ဂလာတိဩဝါဒစာ - Galatians

ဂလာတိဩဝါဒစာ - Galatians

 

မာတိကာ (Table of Contents)
အခန်းကြီး - ၁
အခန်းကြီး - ၂
အခန်းကြီး - ၃
အခန်းကြီး - ၄
အခန်းကြီး - ၅
အခန်းကြီး - ၆

 

ရှင်ပေါလ်၏ ဂလာတိလူမျိုးများထံသို့ စာတစ်စောင်

Paul’s Letter to the Galatians

 

 

 

ရှင်ပေါလ်၏ ဂလာတိလူမျိုးများထံသို့ စာတစ်စောင်နှင့်ဆက်စပ်သော ဖြစ်ရပ်များ၊ တတိယသာသနာပြုခရီးစဉ်အတွင်း ကောရိန္တုမြို့မှ ရေးသားခဲ့သည်၊ အေဒီ ၅၈ ခုနှစ်ခန့်

Events Associated With Paul’s Letter to the Galatians,  Written From Corinth During the Third Missionary Tour, c. A.D. 58

 

 

ရှင်ပေါလ်အသိုက်အဝန်း၏ ဂလာတိလူမျိုးများထံသို့ စာတစ်စောင်

The Epistle of Paul the Apostle to the galatians

 

 

 

မိတ်ဆက်

introduction

 

၁. ခေါင်းစဉ်။ ဤစာသည် ဂလာတိရှိ အသင်းတော်များထံသို့ ရေးသားထားသည်။ ၎င်းတို့သည် တာဗီယမ်၊ ပက်စီနပ်စ်၊ အန်ဆီရာ (ယခုခေတ် အန်ကာရာ) ကဲ့သို့သော မြောက်ပိုင်း ဂလာတိရှိ မြို့များတွင် ရှိသလား၊ သို့မဟုတ် အန်တီယုတ်၊ အိုင်ကိုနီယမ်၊ လစ္စထရာ၊ ဒါဘီ နှင့် အခြားမြို့များရှိ တောင်ပိုင်း ဂလာတိတွင် ရှိသလားဟု မသိရပါ (ရှင်ပေါလ်၏ ခရီးစဉ်များကို ကြည့်ပါ)။ ပထမအမြင်ကို မြောက်ဂလာတိသီအိုရီဟုခေါ်ပြီး၊ ဒုတိယအမြင်ကို တောင်ဂလာတိသီအိုရီဟုခေါ်သည်။ ဤသီအိုရီနှစ်ခုအား ဆွေးနွေးရန် အက်စ် ၁၆ သို့ ထပ်မံမှတ်ချက်ကို ကြည့်ပါ။ ဂလာတိဟူသော အမည်သည် ဘီစီ ၂၇၈ ခုနှစ်ခန့်တွင် အာရှမိုင်းနားသို့ ကျူးကျော်ဝင်ရောက်လာသော ဂေါလစ်လူမျိုးစုများမှ ဆင်းသက်လာပြီး၊ ဘီစီ ၂၅ ခုနှစ်တွင် ဂလာတိရိုမန်ပြည်နယ်ဖြစ်လာသော မြောက်ပိုင်းတွင် အခြေချခဲ့သည်။

1. Title. This letter was addressed to the churches of Galatia. It is not known whether these were in Northern Galatia, in such cities as Tavium, Pessinus, and Ancyra (the modern Ankara) or in Southern Galatia, at Antioch, Iconium, Lystra, Derbe, and other cities (see The Journeys of Paul). The former view is called the North Galatian theory, and the latter the South Galatian theory. For a discussion of these two theories see Additional Note on Acts 16. The name Galatia is derived from certain Gallic tribes who invaded Asia Minor about 278 b.c. and settled in the northern part of what became, in 25 b.c., the Roman province of Galatia.

 

၂. ရေးသားသူ။ ဤစာ၏ ပေါလ်ရေးသားမှုကို သိသာထင်ရှားစွာ စိန်ခေါ်မှုမရှိပါ။ စာတွင်းသက်သေများသည် ယုံကြည်စရာရှိသည်။ ၎င်း၏အလုံးစုံသည် အက်စ်နှင့် ပေါလ်ရေးသားသည်ဟု ယူဆထားသော အခြားစာများတွင် ဖော်ပြထားသော ပေါလ်၏စရိုက်နှင့် ကိုက်ညီသည်။ တမန်တော်ခေတ်လွန် ခရစ်ယာန်စာရေးဆရာများသည် ဤစာကို သိရှိခဲ့ပြီး ၎င်းသည် ပေါလ်၏လက်မှ ထွက်ပေါ်လာသည်ဟု ယူဆခဲ့သည်။ ၎င်းသည် သစ္စာကျမ်းစာအုပ်များ၏ အစောဆုံးစာရင်းများတွင် ပါဝင်သည်။

2. Authorship. The Pauline authorship of this epistle has not been seriously challenged. The internal evidence of the epistle itself is convincing. In its entirety it is consistent with the character of Paul as portrayed in the Acts and in other letters attributed to him. Postapostolic Christian writers were acquainted with the epistle and considered that it came from his hand. It appears in the earliest lists of NT books.

 

၃. သမိုင်းဆိုင်ရာ နောက်ခံ။ အေဒီ ၄၅ မှ ၄၇ ခုနှစ်ခန့်တွင် ပေါလ်နှင့် ဗာနဗတို့သည် ပထမခရီးစဉ်တွင် အန်တီယုတ် (ပိသီဒိယတွင်)၊ အိုင်ကိုနီယမ်၊ လစ္စထရာ၊ ဒါဘီရှိ အသင်းတော်များကို တည်ထောင်ခဲ့သည် (အက်စ် ၁၃:၁၄ မှ ၁၄:၂၃ ကို ကြည့်ပါ)။ အန်တီယုတ်သို့ ပြန်လာပြီးနောက်၊ ၎င်းတို့သည် ခရစ်ယာန်ဘာသာသို့ ပြောင်းလဲလာသော တပါးအမျိုးသားများသည် ဂျူးဘာသာ၏ ထုံးတမ်းစဉ်လာများကို ကျင့်သုံးရန် လိုအပ်သလားဟူသော မေးခွန်းနှင့်အတူ ဂျေရုဆလင်သို့ စေလွှတ်ခံရသည် (အက်စ် ၁၅ ကို ကြည့်ပါ)။ အေဒီ ၄၉ ခုနှစ်ခန့်တွင် ကျင်းပခဲ့သော ဂျေရုဆလင်ကောင်စီသည် ဂျူးမဟုတ်သူများအပေါ် ဤလိုအပ်ချက်ကို မပြုလုပ်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ ကောင်စီပြီးနောက်မကြာမီတွင် ပေါလ်သည် ဆီလတ်နှင့်အတူ ဒုတိယသာသနာပြုခရီးစဉ်ကို စတင်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ပထမခရီးစဉ်တွင် ပေါလ်တည်ထောင်ခဲ့သော တောင်ဂလာတိရှိ အသင်းတော်များဖြစ်သည့် ဒါဘီ၊ လစ္စထရာ၊ အိုင်ကိုနီယမ်တို့ကို ဦးစွာပြန်လည်လည်ပတ်ခဲ့သည် (အက်စ် ၁၆:၁-၅ ကို ကြည့်ပါ)။ ထို့နောက် ၎င်းတို့သည် ဖရီဂျီယာနှင့် ဂလာတိသို့ ဧဝံဂေလိတရားကို ယူဆောင်သွားခဲ့သည် (အက်စ် ၁၆:၆ ကို ကြည့်ပါ)။ မြောက်ဂလာတိသီအိုရီကို လက်ခံသူများက ဒါဘီ၊ လစ္စထရာ၊ အိုင်ကိုနီယမ်သို့ လည်ပတ်ပြီးနောက် ပေါလ်နှင့် ဆီလတ်တို့သည် လုကာက ဂလာတိဟုခေါ်သော နယ်မြေသို့ သွားခဲ့သည်ဟု မှတ်ချက်ပြုသည်။ ဤမှ လုကာသည် ဂလာတိရိုမန်ပြည်နယ်ထက် ဂေါလစ်လူမျိုးများ အခြေချထားသော နယ်မြေကို တွေးတောနေသည်ဟု ယူဆနိုင်သည် (ရှင်ပေါလ်၏ ခရီးစဉ်များကို ကြည့်ပါ)။ ပေါလ်သည် တတိယသာသနာပြုခရီးစဉ်အစောပိုင်းတွင် ဂလာတိသို့ ထပ်မံပြန်လည်လာရောက်ခဲ့သည်၊ အေဒီ ၅၃ နှင့် ၅၄ ခုနှစ်ခန့်။

3. Historical Setting. On their first journey, about a.d. 45–47, Paul and Barnabas founded the churches of Antioch (in Pisidia), Iconium, Lystra, and Derbe (see Acts 13:14 to 14:23). After their return to Antioch they were sent to Jerusalem with the question as to whether Gentile converts to Christianity should be required to practice the rites and ceremonies of Judaism (see Acts 15). The Jerusalem Council, which was convened about a.d. 49, decided against making this requirement of non-Jews. Soon after the council Paul began his Second Missionary Journey, accompanied by Silas. They first revisited the churches of Southern Galatia which Paul had organized on his first journey, three of the four being specifically mentioned—Derbe, Lystra, and Iconium (see Acts 16:1–5) They next carried the gospel to Phrygia and Galatia (see v. 6). Those who hold the North Galatian theory (see Additional Note on Acts 16) note that it was after this visit to Derbe, Lystra, and Iconium that Paul and Silas went through what Luke speaks of as Galatia. From this it may be inferred that Luke is thinking of the region settled by the Gauls rather than of the Roman province of Galatia, which included other areas to the south (see The Journeys of Paul). Paul returned once more to Galatia early on his Third Missionary Journey, about a.d. 53 and 54.

 

ဂလာတိလူမျိုးများထံသို့ စာသည် ဂလာတိ ၂:၁-၁၄ တွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသော ဖြစ်ရပ်များပြီးနောက် ရေးသားခဲ့ရမည်မှာ ထင်ရှားသည်။ အကယ်၍ အက်စ် ၁၅ တွင် ဖော်ပြထားသော ဂျေရုဆလင်ကောင်စီကို ဤတွင် ရည်ညွှန်းထားပါက၊ ဤစာသည် ပထမခရီးစဉ်ပြီးနောက် ရေးသားခဲ့ရမည်ဖြစ်သည်၊ အကြောင်းမှာ ထိုကောင်စီသည် ပထမနှင့် ဒုတိယခရီးစဉ်များကြားတွင် ကျင်းပခဲ့ခြင်းဖြစ်သည် (အက်စ် ၁၅:၃၆-၄၁ ကို ကြည့်ပါ)။ ထို့ပြင်၊ ဂလာတိ ၄:၁၃ အရ၊ ပေါလ်သည် ဂလာတိရှိ အသင်းတော်များကို နှစ်ကြိမ်လည်ပတ်ခဲ့ပြီးဖြစ်ပုံရသည်၊ ထိုသို့ဆိုပါက ဤစာသည် ဒုတိယခရီးစဉ်ပြီးနောက် ရေးသားခဲ့ရမည်။ မြောက်ဂလာတိသီအိုရီကို လက်ခံပါက၊ ဂလာတိလူမျိုးများထံသို့ စာသည် တတိယခရီးစဉ်ပြီးနောက် ရေးသားခဲ့ရမည်၊ အကြောင်းမှာ ပေါလ်သည် ပထမခရီးစဉ်တွင် မြောက်ဂလာတိအသင်းတော်များသို့ မလည်ပတ်ခဲ့ပေ။ ထို့ကြောင့် ရေးသားချိန်သည် အေဒီ ၅၇/၅၈ ခုနှစ် ဆောင်းရာသီဖြစ်နိုင်သည်။

Obviously the Epistle to the Galatians must have been written after the events recorded in Gal. 2:1–14. If the council at Jerusalem described in Acts 15 is here alluded to, the letter must have been written after the close of the first journey, for that council was held between the first and second journeys (see Acts 15:36–41). Furthermore, according to Gal. 4:13, it seems that Paul had already visited the churches of Galatia twice, and if so the letter must have been written after the close of his second journey. If the North Galatian theory is accepted, the letter to the Galatians must have been written after the third journey, for Paul had not visited the North Galatian churches on his first journey. Accordingly the time of writing could be the winter of a.d. 57/58.

 

ကောရိန္တုမြို့မှ ရေးသားသည်ဟူသော အကြောင်းပြချက်တစ်ခုမှာ ဤစာနှင့် ရောမ စာတို့တွင် အကြောင်းအရာများ နီးကပ်စွာ တူညီမှုရှိပြီး၊ ရောမစာသည် ပေါလ်၏ တတိယအကြိမ် ကောရိန္တုသို့ လည်ပတ်စဉ်တွင် ရေးသားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်ရရှိသည်ဟူသော အကြောင်းအရာသည် စာနှစ်စောင်လုံး၏ အဓိကအကြောင်းအရာဖြစ်ပြီး၊ နှစ်ခုစလုံးသည် “ပညတ်တရား” နှင့် ဧဝံဂေလိတရားတို့ကို ခွဲခြားဖော်ပြထားသည်။

One argument advanced in favor of Corinth as the place of writing is the close resemblance in subject matter between this epistle and that to the Romans, which was written during Paul’s third visit to Corinth. Justification by faith is the theme of both epistles, and both deal at length with the distinction between “the law” and the gospel.

 

တောင်ဂလာတိသီအိုရီကို လက်ခံပါက၊ အေဒီ ၄၅ ခုနှစ်အထိ စောလျင်သော ရက်စွဲတစ်ခု ဖြစ်နိုင်သည်။ အချို့က ဤစာသည် ဂျေရုဆလင်ကောင်စီမတိုင်မီ၊ ပေါလ်၏ ပထမခရီးစဉ်မှ အန်တီယုတ်သို့ ပြန်လာပြီးနောက် ချက်ချင်းရေးသားခဲ့သည်ဟု ယူဆကြသည်။ ဤယူဆချက်အတွက် အကြောင်းပြချက်မှာ စာတွင် ကောင်စီ သို့မဟုတ် ၎င်းတွင် သဘောတူညီချက်ကို တိကျစွာ ဖော်ပြမထားခြင်းဖြစ်သည်။ ပေါလ်သည် တောင်ဂလာတိအသင်းတော်များကို နှစ်ကြိမ်လည်ပတ်ခဲ့ပြီးဟူသော ကန့်ကွက်မှုကို တောင်ဂလာတိသီအိုရီကို လက်ခံသူများက ၎င်း၏ ပထမခရီးစဉ်တွင် ၎င်းတို့ထံ ပြန်လည်လည်ပတ်မှုကို ဒုတိယအကြိမ်အဖြစ် ယူဆရမည်ဟု ဖြေကြားသည် (အက်စ် ၁၄:၂၁-၂၃ ကို ကြည့်ပါ)။

If the South Galatian theory is accepted, a date as early as a.d. 45 is possible. Some think it may have been written even before the Jerusalem Council, immediately upon Paul’s return to Antioch from his first journey. The reason given for this conclusion is that the epistle contains no specific mention of the council or of the decision there agreed upon. To the objection that Paul had already visited the South Galatian churches twice, those who hold the South Galatian theory reply that his return to them on the first journey is to be considered a second visit (see Acts 14:21–23)

 

စာ၏ရည်ရွယ်ချက်သည် ၎င်း၏အကြောင်းအရာများမှ ထင်ရှားသည်။ ဖောက်ပြန်ခြင်းသည် စတင်ပြီးမဟုတ်လျှင် ခြိမ်းခြောက်လျက်ရှိပြီး၊ ထို့ကြောင့် စာသည် အငြင်းပွားဖွယ်ဖြစ်လာသည်။ ဖောက်ပြန်ခြင်းသည် ဂျူးဘာသာသို့ ပြောင်းလဲသူများ၏ လှုပ်ရှားမှုများကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ဆီးရီးယားရှိ အန်တီယုတ်ရှိ အသင်းတော်တွင် အလားတူမေးခွန်းနှင့်ပတ်သက်၍ ပြဿနာများကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သူများဖြစ်နိုင်သည် (အက်စ် ၁၅:၁ ကို ကြည့်ပါ)။ အန်တီယုတ်တွင် ဤသူများကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သော သဘောထားကွဲလွဲမှုသည် ဂျေရုဆလင်ကောင်စီကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။ ထိုကောင်စီတွင် ပေါလ်သည် ခရစ်ယာန်သို့ ပြောင်းလဲလာသူများသည် ဂျူးဥပဒေလိုအပ်ချက်များကို လိုက်နာရမည်ဟု အငြင်းပွားသူ ဂျူးဘာသာသို့ ပြောင်းလဲသူများက ထပ်မံဆန့်ကျင်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် တိတုတ်၏ အရေဖျားလှီးခြင်းကို တောင်းဆိုခဲ့သည် (ဂလာတိ ၂:၃, ၄ ကို ကြည့်ပါ)။ ဤစာတွင် ပေါလ်သည် အရေဖျားလှီးခြင်း သို့မဟုတ် အခြားထုံးတမ်းဥပဒေများနှင့် အထူးသဖြင့် စိုးရိမ်မှုမရှိဘဲ၊ လူသည် “ပညတ်တရား” ၏လိုအပ်ချက်များကို လိုက်နာခြင်းဖြင့် မိမိကိုယ်ကို ကယ်တင်နိုင်သည်ဟူသော မတိကျသောသွန်သင်ချက်နှင့် ပိုမိုစိုးရိမ်သည်။ ပေါလ်သည် ထုံးတမ်းလုပ်ထုံးလုပ်နည်းအချို့တွင် တစ်ခါတစ်ရံ ပါဝင်ခဲ့သည်မှာ ထင်ရှားသည် (အက်စ် ၁၈:၁၈; ၂၁:၂၀-၂၇)။ ၎င်းသည် တိမောသိကိုလည်း အရေဖျားလှီးပေးခဲ့သည် (အက်စ် ၁၆:၃)။

The purpose of the letter is evident from its contents. Apostasy is threatening, if not already begun, and as a result the letter is naturally controversial. The apostasy came as the result of the activities of Judaizing teachers, possibly of the same group that stirred up trouble in the church at Antioch in Syria over the same question (see Acts 15:1). It was the discord caused by these men at Antioch that precipitated the council at Jerusalem. At that council Paul was again opposed by the Judaizers, who contended that Christian converts must observe Jewish legal requirements. They demanded the circumcision of Titus (see Gal. 2:3, 4). In this epistle Paul is not so much concerned with circumcision or any other feature of the ceremonial law, in particular, as he is with the false teaching that man may save himself by observing the requirements of “the law.” This is evident from the fact that Paul, on occasion, had participated in some of the ritual procedures (Acts 18:18; 21:20–27). He also had Timothy circumcised (Acts 16:3).

