not a new power but a permanent organization of the theocracy to meet the confusion that resulted from their own restlessness and perversity.

၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ထံသို့ အမှုကိစ္စကို တင်ပြပြီး သူ၏အလိုတော်ကို သိရှိရန် ဆန္ဒမရှိခဲ့ကြဘဲ၊ ရှမွေလသည် အရေးကြီးသောကိစ္စတစ်ခုတွင် ဆုံးဖြတ်ချက်ကို အမြဲတမ်း သူတို့ကို ဒုက္ခမှ ကယ်တင်ရန် အသင့်ရှိသော သခင်ဘုရားထံ ထားရှိရန် တောင်းဆိုခြင်းဖြင့် ၎င်း၏တရားဝင်အခွင့်အာဏာကို အသုံးပြုခဲ့သည်။ လူမျိုးတို့၏ဤသို့သောတောင်းဆိုမှုက ရှမွေလအား နာကျင်စေခဲ့ရသော်လည်း၊ သူသည် ပရောဖက်အဖြစ် ၎င်း၏ဝန်ဆောင်မှုကို ပိုမိုသာယာသောအခါများကဲ့သို့ပင်၊ မိမိကိုယ်ကို ထိခိုက်စေသောမေးခွန်းတစ်ခုတွင်လည်း သစ္စာရှိစွာ ဆောင်ရွက်ပေးခဲ့သည်။ ၎င်း၏သဘောထားသည် နှစ်ပေါင်းများစွာအကြာတွင် ခရစ်တော်က “အိုဖခင်သခင်၊ ၎င်းတို့သည် မိမိလုပ်ဆောင်သည်ကို မသိကြသဖြင့် ခွင့်လွှတ်တော်မူပါ” (လုကာ ၂၃:၃၄) ဟုအော်ဟစ်ခဲ့သည့်အတိုင်းနှင့်၊ ယောဟန်က ခရစ်တော်နှင့်ပတ်သက်၍ “သူသည် ကြီးပွားရမည်၊ ငါသည် လျော့နည်းရမည်” (ယောဟန် ၃:၃၀) ဟုပြောခဲ့သည့်အတိုင်း ဆင်တူပုံရသည်။

They were unwilling to submit the case to God to know His will, and Samuel exercised his official prerogative by insisting that they leave the decision in so weighty a matter to the Lord, who had always been ready to deliver them in times of perplexity. Deeply as Samuel must have been hurt by such a demand on the part of the people, he made available to them his services as prophet, as faithfully when the question was one injurious to himself as upon more pleasant occasions. His attitude seems to have been much the same as that of Christ centuries later when He cried, “Father, forgive them; for they know not what they do” (Luke 23:34), and of John as he said concerning Christ, “He must increase,but I must decrease” (John 3:30).

၆။ သစ္စာရှိမှုသည် ဝေဖန်မှုကို ယူဆောင်လာသည်

သန့်ရှင်းမှုမရှိသောသူများနှင့် လောကီအရာများကိုချစ်မြတ်နိုးသူများသည် ဘုရားသခင်နှင့် ဖြောင့်မတ်မှုအတွက် ရဲရင့်စွာရပ်တည်သူများကို ဝေဖန်ပြစ်တင်ရန် အမြဲအသင့်ရှိကြသည်။ ဘုရားသခင်က တာဝန်ကြီးကြီးမားမားပေးအပ်ထားသူတစ်ဦးတွင် ချို့ယွင်းချက်တစ်ခုကို မြင်တွေ့ရသောအခါ၊ ၎င်း၏ယခင်ဆည်းကပ်မှုအားလုံးကို မေ့လျော့သွားပြီး၊ ၎င်း၏အသံကို တိတ်ဆိတ်စေရန်နှင့် ၎င်း၏လွှမ်းမိုးမှုကို ဖျက်ဆီးရန် ကြိုးပမ်းကြသည်။ သို့သော် ဤမိမိကိုယ်ကို တရားသူကြီးအဖြစ်သတ်မှတ်သူများသည် ဘုရားသခင်သည် စိတ်နှလုံးကို ဖတ်ရှုနိုင်သည်ကို သတိရသင့်သည်။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏လျှို့ဝှက်ချက်များကို သူ၏စူးစမ်းသောအကြည့်မှ ဖုံးကွယ်၍မရပါ။ ဘုရားသခင်သည် လျှို့ဝှက်သောအရာအားလုံးနှင့်အတူ လုပ်ဆောင်ချက်တိုင်းကို တရားစီရင်ရန် ယူဆောင်လာမည်ဟု ဆိုသည် (အက်စ်တီ ဇူလိုင် ၁၃၊ ၁၈၈၂)။

6. Faithfulness Brings Criticism.—The unconsecrated and world-loving are ever ready to criticise and condemn those who have stood fearlessly for God and the right. If a defect is seen in one whom the Lord has intrusted with great responsibilities, then all his former devotion is forgotten, and an effort is made to silence his voice and destroy his influence. But let these self-constituted judges remember that the Lord reads the heart. They cannot hide its secrets from His searching gaze. God declares that He will bring every work into judgment, with every secret thing (ST July 13, 1882).

၇. နားထောင်ပါ။ ဤသည်မှာ လူတစ်ဦးချင်းသာမက နိုင်ငံများသည်လည်း လွတ်လပ်သောဆုံးဖြတ်ချက်ချပိုင်ခွင့်ရှိသူများဖြစ်ကြောင်း အကောင်းဆုံးသက်သေဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏အကြံဉာဏ်ကို ရှာဖွေလာခဲ့လျှင်၊ သူသည် ၎င်းကို ပေးအပ်ခဲ့မည်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် အမိန့်ပေးသည့်ပုံစံဖြင့် လာရောက်သောအခါ၊ သူသည် ၎င်းတို့၏ရွေးချယ်မှုကို လက်ခံခဲ့သည်။

7. Hearken unto. Here is the best evidence possible that nations as well as individuals are free moral agents. Had they come seeking His counsel, God would have given it; when they came with an ultimatum, He accepted their choice.

၎င်းတို့သည် ငါ့ကို ပယ်ရှားခဲ့ကြသည်။ တရားသူကြီးများလက်အောက်တွင် ဣသရေလသည် ဘုရင်များအုပ်ချုပ်မှုအောက်တွင် ဆုံးရှုံးသွားမည့် အကျိုးကျေးဇူးများစွာကို ခံစားခဲ့ရသည်။ ဥပမာ:

They have rejected me. Under the judges Israel experienced numerous advantages that would be lost under the rule of kings. For example:

၁. တရားသူကြီးများလက်အောက်တွင် ဘုရားသခင်သည် အနွယ်တစ်ခုစီကို လွတ်လပ်စွာဖြစ်စေခဲ့သည်။ အခွန်များသည် အလွန်နည်းပါးခဲ့သည်။ အနွယ်များသည် မဟာမိတ်အဖြစ် အတူတကွလုပ်ဆောင်ခဲ့သော်လည်း၊ “ဣသရေလတွင် ဘုရင်မရှိ၊ လူတိုင်းသည် မိမိထင်မြင်ရာကို လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်” (တရားသူကြီးမှတ်တမ်း ၂၁:၂၅)။ ၎င်းသည် အမြဲတမ်းအကျိုးဖြစ်ထွန်းမှုမဟုတ်သော်လည်း (တရားဟောရာ ၁၂:၈ ကိုကြည့်ပါ)၊ အသက်ကြီးသူများသည် အနွယ်များ၏လွတ်လပ်မှုကို ပယ်ရှားခဲ့ပြီး၊ နှစ်ဆယ်အနည်းငယ်အတွင်း အလွန်မြင့်မားသောအခွန်များကို ယူဆောင်လာသော အာဏာရှင်အစိုးရပုံစံကို ရွေးချယ်ခဲ့သည်။

1. Under the judges God had made each tribe virtually independent. Taxes were extremely low. Although the tribes worked together as allies, “there was no king in Israel: every man did that which was right in his own eyes” (Judges 21:25). This was, of course, not an unmixed blessing (see Deut. 12:8). But the elders rejected the independence of a tribal confederacy, and chose instead an authoritarian form of government that within a few decades brought with it exorbitant taxation.

၂. ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလလူတစ်ဦးချင်းစီအား အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမှု၊ ကိုးကွယ်ရာပုံစံရွေးချယ်မှု၊ နှင့် ယေဘုယျအားဖြင့် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်ကိစ္စများကို စီမံခန့်ခွဲရာတွင် လွတ်လပ်မှုများစွာပေးခဲ့သည်။ သို့သော် အသက်ကြီးသူများသည် ဤလွတ်လပ်မှုကို ပယ်ရှားခဲ့ပြီး、 ၎င်းတို့နှင့်သဘောမတူသူများကို ကွပ်မျက်နိုင်သော၊ အသက်နှင့်သေခြင်းအာဏာရှိသော ဘုရင်တစ်ပါးအောက်တွင် ကျွန်ခံမှုကို ရွေးချယ်ခဲ့သည်။

2. God had given every Israelite considerable individual freedom in earning a livelihood, in choosing his own form of worship, and in administering his own affairs in general. But the elders rejected this freedom for serfdom under a king who exercised the power of life and death over his subjects, and who could execute those who disagreed with him.

၃. နှစ်ပေါင်းများစွာကြာအောင် သခင်ဘုရား၏ဝိညာဉ်တော်သည် အနွယ်အသီးသီးရှိလူများထံသို့ သက်ရောက်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့၏ခေါင်းဆောင်မှုအောက်တွင် ဣသရေလသည် အနားယူမှုနှင့် ၎င်းတို့၏ရွေးချယ်ထားသော အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမှုများကို လိုက်လံရန် ငြိမ်းချမ်းမှုနှင့် လုံခြုံမှုကို ခံစားခဲ့ရသည်။ မျိုးရိုးဆက်ခံမှုဟူ၍ မရှိခဲ့ပါ။ တရားသူကြီးများကို ဘုရားသခင်က အခါအားလျော်စွာ တစ်ဦးချင်းစီ၏အရည်အချင်းများအပေါ်အခြေခံ၍ ထမြှောက်ပေးခဲ့သည်။ ယခုအခါ အသက်ကြီးသူများသည် ဤသို့သောဘုရားသခင်၏အကူအညီကို ပယ်ရှားခဲ့ပြီး၊ မျိုးရိုးဆက်ခံသော ဘုရင်စနစ်ကို ရွေးချယ်ခဲ့သည်။

3. For several centuries the Spirit of the Lord came upon men in the various tribes, under whose leadership Israel enjoyed rest and a measure of peace and security in which to pursue their chosen vocations. There was no such thing as hereditary succession; judges were raised up by God from time to time, on the basis of personal qualifications. But now the elders rejected such divine assistance and chose a hereditary monarchy.

၄. ဣသရေလသည် သခင်ဘုရားထံမှ အကြံဉာဏ်ရှာဖွေခဲ့သည့်အကြိမ်များစွာတွင်၊ သူသည် ၎င်းတို့ကို ရန်သူ၏တိုက်ခိုက်မှုများမှ အံ့ဖွယ်ကာကွယ်ပေးခဲ့သည် (၁ ရှမွေလမှတ်တမ်း ၇:၁၀; ယောရှု ၁၀:၁၁ စသည်တို့ကို ကြည့်ပါ)။ ဘုရားအုပ်ချုပ်ရေး၏ အဓိကသခင်အဖြစ် ဘုရားသခင်ကို ပယ်ရှားခြင်းဖြင့်၊ အသက်ကြီးသူများသည် ဣသရေလကို နိုင်ငံတကာအကြံအစည်များ၏ အရုပ်ကလေးဖြစ်လာစေရန် လမ်းဖွင့်ပေးခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် အနိုင်ယူခံရသူများထံမှ အခွန်တောင်းခံခဲ့ပြီး ၎င်းတို့၏စစ်ရေးအောင်မြင်မှုကို ဂုဏ်ယူခဲ့သည်။ ထို့နောက် ၎င်းတို့သည် ပိုမိုအင်အားကြီးသောနိုင်ငံများ၏ လွှမ်းမိုးမှုအောက်သို့ ကျရောက်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏စစ်ရေးဆုတ်ယုတ်မှုများနှင့် ဖိနှိပ်ခံရသည့်ကာလများကို ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်ဒုစရိုက်လုပ်ရပ်များထက် အစိုးရပုံစံကြောင့်ဟု မမှန်ကန်စွာ ယူဆခဲ့သည်။

4. Over and over again when Israel had sought the Lord for counsel. He miraculously protected them from the attacks of the enemy (see 1 Sam. 7:10; Joshua 10:11; etc.).In their rejection of God as supreme Lord of the theocracy the elders were, in reality, opening the way whereby Israel became the pawn of international intrigue. They demanded tribute from their defeated foes and gloried in their martial prowess. In turn, they fell under the domination of more powerful nations. They wrongly attributed their military reverses and periods of oppression to the form of government rather than to their own evil course of action.

၅. ဘုရားသခင်၏အစီအစဉ်မှာ ၎င်း၏လူမျိုးများသည် သူ့ထံသို့ နောင်တရစွာ ပြန်လည်လှည့်လာသောအခါ၊ အာခုရ်ချိုင့်များကို မျှော်လင့်ချက်တံခါးများအဖြစ် ပြောင်းလဲရန်ဖြစ်သည် (ဟောရှေ ၂:၁၅)။ ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုအောက်တွင် အမှားများသည် ဘုရားသခင်နှင့် သူ၏ကယ်တင်ခြင်းအစီအစဉ်ကို ပိုမိုသိရှိရန် ခြေလှမ်းများဖြစ်လာနိုင်သည်။

5. It was God’s plan to change valleys of Achor into doors of hope when His people turned in surrender to Him (Hosea 2:15). Under God’s guidance mistakes could become steppingstones to a greater knowledge of God and His plan of salvation.

၆. ဘုရားသခင်သည် လူများကို အထူးသဖြင့် ဘုရားသခင်၏အရာများတွင် ပညာပေးရန် လေဝိလူမျိုးများကို အနွယ်များအနှံ့ ဖြန့်ကျက်ထားခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်သောဆန္ဒကြောင့် ဤအစီအစဉ်ကို မလိုက်နာနိုင်ခဲ့သဖြင့်၊ ဣသရေလသည် လေဝိလူမျိုးများကို ထောက်ပံ့ရန် မအောင်မြင်ခဲ့ဘဲ၊ စာမတတ်မှုနှင့် အသိဉာဏ်မဲ့မှုတွင် ဆက်လက်ရှိနေခဲ့သည်။ လူအများစုသည် ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် တွေးတောရန် မလိုလားခဲ့ကြပါ။ ၎င်းတို့၏ခေါင်းဆောင်များသည် ၎င်းတို့၏ပစ္စည်းများကို မတောင်းဆိုဘဲ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်သောသက်တောင့်သက်သာမှုကို မနှောင့်ယှက်သရွေ့၊ ၎င်းတို့အတွက် တွေးတောပေးရန် ၎င်းတို့၏ခေါင်းဆောင်များကို လက်ခံရန် အပြည့်အဝစိတ်ကျေနပ်ခဲ့ကြသည်။

6. God had scattered the Levites throughout the tribes that the children might be educated, particularly in the things of God. On account of their selfish unwillingness to carry out this plan, Israel failed to support the Levites and remained in illiteracy and ignorance. The majority of the people did not wish to be trained to think for themselves. They were perfectly content to let their leaders do their thinking for them, so long as these leaders did not demand their possessions or disturb their selfish ease.

ကြီးစွာသောအငြင်းပွားမှုသည် ကောင်းကင်တွင် စတင်ခဲ့သည့်အချိန်မှ (ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၁၂:၇–၉)၊ ယနေ့အချိန်ထိ၊ ဘုရားသခင်က ဖန်ဆင်းထားသော သတ္တဝါအချို့သည် သူ၏စကြဝဠာအတွက် ကြီးမြတ်သောအစီအစဉ်ကို နားလည်မှုလွဲမှားခဲ့ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် မိမိကိုယ်ကို ပညာရှိသူများအဖြစ်ထင်မှတ်ကာ၊ သူ၏လမ်းညွှန်မှု၏ ယုံကြည်စိတ်ချရမှုနှင့် လိုလားဖွယ်ရာကို မေးခွန်းထုတ်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့၏အမှတ်မဲ့မှုတွင် ပိုမိုကောင်းမွန်ဟု ထင်ရသောလမ်းကို လိုက်လှမ်းခဲ့ကြရာ၊ ၎င်းတို့သည် လမ်းဆုံးသွားရောက်ရန် ဝင်ရောက်ခဲ့ကြသည်ကို တွေ့ရှိခဲ့ရသည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏နည်းလမ်းများသည် အကောင်းဆုံးဖြစ်ကြောင်း လူသားများအား သက်သေပြရန် အခွင့်အလမ်းကို အမြဲခွင့်ပြုခဲ့သည်။ သို့သော် သူသည် ၎င်းတို့၏ဆန္ဒများကို လိုက်လျောပြီး ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်ရွေးချယ်မှုလမ်းကို လိုက်လှမ်းရန် ခွင့်ပြုခဲ့သည်၊ သို့မှသာ ၎င်းတို့၏ရှုံးနိမ့်မှုများသည် ပြင်းထန်သော်လည်း၊ နောက်ဆုံးတွင် ၎င်းတို့သည် ဒူးထောက်ပြီး ဘုရားသခင်၏ထာဝရအစီအစဉ်၏ သာလွန်မှုကို အသိအမှတ်ပြုရန် ဦးတည်စေမည် (ဖိလိပ္ပိ ၂:၁၀, ၁၁; ပီပီ ၆၀၅, ၆၀၆ ကိုကြည့်ပါ)။

From the time the great controversy began in heaven (Rev. 12:7–9), down to the present day, God’s great plan for the universe has been misunderstood by some of the beings He created. Professing themselves to be wise, they questioned the reliability and desirability of His guidance and set out to follow what, in their ignorance, appeared to be a better course—only to find they had entered upon a dead-end road. God has always permitted opportunity for men to prove His ways to be best. But He sometimes yields to their wishes and permits them to pursue the course of their own choosing, in order that their failures, though severe, may finally lead them to bow the knee and acknowledge the superiority of God’s eternal plan (see Phil. 2:10, 11; PP 605, 606).

၉. တရားဝင်သတိပေးပါ။ စကားလုံးအတိုင်း၊ “သတိပေးခြင်း၊ သင်သည် ၎င်းတို့ကို သတိပေးရမည်” သို့မဟုတ် ပိုမိုကောင်းမွန်စွာ “သတိပေးခြင်း၊ သင်သည် ၎င်းတို့ကို သတိပေးရမည်” ဟူ၍ဖြစ်သည်။ လွတ်လပ်သောဆုံးဖြတ်ချက်ချပိုင်ခွင့်ရှိသူအဖြစ် လူသည် သူ့အတွက်ရရှိနိုင်သော သက်သေများမှ သူကိုယ်တိုင်ဘာလုပ်လိုသည်ကို ဆုံးဖြတ်ရမည်။ ဤသက်သေကို ရရှိရန် နည်းလမ်းနှစ်ခုရှိသည်—သူ၏ကိစ္စအတွက် သက်ဆိုင်သော ဘုရားသခင်၏အကြံဉာဏ်များ၊ စည်းမျဉ်းများ၊ နှင့် တရားစီရင်မှုများကို ဂရုတစိုက်လေ့လာခြင်းဖြင့်နှင့်၊ ၎င်းတို့၏တန်ဖိုးကို ကျေနပ်ရန် အခြားအကြံပြုချက်များဖြင့် စမ်းသပ်ခြင်းဖြင့်ဖြစ်သည်။ မိဘတစ်ဦးက “သား၊ မင်းအမှားလုပ်နေတယ်။ မင်းရွေးချယ်တဲ့လမ်းကို ဆက်သွားရမယ်ဆိုရင်၊ အကျိုးဆက်တွေကို မင်းကိုယ်တိုင်ခံရလိမ့်မယ်” ဟုပြောနိုင်သည်။ သို့သော်၊ အဆိုပြုထားသောလှုပ်ရှားမှုကို သတိပေးပြီးနောက်၊ ဘုရားသခင်သည် အမှန်တကယ်အားဖြင့် “မင်းအတွက် မှန်ကန်တယ်လို့ ခံစားရတယ်ဆိုရင်၊ စမ်းကြည့်ပါ။ မင်းရဲ့အစီအစဉ်က အောင်မြင်မှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ ငါသိပေမယ့်၊ မင်းကိုယ်တိုင်အတွေ့အကြုံကနေ သင်ယူရမယ်။ အဲဒီအခါမှသာ မင်းကျေနပ်လိမ့်မယ်” ဟုပြောသည်။ ထို့ကြောင့် ရှမွေလသည် ဣသရေလအား ၎င်းတို့၏အစီအစဉ်၏ရလဒ်ကို သတိပေးရန် ညွှန်ကြားခံရသော်လည်း၊ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့နှင့်အတူသွားပြီး ၎င်းကို အောင်မြင်အောင် ကူညီပေးမည်ဖြစ်သည်။ ဤဆက်စပ်မှုတွင် ဆာလံ ၁၃၉၊ အထူးသဖြင့် အခန်းငယ် ၇–၁၃ ကို ဂရုတစိုက်လေ့လာပါ။

9. Protest solemnly. Literally, “protesting, thou shalt protest unto them,” or better, “warning, thou shalt warn them.” As a free moral agent man must decide, from the evidence at hand, what it is he wishes to do with himself. He has two ways of obtaining this evidence—by a careful study of the counsels, statutes, and judgments of God as applicable to his case, and by experimentation with other suggestions in an endeavor to satisfy himself as to their value. A parent may say, “Son, you’re making a mistake. If you feel you must go the way you propose, you will have to abide the consequences.” But, after warning against the proposed move, God virtually says, “If you feel that is the right thing for you to do, try it out. Even though I know your plan will not succeed, you must learn from your own experience that it will not work. Only then will you be satisfied to follow My counsel.” Thus Samuel was instructed to warn Israel as to the outcome of their plan; nevertheless God would go with them and help them make it a success. Study carefully Ps. 139, especially vs. 7–13, in this connection.

၁၁. ဘုရင်၏အလေ့အကျင့်။ စကားလုံးအတိုင်း၊ “ဘုရင်၏တရားစီရင်မှု”။ စကားလုံး မစျှပ်ဌသည် ရှိုဖဲဌ်၊ “တရားသူကြီး” ၏လုပ်ဆောင်မှု သို့မဟုတ် ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ဖော်ပြသည်။ ဘုရင်၏ဆုံးဖြတ်ချက်ကို တရားဝင်နှင့် အာဏာရှိသည်ဟု လက်ခံရမည်။ ၎င်း၏တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ရာတွင် အကူအညီလိုအပ်သည်ဟု ခံစားရပါက၊ အရပ်သားသို့မဟုတ် စစ်ဘက်ဆိုင်ရာတာဝန်အတွက် လိုအပ်သူများကို သိမ်းယူပိုင်ခွင့်ရှိသည်။

11. The manner of the king. Literally, “the judgment of the king.” The word mishpaṭ, “judgment,” describes the act, or decision, of the shopheṭ, “judge.” The decision of the king is to be accepted as legal and binding. If he feels the need of assistance in the carrying out of his responsibilities, he has the right to commandeer it, whether for civil or for military duty.

၁၃. အဆင်တန်ဆာများ။ စကားလုံးအတိုင်း၊ “ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်ရောစပ်သူများ” သို့မဟုတ် “ရနံ့သင်းပျံ့သူများ” (အာရ်အက်စ်ဗွီ)။ ၁ ရာဇဝင်ချက် ၉:၃၀ တွင် ယဇ်ပုရောဟိတ်အချို့၏သားများသည် “ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်များ၏ဆီးကို ပြုလုပ်သူများ” ဟူသော အလားတူမူလရင်းမြစ်မှ စကားလုံးများကို အသုံးပြုထားသည်။ ရှမွေလသည် ၎င်းတို့၏သမီးများစွာသည် ဘုရင်၏အိမ်ထောင်ရေးအဖြစ် အုပ်စုဖွဲ့ဝင်ရောက်မည်ဖြစ်ကြောင်း (၁ ဓမ္မရာဇဝင် ၁၁:၃) ဖော်ပြခဲ့ပေမည်။

13. Confectioneries. Literally, “spice mixers,” or “perfumers” (RSV). 1 Chron. 9:30 uses the words from the same root in referring to the work of certain sons of the priests who “made the ointment of the the spices.” Samuel might also have mentioned the fact that many of their daughters would enter the king’s harem as concubines (1 Kings 11:3).

၁၄. ၎င်း၏ကျွန်များထံသို့။ စကားလုံးအတိုင်း၊ “ကျွန်များ”။ အလားတူစကားလုံးကို အီဂျစ်ကို “ကျွန်ခံအိမ်” ဟုခေါ်ရာတွင် အသုံးပြုသည် (ထွက်မြောက်ရာ ၁၃:၃; တရားဟောရာ ၅:၆ စသည်တို့)။ ဘုရင်သည် ၎င်း၏လက်အောက်ခံများအပေါ် အသက်နှင့်သေခြင်းအာဏာရှိပြီး၊ အရှေ့အလယ်ပိုင်းနိုင်ငံအများစုတွင် လူများသည် ဘုရင်၏အကျိုးအတွက်သာ အဓိကရှိနေခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့ကို သူအလိုရှိသည့်အတိုင်း လုပ်ဆောင်နိုင်ခဲ့သည်။ လူများသည် ဘုရင်၏အိမ်ထောင်စုလိုအပ်ချက်များကို ဖြည့်ဆည်းပေးရုံသာမက၊ ၎င်း၏အနှစ်သက်ဆုံးသူများဖြစ်စေ၊ ဇနီးမယားများ၊ အုပ်စုဖွဲ့သူများ၊ အရပ်သားအရာရှိများ၊ သို့မဟုတ် စစ်ဘက်အရာရှိများကို ချမ်းသာစေရန် နည်းလမ်းများကိုလည်း ထောက်ပံ့ပေးခဲ့သည်။

14. To his servants. Literally, “slaves.” The same word is used in speaking of Egypt as a “house of bondage” (Ex. 13:3; Deut. 5:6; etc.). The king had the power of life or death over his subjects, and in, most of the nations of the Near East the people existed primarily for the benefit of the king, who could do with them as he wished. Not only did the people supply the needs of the king’s household, but they provided him with means by which to enrich his favorites, whether wives and concubines or civil and military officers.

၁၈။ နားမထောင်ပါ။ စကားလုံးအရ “ဖြေမပေးပါ” ဟုဆိုသည်။ ‘အာနာဟ်’ ဟူသော ကြိယာသည် ဆမ်မြူရယ်ပထမစာအုပ်တွင် ၃၅ ကြိမ်ပေါ်ပြီး၊ “နားထောင်သည်” ဟုနှစ်ကြိမ်သာ ဘာသာပြန်ဆိုထားသည်၊ ဤနေရာနှင့် အခန်း ၇:၉ တွင်ဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံးဖော်ပြခဲ့သောနေရာ၌ ဘုရားသခင်သည် ဆမ်မြူရယ်၏ ဆုတောင်းချက်ကို မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဖြင့် ဖြေကြားပေးခဲ့သည်။ ဤစာသားတွင် ဘုရားသခင်သည် နားမထောင်နိုင်သည်ဟူသော အတွေးမဟုတ်ဘဲ၊ ဣသရေလလူမျိုးတို့၏ တမင်တကာ ငြင်းပယ်မှုကြောင့် ဖြေကြားနိုင်ခြင်းမရှိပေ။ ဤအရာသည် အကြောင်းအမျိုးမျိုးနှင့် လုံးဝသဟဇာတဖြစ်ပြီး၊ အခန်း ၈:၇ တွင် ဘုရားသခင်သည် အစိုးရပုံစံပြောင်းလဲရန် စီစဉ်ထားခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ ဣသရေလ၏ ခေါင်းဆောင်များက ပြုလုပ်ခဲ့သည်ဟု ဖော်ပြထားသည်။ ထို့ကြောင့် နောက်ပိုင်းတွင် သူတို့သည် အုပ်ချုပ်မှုအခြေအနေများကို မကျေနပ်ဖြစ်လာသောအခါ၊ ဘုရင်တစ်ပါးတောင်းဆိုရာတွင် ၎င်းတို့၏ဘဝနေထိုင်မှုပုံစံကို သိသာစွာ ပြောင်းလဲစေမည့် အစိုးရပုံစံသစ်တစ်ခုကို ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် စတင်လှုပ်ရှားခဲ့သည်ကို သတိရရမည်။ သွေးဆောင်မှုအသစ်များ၊ ဆက်ဆံရေးအသစ်များ၊ ပြဿနာအသစ်များသည် လူမျိုးတစ်မျိုးလုံးကို ထိခိုက်စေလိမ့်မည်။ ၎င်းတို့သည် ကိုယ်ပိုင်ရွေးချယ်မှုဖြင့် ခေါင်းမာမှုမျိုးစေ့ကို ကြဲခဲ့ပြီး၊ ထိုသို့ပြုလုပ်ရာတွင် ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့၏ မျိုးစေ့သည် ကိုယ်ပိုင်ရိတ်သိမ်းမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေရန် လိုအပ်သည့် အနေအထားတွင် ထားရှိခဲ့သည်။ သူသည် မျိုးစေ့ကြဲခြင်းသည် ၎င်း၏မျိုးအလိုက် ရိတ်သိမ်းမှုဖြစ်ပေါ်စေသည့် တစ်ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ စည်းမျဉ်းကို ဝင်ရောက်စွက်ဖက်မည်မဟုတ်ပေ။

18. Will not hear. Literally, “will not answer.” The verb ‘anah appears 35 times in 1 Samuel, and is only twice translated “to hear,” in this instance and in ch. 7:9. In the latter instance God answered Samuel’s plea by a thunderstorm. In the present text it is not the thought that God is unable to hear, but rather unable to answer because of Israel’s willful rejection of Him. All this is completely in harmony with the context, for ch. 8:7 affirms that it is not God who planned a change in the government, but the leaders in Israel. Therefore when they later became dissatisfied with conditions they were to remember that in requesting a king they had set in motion a new regime that was certain to change their way of life materially. New temptations, new relationships, new problems, would all affect the nation. They had by their own choice sowed the seeds of obstinacy, and in so doing had placed the Lord in a position where it was necessary for Him to let this seed produce its own harvest. He would not interfere with the universal law that seed sown produces a harvest after its kind.

ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်သည် လူသားအား ၎င်းကိုယ်တိုင် မနှစ်သက်သည့်အရာကို ခွင့်ပြုလေ့ရှိသည်။ သူသည် ယခင်က ကရုဏာဖြင့် တားမြစ်ထားသည့်အရာကို ခွင့်ပြုပေးသည်။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်ကို မေးခွန်းထုတ်ရာတွင် အာဒံသည် အစိုးရပုံစံသစ်တစ်ခုကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့ပြီး၊ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်သတ်မှတ်ထားသည့် အစီအစဉ်မှလွဲ၍ အခြားမည်သည့်အစီအစဉ်မျှ လူသားများနှင့် ကောင်းကင်တမန်များအား ဘဝနှင့် ပျော်ရွှင်မှုကို ဆောင်ကြဉ်းနိုင်မည်မဟုတ်ကြောင်း အပြည့်အဝ သက်သေပြရန် ၎င်း၏လမ်းကြောင်းကို လျှောက်လှမ်းရမည်။ ဣသရေလ၏ သမိုင်းတွင် နောက်ထပ်ဖြစ်ရပ်များက ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလအား ၎င်းတို့ကြဲခဲ့သော ရိတ်သိမ်းမှုကို ခံစားခွင့်ပြုလေ့ရှိသော်လည်း၊ သူတို့ကို ဘယ်သောအခါမှ စွန့်လွှတ်ခြင်းမပြုခဲ့ပေ။ သူသည် အမြဲတမ်း ၎င်းတို့နှင့်အတူရှိပြီး၊ ကူညီရန် အသင့်ရှိသည်။ ထို့အပြင်၊ ပရောဖက်များက ထိုသို့သောပတ်ဝန်းကျင်တွင် မည်သူမဆို လူအများစု၏ လမ်းစဉ်များမှ လှည့်ထွက်ပြီး ဘုရားသခင်၏ လမ်းညွှန်မှုကို လက်ခံရန် ရွေးချယ်နိုင်သည်ဟု သက်သေခံသည် (ခရမ်းဖျော့ ၁၈:၁–၂၄ ကိုကြည့်ပါ)။

Thus God often permits man to have that of which He does not Himself approve. He grants that which He has previously, in mercy, withheld. In questioning God’s word Adam brought into existence a new regime, which must run its course to demonstrate to the full satisfaction of men and angels that no other plan than that ordained by God can bring life and happiness to all. Future events in the history of Israel show that though God often permitted Israel to reap the harvest they had sown, He never forsook them. He was ever with them, ready to help. Furthermore, the prophets testify that in the midst of such an environment any individual who so chooses may turn from the ways of the multitude to be guided by the Lord (see Eze. 18:1–24).

၂၀။ လူမျိုးအားလုံးကဲ့သို့။ ပါလက်စတိုင်းတွင် နေထိုင်စဉ်အတွင်း၊ ဣသရေလလူမျိုးများသည် ပင်လယ်လူမျိုးများနှင့် အခြားလူမျိုးများက အရှေ့အနီးတစ်ခုလုံးကို သိမ်းပိုက်ရန် ညှိနှိုင်းဆောင်ရွက်မှုများကို မြင်တွေ့ခဲ့ပြီး၊ ခုခံမှုအားလုံးကို ကျော်လွှားကာ လူတိုင်း၏ နှလုံးသားထဲသို့ ကြောက်ရွံ့မှုကို ဖြန့်ကျက်ခဲ့သည်။ သို့သော် ဣသရေလသည် ယောရှုသည် ဘုရားသခင်၏လူမျိုးများကို ပါလက်စတိုင်းသိမ်းပိုက်ရာတွင် ဦးဆောင်ခဲ့စဉ် ကာနာန်လူမျိုးများ၏ သွေးအေးခဲသွားစေသော ကြောက်ရွံ့မှုကို ဘာမှမသိခဲ့ပေ (ယောရှု ၂:၉–၁၁ ကိုကြည့်ပါ)။ မိုက်မဲစွာ၊ ၎င်းတို့၏အကြီးအကဲများသည် သိမ်းပိုက်ခံရသောလူမျိုးများအပေါ် ကောက်ခံသော အခွန်များသည် ဣသရေလကို ချမ်းသာစေမည်ဟု ယုံကြည်ခဲ့သည်။ သူတို့သည် စစ်မှန်သောချမ်းသာမှုသည် ပိုမိုကောင်းမွန်သော ဘဝနေထိုင်မှုပုံစံမှတစ်ဆင့် ရရှိလာသည်ကို မေ့လျော့ခဲ့သည်။ အီလီ၏သားများနှင့် ဆမ်မြူရယ်၏သားများကဲ့သို့ ယဇ်ပုရောဟိတ်ခေါင်းဆောင်များ၏ လောဘနှင့် မရိုးသားမှုများကို စိတ်ကုန်နွမ်းနယ်ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် အခြားလူမျိုးများကဲ့သို့ ဘုရင်တစ်ပါး၏ တရားစီရင်မှုအောက်တွင် နေထိုင်ရန် ဖြေရှင်းချက်ရှိသည်ဟု ထင်မှတ်ခဲ့သည်။ ဘုရင်တစ်ပါးသည် ဖောက်ပြန်သော ယဇ်ပုရောဟိတ်များထက် မတရားမှုနှင့် ကိုယ်ကျိုးစီးပွားအတွက် အခွင့်အလမ်းများကို ပိုမိုရှာဖွေနိုင်မည်ကို ၎င်းတို့သည် သတိမထားမိခဲ့ပေ။

20. Like all the nations. During their residence in Palestine, the Israelites had witnessed the concerted efforts of the Sea Peoples and other nations to conquer all the lands of the Near East, overcoming all resistance and spreading fear to every heart. But Israel knew nothing of the fear that had made the blood of the Canaanites run cold as Joshua led God’s people in the conquest of Palestine (see Joshua 2:9–11). Foolishly, their elders believed the tribute levied on conquered peoples would make Israel rich. They forgot that true riches come through a better way of life. Disgusted with the greed and graft of priestly leaders such as the sons of Eli and of Samuel, they thought the solution rested in submitting to the judgment of one king, such as the other nations had. They were oblivious of the fact that a king would find even more opportunities for favoritism and the gratification of selfish desires than had the dissolute priests.

ဆမ်မြူရယ်သည် ၎င်း၏ တရားသူကြီးအဖြစ် စတင်စဉ်တွင် လူမျိုးတို့၏ ပြဿနာများ၏ စစ်မှန်သောဖြေရှင်းချက်သည် အုပ်ချုပ်ရေးပုံစံပြောင်းလဲခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ နှလုံးသားပြောင်းလဲခြင်း၊ ဘုရားသခင်ထံသို့ နောင်တဖြင့် လှည့်ပြန်လာခြင်းဖြစ်သည်ကို ပြသခဲ့သည်။

At the beginning of his judgeship Samuel had shown the people that the real solution of their troubles was not a change of administration but rather a change of heart, a contrite turning to the Lord.

ellen g. white comments

1–22 PP 603-607

3–5 PP 604

5 Ed 50; 6T 249

7, 8 PP 605

10–18 PP 606

19, 20 PP 607

20 PP 614

22 PP 607

အခန်းကြီး - ၉

chapter 9

၁ ရှောလုသည် သူ၏ဖခင်၏ မြည်းများကို ရှာမတွေ့သဖြင့် စိတ်ပျက်အားငယ်လျက်၊ ၆ သူ၏ကျွန်၏ အကြံဉာဏ်ဖြင့်၊ ၁၁ မိန်းမပျိုများ၏ လမ်းညွှန်မှုဖြင့်၊ ၁၅ ဘုရား၏ ဗျာဒိတ်ဖြင့်၊ ၁၈ ရှမွေလထံသို့ ရောက်လာသည်။ ၁၉ ရှမွေလသည် ရှောလုအား ပွဲတော်၌ ဧည့်ဝတ်ပြုသည်။ ၂၅ ရှမွေလသည် လျှို့ဝှက်စကားပြောဆိုပြီးနောက် ရှောလုအား လမ်းပို့ပေးသည်။

1 Saul despairing to find his father’s asses, 6 by the counsel of his servant, 11 and direction of young maidens, 15 according to God’s revelation, 18 cometh to Samuel. 19 Samuel entertaineth Saul at the feast. 25 Samuel, after secret communication, bringeth Saul on his way.

၁. ကိရှွိ။ ဂစီနီယပ်စ်၏အဆိုအရ ကိရှွိဟူသောနာမည်သည် ဟေဗြဲလို “ထောင်ဖမ်းရန်” သို့မဟုတ် “ထောင်ခိုခြင်း” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည့် ကော့ရှ်မှဆင်းသက်လာသည် (ဟေရှာယ ၂၉:၂၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ဆက်စပ်အာရဗီစကားလုံးတစ်ခုသည် “လေးတစ်ချောင်းကဲ့သို့ကွေးညွှတ်ခြင်း” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ အကယ်၍ ကိရှွိကို “လေး” ဟု ယူဆပါက၊ ကိရှွိ (၁ ရာဇဝင် ၆:၄၄) သည် “ကျွန်ုပ်၏လေး” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရပြီး (နာဟုံ ၁:၁ တွင် အဲလကော့ရှွိုက်၊ “ဘုရားသည်ကျွန်ုပ်၏လေး” ကိုလည်းကြည့်ပါ)။ တစ်ခါတစ်ရံ နာမည်ကို ဘုရားနှင့်ပေါင်းစပ်ကာ ကူရှာယာ၊ “ဘုရား၏လေး” ဟု ဖြစ်ပေါ်လာသည် (၁ ရာဇဝင် ၁၅:၁၇)။ ကိရှွိ၏ဖခင်မှာ အဘီယဲလ်၊ “ဘုရားသည်ကျွန်ုပ်၏ဖခင်” ဖြစ်ပြီး၊ သူ၏သားအဘိုးမှာ ဇေရိုး၊ “တစ်စုတစ်ဝေးဖြစ်ခြင်း” ဖြစ်သည်။ ဤအမြစ်စကားလုံးကို ရှမွေလအုပ်စာ ၂၅:၂၉-၃၁ တွင်လည်း အသုံးပြုထားပြီး၊ အဘီဂဲလ်သည် ဒါဝိဒ်အား နာဘလ်၏အပြစ်ကိုခွင့်လွှတ်ရန် တောင်းပန်ခဲ့သည်။ ဇေရိုး၏ဖခင်မှာ ဘေခိုရတ်၊ “သားဦးဖြစ်ခြင်း” မှဆင်းသက်လာပြီး၊ သူ၏သားအဘိုးမှာ အဓိပ္ပာယ်မသေချာသော အဖီယာ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ရှောလ်၏ဘိုးဘွားများကို ရာစုနှစ်တစ်ခုကျော်ခြေရာခံထားသည်။

1. Kish. According to Gesenius the word transliterated Kish is from qosh, “to lay lay a snare,” or “to set a trap” (see Isa. 29:21). A related Arabic word means “to be bent as a bow.” If Kish be taken to mean “bow,” then Kishi (1 Chron. 6:44) would mean “my bow” (see also the name Elkoshite in Nahum 1:1, from ’elkoshi, “God is my bow”). Sometimes the name was compounded with that of the Deity as Kushaiah, “the bow of God” (1 Chron. 15:17). The father of Kish was Abiel, “God is my father,” and his grandfather’s name was Zeror, “bound together.” The same root word is used in 1 Sam. 25:29–31, where Abigail pleads with David to forgive Nabal’s trespass against him. Zeror’s father was Bechorath, from bekor, “first-born,” and his grandfather’s name as Aphiah, of uncertain meaning. Thus the ancestry of Saul is traced for more than a century.

အဘီယဲလ်၏သား။ ရှမွေလအုပ်စာ ၁၄:၅၀ ကိုကြည့်ပါ။

Son of Abiel. See on ch. 14:50.

၂. ရှောလ်။ ဟေဗြဲလို ရှာအူလ်၊ “တောင်းခံခြင်း” သို့မဟုတ် “တောင်းဆိုခြင်း” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည့် ရှာအယ်လ်မှဆင်းသက်လာသည်။ ဧဒုံ၏မင်းသားတစ်ဦးလည်း ရှောလ်ဟူသောနာမည်ကို ဆောင်ခဲ့သည် (ကမ္ဘာဦး ၃၆:၃၇, ၃၈)။ အကယ်၍ ကိရှွိကို “ဘုရား၏လေး” ဟု ယူဆပါက (ရှမွေလအုပ်စာ ၉:၁ ကိုကြည့်ပါ)၊ ဣသရေလကို ပတ်ဝန်းကျင်နိုင်ငံများလက်မှ ကယ်တင်ရန်အတွက် လေးအတွက် မြှားများလည်းရှိရမည်။ ဇာခရိသည် ယုဒကို ဘုရား၏လေးအဖြစ်နှင့် ဧဖရာင်ကို မြှားများအဖြစ်၊ ဇိအုန်ကို “သူရဲကောင်းတစ်ဦး၏ဓားကဲ့သို့” ဟု ဖော်ပြခဲ့သည် (ဇာခရိ ၉:၁၃)။

2. Saul. Heb. sha’ul, from the verb sha’al, “to ask for,” “to request.” One of the dukes of Edom also bore the name Saul (Gen. 36:37, 38). If Kish be thought of as “the bow of God” (see on 1 Sam. 9:1), for delivering Israel from the hand of the surrounding nations, there must also be arrows for His quiver. Zechariah speaks of Judah as God’s bow and Ephraim as is arrows; Zion is “as the sword of a mighty man” (Zech. 9:13).

ရှောလ်သည် သူ၏လုံးကောင်များထက် ဦးခေါင်းနှင့်ပုခုံးပိုမိုမြင့်မားပြီး၊ လူအများ၏အာရုံကိုဖမ်းစားနိုင်သော ဘုရင်ဆန်ဆန်အမူအရာရှိသည်။ ပတ်ဝန်းကျင်နိုင်ငံများကဲ့သို့ ဖြစ်လိုသူများအား ဘုရားသည် လူသားတို့၏စံနှုန်းဖြင့် ရွေးချယ်ထားသောဘုရင်တစ်ပါးကို ပြသရာတွင် မည်သည့်သင်ခန်းစာက ပိုကောင်းနိုင်မည်နည်း။ ထို့အတူ ယေရှု၏တပည့်များသည် ယုဒသ်ကို ခေါင်းဆောင်အဖြစ်မျှော်လင့်ခဲ့ကြသော်လည်း၊ သူ၏နှလုံးသားကို ဖုံးလွှမ်းထားသော မှောင်မိုက်ကို အနည်းငယ်သာသိရှိခဲ့သည်။ ယနေ့ဘုရား၏လူများသည် စစ်မှန်သောခေါင်းဆောင်မှု၏အရည်အချင်းများကို အမြဲတမ်းရှင်းလင်းစွာသိမြင်နိုင်ရန် ကောင်းကင်မှမျက်စိဆေးကို တောင်းခံရန် အချိန်တန်ပြီမဟုတ်လား။

Towering head and shoulders above his fellows, Saul had a regal bearing that won him the favor of the multitude. What better lesson could God give those who wished to be like the nations about them than to select for them a king who should be judged after man’s standards? Thus the disciples of Jesus looked to Judas as a leader, little knowing the darkness that shrouded his heart. Is it not time for God’s people today to ask for that heavenly eyesalve that will enable them ever to discern clearly the qualifications of true leadership?

၃. မြည်းများ။ လူမျိုးများနှင့်လူများ၏ကံကြမ္မာသည် မည်သည့်အရာများပေါ်တွင် မကြာခဏမူတည်နေသနည်း။ ရှောလ်သည် သူ၏ဖခင်၏မြည်းများ (ဟေဗြဲလို “မြည်းမများ”) ရှာဖွေရန်ထွက်ခွာခဲ့ပြီး၊ ထိုနေ့တွင် ဘုရင်တစ်ပါး၏တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရန်ဖြစ်လာလိမ့်မည်ဟု အိပ်မက်မမက်ခဲ့ပေ။ နောင်ဖြစ်ပေါ်လာသောဖြစ်ရပ်များက သူသည် ဘုရားခေါ်တော်မူသောတာဝန်အတွက် ပြင်ဆင်မထားခဲ့ကြောင်း သက်သေပြခဲ့သည်။ ခေါင်းဆောင်မှုအတွက် ပြင်ဆင်ထားသူများမှာ အနည်းငယ်သာရှိသည်။ မောရှေသည်လည်း မီးလောင်နေသောချုံပင်တွင် ဘုရားနှင့်တွေ့ဆုံစဉ် ခေါင်းဆောင်မှုအတွက် အပြည့်အဝပြင်ဆင်မထားခဲ့ပေ။ သို့သော် ခေါင်းဆောင်မှုသို့ခေါ်ဆိုခြင်း၏ အားတက်ဖွယ်အချက်မှာ ဘုရားသည် လူသားများကို သူတွေ့ရှိသည့်အတိုင်း လက်ခံပြီး၊ ၎င်းတို့လုပ်ဆောင်နေစဉ် လေ့ကျင့်ပေးရန်ရည်ရွယ်ထားသည်။ ဘုရားသည် လူသားတစ်ဦးထံမှမျှော်လင့်သည်မှာ “ဖြောင့်မတ်စွာပြုမူရန်၊ ကရုဏာကိုချစ်ရန်၊ ဘုရားနှင့်အတူ နှိမ့်ချစွာလျှောက်လှမ်းရန်” (မိက္ခာ ၆:၈)၊ စာသားအရ “ဘုရားနှင့်အတူလျှောက်လှမ်းရန် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုနှိမ့်ချရန်” ဖြစ်သည်။ ပေတရုသည် ဤသို့ပြုခဲ့သည်၊ ယုဒသ်မပြုခဲ့ပေ။ ဒါဝိဒ်သည် ဤသို့ပြုခဲ့သည်၊ ရှောလ်ကမူငြင်းပယ်ခဲ့သည်။ ဘုရားသည် လူသားကိုလေ့ကျင့်ပေးနိုင်စွမ်းမရှိသည်မဟုတ်၊ သို့သော် လူသားသည် ဘုရားရှေ့တွင် ၎င်း၏နှလုံးသားကို နှိမ့်ချရန်မလိုလားသဖြင့် အချိန်တန်လျှင် ဘုရားက သူ့ကိုချီးမြှောက်ပေးနိုင်မည်မဟုတ်ပေ (၁ ပေတရု ၅:၆)။

3. The asses. On what apparently inconsequential incidents does the destiny of races and peoples does the destiny of races and peoples often depend! Saul set out to find the lost asses (Heb., “she-asses”), little dreaming that the day had come for him to assume the responsibilities of a kingdom! Future events proved him ill-prepared for the task to which God called him. Few people are prepared for such leadership. Moses was not fully prepared for leadership even when he met God at the burning bush. But the encouraging aspect of a call to leadership is that God takes men as He finds them, with the purpose of training them as they work. All that God expects of any man is “to do justly, and to love mercy, and to walk humbly” with his God (Micah 6:8); literally, “to humble thyself to walk with God.” Peter did this; Judas did not. David did so; Saul refused. It is not that God cannot train man, but rather that man will not humble his heart before God so that in due time God may exalt him (1 Peter 5:6).

၄. ဧဖရာင်တောင်။ ယော်ဒန်ချိုင့်ဝှမ်းမှဖြစ်စေ၊ အနောက်ဘက်ရှိ ရှေဖလာ၏ တောင်ကုန်းများမှဖြစ်စေ ချဉ်းကပ်လာလျှင်၊ ဧဖရာင်တောင်သည် ရှေ့တွင်ထင်ရှားစွာပေါ်လွင်လာပြီး၊ ဗေသလမြို့အနီးမှ ရှေခင်အနောက်ဘက်အနည်းငယ်ရှိ ရှာလင်မြို့ဆီသို့ မြောက်ဘက်သို့ဆက်လက်တည်ရှိသော ဗဟိုတောင်တန်းဖြစ်သည်။ ဤတောင်များသည် ပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်အထက် ပေ ၂၅၀၀ မှ ၃၀၀၀ အထိ ရေမြှုပ်တစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ ထိုမှယော်ဒန်သို့ဖြစ်စေ၊ မြေထဲပင်လယ်သို့ဖြစ်စေ စီးဆင်းသောမြစ်များပေါက်ဖွားရာဖြစ်သည်။

4. Mount Ephraim. Approached from either the valley of the Jordan or the rolling hills of the Shephelah to the west, Mt. Ephraim loomed ahead, the central mountain range that ran north from the environs of Bethel toward Salim, a few miles east of Shechem. These mountains formed a watershed some 2,500–3,000 ft. above sea level, from which streams ran east to the Jordan and west to the Mediterranean.

ရှာလိရှာ ပြည်။ “ရှာလိရှာပြည်” ၏တည်နေရာနှင့်ပတ်သက်၍ မည်သည့်အချက်အလက်မျှ မသိရှိရပေ။ အချို့က ၎င်းသည် ဗေသလမြို့၏ အနောက်မြောက်ဘက်ရှိ တောင်ခြေရင်းတွင်ရှိသည်ဟု ယူဆကြပြီး၊ အချို့ကမူ ယေရိခေါ၏အနောက်မြောက်ဘက်ရှိ ယော်ဒန်ချိုင့်ဝှမ်းတွင်ရှိသည်ဟု ထင်မြင်ကြသည်။

Land of Shalisha. Nothing is known as to the location of the “land of Shalisha.” Some have suggested that it was in the western foothills, to the northwest of Bethel; others think it may have been in the Jordan valley to the northwest of Jericho.

ရှာလင်။ သို့မဟုတ် ရှွဲလ် (ရှမွေလအုပ်စာ ၁၃:၁၇)၊ ဟေဗြဲလို ရှူအယ်လ်၊ “မြေခွေး” သို့မဟုတ် “ခြင်္သေ့ခွေး” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်၊ သို့မဟုတ် ရှိုအယ်လ်၊ “လက်ဖဝါးချိုင့်” မှဖြစ်သည်။ ရှာလင်ခရိုင်ကို မြေခွေးများ၏ပြည်ဟု ယူဆထားသည်။ ဗဟိုပါလက်စတိုင်း၏အရှေ့ဘက်တောင်စောင်းများသည် အများအားဖြင့် ရိုင်းစိုင်းပြီး ကြမ်းတမ်းကာ သားရဲများ၏နေရာဖြစ်သည်။

Shalim. Or, Shual (ch. 13:17), from shu‘al, “fox,” or “jackal,” or from sho‘al, “hollow of the hand.” The district of Shalim was probably thought of as a land of jackals. The eastern slopes of the mountains of central Palestine were for the most part wild, rugged, and desolate, and chiefly the habitat of wild animals.

ဖော်ပြထားသောခရိုင်များကို ဖြတ်သန်းပြီးနောက်၊ ရှာဖွေမှု၏တတိယမြောက်နေ့တွင် ရှောလ်နှင့်သူ၏ကျွန်သည် ဂိဗျာမြို့မှ ၆ မိုင်ခန့်မြောက်ဘက်ရှိ ရာမာမြို့သို့ရောက်ရှိခဲ့သည် (အခန်း ၉:၂၀; အခန်း ၁:၁ ကိုကြည့်ပါ)။ တိရစ္ဆာန်များသည် နှစ်ရက်သာလွင့်ပျောက်ခဲ့သည် (အခန်း ၉:၂၀; စာမျက်နှာ ၁၃၆ ကိုကြည့်ပါ)၊ အိမ်မှအနည်းငယ်မိုင်အကွာသို့သာ လွင့်ပျောက်နိုင်သည်။ မြည်းများကိုရှာဖွေရာတွင် ရှောလ်သည် တောင်များ၊ ချိုင့်ဝှမ်းများ၊ ကျွမ်းများကို စစ်ဆေးပြီး၊ တိရစ္ဆာန်များနှင့်ပတ်သက်၍ မေးမြန်းရန် နေရာများတွင်ရပ်တန့်ခဲ့သည်။ နှစ်ရက်သို့မဟုတ် သုံးရက်အတွင်း ဖုံးလွှမ်းခဲ့သောဧရိယာသည် အကန့်အသတ်ရှိမည်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ရှောလ်နှင့်သူ၏ကျွန်သည် ဂိဗျာနှင့် ဗေသလမြို့မှ ဘင်္ယာမိန်မြောက်ပိုင်းနှင့် ဧဖရာင်တောင်ပိုင်းတွင်သာ ရှိနေခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ အခန်း ၁၃:၁၇ အရ “ရှွဲလ်ပြည်” သည် ဗေသလမြို့မှ အရှေ့မြောက်ဘက် ၅ မိုင်ခန့်ရှိ အောဖရာမြို့အနီးတွင်ရှိသည်။ သူသည် ဖော်ပြထားသောဒေသအားလုံးကို စေ့စပ်စွာရှာဖွေခဲ့ခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ မြည်းများလွင့်ပျောက်နိုင်ဖွယ်ရှိသောနေရာများကိုသာ ရှာဖွေခဲ့သည်။ အိမ်မှထွက်ခွာခဲ့သော နှစ်ရက်ကျော်အတွင်း သူသည် ရှမွေလနှင့်တွေ့ဆုံချိန်တွင် တောင်ထိပ်များနှင့် ချိုင့်ဝှမ်းများသို့ ဘေးထွက်ခရီးများအပါအဝင် ၃၀ မှ ၄၀ မိုင်ခန့် ခရီးနှင်ခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။

After traversing the districts mentioned, on the third day of search Saul and his servant came to Ramah, about 6 mi. north of Gibeah (v. 20; see on ch. 1:1). The animals had been lost but two full days (ch. 9:20; see p. 136), and could have wandered no more than a few miles from home. In his search for the lost asses Saul would have investigated all the hills, valleys, and ravines, and would have stopped here and there to inquire concerning the animals. The area thus covered in two or three days would obviously be of limited extent. It is therefore probable that Saul and his servant were never far from Gibeah and Bethel, in northern Benjamin and southern Ephraim. According to ch. 13:17, “the land of Shual” lay in the vicinity of Ophrah, about 5 mi. to the northeast of Bethel. He did not make a thorough search of all the regions named, but only of those parts where the asses may conceivably parts where the asses may conceivably have strayed. During the two days or more he had been away from home he may easily have traveled 30 or 40 mi. by the time he met Samuel, including side trips to the tops of hills and down into valleys and ravines.

၅. ဇုဖ်ပြည်။ အခန်း ၁:၁ ကိုကြည့်ပါ။

5. The land of Zuph. See on ch. 1:1.

၆. ဤမြို့။ ဆိုလိုသည်မှာ ရှမွေလ၏အိမ်ဖြစ်သော ရာမာမြို့ဖြစ်သည် (PP ၆၀၈-၆၁၀; အခန်း ၁:၁ ကိုကြည့်ပါ)။

6. This city. That is, Ramah, the home of Samuel (PP 608–610; see on ch. 1:1).

၁၁. တောင်ပေါ်သို့။ မြည်းများသည် မြို့များထဲတွင်ရှိမည်မဟုတ်ပေ။ ရှောလ်နှင့်သူ၏ကျွန်သည် လူများက ၎င်းတို့၏ဥယျာဉ်များရှိရာ လယ်ကွင်းများတွင်ဖြစ်စေ၊ ဖွင့်လှစ်ထားသောကျေးလက်ဒေသတွင်ဖြစ်စေ ရှာဖွေနေကြသည်။

11. Up the hill. Naturally the asses would not be in the towns. Saul and his servant would be looking for them in the fields, where the people had their gardens, or in the open countryside.

၁၄. သူတို့ဆီသို့ထွက်လာသည်။ သို့မဟုတ် “သူတို့ဆီသို့လာသည်”၊ ဖြစ်နိုင်သည်မှာ “သူတို့ကိုခေါ်ရန်ထွက်လာသည်”။ ဤဘာသာပြန်များသည် ဟေဗြဲစာသားနှင့် အကြောင်းအရာအရ ဖြစ်နိုင်သည်။

14. Came out against them. Or, “came out toward them”; possibly, “came out to call them.” Each of these translations is possible, according to the Hebrew text and also the context.

၁၆. ငါပို့လွှတ်မည်။ ၎င်းသည် အခန်း ၉:၁၄ ၏နောက်ခံကိုပေးသည်။ ယခင်အခန်းကျမ်းပိုဒ်များကို ဂရုတစိုက်လေ့လာခြင်းဖြင့် ရှောလ်သည် လက်ဆောင်မပါဘဲ ပရောဖက်ထံသို့လာရန် သင့်လျော်မှုရှိမရှိ မသေချာခဲ့ပြီး၊ သူ၏ကျွန်၏အကြံပြုချက်ဖြင့်သာ မြို့ထဲသို့ဝင်ရန် သဘောတူခဲ့သည်။ ၎င်းသည် သန္ဓာနဝိညာဉ်တော်၏လမ်းညွှန်မှုကို ဖော်ပြပြီး၊ စိတ်ရှုပ်ထွေးနေသူများကို ၎င်းတို့အား အကူအညီပေးနိုင်သူများနှင့် ဆက်သွယ်ပေးသည်။ ထိုနည်းတူ ရုသ်သည် ဘိုအာဇ်၏လယ်ကွင်းသို့ ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုဖြင့်ရောက်ရှိခဲ့သည် (ရုသ် ၂:၃)၊ ဖိလိပ္ပုသည်လည်း ယေရုရှလင်မှ အီသီယိုးပီးယားသို့သွားရာလမ်းတွင် အမတ်ထံသို့ ညွှန်ကြားခံခဲ့ရသည် (တမန်တော် ၈:၂၆-၂၉)။ သန္ဓာနဝိညာဉ်တော်၏ထိန်းချုပ်မှုအောက်တွင် အပြည့်အဝလက်နက်ချပြီး၊ ရှမွေလကဲ့သို့ အကူအညီလိုအပ်နေသူများထံသို့ လမ်းညွှန်ခံရခြင်းသည် သန့်ရှင်းသောအခွင့်အရေးဖြစ်သည်။

16. I will send. This gives the background of v. 14. A careful study of the preceding verses indicates that Saul was not sure of the propriety of coming to the seer without a gift, and that it took some persuading on the part of the servant before he consented to go into the city. This illustrates the guiding of the Holy Spirit, whereby men in perplexity are brought into contact with those who can give them assistance. In a similar way Ruth was providentially guided to the field of Boaz (Ruth 2:3), and Philip was directed to the eunuch on his way from Jerusalem to Ethiopia (Acts 8:26–29). It is a sacred privilege to be so fully surrendered to the control of the Holy Spirit that He can guide us, even as he guided Samuel, to those souls who need our help.

၁၈. မြို့တံခါးဝတွင်။ ဘုရားသခင်ထံမှ ညွှန်ကြားချက်ရရှိထားပြီးဖြစ်ပြီး၊ ထိုသတင်းစကားရောက်ရှိချိန်ကို သတိရရင်း၊ ရှမွေလသည် ဘုရားမိန့်တော်မူထားသော လူငယ်ကို ရှာဖွေရန် ထွက်ခွာခဲ့ပေမည်။ သူတို့နှစ်ဦးသည် “မြို့တံခါးဝ” တွင် တွေ့ဆုံခဲ့ပြီး၊ ထိုနေရာသည် အကြီးအကဲများထိုင်ကာ အကြံဉာဏ်ပေးရာ၊ သို့မဟုတ် သူစိမ်းများကို လမ်းညွှန်ပေးရာနေရာဖြစ်သည်။ ဤနေရာတွင် ရှမွေလသည် မြို့သို့ရောက်လာသော သူစိမ်းတစ်ဦးနှင့်ပတ်သက်သော သတင်းအချက်အလက်များကို ရယူနိုင်မည်ဟု မျှော်လင့်ခဲ့သည်။ အချိန်ကိုက်ညီမှုသည် တိကျခဲ့သည်။ ရှောလ်မပြောမီ၊ ရှမွေလသည် သူသည် ယခင်နေ့က ဘုရားမိန့်တော်မူထားသောသူဖြစ်ကြောင်း သိရှိခဲ့သည် (အခန်း ၉:၁၇)။ ရှမွေလသည် နှစ်ပေါင်းများစွာ သစ္စာရှိစွာအမှုဆောင်ခဲ့သော ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုကို ခံစားရခြင်းသည် မည်မျှစိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ဖြစ်ရမည်နည်း။ ယနေ့တွင်လည်း ရှမွေလကဲ့သို့ ဘုရားအား အပြည့်အဝလက်နက်ချလျှင် ထိုစိတ်လှုပ်ရှားမှုကို ခံစားနိုင်ရန် အကြောင်းမရှိပါလား။ အခန်း ၉:၁၈, ၁၉ သည် အခန်း ၉:၁၄ ၏အသေးစိတ်ရှင်းပြချက်ဖြစ်ပေမည်။

18. In the gate. Having already been instructed by the Lord, and remembering the time of day the message came to him, Samuel perhaps set out to find the young man of whom the Lord had spoken. The two met “in the gate,” the place where the elders sat and gave counsel, or assisted the stranger in finding his way. Here Samuel could expect to secure information concerning any stranger who might have come to the town. The timing was exact. Before Saul spoke, Samuel knew that he was the man of whom the Lord had told him the previous day (v. 17). What a thrill it must have given Samuel to realize that he was being led by God, whom he had served faithfully for so many years Is there any reason why one may not experience that same thrill today if he will surrender himself to God as completely as Samuel did? Verses 18, 19 are perhaps a detailed explanation of v. 14.

၂၀. ၎င်းတို့ကိုတွေ့ပြီ။ ရှမွေလသည် မြည်းများသည် သုံးရက်ကြာ လွင့်ပျောက်နေခဲ့သည်ဟု ဖော်ပြခဲ့ပြီး၊ စာသားအရ “ယနေ့သုံးရက်” ဖြစ်သည်။ ရှောလ်အား သူ၏မြင့်မြတ်သောခေါ်ဆိုမှုကို မပြောပြမီ၊ ရှမွေလသည် သူ၏လာရောက်မှု၏ လက်တွေ့ရည်ရွယ်ချက်နှင့်ပတ်သက်၍ စိတ်အေးချမ်းစေခဲ့သည်။ ခရစ်တော်သည် သူ၏ဆရာများ၏ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာလိုအပ်ချက်များကို ဖြည့်ဆည်းပေးသလို၊ သူတို့၏ဝိညာဉ်ရေးရာတောင့်တမှုများကိုလည်း ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့သည်။ သူတို့၏ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာသာယာမှုကို ဂရုစိုက်ခဲ့သည့်အချက်က သူတို့၏ဝိညာဉ်ရေးရာလိုအပ်ချက်များကို ဖြည့်ဆည်းပေးရာတွင် သူတို့ကို နားထောင်စေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် မြည်းများတွေ့ရှိပြီဖြစ်ကြောင်း သတင်းက ရှမွေလ၏သတင်းစကား၏ ဘုရားမှုတ်သွင်းခံရခြင်းကို ရှောလ်အား ယုံကြည်စေခဲ့သည်။

20. They are found. Samuel states that the asses had been lost for three days, literally, “today, three days.” Before telling Saul of his high calling, Samuel put his mind at rest concerning the practical purpose of his visit. Christ always ministered to the physical needs of His hearers as well as to their spiritual yearnings. The very fact that He was interested in their physical welfare did much to cause them to listen while He ministered to their spiritual needs. Thus the information that the asses were found did much to convince Saul of the divine origin of Samuel’s message concerning the kingdom.

ဣသရေလ၏ဆန္ဒ။ ပရောဖက်နှင့်တရားသူကြီးတစ်ဦးဖြစ်သော်လည်း၊ ရှမွေလသည် ဣသရေလအား ၎င်းတို့၏နှလုံးသားဆန္ဒကို ပေးအပ်ရန် ဘုရား၏အကြံဉာဏ်ကို လက်ခံခဲ့သည်။ ဖိလိတ္တိလူမျိုးများ၏လက်မှ ဣသရေလကို ကယ်တင်ရန် တာဝန်ယူမည့်လူငယ်နှင့်တွေ့ဆုံရာတွင် နောင်တရခြင်း သို့မဟုတ် မနာလိုဖြစ်ခြင်းကို ဖော်ပြခြင်းမရှိခဲ့ပေ။ အစားထိုးအားဖြင့်၊ သူသည် ရှောလ်အား ဂုဏ်ပြုမှုနှင့် လေးစားမှုသက်သေများကို ပြသခဲ့သည် (အခန်း ၉:၂၀-၂၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤနေရာတွင် ရှမွေလသည် စစ်မှန်သော ကိုယ်ကျိုးမဖက်သောစိတ်ကို ပြသခဲ့သည်။ မောရှေကဲ့သို့၊ သူသည် ဘုရား၏ဝိညာဉ်တော်သည် လူအားလုံးထံသို့ ကျရောက်ရန် စိတ်အားထက်သန်ခဲ့သည် (တောလည်ရာ ၁၁:၂၉)။ ခရစ်တော်သည် ဘုရားသခင်နှင့်တန်းတူညီမျှမှုကို လိုလားစရာအရာအဖြစ် မမှတ်ယူခဲ့ဘဲ၊ အောင်နိုင်သူများသည် သူ၏ပလ္လင်ပေါ်တွင်အတူထိုင်နိုင်ရန် ကိုယ်ကျိုးမဖက်သောစစ်မှန်သောနိယာမကို ထင်ရှားစေခဲ့သည် (ဗျာဒိတ် ၃:၂၁)။ ထိုနည်းတူ၊ ရှမွေလသည် ရှောလ်အား တာဝန်ပေးရန်သာမက၊ အနာဂတ်ဘုရင်အား သူ၏တာဝန်များအတွက် ပြင်ဆင်ရန် သူ၏စွမ်းအားဖြင့် အရာအားလုံးကို ပြုလုပ်ရန် ဆန္ဒရှိကြောင်းကို ဖော်ပြခဲ့သည်။

The desire of Israel. Though himself a prophet and a judge, Samuel accepted the counsel of the Lord that Israel be granted the desire of their hearts. He expressed no feelings of regret or jealousy at meeting the young man who was to take over the responsibility of delivering Israel from the hand of the Philistines (v. 16). Instead, he accorded Saul evidences of honor and respect (see vs. 20–24). Here Samuel demonstrated the true spirit of unselfishness. Like Moses, he was anxious that the Spirit of the Lord come upon all men (Num. 11:29). Christ did not count equality with God the Father a thing to be grasped after, but manifested the true principle of selflessness, in order that the overcome might sit with Him on His throne (Rev. 3:21). Similarly, Samuel not only indicated that he was willing to give Saul the responsibility, but also that he would do all in his power to prepare the future king for his duties.

၂၂. ဧည့်ခန်း။ ယဇ်ပူဇော်သောအစားအစာကို စားသုံးရာ မြင့်မားသောနေရာနှင့်ဆက်စပ်သော အခန်းကို ဆိုလိုသည်။ ရှောလ်နှင့်သူ၏ကျွန်ကို အကြီးအကဲ ၃၀ ခန့်ရှိရာ ဤအခန်းတွင် ဂုဏ်ပြုထိုင်ခုံများသို့ ပို့ဆောင်ခဲ့သည်။ ရှောလ်သည် သူ၏ဖခင်၏မြည်းများကို ရှာဖွေရာတွင် ဇွဲရှိခဲ့ပြီး၊ အကြီးအကဲများသည် သူ့ကိုကြည့်ရှုပြီး သူ၏ဇာတ်လမ်းကို ကြားသိရသောအခါ၊ ဖိလိတ္တိလူမျိုးများ၏ ရန်လိုမှုများမှ ကယ်တင်ရန်နည်းလမ်းကို ဇွဲရှိစွာ ရှာဖွေနိုင်သူတစ်ဦးဖြစ်သည်ဟု ခံစားရပေမည်။

22. The parlour. Meaning the room attached to the high place where the sacrificial meal was eaten. Saul and his servant were ushered to the seats of honor in this room, with some 30 of the elders present. Saul had been persistent in the work of finding his father’s asses, and perhaps the elders, as they looked upon him and heard his story, felt that here was a man who could as persistently find a way of deliverance from the hostilities of the Philistines.

၂၄. ပုခုံး။ ရှောလ်ဖိတ်ကြားခံရသော ပွဲသည် ရာမာမြို့၏အကြီးအကဲများပါဝင်သည့် ငြိမ်သက်ခြင်းပူဇော်သက္ကာဖြစ်ပြီး (တတိယအုပ်စာ ၁၊ စာမျက်နှာ ၇၀၀ နှင့် လေဝိအုပ်စာ ၃:၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤသို့သောယဇ်ပူဇော်မှုများကို ဣသရေလလူမျိုးများသည် သိနာတောင်တွင် ပဋိညာဉ်ကိုအတည်ပြုစဉ် ပြုလုပ်ခဲ့သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၂၄:၄-၈)။ ဤယဇ်ပူဇော်မှုတွင် ရင်သားနှင့် ညာဘက် “ပုခုံး” (သို့မဟုတ် ပေါင်ခြံ) သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်အား ပိုင်ဆိုင်သည် (လေဝိအုပ်စာ ၇:၃၃, ၃၄)။ ယဇ်သားများ၏အသားကို ယဇ်ပူဇော်သည့်နေ့တွင်ပင် စားရမည်၊ ကျန်ရှိခဲ့လျှင်မထားရ (လေဝိအုပ်စာ ၇:၁၆)။ ရှောလ်အား ပေးအပ်သော “ပုခုံး” သည် လူများစားသုံးနိုင်သော ဘယ်ဘက်ပုခုံးဖြစ်သလား၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်အား ပိုင်ဆိုင်သော ညာဘက်ပုခုံးဖြစ်သလားဟု မဖော်ပြထားပေ။ သို့သော် ၎င်းသည် ဂုဏ်ပြုဧည့်သည်အဖြစ် ရှောလ်အတွက် ထားရှိထားသော အပိုင်းဖြစ်သည်။

24. The shoulder. The feast to which Saul had been invited was evidently a sacrifice of peace offerings in which the elders of Ramah took part (see Vol. I, p. 700, and on Lev. 3:1). Such sacrifices were made by the children of Israel at Sinai when they ratified the covenant (Ex. 24:4–8). At this sacrifice the breast and the right “shoulder” (or thigh) belonged to the officiating priest (Lev. 7:33, 34). The flesh of the sacrifice must be eaten the day it was slain; none could be left over (Lev. 7:16). Whether the “shoulder” presented to Saul was the left, of which the laity might eat, or the right, which belonged to the priest, is not mentioned. But it was the portion reserved for Saul as the guest of honor.

ရှမွေလပြောသည်။ ဟေဗြဲစာသားတွင် “ရှမွေလ” ဟူသောစကားလုံးမပါသော်လည်း၊ သူသည် ပြောဆိုသူဖြစ်ပုံရသည်။ ရှောလ်အား ၎င်း၏ရောက်ရှိလာမှုကို ကြိုတင်သိရှိထားပြီး ဂရုတစိုက်စီစဉ်ထားသည်မှာ ထင်ရှားပြီး၊ ဘုရားသခင်ထံမှ ခေါင်းဆောင်မှုတာဝန်ယူရန် ဖိတ်ခေါ်ခံရသည်ကို ယုံကြည်ခဲ့ရပေမည်။

Samuel said. Though the word “Samuel” is not in the Hebrew, he was apparently the speaker. It was obvious to Saul that his coming had been foreseen and carefully planned for, and he must have been convinced of God’s invitation to assume the responsibilities of leadership.

၂၅. ရှောလ်နှင့်စကားပြောဆို။ ထိုနေ့တွင် ရှောလ်အား သူ၏မြင့်မြတ်သောခေါ်ဆိုမှုကို မပြောပြခဲ့ပေ။ ရှမွေလသည် ရာစုနှစ်များစွာလည်ပတ်ခဲ့သော ဘုရားအုပ်ချုပ်သောအစိုးရဆိုင်ရာ မူများနှင့် အကြီးအကဲများတောင်းဆိုသော ပြောင်းလဲမှုများ၏သက်ရောက်မှုများကို ၎င်း၏ဧည့်သည်အား ရှင်းပြရန် အချိန်အတော်ပင်ဖြုန်းခဲ့ပုံရသည်။ သို့သော် ထိုနေ့၏မမျှော်လင့်ထားသောဖြစ်ရပ်များသည် ရှောလ်၏နှလုံးသားကို လေးလံစေခြင်းမရှိပုံရသည်၊ အကြောင်းမှာ နောက်တစ်နေ့မနက် ပရောဖက်ခေါ်ဆိုသည်အထိ သူအိပ်ပျော်ခဲ့သည်။

25. Communed with Saul. Saul was not told of his high calling that day. Evidently Samuel spent some time in explaining to his guest the great principles of the theocratic government that had now been in operation for centuries, and the implications of the changes urged by the elders. But the unexpected events of the day did not apparently weigh heavily on the heart of Saul, for he slept until called by the prophet the next morning.

ellen g. white comments

1–27 PP 608-610

2–8 PP 608

11, 12, 14–21 PP 609

22–24, 27 PP 610

အခန်းကြီး - ၁၀

chapter 10

၁ ရှမွေလသည် ရှောလုကို ဘိသိက်ပေးသည်။ ၂ သူသည် ရှောလုကို နိမိတ်သုံးပါးဖြင့် အတည်ပြုသည်။ ၉ ရှောလု၏ စိတ်နှလုံးပြောင်းလဲသွားပြီး ပရောဖက်ပြုသည်။ ၁၄ သူသည် နိုင်ငံတော်နှင့်ပတ်သက်သော အကြောင်းအရာကို သူ၏ ဦးရီးတော်ထံမှ ဖုံးကွယ်ထားသည်။ ၁၇ ရှောလုသည် မိဇပါ၌ မဲနှိုက်ခြင်းဖြင့် ရွေးချယ်ခံရသည်။ ၂၆ သူ၏ လူများ၏ ကွဲပြားသော သဘောထားများ။

1 Samuel anointeth Saul. 2 He confirmeth him by prediction of three signs. 9 Saul’s heart is changed, and he prophesieth. 14 He concealeth the matter of the kingdom from his uncle. 17 Saul is chosen at Mizpeh by lot. 26 The different affections of his subjects.

၁။ ဆီအိုးသေးတစ်လုံး။ သံလွင်ဆီသည် ချမ်းသာခြင်း၏သင်္ကေတဖြစ်သည် (တရားဟောရာ ၃၂:၁၃၊ တရားဟောရာ ၃၃:၂၄)။ ခန္ဓာကိုယ်ကို ဆီဖြင့်လိမ်းခြင်းသည် သမိုင်းအစပိုင်းမှစ၍ ရိုးရာလူမျိုးများအကြား ယနေ့တိုင်ပြုလုပ်နေသော အလေ့အထဖြစ်သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် ရနံ့သင်းသောဆီများကို အသုံးပြုခဲ့သည်။ လူများကို အကြောင်းအမျိုးမျိုးဖြင့် ဆီလိမ်းပေးခဲ့သည်- ဂုဏ်ပြုခြင်းအမှတ်အသားအဖြစ် (လုကာ ၇:၄၆၊ ယောဟန် ၁၁:၂)၊ လူမှုပွဲလမ်းသဘင်များအတွက် ပြင်ဆင်ရန် (ရုသ ၃:၃)၊ သို့မဟုတ် အထူးတာဝန်၊ ဂုဏ်ပြုခြင်း၊ လုပ်ဆောင်မှု၊ သို့မဟုတ် အခွင့်အရေးအတွက် သင့်လျော်သောအရည်အချင်းကို ညွှန်ပြရန်ဖြစ်သည်။

1. Vial of oil. Olive oil was a symbol of prosperity (Deut. 32:13; Deut. 33:24). The anointing of the body with oil was from the beginning of history, and still is among primitive peoples, a general practice. Later, perfumed ointments were used. Persons were anointed for various reasons: as a mark of honor (Luke 7:46; John 11:2), in preparation for social events (Ruth 3:3), or as signifying a proper qualification for some special service, dignity, function, or privilege.

ထာဝရဘုရားသည် သင့်ကိုဆီလိမ်းတော်မူပြီ။ ဟေဗြဲလူမျိုးများအကြား ပရောဖက်တစ်ဦးမှ လူတစ်ဦးကို ဆီလိမ်းပေးခြင်းသည် သတ်မှတ်ထားသောတာဝန်ကို ပြီးမြောက်ရန် သန္ဓာန်ဝိညာဉ်တော်၏ အထူးချီးမြှင့်ခြင်းကို သင်္ကေတပြုသည်။ ဤသန္ဓာန်ဆီလိမ်းခြင်းဆီသည် ဘာသာရေးရည်ရွယ်ချက်အတွက် အသုံးပြုသော တဲအိမ်တော် (ထွက်မြောက်ရာ ၃၀:၂၆-၂၉) နှင့် ယဇ်ပုရောဟိတ်များကို သန္ဓာန်ပြုရန် (ထွက်မြောက်ရာ ၂၉:၇၊ ၃၀:၃၀၊ လေဝိလူမျိုး ၈:၁၀-၁၂) စသည်တို့အတွက် အသုံးပြုခဲ့သည်။ ထိုဆီ၏ပြင်ဆင်မှုနှင့် အသုံးပြုမှုတွင် အထူးဂရုစိုက်ရမည် (ထွက်မြောက်ရာ ၃၀:၂၃-၃၃)။ ဟုတ်ပါသည်၊ ဆီတွင် နှစ်ခြင်းခံရေကဲ့သို့ သန္ဓာန်တန်ခိုးမရှိပါ၊ ၎င်းသည် အထူးတန်ခိုးကို မပေးနိုင်ပါ—၎င်းသည် သင်္ကေတတစ်ခုသာဖြစ်သည်။ အချို့က ဘုရင်တစ်ပါးကို ဆီလိမ်းခြင်းဓလေ့သည် အီဂျစ်တွင် စတင်ခဲ့သည်ဟု ထင်ကြသည်၊ အချို့ကမူ ရှေးကံအာနိတ်ဓလေ့တွင် ၎င်း၏အစောဆုံးအသုံးပြုမှုကို တွေ့မြင်ကြသည်။

The Lord hath anointed thee. Among the Hebrews the anointing of a man by a prophet was symbolic of the impartation to him of a special endowment of the Holy Spirit for the accomplishment of his appointed task. This holy anointing oil was used for the consecration of articles used for religious purposes, such as the tabernacle (Ex. 30:26–29), and for the consecration of priests (Ex. 29:7; Ex. 30:30; Lev. 8:10–12; etc.). Special care was to be exercised in its preparation and use (Ex. 30:23–33). There was, of course, no more sanctity in the oil itself than in the water of baptism; it did not convey special virtue—it was only a symbol. Some think the practice of anointing a king originated in Egypt; others see in ancient Canaanite ritual an evidence of its very early use.

ဆီလိမ်းခြင်းသည် ဘုရားသခင်က လူသားဓလေ့များကို အသုံးပြု၍ ကယ်တင်ခြင်း၏ ပိုမိုနက်ရှိုင်းသော၊ စစ်မှန်သောအသိပညာဆီသို့ လူများကို ဦးတည်စေသည့်နည်းကို ပြသသော အကောင်းဆုံးဥပမာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလလူမျိုးများအား တဲအိမ်တော်၏ သန္ဓာန်ပရိဘောဂများနှင့် တန်ဆာပလာများအတွက် အီဂျစ်လူမျိုးများက ၎င်းတို့၏ဗိမာန်များတွင် အသုံးပြုသည့်အရာများနှင့် အနည်းငယ်ဆင်တူသော ရင်းနှီးသောအဖုံးများ၊ သယ်ဆောင်ရန်တိုင်များ စသည်တို့ကို ပြုလုပ်ရန် ညွှန်ကြားခဲ့သည်။ တူတန်ခမန်း၏ သင်္ချိုင်းတွင်လည်း ဤကဲ့သို့သော လက်ရာများကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။ ထိုနေရာတွင် ခရုဗိမ်များနှင့်ဆင်တူသော အုပ်ထိန်းသူရုပ်တုများကို ဤဖာရိုဘုရင်၏ သင်္ချိုင်းသေတ္တာပေါ်တွင် အမြင့်ဖောင်းထွင်းထားသည်ကို တွေ့ရသည်။ ခရစ်တော်၏ခေတ်က ပညာရှိများထံသို့ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ရင်းနှီးသော ကြားခံတစ်ခုဖြစ်သည့် ဗက်လဟင်မ်သို့ လမ်းညွှန်ပေးသော ကြယ်တစ်လုံးကို ပေးခဲ့သည်။ မည်သည့်ခေတ်၊ မည်သည့်လူမျိုးတို့၏ဓလေ့ဖြစ်စေ၊ ဘုရားသခင်သည် လူများအား သန္ဓာန်ခြင်းနှင့် ကယ်တင်ခြင်း၏အလှတရားကို သင်ကြားရန် ၎င်းတို့ရင်းနှီးသောကြားခံများကို အသုံးပြုသည်။

The anointing with oil is an excellent illustration of how God makes use of human customs to lead men to reach out for a deeper, truer knowledge of salvation. God directed the Israelites to make familiar types of coverings, carrying poles, etc., for the sacred furniture and vessels of the tabernacle, resembling, to some extent, those the Egyptians used in connection with their temples. Articles of similar workmanship were found in the tomb of Tutankhamen. Here were also found guardian figures like the cherubim, their wings touching, wrought in high relief on the sarcophagus of this Pharaoh. To the Wise Men of Christ’s day God gave a sign through a medium with which they were familiar—a star to guide them to Bethlehem. Whatever the age and whatever the customs of the people, God uses media familiar to the people in teaching them of His holiness and of the beauty of the plan of redemption.

၂။ သင်တွေ့ရလိမ့်မည်။ မမျှော်လင့်ထားသော အ�事件များ၏အလှည့်အပြောင်းကြောင့် ရှောလ်သည် အနည်းငယ်စိတ်ရှုပ်ထွေးသွားဖွယ်ရှိသည်။ ဣသရေလ၏ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သော ရှမွေလက သူ့ကို ဂုဏ်ပြုလက်ခံရန် ပြင်ဆင်ထားသည့် အာရုံစူးစိုက်မှု၏ဗဟိုချက်ဖြစ်လာသည်ကို တွေ့ရှိရခြင်းသည် သူ့အတွက် အံ့ဩစရာဖြစ်ရမည်။ ဤအရာအားလုံး၏အဓိပ္ပာယ်ကို သူစဉ်းစားဖွယ်ရှိသည်။ ထာဝရဘုရားက သူ့ကိုခေါ်ထားကြောင်း သက်သေအဖြစ်၊ သန္ဓာန်ဝိညာဉ်တော်သည် ရှမွေလမှတစ်ဆင့် အနာဂတ်အဖြစ်အပျက်များကို ဖွင့်ပြခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏ ကြိုတင်သိရှိခြင်း၏သက်သေ၊ သူ၏ဆီလိမ်းခြင်းပြီးနောက် နာရီအနည်းငယ်အတွင်း အတည်ပြုခံရသည်က ရှောလ်အား သူခေါ်ဆိုခံရသောတာဝန်ကို လက်ခံရန် အားပေးခဲ့သည်။ သူသည် ဘုရားသခင်သည် သူနှင့်အတူရှိတော်မူကြောင်း ယုံကြည်ခဲ့သည်။ ရှမွေလသည် မြည်းများတွေ့ပြီဖြစ်ကြောင်း သူ့ကိုအသိပေးခဲ့ပြီး၊ ယခုအခါ ပရောဖက်၏သတင်းစကားကို အတည်ပြုရန် နောက်ထပ်ဝိညာဉ်အားဖြည့်ထားသော သက်သေများကို ပေးအပ်ခဲ့သည်။

2. Thou shalt find. It would be most natural for Saul to be somewhat bewildered by the unexpected turn of events. What a surprise it must have been to him to find himself the center of attraction, with Samuel, the leader of Israel, prepared to receive him with honor He might well ponder the meaning of all this. As evidence that the Lord was calling him, the Holy Spirit spoke through Samuel, revealing future events. Evidence of the foreknowledge of God, verified within a few hours after his anointing, encouraged Saul to accept the responsibility to which he was now called. He felt assured that God would be with him. Samuel had already informed him that the asses had been found; now further inspired testimony was provided by way of confirming the prophet’s message.

နှိမ့်ချပြီး ဆန္ဒရှိသောနှလုံးသားထံသို့ ဘုရားသခင်သည် သွားရမည့်လမ်းကို သက်သေများ တိုးပွားစေသည် (ဟေရှာယ ၃၀:၂၁၊ ယေရမိ ၃၃:၃)။ ဤအရာအားလုံး၏အလှတရားမှာ ဘုရားသခင်သည် ဤသက်သေများကို ထင်ရှားစေရန် နည်းလမ်းတစ်ထောင်ရှိပြီး၊ သတ်မှတ်ထားသောနည်းလမ်းတစ်ခုတည်းသို့ ကန့်သတ်မထားခြင်းဖြစ်သည်။ တမန်တော်များခေတ်တွင် သန္ဓာန်ဝိညာဉ်တော်သည် မီးလျှာများဖြင့် စကားပြောခဲ့သော်လည်း၊ အခြားအချိန်တွင် ထိုနည်းအတိုင်း ထင်ရှားစရာမလိုပါ။ တမန်တော်များသည် ၎င်းတို့၏အဖွဲ့ဝင် ၁၂ ယောက်မြောက်ကို ရွေးချယ်ရန် ရေစီရင်ခြင်းဖြင့် လမ်းညွှန်ခံခဲ့ရသော်လည်း၊ ယနေ့တွင် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆိုင်ရာပြဿနာများအတွက် အကြွေစေ့လှန်ခြင်းသည် အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းမဟုတ်ပါ။

To the humble and willing heart God multiplies evidence of the way in which to go (Isa. 30:21; Jer. 33:3; see DA 224, 330, 331, 668; MB 150). And the beauty of it all is that He has a thousand ways in which to manifest these evidences; He is not confined to any set method. The fact that the Holy Spirit spoke in the days of the apostles by tongues of fire is no reason that He must manifest Himself in the same way at another time. The apostles were led to select the 12th member of their group by casting lots, but that does not mean that the flip of a coin is the best way to secure an answer to individual problems today.

ရာခေလ၏သင်္ချိုင်းအနီး။ အခန်း ၁ ၏ နောက်ထပ်မှတ်ချက်ကို ကြည့်ပါ။

By Rachel’s sepulchre. See Additional Note to ch. 1.

၃။ တာဘောရ်၏လွင်ပြင်။ စာသားအရ “တာဘောရ်၏ဝါးပင်”။ ဝါးပင်များသည် သက်တမ်းရှည်ကြာပြီး အလွန်ကြီးထွားနိုင်သည်၊ ထိုပင်များသည် ထူးခြားသောအမှတ်အသားများဖြစ်သည်။ ယာကုပ်၏အိမ်ထောင်စုမှ ထူးဆန်းသောဘုရားများကို “ရှေခမ်အနီးရှိ ဝါးပင်အောက်” တွင် မြှုပ်နှံခဲ့သည် (ကမ္ဘာဦး ၃၅:၄)။ ရေဗက္ကာ၏သူနာပြုဒေဗောရာသည် ဗေသေလအနီး “ဝါးပင်အောက်” တွင် မြှုပ်နှံခံခဲ့ရသည် (ကမ္ဘာဦး ၃၅:၈)။ ရာခေလ၏သင်္ချိုင်းနှင့် ဂိဗအာအကြားတစ်နေရာတွင် တာဘောရ်ဟုခေါ်သော လူတစ်ဦး၏ပိုင်ဆိုင်မှု သို့မဟုတ် ဒေသတစ်ခုရှိ ဤဝါးပင်ရှိသည်။

3. The plain of Tabor. Literally, “the oak of Tabor.” Oak trees sometimes have long lives and grow to a great size; such trees made excellent landmarks. The strange gods of Jacob’s household were buried beneath “the oak which was by Shechem” (Gen. 35:4). Deborah, Rebekah’s nurse, was buried near Bethel “under an oak” (Gen. 35:8). Somewhere between Rachel’s tomb and Gibeah was this tree that belonged to a man, or was in a district by the name of, Tabor.

၅။ ဘုရားသခင်၏တောင်ကုန်း။ စာသားအရ “ဘုရားသခင်၏ဂိဗအာ”။ ဂိဗအာ (အခန်းကြီး ၂၆) သည် ရှောလ်၏အိမ်ဖြစ်သောကြောင့် “ဘုရားသခင်၏ဂိဗအာ” သည် ပရောဖက်များအဖွဲ့သည် ဆင်းလာသည်ကိုတွေ့ရမည့် တောင်ကုန်း၏အထွတ်အမြင့်နေရာဖြစ်ဖွယ်ရှိသည်။

5. The hill of God. Literally, “the Gibeah of God.” As Gibeah (v. 26) was Saul’s home, “the Gibeah of God” was probably that portion of the hill where the high place was situated and from which the company of prophets was to be seen coming down.

ပရောဖက်များအဖွဲ့။ အကြောင်းအရာမှ ပရောဖက်များသည် ဘုရားသခင်၏အရင်ကျူးလွန်မှုများကို ပြန်လည်အမှတ်ရရန် သန္ဓာန်ဂီတနှင့် သီချင်းများကို အသုံးပြုနေသည်မှာ ထင်ရှားသည်။ “သူတို့သည် ပရောဖက်ပြုလိမ့်မည်” ဟူသောစကားသည် စာသားအရ “သူတို့သည် ပရောဖက်အဖြစ် လုပ်ဆောင်နေလိမ့်မည်” ဟု ဆိုလိုသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ဂုဏ်ကျေးဇူးများကို အားသွန်ခွန်စိုက်ချီးမွမ်းနေကြသည်။ ဤသည်မှာ ရှမွေလတည်ထောင်ခဲ့သော ကျောင်းမျ,တွင် စိတ်ဝိညာဉ်ကို သန့်စင်ပြီး ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ ဖြစ်လာစေရန် ထည့်သွင်းခဲ့သော သင်ရိုးညွှန်းတမ်း၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်သည့် နည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်သည်။

A company of prophets. From the context it seems clear that the prophets were making use of sacred music and song to refresh their minds concerning past providence of God. This word translated “they shall prophesy” literally means “they shall be acting the prophet.” They were chanting God’s praises with fervor. This seems to have been one of the methods instituted by Samuel as a part of the curriculum of the schools he established, to refine and spiritualize their minds (see Ed 47).

၆။ သင်သည် ပရောဖက်ပြုလိမ့်မည်။ ဤတွင်အသုံးပြုသော ကြိယာသည် “ဘုရားသခင်အတွက် စကားပြောသူအဖြစ်လုပ်ဆောင်ရန်” ဟူသော “နာဘာ” ပုံစံတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဤနေရာတွင် အနာဂတ်အဖြစ်အပျက်များကို ကြိုတင်ပြောဆိုခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ သန္ဓာန်သီချင်းပုံစံဖြင့် ဘုရားသခင်၏သမ္မာတရားကို ဖော်ပြခြင်းကို ရည်ညွှန်းသည်။ ဘာလပရောဖက်များကို ဖော်ပြရာတွင် ဤကြိယာပုံစံကိုပင် အသုံးပြုထားသော်လည်း (၁ ဓမ္မရာဇဝင် ၁၈:၂၈-၂၉)၊ ထိုသားများသည် လုံးဝမတူညီသောဝိညာဉ်ဖြင့် သိမ်းပိုက်ခံထားရသည်မှာ မည်သူမျှ မေးခွန်းထုတ်မည်မဟုတ်ပါ။ ဤ “ပရောဖက်များ၏သားများ” သည် ရှောလ်နှင့်တွေ့ဆုံပြီး ထိုသီချင်းများတွင် ပါဝင်ခဲ့သည့်အခါ ဘုရားသခင်၏ဂုဏ်ကျေးဇူးများကို ချီးမွမ်းနေကြသည်။ လွန်ခဲ့သောနာရီအနည်းငယ်အတွင်း ဘုရားသခင်၏ ကျူးလွန်မှုများစွာ၏ သက်သေများသည် သူ့အား အမှန်တကယ် အသွင်ပြောင်းလဲစေခဲ့ပြီး၊ ၎င်းသည် ယာယီဖြစ်သော်လည်း၊ သူသည် နှိမ့်ချပြီး လိုက်နာမှုရှိပါက ဘုရားသခင်သည် သူ့အတွက် ပြုလုပ်ရန် အဆင်သင့်ဖြစ်နေသည်ကို ကတိပေးခဲ့သည်။

6. Thou shalt prophesy. The verb is a form of naba’, “to act as a spokesman for God.” Here reference is not to foretelling future events but to the expression of divine truth in the form of sacred song. The same form of the verb is used in describing the false prophets of Baal, who cut themselves as if possessed by an evil spirit (1 Kings 18:28, 29), although no one would question that it was an entirely different spirit that possessed those heathen prophets. These “sons of the prophets” were singing praises to God when Saul met and joined them in such singing. The many evidences of divine providence upon his pathway during the past few hours had indeed brought about a transformation, which, temporary though it was, gave promise of what God was ready and eager to do for him should he remain humble and submissive.

အခြားလူတစ်ဦးအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားသည်။ လူများ၏ဘဝတွင် အခြေအနေပြောင်းလဲမှု သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်၏လက်ဆောင်တစ်ခုသည် ၎င်းတို့အား ယခင်ကန့်သတ်ချုပ်ချယ်မှုများမှ လွတ်မြောက်စေပြီး၊ ပိုးဖလံတစ်ကောင်သည် ၎င်း၏ပိုးအိမ်မှထွက်လာသည့်အခါ သို့မဟုတ် ညဘက်တွင် ပန်းဖူးပွင့်သော ဆီရီးယပ်စ်ပန်းတစ်ပွင့်သည် ၎င်း၏လှပသောအလှကို ရုတ်တရက်ဖွင့်လှစ်ပြီး ၎င်း၏အံ့ဖွယ်ရနံ့ကို ထုတ်လွှတ်သည့်အခါကဲ့သို့ လျင်မြန်စွာ၊ ဆန်းသစ်စွာ၊ ထင်ရှားစွာ ပြောင်းလဲသွားသည်ကို တွေ့ရှိရသည်။ ကောင်းမွန်ပြီး ပြည့်စုံသောလက်ဆောင်အားလုံးသည် ဘုရားသခင်ထံမှ လာပါသည် (ယာကုပ် ၁:၁၇)။ ဘေဇလယ်လနှင့် အဟိုလီအာဘ်သည် တဲအိမ်တော်၏အလုပ်အတွက် အထူးဉာဏ်ပညာနှင့် ကျွမ်းကျင်မှုကို ချီးမြှင့်ခံခဲ့ရသည် (ထွက်မြောက်ရာ ၃၁:၂-၆)၊ မောရှေသည် သိုးထိန်းတစ်ဦးမှ လွတ်မြောက်ပေးသူအဖြစ်သို့၊ ဖာရိုဘုရင်ရှေ့တွင် မကြောက်မရွံ့ရပ်တည်သူအဖြစ်သို့ တစ်ညအတွင်း ပြောင်းလဲခဲ့သည်။ အလားတူပင် ဂိဒေါင်သည် ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်ဖြင့် ဉာဏ်ပညာနှင့် ကျွမ်းကျင်မှုဖြင့်မဟုတ်ဘဲ၊ စစ်တပ်ကို အောင်မြင်မှုဆီသို့ ဦးဆောင်နိုင်သော သတ္တိရှိသူအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲခဲ့သည်။ မာနထောင်လွှားပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဖြောင့်မတ်သူဟု ထင်သော ပေတရုသည် အစောပိုင်းအသင်းတော်၏ မကြောက်မရွံ့ခေါင်းဆောင်အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲခဲ့သည်။ ထိုသို့သောပြောင်းလဲမှုများသည် ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်သည် လူများအား အခွင့်အလမ်းသစ်များကို အမြင်ပေးသည့်အခါ၊ ၎င်းတို့၏ဝိညာဉ်များသည် ဘုရားသခင်ပေးသောတာဝန်ကို လက်ခံရယူရင်း သန္ဓာန်ဝမ်းမြောက်မှုနှင့် ဝမ်းသာမှုဖြင့် တုံ့ပြန်သည့်အခါ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။

Turned into another man. There come times in men’s lives when a change of circumstances or some divine gift frees them from former restraints, and they find themselves subject to a change as rapid, fresh, and striking as when a moth emerges from its cocoon, or a night-blooming cereus suddenly begins to unfold its exquisite beauty and send forth its wondrous perfume, where but a few moments before there was nothing of the kind apparent. Every good and perfect gift comes from God (James 1:17). Bezaleel and Aholiab were given special wisdom and skill for the work of the tabernacle (Ex. 31:2–6); almost overnight Moses was changed from a timid herder of sheep to an emancipator, standing fearlessly before the king. Similarly Gideon was changed into a man of great courage, able to lead an army to victory—not by his own wisdom and skill, it is true, but by inspiration of God. The egotistical, self-righteous Peter was changed similarly into a fearless leader of the early church. Such changes are wrought when the Spirit of God imparts to men a vision of new possibilities, and their souls respond in sacred joy and gladness, delighting in the acceptance of God-given responsibility.

ထိုပြောင်းလဲမှု၏အမှန်တရားသည် အတွေးများ၊ အလေ့အထများ၊ ဘဝတွင် ပြောင်းလဲမှုများဖြစ်ပေါ်လာသည့်အခါ ထင်ရှားလာသည်။ ဟောင်းနွမ်းသောအရာများ ပျောက်ကွယ်သွားပြီး၊ အရာအားလုံးသည် အသစ်ဖြစ်လာသည် (၁ ကောရိန္သု ၅:၁၇)။ သို့သော် ထိုသို့သောပြောင်းလဲမှုသည် ထိုရွေးချယ်မှုကို နေ့စဉ်ပြန်လည်အတည်ပြုမှုဖြင့်သာ အမြဲတမ်းဖြစ်လာသည်ကို သတိရရမည်။ ဥပမာ၊ ဂိဒေါင်သည် သူမကယ်တင်ခဲ့သော ရုပ်တုကိုးကွယ်မှုသို့ ဣသရေလလူမျိုးများကို ဦးဆောင်ခဲ့သည် (တရားသူကြီး ၆:၁, ၁၀, ၂၅၊ ၈:၂၄-၃၃)။ ရှောလ်သည်လည်း ထာဝရဘုရားကို ဆက်လက်သိရှိရန် ငြင်းဆန်ခဲ့ပြီး၊ နောက်ဆုံးတွင် စာတန်၏ထိန်းချုပ်မှုအောက်သို့ လုံးဝရောက်ရှိသွားခဲ့သည်။ ယနေ့ခေတ်တွင်လည်း ရှေးခေတ်ကဲ့သို့ပင် “ဖြစ်နိုင်ခဲ့သော်လည်း” ဟူသော အမှတ်အသားကို ဆောင်ထားသူ မည်မျှရှိသနည်း။

The reality of the transformation becomes apparent as changes occur in the thoughts, the habits, the life. Old things pass away; all things become new (1 Cor. 5:17). But it must be remembered that such a change becomes permanent only with the daily reaffirmation of the choice thus made. Gideon, for instance, led the Israelites of his day into idolatry as great as that from which he had but recently delivered them (Judges 6:1, 10, 25; 8:24–33). Saul likewise refused to follow on to know the Lord, and as a result finally arrived at the place where he was entirely under the control of Satan. How many men, today as in ancient times, wear the badge, “might-have-been”

၇။ အခါအားလျော်စွာ ပြုလုပ်လော့။ ရှောလ်သည် သူ့အား ဖြစ်ပျက်သမျှအရာအားလုံးတွင် ဘုရားသခင်သည် သူ၏ခန့်အပ်ခြင်း၏ ဘုရားသခင်၏သက်သေကို ပေးနေကြောင်း သဘောပေါက်ရမည်။ မြည်းများကို အဘယ်ကြောင့် မတွေ့ရသေးသနည်း။ သူသည် ရှမွေလထံသို့ မရောက်မချင်း ဤလမ်းနှင့်ထိုလမ်းသို့ အဘယ်ကြောင့် လှည့်လည်သွားခဲ့ရသနည်း။ ဤအရာအားလုံးတွင် ဘုရားသခင်သည် မမြင်ရသော်လည်း သူနှင့်အတူ ရှိတော်မူကြောင်း သူသဘောပေါက်ရမည်။ ဤသက်သေများအားလုံးရှေ့တွင်၊ သူသည် ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှု၏ နောက်ထပ်သက်သေများကို စောင့်ကြည့်ရမည်။ ယခုအချိန်တွင်၊ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်က အနာဂတ်နှင့်ပတ်သက်၍ ရှောလ်ထံသို့ ဖွင့်ပြရန် သင့်လျော်သည်ဟု မြင်တော်မူသော အရာအားလုံးဖြစ်သည်။

7. Do as occasion serve thee. Saul was to realize in everything that befell him that God was giving him divine evidence of his appointment. Why had he not found the asses before? Why had he wandered this way and that until he came to Samuel, before learning anything about them? In all this he was to understand that, though unseen, God had been with him all the way. With all these evidences before him, he was to watch for further evidence of divine guidance. For the time being, this was all God saw fit to reveal to Saul concerning the future.

ဘုရားသခင်သည် သင်နှင့်အတူရှိတော်မူသည်။ ကောင်းကင်တမန်အားလုံးသည် သူ၏ဘဝကို ဘုရားသခင်က စီမံပေးရမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ရန် ကူညီပေးရန် စိတ်ဝင်စားခဲ့သည်။ သူ၏နေ့စဉ်ဘဝ၏အခြေအနေများတွင် သူသည် ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုကို မြင်ယောင်ရမည်။ ရှောလ်သည် ထာဝရဘုရား၏လမ်းညွှန်မှုကို စိတ်ရှည်စွာ စောင့်ဆိုင်းခဲ့ပါက ဣသရေလ၏သမိုင်းသည် မည်မျှပင် ကွဲပြားနိုင်ခဲ့မည်နည်း။ သူသည် အိမ်သို့ပြန်လာသည့်အခြေအနေများကို ထာဝရဘုရားက စီမံပေးထားကြောင်း သက်သေရှိခဲ့သည်။ ဖြစ်ပျက်မည့်အရာများကို သူ့အား ပြောပြခဲ့ပြီး၊ သန္ဓာန်ဝိညာဉ်တော်သည် သူ့ကို သင်ကြားရန်၊ ကာကွယ်ရန်၊ သူ၏လုပ်ဆောင်မှုများကို လမ်းညွှန်ရန် ဘုရားသခင်နှင့် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရန် အားပေးရန်ဖြစ်သည်။

God is with thee. All heaven was interested in helping him to determine that his life should be ordered of God. In the circumstances of his everyday life he was to envision the leadings of God. How different the history of Israel might have been had Saul been content to wait for the Lord’s direction. He had evidence that the circumstances of his return home were ordered of the Lord. He had been told what was to happen, in order that he might be encouraged to cooperate with God by permitting the Spirit to instruct him, protect him, and direct his actions.

၈။ ဆင်းသွားလော့။ ရှမွေလသည် ဘုရားသခင်က သူ့အတွက် လုပ်ဆောင်နေကြောင်း သက်သေပြရန် အနာဂတ်သို့ လုံလောက်သောထိုးထွင်းသိမြင်မှုကို ရှောလ်အား ပေးခဲ့သည်။ ထိုအချိန်တွင် ဂိလဂါလသို့ သူ့ကို ခေါ်ဆောင်သွားမည့် အခြေအနေများကို အတိအကျ မပြောပြနိုင်ခဲ့ပါ (အခန်းကြီး ၁၁:၁၅၊ ၁၃:၄, ၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ရှမွေလသည် ဘုရင်ဖြစ်လာမည့်သူအား အခါအားလျော်စွာ ပြုလုပ်ခြင်းဖြင့်၊ သူ၏ဆီလိမ်းခြင်းနေ့တွင် ရရှိခဲ့သော အောင်မြင်မှုကဲ့သို့ ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုကို အမြဲမျှော်လင့်နိုင်သည်ဟု အာမခံခဲ့သည်။

8. Go down. Samuel gave Saul sufficient insight into the future to prove that God was working for him. He could not at the moment tell Saul precisely what circumstances would call him to Gilgal. To do so would tend to confuse the young man rather than to help him (see chs. 11:15; 13:4, 8). Samuel simply assured the king-to-be that, by doing as the occasion required, he could always expect as much success in waiting for God’s guidance as he had enjoyed upon the day of his anointing.

၉။ သူ့အား နောက်ထပ်နှလုံးသားတစ်ခုပေးတော်မူသည်။ စာသားအရ “ဘုရားသခင်သည် သူ့အတွက် နောက်ထပ်နှလုံးသားတစ်ခုကို ပြောင်းလဲပေးတော်မူသည်”၊ ဆိုလိုသည်မှာ “ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို ပြောင်းလဲစေတော်မူသည်” ဟူသည်။ ဤနှလုံးသားပြောင်းလဲမှုသည် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ လှုပ်ရှားမှု၏ ဦးတည်ရာပြောင်းလဲမှုနှင့်လည်း ဆက်စပ်နေသည်။ မြည်းများနှင့် လယ်ယာများအကြောင်း တွေးတောမှုအစား၊ ရှောလ်သည် နိုင်ငံရေးသမား၊ ဗိုလ်ချုပ်၊ ဘုရင်တစ်ပါးတို့ရင်ဆိုင်ရမည့် ပြဿနာများကို တွေးတောရန် သင်ယူရမည်။ ဘုရားသခင်သည် ရှောလ်၏တာဝန်သစ်များနှင့် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်စေရန် စွမ်းရည်ကို ချီးမြှင့်ရန် အဆင်သင့်ဖြစ်ခဲ့သည်။ ထိုနေ့တွင် ရှမွေလကြိုတင်ပြောထားသည့် ဖြစ်ရပ်တစ်ခုပြီးတစ်ခု ပြည့်စုံလာသည်နှင့်အမျှ ရှောလ်၏စိတ်ထဲတွင် မည်သည့်အတွေးများ ဖြတ်သန်းသွားရမည်နည်း (အခန်းကြီး ၂-၇)။

9. Gave him another heart. Literally, “God transformed for him another heart,” meaning, “God converted him.” This change of heart would also be accompanied by a change of direction in mental activity. Instead of thinking about asses and farms, Saul must learn to think of the problems that confront a statesman, a general, and a king. God was prepared to impart to Saul ability commensurate with his new responsibilities. What thoughts must have passed through Saul’s mind that day as incident after incident Samuel had predicted was fulfilled (vs. 2–7)

ဘုရားသခင်သည် ရှောလ်၏အမြင်၊ ရည်မှန်းချက်များ၊ ဆန္ဒများကို ဘုရားသခင်၏အရာများသည် သူ့ဘဝ၏အရေးကြီးဆုံးကိစ္စများဖြစ်လာအောင် ပြောင်းလဲရန် အဆင်သင့်ဖြစ်ခဲ့သည်။ နှစ်ပေါင်းများစွာအကြာတွင် ပရောဖက်တစ်ဦးက “သူတို့၏သားရင်ထဲမှ ကျောက်သားနှလုံးကို ငါဖယ်ရှားပြီး၊ သူတို့အား အသားနှလုံးတစ်ခုပေးမည်” (ယေဇကျေလ ၁၁:၁၉) ဟု ပြောခဲ့သည်။ ရှောလ်သည် ရှမွေလမှတစ်ဆင့် ဘုရားသခင်ထံ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆိုင်ရာရှုပ်ထွေးမှုများကို ဖြေရှင်းရန် လမ်းရှာရန် မေးမြန်းခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးလမ်းညွှန်မှုအတွက် ပထမဦးစွာ တောင်းဆိုမှုကို ဖြေကြားခဲ့ပြီး၊ ထို့နောက် ရှောလ်အား တစ်နိုင်ငံလုံး၏ သာယာဝပြောမှုနှင့်သက်ဆိုင်သော ကိစ္စများတွင် သူ၏လမ်းညွှန်မှုကို လက်ခံရန် ဖိတ်ခေါ်ခဲ့သည်။ ယနေ့ခေတ်တွင်လည်း ထိုနည်းတူပင်။ ဘုရားသခင်သည် လူများကို ၎င်းတို့ရှိရင်းနေရာမှ ယူဆောင်ပြီး ၎င်းတို့၏ဘဝအတွက် သူ၏ခမ်းနားသောအစီအမံကို ပြည့်စုံစေရန် ဖိတ်ခေါ်သည်။

God was ready to transform Saul’s vision, ambition, and aspirations in such a way that the things of God would become to him the all-important issues of life. Centuries later a prophet said, “I will take the stony heart out of their flesh, and will give them an heart of flesh” (Eze. 11:19). Saul had inquired of God through Samuel, in an endeavor to find his way through personal perplexities. God first answered the plea for personal guidance, and then invited Saul to accept His guidance in matters that affected the welfare of the entire nation. So it is today. God takes men where He finds them and invites them to fulfill His own glorious plan for their lives.

၉။ ရှောလ်သည် လူသစ်ဖြစ်လာသည်
ဘုရားသခင်သည် ရှောလ်အား ဘုရားသခင်၏ဉာဏ်အလင်းမရှိဘဲ တာဝန်ကြီးကြီးမားမားတစ်ခုတွင် ထားရှိရန် မခွင့်ပြုခဲ့ပါ။ သူသည် ခေါ်ဆိုမှုသစ်တစ်ခုရရှိမည်ဖြစ်ပြီး၊ သခင်ဘုရား၏ဝိညာဉ်တော်သည် သူ့အပေါ်သို့ ကြွလာခဲ့သည်။ ရလဒ်အနေဖြင့် သူသည် လူသစ်တစ်ဦးဖြစ်လာခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ရှောလ်အား အသစ်သောဝိညာဉ်တစ်ခု၊ ယခင်က သူမရှိခဲ့သော အခြားသောအတွေးများ၊ ရည်မှန်းချက်များနှင့် ဆန္ဒများကို ပေးခဲ့သည်။ ဤဉာဏ်အလင်းသည် ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်သော ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာအသိပညာနှင့်အတူ၊ သူ့ကို အားသာချက်ရှိသောနေရာတွင် ထားရှိခဲ့ပြီး၊ သူ၏ဆန္ဒကို ယေဟောဝါ၏ဆန္ဒနှင့် ဆက်သွယ်ပေးရန်ဖြစ်သည် (စာလွှာ ၁၂အေ၊ ၁၈၈၈)။

9. Saul Became a New Man.—The Lord would not leave Saul to be placed in a position of trust without divine enlightenment. He was to have a new calling, and the Spirit of the Lord came upon him. The effect was that he was changed into a new man. The Lord gave Saul a new spirit, other thoughts, other aims and desires than he had previously had. This enlightenment, with the spiritual knowledge of God, placing him on vantage ground, was to bind his will to the will of Jehovah (Letter 12a, 1888).

၁၁။ ရှောလ်လည်း ပရောဖက်များထဲတွင်ရှိသလော။ ဤသည်မှာ လူများအတွက် မယုံနိုင်စရာဖြစ်သည်။ ယခင်က ရှောလ်၏ဘဝသည် သန္ဓာန်ဖြစ်ခြင်း၏ပုံစံမဟုတ်ခဲ့ပုံရသည်။ သူသည် ပရောဖက်တစ်ဦးဖြစ်လာခြင်းသည် ပရောဖက်အရာထမ်းရန် ခေါ်ဆိုခံရခြင်းမဟုတ်သော်လည်း၊ မဖြစ်နိုင်သလောက်ပင် ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဤနေရာတွင် သူသည် ဘုရားသခင်၏ဘုန်းတန်ခိုးနှင့် သန္ဓာန်သမ္မာတရားများကို ဝိညာဉ်အားဖြည့်ထားသော ဖော်ပြမှုဖြင့် ချီးမွမ်းနေသည်။ သူ၏နှလုံးသားထဲတွင် ထိန်းသိမ်းရန်ခက်ခဲသော လျှို့ဝှက်ချက်တစ်ခုကို သိုထားပြီး၊ မကြာသေးမီက ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်နှင့် ကျူးလွန်မှုများ၏ သက်သေများသည် သူ့ဝိညာဉ်၏ နက်နဲရာသို့ လှုံ့ဆော်ခဲ့သည်။ သူ၏စိတ်ခံစားမှုများသည် ရှမွေလ၏စကားများအမှန်တကယ်ဖြစ်လာသည်ကို သက်သေပြသည့် သက်သေဖြင့် ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်—ရှောလ်သည် “အခြားလူတစ်ဦးအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်” (အခန်းကြီး ၆)။ သူ၏အတွေ့အကြုံသည် ဘုရားသခင်သည် အလွန်မဖြစ်နိုင်ဖွယ်ရှိသော လူများကို သူ့အတွက် အသုံးဝင်သောကိရိယာများအဖြစ် ပြောင်းလဲနိုင်ကြောင်း သက်သေပြသည်။ ထို့ပြင်၊ ရှောလ်၏ဖြစ်ရပ်တွင်၊ ဤထူးခြားသောပြောင်းလဲမှုသည် လူများ၏အာရုံစိုက်မှုနှင့် ယုံကြည်မှုကို ဆွဲဆောင်ပြီး ၎င်းတို့အား သူ့ကို ခေါင်းဆောင်အဖြစ် လိုက်နာရန် ပြင်ဆင်ပေးခဲ့သည်။

11. Is Saul also among the prophets? This seemed incredible to the people. Apparently Saul’s life prior to this time had hardly been a model of piety. It was little less than a miracle that he should have become a prophet, though, it is true, not in the sense of being called to the prophetic office. But here he was extolling the majesty and power of God and giving inspired utterance to sacred truths. In his heart he treasured a secret that must have been difficult to keep, and the recent evidences of divine grace and providence vouchsafed to him stirred him to the depths of his soul. His pent-up emotions burst forth with evidence that the words of Samuel had indeed come true—Saul had been “turned into another man” (v. 6). His experience bore witness also to the fact that God is able to transform the most unpromising of men into instruments that will be useful to Him. Furthermore, in the case of Saul, this remarkable change would attract the attention and confidence of the people and prepare them to follow him as their leader.

ဘုရားသခင်သည် လူသားများ၏စီစဉ်မှုနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ပုံစံဖြင့် မကြာခဏ လုပ်ဆောင်သည်။ တမန်တော်များသည် ပင်တေကုတ္တေနေ့တွင် နိုင်ငံခြားဘာသာစကားများဖြင့် ပြောဆိုခြင်းသည် ယုဒလူမျိုးများအတွက် မယုံနိုင်စရာဖြစ်သည်ဟု ထင်ခဲ့သည်။ ခရစ်တော်သည် ယုဒ၏စရိုက်ကို သိလျက် သူ့ကို တမန်တော်များ၏ ဘဏ္ဍာစိုးအဖြစ် ခန့်အပ်ခဲ့ခြင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် မမြင်ကောင်းဖြစ်ပုံရသည် (ယောဟန် ၁၂:၆)။ နာမန်အတွက်၊ ယော်ဒန်မြစ်၏ရွှံ့ရေများသည် ဒမတ်စကတ်၏ ကြည်လင်သောစမ်းချောင်းများထက် ပိုမိုကုသပေးနိုင်သည်ဟူသော အရာသည် အဓိပ္ပာယ်မရှိပုံရသည် (၂ ဓမ္မရာဇဝင် ၅:၁၂)။ ခရစ်တော်၏လက်ဝါးကပ်တိုင်သည် ဂရိလူမျိုးများအတွက် ကမ္ဘာကို ကယ်တင်ရန် အလွန်ရှုတ်ချဖွယ်နည်းလမ်းအဖြစ် ဖယ်ရှားခံခဲ့ရသည် (၁ ကောရိန္သု ၁:၁၈-၂၄)။ ခေတ်သစ်စိတ်အတွက်၊ ဘုရားသခင်သည် အဘိမလက်အား သူ၏ရိုးသားမှုဖြင့် ယူဆောင်သွားသော စာရာကို သူ့ခင်ပွန်းထံသို့ ပြန်ပေးရန်နှင့် သူ၏ဆုတောင်းမှုကို တောင်းခံရန် ညွှန်ကြားခဲ့ခြင်းသည် မတရားပုံရသည် (ကမ္ဘာဦး ၂၀:၅)။ ဗတ္တိဇံယောဟန်အတွက်၊ သူသည် ဘုရားသခင်၏သားတော်ကို နှစ်ခြင်းပေးရသည်မှာ မသင့်လျော်ပုံရသည် (မဿဲ ၃:၁၃-၁၅)။ ရှိမုန်၏စိတ်အတွက်၊ ယေရှုသည် မာရိ၏စရိုက်ကို သိလျက် သူ၏ခြေထောက်ကို ဆီလိမ်းခွင့်ပြုခြင်းသည် သူ၏ရာထူးနှင့် မလျော်ကန်ပုံရသည် (လုကာ ၇:၃၇-၄၀)။ သို့သော် ဤမကိုက်ညီမှုများအားလုံးသည် သန္ဓာန်ဝိညာဉ်တော်၏အလုပ်နှင့် တန်ခိုးကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားသည့်အခါ ဖြေရှင်းပြီးဖြစ်သည်။

God often works in ways contrary to human planning. It was incredible, so the Jews thought, for the disciples to speak in foreign tongues on the day of Pentecost. To us it seems unwise that Christ, knowing the character of Judas, should have made him treasurer of the disciples (John 12:6). To Naaman it seemed absurd that the waters of the muddy Jordan should possess more healing power than the clear-flowing streams of Damascus (2 Kings 5:12). The cross of Christ was despised by the Greeks as a most contemptible means for the salvation of the world (1 Cor. 1:18–24). To the modern mind it may seem unjust that the Lord instructed Abimelech to restore Sarah to her husband and request his prayers, when he had taken her in the integrity of his heart (Gen. 20:5). To John the Baptist it seemed inappropriate that he should baptize the Son of God (Matt. 3:13–15). To Simon’s mind it was inconsistent with Jesus’ position that He should allow Mary to anoint His feet, if He knew the kind of woman she was (Luke 7:37–40). Yet all these seeming inconsistencies are resolved when the work and power of the Holy Spirit are taken into consideration.

ရှမွေလ၏အုပ်ချုပ်မှုအောက်ရှိ ပရောဖက်ကျောင်းများသည် လူငယ်များအား ဘုရားသခင်၏သမ္မာတရားများတွင် ပညာသင်ကြားရန် ဖွဲ့စည်းထားသည်။ သမိုင်း၊ ကျမ်းစာများကို မှတ်မိရန်၊ ဆုတောင်းခြင်း၊ သီချင်းဆိုခြင်းတို့ကို များစွာလေ့လာခဲ့သည်။ ဘာလမိုးသောဘုရားအကြောင်း ကဗျာဆန်သောဖော်ပြမှုများအစား၊ ဣသရေလသည် ထာဝရဘုရား၏အံ့ဖွယ်အမှုများကို သင်ကြားခဲ့ပြီး၊ သူ၏ဂုဏ်ကျေးဇူးများကို သီချင်းဖြင့် ဖော်ပြခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးများကို တွေးတောခြင်းသည် ၎င်းတို့၏စိတ်ဒဳသသောနှလုံးသားများသို့ ဝမ်းမြောက်မှုနှင့် ငြိမ်သက်မှုကို ယူဆောင်လာသည့်အခါ၊ ၎င်းတို့၏မျက်နှာများသည် သန္ဓာန်ဝိညာဉ်တော်၏အတွင်းပိုင်းအလင်းရောင်ကို ထင်ဟပ်ပြသည်။

The prophetic schools under Samuel’s administration were organized that the youth might be educated in the truths of God. Much study was given to history, to memorizing the Scriptures, to prayer, and to hymnody. In the place of poetical utterances about Baal, the storm god, Israel was taught the marvelous works of the Lord, and His praise was expressed in song. As the contemplation of the benefits of God brought joy and peace to their troubled hearts, their faces would light up, reflecting the inner illumination of the Holy Spirit.

၁၆။ သူ့ကို မပြောပြခဲ့ပါ။ ပညာရှိသည် “တိတ်ဆိတ်ရမည့်အချိန်နှင့် စကားပြောရမည့်အချိန်” ရှိသည်ဟု အတည်ပြုခဲ့သည် (ဒေသနာ ၃:၇)။ ပရောဖက်မှ ဆီလိမ်းခြင်းခံရသော ယေဟုး၏တုံ့ပြန်မှုနှင့် (၂ ဓမ္မရာဇဝင် ၉:၄-၁၃) ရှောလ်၏တုံ့ပြန်မှုသည် မည်မျှကွဲပြားသည်နည်း။ ဘုရားသခင်သည် ရှောလ်အား ဘုရင်အဖြစ်ခေါ်ဆိုရန် တာဝန်ရှိပါက၊ သူသည် မသင့်လျော်သောအချိန်တွင် မသင့်လျော်သောလူများထံ ထုတ်ဖော်ပြသမည်ဖြစ်သည်။ သန္ဓာန်ဝိညာဉ်တော်၏ထိန်းချုပ်မှုအောက်တွင်၊ ရှောလ်သည် ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုကို စောင့်ဆိုင်းရန် ရှမွေလ၏ညွှန်ကြားချက်များကို လိုက်နာခဲ့သည်။ မြင့်မားသောရာထူးအတွက် သင့်လျော်ရန်၊ ရှောလ်သည် သူ၏လျှာကို ထိန်းချုပ်ရန် ဦးစွာသင်ယူရမည်။ သူ၏ထိန်းသိမ်းမှုသည် ယခုသူ့အပေါ်တင်ထားသော တာဝန်၏သင့်လျော်သောခန့်မှန်းချက်တစ်ခု၏ သက်သေဖြစ်သည်။

16. Told him not. The wise man affirmed that there is “a time to keep silence, and a time to speak” (Eccl. 3:7). How different from Jehu’s (2 Kings 9:4–13) reaction to his anointing by the prophet was that of Saul. If God was responsible for calling Saul to the kingship, He would make it known to the right people at the right time. Under the control of the Holy Spirit, Saul followed Samuel’s directions to await the guidance of God. To be fit for high office, Saul must first learn to control his tongue. His reserve was evidence of a proper estimate of the responsibility now resting on him.

၁၉. သင်တို့၏ဘုရားသခင်ကို ငြင်းပယ်ခဲ့သည်။ ဖန်ဆင်းရှင်၏ အနန္တဉာဏ်ပညာနှင့် လူသား၏ အကန့်အသတ်ရှိသော ဉာဏ်ပညာကို ယှဉ်ပြိုင်ရန် လူသားသည် မည်မျှ အမြင်တိုသနည်း။ တရားသူကြီးများလက်ထက်တွင်၊ အီဂျစ်၏ လက်နက်ကိုင်တပ်ဖွဲ့များသည် အကြိမ်ကြိမ် ထိုနယ်မြေကိုဖြတ်သွားသောအခါ၊ အစ္စရေးလူမျိုးများသည် ပါလက်စတိုင်းရှိ မြို့တစ်မြို့ပြီးတစ်မြို့ကို သိမ်းပိုက်ခဲ့သော တိုက်ခိုက်မှုများမှ လုံခြုံစွာရှိနေခဲ့သည်။ အီဂျစ်မင်းများသည် တောင်ကုန်းပေါ်နေထိုင်သော အစ္စရေးလူမျိုးများထံမှ ကြောက်ရွံ့စရာမရှိကြောင်း အိမ်သို့ပြန်လာပြီး သတင်းပို့ခဲ့သည်ကို သူတို့မသိခဲ့ကြပေ။ ယိုဒန်မြစ်အနောက်ဘက်ရှိ ရေပေါများသော မြင့်မားသောနယ်မြေများကို အနီးနားရှိ လူမျိုးစုများက မနာလိုစိတ်ဖြင့် ကြည့်ရှုနေသည်ကို ထိန်းချုပ်ရာတွင် ထိုနယ်မြေမှဖြတ်သွားသော ထိုစစ်တပ်များသည် အရေးပါသောအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ခဲ့သည်ကို အစ္စရေးလူမျိုးများမသိခဲ့ကြပေ (ထွက်မြောက်ရာ ၂၃:၂၈ ကိုကြည့်ပါ)။

19. Rejected your God. How shortsighted man is to think of pitting his finite wisdom against the omniscience of the Creator During the days of the judges, when Egypt’s armed forces marched through the land time after time, the Israelites had been safe from assaults that subjugated city after city in Palestine. They were unaware that the Egyptian lords returned home with the word that there was nothing to fear from the hill-dwelling Israelites. Israel knew not that these very armies, marching through the land, were instrumental in restraining nearby tribes that no doubt looked with covetous eyes on the well-watered heights of the land west of the Jordan (see on Ex. 23:28).

လူ့သမိုင်းတစ်လျှောက်တွင် လူသားများသည် ဘုရားသခင်၏အကြံအစည်များ၏ မဖြစ်မနေလိုအပ်မှုကို မေးခွန်းထုတ်ရန် သွေးဆောင်ခံခဲ့ရသည်။ ရေကြီးမှုအပြီးတွင်၊ ဘုရားသခင်သည် လူသားများနှင့် မြေကြီးသည် ရေဖြင့်ထပ်မံဖျက်ဆီးခံရမည်မဟုတ်ကြောင်း ပဋိညာဉ်ချုပ်ခဲ့သည်။ ဤကတိကိုယုံကြည်မည့်အစား၊ လူသားများသည် ရေကြီးမှုမည်သည့်အခါမျှ မရောက်နိုင်သော မျှော်စင်တစ်စင်ကို တည်ဆောက်ရမည်ဟု ခံစားခဲ့ကြသည်။ လုံခြုံမှုအတွက်၊ သူတို့သည် မြို့များတည်ဆောက်ပြီး အိမ်နီးချင်းများနှင့် နီးကပ်စွာနေထိုင်ရမည်။ ခရစ်တော်၏ခေတ်ကာလရှိ ယုဒလူမျိုးများပင်လျှင် ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်နှင့် သူ၏ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ဦးစွာထားရှိရန် မေ့လျော့ခဲ့ကြပြီး၊ ဘုရားသခင်အား သူထင်မြင်သည့်အတိုင်း လူ့ဘဝအတွက် လိုအပ်သော ရုပ်ဝတ္ထုဆိုင်ရာလိုအပ်ချက်များကို ထပ်မံပေးအပ်ခွင့်မပြုခဲ့ကြပေ။

Throughout the history of the world men have been tempted to question the advisability of God’s plans. After the Flood, God covenanted with mankind that the earth should never be destroyed again by water. Instead of trusting this promise, men felt they must build a tower whose top no flood could ever reach. For safety, they must build cities and live in close contact with their neighbors. Even the Jews of Christ’s day had forgotten to make the kingdom of God and His righteousness first, and to let God add to them the temporal and material necessities of life as seemed best to Him.

အနီးနားရှိ လူမျိုးများနှင့်တူညီလိုသော စိတ်အားထက်သန်မှုတွင်၊ အစ္စရေးလူမျိုးများသည် သူတို့၏ ကောင်းကင်ဘုရင်၏ အကြံအစည်များပေါ်တွင် နောက်ထပ်အခက်အခဲတစ်ခုထပ်ထားနေသည်ကို မသိခဲ့ကြပေ။ လွတ်လပ်စွာ ဆုံးဖြတ်ပိုင်ခွင့်ရှိသူများအနေဖြင့်၊ သူတို့သည် သူတို့၏ရွေးချယ်မှုဖြင့် ဘုရားသခင်ကို ကန့်သတ်ထားခဲ့သည် (ဆာလံ ၇၈:၄၁)၊ ထိုသို့ပြုလုပ်ရာတွင် သူတို့သည် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်မှုနှင့် ပုန်ကန်မှု၏ မျိုးစေ့များကို ကြဲချခဲ့သည်။ ဆိုးရွားသောရိတ်သိမ်းမှုသည် သေချာပေါက်ရောက်လာမည်ဖြစ်သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်သည် သူ၏သနားကရုဏာနှင့် သည်းခံခြင်းဖြင့် သူတို့ကို ဘယ်သောအခါမျှ စွန့်ပစ်မထားခဲ့ပေ။

In their anxiety to be like the nations about them, Israel did not realize that they were placing one more handicap on the plans of their heavenly King. Free moral agents, they were limiting God by their choice (Ps. 78:41), and in so doing they were sowing the seeds of selfishness and rebellion. The baleful harvest was sure to come, yet God in His mercy and long-suffering never forsook them.

၂၂. ပစ္စည်းများ။ စကားလုံးအရ “အရာများ”၊ “စီမံထားသောပစ္စည်းများ” ဟု ဆိုလိုပြီး၊ အထူးစုဝေးပွဲအတွက် စုစည်းထားသော ပစ္စည်းများကို ဆိုလိုသည်။

22. The stuff. Literally, “the things,” “the equipment,” meaning the supplies assembled for the special gathering.

၂၄-၂၅။ ရှောလ်နှင့်ဆမွယ်၏ အပြန်အလှန်ချစ်ခြင်း

ဆမွယ်နှင့်ရှောလ်အကြား ဆက်ဆံရေးသည် ထူးခြားသောနူးညံ့မှုရှိသည်။ ဆမွယ်သည် ရှောလ်ကို သူ၏သားကဲ့သို့ ချစ်ခဲ့ပြီး၊ ရှောလ်သည် ရဲရင့်ပြီး စိတ်အားထက်သန်သောစိတ်သဘောရှိသူဖြစ်ပြီး၊ ပရောဖက်ကို အလွန်ရိုသေလေးစားကာ၊ သူ၏ချစ်ခင်မှုနှင့် လေးစားမှုကို ပြသခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် အသက်ရှင်သောဘုရားသခင်၏ပရောဖက်၊ မစ်ရှင်နီးပါးပြီးဆုံးလုနီးသော သက်ကြီးရွယ်အိုတစ်ဦးနှင့်၊ သူ၏အလုပ်သည် ရှေ့တွင်ရှိသေးသော လူငယ်ဘုရင်တစ်ပါးတို့သည် ခင်မင်ရင်းနှီးမှုနှင့် လေးစားမှုဖြင့် ဆက်သွယ်ခံရသည်။ သူ၏ဖောက်ပြန်သောလမ်းကို လျှောက်လှမ်းရင်း၊ ဘုရင်သည် ပရောဖက်ကို သူ့ကိုယ်သူ ကယ်တင်နိုင်သူတစ်ဦးတည်းသာဖြစ်သည်ဟု ယူဆကာ မှီခိုခဲ့သည် (အက်စ်တီ ဇွန် ၁၊ ၁၈၈၈)။

24, 25. Mutual Love of Saul and Samuel.—The relation between Samuel and Saul was one of peculiar tenderness. Samuel loved Saul as his own son, while Saul, bold and ardent of temper, held the prophet in great reverence, and bestowed upon him the warmth of his affection and regard. Thus the prophet of the living God, an old man whose mission was nearly finished, and the youthful king, whose work was before him, were bound together by the ties of friendship and respect. All through his perverse course, the king clung to the prophet as if he alone could save him from himself (ST June 1, 1888).

၂၄. ထာဝရဘုရားရွေးချယ်တော်မူသူ။ ဘုရားသခင်သည် ရှောလု၏ ဘဝပုံစံကို ကြိုသိထားပြီးဖြစ်စေကာမူ သူ့ကို ဘုရင်အဖြစ် အဘယ်ကြောင့် ရွေးချယ်ခဲ့သနည်းဟု မေးခွန်းထုတ်သူများစွာရှိသည်။ အကြောင်းအရာအရ လူများသည် စစ်ပွဲတွင် ခိုင်မာသောခေါင်းဆောင်မှုပေးနိုင်မည့် ထင်ရှားသောပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးကို လိုလားခဲ့သည် (အခန်း ၈:၁၉, ၂၀)။ ဘုရားသခင်သည် သူတို့၏ဆန္ဒအတိုင်း ရွေးချယ်ခဲ့ပြီး၊ (၁) သူတို့၏လွတ်လပ်စွာရွေးချယ်ပိုင်ခွင့်ကို မကန့်သတ်ကြောင်း၊ (၂) သူတို့၏မလျော်ကန်သောရွေးချယ်မှုရှိသော်လည်း ဘုရင်စနစ်နှင့်အတူလာသော ဆိုးရွားသောလွှမ်းမိုးမှုများကို ထိန်းချုပ်မည်ဖြစ်ကြောင်း၊ (၃) လူတစ်ဦးသည် ကြဲထားသည့်အရာကို ရိတ်သိမ်းရမည်ကို အတွေ့အကြုံဖြင့် သင်ယူရမည်ဖြစ်ကြောင်း၊ (၄) နိုင်ငံလုံးဆိုင်ရာ ဘုရားသခင်ရွေးချယ်ထားသောလမ်းမှ သွေဖည်သွားခြင်းသည် ထိုနိုင်ငံအတွင်းရှိ တစ်ဦးချင်းပုဂ္ဂိုလ်များအား သူ၏အလိုတော်နှင့်အညီ နေထိုင်ပြီး သူ၏ဆုကျေးဇူးများကို လက်ခံရယူခြင်းမှ မတားဆီးကြောင်း သက်သေပြရန် ရွေးချယ်ခဲ့သည်။

24. Whom the Lord hath chosen. Many raise the question, Why did God choose Saul as king, knowing full well the life he would lead? The context reveals that the people wanted a man of commanding personality who would provide them with strong leadership in war (ch. 8:19, 20). God chose chosen in harmony with their wishes, to prove to them: (1) that He did not limit their freedom of choice, (2) that in spite of their unwise choice He would restrain the evil influences that came with the monarchy, (3) that they must learn by experience that what a man sows he must also reap, and (4) that national departure from the path of God’s choosing does not prevent individuals within that nation from living in harmony with His will and receiving His blessing.

၂၄။ ရှောလ်၏စွမ်းရည်များ ဖောက်ပြန်ခြင်း
ရှောလ်သည် သူ၏စွမ်းရည်များကို ဘုရားသခင်၏ထိန်းချုပ်မှုအောက်တွင် လွှဲအပ်ခဲ့မည်ဆိုပါက၊ နိုင်ငံကို အုပ်ချုပ်နိုင်သော ဉာဏ်နှင့်လွှမ်းမိုးမှုရှိခဲ့သည်။ သို့သော် သူ့ကို ကောင်းမှုပြုရန် အရည်အချင်းပြည့်မီစေသော ထိုစွမ်းရည်များကို စာတန်ထံ လွှဲအပ်သောအခါ၊ စာတန်သည် ၎င်းတို့ကို အသုံးပြုနိုင်ပြီး၊ သူသည် ကျယ်ပြန့်သောဆိုးရွားမှုအတွက် လွှမ်းမိုးမှုကို ပြသနိုင်ခဲ့သည်။ သူသည် အခြားသူများထက် ပို၍ ပြင်းထန်စွာ လက်စားချေတတ်သူ၊ ပို၍ ထိခိုက်နစ်နာစေတတ်သူ၊ သူ၏မသန့်ရှင်းသော ရည်ရွယ်ချက်များကို လိုက်စားရာတွင် ပို၍ ပြတ်သားသူဖြစ်နိုင်သည်။ အကြောင်းမှာ ဘုရားသခင်က သူ့အား ပေးထားသော သာလွန်သောဉာဏ်နှင့် စိတ်နှလုံးစွမ်းရည်များကြောင့်ဖြစ်သည် (အက်စ်တီ အောက်တိုဘာ ၁၉၊ ၁၈၈၈)။

24. Saul’s Capabilities Perverted.—Saul had a mind and influence capable of governing a kingdom, if his powers had been submitted to the control of God, but the very endowments that qualified him for doing good could be used by Satan, when surrendered to his power, and would enable him to exert widespread influence for evil. He could be more sternly vindictive, more injurious and determined in prosecuting his unholy designs, than could others, because of the superior powers of mind and heart that had been given him of God (ST Oct. 19, 1888).

၂၇. ဘေလီယာလ်၏သားများ။ သို့မဟုတ် “အဖိုးမဖြတ်နိုင်သောသူများ” (RSV; အခန်း ၂:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။ အစ္စရေးလူမျိုးများထဲတွင် အငယ်ဆုံးသောမျိုးနွယ်မှ ရှောလုသည် လူနှစ်မျိုးနှင့် ရင်ဆိုင်ရမည်မှာ မထူးဆန်းပေ၊ တစ်မျိုးမှာ “ဘုရားသခင်ထိတွေ့ပေးတော်မူသော စိတ်နှလုံးရှိသူများ” (အခန်း ၂၆) ဖြစ်ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုကို လိုက်နာလိုသူများဖြစ်ပြီး၊ နောက်တစ်မျိုးမှာ—ယုဒမျိုးနွယ်မှ အကြီးဆုံးမျိုးနွယ်မှ ဘုရင်တစ်ပါးတောင်းဆိုရန်လာသော အကြီးအကဲအချို့အပါအဝင်—သူတို့ကိုယ်သူတို့ အထင်သေးခံရသည်ဟု ခံစားရပြီး သစ္စာခံမှုကို ငြင်းပယ်ခဲ့သူများဖြစ်သည် (PP 612 ကိုကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်သည် မောရှေအား လေဝိမျိုးနွယ်ကို မျိုးနွယ်အားလုံး၏ သားဦးများအစား အစားထိုးရန်နှင့် ယဇ်ပုရောဟိတ်အမှုကို အာရုန်၏သားများထံသာ ကန့်သတ်ရန် မိန့်မှာခဲ့စဉ်ကလည်း ထိုနည်းတူအခြေအနေဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်။ ထိုအချိန်တွင် ကောရနှင့် အစ္စရေးမင်းသား ၂၅၀ သည် ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုကို လိုက်နာရန် ငြင်းဆန်ခဲ့ပြီး၊ မောရှေအား သူ၏မိသားစုကို ရာထူးတွင်ထားခဲ့သည်ဟု အပြစ်တင်ခဲ့သည်။ ရှောလုသည် သူ၏အာဏာကို ငြင်းပယ်ခံရမှုကို သည်းခံစွာလက်ခံခဲ့ပြီး၊ သူ၏ထီးနန်းအခွင့်အာဏာကို အင်အားသုံးပြီး ထိန်းသိမ်းရန် မကြိုးစားခဲ့ခြင်းသည် ဘုရားသခင်သည် သူ၏စိတ်နှလုံးကို ထိတွေ့ပေးတော်မူပြီး ဘုရင်အဖြစ်လိုအပ်သော ဉာဏ်ပညာကို ပေးအပ်နေသည်ဆိုသည့် အကောင်းဆုံးသက်သေဖြစ်သည်။

27. Children of Belial. Or, “worthless fellows” (RSV; see on ch. 2:12). It was only to be expected that Saul, a member of the smallest tribe in Israel, would encounter two classes of people, those “whose hearts God had touched” (v. 26) and who seemed willing to follow God’s leading, and others—perhaps including some of the very elders who had come from Judah, the largest tribe, to petition a king—who felt they had been slighted and therefore refused allegiance (see PP 612). The same situation developed when God commanded Moses to substitute the Levites for the first-born of all the tribes, so confining the priestly office to the sons of Aaron. At that time Korah and 250 of the princes of Israel refused to follow God’s leading, and blamed Moses for placing his own family in office. The very fact that Saul took this rejection of his authority so patiently, and made no effort to maintain his right to the throne by force, is the best of evidence that God had touched his heart and was imparting to him wisdom requisite to kingship.

ellen g. white comments

1–27 PP 610-612

1–11 PP 610

5, 6 CT 373

8 PP 617, 627

10 PP 622, 636

17, 20–25, 27 PP 611

အခန်းကြီး - ၁၁

chapter 11

၁. နာဟရှသည် ဂျာဘေရှ-ဂိလဒ်မြို့သားများအား အရှက်ရ အနှိမ့်ခံရသော အခြေအနေတစ်ခုကို ကမ်းလှမ်းသည်။ ၄. သူတို့သည် တမန်များစေလွှတ်ပြီး ရှောလုအားဖြင့် ကယ်တင်ခံရသည်။ ၁၂. ထို့ပြင် ရှောလုသည် ထိုအားဖြင့် အတည်ပြုခံရပြီး၊ သူ၏ ဘုရင်စည်းစိမ်ကို သက်တမ်းတိုးခံရသည်။

1 Nahash offereth them of Jabesh-gilead a reproachful condition. 4 They send messengers, and are delivered by Saul. 12 Saul thereby is confirmed, and his kingdom renewed.

၁. နာဟရှ အမ္မုန်လူ။ နာဟရှဆိုသည့် အမည်သည် “မြွေ” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည့် ဟေဗြဲစကားလုံး နာဟရှ ဖြစ်သည်။ မြွေသည် ပါလက်စတိုင်း၏ ဘုရားမများသော ဘုရားကျောင်းများတွင် ထင်ရှားသော အဆင်တန်ဆာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဣသရေလလူများသည် ဇင်တောထဲတွင် ကဒေရှမှ ထွက်ခွာစဉ် (တောလမ်းခရီး) အဆိပ်ရှိသော မြွေများနှင့် အတွေ့အကြုံရှိပြီးနောက် (တောလမ်းမှ ထွက်ခွာခြင်း) ကြေးမြွေရုပ်ကို ထိန်းသိမ်းရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြသည် (တောလမ်းမှတ်တမ်း ၂၀:၁; ၂၁:၅–၉; နှိုင်းယှဉ်ပါ၊ ၂ ဘုရင်ခံ ၁၈:၄)။ အိမ်နီးချင်းဘာသာတရားများတွင် မြွေအပေါ် အရေးပါမှုကို မြင်တွေ့ခဲ့ရပြီးနောက်၊ ဣသရေလလူများသည် မကြာမီတွင် တောထဲတွင် ၎င်းတို့ကို ကယ်တင်ခဲ့သည်ဟု ထင်မြင်သော မြွေကို ကိုးကွယ်လာခဲ့သည် (ရေဇရာ ၈:၇–၁၂ နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ နောက်ပိုင်းတွင် ဟေဇကိယလက်ထက်၌ ထိုကြေးမြွေရုပ်သည် ထိုသို့သော ကိုးကွယ်မှုကြောင့် ဖျက်ဆီးခံရသည် (၂ ဘုရင်ခံ ၁၈:၄)။ ပုဂ္ဂိုလ်အမည်များသည် မတူညီသော နတ်ဘုရားများ၏ အမည်များနှင့် ပေါင်းစပ်ထားလေ့ရှိသောကြောင့်၊ နာဟရှသည် ဉာဏ်ပညာ၊ လှည့်ဖျားမှုနှင့် လိမ္မာပါးနပ်မှုကဲ့သို့သော မြွေ၏ လက္ခဏာများကို ရည်ညွှန်းသော အမည်တစ်ခုဖြစ်ပြီး ၎င်းကို ပေးခံရပုံရသည်။

1. Nahash the Ammonite. The name Nahash is the familiar Hebrew word for “serpent.” The serpent was a prominent decoration in the heathen temples of Palestine. The children of Israel had seen fit to preserve the brazen serpent after their experience with the poisonous reptiles in the Wilderness of Zin, on their departure from Kadesh (Num. 20:1; 21:5–9; cf. 2 Kings 18:4). Seeing the importance placed upon the snake in all the religions of their neighbors, the Israelites before long were also venerating the serpent that they thought had saved them in the wilderness (cf. Eze. 8:7–12). Later, in the days of Hezekiah, the brazen serpent was destroyed because of such worship (2 Kings 18:4). Inasmuch as personal names were frequently compounded with those of various deities, Nahash was evidently given a name implying certain characteristics of the serpent, such as wisdom, cunning, and craftiness.

ဂျာဘေရှ-ဂိလဒ်။ ပညာရှင်များသည် ယခင်က ဤမြို့ကို ဂျော်ဒန်မြစ်မှ ၇ မိုင် (၁၁.၅ ကီလိုမီတာ) အရှေ့ဘက်ရှိ ဝါဒီယာဘစ် (ဂျာဘေရှ) ကို အပေါ်စီးမှ မြင်ရသော တောင်ကုန်းများတွင် တည်ရှိသည်ဟု သတ်မှတ်ခဲ့ကြသည်။ သို့သော် ၎င်းသည် ဂျာဘေရှ-ဂိလဒ်မြို့သားများအတွက် ရှောလုနှင့် ဂျိုနသန်၏ ခန္ဓာကိုယ်များကို ဘက်ရှန်မြို့ရိုးမှ လှံဖြင့်ထိုးထားသော ခန္ဓာကိုယ်များကို ဖယ်ရှားပြီး ထိုညတွင်ပင် သယ်ဆောင်ရန် အလွန်ဝေးကွာလွန်းသည် (အခန်း ၃၁:၁၁–၁၃)။ ရှေးဟောင်းသုတေသနပညာရှင် နယ်လဆင်ဂလူးက်သည် ဂျာဘေရှ-ဂိလဒ်ကို ဂျော်ဒန်မြစ်မှ ၂ မိုင်နှင့် ၂/၃ (၄.၃ ကီလိုမီတာ) အရှေ့ဘက်တွင်ရှိသော တယ်လအယ်လ်-မက်ဘရေးနှင့် တယ်လအဘူခါရာ့ဇ်ဟူသော ခေတ်သစ်တောင်ပုံများနှင့် ဖော်ထုတ်နိုင်ခဲ့သည့် ခိုင်လုံသော သက်သေများကို တွေ့ရှိခဲ့သည်၊ ၎င်းသည် ဂိလဒ်တောင်ကုန်းများမှ နက်ရှိုင်းသော ချောက်ထဲမှ ထွက်ပေါ်လာပြီး ဂျော်ဒန်မြစ်နှင့် ပေါင်းဆုံရာ အနောက်သို့ စီးဆင်းသော ယာဘစ်မြစ်ကို အပေါ်စီးမှ မြင်ရသည် (ဂျော်ဒန်မြစ်၊ စာမျက်နှာ ၁၅၉–၁၆၇)။ ဤမြို့သည် ဗင်္ယာမိန်အမျိုးအား ပြည်တွင်းစစ်တွင် မပါဝင်ခဲ့သောကြောင့် မိဘများသတ်ဖြတ်ခံရပြီး ကျန်ရစ်သော ဗင်္ယာမိန်အမျိုးသားများအား ဇနီးများအဖြစ်ပေးအပ်ခံရသော အပျိုမလေး ၄၀၀ ၏ အိမ်ဖြစ်ခဲ့သည် (တရားသူကြီးမှတ်တမ်း ၂၁:၈–၁၄)။

Jabesh-gilead. Scholars had previously assigned this town to the hills overlooking the Wadi Yābis (Jabesh) 7 mi. (11.5 km.) to the east of the river Jordan. But this would have been too far for the men of Jabesh-gilead to carry the bodies of Saul and Jonathan the same night they took the impaled torsos of these men down from the city wall of Beth-shan (ch. 31:11–13). The archeologist Nelson Glueck found several definite lines of evidence that led him to identify Jabesh-gilead with the modern mounds of Tell el–Meqbereh and Tell Abū Kharaz, 2 2/3 mi. (4.3 km.) east of the Jordan, overlooking the river Yabis after it emerges from its deep gorge in the hills of Gilead and flows westward toward its union with the Jordan (The River Jordan, pp. 159–167). This city had been the home of the 400 virgins whose parents were slain because they did not participate in the civil war against Benjamin, and who were given as wives to the remnant of that tribe after its almost total destruction (Judges 21:8–14).

နာဟရှမတိုင်မီ နှစ်ပေါင်းများစွာကတည်းက ဣသရေလသည် အမ္မုန်လူများ၏ လက်အောက်တွင် ၁၈ နှစ်ကြာ ကျွန်ခံခဲ့ရသည်။ အမ္မုန်လူများသည် ဂျေဖသာ၏ လက်ထဲတွင် ရှုံးနိမ့်ခဲ့မှုကို နာကြည်းနေဆဲဖြစ်ပြီး၊ ဂိလဒ်ကို ပြန်လည်ထိန်းချုပ်ရန် အခွင့်အရေးရှာဖွေနေခြင်းသည် သဘာဝကျသည်။ ဂဒ်အမျိုးနှင့် မနာရှေအမျိုး၏ တစ်ဝက်သည် ဂျဘုတ်၊ ယာဘစ်နှင့် ယာမတ်မြစ်များဖြင့် ရေလှံထားသော မြေဆီမြေသြဇာကောင်းသော မြေကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။ သဲကန္တာရတွင် အပူဒဏ်ထက်သာလွန်စွာ တည်ရှိပြီး၊ ၎င်းတို့၏ စပျစ်ခြံများနှင့် ကောင်းမွန်သော ကျက်စားရာနေရာများသည် အရှေ့ဘက်သဲကန္တာရလူများ၏ မနာလိုမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ ဂျာဘေရှ-ဂိလဒ်သည် ယခင်က ဖျက်ဆီးခံရခြင်းမှ ပြန်လည်ထူထောင်လာခဲ့သော်လည်း၊ ၎င်း၏မြို့သားများသည် ဗင်္ယာမိန်နှင့်ဆိုင်သော ကိစ္စအပြီးတွင် ရက်စက်စွာ အပြစ်ပေးခံရမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သော အဖြစ်အပျက်ကို မေ့လျော့မထားပုံရသည်။ သို့သော် ဂျာဘေရှ-ဂိလဒ်မြို့သားများနှင့် ၎င်းတို့၏ အမျိုးသားများအကြား ရန်ငြှိုးထက်၊ ဂျေဖသာအားဖြင့် ၎င်းတို့အား အနိုင်ယူခံရမှုကြောင့် အမ္မုန်လူများသည် ဣသရေလလူမျိုးအားလုံးအပေါ် မုန်းတီးမှုက ပိုမိုပြင်းထန်သည်။

Many years earlier than Nahash, Israel had been in subjection to the Ammonites for 18 years. It would be natural that the Ammonites, still resenting their defeat at the hands of Jephthah, would be looking for an opportunity to regain control of Gilead. The Gadites and the half tribe of Manasseh had rich soil, watered by the Jabbok, Yabis, and Yarmuk rivers. Well situated above the heat of the desert, their vineyards and fine pasturages were the envy of the peoples of the eastern deserts. Jabesh-gilead had risen from the ruin of earlier days, but its inhabitants had probably not forgotten their brutal punishment following the affair with Benjamin. But stronger than the feud between the men of Jabesh-gilead and their own kin was the hatred Ammon felt for all Israel as a result of the defeat administered them by Jephthah.

၂. ဣသရေလလူမျိုးအားလုံးအပေါ် အရှက်တရား။ နာဟရှသည် အမျိုးအနွယ်များကို ဘုရင်တစ်ပါးအောက်တွင် ပိုမိုနီးကပ်စွာ စုစည်းလိုသော ဣသရေလ၏ ဆန္ဒကို မသိခဲ့ပုံရသည်။ ဂျာဘေရှ-ဂိလဒ်မြို့သားများသည် ထိုအစီအစဉ်ကို သိခဲ့လျှင်—အားလုံးသော အမျိုးအနွယ်များသည် မဇ္ဈပါတွင် ရှောလုကို ရွေးချယ်ရာတွင် ကိုယ်စားပြုခံခဲ့ရသည် (အခန်း ၁၀:၁၇)—ထိုအရာသည် ၎င်းတို့အတွက် အနည်းငယ်သာ အရေးပါပုံရသည်။ ဂျာဘေရှ-ဂိလဒ်၏ သဘောထားသည် ဘုရင်တစ်ပါး လိုအပ်မှုထက်၊ သခင်ဘုရား၏ အစီအစဉ်ကို ပယ်ရှားမှုကြောင့် လူမျိုးတစ်ခုလုံး၏ ဖရိုဖရဲဖြစ်နေသော အခြေအနေကို ဖော်ပြသည်။ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်မှုသည် ဘုရားသခင်ကမ်းလှမ်းသော မည်သည့်ဖြေရှင်းချက်ကိုမဆို လူမျိုးတစ်ခုလုံးက လက်မခံနိုင်သည့်အထိ တိုးပွားလာခဲ့သည် (အခန်း ၁၀:၂၇ ကိုကြည့်ပါ)။ နာဟရှသည် ဂျာဘေရှ၏ အကြီးအကဲများအပေါ် အထူးသဖြင့် ရန်ငြှိုးထားခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ ဣသရေလလူမျိုးအားလုံးကို အရှက်ရအောင် လုပ်ရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။ ထိုနည်းတူ၊ ဝိညာဉ်များ၏ ရန်သူသည် တစ်ယောက်သော ပျောက်ဆုံးသွားသော ဝိညာဉ်အား ဆင်းရဲဒုက္ခဖြစ်စေပြီး၊ ထိုသို့သော အပြစ်ပေးမှုသည် ဘုရားသခင်ကို အမှုထမ်းခြင်း၏ သဘာဝရလဒ်ဖြစ်သည်ဟု စွပ်စွဲခြင်းဖြင့် ကောင်းကင်တပ်များအပေါ် အရှက်တရားကို ပုံထားရန် ကြံစည်သည်။

2. Reproach upon all Israel. Nahash apparently did not know of Israel’s desire for a closer organization of the tribes under a king. If the men of Jabesh-gilead knew of the plan—and all the tribes were represented at the selection of Saul in Mizpah (ch. 10:17)—it seems that it meant little to them. The attitude of Jabesh-gilead gives an idea of the disorganized condition of the nation, not so much owing to their need of a king as to their rejection of the Lord’s plan. Selfishness had increased to the point where any solution offered by God would not be acceptable to the entire body (see ch. 10:27). It was not that Nahash had any special grudge against the elders of Jabesh more than the rest of Israel; his purpose was to show contempt for all Israel by inflicting injury on some of their number. In the same way the adversary of souls schemes to heap contempt on the hosts of heaven by bringing suffering to one lost soul and then charging that such punishment is the natural result of serving God.

၃. တမန်များစေလွှတ်ခြင်း။ အမ္မုန်လူများအောက်တွင် ဣသရေလ၏ ကျွန်ခံမှုမှစ၍၊ ဂျာဘေရှသည် အနီးနားရှိ ဣသခါရ၊ ဧဖရိမ်နှင့် ဗင်္ယာမိန်ကဲ့သို့သော အမျိုးအနွယ်များနှင့် ဆက်သွယ်မှုမှ တဖြည်းဖြည်း နုတ်ထွက်ခဲ့သည်။ ဤမြို့သည် ရှီလောမှ ၃၀ မိုင်ထက် မပိုသည့်အကွာအဝေးတွင် ရှိပြီး၊ ရှမွေလ၏ ဓမ္မအမှုသည် ဧဖရိမ်၊ ဗင်္ယာမိန်နှင့် ယုဒအမျိုးတွင်သာ အကန့်အသတ်ရှိပုံရသည်။ ဂျာဘေရှ-ဂိလဒ်မြို့သားများသည် အခြားအမျိုးအနွယ်များနှင့် ၎င်းတို့၏ ရန်ငြှိုးကို အချိန်ကြာရှည် ထိန်းထားခဲ့သောကြောင့် ရှမွေလသည် တရားသူကြီးဖြစ်သည်ကို မသိခဲ့ပုံရသည်။ ၎င်းတို့သည် ရှောလု၏ ခန့်အပ်မှုကို လုံးဝမသိခဲ့ပုံရသည်။ ဖိလိတ္တိလူများအား ဆန့်ကျင်သော စစ်ဆင်ရေးများတွင် ၎င်းတို့သည် မပါဝင်ခဲ့ဘဲ၊ အမျိုးအနွယ်တာဝန်များတွင် ၎င်းတို့၏ အစုစည်းကို မထမ်းဆောင်လိုဘဲ သီးသန့်နေထိုင်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် အမျိုးအနွယ်များက ၎င်းတို့၏ အကူအညီတောင်းခံမှုကို တုံ့ပြန်မည်လားဟု မသေချာခဲ့ပေ။ အလွန်စိတ်ပျက်အားငယ်မှုဖြင့် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ ချို့ယွင်းချက်များကို တကယ့်ကို ဝန်ခံခဲ့ပြီး၊ ယခင်က ၎င်းတို့ဂရုမစိုက်ခဲ့သော ဣသရေလလူမျိုးတစ်ဝက်အား ၎င်းတို့၏ သနားကရုဏာကို အပ်နှံခဲ့သည်။

3. Send messengers. It would seem that since Israel’s servitude under the Ammonites, Jabesh had more or less withdrawn from association with even nearby tribes such as Issachar, Ephraim, and Benjamin. The city was not more than 30 mi. from Shiloh, and Samuel’s ministry seems to have been limited mostly to Ephraim, Benjamin, and Judah. Could it be that the men of Jabesh-gilead had so long nursed their grudge against the other tribes that they did not know that Samuel was judge? They certainly seem to have known nothing of Saul’s appointment. Probably they had taken no part in the campaigns against the Philistines, but had withdrawn to themselves, unwilling to take their share in tribal responsibilities. They were not even sure that the tribes would make any response to their plea. In sheer desperation they virtually acknowledged their shortcomings and threw themselves upon the mercy of their fellow Israelites, whom they had neglected in the past.

၅. နွားထီးနောက်သို့။ စကားလုံးအရ “နွားထီးများ၏ နောက်တွင်” ဟုဆိုသည်။ ရှောလုသည် မြေထွန်နေခဲ့ပြီး ညအခါတွင် သူ၏ နွားထီးများကို ပြန်ယူလာနေသည်မှာ ထင်ရှားသည်။ ဂျိုးဆီးဖတ်စ်က ၎င်းသည် သူ၏ ခန့်အပ်မှုပြီးနောက် အနည်းဆုံး တစ်လအကြာတွင် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်ဟု ထင်မြင်သည် (ရှေးဟောင်းမှတ်တမ်း vi. ၅. ၁)။ သူ၏ ရွေးချယ်မှုသည် လူများစွာကို မနှစ်မြို့ခဲ့သောကြောင့်၊ သူသည် သူ့ကို ဘိသိက်ပေးခဲ့သော ပရောဖက်၏ ညွှန်ကြားမှုကို စောင့်ဆိုင်းရန် အိမ်သို့ ပြန်သွားခဲ့ပုံရသည်။ နာဟရှသည် ရှောလုကို ဘုရင်မဖြစ်မီ ဂျာဘေရှကို ဝိုင်းထားခဲ့လျှင် ဘာဖြစ်လာမည်နည်း။ ထို့ပြင် သူ့ကို ဘုရင်အဖြစ် အသိအမှတ်မပြုလိုသော မနှစ်မြို့သူများရှေ့တွင် သူ၏ ထိုက်တန်မှုကို သက်သေပြရန် အခွင့်အရေးရှိခြင်းထက် ပို၍အရေးကြီးသော အရာမရှိပေ။ ဤဖြစ်ရပ်နှင့် ထိုသူသည် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး လိုအပ်နေသည်။ ဘုရားသခင်သည် အတိတ်ကာလတွင် သူ၏ လူများကို မည်သို့ဦးဆောင်ခဲ့သည်ကို မေ့လျော့ခြင်းမှတပါး ကျွန်ုပ်တို့တွင် ကြောက်ရွံ့စရာမရှိပေ။ ဤအတွေ့အကြုံသည် နှိမ့်ချသော ခရစ်ယာန်တိုင်းအား ဘုရားသခင်သည် မည်သည့်အနေအထားတွင်မဆို မဖြစ်နိုင်သည့်အရာမရှိကြောင်း အာမခံပေးသည်။

5. After the herd. Literally, “behind the oxen.” Evidently Saul had been plowing and was bringing his oxen in for the night. Josephus thinks this was at least a month after his appointment (Antiquities vi. 5. 1). Inasmuch as his selection was not pleasing to many, he evidently returned home to await the direction of the prophet who had anointed him. What would have happened had Nahash besieged Jabesh before Saul was made king? And what was more essential than that the new king have the opportunity of proving his worth before the disgruntled ones who refused to acknowledge him as king? The event and the man each stood in need of the other. We have nothing to fear except as we forget how God has led His people in the past. This experience assures every humble Christian that it is not possible for him to be placed in a position for which God has not already made abundant provision.

၆. ထပ်ကူးလာသည်။ စကားလုံးအရ “အပေါ်သို့ ပြေးတက်လာသည်” ဟုဆိုသည်။ ရှောလု၏ ဘိသိက်ပေးခံရမှုမှ အိမ်သို့ပြန်လာစဉ်တွင် အတူတူဖြစ်ခဲ့သော အတွေ့အကြုံအတွက် ဤစကားလုံးကို သုံးသည် (အခန်း ၁၀:၆, ၁၀)။ ဂိဒေါင်၏ ခေါ်ဆိုမှုနှင့်ပတ်သက်၍ မှတ်တမ်းတွင် “ထာဝရဘုရား၏ ဝိညာဉ်သည် ဂိဒေါင်နှင့်အတူ ဝတ်ဆင်ခဲ့သည်” ဟု စကားလုံးအရ ဆိုထားသည် (တရားသူကြီးမှတ်တမ်း ၆:၃၄)။ ဂျိုရှုသည် ဂိဗွန်လူများကို ကူညီရန် ညွှန်ကြားခံရသည့်အတိုင်း၊ တောင်ပိုင်းကိနာန်၏ ဘုရင်ငါးပါးသည် ဣသရေလလူမျိုးနှင့် စာချုပ်ချုပ်ဆိုမှုအတွက် ၎င်းတို့ကို အပြစ်ပေးရန် ကြံစည်ခဲ့စဉ်တွင်၊ ဂျာဘေရှသည် ရန်သူ၏ တိုက်ခိုက်မှုမတိုင်မီ အကူအညီလိုအပ်နေချိန်တွင်၊ ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်သည် ၎င်းတို့၏ ဆုတောင်းမှုအတွက် ဖြေဆိုမှုသည် လမ်းတွင် ရှိနေပြီဖြစ်ကြောင်း ပြသခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် အခက်အခဲတိုင်းမှ ထွက်ပေါ်လာသော နည်းလမ်းတစ်ထောင်အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါသည်။

6. Came upon. Literally, “rushed upon.” The same word is used to describe Saul’s experience on the way home from his anointing (ch. 10:6, 10). Concerning the call of Gideon, the record says, literally, that “the Spirit of the Lord clothed himself with Gideon” (Judges 6:34). As Joshua was instructed to go to the aid of the Gibeonites when the five kings of southern Canaan sought to punish them for making a treaty with the children of Israel, so, regardless of the past, when Jabesh was in need of help before the attack of an enemy, the Spirit of God demonstrated that the answer to their prayer for help was well on the way. Thank God for the thousand ways He has out of every difficulty!

၇. နွားထီးတစ်စုံ။ သူထွန်နေခဲ့သော နွားထီးတစ်စုံပင်ဖြစ်နိုင်သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ တန်ခိုးကို အမြဲပြသရန် အသုံးပြုသော ကိရိယာများသည် မည်မျှနီးကပ်နေသည်နည်း။ မောရှေသည် အဲဂုတ္တု၏ မြင်းများနှင့် ရထားများကို မလိုအပ်ခဲ့ပေ။ သူ၏ သိုးထိန်းတုတ်သည် “ဘုရားသခင်၏ တုတ်” ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ဂိဒေါင်သည် ဖိလိတ္တိလူများအတွက် လိုအပ်သော သံလှံများကို မလိုအပ်ခဲ့ပေ။ ရွံ့အိုးအနည်းငယ်နှင့် ဖယောင်းတိုင်များသည် ပိုမိုကောင်းမွန်သည်။ ရှောလုသည် အထူးစက်ကိရိယာများကို မတောင်းဆိုခဲ့ပေ။ သူ၏ နွားထီးများကို ယဇ်ပူဇော်ခြင်းဖြင့် သူသည် သခင်ဘုရားအတွက် ပေးကမ်းရန်နှင့် အသုံးခံလိုသော ဆန္ဒရှိကြောင်း ဣသရေလကို ယုံကြည်စေခဲ့သည်။ သူ၏ တက်ကြွမှုနှင့် ဖန်တီးမှုသည် ကူးစက်နိုင်စွမ်းရှိပြီး “ထာဝရဘုရား၏ ကြောက်ရွံ့မှုသည် လူများအပေါ်သို့ သက်ရောက်ခဲ့သည်”။ သူသည် ဝိညာဉ်တော်၏ ထိန်းချုပ်မှုအောက်တွင် မှန်ကန်သောအချိန်တွင် မှန်ကန်သောအရာကို လုပ်ဆောင်ရန် လမ်းညွှန်ခံရမည်ဖြစ်ကြောင်း ထပ်မံပြသခဲ့သည်။ ကိုယ်ကိုကိုယ် လုံးဝမေ့လျော့ခဲ့သည်။ ယခင်တစ်လခန့်က သူ၏ စိတ်ထဲတွင် ကြီးမားစွာ ထင်ရှားနေခဲ့သော ဘယ်လိယလ်၏သားများ၏ ဝေဖန်မှုများသည် အရေးမပါသည့်အရာများအဖြစ် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။ ဤအသစ်ပြီး သူ့အတွက် ထူးဆန်းသော တန်ခိုးအားဖြင့် ရှောလုသည် သူ၏ သတ္တိတက်လာသည်ကို ခံစားရပြီး၊ အောင်မြင်မှုကို ယုံကြည်စိတ်ချစွာဖြင့် ရှမွေလနှင့်အတူ ဒုက္ခရောက်နေသော မြို့တစ်ခုအား ကာကွယ်ရန် သူ့ကိုယ်သူ အလျင်အမြန် ထားရှိခဲ့သည်။

7. Yoke of oxen. Probably the same yoke with which he had been plowing. How close at hand are the instruments with which God always demonstrates His power! Moses did not need the horses and chariots of Egypt. His shepherd’s crook became the “rod of God.” Gideon did not need the iron spears that the Philistines found necessary. A few clay pitchers and candles were better. Saul did not ask for special equipment. By the sacrifice of his own oxen he convinced Israel of his willingness to spend and be spent for the Lord. His energy and resourcefulness were contagious, “and the fear of the Lord fell on the people.” Once more he demonstrated the fact that, controlled by the Spirit, he would be guided in doing the right thing at the right time. Self was completely forgotten. The criticisms of the sons of Belial that probably had loomed large in his thinking during the past month or more melted away into insignificance. Under this new and, to him, strange power Saul felt his courage mount. Confident of success, he unhesitatingly placed himself by the side of Samuel in bringing protection to a town in distress.

၈. ဘေဇက်။ အမျိုးအနွယ်တပ်များအတွက် စုဝေးရာနေရာဖြစ်သော ဘေဇက်သည် ရှေခင်မြို့မှ ၁၂ မိုင်နှင့် ၃/၄ (၂၀.၄ ကီလိုမီတာ) အနောက်မြောက်ဘက်တွင် ဘက်ရှန်သို့သွားသော လမ်းပေါ်တွင်ရှိပြီး၊ ဂျာဘေရှ-ဂိလဒ်မှ ၁၀ မိုင် (၁၆ ကီလိုမီတာ) အနောက်တောင်ဘက်တွင် ရှိသည်။ မြောက်ပိုင်းအမျိုးအနွယ်များအတွက် လှည့်ပတ်ရန် အလွန်ဝေးကွာမနေသော်လည်း၊ ၎င်းသည် ယေရုသလင်မြို့မှ ၄၂ မိုင်နှင့် ၁/၄ (၆၇.၆ ကီလိုမီတာ) မြောက်ဘက်တွင်ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် ယုဒအမျိုးမှ လူများစွာအတွက် သတ်မှတ်ထားသော အချိန်အတွင်း ထိုနေရာသို့ စုဝေးရန် မဖြစ်နိုင်ပေ။ ဘေဇက်မှ၊ ပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်အထက် ပေ ၁,၀၀၀ ကျော်တွင်၊ တပ်များသည် ဝါဒီအယ်လ်-ခါရှနယ်မှတစ်ဆင့် ဂျော်ဒန်မြစ်သို့ ဆင်းသက်ကြမည်ဖြစ်ပြီး၊ ဤနေရာတွင် ပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်အောက် ပေ ၉၀၀ ခန့်ရှိသည်။ ထိုမြစ်ကို ဖြတ်ကူးပြီး၊ ၎င်းတို့သည် မိုင်အနည်းငယ်အကွာတွင်ရှိသော မြို့သို့ ဆက်လက်သွားကြမည်ဖြစ်သည်။ ဤလက်နက်ကိုင်တပ်များ၏ စုဝေးမှုသည် ရက်ပေါင်း ၆ ရက်အတွင်း ပြီးစီးနိုင်ပြီး၊ ဘေဇက်မှ ညအခါတွင် ချီတက်ခြင်းဖြင့် ရှောလုသည် ခုနစ်ရက်မြောက်နံနက်စောစောတွင် ဂျာဘေရှသို့ ရောက်ရှိနိုင်သည်။ ဆဋ္ဌမနေ့တွင် ရှောလုသည် ဂျာဘေရှ၏ အကြီးအကဲများအား အချိန်မီအကူအညီပေးနိုင်မည်ဟု အာမခံရန် လုံလောက်သော တပ်များရှိခဲ့သည်။

8. Bezek. Bezek, the meeting place for the tribal armies, is 12 3/4 mi. (20.4 km.) northeast of Shechem on the road to Beth-shan, and some 10 mi. (16 km.) southwest of Jabesh-gilead. It would not be too far for the northern tribes to march, but it is 42 1/4 mi. (67.6 km.) north of Jerusalem; thus it would be impossible for many from the tribe of Judah to assemble there within the given time. From Bezek, more than 1,000 ft. above sea level, the armies would descend via the Wadi el–Khashneh to the Jordan, at this point about 900 ft. below sea level. Fording that stream, they would proceed to the town a mile or so farther east. This gathering of armed men could be accomplished within a period of six days, and by marching from Bezek during the night Saul could reach Jabesh early in the morning of the seventh day. By the morning of the sixth day Saul had enough of an army present to assure the elders of Jabesh that they would have help on time.