 

ဤမတိကျသော ဆရာများသည် ၎င်းတို့၏ ကြိုးပမ်းမှုများတွင် အောင်မြင်မှုများစွာ ရရှိခဲ့ပုံရပြီး၊ ဂလာတိရှိ အသင်းတော်များရှိ အဖွဲ့ဝင်အများအပြားကို ၎င်းတို့၏ သွန်သင်ချက်များဖြင့် လှည့်ဖြားခဲ့ပုံရသည် (ဂလာတိ ၁:၆ ကို ကြည့်ပါ)။ လှည့်ဖြားခံရသော အသင်းတော်များသည် ပေါလ်၏စာကို မရရှိမီ ဥပဒေဝါဒကို မည်မျှလက်တွေ့ကျင့်သုံးခဲ့သည်ကို မသိရသော်လည်း၊ စာ၏ ယေဘုယျအသံထွက်မှ ယေဘုယျဖောက်ပြန်ခြင်း၏ အန္တရာယ်သည် နီးကပ်လာသည်မှာ ထင်ရှားသည်။ ဤဆရာများသည် ကောင်စီ၏ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို တိုက်ရိုက်ဆန့်ကျင်လှုပ်ရှားနေသည်။ ၎င်းတို့သည် ပေါလ်၏ ဧဝံဂေလိတရားကို ငြင်းပယ်ရုံသာမက ၎င်း၏ တမန်တော်အဖြစ် အခွင့်အာဏာကိုပါ စိန်ခေါ်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ပေါလ်သည် ခရစ်တော်ကိုယ်တိုင် ရွေးချယ်ခန့်ထားသော တမန်တော် ဆယ်နှစ်ပါးထဲတွင် မပါဝင်သည်ကို အလေးပေးပြောဆိုခဲ့သည်။

These false teachers had apparently met with great success in their efforts, and seem to have deceived a large segment of the membership in the churches of Galatia by their teachings (see Gal. 1:6). It is not clear how far the deceived churches had gone in the actual practice of legalism before they received Paul’s epistle, but it is evident from the general tone of the letter that there was imminent danger of a general apostasy. These teachers were working in direct opposition to the decision of the council. They not only repudiated Paul’s gospel but challenged his authority as an apostle. They made much of the fact that Paul was not one of the Twelve chosen and ordained by Christ.

 

ဂလာတိလူမျိုးများအား ၎င်းတို့ မတိကျသောလမ်းသို့ ကျရောက်သွားသည်ကို ရှင်းလင်းစေရန်၊ ပေါလ်သည် ၎င်းတို့အား ဧဝံဂေလိတရား၏ ကြီးမားသော အခြေခံမူများကို ထပ်မံရှင်းပြခဲ့သည်။ သို့သော် ၎င်းတို့က ပေါလ်အား မတိကျသော ဧဝံဂေလိတရားကို ဟောပြောသည်ဟု စွပ်စွဲခဲ့ပြီး၊ ၎င်းသည် ၎င်း၏ သင်ကြားရန် အရည်အချင်းမရှိဟူသော ၎င်းတို့၏ ထပ်မံစွပ်စွဲချက်နှင့် ဆက်စပ်နေသဖြင့်၊ ပေါလ်သည် ၎င်း၏ တမန်တော်အဖြစ်ကို အတည်ပြုရန် သက်သေများကို တင်ပြရန် လိုအပ်ခဲ့သည်။ ၎င်းသည် စာ၏ ကိုယ်တိုင်ရေးအတ္ထုပ္ပတ္တိအပိုင်း (အခန်း ၁:၁၁ မှ ၂:၁၄) ကို ရှင်းပြသည်။ ပြဿနာနှင့်ဆက်စပ်သော ကိုယ်ပိုင်အတွေ့အကြုံများကို အသေးစိတ်ဖော်ပြရန် ၎င်း၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ ၎င်း၏ ဧဝံဂေလိတရား၏ တရားဝင်မှုကို သက်သေပြရန်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ကောင်စီတွင် တမန်တော်များအား ရှင်းပြခဲ့သော ၎င်း၏သွန်သင်ချက်များသည် ယေရှုနှင့် ဆက်နွယ်ခဲ့သော ခေါင်းဆောင်များနှင့် ၎င်းထံမှ သတင်းစကားရရှိခဲ့သူများ၏ သွန်သင်ချက်များနှင့် သဟဇာတဖြစ်ကြောင်းကိုလည်း အလေးပေးခဲ့သည်။

In order to make clear to the Galatians the error into which they had fallen, Paul restated the great principles of the gospel as he had expounded it to them. But since they charged Paul with preaching a false gospel, and since this involved their further claim that he was not qualified to teach, Paul felt compelled to present evidence that would vindicate his apostleship. This accounts for the autobiographical portion of the letter (chs. 1:11 to 2:14). His purpose in giving so detailed an account of personal experiences related to the problem was to prove the validity of his gospel. He also stressed the fact that his teachings, which he explained to the apostles at the council, were in harmony with those of the leaders who had been associated with Jesus and had received their message from Him.

 

၄. အကြောင်းအရာ။ ဂလာတိလူမျိုးများထံသို့ စာ၏ အကြောင်းအရာသည် ယေရှုခရစ်အား ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ရရှိသော ဖြောင့်မတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ဂျူးဥပဒေစနစ်မှ သတ်မှတ်ထားသော “လုပ်ဆောင်မှု” များကို လိုက်နာခြင်းဖြင့် ရရှိသော ဖြောင့်မတ်ခြင်းဟူသော ဂျူးအယူအဆနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။ ဤစာသည် လူ၏ ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ခရစ်တော်မှတစ်ဆင့် ဘုရားသခင်ပြုလုပ်ခဲ့သည်များကို ချီးမြှောက်ပြီး၊ လူသည် ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်အကျင့်သီလဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းရရှိနိုင်သည်ဟူသော အယူအဆကို တိုတောင်းစွာ ပယ်ရှားသည်။ ၎င်းသည် လူ၏ ကိုယ်ပိုင်ကယ်တင်ရန် ကြိုးပမ်းမှုများနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့် ဘုရားသခင်၏ အခမဲ့ဆုကျေးဇူးကို ချီးမြှောက်သည်။

4. Theme. The theme of the Epistle to the Galatians is righteousness attained by faith in Jesus Christ. This is set in contrast with the Jewish concept of righteousness attained by compliance with the “works” prescribed by the Jewish legal system. This letter exalts what God has done through Christ for man’s salvation and summarily dismisses the idea that man can be justified by his own merits. It extols the free gift of God in contrast with man’s attempts to save himself.

 

ပေါလ်နှင့် ဂလာတိရှိ မတိကျသော ဆရာများကြားတွင် အငြင်းပွားဖွယ်ရာ မေးခွန်းမှာ၊ ဂျူးဘာသာ၏ သတ်မှတ်ထားသော ပုံစံများနှင့် လိုအပ်ချက်များကို လိုက်နာခြင်းသည် လူတစ်ဦးအား ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်နှင့် လက်ခံခြင်းကို ရရှိခွင့်ပြုသလား ဖြစ်သည်။ ထင်ရှားသော အဖြေမှာ မဟုတ်ပါ၊ “လူသည် ပညတ်တရား၏ လုပ်ဆောင်မှုများဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းမရရှိဘဲ၊ ယေရှုခရစ်အား ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်သာ ဖြောင့်မတ်ခြင်းရရှိသည်” (အခန်း ၂:၁၆ ကို ကြည့်ပါ)။ အမှန်စင်စစ်၊ “ပညတ်တရား၏ လုပ်ဆောင်မှု” များဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းကို ရယူရန် ကြိုးပမ်းသော ခရစ်ယာန်သည် ခရစ်တော်၏ ကျေးဇူးတော်ကို ဆုံးရှုံးစေသည် (အခန်း ၂:၂၁; ၅:၄)။

The specific question at issue between Paul and the heretical teachers in Galatia was, Does compliance with the prescribed forms and requirements of Judaism entitle a man to divine favor and acceptance? The categorical answer was No, “a man is not justified by the works of the law, but by the faith of Jesus Christ” (see on ch. 2:16). Indeed, the Christian who attempts to earn salvation by the “works of the law” thereby forfeits the grace of Christ (chs. 2:21; 5:4).

 

“ကတိတော်၏ သားသမီးများ” (အခန်း ၄:၂၈) အဖြစ် ခရစ်ယာန်များသည် “အမွေခံသူများ” (အခန်း ၃:၆, ၇, ၁၄, ၂၉) ဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်တွင် သစ္စာဖန်ဆင်းခြင်းအသစ်ဖြစ်လာသူများ (အခန်း ၄:၇; ၆:၁၅)၊ “ဝိညာဉ်တော်၏ လမ်းညွှန်မှု” (အခန်း ၅:၁၈) နှင့် ခရစ်တော်သည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့၏ နှလုံးသားတွင် နေထိုင်ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ ကိုယ်ကျင့်တရားဥပဒေကို ၎င်းတို့တွင် ရေးထားသည် (ဂလာတိ ၂:၂၀; ဟေဗြဲ ၈:၁၀)၊ ၎င်းတို့သည် မရင့်ကျက်သော ကလေးများကဲ့သို့ လမ်းညွှန်ရန် “ဆရာတစ်ဆူ” ကို မလိုအပ်တော့ပါ (ဂလာတိ ၃:၂၃-၂၆; ၄:၁-၇)။ ဂျူးလူမျိုးများသည် ဘုရားသခင်၏ ဥပဒေများကို လိုက်နာရန် ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်ကြိုးပမ်းမှုဖြင့် ရရှိသည်ဟု ယူဆသော ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ဂုဏ်ယူခဲ့သော်လည်း (ရောမ ၂:၁၇; ၉:၄)၊ ခရစ်ယာန်များသည် “အကျွနု်ပ်တို့၏ သခင်ယေရှုခရစ်၏ ကားတိုင်တော်” ၏ ကယ်တင်ခြင်းစွမ်းအားမှလွဲ၍ ဂုဏ်ယူစရာဘာမျှမရှိဟု အသိအမှတ်ပြုကြသည် (ဂလာတိ ၆:၁၄ ကို ကြည့်ပါ)။

As “the children of promise” (ch. 4:28) Christians are “heirs” (ch. 3:6, 7, 14, 29). Having become new creatures in Christ (chs. 4:7; 6:15), “led of the Spirit” (ch. 5:18), and with Christ abiding in their hearts by faith, and God’s moral law written therein (Gal. 2:20; Heb. 8:10), they are no longer, like immature children, in need of a “schoolmaster” to guide them (Gal. 3:23–26; 4:1–7). Whereas the Jews boasted of righteousness they supposed they earned by their own efforts to keep God’s laws (Rom. 2:17; 9:4), Christians acknowledge that they have nothing whatever of which to boast except the saving power of “the cross of our Lord Jesus Christ” (see Gal. 6:14).

 

ဂလာတိတွင် “ပညတ်တရား” ဟူသော ဝေါဟာရသည် ဘုရားသခင်၏ သားသမီးများအတွက် ဘုရားသခင်၏ စည်းမျဉ်းများ—ကိုယ်ကျင့်တရားဥပဒေများ၊ ပြည်သူ့ဥပဒေများ၊ ထုံးတမ်းစဉ်လာများ—ကို အုံးတောင်တွင် ဖော်ပြထားသော အလုံးစုံသော ဖော်ပြချက်ကို ဆိုလိုသည်။ ဂျူးလူမျိုးများသည် နောက်ပိုင်းတွင် လူဖန်တီးထားသော ဥပဒေများစွာကို ထပ်မံထည့်သွင်းခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်အင်အားဖြင့် ဤဥပဒေများကို ပြည့်စုံစွာ လိုက်နာနိုင်သည်ဟု မမှန်ကန်စွာ တွေးတောခဲ့ပြီး၊ ထိုသို့လိုက်နာခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့၏ ကယ်တင်ခြင်းကို ရရှိနိုင်သည်ဟု ယူဆခဲ့သည်။ ဂလာတိသည် ဤဥပဒေများနှင့် သက်ဆိုင်မှုမရှိဘဲ၊ လူသည် ဥပဒေလိုအပ်ချက်များကို တင်းကြပ်စွာ လိုက်နာခြင်းဖြင့် ၎င်း၏ ကယ်တင်ခြင်းကို ရယူနိုင်သည်ဟူသော မမှန်ကန်သော အယူအဆနှင့် သက်ဆိုင်သည်။ ဤပြဿနာသည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းနှင့် လုပ်ဆောင်မှုဖြင့် ကယ်တင်ခြင်း၏ အငြင်းပွားမှုဖြစ်သည်။

The term “law” in Galatians stands for the entire revelation, at Sinai, of God’s rules for His children—moral laws, civil statutes, and ceremonial ritual. To these the Jews later added a ponderous array of man-made laws. They mistakenly thought that by their own strength they could give perfect obedience to these laws, and that by such obedience they could earn their own salvation. Galatians is concerned, not so much with any of these laws as such, but with the erroneous idea that a man can earn his own salvation by rigorous adherence to various legal requirements. The issue is one of salvation by faith versus salvation by works.

 

ပေါလ်သည် ဧဝံဂေလိတရား၏ ကတိတော်များသည် အာဗြဟံနှင့် ပြုလုပ်ထားသော ပဋိညာဉ်တွင် အတည်ပြုခဲ့ပြီး၊ ၄၃၀ နှစ်အကြာ ဘုရားသခင်၏ ဥပဒေဖော်ပြချက်သည် ထိုပဋိညာဉ်၏ ပြဋ္ဌာန်းချက်များကို ပြောင်းလဲမထားကြောင်း ရှင်းပြသည် (အခန်း ၃:၆-၉, ၁၄-၁၈)။ “ပညတ်တရား” သည် ပဋိညာဉ်ကို အစားထိုးရန် သို့မဟုတ် ကယ်တင်ခြင်း၏ နောက်ထပ်နည်းလမ်းတစ်ခုကို ပေးရန် ရည်ရွယ်ထားခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ လူများအား ပဋိညာဉ်၏ ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်၏ ပြဋ္ဌာန်းချက်များကို နားလည်ရန်နှင့် လက်ခံရန် ကူညီရန်ဖြစ်သည်။ “ပညတ်တရား” သည် ဂျူးလူမျိုးများက ထင်မှတ်ခဲ့သည့်အတိုင်း ရည်မှန်းချက်တစ်ခုအဖြစ် ရည်ရွယ်ထားခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ လူများကို ပဋိညာဉ်၏ ကတိတော်များအရ ခရစ်တော်တွင် ကယ်တင်ခြင်းသို့ ဦးဆောင်ရန် နည်းလမ်း—ဆရာတစ်ဆူ—အဖြစ် ရည်ရွယ်ထားသည်။ “ပညတ်တရား” ၏ ရည်ရွယ်ချက်၊ ၎င်း၏ “ရည်မှန်းချက်” သို့မဟုတ် ရည်မှန်းထားသည်မှာ လူများကို ခရစ်တော်ထံသို့ ဦးဆောင်ရန်ဖြစ်ပြီး (ရောမ ၁၀:၄ ကို ကြည့်ပါ)၊ ကယ်တင်ခြင်းသို့ နောက်ထပ်နည်းလမ်းတစ်ခုကို ဖွင့်လှစ်ရန် မဟုတ်ပါ။ သို့သော်၊ ဂျူးလူမျိုးအများစုသည် ခရစ်တော်တွင် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းရရှိရန် ဘုရားသခင်၏ အစီအမံကို မသိကျွမ်းစွာ ဆက်လက်ရှိနေခဲ့ပြီး၊ “ပညတ်တရား၏ လုပ်ဆောင်မှု” များဖြင့် ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ထူထောင်ရန် ကြိုးပမ်းခဲ့သည် (ဂလာတိ ၂:၁၆; ရောမ ၁၀:၃ ကို ကြည့်ပါ)။

Paul explains that the gospel promises were confirmed to Abraham in the covenant, and that the revelation of God’s law 430 years later did not alter the provisions of that covenant (ch. 3:6–9, 14–18). “The law” was not designed to replace the covenant or to provide another means of salvation, but to help men understand and appropriate the covenant’s provisions of divine grace. “The law” was not intended to be an end in itself, as the Jews came to think, but a means—a “schoolmaster”—to lead men to salvation in Christ according to the promises of the covenant. The purpose of “the law,” its “end,” or objective, was to lead men to Christ (see on Rom. 10:4), not to open for them another pathway to salvation. For the most part, however, the Jews willingly remained in ignorance of God’s plan for making men righteous by faith in Christ, and went about to establish their own righteousness by “the works of the law” (Gal. 2:16; see Rom. 10:3).

 

ပေါလ်သည် အာဗြဟံနှင့်ပြုလုပ်ထားသော ပဋိညာဉ်သည် တပါးအမျိုးသားများ၏ ကယ်တင်ခြင်းကို ပြဋ္ဌာန်းထားပြီး၊ “ပညတ်တရား” သည် ထိုသို့မပြဋ္ဌာန်းကြောင်း ထပ်မံရှင်းပြသည်။ ထို့ကြောင့် တပါးအမျိုးသားများသည် အာဗြဟံအား ပေးထားသော ကတိတော်တွင် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းကို ရှာဖွေရမည်ဖြစ်ပြီး၊ “ပညတ်တရား” မှတစ်ဆင့် မဟုတ်ပါ (ဂလာတိ ၃:၈, ၉, ၁၄, ၂၇-၂၉)။ ဂလာတိအသင်းတော်များတွင် ဂျူးဘာသာသို့ ပြောင်းလဲသူများက ဖြစ်ပေါ်စေသော မတိကျမှုနှင့် ပြဿနာသည် တပါးအမျိုးသားများအပေါ် အရေဖျားလှီးခြင်းနှင့် “နေ့ရက်များ၊ လများ၊ အချိန်များ၊ နှစ်များ” ၏ ထုံးတမ်းစဉ်လာ ကျင့်သုံးမှုကဲ့သို့သော ထုံးတမ်းပုံစံများကို ချမှတ်ရန် ကြိုးပမ်းမှုများတွင် ပါဝင်သည် (အခန်း ၄:၁၀; ၅:၂)။ ထိုပြဿနာသည် ယခုအခါ မရှိတော့ပါ၊ အကြောင်းမှာ ယနေ့ခရစ်ယာန်များသည် ဂျူးဘာသာ၏ ထုံးတမ်းလိုအပ်ချက်များသို့ ပြန်လည်ပြောင်းလဲရန် အန္တရာယ်မရှိတော့ပါ (အခန်း ၄:၉; ၅:၁ ကို ကြည့်ပါ)။ သို့သော်၊ ဂလာတိစာအုပ်သည် သမိုင်းဆိုင်ရာ စိတ်ဝင်စားမှုသာရှိပြီး ခေတ်သစ်ခရစ်ယာန်များအတွက် သင်ကြားပြသမှုတန်ဖိုးမရှိဟု မဆိုလိုပါ။ ဤစာအုပ်ကို သန့်ရှင်းသော ကျမ်းစာတွင် ထည့်သွင်းထားခြင်းသည် ယနေ့ခေတ်အတွက် တန်ဖိုးရှိပြီး အရေးကြီးသော သင်ခန်းစာများရှိကြောင်း သေချာစေသည် (ရောမ ၁၅:၄; ၁ကောရိန္တု ၁၀:၁၁; ၂တိမောသိ ၃:၁၆, ၁၇ ကို ကြည့်ပါ)။

Paul explains further that the covenant with Abraham provided for the salvation of the Gentiles, whereas “the law” did not do so; and that Gentiles are therefore to find salvation through faith in the promise made to Abraham, not through “the law” (Gal. 3:8, 9, 14, 27–29). The error and grave problem introduced into the Galatian churches by the Judaizers consisted of attempts to impose upon Gentile converts ceremonial forms, such as circumcision and the ritual observance of “days, and months, and times, and years” (chs. 4:10; 5:2). That specific problem no longer exists, for Christians today are in no danger of reverting to the ritual requirements of Judaism (cf. chs. 4:9; 5:1). This is not to say, however, that the book of Galatians is only of historical interest and without instructional value for modern Christians. Inclusion of the epistle in the Sacred Canon makes certain that it has lessons of value and importance for our day (cf. Rom. 15:4; 1 Cor. 10:11; 2 Tim. 3:16, 17).