၁၁. နံနက်စောင့်ကြည့်ချိန်။ ရှေးဟီဘရူးလူများတွင် ညအခါသည် စစ်ဘက်ဆိုင်ရာ စောင့်ကြည့်ချိန် သုံးပိုင်းခွဲထားသည်။ ပထမစောင့်ကြည့်ချိန်ကို ငိုကြွေးခြင်း ၂:၁၉ တွင် ဖော်ပြထားသည်။ ဂိဒေါင်နှင့် သူ၏ တပ်များသည် အလယ်စောင့်ကြည့်ချိန်၏ အစတွင် မိဒျန်လူများအပေါ်သို့ တက်ရောက်ခဲ့ကြသည် (တရားသူကြီးမှတ်တမ်း ၇:၁၉)။ မောရှေသည် သူ၏ တုတ်ကို ဆန့်ထုတ်ပြီး အနီရောင်ပင်လယ်၏ ရေများပြန်လည်ရောက်ရှိလာစဉ်၊ အီဂျစ်လူများကို လိုက်လံဖမ်းဆီးနေသော တတိယသို့မဟုတ် “နံနက်” စောင့်ကြည့်ချိန်တွင် ဖြစ်သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၁၄:၂၄–၂၇)။ ဤနေရာတွင် ရှောလုနှင့် သူ၏ တပ်ဖွဲ့သုံးဖွဲ့သည် ညလုံးပေါက်ချီတက်ပြီးနောက်၊ နံနက်စောင့်ကြည့်ချိန်တွင်—နေ့မထွက်မီ—အမ္မုန်လူများအပေါ်သို့ ရုတ်တရက် ရောက်ရှိလာပြီး နေ့လယ်အထိ တိုက်ပွဲဖြစ်ပွားခဲ့သည်။ ရန်သူများထဲမှ နှစ်ယောက်တစ်စုံပင် အတူမကျန်ရစ်ခဲ့ဘဲ ပြီးပြည့်စုံသော ရှုံးနိမ့်မှုဖြစ်ခဲ့သည်။

11. The morning watch. Among the ancient Hebrews the night was divided into three military watches. The first watch is mentioned in Lam. 2:19. Gideon and his army fell upon the Midianites at the beginning of the middle watch (Judges 7:19). It was at the time of the third, or “morning” watch, that Moses stretched forth his rod and the waters of the Red Sea returned, covering the pursuing Egyptians (Ex. 14:24–27). Here Saul and his three divisions, having marched all night, came upon the unsuspecting Ammonites during the morning watch—just before day—and the battle was waged till toward noon. The rout was complete—no two of the enemy were left together.

ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်မှုများစွာသည် ဤနေ့အချိန်တွင် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်သည် အနီရောင်ပင်လယ်၏ ကယ်တင်မှုကို တွေးတောရင်း “ညအခါတွင် ငိုကြွေးခြင်းသည် တည်ရှိနိုင်သော်လည်း၊ နံနက်တွင် ဝမ်းမြောက်ခြင်းရောက်လာသည်” (ဆာလံ ၃၀:၅) ဟု သီဆိုခဲ့ပေမည်။ “နံနက်ရောက်လာပြီး ညလည်းရောက်လာသည်” (ဟေရှာယ ၂၁:၁၂) ဟူသော စောင့်ကြည့်သူ၏ စကားများတွင်၊ နံနက်သည် ဂျာဘေရှ၏ အကြီးအကဲများအတွက် ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို ယူဆောင်လာသော်လည်း၊ နာဟရှနှင့် သူ၏ နောက်လိုက်များအတွက် ပျက်စီးခြင်း၏ ညကို ယူဆောင်လာခဲ့သည်။ သူသည် ဝိုင်းထားခံရသော မြို့သားများအတွက် စီစဉ်ထားသော ကံကြမ္မာသည် သူ၏ ခေါင်းပေါ်သို့ နှစ်ဆပြန်လည်ရောက်ရှိခဲ့သည်။

Many of God’s providential deliverances have come at this time of the day. David may have been thinking of the Red Sea deliverance when he sang, “Weeping may endure for a night, but joy cometh in the morning” (Ps. 30:5). In the words of the watchman who answered, “The morning cometh, and also the night” (Isa. 21:12), the morning brought joy to the elders of the Jabesh but the night of doom to Nahash and his followers. The fate he had planned for the men of the besieged city was turned upon his own head in double measure.

ယာကုပ်၏ ရန်သူက “ငါ့ကိုလွှတ်လိုက်ပါ၊ နေ့ထွက်လာပြီ” (ကမ္ဘာဦး ၃၂:၂၆) ဟု နံနက်စောင့်ကြည့်ချိန်တွင် ပြောခဲ့သည်။ နေ့သစ်တစ်ခု၏ အရုဏ်တက်မှုသည် နှစ်သိမ့်မှုနှင့် အာမခံချက်ကို ယူဆောင်လာခဲ့သည်။ ဂါလိလဲပင်လယ်ပေါ်တွင် မုန်တိုင်းထန်လှသော သင်္ဘောသို့ ယေရှုသည် (ရောမခေတ်တွင် စတုတ္ထစောင့်ကြည့်ချိန်အဖြစ် ရေတွက်သည့်) နံနက်စောင့်ကြည့်ချိန်တွင် ရောက်ရှိလာပြီး၊ သူ၏ မေရှိယဖြစ်မှုနှင့်ပတ်သက်၍ သံသယရှိသော တပည့်များ၏ စိတ်နှလုံးများကို ငြိမ်သက်စေခဲ့သည် (မဿဲ ၁၄:၂၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ယေရုသလင်မြို့တံခါးအပြင်ဘက်ရှိ သင်္ချိုင်းသို့ ကောင်းကင်မှ အားကြီးသော ကောင်းကင်တမန်ကို လျှပ်စစ်မြန်နှုန်းဖြင့် စေလွှတ်ခဲ့ပြီး၊ စစ်သားစောင့်များကို ဖယ်ရှားကာ “ဘုရားသခင်၏ သားတော်၊ ထွက်လာတော်မူပါ၊ သင့်ဖခင်က သင့်ကို ခေါ်တော်မူသည်” (DA ၇၇၉, ၇၈၀) ဟု အော်ဟစ်ခဲ့သည့်အချိန်သည် နံနက်စောင့်ကြည့်ချိန်တွင် ဖြစ်သည်။

It was at the time of the morning watch that Jacob’s antagonist said, “Let me go, for the day breaketh” (Gen. 32:26). The dawn of a new day brought with it consolation and assurance. It was in the morning watch (the fourth watch as reckoned in Roman times) that Jesus came to the storm-tossed ship on Galilee and stilled the hearts of the disciples, troubled with doubts as to His Messiahsip (see on Matt. 14:25). It was in the morning watch that Heaven sent the mighty angel with lightning speed to the tomb outside the gates of Jerusalem, to strike down the soldier guard and cry out, “Son of God, come forth; Thy Father calls Thee” (DA 779, 780)!

ရှောလုသည် ဂျာဘေရှ၏ အကြီးအကဲများသည် ဘုရင်တစ်ပါးကို ခန့်အပ်ရန် ရှမွေလထံသို့ အဘယ်ကြောင့် မလာခဲ့သည်ကို မေးမြန်းရန် ရပ်တန့်မနေခဲ့ပေ။ ၎င်းတို့၏ အတိတ်ကာလ၊ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေကာမူ စုံစမ်းမေးမြန်းခြင်းမပြုခဲ့ပေ။ ၎င်းတို့သည် အကူအညီလိုအပ်နေခဲ့ပြီး၊ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်သည် ၎င်းတို့အား ကူညီရန် သူ့ကို လွှမ်းမိုးခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် အမှားများကို အသိအမှတ်ပြုပြီးနောက် တစ်ဦး၏ သဘောထားကို အမှားများထက် ပိုမိုစိတ်ဝင်စားသည်။ ၎င်းတို့၏ နောက်ပိုင်းအပြုအမူဖြင့် ဂျာဘေရှ၏ မြို့သားများသည် ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံး၏ စစ်မှန်သော ပြောင်းလဲမှုကို အတွေ့အကြုံရှိခဲ့ကြောင်း သက်သေပြခဲ့သည် (၁ ရာဇဝင်ခံ ၁၀:၁၁, ၁၂)။

Saul did not stop to ask why the elders of Jabesh had not come to Samuel when a king was to be appointed. He did not inquire concerning their past, whatever it might be. They were in need, and the Holy Spirit took possession of him in bringing them help. God is far more interested in one’s attitude after mistakes are recognized than in the mistakes themselves. By their later conduct the men of Jabesh proved that they had experienced a genuine change of heart (1 Chron. 10:11, 12).

၁၂. ရှမွေလထံသို့ ပြောသည်။ ၎င်းသည် ရှောလု၏ အဆိုအမိန့်တွင် (အခန်း ၁၂) နှင့်အတူ၊ ပရောဖက်သည် အနည်းဆုံး ဘေဇက်သို့ ရှောလုနှင့်အတူ သွားခဲ့ပြီး စစ်ဆင်ရေးကို စီစဉ်ရာတွင် ကူညီခဲ့ကြောင်း ညွှန်ပြသည်။ တပ်များသည် ၎င်းတို့၏ အောင်မြင်မှုအပေါ် အလွန်ဝမ်းမြောက်စွာဖြင့် ဘေဇက်သို့ မဖျက်သိမ်းမီ ပြန်လည်ရောက်ရှိခဲ့ပြီး၊ ရှောလု၏ ဘိသိက်ပေးမှုကို ဆန့်ကျင်သူများကို အပြစ်ပေးရန် အသင့်ဖြစ်နေခဲ့သည်။ လွန်ခဲ့သော ရက်ပေါင်းများစွာအတွင်း သူ၏ စစ်ဗိုလ်ချုပ်အဖြစ် ပြသခဲ့သော အရည်အချင်းသည် ၎င်းတို့အတွက် ရွေးချယ်မှုအားဖြင့် (အခန်း ၁၀:၁၉–၂၁) သို့မဟုတ် ရှမွေလ၏ ဘိသိက်ပေးမှု (အခန်း ၁၀:၁) ထက် ပိုမိုသော အတည်ပြုချက်ဖြစ်ခဲ့သည်။

12. Said unto Samuel. This, together with Saul’s statement in v. 7, indicates that the prophet went with Saul at least to Bezek and assisted in planning the campaign. Probably the armies returned to Bezek before disbanding, greatly elated over their victory, and ready to punish any of those who had opposed Saul’s anointing. His generalship as manifested during the past few days was to them greater confirmation of his title than had been the choice by lot (ch. 10:19–21) or Samuel’s anointing (ch. 10:1).

၁၃. ရှောလုကပြောသည်။ ရှမွေလအား ဖြေဆိုရန် မစောင့်ဘဲ၊ ရှောလုသည် အောင်မြင်မှုသည် ထာဝရဘုရား၏ အမှုဖြစ်သည်ဟု ပြောကာ မည်သူမျှ သေဒဏ်ပေးခံရမည်မဟုတ်ကြောင်း ထပ်မံသက်သေပြခဲ့သည်။ မကြာသေးမီက ဖြစ်ပေါ်မှုများကြောင့် ရန်သူသည် မိတ်ဆွေဖြစ်လာနိုင်လျှင်၊ သူ့ကို သေဒဏ်ပေးခြင်းထက် အကျိုးကျေးဇူးပိုရှိမည်ဖြစ်သည်။ ယခုအချိန်တွင် ရှောလုမှတစ်ဆင့် ပြောဆိုခဲ့သော ဝိညာဉ်တော်သည် ခရစ်တော်က “သင်တို့၏ ရန်သူများကို ချစ်ကြလော့၊ သင်တို့ကို ကျိန်ဆဲသူများကို ကောင်းကြီးပေးကြလော့၊ သင်တို့ကို မုန်းတီးသူများကို ကောင်းမှုပြုကြလော့၊ သင်တို့ကို အမှုမထမ်းဘဲ ညှင်းပန်းနှိပ်စက်သူများအတွက် ဆုတောင်းကြလော့” (မဿဲ ၅:၄၄) ဟု တောင်ပေါ်တရားဒေသနာတွင် ပြောဆိုခဲ့သော ဝိညာဉ်တော်နှင့် အတူတူပင်ဖြစ်သည်။

13. And Saul said. Without waiting for Samuel to answer, Saul gave further proof that he had been changed into another man by saying that the victory was the Lord’s, and no man should be put to death. If because of recent developments an enemy could be changed into a friend, greater would be the advantage than if he were put to death. Exactly the same Spirit was now speaking through Saul as spoke through Christ in His Sermon on the Mount when He said, “Love your enemies, bless them that curse you, do good to them that hate you, and pray for them which despitefully use you, and persecute you” (Matt. 5:44).

၁၅. ဂိလဂါလ်။ ဤနေရာ၏ တည်နေရာသည် မသေချာပေ။ ခေတ်သစ်ထုံးတမ်းအရ အိုတီ ယေရိခေါမှ ၃ မိုင် (၄.၈ ကီလိုမီတာ) အရှေ့တောင်ဘက်ရှိ အန်-နစ်လာကို နှစ်သက်သော်လည်း၊ ခါဘစ်အယ်လ်-မက်ဖျား၊ ၁ မိုင်နှင့် ၁/၄ (၂ ကီလိုမီတာ) မြောက်ဘက်တွင် ဖြစ်နိုင်ချေပိုများသည်။ ယောရှုမှတ်တမ်း ၁၅:၇ အရ ၎င်းသည် အာခေါရချိုင့်ဝှမ်း၏ မြောက်ဘက်တွင်ရှိပြီး ထို့ကြောင့် ဗင်္ယာမိန်နယ်မြေတွင် ဖြစ်သည်။ ပါလက်စတိုင်းကို သိမ်းပိုက်ရန် စစ်ပွဲဖြစ်ပွားခဲ့သော ၆ နှစ်ကာလတစ်လျှောက်လုံး ၎င်းသည် ဣသရေလ၏ ဌာနချုပ်ဖြစ်ခဲ့သော်လည်း၊ မြေယာကို သိမ်းပိုက်ပြီးနောက် တဲတော်ကို ရှီလောသို့ ပြောင်းရွှေ့ခဲ့သည် (ယောရှုမှတ်တမ်း ၁၈:၁)။ သို့သော်လည်း ဂိလဂါလ်သည် အလွန်သန့်ရှင်းသော နေရာတစ်ခုအဖြစ် ယူဆခံရဆဲဖြစ်သည်။ ရှမွေလသည် ၎င်း၏ နှစ်စဉ်လှည့်လည်မှုတွင် ၎င်းကို လည်ပတ်ခဲ့သည် (၁ ရှမွေလမှတ်တမ်း ၇:၁၆)။ ၎င်းသည် ယဇ်ပူဇော်မှုများအတွက် အထူးနေရာတစ်ခုဖြစ်ခဲ့သည် (အခန်း ၁၃:၈; ၁၅:၂၁; စသည်ဖြင့်)၊ နောက်ပိုင်းတွင်၊ ရုပ်တုကိုးကွယ်မှုအတွက် ဖြစ်နိုင်သည် (စာမျက်နှာ ၈၅၀ ကိုကြည့်ပါ)။

15. Gilgal. The site is uncertain. Modern tradition favored en–Nitla, 3 mi. (4.8 km.) southeast of OT Jericho, but more likely is Khirbet el–Mefjer, 1 1/4 mi. (2 km.) to the northeast. According to Joshua 15:7 it was north of the valley of Achor and therefore in the territory belonging to Benjamin. All during the six-year period of war for the possession of Palestine it was the headquarters of Israel, but once the land was subdued the tabernacle was moved to Shiloh (Joshua 18:1). Gilgal was nevertheless still considered a most sacred spot. Samuel visited it in his yearly circuit (1 Sam. 7:16). It was a special resort for sacrifices (ch. 13:8; 15:21; etc.), later, possibly, for idolatry (see p. 850).

ဤနေရာတွင်၊ ဘုရားသခင်၏ အံ့ဖွယ်လုပ်ဆောင်မှုများ၏ အနံ့အသက်များဖြင့် ပြည့်စုံသော ဤနေရာသို့၊ ရှမွေလသည် ဣသရေလလူမျိုးကို ဘုရင်စည်းစိမ်ကို သက်တမ်းတိုးရန် ခေါ်ဆိုခဲ့သည်။ ဤနေရာတွင်၊ သူသည် အတိတ်ရာစုနှစ်များအတွင်း ကောင်းကင်ဖခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် သည်းခံမှုကို ပြန်လည်ပြောပြခဲ့ပေမည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ မူလအစီအစဉ်ဖြစ်သော အုပ်ချုပ်မှုနှင့် စိတ်ကျေနပ်ခဲ့လျှင် ပိုမိုကောင်းမွန်ခဲ့ပေမည်၊ သို့သော် ၎င်းတို့သည် ဘုရင်တစ်ပါးကို လိုလားသောကြောင့်၊ ဘုရားသခင်သည် တရားသူကြီးများအပေါ်တွင် ပေးအပ်ခဲ့သော ဝိညာဉ်တော်ကို ဘုရင်သစ်အပေါ်သို့ ပေးအပ်မည်ဟု ကတိပြုခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် သူ့ကို ပယ်ရှားခဲ့သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့နှင့်အတူ ရှိနေဆဲဖြစ်ကြောင်း ပေါများသော သက်သေရှိခဲ့သည်။ မျိုးရိုးအဆက်ခံမှုကို ထူထောင်ခြင်းဖြင့်၊ ဣသရေလသည် တရားသူကြီးများအောက်တွင် မကြုံတွေ့ခဲ့ရသော ပြဿနာများနှင့် အန္တရာယ်များစွာအတွက် တံခါးများကို ဖွင့်လှစ်ခဲ့သည်။ သို့သော် ရှမွေလမှတစ်ဆင့်၊ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ ထာဝရမေတ္တာနှင့် ဆက်ကပ်အပ်နှံမှုကို အတည်ပြုခဲ့ပြီး၊ အတိတ်ရာစုနှစ်များတွင် ၎င်းတို့ရရှိခဲ့သော စိတ်နှလုံးပြည့်ဝသော ကာကွယ်မှုကို ၎င်းတို့အား ဝန်းရံပေးမည်။

To this place, so fragrant with memories of God’s miraculous dealings, Samuel called the children of Israel to renew the kingdom. Here, without doubt, he rehearsed in their ears the loving watchcare and the long-suffering patience of a heavenly Father during the past centuries. It would have been far better had they been satisfied with God’s original plan of government, but inasmuch as they desired a king, God promised to bestow His Spirit upon the new king as He had upon the judges. Though they had rejected Him they had abundant witness that God would still be with them. By establishing a line of succession on the basis of heredity, Israel was throwing the doors open for many problems and dangers they had not encountered under the judges. But through Samuel, God affirmed His everlasting love and devotion, and promised to surround them with the same solicitous protection that had been theirs in centuries past.

ellen g. white comments

1–15 PP 612, 613, 714

1–8 PP 612

9–15 PP 613

အခန်းကြီး - ၁၂

အခန်း ၁၂

chapter 12

၁ ရှမွေလသည် သူ၏ဖြူစင်မှုကို သက်သေထူသည်။ ၆ သူသည် လူများအား ကျေးဇူးမသိတတ်မှုအတွက် ဆုံးမသည်။ ၁၆ သူသည် ရိတ်သိမ်းချိန်တွင် မိုးကြိုးဖြင့် ၎င်းတို့ကို ထိတ်လန့်စေသည်။ ၂၀ သူသည် ဘုရားသခင်၏ ကရုဏာတော်ဖြင့် ၎င်းတို့ကို အားပေးသည်။

1 Samuel testifieth his integrity. 6 He reproveth the people of ingratitude. 16 He terrifieth them with thunder in harvest time. 20 He comforteth them in God’s mercy.

၁-၅။ ဆမွယ်သည် တင်းကြပ်သောသမာဓိရှိသူ
တာဝန်ကြီးကြီးမားမားမှ အနားယူသူမည်မျှသည် ၎င်းတို့၏သန့်ရှင်းမှုနှင့်ပတ်သက်၍ “သင်တို့အနက်မည်သူသည် ငါ့ကို အပြစ်ရှိကြောင်း သက်သေပြနိုင်သနည်း” ဟု ဆိုနိုင်သနည်း။ ငါသည် ငါ၏ဖြောင့်မတ်မှုမှ လှည့်ထွက်၍ လာဘ်ယူခြင်းကို လက်ခံခဲ့သည်ဟု မည်သူ သက်သေပြနိုင်သနည်း။ ငါသည် တရားစီရင်မှုနှင့် တရားမျှတမှုပြုသူအဖြစ် ငါၤ၏မှတ်တမ်းကို ဘယ်သောအခါမျှ မထိခိုက်စေခဲ့ပါ။ ယနေ့မည်သူသည် ဆမွယ်က အစ္စရေးလူမျိုးမှ ဘုရင်တစ်ပါးရှိရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သောကြောင့် နှုတ်ဆက်ခဲ့စဉ်က ပြောခဲ့သည့်စကားကို ပြောနိုင်သနည်း။ … ရဲရင့်ပြီး မြင့်မြတ်သောတရားသူကြီး။ သို့သော် တင်းကြပ်သောသမာဓိရှိသူတစ်ဦးသည် ၎င်း၏ကိုယ်ကို ခုခံကာကွယ်ရန် နှိမ့်ချရသည်မှာ ဝမ်းနည်းဖွယ်ဖြစ်သည် (အမ်အက်စ် ၃၃၊ ၁၈၉၈)။

1–5. Samuel a Man of Strict Integrity.—How many retiring from a position of responsibility as a judge, can say in regard to their purity, Which of you convinceth me of sin? Who can prove that I have turned aside from my righteousness to accept bribes? I have never stained my record as a man who does judgment and justice. Who today can say what Samuel said when he was taking leave of the people of Israel, because they were determined to have a king? … Brave, noble judge! But it is a sorrowful thing that a man of the strictest integrity should have to humble himself to make his own defence (MS 33, 1898).

သစ္စာရှိမှုသည် နောက်ဆုံးတွင် ဂုဏ်ပြုမှုကို ယူဆောင်လာသည်

အလုပ်ပြီးဆုံးသူအား ပေးအပ်သောဂုဏ်ပြုမှုသည် တာဝန်များကို စတင်ထမ်းဆောင်နေသူများရရှိသော ချီးကျူးမှုနှင့် ဂုဏ်ပြုမှုများထက် များစွာတန်ဖိုးရှိသည်။ အမှန်တရားကို ဆန့်ကျင်သူများပင် ၎င်း၏သစ္စာရှိမှုကို အသိအမှတ်ပြုသောအခါ၊ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးများကို လွယ်ကူစွာ ချထားနိုင်သည်။ သို့သော် ကျွန်ုပ်တို့၏ထူးချွန်သူများအနက် မည်မျှသည် ၎င်းတို့ၤ၏တရားဝင်အလုပ်များကို အသရေဖျက်မှုဖြင့် ပြီးဆုံးကြသနည်း။ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့သည် အကျိုးအမြတ်သို့မဟုတ် ဂုဏ်ပြုမှုအတွက် မူများကို စွန့်လွှတ်ခဲ့သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ လူသိများလိုသောဆန္ဒ၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာ သို့မဟုတ် သက်တောင့်သက်သာရှိမှု၏သွေးဆောင်မှုများသည် ၎င်းတို့ကို လမ်းလွဲစေခဲ့သည်။ အပြစ်ကို လိုက်လျောသူများသည် အပေါ်ယံအောင်မြင်ပုံရပြီး၊ ၎င်းတို့ၤ၏လုပ်ငန်းများသည် အောင်မြင်မှုဖြင့် သရဖူဆောင်းထားပုံရသောကြောင့် အောင်ပွဲခံပေမည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်ၤ၏မျက်လုံးသည် ဤမာန်ထောင်လွှားသူများအပေါ်တွင် ရှိသည်။ သူသည် ၎င်းတို့ၤ၏လုပ်ဆောင်မှုများအတိုင်း ၎င်းတို့ကို ဆုချမည်။ အကြီးမြတ်ဆုံးသော ပြင်ပအောင်မြင်မှုသည် ဘုရားသခင်နှင့် သို့မဟုတ် ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်နှင့် ငြိမ်းချမ်းမှုမရှိသူများအတွက် ပျော်ရွှင်မှုကို ယူဆောင်လာနိုင်မည်မဟုတ်ပါ (အက်စ်တီ ဇူလိုင် ၂၇၊ ၁၈၈၂)။

Faithfulness Leads to Honor at the End.—The honor accorded him who is concluding his work is of far more worth than the applause and congratulations which those receive who are just entering upon their duties, and who have yet to be tested. One may easily lay off his burdens, when even the enemies of truth acknowledge his fidelity. But how many of our great men close their official labors in disgrace, because they have sacrificed principle for gain or honor. The desire to be popular, the temptations of wealth or ease, lead them astray. Men who connive at sin may appear to prosper; they may triumph because their undertakings seem crowned with success; but God’s eye is upon these proud boasters. He will reward them as their works have been. The greatest outward prosperity cannot bring happiness to those who are not at peace with God or with themselves (ST July 27, 1882).

၁. ငါသည် နားထောင်ပြီ။ ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်သည် လွတ်လပ်စွာ ရွေးချယ်မှု အခြေခံပေါ်တွင် တည်ရှိသည်။ ဘုရားသခင်သည် အစမှအဆုံးသို့ သိရှိထားသည်ဆိုသော်လည်း၊ ၎င်းသည် လူသား၏ ကိုယ်ပိုင်ဆုံးဖြတ်ချက်များကို လုပ်ဆောင်ရာတွင် မည်သည့်နည်းဖြင့်မျှ ကန့်သတ်ထားခြင်းမရှိပေ (အိဒီ ၁၇၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်သည် ဣသရေးလူမျိုးတို့ ပြည်တော်သို့မဝင်မီ ၎င်းတို့အား တစ်နေ့တွင် ဘုရင်တစ်ပါးတောင်းလာလိမ့်မည်ဟု ဖော်ပြခဲ့သည် (တရားဟောရာ ၁၇:၁၄)၊ သို့သော် ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို ဖော်ပြခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ ဖြစ်ပေါ်လာမည့်အဖြစ်အပျက်များကို ဖွင့်ပြခြင်းသာဖြီး။

1. I have hearkened. The kingdom of God is based upon the principle of free choice. The fact that God knows the end from the beginning does not in any way limit man’s making his own decisions (see Ed 178). When God made known to the people before they entered Palestine that the time would come when they would ask for a king (Deut. 17:14), He was not expressing His will in the matter, but only unfolding to them the course events would take.

သင်တို့ပြောသမျှအတိုင်း။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့၏စံချိန်စံညွှန်းများနှင့်ကိုက်ညီသော၊ အနည်းဆုံး ရုပ်ရည်သွင်ပြင်အရ သာမက ဘုရားသခင်အလိုရှိသော ဝိညာဉ်ရေးစံချိန်များနှင့်လည်း ကိုက်ညီသည့် ဘုရင်တစ်ပါးကို ၎င်းတို့အား ပေးအပ်ခဲ့သည်။ လွန်ခဲ့သောလအနည်းငယ်အတွင်း ရှောလုသည် ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်နှင့် ပြည့်စုံကြောင်း သက်သေပြခဲ့သည်။ သူသည် စိတ်အေးဆေးရှိပြီး၊ ရန်သူများအပေါ် သည်းခံတတ်ကာ၊ ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် နှိမ့်ချမှုရှိသူ၊ ပရောဖက်၏ အကြံဉာဏ်ကို နာခံသူ၊ စစ်ပွဲတွင် တက်ကြွသူ၊ အရေးပေါ်အခြေအနေများတွင် ဆုံးဖြတ်ချက်ပြတ်သားသူ၊ ကိုယ်ကျိုးစွန့်ရာတွင် ရှေ့ဆုံးမှရှိသူဖြစ်သည်။

In all that ye said. God had given them a king who measured up to their ideals, at least in so far as appearance was concerned, and seemed also to meet the spiritual standards desired by God. During the past few months Saul had proved himself to be possessed of the Spirit of God. He was quiet of demeanor, patient toward his enemies, humble before the Lord, obedient to the counsel of the prophet, energetic in warfare, decisive in emergencies, and foremost in self-sacrifice.

သင်တို့အပေါ်တွင် ဘုရင်တစ်ပါး။ အကယ်၍ ဘုရားသခင်သည် ဣသရေးလူမျိုးအား ရွေးကောက်ပွဲတစ်ခုကျင်းပရန် ခွင့်ပြုခဲ့ပါမူ၊ ပိုကြီးသောအနွယ်များ၏ နိုင်ငံရေးဆန္ဒများသည် ရှုပ်ထွေးမှုနှင့် ခါးသီးသော ကွဲပြားမှုများကို ဖြစ်ပေါ်စေလိမ့်မည်။ ရာဇဝင်ရွေးချယ်ခြင်းဖြင့် အနွယ်အငယ်ဆုံးမှ တစ်ဦးကို ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ ဣသရေးလူမျိုးသည် ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုကို ဆက်လက်လိုအပ်ကြောင်း သဘောပေါက်ရမည်။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ဆန္ဒအတိုင်း ဘုရင်တစ်ပါးရရှိခဲ့သော်လည်း၊ အင်အားဖြင့်မဟုတ်၊ စွမ်းအားဖြင့်မဟုတ်ဘဲ၊ ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်ဖြင့်သာ တိုးတက်မှုရရှိနိုင်ကြောင်း သတိရရမည် (ဇာခရိ ၄:၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်းတို့သည် အနှစ်များစွာ အကျပ်အတည်းများကို ဦးဆောင်ခဲ့သော ၎င်းတို့၏တရားသူကြီး ရှမွေလကို လိုက်နာလိုစိတ်ရှိသင့်သည်။ သို့သော် ယခုအခါ ၎င်းတို့၏ ဘုရင်စနစ်အတွက် ဆုံးဖြတ်ချက်သည် ပြန်လည်ပြင်ဆင်၍မရတော့သည့်အခါ၊ ရှမွေလသည် ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးသည် ၎င်း၏လူများလိုက်လံလိုစိတ်ရှိသလောက်သာ မြန်ဆန်စွာ ဦးဆောင်နိုင်ကြောင်း၊ ၎င်း၏လှုပ်ရှားမှုများသည် ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်ရွေးချယ်မှုအပေါ် မူတည်ရမည်ဖြစ်ကြောင်း ရှင်းလင်းပြတ်သားစွာ ဖော်ပြခဲ့သည်။ ရှေ့တွင် အန္တရာယ်များစွာရှိသည်ကို သူခံစားမိသော်လည်း၊ ၎င်းတို့အပေါ် မည်သည့်နာကျည်းမှုမျှ မထားရှိခဲ့ဘဲ၊ ၎င်းတို့ကို စွန့်ပစ်ထားခဲ့ခြင်းလည်း မရှိခဲ့ပေ။

A king over you. Had the Lord permitted Israel to hold an election, the political aspirations of the larger tribes would no doubt have resulted in confusion and bitter division. Through the casting of lots, one was taken from the smallest of the tribes. Israel was to realize the continuing need of divine guidance. Even though they now had a king in accordance with their desires, they must remember that it is not by might nor by power but by the Spirit of God that progress can be made (see Zech. 4:6). They should have been willing to follow their judge, Samuel, who had led them through many a crisis during the decades of his ministration. But now that their decision in favor of a monarchical form of government had been irrevocably confirmed, Samuel sought to make it clear to them that a leader can go no faster than his people are willing to follow, and that his moves must be conditioned by their voluntary choice. Though he sensed untold dangers ahead, he bore no resentment in his heart toward them, nor did he in any way whatsoever forsake them and leave them to their own devices.

ဤတွင် ငါရှိသည်။ အသက်ကြီးသော ပရောဖက်သည် ကိုယ်ကျိုးမဖော်ဆောင်သူဖြစ်သည်။ သူသည် မကြာသေးမီက အောင်မြင်မှုများကြောင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေသော လူများအား၊ ဘုရားသခင်၏ ယခင်က ဆက်ဆံမှုများကို အေးဆေးစွာ ပြန်လည်သုံးသပ်ရန်နှင့် အနာဂတ်အလားအလာများကို စူးစမ်းရန် ကြိုးစားခဲ့သည်။ ယခုတည်ထောင်ထားသော ဘုရင်စနစ်အောက်တွင် ရှမွေလ၏ တရားသူကြီးအဖြစ် ဝန်ဆောင်မှုသည် မလိုအပ်တော့ပေ။ ဘုရင်သည် စစ်သူရဲများဖြင့် ဝိုင်းရံထားလိမ့်မည် (အခန်း ၁၄:၅၂)၊ ရှမွေလ၏ ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ သြဇာသည် ရှောလု၏ အုပ်ချုပ်မှုအောက်ရှိ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အင်အားဖြင့် ဖုံးလွှမ်းခံရလိမ့်မည်။ သို့သော် ရှမွေလသည် ဘုရားသခင်၏ ပြောရေးဆိုခွင့်ရှိသူအဖြစ် ဆက်လက်ရှိနေနိုင်ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော်မှတစ်ဆင့် လူများကို လမ်းညွှန်ပေးနိုင်သော လမ်းကြောင်းအဖြစ် ဆက်လက်ရှိနေနိုင်သည်။

Here I am. The aged prophet was not self-centered. He sought to bring the people, now greatly excited as a result of their recent victories and happy over the appointment of a king, calmly to take inventory of God’s dealings in the past and to survey the prospects of the future. Under the monarchy now established Samuel’s services as judge would no longer be needed. The king would surround himself with men of war (ch. 14:52), and the moral influence of Samuel would be overshadowed by the physical force at Saul’s command. Yet Samuel could still be God’s spokesman and could still be the channel through which the Spirit of God would direct His people.

ဤသည်မှာ ရှမွေလအတွက် ကြီးမားသော အကျပ်အတည်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ သူတင်ပြမည့် သတင်းစကား၏ ယုံကြည်စရာအရည်အသွေးသည် ၎င်း၏ ကိုယ်ကျင့်သီလ၏ သမာဓိအပေါ် များစွာမူတည်သည်ဟု သူခံစားမိသည်။ ၎င်းမရှိပါက သူ၏အကြံဉာဏ်သည် အနည်းငယ်သာ အာနိသင်ရှိလိမ့်မည်။ ၎င်းတို့သည် သူ့ကို မွေးဖွားစဉ်ကတည်းက သိရှိခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် သူ၏ ပရောဖက်အလုပ်ကို သိရှိခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် တရားသူကြီးနှင့် ပရောဖက်အဖြစ် သူ၏ဆောင်ရွက်မှုကို သက်သေခံခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် သူ၏ ပြသူဖြစ်သော ကိုယ်ကျင့်သီလကို သိရှိခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် သူ၏ တရားစီရင်မှု၏ တရားမျှတမှုနှင့် သမာဓိကို ကိုယ်တိုင်သိရှိခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် သူသည် ၎င်း၏ရာထူးဖြင့် ကိုယ်ကျိုးရှာမှု မပြုခဲ့ကြောင်း ယုံကြည်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် သူ၏ဘဝ၏ တစ်ခုတည်းသော ရည်မှန်းချက်မှာ ၎င်းတို့၏ အကျိုးအတွက် ဘုရားသခင်၏ ပညတ်များကို လိုက်နာစေရန်ဖြစ်ကြောင်း ယုံကြည်ခဲ့သည်။

It was a time of great crisis for Samuel, and he felt that to a large extent the convincing quality of the message he was about to present depended upon his own integrity of character. Except for this his counsel would have little weight. They had known him from his birth; they had known of his work as a prophet; they were witnesses of his conduct as judge and prophet; they knew of his exemplary character; they were personally acquainted with the justice and fairness of his judicial decisions; they readily admitted that he had never enriched himself by his office; they were convinced that his sole object in life was to enforce the mandates of God for their welfare.

ရှမွေလ၏ ဘဝသည် ကိုယ်ကျင့်သီလသည် အပင်တစ်ပင်ကဲ့သို့ တဖြည်းဖြည်း ကြီးထွားလာကြောင်း ထင်ရှားစွာ ပြသသည်။ သူ၏ ငယ်ရွယ်စဉ်ကတည်းက သန့်ရှင်းရန် အပ်နှံသော စိတ်ဓာတ်သည် ၎င်း၏ စွမ်းရည်များကို ထိန်းချုပ်ခဲ့သည်။ အပင်ထဲသို့ ကြီးထွားမှုအတွက် အာဟာရဓာတ်များကို အဆပ်ပေးသကဲ့သို့၊ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်သည် ၎င်း၏ အတွေး၊ ခံစားမှု၊ လုပ်ဆောင်ချက်များအားလုံးကို ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်သော အတွင်းစိတ်အား ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့ပြီး၊ လူအများက ၎င်း၏ဘဝသည် ဘုရားသခင်၏ ပုံစံကို လိုက်နာကြောင်း မြင်တွေ့နိုင်ခဲ့သည်။ ရှမွေလ၏ ဟန်ချက်ညီသော ကိုယ်ကျင့်သီလသည် သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်၏ လမ်းညွှန်မှုအောက်တွင် ဆောင်ရွက်သော တစ်ဦးချင်းတာဝန်များမှ ရလဒ်ဖြစ်သည်။ ယနေ့တွင်လည်း ထိုနည်းတူဖြစ်သည်။ “သူ၏တန်ခိုးအား လက်ခံသူအားလုံးတွင်၊ ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော်သည် အပြစ်ကို ဖျက်ဆီးလိမ့်မည်” (ဒီအေ ၁၀၇)။ ယနေ့တွင် ရှမွေလတစ်ဦးဖြစ်ရန် ခရစ်တော်မမွေးဖွားမီ အနှစ်တစ်ထောင်ကတည်းက ဖြစ်နိုင်သလောက် ဖြစ်နိုင်သည်။

Samuel’s life shows distinctly that character, like a plant, is of gradual growth. From his childhood, a spirit of consecration had controlled his faculties. As the sap supplies the elements of growth to the plant, so the Holy Spirit became an inner, silent force permeating all his thoughts, feelings, and actions, until all men could see that his life followed the divine pattern. Samuel’s symmetrical character was the result of individual acts of duty, performed under the guidance of the Holy Spirit. Thus it is today. “In all who submit to His power the Spirit of God will consume sin” (DA 107). It is fully as possible to be a Samuel today as it was a thousand years before Christ.

၆. ထာဝရဘုရားဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့အားလုံးက သက်သေခံရန် ခေါ်ခဲ့သော ဤယေဟောဝါသည် မောရှေနှင့် အာရုန်ကို “မြှင့်တင်ခဲ့သူ”—စကားလုံးအရ “ဖန်ဆင်းခဲ့သူ” ဖြစ်သည်။ သူသည် ၎င်းတို့ကို ဖာရိုဘုရင်၏ လက်စားချေမှုမှ ကာကွယ်ပေးခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့ကို ကျွန်ခံရသောအိမ်မှ ခေါ်ဆောင်ထုတ်လာခဲ့သူဖြစ်သည်။ သို့သော် ဘုရင်တစ်ပါးတောင်းဆိုခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏မြို့များတွင် အခြေချနေထိုင်ပြီး ကျွန်မဟုတ်တော့သည့်အခါတွင်ပင်၊ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ကို အနီးဝန်းကျင်နိုင်ငံများ၏ လုယက်ဖျက်ဆီးမှုမှ ကာကွယ်နိုင်စွမ်းမရှိဟု အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုခဲ့သည်။

6.It is the Lord. This Jehovah whom they all had called to witness was the One who “advanced”—literally, “made”—Moses and Aaron. He was the One who protected them from the revenge of Pharaoh, and brought them forth out of the house of bondage. Yet by seeking a king they implied that God could not protect them from the ravages of the marauding bands of surrounding nations even when they were settled in their own cities and were no longer slaves.

၉. ထာဝရဘုရားကို မေ့လျော့ခဲ့ကြသည်။ အီဂျစ်တွင် ရုပ်တုကိုးကွယ်သူများဖြင့် ဝိုင်းရံထားရပြီး၊ ယခုအခါ အဆိုးရွားဆုံး ကိုးကွယ်မှုပုံစံများကို ကျင့်သုံးနေသော နိုင်ငံများအကြားတွင် နေထိုင်ရင်း၊ ဣသရေးလူမျိုးသည် ဘုရားသခင်၏ ထူးခြားသောလူမျိုးဖြစ်ရန်နှင့် ၎င်းတို့၏ဘဝဖြင့် ပိုမိုကောင်းမွန်သော ဘဝပြဿနာများကို ဖြေရှင်းရန် နည်းလမ်းတစ်ခုကို သက်သေပြရန် ခက်ခဲခဲ့သည်။ ထိုစဉ်က ကိုးကွယ်မှုပုံစံများသည် ယနေ့ခေတ်တွင် ဝတ်စားဆင်ယင်မှုပုံစံများကဲ့သို့ တည်မြဲခဲ့သည်။ လူထုထင်မြင်ချက်၏ ရေစီးကို ဆန့်ကျင်ရန် သတ္တိများစွာ လိုအပ်ခဲ့ပြီး၊ ထိုသို့လုပ်ဆောင်ရန် လိုလားသူများမှာ အနည်းငယ်သာရှိခဲ့သည်။ အီဂျစ်သို့ ပြောင်းရွှေ့မသွားမီ လောတ်သည် ၎င်းနှင့် ၎င်း၏မိသားစုသည် ဆိုဒုံမြို့တွင် နေထိုင်နိုင်ပြီး အနီးဝန်းကျင်ရှိ ထုံးစံများကို လွှမ်းမိုးမခံရနိုင်ဟု ခံစားခဲ့ရသည်။ ၎င်း၏ဆုံးဖြတ်ချက်၏ ရလဒ်များမှာ ဝမ်းနည်းဖွယ်ဖြစ်ခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဣသရေးလူမျိုးအား ဌာနေရုပ်တုကိုးကွယ်သူများနှင့် မည်သည့်မဟာမိတ်ဖွဲ့မှုမျှ မပြုလုပ်ရန် တားမြစ်ခဲ့သည်။ သို့သော် စစ်ပွဲများကို ငြီးငွေ့လာသောကြောင့် ၎င်းတို့သည် ကာနာန်လူမျိုးများနှင့် ရင်းနှီးစွာ ဆက်ဆံခြင်းသည် ပိုမိုကောင်းမွန်သည်ဟု ယူဆခဲ့သည်။ မောဘဘုရင် ဧဂလုန် (တရားသူကြီးများ ၃:၁၂-၁၄)၊ ယာဘင်၏ စစ်တပ်ခေါင်းဆောင် သီသရာ (တရားသူကြီးများ ၄:၂)၊ ဖိလိတ္တိလူမျိုး (တရားသူကြီးများ ၁၃:၁) နှင့် အခြားသူများ၏ ဖိနှိပ်မှုများသည် ဝမ်းနည်းဖွယ်ရလဒ်များဖြစ်ခဲ့သည်။

9. They forgat the Lord. Surrounded as they were in Egypt by idolaters, and living now among nations that practiced the most degrading forms of worship, Israel found it difficult to be God’s peculiar people and to bear witness by their lives of a better way to meet the tangled problems of life. The styles of worship were then as fixed as styles of dress are today. It took a great deal of courage to withstand the tide of public opinion, and few were willing to attempt to do so. Long before the migration to Egypt, Lot had felt that he and his family could live in Sodom and not be influenced by the prevailing customs about them. Sad were the results of his decision. God forbade Israel to make any alliances with native idolaters. But, weary of war, they thought it better to associate intimately with the Canaanites. Sad were the resulting oppressions of Eglon, king of Moab (Judges 3:12–14), of Sisera, captain of the hosts of Jabin (Judges 4:2), of the Philistines (Judges 13:1), and of others.

၁၀. ၎င်းတို့သည် အော်ဟစ်ခဲ့ကြသည်။ ဤဆုတောင်းချက်တွင် အစိတ်အပိုင်းနှစ်ခုပါဝင်သည်- (၁) ၎င်းတို့၏လမ်းညွှန်သူကို မလိုက်နာခဲ့သော လမ်းလွဲမှုကို ဝန်ခံခြင်း၊ (၂) နောက်ပိုင်းတွင် ဘုရားသခင်ကို သစ္စာရှိစွာ ဝတ်ပြုရန် ကတိပြုထားသည့် လွတ်မြောက်ရေးအတွက် တောင်းလှယ်ခြင်း။ သို့သော် လူသားသည် အခြားသူများ၏ အတွေ့အကြုံမှ သင်ယူရန် ထာဝစဉ် မစွမ်းနိုင်ပုံရသည်။ သူသည် နောက်ဆုံးတွင် အလွန်နောက်ကျသည်အထိ ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်ဆန္ဒများကို လိုက်လံပြီး၊ နောက်ဆုံးတွင် စိတ်ပျက်အားလျော့မှုဖြင့် ပြင်ပအကူအညီ၏ လိုအပ်ချက်ကို ဝန်ခံသည်။ သူသည် ၎င်း၏သင်ခန်းစာကို သင်ယူပြီး နောက်တစ်ကြိမ် မပြိုလဲတော့ဟု ထင်မြင်သည်။

10. They cried. This supplication consists of two parts: (1) a confession of waywardness in not following their Guide, and (2) a plea for deliverance, accompanied by the promise to serve God faithfully thereafter. But man seems forever incapable of learning from the experience of others. He follows his own inclinations until it is almost too late, and finally, in sheer desperation, admits his own need of outside assistance. He thinks he has learned his lesson and will never fall again.

ဥပမာအားဖြင့်၊ ရှောလမုန်သည် ဘဝ၏ ဓာတ်ခွဲခန်းထဲသို့ ဝင်ရောက်ပြီး ပျော်ရွှင်မှုသို့ ရောက်ရှိနိုင်သည့် မည်သည့်နည်းလမ်းကိုမဆို စမ်းသပ်ခဲ့သည်။ သို့သော် စမ်းသပ်မှုတိုင်းတွင် ၎င်းသည် အချည်းနှီးဖြစ်မှုနှင့် စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်မှုကိုသာ တွေ့ရှိခဲ့သည် (ဒေသာ ၁:၁၄, ၁၇; ၂:၁၁, ၁၅, ၁၇, ၂၃, ၂၆; စသည်)။ နောက်ဆုံးတွင် ၎င်းသည် ထာဝရဘုရားကို ကြောက်ရွံ့ပြီး ၎င်း၏ပညတ်များကို နာခံခြင်းသည် လူသား၏ တစ်ခုလုံးသော တာဝန်ဖြစ်သည်ဟု နိဂုံးချုပ်ခဲ့သည် (ဒေသာ ၁၂:၁၃)။ သို့သော် ထိုသို့သော ဥပမာများရှေ့တွင်ရှိသော်လည်း၊ လူများသည် ပညာရှိသူ၏ နိဂုံးများကို မေ့လျော့လျက်၊ ၎င်းတို့သည် တူညီသောလမ်းကို ဖြတ်သန်းပြီး၊ လူတစ်ဦးသည် ၎င်းမျှော်လင့်ထားသည့်အရာကို ရိတ်သိမ်းရမည်ဟု ၎င်းတို့၏ ကျေနပ်မှုအတွက် သက်သေပြသည်အထိ မေ့လျော့သည်။

Solomon, for instance, went into the laboratory of life and tried out every conceivable highway to happiness. But with each experiment he found nothing but vanity and vexation of spirit (Eccl. 1:14, 17; 2:11, 15, 17, 23, 26; etc.). Finally he came to the conclusion that the fear of the Lord and obedience to His precepts constitute the whole duty of man (Eccl. 12:13). But even with such examples before them men soon forget the conclusions of the wise man till they have traversed the same road themselves and proved to their own satisfaction that what a man shows he is sure to reap.

၁၁. ယေရုဗ္ဗာလ။ ဂိဒေါင်အတွက် အခြားအမည်တစ်ခု၊ ၎င်းသည် ဗာလရုပ်တု၏ ယဇ်ပလ္လင်ကို ဖျက်ဆီးခဲ့သော အခါကို အမှတ်ရစေသည် (တရားသူကြီးများ ၆:၂၅-၃၂ ကိုကြည့်ပါ)။

11. Jerubbaal. Another name for Gideon, reminiscent of the occasion when he broke down the altar of Baal (see Judges 6:25–32).

ဗေဒန်။ “ဗေဒန်” ဟူသော အမည်ဖြင့် တရားသူကြီးမရှိခဲ့ပေ။ LXX နှင့် ဆီးရီးယား ကျမ်းများတွင် “ဗာရက်” ဟု ဖတ်ရှုသည်။ ဟေဗြဲအက္ခရာ ဒ သည် အက္ခရာ ရ နှင့် နီးစပ်ပြီး၊ န သည် အက္ခရာ က နှင့် နီးစပ်သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၁၀:၄; ၂၅:၁၅ ကိုကြည့်ပါ)။ အချို့က “ဗေဒန်” ကို “အဗ္ဗဒုန်” ဟု ခွဲခြားသတ်မှတ်ကြပြီး၊ ဤနှစ်မည်သည် ဟေဗြဲဘာသာတွင် “ဗေဒန်” နှင့် “ဗာရက်” ထက် ပိုမိုနီးစပ်သည်ဟု ထောက်ပြသည် (တရားသူကြီးများ ၁၂:၁၃, ၁၅ ကိုကြည့်ပါ)။

Bedan. There was no judge by the name “Bedan.” The LXX and Syriac read “Barak.” The Hebrew letter d closely resembles the letter r, and n the letter k (see on Gen. 10:4; 25:15). Others identify “Bedan” with “Abdon” (see Judges 12:13, 15), pointing to closer similarity between these two names in Hebrew than between “Bedan” and “Barak.”

ယိဖသာ။ အမ္မုန်လူမျိုးတို့သည် ဂိလဒ်ပြည်ကို ပြန်လည်သိမ်းပိုက်ရန် ပထမဆုံးကြိုးစားခဲ့စဉ်က ဣသရေးလူမျိုး၏ ချန်ပီယံဖြစ်သည် (တရားသူကြီးများ ၁၁)။ ယိဖသာသည် အမ္မုန်လူမျိုးတို့အား ၎င်းသည် ဣသရေးလူမျိုးအား ပြည်ကို ပိုင်ဆိုင်ရာတွင် ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးကို အားကိုးသည်ဟု ပြောခဲ့ပြီး (တရားသူကြီးများ ၁၁:၂၄)၊ ၎င်း၏ အောင်မြင်မှုသည် နောက်ပိုင်းတွင် ရှောလု၏ အောင်မြင်မှုကဲ့သို့ ပြည့်စုံခဲ့သည်။

Jephthah. The champion of Israel when the children of Ammon first attempted to repossess the land of Gilead (Judges 11). Jephthah told the Ammonites that he relied on the power of God to protect Israel in their possession of the land (Judges 11:24), and his victory over them was a complete as Saul’s later proved to be.

ရှမွေလ။ ဆီးရီးယားနှင့် လူစီယန်၏ LXX ပြန်လည်ပြင်ဆင်မှုတွင် “ရှမွေလ” အစား “ရှံဆုန်” ဟု ဖတ်ရှုသည်၊ အကြောင်းမှာ ရှမွေလသည် ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်အမည်ကို ဖော်ပြရန် သိက္ခာမဖက်ဟု ယူဆခဲ့ပြီး ဖြစ်နိုင်သည်။ အချို့ပညာရှင်များက “ရှမွေလ” သည် နောက်ပိုင်းတွင် ကျမ်းစာရေးသူတစ်ဦးမှ အနားသတ်တွင် ထည့်သွင်းခဲ့ပြီး၊ နောက်ဆုံးတွင် ကျမ်းစာတွင် ထည့်သွင်းခံရသည်ဟု ယူဆကြသည်။ သို့သော် ဟေဗြဲအမည် “ဗာရက်” သည် “ဗေဒန်” သို့မဟုတ် “အဗ္ဗဒုန်” နှင့် “ဗေဒန်” ဟူသော အက္ခရာများ၏ ဆင်တူမှုကြောင့် အလွယ်တကူ မှားယွင်းနိုင်သော်လည်း၊ “ရှံဆုန်” သည် “ရှမွေလ” နှင့် အက္ခရာများ၏ မတူညီမှုကြောင့် ဘယ်သောအခါမျှ မှားယွင်းနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။

Samuel. The Syriac and Lucian’s recension, or revision, of the LXX have “Samson” instead of “Samuel,” perhaps because it was thought that Samuel would have been too modest to mention his own name. Other scholars think “Samuel” was inserted in the margin by a later scribe and thus finally admitted into the text. But whereas the Hebrew name “Barak” might easily be mistaken for “Bedan,” or, even more likely, “Abdon” for “Bedan,” because of a similarity between the letters, the name “Samson” could never be mistaken for “Samuel,” because of the dissimilarity of the letters.

၁၄. အကယ်၍ သင်တို့သည် ထာဝရဘုရားကို ကြောက်ရွံ့မည်ဆိုလျှင်။ အောင်မြင်မှုအပေါ် ဝမ်းမြောက်စိတ်လှုပ်ရှားနေသော ဣသရေးလူမျိုးသည်၊ အနာဂတ်အတွက် သို့မဟုတ် အတိတ်ကာလတွင် ဘုရားသခင်၏ ကာကွယ်မှုဦးဆောင်မှုအတွက် မစဉ်းစားဘဲ၊ ရှောလုကို ဘုရင်အဖြစ် သရဖူဆောင်းခဲ့သည်။ အာဒံသည် ၎င်း၏ ကိုယ်ပိုင်လွတ်လပ်သောရွေးချယ်မှုဖြင့် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်နှင့် ဆန့်ကျင်သော ဘဝလမ်းကို ရွေးချယ်ခဲ့သကဲ့သို့၊ ဣသရေးလူမျိုးသည် ယခုအခါ နိုင်ငံတစ်ခုလုံး၏ နောက်ဆက်တွဲဘဝကို ထိခိုက်စေမည့် ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ချမှတ်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့သည် ၎င်း၏အား မှီခိုမှုကို အသိအမှတ်ပြုပြီး၊ ၎င်း၏အကြံဉာဏ်ကို လက်ခံကာ၊ ၎င်း၏အမိန့်ကို လိုက်နာပါက၊ ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုကို ဣသရေးလူမျိုးအား အာမခံခဲ့သည်။

14. If ye will fear the Lord. Beside themselves with joy over victory, the Israelites had, without though either for the future or for God’s protective leadership in the past, crowned Saul king. As Adam, by his own free choice, had chosen a way of life contrary to the divine will, so Israel now cast the die that was to affect the subsequent life of the entire nation. Nevertheless God assured the hosts of Israel of divine guidance if they would acknowledge their dependence on Him, accept His counsel, and follow His bidding.

၁၄။ တရားဥပဒေၤ၏ထာဝရတာဝန်ဝတ္တရား
ဘုရားသခင်ၤ၏တရားဥပဒေသည် ယုဒလူမျိုးများအတွက်သာ ပေးထားခြင်းမဟုတ်ပါ။ ၎င်းသည် ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာနှင့် ထာဝရတာဝန်ဝတ္တရားရှိသည်။ “တစ်ချက်တွင် ပြစ်မှားသူသည် အားလုံးတွင် အပြစ်ရှိသည်”။ ၎င်းၤ၏ဆယ်ပါးသောပညတ်များသည် ဆယ်ချောင်းပါသောသံကြိုးတစ်ချောင်းနှင့်တူသည်။ တစ်ချောင်းပြတ်သွားလျှင် သံကြိုးသည် တန်ဖိုးမရှိဖြစ်သွားသည်။ ပြစ်မှားသူကို ကယ်တင်ရန် ပညတ်တစ်ခုမျှ ရုပ်သိမ်းလို့မရ၊ ပြောင်းလဲလို့မရပါ။ မိသားစုများနှင့် နိုင်ငံများရှိနေသရွေ့၊ ဥစ္စာဓန၊ အသက်နှင့် စရိုက်ကို ကာကွယ်ရမည်ဖြစ်သရွေ့၊ ကောင်းမှုနှင့် ဆိုးရွားမှုသည် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်နေသရွေ့၊ လူသားများၤ၏လုပ်ဆောင်မှုများသည် ကောင်းကြီးမင်္ဂလာ သို့မဟုတ် ကျိန်စာကို ယူဆောင်လာရမည်ဖြစ်သရွေ့၊ ဘုရားသခင်ၤ၏တရားဥပဒေသည် ကျွန်ုပ်တို့ကို ထိန်းချုပ်ရမည်။ ဘုရားသခင်သည် လူများကို သူ့ကို အကြီးမြတ်ဆုံးချစ်ရန်၊ သူၤ၏နာမတော်ကို ရိုသေလေးစားရန်၊ ဥပုသ်နေ့ကို သန့်ရှင်းစွာထားရန် မလိုအပ်တော့သည့်အခါ၊ သူသည် ၎င်းတို့ၤ၏လူသားချင်းများၤ၏အခွင့်အရေးများကို လျစ်လျူရှုရန်၊ အချင်းချင်း မုန်းတီးရန်၊ ထိခိုက်နစ်နာစေရန် ခွင့်ပြုသည့်အခါ၊ ထိုအချိန်မတိုင်မချင်း၊ ကိုယ်ကျင့်တရားဥပဒေသည် ၎င်းၤ၏အာဏာကို ဆုံးရှုံးမည်မဟုတ်ပါ (အက်စ်တီ ဇန်နဝါရီ ၁၉၊ ၁၈၈၂)။

14. Perpetual Obligation of the Law.—The law of God was not given to the Jews alone. It is of world-wide and perpetual obligation. “He that offendeth in one point is guilty of all.” Its ten precepts are like a chain of ten links. If one link is broken, the chain becomes worthless. Not a single precept can be revoked or changed to save the transgressor. While families and nations exist; while property, life, and character must be guarded; while good and evil are antagonistic, and a blessing or a curse must follow the acts of men—so long must the divine law control us. When God no longer requires men to love Him supremely, to reverence His name, and to keep holy the Sabbath; when He permits them to disregard the rights of their fellow men, to hate and injure one another—then, and not till then, will the moral law lose its force (ST Jan. 19, 1882).

၁၅. အကယ်၍ သင်တို့သည် နာခံခြင်းမပြုလျှင်။ ဣသရေးလူမျိုးသည် ဘုရင်တစ်ပါးတောင်းဆိုခြင်းဖြင့် ဘုရားသခင်ကို ပုန်ကန်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် အတိတ်ကာလတွင် မကြာခဏ ပုန်ကန်ခဲ့သော်လည်း၊ ထာဝရဘုရားထံ အော်ဟစ်တိုင်း အကူအညီရရှိခဲ့သည်။

15. If ye will not obey. Israel had rebelled against God in asking for a king. They had often rebelled in the past, yet each time they cried to the Lord help had been forthcoming.

ထာဝရဘုရား၏လက်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏လက်သည် ၎င်းတို့အား ဆန့်ကျင်ခဲ့သည်ဟု မပြောနိုင်ပေ—သူသည် ၎င်းတို့အား ကာကွယ်ပေးခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ကိုယ်ကျိုးရှာမှုနှင့် မိုက်မဲမှုဖြင့် သူ့ထံမှ ထပ်ခါတလဲလဲ လှည့်ထွက်သွားခဲ့သော်လည်း၊ ထပ်ခါတလဲလဲ ကယ်တင်ခဲ့သည်။ သူသည် ၎င်းတို့အား တစ်ဦးချင်းအနေဖြင့် ၎င်း၏မေတ္တာကို ကိုယ်ပိုင်ဆန္ဒဖြင့် တုံ့ပြန်ရန် ဦးဆောင်ရန် ကြိုးစားခဲ့သည်။ မည်သည့်နည်းဖြင့်မဆို နိုင်ငံတစ်ခုလုံးအဖြစ် ကယ်တင်ခံရမည်မဟုတ်ဘဲ၊ တစ်ဦးချင်းစီသည် ၎င်း၏ပတ်ဝန်းကျင်မခွဲခြားဘဲ ကိုယ်ပိုင်ဆုံးဖြတ်ချက်ချရမည်ကို မည်သို့မျှ သင်ယူနိုင်မည်နည်း။

The hand of the Lord. They could not say God’s hand had been against them—He had protected and saved them repeatedly, even though in selfishness and folly they turned from Him again and again. He sought to lead them to respond voluntarily to His love as individuals. How else were they to learn that no nation can be saved as a nation, but that each individual must decide for himself irrespective of his environment?

၁၇. မိုးကြိုးနှင့်မိုးရေ။ ဘုရားသခင်သည် ဂျုံရိတ်သိမ်းချိန် (မေလ သို့မဟုတ် ဇွန်လ; စာမျက်နှာ ၁၀၈, ၁၁၀ ကိုကြည့်ပါ) တွင် မိုးရေပေးခြင်းထက် ဣသရေးလူမျိုးအား ပိုမိုထင်ရှားသော သက်သေမပေးနိုင်ခဲ့ပေ။ ထိုအချိန်တွင် မိုးရွာခြင်းသည် အံ့အားသင့်ဖွယ်ဖြစ်လိမ့်မည်။ ပါလက်စတိုင်းတွင် နွေဦးမိုးသည် ပသခါပွဲမတိုင်မီ ရပ်တန့်သွားပြီး၊ ခြောက်သွေ့သောရာသီသည် ချက်ချင်းစတင်သည်။ မိုးရေသည် ဆောင်းဦးတွင် ပြန်လည်ရွာသွန်းပြီး၊ ဂျုံနှင့်မုယောစပါးများ စိုက်ပျိုးမှုမတိုင်မီ ဖြစ်ပေါ်သည်။

17. Thunder and rain. God could give Israel no more impressive evidence than rain in the time of wheat harvest (May or June; see pp. 108, 110). Rain then would be startling. In Palestine the spring rain normally ceases before Passover time, and the dry season sets in immediately. Rain comes again in the autumn, preceding the planting of wheat and barley.

သင်တို့သည် သိမြင်နိုင်ရန်။ ၎င်းတို့သည် အရာနှစ်ခုကို သိမြင်ရမည်- (၁) ဘုရင်တစ်ပါးတောင်းဆိုခြင်းဖြင့် ထာဝရဘုရားရှေ့တွင် အပြစ်ပြုခဲ့ကြောင်း၊ (၂) ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ကို ချစ်ပြီး ဘယ်သောအခါမျှ စွန့်ပစ်မည်မဟုတ်ကြောင်း။ ထိုနေ့တွင် ၎င်းတို့သည် ပြန်လှည့်လာသော သားငယ်သည် ခမည်းတော်၏အိမ်တွင် ကြိုဆိုခံရသည်ထက် ပိုမိုသာလွန်ကြောင်း၊ ၎င်းတို့ရရှိထားပြီးသော သက်သေများစွာထဲတွင် နောက်ထပ်အမှတ်တရတစ်ခုကို ထည့်သွင်းခဲ့သည်။

That ye may perceive. They were to perceive two things: (1) that they had sinned before the Lord in demanding a king, and (2) that God loved them and would never forsake them. That day they added another memorial to the many evidences already theirs, that the returning prodigal was more than welcome in the Father’s house.

၂၀. သင်တို့၏စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ဖြင့်။ ဘုရားသခင်ထံ ကျွန်ခံမှုသည် မေတ္တာမှ ဖြစ်ပေါ်လာသော ကိုယ်ပိုင်ဆန္ဒဖြင့် ကျွန်ခံခြင်းဖြစ်သည်။ လူသားသည် မေတ္တာအတွက် ၎င်းမလုပ်လိုသောအရာကို လုပ်ဆောင်လိမ့်မည်။ ရှမွေလသည် ထာဝရဘုရားကို ချစ်မြတ်နိုးပြီး၊ ၎င်း၏ဝန်ဆောင်မှုသည် ၎င်း၏သခင်နှင့်အတူ ရှိလိုသည့် ကျွန်ခံသူ၏ ဝန်ဆောင်မှုဖြစ်သည်။ လူများသည် ရှမွေလနှင့် ထာဝရဘုရားအကြား ထိုသို့သော မိတ်သဟာယဖွဲ့မှုကို သက်သေခံခဲ့ရသောအခါ၊ ၎င်းသည် ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် တူညီသော ဆန္ဒကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။

20. With all your heart. Servitude to God is a voluntary enslavement resulting from love. Man will do for love what he will not otherwise do. Samuel loved the Lord, and his service was that of a bondslave who delighted to be with his master. As the people witnessed such companionship between Samuel and the Lord, it tended to create the same desire in their own hearts.

၂၁. သင်တို့သည် ဘေးသို့မလှည့်ပါနှင့်။ စစ်မှန်သော မေတ္တာသည် တည်ငြိမ်မနေဘဲ၊ တိုးတက်မှုရှိသည်။ ဘုရားသခင်သည် ဣသရေးလူမျိုးအတွက် ၎င်း၏ဆက်လက်ရှိသော မေတ္တာကို ဖော်ပြရန် အသင့်ရှိခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ကိုယ်ကျိုးရှာလျက် ၎င်းကို မေ့လျော့သွားသောအခါ ဝမ်းနည်းခဲ့သည်။ သူသည် လူသားကို တည်မြဲစွာ ချစ်မြတ်နိုးပြီး၊ ၎င်း၏မေတ္တာကို ဆက်လက်ဝန်ဆောင်မှုပုံစံဖြင့် ပြန်လည်ပေးအပ်ရန် ဖိတ်ခေါ်သည်။

21. Turn ye not aside. True love is not static; it is progressive. God stood ready to reveal His continuing love for Israel, and it grieved Him when they became self-centered and forgot Him. He steadfastly loves man and invites him to return this love in the form of devoted service.

၂၃. ငါသည် သင်တို့ကို ဆုံးမပြသည်။ ရှမွေလသည် ၎င်းတို့၏ရွေးချယ်မှုအတွက် မည်သည့်နာကျည်းမှုမျှ မရှိကြောင်း၊ ၎င်း၏ဘဝကို ဘုရားသခင်၏အရာများတွင် ၎င်းတို့ကို ဆက်လက်သင်ကြားရန် အပ်နှံမည်ဖြစ်ကြောင်း လူများအား အာမခံခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရင်တစ်ပါးခန့်ထားပြီးဖြစ်သောကြောင့် ၎င်းသည် အစိုးရတာဝန်များ မထမ်းဆောင်ရတော့သော်လည်း၊ ပရောဖက်အဖြစ် ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏ ကိုယ်စားလှယ်အဖြစ် ဆက်လက်ရှိနေမည်ဖြစ်သည်။ ရှမွေလသည် အနာဂတ်၏ အန္တရာယ်များကို ခံစားမိသည်။ ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော်၏ လမ်းညွှန်မှုမရှိဘဲ လူသားသည် မဖြစ်မနေ မဖြစ်နိုင်ကြောင်း သူသိရှိသည်။ ၎င်းသည် ပရောဖက်အဖြစ် ၎င်း၏ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးများသည် အတိတ်ကာလထက် ပို၍လေးလံလိမ့်မည်ကို စတင်သဘောပေါက်ခဲ့ပြီး၊ သို့သော် ၎င်းသည် မည်သူမျှ ၎င်းအား ကဲ့ရဲ့စွပ်စွဲပြီး၊ ဣသရေးလူမျိုးအား ဘဝ၏ အတက်အကျများတစ်လျှောက် မထောက်ခံခဲ့သည်ဟု မည်သူမျှ မညွှန်ပြနိုင်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ ၎င်းသည် တရားသူကြီးအဖြစ် ၎င်းတို့အပေါ် သစ္စာရှိခဲ့သည်။ ယခုအခါ ၎င်းတို့သည် ၎င်းကို ရာထူးလျှော့ချခဲ့သကဲ့သို့၊ ၎င်း၏ ၎င်းတို့အပေါ်ထားရှိသော မေတ္တာသည် ဘုရားသခင်၏ မေတ္တာကဲ့သို့ မပြောင်းလဲကြောင်း သက်သေပြခဲ့သည်။

23. I will teach you. Samuel assured the people that he had no grudge against them for their choice, and that he would devote his life to further instructing them in the things of God. Although he would not have the responsibility of government, now that they had appointed a king, yet as prophet he would still be God’s representative to them. Samuel sensed the dangers of the future. He knew that it would be impossible for man to do right without the Spirit of God to direct him. He began to realize that his burdens as prophet would probably be heavier even than in the past, yet he was determined that no one should ever be able to point the finger at him in reproachful terms, declaring that he had not stood by Israel through all the vicissitudes of life. He had been loyal to them as a judge; now that they had demoted him, as it were, he would prove that his love for them, like that of God, was unchanged.

၂၄. စဉ်းစားပါ။ ယနေ့လူသားများ၏ အကြီးမားဆုံး လိုအပ်ချက်တစ်ခုမှာ တရားထိုင်ရန်အချိန်—ဘုရားသခင်၏ အကန့်အသတ်မရှိသော ကောင်းမြတ်မှုနှင့် ၎င်း၏ ဂရုစိုက်မှုနှင့် လမ်းညွှန်မှု၏ သက်သေများအပေါ် တရားထိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။

24. Consider. One of the greatest needs of men today is time for meditation—meditation on God’s infinite goodness and the evidences of His care and guidance.

ellen g. white comments

1–25 PP 614, 615

1–4, 11 PP 614

12 PP 615

13 PP 636

16–25 PP 615

19 SC 44; 5T 641

အခန်းကြီး - ၁၃

chapter 13

၁ ရှောလု၏ရွေးချယ်ထားသောတပ်ဖွဲ့။ ၃ သူသည်ဖိလိတ္တိလူများကိုဆန့်ကျင်၍ ဟေဗြဲလူများကိုဂိလဂလမြို့သို့ခေါ်သည်၊ အကြောင်းမူကား ဂျိုနသန်သည်ဖိလိတ္တိလူများ၏စစ်စခန်းကိုတိုက်ခိုက်ခဲ့သည်။ ၅ ဖိလိတ္တိလူများ၏တပ်ဖွဲ့ကြီး။ ၆ ဣသရေလလူများ၏ဒုက္ခဆင်းရဲမှု။ ၈ ရှောလုသည်ရှမွေလအားစောင့်ဆိုင်းရင်း ငြီးငွေ့ပြီး ယဇ်ပူဇော်သည်။ ၁၁ ရှမွေလသည်သူ့ကိုဆူပူဆုံးမသည်။ ၁၇ ဖိလိတ္တိလူများ၏လုယက်တပ်ဖွဲ့သုံးဖွဲ့။ ၁၉ ဣသရေလတွင်ပန်းပဲဆရာမထားရန် ဖိလိတ္တိလူများ၏အကြံအစည်။

1 Saul’s selected band. 3 He calleth the Hebrews to Gilgal against the Philistines, whose garrison Jonathan had smitten. 5 The Philistines’ great host. 6 The distress of the Israelites. 8 Saul, weary of staying for Samuel, sacrificeth. 11 Samuel reproveth him. 17 The three spoiling bands of the Philistines. 19 The policy of the Philistines, to suffer no smith in Israel.

၁. ရှောလုသည် တစ်နှစ်အုပ်စိုးခဲ့သည်။ ဤကျမ်းပိုဒ်၏ အဓိပ္ပါယ်သည် မရှင်းလင်းဘဲ ဘာသာပြန်သူများနှင့် မှတ်ချက်ပေးသူများအားလုံး သဘောတူထားသည်။ ယနေ့ရှိသော ဟေဗြဲစာသား၏ တိုက်ရိုက်ဘာသာပြန်ဆိုချက်မှာ “ရှောလုသည် အုပ်စိုးစပြုသောအခါ ... နှစ်သက်သူဖြစ်ပြီး၊ ဣသရေလအပေါ် နှစ်နှစ်အုပ်စိုးခဲ့သည်” (အနှစ်သက်သူဆိုရာ၌ Vol. I, p. 181 နှင့် ကမ္ဘာဦး ၅:၃၂ ကိုလည်းကြည့်ပါ)။ ပထမဆုံးကျမ်းစာဗားရှင်းကတည်းက ဤစာသားသည် ဘာသာပြန်သူများကို အခက်အခဲဖြစ်စေခဲ့သည်။ လတ်တလောထုတ်ဝေသော LXX ဗားရှင်းများသည် ဤအခက်အခဲကို ကျမ်းပိုဒ်တစ်ခုလုံးကို ချန်လှပ်ထားခြင်းဖြင့် ရှောင်ရှားခဲ့သည်။ တာဂွမ်များက “ရှောလုသည် အုပ်စိုးစပြုသောအခါ တစ်နှစ်သားကလေးကဲ့သို့ အပြစ်ကင်းစင်သည်” ဟု ပြန်ဆိုထားသည်။ ဆီးရီးယားဗားရှင်းက “ရှောလုသည် တစ်နှစ်သို့မဟုတ် နှစ်နှစ်အုပ်စိုးပြီးနောက်” ဟု ဖော်ပြသည်။ ယခင်ဘာသာပြန်များကဲ့သို့ပင် KJV ၏ ဘာသာပြန်သည် ယနေ့ရှိသော ဟေဗြဲစာသားကို မပေးဘဲ ဘာသာပြန်သူများက မူရင်းဟေဗြဲစာသားဟု ယူဆထားသည့်အရာကို ပြန်ဆိုထားသည်။ RSV က ချန်လှပ်မှု နှစ်ခုကို ယူဆထားသည်- “ရှောလုသည် … နှစ်သက်သူဖြစ်ပြီး၊ … နှင့် နှစ်နှစ်ကို ဣသရေလအပေါ် အုပ်စိုးခဲ့သည်။”

1. Saul reigned one year. The meaning of this passage of Scripture is not clear, as all translators and commentators have agreed. A literal translation of the Hebrew text was as we have it today reads, “Saul year[s] old when he began to reign, and two years he reigned over Israel” (on “year[s] old” see Vol. I, p. 181; also on Gen. 5:32). Ever since the days of the first Bible version this text has puzzled translators. Earlier editions of the LXX avoided the difficulty by omitting the verse entirely. The Targums paraphrased it to read, “Saul was as innocent as a one-year-old child when he began to reign.” The Syriac gives it, “When Saul had reigned one or two years.” Like preceding translations of the text, that of the KJV is a paraphrase that gives, not the Hebrew as we have it today, but what the translators thought the original text of the Hebrew to have been. The RSV assumes two omissions: “Saul was … years old when he began to reign; and he reigned … and two years over Israel.”

အချို့သော မှတ်ချက်ပေးသူများက ဤနေရာတွင် ကူးယူရာတွင် ချန်လှပ်မှုတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်ဟု သဘောတူသည်၊ သို့သော် စာသားထုတ်ဝေမှုတွင် မည်သည့်အချိန်တွင် ချန်လှပ်မှုဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်ကို မည်သူမျှ မပြောနိုင်ပါ (Vol. I, p. 15 ကိုကြည့်ပါ)။ ရှိပြီးသား ဟေဗြဲစာသားသည် ချန်လှပ်မှု၏ ရလဒ်ဖြစ်ပါက၊ ၎င်းသည် နောက်ပိုင်းကူးယူသူများ၏ ဂရုတစိုက်နှင့် စိတ်ရင်းမှန်ဖြင့် လုပ်ဆောင်မှုကို သက်သေပြပြီး၊ စာသားကို ပြုပြင်မွမ်းမံခြင်းမပြုဘဲ ၎င်းတို့တွေ့ရှိသည့်အတိုင်း ထားခဲ့သည်၊ သို့သော် ၎င်း၏အဓိပ္ပါယ်မှာ မရှင်းလင်းပေ။

Some commentators agree that here is doubtless an instance where an omission has occurred in the process of copying, though at what time in the transmission of the text the omission may have occurred no one can tell (see Vol. I, p. 15). If the extant Hebrew text is the result of an omission, it stands as evidence of the carefulness and conscientiousness of later copyists in their work of producing new manuscripts, for they did not tamper with the text itself but left it as they found it even though its meaning was obscure.

မခန့်မှန်းခြင်းဖြင့် အနည်းငယ်သာ ရရှိနိုင်သော်လည်း၊ ယာယီရှင်းပြချက်တစ်ခုကို ပေးနိုင်သည်။ ဤထည့်သွင်းစဉ်းစားထားသော ဖော်ပြချက်ပုံစံသည် ဘုရင်တစ်ဦး၏ အုပ်စိုးစပြုသောအခါ အသက်နှင့် အုပ်စိုးမှုကာလကို ဖော်ပြရန် ကျမ်းစာရေးသားသူများအသုံးပြုသော ပုံမှန်ပုံစံနှင့် အတိအကျသက်ဆိုင်သည်။ ဒါဝိဒ်အတွက် ဆက်စပ်ဖော်ပြချက်သည် ၂ ရာ. ၅:၄ တွင် တွေ့ရသည် (၂ ဓမ္မရာဇဝင် ၂၁:၁; ၂၄:၈, ၁၈ တို့ကိုလည်း ကြည့်ပါ)။ ၁ ရာ. ၁၃:၁ တွင် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်ဟု ထင်ရသော ချန်လှပ်မှုများနှင့် ဆင်တူသော ချန်လှပ်မှုများကို ၂ ဓမ္မရာဇဝင် ၂၁:၁ ကဲ့သို့သော ဆက်စပ်စာသားတွင် ပြုလုပ်ခဲ့ပါက၊ ၎င်းသည် “မနာရှေသည် … နှစ်သက်သူဖြစ်ပြီး၊ ယေရုဆလင်မြို့တွင် … နှင့် ငါးနှစ်အုပ်စိုးခဲ့သည်” ဟု ဖတ်ရမည်။ အခြေခံတည်ဆောက်ပုံတွင် ဤကျမ်းပိုဒ်နှစ်ခုသည် တူညီသည်။ ရှောလုအုပ်စိုးစပြုသောအခါ အသက်တစ်ခုနှင့် အုပ်စိုးမှုကာလအတွက် နောက်ထပ်တစ်ခုထည့်သွင်းခြင်းသည် ဒါဝိဒ်နှင့် အခြားဘုရင်များအတွက် ဖော်ပြချက်များနှင့် အပြိုင်ဖြစ်စေမည်။ မူရင်းစာသားတွင် “… နှင့် နှစ်” ဟူသော စကားစုသည် “လေးဆယ်” ဟု ဖတ်နိုင်သည် (တ.စံ. ၁၃:၂၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ယခုရှိသော ဟေဗြဲစာသားသည် ၎င်းသည် မူလက ရှောလု၏ အသက်နှင့် အုပ်စိုးမှုကာလကို ဖော်ပြထားသည်ဟု ဆိုလိုသည်။ သို့မဟုတ်ပါက၊ ရှောလုသည် သိမ်းကျူးရာကျမ်းတွင် ထိုသို့သော ဖော်ပြချက်မရှိသော တစ်ဦးတည်းသော ဟေဗြဲဘုရင်ဖြစ်လိမ့်မည်။

Little is to be gained by conjecture; however, a tentative explanation may be offered. The form of the statement under consideration corresponds exactly to that of the formula commonly used by Bible writers in giving a king’s age when he began to reign and the duration of his reign. The corresponding formula for David appears in 2 Sam. 5:4 (see also 2 Kings 21:1; 24:8, 18; etc.). If omissions similar to those that appear to have occurred in 1 Sam. 13:1 had been made in a comparable text, such as 2 Kings 21:1, it would read: “Manasseh was … years old when he began to reign, and reigned … and five years in Jerusalem.” In basic construction the two passages are identical. The insertion of one figure for the age of Saul when he became king, and another for the length of his reign, would make the statement parallel to the statements for David and other kings. In the original text the phrase “… and two” may have read “forty” (see Acts 13:21). The Hebrew text of 1 Sam. 13:1 as it now stands thus implies that it originally constituted a statement of Saul’s age and the length of his reign. If it does not, then Saul is the only Hebrew king for whom the OT makes no such statement.

နောက်ထပ်ရှင်းပြချက်တစ်ခုအရ ၁ ရာ. ၁၃:၁ ကို “ရှောလုသည် တစ်နှစ်အုပ်စိုးခဲ့ပြီး၊ ဣသရေလအပေါ် နှစ်နှစ်အုပ်စိုးခဲ့သည်” ဟု ဖတ်ရမည်။ ဆိုလိုသည်မှာ သူသည် အုပ်စိုးမှု၏ ပထမနှစ်ကို ပြီးစီးခဲ့ပြီး (p. 138 ကိုကြည့်ပါ) ဤအခန်းတွင်ဖြစ်ပျက်သောအခါ ဒုတိယနှစ်တွင်ရှိနေသည်။ သို့သော်၊ ၁ ရာ. ၁၃:၁ ၏ ဟေဗြဲစာသားကို အခန်း ၁၃ ၏ ဖြစ်ရပ်များသည် ရှောလု၏ ဒုတိယနှစ်တွင် ဖြစ်ပျက်သည်ဟု အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုရန်မှာ သဘာဝမကျဘဲ ဘုရင်များ၏ ကျမ်းစာမှတ်တမ်းတွင် အတိအကျအပြိုင်မရှိသော ဖွဲ့စည်းပုံဖြစ်သည်။

According to another explanation 1 Sam. 13:1 should read, “Saul reigned one year; and he reigned two years over Israel.” That is, he had completed the first year of his reign (see p. 138) and was in the second year when the events of this chapter occurred. It must be admitted, however, that to construe the Hebrew of 1 Sam. 13:1 to mean that the events of ch. 13 occurred in Saul’s second year is unnatural and a construction without an exact parallel in the Bible record of the kings.

ဤကျမ်းပိုဒ်ကို ရှောလုသည် သူ၏ ဒုတိယနှစ်တွင် ဖိလိတ္တိလူမျိုးများကို နှိမ်နှင်းရန် ကြိုးပမ်းခဲ့သည်ဟု နားလည်နိုင်သည်၊ သို့သော် ဤတွင်မှတ်တမ်းတင်ထားသော ယောနသန်၏ ပထမဆုံးသော ထိုးနှက်မှုသည် အနည်းငယ်နောက်ကျခဲ့သည်။ ဤသို့နားလည်ပါက၊ ၁ ရာ. ၁၃:၁ အတွက် ဖော်ပြထားသော ဘာသာပြန်နှင့် ပထမအဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုချက်နှင့် သဟဇာတဖြစ်သည်။ PP 616 သည် ဤကျမ်းပိုဒ်၏ KJV အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုချက်ကို အခြေခံထားသည်ဟု ယူဆပါက၊ ထိုဖော်ပြချက်ကို ပထမကြိုးပမ်းမှုကို ရည်ညွှန်းသည်ဟု ယူဆနိုင်သည်။ သို့သော် ဤကျမ်းပိုဒ်အတွက် မည်သည့်ဘာသာပြန်နှင့် အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုချက်ပေးသည်ဖြစ်စေ၊ မူရင်းစာသား၏ ဖတ်ရှုမှုနှင့်ပတ်သက်၍ ကျွန်ုပ်တို့သည် ရောထွေးမှုတွင် ကျန်ရှိနေဆဲဖြစ်သည်။ သို့သော်၊ ဤနှင့် အခြားခက်ခဲပြီး မရှင်းလင်းသော စာသားများတွင်ကဲ့သို့၊ ယုံကြည်ချက်နှင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ ကယ်တင်ခြင်းနှင့်ပတ်သက်သော မေးခွန်းမရှိပါ။

The passage may reasonably be understood as meaning that Saul made an attempt to subdue the Philistines in his second year, although the first real blow—that of Jonathan, here recorded—came somewhat later. Thus understood, there is harmony with the translation and first interpretation here mentioned for 1 Sam. 13:1. If it be concluded that PP 616 seems to be premised on the KJV interpretation of this verse, it might be pointed out that the statement itself can be taken as referring to the first attempt. But no matter what translation or interpretation is given this passage, we are still left in perplexity as to the original reading of the text. However, in this as in other instances of difficult and obscure texts, no question of doctrine, and thus of our salvation, is involved.

၂. ဂိဗအာ။ ဂိဗအာသည် ယခုအခါ ယေရုဆလင်မြို့မြောက်ဘက် ၃.၅ မိုင် (၅.၆ ကီလိုမီတာ) အကွာရှိ တောင်တန်းအလယ်တွင် ကင်းမျှော်စင်တစ်ခုဖြစ်သော တယ်လ် အယ်လ်-ဖူးလ်နှင့် ယေဘူယျခွဲခြားသတ်မှတ်ထားသည်။ ထိုနေရာတွင် ရှောလု၏ ခံတပ်-မြို့တော်ဟု ယူဆရသော အပျက်အစီးများကို မကြာသေးမီက တူးဖော်ခဲ့သည် (Vol. I, p. 124 ကိုကြည့်ပါ)။

2. Gibeah. Gibeah is now generally identified with Tell el–Fūl, a lookout point on the crest of the central range of mountains, 3 1/2 mi. (5.6 km.) north of Jerusalem. The ruins of what is believed to have been Saul’s fortress-capital there have been recently been excavated (see Vol. I, p. 124).

၃. တပ်စခန်း။ ဟေဗြဲစကားလုံး “နေစီဘ်” သည် “တိုင်”၊ “အုပ်ချုပ်သူ”၊ “ဒုရဲမှူး”၊ “တပ်စခန်း” သို့မဟုတ် “စာတိုက်” ဟု အဓိပ္ပါယ်ရသည်။ မှတ်ချက်ပေးသူများက ဤနေရာတွင် “အုပ်ချုပ်သူ” သို့မဟုတ် “ဘုရင်ခံ” ဟူသော အဓိပ္ပါယ်သည် အကြောင်းအမျိုးမျိုးနှင့် ပိုမိုသင့်လျော်သည်ဟု ယေဘူယျခံစားရသည် (သို့သော် PP 616 ကိုကြည့်ပါ)။ ကမ္ဘာဦး ၁၉:၂၆ တွင် “နေစီဘ်” ကို “တိုင်” ဟု ဘာသာပြန်ထားပြီး၊ ၁ ဓမ္မရာဇဝင် ၄:၁၉ နှင့် ၂ ရာဇဝင်ချုပ် ၈:၁၀ တွင် “အရာရှိ” သို့မဟုတ် “အရာရှိများ” ဟု ဘာသာပြန်ထားသည်။

3. The garrison. Heb. neṣib, “pillar,” “prefect,” “deputy,” “garrison,” or “post.” Commentators have generally felt that the meaning “prefect,” or “governor,” should be understood here as being more in harmony with the context (but see PP 616). In Gen. 19:26 neṣib is rendered “pillar,” and in 1 Kings 4:19 and 2 Chron. 8:10 as “officer” or “officers.”

ဂေဗာ။ ဤဂိဗအာမြို့မှ အရှေ့မြောက်ဘက် ၄ မိုင် (၆.၄ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင် ဝါဒီမဒီနာ ရှိပြီး၊ ၎င်းသည် မြေပြင်ပေါ်တွင် အက်ကွဲတစ်ခုဖြစ်ပြီး အနီးအနားမှပင် သတိမထားမိနိုင်သော အနေအထားဖြစ်သည်။ ၎င်း၏ဘေးနှစ်ဖက်သည် ရာပေါင်းများစွာ မြင့်မားသော မသွားနိုင်သော ချောက်ကမ်းပါးများအဖြစ် တည်ရှိသည်။ ဝါဒီ၏ အနောက်တောင်ဘက်တွင် ဂေဗာရှိပြီး၊ ဤဝါဒီကိုဖြတ်ကာ အရှေ့မြောက်ဘက် ၁.၇၅ မိုင် (၂.၈ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင် မစ္ဆမာ့ရှ်မြို့ရှိပြီး၊ ၎င်းသည် ဂိဗအာ (တယ်လ် အယ်လ်-ဖူးလ်) ပတ်ဝန်းကျင်ထက် ၇၀၀ ပေ (၂၁၃.၄ မီတာ) နိမ့်သော မြေပြန့်တစ်ခုပေါ်တွင်ရှိသည်။ မစ္ဆမာ့ရှ်မြို့၏ အရှေ့ဘက်ရှိ မြေသည် အနည်းငယ်စောင်းပြီး စိုက်ပျိုးရေးအတွက် ကောင်းမွန်သောမြေဖြစ်သည်၊ ထို့ပြင် ယေရိခေါမှ ချဉ်းကပ်လာမှုကို ရှင်းလင်းစွာ မြင်တွေ့နိုင်သည်။ ဗေသလမြို့သည် ဂိဗအာမှ မြောက်ဘက် ၆ မိုင် (၉.၆ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင်ရှိပြီး ဂိဗအာထက် ၁၀၀ ပေ (၃၀.၅ မီတာ) ပိုမိုမြင့်သည်။

Geba. About 4 mi. (6.4 km.) northeast of this Gibeah is Wadi Medineh, a great crack in the surface of the earth, hardly noticeable even a short distance from the brink. Its sides rise as impassable precipices, hundreds of feet in height. On the southwest side of the wadi is Geba, and 1 3/4 mi. (2.8 km.) to the northeast across this wadi lies the town of Michmash, on a tableland some 700 ft. (213.4 m.) lower than the district around Gibeah (Tell el–Fūl). The land to the east of Michmash slopes gently for some distance, making good farming land, and there is a clear view of the approach from Jericho. Bethel is about 6 mi. (9.6 km.) north of Gibeah and more than 100 ft. (30.5 m.) higher than Gibeah.

မိခ်မာ့ရှသည် ဂျေရိခိုနှင့် ဂျော်ဒန်ချိုင့်ဝှမ်းမှ ဗေသေလသို့သွားသော အဓိကလမ်းနှင့် ယေရုရှလင်မြို့မှ ရှေခင်မြို့သို့ မြောက်ဘက်သို့သွားသော အဓိကလမ်းမကြီးကို ထိန်းချုပ်ထားသည်။ ရှောလ်သည် သူ၏သား ယောနသန်နှင့် လက်နက်ကိုင်တပ်သားသုံးပုံတစ်ပုံကို ဂိဗျာတွင် တပ်စွဲထားပြီး၊ သူကိုယ်တိုင်မူ တပ်သားသုံးပုံနှစ်ပုံနှင့်အတူ ဗေသေလနှင့် ဂိဗျာသို့ အရှေ့ဘက်မှလမ်းကို စောင့်ကြပ်ထားသည်။ ဤသည်မှာ အမ္မုန်လူမျိုးများသည် ရှောလ်၏ ယာဗေရှဂိလဒ်တွင် အောင်ပွဲခံမှုအတွက် လက်စားချေရန် ကြံစည်ပါက ဖြတ်သွားဖွယ်ရှိဆုံးသော လမ်းဖြစ်သည်။ သူသည် အနောက်ဘက်မှ ပြဿနာဖြစ်လာမည်ကို မမျှော်လင့်ထားပေ၊ အကြောင်းမှာ ဖိလိတ္တိလူမျိုးများနှင့် ငြိမ်းချမ်းရေးရှိနေသည် (အခန်း ၇:၁၃)။

Michmash would command the main road from Jericho and the Jordan valley to Bethel, and the chief highway running north from Jerusalem to Shechem. Saul posted his son Jonathan and a third of the armed soldiery at Gibeah, while, with two thirds of the company, he guarded the approach to Bethel and Gibeah from the east. This would be the most likely road the Ammonites would take should they seek to avenge themselves on Saul for his victory at Jabesh-gilead. He did not anticipate trouble from the west, for there was peace with the Philistines (ch. 7:13).

မစ်မာ့ရှ်တိုက်ပွဲ ဖိလိသတိုင်းသားများ

The Battle of Michmash

ဖိလိသတိုင်းသားများသည် ဣသရေးလူမျိုးနှင့် စစ်မဖြစ်ထိုက်သော်လည်း၊ သူတို့သည် မစ်မာ့ရှ်အနောက်တောင်ဘက်ရှိ ဂျေဘာတွင် တောင်ကုန်းပေါ်ရှိ စစ်စခန်းတစ်ခုကဲ့သို့ တောင်ကြားတစ်ဖက်တွင် ပေ ၂၀၀ ကျော်မြင့်သော နေရာတွင် တပ်စွဲထားသည်။ “ဂါရီဆွန်” ဟု ဘာသာပြန်ထားသော “နဲဇိဘ်” ဟူသောစကားလုံးသည် “နာဆဘ်” ဟူသော ကြိယာမှဆင်းသက်လာပြီး၊ ၎င်းသည် “ရပ်တည်ရန်”၊ “တာဝန်ဖြင့်တပ်စွဲရန်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ မနီးမဝေးတွင်၊ ရာမာတွင် (အခန်း ၁:၁ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း) ဆမ်ယူရယ်မှဖွဲ့စည်းထားသော ပရောဖက်များကျောင်းတစ်ခုရှိသည်။ ဆမ်ယူရယ်သည် ဖိလိသတိုင်းသားများ၏ သာသနာမဲ့လွှမ်းမိုးမှုကို တန်ပြန်ရန် သူ၏ကျောင်းကို အနီးတွင်ထားရန်ကြိုးစားပုံရပြီး၊ လူများကို ယေဟိုဗာ၏ဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှုသို့ ပြန်လည်ဆွဲဆောင်ရန် မျှော်လင့်ခဲ့သည်။ အကယ်၍ ဂျေဘာ၏အနီးနားရှိ ပရောဖက်ကျောင်း၏လွှမ်းမိုးမှုသည် တစ်ဦးချင်းဘဝများထဲသို့ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်ခဲ့မည်ဆိုလျှင်၊ ဖိလိသတိုင်းသားများသည် ဘုရားသခင်၏ကယ်တင်ခြင်း၏ စစ်မှန်သောအဓိပ္ပာယ်ကို မြင်နိုင်ခဲ့ပြီး၊ သွေးထွက်သံယိုစစ်ပွဲကို ရှောင်ရှားနိုင်ကာ နာမန်ဆီးရီးယားလူမျိုးကဲ့သို့ (၂ ဘုရင်ခံ ၅) ဖိလိသတိုင်းသားများစွာသည် ဘုရားသခင်ကို လက်ခံယုံကြည်ခဲ့ပေမည်။

The Philistines. Although the Philistines were not at war with Israel, they nevertheless maintained posts in the hills, such as the one at Geba southwest of Michmash, across the wadi from it and over 200 ft. higher. The word neṣib, translated “garrison,” comes from the verb naṣab, “to take one’s stand,” “to be stationed,” that is, by appointment or in the line of duty. Not far away, at Ramah (see on ch. 1:1), was a school of the prophets organized by Samuel. Evidently Samuel tried to counter the heathen Philistine influence by placing his school nearby, hoping thus to draw the people back to the worship of Jehovah. If only the influence of the prophetic school had permeated the individual lives of the inhabitants of Geba, so that the Philistines could see the true import of God’s salvation, bloody warfare might have been averted and many Philistines might have accepted God, even as Naaman the Syrian did in later years (2 Kings 5).

ဟီဗြူးလူများကို ကြားစေလော့

“ဟီဗြူး” ဟူသောနာမ်သည် ဟီဗြူးလူမျိုးကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ သမ္မာကျမ်းစာတစ်ခုလုံးတွင် ၃၅ ကြိမ်သာတွေ့ရပြီး၊ ဓမ္မဟောင်းတွင် ၃၁ ကြိမ်၊ ဓမ္မသစ်တွင် ၄ ကြိမ်ဖြစ်သည်။ ဓမ္မဟောင်း၏ ၃၁ ကြိမ်အနက်၊ ၁၆ ကြိမ်သည် ဣသရေးလူမျိုးများ အီဂျစ်တွင်နေထိုင်စဉ်နှင့် ဆက်စပ်ပြီး၊ ၅ ကြိမ်သည် ဖိလိသတိုင်းသားများနှင့် ဤစစ်ပွဲနှင့်ဆက်စပ်သည် (အခန်း ၁၃ နှင့် ၁၄)။ ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့် “ဣသရေး” ဟူသောစကားလုံးသည် ကျမ်းစာတွင် ရာနှင့်ချီတွေ့ရပြီး၊ ဤနှစ်ခုတွင် ဤခြားနားချက်အဘယ်ကြောင့်ဖြစ်ပေါ်သည်နှင့်ပတ်သက်၍ မေးခွန်းထုတ်စရာဖြစ်လာသည်။ သို့သော် တစ်ခုမှာ ရှင်းလင်းသည်။ “ဟီဗြူး” ဟူသောအသုံးအနှုန်းကို နိုင်ငံခြားသားများက သုံးသည်၊ သို့မဟုတ် ဣသရေးလူမျိုးများက နိုင်ငံခြားသားများနှင့်ပြောဆိုရာတွင် အသုံးပြုသည်။ ယခုအခါ “ဟီဗြူး” သည် ဣသရေးလူမျိုးများကို ၎င်းတို့၏အိမ်နီးချင်းများက သိကြသည့် ဘုံအမည်ဖြစ်သည်ဟု ယေဘုယျယုံကြည်ကြသည် (ကမ္ဘာဦး ၁၀:၂၁; ၁၄:၁၃ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း)။ ဖာရိုနှင့်သူ၏လူမျိုးများသည် ဤနှစ်ခုကို တလှည့်စီအသုံးပြုပုံရသည် (ထွက်မြောက်ရာ ၁:၁၆; ၅:၂; ၁၄:၅ စသည်ဖြင့်; ၁ ဆမ်မြူရယ် ၁၃:၇ တွင်လည်း ဖော်ပြထားသည်)။

Let the Hebrews hear. The noun “Hebrew,” used of the Hebrew people, occurs only 35 times in the entire Bible, 31 times in the OT and 4 times in the NT. Of the 31 OT references, 16 occur in connection with Israel’s stay in Egypt and 5 in connection with this war against the Philistines (chs. 13 and 14). In contrast, the word “Israel” is used hundreds of times in the Scriptures, and the question arises as to why such a contrast should occur in these two instances. But one fact is clear. The term “Hebrew” is always used by foreigners or by Israelites when speaking of themselves to foreigners. It is now generally believed that “Hebrew” was the common name by which the Israelites were known to their neighbors (see on Gen. 10:21; 14:13). Pharaoh and his people seem to have used both names interchangeably (see Ex. 1:16; 5:2; 14:5; etc.; see also on 1 Sam. 13:7).

၄. မုန်းတီးဖွယ်ဖြစ်သည်

ဖြစ်နိုင်သည်မှာ “မိမိကိုယ်ကို မုန်းတီးဖွယ်ဖြစ်စေသည်” ဟု ပိုမိုကောင်းမွန်စွာ ဘာသာပြန်နိုင်သည်။ ထိုကဲ့သို့သောကြိယာကို ညစဉ်ထားခဲ့သော မန္နာအကြောင်းဖော်ပြရာတွင် အသုံးပြုသည် (ထွက်မြောက်ရာ ၁၆:၂၀, ၂၄)။

4. Was had in abomination. Perhaps better, “made themselves odious.” The same verb is used in describing manna that had been left overnight (Ex. 16:20, 24).

ဆောလ်နောက်သို့ ဂိလဂါလ်သို့

ဂိလဂါလ်တွင် နိုင်ငံတော်ကို အတည်ပြုခဲ့သောကြောင့် (အခန်း ၁၁:၁၄, ၁၅)၊ ဆောလ်သည် ဂိဗျာ သို့မဟုတ် မစ်မာ့ရှ်တွင် ဖိလိသတိုင်းသားများက သူတို့၏ပြင်ဆင်မှုကို စောင့်ကြည့်နိုင်မည့်နေရာများထက် ဂိလဂါလ်တွင် ဣသရေးလူများအားလုံးကို စုရုံးရန် တောင်းဆိုခဲ့သည်။ ဖိလိသတိုင်းသားများသည် ထိုနောက်ဆုံးနေရာသို့ လွယ်ကူစွာရောက်ရှိနိုင်ပြီး၊ အနီးအနားရှိ တောင်ကြားချိုင့်များမှတစ်ဆင့် ချီတက်နိုင်သည်။ ဆောလ်သည် ဗင်္ယာမိန်နယ်မြေတွင် တပ်စွဲထားသောတပ်များကို အင်အားဖြည့်ရန် ဣသရေးလူမျိုးများကို မတောင်းဆိုခဲ့သည်ကို နားလည်ရန်ခက်ခဲသည်။ ၎င်းသည် ဆမ်ယူရယ်၏အိမ်နှင့် ဘေသလ်မြို့၏ သန့်ရှင်းသောနေရာအနီးတွင်ဖြစ်သည် (အခန်း ၁:၁ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း)။ ဂျေဘာရှိ တောင်ကြားတွင်ရှိသော ကျောက်ဆောင်များသည် ခံတပ်အဖြစ် အလွန်ကောင်းမွန်ပြီး၊ ထိုနယ်မြေရှိ ဒေသခံများသည် ဖိလိသတိုင်းသားများထက် ခုခံရာတွင် နယ်မြေအကြောင်းကို ပိုမိုသိရှိပြီး၊ ယခုအခါ လက်စားချေရန် စိတ်အားထက်သန်နေကြသည်။ ဆောလ်သည် သူ၏အခက်အခဲတွင် ဆမ်ယူရယ်က ဂိလဂါလ်သို့သွားရန်ပြောခဲ့သည်ကို သတိရပုံရသည် (အခန်း ၁၀:၈)။

After Saul to Gilgal. Inasmuch as the kingdom had been confirmed at Gilgal (ch. 11:14, 15), Saul called all Israel to assemble there rather than at Gibeah or Michmash, where their preparations could be observed by the Philistines. The Philistines would have little difficulty in reaching the latter place, by marching through the various tributary wadies. It is difficult to understand why Saul did not ask Israel to reinforce the army already stationed in the district of Benjamin. That would have been near the home of Samuel and close to the sacred site of Bethel (see on ch. 1:1). The rocks of the wadi at Geba would make a magnificent fortress, and certainly the residents of that district knew more about the defensive terrain than did the Philistines, now bent on vengeance. In his dilemma Saul seems to have remembered what Samuel had told him about going to Gilgal (ch. 10:8).

၅. သုံးသောင်း
လူစီယန်လက်ရေးစာမူ၏ လက်တင်ဘာသာပြန်နှင့် ဆီးရီးယားဘာသာပြန်တွင် “သုံးထောင်” ဟု ဖတ်သည်။ ဟီဗြူးဘာသာတွင် ၃ နှင့် ၃၀ အတွက် စကားလုံးများသည် အနည်းငယ်သာကွာခြားပြီး၊ တစ်ခုကို အခြားတစ်ခုအဖြစ် အလွယ်တကူမှားယွင်းနိုင်သည်။

5. Thirty thousand. The Lucian text of the LXX and the Syriac read “three thousand.” The difference between the Hebrew words for 3 and 30 is slight, and one might easily be mistaken for the other.

၆. ပုန်းအောင်းကြသည်
ရှိလောမြို့အနီးတွင် နှစ်ပေါင်းများစွာက ရှုံးနိမ့်ခဲ့သည်ကို ပြင်းထန်စွာ သတိရပြီး၊ အထူးသဖြင့် ဆမ်ယူရယ်မရှိသည့်အခါ၊ ဣသရေးလူမျိုးများသည် ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်ခဲ့ကြသည်။ ဖိလိသတိုင်းသားများ၏ စုရုံးမှုသည် လူများကို အလွန်ထိတ်လန့်စေခဲ့ပြီး၊ ဆောလ်သည် စခန်းတွင် စည်းကမ်းထိန်းသိမ်းနိုင်ခြင်းမရှိခဲ့ဘဲ၊ စိတ်ဓာတ်သည် လျင်မြန်စွာ ကျဆင်းသွားသည်။ လွန်ခဲ့သောလအနည်းငယ်က ဂျာဘေရှ်တွင် အောင်မြင်မှုကို လုံးဝမေ့လျော့ခဲ့သည်။ မကြာသေးမီက ဤနေရာတွင်ပင် ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် ဝမ်းမြောက်စွာ ဝန်ခံခဲ့သည့်အရာများနှင့် ယဇ်ပူဇော်မှုများကိုလည်း မေ့လျော့ခဲ့သည် (အခန်း ၁၁:၁၅)။ ၎င်းတို့၏ထိတ်လန့်မှုနှင့် နောက်ပိုင်းတွင် ဧလိရှဲပြသခဲ့သော ယုံကြည်ခြင်းအကြား မည်မျှကွာခြားမှုရှိသနည်း။ ဧလိရှဲ၏ကျွန်သည် ဆီးရီးယားတပ်များကို မြို့တံခါးရှေ့တွင် ထိတ်လန့်ခဲ့စဉ်၊ သူ၏မျက်စိဖွင့်လှစ်ခံရပြီး တောင်ပေါ်တွင် ကောင်းကင်တမန်တပ်ဖွဲ့များကို မြင်ခဲ့ရသည်။ ဤအကျပ်အတည်းအချိန်တွင် ဆောလ်နှင့် သူ၏လူများသည် ပရောဖက်၏အကြံဉာဏ်နှင့် ကောင်းကြီးမင်္ဂလာကို စောင့်ဆိုင်းရန် မည်မျှအရေးကြီးသည်နည်း။

6. Hide themselves. Remembering keenly the defeat years previously near Shiloh, and especially in the absence of Samuel, the Israelites were panic-stricken. The mobilization of the Philistines so frightened the people that Saul was unable to maintain order in camp, and morale rapidly deteriorated. Completely forgotten was the victory of a few months ago at Jabesh. Forgotten also were the confessions and sacrifices when, more recently, they had rejoiced before God at this very place (ch. 11:15). What a contrast between their fright and the faith later manifested by Elisha when his servant, terrified by the host of Syrians before the city gate, had his eyes opened to see the mountain full of angelic forces. How important it was at this time of crisis for Saul and the men to wait for the prophet’s counsel and blessing before moving into battle!

၇. ဟီဗြူးလူမျိုးများ ဖြတ်ကျော်သွားကြသည်

ဆောလ်သည် လက်နက်ကိုင်တိုက်ခိုက်ရန် ခေါ်ဆိုစဉ် “ဟီဗြူးလူများကို ကြားစေလော့” (အခန်း ၃) ဟုပြောခဲ့သည်။ သို့သော် အခန်း ၇ တွင် “ဟီဗြူးလူမျိုး” များသည် ယော်ဒန်မြစ်ကိုဖြတ်ကျော်ထွက်ပြေးသွားသည်ဟု မှတ်တမ်းတင်ထားပြီး (“အချို့သော” ဟူသောစကားလုံးသည် မူရင်းစာသားတွင်မရှိ)၊ အခန်း ၆ တွင် ဣသရေးလူမျိုးများသည် “ဧဖရိမ်တောင်ကုန်းနယ်မြေ” ရှိ ဂူများထဲတွင် ပုန်းအောင်းခဲ့သည်ဟု ဖော်ပြထားသည် (အခန်း ၁၄:၂၂၊ အာအက်စ်ဗွီ)။ “ဟီဗြူး” ဟူသောစကားလုံးကို ဖိလိသတိုင်းသားများက ၎င်းတို့၏ရန်သူများကို ရည်ညွှန်းရာတွင် တသမတ်တည်းအသုံးပြုသည်၊ သို့သော် ဆမ်မြူရယ်၏ရေးသားသူသည် “ဣသရေး” နှင့် “ဟီဗြူး” ဟူသော စကားလုံးနှစ်ခုကို ခွဲခြားပုံရသည်။ ဥပမာ၊ အခန်း ၁၉ တွင် ဖိလိသတိုင်းသားများသည် သံလုပ်သောသူများအားလုံးကို ထိန်းချုပ်ထားပြီး “ဟီဗြူးလူမျိုးများသည် ဓားများပြုလုပ်မည်ကို” စိုးရိမ်သည်ဟု ဖော်ပြထားသည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့်၊ ရေးသားသူကိုယ်တိုင်က “ဣသရေးလူမျိုးများသည် ၎င်းတို့၏လယ်ယာသုံးကိရိယာများကို သွေးရန် ဖိလိသတိုင်းသားများထံသို့ ဆင်းသွားကြသည်” ဟုဆိုသည်။ သို့သော် လက်တင်ဘာသာပြန်တွင် ဤနေရာတွင် “ဟီဗြူး” ဟူသောစကားလုံးကို “ကျွန်” ဟု ဘာသာပြန်ထားသည်။ အခန်း ၃ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း။

7. Hebrews went over. When Saul sounded the call to arms, he said, “Let the Hebrews hear” (v. 3). Yet v. 7 notes that “the Hebrews” fled across Jordan (the words “some of” not being in the original text), while v. 6 states that Israel hid in the caves “in the hill country of Ephraim” (ch. 14:22, RSV). The word “Hebrews” is used consistently by the Philistines in referring to their opponents, but the author of Samuel seems to differentiate between the two terms, “Israel” and “Hebrews,” as, for example, in v. 19, where mention is made of the fact that the Philistines controlled all the workers in iron, “lest the Hebrews make them swords.” In contrast, the author himself says that “the Israelites went down to the Philistines” to have their implements sharpened. The LXX, however, here translates the word “Hebrews” as “slaves.” See on v. 3.

၈-၁၀. ဘုရားသခင်သည် ရှောလု၏ စစ်မှန်သော စရိုက်ကို ဖော်ထုတ်နေသည်—ရှမွေလကို ထိန်းသိမ်းထားရာတွင် ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ ရှောလု၏ နှလုံးသားကို ဖော်ထုတ်ရန်ဖြစ်သည်၊ သို့မှသာ အခြားသူများသည် အရေးပေါ်အခြေအနေတွင် သူဘာလုပ်မည်ကို သိနိုင်မည်။ ၎င်းသည် စမ်းသပ်ခံရသော အနေအထားဖြစ်သော်လည်း ရှောလုသည် အမိန့်ကို မနာခံခဲ့ပေ။ ဘုရားသခင်ထံ မည်သူချဉ်းကပ်သည်ဖြစ်စေ၊ မည်သို့သောနည်းဖြင့်ဖြစ်စေ ကွဲပြားမှုမရှိဟု သူထင်မြင်ခဲ့သည်။ စွမ်းအင်နှင့် မိမိကိုယ်ကို ကျေနပ်မှုအပြည့်ဖြင့် သူသည် မိမိကိုယ်ကို သန့်ရှင်းသော ရာထူးတွင် ထားရှိခဲ့သည်။

8–10. God Was Revealing Saul’s True Character.—In detaining Samuel, it was the purpose of God that the heart of Saul should be revealed, that others might know what he would do in an emergency. It was a trying position in which to be placed, but Saul did not obey orders. He felt that it would make no difference who approached God, or in what way; and, full of energy and self-complacency, he put himself forward into the sacred office.

သခင်ဘုရားတွင် သူ၏ ခန့်အပ်ထားသော ကိုယ်စားလှယ်များရှိသည်။ ၎င်းတို့ကို မသတိထားမလေးစားပါက၊ ဘုရားသခင်၏ လိုအပ်ချက်များကို လျစ်လျူရှုရန် လွတ်လပ်သည်ဟု ခံစားရပါက၊ ထိုသူများကို ယုံကြည်စိတ်ချရသော ရာထူးများတွင် ထားမထားသင့်ပေ။ ၎င်းတို့သည် အကြံဉာဏ်ကို နားမထောင်သလို၊ ဘုရားသခင်၏ ခန့်အပ်ထားသော ကိုယ်စားလှယ်များမှတစ်ဆင့် သူ၏ အမိန့်များကိုလည်း မနာခံပေ။ ရှောလုကဲ့သို့ပင် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့အား ဘယ်သောအခါမှ ခန့်အပ်မထားသော အလုပ်တစ်ခုသို့ အလျင်အမြန်ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်ကြသည်။ ၎င်းတို့၏ လူသားဆန်သော ဆုံးဖြတ်ချက်များအတိုင်း လုပ်ဆောင်ရာတွင် အမှားများကြောင့် ဘုရားသခင်၏ ဣသရေလလူမျိုးသည် ၎င်းတို့၏ ခေါင်းဆောင်ထံတွင် ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင် ထင်ရှားပြသရန် မဖြစ်နိုင်သော အနေအထားသို့ ရောက်ရှိသွားသည်။ သန့်ရှင်းသောအရာများသည် သာမန်အရာများနှင့် ရောထွေးသွားမည် (YI နိုဝင်ဘာ ၁၇၊ ၁၈၉၈)။

The Lord has His appointed agencies; and if these are not discerned and respected by those who are connected with His work, if men feel free to disregard God’s requirements, they must not be kept in positions of trust. They would not listen to counsel, nor to the commands of God through His appointed agencies. Like Saul, they would rush into a work that was never appointed them, and the mistakes they would make in following their human judgment would place the Israel of God where their Leader could not reveal Himself to them. Sacred things would become mingled with the common (YI Nov. 17, 1898).

၈. ခုနစ်ရက်စောင့်ဆိုင်းသည်
ဆောလ်သည် ခုနစ်ရက်လုံးစောင့်ဆိုင်းခဲ့ပြီး၊ ဆမ်ယူရယ်သည် ရက်ပြည့်ရောက်သောအခါမရောက်လာဘဲ နောက်တစ်ရက်နောက်ကျခဲ့သည်ဟု မဆိုလိုပါ။ ပရောဖက်သည် သတ်မှတ်ထားသောနေ့၏အစောပိုင်းတွင် မရောက်လာသောအခါ (ပီပီ ၆၁၇, ၆၁၈ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း)၊ ဆောလ်သည် ယဇ်ပူဇော်ရန် တာဝန်ယူခဲ့သည်။ ဆောလ်ကို ဘုရင်အဖြစ်သုတ်လိမ်းရာတွင်၊ ဆမ်ယူရယ်သည် ဤအခါသမယအတွက် ညွှန်ကြားခဲ့ပြီး၊ သူသည် ဂိလဂါလ်သို့သွားကာ ဆမ်ယူရယ်ရောက်လာသည်အထိ စောင့်ဆိုင်းရမည်ဟု ဆိုခဲ့သည် (အခန်း ၁၀:၈; ပီပီ ၆၁၇ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း)။ သို့သော် ဆမ်ယူရယ်သည် သတ်မှတ်ထားသောအချိန်မတိုင်မီ မကြာမီရောက်ရှိလာပြီး၊ ဆောလ်၏မနာခံမှုကို တွေ့ရှိခဲ့သည် (အခန်း ၁၃:၁၀)။

8. Tarried seven days. This does not necessarily mean that Saul had already waited seven full days, and that Samuel did not arrive till the beginning of the eighth day and was therefore a day late in meeting the appointment. It is possible that when the prophet did not appear during the early part of the appointed day (see PP 617, 618), Saul assumed the responsibility of offering the sacrifice. Upon anointing Saul king, Samuel had instructed him with respect to this occasion; he was to go to Gilgal and wait there till Samuel should come (see ch. 10:8; cf. PP 617). Samuel did, however, arrive soon after the time appointed for the sacrifice, only to discover Saul’s act of disobedience (ch. 13:10).

၉. ရှောလုသည် ဆုတောင်းချက်ပြုလုပ်နိုင်ခဲ့သည်—သူ [ရှောလု] သည် ယဇ်ပူဇော်ခြင်းမပါဘဲ ဘုရားသခင်ထံသို့ နှိမ့်ချသော ဆုတောင်းချက်ကို ပြုလုပ်နိုင်ခဲ့သည်။ အကြောင်းမှာ သခင်ဘုရားသည် ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးဖြစ်နေသော နှလုံးသားထဲမှ တိတ်ဆိတ်သော ဆုတောင်းချက်ကိုပင် လက်ခံပေးသည်။ သို့သော် ထိုသို့ပြုလုပ်မည့်အစား၊ သူသည် ယဇ်ပုရောဟိတ်ရာထူးထဲသို့ မိမိကိုယ်ကို အတင်းဝင်ရောက်ခဲ့သည် (YI နိုဝင်ဘာ ၁၇၊ ၁၈၉၈)။

9. Saul Could Have Offered Prayer.—He [Saul] could have offered humble prayer to God without the sacrifice; for the Lord will accept even the silent petition of a burdened heart; but instead of this, he forced himself into the priesthood (YI Nov. 17, 1898).

၁၁. လူများပြန့်ကျဲသွားကြသည်

ဣသရေးလူမျိုးများက ဘုရင်တစ်ပါးတောင်းဆိုမှုကို မောရှေက ကြိုတင်ဟောကိန်းထုတ်ရာတွင်၊ အုပ်ချုပ်သူသည် “မြင်းများကို မပြုလုပ်ရ” ဟု သတိပေးခဲ့ပြီး၊ ဆိုလိုသည်မှာ အကာအကွယ်အတွက် ရုပ်ဝတ္ထုပစ္စည်းများကို အားမကိုးရန်ဖြစ်သည် (ဒုတိယကျမ်း ၁၇:၁၆; ဟေရှာယ ၃၁:၃ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း)။ ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့်၊ ဘုရင်သည် လူမျိုး၏ခေါင်းဆောင်နှင့် လူများအတွက် ပုံသက်သေအဖြစ်၊ ပညတ်ကျမ်းတစ်စောင်ကို ရယူပြီး ၎င်းကို စေ့စပ်သေချာစွာ လေ့လာကာ မှတ်တမ်းတင်ထားသော ညွှန်ကြားချက်များကို လိုက်နာရမည်ဖြစ်သည်။

11. The people were scattered. In predicting Israel’s request for a king, Moses warned that the ruler was not to “multiply horses,” that is, to trust in material equipment for protection (Deut. 17:16; cf. Isa. 31:3). On the contrary, the king, as leader of the nation and an example to the people, was to procure a copy of the law, become a diligent student of it, and obey the instruction there recorded.

သို့သော် ဆောလ်သည်၊ ဣသရေး၏အိမ်နီးချင်းများ၏ စစ်ရေးသုံးပစ္စည်းများနှင့် ၎င်းတို့၏ အမြဲတမ်းတပ်ဖွဲ့များကို တွေးတောပြီး၊ ဘုရားသခင်ကို ရိုးရှင်းစွာ ယုံကြည်မှုမရှိဘဲ လုံခြုံမှုနှင့်အောင်မြင်မှုကို တွေးတောခဲ့သည်။ ဤအယူအဆကို သူ၏စိတ်ထဲတွင်ထားရှိပြီး၊ သူ၏လူများကို ဘုရားသခင်အပေါ် ယုံကြည်ခြင်းမှရရှိသော သတ္တိဖြင့် လှုံ့ဆော်ပေးရန် မအောင်မြင်ခဲ့ပေ။ ဤယုံကြည်ခြင်းမရှိသဖြင့်၊ အားကိုးရန်လက်နက်မရှိသဖြင့်၊ သူ၏လူများသည်—ဆောလ်ထက် ပိုမိုရှင်းလင်းစွာ မြင်နိုင်သူများဖြစ်ပြီး—အောင်မြင်မှုကို မျှော်လင့်ရန် အကြောင်းအမှတ်မရှိဟု မြင်ခဲ့ကြသည်။ အလားအလာသည် မျှော်လင့်ချက်မရှိသလို ဖြစ်နေသည်。 ထို့ကြောင့် အန္တရာယ်စစ်မှန်သောအရိပ်အမြွက်ဖြစ်ပေါ်လာသည်နှင့်အမျှ၊ ဆောလ်၏တပ်ဖွဲ့အများစုသည် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်လုံခြုံမှုအတွက် ကြောက်ရွံ့မှုဖြင့် ထွက်ပြေးသွားခဲ့ပြီး၊ ဂိလဂါလ်တွင် လူ ၆၀၀ သာကျန်ရှိခဲ့သည်။ သူ၏ထောက်လှမ်းရေးသမားများက ရန်သူသည် မစ်မာ့ရှ်တွင် ၁၁.၅ မိုင် (၁၈.၄ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင် စုရုံးနေသည်ဟူသော သတင်းကို ယူဆောင်လာခဲ့ပြီး၊ သူသည် လူမျိုးအတွက်သာမက၊ သူ၏ကိုယ်ပိုင်လုံခြုံမှုအတွက်ပါ စိုးရိမ်ခဲ့သည်။

But Saul, thinking of the military equipment of Israel’s neighbors, with their standing armies, came to think of safety and success apart from simple faith and trust in God. With this concept in his own mind, he failed to inspire his men with the courage that results from faith in God. Lacking this, and with no weapons on which to rely, his men—with clearer sight than that of Saul—could see no basis on which to expect victory. The prospect appeared hopeless. Thus it was that at the first intimation of real danger the major part of Saul’s army deserted out of fear for their personal safety, and left him with no more than 600 men at Gilgal. His scouts had brought word of the enemy concentration 11 1/2 mi. (18.4 km.) away, at Michmash, and he feared not only for the nation but also for his own safety.

ဆောလ်သည် သူ၏တပ်ဖွဲ့၏ ယုံကြည်မှုနှင့် လေးစားမှုကို ဆုံးရှုံးခဲ့သည်။ နေ့စဉ်နှင့်အမျှ သူ၏လူများ ပိုမိုထွက်ပြေးသွားခဲ့သည်။ သူသည် လုံးဝစိတ်ဓာတ်ကျခဲ့သည်။ သူ၏လူကြိုက်များမှုသည် လျင်မြန်စွာ ကျဆင်းနေသည်။ သူသည် ဤအခြေအနေအတွက် အပြစ်ကို ဆမ်ယူရယ်ထံ လုံးလုံးလျားလျား ပုံချရန် အသင့်ဖြစ်နေသည်။ ဆမ်ယူရယ်သည် မရောက်လာသည့်အတွက် ဆောလ်သည် စိတ်ထိခိုက်ခဲ့သည်။ ဤစိတ်ထားဖြင့် သူသည် ပရောဖက်နှင့်တွေ့ဆုံရာတွင် တောင်းပန်မှုမပြုဘဲ၊ မိမိကိုယ်ကို တရားမျှတကြောင်း စိတ်ထားဖြင့် တွေ့ဆုံခဲ့သည်။ အမ္မုန်လူမျိုးများကို တိုက်ခိုက်ရန် ပြင်ဆင်ခဲ့သည့်စိတ်ထားနှင့် မည်မျှကွာခြားမှုရှိသနည်း။

Saul had forfeited the confidence and respect of his army. Each day more and more of his men deserted. He was completely discouraged. The tide of his popularity was ebbing fast. He was ready to lay blame for the situation completely on Samuel, who had failed to appear. Saul felt aggrieved that Samuel was not present. In this spirit he met the prophet with no offer of apology but rather in a spirit of self-justification. What a contrast to the spirit in which he had prepared for the attack on Ammon!

၁၁. ရှမွေလကို အပြစ်တင်ခြင်းသည် နောက်ထပ်အပြစ်သို့ ဦးတည်သည်—ရှောလုသည် မိမိ၏ လုပ်ရပ်ကို ခုခံကာကွယ်ရန် ကြိုးစားခဲ့ပြီး၊ မိမိကိုယ်ကို အပြစ်တင်မည့်အစား ပရောဖက်ကို အပြစ်တင်ခဲ့သည်။

11. Blaming Samuel Led to Further Sin.—Saul endeavored to vindicate his own course, and blamed the prophet, instead of condemning himself.

ယနေ့တွင်လည်း ဤသို့သော လုပ်ရပ်ကို လိုက်လျှောက်သူ များစွာရှိသည်။ ရှောလုကဲ့သို့ပင် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ အမှားများကို မမြင်နိုင်ကြပေ။ သခင်ဘုရားသည် ၎င်းတို့ကို ပြင်ဆင်ရန် ကြိုးစားသောအခါ၊ ၎င်းတို့သည် ဆုံးမခြင်းကို စော်ကားမှုအဖြစ် လက်ခံပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ သတင်းစကားယူဆောင်လာသူကို အပြစ်တင်ကြသည်။

There are today many who pursue a similar course. Like Saul, they are blinded to their errors. When the Lord seeks to correct them, they receive reproof as insult, and find fault with the one who brings the divine message.

အကယ်၍ ရှောလုသည် မိမိ၏ အမှားကို မြင်ပြီး ဝန်ခံလိုစိတ်ရှိခဲ့ပါက၊ ဤခါးသီးသော အတွေ့အကြုံသည် အနာဂတ်အတွက် အကာအကွယ်တစ်ခုဖြစ်လာနိုင်သည်။ သူသည် နောက်ပိုင်းတွင် ဘုရားသခင်၏ ဆုံးမခြင်းကို ဖြစ်ပေါ်စေသော အမှားများကို ရှောင်ရှားနိုင်ခဲ့မည်။ သို့သော် သူသည် မတရားစွပ်စွဲခံရသည်ဟု ခံစားရသဖြင့်၊ ထိုအပြစ်ကို ထပ်မံကျူးလွန်ဖွယ်ရှိသည်။

Had Saul been willing to see and confess his error, this bitter experience would have proved a safeguard for the future. He would afterward have avoided the mistakes which called forth divine reproof. But the feeling that he was unjustly condemned, he would, of course, be likely again to commit the same sin.

သခင်ဘုရားသည် သူ၏ လူများအား မည်သည့်အခြေအနေမျိုးတွင်မဆို သူ့ကို ပြည့်စုံစွာ ယုံကြည်မှုထားရန် လိုလားသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် သူ၏ ကောင်းကင်လုပ်ငန်းများကို အမြဲတမ်း နားလည်နိုင်ခြင်းမရှိသော်လည်း၊ သူသည် ကျွန်ုပ်တို့ကို ဉာဏ်အလင်းပေးရန် သင့်လျော်သည်ဟု ယူဆသည်အထိ စိတ်ရှည်သည်းခံပြီး နှိမ့်ချစွာ စောင့်ဆိုင်းသင့်သည်။ ဘုရားသခင်က ကျွန်ုပ်တို့အား ခွင့်မပြုထားသော တာဝန်များကို မိမိဘာသာ ထမ်းပိုးယူမည့်အစား သတိထားသင့်သည်။ လူများစွာသည် ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်စရိုက် သို့မဟုတ် စွမ်းရည်များကို အလွန်အထင်ကြီးလွန်းသည်။ ၎င်းတို့သည် အရေးကြီးဆုံးသော အလုပ်ကို လုပ်ဆောင်ရန် အရည်အချင်းရှိသည်ဟု ခံစားရသော်လည်း၊ ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့သည် အနည်းဆုံးနှင့် နှိမ့်ချဆုံးသော တာဝန်ကို မဖြည့်ဆည်းနိုင်ဟု မြင်သည် (ST ဩဂုတ် ၁၀၊ ၁၈၈၂)။

The Lord would have His people, under all circumstances, manifest implicit trust in Him. Although we cannot always understand the workings of His providence, we should wait with patience and humility until He sees fit to enlighten us. We should beware of taking upon ourselves responsibilities which God has not authorized us to bear. Men frequently have too high an estimate of their own character or abilities. They may feel competent to undertake the most important work, when God sees that they are not prepared to perform aright the smallest and humblest duty (ST Aug. 10, 1882).

၁၃, ၁၄. ရှောလု၏ မိုက်မဲမှုသည် ပယ်ရှင်းခံရခြင်းသို့ ဦးတည်သည်—ရှောလု၏ ပြစ်မှားမှုသည် သူ့ကို သန့်ရှင်းသော တာဝန်များဖြင့် ယုံကြည်ထိုက်သူမဟုတ်ကြောင်း သက်သေပြခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏ လိုအပ်ချက်များကို သူကိုယ်တိုင် မလေးစားခဲ့သူတစ်ဦးသည် လူမျိုးအတွက် ပညာရှိပြီး ဘေးကင်းသော ခေါင်းဆောင်ဖြစ်လာနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ သူသည် ဘုရားသခင်၏ စမ်းသပ်မှုကို စိတ်ရှည်သည်းခံခဲ့ပါက၊ သရဖူသည် သူ့ထံနှင့် သူ၏ အိမ်တော်ထံတွင် အတည်ပြုခံရမည်ဖြစ်သည်။ တကယ်တော့၊ ရှမွေလသည် ဤရည်ရွယ်ချက်အတွက်ပင် ဂိလဂါလ်သို့ ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ သို့သော် ရှောလုသည် ချိန်တွယ်တွင် စမ်းသပ်ခံရပြီး မလုံလောက်သူအဖြစ် တွေ့ရှိခဲ့ရသည်။ ဘုရားသခင်၏ ဂုဏ်သိက္ခာနှင့် အာဏာကို သန့်ရှင်းစွာ လေးစားမည့်သူတစ်ဦးအတွက် လမ်းဖွင့်ပေးရန် သူကို ဖယ်ရှားရမည် (ST ဩဂုတ် ၃၊ ၁၈၈၂)။

13, 14. Saul’s Folly Leads to Rejection.—Saul’s transgression proved him unworthy to be intrusted with sacred responsibilities. One who had himself so little reverence for God’s requirements, could not be a wise or safe leader for the nation. Had he patiently endured the divine test, the crown would have been confirmed to him and to his house. In fact, Samuel had come to Gilgal for this very purpose. But Saul had been weighed in the balance, and found wanting. He must be removed to make way for one who would sacredly regard the divine honor and authority (ST Aug. 3, 1882).

မည်သူ၏ နှလုံးသားအတိုင်း?—ရှောလုသည် ဣသရေလ၏ နှလုံးသားအတိုင်း လိုက်နာခဲ့သော်လည်း၊ ဒါဝိဒ်သည် ဘုရားသခင်၏ နှလုံးသားအတိုင်း လိုက်နာသူဖြစ်သည် (ST ဇွန် ၁၅၊ ၁၈၈၈)။

After Whose Heart?—Saul had been after the heart of Israel, but David is a man after God’s own heart (ST June 15, 1888).

၁၃. သင်သည် မိုက်မဲစွာပြုခဲ့သည်
ဆိုလိုသည်မှာ၊ ဘုရားသခင်အပေါ် ယုံကြည်မှုအပေါ်အခြေခံသော ယခင်က ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်မှုများထက် ခံစားချက်များကို ထိန်းချုပ်ခွင့်ပြုခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ အကယ်၍ ဘုရားသခင်သည် သင်နှင့်အတူရှိလျှင်၊ မည်သူက သင့်ကိုဆန့်ကျင်နိုင်မည်နည်း။ ဂိဒေါင်သည် ၃၂,၀၀၀ ထဲမှ ၃၀၀ ဖြင့် ပြီးမြောက်ခဲ့သည်ကို၊ ဆောလ်သည် ၃,၀၀၀ ထဲမှ ၆၀၀ ဖြင့် သေချာပေါက် ပြီးမြောက်နိုင်သည်။ သို့သော် သူသည် ဘုရားသခင်၏ကတိတော်များနှင့် ပရောဖက်၏စကားကို ယုံကြည်ရန် ငြင်းဆန်ခဲ့ပြီး၊ အကျပ်အတည်းအချိန်တွင် ယုံကြည်မှုမရှိခြင်းနှင့် ယိမ်းယိုင်မှုကို ပြသခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်သည် သူနှင့်အတူ ဆက်လက်ရှိနေနိုင်မည်လား။ အကယ်၍ ဆောလ်သည် သူ၏စိတ်နှလုံးကို နှိမ့်ချလိုစိတ်ရှိခဲ့လျှင်၊ ဣသရေးလူမျိုး၏ သမိုင်းသည် မည်မျှကွာခြားသွားနိုင်မည်နည်း။

13. Thou hast done foolishly. That is, in permitting feelings rather than confidence in God, based on past providences, to be in control. If God be with you, who can be against you? What Gideon did with 300 out of 32,000 men, Saul could certainly accomplish with 600 out of 3,000! But if he refused to have confidence in God’s promises and in the word of His prophet, and manifested an attitude of unbelief and vacillation in a moment of crisis, how could God continue to be with him? Had Saul been willing to humble his heart, how different the history of Israel might have been.

၁၄. သင်၏နိုင်ငံတော်

ဆောလ်သည် သူ၏ညွှန်ကြားချက်များကို နားလည်မှုလွဲခဲ့သည်ဟု အကြောင်းပြချက်မပေးခဲ့သလို၊ ၎င်းတို့ကို ရှင်းလင်းစွာ မဖော်ပြခဲ့သည်ဟုလည်း မဆိုခဲ့ပေ။ ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့်၊ သူသည် သူ၏ဆန္ဒများကို လိုက်လျှောက်ရန် ညွှန်ကြားချက်များကို တမင်တကာ ချိုးဖောက်ခဲ့ကြောင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဝန်ခံခဲ့သည်။ ဆောလ်၏အနေအထားကို ဧဒင်ဥယျာဉ်ရှိ အာဒံနှင့် နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပါ၊ သို့မဟုတ် သွေးဆောင်မှုတောင်ပေါ်ရှိ ခရစ်တော်နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ပြုကြည့်ပါ။ မာရ်နတ်ဖြင့် သွေးဆောင်ခံရရန် တော၌ဝင်ရောက်မည့်အခါ၊ ခရစ်တော်သည် ဘုရားသခင်၏ချစ်လှစွာသောသားတော်ဖြစ်ကြောင်း အာမခံချက်ရခဲ့သည်။ ၆ ပတ်အကြာတွင်၊ ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေပြီး၊ ရှေ့တွင်ဘာရှိမည်ကို မသိသောအခါ၊ သူသည် ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုကို စိတ်ရှည်စွာ စောင့်ဆိုင်းခဲ့သည်။ သူသည် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဖိစီးမှုကြောင့် ပိန်လှီပြီး ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေချိန်တွင်၊ မာရ်နတ်သည် ဘုရားသခင်၏စကားတော်အပေါ် သူ၏ယုံကြည်မှုကို ယိမ်းယိုင်စေရန် အစွမ်းကုန်ကြိုးစားခဲ့သည်။ သို့သော် အာဒံရှုံးနိမ့်ခဲ့သည့်နေရာတွင်၊ ဆောလ်သည် အောက်သို့ဦးတည်သည့်လမ်းကို ရွေးချယ်ခဲ့သည့်နေရာတွင်၊ ခရစ်တော်သည် အောင်မြင်ခဲ့သည်။

14. Thy kingdom. Saul did not offer as an excuse that he had misunderstood his instructions, or that they were not clearly stated. On the other hand, he frankly admitted the deliberate violation of his instructions in favor of his own wishes. Compare Saul’s position with that of Adam in the Garden of Eden, or contrast it with that of Christ in the mount of temptation. Before entering the wilderness to be tempted of the devil, Christ had the assurance that He was the beloved Son of God. Six weeks later, famished with hunger, and not knowing what was ahead of Him, He patiently waited for divine guidance. It was when He was seemingly neglected, and worn and haggard from mental strain, that Satan made every attempt to shake His confidence in God’s Word. But where Adam failed, and where Saul chose the downward path, Christ won!

ဆမ်ယူရယ်၏ ဆုံးမစကားသည် နောင်တရမှုနှင့် နှိမ့်ချမှုကို ဖိတ်ခေါ်ရန် ပြောဆိုခဲ့သော်လည်း၊ အချည်းနှီးဖြစ်ခဲ့သည်။ ပရောဖက်၏ရှိနေမှုသည် လွန်ခဲ့သောလများက ဆမ်ယူရယ်၏ ဂရုစိုက်မှုနှင့် ကိုယ်ကျိုးမဖက်သော စိတ်ဝင်စားမှုကို ပြန်လည်အမှတ်ရစေသင့်သည်။ သို့သော် အလုံးစုံမေ့လျော့ခဲ့သည်။ ဆောလ်သည် ဆမ်ယူရယ်တွင် အပြစ်ရှိသည်ဟု စွပ်စွဲပြီး မိမိကိုယ်ကို တရားမျှတကြောင်း ကာကွယ်ရန် ကြိုးစားခဲ့သည်။ ဆောလ်နှင့်အတူရှိသည့်အတိုင်း၊ လူသားများသည် ခေတ်အဆက်ဆက် ဤသို့ဖြစ်ခဲ့သည်။ ဒုက္ခများဖိစီးလာသောအခါ၊ အန္တရာယ်ကျရောက်မည်ကို ကြောက်ရွံ့မှုသည် အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့်သော ဆင်ခြင်တုံတရားကို ဖယ်ရှားပြီး၊ ပြဿနာကို ချက်ချင်းဖြေရှင်းလိုသော စိတ်မရှည်သောစိတ်ကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ ထိုသို့သော ဖိစီးမှုအောက်တွင်၊ တာဝန်နှင့်ပတ်သက်သော အကြောင်းပြချက်သည် မျက်စိကန်းသွားပြီး၊ အခြားသူများကို ဝေဖန်ပြစ်တင်မှုနှင့် ရွေးချယ်ခဲ့သောလုပ်ရပ်ကို တရားမျှတကြောင်း ပြင်းထန်စွာ ဆုံးဖြတ်ချက်ဖြင့် အစားထိုးသည်။ ဘုရားသခင်၏ ကာကွယ်မှုနှင့် လမ်းညွှန်မှုအပေါ် ယခင်ယုံကြည်မှုသည် ယုံကြည်မှုမရှိခြင်းနှင့် နောက်ဆုံးတွင် ပုန်ကန်မှုသို့ ဦးတည်သွားသည်။

Samuel’s rebuke was uttered in such a way as to invite contrition and humility, but in vain. The very presence of the prophet should have brought back memories of Samuel’s solicitude and selfless interest in months past. But alas! All these were forgotten. Saul sought to justify himself by charging that the fault lay with Samuel. As it was with Saul, so it has been with man all through the ages. When troubles press in, fear of impending danger crowds out sensible reasoning and induces a nervous impatience to have the problem settled at once. Under such stress the reason is blinded as to duty and substitutes in its place a critical condemnation of others and a violent determination to justify the course of action thus chosen. Former confidence in God’s protecting and directing watchcare give way to cynical unbelief and finally to rebellion.

၁၅. ဂိဗျာ
ဟီဗြူးဘာသာတွင် “ဂိဗျာ” ဟုဖော်ပြထားသည် (အခန်း ၁၆ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း)။

15. Gibeah. Heb. gib‘ah (see on v. 16).

၁၆. ဂိဗျာ
ဟီဗြူးဘာသာတွင် ဤနေရာတွင် “ဂျေဘာ” ဟု ဖတ်ပြီး၊ အခန်း ၁၅ တွင် “ဂိဗျာ” မဟုတ်ပါ။ ဂျေဘာသည် မစ်မာ့ရှ်မှ တောင်ကြားတစ်ဖက်တွင် တည်ရှိသည် (အခန်း ၁၄:၄, ၅ တွင် ဂျေဘာ မဟုတ်ဘဲ ဂိဗျာ ဟု မူရင်းစာသားတွင်ဖော်ပြထားသည်)။ ဘာသာပြန်မှုတွင် ရှုပ်ထွေးမှုသည် ဂျေဘာနှင့် ဂိဗျာသည် တူညီသောနေရာ၏ မတူညီသော စာလုံးပေါင်းများဖြစ်သည်ဟူသော ထင်မြင်ချက်မှ ဖြစ်ပေါ်လာပုံရသည်၊ ယင်းကို မြေပုံဟောင်းများတွင် ဖော်ပြထားသည်။ ဂျေဘာကို တစ်ခါတစ်ရံ ဂိဗျာဟု ခေါ်ဆိုသော်လည်း၊ နှစ်နေရာရှိပုံရသည် (အခန်း ၁၄:၁၆ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း)။ မကြာသေးမီက တူးဖော်မှုများနှင့် သမ္မာကျမ်းစာအချက်အလက်များအရ၊ ဆောလ်၏ခံတပ်ကို ဂျေဘာမှ ၃ မိုင် (၅ ကီလိုမီတာ) အကွာရှိ ဂျေရုဆလင်မြို့မြောက်ဘက်တွင် တဲလ်အယ်လ်-ဖူလ်တွင် မှန်ကန်စွာ တည်ရှိသည်ဟု ယူဆပါက၊ ဂျိုနသန်သည် ထိုနေရာသို့မသွားခဲ့ဘဲ၊ ဖိလိသတိုင်းသားများထံမှ သိမ်းယူပြီးနောက် (အခန်း ၃)၊ ဂျေဘာတွင် “တည်ရှိ” ခဲ့ပြီး၊ ဆောလ်သည် ဂိလဂါလ်မှ ပြန်လာပြီးနောက် သူနှင့်ပူးပေါင်းခဲ့ပုံရသည်။

16. Gibeah. The Hebrew here reads Geba, not Gibeah as in v. 15. Geba was directly across the wadi from Michmash (see ch. 14:4, 5, where Geba, not Gibeah, is in the original of v. 5). The confusion in the translation probably arose from the opinion that Geba and Gibeah were only variant spellings of the same place, as older maps still show. It is true that Geba is sometimes called Gibeah, but there seem to have been two places (see on ch. 14:16). If recent excavations, in addition to other Bible clues, have correctly placed Saul’s stronghold at Tell el–Fūl, 3 mi. (5 km.) southwest of Geba and directly north of Jerusalem (see Vol. I, p. 124), Jonathan did not go there, but evidently “abode in” Geba, across from Michmash, as here implied, after he took it from the Philistines (v. 3), and Saul probably joined him after returning from Gilgal.

၁၇. တပ်ဖွဲ့သုံးဖွဲ့
အောဖရာသည် ဂျေရိကိုမြို့အနောက်မြောက်ဘက်တွင် လမ်းမကြီးနှစ်ခုဆုံရာနေရာတွင် တည်ရှိပုံရသည်။ ရှူအဲလ်မြေနယ်—စကားလုံးအရ “မြေခွေးများ၏မြေ”—သည် အောဖရာအရှေ့ဘက်ရှိ တောင်စောင်းဂူများရှိသော နယ်မြေကို ဖော်ပြပုံရပြီး၊ ဧဖရိမ်တောင်ထိပ်မှ ယော်ဒန်မြစ်သို့ လျင်မြန်စွာ ကျဆင်းသွားသည်။ ဤမြေနယ်သည် ထုံးကျောက်ဂူများဖြင့် ပြည့်နှက်နေပြီး—ပုန်းအောင်းရန် အကောင်းဆုံးနေရာများဖြစ်သည်။

17. Three companies. Ophrah was probably located where two main roads met, northwest of Jericho. The land of Shual—literally, “the land of jackals”—probably designates the cavernous slopes of the district east of Ophrah as the mountains rapidly fall away from the crest of Mt. Ephraim toward the Jordan. This land is honeycombed with limestone caves—excellent places to hide.

၁၈. ဗေသ-ဟောရုန်
ဗေသ-ဟောရုန်အထက်နှင့် ဗေသ-ဟောရုန်အောက်သည် မစ်မာ့ရှ်မှ ၉.၅ မိုင် (၁၅.၂ ကီလိုမီတာ) နှင့် ၁၁.၅ မိုင် (၁၈.၄ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင် တည်ရှိပြီး၊ ဧဖရိမ်-ဗင်္ယာမိန်နယ်စပ်အနီးရှိ ရှဖလဟ်သို့ တောင်များရုတ်တရက်ကျဆင်းသည့်နေရာတွင်ဖြစ်သည်။ ဇီဗိုင်မ်သည် နေဟမိယ ၁၁:၃၄ တွင် မစ်မာ့ရှ်တောင်ဘက်ရှိ အနာသုတ်နှင့် အခြားမြို့များအနီးနှင့် ယုဒသဲကန္တာရဆီသို့တည်ရှိသည်ဟု ဖော်ပြထားသည်။ မစ်မာ့ရှ်တိုက်ပွဲသည် ဖိလိသတိုင်းသားများသည် ဂိလဂါလ်သို့ မတိုးဝင်ခဲ့ဘဲ၊ မြောက်ဘက်၊ အနောက်ဘက်နှင့် တောင်ဘက်သို့ ဘေးတိုက်လှုပ်ရှားမှုများဖြင့်၊ ဆောလ်၏လူများကို မစ်မာ့ရှ်အရှေ့ဘက်ရှိ ဂူများထဲတွင် ပိတ်ဆို့ထားသည်ဟု ယူဆထားသော အင်အားဖြည့်မှုများကို ဖြတ်တောက်ရန် ကြိုးစားခဲ့သည်ကို ရှင်းလင်းစွာပြသသည်။

18. Beth-horon. Beth-horon Upper and Beth-horon Lower are 9 1/2 and 11 1/2 mi. (15.2 and 18.4 km.), respectively, west of Michmash, near the Ephraim-Benjamin border, where the mountains drop abruptly to the Shephelah. Zeboim is mentioned in Neh. 11:34 as being in the vicinity of Anathoth and other towns south of Michmash, in the direction of the desert of Judah. The Battle of Michmash shows clearly that the Philistines did not advance toward Gilgal; but by flanking movements toward the north, west, and south, they sought to cut off reinforcements from those of Saul’s men whom they now thought bottled up in the caves to the east of Michmash.

၁၉. ပန်းပဲဆရာမရှိ
ဖိလိသတိုင်းသားများသည် ခါနာန်တွင် သံနှင့်အခြားသတ္တုများပြုလုပ်ရာတွင် အချိန်တစ်ခုအထိ လက်ဝှေ့ရည်ပိုင်ဆိုင်ထားပုံရသည်။ ထိုအချိန်တွင် ပါလက်စတိုင်းတွင်အသုံးပြုသောသံသည် အာရှမိုင်နာမှလာပြီး၊ ကမ်းရိုးတန်းမြို့များမှတစ်ဆင့် တင်သွင်းခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ဖိလိသတိုင်းသားများ၏ ထိန်းချုပ်မှုအောက်တွင်ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် ဟီဗြူးလူမျိုးများကို လက်နက်ကိုင်မထားရန် ၎င်းတို့အတွက် ပညာရှိသောမူဝါဒကို ဖိလိသတိုင်းသားများက လွယ်ကူစွာ အကောင်အထည်ဖော်နိုင်ခဲ့သည်။

19. No smith. It seems that for a time the Philistines enjoyed practically a monopoly in Canaan on the fabrication of iron and possibly other metals. At this time the iron used in Palestine came from Asia Minor, and was imported through the coastal cities. These, of course, were under the control of the Philistines. Thus it was relatively easy for them to enforce what was, from their point of view, a wise policy by which to keep the Hebrews disarmed.

၂၀. ထယ်သံထွန်
သို့မဟုတ် “ထယ်သံဖို”။
ထွန်စဉ်
သို့မဟုတ် “ထွန်ကျည်”။
ထွန်ကျည်
သို့မဟုတ် “စဉ်ကျည်”။

20. Share. Or, “plowshare.”

Coulter. Or, “mattock.”

Mattock. Or, “sickle.”

၂၁. ၎င်းတို့တွင် ဖိုင်တစ်ခုရှိသည်

မကြာသေးမီက ရှာဖွေတွေ့ရှိမှုများအရ၊ ဤသို့ဘာသာပြန်ထားသောစာကြောင်းသည် “အခကြေးငွေသည် ပိမ်တစ်ခုဖြစ်သည်” (အာအက်စ်ဗွီ; တတိယကျမ်း ၁:၁၆၄ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း) ဟု ဖတ်သင့်သည်။ “ပိမ်” သည် ရှီကယ် ၂/၃ နှင့်ညီမျှသော ငွေကြေးယူနစ်ဖြစ်ပြီး၊ ဆိုလိုသည်မှာ ၇.၆ ဂရမ် သို့မဟုတ် ၀.၂၇ အောင်စ်ဖြစ်သည်။

21. They had a file. Recent discoveries make it clear that the statement thus translated should read, “the charge was a pim” (RSV; see Vol. I, p. 164). A “pim” was a monetary unit equivalent to 2/3 shekel, that is, 7.6 g. or .27 oz. avoir.

ထွန်ကျည်များအတွက်

ဟီဗြူးဘာသာတွင် “ထယ်သံဖိုများနှင့် ထွန်ကျည်များအတွက်” ဟု ဖတ်သည်။

For the mattocks. The Hebrew reads, “for the plowshares and for the mattocks.”

ခက်ရင်းများ

ဟီဗြူးဘာသာ “လီရှလော့ရှ် ကီလလီရှုန်”။ အဓိပ္ပာယ်သည် မရေရာပါ။ “လီရှလော့ရှ်” သည် “သုံးပိုင်းခွဲရန်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသော “ရှလော့ရှ်” မှဆင်းသက်လာပြီး၊ ၎င်းသည် “လီ” (အတွက်) နှင့် “ရှလော့ရှ်” (တတိယပိုင်း) ဟူသော စကားလုံးနှစ်ခုဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသည်။ “ကီလလီရှုန်” သည် ဓမ္မဟောင်းတွင် အခြားတစ်နေရာတွင်မတွေ့ရဘဲ၊ အဓိပ္ပာယ်မရေရာပါ။ “ခက်ရင်း” ဟူသော ဘာသာပြန်သည် “ပါးလျဖြစ်ရန်” ဟူသော အာရမိတ်စကားလုံးနှင့် ဆက်စပ်ပြီး “သုံးပိုင်းခွဲထားသည်” ဟူသော “လီရှလော့ရှ်” မှ အခြေခံ၍ ခန့်မှန်းထားခြင်းဖြစ်သည်။ ဟာကာဗီမှ ခေတ်သစ်ဟီဗြူးဘာသာပြန်တွင် ဤအသုံးအနှုန်းကို “သုံးခွဆူးခက်ရင်း” ဟု ဘာသာပြန်ထားပြီး၊ ၎င်းသည် ဟီဗြူးဘာသာ၏အဓိပ္ပာယ်နှင့် “ခက်ရင်း” ဟူသောစကားလုံးထက် ပိုမိုနီးစပ်သည်။

The forks. Heb. lishelosh qilleshon. The meaning is not certain. Lishelosh is from shalosh, which means “to divide into three parts;” it is composed of two words, le, “for,” and shelosh, a “third part.” The word qilleshon is not used elsewhere in the OT, and is of doubtful meaning. The translation “fork” is only a conjecture, based partly on a similar Aramaic word meaning “to be thin,” and the preceding word, lishelosh, which seems to have suggested that the “thin” object, whatever it may have been, was “divided into three parts.” The modern Hebrew translation by Harkavy renders the expression as “three-pronged forks,” which is closer to the meaning of the Hebrew than the word “fork” alone.

အာအက်စ်ဗွီသည် “လီရှလော့ရှ် ကီလလီရှုန်” ကို “ရှီကယ်တစ်သုံးပုံတစ်ပုံ” ဟု ဘာသာပြန်ထားသည်။ ကေဂျီဗွီနှင့် အခြားဘာသာပြန်များကဲ့သို့၊ ဤဘာသာပြန်သည်လည်း ခန့်မှန်းချက်ဖြစ်ပြီး၊ “ကီလလီရှုန်” တွင် စာလုံးပြောင်းလဲမှုဖြစ်ပြီး “ရှီကယ်” ဟု ဖတ်ကာ “အုန်” ကို သေးငယ်သောအဆုံးသတ်အဖြစ် ယူဆထားပုံရသည်။

The RSV translates lishelosh qilleshon, “a third of a shekel.” Like that of the KJV and others, this translation also is a conjecture, and is probably based on a transposition of letters in the word qilleshon, reading sheqel, “shekel,” instead of qilleshon, with the on being considered a diminutive.

“ခက်ရင်း” ဟူသော ဘာသာပြန်သည် သံသယဖြစ်စရာရှိသည်။ အကြောင်းမှာ ထိုခေတ်က “ခက်ရင်းများ” သည် ယနေ့ခေတ်တွင် အရှေ့တိုင်းဒေသများစွာတွင် ရိုးရာကိရိယာများကို အသုံးပြုနေဆဲဖြစ်သည့်အတိုင်း သစ်သားဖြင့်ပြုလုပ်ထားပြီး သတ္တုဖြင့်မဟုတ်ပေ။ ဣသရေလလူမျိုးများသည် သစ်သားခက်ရင်းများကို ဖိလိသတိုင်းရင်းသားတို့ထံ ထက်မြအောင်လုပ်ရန် ယူဆောင်သွားမည်မဟုတ်ပေ (ကျမ်းပိုဒ် ၁၉–၂၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ထင်ရှားသည်မှာ၊ လီရှလိုရှ ကီလံရှုန်သည် ကိရိယာတစ်ခုဟု ယူဆရပါက၊ ၎င်းကို “ပန်းပဲသမား” တစ်ဦးက ပြုလုပ်ထားရမည် (ကျမ်းပိုဒ် ၁၉)။ ကျမ်းပိုဒ် ၂၁ တွင် “ပီမ်” သည် ယခုအခါ “သံထည်း” မဟုတ်ဘဲ ငွေကြေးယူနစ်တစ်ခုဖြစ်ကြောင်း သိရှိထားပြီးဖြစ်သဖြင့်၊ အာအက်စ်ဗွီဘာသာပြန်ကျမ်းတွင် “ရှေကယ်သုံးပုံတစ်ပုံ” ဟူသော ဘာသာပြန်သည် ယုံကြည်လက်ခံနိုင်ဖွယ်ရှိသော်လည်း အပြည့်အဝသေချာမှုမရှိပေ (အတွဲ ၁၊ စာမျက်နှာ ၁၆၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ထို့ကြောင့် “ထွန်ဖျားများအတွက် ကျသင့်ငွေမှာ ပီမ်တစ်ခုဖြစ်သည်” (အာအက်စ်ဗွီ) ဟူသော ဘာသာပြန်သည် ပိုမိုသင့်လျော်ပုံရသည်။

The translation “fork” is questionable because the “forks” of that time, as in many places throughout the Orient where primitive tools are still in use today, were wooden and not metallic. The Israelites would not be taking wooden forks to the Philistines to be sharpened (see vs. 19–21). Obviously, if lishelosh qilleshon is to be considered a tool, it must have been made by a “smith” (v. 19). In view of the fact that the “pim” of v. 21 is now known to be a monetary unit and not a “file,” the RSV translation, “a third of a shekel,” becomes plausible though by no means conclusive (see Vol. I, p. 164). The translation, “the charge was a pim for the plowshares” (RSV) therefore seems preferable.

၂၂။ ဓားမြှောင်ရော လှံရောမရှိ။ ဖိလိသတိုင်းရင်းသားတို့၏ နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှုနှစ်ပေါင်းများစွာကြာပြီးနောက်၊ ဆောလနှင့်ယောနသန်သာလျှင် ဤသတ္တုလက်နက်များကို ပိုင်ဆိုင်ထားပုံရသည်။ စစ်တပ်၏အဆင့်နိမ့်သူများတွင် လေးနှင့်ပုံးကျည်ကြိုးများရှိနိုင်သည်—ထိုကျွမ်းကျင်သူများ၏လက်ထဲတွင် မသေးသိမ်သောလက်နက်များဖြစ်သည် (တရားသူကြီးမှတ်တမ်း ၂၀:၁၆ ကိုကြည့်ပါ)—သို့သော် ဖိလိသတိုင်းရင်းသားတို့၏ သံလက်နက်များနှင့် လက်ချင်းရင်ဆိုင်တိုက်ခိုက်ရာတွင် ယှဉ်ပြိုင်နိုင်စွမ်းမရှိခဲ့ပါ။ ဤကျမ်းပိုဒ်သည် အချက်နှစ်ခုကို ဖော်ပြသည်— (၁) ဤတိုက်ပွဲသည် ဣသရေလလူမျိုးများ ကောင်းစွာစည်းရုံးမထားရသေးမီကာလတွင် ဖြစ်ပွားခဲ့ပြီး၊ ဆောလ၏အုပ်ချုပ်မှုအစောပိုင်းကာလဖြစ်နိုင်သည်၊ (၂) လက်နက်တပ်ဆင်မှုနည်းပါးခြင်းကြောင့် ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူမျိုးများအတွက် ဝင်ရောက်စွက်ဖက်တော်မူကြောင်း နှစ်ဖက်စလုံးအတွက် ထင်ရှားသည်။ ဆောလသည် ပုန်ကန်နိုင်ပြီး၊ ရလဒ်အနေဖြင့် မိုက်မဲသောအမှုများစွာကို ပြုလုပ်ခဲ့သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလအတွက် အမှုပြုဆဲဖြစ်ပြီး၊ လူတစ်ဦးချင်းစီအား သူ၏နိုင်ငံတော်ထဲသို့ ဝင်ရောက်လာရန်နှင့် သူ့အပေါ်ယုံကြည်မှုထားရန် အားပေးတော်မူသည်။ ဆောလသည် ဘုရားသခင်လမ်းပြရာကို လိုက်လျှောက်ရန် ငြင်းဆန်ခဲ့သော်လည်း၊ ယောနသန်သည် သူ၏ဖခင်လုပ်သင့်သည့်အရာကို လုပ်ရန် အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီး စိတ်အားထက်သန်စွာ ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။

22. Neither sword nor spear. After years of Philistine oppression Saul and Jonathan seem to be the only ones who possessed these metal weapons. The rank and file of the army could have had bows and slings—no mean equipment in the hands of experts (see Judges 20:16)—but they could not compete in hand-to-hand combat with the iron weapons of the Philistines. This verse reveals two things: (1) the battle took place before Israel was well organized, probably early in Saul’s reign, and (2) the lack of equipment made it evident to both sides that God intervened on behalf of His people. Saul might rebel, and as a result do many foolish things; but God still wrought for Israel in such a way as to encourage individuals to join His kingdom and place their trust in Him. Saul refused to follow where God led, but Jonathan was ready and eager to do what his father might have done.

ellen g. white comments

1–23 PP 616-622

2, 3 PP 616

4–8 PP 617

8–10 PP 618

8–14 PP 625, 627, 634

11–15 PP 621

14 PP 636, 723

22 PP 616

အခန်းကြီး - ၁၄

chapter 14

၁. ယွန်နသန်သည် သူ၏ဖခင်၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်၊ သို့မဟုတ် လူများအား မသိစေဘဲ သွားကာ ဖိလိတ္တိလူမျိုးတို့၏ တပ်စခန်းကို အံ့ဖွယ်ရာတိုက်ခိုက်သည်။ ၁၅. ဘုရားသခင်၏ ထိတ်လန့်မှုကြောင့် သူတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ကို ရိုက်နှက်ကြသည်။ ၁၇. ရှောလုသည် ယဇ်ပုရောဟိတ်၏ အကြံဉာဏ်ကို မစောင့်ဘဲ သူတို့ကို တိုက်ခိုက်သည်။ ၂၁. ဖမ်းဆီးခံထားရသော ဟီဘရူးလူများနှင့် ပုန်းအောင်းနေသော ဣသရေလလူများသည် သူတို့ကို ဆန့်ကျင်ဘက်ပြုကြသည်။ ၂၄. ရှောလု၏ မဆင်မခြင်ကျိန်ဆိုမှုသည် အောင်ပွဲကို ဟန့်တားသည်။ ၃၂. သူသည် လူများအား သွေးစားခြင်းမှ တားမြစ်သည်။ ၃၅. သူသည် ယဇ်ပလ္လင်တစ်ခုကို တည်ဆောက်သည်။ ၃၆. ယွန်နသန်သည် မဲနှိုက်ရာ ရွေးချယ်ခံရသော်လည်း လူများက ကယ်တင်သည်။ ၄၇. ရှောလု၏ ခွန်အားနှင့် မိသားစု။

1 Jonathan, unwitting to his father, the priest, or the people, goeth and miraculously smiteth the Philistines’ garrison. 15 A divine terror maketh them beat themselves. 17 Saul, not staying the priest’s answer, setteth on them. 21 The captivated Hebrews, and the hidden Israelites, join against them. 24 Saul’s unadvised adjuration hindereth the victory. 32 He restraineth the people from eating blood. 35 He buildeth an altar. 36 Jonathan, taken by lot, is saved by the people. 47 Saul’s strength and family.

၁, ၆, ၇. ယောနသန်သည် ဘုရားသခင်၏ ကိရိယာတစ်ခုဖြစ်သည်—ဤလူနှစ်ဦးသည် ၎င်းတို့သည် လူသားထက်သာလွန်သော ဗိုလ်ချုပ်တစ်ဦး၏ လှုံ့ဆော်မှုနှင့် အမိန့်အောက်တွင် လှုပ်ရှားနေကြောင်း သက်သေပြခဲ့သည်။ အပြင်ပန်းမှကြည့်လျှင် ၎င်းတို့၏ စွန့်စားမှုသည် မိုက်မဲပြီး စစ်ရေးစည်းမျဉ်းများနှင့် ဆန့်ကျင်နေသည်။ သို့သော် ယောနသန်၏ လုပ်ရပ်သည် လူသားဆန်သော မိုက်မဲမှုဖြင့် ပြုလုပ်ခြင်းမဟုတ်ပေ။ သူသည် မိမိနှင့် သူ၏ လက်နက်ကိုင်ဆောင်သူတစ်ဦးတည်းဖြင့် လုပ်ဆောင်နိုင်သည်များကို အားမကိုးခဲ့ပေ။ သူသည် ဘုရားသခင်က ဣသရေလလူမျိုးအတွက် အသုံးပြုသော ကိရိယာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ အစီအစဉ်များကို ရေးဆွဲခဲ့ပြီး ၎င်းတို့၏ အကြောင်းအမှုကို ဘုရားသခင်၏ လက်ထဲတွင် အပ်နှံခဲ့သည်။ ဖိလိတ္တိလူမျိုး၏ တပ်များက ၎င်းတို့ကို စိန်ခေါ်ပါက၊ ၎င်းတို့သည် ရှေ့သို့ချီတက်မည်။ အကယ်၍ “လာပါ” ဟု ပြောပါက၊ ၎င်းတို့သည် ရှေ့သို့တက်သွားမည်။ ၎င်းသည် ၎င်းတို့၏ နိမိတ်လက္ခဏာဖြစ်ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ ကောင်းကင်တမန်များက ၎င်းတို့ကို ကောင်းချီးပေးခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် “သခင်ဘုရားသည် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် လုပ်ဆောင်ပေးနိုင်သည်” ဟု ဆိုကာ ရှေ့သို့ချီတက်ခဲ့သည် (YI နိုဝင်ဘာ ၂၄၊ ၁၈၉၈)။

1, 6, 7. Jonathan an Instrument of God.—These two men gave evidence that they were moving under the influence and command of a more than human general. To outward appearance, their venture was rash, and contrary to all military rules. But the action of Jonathan was not done in human rashness. He depended not on what he and his armor-bearer themselves could do; he was the instrument that God used in behalf of His people Israel. They made their plans, and rested their cause in the hands of God. If the armies of the Philistines challenged them, they would advance. If they said, Come, they would go forward. This was their sign, and the angels of God prospered them. They went forward, saying, “It may be that the Lord will work for us” (YI Nov. 24, 1898).

၁. သူသည် ဖခင်အား မပြောခဲ့ပေ။ ယွန်နသန်သည် အခန်း ၁၃ တွင် ပထမဆုံးအကြိမ် မိတ်ဆက်ခံခဲ့ပြီး၊ ထိုတွင် သူသည် ဂိဗာမြို့တွင် တပ်ဖွဲ့၏ သုံးပုံတစ်ပုံကို တာဝန်ယူခဲ့သည်။ ရှောလုသည် ကျန်သုံးပုံနှစ်ပုံဖြင့် မိခမတ်ရှ်မြို့အနောက်မြောက်ဘက်တွင် တပ်စွဲထားသည်။ ယွန်နသန်သည် ဂါဘာမြို့ရှိ ဖိလိတ္တိတပ်စခန်းကို အောင်နိုင်ခဲ့ပြီးနောက်၊ ဖိလိတ္တိလူမျိုးတို့သည် လက်စားချေရန် ရောက်လာသောအခါ၊ ရှောလုသည် ဂိလဂါလ်သို့ ဆုတ်ခွာသွားပြီး၊ ယွန်နသန်သည် ဂါဘာတွင် ဆက်လက်နေထိုင်ပုံရပြီး၊ ဖိလိတ္တိလူမျိုးတို့သည် မိခမတ်ရှ်ကို သိမ်းပိုက်ခဲ့သည် (အခန်း ၁၃:၁၆)။ စမြူရယ်သည် ရာမာမြို့သို့ ပြန်သွားသလား သို့မဟုတ် ဂိဗာမြို့တွင် ဆက်နေသလားဆိုသည်ကို ကျမ်းစာတွင် ရှင်းလင်းစွာ မဖော်ပြထားသော်လည်း၊ ဤအခန်းတွင် ဖြည့်စွမ်းသွားသည့်အတိုင်း၊ ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလလူမျိုးတို့အား သူတို့အပေါ် တင်းကြပ်စွာ မှီခိုရန်လိုအပ်ကြောင်း ယုံကြည်စေလိုသည်မှာ သေချာသည်။ ယွန်နသန်၏ လျှို့ဝှက်လုပ်ဆောင်မှုသည် ဂိလဂါလ်တွင် ရှောလု၏ ပယ်ခံရမှုကို ဆန့်ကျင်ဘက်ပြုပြီး၊ ဘုရားသခင်အပေါ် သူ၏ယုံကြည်ခြင်း၏ ရှင်းလင်းသော သက်သေဖြစ်သည်။ ပုံမှန်အားဖြင့် မိုက်မဲမှုဟု သတ်မှတ်ခံရမည့်အရာသည် ဘုရားသခင်၏ အစီအမံ၏ လှုပ်ရှားမှု၏ အားကောင်းသော သက်သေဖြစ်လာသည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူမျိုးတို့အား သူ၏မေတ္တာနှင့် အပြစ်၏အကျဉ်းချခြင်းမှ လွတ်မြောက်လိုသော စိတ်နှလုံးရှိသူများအတွက် အရာအားလုံး ဖြစ်နိုင်ကြောင်း ယုံကြည်စေရန် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ သက်သေများကို အသုံးပြုခဲ့သည်။

1. He told not his father. Jonathan was first introduced into the narrative in ch. 13, where he was entrusted with a third of the national guard located at Gibeah. Saul, with the other two thirds, encamped to the northeast at Michmash. At the appearance of the Philistines to avenge Jonathan’s defeat of the garrison at Geba, Saul retreated to Gilgal, while it seems that Jonathan remained at Geba and the Philistines occupied Michmash (ch. 13:16). The text is not clear as to whether Samuel returned to Ramah or remained at Gibeah (v. 15), but it is most certain, as the narrative unfolds in this chapter, that God was seeking to convince the Israelites of the need of strict dependence on Him. Jonathan’s secrecy is clear evidence of his faith in God despite Saul’s rejection at Gilgal. That which would ordinarily be classed as foolhardiness becomes strong proof of the operation of divine providence. The Lord made use of every material evidence possible to convince an illiterate people of His love for them, and of the fact that all things are possible to those whose hearts yearn for deliverance from the bondage of sin.

၄. ဖြတ်သန်းရာနေရာများကြားတွင်။ ဂျိုးဆက်ဖပ်စ်က “ရန်သူ၏တပ်စခန်းသည် ချောက်ကမ်းပါးတစ်ခုပေါ်တွင်ရှိပြီး၊ ထိုချောက်ကမ်းပါးတွင် ထိပ်သုံးခုရှိပြီး၊ ၎င်းတို့သည် သေးငယ်သော်လည်း ချွန်ထက်ပြီး ရှည်လျားသော အဆုံးသတ်တွင် အဆုံးသတ်ထားပြီး၊ ရန်သူ၏တိုက်ခိုက်မှုကို ကာကွယ်ရန် လိုင်းများကဲ့သို့ ဝိုင်းရံထားသော ကျောက်တုံးတစ်ခုရှိသည်” (အန်တီကွီးတီး vi. ၆. ၂) ဟု ဆိုသည်။ ထိုနေရာသို့ သွားရောက်ခဲ့သူများက ဝါဒီချောက်ကမ်းပါးမြောက်ဘက်တွင်ရှိသော ဤကျောက်တုံးကို ယနေ့တိုင် “ခံတပ်” ဟု ခေါ်ဆိုကြသည်ဟု ဆိုသည်။ ဤကျောက်တုံးကို ဘိုးဇက်ဟု အမည်ပေးထားပြီး၊ ၎င်းသည် “အဖြူ” သို့မဟုတ် “တောက်ပ” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသော်လည်း၊ “ပျော့ညံ့” သို့မဟုတ် “နူးညံ့” ဟု ဖြစ်နိုင်သည်။ ဝါဒီချောက်ကမ်းပါး၏ တောင်ဘက်မျက်နှာတွင် ဆီနိဟု ခေါ်သော တူညီသော အမြင့်ရှိသော ကျောက်တုံးတစ်ခုရှိပြီး၊ ၎င်းသည် “ဆူးပင်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရပြီး၊ မြောက်ဘက်ကျောက်တုံးထက် တက်ရန် ပိုမိုလွယ်ကူသည်။ ဤကျမ်းပိုဒ်ရှိ မြေမျက်နှာသွင်ပြင်ဆိုင်ရာ အချက်အလက်များကို ၁၉၁၇ ခုနှစ်တွင် အယ်လင်ဘီးက တူရကီလူမျိုးများထံမှ မိခမတ်ရှ်ကို သိမ်းပိုက်ရာတွင် အသုံးပြုခဲ့သည်ဟု ဆိုသည်။

4. Between the passages. Josephus says, “Now the enemy’s camp was upon a precipice which had three tops, that ended in a small but sharp and long extremity, while there was a rock that surrounded them, like lines made to prevent the attacks of an enemy” (Antiquities vi. 6. 2). Those who have visited the site, on the north side of the precipitous wadi, say the residents still speak of it as “the fort.” This crag was named Bozez, which may mean “white” or “shining,” but more probably “soft” or “tender.” On the southern face of the wadi is another crag of about equal height called “Seneh,” or “thornbush,” far easier to scale than that on the northern side. The topographical information in this passage of Scripture is said to have been utilized by Allenby in taking Michmash from the Turks in 1917.