 

ယခင်က ဖော်ပြခဲ့ပြီးဖြစ်သည့်အတိုင်း (စာမျက်နှာ ၉၃၃ တွင်ကြည့်ပါ)၊ ဂလာတိဩဝါဒစာတွင် “ပညတ်” ဟူသောစကားလုံးသည် ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ ပညတ်နှင့် ထုံးတမ်းစဉ်လာဆိုင်ရာ ပညတ်နှစ်မျိုးလုံးကို အကျုံးဝင်စေသည်။ တကယ်တော့၊ ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ ပညတ်မရှိပါက ထုံးတမ်းစဉ်လာဆိုင်ရာ ပညတ်သည် အဓိပ္ပာယ်မရှိဖြစ်နေလိမ့်မည် (အခန်း ၂:၁၆ တွင်ကြည့်ပါ)။ ထုံးတမ်းစဉ်လာဆိုင်ရာ ပညတ်သည် ယေရှုခရစ်သေလွန်သောအခါ ကန့်သတ်ချက်ဖြင့် သက်တမ်းကုန်ဆုံးသွားသော်လည်း (ကောလောသဲ ၂:၁၄–၁၇ တွင်ကြည့်ပါ)၊ ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ ပညတ်ဖြစ်သော ပညတ်ဆယ်ပါးသည် ဆက်လက်အာဏာတည်နေဆဲဖြစ်သည် (မဿဲ ၅:၁၇, ၁၈ တွင်ကြည့်ပါ)။ ယနေ့ခေတ်တွင် ပညတ်ဆယ်ပါး၏ “စာသား” ကို စွဲကိုင်ထားပြီး ၎င်း၏ဝိညာဉ်ရေးရာအဓိပ္ပာယ်သို့ မဝင်ရောက်နိုင်ခြင်းအန္တရာယ်ရှိသည် (မဿဲ ၁၉:၁၆–၂၂; ဂလာတိ ၅:၁၇–၂၂ တွင်ကြည့်ပါ)၊ ထိုနည်းတူ ပေါလု၏ခေတ်က ယဇ်ပူဇော်ခြင်းစနစ်တွင် ပါဝင်ဆောင်ရွက်ရင်း ၎င်း၏သင်္ကေတများသည် ခရစ်တော်ကို ညွှန်ပြသည်ကို မသိရှိခဲ့သည့်အလားပင်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ယနေ့ခရစ်ယာန်များသည် ပညတ်ဆယ်ပါးကို လိုက်နာရန် လူသားအားထုတ်မှုဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းရရှိရန် ကြိုးစားသမျှတိုင်း၊ ၎င်းတို့သည် ကျေးဇူးတော်မှ ကျဆုံးပြီး “ဒုက္ခရောက်မှု၏ထမ်းဘိုး” တွင် “ပိတ်မိ” သွားကြသည် (ဂလာတိ ၅:၁, ၄)။ ထိုသို့သောသူများအတွက် ခရစ်တော်သည် အချည်းနှီးသေလွန်ခဲ့သည် (အခန်း ၂:၂၁)။ ဂလာတိဩဝါဒစာ၏သတိပေးချက်သည် ၎င်းတို့အတွက်သက်ဆိုင်သည်။ ခရစ်ယာန်တစ်ဦးသည် ပညတ်ဆယ်ပါးကို လိုက်နာသည်မှာ ကယ်တင်ခြင်းရရှိရန်မဟုတ်ဘဲ၊ ကယ်တင်ခြင်းရရှိပြီးသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ တကယ်တော့ ကယ်တင်ခြင်းရရှိထားသူတစ်ဦးသာလျှင် ၎င်းကိုလိုက်နာနိုင်သည်၊ အကြောင်းမှာ ခရစ်တော်သည် ၎င်းတို့အတွင်း၌ နေထိုင်တော်မူသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

As already noted (see p. 933), the word “law” in the book of Galatians includes within its purview both the moral and the ceremonial law; in fact, the ceremonial law would have been meaningless without the moral law (see on ch. 2:16). The ceremonial law expired by limitation at the cross (see on Col. 2:14–17), but the moral law—the Decalogue—remains in full force (see on Matt. 5:17, 18). There is danger today of adhering to the “letter” of the Decalogue without entering into its spirit (Matt. 19:16–22; see on Gal. 5:17–22), as there was in Paul’s day of participating in the sacrificial system without realizing that its symbols pointed to Christ. To whatever extent, therefore, modern Christians fall into the error of attempting to save themselves by their human endeavors to keep the Decalogue, they fall from grace and become “entangled” in “the yoke of bondage” (Gal. 5:1, 4). For all such, Christ died in vain (ch. 2:21). The warning of the book of Galatians applies to them. The Christian keeps the Decalogue, not to gain salvation, but because he is saved. Indeed only a saved man can keep it, for Christ dwells within him.

 

ထိုသတိပေးချက်သည် လူလုပ်ထုံးတမ်းစည်းမျဉ်းများဖြစ်သော အဝတ်အစားနှင့် အစားအသောက်ဆိုင်ရာ ခရစ်ယာန်ဘဝစံနှုန်းများကို စေ့စပ်သေချာစွာ လိုက်နာခြင်းဖြင့် ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် ပိုမိုမြင့်မားသော ဖြောင့်မတ်ခြင်းအဆင့်သို့ ရောက်ရှိနိုင်မည်ဟု ထင်မှတ်သူများအတွက်လည်း သက်ဆိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် ခရစ်တော်၏ခေတ်က ယုဒလူမျိုး၏အမှားကို ထပ်ခါတလဲလဲပြုလုပ်နေကြသည် (ရောမ ၁၄:၁၇; မာကု ၇:၁–၁၄ တွင်ကြည့်ပါ)။ အချို့သူများသည် ဆယ်ဖို့တစ်ဖို့ပေးဆပ်ခြင်း၊ ဘုရားကျောင်းသို့ တက်ရောက်ခြင်း၊ သောကြာနံပတ်ကို လိုက်နာခြင်းတို့ကို ဘုရားသခင်၏မျက်မှောက်တွင် ထိုက်တန်မှုရရှိရန်ဟု ထင်မှတ်မှားယွင်းစွာ ပြုလုပ်ကြသည်။ မှန်ပါသည်၊ ခရစ်ယာန်တစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်၏အမိန့်တော်များကို သစ္စာရှိစွာ လိုက်နာမည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏မျက်နှာသာရရှိရန် မျှော်လင့်ချက်ဖြင့်မဟုတ်ဘဲ၊ ယေရှုခရစ်၏ကယ်တင်ခြင်းကျေးဇူးတော်အားဖြင့် ဘုရားသခင်၏သားသမီးဖြစ်လာသူတစ်ဦးအနေဖြင့်၊ ၎င်း၏ဘဝကို ဘုရားသခင်၏ထုတ်ဖော်ထားသောဆန္ဒနှင့်အညီ စီမံခြင်းသည် အမြင့်မြတ်ဆုံးသောပျော်ရွှင်မှုနှင့် ချမ်းသာခြင်းဖြစ်သည် (မဿဲ ၇:၂၁–၂၇; ဂလာတိ ၃:၂၄ ရှိ EGW ဖြည့်စွမ်းထားသောမှတ်ချက်များကို ကြည့်ပါ)။

That warning applies also to those who think to attain to a higher level of righteousness before God by meticulous adherence to man-made regulations regarding standards of Christian living, such as dress and diet. Thus they make the same mistake as the Jews of Christ’s day (see Rom. 14:17; see on Mark 7:1–14). Others pay tithe, attend church, even observe the Sabbath, under the delusion that they thereby earn merit in the sight of God. True, the Christian will faithfully abide by all divine requirements. But he will do so, not in the hope of earning favor in the sight of God, but because, as a son of God by faith in the saving grace of Jesus Christ, it is supreme joy and happiness to order his life in harmony with the expressed will of God (see on Matt. 7:21–27; see EGW Supplementary Material on Gal. 3:24).

 

ဂလာတိဩဝါဒစာ၏ ယနေ့ချာ့ခ်ျအတွက် အဓိကသင်ခန်းစာသည် ပေါလု၏ခေတ်ကဲ့သို့ပင်ဖြစ်သည်—ဆိုလိုသည်မှာ ကယ်တင်ခြင်းသည် ယေရှုခရစ်၏ထိုက်တန်မှုများကို ရိုးရှင်းစွာယုံကြည်ခြင်းဖြင့်သာ ရရှိနိုင်ပြီး (အခန်း ၂:၁၆; ၃:၂; ၅:၁)၊ လူတစ်ဦးပြုလုပ်သည့်မည်သည့်အရာမှ ၎င်း၏ဘုရားသခင်ရှေ့တွင်ရပ်တည်မှုကို အနည်းငယ်မျှပင် မြှင့်တင်ပေးနိုင်ခြင်းမရှိသလို၊ ခွင့်လွှတ်ခြင်းနှင့် ရွေးနှုတ်ခြင်းရရှိရန် အခွင့်အလမ်းကို တိုးမြှင့်ပေးနိုင်ခြင်းမရှိပေ။ ပညတ်—ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာဖြစ်စေ၊ ထုံးတမ်းစဉ်လာဆိုင်ရာဖြစ်စေ—သည် လူသားများအား ၎င်းတို့ရှိနေသော အပြစ်အခြေအနေမှ လွတ်မြောက်စေရန် စွမ်းအားမရှိပေ (ရောမ ၃:၂၀; ၇:၇ တွင်ကြည့်ပါ)။ ဤသည်မှာ ယုဒလူမျိုး၏ဖောက်ပြန်သော “ဧဝံဂေလိတရား” နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော ပေါလု၏ “ဧဝံဂေလိတရား” ဖြစ်သည် (ဂလာတိ ၁:၆–၁၂; ၂:၂, ၅, ၇, ၁၄)။

The pre-eminent lesson of the book of Galatians for the church today is the same as it was in the days of Paul—that salvation can be obtained in no other way than by simple faith in the merits of Christ (chs. 2:16; 3:2; 5:1), and that nothing a man may do can in the least degree enhance his standing before God or increase his chances of obtaining forgiveness and redemption. Law, whether moral or ceremonial, has no power to set men free from the state of sin in which they find themselves (see on Rom. 3:20 7:7). This is Paul’s “gospel,” in contrast with the perverted “gospel” of the Judaizers (Gal. 1:6–12; 2:2, 5, 7, 14).

 

စာသည် ဧဝံဂေလိတရား၏အသစ်ရရှိထားသော လွတ်လပ်မှုကို အလွဲသုံးစားမပြုရန်၊ သန့်ရှင်းသောဘဝဖြင့် နေထိုင်ရန် တိုက်တွန်းချက်ဖြင့် နိဂုံးချုပ်သည် (အခန်း ၆)။ ခရစ်ယာန်မေတ္တာသည် ဂလာတိလူများအား မာနထောင်လွှားသောစိတ်ကို သတိထားရန်နှင့် အမှားလမ်းသို့ ကျရောက်သူများကို ကရုဏာဖြင့် ဆက်ဆံရန် ဦးဆောင်သင့်သည်။ ချာ့ခ်ျသည် ၎င်း၏ကောင်းသောအကျင့်များ—ဝိညာဉ်တော်၏အသီးအနှံများ—ဖြင့် လူသိများသင့်သော်လည်း၊ ကောင်းသောအကျင့်များကို ယေရှုခရစ်၏ကယ်တင်ခြင်းထိုက်တန်မှုများအတွက် ယုံကြည်ခြင်း၏အစားထိုးအဖြစ် မပြုလုပ်သင့်ပေ။

The letter concludes with an appeal not to abuse the new-found liberty of the gospel, but to live a holy life (ch. 6). Christian love should lead the Galatians to guard against a sanctimonious spirit, and to deal kindly with those who fall into error. The church should be known for its good works—the fruitage of the Spirit—but should not attempt to make good works a substitute for faith in the saving merits of Jesus Christ.

 

၅. အကျဉ်းချုပ်

၁. နှုတ်ခွန်းဆက်နှင့် နိဒါန်း၊ ၁:၁–၁၀

က. စာရေးသူ၏တမန်တော်အာဏာ၊ ၁:၁–၅

ခ. စာရေးရခြင်း၏အကြောင်းနှင့် ရည်ရွယ်ချက်၊ ၁:၆–၁၀

၂. ပေါလု၏တမန်တော်အာဏာကို ခုခံကာကွယ်ခြင်း၊ ၁:၁၁ မှ ၂:၁၄

က. ၎င်း၏ခရစ်ယာန်ဘာသာသို့ ကူးပြောင်းခြင်း၏စစ်မှန်မှု၊ ၁:၁၁–၂၄

၁. ၎င်း၏ဧဝံဂေလိတရားအဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုမှု၏ ဘုရားသခင်ဆင့်ကဲမူလအစ၊ ၁:၁၁, ၁၂

၂. ၎င်း၏ယခင်ယုဒဘာသာအတွက် စိတ်အားထက်သန်မှု၊ ၁:၁၃, ၁၄

၃. ၎င်း၏ကူးပြောင်းခြင်းနှင့် တပါးအမျိုးသားများထံ သာသနာပြုရန်တာဝန်၊ ၁:၁၅, ၁၆

၄. အာရာဘီယံသို့ ၎င်း၏ပြင်ဆင်မှုဆုတ်ခွာခြင်း၊ ၁:၁၇

၅. ယေရုဆလင်မြို့တွင် တမန်တော်များနှင့် ၎င်း၏ပထမဆုံးထိတွေ့မှု၊ ၁:၁၈–၂၀

၆. ယုဒပြည်ရှိ ချာ့ခ်ျများမှ ၎င်းအား လက်ခံခြင်း၊ ၁:၂၁–၂၄

ခ. ၎င်း၏ဧဝံဂေလိတရားအဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုမှုအပေါ် တမန်တော်များ၏အတည်ပြုခြင်း၊ ၂:၁–၁၄

၁. ပေါလုသည် တမန်တော်များအား ၎င်း၏ဧဝံဂေလိတရားကို ရှင်းပြခြင်း၊ ၂:၁, ၂

၂. တီတုသည် ပေါလု၏ဧဝံဂေလိတရားကို ထောက်ခံသည့် စမ်းသပ်မှုတစ်ခု၊ ၂:၃–၅

၃. တပါးအမျိုးသားများအတွက် တမန်တော်အဖြစ် ပေါလုအား တမန်တော်များအတည်ပြုခြင်း၊ ၂:၆–၁၀

၄. တမန်တော်ဆယ့်နှစ်ပါးနှင့် ပေါလု၏တမန်တော်တန်းတူမှု၊ ၂:၁၁–၁၄

၃. ကယ်တင်ခြင်း၏နည်းလမ်းအဖြစ် ယုံကြည်ခြင်းနှင့် တရားစွဲဆိုမှု၊ ၂:၁၅ မှ ၃:၂၉

က. ယုဒခရစ်ယာန်များပင်လျှင် ပညတ်မဟုတ်ဘဲ ခရစ်တော်ကို ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းရရှိသည်၊ ၂:၁၅–၂၁

၁. ယုဒခရစ်ယာန်များသည် တရားစွဲဆိုမှု၏ ထိရောက်မှုမရှိခြင်းကို သိရှိကြသည်၊ ၂:၁၅, ၁၆

၂. ခရစ်ယာန်ဘာသာနှင့် ယုဒဘာသာ၏ သဟဇာတမဖြစ်နိုင်မှု၊ ၂:၁၇–၂၁

ခ. အာဗြဟံ၏ပဋိညာဉ်တွင် တပါးအမျိုးသားများ၏ ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ပြင်ဆင်ထားသည်၊ ၃:၁–၁၄

၁. ဂလာတိလူများသည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ခရစ်ယာန်ဖြစ်လာကြသည်၊ ၃:၁–၅

၂. ယုံကြည်ခြင်းသည် အာဗြဟံ၏ပဋိညာဉ်၏ ထူးခြားသောလက္ခဏာဖြစ်သည်၊ ၃:၆, ၇

၃. ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် တပါးအမျိုးသားများ၏ ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ပြင်ဆင်မှု၊ ၃:၈–၁၄

ဂ. အာဗြဟံ၏ပဋိညာဉ်နှင့်ဆက်စပ်သော “ပညတ်” ၏အဆင့်အတန်း၊ ၃:၁၅–၂၉

၁. “ပညတ်” သည် ပဋိညာဉ်၏မသီယာဆိုင်ရာ ပြင်ဆင်မှုများကို ပယ်ဖျက်ခြင်းမပြုခဲ့ပေ၊ ၃:၁၅–၁၈

၂. “ပညတ်” ၏လက်အောက်ခံနှင့် ယာယီလုပ်ဆောင်မှု၊ ၃:၁၉–၂၅

၃. ခရစ်တော်တွင် လူအပေါင်းသည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ပဋိညာဉ်ကတိများ၏ အမွေဆက်ခံသူများဖြစ်သည်၊ ၃:၂၆–၂၉

၄. “ပညတ်” ၏အုပ်ထိန်းမှုမှ ခရစ်ယာန်လွတ်လပ်ခြင်း၊ ၄:၁–၃၁

က. “ပညတ်” ၏ရင့်ကျက်မှုမရှိခြင်းမှ ဧဝံဂေလိတရား၏ရင့်ကျက်မှုသို့၊ ၄:၁–၇

၁. အမွေဆက်ခံသူ၏ အသက်မပြည့်မီအချိန်က လက်အောက်ခံအဆင့်အတန်း၊ ၄:၁–၃

၂. ခရစ်တော်မှတစ်ဆင့် အမွေဆက်ခံခြင်း၏အပြည့်အဝအခွင့်အာဏာများပေးအပ်ခြင်း၊ ၄:၄–၇

ခ. ဂလာတိချာ့ခ်ျ၏ မိုက်မဲသောလမ်းစဉ်၊ ၄:၈–၃၁

၁. ယုဒဘာသာသို့ ကူးပြောင်းခြင်း၏ မိုက်မဲမှု၊ ၄:၈–၁၂

၂. ပေါလု၏ရိုးသားမှုနှင့် ဂလာတိချာ့ခ်ျများအတွက် စိုးရိမ်ပူပန်မှု၊ ၄:၁၃–၂၀

၃. သားနှစ်ဦး၏ နဒ္ဒါန်ဥပမာ၊ ၄:၂၁–၃၁

၅. ကိုယ်ကျင့်တရားနှင့် ဝိညာဉ်ရေးရာတိုက်တွန်းချက်များ၊ ၅:၁ မှ ၆:၁၀

က. တရားစွဲဆိုမှု၏ ထမ်းဘိုးသည် ခရစ်တော်ထဲတွင် လွတ်လပ်မှုနှင့် သဟဇာတမဖြစ်နိုင်ပေ၊ ၅:၁–၁၂

ခ. ခရစ်ယာန်လွတ်လပ်မှုသည် အလွတ်ပြုလုပ်ရန်အကြောင်းမဟုတ်ပေ၊ ၅:၁၃–၂၆

၁. မေတ္တာသည် ပညတ်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးခြင်းဖြစ်သည်၊ ၅:၁၃–၁၈

၂. ဇာတိပကတိ၏အကျင့်များနှင့် ဝိညာဉ်တော်၏အကျင့်များ၊ ၅:၁၉–၂၆

ဂ. ညီအစ်ကိုမေတ္တာသည် ခရစ်တော်၏ပညတ်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးသည်၊ ၆:၁–၁၀

၆. နိဂုံးချုပ်၊ ၆:၁၁–၁၈

5. Outline.I. Salutation and Introduction, 1:1–10.

A. The writer’s apostolic authority, 1:1–5.

B. The occasion for, and purpose of, the letter, 1:6–10.

II. A Defense of Paul’s Apostolic Authority, 1:11 to 2:14.

A. The genuineness of his conversion to Christianity, 1:11–24.

1. The divine origin of his interpretation of the gospel, 1:11, 12.

2. His former zeal for the Jewish faith, 1:13, 14.

3. His conversion and his mission to the heathen, 1:15, 16.

4. His preparatory retirement to Arabia, 1:17.

5. His first contact with the apostles at Jerusalem, 1:18–20.

6. His acceptance by the churches of Judea, 1:21–24.

B. Apostolic approval of his interpretation of the gospel, 2:1–14.

1. Paul explains his gospel to the apostles, 2:1, 2.

2. Titus a test case vindicating Paul’s gospel, 2:3–5.

3. Apostolic approval of Paul as an apostle to the Gentiles, 2:6–10.

4. Paul’s apostolic equality with the Twelve, 2:11–14.

III. Faith Versus Legalism as the Means of Salvation, 2:15 to 3:29.

A. Even Jewish Christians rely on faith in Christ for salvation, not on law, 2:15–21.

1. Jewish Christians realize the inefficacy of legalism, 2:15, 16.

2. The incompatibility of Christianity and Judaism, 2:17–21.

B. Salvation of the Gentiles provided for in the Abrahamic covenant, 3:1–14.

1. The Galatians had become Christians through faith, 3:1–5.

2. Faith is the distinctive characteristic of the Abrahamic covenant, 3:6, 7.

3. Provision for the salvation of the Gentiles through faith, 3:8–14.

C. The status of “the law” in relation to the Abrahamic covenant, 3:15–29.

1. “The law” did not annul the Messianic provisions of the covenant, 3:15–18.

2. The subordinate and provisional function of “the law,” 3:19–25.

3. In Christ all men are heirs to the covenant promises, by faith, 3:26–29.

IV. Christian Freedom From the Tutorship of “the Law,” 4:1–31.

A. From the immaturity of “the law” to the maturity of the gospel, 4:1–7.

1. The subordinate status of an heir during his minority, 4:1–3.

2. Bestowal of the full privileges of inheritance through Christ, 4:4–7.

B. The foolish course of the church in Galatia, 4:8–31.

1. The folly of Judaizing, 4:8–12.

2. Paul’s sincerity and solicitous interest in the Galatian churches, 4:13–20.

3. The allegory of the two sons, 4:21–31.

V. Moral and Spiritual Exhortations, 5:1 to 6:10.

A. The bondage of legalism incompatible with freedom in Christ, 5:1–12.

B. Christian liberty not an excuse for license, 5:13–26.

1. Love is the fulfilling of the law, 5:13–18.

2. The works of the flesh and the works of the Spirit, 5:19–26.

C. Brotherly love fulfills the law of Christ, 6:1–10.

VI. Conclusion, 6:11–18.

 

 

အခန်းကြီး - ၁

chapter 1

 

၆ ၎င်းသည် ၎င်းတို့သည် ဤမျှမြန်စွာ ၎င်းနှင့် ဧဝံဂေလိတရားကို စွန့်လွှတ်သွားသည်ကို အံ့ဩပြီး၊ ၈ ၎င်းသည် ၎င်း၏ဧဝံဂေလိတရားမှလွဲ၍ အခြားဧဝံဂေလိတရားကို ဟောပြောသူများကို ကျိန်ဆဲသည်။ ၁၁ ၎င်းသည် ဧဝံဂေလိတရားကို လူများထံမှမဟုတ်ဘဲ ဘုရားသခင်ထံမှ သင်ယူခဲ့သည်။ ၁၄ ၎င်း၏ခေါ်ဝေါ်ခြင်းမတိုင်မီ ၎င်းဖြစ်ခဲ့သည်ကို ဖော်ပြပြီး၊ ၁၇ ၎င်း၏ခေါ်ဝေါ်ခြင်းခံရပြီးနောက် ချက်ချင်းပြုလုပ်ခဲ့သည်ကို ဖော်ပြသည်။

6 He wondereth that they have so soon left him and the gospel, 8 and accurseth those that preach any other gospel than he did. 11 He learned the gospel not of men, but of God: 14 and sheweth what he was before his calling, 17 and what he did presently after it.

 

၁. တမန်တော်တစ်ဦး ရောမ ၁:၁ တွင်ကြည့်ပါ။ ပေါလုသည် ပုံမှန်အားဖြင့် ၎င်းအား တမန်တော်အဖြစ် ခေါ်ဆိုပြီး ၎င်း၏အဆိုပြုချက်ကို တရားမျှတစေရန် မကြိုးစားပေ။ သို့သော် ဤနေရာတွင်၊ ၎င်း၏တမန်တော်အာဏာကို အကျယ်တဝင့် ခုခံကာကွယ်ခြင်း (ဂလာတိ ၁:၁ မှ ၂:၁၄) သည် စာရေးထားသောချာ့ခ်ျများသည် ၎င်းအား ၎င်းဟုဆိုသည့်အတိုင်း လက်ခံရန် သံသယရှိနေသည်ကို ဖော်ပြသည်။ ၎င်း၏ဧဝံဂေလိတရားသည် ဘုရားသခင်ဆင့်ကဲမူလအစရှိသည် (အခန်း ၁:၆–၁၀)။ ၎င်းသည် စစ်မှန်စွာ ကူးပြောင်းခဲ့သည် (အခန်း ၁:၁၂–၁၈) နှင့် ယုဒပြည်ရှိ ချာ့ခ်ျများမှ မိတ်သဟာယအဖြစ် လက်ခံခဲ့သည် (အခန်း ၁:၁၉–၂၄)။ ၎င်း၏အရေဖျားလှီးခြင်းဆိုင်ရာ ရပ်တည်ချက်ကို ယေရုဆလင်မြို့ရှိ ခေါင်းဆောင်များက အတည်ပြုခဲ့သည် (အခန်း ၂:၁–၆)။ တပါးအမျိုးသားများအတွက် တမန်တော်အဖြစ် ၎င်း၏တာဝန်ကို ၎င်းတို့က အသိအမှတ်ပြုခဲ့သည် (အခန်း ၂:၇–၁၀)။ ၎င်း၏တမန်တော်အာဏာသည် တမန်တော်ဆယ့်နှစ်ပါးနှင့် တန်းတူဖြစ်သည်။

1. An apostle. See on Rom. 1:1. Paul customarily speaks of himself as an apostle without attempting to justify his claim to the title. Here, however, the extended defense of his apostleship (Gal. 1:1 to 2:14) indicates that the churches addressed were doubtful of accepting him for what he claimed to be. His gospel is of divine origin (ch. 1:6–10). He was genuinely converted (vs. 12–18) and was received into fellowship by the Judean churches (vs. 19–24). His stand on circumcision was approved by the leaders at Jerusalem (ch. 2:1–6). His commission as apostle to the Gentiles was acknowledged by them (vs. 7–10). His authority as an apostle was equal to that of the Twelve.

 

လူများထံမှမဟုတ် ၎င်း၏ဆန့်ကျင်သူများသည် ၎င်းအား တမန်တော်ဆယ့်နှစ်ပါးမှ ခန့်အပ်ခံရခြင်းမရှိသည့်အခြေအနေတွင် ၎င်း၏တမန်တော်အာဏာအဆိုပြုချက်ကို ငြင်းပယ်ခဲ့ပုံရသည်။ ၎င်းကို ၎င်းက လွတ်လပ်စွာဝန်ခံသော်လည်း၊ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ပိုမိုမြင့်မားသော သိက္ခာပေးအပ်ခြင်းကို အဆိုပြုသည်။

Not of men. His opponents apparently denied his claim to apostolic authority on the basis that he had not been appointed and commissioned by the Twelve. This he freely admits, but in the same breath lays claim to an even higher ordination.

 

ယေရှုခရစ်အားဖြင့် တမန်တော်ဆယ့်နှစ်ပါးကဲ့သို့ပင်၊ ၎င်းသည် ခရစ်တော်ထံမှ တိုက်ရိုက်တာဝန်ပေးအပ်ခြင်းခံရသည်။ အာနာနိအား၏အခန်းကဏ္ဍသည် လုံးဝဒုတိယအဆင့်ဖြစ်သည် (တမန်တော် ၉:၁၇–၂၀ ကိုကြည့်ပါ)။ “ယေရှု” နှင့ “ခရစ်တော်” ဟူသောခေါင်းစဉ်များအတွက် မှတ်ချက်ကို မဿဲ ၁:၁ တွင်ကြည့်ပါ။

By Jesus Christ. Like the Twelve, he had received his commission directly from Christ. The role of Ananias was strictly secondary (see Acts 9:17–20). For comment on the titles “Jesus” and “Christ” see on Matt. 1:1.

 

သေခြင်းမှ ပေါလု၏တမန်တော်အာဏာသည် သေခြင်းမှထမြောက်တော်မူသော ခရစ်တော်ထံမှ လာသည်။ ဂလာတိဩဝါဒစာ၏ နှုတ်ခွန်းဆက်တွင် ခရစ်တော်သေခြင်းမှ ထမြောက်ခြင်းကို ရည်ညွှန်းခြင်းသည် ဤစာတစ်စောင်တည်းတွင်သာ ထူးခြားစွာတွေ့ရသည်။ ယုဒပြည်မှ လာသော မမှန်ကန်သောညီအစ်ကိုများသည် ဂလာတိယုံကြည်သူများကို လမ်းမှားသို့ ဦးဆောင်နေပြီး၊ ပေါလုသည် တမန်တော်ဆယ့်နှစ်ပါးကဲ့သို့ ခရစ်တော်နှင့် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံခွင့်မရခဲ့သည့်အပေါ်အခြေခံ၍ ၎င်း၏တမန်တော်အာဏာ၏ တရားဝင်မှုကို စိန်ခေါ်ခဲ့ပုံရသည်။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းအား ၎င်းတို့မှ တရားဝင်ရွေးချယ်ခန့်အပ်ခံရခြင်းမရှိသည့်အတွက် ၎င်းသည် အယောင်ဆောင်သူဖြစ်ပြီး ၎င်း၏ဧဝံဂေလိတရားသည် ယုံကြည်မရဟု ဆိုလိုသည်။

From the dead. Paul’s authority as an apostle had come from the risen Christ. Reference to the resurrection of Christ from the dead in the salutation of an epistle is peculiar to the letter to the Galatians. Apparently the false brethren from Judea now leading the Galatian believers astray challenged the validity of Paul’s apostleship on the basis that he had not had the privilege of personal association with Christ as had the Twelve, and had not received his call at the time they had been set apart. From this obvious fact they concluded that he was inferior to the Twelve and implied that, since he had not been formally selected and commissioned by them, he was an impostor and his gospel unreliable.

 

၂. ညီအစ်ကိုများ ပေါလုသည် ၎င်း၏စာများ၏ နှုတ်ခွန်းဆက်များတွင် ၎င်း၏အဖော်များ၏အမည်များကို ထည့်သွင်းရန် ပုံမှန်ဖြစ်သည်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ ၁ ကောရိန္တု ၁:၁ တွင် ဆော့စသီနီကို ဖော်ပြပြီး၊ ဖိလိပ္ပိ ၁:၁ တွင် တိမောသေကို ဖော်ပြသည်။ ဤစာနှင့် ရောမဩဝါဒစာသည် ကောရိန္တုမြို့မှ တစ်ချိန်တည်းရေးသားခဲ့ဖွယ်ရှိသည့်အတွက်၊ ရောမ ၁၆:၂၁–၂၃ တွင် ဖော်ပြထားသူများကို ဤနေရာတွင် ရည်ညွှန်းဖွယ်ရှိသည်။

2. The brethren. It was usual for Paul to include the names of his companions in the salutations of his epistles. Thus in 1 Cor. 1:1 he mentions Sosthenes and in Phil. 1:1, Timothy. In view of the possibility that this epistle and that to the Romans were written about the same time, from Corinth, those mentioned in Rom. 16:21–23 may here be referred to.

 

ဂလာတိရှိ ချာ့ခ်ျများ စာမျက်နှာ ၉၃၃ တွင်ကြည့်ပါ။ ဤစာ၏နှုတ်ခွန်းဆက်သည် ပေါလုရေးသားသော အခြားစာများနီးပါးအားလုံးနှင့် သိသာထင်ရှားစွာ ကွဲပြားသည်။ “ချစ်ခင်ရပါသော” ဟူသော ရောမ ၁:၇ တွင်ကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးချစ်ခင်မှုဖော်ပြချက်မရှိသလို၊ ၁ သက်သာလောနိတ် ၁:၃ တွင်ကဲ့သို့ သစ္စာတရားအပေါ် သစ္စာရှိမှုတွင် ယုံကြည်မှုဖော်ပြချက်လည်း မရှိပေ။ သစ္စာရှိမှုနှင့် ခရစ်ယာန်ဝတ်ပြုမှုအတွက် ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ဖော်ပြချက်လည်း မရှိပေ။ ၎င်းသည် ဂလာတိလူများကို “သန့်ရှင်းသူများ” ဟုပင် မရည်ညွှန်းပေ။ ဤသည်မှာ ၎င်းတို့၏ဖောက်ပြန်မှု၏ အတိုင်းအတာကို ထင်ဟပ်ပြပေမည်—ပေါလုသည် ၎င်းတို့အား ချီးမွမ်းရန် မည်သည့်အရာမျှ ရှာမတွေ့ခဲ့ပေ။

The churches of Galatia. See p. 931. The salutation to this letter stands in marked contrast with nearly all the others Paul wrote. There is no expression of personal affection, such as “beloved” in Rom. 1:7, or of confidence in their loyalty to the truth, as in 1 Thess. 1:3. There is no expression of appreciation for faithfulness or Christian service. He does not even refer to the Galatians as “saints.” Perhaps this reflects the extent of their apostasy—Paul could find nothing for which to commend them.

 

၃. ကျေးဇူးတော်နှင့် ငြိမ်သက်ခြင်း ပေါလု၏စာများနီးပါးအားလုံးတွင် ပုံမှန်နှုတ်ခွန်းဆက်ဖြစ်သည် (ရောမ ၁:၇; ၁ ကောရိန္တု ၁:၃ တွင်ကြည့်ပါ)။ သို့သော် ပေါလုသည် ဂလာတိလူများ၏ဖောက်ပြန်မှုအပေါ် မည်သို့ခံစားရသည်ဖြစ်စေ၊ ၎င်းတို့ကို ချစ်ခြင်းမေတ္တာနည်းပါးသွားခြင်းမရှိပေ။ ၎င်းတို့အတွက် ၎င်း၏ရိုးသားသောဆန္ဒမှာ ယေရှုခရစ်အားဖြင့် ဘုရားသခင်ထံမှ လူသားထံသို့ လက်ဆောင်အဖြစ်လာသော ကျေးဇူးတော်ကို လက်ခံရရှိရန်ဖြစ်သည်။ ဤစာတွင် ပေါလု၏ဝန်ထုပ်မှာ ဖြောင့်မတ်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်ထံမှ ကျေးဇူးအဖြစ်လာပြီး အကျင့်ဖြင့်မရရှိနိုင်ဘဲ ခရစ်တော်၏အပြစ်ဖြေရာယဇ်ကို ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်သာ ရရှိသည်ဟူသော ကြီးမြတ်သောအမှန်တရားကို ၎င်းတို့အား ထပ်မံအထင်ကြီးစေရန်ဖြစ်သည် (စာမျက်နှာ ၉၃၃ ကိုကြည့်ပါ)။ အပြစ်သားမှ လက်ခံရရှိသောဤကျေးဇူးသည် ငြိမ်သက်ခြင်းကို ယူဆောင်လာသည် (ရောမ ၅:၁; ဖိလိပ္ပိ ၄:၇ တွင်ကြည့်ပါ)။

3. Grace … and peace. The customary salutation in nearly all of Paul’s epistles (see on Rom. 1:7; 1 Cor. 1:3). However Paul may feel about the defection of the Galatians, he does not love them less. His sincere desire for them is that they may receive the grace that comes to man from God as a gift through faith in Jesus Christ. Paul’s burden in this letter is to impress again upon them the great truth that righteousness comes from God as a favor (see p. 933). It can never be earned by works, but comes only through belief in the atoning sacrifice of Christ. Received by the sinner, this grace brings peace (see on Rom. 5:1; cf. Phil. 4:7).

 

၄. မိမိကိုယ်ကို ပေးအပ်တော်မူခဲ့သည် မဿဲ ၂၀:၂၈; ရောမ ၄:၂၅ တွင်ကြည့်ပါ။ ဤစာ၏အကြောင်းအရာမှာ ယေရှုခရစ်အားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဂလာတိလူများသည် ဤဝိညာဉ်ရေးအမှန်တရားမှ လှည့်ထွက်သွားပြီး၊ ကယ်တင်ခြင်းကို ရရှိနိုင်သည်ဟူသော မမှန်ကန်သောသွန်သင်ချက်ကို လက်ခံခဲ့ကြသည်။ ဤသမ္မာကျမ်းမဆန်သော အယူဝါဒကို လက်ခံခြင်းသည် ၎င်းတို့အား ခရစ်တော်၏အပြစ်ဖြေရာသေလွန်ခြင်းကို လျစ်လျူရှုစေခဲ့သည်။ အပြစ်၏ပြစ်ဒဏ်မှ လွတ်မြောက်ရန် မိမိကိုယ်ကို ပေးအပ်ရာတွင်၊ ယေရှုသည် လူသားအတွက် ယဇ်ပူဇော်ရုံသာမက၊ လူသားမျိုးနွယ်နှင့် မိမိကိုယ်ကို ပေါင်းစည်းပြီး ၎င်းတို့၏အကျိုးစီးပွားကို မိမိ၏အကျိုးစီးပွားနှင့် တစ်သားတည်းဖြစ်စေခဲ့သည် (ဖိလိပ္ပိ ၂:၆–၈ တွင်ကြည့်ပါ)။

4. Gave himself. See on Matt. 20:28; Rom. 4:25. The theme of this epistle is salvation through Jesus Christ. The Galatians had turned away from this spiritual truth and had accepted the false teaching that salvation may be earned. Acceptance of this unscriptural doctrine had practically led them to ignore the atoning death of Christ. In giving Himself to release us from the penalty of sin, Jesus not only offered Himself as a sacrifice for man, to suffer and die in his behalf, but united Himself with the human family and identified its interests with His own (see on Phil. 2:6–8).

 

ကျွန်ုပ်တို့၏အပြစ်များအတွက် ဟေရှာယ ၅၃:၄–၆ တွင်ကြည့်ပါ။

For our sins. See on Isa. 53:4–6.