၆. သခင်ဘုရားသည် လုပ်ဆောင်မည်။ ယွန်နသန်သည် သူ၏လက်နက်ကို အားမကိုးဘဲ၊ ဘုရားသခင်၏ အကန့်အသတ်မရှိသော တန်ခိုးကို အားကိုးခဲ့သည်။ သူသည် သူလက်ထဲရှိအရာကို ရိုးရှင်းစွာ အသုံးပြုခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ နှိမ့်ချမှီခိုမှုကို ကောင်းချီးပေးခဲ့သည်။ ဘုရင်သည် နာခံမှုလမ်းကြောင်းမှ လွှဲသွားသော်လည်း၊ ကယ်တင်ခြင်းသည် အုပ်စုလိုက်လှုပ်ရှားမှုထက် တစ်ဦးချင်းရွေးချယ်မှုနှင့် လုပ်ဆောင်ချက်ဖြစ်ကြောင်း ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလလူမျိုးအားလုံးအား သက်သေပြလိုခဲ့သည်။ ဘုရင်သည် နာခံရန် မရွေးချယ်ခဲ့သောအခါ၊ ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလလူမျိုးအားလုံးကို ပယ်ခဲ့လျှင် မည်မျှဆိုးရွားလိမ့်မည်နည်း။

6. The Lord will work. Jonathan did not depend so much on his armor as on the unlimited power of God. He simply used that which he had at hand, and God blessed his humble dependence on Heaven. Even if the king should turn aside from the path of obedience, God proposed to prove to all Israel that salvation is a matter of individual choice and action, and not so much a mass movement. How tragic the situation would have been had God rejected all Israel when the king chose not to obey.

၁၀. အကယ်၍ သူတို့ကပြောလျှင်။ ဂိဒေါင်သည် လူသားအမြင်အရ မဖြစ်နိုင်သလောက်ဖြစ်သော နိမိတ်တစ်ခုကို တောင်းခံခဲ့ပြီး၊ သူသည် မြေပြင်ပေါ်တွင် နှင်းရည်ရှိသော်လည်း သိုးမွှေးပေါ်တွင် မရှိရန် တောင်းခံခဲ့သည် (တရားသူကြီး ၆:၃၉)။ ထိုနည်းတူ၊ ယွန်နသန်သည် ရန်သူ၏ “တက်လာပါ” ဟူသော ခေါ်ဆိုမှုကို ဘုရားသခင်သည် သူတို့အတွက် တိုက်ခိုက်ပေးမည်ဟူသော နိမိတ်အဖြစ် သတ်မှတ်ခဲ့သည်။ မြောက်ဘက်ကျောက်တုံး၏ ဒေါင်လိုက်နံရံများကို တက်ရန်သည် လက်နက်ဖြင့် မဖြစ်နိုင်သလောက်ဖြစ်သော လုပ်ရပ်ဖြစ်သည်။ လူသားတို့သည် ဘုရားသခင်ထံမှ ကြီးမားသောအရာများကို မျှော်လင့်ပြီး၊ သူ့အတွက် ကြီးမားသောအရာများကို ကြိုးစားလုပ်ဆောင်သောအခါ ဘုရားသခင်သည် ဂုဏ်ပြုခံရသည်။

10. If they say. Gideon had asked for an almost impossible sign, humanly speaking, when he requested that the dew be on the ground but not on the fleece (Judges 6:39). Similarly, Jonathan made the call of the enemy to “come up” a sign that God would fight for them. To scale the perpendicular walls of the northern crag was a seemingly impossible feat, especially with armor. God is honored when men expect great things of Him and attempt great things for Him.

၁၁-၁၅. ကောင်းကင်တပ်များသည် ယောနသန်ကို ကူညီခဲ့သည်—ဖိလိတ္တိလူမျိုးများအတွက် ဤရဲရင့်သော လူနှစ်ဦးကို သတ်ဖြတ်ရန်သည် လွယ်ကူသောကိစ္စဖြစ်ခဲ့သည်။ သို့သော် ဤလူနှစ်ဦးသည် ရန်လိုသော ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် ရောက်လာသည်ဟု ၎င်းတို့၏ စိတ်ထဲတွင် မထင်မှတ်ခဲ့ပေ။ အံ့သြဖွယ်ကောင်းသူများသည် ၎င်းတို့၏ ရည်ရွယ်ချက်ကို နားမလည်နိုင်ဘဲ အထက်မှ ကြည့်နေခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ဤလူများကို ထွက်ပြေးသူများအဖြစ် မှတ်ယူခဲ့ပြီး ၎င်းတို့ကို အန္တရာယ်မပြုဘဲ လာခွင့်ပြုခဲ့သည်။ …

11–15. Armies of Heaven Aided Jonathan.—It would have been an easy matter for the Philistines to kill these two brave, daring men; but it did not enter into their minds that these two solitary men had come up with any hostile intent. The wondering men above looked on, too surprised to take in their possible object. They regarded these men as deserters, and permitted them to come without harm. …

ဤရဲရင့်သော လုပ်ရပ်သည် စခန်းတစ်ခုလုံးကို ထိတ်လန့်စေခဲ့သည်။ လူသေးဆယ်ဦး၏ အလောင်းများသည် ထိုနေရာတွင် လဲလျောင်းနေပြီး၊ ရန်သူ၏ မျက်စိတွင် စစ်တိုက်ရန် ပြင်ဆင်ထားသော လူရာပေါင်းများစွာရှိသည်ဟု ထင်ရသည်။ ကောင်းကင်တပ်များသည် ဖိလိတ္တိလူမျိုး၏ ဆန့်ကျင်ဘက်တပ်များထံသို့ ထင်ရှားပြသခဲ့သည် (YI နိုဝင်ဘာ ၂၄၊ ၁၈၉၈)။

This daring work sent a panic through the camp. There lay the dead bodies of twenty men, and to the sight of the enemy there seemed hundreds of men prepared for war. The armies of heaven were revealed to the opposing host of the Philistines (YI Nov. 24, 1898).

၁၃. ယွန်နသန်တက်သွားသည်။ ဂျိုးဆက်ဖပ်စ်က ယွန်နသန်နှင့် သူ၏လက်နက်ကိုင်ဆောင်သူသည် ဖိလိတ္တိတပ်စခန်းသို့ နံနက်စောစောတွင် ချဉ်းကပ်ခဲ့ပြီး၊ လူအများစုအိပ်ပျော်နေချိန်တွင် ရောက်ရှိခဲ့သည်ဟု ယူဆသည် (အန်တီကွီးတီး vi. ၆. ၂)။ အခန်း ၁၄ ၏ ဖော်ပြချက်သည် ၎င်းသည် နံနက်စောစောဖြစ်ကြောင်း အတည်ပြုသည် (ပိုဒ် ၁၅၊ ၁၆၊ ၂၀၊ ၂၃၊ ၂၄-၂၈၊ ၃၀၊ ၃၁၊ ၄၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ဣသရေလလူနှစ်ဦးသည် ညအချိန်အထိ စောင့်ဆိုင်းပြီး ချောက်ကမ်းပါးကို တက်ခဲ့သလား၊ သို့မဟုတ် မိနစ်အနည်းငယ်အတွင်း တက်ရောက်ခဲ့သလားဆိုသည်ကို မဖော်ပြထားပါ။ သူတို့သည် ဖိလိတ္တိတပ်စခန်းကို လုံးဝအံ့အားသင့်စေခဲ့ပြီး၊ ဖိလိတ္တိတပ်စခန်းတွင် အလွန်ရှုပ်ထွေးမှုများ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်။

13. Jonathan climbed up. Josephus thinks that it was at break of day that Jonathan and his armor-bearer approached the Philistine outpost, and reached it when most of the men were yet asleep (Antiquities vi. 6. 2). The narrative of ch. 14 confirms the idea that it was early morning (see vs. 15, 16, 20, 23, 24–28, 30, 31, 45). Whether the two Israelites waited till night to make the ascent or whether it took them but a few minutes to climb the precipice is not stated. They evidently took the fortress completely by surprise, for the utmost confusion reigned in the Philistine garrison.

၁၅. အလွန်ကြီးမားသော တုန်လှုပ်မှု။ စကားလုံးအရ “ဘုရားသခင်၏ တုန်လှုပ်မှု” (အိမ်မ်စာကျမ်း မှတ်စုကိုကြည့်ပါ)။ ဤနေရာတွင် ’အလိုဟိမ်’ ဟူသော စကားလုံးသည် ငလျင်၏ ပြင်းထန်မှုကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သော ထိတ်လန့်မှုနှင့် ရှုပ်ထွေးမှုကို ထင်ဟပ်စေသည်။ ’အလိုဟိမ်’ သည် ရံဖန်ရံခါ အလွန်ကြီးမားသော အဓိပ္ပာယ်ဖြင့် အသုံးပြုသည် (ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၂၃:၆၊ ၃၀:၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤငလျင်သည် ဘုရားသခင်၏ ဝင်ရောက်စွက်ဖက်မှုတစ်ခုဖြစ်သည် (PP ၆၂၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်သည် အနီးရောက်ပင်လယ်တွင် (ထွက်မြောက်ရာ ၁၄:၂၁-၂၈)၊ အိုင်ဂျလုန်ချိုင့်တွင် (ယောရှုအာ ၁၀:၁၁-၁၄)၊ ဖိလိတ္တိလူမျိုးတို့ ရှုံးနိမ့်ခဲ့သော ဧဗင်ဧဇာတွင် (၁ ဆမ်ယူရယ် ၇:၁၀) နှင့် အခြားအခါများတွင် သဘာဝတရားများကို အသုံးပြု၍ ဝင်ရောက်စွက်ဖက်ခဲ့သည်။

15. A very great trembling. Literally, “a trembling of God [’elohim]” (see KJV margin). The word ’elohim here refers to the intensity of the quake, and reflects the terror and confusion that prevailed. The word ’elohim is occasionally used thus as a superlative (see on Gen. 23:6; 30:8). The earthquake was, to be sure, an act of divine intervention (see PP 623). God often interposed by making use of the forces of nature, as at the Red Sea (Ex. 14:21–28), at the Valley of Aijalon (Joshua 10:11–14), at Ebenezer, when the Philistines were worsted (1 Sam. 7:10), and upon other occasions.

၁၆. ဗင်္ယာမိန်၏ ဂိဗာမြို့။ ဂိဗာနှင့် ဂါဘာ (ဂါဘာ) သည် “တောင်ကုန်း” သို့မဟုတ် “အမြင့်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသော စကားလုံး၏ အမျိုးသမီးနှင့် အမျိုးသားပုံစံများဖြစ်ပြီး၊ ဗင်္ယာမိန်၏မြို့များဖြစ်သည် (ယောရှုအာ ၁၈:၂၄၊ ၂၈; ၁ ဆမ်ယူရယ် ၁၃:၁၆)။ အမျိုးသားနှင့် အမျိုးသမီးပုံစံများကို တစ်ခါတစ်ရံ အပြန်အလှန်အသုံးပြုသည်။ ဤနှစ်မြို့အား အိုင်ဇာ ၁၀:၂၉ တွင် မြောက်ဘက်မှ ကျူးကျော်သူတစ်ဦးရောက်ရှိမည့် အစီအစဉ်အတိုင်း ဖော်ပြထားသည်။ ယနေ့ဂျီဗာဟု ခေါ်သော ရွာတစ်ရွာသည် မိခမတ်ရှ်မြို့အနောက်တောင်ဘက် ၁ မိုင်နှင့် ၃/၈ မိုင် (၂.၂ ကီလိုမီတာ)၊ ယေရုဆလင်မြို့အရှေ့မြောက်ဘက် ၆ မိုင် (၉.၆ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင် ရှိသည်။ ယေရုဆလင်မြို့မြောက်ဘက် ၃ မိုင်နှင့် ၁/၂ မိုင် (၅.၆ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင်ရှိသော တယ်လ်အယ်လ်-ဖူလ်ရွာသည် ရှောလု၏ဂိဗာအဖြစ် ယေဘုယျအားဖြင့် သတ်မှတ်ခံရသည်။ မကြာသေးမီက ထိုနေရာတွင် တူးဖော်မှုများအရ ရှောလု၏ နန်းတော်ဟု ယူဆရသော အဆောက်အအုံကို ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သည် (တတိယတွဲ စာမျက်နှာ ၁၂၄; ဒုတိယတွဲ စာမျက်နှာ ၇၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ၁ ဆမ်ယူရယ် ၁၄:၁၆ ရှိ “ဂိဗာ” သည် မိခမတ်ရှ်မြို့မှ ဝါဒီချောက်ကမ်းပါးတစ်ဖက်တွင်ရှိသော ဂါဘာဖြစ်ပြီး၊ ရှောလု၏ဂိဗာဖြစ်သည့် တယ်လ်အယ်လ်-ဖူလ်မဟုတ်ပါ (အခန်း ၁၃:၂၊ ၃ ကိုကြည့်ပါ)။ မိခမတ်ရှ်မြို့အနောက်တောင်ဘက် ၄ မိုင်နှင့် ၃/၈ မိုင် (၇ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင်ရှိပြီး၊ တောင်ကုန်းနှစ်ခုကြားတွင် ရှိသော ရှောလု၏ဂိဗာမှ မိခမတ်ရှ်တွင် ဖြစ်ပျက်နေသည်များကို မြင်ရန် မဖြစ်နိုင်ပုံရသော်လည်း၊ ဝါဒီချောက်ကမ်းပါးတစ်ဖက်တွင်ရှိသော ဂါဘာမှ မြင်ရန် အတော်လွယ်ကူသည်။

16. Gibeah of Benjamin. Gibeah and Geba (Gaba), feminine and masculine forms of a word meaning “hill,” or “height,” were both towns of Benjamin (Joshua 18:24, 28; 1 Sam. 13:16). It seems that the masculine and feminine forms of the name were sometimes used interchangeably. The distinction between the two places is clear from Isa. 10:29, where they are mentioned in the order in which an invader from the north would reach them. A village by the name of Jeba exists today on the old site, 1 3/8 mi. (2.2 km.) southwest of Michmash, and about 6 mi. (9.6 km.) northeast of Jerusalem. The modern village Tell el–Fūl is commonly identified as Saul’s Gibeah, 3 1/2 mi. (5.6 km.) north of Jerusalem. Recent excavations carried on there have unearthed what is though to be the palace of Saul (see Vol. I, p. 124; Vol. II, p. 72). The “Gibeah” of 1 Sam. 14:16 is Geba, across the wadi from Michmash (see v. 5; PP 622), not Gibeah the home of Saul, if the latter is correctly identified as Tell el–Fūl (see on ch. 13:2, 3). From Saul’s Gibeah, 4 3/8 mi. (7 km.) southwest of Michmash and with two ranges of hills in between, it would hardly seem possible to observe what was going on in Michmash, but from Geba, directly across the wadi, this would have been relatively easy.

၁၉. သင်၏လက်ကို ပြန်ရုပ်လော့။ ရှောလု၏ အလျင်စလိုသဘောသည် လျင်မြန်စွာ ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ရန်သူ၏တပ်စခန်းတွင် ရှုပ်ထွေးမှုများကို မြင်ရသောအခါ သူသည် အလွန်စိတ်လှုပ်ရှားသွားပြီး၊ သခင်ဘုရား၏ အကြံဉာဏ်ကို စောင့်ဆိုင်းရန် မစွမ်းနိုင်ခဲ့ပါ။ ရက်ပေါင်းများစွာ၊ သူနှင့်သူ၏လူများသည် အနီးအနားရှိ မြို့များကို ရန်သူက ဝင်ရောက်စီးနင်းမှုများအကြောင်း သတင်းများကို ကြားနာခဲ့ရပြီး၊ ဝါဒီချောက်ကမ်းပါးတစ်ဖက်တွင် ရန်သူများ ထွက်ပြေးသွားရသည့်အကြောင်းကို သူမသိခဲ့သော်လည်း၊ တိုက်ခိုက်ရန် အမိန့်ပေးခဲ့သည်။ အကယ်၍ သူသည် ဘုရားသခင်၏ လမ်းညွှန်မှုကို ရှာဖွေရန် အချိန်ယူခဲ့လျှင်၊ နောက်နာရီအနည်းငယ်အတွင်း ဣသရေလတပ်များရင်ဆိုင်ခဲ့ရသော ပြဿနာများစွာကို ရှောင်ရှားနိုင်ခဲ့ပြီး၊ ရန်သူအပေါ် သူ၏အောင်ပွဲသည် ပိုမိုပြည့်စုံခဲ့လိမ့်မည်။ ဤသည်မှာ အလျင်စလိုလုပ်ဆောင်မှုသည် ဖြုန်းတီးမှုဖြစ်စေသည့် ရှင်းလင်းသော ဥပမာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ယေရှု၏ တရားထိုင်ခြင်းနှင့် ဆုတောင်းခြင်းအချိန်များသည် သူရင်ဆိုင်ရမည့် စမ်းသပ်မှုကို သည်းခံနိုင်ရန် ငြိမ်သက်သော စိတ်သဘောကို ယူဆောင်လာခဲ့သည်။ ယာကုပ်၏ ဂျဗ္ဗုတ်တွင် ကောင်းကင်တမန်နှင့် နပန်းသတ်ညသည် ဧသောကို ရင်ဆိုင်ရုံသာမက၊ နောက်ပိုင်းနှစ်များတွင် ရှုပ်ထွေးသော ပြဿနာများကို ရင်ဆိုင်ရန် သူ့ကို သန်စွမ်းစေခဲ့သည်။

19. Withdraw thine hand. Saul’s impetuosity was developing rapidly. The apparent confusion in the enemy’s camp threw him into such excitement that he could not even wait for counsel from the Lord. For days he and his fellows had stood by and heard reports of raids by the enemy upon nearby towns, and though he did not know the reason for the flight of forces across the wadi, he abruptly gave the order to attack. Had he taken time to seek divine guidance, he would probably have avoided many of the problems that confronted the army of Israel during the next few hours, and his victory over the enemy would have been far more complete. Clearly, this was a case of haste making waste. Jesus’ times of meditation and of prayer brought Him the calm judgment necessary to endure with patience the ordeal awaiting Him; Jacob’s night of wrestling with the angel at Jabbok strengthened him not only to face Esau but to face the years of perplexing problems that followed.

၂၁. ဟီဘရူးလူများ။ အခန်း ၁၃:၃ ကိုကြည့်ပါ။

21. The Hebrews. See on ch. 13:3.

၂၃. သခင်ဘုရားသည် ဣသရေလကို ကယ်တင်ခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏တန်ခိုးသည် လူသားတို့၏ ကြိုးပမ်းမှုနှင့် ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်သည့် ထင်ရှားသော ဥပမာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ယွန်နသန်သည် ဖိလိတ္တိလူမျိုးတို့၏ ကျူးကျော်မှုများမှ လွတ်မြောက်ရန် တောင့်တခဲ့သည်။ ထိုနေ့၏ ဖြစ်ရပ်များသည် သူ၏ဆန္ဒသည် သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်မှ ပေါက်ဖွားလာကြောင်း သံသယမရှိစေပါ။ ယွန်နသန်သည် သူ၏ဖခင်အား ထိခိုက်စေသော စိတ်ဓာတ်ကျမှုကို မြင်ခဲ့သော်လည်း၊ ၎င်းသည် ရှောလုကို ပထမဆုံးခေါ်ဆိုခဲ့သော ဘုရားသခင်အပေါ် ယုံကြည်မှုကို ပိုမိုလှုံ့ဆော်ပေးခဲ့သည်။ ယွန်နသန်သည် ခြေလှမ်းတိုင်းတိုးလာသည်နှင့်အမျှ၊ ယုံကြည်ခြင်းမှ ပေါက်ဖွားလာသော ခွန်အားကို ခံစားခဲ့ရပြီး၊ ၎င်းသည် နောက်တစ်ဆင့်အတွက် သူ့ကို သန်စွမ်းစေခဲ့သည်။ ထိုနေ့တွင် သူသည် ယေဟောဝါသည် ပဋိညာဉ်ထားရှိသော ဘုရားသခင်ဖြစ်ကြောင်း သက်သေပြခဲ့ပြီး၊ လူသားတို့၏ ဒေါသကို သူ့ကို ချီးမွမ်းစေရန် တတ်စွမ်းသူဖြစ်သည်။

23. The Lord saved Israel. Here is a noteworthy example of divine power cooperating with human effort. Jonathan longed for deliverance from the incursions of the Philistines. Events of the day leave no doubt but that his aspiration was born of the Holy Spirit. Jonathan saw the impulsive fit of depression that afflicted his father, but this only inspired him with greater confidence in the divine Ruler, who had called Saul in the first place. With every advance step Jonathan felt a surge of power, born of faith, that strengthened him for the next. That day he was proving Jehovah to be a covenant-keeping God—One who was able to make the wrath of man to praise Him.

“သခင်ဘုရားသည် ဣသရေလကို ကယ်တင်ခဲ့သည်” ဟူသော ဤစကားလုံးများတွင် မည်မျှပြည့်စုံသနည်း—လူငယ်စစ်သည်တော်၏ ထိုးစစ်ဆင်သော ခွန်အားနှင့် သတ္တိ၊ လက်နက်ကိုင်ဆောင်သူ၏ သစ္စာရှိသော ပံ့ပိုးမှု၊ ကျောက်တုံးပေါ်ရှိ ကင်းစောင့်များ၏ ကိုယ်ကိုယ်ကျေနပ်မှု၊ တိုက်ခိုက်မှု၏ အချိန်ကိုက်ဖြစ်ပေါ်မှု၊ အံ့အားသင့်စေသော တိုက်ခိုက်မှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော ထိတ်လန့်မှု၊ ငလျင်၊ ရှုပ်ထွေးနေသော ရန်သူတပ်များ၏ ထွက်ပြေးမှု၊ ယွန်နသန်၏ ရဲစွမ်းသတ္တိကြောင့် လွတ်မြောက်လာသော ကျွန်များသည် ၎င်းတို့၏ ဖမ်းဆီးသူများကို ဆန့်ကျင်လှုပ်ရှားခဲ့ပြီး၊ ယခင်က ရန်သူများရှေ့တွင် အလွန်အရှက်ရခဲ့သော ဘုရင်နှင့် သူ၏တပ်များသည် ယခုအခါ ရန်သူ၏ရှုံးနိမ့်မှုကို ပြီးပြည့်စုံစေရန် စိတ်အားထက်သန်စွာ ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။

How much is packed into these words, “The Lord saved Israel”—the aggressive strength and courage of the young warrior, the companionship and loyal support of the armor-bearer, the self-complacency of the watchmen on the crag, the exact timing of the assault, the panic created by the surprise attack, the earthquake, the rout of a confused host, the liberation of slaves who, under the stimulus of Jonathan’s exploit, felt free to turn against their captors, and the return of a king and his army, formerly humiliated beyond measure before his foes Now, everyone seemed anxious to demonstrate his eagerness to make the defeat of the enemy complete.

ဗက်အဗင်။ ဗက်အဗင်ဟူသော အမည်သည် “ရုပ်တုများ၏အိမ်” သို့မဟုတ် “အချည်းနှီးသောအိမ်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရပြီး၊ မိခမတ်ရှ်မြို့မြောက်ဘက်နှင့် ဗက်သယ်လ်မြို့အရှေ့ဘက်ရှိ ဒေသတစ်ခုကို ရည်ညွှန်းသည်ဟု ယူဆရသည်။ ဖိလိတ္တိလူမျိုးတို့၏ အဓိကလမ်းကြောင်းသည် ၎င်းတို့၏မွေးရပ်မြေသို့ အနောက်ဘက်သို့ ဖြစ်သော်လည်း၊ ၎င်းတို့၏ ရှုပ်ထွေးမှုသည် အလွန်ကြီးမားလှသဖြင့် အားလုံးသို့ ထွက်ပြေးသွားခဲ့သည်။

Beth-aven. The name Beth-aven probably means “the house of idols,” possibly, “the house of emptiness.” It is thought to refer to a locality in the district north of Michmash and east of Bethel. The main route of the Philistines was to the west toward their homeland, but their confusion was evidently so great that they fled in all directions.

၂၄, ၂၅. ဘုရားသခင်၏ ပေးအပ်ထားသော ပျားရည်—ရှောလု၏ ဤမိုက်မဲသော ကျိန်ဆိုချက်သည် လူသားဖန်တီးမှုဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏ လှုံ့ဆော်မှုမဟုတ်သည့်အပြင် ဘုရားသခင်သည် ၎င်းကို မနှစ်သက်ခဲ့ပေ။ ယောနသန်နှင့် သူ၏ လက်နက်ကိုင်ဆောင်သူသည် ထိုနေ့တွင် ဘုရားသခင်မှတစ်ဆင့် ဣသရေလအတွက် ကယ်တင်ခြင်းကို ဆောင်ကြဉ်းပေးခဲ့သော်လည်း၊ ၎င်းတို့သည် ဆာလောင်မှုကြောင့် အားနည်းလာခဲ့သည်။ လူများလည်း ပင်ပန်းနွမ်းနယ်ပြီး ဆာလောင်နေခဲ့သည်။

24, 25. Honey of God’s Providing.—This rash oath of Saul’s was a human invention. It was not inspired of God, and God was displeased with it. Jonathan and his armor-bearer, who, through God, had wrought deliverance for Israel that day, had become weak through hunger. The people also were weary and hungry.

“ထိုနိုင်ငံသားအားလုံးသည် သစ်တောတစ်ခုသို့ ရောက်ရှိလာခဲ့ပြီး၊ မြေပြင်ပေါ်တွင် ပျားရည်ရှိခဲ့သည်။” ဤပျားရည်သည် ဘုရားသခင်၏ ကိုယ်တိုင်ပေးအပ်ထားသောအရာဖြစ်သည်။ သူသည် ဣသရေလတပ်များသည် ဤအစာကို စားသုံးပြီး အားပြန်လည်ရရှိရန် လိုလားခဲ့သည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်၏ လမ်းညွှန်မှုအောက်တွင် မရှိခဲ့သော ရှောလုသည် သူ၏ မိုက်မဲသော ကျိန်ဆိုချက်ကို ဝင်ရောက်ဟန့်တားခဲ့သည် (YI ဒီဇင်ဘာ ၁၊ ၁၈၉၈)။

“And all they of the land came to a wood; and there was a honey upon the ground.” This honey was of God’s own providing. He desired that the armies of Israel should partake of this food, and receive strength. But Saul, who was not under the direction of God, had interposed his rash oath (YI Dec. 1, 1898).

လူသားဖန်တီးထားသော စမ်းသပ်မှုများသည် ဘုရားသခင်ကို ဂုဏ်မထူးစေပေ—ဘုရားသခင်ပေးအပ်ထားသော စမ်းသပ်မှုများကို ပေါ့ပေါ့ပါးပါး မထီမဲ့မြင်ပြုသူများစွာရှိပြီး၊ ရှောလုကဲ့သို့ပင် ဘုရားသခင်ကို ဂုဏ်မထူးစေဘဲ လူသားများအတွက် ဆိုးရွားမှုဖြစ်ပေါ်စေသော စမ်းသပ်မှုများနှင့် တားမြစ်ချက်များကို တာဝန်ယူဖန်တီးကြသည် (ST ဇွန် ၁၊ ၁၈၈၈)။

Man-invented Tests Dishonor God.—There are many who will lightly regard the tests which God has given, and will assume the responsibility of creating tests and prohibitions, as did Saul, which bring dishonor to God and evil to men (ST June 1, 1888).

၂၄. ရှောလုသည် လူများကို ကျိန်ဆိုစေခဲ့သည်။ ရှောလုသည် သူ၏ဂုဏ်သိက္ခာကို ကယ်တင်ရန် ကြိုးစားနေပုံရပြီး၊ သူသည် အောင်ပွဲကို သခင်ဘုရား၏အရာဟု မထင်တော့ဘဲ (အခန်း ၁၁:၁၃ ကိုကြည့်ပါ)၊ သူ၏ရန်သူများကို လက်စားချေရန်သာ တွေးတောခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ တစ်နေ့တည်းအတွင်း သူသည် သခင်ဘုရား၏ အကြံဉာဏ်ကို ရှာဖွေခြင်းမှ ဒုတိယအကြိမ်လှည့်ထွက်သွားခြင်းဖြစ်သည်။ ယခုအခါ သူသည် ယဇ်ပုရောဟိတ်အပေါ် (အခန်း ၁၄:၁၉) တွင် သူ၏ဆန္ဒကို အတင်းအကြပ်ဖိအားပေးခဲ့သလို လူများအပေါ်လည်း သူ၏ဆန္ဒကို အတင်းအကြပ်ဖိအားပေးခဲ့သည်။ ဂိလဂါလ်တွင် စမြူရယ်၏ ဆုံးမမှုကြောင့် သူ၏ခံစားချက်များ နာကျင်နေဆဲဖြစ်နိုင်သည်။ ယဇ်ပုရောဟိတ် အာဟိယာ (ပိုဒ် ၃) ၏ ရှိနေမှုသည် စမြူရယ်သည် ဂိဗာမြို့တွင် ဆက်နေမည့်အစား ရာမာမြို့သို့ ပြန်သွားခဲ့သည်ဟု ဆိုလိုသည် (အခန်း ၁၃:၁၅)။

24. Saul had adjured the people. Saul was evidently trying to “save face,” for he no longer thought of victory as being the Lord’s (see ch. 11:13), but only that he might be avenged of his enemies. This is the second instance within the one day that he turned away from seeking counsel of the Lord; now he forced his own will upon the people as he had earlier upon the priest (ch. 14:19). Perhaps his feelings still smarted from Samuel’s rebuke at Gilgal. The presence of the priest Ahiah (v. 3) as his counselor implies that the prophet had returned to Ramah, instead of remaining with Saul at Gibeah (ch. 13:15).

ယွန်နသန်သည် သူ၏ဖခင်မထီမဲ့မြင်ပြုသလောက် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်ကို ဂရုတစိုက် နာခံခဲ့ပြီး၊ ၎င်းသည် စမြူရယ်၏ လွှမ်းမိုးမှုကြောင့်လည်း ဖြစ်နိုင်သည် (PP ၆၂၃ ကိုကြည့်ပါ)။ စမြူရယ်ထံမှ ယခင်က အားပေးစကားတစ်ခွန်းသည် ယွန်နသန်အား ဤရဲစွမ်းသတ္တိပြသည့် လုပ်ရပ်ကို စဉ်းစားရန် လှုံ့ဆော်ပေးခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ ရှောလုသည် ဂိလဂါလ်တွင် ဖြစ်ပျက်မည့်အရာကို လပေါင်းများစွာမတိုင်မီ သတိပေးခံခဲ့ရသလို (အခန်း ၁၀:၈; ၁၃:၈)၊ စမြူရယ်ထံမှ အလားတူသတင်းစကားတစ်ခုသည် ဤမမေ့နိုင်သောနေ့တွင် ရှောလု၏သားကို သူ၏အခန်းကဏ္ဍအတွက် ပြင်ဆင်ပေးခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ၊ ယွန်နသန်သည် သူ၏ဖခင်ကဲ့သို့ နှိမ့်ချမှုရှိခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ လမ်းညွှန်မှုကို စောင့်ဆိုင်းရာတွင်၊ ၎င်းကို လိုက်နာရာတွင်၊ နှင့် ရလဒ်များအတွက် ဘုရားသခင်ကို ဂုဏ်ပြုရာတွင် ဆန္ဒရှိခဲ့သည် (အခန်း ၁၄:၁၀၊ ၁၂)။ ရှောလု၏ တစ်လောကလုံးအတွက် အလျင်စလို ဆာငတ်မှုတောင်းဆိုမှုသည် လူများသည် ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်ဆန္ဒနှင့် လိုအပ်ချက်များကို ဂရုမထားဘဲ ၎င်းတို့၏ညွှန်ကြားချက်များကို သစ္စာရှိစွာ လိုက်နာမှုနှင့် ပြတ်သားစွာ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။

Jonathan was as careful in heeding God’s word as his father was careless, probably, in no small part, as a result of Samuel’s influence (see PP 623). It may possibly have been an earlier word of encouragement from Samuel that now inspired Jonathan to think in terms of this daring exploit. Even as Saul had been forewarned of the experience at Gilgal months before the event took place (chs. 10:8; 13:8), a similar message from Samuel may have prepared Saul’s son for his part in the events of this memorable day. However this may be, Jonathan was humble, as his father had originally been, in waiting for divine guidance, in following it, and in willingness to give God credit for the results (ch. 14:10, 12). Saul’s arbitrary and rash demand for a day’s fast contrasts sharply with the faithful compliance of the people with their instructions, irrespective of personal desire and need.

ရှောလု၏ နှိမ့်ချမှုသည် ထာဝရထွက်ပြေးသွားပုံရပြီး၊ ၎င်း၏နေရာတွင် မမှန်ကန်သော စိတ်အားထက်သန်မှု၊ လျှို့ဝှက်သော မာန၊ နှင့် နောက်နှစ်များတွင် ရင့်ကျက်လာပြီး သူ၏ဘဝကို သူကိုယ်တိုင် အဆုံးစီရင်သွားစေမည့် အာဏာအလွဲသုံးစားမှုများ ပေါ်ထွက်လာခဲ့သည်။ ယုဒါးကဲ့သို့၊ ရှောလုသည် တစ်ကာလတစ်ခါ ကောင်းမွန်စွာ လှုပ်ရှားခဲ့သည်။ အကယ်၍ သူသည် ဣသရေလကို ဂိလဂါလ်သို့ ခေါ်ဆောင်မသွားမီ သေဆုံးခဲ့လျှင်၊ သူသည် ဘုရင်များ၏ ဂုဏ်ပြုစာရင်းတွင် အမြင့်ဆုံးနေရာထိုက်တန်သူအဖြစ် သတ်မှတ်ခံရလိမ့်မည်။ ယခုအခါ သူသည် သူ၏မြင့်မြတ်သော ယုံကြည်မှုကို သစ္စာဖောက်ခဲ့ပြီး၊ လူအများက ကိုယ်ကျိုးရှာမှုနှင့် ဖောက်ပြန်မှု၏ အကျိုးကို မြင်တွေ့ရန် ဆက်လက်အသက်ရှင်ခွင့်ပြုခံရသည်။

Saul’s humility had forever taken flight, it seemed, and in its place there appeared a false zeal, a secret pride, and an abuse of authority that was to mature through the years till he took his own life. Like Judas, Saul ran well for a season. Had he died before calling Israel to Gilgal, he would have been regarded as worthy of the highest place in the kingly roll of honor. Now he had betrayed his sacred trust, yet was permitted to live on that all might see the fruitage of selfishness and perversity.

၂၉. အကျွနု်ပ်၏ဖခင်သည် ဒုက္ခပေးခဲ့သည်။ သူ၏ဖခင်၏ အလျင်စလိုအမိန့်ကို သိရှိသောအခါ၊ ယွန်နသန်သည် တပ်များအပေါ် ဖိအားပေးထားသော အခက်အခဲကို ချက်ချင်းသိရှိခဲ့ပြီး၊ ထိုကန့်သတ်ချက်များကို သဘောမတူကြောင်း လူများအား မတွန့်မဆုတ်ဖော်ပြခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ စစ်သည်များ၏ မေးခွန်းမထုတ်သော သစ္စာရှိမှုနှင့်ပတ်သက်သော ထပ်ခါတလဲလဲ ဖော်ပြချက်များနှင့် အလွန်စိတ်ဝင်စားဖွယ်ဖြစ်သည်။ ဟီဘရူးစကားလုံးသည် ရှောလုသည် လူများအား ကျိန်ဆိုစေခဲ့သည်ဟု ဆိုလိုသည်။ ထိုသို့ပြုလုပ်ပြီးနောက်၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းကို ထိန်းသိမ်းရန် ကိုယ်ပိုင်တာဝန်ရှိသည်ဟု ခံစားရမည်ဖြစ်ပြီး၊ ယွန်နသန်သည် ၎င်းကို မကျိန်ဆိုခဲ့သောကြောင့် ၎င်းကို ထိန်းသိမ်းရန် ကိုယ်ပိုင်တာဝန်မရှိဟု ခံစားရမည်ဖြစ်သည်။

29. My father hath troubled. Upon learning of his father’s rash command, Jonathan immediately recognized the handicap imposed upon the army, and did not hesitate to let the people know that he did not agree to such restrictions. This is most interesting in view of the repeated statements concerning the unquestioning devotion of the soldiery. The Hebrew implies that Saul made the people swear the oath. Having done so, they of course would feel personally bound to keep it, whereas Jonathan, not having made it, would feel under no personal obligation to do so.

ထိုပြည်။ ဆိုလိုသည်မှာ လူများ (ပိုဒ် ၂၅ ကိုကြည့်ပါ)။

The land. That is, the people (see v. 25).

၃၁. မိခမတ်ရှ်မှ အိုင်ဂျလုန်သို့။ ပါလက်စတိုင်းအလယ်ပိုင်း တောင်ကုန်းမြင့်ပို့တစ်လျှောက် ၁၃ မိုင် (၂၁ ကီလိုမီတာ) အကွာရှိပြီး၊ မိခမတ်ရှ်ထက် ၁,၀၀၀ ပေ (၃၀၅ မီတာ) နိမ့်သော ရှဖီလာဒေသသို့ ဆင်းသွားရသည်။ ဝါဒီဆယ်လ်မန်ကဲ့သို့ ချောက်ကမ်းပါးများကို ဖြတ်သန်းရသည်။ လဒ္ဒါမှ မိခမတ်ရှ်သို့ အတိုဆုံးလမ်းကြောင်းသည် ယေရုဆလင်မြို့မြောက်ဘက် ၅ မိုင် (၈ ကီလိုမီတာ) အကွာရှိ ရှခမ်သို့ မြောက်ဘက်သို့ လမ်းဖြတ်ပြီးနောက် ဝါဒီဆယ်လ်မန်ကို ဖြတ်သွားရသည်။ မိခမတ်ရှ်နှင့် အိုင်ဂျလုန်ကြားရှိ ဤသို့သော မြေမျက်နှာသွင်ပြင်ပေါ်တွင် ပုံမှန်ခရီးတစ်ခုသည် တစ်နေ့လုံးခရီးသွားရသည်ဟု သတ်မှတ်ခံရသည်။ ယွန်နသန်၏တိုက်ခိုက်မှုသည် နံနက်စောစောတွင် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်ဟု ဖော်ပြထားသည် (ပိုဒ် ၁၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ထိုသို့ဆိုလျှင်၊ ဣသရေလသည် ရန်သူကို တစ်နေ့လုံး လိုက်လံတိုက်ခိုက်ခဲ့ပြီး၊ ဤဖြစ်ရပ်တွင် များပြားလှသော သိမ်းဆည်းရမိသော ပစ္စည်းများကို ကောက်ယူရန် မရပ်တန့်ခဲ့ပါ။ ဖိလိတ္တိလူမျိုးတို့သည် မိခမတ်ရှ်တွင် ရထားများနှင့် မြင်းများစွာကို စုစည်းထားခဲ့သည်။ ၎င်းတို့ထံတွင် လှံများ၊ ဒိုင်းများ၊ စားနပ်ရိက္ခာ၊ နှင့် တပ်ဖွဲ့တစ်ခုသယ်ဆောင်ရမည့် အခြားပစ္စည်းများလည်း ပါဝင်သည်။ ရှောလု၏လူများ၏ စစ်ရေးအောင်မြင်မှုသည် ကောင်းစွာကျွေးမွေးထားသော တပ်ဖွဲ့အတွက်ပင် ကြီးမားသောအလုပ်ဖြစ်ပြီး၊ သူဦးဆောင်သော စည်းကမ်းမရှိသော ကျေးလက်လူထုအတွက် ပိုမိုကြီးမားသော အောင်မြင်မှုဖြစ်သည်။ ဤအတွေ့အကြုံသည် ဆုံးမမှုကြောင့် နာကျင်နေဆဲဖြစ်ပြီး၊ သူ၏ကိုယ်ပိုင်ဂုဏ်သတင်းအတွက်သာ မနာလိုဖြစ်နေသော ရှောလုအတွက် မည်မျှသင်ခန်းစာဖြစ်စေနိုင်သနည်း။ သို့သော် သူသည် မာန၏ သဲထဲတွင် ခြေလှမ်းတင်ပြီးနောက်၊ သူ့ကိုယ်သူ ရုန်းထွက်ရန် အားနည်းပြီး မဆုံးဖြတ်နိုင်သော ကြိုးပမ်းမှုတိုင်းသည် သူ့ကို ပိုမိုနက်ရှိုင်းစွာ နစ်မြုပ်သွားစေခဲ့သည်။

31. Michmash to Aijalon. A distance of 13 mi. (21 km.) over the high mountainous plateau of central Palestine and down to the rolling country of the Shephelah, 1,000 ft. (305 m.) lower than Michmash, through such canyons as the Wadi Selman. The most direct route from Lydda to Michmash would run through the Wadi Selman after crossing the road north to Shechem 5 mi. (8 km.) north of Jerusalem. An ordinary march over terrain such as that between Michmash and Aijalon would be considered a full day’s journey. The context implies that Jonathan’s attack was very early in the morning (see on v. 13). If so, Israel pursued the enemy for a full day, hardly stopping to pick up the spoil, which in this case must have been great. The Philistines had assembled a large number of chariots and horses at Michmash. Added to these were the spears, shields, food, and various other supplies an army must carry. The military achievement of Saul’s men would have been a great task for a well-fed army, and was much greater for an ill-fed throng of undisciplined country folk such as he led. What a lesson this experience could have been to Saul, still smarting under rebuke, and jealous only for his own reputation. But once he had set foot in the quicksand of pride, each feeble and indecisive attempt to extricate himself only caused him to sink deeper.

၃၂. သိမ်းဆည်းရမိသောပစ္စည်းများပေါ်သို့ ပြေးဝင်သွားသည်။ ညနေအချိန်ရောက်သောအခါ လူများသည် ၎င်းတို့၏ ကျိန်ဆိုမှုများမှ လွတ်မြောက်ခဲ့သည် (ပိုဒ် ၂၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်းတို့၏ ဆာလောင်မှုကြောင့် နွားများနှင့် နွားကလေးများကို သတ်ဖြတ်ခဲ့ပြီး၊ အလျင်စလိုဖြစ်နေသဖြင့် သွေးကို မဖယ်ရှားခဲ့ပါ (ဝတ်ပြုရာ ၁၇:၁၀-၁၄)။

32. Flew upon the spoil. It was evening and the people were released from their vows (see v. 24). In their hunger they slew both oxen and calves, and in their haste neglected to dispose of the blood properly (Lev. 17:10–14).

၃၄. ဤသို့ယူလာပါ။ ခရစ်တော်၏ခေတ်က ဖာရိဆီများကဲ့သို့၊ ရှောလုသည် ပိုမိုအရေးကြီးသောကိစ္စများကို လျစ်လျူရှုထားသော်လည်း၊ ပြင်ပပုံစံများကို ဂရုတစိုက်လိုက်နာခဲ့သည်။ လူများသည် ၎င်းတို့၏ဘုရင်၏အမိန့်ကို ထပ်မံသစ္စာရှိစွာ လိုက်နာခဲ့သည်။ အပြစ်သည် စိတ်ဝိညာဉ်ကို မည်မျှမျက်ကွယ်ပြုစေသနည်း။ အကယ်၍ ရှောလုသည် လူများ၏ဖောက်ပြန်မှုသည် သူ၏ကိုယ်ပိုင်အပြစ်ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်သည်ဟု ခဏတာ စဉ်းစားခဲ့လျှင် မှတ်တမ်းသည် မည်မျှပြောင်းလဲသွားနိုင်သနည်း။ ဘုရားသခင်၏ အကြံဉာဏ်ကို ပယ်ရှားရန် ရွေးချယ်သောသူအား၊ နှိမ့်ချစွာ ဘုရားသခင်ထံ ပြန်လှည့်ရန် အခွင့်အလမ်းမည်မျှပေးသနည်း။ အပြစ်ကြောင့် မျက်ကွယ်ဖြစ်နေသော ထိုဝိညာဉ်အတွက်၊ ထိုအခွင့်အလမ်းများကို လက်ခံပြီး သားငယ်လေးကဲ့သို့ ဖခင်၏အိမ်သို့ ပြန်လာရန် မည်မျှခက်ခဲသနည်း။

34. Bring me hither. Like the Pharisees in Christ’s day, Saul was punctilious about the observance of outward forms, even though he himself was neglecting far weightier matters. The people were again loyal to their king’s command. How sin blinds the soul How changed the record might have been had Saul reflected for a few moments on the extent to which the transgressions of the people might be due to his own sin. How many opportunities the Lord gives a man, who chooses to reject divine counsel, to turn back and seek God’s face in all humility How hard it is for that soul, blinded by sin, to accept such opportunities and do as the prodigal did—come home to the Father’s house

၃၅. ထိုနည်းတူ ပထမယဇ်ပလ္လင်ဖြစ်သည်။ စာသားအရ “ယဇ်ပလ္လင်တစ်ခုကို စတင်တည်ဆောက်ခဲ့သည်” (KJV မှတ်စုကိုကြည့်ပါ)။ အချို့က ဤသည်မှာ သူသည် ယဇ်ပလ္လင်တစ်ခုကို စတင်တည်ဆောက်သော်လည်း မပြီးမြောက်ခဲ့ဟု ယူဆကြသည်။ အချို့ကမူ ဤသည်မှာ သူတည်ဆောက်ခဲ့သော ပထမဆုံးယဇ်ပလ္လင်ဖြစ်သည်ဟု ယူဆကြသည်။ ဘာသာပြန်သူများသည် နောက်ဆုံးအဓိပ္ပာယ်ကို လက်ခံခဲ့ပုံရပြီး၊ ထို့ကြောင့် “ဟီခဲလ်” ကို “စတင်ခဲ့သည်” အစား “ပထမ” ဟု ဘာသာပြန်ခဲ့သည်၊ ဤဘာသာပြန်သည် ဟီဘရူးစကားအသုံးအနှုန်းနှင့် ပိုမိုကိုက်ညီသည်ဟု ယူဆခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းတွင် “ဟီခဲလ်” ကို ဤသို့ဘာသာပြန်ထားသည့် တစ်ခုတည်းသောဖြစ်ရပ်ဖြစ်သည်။

35. The same was the first altar. Literally, “it he began to build an altar” (see KJV margin). Some think this means that he started an altar but did not finish it; others, that this was the first altar he ever built. The translators evidently accepted the latter rendering and therefore translated hechel as “the first” instead of “began,” thinking this rendering conformed better to idiomatic Hebrew. This is the only instance in the OT that such a translation of hechel is made.

၃၆. ဤအရပ်သို့ ဘုရားသခင်ထံသို့ ချဉ်းကပ်လာပါ။ ကြီးမားသောအခွင့်အရေးတစ်ခုဆုံးရှုံးနေသည်ကို သိရှိသဖြင့်၊ ရှောလုသည် အစာစားပြီးနောက် ညအခါတွင် ဆက်လက်ချီတက်ရန် အကြံပြုခဲ့သည်။ ထိုသို့သော စစ်ဆင်ရေးမျိုးသည် ထူးဆန်းသည်မဟုတ်။ ရှောလုသည် နာဟတ်ရှအမ္မနိလူမှ ဂျာဘတ်ဂိလဒ်မြို့ကို ကယ်တင်ရန် ဘဇက်မှ ဂျာဘတ်ဂိလဒ်သို့ ညချီတက်ခဲ့ဖူးသည် (၁၁:၁၁)။ ဂိဒွန်သည် မိဒျန်လူများကို တိုက်ခိုက်ရာတွင် ဆင်တူသောနည်းလမ်းကို လိုက်နာခဲ့သည် (တရားသူကြီး ၇:၁၉–၂၃)။ လူများသည် ရှောလု၏အကြံပြုချက်ကို လွယ်ကူစွာ သဘောတူခဲ့သော်လည်း၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်အဟိယသည် ထာဝရဘုရားထံမှ အကြံဉာဏ်တောင်းခံရန် အကြံပြုခဲ့သည်။ သူသည် ဘုရင်သည် ထိုနေ့တွင် ဘုရားသခင်၏အကြံဉာဏ်ကို မတောင်းခံခဲ့ခြင်းသည် မဖြစ်မနေပြဿနာဖြစ်သည်ဟု ခံစားခဲ့ရပုံရသည် (၁ ရှမွေလ ၁၄:၁၈, ၁၉)။

36. Draw near hither unto God. Realizing that great opportunity was slipping away, Saul proposed that, having eaten, they press on during the night. Such maneuvers were not unheard of. Saul had executed a night march from Bezek to Jabesh-gilead to deliver that city from Nahash the Ammonite (ch. 11:11). Gideon followed much the same procedure in his campaign against the Midianites (Judges 7:19–23). The people readily agreed to Saul’s proposal, but Ahiah the priest suggested making inquiry of the Lord. Evidently he felt the king had erred in not seeking divine counsel earlier in the day (1 Sam. 14:18, 19).

၃၇. ရှောလုသည် မိမိ၏ အပြစ်ကို မသတိပြုမိခဲ့ပေ—လူများသည် ၎င်းတို့၏ ဆာလောင်မှုကို ဖြည့်ဆည်းပြီးသောအခါ၊ ရှောလုသည် ထိုညတွင် ဆက်လက်လိုက်လံဖမ်းဆီးရန် အကြံပြုခဲ့သည်။ သို့သော် ယဇ်ပုရောဟိတ်က ဘုရားသခင်၏ အကြံဉာဏ်ကို ဦးစွာရယူရန် အကြံပြုခဲ့သည်။ ၎င်းကို ပုံမှန်နည်းဖြင့် လုပ်ဆောင်ခဲ့သော်လည်း မည်သည့်အဖြေမှ မရရှိခဲ့ပေ။ ဤတိတ်ဆိတ်မှုကို သခင်ဘုရား၏ မနှစ်သက်မှုဟု မှတ်ယူကာ၊ ရှောလုသည် အကြောင်းရင်းကို ရှာဖွေရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ အကယ်၍ သူသည် မိမိ၏ လုပ်ရပ်၏ အပြစ်ကို ကောင်းစွာ သတိပြုမိခဲ့ပါက၊ သူကိုယ်တိုင်သည် အပြစ်ရှိသူဖြစ်ကြောင်း နိဂုံးချုပ်နိုင်ခဲ့မည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ၎င်းကို မသတိပြုမိဘဲ၊ ကိစ္စကို မဲနှိုက်ခြင်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရန် အမိန့်ပေးခဲ့သည် (ST ဩဂုတ် ၁၇၊ ၁၈၈၂)။

37. Saul Did Not Sense His Own Guilt.—When the people had satisfied their hunger, Saul proposed to continue the pursuit that night; but the priest suggested that it would be wiser first to ask counsel of God. This was done in the usual manner; but no answer came. Regarding this silence as a token of the Lord’s displeasure, Saul determined to discover the cause. Had he properly realized the sinfulness of his own course, he would have concluded that he himself was the guilty one. But failing to discern this, he gave command that the matter be decided by lot (ST Aug. 17, 1882).

၃၉. ယောနသန်တွင်ဖြစ်စေ။ ရှောလုသည် “ဘုရင်တွင်ဖြစ်စေ” ဟု အဘယ်ကြောင့် မပြောခဲ့သနည်း။ တစ်စုံတစ်ယောက်က ယောနသန်သည် အစာစားခဲ့သည်ဟု ရှောလုအား ပြောပြခဲ့သလား။ ထာဝရဘုရား၏ တိတ်ဆိတ်မှုသည် ဘုရားသခင်၏ သဘောမတူမှုကို ဆိုလိုပြီး၊ ရှောလုသည် စခန်းတွင် အပြစ်ရှိသည်ဟု ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ လူများသည် ထိုနေ့တွင် သစ္စာစောင့်သိမှုကို အကြိမ်ကြိမ်ပြသခဲ့ပြီး၊ ရှောလု၏ ကိုယ်စိတ်သည် သူ၏နှလုံးသားကို စွပ်စွဲခဲ့ပေလိမ့်မည်။ သို့သော် သူ၏အပြစ်ရှိသည်ဟူသော ခံစားချက်ကို ဖုံးကွယ်ရန် သူသည် ဘုရားသခင်၏အောက်တွင် ကြီးမားသောအောင်မြင်မှုကို ရရှိခဲ့သော သူ၏သားကို စွပ်စွဲခဲ့သည်။ ဂိလဂါလတွင် အပြစ်သည် သူ၏အပြစ်မဟုတ်ဘဲ ဘုရားသခင်၏အပြစ်ဖြစ်သည်ဟု သူရှင်းလင်းစွာ ညွှန်ပြခဲ့သလို၊ ယခုလည်း သူသည် ဘုရင်အနေဖြင့် အပြစ်ကင်းစင်သည်ဟု ညွှန်ပြခဲ့သည်။ လူများသည် အပြစ်မရှိဟု သူခံစားရပြီး၊ ထို့ကြောင့် အမှားလုပ်နိုင်သူမှာ သူ၏သားဖြစ်သည်ဟု ယူဆခဲ့သည်။ ထိုနည်းတူ၊ ခရစ်တော်၏ခေတ်တွင် ခေါင်းဆောင်များသည် သူတို့ကိုယ်သူတို့ အပြစ်ကင်းစင်သည်ဟု ခံစားခဲ့ရပြီး၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ကယ်တင်ရှင်ကြီးကို တစ်နိုင်ငံလုံးအတွက် ကျိန်ဆဲမှုခံယူရန် မဲပေးခဲ့သည်။ ရှောလု၏ အလျင်စလိုအကြမ်းဖက်မှုကြောင့် အံ့အားသင့်သွားသော ဣသရေလလူများသည် သူ့အား စကားတစ်ခွန်းမျှ မဖြေကြားခဲ့ပေ။ ဘုရားသခင်တိတ်ဆိတ်နေချိန်တွင် လူများလည်း တိတ်ဆိတ်နေခဲ့သည့်အခါ၊ ရှောလုသည် ရာဇပုံပို့ရုံမှလွဲ၍ အခြားဘာလုပ်နိုင်မည်နည်း။

39. Though it be in Jonathan. Why did Saul not say, “though it be in the king”? Had someone told Saul that Jonathan had tasted food? The silence of the Lord meant divine disapproval, and Saul decided that there was sin in the camp. The people had demonstrated their loyalty again and again during the day, and Saul’s conscience doubtless pointed an accusing finger at his own heart. But perhaps to cover up his own sense of guilt he virtually accused his son, who under God had wrought a great victory. Even as he had strongly implied at Gilgal that the fault was not his but God’s, so now he implied that he, as king, was free from fault. He probably sensed that the people were not guilty; therefore, the only one who could possibly be in error would be his son. Even so, the leaders in Christ’s day felt themselves above reproach, and voted for the great Hero of our salvation to bear the curse for the entire nation. Stunned beyond measure at the rash violence of Saul, the men of Israel answered him not a word. When God was silent, and the people were silent, what could Saul do but cast lots?

၄၂. ယောနသန်ကို ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ မေးခွန်းထုတ်စရာစိတ်ရှိသူသည် ယောနသန်သည် အပြစ်ကင်းစင်ပြီး ရှောလုသည် အကြိမ်များစွာ အပြစ်ရှိကြောင်း သိသာထင်ရှားသော သက်သေများပြခဲ့သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်သည် ရာဇပုံကို ယောနသန်ထံသို့ ကျရောက်စေခဲ့သည်ကို အဘယ်ကြောင့် ခွင့်ပြုခဲ့သနည်း။ သေချာပေါက် ဘုရားသခင်သည် ရှောလု၏ကျိန်ဆိုမှုများကို (အခန်းငယ် ၂၄, ၃၉) သဘောမတူခဲ့ပေ၊ ထို့ပြင် ထိုနေ့တွင် ယောနသန်ကို အံ့ဖွယ်နည်းဖြင့် လမ်းညွှန်ပြီးနောက် သူ၏သေဒဏ်ကို သဘောတူခဲ့သည်မဟုတ်ပေ။ သို့သော် ခရစ်တော်၏ခေတ်တွင် အပြစ်ကင်းသောသူကို အပြစ်ပေးခံရစေခြင်းဖြင့် ဣသရေလခေါင်းဆောင်များ၏ မကောင်းသောလမ်းကို ဘုရားသခင်ဖော်ထုတ်ခဲ့သလို၊ ယခုလည်း အပြစ်ကင်းသော ယောနသန်ထံသို့ ရာဇပုံကျရောက်စေခြင်းဖြင့် ဘုရင်၏မကောင်းသောလမ်းကို အထိရောက်ဆုံး ဖော်ထုတ်ခဲ့သည်။ ရှောလုသည် သူ၏အုပ်စိုးမှုကို နှိမ့်ချမှုဖြင့် စတင်ခဲ့သော်လည်း၊ ယခုအခါ ဘုရင်သည် မည်သည့်အမှားမျှမလုပ်နိုင်ဟူသော သူ၏ထင်ယောင်ထင်မှားမှုထဲသို့ မဖြစ်မနေ ကျရောက်ခဲ့သည်။ ထူးခြားသောအတွေ့အကြုံတစ်ခုက သူ့ကို ဤထင်ယောင်ထင်မှားမှုမှ လွတ်မြောက်အောင် မဖော်ထုတ်နိုင်ပါက၊ ရှောလုသည် ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးအဖြစ် သူ၏အသုံးဝင်မှုကို မကြာမီ ဖျက်ဆီးပစ်လိမ့်မည်။

42. Jonathan was taken. The inquiring mind might well ask, Why did God permit the lot to fall on Jonathan instead of Saul, seeing the former was innocent and the latter had many times shown clear evidence of his guilt? Certainly God had not approved of the oaths Saul had taken (vs. 24, 39), and most certainly He was not agreeing to the execution of Jonathan after so miraculously directing him during the day. But as in Christ’s day, by permitting the innocent One to be condemned, God exposed the evil course of Israel’s leaders, so now, by permitting the lot to fall on the innocent Jonathan, God most effectively exposed the evil course of the king. Saul, who had begun his reign in all humility, had now fallen into a hopeless state of self-justification. Unless some extraordinary experience should expose him in such a way as to shake him out of his delusion that a king could do no wrong, Saul would soon ruin his usefulness as a leader.

၄၃. ငါသေရမည်။ ယောနသန်သည် သူ၏လုပ်ရပ်များအတွက် အကောင်းဆုံးသော အကြောင်းပြချက်များရှိခဲ့သော်လည်း၊ သူသည် အမှန်တရားကို ပြောကာ ဘုရင်၏အမိန့်ကို လိုက်နာခဲ့သည်။ ဘုရင်များအုပ်ချုပ်သော ဘုရင်၏အမိန့်ကို မနာခံမှုအတွက် သူ၏ဖခင်ကို အပြစ်တင်ရန် မည်သည့်နည်းဖြင့် ပိုမိုကောင်းမွန်နိုင်မည်နည်း။ ရှောလုသည် ရှမွေလရှေ့တွင် သူ၏ပုန်ကန်မှုကို အကြောင်းပြခဲ့သော်လည်း၊ ယောနသန်သည် သူ၏ဖခင်၏အလျင်စလိုဆုံးဖြတ်ချက်ကို လိုက်နာခြင်းဖြင့် သူ၏နေ့၏လုပ်ရပ်များကို အကြောင်းပြခဲ့သည်။

43. I must die. Jonathan had excellent justification for his acts, yet he spoke the truth and submitted himself to the mandates of the king. In what better way could he have condemned his father for disobeying the mandates of the King of kings? Saul, before Samuel, had justified his actions in open rebellion, but Jonathan had justified his day’s conduct by submission to the rash judgment of his father.

၄၄. သင်သည် ဧကန္တသေရမည်။ ရှောလုသည် သူ၏သားအပေါ် စီရင်ချက်ကို အလွယ်တကူ ထုတ်ပြန်ခဲ့သည်။ ယောနသန်သည် ထုံးတမ်းစဉ်လာအမှားတစ်ခုကို ဝန်ခံခဲ့ပြီး—ယဇ်ပူဇော်ခြင်းဖြင့် ဖြေရှင်းနိုင်သည့်အရာ—ရှောလုသည် လူများကို အစာရှောင်ရန် တောင်းဆိုခြင်းဖြင့် ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ အမှားတစ်ခုကို ကျူးလွန်ခဲ့ပြီး၊ ယခု သူ၏သားအပေါ် ပြင်းထန်သောစီရင်ချက်ဖြင့် လူသိရှင်ထင်ပြသခဲ့သည်။ ရှောလု၏ ကိုယ်စိတ်သည် လူများကို အစာရှောင်ရန် တောင်းဆိုခဲ့ခြင်းအတွက် သူ့ကို အပြစ်တင်ခဲ့သော်လည်း၊ သူ၏သစ္စာကျိန်ဆိုမှုပုံစံဖြင့် သူ၏စိုးရိမ်မှုများကို ဖုံးကွယ်ရန် မျှော်လင့်ခဲ့သည်။ သို့သော်၊ သူသည် သူ့ကိုယ်သူ အပြစ်တင်ရုံသာဖြစ်သည်။

44. Thou shalt surely die. With what apparent ease Saul pronounced the verdict Whereas Jonathan admitted his ceremonial error—a thing for which a trespass offering would have been sufficient—Saul had committed a moral wrong, which was now publicly demonstrated in the harshness of the sentence on his son. Saul’s conscience condemned him for requiring the people to abstain from food, but he hoped by the manner in which he uttered his oath to hide his misgivings. Instead, he succeeded only in condemning himself.

၄၄ (မဿဲ ၇:၂). အပြစ်ရှိသူများသည် ပြင်းထန်သော တရားသူကြီးများဖြစ်သည်—မိမိကိုယ်ကို အပြစ်မှ လွတ်ကင်းသည်ဟု ဆင်ခြင်အကြောင်းပြရန် အဆင်သင့်ဖြစ်နေသူများသည် အခြားသူများကို ပြင်းထန်စွာ စီရင်ပြစ်တင်လေ့ရှိသည်။ ယနေ့တွင် ရှောလုကဲ့သို့ ဘုရားသခင်၏ မနှစ်သက်မှုကို မိမိအပေါ်သို့ ဆောင်ကြဉ်းပေးသူများစွာ ရှိသည်။ ၎င်းတို့သည် အကြံဉာဏ်ကို ပယ်ရှားပြီး ဆုံးမခြင်းကို မထီမဲ့မြင်ပြုကြသည်။ သခင်ဘုရားသည် ၎င်းတို့နှင့် အတူမရှိကြောင်း ယုံကြည်လာသောအခါမှပင်၊ ၎င်းတို့၏ ဒုက္ခ၏ အကြောင်းရင်းကို ၎င်းတို့ကိုယ်ထဲတွင် မမြင်ကြပေ များစွာသောသူများသည် မာန်ထောင်လွှားပြီး ကြွားဝါသော စိတ်ဓာတ်ကို နှစ်သက်ကြပြီး၊ ၎င်းတို့ထက် နှလုံးသားနှင့် ဘဝတွင် ပိုမိုကောင်းမွန်သူများကို ရက်စက်စွာ စီရင်ပြစ်တင်ခြင်း သို့မဟုတ် ပြင်းထန်စွာ ဆုံးမခြင်းကို ပြုလုပ်ကြသည်။ ထိုသို့သော မိမိကိုယ်ကို တရားသူကြီးအဖြစ် သတ်မှတ်ထားသူများသည် ခရစ်တော်၏ ဤစကားများကို ဆင်ခြင်သင့်သည်— “သင်တို့သည် မည်သို့သော တရားစီရင်မှုဖြင့် စီရင်သည်ဖြစ်စေ၊ ထိုတရားစီရင်မှုဖြင့် သင်တို့ကို စီရင်ခြင်းခံရလိမ့်မည်။ သင်တို့သည် မည်သို့သော အတိုင်းအတာဖြင့် တိုင်းသည်ဖြစ်စေ၊ ထိုအတိုင်းအတာဖြင့် သင်တို့အား ပြန်လည်တိုင်းကိန်းပေးလိမ့်မည်” (ST ဩဂုတ် ၁၇၊ ၁၈၈၂)။

44 (Matt. 7:2). The Guilty Are Severe Judges.—Those who are most ready to excuse or justify themselves in sin are often most severe in judging and condemning others. There are many today, like Saul, bringing upon themselves the displeasure of God. They reject counsel and despise reproof. Even when convinced that the Lord is not with them, they refuse to see in themselves … the cause of their trouble. How many cherish a proud, boastful spirit, while they indulge in cruel judgment or severe rebuke of others really better in heart and life than they. Well would it be for such self-constituted judges to ponder those words of Christ: “With what judgment ye judge, ye shall be judged; and with what measure ye mete, it shall be measured to you again” (ST Aug. 17, 1882).

၄၅. လူများက ယောနသန်ကို ကယ်တင်ခဲ့သည်။ လူများသည် ရှောလုကို တစ်နေ့လုံး သစ္စာရှိစွာ လိုက်နာခဲ့သည်။ သူ၏အဆင်မပြေသော အမိန့်များကို ကြားခဲ့သော်လည်း သူတို့သည် နာခံခဲ့သည်။ သူ၏ထုံးတမ်းစဉ်လာဆိုင်ရာ ကန့်သတ်ချက်များကို တွေ့မြင်ခဲ့သော်လည်း သူတို့သည် လိုက်နာခဲ့သည်။ ဥရိမ်နှင့်သုမ္မတိမ်၏ တိတ်ဆိတ်မှုအောက်တွင် သူခံစားခဲ့ရသည်ကို တွေ့မြင်ခဲ့ပြီး ရာဇပုံပို့ရန် သဘောတူခဲ့သည်။ ယောနသန်အပေါ် ရာဇပုံကျရောက်သည်ကို တွေ့မြင်ခဲ့ပြီး၊ သူသည် အပြစ်ကင်းစင်ကြောင်း သိခဲ့သည်။ ထို့နောက် ထိုနေ့၏သူရဲကောင်းဖြစ်သူ၏ ကြီးမားသောလုပ်ရပ်များကို သတိရခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ရဲစွမ်းသတ္တိနှင့် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် အောင်မြင်မှုကို ပေးခဲ့သည်။ ယောနသန်အား ထိုနာမည်ကြီးသောလုပ်ရပ်ကို လုပ်ဆောင်ရန် လှုံ့ဆော်ပေးခဲ့သော ဘုရားသခင်သည် ယခုအခါ စစ်တပ်တစ်ခုလုံးကို “သူ၏ဆံပင်တစ်မျှင်မျှ မြေပေါ်သို့ မကျရ” ဟု တစ်ညီတစ်ညွတ်အော်ဟစ်ရန် လှုံ့ဆော်ခဲ့သည်။

45. The people rescued Jonathan. The people had faithfully followed Saul all day long. They had heard him giving the most unreasonable commands, yet they obeyed. They had seen him hold out for minute ceremonial restrictions, but they yielded. They had seen him smart under the silence of the Urim and the Thummim, yet they consented to the casting of lots. They had seen the lot fall on Jonathan, when they knew him to be innocent. Then they remembered the mighty deeds of the hero of the day, and how God had given them the victory through his bravery and faith. The same God who had impressed Jonathan to make his famous exploit, now inspired the army to cry out as one man, “There shall not one hair of his head fall to the ground.”

ယောနသန်သည် အလွန်ခက်ခဲသောအခန်းကဏ္ဍတစ်ခုကို ဖြည့်ဆည်းရမည်ဖြစ်ပြီး၊ သူ၏အလုပ်ပြီးစီးသည်အထိ မည်သူမျှ သူ့ကိုထိတွေ့၍မရပေ။ သူမည်သို့ဆက်ဆံခံရစေကာမူ၊ သူသည် မိမိဖခင်အပေါ် သစ္စာစောင့်သိခဲ့သည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ဤသစ္စာစောင့်သိမှုသည် သူ့ဖခင်၏ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကို ဖြည့်ဆည်းရန် ဦးတည်စေခဲ့ပြီး၊ နောက်တစ်ကြိမ်တွင်မူ သူသည် ဖခင်နှင့်အတူ နောက်ဆုံးအချိန်အထိ တိုက်ခိုက်ခဲ့သည်။ ယောနသန်၏ ရိုးသားမှု၊ ဖြူစင်မှု၊ နှင့် ယုံကြည်ခြင်းတို့သည် ဣသရေလလူမျိုး၏ ဤအချိန်ကာလ၌ အလွန်လိုအပ်သော အရည်အသွေးများဖြစ်သည်။ ရှောလုပင်လျှင် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်မှ သတ်မှတ်ထားသော နယ်နိမိတ်များကို ဖြတ်ကျော်၍မရခဲ့ပေ။

Jonathan had a most difficult role yet to fill, and until his work was done none could touch him. Regardless of how he was treated, he was loyal to his father. At times this loyalty led him to appease his father’s impulsiveness, and again to fight by his side—which he did to the very last. Jonathan’s honesty, integrity, and faith were attributes sorely needed in this hour of Israel’s history. Even Saul could not break through the bounds set by the Holy Spirit.

၄၅. မျက်ကန်းစွာ လိုက်နာခြင်း၏ အန္တရာယ်—ယနေ့ဘုရားသခင်၏ လူများသည် ရှောလုကဲ့သို့ ဆိုးရွားသော အမှားများ ကျူးလွန်ရန် အန္တရာယ်ရှိသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် မည်သူမဆို၏ ယုံကြည်ခြင်း သို့မဟုတ် ဘုရားကျောင်းအတွင်းရှိ ရာထူးမည်မျှမြင့်မားသည်ဖြစ်စေ၊ မျက်ကန်းစွာ ယုံကြည်မှုထားရန် မဖြစ်နိုင်ပေ၊ မဖြစ်မနေ ထားရမည်လည်း မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်က ထောက်ခံမထားပါက၊ သူ၏ လမ်းညွှန်မှုကို လိုက်နာရန် မဖြစ်နိုင်ပေ။ သခင်ဘုရားသည် သူ၏ လူများအား တစ်ဦးချင်း အပြစ်နှင့် ဖြောင့်မတ်မှုကို၊ အဖိုးတန်သောအရာနှင့် ယုတ်ညံ့သောအရာကို ခွဲခြားသိမြင်ရန် လိုလားသည် (ST ဩဂုတ် ၁၇၊ ၁၈၈၂)။

45. Danger in Following Blindly.—God’s people of today are in danger of committing errors no less disastrous. We cannot, we must not, place blind confidence in any man, however high his profession of faith or his position in the church. We must not follow his guidance, unless the Word of God sustains him. The Lord would have His people individually distinguish between sin and righteousness, between the precious and the vile (ST Aug. 17, 1882).

၄၇။ သူသည် သူတို့ကို ဒုက္ခပေးခဲ့သည်။ ဤအခန်း၏ နောက်ဆုံးအခန်းငယ်များတွင် အာရုံစိုက်ထားသည်မှာ ဝိညာဉ်ရေးရာတိုးတက်မှုထက် ရုပ်ဝတ္ထုဆိုင်ရာ တိုးတက်မှုဖြစ်သည်။ ရှောလုသည် သူ၏ စစ်ရေးဉာဏ်ရည်ထက်မြက်မှုကို ဝါကြွားပုံရသည်။ သူ၏လူများ၏ အခွင့်အရေးများကို ကာကွယ်ပေးမည့်အစား၊ သူသည် အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံများကို ထိုးစစ်ဆင်ခဲ့ပြီး၊ ဘုရင်အဖြစ် သူ၏ဂုဏ်သတင်းကို မြှင့်တင်ရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။ သူသည် ဤနိုင်ငံများကို အတုယူခဲ့ပြီး၊ ကမ္ဘာသို့ ပိုမိုပြည့်စုံသော အုပ်ချုပ်ရေးနည်းလမ်းသစ်ကို တင်ပြနိုင်ခဲ့သင့်သည်။

47. He vexed them. The emphasis in the last few verses of this chapter is placed on the material, rather than the spiritual, advancement of the kingdom. Saul seemed to exult in his military genius. Instead of protecting the rights of his people he took the offensive against his neighbor nations, with the purpose of enhancing his own reputation as king. He imitated these nations, when he might have presented to the world a new and more perfect method of administration.

၄၉။ ဣရှုဣ။ သိသာထင်ရှားသည်မှာ ဣရှဘာလ သို့မဟုတ် ဣရှဘိုရှက် (၂ ရာၤ ၂:၈ ကိုကြည့်ပါ)။

49. Ishui. Evidently Ishbaal, or Ishbosheth (see on 2 Sam. 2:8).

၅၀။ နေရှင်း အာဗနာ။ ဤအခန်းငယ်တစ်ခုတည်းက အာဗနာ သို့မဟုတ် နေရှင်း သည် ရှောလု၏ဦးရီးဖြစ်သည်ဟု ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မဖော်ပြထားပါ။ နေရှင်းသည် အဗျေလ၏သားဟု ခေါ်ဝေါ်ခံရပြီး (အခန်းငယ် ၅၁)၊ ယေဟျေလ၏သားလည်းဖြစ်သည် (၁ ရာၤ ၉:၃၅, ၃၆)။ ထို့ကြောင့် အဗျေလနှင့် ယေဟျေလသည် တူညီသောပုဂ္ဂိုလ်အတွက် နာမည်နှစ်ခုဖြစ်နိုင်သည် (ထွက်ၤ ၂:၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ရှောလု၏ဖခင်ဖြစ်သော ကိရှသည်လည်း “အဗျေလ၏သား” ဟု ခေါ်ဝေါ်ခံရသည် (၁ ရာၤ ၉:၁)၊ ထို့ကြောင့် ကိရှနှင့် နေရှင်းသည် ညီအစ်ကိုများဖြစ်သည်ဟု ထင်ရသော်လည်း၊ မှတ်တမ်းအရ “နေရှင်းသည် ကိရှကို မွေးဖွားခဲ့သည်” (၁ ရာၤ ၉:၃၉) ဟုဆိုသည်။ ဤထင်ရှားသောကွဲလွဲမှုသည် နာမည်ကွဲပြားမှုသာမက မျိုးဆက်ကွဲပြားမှုကိုပါ သက်ရောက်စေသည်၊ အကြောင်းမှာ နေရှင်းသည်လည်း အဗျေလ၏သားဟု ခေါ်ဝေါ်ခံရသည်။ သို့သော် ဤအချက်သည် ရာမသန္ဓိအုပ်နှင့် ရာဇဝင်ချုပ်ကျမ်းများအကြား ကွဲလွဲမှုဖြစ်ရန် မလိုအပ်ပါ။ ကျမ်းစာထဲတွင် သီးခြားမှတ်တမ်းများသည် အသေးစိတ်အချက်များတွင် ကွဲလွဲပုံရသော်လည်း၊ ဟီဘရူးဓလေ့ထုံးတမ်းများနှင့် အတွေးအခေါ်နှင့် ဖော်ပြပုံများအလိုက် စစ်ဆေးသောအခါ ညှိနှိုင်းမှုရှိသည်ဟု တွေ့ရသည်။ ဤကွဲပြားသောနာမည်များကို ရှင်းပြရန် ဖြစ်နိုင်ခြေနှစ်ခုရှိသည် - (၁) ၁ ရာၤ ၉:၁ ၏စာရင်းတွင် နေရှင်း၏နာမည်ကို ချန်လှပ်ထားပြီး၊ ကိရှကို အဗျေလ၏ (မြေး) သားအဖြစ် မှတ်တမ်းတင်ထားနိုင်သည်၊ အကြောင်းမှာ “သား” ဟူသောစကားလုံးသည် တစ်ခါတစ်ရံ မြေးသား သို့မဟုတ် ပို၍ဝေးကွာသော ဆွေမျိုးကိုပင် ဆိုလိုနိုင်ပြီး၊ ကျမ်းစာမျိုးရိုးစဉ်ဆက်များတွင် ဆက်သွယ်မှုအားလုံးကို အမြဲထည့်သွင်းမထားပါ (၁ ရာဇဝင် ၁၉:၁၆; ဒံယလ် ၅:၁၁, ၁၃, ၁၈; အတွဲ ၁၊ စာမျက်နှာ ၁၈၁, ၁၈၆ ကိုကြည့်ပါ)။ (၂) နေရှင်း၏သားဖြစ်သော ကိရှသည် သူ၏ဖိုးဖြစ်သူ၏သားအဖြစ် မွေးစားခံရပြီး၊ ယောသပ်၏သားများဖြစ်သော မာနသှေနှင့် ဧဖရိမ်တို့သည် ယာကုပ်၏သားများအဖြစ် မွေးစားခံရပြီး၊ သူ၏သားများအဖြစ် မျိုးနွယ်အကြီးအကဲများအဖြစ် စာရင်းတင်ခံရသကဲ့သို့ဖြစ်သည် (ကမ္ဘာဦး ၄၈:၅, ၆; တောလည်ရာ ၁:၁၀; ယောရှု ၁၄:၄)။ ဤရှင်းပြချက်နှစ်ခုစလုံးသည် ပေးထားသောအချက်များနှင့် သဟဇာတဖြစ်ပြီး၊ အာဗနာကို ရှောလု၏ဦးရီးဖြစ်စေမည်ဖြစ်သည်။ ဆင်တူသောဖြစ်ရပ်များအတွက်၊ တောလည်ရာ ၁၀:၂၉ နှင့် မဿဲ ၁:၁၂ ကိုကြည့်ပါ။

50. Abner, the son of Ner. This verse alone does not make it entirely clear whether Abner or Ner was Saul’s uncle. Ner is called the son of Abiel (v. 51) and also of Jehiel (1 Chron. 9:35, 36); therefore it is probable that Abiel and Jehiel are two names for the same man (see on Ex. 2:18). Since Kish, the father of Saul, is also called “the son of Abiel” (1 Sam. 9:1), it might seem that Kish and Ner were brothers, but the record says that “Ner begat Kish” (1 Chron. 9:39). This apparent contradiction involves a difference not merely of names but of generations, for Ner is also called the son of Abiel. Yet this does not necessarily mean a conflict between the books of Samuel and Chronicles. As elsewhere in the Scriptures, independent accounts seem to differ in the details presented, but are found to harmonize when examined in the light of Hebrew customs and modes of thought and expression. There are two possible situations that might explain these differing names: (1) The list in 1 Sam. 9:1 may have omitted the name of Ner and recorded Kish as the (grand)son of Abiel, for “son” is sometimes used of a grandson or even a more remote descendant, and Bible genealogies do not always include every link in the chain (see on 1 Kings 19:16; Dan. 5:11, 13, 18; see also Vol. I, pp. 181, 186). (2) Kish the son of Ner may have become his grandfather’s son by adoption, as Joseph’s children Manasseh and Ephraim became the sons of Jacob and were listed among his sons as heads of tribes (Gen. 48:5, 6; Num. 1:10; Joshua 14:4). Either of these explanations, which would be in harmony with the facts given, would make Abner the uncle of Saul. For similar cases, see on Num. 10:29 and Matt. 1:12.

ellen g. white comments

1–46 PP 622-626

2 PP 622

6–15 PP 623

16, 17 PP 624

18, 19 PP 622

20–24, 27, 32, 33 PP 624

44–46 PP 625

47, 48 PP 628

အခန်းကြီး - ၁၅

chapter 15

၁ ရှမွေလသည် ရှောလအား အာမလက်လူမျိုးကို ဖျက်ဆီးရန် စေလွှတ်သည်။ ၆ ရှောလသည် ကေနိလူမျိုးကို မထိခိုက်စေဘဲ ကာကွယ်ပေးသည်။ ၈ သူသည် အာဂတ်နှင့် အကောင်းဆုံးသော သိမ်းဆည်းရာပစ္စည်းများကို မဖျက်ဆီးဘဲ ထားသည်။ ၁၀ ရှမွေလသည် ရှောလအား ဘုရားသခင်၏ အမိန့်မနာခံမှုကြောင့် ဘုရားသခင်က သူ့ကို ပယ်သည်ဟု ကြေညာသည်။ ၂၄ ရှောလသည် နှိမ့်ချခြင်းခံရသည်။ ၃၂ ရှမွေလသည် အာဂတ်ကို သတ်သည်။ ၃၄ ရှမွေလနှင့် ရှောလတို့ ခွဲခွာကြသည်။

1 Samuel sendeth Saul to destroy Amalek. 6 Saul favoureth the Kenites. 8 He spareth Agag and the best of the spoil. 10 Samuel denounceth unto Saul, commending and excusing himself, God’s rejection of him for his disobedience. 24 Saul’s humiliation. 32 Samuel killeth Agag. 34 Samuel and Saul part.

၁. နားထောင်လော့။ စကားလုံးအားဖြင့် “နား” ဟူ၍ဖြစ်ပြီး၊ နာခံရန်ဟူသော အဓိပ္ပာယ်ပါရှိသည်။ ရှမွေလသည် ရှောလသည် ဂိလဂါလ်တွင် သူ၏တည်ရှိမှုနှင့်ပတ်သက်သော အချက်များကို တစ်ကြိမ်နားထောင်ခဲ့သော်လည်း နာခံမှုမရှိခဲ့ကြောင်း ညွှန်းဆိုသည်။ ယခုအခါ သူသည် ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို လိုက်နာမည်လား၊ သို့မဟုတ် သူ၏ကိုယ်ပိုင်ဆန္ဒများကို ထပ်မံလိုက်လံမည်လားဟူ၍ စမ်းသပ်ခံရမည်။

1. Hearken thou. Literally, “hear,” with the additional thought of obeying. Samuel implied that Saul had once heard the specifications laid down regarding his presence at Gilgal, but was not obedient. Now he was to be tested again to see whether he would carry out the wishes of God, or again yield to his own desires.

၂, ၃ (ထွက်မြောက်ရာ ၁၇:၁၄-၁၆). အမာလက်ဖျက်ဆီးခြင်းသည် ဣသရေလ၏ ပိုင်ဆိုင်မှုကို တိုးပွားစေရန် မဟုတ်ပေ—ဘုရားသခင်သည် သူ၏ လူများအား အမာလက်လူမျိုး၏ ပိုင်ဆိုင်မှုများကို ပိုင်ဆိုင်ရန် မလိုလားခဲ့ပေ။ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့အပေါ်နှင့် ၎င်းတို့၏ ပိုင်ဆိုင်မှုများအပေါ်တွင် သူ၏ ကျိန်ခြင်းရှိခဲ့သည်။ သူသည် ၎င်းတို့ကို အဆုံးသတ်ရန် ရည်ရွယ်ခဲ့ပြီး၊ သူ၏ လူများသည် သူကျိန်ဆိုထားသော အရာများကို မိမိတို့အတွက် ထိန်းသိမ်းမထားရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် သူ့ကို ဆန့်ကျင်ပုန်ကန်ခဲ့သော ထိုလူမျိုးကို အဆုံးသတ်သွားကြောင်း နိုင်ငံများအား မြင်စေလိုခဲ့သည်။ ၎င်းတို့ကို ဖျက်ဆီးရန်သည် ၎င်းတို့၏ ပိုင်ဆိုင်မှုများကို တိုးပွားစေရန် သို့မဟုတ် မိမိတို့အတွက် ဂုဏ်ယူမှုရယူရန် မဟုတ်ဘဲ၊ အမာလက်နှင့်ပတ်သက်၍ သခင်ဘုရား၏ နှုတ်ကပတ်တော်ကို ဖြည့်ဆည်းရန်ဖြစ်သည် (1SP ၃၆၄)။

2, 3 (Ex. 17:14–16). Destruction of Amalek Not to Add to Israel’s Possessions.—God did not wish His people to possess anything which belonged to the Amalekites, for His curse rested upon them and their possessions. He designed that they should have an end, and that His people should not preserve anything for themselves which He had cursed. He also wished the nations to see the end of that people who had defied Him, and to mark that they were destroyed by the very people they had despised. They were not to destroy them to add to their own possessions, or to get glory to themselves, but to fulfill the Word of the Lord spoken in regard to Amalek (1SP 364).

၂. ငါသတိရသည်။ စကားလုံးအားဖြင့် “ငါဂရုပြုခဲ့သည်” ဟူ၍ဖြစ်သည်။ အာမလက်လူမျိုးသည် ပါလစ္စတင်းနှင့် အီဂျစ်အကြား သဲကန္တာရဒေသတွင် နေထိုင်သော ကူးသန်းသွားလာသူမျိုးနွယ်ဖြစ်သည်။ သူတို့၏အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမှုမှာ အိမ်နီးချင်းမျိုးနွယ်များကို လုယက်ခိုးယူခြင်းဖြင့် အဓိကရရှိပုံရသည် (ကမ္ဘာဦး ၃၆:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။ သူတို့သည် သိနာတောင်အနီးတွင် ဣသရေလလူမျိုးကို အကြောင်းမဲ့တိုက်ခိုက်ခဲ့သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၁၇:၈-၁၆)။ ထိုတိုက်ပွဲအပြီးတွင် မောရှေသည် ထိုနေရာကို “ယေဟောဝါ-နိဿိ” ဟုခေါ်ဆိုပြီး “ယေဟောဝါသည် အာမလက်နှင့် မျိုးဆက်မှမျိုးဆက်ထိ စစ်တိုက်မည်” ဟုဆိုသည်။ ဗာလမ်၏ ပရောဖက်ပြုချက်တွင် အာမလက်ကို “မျိုးနွယ်များ၏ပထမဦးဆုံး” ဟုခေါ်ဆိုပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ဣသရေလကို စစ်တိုက်သည့် ပထမဦးဆုံးဖြစ်သည်ဟု ဆိုလိုသော်လည်း၊ ဗာလမ်က “နောက်ဆုံးတွင် သူတို့သည် ဖျက်ဆီးခြင်းသို့ရောက်လိမ့်မည်” ဟု ထပ်လောင်းပြောကြားခဲ့သည် (တောလည်ရာ ၂၄:၂၀)။

2. I remember. Literally, “I have given attention to.” The Amalekites were a nomadic race that inhabited the desert region between Palestine and Egypt. Their livelihood seems to have been secured chiefly by predatory raids on neighboring tribes (see on Gen. 36:12). They had made an unprovoked attack on the children of Israel in the vicinity of Mt. Sinai (Ex. 17:8–16). After that battle Moses called the name of the place “Jehovah-nissi,” saying, “The Lord will have war with Amalek from generation to generation.” In the prophecy of Balaam, Amalek is called “the first of the nations,” meaning that they were the first to war against Israel, but Balaam added that “in the end he shall come to destruction” (Num. 24:20, RSV).

အာမလက်လူမျိုးသည် မကြာသေးမီက ယုဒပြည်၏တောင်ပိုင်းဒေသ ဘီယာရှေဘာအနီးတွင် လုယက်တိုက်ခိုက်မှုများ ပြုလုပ်ခဲ့ပြီး၊ ထိုဒေသမှ အကြီးအကဲများက ဘုရင်တစ်ပါးတောင်းခံရခြင်း၏ အကြောင်းရင်းတစ်ခုဖြစ်နိုင်သည် (၁ ရှမွေလ ၈:၁-၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ယောရှုသည် ဂိဗောင်လူမျိုးကို တောင်ပိုင်းမဟာမိတ်ဘုရင်ငါးပါး၏ အကြောင်းမဲ့တိုက်ခိုက်မှုမှ ကာကွယ်ရန် ညွှန်ကြားခံရသည့်နည်းတူ၊ ရှောလသည် အာမလက်လူမျိုး၏ တိုက်ခိုက်မှုမှ ဣသရေလကို ကယ်တင်ရန် တာဝန်ပေးခံရသည်။ ယောရှုလက်ထက်တွင် ဘုရင်ငါးပါးကို သတ်ဖြတ်ခြင်းသည် ငြိမ်းချမ်းရေးကို ယူဆောင်လာခဲ့သည်။ အကယ်၍ ရှောလသည် ဘုရားသခင်၏အစီအစဉ်ကို လိုက်နာခဲ့လျှင် ဣသရေလသည် ထိုဒေသမှ အာမလက်လူမျိုး၏ တိုက်ခိုက်မှုမှ ပိုမိုကြာရှည်ငြိမ်းချမ်းမှုရရှိခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ ၁ ရှမွေလ ၁၄:၄၈ တွင် အာမလက်လူမျိုးကို ရည်ညွှန်းခြင်းသည် ဤစစ်ရေးလှုပ်ရှားမှုကို ရည်ညွှန်းခြင်းဖြစ်နိုင်ပြီး၊ အင်္ဂါရပ်များ ၄၉-၅၂ သည် ထည့်သွင်းဖော်ပြထားသည်။

Without doubt the Amalekites had more recently been raiding the southern part of Judah, in the vicinity of Beersheba, and this may have been one reason for the elders of that region asking for a king (see ch. 8:1–5). As Joshua was instructed to defend the Gibeonites against the unprovoked attack of the five kings of the southern confederacy, so Saul was commissioned to relieve Israel from the attacks of the Amalekites. In Joshua’s day the killing of the five kings brought peace. Had Saul carried out the plan of God, Israel would probably have had peace from that quarter much longer than they actually had. The reference to the Amalekites in ch. 14:48 may refer to this campaign, for vs. 49–52 are obviously parenthetical.

၃. လုံးလုံးဖျက်ဆီးပစ်လော့။ စကားလုံးအားဖြင့် “သင်တို့ (များပြားသူ) လုံးလုံးဖျက်ဆီးပစ်လော့”။ အာမလက်လူမျိုး၏ ပိုင်ဆိုင်မှုများအပေါ် ပိတ်ပင်ထားသည့်တာဝန်သည် စစ်တပ်အဖွဲ့ဝင်များအပေါ်တွင် ရှိသည်။ သို့သော် “အာမလက်ကို တိုက်ခိုက်လော့” ဟူသော အမိန့်တွင် “တိုက်ခိုက်” ဟူသော ကြိယာသည် ဒုတိယပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးတည်းကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ အာမလက်လူမျိုးကို အမြစ်ဖြတ်ရန် တာဝန်သည် ဣသရေလ၏ဘုရင်အဖြစ် ရှောလတစ်ဦးတည်းအပေါ်တွင် ရှိသည်။ ဟေဗြဲစကားလုံး “ခါရမ်” သည် “ဖျက်ဆီး” ဟုဘာသာပြန်ထားပြီး၊ “ပိတ်ပင်ရန်”၊ “အပ်နှံရန်”၊ ထို့ကြောင့် “အမြစ်ဖြတ်ရန်” ဟူသော အဓိပ္ပာယ်ရှိသည်။ နိုင်ငံတစ်ခုကို ပိတ်ပင်ထားသည့်အခါ၊ ထိုနိုင်ငံပိုင်ဆိုင်သမျှသည် ကျိန်ဆဲခံရသည်ဟု မှတ်ယူသည်။ လူများကို သတ်ဖြတ်ရမည်ဖြစ်ပြီး၊ တိရစ္ဆာန်များနှင့် အခြားသက်ရှိများလည်း ဖြစ်သည်၊ သို့သော် ငွေနှင့်ရွှေကဲ့သို့သော ပစ္စည်းများကို ယေဟောဝါ၏ ဘဏ္ဍာတိုက်သို့ ယူဆောင်ရမည် (ယောရှု ၆:၁၇-၁၉ ကိုကြည့်ပါ)။ ရှေးခေတ်အနီးအထက်နိုင်ငံများတွင် ဤကဲ့သို့သော ဓလေ့ထုံးတမ်းများရှိခဲ့သည်။

3. Utterly destroy. Literally, “you [plural] utterly destroy.” The responsibility for the ban on the possessions of the Amalekites rested on the members of the army themselves. But the verb “smite,” in the command, “smite Amalek,” is in the second person singular, placing the responsibility for the extermination of the Amalekites on Saul personally as king of Israel. The Hebrew word charam, translated “destroy,” means “to ban,” “to devote,” and thus “to exterminate.” When a country was put under the ban, everything belonging to that nation was looked upon as accursed. The people were to be killed, also the cattle and other living things, but such things as silver and gold were to be brought into the treasury of the Lord (see Joshua 6:17–19). A similar custom existed among other nations of the Near East in ancient times.

၃. အမာလက်သည် ပေးသူကို မစဉ်းစားဘဲ လက်ဆောင်များကို အသုံးပြုခဲ့သည်—ထိုဆိုးယုတ်သော လူမျိုးသည် ဘုရားသခင်၏ ကမ္ဘာလောက၊ သူ၏ သစ္စာရှိပြီး နာခံသော သားသမီးများအတွက် ပြင်ဆင်ထားသော အိမ်တော်တွင် နေထိုင်ခဲ့သည်။ သို့သော် ၎င်းတို့သည် ပေးသူကို တစက္ကန့်မျှပင် မစဉ်းစားဘဲ သူ၏ လက်ဆောင်များကို မိမိတို့အတွက် အသုံးပြုခဲ့ကြသည်။ သူသည် ၎င်းတို့အပေါ်သို့ ကောင်းချီးများ ပိုမိုသွန်းလောင်းလေလေ၊ ၎င်းတို့သည် သူ့ကို ပိုမိုရဲရင့်စွာ ပြစ်မှားကြလေဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် သူ၏ ကောင်းချီးများကို ပုံပျက်ပြောင်းလဲကာ သူ၏ သနားကရုဏာကို အလွဲသုံးစားပြုခဲ့ကြသည်။ …

3. Amalek Used Gifts With No Thought of Giver.—That wicked people [the Amalekites] were dwelling in God’s world, the house which he had prepared for His faithful, obedient children. Yet they appropriated His gifts to their own use, without one thought of the Giver. The more blessings He poured upon them, the more boldly they transgressed against Him. Thus they continued to pervert His blessings and abuse His mercy. …

ကျွန်ုပ်တို့၏ ကရုဏာတော်ရှင်ဘုရားသခင်သည် နောင်တမရသူများကို ကြာရှည်သည်းခံဆဲဖြစ်သည်။ သူသည် ၎င်းတို့အား သူ၏ သန့်ရှင်းသော စရိုက်ကို နားလည်ရန်နှင့် သူ၏ လိုအပ်ချက်များ၏ တရားမျှတမှုကို သိရှိရန် ကောင်းကင်မှ အလင်းရောင်ပေးသည်။ သူသည် ၎င်းတို့ကို နောင်တရရန် ခေါ်ဆိုပြီး၊ သူ၏ ခွင့်လွှတ်လိုသော ဆန္ဒကို အာမခံပေးသည်။ သို့သော် ၎င်းတို့သည် သူ၏ သနားကရုဏာကို ဆက်လက်ပယ်ရှားပါက၊ ဖျက်ဆီးရန် အမိန့်ထုတ်ပြန်ပြီး ၎င်းတို့ကို ဖျက်ဆီးရန် သတ်မှတ်ပေးသည် (ST ဩဂုတ် ၂၄၊ ၁၈၈၂)။

Our gracious God still bears long with the impenitent. He gives them light from heaven, that they may understand the holiness of His character, and the justice of His requirements. He calls them to repentance, and assure them of His willingness to forgive. But if they continue to reject His mercy, the mandate goes forth devoting them to destruction (ST Aug. 24, 1882).

၄. တလဲမ်တွင်။ အချို့သော ပညာရှင်များက ဤနေရာကို ယုဒပြည်၏တောင်ပိုင်းနယ်စပ်ရှိ ယောရှု ၁၅:၂၄ တွင်ဖော်ပြထားသော တလမ်နှင့် တူညီသည်ဟု ယူဆသော်လည်း၊ ၎င်း၏တည်နေရာကို အတိအကျမသိရှိပါ။ တလဲမ်သည် အမ္မုန်လူမျိုးကို တိုက်ခိုက်ရာတွင် ဗေဇက်ကဲ့သို့ အာမလက်လူမျိုးကို တိုက်ခိုက်ရာတွင် စစ်ရေးအခြေစိုက်ရာနေရာဖြစ်သည် (၁ ရှမွေလ ၁၁:၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ယုဒလူမျိုးသည် အာမလက်လူမျိုး၏ တိုက်ခိုက်မှုကို အများဆုံးခံစားရသော်လည်း၊ ရှောလ၏စစ်တပ်တွင် ယုဒလူမျိုးမှ ၅ ရာခိုင်နှုန်းသာ ပါဝင်ခြင်းသည် ထူးဆန်းသည်။

4. In Telaim. Some scholars identify this site with the Telem of Joshua 15:24, a town on the southern border of Judah close to the Amalekite territory, but nothing definite is known as to its location. Telaim served as the base for the campaign against the Amalekites, as Bezek had for that against the Ammonites (see on 1 Sam. 11:8). It is strange that only five per cent of Saul’s army came from Judah, in view of the fact that tribe suffered most at the hands of the Amalekites.

၆. ကေနိလူမျိုး။ မောရှေလက်ထပ်ယူခဲ့သော မိသားစုဝင်များကို မဒျာန်လူမျိုး (တောလည်ရာ ၁၀:၂၉) နှင့် ကေနိလူမျိုး (တရားသူကြီး ၁:၁၆) ဟူ၍ နှစ်မျိုးနှစ်စားခေါ်ဆိုသည်။ ၎င်းမှာ နှစ်မျိုးနှစ်စားစလုံးသည် တူညီသော မိသားစုမှဖြစ်သည် သို့မဟုတ် မိသားစုနှစ်ခုပေါင်းစည်းထားခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ အချို့သော မှတ်ချက်ပေးသူများက ကေနိလူမျိုးသည် ဧသောမှတဆင့် ဧလိဖါဇ်၏မြေး ကေနဇ်မှ ဆင်းသက်လာသူများဟု ယူဆသော်လည်း၊ ၎င်းတို့၏မူလဇစ်မြစ်ကို အတိအကျမသိရှိပါ (ကမ္ဘာဦး ၁၅:၁၉ ကိုကြည့်ပါ)။ ကေနိလူမျိုးသည် ကေနိဇ်လူမျိုးနှင့် ကွဲပြားသည် (ကမ္ဘာဦး ၁၅:၁၉)။ မဒျာန်လူမျိုးနှင့် ကေနိလူမျိုးသည် အာဗြဟံ၏ဇနီး ကတူရာ မှဆင်းသက်လာသူများဖြစ်သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၂:၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။ အာမလက်လူမျိုးသည် ဧသောမှဆင်းသက်လာသူများဖြစ်သည် (ကမ္ဘာဦး ၃၆:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)၊ ထို့ကြောင့် ကေနိလူမျိုးနှင့် ဣသရေလလူမျိုးနှင့် သွေးသားရင်းနှီးသူများဖြစ်သည်။ ကေနိလူမျိုး သို့မဟုတ် မဒျာန်လူမျိုးအချို့သည် ဣသရေလလူမျိုးနှင့်အတူ ကတိထားရာပြည်သို့လိုက်ပါလာခဲ့ပြီး (တောလည်ရာ ၁၀:၂၉-၃၂ ကိုကြည့်ပါ)၊ ယုဒပြည်တွင် အိမ်ခြံမြေရရှိခဲ့သည် (တရားသူကြီး ၁:၁၆) နှင့် နဖတိလီတွင် ဝေးလံသောမြောက်ပိုင်းတွင်လည်း ရှိသည် (တရားသူကြီး ၄:၁၀-၁၁)။ ဤတွင်ဖော်ပြထားသော ကေနိလူမျိုးသည် ယုဒပြည်တောင်ပိုင်းတွင် အာမလက်လူမျိုးနယ်မြေနှင့် နီးကပ်စွာ အခြေချနေထိုင်သူများ၏ ဆင်းသက်လာသူများဖြစ်ပြီး၊ အာမလက်လူမျိုးနှင့် အိမ်ထောင်ရေးဖြင့် ရောယှက်နေထိုင်ခဲ့ဖွယ်ရှိသည် (၁ ရှမွေလ ၂၇:၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။

6. The Kenites. Members of the family into which Moses married are referred to both as Midianites (Num. 10:29) and as Kenites (Judges 1:16) either because both names refer to the same family stock or because two families had united. Some commentators have identified the Kenites as descendants of Kenaz, a grandson of Esau by Eliphaz, but nothing certain is known of their origin (see on Gen. 15:19). The Kenites are to be distinguished from the Kenizzites (Gen. 15:19). The Midianites, and thus probably the Kenites also, were descendants of Abraham by his wife Keturah (see on Ex. 2:16). The Amalekites were descendants of Esau (see on Gen. 36:12) and therefore blood relatives of both the Kenites and the Israelites. Some of the Kenites, or Midianites, accompanied the children of Israel to the Promised Land (see on Num. 10:29–32) and received an inheritance there, among the people of Judah (Judges 1:16) and far to the north in Naphtali (Judges 4:10, 11). It may be that the Kenites here referred to were descendants of those who had settled in the southern part of Judah, adjacent to Amalekite territory, and had intermarried with the Amalekites (see 1 Sam. 27:10).

၇. ဟာဝိလဟ်။ ဟာဝိလဟ်၏ တည်နေရာကို မသိရှိပါ။ အချို့ပညာရှင်များက ၎င်းကို “သဲမြေ” ဟုထင်သည်။ အချို့က “သဲသောင်ပြင်များ” ဟုထင်သည်။ အီဂျစ်မြစ်မှ (တောလည်ရာ ၃၄:၅ ကိုကြည့်ပါ)၊ ယုဒပြည်၏အနောက်တောင်ဘက်နယ်စပ်မှ အီဂျစ်သို့ဦးတည်သည့်လမ်းသည် ယခုအခါ သဲသောင်ပြင်ဖြစ်သည်။ “ရှုရ်” ဟူသောစကားလုံးသည် “တံတိုင်း” ဟုအဓိပ္ပာယ်ရှိပြီး၊ ၎င်းသည် အီဂျစ်ဘုရင်များက အာရှတိုက်မှ ကျူးကျော်မှုများကို ကာကွယ်ရန် အနောက်နယ်စပ်တစ်လျှောက် ပင်လယ်နီမှ မြေထဲပင်လယ်အထိ တည်ဆောက်ထားသော ခံတပ်တံတိုင်းများကို ရည်ညွှန်းသည်ဟု ယူဆသည် (ထွက်မြောက်ရာ ၂:၁၅; ၁၃:၂၀; ၁၄:၂ ကိုကြည့်ပါ)။ အီဂျစ်အရှေ့ဘက်ရှိ သဲကန္တာရသည် “ရှုရ်သဲကန္တာရ” ဟုခေါ်သည် (ကမ္ဘာဦး ၁၆:၇; ၂၅:၁၈; ထွက်မြောက်ရာ ၁၅:၂၂ ကိုကြည့်ပါ)။ အာမလက်လူမျိုးသည် ဒါဝိဒ်လက်ထက်တွင် တူညီသောတောင်ပိုင်းဒေသတွင် နေထိုင်ဆဲဖြစ်သည် (၁ ရှမွေလ ၃၀)၊ ထို့ကြောင့် “အာမလက်မြို့” (၁ ရှမွေလ ၁၅:၅) သည် ဘုရင်အာဂတ်၏ နေထိုင်ရာနေရာဖြစ်ပြီး၊ ရှောလ၏စစ်တပ်သည် ထိုနေရာကို ဖျက်ဆီးပြီး အာမလက်လူမျိုးကို ရှုရ်သဲကန္တာရအထိ ပြန့်ကျဲစေခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ အာမလက်လူမျိုးကို တိုက်ခိုက်သည့်ဤစစ်ရေးသည် ၎င်းတို့၏ ရှောလမတိုင်မီနှင့် ရှောလပြီးနောက်ကာလများတွင် ဣသရေလကို လုယက်တိုက်ခိုက်မှုများနှင့် အနည်းငယ်သာကွဲပြားဖွယ်ရှိသည် (တရားသူကြီး ၆:၃-၅; ၁၀:၁၂; ၁ ရှမွေလ ၃၀:၁-၁၈)။ ရှောလသည် မပြည့်စုံသောစစ်ရေးလှုပ်ရှားမှုဖြင့် ကျေနပ်နေပုံရသည်။ သူသည် အာဂတ်ကို ဖမ်းဆီးခဲ့ပြီး၊ ရှေးခေတ်တွင် ဘုရင်တစ်ပါးကို ဖမ်းဆီးရမိသည့်အခါ၊ ထိုနိုင်ငံသည် အောင်နိုင်ခံရသည်ဟု ယူဆခဲ့သည် (ယောရှု ၁၂:၇-၂၄ ကိုကြည့်ပါ)။

7. Havilah. The location of Havilah is unknown. Some scholars think it refers to a “sand land”; others, to “sandy dunes.” From the river of Egypt (see on Num. 34:5), Judah’s southwestern boundary, west toward Egypt, is at the present time nothing but a barren waste of sand. The word shur means “wall,” which, it is thought, refers to the wall of fortresses built by the Egyptian kings along their eastern border from the Red Sea to the Mediterranean for protection against Asiatic invasions (see on Ex. 2:15; 13:20; 14:2). The desert just east of Egypt is called “the wilderness of Shur” (see on Gen. 16:7; 25:18; Ex. 15:22). Inasmuch as the Amalekites still inhabited the same southern district in David’s day (1 Sam. 30), it is probable that the “city of Amalek” (ch. 15:5) was the residence of Agag the king, and that Saul’s army destroyed that site and scattered the Amalekites far into the desert of Shur. This raid against the Amalekites probably differed but little from their raids on Israel both before and after Saul’s day (Judges 6:3–5; 10:12; 1 Sam. 30:1–18). Saul was apparently content with an incomplete campaign. He had captured Agag, and in ancient times whenever a king was taken his land seems to have been considered subjugated (see Joshua 12:7–24).

၈. အာဂတ်။ “မီးလျှံ” သို့မဟုတ် “ပြင်းထန်သည်” ဟူသော အဓိပ္ပာယ်ရှိပြီး၊ အာမလက်ဘုရင်များက အီဂျစ်ဘုရင်များကဲ့သို့ “ဖာရိုဘုရင်” ဟူသော ဘွဲ့အမည်နှင့် ဆင်တူသည့် ဘွဲ့အမည်တစ်ခုဖြစ်နိုင်သည်ဟု ယူဆသော်လည်း၊ အတိအကျမသေချာပါ။ ဂျိုးဇီဖပ်စ် (Antiquities xi. 6. 5) ၏အဆိုအရ၊ ဟာမန်အဂါဂိသည် အာဂတ်အာမလက်မှ ၁၆ မျိုးဆက်မြောက် ဆင်းသက်လာသူဖြစ်သည် (ဧသတာ ၃:၁ ကိုကြည့်ပါ)။

8. Agag. Meaning, perhaps, “flaming” or “violent.” It is possible, though by no means certain, that this was a title assumed by Amalekite kings similar to that of Pharaoh among the Egyptians. According to Josephus (Antiquities xi. 6. 5), Haman the Agagite was a descendant of Agag the Amalekite in the 16th generation (see on Esther 3:1).

လုံးလုံးဖျက်ဆီးခဲ့သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ရှောလ၏တိုက်ခိုက်မှုအနီးတစ်ဝိုက်တွင် နေထိုင်သော အာမလက်လူမျိုးဖြစ်သည်။ အာမလက်လူမျိုးသည် သိနာတောင်ကုန်း၊ နဂပ်ဒေသနှင့် မြောက်ပိုင်းအာရေဗျတစ်လျှောက် ကျယ်ပြန့်သောနယ်မြေတွင် ပြန့်ကျဲနေထိုင်သည် (ကမ္ဘာဦး ၃၆:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤတိုတောင်းသောစစ်ရေးခရီးတွင် အာမလက်လူမျိုးအားလုံးကို ရှောလအနိုင်ယူရန် မဖြစ်နိုင်ပါ။ သူမလုပ်ဆောင်ခဲ့ကြောင်း သိသာထင်ရှားသည်မှာ ဤအချိန်ပြီးနောက် ဒါဝိဒ်သည် ၎င်းတို့ကို ထပ်မံတိုက်ခိုက်ခဲ့ရသည် (၁ ရှမွေလ ၂၇:၈; ၃၀:၁-၂၀; ၂ ရှမွေလ ၈:၁၂)။ ဟေဇကိယလက်ထက်တွင်မှသာ ၎င်းတို့ကို အပြီးသတ်ဖျက်ဆီးခဲ့သည် (၁ ရာဇဝင်ချက် ၄:၄၂-၄၃)။

Utterly destroyed. That is, the Amalekites living in the vicinity of Saul’s attack. The Amalekites were scattered over a wide area of the Sinai Peninsula, the Negeb, and northern Arabia (see on Gen. 36:12). It would not have been possible for Saul to defeat all the Amalekites on this short expedition. That he did not do so is evident from the fact that after this time David carried out further campaigns against them (1 Sam. 27:8; 30:1–20; 2 Sam. 8:12). It was not until the time of Hezekiah that they were finally exterminated (1 Chron. 4:42, 43).

၉. တန်ဖိုးမရှိသောအရာအားလုံး။ တန်ဖိုးမရှိသောအရာများကို ဖျက်ဆီးခြင်းဖြင့်၊ ရှောလနှင့် သူ၏လူများသည် “သူတို့ပိုင်ဆိုင်သမျှကို လုံးလုံးဖျက်ဆီးလော့” (အင်္ဂါရပ် ၃) ဟူသော ဘုရားသခင်၏အမိန့်ကို နာခံခဲ့သည်ဟု ကျေနပ်ခဲ့သည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် အောင်နိုင်သော ဣသရေလလူမျိုးသည် “အကောင်းဆုံးဖြစ်သမျှ” ကို သိမ်းဆည်းခဲ့သည်။

9. Every thing that was vile. By destroying what was not worth saving anyway, Saul and his men contented themselves that they had obeyed God’s command to “utterly destroy all that they have” (v. 3). At the same time the victorious Israelites saved “all that was good.”

၁၀-၂၃. ခေါင်းမာမှုသည် ရှောလု၏ အမှုကို မျှော်လင့်ချက်မရှိစေခဲ့ပေ—ရှောလု၏ ခေါင်းမာမှုသည် သူ၏ အမှုကို မျှော်လင့်ချက်မရှိစေခဲ့ပေ။ သို့သော် မည်မျှသောသူများသည် သူ၏ ဥပမာကို လိုက်လျှောက်ရန် စွန့်စားကြသနည်း။ သခင်ဘုရားသည် အမှားလမ်းလွဲနေသူများကို ကယ်တင်ရန် သနားကရုဏာဖြင့် ဆုံးမသွန်ပြသော စကားများကို ပေးပို့သော်လည်း၊ ၎င်းတို့သည် ပြင်ဆင်ခံရန် လက်မခံကြဘဲ၊ ၎င်းတို့သည် အမှားမပြုခဲ့ကြောင်း အခိုင်အမာဆိုကြပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော်ကို ဆန့်ကျင်ကြသည် (RH မေ ၇၊ ၁၈၉၅)။

10–23. Stubbornness Made Saul’s Case Hopeless.—It was Saul’s stubbornness that made his case hopeless, and yet how many venture to follow his example. The Lord in mercy sends words of reproof to save the erring, but they will not submit to be corrected. They insist that they have done no wrong, and thus resist the Spirit of God (RH May 7, 1895).

၁၁. ငါစိတ်ပြောင်းသည်။ ကမ္ဘာဦး ၆:၆; ထွက်မြောက်ရာ ၃၂:၁၄; တရားသူကြီး ၂:၁၈ ကိုကြည့်ပါ။ ဤဖော်ပြချက်ကို ၁ ရှမွေလ ၁၅:၂၉ တွင် “ဘုရားသခင်သည် လိမ်လည်ခြင်းမပြုသလို၊ စိတ်ပြောင်းခြင်းလည်းမပြုပါ။ အကြောင်းမူကား၊ သူသည် စိတ်ပြောင်းမည့်လူသားမဟုတ်ပါ” ဟူသော ဖော်ပြချက်နှင့် ပေါင်းစပ်ရန်ခက်ခဲသည်ဟု အချို့ယူဆသည်။ နှစ်ခုလုံးသည် “နာခမ်” ဟူသော ကြိယာပုံစံများဖြစ်ပြီး၊ ဂီဆင်းနီးယပ်စ်က “အခြားသူများ၏ ဆင်းရဲဒုက္ခများကြောင့် ငိုကြွေးဝမ်းနည်းရန်”၊ ထို့ကြောင့် “သနားခြင်း” နှင့် ကိုယ်ပိုင်လုပ်ရပ်များကြောင့် “စိတ်ပြောင်းရန်” ဟုအဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုသည်။ သမ္မာကျမ်းစာတွင် လူသည် သူပြုသောကောင်းမှုကို စိတ်ပြောင်းသည်ဟူ၍ မဖော်ပြထားပါ၊ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် သူပြုသောကောင်းမှုနှင့် မကောင်းမှုနှစ်ခုလုံးကို စိတ်ပြောင်းသည်ဟု ဆိုသည် (ယေရမိ ၁၈:၇-၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။ “လူ၏စိတ်ပြောင်းခြင်းသည် စိတ်ကူးပြောင်းလဲခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ ဘုရားသခင်၏စိတ်ပြောင်းခြင်းသည် အခြေအနေနှင့်ဆက်ဆံရေးပြောင်းလဲခြင်းကို ဆိုလိုသည်” (PP ၆၃၀)။ “နာခမ်” ဟူသော စကားလုံးကို ဤအတွေးကို ထင်ရှားစေရန် ဘာသာပြန်ရမည်။

11. It repenteth me. See on Gen. 6:6; Ex. 32:14; Judges 2:18. Many have found it hard to reconcile this statement with 1 Sam. 15:29, that God “will not lie nor repent: for he is not a man, that he should repent.” Both verbs are forms of nacham, which Gesenius defines as “to lament” or “to grieve” because of the misery of others, and hence “to pity”; also, because of one’s own actions, “to repent.” In no place does the Bible say that man repents of the good he may do—but only of the evil. Yet God is said to repent of the good He does as well as of the evil (see Jer. 18:7–10). “Man’s repentance implies a change of mind. God’s repentance implies a change of circumstances and relations” (PP 630). The word nacham should be translated in such a way as to bring out this thought.

လွတ်လပ်စွာရွေးချယ်မှုနိယာမအောက်တွင်၊ ဘုရားသခင်သည် လူသားကို သူ၏အလိုတော်ကို လိုက်နာရန် စက်ယန္တရားတစ်ခုအဖြစ်မဖန်တီးပါ။ ဤအလိုတော်များသည် နောက်ဆုံးတွင် အကောင်အထည်ဖော်မည်ဖြစ်သည် (ဟေရှာယ ၄၆:၁၀)၊ သို့သော် ထိုအလိုတော်ကို လိုက်နာရန် ခေါ်ထားသူတစ်ဦးချင်း သို့မဟုတ် နိုင်ငံသည် ဘုရားသခင်၏အဆိုပြုချက်များကို လက်ခံလိုက်နာရန် သို့မဟုတ် ပယ်ရန် ရွေးချယ်ခွင့်ကို ဆုံးရှုံးမသွားပါ (Ed ၁၇၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို လိုက်နာရန် ပထမဦးစွာ “မသွားမည်” ဟုဆိုသော်လည်း စိတ်ပြောင်းသူသည် “သွားမည်” ဟုကတိပြုပြီး နောက်ပိုင်းတွင် မသွားရန်ဆုံးဖြတ်သူထက် များစွာသာလွန်သည် (မဿဲ ၂၁:၂၈-၃၂ ကိုကြည့်ပါ)။ တစ်ခုချင်းစီတွင်၊ ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို လိုက်နာရန်ခေါ်ထားသူသည် မထိုက်တန်ကြောင်း သက်သေပြပါက၊ ဘုရားသခင်သည် ထိုသူ၏ဆုံးဖြတ်ချက်ကို “ဝမ်းနည်းသည်” သော်လည်း၊ သူရွေးချယ်သောလမ်းကို လိုက်လံခွင့်ပြုပြီး၊ သူစိုက်ပျိုးသောအမျိုးကို ရိတ်သိမ်းခွင့်ပြုသည်။ ရှောလ၏ ကိုယ်ပိုင်ဆန္ဒများကို လိုက်နာရန် ဆုံးဖြတ်ချက်သည် ဘုရားသခင်၏ ထာဝရအလိုတော်ကို အနည်းငယ်မျှ ထိခိုက်မသွားသော်လည်း၊ ရှောလအား ဘုရင်အဖြစ် ဆက်လက်ခွင့်ပြုရာတွင် ဘုရားသခင်၏ သည်းခံမှုကို ပြသရန် အခွင့်အရေးပေးခဲ့သည်။ ကောင်းမှုနှင့် မကောင်းမှုအကြား ဤကြီးမားသော အငြင်းပွားမှုတွင် လူသားများသင်ယူရမည့် အကြီးမားဆုံးသင်ခန်းစာများထဲမှတစ်ခုမှာ အကြောင်းနှင့်အကျိုးဆက်များ၏ သဘာဝဆက်စပ်မှုဖြစ်သည်။

Under the principle of free choice God makes of no man a mere machine to carry out the divine purposes. True, these purposes will be carried out eventually (Isa. 46:10), but the individual or nation called to carry them out does not therefore forfeit the privilege of choosing to comply with or to reject God’s proposals (see Ed 178). He who at first says, “I will not go,” but changes his mind, is far better than he who promises to go but later decides not to (see Matt. 21:28–32). In each case, if the instrument of God’s desire proves unworthy, God “grieves” over the individual’s decision but permits him to pursue the course he has chosen and to reap the seed he has sown. Saul’s decision to follow his own desires did not in the least thwart God’s eternal purpose, but it did provide an opportunity for God to demonstrate His long-suffering, in permitting Saul to remain king. The natural sequence of cause and effect is one of the great lessons to be learned by man in this great controversy between good and evil.

ရှမွေလဝမ်းနည်းသည်။ စကားလုံးအားဖြင့် “ရှမွေလကို မီးလျှံစေသည်”။ ဤကြိယာသည် “ဒေါသ” ဟူသော စကားလုံးနှင့်ဆက်စပ်ပြီး အများအားဖြင့် “သူ၏ဒေါသထွက်သည်” ဟုဘာသာပြန်သည်။ ဤသည်မှာ ဓမ္မဟောင်းတွင် “ခါရဟ်” ဟူသော ကြိယာကို “ဝမ်းနည်းသည်” ဟုဘာသာပြန်ထားသည့် တစ်ခုတည်းသောဖြစ်ရပ်ဖြစ်သည်။ “ရှမွေလဒေါသထွက်သည်” ဟုဘာသာပြန်ခြင်းသည် မမှန်ကန်ပါ၊ အကြောင်းမှာ နောက်ထပ်ဖော်ပြချက်တွင် ရှမွေလသည် “တစ်ညလုံး ယေဟောဝါထံအော်ဟစ်ခဲ့သည်” (အင်္ဂါရပ် ၁၁) ဟုဆိုထားသည်။ ပရောဖက်သည် အလွန်စိတ်ပျက်လျက် ရှုပ်ထွေးနေပြီး၊ ဤဆိုးရွားသောအခြေအနေမှ ထွက်ပေါက်ကို သိရှိရန် သူ၏နှလုံးသားအကြွင်းမဲ့ဖြင့် ယေဟောဝါကို ရှာဖွေခဲ့သည်။

It grieved Samuel. Literally, “it kindled Samuel.” Where this verb is used in connection with the word “anger,” it is usually translated, his “anger was kindled.” This is the only instance in the OT where the verb charah is translated “grieved.” It is incorrect to translate, “Samuel was angry,” for the further statement is added that Samuel “cried unto the Lord all night” (see v. 11). The prophet was so disappointed and perplexed that he sought the Lord with all his heart to learn the way out of the deplorable situation.

၁၂. ကရမေလ။ ဧလိယသည် ဗာလ၏ပရောဖက်များနှင့် တွေ့ဆုံခဲ့သော ကရမေလတောင်မဟုတ်ပါ၊ ဒါဝိဒ်သည် နာဘလ်နှင့် တွေ့ဆုံခဲ့သော ဟေဗြုန်မှ တောင်အရှေ့ဘက် ၇ မိုင်ခွဲ (၁၁.၆ ကီလိုမီတာ) အကွာရှိ မြို့တစ်မြို့ဖြစ်သည် (၁ ရှမွေလ ၂၅)။

12. Carmel. Not the Mt. Carmel where Elijah met the prophets of Baal, but a town 7 1/4 mi. (11.6 km.) south by east of Hebron, where David encountered Nabal (ch. 25).

အမှတ်တရတစ်ခုတည်ဆောက်သည်။ ဤတွင် ရှောလသည် သူ၏အောင်ပွဲအတွက် “အမှတ်တရတစ်ခုတည်ဆောက်သည်” (RSV) ပြီးနောက်၊ ယေရိခေါအနီးရှိ ဂိလဂါလ်သို့သွားကာ၊ ထိုနေရာတွင် သူခံစားခဲ့ရသော အရှက်ရမှုကို ပြန်လည်ရွေးယူရန် ဖြစ်နိုင်သည် (၁ ရှမွေလ ၁၃:၁၁-၁၆)။

Set him up a place. Here Saul “set up a monument” (RSV) to his victory, and then went on to Gilgal near Jericho, perhaps to redeem the disgrace he had experienced there (ch. 13:11–16).

၁၃. ငါလိုက်နာပြီးပြီ။ ရှောလသည် ရှမွေလ၏ချီးကျူးမှုကို လက်ခံရယူရန် မျှော်လင့်စွာဖြင့် အလွန်လေးစားမှုပြသည့်ပုံစံဖြင့် စောင့်ဆိုင်းနေသည်။ သမိုင်းတစ်လျှောက်လူများကဲ့သို့ပင်၊ ရှောလသည် သူ့အား ပေးထားသောတာဝန်ကို သူ့အတွက် သဘောကျဖွယ်ဖြစ်သည့်အပိုင်းကိုသာ လုပ်ဆောင်ခြင်းဖြင့် ၎င်းကို အကောင်အထည်ဖော်ပြီးသည်ဟု ယုံကြည်ရန် အသင့်ဖြစ်နေသည်။ သူသည် ဣသရေလ၏ ရိုးရာရန်သူများကို တိုက်ခိုက်ခဲ့ပြီး၊ သူ၏တာဝန်ပြီးမြောက်မှုကို သက်သေအဖြစ် အာဂတ်ကို ပြန်လည်ယူဆောင်လာခဲ့သည်။ ကရမေလတွင်တည်ဆောက်ထားသော အောင်ပွဲအမှတ်တရသည် သူ၏ကိုယ်ပိုင်ကျေနပ်မှု၏ သက်သေဖြစ်သည်။ တာရစုမြို့မှ ရှောလကဲ့သို့ပင်၊ ကိဿမှ ရှောလသည် သူရွေးချယ်သော လုပ်ရပ်များသည် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်နှင့် ညီညွတ်သည်ဟု ယုံကြည်လာခဲ့သည်။ သို့သော် ဤတွင် နှစ်ဦးအကြား တူညီမှုသည် ပြီးဆုံးသည်၊ အကြောင်းမှာ တစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို သိရှိပြီး မလိုက်နာခဲ့သော်လည်း၊ အခြားတစ်ဦးသည် မသိနားမလည်မှုဖြင့် လုပ်ဆောင်ခဲ့သည် (၁ တိမောသေ ၁:၁၃)။

13. I have performed. With an apparent show of great respect, Saul waited expectantly to receive Samuel’s commendation. Like men all through the course of history, Saul was ready to believe that he had carried out the commission given him, merely by performing that part of it that was agreeable to him. He had made a foray against the traditional enemies of Israel, and had returned with Agag as proof of the accomplishment of his mission. The victory monument erected in Carmel is evidence of his self-satisfaction. Like Saul of Tarsus, Saul the son of Kish had no doubt come to believe that acts of his own choosing were performed in harmony with God’s will. But here, of course, similarity between the two ends, for the one knew the will of God and did it not, but the other acted in ignorance (1 Tim. 1:13).

၁၄. ဤသိုးများအော်သံ။ ရှောလ၏ ကိုယ်ကျင့်သိစိတ်သည် ထိုအချိန်တွင် သန့်ရှင်းပုံရသော်လည်း၊ သိုးစုများ၏ အော်သံသည် ရှောလ၏ အမိန့်မနာခံမှုနှင့် သူ၏ကိုယ်ကျင့်သိစိတ်သည် ယုံကြည်အားကိုးရန် မဖြစ်နိုင်ကြောင်း ထင်ရှားစွာ ပြောဆိုသည်။ ကိုယ်ကျင့်သိစိတ်ကို မီးပူဖြင့် လောင်ကျွမ်းစေခြင်း (၁ တိမောသေ ၄:၂) နှင့် သေးငယ်သောလုပ်ရပ်များမှ သန့်စင်ပြီး (ဟေဗြဲ ၉:၁၄) အပြစ်မရှိစေခြင်း (တမန်တော် ၂၄:၁၆) ဟူသည့်အရာရှိသည်။ သူ၏ဘိသိက်ခံရပြီးနောက်၊ ရှောလသည် မွန်မြတ်သော စရိုက်လက္ခဏာများစွာကို ပြသခဲ့ပြီး၊ ရှမွေလသည် ယေရှုသည် ယုဒါစကို ချစ်သကဲ့သို့ သူ့ကို ချစ်ခဲ့သည်။ သို့သော် အာဏာရရှိခြင်းသည် သူ့ကို အနှောင့်အယှက်မခံသော အာဏာရှင်တစ်ဦးအဖြစ် ပြောင်းလဲစေခဲ့သည်။ သူသည် သူ၏အမိန့်နာခံမှုကို ကြွေးကြော်နေစဉ်တွင်၊ သိုးစုများသည် သူ၏အမိန့်မနာခံမှုကို ကျယ်လောင်စွာ ကြွေးကြော်နေသည်။

14. This bleating. Though Saul’s conscience appeared clear at the moment, the bleating of the flocks spoke forth eloquently of Saul’s disobedience and of the fact that his conscience was not dependable. There is such a thing as having the conscience seared with a hot iron (1 Tim. 4:2), instead of having it purged from dead works (Heb. 9:14) and void of offense (Acts 24:16). Since his anointing, Saul had demonstrated many noble traits of character, and Samuel loved him, much as Jesus loved Judas. But the acquisition of power had changed the man into a despot who would brook no interference. While he was in the very act of proclaiming his obedience, the flocks were loudly proclaiming his disobedience.

၁၅. လူများက အကောင်းဆုံးကို သိမ်းဆည်းခဲ့သည်။ အာဒံနှင့် ဧဝတို့ကဲ့သို့ပင်၊ ရှောလသည် အခြားသူတစ်ဦးကို အပြစ်တင်ရန် ကြိုးစားသည်။ ဖိလိတ္ထိလူမျိုးကို အောင်နိုင်သည့်နေ့တွင် အစာမစားရန် အမိန့်ကို လိုက်နာခဲ့သည့်နည်းတူ (၁ ရှမွေလ ၁၄:၂၄)၊ အာမလက်လူမျိုး၏ပိုင်ဆိုင်မှုအားလုံးကို ဖျက်ဆီးရန် ရှောလ၏အမိန့်ကို လူများသည် သစ္စာစောင့်သိမည်မဟုတ်လား။ ရှောလ၏သဘာဝနှင့် ဉာဏ်ရည်ရှိသူတစ်ဦးအတွက် ဤကဲ့သို့သော ဆင်ခြေဖြင့် ခိုလှုံရန်ကြိုးစားခြင်းသည် ဝိညာဉ်ရေးရာပြိုလဲမှု၏ ထင်ရှားသောသက်သေဖြစ်သည်။

15. People spared the best. Like Adam and Eve, Saul sought to blame someone else. Would not the people now have been as loyal to Saul’s command to destroy everything belonging to the Amalekites as they had been previously in abstaining from food on the day they put the Philistines to rout (ch. 14:24)? For anyone of Saul’s nature and intelligence to seek refuge in such an excuse is clear evidence of spiritual breakdown.

၁၇. သင်သည် သေးငယ်ခဲ့စဉ်။ အင်္ဂါရပ် ၁၇ ၏ ဟေဗြဲစာသားကို စကားလုံးအားဖြင့် ဘာသာပြန်ပါက “သင်သည် သင်၏မျက်စိတွင် သေးငယ်ခဲ့စဉ် [သို့မဟုတ် ဖြစ်နေစဉ်]၊ သင်သည် ဣသရေလမျိုးနွယ်များ၏ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သည် မဟုတ်လား” ဟူ၍ ဖြစ်နိုင်သည်။ ဟေဗြဲစာသားတွင် ကြိယာများသည် ဖော်ပြထားခြင်းမရှိဘဲ အဓိပ္ပာယ်သက်ရောက်ပြီး၊ အင်္ဂလိပ်ဘာသာသို့ဘာသာပြန်ရာတွင် ၎င်းတို့ကို ထည့်သွင်းရန်လိုအပ်သည်။ ရှမွေလသည် ဤတွင် အတိတ်ကာလအတွေ့အကြုံကို ရည်ညွှန်းသည်ဟု ယူဆပါက၊ KJV သည် အတိတ်ကာလကို အသုံးပြုပြီး၊ RSV နှင့် အခြားခေတ်သစ်ဘာသာပြန်များက ရှမွေလသည် ရှောလ၏ အင်္ဂါရပ် ၁၅ ၏ဖော်ပြချက်ကို စဉ်းစားပြီး၊ လက်ရှိအချိန်ဖြင့် ပြောဆိုသည်ဟု ယူဆသည်။ KJV သည် ရှမွေလသည် ရှောလ၏ ယခင်နှိမ့်ချမှုနှင့် ယခုမာနထောင်လွှားမှုအကြား ခြားနားချက်ကို ဖော်ပြသည်ဟု နားလည်သော်လည်း၊ RSV နှင့် အခြားသူများက ရှမွေလ၏ လူများ၏အလိုတော်အောက်တွင် သူ၏ဖော်ပြထားသော နှိမ့်ချမှု (အင်္ဂါရပ် ၁၅) နှင့် သူ၏ဘုရားသခင်ခန့်အပ်ထားသော ခေါင်းဆောင်အဖြစ်တာဝန်နှင့် ခြားနားချက်အဖြစ် ယူဆသည်။

17. When thou wast little. A literal translation of the Hebrew of v. 17 permits either the rendering, “Though [or, when] you [were] little in your own sight, [were] you not [made] head of the tribes of Israel?” or, “Though you [are] little in your own sight, [are] you not head of the tribes of Israel?” In the Hebrew text the verbs are implied rather than expressed, and translation into English requires that they be supplied. Assuming that Samuel here refers to a past experience, the KJV uses the past tense, whereas the RSV and other modern translations consider that he is thinking of Saul’s statement of v. 15, and so addresses him in terms of the present. The KJV understands Samuel to be drawing a contrast between Saul’s previous humility and present pride, but the RSV and others take the statement as a contrast between Saul’s expressed subordination to the will of the people (v. 15), a false humility, and his divine appointment as their leader (v. 17).

“ယေဟောဝါသည် သင့်ကို ဣသရေလ၏ဘုရင်အဖြစ် ဘိသိက်ပေးခဲ့သည်” ဟူသော စကားစုသည် “သင်သည် ဣသရေလမျိုးနွယ်များ၏ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သည် မဟုတ်လား” ဟူသော ယခင်ဖော်ပြချက်ကို ရိုးရှင်းစွာ ထပ်လောင်းဖြစ်သည်။ ထို့ပြင်၊ ရှောလသည် “လူများက” “အကောင်းဆုံး” သိမ်းဆည်းထားသည်ဟူသော အကြောင်းပြချက်ဖြင့် သူ၏အပြုအမူကို ရှင်းပြခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့ကို ထိန်းချုပ်နိုင်ခြင်းမရှိကြောင်း ညွှန်းဆိုသည် (အင်္ဂါရပ် ၁၅)။ RSV ၏အဆိုအရ၊ ရှမွေလသည် ရှောလ၏ တာဝန်ရှောင်ရှားမှုကို—“သင်သည် သင်၏မျက်စိတွင် သေးငယ်သည်” ဆိုသည်မှာ သင့်လူများကို ထိရောက်စွာ ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းမရှိဟူ၍—သူသည် ၎င်းတို့၏ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သည်ဟူသော တရားဝင်အတည်ပြုချက်ဖြင့် စိန်ခေါ်ခဲ့သည်။ အင်္ဂါရပ် ၁၇-၁၉ (အင်္ဂါရပ် ၁-၃ ကိုကြည့်ပါ) တွင် ရှမွေလသည် ရှောလ၏ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆိုင်ရာတာဝန်ကို သတိပေးရန် ဆက်လက်လုပ်ဆောင်သည်—ယေဟောဝါသည် (၁) သူ့ကို ဣသရေလအားလုံး၏ ခေါင်းဆောင်အဖြစ် ဘိသိက်ပေးခဲ့သည်၊ (၂) အာမလက်လူမျိုးကို တိုက်ခိုက်ရန် စေလွှတ်ခဲ့သည်၊ (၃) ၎င်းတို့ကို လုံးလုံးဖျက်ဆီးရန် အမိန့်ပေးခဲ့သည်။ သူသည် အဘယ်ကြောင့် နာခံခြင်းမပြုသနည်း။ နာခံမှုဆိုင်ရာ မေးခွန်းသည် ကောင်းကင်ဘုရားသခင်နှင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ဆက်ဆံရေးတွင် အမြဲတမ်းဗဟိုချက်ဖြစ်သည်။

The phrase, “the Lord anointed thee king over Israel,” appears to be simply a repetition of the preceding statement, “Wast thou not made the head of the tribes of Israel?” Furthermore, Saul had accounted for his conduct on the basis that it was “the people” who had kept “the best” of the spoils—implying that he had not been able to restrain them (v. 15). According to the RSV, Samuel challenged Saul’s evasion of responsibility—“you are little in your own eyes,” that is, unable to exercise effective control over your men—with a solemn affirmation that he was their leader. In vs. 17–19 (see vs. 1–3) Samuel then proceeds to remind Saul of his personal responsibility in the matter: The Lord had (1) anointed him king, and thus leader of all Israel, (2) sent him against the Amalekites, and (3) commanded him to destroy them utterly. Why had he not obeyed? The question of obedience is ever central in our relations to the God of heaven.

သမ္မာကျမ်းစာ (KJV) အရ၊ ရှမွေလသည် ဤနေရာတွင် ရှောလုအား သူ၏ ဘိသိက်ခံရစဉ်က (အခန်း ၉:၂၁) ပြောခဲ့သော စကားကို သတိပေးနေသည်။ ထိုစဉ်က နှိမ့်ချသောအနေအထားမှ ဣသရေလလူမျိုး၏ ခေါင်းဆောင်အဖြစ် ချီးမြှင့်ခံရသည်။ ဘုရားသခင်၏ အစီအမံသည် သူ၏ ကျွန်များကို သွေးဆောင်မှုမဖြစ်ပေါ်နိုင်သည့်နေရာတွင် ထားရန်မဟုတ်၊ သွေးဆောင်မှု၏ အလယ်တွင် ထည့်ထားရန်လည်း မဟုတ်၊ ထိုနေရာတွင် သူတို့သည် အညံ့ခံသောအခါ ခွင့်လွှတ်ပြီး အပြစ်ထဲတွင် ဆက်လက်နေထိုင်ခွင့်ပြုရမည်လည်း မဟုတ်ပေ။ သို့သော် သူ၏ အလိုတော်မှာ သူတို့ကို ပြန်လည်ဖယ်ရှားပြီး ဤနေရာနှင့် ယခုအခါတွင် အပြစ်ကို ဆန့်ကျင်သည့် တိုက်ပွဲတွင် အနိုင်ရရှိစေလိုခြင်းဖြစ်သည်။ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်သည် ခရစ်တော်ကို စာတန်၏ သွေးဆောင်မှုခံရရန် တောထဲသို့ ပို့ဆောင်ခဲ့သည် (မာကု ၁:၁၂)။ ရှောလုအား သခင်ဘုရားသည် သူ့ကို ချစ်ပြီး အမြဲတစေ ကူညီပေးမည့်သူဖြစ်ကြောင်း ထင်ရှားသော သက်သေကို ပေးခဲ့သည်။ သူ၏ မာန်မာနထောင်လွှားသော သဘာဝကို သိသော ဘုရားသခင်သည် သူ့အား အောင်မြင်ရန်နှင့် သူ၏ မကောင်းသော စရိုက်များကို ကျော်လွှားရန် အခွင့်အလမ်းများ မပေးခဲ့သည်ဟု သူဘယ်သောအခါမှ စွပ်စွဲ၍မရ။ ဘုရားသခင်သည် သူ့အား နှလုံးသစ်တစ်ခု ပေးခဲ့သည့်အချက် (၁ ရှမွေလ ၁၀:၉) သည် ရှောလုသည် သူအလိုရှိပါက သူ၏ ယခင်ဘဝနည်းလမ်းသို့ ပြန်သွားနိုင်မည်မဟုတ်ဟု မဆိုလိုပေ။ ရှောလုသည် မိမိကိုယ်ကို ချီးမြှင့်မည်လား။ ထိုသို့ဆိုလျှင် ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို နှိမ့်ချရမည်။

According to the KJV, Samuel was here reminding Saul of his statement at the time of his anointing (ch. 9:21), when from a humble position he had been elevated to be the leader of Israel. It is not God’s plan to place His servants where they cannot be tempted, nor is it His plan to thrust them into the midst of temptation, where, when they yield, He must forgive and then permit them to continue in sin. Rather, it is His desire so to reclaim them that they can win the battle against sin here and now. The Holy Spirit led Christ into the wilderness to be tempted of Satan (Mark 1:12). Saul was given unmistakable evidence that the Lord loved him and would be his constant helper. He could never charge that God, knowing his egotistical nature, failed to give him every opportunity to make good and to overcome his bad traits. The fact that God gave him another heart (1 Sam. 10:9) did not mean that Saul could not return to his old manner of life if he so desired. Would Saul exalt himself? Then God must humble him.

၁၇. ဘုရားသခင်သည် နှိမ့်ချပြီး အပ်နှံသူများကို လမ်းညွှန်သည်—[၁ ရှမွေလ ၁၅:၁၇ ကိုးကားသည်]။ ဤတွင် ရှမွေလသည် ရှောလုအား ဣသရေလ၏ သရဖူအဖြစ် ခန့်အပ်ရခြင်း၏ အကြောင်းရင်းကို ထောက်ပြသည်။ သူသည် မိမိ၏ စွမ်းရည်များကို နှိမ့်ချသော အမြင်ရှိပြီး၊ သွန်သင်ခံရန် ဆန္ဒရှိခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏ ရွေးချယ်မှုသည် သူ့အပေါ်သို့ ကျရောက်သောအခါ၊ သူသည် အသိပညာနှင့် အတွေ့အကြုံမလုံလောက်ခဲ့ပြီး၊ ကောင်းသော အရည်အသွေးများစွာရှိသော်လည်း၊ စရိုက်တွင် ဆိုးရွားသော ချို့ယွင်းချက်များ ရှိခဲ့သည်။ သို့သော် သခင်ဘုရားသည် သူ့အား လမ်းညွှန်သူနှင့် ကူညီသူအဖြစ် သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်ကို ပေးအပ်ခဲ့ပြီး၊ ဣသရေလ၏ အုပ်စိုးသူအတွက် လိုအပ်သော အရည်အသွေးများကို ဖွံ့ဖြိုးစေနိုင်သော အနေအထားတွင် ထားရှိခဲ့သည်။

17. God Guides the Humble and Consecrated.—[1 Sam. 15:17 quoted.] Here Samuel points out the reason for Saul’s appointment to the throne of Israel. He had a humble opinion of his own capabilities, and was willing to be instructed. When the divine choice fell upon him, he was deficient in knowledge and experience, and had, with many good qualities, serious defects of character. But the Lord granted him the Holy Spirit as a guide and helper, and placed him in a position where he could develop the qualities requisite for a ruler of Israel.

အကယ်၍ သူသည် မိမိ၏ ခွန်အားနှင့် ဆုံးဖြတ်ချက်ကို အားကိုးခဲ့ပါက၊ ရှောလုသည် စိတ်လှုပ်ရှားစွာ လှုပ်ရှားမည်ဖြစ်ပြီး၊ ဆိုးရွားသော အမှားများကို ကျူးလွန်မည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် သူသည် နှိမ့်ချနေထိုင်ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ ဉာဏ်ပညာဖြင့် အစဉ်လမ်းညွှန်ခံရန် ရှာဖွေကာ၊ ဘုရားသခင်၏ ကောင်းကင်လုပ်ငန်းများဖွင့်လှစ်ရာ၌ တိုးတက်မှုရှိခဲ့ပါက၊ သူသည် မြင့်မားသော ရာထူး၏ တာဝန်များကို အောင်မြင်စွာနှင့် ဂုဏ်သိက္ခာရှိစွာ ထမ်းဆောင်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်လွှမ်းမိုးမှုအောက်တွင်၊ ကောင်းသော အရည်အသွေးတိုင်းသည် အားကောင်းလာမည်ဖြစ်ပြီး၊ ဆိုးရွားသော စရိုက်များသည် တဖြည်းဖြည်း ၎င်းတို့၏ စွမ်းအားကို ဆုံးရှုံးလာမည်ဖြစ်သည်။

Should he trust to his own strength and judgment, Saul would move impulsively, and would commit grave errors. But if he would remain humble, seeking constantly to be guided by divine wisdom, and advancing as the providence of God opened the way, he would be enabled to discharge the duties of his high position with success and honor. Under the influence of divine grace, every good quality would be gaining strength, while evil traits would as steadily lose their power.

ဤသည်မှာ သခင်ဘုရားသည် သူ့ကို အပ်နှံသူအားလုံးအတွက် လုပ်ဆောင်ရန် အဆိုပြုထားသော အလုပ်ဖြစ်သည် (ST စက်တင်ဘာ ၇၊ ၁၈၈၂)။

This is the work which the Lord proposes to do for all who consecrate themselves to Him (ST Sept. 7, 1882).

မလုံလောက်သည်ဟု ခံစားရသူများသည် အကူအညီရရှိမည်—ဘုရားသခင်သည် ကျွန်ုပ်တို့ကို မည်သည့်အနေအထားတွင် ထားရှိသည်ဖြစ်စေ၊ မည်သည့်တာဝန်များ သို့မဟုတ် အန္တရာယ်များရှိသည်ဖြစ်စေ၊ သူသည် စိတ်အားထက်သန်စွာ ရှာဖွေသူအား လိုအပ်သော ကျေးဇူးတော်ကို ပေးအပ်ရန် ကတိပြုထားကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့ မှတ်သားထားသင့်သည်။ ၎င်းတို့၏ ရာထူးအတွက် မလုံလောက်သည်ဟု ခံစားရသော်လည်း၊ ဘုရားသခင်၏ အမိန့်ကြောင့် ၎င်းကို လက်ခံပြီး၊ သူ၏ စွမ်းအားနှင့် ဉာဏ်ပညာကို အားကိုးသူများသည် အားကောင်းလာမည်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ အလုပ်သို့ ဝင်ရောက်သောအခါ၊ မည်သည့်အရာကိုမဆို သင်ယူရန် လိုအပ်နိုင်သော်လည်း၊ ခရစ်တော်ကို ဆရာအဖြစ်ထားရှိပါက၊ ၎င်းတို့သည် ထိရောက်သော အလုပ်သမားများဖြစ်လာမည်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် လောကီဉာဏ်ရှိသူများအား သူ၏ အလုပ်ကို အပ်နှံမထားပေ။ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့သည် သင်ယူရန် မာန်ကြီးလွန်းသည်။ သူသည် ၎င်းတို့၏ ချို့ယွင်းချက်များကို ခံစားသိရှိပြီး၊ မတိမ်းမယိမ်းသော ဉာဏ်ပညာဖြင့် လမ်းညွှန်ခံရန် ရှာဖွေသူများကို ရွေးချယ်သည် (ST စက်တင်ဘာ ၇၊ ၁၈၈၂)။

Those Who Feel Insufficient Will Receive Help.—Whatever the position in which God has placed us, whatever our responsibilities or our dangers, we should remember that He has pledged Himself to impart needed grace to the earnest seeker. Those who feel insufficient for their position, and yet accept it because God bids them, relying upon His power and wisdom, will go on from strength to strength. When they enter upon their work, they may have almost everything to learn; but with Christ as a teacher they will become efficient laborers. God does not intrust His work to the worldly wise; for they are too proud to learn. He chooses those who, feeling their deficiencies, seek to be guided by unerring wisdom (ST Sept. 7, 1882).

အပြစ်များအပေါ် ထိလွယ်ရှလွယ်ဖြစ်ရန် လေ့ကျင့်ပါ။—ဆိုးလ်အား ဘုရားသခင်က ခေါ်ဆိုခဲ့သည့်အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် လူများစွာကို သူ၏အမှုတော်တွင် ရာထူးများသို့ ခေါ်ဆိုခဲ့သည်။ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့သည် မိမိကိုယ်မိမိ နှိမ့်ချပြီး သင်ယူတတ်သော စိတ်ထားရှိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ သူ၏အစီအမံဖြင့် ၎င်းတို့အား သူနှင့်သင်ယူနိုင်သောနေရာတွင် ထားရှိသည်။ သင်ကြားပို့ချမှုကို လက်ခံမည့်သူအားလုံးကို သူသည် ကျေးဇူးနှင့် ဉာဏ်ပညာကို ပေးအပ်မည်။ စာတန်အား ၎င်းတို့၏စီရင်ဆုံးဖြတ်မှုကို ဖျက်ဆီးရန် သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏သြတ္တပ္ပစိတ်ကို အနိုင်ယူရန် အခွင့်အရေးမပေးနိုင်စေရန် ၎င်းတို့ကို သူနှင့်အလွန်နီးကပ်စွာ ဆက်သွယ်ထားရန် သူ၏ရည်ရွယ်ချက်ဖြစ်သည်။ သူသည် ၎င်းတို့၏စရိုက်အားနည်းချက်များကို ဖော်ပြပေးမည်ဖြစ်ပြီး၊ သူ၏အကူအညီကို ရှာဖွေသောသူအားလုံးအား ၎င်းတို့၏အမှားများကို ပြုပြင်ရန် ခွန်အားပေးမည်။ လူတစ်ဦး၏ အဓိကအပြစ်ဖြစ်စေကာမူ၊ မည်သည့်ခါးသီးသော သို့မဟုတ် အန္တရာယ်ရှိသော စိတ်ဆန္ဒများက လွှမ်းမိုးရန်ကြိုးစားနေပါစေ၊ ဣသရေလ၏အကူအညီပေးသူ၏ နာမနှင့် ခွန်အားဖြင့် သတိထားပြီး ဆန့်ကျင်တိုက်ခိုက်ပါက ၎င်းတို့သည် အောင်မြင်နိုင်သည်။ ဘုရားသခင်၏သားသမီးများသည် အပြစ်အပေါ် ထိလွယ်ရှလွယ်ဖြစ်သော စိတ်သဘောထားကို ပြုစုပျိုးထောင်သင့်သည်။ ဤနေရာတွင်သာမက အခြားနေရာများတွင်လည်း၊ သေးငယ်သောအရာများ၏နေ့ကို မထီမဲ့မြင်မပြုသင့်ပါ။ လူများအား သေးငယ်သောအပြစ်များကို ကျူးလွန်ရန် ဦးဆောင်ရန်၊ ဘုရားသခင်၏ ရှင်းလင်းစွာ ဖော်ပြထားသော လိုအပ်ချက်များမှ သေးငယ်သော လှည့်ဖျားမှုများ၊ သေးငယ်သော လွန်ကျူးမှုများ၏ အန္တရာယ်ကို မျက်စိကွယ်စေရန် စာတန်၏ အအောင်မြင်ဆုံးနည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ အချို့သော ကြီးမားသော လွန်ကျူးမှုများကို ထိတ်လန့်စွာ ရှောင်ရှားမည့်သူများသည်၊ သေးငယ်သောကိစ္စများတွင် အပြစ်ကို အနည်းငယ်သာထင်မှတ်ရန် ဦးဆောင်ခံရသည်။ သို့သော် ဤသေးငယ်သောအပြစ်များသည် ဝိညာဉ်ထဲတွင် ဘုရားသခင်ကိုကိုးကွယ်သောဘဝကို တိုက်စားသည်။ မတော်မတရားလမ်းသို့ ဝင်ရောက်သောခြေဖဝါးများသည် သေခြင်းသို့ရောက်သော ကျယ်ပြန့်သောလမ်းကို ဦးတည်နေသည်။ တစ်ကြိမ်တစ်ခါ နောက်ပြန်လှုပ်ရှားမှုစတင်လာသောအခါ၊ ၎င်းသည် မည်သည့်နေရာတွင် အဆုံးသတ်မည်ကို မည်သူမျှ မပြောနိုင်ပါ။ …

Become Sensitive to Little Digressions.—There are many whom He has called to positions in His work for the same reason that He called Saul,—because they are little in their own sight, because they have a humble and teachable spirit. In His providence He places them where they may learn of Him. To all who will receive instruction He will impart grace and wisdom. It is His purpose to bring them into so close connection with Himself that Satan shall have no opportunity to pervert their judgment or overpower their conscience. He will reveal to them their defects of character, and bestow upon all who seek His aid, strength to correct their errors. Whatever may be man’s besetting sin, whatever bitter or baleful passions struggle for the mastery, he may conquer, if he will watch and war against them in the name and strength of Israel’s Helper. The children of God should cultivate a keen sensitiveness to sin. Here, as well as elsewhere, we should not despise the day of small things. It is one of Satan’s most successful devices, to lead men to the commission of little sins, to blind the mind to the danger of little indulgences, little digressions from the plainly stated requirements of God. Many who would shrink with horror from some great transgression, are led to look upon sin in little matters as of trifling consequence. But these little sins eat out the life of godliness in the soul. The feet which enter upon a path diverging from the right way are tending toward the broad road that ends in death. When once a retrograde movement begins, no one can tell where it may end. …

ကိုယ့်ကိုယ်ကို မယုံကြည်ရန်နှင့် ဘုရားသခင်ထံတွင် လမ်းညွှန်မှုနှင့် ထောက်ပံ့မှုအတွက်၊ သူ၏အလိုတော်ကို သိရှိရန်နှင့် ၎င်းကို လိုက်နာရန် ခွန်အားအတွက် လုံးလုံးလျားလျား အားကိုးရန် သင်ယူရမည် (အက်စ်တီး စက်တင်ဘာ ၇၊ ၁၈၈၂)။

We must learn to distrust self and to rely wholly upon God for guidance and support, for a knowledge of His will, and for strength to perform it (ST Sept. 7, 1882).

၂၀။ အကျွန်ုပ်သည် နာခံပြီးပြီ။ မနာခံမှုကို နာခံမှုအဖြစ် လိမ်ညာရန်ကြိုးစားသည့် ဖောက်ပြန်ပြီး ခေါင်းမာသော နှလုံးသာလျှင်ဖြစ်သည်။ ဤသို့ပြောဆိုခြင်းဖြင့် ရှောလုသည် သူသွားရာလမ်းမှ မည်မျှဝေးကွာသွားသည်ကို သက်သေပြခဲ့သည်။ ဧဝသည် တားမြစ်ထားသောသစ်ပင်၏အသီးကို “အစာအဖြစ်ကောင်းသည်၊ … မျက်စိဖြင့်ကြည့်ရသည်မှာ နှစ်သက်ဖွယ်ဖြစ်ပြီး၊ ပညာရှိစေရန် အလိုရှိဖွယ်သစ်ပင်” ဟု “မြင်”သောအခါ “အသီးကိုယူ၍ စားခဲ့သည်” (ကမ္ဘာဦး ၃:၆)။ ဘုရားသခင်က အကျင့်စာရိတ္တအဆိပ်အဖြစ် ရှင်းလင်းစွာ သတ်မှတ်ထားသည့်အရာကို ပိုမိုကောင်းမွန်သောဘဝအတွက် အလိုရှိဖွယ်ဟု ယုံကြည်လာသောအခါ၊ ထိုသူသည် ဘုရားသခင်ထံမှ သစ္စာခံယူပြီး နတ်ဆိုးထံသို့ သစ္စာခံယူသည်။ ဘုရားသခင်က မမှန်ကန်ဟုဆိုထားသည့်အရာကို မှန်ကန်သည်ဟု ထင်လာသောအခါ၊ ထိုသူသည် တားမြစ်ထားသောနယ်မြေသို့ ခြေချမိပြီး၊ သွေးဆောင်သူ၏ ဆွဲဆောင်မှုများမှ အကာအကွယ်မရှိတော့သည်ကို သိနိုင်သည်။ သူသည် မိမိ၏ဝိညာဉ်ရေးမျက်စိကို ကိုယ်တိုင်မှိတ်ပြီး၊ မိမိ၏နှလုံးကို ကိုယ်တိုင်မာကျောစေသည် (ဧဖက် ၄:၃၀၊ ထွက်မြောက်ရာ ၄:၂၁ ကိုကြည့်ပါ)။

20. Yea, I have obeyed. Only a perverse, obdurate heart would attempt to pawn off disobedience as obedience. By making this claim Saul gave evidence of how far he had wandered from the pathway of right. It was when Eve “saw” that the fruit of the forbidden tree was “good for food, … pleasant to the eyes, and a tree to be desired to make one wise” that “she took of the fruit thereof, and did eat” (Gen. 3:6). It is when a person convinces himself that what God has clearly marked as moral poison is desirable for the table of more abundant living that he forswears allegiance to God and swears allegiance to the devil. When what God has said is all wrong appears to be all right, a man may know that he has set foot on forbidden ground, and is without protection against the hypnotic allurements of the tempter. He has blinded his own spiritual eyesight and hardened his own heart (see Eph. 4:30; see on Ex. 4:21).

ခရစ်တော်က သူ၏တပည့်များကို “သင်တို့ကို သတ်သူတိုင်းသည် ဘုရားသခင်အား ဝတ်ပြုသည်ဟု ထင်မည့်အချိန်ရောက်လာလိမ့်မည်” ဟု သတိပေးခဲ့သည် (ယောဟန် ၁၆:၂)။ အစောပိုင်းအသင်းတော်ခေတ်မှစ၍ (တမန်တော် ၂၆:၉–၁၁၊ တိမောသေ ၁:၁၃ နှင့်နှိုင်းယှဉ်ပါ) ယနေ့အချိန်ထိ၊ ဘုရားသခင်၏ကျွန်များအပေါ် အပြင်းထန်ဆုံးနှိပ်စက်မှုများသည် ဘာသာတရားအမည်ဖြင့် ပြုလုပ်ခဲ့ကြသည်။ ပြစ်ဒဏ်ပိတ်ပြီးနောက်၊ ဆိုးညစ်သောသူများသည် ဘုရားသခင်အတွက် ထက်သန်သောစိတ်ဖြင့် ဘာသာတရားပုံစံများကို ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ကြလိမ့်မည် (GC 615)။ အမှားကို အမှန်အဖြစ်ဖုံးကွယ်ထားရန် နတ်ဆိုး၏အထိရောက်ဆုံးနည်းဗျူဟာဖြစ်သည်။ ဤအကြောင်းကြောင့်၊ လူသိများသော လူဒိစီယာသို့ မျက်မြင်သက်သေအမှန်က သူတို့၏အမှန်တကယ်အခြေအနေကို “မြင်”နိုင်ရန် ဝိညာဉ်ရေးရာ “မျက်စိဆေးကို” အသုံးပြုရန် အကြံပေးသည် (ဗျာဒိတ် ၃:၁၈)၊ ထို့ဖြင့် အမှန်နှင့်အမှားကို ခွဲခြားနိုင်ရန်၊ နတ်ဆိုး၏လှည့်စားမှုများကို သိရှိ၍ ရှောင်ရှားနိုင်ရန်၊ အပြစ်ကိုသိရှိ၍ ရွံရှာနိုင်ရန်၊ အမှန်ကိုမြင်၍ နာခံနိုင်ရန်ဖြစ်သည် (5T 233)။ သို့မဟုတ်လျှင်၊ ခရစ်တော်ခေတ်က ဂျူးများကဲ့သို့၊ လူသားတို့၏ပညတ်များကို အဆုံးအမ အဖြစ်လက်ခံရာတွင် တွေ့ရလိမ့်မည် (မဿဲ ၁၅:၉ ကိုကြည့်ပါ)။

Christ warned His disciples that “the time cometh, that whosoever killeth you will think that he doeth God service” (John 16:2). From the days of the early church (Acts 26:9–11; cf. 1 Tim. 1:13) to the present, the most severe persecutions against the servants of God have been waged in the name of religion. After the close of probation evil men will continue the forms of religion with apparent zeal for God (GC 615). It is the devil’s cleverest device so to camouflage error that it passes for truth. For this reason the True Witness to the Laodiceans, in whose time the master counterfeiter will put forth his most successful efforts, counsels them to make use of spiritual “eyesalve” that they may “see” (Rev. 3:18) their own true condition, that they may distinguish between truth and error, that they may discern the wiles of Satan and shun them, that they may detect sin and abhor it, and that they may see the truth and obey it (5T 233). Otherwise, like the Jews of Christ’s time, they will be found accepting as doctrine the commandments of men (see Matt. 15:9).

အာဂတ်ကို ယူလာခဲ့သည်။ မယုံနိုင်စရာဖြစ်သော်လည်း မှန်သည်။ ရှောလုသည် သူ၏အကြီးမားဆုံးမနာခံမှုကို ဘုရားသခင်၏ပရောဖက်ရှမွေလမှတစ်ဆင့် ပေးထားသောအမိန့်ကို အပြည့်အဝနာခံမှုအဖြစ် သက်သေအဖြစ် တင်ပြခဲ့သည်။ သူ၏ဝိညာဉ်ရေးမျက်စိမမြင်နိုင်သောအခြေအနေတွင် သူသည် မမှန်ကန်သည်ကို မှန်ကန်သည်ဟု ယူဆခဲ့ပြီး၊ ရှမွေလက သူယူဆသည့်—တစ်နည်းအားဖြင့်—အလွန်ကြီးမားသောအောင်မြင်မှုကို ကန့်ကွက်သည်ဟု မကျေနပ်ခဲ့သည် (PP 629 ကိုကြည့်ပါ)။

Brought Agag. How preposterous, but true! Saul offers his supreme act of disobedience as proof of full and complete compliance with the command of God through the prophet Samuel. In his spiritually blinded state he now took wrong for right, and felt aggrieved that Samuel should take exception to what he personally considered—and what in a sense was—a very great victory (see PP 629).

၂၁။ ဖျက်ဆီးရမည့်အရာများ။ ဤစကားစုတစ်ခုလုံးသည် ဟေဗြဲစကားလုံး “ချရမ်” မှဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် “အပ်နှံထားသောအရာများ”၊ “မြှုပ်နှံထားသောအရာများ”၊ “အဆဲခံရသောအရာများ” သို့မဟုတ် “ဖျက်ဆီးရန်အပ်နှံထားသောအရာများ” (RSV) ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ “ချရမ်” သည် ဟေဗြဲကြိယာ “ချာရမ်” မှဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် “သာမန်အသုံးပြုမှုကို တားမြစ်ရန်”၊ “ဘုရားသခင်ထံ အပ်နှံရန်”၊ “သုတ်သင်ဖယ်ရှားရန်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ အာခံသည် “အဆဲခံရသောအရာ [ချရမ်]” (ယိရှု ၇:၁၊ ၁၁၊ ၁၃၊ ၁၅၊ ယိရှု ၆:၁၇၊ ၁၈ နှင့်နှိုင်းယှဉ်ပါ) ဖြစ်သည့် ငွေနှင့်ရွှေကို သူ၏ကိုယ်ပိုင်အသုံးပြုရန် ယူခဲ့သည် (ယိရှု ၇:၂၁)၊ ၎င်းတို့သည် သန့်ရှင်းရာဌာနဝတ်ပြုရန်အတွက် သိမ်းထားခဲ့သည် (ယိရှု ၆:၁၉)။ လူတစ်ဦး သို့မဟုတ် အရာတစ်ခုသည် “အဆဲခံရသည်” သို့မဟုတ် “အပ်နှံထားသည်” ဟု ဆိုလိုသည်မှာ ၎င်းကို ဖျက်ဆီးရမည်ဟု မလိုအပ်ပါ၊ သို့သော် ၎င်းကို ဘုရားသခင်ညွှန်ကြားသည့်အတိုင်း အတိအကျ စီမံရမည်ဖြစ်သည်။ ငွေနှင့်ရွှေနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့်၊ မြို့အတွင်းရှိ အခြားအရာအားလုံးကို လုံးဝဖျက်ဆီးရမည် (ယိရှု ၆:၂၁)—သို့သော် ၎င်းတို့သည်လည်း “အဆဲခံရသည်” သို့မဟုတ် “သခင်ဘုရားထံ သိမ်းထားသည်” (ယိရှု ၆:၁၇)။ ထိုနည်းတူ ဟေဗြဲစကားလုံး “ချရမ်” သည် သန့်ရှင်းသောအသုံးပြုရန် “အပ်နှံထားသော” ပူဇော်သက္ကာများအတွက်လည်း အသုံးပြုသည် (ဝတ်ပြုရာ ၂၇:၂၁၊ ၂၈၊ ၂၉၊ တောလည်ရာ ၁၈:၁၄ စသည်တို့ကို ကြည့်ပါ)။

21. Things which should have been utterly destroyed. This whole clause is from the one Hebrew word cherem, “the devoted things,” “the dedicated things,” “the accursed things,” or “things devoted to destruction” (RSV). Cherem is from the verb charam, “to prohibit to common use,” “to consecrate to God,” “to extirpate.” Achan appropriated to his personal use “the accursed thing [cherem]” (Joshua 7:1, 11, 13, 15; cf. ch. 6:17, 18), which included silver and gold (Joshua 7:21) reserved for the sanctuary service (Joshua 6:19). The fact that a person or thing was “accursed,” or “devoted,” did not necessarily mean that it was to be destroyed; but only that it was to be disposed of precisely as God should direct. In contrast with the silver and gold, all else in the city was to be utterly destroyed (Joshua 6:21)—yet they too had been “accursed,” or reserved, “to the Lord” (Joshua 6:17). The same Hebrew word, cherem, is also used of offerings “devoted” to sacred use (see Lev. 27:21, 28, 29; Num. 18:14; etc.).

ရှောလု၏ “လုံးဝဖျက်ဆီးရမည့်အရာများ” သို့မဟုတ် စကားလုံးအရ “အပ်နှံထားသောအရာများ” နှင့်ပတ်သက်သော ထုတ်ပြန်ချက်သည် ဘီဘီလီယာ၌ ဤသို့ဘာသာပြန်ထားသော ဟေဗြဲစကားလုံး၏အသုံးပြုမှုအလင်္ါတွင် အဓိပ္ပာယ်သစ်ရရှိသည်။ ရှမွေလသည် ရှောလုအား အမာလက်လူများနှင့် ၎င်းတို့၏ပိုင်ဆိုင်မှုအားလုံးကို သတ်ဖြတ်ခြင်းဖြင့် “လုံးဝဖျက်ဆီးရန် [ချာရမ်]” ညွှန်ကြားခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ရိုးရှင်းစွာ “အပ်နှံထားသည်” မဟုတ်ပါ၊ “ဖျက်ဆီးရန်အပ်နှံထားသည်” ဖြစ်သည်။ ရှောလုသည် ဘုရားသခင်၏အမိန့်ကို မည်သို့လုပ်ဆောင်ရမည်ကို သူ၏အခွင့်အာဏာဖြင့် ဆုံးဖြတ်ပိုင်ခွင့်ရှိသည်ဟု ယူဆခဲ့ပုံရသည်။

Saul’s statement concerning “the things which should have been utterly destroyed,” or literally, “the devoted things,” takes on new meaning in the light of Bible usage of the Hebrew word thus translated. Samuel had instructed Saul to “utterly destroy [charam]” the Amalekites and all their possessions by slaying them. They were not simply “dedicated”; they were “dedicated to destruction.” Saul apparently reasoned that it was his privilege to decide how the divine command was to be carried out.

ရှောလုသည် “လူများ” က အကောင်းဆုံးသော သိုးနှင့်နွားများကို သိမ်းထားလိုသည်ဟု ပြောသောအခါ အမှန်တရားကို ပြောခဲ့ပုံရသည်။ ၎င်းတို့သည် အမာလက်လူများ၏ သိုးနှင့်နွားများကို ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်အတွက် ယူခွင့်မရှိခဲ့ပါ။ သို့သော် ၎င်းတို့သည် အမာလက်လူများ၏တိရစ္ဆာန်များကို ယဇ်ပူဇော်ရန်အတွက် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်တိရစ္ဆာန်များအစား အစားထိုးခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် ချမ်းသာလာစေနိုင်သည် (PP 629)။ ရှောလုသည် ၎င်းတို့၏အကြံပြုချက်ကို လက်ခံခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏အမိန့်ကို သူမြင်သည့်အတိုင်း အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုပိုင်ခွင့်ကို ယူခဲ့သည်။ ရှောလုအတွက်၊ သူသည် နွားများကို စိတ်မဝင်စားခဲ့ပါ၊ ၎င်းတို့သည် သူ့တွင် လုံလောက်ပြီးသားဖြစ်သည်။ သို့သော် အကယ်၍ သူသည် အောင်မြင်သောဘုရင်တစ်ပါးနှင့်အတူ ပြန်လာခဲ့လျှင်—ထိုခေတ်၏ဓလေ့အတိုင်း—သူသည် အစ္စရေးလူမျိုးအားလုံးရှေ့တွင် သူ၏စစ်ရေးအောင်မြင်မှု၏ သိသာထင်ရှားသော သက်သေကို တင်ပြပြီး၊ သူ၏ဂုဏ်သတင်းကို များစွာမြှင့်တင်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ရှောလုသည် အာဂတ်ကို သူ၏စစ်ရေးကျွမ်းကျင်မှု၏ ပြယုဂ်အဖြစ် တင်ပြပြီးနောက် လူထုရှေ့တွင် ကွပ်မျက်ရန် စီစဉ်ခဲ့ပုံရသည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်ထံမှ ညွှန်ကြားချက်ရရှိထားသော ရှမွေလသည် အာဂတ်ကို ကိုယ်တိုင်ကွပ်မျက်ခြင်းဖြင့် ရှောလု၏စီစဉ်ထားသော ပြပွဲကို ပိတ်ပင်ခဲ့သည်။

Saul no doubt told the truth when he said that “the people” wanted to save the best of the flocks and herds. They were not permitted to take the Amalekite flocks and herds for themselves. But they could enrich themselves by substituting Amalekite animals for those of their own that would otherwise have been required for sacrificial use (PP 629). Saul simply approved of the suggestion as it came to him, and thus assumed the right of interpreting the command of God as he saw fit. For his part, Saul was not interested in the cattle; of these he no doubt had enough and to spare. But if he should return with a conquered king—in keeping with the custom of the day—he would be able to present before all Israel tangible evidence of his military prowess, and would greatly enhance his prestige. Saul no doubt planned on the public execution of Agag after presenting him as an exhibit of his own skill as a warrior. But, instructed of God, Samuel deprived Saul of the planned exhibition by performing the execution himself.

ရှောလုသည် နွားများနှင့် ဘုရင်နှင့်ပတ်သက်၍ ဘုရားသခင်၏အမိန့်ကို နာခံမည်ဟု ယူဆခဲ့ပြီး၊ တစ်ချိန်တည်းတွင် သူ၏လူများ၏ချမ်းသာမှုနှင့် သူ၏ကိုယ်ပိုင်ဂုဏ်သတင်းကို တိုးမြှင့်မည်ဖြစ်သည်။ သူသည် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို သူရွေးချယ်သည့်နည်းဖြင့် အကောင်အထည်ဖော်မည်ဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံးတွင်၊ ဘုရင်နှင့် တိရစ္ဆာန်များကို သတ်ဖြတ်မည်ဖြစ်သော်လည်း၊ ထိုအချိန်အထိ သူနှင့်သူ၏လူများသည် ၎င်းတို့မှ အကျိုးအမြတ်ရရှိမည်ဖြစ်သည်။ ဤတွင် ရှောလု၏အားနည်းချက်မှာ—ဘုရားသခင်အား ဝတ်ပြုဟန်ဆောင်ရင်း၊ သူသည် သူ၏ကိုယ်ပိုင်အကျိုးစီးပွားကို ဦးစားပေးပြီး၊ ဘုရားသခင်၏အကျိုးစီးပွားကို နောက်ဆုံးထားခဲ့သည်။ ဤအကြောင်းကြောင့်ပင်၊ အမာလက်လူများနှင့် ၎င်းတို့၏ပိုင်ဆိုင်မှုအားလုံးကို “အပ်နှံရန်” အမိန့်ပေးရာတွင်၊ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ကို “အပ်နှံရန်” နည်းလမ်းကို သတ်ဖြတ်ခြင်းဖြင့် သတ်မှတ်ပေးခဲ့သည်။

Saul probably reasoned that he would be obeying the command of God with respect to both the cattle and the king, and at the same time adding to the wealth of his subjects and to his own renown. He would accomplish the will of God in a way of his own choosing. Ultimately, both king and animals would be slain; but in the meantime he and his people would profit from them. Herein lay Saul’s weakness of character—while pretending to serve God, he really served his own interests first and those of God last. It was no doubt for this very reason that in sending Saul against the Amalekites with the command to “devote” them and all their possessions, God specified the means whereby they were to be “devoted”—death.

ရှောလုသည် ဤစရိုက်စမ်းသပ်မှုတွင် မအောင်မြင်ခဲ့ပါ။ ရှမွေလပင်လျှင်၊ ရှောလု၏အမှားကို ပြန်လည်ပြောင်းပြန်လှန်ရန် တစ်ညလုံး ဘုရားသခင်ထံ ဆုတောင်းခဲ့သူဖြစ်သော်လည်း (PP 630)၊ ရှောလု၏ပုန်ကန်မှု၏သက်သေကို မြင်သောအခါ ဒေါသထွက်ခဲ့သည် (PP 631)။ ရှောလုသည် သခင်ဘုရားကို စွန့်ခွာခဲ့သောကြောင့်၊ ကောင်းကင်ဘုံသည် သူရွေးချယ်သောလမ်းကို စွန့်လွှတ်ခဲ့ပြီး၊ ရှမွေလသည်လည်း “သူ၏သေ့သောနေ့အထိ ရှောလုကို ထပ်မံတွေ့ရန် မလာခဲ့” (အခန်း ၃၅)။ ရှောလုသည် လူများ၏ဆန္ဒများကို လိုက်လျောခြင်း၊ သူ၏မမှန်ကန်သောဆုံးဖြတ်ချက်အတွက် ၎င်းတို့အား အပြစ်တင်ခြင်း၊ နှင့် ဘုရားသခင်ထံသို့ ဂုဏ်အသရေကို မိမိအတွက် ယူရန်ကြိုးစားခြင်းဖြင့် ဘုရင်အဖြစ် လုံးဝအရည်အချင်းမပြည့်မီခဲ့ပါ။

Saul failed in this great final test of character. Even Samuel, who had spent the night in prayer to God on Saul’s behalf, that the sentence of rejection might be reversed (PP 630), was filled with indignation when he saw the evidence of Saul’s rebellion (PP 631). Because Saul had forsaken the Lord, Heaven abandoned him to the course of his own choosing; and Samuel, for his part, “came no more to see Saul until the day of his death” (v. 35). Saul had completely disqualified himself as king by submitting to the desires of the people, by laying upon them the blame for his own wrong decision, and by seeking to assume to himself honor that in fact belonged to God.