 

ဤလောကဆိုးသော လောက ဆိုလိုသည်မှာ လက်ရှိခေတ်၏ လွှမ်းမိုးနေသော အပြစ်နှင့် ဖောက်ပြန်မှုမှဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကိုယ်ပိုင်အားဖြင့် လွတ်မြောက်ရန် စွမ်းအားမရှိပေ (ရောမ ၇:၂၄ မှ ၈:၄ တွင်ကြည့်ပါ)။ ဂလာတိလူများသည် ဤမျှမြန်စွာ ဖြောင့်မတ်ခြင်းနှင့် သန့်ရှင်းခြင်း၏ ကြီးမြတ်သောအမှန်တရားများကို မေ့လျော့ပြီး၊ ကယ်တင်ခြင်း၏နည်းလမ်းအဖြစ် ပညတ်၏အကျင့်များသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိသွားသူများအတွက်၊ ပေါလုသည် ယေရှုသည် ၎င်း၏အပြစ်ဖြေရာယဇ်မှတစ်ဆင့် ၎င်းတို့အား လက်ခံသူများအတွက် လွတ်မြောက်ရန်နည်းလမ်းကို ပေးအပ်ခဲ့သည်ဟူသော ကြီးမြတ်သောအမှန်တရားကို ထပ်မံတင်ပြသည်။ ဤလောက၏ဆိုးညစ်မှုအပေါ် အောင်ပွဲရရှိရန် မိမိကိုယ်ကို အားထုတ်မှုဖြင့် ကြိုးစားခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ဆန္ဒနှင့်အညီမဟုတ်ပေ။  ထို့ကြောင့်၊ ၎င်း၏အကျဉ်းချုပ်နိဒါန်းတွင်၊ ပေါလုသည် စာရေးရခြင်း၏ရည်ရွယ်ချက်ကို အရိပ်အမြွက်ဖော်ပြသည်။ ဂလာတိလူများသည် ၎င်းတို့၏တရားစွဲဆိုမှုတွင် ဆက်လက်ရှိနေပါက၊ ၎င်းတို့သည် ယခုအချိန်တွင် အပြစ်မှ လွတ်မြောက်ခြင်းနှင့် အနာဂတ်တွင် အပြစ်ကင်းသောလောကသို့ ဝင်ရောက်ခွင့်အတွက် မျှော်လင့်ချက်မရှိနိုင်ပေ။

This present evil world. That is, from the prevailing sin and corruption of the present age. Of ourselves we are powerless to escape (see on Rom. 7:24 to 8:4). To the Galatians, who had so soon forgotten the great truths of justification and sanctification and had returned to the works of the law as a means of salvation, Paul again presents the great truth that Jesus, through His atoning sacrifice, has provided a way of escape for all who will accept Him. Any attempt to earn this victory over the evil of the world through one’s own efforts is not according to God’s will. Thus, in his brief introduction, Paul intimates his objective in writing. If the Galatians persist in their legalism, they can hope neither for deliverance from sin now nor for admission to the future, sinless world.

 

ဆန္ဒအလျောက် ဟေရှာယ ၅၃:၁၀; ယောဟန် ၃:၁၆ တွင်ကြည့်ပါ။

According to the will. See on Isa. 53:10; cf. John 3:16.

 

ဘုရားသခင်နှင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ခမည်းတော် တိုက်ရိုက်ဘာသာပြန်ဆိုပါက “ကျွန်ုပ်တို့၏ဘုရားသခင်နှင့်ခမည်းတော်” ဖြစ်သည်။ ဤဝေါဟာရများသည် တစ်ဦးတည်းသောပုဂ္ဂိုလ်ကို ရည်ညွှန်းသည်။

God and our Father. Literally, “our God and Father.” Both terms refer to the same person.

၅. ဂုဏ်တော်သည် ၎င်းထံသို့ ဖြစ်ပါစေ ဘုရားသခင်၏မေတ္တာတော်၏ ကြီးမြတ်သောလက်ဆောင်ကို တွေးတောရင်း တမန်တော်သည် ချီးမွမ်းခြင်းဖြင့် ထွက်ပေါ်လာသည်။ ထာဝရတည်ရှိမှုတစ်လျှောက်၊ ရွေးနှုတ်ခံရသူများသည် ဤမျှကြီးမားသောယဇ်ဖြင့် ၎င်းတို့၏ထာဝရကယ်တင်ခြင်းကို ဖြစ်နိုင်စေခဲ့သော ဘုရားသခင်ထံ ချီးမွမ်းသီချင်းများ သီဆိုကြလိမ့်မည်။ “ဂုဏ်တော်” ဟူသောစကားလုံးအတွက် ရောမ ၃:၂၃ တွင်ကြည့်ပါ။

5. To whom be glory. The thought of God’s great gift of love inspires the apostle to break forth in an ascription of praise. Throughout eternity the redeemed will sing praises to Him, who, by so great a sacrifice, made possible their eternal salvation. For the word “glory” see on Rom. 3:23.

 

အာမင် မဿဲ ၅:၁၈ တွင်ကြည့်ပါ။

Amen. See on Matt. 5:18.

 

 

၆. ငါအံ့ဩသည် ဤသည်မှာ ပေါလု၏ချာ့ခ်ျများသို့ရေးသောစာများအားလုံးတွင် ၎င်းသည် ကျေးဇူးတင်ကြောင်းနှင့် ဝမ်းမြှောက်ခြင်းကို ဖော်ပြမထားသည့် တစ်ခုတည်းသောဖြစ်ရပ်ဖြစ်သည်။ အစားထိုးအနေဖြင့်၊ လေးနက်သောအံ့ဩမှုဖော်ပြချက်တစ်ခုရှိသည်။ ဂလာတိလူများသည် ၎င်းတို့အတွက် အလွန်အရေးပါခဲ့ဖူးသော ဧဝံဂေလိတရား၏အမှန်တရားများနှင့် ဘုရားသခင်၏ခေါ်ဝေါ်ခြင်း၏ သက်သေအားလုံးကို ဤမျှမြန်စွာ မေ့လျော့ပြီး၊ ပေါလုသွန်သင်ခဲ့သမျှကို ဆန့်ကျင်သည့် မမှန်ကန်သောဆရာများကို လက်ခံခဲ့သည်ကို မည်သို့ဖြစ်နိုင်မည်နည်း။ မကြာမီကပင် ၎င်းတို့သည် ခရစ်တော်ကို ၎င်းတို့၏အစားထိုးသူအဖြစ် ဝမ်းမြှောက်စွာ လက်ခံခဲ့ပြီး၊ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် အပြစ်မှလွတ်မြောက်ခြင်းတွင် ဝမ်းမြှောက်ခဲ့ကြသည်။ ယခုမူ ၎င်းတို့သည် ပညတ်၏အကျင့်များဖြင့် ၎င်းတို့၏အပြစ်များကို ဖြေရာရန် ကြိုးစားနေကြသည်။ ၎င်းတို့သည် တကယ်တော့ ၎င်းတို့၏ယခင်အတွေ့အကြုံ၏ တရားဝင်မှုကို ငြင်းပယ်နေကြသည်။

6. I marvel. This is the only instance in all of his letters to churches where Paul does not express thankfulness and joy. Instead there is an expression of profound astonishment. How could the Galatians so quickly forget the truths of the gospel and all the evidences of God’s call, which once meant so much to them, in favor of the false teachers, who contradicted all that Paul had taught them? Not long before this they had gladly accepted Christ as their substitute and were rejoicing in freedom from sin, through faith. Now they are attempting to atone for their sins through the works of the law. They are, in fact, denying the validity of their own former experience.

 

ဤမျှမြန်စွာ ဖြစ်နိုင်သည်မှာ၊ ကူးပြောင်းပြီးနောက် “ဤမျှမြန်စွာ” ဖြစ်ပြီး၊ သို့မဟုတ် “အခြားဧဝံဂေလိတရား” ကို ကြားသိပြီးနောက် ဖြစ်ပေါ်သည်။

So soon. Probably, “so soon” after conversion, but possibly after they had heard “another gospel.”

 

ဖယ်ရှားခြင်း ဂရိဘာသာဖြင့် metatithēmi၊ “လွှဲပြောင်းခြင်း”၊ “စွန့်လွှတ်ခြင်း” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ဤနေရာတွင် ကြိယာသည် လက်ရှိအချိန်တွင်ရှိပြီး၊ ပေါလုရေးသားနေစဉ် ဖောက်ပြန်မှုသည် ဆက်လက်ဖွံ့ဖြိုးနေသည်ကို ဖော်ပြသည်။ ဤယုံကြည်ခြင်းမှ ထွက်ခွာခြင်းသည် ရုတ်တရက်ဖြစ်ပေါ်လာပြီး လျင်မြန်စွာ တိုးတက်နေသည်။ ကြိယာ၏ပုံစံသည် ၎င်းတို့သည် ပေါလုကို စွန့်လွှတ်ရန် တာဝန်ရှိသည်ဟု ဆိုလိုသည်။ အခြားသူများက ၎င်းတို့ကို လွှမ်းမိုးခဲ့သော်လည်း၊ ၎င်းတို့သည် ထိုလွှမ်းမိုးမှုကို ဆန္ဒအလျောက် တုံ့ပြန်ခဲ့ကြသည်။ ဤသည်မှာ မမှန်ကန်သောဆရာများကိုယ်တိုင်ကို အပြစ်မှ လွတ်မြောက်စေခြင်းမဟုတ်ပေ။

Removed. Gr. metatithēmi, “to transfer,” “to desert.” The verb here is in the present tense, indicating that the apostasy was still in process of development as Paul wrote. This departure from the faith has come suddenly and is progressing rapidly. The form of the verb also implies that they were responsible for deserting Paul. Others had influenced them, but they had willingly responded to that influence. This, of course, does not absolve the false teachers themselves from guilt.

 

 

ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၊ ခရစ်တော်၊ သို့မဟုတ် ပေါလုကို ရည်ညွှန်းသည်ဟု မှတ်ချက်ပေးသူများက ကွဲပြားစွာ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုကြသည်။ သို့သော် ပေါလုသည် ဧဝံဂေလိတရားခေါ်ဝေါ်ခြင်းကို ဘုရားသခင်ခမည်းတော်အား အမြဲသတ်မှတ်သည် (ရောမ ၈:၃၀; ၉:၁၁; ၁ ကောရိန္တု ၁:၉ စသည်တို့ကို ကြည့်ပါ)။ သို့သော်လည်း၊ ပေါလုမှတစ်ဆင့် ဘုရားသခင်သည် ဂလာတိလူများထံ ကျေးဇူးတော်ဖြင့် ခေါ်ဝေါ်ခဲ့သည် (၂ ကောရိန္တု ၅:၁၈–၂၀ ကိုကြည့်ပါ)။

Him that called. Commentators differ as to whether this refers to God, to Christ, or to Paul. However, Paul always designates God the Father as the one issuing the gospel call (see Rom. 8:30; 9:11; 1 Cor. 1:9; etc.). Nevertheless it was through Paul that God had made His gracious call to the Galatians (cf. 2 Cor. 5:18–20).

 

 

၆။ အခြားဧဝံဂေလိ။ ဆိုလိုသည်မှာ၊ အခြား (ဟီတာ့စ်) မတူညီသောအမျိုးအစားဖြစ်သည် (၂ ကော ၁၁:၄ ကိုကြည့်ပါ)။ မမှန်ကန်သောဆရာများ၏ “ဧဝံဂေလိ” သည် ပေါလု၏ဧဝံဂေလိ၏ပြောင်းလဲမှုတစ်ခုမဟုတ်ဘဲ၊ လုံးဝကွဲပြားသောအရာဖြစ်သည်။ တကယ်တော့၊ ၎င်းသည် ဧဝံဂေလိမဟုတ်ပေ (ဂလာတိ ၁:၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ယေရှုခရစ်အားဖြင့်ကယ်တင်ခြင်းမှလွဲ၍ အခြားသတင်းကောင်းမရှိပါ (တမန်တော် ၄:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် လူတို့သည် ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းခံရကြောင်း၊ ပညတ္တိစဉ်လာ၏အကျင့်များမှလွတ်ကင်းကြောင်း ဟောပြောနေသည်။ ယုံကြည်ခြင်းပေါ်တွင် အကျင့်များကို ထပ်ဆင့်ထည့်သွင်းပြီး ကယ်တင်ခြင်း၏နည်းလမ်းအဖြစ် ကြိုးစားမှုသည် ဧဝံဂေလိကို ပုံပျက်ပြောင်းလဲစေသည်၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းသည် ခရစ်တော်၏ယဇ်ပူဇော်ခြင်း၏ လိုအပ်မှုနှင့် ထိရောက်မှုကို ငြင်းပယ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ “ဧဝံဂေလိ” ဆိုသောစကားလုံးအတွက် မှတ်ချက်ကို မာကု ၁:၁ တွင်ကြည့်ပါ။ ဂျူးဘာသာနှင့် ခရစ်ယာန်ဘာသာကို ရောနှောရန်ကြိုးစားမှုအတွက် မှတ်ချက်ကို စာမျက်နှာ ၅၃၊ ၅၄ တွင်ကြည့်ပါ။

Another gospel. That is, another (heteros) of a different kind (see on 2 Cor. 11:4). The “gospel” of the false teachers was not a variation of Paul’s gospel, but something altogether different. In fact, it was not a gospel at all (see Gal. 1:7). There is no other good news than that of salvation through Jesus Christ (see Acts 4:12). Paul was preaching that men are saved by faith, apart from the works of the law. Any attempt to superimpose works on faith as a means of salvation is a perversion of the gospel, because it denies both the necessity and the efficacy of Christ’s sacrifice. For comment on the word “gospel” see on Mark 1:1. For comment on attempts to blend Judaism and Christianity see pp. 53, 54.

 

 

၆၊ ၇။ ဂလာတိရှိပြဿနာ။—လူမျိုးဂျူးမှပြောင်းလဲလာသူအချို့သည် အသင်းတော်တိုင်းလိုလိုတွင်ရှိခဲ့သည်။ ဤသို့ပြောင်းလဲလာသူများထံသို့ ဂျူးဆရာများသည် အလွယ်တကူဝင်ရောက်နိုင်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့မှတစ်ဆင့် အသင်းတော်များတွင် ခြေကုပ်ယူခဲ့သည်။ ပေါလုသင်ကြားသောသွန်သင်ချက်များကို ကျမ်းစာအငြင်းအခုံဖြင့် ဖယ်ရှားရန်မဖြစ်နိုင်သောကြောင့်၊ ၎င်းတို့သည် ပေါလု၏သြဇာအာဏာကို ဆန့်ကျင်ရန်နှင့် သူ၏အခွင့်အာဏာကို အားနည်းစေရန် အကြံအစည်မရှိသောနည်းလမ်းများကို အသုံးပြုခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ပေါလုသည် ယေရှု၏တပည့်မဟုတ်ခဲ့သည့်အပြင်၊ သူ့ထံမှ တာဝန်မပေးခံရသူဖြစ်ပြီး၊ ပေတရု၊ ယာကုပ်နှင့် အခြားတမန်တော်များ၏သွန်သင်ချက်များနှင့် တိုက်ရိုက်ဆန့်ကျင်သော သွန်သင်ချက်များကို ဟောပြောရန်ရဲတင်းခဲ့သည်ဟု ကြေညာခဲ့သည်။ ဤသို့ဖြင့် ဂျူးဘာသာ၏စေလွှတ်သူများသည် ခရစ်ယာန်သက်ဝင်ယုံကြည်သူများစွာကို ၎င်းတို့၏ဧဝံဂေလိဆရာထံမှ ခွဲထုတ်ရာတွင် အောင်မြင်ခဲ့သည်။ ဤအချက်ကိုရရှိပြီးနောက်၊ ၎င်းတို့သည် ကယ်တင်ခြင်းအတွက်မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော ထုံးတမ်းစဉ်လာဥပဒေကို ပြန်လည်လိုက်နာရန် လှုံ့ဆော်ခဲ့သည်။ ခရစ်တော်ကိုယုံကြည်ခြင်းနှင့် ပညတ်ဆယ်ပါးဥပဒေကို နာခံခြင်းကို အရေးမပါသောအရာများအဖြစ် သတ်မှတ်ခဲ့သည်။ ဂလာတိရှိယုံကြည်သူများအကြားတွင် ကွဲပြားမှု၊ မဖြစ်မနေအယူဝါဒများနှင့် ကာမဂုဏ်ဆန္ဒများသည် လျင်မြန်စွာ ထွန်းကားလာခဲ့သည်။ ပေါလု၏ဝိညာဉ်သည် ဤအသင်းတော်များကို လျင်မြန်စွာဖျက်ဆီးရန်ခြိမ်းခြောက်နေသော ဆိုးရွားမှုများကို မြင်လျှင် လှုပ်ရှားခဲ့သည်။ သူသည် ဂလာတိလူများထံသို့ ချက်ချင်းစာရေးပြီး၊ ၎င်းတို့၏မမှန်ကန်သောသီအိုရီများကို ဖော်ထုတ်ကာ၊ ယုံကြည်ခြင်းမှသွေဖည်သွားသူများကို ပြင်းထန်စွာ ဆုံးမခဲ့သည် (LP ၁၈၈၊ ၁၈၉)။

6, 7. Trouble in Galatia.—In almost every church there were some members who were Jews by birth. To these converts the Jewish teachers found ready access, and through them gained a foothold in the churches. It was impossible, by scriptural arguments, to overthrow the doctrines taught by Paul; hence they resorted to the most unscrupulous measures to counteract his influence and weaken his authority. They declared that he had not been a disciple of Jesus, and had received no commission from Him; yet he had presumed to teach doctrines directly opposed to those held by Peter, James, and the other apostles. Thus the emissaries of Judaism succeeded in alienating many of the Christian converts from their teacher in the gospel. Having gained this point, they induced them to return to the observance of the ceremonial law as essential to salvation. Faith in Christ, and obedience to the law of ten commandments, were regarded as of minor importance. Division, heresy, and sensualism were rapidly gaining ground among the believers in Galatia.

Paul’s soul was stirred as he saw the evils that threatened speedily to destroy these churches. He immediately wrote to the Galatians, exposing their false theories, and with great severity rebuking those who had departed from the faith (LP 188, 189).

 

၇။ အခြားမဟုတ်။ ဂျူးဘာသာဝင်များဟောပြောသော ဤအရာသည် “ဧဝံဂေလိ” မဟုတ်ဘဲ၊ ဧဝံဂေလိ၏ ပုံပျက်ပြောင်းလဲမှု သို့မဟုတ် အတုအယောင်ဖြစ်သည်။

7. Not another. What these Judaizers preach is not the “gospel” at all, but a perversion, or counterfeit, of the gospel.

 

အချို့ရှိသည်။ ပေါလုသည် ဂျူးဘာသာဝင်များကို အမည်ဖြင့်ပင် ခေါ်ဆိုရန်မလိုအပ်ဘဲ၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့ကိုယ်ကိုယ်သာမကလွဲ၍ မည်သူ့ကိုမျှ ကိုယ်စားမပြုသူများဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်အကျိုးစီးပွားကိုသာ လိုက်စားနေသူများဖြစ်ကြောင်း ညွှန်ပြသည်။

There be some. Paul does not even deign to call the Judaizers by name, but implies that they are only private individuals who represent no one but themselves and who are bent solely on the pursuit of their own interests.

 

ဒုက္ခပေးသည်။ ဂရိစကားလုံး “တာရတ်ဆို” သည် “လှုပ်ခတ်ရန်”၊ “ဒုက္ခပေးရန်”၊ “စိတ်ကို စိတ်ရှုပ်ထွေးစေရန်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရပြီး၊ ဤနေရာတွင် ပေါလုဟောပြောသော ဧဝံဂေလိ၏မမှန်ကန်မှုနှင့်ပတ်သက်၍ သံသယများနှင့် စိုးရိမ်မှုများကို အကြံပြုခြင်းဖြင့် ဖြစ်ပေါ်စေသည်။

Trouble. Gr. tarassō, “to agitate,” “to trouble,” “to perplex” the mind with respect to something, here, by suggesting doubts and scruples concerning the validity of the gospel as proclaimed by Paul.

 

၈။ ငါတို့။ ပေါလုနှင့် ဖြစ်နိုင်သည်မှာ အခန်းကြီး ၂ တွင်ဖော်ပြထားသော သူ၏အကျိုးဆက်သူများကို ဆိုလိုပေမည်။ ပေါလုသည် သူ့ကိုယ်သူတစ်ဦးတည်းကိုရည်ညွှန်းသောအခါ ပထမလူဦးပုံစံအများကိန်းကို အများအားဖြင့်သုံးသည်။

8. We. Evidently Paul, and possibly his associates mentioned in v. 2. Paul commonly uses the first person plural pronoun when referring to himself alone.

 

ကောင်းကင်မှကောင်းကင်တမန်။ ပေါလုသည် သူဟောပြောခဲ့သော ဧဝံဂေလိနှင့်ပတ်သက်၍ ယုံကြည်ချက်ပိုမိုပြင်းထန်စွာ အတည်ပြုနိုင်ရန် ခဲယဉ်းသည်။ ကောင်းကင်မှကောင်းကင်တမန်တစ်ပါးသည် လူတို့ကို လမ်းလွဲစေမည်ဟု မယုံနိုင်ပေ။

Angel from heaven. Paul could scarcely make a stronger affirmation of certainty with respect to the gospel as he had presented it. It was incredible that an angel from heaven should lead men astray.

 

ထိုအရာထက်။ သို့မဟုတ် “ဆန့်ကျင်သည်”။ “အခြားဧဝံဂေလိ” ဆိုသည်မှာ၊ မတူညီသောအမျိုးအစားဖြစ်သည့် ဧဝံဂေလိသည် မှန်ကန်သောဧဝံဂေလိနှင့် ဆန့်ကျင်ဖြစ်လိမ့်မည်။ ဘုရားသခင်သည် ပြောင်းလဲခြင်းမရှိသလို၊ သူ့ကိုယ်သူလည်း ဆန့်ကျင်မည်မဟုတ်ပေ။

Than that. Or, “contrary to.” “Any other gospel,” that is, a gospel of a different kind, would be contrary to the true gospel. God does not change, nor does He contradict Himself.

 

အမင်္ဂလာ။ ဂရိစကားလုံး “အနာသီမာ” သည် “အမင်္ဂလာသောအရာ” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရပြီး၊ ဤနေရာတွင် ဘုရားသခင်၏အမျက်ဒေါသသို့ အပ်နှံထားသည်ကို ဆိုလိုသည်။ အာရ်မေယိကျမ်းစာတွင် “အနာသီမာ” သည် ဟီဘရူစကားလုံး “ချရင်း” အတွက်သုံးပြီး၊ “ချရင်း” သည် “ဖျက်ဆီးရန်အပ်နှံထားသော လူ သို့မဟုတ် အရာ” ဟု ဆိုလိုသည် (၁ ရာမု ၁၅:၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ဝိညာဉ်ရေးအရ ၎င်းသည် အပြစ်ကြောင့် ဘုရားသခင်နှင့်ကွဲပြားနေသူ၏အခြေအနေကို ဖော်ပြသည်။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင်သုံးသောအခါ ၎င်းသည် နောက်ပိုင်းရာစုနှစ်များတွင်ကျင့်သုံးခဲ့သော သာသနာရေးဖယ်ထုတ်ခြင်းကို ရည်ညွှန်းခြင်းမဟုတ်သော်လည်း၊ အသင်းတော်မှ ခွဲထုတ်ခြင်းပုံစံတစ်မျိုးကို ထည့်သွင်းခဲ့ပေမည်။ ကောရိန္သုအသင်းတော်ရှိ အကျင့်ယိုယွင်းသောလူတစ်ဦးနှင့်ပတ်သက်၍ ပေါလုသည် သူ့ကို အသင်းတော်မှဖယ်ထုတ်ရန် အကြံပေးခဲ့သည် (၁ ကော ၅:၂)။

Accursed. Gr. anathema, “a cursed thing,” that is, devoted to vengeance, here, the vengeance of God. In the LXX anathema is used for the Hebrew noun cherem, related to the verb charam, and meaning a person or thing consigned to destruction (see on 1 Sam. 15:3). Spiritually it denotes the state of one who is alienated from God by sin. As used in the NT it does not refer to ecclesiastical excommunication as practiced in later centuries, but no doubt did include some form of separation from the church. In the case of the immoral man of the Corinthian church, Paul had advised that he be removed from the church (1 Cor. 5:2).

 

၉။ ငါတို့ပြောခဲ့သည့်အတိုင်း။ ယခင်လည်ပတ်မှုတစ်ခုတွင် ပေါလုသည် ဧဝံဂေလိကို ပုံပျက်ပြောင်းလဲရန်ကြိုးစားမည့် မမှန်ကန်သောဆရာများကို ဂလာတိလူများအား သတိပေးခဲ့ပုံရသည် (တမန်တော် ၂၀:၂၉၊ ၃၀ ကိုကြည့်ပါ)။ ထိုယခင်သတိပေးချက်သည် ၎င်းတို့ကို ထိုသို့သောလှည့်စားသူများမှ ကာကွယ်ပေးသင့်သည်။

9. As we said. Evidently on a previous visit Paul had warned the Galatians against false teachers who would attempt to pervert the gospel (cf. Acts 20:29, 30). That former warning should have protected them against such impostors.

 

ယခုငါပြန်ပြောသည်။ “ငါတို့” မှ “ငါ” သို့ပြောင်းလဲခြင်းသည် သူထပ်လောင်းပြောမည့်ထုတ်ပြန်ချက်သို့ တမန်တော်တစ်ဦးအနေဖြင့် သူ၏ကိုယ်ပိုင်အခွင့်အာဏာကို ထည့်သွင်းရန် ကြိုးပမ်းမှုကို ထင်ဟပ်ပြသည်။

So say I now. The change from “we” to “I” probably reflects an effort to lend his personal authority as an apostle to the statement he is about to repeat.

 

အမင်္ဂလာ။ အခန်းကြီး ၈ ကိုကြည့်ပါ။

Accursed. See on v. 8.

 

၁၀။ လူတို့ကိုဆွဲဆောင်ရန်။ ဆိုလိုသည်မှာ ၎င်းတို့ကို နှစ်သက်စေရန်နှင့် ၎င်းတို့၏အကျိုးကို ရယူရန်ဖြစ်သည်။ မဿဲ ၂၈:၁၄ နှင့်နှိုင်းယှဉ်ပါ။ ပေါလုသည် ဂလာတိလူများနှင့် ဧဝံဂေလိကိုဆန့်ကျင်သူများကို မည်သို့ကိုင်တွယ်ရမည်နှင့်ပတ်သက်၍ ပြီးခဲ့သောအချက်များ (ဂလာတိ ၁:၆–၉) သည် လူတို့၏အကျိုးကို ရယူရန်ကြိုးစားမှုအဖြစ် မယူဆနိုင်ပါ။ မမှန်ကန်မှုကို ဤသို့ပြင်းထန်စွာ ဖော်ထုတ်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်ကိုသာ နှစ်သက်စေမည်ဖြစ်သည်။ ဤမေးခွန်းသည် မမှန်ကန်သောဆရာများက သူ့အား ဂလာတိလူများကို ချီးမြှောက်ခြင်းနှင့် လှည့်စားခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့၏အကျိုးကို ရယူခဲ့သည်ဟူသော စွပ်စွဲချက်တစ်ခုကို ဖြေကြားခြင်းဖြစ်ပေမည်။

10. Persuade men. That is, to please them and so win their favor. Compare Matt. 28:14. Certainly what Paul has just said about the Galatians themselves and about how to deal with those who oppose the gospel (Gal. 1:6–9) cannot be construed as an attempt to win the favor of men. Only God would be pleased with so positive an exposure of error. Perhaps this question was an answer to a charge brought against him by false teachers, to the effect that he had won the favor of the Galatians by flattery and subterfuge.

 

ခရစ်တော်၏ကျွန်။ ခရစ်တော်၏ကျွန်တစ်ဦးအနေဖြင့် ပေါလုသည် လူတို့ကို ကယ်တင်ရန် သူတတ်နိုင်သမျှပြုရမည်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့ကို နှစ်သက်စေရန်မဟုတ်ပေ။ အကယ်၍ သူသည် ဧဝံဂေလိဟောပြောသူအနေဖြင့် သူ၏တာဝန်ကို ဂရုမထားဘဲ “လူတို့ကိုနှစ်သက်စေရန်” ကြိုးစားပါက၊ ခရစ်တော်၏ကျွန်အဖြစ် သူ၏ခေါ်ဆိုမှုကို မမှန်ကန်တော့ပေ။ ထိုသို့သောအလျှော့အတင်းကို စဉ်းစားရန်ပင် မဖြစ်နိုင်ပါ။ သူသည် အချို့ကို ကယ်တင်ရန်အတွက် “လူအားလုံးအတွက် အရာအားလုံး” ဖြစ်လာခဲ့သည်မှန်သော်လည်း (၁ ကော ၉:၂၂)၊ ထိုသို့ပြုလုပ်ရာတွင် သူသည် အမှန်တရားအပေါ် သစ္စာစောင့်သိမှုကို ဘယ်သောအခါမျှ အလျှော့မပေးခဲ့ပေ။ သူသည် လူတို့ကို ကယ်တင်ရန် အရာအားလုံးထက် စိတ်အားထက်သန်ပြီး၊ ဤရည်ရွယ်ချက်အတွက် သူ၏အသက်ကိုပင် မြှုပ်နှံရန် ဝမ်းမြောက်စွာ ပြုလုပ်မည်ဖြစ်သည်။

Servant of Christ. As a servant of Christ, Paul must do all he can to save men, not to please them. Should he seek to “please men,” irrespective of his obligation as a preacher of the gospel, he would not be true to his calling as a servant of Christ. It was impossible even to think of making such a compromise. He had, it is true, become “all things to all men” in order to save some (1 Cor. 9:22), but in doing so he never compromised his loyalty to truth. He is anxious above all else to save men, and to this end he will gladly sacrifice even life itself.

 

၁၁။ ငါအသိပေးသည်။ ပေါလုသည် အခန်းကြီး ၁:၁၁ မှ ၂:၂၁ အထိ အထူးသဖြင့် အာရုံစိုက်ထားသော အကြောင်းအရာကို တရားဝင်ကြေညာသည်။

11. I certify you. Paul solemnly announces the subject to which chs. 1:11 to 2:21 in particular are devoted.

 

လူသားအလိုအတိုင်းမဟုတ်။ အငြင်းပွားနေသောအချက်မှာ ပေါလု၏တမန်တော်အဖြစ် အခွင့်အာဏာဖြစ်ပြီး၊ ထို့ကြောင့် သူ၏ “ဧဝံဂေလိ” ၏မမှန်ကန်မှု—ဥပဒေ၏အကျင့်များဖြင့်မဟုတ်ဘဲ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းဖြစ်သည်။ သူသည် သူ၏ပြောင်းလဲခြင်းမှစ၍ ယေရုရှလင်မြို့ရှိ ကောင်စီအထိ အချို့သောဖြစ်ရပ်များကို အသေးစိတ်ဖော်ပြရန် နေရာများစွာကို အသုံးပြုသည်၊ ၎င်းတွင် တမန်တော်များသည် သူ၏ဧဝံဂေလိဝန်ကျင်းမှုသို့ ခေါ်ဆိုခြင်းကို တရားဝင်အသိအမှတ်ပြုခဲ့သည်။ ၎င်းသည် ဂျူးဘာသာဝင်ဆရာများ၏ ပေါလုသည် တမန်တော်ဆယ့်နှစ်ပါးထဲမှတစ်ဦးမဟုတ်သောကြောင့်၊ သူ၏ဧဝံဂေလိသည် တမန်တော်မဟုတ်သလို ထို့ကြောင့် မစစ်မှန်ဟူသော အခိုင်အမာပြောဆိုမှုကြောင့် လိုအပ်ခဲ့သည်။ အခန်းကြီး ၁၂–၂၄ တွင် သူသည် သူ၏ဧဝံဂေလိ၏ဘုရားသခင်မှဆင်းသက်လာမှုကို သက်သေပြပြီး၊ အခန်းကြီး ၂:၁–၁၀ တွင် တမန်တော်များက ၎င်း၏မမှန်ကန်မှုကို အသိအမှတ်ပြုကြောင်း သက်သေအထောက်အထားများကို ဖော်ပြသည်။

Not after man. The point at issue is Paul’s authority as an apostle, and thus the validity of his “gospel”—of salvation by faith instead of by the “works of the law.” He devotes much space to a detailed account of certain incidents from the time of his conversion to the council at Jerusalem, at which the apostles formally acknowledged his call to the gospel ministry. This was necessary because of the insistent claim of the Judaizing teachers that because Paul was not one of the Twelve, therefore his gospel was not apostolic and consequently not genuine. In vs. 12–24 he proves the divine origin of his gospel, and in ch. 2:1–10 he sets forth evidence to prove that the apostles acknowledged its validity.

 

၁၂။ ဗျာဒိတ်တော်။ ဂရိစကားလုံး “အာပိုကာလုပ်စစ်” (ဗျာဒိတ်တော် ၁:၁ ကိုကြည့်ပါ)။

12. Revelation. Gr. apokalupsis (see on Rev. 1:1).

 

ယေရှုခရစ်မှ။ ဆိုလိုသည်မှာ၊ ယေရှုခရစ်မှ သူ့ထံပေးအပ်သော အမှန်တရား၏ဗျာဒိတ်တော်ဖြစ်ပြီး၊ ခရစ်တော်နှင့်ပတ်သက်သော ဗျာဒိတ်တော်တစ်ခုမျှသာမဟုတ်ပေ။ ပေါလုသည် “လူတို့မှ [အားဖြင့်]” မဟုတ်ဘဲ “ယေရှုခရစ်မှ [အားဖြင့်]” ဧဝံဂေလိကို သင်ကြားခဲ့သည်။ ၎င်းတွင် ဒမတ်စကတ်လမ်းပေါ်ရှိ ရူပါရုံအပြင်၊ နောက်ထပ်ဗျာဒိတ်များလည်း ပါဝင်ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် များစွာရှိခဲ့ပုံရသည်။ ၂ ကော ၁၂:၇ တွင် သူသည် သူရရှိခဲ့သော “ဗျာဒိတ်များ၏ ပေါများခြင်း” အကြောင်း ပြောပြသည်။ ဂလာတိ ၁:၁၇ တွင် သူသည် ဤသင်ကြားမှု၏များစွာသည် အာရေဗျတွင် သုံးနှစ်ကာလအတွင်း ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ကြောင်း ညွှန်ပြသည်။ သဲကန္တာရတွင် တစ်ယောက်တည်းနေရခြင်းသည် ဗျာဒိတ်တော်နှင့် တွေးတောဆင်ခြင်ရန် အကောင်းဆုံးနေရာတစ်ခုဖြစ်ပေမည်။ သူ၏သင်ကြားမှု၏ ပြည့်စုံမှုကို ယေရုရှလင်မြို့သို့ နောက်ထပ်လည်ပတ်မှုတစ်ခုတွင် ခေါင်းဆောင်များက ထပ်မံထည့်သွင်းစရာမရှိခဲ့ခြင်း (အခန်းကြီး ၂:၆) မှ ထင်ရှားသည်။ ၎င်းတို့သည် သူ၏ဝန်ကျင်းမှုသို့ ခေါ်ဆိုခြင်း၏မမှန်ကန်မှုကို အသိအမှတ်ပြုပြီး၊ တမန်တော်တစ်ဦးအနေဖြင့် သူ့အား ညာဘက်လက်ဆုပ်ကို ပေးခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၇–၉)။

Of Jesus Christ. That is, probably, a revelation of truth accorded him by Jesus Christ rather than simply one concerning Christ. Paul was instructed in the gospel “of [by] Jesus Christ,” not “of [by] men.” This would include the vision on the way to Damascus, and subsequent revelations, of which there seem to have been many. In 2 Cor. 12:7 he speaks of the “abundance of the revelations” he had received. In Gal. 1:17 he implies that much of this instruction occurred during the three years he spent in Arabia. The solitude of the desert would provide an ideal place for revelation and contemplation. The completeness of his instruction is evident from the fact that upon a subsequent visit to Jerusalem the leaders could add nothing to it (ch. 2:6). They recognized the validity of his calling to the ministry and gave him the right hand of fellowship as an apostle (vs. 7–9).

၁၃။ ပြောဆိုမှု။ စကားလုံးအရ “အပြုအမူ” (ဧဖက် ၄:၂၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလု၏ပြောင်းလဲခြင်းမတိုင်မီ အသင်းတော်ကို ဂျူးဘာသာအပေါ် စိတ်အားထက်သန်သော သစ္စာစောင့်သိမှုဖြင့် ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခဲ့သော အတွေ့အကြုံသည် သူ၏ဧဝံဂေလိအယူအဆကို ပြောင်းလဲခြင်းမတိုင်မီ ဖွဲ့စည်းမထားခဲ့ကြောင်း သက်သေပြသည်။ သူသည် ဂလာတိလူများအား ၎င်းတို့သည် သူ၏ဆိုးရွားသောအပြုအမူကို သိရှိကြောင်း သတိပေးသည်။ ၎င်းသည် သာမန်သိရှိထားသောအရာဖြစ်ပုံရသည်၊ အကြောင်းမှာ အဂရိပ္ပ ဘုရင်ရှေ့တွင် သူ၏ကာကွယ်ပြောဆိုမှုတွင် သူ၏ငယ်ရွယ်စဉ်မှ သူ၏ဘဝပုံစံကို ဂျူးလူမျိုးအားလုံးက သိရှိခဲ့ကြောင်း ကြေညာခဲ့သည် (တမန်တော် ၂၆:၄၊ ၅)။ ဂျူးဘာသာနှင့် ၎င်း၏ဥပဒေစနစ်အပေါ် သူ၏ယခင်စိတ်အားထက်သန်မှုသည် ယခု ဧဝံဂေလိ၏လွတ်လပ်မှုအပေါ် သူ၏စိတ်အားထက်သန်မှုနှင့် လုံးဝဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည် (တမန်တော် ၂၆:၉–၁၁ ကိုကြည့်ပါ)။ သူ၏ယခင်ဘဝကို ဤသို့ရည်ညွှန်းခြင်းသည် ဂျူးဘာသာကို သူ၏ယခုဆန့်ကျင်မှုသည် ဂျူးယုံကြည်ခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ မသိနားမလည်မှုကြောင့်မဟုတ်ဘဲ၊ ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့် ၎င်းနှင့်ပတ်သက်သော ကိုယ်ပိုင်အတွေ့အကြုံမှ ဖြစ်ပေါ်လာကြောင်း အာရုံစိုက်စေရန် ရည်ရွယ်ပေမည်။

13. Conversation. Literally, “conduct” (cf. Eph. 4:22). Paul’s preconversion experience of persecuting the church, out of a spirit of fanatical loyalty to Judaism, proves that he had not formulated his concept of the gospel prior to his conversion. He reminds the Galatians that they know of his notorious conduct. This seems to have been common knowledge, for in his defense before King Agrippa he declared that his manner of life from a youth was well known to all the Jews (Acts 26:4, 5). His former zeal for Judaism and its legal system was diametrically opposed to his present ardor for the liberty of the gospel (see Acts 26:9–11). This allusion to his past may also have been intended to call attention to the fact that his present opposition to Judaism is not the result of ignorance concerning the Jewish faith but, on the contrary, from personal experience with it.