ဂိလဂါလ်တွင်။ ရှောလု၏နေထိုင်ရာနေရာမဟုတ်သော်လည်း၊ ဂိလဂါလ်သည် ဟေဗြဲဘုရင်စနစ်၏ လုပ်ငန်းဆောင်ရွက်ရာ မြို့တော်တစ်ခုဖြစ်ပုံရသည်။ ၎င်းသည် ဂျော်ဒန်မြစ်ကူးပြီးနောက် အစ္စရေးလူမျိုး၏ ပထမဆုံးစခန်းချရာနေရာ (ယိရှု ၄:၁၉) နှင့် ကာနာန်သိမ်းပိုက်ရေးအတွက် စစ်ရေးဌာနချုပ် (ယိရှု ၁၀:၁၅ စသည်တို့) ဖြစ်သည်။ ဤနေရာတွင် မြေယာခွဲဝေမှုကို တကယ်လုပ်ဆောင်ခဲ့သည် (ယိရှု ၁၄:၆ မှ ၁၇:၁၈)။ ဂျော်ဒန်မြစ်ကူးပြီးနောက် ခုနစ်နှစ်ခန့်အကြာ မူလသိမ်းပိုက်မှုပြီးဆုံးသောအခါ၊ သေတ္တာတော်ကို ဂိလဂါလ်မှ ရှိလောသို့ ပြောင်းရွှေ့ခဲ့သည် (ယိရှု ၁၈:၁)။ ထိုအချိန်တွင် ယိရှုသည် “ဧဖရိမ်တောင်ပေါ်ရှိ တိမနသ်သေရာ” တွင် နေထိုင်ခဲ့သည် (ယိရှု ၁၉:၄၉၊ ၅၀)။

In Gilgal. Though not the residence of Saul, Gilgal seems to have been in some respects the functional capital of the Hebrew monarchy. It marked the site of Israel’s first encampment after the crossing of the Jordan (Joshua 4:19) and the military headquarters for the conquest of Canaan (Joshua 10:15; etc.). It was here that the actual division of the land was carried out (Joshua 14:6 to 17:18). When the original conquest of the land was completed, about six or seven years after the crossing of the Jordan, the ark was moved from Gilgal to Shiloh (Joshua 18:1). At that time Joshua resided at “Timnath-serah in mount Ephraim” (Joshua 19:49, 50).

ရှိလောရှိ သန့်ရှင်းရာဌာနဝတ်ပြုမှုသည် ဖိလိတ္တီနလူများက သေတ္တာတော်ကို ယူသွားသောအခါ ရပ်စဲခဲ့သည် (၁ ရှမွေလ ၄:၁၁၊ ဆာလံ ၇၈:၆၀၊ PP 609) နှင့် ရှိလောမြို့ကိုယ်တိုင်လည်း ဖျက်ဆီးခံရသည် (ယေရမိ ၂၆:၆၊ ၉ ကိုကြည့်ပါ)။ သေတ္တာတော်ကို နောက်ပိုင်းတွင် ဘက်သရင်မိသို့ ပြန်ပို့ခဲ့ပြီး (၁ ရှမွေလ ၆:၇–၁၅)၊ ထို့နောက် ကိရယတ်ယာရံသို့ (၁ ရှမွေလ ၇:၁)၊ ဒါဝိဒ်က ၎င်းကို ယေရုရှလင်သို့ ပြောင်းရွှေ့သည်အထိ ထိုနေရာ၌ ရှိနေခဲ့သည် (၂ ရှမွေလ ၆:၂–၁၂၊ ယိရှု ၁၅:၉၊ ၆၀ နှင့်နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်အား ဝတ်ပြုမှုသည် တစ်နည်းအားဖြင့် ဗဟိုချုပ်ကိုင်မှုမရှိဖြစ်သွားခဲ့သော်လည်း၊ ရှမွေလသည် နေရာအမျိုးမျိုးတွင် ယဇ်ပူဇော်ခဲ့သည် (PP 609)၊ ဂိလဂါလ်လည်း ပါဝင်နိုင်သည် (၁ ရှမွေလ ၇:၁၆)။ ဂျဘေရှဂိလဒ်တွင် အောင်မြင်မှုရပြီးနောက်၊ ရှမွေလသည် ရှောလုကို ဘုရင်အဖြစ် အတည်ပြုရန် အစ္စရေးလူများကို ဂိလဂါလ်တွင် စုရုံးခဲ့သည် (၁ ရှမွေလ ၁၁:၁၄၊ ၁၅)။ ဤနေရာတွင်လည်း မစ်မတ်ရှိ ဖိလိတ္တီနလူများ၏ စစ်စခန်းကို တိုက်ခိုက်ရန် တပ်ဖွဲ့များကို စုစည်းခဲ့သည် (၁ ရှမွေလ ၁၃:၄)။ အမာလက်လူများကို တိုက်ခိုက်ရန်အတွက် စခန်းချရာ အခြေစိုက်စခန်းလည်း ဖြစ်နိုင်သည်၊ ရှောလုသည် ဘုရားသခင်ထံ ယဇ်ပူဇော်ရန် ထိုနေရာသို့ ပြန်လာရန် အဆိုပြုခဲ့သည်အတိုင်း ဖြစ်သည်။

The sanctuary service at Shiloh was discontinued when the ark was taken by the Philistines (1 Sam. 4:11; Ps. 78:60; PP 609) and the city of Shiloh itself destroyed (see Jer. 26:6, 9). The ark was later returned, first to Beth-shemesh (1 Sam. 6:7–15) and then to Kirjath-jearim (ch. 7:1), where it remained until David moved it to Jerusalem (2 Sam. 6:2–12; cf. Joshua 15:9, 60). The worship of God was thus in a sense decentralized, though Samuel offered sacrifices in various places (PP 609), probably including Gilgal (1 Sam. 7:16). It was at Gilgal that Samuel assembled Israel to confirm Saul as king after his victory at Jabeshgilead (1 Sam. 11:14, 15). Here also forces were mustered for the attack on the Philistine garrison at Michmash (1 Sam. 13:4). It may also have been the base for the campaign against the Amalekites, as seems to be implied in Saul’s proposal to return there to offer sacrifices to God.

၂၂။ သခင်ဘုရား။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ လှုံ့ဆော်မှုဖြင့်၊ ရှမွေလသည် ဤနက်နဲသောအမှန်တရားကို ထုတ်ဖော်ပြောဆိုခဲ့ပြီး၊ ၎င်းသည် နောင်လာမည့်ခေတ်များအထိ ပဲ့တင်ထပ်လာမည်ဖြစ်သည် (ဆာလံ ၅၁:၁၆–၁၉၊ ဟေရှာယ ၁:၁၁၊ ဟောရှယ ၆:၆၊ မိက္ခာ ၆:၆–၈ စသည်တို့ကို ကြည့်ပါ)။

22. Hath the Lord. Impelled by the Holy Spirit, Samuel gave utterance to this profound truth that was to echo and re-echo down through ages to come (see Ps. 51:16–19; Isa. 1:11; Hosea 6:6; Micah 6:6–8; etc.).

၂၂။ ဘုရားသခင်သည် ဖောက်ပြန်သောလူမျိုး၏ လုယူပစ္စည်းကို မလိုလားခဲ့ပါ။—[၁ ဆမ်မြူရယ် ၁၅:၂၂ ကိုးကားထားသည်]။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူများထံမှ ယဇ်ပူဇော်မှုထက် နာခံမှုကို လိုလားခဲ့သည်။ ကမ္ဘာမြေပေါ်ရှိ စည်းစိမ်အားလုံးသည် သူ၏ပိုင်ဆိုင်မှုဖြစ်သည်။ တောင်ထောင်ပေါ်ရှိ တိရစ္ဆာန်များသည် သူ၏ပိုင်ဆိုင်မှုဖြစ်သည်။ သူသည် ဖောက်ပြန်သောလူမျိုးထံမှ လုယူပစ္စည်းကို၊ ၎င်းတို့အပေါ် သူ၏ကျိန်ဆဲမှုကျရောက်ပြီး ၎င်းတို့အား လုံးဝဖျက်ဆီးရန် ရည်ရွယ်ထားသည့်အရာကို၊ သန့်ရှင်းသောကယ်တင်ရှင်ကို အမှတ်ရစေရန် အပြစ်ကင်းသောသိုးသငယ်အဖြစ် သူ့ထံသို့ မပေးအပ်ရန် လိုအပ်ခဲ့သည် (၁အက်စ်ပီ ၃၆၅)။

22. God Did Not Want Spoil of Corrupt People.—[1 Sam. 15:22 quoted.] God required of His people obedience rather than sacrifice. All the riches of the earth were His. The cattle upon a thousand hills belonged to Him. He did not require the spoil of a corrupt people, upon whom His curse rested, even to their utter extinction, to be presented to Him to prefigure the holy Saviour, as a lamb without blemish (1SP 365).

၂၃။ သင့်ကို ပယ်ထားသည်။ ဤနေရာတွင် ဘုရားသခင်နှင့် လူသားအကြား အဆင့်အပြောင်းအလဲဖြစ်ပေါ်ရသည့် အကြောင်းအမှန်ကို ရှင်းလင်းစွာ ဖော်ပြထားသည်—“သင်သည် ပယ်ထားသောကြောင့်” ဖြစ်သည်။ လူသားသည် မိမိ၏လမ်းကို လိုက်ရန်ရွေးချယ်သောအခါ၊ ဘုရားသခင်သည် အခြေအနေကို ဖြည့်ဆည်းရန် ပြန်လည်ချိန်ညှိရသည်။ အစ္စရေးလူများက ဘုရင်တစ်ပါးလိုချင်သောအခါ၊ ဘုရားသခင်သည် ထိုအစီအစဉ်၏ လုပ်ဆောင်နိုင်မှုကို စမ်းသပ်ရန် အခွင့်အရေးပေးခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ရှောလုအား ဘုရင်အဖြစ် ဆက်လက်ထားရှိခွင့်ပြုခဲ့သည်မှာ သူ့ကို စွန့်လွှတ်ခြင်းမပြုကြောင်း ပြသသည်။ ရှောလုသည် ဘုရားသခင်ကို လိုက်နာရန် မလိုလားလျှင်၊ သူသည် ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုမရှိဘဲ မိမိ၏ဘုရင်စနစ်အတွေးအခေါ်ကို ဖွံ့ဖြိုးရန်လိုအပ်မည်ဖြစ်သည်—ဘုရားသခင်က သူ့ကို လမ်းညွှန်ရန် မလိုလားသောကြောင့်မဟုတ်၊ သူကိုယ်တိုင်က လမ်းညွှန်မှုကို လက်ခံရန် ငြင်းပယ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

23. Rejected thee. Here the reason is clearly stated for a change in status between God and man—“because thou hast rejected.” When man chooses to follow his own way, God is obliged to readjust conditions to meet the situation. When Israel wanted a king, God gave them opportunity to test out the workability of such a plan. The very fact that God permitted Saul to continue as king shows that He had not forsaken him. If Saul would not follow God, he would have to develop his own idea of kingship without the help of divine counsel—not because God was unwilling to guide him, but because he refused to accept guidance.

၂၃။ နံပါတ် ၁၆:၁–၅၀၊ အတွဲ ၁၊ စာမျက်နှာ ၁၁၁၄ တွင် အီးဂျီဒဗလျူ ကိုးကားပါ။

23. See EGW on Num. 16:1–50, Vol. I, p. 1114.

ဆိုးလ်၏ ကျရှုံးမှု။—ဣသရေလ၏ပထမဆုံးဘုရင်သည် သူ၏ဆန္ဒကို ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ထက် ဦးစားပေးခဲ့သောကြောင့် ကျရှုံးခဲ့သည်။ ပရောဖက်ဆမ်မြူရယ်မှတစ်ဆင့် ဘုရားသခင်သည် ဆိုးလ်အား ဣသရေလ၏ဘုရင်အဖြစ် ၎င်း၏လုပ်ဆောင်မှုသည် အဆုံးစွန်သော သမာဓိရှိရမည်ဟု ညွှန်ကြားခဲ့သည်။ ထို့နောက် ဘုရားသခင်သည် ၎င်း၏အုပ်ချုပ်မှုကို သာယာဝပြောမှုဖြင့် ကောင်းချီးပေးမည်။ သို့သော် ဆိုးလ်သည် ဘုရားသခင်အား နာခံမှုကို ပထမဦးစားပေးမထားခဲ့သလို၊ သူ၏အပြုအမူ၏အုပ်ချုပ်မှုအဖြစ် ကောင်းကင်ဘုံ၏မူများကို မထားရှိခဲ့ပေ။ သူသည် ဂုဏ်သိက္ခာမဲ့စွာနှင့် စိတ်ပျက်အားငယ်စွာ သေဆုံးခဲ့သည် (အမ်အက်စ် ၁၅၁၊ ၁၈၉၉)။

Saul a Failure.—The first king of Israel proved a failure, because he set his will above the will of God. Through the prophet Samuel the Lord instructed Saul that as king of Israel his course of action must be one of strictest integrity. Then God would bless his government with prosperity. But Saul refused to make obedience to God his first consideration, and the principles of heaven the government of his conduct. He died in dishonor and despair (MS 151, 1899).

ဟန်ဆောင်ဖြောင့်မတ်မှုကို အဖုံးအကွယ်အဖြစ်အသုံးပြုခြင်း။—ဘုရားသခင်ကို အမှုတော်ထမ်းနေသည်ဟု ကြွေးကြော်သောသူများစွာသည် ဆိုးလ်နှင့်အတူ တူညီသောအနေအထားတွင်ရှိပြီး၊ ရည်မှန်းချက်ကြီးမားသော အစီအစဉ်များ၊ ပြသမှုအတွက် မာနကို ဟန်ဆောင်ဖြောင့်မတ်မှု၏ဝတ်ရုံဖြင့် ဖုံးကွယ်ထားသည်။ ဘုရားသခင်၏အမှုတော်သည် မတရားမှု၏ပုံပျက်ပန်းပျက်ကို ဖုံးကွယ်ရန် အဖုံးအကွယ်အဖြစ် အသုံးပြုခံရသော်လည်း၊ ၎င်းသည် အပြစ်ကို ဆယ်ဆပိုမိုဆိုးရွားစေသည် (အမ်အက်စ်လေအေ၊ ၁၈၉၀)။

Pretended Righteousness Used as Cloak.—Many who profess to be serving God are in the same position as Saul,—covering over ambitious projects, pride of display, with a garment of pretended righteousness. The Lord’s cause is made a cloak to hide the deformity of injustice, but it makes the sin of tenfold greater enormity (MS la, 1890).

ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ဖြောင့်မတ်မှုဟု ခံယူခြင်းသည် လူကို မှောင်မိုက်ထဲတွင် ထားရှိသည်။—မကောင်းသောအမှုများကို ပြုလုပ်သောသူများသည် ၎င်းတို့၏အမှုများကို ဖယ်ရှားခံရမည်ကို စိုးရိမ်သောကြောင့် အလင်းသို့ မလာကြပါ၊ ၎င်းတို့၏စစ်မှန်သောစရိုက်များ ထင်ရှားမည်ကို စိုးရိမ်သည်။ ၎င်းတို့သည် လွန်ကျူးမှုလမ်းကို ဆက်လက်လိုက်လျှောက်ပြီး ကယ်တင်ရှင်နှင့် လုံးဝခွဲထွက်သွားပါက၊ ခိုင်မာမှု၊ မထီမဲ့မြင်ပြုမှု၊ လက်စားချေလိုသောစိတ်တို့က ၎င်းတို့အား လွှမ်းမိုးလာပြီး၊ ၎င်းတို့၏ဝိညာဉ်များကို “အေးချမ်းပါ၊ အေးချမ်းပါ” ဟု ၎င်းတို့သည် ပြောဆိုကြမည်။ သို့သော် ၎င်းတို့သည် ဖျက်ဆီးခြင်းသို့ ဦးတည်နေသော အကြောင်းပြချက်များစွာရှိသည့်အခါ ထိတ်လန့်သင့်သည်။ ဆိုးလ်သည် ဘုရားသခင်၏ကျွန်၏ဆုံးမသတိပေးမှုများကို ဆန့်ကျင်ခဲ့စဉ်၊ ဤစိတ်ဓာတ်က ၎င်းအား လွှမ်းမိုးခဲ့သည်။ သူသည် ဘုရားသခင်ကို ဆန့်ကျင်ခဲ့သည်၊ သူ၏ကျွန်ကို ဆန့်ကျင်ခဲ့သည်၊ ဒါဝိဒ်အပေါ် ၎င်း၏ရန်ငြိုးဖွဲ့မှုသည် ၎င်း၏အပြစ်ကို ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဖြောင့်မတ်မှုဟု ခံယူထားသူများ၏ နှလုံးထဲသို့ ဝင်ရောက်လာသော လူသတ်စိတ်ဓာတ်၏ ပြင်ပထွက်ပေါက်ဖြစ်သည် (အက်စ်တီး ဇွန် ၂၂၊ ၁၈၈၈)။

Self-justification Keeps One in Darkness.—Those whose deeds are evil, will not come to the light, lest their deeds should be reproved and their real characters revealed. If they continue in the path of transgression, and sever themselves entirely from the Redeemer, stubbornness, and sullenness, and a spirit of revenge will take possession of them, and they will say to their own souls, Peace, peace, when there is every reason that they should be alarmed, for their steps are directed toward destruction. As Saul resisted the reproofs of the servant of the Lord, this spirit took possession of him. He defied the Lord, he defied His servant, and his enmity toward David was the outworking of the murderous spirit that comes into the heart of those who justify themselves in the face of their guilt (ST June 22, 1888).

၂၄။ အကျွန်ုပ်သည် အပြစ်ပြုခဲ့ပြီ။ ရှမွေလသည် ဘုရားသခင်က ရှောလုအား ဘုရင်အဖြစ် ပယ်ထားကြောင်း ကြေငြာခြင်းမပြုမီ (အခန်း ၂၃)၊ ရှောလုသည် သူ၏လုပ်ရပ်ကို ခိုင်မာစွာ ခုခံကာကွယ်ခဲ့သည်။ ပြစ်ဒဏ်ကြေငြာပြီး ဒဏ်ခတ်မှုကို သိရှိသောအခါမှသာ သူသည် ဘုရားသခင်၏အမိန့်မှ လွဲချော်ခဲ့သည်ကို ဝန်ခံလိုခဲ့သည်။ ရှောလုသည် “ဘုရားသခင်နှင့်ဆိုင်သော ဝမ်းနည်းမှု” နှင့်အတူ ပြောင်းလဲသောဘဝ၏သက်သေကို မပြသခဲ့ပါ၊ သူ၏ဝမ်းနည်းမှုသည် “လောက၏ဝမ်းနည်းမှု” ဖြစ်သည် (၂ ကောရိန္သု ၇:၉–၁၁)။ မှန်ကန်စွာလုပ်ဆောင်လိုသော စိတ်ရင်းမှန်က ဤဝန်ခံမှုကို မလှုံ့ဆော်ခဲ့ပါ၊ သို့သော် သူ၏ဘုရင်နိုင်ငံကို ဆုံးရှုံးမည်ကို ကြောက်ရွံ့မှုက ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။ ဤအလားအလာနှင့် ရင်ဆိုင်ရသောအခါမှသာ သူသည် ဘုရင်အဖြစ် သူ၏ရာထူးကို ကယ်တင်ရန် ဖြစ်နိုင်လျှင် နောင်တရဟန်ဆောင်ခဲ့သည်။ လူသားတို့၏ချီးမွမ်းခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏အတည်ပြုခြင်းထက် သူ့အတွက် ပိုအရေးကြီးသည်။

24. I have sinned. Prior to Samuel’s announcement that God had rejected Saul as king (v. 23), Saul stoutly defended his course of action. Only when sentence was pronounced and the penalty became known was he willing to admit erring from the divine command. Saul failed to manifest the evidence of a changed life that accompanies “godly sorrow”; his was “the sorrow of the world” (2 Cor. 7:9–11). It was not the sincere desire to do right that impelled this admission, but the fear of forfeiting his kingdom. It was only when confronted with this prospect that he feigned repentance, with the objective of saving, if possible, his position as king. Human praise meant more to him than divine approval.

၂၅။ ကျွန်ုပ်၏အပြစ်ကို ခွင့်လွှတ်ပါ။ ဤတောင်းဆိုမှုသည် မစပြတွင် လူများက “ကျွန်ုပ်တို့သည် သခင်ဘုရားကို ဆန့်ကျင်ပြစ်မှားခဲ့ကြပြီ။ … ကျွန်ုပ်တို့အတွက် သခင်ဘုရားထံ ဆုတောင်းခြင်းကို မရပ်စဲပါနှင့်” ဟု အော်ဟစ်ခဲ့သည့်အခါ (အခန်း ၇:၆–၈) နှင့် မည်မျှကွာခြားသနည်း။ သူ၏အပြစ်သည် ရှမွေလကို ဆန့်ကျင်ခြင်း သို့မဟုတ် သခင်ဘုရားကို ဆန့်ကျင်ခြင်းဖြစ်သလား။ သူသည် ဘုရင်နိုင်ငံကို ဆုံးရှုံးရမည့်အလားအလာတွင် လူများရှေ့တွင် မျက်နှာပြောင်းလဲခြင်းနှင့် သူ့အတွက် လိုအပ်သော နှလုံးပြောင်းလဲမှုကို တူညီစွာ စိုးရိမ်ခဲ့သလား။ သူ၏အနာဂတ်လုပ်ရပ်များသည် သူ၏အပြုအမူ၏ စစ်မှန်သောအကြောင်းအမှန်များကို ရှင်းလင်းစွာ ဖော်ပြလိမ့်မည်။

25. Pardon my sin. How different was this request from that of the people at Mizpah when they cried out, “We have sinned against the Lord. … Cease not to cry unto the Lord our God for us” (ch. 7:6–8). Was his sin against Samuel or against the Lord? Was he as concerned with the change of heart necessary on his part as he was with the loss of face before the people, in the event he lost the kingdom? His future actions were to reveal clearly the true reasons for his conduct.

၂၆။ ကျွန်ုပ်သည် ပြန်လာမည်မဟုတ်။ ရှမွေလသည် ဘုရားသခင်က ရှောလုကို ပယ်ထားသည်ဟု ခံစားရပြီး၊ ဘုရင်နှင့်အတူ ဝတ်ပြုရန် ပထမဦးစွာ ငြင်းပယ်ခဲ့သည်။ လူသားအမြင်ဖြင့်ဆိုလျှင်၊ ဘုရားသခင်က သူ့အတွက် ပြုလုပ်ပေးခဲ့သည်များကို ဤမျှမသိမဖြစ်နားလည်သူတစ်ဦးနှင့် သူသည် မည်သည့်ဆက်ဆံမှုမျှ မပြုလိုခဲ့ပါ။ ရှမွေလ၏သဘောထားသည် ဘုရားသခင်၏သဘောထားကို ရောင်ပြန်ဟပ်ပြရုံသာဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သခင်ဘုရားသည် ရှောလုနှင့် ထပ်မံဆက်ဆံမည်မဟုတ်လျှင် (အခန်း ၂၈:၆ ကိုကြည့်ပါ)၊ သခင်ဘုရား၏ကိုယ်စားလှယ်ဖြစ်သော ရှမွေလလည်း (အခန်း ၁၅:၃၅) မပြုနိုင်ပါ၊ ထိုသို့သောဆက်ဆံမှုသည် ဘုရားသခင်၏အတည်ပြုခြင်းအဖြစ် အထင်မှားနိုင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

26. I will not return. Samuel, feeling that God had rejected Saul, at first refused to worship with the king. Humanly speaking, he would have nothing to do with a man who appreciated so dimly what God had done for him. Samuel’s attitude was simply a reflection of the attitude of God. If the Lord would have no further dealings with Saul (see ch. 28:6), neither could Samuel, the Lord’s representative (ch. 15:35), lest such association be construed as evidence of divine approval.

၂၈။ ၎င်းကို ပေးထားသည်။ ဒါဝိဒ်အား ဘိသိက်ပေးခြင်းနှင့် သူ၏ဘုရင်အဖြစ်သရဖူဆောင်ခြင်းသည် အနာဂတ်တွင်ဖြစ်မည်ဖြစ်သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်က ၎င်းကို ပြီးမြောက်ပြီးသကဲ့သို့ ပြောဆိုခဲ့သည်။ ရှောလုသည် ဘုရင်အဖြစ်ဆောင်ရွက်ရန် ပြန်လည်ပြင်ဆင်မရတော့သော အရည်အချင်းမပြည့်မီမှုကို ပြုခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ဆုံးဖြတ်ချက်သည် သူနှင့်ပတ်သက်၍ ပြန်လည်ပြင်ဆင်မရတော့ပါ�। ဘုရားသခင်၏အလိုတော်နှင့် ရည်ရွယ်ချက်အရ၊ ဘုရင်နိုင်ငံကို အခြားသူတစ်ဦးထံ ပေးအပ်ပြီးဖြစ်သည်။ ရှောလုသည် ယခုဝတ်ပြုခြင်းဖြင့် (အခန်း ၃၀) မည်သည့်အရာကိုမျှ ပြောင်းလဲရန် မဖြစ်နိုင်ပါ။ ဆုတောင်းခြင်းပင်လျှင် ၎င်းကို ပြောင်းလဲမည်မဟုတ် (ယေရမိ ၇:၁၆၊ ၁၁:၁၄၊ ၁၄:၁၁၊ PP 630 ကိုကြည့်ပါ)။ သေချာသည်မှာ၊ ရှောလု၏ဘုရင်အဖြစ် ပယ်ရှင်းခံရခြင်းသည် သူ၏ကိုယ်ပိုင်ပြစ်ဒဏ်ကာလ ပြီးဆုံးသွားပြီး၊ ဘုရားသခင်က သူ့ကို တစ်ဦးချင်းအနေဖြင့် လက်ခံရန် ငြင်းပယ်မည်ဟု မဆိုလိုပါ။ သူသည် နောင်တရပြီး ပြောင်းလဲလာနိုင်သေးသည်။ ရှောလုသည် ဤအချိန်တွင် ထီးနန်းကို စွန့်လွှတ်ပြီး ပုဂ္ဂလိကတစ်ဦးအဖြစ် ဆက်လက်နေထိုင်ရန် ဆန္ဒရှိခဲ့လျှင်၊ သူသည် ကယ်တင်ခြင်းကို ရှာဖွေတွေ့ရှိနိုင်ခဲ့သည်။ သို့သော် သူသည် ဘုရင်ရာထူးကို ဘုရားသခင်၏အလိုတော်နှင့် သဟဇာတမဖြစ်စေဘဲ အသုံးပြုနိုင်သည်မှာ ထင်ရှားသည်။

28. Hath given it. The anointing of David and his coronation, though yet future, are spoken of by God as if already accomplished. Saul had irretrievably disqualified himself to serve as king, and God’s decision with regard to him was irrevocable. In the will and purpose of God the kingdom had already been given to someone else. Nothing Saul might do now by way of worship (v. 30) would avail to change the sentence. Even prayer would not change it (see Jer. 7:16; 11:14; 14:11; PP 630). To be sure, Saul’s rejection as king did not necessarily imply that his personal probation had closed, and that God would refuse to accept him as an individual. He might yet repent personally and be converted. Had Saul been willing at this time to relinquish the throne and to live henceforth as a private individual, he might have found salvation. But it was clear that he could not use the office of king in harmony with the divine will.

သင်ထက်သာ၍ကောင်းသူ။ မှတ်တမ်းအရ ဤအချိန်အထိ ရှောလု၏တစ်ခုတည်းသောအမှားမှာ ဂိလဂါလ်တွင်ဖြစ်ခဲ့သည် (အခန်း ၁၃:၈–၁၄)။ ဒါဝိဒ်နှင့် ဘသရှဗါနှင့် ဥရိယဟိတ္ထီလူနှင့်ပတ်သက်သည့်ကိစ္စတွင် သူ၏မှတ်တမ်းတွင် အမှားမရှိခဲ့ပါ။ လူနှစ်ဦးစလုံးသည် အပြစ်ကြီးသောသူများဖြစ်သည်၊ ၎င်းတို့အကြား ကွာခြားချက်မှာ ရှောလုသည် သူ၏အပြစ်များကို ညွှန်ပြခံရသောအခါ သူ၏လုပ်ရပ်ကို မမှန်ကန်ဟု ဆင်ခြေပေးခဲ့သည် (အခန်း ၁၃:၁၁၊ ၁၂၊ ၁၅:၂၀)၊ ဒါဝိဒ်ကမူ သူ၏အပြစ်များကို စိတ်ရင်းမှန်ဖြင့် နောင်တရခဲ့သည် (၂ ရှမွေလ ၁၂:၁၃၊ ဆာလံ ၅၁)။

Better than thou. So far as the record goes, Saul’s only mistake up to this time was that at Gilgal (ch. 13:8–14). There was no blot on his record as in the case of David with Bath-sheba and Uriah the Hittite. Both men were great sinners; the difference between them lay in the fact that, when his sins were pointed out Saul justified his course of action (chs. 13:11, 12; 15:20), whereas David sincerely repented of his sins (2 Sam. 12:13; Ps. 51).

၂၈။ ဒါဝိဒ်နှင့် ဆိုးလ် နှိုင်းယှဉ်ခြင်း။—ဤသမိုင်းတွင် ဒါဝိဒ်နှင့် ဆိုးလ်သည် စရိုက်အလွန်ကွဲပြားသော လူသားများအဖြစ် ကျွန်ုပ်တို့ရှေ့တွင် ရပ်တည်နေသည်။ ဒါဝိဒ်၏လမ်းစဉ်သည် သူသည် ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ခြင်းကို ဉာဏ်ပညာ၏အစအဖြစ် မှတ်ယူခဲ့သည်ဟူသော အချက်ကို ထင်ရှားစေသည်။ သို့သော် ဆိုးလ်သည် ဘုရားသခင်၏ပညတ်များကို သူ၏ဘဝ၏စည်းမျဉ်းအဖြစ် မထားရှိခဲ့သောကြောင့် ၎င်း၏ခွန်အားကို ဆုံးရှုံးခဲ့ရသည်။ လူတစ်ဦးသည် ၎င်း၏ဆန္ဒကို ဘုရားသခင်၏အလိုတော်နှင့် သူ၏သတ်မှတ်ထားသော လိုအပ်ချက်များကို ဆန့်ကျင်ရန် သတ်မှတ်ထားခြင်းသည် ကြောက်မက်ဖွယ်ရာဖြစ်သည်။ လူတစ်ဦးသည် ဘုရင်တစ်ပါး၏ထီးနန်းပေါ်တွင် ရရှိနိုင်သော ဂုဏ်သိက္ခာအားလုံးသည်၊ ကောင်းကင်ဘုံသို့ သစ္စာမဲ့မှုတစ်ခုကြောင့် ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်ကို ဆုံးရှုံးရခြင်းအတွက် ညံ့ဖျင်းသော လျော်ကြေးငွေဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ပညတ်များကို မနာခံခြင်းသည် နောက်ဆုံးတွင် ဘေးဒုက္ခနှင့် ဂုဏ်သိက္ခာမဲ့မှုကိုသာ ယူဆောင်လာသည်။ ဘုရားသခင်သည် ဆိုးလ်အား ဣသရေလ၏အုပ်ချုပ်မှုကို သတ်မှတ်ပေးခဲ့သည့်အတိုင်း၊ လူတိုင်းအား ၎င်းတို့၏အလုပ်ကို ပေးအပ်ထားသည်။ ကျွန်ုပ်တို့အတွက် လက်တွေ့ကျပြီး အရေးကြီးသောသင်ခန်းစာမှာ၊ ကျွန်ုပ်တို့၏သတ်မှတ်ထားသောအလုပ်ကို ဝမ်းမြောက်မှုဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ဘဝမှတ်တမ်းများကို ရင်ဆိုင်နိုင်ရန်၊ ဝမ်းနည်းမှုမဟုတ်ဘဲ လုပ်ဆောင်ရန်ဖြစ်သည် (အက်စ်တီး စက်တင်ဘာ ၇၊ ၁၈၈၈)။

28. David and Saul Contrasted.—David and Saul stand before us in this history as men widely different in character. The course of David makes manifest the fact that he regarded the fear of the Lord as the beginning of wisdom. But Saul was shorn of his strength, because he failed to make obedience to God’s commandments the rule of his life. It is a fearful thing for a man to set his will against the will of God, as revealed in his specified requirements. All the honor that a man could receive on the throne of a kingdom, would be a poor compensation for the loss of the favor of God through an act of disloyalty to heaven. Disobedience to the commandments of God can only bring disaster and dishonor at last. God has given to every man his work, just as truly as he appointed to Saul the government of Israel; and the practical and important lesson to us is to accomplish our appointed work in such a manner that we may meet our life records with joy, and not with grief (ST Sept. 7, 1888).

၂၉။ အစ္စရေး၏ခွန်အား။ ဤဘုရားသခင်အတွက် ခေါင်းစဉ်သည် ဓမ္မဟောင်းတွင် ဤနေရာတစ်ခုတည်းတွင်သာ ပေါ်ထွက်သည်။ “ခွန်အား” ဟူသော စကားလုံးသည် “နစစ်” ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် ဟေဗြဲကြိယာ “နာစစ်” မှဖြစ်ပြီး၊ “ထူးချွန်ရန်”၊ “တည်တံ့ရန်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ဤနေရာတွင်အသုံးပြုသည့် ဆက်စပ်မှုတွင် ဘုရားသခင်အတွက် ဤအမည်သည် အလွန်သင့်လျော်သည်။ “နစစ်” သည် များသောအားဖြင့် “ထာဝရ” ဟု ဘာသာပြန်သည်၊ ဥပမာ ၂ ရှမွေလ ၂:၂၆၊ ဆာလံ ၅၂:၅ စသည်တို့တွင် ဖြစ်သည်။ နောင်တရ။ ဘုရားသခင်၏ “နောင်တရ” ခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ကမ္ဘာဦး ၆:၆၊ ထွက်မြောက်ရာ ၃၂:၁၄၊ တရားသူကြီး ၂:၁၈၊ ၁ ရှမွေလ ၁၅:၁၁ တို့ကို ကြည့်ပါ။

29. The Strength of Israel. This title for God appears only in this one place in the OT. The word translated “strength” is neṣach, which is from the verb naṣach, “to be pre-eminent,” “to be enduring.” In the setting here used this appellation for God is most appropriate. Neṣach is usually translated “for ever,” as in 2 Sam. 2:26; Ps. 52:5; etc.

Repent. On God’s “repenting” see on Gen. 6:6; Ex. 32:14; Judges 2:18; 1 Sam. 15:11.

၃၀။ ကျွန်ုပ်သည် ဝတ်ပြုနိုင်ရန်။ ရှောလုအတွက်၊ ဝတ်ပြုမှုပုံစံများသည် လူများ၏သစ္စာစောင့်သိမှုကို ရရှိရန် နည်းလမ်းတစ်ခုအဖြစ်သာ အရေးကြီးသည်။ သူ၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ သူ၏မူဝါဒများကို ဘုရားသခင်ထံမှ ဆင်းသက်လာသည်ဟု ကိုယ်စားပြုရန်ဖြစ်သည်၊ ထို့ကြောင့် လူများသည် သူ့ကို လိုက်နာခြင်းဖြင့် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို လုပ်ဆောင်နေသည်ဟု ယုံကြည်လာစေရန်ဖြစ်သည်။ ဘာသာတရားသည် ဤသို့ဖြင့် နိုင်ငံရေးအာဏာရရှိရန် ရည်ရွယ်ချက်အတွက် အသုံးပြုခံရပြီး၊ ရှောလုသည် ဘုရားသခင်ကို သူ၏ကိုယ်ပိုင်ရည်မှန်းချက်များအတွက် နည်းလမ်းတစ်ခုအဖြစ် အသုံးပြုရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။

30. That I may worship. To Saul the forms of worship were important only as a means of securing to himself the loyalty of the people. It was his purpose to represent his own policies as originating with God, in order that the people should come to believe that in following him they were doing God’s will. Religion was thus debased to serve the ends of civil power, for Saul purposed to use God as a means to his own ends.

၃၁။ ရှမွေလသည် ပြန်လှည့်လာသည်။ ရှမွေလသည် သူ၏စိတ်ကို ပြောင်းလဲခဲ့သည့် အကြောင်းအမှန်နှစ်ခုရှိပုံရသည်။ (၁) သူသည် ရှောလုကို တစ်ဦးချင်းအနေဖြင့် အနိုင်ရရန် ဖြစ်နိုင်သမျှအရာအားလုံးကို လုပ်ဆောင်လိုခဲ့သည်။ (၂) သူ၏ရှောလုအပေါ် မကျေနပ်မှုကို လူသိရှင်ကြားသိရှိထားသည်မှာ အစ္စရေးလူမျိုးတွင် မကျေနပ်သောစိတ်ရှိသူများကို အကြောင်းပြချက်အဖြစ်အသုံးပြု၍ ပုန်ကန်ရန် ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်။ ရှောလုသည် ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုကို ပယ်ရှင်းပြီး မိမိအလိုရှိသည့်အတိုင်း လုပ်ဆောင်ရန် ရွေးချယ်ခဲ့သော်လည်း၊ စနစ်တကျအုပ်ချုပ်မှုသည် ဆက်လက်ရှိနေရမည်ဖြစ်သည်။

31. Samuel turned again. There were perhaps two reasons why Samuel changed his mind: (1) He wanted to do everything possible to win Saul as an individual. (2) His known disapproval of Saul might lead some of the discontented spirits in Israel to use this as an excuse to revolt. Orderly government must continue even if the king had rejected God’s leadership in order to have his own way.

၃၃။ ရှမွေလသည် အာဂတ်ကို ခုတ်ထစ်သည်။ အစ္စရေးလူမျိုးသို့ ပေးထားသော နိုင်ငံရေးဥပဒေအရ (ထွက်မြောက်ရာ ၂၁:၂၃၊ ၂၄)၊ အာဂတ်သည် သေဒဏ်ခံရထိုက်သူဖြစ်ပြီး၊ ရှမွေလသည် “သခင်ဘုရားရှေ့တွင်” သူ့ကို ကွပ်မျက်ခဲ့သည်၊ ထိုနည်းတူ ဧလိယသည် နောက်ပိုင်းတွင် ကာမယ်လတွင် ဗာလပရောဖက်များကို သတ်ဖြတ်ခဲ့သည့်အတိုင်း၊ ဘုရားသခင်ကို ကဲ့ရဲ့ရာ၏ဥပဒေအရ (ဝတ်ပြုရာ ၂၄:၁၁၊ ၁၆)။ အာဂတ်ကို သတ်ဖြတ်ခြင်းဖြင့်၊ ရှမွေလသည် ရှောလု၏ သူ၏ထူးချွန်သောခေါင်းဆောင်မှုဟု ယူဆထားသည့်သက်သေအဖြစ် ဘုရင်ကို ပြသရန် ရည်ရွယ်ချက်ကို ပိတ်ပင်ခဲ့သည်။

33. Samuel hewed Agag. According to the civil code given Israel (Ex. 21:23, 24), Agag was guilty of death, and Samuel executed him “before the Lord,” even as Elijah later slew the prophets of Baal at Carmel, under the law of blasphemy (Lev. 24:11, 16). By slaying Agag, Samuel thwarted Saul’s purpose to display the king as testimony to his own supposed clever leadership.

၃၄၊ ၃၅။ ဆမ်မြူရယ်သည် အနားယူချိန်တွင် တက်ကြွစွာလှုပ်ရှားသည်။—ဣသရေလသည် ဆမ်မြူရယ်ကို လူမျိုး၏အုပ်ချုပ်သူအဖြစ် ငြင်းပယ်ပြီးနောက်၊ အများပြည်သူအလုပ်အတွက် ကောင်းစွာအရည်အချင်းပြည့်မီသော်လည်း၊ ပရောဖက်သည် အနားယူရန် ရှာဖွေခဲ့သည်။ သူသည် အိုမင်းရင့်ရော်ခြင်းမရှိခဲ့ပါ၊ အကြောင်းမှာ သူသည် ပရောဖက်များ၏သင်ကျောင်းတွင် ဆရာအဖြစ် ဦးဆောင်ခဲ့သည်။ သူ၏ဘုရားသခင်အတွက် ဤအမှုတော်သည် သာယာဖွယ်အမှုတော်ဖြစ်သည် (အက်စ်တီး အောက်တိုဘာ ၁၉၊ ၁၈၈၈)။

34, 35. Samuel Active in Retirement.—After Israel had rejected Samuel as ruler of the nation, though well qualified for public labor, the prophet sought retirement. He was not superannuated, for he presided as teacher in the school of the prophets. This service for his God was a pleasant service (ST Oct. 19, 1888).

၃၅။ ဆမ်မြူရယ်သည် နောက်ထပ်လာရောက်ခြင်းမရှိတော့ပြီ။ အခန်းကဏ္ဍ ၂၆ ကို ကြည့်ပါ။ ထို့ပြင် အခန်းကဏ္ဍ ၁၆:၁၄ ကိုလည်း ကြည့်ပါ။

ဆမ်မြူရယ်သည် ဝမ်းနည်းကြေကွဲခဲ့သည်။ ဆမ်မြူရယ်သည် အစပိုင်းတွင် ဣသရေလလူမျိုးအား ဘုရင်တစ်ပါးပေးရန် ဝန်လေးခဲ့သော်လည်း၊ ဘုရင်ကို ရွေးချယ်ပြီးနောက်တွင် သူ၏အမှားများရှိခဲ့သော်လည်း ဆမ်မြူရယ်သည် သူ့အပေါ် သစ္စာစောင့်သိခဲ့သည်။ ဆမ်မြူရယ်အတွက်၊ နောက်ပိုင်းတွင် ဒါဝိဒ်အတွက်ကဲ့သို့ပင်၊ ရှောလုသည် “ထာဝရဘုရား၏ ဘိသိက်ခံရသူ” ဖြစ်သည် (အခန်းကဏ္ဍ ၂၄:၁၀)။ ရှောလု ရွေးချယ်ခဲ့သော လမ်းစဉ်အတွက် ဆမ်မြူရယ်၏ ဝမ်းနည်းပူဆွေးမှု (အခန်းကဏ္ဍ ၁၅:၁၁; PP ၆၃၀) သည် သူ့အပေါ် ဆမ်မြူရယ်၏ စစ်မှန်သော ဂရုစိုက်မှု၏ သက်သေဖြစ်သည်။

35. Samuel came no more. See on v. 26; see also ch. 16:14.

Samuel mourned. Reluctant as Samuel may have been in the first place to give Israel a king, once the king had been selected, Samuel remained loyal to him in spite of his mistakes. To Samuel, as later to David, Saul was “the Lord’s anointed” (ch. 24:10). Samuel’s grief over the course Saul had chosen (ch. 15:11; PP 630) is evidence of the sincerity of Samuel’s solicitude for him.

ellen g. white comments

1–35 PP 627-636

2, 3 PP 627, 659

3 4T 146

6 PP 628

7–9 PP 629

8, 9 PP 659

9 4T 146

11 PP 630

13, 14 5T 88

13–15 PP 630; 4T 146

16, 17 PP 631; 4T 146

17 1T 707; 2T 297

18–21 PP 631; 4T 146

22 DA 590; PP 631, 634; TM 241; 2T 653; 3T 57, 116; 4T 84

22, 23 1T 323; 4T 146

23 PP 635; 3T 357

23–25 PP 631

26, 28 PP 632

28 Ed 254

29 PP 630

30–34 PP 632

အခန်းကြီး - ၁၆

chapter 16

၁. ဘုရားသခင်က ဆမ်ုယလ်အား ယဇ်ပူဇော်ရန်အကြောင်းပြချက်ဖြင့် ဘက်လဟင်မ်သို့ စေလွှတ်တော်မူ၏။ ၆. သူ၏လူသားဆန်သော စီရင်ဆုံးဖြတ်မှုသည် ဆုံးမခြင်းခံရသည်။ ၁၁. သူသည် ဒါဝိဒ်အား ဘိသိက်ပေးသည်။ ၁၅. ဆောလ်သည် သူ၏မကောင်းသောစိတ်ဝိညာဉ်ကို ငြိမ်သက်စေရန် ဒါဝိဒ်ကို ခေါ်ယူသည်။

1 Samuel sent by God, under pretence of a sacrifice, cometh to Beth-lehem. 6 His human judgment is reproved. 11 He anointeth David. 15 Saul sendeth for David to quiet his evil spirit.

၁. မည်မျှကြာရှည်သနည်း။ ဆောလ်သည် စိတ်အားထက်သန်ဖွယ်ရာ ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးဖြစ်ခဲ့သည်။ အုပ်ချုပ်ရေးပုံစံသစ်အောက်တွင် ပထမဆုံးသော နိုင်ငံခေါင်းဆောင်အဖြစ်၊ သူသည် စိတ်ဓာတ်ပြင်းပြပြီး လွတ်လပ်မှုကို နှစ်သက်သော ဣသရေလလူမျိုးများအပေါ် ဆွဲဆောင်မှုရှိသော စွမ်းအားတစ်ခုရှိခဲ့သည်။ သို့သော် သူသည် ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်ပြီး အာဏာရှင်ဆန်သော၊ ခွင့်မလွှတ်သော အုပ်ချုပ်သူအဖြစ်သို့ လျင်မြန်စွာ ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။ သို့သော်၊ ဘုရင်သည် ဘုရားသခင်၏ အကြံဉာဏ်ကို ငြင်းပယ်ခဲ့ပြီး လူမျိုးကို ဘုရားသခင်၏ လမ်းညွှန်မှုမှ ဖယ်ထုတ်ခဲ့သော်လည်း၊ ၎င်းသည် ဆောလ်အား တစ်ဦးချင်းအဖြစ် ကယ်တင်ခြင်းမှ ပိတ်ပင်ခြင်းမရှိခဲ့ပေ။ ဥပမာ၊ နေဗုခဒ်နေဇာသည် သူ၏ဘုရား မာဒုက်သည် ယေဟိုဝါထက် သာလွန်သည်ဟု ဂုဏ်ယူခဲ့သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်၏ သန္ဓာန်ဝိညာဉ်သည် ဒံယေလမှတစ်ဆင့် သူ့ထံသို့ ဆွဲဆောင်ခဲ့ပြီး၊ သူသည် ဒံယေလ၏ ဘုရားသခင်ကို အမြင့်ဆုံးအဖြစ် ချီးမွမ်းခဲ့သည် (ဒံယေလ ၄:၃၄–၃၇)။

1. How long? Saul had made an inspiring leader. As the first chief of state under a new form of administration, he had almost hypnotic power over the high-spirited and independence-loving Israelite people. But he had rapidly developed into a despot—cruel, tyrannical, and unforgiving. Let it be remembered, however, that although the king had refused God’s counsel, and had effectively separated the nation from His guidance, yet this did not bar Saul from salvation as an individual. Nebuchadnezzar, for example, gloried in the thought that his god Marduk was stronger than Jehovah, yet God’s Holy Spirit appealed to him through Daniel—so much so that he extolled the God of Daniel as the Most High (Dan. 4:34–37).

ဘက်လဟင်မ်မြို့သား ယေရှဲ။ ဆမ်ုယလ်သည် ယခင်လာရောက်မှုများမှ ဘက်လဟင်မ်မြို့သားအချို့နှင့် ရင်းနှီးခဲ့ပေလိမ့်မည်။ သူသည် ယေရှဲကို သိခဲ့သော်လည်း၊ သူ၏မိသားစုကျန်အဖွဲ့ဝင်များနှင့် မရင်းနှီးခဲ့ပေ (အခန်းကဏ္ဍ ၁၁၊ ၁၂)။

Bethlehem from previous visits. Although he probably knew Jesse, he was unacquainted with the rest of his family (vs. 11, 12).

၂. ဆယ်ကျော်သက်နွားမလေးတစ်ကောင်ယူပါ။ ယဇ်ပူဇော်ရန် ဘက်လဟင်မ်သို့ ပရောဖက်လာရောက်ခြင်းသည် လုံးဝသဘာဝကျပြီး သင့်လျော်သည်။ သေတ္တာတော်သည် ကိရယတ်ယာရံမ်တွင် ရှိနေဆဲဖြစ်သည်။ ဆောလ်လက်ထက်တွင် ဗိမာန်တော်သည် နောဘမြို့တွင် ရှိခဲ့သည်ဟု သိရသော်လည်း (အခန်းကဏ္ဍ ၂၁:၁–၆)၊ ရှိလောမြို့တွင်ကဲ့သို့ နှစ်စဉ်ပွဲတော်များကို ထိုနေရာ၌ ကျင်းပခဲ့သလားဆိုသည်ကို မသိရပေ။ ရှိလောမြို့တွင် ယဇ်ပူဇော်ခြင်းများ ရပ်တန့်သွားပြီးနောက်၊ ၎င်းတို့ကို နိုင်ငံတစ်ဝှမ်းရှိ မြို့အသီးသီးတွင် ပြုလုပ်ခဲ့သည် (PP ၆၀၉)။ ထိုသို့သော ယဇ်ပူဇော်ပွဲများတွင် ပရောဖက်သည် လူများအား ကယ်တင်ခြင်း၏ ကြီးမားသောအစီအစဉ်နှင့်ပတ်သက်၍ လမ်းညွှန်ပေးပြီး၊ လူမျိုးတစ်ခု၏ ဉာဏ်ရည်နှင့် ဝိညာဉ်ရေးရာအဆင့်ကို မြှင့်တင်ရန် လူငယ်များကို ပရောဖက်များ၏ ကျောင်းများသို့ စေလွှတ်ရန် အားပေးခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရင်သည် ဆမ်ုယလ်၏ ဘက်လဟင်မ်သို့လာရောက်ခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ မေးခွန်းမထုတ်ခဲ့ပေ။ လူများအတွက်မူ၊ ၎င်းသည် ယနေ့ခေတ်တွင် ခရိုင်အစည်းအဝေးတစ်ခုနှင့်ဆင်တူသော ပရောဖက်၏ ပုံမှန်ဝန်ဆောင်မှုတစ်ခုဖြစ်သည်။

2. Take an heifer. It was entirely natural and proper for the prophet to visit Bethlehem to make a sacrifice. The ark was still at Kirjath-jearim. It is known that the sanctuary was in Nob during at least a portion of Saul’s reign (ch. 21:1–6), but we are not told whether the yearly feasts were held there as they had been in Shiloh. Since the cessation of sacrificial offerings at Shiloh, these had been conducted at various cities throughout the land (PP 609). At such sacrificial gatherings the prophet would instruct the people concerning the great plan of salvation and would encourage them to send their young men to the various schools of the prophets, in order to raise the intellectual and spiritual tone of the nation. The king would thus have no question about Samuel’s visiting Bethlehem. So far as the people were concerned, it was a routine ministration by the prophet, similar to a district meeting today.

ယဇ်ပူဇော်ရန် ငါလာသည်ဟု ဆိုပါ။ ဒါဝိဒ်အား ဘိသိက်ပေးသည့်လုပ်ရပ်ကို ချက်ချင်းသိစေရန် လူထုအကျိုးအတွက် မသင့်လျော်ခဲ့ပေ။ ဆောလ်အား ဘိသိက်ပေးခြင်းကိုလည်း ဤနည်းအတိုင်း ပြုလုပ်ခဲ့သည်မဟုတ်လော။ ထိုစဉ်က ယဇ်ပွဲသို့ ဖိတ်ကြားခံရသော အကြီးအကဲ ၃၀ သည် ဆမ်ုယလ်က ဆောလ်အား ဂုဏ်ပြုသည့်နေရာပေးရသည့်အကြောင်းကို သိခဲ့သနည်း။ သူတို့သည် ယဇ်ပွဲပြီးနောက် ဆမ်ုယလ်နှင့် ဆောလ်တို့ စကားပြောဆိုနေစဉ်တွင် မရှိခဲ့ကြပေ (အခန်းကဏ္ဍ ၉:၂၅)။ ဆောလ်၏ ကျွန်ပင်လျှင် မနက်စောစောတွင် ဘိသိက်ပေးခြင်းကို မမြင်ခဲ့ပေ (အခန်းကဏ္ဍ ၉:၂၇ မှ ၁၀:၁)။ ဆောလ်၏ မိသားစုပင်လျှင် ဘုရင်ရွေးချယ်ရန် မိဇပါအစည်းအဝေးအချိန်ထိ ဘိသိက်ပေးခြင်းကို မသိခဲ့ကြပေ (အခန်းကဏ္ဍ ၁၀:၂၀–၂၇)။ ဆောလ်အား ဘိသိက်ပေးခြင်းသည် သူ၏ဘဝအတွက် ဘုရားသခင်၏ အစီအစဉ်ကို ကြေညာခြင်းဖြစ်သည်။ သူသည် ဘုရားသခင်၏ ဖိတ်ခေါ်မှုကို လက်ခံရန် ဖိတ်ကြားခံရသော်လည်း အတင်းအကြပ် မလုပ်ခဲ့ပေ။ ထိုသို့သော ဘိသိက်ပေးခြင်းသည် သူ့အား ဘုရင်အဖြစ် တရားဝင်ထည့်သွင်းရန် လုပ်ဆောင်ချက်များကို စတင်ရန် လိုင်စင်မပေးခဲ့ပေ။ မရိပ်မြို့တွင် ရွေးချယ်ပြီးနောက်ပင် ဆောလ်သည် သူ၏အိမ်သို့ ပြန်လည်သွားကာ သခင်ဘုရား၏ နောက်ထပ်လှုပ်ရှားမှုကို စောင့်ဆိုင်းခဲ့သည်ဟု မှတ်တမ်းတွင် ရှင်းလင်းစွာ ဖော်ပြထားသည်။

Say, I am come to sacrifice. It was not in the public interest that the act of anointing David be known at once. Was not Saul’s anointing conducted in much the same way? Did the 30 elders who then responded to the invitation to attend the feast know why Samuel had given Saul the seat of honor? They were not present while Samuel and Saul communed together after the feast (ch. 9:25). Neither they nor even Saul’s servant witnessed the early morning anointing (chs. 9:27 to 10:1). Nor did Saul’s family learn of the anointing until the time of the Mizpah meeting for selecting a king (ch. 10:20–27). The anointing of Saul was to him a declaration of God’s plan for his life. He was invited, but not compelled, to accept God’s summons. Such anointing gave him no license to initiate action to bring about his actual installation, publicly, as king. The record shows clearly that even after his selection at Mizpah, Saul returned to his home and waited for the Lord to lead in the next move.

ဆမ်ုယလ်၏ ဆောလ်အား ဘိသိက်ပေးခြင်းနှင့် ယေရှဲ၏အိမ်သို့ သွားရောက်ခြင်းအကြား တစ်ခုတည်းသော ကွာခြားချက်မှာ ဤအချိန်တွင် ဘုရင်တစ်ပါးရှိနှင့်ပြီး၊ ပရောဖက်၏ လှုပ်ရှားမှုတိုင်းကို သံသယဖြင့် ကြည့်နေသော ဘုရင်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် သခင်ဘုရားက ဆောလ်ကို ပယ်ရှားကြောင်း ကြေညာပြီးနောက် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်။ ဆမ်ုယလ်သည် ဘုရင်နှင့်အတူ ဝတ်ပြုရန် ဝန်လေးနေခြင်းကြောင့် ဤအာရုံခံစားမှုသည် များစွာတိုးပွားလာပေလိမ့်မည်။ အခန်းကဏ္ဍ ၁၅ နှင့် ၁၆ အကြားတွင် အချိန်ကာလ များစွာရှိခဲ့ပေလိမ့်မည်။

The only difference between Samuel’s anointing of Saul and his trip to Jesse’s home was that at this time there was already a king, suspicious of every move the prophet made since he had announced the Lord’s rejection of Saul. This sensitiveness was no doubt greatly increased by Samuel’s hesitancy to join his king in worship. There may have been a considerable interval of time between chs. 15 and 16.

၄. သင်သည် ငြိမ်းချမ်းစွာ ရောက်လာသလား။ အခန်းကဏ္ဍ ၉ တွင်ဖော်ပြထားသည့်ဖော်ပြချက်အရ၊ ဆောလ်အား ဘိသိက်ပေးရန် ယဇ်ပွဲသည် ကြိုတင်သိထားသော ပွဲတစ်ခုနှင့်ဆက်စပ်ပြီး မြင့်သောနေရာတွင် ကျင်းပခဲ့သည်မှာ ထင်ရှားသည်။ သို့သော် ဆမ်ုယလ်သည် ကြိုတင်ကြေညာခြင်းမရှိဘဲ ဘက်လဟင်မ်သို့ရောက်လာပြီး၊ နွားမလေးတစ်ကောင်ကို ဆောင်ကာ၊ အကြီးအကဲများကို တက်ရောက်ရန် ခေါ်. ဒါဝိဒ်အား ဘိသိက်ပေးခြင်း။ ဘုရားသခင်က ဒါဝိဒ်အား ရွေးချယ်ခြင်းနှင့် ဆောလ်အား ရွေးချယ်ခြင်းအကြား မည်သည့်ကွာခြားချက်ရှိသနည်း။ ဘုရားသခင်သည် ဆောလ်လမ်းကြောင်းကို အတိအကျသိတော်မူသော်လည်း၊ သူ့အား ဘိသိက်ပေးပြီး သူနှင့်အတူ ရှိမည်ဟု ကတိပြုခဲ့သည် (အခန်းကဏ္ဍ ၁၀:၇)။ လူမျိုးတို့၏ ဘုရင်တစ်ပါးအတွက် တောင်းဆိုမှုကို ဘုရားသခင်၏ဆန္ဒနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက် ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့သည်။ ဆောလ်သည် လူထုနှစ်သက်သော ဘုရင်ဖြစ်ခဲ့သော်လည်း၊ ဝိညာဉ်ရေးရာခေါင်းဆောင်မှုကို မစဉ်းစားဘဲ နိုင်ငံ၏ခွန်အားကိုသာ စဉ်းစားခဲ့သည်။ ရွေးချယ်ခံရသောအခါ ဆောလ်တွင် အားနည်းချက်များရှိခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ကို သိတော်မူပြီး၊ သူရင်ဆိုင်ရမည့်အန္တရာယ်များကို သတိပေးကာ မည်သို့ရင်ဆိုင်ရမည်ကို အကြံပေးခဲ့သည်။

4. Comest thou peaceably? From the description given in ch. 9, it is clear that the feast for Saul’s anointing was held at the high place, in connection with a feast well known in advance. But Samuel’s coming to Bethlehem unannounced, leading a heifer, and summoning the elders to be present, would naturally lead to considerable speculation. The elders came in fear and trembling, wondering what terrible thing had happened. Such a reaction to the unexpected coming of an important official was entirely natural and, in fact, adds an authentic touch to the narrative.

၅. ငြိမ်းချမ်းစွာ။ ဆမ်ယူရယ်သည် သူတို့၏အကြောက်တရားအားလုံးကို ငြိမ်းအောင်ပြုလုပ်ပြီး သူတို့ကိုယ်သူတို့ သန့်ရှင်းစေရန် ခွင့်ပြုခဲ့သည်၊ ဆိုလိုသည်မှာ ခန္ဓာကိုယ်ဆေးကြောခြင်း၊ အဝတ်အစားဆေးကြောခြင်းနှင့် သန့်ရှင်းစင်ကြယ်မှုကို ထိန်းသိမ်းခြင်း ပါဝင်သည့် ထုံးတမ်းစဉ်လာအရ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ငန်းစဉ်ကို ဖြတ်သန်းရန်ဖြစ်သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၁၉:၁၀-၁၅; ၁ ဆမ်ယူရယ် ၂၁:၄-၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ဆမ်ယူရယ်သည် ဂျက်ဆီနှင့် အနည်းဆုံး သူ၏သားအကြီးများကို သန့်ရှင်းစေရန် ကိုယ်တိုင်ကြီးကြပ်ခဲ့သည် (၁ ဆမ်ယူရယ် ၁၆:၅)။ ထို့နောက် အားလုံးကို ယဇ်ပူဇော်ပွဲသို့ ခေါ်ယူခဲ့သည်။ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းနှင့် ပွဲခံခြင်းကြားတွင် နာရီအနည်းငယ်ကြာမည်ဖြစ်သည်၊ အကြောင်းမှာ နွားမငယ်ကို ပြင်ဆင်ပြီး ကင်ရမည်ဖြစ်ပြီး ထို့နောက်မှ သူတို့စားသုံးနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ဆမ်ယူရယ်သည် ဤအကြားကာလကို အသုံးချပြီး ဂျက်ဆီနှင့် သူ၏မိသားစုနှင့် ပိုမိုရင်းနှီးစွာ သိကျွမ်းခဲ့သည်။ သူတို့သည် ပွဲခံရန်အတွက် စုဝေးခြင်းမပြုသေးကြောင်း သိသာသည်၊ အကြောင်းမှာ ဗတ်စား ၁၁ တွင် ဒါဝိဒ်သည် လယ်ကွင်းမှ ခေါ်ယူခံရပြီး သူတို့ထိုင်စားမည့်အချိန်မတိုင်မီ ဖြစ်သည်။

5. Peaceably. Samuel quieted all their fears and authorized them to sanctify themselves, that is, to go through the procedure for ceremonial cleansing, which included bathing of the body, washing of the clothing, and continence (see Ex. 19:10–15; 1 Sam. 21:4–6). Samuel personally saw to it that Jesse and at least his older sons were purified (1 Sam. 16:5). Then all were called to the sacrifice. A few hours would elapse between the sacrifice and the feast, for the heifer must be dressed and roasted before they could eat of it. Samuel took advantage of this interval to become better acquainted with Jesse and his family. That they had not yet assembled themselves for the feast is clear from v. 11, where David is brought in from the fields before they sat down to eat.

၇–၁၃. ခရစ်တော်သည် ဒါဝိဒ်၏ အကျင့်စရိုက်ကို တည်ဆောက်ခဲ့သည်။—ဘုရားသခင်သည် ဒါဝိဒ်ကို သူ၏ဖခင်၏ သိုးထိန်းခြံမှ ခေါ်ယူ၍ ဣသရေလဘုရင်အဖြစ် ဘိသိက်ပေးရန် ရွေးချယ်သောအခါ၊ သူသည် ဒါဝိဒ်ထံသို့ မိမိ၏ဝိညာဉ်တော်ကို ပေးအပ်နိုင်သူတစ်ဦးကို မြင်ခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်သည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ လွှမ်းမိုးမှုကို လက်ခံနိုင်စွမ်းရှိပြီး၊ ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို မိမိ၏ဝန်ဆောင်မှုအတွက် လေ့ကျင့်ပေးရန် သူ၏ ကြိုတင်ပြင်ဆင်မှုဖြစ်စဉ်တွင် သူ၏ရည်ရွယ်ချက်များကို ဆောင်ရွက်ရန် ပြင်ဆင်ပေးခဲ့သည်။ ခရစ်တော်သည် ဒါဝိဒ်၏အကျင့်စရိုက်ကို တည်ဆောက်သူဖြစ်သည် (MS ၁၆၃၊ ၁၉၀၂)။

7–13. Christ Built David’s Character.—When God called David from his father’s sheepfold to anoint him king of Israel, He saw in him one to whom He could impart His Spirit. David was susceptible to the influence of the Holy Spirit, and the Lord in His providence trained him for His service, preparing him to carry out His purposes. Christ was the Master-builder of his character (MS 163, 1902).

၇. ထာဝရဘုရားသည် နှလုံးသားကို ကြည့်တော်မူ၏။ “နှလုံးသား” ဆိုသည်မှာ ဉာဏ်ရည်၊ ခံစားမှုနှင့် ဆန္ဒကို ရည်ညွှန်းသည် (ဆာလံ ၁၃၉:၂၃; မဿဲ ၁၂:၃၄; စသည်ဖြင့်)။ ၎င်းသည် ကံကြမ္မာကို ဆုံးဖြတ်ရာတွင် လမ်းညွှန်ပေးသည့်အချက်ဖြစ်ပြီး၊ အကြောင်းမှာ “လူတစ်ဦးသည် သူ၏နှလုံးသားတွင် စဉ်းစားသည့်အတိုင်း ဖြစ်သည်” (သုတ္တံ ၂၃:၇)။ လွတ်လပ်စွာရွေးချယ်မှုသည် အဓိကအားဖြင့် ဉာဏ်ရည်နှင့်သက်ဆိုင်သော်လည်း ခံစားမှုနှင့် စိတ်ခံစားမှုများက ပြင်းထန်စွာ လွှမ်းမိုးနိုင်သည်။ စမ်းသပ်ကာလအတွင်း ဘုရားသခင်သည် လူသားများကို ဖိတ်ခေါ်သည်- “ယခု လာကြလော့၊ ကျွန်ုပ်တို့အတူတကွ ဆင်ခြင်ကြစို့” (ဟေရှာယ ၁:၁၈)။ သူသည် ကျွန်ုပ်တို့ကို သူနှင့်သူ၏အကြံအစည်နှင့် သိကျွမ်းစေလိုသည်၊ အကြောင်းမှာ ကြည့်ရှုခြင်းဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့ ပြောင်းလဲသွားသည် (၂ ကောရိန္သု ၃:၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်သည် ဉာဏ်ရည်ကို ဆွဲဆောင်သည်။ ပြင်ပအသွင်အပြင်သည် ဘဝ၏စစ်မှန်သောရည်ရွယ်ချက်များကို မဖော်ပြဘဲ၊ အကြောင်းမှာ လုပ်ရပ်များသည် မကြာခဏ လွဲမှားစွာ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုခံရသည်။ မောရှေသည် ဣသရေလလူမျိုးများကို “သင်သည် သင်၏ဘုရားသခင်ထာဝရဘုရားကို သင်၏နှလုံးသားအကြွင်းမဲ့ဖြင့် ချစ်ရမည်” (ဒုတိယကျမ်း ၆:၅) ဟု ပြောသောအခါ၊ သူသည် ဘုရားသခင်နှင့် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရ သိကျွမ်းမှုမှတစ်ဆင့် ဘဝတွင် လမ်းညွှန်မှုဖြစ်ပေါ်စေသော လွှမ်းမိုးမှုကို တွေးတောနေသည်။ တပည့်များသည် ယေရှုနှင့် ရင်းနှီးစွာ ပေါင်းသင်းခြင်းဖြင့် ဘုရားသခင်ကို မြင်ခဲ့ရသည့်အချက် (ယောဟန် ၁၄:၉) သည် သူတို့ကို သူ၏အကြံအစည်အတွက် လက်နက်ချရာတွင် များစွာ သန်မာစေခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်သည် သိုးများကို စောင့်ကြည့်ရင်း ဘုရားသခင်ကို သိမှတ်လာခဲ့ပြီး၊ သူ၏ညီအစ်ကိုများက အသိအမှတ်မပြုသော်လည်း၊ ဤသိကျွမ်းမှုသည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်အား သူ့ကို တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့် ဦးဆောင်နိုင်စေခဲ့သည်။

7. The Lord looketh on the heart. The “heart” refers to the intellect, the affections, and the will (Ps. 139:23; Matt. 12:34; etc.). It is the guiding factor in determining destiny, for as a man “thinketh in his heart, so is he” (Prov. 23:7). Free choice is essentially a matter of the intellect, but is often strongly influenced by the feelings and emotions. Within the limits of probationary time God invites men: “Come now, and let us reason together” (Isa. 1:18). He would have us become acquainted with Him and with His plan, for it is by beholding that we become changed (see 2 Cor. 3:18). God makes His appeal to the intellect. Outward appearances do not reveal the real motives of life, for ofttimes actions are misinterpreted. When Moses told the children of Israel, “Thou shalt love the Lord thy God with all thine heart” (Deut. 6:5), he was thinking of the guiding influence brought to bear on the life through personal acquaintance with God. The fact that the disciples had seen God through associating intimately with Jesus (John 14:9) greatly strengthened them in their surrender to His plan for them. David had learned to know God as he watched over the sheep, and, though unrecognized by his brothers, this acquaintance made it possible for the Holy Spirit to lead him on from step to step.

၁၁၊ ၁၂. ဘုရားသခင်သည် ဒါဝိဒ်ကို ရွေးချယ်ပြီး သူ၏အမှုတော်အတွက် ပြင်ဆင်ပေးခဲ့သည်။—ယေရုရှလင်မြို့ “မဟာဘုရင်၏မြို့” ၏ တောင်ဘက်ခြောက်မိုင်အကွာတွင် ဗက်လင်မြို့ရှိပြီး၊ ထိုမြို့တွင် ဒါဝိဒ်သည် သခင်ယေဇူးကို အရှေ့တိုင်းမှ ပညာရှိများက ကိုးကွယ်ပြီး မွေးကျရာ နွယ်စဉ်တွင် မွေးဖွားခဲ့သည်။ ကယ်တင်ရှင်၏ ကြွလာခြင်းမတိုင်မီ ရာစုနှစ်များစွာကပင်၊ ဒါဝိဒ်သည် ဗက်လင်၏ လွင်ပြင်တွင် သိုးများကို စောင့်ကြည့်ရင်း လူငယ်ဘဝ၏ တက်ကြွမှုဖြင့် သူရေးစပ်ထားသော သီချင်းများကို သီဆိုခဲ့သည်။ ရိုးရှင်းသော သိုးထိန်းလူငယ်သည် သူ၏ စောင်းတီးသံနှင့်အတူ သူ၏ လတ်ဆတ်သော လူငယ်အသံ၏ သံစဉ်ကို လိုက်ပါစီးမျှောခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဒါဝိဒ်ကို ရွေးချယ်ထားပြီး၊ သူ၏ဘဝကို စီမံပြီး၊ သူ၏အသံကို လေ့ကျင့်ရန်နှင့် ဂီတနှင့် ကဗျာရေးစွမ်းရည်ကို ပြုစုပျိုးထောင်ရန် အခွင့်အရေးပေးခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို သိုးအုပ်များနှင့် တစ်ယောက်တည်းနေထိုင်သော ဘဝတွင် နောင်တွင် သူအပ်နှင်းမည့်အမှုတော်အတွက် ပြင်ဆင်ပေးခဲ့သည် (ST ဇွန် ၈၊ ၁၈၈၈)။

11, 12. God Chose and Prepared David for His Work.—Six miles south of Jerusalem, “the city of the great King,” was Bethlehem, where David was born more than a thousand years before the infant Jesus was cradled in the manger, and worshiped by the wise men from the East. Centuries before the advent of the Saviour of the world, David, in the freshness of boyhood, had kept watch of his flocks as they grazed on the open fields of Bethlehem. The simple shepherd boy sang the songs of his own composing, and the music of his harp made a sweet accompaniment to the melody of his fresh young voice. The Lord had chosen David, and had ordered his life that he might have an opportunity to train his voice, and cultivate his talent for music and poetry. The Lord was preparing him in his solitary life with his flocks, for the work He designed to commit to his trust in afteryears (ST June 8, 1888).

၁၂. ကြည့်ရှုရန်ကောင်းသည်။ သို့မဟုတ် “ချောမောသည်”။ သူ့ကို ဘိသိက်ပေးပါ။ ဘုရားသခင်သည် အချို့လူများကို သူ၏ကိုယ်စားလှယ်အဖြစ် အဘယ်ကြောင့် ရွေးချယ်ပြီး အချို့ကို ကျော်သွားသနည်း။ ရှောလုကို ရွေးချယ်ခြင်းနှင့် ဒါဝိဒ်ကို ရွေးချယ်ခြင်းတွင် မည်သည့်ကွဲပြားမှုရှိသနည်း။ အနန္တတန်ခိုးရှင်ဖြစ်သောကြောင့် ဘုရားသခင်သည် ရှောလုလျှောက်မည့်လမ်းကို အတိအကျသိတော်မူသော်လည်း၊ သူ့ကို ဘိသိက်ပေးပြီး သူနှင့်အတူရှိမည်ဟု ကတိပေးခဲ့သည် (အခန်း ၁၀:၇)။ သူတို့၏ကိုယ်ပိုင်အကျိုးအတွက်နှင့် သူ၏အလိုတော်နှင့်ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်သည် လူများ၏ဘုရင်တစ်ပါးအတွက် တောင်းဆိုမှုကို ဖြေကြားပေးခဲ့သည်။ ရှောလုသည် လူများနှင့်ရေပန်းစားခဲ့သည်—သူတို့၏နှလုံးသားနှင့်အညီသော ဘုရင်ဖြစ်သော်လည်း ဘုရားသခင်၏နှလုံးသားနှင့်မဟုတ်ပေ။ သူတို့သည် ဝိညာဉ်ရေးရာခေါင်းဆောင်မှုကို မတွေးတောဘဲ နိုင်ငံတော်အင်အားကို တွေးတောနေခဲ့သည်။ ရွေးချယ်ခံရချိန်တွင် ရှောလုသည် ဆိုးရွားသောအတားအဆီးများရှိခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ကို အသိအမှတ်ပြုပြီး၊ သူရင်ဆိုင်ရမည့်အန္တရာယ်များကို ကြိုတင်သတိပေးကာ၊ ၎င်းတို့ကိုရင်ဆိုင်ရန် တိကျသောအကြံဉာဏ်ပေးခဲ့သည်။

12. Goodly to look to. Or, “handsome.”

Anoint him. Why does God choose certain men to be His representatives, passing others by? What difference was there in His choice of Saul and His choice of David? Being omniscient, God knew precisely the course Saul would take, yet anointed him and promised to be with him (ch. 10:7). Contrary to their own best interests and to His will for them, God answered the demand of the people for a king. It is clear that Saul was popular with the people—a king after their heart, but not God’s. They were not thinking of spiritual leadership but of national strength. When chosen, Saul had serious handicaps. God recognized these, yet forewarned him of the dangers he would meet, and gave him definite counsel on how to meet them.

ဒါဝိဒ်နှင့်ကိစ္စမှာ ကွဲပြားသည်။ လူများသည် ရှောလုနှင့် မကျေနပ်ဖြစ်လာသည့်အထောက်အထားမရှိပေ၊ တကယ်တော့ သူတို့သည် အမာလက်စစ်ဆင်ရေး၏ရလဒ်များနှင့် လုံးဝကျေနပ်ခဲ့ကြသည်။ ဒါဝိဒ်သည် သူ၏ဖခင်အိမ်ထောင်တွင် အငယ်ဆုံးဖြစ်ပြီး၊ အရှေ့တိုင်းတွင် အသက်အရွယ်သည် လေးစားမှုနှင့် ဦးစားပေးမှုကို ယူဆောင်လာသည် (ကမ္ဘာဦး ၂၉:၂၅-၂၆)။ သူသည် လူငယ်တစ်ဦးဖြစ်ပြီး၊ သူ၏မိသားစုအဖွဲ့ဝင်များထံမှပင် အသိအမှတ်ပြုမှုမရှိခဲ့ပေ (၁ ဆမ်ယူရယ် ၁၇:၂၈)။ သူသည် ရှောလု၏ မြင့်မားသောအသွင်အပြင်နှင့် ဆံဆုန်၏ခန္ဓာကိုယ်ပုံသဏ္ဍာန်မရှိခဲ့ပေ။ ရှောလုသည် ဘုရင်တစ်ပါးအတွက် အကြီးအကဲများ၏ အလျင်အမြန်တောင်းဆိုမှုကို တုံ့ပြန်ရင်း လယ်ထွန်ယက်ခြင်းမှ ခေါ်ယူခံခဲ့ရသည်။ သူ့တွင် လေ့ကျင့်ရန်အချိန်အနည်းငယ်သာရှိခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်သည် သိုးထိန်းရင်း လူငယ်တစ်ဦးအဖြစ် ခေါ်ယူခံခဲ့ရပြီး၊ ဆယ်နှစ်ကျော်ကာလအတွင်း ဆယ်နှစ်မျိုးနွယ်ခေါင်းဆောင်အဖြစ် တာဝန်ကြီးမားသောအလုပ်များအတွက် ပြင်ဆင်ရန် အချိန်ရခဲ့သည်။

With David the case was different. There is no evidence that the people had become dissatisfied with Saul; in fact they were entirely satisfied with the results of the Amalekite campaign. David was the youngest in his father’s house, and in the Orient age carried with it respect and priority (Gen. 29:25, 26). He was a stripling, with no claim to recognition even from the members of his own household (1 Sam. 17:28). He did not have the lofty stature of Saul, nor the physique of Samson. Saul was called from the plow in response to the urgent pleas of the elders for a king. He had little time for training. David was called from tending sheep, while yet a lad, and had more than a decade in which to prepare for his arduous tasks as leader of the twelve tribes.

လူငယ်အဖြစ်ရွေးချယ်ခံရသူ ဒါဝိဒ်သည် ရာထူးကြီးမားသောတာဝန်များကို ထမ်းဆောင်မည့်အချိန်မတိုင်မီ လေ့ကျင့်မှုနှင့် စမ်းသပ်မှုကာလကို ခံစားခဲ့ရသည်။ ဒါဝိဒ်၏စရိုက်သည် ဘုရားသခင်၏စံနှုန်းများနှင့် မကိုက်ညီသည့်နေရာတွင်၊ သူ၏ဘုရင်အဖြစ်သရဖူဆောင်ခြင်းမတိုင်မီ ပြောင်းလဲမှုများ ပြုလုပ်နိုင်ခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏နိုင်ငံတော်အဖွဲ့ဝင်အဖြစ် ဖိတ်ခေါ်သူတိုင်းကို အလားတူဆက်ဆံပြီး၊ အထူးသဖြင့် တာဝန်ကြီးမားသောရာထူးများသို့ ခေါ်ယူသူများကို ဆက်ဆံသည်။ လူသားသည် ဘဝ၏သာမန်ဖြစ်ရပ်များဖြင့် သတိမထားမိဘဲ စမ်းသပ်ခံရသည်အထိ၊ နောက်ဆုံးတွင် ဘုရားသခင်က “သင်သည် အနည်းငယ်သောအရာများအပေါ် သစ္စာရှိခဲ့ပြီ၊ ငါသည် သင့်ကို များစွာသောအရာများအပေါ် အုပ်စိုးစေမည်” (မဿဲ ၂၅:၂၃) ဟု ပြောနိုင်သည်။ ယခုအချိန်အထိ ဒါဝိဒ်သည် လူငယ်အားအင်ရှိမှု၊ ချစ်ခင်ဖွယ်နူးညံ့သောစိတ်ဓာတ်နှင့် ဘုရားသခင်၏တန်ခိုးအပေါ် ယုံကြည်မှုမှဖြစ်ပေါ်လာသော ရဲရင့်မှုကို ပြသခဲ့သည်။ သူသည် လောကီအရာများဖြင့် မညစ်ညမ်းဘဲ၊ ဗက်လင်ဟိမ်တောင်ကုန်းများ၏ တိတ်ဆိတ်သောအထီးကျန်မှုတွင် ကြီးပြင်းလာသော တွေးတောဆင်ခြင်သူတစ်ဦးဖြစ်သည်။ ထိုနေရာတွင်၊ မိဒျန်ရှိ မောရှေကဲ့သို့ သိုးထိန်းရင်း၊ သူသည် တာဝန်သိစိတ်နှင့် ခေါင်းဆောင်မှုအရည်အသွေးများကို ပြုစုပျိုးထောင်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းသည် သူ့ဘဝတစ်လျှောက် သယ်ဆောင်သွားမည်ဖြစ်သည်။

Chosen as a youth, David enjoyed the opportunity of a period of training and testing before he assumed the responsibilities of high office. Where David’s character failed in meeting the divine standards, changes could thus be made before his coronation. God deals similarly with every individual whom He invites to be a member of His kingdom, and particularly with those whom he calls to positions of responsibility. All unconsciously man is tested by the common events of life until finally God can say, “Thou hast been faithful over a few things, I will make thee ruler over many things” (Matt. 25:23). Thus far David had shown himself to possess youthful vigor, a loving, gentle spirit, and fearlessness born of confidence in divine power. He was uncorrupted by the world, a meditative soul growing up in the quiet seclusion of the hills of Bethlehem. There, herding the sheep like Moses in Midian, he acquired a sense of responsibility and developed qualities of leadership that were to carry him through life.

၁၃. ဦးချို။ ဟေဗြဲဘာသာ “ကယ်ရန်”၊ နွား၊ ဆိတ်၊ သိုးထီး၏ “ဦးချို”။ အင်္ဂလိပ်ဝေါဟာရ “ကောနူကိုးပီးယား” သည် လက်တင်ဘာသာ “ကောနူ” မှတစ်ဆင့် “ကယ်ရန်” မှဖြစ်ပေါ်လာသည်။ ထာဝရဘုရား၏ဝိညာဉ်တော်။ ထာဝရဘုရား၏ဝိညာဉ်တော်သည် လူများကို ခွဲခြားဆက်ဆံသူမဟုတ်ပေ။ သူသည် ရှောလုအား နှလုံးသစ်တစ်ခုပေးခဲ့ပြီး သူရင်ဆိုင်ရမည့် အန္တရာယ်များကို ညွှန်ပြခဲ့သည်။ သို့သော် ရှောလုသည် ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုကို လျင်မြန်စွာ ငြင်းပယ်ခဲ့သည်။ ယခုအခါ ဘုရားသခင်သည် ရှောလုကို အချည်းနှီးလမ်းညွှန်ရန်ကြိုးစားခဲ့သည့်အတိုင်း ဒါဝိဒ်ကို လမ်းညွှန်ရန် အဆိုပြုခဲ့သည်။ ကမ္ဘာ့ခေါင်းဆောင်ကြီးများစွာကဲ့သို့၊ ဒါဝိဒ်သည် သာမန်ပတ်ဝန်းကျင်တွင် ကြီးပြင်းလာပြီး၊ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏လမ်းညွှန်မှုအောက်တွင် စရိုက်သဏ္ဍာန်ကောင်းမွန်စွာ ပြုစုပျိုးထောင်ခဲ့ပြီး၊ တစ်နေ့တွင် သူသည် ကောင်းမှုနှင့်မကောင်းမှုအကြား ကြီးမားသောအငြင်းပွားမှုတွင် ပါဝင်ရမည့်အခန်းကဏ္ဍအတွက် အပြည့်အဝအရည်အချင်းပြည့်မီစေမည်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်သည် ဒါဝိဒ်အား သူ၏ဘိသိက်ခံရချိန်တွင် “လာရောက်ခဲ့သည်”၊ ခရစ်တော်၏ဗတ္တိဇံခံယူချိန်တွင် ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်လာရောက်ခဲ့သည့်အတိုင်းပင် (မဿဲ ၃:၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။

13. Horn. Heb. qeren, the “horn” of a bull, goat, or ram. The English word cornucopia is from qeren through the Latin cornu.

Spirit of the Lord. The Spirit of the Lord is no respecter of persons. He gave Saul a new heart and pointed out the pitfalls ahead of him. Yet Saul quickly rejected divine guidance. Now God proposed to guide David as He had tried in vain to guide Saul. As with many of the world’s great leaders, David grew up amid humble surroundings, quietly developing a sterling character under the guidance of the Holy Spirit, who one day would qualify him fully for the part he was to play in the great controversy between good and evil. God’s Spirit “came upon David” at the time of his anointing, even as the Divine Spirit came upon Christ at His baptism (see on Matt. 3:16).

၁၄. ထာဝရဘုရား၏ဝိညာဉ်တော် ထွက်ခွာသွားသည်။ ရှောလုသည် ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်ကို ငြင်းပယ်ခဲ့သည်—ခွင့်လွှတ်မရနိုင်သောအပြစ်ကို ကျူးလွန်ခဲ့ပြီး—ဘုရားသခင်သည် သူ့အတွက် ထပ်မံပြုလုပ်ပေးနိုင်သည့်အရာမရှိတော့ပေ (အခန်း ၁၅:၃၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ယခုသည် ယဟောဝါ၏ဝိညာဉ်တော်သည် ရှောလုထံမှ အကြောင်းမဲ့ထွက်ခွာသွားသည်မဟုတ်ပေ၊ သို့သော် ရှောလုသည် သူ၏လမ်းညွှန်မှုကို ဆန့်ကျင်ပုန်ကန်ခဲ့ပြီး၊ သူ့ကိုယ်သူ ဝိညာဉ်တော်၏လွှမ်းမိုးမှုမှ တမင်တကာ ဖယ်ထုတ်ခဲ့သည်။ ၎င်းကို ဆာလံ ၁၃၉:၇ နှင့် လွတ်လပ်စွာရွေးချယ်မှု၏ အခြေခံမူနှင့်အညီ နားလည်ရမည်။ အကယ်၍ ဘုရားသခင်သည် သူ၏သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်မှတစ်ဆင့် ရှောလု၏ဆန္ဒများနှင့်ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်စွာ သူ့ကိုယ်သူ အတင်းအကျပ်သြဇာပေးခဲ့လျှင်၊ ဘုရားသခင်သည် ဘုရင်ကို စက်ရုပ်တစ်ခုအဖြစ်သာ ဖန်တီးပေးမည်ဖြစ်သည်။

14. Spirit of the Lord departed. Saul had rejected the Spirit of God—committed the unpardonable sin—and there was nothing more God could do for him (see on ch. 15:35). It was not that the Spirit of Jehovah withdrew from Saul arbitrarily; but rather that Saul rebelled against His guidance, and deliberately withdrew himself from the influence of the Spirit. This must be understood in harmony with Ps. 139:7 and with the fundamental principle of free choice. If God through His Holy Spirit forced Himself upon Saul contrary to his desires, God would be making of the king a mere machine.

ထာဝရဘုရားထံမှ။ ကျမ်းစာများသည် ဘုရားသခင်သည် သူတားဆီးမထားသည့်အရာများကို ပြုလုပ်သည်ဟု တစ်ခါတစ်ရံ ဖော်ပြသည်။ စာတန်အား သူ၏မူများကို ပြသရန် အခွင့်အရေးပေးရာတွင်၊ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ကိုယ်ပိုင်တန်ခိုးကို ကန့်သတ်ထားသည်။ သေချာသည်မှာ၊ စာတန်သည် မသွားနိုင်သောကန့်သတ်ချက်များရှိခဲ့သည် (ယောဘ ၁:၁၂; ၂:၆ ကိုကြည့်ပါ)၊ သို့သော် သူ၏ကန့်သတ်ထားသောနယ်ပယ်အတွင်း၌ သူသည် ဘုရားသခင်၏ခွင့်ပြုချက်ဖြင့် လုပ်ဆောင်ရန် ခွင့်ပြုခံရသည်။ ထို့ကြောင့်၊ သူ၏လုပ်ရပ်များသည် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်နှင့်ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော်လည်း၊ သူနှင့်သူ၏မကောင်းသောဝိညာဉ်များသည် ဘုရားသခင်ခွင့်ပြုသည့်အရာများကိုသာ ပြုလုပ်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်သည် သူ၏ကိုယ်ပိုင်ဝိညာဉ်တော်ကို ရှောလုထံမှ ဖယ်ထုတ်သောအခါ (၁ ဆမ်ယူရယ် ၁၆:၁၃-၁၄ ကိုကြည့်ပါ)၊ စာတန်သည် သူ၏လမ်းကို လွတ်လပ်စွာ လုပ်ဆောင်နိုင်ခဲ့သည်။

From the Lord. The Scriptures sometimes represent God as doing that which He does not specifically prevent. In giving Satan an opportunity to demonstrate his principles, God, in effect, would limit His own power. Of course, there were limits beyond which Satan could not go (see Job 1:12; 2:6), but within his limited sphere he did have divine permission to act. Thus, although his acts are contrary to the divine will, he can do nothing except what God permits him to do, and whatever he and his evil spirits may do, is done with God’s permission. Therefore when God withdrew His own Spirit from Saul (see on 1 Sam. 16:13, 14), Satan was free to have his way.

သူ့ကို ဒုက္ခပေးသည်။ ဂျိုးဆက်ဖပ်စ်သည် ဤရောဂါကို ဤသို့ဖော်ပြသည်- “ရှောလုနှင့်ပတ်သက်၍၊ ထူးဆန်းပြီး နတ်ဆိုးလွှမ်းမိုးမှုများသည် သူ့အပေါ်သို့ ရောက်လာပြီး၊ သူ့ကို အဆုံးမဲ့ဖိစီးမှုများဖြစ်ပေါ်စေကာ သူ့ကို အသက်ရှုမဝအောင် ဖိစီးခဲ့သည်” (ရှေးဟောင်းသုတ ၆.၈.၂)။ ရှောလုသည် သူသည် သူ့ထက်သာ၍ “ပိုကောင်းသောသူ” တစ်ဦးအား သရဖူကို ဆုံးရှုံးခဲ့ရသည်ဟူသော ပရောဖက်၏ကြေငြာချက်ကို စဉ်းစားရင်း ပြင်းထန်သောစိတ်ဓာတ်ကျရောဂါတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည်။ မကောင်းသောဝိညာဉ်မှ ယာယီလွှမ်းမိုးမှုသည် ရှောလုအား စိတ်မနှံ့သူကဲ့သို့ ခံစားရန်နှင့် လုပ်ဆောင်ရန် ဦးဆောင်ခဲ့သည်။

Troubled him. Josephus describes the malady thus: “As for Saul, some strange and demoniacal disorders came upon him, and brought upon him such suffocations as were ready to choke him” (Antiquities vi. 8. 2). Evidently a severe melancholia developed as he brooded over the prophet’s announcement that he had forfeited the crown to a man “better” than he was (ch. 15:28). Intermittent possession by the evil spirit led Saul to feel and act something like a demented man.

၁၅. ဘုရားသခင်ထံမှ မကောင်းသောဝိညာဉ်။ ဗတ်စား ၁၄ တွင် ညီမျှသောဖော်ပြချက်ကို ကြည့်ပါ။

15. An evil spirit from God. See on v. 14 for an equivalent expression.

၁၆. တယောတစ်ခု။ ပိုမိုကောင်းမွန်သည်မှာ “လိုင်ယာ”။ ရှောလုအား သူ့ကို ဒုက္ခပေးနေသော မကောင်းသောဝိညာဉ်မှ သက်သာရာရရန် ဂီတကုထုံးဖြင့် ရှာဖွေရန် အကြံပေးခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်၏ လိုင်ယာသံနှင့် သူ၏ မြင့်မြတ်သောသီချင်းများသီဆိုမှုသည် ရှောလုအား သူ့ကို ဒုက္ခပေးနေသော မကောင်းသောဝိညာဉ်မှ ယာယီသက်သာရာရစေခဲ့သည်။ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်၏ဂီတကို နားထောင်ရင်း၊ သူ၏မိမိကိုယ်ကို သနားစရာနှင့် မနာလိုဖြစ်မှုများသည် ယာယီထွက်ခွာသွားခဲ့သော်လည်း၊ အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ၎င်းတို့သည် နှစ်ဆအားဖြင့် ပြန်လည်ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုကို ဆက်လက်ငြင်းပယ်မှုနှင့်အတူ၊ သူသည် ခရစ်တော်၏ နတ်ဆိုးလွှမ်းမိုးမှုဆိုင်ရာ ဥပမာပုံပြင်ထဲက လူသားကဲ့သို့ ဖြစ်လာခဲ့သည် (လုကာ ၁၁:၂၄-၂၆)၊ ထိုနေရာတွင် ထိုသို့သောဝိညာဉ်သည် “နောက်ဆုံးအခြေအနေ” သည် “ပထမအခြေအနေ” ထက် များစွာဆိုးရွားသည်ဟု သက်သေပြခဲ့သည်။

16. An harp. Better, “a lyre.” Saul was advised to seek relief through musical therapy. The sound of David’s lyre and his chanting of lofty hymns afforded Saul temporary release from the evil spirit that haunted him. As Saul listened to David’s music his wicked feelings of self-pity and jealousy left him for a time, only to return with double power as time went on. With his continued rejection of God’s guidance, he became like the man in Christ’s parable of demon possession (Luke 11:24–26), where “the last state” of such a soul proves to be far “worse than the first.”

၁၇. ငါ့အတွက် ရှာဖွေပေးပါ။ ရှောလုအား ဒုက္ခပေးနေသော မကောင်းသောဝိညာဉ်မှ သက်သာရာရရန် မျှော်လင့်ချက်ပေးနိုင်သော နည်းလမ်းများကို လျစ်လျူမရှုရန်ဖြစ်သည်။

17. Provide me. No means that offered hope of release from the evil spirit that tormented Saul was to be overlooked.

၁၈. ဂျက်ဆီ၏သားတော်။ ဒါဝိဒ်၏ ဂီတသမားတစ်ဦးနှင့် ရဲရင့်မှု၊ ဆင်ခြင်တုံတရားနှင့် သတိရှိမှုရှိသူတစ်ဦးအဖြစ် ဂုဏ်သတင်းသည် သူ၏တရားရုံးသို့ ရောက်ရှိခြင်းနှင့် ဂိုလျာသ်အပေါ် အောင်ပွဲမတိုင်မီ ထူထောင်ခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ဒါဝိဒ်သည် လူမမယ်အရွယ်သို့ ရောက်ရှိလာသော လူငယ်တစ်ဦးဖြစ်ပြီး၊ အကြောင်းမှာ နောက်ပိုင်းတွင် ဂိုလျာသ်နှင့် ရင်ဆိုင်ချိန်တွင် သူသည် “လူငယ်”၊ ဟေဗြဲဘာသာ “နာအာ” (“လူငယ်”၊ အခန်း ၁၇:၅၈) နှင့် “လူငယ်”၊ ဟေဗြဲဘာသာ “အယ်လမ်” (“လူငယ်လေး”၊ ဗတ်စား ၅၆) ဟုဖော်ပြခံရသည်။

18. Son of Jesse. Apparently David’s reputation as a musician and a man of bravery, sound judgment, and tact was already established before his appearance at court and his victory over Goliath. David was probably a youth on the verge of manhood, for a little later, at the time of his encounter with Goliath, he is described both as a “boy,” Heb. na‘ar (“young man,” ch. 17:58), and as a “young man,” Heb. ‘elem (“stripling,” v. 56).

ထာဝရဘုရားသည် သူနှင့်အတူရှိသည်။ ဒါဝိဒ်သည် ဘုရင်အဖြစ် ဘိသိက်ခံရသည်ကို ယေဘုယျအားဖြင့် မသိရှိခဲ့သော်လည်း၊ သူ၏ဘိသိက်ခံရချိန်တွင် သူ၏ဘဝကို အထူးနည်းဖြင့် ထိန်းချုပ်ခဲ့သော သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်သည် သူ့ကို ရှေ့လာမည့် အရေးကြီးသောတာဝန်များအတွက် အောင်မြင်စွာ ပြင်ဆင်ပေးနေသည်ဆိုသည့်အချက်ကို ဖုံးကွယ်ထားနိုင်ခြင်းမရှိပေ (ဗတ်စား ၁၃ ကိုကြည့်ပါ)။

Lord is with him. Though it was not generally known that David had been anointed king, nothing could hide the fact that the Holy Spirit, who had taken control of his life in a special way at the time of his anointing (see on v. 13), was successfully preparing him for the important tasks that lay ahead.

၂၀. မြည်းတစ်ကောင်။ ဂျက်ဆီ၏လက်ဆောင်သည် ဒါဝိဒ်၏တရားရုံးတွင် ဝန်ဆောင်မှုအတွက် ဘုရင်၏ဆန္ဒအပေါ် ကောင်းသောဆန္ဒကို ဖော်ပြရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။ လက်ဆောင်မပို့ပါက မကောင်းသောဆန္ဒ၏ဖော်ပြမှုအဖြစ် အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုခံရမည်ဖြစ်ပြီး၊ ထို့ကြောင့် ဒါဝိဒ်၏တရားရုံးတွင် အောင်မြင်မှုကို ထိခိုက်စေမည်ဖြစ်သည်။

20. An ass. Jesse’s gift was intended to express good will with respect to the king’s desire for the services of David at court. Failure to send a gift would no doubt be interpreted as an expression of ill will, and would therefore prejudice David’s success at court.

၂၁. သူ့ရှေ့တွင် ရပ်နေသည်။ ဤဖော်ပြချက်သည် ဒါဝိဒ်၏ ရှောလုရှေ့မှောက်တွင် ရပ်နေသည့်အနေအထားကို ရည်ညွှန်းခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ ဒါဝိဒ်သည် “သူ၏ဝန်ဆောင်မှုသို့ ဝင်ရောက်ခဲ့သည်” (အာအက်စ်ဗွီ; ကမ္ဘာဦး ၄၁:၄၆; ဒံယေလ ၁:၁၉ ကိုကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်၏ ကြည့်ရှုပြီးနောက်၊ ဒါဝိဒ်သည် နိုင်ငံ၏ထိပ်တန်းပုဂ္ဂိုလ်များနှင့် ဆက်သွယ်နိုင်သည့်အနေအထားသို့ ရောက်ရှိလာခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် သူ၏အရည်အချင်းများကို တန်ဖိုးထားလေးစားလာနိုင်ခဲ့ပြီး၊ အစိုးရရေးရာများနှင့်လည်း ထိတွေ့ခဲ့သည် ရှောလုသည် သူ၏ဘဝတွင် မကောင်းမှု၏မျိုးစေ့များသည် ၎င်းတို့၏ သေချာသောရိတ်သိမ်းမှုကို ထုတ်ပေးသည်အထိ၊ နှင့် ဒါဝိဒ်၏အကျင့်သိက္ခာပြည့်စုံမှုအထိ ထီးနန်းပေါ်တွင် ဆက်လက်ရှိနေခွင့်ပြုခံရပြီး၊ ဒါဝိဒ်သည် သူ၏အရည်အချင်းများကို တန်ဖိုးထားလေးစားလာနိုင်ခဲ့ပြီး၊ အစိုးရရေးရာများနှင့်လည်း ထိတွေ့ခဲ့သည်။

21. Stood before him. This statement refers, not to David’s posture in the presence of Saul, but to the fact that David “entered his service” (RSV; see Gen. 41:46; Dan. 1:19). In the providence of God, David was thus brought into a situation where he would have contact with the leading men of the nation—who might thus learn to appreciate his talents—and with the affairs of government. Saul was probably permitted to remain on the throne until the seeds of evil in his life should produce their certain harvest, and until David’s preliminary training was complete.

သူ့ကို အလွန်ချစ်ခင်သည်။ ရှောလုပင်လျှင် ဒါဝိဒ်၏ သဘာဝအလျောက် ဆွဲဆောင်မှုရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်ရေးသဘောကို ဂုဏ်ပြုလေးစားလာခဲ့ပြီး၊ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်မှ ထည့်သွင်းပေးထားသော ထိုအရည်အသွေးများကို တန်ဖိုးထားခဲ့သည်။ ရှောလုသည် ဤအလားအလာရှိသော လူငယ်၏ သိသာထင်ရှားသော သာလွန်မှုကို အသိအမှတ်ပြုခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ ထီးနန်းဆက်ခံသူရွေးချယ်မှု၏ ဉာဏ်ပညာကို တိတ်တဆိတ် ဝန်ခံခဲ့သည်။

Loved him greatly. Even Saul came to honor and respect the naturally attractive personality of David, and to esteem in him those qualities implanted there by the Holy Spirit. Saul recognized the obvious superiority of this promising young man, tacitly admitting the wisdom of God’s choice of a successor to the throne.

လက်နက်ကိုင်ဆောင်သူ။ ဤရာထူးသို့ ခန့်အပ်ခြင်းသည် ဒါဝိဒ်ကို ဘုရင်နှင့် အနီးကပ်ဆုံးဆက်ဆံရေးသို့ ယူဆောင်လာခဲ့ပြီး၊ ဘုရင်၏လုံခြုံရေးအတွက် သူ့ကို ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရ တာဝန်ယူစေခဲ့သည်။ ဤဖော်ပြချက်သည် ဂိုလျာသ်အပေါ် အောင်ပွဲရပြီးနောက် ဒါဝိဒ်၏ တရားရုံးတွင် အခန်းကဏ္ဍကို ကြိုတင်ဖော်ပြထားဖြစ်နိုင်သည် (အခန်း ၁၈:၂၊ ၅ ကိုကြည့်ပါ)။

Armourbearer. Appointment to this position brought David into the closest possible relationship to the king and made him personally responsible for the king’s safety. It is possible that this statement is made in anticipation of David’s role at court after the victory over Goliath (see ch. 18:2, 5).

၂၂. ဒါဝိဒ်ကို ထားပါ။ တရားရုံးတွင် ယာယီခန့်အပ်ရန်သာ ရည်ရွယ်ခဲ့သော ဒါဝိဒ်၏ရာထူးကို ရှောလုသည် စမ်းသပ်ကာလတစ်ခုပြီးနောက် အမြဲတမ်းခန့်အပ်မှုအဖြစ် ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ သူသည် မျက်နှာရရှိခဲ့သည်။ ဗတ်စား ၂၁ ကိုကြည့်ပါ။ ဘုရားသခင်သည် ဒါဝိဒ်၏နှလုံးသားကို ကြည့်ရှုပြီး၊ ဒါဝိဒ်သည် သူ၏ဝန်ဆောင်မှုတွင် အသုံးပြုနိုင်သော လူသားအမျိုးအစားဖြစ်မည်ဟု ကျေနပ်ခဲ့သည် (ဗတ်စား ၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ပြင်ပအသွင်အပြင်နှင့် လုပ်ရပ်များကိုသာ ကြည့်ရှုပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ဒါဝိဒ်၏နှလုံးသားတွင် တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း ထင်ဟပ်နေသည့်အတိုင်း၊ ရှောလုသည်လည်း တူညီသောနိဂုံးချုပ်ခဲ့သည် (သုတ္တံ ၂၃:၇ ကိုကြည့်ပါ)။

22. Let David. After a probationary period at court Saul makes what was at first intended to be nothing more than a temporary appointment, a permanent commission.

He hath found favour. See on v. 21. God looked on David’s heart and was satisfied that David would prove to be the kind of man He could use in His service (see v. 7). Looking only on the outward appearance and actions, which were in some degree mirrored in David’s heart, Saul came to the same conclusion (see Prov. 23:7).

၂၃. ရှောလုသည် ပြန်လည်လန်းဆန်းလာသည်။ စာသား၌ “ရှောလုသည် အသက်ရှူသည်”။ “ရူအာခ်” ဟူသောစကားလုံးသည် “အသက်ရှူရန်”၊ “မှုတ်ရန်” ဟုအဓိပ္ပာယ်ရပြီး၊ အထူးသဖြင့် နှာခေါင်းဖြင့် ဖြစ်သည်။ ဤစကားလုံးအသုံးပြုမှုသည် တင်းမာမှုကာလတစ်ခုပြီးနောက် ပုံမှန်အသက်ရှူမှုဖြင့် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်စေသော ပြင်းထန်သော အသက်ရှူထုတ်မှုကို ရည်ညွှန်းသည်။ ရှောလုခံစားခဲ့ရသော နတ်ဆိုးလွှမ်းမိုးမှု ဖြစ်စဉ်များသည် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာနှင့် အာရုံကြောတင်းမာမှုများနှင့် လိုက်ပါလာပုံရသည်။

23. Saul was refreshed. Literally, “Saul breathed.” The word ruach means “to breathe,” “to blow,” especially with the nostrils. The use of this verb implies a strong, forced exhalation of breath such as often accompanies relaxation after a period of tension, followed by normal breathing. The fits of demon possession Saul suffered were apparently accompanied by physical and nervous tenseness.

ellen g. white comments

1–23 PP 637-644

1–4 PP 637

6, 7 Ed 266; PP 638

7 COL 72; CT 43, 44; PP 323; SC 39; TM 173; 1T 320; 2T 11, 34, 72, 418, 633; 3T 201, 244, 301; 5T 31, 333, 625, 658; 6T 197; 7T 88, 282; 8T 146

8–11 PP 638

10 Ed 266

11–13 MH 148; PP 592

12 CT 44; 6T 197

12, 13 PP 641

18 PP 644; 741

16–23 PP 643

အခန်းကြီး - ၁၇

chapter 17

၁. ဣသရေလလူများနှင့် ဖိလိတ္တိလူများ၏ စစ်တပ်များသည် တိုက်ပွဲဝင်ရန် အဆင်သင့်ဖြစ်နေကြသည်။ ၄. ဂိုလျာတ်သည် တစ်ဦးချင်းတိုက်ပွဲအတွက် မာန်တက်စွာ ထွက်လာသည်။ ၁၂. ဒါဝိဒ်သည် သူ၏ညီအစ်ကိုများကို လည်ပတ်ရန် ဖခင်ဖြစ်သူမှ စေလွှတ်ခံရပြီး ထိုစိန်ခေါ်မှုကို လက်ခံသည်။ ၂၈. ဧလျာဘ်က သူ့ကို ဆူပူဆဲဆိုသည်။ ၃၀. ဒါဝိဒ်ကို ရှောလုထံသို့ ခေါ်ဆောင်သွားသည်။ ၃၂. သူ၏ ယုံကြည်မှုအကြောင်းကို ပြသသည်။ ၃၈. သံချပ်ကာမပါဘဲ၊ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် လက်နက်တပ်ဆင်ကာ ဧရာမျက်ကြီးကို သတ်သည်။ ၅၅. ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်ကို သတိပြုမိသည်။

1 The armies of the Israelites and Philistines being ready to battle, 4 Goliath cometh proudly forth to challenge a combat. 12 David, sent by his father to visit his brethren, taketh the challenge. 28 Eliab chideth him. 30 He is brought to Saul. 32 He sheweth the reason of his confidence. 38 Without armour, armed by faith, he slayeth the giant. 55 Saul taketh notice of David.

၁–၁၁. ဂိုလျာသည် ပေ ၁၂ ခန့်ရှိသည်။—ဖိလိတ္တိလူမျိုးတို့သည် သူတို့၏ စစ်ပွဲနည်းလမ်းကို အဆိုပြုခဲ့ပြီး၊ အလွန်ကြီးမားကာ အင်အားကြီးသော လူတစ်ဦးကို ရွေးချယ်ကာ၊ သူ၏အရပ်သည် ပေ ၁၂ ခန့်ရှိသည်။ သူတို့သည် ဤသူရဲကို ဣသရေလလူမျိုးတို့နှင့် တိုက်ခိုက်ရန် လူတစ်ဦးကို စေလွှတ်ရန် တောင်းဆိုခဲ့သည် (၁SP ၃၇၀)။

1–11. Goliath About Twelve Feet Tall.—The Philistines propose their own manner of warfare, in selecting a man of great size and strength, whose height is about twelve feet; and they send this champion forth to provoke a combat with Israel, requesting them to send out a man to fight with him (1SP 370).

၁. ရှောခို။ ယောရှုမှတ်စာ ၁၅:၃၅ တွင် ဆိုကို ဟု မှန်ကန်စွာ ရေးထားသည်။ ယေရုရှလင်နှင့် ဖိလိတ္တိမြို့ ဂါသလမ်းတစ်ဝက်တွင် တည်ရှိသော ခိရက် အဘဒ် ဟုခေါ်သော ယုဒမျိုးနွယ်ပိုင်သော မြို့ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ယေရုရှလင်မှ အနောက်တောင်ဘက် ၁၇ မိုင် (၂၇ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင်ရှိသည်။
ဧဖက်ဒမ္မိမ်။ သို့မဟုတ် ၁ ရာဇဝင်ချက် ၁၁:၁၁-၁၃ တွင် ပါဒမ္မိမ် ဟုခေါ်ပြီး၊ ဒါဝိဒ်၏ ရဲမက်များ၏ စာရင်းကို ဖော်ပြထားသည်။ အမည်၏ အဓိပ္ပာယ်မှာ မသေချာပါ။

1. Shochoh. Correctly spelled Socoh in Joshua 15:35. The modern Khirbet ‘Abbâd, situated about halfway between Jerusalem and the Philistine city of Gath, was a town belonging to the tribe of Judah. It was about 17 mi. (27 km.) southwest of Jerusalem.

Ephes-dammim. Or, Pas-dammim, as in 1 Chron. 11:11–13, where the roster of David’s mighty men is given. The name is of uncertain meaning.

၂. ဧလာချိုင်း။ အရှေ့နှင့်အနောက်ဘက်တွင် ညင်သာစွာ စောင်းလျားနေသော မြေသြဇာကောင်းသော ချိုင့်ဝှမ်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ ရှောခိုမှ အနောက်မြောက်သို့ မိုင်အနည်းငယ်အကွာတွင် တည်ရှိသည်။

2. Valley of Elah. A fertile valley with gentle slopes rising on the east and the west, running for several miles in a northwesterly direction from Socoh.

၃. ၎င်းတို့ကြားရှိ ချိုင့်ဝှမ်း။ ဧလာချိုင်းတွင် ဝါဒီအဲစ်ဆန့် ဟုခေါ်သော ရေမြောင်းတစ်ခု အလယ်တွင် ရှိပြီး၊ ဤကျမ်းပိုဒ်တွင် “ချိုင့်ဝှမ်း” (ဟေဗြဲဘာသာဖြင့် ဂါယဲ) ဟု ခေါ်သည်။ ၎င်းသည် ဧလာချိုင်း (ဟေဗြဲဘာသာဖြင့် ဧမက်) နှင့် လုံးဝကွဲပြားသည်။ ပထမဟေဗြဲစကားလုံးသည် မိုးရာသီတွင် ရေစီးကြမ်းစွာ စီးဆင်းသော ချောက်ကြီးကို ဆိုလိုပြီး၊ ဒုတိယစကားလုံးသည် မြေသြဇာကောင်းသော ကျယ်ပြန့်သော ချိုင့်ဝှမ်းကို ဆိုလိုသည်။ ဤဂါယဲသည် နေရာအချို့မှလွဲ၍ ဖြတ်ကျော်ရန် ခက်ခဲသည်။ ရှောလုနှင့် သူ၏စစ်တပ်သည် ဤဂါယဲ၏ အရှေ့ဘက်တောင်ကုန်းများပေါ်တွင် စခန်းချထားပြီး၊ ဖိလိတ္တိလူများသည် အနောက်ဘက်တောင်ကုန်းများကို ခံတပ်အဖြစ် တည်ဆောက်ထားသည် (၁ ရာဇဝင်ချက် ၁၁:၁၃ ကိုကြည့်ပါ)။

3. A valley between them. The Valley of Elah has a wadi running through the center called the Wadi es–Sant spoken of in this verse as a “valley,” Heb. gaye’. This is quite different from the “valley,” Heb. ‘emeq, of Elah (v. 2). The first Hebrew word is used of a ravine watered by a torrent during the rainy season, the latter, of a wide fertile valley. This gaye’ was well-nigh impassable except at certain spots, and in this respect similar to the wadi in front of Michmash (see on ch. 14:4–10). Saul and his army encamped in the hills on the eastern side of this gaye’, and the Philistines fortified the hills to the west (see 1 Chron. 11:13).

၄. ဂိုလျာတ်။ ဂါသမြို့သား တစ်ဦးဖြစ်သော်လည်း၊ ထိုလူမျိုးနှင့်အတူ နေထိုင်သူအဖြစ်မှလွဲ၍ ဖိလိတ္တိလူမျိုးမဟုတ်ဟု ယူဆရသည်။ သူသည် အာနကိမ်မျိုးရင်းမှ ဆင်းသက်လာသူဟု ယူဆရသည် (တရားဟောရာ ၉:၂ ကိုကြည့်ပါ)။ သူ၏အရပ်အမောင်းမှာ တောင်လက် ၆ ကျည်နှင့် လက်တစ်သစ်ဖြစ်ပြီး၊ သို့မဟုတ် တောင်လက် ၆ ကျည်ခွဲဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် ၉ ပေ ၆ လက်မ (၂.၉ မီတာ) နှင့် ညီမျှသည်။ အချို့က ဂိုလျာတ်အမည်သည် “ထင်ရှားသော” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရှိသည်ဟု အကြံပြုကြသည်။ သို့သော် ၎င်းသည် “ပြည်နှင်ဒဏ်” ကဲ့သို့ပင် ဂိုလျာတ်သည် ဆီမီးတစ်အမည်ဖြစ်နိုင်သည်ဟူသော ဖြစ်နိုင်ခြေပေါ်တွင် အခြေခံထားသည်။

4. Goliath. A resident of Gath, but probably not a Philistine except in the sense that he lived among that people. He is thought to have descended from the Anakim (see on Deut. 9:2). His height of 6 cu. and a span, or 6 1/2 cu., would be equivalent to 9 1/2 ft. (2.9 m.). Others have suggested that the name Goliath may mean “conspicuous.” But this, like “exile,” is based on the possibility that Goliath was a Semitic name.

ဂါသ်။ ဖိလိတ္တိပြည်၏ အဓိကမြို့ ၅ မြို့အနက် တစ်မြို့ဖြစ်သည်။ တိကျသောတည်နေရာကို မသိရပါ (၂ ဓမ္မရာဇဝင် ၁၂:၁၇ ကိုကြည့်ပါ)။

Gath. One of the five chief towns of Philistia. The exact site is not known. (See on 2 Kings 12:17.)

၅. သံချပ်ကာ။ စစ်သားများ၏ ကိုယ်လုံးကာကွယ်ရန် သတ္တုအပိုင်းအစများကို သားရေ သို့မဟုတ် အထည်ပေါ်တွင် ချုပ်လုပ်ထားသော ချပ်ကာဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ဝတ်ဆင်သူ၏ အထက်ပိုင်းကိုယ်ခန္ဓာကို ကာကွယ်ပေးသည်။ သတ္တုအပိုင်းများ အပြည့်အဝမဆုံသောနေရာတွင် ဝတ်ဆင်သူသည် ထိုအဆစ်တွင် ထိခိုက်လွယ်သည် (၁ ဓမ္မရာဇဝင် ၂၂:၃၄)။ ဂိုလျာတ်၏ ချပ်ကာသည် ကြေးဝါဖြင့် ပြုလုပ်ထားသည်။

5. Mail. Soldiers’ body armor made of metal scales 2 to 8 in. long, sewn on a leather or fabric base. It protected the wearer’s upper body. Wherever the metal parts did not meet perfectly, the wearer was vulnerable at that joint (1 Kings 22:34). Goliath’s armor was of bronze.

ရှက်ကယ် ၅၀၀၀။ ပေါင် ၁၂၅ (၅၈.၆၈ ကီလိုဂရမ်) ခန့်ရှိသည်။

Five thousand shekels. About 125 lb. (6.58 kg.).

၆. ခြေသံချပ်ကာ။ ဒူးအောက်ခြေထောက်ရှေ့တွင် ဝတ်ဆင်သော သတ္တုပြားပါးများဖြစ်သည်။ ဂရိလူမျိုးများက ဝတ်ဆင်သော်လည်း ဆီမီးတစ်သို့မဟုတ် အီဂျစ်စစ်သားများက မဝတ်ဆင်ခဲ့ပါ။ ဖိလိတ္တိလူမျိုးများသည် ဂရိအိမ်နီးချင်းများထံမှ ၎င်းကို လက်ခံခဲ့ပြီး ကရိတ်မှ ဆင်းသက်လာသူများဖြစ်သည်။
ပစ်မှတ်။ ဤနေရာတွင် လှံတစ်ချောင်း (အာအက်စ်ဗွီ) ဖြစ်ပြီး၊ ပခုံးနှစ်ဖက်ကြားတွင် လွယ်ထားပုံရသည်။

6. Greaves. Thin plates of metal worn on the front of the leg below the knee. Greaves were worn by Greeks but not by Semitic or Egyptian soldiers. The Philistines, who came from Crete, may have adopted them from their Greek neighbors.

Target. Here, a javelin (RSV), evidently carried slung between the shoulders.

၇. လှံထိပ်။ ၎င်း၏အလေးချိန်မှာ ပေါင် ၁၅ (၆.၈၂ ကီလိုဂရမ်) ခန့်ရှိသည်။ ရမှတ်ပစ်ကစားနည်းတွင် အသုံးပြုသော ဘောလုံးသည် ပေါင် ၁၆ (၇.၂၇ ကီလိုဂရမ်) အလေးချိန်ရှိသည်။ စစ်သည်တော်၏ ချပ်ကာသည် ကြေးဝါဖြစ်သော်လည်း၊ လှံထိပ်သည် သံဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် အတော်လေး အသစ်ဖြစ်ပြီး စျေးကြီးသော သတ္တုဖြစ်သည်။

7. Spear’s head. Its weight would be about 15 lb. (6.82 kg.). The ball used in the sport of shot-putting weighs 16 lb. (7.27 kg.). Although the champion’s armor was bronze, the spear tip was iron, a relatively new and more expensive metal.

၈. ဖိလိတ္တိလူ။ စာသားအရ “ထိုဖိလိတ္တိလူ” ဟုဆိုသည်။ ဤတွင် သတ်မှတ်ထားသော နာမ်စားအသုံးပြုမှုသည် ဒါဝိဒ်၏ရန်သူ၏ မာန်တက်မှုကို ဖော်ပြသည်။ သူသည် သူ၏စွမ်းရည်ကို ဂုဏ်ယူပြီး ထူးခြားသောဘွဲ့အမည်ကို ဂုဏ်ပြုသည်။ ဂိုလျာတ်အတွက် ဤဘွဲ့အမည်ကို ဤအခန်းတွင် ၂၅ ကြိမ်ကျော် အသုံးပြုထားပြီး၊ သူ၏ကိုယ်ပိုင်အမည်ကို နှစ်ကြိမ်သာ (ကျမ်းပိုဒ် ၄၊ ၂၃) အသုံးပြုထားသည်။ ဖိလိတ္တိလူများသည် ဣသရေလ၏ ဘုရားသခင်သည် ဒါဂုန်ထက် သာလွန်ကြောင်း သိရှိထားသည် (၁ ရှမွေလ ၅:၁-၇)။ ၎င်းတို့သည် မိဇပါတွင် ထိတ်လန့်စွာ ထွက်ပြေးခဲ့ရသည် (၁ ရှမွေလ ၇:၁၀-၁၃)။ ထို့နောက် နှစ်ပေါင်းများစွာ ငြိမ်သက်နေပြီး (၁ ရှမွေလ ၇:၁၃)၊ ယောနသံ၏ ရုတ်တရက်တိုက်ခိုက်မှုကို တွေ့ကြုံခဲ့ရပြီး၊ ၎င်းသည် ၎င်းတို့၏ စစ်လက်နက်ပစ္စည်းများစွာကို ဆုံးရှုံးစေခဲ့သည် (၁ ရှမွေလ ၁၄:၃၁-၃၂)။ အလိုမတူဘဲ ယုံကြည်ခံရသော ဖိလိတ္တိလူများသည် ယခင်အတိုင်းပင် ထင်မြင်ယူဆထားဆဲဖြစ်ပြီး၊ စစ်သည်တော်တစ်ဦးကို ရှာတွေ့ပြီးနောက် တိုက်ခိုက်မှုကို ပြန်လည်စတင်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။

8. A Philistine. Literally, “the Philistine.” The use of the definite article here implies egotism on the part of David’s antagonist. He was proud of his ability and gloried in his distinguishing title. This title for Goliath is used more than 25 times in the chapter in contrast to his personal name, which is used but twice (vs. 4, 23). The Philistines knew, of course, of the superiority of Israel’s Deity over Dagon (ch. 5:1–7). They had fled in terror from Mizpah (ch. 7:10–13). Then, after years of quiet (ch. 7:13), they had witnessed the surprise attack of Jonathan that deprived them of much war matérial (ch. 14:31, 32). Convinced against their will, the Philistines were of the same opinion still, and, finding a champion, decided to renew the attack.

၉. အကယ်၍ ငါအနိုင်ရလျှင်။ ရှေးခေတ်တွင် မျိုးနွယ်စစ်ပွဲကို တစ်ဦးချင်းတိုက်ပွဲဖြင့် ဆုံးဖြတ်လေ့ရှိပြီး၊ ရှုံးနိမ့်သော ဘုရင် သို့မဟုတ် ခေါင်းဆောင်၏ စစ်တပ်သည် ရှုံးနိမ့်သည်ဟု ယူဆသည်။ ယောရှဖတ်သည် အာဟပ်နှင့်အတူ ဆီးရီးယားလူများကို စစ်တိုက်ရန် သွားသောအခါ၊ ဒမတ်စကတ်ဘုရင်သည် ၎င်း၏ဗိုလ်မင်းများကို “ဣသရေလဘုရင်နှင့်သာ” တိုက်ရန် အမိန့်ပေးခဲ့သည် (၁ ဓမ္မရာဇဝင် ၂၂:၃၁)။ သို့သော် ၎င်းသည် တစ်ဦးချင်းတိုက်ပွဲမဟုတ်ပါ။ ရှောလု၏အိမ်နှင့် ဒါဝိဒ်၏အိမ်အကြား တိုက်ပွဲဖြစ်ပွားသောအခါ၊ တစ်ဖက်မှ လူ ၁၂ ဦးကို ရွေးချယ်ပြီး ရလဒ်ကို ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ ရလဒ်အနေဖြင့် “အဗနာ ရှုံးနိမ့်ခဲ့သည်” (၂ ရှမွေလ ၂:၁၂-၁၇)၊ သို့သော် သူသည် ထိုပဋိပက္ခတွင် မပါဝင်ခဲ့ပါ။

9. If I prevail. It was often the custom in ancient times to decide tribal warfare by single combat, in which the army of the losing king or leader was considered to have been defeated. When Jehoshaphat went with Ahab to war against the Syrians, the king of Damascus commanded his captains to fight “only with the king of Israel” (1 Kings 22:31). This was not, however, in single combat. When the contest was waged between the house of Saul and that of David, 12 men were chosen from each side to determine the outcome. As a result “Abner was beaten” (2 Sam. 2:12–17), though he took no part in the conflict.

၁၀. စော်ကားသည်။ စာသားအရ “အပြစ်တင်သည်” သို့မဟုတ် “လှောင်ပြောင်သည်” ဟု ဆိုလိုပြီး၊ ဂိုလျာတ်၏ စိန်ခေါ်မှုကို လက်မခံသည့်အတွက် ဖြစ်သည်။ သူသည် ဣသရေလလူများကို အားကစားစိတ်ဓာတ်မရှိသူများနှင့် သတ္တိမရှိသူများအဖြစ် တံဆိပ်ကပ်ခဲ့သည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်တပ်ဖွဲ့များကို ပိုင်းခြားထားသော ရေမြောင်းသည် ဖြတ်ကျော်ရန် ခက်ခဲသောကြောင့် တစ်ဖက်မှ ရှေ့တန်းတိုက်ခိုက်မှုကို စွန့်စားပါက ရှုံးနိမ့်မှု သေချာသည်။ ဖိလိတ္တိလူများသည် ၎င်းတို့၏စစ်သည်တော်နှင့် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ယှဉ်နိုင်သူမရှိဟု ယုံကြည်ထားပြီး၊ တိုက်ပွဲကို တစ်ဦးချင်းတိုက်ပွဲဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရန် အဆိုပြုခဲ့သည်။ ဤစိန်ခေါ်မှုသည် တစ်လကျော်ကြာ နေ့စဉ်ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည် (ကျမ်းပိုဒ် ၁၆)။

10. Defy. Literally, “reproach” or “taunt,” that is, for not accepting Goliath’s challenge. He branded the men of Israel as being most unsportsmanlike and cowardly. The wadi separating the opposing forces was so difficult to cross that if either side ventured a frontal attack it was almost sure of defeat. The Philistines were so confident that no physical match could be found for their champion that they proposed to decide the battle by single combat. This challenge continued daily for more than a month (v. 16).

၁၁. ၎င်းတို့သည် ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့ခဲ့ကြသည်။ ၂:၁၀ တွင် ဤတူညီသော ကြိယာပုံစံကို “အပိုင်းပိုင်းကွဲသွားသည်” ဟု ဘာသာပြန်ထားသည်။ မူလအဓိပ္ပာယ်မှာ “ကွဲအက်သွားသည်” ဖြစ်ပြီး၊ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ သို့မဟုတ် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အခြေအနေကို ရည်ညွှန်းသည်။ ဤနေရာတွင် မာန်တက်သော အာဏာရှင်ဖြစ်သူ ရှောလုသည် ထိုကဲ့သို့သော မာန်တက်သူတစ်ဦးနှင့် ရင်ဆိုင်ရပြီး ဘာလုပ်ရမည်ကို မသိခဲ့ပါ။ ထို့ပြင် ရှောလုသည် ၎င်း၏လူများအကြားတွင် ဧရာမျက်ကြီးဖြစ်ပြီး၊ စိန်ခေါ်မှုကို လက်ခံရန် ယုတ္တိရှိသူဖြစ်သည်။ သူသည် လူထက်ခေါင်းနှင့်ပခုံးပိုမြင့်ပြီး၊ ကြေးဝါဦးထုပ်နှင့် သံချပ်ကာရှိသည် (ကျမ်းပိုဒ် ၃၈)၊ သို့သော် ဂိုလျာတ်ရှေ့တွင် တုန်လှုပ်ခဲ့သည်။ သူသည် ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော်၏ တည်ရှိမှုနှင့် ကာကွယ်မှုကို ဆုံးရှုံးခဲ့ရသော်လည်း၊ ဤရင်ဆိုင်မှုကို အနိုင်ရရမည် သို့မဟုတ် သူ၏လူများရှေ့တွင် မျက်နှာပြုတ်ကျမည်ကို သဘောပေါက်ခဲ့သည်။ သူ၏စိတ်ဓာတ်ပြိုကွဲခဲ့ပြီး၊ သူ၏မျက်နှာကို စိတ်ရှုပ်ထွေးစေခဲ့ပြီး၊ သူကိုယ်တိုင်နှင့် သူ၏စစ်တပ်ကို ထားရှိခဲ့သော ဒုက္ခအခြေအနေသည် နာရီတိုင်းတွင် ပိုမိုခက်ခဲလာကြောင်း သဘောပေါက်ခဲ့သည်။ ဧလာချိုင်းတွင်ရှိသော နက်ရှိုင်းသော ရေမြောင်းသည် မိုင်အနည်းငယ်ထက် မပိုပါ။ ၎င်းသည် ဆန့်ကျင်ဘက်တပ်ဖွဲ့များသည် သိပ်မကြီးမားကြောင်း ညွှန်ပြပြီး၊ တစ်လမကျော်မီ တစ်ဖက်မှ ချိုင့်ဝှမ်း၏အဆုံးများကို ကွေ့ပတ်တိုက်ခိုက်မှု ပြုလုပ်ခဲ့လိမ့်မည်။

11. They were dismayed. In ch. 2:10 this same verb form is translated, “broken to pieces.” The primary meaning is “to be shattered,” in reference to either a mental or physical state. Here Saul, an egotistical despot, was confronted by another braggart, and knew not what to do. Furthermore, Saul was a giant among his own people, and was the logical one to accept the challenge. He stood head and shoulders above his fellows and had a bronze helmet and coat of mail (v. 38), yet trembled before Goliath. Although he had forfeited the presence and protection of the Spirit of God, he realized that he must win this stalemate or lose face with his people. His spirit was broken, his conscience troubled him, and he realized that the dilemma in which he had placed himself and his army was becoming more difficult with every passing hour. The length of the deep ravine running through the Valley of Elah could not be more than a few miles. This would indicate that the contending armies were not very large, or before a month had passed one side or the other would have made a flanking movement around the ends of the valley.

ဒါဝိဒ်နှင့် ဂိုလျာတ်၏ တိုက်ပွဲ

၁၅. ဒါဝိဒ်သည် သွားလာခဲ့သည်။ ၎င်းသည် ဒါဝိဒ်သည် ရှောလုအတွက် တီးမှုတ်သီဆိုရန် နန်းတွင်းသို့ တက်ရောက်ခြင်း သို့မဟုတ် ဣသရေလစစ်တပ်သို့ အစာပို့ဆောင်ရန် ထပ်ခါတလဲလဲ ခရီးသွားခြင်းကို ရည်ညွှန်းသည်မှာ မရှင်းလင်းပါ။ ဤဖော်ပြချက်သည် ဂိုလျာတ်ဇာတ်လမ်းနှင့် ဆက်စပ်နေသည့်အတွက် ဒုတိယရှင်းပြချက်ကို ဆိုလိုပုံရသည်။ ဒါဝိဒ်သည် ရှေ့တန်းသို့ စားနပ်ရိက္ခာပို့ဆောင်ရန် ထောက်ပံ့ရေးတပ်ဖွဲ့၏ အဖွဲ့ဝင်တစ်ဦးဖြစ်နိုင်သည်။ အခြားတစ်ဖက်တွင်၊ ကျမ်းပိုဒ် ၁၃-၁၅ သည် ဒါဝိဒ်သည် ရှောလု၏ နန်းတွင်းတွင် နေရာယူထားပြီးဖြစ်သည် (၁ ရှမွေလ ၁၆:၁၉-၂၃ အရ) ဖြစ်သော်လည်း ယခုအိမ်တွင် ရှိနေရခြင်းကို ရှင်းပြပေးပြီး၊ စာရေးသူသည် ဒါဝိဒ်သည် ရှောလု၏ နန်းတွင်းတွင် အမြဲတမ်းမနေထိုင်ဘဲ ရံဖန်ရံခါသာ ပေါ်လာသည်ဟု စာဖတ်သူများအတွက် ရှင်းပြရန် လိုအပ်သည်ဟု ခံစားခဲ့ရပြီး၊ ဒါဝိဒ်သည် လူငယ်တစ်ဦးသာဖြစ်သည် (၁ ရှမွေလ ၁၇:၁၄, ၄၂, ၅၆)၊ သူ၏အစ်ကိုများဖြစ်သော ဧလျာဘ်၊ အဘိနဒပ်နှင့် ရှမ္မာတို့သည် “ရှောလုနောက်သို့ လိုက်သွားသူများ” (ကျမ်းပိုဒ် ၁၄) ဖြစ်သည်ဟု မှတ်ချက်ပြုထားသည်။

Battle of David and Goliath

15. David went and returned. It is not clear whether this refers to David’s attendance at court to play and sing for Saul, or to repeated trips to and from the Israelite camp to carry food. The fact that the statement occurs in the context of the Goliath narrative would seem to imply the latter explanation. David may have been a member of the supply train to provide food for the men at the front. On the other hand, vs. 13–15 may explain why David—already placed at the court of Saul according to the preceding chapter (ch. 16:19–23)—was now at home rather than with Saul. The author of 1 Samuel perhaps felt it necessary to explain this fact for his readers, and did so by stating that David was not permanently attached to Saul’s court but appeared there only occasionally. The author notes further that David was but a youth (ch. 17:14, 42, 56), in contrast to his older brothers, who “followed Saul” (v. 14).

ဤဖိလိတ္တိလူများနှင့် ထိပ်တိုက်တွေ့ဆုံမှုသည် ဒါဝိဒ်သည် ရှောလုအတွက် တီးမှုတ်ရန် နန်းတွင်းသို့ သွားမသွားမီ သို့မဟုတ် သွားပြီးနောက်ဖြစ်သည်ကို မှတ်ချက်ပေးသူများက သဘောတူညီမှု မရှိပါ။ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်ကို နောက်ပိုင်းတွင် မမှတ်မိခဲ့ခြင်း (၁ ရှမွေလ ၁၇:၅၅-၅၈)၊ ဒါဝိဒ်၏ အစ်ကိုများ၏ အမည်များကို ထပ်ခါတလဲလဲ ဖော်ပြထားခြင်း (၁ ရှမွေလ ၁၇:၁၃, ၁၄; ၁၆:၆-၁၁ ကိုကြည့်ပါ) တို့သည် ဤအခန်းများ၏ အစီအစဉ်ကို ပြောင်းပြန်လှန်လျှင်လည်း သိသာထင်ရှားသော အချိန်ကာလဆိုင်ရာ အခက်အခဲမရှိဟု ညွှန်ပြသည်။ သမ္မာကျမ်းစာသည် တစ်ခုသော အတွေး သို့မဟုတ် အကြောင်းအရာတစ်ခုကို ၎င်း၏နိဂုံးသို့ ဆက်လက်ဖော်ပြပြီးမှ နောက်ထပ်အကြောင်းအရာ သို့မဟုတ် ဇာတ်လမ်းတစ်ခုကို ပြန်လည်စတင်ရန် ပြန်သွားလေ့ရှိပြီး၊ တစ်ခုချင်းစီသည် သီးခြားပြီးပြည့်စုံစေရန် ဖြစ်သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၂၅:၁၉; ၂၇:၁; ၃၅:၂၉; ထွက်မြောက်ရာ ၁၆:၃၃, ၃၅; ၁၈:၂၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤသို့ဖြစ်ခဲ့လျှင် ရှောလု၏ နန်းတွင်းအရာရှိတစ်ဦးက ဒါဝိဒ်ကို “ရဲရင့်သောသူ၊ စစ်သည်တော်” (၁ ရှမွေလ ၁၆:၁၈) ဟု ဖော်ပြခဲ့သည့်အချက်သည် ပို၍အဓိပ္ပာယ်ရှိလာမည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် အကယ်၍ ဒါဝိဒ်သည် ဂိုလျာတ်ကို သတ်ပြီးဖြစ်ခဲ့လျှင်၊ ထိုစကားပြောသူသည် ဒါဝိဒ်ကို အမျိုးသားသူရဲကောင်းအဖြစ် ရည်ညွှန်းဖွယ်ရှိသည် (၁ ရှမွေလ ၁၈:၅-၉)။ ထို့ပြင် အကယ်၍ ဒါဝိဒ်သည် ဂိုလျာတ်ကို သတ်ပြီးဖြစ်ခဲ့လျှင်၊ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်မည်သူဖြစ်သည်ကို သိရန်လိုအပ်မည်လား။ ထို့ပြင် ဒါဝိဒ်သည် ဂိုလျာတ်ကို သတ်ပြီးချိန်မှစ၍ “ရှောလုသည် သူ့ကို ယူဆောင်သွားပြီး၊ ဖခင်၏အိမ်သို့ ပြန်မသွားစေတော့ပါ” (၁ ရှမွေလ ၁၈:၂; ပီပီ ၆၄၉ ကိုကြည့်ပါ)။ သို့သော် ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်ကို တီးမှုတ်သီဆိုရန် ယေရှထံသို့ စေလွှတ်စဉ်၊ ဒါဝိဒ်ကို “သိုးနှင့်အတူရှိသော သင်၏သား” (၁ ရှမွေလ ၁၆:၁၉) ဟု ရည်ညွှန်းခဲ့ပြီး၊ ဂိုလျာတ်ဇာတ်လမ်း၏အစတွင်ပင် ဒါဝိဒ်သည် ဗက်လင်ဟမ်တွင် သိုးထိန်းနေခဲ့သည် (၁ ရှမွေလ ၁၇:၁၅)။ ကျမ်းပိုဒ် ၁၇:၅၅; ၁၈:၁ ကိုလည်း ကြည့်ပါ။

Commentators are not agreed as to whether this engagement with the Philistines occurred before or after David went to court to play for Saul (ch. 16:18–23). The fact that Saul later did not recognize David (ch. 17:55–58), together with the repetitions of the names of his brothers in ch. 17:13, 14 (see ch. 16:6–11), rather indicates that the sequence of these chapters could be reversed without encountering any serious chronological difficulty. Many times the Bible carries one thought or account on to its conclusion before returning to take up another thread of argument or narrative, in order to make each unit complete in itself (see on Gen. 25:19; 27:1; 35:29; Ex. 16:33, 35; 18:25). If such be the case here, the statement of Saul’s courtier concerning David as “a mighty valiant man, and a man of war” (1 Sam. 16:18) would appear more meaningful. On the other hand, if David had already slain Goliath, the speaker would probably have referred to him as the great national hero (ch. 18:5–9). But if David had already distinguished himself as the victor over Goliath, would Saul have needed to be told who David was? Furthermore, from the time David slew Goliath, “Saul took him …, and would let him go no more home to his father’s house” (ch. 18:2; cf. PP 649). Yet when Saul sent to Jesse for David to play and sing at court he referred to David as “thy son, which is with the sheep” (ch. 16:19), and even at the beginning of the Goliath narrative David was tending sheep at Bethlehem (ch. 17:15). See also on chs. 17:55; 18:1.

၁၆. ရက်ပေါင်း ၄၀။ တစ်လကျော်ကြာ ဂိုလျာတ်သည် ၎င်း၏နေ့စဉ်စိန်ခေါ်မှုကို ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ဤအချိန်အတွင်း ဖိလိတ္တိလူများသည် ဣသရေလစစ်တပ်ကို ကွေ့ပတ်တိုက်ခိုက်ရန် မကြိုးစားခဲ့ခြင်းသည် မိဇပါတွင် ၎င်းတို့၏ ဆိုးရွားသောရှုံးနိမ့်မှုကြောင့် ဖိလိတ္တိလူများသည် အပြည့်အဝတိုက်ခိုက်ရန် မလုံလောက်ခဲ့ဟု ညွှန်ပြသည်။ ၎င်းတို့သည် ယခုအခါ ထိတ်လန့်စေရန်နှင့် တစ်ဦးချင်းတိုက်ပွဲဖြင့် အနိုင်ရရန် ဖြစ်နိုင်ခြေကို အားကိုးနေသည်။ ဂိုလျာတ် ရှုံးနိမ့်သွားသည်နှင့် ၎င်းတို့၏ ရုတ်တရက်ဆုတ်ခွာမှုသည် ဤယုံကြည်ချက်ကို ပိုမိုခိုင်မာစေသည်။

16. Forty days. For more than a month Goliath made his daily challenge. The fact that during this time the Philistines had made no attempt to outflank the army of Israel implies that since their disastrous defeat at Michmash the Philistines had not been strong enough for a full-scale attack. They were now relying on intimidation and the possibility of victory through single combat. This conclusion is strengthened by their precipitous retreat once Goliath was vanquished.

၁၇. ဂျုံ။ ဆိုလိုသည်မှာ ကောက်နှံဖြစ်ပြီး၊ ဖြစ်နိုင်သည်မှာ မုယောစပါး သို့မဟုတ် ဂျုံဖြစ်သည်။

17. Corn. That is, grain, probably barley or wheat.

၁၈. ဗိုလ်မင်း။ ဧလျာဘ်၊ အဘိနဒပ်နှင့် ရှမ္မာတို့ အမှုထမ်းနေသော တပ်ရင်း၏ ဗိုလ်မင်းကို ဂရုစိုက်ရန် ရည်ရွယ်ထားပြီး၊ ဤသုံးဦးကို သူ၏တပ်ဖွဲ့တွင် သတိပြုပြီး မျက်နှာသာပေးရန် ရည်ရွယ်သည်။

18. The captain. Thought for the captain of the regiment in which Eliab, Abinadab, and Shammah served was designed to lead him to notice and look with favor on these three privates in his force.

၎င်းတို့၏ အာမခံချက်ကို ယူဆောင်လာပါ။ သို့မဟုတ် “၎င်းတို့ထံမှ သက်သေတစ်ခုယူဆောင်လာပါ” (အာအက်စ်ဗွီ)။

Take their pledge. Or, “bring some token from them” (RSV).

၂၀. ဒါဝိဒ်သည် နံနက်စောစော ထသည်။ ဗက်လင်ဟမ်မှ ရှောခိုသို့ လမ်းဖြင့် မိုင် ၁၅ ခန့်သာရှိသည်။ ဒါဝိဒ်သည် ထိုနယ်မြေနှင့် ရင်းနှီးပြီး၊ ခရီးအကွာအဝေးကို လျှော့ချနိုင်သော ဖြတ်လမ်းများကို သိရှိထားနိုင်သည် (ဒါဝိဒ်နှင့် ဂိုလျာတ်၏ တိုက်ပွဲကို ကြည့်ပါ)။ သူသည် ခရီးသွားရာတွင် ၄ နာရီ သို့မဟုတ် ၅ နာရီထက် မပိုဟု ထင်ရပြီး၊ ဂိုလျာတ်သည် ၎င်း၏စိန်ခေါ်မှုကို ပြုလုပ်ရန် ထွက်လာသည့်အချိန်ဖြစ်သည့် နံနက်နှောင်းပိုင်းတွင် ရောက်ရှိခဲ့ပုံရသည် (ကျမ်းပိုဒ် ၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။

20. David rose up early. It was a distance of only about 15 mi. by the road from Bethlehem to Socoh. Familiar with the country, David probably knew of short cuts that would reduce the traveling distance considerably (see Battle of David and Goliath). It would seem that he was not more than four or five hours in making the journey. Perhaps it was late morning when David arrived, about the time Goliath strode forth to make his challenge (see v. 16).

မြောင်း။ သို့မဟုတ် “စခန်းချရာနေရာ” (အာအက်စ်ဗွီ)။ ရှေးခေတ်တွင် မြောင်းစစ်ဆင်ရေးကို မကျင့်သုံးခဲ့ပါ။

Trench. Or, “encampment” (RSV). Trench warfare was not practiced in ancient times.

၂၂. သယ်ယူပစ္စည်း။ ခေတ်သစ်အင်္ဂလိပ်ဘာသာဖြင့် “ခရီးဆောင်အိတ်” ဟု ဆိုလိုသည်။

22. Carriage. In modern English, “baggage.”

၂၆. ဤအရေဖျားမလှီးသော ဖိလိတ္တိလူသည် မည်သူနည်း။ စာသားအရ “ဤအရေဖျားမလှီးသော ဖိလိတ္တိလူသည် မည်သူနည်း” ဟု ဆိုသည်။ ဒါဝိဒ်သည် ရှောလုနှင့် သူ၏လူများကို ထိတ်လန့်စေသော ဧရာမျက်ကြီးကို မထီမဲ့မြင်ပြုသည့် သူ၏ခံစားချက်ကို အလေးပေးဖော်ပြခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်အပေါ် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်၊ ရှောလုလည်း ရှိသင့်သည့် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်၊ ဒါဝိဒ်သည် ဂိုလျာတ်၏ အရပ်အမောင်းကို လုံးဝမစိုးရိမ်ခဲ့ပါ။ ရှောလုသည် ဘုရားသခင်ကို နာခံခဲ့လျှင် ဤအောင်မြင်မှုသည် သူ၏ပိုင်ဆိုင်မှုဖြစ်နိုင်ခဲ့သည်၊ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို ဤအောင်မြင်မှုဖြင့် ယုံကြည်စိတ်ချမထားနိုင်ခဲ့ပါ။ ဂိုလျာတ်ကို ဤအခန်းတစ်လျှောက် “ဖိလိတ္တိလူ” ဟု ရည်ညွှန်းထားသည်။ ဒါဝိဒ်သည် ဤမာန်တက်သူအပေါ် ၎င်း၏မထီမဲ့မြင်ပြုမှုကို ဖုံးကွယ်ရန် ခက်ခဲခဲ့သည်။ သူ၏အစ်ကိုဖြစ်သူ၏ အပြစ်တင်မှု (ကျမ်းပိုဒ် ၂၈) ပင်လျှင် သူ့ကို မတားဆီးနိုင်ခဲ့ပါ။ သူသည် ဂိုလျာတ်၏ အကြောင်းအရာကို လူများစွာထံမှ ကြားသိခဲ့ပြီး၊ အလွန်စိတ်အားထက်သန်စွာ ပြောဆိုခဲ့သဖြင့် ထိုသတင်းသည် ရှောလုထံသို့ မကြာမီ ရောက်ရှိသွားခဲ့သည်။

26. Who is this uncircumcised Philistine? Literally, “Who is the Philistine, this uncircumcised [one]?” David gave emphatic utterance to his disdain for the giant who held Saul and his men in terror. With faith in God, a faith that Saul might also have had, David was not in the least impressed by Goliath’s stature. Had Saul been obedient to God the victory might well have been his own; but God could not trust him with victory such as this. Goliath is referred to throughout the chapter as “the Philistine.” David could scarcely hide his contempt for such a braggart. Even his brother’s reproach (v. 28) did not deter him. He heard the story of Goliath from many mouths, and spoke so earnestly that the news was soon carried to Saul.

၃၂. ဒါဝိဒ်က ရှောလုအား ပြောသည်။ အိုးစည်ထိန်းသောလူငယ်တစ်ဦးသည် ဣသရေလ၏ အတွေ့အကြုံရှိသော အောင်မြင်သောစစ်သည်တော်တစ်ဦးကို အားပေးနေသည်မှာ မည်မျှထူးခြားသနည်း။ ဣသရေလ၏ တစ်ဦးတည်းသော ဧရာမျက်ကြီးဖြစ်သူ ရှောလု (၁ ရှမွေလ ၁၀:၂၃) သည် ဂိုလျာတ်၏ စိန်ခေါ်မှုကို လက်ခံသင့်သူဖြစ်ကြောင်း သဘောပေါက်ခဲ့သည်။ သို့သော် အပြစ်ရှိသောမျက်နှာကို သူ၏စိတ်ထဲတွင် ကြောက်ရွံ့မှုနှင့် တုန်လှုပ်မှုက လွှမ်းမိုးထားသည်။ သူ၏စိတ်နှလုံးတွင် ဘုရားသခင်အပေါ် ချစ်ခြင်းမေတ္တာရှိခဲ့လျှင် ၎င်းသည် ကြောက်ရွံ့မှုအားလုံးကို ဖယ်ရှားရန် လုံလောက်ခဲ့မည်၊ သို့သော် သူ့တွင် ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာမရှိခဲ့ပါ။ ၎င်း၏နေရာတွင် အပြစ်ရှိသောမျက်နှာကြောင့် “ဆင်းရဲဒုက္ခ” သာရှိခဲ့သည် (၁ ယောဟန် ၂:၅; ၄:၁၈)။ အခြားတစ်ဖက်တွင် ဒါဝိဒ်သည် “ဘုရားသခင်နှင့် လူတို့အပေါ် အပြစ်ကင်းသော မျက်နှာကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူ” (တမန်တော် ၂၄:၁၆; ဆာလံ ၅၁:၁၀, ၁၁) ၏ စစ်မှန်သော အကောင်းမြင်စိတ်နှင့် သတ္တိရှိမှုကို ဖယ်ထုတ်ခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်သည် ရှောလုကဲ့သို့ သတ္တိမရှိသူဖြစ်ခဲ့သည်။

32. David said to Saul. What a contrast—a humble shepherd lad encouraging an experienced and successful warrior of Israel! Saul, the only giant of Israel (ch. 10:23), realized that he should have been the one to accept Goliath’s challenge. But a guilty conscience left him fearful and trembling. Had love for God been in his heart it would have been sufficient to cast out all fear; but he had none of the love of God abiding in him. In its place there was only the “torment” of a guilty conscience (see 1 John 2:5; 4:18). David, on the other hand, radiated that spirit of genuine optimism and courage that is the badge of “a conscience void of offence toward God, and toward men” (Acts 24:16; cf. Ps. 51:10, 11). David was as courageous as Saul was cowardly.

၃၆. သူသည် စော်ကားခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်သည် ဣသရေလနှင့် ဣသရေလ၏ ဘုရားသခင်၏ ဂုဏ်သိက္ခာအတွက် စိတ်အားထက်သန်ခဲ့သည်၊ မောရှေလည်း ထိုနည်းတူဖြစ်ခဲ့သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၃၂:၁၂, ၁၃; တောလည်ရာ ၁၄:၁၃-၁၆; တရားဟောရာ ၉:၂၆-၂၉; ယဇရိယာ ၂၀:၉)။ ဘုရားသခင်၏လူများ၏ အရှက်တကွဲဖြစ်မှုနှင့် အကျပ်အတည်းအချိန်တွင် မလှုပ်ရှားမှုသည် ဒါဝိဒ်အတွက် သည်းမခံနိုင်ဖွယ်ဖြစ်သည်။

36. He hath defied. David was jealous for the good name of Israel and Israel’s God, as Moses had been before him (Ex. 32:12, 13; Num. 14:13–16; Deut. 9:26–29; cf. Eze. 20:9). The inactivity of God’s people in a time of shame and crisis was more than David could endure.

၃၇. သူသည် ကယ်တင်မည်။ ရှောလုသည် တစ်ချိန်က ဘုရားသခင်ထံမှ ကြီးမားသောအရာများကို တောင်းခံခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်အတွက် ကြီးမားသောအရာများကို ကြိုးစားခဲ့သည်။ သို့သော် မာန်နှင့် ကိုယ်ကျိုးရှာမှုသည် သူ၏စိတ်နှလုံးကို ဖြည့်ဆည်းခဲ့ပြီး၊ ယခုအခါ အတားအဆီးတိုင်းသည် မဖြတ်ကျော်နိုင်ဟု ထင်ရသည်။ သူ၏ကိုယ်ပိုင်အမှုကို တရားမျှတစေရန် ကြိုးစားရင်း၊ ဘုရားသခင်နှင့်အတူ အရာအားလုံးဖြစ်နိုင်ကြောင်း မေ့လျော့ခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဒါဝိဒ်အား သူ့အား ယခင်က ကာကွယ်ပေးခဲ့သော ဘုရားသခင်၏ လမ်းညွှန်မှုကို ပြန်လည်ပြောဆိုစေခြင်းဖြင့် သူ၏ချို့ယွင်းချက်ကို မည်ကဲ့သို့ ပိုမိုသရုပ်ပြစေနိုင်မည်နည်း။ ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော်သည် တစ်ချိန်က ရှောလုကို လွှမ်းမိုးခဲ့သည်။ ယခုအခါ သူသည် ထိုဝိညာဉ်တော်ကို ဆန့်ကျင်ပုန်ကန်မှုမပြုခဲ့လျှင် သူဖြစ်နိုင်ခဲ့မည့်အရာကို မြင်တွေ့ရမည့် အခွင့်အရေးရှိခဲ့သည်။ ထပ်မံ၍ သူသည် ဒုက္ခအခြေအနေတွင် ရှိနေသည်။ အကယ်၍ သူသည် ဒါဝိဒ်ကို တိုက်ခိုက်ရန် ခွင့်မပြုခဲ့လျှင်၊ စစ်တပ်သည် ဘုရင်အနေဖြင့် ၎င်းတို့၏အကြောင်းအရာကို ထောက်ခံရန် မျှော်လင့်ခဲ့မည်ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သူသည် ဒါဝိဒ်ကို တိုက်ခိုက်ခွင့်ပြုပြီး၊ ဂိုလျာတ်က သူ့ကို သတ်ခဲ့လျှင်၊ တိုက်ပွဲသည် ရှုံးနိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး၊ ဣသရေလသည် ဖိလိတ္တိလူများထံ ထပ်မံ၍ ကျွန်ခံရမည်ဖြစ်သည်။ ရှောလုသည် သူ၏အသက်နှင့် ဂုဏ်သတင်းကို ကယ်တင်ရန်အတွက် ဒါဝိဒ်ကို တိုက်ပွဲသို့ စေလွှတ်ခဲ့သည်။ သို့သော် ရှောလုသည် ၎င်း၏ဘုရင်နှင့် ခေါင်းဆောင်အဖြစ် ဂုဏ်သတင်းကို ကယ်တင်ရန် အသုံးပြုခဲ့သော နည်းလမ်းသည်ပင် ၎င်း၏ဆုံးရှုံးမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည် (၁ ရှမွေလ ၁၈:၆-၉)။ ဘုရားသခင်မရှိလျှင် ရှောလုသည် ၎င်း၏ရန်သူများရှေ့တွင် အားမရှိသည်ကို ထင်ရှားစေပြီး၊ ၎င်း၏ယခင်အောင်မြင်မှုများသည် ဘုရားသခင်ထံမှဖြစ်ကြောင်း သူကိုယ်တိုင် ဂုဏ်ယူခဲ့သည် (၁ ရှမွေလ ၁၄:၂၄; ၁၅:၂၃)။

37. He will deliver. Saul had once asked great things of God and had attempted great things for Him. However, pride and self-glory had filled his heart, and now every obstacle appeared insurmountable. In his effort to vindicate himself he had forgotten that with God all things are possible. How could God better impress upon him his lack than by letting David rehearse the providential protection that had been over him personally in the past. The Spirit of God once took possession of Saul. Now he would have the opportunity of seeing what he himself might have been had he not rebelled against that Spirit. Again he was in a dilemma. If he refused to let David fight, the army would expect him, as king, to champion their cause. If he let David fight, and Goliath killed him, the battle would be lost and Israel would again be in bondage to the Philistines. It was to save his own life and reputation that Saul sent David forth to combat. But the very means Saul used in an effort to save his reputation as king and leader resulted in its loss (ch. 18:6–9). It became apparent that without God, Saul was powerless before his enemies (ch. 14:24; cf. 15:23), and that past victories for which he had personally taken credit were from God.

၃၈. ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်ကို လက်နက်တပ်ဆင်ပေးသည်။ ရှောလုသည် စိတ်အားထက်သန်စွာ ဒါဝိဒ်အား အောင်မြင်မှုရရှိစေရန် ၎င်း၏စွမ်းအားအပြည့်ဖြင့် ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ သူသည် ၎င်း၏သံချပ်ကာကို ယုံကြည်ခဲ့သည်၊ ဒါဝိဒ်ကမူ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခဲ့သည် (ကျမ်းပိုဒ် ၄၅ ကိုကြည့်ပါ)။

38. Saul armed David. Saul was in earnest and did all that was in his power to assure David of success. He trusted his armor; David trusted God (see v. 45).

၃၉. သူသည် သွားရန်ကြိုးစားသည်။ သို့မဟုတ် “သူသည် အချည်းနှီးသွားရန် ကြိုးစားသည်” (အာအက်စ်ဗွီ)။

39. He assayed to go. Or, “he tried in vain to go” (RSV).

ကျွန်တော်သူတို့ကို စမ်းသပ်မထားပါ။ သို့မဟုတ်၊ “ကျွန်တော်သူတို့ကို မသုံးကျွမ်းပါ” (အာအက်စ်ဗွီ)။ ရှောလုသည် သူရဲဘောကြောင်သူတစ်ဦးဖြစ်သည်။ သူ့တွင် သံချပ်ကာရှိသော်လည်း၊ ဂိုလျတ်ကို သူ၏ကိုယ်ပိုင်ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာခွန်အားဖြင့် ရင်ဆိုင်နိုင်မည်မဟုတ်ကြောင်း သိရှိခဲ့သည်။ ထင်ရှားသော သတိထားမှုဖြင့် သူသည် ဒါဝိဒ်၏ ငယ်ရွယ်မှုကြောင့် တိုက်ခိုက်ရန် ခွင့်ပြုချက်ကို ဦးစွာငြင်းပယ်ခဲ့သည်။ ထို့နောက် သူ၏ မိုက်မဲမှု၏ နောက်ထပ်သက်သေအဖောင့် သူ၏သံချပ်ကာကို ဒါဝိဒ်အား ပေးအပ်ရန် ကြိုးစားခဲ့သည်။

I have not proved them. Or, “I am not used to them” (RSV). Saul was a coward! He had armor, but knew he could not meet Goliath in his own physical strength. With ostensible prudence he at first refused David permission to fight because of his youth. Then he gave further evidence of his folly by attempting to give his own armor to David.

ဒါဝိဒ်၏ ယဉ်ကျေးသောပြန်ကြားချက် “ကျွန်ုပ်သည် ၎င်းတို့ကို မစမ်းသပ်ရသေးပါ” သည် (၁) သူယခင်က စမ်းသပ်ခဲ့သော အခြားသော ကိရိယာများအပေါ် သူ၏ယုံကြည်မှုနှင့် (၂) ထွက်ပေါ်လာသော အခြေအနေသစ်များကို ရင်ဆိုင်ရာတွင် သူ၏ယခင်အတွေ့အကြုံများအပေါ် အားကိုးမှုတို့၏ သက်သေဖြစ်သည် (လူးကပ် ၁၉၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ဒါဝိဒ်သည် တောရိုင်းတိရစ္ဆာန်များအပေါ်ပင် အောင်မြင်မှုကို ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးတော်အား ပိုင်ဆိုင်ပေးခဲ့သည်။ အန္တရာယ်သည် သူ့တွင် သန့်ရှင်းသောသတ္တိကို ပြုစုပျိုးထောင်ပေးခဲ့ပြီး၊ သေးငယ်သောအရာများတွင် သစ္စာရှိမှုသည် သူ့ကို ပိုမိုကြီးမားသော ယုံကြည်စိတ်ချမှုများအတွက် ထိရောက်စွာ ပြင်ဆင်ပေးခဲ့သည်။ သူသည် သူ၏ဖခင်၏ သိုးများအပေါ် ယုံကြည်စိတ်ချရသော သိုးထိန်းတစ်ဦးဖြစ်ကြောင်း သက်သေပြခဲ့သည်။ ယခုတွင် သူသည် သူ၏ ကောင်းကင်ဘုံဖခင်၏ သိုးစုအတွက် ချန်ပီယံအဖြစ် ခေါ်ဆိုခံရသည် (ယဇံ ၃၄:၅၊ ၂၃; ၃၇:၂၄; မဿဲ ၉:၃၆; ၂၅:၃၃; ယောဟန် ၁၀:၁၂၊ ၁၃ ကိုကြည့်ပါ)။ သူရွေးချယ်သော လုပ်ငန်းစဉ်သည် ရာထူးမခွဲခြားဘဲ အခြားသူများ၏ သန့်ရှင်းမှုမရှိသော ဆုံးဖြတ်ချက်များထက် သူ၏ဝိညာဉ်ရေးရာ ယုံကြည်ချက်များဖြင့် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ အန္တရာယ်များသော လုပ်ငန်းတစ်ခုသို့ ထွက်သွားရာတွင် ရည်ရွယ်ချက်၏ သန့်ရှင်းမှုသည် မည်မျှအရေးကြီးသည်နည်း။ ဒါဝိဒ်သည် ရှောလု၏ သံချပ်ကာဖြင့် တိုက်ခိုက်၍မရပေ—သူသည် သူကိုယ်တိုင်ဖြစ်ရမည်။ ဘုရားသခင်သည် လူတိုင်းသည် ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်လက်နက်ဖြင့် လုပ်ဆောင်ရန် ရည်ရွယ်ထားသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် လူထုဘဝတွင် လူထုနှင့် ကောင်းစွာလိုက်ဖက်သော လူတစ်ဦးကို တွေ့မြင်ပြီး၊ သူ၏အမူအကျင့်များကို ကူးယူကာ ၎င်းတို့မှတစ်ဆင့် အောင်မြင်မှုရရှိရန် မျှော်လင့်သည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်ဖြစ်မည့် လူများကို လိုလားသည်၊ နေ့စဉ်အတွေ့အကြုံများမှ သင်ယူကာ မနက်ဖြန်၏ပြဿနာများကို ဖြေရှင်းရန် လိုအပ်သောအရာများကို သိရှိမည့်လူများကို လိုလားသည်။ ဘုရားသခင်က ပေးအပ်ထားသော ကိရိယာများကို ရဲဝံ့စွာ အသုံးပြုသူများအတွက် ဘုရားသခင်ကို ကျေးဇူးတင်ပါသည်။

David’s courteous reply, “I have not proved them,” is evidence of (1) his faith in other equipment that he had previously tested, and (2) his reliance on past experience in meeting new situations as they arose (see LS 196). David ascribed to the power of God victory even over wild animals. Danger had developed in him a sanctified courage, and faithfulness in little things had effectively prepared him for greater trusts. He had proved to be a trustworthy shepherd over his father’s sheep; now he was called to champion the cause of his heavenly Father’s flock (see Eze. 34:5, 23; 37:24; Matt. 9:36; 25:33; John 10:12, 13). The procedure he chose was determined by his own spiritual convictions rather than by the unsanctified judgment of others, irrespective of position. How much depends upon purity of motive when one is going forth on a perilous enterprise! David could not fight in Saul’s armor—he must be himself. God designs that every man shall work in his own harness. We see a man in public life who takes well with the people, and we copy his mannerisms, hoping to find success through them. But God wants men who will be themselves, men who will learn from each day’s experience what they need to know in order to solve tomorrow’s problems. Thank God for men who dare to use the equipment God has provided them.

၄၄။ ငါသည် သင်၏အသားကို ဤသည်မှာ တိုက်ပွဲအတွက် သာမန်အားဖြင့် ထုံးစံအတိုင်း စိန်ခေါ်မှုတစ်ခုဖြစ်နိုင်သည် (ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၁၉:၁၇, ၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။

44. I will give thy flesh. Probably a common, formal challenge to combat (see Rev. 19:17, 18).

၄၅။ သင်လာ... ငါလာ။ ဤတွင် ဘဝနှစ်မျိုးကို ထင်ရှားစွာ နှိုင်းယှဉ်ပြထားသည်။ ဂိုလျတ်သည် ရုပ်ခန္ဓာအားကိုးမှု၊ မိမိကိုယ်ကို ချီးမြှောက်ခြင်း၏ မာန၊ လူအများ၏ ချီးကျူးမှုအပေါ် အချည်းနှီးသော မာန်မာန၊ လူ့စိတ်ဆန္ဒ၏ ထိန်းမရသော ပြင်းထန်မှုကို ကိုယ်စားပြုသည်။ ဒါဝိဒ်သည် ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးတော်အပေါ် အေးဆေးစွာ ယုံကြည်မှုနှင့် ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို လိုက်လျှောက်ရန် ဆုံးဖြတ်ထားမှုကို ဖော်ပြသည်။ ဒါဝိဒ်၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ သူ၏အလိုအတိုင်း လုပ်ရန် သို့မဟုတ် လူအများရှေ့တွင် ထင်ရှားလာရန် မဟုတ်ဘဲ “ဤမြေကြီးတစ်ခုလုံးသည် ဣသရေလ၌ ဘုရားသခင်ရှိကြောင်းကို သိစေရန်” ဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၄၆)။

45. Thou comest … I come. Here is a definite contrast between two distinct ways of life. Goliath represents the carnal security of personal strength, the pride of self-aggrandizement, the vanity of popular acclaim, the untamable fierceness of human passion. David manifests quiet trust in divine strength and the determination to glorify God by carrying out His will. David’s motive, expressed here and later in his life, was not to have his own way, nor to become famous in the eyes of his fellow men, but “that all the earth may know that there is a God in Israel” (v. 46).

၅၀။ ဒါဝိဒ်သည် အောင်မြင်ခဲ့သည်။ စမ်းသပ်မှုတစ်ခုပြီးတစ်ခု မည်မျှလျင်မြန်စွာ လိုက်လာသည်နည်း။ ဤသည်မှာ ဒါဝိဒ်၏ တစ်နေ့အတွင်း တတိယအောင်မြင်မှုဖြစ်သည်။ သူ၏ပထမအောင်မြင်မှုမှာ ဧလိရှဘ်က သိုးထိန်းရုံသာလျှင် သင့်တော်သည်ဟု သရော်စွပ်စွဲခံရစဉ် ဖြစ်သည်။ သူသည် ထက်ထက်သြသြဖြေပြန်နိုင်ခဲ့သော်လည်း ထိုသို့မဖြေဘဲ အေးဆေးစွာ “ယခု ငါဘာလုပ်ခဲ့သနည်း။ အကြောင်းမရှိဘူးလား” ဟု ပြောခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၂၉)။ ထိုသို့သော စရိုက်သည် ခဏအတွင်း မဖြစ်ပေါ်ပေ။ သူ၏သိုးများနှင့်အတူ သည်းခံခြင်းကို မသင်ယူခဲ့လျှင် သူ၏မနာလိုသော ညီအစ်ကိုများနှင့် သည်းခံခြင်းကို မပြသနိုင်ပေ။ အသေးအဖွဲရန်ဖြစ်မှုတွင် မပါဝင်ရန် အခွင့်အရေးကို လျစ်လျူရှုခြင်းဖြင့် ဒါဝိဒ်သည် သူ၏စိတ်နှလုံးကို ထိန်းချုပ်နိုင်သူဖြစ်ကြောင်း ပြသခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ ခရစ်တော်နှင့်လည်း ဆင်တူသည်။ ခရစ်တော်သည် အဆိုးဆုံးသော လှုံ့ဆော်မှုအောက်တွင် နှိမ့်ချမှုကို ပြသခဲ့ပြီး “ငါ့ထံမှ သင်ယူကြလော့။ အကြောင်းမူကား ငါသည် နှိမ့်ချပြီး နှလုံးနူးညံ့သည်။ သင်တို့၏ဝိညာဉ်များအတွက် အနားရလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူခဲ့သည် (မဿဲ ၁၁:၂၉)။ ဤနည်းဖြင့်သာ လူတစ်ဦးသည် အခြားသူများကို စစ်မှန်သော ခေါင်းဆောင်နှင့် လမ်းပြသူဖြစ်လာနိုင်သည်။

50. So David prevailed. How quickly one test followed another. This was David’s third victory in the one day. His first victory came when he was taunted by Eliab as being unfit for aught but caring for sheep. He might have made a justly sharp retort, but refused to reply in kind. Calmly composed, he merely said, “What have I now done? Is there not a cause?” (v. 29). Such a character is not born in a moment. Had he not learned patience with his sheep, he could not have been shown patience with his jealous brothers. By ignoring the opportunity of entering into a petty quarrel, David showed himself a master of his own spirit. Thus it was with Christ, who, having demonstrated His meekness under the worst provocation, said, “Learn of me; for I am meek and lowly in heart: and ye shall find rest unto your souls” (Matt. 11:29). Only thus can any man become a true leader and guide of others.

ဒါဝိဒ်သည် ဘုရင်ထံသို့ ခေါ်ဆောင်ခံရစဉ် ဒုတိယအောင်မြင်မှုကို ရရှိခဲ့သည်။ ဤစိတ်ဓာတ်ရှင်သန်သော လူငယ်ကို ကြည့်ရင်း ဘုရင်သည် လူငယ်၏ တက်ကြွမှုနှင့် စစ်ရေးလေ့ကျင့်မှု မရှိခြင်းကို စစ်ပွဲတွင် အတွေ့အကြုံရှိသူ၏ လိမ္မာပါးနပ်မှုနှင့် နှိုင်းယှဉ်မိသည်။ ရှောလုသည် သူ၏ထူးခြားသော ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးဖြင့်ပင် ဂိုလျတ်နှင့် တိုက်ပွဲမှ ရှောင်ခဲ့သည်ဆိုလျှင် ဒါဝိဒ်ကဲ့သို့ လူငယ်တစ်ဦးသည် မည်သို့ ကြိုးစားနိုင်မည်နည်း (၁ ရာဇဝင်ချုပ် ၁၇:၃၃)။ သဘာဝလွန်ဝင်ရောက်စွက်ဖက်မှု၏ ဖြစ်နိုင်ခြေကို မစဉ်းစားမိဘဲ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်၏စိတ်ထဲတွင် သံသယများကို စိုက်ပျိုးခဲ့ပြီး ဘုရင်၏သံချပ်ကာကို ဝတ်ဆင်ရန် သူ့ကို သွေးဆောင်ခဲ့သည်။ သို့သော် ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့စွာ ပြန်လည်ဖြေကြားခြင်းဖြင့် ဒါဝိဒ်သည် ဘုရားသခင်ထံမှ လှုံ့ဆော်ခံရသော ရည်ရွယ်ချက်ကို စွဲကိုင်ထားပြီး ဘုရားသခင်အပေါ် ယုံကြည်မှုနှင့် လုံးလုံးလျားလျား မှီခိုမှုကို ထိန်းသိမ်းကာ သံသယအပေါ် အောင်မြင်မှုကို ရရှိခဲ့သည်။

David won his second victory when he was escorted into the presence of his king. Looking at the spirited youth, the king could not help contrasting the youthful blitheness and lack of military training with the cunning of the old-timer at war games. If Saul, with all his commanding personality, had refrained from the combat with Goliath, how could a stripling like David attempt it (1 Sam. 17:33)? Never dreaming of the possibility of a supernatural intervention, Saul planted seeds of doubt in David’s mind, and tempted him to wear the king’s own armor. But again with courteous deference, David won the victory over doubt by adhering to his Heaven-inspired purpose of maintaining faith in, and total dependence on, the Lord.

ဤအရာအားလုံးသည် သူ၏တတိယအောင်မြင်မှု—ဖိလိတ္တိလူအပေါ်အောင်မြင်မှု—အတွက် သူ့ကို ကောင်းစွာ ပြင်ဆင်ပေးခဲ့သည်။ ထိုသူသည် ဘုရားသခင်ကို ကဲ့ရဲ့ခြင်း၏ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးပြယုဂ်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ရုပ်ဝတ္ထုဆိုင်ရာ အင်အားကြီးမားမှုအပေါ် ဝိညာဉ်ရေးရာအင်အားများ၏ အောင်မြင်မှုဖြစ်သည်။ လွန်ခဲ့သောလများအတွင်း ဖြစ်ပွားခဲ့သော အဖြစ်အပျက်များကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားရင်း ဣသရေလလူများအား ဤသင်ခန်းစာကို သင်ကြားပေးရန် မည်မျှလိုအပ်ခဲ့သည်နည်း။ ဂိုလျတ်၏ ကျိန်ဆဲမှုကို တုံ့ပြန်ရင်း ဒါဝိဒ်သည် “ငါသည် ဣသရေလ၏ တပ်များ၏ ဘုရားသခင်၏ နာမတော်ဖြင့် သင့်ထံသို့ လာသည်” ဟု အောင်နိုင်စွာ အော်ဟစ်ခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၄၅)။ ချောင်းထဲမှ ရိုးရှင်းသောကျောက်ခဲတစ်လုံးနှင့် လူငယ်တစ်ဦး၏ ကျွမ်းကျင်မှုနှင့် ထာဝရဘုရားသခင်အပေါ် ယုံကြည်မှုတို့သည် ဣသရေလလူများအား ဘယ်သောအခါမျှ မမေ့လျော့သင့်သော သင်ခန်းစာတစ်ခုကို ပေးခဲ့သည်၊ သို့သော် ၎င်းကို အနည်းအကျဉ်းသာ အတုယူခဲ့ကြသည်။

All of this prepared him well for his third victory—that over the Philistine, who was the very personification of blasphemy. It was a victory of spiritual forces over material brute strength. In view of the events of previous months, how necessary it was that Israel be taught this lesson! In reply to Goliath’s curse, David exultantly cried, “I come to thee in the name of the … God of the armies of Israel” (v. 45). A simple stone from the brook plus a lad’s skill and his confiding trust in the eternal God gave the Israelites a lesson they were never to forget, even though they seldom emulated it.