 

အတိုင်းအထက်။ ပေါလု၏ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ရန် စိတ်အားထက်သန်မှုသည် အခြားဂျူးများထက် သာလွန်ခဲ့သည်။ ၎င်းသည် သူ့အတွက် စွဲလမ်းမှုတစ်ခုဖြစ်ခဲ့ပြီး၊ နောက်ပိုင်းတွင် ဧဝံဂေလိဟောပြောခြင်းသည်လည်း စွဲလမ်းမှုဖြစ်လာခဲ့သည်။ သူသည် အသင်းတော်ကို အနှောင့်အယှက်ပေးရုံဖြင့် ကျေနပ်မနေခဲ့ဘဲ၊ ၎င်းကို လုံးဝဖျက်ဆီးရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည် (တမန်တော် ၈:၃; ၂၂:၁၉; ၂၆:၁၀၊ ၁၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်က ဝင်ရောက်မစွက်ဖက်ခဲ့ပါက၊ ပေါလုသည် ငယ်ရွယ်သောအသင်းတော်ကို လုံးဝဖျက်ဆီးနိုင်ခဲ့ပေမည်။

Beyond measure. Paul’s eagerness to persecute exceeded that of other Jews. It was an obsession with him, as the preaching of the gospel later became. He had not been satisfied with disturbing the church; he was out to destroy it completely (see Acts 8:3; 22:19; 26:10, 11). Had God not intervened, Paul might well have obliterated the infant church.

 

ဖျက်ဆီးသည်။ ဂရိစကားလုံး “ပိုသီအို” သည် “ဖျက်ဆီးရန်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။

Wasted. Gr. portheō, “to destroy.”

 

၁၄။ တိုးတက်သည်။ ဂရိစကားလုံး “ပရိုကော့ပ်တို” သည် “တိုးတက်ရန်”၊ “ထွန်းကားရန်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ဤစကားလုံးကို မူလတွင် ချုံပုတ်များကိုဖြတ်ကာ လမ်းဖောက်လုပ်သူအတွက် အသုံးပြုခဲ့သည်။ ပြောင်းလဲခြင်းမတိုင်မီ ပေါလုသည် ဂျူးဘာသာတွင် ပထမအဆင့်ထွန်းကားသော ကြယ်တစ်ပွင့်အဖြစ် သတ်မှတ်ခံရခဲ့သည်။

14. Profited. Gr. prokoptō, “to advance,” “to progress.” The word was used originally of a pioneer cutting his way through brushwood. Prior to conversion Paul had been considered a rising star of first magnitude in the sky of Judaism.

 

တူညီသူများ။ စကားလုံးအရ “တစ်ခေတ်တည်းသားများ”။ ပေါလုသည် သူ၏ဓမ္မပညာရပ်တွင်သာမက ဥပဒေ၏ထုံးတမ်းစဉ်လာများကို တင်းကြပ်စွာလိုက်နာရန် စိတ်အားထက်သန်မှုတွင်လည်း ထူးချွန်ခဲ့သည်။ သူသည် ယေရုရှလင်မြို့တွင် ဂမ္မာလီလ သို့မဟုတ် အခြားထင်ရှားသော ဂျူးဆရာများလက်အောက်တွင် လေ့လာသင်ယူခဲ့သော သူ၏ခေတ်ပြိုင်လူငယ်များကို ရည်ညွှန်းပေမည်။ သူ၏အစောပိုင်းတွင် ဆန်ဟီဒရင်သို့ ရာထူးတိုးမြှင့်ခံရခြင်း (AA ၁၁၂) သည် သူ၏ဆရာများက သူ့ကို မြင့်မားစွာတန်ဖိုးထားကြောင်း သက်သေပြသည်။

Equals. Literally, “contemporaries.” Paul had distinguished himself not only in theological lore but in his zeal for strict observance of the ritual requirements of the law. He no doubt refers to the young men of his own generation who studied in Jerusalem under Gamaliel or other prominent Jewish teachers. His early promotion to the Sanhedrin (AA 112) testifies to the high esteem in which his elders held him.

 

ထုံးတမ်းစဉ်လာများ။ ဆိုလိုသည်မှာ ရေးသားထားသောဥပဒေနှင့် ခွဲခြားထားသော နှုတ်ဖြင့်ဆင့်ပိုးသောဥပဒေဖြစ်သည် (မဿဲ ၁၅:၂; အတွဲ ၅၊ စာမျက်နှာ ၉၆ ကိုကြည့်ပါ)။ နှုတ်ဖြင့်ဆင့်ပိုးသောဥပဒေသည် မောရှေ၏ရေးသားထားသောဥပဒေကို ဖြည့်စွမ်းရန် တဖြည်းဖြည်းပေါ်ပေါက်လာခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ရေးသားထားသောဥပဒေနှင့် တန်းတူအဖြစ် သတ်မှတ်ခံလာခဲ့သည်၊ သို့မဟုတ် ၎င်းထက်ပင်မြင့်မားသည်ဟု ယူဆလာခဲ့သည်။ သို့သော် ယေရှုသည် ဤထုံးတမ်းစဉ်လာများသည် ဘုရားသခင်၏ဥပဒေကို အကျိုးမရှိစေသည့်အကျိုးသက်ရောက်မှုရှိကြောင်း ကြေညာခဲ့သည် (မာကု ၇:၁၃ ကိုကြည့်ပါ)။ အချို့သောမှတ်ချက်ပေးသူများက ပေါလုသည် ဥပဒေအပေါ် စိတ်အားထက်သန်သူများအဖြစ် သတ်မှတ်သော ဖာရိရှဲတို့၏အစွန်းရောက်ပါတီသို့ ပိုင်ဆိုင်ခဲ့ပေမည်ဟု အကြံပြုသည်။ အဂရိပ္ပ ဘုရင်ရှေ့တွင် ပေါလုသည် ဂျူးဘာသာ၏ အတင်းကြပ်ဆုံးပါတီအတိုင်း နေထိုင်ခဲ့ကြောင်း သက်သေပြခဲ့သည် (တမန်တော် ၂၆:၄၊ ၅)။

The traditions. That is, the oral law as distinguished from the written law (see Matt. 15:2; Vol. V, p. 96). The oral law had gradually grown up to complement the written law of Moses, and was coming to be considered on an equality with God’s written law, if not above it. But Jesus declared that these traditions had the effect of making the law of God null and void (see on Mark 7:13). Some commentators suggest that Paul may have belonged to the extreme party of the Pharisees, who considered themselves zealots of the law. Before King Agrippa, Paul testified that he had lived according to the strictest party of Judaism (Acts 26:4, 5).

 

၁၅။ ဘုရားသခင်သည် ငါ့ကိုခွဲခြားခဲ့သည်။ စာသားအထောက်အထားများသည် ၎င်းနှင့် “ငါ့ကို ဧဝံဂေလိဝန်ကျင်းမှုအတွက် ခွဲခြားထားသူ” ဟူသော ဖတ်ရှုမှုအကြား ကွဲပြားသည် (စာမျက်နှာ ၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။ မွေးဖွားစဉ်ကတည်းက ပေါလု၏ပညာရေးနှင့် လေ့ကျင့်မှု၊ ယုံကြည်ခြင်းနှင့် အကျင့်များသည် ဂျူးဘာသာ၏ထုံးတမ်းစဉ်လာများအတိုင်း ဖြစ်ခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၁၄)။ သူ၏အတွေ့အကြုံတွင် ဥပဒေစနစ်ကို ငြင်းပယ်ရန် ဦးတည်စေသော မည်သည့်အရာမျှ မရှိခဲ့ဘဲ၊ အမှန်တကယ်တွင် အရာအားလုံးသည် ဆန့်ကျင်ဘက်သို့ ပြင်းထန်စွာ ဦးတည်ခဲ့သည်။ လူ့အမြင်အရ ဥပဒေဖြင့်ကယ်တင်ခြင်းမှ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းသို့ သူ၏ပြောင်းလဲမှုကို ကျေနပ်ဖွယ်ရှင်းပြချက်မရှိခဲ့ပေ။ ဤပြောင်းလဲမှုသည် ဘုရားသခင်၏တိုက်ရိုက်ဝင်ရောက်စွက်ဖက်မှုကြောင့်သာ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်ဟု သတ်မှတ်နိုင်သည်။

15. God, who separated me. Textual evidence is divided (cf. p. 10) between this and the reading “the one who set me apart,” that is, for the gospel ministry. From birth Paul’s education and training, belief and practice, had been according to the traditions of Judaism (v. 14). There had been nothing in the background of his experience that predisposed him to reject the legal system; in fact, everything had tended strongly in the opposite direction. From a human point of view there was no satisfactory explanation of his change from belief in salvation by law to salvation by faith. The change could be attributed only to the direct interposition of God.

 

သူ၏မျက်နှာသာဖြင့်။ သူမွေးဖွားခြင်းမတိုင်မီကပင် ဘုရားသခင်သည် ပေါလုကို သူ၏လူမျိုးသားများထံသို့ ကိုယ်စားလှယ်အဖြစ် အသုံးပြုရန် ရည်ရွယ်ခဲ့ပြီး၊ ပေါလုကိုယ်တိုင်၏သဘောတူညီမှုပေါ်တွင်မူတည်ပြီး၊ ဘုရားသခင်သည် သူခေါ်ဆိုမှုကို တုံ့ပြန်မည်ကို ကြိုတင်မြင်ခဲ့သည်။ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် သူ၏တမန်တော်အဖြစ် ခန့်အပ်မှုသည် လူသားမဟုတ်ဘဲ ဘုရားသခင်က ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်ဟု ကြေညာသည်။ သူသည် ဤမြင့်မြတ်သောဂုဏ်ပြုမှုကို ထိုက်တန်ရန် မည်သည့်အရာမျှ မပြုခဲ့သောကြောင့် ၎င်းကို မျက်နှာသာပေးမှုတစ်ခုအဖြစ် သတ်မှတ်သည်။ သူ၏ကိုယ်ပိုင်ဘဝအတွက် သူ၏အစီအစဉ်သည် လုံးဝကွဲပြားခဲ့သည်။ ဒမတ်စကတ်လမ်းပေါ်ရှိ အတွေ့အကြုံသည် သူ့အတွက် ကြီးစွာသောအံ့သြမှုတစ်ခုအဖြစ် ရောက်ရှိလာခဲ့သော်လည်း、ယခုတွင် သူသည် ၎င်းကို ဘုရားသခင်၏အထူးကြွရောက်မှုအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုပြီး၊ သူ၏ဘဝအတွက် ဘုရားသခင်သည် သူ့အတွက် ရည်ရွယ်ထားသော အစီအစဉ်ကို လိုက်နာရန် တိုက်တွန်းခဲ့သည်။

By his grace. Even before his birth it had been God’s purpose to use Paul as His representative to the Gentiles, subject of course to Paul’s own consent, and God foresaw that he would respond to the call when it came. Paul here declares that his appointment to apostleship was determined by God and not man. He had done nothing to deserve this high honor and therefore attributes it to an act of grace. His own plan for his life had been altogether different. The experience on the Damascus road had come to him as a great surprise, but he now recognized it as a special act of Providence bidding him to follow the plan God had for his life.

 

၁၆. သူ၏သားတော်ကို ဖွင့်ပြရန်။ ပေါလ်၏ ခရစ်ယာန်ဘာသာသို့ ပြောင်းလဲခြင်းနှင့် ဧဝံဂေလိတရားဟောပြောရန် သူ၏တာဝန်သည် ရှင်ပြန်ထမြောက်သော ခရစ်တော်နှင့် သူ၏ပထမဆုံး ပုဂ္ဂိုလ်ရေးတွေ့ဆုံမှု၏ အသွင်အပြင်နှစ်ခုဖြစ်သည် (တမန်တော်များ၏အကျဉ်းချုပ် ၂၆:၁၂–၁၉ ကိုကြည့်ပါ)။ ဒမတ်စကတ်လမ်းပေါ်တွင် ခရစ်တော်ကို ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရ ပေါ်ထွန်းခြင်း (၁ ကောရိန္တု ၁၅:၈) သည် သူ၏သစ္စာစောင့်သိမှုကို ဂျူးဝါဒမှ ခရစ်ယာန်ဘာသာသို့ လွှဲပြောင်းစေခဲ့ပြီး၊ ခရစ်တော်သည် သူ၏အတွင်းထဲတွင် နေထိုင်သည့် နောက်ဆက်တွဲအတွေ့အကြုံ (ဂလာတိ ၂:၂၀) သည် သူ၏ တပါးအမျိုးသားများအကြား ခရစ်တော်ကို အောင်မြင်စွာ ဟောပြောခြင်းသို့ ဦးတည်စေခဲ့သည်။ ပေါလ်မှတစ်ဆင့် လောကသည် ယေရှုနှင့် သူ၏ဘဝနှင့် သေဆုံးခြင်းမှတစ်ဆင့် လူသားများအတွက် ဘုရားသခင်၏ အစီအစဉ်နှင့်ပတ်သက်သော အရာများစွာကို သင်ယူရမည်ဖြစ်သည်။ ပေါလ်သည် ဧဝံဂေလိ၏ စွမ်းအားအပေါ် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးသက်သေခံချက်ကို ထမ်းဆောင်သောကြောင့် ဧဝံဂေလိတရားဟောပြောရာတွင် အောင်မြင်သော ကိရိယာတစ်ခုဖြစ်လာခဲ့သည်။

16. To reveal his Son. Paul’s conversion to Christianity and his commission to preach the gospel were two aspects of his first personal encounter with the risen Christ (see Acts 26:12–19). It was the revelation, or appearance, of Christ to him in person on the way to Damascus (1 Cor. 15:8) that transferred his loyalty from Judaism to Christianity, and the subsequent experience of Christ dwelling within (Gal. 2:20) that led to his successful preaching of Christ among the heathen. Through Paul the world was to learn many things concerning Jesus and concerning God’s plan for mankind through His life and death. Paul became a successful instrument for preaching the gospel because he bore a personal testimony to the power of the gospel.

 

တပါးအမျိုးသားများအကြား။ ပေါလ်၏ တပါးအမျိုးသားများအတွက် တာဝန်သည် ဒမတ်စကတ်လမ်းပေါ်ရှိ ဗျာဒိတ်ဖြစ်ပြီးနောက် သုံးရက်အကြာ အာနမိယမှတစ်ဆင့် ပေးအပ်ခံရခဲ့သည် (တမန်တော်များ၏အကျဉ်းချုပ် ၉:၉, ၁၅–၁၇ ကိုကြည့်ပါ)။ သူသည် ဂျူးလူမျိုးများထံ ဟောပြောရန် တားမြစ်ခြင်းမခံရခဲ့သော်လည်း၊ သူ၏အဓိကတာဝန်မှာ ဂျူးမဟုတ်သူများအတွက်ဖြစ်သည်။ မြို့တစ်မြို့သို့ ဝင်ရောက်စဉ်တွင် သူသည် ပထမဦးစွာ ဂျူးဘုရားကျောင်းသို့သွားပြီး၊ သူ၏လူမျိုးသားများရှေ့တွင် ယေရှုအကြောင်း သက်သေခံခဲ့ပြီး၊ ထိုနေရာတွင် ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့သော တပါးအမျိုးသားများကိုလည်း တွေ့ဆုံခဲ့သည် (တမန်တော်များ၏အကျဉ်းချုပ် ၁၃:၁၄, ၄၃–၄၈; ၁၄:၁; ၁၇:၁–၄ ကိုကြည့်ပါ)။

Among the heathen. Paul’s commission to the Gentiles had been delivered by Ananias three days after the vision on the Damascus road (see Acts 9:9, 15–17). He was not forbidden to preach to the Jews, but his chief responsibility was for non-Jews. Upon entering a city he would first go to the synagogue and there bear witness concerning Jesus before his fellow countrymen, and there he would also meet God-fearing Gentiles (see Acts 13:14, 43–48; 14:1; 17:1–4).

 

ကျွန်ုပ်မတိုင်ပင်ခဲ့ပါ။ သူ၏တာဝန်၏ ဘုရားသခင်မှ ဆင်းသက်လာမှုအတွက် နောက်ထပ်သက်သေမှာ သူ၏ပြောင်းလဲခြင်းပြီးနောက် သုံးနှစ်အတွင်း (အပိုဒ် ၁၇) ယေရုဆလင်ရှိ ခေါင်းဆောင်များနှင့် ဆက်သွယ်မှုမရှိခဲ့ခြင်းနှင့်၊ ၎င်းတို့ထံမှ ယေရှုကို မည်သို့ဟောပြောရမည်နှင့်ပတ်သက်သော ညွှန်ကြားချက်များ မရရှိခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

I conferred not. Further evidence for the divine origin of his commission was evident from the fact that he had no contact with the leaders at Jerusalem for three years (v. 17) following his conversion, and that he had received no instructions from them concerning how he was to preach Jesus.

 

၁၇. ယေရုဆလင်သို့မသွားခဲ့ပါ။ အသင်းတော်၏ တရားဝင်အသိအမှတ်ပြုမှုကို ရရှိရန်အတွက် ပေါလ်သည် ယေရုဆလင်မြို့ရှိ အသင်းတော်၏ အသိအမှတ်ပြုထားသော အကြီးတန်းတမန်တော်များနှင့် တိုင်ပင်ရန်လိုအပ်ခဲ့သည်။ သူသည် ထိုသို့မပြုလုပ်ခဲ့ခြင်းသည် ၎င်းကို မလိုအပ်ဟု ယုံကြည်ခဲ့သည့် သက်သေဖြစ်သည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် သူသည် “အချိန်မတိုင်မီ မွေးဖွားလာသူ” (၁ ကောရိန္တု ၁၅:၈) ဖြစ်ပြီး၊ ဆယ့်နှစ်ပါးမဟုတ်သော်လည်း တမန်တော်တစ်ဦးဖြစ်သည်။

17. Neither went I up. In order to receive the official endorsement of the church, Paul would have had to confer with the senior apostles, its recognized leaders, in Jerusalem. That he did not do so was evidence that he believed it unnecessary for him to do so. In a sense he was “born out of due time” (1 Cor. 15:8), and an apostle though not of the Twelve.