၅၁။ သူတို့ထွက်ပြေးသွားကြသည်။ ဖိလိတ္တိလူများ၏ သစ္စာဖောက်မှုသည် ၎င်းတို့၏ စစ်သည်တော်ကြီး အသတ်ခံရသည့်အချိန်တွင် ထင်ရှားလာသည်။ ၎င်းတို့သည် ဂိုလျတ်အသတ်ခံရပါက ဣသရေလလူများ၏ ကျွန်ဖြစ်ရန် ကတိပြုခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၉)။ ထွက်ပြေးခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့သည် ရှောလု၏တပ်များထံသို့ ၎င်းတို့၏ စိန်ခေါ်မှုတွင် ကမ်းလှမ်းခဲ့သော ကတိကို ဖျက်သိမ်းခဲ့ပြီး အကယ်၍ ဂိုလျတ်အောင်မြင်ခဲ့ပါက ဣသရေလကို ရက်စက်စွာ ဆက်ဆံမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြသခဲ့သည်။ ကျွန်ခံရမည့်အစား သေဆုံးခြင်းက ပို၍သာလွန်သည်။

51. They fled. The perfidy of the Philistines became apparent the moment their champion was slain. They had promised to become the servants of the Israelites in the event that Goliath should be killed (v. 9). By running away they forfeited the consideration proposed in their own challenge to the army of Saul, and demonstrated, furthermore, that had Goliath been victorious they would have dealt unmercifully with Israel. Death would have been preferable to the slavery they had proposed as a gesture of magnanimity.

၅၃။ သူတို့သည် ၎င်းတို့၏ တဲများကို လုယူခဲ့သည်။ ယင်းကို “သူတို့၏ စခန်း” ဟုဆိုရမည်။ ဣသရေလလူများသည် ရန်သူကို လိုက်လံတိုက်ခိုက်ရင်း ယခုလမ်းပေါ်တွင် ပြန့်ကျဲနေသော ရန်သူများကို လိုက်လံတိုက်ခိုက်ခဲ့ပြီး စစ်မြေပြင်နောက်တွင် ရှိသောမြို့များကိုလည်း ဖျက်ဆီးခဲ့ပြီး ဆိုကိုမြို့တွင်ရှိသော ဖိလိတ္တိလူများအပြင် အများအပြားကို သတ်ဖြတ်ခဲ့သည်ဟု ယူဆရသည်။ ဂျိုးဇီဖပ်စ် (ရှေးဟောင်းသမိုင်း vi. ၉. ၅) တွင် ၎င်းတို့သည် ၃၀,၀၀၀ ကို သတ်ဖြတ်ခဲ့ပြီး နှစ်ဆယ်ရာခိုင်နှုန်းကို ဒဏ်ရာရစေခဲ့သည်ဟု ဆိုသည်။

53. They spoiled their tents. Rather, “their camp.” When Israel pursued the foe, now scattering in all directions, they also probably devastated towns to the rear of the line of battle and killed many in addition to the Philistines at Socoh. Josephus (Antiquities vi. 9. 5) says they slew 30,000 and wounded twice as many more.

၅၄။ ယေရုရှလင်မြို့သို့။ ဆိုလိုသည်မှာ နောက်ဆုံးတွင် ဖြစ်သည်။ ဒါဝိဒ်သည် ဂိုလျတ်၏ဦးခေါင်းကို ယေရုရှလင်မြို့သို့ ချက်ချင်းယူဆောင်သွားရန် မဖြစ်နိုင်ပေ၊ အကြောင်းမူကား ယေဗုသိလူများသည် ထိုမြို့ကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းထားပြီး ဒါဝိဒ်၏ နန်းတင်ပွဲအပြီးတွင်သာ ၎င်းတို့ထံမှ သိမ်းယူနိုင်ခဲ့သည် (၁ ရာဇဝင်ချုပ် ၁၁:၄–၈; ၂ ရာမ ၅:၆–၉ ကိုကြည့်ပါ)။ သမိုင်းဆရာသည် ဤဆုဖလားအတွက် နောက်ဆုံးအနားယူရာနေရာကို အချိန်ကာလဆိုင်ရာ ထည့်သွင်းစဉ်းစားမှုမရှိဘဲ မှတ်တမ်းတင်ထားသည်။ ဂိုလျတ်၏ သံချပ်ကာကို ဒါဝိဒ်၏ ဘက်သလင်မြို့ရှိ အိမ်သို့ ယူဆောင်သွားခဲ့ပုံရသည် (၂ ရာမ ၁၈:၁၇; ၁ ရာမ ၄:၁၀; ၁၃:၂ စသည်တို့ကို ကြည့်ပါ)၊ သူ၏ဓားကို နောဗ်မြို့သို့ ယူဆောင်သွားခဲ့ပုံရသည် (အခန်းကြီး ၂၁:၉ ကိုကြည့်ပါ)။

54. To Jerusalem. That is, eventually. David would not have taken the head to Jerusalem immediately, for the Jebusites still held that city, and it was not taken from them until after the coronation of David (see 1 Chron. 11:4–8; 2 Sam. 5:6–9). The historian here records the ultimate resting place of this trophy, without thought of the time element involved. Goliath’s armor apparently was taken to David’s home at Bethlehem (see on 2 Sam. 18:17; see also 1 Sam. 4:10; 13:2; etc.), and his sword, apparently to Nob (see ch. 21:9).

၅၅။ မည်သူ၏သား။ အခန်းကြီး ၁၈:၁, ၂ ကိုကြည့်ပါ။

မသိပါ။ အဗနာသည် ဒါဝိဒ်နှင့် ယခင်က ရင်းနှီးမှုမရှိခဲ့ကြောင်း ထင်ရှားပြီး ထို့ကြောင့် ဒါဝိဒ်သည် နန်းတွင်းတွင် သိပ်မထင်ရှားခဲ့ပေ။ သူသည် ဧည့်သည်တော် ဂီတသမားအဖြစ်သာ ခေါ်ဆောင်ခံခဲ့ရပြီး နန်းတွင်း၏ အဖွဲ့ဝင်တစ်ဦး မဖြစ်ခဲ့ပေ (PP ၆၄၃ ကိုကြည့်ပါ)။

55. Whose son? See on ch. 18:1, 2.

I cannot tell. It is evident that Abner had not previously been acquainted with David, and that therefore David was not too well known at court. He had, apparently, been brought in only as a visiting musician, and had not become a member of the court (see PP 643).

ellen g. white comments

1–58 PP 644-648; 3T 218-220

4–8 3T 218

4–10 PP 646

13 PP 644

15 Ed 152, 164

17, 18, 20, 26, 28 PP 645

29, 32 PP 646

32 3T 219

34, 35 DA 479; PP 644

37 PP 646

38, 39 Ev 684

38–47 PP 647

39–47 3T 219

47 3T 269

48–54 PP 648

အခန်းကြီး - ၁၈

chapter 18

၁. ယောနသန်သည် ဒါဝိဒ်ကို ချစ်ခင်သည်။ ၅. ရှောလုသည် သူ၏ချီးမွမ်းခြင်းကို မနာလိုဖြစ်သည်။ ၁၀. ဒေါသဖြင့် သူ့ကိုသတ်ရန် ကြံစည်သည်။ ၁၂. သူ၏အောင်မြင်မှုကြောင့် ဒါဝိဒ်ကို ကြောက်ရွံ့သည်။ ၁၇. သူ၏သမီးများကို ထောင်ချောက်အဖြစ် ပေးအပ်သည်။ ၂၂. ဒါဝိဒ်သည် ရှင်ဘုရင်၏သားမနှင့်ယောက်ျားဖြစ်ရန် ဆွဲဆောင်ခံရသည်။ မိခါလ်၏လက်ထပ်လက်ဆောင်အဖြစ် ဖိလိတ္တိလူမျိုးများ၏ အင်္ဂါရညံ့ဖတ်နှစ်ရာကို ပေးသည်။ ၂၈. ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်ကို မုန်းတီးမှုတိုးလာပြီး ဒါဝိဒ်၏ဂုဏ်သတင်းသည် တိုးပွားလာသည်။

1 Jonathan loveth David. 5 Saul envieth his praise, 10 seeketh to kill him in his fury, 12 feareth him for his good success, 17 offereth him his daughters for a snare. 22 David persuaded to be the king’s son in law, giveth two hundred foreskins of the Philistines for Michal’s dowry. 28 Saul’s hatred, and David’s glory increaseth.

၁. ပြီးဆုံးသည်။ ဇာတ်လမ်းသည် အနှောင့်အယှက်မရှိဘဲ ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်သည်။ ရှောလုသည် ဂိုလျာသ်ကိုသတ်သူအား ဆွဲဆောင်မှုရှိသော ဆုလာဘ်များကတိပေးခဲ့ပြီး (အခန်း ၁၇:၂၅) ယခု ဒါဝိဒ်ကို ခေါ်ယူပြီး သူ၏မည်သူဖြစ်ကြောင်းကို မေးမြန်းသည်။ အချို့သောပညာရှင်များက အခန်း ၁၆:၁၄-၂၃ ကို အခန်း ၁၈ ၏ အခန်းငယ် ၉ နှင့် ၁၀ အကြားတွင် ထည့်သွင်းပါက၊ ရှောလုနှင့် ဒါဝိဒ်၏ပထမဆုံးထိတွေ့မှုသည် စစ်မြေပြင်တွင်ဖြစ်ပြီး ရှောလုအား လူထု၏ချီးမွမ်းမှုကြောင့် (အခန်းငယ် ၆၊ ၇) စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေခဲ့သည်။ သို့သော် အကယ်၍ ဇာတ်လမ်းသည် အချိန်ကြောင်းအတိုင်းဖြစ်ပါက၊ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်အား သူ၏စိတ်မငြိမ်မသက်ဖြစ်နေချိန်တွင် တယောတီးသူအဖြစ်သာ သတိမထားမိခဲ့သဖြင့် ဒါဝိဒ်မည်သူဖြစ်ကြောင်းကို မသိခဲ့ဟု ယူဆနိုင်သည်။ ဤအခြေအနေတွင် အခန်း ၁၆:၂၁ သည် နောက်ပိုင်းဖြစ်ရပ်များကို ဖော်ပြသည်ဟု ယူဆနိုင်သည်။ ဤနောက်ဆုံးအချက်သည် ပိုမိုသင့်လျော်ပုံရသည် (အခန်း ၁၆:၂၁ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ၊ ဒါဝိဒ်သည် စစ်သူရဲတစ်ဦးနှင့် ဝိညာဉ်ရေးဂီတသမားတစ်ဦးဖြစ်သည့်အတွက် ရှောလုသည် “သူ့ကို ဖခင်အိမ်သို့ ပြန်မသွားစေရန်” (အခန်း ၁၈:၂) ထားရှိခဲ့ခြင်းသည် အံ့ဩစရာမဟုတ်ပေ။ အခန်း ၁၇:၁၅ တွင်လည်း ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။

1. Made an end.The narrative continues without a break. Saul, having promised attractive rewards to the slayer of Goliath (ch. 17:25), now called for David and inquired as to his identity. If we insert ch. 16:14–23 between vs. ch. 9 and 10 of 18, as some scholars do, Saul’s first contact with David would thus be at the battle front, and the reason for Saul’s mental disturbance would lie in the adulation David received from the populace (vs. 6, 7). If, however, the account is in chronological order, Saul’s question (ch. 17:55) might be explained by supposing that Saul had taken so little notice of the humble lyre player during his spells of abstraction that he did not know who David was, in which case ch. 16:21 would be regarded as mentioning later developments. The latter seems preferable (see on ch. 16:21). In either case, since David was both a military hero and an inspired musician, it would be small wonder that Saul “let him go no more home to his father’s house” (ch. 18:2). See also on ch. 17:15.

ယောနသန်၏စိတ်ဝိညာဉ်။ ဒါဝိဒ်နှင့် ယောနသန်အကြား ထိမိဖွယ်ရာချစ်ကြည်ရင်းနှီးမှုသည် တူညီသောစိတ်ဓာတ်ရှိသူများက တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး တူညီသောအကျင့်စရိုက်များကို အသိအမှတ်ပြုပြီး ထိတွေ့မှုတွင် ဝမ်းမြောက်ခြင်း၏ ဂန္ထဝင်ဥပမာဖြစ်သည်။ ယောနသန်သည် သူ၏ဖခင်၏သဘောထားနှင့် လုပ်ရပ်များကို မနှစ်သက်ကြောင်း ဖော်ပြခဲ့ပြီးဖြစ်သည် (အခန်း ၁၄:၂၉)။ သူ့အတွက် ဒါဝိဒ်၏ နှိမ့်ချပြီး ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ ရှောလုမေးမြန်းမှုများကို ဘုရားသခင်အား ယခင်အောင်မြင်မှုများအတွက် ဂုဏ်ပြုသည့်အဖြေများသည် ပင်ပန်းနွမ်းနယ်ပြီး ရေငတ်နေသော ခရီးသည်တစ်ဦးအတွက် အေးမြသောရေကဲ့သို့ဖြစ်သည်။ မစ်မတ်ရှ်၏သူရဲကောင်းဖြစ်သော ယောနသန်အတွက်၊ သူ၏ဖခင်၏ ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ ထိုးထွင်းသိမြင်မှုမရှိခြင်းကြောင့် အထီးကျန်မှုနှင့် စိတ်ပျက်အားငယ်မှုများကို ခံစားခဲ့ရပေမည်။ ယောနသန်သည် သူ့ကိုယ်သူမသိဘဲ၊ ဘုရားသခင်အပေါ် ယုံကြည်မှုနှင့် လမ်းညွှန်မှုနှင့် အကာအကွယ်အောက်တွင် သူ့ဘဝတစ်ခုလုံးကို ဖွဲ့စည်းပုံဖော်နေသည့် ဘုရားသခင်အပေါ် ယုံကြည်မှုနှင့် လမ်းညွှန်မှုနှင့် အကာအကွယ်အောက်တွင် နှစ်မိုင်အကွာတွင် နောက်ထပ်ဘဝတစ်ခုကို ဖန်တီးနေသည်ကို သဘောမပေါက်ခဲ့ပေ။

The soul of Jonathan. The touching friendship between David and Jonathan is the classic example of kindred spirits recognizing in each other like ideals and rejoicing in the contact. Jonathan had already expressed dislike for his father’s attitude and course of action (ch. 14:29). To him, David’s humble and spiritual replies to Saul’s questions, giving God all the glory for past achievements, were like cool, refreshing water to a weary and thirsty traveler. To Jonathan, the hero of Michmash, there must have come lonely hours of disappointment and frustration because of his father’s lack of spiritual insight. Little did Jonathan realize that, all unknown to himself, the same faith in God and surrender to His guidance and protection were shaping another life a few miles to the south.

၂. ရှောလုသည် သူ့ကိုယူထားသည်။ ဒါဝိဒ်သည် ရှောလုနှင့်အတူ တော်ဝင်အိမ်တော်တွင် အမြဲတမ်းနေထိုင်သည့် အမတ်တစ်ဦးဖြစ်လာသည်။ အခန်း ၁၆:၁၄-၂၃ ၏ဇာတ်လမ်းသည် ရှောလုဘက်မှ ဤလုပ်ရပ်နောက်ပိုင်းတွင် ဖြစ်ပေါ်ရန်မဖြစ်နိုင်ပေ (အခန်း ၁၈:၁ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။

2. Saul took him. David became a courtier to Saul, permanently attached to the royal household. The narrative of ch. 16:14–23 could hardly follow this action on the part of Saul (see on ch. 18:1).

၃. ပဋိညာဉ်ဖွဲ့သည်။ ယောနသန်နှင့် ဒါဝိဒ်တို့၏ချစ်ကြည်ရင်းနှီးမှုဇာတ်လမ်းကို မိတ်ဆက်ရန်အတွက် နောက်ပိုင်းတွင်ဖွဲ့စည်းခဲ့ပြီး ဤနေရာတွင် မှတ်တမ်းတင်ထားပေမည်။ ချစ်ကြည်ရင်းနှီးမှု၏ပဋိညာဉ်သည် မရေမတွက်နိုင်သော စကားပြောဆိုမှုများ၊ အတူတကွလုပ်ဆောင်ခဲ့သော စစ်ဆင်ရေးများ၊ ရင့်ကျက်သောချစ်ခြင်းမေတ္တာ၏ရလဒ်ဖြစ်ပေမည်။ ဤချစ်စရာကောင်းသော ဒါဝိဒ်နှင့် ယောနသန်တို့၏ချစ်ကြည်ရင်းနှီးမှုတွင်၊ ခရစ်တော်သည် တစ်နေ့တွင် သူ၏ရွေးနှုတ်ခံရသူများ၏ဘဝများတွင် တူညီသော ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ ရူပါရုံ၊ နှိမ့်ချသောစိတ်ဝိညာဉ်၊ တည်ငြိမ်သောစိတ်သဘောထား၊ ထာဝရအမှန်တရားများကို နာခံမှုတို့ကို မြင်တွေ့ရသောအခါ ခံစားရသော ခံစားချက်များကို တစေ့တစောင်းမြင်တွေ့ခွင့်ရသည်။ သူ၏စိတ်ဝိညာဉ်၏ ပြင်းထန်သောအလုပ်ကို မြင်တွေ့ရသောအခါ သူသည် ကျေနပ်လိမ့်မည် (ဟေရှာယ ၅၃:၁၁)။ ထာဝရအဖော်အဖြစ်နှင့် ကောင်းကင်ဘုံသည် တူညီသောစိတ်ဝိညာဉ်ရှိသူများအတွက် မည်မျှဝမ်းမြောက်ဖွယ်ရာဖြစ်မည်နည်း။

3. A covenant. Probably made at a subsequent time and recorded here by way of introduction to the narrative of the friendship of David and Jonathan. The pact of friendship must have been the result of conversations unnumbered, of expeditions carried out together, of mature affection. In the lovely friendship of these two devoted, ardent spirits it is our privilege to behold something of the feelings of Christ as one day He beholds in the lives of His redeemed ones the same spiritual vision, the same humility of soul, the same calmness of spirit, the same obedience to eternal principles of truth, that possessed His own heart while here on earth. Seeing thus the intense travail of His soul, He will be satisfied (Isa. 53:11). What a joy heaven will be for kindred souls, with an eternity for companionship.

၄. ယောနသန်သည် သူ့ကိုယ်သူ ချွတ်ချသည်။ ဒါဝိဒ်အပေါ် သူ၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် များပြားလှသဖြင့် နှစ်ပေါင်းများစွာအကြာ ဗတ္တိဇံယောဟန်ကဲ့သို့ “သူသည် ကြီးပွားရမည်၊ ငါသည်လျော့ပါးရမည်” (ယောဟန် ၃:၃၀) ဟု ပြောရန်ပြင်ဆင်ထားသည်။ သူသည် ဒါဝိဒ်တွင် တစ်ချိန်က သူဖြစ်လိုသောအိပ်မက်ကို မြင်တွေ့ခဲ့သည်။ ထိုနှစ်ဦးလုံး၏ ချီးမွမ်းထိုက်သောစရိုက်များသည် စစ်မှန်သောချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် ပေါင်းစည်းခံရပြီး၊ ယောနသန်သည် ချစ်ခံရခြင်းထက် ချစ်ခြင်းတွင် ပျော်ရွှင်မှုရှိကြောင်း နိုးကြားလာသည်။ ခရစ်တော်သည် ကျွန်ုပ်တို့ကို များစွာချစ်မြတ်နိုးသဖြင့် ဘုရားသခင်၏အခွင့်အရေးအားလုံးကို စွန့်လွှတ်ခဲ့ပြီး (ဖိလိပ္ပိ ၂:၆-၈) လူသားတိုင်းတွင် အမှန်တရား၏တဆေးကို စိုက်ပျိုးရန် (ယောဟန် ၁:၉) လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။

4. Jonathan stripped himself. His love for David was so great that he was prepared to say, as John the Baptist did centuries later, “He must increase, but I must decrease” (John 3:30). He beheld in David what he had once dreamed he might become. All the commendable traits of the two characters were cemented together by true affection, and Jonathan awoke to the fact that happiness consists in loving rather than in being loved. Christ so loved us that He voluntarily divested Himself of every divine prerogative (Phil. 2:6–8) that He might plant the leaven of truth in every man (John 1:9).

၅. သွားရာရာသို့။ မောရှေသည် ဖာရိုဘုရင်နန်းတော်တွင်သင်ယူခဲ့သကဲ့သို့၊ ဒါဝိဒ်သည် အနာဂတ်နှစ်များတွင် သူ့အတွက် အကျိုးရှိမည့် အုပ်ချုပ်ရေးဆိုင်ရာ သင်တန်းများကို ရရှိခဲ့သည်။ သူသည် ဘဝ၏ရှုထောင့်အမျိုးမျိုးမှ ဘဝကိုမြင်တွေ့နိုင်သော ရာထူးတွင် ထားရှိခံရပြီး၊ မှန်ကန်မှုနှင့် မမှန်ကန်မှုကို ခွဲခြားသိမြင်နိုင်သော ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ ထိုးထွင်းသိမြင်မှုကို ပေးအပ်ခံရသည်။ ဒါဝိဒ်သည် သူ၏ဖခင်ယေရှီ၏အိမ်တွင် တာဝန်သိသောသားတစ်ဦးဖြစ်ခဲ့သလို၊ ယခုတွင် ဘုရင်အတွက် သစ္စာရှိသော သံအမတ်တစ်ဦးအဖြစ် သူ၏တန်ဖိုးကို သက်သေပြခဲ့သည်။

5. Went out whithersoever. Like Moses in the courts of Pharaoh, David received training in administrative affairs that was to stand him in good stead in years to come. He was placed in a position where he could see life from all its varied angles, and was given spiritual insight that he might distinguish between right and wrong. Like Daniel, David maintained his integrity in an environment not of his own choosing; nor did he fear contamination. God does not hesitate to place His servants in the very vortex of human selfishness, knowing that the darker the night, the brighter their light will shine forth. David, who had been a dutiful son in the house of his father, Jesse, now proved his worth as a loyal ambassador for the king.

သူ့ကိုခန့်ထားသည်။ ရှောလုသည် သူ၏စစ်သားများက ငြင်းပယ်ခဲ့သော စိန်ခေါ်မှုကို လက်ခံသူအား ဂုဏ်ပြုရန် သူ၏ကတိကို ဖြည့်ဆည်းခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်သည် လူငယ်တစ်ဦးသာဖြစ်သော်လည်း၊ သူ၏ချီးမွမ်းထိုက်သော ဆင်ခြင်တုံတရားဖြင့် လုပ်ဆောင်ခဲ့သဖြင့် လူအများက လွယ်ကူစွာ လက်ခံခဲ့ကြသည်။ သူ၏ထူးခြားသော စရိုက်လက္ခဏာများသည် ထင်ရှားသည်။ ဤအချက်သည် သူသည် စစ်တပ်မှူးဖြစ်သူ အာဗနာ၏နေရာကို အစားထိုးခဲ့သည်ဟု မဆိုလိုပေ။

Set him over. Saul was true to his promise to honor the man willing to accept the challenge his own soldiers had declined. Though little more than a youth, David conducted himself with such commendable discretion that he was readily accepted by all. His excellent traits of character were obvious. This does not mean that he replaced Abner, who had been, and still was, captain of the armed forces.

၈. သူထပ်မံရနိုင်သည်မှာ အဘယ်နည်း။ ဘုရားသခင်က ရှောလုထက် “သာ၍ကောင်းသောသူ” (အခန်း ၁၅:၂၈) ကို ရွေးချယ်ကြောင်း ကြေညာချိန်နှင့် ဒါဝိဒ်နန်းတွင်းတွင် ဤအတွေ့အကြုံအကြား အချိန်ကာလမဖော်ပြထားပေ။ နှစ်အနည်းငယ်ကြာသွားဖွယ်ရှိသော်လည်း၊ Hobbesရှောလုသည် သူ့နောက်ဆက်ခံမည့်သူအား လက္ခဏာများကို စောင့်ကြည့်နေဖွယ်ရှိသည် (အခန်းငယ် ၉)။ သူသည် မကြာသေးမီက ဖိလိတ္တိလူမျိုးများရှေ့တွင် အားနည်းခဲ့ပြီး၊ ဤသိုးထိန်းလူငယ်၏ ရဲစွမ်းသတ္တိမရှိခဲ့လျှင် သူ၏အသက်ဆုံးရှုံးခဲ့ရပေမည်။ သို့သော် သူသည် သူ့ကိုဂုဏ်ပြုပြီး နီးကပ်စွာဆက်ဆံခဲ့သော ဤလူငယ်သည် လူထုနှင့် စစ်တပ်၏ချစ်ခင်မှုကို အနိုင်ယူနိုင်သည်ဟူသော အတွေးကို မနှစ်သက်ခဲ့ပေ။ ၎င်းသည် မည်သည့်ကျေးဇူးတရားဖြစ်မည်နည်း။ အချိန်ကာလသည် ပြစ်တင်ဆုံးမောင်းမှု၏ နာကျင်မှုကို သက်သာစေခဲ့ခြင်းမရှိပေ (အခန်း ၁၅:၂၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ရှောလုသည် မကျေနပ်မှုနှင့် မကောင်းသောသံသယများကို လွှတ်ပေးခဲ့ပြီး သူ၏မနာလိုစိတ်သည် နောက်ဆုံးတွင် စိတ်မမှန်ကန်မှုသို့ ဦးတည်သွားခဲ့သည်။

8. What can he have more? No time interval is given between the announcement of God’s choice of another man, “better than thou” (ch. 15:28), as king, and this present experience of David in the court of the king. Though it is probable that several years had passed, Saul would certainly be on the watch for signs of the man who was to succeed him (see v. 9). He had recently proved powerless before the Philistines, and had it not been for the courageous exploit of this shepherd lad he might have lost his own life. Yet, he resented the thought that this lad whom he had honored and associated closely with himself might be winning away from him the affections of the people and the army as well. What kind of gratitude would that be? Time had not eased the smart of the prophetic rebuke (see ch. 15:23). Saul again gave way to feelings of discontent and evil surmisings until his jealous mind finally became deranged.

၁၀. မကောင်းသောဝိညာဉ်။ အခန်း ၁၆:၁၅-၁၆ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။ ဘုရားသခင်သည် သွေးဆောင်မှုကို ခွင့်ပြုသော်လည်း၊ လူတို့အား အပြစ်ပြုရန် ဘယ်သောအခါမျှ မသွေးဆောင်ပေ (ယာကုပ် ၁:၁၃; ၁ ကောရိန္တု ၁၀:၁၃ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။

10. The evil spirit. See on ch. 16:15, 16. Though God permits temptation to come, He never entices men to sin (James 1:13; cf. 1 Cor. 10:13).

သူပရောဖက်ပြုသည်။ ဖြစ်နိုင်ခြေ၊ “သူသည် ရူးသွပ်စွာ ပြောဆိုသည်”။ ဤနေရာတွင်ပါရှိသော ကြိယာပုံစံသည် မှန်ကန်သော ပရောဖက်ပြုခြင်းကို မကြာခဏအသုံးပြုသော်လည်း၊ မမှန်ကန်သော ပရောဖက်များ၏ ရေရွတ်ခြင်းကိုလည်း ရည်ညွှန်းနိုင်သည်။ ရှောလုသည် သူ၏ပြင်းထန်သောဒေါသဝိညာဉ်ကြောင့် စိတ်လှုပ်ရှားမှုဖြင့် သူ၏အမတ်များအား သူ၏သန့်ရှင်းမှုဖြင့် အထင်ကြီးစေရန် မျှော်လင့်ခဲ့ပေမည်။

He prophesied. Perhaps, “he raved” (RSV). The verb form that occurs here, though it is often used of true prophecy, may also refer to the mutterings of false prophets. Saul’s ecstatic frenzy was due to a spirit of violent passion, perhaps with the hope of impressing his courtiers with his holiness.

ဒါဝိဒ်သည် တီးခတ်သည်။ ဤနှစ်ဦးအကြား မည်မျှကွဲပြားမှုရှိသနည်း။ မနာလိုဒေါသဖြင့် လှုံ့ဆော်ခံရသော ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်ကို သတ်ရန် ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် သူ၏လှံကို ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ ဒါဝိဒ်သည် အန္တရာယ်ကို သဘောပေါက်ပြီး ရှောလုသည် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဖိစီးမှုကို သက်သာစေရန် သူ၏တယောကို ကိုင်ဆောင်ထားသည်။

David played. What a contrast between these two men! Actuated by jealous fury, Saul grasped his javelin with deliberate design to slay David. David, probably sensing danger and realizing the cause of Saul’s passion, held his harp, with which he sought to relieve the king’s mental tension.

၁၂. ရှောလုသည် ကြောက်ရွံ့သည်။ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်ကို ကြောက်ရွံ့ရသည့်အကြောင်းရင်းမှာ ဘုရားသခင်သည် သူ့ကိုစွန့်ခွာ၍ ဒါဝိဒ်ကို မျက်နှာသာပေးသည်ဟု ယုံကြည်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် ရှောလုကို တမင်တကာ စွန့်ခွာခဲ့သလား၊ သို့မဟုတ် ရှောလုသည် သူၪျဖခင်ကောင်းကင်ဘုံကို စွန့်ခွာခဲ့သလား။ လူသားအား လွတ်လပ်စွာရွေးချယ်ပိုင်ခွင့်ပေးထားသောကြောင့်၊ ဘုရားသခင်သည် အကြံဉာဏ်ကို ငြင်းပယ်သောသူအား အင်အားဖြင့် ထိန်းချုပ်မည်မဟုတ်ပေ။ အာဒံသည် ရန်သူ၏အကြံပြုချက်ကို လိုက်နာသောအခါ ဘုရားသခင်ကို စွန့်ခွာခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို စွန့်ခွာခဲ့သလား။ ပေါလု ခရစ်တော်၏အသင်းတော်ကို တမင်တကာ ညှဉ်းဆဲခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို စွန့်ခွာခဲ့သလား။ အကယ်၍ ထိုသို့ဖြစ်ခဲ့ပါက၊ ပေါလုသည် “ခရစ်ယေရှုသည် အပြစ်သားများကို ကယ်တင်ရန် ဤလောကသို့ ရောက်လာတော်မူသည်၊ ထိုအပြစ်သားများတွင် ငါသည် အဓိကဖြစ်သည်” (၁ တိမောသေ ၁:၁၅) ဟု နောက်ပိုင်းတွင် မည်သို့ပြောနိုင်မည်နည်း။

12. Saul was afraid. Saul’s reason for fearing David was his conviction that God had departed from him in favor of David. But had the Lord deliberately departed from Saul, or had the king forsaken his heavenly Father? Because He has given man the power of free choice, God will not restrain him by force if he rejects counsel. Adam forsook God when he yielded to the suggestions of the adversary. Did God forsake him? Paul deliberately persecuted the church of Christ. Did God forsake him? If so, how could Paul later affirm “that Christ Jesus came into the world to save sinners; of whom I am chief” (1 Tim. 1:15)?

ဒါဝိဒ်၏ဝန်ဆောင်မှုမှတစ်ဆင့်၊ ဘုရားသခင်သည် ရှောလုသည် သူ၏မာကျောသောနှလုံးသို့ ပြန်လည်ခေါ်ယူရန် ဖိတ်ခေါ်ခဲ့ပြီး၊ သူ၏အကျိုးအတွက် ဘုရားသခင်၏ကုသပေးနိုင်သောစွမ်းအားကို သဘောပေါက်ရန် ဖိတ်ခေါ်ခဲ့သည်။ ရှောလုသည် ဘုရင်အဖြစ် မဖြစ်မနေ မအပ်စပ်စွာ ငြင်းပယ်ခံခဲ့ရသော်လည်း၊ တစ်ဦးချင်းအနေဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းကို ရရှိနိုင်သေးသည် (အခန်း ၁၅:၂၃၊ ၃၅ ကိုကြည့်ပါ)။

Through David’s ministry, the Lord was appealing to the hardened heart of Saul, inviting him to return and realize the healing power of God in his behalf. Though Saul had irretrievably disqualified himself as king, he might yet find salvation as an individual (see on ch. 15:23, 35).

၁၃. ရှောလုသည် သူ့ကိုဖယ်ရှားသည်။ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်ကို သူၪျနန်းတွင်းမှ ဖယ်ရှားပြီး “ထောင်စုစစ်သူကြီး” အဖြစ်ခန့်အပ်ခဲ့သည်မှာ သူၪျတစ်ဦးချင်းအမြင်အရ သူၪျဘဝ၏ အကြီးမားဆုံးအမှားများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။ ဒါဝိဒ်ၪျဂီတသည် ရှောလုၪျဆင်းရဲဒုက္ခများကို သက်သာစေခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်ကဲ့သို့ ဘုရင်ၪျလက်ကို လူသိရှင်ထင်ထောက်ခံနိုင်သူ အခြားမည်သူမျှမရှိခဲ့ပေ။ ဒါဝိဒ်ကို သတ်လိုသောဆန္ဒဖြင့် စွဲလမ်းနေသော ရှောလုသည် သူၪျမိမိၪျဖခင်ကောင်းကင်ဘုံသို့ နှိမ့်ချပြီး ပြန်လည်ရောက်ရှိရန် ပိုမိုခက်ခဲစေမည့်အရာကို ပြုလုပ်ခဲ့သည်။

13. Saul removed him. From his own selfish point of view, one of the great mistakes of Saul’s life was when he removed David from his court and made him “captain over a thousand.” No more would the melody of David’s music ease Saul’s affliction. No other was able to uphold the king’s hand before the public as David had done, going “whithersoever Saul sent him” (v. 5). Obsessed by a desire to kill David, Saul did the very thing that made it harder for him to humble his heart and return to his heavenly Father.

၁၄. ပညာရှိစွာပြုမူသည်။ သို့မဟုတ်၊ ဟီဘရူးကြိယာၪျပုံစံအရ “အောင်မြင်ခဲ့သည်”။ အာဏာရှိသူများၪျလက်အောက်ငယ်သားများနှင့်ဆက်ဆံရာတွင် ပြုလုပ်သောအမှားများသည် ၎င်းတို့ၪျလက်အောက်ငယ်သားများက ပညာရှိစွာပြုမူပါက အောင်မြင်မှုသို့ရောက်ရှိရန် ခုန်ကျော်ကျောက်များအဖြစ် အသုံးပြုနိုင်သည်။ ဒါဝိဒ်သည် သူၪျရာထူးလျှော့ချခံရမှုကို—ထိုသို့ဖြစ်ပုံရသည်—နှိမ့်ချစွာ လက်ခံခဲ့ပြီး၊ သူၪျအခန်းကဏ္ဍသစ်တွင် ဣသရေလလူအများၪျချီးကျူးမှုကို ရရှိခဲ့သည်။ မတရားသောဆက်ဆံမှုကြောင့် မိမိကိုယ်ကိုယ်သနားစိတ်မရှိခဲ့ပေ�। ဘုရားသခင်ၪျချစ်ခင်မြတ်နိုးမှုကို ခံရသော ဒါဝိဒ်သည် ဘုရင်ၪျဒေါသကြောင့် တာဝန်ယူမှုများထဲသို့ မဝင်မီ လိုအပ်သောလေ့ကျင့်မှုကို ရရှိခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် တာဝန်ကိုသစ္စာရှိစွာ ထမ်းဆောင်လိုသူတစ်ဦးချင်းစီၪျထူးခြားသောလိုအပ်ချက်များနှင့် ဘဝၪျစည်းကမ်းကို လိုက်လျောညီထွေဖြစ်စေသည်။

14. Behaved himself wisely. Or, “was successful,” as the form of the Hebrew verb implies. The mistakes of men in power in dealing with their subordinates may easily be used by those subordinates as steppingstones to success if they wisely conduct themselves. David accepted his demotion—for such it seems to have been—in all humility, and in his new role won the admiration of all Israel. There were no recriminations, nor was there self-pity due to the unjust treatment. David remained the same bright, spiritual-minded soul he had always been. Greatly beloved by the Lord, he was, in spite of the wrath of the king, receiving just the training he needed before stepping into the responsibilities of leadership. God adapts the discipline of life to the peculiar needs of each individual who purposes to be true to duty.

၁၆. အဝင်အထွက်ပြုသည်။ ဒါဝိဒ်အား ပေးအပ်ခံရသော တာဝန်များသည် သူ့ကို လူထုၪျမျက်စိရှေ့တွင် အမြဲထားရှိစေသည်။

16. Went out and came in. The duties assigned to David were such as to keep him constantly in the public eye.

၁၇. ငါ့အတွက် ရဲစွမ်းသတ္တိရှိပါ။ ဤနေရာတွင် ရှောလုၪျလှည့်စားတတ်သောစရိုက်နှင့် ဒါဝိဒ်ၪျရိုးရှင်းဖြောင့်မတ်သောအမူအကျင့်တို့ ပြတ်သားစွာ ထင်ရှားသည်။ ရှောလုၪျစိတ်နှလုံးသည် သူ့ကို ဒုက္ခပေးရုံသာမက၊ ဒါဝိဒ်ကို ချစ်ခင်ပြီး သူအား သစ္စာစောင့်သိမှုကို လူသိရှင်ထင်ဖော်ပြသည့် လူထုၪျကြောင့်လည်း လျှို့ဝှက်စွာ ကြောက်ရွံ့ခဲ့သည်။ လူငယ်အား ချီးမွမ်းသည့် စကားလုံးတိုင်းကို မနာလိုဖြစ်သော ရှောလုသည် လှည့်စားမှု—တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်သူများ လက်နက်ဖြစ်သော—ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ချီးကျူးမှုနှင့် လျှို့ဝှက်ကြံစည်မှုတို့ကို အသုံးပြုခဲ့သည်။ အစပိုင်းတွင် ဒါဝိဒ်သည် သူ့အတွက် ချထားသောထောင်ချောက်များကို သတိမထားမိခဲ့ပေ။ သူသည် ရာထူးတိုးမြှင့်မှုနှင့် ရာထူးလျှော့ချမှုကို တူညီသော ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုနှိမ့်ချစိတ်ဖြင့် လက်ခံခဲ့သည်။ သူၪျနှလုံးသည် ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် ဖြူစင်နေသဖြင့် သူသည် သူ့အား ပေးအပ်ခံရသော တာဝန်များကို ထိရောက်စွာ ထမ်းဆောင်ရန်သာ စိတ်အားထက်သန်ခဲ့ပြီး၊ ကိုယ်ပိုင်အန္တရာယ်ကို လျစ်လျူရှုခဲ့သည်။

17. Be thou valiant for me. Here two distinct personalities stand forth in sharp contrast, the cunning duplicity of Saul against the simplicity and straightforward conduct of David. Not only did Saul’s conscience trouble him, but secretly he was also afraid of the people, who loved David and were vocal in their expressions of loyalty to him. Jealous of every word of praise favoring the youth, Saul resorted to double-dealing—the stock in trade of selfish men—open flattery, and secret plotting. At first David seems to have been unaware of the snares set for him. He accepted both promotion and demotion in the same spirit of cooperative humility. His heart being pure before God, he was concerned only with the efficient discharge of every task assigned him, and calmly indifferent to personal danger.

မငါၪျလက်ဖြင့် မဟုတ်။ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်ၪျအသက်ကို တိုက်ရိုက်ယူရန် မရှိသေးပေ။ လူထုၪျမကျေနပ်မှုကို ရှောင်ရှားရန် သူသည် သွယ်ဝိုက်စွာ သူၪျရည်မှန်းချက်ကို အောင်မြင်ရန် မျှော်လင့်ခဲ့သည်။

Let not mine hand. Saul was not ready, yet, to take David’s life directly. He hoped to accomplish his purpose indirectly, in order to avoid the ill will of the people.

၁၈. ငါသည် မည်သူနည်း။ ရှောလုၪျအကြီးဆုံးသမီး မေရပ်—သူမၪျနာမည်သည် “တိုးပွားမှု”၊ “များပြားမှု” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည် (ဟေရှာယ ၉:၆-၇ ကိုကြည့်ပါ)—သည် ဂိုလျာသ်ကို သတ်သည့်ဆုလာဘ်ၪျတစ်စိတ်တစ်ဒေသအဖြစ် (၁ ရာမူဧလ ၁၇:၂၅) ဒါဝိဒ်အား ကတိပေးခံရခဲ့သည်၊ သို့မဟုတ် ဖိလိတ္တိလူမျိုးများအား နောက်ထပ်တိုက်ခိုက်မှုၪျအန္တရာယ်ကို လက်ခံရန် သူ့ကို ဆွဲဆောင်ရန် မျှော်လင့်ခဲ့ပေမည်။ ဒါဝိဒ်သည် မေရပ်နှင့် လက်ထပ်ရန် တုံ့ဆိုင်းခဲ့ခြင်းသည် လိုအပ်သော လက်ထပ်လက်ဆောင်ကို မပေးနိုင်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်။

18. Who am I? Evidently Merab, the elder daughter of Saul—her name means, “increase,” “multiplication” (see Isa. 9:6, 7)—had been promised to David as part of the reward for killing Goliath (1 Sam. 17:25), or in the hope of persuading him to accept the hazard of further attacks on the Philistines. David’s hesitancy in marrying Merab may have arisen from the fact that he was not in a position to provide the required dowry.

၁၉. သူမကို ပေးအပ်ခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်ၪျငြင်းပယ်မှုကြောင့် စိတ်ဆိုးခဲ့သော ရှောလုသည် သူၪျအကြီးအကဲသမီးကို အာဒရယယ်—“ငါၪျအကူအညီသည် ဘုရားသခင်ဖြစ်သည်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသော အာရမိတ်စကားလုံးဟု ယူဆရသည်—အား ပေးအပ်ခဲ့သည်။

19. She was given. At first nettled by David’s refusal, Saul could not hide his growing dislike for the newly appointed captain; he gave Merab to Adriel—“my help is God,” presuming the word to be Aramaic.

မဟောလသိလူ။ ဧလိရှဲ၏မွေးရပ်မြို့ဖြစ်သော အာဘယ်လမဟောလသည် ဘက်ရှန်မြို့နှင့် မဝေးသောမြို့တစ်မြို့ဖြစ်သည် (၁ရာဇဝင်း ၄:၁၂; ၁၉:၁၆)၊ ယော်ဒန်မြစ်အရှေ့ဘက်ရှိ တယ်လအယ်လ်မက်လုဘ်တွင်ရှိပြီး၊ ယခင်က ဂျာဘက်ရှ်ဂိလဒ်ဟု သတ်မှတ်ခံရသောနေရာဖြစ်သည် (တရားသူကြီး ၇:၂၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ရှောလု၏ လှည့်ဖျားမှုသည် ဒါဝိဒ်၏မျက်လုံးများကို ဖွင့်ပေးသင့်သော်လည်း၊ သူသည် အခြားသူများကို သူကဲ့သို့ ရိုးသားသည်ဟု ယူဆထားသောကြောင့်၊ ရှောလု၏ ပထမအိမ်ထောင်ပြုရန်သဘောတူညီမှုကို ပယ်ဖျက်ခြင်းကို နှိမ့်ချစွာ လက်ခံခဲ့သည်။

The Meholathite. Abel-meholah, the birthplace of Elisha, was a town not far from Beth-shan (1 Kings 4:12; 19:16), probably east of the Jordan at Tell el Maqlub, a site formerly identified with Jabesh-gilead (see on Judges 7:22). Saul’s duplicity should have opened David’s eyes, but because he yet looked on others as being sincere like himself, he meekly submitted to Saul’s cancellation of the first marriage contract.

၂၁။ ထောင်ချောက်ဖြစ်စေရန်။ ရှောလုသည် သူ၏သမီး မိခါလ်တွင် ဒါဝိဒ်ကို ဖျက်ဆီးရန် သူ၏အကြံအစည်ကို အကောင်အထည်ဖော်ရန် အခွင့်အရေးတစ်ခုကို တွေ့ခဲ့သည်။ သူသည် ဒါဝိဒ်အား မိရာဘ်ကို ပေးခဲ့လျှင်ထက် ပိုမိုကောင်းမွန်စွာ သူ၏ရည်ရွယ်ချက်ကို အကောင်အထည်ဖော်နိုင်မည့် လက်ထပ်ဖို့ရာ တန်ဖိုးကြီးမားသော လက်ဆောင်တစ်ခုကို တောင်းခံမည်ဖြစ်သည်။ ရှောလုသည် အလွန်ဝမ်းသာခဲ့သော်လည်း၊ ဒါဝိဒ်သည် မိခါလ်က သူ့ကို ချစ်နေကြောင်း မသိရှိစေရန် သတိထားလှုပ်ရှားရမည်။

21. Be a snare. In his daughter Michal the scheming Saul saw an opportunity yet to carry out his nefarious plan for David’s destruction. He would require such a dowry as would in all probability accomplish his purpose in an even better way than would have been possible had he given Merab to David. Saul was greatly pleased but had to move carefully, for David must not know that Michal was in love with him.

တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး။ သို့မဟုတ် “ဒုတိယအကြိမ်” (အာအက်စ်ဗွီ)၊ ဤသည်မှာ ရှောလု၏ ဒါဝိဒ်ထံသို့ ဒုတိယအကြိမ် အဆိုပြုခြင်းကို ရည်ညွှန်းသည်။

One of the twain. Or, “a second time” (RSV), with reference to this being Saul’s second proposition to David.

၂၂။ သူ၏ကျွန်များကို အမိန့်ပေးသည်။ မိရာဘ်ကို ဒါဝိဒ်ထံမှ တမင်သက်သက်ဖယ်ရှားပြီးနောက်၊ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်အား သူ့သမက်အဖြစ် လိုလားနေသေးကြောင်း လျှို့ဝှက်နည်းဖြင့် အသိပေးရန် ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ သူသည် နန်းရင်းအတင်းပြောဆိုမှုများဖြင့် ဒါဝိဒ်ကို ထောင်ချောက်ဆင်ရန် စီစဉ်ခဲ့သည်။ ကျွန်များကိုယ်တိုင်ကလည်း သူတို့သည် ဤဒရာမာတွင် မသိလိုက်ဘဲ ပါဝင်နေရသည့် အခန်းကဏ္ဍကို သဘောမပေါက်ခဲ့ကြပေ။

22. Commanded his servants. Having deliberately taken Merab from David, Saul proceeded by underhand methods to inform the youth that he still wanted him for his son-in-law. He arranged to snare David by means of a court whispering campaign. The servants themselves probably did not realize the part they were unconsciously playing in the drama.

၂၃။ ငါသည် ဆင်းရဲသောသူဖြစ်သည်။ ဒါဝိဒ်သည် ဤနေရာတွင် ရှောလု၏ နှစ်မျိုးသဘောထားကို အံ့ဩထိတ်လန့်မှုကို ဖော်ပြခဲ့ပေမည်။ သို့သော် သူသည် ခါးသီးမနေခဲ့ဘဲ၊ ရှောလု၏ ဆုံးဖြတ်ချက်သည် သူ၏ဆင်းရဲမှုကြောင့်ဖြစ်သည်ဟု ယူဆခဲ့ပေမည်။

23. I am a poor man. Perhaps David here gave expression to his perplexity over Saul’s double dealing. Still, he was not bitter, probably thinking Saul’s decision was due to his own poverty.

၂၅။ လက်ဆောင်တစ်စုံတစ်ရာမလိုအပ်။ ဒါဝိဒ်၏ စိတ်ဝင်စားမှုကို သံသယမဖြစ်ပေါ်စေရန် အလွန်သတိထားစွာ နှိုးဆွခံခဲ့ရသည်။ တကယ်တော့၊ ဤအကြံအစည်သည် သူ့ကို အလွန်ဆွဲဆောင်ခဲ့သည်။ သူသည် ဤသို့ဖြင့် ဣသရေလ၏ ရာစဉ်ရန်သူဖြစ်သော ရန်သူကို လက်စားချေနိုင်ပြီး၊ သူ့အတွက် သူ၏အစ်မထက် ပိုမိုသင့်လျော်ပုံရသော မိခါလ်၏လက်ကို ရယူနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် အကြီးဆုံးသမီးမထိမ်းမြားမီ ထိမ်းမြားခွင့်မရှိပေ (ကမ္ဘာဦး ၂၉:၂၆ ကိုကြည့်ပါ)။ အိမ်ထောင်ပြုရန်စီစဉ်မှုများကို မိဘများက ဆုံးဖြတ်ပေးသောကြောင့်၊ ဒါဝိဒ်သည် ရှောလု၏ ရည်ရွယ်ချက်တွင် မမှန်ကန်မှုတစ်စုံတစ်ရာကို မခံစားမိခဲ့ပေ။

25. Not any dowry. David’s interest had been aroused in so tactful a way as to arouse no suspicion. In fact, the idea greatly appealed to him. He could thus at once avenge Israel against her longstanding enemy and win the hand of a young woman who may have seemed more suitable to him than even her older sister, but who perhaps might not be married before the first-born (see Gen. 29:26). Inasmuch as marriage arrangements were made by the parents, David sensed nothing wrong in Saul’s intentions.

ဖိလိတ္တိလူတစ်ရာတို့၏ ရှေ့ဖုံးများ။ အီဂျစ်ပြည်၏ ရုပ်ကြွပုံများတွင် ပြိုင်ဘက်ရန်သူများထံမှ ဖြတ်ယူထားသော ဤအရာများကို ပုံးပုံထားပြီး၊ ဘုရင်ထံသို့ ယူဆောင်လာကာ၊ အောင်မြင်မှု၏သက်သေအဖြစ် သူ့ရှေ့တွင် ရေတွက်ပြသည်။ ရှောလု၏အဆိုပြုချက်သည် ထိုခေတ်က ရိုးရာဓလေ့နှင့် ကိုက်ညီသည်။

An hundred foreskins. Egyptian reliefs depict piles of these, cut from fallen foes, brought to the king, and counted before him as evidence of victory. Saul’s proposal was thus in accord with contemporary pagan custom.

၂၆။ သတ်မှတ်ရက်များ မကုန်ဆုံးမီ။ ဤစကားစုသည် အာယာတ် ၂၇ နှင့် သက်ဆိုင်သည်။

26. The days were not expired. Rather, “before the days were expired.” This clause belongs to v. 27.

၂၇။ လူနှစ်ရာ။ ရှောလုက တစ်ရာဟု သတ်မှတ်ခဲ့သည်။ ဘုရင်သည် ဤကိစ္စကို အကျယ်တဝင့် ကြေညာခဲ့သောကြောင့်၊ ဤအကြိမ်တွင် သူ၏ကတိကို ဖြည့်ဆည်းရန် ဖိအားပေးခံရသည်။ ဤသို့ဖြင့် ဘုရားသခင်သည် ရှောလု၏အာရုံကို သူ၏ရွေးချယ်ထားသူဖြစ်သော ဒါဝိဒ်ထံသို့ ထပ်မံလှည့်ပေးခဲ့သည်။

27. Two hundred men. Saul had stipulated 100. The king had publicized the matter so widely that he was forced this time to live up to his own bargain. Thus God again directed Saul’s attention to the man whom it was His pleasure to honor.

၂၉။ ဒါဝိဒ်၏ရန်သူ။ သူ၏ဆိုးယုတ်သောအကြံအစည် မအောင်မြင်ခြင်းကြောင့် ရှောလု၏ ဒါဝိဒ်အပေါ်ထားသော မုန်းတီးမှုသည် ပိုမိုပြင်းထန်လာသည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်ထံ လက်နက်ချမည့်အစား၊ ရှောလုသည် သူ၏ဂုဏ်သိက္ခာထိခိုက်မှုကို ဝမ်းနည်းခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်၏ ဂုဏ်သတင်းသည် ယခင်ကထက် ပိုမိုမြင့်မားလာခဲ့သည်။ ယခုအခါ ဆိုးယုတ်သောဝိညာဉ်စွမ်းအားဖြင့် လုံးလုံးလျားလျား သိမ်းပိုက်ခံထားရသော ရှောလု၏ မှောင်မိုက်စွာ တွေးတောနေသောစိတ်သည် သူ၏ရန်သူဖြစ်လာသော သူ၏သမက်အတွက် ထောင်ချောက်အသစ်တစ်ခုကို အလျင်အမြန် ရှာဖွေခဲ့သည်။

29. David’s enemy. Chagrin at the failure of his evil scheme intensified Saul’s hatred of David. But instead of yielding to God, Saul grieved over wounded pride. David’s prestige was greater than ever. Now, fully possessed by an evil spirit, Saul’s darkly brooding mind assiduously sought a new snare for his enemy, now his own son-in-law.

ellen g. white comments

1–30 PP 649-652

1 Ed 157

1–5 PP 649

6–8 PP 650

13–16 PP 651

17–25, 28 PP 652

အခန်းကြီး - ၁၉

chapter 19

၁။ ယောနသန်သည် သူ၏ဖခင်ဖြစ်သူ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်ကိုသတ်ရန် ရည်ရွယ်ထားကြောင်းကို ဖွင့်ပြသည်။ ၄။ သူသည် သူ၏ဖခင်အား ပြန်လည်သင့်မြတ်ရန် ဆွဲဆောင်သည်။ ၈။ ဒါဝိဒ်သည် စစ်ပွဲသစ်တွင် အောင်မြင်မှုကြောင့် ရှောလု၏ရန်ငြိုးဖွဲ့မှုသည် သူ့အပေါ်သို့ ပြန်လည်ထွက်ပေါ်လာသည်။ ၁၂။ မိခါလသည် ဒါဝိဒ်၏အိပ်ရာတွင် ရုပ်တုတစ်ခုဖြင့် သူ့ဖခင်ကို လှည့်စားသည်။ ၁၈။ ဒါဝိဒ်သည် နာယုတ်ရှိ ရှမွေလထံသိူ့ ရောက်လာသည်။ ၂၀။ ဒါဝိဒ်ကိုဖမ်းရန် ရှောလုစေလွှတ်သော တမန်များ၊ ၂၂။ နှင့် ရှောလုကိုယ်တိုင်သည် ပရောဖက်ပြုကြသည်။

1 Jonathan discloseth his father’s purpose to kill David. 4 He persuadeth his father to reconciliation. 8 By reason of David’s good success in a new war, Saul’s malicious rage breaketh out against him. 12 Michal deceiveth her father with an image in David’s bed. 18 David cometh to Samuel in Naioth. 20 Saul’s messengers sent to take David, 22 and Saul himself, prophesy.

1. Kill David. Literally, “cause David to die.” Saul decided to make David the target of a political purge and discussed the matter with Jonathan and some of his government officials. No doubt he assured them immunity from punishment.

This was Saul’s fifth attempt to do away with David: (1) He threw his javelin at David (ch. 18:10, 11). (2) Then he tried to accomplish his evil design by placing David at the front in the hope that he would be killed (ch. 18:17). (3) Next, Saul deceived him by promising him Merab but giving her to another, perhaps hoping that David would act rashly as a result and might be punished (ch. 18:19). (4) After that, he gave David permission to earn the dowry for Michal by a dangerous mission (ch. 18:25). (5) Now, it being evident that the Lord was with David, Saul sought the help of others to kill him.

၃။ ငါဆွေးနွေးမည်။ ဒုက္ခသည် စစ်မှန်သော မိတ်ဆွေဖြစ်မှု၏ စိတ်ရင်းမှန်ကို သက်သေပြသည်။ ယောနသန်သည် ဒါဝိဒ်သည် ရာဇပလ္လင်ကို သိမ်းပိုက်ရန် မစဉ်းစားကြောင်း ကောင်းစွာသိသော်လည်း ရှောလုကို ဤအချက်ကို နားလည်အောင် မပြုနိုင်ခဲ့ပေ။ ယောနသန်၏အနေအထားသည် မလွယ်ကူခဲ့ပေ၊ အကြောင်းမှာ သူသည် အာဏာရှင်၏ဆန္ဒကို ဆန့်ကျင်ရမည့် အခန်းကဏ္ဍတွင် ရှိပြီး သူ၏ဖခင်အပေါ် သစ္စာမဲ့သူဟု ထင်ခံရမည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် စစ်မှန်သောမိတ်ဆွေတစ်ဦးအနေဖြင့် ယောနသန်သည် ဒါဝိဒ်အား ရှောလုအကြောင်း အမှန်တရားကို ပြောပြခဲ့သည်၊ ထိတ်လန့်စေရန်မဟုတ်ဘဲ သတိပေးရန်နှင့် စစ်မှန်သော မိတ်ဆွေ၏ သစ္စာစောင့်သိမှုကို အာမခံရန်ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ယောနသန်အတွက် စစ်မှန်သောစမ်းသပ်မှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ ယောနသန်သည် သူ၏ဖခင်အပေါ် သစ္စာစောင့်သိမှုနှင့် ဒါဝိဒ်အပေါ် သစ္စာစောင့်သိမှုအကြား ဆုံးဖြတ်ရမည်ဖြစ်သည်။ နှစ်ဦးစလုံးအပေါ် သစ္စာစောင့်သိရန် မဖြစ်နိုင်တော့ပေ။ သူသည် သူ၏ဖခင်အပေါ် သြဇာလွှမ်းမိုးမှုကို ထိန်းသိမ်းထားရင်း ဒါဝိဒ်ကို သေရန်မှ ကယ်တင်နိုင်ရန် ပြုမူခြင်းဖြင့် ကောင်းမွန်သော ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ပြသခဲ့သည်။

3. I will commune. Adversity proves the sincerity of true friendship. Jonathan well knew that David had no thought of usurping the throne, but was unable to convince Saul of that fact. Jonathan’s position was not easy, for he would be in the role of opposing the desires of a tyrant, and would be thought disloyal to his own father. However, as a true friend, Jonathan told David the truth about Saul, not to frighten, but to forewarn and assure him of a true friend’s allegiance. This was a real test for Jonathan. Jonathan had to decide between loyalty to his father and loyalty to David. It was impossible longer to be loyal to both. He demonstrated good judgment by conducting himself in such a way as to retain influence over his father and yet at the same time save David from certain death.

၄။ မင်းကြီးသည် မရိုးသားစွာ မပြုပါစေနှင့်။ ယောနသန်သည် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူနှင့် သွေးသားတော်စပ်မှုထက် ပိုမိုရင်းနှီးသော ချည်နှောင်မှုဖြင့် ဆက်နွယ်ထားပြီး၊ "မိန်းမတို့၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာထက် သာလွန်သောချစ်ခြင်း" (၂ ရှမွေလမှတ်တမ်း ၁:၂၆) ဖြင့် ဒါဝိဒ်၏ နှလုံးသားအတွင်းကို သိရှိထားသူဖြစ်သည်နှင့်အမျှ၊ သူသည် ဒါဝိဒ်နှင့် ရှောလုအကြား ဖျန်ဖြေရန် သင့်လျော်သူဖြစ်သည်။ ယောနသန်၏ ဖခင်ထံသို့ အသနားခံမှုတွင် အာဏာကို လေးစားမှုနှင့် မူများအပေါ် တင်းကြပ်စွာ လိုက်နာမှု နှစ်ခုစလုံးကို ပြသခဲ့သည်။ ရှောလု၏သားအနေဖြင့် သူသည် မင်းကြီးအပေါ် အလေးသာဆုံး အကျိုးသက်ရောက်မည့် အငြင်းအခုံများကို သိရှိခဲ့သည်—ဒါဝိဒ်သည် ဂိုလျတ်ကို အောင်မြင်ခဲ့မှုနှင့် မင်းကြီးအား အမြဲတစေ သစ္စာစောင့်သိစွာ ဝတ်ပြုခဲ့သည်။

4. Let not the king sin. Bound to his friend by ties even closer than those of blood relationship, with a love “passing the love of women” (2 Sam. 1:26), and knowing the innermost thoughts of David’s heart, Jonathan was ideally fitted to mediate between him and Saul. In Jonathan’s plea to his father, respect for authority and strict regard for principle were both manifested. As Saul’s son, he knew the arguments that would have the most weight with the king—David’s victory over Goliath and his continued, loyal service to the king personally on all occasions.

၅။ အကြောင်းမရှိဘဲ။ ယောနသန်သည် ဒါဝိဒ်ကို သတ်ရန် အကြောင်းမရှိကြောင်း ရှောလုအား သတိပေးရင်း၊ ဒါဝိဒ်၏ သစ္စာစောင့်သိသော ဝတ်ပြုမှုကို တန်ဖိုးထားရန် အကြောင်းပြချက်များ ရှိကြောင်း သတိပေးခဲ့သည်။

5. Without a cause. Jonathan tactfully proved to Saul that he had no reason for slaying David, by reminding him that he had every reason to appreciate David’s loyal service.

၆။ ရှောလုနားထောင်သည်။ မှန်ကန်သောအချိန်တွင် မှန်ကန်သောစကားများသည် မည်မျှထိရောက်မှုရှိသည်နည်း (သုတ္တံကျမ်း ၂၅:၁၁; ဟေရှာယ ၅၀:၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ယောနသန်သည် သူ၏ဖခင်သည် ဤဖြစ်ရပ်တွင်သာမက အခြားများစွာတွင်လည်း မမှန်ကန်ကြောင်း သိရှိခဲ့သည်။ သို့သော် သူ၏ဖခင်အား ၎င်း၏အမှားများအတွက် ကဲ့ရဲ့ခဲ့လျှင် ဘာမျှမရရှိနိုင်ခဲ့ပေ။

6. Saul hearkened. How effective are right words at the right moment (see Prov. 25:11; Isa. 50:4)! Jonathan knew his father was wrong, not only in this instance, but in many others as well. But he would have gained nothing had he berated his father for his mistakes.

၈။ ကြီးမားသောသတ်ဖြတ်မှု။ ဘုရားသခင်၏ ကြံ့ခိုင်မှုသည် ဒါဝိဒ်၏ သစ္စာစောင့်သိမှုနှင့် သူ၏ဝတ်ပြုမှု၏ တန်ဖိုးကို ရှောလုအား ထပ်မံသက်သေပြခဲ့သည်။

8. A great slaughter. Providence provided Saul with further evidence of David’s loyalty and the value of his services.

၉။ မကောင်းသောဝိညာဉ်။ အခန်းကြီး ၁၆:၁၄, ၁၅ ကိုကြည့်ပါ။ ဒါဝိဒ်သည် ဘုရင်အဖြစ် ဘိသိက်ခံရပြီးကတည်းက မကောင်းဆိုးဝါးသည် သူ့ကို ဘုရင်အဖြစ် လေ့ကျင့်ပေးနေကြောင်း သိရှိခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်၏အစီအစဉ်ကို ဟန့်တားရန် ကြိုးပမ်းမည်ဟု မျှော်လင့်ရသည်။ ရှောလုအား ဒါဝိဒ်သည် နိုင်ငံကို သိမ်းပိုက်ရန် ကြံစည်နေသည်ဟု ယုံကြည်စေခြင်းထက် ပိုမိုထိရောက်သော နည်းလမ်းကို သူမစဉ်းစားနိုင်ခဲ့ပေ။

9. The evil spirit. See on ch. 16:14, 15. The devil had known ever since the time of David’s anointing that he was being trained for kingship. Hence the evil one might be expected to attempt to thwart God’s plan. He could have conceived no more effective means of doing so than by convincing Saul that David sought to usurp the kingdom.

၁၀။ ထိုညတွင် လွတ်မြောက်သွားသည်။ ဟေဗြဲဇာတ်ကြောင်းပုံစံအရ ဒါဝိဒ်၏ လွတ်မြောက်မှု၏ နောက်ဆုံးရလဒ်များကို ဦးစွာဖော်ပြပြီး ထို့နောက် အသေးစိတ်ထပ်မံဖြည့်စွမ်းသည်။ ဒါဝိဒ်သည် ချက်ချင်းမလွတ်မြောက်ခဲ့ပေ၊ သူသည် ဦးစွာ သူ၏အိမ်သို့ ခဏပြန်သွားခဲ့သည်။

10. Escaped that night. In accordance with Hebrew narrative style the final results of David’s escape are given and then more details are added. David did not escape at once; he first went briefly to his home.

၁၁။ ယနေ့ည။ ရှောလု၏ ဒါဝိဒ်ကို သတ်ရန် အမိန့်ကို မိခါလသည် မည်သို့သိရှိခဲ့သည်ကို ဇာတ်ကြောင်းတွင် မဖော်ပြထားပေ။ သူမသည် ဒါဝိဒ်အတွက် စောင့်နေသော အရာရှိများကို မြင်ခဲ့ပြီး၊ သူမ၏ဖခင်၏ စရိုက်ကို သိရှိထားသဖြင့် သူ၏ရည်ရွယ်ချက်ကို သိမြင်ခဲ့ပေမည်။ သို့မဟုတ် ဒါဝိဒ်သည် သူမအား ယုံကြည်စိတ်ချစွာ ပြောပြရန် ခံစားခဲ့ရပေမည်။ ဒါဝိဒ်သည် ဤအတွေ့အကြုံကို စဉ်းစားနေရင်း "လူတစ်ဦး၏ ခြေလှမ်းများကို ထာဝရဘုရားသည် တည်ငြိမ်စေသည်" (ဆာလံ ၃၇:၂၃, ASV) ဟု အားပြည့်စွာ သီဆိုခဲ့ပေမည်။ ဒါဝိဒ်သည် တောင်ပေါ်တွင် အိုးမဲ့အိမ်မဲ့၊ တောရိုင်းတိရစ္ဆာန်တစ်ကောင်ကဲ့သို့ အမဲလိုက်ခံရသည်ကို စိတ်ကူးကြည့်ပါ။ သို့သော် တစ်ညလုံး ငိုကြွေးပြီးနောက် ဒါဝိဒ်သည် "မနက်အချိန်တွင် ကိုယ်တော်၏ ကရုဏာတော်ကို ကျယ်လောင်စွာ သီဆိုမည်၊ အကြောင်းမှာ ကိုယ်တော်သည် ကျွန်ုပ်၏ ဒုက္ခရောက်ရာ နေ့၌ ကျွန်ုပ်၏ ခုခံကာကွယ်ရာ နှင့် ခိုလှုံရာ ဖြစ်တော်မူသည်" (ဆာလံ ၅၉:၁၆၊ ဤဆာလံ

11. To night. The narrative does not state how Michal learned of Saul’s command to kill David. She may have seen the officers lying in wait for David, and, knowing the character of her father, perceived his purpose. Or, perhaps, David was impressed to confide in her. Perhaps David was thinking of this experience when he fervently sang, “A man’s goings are established of Jehovah” (Ps. 37:23, ASV). Imagine David out on the mountainside, homeless and hunted like a wild animal! But after a night of weeping David could say, “I will sing aloud of thy mercy in the morning: for thou hast been my defence and refuge in the day of my trouble” (Ps. 59:16. See title of this psalm).

၁၂။ ပြတင်းပေါက်မှတဆင့်။ "ပြတင်းပေါက်" ဟု ဘာသာပြန်ထားသော စကားလုံးသည် "ဖောက်ထွင်းရန်"၊ "ထိုးဖောက်ရန်" ဟူသော ကြိယာမှ ဆင်းသက်လာသည်။ ရှေးခေတ်တွင် အိမ်များကို အများအားဖြင့် ခြံဝင်းအတွင်းသို့ မျက်နှာမူထားသော အဖွင့်များဖြင့် တည်ဆောက်ခဲ့ပြီး၊ အဓိကအပြင်ဝင်ပေါက်တစ်ခုသာ ရှိသည်။ များသောအားဖြင့် အိမ်ခေါင်မိုးများသည် ပြားချပ်ချပ်ဖြစ်ပြီး အိမ်အတွင်းမှ သို့မဟုတ် ခြံဝင်းမှ တက်ရောက်နိုင်သည်။ မိခါလသည် ဒါဝိဒ်ကို အောက်သို့လွှတ်ချခဲ့သော အဖွင့်သည် ခေါင်မိုးပေါ်သို့ဖြစ်စေ၊ အိမ်၏အနောက်ဖက်ကို မျက်နှာမူထားသည်ဖြစ်စေ မဖော်ပြထားပေ။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ၊ ၎င်းသည် မင်းကြီးမှ စေလွှတ်သော တမန်များစောင့်ကြပ်နေသော ရှေ့ဝင်ပေါက်နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်တွင်ရှိသည်။ ယေရိခေါမြို့ရိုးမှ သူလျှိုများကို ဤကဲ့သို့ လွှတ်ချခဲ့သည် (ယောရှု ၂:၁၅)၊ ပေါလုကို ဒမတ်စကတ်မြို့ရိုးမှ လွှတ်ချခဲ့သည် (တမန်တော် ၉:၂၅)၊ တပည့်တော်များသည် ယေရှုရှေ့မှာ လေဖြတ်သူကို လွှတ်ချရန် ပြားချပ်ချပ်သော ခေါင်မိုးကို ဖွင့်ခဲ့သည် (လုကာ ၅:၁၉)။ ဒါဝိဒ်ကို ဖမ်းရန် တာဝန်ပေးထားသော အရာရှိများသည် နောက်တစ်နေ့မနက်တွင် ဝင်ရောက်ခွင့်တောင်းခံရန် ဆူညံခဲ့သောအခါ မိခါလ၏ ချက်ချင်းဆောင်ရွက်မှု၏ ဉာဏ်ပညာသည် ထင်ရှားလာသည်။

12. Through a window. The word translated “window” comes from a verb meaning “to bore,” “to pierce.” Anciently, houses were usually built in such a way that all openings faced a walled-in courtyard, except for one main outside entrance. Often the roofs were flat and could be reached either from the inside of the house or from the courtyard. The record does not state whether the opening through which Michal let down David was onto the roof, or whether it overlooked the rear of the house. In any case it was at some point opposite the front entrance, where the emissaries from the king stood watch. The spies were let down from the walls of Jericho in a similar way (Joshua 2:15); Paul was let down over the wall at Damascus (Acts 9:25); the disciples opened the flat roof to let the paralytic down in the presence of Jesus (Luke 5:19). The wisdom of Michal’s prompt action became apparent when the officers commissioned to arrest David clamored for admission the next morning.

မတိုက်ခိုက်ဘဲ ထွက်ပြေးခြင်းဖြင့် မှန်ကန်သောအကြောင်းအမှုကို ပိုမိုတိုးတက်စေနိုင်သည့် အချိန်များရှိသည်။ ဘုရားသခင်သည် ဒါဝိဒ်ကို ဘိသိက်ပေးထားပြီး၊ ရှောလုသည် လူသတ်မှုကို ကြိုးပမ်းရန် မှန်ကန်မှုမှ သိသိသာသာ လွဲချော်သွားသဖြင့် ဒါဝိဒ်သည် သူ၏ရပ်တည်ချက်ကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းထားသင့်သည်ဟု အချို့က ထင်မြင်ကြပေမည်။ ယခင်က သူသည် ရန်သူထံမှ ဘယ်သောအခါမျှ နောက်ပြန်မလှည့်ခဲ့ပေ။ သူသည် ဂိုလျတ်ကို ရင်ဆိုင်ခဲ့သည့် စိတ်ဓာတ်ဖြင့် ရှောလုကို ရင်ဆိုင်ခဲ့လျှင်၊ လူများစွာကို သူ၏ဘက်သို့ ဆွဲဆောင်နိုင်ခဲ့ပေမည်၊ သို့သော် ထိုသို့ပြုမူခြင်းသည် ပြည်တွင်းစစ်သို့ ဦးတည်သွားနိုင်သည်၊ အကြောင်းမှာ ရှောလုသည်လည်း လူကြိုက်များပြီး လူများစွာသည် သူ့ကို စည်းကမ်းဖြင့် လိုက်နာခဲ့ကြသည်။ နောက်ပိုင်းဖြစ်ရပ်များအရ ရှောလုသေဆုံးပြီးနောက် ခုနစ်နှစ်ကြာမှ ဒါဝိဒ်ကို ဣသရေလလူမျိုးအားလုံးက လက်ခံခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်ကဲ့သို့ပင် ခရစ်တော်နှင့်လည်း ဖြစ်သည်။ ကြောက်ရွံ့ခြင်းမရှိသော ကယ်တင်ရှင်သည် ကောင်းကင်တပ်များကို သူ၏အကူအညီအတွက် ဆင့်ခေါ်နိုင်ခဲ့သည်။ သို့သော် သူသည် မကောင်းသောသူများကို ၎င်းတို့၏နေ့ရက်ကို ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ပေးခဲ့သည်။

There are times when the cause of right can be advanced better by flight than by fighting. Some may think that inasmuch as God had anointed David, and Saul had so far departed from right as to attempt murder, it would have been better for David to stand his ground. Heretofore he had never turned his back to an enemy. Had he faced Saul in the same spirit that he met Goliath, he could not have failed to draw many of the people to his side; but such an action would have led to civil war, for Saul was also popular and many obeyed him implicitly. As events later proved, it was seven years after the death of Saul before David was accepted by all Israel. As with David, so with Christ. Fearless and unafraid, the Saviour could have summoned the armies of heaven to His aid. Instead, He permitted evil men to have their day.

၁၃။ ရုပ်တု။ ဟေဗြဲဘာသာစကားဖြင့် တရာဖိမ် (ကမ္ဘာဦး ၃၁:၁၉; ဝတ်ပြုရာကျမ်း ၁၉:၃၁ ကိုကြည့်ပါ)။ လူတစ်ဦးအဖြစ် အထင်မှားနိုင်လောက်အောင် လုံလောက်သောအရွယ်အစားရှိသော ရုပ်တုသည် အလွန်ထူးခြားသည်။

13. An image. Heb. teraphim (see on Gen. 31:19; Lev. 19:31). An image of sufficient size to be mistaken for a man is most unusual.

ခေါင်းအုံး။ ဤနေရာတွင် "ခေါင်းအုံး" ဟု ဘာသာပြန်ထားသော စကားလုံးသည် ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် အခြားမည်သည့်နေရာတွင်မျှ မပေါ်ပြဘဲ၊ ၎င်း၏အဓိပ္ပာယ်သည် မရေရာသည်။ ရှေးခေတ်က "ခေါင်းအုံးများ" သည် များသောအားဖြင့် သစ်သား၊ ရွှံ့စေး၊ ကျောက်သား၊ သို့မဟုတ် သတ္တုဖြင့် ပြုလုပ်ထားသောကြောင့်၊ ဤနေရာတွင် ရည်ညွှန်းထားသော အရာသည် "ခေါင်းအုံး" မဟုတ်ဘဲ အခြားတစ်ခုခုဖြစ်နိုင်သည်။ ၎င်းသည် လူ့ဆံပင်ကို အတုယူ၍ ရုပ်တု၏ဦးခေါင်းတွင် တွဲလျက်ထားသော အနက်ရောင် ဆိတ်သားမွေးဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော ဆံပင်တုတစ်ခုဖြစ်နိုင်သည်။

A pillow. The word here translated “pillow” does not appear elsewhere in the OT, and its meaning is uncertain. The fact that the “pillows” of ancient times were usually solid, and made of wood, clay, stone, or metal (see on Gen. 28:11), suggests that the object here referred to was something other than a “pillow.” It may have been a sort of wig made of black goat’s hair attached to the head of the image, in imitation of human hair.

သူ၏ခေါင်းအုံးအတွက်။ သို့မဟုတ် "၎င်း၏ဦးခေါင်းတွင်" (RSV)။

For his bolster. Or, “at its head” (RSV).

၁၄။ သူသည် ဖျားနာနေသည်။ ဒါဝိဒ်သည် စကားလုံးအရ "ဖျားနာ" နေနိုင်သော်လည်း၊ မိခါလသည် တမင်သက်သက် လိမ်ညာပြောခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ ထိုသို့ဖြစ်ခဲ့လျှင်၊ ဒါဝိဒ်သည် ထိုအချိန်တွင် လွတ်မြောက်ရန် အချိန်ပိုရခဲ့သော်လည်း (အခန်းကြီး ၁၅, ၁၆ ကိုကြည့်ပါ)၊ သူမ၏လုပ်ရပ်ကို ချီးကျူးရန် ခဲယဉ်းသည်။

14. He is sick. Although David may literally have been “sick,” it seems more likely that Michal told a deliberate falsehood. If so, her action could hardly be condoned in spite of the fact that David was thereby given more time to make good his escape (see vs. 15, 16).

၁၇။ သင်သည် ငါ့ကို အဘယ်ကြောင့် လှည့်စားသနည်း။ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်ကို သေရန် ဖျားနာအောင်လုပ်ရန် မိခါလကို အသုံးပြုရန် ဝမ်းမြောက်ခဲ့သည်၊ ယခုမူ သူ၏သမီးဖြစ်သူသည် သူ့အပေါ်မဟုတ်ဘဲ ဒါဝိဒ်အပေါ် သစ္စာစောင့်သိသည့်အတွက် အလွန်ဒေါသထွက်ခဲ့သည်။ လှည့်စားခံရပြီး၊ သူသည် သူ၏အရာရှိများရှေ့တွင် မျက်နှာပျက်မည်ကို စိုးရိမ်ခဲ့သည်။ မိခါလသည် သူမ၏ဖခင်၏ စရိုက်အချို့ကို အမွေဆက်ခံထားပုံရသည်၊ သူမ၏ခင်ပွန်းသည် သူမကို သတ်ရန် ခြိမ်းခြောက်ခဲ့သည်ဟူသော အကြောင်းပြချက်ကို မဆိုင်းမတွ ပေးခဲ့သည်။ ဤလိမ်ညာမှုသည် ဒါဝိဒ်ကို ပိုမိုအားကြီးစွာ လိုက်လံသတ်ရန် ရှောလုအား အကြောင်းပြချက်တစ်ခု ပေးခဲ့သည်၊ အကြောင်းမှာ ဒါဝိဒ်သည် သူ၏ဇနီးကိုပင် သတ်ရန် ရဲစွမ်းသည်ဖြစ်ပြီး၊ သူမဖယ်ရှားမချင်း တော်ဝင်မိသားစုအတွက် ဘေးကင်းမှု မရှိနိုင်ပေ။ သို့သော် သူမ၏လိမ်ညာမှုသည် ရှောလု၏ လေ့ကျင့်ပေးမှု၏ ရလဒ်ဖြစ်ပြီး၊ သူသည် သူ့ကိုယ်သူသာ အပြစ်တင်ရမည်ဖြစ်သည်။ လာဗန်၏ လှည့်စားမှု၏ ဥပမာသည် သူ့ကို ပြန်လည်ဒုက္ခပေးခဲ့သည် (ကမ္ဘာဦး ၃၁:၁၄–၂၀, ၃၅)။ လာဗန်၊ ယာကုပ်၊ နှင့် ရှောလုတို့သည် ခရစ်တော်၏ ဤစကားသည် မှန်ကြောင်း သက်သေပြခဲ့သည် - "သင်တို့ မည်သည့်အတိုင်းအတာဖြင့် တိုင်းတာသည်ဖြစ်စေ၊ ထိုအတိုင်းအတာဖြင့် သင်တို့ထံသို့ ပြန်လည်တိုင်းတာခံရလိမ့်မည်" (မဿဲ ၇:၂)။

17. Why hast thou deceived me? Saul had been pleased to use Michal as a decoy to lure David on to his death; now he was highly incensed that his own daughter should be loyal to David rather than to him. Outwitted, he feared lest he lose face with his officers. Michal had evidently inherited some of her father’s traits; she did not hesitate to offer the excuse that her husband had threatened to kill her. This falsehood gave Saul an excuse to pursue with increased vigor his purpose to slay David, who, it appeared, had now threatened his daughter. If David would dare to kill his own wife, there could be no safety for any of the royal family till he was out of the way. Her falsehood, however, was the result of Saul’s training, and he had only himself to blame. Laban’s example of deceit similarly returned to plague him (Gen. 31:14–20, 35). Laban, Jacob, and Saul all proved the truth of Christ’s statement, “With what measure ye mete, it shall be measured to you again” (Matt. 7:2).

၁၈။ ရှမွေလထံသို့ ရောက်လာသည်။ ဒါဝိဒ်သည် ဘုရားသခင်ခန့်အပ်ထားသော ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သူ ရှောလု၏ လုပ်ရပ်ကြောင့် အလွန်စိတ်ရှုပ်ထွေးခဲ့ပေမည်။ ဘုရားသခင်သည် ရှောလုကို ဘုရင်အဖြစ် ဆက်လက်ထားရှိရန် အဘယ်ကြောင့် ခွင့်ပြုသနည်း။ ဘုရားသခင်သည် အထူးသတိထားသလား။ သူသည် လူမျိုးကို စွန့်ပစ်ခဲ့သလား။ ရှီလောရှိ တဲတော်နှင့် ၎င်း၏ဝတ်ပြုရေးများကို ရပ်ဆိုင်းခဲ့ပြီး၊ သေတ္တာတော်သည် ကိရယတ်ယာရိမ်ရှိ လေဝိအမျိုးသား၏ အိမ်တွင် ရှိနေသည်။ ဤရာစုနှစ်များစွာ၏ ဝတ်ပြုရေးနှင့် ဘာသာရေးသည် လှည့်စားမှုတစ်ခုဖြစ်ခဲ့သလား။ ကောင်းကင်ဘုံတွင် ဘုရားသခင်အမှန်တကယ် ရှိပါသလား။ သူသည် ဣသရေလအတွက် အစီအစဉ်တစ်ခု ရှိပါသလား။ သူ၊ ဒါဝိဒ်သည်၊ သူအမြဲတမ်း တန်ဖိုးထားခဲ့သော မြင့်မားသောစံနှုန်းများကို စွန့်ပစ်ရမည်ဆိုလျှင်၊ နိုင်ငံတော်ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးတွင် ကူညီရန် သိုးများနှင့်အလုပ်လုပ်ခြင်းကို အဘယ်ကြောင့် စွန့်လွှတ်ရမည်နည်း။ အောင်မြင်မှုရရှိခဲ့သူကို သတ်ရန် ဘုရင်က ဆုံးဖြတ်ထားလျှင် ဖိလိတ္တိလူမျိုးများနှင့် တိုက်ခိုက်ရန် ဘာအကျိုးရှိသနည်း။ ဒါဝိဒ်သည် ထာဝရဘုရား၏ ဘိသိက်ခံရသူကို လက်ဖြင့်ထိရန် မရဲတင်း (အခန်းကြီး ၂၄:၆, ၁၀)၊ သို့သော် ဘာလုပ်ရမည်ကို သူမပြောနိုင်ခဲ့ပေ။ ရှောလုထံမှ ထွက်ပြေးနေစဉ် ဒါဝိဒ်၏ လှည့်လည်သွားလာမှုများကို ကြည့်ပါ - က နှင့် ခ။

18. Came to Samuel. David was doubtless greatly perplexed over the conduct of God’s appointed leader, Saul. Why did God permit Saul to continue as king? Was God particular? Had He deserted the nation? The tabernacle and its services at Shiloh had been discontinued; the ark was in a Levite’s home in Kirjath-jearim. Could it be that all these centuries of service and religion had been a hoax? Was there really a God in heaven? Did He have a plan for Israel? Why should he, David, give up his work with the sheep to assist in the development of the kingdom if the high standards he had always cherished were to be cast aside? What was there to gain in fighting the Philistines if the king was determined to murder the one who had obtained the victory? David dared not lift his hand against the Lord’s anointed (ch. 24:6, 10), yet what to do he could not say. See David’s Wanderings When Fleeing from Saul: a. and b.

ရှောလု၏ သူ့အသက်ကို လုယူရန် ကြိုးပမ်းမှုကြောင့် အလွန်ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်ခဲ့သော ဒါဝိဒ်သည်၊ သူ့ကို သိုးထိန်းမှ ဣသရေလတွင် တာဝန်ယူမှုရှိသူအဖြစ် ခေါ်ဆောင်ခဲ့သူထံမှ အကြံဉာဏ်ရယူရန် သဘာဝကျကျ ရှာဖွေခဲ့သည်၊ ထို့ပြင် ရာမာတွင် သူ့ကို သင်ကြားပေးခဲ့ပေမည်။ ရှမွေလနှင့်အတူ သူသည် ရှောလုထံမှ ဘေးကင်းသည်ဟု ခံစားရပြီး၊ ခိုလှုံရာ သို့မဟုတ် ထွက်ပြေးရာ သန့်ရှင်းရာဌာနတစ်ခုရှိသည့်အလား ခံစားရသည် (၁ ဘုရင်ခံ ၁:၅၀–၅၃; ၂:၂၈–၃၄ ကိုကြည့်ပါ)။

Thoroughly frightened because of Saul’s attempt on his life, David naturally sought counsel from the one who had called him from the sheepfold to a place of responsibility in Israel, and had, possibly, taught him at Ramah. With Samuel he would feel as safe from Saul as if there had been a sanctuary to which he might flee (see 1 Kings 1:50–53; 2:28–34).

နာယုတ်တွင် နေထိုင်သည်။ စကားလုံးအရ "တည်းခိုရာနေရာများတွင် ထိုင်နေသည်" ဟုဆိုနိုင်သော်လည်း၊ နာယုတ်၏အဓိပ္ပာယ်သည် မရေရာသည်။ "နေထိုင်သည်" ဟူသော ယာရှပ်ကြိယာသည် ဘုရင်တစ်ပါးသည် ၎င်း၏ရာဇပလ္လင်ပေါ်တွင် ထိုင်နေသည်၊ တရားသူကြီးတစ်ဦးသည် ၎င်း၏တရားရုံးရှေ့တွင်၊ သို့မဟုတ် ဆရာတစ်ဦးသည် ၎င်း၏စာသင်ခန်းရှေ့တွင် "ထိုင်နေသည်" ဟူသော အဓိပ္ပာယ်လည်းရှိသည်။ ဤ "တည်းခိုရာနေရာများ" သည် ရာမာတွင် (အခန်းကြီး ၁၉, ၂၂, ၂၃)၊ ရှမွေလသည် ၎င်း၏ကျောင်းသားများအတွက် တည်ဆောက်ထားသော အိပ်ဆောင်တစ်ခု ဖြစ်နိုင်သည်။ ဒါဝိဒ်သည် ရှမွေလကို ရာမာတွင် တွေ့ရှိခဲ့ပြီး၊ ၎င်း၏နှစ်စဉ်ခရီးစဉ် (၁ ရှမွေလ ၇:၁၆, ၁၇) တွင် မဟုတ်ဘဲ သူ၏ကျောင်းသားများကို သင်ကြားနေခဲ့သည်။

Dwelt in Naioth. Perhaps, literally, “sat in the lodgings,” but the meaning of Naioth is uncertain. The verb yashab, “to dwell,” also means “to sit,” as a king on his throne or a judge before his court or a teacher before his class. These “lodgings” were in Ramah (vs. 19, 22, 23), perhaps a dormitory Samuel had erected for the young men in training at his school. David found Samuel in Ramah, instructing his students rather than away on his annual circuit (1 Sam. 7:16, 17).

၂၀။ ရှောလုသည် တမန်များစေလွှတ်သည်။ ဒါဝိဒ်ကို ဂိဗျာသို့ ခေါ်ဆောင်ရန် ရှောလုစေလွှတ်သော လူများ၏ အပြုအမူကြောင့် သုံးကြိမ်တိုင်တိုင် သူ၏ဆန္ဒသည် ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်း ဖြစ်ခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၂၁ ကိုကြည့်ပါ)။ တမန်အုပ်စုတစ်ခုစီသည် ဒါဝိဒ်ကို ဖမ်းဆီးရန် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်မှ တားဆီးခံရပြီး၊ ပရောဖက်ကျောင်းသို့ ပါဝင်လှုပ်ရှားခဲ့ကြသည်။

20. Saul sent messengers. Three times Saul’s will was frustrated by the conduct of the men he sent to fetch David to Gibeah (see v. 21). Each group, in succession, was restrained by the Holy Spirit from arresting David, and joined in with the activities of the school of the prophets instead.

၎င်းတို့အပေါ် ခန့်အပ်ထားသူ။ သို့မဟုတ် "၎င်းတို့၏ခေါင်းဆောင်" (RSV)၊ ဆိုလိုသည်မှာ ကျောင်း၏ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သည်။

Appointed over them. Or, “head over them” (RSV), that is, head of the school.

၂၃။ ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်။ ဂိဗျာမှ ရာမာသို့ မိုင် ၇ မှ ၈ မိုင်သာရှိသည်။ ရှောလုသည် ထိုနေ့၏ဖြစ်ရပ်များကြောင့် အလွန်ဒေါသထွက်ခဲ့ပြီး၊ အကျိုးဆက်များကို ဂရုမစိုက်ဘဲ ဒါဝိဒ်ကို ကိုယ်တိုင်သတ်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည် (PP ၆၅၃, ၆၅၄ ကိုကြည့်ပါ)။ သို့သော် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ တန်ခိုးသည် အလွန်အားကောင်းသဖြင့် ရှောလုသည် ၎င်း၏စိတ်နှလုံး၏ ယုတ်မာမှုကို အားလုံးအား ဖွင့်ဟပြသရန် ဦးဆောင်ခံရပြီး၊ လူသား၏ ဒေါသသည် ဘုရားသခင်ကို ချီးမွမ်းရန် ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။

23. Spirit of God. It was not more than 7 or 8 mi. from Gibeah to Ramah. Saul was so infuriated by the day’s proceedings that he determined finally to kill David with his own hand, regardless of consequences (see PP 653, 654). The power of the Spirit was so strong, however, that Saul was led to reveal to all the perfidy of his soul, and the wrath of man was made to praise God.

၂၄။ ရှမွေလရှေ့တွင် ပရောဖက်ပြုသည်။ တစ်ကြိမ်က သူ၏ဘိသိက်ခံရစဉ်တွင် ရှောလုသည် ပရောဖက်များနှင့် ပါဝင်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်း၏စိတ်ရင်းမှန်သော ရည်ရွယ်ချက်သည် စိတ်နှလုံး၏ အသွင်ပြောဃခြင်းကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၁၀:၅–၁၁)။ ယခုအခါ၊ ၎င်း၏ဒေါသသည် ထပ်မံထိန်းချုပ်ခံရပြီး၊ ဘုရားသခင်သည် ဒါဝိဒ်ကို ကာကွယ်ပေးနေကြောင်း ရှင်းလင်းသော သက်သေကို ပေးခဲ့သည်။ ဂျိုးဇီဖပ်စ်က "သူသည် စိတ်ရှုပ်ထွေးနေပြီး၊ ဝိညာဉ်တစ်ခု၏ ပြင်းထန်သော လှုပ်ရှားမှုအောက်တွင် ရှိနေသည်၊ သူ၏အဝတ်အစားများကို ချွတ်လိုက်ပြီး၊ ရှမွေလနှင့် ဒါဝိဒ်ရှေ့တွင် ထိုနေ့ညတစ်ညလုံး မြေပေါ်တွင် လဲကျနေခဲ့သည်" (Antiquities vi. ၁၁. ၅) ဟု ဆိုသည်။

24. Prophesied before Samuel. Once before, at his anointing, Saul had joined with the prophets, and his sincerity of purpose brought about a transformation of heart (ch. 10:5–11). Now, his wrath was again restrained and he was given clear evidence that God was protecting David. Josephus says, “He was disordered in mind, and under the vehement agitation of a spirit; and, putting off his garments, he fell down, and lay on the ground all that day and night, in the presence of Samuel and David” (Antiquities vi. 11. 5).

အဝတ်မရှိဘဲ။ ဤသို့ဘာသာပြန်ထားသော စကားလုံးသည် လုံးဝအဝတ်မရှိခြင်း (ယောဘ ၁:၂၁)၊ ဟောင်းနွမ်းသော သို့မဟုတ် ဆင်းရဲစွာ ဝတ်ဆင်ထားခြင်း (ယောဘ ၂၂:၆; ၂၄:၇, ၁၀; ဟေရှာယ ၅၈:၇)၊ သို့မဟုတ် အတွင်းဝတ်ရုံတစ်ခုသာ ဝတ်ဆင်ထားပြီး အင်္ကျီအပြင်ဘက်ကို ဖယ်ထားခြင်း (ဟေရှာယ ၂၀:၂ ကို နှိုင်းယှဉ်ပါ) ဟူသော အဓိပ္ပာယ်များ ရှိနိုင်သည်။ ဤနေရာတွင်၊ ၎င်းသည် နောက်ဆုံးအဓိပ္ပာယ်ဖြင့် အသုံးပြုခံရဖွယ်ရှိသည်၊ ဆိုလိုသည်မှာ ရှောလုသည် ၎င်း၏တော်ဝင်ဝတ်ရုံကို ဖယ်ရှားလိုက်ပြီး အိမ်တွင် အများအားဖြင့် ဝတ်ဆင်လေ့ရှိသော အတွင်းဝတ်ရုံတစ်ခုသာ ဝတ်ဆင်ထားသည်။ လမ်းပေါ်တွင် အပြင်ဘက်ဝတ်ရုံ သို့မဟုတ် အင်္ကျီကို အများအားဖြင့် ၎င်းအပေါ်တွင် ဝတ်ဆင်သည်။ တော်ဝင်ဝတ်ရုံကို ဖယ်ရှားခြင်းဖြင့် ရှောလုသည် ကျောင်းသားများထဲမှ တစ်ဦးကဲ့သို့ ဝတ်ဆင်ထားပုံရသည်။

Naked. The word thus translated may mean completely naked (Job 1:21), ragged or poorly clothed (Job 22:6; 24:7, 10; Isa. 58:7), or, possibly clad in a tunic, the mantle itself laid aside (cf. Isa. 20:2). Here, it is probably used in the latter sense; in other words, Saul laid aside his royal robe and was clothed only in his tunic, an inner garment commonly worn at home. On the street the outer robe, or cloak, was usually worn over it. By removing his royal robe Saul would probably be dressed more nearly like one of the students in the school.

ဤနေရာ၌ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်သည် ရှောလုအား နောက်ဆုံးအကြိမ်အဖြစ် ကိုယ်တိုင်တောင်းပန်ခဲ့ပေမည်။ သူ၏နှုတ်မှ ဒါဝိဒ်၏အကြောင်းတရားမျှတမှုကို ဝန်ခံရုံသာမက သူ၏တမင်တကာ ပြုမူခဲ့သောလုပ်ရပ်များကိုပါ အပြစ်တင်စကားများ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပေမည်။ နောက်ဆုံးတရားစီရင်ရာနေ့၌ ဝိညာဉ်များ၏ရန်သူကြီးသည် ဘုရားသခင်၏ကယ်တင်ခြင်းအကြံအစည်ကြီး၏ မျှတမှုကို ဝန်ခံပြီး သူ၏လမ်းစဉ်များ၏အမှားကို ဝန်ခံလိမ့်မည် (ဖိလိပ္ပိ နှစ်ခုဆယ်၊ ဆယ့်တစ်ကိုကြည့်ပါ)။ သို့သော် မနာလိုမှုနှင့် ရန်ငြိုးရန်စများသည် ပြန်လည်ပေါ်ပေါက်လာပြီး မုန်းတီးမှုနှင့် ဒေါသထွက်ပေါက်ကြီးတစ်ခုအဖြစ် နောက်ဆုံးအကြိမ်ထုတ်ဖော်လိမ့်မည် (ဂျီစီ ခြောက်ရာခုနစ်ဆယ့်တစ်၊ ခြောက်ရာခုနစ်ဆယ့်နှစ်ကိုကြည့်ပါ)။ ဒါဝိဒ်အပေါ် ရှောလု၏ရန်ငြိုးဖွဲ့မှုသည် ဤသို့ဖြစ်ခဲ့သည်။ တစ်ဖန်ပြန်လည်ရောက်ရှိလာသောအခါ၊ သူ့ကိုရှည်လျားစွာထိန်းချုပ်ထားခဲ့သော မကောင်းသောဝိညာဉ်သည် သူ၏နှလုံးသားထဲ၌ ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်မရှိသည်ကိုတွေ့ပြီး ယခင်ကထက် ပိုမိုခိုင်မာစွာ ထိန်းချုပ်လိုက်သည် (မဿဲ ဆယ့်နှစ်ခုလေးဆယ့်လေး၊ ဆယ့်နှစ်ခုလေးဆယ့်ငါးကိုကြည့်ပါ)။

Perhaps here the Holy Spirit pleaded with Saul personally for the last time. There may have come from his lips not only a confession of the justice of David’s cause but also condemnation of his own willful acts. In the final judgment day the great adversary of souls will admit the justice of God’s great plan of salvation and the error of his own ways (see Phil. 2:10, 11). But the old jealousies and enmities will return and break forth in one great final expression of hatred and fury (see GC 671, 672). Thus it was with Saul in his animosity toward David. Returning once more, the evil spirit that had controlled him so long found his heart empty of the grace of God and took an even more firm hold of him than before (see Matt. 12:44, 45).

ellen g. white comments

1–24 PP 652-654

2–10 PP 652

11, 12, 18–22 PP 653

23, 24 PP 654

အခန်းကြီး - ၂၀

chapter 20

၁ ဒါဝိဒ်သည် မိမိ၏လုံခြုံရေးအတွက် ဂျိုနသန်နှင့် တိုင်ပင်သည်။ ၁၁ ဂျိုနသန်နှင့် ဒါဝိဒ်သည် သူတို့၏ပဋိညာဉ်ကို ကျိန်ဆိုခြင်းဖြင့် အသစ်ပြန်လည်ချုပ်ဆိုသည်။ ၁၈ ဂျိုနသန်၏ ဒါဝိဒ်ထံသို့ အမှတ်အသားပေးပို့ခြင်း။ ၂၄ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်ကို မတွေ့ရသဖြင့် ဂျိုနသန်ကို သတ်ရန်ကြံစည်သည်။ ၃၅ ဂျိုနသန်သည် ဒါဝိဒ်ထံမှ ချစ်ခင်စွာ နှုတ်ဆက်ခွဲခွာသည်။

1 David consulteth with Jonathan for his safety. 11 Jonathan and David renew their covenant by oath. 18 Jonathan’s token to David. 24 Saul, missing David, seeketh to kill Jonathan. 35 Jonathan lovingly taketh his leave of David.

၁. ဒါဝိဒ်သည် ဂိဗောင်မြို့သို့ ဂျိုနသန်ထံသို့ ထွက်ပြေးသွားခဲ့သည်။ ရှောလုမင်းနှင့် တွေ့ဆုံရန် မဝံ့မရဲဖြစ်နေသော်လည်း၊ ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော်၏ ထိန်းချုပ်မှုအောက်တွင် ရှောလုသည် ရာမာမြို့၌ တနေ့လုံးနီးပါး နေခဲ့ရသည် (အခန်း ၁၉:၂၃-၂၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤအချိန်သည် ဒါဝိဒ်အား ဂျိုနသန်နှင့်တွေ့ဆုံပြီး ရှောလု၏စိတ်နေသဘောထားကို သိရှိရန် အခွင့်အရေးပေးခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်သည် သူ၏ဇနီးမိခါလ်ထံသို့ ဤအချိန်တွင် မသွားခဲ့ကြောင်း မဖော်ပြထားပါ။ ဂျိုနသန်သည် သူ၏အကြံအစည်ကို ထိန်းသိမ်းပေးမည်ဟု ယုံကြည်သော်လည်း၊ မိခါလ်အပေါ်တွင် ထိုမျှယုံကြည်မှုမရှိခဲ့ပေ။ “ဒါဝိဒ်၏ ရှောလုထံမှ ထွက်ပြေးခြင်းခရီးလမ်း” ကိုကြည့်ပါ။

1. David fled. Evidently to Gibeah to confer with Jonathan. David would hardly have dared to return thither while Saul was there, but under the restraining power of the Spirit, Saul remained at Ramah for most of the day and night (see ch. 19:23, 24). The delay gave David an opportunity to find Jonathan and to learn from him the attitude of Saul. No mention is made of David’s visiting his wife at this time. He was confident that Jonathan would keep his counsel, but he was not too certain of Michal. See DavidÕs Wanderings When Fleeing from Saul: a. and b.

အကျွန်ုပ်၏အပြစ်။ “အပြစ်” နှင့် “ဒုစရိုက်” ဟူသော စကားလုံးနှစ်ခုသည် တူညီသောအဓိပ္ပာယ်မဟုတ်ပါ။ “ဒုစရိုက်” ဟူသော ဟေဗြဲစကားလုံး ‘awon သည် ‘awah မှဆင်းသက်လာပြီး “ဖောက်ပြန်သောစိတ်ရှိသည်” ဟူသော အဓိပ္ပာယ်ရှိသည်။ ‘Awon သည် အပြစ်၏ဒုစရိုက်နှင့် အပြစ်ဒဏ်ကို အကျုံးဝင်သည်။ “အပြစ်” ဟူသော ဟေဗြဲစကားလုံး chaṭṭa’ah သည် chaṭa’ မှဆင်းသက်လာပြီး “ပန်းတိုင်ကို လွဲချော်သည်” ဟူသော အဓိပ္ပာယ်ရှိသည်။ ဒါဝိဒ်သည် မိမိ၏ဒုစရိုက်နှင့် မင်းနှင့်နိုင်ငံတော်အပေါ် ဖောက်ပြန်သောသဘောထားကို မေးမြန်းခဲ့သည်။ ရှောလုမင်းအတွက် အခက်အခဲများကြားမှ သစ္စာရှိရှိ ဆောင်ရွက်ခဲ့သလော။ ဣသရေလအတွက် ရန်သူများကို ရဲဝံ့စွာတိုက်ခိုက်ခဲ့သလော။ မိမိ၏ရည်မှန်းချက်နှင့် ဆန္ဒများသည် လူမျိုးအတွက် အောင်မြင်မှုရရှိရန် ဖြစ်ခဲ့သလော။ မည်သည့်နေရာတွင် ပန်းတိုင်ကို လွဲချော်ခဲ့သနည်း။

Mine iniquity. The two words, “iniquity” and “sin,” are hardly repetitious synonyms. The word ‘awon, translated “iniquity,” comes from the root ‘awah, “to be of a perverse mind.” ‘Awon often comprehends the guilt and punishment of sin. The word chaṭṭa’ah, translated “sin,” comes from the root chaṭa’, “to miss the mark.” David was asking, What is my guilt and wherein have I been perverse in my attitude either toward the king or toward the kingdom? Have I not wrought for Saul under most trying conditions? Have I not done valiant service for Israel, fighting her enemies? Have not my motives and desires always been to bring success to my beloved people? Where have I missed the mark and failed in my purpose?

၂။ ဘုရားသခင်တားမြစ်တော်မူပါ။ ဟေဗြဲစကားလုံး chalilah သည် ရွံရှာဖွယ်ရာကို ဆန့်ကျင်သည့် အာမေဋ္ဌစကားဖြစ်သည်။ ဟေဗြဲတွင် ဘုရားသခင်၏အမည်မပါရှိပါ။ “ဘုရားသခင်တားမြစ်တော်မူပါ” ဟူသော အင်္ဂလိပ်ဘာသာပြန်သည် ဟေဗြဲစကားလုံးကို တိုက်ရိုက်မပြန်ဆိုဘဲ “ဝေးစွ” ဟူသော အဓိပ္ပာယ်ကို ပိုမိုသင့်လျော်သည် (အခန်း ၂၀:၉ ကိုကြည့်ပါ)။ ဂျိုနသန်သည် ဖခင်ဖြစ်သူ၏လုပ်ရပ်များသည် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ မတိကျမှုကြောင့်ဟု ယုံကြည်သည်။ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်ကိုသတ်ရန် ဂျိုနသန်နှင့် အရာရှိများထံ ထုတ်ဖော်ပြောဆိုခဲ့ဖူးသည်နှင့်အညီ (အခန်း ၁၉:၁) လျှို့ဝှက်စွာမပြုလုပ်ဟု အာမခံသည်။ ဂျိုနသန်သည် ယခင်က ဖခင်နှင့်ဆွေးနွေးပြီး သူ့ကို ငြိမ်သက်စေခဲ့ဖူးသည်ဖြစ်ရာ ယခုလည်း ပြဿနာကို ဖြေရှင်းနိုင်မည်ဟု ယုံကြည်သည်။ သို့သော် ရာမာမြို့ရှိ သင်ကြားရေးအဆောင်တွင် ရှောလု၏သဘောထားကို မြင်တွေ့ပြီးနောက် ဒါဝိဒ်သည် စိတ်မချခဲ့ပေ။

2. God forbid. Heb. chalilah, used as an exclamation of abhorrence, a protest. The Deity’s name is not in the Hebrew. The rendering “far be it” is to be preferred, as in v. 9. The expression “God forbid” is an old English idiom of protestation, which does not literally translate the Hebrew. Jonathan seems to be sure that his father’s actions are due to his mental derangement. He assures David that Saul will do nothing in secret, as was evidenced previously when he spoke to Jonathan and his officers about killing David (ch. 19:1). Jonathan had been able to reason with Saul then and quiet him, and he was sure there was a solution to the problem now. But, after seeing Saul’s attitude at the student lodgings at Ramah, David was not convinced.

၃. ဒါဝိဒ်ကျိန်ဆိုသည်။ ဒါဝိဒ်သည် မိမိပြောသောစကားကို ကျိန်ဆိုချက်ဖြင့် အတည်ပြုသည်။ ရှောလုသည် သူတို့၏ရင်းနှီးသောမိတ်ဆွေပေါင်းသင်းမှုကို သိရှိထားကြောင်း ဂျိုနသန်အား သတိပေးသည်။ ယခင်က ဂျိုနသန်သည် ဖခင်နှင့် ဆင်ခြင်ပြီး ငြိမ်သက်စေနိုင်ခဲ့သော်လည်း၊ ယခုအခါ ရှောလုသည် သူ၏ဆိုးယုတ်သောအကြံအစည်ကို မည်သူ့ကိုမျှ အထူးသဖြင့် သားဖြစ်သူအား မပြောဘဲ လျှို့ဝှက်စွာ ဆောင်ရွက်မည်ကို ဒါဝိဒ်ကြောက်ရွံ့သည်။ ဂျိုနသန်သည် ရာမာအတွေ့အကြုံမတိုင်မီ ဖခင်နှင့် ချက်ချင်းမတွေ့ခဲ့ဖူးသဖြင့် ရှောလု၏စိတ်ထားဆိုးရွားမှုကို မသိရှိခဲ့ပေ။

3. David sware. That is, he affirmed with an oath that he knew whereof he spoke. David called Jonathan’s attention to the fact that Saul knew of their close friendship, and although Jonathan had been able to reason with his father in the past, David now feared that Saul would go on with his evil plans so secretly that he would not talk the matter over with anyone, let alone his own son. Perhaps Jonathan had not seen his father immediately before the Ramah experience and did not know of the sudden change for the worse.

ခြေလှမ်း. ဟေဗြဲစကားလုံး peśa‘ သည် ဓမ္မဟောင်းကျမ်းတွင် ဤနေရာ၌သာ တစ်ကြိမ်တည်းသုံးထားသည်။ ဤစကားအသုံးအနှုန်းသည် ခေတ်သစ်တွင်သုံးသော စကားအသုံးအနှုန်းများနှင့် နှိုင်းယှဉ်နိုင်သော ပုံစံတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဤစကားများသည် ဇာတ်လမ်းကို တက်ကြွမှုပေးပြီး ဇာတ်လမ်း၏စစ်မှန်မှုကို ထောက်ခံသည်။

Step. Heb. peśa‘. The word occurs only here in the OT. Its use in the phrase is an illustration of a colloquialism comparable to our modern idioms. Such expressions lend color to the narrative and give support to the authenticity of the story.

ဒါဝိဒ်သည် ထိတ်လန့်မှုမှ ပြန်လည်ထိန်းသိမ်းနိုင်ခဲ့ပြီး ရှင်းလင်းစွာ တွေးတောကာ အနာဂတ်လုပ်ဆောင်မှုများအတွက် လိုအပ်သောသတင်းအချက်အလက်ရယူရန် အစီအစဉ်ရေးဆွဲခဲ့သည်။

David had had a few hours to recover from his fright, and now he was able to think clearly and plan accordingly. He showed true leadership as he outlined his plan of getting the information necessary to determine future actions.

၅. လဆန်း။ ဂျူးလူမျိုးများသည် ၎င်းတို့၏အိမ်နီးချင်းများကဲ့သို့ လရာဇ်ပြက္ခဒိန်ကို အသုံးပြုကြပြီး၊ လဆန်းနေ့သည် လဆန်းညတွင် လမင်းသား၏ ပထမဆုံးပေါ်ထွက်မှုနှင့်အတူ စတင်သည်။ “လဆန်း” ဟူသော ပထမနေ့သည် အထူးပွဲတော်နေ့ဖြစ်ပြီး၊ ပူဇော်ပသမှုများ (တောလည်ရာ ၂၈:၁၁-၁၅) နှင့် ယဇ်ပူဇော်မှုများအတွက် တံပိုးမှုတ်ခြင်း (တောလည်ရာ ၁၀:၁၀) ပါဝင်သည်။ ဤပွဲတော်များသည် ထိုစဉ်က မျိုးနွယ်နှင့် အသိုင်းအဝိုင်းဆိုင်ရာ အခမ်းအနားများဖြစ်သည်။ ဒါဝိဒ်သည် ရှောလု၏သားမက်အနေဖြင့် ဤပွဲတွင် တက်ရောက်ရန် မျှော်လင့်ခံရသည်။ ဇာတ်လမ်းတွင် နှစ်သစ်ကူးပွဲဖြစ်နိုင်သော တစ်လအမည်ကို ဖော်ပြမထားပါ။ သို့သော် ဘက်လဟင်မြို့တွင် “နှစ်စဉ်ယဇ်ပူဇော်ပွဲ” (၁ ဓမ္မရာဇဝင် ၂၀:၆) ဟုခေါ်သော ပွဲတစ်ခုရှိသည်ဖြစ်ရာ၊ ၎င်းသည် နှစ်သစ်ကူးပွဲဖြစ်နိုင်ပြီး၊ ဆောင်းဦးရာသီတွင် ခုနစ်လမြောက်လ တစ်ရှရီ လဆန်းနေ့တွင် ကျင်းပပြီး ယခုခေတ် ဂျူးပြက္ခဒိန်နှင့် အညီဖြစ်သည် (စာမျက်နှာ ၁၀၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤပွဲသည် မျိုးနွယ်အားလုံးအတွက် ဗဟိုအစည်းအဝေးနေရာတွင် ခွင့်ပြုထားသည် (တရားသူကြီး ၁၂:၅-၁၆)။ အီလီလက်ထက်တွင် ရှီလောမြို့ဖြစ်ပြီး၊ နောက်ပိုင်းတွင် ယေရုရှလင်မြို့ဖြစ်သည်။ ရှီလောမှ သေတ္တာတော်ဖယ်ရှားပြီးနောက်၊ ဒေသအသီးသီးတွင် ၎င်းတို့၏ ပွဲများကျင်းပဖွယ်ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် ဂိဗောင်မြို့တွင်ကျင်းပသော ပွဲမျိုးကို ဘက်လဟင်မြို့တွင်လည်း ကျင်းပနိုင်သည်။

5. The new moon. The Jews, like many of their surrounding neighbors, observed a lunar calendar, in which the first day of the month began with the evening on which the crescent of the new moon appeared. The first day of the month, called the “new moon,” was a day of special festivities, including offerings (Num. 28:11–15) and the blowing of trumpets over the offerings and sacrifices (Num. 10:10). Such feasts were both tribal and community affairs at this time, and David, as Saul’s son-in-law, would be expected to be present. The narrative does not name the month of the year. However, inasmuch as there also was such a feast at Bethlehem called a “yearly sacrifice” (1 Sam. 20:6), it is possible that this was an annual feast, most probably that of the new year, which came on the first day of the seventh month, Tishri, in the autumn, as it does in the modern Jewish calendar (see p. 108). Such a gathering had been authorized at the central meeting place for all the tribes (Deut. 12:5–16). In the days of Eli this was Shiloh. Later, in the days of the kingdom, it was Jerusalem. After the removal of the ark from Shiloh, it was quite probable that each district held its own gathering. Thus the same kind of feast could have been held in Bethlehem as was held in Gibeah.

၆. မိသားစုတစ်ခုလုံးအတွက်။ ပိုမိုတိကျစွာ “မျိုးနွယ်တစ်ခုလုံးအတွက်” ဟူ၍ ပြန်ဆိုနိုင်သည်။ ဣသရေလလူမျိုးသည် မျိုးနွယ်စု ၁၂ ခုခွဲထားသော်လည်း၊ ထိုမျိုးနွယ်များကို မျိုးရင်းသို့မဟုတ် မိသားစုများအဖြစ် ထပ်မံခွဲခြားထားသည် (ထွက်မြောက်ရာ ၆:၁၄-၃၀ ကိုကြည့်ပါ)။

6. For all the family. Better, “for all the clan.” Israel was divided into 12 tribes, but these tribes were again grouped into clans, or families (see Ex. 6:14–30). In the tribes of Benjamin and Judah one clan might meet in Gibeah and another in Bethlehem.

ဒါဝိဒ်သည် ဘက်လဟင်မြို့သို့ သွားရန်မရည်ရွယ်ဟု ယူဆသောကြောင့် ဂျိုနသန်အား ရှောလုထံသို့ အိမ်သို့ပြန်မည်ဟု ပြောရန် တောင်းဆိုခြင်းသည် ဒါဝိဒ်၏သစ္စာစောင့်သိမှုကို မေးခွန်းထုတ်စရာဖြစ်သည်ဟု အချို့က ယူဆကြသည်။ သို့သော် အကြောင်းအရာကို သေချာစစ်ဆေးကြည့်ပါက ဤအယူအဆကို အတည်မပြုပါ။ ကျမ်းစာဇာတ်လမ်းများတွင် အသေးစိတ်ဖြည့်စွမ်းမှုများကို ချန်လှပ်ထားလေ့ရှိပြီး၊ ၎င်းတို့ပါဝင်ခဲ့ပါက ပုံရိပ်ကို ပိုမိုရှင်းလင်းစေမည်ဖြစ်သည်။ ဤတွင် အကျဉ်းချုပ်ဖော်ပြထားသော အကြောင်းအရာသည် ဤဖြစ်ရပ်သည် ရှောလု၏သဘောထားကို စမ်းသပ်ရန် ဖန်တီးထားသော ဇာတ်လမ်းတစ်ခုသာဖြစ်သည်ဟု ထင်ရသည်။ သို့သော် ဂျိုနသန်၏ဖခင်ထံသို့ပြောဆိုချက် (အခန်း ၂၀:၂၈-၂၉) သည် သူငယ်ချင်းနှစ်ဦးသည် ဤကိစ္စကို အပြည့်အဝဆွေးနွေးခဲ့ကြပြီး ဤတွင်မဖော်ပြထားသော စကားများပြောခဲ့ကြသည်ဟု ညွှန်ပြသည်။ ဒါဝိဒ်သည် သူ၏ညီအစ်ကိုများထံ အလည်အပတ်သွားရန် အမှန်တကယ် ရည်ရွယ်ခဲ့ပြီး ဘက်လဟင်မြို့သို့ ခေတ္တသွားရောက်ခဲ့ဖွယ်ရှိသည် (PP ၆၅၄, ၆၅၅ ကိုကြည့်ပါ)။ သို့သော် ရှောလုက သူ့ကိုလိုက်လံရှာဖွေမည့်အချိန်မတိုင်မီ ပြန်လည်ရောက်ရှိပြီး ဂျိုနသန်ထံမှ ရှောလု၏တုံ့ပြန်မှုသတင်းကို လယ်ကွင်းတွင် ပုန်းအောင်းစောင့်ဆိုင်းခဲ့သည်။

Some have questioned David’s integrity in asking Jonathan to tell Saul of an intended visit home, because they believe that David did not plan to go to Bethlehem at all. A careful examination of the context does not confirm the contention. Bible narratives frequently omit many details that, had they been given, would clarify the picture. The brief account here set forth conveys the impression that the whole incident was a mere fabrication to test Saul’s attitude. But Jonathan’s statement made to his father (vs. 28, 29) strongly implies that the two friends had talked the whole matter over, and that more had been said than is here recorded. It appears evident that David did plan to see his brothers, and that he probably made a brief visit to Bethlehem (see PP 654, 655). But before Saul would be likely to send after him he returned and hid himself in the field awaiting the information from Jonathan as to Saul’s reaction.

၈. အကယ်၍ရှိလျှင်။ ဒါဝိဒ်သည် မိမိ၏ဆင်းရဲဒုက္ခသည် မိမိ၏အပြစ်ကြောင့်မဟုတ်ကြောင်း သတိရှိခဲ့သည်။ အကယ်၍ ဒုစရိုက်၏ဝန်ထုပ်နှင့် နိုင်ငံရေးရန်သူအဖြစ် သတ်မှတ်ခံရမှု၊ ထွက်ပြေးနေရသူ၏ ဆင်းရဲဒုက္ခတို့ထပ်မံဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပါက၊ ၎င်းဝန်ထုပ်သည် မခံမရပ်နိုင်ဖြစ်သွားပေမည်။ မိမိ၏အပြစ်ကင်းစင်မှုကို သိရှိခြင်းသည် ဤဒုက္ခရောက်နေသောအချိန်တွင် ဒါဝိဒ်ကို ထောက်မထားခဲ့သည်။

8. If there be. David had the consciousness that his plight was not because of any sin on his part. If a load of guilt had been added to the reproach of being treated as a political enemy and the wretchedness of living as a fugitive, the burden would have been almost overwhelming. The knowledge of his innocence sustained David in this trying hour.

သန့်ရှင်းသောသြတိစိတ်သည် ဤလောက၌ ဆုံးရှုံးမှုမှန်သမျှကို လျော်ကြေးပေးနိုင်သည်။ အပြစ်သားများ၏ အာရုံခံစားမှုများတွင် မနာလိုဖြစ်နေသူများသည် ထိုပျော်ရွှင်မှုများသည် နောင်တရမှုနှင့် မိမိကိုယ်ကိုယ်ရွံရှာမှုများဖြင့် ပေးဆပ်ရသည်ကို သတိရသင့်သည်။ ဤလောက၏ ညစ်ညမ်းသောရေတွင်းမှ သောက်သုံးခဲ့သူများစွာသည် ၎င်းတို့၏ဘဝမှ အတိတ်ကိုဖျက်ပစ်ပြီး ညစ်ညမ်းသောအမှတ်အသားကို ဖယ်ရှားနိုင်ရန် ၎င်းတို့ပိုင်ဆိုင်သမျှကို ပါးလှမ်းပေးလိုကြသည်။ အခြားတစ်ဖက်တွင်၊ ဘုရားသခင်နှင့် လူသားများကို အပြစ်ကင်းစွာ ရင်ဆိုင်နိုင်သူများသည် ဤလောက၌ အကောင်းဆုံးပျော်ရွှင်သူများဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ရုပ်ဝတ္ထုဆိုင်ရာ အကျိုးကျေးဇူးများနည်းပါးနိုင်သော်လည်း၊ ဤလောက၏စည်းစိမ်ဖြင့် ဝယ်ယူမရနိုင်သော ရတနာကို ပိုင်ဆိုင်ထားကြသည် (၁ ပေတရု ၃:၁၃-၁၇ ကိုကြည့်ပါ)။

A clear conscience can compensate for any loss in this world. Those who are envious of the wicked, who indulge in the pleasures of sin, should remember that these pleasures are paid for by hours of remorse and self-loathing. Many who have drunk at earth’s polluted fountain would give all they had if only they could undo the past and wipe the foul blot from their lives. On the other hand, those who can face God and their fellow men with a conscience void of offense are the happiest people in the world. They may possess few material advantages but they hold a treasure that all the wealth in this world cannot buy (see 1 Peter 3:13–17).

၉ ဆိုးယုတ်မှုကို ဆုံးဖြတ်ထားလျှင်။ ဂျိုနသန်သည် ဒါဝိဒ်သည် ရှောလု၏သဘောထားနှင့်ပတ်သက်၍ မတိကျသောအယူအဆရှိသည်ဟု ယူဆသည်။ သူသည် ရှောလု၏စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ မတိကျမှုကြောင့်သာ အခါအားလျှင် နတ်ဆိုးကဲ့သို့ ပြုမူသည်ဟု ယုံကြည်သည်။ ဒါဝိဒ်ကို ပြတ်ပြတ်သားသား ဆန့်ကျင်ပြောဆိုနိုင်သော်လည်း၊ ဤအတွေ့အကြုံသည် ဒါဝိဒ်ကို ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ထိခိုက်စေသည်ဖြစ်ရာ၊ သူငယ်ချင်း၏ ရှောလု၏သဘောထားကို စမ်းသပ်ရန်နည်းလမ်းကို လိုက်လျှောပေးခဲ့သည်။ အနာဂတ်တွင် အမှန်တရားပေါ်ထွက်လာမည်ဖြစ်ပြီး၊ ဒါဝိဒ်၏နည်းလမ်းကို လိုက်နာခြင်းသည် အန္တရာယ်မရှိပေ။

9. Evil were determined. Jonathan felt in his heart that David was wrong in his deductions regarding Saul’s attitude. He seemed confident that it was only Saul’s deranged mind that at times made him act like a demon. He could have flatly contradicted David, but inasmuch as the experience affected David in a personal way, he willingly deferred to his friend’s method of determining Saul’s attitude. The future would reveal the truth, and, after all, there could be no harm in following David’s method.

ဤအတွေ့အကြုံတွင် တန်ဖိုးရှိသော သင်ခန်းစာတစ်ခုရှိသည်။ လူတိုင်းသည် မျိုးရိုးနှင့် ပတ်ဝန်းကျင်မတူညီသည့်အတွက် ဘဝ၏ပြဿနာများကို တူညီသောနည်းဖြင့် ချည်းကပ်ကြသည်မဟုတ်။ လူတစ်ဦးစီသည် ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်နည်းလမ်းသည် မှန်ကန်သည်ဟု ယုံကြည်သည်။ ရလဒ်အနေဖြင့် မကြာခဏ အမြင်ကွဲပြားမှု၊ ဆန့်ကျင်မှုများနှင့် အပြစ်တင်မှုများ ဖြစ်ပေါ်တတ်သည်။ မိသားစု၊ သူငယ်ချင်းများနှင့် ချစ်သူများကို ခွဲခြားစေသည့် စိတ်ဆူးထန်သော စကားလုံးများ အပြန်အလှန်ပစ်ပေါက်ကြသည်။ ကိုယ်ကျိုးရှာမှု တိုးပွားလာပြီး မာန်သည် မတိကျသည်ဖြစ်စေ၊ မတိကျသည်ဖြစ်စေ ယူဆထားသောအမြင်ကို ထိန်းသိမ်းထားသည်။ ဤအခန်းသည် ရှောလုနှင့် ဂျိုနသန်တို့၏ ထိုအခြေအနေများကို ကိုင်တွယ်ပုံ နည်းလမ်းများအကြား သိသာထင်ရှားသော ခြားနားချက်ကို တင်ပြသည်။ ရှောလုသည် သူ၏စိတ်မရှည်သော အာဏာရှင်စိတ်နှင့် ဘက်လိုက်မှုဖြင့် သူသည် ပထမဖြစ်ရမည်ဟု ခံစားရပြီး၊ သူပြောသမျှသည် မှန်ကန်ပြီး နောက်ဆုံးဖြစ်ရမည်ဟု ယူဆသည်။ သူနှင့်သဘောထားကွဲလွဲသူမည်သူမဆို မည်သည့်နည်းဖြင့်ဖြစ်စေ ဖယ်ရှားပစ်ရမည်ဟု ယူဆသည်။ သို့သော် သူ၏သားဖြစ်သူသည် ဘဝကို လုံးဝကွဲပြားသောရှုထောင့်မှ ချည်းကပ်သည်။ ဖခင်နှင့်သားတို့သည် ဆင်တူသော ပတ်ဝန်းကျင်နှင့် လေ့ကျင့်မှုရရှိခဲ့သည်ဖြစ်ရာ မည်သည့်ကြောင့် ဤခြားနားမှုဖြစ်ပေါ်ခဲ့သနည်း။ ဘုရားသခင်သည် တစ်ဦး၏ဘဝကို လင်းလက်စေပြီး အခြားတစ်ဦးကို မလုပ်ဆောင်ခဲ့သနည်း။ ရှောလုသည် ဆိုးယုတ်ရန် မွေးဖွားလာပြီး၊ သူ၏သားသည် ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့် မြင့်မြတ်သောစရိုက်လက္ခဏာများ ပိုင်ဆိုင်ရန် မွေးဖွားလာသလော။ လူတို့သည် ရှောလု၏ ထူးထူးခြားခြားအပြုအမူများ၊ ကိုယ်ကျိုးရှာမှုနှင့် အာဏာသိမ်းလိုစိတ်များကို လက်ခံပေးရန် လိုအပ်သလော။

There is a valuable lesson in this experience. Men do not have the same heredity and environment, and consequently do not approach the problems of life in the same way. Each believes his own individual method to be the correct one. The result is ofttimes differences of opinion, contradictions, and recriminations. Hot words are hurled back and forth that separate families, friends, and even lovers. Selfishness mounts up and pride maintains the position taken, whether tenable or not. This chapter presents a striking contrast between Saul’s and Jonathan’s ways of dealing with such situations. Saul, in his impatient tyranny and bigotry, felt that he must be first, and that what he said was correct and final. Anyone disagreeing had to be eliminated, regardless of the means taken to do it. Yet his own son approached life from an entirely different angle. Why the difference between father and son when both had had much the same surroundings and training? Did God illuminate one life and not the other? Was Saul born to be evil, and his son by contrast to possess noble traits of character? Were people required to accept Saul with all his eccentricities, making allowances for all his self-assertiveness and his domineering ways?

ဤမေးခွန်းများအတွက် အဖြေကို ပေါလု၏စကားတွင် တွေ့ရသည်။ “သင်တို့သည် မည်သူ့ကို နာခံရန် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပ်နှံသည်ဖြစ်စေ၊ သင်တို့သည် ထိုသူ၏ကျွန်ဖြစ်သည်” (ရောမ ၆:၁၆)။ လူသည် မိမိ၏လွတ်လပ်သောဆုံးဖြတ်ချက်ဖြင့် ၎င်း၏ဝန်ဆောင်မှု၊ အတွေးအမြင်နှင့် ဘဝအပေါ်ရှုထောင့်ကို ဆန့်ကျင်ဘက်စံနှုန်းများကို ကိုယ်စားပြုသော သခင်နှစ်ဦးအနက် တစ်ဦးထံ အပ်နှံသည်။ ရှောလုသည် ၎င်း၏လူငယ်ဘဝတစ်လျှောက် ကိုယ်ကျိုးရှာမှုကို ဆောင်ရွက်ခဲ့ပေမည်။ ၎င်းသည် ဖခင်၏အိမ်တွင် ပြဿနာဖြစ်စေသောကလေးတစ်ဦးဖြစ်ခဲ့ပြီး၊ သူငယ်ချင်းများအကြား အနိုင်ကျင့်သူဖြစ်ခဲ့သော်လည်း၊ ယုဒသကဲ့သို့ မွေးရာပါခေါင်းဆောင်တစ်ဦးဖြစ်ခဲ့ပေမည်။ အကယ်၍ ထိုသို့ဖြစ်ခဲ့ပါက၊ ရှောလုသည် အိမ်မှထွက်ခွာပြီး မြည်းများကို လိုက်ရှာနေစဉ် ၎င်း၏ဖခင်၏စိုးရိမ်မှုကို နားလည်ရန် လွယ်ကူသည်။ သို့သော် ရှောလု၏ဘိသိက်ခံယူမှုတွင် ဘုရားသခင်သည် ၎င်း၏ချို့ယွင်းချက်များရှိသော်လည်း ၎င်းကို လက်ခံပြီး နှလုံးသစ်တစ်ခုပေးအပ်ခဲ့သည်ဟူသော သက်သေများစွာရှိသည် (အခန်း ၁၀:၆, ၉)။ သို့သော် ရှောလုသည် ကောင်းကင်ဘုံ၏အလင်းတန်းထဲတွင် လျှောက်လှမ်းရန် ငြင်းဆိုခဲ့သည်။ အခြားတစ်ဖက်တွင်၊ ရှောလု၏သားဂျိုနသန်သည် ကိုယ်ကျိုးရှာမှုမှလွဲ၍ အခြားအကျိုးစီးပွားများကို လိုက်လံဆောင်ရွက်ရန် ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ ဂျိုနသန်သည် ဘဝဦးပိုင်းတွင် ဘုရားသခင်၏ဖွင့်လှစ်ထားသော ကံကြမ္မာများကို ဆုတောင်းဖြင့် လက်နက်ချအပ်နှံမှုဖြင့် ၎င်း၏အမြင်ကို တဖြည်းဖြည်း တည်ငြိမ်သောမူဝါဒအဖြစ် ဖွံ့ဖြိုးလာခဲ့သည်။ ၎င်း၏ဘဝချည်းကပ်မှုသည် ဒါဝိဒ်၏အကြံပြုချက်ကို ဝမ်းမြောက်စွာ လက်ခံစေလှည့်။ ဤအတွေ့အကြုံသည် ဒါဝိဒ်သည် နောက်ပိုင်းတွင် “ညီအစ်ကိုများ သဟဇာတဖြစ်စွာ အတူနေထိုင်ခြင်းသည် မည်မျှကောင်းမွန်ပြီး မည်မျှသာယာသည်ကို ကြည့်လော့” (ဆာလံ ၁၃၃:၁) ဟု သီဆိုခဲ့စဉ်က ၎င်း၏စိတ်ထဲတွင် ရှိနေခဲ့ပေမည်။

The solution to these questions is found in the words of Paul: “to whom ye yield yourselves servants to obey, his servants ye are” (Rom. 6:16). Because of his free choice, man gives his service, his thoughts, and his outlook on life to either one or the other of two masters—two leaders who represent diametrically opposite standards. Perhaps Saul had served self all during his early youth. Perhaps he had been a problem child in his father’s house, a bully among his associates, but still, like Judas, a born leader. If such be true, it is easy to understand his father’s anxiety when Saul was away from home hunting for the asses. Yet in Saul’s anointing there was abundant proof that God accepted him in spite of his faults and gave him a new heart (ch. 10:6, 9). But Saul refused to walk in the light of heaven. Jonathan, the son of Saul, on the other hand, chose to follow other interests than those of self. Early in life Jonathan, through prayerful surrender to the opening providences of God, had gradually developed the settled policy of his viewpoint. His approach to life led him gladly to accept David’s suggestion. This experience along with others may have been in David’s mind when he later sang, “Behold, how good and how pleasant it is for brethren to dwell together in unity” (Ps. 133:1).

၁၃. ထာဝရဘုရားသည် သင်နှင့်အတူရှိတော်မူပါစေ။ လယ်ကွင်းထဲတွင် ယောနသန်သည် ဒါဝိဒ်နှင့် ဖြစ်ပေါ်လာမည့်အဖြစ်အပျက်များကို မခွဲခွာမည်ဟု သစ္စာကျိန်ဆိုခဲ့သည်။ သတင်းကောင်းဖြစ်ပါက၊ သူမျှော်လင့်ထားသည့်အတိုင်း ဒါဝိဒ်ကို မစွန့်ခွာမည်။ သို့သော် သတင်းဆိုးဖြစ်ပါက၊ သူသည် ဒါဝိဒ်အား အမှန်တရားကို အကြောင်းကြားပြီး၊ သူ၏အသက်အတွက် ထွက်ပြေးရမည်ဆိုပါက ဘုရားသခင်၏ ကောင်းချီးပေးမှုကို ဆုတောင်းပေးမည်။ ယောနသန်သည် သူ၏ဖခင်ဖြစ်သူ ရှောလုသည် နိုင်ငံ၏တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်စဉ် ဘုရားသခင်၏ သိမ်းပိုက်ခြင်းကို ကိုယ်တိုင်ခံစားခဲ့ရသည်ဟု ယုံကြည်ခဲ့သည်။ သို့သော် ဒါဝိဒ်နှင့်တွေ့ဆုံပြီးနောက်၊ ဘုရားသခင်သည် ဒါဝိဒ်အတွက် မြင့်မားသောကံကြမ္မာကို စီစဉ်ထားသည်ဟု ဘုရားသခင်၏အထင်အမြင်ဖြင့် သူခံစားခဲ့ရပြီး၊ ရှောလု၏ရန်ငြိုးဖွဲ့မှုမခွဲခြားဘဲ ထိုကံကြမ္မာသည် ပြည့်စုံလိမ့်မည်။ ဤသဘောထားတွင် ယောနသန်သည် စစ်မှန်သော စိတ်နှလုံးကြီးမားမှုကို ပြသခဲ့သည်။

13. The Lord be with thee. Out in the field Jonathan bound himself to David by a solemn oath that he would not desert him, regardless of the turn of events. If the news was good, as he hoped it would be, he would not forsake David. On the other hand, if the news was evil, he would notify him of the truth and pray God’s blessing on him as he fled for his life. Jonathan had been personally convinced of God’s presence with his father when Saul took over the heavy responsibilities of the kingdom. But since meeting David he had been divinely impressed that the Lord had planned a high destiny for David also, which destiny would be accomplished, regardless of Saul’s malice toward him. In this attitude Jonathan showed true magnanimity.

၁၅. ငါ့အိမ်မှ။ မွေးဖွားခြင်းအားဖြင့် ယောနသန်သည် ဒါဝိဒ်နှင့် ရန်ငြိုးဖွဲ့ထားသော အိမ်တော်မှ ဖြစ်သည်။ သို့သော် သူသည် ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်ကို အသိအမှတ်ပြုပြီး၊ အစ္စရေးလူမျိုး၏ ခေါင်းဆောင်မှုကို သူ၏ယောက္ခမဖြစ်သူအား အပ်နှင်းရန် ရည်ရွယ်ထားသည်။ ယောနသန်သည် သူ၏ဆန္ဒအလျောက် သူမွေးဖွားခဲ့သော ယိုယွင်းနေသော မိသားစုကို အစားထိုးရန် ဘုရားသခင်ညွှန်ပြထားသော အိမ်တော်နှင့် ဆက်နွှယ်ရန် ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ ယောနသန်၏နှလုံးသားထဲတွင် ဘုရားသခင်၏အစီအစဉ်သည် မိသားစုဆက်နွှယ်မှုထက် ဦးစားပေးဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ သူ၏ကိုယ်ပိုင်ဘေးကင်းရေးအတွက် ဆန္ဒကြောင့်မဟုတ်ဘဲ၊ အမှန်တရားသည် နောက်ဆုံးတွင် အောင်မြင်ရမည်ဟု သူနားလည်ထားသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

15. From my house. By birth Jonathan was a member of the house that had sworn enmity to David. Yet he recognized God’s purpose to entrust the leadership of Israel to his brother-in-law. Jonathan chose of his own free will to affiliate himself with the house that God had indicated would replace the decadent family into which he had been born. In Jonathan’s heart God’s plan took precedence over family ties. This was not because of his desire for personal safety, but because he understood that truth must finally triumph.

ထာဝရ။ ဟီဘရူးဘာသာတွင် ‘ad–‘aolam ဟူသော စကားလုံးသည် စာသားအရ “ခေတ်တစ်ခေတ်အထိ” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ခေတ်၏အရှည်သည် ၎င်းနှင့်ဆက်စပ်နေသော အယူအဆဖြင့် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ ဤအခြေအနေတွင် အချိန်ကာလသည် အိမ်တော်နှစ်ခုတပြိုင်နက်တည်ရှိသည့်ကာလဖြစ်သည်။ “ထာဝရ” ဟူသော စကားလုံးသည် အဆုံးမရှိဟု မလိုအပ်ကြောင်း သက်သေအတွက် ထွက်မြောက်ရာ ၂၁:၆ ကို ကြည့်ပါ။

For ever. Heb. ‘ad–‘aolam, literally, “unto an age.” The length of the age must be determined by the idea with which it is associated. In this instance the extent of time would be the period of the simultaneous existence of the two houses. For proof that the expression “for ever” does not necessarily mean endlessness, see on Ex. 21:6.

၁၆. ပဋိညာဉ်တည်ခဲ့သည်။ ဤကျမ်းပိုဒ်၏ ဟီဘရူးဘာသာကို ဘာသာပြန်ရန် ခက်ခဲသည်။ ဂရိဘာသာပြန်ကျမ်း (LXX) ၏ဘာသာပြန်မှာ “အကယ်၍ သင်မလုပ်ဆောင်ပါက၊ ထာဝရဘုရားသည် ဒါဝိဒ်၏ရန်သူများကို မြေကြီးမျက်နှာပေါ်မှ တစ်ဦးစီ ဖြတ်တောက်တော်မူသောအခါ၊ ယောနသန်၏အမည်ကို ဒါဝိဒ်၏အိမ်တော်မှ ရှာဖွေတွေ့ရှိပါက၊ ထာဝရဘုရားသည် ဒါဝိဒ်၏ရန်သူများကို ရှာဖွန်းတော်မူပါစေ” ဟူ၍ဖြစ်သည်။

16. Made a covenant. It is difficult to translate the Hebrew of this verse. The rendering of the LXX is, “And if thou doest not, when the Lord cuts off the enemies of David each from the face of the earth, should it happen that the name of Jonathan be discovered by the house of David, then let the Lord seek out the enemies of David.”

၂၃. သင်နှင့်ငါကြား။ ယောနသန်သည် သတင်းကောင်းကို မျှော်လင့်ခဲ့သည်။ သို့သော် သတင်းဆိုးဖြစ်ပါက၊ သူသည် ထာဝရဘုရားသည် တနည်းနည်းဖြင့် သူ၏ရည်ရွယ်ချက်များကို ဆောင်ရွက်မည်ဟု ယုံကြည်ခဲ့သည်။ သူနှင့်ဒါဝိဒ်အတူတကွ ဤသို့သောအဖိုးတန်အချိန်များကို ပေးသနားခဲ့သော ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့နှစ်ဦးစလုံးကို ဆက်လက်ကြည့်ရှုစောင့်ရှောက်မည်ဟု သူယုံကြည်ခဲ့သည်။

23. Between thee and me. Jonathan naturally hoped for good news. If it should be otherwise he was confident that the Lord would somehow work out His purposes. He was assured that the same God who had given to him and David such precious hours together would continue to watch over them both.

၂၆. သူသည် မစင်ကြယ်ပါ။ ရှောလု၏မကောင်းသောအပြုအမူများရှိသော်လည်း၊ သူသည် ပုံစံအရ တင်းကြပ်သူဖြစ်ပုံရသည်။ မည်သည့်ထုံးတမ်းစဉ်လာအရ မစင်ကြယ်မှုသည် ထိုသို့သော အထူးပွဲတော်မှ ဒါဝိဒ်မတက်ရောက်ရန် လုံလောက်သောအကြောင်းဖြစ်သည်ကို သူနားလည်ခဲ့သည် (ဝတ်ပြုရာ ၁၅; ၁ရာ ၂၁:၃–၅ စသည်ကို ကြည့်ပါ)။ သို့သော် ဤအခိုက်အတန့်တွင် သူ၏အဓိကစိုးရိမ်မှုမှာ ဝတ်ပြုခြင်း၏ပုံစံမဟုတ်ဘဲ၊ ဘုရင်ထက်ရှေ့တွင် လူထု၏ချီးမွမ်းခြင်းကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့လက်ခံခဲ့သော လူငယ်တစ်ဦး၏ တည်နေရာဖြစ်သည်။

26. He is not clean. With all his evil traits, Saul was evidently a stickler for form. He understood that any ceremonial uncleanness would be sufficient reason for David’s absenting himself from such a special feast (see Lev. 15; 1 Sam. 21:3–5; etc.). His main concern at this moment was not, however, with the form of service, but with the whereabouts of a young man who had dared receive the plaudits of the populace ahead of the king.

၂၇. ဒုတိယမြောက်နေ့။ အကယ်၍ ၎င်းသည် မစင်ကြယ်မှုကိစ္စသာဖြစ်ခဲ့ပါက၊ ဒါဝိဒ်သည် မိမိကိုယ်ကို ဆေးကြောပြီး ညနေခင်းတွင် စင်ကြယ်နိုင်ပြီး ဒုတိယမြောက်နေ့တွင် တက်ရောက်နိုင်ခဲ့မည်ဖြစ်သည်။ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်မတက်ရောက်ကြောင်း သိရှိသောအခါ၊ သူ၏စစ်မှန်သောခံစားချက်များကို ဖော်ပြခဲ့ပြီး၊ သူ၏သားအား “ယေရှီ၏သား” နှင့်ပတ်သက်၍ မေးမြန်းခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်အပေါ် သူ၏မုန်းတီးမှုသည် အလွန်ကြီးမားလှသဖြင့် သူ၏စကားများသည် ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင် ကြင်နာမှုမရှိခဲ့ပေ (ကျမ်းပိုဒ် ၃၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ဒါဝိဒ်သည် သူ၏လူသတ်လက်မှ နှစ်ကြိမ်လွတ်မြောက်ခဲ့ပြီး၊ ထပ်မံလွတ်မြောက်မည်မဟုတ်ဟု သူဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။

27. The second day. If it had been merely a question of uncleanness, David could have washed himself and been clean at eventide and thus been present the second day. When Saul discovered that he was absent he betrayed his real feelings by inquiring of his son concerning “the son of Jesse.” His hatred for David was so great that his words were probably far from kindly (see v. 31). Twice David had slipped away from his murderous hand; he was determined he should not do so again.

၂၈. ခွင့်တောင်းခဲ့သည်။ ကျမ်းပိုဒ် ၆ ကိုကြည့်ပါ။

28. Asked leave. See on v. 6.

၃၀. ပုန်ကန်သောမိန်းမ။ ဟီဘရူးဘာသာတွင် “မိန်းမ” ဟူသောစကားလုံးကို ချန်လှပ်ထားသော်လည်း “ဖောက်ပြန်သော” နှင့် “ပုန်ကန်သော” ဟူသော စကားလုံးများသည် မိန်းမဆန်သောပုံစံဖြစ်သည့်အတွက် “မိန်းမ” ဟူသောစကားလုံးကို နားလည်ရမည်။ “မိန်းမ” ဟူသောစကားလုံးကို ချန်လှပ်ပြီး ဖော်ပြပါအရည်အချင်းစကားလုံးများကို မိန်းမဆန်သောပုံစံဖြင့် ထည့်သွင်းထားခြင်းဖြင့် ရှောလ်သည် အလွန်ဒေါသထွက်နေသဖြင့် “မိန်းမ” သို့မဟုတ် “မိခင်” ဟူသောစကားလုံးကိုပင် မပြောရန်ငြင်းဆန်ကာ ဖော်ပြသည့်ဆဲရေးစကားများကိုသာ အသုံးပြုခဲ့သည်ဟု ယူဆရသည်။ အရှေ့တိုင်းသားများအတွက် အဆိုးရွားဆုံးစော်ကားမှုတစ်ခုမှာ တစ်စုံတစ်ဦး၏မိခင်ကို ကဲ့ရဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

30. Rebellious woman. The word “woman” is omitted in the Hebrew, but is clearly called for because the words “perverse” and “rebellious” are feminine in form. Consequently “woman” must be understood. It has been suggested that by leaving out the word “woman,” and putting both qualifying words in the feminine gender, Saul was heaping insult upon insult by refusing even to utter the word “woman,” or “mother,” he being so angry that he allowed himself only the descriptive expletives. One of the worst insults an Oriental can hurl is to heap reproach on someone’s mother.

၃၁. တည်မြဲမည်မဟုတ်။ ရှောလ်သည် မည်သည့်မှန်ကန်မှု သို့မဟုတ် မမှန်ကန်မှုကိုမဆို ဂရုမစိုက်ဘဲ သူ၏မင်းဆက်ကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းရန် ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ ဤလမ်းစဉ်ကို လိုက်နာရာတွင် ဣသရေလဘုရင်သည် အာဏာဖြင့် ရာဇပလ္လင်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ၎င်းတို့၏မင်းဆက်များကို ထိန်းသိမ်းရန် တိုက်ခိုက်ပြီး သေဆုံးခဲ့ရသော အိမ်နီးချင်းဘုရင်များ၏ ပုံသက်သေကို လိုက်နာခဲ့သည်။ ရှောလ်သည် ဣသရေလ၏ အမြင့်ဆုံးအုပ်စိုးရှင်အဖြစ် ဘုရားသခင်ကို အသိအမှတ်ပြုရန် မလိုလားခဲ့ပေ။

31. Not be established. It was Saul’s determination to maintain his dynasty, regardless of any question of right or wrong. In pursuing this course Israel’s king was following the example of neighboring kings who held their thrones by force and fought and died to maintain their dynasties. Saul was unwilling to acknowledge God as the supreme ruler of Israel.

၃၄. ဒါဝိဒ်အတွက် စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ဤအတွေ့အကြုံသည် ယုံသံသညအတွက် ထိတ်လန့်ဖွယ်ရာ စိတ်ပျက်စရာဖြစ်ခဲ့သည်။ သူ၏ဖခင်နှင့် ပြတ်သားစွာ ကွဲပြားသွားခြင်းသည် သူ့အတွက် အလွန်နာကျင်စရာဖြစ်ခဲ့သည်။ “ယေရှဲ၏သား” နှင့် တစ်ဖက်သတ်လိုက်ရန် သူ၏ဆုံးဖြတ်ချက်သည် စမ်းသပ်ခံရသော်လည်း သူသည် မှန်ကန်သောလမ်းမှ မယိမ်းယိုင်ခဲ့ပေ။ မောရှေကဲ့သို့ပင် အဲဂုတ္တုပြည်၏ ရာဇပလ္လင်ကို စွန့်လွှတ်ခဲ့သူဖြစ်ပြီး ယုံသံသည်သည် “ဘုရားသခင်၏လူများနှင့် ဆင်းရဲဒုက္ခခံရန်ထက် အပြစ်၏ချမ်းသာကို ခဏခံစားရန်” ရွေးချယ်ခဲ့သည် (ဟေဗြဲ ၁၁:၂၅)။ သူသည် နောက်ပိုင်းတွင် ခရစ်တော်မိန့်တော်မူခဲ့သော သမ္မာတရားကို အတွေ့အကြုံဖြင့် သိခဲ့သည်၊ “ဖခင်ကို … ငါ့ထက်ပို၍ချစ်သောသူသည် ငါ့ထံမတော်တဆဖြစ်သည်” (မဿဲ ၁၀:၃၇)။

34. Grieved for David. The experience was a shocking disillusionment for Jonathan. The open break with his father was most painful to him. His decision to cast his lot with the “son of Jesse” was being tested, but he refused to swerve from the right. Like Moses, who turned his back upon the throne of Egypt, Jonathan chose “rather to suffer affliction with the people of God, than to enjoy the pleasures of sin for a season” (Heb. 11:25). He knew by experience the truth Christ later spoke, “He that loveth father … more than me is not worthy of me” (Matt. 10:37).

၃၅. ကလေးငယ်တစ်ဦး။ ယုံသံသည်သည် “ကလေးငယ်” နှင့် လေးနှင့်မြှားများကို ယူဆောင်သွားခြင်းဖြင့် လယ်ကွင်းသို့ သူ၏ခရီးစဉ်၏ရည်ရွယ်ချက်ကို ဖုံးကွယ်ခဲ့သည်။ သူသည် အမဲလိုက်ရန် သို့မဟုတ် ပစ်မှတ်လေ့ကျင့်ရန်သာ သွားနေသည်ဟု သံသယရှိခံရမည်ဖြစ်သည်။

35. A little lad. By taking the “lad” and the bow and arrows Jonathan disguised the purpose of his journey into the field. He would be suspected merely of going on a hunt or for target practice.

၃၈. အလျင်အမြန်ပြုလုပ်ပါ။ အခန်းကြီး ၂၂ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ။ ဤစကားလုံးများကို ဒါဝိဒ်အား အခြေအနေ၏ အလွန်ဆိုးရွားမှုကို အထင်အရှားပြရန် ထည့်သွင်းခဲ့သည်။

38. Make speed. Compare v. 22. These words were added to impress upon David the extreme gravity of the situation.

၄၁. ဒါဝိဒ်သည် သာလွန်ခဲ့သည်။ စကားလုံးအတိုင်း “ဒါဝိဒ်သည် ကြီးမြတ်စေခဲ့သည်”။ ဤဝါကျ၏ တိကျသောအဓိပ္ပာယ်သည် မရေရာပါ။ ဂရိဘာသာပြန်ကျမ်း (LXX) တွင် ကြာရှည်ငိုကြွေးခြင်း သို့မဟုတ် အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသည့်အထိ ငိုကြွေးခြင်းဟူသော အယူအဆကို ဖော်ပြထားသည်။ အချို့က စကားလုံးအတိုင်း “ဒါဝိဒ်သည် ကြီးမြတ်လာစေခဲ့သည်” သို့မဟုတ် ရှေ့ဆက်ရမည့် စမ်းသပ်မှုအတွက် “အားဖြည့်ခံရသည်” ဟူသော အဓိပ္ပာယ်ဖြင့် နားလည်ကြသည်။

41. David exceeded. Literally, “David caused to become great.” The exact meaning of this clause is uncertain. The LXX conveys the idea of weeping a long time or to a great climax. Some have understood the words literally in the sense of David being “made great” or “strengthened” for the ordeal ahead.

ellen g. white comments

1–42 PP 654, 655

1–3, 5 PP 654

6, 7, 25–35, 41, 42 PP 655

အခန်းကြီး - ၂၁

chapter 21

၁. ဒါဝိဒ်သည် နောဘမြို့၌ အဟိမလက်ထံမှ သန့်ရှင်းသောမုန့်ကို ရယူခဲ့သည်။ ၇. ဒိုယက်သည် ထိုနေရာ၌ ရှိနေခဲ့သည်။ ၈. ဒါဝိဒ်သည် ဂိုလျတ်၏ဓားကို ယူခဲ့သည်။ ၁၀. ဒါဝိဒ်သည် ဂါသမြို့၌ မိမိကိုယ်မိမိ ရူးသလိုဟန်ဆောင်ခဲ့သည်။

David at Nob obtaineth of Ahimelech hallowed bread. 7 Doeg was present. 8 David taketh Goliath’s sword. 10 David at Gath feigneth himself mad.

၁. နောဗ်။ ဤသည်မှာ ကျမ်းစာတွင် နောဗ်နေရာကို ပထမဆုံးအကြိမ် ဖော်ပြထားခြင်းဖြစ်သည်။ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းတစ်ခုလုံးတွင် နောဗ်ကို ခြောက်ကြိမ်သာ ဖော်ပြထားပြီး၊ ထိုခြောက်ကြိမ်အနက် လေးကြိမ်မှာ အခန်း ၂၁ နှင့် ၂၂ တွင်ဖြစ်သည်။ ဤဖော်ပြချက်များတွင် အခြားသိရှိထားသော နေရာများနှင့် တိကျသော ဆက်စပ်မှုကို ဖော်ပြထားခြင်းမရှိပေ။ သို့သော်၊ နေဟမိ ၁၁:၃၂ တွင် နောဗ်ကို ယေရုဆလင်မြို့ ဗိမာန်တော်ဧရိယာမှ အရှေ့မြောက်ဘက် မိုင် ၂.၅ ခန့်အကွာရှိ အာနသုတ်မြို့နောက်တွင် ဖော်ပြထားသည်။ ဟေရှာယအား အာရှုရိလူမျိုးတို့၏ ယေရုဆလင်သို့ မြောက်ဘက်မှ ချီတက်လာမှုအကြောင်း ရူပါရင်တွင် နောဗ်သည် အာနသုတ်နှင့် ယေရုဆလင်အကြားတွင် ရှိသည်ဟု ဖော်ပြထားသည် (ဟေရှာ ၁၀:၃၀-၃၂)။ သို့သော် ထိုရူပါရင်တွင် အာနသုတ်နှင့် နောဗ်အကြားတွင် အခြားမြို့နှစ်မြို့ကို ဖော်ပြထားသည်။ အာရှုရိလူသည် နောဗ်သို့ရောက်သောအခါ ဇိအုန်တောင်ကို လက်ဖြင့် လှုပ်ရမ်းသည်ဟု ဖော်ပြထားသည်။ ယေရုဆလင်မှ ရှေခင်သို့သွားသော ပြည်လမ်းသည် စကိုးပတ်တောင်ကို ဖြတ်သွားပြီး၊ ထိုနေရာမှ မြို့ကို နောက်ဆုံးအကြိမ် မြင်တွေ့နိုင်သည်။ စကိုးပတ်တောင်ထိပ်နားရှိ ညာဘက်တွင် နောဗ်ဖြစ်နိုင်သည်ဟု အချို့က ယူဆထားသော မြေပြန့်တစ်ခုရှိသည်။ ဤနေရာသည် ယေရုဆလင်မှ အာနသုတ်သို့ သွားရာလမ်း၏ တစ်ဝက်နီးပါးအကွာတွင် ရှိသည်။ အချို့ကမူ နောဗ်သည် သံလျှော်တောင်ပေါ်တွင် ရှိသည်ဟု ယူဆကြသည်။ ဖိလိတ္တိလူမျိုးတို့က သေတ္တာတော်ကို သိမ်းဆည်းပြီးနောက်၊ ရှီလောမြို့မှ တဲတော်ကို နောဗ်သို့ ပြောင်းရွှေ့ခဲ့သည်။ ထိုအချိန်တွင် သေတ္တာတော်သည် ကိရယတ်ယာရိမ်မြို့ရှိ အဘိနဒပ်၏ အိမ်တွင် ရှိနေသလဲဖြစ်သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် ဒါဝိဒ်သည် သေတ္တာတော်ကို ယေရုဆလင်သို့ ပြောင်းရွှေ့ခဲ့သည် (၂ ရာ. ၆:၂-၃)။ သေတ္တာတော်သည် တဲတော်တွင် မရှိသောကြောင့်၊ ထိုအချိန်က ဝန်ဆစ်များသည် ခရစ်တော်၏ ခေတ်ကဲ့သို့ ဗိမာန်တော်၏ အဆည်းအဆံတော်နေရာသည် ဗလာဖြစ်နေသကဲ့သို့ ဆောင်ရွက်ခဲ့ပုံရသည်။

1. Nob. This is the first reference in the Scriptures to this site. It is mentioned only six times in the entire OT, four of these occurring in chs. 21 and 22. In none of these is any definite relationship to other well-known sites given. However, in Neh. 11:32, Nob is mentioned immediately after Anathoth, a town about 2 1/2 mi. northeast of the Temple area in Jerusalem. In Isaiah’s vision of the Assyrian host approaching Jerusalem from the north, Nob is mentioned as being between Anathoth and Jerusalem (Isa. 10:30–32). But in that vision two other towns are mentioned between Anathoth and Nob. The Assyrian is seen to shake his hand against Mt. Zion when he reaches Nob. The main road to Shechem passes from Jerusalem north over Mt. Scopus, whence the last view of the city is to be had. To the right of this road near the top of Mt. Scopus is a plateau that some think could well be the site of Nob. This position would be not quite halfway from Jerusalem to Anathoth. Others think that Nob was on the Mt. of Olives. It was to Nob that the tabernacle had been removed from Shiloh after the ark had been taken by the Philistines. As yet the ark was still in the house of Abinadab in Kirjath-jearim. David later removed the ark to Jerusalem (2 Sam. 6:2, 3). Because the ark was not in the tabernacle at this time, the services were probably conducted in much the same way as in Christ’s day when the most holy place of the Temple was empty.

အဟိမလက်။ ၂ ရာ. ၈:၁၇ ကို ကြည့်ပါ။

Ahimelech. See on 2 Sam. 8:17.

ယဇ်ပုရောဟိတ်။ တဲတော်ကို ဦးစီးတာဝန်ယူထားသော ယဇ်ပုရောဟိတ်ချုပ်ဖြစ်ပုံရသည်။ ရှေ့တော်မုန့် (အခန်း ၆) ရှိနေခြင်းသည် တဲတော်သည် ယခုအခါ နောဗ်တွင် ရှိနေကြောင်း ပြသသည် (PP ၆၅၆ ကိုကြည့်ပါ)။

The priest. Evidently the high priest, in charge of the sanctuary. The presence of the shewbread (see v. 6) shows that the tabernacle was now at Nob (see PP 656).

ထိတ်လန့်သောစိတ်။ စကားလုံးအရ “တုန်လှုပ်သည်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ဒါဝိဒ်၏ မျက်နှာပေါ်တွင် စိုးရိမ်မှုနှင့် ကြောက်ရွံ့မှုများ ထင်ဟပ်နေသည်။ အဟိမလက်သည် တစ်ခုခုမမှန်ကြောင်း သိရှိထားသည်။ ဒါဝိဒ်၏ အမူအရာသည် ယခင်ကထက် လုံးဝကွဲပြားနေသောကြောင့် အဟိမလက်သည် မည်သည့်လှုပ်ရှားမှုပြုလုပ်ရမည်ကို စိတ်ရှုပ်ထွေးနေသည်။

Was afraid. Literally, “trembled.” Anxiety and fear were on David’s face. Ahimelech knew that something was radically wrong. David’s whole attitude was so different from what it had been previously that Ahimelech was perplexed to know what move to make.

၂. ရှင်ဘုရင်က အမိန့်ပေးသည်။ ဒါဝိဒ်သည် အဟိမလက်အား အချက်အလက်များကို လုံးဝမမှန်ကန်စွာ ဖော်ပြခဲ့သည်မှာ သံသယမရှိပေ။ ဒါဝိဒ်သည် အန္တရာယ်ကြီးမားသော နေရာတွင် ရှိနေခဲ့သည်။ မကြာသေးမီက ဖြစ်ပွားခဲ့သော အဖြစ်အပျက်များကြောင့် သူသည် လက်ရှိစမ်းသပ်မှုများကို ဘုရားသခင်၏ ခေါ်သောအသံနှင့် အကာအကွယ်ပေးမှုသက်သေများဖြင့် မမြင်နိုင်ခဲ့ပေ။ အကယ်၍ သူသည် ရှမွေလထံသို့ ထွက်ပြေးသွားပါက၊ ထိုသက်ကြီးရွယ်အိုသူ၏ အသက်ကို အန္တရာယ်ပြုနိုင်သည်။ အကယ်၍ သူသည် ဂိဗျာရှိ မိမိအိမ်သို့ ပြန်သွားပါက၊ သူ၏ဇနီးသည် သေဆုံးနိုင်သည်။ သူ၏ စိတ်ရင်းမှန်ဖြင့် သခင်ဘုရားထံ မေးမြန်းလိုသည်။ သူတွေးမိသော တစ်ခုတည်းသော နေရာမှာ နောဗ်ရှိ တဲတော်ဖြစ်သည်။ ရှောလ်သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်အား စစ်ပွဲတွင် အတူရှိရန် တောင်းဆိုထားသောကြောင့်၊ ဒါဝိဒ်သည် တစ်ထောင်အုပ်မှူးအဖြစ် (အခန်း ၁၈:၁၃) နောဗ်တွင် စစ်ရေးလှုပ်ရှားမှုများမပြုမီ အကူအညီတောင်းရန် ရပ်တန့်ခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။

2. The king hath commanded. There is no question about the fact that David gave Ahimelech a complete misrepresentation of the facts. David was in a place of great danger. He had been so overwhelmed by the turn of recent events that it was difficult for him to view present tests in the light of manifest evidences of God’s call and protective watchcare. If he fled to Samuel, he might endanger the life of that venerable man. If he returned to his own home in Gibeah, his presence might incur the death of his wife. In the sincerity of his soul he longed to inquire of the Lord, and the only place he could think of was the tabernacle at Nob. Inasmuch as Saul had required the priest to be in attendance upon him in war, it is probable that David, as captain over a thousand (ch. 18:13), had previously stopped at Nob for help before proceeding on his various forays.

ဒါဝိဒ်သည် သူ၏လုပ်ရပ်အတွက် နားလည်မှုမရှိဟု အကြောင်းပြမရသော်လည်း၊ ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို စွန့်ပစ်မထားခဲ့ပေ။ ဒါဝိဒ်သည် အခြေအနေအားလုံးကို သိထားသည့် ရှမွေလထံသို့ သွားခဲ့လျှင် ပိုကောင်းပေလိမ့်မည်။ ဘုရားသခင်တွင် အခက်အခံမှ လွတ်မြောက်ရန် နည်းလမ်းထောင်ပေါင်းများစွာ ရှိသည်။ အကယ်၍ ဒါဝိဒ်သည် အဟိမလက်အား အမှန်တရားကို ပြောပြခဲ့လျှင်၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်သည် ကြိုတင်သတိပေးခံရပြီး ရှင်ဘုရင်၏ လူသတ်လက်မှ လွတ်မြက်နိုင်ခဲ့ပေလိမ့်မည် (PP ၆၅၆ ကိုကြည့်ပါ)။

His problem now was to make inquiry without giving Ahimelech any real knowledge of the situation. That the priest did inquire for him seems evident from Doeg’s tale to Saul (ch. 22:10), and Ahimelech’s implied admission of utter ignorance of any trouble between Saul and his son-in-law (ch. 22:14, 15). David found the situation at Nob greatly complicated by Doeg’s presence. It seemed as if everything was against him. He needed help, and in the moment of temptation it appeared that the only way to get assistance and at the same time protect the priest was to speak in such a way as to keep Ahimelech from knowing his reason for coming. In this resort to deception David did wrong (see PP 656).

ဤနေရာတွင် သမ္မာကျမ်းစာက ဒါဝိဒ်၏ လှည့်ဖြားမှုကို ရှုတ်ချခြင်းမပြုသည့်အချက်ကို ၎င်းလုပ်ရပ်ကို တရားမျှတကြောင်း ယူဆရန်မဖြစ်ပေ။ ကျမ်းစာသည် တင်းကြပ်သော သစ္စာရှိမှုကို လိုအပ်သည်။

The fact that the Bible here does not condemn David’s duplicity must not be taken as a justification of the act. The Scriptures require strict truthfulness.

ထိုခေတ်၏စံနှုန်းများအရ ဒါဝိဒ်၏ ဟန်ဆောင်မှုကို အကာအကွယ်ပေးနိုင်ဖွယ်ရှိသည်ဟု ယူဆခဲ့သည်။ အနီးအဝေးရှိလူမျိုးများအကြားတွင် အသက်ကယ်တင်ရန် လိမ်ညာပြောဆိုခြင်းသည် ရာဇဝတ်မှုမဟုတ်ဟု ယုံကြည်ခဲ့ကြသည်—ယနေ့ခေတ်တွင်လည်း အကြီးအကျယ်ထိန်းသိမ်းထားဆဲဖြစ်သည်။ ဂိဗောင်လူမျိုးများသည် ထိုသို့သောအကြံအစည်ကို အသုံးပြုခဲ့ပြီး ၎င်းတို့၏အသက်များကို လွတ်မြောက်စေခဲ့သည် (ယောရှု ၉:၃–၁၈)။ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် ထိုခေတ်၏ဓလေ့ထုံးစံများဖြင့် ညစ်ညမ်းနေသောလူများကို လက်ခံခဲ့သော်လည်း၊ သူတို့ကို ပိုမိုမြင့်မားသောစံနှုန်းသို့ ဦးဆောင်ရန် ကြိုးပမ်းခဲ့သည်။ ထိုခေတ်၏ဓလေ့ထုံးစံများကို ရံဖန်ရံခါ သို့မဟုတ် ပုံမှန်လေ့ကျင့်ခြင်းကြောင့် သူတို့ကို ငြင်းပယ်ခြင်း သို့မဟုတ် စွန့်ပစ်ခြင်းမပြုခဲ့ပေ။ ဤအကြောင်းအရာများအားလုံးတွင် ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုကို နောက်ဆုံးတွင် ဆောင်ကြဉ်းရန် ဘုရားသခင်၏အစီအစဉ်ဖြစ်ခဲ့သည်။

From the standpoint of the standards of the day David’s dissimulation would be regarded as reasonably defensible. It is said that among the peoples of the Near East it was—and still is to a great extent—believed that it was not a crime to tell a lie to save a life. The Gibeonites resorted to such stratagem, and yet their lives were spared (Joshua 9:3–18). But though God accepted men tainted with the customs of the day, He was trying to lead them on to a higher standard. He did not reject them or forsake them for the occasional or perhaps habitual practice of the customs of the time. It was God’s plan eventually to bring about reform in all these matters.

ဒါဝိဒ်သည် သူ၏လုပ်ရပ်အတွက် နားမလည်ခြင်းကို အကြောင်းပြချက်ထားမပြခဲ့သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်က သူ့ကို စွန့်ပစ်ခြင်းမပြုခဲ့ပေ။ သူသည် ကိစ္စတစ်ခုလုံးကို သိရှိထားသော ရှမွေလထံ သွားခဲ့လျှင် ပိုမိုကောင်းမွန်လိမ့်မည်။ ဘုရားသခင်တွင် အခက်အခဲမှ ထွက်ပေါက်ပေါင်းတစ်ထောင်ရှိသည်။ အကယ်၍ ဒါဝိဒ်သည် အာဟိမလက်အား အမှန်တရားကို ပြောခဲ့လျှင်၊ ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကြိုတင်သတိပေးခံရပြီး ဘုရင်၏ လူသတ်လက်မှ လွတ်မြောက်နိုင်ခဲ့လိမ့်မည် (PP 656 ကိုကြည့်ပါ)။

Although David could not plead ignorance for his act, God did not forsake him. Perhaps it would have been better for him to have gone to Samuel, who was acquainted with the whole matter. God had a thousand ways out of the difficulty. If David had told Ahimelech the truth, the priest would have been forewarned and could have escaped the murderous hand of the king (see PP 656).

ငါခန့်အပ်ထားသည်။ ဤဝါကျသည် သဒ္ဒါအရ ရှောလု၏စကားဖြစ်နိုင်သလို ဒါဝိဒ်၏စကားလည်း ဖြစ်နိုင်သည်။ ဒါဝိဒ်သည် သူ၏လူများကို ဂိဗအာ မှ ဗက်လင်မ်သို့သွားသော အရှေ့ဘက်လမ်းအနီးတွင် ရှောလု၏အရာရှိများကို သူ့ကိုဖမ်းရန် ဗက်လင်မ်သို့လာရောက်သည့်လမ်းကို စောင့်ကြည့်ရန် နေရာချထားခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ ရှောလု၏ ကိုယ်စားလှယ်များ၏ လှုပ်ရှားမှုများကို သိရှိခြင်းသည် ဒါဝိဒ်အတွက် အလွန်တန်ဖိုးရှိလိမ့်မည်။

I have appointed. Grammatically this sentence could be interpreted as either the words of Saul or those of David. Perhaps David had stationed his men near the eastern road running from Gibeah to Bethlehem to watch for the officers of Saul on their way to Bethlehem to apprehend him. A knowledge of the movements of these emissaries of Saul would be of great value to David.

၄. သန့်ရှင်းသောမုန့်။ ရှေ့တော်မုန့် ၁၂ ချပ်သည် နေ့ခုနှစ်ရက်တိုင်း အသစ်ဖုတ်ထားသောမုန့်ဖြစ်ပြီး၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်များသာလွှဲမျှစွာစားရမည်ဟု လေဝီကျမ်းတရား ၂၄:၅-၉ တွင် ဖော်ပြထားသည်။

4. Hallowed bread. The 12 cakes of shewbread were replaced every Sabbath by a new baking. According to the Levitical regulations the old bread was to be eaten only by the priests and only in the holy place (Lev. 24:5–9).

ဒါဝိဒ်၏ ရှောလုထံမှ ထွက်ပြေးနေစဉ် ပုန်းအောင်းခြင်း—၁

David’s Wanderings When Fleeing From Saul—1

ဒါဝိဒ်၏ ရှောလုထံမှ ထွက်ပြေးနေစဉ် ပုန်းအောင်းခြင်း—၂

David’s Wanderings When Fleeing From Saul—2

အမျိုးသမီးများနှင့်ပတ်သက်ပြီး။ ကျွန်ုပ်တို့၏သတင်းအချက်အလက်အရ၊ မောရှေဥပဒေများတွင် ဓမ္မစင်ကြယ်သောသူများအား မုန့်စားသုံးခြင်းကို တားမြစ်ထားသည့်စည်းမျဉ်းမရှိခဲ့ပါ။ အချို့က ရှေးခေတ်နိုင်ငံများတွင် သာသနာပိုင်ယဇ်ပုရောဟိတ်များသည် ၎င်းတို့၏တာဝန်များကို မထမ်းဆောင်မီ အမျိုးသမီးများနှင့် ဝေးကွာနေထိုင်ရန် ထုံးစံရှိခဲ့သည်ဟု မှတ်ချက်ပြုကြပြီး၊ လေဝိသားများသည်လည်း ဤထုံးစံကို လိုက်နာခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ မောရှေဥပဒေအရ၊ ထိုသို့သောဆက်ဆံမှုသည် လူတစ်ဦးအား ညအချိန်အထိ ဓမ္မစင်ကြယ်မှုမရှိသူအဖြစ် သတ်မှတ်စေသည် (လေဝိ ၁၅:၁၆-၁၈; ထွက်မြောက်ရာ ၁၉:၁၅ ကိုလည်းကြည့်ပါ)။ ဖြစ်နိုင်သည်မှာ ဘုရင်၏လုပ်ငန်းအရေးပေါ်ကိစ္စကြောင့်နှင့် ဒါဝိဒ်သည် ဘုရင်၏သားမက်ဖြစ်ပြီး ဘုရင်၏ကိုယ်စားလှယ်ဖြစ်ပုံရသည့်အတွက်၊ အဟိမလက်သည် ဒါဝိဒ်နှင့် သူ၏လူများ ဓမ္မစင်ကြယ်ဖြစ်သည်ဟူသော အခြေခံပေါ်တွင် ဥပဒေ၏စာသားကို လျစ်လျူရှုခဲ့သည်။

From women. As far as our information goes there was nothing in the Mosaic regulations forbidding the eating of the bread by those who were ceremonially clean. Some have observed that it was the custom in ancient nations even for heathen priests to keep themselves from women before performing their official duties, and it is quite likely that the Levites observed this custom also. According to Mosaic law, such intercourse rendered a person ceremonially unclean till evening (Lev. 15:16–18; see also Ex. 19:15). Probably because of the urgency of the king’s business, and because David was the son-in-law and apparently the agent of the king, Ahimelech winked at the letter of the law on the basis that David and his men were ceremonially pure.

ရှေ့တော်မုန့်၊ စကားလုံးအရ “ရှေ့တော်မုန့်” သည် ခရစ်တော်၊ အသက်ရှင်သောမုန့်ကို ပုံဆောင်သည် (ယောဟန် ၆:၂၈-၅၁)။ လူသားအားလုံး၏အစားအစာ၊ ဝိညာဉ်ရေးရာနှင့် လောကီရေးရာနှစ်မျိုးစလုံးသည် ခရစ်တော်၏ ဖျန်လှူမှုမှသာ ရရှိသည်။ မန္နမုန့်နှင့် ရှေ့တော်မုန့်နှစ်မျိုးစလုံးသည် “လူသည် မုန့်ဖြင့်သာမဟုတ်၊ ထာဝရဘုရား၏နှုတ်ကပတ်တော်မှထွက်သော စကားတိုင်းဖြင့် အသက်ရှင်သည်” ဟူသောအချက်ကို သက်သေထူသည် (တရားဟောရာ ၈:၃)။ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာအစားအစာအရ၊ မုန့်ငါးလုံးသည် ဒါဝိဒ်နှင့်သူ၏လူများအတွက် အနည်းငယ်သာဖြစ်သည်။ သို့သော် အဟိမလက်သည် “ထာဝရဘုရားထံတောင်းမေးခဲ့သည်” အပြင်၊ ဒိုအက်က သက်သေထူသည့်အတိုင်း “အစားအစာ” ပေးခဲ့သည်ဆိုပါက (၁ ဓမ္မရာဇဝင် ၂၂:၁၀)၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်ထံ လာရောက်ခြင်းသည် ထပ်လောင်းတန်ဖိုးရှိသည်။ ဒါဝိဒ်သည် သူရယူထားသော မုန့်၏အဓိပ္ပာယ်ကို စဉ်းစားခဲ့ပါက၊ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏ရှေ့တော်သည် သူသွားလေရာရာ၌ အတူရှိမည်ဟူသော အမှန်တရားကို သူ့အား ပြန်လည်သဘောပေါက်စေခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ ဒါဝိဒ်သည် လာမည့်စမ်းသပ်မှုနှစ်များတွင် ထိုသို့သောအာမခံချက်ကို လိုအပ်လိမ့်မည်။

The shewbread, literally “bread of the Presence,” typified Christ, the living Bread (John 6:28–51). All of man’s food, both spiritual and temporal, is received only through the mediation of Christ. Both the manna and the shewbread witnessed the fact that “man doth not live by bread only, but by every word that proceedeth out of the mouth of the Lord doth man live” (Deut. 8:3). From the viewpoint of physical food, five loaves meant little to David and his men. But if Ahimelech “enquired of the Lord,” as well as supplying “victuals,” as Doeg testified (1 Sam. 22:10), the visit to the priest was of added value. Perhaps, too, if David thought of the significance of the bread he had secured, it helped him to realize anew the truth that God’s presence would go with him wherever he went. David would need such assurance in the trying years ahead.

၆. မုန့်ပူ။ အချို့က ၎င်းကို ဒါဝိဒ်သည် ဥပုသ်နေ့တွင် တဲတော်သို့ လာရောက်ခဲ့သည်ဟူသော သက်သေအဖြစ် ညွှန်ပြသော်လည်း၊ မှတ်တမ်းတွင် မုန့်ကို ထုတ်ယူပြီး မုန့်ပူဖြင့် အစားထိုးခဲ့သည်ဟု ဖော်ပြထားသည်။

6. Hot bread. Some point to this as evidence that David visited the tabernacle on the Sabbath day, but the record merely states that the bread had been taken out when hot bread replaced it.

၇. ဒိုအက်၊ ဧဒုံလူ။ ဖြစ်နိုင်သည်မှာ ရှောလု၏ ဧဒုံတို့ဆန့်ကျင်သောစစ်ပွဲမှ (၁၄:၄၇) ပြန်လည်ယူဆောင်လာသော ဓားစာခံများ သို့မဟုတ် ကျွန်များထဲမှ တစ်ဦးဖြစ်သည်။

7. Doeg, an Edomite. Probably one of the hostages or slaves brought back from Saul’s war against Edom (ch. 14:47).

ထိန်းသိမ်းထားခြင်း။ ဒိုအက်သည် ဟေဗြဲဘာသာကို လက်ခံကျင့်သုံးပြီး သူ၏ကတိသစ္စာပြုရန် တဲတော်တွင်ရှိနေသည် (PP ၆၅၆)။ ဤကတိသစ္စာများ၏ အခြေအနေများကို မသိရပါ။ သူသည် အဟိမလက်၏ ဆုံးမခြင်းကို ခံရမည့် အမှားတစ်ခုခုကို ကျူးလွန်ခဲ့ပုံရပြီး၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်၏ ဤလုပ်ရပ်သည် ဒိုအက်သည် နောက်ပိုင်းတွင် အဟိမလက်ကို သတင်းပေးသူအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားရခြင်း၏ အဓိကအကြောင်းအများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည် (PP ၆၅၉)။

Detained. Doeg had embraced the Hebrew religion and was at the tabernacle paying his vows (PP 656). The circumstances of these vows are not known. Evidently he had committed some trespass which merited the rebuke of Ahimelech, for this action of the priest was one of the primary reasons why Doeg later turned informer against Ahimelech (PP 659).

၈. လှံသို့မဟုတ် ဓားရှည်။ ဒိုအက်ကိုတွေ့သောအခါ၊ ဒါဝိဒ်သည် ဂိဗျာမှ အလျင်စလိုထွက်ခွာလာခဲ့သဖြင့် တိုက်ခိုက်မှုမှ ကာကွယ်ရန် လက်နက်များကို စုဆောင်းရန် အချိန်မရခဲ့ကြောင်း သဘောပေါက်ခဲ့သည်။ တရားမဝင်သူအဖြစ် သူသည် သူ့ကိုတွေ့ရှိသူမည်သူ၏သာ သနားကရုဏာသို့ ရောက်ရှိမည်ဖြစ်သည်။

8. Spear or sword. Seeing Doeg, David realized that he had left Gibeah so hastily that he had not had time to gather any weapons to protect himself in case of attack. As an outlaw he would be at the mercy of anyone who found him.

၉. ဂိုလျတ်၏ဓားရှည်။ ဂိုလျတ်၏သံချပ်ကာအားလုံးသည် ဒါဝိဒ်၏ကိုယ်ပိုင်ပစ္စည်းဖြစ်လာခဲ့သည်။ ဖြစ်နိုင်သည်မှာ ယခင်က သူကိုယ်တိုင် ဘုရားသခင်အား ကျေးဇူးတော်ချီးမွမ်းခြင်းအဖြစ် ဓားရှည်ကို တဲတော်သို့ ပေးအပ်ခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ ဒါဝိဒ်သည် တဲတော်သည် လက်နက်သိုလှောင်ရုံမဟုတ်ကြောင်း သိရှိထားသော်လည်း၊ ဓားရှည်သည် ထိုနေရာ၌ရှိနေနိုင်သည်ဟု တွေးမိပြီး၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်ထံတွင် ချေးနိုင်မည့်လက်နက်များရှိမရှိကို ပေါ့ပေါ့ပါးပါးမေးမြန်းခဲ့သည်။

9. Sword of Goliath. All Goliath’s armor had become David’s own personal property. It is probable that previously he had himself presented the sword to the tabernacle as a thank offering to God. David was well aware that the tabernacle was not an armory, but probably thinking of the possibility of the sword’s still being there, he asked in an offhand manner whether the priest had any weapons he could borrow.

ထိုသို့သောအရာမရှိ။ ဓားရှည်ကို တဲတော်တွင်ထားရှိပုံနှင့် ၎င်းကို ထုပ်ပိုးထားပုံဖြင့်၊ ၎င်းသည် ဣသရေလလူမျိုးအား ဘုရားသခင်က ပေးသနားထားသည့် ကြီးမားသောအောင်မြင်မှု၏ အမှတ်တရ အဖြစ်ထားရှိထားကြောင်း သိရှိနိုင်သည်။ ဒါဝိဒ်သည် ဤဓားရှည်ကို ရရှိမည့်အတွေးကြောင့် ဝမ်းသာပုံရပြီး၊ ၎င်းသည် ၎င်း၏စစ်ရေးတန်ဖိုးထက်၊ ဘုရားသခင်၏ အကာအကွယ်နှင့်လမ်းညွှန်မှု၏ အဆက်မပြတ်သတိပေးမှုအဖြစ် ဖြစ်နိုင်သည်။ ဤအခိုက်အတန့်တွင် သူသည် ထိုသို့သောအားပေးမှုကို လိုအပ်ခဲ့သည်။

None like that. By the position of the sword in the tabernacle and by the way in which it was wrapped, one would know that it was kept as a memorial of a great victory providentially given to Israel. David appeared happy over the thought of securing this sword, perhaps not so much for its military value as for the constant reminder it would be of the protective guidance of the Lord. He needed such encouragement at this moment.

၁၀. အာခိရှ်။ အာခိရှ်ကို ဆာလံ ၃၄ ၏ခေါင်းစဉ်တွင် အဘိမလက်ဟု ခေါ်ဆိုထားပြီး၊ အာခိရှ်သည် ဖိလိတ္တိအမည်ဖြစ်ပြီး၊ အဘိမလက်သည် ရှေမိတ်အမည်ဖြစ်သည်။ ဤဆာလံကို ဒါဝိဒ်သည် ဖိလိတ္တိလူများရှေ့တွင် အရူးဟန်ဆောင်စဉ် ရေးသားခဲ့သည်။ တရားမဝင်သူအဖြစ် ဒါဝိဒ်သည် ဣသရေလတွင် အကူအညီမရှာနိုင်ခဲ့ပါ။ တစ်နိုင်ငံ၏တရားမဝင်သူများကို ထိုနိုင်ငံ၏ရန်သူများက ခိုလှုံခွင့်ပေးခြင်းသည် ထုံးစံဖြစ်သည်။ ဂါသသည် နောဘမှ ၃၀ မိုင်ထက်မပိုသော အကွာအဝေးတွင်ရှိသည်။ ရှောလုသည် ထိုနေရာတွင် သူ့ကိုရှာဖွေရန် မစဉ်းစားဖွယ်ရှိသည်။ ဒါဝိဒ်သည် သူ၏ဇနီးမိခေလအတွက် မယားဝယ်ကြေးအဖြစ် ပေးခဲ့သည့်နယ်မြေနှင့် ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်ခဲ့သည်။ အကယ်၍ သူသည် အာခိရှ်ထံတွင် ယုံကြည်မှုရရှိခဲ့ပါက၊ ရှောလုသည် သူ့ကိုဖမ်းဆီးရန် ခွင့်မပြုခံရဖွယ်ရှိသည်။

10. Achish. Achish is called Abimelech in the title of Ps. 34, Achish being a Philistine name, and Abimelech, Semitic. This psalm was written by David when he feigned madness before the men of Philistia. As an outlaw David could not find help in Israel. It was quite a common occurrence for the outlaws of a nation to be given shelter by the enemies of that nation. Gath was not far away, perhaps less than 30 mi. from Nob. Saul would hardly think of looking for him there. David was well acquainted with the country where he had obtained the dowry for his wife Michal. If he should confide in Achish, he was sure Saul would not be permitted to take him.

သမိုင်းတွင် ဘုရားသခင်၏သားသမီးများသည် ၎င်းတို့၏လူမျိုးများက ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခံရပြီး၊ ရန်သူဟု ယူဆခံရသူများထံမှ များစွာအကူအညီရရှိခဲ့သည့် ဥပမာများစွာရှိသည်။ ဥပမာ၊ ဇေဒကိယသည် ယေရမိ၏ပရောဖက်ပြုချက်ကြောင့် သူ့ကိုထောင်ချခဲ့သော်လည်း (ယေရမိ ၃၂:၃)၊ ဗာဗုလုန်သိမ်းပိုက်သူများက သူ့အား သနားကရုဏာပြခဲ့သည် (ယေရမိ ၄၀:၁-၆)။ ဒါဝိဒ်၏အတွေ့အကြုံများသည် ထူးဆန်းသော ဆန့်ကျင်ဘက်များနှင့် ဝိရောဓိများကို ပြသခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို ပြည်နှင်ဒဏ်ပေးခံရသူအဖြစ် အဘယ်ကြောင့် ခွင့်ပြုခဲ့သနည်း။ တစ်နေ့တွင် ဘုရင်၏သားမက်ဖြစ်ပြီး၊ နောက်တစ်နေ့တွင် မုန့်တောင်းခံရသည့်အခြေအနေတွင် ဘုရားသခင်က ခွင့်ပြုပေးခြင်းဖြင့် မည်သည့်သင်ခန်းစာကို ပေးခဲ့သနည်း။

History reveals many instances in which God’s children have been persecuted by their own people and greatly helped by those who were considered enemies. Zedekiah, for instance, imprisoned Jeremiah for his prophecy (Jer. 32:3), but the Babylonian conquerors showed him mercy (Jer. 40:1–6). David’s experiences exhibited strange contrasts and paradoxes. Why did God permit him to become an exile? What training was there in God’s allowing him one day to be son-in-law to the king, and the next day to beg for bread?

၁၁. နိုင်ငံ၏ဘုရင်။ ဤယူဆချက်သည် ဖိလိတ္တိလူမျိုးများက ဒါဝိဒ်အား ဘိသိက်ပေးထားသည်ကို သိရှိထားခြင်းကြောင့် ဖြစ်နိုင်ချေနည်းပါသည်။ ဖြစ်နိုင်သည်မှာ သူသည် ဂိုလျတ်၏စိန်ခေါ်မှုကို လက်ခံခဲ့သူဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် သူ့အား ရန်သူနှင့်မိတ်ဆွေများကြားတွင် ထိုနေ့၏သူရဲကောင်းအဖြစ် နာမည်ရရှိစေခဲ့သည်။ သူသည် ဣသရေလ၏ အကြံ့ခိုင်ဆုံးသော ခုခံကာကွယ်သူအဖြစ် သက်သေပြခဲ့သည်။

11. King of the land. This conclusion was probably not because the Philistines knew of David’s anointing, but more likely because he was the one who had accepted Goliath’s challenge. This had won him the reputation among enemy and friend alike, of being the hero of the day. He had proved to be Israel’s stoutest defender.

၁၃။ သူ့ကိုယ်သူ အရူးဟန်ဆောင်ခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ အကြောင်းပြချက်မရှိသော ဒုတိယအမှားဖြစ်သည် (ခရိုနီကယ် ၂၁:၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤအတွေ့အကြုံ၏ရလဒ်များက ဒါဝိဒ်အား ဘုရားသခင်ထံတွင် ပိုမိုအားကိုးရန်လိုအပ်ကြောင်း သိမြင်စေခဲ့သည်။ သူ၏ဆက်ဆံရေးအသစ်တွင် သူ၏စိတ်နှလုံးသည် ကျေးဇူးတော်ချီးမွမ်းခြင်းဖြင့် ပြည့်နှက်ခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်အား ချီးမွမ်းရာတွင် သူသည် ဆာလံ ၃၄ ကို ရေးဖွဲ့ရန် လှုံ့ဆော်ခြင်းခံခဲ့ရသည်။ အချို့က ဒါဝိဒ်သည် ဂတ်မြို့၏ရှင်ဘုရင်ထံ ပထမအကြိမ်သွားရောက်စဉ်က ဆာလံ ၅၆ ကို ရေးဖွဲ့ခဲ့သည်ဟု ယူဆကြသည်။ သို့သော် ရှောလု၏ အာဃာတဖြင့် နှိပ်စက်ခြင်းကြောင့် ဒါဝိဒ်သည် အသက်ရှင်ရန်ပင် မျှော်လင့်ချက်မဲ့ခဲ့သည့်အချိန် ဒုတိယအကြိမ်သွားရောက်စဉ်ကာလသို့ ဆာလံ ၅၆ ကို သတ်မှတ်ရန်က ပိုမိုသင့်လျော်ပေမည် (ခရိုနီကယ် ၂၇ ကိုကြည့်ပါ)။

13. Feigned himself mad. A second error for which there is no justification (see ch. 21:2). The results of this experience led David to see the necessity of placing greater dependence upon God. In his new relationship his heart was filled with thanksgiving, and in his praise to God he was inspired to compose the 34th psalm. Some place David’s composition of the 56th psalm during his first visit to the king of Gath. It is probably better to assign it to the time of David’s second visit, after Saul had so relentlessly pursued him that he almost despaired even of life itself (see ch. 27).

ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရ သွေးဆောင်မှုနှင့် စုံစမ်းမှုကြီးမားသည့်အချိန်မျိုးတွင်၊ ရန်သူများကို ချီးမြှောက်ပြီး မိတ်ဆွေများကို နှိမ့်ချခံရသည့်အခါ၊ မည်သည့်လမ်းကို လှုပ်ရှားသွားသည်ဖြစ်စေ လိုအပ်သော အကြံဉာဏ်နှင့် အကူအညီကို လွဲချော်နေရသည့်အခါ၊ ရှောလုထံမှ ဒါဝိဒ်ထွက်ပြေးလွတ်မြောက်ခြင်း၊ နောဗ်မြို့ရှိ အဟိမလက်နှင့် ဒိုအက်တို့နှင့် ထိတွေ့ဆက်ဆံခြင်း၊ ဣသရေလ၏ရန်သူများရှိရာ ဂတ်မြို့သို့ ထွက်ပြေးခြင်းတို့၏ ဇာတ်လမ်းကို ပြန်လည်သုံးသပ်ရန်နှင့် ထိုအချိန်က ရေးဖွဲ့ခဲ့သည်ဟု ယူဆရသော သူ၏ လှုံ့ဆော်ခံရသည့် ကျေးဇူးတော်ချီးမွမ်းခြင်းဆာလံ (ဆာလံ ၃၄) ကို ဖတ်ရှုရန် သင့်လျော်ပေသည်။

In times of great personal temptation and trial, when enemies are exalted and friends are debased, when no matter which way one moves he is deprived of the counsel and help he needs, it is well to review the narrative of David’s escape from Saul, his contact with Ahimelech and Doeg at Nob, and his flight to the enemies of Israel at Gath, and then to read his inspired song of thanksgiving (Ps. 34) thought to have been composed at that time.

ellen g. white comments

1–15 PP 656, 657

အခန်းကြီး - ၂၂

chapter 22

၁. လူအုပ်စုများသည် အဒုလံမြို့ရှိ ဒါဝိဒ်ထံသို့ ခိုလှုံကြသည်။ ၃. မိဇပါမြို့၌ သူသည် မိဘများကို မောဘဘုရင်ထံ အပ်နှံသည်။ ၅. ဂဒ်ထံမှ သတိပေးခံရပြီး၊ သူသည် ဟာရတ်သို့ ရောက်ရှိလာသည်။ ၆. ရှောလုသည် သူ့ကိုလိုက်လံဖမ်းဆီးရန်သွားရင်း၊ သူ၏ကျွန်များ၏ သစ္စာမရှိမှုကို ညည်းညူသည်။ ၉. ဒိုယက်သည် အာဟိမလက်ကို စွပ်စွဲသည်။ ၁၁. ရှောလုသည် ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်များကို သတ်ရန် အမိန့်ပေးသည်။ ၁၇. ခြေလျင်တပ်သားများက ငြင်းဆန်သောကြောင့် ဒိုယက်သည် ၎င်းကို ကွပ်မျက်သည်။ ၂၀. အဘိယာသာသည် လွတ်မြောက်ပြီး ဒါဝိဒ်ထံသို့ သတင်းယူလာသည်။

1 Companies resort unto David at Adullam. 3 At Mizpeh he commendeth his parents unto the king of Moab. 5 Admonished by Gad, he cometh to Hareth. 6 Saul going to pursue him, complaineth of his servants’ unfaithfulness. 9 Doeg accuseth Ahimelech. 11 Saul commandeth to kill the priests. 17 The footmen refusing, Doeg executeth it. 20 Abiathar escaping, bringeth David the news.

၁။ အဒုလံလှိုဏ်ဂူ။ ဂျိုးဇီဖပ်စ် (Antiquities vi. 12. 3) ၏ဖော်ပြချက်အရ၊ အဒုလံမြို့အနီးရှိ လှိုဏ်ဂူတစ်ခုဖြစ်သည်။ အဒုလံသည် ဂျေရုဆလင်မြို့တောင်အနောက်ဘက် ၁၆ မိုင်နှင့် ၁/၄ မိုင် (၂၆ ကီလိုမီတာ) အကွာရှိ ခါရိဘတ်အက်ရှ်-ရှိခ်မဒ်ခ်ကူရ်နှင့် တူညီသည်ဟု ဖော်ထုတ်ခံရသည်။ ဤမြို့သည် ဒါဝိဒ်နှင့် ဖိလိသတိုင်းဧရာမကြီးတို့တွေ့ဆုံခဲ့သည့် ဧလာချိုင့်ဝှမ်း၏ အရှေ့ဘက်စွန်းတွင်ရှိသည်။ ဤတောင်ကုန်းများတွင် လှိုဏ်ဂူများစွာရှိပြီး အချို့မှာ အလွန်ကြီးမားသည်။ သဲကျောက်ဖွဲ့စည်းမှုသည် အလွန်ပျော့ပျောင်းသောကြောင့် ဂူများ၏ပန်းကန်များကို ခွံများဖြင့် ဖြတ်တောက်နိုင်သည်။ ရာစုနှစ်များကြာသည့်တိုင် ဤခွံများ၏အမှတ်အသားများ မပျောက်ကွယ်ပေ။ အချို့လှိုဏ်ဂူများတွင် သိုးထိန်းများက ၎င်းတို့၏သိုးများကို ထားရှိကြသည်။ အဒုလံမြို့တောင်ဘက်အနည်းငယ်အကွာရှိ အချို့ဂူများတွင် ပါလက်စတိုင်းမြို့များမှ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှုကြောင့် ထွက်ပြေးလာခဲ့ရသည့် အစောပိုင်းခရစ်ယာန်များနေထိုင်ခဲ့သည်ဟု သတင်းရရှိသည်။ အချို့ဂူများတွင် ရောမမြို့ရှိ ကတ်ကွန်းများနှင့်ဆင်တူသည့် သင်္ချိုင်းခန်းများနှင့် လျှို့ဝှက်ခန်းများပါရှိသည်။ အဒုလံသည် ဒါဝိဒ်သည် ဘက်လဟင်မြို့ရှိ ရေတွင်းမှ ရေတစ်ခွက်သောက်လိုသည့်အခါ ပုန်းအောင်းရာနေရာဖြစ်သည်။ သူ၏သစ္စာရှိလူရဲကောင်းသုံးဦးသည် ဂျေရုဆလင်အနီးရှိ ရေဖိမ်ချိုင့်ဝှမ်းကို ကျူးကျော်တိုက်ခိုက်ခဲ့သည့် ဖိလိသတိုင်းလူများ၏ တပ်ကြောင်းများကို ဖြတ်ကျော်ကာ ၎င်းတို့၏ချစ်လှစွာသောခေါင်းဆောင်အား ရေတစ်ခွက်ယူဆောင်လာရန် ၎င်းတို့၏အသက်ကို စွန့်လွှတ်ခဲ့ကြသည်။ ဒါဝိဒ်သည် ၎င်းတို့၏သစ္စာစောင့်သိမှုကြောင့် အလွန်ထိခိုက်ခံစားရပြီး ထိုရေကို ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် ယဇ်အဖြစ်သွန်းလောင်းခဲ့သည် (၂ ရာ. ၂၃:၁၃–၁၇; ၁ ရာ. ၁၁:၁၅–၁၉)။ ဤဖြစ်ရပ်သည် ရိတ်သိမ်းချိန်ဖြစ်သည့် နွေဦးနှင့် နွေရာသီအစောပိုင်းတွင် ဖြစ်ပွားခဲ့သည် (၂ ရာ. ၂၃:၁၃; ဆာ. ၂၃:၁)။ ဒါဝိဒ်သည် ဤဂူတွင် ဆောင်းရာသီကို ဖြတ်သန်းခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။

1. Cave Adullam. According to Josephus (Antiquities vi. 12. 3), a cave near the city of Adullam. Adullam has been identified with Khirbet esh– Sheikh Madhkûr, 16 1/4 mi. (26 km.) southwest of Jerusalem on the western slope as the mountains fall off toward the Shephelah. The town is at the eastern end of the Valley of Elah, where David met the Philistine giant. Many caves are found in these hills, some of which are very large. The sandstone formation is so soft that the walls can be cut down with shells. Even centuries have not erased the marks of these shells. In some of these caverns the shepherds kept their flocks. In some, a few miles south of Adullam, the early Christians are reported to have lived at the time persecution drove them out of the cities of Palestine. Some of the caves contain burial vaults and crypts similar to those in the catacombs at Rome. Adullam was the hiding place of David when he longed for a drink from the well at Bethlehem. Three of his valiant men risked their lives to thread through the lines of the Philistines, who had raided the Valley of Rephaim near Jerusalem, and to bring their beloved leader a drink. So overcome was David by their loyalty that he poured out the water as a libation before the Lord (2 Sam. 23:13–17; 1 Chron. 11:15–19). This incident occurred in the time of harvest (2 Sam. 23:13; cf. 1 Sam. 23:1), the spring and early summer of the year. David had probably spent the winter in this cave.

အဒုလံလှိုဏ်ဂူတွင်ရှိစဉ် ဒါဝိဒ်သည် ဆာလံ ၅၇ ကို ရေးသားခဲ့သည်ဟု ၎င်း၏ခေါင်းစဉ်တွင် ဖော်ပြထားသည်။ သူ၏ယုံကြည်ခြင်းနှင့် ရဲစွမ်းသတ္တိကို ပြန်လည်ရရှိလာပြီး၊ သူသည် “ခြင်္သေ့များထဲတွင်” နှင့် “လူများ၏အလယ်တွင်၊ ၎င်းတို့၏သွားများသည် လှံများနှင့်မြှားများဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့၏လျှာသည် ထက်မြသောဓားဖြစ်သည်” (ဆာ. ၅၇:၄) ဟု ခံစားရသော်လည်း၊ ဘုရားသခင်၏ကယ်တင်ခြင်းအပေါ် ယုံကြည်မှုကို ဖော်ပြခဲ့သည်။ သူ၏ပြောင်းလဲလာသောသဘောထားသည် အချို့က အကြံပြုထားသည့်အတိုင်း၊ ဂဒ်ပရောဖက်ရောက်ရှိလာခြင်းကြောင့် တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းရှင်းပြပေးနိုင်သည် (အပိုဒ် ၅ ကိုကြည့်ပါ)။

While in the cave of Adullam David wrote the 57th psalm, according to its heading. Recovering his faith and courage, he now expressed his confidence in God’s deliverance, even though he found himself “among lions: and even among … men, whose teeth are spears and arrows, and their tongue a sharp sword” (Ps. 57:4). His changed attitude may in part be accounted for by the presence of the prophet Gad, who, as some have suggested, joined David and his companions at the cave (see on v. 5).

၃၊ ၄. ဒါဝိဒ်၏ မိဘများအတွက် ဂရုစိုက်မှု။—ဒါဝိဒ်၏ စိုးရိမ်မှုသည် သူကိုယ်တိုင်အတွက်သာမဟုတ်ဘဲ၊ သူ၏အန္တရာယ်ကို သူသိရှိထားသော်လည်း၊ သူ၏ဖခင်နှင့်မိခင်အတွက်လည်း စဉ်းစားခဲ့သည်။ သူသည် သူတို့အတွက် အခြားသော ခိုလှုံရာတစ်ခုကို ရှာဖွေရမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်�thsသူသည် မောဘဘုရင်ထံသို့ သွားခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်သည် မောဘဘုရင်၏ စိတ်နှလုံးထဲသို့ ဒါဝိဒ်၏ ချစ်လှစွာသော မိဘများအား မစပေ့မြို့တွင် ခိုလှုံခွင့်ပြုရန် ကျေးဇူးပြုစွာ ခွင့်ပြုပေးခဲ့သည်။ သူတို့သည် ဣသရေလ၏ ရန်သူများကြားတွင်ပင် အနှောင့်အယှက်မခံရခဲ့ပေ။ ဤသမိုင်းမှ ကျွန်ုပ်တို့အားလုံး မိဘများအပေါ် သားသမီးတို့၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာဆိုင်ရာ အဖိုးတန်သင်ခန်းစာများကို သင်ယူနိုင်သည်။ သမ္မာကျမ်းစာသည် မိဘများအား သားသမီးများအပေါ် သစ္စာမထားမှုနှင့် သားသမီးများအား မိဘများအပေါ် နာခံမှုမရှိခြင်းကို ရှင်းလင်းစွာ ရှုတ်ချထားသည်။ အိမ်ထောင်စုအတွင်း ဘာသာတရားသည် အဖိုးမဖြတ်နိုင်သော တန်ဖိုးရှိသည် (ST စက်တင်ဘာ ၇၊ ၁၈၈၈)။

3, 4. David’s Care for His Parents.—David’s anxiety was not all for himself, although he realized his peril. He thought of his father and mother, and he concluded that he must seek another refuge for them. He went to the king of Moab, and the Lord put it into the heart of the monarch to courteously grant to the beloved parents of David an asylum in Mizpeh, and they were not disturbed, even in the midst of the enemies of Israel. From this history, we may all learn precious lessons of filial love. The Bible plainly condemns the unfaithfulness of parents to their children, and the disobedience of children to their parents. Religion in the home is of priceless value (ST Sept. 7, 1888).

၃။ မိဇဖေ။ စကားလုံးအဓိပ္ပာယ်မှာ “စောင့်ကြည့်မျှော်စင်” ဖြစ်သည်။ မောဘတောင်တန်းဒေသတစ်လျှောက်တွင် ဤ“ခံတပ်များ” သို့မဟုတ် ခံတပ်များ၏ အပျက်အစီးများကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။ ၎င်းတို့ကို တောင်ထိပ်များ၏ ပခုံးပေါ်တွင် တစ်ခုနှင့်တစ်ခု မြင်ကွင်းအတွင်း တည်ဆောက်ထားသည်။ ဤခံတပ်များတွင် ဆက်သွယ်ရေးကွင်းဆက်တစ်ခုဖွဲ့စည်းရန် စောင့်ကြည့်သူများကို ထားရှိခဲ့သည်။ မောဘရှိ ဤမိဇဖမြို့၏ တိကျသောတည်နေရာကို မသိရသေးပေ။ ၎င်းသည် ကိရ်မြို့အနီးရှိ မောဘတောင်ကုန်းများရှိ ခံတပ်တစ်ခုဖြစ်ဖွယ်ရှိသည်။ ကိရသည် နောက်ပိုင်းတွင် မောဘ၏မြို့တော်ဖြစ်လာသည် (၂ ဘုရင် ၃:၂၅–၂၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်း၏ခေတ်သစ်အမည်မှာ ကရက်ဖြစ်ပြီး၊ ဝါဒီကရက်၏တောင်စောင်းပေါ်ရှိ ခံတပ်ကောင်းစွာတည်ဆောက်ထားသည့်မြို့တစ်မြို့ဖြစ်သည်။ ကိရမှ ၁၄ မိုင် (၂၂.၄ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင် ဧဒုံ၏မြောက်ဘက်နယ်နိမိတ်ဖြစ်သည့် ဝါဒီဟေဆာ—သမ္မာကျမ်းစာတွင် ဇရက်ချောင်းဟုခေါ်သည်—ရှိသည်။ ရှောလုသည် ထီးနန်းတက်ပြီးနောက် မောဘနှင့်စစ်တိုက်ခဲ့သည် (၁ ရာ. ၁၄:၄၇)။ ထို့ကြောင့် ရှောလုမှ ဥပဒေပြင်ပသူမည်သူမဆို ထိုနိုင်ငံတွင် ခိုလှုံရာရှာနိုင်သည်။ ထို့ပြင်၊ ဒါဝိဒ်သည် ၎င်း၏အဖွားဖြစ်သူ ရုသ်သည် မောဘသူဖြစ်သည်ဟူသောအချက်ကြောင့် လွှမ်းမိုးခံရဖွယ်ရှိသည်။

3. Mizpeh. Literally, “watchtower.” All over the mountainous district of Moab the ruins of these “holds” or fortresses have been found. They were built on the shoulders of mountain peaks within sight of one another. Observers were stationed in these fortresses to form a chain of communications. The exact site of this Mizpah in Moab is not known. It was probably one of the fortresses in the Moabite hills not far from Kir. Kir appears, later at least, to have been the capital of Moab (see 2 Kings 3:25–27). Its modern name is Kerak, a town situated on the slopes of the Wadi Kerak, on an eminence well suited for defense. About 14 mi. (22.4 km.) from Kir is the Wadi Ḥesā—the Biblical brook Zered—which constituted the northern boundary of Edom. Saul had warred against Moab after coming to the throne (1 Sam. 14:47). Therefore anyone outlawed by Saul would find refuge in that country. Also, David may have been influenced by the fact that Ruth, his great-grandmother was a Moabitess.

၄။ ခံတပ်။ ဟေဗြဲဘာသာတွင် “မက်ဇူဒါ”၊ “ခံတပ်” သို့မဟုတ် “ခိုင်ခံ့သောနေရာ” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရပြီး၊ အမြစ်စကားလုံး “ဇူဒ်” မှာ “အမဲလိုက်ခြင်း” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။

4. Hold. Heb. meṣudah, “a fastness,” “a stronghold,” from the root ṣud, meaning “to hunt.”

၅။ ဂဒ်။ ဤသည်မှာ ဒါဝိဒ်၏ဘဝတွင် ထင်ရှားသောအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်မည့်သူတစ်ဦး၏ ပထမဆုံးဖော်ပြချက်ဖြစ်သည်။ ရှောလုသည် ယဇ်ပုလွေများသာမက၊ ရှမွေလဦးဆောင်သော ပရောဖက်များကိုပါ ဆန့်ကျင်ခဲ့သောကြောင့်၊ စစ်မှန်သောဘာသာရေးစိတ်ရှိသူများအားလုံး၏ စိတ်နှလုံးသည် ၎င်းတို့၏ဘုရင်ထံမှ ဖယ်ခွာသွားဖွယ်ရှိသည်။ ရှမွေလက ဂဒ်ကို ဒါဝိဒ်နှင့်ဆက်သွယ်ရန် စေလွှတ်ခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ အနာဂတ်ဣသရေလဘုရင်သည် ဘုရားသခင်ထံမှ လှုံ့ဆော်ခံရသော ပရောဖက်တစ်ဦး၏ရှိနေမှုကြောင့် များစွာအကျိုးဖြစ်ထွန်းမည်ဖြစ်သည်။ ဒါဝိဒ်အသက်ရှင်နေသမျှ ဂဒ်သည် ၎င်း၏ပရောဖက်ဖြစ်ခဲ့သည် (၂ ရာ. ၂၄:၁၁–၁၉)။ ဂဒ်သည် နာသန်ပရောဖက်နှင့်အတူ ဒါဝိဒ်၏အတ္ထုပ္ပတ္တိကို စုစည်းသူဖြစ်သည် (၁ ရာ. ၂၉:၂၉)။ ၎င်းသည် ၎င်း၏ရာသက်ပန်သူငယ်ချင်းနှင့်ဘုရင်ထက် သက်တမ်းပိုရှည်ခဲ့သည့်အတွက်၊ ၎င်းသည် လူငယ်တစ်ဦးအဖြစ် ဒါဝိဒ်ထံသို့ရောက်ရှိခဲ့သည်ဟု ညွှန်ပြသည်။ ဖော်ပြမထားသော်လည်း၊ ဂဒ်သည် ဒါဝိဒ်အဒုလံတွင်ရှိစဉ် ရောက်ရှိလာခဲ့ဖွယ်ရှိပြီး၊ မိဇဖမြို့သို့သွားရန်ထက် မောဘသို့ ဒါဝိဒ်နှင့်အတူလိုက်ပါသွားခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ ကျမ်းစာအပိုင်းအမျိုးမျိုးမှ ဒါဝိဒ်နှင့်ပတ်သက်သော အချက်အလက်များကို စုစည်းရန်ကြိုးစားမှသာ၊ ဘုရားသခင်၏ကရုဏာဖြင့် ၎င်း၏သားသမီးများအား ကူညီပေးခဲ့သည့်ဇာတ်လမ်းတွင် ပါဝင်ခဲ့သော စိတ်ဝင်စားဖွယ်အသေးစိတ်အချက်များ—အကယ်၍ ပြန်လည်ရယူနိုင်ခဲ့လျှင်—မည်မျှပျောက်ဆုံးသွားသည်ကို မြင်နိုင်သည်။

5. Gad. This is the first mention of a man who was to figure so prominently in David’s life. Inasmuch as Saul turned against not only the priests but also the prophets, of whom Samuel was chief, it would be expected that the minds of all the truly religious would be alienated from their king. Perhaps it was Samuel who dispatched Gad to connect himself with David. The future king of Israel would be greatly benefited by the presence of a divinely inspired seer. As long as David lived, Gad was his seer (2 Sam. 24:11–19). Gad, along with Nathan the prophet, was the compiler of David’s biography (1 Chron. 29:29). Since he survived his lifelong friend and king, the indications are that he came to David while yet a young man. Although it is not stated, it is probable that Gad came to David while David was at Adullam, and that he accompanied David to Moab, rather than traveling to Mizpah to find him. Only by attempting to piece together the snatches of information concerning David from various portions of Scripture can it be seen how many details—interesting if we could only recover them—have been omitted in setting forth the story of God’s providential assistance to His children.

ဘုရားသခင်သည် ဒါဝိဒ်အတွက် ပရောဖက်လမ်းညွှန်မှုပေးခဲ့သည့်အတိုင်း ရှောလုအတွက်လည်း ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ဤဘဝနှစ်ခုကို နှိုင်းယှဉ်ပြထားပြီး ဘုရားသခင်သည် လူတစ်ဦးချင်းစီကို ခွဲခြားဆက်ဆံသူမဟုတ်ကြောင်း ပြသသည်။ ဘုရားသခင်၏စံနှုန်းနှင့်မကိုက်ညီသူများသည် ကျရှုံးခြင်းမှာ၊ ဘုရားသခင်သည် စစ်မှန်သောအောင်မြင်မှုရရှိရန် ကောင်းကင်မှ တတ်နိုင်သမျှပြုလုပ်ပေးခြင်းမရှိသောကြောင့်မဟုတ်ဘဲ၊ ကောင်းကင်၏အစီအစဉ်ကို ဇွဲမလျှော့ဘဲ ငြင်းပယ်ထားသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

What God did for David in providing prophetic guidance He had done for Saul. These two lives are placed in contrast and demonstrate that God is no respecter of persons. Those who fall short of the divine standard fail, not because the Lord does not do everything that Heaven can devise to make true success possible, but because Heaven’s plan is persistently rejected.

နေထိုင်မနေပါနှင့်။ ဒါဝိဒ်သည် မောဘတွင် ဆက်လက်နေထိုင်ရန်မဟုတ်ပေ။ သူသည် ယုဒတွင် လိုအပ်ခဲ့သည်။ ရှောလု၏တပ်ဖွဲ့များသည် ဖိလိသတိုင်းတို့၏ ဆက်လက်ကျူးကျော်မှုများကို တားဆီးနိုင်စွမ်းမရှိသလို ဖြစ်ပုံရသည် (၁ ရာ. ၂၃:၁၊ ၂၇; ၁ ရာ. ၁၁:၁၅)၊ အနေအထားများမှာ မတည်ငြိမ်ပေ။ နာဘလ်၏ဇာတ်လမ်းသည် သိုးထိန်းများအတွက် လက်နက်ကိုင်ကာကွယ်မှုလိုအပ်ကြောင်း ညွှန်ပြသည် (၁ ရာ. ၂၅:၁၅၊ ၁၆၊ ၂၁)။ ရှောလု၏ဒါဝိဒ်အပေါ်မုန်းတီးမှုသည် ဒါဝိဒ်အား နိုင်ငံခြားသို့ထွက်ပြေးရန် အကြောင်းမဟုတ်ပေ။ အတိတ်ကာလတွင် အကြိမ်များစွာ ကာကွယ်ပေးခဲ့သော ဘုရားသခင်သည် ယခုအခါလည်း သူ့ကို စွန့်ပစ်မည်မဟုတ်ဘဲ၊ ဒုက္ခဆင်းရဲမှုများမှတစ်ဆင့် အနာဂတ်ခေါင်းဆောင်မှုအတွက် လိုအပ်သောလေ့ကျင့်မှုကို ရရှိစေရန် အဖြစ်အပျက်များကို ပုံဖော်ပေးမည်ဖြစ်သည်။

Abide not. David was not to remain in Moab. He was needed in Judah. The forces of Saul seemed impotent against the continuing Philistine raids (1 Sam. 23:1, 27; 1 Chron. 11:15), and conditions were unstable. The story of Nabal implies that armed protection was needed by shepherds (1 Sam. 25:15, 16, 21). Saul’s hatred of David was no reason for David to run away to a foreign land. God, who had protected him so many times in the past, would not now forsake him, but would shape events in such a way through hardship and suffering that he would receive the training necessary for future leadership.

ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားမှု၏ စည်းကမ်းသည် ယေရှု၏ဘဝတွင်ပင် လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ကယ်တင်ခြင်း၏ခေါင်းဆောင်သည် “ဆင်းရဲဒုက္ခများမှတစ်ဆင့် ပြီးပြည့်စုံခဲ့သည်” (ဟီး. ၂:၁၀)။ ယုဒရှိ အငြင်းပွားဖွယ်ရာအခြေအနေများအကြားသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိလာသော ဒါဝိဒ်သည် ၎င်းအနီးအနားရှိလူများအားလုံးကို ရဲစွမ်းသတ္တိဖြစ်ပေါ်စေရန် ၎င်း၏ကိုယ်ကျင့်တရားကို ထိန်းသိမ်းခဲ့သည်။ ယနေ့ဘုရားသခင်သည် အမျိုးမျိုးသောပတ်ဝန်းကျင်တွင် ၎င်း၏သားသမီးများ၏ သစ္စာစောင့်သိမှုကို ပြသလိုသည်။ အခြေအနေများခက်ခဲလာသောအခါ ၎င်း၏သားသမီးများကို ဆုတ်ခွာသွားစေလိုမထားပေ။ ၎င်းသည် ၎င်း၏နောက်လိုက်များအား ခရစ်ယာန်ဘာသာ၏အလှတရားကို ပြသရန်နှင့် မိမိကိုယ်ကိုနှင့် စာတန်၏ဝတ်ပြုမှုထက် ၎င်း၏သာလွန်မှုကို ဖော်ထုတ်ပြသရန် လိုလားသည်။

The discipline of suffering was operative even in the life of Jesus. The Captain of our salvation was made “perfect through sufferings” (Heb. 2:10). David, by returning to the midst of all the controversial elements in Judah, was so to conduct himself as to bring courage to all those about him. God today is anxious to demonstrate the loyalty of His children, in every type of environment. He does not want His children to retreat when circumstances become difficult. He desires His followers to demonstrate the beauty of the Christian religion and reveal its vast superiority over the service of self and Satan.

ဟာရက်။ အချို့က ဟာရက်ကို ဟေဗြုန်မြို့အနောက်မြောက်ဘက်၊ တောင်တန်းဒေသအစွန်ရှိ ယခုခေတ် ခါရာ့စ်နှင့် ချိတ်ဆက်ဖော်ထုတ်ကြသည်။ သို့သော် ဤဖော်ထုတ်မှုသည် မသေချာပါ။

Hareth. Identified by some with the modern Kharâs, northwest of Hebron, on the edge of the mountain district; but the identification is uncertain.

၅. ကောင်းကင်၏ ကင်းထောက်များက သတိပေးခဲ့သည်။—ဒါဝိဒ်အတွက် သူသည် နောက်ဆုံးတွင် သူ့ကို လိုက်လံဖမ်းဆီးသူ၏ လက်ထဲသို့ ကျရောက်ရမည်ဟု ထင်ရှားသည်။ သို့သော် သူ၏မျက်လုံးများဖွင့်ပေးခံရလျှင်၊ သူသည် သခင်ဘုရား၏ ကောင်းကင်တမန်များကို သူနှင့် သူ၏လိုက်ပါသူများအား ဝိုင်းရံထားသည်ကို မြင်ရလိမ့်မည်။ ကောင်းကင်၏ ကင်းထောက်များသည် အန္တရာယ်နီးကပ်လာသောအခါ သတိပေးရန်နှင့် ၎င်းတို့၏ အန္တရာယ်လိုအပ်သည့်အခါ ခိုလှုံရာသို့ ပို့ဆောင်ရန် စောင့်ဆိုင်းနေခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဒါဝိဒ်နှင့် သူ၏လိုက်ပါသူများကို ကာကွယ်ပေးနိုင်သည်။ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့သည် ရှောလုဘုရင်ကို ပုန်ကန်နေသော အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့မဟုတ်ပေ။ ဒါဝိဒ်သည် ရှောလုဘုရင်အပေါ် သစ္စာရှိကြောင်း အကြိမ်ကြိမ်သက်သေပြခဲ့သည် (ST စက်တင်ဘာ ၇၊ ၁၈၈၈)။

5. Sentinels of Heaven Gave Warning.—It seemed certain to him [David] that he must, at last, fall into the hands of his pursuer and persecutor. But could his eyes have been opened, he would have seen the angels of the Lord encamped round about him and his followers. The sentinels of heaven were waiting to warn them of impending danger, and to conduct them to a place of refuge when their peril demanded it. God could protect David and his followers; for they were not a band in rebellion against Saul. David had repeatedly proved his allegiance to the king (ST Sept. 7, 1888).

၆–၁၆. မကောင်းသော သံသယ၏ အကျိုးဆက်များ။—မကောင်းသောစိတ်ဝိညာဉ်သည် ရှောလုအပေါ်တွင် သက်ရောက်နေခဲ့သည်။ သူသည် ဣသရေလထီးနန်းမှ သူ၏ပယ်ရှင်းခံရမှုဆိုင်ရာ သတင်းစကားဖြင့် သူ၏အဆုံးသတ်ကို ခံစားခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏ ပြဋ္ဌာန်းချက်များကို ချိုးဖောက်ခြင်းသည် သေချာသောရလဒ်များကို ဆောင်ကြဉ်းပြီး၊ သူသည် နှလုံးကို ဘုရားရှေ့တွင် နှိမ့်ချပြီး နောင်တမလျှင် ရန်သူ၏ အကြံပေးချက်တိုင်းကို လက်ခံရန် သူ၏နှလုံးကို ဖွင့်ပေးခဲ့သည်။ သူသည် မမှန်ကန်သော သက်သေများကို နားထောင်ခဲ့ပြီးၣ ဒါဝိဒ်၏ အကျင့်စရိုက်ကို ထိခိုက်စေမည့် မည်သည့်အရာကိုမဆို စိတ်အားထက်သန်စွာ လက်ခံခဲ့သည်၊ ၎င်းသည် ဣသရေလထီးနန်းအတွက် ဘိသိက်ခံထားသူအပေါ် သူ၏မနာလိုမှုနှင့် မုန်းတီးမှုကို ထင်ရှားစေရန် မျှော်လင့်ခဲ့သည်။ မည်သည့်ကောလဟလသတင်းမဆို၊ ဒါဝိဒ်၏ယခင်အကျင့်စရိုက်နှင့် ဓလေ့ထုံးတမ်းနှင့် မကိုက်ညီသော်လည်း၊ ယုံကြည်ခဲ့သည်။

6–16. The Effects of Evil Surmising.—The spirit of evil was upon Saul. He felt that his doom had been sealed by the solemn message of his rejection from the throne of Israel. His departure from the plain requirements of God was bringing its sure results. He did not turn, and repent, and humble his heart before God, but opened it to receive every suggestion of the enemy. He listened to every false witness, eagerly receiving anything that was detrimental to the character of David, hoping that he might find an excuse for manifesting his increasing envy and hatred of him who had been anointed to the throne of Israel. Every rumor was credited, no matter how inconsistent and irreconcilable it was with the former character and custom of David.

ဘုရားသခင်၏ ကာကွယ်စောင့်ရှောက်မှုသည် ဒါဝိဒ်အပေါ်တွင် ရှိနေသည်ဆိုသော သက်သေတိုင်းသည် သူ၏တစ်ခုတည်းသော စွဲလမ်းမှုနှင့် ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ပိုမိုခါးသီးစေပြီး နက်ရှိုင်းစေခဲ့သည်။ သူ၏ကိုယ်ပိုင်ရည်မှန်းချက်များ မအောင်မြင်ခြင်းသည် သူ၏ရှာဖွေမှုကို ရှောင်လွှဲရာတွင် ထွက်ပြေးသူ၏ အောင်မြင်မှုနှင့် ထင်ရှားသောခြားနားမှုကို ပြသခဲ့သော်လည်း၊ ၎င်းသည် ဘုရင်၏ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ပို၍ပင် မယိမ်းယိုင်စေခဲ့သည်။ သူသည် ဒါဝိဒ်အပေါ် သူ၏ရည်ရွယ်ချက်များကို ဖုံးကွယ်ရန် ဂရုမစိုက်ခဲ့ဘဲ၊ သူ၏ရည်မှန်းချက်ကို အကောင်အထည်ဖော်ရာတွင် မည်သည့်နည်းလမ်းကိုမဆို အသုံးပြုရန် သေချာမစဉ်းစားခဲ့ပေ။

Every evidence that the protecting care of God was over David seemed to imbitter and deepen his one engrossing and determined purpose. The failure to accomplish his own designs appeared in marked contrast to the success of the fugitive in eluding his search, but it only made the determination of the king the more unrelenting and firm. He was not careful to conceal his designs toward David, nor scrupulous as to what means should be employed in accomplishing his purpose.

ဒါဝိဒ်ဆိုသည်မှာ သူ့ကို မည်သည့်ထိခိုက်မှုမျှမပြုခဲ့သူမဟုတ်ပေ။ ဘုရင်သည် ကောင်းကင်ဘုရင်နှင့် ရန်ဖြစ်နေခဲ့သည်။ အကြောင်းမှာ စာတန်သည် ယေဟောဝါအားဖြင့် အုပ်စိုးခြင်းမခံရသော စိတ်ကို ထိန်းချုပ်ခွင့်ရသောအခါ၊ သူသည် ၎င်းကို သူ၏ဆန္ဒအတိုင်း ဦးဆောင်ပြီး၊ ထိုသူသည် စာတန်၏အာဏာအောက်တွင် သူ၏ရည်ရွယ်ချက်များကို အကောင်အထည်ဖော်ရန် ထိရောက်သောကိုယ်စားလှယ်ဖြစ်လာသည်။ ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်များကို ဆန့်ကျင်သော အပြစ်ဖြစ်ပေါ်စေသူ၏ ရန်ငြိုးဖွဲ့မှုသည် အလွန်ပြင်းထန်ပြီး၊ သူ၏မကောင်းမှုအတွက် အာဏာသည် ကြောက်မက်ဖွယ်ဖြစ်သည်။ လူများသည် ဘုရားသခင်နှင့် ခွဲထွက်သောအခါ၊ စာတန်သည် ၎င်းတို့ကို လွှမ်းမိုးပြီး၊ ၎င်းတို့၏စိတ်များသည် ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့မှုနှင့် လူတို့အပေါ် လေးစားမှုကို စွန့်လွှတ်သည်အထိ ပိုမိုထိန်းချုပ်ခံရပြီး၊ ဘုရားသခင်နှင့် သူ၏လူများကို ပြတ်ပြတ်သားသား ရန်သူများဖြစ်လာသည်။

It was not the man David, who had done him no harm, against whom the king was contending. He was in controversy with the King of heaven; for when Satan is permitted to control the mind that will not be ruled by Jehovah, he will lead it according to his will, until the man who is thus in his power becomes an efficient agent to carry out his designs. So bitter is the enmity of the great originator of sin against the purposes of God, so terrible is his power for evil, that when men disconnect from God, Satan influences them, and their minds are brought more and more into subjection, until they cast off the fear of God, and the respect of men, and become bold and avowed enemies of God and of His people.

ရှောလုသည် သူ၏လက်အောက်ခံလူများအား ဒါဝိဒ်ကို အပြစ်မရှိသူတစ်ဦးကို လိုက်လံဖမ်းဆီးရာတွင် သူ၏အင်အားစုကို အပြည့်အဝအသုံးပြုရန် ကြိုးစားခဲ့သည်။ ဤသမိုင်းမှတ်တမ်းသည် အနာဂတ်မျိုးဆက်များအတွက် သမိုင်းစာမျက်နှာများတွင် မည်သည့်မှတ်တမ်းတစ်ခုကို ချန်ထားခဲ့သနည်း။ သူသည် အပြစ်မရှိသူတစ်ဦးကို လိုက်လံဖမ်းဆီးရာတွင် သူ၏အင်အားစုကို သူ၏မုန်းတီးမှု၏ လမ်းကြောင်းသို့ ပို့ဆောင်ခဲ့သည်။ ဤအရာအားလုံးသည် ဣသရေလအပေါ် အကျင့်ပျက်စေသော လွှမ်းမိုးမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။ ဘုရင်နှင့် သူ၏အကြံပေးများသည် ဒါဝိဒ်ကို ဖမ်းဆီးရန် စီစဉ်နေစဉ်၊ နိုင်ငူရေးရာများကို မဆင်မခြင်စီမံခန့်ခွဲခဲ့ပြီး လျစ်လျူရှုခဲ့သည်။ စိတ်ကူးယဉ်ရန်သူများကို လူများ၏စိတ်ထဲတွင် အမြဲတင်ပြထားခဲ့သော်လည်း၊ စစ်မှန်သောရန်သူများသည် သံသယမရှိဘဲ အနှောင့်အယှက်မဖြစ်စေဘဲ အင်အားကြီးထွားလာခဲ့သည်။ စာတန်၏အမိန့်ပေးချက်များကို လိုက်နာခြင်းဖြင့်၊ ရှောလုသည် သူရှောင်ရှားရန် ကြိုးစားခဲ့သော ရလဒ်ကို သူကိုယ်တိုင် အလျင်အမြန်ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။

What an example was Saul giving to the subjects of his kingdom in his desperate, unprovoked persecution of David! What a record he was making to be placed upon the pages of history for future generations! He sought to turn the full tide of the power of his kingdom into the channel of his own hatred in hunting down an innocent man. All this had a demoralizing influence upon Israel. And while Saul was giving loose reign to his passion, Satan was weaving a snare to compass his ruin, and the ruin of his kingdom. While the king and his councilors were planning for the capture of David, the affairs of the nation were being mismanaged and neglected. While imaginary foes were constantly presented before the minds of the people, the real enemies were strengthening themselves without arousing suspicion or alarm. By following the dictates of Satan, Saul was himself hastening the very result which, with unsanctified ability, he was endeavoring to avert.

ဘုရားသခင်၏ အကြံဉာဏ်ကို ပုန်ကန်သောဘုရင်သည် အကြိမ်ကြိမ်လျစ်လျူရှုခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို သူ၏ကိုယ်ပိုင်ဉာဏ်ပညာ၏ မိုက်မှုသို့ လွှဲပေးခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်၏ လွှမ်းမိုးမှုသည် သူရွေးချယ်ခဲ့သော မကောင်းမှုလမ်းကို ထိန်းချုပ်ပေးနိုင်ခဲ့သော်လည်း၊ ၎င်းသည် သူ၏ပျက်စီးမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် အပြစ်အားလုံးကို မုန်းတီးပြီး၊ လူသည် ကောင်းကင်၏အကြံဉာဏ်အားလုံးကို ဆက်လက်ငြင်းပယ်သောအခါ၊ သူသည် ရန်သူ၏လှည့်ဖြားမှုများထဲသို့ ထားခဲ့ပြီး၊ သူ၏ကိုယ်ပိုင်တပ်မက်မှုများဖြင့် ဆွဲဆောင်ခံရသည် (ST စက်တင်ဘာ ၇၊ ၁၈၈၈)။

The counsel of the Lord had been disregarded again and again by the rebellious king, and the Lord had given him up to the folly of his own wisdom. The influences of the Spirit of God would have restrained him from the course of evil which he had chosen, that eventually worked out his ruin. God hates all sin, and when man persistently refuses all the counsel of heaven, he is left to the deceptions of the enemy, to be drawn away of his own lusts, and enticed (ST Sept. 7, 1888).

၆။ ဒါဝိဒ် ဖွင့်ချလိုက်ခြင်း။ အချို့ဝေဖန်သူများက ဤအခန်း၏ ကျန်ရှိသော အကြောင်းအရာကို ဟေဗြဲကျမ်းစာတွင် တစ်ခါတစ်ရံ ဖြစ်ရပ်များ၏ တင်းကျပ်သော အချိန်ကာလအစဉ်အလာမှ သွေဖည်ပြီး တစ်ခုသော အတွေးကို နိဂုံးချုပ်ရန် ဦးစွာဖော်ပြပြီးမှ နောက်တစ်ခုကို ဆွေးနွေးသည့်ပုံစံဖြင့် ယူဆကြသည်။ ဤအဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်သည် ဒိုအက်ဂ်မှ ယဇ်ပုရောဟိတ် အဟိမလက်အား စွပ်စွဲမှုနှင့် နော့ဘ်ရွာရှိ အစုလိုက်အပြုံလိုက် သတ်ဖြတ်မှုသည် ဒါဝိဒ်အား ထွက်ပြေးလွတ်မြောက်မှုကို စတင်တွေ့ရှိပြီးနောက် ချက်ချင်းဖြစ်ပွားခဲ့သည်ဟု ယူဆသည်။ သို့သော် ဇာတ်လမ်းသည် ဒါဝိဒ်နှင့် သူ၏လူများအကြောင်းကို ဆက်လက်ဖော်ပြပြီး၊ နောက်အခန်းတွင် ကီလာမြို့သို့ အဘိအသာရောက်ရှိမှုကို ရှင်းပြရန် အစုလိုက်အပြုံလိုက် သတ်ဖြတ်မှုကို ထည့်သွင်းဖော်ပြရန် လိုအပ်လာသည်အထိ ဆက်လက်ဖြစ်သည်။ ဤအဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်သည် အဟိမလက်က ဒါဝိဒ်၏ အမှန်တကယ်အခြေအနေကို မသိကြောင်း ဝန်ခံချက်ပေါ်တွင် အဓိကမူတည်သည်။ ဤသည်မှာ မလျှော်ကန်သော ကောက်ချက်တစ်ခုမဟုတ်ပါ။

6. David was discovered. Some commentators take the narrative of the remainder of this chapter as an illustration of the way in which the Hebrew text sometimes departs from the strict chronological sequence of events in order to carry one thought to its conclusion before discussing another. Such an interpretation of this passage assumes that Doeg’s accusation against Ahimelech the priest and the massacre of Nob followed immediately upon the discovery of David’s original escape, but that the narrative continues with the account of David and his men until it becomes necessary to introduce the massacre to explain the arrival of Abiathar at Keilah in the next chapter. This interpretation is based largely on Ahimelech’s avowal of his ignorance of David’s true situation. This is not an illogical deduction.

ဤဇာတ်လမ်းကို အဆက်အစပ်ဖြစ်သည်ဟု ယူဆခြင်းသည်လည်း တူညီစွာ အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့်ဖြစ်သည်။ ဤဖြစ်ရပ်တွင် ဒါဝိဒ်နှင့် သူ၏လူများ တွေ့ရှိခံရသည်ဟူသော ဖော်ပြချက်သည် ၎င်းတို့သည် အဒုလံမြို့၏ ခိုင်ခံ့သောနေရာမှ ထွက်လာပြီး ဟာရက်သစ်တောတွင် စခန်းချနေထိုင်နေကြောင်း သိရှိလာသည်ဟု ဆိုလိုသည်။ ထို့နောက် ဘုရင်သည် ဤအကြောင်းကို သိရှိသောအခါ သူ၏အရာရှိများထံသို့ ထွက်ပြေးနေသူနှင့် သစ္စာဖောက်မှုပြုသည်ဟု စွပ်စွဲညည်းညူခဲ့သည် (အခန်းငယ် ၈)။ ထိုအခါ ဒိုအက်ဂ်သည် သိုးထိန်းအကြီးအကဲဖြစ်သူအဖြစ် အဟိမလက်အား သတင်းပေးရန် အခွင့်အရေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည် (အခန်းငယ် ၉၊ ၁၀)။ ဒိုအက်ဂ်သည် သူ၏ရာထူးအဆင့်အတန်းရှိသူတစ်ဦးအနေဖြင့် ဒါဝိဒ်အား သန့်ရှင်းရာဌာနတွင် တွေ့မြင်သောအခါ ၎င်းလာရောက်ရသည့် အကြောင်းအမှန်ကို မသိခဲ့ဟု ယူဆရန် အကြောင်းမရှိပါ။ ဒါဝိဒ်သည် ရှောလုအတွက် မစ်ရှင်တစ်ခုအတွက် အကြံဉာဏ်တောင်းရန် ထိုနေရာတွင် ရပ်တန့်နေခြင်းသည် ထူးဆန်းသည့်အရာမဟုတ်သောကြောင့် ဒိုအက်ဂ်သည် ထိုအချိန်တွင် ဤအကြောင်းကို သတင်းပို့ရန်မထိုက်တန်ဟု ယူဆခဲ့ပေမည်။ အဟိမလက်၏ ပြန်ကြားချက်သည် ဖြစ်ရပ်များ၏ အစဉ်အလာကို ဆုံးဖြတ်ရာတွင် အကူအညီမဖြစ်ပေ။ အကြောင်းမှာ ၎င်း၏ ဒါဝိဒ်လာရောက်ချိန်တွင် မသိခဲ့သည်ဟူသော အကာအကွယ်ပြုစကားသည် ၎င်း၏ သစ္စာဖောက်မှုစွပ်စွဲချက်နှင့် ရှောလုရှေ့တွင် ယဇ်ပုရောဟိတ်များအား စစ်ဆေးမှုကြားကာလမည်မျှပင်ဖြစ်စေ၊ ၎င်း၏ အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့်သော ခုခံပြောဆိုမှုဖြစ်နေဦးမည် (အခန်းငယ် ၁၄၊ ၁၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ထို့ကြောင့် ယဇ်ပုရောဟိတ်များအား သတ်ဖြတ်ခြင်းနှင့် နော့ဘ်ရွာတွင် အစုလိုက်အပြုံလိုက် သတ်ဖြတ်မှုသည် ဒါဝိဒ်အား သန့်ရှင်းရာဌာနသို့ လာရောက်ပြီးနောက် ချက်ချင်းဖြစ်ပွားရန် မလိုအပ်ပါ (PP ၆၅၈၊ ၆၅၉ ကိုကြည့်ပါ)။

It is equally reasonable to take the narrative as running consecutively. In this case the statement that David and his men were discovered means that it became known that they had emerged from their hiding place in the stronghold of Adullam and were encamped in the Forest of Hareth; and that when the king learned of this he complained to his officers about treasonable collaboration with the outlaw (v. 8). Thereupon Doeg the herdsman would seize the opportunity to turn informer against Ahimelech (vs. 9, 10). There is no reason to suppose that a man in Doeg’s station would have known, when he saw David at the sanctuary, anything of the real reason for his coming. Since there would have been nothing unusual in David’s stopping there for counsel before going on an errand for Saul, Doeg would doubtless have considered this not worth reporting at the time. Ahimelech’s reply does not help in determining the sequence of events, for his plea of ignorance at the time of David’s visit would still be his logical defense (see on vs. 14, 15), regardless of the interval between his alleged treason and the arraignment of the priests before Saul. Thus the slaying of the priests and the massacre at Nob did not necessarily immediately follow David’s visit to the sanctuary (see PP 658, 659).

ရာမာရှိ သစ်ပင်တစ်ပင်။ ရာမာနှင့် ဂိဗာသည် အကွာအဝေးများစွာခြားနားထားသော သီးခြားနေရာများဖြစ်သောကြောင့် (အခန်း ၁:၁ ကိုကြည့်ပါ) ရှောလုသည် ဂိဗာမြို့တွင်ရှိနေရင်း ရာမာမြို့ရှိ သစ်ပင်တစ်ပင်အောက်တွင် ထိုင်နေခြင်းမဖြစ်နိုင်ပါ။ ဤတွင် ဟေဗြဲစကားလုံး “ရာမာ” ကို ယခုအခါ “မြင့်သောနေရာ” သို့မဟုတ် “အမြင့်ဌာန” ဟု ဘာသာပြန်ဆိုသင့်ပေမည် (ဟေဇကျေလ ၁၆:၂၄၊ ၂၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ဂိဗာမြို့ရှိ မြင့်သောနေရာသည် မြို့သားများအတွက် နှစ်သက်ဖွယ်တွေ့ဆုံရာနေရာတစ်ခု ဖြစ်ပေမည်။

A tree in Ramah. Since Ramah and Gibeah are distinct sites separated by a considerable distance (see on ch. 1:1), Saul could hardly be in Gibeah, yet sitting under a tree in the town of Ramah. The Hebrew word ramah should here probably be translated “height,” or “high place” as in Eze. 16:24, 25. The high place in Gibeah was probably a favorite meeting place for the men of the city.

၈။ ငါ့ကိုဆန့်ကျင်ကြံစည်ခြင်း။ ရှောလုသည် သူ၏ အဓိပ္ပါယ်မရှိသော မနာလိုမှုကြောင့် ဒါဝိဒ်အား ဖမ်းဆီးရန် ကြိုးစားမှုများအားလုံး မအောင်မြင်ခဲ့သည့်အတွက် သူ့ကိုယ်သူ သနားစဖွယ်ဖြစ်လာပြီး သူ့ကိုယ်သူမှလွဲ၍ အခြားသူများအားလုံးကို အပြစ်တင်ခဲ့သည်။ ယခုအခါ သူသည် သူ၏လူမျိုးချင်းများအား ယုဒလူမျိုးမှ ပြိုင်ဘက်တစ်ဦးကို ကူညီရန် သတင်းများဖုံးကွယ်ထားသည်ဟု အရှက်တင်စွပ်စွဲခဲ့သည်။ သူ၏သားတော်ပင်လျှင် သူ့ကိုဆန့်ကျင်ပြီး သစ္စာဖောက်မှုပြုသည်ဟု သူထင်မြင်ခဲ့သည်။ သူသည် ယခင်က သူ့သားအား သတ်မည်ဟု တစ်ကြိမ်ခြိမ်းခြောက်ခဲ့ဖူးသည် (အခန်း ၁၄:၄၄)။ ယခုအခါ လူများ၏ စာနာမှုသည် ယခင်ထက်ပို၍ ယောနသန်ဘက်သို့ ရှိနေသည်ဟု သူခံစားခဲ့ရသည်။

8. Conspired against me. Because of his insane jealousy Saul began to pity himself and blame everyone but himself for all his frustrated attempts to capture David. He now resorted to heaping shame upon his own tribesmen for withholding information from him in order to aid a rival from Judah. Even his own son had, so he thought, turned against him, and was guilty of treason. He had threatened to have him put to death once before (ch. 14:44); now he felt that the people’s sympathies were with Jonathan even more than before.

၉၊ ၁၀. ရှောလုထံမှ လူ့သဘာဝ ပျောက်ကွယ်သွားသည်။—ဒိုအက်သည် ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်များ၏ ဒါဝိဒ်အပေါ် လုပ်ဆောင်မှုသည် ဘုရင်အပေါ် ရန်ငြိုးဖွဲ့မှုမှ မဟုတ်ကြောင်း ကောင်းစွာသိခဲ့သည်။ ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် သူ၏တရားရုံးမှ သံတမန်တစ်ဦးအား ကူညီပြီး ဘုရင်အပေါ် လေးစားမှုပြသည်ဟု ယူဆခဲ့သည်။ သူသည် ရှောလုနှင့် သူ၏နိုင်ငံအပေါ် မကောင်းသောရည်ရွယ်ချက်မရှိခဲ့ပေ။ ဒါဝိဒ်သည် ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်ရှေ့တွင် ဖြောင့်မတ်သောလမ်းကို မလျှောက်ခဲ့ဘဲ၊ သူသည် လိမ်ညာခဲ့ပြီး၊ ဤအကြောင်းကြောင့် ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်မိသားစုတစ်ခုလုံးကို အန္တရာယ်ထဲသို့ ရောက်စေခဲ့သည်။

9, 10. Humanity Was Extinguished From Saul.—Doeg knew well that the action of the priest toward David did not proceed from any malice toward the king. The priest thought that in doing a kindness to an ambassador of his court, he was showing respect to the king. He was altogether innocent of any evil intention toward Saul or his realm. David had not taken a straightforward course before the priest, he had dissimulated, and on this account he had brought the whole family of the priesthood into peril.

သို့သော် ဒိုအက်သည် အတင်းပြောသူဖြစ်ပြီး၊ ရှောလုသည် မနာလိုမှုနှင့် မုန်းတီးမှု၏စိတ်ရှိခဲ့ပြီး၊ သတင်းကို မှန်ကန်စေလိုခဲ့သည်။ သိုးထိန်းခေါင်းဆောင်၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းနှင့် ချဲ့ကားထားသော ဖော်ပြချက်သည် ဘုရားသခင်နှင့် လူတို့၏ ရန်သူအတွက် အသုံးပြုရန် သင့်လျော်ခဲ့သည်။ ၎င်းကို ရှောလုအား သူ၏စိတ်ထိန်းမထားနိုင်အောင် ဖြစ်စေသောအလင်းတွင် တင်ပြခဲ့ပြီး၊ ဘုရင်သည် ရူးသူတစ်ဦးကဲ့သို့ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ အကယ်၍ သူသည် ဇာတ်လမ်းတစ်ခုလုံးကို ကြားနာရန် အေးဆေးစွာ စောင့်ဆိုင်းခဲ့လျှင်၊ သူ၏ဆင်ခြင်တုံတရားစွမ်းရည်များကို အသုံးပြုခဲ့လျှင် ထိုနေ့၏ လုပ်ဆောင်မှုများ၏ ကြောက်မက်ဖွယ်မှတ်တမ်းသည် မည်မျှခြားနားလိမ့်မည်နည်း။

But Doeg was a slanderer, and Saul had such a spirit of envy and hatred and murder, that he desired the report to be true. The partial and exaggerated statement of the chief of the herdsmen, was suited for the use of the adversary of God and man. It was presented to the mind of Saul in such a light that the king lost all control of himself, and acted like a madman. If he had but calmly waited until he could have heard the whole story, and had exercised his reasoning faculties, how different would have been the terrible record of that day’s doings!

စာတန်သည် စိတ်ကို အလွန်ဒေါသထွက်စေသောအခါ မည်မျှဝမ်းမြောက်ရွှင်လန်းသည်နည်း။ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ခြင်း၊ အမူအယာ၊ အသံထွက်တစ်ခုသည် စာတန်၏မြှားအဖြစ် အသုံးပြုခံရပြီး၊ ၎င်းကို လက်ခံရန် ဖွင့်ထားသော နှလုံးကို ဒဏ်ရာရစေပြီး အဆိပ်သင့်စေသည်။ အကယ်၍ ခရစ်တော်၏ဝိညာဉ်သည် ကျွန်ုပ်တို့ကို အပြည့်အဝပိုင်ဆိုင်ထားပြီး၊ သူ၏ကျေးဇူးတော်ဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့ပြောင်းလဲခံရပါက၊ မကောင်းသောစကားပြောရန် သို့မဟုတ် မမှန်ကန်သောသတင်းများကို သယ်ဆောင်ရန် စိတ်ဆန္ဒမရှိပါ။ မမှန်ကန်သူ၊ ညီအစ်ကိုများကို စွပ်စွဲသူသည် မကောင်းသောလှည့်ဖြားသူ၏ ရွေးချယ်ထားသော ကိုယ်စားလှယ်ဖြစ်သည်။ အဟိမေလက်သည် ဤအခါသမယတွင် သူ့ကိုယ်သူ ခုခံပြောဆိုရန် သို့မဟုတ် ဖြစ်ရပ်မှန်များကို ဖော်ပြရန် မရှိခဲ့ပေ။ သို့သော် ဒိုအက်သည် ၎င်းကို ဂရုမစိုက်ခဲ့ပေ။ သူ၏ဖခင်စာတန်ကဲ့သို့ပင်၊ သူသည် ရှောလုအား ဖတ်ပြီး၊ ဘုရင်၏ဆင်းရဲဒုက္ခကို တိုးမြှင့်ရန် အခွင့်အရေးကို အသုံးချခဲ့ပြီး၊ ငရဲမီးဖြင့် လောင်ကျွမ်းနေသော သူ၏ဆိုးယုတ်သောလျှာဖြင့် လူဆိုးစိတ်များကို နှိုးဆွခဲ့သည် (ST စက်တင်ဘာ ၂၁၊ ၁၈၈၈)။

How Satan exults when he is enabled to set the soul into a white heat of anger! A glance, a gesture, an intonation, may be seized upon and used, as the arrow of Satan, to wound and poison the heart that is open to receive it. If the Spirit of Christ possesses us wholly, and we have been transformed by His grace, there will be no disposition to speak evil, or to bear reports freighted with falsehood. The falsifier, the accuser of the brethren, is a chosen agent of the great deceiver. Ahimelech was not present on this occasion to vindicate himself, and to state the facts as they existed; but Doeg cared not for this. Like Satan his father, he read the mind of Saul, and improved the opportunity of increasing the misery of the king by the words of his mischievous tongue, which was set on fire of hell. He stirred up the very worst passions of the human heart (ST Sept. 21, 1888).

၉။ ထိုအခါ ဒိုအက်ဂ်ကဖြေသည်။ ဒိုအက်ဂ်သည် သိုးထိန်းအကြီးအကဲဖြစ်သူအဖြစ် ယဇ်ပုရောဟိတ် အဟိမလက်အား လက်စားချေရန်နှင့် ဘုရင်ထံတွင် ၎င်း၏ရာထူးကို မြှင့်တင်ရန် အခွင့်အရေးကို တွေ့မြင်ခဲ့သည် (အခန်း ၂၁:၇ ကိုကြည့်ပါ)။ သူသည် ယောနသန်နှင့် ဗင်ယာမိန်လူမျိုးများသည် မမှားကြဘဲ၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်သည် ဒါဝိဒ်အား အစားအစာပေးရုံသာမက သူ့အတွက် ထာဝရဘုရားထံ မေးမြန်းပေးကာ လက်နက်တစ်ခုပင်ပေးခဲ့သည်ဟု ရှောလုအား ပြောပြခဲ့သည် (အခန်းငယ် ၁၀)။ ဒိုအက်ဂ်သည် ဆုလာဘ်များနှင့် ရာထူးမြင့်မားမှုကမ်းလှမ်းမှုများဖြင့် လာဘ်ထိုးမခံရမချင်း ဤသတင်းကို မထုတ်ဖော်ခဲ့ဟု ထင်ရှားသည် (PP ၆၅၉ ကိုကြည့်ပါ)။

9. Then answered Doeg. Doeg, the chief herdsman, saw his chance to be avenged on the priest Ahimelech (see on ch. 21:7), as well as to enhance his position with the king. He virtually told Saul that Jonathan and the Benjamites were not so much in the wrong as the priest, who not only gave David food but inquired of the Lord for him, and gave him a weapon (v. 10). Doeg apparently did not volunteer this information until bribed by offers of rich rewards and high position (see PP 659).

၁၄. အဟိမလက်သည် ဖြေကြားသည်။ အဟိမလက်သည် ဒါဝိဒ်ကို ကူညီခဲ့သည်ဟူသော စွပ်စွဲချက်ကို ငြင်းဆိုခြင်းမပြုသော်လည်း၊ သစ္စာဖောက်မှုကို ငြင်းဆိုသည်။ သူ၏ဖြေကြားချက်သည် ဤဖြစ်ရပ်၏အချိန်ကာလ သတ်မှတ်မှုနှင့်ပတ်သက်၍ အမြင်ကွဲလွဲမှုတစ်ခုပေါ်တွင် မူတည်သည် (အခန်း ၂၀:၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤဖြစ်ရပ်သည် ဒါဝိဒ်သည် ဂိဗောင်မြို့မှ ထွက်ပြေးပြီးနောက်ချက်ချင်း ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်ဟု ယူဆသူများက အဟိမလက်၏စကားများသည် ထိုအချိန်အထိ ဒါဝိဒ်သည် ရှောလု၏အမှုထမ်းအယုံကြည်ရဆုံးနှင့် မင်း၏အိမ်တော်တွင် ဂုဏ်ပြုခံရသူတစ်ဦးမဟုတ်တော့ကြောင်း သူမသိရှိခဲ့ဟု အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုကြသည်။ ဒါဝိဒ်သည် လပေါင်းများစွာ ထွက်ပြေးနေသူနှင့် တရားမဝင်သူဖြစ်နေပြီးနောက်၊ “သူသည် သင်၏အမိန့်ကို လိုက်နာပြီး သင်၏အိမ်တော်တွင် ဂုဏ်ပြုခံရသူဖြစ်သည်” ဟု ရှောလုအား ပြောရန် အဟိမလက်သည် ထိုမျှအသိဉာဏ်မရှိသူ သို့မဟုတ် မိုက်မဲသူဖြစ်ရန် မဖြစ်နိုင်ပေ။

14. Ahimelech answered.Ahimelech did not deny the charge of aiding David, but he denied any disloyalty. On his reply hinges a difference of opinion as to the time placement of this incident (see on v. 6). Those who hold that the incident occurred immediately after David’s flight from Gibeah interpret Ahimelech’s words as meaning that he had not learned, up to that moment, that David was no longer Saul’s most faithful servant and an honored member of the king’s household. He could hardly have been either so ignorant or so foolish as to tell Saul, after David had been a fugitive and an outlaw for many months, that he “goeth at thy bidding, and is honourable in thine house.”

ဤနိဂုံးချုပ်မှုသည် အင်္ဂလိပ်ဘာသာပြန်ပေါ်တွင် အခြေခံထားပြီး၊ ၎င်းသည် ကြိယာများကို ပစ္စုပ္ပန်ကာလဖြင့် ဘာသာပြန်ထားသည်။ အမှန်တကယ်တွင် ဟေဗြဲဘာသာတွင် ကြိယာတစ်ခုသာ ပါဝင်ပြီး၊ ၎င်းသည် sur ဖြစ်ပြီး ဤနေရာတွင် “လိုက်နာသည်” ဟု ဘာသာပြန်ထားသည်။ “ဖြစ်သည်” ဟူသော စကားလုံးသည် ဤအခန်းငယ်တွင် သုံးကြိမ်ပါဝင်သော်လည်း၊ ၎င်းသည် ထည့်သွင်းထားခြင်းဖြစ်သည်။ ဤနေရာတွင်တွေ့ရသော sur ကြိယာ၏ပုံစံသည် ပစ္စုပ္ပန် သို့မဟုတ် အတိတ်ကာလအဓိပ္ပာယ်ကို ပေးနိုင်သည်ဖြစ်ရာ၊ စာကြောင်းသည် ထည့်သွင်းစဉ်းစားထားသော အချိန်ကာလနှင့်ပတ်သက်၍ မရေရာပေ။ ကာလသည် အကြောင်းအရာအပေါ်တွင် မူတည်ရမည်။ အဟိမလက်၏စကားများ၏ တိုက်ရိုက်ဘာသာပြန်မှုမှာ။ “သင်၏ကျွန်များအနက် ဒါဝိဒ်ကဲ့သို့ သစ္စာရှိသူမည်သူရှိသနည်း၊ သူသည် မင်း၏သားမက်ဖြစ်ပြီး၊ သင်၏အမိန့်ကို [လိုက်နာသည် သို့မဟုတ် လိုက်နာခဲ့သည်]၊ သင်၏အိမ်တော်တွင် ဂုဏ်ပြုခံရသူဖြစ်သည်။” အတိတ်ကာလသည် အကြောင်းအရာအရ လိုအပ်သည်ဟု ထင်ရသည်။ ဤသို့သောစာကြောင်းကို အင်္ဂလိပ်ဘာသာသို့ ဘာသာပြန်ရာတွင် လိုအပ်သော ကြိယာပုံစံများထည့်သွင်းမှုသည် ဘာသာပြန်သူများ၏ အကောင်းဆုံးဆုံးဖြတ်ချက်ပေါ်တွင် မူတည်ရမည်ဖြစ်သော်လည်း၊ ၎င်းသည် သဘောထားကွဲလွဲမှုများကို ခွင့်ပြုနိုင်သည်။ အဟိမလက်သည် ထိုအချိန်တွင်—မကြာသေးမီကဖြစ်စေ၊ အချိန်ကြာမြင့်စွာဖြစ်စေ—မင်း၏ဂုဏ်ပြုခံရသော ကိုယ်စားလှယ်တစ်ဦးဟု သူယူဆထားသူတစ်ဦးကို ကူညီခဲ့သည်ဟု ပြောလိုရင်းဖြစ်သည်။

This conclusion is based on our English translation, which renders the verbs in the present tense. Actually the Hebrew has only one verb, sur, here translated “goeth.” The word “is,” though it occurs three times in this verse, is supplied. The form of the verb sur here found may be given either a present or a past sense, so that the sentence is quite indefinite as to the time period under consideration. The tense must be supplied by the context. The literal rendering of the words of Ahimelech is: “And who among all thy servants so faithful as David, who, the king’s son-in-law, and turning [or turned] at thy bidding, and honorable in thine house?” The past tense seems to be demanded by the context. The insertion of the necessary verb forms in rendering such a sentence into English must depend on the best judgment of the translators, but in the nature of the case it will allow differences of opinion. Ahimelech obviously meant to say that he had aided one whom he had supposed at the time—whether recent or remote—to be an honored representative of the king.

၁၅. ထိုအခါမှလား။ တိုက်ရိုက်ဘာသာပြန်မှာ “ယနေ့ ငါသည် သူ့အတွက် ဘုရားသခင်ထံ မေးမြန်းခြင်းကို စတင်ခဲ့သလော။” KJV နှင့် RSV ထက် RV နှင့် ASV ၏ဘာသာပြန်မှုသည် မူရင်းနှင့် ပိုမိုနီးကပ်သည်။ “ယနေ့ ငါသည် သူ့အတွက် ဘုရားသခင်ထံ မေးမြန်းခြင်းကို စတင်ခဲ့သလော။” ဤအဓိပ္ပာယ်မှာ အကယ်၍ သူသည် ယခုအခါ ဒါဝိဒ်၏အဆင့်အတန်းကို သိရှိပြီးနောက် ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုကို ရှာဖွေခဲ့ပါက၊ ၎င်းသည် ရှောလု၏ရန်သူအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုခံရသူတစ်ဦးကို ကူညီပေးခြင်းဖြစ်မည်ဖြစ်သော်လည်း၊ ရှောလုနှင့် ဒါဝိဒ်အကြား အငြင်းပွားမှုကို မသိမီက သူပြုလုပ်ခဲ့သည်များသည် ၎င်း၏သစ္စာစောင့်သိမှုနှင့်ပတ်သက်၍ မထိခိုက်စေသင့်ဟု ဆိုလိုသည်။ အဟိမလက်သည် ရှောလု၏စွပ်စွဲချက်ကို တည်ငြိမ်သောဂုဏ်သိက္ခာဖြင့် ဖြေကြားခဲ့ပြီး၊ သူသည် ရှောလုနှင့် အရင်းနှီးဆုံးဖြစ်သူ၊ အမြဲသစ္စာရှိပြီး ဆက်ကပ်စွာလုပ်ဆောင်သူအတွက် မေးမြန်းခဲ့ပြီး၊ မင်း၏တမန်အတွက် ဝန်ဆောင်မှုပေးခဲ့သည်ဟု ဖြေကြားခဲ့သည်။ ၎င်း၏နောက်ဆုံးစကားသည် ထိုအခြေအနေနှင့်ပတ်သက်၍ ဘာမျှမသိခဲ့ကြောင်း ငြင်းဆိုခဲ့သည်။

15. Did I then? Literally, “today my beginning to enquire of God for him?” Nearer to the original than either the KJV or the RSV is the rendering of the RV and ASV: “Have I to-day begun to inquire of God for him?” The implication is that if he had begun now, after knowing David’s status, to seek divine guidance for David, that would be giving aid to a recognized enemy of Saul, but that what he had done before he learned of the controversy between Saul and David should have no bearing on the question of his loyalty. With quiet dignity Ahimelech answered Saul’s charge that he had used the Urim and the Thummin in a way contrary to Saul’s ideas by stating that he had inquired for the one closest to Saul, one who had ever been loyal and devoted, and he had rendered his service to the messenger for the king. His last word was a denial that he had known anything of the situation.

၁၆. မနာလိုမှု၏ မကိုက်ညီမှု။—မနာလိုမှု၏ မကိုက်ညီမှုကို ဤစီရင်ချက်တွင် ပြသခဲ့သည်။ ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးတည်း၏ အပြစ်ကို သက်သေမပြဘဲ၊ ဘုရင်သည် ဧလိ၏အနွယ်တစ်ခုလုံးကို သတ်ပစ်ရန် အမိန့်ပေးခဲ့သည်။ သူသည် ဤလုပ်ဆောင်မှုကို ၎င်းတို့ကို ခေါ်ယူခြင်းမပြုမီ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏ဘက်မှ အခြေအနေကို မကြားနာမီ ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ မည်သည့်သက်သေမျှ သူ၏ရက်စက်သော ရည်ရွယ်ချက်ကို ပြန်လည်ဖျက်သိမ်းနိုင်ခြင်းမရှိခဲ့ပေ။ တစ်ဦးတည်းအပေါ် သူ၏ဒေါသကို ထုတ်ဖော်ရန်သည် သူ၏လက်စားချေမှု၏ ဒေါသကို ဖြည့်ဆည်းရန် သေးငယ်လွန်းသည်ဟု ထင်ရှားသည် (ST စက်တင်ဘာ ၂၁၊ ၁၈၈၈)။

16. The Inconsistency of Jealousy.—The inconsistency of jealousy was shown in this verdict. Without proving the guilt of any one of the priests, the king commanded that all the line of Eli should be slain. He had determined upon this course of action before he had sent for them or heard their side of the case. And no amount of proof could undo his malignant purpose. To vent his wrath upon one man seemed too small a matter to satisfy the fury of his revenge (ST Sept. 21, 1888).

၁၇၊ ၁၈. ရှောလုနှင့် ဒိုအက်၏ ရက်စက်မှု။—ရှောလုသည် သူ၏ခြေလျင်တပ်သားများ၏ မြင့်မြတ်သောရပ်တည်မှုဖြင့် သူ၏ဒေါသ မပြည့်မီခဲ့ပေ။ သူသည် ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်များကို သတင်းပေးခဲ့သောကြောင့် သူ၏မိတ်ဆွေအဖြစ် ဆက်သွယ်ထားသူထံသို့ လှည့်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ဤဧဒုံလူ၊ ဘာရာဘတ်ကဲ့သို့ ယုတ်မာသောအကျင့်စရိုက်ရှိသူသည်၊ တစ်နေ့တည်းတွင် သခင်ဘုရား၏ ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ် ရှစ်ဆယ့်ငါးဦးကို သူ၏လက်ဖြင့် သတ်ဖြတ်ခဲ့သည်။ သူနှင့် ရှောလုနှင့် အစမှ လူသတ်သမားဖြစ်သူသည် သခင်ဘုရား၏ ကျွန်များကို သတ်ဖြတ်မှုအပေါ် ဂုဏ်ယူခဲ့သည်။ သွေးအရသာခံစားရသော ရိုင်းစိုင်းသောသားရဲများကဲ့သို့ပင် ရှောလုနှင့် ဒိုအက်တို့ဖြစ်ခဲ့သည် (ST စက်တင်ဘာ ၂၁၊ ၁၈၈၈)။

17, 18. Cruelty of Saul and Doeg.—Saul’s rage was not appeased by the noble stand of his footmen, and he turned to the man whom he had connected with himself as a friend, because he had reported against the priests. Thus this Edomite, who was as base a character as was Barabbas, slew with his own hand eighty-five priests of the Lord in one day; and he and Saul, and he who was a murderer from the beginning, gloried over the massacre of the servants of the Lord. Like savage beasts who have tasted of blood, so were Saul and Doeg (ST Sept. 21, 1888).

၁၇. ခြေလျင်တပ်သားများ။ ဟီဘရူးဘာသာတွင် raṣim၊ စာသားအရ “ပြေးသူများ” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရပြီး၊ ဤနေရာတွင် ထင်ရှားစွာ ဘုရင်၏သက်တော်စောင့်တပ်ဖြစ်သည်။ ရှမွေလသည် ဤရာထူးကို ရည်ညွှန်းခဲ့ဖွယ်ရှိပြီး၊ ဣသရေလလူများအား သူတို့တောင်းဆိုသော ဘုရင်သည် ၎င်းတို့၏သားများကို ယူကာ အချို့ကို “သူ၏ရထားရှေ့တွင် ပြေးရန်” စုဆောင်းမည်ဟု သတိပေးခဲ့သည် (အခန်း ၈:၁၁)။ ရှောလုသည် ထာဝရဘုရား၏ ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်များကို တိုက်ခိုက်ရန် သက်တော်စောင့်များ၏ ငြင်းဆန်မှုကြောင့် စိတ်ပျက်ခဲ့သည်။ ဘုရင်တောင်းဆိုသော လုပ်ရပ်သည် ထိတ်လန့်ဖွယ်ဖြစ်သည်။ ယနေ့ခေတ်တရားမယုံသော လူမျိုးများအကြားတွင်ပင် ဆေးဆရာသည် သန့်ရှင်းသူအဖြစ် သတ်မှတ်ခံရပြီး၊ မည်သူမျှ သူ့ကို တိုက်ခိုက်ရန် မဝံ့မရဲဖြစ်ကြသည်။ ရှောလုသည် အမြင့်မြတ်ဆုံးဘုရား၏ ကျွန်ကို ပို၍လေးစားသင့်သည်။

17. The footmen. Heb. raṣim, literally, “the runners,” sometimes used of the royal bodyguard as obviously here. Samuel probably referred to this office when he warned Israel that the king they were asking for would take their sons, and conscript some of them to “run before his chariots” (ch. 8:11). Saul was frustrated by the refusal of the guards to lift their hand against the Lord’s priests. It was a shocking deed that the king required. Even among heathen tribes today the medicine man is held sacred, and none dare raise a hand against him. How much more should Saul have had respect for the servant of the Most High!

၁၈. ဒိုယက်အဆို့ဒုံလူ။ ဤဧသောမှဆင်းသက်လာသူသည် ရှောလု၏နှလုံးနှင့်တူသောလူတစ်ဦးဖြစ်ပြီး၊ မနာလိုတတ်သူ၊ ဒေါသထွက်တတ်သူ၊ ရန်ငြိုးဖွဲ့တတ်သူဖြစ်ကာ၊ သူ၏ဆိုးညစ်သောသဘာဝ၏ရည်ရွယ်ချက်များကို အကောင်အထည်ဖော်ရန် အကြောင်းမလှသောဆင်ခြင်မှုများကို စိတ်အားထက်သန်စွာ စောင့်မျှော်နေသူဖြစ်သည်။ ယခုအခါ ဣသရေလဘုရင်ထံမှ ခွင့်ပြုချက်ရရှိပြီးနောက်၊ ဒိုယက်သည် အာဟိမလက်၏သန့်ရှင်းသောဝတ်ရုံများနှင့် သူ၏အကျွမ်းဝင်များ၏ဝတ်ရုံများကိုပင် လျစ်လျူရှုကာ ဘုရား၏ကျွန်ကို တိုက်ခိုက်ရန် မဝန်လံခဲ့ပေ။ ထိုနေ့တွင် လူရွှင်ဆယ့်ငါးဦးသည် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်သောလောဘစိတ်၏အလိုဆန္ဒရှေ့တွင် လဲကျခဲ့သည်။ ရှောလု၏အပြစ်ကင်းစင်သောဘာသာရေးစိတ်အားထက်သန်မှုသည် အဂါဂ်ကို အသက်ရှင်ထားခဲ့သည် (အခန်း ၁၅:၂၀) နှင့် ယခုသူ၏ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်မှုသည် ယုဒသမိုင်းတွင် မယှဉ်နိုင်သောရိုင်းစိုင်းမှုကို ကျူးလွန်ခဲ့သည်။

18. Doeg the Edomite. This descendant of Esau appears as a man after Saul’s own heart—jealous, resentful, malevolent, and anxiously waiting for any flimsy excuse to carry out the intents of his evil nature. Now that he had permission from the king of Israel, Doeg did not hesitate to lift his hand against the servant of God, even disregarding the sacred vestments of Ahimelech as well as those of his associates. Eighty-five men fell that day before the lust of selfish greed. What a contrast here between Saul’s professed religious fervor that kept Agag alive (ch. 15:20) and his frenzy that enabled him to perpetrate an act unparalleled in Jewish history for its barbarity.

၁၉. ယောက်ျားမိန်းမနှစ်ဦးစလုံး။ အပြစ်ကင်းစင်သူများသည် အပြစ်ရှိသည်ဟု ယူဆခံရသူများနှင့်အတူ ဒုက္ခရောက်ခဲ့သည်။ နောဗ်မြို့၏မြို့သူမြို့သားများသည် တဲတော်နှင့် ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်မိသားစုများကို နောဗ်သို့ပြောင်းရွှေ့ခြင်းနှင့် မည်သည့်ဆက်နွှယ်မှုမှ မရှိခဲ့ဖွယ်ရှိသည် (အခန်း ၂၁:၁ ကိုကြည့်ပါ)၊ သို့သော် ရှောလု၏ အကြောင်းအမျှမရှိသော နှင့် စာတန်၏ဒေါသသည် မြို့တစ်ခုလုံးကို ဖျက်ဆီးပစ်ခဲ့သည်။ ယခင်က ဖိလိတ္တိလူမျိုးများသည် ရှိလောမြို့၏ သန့်ရှင်းသောမြို့ကို ဖျက်ဆီးခဲ့ဖူးသည်။ ၎င်းတို့သည် ဣသရေလ၏ရန်သူများဖြစ်သော်လည်း၊ လူဦးရေတစ်ခုလုံးကို သုတ်သင်ပစ်ခဲ့သည့် မှတ်တမ်းမရှိပေ။

19. Both men and women. The innocent suffered with the supposedly guilty. The inhabitants of Nob probably had had nothing to do with the removal of the tabernacle and the priestly families to Nob (see on ch. 21:1), yet Saul’s senseless and satanic fury wiped out the entire town. Once before, the Philistines had destroyed the sacred city of Shiloh. They were Israel’s enemies, yet we have no record of their annihilating the entire population.

၂၀. အဘိယာသာ။ နောဗ်မြို့မှ မှတ်တမ်းတင်ထားသော တစ်ဦးတည်းသော အသက်ရှင်ကျန်ရစ်သူဖြစ်သည်။ ဒါဝိဒ်နောက်သို့ “ထွက်ပြေး” သွားပြီး၊ သူသည် ဒါဝိဒ်သည် ဟာရတ်တောမှ ထွက်ခွာပြီး ကယိလမြို့သို့ရောက်ရှိသည်အထိ မတွေ့ဆုံခဲ့ဖွယ်ရှိသည် (အခန်း ၂၃:၂၊ ၆ ကိုကြည့်ပါ)။

20. Abiathar. The only recorded survivor from Nob. Fleeing “after” David, he probably did not reach him until the later had left the Forest of Hareth for the city of Keilah (see on ch. 32:2, 6).

၂၁. ဒါဝိဒ်အား ပြသခဲ့သည်။ စကားလုံးအတိုင်း သူသည် “ဒါဝိဒ်အား သိစေခဲ့သည်”။ ဒါဝိဒ်သည် ယင်းသတင်းကို ယခင်က မကြားခဲ့ရသည်မှာ ထင်ရှားသည်။ ထို့ကြောင့် ဤအခန်းကျမ်းသည် နော့ဗ်မြို့သို့ ဒါဝိဒ်လည်ပတ်ခဲ့စဉ်က အချိန်ကာလတစ်ခုမတိုင်မီ ဖြစ်ပွားခဲ့ခြင်းထက် အဘိအသာရောက်ရှိလာမှုမတိုင်မီ ချက်ချင်းဖြစ်ပွားခဲ့သော ရက်စက်မှုကို ဖော်ပြသည်။

21. Shewed David. Literally, he “caused David to know.” Obviously David had not heard the news before. Therefore this verse indicates that the atrocity had happened immediately preceding Abiathar’s arrival at Keilah rather than some time earlier in connection with David’s visit to Nob.

၂၃. ငါနှင့်အတူ နေပါ။ ဒါဝိဒ်သည် အဘိအသာကို သူ၏အဖွဲ့သို့ ကြိုဆိုရခြင်းသည် မည်မျှဝမ်းမြောက်စရာဖြစ်ခဲ့ရမည်နည်း။ ဥရိမ်နှင့် သုမ္မင်ကို (အခန်းကြီး ၂၃:၆) မြင်ရပြီး နော့ဗ်မြို့၏ ဖျက်ဆီးခံရမှုကြားမှ ဘုရားသခင်၏လက်သည် ဧဖုဒ်နှင့် ၎င်းကို စောင့်ထိန်းသော ယဇ်ပုရောဟိတ်ထံတွင် ရှိခဲ့ကြောင်း သိရခြင်းသည် မည်မျှအားပေးမှုဖြစ်ခဲ့ရမည်နည်း။ သို့သော် ဒါဝိဒ်သည် ထိုဆိုးရွားသော အဖြစ်အပျက်၏ အကြောင်းအမှန်ကို သိရှိသောအခါ၊ သူသည် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းနှင့် ၎င်းနှင့်အတူ သေဆုံးခဲ့ရသူများ၏ သေဆုံးမှုအတွက် သူတာဝန်ရှိခဲ့ကြောင်း သဘောပေါက်ပြီး နောင်တဖြည်းဖြည်း ပြည့်လျှံလာခဲ့သည်။ သူသည် လှည့်ဖြားမှုသို့ နှိမ့်ချရန် ငြင်းဆန်ခဲ့ရမည်ဟု ယခုအခါ ဆန္ဒရှိခဲ့သည်။ တစ်နှစ်ကို ပြန်လည်နေထိုင်နိုင်ခဲ့လျှင် သူသည် မတူညီစွာ ပြုလုပ်ခဲ့လိုသည်။ သို့သော် အတိတ်ကို ပြန်လည်ဖျက်သိမ်းနိုင်ခြင်း မရှိခဲ့ပေ။ သူ၏ ကိုယ်ကိုကိုယ် အပြစ်တင်မှုသည် ဆိုးရွားလှသော်လည်း “ရှေ့သို့ရှိသော အရာများဆီသို့” ရောက်ရှိရန်မှလွဲ၍ ဘာမျှမလုပ်နိုင်ခဲ့ပေ (ဖိလိပ္ပိ ၃:၁၃)။

23. Abide thou with me. What a joy it must have been for David to welcome Abiathar to his company What encouragement it must have been to see the Urim and the Thummim (ch. 23:6) and to know that in spite of the devastation of Nob, the hand of God had been over the ephod and the priest who guarded it. Yet when David learned the awful facts of the tragedy, he was filled with remorse as he realized that he had been responsible for the death of the high priest and those who had perished with him. He now wished that he had refused to stoop to duplicity. Gladly would he have done differently could he have had the year to live over again But the past could not be undone. Dreadful as was his self-reproach there was nothing to do but to reach “forth unto those things which are before” (Phil. 3:13).

ဒိုအက်၏ အကျင့်ကို ကြားသိရပြီးနောက် ဒါဝိဒ်သည် ၅၂ ကြိမ်မြောက် ဆာလံကို ရေးသားခဲ့သည် (ခေါင်းစဉ်ကို ကြည့်ပါ)။ မည်သူမဆို ဘုရားသခင်၏ အစီအစဉ်ကို မာန်ထောင်လွှားစွာ ဆန့်ကျင်ပြီး သခင်ဘုရား၏ ထာဝရသနားကရုဏာအပေါ် အနားယူမည့်အစား မိမိကိုယ်မိမိ မြှောက်ပင့်နိုင်သည်ကို သူ အံ့ဩခဲ့သည်။ သင်တုန်းဓားကဲ့သို့ ထက်ရှသော လျှာဖြင့် ဒိုအက်သည် လှည့်ဖြားမှုနှင့် ဘေးဥပဒ်ကို ကြဲချခဲ့ပြီး သူသည် လိမ်လည်မှုနှင့် မကောင်းမှု၏ ပုဂ္ဂိုလ်ပြုမှုပင် ဖြစ်လာခဲ့သည်။ သို့သော် သူကြဲချခဲ့သောအရာကို ရိတ်သိမ်းရမည့်နေ့သည် ရောက်ရှိလာလိမ့်မည်။

It was after hearing of Doeg’s deed that David wrote the 52d psalm (see heading). He stood amazed that any man could set himself up in arrogant antagonism to God’s plan instead of resting upon the Lord’s eternal mercy. By a tongue sharp as a razor Doeg had sown deceit and calamity to such an extent that he became the very personification of fraud and evil. But the day was coming when he would reap that which he had sown.

ellen g. white comments

1–23 PP 657-660

1 PP 657; 4T 525

2 Ed 152

2–5 PP 658

7–10, 16, 18, 19 PP 659

20–23 PP 660

အခန်းကြီး - ၂၃

chapter 23

၁. ဒါဝိဒ်သည် အဗျာသာနှင့်အတူ ထာဝရဘုရားထံ တိုင်ပင်မေးမြန်းပြီး ကေရိလမြို့ကို ကယ်တင်ခဲ့သည်။ ၇. ဘုရားသခင်က ရှောလုလာမည့်အကြောင်းနှင့် ကေရိလသူများ၏ သစ္စာဖောက်မှုကို ဒါဝိဒ်အား ဖော်ပြသဖြင့်၊ သူသည် ကေရိလမှ ထွက်ပြေးခဲ့သည်။ ၁၄. ဇိဖတွင် ယောနာသန်သည် လာ၍ ဒါဝိဒ်ကို နှစ်သိမ့်အားပေးခဲ့သည်။ ၁၉. ဇိဖသူများက ဒါဝိဒ်၏ တည်နေရာကို ရှောလုထံ ဖော်ထုတ်ခဲ့ကြသည်။ ၂၅. မာအုန်တွင် ဖိလိတ္တိလူများ ကျူးကျော်ဝင်ရောက်လာသဖြင့် ဒါဝိဒ်သည် ရှောလုလက်မှ လွတ်မြောက်ခဲ့သည်။ ၂၉. သူသည် အင်ဂေဒိတွင် နေထိုင်ခဲ့သည်။

1 David, enquiring of the Lord by Abiathar, rescueth Keilah. 7 God shewing him the coming of Saul, and the treachery of the Keilites, he escapeth from Keilah. 14 In Ziph Jonathan cometh and comforteth him. 19 The Ziphites discover him to Saul. 25 At Maon he is rescued from Saul by the invasion of the Philistines. 29 He dwelleth at En-gedi.

၁. ကေလာ။ အဒုလံမြို့မှ တောင်ဘက် ၂ မိုင်ခွဲ (၄ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင်ရှိသော မြို့တစ်မြို့ဖြစ်ပြီး၊ ဝါဒီအက်စ်-ဆုရ ချိုင့်ဝှမ်းထဲသို့ တောင်တန်းဒေသမှထွက်ပေါ်လာသည့် ကျောက်ဆောင်များပေါ်တွင် တည်ရှိသည်။ ကေလာသည် ဟေဗြုန်မြို့မှ ၉ မိုင် (၁၄.၄ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင်ရှိသည်။ ၎င်းကို ယခုအခါ ခီဘက်ကွီလာဟု သိကြသည်။

1. Keilah. A town about 2 1/2 mi. (4 km.) south of Adullam, perched on the rocky sides of the Wadi es–Sur as it emerges from the mountain district into the plain of Elah. Keilah was about 9 mi. (14.4 km.) from the city of Hebron. It is now known as Khibet Qîlā.

ရိတ်သိမ်းကြမ်းခင်းများ။ ရာသီသည် နွေဦးပေါက်ရာသီဆီသို့ ရောက်နေပြီဖြစ်ပြီး၊ ကောက်ပဲသီးနှံများကို ရိတ်သိမ်းပြီး နယ်လည်ပြီးသည့်အခါ ရွှေရောင်ကောက်ပဲပုံများကို ဖြန့်ဝေရန်အတွက် ရိတ်သိမ်းကြမ်းခင်းများပေါ်တွင် စုပုံထားသည်။ ဤသို့သောအလုပ်များသည် ရပ်ရွာလူထုပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုဖြစ်သည်။ ကြမ်းခင်းများရွေးချယ်ရာတွင် အကြောင်းအချက်သုံးခုကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားသည်- (၁) ပြန့်ပြူးသောမျက်နှာပြင်၊ ဖြစ်နိုင်လျှင် ကျောက်သားဖြစ်ရန် လိုအပ်သည်။ (၂) ဖူးပုံများကို လေတိုက်လွှင့်ရန် လုံလောက်သောအမြင့်ရှိသောနေရာတစ်ခု လိုအပ်သည်။ (၃) ရပ်ရွာအတွင်း ဖြစ်နိုင်သမျှ ဗဟိုချက်ဖြစ်သောနေရာတစ်ခု၏ အဆင်ပြေမှုကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားသည် (၁ ရာဇဝင်ချုပ် ၂၁:၁၈-၂၆ ကိုကြည့်ပါ)။

Threshingfloors. The season was well toward early summer, for the grain had been harvested and threshed and the golden heaps were piled on the threshing floors awaiting distribution. Much of this kind of work was a community project. Three factors were taken into consideration in the selection of these floors: (1) the need for a flat surface, preferably rock; (2) the necessity of a place high enough to permit a good breeze to blow away the chaff; and (3) the convenience of a location as central in the community as possible (see 1 Chron. 21:18–26).

၂. ဒါဝိဒ်မေးမြန်းသည်။ ၎င်းကို အချို့က အဘိအသာသည် ယခုအခါ ဒါဝိဒ်နှင့်အတူရှိနေပြီး၊ မေးမြန်းမှုကို ဥရိမ်နှင့်သှံမိမ်ဖြင့် ပြုလုပ်ခဲ့သည်ဟူသော သက်သေအဖြစ် ယူဆကြသော်လည်း၊ စာသားတွင် မေးမြန်းမှု၏ပုံစံကို ဖော်ပြထားခြင်းမရှိပါ။ သို့သော် အခန်းငယ် ၆ အရ အဘိအသာသည် ကေလာတွင် ဒါဝိဒ်ထံသို့ မရောက်ရှိမချင်း မလာခဲ့ဟု ဆိုလိုပုံရသည်။ သို့သော် ယခင်က ပရောဖက်ဂဒ်သည် ဒါဝိဒ်နှင့်အတူ ရှိနေခဲ့သည် (အခန်း ၂၂:၅)။ ထိုအချိန်တွင် ပရောဖက်တစ်ဦးသည် လူများက ဘုရားသခင်ထံ မေးမြန်းရန် ပုံမှန်အားဖြင့် အသုံးပြုသူဖြစ်သည် (အခန်း ၉:၉)။ ထို့ကြောင့် ဒါဝိဒ်သည် ဂဒ်မှတစ်ဆင့် ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုကို ရှာဖွေခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။

2. David enquired. This is considered by some as evidence that Abiathar was now with David and that inquiry was made by the Urim and the Thummim (see on v. 9), although the text does not mention the manner of inquiry. But v. 6 seems to imply that Abiathar did not reach David until he was at Keilah. Prior to this, however, Gad the seer was with David (ch. 22:5). A seer was the one through whom men normally inquired of God at that time (ch. 9:9). So it could easily have been through Gad that David sought guidance from God.

၃၊ ၄. ဒါဝိဒ်သည် အာမခံချက်ရှာသည်။—သူ [ဒါဝိဒ်] သည် ဘုရင်အဖြစ် ဘိသိက်ခံခဲ့ပြီး၊ သူ၏လူများကို ကာကွယ်ရန် တာဝန်အချို့သည် သူ့အပေါ်တွင် ရှိနေသည်ဟု ယူဆခဲ့သည်။ အကယ်၍ သူသည် တာဝန်လမ်းကြောင်းပေါ်တွင် လျှောက်လှမ်းနေသည်ဟု သေချာသောအာမခံချက်ရှိခဲ့လျှင်၊ သူသည် သူ၏အကန့်အသတ်ရှိသောအင်အားဖြင့် စတင်လုပ်ဆောင်ပြီး၊ အကျိုးဆက်များမည်သို့ဖြစ်စေကာမူ သူ၏တာဝန်ကို သစ္စာရှိစွာ ထမ်းဆောင်လိမ့်မည် (ST အောက်တိုဘာ ၅၊ ၁၈၈၈)။

3, 4. David Seeks Assurance.—He [David] had been anointed as king, and he thought that some measure of responsibility rested upon him for the protection of his people. If he could but have the positive assurance that he was moving in the path of duty, he would start out with his limited forces, and stand faithfully at his post whatever might be the consequences (ST Oct. 5, 1888).

၃. ယုဒတွင်ကြောက်ရွံ့ခြင်း။ ဤအချိန်တွင် ဒါဝိဒ်၏လူများသည် ၎င်းတို့ကိုယ်ကိုယ်ပြသလျှင်၊ ချက်ချင်းထောက်လှမ်းခံရမည့်အန္တရာယ်ရှိသည်။ ရှောလုသည် ၎င်းတို့၏ပုန်းအောင်းနေရာကို သိရှိသည်နှင့် တပ်ဖွဲ့တစ်ခုကို စေလွှတ်လိမ့်မည်။ ၎င်းတို့၏လူမျိုးစုအတွင်း အသက်အန္တရာယ်ကို ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်နေသဖြင့်၊ ၎င်းတို့သည် အင်အားကြီးသော နိုင်ငံခြားရန်သူကို ရင်ဆိုင်ရန် တုံ့ဆိုင်းခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ရန်သူများ၏ မလိုလားအပ်သော တိုက်ခိုက်မှုများမှ ဣသရေလကို ကာကွယ်ရန် ဝမ်းမြောက်စွာ ကူညီလိုသော်လည်း၊ တရားမဝင်သူများဟု ခေါ်ဆိုခံရသူများသည် ဘုရင်ခံရမည်ဟု ယူဆထားသော မြို့များတွင် မည်မျှအကျိုးပြုနိုင်မည်နည်း၊ ၎င်းတို့သည် ဘုရင်အား ဆန့်ကျင်သူများကို ဖမ်းဆီးရန် ကူညီပေးရန် မျှော်လင့်ခံရမည်ဖြစ်သည်။ ရှောလု၏အားနည်းချက်များရှိသော်လည်း၊ လူအပေါင်းတို့သည် ဘုရင်ခံအာဏာကို နာခံကြသည်။ ဒါဝိဒ်နှင့် သူ၏အကြံပေးများသမ္မတရားမဝင်သူများသည် ဘုရင်ခံအာဏာကို နာခံကြသည်။ ဒါဝိဒ်နှင့် သူ၏အကြံပေးများသည် အမှန်တကယ်ဒုက္ခရောက်နေပြီး၊ ၎င်းတို့၏ပြဿနာကို ထာဝရဘုရားထံ တင်ပြခြင်းသည် ဉာဏ်ပညာရှိသောလမ်းတစ်ခုသာဖြစ်သည်ဟု ခံစားရသည်။

3. Afraid here in Judah. Should David’s men as much as show themselves at this time, they would be in danger of immediate detection. As soon as Saul would discover their hiding place he would send a force against them. Fearful for their lives among their own tribe, they hesitated to face a strong foreign enemy. They would be glad to help protect Israel against the unprovoked attacks of their enemies, but how much good could so-called outlaws do in towns that were supposed to be loyal to the crown, and that would be expected to aid the king in apprehending opposition forces? Despite Saul’s weaknesses, the majority of the people were obedient to the crown. David and his counselors were in a real dilemma, and they felt the only wise course was to present their problem before the Lord.

၄. ဆင်းသွားပါ။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏သားသမီးများအား ၎င်း၏ဆန္ဒကို တိုင်ပင်ရန် ဝမ်းမြောက်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဤသို့ ပိုမိုတသမတ်တည်းပြုလုပ်လေလေ၊ ၎င်းတို့သည် အခက်အခဲမှလွတ်မြောက်ရန် ဘုရားသခင်၏လမ်းကို ပိုမိုယုံကြည်မှုရှိလာလေလေဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဖိလိတ္တိလူမျိုးများ၏ ဖျက်ဆီးမှုများကို နှိမ်နင်းရန် ဣသရေလကို အားဖြည့်ပေးနေသည်။ အကယ်၍ ဒါဝိဒ်သည် ဤကိစ္စတွင် တက်ကြွစွာပါဝင်လှုပ်ရှားပါက၊ သူသည် နိုင်ငံကို သန်မာစေရန်ဖြစ်ပြီး၊ တော်လှန်ရေးကို ဖြစ်ပေါ်စေရန်မဟုတ်ကြောင်း လူများသိရှိပြီး၊ ၎င်းတို့၏ယုံကြည်မှုကို ရရှိနိုင်သည်။

4. Go down. God is happy to have His children consult His will. The more consistently they do this, the more confidence they will have in His way out of difficulty. God was strengthening Israel to put down the depredations of the Philistines. If David should take an active stand in this matter, he could win the favor of the people, who would know that his policies were to strengthen the kingdom and not to foment a revolution against it.

၅။ ကိလာမြို့သို့သွားခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုကို လိုက်နာရန် လူများ၏သဘောတူညီမှုသည် ဒါဝိဒ်နှင့်အတူရှိသူများသည် လပေါင်းများစွာ ပေါင်းသင်းနေထိုင်စဉ်၊ ပထမဦးစွာ ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို သိရှိရန်နှင့် ထို့နောက် ဘုရားသခင်၏ဖွင့်ပြတော်မူသော အခွင့်အလမ်းများကို ယုံကြည်စွာဖြင့် ရဲရင့်စွာ ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ရန် လိုအပ်ကြောင်း ဒါဝိဒ်က သူတို့ကို နားလည်စေခဲ့သည်ကို ဖော်ပြသည်။ ယနေ့ခရစ်ယာန်များ၏ လုပ်ဆောင်မှုနှင့် သဘောထားတိုင်းတွင်လည်း ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို ဂရုတစိုက် စုံစမ်းရှာဖွေမှုကို လုပ်ဆောင်သင့်သည်။

5. Went to Keilah. The consent of the men to follow the divine direction indicates that during the months of association, David had convinced those who were with him of their need first to determine the will of God, and then to go forward fearlessly, trusting in the opening providences. The same careful inquiry into the will of God concerning every act and attitude should mark the course of Christians today.

ကိလာမြို့သည် တံတိုင်းဖြင့် ဝိုင်းထားသောမြို့ဖြစ်သည် (ကျမ်းပိုဒ် ၇)၊ သို့သော် ပြင်ဆင်မှုမရှိသော မြို့သူမြို့သားများသည် ဖိလိတ္တိလူမျိုး၏ အတွေ့အကြုံရှိသော စစ်သားများကို ခုခံနိုင်စွမ်းမရှိခဲ့ပေ။ ရှောလုသည် မိုင်ပေါင်းများစွာ ဝေးကွာနေသော်လည်း၊ ဒါဝိဒ်နှင့် သူ၏လူများသည် သိပ်မဝေးသောအကွာအဝေးတွင်သာ ရှိနေခဲ့သည်။ ချက်ချင်းလှုပ်ရှားမှုပြုလုပ်ခဲ့ပြီး၊ အံ့အားသင့်သွားသော ဖိလိတ္တိလူများကို အနိုင်ယူခဲ့သည်။

Keilah was a walled town (v. 7), but the unprepared inhabitants had no chance against the experienced soldiers of Philistia. Saul was many miles away, but David and his men were removed only a short distance. Action was immediate, and the surprised Philistines were routed.

သူတို့၏တိရစ္ဆာန်များကို ယူဆောင်လာခဲ့သည်။ အောင်မြင်ခဲ့သော ဖိလိတ္တိလူများသည် ၎င်းတို့၏နယ်မြေအတွင်းသို့ အလှမ်းဝေးအောင် မောင်းထုတ်ခံရပြီး ဒါဝိဒ်သည် ဖျက်ဆီးခံရသောပျက်စီးမှုအတွက် လျော်ကြေးငွေကို စုဆောင်းနိုင်ခဲ့သည်၊ သို့မဟုတ် ဖိလိတ္တိလူများသည် သယ်ယူရန် ယူဆောင်လာသော နွားများဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့သည် စပါးများကို လှည်းဖြင့် သယ်ယူရန် ယူဆောင်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဒါဝိဒ်သည် ကိလာမြို့သို့ သိမ်းဆည်းရမိသောပစ္စည်းများထဲမှ မည်မျှပေးခဲ့သလဲ၊ သူ၏လူများအတွက် မည်မျှထားခဲ့သလဲဆိုသည်ကို ကျွန်ုပ်တို့အား မပြောပြထားပါ။ လူရာပေါင်းများစွာသည် များပြားသော စားနပ်ရိက္ခာသိုလှောင်မှုကို လိုအပ်မည်ဖြစ်သည်။

Brought away their cattle. Either the defeated Philistines were driven so far into their own territory that David could collect reparations for the damage done, or the cattle were the oxen the Philistines had brought to cart away the grain. How much of the booty David gave to Keilah, and how much he kept for his own men, we are not told. Several hundred men would need a large store of provisions.

၆။ အဘိအသာ။ နောဗ်မြို့မှ အုပ်ချုပ်သူသည် ကိလာမြို့တွင် ဒါဝိဒ်ထံသို့ ရောက်ရှိလာပြီး သတ်ဖြတ်မှုသတင်း (ခရိုနီကယ် ၂၂:၂၀၊ ၂၁) ကို ယူဆောင်လာခဲ့သည်။ အချို့က “ကိလာသို့” ဟူသော စကားစုသည် နောက်ဆက်တွဲကြိယာ “ဆင်းလာသည်” နှင့်ဆက်စပ်သည်ဟု နားလည်ထားသော်လည်း၊ ဤစကားစုသည် ယေဘုယျအားဖြင့် အဘိအသာသည် ဒါဝိဒ်နှင့် ကိလာမြို့တွင် ပထမဆုံးအကြိမ် တွေ့ဆုံခဲ့သည်ဟု ယူဆသည်။

6. Abiathar. The supervisor from Nob seems to have reached David at Keilah with news of the massacre (ch. 22:20, 21). Although some have understood “to Keilah” to go with the following verb “came down,” the phrase is generally regarded as meaning that Abiathar first met David at Keilah.

၇။ ပိတ်ဆို့ခံရသည်။ ဒါဝိဒ်သည် ကိလာမြို့တွင် ရှောလုအား သူ့ကို နောက်ဆုံးတွင် ထောင်ချောက်ဆင်ထားသည်ဟု ခံစားရလောက်အောင် ကြာရှည်နေထိုင်ခဲ့ပုံရသည်။

7. Shut in. David evidently stayed long enough in Keilah to make Saul feel that he was trapped at last.

၈။ ဒါဝိဒ်ကို ဝိုင်းထားရန်။ ဒါဝိဒ်ကို တိုက်ခိုက်ရာတွင် ရှောလုသည် ဘုရားသခင်က သူ့ကို လမ်းညွှန်နေသည်ဟု ယုံကြည်ခဲ့ပုံရသည်။ လူတစ်ဦးသည် မကောင်းမှုကို ကြာရှည်တွေးတောနေပါက ၎င်းသည် သူ့အမြင်တွင် ကောင်းမွန်သည်ဟု ဖြစ်လာနိုင်ပြီး၊ သူ၏စိတ်နှလုံး၏ ရည်ရွယ်ချက်များနှင့် အကြံအစည်များကို ကျိုးနွံစွာ အကောင်အထည်ဖော်နိုင်သည်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ ကောရက်သည် မောရှေကို ဆန့်ကျင်သော ပုန်ကန်မှုတွင် ဘုရားသခင်က သူ့ကို ခန့်အပ်ထားသည်ဟု ယုံကြည်ခဲ့သည်၊ မိရိမသည် မောရှေ၏ဇနီးကို ဝေဖန်ရာတွင် မှန်ကန်သည်ဟု ယုံကြည်ခဲ့သည်၊ ယေဟိုယဂိမ်သည် ဣသရေလ၏ ဘာဘုလုန်အကျဉ်းသားဘဝကို ဟောကိန်းထုတ်သော ယေရမိ၏ ပရောဖက်ပြုချက်ကို လက်မခံဘဲ၊ ပရောဖက်စာလိပ်ကို မီးရှို့ခဲ့သည် (ယေရမိ ၃၆:၂၂–၃၀)။

8. To besiege David. In his efforts against David, Saul was probably convinced that God was leading him. A man can think evil so long that it becomes good in his eyes, and he can be conscientious in carrying out the thoughts and intents of his heart. For example, Korah felt convinced that God had appointed him to lead in the rebellion against Moses; Miriam was confident of right when she criticized the wife of Moses; and Jehoiakim, apparently without any qualms, refused to accept Jeremiah’s prophecy of Israel’s Babylonian captivity and burned the prophetic scroll (Jer. 36:22–30).

ဒါဝိဒ်သည် ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့်၊ အိမ်နီးချင်းလူမျိုးများရှေ့တွင် သူ၏လူမျိုး၏ တရားမျှတမှုနှင့် ဂုဏ်သိက္ခာကို ထိန်းသိမ်းလိုသောဆန္ဒ၊ ဣသရေလတွင် ဒုက္ခရောက်နေသူများကို ကူညီလိုသောဆန္ဒတို့ကို စိတ်နှလုံးထဲတွင် ရှိခဲ့သည်။ သူသည် သူ၏အနွယ်ဝင်များနှင့် ရင်းနှီးခင်မင်ခြင်းဖြင့် ရှောလုကို ပုန်ကန်နေသည်မဟုတ်။ ဖိလိတ္တိလူများလုပ်သည့်အတိုင်း အနီးနားရှိမြို့များကို လုယက်ခြင်းဖြင့် သိမ်းဆည်းနိုင်သော ပစ္စည်းများအတွက် တိုက်ခိုက်နေသည်လည်း မဟုတ်ပေ။

David, on the contrary, had in his heart the desire to maintain the justice and dignity of his people before neighboring tribes, as well as to assist any in Israel who might be suffering hardship. He was not revolting against Saul by ingratiating himself with members of his own tribe. Neither was he fighting, as the Philistines were doing, for the booty obtainable by raiding towns in nearby districts.

၉။ ဧဖုဒ်ဝတ်ရုံ။ ရှောလုသည် ယဇ်ပုရောဟိတ်များကို ရန်သူပြုလုပ်သော သူ၏မကောင်းသောလုပ်ရပ်ဖြင့် ဥရိမ်နှင့်သမ္မိတိမ်များ၏ အကျိုးကျေးဇူးများကို ဆုံးရှုံးစေခဲ့သည်၊ အကယ်၍ သူသည် ငြင်းပယ်ခံရပြီးနောက် ဤနည်းဖြင့် ဘုရားသခင်နှင့် ဆက်သွယ်မှုရရှိခဲ့ဖူးလျှင် (ခရိုနီကယ် ၂၈:၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်၏ဆက်သွယ်မှုကို မရရှိတော့သဖြင့်၊ သူသည် သူ၏စိတ်နှလုံးကို စွပ်စွဲနေသော ကိုယ်ကျင့်တရားကို တိတ်ဆိတ်စေရန်၊ ဖွင့်လှစ်ထားသမျှအခွင့်အလမ်းတိုင်းတွင် သူ၏ရောဂါဝေဒနာရှိသော စိတ်နှလုံး၏ တပ်မက်မှုနှင့် သဟဇာတဖြစ်သော ဘုရားသခင်၏ဖွင့်ပြချက်ကို မြင်ခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို မည်သည့်နည်းနှင့်မဆို လိုက်လျှောက်ရန် ဒါဝိဒ်၏သန္နိဋ္ဌာန်ကြောင့်နှင့် ဘုရားသခင်၏ဖွင့်ပြတော်မူခြင်းဖြင့်၊ ရှောလုဆုံးရှုံးခဲ့သော ဧဖုဒ်ဝတ်ရုံသည် ဒါဝိဒ်ထံသို့ ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။

9. The ephod. By his own malicious act against the priests Saul had deprived himself of the benefits of the Urim and the Thummim, if indeed the Lord had communicated with him in this manner since his rejection (see ch. 28:6). No longer receiving divine communications, he quieted his accusing conscience by seeing, in every opening, a revelation of God to himself that was in harmony with the cravings of his diseased mind. By divine providence, and doubtless because of David’s consecration to do God’s will at all costs, the ephod, lost by Saul, found its way to David.

ကျမ်းစာများတွင် ဥရိမ်နှင့်သုမိမ်သည် မေးမြန်းမှုများကို မည်သို့ဖြေကြားပေးသည်ဆိုသော တိကျသောနည်းလမ်းကို ဖော်ပြထားခြင်းမရှိပေ။ ဤတိတ်ဆိတ်မှုသည် ရဗ္ဗိများအကြား များစွာသော ခန့်မှန်းတွက်ဆမှုများကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။ ဗာဗုလုန်တရ်မုတ်ကျမ်းအရ၊ ဤဗျာဒိတ်ကို ဥရိမ်ဟုခေါ်သည်မှာ ၎င်း၏ဗျာဒိတ်များကို ရှင်းလင်းသောအလင်းပေးသောကြောင့်ဖြစ်ပြီး၊ သုမိမ်ဟုခေါ်သည်မှာ ၎င်း၏ဗျာဒိတ်များသည် အမြဲတမ်းပြည့်စုံသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ထုံးတမ်းအဆိုအရ ဤကျောက်များသည် ဣသရေလအမျိုး ၁၂ ခု၏အမည်များရေးထိုးထားသည့် ကျောက်များဖြစ်ပြီး၊ ဖြေကြားမှုကို စာလုံးပေါင်းရန် လိုအပ်သောအက္ခရာများသည် ဒင်္ဂါးပြားပေါ်ရှိ အက္ခရာများကဲ့သို့ မြှင့်တင်ထားသည်ဟု ဆိုသည်။ အမျိုး ၁၂ ခု၏အမည်များဖွဲ့စည်းထားသော အက္ခရာများသည် ဟေဗြဲအက္ခရာစုံလင်မှုကို မဖြည့်ဆည်းနိုင်သော်လည်း၊ ထုံးတမ်းအရ “အာဗြဟံ”၊ “ဣဇာက်”၊ “ယာကုပ်” နှင့် “ယေရှုရုန်၏အမျိုးများ” ဟူသောအမည်များကို ထပ်မံထည့်သွင်းခဲ့သည် (Treatise Yoma ၇၃, က, ခ)။

The Scriptures do not disclose the exact way in which the Urim and the Thummim gave the answers to inquiry. This silence has caused much speculation among the rabbis. The Babylonian Talmud states that the oracle was called Urim because it gave explanatory light to its utterances; it was called Thummim because its declarations were always complete. The tradition took these stones to be the ones on which the names of the 12 tribes were inscribed, and taught that the letters needed to spell out the reply were raised like the letters on a coin. The letters composing the names of the 12 tribes did not make up the letters of the entire Hebrew alphabet, but tradition added to these the names “Abraham,” “Isaac,” “Jacob,” and “Tribes of Jeshurun” (Treatise Yoma 73, a, b).

ဂျိုးဇီဖပ်စ်က ဆိုသည်မှာ။ “ဘုရားသခင်သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်ကြီး၏ရင်ဘတ်ပေါ်တွင်ဆောင်ထားသည့် ထိုကျောက်တုံး ၁၂ ခုဖြင့်၊ ၎င်းတို့ကို ရင်ခံးစွပ်ထဲသို့ ထည့်သွင်းထားပြီး၊ စစ်ပွဲတွင် အောင်နိုင်မည်ကို ကြိုတင်ဖော်ပြခဲ့သည်။ အကြောင်းမှာ စစ်တပ်မထွက်ခွာမီ ၎င်းတို့မှ ထွက်ပေါ်လာသော အလင်းရောင်သည် လူအများအား ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့၏အကူအညီအတွက် ရှိနေကြောင်း သိရှိစေခဲ့သည်” (Antiquities iii. ၈. ၉)။ သို့သော် ဥရိမ်နှင့်သုမိမ်သည် ရင်ခံးစွပ်ပေါ်ရှိ ကျောက်တုံး ၁၂ ခုမဟုတ်ဘဲ၊ အလွန်တောက်ပသော ကျောက်တုံးနှစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ ရင်ခံးစွပ်၏တစ်ဖက်တစ်ချက်စီတွင် တစ်ခုစီရှိသည်။ သဘောတူညီမှုကို ညာဘက်ကျောက်တုံးအား အလင်းရောင်ဝိုင်းရံထားမှုဖြင့် ညွှန်ပြပြီး၊ သဘောမတူမှုကို ဘယ်ဘက်ကျောက်တုံးပေါ်ရှိ အရိပ်ဖြင့် ညွှန်ပြသည် (PP ၃၅၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ဥရိမ်နှင့်သုမိမ်မှ ဖြေကြားချက်များသည် အမြဲတမ်း ဟုတ်သည် သို့မဟုတ် မဟုတ်သည်ဟူသော အဓိပ္ပာယ်မျိုးမဟုတ်ပေ (တရား ၁:၂; ၂၀:၁၈; ၁ ရာ. ၂၃:၁၁, ၁၂ ကိုကြည့်ပါ)၊ သို့သော် ယဇ်ပုရောဟိတ်သည် မေးခွန်းတစ်ခုချင်းစီအတွက် ဝါကျဖြင့် ဖြေကြားပေးခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။

Josephus said: “God declared beforehand, by those twelve stones which the high priest bare on his breast, and which were inserted into his breastplate, when they should be victorious in battle; for so great a splendor shone forth from them before the army began to march, that all the people were sensible of God’s being present for their assistance” (Antiquities iii. 8. 9). However the Urim and the Thummim were not the 12 stones of the breastplate but 2 stones of great brilliance, one on each side of the breastplate. Approval was indicated by a light encircling the stone at the right and disapproval by a shadow on the stone at the left (see PP 351). The answers ascribed to the Urim and the Thummim were not always the equivalent of Yes or No (see Judges 1:2; 20:18; 1 Sam. 23:11, 12), but it is possible that the priest gave an answer in sentence form, in answer to a series of questions.

၉–၁၂. ရှောလုအား အကြောင်းမဲ့မှု။—ကီလာမြို့အတွက် ကြီးမားသောကယ်တင်မှုတစ်ခုကို ပြုလုပ်ခဲ့သော်လည်း၊ မြို့သားများသည် ၎င်းတို့၏အသက်ကို ကိုင်တွယ်ပေးသည့်အတွက် ဒါဝိဒ်နှင့် သူ၏လူများကို အလွန်ကျေးဇူးတင်ရှိခဲ့သည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်ကိုစွန့်လွှတ်ထားသော ရှောလုသည် အလွန်ဆိုးယုတ်လာခဲ့ပြီး၊ ကီလာမြို့သားများအား ၎င်းတို့၏ကယ်တင်ရှင်ကို အပြစ်မရှိဘဲ သေမင်းတရားသို့ လွှဲပေးရန် တောင်းဆိုနိုင်ခဲ့သည်။ ရှောလုသည် ၎င်းတို့ကို အချို့သောခုခံမှုပြသပါက ၎င်းတို့သည် ဘုရင်၏အမိန့်ကို ဆန့်ကျင်ခြင်း၏ ခါးသီးသောအကျိုးဆက်များကို ခံစားရမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ ရှောလုသည် သူ၏ပြိုင်ဘက်ကို ဖမ်းဆီးရန် မည်သည့်အရာကိုမျှ မလုပ်ဘဲထားရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည် (ST အောက်တိုဘာ ၅၊ ၁၈၈၈)။

9–12. Saul’s Unreasonableness.—Although a great deliverance had been wrought for Keilah, and the men of the city were very grateful to David and his men for the preservation of their lives, yet so fiendish had become the soul of the God-forsaken Saul, that he could demand from the men of Keilah that they yield up their deliverer to certain and unmerited death. Saul had determined that if they should offer any resistance they would suffer the bitter consequences of opposing the command of their king. The long-desired opportunity seemed to have come, and he determined to leave nothing undone in securing the arrest of his rival (ST Oct. 5, 1888).

၁၀။ မြို့ကိုဖျက်ဆီးပါ။ ကီလမြို့သားများသည် ဒါဝိဒ်၏အကူအညီအတွက် အလွန်ကျေးဇူးတင်ကြပြီး၊ ထိုအချိန်တွင် အနာဂတ်ပဋိပက္ခများကို လုံးဝမတွေးတောခဲ့ကြပေ။ ဟာရပ်တောအုပ်တွင် ဆက်လက်နေထိုင်မည့်အစား၊ ဒါဝိဒ်သည် မြို့ထဲသို့ ၎င်းနှင့်၎င်း၏လူများအတွက် ဖွင့်လှစ်ထားသည်ကို တွေ့ရှိခဲ့ပြီး၊ မြို့သားများသည် ဤကဲ့သို့သော လူအုပ်ကြီး၏ လိုအပ်ချက်များကို ဖြည့်ဆည်းရန် တတ်နိုင်သမျှ ပြုလုပ်ပေးခဲ့ကြသည်။ သို့သော် သတင်းများသည် လျင်မြန်စွာ ပျံ့နှံ့သွားပြီး၊ ဖိလိသတိုင်းလူများနှင့် ထိပ်တိုက်တွေ့ဆုံမှု၏ အသေးစိတ်အချက်အလက်များကို ရှောလုထံ မကြာမီ အကြောင်းကြားခဲ့သည်။ ထို့နောက် အခြေအနေသည် တစ်ညအတွင်း ပြောင်းလဲသွားသည်။ ကီလမြို့သားများသည် တစ်ဖက်တွင် ရှောလုအပေါ် သစ္စာစောင့်သိမှုနှင့် ဣသရေလတွင် ၎င်းတို့၏အဆင့်အတန်းကို ထိန်းသိမ်းရန်၊ အခြားတစ်ဖက်တွင် ဥပဒေပြင်ပသူ ဒါဝိဒ်ကို မိတ်ဆွေပြုခြင်းဖြင့် ရှောလုကို ငြင်းပယ်သည့်သဘောနှင့် ၎င်းတို့၏မြို့ဖျက်ဆီးခံရမည့် အနေအထားကို ရွေးချယ်ရမည်ကို သဘောပေါက်ခဲ့သည်။

10. Destroy the city. There is no doubt that the inhabitants of Keilah were most grateful for David’s help, and for the moment probably gave no thought to any future involvements. Instead of remaining in the forest at Hareth, David found the city opened to him and his men, and the people doubtless did all they could to provide for the needs of such a large company. But news travels fast, and it was not long before Saul was notified of the details of the encounter with the Philistines, and the complexion of the situation changed overnight. The men of Keilah realized they would be forced to decide, on the one hand, between loyalty to Saul, with the retention of their status in Israel, and on the other hand, the implied rejection of Saul through their befriending of the outlawed David, with the consequent destruction of their city.

ဒါဝိဒ်သည် ဤအခြေအနေကို ကြိုတင်မျှော်မှန်းရာတွင် အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီး၊ သို့သော် ၎င်း၏အတွေ့အကြုံရှည်လျားမှုနှင့်ပင်၊ မည်သည့်လမ်းကြောင်းသို့ ရွေ့လျားရမည်ကို မသိခဲ့ပေ။ သူသည် ကီလမြို့ကို ကယ်တင်ရန် လိုအပ်သည့်အချိန်တွင် ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုဖြင့် ဟာရပ်သို့ ရောက်ရှိခဲ့သည်။ သို့သော် သူသည် မြို့တံတိုင်းအတွင်း၌ ဆက်လက်နေထိုင်ပါက၊ ဘုရားသခင်၏ဘိသိက်ခံထားသူကို ဆန့်ကျင်တိုက်ခိုက်ရမည်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်း၏စိတ်နှလုံးသည် ပုန်ကန်စတင်မည့် ပြည်တွင်းတော်လှန်ရေးကို ဆန့်ကျင်ခဲ့သည်။

David revealed foresight in anticipating such a situation, but even with his long experience, he knew not which way to move. He had come to Hareth under divine guidance at precisely the time his presence was needed to save Keilah. Yet he knew if he remained within the walls, he would be fighting against the Lord’s anointed and initiating a civil revolution, which his very soul rebelled against.

၁၂။ ၎င်းတို့သည် လွှဲပေးမည်။ ဘုရားသခင်သည် ဒါဝိဒ်အား မကြာမီ တိုက်ခိုက်ရန် ညွှန်ကြားခဲ့သည့်အတိုင်း၊ ကီလမြို့မှ ထွက်ခွာရန် ညွှန်ကြားမှုမပြုခဲ့ပေ။ ဒါဝိဒ်သည် ဖြစ်ပေါ်မည့်အရာများကို သိရှိပြီးနောက် ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်ဆုံးဖြတ်ချက်ကို အသုံးပြုရန် ချန်ထားခဲ့သည်။ သူသည် ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်ဘေးကင်းမှုထက် တစ်ခုလုံးသော အသိုင်းအဝိုင်း၏ ဘေးကင်းမှုကို ပို၍စဉ်းစားပြီး၊ ၎င်း၏စစ်ဗိုလ်ချုပ်ကောင်းဖြစ်မှုကို ပြသခဲ့သည်။

12. They will deliver. God did not instruct David to leave Keilah as He had instructed him to fight a short time before. David was left to use his own judgment after knowing what would take place. He showed his good generalship in not thinking so much of his own safety as of that of the entire community.

ဘုရားသခင်သည် ရှောလု၏အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမှု အစောပိုင်းကာလတွင် တူညီသော ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုကို ပေးအပ်ခဲ့သည်။ ရှောလုသည် ဘုရားသခင်၏ အကြံဉာဏ်အတိုင်း လိုက်လျှောက်ရန် ငြင်းပယ်ခဲ့သော်လည်း၊ ဒါဝိဒ်သည် ၎င်းကို အကျိုးရှိစွာ အသုံးပြုပြီး အောင်ပွဲမှ အောင်ပွဲသို့ ဆက်လက်ခရီးဆန့်ခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်သည် ကီလာမြို့မှ တိတ်တဆိတ် ထွက်ခွာခဲ့ပြီး၊ သူ၏လူများသည် မယိမ်းမယိုင် လိုက်ပါခဲ့ကြသည်။ နေ့စဉ်နေ့တိုင်း အသစ်သော အတွေ့အကြုံတစ်ခုစီသည် ဒါဝိဒ်၏ စိတ်နှလုံးကို အားပေးခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့၏ ချစ်လှစွာသော ခေါင်းဆောင်အပေါ် သူ၏လူများ၏ ယုံကြည်မှုကို လှုံ့ဆော်ပေးခဲ့သည်။

God had provided the same divine guidance for Saul earlier in his career. Saul refused to act on God’s counsel; David profited by it and went on from victory to victory. David quietly withdrew from Keilah, his men following him unhesitatingly. Day by day each new experience encouraged his own heart and inspired the confidence of his men in their beloved leader.

၁၂. လူများသည် ၎င်းတို့၏စိတ်ကို မသိခဲ့ပေ။—မြို့သားများသည် ဤသို့သော ကျေးဇူးကန်းမှုနှင့် သစ္စာဖောက်မှုလုပ်ဆောင်နိုင်သည်ဟု တစ်ခဏမျှမထင်ခဲ့ပေ။ သို့သော် ဒါဝိဒ်သည် ဘုရားသခင်ပေးထားသောအလင်းဖြင့် ၎င်းတို့ကို ယုံကြည်မရကြောင်း၊ လိုအပ်သောအခါတွင် ၎င်းတို့သည် မအောင်မြင်ကြောင်း သိခဲ့သည် (ST အောက်တိုဘာ ၅၊ ၁၈၈၈)။

12. People Knew Not Their Own Mind.—The inhabitants of the city did not for a moment think themselves capable of such an act of ingratitude and treachery; but David knew, from the light that God had given him, that they could not be trusted, that in the hour of need they would fail (ST Oct. 5, 1888).

၁၄. ဇိဖ်။ ဟေဗြုန်မြို့အ ရှေ့တောင်ဘက် ၃ မိုင်သုံးပုံတစ်ပုံ (၆ ကီလိုမီတာ) အကွာရှိ ကုန်းမြင့်တစ်ခုပေါ်ရှိ မြို့တစ်မြို့။ ဟေဗြုန်မြို့သည် ပေ ၃,၀၀၀ (၉၁၅ မီတာ) မြင့်သော တောင်နှစ်လုံးအနောက်ဘက်တွင် တည်ရှိသည်။ ဤတောင်နှစ်လုံးကြားတွင် နက်ရှိုင်းသော ချောင်းတစ်ခုရှိသည်။ အရှေ့ဘက်တောင်စောင်းမှ သေမင်းပင်လယ်သို့ဦးတည်သော ဇိဖ်တော စတင်ပြီး၊ ၎င်းသည် အရှေ့ဘက်သို့ မိုင်ပေါင်းများစွာ ဆက်လက်ထွက်ပေါ်သည်။ ဤဒေသသည် နေလောင်ထားသော မိုးမရွာသော သဲကန္တာရဖြစ်ပြီး၊ နက်ရှိုင်းသော ချောင်းများဖြင့် ပြည့်နှက်နေပြီး ၎င်းတို့သည် ပုန်းအောင်းရန် အကောင်းဆုံးနေရာများဖြစ်သည်။ “ခိုင်ခံ့သောနေရာများ” သို့မဟုတ် ခံတပ်များသည် ကျယ်ပြောသော ဧရိယာများကို အမိန့်ပေးနိုင်သော ကင်းမျှော်စင်များဖြစ်ပြီး၊ ဤအပိုင်းကို မည်သူမျှ သတိမထားမိဘဲ ဖြတ်သန်းရန် မဖြစ်နိုင်အောင် တစ်ခုနှင့်တစ်ခု နီးကပ်စွာ တည်ရှိသည်။ ဒါဝိဒ်သည် ၎င်း၏လူများကို မဟာဗျူဟာမြောက်နေရာများတွင် ဖြန့်ကျက်ထားပြီး၊ ရှောလု၏ တပ်ဖွဲ့များ၏ တည်နေရာကို နေ့စဉ်သတင်းရရှိခဲ့ပေမည်။ ရေနှင့် အစားအစာများသည် လုံးဝရရှိရန် ခက်ခဲခဲ့သည်။

14. Ziph. A town on a plateau 3 3/4 mi. (6 km.) southeast of Hebron. Hebron is situated west of two mountains of 3,000 ft. (915 m.) elevation. A deep wadi lies between these two hills. On the slope of the eastern hill toward the Dead Sea begins the Wilderness of Ziph, which extends eastward for several miles. This district is a barren, sun-scorched desert, full of deep wadies that make excellent hiding places. The “strong holds,” or fortresses, were lookouts commanding large areas of country, and placed near enough together so that it was impossible for anyone to traverse this section without being noticed. Probably David placed his men at various strategic positions, and every day word reached him of the location of Saul’s forces. Water and food were almost unobtainable.

၁၅. သစ်တော။ ဟေဗြဲစကားလုံး “ခါရှာ” သည် ဖြစ်နိုင်ချေရှိစွာ နေရာအမည်တစ်ခုအဖြစ် “ဟိုရက်ရှ” ဟု ဘာသာပြန်ဆိုသင့်သည်။ အချို့က ဤနေရာကို ဇိဖ်မြို့မှ တောင်ဘက် ၁ မိုင်သုံးပုံတစ်ပုံ (၂.၈ ကီလိုမီတာ) အကွာရှိ ဟေဗြုန်မှ အင်ဂေဒိသို့ဦးတည်သော အဓိကလမ်းမပေါ်တွင် တည်ရှိသည်ဟု ဖော်ထုတ်ကြသည်။ ဒါဝိဒ်သည် အစားအစာ သို့မဟုတ် သောက်ရေရှာရန် ဤနေရာသို့ သွားခဲ့ပေမည်။

15. A wood. Heb. chorshah, which probably should be rendered as a place name, “Horesh.” Some have located this site 1 3/4 mi. (2.8 km.) due south of the town of Ziph, on the main traveled road from Hebron to En-gedi. Perhaps David went here in search of food or drink.

၁၆. ဒါဝိဒ်ထံသို့သွားသည်။ ယောနသန်သည် ဒါဝိဒ်နှင့် တွေ့ဆုံရန် နည်းလမ်းတစ်ခုခုကို စီစဉ်တွေ့ရှိခဲ့သည်။ ရှာဖွေရေးအဖွဲ့များထဲမှ စစ်သားအချို့က ရှောလုထံမှ ဖုံးကွယ်ထားသော သတင်းများကို ယောနသန်အား ပေးခဲ့ပေမည်။ ထိုသို့ဖြစ်ခဲ့ပါက၊ ဒါဝိဒ်သည် လူများစွာ၏ စာနာထောက်ထားမှုရှိကြောင်း ယုံကြည်ခဲ့ပေမည်။ ထိုသို့သော လည်ပတ်မှုက ပေးနိုင်သော အားပေးမှုကို သူလိုအပ်ခဲ့သည်။ ဆာလံ ၁၁ ၏ ခေါင်းစဉ်တွင် ၎င်း၏ရေးသားချိန်ကို မဖော်ပြထားသော်လည်း၊ ၎င်း၏ ယုံကြည်မှုပြည့်ဝသော အသံသည် ယောနသန်၏ လည်ပတ်မှုပြီးနောက်၊ ဒါဝိဒ်သည် ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်မှုအခွင့်အလမ်းများအပေါ် ၎င်း၏ ယုံကြည်မှုကို ဆာလံတွင် ဖော်ပြခဲ့သည်ဟု အချို့က ခံစားကြသည် (ဆာလံ ၁၁၊ PP ၆၆၀၊ ၆၆၁ ကိုကြည့်ပါ)။

16. Went to David. Jonathan found some means of arranging a meeting with David. Perhaps some of the soldiers sent out on these searching parties gave Jonathan information that was kept from Saul. If so, David would be convinced of sympathy on the part of many.

He needed the encouragement that such a visit could give. Although the title of the 11th psalm does not give the time of its composition, its tone of confidence has caused some to feel that after Jonathan’s visit, David expressed his trust in the providential openings of the Lord in its lines (see Ps. 11; PP 660, 661).

၁၉-၂၆။ ဇိဖ်မြို့သားများ၏ လှည့်ဖျားမှု

ကိလဲမြို့သားများသည် ဖိလိတ္တိလူမျိုးများ၏လက်မှ ကယ်တင်ပေးခဲ့သော ဒါဝိဒ်၏စိတ်အားထက်သန်မှုနှင့် ဂရုစိုက်မှုကို ပြန်လည်ဆပ်ကပ်သင့်သော်လည်း၊ ရှောလုအား ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့် ဒါဝိဒ်အား လက်ဆောင်ပေးရန် ဆန္ဒမရှိကြဘဲ၊ သူ့အတွက် စစ်ပိတ်ဆို့ခံရမည်ကိုလည်း မလိုလားကြချေ။ သို့သော် ဇိဖ်မြို့သားများသည် ပို၍ဆိုးရွားစွာ ပြုမူခဲ့ကြသည်။ သူတို့သည် ဒါဝိဒ်အား ရန်သူ၏လက်သို့ သစ္စာဖောက်ပြီး ဖမ်းဆီးပေးမည်ဟု ကမ်းလှမ်းခဲ့ကြသည်။ ၎င်းသည် ရှောလုအပေါ် သစ္စာစောင့်သိမှုကြောင့် မဟုတ်ဘဲ၊ ဒါဝိဒ်အပေါ် မုန်းတီးမှုကြောင့်ဖြစ်သည်။ ရှောလုအတွက် သူတို့၏ အကျိုးစီးပွားသည် ဟန်ဆောင်မှုသာဖြစ်သည်။ သူတို့သည် ဒါဝိဒ်အား ဖမ်းဆီးရန် ကူညီပေးရာ၌ လှည့်ဖျားသူများ၏ အခန်းကဏ္ဍကို ကိုယ်တိုင်လိုလိုလားလား လုပ်ဆောင်ခဲ့ကြသည်။ ဤလှည့်ဖျားသူများအပေါ် ရှောလုသည် ဘုရားသခင်၏ ကောင်းချီးပေးရန် ဆုတောင်းခဲ့သည်။ သူသည် အပြစ်မရှိသူတစ်ဦးကို သစ္စာဖောက်သည့် ၎င်းတို့၏ စာတန်၏စိတ်ဓာတ်ကို၊ သူ့အပေါ် သနားကရုဏာပြသသည့် သီလရှိသော လုပ်ရပ်အဖြစ် ချီးမွမ်းခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်သည် ယခင်ကထက် ပို၍အန္တရာယ်ကြီးမားသော အခြေအနေတွင် ရှိနေပုံရသည်။ သူရင်ဆိုင်နေရသော အန္တရာယ်များကို သိရှိပြီးနောက်၊ ဒါဝိဒ်သည် မာအုန်နှင့် သေမင်းပင်လယ်ကြားရှိ တောင်များတွင် ခိုလှုံရာနေရာရှာဖွေခဲ့သည် (အောက်တိုဘာ ၁၂၊ ၁၈၈၈ ST)။

19–26. Hypocrisy of Citizens of Ziph.—The citizens of Keilah, who should have repaid the interest and zeal of David in delivering them from the hands of the Philistines, would have given him up because of their fear of Saul rather than to have suffered a siege for his sake. But the men of Ziph would do worse; they would betray David into the hands of his enemy, not because of their loyalty to the king, but because of their hatred of David. Their interest for the king was only a pretense. They were of their own accord acting the part of hypocrites when they offered to assist in the capture of David. It was upon these false-hearted betrayers that Saul invoked the blessing of the Lord. He praised their satanic spirit in betraying an innocent man, as the spirit and act of virtue in showing compassion to himself. Apparently David was in greater danger than he had ever been before. Upon learning the perils to which he was exposed, he changed his position, seeking refuge in the mountains between Maon and the Dead Sea (ST Oct. 12, 1888).

၁၉. ဇိဖ်လူများ။ ဟေဗြဲစကားတွင် ဤနေရာတွင် တိကျသော ဆောင်းပါးကို အသုံးမပြုထားသဖြင့်၊ “ဇိဖ်လူအချို့” ဟု ဘာသာပြန်ဆိုခြင်းသည် ပို၍သင့်လျော်ပေမည်။ ဤသည်မှာ ဇိဖ်လူအားလုံးက ဒါဝိဒ်အား သစ္စာဖောက်ရန် ကြိုးစားခဲ့သည်မဟုတ်ကြောင်း ဖော်ပြသည်။ ဒါဝိဒ်သည် သစ္စာဖောက်ခံရသည်ဟု ကြားသိသောအခါ၊ ဆာလံ ၅၄ ကို ရေးသားခဲ့သည်။

19. The Ziphites. The Hebrew does not here use the definite article; hence the phrase might be better translated “some Ziphites.” This suggests that not all the Ziphites sought to betray David. When David heard that he had been betrayed, he composed the 54th psalm.

ဟာခီလာ တောင်။ ဤတောင်၏ တိကျသောတည်နေရာကို မသိရှိရပါ။ အချို့က ၎င်းကို ဇိဖ်တောမှ သေမင်းပင်လယ်သို့ ဦးတည်သော ရှည်လျားသော ထုံးကျောက်စကျောက်မြစ်တစ်ခုအဖြစ် ဖော်ထုတ်ကြသည်။

Hill of Hachilah. The exact location of this hill is not known. Some have identified it with a long ridge of chalky limestone, running from the Wilderness of Ziph toward the Dead Sea.

ယေရှိမုန်။ စကားလုံးအရ “တော” (တရားဟောရာ ၃၂:၁၀၊ ဆာလံ ၆၈:၇ ကိုကြည့်ပါ) သို့မဟုတ် “သဲကန္တာရ” (ဆာလံ ၇၈:၄၀၊ ၁၀၆:၁၄၊ ဟေရှာယ ၄၃:၁၉၊ ၂၀ ကိုကြည့်ပါ) ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ “ယေရှိမုန်” ကို ဤနေရာတွင် မူရင်းအမည်အဖြစ် ဖော်ပြသင့်သလားဆိုသည်မှာ သံသယဖြစ်စရာဖြစ်သည်။

Jeshimon. Literally, “wilderness” (see Deut. 32:10; Ps. 68:7), or “desert” (see Ps. 78:40; 106:14; Isa. 43:19, 20). Whether “Jeshimon” should here appear as a proper name is questionable.

၂၄။ မာအုန်။ ဇိဖ်မြို့မှ တောင်ဘက် ၈ မိုင် (၁၂.၈ ကီလိုမီတာ) အကွာရှိ မြို့တစ်မြို့။ မာအုန်တောသည် မြို့၏ အရှေ့ဘက်တွင် သေမင်းပင်လယ်သို့ ဦးတည်ထွက်ပေါ်သည်။ ဤနေရာကို ယခုအခါ တယ်လ်မာအင်ဟု သိကြသည်။

24. Maon. A town about 8 mi. (12.8 km.) south of Ziph. The Wilderness of Maon is east of the town extending toward the Dead Sea. The site is now known as Tell Ma‘în.

၂၇-၂၉။ ရှောလု၏ ဒေါသနှင့် ကြောက်ရွံ့မှု

ရည်မှန်းချက်မအောင်မြင်သော ရှောလုသည် သူ၏သားကောင်ကို ဆုံးရှုံးလိုက်ရသဖြင့် ဒေါသတကြီးဖြစ်ခဲ့သည်။ သို့သော် သူသည် နိုင်ငံသူနိုင်ငံသားများ၏ မကျေနပ်မှုကို ကြောက်ရွံ့ခဲ့သည်။ အကြောင်းမှာ ဖိလိတ္တိလူမျိုးများက နိုင်ငံကို ဖျက်ဆီးနေစဉ် သူသည် နိုင်ငံ၏အကာအကွယ်ပေးသူကို ဖျက်ဆီးနေပါက၊ ပြည်သူများ၏ မုန်းတီးမှုကို ခံရနိုင်ဖွယ်ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် ဒါဝိဒ်ကို လိုက်လံဖမ်းဆီးခြင်းကို ရပ်တန့်ပြီး၊ ဖိလိတ္တိလူမျိုးများကို ဆန့်ကျင်တိုက်ခိုက်ရန် ထွက်သွားခဲ့သည်။ ၎င်းသည် ဒါဝိဒ်အား အင်ဂဒိရှိ ခံတပ်သို့ ထွက်ပြေးရန် အခွင့်အရေးပေးခဲ့သည် (အောက်တိုဘာ ၁၂၊ ၁၈၈၈ ST)။

27–29. Saul Angry but Afraid.—The disappointed king was in a frenzy of anger to be thus cheated of his prey; but he feared the dissatisfaction of the nation; for, if the Philistines should ravage the country while he was destroying its defender, a reaction would be likely to take place, and he would become the object of the people’s hate. So he relinquished his pursuit of David, and went against the Philistines, and this gave David an opportunity to escape to the stronghold of En-gedi (ST Oct. 12, 1888).

၂၈။ ဆီလာ-ဟမ်မာလီကုတ်။ စကားလုံးအရ “ခွဲခြားမှုများ၏ ကျောက်ဆောင်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ကွန်ဒါ၏ အဆိုအရ- “အယ်လ်ကိုလါး တောင်ကုန်း (ရှေးဟာခီလာ တောင်ကုန်း) နှင့် မာအုန်အနီးတစ်ဝိုက်ကြားတွင် ‛ကျောက်ဆောင်များချိုင့်ဝှမ်း’ ဟုခေါ်သော ကြီးမားသော ချောက်ကြီးတစ်ခု ရှိပြီး၊ ၎င်းသည် ကျဉ်းမြောင်းသော်လည်း နက်ရှိုင်းသော ချောက်ဖြစ်ပြီး၊ မိုင်ပေါင်းများစွာ ဝိုက်ကွံ့မသွားဘဲ ဖြတ်သန်းရန် မဖြစ်နိုင်ပေ။ ထို့ကြောင့် ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်ကို မြင်နိုင်သော အကွာအဝေးတွင် ရပ်တည်နိုင်သော်လည်း၊ သူ၏ရန်သူကို လုံးဝမဖမ်းမိနိုင်ခဲ့ပေ။ ဤ ‛ခွဲခြားမှု၏ ကျောက်ဆောင်’ သို့ ယခုအခါ မာလာကီဟူသော အမည်ကို အသုံးပြုပြီး၊ ၎င်းစကားလုံးသည် ဟီဘရူး မဟ်လီကုတ်နှင့် အနီးစပ်ဆုံးဖြစ်သည်။ ထိုနေရာအနီးတစ်ဝိုက်တွင် ရေစီးသောမြစ်ကြီးများစွာ ရှိသော်လည်း၊ မာအုန်အနီးတွင် ဆီလာ ဟူသော စကားလုံးမှ ရည်ညွှန်းသော ကျောက်ဆောင်များကဲ့သို့သော နေရာမျိုး မရှိပေ။ ထို့ကြောင့် ဤချောက်ကို ဒါဝိဒ်၏ အံ့ဖွယ်လွတ်မြောက်မှု၏ နေရာအဖြစ် ယူဆရန် အနည်းငယ်လုံခြုံသည်ဟု ကျွန်ုပ်ထင်သည်။ ၎င်းမှာ ဖိလိတ္တိလူမျိုး၏ ရုတ်တရက် ကျူးကျော်မှုကြောင့်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် တောင်ပိုင်းနိုင်ငံတွင် ဒါဝိဒ်၏ အသက်ဘေးမှ လွတ်မြောက်မှု သမိုင်းကို အဆုံးသတ်စေခဲ့သည်” (တဲအိမ်လုပ်ငန်း၊ အတွဲ ၂၊ စာမျက်နှာ ၉၁)။

28. Sela-hammahlekoth. Literally, “the cliff of divisions.” According to Conder: “Between the ridge of El Kôlah (the ancient hill of Hachilah) and the neighbourhood of Maon there is a great gorge called ‛the Valley of Rocks,’ a narrow but deep chasm, impassable except by a detour of many miles, so that Saul might have stood within sight of David, yet quite unable to overtake his enemy; and to this ‛cliff of division’ the name Malâky now applies, a word closely approaching the Hebrew Mahlekoth. The neighbourhood is seamed with many torrent beds, but there is no other place near Maon where cliffs such as are to be inferred from the word sela‘ can be found. It seems to me pretty safe, therefore, to look on this gorge as the scene of the wonderful escape of David, due to a sudden Philistine invasion, which terminated the history of his hair-breadth escapes in the south country” (Tent Work, vol. 2, p. 91).

ellen g. white comments

1–29 PP 660, 661

5, 14, 16–18 PP 660

19, 20, 24, 25 PP 661

အခန်းကြီး - ၂၄

chapter 24

၁. ဒါဝိဒ်သည် အင်ဂေဒိရှိ ဂူတစ်ခုတွင်ရှိနေစဉ်၊ ရှောလ်၏အဝတ်စွန်းကိုဖြတ်ယူ၍ သူ၏အသက်ကိုနှမြောလျက်ထားသည်။ ၈. ထိုသို့ဖြင့် သူ၏ဖြူစင်မှုကို ပြသသည်။ ၁၆. ရှောလ်သည် သူ၏အမှားကို ဝန်ခံကာ ဒါဝိဒ်ထံမှ ကျိန်ဆိုချက်ယူ၍ ထွက်ခွာသွားသည်။

1 David in a cave at En-gedi, having cut off Saul’s skirt, spareth his life. 8 He sheweth thereby his innocency. 16 Saul, acknowledging his fault, taketh an oath of David, and departeth.

၁. အင်ဂေဒိတောကန္တာရ। ဤအခန်းသည် ယခုဟေဗြဲကျမ်းစာတွင်ရှိသည့်အတိုင်း ယခင်အခန်း၏ အပိုဒ် ၂၉ ဖြင့် စတင်သင့်သည်။ အင်ဂေဒိသည် သေမင်းပင်လယ်ကမ်းစပ်ရှိ ဝါဒီအယ်လ်-ကဲလ်ဘ်မြစ်ဝ၏ရေဆုံတွင်ရှိသော လှပသောအိုအေစစ်ဖြစ်သည်။ ဤမြစ်ဝသည် အင်ဂေဒိ၏အဖြူရောင်ထုံးကျောက်တောကန္တာရတွင် စတင်ပြီး ပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်အထက် ပေ ၁၂၀၀ (ကီလိုမီတာ ၀.၃၆၈) အမြင့်တွင် မိုင် ၈ (ကီလိုမီတာ ၁၂.၈) အကွာတွင်ရှိသည်။ ထိုသေးငယ်သောအကွာအဝေးအတွင်း မြစ်ဝ၏အောက်ခြေသည် ပေ ၂၅၀၀ (မီတာ ၀.၇၆၂) ကျဆင်းပြီး ပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်အောက် ပေ ၁၃၀၅ (မီတာ ၀.၃၉၈) ရှိသော သေမင်းပင်လယ်အဆင့်သို့ရောက်ရှိသည်။ တောကန္တာရ၏ အနိမ့်အမြင့်ခံစီနီးများသည် ပေ ၂၀၀၀ (မီတာ ၀.၆၁၀) မြင့်ပြီး ပင်လယ်မှ မိုင် ၁.၅ (ကီလိုမီတာ ၂.၄) အကွာတွင် ချဉ်းကပ်နေသောကြောင့် မြို့၏အနောက်ဘက်တွင် ခိုင်ခံ့သောတံတိုင်းတစ်ခုပုံစံဖြစ်ပေါ်သည်။ မြစ်ဝတွင် ချောက်ကမ်းပါးအောက်ခြေမှ ရာပေအနည်းငယ်အထက်တွင် အင်ဂေဒိ၏လှပသောရေနွေးစမ်းသည် ဖာရင်ဟိုက်ဒီဂရီ ၈၃ အပူချိန်ဖြင့် ကျောက်တုံးကြီးတစ်ခုအောက်မှ ထွက်ပေါ်လာသည်။ မြစ်ဝ၏ဘေးနှစ်ဖက်တွင် သဘာဝနှင့်လူလုပ်ဂူများစွာရှိသည်။ ဤနေရာကို ခေတ်သစ်တွင် ‘အိုင်ဂျီဒီ’ ဟုခေါ်သည်။

1. Wilderness of En-gedi. This chapter should have begun with v. 29 of the preceding chapter as it does in the current Hebrew text. En-gedi is a beautiful oasis on the shore of the Dead Sea, at the mouth of the Wadi el–Kelb—a steep, tortuous canyon beginning back some 8 mi. (12.8 km.) in the white limestone wilderness of En-gedi at an elevation of about 1,200 ft. (368 m.) above sea level. In that small distance the bed of the wadi drops some 2,500 ft. (762 m.) till it reaches the level of the Dead Sea 1,305 ft. (398 m.) below sea level. The precipitous cliffs of the wilderness, about 2,000 ft. (610 m.) high, approach to within 1 1/2 mi. (2.4 km.) of the sea, so that they form a formidable palisade to the west of the town. Up in the wadi several hundred feet above the base of a cliff, the beautiful warm spring of En-gedi gushes out from beneath a large boulder at a reported temperature of 83° F. In the sides of the wadi are many caves, both natural and artificial. The site is known in modern times as ‘Ain Jidi.

၂. တောဆိတ်များ၏ကျောက်ဆောင်များ။ အိုအေစစ်အနောက်ဘက်ရှိ တော၌တစ်ချို့နေရာများသည် တိုက်စားမှုပြင်းထန်လွန်းသဖြင့် ဖြတ်သန်းရန်မဖြစ်နိုင်သလောက်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ယုဒပြည်ရှိ ကာမလမြို့မှ မာအုန်တောနှင့် အင်ဂေဒိကိုဖြတ်ကာ ဝါဒီအယ်လ်-ကဲလဗ်မှတစ်ဆင့် ဤအိုအေစစ်သို့ဆင်းသွားသော လမ်းတစ်ခုရှိသည်။ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်ကိုရှာဖွေရန် သန္နိဋ္ဌာန်ချထားရင်း ဤလမ်းကို ယူခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။

2. Rocks of the wild goats. Portions of the wilderness west of the oasis are so badly eroded as to be almost hopelessly impassable. But there is a road from Carmel in Judah that crosses the Wilderness of Maon and En-gedi and descends through the Wadi el–Kelb to this oasis. Saul probably took this road in his determined search for David.

၃. သိုးထိန်းတဲများ။ ပါလက်စတိုင်းတစ်ခွင်တွင် သိုးထိန်းများသည် သဘာဝဂူများကို သိုးများကို ရာသီဥတုဆိုးရွားမှုမှ ကာကွယ်ရန်နေရာအဖြစ် အသုံးပြုကြသည်။ ထိုဂူများနှင့်ဆက်စပ်၍ ပုံမှန်အားဖြင့် ကျောက်တုံးများနှင့် ဆူးပင်များဖြင့်တည်ဆောက်ထားသော စက်ဝိုင်းပုံအဆောက်အအုံများကို “တဲများ” ဟုခေါ်ပြီး၊ ရာသီဥတုကောင်းမွန်ချိန်တွင် လူနှင့်သားရဲများမှ သိုးများကို ကာကွယ်ပေးသည်။

3. Sheepcotes. All over Palestine the shepherds use the natural caves as places where the sheep may be protected from bad weather. Usually in connection with such caves are circular enclosures built of stone and briers, called “cotes,” which in good weather offer protection to the sheep from both man and beast.

ခြေဖဝါးဖုံးအုပ်ခြင်း။ မစင်စွန့်ခြင်းအတွက် ယဉ်ကျေးသောစကားရပ်တစ်ခု (တရားသူကြီးများ ၃:၂၄၊ မှတ်ချက်ကိုကြည့်ပါ)။ အပြင်မှဝင်လာသော ရှောလုသည် ဘာမှမမြင်နိုင်ခဲ့သော်လည်း၊ ဂူအတွင်းရှိလူများသည် မှောင်ရိပ်နှင့် အကျွမ်းတဝင်ဖြစ်နေသော ၎င်းတို့၏မျက်လုံးများဖြင့် ရှင်းလင်းစွာမြင်နိုင်ခဲ့သည်။

Cover his feet. A euphemism for having a bowel movement (see Judges 3:24, margin). Coming from the outside, Saul could see nothing, but the men in the cave could see clearly, for their eyes were accustomed to the darkness.

၄. ရှောလု၏ဝတ်လုံ၏စွန်း။ စာသားအရ “ရှောလု၏အပြင်ဝတ်လုံ၏အတောင်ပံ”။ ဤဝတ်လုံသည် လက်မြှောင်မပါသော၊ ကျယ်ဝန်းပြီး ခြေကျင်းဝတ်အထိရှည်လျားသော အပြင်ဘက်တွင်ဝတ်ဆင်သော အဝတ်ဖြစ်ဖွယ်ရှိပြီး၊ အမျိုးသမီးများနှင့် ဘုရင်များ၊ ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်များကဲ့သို့ အဆင့်မြင့်သူများဝတ်ဆင်ကြသည်။ ဒါဝိဒ်၏လူများသည် ဘုရင်ကို ၎င်း၏ဝတ်စားဆင်ယင်မှုနှင့် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးရုပ်ရည်ဖြင့် မှတ်မိခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ ဒါဝိဒ်၏ရန်သူကို သူ၏လက်သို့ အပ်နှံမည်ဟူသော ဘုရား၏ကတိမှတ်တမ်းမရှိသော်လည်း၊ လူများပြောသောစကားသည် မှန်ကန်ခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ ဤအခွင့်အရေးသည် ဒါဝိဒ်တွင် သူဖွံ့ဖြိုးထားသော စရိုက်လက္ခဏာများကို ပြသရန် စမ်းသပ်မှုတစ်ခုအဖြစ် ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ အကယ်၍ ဒါဝိဒ်သည် ဤအချိန်တွင် ရှောလုကို သတ်ခဲ့လျှင်၊ အနည်းဆုံး တစ်ချက်တွင် သူသည် ရှောလုထက် ပိုကောင်းသူမဟုတ်ကြောင်း ပြသလိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး၊ အကယ်၍ အခြေအနေပြောင်းပြန်ဖြစ်ခဲ့လျှင် ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်ကို သတ်ရန် ဝမ်းမြောက်ခဲ့လိမ့်မည်။

4. Skirt of Saul’s robe. Literally, “the wing of Saul’s outer garment.” This robe was probably the exterior tunic without sleeves, wide, and reaching to the ankles, worn by women, and also by men of high rank, such as kings and priests, etc. Doubtless David’s men recognized the king as much by his dress as by his personal appearance. Although no record is given of a divine promise that David would have his enemy delivered into his hand, what the men said may, indeed, have been true. The opportunity probably came as a test to David to enable him to exhibit the characteristics he had developed. Had David at this juncture killed Saul, he would have shown that in one respect, at least, he was no better than Saul, who if the circumstances had been reversed, would have delighted to kill David.

စာတန်သည် ယောဘ၏ဖြောင့်မတ်မှုကို စိန်ခေါ်ခဲ့ပြီး၊ အကယ်၍ အချို့သောကောင်းချီးများကို ဖယ်ရှားပြီး ကန့်သတ်ချက်များထားရှိခဲ့လျှင် ယောဘသည် ဘုရားသခင်ကို ကျိန်ဆဲလိမ့်မည်ဟု ဆိုခဲ့သည်။ ထိုစွပ်စွဲချက်ကို ဖြေရှင်းရန် ဘုရားသခင်သည် စာတန်အား ယောဘကို ဒုက္ခပေးခွင့်ပြုခဲ့ပြီး၊ ရန်သူ၏စွပ်စွဲချက်မှားယွင်းကြောင်းနှင့် သူ၏ကျွန်၏ဖြောင့်မတ်မှုကို သက်သေပြခဲ့သည်။ ယောဘကဲ့သို့ ဒါဝိဒ်သည် စမ်းသပ်မှုကို အောင်မြင်ခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်သည် ဘုရားသခင်နှင့် အလွန်နီးကပ်ခဲ့သဖြင့်၊ သူ၏ရန်သူကို လက်ထဲတွင်ရရှိထားစဉ်၊ သူကိုယ်တိုင် ထိခိုက်နစ်နာစေရန် ငြင်းဆန်ရုံသာမက၊ သူ၏အမည်ဖြင့် မတော်မတရားလုပ်ရပ်များကို ကျူးလွန်ခြင်းမှ သူ၏လူများကို ထိန်းသိမ်းခဲ့သည်။

Satan challenged Job’s goodness, contending that Job would curse God if certain blessings were removed and certain restrictions were placed upon him. To meet such a charge God permitted Satan to afflict Job to prove the falsity of the adversary’s statement, as well as the uprightness of His servant. Like Job, David stood the test. David was so close to God that, with his enemy in his hand, he not only refused to harm him personally but restrained his men from committing any untoward act in his name.

၅. ဒါဝိဒ်၏နှလုံးသား။ ဆိုလိုသည်မှာ သူ၏စိတ်နှလုံးက သူ့ကို စွပ်စွဲခဲ့သည်။ ရှေးလူများသည် ဉာဏ်ရည်၏ထိုင်ရာအဖြစ် “နှလုံးသား” ဟူသောစကားလုံးကို အသုံးပြုခဲ့သည် (သုတ္တံကျမ်း ၁၅:၂၈; ၁၆:၉၊ ၂၃; ၂၃:၇၊ ၁၂; မဿဲ ၁၂:၃၄; လုကာ ၆:၄၅)။ “စိတ်နှလုံး” ဟူသောစကားလုံးသည် ဓမ္မဟောင်းတွင် မတွေ့ရပေ။ ဓမ္မသစ်တွင် ဤစကားလုံးသည် “သိခြင်း” ဟူသောကြိယာမှဆင်းသက်လာပြီး၊ ထို့ကြောင့် ခံစားချက်များထက် ဉာဏ်ရည်၏စွမ်းရည်ကို အလေးပေးသည်။ လူများသည် ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးဖြင့် လမ်းညွှန်ခံရသည်ဟု ဆိုကြသော်လည်း၊ မကြာခဏဆိုသလို ၎င်းတို့၏ခံစားချက်များဖြင့် ထိန်းချုပ်ခံရသည်။ စိတ်နှလုံးသည် အထက်မှအလင်းဖြင့် ထိန်လင်းထားမှသာ လမ်းညွှန်မှုကောင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ရှောလု၏စိတ်နှလုံးသည် မနာလိုမှုနှင့် ငြူစူမှု၏ ပူလောင်သောသံဖြင့် မှေးမှိန်သွားခဲ့သည် (၁တိမောသေ ၄:၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ဒါဝိဒ်၏စိတ်နှလုံးသည် ဘုရားသခင်၏လေ့ကျင့်ပေးမှုအောက်တွင် ရှိခဲ့ပြီး၊ ပေါလု၏စိတ်နှလုံးကဲ့သို့ အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ အပြစ်ကင်းစင်ခဲ့သည် (တမန်တော် ၂၄:၁၆)။ ဝိညာဉ်ရေးရာ ပိုင်းခြားသိမြင်မှု၏ ဘုရားသခင်ပေးသနားသော ချီးမြှောက်မှုကို ရရှိခဲ့ပြီး၊ သူသည် စစ်မှန်သောခေါင်းဆောင်တစ်ဦးအဖြစ် သက်သေပြခဲ့သည်။ သူသည် သူ၏ခေတ်၏ဓလေ့ထုံးစံများနှင့် အစဉ်အလာများပေါ်တွင် မမှီခိုခဲ့ဘဲ၊ ဘုရားသခင်၏အလိုအတိုင်းနှင့် မွေးရာပါမှန်ကန်သောအရာ၏ အသိပညာကို ပိုင်ဆိုင်ခဲ့သည်။

5. David’s heart. That is, his conscience accused him. The ancients used the word “heart” to describe the seat of the intellect(Prov. 15:28; 16:9, 23; 23:7, 12; Matt. 12:34; Luke 6:45). The word “conscience” does not occur in the OT. The NT word comes from the verb “to know,” and, therefore, emphasizes a faculty of the intellect rather than that of the feelings. Men say they are governed by their conscience when in reality they are often controlled by their feelings. Conscience is a safe guide only if illuminated by the light from above. Saul’s conscience was darkened, even seared with the hot iron of jealousy and envy (see 1 Tim. 4:2). David’s conscience had been under divine training, and, like Paul’s, was to a large degree void of offense (Acts 24:16). Having been given the divine unction of spiritual discernment, he had proved himself a true leader. He was not dependent on the customs and traditions of his day, but possessed a knowledge of that which was divinely and intrinsically correct.

၆ (သုတ္တံကျမ်း ၁၆:၃၂)။ ငါသည် လက်ကိုမြှောက်ရန် မည်သူဖြစ်သနည်း။—ဒါဝိဒ်၏လုပ်ရပ်သည် သူသည် နာခံရမည့် အုပ်ချုပ်သူတစ်ဦးရှိကြောင်း ထင်ရှားစေသည်။ သူ၏သဘာဝဆန္ဒများကို အောင်မြင်စေရန် သူခွင့်မပြုနိုင်ခဲ့ပါ။ အကြောင်းမှာ မိမိ၏စိတ်ကို ထိန်းချုပ်သူသည် မြို့တစ်မြို့ကိုသိမ်းယူသူထက် သာ၍ကြီးမြတ်သည်ဟု သူသိထားသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သူသည် လူသားစိတ်ခံစားမှုများက ဦးဆောင်ခံရပါက၊ သူ၏ရန်သူကို သတ်ရန်နှင့် ဣသရေလအုပ်ချုပ်မှုကို မိမိလက်သို့ယူရန် ဘုရားသခင်က သူ၏ရန်သူကို သူ၏လက်အောက်သို့ ယူဆောင်လာသည်ဟု သူယူဆခဲ့လိမ့်မည်။ ရှောလု၏စိတ်အခြေအနေသည် သူ၏အာဏာကို လေးစားမခံရသည့်အပြင်၊ လူများသည် ဘာသာရေးမဲ့ပြီး စည်းကမ်းမဲ့ဖြစ်လာနေသည်။ သို့သော် ရှောလုသည် ဘုရားသခင်ရွေးချယ်ထားသော ဣသရေလဘုရင်ဖြစ်သည့်အချက်က သူ့ကို လုံခြုံစေခဲ့သည်။ အကြောင်းမှာ ဒါဝိဒ်သည် ဘုရားသခင်ကို စိတ်ရင်းမှန်ဖြင့် ဝတ်ပြုပြီး၊ ဘုရားသခင်ချီးမြှောက်ထားသူကို မည်သည့်နည်းဖြင့်မျှ ထိခိုက်စေရန် မပြုလုပ်ခဲ့ပေ (ST အောက်တိုဘာ ၁၂၊ ၁၈၈၈)။

6 (Prov. 16:32). Who Am I to Raise My Hand?—The course of David made it manifest that he had a Ruler whom he obeyed. He could not permit his natural passions to gain the victory over him; for he knew that he that ruleth his own spirit, is greater than he who taketh a city. If he had been led and controlled by human feelings, he would have reasoned that the Lord had brought his enemy under his power in order that he might slay him, and take the government of Israel upon himself. Saul’s mind was in such a condition that his authority was not respected, and the people were becoming irreligious and demoralized. Yet the fact that Saul had been divinely chosen king of Israel kept him in safety, for David conscientiously served God, and he would not in any wise harm the anointed of the Lord (ST Oct. 12, 1888).

၇. သူ၏ကျွန်များကို တားဆီးခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် တပည့်တော်များကဲ့သို့ သူ၏လူများသည် ဒါဝိဒ်၏နိုင်ငံတော်တည်ထောင်သောအခါ ၎င်းတို့ရရှိမည့် ဂုဏ်ပြုရာထူးများကို မျှော်လင့်နေကြပေမည်။ ၎င်းတို့သည် အနည်းငယ်သာသောအစာနှင့် နေ့ညမပြတ် သတိထားစောင့်ကြည့်ရင်း ထွက်ပြေးနေရသည့်နေ့ရက်များကို မကျေနပ်သည့်အဆင့်သို့ ရောက်ရှိခဲ့ကြသည်။ ယခုရှောလုသည် ၎င်းတို့လက်ထဲတွင်ရှိနေသဖြင့် ၎င်းတို့သည် အောင်မြင်မှုရရှိပြီဟု ဝမ်းမြောက်စွာ ထင်မှတ်ကာ ၎င်းတို့၏ ရှည်လျားသောသတိထားမှုကို အဆုံးသတ်ရန် စိတ်မရှည်ခဲ့ကြပေ။ ဒါဝိဒ်သည် ဘုရင်၏အဝတ်ကို ဖျက်ဆီးမိခဲ့သော အနည်းငယ်သောလွတ်လပ်မှုအတွက်ပင် တောင်းပန်ခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့ကို ပြုပြင်ခဲ့သည်။ သူသည် နောက်ပိုင်းတွင် ဘုရင်အား ပြောခဲ့သည့်အတိုင်း ၎င်းတို့အား စစ်မှန်သောအောင်မြင်မှုသို့ရောက်ရှိရန် တစ်ခုတည်းသောနည်းလမ်းမှာ ဘုရားသခင်၏အချိန်ကို စောင့်ဆိုင်းရန်ဖြစ်သည်ဟု ဖြစ်နိုင်ရင် အသိပေးခဲ့သည်။

7. Stayed his servants. Perhaps his men, like the disciples later, were looking forward to the positions of honor they would occupy when the kingdom of David was established. They had reached the place where they were not satisfied with the meager fare and the days and nights of vigilant watching and running away. Now that Saul was in their hand they exultingly thought the cause was won, and were impatient to end their long vigil. David corrected them by apologizing for even the slight liberty he had taken in spoiling the king’s garment. He probably informed them, as he later told the king, that the only way to true success is to await God’s hour.

အာဗြဟံသည် ဘုရားသခင်၏အကြံပေးချက်ကို စောင့်ဆိုင်းခဲ့ပြီး မိမိဉာဏ်ဖြင့် ရှေ့သို့တက်လှမ်းခဲ့သော လောတ်ကို ကယ်တင်နိုင်ခဲ့သည်။ မောရှေသည် အဲဂုတ္တုပြည်၏ဂုဏ်ပြုမှုများကို ငြင်းပယ်ခဲ့သော်လည်း အနှစ်လေးဆယ်စမ်းသပ်မှုပြီးနောက် အမြင့်ဆုံးဘုရားသခင်၏ပရောဖက်ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ဘဝ၏ဓာတ်ခွဲခန်းသို့ဝင်ရောက်ပြီး ခရစ်တော်ထံ သင်တန်းသားအဖြစ် မိမိကိုယ်ကို သင်ယူသူအဖြစ် (DA ၂၉၇ ကိုကြည့်ပါ) လူသားသည် ဘုရားသခင်၏အမှုတော်များကို မည်သို့မည်ပုံလုပ်ဆောင်နိုင်မည်နည်း။

Abraham awaited God’s suggestion, and was able to deliver Lot, a man who plunged ahead in his own wisdom. Moses refused the honors of Egypt, yet after 40 years of testing became the prophet of the Most High. How else can man, going into the laboratory of life to apprentice himself to Christ (see DA 297), work the works of God?

၈. မျက်နှာကို ငုံ့လျက်နှိမ့်ချခဲ့သည်။ သူ၏ထက်မြက်သောဝိညာဉ်ရေးရာခံစားသိမြင်မှုနှင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို နက်ရှိုင်းစွာချစ်မြတ်နိုးမှုသည် ဒါဝိဒ်အား ရှောလုကို မုန်းတီးခြင်း၊ အခြားသူများထံ သူ့ကို ဝေဖန်ခြင်း၊ နှင့် ပထမဆုံးအခွင့်အရေးတွင် သူ့ကို တိုက်ခိုက်ခြင်းမှ တားဆီးခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်သည် ၎င်းခံရသောဆက်ဆံမှုအပေါ် တစ်ခါမှဖြောင့်မတ်သည်ဟုဆိုသော ဒေါသထွက်မှုကို ခံစားရန်မလိုအပ်ခဲ့ပေ။ ရှောလု၏သူ့အပေါ်ထားရှိသောသဘောထားနှင့်ပတ်သက်၍ ၎င်းကို အရာအားလုံးကို ကောင်းမွန်စွာပြုလုပ်သော ဘုရားသခင်ထံတွင် ထားရှိနိုင်ခဲ့သည်။ သူ၏ဝိညာဉ်ထဲတွင် ဘုရားသခင်သည် သူနှင့်အတူရှိကြောင်း တည်ငြိမ်သောယုံကြည်မှုရှိခဲ့ပြီး သူ၏နှလုံးသားထဲတွင် သူ၏ဘုရင်အတွက် သနားကရုဏာရှိခဲ့သည်။ ရှောလုသည် ၎င်း၏တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်မှုကို ကပ်မှတ်ရင်း ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် ၎င်း၏နှလုံးကို နှိမ့်ချခဲ့လျှင် ဒါဝိဒ်ထက် မည်သူမျှ ပို၍ဝမ်းမြောက်မည်မဟုတ်ပေ။ သူ၏ဝိညာဉ်၏ရိုးသားမှုတွင် ဒါဝိဒ်သည် ရှောလုအား သူရရှိခဲ့သော ဘုရားသခင်နှင့်အတူရှိသော မိတ်သဟာယမှုကို အတူတူခံစားရန် တောင့်တခဲ့ပေမည်။ ထို့ကြောင့် သူ၏နှိမ့်ချမှုသည် တရားဝင်မှုမဟုတ်ပေ။ သူသည် ဘုရင်ရာထူးအတွက် ရိုသေမှုအပြည့်ရှိသောနှလုံးနှင့် ထိုရာထူးရှိသူအတွက် တောင့်တမှုဖြင့် ဦးညွှတ်ခဲ့သည်။

8. Stooped with his face. His keen spiritual perception and deep love of righteousness prevented David from hating Saul, criticizing him to others, and attacking him at the first opportunity. David had no need of sensing a so-called righteous indignation at the treatment he had received. So far as Saul’s attitude toward him was concerned, he could leave that with God, who doeth all things well. There was a calm confidence in his soul that God was with him, and in his heart there was pity for his king. No one would have been happier than David had Saul crucified his selfishness and humbled his heart before God. In the sincerity of his soul David probably yearned to have Saul experience the same fellowship with God that he had. His obeisance, therefore, was not a formality. He bowed with a heart full of reverence for the office of king and a yearning for the man in that office.

ခရစ်တော်သည် ယုဒသကို တပည့်ဆယ့်နှစ်ပါးထဲတွင် တစ်ဦးအဖြစ် လက်ခံခဲ့သည်။ သူ့ကို သနားကရုဏာနှင့် ဆုတောင်းခြင်းမစ်ရှင်များသို့ စေလွှတ်ခဲ့သည်။ သူသည် ယုဒသကို တဖြည်းဖြည်းဝေဖန်တတ်သူ၊ မိမိထင်မြင်ချက်ကိုသာ ယုံကြည်သူ၊ နှင့် သူ၏တစ်ခုလုံးသောအစီအစဉ်ကို ဆန့်ကျင်သူအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားသည်ကို မြင်ခဲ့ရသည်။ သို့သော် ခရစ်တော်သည် သူ့ကို ချစ်ခဲ့ပြီး ၎င်းအား သူ၏အသင်းတော်၏ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးအဖြစ် ဖြစ်စေလိုခဲ့သည် (DA ၂၉၄, ၂၉၅, ၇၁၇ ကိုကြည့်ပါ)။ နောက်ဆုံးတွင် သူသည် ယုဒသ၏ရှေ့တွင် ၎င်း၏ဝိညာဉ်၏တောင့်တမှုအားလုံးဖြင့် ဦးညွှတ်ခဲ့ပြီး သူ၏ခြေထောက်များကို ဆေးကြောရင်း၊ ဝန်ဆောင်ခံရန်မဟုတ်ဘဲ ဝန်ဆောင်ရန်လာသောသူထံ ၎င်း၏နှလုံးကို ပေးအပ်ရန် အသံတိတ်တောင်းဆိုခဲ့သည်။ ပေါလုသည် အဂရပ္ပာရှေ့တွင် ရပ်တည်ခဲ့ပြီး ၎င်း၏ဘဝသစ်ကို ခုခံကာကွယ်ခဲ့သည်။ သူသည်လည်း ဘုရားသခင်၏စောင့်ရှောက်မှု၏သက်သေများစွာကို ကိုယ်တိုင်ဆုပ်ကိုင်ထားနိုင်ခဲ့သည်။ အုပ်ချုပ်သူများသည် သူ့အား မတရားမှုများစွာ ပြုခဲ့ကြသည်။ သူသည် ဤအရာများကို မစဉ်းစားခဲ့ပေ။ သူ၏နှလုံးသည် ဘုရင်အတွက် တောင့်တမှုဖြင့် ပြည့်နှက်နေခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးတွင် ဘုရင်က “သင်သည် ငါ့ကို ခရစ်ယာန်ဖြစ်ရန် နီးပါးဆွဲဆောင်ပြီ” ဟု အော်ဟစ်ခဲ့သည် (တ.စစ် ၂၆:၂၈)။

Christ had accepted Judas as one of the twelve. He had sent him out on missions of mercy and intercession. He had seen him gradually change over into the critical, opinionated, egotistical opponent of His whole program. Yet Christ loved him and would have been happy to make him one of the leaders of His church (see DA 294, 295, 717). At last He bowed before Judas with all the yearning of His soul, and in washing his feet, mutely appealed to him to give his heart to the One who came not to be ministered unto but to minister. Paul stood before Agrippa, making a defense of his new way of life. He also had had many evidences of providential care to which he personally might cling. The rulers had done him many injustices. He was not thinking of these. His heart was full of longing for the king, who finally exclaimed, “Almost thou persuadest me to be a Christian” (Acts 26:28).

၉. လူတို့၏စကားများ။ ဒါဝိဒ်သည် ဘုရင်ကို ကြင်နာစွာ၊ နူးညံ့စွာ ပြောဆိုခဲ့သည်ကို သတိပြုပါ။ ဘုရင်၏လုပ်ရပ်များအတွက် ရှောလုကို အပြစ်မတင်ဘဲ၊ ဒါဝိဒ်သည် ကိုယ်ကျိုးစီးပွားအတွက် မနာလိုမှုဖြင့် စွတ်စွတ်ပေါက်နေသော မုသားလျှာများ၏လွှမ်းမိုးမှုကို ပြန်လည်သုံးသပ်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရင်ကို လှုံ့ဆော်ကာ ၎င်းတို့၏အကျိုးအတွက် အသုံးပြုခဲ့သည်။ ရှောလုသည် ထိုသို့သောလျှာများကြောင့် လွှမ်းမိုးခံခဲ့ရသည်ကို အခန်း ၂၂:၇ မှ သိရှိနိုင်သည်။ ရှောလုကဲ့သို့ ခေါင်းဆောင်များစွာတွင် မုန့်နှင့်ငါးများကြောင့် သူ့အနီးတွင်ရှိနေသော လူတစ်စုရှိသည်။ ၎င်းတို့၏ရာထူးလုံခြုံမှုသည် အာဏာရှိသူအား ၎င်းတို့ပေးနိုင်သော ထောက်ခံမှုပေါ်တွင် မူတည်သည်။ အကယ်၍ အုပ်ချုပ်မှုပြောင်းလဲသွားပါက ၎င်းတို့သည် ထောက်ပံ့မှုမရှိဘဲ ဖြစ်သွားမည်။ ရှောလု၏လက်ထောက်များသည် ဒါဝိဒ်အပေါ် ဘုရားသခင်၏ ကာကွယ်စောင့်ရှောက်မှုဆိုင်ရာ ထင်ရှားလာသော သက်သေများကို ဖယ်ထားခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် “ယေရှီ၏သား” နှင့်ပတ်သက်ပြီး ယောနသံ၏အဆင့်သတ်မှတ်ချက်ကို လျစ်လျူရှုခဲ့သည်။ ရှောလု၏လုပ်ရပ်များမှားယွင်းကြောင်း များစွာသောသူတို့ယုံကြည်ခဲ့သော်လည်း၊ ကိုယ်ပိုင်အကြောင်းပြချက်များဖြင့် ၎င်းတို့သည် ရှောလုကို ထောက်ခံကာ ဒါဝိဒ်၏အမည်ကို မည်းညူးစေခဲ့သည် (ဆာလံ ၅၅:၃; ဆာလံ ၅၆:၅, ၆; ဆာလံ ၅၇:၄ စသည်တို့ကို ကြည့်ပါ)။ ဒါဝိဒ်သည် အခြားအနွယ်မှဖြစ်သည်ဆိုသည့်အချက်သည် ပျံ့နှံ့ခဲ့သော မကောင်းသောသတင်းများနှင့် ဆက်စပ်နေနိုင်သည်။

9. Men’s words. Notice how kindly and tenderly David addressed the king. Instead of blaming Saul for all the king’s actions, David looked back to the influence of false tongues, dripping with the malice of self-interest, which urged the king on and used him to their own advantage. That Saul was affected by such tongues may be inferred from ch. 22:7. Like Saul, many a leader has about him a company of men who are with him because of the loaves and fishes. The safety of their position depends on the patronage they can give the leader in power. If a change of administration should come, they would be without support. The henchmen of Saul had cast aside the mounting evidence of God’s protecting care over David. They had paid no attention to Jonathan’s estimate of the “son of Jesse.” Though many were convinced of the errors of Saul’s acts, yet for personal reasons they patronized him and blackened David’s name (see Ps. 55:3; Ps. 56:5, 6; Ps. 57:4; etc.). The fact that David was of another tribe may have had something to do with the evil reports that were spread around.

၁၀. သင့်ကိုသတ်ရန်။ သမ္မာကျမ်းစာကို မျက်နှာပြင်သာဖတ်သူများသည် ဓမ္မဟောင်းကျမ်းရှိ မျက်စိအတွက်မျက်စိ အတရားအယူအဆနှင့် ဓမ္မသစ်ကျမ်းရှိ ချစ်ခြင်းမေတ္တာအယူအဆတို့တွင် သိသာထင်ရှားသော ကွဲပြားမှုရှိသည်ဟု ထင်ကြသည်။ သို့သော် ဤနေရာတွင်၊ ဓမ္မသစ်ကျမ်းခေတ်မတိုင်မီ ရာစုနှစ်များအလိုတွင်၊ ဒါဝိဒ်၏လုပ်ရပ်များသည် ခရစ်တော်က သူ၏ မင်္ဂလာတရားများတွင် သင်ကြားခဲ့သော စိတ်ဓာတ်ကို သရုပ်ပြသည် (မဿဲ ၅:၁၁)။ ဒါဝိဒ်၏လူများသည် ၎င်းတို့၏မိတ်ဆွေများကို ချစ်ရန် ဆန္ဒရှိခဲ့သော်လည်း၊ ၎င်းတို့၏ရန်သူများကို မုန်းတီးမှုကို ဆက်လက်ဖက်တွယ်ထားခဲ့သည်။ ထိုသို့သောသဘောထားများကြားတွင် ဒါဝိဒ်သည် သူ၏အဆိုးရွားဆုံးရန်သူအပေါ် လေးစားမှုကို ပြသခဲ့သည် (မဿဲ ၅:၄၃–၄၈ ကိုကြည့်ပါ)။

10. Kill thee. Superficial readers of the Scriptures think there is such a contrast between the eye-for-an-eye philosophy of certain OT passages and the philosophy of love advanced in the writings of the NT. But here, centuries before NT times, David’s actions illustrate the same spirit taught by Christ in His beatitudes (Matt. 5:11). David’s men were willing to love their friends, but they still cherished hatred for their enemies. In the midst of such attitudes David revealed respect for his worst enemy (see Matt. 5:43–48).

၁၁. အင်္ဂါစွန်းကိုကြည့်ပါ။ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်၏ သခင်ဘုရား၏ဘိသိက်ခံထားသူအပေါ် လက်ရုတ်ခြင်းအကြောင်း စကားများကို အာရုံမထားနိုင်ခဲ့ဖွယ်ရှိသော်လည်း၊ သူ၏အင်္ဂါစွန်းကို ဒါဝိဒ်က သူ့မျက်စိရှေ့တွင် ကိုင်မြှောက်ပြသည်ကို မြင်လိုက်ရသောအခါ၊ သူသည် သေခြင်းနှင့် မည်မျှနီးကပ်ခဲ့သည်ကို သဘောပေါက်ကာ ဒါဝိဒ်၏အပြစ်ကင်းစင်မှုဆိုင်ရာ ရုပ်ဝတ္ထုသက်သေရှေ့တွင် တုန်လှုပ်ခဲ့သည်။ ၎င်းသည် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ စွမ်းအားအပေါ် ဝိညာဉ်ရေးစွမ်းအား၏ အောင်မြင်မှုဖြစ်သည်။

11. See the skirt. Saul would probably have paid little attention to the words of David about lifting his hand against the Lord’s anointed, but when he saw the edge of his robe held up before his eyes, and realized how close he had come to death, he trembled before the material evidence of David’s innocence. It was the triumph of spiritual force over physical prowess.

၁၂. သခင်ဘုရားသည် တရားစီရင်တော်မူပါစေ။ ဘုရင်သည် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အောင်မြင်မှုများဖြင့်သာ စကားပြောနိုင်ခဲ့ပြီး၊ ဒါဝိဒ်က ကိစ္စတစ်ခုလုံးကို ရှောလုကို ဘိသိက်ပေးခဲ့သော ဘုရားထံသို့ ညွှန်းဆိုသောအခါ၊ ဘုရင်သည် အပြစ်ရှိကြောင်း ဝန်ခံရမည်ကို သိခဲ့သည်။ ရှောလု၏တုံ့ပြန်မှုသည် ယုဒရှကာရဝယ်ခဲ့သော လာဘ်ငွေကို ပြန်ပေးသောအခါကဲ့သို့ ဆန္ဒအလျောက်ဖြစ်သည် (မဿဲ ၂၇:၃–၅)။ တရားစီရင်ရာနေ့၌လည်း ထိုနည်းတူဖြစ်မည်။ ခရစ်တော်၏ အပြစ်ကင်းစင်မှုနှင့် ထာဝရစွန့်လွှတ်အနစ်နာခံမှုကို ခေတ်အဆက်ဆက်စုဝေးလာသော အင်အားစုများရှေ့တွင် သက်သေပြသောအခါ၊ ဒူးတိုင်းထောက်ကာ၊ လျှာတိုင်းသည် သူ၏စရိုက်ပြည့်စုံမှုကို ချီးမွမ်းကြမည် (ဖိလိပ္ပိ ၂:၁၀, ၁၁)။

12. The Lord judge. The king could talk only in terms of physical achievement, and when David referred the whole matter to the One who had anointed Saul, the king knew he had to plead guilty. Saul’s response was voluntary, as was that of Judas when he returned the bribe he had so greatly coveted (Matt. 27:3–5). So it will be in the judgment day. When Christ’s innocence and eternal sacrifice are evidenced before the assembled hosts of all ages, every knee will bow and every tongue will acclaim the perfection of His character (Phil. 2:10, 11).

၁၃. ရှေးလူတို့၏စကားပုံ။ ဒါဝိဒ်သည် “ဖြောင့်မတ်သူမှ ကောင်းမြတ်မှုထွက်ပေါ်သည်” ဟူသော ဆန့်ကျင်ဘက်ကို ထည့်သွင်းပြောဆိုခြင်းမပြုခဲ့သော်လည်း၊ ရှောလုသည် ၎င်းကိုယ်တိုင် ကောက်ချက်ချခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ အကယ်၍ ဒါဝိဒ်သည် ရှောလုကို ထိခိုက်ရန် ကြံစည်ခဲ့လျှင်၊ ယခင်အချိန်က ရရှိခဲ့သော ထိုသို့သောအခွင့်အရေးကို လက်လွတ်မည်မဟုတ်။ လူတို့၏လုပ်ရပ်များသည် ၎င်းတို့၏ခံစားချက်များကို ထင်ဟပ်စေရန် သဘာဝဖြစ်သည်၊ ထို့ကြောင့် အမှန်တကယ်ဆိုးယုတ်သောနှလုံးမှ ဆိုးယုတ်သောလုပ်ရပ်များ ထွက်ပေါ်လာသည်။ သူ၏အပြစ်ကင်းစင်မှုဆိုင်ရာ ထပ်ဆောင်းသက်သေအဖြစ် ဤအရာကို ကမ်းလှမ်းရာတွင်၊ ဒါဝိဒ်သည် လူတိုင်းသည် သူ၏လုပ်ရပ်များအတွက် ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် တာဝန်ရှိကြောင်း ဘုရင်အား နားလည်ရန် တိုက်တွန်းခဲ့သည်။ သူသည် ရှောလုအား၊ သူမည်မျှနက်ရှိုင်းစွာ ကျဆုံးခဲ့သည်ဖြစ်စေ၊ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ဆိုးယုတ်သောသဘာဝကို ပြောင်းလဲပေးရန် စွမ်းဆောင်နိုင်ပြီး ဆန္ဒရှိကြောင်း အာမခံခဲ့သည်။ လိုအပ်သည်မှာ ရှောလု၏ရွေးချယ်မှုနှင့် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုသာဖြစ်သည်။

13. Proverb of the ancients. David did not add the converse, “goodness proceedeth from the righteous,” but Saul could and probably did draw his own conclusions. Had David been plotting to harm Saul, he would not have lost such an opportunity as had been his a few moments before. It is natural for men’s acts to reflect their feelings, so from a really wicked heart evil actions come forth. In offering this as additional proof of his innocence, David was urging the king to realize that every man is responsible to God for his acts. He was assuring him that, regardless of the depth to which he had fallen, God was able and willing to transform his evil nature. All that was needed was Saul’s choice and cooperation.

၁၄. သနတစ်ကောင်နောက်လိုက်ခြင်း။ စကားလုံးအရ “သနတစ်ကောင်နောက်လိုက်ခြင်း”။ ဤထုတ်ဖော်ပြောဆိုမှုသည် ဒါဝိဒ်၏ နှိမ့်ချမှု၏ ထင်ရှားသော ထင်ရှားမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ သူ၏သမီးအတွက် ခရစ်တော်၏အကူအညီကို တောင်းခံစဉ် တုရုမြို့မှ အမျိုးသမီး၏သဘောထားနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ (မာကု ၇:၂၄-၃၀)။

14. After a flea. Literally, “after one flea.” The statement is a striking manifestation of David’s humility. Compare the attitude of the woman of Tyre when asking for Christ’s help for her daughter (Mark. 7:24–30).

၁၇. ငါ့ထက်ပို၍ ဖြောင့်မတ်သည်။ ဒါဝိဒ်၏ ရှောလုအား သားမက်အဖြစ်နှင့် ဘုရင်အဖြစ် လေးစားမှု၊ ထာဝရဘုရား၏ ဘိသိက်ခံသူအဖြစ် ရှောလုအား ရိုသေမှုတို့နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ။ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်ကို သေစေရန် မိခေလမှတစ်ဆင့် ညှိနှိုင်းရောင်းဝယ်မှုဖြင့် အလျင်အမြန်ဆောင်ရွက်သော တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်မှု၊ သူ့ကို နတ်ဆိုးအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲစေသော မနာလိုမုန်းတီးမှု၊ သူ၏အသက်ကို နှမြောခဲ့သော ဒါဝိဒ်၏သွေးကို မပြည့်ဝသော ငတ်မွတ်မှုတို့နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ။ ဒါဝိဒ်၏ စိတ်ကြီးဝင်မှု၏ နွေးထွေးမှုသည် အေးခဲသော မုန်းတီးမှုကို အရည်ပျော်စေပြီး၊ ရှောလု၏ ဆန္ဒမရှိသော နှုတ်မှ အမှန်တရား၏ ဝန်ခံချက်ကို အတင်းအကြပ်ထုတ်ဖော်စေခဲ့သည်။

17. More righteous than I. Compare David’s respect for Saul both as a father-in-law and as a king, and his reverence for Saul as the Lord’s anointed, with Saul’s impetuous selfishness in bargaining by means of Michal to have David slain, his jealous hatred that turned him into a demon, and his unsatisfied thirst for the blood of the man who had spared his life. There was forced from Saul’s unwilling lips the confession of the truth, as the warmth of David’s magnanimity melted the icy hatred.

၁၉. ထာဝရဘုရားသည် သင့်အား ဆုချီးမြှင့်ပါစေ။ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်၏ နေရာကို သတင်းမရရှိသည့်အတွက် သူ၏လူမျိုးစုများကို ဝေဖန်ပြစ်တင်ခဲ့သည့်အခါ (အခန်း ၂၂:၈) ထက် ဤအခါ သူ၏စကားသံသည် သိသာစွာ ပြောင်းလဲသွားသည်။ ထိုအခါ ဘုရင်သည် ကြမ်းတမ်းပြီး တောင်းဆိုမှုများပြုလုပ်ခဲ့သော်လည်း၊ ယခုအခါ သူ၏အသံသည် သိသာစွာ နူးညံ့သည်။ သူ၏စိတ်ခံစားမှုသည် အလွန်ပြင်းထန်လွန်းသဖြင့် သူသည် ငိုကြွေးခဲ့သည်။ သူသည် အနည်းငယ်သာသော အကွာအဝေးဖြင့် ကယ်တင်ခံရသည်ကို မယုံကြည်နိုင်ခဲ့ပါ။ တစ်ချိန်က အလွန်ကြွားဝါခဲ့သူသည် ယခုအခါ အလွန်နှိမ့်ချလာခဲ့သည်။ ဆိုးသွမ်းသူများသည် အမြင့်ဆုံးသော တရားစီရင်ရာထိုင်ခုံရှေ့တွင် ဤသို့ဖြစ်လိမ့်မည် (GC ၆၆၈, ၆၆၉ ကိုကြည့်ပါ)။

19. The Lord reward thee. What a manifest change in tone from the criticism Saul hurled at his own tribesmen because he could get no reports from them as to David’s whereabouts (ch. 22:8)! Then the king was harsh and exacting, but now his voice was manifestly tender. His emotion was so great that he wept. He could scarcely believe he had been saved by so narrow a margin. Once so boastful, now so humble! So will the wicked be before the judgment seat of the Most High (see GC 668, 669.)

ellen g. white comments

1–22 PP 661-663

1–6 PP 661

4–6 MH484

11 PP 736

8–11, 16–22 PP 662

အခန်းကြီး - ၂၅

chapter 25

၁ ရှမွေလသေဆုံးသည်။ ၂ ဒါဝိဒ်သည် ပါရန်တွင်ရှိစဉ် နာဗလထံသို့ စေလွှတ်သည်။ ၁၀ နာဗလ၏ ရိုင်းစိုင်းသောအပြုအမူကြောင့် စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးဖြစ်ပြီး၊ သူ့ကို ဖျက်ဆီးရန် ရည်ရွယ်သည်။ ၁၄ အဘိဂဲလသည် ဤအကြောင်းကို သိရှိပြီး၊ ၁၈ လက်ဆောင်တစ်ခုယူကာ၊ ၂၃ သူမ၏ဉာဏ်ပညာဖြင့် ၃၂ ဒါဝိဒ်ကို ငြိမ်သက်စေသည်။ ၃၆ နာဗလသည် ဤအကြောင်းကို ကြားသိပြီး သေဆုံးသည်။ ၃၉ ဒါဝိဒ်သည် အဘိဂဲလနှင့် အဟိနောမ်ကို သူ၏ဇနီးများအဖြစ် ယူသည်။ ၄၄ မိခါလကို ဖလတိအား ပေးအပ်သည်။

1 Samuel dieth. 2 David in Paran sendeth to Nabal. 10 Provoked by Nabal’s churlishness, he mindeth to destroy him. 14 Abigail understanding thereof, 18 taketh a present, 23 and by her wisdom 32 pacifieth David. 36 Nabal hearing thereof dieth. 39 David taketh Abigail and Ahinoam to be his wives. 44 Michal is given to Phalti.

၁။ ဆမ်မြူရယ်သေဆုံးသွားသည်။ ဆမ်မြူရယ်၊ ရှောလု၊ နှင့် ဒါဝိဒ်တို့၏ အသက်အရွယ်ဆိုင်ရာ ဆက်နွယ်မှုကို စာမျက်နှာ ၁၃၂ တွင် ကြည့်ပါ။ ဆမ်မြူရယ်သည် လူငယ်များအတွက် ကျောင်းများ ဖွဲ့စည်းပေးခဲ့ပြီး၊ ထို့ကြောင့် ဣသရေလလူမျိုးသည် ကယ်တင်ခြင်း၏ ကြီးမားသော မူများတွင် လေ့ကျင့်သင်ကြားခံရရန် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ မူလအစီအစဉ်မှာ လေဝိသားများသည် နိုင်ငံတစ်ဝှမ်းတွင် ပြန့်ကျဲနေထိုင်ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ အရာများနှင့် ပတ်သက်ပြီး လူများကို သင်ကြားပေးရန်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဤမျိုးနွယ်သားများသည် အလုပ်မရှိသလောက် ဖြစ်နေရသဖြင့်၊ အခြားသော အလုပ်မျိုးများဖြင့် အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းရှာရပြီး၊ ရလဒ်အနေဖြင့် လူများသည် ၎င်းတို့ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ တစ်ပါးအမျိုးသားများထက် အနည်းငယ်သာ သာလွန်လာကြသည်။ ထို့ကြောင့် ပရောဖက်များ၏ ကျောင်းများကို စတင်တည်ထောင်ခဲ့သည်။

1. Samuel died. On the relation between the ages of Samuel, Saul, and David, see p. 132.

Samuel made a notable contribution when he organized schools for the youth, so that Israel could be trained in the great principles of salvation. God’s original plan was that the Levites should be scattered throughout the whole land, teaching the people concerning the things of God. But being largely unemployed, the members of this tribe were forced to find a livelihood in other kinds of work, with the result that the people were fast becoming little better than the heathen about them. As a result the schools of the prophets were instituted.

သူ၏အိမ်၌။ “အိမ်” ဟူသောစကားလုံးသည် ဆမ်မြူရယ်၏နေအိမ်ကိုရည်ညွှန်းရန်မလိုအပ်ဘဲ၊ ဤနေရာ၌ သင်္ချိုင်းခန်းတစ်ခုကိုဖော်ပြရန်အသုံးပြုထားဖြစ်နိုင်သည်။ အကယ်၍ ဆမ်မြူရယ်ကို သူ၏အိမ်၌ စာသားအတိုင်းသင်္ဂြိုဟ်ထားခဲ့လျှင်၊ ထာဝရညစ်ညမ်းမှုဖြစ်ပေါ်လာမည် (တော၊ ၁၉:၁၁-၂၂)။ ဆမ်မြူရယ်၏ရိုးရာသင်္ချိုင်းနေရာသည် ဂျေရုဆလင်မြို့မှ အနောက်မြောက်ဘက် မိုင် ၅ ခန့်အကွာရှိ နဘီဆမ်ဝီလ်မြို့တွင် မွတ်စလင်ဗလီတစ်ခုတည်ဆောက်ထားသော ဂူတစ်ခုဖြစ်သော်လည်း၊ ဤခွဲခြားသတ်မှတ်မှုသည် သေချာမှုမရှိပေ။

In his house. The word “house” need not be understood as referring to Samuel’s residence, but is here probably used of a burial chamber. If Samuel had been buried literally “in his house,” there would be perpetual defilement (Num. 19:11–22). The traditional burial place of Samuel is a cave over which has been built a Moslem mosque in Nebī Samwîl, a town about 5 mi. northwest of Jerusalem, but the identification is not certain.

ပါရန်တောကန္တာရ။ ပါရန်တောကန္တာရသည် ယုဒပြည်တောင်ပိုင်းမှ ဆီနာတောင်သို့ ဆန့်ထွက်သော တောကန္တာရဖြစ်သည် (တောလည်ရာကျမ်း ၁၀:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ပါရန်သည် တစ်ကြိမ်တွင် ဆီအာနှင့် တူညီသည်ဟု ဆိုထားပြီး (တရားဟောရာကျမ်း ၃၃:၂)၊ ဆီအာသည် ဟေဗြုန်အောက်ရှိ နဂတ်ဒေသတွင် ဧသောနေထိုင်ရာ နေရာဖြစ်သည် (ကမ္ဘာဦးကျမ်း ၃၂:၃ စသည်တို့ကိုကြည့်ပါ)။ ပါရန်တောကန္တာရသည် ကာဒေရှဘာနီးနှင့် သေမင်းပင်လယ်နှင့် အကဘဟ်ပင်လယ်ကွေ့ကြားရှိ အာရဗဟ်လွင်ပြင်ကြီးကြားတွင်ရှိသော ဇင်တောကန္တာရကိုပါ ထည့်သွင်းသည်ဟု ယူဆသည်။ ဤဒေသတွင်နေထိုင်သော လူမျိုးများသည် ဓားပြဆန်သဘောရှိသောကြောင့် ဒါဝိဒ်သည် ပါရန်သို့ ထွက်ပြေးလာစဉ် အလွန်အေးစက်သော ဧည့်ဝတ်ကျေမှုကိုသာ ရရှိပြီး သူ၏အမှားကို သဘောပေါက်ခဲ့ပေမည်။ ဤဧည့်ဝတ်ကျေမှုနှင့် ရှမွေလသေဆုံးပြီးနောက် ရှောလ်၏ရန်ငြိုးဖွဲ့မှု ပိုမိုပြင်းထန်လာမည်ကို သိရှိခြင်းက ဒါဝိဒ်အား ဘုရားထံမှ တိကျသောအကူအညီလိုအပ်ကြောင်း သဘောပေါက်စေခဲ့သည်။ သူ၏ကြီးစွာသောစိုးရိမ်မှုတွင် သူသည် ဆာလံကျမ်း အပိုဒ် ၁၂၀ နှင့် ၁၂၁ ကို ရေးသားခဲ့သည် (PP ၆၆၄ ကိုကြည့်ပါ)။

Wilderness of Paran. A desert extending from southern Judah south toward Sinai (see Num. 10:12). Paran is in one instance equated with Seir (Deut. 33:2), and Seir was the home of Esau in the Negeb below Hebron (see Gen. 32:3 etc.). The Wilderness of Paran is thought to include the Wilderness of Zin lying between Kadeshbarnea and the great Arabah or plain between the Dead Sea and the Gulf of Aqabah. Since the tribes inhabiting this region were predatory in nature, David would find a very cold reception as he fled to Paran, and doubtless recognized his mistake. This reception, together with the knowledge that Saul’s enmity would be more bitter after the death of Samuel, made David sense the need of definite help from on high. In his great anxiety he composed the 120th and 121st psalms (see PP 664).

၁။ လူငယ်နှင့် သက်ကြီးရွယ်အိုတို့၏ ဆက်ဆံရေးကို သရုပ်ပြခြင်း။—ဆမ်မြူရယ်၏ဘဝသည် ငယ်ရွယ်စဉ်ကတည်းက ဘုရားကိုကိုးကွယ်ပြီး သစ္စာစောင့်သိသော ဘဝဖြစ်ခဲ့သည်။ သူသည် ငယ်စဉ်ကတည်းက ဧလိထံတွင် ထားရှိခံခဲ့ရပြီး၊ သူ၏ချစ်စရာကောင်းသော စရိုက်သည် အသက်ကြီးရင့်သော ယဇ်ပုရောဟိတ်ထံမှ နွေးထွေးသော ချစ်ခင်မှုကို ဆွဲဆောင်ခဲ့သည်။ သူသည် ကြင်နာသည်၊ ရက်ရောသည်၊ ဝီရိယရှိသည်၊ နာခံသည်၊ လေးစားတတ်သည်။ လူငယ်ဆမ်မြူရယ်နှင့် ယဇ်ပုရောဟိတ်၏သားတို့၏လုပ်ရပ်များအကြား သိသာထင်ရှားသော ခြားနားချက်ရှိခဲ့သည်။ ဧလိသည် သူ၏တာဝန်ခံလူငယ်၏ရှေ့မှောက်တွင် အနားယူခြင်း၊ သက်သာခြင်းနှင့် ကောင်းချီးများကို ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သည်။ နိုင်ငံ၏အကြီးအကဲဖြစ်သော ဧလိနှင့် ရိုးရှင်းသောကလေးတစ်ဦးအကြား ဤမျှရင်းနှီးသော ခင်မင်မှုရှိခြင်းသည် ထူးခြားသည်။ ဆမ်မြူရယ်သည် ကူညီပေးပြီး ချစ်ခင်တတ်သူဖြစ်ပြီး၊ ဖခင်တစ်ဦးသည် မိမိ၏ကလေးကို ချစ်သည်ထက် ဧလိသည် ဤလူငယ်ကို ပို၍နူးညံ့စွာ ချစ်ခဲ့သည်။ ဧလိအပေါ် အသက်ကြီးရင့်မှု၏အားနည်းချက်များ ရောက်လာသောအခါ၊ သူ၏သားတို့၏ စိတ်ဓာတ်ကျဖွယ်၊ မဆင်မခြင်၊ ဖောက်ပြန်သောလုပ်ရပ်များကို ပို၍ခံစားရပြီး၊ ဆမ်မြူရယ်ထံမှ သက်သာရာရမှုနှင့် ထောက်ပံ့မှုကို ရှာဖွေခဲ့သည်။

1. Relation of Youth and Old Age Illustrated.—The life of Samuel from early childhood had been a life of piety and devotion. He had been placed under the care of Eli in his youth, and the loveliness of his character drew forth the warm affection of the aged priest. He was kind, generous, diligent, obedient, and respectful. The contrast between the course of the youth Samuel and that of the priest’s own sons was very marked, and Eli found rest and comfort and blessing in the presence of his charge. It was a singular thing that between Eli, the chief magistrate of the nation, and the simple child so warm a friendship should exist. Samuel was helpful and affectionate, and no father ever loved his child more tenderly than did Eli this youth. As the infirmities of age came upon Eli, he felt more keenly the disheartening, reckless, profligate course of his own sons, and he turned to Samuel for comfort and support.

လူငယ်နှင့် သက်ကြီးရွယ်အိုတို့ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး အားကိုးနေသည်ကို မြင်ရခြင်းသည် ကြည်နူးဖွယ်ဖြစ်သည်။ လူငယ်သည် သက်ကြီးရွယ်အိုထံမှ အကြံဉာဏ်နှင့် ဉာဏ်ပညာကို ရှာဖွေပြီး၊ သက်ကြီးရွယ်အိုသည် လူငယ်ထံမှ အကူအညီနှင့် စာနာမှုကို ရှာဖွေသည်။ ဤသည်မှာ ဖြစ်သင့်သည့်ပုံစံဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် လူငယ်များအား သက်ကြီးရွယ်အိုများနှင့် ခင်မင်မှုတွင် ပျော်ရွှင်မှုရှိစေမည့် စရိုက်အရည်အသွေးများကို ပိုင်ဆိုင်စေလိုသည်။ ၎င်းတို့သည် သက်ကြီးရွယ်အိုများနှင့် ချစ်ခင်ရင်းနှီးသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် ဆက်စပ်နိုင်ရန်၊ သေခြင်းနယ်နမိတ်သို့ ချဉ်းကပ်နေသူများနှင့် ပေါင်းစည်းနိုင်ရန် လိုအပ်သည် (ST အောက်တိုဘာ ၁၉၊ ၁၈၈၈)။

How touching to see youth and old age relying one upon the other, the youth looking up to the aged for counsel and wisdom, the aged looking to the youth for help and sympathy. This is as it should be. God would have the young possess such qualifications of character that they shall find delight in the friendship of the old, that they may be united in the endearing bonds of affection to those who are approaching the borders of the grave (ST Oct. 19, 1888).

၂. ကရမေလ။ ကရမေလသည် မာအုန်မြို့မြောက်ဘက် မိုင် ၁ အနည်းငယ်အကွာတွင် တောင်ထိပ်ပေါ်ရှိ မြို့တစ်မြို့ဖြစ်သည်။ ဤနေရာမှ အရှေ့ဘက်ရှိရေများအားလုံး သေမင်းပင်လယ်သို့ စီးဆင်းပြီး အနောက်ဘက်ရှိရေများအားလုံး မြေထဲပင်လယ်သို့ စီးဆင်းသည်။ မာအုန်တောကန္တာရသည် လူဦးရေနည်းပါးပြီး ခြောက်သွေ့သော မြစ်ဝများပြည့်နှက်နေသော ဒေသဖြစ်ပြီး ကရမေလ၏ အရှေ့ဘက်နှင့် တောင်ဘက်တွင်ရှိသည်။ ဇိဖ်နှင့် မာအုန်တောကန္တာရများတွင် နေထိုင်စဉ် (အခန်း ၂၃:၂၄-၂၆)၊ အင်ဂေဒိသို့ မပြောင်းရွှေ့မီ (အခန်း ၂၃:၂၉)၊ ဒါဝိဒ်နှင့် သူ၏လူများသည် နာဘလ်၏သိုးထိန်းများနှင့် ရင်းနှီးခဲ့ပြီး အလွန်ကောင်းမွန်သော အထင်ကြီးမှုကို ချန်ထားခဲ့သည်။ တောကန္တာရနှင့် နီးကပ်စွာနေထိုင်သော နာဘလ်သည် ဓားပြများ၏ တိုက်ခိုက်မှုများကို အမြဲရင်ဆိုင်နေရသည်။ ဤမြို့ကို ယခုအခါ ကာမယ်လ်ဟု ခေါ်သည်။

2. Carmel. A town a little more than a mile north of Maon, on the crest of the mountains. All the water east of this place flows into the Dead Sea; all the water west flows into the Mediterranean. The Wilderness of Maon, a sparsely settled district full of dry wadies, lies to the east and south of Carmel. During their stay in the wilderness of Ziph and Maon (ch. 23:24–26), before the removal to En-gedi (ch. 23:29), David and his men had become acquainted with the shepherds of Nabal, and had left a most favorable impression. Living close to the desert, Nabal was constantly exposed to marauding bands. The town is now known as Kermel.

၃. နာဘလ်။ နာဘလ်ဟူသော အမည်သည် စကားလုံးအရ “မိုက်မဲသူ”၊ “အဓိပ္ပါယ်မရှိသူ” ဟု ဆိုလိုသည်။ သူ၏ဇနီး အဘိဂဲလ်၏ အမည်သည် ဖြစ်နိုင်ခြေအားဖြင့် “ငါ့ဖဘုရားသည် ရွှင်လန်းမှု” သို့မဟုတ် “ရွှင်လန်းမှု၏ဖဘုရား” ဟု အဓိပ္ပါယ်ရသည်။

3. Nabal. Literally, “foolish,” “senseless.” The probable meaning of his wife’s name, Abigail, is “my father is joy,” or “father of rejoicing.”

၈. သင်၏သား ဒါဝိဒ်။ ဒါဝိဒ်သည် သူ့ထက်အသက်ကြီးသူအား ရိုသေမှုဖြင့် ဤဘွဲ့အမည်ကို အသုံးပြုသည်။ ဤဒေသသို့ လာရောက်သော ခေတ်သစ်ခရီးသွားများက ယခုခေတ်၏ အကျင့်စရိုက်နှင့် ဓလေ့ထုံးတမ်းများသည် ဒါဝိဒ်ခေတ်က အကျင့်စရိုက်များနှင့် ရာနှင့်ချီတူညီကြောင်း မှတ်ချက်ပြုသည်။

8. Thy son David. David assumes this title out of respect to one his elder. Modern travelers in this district note that the present-day manners and customs are almost identical with those of David’s day.

ရှောလ်နှင့်ပတ်သက်လျှင် ဒါဝိဒ်သည် ဥပဒေပြင်ပလူတစ်ဦးဖြစ်သော်လည်း၊ သူသည် တောကန္တာရမှ ဓားပြတိုက်ခိုက်မှုများမှ သူ၏လူများကို ကာကွယ်ပေးခဲ့သည်။ သူသည် နာဘလ်၏သိုးအုပ်များကို ပိုင်ရှင်အား မည်သည့်ကုန်ကျစရိတ်မျှမဖြစ်စေဘဲ ထိန်းသိမ်းပေးခဲ့သည်။ သိုးပိုင်ရှင်များသည် ဆုံးရှုံးမှုမှ ကူညီပေးသူများကို ဆုချရန် ပုံမှန်အားဖြင့် ဝမ်းမြောက်ကြသည်။ ဒါဝိဒ်၏ ထောက်ပံ့ရေးပစ္စည်းတောင်းခံမှုသည် တရားဝင်ဖြစ်ပြီး သူ၏ခေတ်ကာလ၏ ဓလေ့ထုံးတမ်းများနှင့် ကိုက်ညီသည်။

Though an outlaw himself, so far as Saul was concerned, David had been the protector of his people from the predatory attacks from the desert. He had preserved the flocks of Nabal at no expense to their owner. Sheep owners would normally be happy to reward those helping them against loss. David’s request for supplies was legitimate and in harmony with the customs of his time.

၁၀၊ ၁၁ (လုကာ ၁၂:၁၆–၂၁)။ အမြတ်အစွန်းသည် နာဗလ်၏ဘုရားဖြစ်သည်။—နာဗလ်သည် မိမိကိုယ်ကို ချီးမြှောက်ရန်နှင့် ကိုယ်ကျိုးရှာရန် သူ၏စည်းစိမ်ကို ဖြုန်းတီးစွာ သုံးစွဲရန် မစဉ်းစားခဲ့ပါ။ သို့သော် သူ၏သိုးအုပ်နှင့် နွားအုပ်များကို ကာကွယ်ပေးခဲ့သူများအား လျော်ကြေးပေးရန် သူမလိုအပ်သည့်အရာကို စွန့်လွှတ်ရန် နာကျင်ဖွယ်ယဇ်ပူဇော်မှုတစ်ခုဟု ထင်ခဲ့သည်။ နာဗလ်သည် ဥပမာပြထားသော သူဌေးနှင့်တူသည်။ သူ၏တစ်ခုတည်းသော အတွေးမှာ ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်များကို အသုံးပြုပြီး မိမိ၏ကိုယ်ကျိုးဆန္ဒများကို ဖြည့်ဆည်းရန်ဖြစ်သည်။ သူသည် ပေးသူအတွက် ကျေးဇူးတင်စိတ်မရှိခဲ့ပါ။ သူသည် ဘုရားသခင်အပေါ် စည်းစိမ်ရှိသူမဟုတ်ပါ။ အကြောင်းမှာ ထာဝရရတနာသည် သူ့အတွက် ဆွဲဆောင်မှုမရှိခဲ့ပေ။ လက်ရှိဇိမ်ခံမှု၊ လက်ရှိအမြတ်အစွန်းသည် သူ၏ဘဝ၏ တစ်ခုတည်းသော စွဲလမ်းမှုဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် သူ၏ဘုရားဖြစ်ခဲ့သည် (ST အောက်တိုဘာ ၂၆၊ ၁၈၈၈)။

10, 11 (Luke 12:16–21). Gain Was Nabal’s God.—Nabal thought nothing of spending an extravagant amount of his wealth to indulge and glorify himself; but it seemed too painful a sacrifice for him to make to bestow compensation which he never would have missed, upon those who had been like a wall to his flocks and herds. Nabal was like the rich man in the parable. He had only one thought,—to use God’s merciful gifts to gratify his selfish animal appetites. He had no thought of gratitude to the Giver. He was not rich toward God; for eternal treasure had no attraction for him. Present luxury, present gain, was the one absorbing thought of his life. This was his god (ST Oct. 26, 1888).

၁၀. ဒါဝိဒ်ဆိုသူက မည်သူသနည်း။ ဒါဝိဒ်သည် မာအုန်တွင် ဆက်လက်နေထိုင်ခဲ့ပါက ဤသို့သော စော်ကားသောစကားများ အနည်းငယ်သာ ပြောကြမည်ဖြစ်သည်။ ကျွန်များ ခွဲထွက်သွားခြင်းဆိုသည်မှာ ဒါဝိဒ်နှင့် ရှောလ်တို့၏ ပြတ်ဆဲမှု သို့မဟုတ် နာဘလ်က ဒါဝိဒ်၏လူများဖြစ်မဖြစ်ကို မသိနိုင်ဟုဆိုကာ ရိုင်းစိုင်းစွာ ပယ်ချခဲ့သော ဤလူငယ်များကို ရည်ညွှန်းခြင်းဖြစ်နိုင်သည် (အပိုဒ် ၁၁ ကိုကြည့်ပါ)။

10. Who is David? Such insulting remarks would scarcely have been made if David had abode still at Maon. The reference to the servants breaking away may be either to David’s breach with Saul or to these young men whom Nabal curtly dismissed with the insinuation that he could not tell whether they were David’s men or not (see v. 11).

၁၃. ဒါဝိဒ်လည်း။ ဒါဝိဒ်သည် ကိုယ်ပိုင်လက်စားချေရန် အလျင်အမြန်ဆုံးဖြတ်ချက်ချရာတွင် ဆိုးရွားသောအမှားတစ်ခုကို ကျူးလွန်ခဲ့သည်။ သူသည် စိတ်ရှည်သည်းခံမှုဆိုင်ရာ သင်ခန်းစာကို သင်ယူရန် လိုအပ်သေးသည်။ ဤတန်ဖိုးရှိသော အရည်အသွေးကို နောက်ပိုင်းတွင် ရရှိခဲ့သည်။ ဤနေရာတွင် သူ၏သဘောထားနှင့် နောက်ပိုင်းတွင် အာပုလုန်က နိုင်ငံတော်ကို သိမ်းပိုက်ရန်ကြိုးစားခဲ့စဉ်က သူ၏သဘောထားကို နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပါ။ ဒါဝိဒ်သည် ယေရုဆလင်မှ ထွက်ပြေးစဉ်၊ ရှောလ်၏အိမ်တော်မှ ရှိမဲက သူ့အား ကျောက်ခဲဖြင့်ပစ်ပေါက်ပြီး ကျိန်ဆဲခဲ့သည်။ သူ၏လူတစ်ဦးက ထိုပြစ်မှားသူကို သတ်ရန်လိုလားသောအခါ၊ ဒါဝိဒ်က “သူ့ကို ထားလိုက်ပါ၊ သူလည်း ကျိန်ဆဲပါစေ။ … ထာဝရဘုရားသည် ယနေ့သူ၏ကျိန်ဆဲခြင်းအတွက် ကျွန်ုပ်အား ကောင်းသောအရာဖြင့် ပြန်ပေးတော်မူပေမည်” ဟုဆိုခဲ့သည် (ဆမ်ယူရယ်အောက် ၁၆:၁၁, ၁၂)။

13. David also. David made a serious blunder in his hasty decision to seek personal revenge. He had yet to learn the lesson of patience. This valuable trait was later acquired. Observe the contrast between his attitude here and later, when Absalom tried to usurp the kingdom. In David’s flight from Jerusalem, Shimei, of the house of Saul, threw stones at him and cursed him. When one of his men wanted to kill the offender, David said, “Let him alone, and let him curse. … It may be that … the Lord will requite me good for his cursing this day” (2 Sam 16:11, 12).

၁၄. အဘိဂဲလ်အား ပြောပြသည်။ ဤသို့သော စိတ်နေစိတ်ထားရှိသူတစ်ဦးနှင့် နာဘလ်ကဲ့သို့ အလျင်စလိုနှင့် စိတ်မြန်သူတစ်ဦးကို မည်သည့်အဖြစ်အပျက်က ပေါင်းစည်းပေးခဲ့သည်ကို မသိရသော်လည်း၊ မကြာခဏဆိုသလို ဆန့်ကျင်ဘက်သဘာဝရှိသူ နှစ်ဦးသည် ခင်ပွန်းနှင့်ဇနီးဆိုသော ရင်းနှီးသောဆက်ဆံရေးတွင် ပေါင်းစည်းလာကြသည်။ အဘိဂဲလ်သည် သူမ၏ခင်ပွန်းနှင့် သူ၏အပေါင်းအသင်းများကြားတွင် ငြိမ်းချမ်းရေးဖော်ဆောင်သူအဖြစ် လုပ်ဆောင်ရန် ယခင်ကလည်း အကြိမ်ကြိမ်ခေါ်ခံခဲ့ရပေမည်။ နာဘလ်အား နေ့စဉ်ဝတ်ပြုမှုများတွင် အဘိဂဲလ်သည် သူမ၏ဝိညာဉ်ရေးရာထိုးထွင်းသိမြင်မှုနှင့် မိန်းမပီသသော ဉာဏ်ရည်ကို ဖွံ့ဖြိုးလာစေခဲ့ပြီး၊ ၎င်းသည် တစ်နေ့တွင် ဒါဝိဒ်အား ဆိုးရွားသောအမှားတစ်ခုမှ ကယ်တင်နိုင်စေခဲ့သည် (အပိုဒ် ၁၈-၂၈)။

14. Told Abigail. What turn of events attached a woman of such a disposition to such a rash, impetuous man as Nabal is not known, but often two people of diametrically opposite natures are brought together in the most intimate relationships of husband and wife. This was probably not the first time that Abigail had been called upon to act as peacemaker between her husband and his associates. Little did Abigail realize in her daily ministrations to Nabal that she was developing a clearness of spiritual perception and a strengthening of her womanly intuition that would one day enable her to keep David from a serious error (vs. 18–28).

၁၇. ဘေလျလသား။ စာသားအရ “အဖိုးမဖြတ်သောသူ၏သား” သို့မဟုတ် “ဆိုးညစ်သောသူ၏သား”။ ဤအချိန်တွင် ဘေလျလသည် တရားဝင်အမည်တစ်ခုမဟုတ်ပုံရသော်လည်း၊ နောက်ပိုင်းတွင် ထိုသို့သတ်မှတ်ခံရသည် (၂ကောရိန္သု ၆:၁၅ ကိုကြည့်ပါ)။

17. Son of Belial. Literally, “son of worthlessness,” or “son of wickedness.” Belial does not appear to be a proper name at this time, though it later came to be regarded as such (see 2 Cor 6:15).

၁၈–၃၁။ စရိုက်များ၏ ခြားနားမှု။—နာဗလ်၏ဇနီးဖြစ်သူ အဘိဂဲလ်၏စရိုက်တွင်၊ ခရစ်တော်၏စည်းကမ်းအတိုင်း မိန်းမပီသမှုကို သရုပ်ပြထားသည်။ သူ၏ခင်ပွန်းသည် စာတန်၏ထိန်းချုပ်မှုအောက်သို့ လွှဲပေးလိုက်သော လူသားတစ်ဦး ဖြစ်လာနိုင်သည်ကို သရုပ်ပြသည် (MS ၁၇၊ ၁၈၉၁)။

18–31. A Contrast of Characters.—In the character of Abigail, the wife of Nabal, we have an illustration of womanhood after the order of Christ; while her husband illustrates what a man may become who yields himself to the control of Satan (MS 17, 1891).

၁၈. ငါးဆယ်ရာ။ စာသားအရ “ဆယ်ရာငါးခု”။ ဆယ်ရာတစ်ခုသည် ခြောက်ဒသမာခြောက်ခြောက်ခြောက် ခြောက်ရာ (၇.၃၃ လီတာ) ဖြစ်ပြီး၊ ဆယ်ရာငါးခုသည် စုစုပေါင်း တစ်ဗူရှယ်ခန့် (၃၆.၆၅ လီတာ) ဖြစ်သည်။

18. Five measures. Literally, “five seahs.” A seah is 6.66 dry qt. (7.33 liters); 5 seahs would total about a bushel (36.65 liters).

စပျစ်သီးအစုများ။ ဖြစ်နိုင်သည်မှာ “အဖုံးများ” (မှတ်ချက်ကိုကြည့်ပါ)။ ရှေးခေတ်ဓလေ့မှာ စပျစ်သီးခြောက်များကို ဖိထားပြီး ကိတ်မုန့်ပုံစံဖြစ်အောင် ပြုလုပ်ခဲ့သည်။

Clusters. Probably “lumps” (see margin). The ancient custom was to press dried grapes into cakes.

၂၄. အကျွန်ုပ်ထံသို့၊ သခင်ဧ။ ဤသည်မှာ ယဉ်ကျေးသောအမူအရာတစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် သူမအတွက် ပုံမှန်ဖြစ်လာခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ နာဗလ်မသိလျက်နှင့် သူမသည် သူ၏မိုက်မဲမှုကို ဘဝ၏လုံးဝကွဲပြားသောအယူအဆ၏အလှတရားကို သူမြင်နိုင်ရန် မျှော်လင့်ချက်ဖြင့် ဘဝအသစ်တစ်ခုအဖြစ်သို့ မကြာခဏပြောင်းလဲပေးခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ ဤမြင့်မြတ်သောအမျိုးသမီးသည် မိုက်မဲမှုသည် သူမထံတွင်ရှိသည်ဟု ကိုယ်စားပြုပြီး၊ ထို့ကြောင့် ပြစ်ဒဏ်ကိုလက်ခံရမည့်သူအဖြစ် သူမကိုယ်သူမ တင်ပြခဲ့သည်။

24. Upon me, my lord. A gracious gesture, and one that had probably become habitual with her. No doubt oft, unbeknown to Nabal, she had turned his folly into a new lease on life in the hope that he might see the beauty of an entirely different concept of life. This noble woman represented herself as the one on whom the folly rested and therefore the one to receive the punishment.

၂၅. သူ၏အမည်အတိုင်း။ ကျမ်းပိုဒ် ၃ ကိုကြည့်ပါ။

25. As his name. See on v. 3.

လူငယ်များကို မတွေ့ခဲ့ပါ။ နာဗလ်သည် အိမ်တော်၏အကြီးအကဲဖြစ်ပြီး စီးပွားရေးဆိုင်ရာကိစ္စများတွင် မိသားစုကို ကိုယ်စားပြုသူအနေဖြင့်၊ သူ၏ဇနီးကို ၎င်း၏အတွေးထဲတွင် ထည့်သွင်းမထားခဲ့ပေ။ သူမကို ယုံကြည်စိတ်ချစွာ ထည့်သွင်းခဲ့လျှင်၊ မရေမတွက်နိုင်သော ပြဿနာများကို ရှောင်ရှားနိုင်ခဲ့လိမ့်မည်ဖြစ်သော်လည်း၊ ယခုအခါ သူမသည် ပြတ်တောက်နေသောအမှုများကို ဆက်လက်ဆောင်ရွက်ပြီး မတော်မတရားဖြစ်ရပ်များအတွက် အပြစ်အားလုံးကို လက်ခံရသူဖြစ်သည်။

Saw not the young men. Nabal, as head of the home and representative of the family in all the business arrangements, had not included his wife in his thought. By taking her into his confidence, endless troubles might have been avoided, but now she was the one to pick up the broken threads and accept all the blame for untoward incidents.

၂၆. သင့်ကို တားဆီးထားသည်။ အဘိဂဲလ်သည် သူမ၏ကိုယ်ပိုင်ဉာဏ်ပညာကို ဂုဏ်ပြုမပေးဘဲ၊ ဒါဝိဒ်ကို သူ၏အလျင်အမြန်ရည်ရွယ်ချက်များမှ လှည့်ပြန်စေသော ယေဟောဝါအား ဂုဏ်ပြုခဲ့သည်။ သူမပြောသောထိုစကားများသည် နက်ရှိုင်းသောဘာသာရေးစိတ်ထားရှိသူတစ်ဦးမှသာ ထွက်ပေါ်လာနိုင်သည်။

26. Hath withholden thee. Abigail gave credit, not to her own ingenuity, but to Jehovah for having turned David from his hasty purposes. Such words as she uttered could come only from one who had a deeply religious turn of mind.

၂၇. ကောင်းချီးပေးခြင်း။ အဘိဂဲလ်သည် သူမ၏လက်ဆောင်ကို ဤအမည်ပေးခဲ့ပြီး၊ သူမသည် လက်ဆောင်ပေးသူအဖြစ်မှ အာရုံစူးစိုက်မှုကို ဖယ်ရှားကာ၊ ဒါဝိဒ်၏ဆုတောင်းမှုများကို ဖြေကြားပြီး ဤဆုလာဘ်များကို ပေးသနားသော ဘုရားသခင်ထံသို့ ညွှန်ပြခဲ့သည်။

27. Blessing. Abigail gave this name to her gift, implying that she was directing attention away from herself as the donor to God, who was supplying these bounties in answer to the petitions of David.

၂၈. အပြစ်ကို ခွင့်လွှတ်ပါ။ အခန်းကြီး ၂၄ ကို ကြည့်ပါ။ အဘိဂေလသည် သူမ၏တောင်းဆိုမှုကို အရေးကြီးသောထည့်သွင်းစဉ်းစားမှု နှစ်ခုအပေါ် အခြေခံခဲ့သည်။

28. Forgive the trespass. See v. 24. Abigail was basing her request on two important considerations:

(၁) ဒါဝိဒ်သည် ထာဝရဘုရား၏တိုက်ပွဲများကို ဆင်နွှဲနေသည်။ ဤအချက်ကို သူမ၏ရည်ညွှန်းမှုသည် ဒါဝိဒ်သည် ယခုအခါ ထာဝရဘုရား၏အမှုတော်တွင် မဟုတ်ဘဲ ၎င်းကိုယ်တိုင်ရွေးချယ်သော ရည်မှန်းချက်တစ်ခုတွင်ရှိနေသည်ဟူသော သွယ်ဝိုက်သောဆုံးမမှုဖြစ်သည်။ ဖိလိတ္တိလူများကို ကေရိလတွင် တိုက်ခိုက်ရာတွင် ဒါဝိဒ်သည် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို ဂရုတစိုက် မေးမြန်းခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၂၃:၂)။ ယခုအကြိမ်တွင် ထိုကဲ့သို့သော တိုင်ပင်မှုမရှိခဲ့ပေ။ ဒါဝိဒ်သည် ယခုလုပ်ဆောင်မှုအတွက် ကောင်းကင်ဘုံ၏အတည်ပြုချက်မရရှိခဲ့ပေ။

(1) David was fighting the battles of the Lord. Her reference to this fact was an implied rebuke that David was not now on an errand of the Lord, but on a mission entirely of his own choosing. In his battle against the Philistines at Keilah, David had made careful inquiry as to the will of God in the matter (ch. 23:2). No such consultation had taken place in the present instance. David did not have the approval of Heaven for his present undertaking.

(၂) ဒါဝိဒ်သည် ယခုအချိန်အထိ ၎င်း၏ဘဝတွင် အပြစ်မရှိသလောက်ဖြစ်ခဲ့သော အပြစ်တင်စရာကို ဖြစ်ပေါ်စေမည်ဖြစ်သည်။ “သင့်တွင် မကောင်းမှုမတွေ့ရပါ” ဟူသောစကားသည် လူ့အမြင်မှ ထင်မြင်ချက်ဖြစ်သည်။ ဒါဝိဒ်သည် ဆိုးရွားသောအမှားများ ပြုလုပ်ခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၂၁:၁, ၂, ၁၂, ၁၃ ကိုကြည့်ပါ)။ သို့သော် အဘိဂေလသည် ဒါဝိဒ်၏စရိုက်ကို ၎င်းအနာဂတ်တွင် ဣသရေလဘုရင်အဖြစ် ထမ်းဆောင်ရန် အရည်အချင်းရှိမှုအမြင်မှ အကဲဖြတ်နေသည်မှာ ထင်ရှားသည်။ ယခုအချိန်အထိ ၎င်း၏အားနည်းချက်များသည် ၎င်းအား ဤမြင့်မြတ်သောရာထူးကို ထမ်းဆောင်ရန် အရည်အချင်းမမီစေရန် မဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပေ။ သို့သော် ၎င်းသည် နာဗလ်အား ဆန့်ကျင်သော ၎င်း၏ရည်ရွယ်ချက်များကို အကောင်အထည်ဖော်ခဲ့လျှင် ထိုဖြစ်ရပ်သည် ဒါဝိဒ်၏ အနာဂတ်ဘုရင်အဖြစ် သင့်လျော်မှုနှင့်ပတ်သက်၍ လူများ၏စိတ်ထဲတွင် ဆိုးရွားသောမေးခွန်းများ ဖြစ်ပေါ်စေမည်ဖြစ်သည်။ ၎င်း၏ဆန္ဒကို ဆန့်ကျင်ရဲသော ၎င်း၏နိုင်ငံသားများကို ဖယ်ရှားရန် မူဝါဒကို ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ခဲ့လျှင် ၎င်း၏အုပ်ချုပ်မှုသည် အလွန်မလိုလားအပ်ပေ။

(2) David would be incurring guilt, from which his life had been reasonably free up till the present. The expression, “evil hath not been found in thee,” is an observation from a human point of view. David had made serious mistakes (see ch. 21:1, 2, 12, 13). But Abigail is obviously evaluating David’s character from the point of view of his competency for his future position as king of Israel. His defections up to this point had not as yet disqualified him for holding this high office. But had he carried out his purposes against Nabal, the incident would have raised serious queries in the minds of the people as to David’s fitness for being their future king. If he was to continue his policy of exterminating those of the citizens of his realm who dared oppose his will, his administration would be quite undesirable.

၂၉. သို့သော်လူတစ်ဦး။ ဟီဘရူးစကားတွင် “လူတစ်ဦး” ဟူ၍ ယေဘုယျဖြစ်သည်။ အဘိဂေလသည် ရှောလုကို တွေးတောနေသည်မှာ ထင်ရှားသော်လည်း သူမ၏ဘာသာစကားသည် သံတမန်ဆန်သည်။

29. Yet a man. The Hebrew appears to be general, “should a man.” Abigail was obviously thinking about Saul, but her language was diplomatic.

အသက်ထုပ်ပိုး။ ဟီဘရူး ṣeror hachchayyim။ စကားလုံးအတိုင်း “အသက်ရှင်သောထုပ်ပိုး”။ ဤပုံသဏ္ဌာန်သည် ပိုင်ရှင်က ၎င်းကို သယ်ဆောင်နိုင်ရန် တန်ဖိုးရှိသောပစ္စည်းများကို ထုပ်ပိုးထားသည့်ဓလေ့မှ ချေးယူထားခြင်းဖြစ်သည်။ ယခုခေတ်ဂျူးသင်္ချိုင်းကျောက်တိုင်များတွင် အသုံးပြုသော ဟီဘရူးစကားလုံးများသည် ဂျူးအာဏာပိုင်များအရ အနာဂတ်ဘဝကို ရည်ညွှန်းသည်။

Bundle of life. Heb. ṣeror hachchayyim. Literally, “bundle of the living.” The figure is borrowed from the custom of tying up valuables in a bundle so that the owner may carry them about his person. The Hebrew words are used on Jewish gravestones today, with reference, according to Jewish authorities, to the future life.

၃၁. ဝမ်းနည်းမှု။ ဟီဘရူး puqah၊ စကားလုံးအတိုင်း “လဲကျခြင်း”။ ဤစကားလုံးသည် ကိုယ်ကျင့်တရားနှင့်ပတ်သက်သော ခံစားမှုများအတွက် ပုံဆောင်အသုံးပြုသည်။ အဘိဂေလသည် ဒါဝိဒ်အား ၎င်းသည် ဘုရင်ဖြစ်လာသောအခါ သူအပေါ်ထားရှိသော ကျေးဇူးမသိမှုများကြောင့် စိတ်ပျက်အားငယ်မှုနှင့် မိမိကိုယ်ကိုသနားမှုအခိုက်အတန့်များတွင် တည်ငြိမ်သောစွမ်းအားတစ်ခုကို ဘုရားသခင်က ပေးပို့ခဲ့သည်ဟု ကျေးဇူးတင်နိုင်ရန် မိမိကိုယ်ကို ပြုမူရန် တောင်းပန်ခဲ့သည်။ အမှန်တွင် သူမသည် ဒါဝိဒ်ထက် များစွာကြာရှည် ဤလွတ်လပ်သော၊ မကျေမနပ်ဖြစ်တတ်သော၊ မနာလိုတတ်သော သူယုတ်မာနှင့် အတူနေထိုင်ခဲ့ရသည်။

31. Grief. Heb. puqah, literally, “stumbling.” The word is used figuratively for qualms of conscience. Abigail pleaded with David to conduct himself in such a way that, when he became king, he would thank God for sending a steadying power in his moments of despair and self-pity over ingratitudes heaped upon him. After all, she had been obliged to put up with this independent, grudging, and jealous churl much longer than David.

၃၃. မင်္ဂလာရှိစေသော သင်၏အကြံဉာဏ်။ ဆုံးမမှုကို နူးညံ့စွာလက်ခံရန် နှိမ့်ချသောနှလုံးသားလိုအပ်သည်။ ဒါဝိဒ်သည် ၎င်း၏လုပ်ရပ်များကို တရားမျှတစေရန် မကြိုးစားခဲ့ပေ။ ၎င်း၏နှလုံးသည် သူ့ကို အဆင်မပြေပြီး လူသတ်မှုလုပ်ရပ်မှ ကယ်တင်ခဲ့သောသူအပေါ် ကျေးဇူးတင်စိတ်ဖြင့် ပြည့်လျှံခဲ့သည်။

33. Blessed be thy advice. It requires humility of heart to receive rebuke kindly. David made no effort to justify his actions. His heart overflowed with gratitude to the one who had saved him from a rash and murderous deed.

၃၅. ငါသည် နားထောင်ခဲ့သည်။ ဆုံးမမှုကို လွယ်ကူစွာလက်ခံခြင်းသည် ချီးကျူးထိုက်သည်။ ဒါဝိဒ်သည် ဘုရားသခင်၏အံ့ဖွယ်လုပ်ဆောင်မှုများကို သက်သေခံရန် အကျင့်သဖွယ်ဖြစ်နေခဲ့ပြီး ၎င်းရှေ့တွင်ဖြစ်ပွားသော အဖြစ်အပျက်များတွင် ဘုရားသခင်၏လက်ရာကို မြင်ခဲ့သည်။ သူသည် အဘိဂေလအား အတိအကျမှန်ကန်သောနေရာနှင့်အချိန်တွင် တွေ့ဆုံစေရန် ဦးတည်သွားသော အဖြစ်အပျက်များကို စတင်ပေးခဲ့သည့်အတွက် ဘုရားသခင်ကို ကျေးဇူးတင်ခဲ့ပြီး အဘိဂေလကဲ့သို့ ဝိညာဉ်ရေးစိတ်ရှိသူ၏ အားပေးမှုအတွက်လည်း ကျေးဇူးတင်ခဲ့သည်။

35. I have hearkened. The ready acceptance of rebuke is to be commended. David had accustomed himself to witnessing the mysterious workings of Providence, and he saw the divine handiwork in the happenings before him. He thanked God for starting the train of events that culminated in Abigail’s meeting him at precisely the right place and moment, and for the encouragement of such a spiritual-minded soul as Abigail.

၃၇. ၎င်း၏နှလုံးသေဆုံးသွားသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ၎င်းသည် သတိလစ်နိုင်မှုအခြေအနေသို့ နစ်မြုပ်သွားသည်။

37. His heart died. That is, he sank into a condition of insensibility.

ကျောက်တုံးကဲ့သို့ဖြစ်သွားသည်။ ၎င်းသည် သေဆုံးခဲ့သည်။

Became as a stone. He became paralyzed.

၃၈. သခင်ဘုရားသည် နာဗလကို ဒဏ်ခတ်တော်မူသည်။ သမ္မာကျမ်းစာသည် ဘုရားသခင်က တားဆီးမထားသည့်အရာများကို ပြုတော်မူသည်ဟု မကြာခဏ ဖော်ပြသည်။ နာဗလသည် သူ၏အခွင့်အရေးကို ရရှိခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့သော ဇနီးတစ်ဦး၏ ရှိနေမှုသည် သူ့အပေါ်တွင် ထိရောက်သော လွှမ်းမိုးမှု မရှိခဲ့ပေ။ သူသည် သူ၏ဘဝအပေါ် ဘုရားသခင်၏ နောက်ထပ်ကာကွယ်စောင့်ရှောက်မှုအခွင့်အရေးကို ဆုံးရှုံးခဲ့သည်။

38. The Lord smote Nabal. The Scriptures frequently present God as doing that which He does not prevent. Nabal had had his opportunity. The presence of a godly wife had had no effective influence upon him. He forfeited his right to the further protection of God over his life.

၃၉။ ဘုရားသခင်သည် အရာများကို မဖြစ်မနေ ပြုပြင်ပေးမည်။—ဒါဝိဒ်သည် နာဗလ်၏သေခြင်းသတင်းကို ကြားသိသောအခါ၊ ဘုရားသခင်သည် ကိုယ်တိုင်လက်စားချေယူခဲ့သည်ကို ကျေးဇူးတင်ခဲ့သည်။ သူသည် မကောင်းမှုမှ ထိန်းသိမ်းခံခဲ့ရပြီး、ဘုရားသခင်သည် ဆိုးသွမ်းသူ၏ဆိုးသွမ်းမှုကို သူ၏ခေါင်းပေါ်သို့ ပြန်ပေးခဲ့သည်။ နာဗလ်နှင့် ဒါဝိဒ်နှင့်ဆိုင်သော ဘုရားသခင်၏ပြုပြင်မှုတွင်၊ လူများသည် ၎င်းတို့၏အမှုများကို ဘုရားသခင်၏လက်သို့ အပ်နှံရန် အားပေးခံရသည်။ အကြောင်းမှာ ဘုရားသခင်သည် မိမိ၏အချိန်ကောင်းတွင် အရာများကိစျြဖြစ်မနေ ပြုပြင်ပေးမည်ဖြစ်သည် (ST အောက်တိုဘာ ၂၆၊ ၁၈၈၈)။

39. God Will Set Matters Right.—When David heard the tidings of the death of Nabal, he gave thanks that God had taken vengeance into His own hands. He had been restrained from evil, and the Lord had returned the wickedness of the wicked upon his own head. In this dealing of God with Nabal and David, men may be encouraged to put their cases into the hands of God; for in His own good time He will set matters right (ST Oct. 26, 1888).

၄၂. သူ၏ဇနီးဖြစ်လာသည်။ ဒါဝိဒ်သည် ယခင်ကတည်းက အိမ်ထောင်ပြုထားပြီးဖြစ်သည် (အခန်း ၁၈:၂၇)။ ထိုခေတ်တွင် အိမ်ထောင်များပြားခြင်းသည် ထုံးစံဖြစ်ပြီး၊ ဒါဝိဒ်၏လုပ်ရပ်သည် ထိုခေတ်ကလူများက ရှုတ်ချဖွယ်ဟု မယူဆခဲ့ပေ။ ဘုရားသခင်သည် ဤကာလတွင် ထိုထုံးစံကို သည်းခံခဲ့သည်၊ ယခင်ကလည်း သည်းခံခဲ့သည့်အတိုင်း (တရားဟောရာ ၁၄:၂၆ ကိုကြည့်ပါ)၊ အသိဉာဏ်မရှိသောကာလများကို မျက်စိမှိတ်ခံစားခဲ့သည် (တမန်တော် ၁၇:၃၀ ကိုကြည့်ပါ)။ သို့သော် အိမ်ထောင်များပြားခြင်းသည် ဝမ်းနည်းမှုနှင့် ဆင်းရဲဒုက္ခများကို ယူဆောင်လာခဲ့ပြီး၊ အကယ်၍ လူများသည် ဧဒင်ဥယျာဉ်တွင် ဘုရားသခင်ပေးခဲ့သော မူလပုံစံကို လက်ခံလိုစိတ်ရှိခဲ့လျှင် ဤအရာများမှ ကင်းလွတ်ခဲ့လိမ့်မည် (ကမ္ဘာဦး ၂:၂၄; မဿဲ ၁၉:၅ နှင့်နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပါ)။

42. Became his wife. David was already married (ch. 18:27). Polygamy was the custom of the day, and David’s act would not be regarded as reprehensible by the people of his time. God tolerated the custom in this period as He had earlier (see on Deut. 14:26), winking at the times of ignorance (see Acts 17:30). Nevertheless polygamy brought in its wake much sorrow and misery, from which the people would have been spared if they had been willing to accept the original pattern that God had given in Eden (Gen. 2:24; cf. Matt. 19:5).

ellen g. white comments

1–44 PP 663-668

1 PP 663

1–5 PP 664

6–17 PP 665

18, 19, 23–29 PP 666

30–33, 36, 37 PP 667

38, 42 PP 668

အခန်းကြီး - ၂၆

chapter 26

၁. ဇိဖလူများထံမှဖော်ထုတ်မှုဖြင့် ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်ကိုဆန့်ကျင်ရန် ဟာခိလာသို့ ရောက်လာသည်။ ၅. ဒါဝိဒ်သည် တပ်စခန်းသို့လာပြီး၊ အဘိရှဲအား ရှောလုကိုသတ်မှုမှတားဆီးသော်လည်း၊ သူ၏လှံနှင့်ရေအိုးကို ယူသွားသည်။ ၁၃. ဒါဝိဒ်သည် အဗနာကို ဆုံးမသည်။ ၁၈. ဒါဝိဒ်သည် ရှောလုအား ဆုံးမသွယ်ပြသည်။ ၂၁. ရှောလုသည် သူ၏အပြစ်ကို ဝန်ခံသည်။

1 Saul, by the discovery of the Ziphites, cometh to Hachilah against David. 5 David coming into the trench stayeth Abishai from killing Saul, but taketh his spear and cruse. 13 David reproveth Abner, 18 and exhorteth Saul. 21 Saul acknowledgeth his sin.

၁။ ဟာခီလ။ အခန်း ၂၃:၁၉ ကိုကြည့်ပါ။ ဤအခန်း၏ဇာတ်လမ်းကို အခန်း ၂၃ နှင့် ၂၄ တွင်မှတ်တမ်းတင်ထားသည့်ဖြစ်ရပ်နှင့် တူညီသည်ဟု အချို့က ယူဆကြပြီး၊ အောက်ပါတူညီမှုများကို အကြောင်းပြချက်အဖြစ် ဖော်ပြကြသည်- (၁) ဇိဖိလူများသည် ရှောလု၏သတင်းပေးသူများဖြစ်ခြင်း၊ (၂) ဒါဝိဒ်၏တည်နေရာသည် ဟာခီလတွင်ရှိခြင်း၊ (၃) ရှောလု၏လူ ၃,၀၀၀ ပါသောတပ်ဖွဲ့၊ (၄) ဒါဝိဒ်၏လူများက ရှောလုကိုသတ်ရန် တိုက်တွန်းခြင်း၊ (၅) ဒါဝိဒ်သည် ထာဝရဘုရား၏ဘိသိက်ခံထားသူကို ထိခိုက်ရန်ငြင်းဆိုခြင်း၊ (၆) ရှောလု၏နောင်တရခြင်း၊ (၇) ဒါဝိဒ်သည် သူ့ကိုယ်သူ သနည်းနှင့်နှိုင်းယှဉ်ခြင်း။ အခြားတစ်ဖက်တွင် သိသာထင်ရှားသော ကွဲပြားမှုများရှိသည်- (၁) ဒါဝိဒ်၏ပုန်းအောင်းရာနေရာ၊ (၂) ရှောလုကိုရှာဖွေတွေ့ရှိမှု၊ တစ်ကြိမ်တွင် ရှောလုသည် ဂူအတွင်းသို့ဝင်ရောက်ပြီးမှဖြစ်ပြီး၊ အခြားတစ်ကြိမ်တွင် ကင်းထောက်များက ရှင်ဘုရင်၏လှုပ်ရှားမှုများကို သတိပြုမိခြင်း၊ (၃) ဒါဝိဒ်၏သက်သေအထောက်အထား၊ ပထမဖြစ်ရပ်တွင် ရှောလု၏အဝတ်တစ်စမျှ၊ ဒုတိယဖြစ်ရပ်တွင် ရှောလု၏လှံနှင့်ရေအိုး။ ဤဖြစ်ရပ်နှစ်ခုကို တူညီသောဖြစ်ရပ်၏ ကွဲပြားသောဖော်ပြချက်များအဖြစ် လက်ခံရန် ခိုင်လုံသောအကြောင်းမရှိပါ။ ဤဖြစ်ရပ်နှစ်ခုကြားတွင် ဒါဝိဒ်သည် ပါရန်တောကျယ်တွင် ပုန်းအောင်းနေခဲ့ပြီး နာဗလနှင့် မလိုလားအပ်သောအတွေ့အကြုံကို ရရှိခဲ့သည်။ ယခုအခါ သူသည် မြောက်ဘက်သို့ ထပ်မံပြန်လာသောအခါ၊ ဇိဖိလူများက သူ၏ရောက်ရှိနေမှုကို ရှောလုထံသို့ သတင်းပို့ခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်သည် ဟေဗြုန်အနီးတစ်ဝိုက်သို့ ပြန်လာရဲသည့်အတွက် စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးဖြစ်ကာ၊ ရှောလုသည် သူ၏သားမယားဖြစ်သူအား မကြာသေးမီက ပေးခဲ့သောကတိကို မေ့လျော့ပြီး၊ အရူးအမူးဖြစ်ကာ သူ၏ပြိုင်ဘက်ကို ဖမ်းဆီးရန် စစ်ခရီးထွက်ခဲ့ပြန်သည်။

1. Hachilah. See on ch. 23:19. Many try to equate the narrative of this chapter with that recorded in chs. 23 and 24 and give as their reasons the following similarities: (1) the Ziphites as Saul’s informants, (2) David’s location in Hachilah, (3) Saul’s company of 3,000 men, (4) the urgings of David’s men that he kill Saul, (5) David’s refusal to touch the Lord’s anointed, (6) Saul’s penitence, and (7) David’s comparison of himself to a flea. On the other hand there are marked differences, such as: (1) David’s place of hiding; (2) the discovery of Saul, in the one instance, after he entered the cave, whereas in the other the movements of the king were observed by scouts; (3) David’s material evidence, in the first instance a piece of Saul’s garment, in the second, Saul’s spear and water cruse. There is no valid reason for accepting the two accounts as variant renderings of the same incident. Between the two incidents David had been hiding in the Wilderness of Paran and had had his unfortunate experience with Nabal. Now, as he came north again, the Ziphites reported his presence to Saul. Exasperated that David would dare return to the district around Hebron, Saul forgot his recent promise to his son-in-law, and in a fit of madness started once more on the warpath to capture his rival.

၅။ ကတုတ်ကျင်း။ ဟေဗြဲစကားလုံး “မဂါလ” သည် “[လှည်း]လမ်းကြောင်း”၊ “ကတုတ်ကျင်း” သို့မဟုတ် “စခန်း” ကို ဆိုလိုသည်။ ဤစကားလုံးသည် ဂိုလီယတ်၏စိန်ခေါ်မှုအချိန်က ရှောလု၏တပ်ဖွဲ့၏ စခန်းသို့မဟုတ် ကတုတ်ကျင်းအတွက် အခန်း ၁၇:၂၀ တွင် ပေါ်ထွက်လာသည်။ ဒါဝိဒ်နှင့်သူ၏လူများသည် ဆန့်ကျင်ဘက်တပ်ဖွဲ့သည် ညအိပ်ရန်အတွက် စခန်းချနေသည်ကို မြင်ခဲ့ပြီး၊ ဒါဝိဒ်သည် ရှောလု၏တပ်ဖွဲ့အလယ်တွင် သူ၏နေရာကို မြင်နိုင်ခဲ့သည်။ အဗနာ၊ ရှောလု၏ဝမ်းကွဲညီ (အခန်း ၁၄:၅၀) သည် သူ၏သက်တော်စောင့်ဖြစ်သည်။

5. Trench. Heb. ma‘gal, a “[wagon] track,” an “entrenchment,” perhaps a “camp.” The word occurs in ch. 17:20 for the encampment or entrenchment of Saul’s army at the time of Goliath’s challenge. Probably David and his men saw the opposing army pitching their camp for the night and David could see Saul’s place in the midst of his army. Abner, Saul’s cousin (ch. 14:50), was his bodyguard.

၆။ ဟိတ္တိလူ အဟိမလက်။ ဤလူ၏အမည်သည် ဤနေရာတွင်သာ ပေါ်ထွက်သည်။ ဟိတ္တိလူများကို အာဗြဟံခေတ်ကတည်းက ဖော်ပြထားသည် (ကမ္ဘာဦး ၂၃:၃–၂၀)။ ဟေသ၏သားစဉ်မြေးဆက်များသည် ဟေဗြုန်အနီးတွင် အခြေချနေထိုင်ခဲ့ကြသည်။ အာဗြဟံသည် ၎င်းတို့ထံမှ သူ၏ဇနီး စာရာအတွက် သင်္ချိုင်းနေရာကို ဝယ်ယူခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် ဟိတ္တိလူများသည် အာရှမိုင်နာတွင် မဟာဗျူဟာမြောက်တည်နေရာကို သိမ်းပိုက်ကာ အင်အားကြီးသောလူမျိုးဖြစ်လာခဲ့ပြီး၊ ယခုအခါ ဆီးရီးယားမြောက်ပိုင်းနှင့် တူရကီဟု လူသိများသော ယူဖရေးတီးမြစ်၏ ကွေ့ကြီးအနီးရှိ ဒေသတွင် အင်အားဟန်ချက်ညီမှုကို ထိန်းသိမ်းခဲ့သည်။ ထို့နောက် အေဂျီယံပင်လယ်လူမျိုးများသည် အီဂျစ်သို့ခရီးလှည့်လည်ရင်း အာရှမိုင်နာကို ဖြတ်သန်းသွားစဉ် ဟိတ္တိအင်ပါယာသည် လက်တွေ့အားဖြင့် ပျက်သုဉ်းသွားခဲ့သည်။ ရှောလမုန်ခေတ်တွင် ပါလက်စတိုင်းတွင် ဟိတ္တိလူမျိုးအကြွင်းအကျန်များ ရှိခဲ့သည် (၁ ဘုရင်ခံ ၉:၂၀၊ ၂၁)။ ဤအဟိမလက်သည် အိမ်ထောင်ရေးအားဖြင့် ယုဒအနွယ်နှင့် တစ်နည်းနည်းဖြင့် ဆက်နွယ်နေပြီး၊ ဒါဝိဒ်နှင့် ဆက်သွယ်ခြင်းဖြင့်သာ လုံခြုံမည်ဟု ခံစားရပေမည်။ သူသည် ထူးချွန်စွာပြသခဲ့သဖြင့် ဒါဝိဒ်က သူ့ကို သက်တော်စောင့်အဖြစ် နေရာပေးခဲ့ပေမည်။

6. Ahimelech the Hittite. This man’s name occurs only here. Hittites are mentioned as early as the time of Abraham (Gen. 23:3–20). These descendants of Heth were settled about Hebron. From them Abraham purchased a burial place for his wife, Sarah. Later the Hittites developed into a powerful nation, occupying a strategic position in Asia Minor, and in due time became the balance of power in the district near the great bend of the Euphrates River in what is now known as northern Syria and Turkey. Then when the Aegean Sea Peoples migrated through Asia Minor on their trek toward Egypt, the Hittite empire was practically wiped out of existence. There were Hittite remnants in Palestine in Solomon’s day (1 Kings 9:20, 21). Probably this Ahimelech was in some way connected with the tribe of Judah through marriage, and felt he would be safe only by connecting himself with David. He had probably distinguished himself so greatly that David had given him a place as his guard.

အဘိရှဲ။ ယေရှဲ၏မြေးဖြစ်သည်။ အဘိရှဲသည် ဒါဝိဒ်၏အစ်မ ဇေရုယာ၏သားဖြစ်ပြီး၊ ထို့ကြောင့် ဒါဝိဒ်၏တူဖြစ်သည်။ အဘိရှဲ၏အစ်ကို ယွာဘ (၁ ခရိုနီကယ် ၂:၁၆) သည် ဒါဝိဒ်၏တပ်ဖွဲ့၏ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သည်။

Abishai. The grandson of Jesse. Abishai was the son of David’s sister, Zeruiah, and therefore David’s nephew. Abishai’s brother Joab (1 Chron. 2:16) was the leader of David’s forces.

၈။ ကျွန်ုပ်သူ့ကိုထိုးရန်ခွင့်ပြုပါ။ အဘိရှဲသည် ရန်သူအပေါ် ကရုဏာထားရန်ဆိုသည့် ခက်ခဲသောသင်ခန်းစာကို မသင်ယူခဲ့ပေ။ ရှောလုသည် ဗင်္ယာမိန်နှင့် ယုဒမျိုးနွယ်အကြား မျိုးနွယ်စုရန်ပွဲကို စတင်ခဲ့ပြီး၊ အဘိရှဲသည် ထိုလုပ်ရပ်သည် လက်တုံ့ပြန်ရန် တောင်းဆိုသည်ဟု ယူဆခဲ့သည်။ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်ကို လှံဖြင့်ပစ်ခဲ့သော်လည်း မထိခဲ့ပေ။ ယခုအခါ အဘိရှဲ၏ ဆုံးဖြတ်ချက်အရ၊ ဒါဝိဒ်၏ အလှည့်ရောက်လာပြီး၊ သူ၏ သက်တော်စောင့်အဖြစ်၊ အဘိရှဲသည် သူ၏ ဦးလေးကိုယ်စား လုပ်ဆောင်ရန် ကမ်းလှမ်းခဲ့သည်။

8. Let me smite him. Abishai had not learned the difficult lesson of exercising magnanimity toward an enemy. Saul had started an intertribal feud between Benjamin and Judah, and Abishai evidently concluded that such an action called for retaliation. Saul had thrown his spear at David, but had missed. Now, according to Abishai’s judgment, it was David’s turn, and as his bodyguard, Abishai was offering to act on behalf of his uncle.

၉။ သူ့ကိုမဖျက်ဆီးပါနှင့်။ ဒါဝိဒ်သည် လွတ်လပ်သော တွေးခေါ်မှုကို ကျင့်သုံးခဲ့သည်။ သူသည် အသက်ရှင်နေသော မည်သူ့ကိုမျှ သူ၏ အပြုအမူအတွက် စံနမူနာအဖြစ် မယူခဲ့ပေ။ သူသည် အစဉ်အလာမှမဟုတ်ဘဲ၊ ဘုရားသခင်၏ ဗျာဒိတ်တော်တွင် ချမှတ်ထားသော မူများမှ သူ၏ ဘဝဒဿနကို ဖွံ့ဖြိုးစေခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်သည် ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်ခဲ့သော မောရှေ၏ ပညတ်တရားများထဲတွင် အောက်ပါအရာပါဝင်သည်- “သင်သည် ဘုရားသခင်ကို မဆဲရာ၊ သင်၏လူမျိုးတို့၏ အုပ်စိုးရှင်ကိုလည်း မကျိန်ဆိုရာ” (ထွက်မြောက်ရာ ၂၂:၂၈၊ RSV)။ ဒါဝိဒ်သည် စူးရှသော ဝိညာဉ်ရေးရာ သိမြင်နိုင်စွမ်းရှိပြီး၊ ဤပညတ်သည် အဘိရှဲထောက်ခံခဲ့သော ဘုရင်အပေါ် ထိုသို့သော လုပ်ရပ်ကို တားမြစ်ထားသည်ဟု နားလည်ခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်၏ မောရှေ၏ စည်းမျဉ်းများကို ဝိညာဉ်ရေးအရ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုမှုသည် ခရစ်တော်၏ ခေတ်က ဂျူးခေါင်းဆောင်များထက် များစွာသာလွန်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် တရား၏ စာသားကို ထိန်းသိမ်းရန် ကြိုးစားရင်း ၎င်း၏ ဝိညာဉ်ကို ချိုးဖောက်ခဲ့ကြသည်။ ဒါဝိဒ်၏ ကျမ်းစာကို မှန်ကန်စွာ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုနိုင်မှုသည် (၁) ပရောဖက်များ၊ (၂) ဥရိမ်နှင့် သုမ္မိမ်၊ (၃) နှစ်ပေါင်းများစွာ သူ၏ဘဝတွင် တည်ဆောက်ခဲ့သော ဘုရားသခင်၏ ကာကွယ်မှု၏ မှတ်တိုင်များ၊ (၄) ပရောဖက်များ၏ ကျောင်းများတွင် ဆမ်မြူရယ်၏ ခြေရင်းတွင် ပြန်လည်ပြောပြခဲ့သော ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးတော်၏ သမိုင်းဆိုင်ရာ သက်သေများ၊ (၅) တူညီသော ဝိညာဉ်ရေးသိမြင်နိုင်စွမ်းရှိသူများနှင့် ဆက်သွယ်မှုမှရရှိသော ဝိညာဉ်ရေးလှုံ့ဆော်မှု၊ နှင့် (၆) သူ့ကို ဝိညာဉ်ရေးဖြင့် စကားပြောနိုင်စေသော သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ လက်ဆောင် (၂ ဆမ်မြူရယ် ၂၃:၂ ကိုကြည့်ပါ) တို့မှ လမ်းညွှန်မှုဖြင့် ကူညီခံရသည်။

9. Destroy him not. David exercised independent thought. He was above taking any living man as his criterion for conduct. He had developed his philosophy of life, not from tradition, but from the principles laid down in divine revelation. Among the precepts of the Mosaic law, with which David had familiarized himself, was the following: “You shall not revile God, nor curse a ruler of your people” (Ex. 22:28, RSV). David possessed keen spiritual discernment and understood this law to prohibit such action against the king as Abishai advocated. David’s spiritual interpretation of the Mosaic regulations was far advanced over that of the Jewish leaders in Christ’s day, who tried to maintain the letter of the law while violating its spirit! David’s ability correctly to interpret Scripture was aided by the guidance given him through (1) the prophets, (2) the Urim and Thummim, (3) the mileposts of providential protection that, for many years now, had been erected in his life, (4) the historical evidences of God’s power during the past centuries as rehearsed at the feet of Samuel in the schools of the prophets, (5) the inspiration received through his association with kindred souls filled with the same spiritual discernment, and (6) the gift of the Holy Spirit that enabled him to speak by inspiration (see 2 Sam. 23:2).

၁၀။ ထာဝရဘုရားအသက်ရှင်တော်မူသည်အတိုင်း။ ဒါဝိဒ်သည် အရာအားလုံးကို ဘုရားသခင်၏ လက်ထဲတွင် ထားခဲ့ရန် ရောင့်ရဲခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်လိုက်လျှောက်ရမည့် လမ်းကြောင်းကို လုံးဝမညွှန်ကြားရန် ဖြစ်သည်။ သူသည် သူ၏ အစီအစဉ်အားလုံးကို သခင်ဘုရား၏ ခြေရင်းတွင် ဝမ်းမြောက်စွာ ချထားခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သော လုပ်ဆောင်မှုများ ပေါ်ထွက်လာရန် စိတ်ရှည်စွာ စောင့်ဆိုင်းခဲ့သည်။

10. As the Lord liveth. David was content to leave all in God’s hands, and in no way try to prescribe the course for God to follow. He gladly laid all his plans at the Master’s feet, to await patiently the unfolding of the mysterious workings of God.

၁၁။ လှံ။ ဒါဝိဒ်သည် ရှောလုအပေါ် သူ၏ သဘောထားကို ထောက်ခံရန် ရုပ်ဝတ္ထုသက်သေကို ရယူရန် လိုအပ်မှုကို စူးရှစွာ သတိပြုမိခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ့အတွက် ကြီးမားသောအရာများ ပြုလုပ်ပေးမည်ဟု မျှော်လင့်ရင်း၊ လက်ရှိအခြေအနေတွင် သူလည်း ပါဝင်လုပ်ဆောင်ရမည့် အခန်းကဏ္ဍရှိကြောင်း သူသိခဲ့သည်။

11. The spear. David was keenly alive to the need of securing material evidence of his attitude toward Saul. While expecting God to do great things for him, he knew that he too had a part to act in the present situation.

၁၂။ နက်ရှိုင်းသော အိပ်မွေ့ချခြင်း။ ဒါဝိဒ်နှင့် အဘိရှဲတို့သည် ရှောလု၏ တပ်ဖွဲ့များကို ဖြတ်သန်းသွားလာရင်း အမြင့်ဆုံးဘုရား၏ ကာကွယ်မှုကို သိရှိလိုက်ရခြင်းသည် ဒါဝိဒ်အတွက် မည်မျှ အားပေးမှုဖြစ်ခဲ့မည်နည်း။ လူ ၃,၀၀၀ ၏ တပ်ဖွဲ့အလယ်ဗဟိုသို့ သွားလာရင်း မထောက်လှမ်းခံရဘဲ အဆိုပါလူတို့ကို ဖြတ်သန်းသွားလာနိုင်ခဲ့သော အံ့ဖွယ်အမှုသည် ဘုရားသခင်သည် အငြင်းပွားမှု၏ မည်သည့်ဘက်တွင် ရှိသည်ကို သက်သေပြခဲ့သည်။ ဤဝင်ရောက်စွက်ဖက်မှုသည် ရှောလု၏ တစ်ခုကို ကတိပြုပြီး မကြာမီ သူ၏စကားကို ချိုးဖောက်ကာ ဆန့်ကျင်ဘက်ပြုလုပ်သော ပြောင်းလဲတတ်သော သဘာဝကို ရှုတ်ချခဲ့သည်။

12. A deep sleep. What an encouragement it must have been for David to realize the protection of the Most High as he and Abishai carefully threaded their way through the ranks of Saul’s forces! The miracle that enabled these men to move back and forth through the lines of 3,000 men, to the very center of the group, without detection, was evidence as to which side of the controversy Providence was on. The intervention was a condemnation of Saul’s changeable nature in pledging himself to one thing, and a short time later violating his word and doing exactly the opposite.

၁၇။ ဤသည်မှာ သင်၏အသံလော။ မှောင်မိုက်နေဆဲဖြစ်နိုင်သဖြင့်၊ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်ကို သူ၏အသံဖြင့်သာ မှတ်မိနိုင်ခဲ့သည်။

17. Is this thy voice? Since it was probably still dark, Saul would be able to recognize David only by his voice.

၁၈။ ငါဘာလုပ်မိပြီလဲ။ ဒါဝိဒ်သည် ရှောလုအပေါ် ရိုသေလေးစားမှုနှင့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် ပြည့်ဝသော တောင်းပန်မှုကို ထားရှိခဲ့သည်။ သူသည် “ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် မင်းငါနှင့်ပြုထားသော ပဋိညာဉ်ကို အဘယ်ကြောင့်ချိုးဖောက်သနည်း။ မင်းသည် ငါ့ကိုနှင့် ထာဝရဘုရားကို မည်မျှကြာကြာ ဆက်လက်ပြစ်မှားမည်နည်း” ဟု ပြောနိုင်သော်လည်း၊ ဤစကားများသည် ရှောလု၏ ဒေါသကိုသာ နှိုးဆွပေးလိမ့်မည်။ အမှားပြုသူ၏ သဘောထားပြောင်းလဲရန် ဆုံးမခြင်းကို ပြုလုပ်ရာတွင် သတိရှိမှုလိုအပ်သည်။ ဒါဝိဒ်၏ ကြိုးပမ်းမှုသည် ရှောလုကဲ့သို့ သိပ်ထောင်နှလုံးသားရှိသူတစ်ဦးထံမှ မျှော်လင့်နိုင်သမျှကို အောင်မြင်ခဲ့သည် (အခန်းကါး ၂၁ ကိုကြည့်ပါ)။

18. What have I done? David’s attitude toward Saul was respectful and full of loving entreaty. He might have said, “Why have you violated your covenant with me before God? How long are you going to continue sinning against me and against the Lord?” But these words would only have roused the anger of Saul. It requires tact to administer rebuke so as to achieve a changed attitude on the part of the one in error. David’s effort accomplished all that might be expected from one so hardened as Saul (see v. 21).

၁၉။ အကယ်၍ ထာဝရဘုရား။ ဒါဝိဒ်သည် ရှောလုရှေ့တွင် ဖြစ်နိုင်ခြေနှစ်ခုကို တင်ပြခဲ့ပြီး ၎င်းတို့ကို ဤသို့ပြန်လည်ဖော်ပြနိုင်သည် - (၁) အကယ်၍ ငါ၏အပြစ်ကြောင့်၊ မင်းအပေါ်သော်လည်းကောင်း၊ မင်းသည် ဘိသိက်ခံရသောဘုရင်ဖြစ်သည့် ဣသရေလလူမျိုးတစ်ခုလုံးအပေါ်သော်လည်းကောင်း၊ မသိဘဲပြုမိသောအပြစ်ကြောင့် ဘုရားသခင်က မင်းကို ငါ့ကိုအပြစ်ပေးရန် စိတ်ခံစားမှုပေးခဲ့လျှင်၊ ငါ့ကို တော်ရာတွင်ဖော်ပြထားသော ညွှန်ကြားချက်များကို လိုက်နာပြီး ဘုရားသခင်သတ်မှတ်ထားသောနည်းဖြင့် ခွင့်လွှတ်မှုရယူခွင့်ပြုပါ (ဝတ်၊ ၄)။ (၂) သို့သော် ယုတ်မာသော၊ ကဲ့ရဲ့ဖွယ်သော ကျယ်လောင်သောစကားများ၊ တိုးတိုးလေးဖြင့် ကဲ့ရဲ့စွပ်စွဲမှုများကြောင့် မင်းသည် ငါ့ကို ပုန်ကန်သူအဖြစ်၊ မင်း၏နေရာကို သိမ်းယူရန်ကြိုးစားနေသည်ဟု ခံစားမိပြီး ငါ့ကို လိုက်လံဖမ်းဆီးရန် တိုက်တွန်းခံရလျှင်၊ အင်ဂဒီတွင်နှင့် ဤနေရာတွင်ထပ်မံပြသထားသော သက်သေများသည် ထိုစကားများနှင့် လုပ်ရပ်များ၏ မမှန်ကန်မှုကို သက်သေပြသည်။ ထို့ကြောင့် မင်းကို တိုက်တွန်းနေသူများသည် ထိုတော်ရာ၏စည်းမျဉ်းများအရ (တရား၊ ၂၇:၂၄-၂၆) ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် ကျိန်ဆဲခြင်းခံရပြီး၊ မင်းသည် ၎င်းတို့ကို မလိုက်နာသင့်သလို ၎င်းတို့၏အကြံဉာဏ်ဖြင့်လည်း မလမ်းညွှန်ခံရသင့်ပေ။

19. If the Lord. David presents before Saul two possible solutions that might be paraphrased thus: (1) If because of a sin on my part, ignorantly committed against you or against all Israel, over which you are the anointed king, God has impressed you to execute judgment against me, permit me to follow the instructions in the Torah and seek forgiveness in the divinely constituted manner (Lev. 4). (2) But if through vile, slanderous gossip, if through whispered calumnies, you have been urged to hunt me down as a rebel, feeling I am trying to usurp your place, the evidence at En-gedi and again here proves the falsity of such words and actions. Therefore those who are urging you on are cursed before God according to the regulations of the same Torah (Deut. 27:24–26), and you should not follow them, nor be guided by their counsel.

ဖယ်ထုတ်ခံရသည်။ ဒါဝိဒ်သည် စိတ်ဓာတ်ကျမှုတစ်ခုအတွင်း ရှောလုထံသို့ သူ၏နှလုံးသားကို သွန်းလောင်းခဲ့သည်။ သူသည် ဆက်ကပ်အမှုထမ်းအဖြစ် (အခန်းကါး ၁၈) လက်ခံခံရမည့်အစား၊ ထိုရာထူးတွင် အလွန်ပျော်ရွှင်မည်ဖြစ်သော်လည်း၊ သူသည် တရားမဝင်သူအဖြစ် လိုက်လံဖမ်းဆီးခံခဲ့ရသည်။ သူ၏ဘုရင်သည် သူ၏ရန်သူဖြစ်လာခဲ့ပြီး၊ သူရိုသေစွာလိုက်လံလိုလားသောသူသည် ယခုအခါ သူ့ကို တောင်ပေါ်ရှိ ကျည်ကောင်ငှက်တစ်ကောင်အလား ထွက်ပြေးစေခဲ့သည် (အခန်းကါး ၂၀)။ သို့သော် ဤထက်ပိုဆိုးသည်မှာ၊ သူသည် “ထာဝရဘုရား၏အမွေခံရာ” မှ၊ သူ၏ဘိုးဘေးများ၏မြေမှ၊ နှင့် သူ၏ဘဝတစ်လျှောက်လုံး အဓိကဝမ်းမြောက်မှုနှင့် နှစ်သိမ့်မှုဖြစ်ခဲ့သော ဘာသာတရားမှ ဖယ်ထုတ်ခံခဲ့ရသည်။ သူသည် မြေကြီးထဲရှိဂူများ၊ သဲကန္တာရထဲရှိ တောရိုင်းများနှင့် သူ၏လူမျိုးတို့၏ ရန်သူများထဲတွင် နေထိုင်ရန် အတင်းအကြပ်ပြုခံခဲ့ရသည်။ ယခုအခါ သူနှင့်သူ၏လူများအတွက် ထင်ရှားသောတစ်ခုတည်းသော လုံခြုံမှုမှာ လုံးဝပြည်နှင်ထုတ်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

Driven me out. David poured out his heart to Saul as in a fit of despondency. Instead of being accepted as a servant (v. 18), which position he would have been so happy to fill, he had been pursued as an outlaw; his king had become his enemy, and the one he would gladly follow with respect had now compelled him to flee as a partridge on the mountain (v. 20). But far worse than this, he was being driven from “the inheritance of the Lord,” the land of his forefathers, and from the religion that had been his chief joy and solace all these years. He had been forced to live in the holes of the earth, in the wildernesses of the desert, and among the enemies of his own people. Now the only apparent safety for him and his men lay in utter exile.

၂၀။ သနပြည့်ကောင်။ စာသားအရ “သနပြည့်ကောင်တစ်ကောင်” ဟု အခန်းကါး ၂၄:၁၄ တွင်ဖော်ပြထားသည်။

20. A flea. Literally, “one flea,” as in ch. 24:14.

၂၁။ ထိုအခါ ရှောလုကပြောသည်။ ဒါဝိဒ်၏မျက်လုံးထဲတွင် သူ၏အသက်သည် ထပ်မံတန်ဖိုးရှိကြောင်း မြင်သောအခါ ရှောလုသည် ထိုအခိုက်အတန့်တွင် လုံးလုံးလျားလျား ကျဉ်းမြောင်းသွားသည်ကို တွေ့ရသည်။ ဤပြည်နှင်ထုတ်ခံရသော မျိုးချစ်သူရဲကောင်း၏ ကျယ်ဝန်းသောစိတ်ထားသည် သူ၏နှုတ်မှ ထင်ရှားသောဝန်ခံချက်များစွာကို ထုတ်ဖော်စေခဲ့သည် - (၁) “ငါအပြစ်ပြုမိပြီ” ဟု အိမ်နီးချင်းတစ်ဦး၏သေဆုံးမှုကို လျှို့ဝှက်စီစဉ်ရာတွင်၊ (၂) “ငါသည်မိုက်မဲစွာပြုခဲ့ပြီ” ဟု ငါ၏အသက်ကို ကရုဏာစွာထားရှိပေးသောသူကို ထပ်မံသတ်ရန်ကြိုးစားရာတွင်၊ (၃) ငါသည် “အလွန်အမှားကြီးပြုမိပြီ” ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသနားစိတ်နှင့် နိမ့်ကျသောသဘာဝ၏စိတ်အားထက်သန်မှုကို လျှော့ပေးရာတွင်။ သူသည် ဒါဝိဒ်ကို ဂိဗျာသို့ပြန်လာရန် ဖိတ်ခေါ်ခဲ့ပြီး သူ၏အကာအကွယ်ပေးမည်ဟု ကတိပြုခဲ့သည်။ ပြန်လာရန်ဖိတ်ခေါ်မှုသည် ကြင်နာသောအမူအရာဖြစ်သော်လည်း၊ ၎င်းသည် အလွန်ခက်ခဲသောအခြေအနေသို့ ဦးတည်သွားစေလိမ့်မည်၊ အကြောင်းမှာ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်၏ဇနီးကို အခြားသူတစ်ဦးထံ ပေးထားခဲ့ပြီ (အခန်းကါး ၂၅:၄၄)။

21. Then said Saul. Saul found himself completely overcome for the moment when he saw that his life had once more been precious in the eyes of David. The magnanimity of this outlawed patriot forced from his lips several noteworthy confessions: (1) “I have sinned” in secretly planning the death of a neighbor; (2) “I have played the fool” in repeating my attempt to kill the one who has graciously spared my life; (3) I “have erred exceedingly” in giving way to self-pity and the passion of the lower nature. He invited David to return to Gibeah and pledged his protection. Though the invitation to return was a kindly gesture, it would have led to an exceedingly difficult situation, for Saul had given David’s wife to another (ch. 25:44).

၂၂။ ဒါဝိဒ်ကဖြေခဲ့သည်။ ဇာတ်ကြောင်းတွင် ဒါဝိဒ်သည် ရှောလု၏ဖိတ်ခေါ်မှုကို တိုက်ရိုက်လက်ခံသည့်အကြောင်း မှတ်တမ်းမရှိပေ။ ရှောလု၏စကားသံတွင် စကားလုံးများထက် သာလွန်သည့်အရိပ်အမြွက်တစ်ခုခုရှိပြီး၊ ဒါဝိဒ်သည် ၎င်းကိုချက်ချင်းသိရှိခဲ့ပြီး၊ ယခုအခါ နှိမ့်ချပုံပေါက်နေသူသည် မာနထောင်လွှားပြီး ခေါင်းမာနေဆဲဖြစ်ကြောင်း ယုံကြည်ခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်သည် ရှောလု၏လက်ရှိစိတ်အခြေအနေသည် ကြာရှည်တည်တံ့မည်မဟုတ်ကြောင်း အာမခံချက်မရှိခဲ့ပေ။

22. David answered. The narrative records no direct reply of David acknowledging Saul’s invitation. Perhaps there was in Saul’s tone, rather than in his words, somewhat of a patronizing air that David was quick to discern, and that convinced him that the one now apparently so humble was still proud and obstinate. David had no assurance that Saul’s present frame of mind would long continue.

၂၄။ အလွန်တန်ဖိုးထားသည်။ စကားလုံးအရ “ချီးမြှောက်ခံရသည်” ဟူ၍ ဆိုလိုသည်မှာ တန်ဖိုးကြီးမားသည်။ ဒါဝိဒ်သည် ရှောလု၏အသက်ကိုထိန်းသိမ်းပေးခဲ့သည့် သူ၏သစ္စာစောင့်သိမှုကို နှစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် အခိုင်အမာပြောဆိုခဲ့သော်လည်း၊ ဘုရင်၏လက်ထဲတွင် မိမိကိုယ်ကိုအပ်နှံမည့်အစား၊ သူ၏ဒုက္ခများအားလုံးတွင် ဘုရားသခင်၏ကာကွယ်မှုကို ဆုတောင်းခဲ့သည်။

24. Much set by. Literally, “magnified,” that is, great in value. Twice over, David asserted his integrity in preserving Saul’s life, but instead of trusting himself in the hands of the king he prayed God’s protection over himself in all his tribulations.

၂၅။ သူ၏လမ်းကိုဆက်သွားခဲ့သည်။ ရှောလု၏သဘောထားတွင် အမြဲတမ်းပြောင်းလဲမှုတစ်စုံတစ်ရာရှိလာမည်ဟု မျှော်လင့်ချက်မထားဘဲ၊ ဒါဝိဒ်သည် ထွက်ပြေးသူအဖြစ် ဆက်လက်နေထိုင်ရန် ရွေးချယ်ခဲ့သည်။

25. Went on his way. Despairing of any permanent change in Saul’s attitude, David chose to remain a fugitive.

ellen g. white comments

1–25 PP 668-672

1, 2, 4–8 PP 668

9–19 PP 671

15, 16 PP 698

21, 22 PP 671

25 PP 672

အခန်းကြီး - ၂၇

chapter 27

၁. ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်သည် ဂါသ်မြို့၌ရှိကြောင်း ကြားသိပြီး သူ့ကို နောက်ထပ်ရှာဖွေခြင်းမပြုတော့ပေ။ ၅. ဒါဝိဒ်သည် အာခိရှထံမှ ဇိကလဂ်မြို့ကို တောင်းခံသည်။ ၈. သူသည် အခြားနိုင်ငံများကို ကျူးကျော်ပြီး၊ အာခိရှအား ယုဒပြည်ကို တိုက်ခိုက်သည်ဟု ယုံကြည်စေသည်။

1 Saul hearing David to be in Gath seeketh no more for him. 5 David beggeth Ziklag of Achish. 8 He, invading other countries, persuadeth Achish he fought against Judah.

၁. ယခုငါသေရတော့မည်။ ရှောလု၏ ကြံစည်မှုများကြားမှ ဘုရားသခင်သည် အသံတိတ်၍ ၎င်း၏အလိုတော်ကို လုပ်ဆောင်နေသည်ကို ဒါဝိဒ်သည် သဘောမပေါက်ခဲ့ပေ။ သူသည် မကြာသေးမီက ဖြစ်ပွားခဲ့သော အဖြစ်အပျက်များကို ပြန်လည်သင့်မြတ်ရန် မျှော်လင့်ချက်မရှိခြင်းနှင့် ရှောလု၏ သူ့ကို ဖျက်ဆီးရန် တဖြည်းဖြည်း အောင်မြင်လာသော အစီအစဉ်၏ သက်သေအဖြစ် အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုခဲ့သည်။ အတိတ်ကာလတွင် ဒါဝိဒ်သည် ဂဒ်နှင့် အဗျာသာတို့၏ လမ်းညွှန်မှု—ဥရိမ်နှင့်သုမ္မင်တို့—ကို ရရှိခဲ့သော်လည်း၊ ယခုအခါ စိတ်ဓာတ်ကျမှုကြောင့် ဘုရားသခင်၏အကူအညီမှ လှည့်ထွက်ကာ မိမိတာဝန်ယူမှုဖြင့် အစီအစဉ်များ ချမှတ်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်သည် ဒါဝိဒ်၏အမှားများကို နောက်ဆုံးအောင်မြင်မှုသို့ ဦးတည်ရန် ခြေလှမ်းကျောက်များအဖြစ် ကရုဏာစွာ ပြောင်းလဲပေးခဲ့သည်။

1. I shall now perish. David failed to realize that in spite of Saul’s conniving, God was silently working out His will. He interpreted recent happenings as evidence of the hopelessness of reconciliation and of the gradual success of Saul’s plan to ruin and destroy him. In the past David had enjoyed the guidance of Gad and Abiathar—of the Urim and Thummim—but now in discouragement he turned from divine help and laid plans on his own responsibility. Nevertheless, God graciously turned David’s mistakes into steppingstones toward ultimate success!

ဘာမှ ပိုကောင်းမရှိ။ ဒါဝိဒ်သည် ၎င်း၏ပြည်သူများအတွက် ပြုလုပ်ခဲ့သမျှတို့ကြားမှ၊ ဘုရင်နှင့် အဆင်မပြေဖြစ်နေသည့်အခါ ၎င်းတို့သည် သူ့အပေါ် သနားကရုဏာအနည်းငယ်သာ ပြသခဲ့ကြသည်။ ကေရိလမြို့သားများသည် သူ့ကို ရှောလုထံ အပ်နှံရန် ပြင်ဆင်ခဲ့ကြသည် (အခန်းကြီး ၂၃:၁–၁၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ဇိဖသူများသည် သူ၏ပုန်းအောင်းနေရာကို ရှောလုထံ နှစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် သတင်းပို့ခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၂၃:၁၉; ၂၆:၁)၊ နှင့် နာဗလ်သည် ဒိုအက်ကဲ့သို့ ရင်းနှီးမှုမရှိသူအဖြစ် သက်သေပြခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၂၅:၁၀, ၁၁)။ သူသည် မနာလိုစိတ်ဖြင့် ရူးသွပ်သော အာဏာရှင်အား သနားကရုဏာလက်ကို နှစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် ဆက်ပေးခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၂၄:၆–၁၁; ၂၆:၈–၁၂)။ သူ့အား လေးစားမှုအားလုံးပြသင့်သည့်လူများထံမှ သူသည် အပြစ်တင်မှုနှင့် ကျေးဇူးမသိမှုသာ ရရှိခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့အနက်တွင် သူ၏ဘဝသည် တစ်ဆက်တည်း အိပ်မက်ဆိုးတစ်ခုဖြစ်ခဲ့သည်။ ဂူများ၊ သစ်တောများ၊ သဲကန္တာရများနှင့် တောင်ကျောက်ဆောင်များတွင် အစာရှားပါးစွာ နေထိုင်ရင်း၊ သူသည် တရားမဝင်သူအဖြစ် ဆက်ဆံခံခဲ့ရသည်။

Nothing better. In spite of all David had done for his own countrymen, they manifested but little sympathy for him now that he was in disfavor with the king. The men of Keilah would have turned him over to Saul (see ch. 23:1–13). The Ziphites twice informed Saul of his hiding place (chs. 23:19; 26:1), and Nabal proved as unfriendly as Doeg had been (ch. 25:10, 11). Twice he had extended the hand of mercy to the jealously insane tyrant who openly sought his life (chs. 24:6–11; 26:8–12). From the very people who should have shown him every courtesy he had received only censure and ingratitude, and his life among them had been one continuous nightmare. Living on short rations in caves and forests, in deserts and on mountain crags, he had been treated as an outlaw.

ဤဖြစ်ရပ်များမတိုင်မီ မကြာမီ (အခန်းကြီး ၂၂:၅)၊ ဘုရားသခင်သည် ဒါဝိဒ်အား မောဘပြည်မှ ယုဒပြည်သို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိရန် ညွှန်ကြားခဲ့သည်။ ၎င်း၏ပြည်သူများအတွက် လုပ်ဆောင်ရန် များစွာရှိခဲ့ပြီး၊ ဒါဝိဒ်သည် ဝမ်းမြောက်စွာ တုံ့ပြန်ခဲ့သည်။ သူသည် ယုဒပြည်သို့ ပြန်လည်ခေါ်ဆိုခြင်းသည် အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံများ၏ ကျူးကျော်မှုများမှ ပြည်သူများကို ကာကွယ်ရန်လိုအပ်မှုမှ ဖြစ်ပေါ်လာသည်ဟု ကောက်ချက်ချခဲ့ပေမည်။ သို့သော်၊ ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်သည် ဣသရေလလူမျိုးအားလုံးရှေ့တွင် ဘုရင်အဖြစ်ရွေးချယ်ခံရသူ၏ ရဲစွမ်းသတ္တိ၊ နှိမ့်ချမှု၊ နှင့် သတ္တိကို သရုပ်ပြရန်ဖြစ်ပြီး၊ ဘုရားသခင်သည် ၎င်း၏အလိုတော်ကို ၎င်း၏ကောင်းသောအချိန်တွင် လုပ်ဆောင်ရန် စိတ်ရှည်စွာ စောင့်ဆိုင်းသည့်ယုံကြည်ခြင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။

Not long before these incidents (ch. 22:5), God had directed David to return from Moab to Judah. There was much to be done for his own countrymen, and David responded gladly. He may have concluded that his call to return to Judah arose from the need of protecting its people against raids by neighboring nations. But it was probably God’s purpose to demonstrate before all Israel the fortitude, humility, and courage of the one chosen to be king—a faith that waited patiently for God to work out His will in His own good time.

ထာဝရဘုရားသည် ဒါဝိဒ်အတွက် အကြိမ်ကြိမ်လုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီး၊ သာမန်လူထုသည် သူ့ကို ကာကွယ်ထားသောဘဝရှိသူအဖြစ် စတင်တွေးတောခဲ့ကြရပေမည်။ သို့သော် အံ့ဖွယ်ကယ်တင်မှုတစ်ခုစီပြီးနောက် နောက်ထပ်ပြင်းထန်သောစမ်းသပ်မှုတစ်ခုရောက်လာခဲ့ပြီး၊ ဒါဝိဒ်သည် တဖြည်းဖြည်း အဆုံးမရှိသလို ထင်ရသော အန္တရာယ်နှင့် မသေချာမှုများ၏ အချည်းနှီးဖြစ်မှုကို ခံစားလာခဲ့သည်။ ယခုသူ့ကို လိုက်နာနေသော လူရာပေါင်းများစွာအတွက် ထောက်ပံ့ရန်နှင့် ၎င်းတို့ကို စုစည်းထားရန် အရည်အချင်းအမြင့်ဆုံးသောသူ၏ စွမ်းအင်ကို စမ်းသပ်မည်ဖြစ်သည်။ အမှန်တကယ်ပင်၊ အဘိဂေလနှင့် ယောနာသန်တို့သည် ဒါဝိဒ်ကို အားပေးခဲ့ကြသော်လည်း၊ အများစုသည် သူ့ကို ဆန့်ကျင်ခဲ့ကြသည်။ သူ၏ယုံကြည်ခြင်းသည် အားနည်းလာခဲ့သည်။

Time and again the Lord wrought for David, and the common people must have begun to think of him as having a charmed life. But after each marvelous deliverance there came another severe test, and David eventually began to feel the futility of seemingly endless danger and uncertainty. To provide for the hundreds of men who now followed him, and to hold them together, would tax the energies of the ablest of men. True, Abigail and Jonathan had encouraged David, but the majority were against him. His faith grew weak.

စိတ်ဓာတ်ကျလျက်၊ သူသည် နောက်ဆုံးတွင် ထာဝရဘုရား၏ရန်သူများထဲတွင် ခိုလှုံရာရှာဖွေခဲ့သည်။ ထိုသို့သောလမ်းကြောင်းတွင်၊ သူ့အတွက် တစ်ခုတည်းသောဘေးကင်းမှုရှိသည်ဟု ထင်ရသည်။ ဘုရားသခင်၏အလိုတော်နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်စွာ၊ ဒါဝိဒ်သည် ယခုအခါ လှည့်ဖြားမှုနှင့် ကြံစည်မှု၏ ခဲယဉ်းသောလမ်းကို စတင်ခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်အပေါ်ယုံကြည်မှုကို ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်ဘေးကင်းမှုအတွက် စွန့်လွှတ်လိုက်ပြီး၊ ဒါဝိဒ်သည် ဘုရားသခင်၏ကျွန်များအားလုံး လူသားများနှင့် ကောင်းကင်တမန်များရှေ့တွင် ပြသရန် ဘုရားသခင်မျှော်လင့်ထားသော ယုံကြည်ခြင်းကို ညှိုးနွမ်းစေခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်သည် မောဘပြည်မှ ထွက်ခွာစဉ်ကဲ့သို့ (အခန်းကြီး ၂၂:၅) ယုဒပြည်မှ ထွက်ခွာမီ ဘုရားသခင်၏အကြံဉာဏ်ကို အလေးအနက်ရှာဖွေပြီး လိုက်နာခဲ့လျှင် ဣသရေလ၏သမိုင်းသည် မည်သို့မည်ပုံ ကွဲပြားနိုင်မည်နည်း။

Downhearted, he finally sought refuge among the enemies of the Lord. In such a course, it seemed to him, lay his only safety. Contrary to the will of God, David now set foot on a thorny road of duplicity and intrigue. Sacrificing confidence in God for his own idea of safety, David tarnished the faith God would have all His servants exhibit before men and angels. How different might have been the history of Israel had David sought and followed the counsel of the Lord as earnestly before leaving Judah as he had previously done upon leaving Moab (see ch. 22:5).

၁။ ဒါဝိဒ်၏ယုံကြည်ခြင်း၏ မအောင်မြင်မှု။—ဒါဝိဒ်၏ ဘုရားသခင်အပေါ်ယုံကြည်ခြင်းသည် ခိုင်မာခဲ့သော်လည်း၊ ဖိလိသျှလူတို့၏ အကာအကွယ်အောက်သို့ မိမိကိုယ်ကို ထားရှိသောအခါ ယုံကြည်ခြင်းသည် သူ့ကို စိတ်ပျက်စေခဲ့သည်။ သူသည် ဤခြေလှမ်းကို ဘုရားသခင်၏အကြံဉာဏ်ကို မတောင်းဆိုဘဲ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ သို့သော် ဖိလိသျှလူတို့၏ မျက်နှာသာရရှိပြီးနောက်၊ ၎င်းတို့၏ကျေးဇူးပြုမှုကို လှည့်စားမှုဖြင့် ပြန်ဆပ်ရန် မဖြစ်မနေ မတော်မတရားဖြစ်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့က ဒါဝိဒ်အား ပြသခဲ့သော မျက်နှာသာသည် ကိုယ်ကျိုးရှာစိတ်ဖြင့် လှုံ့ဆော်ခံခဲ့ရသည်။ ၎င်းတို့သည် ဒါဝိဒ်ကို သတိရရန် အကြောင်းရှိခဲ့သည်။ အကြောင်းမှာ သူ၏ရဲစွမ်းသတ္တိက သူတို့၏ချန်ပီယံ ဂိုလျတ်ကို ဆုံးရှုံးစေခဲ့ပြီး၊ စစ်ပွဲ၏ရေစီးကို ၎င်းတို့ဆန့်ကျင်ဘက်သို့ ပြောင်းလဲစေခဲ့သည်။ ဖိလိသျှလူတို့သည် ဒါဝိဒ်၏တပ်ဖွဲ့များကို ရှောလုလက်အောက်ရှိ တပ်များနှင့် ခွဲထုတ်ရန် အခွင့်အလမ်းရှိသည်ဟု ဝမ်းမြောက်ခဲ့ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ဒါဝိဒ်သည် သူ၏မတရားခံရမှုများကို လက်စားချေရန် ရှောလုနှင့် ဣသရေလတို့ကို ဆန့်ကျင်တိုက်ခိုက်ရာတွင် ၎င်းတို့နှင့် ပူးပေါင်းမည်ဟု မျှော်လင့်ခဲ့သည် (ST နိုဝင်ဘာ ၁၆၊ ၁၈၈၈)။

1. A Failure in David’s Faith.—David’s faith in God had been strong, but it had failed him when he placed himself under the protection of the Philistines. He had taken this step without seeking the counsel of the Lord; but when he had sought and obtained the favor of the Philistines, it was poor policy to repay their kindness by deception. In the favor they had shown him they had been actuated by selfishness. They had reason to remember the son of Jesse, for his valor had cost them their champion, Goliath, and had turned the tide of the battle against them. The Philistines were glad of an opportunity to separate David’s forces from the army under Saul. They hoped that David would avenge his wrongs by joining them in battle against Saul and Israel (ST Nov. 16, 1888).

ဆုတောင်းခြင်းမပြုရန် မအောင်မြင်မှုသည် အမှားများသို့ ဦးတည်စေသည်။—ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်နှင့်အတူ လုပ်ဆောင်ခဲ့သော ကြီးမြတ်ပြီး ကောင်းမွန်သောလူများသည် သတိမထားဘဲ ဆုတောင်းခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်ကို အပြည့်အဝယုံကြည်ခြင်းကို ရပ်တန့်လိုက်သောအခါ ဆိုးရွားသောအမှားများ ကျူးလွန်ကြမည်ဖြစ်ကြောင်း သက်သေပြသည်။

Failure to Pray Leads to Mistakes.—This demonstrates the fact that great and good men, men with whom God has worked, will make grievous mistakes when they cease to watch and pray, and to fully trust in God.

ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် လျှောက်လှမ်းသူတိုင်းအတွက် ရွှေထက်ပို၍ အဖိုးတန်သော အတွေ့အကြုံတစ်ခုရှိသည်။ ဘုရားသခင်ကို မယိမ်းမယိုင် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် လျှောက်လှမ်းသူသည် ကောင်းကင်နှင့် ဆက်သွယ်မှုရှိလိမ့်မည်။ ဘုရားသခင်၏သားသမီးသည် သူ၏အလုပ်ကို ဘုရားသခင်ထံတွင်သာ အားကိုးပြီး လမ်းညွှန်မှုကို ရှာဖွေကာ လုပ်ဆောင်ရမည်။ သူသည် စိတ်ဓာတ်မကျဘဲ မျှော်လင့်ချက်အပြည့်ဖြင့် အလုပ်လုပ်ရမည်၊ အကယ်၍ သူသည် အလွန်စိန်ခေါ်ဖွယ်နှင့် စိတ်ဆိုးစရာအကောင်းဆုံး အခြေအနေများတွင် ထားရှိခံရလျှင်ပင်။

There is a precious experience, an experience more precious than fine gold, to be gained by everyone who will walk by faith. He who will walk in the way of unwavering trust in God will have a connection with heaven. The child of God is to do his work, looking to God alone for strength and guidance. He must toil on without despondency and full of hope, even though he is placed in most trying and aggravating circumstances.

ဒါဝိဒ်၏အတွေ့အကြုံများသည် ဤနောက်ဆုံးကာလများတွင် ဘုရားသခင်၏လူများအတွက် သင်ကြားရန် မှတ်တမ်းတင်ထားသည်။ စာတန်နှင့် စစ်ပွဲတွင်၊ ဤဘုရားသခင်၏ကျွန်သည် ကောင်းကင်မှ အလင်းနှင့် လမ်းညွှန်မှုကို ရရှိခဲ့သည်။ သို့သော် စစ်ပွဲသည် ကြာရှည်ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်နေပြီး၊ သူသည် ထီးနန်းရရှိမည့်မေးခွန်းမှာ မဖြေရှင်းနိုင်သောကြောင့်၊ သူသည် ပင်ပန်းနွမ်းနယ်ပြီး စိတ်ဓာတ်ကျလာခဲ့သည် (ST နိုဝင်ဘာ ၉၊ ၁၈၈၈)။

David’s experiences are recorded for the instruction of the people of God in these last days. In his warfare against Satan, this servant of God had received light and direction from heaven, but, because the conflict was long continued, and because the question of his receiving the throne was unsettled, he became weary and discouraged (ST Nov. 9, 1888).

၂. မာအုတ်၏သားအာခိ။ “အာခိ” ဟူသောအမည်သည် မသေချာသောဆင်းသက်လာမှုရှိသည်။ အချို့သောပညာရှင်များက ဤအာခိသည် မာခါ၏သားအဖြစ် ၁ရာဇဝင် ၂:၃၉ တွင် ဖော်ပြထားသည့်အာခိနှင့် တူညီသည်ဟု ယူဆကြသည်။ သို့သော် မာအုတ်သည် အမျိုးသားပုံစံဖြစ်ပြီး၊ မာခါသည် အမျိုးသမီးပုံစံဖြစ်သည် (၁ရာဇဝင် ၁၅:၂; ၁ရာဇဝင် ၂:၄၈; ၃:၂; ၇:၁၅ စသည်တို့ကို ကြည့်ပါ)။ အကယ်၍ နှစ်ခုလုံးသည် တူညီသောပုဂ္ဂိုလ်ကို ရည်ညွှန်းပါက၊ ၁ရာဇဝင် ၂:၃၉ တွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသော ဖြစ်ရပ်သည် ဒါဝိဒ်အာခိထံသို့ ပထမဆုံးထွက်ပြေးခဲ့ပြီး (၁ရှမူဧလ ၂၁:၁၀) နောက်နှစ်ပေါင်း ၅၀ နီးပါးအကြာတွင် ဖြစ်ပွားခဲ့သောကြောင့် ၁ရာဇဝင် ၂:၃၉ ၏ အာခိသည် အလွန်အသက်ကြီးနေရမည်။ သို့သော် အကယ်၍ မာအုတ်၏သားအာခိသည် မာခါအမည်ရှိအမျိုးသမီးတစ်ဦးနှင့် အိမ်ထောင်ပြုခဲ့ပါက၊ သားဖြစ်သူကို “မာခါ၏သား” ဟု ရည်ညွှန်းနိုင်ပြီး၊ ထို့ကြောင့် မာအုတ်၏မြေးဖြစ်သည်။ သို့သော် ဒါဝိဒ်က ရူးမိုက်ဟန်ဆောင်ခဲ့သော အာခိ (၁ရှမူဧလ ၂၁:၁၂, ၁၃) သည် ဒါဝိဒ်ယခုထွက်ပြေးလာသော ဘုရင်တစ်ပါးတည်းဖြစ်ဖွယ်ရှိသည်။ ဤဖြစ်ရပ်နှစ်ခုသည် နှစ်အနည်းငယ်သာ ကွာခြားခဲ့သည်။ ပထမဖြစ်ရပ်တွင် ဒါဝိဒ်သည် တစ်ဦးတည်းဖြစ်ခဲ့ပြီး၊ ယခုမူ ၎င်း၏မိသားစုများနှင့်အတူ နောက်လိုက်ရာပေါင်းများစွာနှင့် လိုက်ပါလာခဲ့သည်။ အနည်းဆုံးအချိန်တစ်ခုအထိ၊ ဒုက္ခသည်များသည် ဂါသမြို့၌ နေထိုင်ခဲ့သည်။ တာဂျမ်များအရ ဆာလံ ၈, ၈၁, နှင့် ၈၄ ၏ခေါင်းစဉ်များတွင် “ဂိသှိသ” သည် ဒါဝိဒ်က ဂါသမြို့၌ နေထိုင်စဉ်တီထွင်ခဲ့သော ဂီတကိရိယာတစ်ခု သို့မဟုတ် ဂါသမြို့မှ ဆင်းသက်လာသည်ဟု ယူဆသော ဂီတအမျိုးအစားတစ်ခုကို ရည်ညွှန်းသည်။ ဒါဝိဒ်သည် ဂါသမြို့သို့ သွားရောက်ခဲ့သောအကြိမ်တစ်ခုတွင် ဆာလံ ၅၆ ၏ခေါင်းစဉ်အရ “ဖိလိတ္ထိလူမျိုးတို့က သူ့ကို ဂါသမြို့၌ ဖမ်းဆီးခဲ့စဉ်” ရေးစပ်ခဲ့သည်။ ၁ရှမူဧလ ၂၁:၁၃ ကိုကြည့်ပါ။

2. Achish, the son of Maoch. The name “Achish” is of uncertain derivation. Some scholars think this Achish the same as that mentioned in 1 Kings 2:39 as the son of Maachah. But Maoch is the masculine form of the word, whereas Maachah is the feminine (see 1 Kings 15:2; 1 Chron. 2:48; 3:2; 7:15; etc.). If both passages refer to the same person, the Achish of 1 Kings 2:39 would have been very aged, for the incident there recorded occurred nearly 50 years after David first fled to Achish (1 Sam. 21:10). But if Achish, son of Maoch, married a woman by the name of Maachah, the son could be referred to as the “son of Maachah,” and therefore the grandson of Maoch. It is probable, however, that the Achish before whom David feigned madness (1 Sam. 21:12, 13) is the same king to whom David now fled. At most the two incidents were not many years apart. In the first instance David was alone; now he was accompanied by hundreds of followers with their families. For a time, at least, the refugees remained in Gath. According to the Targums “Gittih” in the titles of Ps. 8, 81, and 84 designates a musical instrument invented, or a type of music first composed, by David during his sojourn at Gath, thinking gittith to be from Gath. It was on one of his visits to Gath that David composed the 56th psalm, according to its title, which reads, “When the Philistines took him in Gath.” See on 1 Sam. 21:13.

၄. ထပ်မံရှာဖွေခြင်းမပြုတော့ပါ။ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်ကိုဖမ်းဆီးရန် ရန်သူပိုင်နက်သို့ ကျူးကျော်ဝင်ရောက်ခြင်းမှ သဘာဝအတိုင်း ရှောင်ကြဉ်ခဲ့မည်ဖြစ်ပြီး၊ ထိုသို့သောလှုပ်ရှားမှုသည် သူပြင်ဆင်မထားသော စစ်ပွဲကို ဖြစ်ပေါ်စေလိမ့်မည်။ ကျမ်းစာစာသားတွင် ဒါဝိဒ်သည် ယုဒပြည်၌ ဆက်လက်နေထိုင်ခဲ့လျှင်၊ ရှောလုသည် သူ၏နောက်ဆုံးကတိကို မေ့လျော့ကာ ထပ်မံလိုက်လံရှာဖွေမည်ဟု သံသယဖြစ်စရာအနည်းငယ်သာရှိသည်။ ယခင်အကြိမ်တစ်ခုကဲ့သို့ (၁ရှမူဧလ ၁၈:၁၇, ၂၅)၊ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်သည် ဖိလိတ္ထိလူမျိုးတို့၏လက်ချက်ဖြင့် ကျဆုံးမည်ဟု ဤအကြိမ်တွင်လည်း မျှော်လင့်ခဲ့ပေမည်။

4. Sought no more. Saul would naturally refrain from invading hostile territory in order to capture David; such a move would have provoked a war for which he was unprepared. The wording of the text leaves little doubt that, had David remained in Judah, Saul would have forgotten even his latest promise, and pursued him once more. Perhaps Saul hoped this time, as upon a former occasion (1 Sam. 18:17, 25), that David would fall at the hands of the Philistines.

၆. ဇိကလတ်။ အမည်၏ဆင်းသက်လာမှုသည် မသေချာပါ။ ၎င်းကို ယောရှုမှတ်တမ်း ၁၅:၃၁ တွင် ယုဒ၏အမွေဆက်ခံရာမြို့များထဲတွင် ပထမဆုံးဖော်ပြခဲ့သည်။ သို့သော် ရှိမောင်အား ယုဒပြည်၏နယ်နမိတ်အတွင်းရှိ မြို့အချို့ကို ချီးမြှင့်ခဲ့သောအခါ၊ ဇိကလတ်သည် ထိုအနွယ်သို့ လွှဲပြောင်းခံခဲ့ရသည် (ယောရှုမှတ်တမ်း ၁၉:၁–၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ဇိကလတ်သည် လွင်ပြင်ဒေသအရှေ့ဘက်တွင် တည်ရှိပြီး၊ တရားသူကြီးများခေတ်တွင် ဖိလိတ္ထိလူမျိုးတို့က ရှိမောင်ထံမှ သိမ်းယူခဲ့သည်။ ၎င်းသည် ယခုအခါ တဲလ်အယ်လ်-ခုဝဲလ်ဖေးဟု လူသိများသော နေရာတွင် ဖြစ်နိုင်ဖွယ်ရှိပြီး၊ အဒုလံမှ အနောက်တောင်ဘက် မိုင် ၂၀ နှင့် ၁/၄ (၃၂.၄ ကီလိုမီတာ) နှင့် ဗီယာရှေဘာမှ မြောက်အရှေ့ဘက်သို့ မိုင် ၉ နှင့် ၁/၂ (၁၅.၂ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင်ရှိသည်။ ဇိကလတ်သို့ ဗင်္ယာမိန်၊ ဂဒ်၊ မနာရှဲ၊ ယုဒ နှင့် အခြားအနွယ်များမှ စုဆောင်းသူများစွာ ဒါဝိဒ်ထံသို့ လာရောက်ခဲ့သည် (၁ရာဇဝင် ၁၂)။

6. Ziklag. The name is of uncertain derivation. It is first mentioned in Joshua 15:31, as one of the cities in Judah’s inheritance. But when Simeon was awarded certain cities within the borders of Judah, Ziklag was transferred to that tribe (see Joshua 19:1–5). Ziklag was situated in the eastern part of the plains country, and had been taken from Simeon by the Philistines in the days of the judges. It was probably on the site now known as Tell el–Khuweilfeh, 20 1/4 mi. (32.4 km.) southwest of Adullam and 9 1/2 mi. (15.2 km.) north by east from Beersheba. It was to Ziklag that many recruits from the tribes of Benjamin, Gad, Manasseh, Judah, and other tribes joined David 1 Chron. 12).

၇. တစ်နှစ်ပြည့်။ ဟေဗြဲဘာသာတွင် ယာမင်ဟု ဆိုလိုသည်မှာ “ရက်များ” ဟု စကားလုံးအတိုင်းဖြစ်သည်။ ဝတ်ပြုရာကျမ်း ၂၅:၂၉ တွင် ယာမင် “တစ်နှစ်ပြည့် [စကားလုံးအတိုင်း ‘ရက်များ’]” သည် “တစ်နှစ်လုံး [ရှာနဟ်၊ ‘နှစ်’ ဟူသော ပုံမှန်စကားလုံး]” နှင့် ညီမျှသည်။ ၁ရှမူဧလ ၁:၃ တွင် ဧလကာနသည် ရှိလောမြို့သို့ “နှစ်စဉ်” သွားရောက်ခဲ့သည်ဟု ဆိုထားပြီး၊ စကားလုံးအတိုင်း “ရက်များမှ ရက်များသို့” ဖြစ်သည်။ အခန်း ၂:၁၉ တွင် တူညီသောအသုံးအနှုန်းကို “နှစ်မှနှစ်သို့” ဟု ဘာသာပြန်ထားသည်။

7. A full year. Heb. yamim, literally, “days.” In Lev. 25:29 yamim, “a full year [literally, “days”],” is clearly equivalent to “a whole year [shanah, the usual word for “year”].”In 1 Sam. 1:3 Elkanah is said to have gone to Shiloh “yearly,” literally, “from days to days.” In ch. 2:19 the same idiom is translated “from year to year.”

၈. တက်သွားပြီး ကျူးကျော်တိုက်ခိုက်သည်။ ဒါဝိဒ်သည် ရှောလုထံမှ သားရဲတစ်ကောင်ကဲ့သို့ လိုက်လံဖမ်းဆီးခံရပြီး ၎င်း၏လူမျိုးများက မထီမဲ့မြင်ပြုခံရသော်လည်း၊ ဣသရေလအတွက် ၎င်း၏စိုးရိမ်မှုသည် ဘယ်သောအခါမှ မယိမ်းယိုင်ခဲ့ပေ။ ဇိကလတ်သည် ဣသရေလလူမျိုးတို့ ကာနာန်ပြည်သို့ ဝင်ရောက်စဉ်ကတည်းက ဒုက္ခပေးခဲ့သော သဲကန္တာရစစ်သွေးကြွများ၏ နယ်မြေနှင့် နယ်နမိတ်ချင်းထိစပ်နေသည်။ သခင်ဘုရားသည် အမာလက်လူမျိုးကဲ့သို့သော သားရဲလုံးလိုက်လူမျိုးများ၏ လုံးဝသုတ်သင်ရှင်းလင်းရန် အမိန့်ပေးခဲ့သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၁၇:၁၆; တောလည်ရာ ၂၄:၂၀; တရားဟောရာ ၉:၁–၄; တရားဟောရာ ၂၅:၁၇–၁၉; ကမ္ဘာဦး ၁၅:၁၆ နှင့်နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပါ)၊ ထို့ကြောင့် ဘိသိက်ခံထားသော ထီးနန်းဆက်ခံသူအဖြစ် ဒါဝိဒ်သည် ရှောလုမအောင်မြင်ခဲ့သောအရာကို ဆောင်ရွက်ရန် တာဝန်ရှိသည်ဟု ခံစားခဲ့ရသည်။ ဒါဝိဒ်သည် ၎င်း၏လူမျိုးထံမှ သစ္စာစောင့်သိမှုကို ထိုက်တန်ရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်မှာ သံသယဖြစ်စရာမလိုပေ။

8. Went up, and invaded. Though David was hunted like a beast of prey by Saul and spurned by his countrymen, he never wavered in his concern for Israel. Ziklag bordered on the territory of desert marauders who had troubled Israel ever since their entrance into Canaan. The Lord had ordered the complete annihilation of such predatory tribes as the Amalekites (Ex. 17:16; Num. 24:20; Deut. 9:1–4; Deut. 25:17–19; cf. Gen. 15:16), and as the anointed heir to the throne David felt responsible to carry out what Saul had failed to accomplish. David no doubt intended thus to merit the loyalty of his own nation.

ဂေရှုရိလူမျိုးများ။ ဣသရေလလူမျိုးတို့သည် ရှိဟုန်နှင့် ဩဂ်၏ပြည်များကို ကျူးကျော်ဝင်ရောက်ခဲ့စဉ် (ယောရှုမှတ်တမ်း ၁၂)၊ ၎င်းတို့သည် ဟာမုန်တောင်အနီးရှိ ဂေရှုရိလူမျိုးတို့၏ နယ်နမိတ်သို့ ရောက်ရှိခဲ့သည် (ယောရှုမှတ်တမ်း ၁၂:၅; ၁၃:၁၁)။ ဤဂေရှုရိလူမျိုးတို့သည် နေဂပ်ဒေသ (ကမ္ဘာဦး ၁၂:၉; တရားသူကြီးမှတ်တမ်း ၁:၉ ကိုကြည့်ပါ) နှင့် ပါရန်သဲကန္တာရမှ မြောက်ဘက်သို့ ပြောင်းရွှေ့ခဲ့ပြီး၊ ဖိလိတ္ထိပြည်အနီးတွင် ဆက်စပ်နေသော အနွယ်တစ်ခုနေထိုင်ခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။

The Geshurites. When Israel invaded the lands of Sihon and Og (Joshua 12), they came to the border of the Geshurites, near Mt. Hermon (Joshua 12:5; 13:11). It is possible that these Geshurites had migrated northward from the Negeb (see on Gen. 12:9; Judges 1:9) and the desert of Paran, and that a related tribe lived near Philistia.

ဂေဇရိလူမျိုးများ။ ပို၍တိကျစွာ “ဂျာဇရိလူမျိုးများ” ဟု ခေါ်သည်။ ၎င်းတို့၏တည်နေရာသည် “ရှုရ်ပြည်သို့သွားရာ အဲဂုတ္တုပြည်အထိ” ရှိ အမာလက်လူမျိုးတို့နှင့် နီးကပ်စွာဆက်စပ်မှုမှသာ သိရှိရသည်။

The Gezrites. More accurately, “Girzites.” Their location is known only from their close association with the Amalekites in the desert “as thou goest to Shur, even unto the land of Egypt.”

အမလကိလူမျိုး။ အခန်း ၁၅:၂ ကို ကြည့်ပါ။

The Amalekites. See on ch. 15:2.

၉. ဒါဝိဒ်သည် ထိုနယ်မြေကို တိုက်ခိုက်သည်။ သဲကန္တာရမှ လူမျိုးများသည် ရာစုနှစ်များစွာကြာ ဣသရေလ၏ ရန်သူများဖြစ်ခဲ့ပြီး၊ သဲကန္တာရနှင့်နီးကပ်သော ဣသရေလရပ်ရွာများကို အခါအားလျှော်စွာ ဝင်ရောက်စီးနင်းခဲ့သည်။ ယခင်က ရှောလုသည် အမလကိလူများအားလုံးကို “လုံးလုံးဖျက်ဆီးခဲ့သည်” (အခန်း ၁၅:၈) သောအခါ၊ ၎င်းတို့အများအပြားသည် သဲကန္တာရထဲသို့ ပျောက်ကွယ်သွားပြီး၊ မကြာမီတွင် ၎င်းတို့၏စီးနင်းမှုများကို ဆက်လက်ပြုလုပ်ရန် ပြန်လည်ပေါ်ထွက်လာခဲ့သည်။ လှည့်လည်သွားလာနေသော ဘဒူဝင်လူမျိုးများသည် ရုတ်တရက်ပျောက်ကွယ်သွားပြီး၊ အချိန်ကြာလျှင် ပြန်လည်ပေါ်ထွက်လာသည့် လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သောနည်းလမ်းရှိသည်။ ဒါဝိဒ်သည် “ယောက်ျား၊ မိန်းမများကို အသက်ရှင်ရန်မထားခဲ့” ဟူသော ထုတ်ဖော်ပြောဆိုမှုသည်၊ သူတိုက်ခိုက်သော ရပ်ရွာများတွင် နေထိုင်သူများကိုသာ ရည်ညွှန်းသည်။ ဣသရေလ၏ နယ်စပ်မြို့များသို့ အမြဲတမ်းငြိမ်းချမ်းမှုယူဆောင်လာရန် တစ်ခုတည်းသောနည်းလမ်းမှာ ဤလူမျိုးများကို သဲကန္တာရအတွင်းသို့ အလှမ်းဝေးရောက်အောင် မောင်းထုတ်ရန်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ပြန်လည်ပေါ်ထွက်လာရန် တုံ့ဆိုင်းလိမ့်မည်။ ၎င်းတို့ကို လုံးဝသုတ်သင်ရှင်းလင်းရန် မဖြစ်နိုင်သလောက်ပင်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ပြောက်ကျားစစ်ပွဲဖြင့် ရရှိသော လုယက်ပစ္စည်းများဖြင့် အသက်ရှင်နေထိုင်ကြပြီး၊ ဒါဝိဒ်သည် ဤအခါသမယတွင် သိမ်းယူခဲ့သော တိရစ္ဆာန်များနှင့် အခြားပစ္စည်းများသည် မူလက ဣသရေလရပ်ရွာများမှ ယူဆောင်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်ဖွယ်ရှိသည်။

9. David smote the land. The desert tribes had been the enemies of Israel for centuries and had intermittently raided Israelite communities adjacent to the desert. Earlier, when Saul “utterly destroyed” all the Amalekites (ch. 15:8), it is likely that many of them disappeared into the desert, and in a short time reappeared to continue their raids. The wandering Bedouin peoples have a mysterious way of disappearing suddenly, only to reappear in time. The statement that David “left neither man nor woman alive” refers, of course, only to those residing in the communities he attacked. The one way to bring permanent peace to the border towns of Israel was to drive these tribes back so far into the desert that they would hesitate to return. It was almost impossible to exterminate them. They lived on loot secured through guerrilla warfare, and much of the stock and other supplies David captured upon this occasion had probably been taken from Israelite communities in the first place.

၁၀. ယုဒ၏တောင်ပိုင်း။ စကားလုံးအရ “ယုဒ၏နဂဘ်” (ထွက်မြောက်ရာ ၁၂:၉ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤလူမျိုးများနေထိုင်သော နယ်မြေသည် နဂဘ်အတွင်းတွင်ရှိသည်။ ထို့ကြောင့်၊ ဒါဝိဒ်သည် “ယုဒ၏နဂဘ်” တွင် စီးနင်းတိုက်ခိုက်နေစဉ်၊ သူသည် သူ၏လူမျိုးများကို ဆန့်ကျင်တိုက်ခိုက်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ ယုဒ၏နယ်မြေအတွင်းသို့ ကျူးကျော်ဝင်ရောက်လာသော နိုင်ငံခြားလူမျိုးများကို တိုက်ခိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင်၊ သူ၏ထုတ်ဖော်ပြောဆိုမှုသည် အာခိရှ်အား အခြားနည်းဖြင့် အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုနိုင်ရန် လုံလောက်စွာ မရေရာမသေချာဖြစ်နေသည်။

10. The south of Judah. Literally, “the Negeb of Judah” (see on Gen. 12:9). The area occupied by these tribes lay within the Negeb. Thus, while David was raiding in the “Negeb of Judah,” he was not fighting against his own people, but with foreign peoples who had trespassed on Judah’s territory. At the same time his statement was sufficiently ambiguous to permit Achish to interpret it otherwise.

ယေရမိလူမျိုး။ ယေရမိသည် ယုဒ၏မြေးဖြစ်သော ဟက်ဇရုန်၏ သားဦးဖြစ်သည် (၁ ရာဇဝင်ချုပ် ၂:၉, ၂၅)။ သူသည် ယာကုပ်အိဂျစ်သို့သွားပြီးနောက် မွေးဖွားခဲ့ဖွယ်ရှိသည်၊ အကြောင်းမှာ ယာကုပ်၏အိမ်ထောင်စုမှ အိဂျစ်သို့ပြောင်းရွှေ့သွားသော လူ ၇၀ တွင် သူ၏အမည်ကို ဖော်ပြထားခြင်းမရှိပေ (ထွက်မြောက်ရာ ၄၆:၁၂)။ ဤအနွယ်သည် ထွက်မြောက်ရာလှုပ်ရှားမှုတွင် ဣသရေလနှင့်အတူ လိုက်ပါသွားခဲ့သလား မသွားခဲ့သလား မသေချာပါ။ ၎င်းတို့သည် ဟေဗြုန်တောင်ပိုင်းဒေသတွင် အခြေချနေထိုင်ခဲ့ပုံရသည်။ ၎င်းတို့သည် လှည့်လည်သွားလာနေသော ကိုယ်ပိုင်နယ်မြေမရှိသူများအဖြစ် နေထိုင်ခဲ့ပြီး၊ ဣသရေလ၏ နိုင်ငံရေးရာများတွင် ပါဝင်ခြင်းမရှိခဲ့ပေ။

Jerahmeelites. Jerahmeel was the first-born son of Hezron, the grandson of Judah (1 Chron. 2:9, 25. He was probably born after Jacob went to Egypt, for he is not mentioned among the 70 persons of Jacob’s household who migrated to Egypt (Gen. 46:12). It is not certain whether this clan accompanied Israel in the Exodus movement or not. They seem to have settled in the region south of Hebron. They probably lived as nomads, and took no part in the national affairs of Israel.

ကိနိလူမျိုး။ ထွက်မြောက်ရာ ၁၅:၁၉ ကိုကြည့်ပါ။

Kenites. See on Gen. 15:19.

၁၁. သတင်းအချက်အလက်။ ဤစကားလုံးကို ထည့်သွင်းထားပြီး ထင်ရှားစွာ ဖယ်ထုတ်သင့်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ဒါဝိဒ်သည် ဖိလိတ္တိလူမျိုးများအား စီးနင်းမှုအကြောင်း သတင်းပေးမည့် ကျွန်များကို ဇိကလတ်သို့ ပြန်မယူသွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

11. Tidings. This word has been supplied and should obviously be omitted. What is meant is that David took no prisoners back with him to Ziklag, lest these slaves should inform the Philistines of the raid.

၁၂. အာခိရှ်ယုံကြည်သည်။ ဒါဝိဒ်၏ လှည့်စားမှုသည် ဝိညာဉ်ရေးအခွင့်ထူးများဖြင့် အလွန်မြင့်မားစွာ ချီးမြှင့်ခံရသူတစ်ဦးနှင့် မထိုက်တန်သော နောက်ထပ်ဆိုးရွားသော အမှားတစ်ခုဖြစ်သည်။ အပြစ်နှင့်တိုက်ပွဲတွင် အောင်မြင်မှု၏စျေးနှုန်းမှာ မဆုတ်မနစ်သတိထားမှုနှင့် ဘုရားသခင်၏ဆန္ဒအလျောက် အဆက်မပြတ်နှိမ့်ချခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်၏ကောင်းမြတ်မှုသည် ဒါဝိဒ်အား သူ၏စိတ်ဓာတ်ကျသည့်အချိန်တွင် စွန့်လွှတ်ခြင်းမပြုခဲ့ပေ။ ဒါဝိဒ်သည် ခိုင်မာသောရည်ရွယ်ချက်နှင့် ဘုရားသခင်၏အစီအစဉ်နှင့် အပြည့်အဝပူးပေါင်းလိုသော စိတ်ရင်းမှန်သောဆန္ဒကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။ ဤသဘောထားသည် သူ၏အပြစ်များကို ဖော်ထုတ်ခံရသောအခါ ၎င်းတို့ကို ဝန်ခံရန်နှင့် သူ၏အမှားများကို ချက်ချင်းပြင်ဆင်ရန် စတင်လုပ်ဆောင်ရန် ဦးတည်စေခဲ့သည်။

12. Achish believed. The duplicity of David was another serious blunder, unworthy of one who had been so highly exalted in spiritual privileges. The price of victory in the conflict with sin is unceasing vigilance and constant surrender to the will of God. But the goodness of God did not forsake David in his hour of discouragement. David possessed a fixedness of purpose and a sincere desire to cooperate fully with the program of God. This attitude led him to acknowledge his sins upon their disclosure and to set out immediately to rectify his errors.

ဒါဝိဒ်သည် ယုဒမှထွက်ခွာခြင်းဖြင့် ပထမဆုံးအမှားကို ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏ခွင့်ပြုချက်မရှိဘဲ သူ၏လူမျိုးများကို စွန့်ခွာခြင်း၏အပြစ်သို့ လှည့်စားမှု၏ ဒုတိယအပြစ်ကို ထပ်မံထည့်သွင်းခဲ့သည်။ အကယ်၍ ဒါဝိဒ်သည် ယုဒတွင် ဆက်လက်နေထိုင်ခဲ့ပါက၊ ဘုရားသခင်သည် ယခင်ကပြုလုပ်ခဲ့သည့်အတိုင်း သူ့ကို ကယ်တင်နိုင်ခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ ဣသရေလသည် ဖိလိတ္တိလူမျိုးများ၏တိုက်ခိုက်မှုကို ခုခံရန် ဂိလဗောသို့သွားသောအခါ (အခန်း ၂၈:၄)၊ ဒါဝိဒ်သည် နိုင်ငံတစ်ခုလုံး၏ လူထုချီးကျူးမှုကို ရရှိစေမည့် အောင်မြင်မှုတစ်ခုကို ဆောင်ကြဉ်းရန် ထာဝရဘုရားက အသုံးပြုနိုင်ခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်၏အသက်ကို ရှာဖွေရာတွင် ဆိုးရွားသောအမှားတစ်ခုကို ပြုလုပ်ခဲ့သော်လည်း၊ ဒါဝိဒ်သည် ဘုရားသခင်၏ ထင်ရှားသောအကြံဉာဏ်မရှိဘဲ သူ၏နယ်မြေကို စွန့်ခွာခြင်းဖြင့် သေစေနိုင်လောက်သော အမှားတစ်ခုကို ပြုလုပ်ခဲ့သည်။

David made his first mistake in leaving Judah. To the sin of deserting his fellow countrymen without divine permission he added the second sin of duplicity. Had David remained in Judah, God could have delivered him as He had previously done. When Israel went to Gilboa to withstand the Philistine attack (ch. 28:4), David might have been used of the Lord to bring about such a victory as to win the popular acclaim of the entire country. While Saul had made a serious mistake in seeking the life of David, David now made an almost fatal blunder in leaving his own land without definite counsel from God.

ellen g. white comments

1–12 PP 673, 674

1, 2 PP 672

3, 5, 6, 12 PP 672

အခန်းကြီး - ၂၈

chapter 28

၁ အာခိရှသည် ဒါဝိဒ်ကို ယုံကြည်စိတ်ချသည်။ ၃ ရှောလုသည် စုန်းမများကို ဖျက်ဆီးပြီးနောက်၊ ၄ ယခုအခါ ဘုရားသခင်က စွန့်ပစ်တော်မူသဖြင့် ကြောက်ရွံ့နေရာ၊ ၇ စုန်းမတစ်ဦးထံသို့ အကူအညီတောင်းသည်။ ၉ စုန်းမသည် ရှောလု၏အားပေးမှုဖြင့် ရှမွေလကို ဆင့်ခေါ်သည်။ ၁၅ ရှောလုသည် သူ၏ပျက်စီးခြင်းကို ကြားသိပြီး မေ့လဲသည်။ ၂၁ ထိုအမျိုးသမီးသည် သူ၏ကျွန်များနှင့်အတူ ရှောလုအား အစားအသောက်ဖြင့် အားဖြည့်ပေးသည်။

1 Achish putteth confidence in David. 3 Saul, having destroyed the witches, 4 and now in his fear forsaken of God, 7 seeketh to a witch. 9 The witch, encouraged by Saul, raiseth up Samuel. 15 Saul, hearing his ruin, fainteth. 21 The woman with his servants refresh him with meat.

၁။ သင်ထွက်သွားရမည်။ ဤသည်မှာ ဖိတ်ခေါ်မှုတစ်ခုမဟုတ်ဘဲ အမိန့်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ဒါဝိဒ်သည် အာခိရှ်၏လက်အောက်ခံအဖြစ်၊ တစ်ဆင့်ခံဘုရင်၏အမိန့်အောက်တွင်ရှိသည်။ ဖိလိသတိဘုရင်သည် ဒါဝိဒ်၏လှုပ်ရှားမှုများကို လွန်ခဲ့သောလများအတွင်း စစ်ဆေးခဲ့ပြီး၊ သူကြားသိခဲ့သည်များက ဒါဝိဒ်သည် ဖိလိသတိလူမျိုးများနှင့် အလွန်ရင်းနှီးစွာ ဆက်နွယ်နေပြီး၊ ဣသရေလတပ်များသည် ရက်အနည်းငယ်အတွင်း မြောက်ဘက်သို့ထွက်ခွာမည့် စစ်တပ်သို့ အဖိုးတန်ထပ်ဆောင်းဖြည့်စွမ်းမှုတစ်ခုဖြစ်လာမည်ဟု သူ့ကိုစိတ်ကျေနပ်စေခဲ့သည်။

1. Thou shalt go out. This was not an invitation but an order. David, as a vassal of Achish, was under the heathen king’s command. The Philistine ruler had checked David’s movements during the past months, and what he had heard had satisfied him that David had become so closely knit to the Philistines that the Israelite troops would be a valuable addition to the expeditionary force moving north in a few days.

ဆမ်မြူရယ် ၂၈-၃၁

1 Samuel 28–31

၂။ သင်သိရမည်။ ဒါဝိဒ်ကိုယ်တိုင်သည် တိုက်ပွဲသို့ရောက်သွားသည်နှင့် တိုက်ခိုက်ခြင်းကို မည်သို့ရှောင်ရှားရမည်ကို မသေချာခဲ့ပေ။ သူ၏စိတ်နှလုံးထဲတွင် မိမိလူမျိုးကို ဓားဖြင့်ရန်မပြုရန် မည်သည့်အတွေးမျှမရှိခဲ့သော်လည်း၊ အာခိရှ်နှင့် ယခင်ဆက်နွယ်မှုများကြောင့် တိုက်ပွဲသို့လိုက်ပါရန် ငြင်းဆိုနိုင်မည်မဟုတ်ဟု ခံစားခဲ့ရသည်။ ထပ်မံ၍ သူသည် နှစ်မျိုးသဘောဖြင့် ဆောင်ရွက်ရန် ဖိအားပေးခံရပုံရသည်။ သူ၏မရေရာသောဖြေကြားချက်သည် နတ်ဘုရားများ၏ဗျာဒိတ်များနှင့်ဆင်တူသည်။ ဖြစ်ရပ်များမည်သို့ပင်ဖြစ်လာစေကာမူ ဗျာဒိတ်သည် မှန်ကန်နေမည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် သူ၏ဖြေကြားချက်ကို အာခိရှ်က အကူအညီပေးမည်ဟု ကတိအဖြစ်နားလည်ခဲ့ပြီး၊ ပြန်လည်အနေဖြင့် ဒါဝိဒ်အား ကြီးမားပြီး ဆွဲဆောင်မှုရှိသော ဆုလာဘ်ကို ကတိပြုခဲ့သည် (ပီပီ ၆၇၄ ကိုကြည့်ပါ)။

2. Thou shalt know. David himself was not certain about how to avoid fighting, once he actually came to the battle. In his heart he had no thought of lifting his sword against his own nation, yet because of past associations with Achish he felt that he could not refuse to accompany him to the battle. Again, he seemed forced to resort to double dealings. His ambiguous reply was much like the oracles of the gods. Whichever way the events turned out, the oracle would be correct. Yet his answer was understood by Achish as a pledge of assistance, and in return he pledged David great and attractive reward (see PP 674).

၃။ ဆမ်မြူရယ်။ ဆမ်မြူရယ်သည် သေဆုံးပြီးချိန်အတန်ကြာခဲ့ပြီဖြစ်ပုံရသည် (အခန်း ၂၅:၁)။ ဤကျမ်းပိုဒ်သည် အခန်း၏အဓိကအကြောင်းအရာဖြစ်သည့် ရှောလု၏အင်ဒေါမြို့ရှိ မိန်းမဆီသို့သွားရောက်ခြင်းကို မိတ်ဆက်ရန် ကွင်းစကွင်းပိတ်အဖြစ် ထည့်သွင်းထားပုံရသည်။

3. Samuel. Samuel had evidently been dead for some time (ch. 25:1). This verse seems to have been thrown in parenthetically to introduce the main theme of the chapter, Saul’s visit to the woman of En-dor.

ဖယ်ရှားခဲ့သည်။ ရှောလုသည် သူ၏အုပ်ချုပ်မှုကာလတွင် နတ်ဝင်ပညာကို တိုင်းပြည်မှဖယ်ရှားခဲ့သည့်အချိန်ကို ဇာတ်ကြောင်းတွင် အရိပ်အမြွက်မပြထားပေ။ အချို့က ၎င်းသည် အစောပိုင်းကာလဖြစ်နိုင်သည်ဟု ထင်ကြသော်လည်း၊ အချို့ကမူ ရှောလုသည် မကောင်းဆိုးဝါးစိတ်ဝိညာဉ်သို့ လွှမ်းမိုးခံရသည်ကိုတွေ့ရှိချိန်တွင် ဤလုပ်ရပ်ကိုပြုလုပ်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းဖြင့် သူ၏ဒုက္ခအားလုံး၏အကြောင်းအရင်းကို ဖယ်ရှားရန် မျှော်လင့်ခဲ့သည်ဟု အကြံပြုကြသည်။ ဝိညာဉ်ရေးရာဝါဒသည် အနီးအနားရှိလူမျိုးများအကြား ထုံးတမ်းစဉ်လာဖြစ်သော်လည်း၊ ဣသရေလလူမျိုးသည် ၎င်းနှင့်ပတ်သက်ပြီး မည်သည့်အရာမျှမပြုလုပ်ရန် တားမြစ်ခံထားရသည် (ဒွတ်ရုနံ ၁၈:၉-၁၄)။ ပီပီ ၆၇၆ ကိုကြည့်ပါ။

Had put away. The narrative gives no hint as to what period in his reign Saul abolished necromancy in the land. Some think it was probably early, but others suggest that the action was taken when Saul found himself possessed of an evil spirit, and that he hoped thereby to rid himself of the cause of all his trouble. Spiritism was a common practice among the nations round about, but Israel had been forbidden to have anything to do with it (Deut. 18:9–14). See PP 676.

၄။ ရှုနင်မ်။ ယခုအခါ ဆိုလင်မ်ဟုခေါ်ပြီး၊ ယေဇရေလမြို့မှ မိုင် ၃ ခန့် အရှေ့မြောက်ဘက်၊ မိုရဲတောင်ခြေရင်းတွင်ရှိပြီး၊ ဂိလဗောတောင်မှ ချိုင့်ဝှမ်းကိုဖြတ်၍ တစ်ဖက်တွင်ရှိသည်။ ဤချိုင့်ဝှမ်း၊ ယေဇရေလသို့မဟုတ် ဧဒရေလုန်ဟုခေါ်သော ဤချိုင့်ဝှမ်းသည် ရေပေးဝေမှုကောင်းမွန်ပြီး မစ်ဂိဒ္ဒိုလမ်းကြောင်းမှတစ်ဆင့် ကမ်းရိုးတန်းလွင်ပြင်များမှ အလွယ်တကူဝင်ရောက်နိုင်သော မြေဩဇာကောင်းသောလွင်ပြင်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ဤချိုင့်ဝှမ်းသည် အရှေ့တောင်ဘက်သို့ တိုးချဲ့ထွက်ပြီး၊ ဗဟိုတောင်တန်းများကိုဖြတ်ကာ ဘက်ရှန်မြို့တွင် ယော်ဒန်ချိုင့်ဝှမ်းသို့ ဆင်းသွားသည်။ မိုရဲတောင်နှင့် ဂိလဗောတောင်သည် ဧဒရေလုန်လွင်ပြင်အဓိကအပိုင်း၏ အရှေ့ဘက်စွန်းတွင်ရှိပြီး၊ ပါလက်စတိုင်းဒေသအတွက် ရေဝေရေစီးအဖြစ်ဆောင်ရွက်သည်။ ဤဒေသအရှေ့ဘက်ရှိ ရေအားလုံးသည် ယော်ဒန်မြစ်သို့စီးဆင်းသည်။ အနောက်ဘက်ရှိရေအားလုံးသည် ကိရှုန်မြစ်သို့စီးဆင်းပြီး၊ ထိုမှတစ်ဆင့် မြေထဲပင်လယ်သို့စီးဆင်းသည်။ ဤတောင်နှစ်လုံးကြားတွင်ရှိသော ကြီးမားသောချိုင့်ဝှမ်းသည် ဧဒရေလုန်၏အနည်းငယ်နိမ့်သောတိုးချဲ့မှုတစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ ယေဇရေလချိုင့်ဝှမ်းဖြစ်ပြီး၊ ယာလုဒ်မြစ်ဖြင့် ရေထုတ်ပြီး၊ ဘက်ရှန်မြို့မှဖြတ်ကာ ယော်ဒန်မြစ်သို့စီးဆင်းသည်။

4. Shunem. Now Sôlem, about 3 mi. northeast of Jezreel, at the southern base of the Hill of Moreh across the valley from Mt. Gilboa. This valley, called Jezreel or Esdraelon, was a fertile, well-watered plain easily accessible from the coastal plains through the pass at Megiddo. The valley extended southeastward, cutting the central mountains and descending eastward to the Jordan valley at Beth-shan. The Hill of Moreh and Mt. Gilboa stand at the eastern end of the broad plain of Esdraelon proper, and form a watershed for that part of Palestine. All the water east of this drains into the Jordan; all west flows into the Kishon River, and thence to the Mediterranean Sea. The large valley lying between these two mountains, and forming a somewhat lower extension of Esdraelon, is the Valley of Jezreel, drained by the river Jalud, which flows past Beth-shan on its way to the Jordan.

ဤသို့ဖြစ်သည်ဟု တိကျသောဖော်ပြချက်မရှိသော်လည်း၊ ဖိလိသတိလူမျိုးများသည် ချိုင့်ဝှမ်းကိုဖြတ်ကာ ရှုနင်မ်သို့ရောက်ရှိနိုင်ခဲ့သည်ဆိုသော အချက်က ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်ကိုရှာဖွေရန် အလွန်အာရုံစိုက်နေချိန်တွင်၊ သူ၏နယ်စပ်များကို ကာကွယ်ရာတွင် အလွန်ပေါ့ဆခဲ့ပြီး၊ ဖိလိသတိလူမျိုးများသည် ဤပေါ့ပေါ့ဆဆမှုကို အခွင့်ကောင်းယူခဲ့သည်ကို ညွှန်ပြသည်။ ရှောလု၏ ဒါဝိဒ်ကို တိုင်းပြည်မှဖယ်ရှားရန် အလွန်စိတ်အားထက်သန်မှုသည်၊ ဖိလိသတိလူမျိုးများ၏ ကျူးကျော်မှုများအတွက် တိုင်းပြည်တစ်ခုလုံးကို မလိုလားအပ်ဘဲ ဖွင့်လှစ်ပေးခဲ့သည်။ ကျူးကျော်သူများသည် ဣသခါရ၊ ဇာဗုလုန်၊ နှင့် အာရှာနယ်မြေများကို အများအပြားသိမ်းပိုက်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ဂိလဗောတောင်ထိပ်မှ၊ ရှောလုသည် ယေဇရေလချိုင့်ဝှမ်းနှင့် မိုရဲတောင်ခြေရင်းတွင်တပ်စွဲထားသော ရန်သူ့တပ်များကို မိုင် ၄ သို့မဟုတ် ၅ ခန့်အကွာမှ အပြည့်အဝမြင်တွေ့နိုင်သည်။ ဣသရေလထောက်လှမ်းသူများသည် ဖိလိသတိတပ်များနှင့်အတူ ဒါဝိဒ်ရှိနေကြောင်း သတိပေးခဲ့ပြီး၊ ဒါဝိဒ်သည် ယခုအခါ လက်စားချေရန်ကြိုးစားလာမည်ကို ရှောလုကြောက်ရွံ့ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းက သူ၏စိတ်ပျက်အားငယ်မှုကို ပိုမိုပြင်းထန်စေခဲ့သည် (ပီပီ ၆၇၅ ကိုကြည့်ပါ)။

Although there is no definite statement to that effect, the fact that the Philistines could pass clear through the valley to Shunem indicates that while Saul had been so intent on finding David, he had been most remiss in protecting his frontiers, and the Philistines had taken advantage of this laxity. Saul’s mad passion to rid the land of David, had involuntarily opened the whole country to the invasions of the Philistines. The invaders had probably overrun much of the territory belonging to Issachar, Zebulun, and Asher. From the top of Mt. Gilboa, Saul could get a commanding view of the Valley of Jezreel and the opposing army nestled at the base of Moreh some 4 or 5 mi. distant. Perhaps Israelite scouts had intensified Saul’s desperation by warning him concerning David’s presence with the Philistine host, and he feared lest David now seek revenge (see PP 675).

၆. ထာဝရဘုရားထံ မေးမြန်းခဲ့သည်။ ဤဖော်ပြချက်နှင့် ၁ရာဇဝင်း ၁၀:၁၄ တွင် ရှောလုသည် ထာဝရဘုရားထံ မေးမြန်းခြင်းမပြုခဲ့ဟူသော ဖော်ပြချက်အကြား ကွဲလွဲမှုမရှိပေ။ ဟီဘရူးစကားလုံးများသည် အင်္ဂလိပ်စကားလုံးများထက် မကြာခဏ ပိုမိုကျယ်ပြန့်သော အဓိပ္ပာယ်ရှိသည်။ “မေးမြန်းသည်” ဟူသောစကားလုံးသည် ၁ရာဇဝင်း ၁၀:၁၄ တွင်ဖော်ပြသည့်အတိုင်း (၁) သတင်းအချက်အလက်တောင်းခံခြင်း၊ (၂) အဖြေရရှိခြင်း၊ (၃) အဖြေကို အပြုသဘောဆောင်ရန် လုပ်ဆောင်ခြင်းဆိုင်ရာ လုပ်ငန်းစဉ်တစ်ခုလုံးကို ထည့်သွင်းနိုင်သည်။ ယခုဖော်ပြထားသောကျမ်းပိုဒ်တွင် ရှောလုသည် ဤမျိုးမေးမြန်းမှုကို မပြုလုပ်ခဲ့ပေ။ “မေးမြန်းသည်” ဟူသောစကားလုံးကို ၎င်း၏ပိုမိုကန့်သတ်ထားသော အဓိပ္ပာယ်ဖြင့် အသုံးပြုထားသည်။ ရှောလုသည် သတင်းအချက်အလက်ရယူရန် ဘုရားသခင်ထံ ချဉ်းကပ်မှုများပြုလုပ်ခဲ့သော်လည်း၊ ထာဝရဘုရားက မည်သည့်အဖြေမျှ မပေးခဲ့ပေ။

6. Enquired of the Lord. There is no discrepancy between this statement and that in 1 Chron. 10:14 which states that Saul did not inquire of the Lord. Hebrew words are frequently more inclusive in their meaning than our English words. The word “enquire” may, as in 1 Chron. 10:14, include the whole process of (1) asking for the information, (2) receiving an answer, (3) acting favorably upon the answer. In the verse now under consideration Saul did not make this kind of inquiry. The word “enquired” is used in its more restrictive sense. Saul did make approaches to God for information, but the Lord made no reply.

သူ့ကို မဖြေကြားခဲ့ပေ။ ထာဝရဘုရားသည် နှိမ့်ချစွာနှင့် စိတ်ရင်းမှန်ဖြင့် သူ့ထံသို့လာသော မည်သည့်ဝိညာဉ်ကိုမျှ ဘယ်သောအခါမှ ငြင်းပယ်ခြင်းမပြုပေ။ အဖြေသည် မျှော်လင့်ထားသည့်ပုံစံဖြင့် သို့မဟုတ် မျှော်လင့်ထားသည့်အချိန်တွင် ရောက်မလာနိုင်သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်သည် ဆုတောင်းချက်ကို သတိပြုပြီး အခြေအနေအရ အကောင်းဆုံးဖြစ်မည့်အရာကို ဆောင်ရွက်ပေးသည်။ ရှောလု၏ အလျင်အမြန်ဆုတောင်းမှုများသည် ဘုရားသခင်၏နားထဲသို့ ရောက်ရှိခဲ့သော်လည်း၊ အခြေအနေကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားပြီး၊ ဘုရားသခင်သည် ဘုရင်ရှာဖွေနေသော သတင်းအချက်အလက်ကို မပေးရန် ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ ရှောလုသည် ဂိလဂလ်တွင် ဘုရားသခင်၏အကြံဉာဏ်ကို စောင့်ဆိုင်းရန် တမင်တကာ ငြင်းဆန်ခဲ့သည် (အခန်း ၁၃:၈–၁၄)၊ သို့မဟုတ် သူ၏ဘုရင်ဆန်သောအတွေးများနှင့် ဆန့်ကျင်သော မည်သည့်သတင်းစကားကိုမျှ လက်ခံရန် ငြင်းဆန်ခဲ့သည်။ သူသည် နောဗ်မြို့ရှိ တဲတော်သို့ ချဉ်းကပ်ခွင့်ရှိခဲ့သော်လည်း၊ ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်များကို သတ်ဖြတ်ခဲ့သည်။ ရှောလုသည် သူ၏ကိုယ်ပိုင်အကြံဉာဏ်ကို လိုက်နာရန် ဆန္ဒအလျောက် ရွေးချယ်ခဲ့သောကြောင့်၊ ဘုရားသခင်သည် ထိုသို့သောမျိုးစေ့ကြဲခြင်း၏ အကျိုးကို ရိတ်သိမ်းခွင့်ပြုခဲ့သည်။ အကယ်၍ သူသည် နောင်တရပြီး နှိမ့်ချမှုရှိခဲ့လျှင်၊ ဘုရားသခင်သည် သူ၏အမှားများကို အောင်မြင်မှုသို့ဦးတည်ရန် လှေကားထစ်များအဖြစ် ပြောင်းလဲပေးနိုင်ခဲ့သည်။ ရှောလု၏အတွေ့အကြုံသည် “လူတစ်ဦးသည် မည်သည့်အရာကိုမျှ ကြဲလျှင်၊ ထိုအရာကိုပင် ရိတ်သိမ်းရလိမ့်မည်” ဟူသော အမှန်တရားကို သရုပ်ပြသည် (ဂလာတိ ၆:၇; ၅T ၁၁၉ ကိုကြည့်ပါ)။

Answered him not. The Lord never turns away any soul who comes to Him in humility and sincerity. The answer may not come in the manner expected or at the time expected, but God takes note of the petition and works what is best under the circumstances. The frantic appeals of Saul reached the divine ear, but in view of the situation, God chose not to impart the information the king was seeking. Saul had deliberately refused to wait for God’s counsel at Gilgal (ch. 13:8–14), or to accept any messages contrary to his kingly ideas. He had had access to the tabernacle at Nob, but had murdered the priests. Inasmuch as Saul had voluntarily chosen to follow his own counsel, God permitted him to reap the fruit of such sowing. Had he been repentant and submissive, God could have turned his mistakes into steppingstones to success. Saul’s experience illustrates the truth, “Whatsoever a man soweth, that shall he also reap” (Gal. 6:7; cf. 5T 119).

ကျမ်းစာတွင် ရှောလုသည် အလျင်အမြန်အားဖြင့် အိပ်မက်များ၊ ဥရိမ်၊ နှင့် ပရောဖက်များမှတစ်ဆင့် မေးမြန်းရန် ကြိုးစားခဲ့သော်လည်း၊ ထိုသုံးမျိုးစလုံးသည် တိတ်ဆိတ်နေခဲ့သည်ဟု ဖော်ပြထားသည်။ အဘိယာသာသည် ဧဖုဒ်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသောကြောင့်၊ ရှောလုသည် နောက်ထပ်တစ်ခုပြုလုပ်ရန် အမိန့်ပေးခဲ့သည်ဟု အချို့က ထင်ကြသည်။

The text seems to indicate that in his desperation, Saul tried hurriedly to inquire by means of dreams, Urim, and prophets, but all three were silent. Since Abiathar had the ephod in his possession, some think that Saul ordered another made.

၇. ငါ့အတွက် မိန်းမတစ်ဦးကို ရှာပေးပါ။ ရှောလုသည် ၎င်းကိုယ်တိုင် ရှုတ်ချခဲ့သော (အခန်းကြီး ၃) သတင်းအရင်းအမြစ်သို့ အလျင်အမြန်ရူးသွပ်စွာ လှည့်သွားခဲ့သည်။ တစ်ခါက ဝိညာဉ်ရေးစိတ်အားထက်သန်မှုဖြင့် ပြည့်နှက်နေခဲ့သော ထိုသူသည် ယခုအခါ သေဆုံးသွားသောဝိညာဉ်များ၏ စိတ်ဝိညာဉ်များကို အကူအညီတောင်းရန် တစ်ဆိတ်သောအယူသည်းမှုကို လိုက်နာခဲ့သည်။

7. Seek me a woman. In his mad haste Saul turned to the source of information he himself had condemned (v. 3). The man who was once filled with spiritual zeal now gave way to the heathen superstition of calling on the supposed spirits of departed souls for help.

ဝိညာဉ်များနှင့် ရင်းနှီးသူ။ ဟီဘရူး ba‘alath–’ob။ Ba‘alath သည် “သခင်မ” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ’Ob ကို “ဝိညာဉ်ဆရာ” သို့မဟုတ် ခေတ်သစ်ဘာသာစကားဖြင့် “ဝိညာဉ်ကြားသူ” ဟု ဘာသာပြန်ရမည် (RSV ကိုကြည့်ပါ၊ လေဝိအုပ်ကြီး ၁၉:၃၁ ကိုလည်း ကြည့်ပါ)။ ဤစကားလုံးသည် ဝိညာဉ်ဆရာမှုကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ အခန်းကြီး ၈ တွင် ရှောလုက “ကျေးဇူးပြု၍ ငါ့အတွက် ဝိညာဉ်ဆရာမှုဖြင့် မေးမြန်းပေးပါ” ဟု စကားလုံးအတိုင်း ပြောခဲ့သည်။ အင်္ဂလိပ်စကားလုံး necromancy သည် ဂရိစကားလုံးနှစ်လုံး nekros (သေခြင်း) နှင့် manteia (ဗျာဒိတ်ပေးခြင်း) မှ ဆင်းသက်လာပြီး၊ သေဆုံးသူများ၏ ဝိညာဉ်များနှင့် ဆက်သွယ်မှုဟုဆိုသော အနာဂတ်ကို သိရှိရန် အနုပညာကို ဖော်ပြသည်။

That hath a familiar spirit. Heb. ba‘alath–’ob. Ba‘alath means “mistress.” ’Ob should be rendered “necromancer,” or, in modern language, “a medium” (see RSV; see also on Lev. 19:31). The word is also used of necromancy, as in v. 8, where Saul literally says, “Inquire, I pray, for me by necromancy.” Our English word necromancy comes from two Greek words, nekros, dead, and manteia, divination, and describes the art of ascertaining the future by alleged communications with the spirits of the dead.

အင်ဒေါ။ မိုရိတောင်ကုန်း၏ မြောက်ဘက်တွင်ရှိသော မြို့တစ်မြို့ဖြစ်ပြီး၊ ဖိလိတ္တိတပ်စခန်းနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဘက်တွင်ရှိပြီး၊ ရှောလုနှင့် ၎င်း၏တပ်ဖွဲ့များနေထိုင်ရာ ဂိလဗောတောင်မှ မိုင် ၇ (ကီလိုမီတာ ၁၁.၂) ခန့်အကွာတွင်ရှိသည်။ ၎င်းသည် ယခုအခါလည်း အင်ဒေါဟူသော အမည်ဖြင့်ပင် ရှိနေသည်။

En-dor. A town on the north side of the Hill of Moreh, on the opposite side from the Philistine camp, about 7 mi. (11.2 km.) from where Saul was staying with his forces on Mt. Gilboa. It still bears the same name, Endôr.

၇။ အင်ဒေါမိန်းမနှင့် စာတန်တို့၏ သဘောတူညီချက်။—အင်ဒေါမိန်းမသည် စာတန်နှင့် သဘောတူညီချက်တစ်ခုရှိခဲ့ပြီး၊ သူ၏ညွှန်ကြားချက်များကို အရာအားလုံးတွင် လိုက်နာရန်ဖြစ်သည်။ သူသည် သူမအတွက် အံ့ဖွယ်များနှင့် မျက်လှည့်များကို လုပ်ဆောင်ပေးမည်ဖြစ်ပြီး၊ သူမအား အလွန်လျှို့ဝှက်သောအရာများကို ဖော်ထုတ်ပေးမည်ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သူမသည် စာတန်၏မင်းဧကရာဇ်ထိန်းချုပ်မှုအောက်သို့ အလျှင်အမြန်လွှဲပေးလျှင်ဖြစ်သည်။ သူမသည် ဤသို့ပြုခဲ့သည် (1SP ၃၇၅၊ ၃၇၆)။

7. The Witch and Satan Had an Agreement.—The witch of Endor had made agreement with Satan to follow his directions in all things; and he would perform wonders and miracles for her, and would reveal to her the most secret things, if she would yield herself unreservedly to be controlled by his Satanic majesty. This she had done (1SP 375, 376).

၈–၁၉။ ရှောလု၏နောက်ဆုံးခြေလှမ်း။—ရှောလုသည် ဆမ်မြူရယ်ကို မေးမြန်းသောအခါ၊ ဘုရားသခင်သည် ဆမ်မြူရယ်ကို ရှောလုထံသို့ ပေါ်ထွက်စေရန် မလုပ်ဆောင်ခဲ့ပါ။ သူသည် ဘာမှမမြင်ခဲ့ပါ။ စာတန်သည် ဆမ်မြူရယ်၏သင်္ချိုင်းထဲတွင် အနားယူမှုကို အနှောင့်အယှက်ပေးရန်နှင့် အင်ဒေါမိန်းမထံသို့ အမှန်တကယ်ခေါ်ဆောင်လာရန် ခွင့်မပြုခဲ့ပါ။ ဘုရားသခင်သည် စာတန်အား သေသူများကို ထမြောက်စေရန် တန်ခိုးမပေးခဲ့ပါ။ သို့သော် စာတန်၏ကောင်းကင်တမန်များသည် သေဆုံးသွားသော သူငယ်ချင်းများ၏ပုံစံကို ယူဆောင်ပြီး၊ ၎င်းတို့ကဲ့သို့ စကားပြောပြီး လုပ်ဆောင်သည်။ ဤသို့ဖြင့် သေဆုံးသွားသူဟု ဆိုကြသော သူငယ်ချင်းများမှတစ်ဆင့် သူ၏လှည့်စားမှုအလုပ်ကို ပိုမိုကောင်းမွန်စွာ ဆက်လက်လုပ်ဆောင်နိုင်သည်။ စာတန်သည် ဆမ်မြူရယ်ကို ကောင်းစွာသိခဲ့ပြီး၊ အင်ဒေါမိန်းမရှေ့တွင် သူ့ကို ကိုယ်စားပြုနည်းကို သိခဲ့ပြီး၊ ရှောလုနှင့် သူ၏သားတို့၏ ကံကြမ္မာကို မှန်ကန်စွာ ဖော်ပြခဲ့သည်။

8–19. Saul’s Final Step.—When Saul inquired for Samuel, the Lord did not cause Samuel to appear to Saul. He saw nothing. Satan was not allowed to disturb the rest of Samuel in the grave, and bring him up in reality to the witch of Endor. God does not give Satan power to resurrect the dead. But Satan’s angels assume the form of dead friends, and speak and act like them, that through professed dead friends he can the better carry on his work of deception. Satan knew Samuel well, and he knew how to represent him before the witch of Endor, and to utter correctly the fate of Saul and his sons.

စာတန်သည် သူလှည့်စားနိုင်သူများထံသို့ အလွန်ယုံကြည်ဖွယ်ရာပုံစံဖြင့် ရောက်လာမည်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့၏မျက်နှာသာရရန် သူသည်မိမိကိုယ်ကို ထည့်သွင်းမည်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့ကို ဘုရားသခင်နှင့် တဖြည်းဖြည်းခွဲထုတ်မည်ဖြစ်သည်။ သူသည် ၎င်းတို့ကို သူ၏ထိန်းချုပ်မှုအောက်သို့ ဆွဲဆောင်သည်၊ အစပိုင်းတွင် သတိထားစွာဖြင့်၊ ၎င်းတို့၏အာရုံခံစားနိုင်မှုများ ထုံထိုင်းလာသည်အထိဖြစ်သည်။ ထို့နောက် သူသည် ပိုမိုရဲရင့်သော အကြံပြုချက်များကို ပေးမည်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့ကို မည်သည့်မတော်မတရားမှုကိုမဆို ကျူးလွန်ရန် ဦးဆောင်နိုင်သည်အထိဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့ကို သူ၏ထောင်ချောက်ထဲသို့ အပြည့်အဝဆွဲဆောင်ပြီးသောအခါ၊ သူသည် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့ရှိနေသည့်နေရာကို မြင်နိုင်ရန် လိုလားပြီး၊ ရှောလု၏အမှုတွင်ကဲ့သို့ ၎င်းတို့၏ရှုပ်ထွေးမှုတွင် ဝမ်းမြောက်သည်။ သူသည် ရှောလုကို လိုလားစွာ အနိုင်ယူခံရသူအဖြစ် ဦးဆောင်ခဲ့ပြီး၊ ယခုစာတန်သည် ရှောလုရှေ့တွင် သူ၏ကံကြမ္မာကို မှန်ကန်စွာ ဖော်ပြသည်။ အင်ဒေါမိန်းမမှတစ်ဆင့် ရှောလု၏အဆုံးသတ်ကို မှန်ကန်စွာ ဖော်ပြခြင်းဖြင့်၊ စာတန်သည် ဣသရေလလူများကို သူ၏လှည့်စားမှုဖြင့် သင်ကြားရန် လမ်းဖွင့်ပေးသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို ဆန့်ကျင်ပုန်ကန်ရာတွင် သူထံမှ သင်ယူနိုင်ပြီး၊ ဤသို့ပြုခြင်းဖြင့် ဘုရားသခင်နှင့် ဆက်သွယ်ထားသည့် နောက်ဆုံးဆက်နွယ်မှုကို ဖြတ်တောက်နိုင်သည်။

Satan will come in a very plausible manner to such as he can deceive, and will insinuate himself into their favor, and lead them almost imperceptibly from God. He wins them under his control, cautiously at first, until their perceptibilities become blunted. Then he will make bolder suggestions, until he can lead them to commit almost any degree of crime. When he has led them fully into his snare, he is then willing that they should see where they are, and he exults in their confusion, as in the case of Saul. He had suffered Satan to lead him a willing captive, and now Satan spreads before Saul a correct description of his fate. By giving Saul a correct statement of his end, through the woman of Endor, Satan opens a way for Israel to be instructed by his satanic cunning, that they may, in their rebellion against God, learn of him, and by thus doing, sever the last link which would hold them to God.

ရှောလုသည် ဤနောက်ဆုံးလုပ်ရပ်ဖြစ်သော အင်ဒေါမိန်းမနှင့် တိုင်ပင်ခြင်းဖြင့်၊ ဘုရားသခင်နှင့် ဆက်သွယ်ထားသည့် နောက်ဆုံးဆက်နွယ်မှုကို ဖြတ်တောက်ခဲ့သည်ကို သိခဲ့သည်။ သူသည် ယခင်က ဘုရားသခင်နှင့် တမင်တကာ ခွဲထွက်မထားခဲ့ပါက၊ ဤလုပ်ရပ်သည် ထိုခွဲထွက်မှုကို အပြီးသတ်စေခဲ့သည်။ သူသည် သေခြင်းနှင့် သဘောတူညီချက်တစ်ခုနှင့် ငရဲနှင့် ပေါင်းသင်းမှုတစ်ခုပြုလုပ်ခဲ့သည်။ သူ၏ဒုစရိုက်ခွက်သည် ပြည့်လျှံခဲ့သည် (1SP ၃၇၆၊ ၃၇၇)။

Saul knew that in this last act, of consulting the witch of Endor, he cut the last shred which held him to God. He knew that if he had not before wilfully separated himself from God, this act sealed that separation, and made it final. He had made an agreement with death, and a covenant with hell. The cup of his iniquity was full (1SP 376, 377).

၉. ဆရာကျမ်းများ။ စကားလုံးအတိုင်း “သိတတ်သူများ”။ ဆရာကျမ်းများသည် မမြင်ရသောကမ္ဘာနှင့်ပတ်သက်သော အထူးဗဟုသုတရှိသူများအဖြစ် ယူဆခံရသည်။ ၎င်းတို့သည် ဝိညာဉ်ဆရာများနှင့် တန်းတူထားပြီး၊ ဘုရားသခင်ထံတွင် တူညီစွာ ရွံရှာဖွယ်အဖြစ် သတ်မှတ်ခံရသည် (လေဝိအုပ်ကြီး ၁၉:၃၁; ၂၀:၆, ၂၇; ဒုတိယမောရှေ ၁၈:၁၁; ၂ရာဇဝင် ၂၁:၆; ၂၃:၂၄; ၂ရာဇဝင်ချုပ် ၃၃:၆; ဟေရှာယ ၈:၁၉; ၁၉:၃ ကိုကြည့်ပါ)။

9. Wizards. Literally, “knowing ones.” Wizards were supposed to possess special knowledge concerning the unseen world. They are classed with the necromancers and held, by God, in equal abhorrence (see Lev. 19:31; 20:6, 27; Deut. 18:11; 2 Kings 21:6; 23:24; 2 Chron. 33:6; Isa. 8:19; 19:3).

ငါ့ကို သေစေမည်။ ရှောလု၏ နိုင်ငံလုံးဆိုင်ရာ အမိန့်သည် လူအားလုံး၏ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုကို အပြည့်အဝမရရှိခဲ့ပေ။ ဧကရာဇ်အမိန့်များသည် မကြာခဏ တစ်ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ လိုက်နာမှုကို မရရှိခဲ့ပေ။ ရောမလူမျိုးတို့၏ ခရစ်ယာန်များကို ညှင်းပန်းနှိပ်စက်မှုများသည် ခရစ်ယာန်ဘာသာကို ရှင်သန်မှုမှ မတားဆီးနိုင်ခဲ့ဘဲ၊ များစွာသောအခါများတွင် ထွန်းကားလာခဲ့သည်။

Cause me to die. Saul’s national edict did not achieve the complete cooperation of all subjects. Imperial decrees frequently fail of securing universal conformity. The Roman persecutions of the Christians did not prevent Christianity from surviving and in many instances flourishing.

ထိုမိန်းမသည် ရှောလု၏အထောက်အထားကို ဝိညာဉ်များမှ သတင်းပို့ခံရသည်ဟု ထင်ရပြီး (အခန်းကြီး ၁၂ ကိုကြည့်ပါ)၊ ယခုအခါ ၎င်း၏ဘဝအတွက် ကြောက်ရွံ့ခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၂၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်း၏ထူးဆန်းသောအနုပညာသည် တော်ဝင်ပိတ်ပင်မှုအောက်တွင်ရှိသည်ကို အပြည့်အဝသဘောပေါက်ထားသော်လည်း၊ ၎င်းသည် လျှို့ဝှက်စွာ လေ့ကျင့်နေခဲ့သည်။ ရှောလုကိုယ်တိုင် မကောင်းဆိုးဝါးများဖြင့် ကာလရှည် ဒုက္ခပေးခံခဲ့ရသည်ကို (အခန်းကြီး ၁၆:၁၄–၁၆)၊ ယခုအခါ ၎င်းတို့၏သနားကရုဏာအောက်တွင် အပြည့်အဝရှိနေသည်ကို သူမသဘောမပေါက်ခဲ့ပေ။

The woman, apparently informed by the spirits of Saul’s identity (see on v. 12), now feared for her own life (see on v. 25). In the full realization that her occult art was under the royal ban, she had nevertheless been practicing it in secret. Little did she realize that Saul himself had long been troubled by evil spirits (ch. 16:14–16), and was now completely at their mercy.

၁၀. ပြစ်ဒဏ်မရှိ။ ဘုရင်ဖြစ်သူရှောလုသည် သူ့ကိုယ်သူ ဥပဒေတစ်ခုခုမှ ကင်းလွတ်ခွင့်ရှိသည်ဟု ခံစားခဲ့ပြီး၊ ၎င်း၏အခက်အခဲမှ ကူညီပေးမည့်သူတိုင်းကိုလည်း ကင်းလွတ်ခွင့်ပေးနိုင်သည်ဟု ယူဆခဲ့သည်။

10. No punishment. Being the king, Saul felt he could claim for himself immunity from any law, and could also promise immunity to anyone who would help him out of his difficulty.

၁၁. ရှမူဧလကို ငါ့ထံသို့ ခေါ်တင်လာခဲ့ပါ။ ရှောလုသည် အခြားသူများထက် ရှမူဧလကို အဘယ်ကြောင့် တောင်းဆိုခဲ့သနည်း။ ထိုပရောဖက်သည် ဘုရင်၏လမ်းညွှန်သူနှင့် ဆရာဖြစ်ခဲ့ပြီး၊ ရှောလုအား ဘိသိက်ခံစဉ်က အကောင်အထည်ဖြစ်လာသောအခါ ဝမ်းမြောက်မှုနှင့် ငြိမ်သက်မှုကို ယူဆောင်လာသော ဟောကိန်းများစွာကို ပေးခဲ့သည်။ သို့သော် ၎င်း၏အာဏာရှင်စိတ်သဘောသည် ထင်ရှားလာသည်နှင့်အမျှ၊ ဘုရားသခင်၏ အကြံဉာဏ်အပေါ် ၎င်း၏လေးစားမှုသည် လျော့နည်းလာခဲ့သည်။ ဤသဘောထားသည် ခုခံမှုနှင့် မုန်းတီးမှုအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲဖြစ်ပေါ်လာပြီး၊ ဘုရင်သည် ၎င်း၏ပြိုင်ဘက်ကို သုတ်သင်ရန်ကြိုးပမ်းမှုတွင် အုပ်ချုပ်ရေးဆိုင်ရာတာဝန်များအားလုံးကို လျစ်လျူရှုခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်၏ ကြင်နာမှုကို နှစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် သတိရရင်း၊ ၎င်း၏ရောဂါဝေဒနာခံစားနေရသော စိတ်ထဲတွင် မနှစ်မြို့ဖွယ်ခံစားမှုများနှင့်အတူ၊ ရှောလုသည် ၎င်း၏လက်အောက်ခံများထဲမှ ဒါဝိဒ်ထံသို့ ထွက်ပြေးသွားသူများကို မြင်လျှင် ၎င်းတို့၏မျက်စိရှေ့တွင် သူမအောင်မြင်ခဲ့ကြောင်း သဘောပေါက်လာခဲ့သည်။ ကောင်းကင်၏တိတ်ဆိတ်မှုကြောင့် အလွန်စိတ်ဆိုးဒေါသထွက်နေသော ရှောလုသည် အကြောင်းပြန်လာရန် နည်းလမ်းတစ်ခုကို အတင်းရှာဖွေခဲ့သည်။

11. Bring me up Samuel. Why should Saul ask for Samuel above all others? The prophet had been the guide and mentor of the king, and had given several predictions at the time of Saul’s anointing that brought joy and peace when Saul saw them fulfilled. But as quickly as his despotic temperament began to show itself, his respect for divine counsel lessened. This attitude, in turn, developed into an indifference and even hatred, until the king neglected every administrative responsibility in his attempt to exterminate his rival. With the memory of David’s kindness on two different occasions still rankling in his diseased mind, Saul began to realize that he had failed in the eyes of many of his subjects whom he saw deserting him and fleeing to David. Greatly irritated because of Heaven’s silence, he sought some method of forcing a reply.

၁၂. သင်သည် ရှောလုဖြစ်သည်။ ထိုသတင်းအချက်အလက်သည် သဘာဝလွန်နည်းဖြင့် ပေးအပ်ခံခဲ့ရသည်—သို့သော် ဘုရားသခင်ထံမှ မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင်သည် ဝိညာဉ်ခေါ်ယူခြင်းကို ရွံရှာကြောင်း ထိုအလေ့အကျင့်တွင် ပါဝင်သူအားလုံးကို သေဒဏ်ပေးရန် အမိန့်ပေးခြင်းဖြင့် ပြသခဲ့သည် (ဝတ်ပြုရာကျမ်း ၂၀:၂၇)။ ဝိညာဉ်မဂ္ဂဇင်းများနှင့် တိုင်ပင်သူများပင် ဖြတ်တောက်ခံရမည် (ဝတ်ပြုရာကျမ်း ၂၀:၆)။ ထို့ကြောင့် ထိုဆက်သွယ်မှုသည် အခြားရင်းမြစ်တစ်ခုမှ ဖြစ်ပေါ်လာရမည်။ သေသူများ၏ဝိညာဉ်များသည် အသက်ရှင်သူများနှင့် ဆက်သွယ်ရန် ပြန်လည်လာရောက်သည်ဟု ယုံကြည်သူများရှိသည်။ ၎င်းတို့သည် ရှမူဧလ၏ဝိညာဉ်သည် မဂ္ဂဇင်း၏ခေါ်ဆိုမှုကို တုံ့ပြန်ခဲ့သည်ဟု ထိန်းသိမ်းကြမည်။ သို့သော် ရှမူဧလထံမှ ပရောဖက်အဖြစ် ဆက်သွယ်မှုတစ်ခုသည် ဘုရားသခင်ထံမှ သွယ်ဝိုက်သောဆက်သွယ်မှုတစ်ခုဖြစ်လိမ့်မည်၊ သို့သော် သခင်ဘုရားသည် ရှောလုနှင့် ဆက်သွယ်ရန် ငြင်းဆိုခဲ့ကြောင်း ရှင်းလင်းစွာဖော်ပြထားသည် (၁ရှမူဧလ ၂၈:၆)။ ရှောလုသည် “ဝိညာဉ်တစ်ခုနှင့် တိုင်ပင်ရန် အကြံဉာဏ်တောင်းခံခြင်းနှင့် သခင်ဘုရားထံမှ မမေးမြန်းခြင်းကြောင့်” အသတ်ခံခဲ့ရသည် (၁ရာဇဝင် ၁၀:၁၃, ၁၄)။

12. Thou art Saul. The information was supernaturally imparted—however, not by God. God had shown His abhorrence of the practice of necromancy by ordering the death of all who engaged in it (Lev. 20:27). Even those who consulted spiritualistic mediums were to be cut off (Lev. 20:6). Hence the communication must have come from some other source. There are those who hold that the spirits of the dead return to commune with the living. These would maintain that the spirit of Samuel responded to the summons of the medium. But a communication from Samuel, speaking as a prophet, would indirectly be a communication from God, and it is expressly stated that the Lord refused to communicate with Saul (1 Sam. 28:6). Saul was slain, “for asking counsel of one that had a familiar spirit, to enquire of it; and enquired not of the Lord” (1 Chron. 10:13, 14).

သေသူများ၏ဝိညာဉ်များသည် အသက်ရှင်သူများနှင့် ဆက်သွယ်ရန် ပြန်လည်လာရောက်သည်ဟူသော သွန်သင်ချက်သည် လူ၏ဝိညာဉ်သည် သေပြီးနောက် သတိရှိသောအခြေအနေတွင် ရှိနေသည်ဟူသော ယုံကြည်မှုပေါ်တွင် အခြေခံထားသည်၊ ဤဝိညာဉ်သည် အမှန်တကယ်လူဖြစ်သည်ဟု ယူဆသည်။ သမ္မာကျမ်းသည် သေပြီးနောက် ဝိညာဉ်သည် ၎င်းကိုပေးသနားတော်မူသော ဘုရားသခင်ထံသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိသည်ဟု မသင်ကြားပေ (ဒေသနာ ၁၂:၇)၊ သို့သော် ဓမ္မဟောင်းကျမ်းသည် ဤဝိညာဉ်သည် သတိရှိသောအဖွဲ့အစည်းတစ်ခုဖြစ်သည်ဟု ပြတ်ပြတ်သားသား ငြင်းဆိုထားသည် (ယောဘ ၁၄:၂၁; ဆာလံ ၁၄၆:၄; ဒေသနာ ၉:၅, ၆)။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းသည်လည်း တူညီသောအဆုံးအမကို သင်ကြားသည်။ ယေရှုသည် ယုံကြည်သူသည် ၎င်း၏သခင်နှင့် ပြန်လည်ပေါင်းစည်းရမည့်အချိန်အဖြစ် သေခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ ၎င်း၏ဒုတိယအကြိမ်ကြွလာခြင်းကို ညွှန်ပြခဲ့သည် (ယောဟန် ၁၄:၁–၃)။ မဟုတ်ပါက၊ ယေရှုသည် ဝမ်းနည်းနေသော ၎င်း၏တပည့်များကို သေခြင်းသည် မကြာမီ ၎င်းတို့ကို ရောက်ရှိလာမည်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ကောင်းကင်နယ်ပယ်သို့ ချက်ချင်းသွားရောက်ကာ သူနှင့်အတူ ရှိနေမည်ဟူသော အတွေးဖြင့် အားပေးခဲ့ပေမည်။ ချစ်မြတ်နိုးသူများကို သင်္ဂြိုဟ်ထားသူများကို နှစ်သိမ့်ပြောဆိုရာတွင်၊ ပေါလုသည် အသက်ရှင်သူများသည် သေသူများထက် ဦးစားပေးမည်မဟုတ်ဘဲ၊ အားလုံးသည် ၎င်းတို့၏သခင်နှင့် တစ်ချိန်တည်းတွင် ပြန်လည်ပေါင်းစည်းရမည်ဟု အရေးပါစွာ ကြေညာခဲ့သည် (၁သက်သာလောနိမှတ်တမ်း ၄:၁၆, ၁၇)။

The teaching that the spirits of the dead return to communicate with the living is based on the belief that the spirit of man exists in a conscious state after death, that indeed this spirit is the real man. The Bible does not teach that the spirit, at death, returns unto God, who gave it (Eccl. 12:7), but the OT emphatically denies that this spirit is a conscious entity (Job 14:21; Ps. 146:4; Eccl. 9:5, 6). The NT teaches the same doctrine. Jesus pointed forward to His second coming and not to death as the time when the believer will be reunited with his Lord (John 14:1–3). Otherwise, Jesus might have comforted His sorrowing disciples with the thought that death would soon overtake them and that thus they would immediately go to the heavenly realms to be with Him. In speaking solace to those who had laid their loved ones to rest, Paul significantly declared that there was to be no precedence on the part of the living over the dead, but all would be reunited with their Lord at the same moment (1 Thess. 4:16, 17).

ထို့ကြောင့် ရှမူဧလ၏ဝိညာဉ်သည် ဤနေရာတွင် ရှောလုနှင့် ဆက်သွယ်ခြင်းမပြုခဲ့ကြောင်း ထင်ရှားသည်။ ထိုသတင်းအချက်အလက်အတွက် အခြားရင်းမြစ်တစ်ခုသာ ကျန်ရှိသည်။ သမ္မာကျမ်းသည် စာတန်နှင့် ၎င်း၏ကောင်းကင်တမန်များသည် သတင်းအချက်အလက်များကို ပေးအပ်နိုင်ပြီး ၎င်းတို့၏ပုံစံကို ပြောင်းလဲနိုင်သည့်စွမ်းရည်ရှိကြောင်း ဖော်ပြသည် (မဿဲ ၄:၁–၁၁; ၂ကောရိန္သု ၁၁:၁၃, ၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။ အင်ဒေါမြို့မှအမျိုးသမီးထံသို့ ပေါ်ထွက်လာသော ပုံရိပ်သည် ရှမူဧလကို စာတန်က အယောင်ဆောင်ထားခြင်းဖြစ်ပြီး၊ ပေးအပ်ခဲ့သော သတင်းစကားသည် မှောင်မိုက်သောမင်းသားထံမှ ဆင်းသက်လာခဲ့သည်။

It is evident, then, that the spirit of Samuel did not here communicate with Saul. There remains one other source for the intelligence. The Scriptures reveal that Satan and his angels have the ability to impart information and also to change their form (see Matt. 4:1–11; 2 Cor. 11:13, 14). The apparition that appeared to the woman of En-dor was a satanic impersonation of Samuel, and the message imparted had its origin in the prince of darkness.

ဝိညာဉ်ခေါ်ယူခြင်းဆိုင်ရာ ဖြစ်စဉ်များစွာတွင် လှည့်စားမှုနှင့် လက်သွက်ခြင်းများပါဝင်သော်လည်း၊ ဖြစ်စဉ်အားလုံးကို ဤအခြေခံဖြင့် ရှင်းပြလို့မရနိုင်ပါ။ ဝိညာဉ်ခေါ်ယူခြင်းများကို စုံစမ်းစစ်ဆေးသူများစွာသည် လှည့်စားမှု သို့မဟုတ် လူသိများသော သိပ္ပံဥပဒေများဖြင့် ရှင်းပြလို့မရနိုင်သော စွမ်းအားတစ်ခုရှိကြောင်း ဝန်ခံကြသည်။

Although much of the phenomena of spiritistic séances involves trickery and sleight of hand, not all phenomena can be explained on this basis. Many who have investigated séances admit the presence of a power that cannot be accounted for on the basis of trickery or of known scientific laws.

သမ္မာကျမ်းသည် နောက်ဆုံးသောနေ့ရက်များတွင် သဘာဝလွန်ထင်ရှားမှုများ တိုးပွားလာမည်ဟု ဟောကိန်းထုတ်ထားသည် (မဿဲ ၇:၂၂, ၂၃; ၂သက်သာလောနိမှတ်တမ်း ၂:၉; ဗျာဒိတ် ၁၃:၁၃, ၁၄; ၁၆:၁၄)။ ဤလှည့်စားမှုကိရိယာများကို ကာကွယ်ရန် တစ်ခုတည်းသောအကာအကွယ်မှာ သမ္မာကျမ်း၏အမှန်တရားများဖြင့် စိတ်ကို ကောင်းစွာခိုင်ခံ့ထားရန်ဖြစ်ပြီး၊ ထို့ကြောင့် လှည့်စားသူသည် ၎င်း၏အသွင်အပြင်တွင် အသိအမှတ်ပြုခံရမည်ဖြစ်သည်။ သေသူများ၏ သတိလစ်နေသောအခြေအနေအပေါ် ခိုင်မာသောယုံကြည်မှုသည် ဝိညာဉ်ခေါ်ယူသူများနှင့် ထွက်ခွာသွားသူများထံမှ ယူဆထားသော ဆက်သွယ်မှုများမှတစ်ဆင့် ရန်သူ၏ဝါဒဖြန့်ချိမှုကို အားမဲ့စေလိမ့်မည် (GC အခန်း ၃၄ ကိုကြည့်ပါ)။

The Scriptures predict an increase in supernatural manifestations in the last days (Matt. 7:22, 23; 2 Thess. 2:9; Rev. 13:13, 14; 16:14). The only safeguard against these delusive devices is to have the mind so well fortified with the truths of the Bible that the tempter will be recognized in his guise. A firm faith in the truth of the unconscious state of the dead will make powerless any attempt of the enemy to infiltrate his propaganda through spiritualistic mediums and supposed communications from the departed (see GC ch. 34).

အမျိုးသမီး၏ဝိညာဉ်သတင်းပေးသူသည် ရှောလု၏အသွင်ဖုံးကွယ်မှုကို ဖော်ထုတ်သော သတင်းအချက်အလက်ကို ထုတ်ဖော်ရာတွင် ဝမ်းမြှောက်ခဲ့ပြီး၊ ယခင်က သူတိတ်ဆိတ်စေရန် ကြိုးစားခဲ့သော ထိုစွမ်းအားထံသို့ အကူအညီတောင်းရန် ရှောလု၏ထူးဆန်းသောလမ်းကြောင်းကို ပြက်ယယ်ပြုခဲ့သည်။ စာတန်၏သဘာဝလွန်စွမ်းအားရှေ့တွင် ဘုရင်၏သတ္တိပြခြင်း၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် တရားမျှတသည်ဟု ခံစားမှု၊ နှင့် ဆင်ခြေအမျိုးမျိုးသည် လေထဲတွင် ဖြူးယောင်ကဲ့သို့ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။It appears that the woman’s spirit informer took delight in divulging the information that uncovered Saul’s disguise, and mocked the king’s strange course in finally coming for help to the very power he had thought formerly to silence. In the presence of the satanic supernatural power the king’s bravado, self-justification, and alibis of every description fled as chaff before the wind.

၁၃. ဘုရားများ။ ဟေဗြဲလို ’အိလိုဟင်း၊ ဤအမည်သည် စစ်မှန်သောဘုရား (တတိယတွဲ၊ စာမျက်နှာ ၁၇၀၊ ၁၇၁ ကိုကြည့်ပါ) အတွက် ၂,၅၀၀ ကျော်အကြိမ်ပေါင်းများစွာ အသုံးပြုခဲ့ပြီး၊ မမှန်ကန်သောဘုရားများအတွက်လည်း မကြာခဏအသုံးပြုသည် (ကမ္ဘာဦး ၃၅:၂; ထွက်မြောက်ရာ ၁၂:၁၂; ၂၀:၃; စသည်)။ ဘုရင်ခံဘာသာပြန်ကျမ်းသည် ဤစကားလုံးကို “တရားသူကြီးများ” ဟု သုံးကြိမ်ဘာသာပြန်ထားသည် (ထွက်မြောက်ရာ ၂၁:၆; ၂၂:၈, ၉)။ ဤစကားလုံးကို ဤနေရာတွင် တရားသူကြီးများဟုဘာသာပြန်ရန်ဖြစ်နိုင်သည်၊ ထို့ကြောင့် ထိုအမျိုးသမီးသည် “ငါသည် တရားသူကြီးများ မြေကြီးမှတက်လာသည်ကို မြင်သည်” ဟုပြောဆိုနိုင်သည်။ ၎င်းသည် ဆမ်ယူအယ်လ်ကို တရားသူကြီးအဖြစ် သတ်မှတ်ခြင်းနှင့် ညီညွတ်မည်ဖြစ်သည်။ ထိုအမျိုးသမီးသည် ဗဟုဝစ်ပုံစံကို အသုံးပြုခဲ့သော်လည်း၊ ရှောလုသည် အနည်းကိန်းကို နားလည်ပုံရသည်၊ အကြောင်းမှာ သူသည် “သူ၏ပုံသဏ္ဌာန်သည် မည်သို့ရှိသနည်း” ဟု မေးခဲ့သည်။ အခြားတစ်ဖက်တွင်၊ သူမသည် ’အိလိုဟင်း စကားလုံးကို ၎င်း၏ပို၍သာမန်အဓိပ္ပာယ်ဖြစ်သော “ဘုရားများ” ဟုအသုံးပြုခဲ့ပေမည်။

13. Gods. Heb. ’elohim, a title used more than 2,500 times of the true God (see Vol. I, pp. 170, 171), and frequently of false gods (Gen. 35:2; Ex. 12:12; 20:3; etc.). The KJV three times translates the word as “judges” (Ex. 21:6; 22:8, 9). It is possible that the word should be so translated here, thus making the woman say, “I see judges ascending from the earth.” This would be in harmony with the identification of Samuel as a judge. Though the woman used the plural form, Saul seems to have understood the singular, for he questioned, “What form is he of?” On the other hand, she may have used the word ’elohim in its more common sense, “gods.”

၁၄. မည်သည့်ပုံစံဖြင့်နည်း။ ရှောလု၏မေးခွန်းများနှင့်အတူ ထိုအမျိုးသမီး၏ဖြေကြားချက်များသည် သူကိုယ်တိုင်ထိုသရဲသေကောင်ကိုမမြင်ခဲ့ကြောင်း သက်သေထင်ရှားဖြစ်သည်။ သူသည် ထိုကြားခံအမျိုးသမီးနှင့် ကုလားကာဖြင့်ခွဲခြားထားပြီး သို့မဟုတ် သန်းခေါင်ယံလိုဏ်ဂူ၏အမှောင်ထဲတွင် သူမရှေ့တည့်တည့်တွင် ရပ်နေခဲ့ပေမည်။ သူမက ထိုသရဲသေကောင်ကိုဖော်ပြသောအခါ ရှောလုသည် “ထိုသူသည် ရှမွေလဖြစ်သည်” ဟု သိမြင်ခဲ့သည်။

14. What form? Saul’s questions, together with the woman’s replies, are in themselves evidence that he did not see the apparition himself. Perhaps he was separated from the medium by a curtain, or perhaps he was standing directly before her in the midnight darkness of the cave. When she described the apparition, Saul “perceived that it was Samuel.”

မန္တန်ဆရာတစ်ဦးအား ရှမွေလကို သူ၏အနားယူရာနေရာမှ ဆင့်ခေါ်ရန် ဘုရားသခင်၏အခွင့်အာဏာပေးအပ်ခြင်းဟု စိတ်ကူးယဉ်ရန်မှာ ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏မူအသီးသီးနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်လိမ့်မည်။ ဘုရားသခင်သည် မန္တန်ပညာကို တားမြစ်ထားသည့် (တရားဟောရာ ၁၈:၁၀–၁၂) ဖြစ်ပြီး၊ ထိုကြားခံအမျိုးသမီး၏တောင်းဆိုမှုကို လိုက်လျောပြီး သူ၏အိပ်ပျော်နေသော သူတော်စင် ရှမွေလကို အနှောင့်အယှက်ပေးမည်ဟု ယူဆရန်မှာ လုံးဝမဖြစ်နိုင်ပေ။ သို့သော် စာတန်သည် ယေရှုရှေ့တွင် တော၌ အလင်းတမန်အသွင်ဖြင့် ပေါ်ထွက်နိုင်သော တန်ခိုးရှိခဲ့သည့်အလျှင်၊ သူသို့မဟုတ် သူ၏အေးဂျင့်များသည် ခွင့်ပြုထားလျှင် ရှမွေလကို ပုံစံရော အသံပါ အတုယူနိုင်သည်။ စာတန်သည် ဤအခွင့်အရေးကို အသုံးပြုပြီး ရှောလု၏ကံကြမ္မာကို သောင်းကျန်းသံဖြင့် ပြက်ယယ်ပြုခဲ့သည်။ ဤမည်းမှောင်သောအတတ်ပညာ၏ ထောက်ခံသူများကို တစ်ချိန်က နှိပ်စက်ခဲ့သော ထိုလူသည် ယခုအခါ ထိုတန်ခိုးရှေ့တွင် ဒူးထောက်လျက် အကူအညီတောင်းခံနေရသည်။

It would be contrary to every principle of righteousness to imagine divine authority being given to a necromancer to summon Samuel from his place of rest. To think that God, who had placed His ban on necromancy (Deut. 18:10–12), would yield to the request of a medium, and disturb His sleeping saint, Samuel, would be wholly inconceivable. But as Satan had the power to appear before Jesus in the wilderness as an angel of light, so he or his agents could, if permitted, also impersonate Samuel, both in form and voice. The devil took this opportunity to taunt Saul with the irony of his fate. The very man who had once persecuted the exponents of this black art was now on his knees before that power, pleading for help.

၁၅။ ဆမ်ယူရယ်က ပြောသည်။ ဤအချက်ကို ဆမ်ယူရယ်ကိုယ်တိုင်ပြောခဲ့သည်ဟု အဓိပ္ပာယ်မဖော်ရပါ။ စာရေးသူသည် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သောအဖြစ်အပျက်များကို ဖြစ်ပုံပေါ်ပုံအတိုင်း ဖော်ပြထားခြင်းဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် ပုံပြင်တစ်ပုဒ်တွင် ပုံမှန်နည်းလမ်းဖြစ်သည်။ သမ္မာကျမ်းစာတွင် နေထွက်ခြင်းနှင့် နေဝင်ခြင်းအကြောင်းကိုလည်း ဖော်ပြထားပြီး၊ ကျွန်ုပ်တို့လည်း ထိုသို့ပြောဆိုကြသည်။ ထို့ပြင်၊ ထိုသို့ပြောဆိုခြင်းသည် ပုံပေါ်မှုများအကြောင်းပြောနေခြင်းသာဖြစ်သည်ဟု မည်သူမျှ လှည့်စားခံရခြင်း သို့မဟုတ် ရှုပ်ထွေးခြင်းမရှိပါ။ တကယ်တမ်းတွင်၊ နေသည် ထွက်ခြင်းနှင့်ဝင်ခြင်းမရှိပါ၊ အမှန်မှာ ကမ္ဘာသည် လှည့်ပတ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့ရှေ့ရှိ ကျမ်းပိုဒ်တွင် အကြောင်းအမျိုးမျိုးနှင့် အခြားကျမ်းပိုဒ်များနှင့် နှိုင်းယှဉ်ခြင်းအားဖြင့် ဆမ်ယူရယ်အဖြစ်ဟန်ဆောင်သူတစ်ဦးသည် ဤနေရာတွင် ဆမ်ယူရယ်ဟု သတ်မှတ်ထားသော စကားများကို ပြောဆိုနေခြင်းဖြစ်သည်ကို ရှင်းလင်းစေသည် (အခန်းကဏ္ဍ ၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။

15. Samuel said. This clause must not be interpreted as meaning that it was actually Samuel who spoke. The writer simply describes events as they appeared, which is the normal way in a narrative. The Bible also speaks of the sun as rising and setting, and so do we. Nor is anyone deceived or confused by the fact that we are thus speaking simply of appearances. Actually, the sun does not rise and set, rather the earth revolves. In the verse before us the context and a comparison with other scriptures make clear that an impersonation of Samuel was uttering the sayings here attributed to the deceased prophet (see on v. 12).

ငါ့ကိုခေါ်ထုတ်လော့။ အခန်းကဏ္ဍ ၁၁ ကိုကြည့်ပါ၊ ထိုနေရာတွင် “ခေါ်ထုတ်ခြင်း” ဟူသော စကားစုသည် နှစ်ကြိမ်ပေါ်ထွက်လာသည်။ ရှေးခေတ်လူများသည် ယေဘုယျအားဖြင့် သေသူများ၏နေရာထိုင်ခင်းအဖြစ် မြေအောက်ဒေသကို စိတ်ကူးယဉ်ထားကြသည်မှာ ထင်ရှားသည်။ ခရစ်ယာန်အများစုကိုင်စွဲထားသော ဖြောင့်မတ်သူသည် သေဆုံးသောအခါ ကောင်းကင်သို့တက်သွားသည်ဟူသော အယူအဆကို ဤရှေးခေတ်ကာလတွင် ကိုင်စွဲထားခဲ့ပါက၊ ဆမ်ယူရယ်ကို ခေါ်ယူရန်မှာ အောက်သို့ဆင်းလာစေရန်ဖြစ်လိမ့်မည်၊ ထို့ပြင် ဆမ်ယူရယ်အဖြစ်ဟန်ဆောင်သော ဝိညာဉ်သည် “အဘယ်ကြောင့် ငါ့ကိုအောက်သို့ခေါ်ဆောင်လာသနည်း” ဟု ပြောလိမ့်မည်။ ဤမှတ်တမ်းတွင်ရှိသော ဤအချက်တစ်ခုတည်းသည် ဖြောင့်မတ်သူသေသူများ၏ သတိရှိသောအခြေအနေဆိုင်ရာ အယူအဆကို ထောက်ခံသက်သေအဖြစ် ဤပုံပြင်ကို ဖယ်ထုတ်ရန် လုံလောက်သည်။

Bring me up. See v. 11, where the expression “bring up” twice occurs. Evidently the ancients, in general, envisioned a subterranean region as the dwelling place of the dead. If the doctrine held by most Christians, that a righteous man ascends to heaven at death, had been held in this ancient period, the summons would have been to bring Samuel down, and the spirit-impersonator of Samuel would have said, “Why have you brought me down?” This one point in the record is sufficient in itself to rule out this narrative as proof in behalf of the doctrine of the conscious state of the righteous dead.

၁၆. သင်၏ရန်သူ။ ဤစကားလုံးများသည် ၎င်းတို့၏ရေးသားသူကို ဖော်ပြသည်။ ဤနေရာတွင်နှင့် နောက်ဆက်တွဲကျမ်းပိုဒ်များတွင် ဖော်ပြထားသော ထုတ်ပြန်ချက်သည် စာတန်၏ထူးခြားသောနည်းလမ်းတစ်ခုကို သရုပ်ပြသည်။ သူ၏ကျဆုံးခြင်းမှစ၍ စာတန်သည် ဘုရားသခင်၏စရိုက်ကို မမှန်ကန်သောအရောင်များဖြင့် ပုံဖော်ရန် ကြိုးပမ်းခဲ့သည်။ သူသည် ဘုရားသခင်ကို လက်စားချေတတ်သော အာဏာရှင်အဖြစ် တင်ဆက်ပြီး၊ သူ့ကိုမကြောက်ရွံ့သူများအားလုံးကို ငရဲသို့ ပစ်ချသည်ဟု ဖော်ပြသည် (ဂျီစီ ၅၃၄ ကိုကြည့်ပါ)။ သူသည် လူများကို အပြစ်သို့ဆွဲဆောင်ပြီး၊ ထို့နောက် ၎င်းတို့၏အမှုကိစ္စကို လုံးဝမျှော်လင့်ချက်မရှိသည့်အလား တင်ဆက်သည်။ သူသည် ဘုရားသခင်ကို အပြစ်သားကိုခွင့်လွှတ်ရန် အနည်းငယ်မျှအကြောင်းပြချက်ရှိသမျှ လက်မခံလိုသူအဖြစ် ဖော်ပြသည်။ ဤသို့ဖြင့် သူသည် ဘုရားသခင်ကို လူတို့၏ရန်သူအဖြစ် ပုံဖော်သည်။ ဤအယူအဆသည် ဒေါသထွက်နေသောဘုရားကို ဖြည့်ဆည်းရန် ယဇ်ပူဇော်ခြင်း၏လိုအပ်မှုကို သင်ကြားပေးသော ရိုးရာဘာသာတရားများ၏အခြေခံဖြစ်သည်။ ဤအဆိုသည် ဘုရားသခင်သည် လူအားလုံးကို မေတ္တာထားပြီး၊ အပြစ်ရှိသူများကို ကယ်တင်ရန် အမြင့်ဆုံးသော ယဇ်ပူဇော်ခြင်းကို ပြုလုပ်လိုသော သမ္မာကျမ်းစာ၏သွန်သင်ချက်များနှင့် လုံးဝဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည် (ယောဟန် ၃း၁၆၊ ၂ပေတရု ၃း၉ ကိုကြည့်ပါ)။

16. Thine enemy. These words identify their author. The statement made here and in the following verses illustrates a characteristic device of the devil. Ever since his fall, Satan has endeavored to paint the character of God in false colors. He represents God as a revengeful tyrant, plunging into hell all those who do not fear Him (see GC 534). He lures men into sin and then presents their case as utterly hopeless. He represents God as unwilling to forgive the sinner as long as there is the least excuse for not receiving him. Thus he depicts God to men as their enemy. This concept lies at the basis of the heathen religions that teach the necessity of sacrifices to appease an angry God. How utterly contrary is such a doctrine to the teachings of the Scriptures, which represent God as exercising love to all, and willing to make a supreme sacrifice to save the guilty (John 3:16; 2 Peter 3:9).

၁၇. နိုင်ငံကိုဆုတ်ဖြဲခြင်း။ ကောင်းကင်မှအသံအဖြစ် ဟန်ဆောင်သော ဝိညာဉ်သည် ရှောလုအား ၎င်း၏ပြိုင်ဘက်ထံ သူ၏မင်းဧကရာဇ်ဦးရစ်ဖြည့်သွားမည်ဟု လှောင်ပြောင်ပြောဆိုခဲ့သည်။ စာတန်သည် ရှောလု၏လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များကို ဒါဝိဒ်အပေါ် ရှောလု၏ရန်ငြိုးဖွဲ့မှုကို နှိုးဆွရန် လှုံ့ဆော်ခဲ့ပြီး၊ ထို့နောက် ရှောလုကာကွယ်ရန် အချိန်ကြာရှည်တိုက်ပွဲဝင်ခဲ့သော အရာကို ပြီးမြောက်သည်ဟု ကြေငြာခြင်းဖြင့် သူ၏ဒေါသကို ခါးသီးမှုအဖြစ် ပြောင်းလဲခဲ့သည်။ သူသည် ဒါဝိဒ်သည် ဖိလိတ္တိလူမျိုးများနှင့်အတူရှိနေသည်ကို ကြားခဲ့ပြီး (ပီပီ ၆၇၅ ကိုကြည့်ပါ)၊ ယခုအခါ သခင်ဘုရား၏ရန်သူများသည် သူ့ကိုအောင်နိုင်ပြီး နိုင်ငံကို ဒါဝိဒ်ထံပေးအပ်မည်ဟု စိတ်ကူးပုံဖော်ခဲ့ပေမည်။

17. Rent the kingdom. The spirit, posing as a voice from heaven, taunted Saul by telling him that his crown would go to his rival. Satan inspired Saul’s associates to stir up the king’s animosity against David, and then turned his gall to wormwood by announcing, as accomplished, the very thing Saul had fought so long to prevent. He had heard of David’s being with the Philistines (PP 675), and now probably envisioned the enemies of the Lord as conquering him and giving the kingdom to David.

၁၈။ ထာဝရဘုရား။ ရှောလု၏ အမာလက်နှင့်ဆက်ဆံရာတွင် မနာခံမှုကို လှုံ့ဆော်ပေးသော အတွေးများကို စာတန်က လှုံ့ဆော်ခဲ့သော်လည်း၊ ယခုအခါ သူသည် ထာဝရဘုရား၏နာမတော်ဖြင့် ဘုရင်ကို အပြစ်တင်ရှုတ်ချခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်သည် စာတန်၏နည်းဗျူဟာများကို အသုံးပြုနေသည်ဟု ဖော်ပြခံရသည်။ ဘုရားသခင်သည် ရှောလု၏ရန်သူအဖြစ် အမှန်တကယ်ပြောင်းလဲမသွားခဲ့ပေ။ သူသည် ကြဲသောအရာနှင့် အတူတူဖြစ်သော ရိတ်သိမ်းမှုကို ခွင့်ပြုနေရုံသာဖြစ်သည်။ ရှောလု၏လက်ရှိဆင်းရဲဒုက္ခသည် သူ၏ကိုယ်ပိုင်ရွေးချယ်မှု၏ရလဒ်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို ဘေးဒုက္ခမှကယ်တင်ရန် သတိပေးချက်များနှင့် အကြံဉာဏ်များကို အကြိမ်ကြိမ်ပေးပို့ခဲ့သော်လည်း၊ ရှောလုသည် သူ၏အကန့်အသတ်ရှိသော ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ဘုရားသခင်၏ညွှန်ကြားချက်နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ပြုလုပ်ရန် ဆက်လက်ပြုလုပ်ခဲ့သည်။

18. Hath the Lord. Though Satan inspired the thoughts that prompted Saul’s disobedience in his dealings with Amalek, he now hurled condemnation at the king in the name of the Lord. Thus God was represented as employing the same tactics as Satan. God had not actually become Saul’s enemy. He was merely permitting the harvest to be of the same quality as the sowing. Saul’s present plight was the result of his own choice. God had endeavored to save him from disaster by sending repeated warnings and counsels, but Saul persisted in placing his finite judgment in opposition to divine instruction.

၁၉။ ဖိလိသတိလူမျိုးများ၏။ ရှောလုသည် ရန်သူ၏လက်ထဲသို့ ကိုယ်ကိုကိုယ်လျှော့ချရင်း ဆော့ကစားခဲ့သောကြောင့်၊ စာတန်သည် ဤအခွင့်အရေးကို အသုံးပြု၍ သူ့ကို လှောင်ပြောင်ကာ စိတ်ဓာတ်ကျစေခဲ့သည်။ တိုက်ပွဲများနီးကပ်လာချိန်တွင်၊ စာတန်သည် ရှောလုအား သူရှုံးနိမ့်ပြီးသည်ဟု ခံစားရစေခဲ့သည်။ အမှန်တကယ်တွင်၊ ထာဝရဘုရားသည် ယခုအခါ ဣသရေလကို မိဇပါတွင် ကယ်တင်ခဲ့သည့်အတိုင်း (အခန်း ၇:၁၀) အလွယ်တကူ ကယ်တင်နိုင်ခဲ့သည်။ သို့သော် ထိုအချိန်က ဣသရေလသည် ၎င်းတို့၏အပြစ်ကို ဝန်ခံပြီး “ထာဝရဘုရားထံ အော်ဟစ်ခဲ့သည်။” အကယ်၍ ရှောလုသည် သူ၏အပြစ်ကို ဝန်ခံခဲ့ပြီး၊ ဣသရေလလူအားလုံးကို စုရုံးကာ၊ သူ၏အားနည်းချက်ကို ၎င်းတို့အား ပြောပြပြီး၊ ထာဝရဘုရားထံ အပ်နှံမှုအသစ်ဖြင့် တပ်ဖွဲ့ကို ဦးဆောင်ခဲ့ပါမူ၊ တိုက်ပွဲ၏ရလဒ်သည် အလွန်ကွဲပြားနိုင်ခဲ့သည်။ ဘုရင်ရှေ့တွင် ခွင့်လွှတ်မှုမည်သည့်အရာမျှ မျှော်လင့်ချက်မရှိသည့်ပုံစံနှင့် ဘုရားသခင်ကို ဆန့်ကျင်သော သူ၏ပုန်ကန်မှု၏ ကြီးမားမှုကို ထိန်းထားခြင်းဖြင့်၊ စာတန်သည် ရှောလုကို လုံးဝစိတ်ဓာတ်ကျစေပြီး သူ့ကို ပျက်စီးခြင်းသို့ ဦးဆောင်သွားခဲ့သည်။

19. Of the Philistines. Because Saul voluntarily debased himself by playing into the hands of the adversary, Satan used this opportunity to taunt and discourage him. With the battle impending, Satan made Saul feel that he had lost. Actually the Lord might as readily have saved Israel now as He had at Mizpah (ch. 7:10). But at that time Israel confessed their sin and “cried unto the Lord.” Had Saul confessed his sin, gathered all Israel together, told them of his weakness, and led the host in a renewed dedication to the Lord, the outcome of the battle might have been vastly different. By holding before the king the apparent hopelessness of any pardon, and the vastness of his rebellion against God, Satan succeeded in completely discouraging Saul and leading him on to his ruin.

၂၀။ ချက်ချင်း။ စကားလုံးအရ “အလျင်စလို” ဟူ၍ဖြစ်သည်။ ဤလုပ်ရပ်သည် မလိုလားအပ်ဘဲ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သောကြောင့်၊ အဓိပ္ပါယ်မှာ ကြောက်မက်ဖွယ်သတင်းကို ကြားရပြီးသိပ်မကြာမီ သူပြိုလဲသွားခြင်းဖြစ်သည်။

20. Straightway. Literally, “hastened.” Since the action was involuntary, the meaning would be that within a brief period of hearing the dread message he collapsed.

တစ်လျှောက်လုံး။ စကားလုံးအရ “သူ၏အရပ်အမောင်း၏ ပြည့်စုံမှု” ဟူ၍ဖြစ်သည်။ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာဖိစီးမှုနှင့် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာစိုးရိမ်ပူပန်မှု၊ နောက်ဆုံးတွင် သူ၏ရှုံးနိမ့်မှုနှင့် သေဆုံးမှုနီးကပ်လာသည့် ကြောက်မက်ဖွယ်သတင်းတို့က သူ့ကို အလွန်အားနည်းစေခဲ့ပြီး သူ၏ခန္ဓာကိုယ်သည် သူ့ကို မထိန်းနိုင်တော့ပေ။

All along. Literally, “the fullness of his stature.” The physical strain and mental worry, and finally the terrible news of his impending defeat and death, so unnerved him that his body failed him.

၂၅။ ၎င်းတို့ထသောသည်။ ယုဒသကဲ့သို့ပင်၊ ရှောလုသည် ညအချိန်ထဲသို့ ထွက်သွားခဲ့သည်။ တစ်ယောက်တည်းကျန်ရစ်ခဲ့သော ထိုအမျိုးသမီးသည် ဘုရင်ကဲ့သို့ပင် စိတ်ပျက်အားငယ်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ရှောလုသည် ဒါဝိဒ်နှင့်ဆက်ဆံရာတွင် လှည့်စားမှုနှင့် သစ္စာဖောက်မှုများကျူးလွန်ခဲ့သည်။ ထိုည၏ဖြစ်ရပ်များအတွက် သူမ၏အသက်သည် ပေးဆပ်ရမည့်စျေးနှုန်းဖြစ်လာမည်ကို သူမမည်သို့သိနိုင်မည်နည်း။ ရှောလုသည် သူမ၏ဝန်ဆောင်မှုအတွက် ကျေးဇူးတင်စကားတစ်ခွန်းမှ ပြောဆိုရန် အလွန်ဖျားနာနေခဲ့သည်။ သူမတွင် ဆုတောင်းခြင်းနှင့် ယုံကြည်ခြင်း၏ နှစ်သိမ့်မှုမရှိခဲ့ပေ။ သူမသည် ဘုရင်ကို လှောင်ပြောင်ရန် လွတ်လပ်စွာပြုလုပ်နိုင်သော အာဏာတစ်ခု၏ ကျွန်ဖြစ်ခဲ့သည်။

25. They rose up. Like Judas, Saul went forth into the night. Left to herself, the medium was doubtless as distraught as was the king. Saul had been guilty of duplicity and treachery in his dealings with David. How did she know but that her life would be the price for the happenings of that night? Saul had been too sick to speak any word of appreciation for her services. She did not have the consolation of prayer and faith. She was the slave of a power that would be as free to taunt her as to taunt the king.

ellen g. white comments

1–25 PP 674-681

6–20 PP 683-689

1, 2 PP 674

4, 5 PP 675

6 PP 683

6, 7 PP 676

7 AA 290; Ev 608

7, 8 PP 683

9 GC 556

8–11 PP 679

12 PP 680

13, 14 PP 679

15–19 PP 680

20–25 PP 681

အခန်းကြီး - ၂၉

chapter 29

၁. ဒါဝိဒ်သည် ဖိလိတ္တိလူများနှင့်အတူ ချီတက်လာရာ၊ ၃. ၎င်းတို့၏မင်းသားများက သူ့ကို ခွင့်မပြုခဲ့ပေ။ ၆. အာခိရှသည် သူ၏သစ္စာရှိမှုကို ချီးမွမ်းပြီး သူ့ကို ပြန်လွှတ်လိုက်သည်။

1 David marching with the Philistines, 3 is disallowed by their princes. 6 Achish dismisseth him, with commendations of his fidelity.

၁. အဖက်။ မြို့အများအပြား၏ အမည်ဖြစ်သော်လည်း (အခန်းကြီး ၄:၁ ကိုကြည့်ပါ)၊ ဂိလဗောတောင်အနီးတွင် လူသိများသော နေရာတစ်ခုမဟုတ်ပေ။ အကယ်၍ အခန်းကြီး ၂၈ နှင့် ၂၉ သည် အချိန်စဉ်အတိုင်းဖြစ်ပါက၊ ဖိလိတ္တိလူများသည် ဣသရေလလူများနှင့် ဂိလဗောတွင် ဆန့်ကျင်ဘက်ရှိ ရှုနင်မြို့တွင် ဦးစွာတပ်ချခဲ့ပြီး (အခန်းကြီး ၂၈:၄)၊ ထို့နောက် အဖက်သို့ ပြောင်းရွှေ့ခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၂၉:၁)။ သို့သော် မြောက်ဘက်အဖက်နှင့် တောင်ဘက်အဖက်အကြား ကွဲပြားသော အမြင်များရှိသည်။ အကယ်၍ ရှောလု၏ အင်ဒေါလည်ပတ်မှု (အခန်းကြီး ၂၈:၃–၂၅) ပြီးနောက် ဇာတ်လမ်းသည် ဒါဝိဒ်အား အာခိရှမှ ဣသရေလတိုက်ရန် ဖိလိတ္တိလူများကို ကူညီရန် စစ်မှုထမ်းရန် ခေါ်ဆောင်ခံရသည့်နေရာ (အခန်းကြီး ၂၈:၂) မှ ဆက်လက်ပြီး၊ အခန်းကြီး ၂၉ တွင် ဖိလိတ္တိမင်းများက ၎င်းတို့၏တပ်များအားလုံးကို စုရုံးခဲ့သော အဖက်တွင် ဒါဝိဒ်ကို ထုတ်ပယ်ခြင်းဖြင့် ဆက်လက်ဖြစ်ပွားသည် (အခန်းကြီး ၂၉:၁)။ ၎င်းသည် ရှုနင်သို့မလာမီ ဖိလိတ္တိလူများ၏ စုရုံးမှုနှင့် တူညီပါက (အခန်းကြီး ၂၈:၄)၊ အဖက်သည် ဖိလိတ္တိပြည်မှ ရှုနင်သို့သွားရာ လမ်းကြောင်းပေါ်တွင်ရှိသော်လည်း ၎င်းနှင့် နီးကပ်စွာ မရှိပေ။ ထို့ကြောင့် အချို့က ၎င်းသည် ဖိလိတ္တိလူများက ဣသရေလကို တိုက်ခိုက်ပြီး သေတ္တာကို သိမ်းယူခဲ့သည့် (အခန်းကြီး ၄:၁) အန္တိပါထရစ်ဟု ယေဘုယျအားဖြင့် သတ်မှတ်ထားသော အဖက်ဖြစ်သည်ဟု ယူဆကြသည်။

1. Aphek. The name of several towns (see on ch. 4:1), but not of any known site near Mt. Gilboa, as would be implied, if chs. 28 and 29 are in chronological order: the Philistines camping first at Shunem opposite the Israelites on Gilboa (ch. 28:4), then moving to Aphek (ch. 29:1). But opinion is divided, in various reference books, between a northern Aphek and a southern one. If the narrative, after the story of Saul’s Endor visit (ch. 28:3–25), turns back to resume the David story at the point where ch. 28:2 leaves off (David drafted by Achish to help the Philistines fight Israel), then ch. 29 continues thence with his dismissal by the Philistine lords at Aphek, where they “gathered together all their armies” (ch. 29:1). If this was the same gathering mentioned immediately preceding their coming to Shunem (ch. 28:4), Aphek was on the route from Philistia to Shunem but not necessarily near it. Hence many take it to be the Aphek generally identified with Antipatris, from which the Philistines had earlier attacked Israel (ch. 4:1) and taken the ark.

ယေဇရေလတွင်ရှိသော စမ်းရေတွင်း။ ယေဇရေလချိုင့်ဝှမ်းတွင် စမ်းရေတွင်းကြီးနှစ်ခုရှိသည်။ တစ်ခုမှာ ‘အိန်ဂျာလူဒ်’ ဟုလူသိများသော “ဟာရုတ်စမ်းရေတွင်း” ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် ဂိလဗောတောင်၏ ပခုံးတစ်ခုမှ မြောက်ဘက်ခံတပ်မှ ချိုင့်ဝှမ်းအထက်ရာပေါင်းများစွာတွင် ပန်းထွက်လာသည်။ နောက်တစ်ခုမှာ ချိုင့်ဝှမ်း၏အလယ်ဗဟိုတွင်ရှိသော ‘အိန်တုဘာအွန်’ ဖြစ်သည်။ ရှောလုသည် ‘အိန်ဂျာလူဒ်’ အထက်ရှိ တောင်ပခုံးတွင် ဆက်လက်နေထိုင်ပြီး၊ ချိုင့်ဝှမ်းမှ ဝင်ရောက်ရန်ခက်ခဲသော အနေအထားတွင်ရှိကာ၊ ဖိလိတ္တိလူများနှင့် ပိုနီးကပ်သော်လည်း နည်းဗျူဟာအရ အားသာချက်မပေးသော ‘အိန်တုဘာအွန်’ သို့ မဆင်းသွားဖွယ်ရှိသည်။

Fountain which is in Jezreel. There were two large springs in the Valley of Jezreel; one, ‘Ain Jālūd, known as the “well of Harod,” spurting forth from the north palisade of one of the shoulders of Mt. Gilboa, hundreds of feet above the valley, and the other, ‘Ain Ṭuba‘ūn, in the heart of the valley. It seems more likely that Saul would remain on the shoulder of the mountain above ‘Ain Jālūd, a position largely inaccessible from the valley, and not go down to ‘Ain Ṭuba‘ūn, which, while nearer to the Philistines, would not give him any tactical advantage.

၃. ဤဟေဗြဲလူများသည် ဤနေရာတွင် ဘာလုပ်နေသနည်း။ ဒါဝိဒ်အတွက် ဤမေးမြန်းမှုသည် ထိတ်လန့်ဖွယ်ဆုံးမမှုတစ်ခုအဖြစ် ရောက်ရှိလာသင့်သည်။ သူသည် ၎င်း၏ပြည်သူများ၏ ရန်သူများစခန်းတွင် လုံးဝမသင့်လျော်သော နေရာတွင်ရှိခဲ့သည်။ သူသည် ဖိလိတ္တိလူများထဲတွင် ခိုလှုံရာရှာမနေသင့်ခဲ့ပေ။ ဤခြေလှမ်းကို ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုမရှာဘဲ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ ယခုအခါ အကြပ်အတည်းရောက်ရှိလာနေသည်။ ဒါဝိဒ်သည် အလွန်အခက်အခဲထဲတွင် ရှိနေခဲ့သည်။ သူသည် ၎င်း၏ညီအစ်ကိုများကို လက်နက်ကိုင်ဆန့်ကျင်ရန် မလိုလားခဲ့ပေ။

3. What do these Hebrews here? To David such an inquiry should have come as a stunning rebuke. He was entirely out of place in the camp of the enemies of his own people. He should not have sought refuge among the Philistines in the first place. The step had been taken without seeking divine guidance. Now the crisis was approaching. David was in great straits. He had no desire to take up arms against his brethren.

ငါသည် အပြစ်မတွေ့ရပါ။ အာခိရှသည် ဒါဝိဒ်၏စွမ်းရည်နှင့် ယုံကြည်ထိုက်မှုအပေါ် ယုံကြည်မှုဖော်ပြချက်နှင့် ဒါဝိဒ်ကိုယ်တိုင် ၎င်း၏လှည့်ဖြားမှုနှင့် မရိုးသားမှုကို ပြန်လည်သုံးသပ်သည့် သူ၏ကိုယ်ပိုင်အဆင့်သတ်မှတ်ချက်အကြား မည်မျှကွဲပြားမှုရှိခဲ့ရမည်နည်း။ ဘုရားသခင်သည် အခက်အခဲနှင့် ဒုက္ခရောက်နေသူများကို သနားကရုဏာပြသည်။ သူသည် လူသားများအား ၎င်းတို့၏အပြုအမူ၏အကျိုးဆက်များတွင် လုံးလုံးလျားလျားမထားခဲ့ရန် နူးညံ့စွာ လွတ်မြောက်ရာတံခါးကို ဖွင့်ပေးသည်။ နှိမ့်ချစွာ ဘုရားသခင်၏လမ်းညွှန်မှုကို လက်ခံလိုသူများသည် ၎င်းတို့၏အတွေ့အကြုံ၏ အမှောင်ဆုံးအခါများတွင် မမျှော်လင့်ထားသောနည်းလမ်းများမှ မထင်မှတ်ထားသော အရင်းအမြစ်များမှ ကယ်တင်မှုကို တွေ့ရှိလိမ့်မည်။ ဖိလိတ္တိမင်းများက ဒါဝိဦးစခန်းမှ ထုတ်ပယ်ရန် တောင်းဆိုမှုတွင်၊ ဘုရားသခင်သည် ၎င်း၏ကျွန်ကို ကယ်တင်ရန် လုပ်ဆောင်နေခဲ့သည်။

I have found no fault. What a contrast there must have been between Achish’ expression of confidence in David’s ability and trustworthiness and the latter’s estimate of himself as he looked back on his duplicity and dishonesty! God pities those in perplexity and distress! He tenderly opens the door of escape that men may not be left wholly to the consequences of their conduct. He mercifully changes foolish blunders into steppingstones to success! Those who are willing to accept divine guidance in all humility, will find deliverance coming from unexpected sources in unlooked-for ways, and in the darkest hours of their experience. In the demand of these Philistine lords for the ousting of David from the camp, God was working for the deliverance of His servant.

၄. ဤသူကို ပြန်ပို့ပါ။ စကားလုံးအတိုင်း “ထိုသူကို ပြန်ပို့စေလော့!” ဟီဘရူးတွင် “ဤ” ဟူသောစကားလုံးမပါ။ မင်းများသည် အာခိရှ၏လုံးရဲဘက်ကို ရည်ညွှန်းရာတွင် ရိုသေစွာပြောဆိုခဲ့သော်လည်း၊ ဒါဝိဒ်၏ရှိနေမှုအပေါ် ၎င်းတို့၏နှလုံးထဲတွင် မကျေမနပ်မှုကြီးစွာ ရှိနေသည်ကို စကားအသုံးအနှုန်းက ဖော်ပြသည်။

4. Make this fellow return. Literally, “cause the man to return!” The word “this” is not in the Hebrew. The lords were respectful to Achish in referring to his associate, but the wording indicates there was great resentment in their hearts over David’s presence.

၆. ထာဝရဘုရားအသက်ရှင်တော်မူသည်အတိုင်း။ စကားလုံးအတိုင်း “ယေဟောဝါအသက်ရှင်တော်မူ သည်အတိုင်း”။ ဤသည်မှာ တစ်ဆိတ်ဘုရင်တစ်ဦးထံမှ ထွက်ပေါ်လာသော ထူးခြားသောဖော်ပြ ချက်ဖစ်သည်။ အချို့က အာခိရှသည် ဒါဝိဒ်နှင့်ဆက်နွယ်မှုမှတစ်ဆင့် ဟေဗြဲလူများ၏ဘာသာတရား ကို ဆွဲဆောင်ခံခဲ့ရပြီး၊ ဒါနိယေလနှင့် ၎င်း၏အပေါင်းအဖော်များ၏ သြဇာလွှမ်းမိုးမှုမှတစ်ဆင့် နေဗုခဒ်နေဇာသည် “ကောင်းကင်ဘုရင်” ကို ချီးမွမ်းရန် ဦးဆောင်ခံခဲ့ရသည်ကဲ့သို့ဖြစ်သည်ဟု ယူဆကြသည် (ဒါနိယေလ ၄:၃၇)။ အချို့ကမူ ဤကျိန်ဆိုချက်သည် အာခိရှအမှန်တကယ်ပြောခဲ့ သည်ကို ပြန်လည်ပြင်ဆင်ထားသော အစားထိုးမှုသာဖြစ်သည်ဟု ယူဆကြသည်။ ဒါဝိဒ်သည် ၎င်း၏အပြုအမူဖြင့် အာခိရှအပေါ် လေးနက်သောအထင်ကြီးမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်ကို ငြင်းမရနိုင် ပေ။ ဘုရင်သည် ဒါဝိဒ်၏ဖြောင့်မတ်သောဘဝကို သုံးကြိမ်တိုင်တိုင် အာရုံစိုက်ပြောဆိုခဲ့သည် (၁ရှမူဧလ ၂၉:၃, ၆, ၉)၊ တစ်ကြိမ်တွင် သူ့ကို “ဘုရားသခင်၏ကောင်းကင်တမန်” နှင့် နှိုင်းယှဉ်ခဲ့ သည် (၁ရှမူဧလ ၂၉:၉)။

6. As the Lord liveth. Literally, “as Jehovah liveth.” This is a remarkable statement to come from a heathen king. Some have suggested that Achish may have been attracted to the religion of the Hebrews through his association with David, as Nebuchadnezzar was led to extol the “King of heaven” through the influence of Daniel and his companions (Dan. 4:37). Others see in the oath merely an adapted substitution for what Achish actually did say. It cannot be denied that David by his behavior made a profound impression upon Achish. Thrice the king calls attention to the uprightness of David’s life (1 Sam. 29:3, 6, 9), in the one instance comparing him to “an angel of God” (1 Sam. 29:9).

၈. ငါဘာလုပ်ခဲ့သနည်း။ ဒါဝိဒ်သည် ၎င်း၏ဒုက္ခကို ဖယ်ရှားပေးသော မမျှော်လင့်ထားသည့် အဖြစ်အပျက်များကြောင့် စိတ်လှုပ်ရှားခဲ့သည်။ သို့သော် ၎င်း၏ခံစားချက်များကို မဖယ်ဝှက်ရန်၊ ဤရိုင်းစိုင်းသော ထုတ်ပယ်မှုကြောင့် သူမတရားသဖြင့် ဆက်ဆံခံရသည်ဟူသော အထင်ကို ဖော်ပြရန် ဘုရင်ထံသို့ ဤရှောင်တိမ်းမေးခွန်းကို ထုတ်ဖော်ပြောဆိုခဲ့သည် (PP ၆၉၁ ကိုကြည့်ပါ)။

8. What have I done? David was thrilled at the unexpected turn of events that extricated him from his dilemma. However, in order not to betray his feelings, he directed this evasive question at the king as if to convey the impression that he was being wronged by this rude dismissal (see PP 691).

စိတ်ဓာတ်ကျသောအချိန်တွင်၊ မည်သည့်လမ်းကို လှည့်ရမည်မသိဘဲ၊ ဒါဝိဒ်သည် ပြင်ပအကူအညီမပါဘဲ လုံးဝလွတ်မြောက်နိုင်စွမ်းမရှိသော ဒုက္ခတစ်ခုထဲသို့ ၎င်း၏ခြေလှမ်းများကို ဦးတည်ခဲ့သည်။ အကယ်၍ သူသည် အာခိကို စွန့်ခွာပြီး ဖိလိတ္ထိလူမျိုးများကို တိုက်ပွဲတွင် ဆန့်ကျင်လျှင်၊ ဖိလိတ္ထိခေါင်းဆောင်များ၏ စွပ်စွဲချက်များသည် မှန်ကန်ကြောင်း သက်သေပြလိမ့်မည်။ အကယ်၍ သူသည် ဣသရေလကို ဆန့်ကျင်တိုက်ခိုက်လျှင်၊ သခင်ဘုရား၏ဘိသိက်ခံထားသူကို ဆန့်ကျင်တိုက်ခိုက်ပြီး၊ ၎င်း၏ဇာတိမြေကို နိုင်ငံခြားသားများက သိမ်းပိုက်အုပ်ချုပ်ရန် ကူညီပေးလိမ့်မည် (PP ၆၉၀ ကိုကြည့်ပါ)။ ဖိလိတ္ထိလူမျိုးများ၏ မနာလိုမှုနှင့် ရန်ငြိုးထားမှုကို အသုံးပြု၍ တိုက်ပွဲမည်သို့ပင်ဖြစ်ပျက်စေကာမူ အရှက်တကွဲမှ လွတ်မြောက်ရန် တံခါးဖွင့်ပေးသော သခင်ဘုရားသည် မည်မျှကရုဏာထားတော်မူသနည်း။

In a moment of discouragement, and not knowing which way to turn, David had taken steps that placed him in a dilemma from which he was totally unable to escape without outside help. If he deserted Achish and turned against the Philistines in battle, he would prove the truth of the Philistine lords’ accusations. If he fought against Israel, he would fight against the Lord’s anointed and help foreigners to subjugate his own native country (see PP 690). How merciful was the Lord in using the ill will and animosity of the Philistines to open the door for his release from disgrace, whichever way the battle turned!

ဒါဝိဒ်သည် ယုဒပြည်၌ ဆက်လက်နေထိုင်ခဲ့လျှင် မည်မျှပို၍သာလျှင်ကောင်းမည်ကို သဘောပေါက်ခဲ့သည်။ ၎င်း၏နှလုံးသားထဲတွင် ဘုရားသခင်အပေါ် သစ္စာရှိရန် အခြားအရာအားလုံးထက် အလိုရှိခဲ့ခြင်းမရှိခဲ့လျှင်၊ သခင်ဘုရားသည် ဤလွတ်မြောက်မှုကို ၎င်းအတွက် ပြုလုပ်ပေးနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ ဒါဝိဒ်၏အပြစ်များသည် တရားမျှတမှုလမ်းကြောင်းမှ သတိရှိရှိ ဆန္ဒအလျောက် ထွက်ခွာမှုများမဟုတ်ဘဲ၊ ယုံကြည်မှုအားနည်းခြင်းနှင့် ဆုံးဖြတ်မှုများတွင် အမှားများဖြစ်သည်။ သူသည် လျင်မြန်စွာ ဆုံးဖြတ်ချက်များချရန် တောင်းဆိုခံခဲ့ရပြီး၊ ကောင်းကင်သည် ၎င်း၏အတွေးများကို ထောက်ခံမည်ဟု ယုံကြည်လျက်၊ ဘုရားသခင်၏အကြောင်းပြချက်ကို အမြဲမစောင့်ဆိုင်းခဲ့ပေ။ ၎င်း၏နှလုံးသားအားလုံးဖြင့် သူသည် ကွဲပြားစွာပြုမူခဲ့လျှင် ကောင်းမည်ဟု ဆန္ဒရှိခဲ့ရမည်။ ယခု သူသည် ၎င်းကို ယုံကြည်ပြီး မိတ်ဆွေဖြစ်ခဲ့သော ကျေးဇူးတင်ရှိသော အိမ်ရှင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ရင်ဆိုင်နေရပြီး၊ နောက်ဆုံးတွင် နိုင်င Paul'sရေးဖိအားကြောင့် ၎င်းကို ထုတ်ပယ်ရမည်ဖြစ်သည်။ ဘုရင်၏ ယုံကြည်မှုနှင့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် တုံ့ပြန်သံကို နားထောင်စဉ်၊ ဒါဝိဒ်၏နှလုံးသည် ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်လှည့်ဖြားမှုအတွက် ရှက်ကြောက်မှုဖြင့် လောင်ကျွမ်းခဲ့ရပြီး၊ ၎င်း၏အပြစ်ကို မည်သို့ပင်ဖြစ်စေကာမူ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းပိတ်မိထားသော ထောင်ချောက်ကို ကရုဏာထားစွာ ဖျက်ဆီးပေးခဲ့သည်ဟူသော ကျေးဇူးတင်စိတ်ဖြင့် ထပ်မံစိတ်လှုပ်ရှားခဲ့ရသည်။

David realized how much better it would have been had he remained in Judah. Had it not been that in his heart he wanted above everything else to be true to God, the Lord could not have wrought this deliverance for him. David’s sins were not so much conscious and willful departures from the path of right, as weakness of faith and errors in judgment. He was called upon to make quick decisions, and did not always wait for a divine answer, trusting, perhaps, that Heaven would endorse his ideas. With all his heart he must have wished he had conducted himself differently. Now he was face to face with a gracious host who believed in him, had befriended him, but finally, because of political pressure, had to discharge him. As David listened to the king’s reply of confidence and love, his heart must have burned with the shame of his own dissembling, and also thrilled anew with thanksgiving that, in spite of his sin, God had mercifully broken the snare in which he had been caught!

၁၀. သင်၏သခင်၏ကျွန်များ။ စကားလုံးအတိုင်း “သင်၏သခင်အား အမှုထမ်းသူများ” ဟု ဆိုသည်။ ဤနေရာတွင် အခန်းကျမ်း ၄ တွင် “သခင်” ဟု ဘာသာပြန်ထားသော ‘အဒုန်’ ဟူသော စကားလုံးသည် အထက်တန်းကို ရည်ညွှန်းရန် သုံးသော သာမန်ဟေဗြဲစကားလုံးဖြစ်သည်။ ၎င်းကို ဖိလိတ္ထိခေါင်းဆောင်များအတွက် သုံးသော ‘ဆရင်’ ဟူသော စကားလုံးနှင့် မရောထွေးသင့်ပေ (အခန်းကျမ်း ၂, ၆, ၇)၊ မြို့ငါးမြို့အုပ်ချုပ်သူများ (အခန်း ၆:၁၇; တရားသူကြီးမှတ်တမ်း ၃:၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ‘ရှာ’ ဟူသော နောက်ထပ်စကားလုံးတစ်ခု၊ ယေဘုယျအားဖြင့် “မင်းသား” ဟု ဘာသာပြန်သည်၊ ၁ရှမူဧလ ၂၉:၃, ၄, ၉ တွင် တူညီသောအုပ်ချုပ်သူများကို ရည်ညွှန်းရာတွင် ‘ဆရင်’ နှင့် တူညီစွာ သုံးသည်။ ၁ရှမူဧလ ၂၉:၄, ၁၀ တွင် ‘အဒုန်’ သည် ရှောလုကို ရည်ညွှန်းပုံရပြီး၊ ၁ရှမူဧလ ၂၉:၈ တွင် ဒါဝိဒ်က အာခိကို ရည်ညွှန်းရန် ၎င်းကို သုံးသည်။ ဤစကားလုံးများ၏အသုံးပြုမှုသည် အာခိသည် ဒါဝိဒ်ကို ၎င်း၏အမှုထမ်းအဖြစ် မယူဆတော့ဘဲ၊ ဒါဝိဒ်သည် ဆန္ဒရှိလျှင် ဖိလိတ္ထိပြည်မှ ထွက်ခွာရန် လွတ်လပ်ခွင့်ရှိကြောင်း သိမ်မွေ့စွာ ညွှန်ပြခဲ့သည်ဟု အကြံပြုနိုင်သည်။

10. Thy master’s servants. Literally, “the servants of thy lord.” The word ’adon, translated “master” here and in v. 4, “lord” in v. 8, is the common Hebrew word for addressing a superior. It should not be confused with the word seren applied to the Philistine lords (vs. 2, 6, 7), the rulers over the five cities (ch. 6:17; see on Judges 3:3). Another word, śar, generally translated “prince,” is used synonymously with seren in 1 Sam. 29:3, 4, 9, in speaking of the same rulers. In 1 Sam. 29:4, 10, ’adon seems to apply to Saul, and in 1 Sam. 29:8 David uses it when speaking to Achish. The use of these terms may suggest that Achish did not consider David his vassal any longer, but delicately intimated that David was at liberty to leave Philistia if he so desired.

မနက်မိုးလင်းသည်နှင့်။ ဤသည်မှာ ဒါဝိဒ်အား မနက်မိုးလင်းချိန်တွင် ၎င်းနှင့် ၎င်း၏လူများသည် စခန်းတွင် ရှိနေသေးလျှင် မင်းသားများက ၎င်းတို့ကို သတ်ဖြတ်လိမ့်မည်ဟု သံတမန်ရေးရာ နည်းဖြင့် ပြောပြခြင်းဖြစ်ပေမည်။ ဒါဝိဒ်သည် ဤသို့သော တရားဝင်လွတ်မြောက်မှုကြောင့် အလွန်သက်သာရာရခဲ့သည်မှာ သံသယဖြစ်စရာမလိုပေ။ ယခု သူနှင့် ၎င်း၏အဖွဲ့သည် ရှောလုထံမှ ခိုလှုံရာပေးခဲ့သော အာခိ၏ကျေးဇူးကို မတန်ဖိုးထားခဲ့သည်ဟူသော ခံစားချက်မရှိတော့ပေ။ ဒါဝိဒ်သည် အိမ်သို့ပြန်လှည့်စဉ်၊ ဤသို့သော ဘုရားသခင်၏ကာကွယ်မှုနှင့် အံ့ဖွယ်လွတ်မြောက် မှုအတွက် ဘုရားသခင်ကို ချီးမွမ်းခဲ့သည်မှာ သံသယဖြစ်စရာမလိုပေ။

As soon as ye be up. This was probably a diplomatic way of telling David that if the morning light should find him and his men still in the camp, the princes would put them to death. No doubt David felt greatly relieved at such an official release. Now there could be no feeling that he and his company had failed to appreciate the kindness of Achish in granting them an asylum from Saul. As David started home, he no doubt praised God for such divine protection and miraculous deliverance.

ဤအခန်း၏ဇာတ်လမ်းသည် ဘုရားသခင်သည် ၎င်း၏သားသမီးများ၏ကယ်တင်မှုအတွက် လုပ်ဆောင်ပုံကို သရုပ်ပြသည်။ သူသည် လူများအား ၎င်း၏လမ်းကြောင်းများကို လက်ခံရန် ဆွဲဆောင်ရန် ကြိုးစားသော်လည်း၊ ၎င်းတို့ဆန္ဒရှိလျှင် ၎င်း၏အကြံပြုချက်များကို ငြင်းပယ်ရန် လွတ်လပ်ခွင့်ပေးထားသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်ကို အမှုထမ်းရန် မူလဆုံးဖြတ်ချက်တွင်သာ မက၊ ဘုရားသခင်၏မူများနှင့် သဟဇာတဖြစ်အောင် နေထိုင်ရန် ကြိုးစားနေသူတစ်ဦးမှ ပြုလုပ်ရန် တောင်းဆိုခံရသော အဓိကနှင့် အသေးစိတ်ရွေးချယ်မှုအားလုံးတွင်လည်း မှန်ကန်သည်။ အမှားများဖြစ်ပေါ်လာမည်မှာ မလွှဲမရှောင်သာဖြစ်ပြီး၊ ထိုရလဒ်များသည် ဆုံးဖြတ်မှုတွင် အမှားကို ဖော်ပြသည့် စမ်းသပ်ကွင်းများဖြစ်လာသည်။ ဒါဝိဒ်သည် ရှောလုထံမှ ကိုယ်ကိုကာကွယ်ရန်အခြေ ခံဖြင့် ဖိလိတ္ထိပြည်တွင် ခိုလှုံရာကို ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ ၎င်း၏ခံစားချက်များနှင့်အညီ လုပ်ဆောင်မှုများ ကို လိုက်လျောညီထွေဖြစ်စေရင်း၊ ကိုယ်ကျိုးစီးပွားမျိုး၏အစေ့များသည် လှည့်ဖြားမှုနှင့် မမှန်ကန် မှုများ၏ ရိတ်သိမ်းမှုကို မကြာမီ ထုတ်လုပ်ခဲ့သည်။ သို့သော် ဒါဝိဒ်သည် ၎င်း၏အမှားကို အသိအမှတ်ပြုခဲ့ပြီး နှလုံးသားထဲတွင် ဘုရားသခင်၏ပုံစံကို လိုက်နာရန် ကြိုးစားခဲ့သည်။ ဤသဘောထားသည် ဒါဝိဒ်ကိုယ်တိုင်၏ အမှားကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော အခက်အခဲတွင်ပင်၊ ဘုရားသခင်အား ၎င်းအား လွတ်မြောက်မှုယူဆောင်လာသော အခြေအနေများကို ပုံဖော်နိုင်စေ ခဲ့သည်။

The narrative of this chapter illustrates the manner in which God works for the salvation of His children. He seeks to persuade men to accept His ways, yet leaves them free to reject His suggestions if they wish. This is true, not only in the primary decision to serve God, but in all the major and minor choices that one who is seeking to live in harmony with the principles of God is called upon to make. It is inevitable that mistakes will be made, and the trials that result become proving grounds that reveal the error in judgment. David chose refuge in Philistia on the basis of self-protection from Saul. Suiting his actions to his feelings, he soon found the seeds of self-interest had produced a harvest of pretense and falsehood. But David acknowledged his error and at heart sought to follow the divine blueprint. This attitude enabled God to shape circumstances that brought deliverance to him, even though the difficulty in which David found himself was the result of his own mistake.

ellen g. white comments

1–11 PP 690, 691

3–10 PP 691

အခန်းကြီး - ၃၀

chapter 30

၁ အမာလက်လူများသည် ဇိလဂ်မြို့ကို ဖျက်ဆီးသည်။ ၄ ဒါဝိဒ်သည် အကြံဉာဏ်တောင်းခံပြီး ဘုရားသခင်ထံမှ သူတို့ကို လိုက်လံဖမ်းဆီးရန် အားပေးခံရသည်။ ၁၁ ပြန်လည်နိုးထလာသော အီဂျစ်လူတစ်ဦးမှတစ်ဆင့် သူသည် ရန်သူများထံသို့ ရောက်ရှိပြီး သိမ်းဆည်းခံရသမျှကို ပြန်လည်ရယူသည်။ ၂၂ ဒါဝိဒ်၏ ဥပဒေအရ သိမ်းဆည်းရရှိသော ပစ္စည်းများကို တိုက်ခိုက်သူများနှင့် ပစ္စည်းစောင့်သူများအကြား တန်းတူညီမျှ ခွဲဝေရသည်။ ၂၆ သူသည် သူ၏မိတ်ဆွေများထံသို့ လက်ဆောင်များ ပေးပို့သည်။

1 The Amalekites spoil Ziklag. 4 David asking counsel is encouraged by God to pursue them. 11 By the means of a revived Egyptian he is brought to the enemies, and recovereth all the spoil. 22 David’s law to divide the spoil equally between them that fight and them that keep the stuff. 26 He sendeth presents to his friends.

၁. တတိယမြောက်နေ့။ ဇိကလတ်မြို့၏ တိကျသောတည်နေရာကို မသိရသော်လည်း၊ ၎င်းသည် ဂါသပြည်နယ်အတွင်းတွင်ရှိသည်။ အချို့က ၎င်းကို ဂါဇာမြို့အရှေ့တောင်ဘက်ရှိ တဲလ်အယ်လ်-ခူဝေးလ်ဖေးဟု သတ်မှတ်ကြသည်။ ထိုသို့ဖြစ်ပါက၊ ၎င်းသည် ရှာရွန်လွင်ပြင်ရှိ အဖိတ်မြို့မှ မိုင် ၅၀ (ကီလိုမီတာ ၈၀.၅) ခန့်အကွာတွင်ရှိသည် (အခန်း ၂၉:၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ဒါဝိဒ်နှင့် သူ၏လူများသည် ၎င်းတို့ထုတ်ပယ်ခံရပြီးနောက် နောက်တစ်နေ့မှသာ ထွက်ခွာခဲ့ရသဖြင့်၊ ၎င်းတို့တွင် ဒုတိယမြောက်နေ့တစ်နေ့လုံးခရီးလှည့်ပြီးနောက် “တတိယမြောက်နေ့” တွင် ဇိကလတ်သို့ရောက်ရှိခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် ခရီးတစ်ခုလုံးကို နှစ်ဆင့်ဖြင့် ခရီးလှည့်ခဲ့ပေမည်။ ၎င်းသည် တစ်နေ့လျှင် မိုင် ၂၅ (ကီလိုမီတာ ၄၀) ပျမ်းမျှဖြစ်ပြီး၊ ဤအားထုတ်မှုသည် အချို့သောလူများ အမာလက်လူများကို လိုက်လံဖမ်းဆီးရာတွင် ပြင်းထန်စွာ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်မှုကို ခံစားရခြင်း၏ အကြောင်းရင်းဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၁၀)။

1. The third day. Although the exact site of Ziklag is not known, it was in the territory of Gath. Some identify it with Tell el–Khuweilfeh, southeast of Gaza. In that case it was about 50 mi. (80.5 km.) from the Aphek in the Plain of Sharon (see on ch. 29:1). Since David and his men did not leave until the day after their dismissal, they had only that second full day’s march before the “third day,” on which they arrived at Ziklag. Hence they probably marched the whole distance in two stages. This would average 25 mi. (40 km.) a day, and the exertion furnishes a reason for the utter exhaustion experienced by some of the men as they pressed on in pursuit of the Amalekites (v. 10).

၂. မည်သူ့ကိုမျှ မသတ်ဖြတ်ခဲ့။ ဤသည်မှာ သနားကရုဏာကြောင့်မဟုတ်ဘဲ၊ အမျိုးသမီးများနှင့် ကလေးများသည် ကျွန်များနှင့် အလုပ်သမများအဖြစ် ကောင်းမွန်သောစျေးနှုန်းရရှိမည်ဖြစ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ အရှေ့အလယ်ပိုင်းဒေသရှိ စစ်ပွဲဖြစ်ပွားနေသော နိုင်ငံများအကြားတွင် အမျိုးသမီးများနှင့် ကလေးများကို၊ အထူးသဖြင့် အပျိုမများနှင့် မိန်းကလေးများကို ထိန်းသိမ်းထားရန် ဓလေ့ထုံးတမ်းဖြစ်ပုံရသည် (တောလည်ရာ ၃၁:၁၅–၁၈၊ တရားသူကြီး ၂၁:၁–၂၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ဒါဝိဒ်သည် ဇိကလတ်မြို့ကို အကာအကွယ်မရှိဘဲ ထားခဲ့ခြင်းသည် မလျော်ကန်စွာ ဆောင်ရွက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

2. Slew not any. This was not because of mercy, but because the women and children would bring good prices as slaves and concubines. It seems to have been a custom among the warring nations of the Near East to preserve women and children, especially virgins and female children (see Num. 31:15–18; Judges 21:1–24). David had acted unwisely in leaving Ziklag without protection.

ဒါဝိဒ်သည် သူ၏မကြာသေးမီက သဲကန္တာရသို့ ခရီးသွားမှုများက ဓားပြများကို တစ်ခဏတာမျှ စီးနင်းဝင်ရောက်မှုများကို တားဆီးနိုင်မည်ဟု မျှော်လင့်ခဲ့ပေမည်။ သူသည် အာခိရှှနှင့်အတူ မြောက်ဘက်သို့သွားခြင်းဖြင့် ဖိလိတ္တိစစ်တပ်အပေါ် ဖြစ်နိုင်သမျှ ကောင်းမွန်သောအထင်အမြင်ဖြစ်စေရန် စိတ်အားထက်သန်ခဲ့သည်။ ဖိလိတ္တိတို့၏ မကြာသေးမီက ပြီးစီးခဲ့သော စစ်ဆင်ရေးသတင်းသည် သဲကန္တာရသို့ ဤမျှလျင်မြန်စွာ ရောက်ရှိသွားမည်ကို သူမထည့်တွက်ခဲ့ပုံရသည် (အခန်း ၂၇:၉ ကိုကြည့်ပါ)။

David was probably hoping that his recent trips into the desert had deterred marauders from attempting raids for a time. He was anxious to make as good an impression as possible on the Philistine host by going north with Achish. He had evidently not counted on the news of the Philistine campaign, recently completed, filtering through to the desert so quickly (see on ch. 27:9).

၅။ ယေဇရေလမိန်းမ။ “အဟိနောမ်ယေဇရေလမိန်းမ” သည် ဒါဝိဒ်၏သားဦးဖြစ်သော အမ္နုန်၏မိခင်ဖြစ်ပြီး၊ ထိုအမ္နုန်သည် နောက်ပိုင်းတွင် သူ၏မောင်နှမဖြစ်သူ တာမာကို ဖြားယောင်းခဲ့သည် (၂ ဆမ်မြူရယ် ၁၃)။ ပါလက်စတိုင်းတွင် ယေဇရေလမြို့ အနည်းဆုံး နှစ်မြို့ရှိခဲ့သည်။ တစ်မြို့မှာ ဣသခါတစ်နယ်တွင်ရှိပြီး (ယောရှုမှတ်စာ ၁၉:၁၈)၊ ထိုအချိန်တွင် ဣသရေလလူများသည် ဖိလိတ္တီလူများနှင့် တိုက်ခိုက်နေကြသည်။ နောက်တစ်မြို့မှာ ယုဒပြည်တွင်ရှိပြီး (ယောရှုမှတ်စာ ၁၅:၅၄-၅၆)၊ ဟေဗြုန်၊ မာအုန်၊ ဇိဖတို့နှင့် နီးကပ်စွာဆက်စပ်နေသည်။ အချို့က ဤယေဇရေလမြို့သည် ဇိဖနှင့် ကရမေလအကြားတွင် ယခုခေါ်သည့် ခါဘတ်တာရာမာဟု ယူဆကြသော်လည်း၊ ထိုနေရာသည် မသေချာပါ။

5. The Jezreelitess. “Ahinoam the Jezreelitess” was the mother of David’s first-born son Amnon, who later seduced his half sister Tamar (2 Sam. 13). There were at least two Jezreels in Palestine; one in the tribe of Issachar (Joshua 19:18), where the Israelites were then fighting against the Philistines; another in Judah (Joshua 15:54–56), closely associated with such places as Hebron, Maon, Ziph, etc. Some have located this Jezreel between Ziph and Carmel at a site now known as Khirbet Terrāma, but the site is uncertain.

၆။ စိတ်မကောင်းဖြစ်ခြင်း။ ဟေဗြဲဘာသာတွင် မာရာ၊ ဆိုလိုသည်မှာ “ခါးသီးခြင်း” ဖြစ်သည်။ မာရာဟူသောမူလစကားမှ ဆင်းသက်လာသော စကားများကို ထွက်မြောက်ရာ ၁၅:၂၃၊ ရုသ ၁:၂၀ တွင်ကြည့်ပါ။ လူများသည် ၎င်းတို့၏ခေါင်းဆောင်အား ခါးသီးစွာဆန့်ကျင်ခဲ့ခြင်းမှာ ဒါဝိဒ်သည် ၎င်းတို့၏အိမ်များကို ကာကွယ်မှုမရှိစွာ ထားခဲ့သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

6. Grieved. Heb. marah, literally, “was bitter.” See derivatives of the root marah in Ex. 15:23; Ruth 1:20. The bitterness of the men against their leader was evidently because David had left their home unprotected.

ထာဝရဘုရားထံတွင်။ ဒါဝိဒ်၏ယခုသဘောထားသည် အချိရှရှေ့တွင် လှည့်ဖြားနေခဲ့သော လများအတွင်း ၎င်း၏သဘောထားနှင့် လုံးဝကွဲပြားသည်။ သူသည် ယုဒပြည်မှ ထွက်ပြေးသွားခဲ့သော ကြီးမားသောအမှားအတွင်း ဘုရားသခင်၏ ကာကွယ်မှုကို ထင်ရှားစွာသက်သေခံခဲ့ပြီး၊ ယခု နှိမ့်ချသောစိတ်ဖြင့် သူသည် အကျပ်အတည်းသစ်ကို ရင်ဆိုင်ခဲ့သည်။ သူသည် “အားပေးခဲ့သည်”၊ ဆိုလိုသည်မှာ “အားဖြည့်ခဲ့သည်”၊ ၎င်း၏စိတ်နှလုံးကို ထာဝရဘုရားထံတွင် အားဖြည့်ခဲ့ပြီး၊ အဘီယာသာကို ခေါ်ယူ၍ ဥရိမ်နှင့်သုမ္မိမ်ဖြင့် ထာဝရဘုရားထံသို့ မေးမြန်းရန် ဆက်လက်ဆောင်ရွက်ခဲ့သည် (အခန်းကဏ္ဍ ၇)။ ၎င်းသည် ဖိလိတ္တီပြည်သို့ ထွက်ပြေးရန်စဉ်းစားနေစဉ် သူလိုက်နာသင့်သည့် လမ်းစဉ်ဖြစ်သည်။

In the Lord. David’s attitude now was entirely different from his attitude during the months of his duplicity before Achish. He had received unmistakable evidence of God’s protection during the time of his great blunder in running away from Judah, and now with humble heart he met the new crisis. He “encouraged,” literally, “strengthened,” his heart in the Lord, and proceeded to call on Abiathar to make inquiry of the Lord by means of the Urim and Thummim (v. 7). This is the course he should have followed when contemplating his flight to Philistia.

၉။ ဘေသောရ်ချောင်း။ ဂါရာမြို့အနီးမှ စီးဆင်းပြီး ဂါဇာအနီးရှိ မြေထဲပင်လယ်သို့ စီးဝင်သော ချောင်းဟု ယူဆရသည်။ ဇိကလတ်မှ ၎င်း၏အကွာအဝေးကို ဆုံးဖြတ်မရပါ၊ အကြောင်းမှာ ချောင်း၏ မြောက်ဘက်ဆုံးသို့မဟုတ် တောင်ဘက်ဆုံးဌာနခွဲကို ရည်ညွှန်းသည်ဖြစ်စေ မသိရှိရပါ။ ထို့ပြင်၊ ဇိကလတ်၏ တိကျသောတည်နေရာသည်လည်း မသိရှိရပါ။

9. The brook Besor. Thought to be the stream running past Gerar and emptying into the Mediterranean near Gaza. Its distance from Ziklag cannot be determined, for it is not known whether the northernmost or southernmost branch of the brook is referred to. Furthermore, the exact site of Ziklag is unknown.

၁၁။ အီဂျစ်လူတစ်ဦး။ ဤ “လူငယ်” သည် အီဂျစ်လူဖြစ်သည်ဟူသော အချက်သည် ဤဓားပြများ၏ စရိုက်ကို ထင်ရှားစွာ ဖော်ပြသည်။ ၎င်းတို့သည် ယုဒပြည်နှင့် ဖိလိတ္တီပြည်နယ်ကို ဝင်ရောက်စီးနင်းခဲ့သလို၊ အီဂျစ်ပြည်၏ အချို့သောနေရာများကိုလည်း ဝင်ရောက်စီးနင်းကာ ကျွန်အဖြစ်ရောင်းချရန် သုံ့ပန်းများကို ဖမ်းဆီးခဲ့သည်မှာ ထင်ရှားသည်။ မည်သည့်နိုင်ငံ သို့မဟုတ် အနွယ်မျှ ၎င်းတို့၏ ဖျက်ဆီးမှုမှ လုံခြုံမှုမရှိခဲ့ပါ။

11. An Egyptian. The fact that this “young man” was an Egyptian throws a lurid light on the character of these marauders. Even as they had raided Judah and the Philistine territory, they had evidently invaded parts of Egypt and taken captives to trade as slaves. No nation or tribe was safe from their depredations.

၁၂။ သုံးရက်သုံးည။ ဤလူငယ်သည် ဇိကလတ်မီးရှို့ဖျက်ဆီးခြင်းနှင့်ပတ်သက်သော သတင်းအချက်အလက်ကို သိရှိထားသည် (အခန်းကဏ္ဍ ၁၄)၊ ထို့ကြောင့် ဖျက်ဆီးမှုသည် အနည်းဆုံး သုံးရက်ခန့်ကြာသည်အထိ ဖြစ်ပျက်ခဲ့ရမည်၊ အကြောင်းမှာ သုံးရက်ခန့်က သူသည် သနားကရုဏာမရှိသော အနွယ်သားများက စွန့်ပစ်ခံခဲ့ရသည် (အခန်းကဏ္ဍ ၁၃)။ ထိုအချိန်သည် ဓားပြများအား ထွက်ပြေးရန်နှင့် လမ်းကြောင်းမရှိသော သဲကန္တာရတွင် ပုန်းအောင်းရန် လုံလောက်သောအချိန်ဖြစ်သည်။

12. Three days and three nights. Since the lad had the information concerning the burning of Ziklag (v. 14), the destruction must have taken place at least three days previously, for three days ago he had been abandoned by the pitiless tribesmen (v. 13). The time was sufficient to enable the marauders to make their escape and to hide themselves in the trackless desert.

၁၄။ ခရဿိလူမျိုးတို့၏တောင်ပိုင်း။ စကားအတိုင်း “ခရဿိလူမျိုးတို့၏ နဂဘ်”။ ခရဿိလူမျိုးများသည် အချို့က ခရီးတစ်လူမျိုးဖြစ်သည်ဟု ယူဆကြသည်။ ယဇရေလ ၂၅:၁၆ နှင့် ဇေဖနိယ ၂:၅ တို့ကို နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် ခရဿိလူမျိုးများသည် ဖိလိတ္တီပြည်၏ ကမ်းရိုးတန်းတစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကို သိမ်းပိုက်ထားသည်မှာ ထင်ရှားသည်။ ထင်ရှားစွာ တောင်ဘက်ပိုင်းဖြစ်ပြီး၊ အာမလက်လူမျိုးများသည် ရှုရ်သဲကန္တာရမှ ချဉ်းကပ်လာသောအခါ ၎င်းတို့ကို ဦးစွာရောက်ရှိခဲ့သည်။ ဇိကလတ်သည် ခရဿိလူမျိုးတို့၏ နယ်မြေအတွင်း သို့မဟုတ် နယ်မြေနှင့်ထိစပ်နေသည်။

14. South of the Cherethites. Literally, “the negeb of the Cherethites.” The Cherethites are believed by some to have been Cretans. A comparison of Eze. 25:16 and Zeph. 2:5, indicates that the Cherethites occupied part of the Philistine seacoast; evidently the southern part, for the Amalekites reached them first as they approached from the desert of Shur. Ziklag was either in, or adjacent to, the territory of the Cherethites.

ကာလပ်၏တောင်ပိုင်း။ ပိုမိုကောင်းမွန်စွာ “ကာလပ်၏ နဂဘ်”။ ကာလပ်ကဲနဇိလူ (ယောရှုမှတ်စာ ၁၄:၁၄) သည် ဟေဗြုန်အနီးရှိ ယုဒပြည်၏ ခွဲဝေပေးထားသော နယ်မြေတစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကို ခံယူခဲ့သည် (ယောရှုမှတ်စာ ၁၅:၁၃-၁၉)။ အာမလက်လူမျိုးများသည် အီဂျစ်ပြည်ဆီသို့ သဲကန္တာရတွင် နေထိုင်ကြသည် (၁ ဆမ်မြူရယ် ၁၅:၇)၊ ထို့ပြင် ကာလပ်လူမျိုးများသည် ခရဿိလူမျိုးများပြီးနောက် စီးနင်းခံရသည်ဟု ဖော်ပြထားသည့်အတွက်၊ ဝင်ရောက်စီးနင်းမှုသည် အနောက်မှ အရှေ့သို့ ဆက်လက်ဖြစ်ပွားခဲ့ပြီး၊ ခရဿိလူမျိုးတို့၏ နယ်စပ်ကို ဦးစွာထိခဲ့သည်ဟု ယူဆရသည်။ ထို့နောက် ဓားပြများသည် အရှေ့သို့ တိုးဝင်လာရင်း ခရဿိလူမျိုးသုံ့ပန်းများကို ဖမ်းဆီးခေါ်ဆောင်သွားခဲ့ပြီး၊ ဒါဝိဒ်သည် ၎င်း၏အိမ်ဒေသမှ မရှိနေကြောင်း သိရှိခဲ့ပြီး၊ ဇိကလတ်ကို ဖျက်ဆီးရန် အိမ်သို့ပြန်လှည့်ကာ၊ သုံ့ပန်းများနှင့်အတူ ရှုရ်သဲကန္တာရအတွင်းသို့ ပြန်လည်ထွက်ပြေးသွားခဲ့သည်။

South of Caleb. Better, “the negeb of Caleb.” Caleb the Kenezite (Joshua 14:14) was given a portion of Judah’s allotment near Hebron (Joshua 15:13–19). Since the Amalekites resided in the desert toward Egypt (1 Sam. 15:7), and since the Calebites are mentioned as being raided after the Cherethites, it is probable that the invasion proceeded from the west to the east, striking the border of the Cherethites first. Then as the marauders swept eastward, carrying with them the Cherethite prisoners, they probably learned of David’s absence from his home district, and decided to return home by way of Ziklag, to destroy it, and then to flee back into the depths of the desert of Shur with their captives.

၁၆. စားသောက်ခြင်း။ အမာလက်လူမျိုးများသည် ၎င်းတို့၏သိမ်းဆည်းရမိသောပစ္စည်းများကို အိုအေစစ်တစ်ခုတွင် ရပ်တန့်ပြီး ပွဲခံစားသောက်နေကြပုံသည် အာဗြဟံခေတ်က ဤဒေသတူညီသောနယ်မြေကို ဝင်ရောက်လုယက်ခဲ့သော မက်ဆိုပိုတေးမီးယားဘုရင်လေးဦးနှင့် နှိုင်းယှဉ်နိုင်သည် (ကမ္ဘာဦး ၁၄)။ ၎င်းတို့သည် လော့ခ်နှင့် ဆိုဒုံမြို့မှ အခြားသုံ့ပန်းများကို ဖမ်းဆီးပြီး အိမ်သို့ပြန်လှည့်ကာ ဟိုဘါအနီးတွင် (ကမ္ဘာဦး ၁၄:၁၅) ၎င်းတို့၏အောင်ပွဲကို ကျင်းပရန် ရပ်တန့်ခဲ့သည် (ပီပီ ၁၃၅ ကိုကြည့်ပါ)။ အရက်သေစာ၏သြဇာလွှမ်းမိုးမှုသည် ၎င်းတို့ကို ဒါဝိဒ်၏လျင်မြန်သောတိုက်ခိုက်မှုအတွက် လုံးဝပြင်ဆင်မထားနိုင်အောင် ဖြစ်စေခဲ့သည်။

16. Eating and drinking. The Amalekites, stopping by some oasis to feast on their spoils, may be compared to the four Mesopotamian kings who raided this same district in the days of Abraham (Gen. 14), and started home with Lot and other captives from Sodom, only to stop near Hobah (Gen. 14:15), to celebrate their victory (see PP 135). The influence of the liquor left them totally unprepared for David’s swift assault.

၁၇. လူငယ်လေးရာဦး။ ထွက်ပြေးလွတ်မြောက်သွားသူဦးရေသည် ဝင်ရောက်လုယက်မှုတွင်ပါဝင်ခဲ့သော တပ်ဖွဲ့၏အရွယ်အစားနှင့် ဒါဝိဒ်ရောက်ရှိလာချိန်တွင် ၎င်းတို့တွင်ရှိခဲ့သော တိရစ္ဆာန်များ၏ဦးရေကို ညွှန်ပြသည်။ ဒါဝိဒ်သည် ဘီဆောမြစ်ကမ်းတွင် ၎င်း၏ခရီးဆောင်ပစ္စည်းများကို ထားခဲ့ပြီး၊ လုယက်ပစ္စည်းများဖြင့် ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးဖြစ်နေသော တပ်ဖွဲ့ကို ကျော်လွှားနိုင်ခဲ့သည်။ ညတစ်ညလုံးနှင့် နောက်တစ်နေ့သို့ ဆက်လက်တိုက်ပွဲဝင်ရင်း၊ ဒါဝိဒ်သည် နောက်ဆုံးတွင် သုံ့ပန်းများကို လွှတ်ပေးကာ တိရစ္ဆာန်များကို စုစည်းပြီး ဇိလဂ်သို့ပြန်လည်သယ်ဆောင်ရန် ပစ္စည်းများကို စုဆောင်းခဲ့သည်။

17. Four hundred young men. The number that escaped is an index to the size of the host that took part in the raid, and of the number of stock they must have had with them when David came upon them. Having left his baggage at the brook Besor, David could outmaneuver the host encumbered with the loot. Fighting all through the night and on into the next day, David finally released the captives, herded the stock together, and collected the supplies for return to Ziklag.

၂၀. သိုးစုအားလုံး။ ဤကျမ်းပိုဒ်သည် အနည်းငယ်မရေရာသည်။ အက်အိတ်ဗွီဘာသာပြန်တွင် စာလုံးများကို စောင်းထားဖြင့် ဖြည့်စွမ်းထားသော်လည်း အကူအညီများစွာ မပေးနိုင်ခဲ့ပေ။ အယ်လ်အယ်က်စ်အယ်ကျမ်းသည် ဤကျမ်းပိုဒ်ကို “သူသည် သိုးစုအားလုံးနှင့် နွားစုများကို ယူဆောင်ပြီး လုယက်ပစ္စည်းများရှေ့တွင် ဦးဆောင်သွားခဲ့သည်။ ဤလုယက်ပစ္စည်းများအကြောင်း ပြောဆိုရာတွင်၊ ဤသည်မှာ ဒါဝိဒ်၏လုယက်ပစ္စည်းများဖြစ်သည်ဟု ဆိုခဲ့သည်” ဟု ဘာသာပြန်သည်။ ဟေဗြဲကျမ်းသည် ဒါဝိဒ်သည် ၎င်း၏အဖွဲ့အစည်းမှ ယခင်ပိုင်ဆိုင်ခဲ့သော နွားများနှင့် အခြားပစ္စည်းများကို ပြန်လည်ရယူခဲ့သည်ဟု ဖော်ပြပုံရသည်။ ထို့အပြင်၊ အမာလက်လူမျိုးများသည် ၎င်းတို့၏မကြာသေးမီက ဝင်ရောက်လုယက်မှုတွင် စုဆောင်းထားသော သိုးစုနှင့် နွားစုများလည်းရှိခဲ့သည်။ ၎င်းတို့ကို ဒါဝိဒ်၏လုယက်ပစ္စည်းများအဖြစ် သတ်မှတ်ပြီး ပြန်လည်ရယူထားသော နွားများရှေ့တွင် ရွှေ့ပြောင်းခဲ့သည်။

20. All the flocks. This verse is somewhat obscure. The words that the KJV supplies, as shown by the italics, do not offer much help. The LXX translates this verse, “And he took all the flocks, and the herds, and led them away before the spoils: and it was said of these spoils, These are the spoils of David.” The Hebrew seems to convey the idea that David recovered the cattle and other possessions that had formerly belonged to his company. In addition to these there were other large flocks and herds that the Amalekites had accumulated in their recent raiding expedition. These were designated as David’s spoils and moved ahead of the recovered cattle, as the party made its way home.

၂၄. တစ်ပုံစံတည်းခွဲဝေခြင်း။ ဣသရေလလူမျိုးများသည် မီကျန်လူမျိုးများနှင့် ပထမဆုံးတိုက်ပွဲဝင်ခဲ့စဉ်က လုယက်ပစ္စည်းများခွဲဝေရန် တိကျသောစနစ်တစ်ခုကို ချမှတ်ခဲ့သည်။ တပ်စခန်းမှ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းသာ စစ်မြေပြင်သို့ထွက်သွားခဲ့သော်လည်း၊ တိုက်ပွဲပြီးဆုံးပြီးနောက် ဘုရားသခင်သည် မောရှေအား လုယက်ပစ္စည်းများကို နှစ်ပိုင်းခွဲဝေရန် ညွှန်ကြားခဲ့သည်။ ဤသို့ဖြင့် စစ်သည်များနှင့် ပစ္စည်းများနှင့်အတူ ကျန်ရစ်သူများသည် တန်းတူခွဲဝေယူနိုင်ရန်ဖြစ်သည်။ လေဝိလူများအတွက်နှင့် သခင်ဘုရားအတွက် ပူဇော်သက္ကာအဖြစ် သတ်မှတ်ထားသော ပမာဏများကိုလည်း ခွဲထုတ်ရမည် (တော်လှန်ရာ ၃၁:၂၅–၅၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤအစီအစဉ်ကို အမြဲတစေ လိုက်နာခဲ့ခြင်းမရှိသော်လည်း၊ ဒါဝိဒ်ခေတ်မှစ၍ ၎င်းသည် ဣသရေလတွင် တည်ထောင်ထားသော စည်းမျဉ်းတစ်ခုအဖြစ် ပေါ်ပေါက်လာခဲ့သည်။

24. Part alike. A definite system for the distribution of spoils was imposed at the time Israel first fought the Midianites. Only a portion of the encampment went forth to war, but immediately after the battle the Lord instructed Moses to divide the booty into two parts, so that the warriors and those remaining with the stuff might share equally; definite amounts were also to be set aside for the Levites and for an offering to the Lord (see Num. 31:25–54). The plan was not always adhered to, but from David’s time on it appeared to be an established ordinance in Israel.

၂၆. လက်ဆောင်တစ်ခု။ ဒါဝိဒ်သည် ကိုယ်ကျိုးရှာသူဖြစ်ခြင်း သို့မဟုတ် စဉ်းစားဆင်ခြင်မှုကင်းမဲ့သူဖြစ်ခြင်းနှင့် ဝေးကွာသည်။ ၎င်း၏ပြေးလွှားနေရသောနှစ်များအတွင်း၊ ယုဒလူမျိုးများစွာသည် သူနှင့်ပူးပေါင်းခဲ့ရုံသာမက၊ အခြားသူများစွာသည် သူ့အား စားနပ်ရိက္ခာများပေးခဲ့သည်။ ယခုအချိန်အထိ သူသည် ၎င်းတို့၏အကျိုးကျေးဇူးများကို ပြန်လည်ဆပ်ပေးနိုင်ခြင်းမရှိခဲ့ပေ။ ယခုအခါ ပထမဆုံးအခွင့်အရေးတွင် သူသည် ၎င်း၏ပေါများသောလုယက်ပစ္စည်းများမှ ရက်ရောစွာ အပိုင်းများကို ပို့ဆောင်ခဲ့သည်။ ဤအမူအရာသည် ရှောလုသေဆုံးပြီးနောက် ဟေဗြုန်သို့ပြန်လာချိန်တွင် ၎င်း၏မိမိတိုင်းသူပြည်သားများနှင့် ဆက်လက်ချစ်ကြည်ရင်းနှီးမှုအတွက် လမ်းဖွင့်ပေးလိမ့်မည်။

26. A present. David was far from being selfish and penurious. During the years of his wanderings, not only had many in Judah joined him, but many others had given him provisions. Up to the present he had been unable to repay their kindnesses. Now at the first opportunity he sent liberal portions from his abundant spoil. This gesture would naturally pave the way for the continued friendship of his countrymen, now that he was returning to Hebron on the death of Saul.

၂၇. ဗေသလ။ ၎င်းသည် ဗင်္ယာမိန်အမျိုးအနွယ်ရှိ ဗေသလဖြစ်နိုင်ဖွယ်မရှိဘဲ၊ ယုဒအမျိုးအနွယ်၏ ခွဲဝေပေးထားသောမြို့များထဲမှ စိမောင်အား ပေးအပ်ခဲ့သော ဗေသလဖြစ်ပြီး (ယောရှုအာ ၁၉:၄)၊ ဇိလဂ်နှင့် မဝေးလှပေ။

27. Beth-el. This would hardly be the Bethel in the tribe of Benjamin, but more likely Bethul, one of the towns in Judah’s allotment that was given to Simeon (Joshua 19:4), and not far from Ziklag.

တောင်ရာမုတ်။ စာသားအရ “နဂဘ်၏ရာမုတ်” ဟုဆိုသည်။ စိမောင်အား ပေးအပ်ခဲ့သော မြို့များထဲမှတစ်ခု (ယောရှုအာ ၁၉:၈) ဖြစ်သော်လည်း တိကျသောတည်နေရာကို မသိရှိရပေ။

South Ramoth. Literally, “Ramoth of the Negeb.” One of the towns given to Simeon (Joshua 19:8), but the exact location is not known.

ယတ္တိရ်။ ဟေဗြုန်နှင့် ဘီယာရှေဘမြို့များအကြား ပင်မလမ်းမမှ အရှေ့ဘက်သို့ မိုင်အနည်းငယ်အကွာ၊ မာအုန်မြို့မှ အနောက်တောင်ဘက် ၈ မိုင် (၁၂.၈ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင်ရှိသော ခေတ်သစ်ခီရဗတ် ‘အတ္တိရ်’ ဖြစ်သည်ဟု ယူဆရသည်။

Jattir. Thought to be the modern Khirbet ‘Attîr, several miles east of the main road between Hebron and Beersheba, and some 8 mi. (12.8 km.) southwest of Maon.

၂၈။ အရိုးရ်။ အာနုန်မြစ်ပေါ်ရှိ အရိုးရ်မဟုတ် (ယောရှုမှတ်စာ ၁၂:၂)၊ ဟေရှဘုန်ရှိ ရှိဟုန်ဘုရင်နိုင်ငံ၏ တောင်ဘက်အကျဆုံးမြို့မဟုတ်ဘဲ၊ ဘီယာရှေဘမြို့မှ မိုင် ၁၀ ခွဲ (ကီလိုမီတာ ၁၆.၈) အရှေ့တောင်ဘက်ရှိ နဂဘ်ဒေသတွင်ရှိသော မြို့တစ်မြို့ဖြစ်ပြီး၊ ယခုအခါ ‘အရာရာ’ ဟုခေါ်သည်။

28. Aroer. Not the Aroer on the Arnon River (Joshua 12:2), the southernmost town of the kingdom of Sihon of Heshbon, but a town in the Negeb around 10 1/2 mi. (16.8 km.) southeast of Beersheba, now known as ‘Ar‘arah.

ရှိဖမုတ်။ ဒါဝိဒ်သည် ပါရန်တောကျယ်သို့သွားစဉ် (အခန်း ၂၅:၁) အကူအညီရရှိခဲ့သော မြို့များထဲမှ တစ်မြို့ဖြစ်နိုင်သော်လည်း၊ ယခုအခါ မသိရှိရပေ။

Siphmoth. Possibly one of the towns from which David received assistance when he went into the Wilderness of Paran (ch. 25:1), but unknown today.

ဧရှတိမိုးအာ။ ယုဒပိုင်နက်မြို့များစာရင်းတွင် ဒေဘိရ်နှင့်ဆက်စပ်နေပြီး (ယောရှုမှတ်စာ ၁၅:၂၀, ၄၉, ၅၀)၊ ဟေဗြုန်မြို့မှ မိုင် ၈ မှ ၉ ခန့် တောင်ဘက်တွင်ရှိပြီး၊ ဇိဖတောကျယ်နှင့် နီးကပ်သော ယခုခေတ် ဧစ်ဆီမုအ်ဟု သတ်မှတ်ထားသည်။

Eshtemoa. Associated with Debir in the list of cities belonging to Judah (Joshua 15:20, 49, 50), and identified with the modern es–Semû‘, some 8 or 9 mi. south of Hebron, and close to the Wilderness of Ziph.

၂၉။ ရာခေလ။ ကျမ်းစာတစ်အုပ်လုံးတွင် ဤနေရာအမည်ကို တစ်ကြိမ်သာ ဖော်ပြထားသည်။ ထိုနေရာသည် မသိရှိရပေ။ လက်တင်ကျမ်းစာတွင် ဤနေရာကို “ကရမေလ” ဟုဖော်ပြထားသည်။

29. Rachal. The only reference to this place name in the entire Bible. The site is unknown. The LXX here reads “Carmel.”

၃၀။ ဟောရမာ။ ရှေးယခင်က ဇေဖတ်ဟုခေါ်သည် (တရားသူကြီးမှတ်စာ ၁:၁၇)။ ဣသရေလလူမျိုးသည် ထာဝရဘုရား၏အမိန့်တော်ကို ဆန့်ကျင်ပြီး ကာဒေရှဘာနဲမှ ခါနာန်ပြည်သို့ ဝင်ရောက်ရန် ကြံစည်စဉ်က တိုက်ခိုက်ခံရသော နဂဘ်ဒေသရှိ မြို့များထဲမှ တစ်မြို့ဖြစ်ပြီး (တောလည်ရာကျမ်း ၁၄:၄၅)၊ အာရုန်သေဆုံးပြီးနောက် ခါနာန်လူ အရဒ်က ၎င်းတို့ကို တိုက်ခိုက်စဉ်ကလည်း ထပ်မံဖြစ်ပွားခဲ့သည် (တောလည်ရာကျမ်း ၂၁:၁-၃)။

30. Hormah. Anciently called Zephath (Judges 1:17). One of the cities in the Negeb assaulted by the children of Israel when they presumed to go into Canaan from Kadesh-barnea contrary to the commandment of the Lord (Num. 14:45), and again when Arad the Canaanite fought them after the death of Aaron (Num. 21:1–3).

ခေါရာရှန်။ ဘီယာရှေဘမြို့၏ အနောက်မြောက်ဘက်ရှိ အာရှန်နှင့် အတူတူဖြစ်သည် (ယောရှုမှတ်စာ ၁၅:၄၂-၄၄)။ ရှေဖေလဒေသရှိ မြို့ကိုးမြို့ထဲမှ တစ်မြို့ဖြစ်ပြီး၊ ကေဣလနှင့် ဆက်စပ်နေပြီး ယုဒအား ပေးအပ်ထားသည်။

Chor-ashan. The same as Ashan (Joshua 15:42–44) northwest of Beersheba. One of the nine towns of the Shephelah, associated with Keilah, and given to Judah.

အတာခ်။ ဤနေရာတွင်သာ ဖော်ပြထားသည်။ ထိုနေရာသည် မသိရှိရပေ။

Athach. Mentioned only here. The site is unknown.

၃၁။ နေရာအားလုံး။ ဘုရင်အဖြစ်ဘိသိက်ခံရသူတစ်ဦးအနေဖြင့်၊ ဒါဝိဒ်သည် ဘုရင်ဆန်သော ရက်ရောမှုကို ပြသခြင်းဖြင့် သူ၏ကျယ်ဝန်းသောစိတ်ထားကို သက်သေပြခဲ့သည်။ မှတ်တမ်းတွင် ကေဣလမြို့၏အကြီးအကဲများထံ လက်ဆောင်ပေးပို့ခြင်း၊ သို့မဟုတ် ရင်းနှီးမှုမရှိသော ဇိဖမြို့သို့ လက်ဆောင်ပေးပို့ခြင်း (အခန်း ၂၃:၁၁, ၁၂, ၁၉ ကိုကြည့်ပါ) ကို ဖော်ပြထားခြင်းမရှိသော်လည်း၊ ၎င်းတို့သည် “နေရာအားလုံး” တွင် ပါဝင်နိုင်သည်။

31. All the places. As one anointed to be king, David gave evidence of his generous spirit by demonstrating regal liberality. The record does not mention gifts to the elders of Keilah, nor to the unfriendly town of Ziph (see ch. 23:11, 12, 19), although they may have been included in “all the places.”

သူသည် “နေရာအားလုံး” သို့ ပေးကမ်းခဲ့သည်ဆိုသော အချက်က ဒါဝိဒ်သည် ယုဒပြည်၏ အစိတ်အပိုင်းအမျိုးမျိုးမှ ဧည့်ဝတ်ပြုမှုအပေါ် မည်မျှမှီခိုနေခဲ့သည်ကို ပြသသည်။

The fact that he gave to “all the places” shows how dependent David was on the hospitality of various parts of the land of Judah.

ellen g. white comments

1–31 PP 692-694

1–4, 6 PP 692

8–19 PP 693

20–24, 26 PP 694

အခန်းကြီး - ၃၁

chapter 31

၁. ရှောလုသည် သူ၏စစ်တပ်ကို ဆုံးရှုံးပြီး၊ သူၤ၏သားများလည်း အသတ်ခံရသဖြင့်၊ သူနှင့်သူ၏ချပ်ဝတ်တန်ဆာဆောင်သူသည် မိမိတို့ကိုယ်ကို သတ်သေကြသည်။ ၇. ဖိလိတ္တိလူများသည် ဣသရေလလူများ စွန့်ပစ်ထားသော မြို့များကို သိမ်းပိုက်ကြသည်။၈. ၎င်းတို့သည် သေဆုံးသူများ၏အလောင်းများအပေါ် အောင်ပွဲခံကြသည်။ ၁၁. ယာဗက်ရှ-ဂိလဒ်လူများသည် ညအခါ၌ အလောင်းများကို ပြန်လည်ရယူပြီး၊ ယာဗက်ရှတွင် မီးရှို့ကာ၊ ၎င်းတို့၏အရိုးများကို ဝမ်းနည်းစွာ သင်္ဂြိုဟ်ကြသည်။

1 Saul having lost his army, and his sons slain, he and his armourbearer kill themselves. 7 The Philistines possess the forsaken towns of the Israelites. 8 They triumph over the dead carcases. 11 They of Jabesh-gilead, recovering the bodies by night, burn them at Jabesh, and mournfully bury their bones.

၁. ဣသရေလထွက်ပြေးသွားသည်။ ဣသရေလတပ်များသည် ၎င်းတို့၏ရပ်တည်မှုအတွက် ဂိလဗောတောင်ကို ရွေးချယ်ရာတွင် နည်းဗျူဟာအရ အားသာချက်ရှိပုံရသည်။ ဖိလိတ္တိလူများအတွက် ဂျာလူဒ်မြစ်ကို ဖြတ်ကျော်ပြီး ဂိလဗောတောင်ပေါ်သို့ တိုက်ခိုက်တက်လာရန် စစ်ရေးအရ ခက်ခဲသည်။ သို့သော် ဣသရေလပြိုလဲသွားသည်။ ဝိညာဉ်ရေးသူထံမှ အကူအညီရယူခဲ့သော ရှောလု၏ ဘာသာဖောက်ပြန်မှုသည် ဘေးဒုက္ခဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။ ဣသရေလသည် ထာဝရဘုရား၏ စည်းမျဉ်းများနှင့် ပဋိညာဉ်ကို လိုက်နာရန် ငြင်းပယ်သည့်နေ့တွင် “မည်သူမျှ မလိုက်လံသော်လည်း ထွက်ပြေးရလိမ့်မည်” ဟု ကြိုတင်သတိပေးခံခဲ့ရသည် (လေဝိအုပ်ကြီး ၂၆:၁၇)။

1. Israel fled. The armies of Israel appeared to have the tactical advantage in choosing Mt. Gilboa for their stand. It was difficult, from a military point of view, for the Philistines to cross the river Jalud and fight their way up Mt. Gilboa. Nevertheless Israel fell. The apostasy of Saul, who sought help from a familiar spirit, had precipitated the disaster. Israel had been forewarned that in the day of their refusal to be guided by the Lord’s statutes and covenant, they would “flee when none pursueth” (Lev. 26:17).

သေကျဉ်းစွာ ပြိုလဲသွားသည်။ သို့မဟုတ် “ဒဏ်ရာရစွာ ပြိုလဲသွားသည်”။ ဟီဘရူးကြိယာ chalal ၏ အဓိကအဓိပ္ပာယ်မှာ “ထိုးဖောက်ခြင်း” ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းမှဆင်းသက်လာသော ဤနေရာတွင် “သေကျဉ်းသူ” ဟု ဘာသာပြန်ထားသော နာမ်စကားလုံးသည် သေစေနိုင်သော ဒဏ်ရာရခြင်း သို့မဟုတ် ချက်ချင်းသေဆုံးခြင်းမဖြစ်စေသော ဒဏ်ရာရခြင်းကို ဆိုလိုနိုင်သည်၊ အခန်းကြီး ၃ တွင် ၎င်း၏အဓိပ္ပာယ်အတိုင်းဖြစ်သည်။

Fell down slain. Or, “fell down wounded.” The primary meaning of the Hebrew verb chalal, from which is derived the noun here translated “slain,” is “to pierce.” It may mean to wound fatally, or merely to wound without inflicting immediate death, as is its meaning in v. 3.

၂. အနီးကပ်လိုက်လံခဲ့သည်။ ဘေးဒုက္ခဖြစ်ပေါ်စေသော ရှုံးနိမ့်မှုသည် ဘုရင်တစ်ဦးကို တောင်းဆိုရာတွင် လောကီအလေ့အထများကို လက်ခံယူခြင်း၏ မိုက်မဲမှုကို ဣသရေလလူများအား သင်ကြားပေးခဲ့သည်။ ထိုဘုရင်သည် အာဏာရှင်ဖြစ်လာသောအခါ၊ တစ်နိုင်ငံလုံးသည် ၎င်း၏အားနည်းချက်များတွင် ပါဝင်သူဖြစ်လာပြီး၊ ၎င်းနှင့်အတူ တာဝန်ယူမှုကို မျှဝေခဲ့သည်။

2. Followed hard. The disastrous defeat taught the Israelites the folly of adopting the ways of the world in demanding a king. When that king became a tyrant, the whole nation became a party to his shortcomings, and shared responsibility with him.

ယောနာသန်ကို သတ်ဖြတ်ခဲ့သည်။ ယောနာသန်သည် ၎င်း၏ဖခင်၏သဘောထားများနှင့် လုံးဝဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်နေခဲ့သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို ၎င်း၏ဖခင်နှင့်အတူ သေဆုံးရန် အဘယ်ကြောင့် ခွင့်ပြုခဲ့သနည်းဟူသော မေးခွန်းသည် သဘာဝကျစွာ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ ဝိညာဉ်ရေးစိတ်ရှိသူတစ်ဦးဖြစ်ပြီး၊ ၎င်း၏ဖခင်၏စံနမူနာများကို ငြင်းပယ်ကာ၊ ထာဝရဘုရား၏ဖွင့်လှစ်သော ကရုဏာများကို လိုက်နာရင်း ဒါဝိဒ်နှင့် စာနာစွာ ဆက်နွယ်ခဲ့သူဖြစ်သည့် သူသည် အသက်ရှင်ခွင့်မရခဲ့ရသည်မှာ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ ဣရှဗောရှက်သည် ၎င်း၏ဖခင်၏ခြေရာကို လိုက်နင်းရန် ဆက်လက်ရှင်သန်နေမည့်အစား၊ သူ့နေရာတွင် မသွားခဲ့ရသည်မှာ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ ဤသည်မှာ လူသားများဖြေဆိုနိုင်စွမ်းထက် ကျော်လွန်သော မေးခွန်းဖြစ်သည် (GC ၄၇ ကိုကြည့်ပါ)။ သန့်ရှင်းသောသမိုင်းမှတ်တမ်းများသည် ဖိနှိပ်မှုနှင့် သေဆုံးမှုသည် ဖြောင့်မတ်သူများ၏ အဖြစ်အပျက်ဖြစ်သည်ကို ဖော်ပြသည်။ ကြီးမားသောအငြင်းပွားမှု၏ သက်ရောက်မှုများကြောင့် စာတန်အား ဖြောင့်မတ်သူများကို ဒုက္ခပေးရန် အခွင့်အရေးပေးရမည်။ သို့သော် ခရစ်ယာန်၏ နှစ်သိမ့်မှုမှာ ရန်သူသည် ကိုယ်ခန္ဓာကို ဖျက်ဆီးနိုင်သော်လည်း၊ ဝိညာဉ်ကို ဖျက်ဆီးနိုင်စွမ်းမရှိပေ (မဿဲ ၁၀:၂၈)။ ဝိညာဉ်နှင့် ဘုရားသခင်တို့၏ဆက်နွယ်မှုကို ပြောင်းလဲ၍မရသည့်အတိုင်း ဆုံးဖြတ်ပြီးသည်နှင့်၊ ဤလက်ရှိဘဝ၏ ဆက်လက်ရှင်သန်မှု သို့မဟုတ် ရပ်တန့်မှုသည် အဓိကအရေးကြီးမှုမဟုတ်ပေ။ ကျွန်ုပ်တို့သည် “အသက်ရှင်ခြင်းဖြင့် သို့မဟုတ် သေဆုံးခြင်းဖြင့်” ခရစ်တော်ကို ချီးမြှောက်နိုင်သည် (ဖိလိပ္ပိ ၁:၂၀–၂၃)။

Slew Jonathan. The question naturally arises, Why did the Lord permit Jonathan to be slain along with his father when his attitudes were totally contrary to those of Saul? Why could not he, a spiritual-minded soul, disavowing his father’s ideals, and sympathetically knitting himself with David in following the opening providences of the Lord, have been permitted to live? Why could not Ishbosheth have gone in his place, instead of living on to follow in his father’s footsteps? This is a question beyond the ability of man to answer (see GC 47). The records of sacred history reveal that persecution and death have been the lot of the righteous in all ages. Because of the implications of the great controversy Satan must be granted an opportunity to afflict the righteous. But the Christian’s comfort is that though the adversary may be able to destroy the body, he is not able to destroy the soul (Matt. 10:28). Once the relationship of the soul to God has been unalterably decided upon, the continuance or discontinuance of this present life is not of prime importance. We may magnify Christ “by life, or by death” (Phil. 1:20–23).

၃. သူ့ကို ထိမှန်သည်။ စကားလုံးအတိုင်း “သူ့ကို တွေ့ရှိသည်”။

3. Hit him. Literally, “found him.”

ပြင်းထန်စွာ ဒဏ်ရာရသည်။ ဖိလိတ္တိလူများသည် ဣသရေလဘုရင်ကို သတ်ဖြတ်ခြင်း၏ အားသာချက်ကို သဘောပေါက်ခဲ့သည်။ အထူးလေ့ကျင့်ထားသော တပ်ဖွဲ့တစ်ခုကို ရှောလုကို ရှာဖွေရန် တာဝန်ပေးခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။ အလားတူလှုပ်ရှားမှုတစ်ခုကို ဆီးရိယန်များက အာဟပ်နှင့် ယောရှဖတ်တို့နှင့် တိုက်ပွဲတွင် လုပ်ဆောင်ခဲ့သည် (၂ရာဇဝင်ချုပ် ၁၈:၂၈–၃၄)။

Sore wounded. The Philistines realized the advantage of slaying Israel’s king. Probably a specially trained detachment was commissioned to search out Saul. A similar maneuver was carried out by the Syrians in their battle with Ahab and Jehoshaphat (2 Chron. 18:28–34).

၄. ငါ့ကို ညှင်းပန်းနှိပ်စက်မည်။ သို့မဟုတ် “ငါ့ကို ရက်စက်စွာ ဆက်ဆံမည်”။ ရှောလုသည် ဖိလိတ္တိလူများက သူ့ကို ရှံဆုန်အား ဆက်ဆံခဲ့သည့်ပုံစံအတိုင်း ဆက်ဆံမည်ကို ကြောက်ရွံ့ခဲ့သည်။ သူသည် ဒါဝိဒ်အတွက် ထိုသို့သောစိုးရိမ်မှုကို မပြခဲ့ဘဲ၊ တစ်ချိန်က ဒါဝိဒ်အား အရေဖြတ်မထားသော ဖိလိတ္တိလူများ၏လက်ထဲသို့ ကျရောက်ရန် ကြံစည်ခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၁၈:၂၁–၂၅)။

4. Abuse me. Or, “deal wantonly [or ruthlessly] with me.” Saul was fearful lest the Philistines treat him in much the same way that they had treated Samson. He had shown no such concern for David, but had plotted at one time to have him fall into the hands of the uncircumcised Philistines (ch. 18:21–25).

၎င်းပေါ်သို့ ပြိုလဲသည်။ ယုဒသကဲ့သို့ သူသည် မိမိကိုယ်ကို အဆုံးစီရင်ခဲ့သည်။ သူသည် သေရတော့မည်ဟု မကောင်းဆိုးဝါး၏ လှောင်ပြောင်မှုများက လွှမ်းမိုးခံရပြီး၊ သူ၏အကြံဉာဏ်ကို ဆုံးရှုံးကာ ရန်သူ၏ညှင်းပန်းမှုမှ လွတ်မြောက်ရန် မိမိကိုယ်ကို အဆုံးစီရင်ရန် ရှာဖွေခဲ့ပေမည်။

Feel upon it. Like Judas, he took his own life. Perhaps, influenced by the tauntings of the evil spirit that he was going to die, he lost his reason and sought suicide in order to escape enemy abuse.

သူ၏သေဆုံးမှု၏ တိကျသောနည်းလမ်းနှင့်ပတ်သက်၍ အမြင်များ ကွဲပြားသည်။ အမာလက်လူ၏ဇာတ်လမ်းကို အခြေခံထားဟန်ရှိသော (၂ရှမူဧလ ၁:၁–၁၀) ဂျိုးဆီဖပ်စ်က ရှောလုသည် ၎င်း၏ဓားပေါ်သို့ ပြိုလဲပြီးနောက် အသက်ရှင်နေသေးသည်ကို အမာလက်လူက တွေ့ရှိပြီး သတ်ဖြတ်ခဲ့သည်ဟု ဆိုသည် (Antiquities vi. ၁၄. ၇)။ သို့သော်၊ ထိုလူငယ်သည် ဒါဝိဒ်၏အသိအမှတ်ပြုမှုကို ရယူရန်အတွက် ၎င်း၏ဇာတ်လမ်းကို ဖန်တီးခဲ့သည်မှာ ထင်ရှားသည် (PP ၆၈၂, ၆၉၅ ကိုကြည့်ပါ)။

Opinions differ as to the exact method of his death. Presumably basing his narrative on the Amalekite’s story (2 Sam. 1:1–10), Josephus says that the Amalekite actually killed him when he found him still alive after falling on his sword (Antiquities vi. 14. 7). However, it appears evident that the young man invented his story for the purpose of winning the approbation of David (see PP 682, 695).

၆. ရှောလုသေဆုံးသည်။ ၁ရာဇဝင် ၁၀:၁၃, ၁၄ ကိုကြည့်ပါ။ တစ်ချိန်က အလားအလာကြီးမားစွာ တောက်ပခဲ့သော ဘဝတစ်ခုသည် ဤသို့အဆုံးသတ်ခဲ့သည်။ ရှောလု၏ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမှု ပျက်စီးခြင်းနှင့် ၎င်း၏ဝိညာဉ်ဆုံးရှုံးခြင်းသည် ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်ဆုံးဖြတ်ချက်၏ ရလဒ်များဖြစ်သည်။ လူသားများသည် အာဏာရှင်အိုးထိန်းတစ်ဦး၏လက်ထဲတွင် အသက်မရှိသော ရွှံ့စေးတုံးများမဟုတ်ဘဲ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော အင်အားနှစ်ခုထဲမှ တစ်ခုခု၏ လမ်းညွှန်မှုကို ဆန္ဒအလျောက် လက်ခံပေးသည့် သတိရှိသော သတ္တဝါများဖြစ်သည်။ ရှောလုသည် ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်ဆန္ဒဖြင့် မှောင်မိုက်သောမင်းသားအား ၎င်းကို ထိန်းချုပ်ရန် ဖိတ်ခေါ်ခဲ့သည်။ ၎င်း၏သခင်သည် ၎င်းအား လုပ်ခပေးခဲ့သည်။

6. Saul died. See 1 Chron. 10:13, 14. Thus ended a life once so bright with promise. The ruin of Saul’s career and the loss of his soul were the results of his own fateful choice. Men are not pieces of inanimate clay in the hands of an arbitrary potter, but sentient beings who voluntarily offer themselves to the guidance of one or the other of two diametrically opposed powers. Saul, by his own volition, had invited the prince of darkness to control him. His master had paid him his wages.

၇. အခြားတစ်ဖက်။ ယေဇရေလချိုင့်ဝှမ်း၏ မြောက်ဘက်တွင် နဿလိ၊ ဇာဗုလုန်အနွယ်များနှင့် ဣသခါအနွယ်၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းရှိသည်။ ယော်ဒန်မြစ်အရှေ့ဘက်တွင် မနာရှဲအနွယ်တစ်ဝက်နှင့် ဂဒ်အနွယ်ရှိသည်။ ဖိလိတ္ထိလူမျိုးတို့သည် ဧဒရာအလုံချိုင့်ဝှမ်း၊ ယေဇရေလနှင့် ယော်ဒန်ချိုင့်ဝှမ်းများကို သိမ်းပိုက်ခြင်းဖြင့် ဣသရေလ၏ပိုင်နက်အလယ်တွင် ပြတ်တောက်မှုတစ်ခုကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။ ဘုရင်တစ်ပါးကို ကျယ်လောင်စွာ တောင်းဆိုခဲ့သောလူများသည် ၎င်းတို့၏ဆုံးဖြတ်ချက်၏ ရလဒ်များကို ကြည့်ရှုရန် အခွင့်အရေးရခဲ့သည်။ ဤသို့သော အရှက်တကွဲသောရှုံးနိမ့်မှုကို ရင်ဆိုင်ရသောအခါ၊ သခင်ဘုရား၏စကားကို စောင့်ဆိုင်းမည့်အစား သူ့ရှေ့သို့ အလျင်အမြန်ပြေးသွားခြင်းသည် မည်မျှပိုမိုကောင်းမွန်မည်ကို ၎င်းတို့သဘောပေါက်ခဲ့သည်။ ဘုရင်များနှင့် သာမန်လူများသည် ယခုရောက်ရှိလာသော ဒုက္ခများတွင် အတူတူခံစားရသူများဖြစ်သည်။

7. The other side. On the north side of the Valley of Jezreel were the tribes of Naphtali and Zebulun, and part of the tribe of Issachar. East of the Jordan were the half tribe of Manasseh and the tribe of Gad. By occupying the valleys of Esdraelon, Jezreel, and Jordan, the Philistines had made a complete line of cleavage through the center of Israel’s domain. The people who had so loudly demanded a king now had opportunity to view the results of their decision. In the face of such an ignominious defeat, they were made to realize how much better it would have been to await the word of the Lord than to run ahead of Him. Royalty and commoners alike were sharers in the woes that now had come.

A survey of Saul’s inglorious reign shows that whereas Samuel’s administration of law had been helpful, Saul’s was the reverse. Under his rule there had been no such things as security of life or property. Freedom from foreign aggression and strength of international relationships were unheard of. Through the hard lesson of experience, Israel had to learn the futility of placing in power a king who was mainly concerned with the enrichment of his own home and the enforcement of his arbitrary desires. The people had erred in judgment; Saul had erred in executive wisdom.

၉. ၎င်း၏ဦးခေါင်းကို ဖြတ်လိုက်သည်။ ဤဆက်ဆံမှုသည် ဖိလိတ္ထိလူမျိုးတို့၏ ဣသရေလအပေါ် မထီမဲ့မြင်ပြုမှုကို ပြသပြီး၊ ရှောလုသည် ဖိလိတ္ထိလူမျိုးတို့၏ ထမ်းပိုးကို ဖယ်ရှားရာတွင် အောင်မြင်မှုရရှိခဲ့သည့် အတိုင်းအတာကို ထင်ဟပ်စေသည်။ ဦးခေါင်းဖြတ်ခြင်းသည် ထိုခေတ်၏ထုံးစံအတိုင်း ဖြစ်ပြီး၊ ဣသရေလသည် ဂိုလျာသကို ဆက်ဆံခဲ့သောပုံစံ (အခန်း ၁၇:၅၁–၅၄) အတွက် တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း လက်တုံ့ပြန်မှုဖြစ်ပေမည်။ ရှောလု၏ဦးခေါင်းကို ဒါဂုန်ဘုရားကျောင်း (၁ရာဇဝင် ၁၀:၁၀) တွင် ထားရှိခဲ့ပြီး၊ ထိုဘုရားကျောင်းသည် အာရှဒုတ်မြို့တွင် တည်ရှိဖွယ်ရှိသည် (၁ရှမူဧလ ၅:၂–၇)။ ဤလုပ်ရပ်သည် ဖိလိတ္ထိလူမျိုးတို့သည် ဂိလဗောတောင်တွင် ရရှိခဲ့သော ကြီးမားသောအောင်မြင်မှုအတွက် ဒါဂုန်ကို ဂုဏ်ပြုသည်ဟု ညွှန်ပြသည်။ ၎င်းတို့သည် ကောင်းကင်မှ ပေးအပ်ခံရမှသာလျှင် ၎င်းတို့တွင် အင်အားရှိမည်မဟုတ်ကြောင်း ၎င်းတို့သဘောမပေါက်ခဲ့ပေ (ယောဟန် ၁၉:၁၁)။ ဖိလိတ္ထိလူမျိုးတို့သည် ဒါဂုန်ထက် ယေဟောဝါ၏ သာလွန်မှုဆိုင်ရာ သက်သေများစွာကို ရရှိခဲ့သော်လည်း (၁ရှမူဧလ ၅ ကိုကြည့်ပါ)၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်စွမ်းရည်ကို အားကိုးရန် နှစ်သက်ခဲ့ပြီး ဘုရားသခင်ကို ငြင်းပယ်ခဲ့သည်။

9. Cut off his head. The treatment shows the disdain the Philistines had for Israel, and reflects the degree to which Saul had been successful in throwing off the Philistine yoke. The decapitation was in accordance with the customs of the times and probably partially in retaliation for the manner in which Israel had treated Goliath (ch. 17:51–54). Saul’s head was placed in the temple of Dagon (1 Chron. 10:10), a shrine probably located in Ashdod (1 Sam. 5:2–7). This act would indicate that the Philistines gave Dagon credit for the great victory at Mt. Gilboa. They did not realize that they would have had no power at all, except it had been given them from above (John 19:11). The Philistines had had abundance of evidence of the superiority of Jehovah over Dagon (see 1 Sam. 5), but they preferred to depend on their own ability and rejected God.

၁၀. အာရှတာရုတ်။ အာရှတိုရက်ဟူသော နတ်ဘဝမ်တစ်ပါး၏ ဗဟုဝစ်ပုံစံဖြစ်ပြီး၊ အခြားအမည်အာစတာတေးဟု လူသိများပြီး၊ အခြားဆင်တူသော ကာနာန်နတ်ဘဝမ်များဖြစ်သည့် အာရှရာနှင့် အာနတ်တို့နှင့် မကြာခဏ ရောထွေးတတ်သည်။ ထိုနတ်ဘဝမ်သည် သမ္မာကျမ်းတွင် ကာနာန်နတ်ဘုရား ဗာလ (ဟာဒဒ်ဟုလည်း ခေါ်သည်) နှင့် ဆက်စပ်ပြီး ဖော်ပြခံရသည်။ ဖိလိတ္ထိလူမျိုးတို့အတွက်၊ ရှောလု၏ဦးခေါင်းကို ဒါဂုန်ဘုရားကျောင်းတွင်ထားရှိခြင်းနှင့် ၎င်း၏သံချပ်ကာကို အာရှတာရုတ်၏အိမ်တော်တွင် ထားရှိခြင်းသည် ဣသရေလ၏ဘုရားသခင် ယေဟောဝါအပေါ် အောင်မြင်မှုကို ဆိုလိုသည်။

10. Ashtaroth. The plural form of Ashtoreth, a goddess otherwise known as Astarte, and often confused with the other similar Canaanite goddesses Asherah and Anath. The goddesses is often mentioned in the Bible in connection with the Canaanite god Baal (also called Hadad). To the Philistines, putting Saul’s head in the temple of Dagon and his armor in the house of Ashtaroth meant victory over Israel’s God, Yahweh.

ဗက်ရှံ။ ယေဇရေလချိုင့်ဝှမ်း၏ အရှေ့ဖက်စွန်းတွင် ဗက်ရှံမြို့၊ ယခု တဲလ်အယ်လ်-ဟူစန်ဟု လူသိများပြီး၊ ယခုခေတ် ဘီစန်အနီးတွင် တည်ရှိပြီး၊ တိုက်ပွဲကွင်းမှ မိုင် ၈ မှ ၁၀ (၁၃ မှ ၁၆ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင် ရှိသည်။ ထိုမြို့ကို ဖိလိတ္ထိလူမျိုးတို့က ယခင်က သိမ်းပိုက်ခဲ့သည်လား သို့မဟုတ် တိုက်ပွဲအပြီးတွင် သိမ်းယူခဲ့သည်လားမသေချာပါ။

Beth-shan. At the eastern end of the Valley of Jezreel, Beth-shan, now Tell el–Husn, near modern Beisan, was 8 or 10 mi. (13 or 16 km.) from the battlefield. It is uncertain whether the town had been occupied by the Philistines previously or had been taken subsequent to the battle.

၁၁. ယာဗက်ဂိလဒ်။ အခန်း ၁၁:၁–၁၁ ကိုကြည့်ပါ။ ရှောလုသည် ဤမြို့ကို ကယ်တင်ရန် အံ့ဖွယ်လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်ကို သတိရရင်း၊ အကြီးအကဲများသည် ၎င်းတို့၏ကယ်တင်သူ၏ ရုပ်အလောင်းကို ဂုဏ်ပြုရန် အခွင့်အရေးတစ်ခုဟု ခံစားခဲ့ရသည်။ ကံဆိုးမှု၊ ရှုံးနိမ့်မှု၊ နှင့် သေဆုံးမှုတို့သည် လူတို့၏နှလုံးသားထဲတွင် ဖုံးကွယ်ထားသော စာနာမှုများကို ထုတ်ဖော်ပြသပြီး၊ ၎င်းတို့၏ အမြင့်မြတ်ဆုံးသော ခံစားချက်များကို ဖော်ပြသည်။

11. Jabesh-gilead. See on ch. 11:1–11. Remembering that Saul had wrought so wonderfully for the deliverance of this city, the elders felt it a privilege to do honor to the body of their rescuer. Misfortune, defeat, and death all bring to light the hidden sympathies in the hearts of men, and reveal their noblest sentiments.

ခုနစ်ရက်ဥပုသ်စောင့်သည်။ ယာဗက်ဂိလဒ်မြို့သားများသည် ၎င်းတို့၏ကျဆုံးသွားသော ခေါင်းဆောင်အပေါ် မယိမ်းယိုင်သော သစ္စာစောင့်သိမှုကို ပြသခဲ့သည်။ ၎င်း၏ရုပ်အလောင်းနှင့် ၎င်း၏သားများ၏ရုပ်အလောင်းများကို သင့်လျော်စွာ သင်္ဂြိုဟ်ပြီးနောက်၊ ၎င်းတို့သည် တိုတောင်းသော ဝမ်းနည်းကြေကွဲမှုကာလကို စောင့်ထိန်းခဲ့သည်။

Fasted seven days. The inhabitants of Jabesh-gilead demonstrated unabated loyalty to their fallen leader. Having accorded his body and the bodies of his sons a respectable burial, they observed a brief period of mourning.

ellen g. white comments

1–13 PP 681, 682

1–4 PP 681

5, 7–10, 12, 13 PP 682

Thursday, May 22, 2025

ဓမ္မရာဇဝင် ပထမစာစောင် - 1 Samuel

No comments:

Post a Comment

Blog Archive

Wikipedia