 

ကျွန်ုပ်သည် အရပ်ဘီယာသို့သွားခဲ့သည်။ ပေါလ်သည် အရပ်ဘီယာ၏ မည်သည့်အပိုင်းသို့ ပြန်လည်ဆုတ်ခွာသွားသည်ကို သိရှိထားခြင်းမရှိသလို၊ သူထိုနေရာတွင် မည်မျှကြာအောင်နေထိုင်ခဲ့သည်ကိုလည်း မသိရှိရပါ။ ၎င်းသည် သုံးနှစ်ထက်မပိုခဲ့ပါ။ အချို့က ပေါလ်သည် ဒမတ်စကတ်အနီးရှိ သဲကန္တာရကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ ဖြစ်နိုင်ခြေအားဖြင့် ထိုမြို့ကိုပင် ထည့်သွင်းဖော်ပြသည်ဟု ထင်ကြသည်။ အခြားသူများက သူ၏တည်းခိုရာနေရာသည် သိနာတောင်အနီးရှိ သဲကန္တာရဖြစ်နိုင်သည်ဟု အကြံပြုကြသည်။ သို့သော် ပေါလ်သည် ထိုဒေသကို “အရပ်ဘီယာ” ဟု ခေါ်ဆိုမည်မဟုတ်ဟု သံသယရှိသည်။

I went into Arabia. It is not known either to what part of Arabia Paul retired, or how long he was there. It was not more than three years. Some think Paul refers to the desert in the vicinity of Damascus, possibly including the city itself. Others suggest that the scene of his sojourn may have been the desert near Mt. Sinai. However, it is doubtful that Paul would have spoken of that region as “Arabia.”

 

ပေါလ်၏ပြောင်းလဲခြင်းနှင့် ယေရုဆလင်သို့ နောက်ထပ်လည်ပတ်ခြင်း (အပိုဒ် ၁၈) အကြား ဖြစ်ရပ်များ၏ အစဉ်အတိုင်းကို လုကာမှပေးထားသော ဖွင့်ဆိုချက်နှင့် ပေါလ်၏ရေးသားချက်များတွင် ဖြစ်သလိုဖော်ပြထားသော ထုတ်ပြန်ချက်များမှ ဖြည့်စွမ်းရမည်ဖြစ်သည်။ လုကာသည် အရပ်ဘီယာသို့ လည်ပတ်ခြင်းကို ဖော်ပြခြင်းမရှိဘဲ၊ ပေါလ်သည် သူ၏ပြောင်းလဲခြင်းပြီးနောက် ဒမတ်စကတ်တွင် ဟောပြောခဲ့ပြီး၊ ထိုနေရာမှ ယေရုဆလင်သို့ သွားခဲ့သည်ဟုသာ ဆက်စပ်ဖော်ပြသည်။

The sequence of events between Paul’s conversion and his next visit to Jerusalem (v. 18) must be filled in from the narrative as given by Luke and incidental statements elsewhere in Paul’s writings. Luke does not mention the visit to Arabia, but relates only that Paul preached in Damascus after his conversion, and from there went to Jerusalem.

 

ရင်းမြစ်အားလုံးမှ အချက်အလက်များကို ပေါင်းစပ်လိုက်သောအခါ၊ ဤသုံးနှစ်သို့မဟုတ် နှစ်နှစ်ကာလအတွင်း ဖြစ်ရပ်များသည် အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်သည်။ ဒမတ်စကတ်တွင် ဟောပြောရန် အချိန်အနည်းငယ်ကုန်လွန်ပြီးနောက်၊ ပေါလ်သည် အရပ်ဘီယာသို့ ပြန်လည်ဆုတ်ခွာသွားခဲ့သည်။ သူဒမတ်စကတ်သို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိသောအခါ၊ သူ၏ဟောပြောမှုသည် ဂျူးလူမျိုးများမှ ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့ပြီး သူ့ကို ဖမ်းဆီးရန် ကြိုးပမ်းမှုတစ်ခုကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။ သို့သော် သူသည် “တံတိုင်းပေါ်မှ ခြင်းတောင်းဖြင့် လျှော့ချလွှတ်ခံရပြီး” လွတ်မြောက်ခဲ့သည် (၂ ကောရိန္တု ၁၁:၃၃)။ စာမျက်နှာ ၁၀၁; တာရသုမြို့မှ အန်တီအုတ်သို့ ခေါ်ဆိုခြင်းအထိ ပေါလ်၏အစောပိုင်းဘဝ; တမန်တော်များ၏အကျဉ်းချုပ် ၉:၂၄, ၂၅ ကိုကြည့်ပါ။

Combining the information from all sources, the events of this period of two or three years were as follows. After spending some time preaching in Damascus, Paul retired to Arabia. When he returned to Damascus his preaching apparently attracted unfavorable attention, for an attempt was made—doubtless instigated by the Jews—to seize him. However, he made good his escape, let down “in a basket … by the wall” (2 Cor. 11:33). See p. 101; Early Life of Paul at Tarsus to Call to Antioch; see on Acts 9:24, 25.

 

၁၈။ သုံးနှစ်ကြာပြီးနောက်။ ပေါလုသည် ဂလာတိလူမျိုးများအား သူ၏ဘာသာပြောင်းလဲပြီးနောက်ဖြစ်ပျက်ခဲ့သော အဖြစ်အပျက်များကို အသေးစိတ်ပြောပြသည်၊ ထိုသို့ပြုလုပ်ခြင်းသည် သူ၏ဆန့်ကျင်သူများအား ဤကာလအတွင်း သူသည် ယေရုဆလင်မြို့သို့ လျှို့ဝှက်စွာ သွားရောက်ခဲ့ပြီး တမန်တော်များထံမှ သင်ကြားပို့ချမှုများရရှိခဲ့သည်ဟု ပြောဆိုရန် အခွင့်အရေးမရှိစေရန် ဖြစ်သည်။ သူ၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ သူဘာသာပြောင်းလဲပြီးနောက် ယေရုဆလင်မြို့သို့ မည်မျှကြာသည်အထိ မသွားခဲ့ကြောင်း ရှင်းလင်းစွာဖော်ပြရန်ဖြစ်သည်။ “သုံးနှစ်” ကြာမှ သူသည် ပေတရုနှင့်ပင်တွေ့ဆုံခဲ့ပြီး၊ ထိုကာလတစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအတွင်း သူသည် ဟောပြောနေခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။

18. After three years. Paul gives the Galatians a detailed account of events in his postconversion experience, that his opponents may have no occasion for saying that he secretly visited the apostles in Jerusalem at some time during this period and received his instruction from them. His apparent objective is to make clear how long it was after his conversion before he went to Jerusalem. “Three years” passed before he even saw Peter, and during part of that time he was already preaching.

 

တွေ့ရန်။ သို့မဟုတ် “လည်ပတ်ရန်”။ ပေါလုသည် ယေရုဆလင်မြို့သို့သွားသောအခါ ပေတရုနှင့်တွေ့ဆုံရန် သီးသန့်ရည်ရွယ်ခဲ့သော်လည်း၊ သူ့ထံမှ သင်ကြားပို့ချမှုရယူရန် သို့မဟုတ် ဟောပြောရန်ခွင့်ပြုချက်ရယူရန် မဟုတ်ပေ။ ပေါလု၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ ပေတရုနှင့်ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်ရန်နှင့် သူ၏မိတ်ဆွေဖြစ်မှုရရှိရန်ဖြစ်ပုံရသည်။ ယေရုဆလင်မြို့၌ ဗာနဗသည် ပေါလုနှင့်တွေ့ဆုံပြီး သူ့ကို တမန်တော်အချို့ထံသို့ မိတ်ဆက်ပေးခဲ့ပြီး၊ သူ၏ဘာသာပြောင်းလဲမှုနှင့် ယေရှုသည် ဘုရားသခင်၏သားတော်ဖြစ်ကြောင်း လူသိရှင်ကြား ရဲရင့်စွာကြေညာခဲ့မှုကို ပြောပြခဲ့သည် (တမန်တော်များကျမ်း ၉:၂၇ ကိုကြည့်ပါ)။

To see. Or, “to visit.” When Paul did go to Jerusalem it was specifically to see Peter, but not to receive instruction from him or to secure his permission to preach. Apparently Paul’s purpose was to get acquainted with Peter and to secure his friendship. At Jerusalem Barnabas met Paul and introduced him to certain of the apostles, informing them of his conversion and of his boldness in publicly declaring Jesus to be the Son of God (see Acts 9:27).

 

ပေတရု။ အရေးကြီးသော စာသားဆိုင်ရာ သက်သေများကို “ကီဖါ” ဟုဖတ်ရန် ကိုးကားနိုင်သည် (မဿဲ ၁၆:၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။

Peter. Important textual evidence may be cited (cf. p. 10) for reading “Cephas” (see on Matt. 16:18).

 

ဆယ့်ငါးရက်။ ဤတိုတောင်းသောကာလအတွင်း ပေါလုသည် ဟောပြောခြင်းနှင့် ဂရိစကားပြောသော ဂျူးလူမျိုးများနှင့် ငြင်းခုံခြင်းများဖြင့် အလုပ်များနေခဲ့ပြီး၊ ဤကာလ၏ အနည်းငယ်သာလျှင် တမန်တော်များနှင့် အတူအချိန်ကုန်ဆုံးနိုင်ခဲ့သည် (တမန်တော်များကျမ်း ၉:၂၈, ၂၉ ကိုကြည့်ပါ)။ မကြာမီ မုန်းတီးမှုများဖြစ်ပေါ်လာပြီး သူ့ကိုဖျက်ဆီးရန် လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုစတင်ခဲ့သည်။ တစ်နေ့တွင် ဗိမာန်တော်အတွင်း၌ သူသည် ယေရုဆလင်မြို့မှ အမြန်ထွက်ခွာရန် ရူပါရုံဖြင့် သတိပေးခံရသည် (တမန်တော်များကျမ်း ၂၂:၁၇–၂၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် ပြင်းထန်သောဆန့်ကျင်မှု၊ သေဆုံးရန်ခြိမ်းခြောက်မှု၊ နှင့် ဘုရားသခင်၏သတိပေးချက်ကြောင့် ဤလည်ပတ်မှုကို ဆက်လက်မလုပ်ဆောင်ခဲ့ပေ။ ဤလည်ပတ်မှုကို ဖော်ပြရခြင်း၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ ထိပ်တန်းတမန်တော်များသည် ထိုအစောပိုင်းအချိန်က သူနှင့်ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်ခဲ့ပြီး၊ သူ၏ဘာသာပြောင်းလဲမှုကို စစ်မှန်ကြောင်း လက်ခံခဲ့ပြီး၊ သူ၏ဧဝံဂေလိတရားဖွင့်ဆိုမှုကို အတည်ပြုခဲ့သည်ဟု ယူဆရသည် (ဂလာတိ ၁:၂၄)။ တာဝန်ယူမှုရှိသော ခေါင်းဆောင်များအနေဖြင့် ပေတရုနှင့် ယာကုပ် (အခန်းကြီး ၁၈, ၁၉) တို့သည် ပေါလု၏သွန်သင်ချက်များကို သိရှိရန် သို့မဟုတ် သူ၏သွန်သင်ချက်များကို သဘောမတူပါက သူ့ကို တိတ်ဆိတ်စေရန် ပျက်ကွက်ခဲ့မည်မဟုတ်ပေ။ “ဆယ့်ငါးရက်” ဟူသော သတ်မှတ်ဖော်ပြချက်သည် ဤဖြစ်ရပ်ကို အချက်အလက်ဆန်သောအသံထွက်စေပြီး၊ သူသည် ထိုနေရာတွင် ကျယ်ပြန့်သောသင်ကြားပို့ချမှုကို ရရှိခဲ့သည်ဆိုခြင်းမှာ မဖြစ်နိုင်ကြောင်း ဖော်ပြသည်။

Fifteen days. During this brief stay in the city Paul was busy preaching and disputing with Greek-speaking Jews, and but a small part of this time could have been spent with the apostles (Acts 9:28, 29). Hatred soon developed, and a movement was set on foot to destroy him. One day while in the Temple he was warned in vision to leave Jerusalem quickly (Acts 22:17–21). Paul would no doubt have prolonged this visit to Jerusalem except for the bitter opposition, the threat of death, and the divine warning to leave. His purpose in mentioning this visit was to prove that the leading apostles had at that early time become acquainted with him, accepted his conversion as genuine, and, it is inferred, approved of his interpretation of the gospel (Gal. 1:24). As responsible leaders, Peter and James (vs. 18, 19) would not have failed to acquaint themselves with Paul’s teachings or to silence him if they had disapproved of what he was teaching. Specific mention of “fifteen days” lends a factual tone to the account and suggests the impossibility that he received extensive instruction while there.

 

၁၉။ တမန်တော်များထဲမှ အခြားသူများ။ တကျိပ်နှစ်ပါးအပြင်၊ အချို့သောအချိန်များတွင် တမန်တော်များအဖြစ် ရည်ညွှန်းခံရသူများရှိသော်လည်း၊ ယေရှုကိုယ်တော်တိုင်ရွေးချယ်ခန့်အပ်ခဲ့သော အဖွဲ့ထဲတွင် ဘယ်သောအခါမှ ထည့်သွင်းစဉ်းစားမခံရပေ (ရောမ ၁၆:၇; ၁သက်သာလောနိများ ၂:၆ ကိုကြည့်ပါ)။

19. Other of the apostles. Besides the Twelve there were others who were at one time or another spoken of as apostles, but who were never considered as belonging to the group selected and commissioned by Jesus (see Rom. 16:7; 1 Thess. 2:6).

 

သခင်ယေရှု၏ညီတော်ယာကုပ်။ အချို့က ဤယာကုပ်ကို အလဖဲး၏သားနှင့် တူညီသူဟု ဖော်ထုတ်ကြပြီး၊ “ညီတော်” ဟူသော စကားလုံးသည် “ဝမ်းကွဲ” သို့မဟုတ် အခြားနီးစပ်သောဆွေမျိုးတစ်ဦးဟု ယေဘုယျအဓိပ္ပာယ်ဖြင့် နားလည်ရမည်ဟု ရှင်းပြသည်။ ဤဖော်ထုတ်မှုသည် ပေါလုက ဤယာကုပ်ကို တမန်တော်တစ်ဦးအဖြစ် ရည်ညွှန်းသည်ဟု ယုံကြည်မှုမှ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ သို့သော် စကားအသုံးအနှုန်းသည် ထိုကဲ့သို့သော ကောက်ချက်ကို လိုအပ်မည်မဟုတ်ပြီး၊ ဤဖော်ထုတ်မှုသည် ဖြစ်နိုင်ခြေနည်းပါးသည် (မဿဲ ၁၃:၅၅; မာကု ၃:၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။

James the Lord’s brother. Some identify this James with the son of Alphaeus, explaining that “brother” is to be understood in the general sense of “cousin,” or some other near relative. This identification arises from the belief that Paul refers to this James as an apostle. The language, however, does not require such a conclusion, and the identification is highly improbable (see Matt. 13:55; see on Mark 3:18).

 

၂၀။ ငါလိမ်မပြောပါ။ ပေါလုသည် သူယူဆရာ အရေးကြီးဆုံးဖြစ်ရပ်တစ်ခု၏ မှန်ကန်မှုကို အလေးအနက်ကျိန်ဆိုသည်။

20. I lie not. Paul solemnly swears to the truthfulness of what he considers a most important section of his account.

 

၂၁။ ဆီးရီးယားနှင့် ကိလစ္စယာ။ ပေါလုသည် သူ့အသက်အန္တရာယ်ကို ခံရမည့်အကြံအစည်ကြောင့် ယေရုဆလင်မြို့မှ ထွက်ခွာပို့ဆောင်ခံရသည် (တမန်တော်များကျမ်း ၉:၂၉, ၃၀)၊ သခင်ဘုရားက သူ့ကို မြို့မှ အမြန်ထွက်ခွာရန် ရူပါရုံဖြင့် သတိပေးခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၂၂:၁၇, ၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤအချိန်တွင် ဆီးရီးယားနှင့် ကိလစ္စယာသည် ရောမအုပ်ချုပ်ရေးတစ်ခုအောက်တွင် ပေါင်းစည်းထားသည် (ပေါလု၏ခရီးများကို ကြည့်ပါ)။ ပေါလု၏မွေးရပ်မြို့ တာရှုသည် ကိလစ္စယာတွင်ရှိသည်။ နောက်ထပ်ငါးနှစ်ခန့်ကို သမ္မာကျမ်းသစ်တွင် တိတ်ဆိတ်စွာ ဖြတ်သန်းသွားသည် (တမန်တော်များကျမ်း ၉:၃၀ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် တာရှုနှင့် ထိုအနီးတစ်ဝိုက်တွင် တက်ကြွစွာ ဓမ္မအမှုဆောင်ခဲ့သည်ဟု ယူဆရသည်။ ငါးနှစ်ခန့်အကြာတွင် ဗာနဗသည် တာရှုသို့သွားပြီး ပေါလုကို အန္တိအုတ်မြို့သို့ ခေါ်ဆောင်လာခဲ့ပြီး၊ ထိုတွင် ၎င်းတို့နှစ်ဦးစလုံး တစ်နှစ်လုံး သင်ကြားပို့ချခဲ့သည် (တမန်တော်များကျမ်း ၁၁:၂၅, ၂၆ ကိုကြည့်ပါ)။

21. Syria and Cilicia. Paul was sent away from Jerusalem because of the plot against his life (Acts 9:29, 30), the Lord having warned him in a vision to flee quickly from the city (see ch. 22:17, 18). At this time Syria and Cilicia were united under one Roman provincial administration (see The Journeys of Paul). Tarsus, Paul’s home city, was in Cilicia. The NT record passes over the next five years or so in silence (see on Acts 9:30). Supposedly Paul engaged in active ministry in Tarsus and that vicinity. Some five years later Barnabas went to Tarsus and brought Paul with him to Antioch, where they both taught for a whole year (Acts 11:25, 26).

 

၂၂။ မျက်နှာဖြင့်မသိ။ ပေါလုသည် ယေရုဆလင်မြို့တွင် ဆယ့်ငါးရက်ကြာနေထိုင်စဉ် ထိုမြို့ရှိ ခရစ်ယာန်များနှင့် ရင်းနှီးခဲ့ပြီး၊ အကြောင်းမှာ လုကာက သူသည် ယေရုဆလင်မြို့တွင် ၎င်းတို့နှင့်အတူ ဝင်ထွက်သွားလာခဲ့သည်ဟု ဆိုသည် (တမန်တော်များကျမ်း ၉:၂၆–၂၈)၊ သို့သော် မြို့ပြင်ရှိ ခရစ်ယာန်အသိုင်းအဝိုင်းများနှင့်မူ မဟုတ်ပေ။

22. Unknown by face. Paul probably became known to the Christians in Jerusalem during the 15 days he spent there, for Luke says that he went in and out among them at Jerusalem (Acts 9:26–28), but not to the Christian communities outside the city.

 

၂၃။ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်သူ။ ပေါလုသည် ဤမုန်းတီးခံရသော ဂိုဏ်းကို ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ရာတွင် လုံးလုံးလျားလျား စိတ်ရင်းမှန်ဖြင့်ပြုလုပ်ခဲ့သည် (တမန်တော်များကျမ်း ၂၆:၉, ၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။ ယေရုဆလင်မြို့နှင့် ယုဒပြည်မြို့များမှ ခရစ်ယာန်ဘာသာကို အမြစ်ပြတ်ဖယ်ရှားရုံဖြင့် မကျေနပ်ဘဲ၊ သူသည် ပါလက်စတိုင်းပြည်ပြင်ပရှိ ဒေသများအထိ သူ၏ရည်မှန်းချက်ကို လိုက်လံဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။

23. He which persecuted. Paul had been altogether sincere in persecuting this hated sect (see Acts 26:9, 10). Not content with rooting Christianity out of Jerusalem and the cities of Judea, he pursued his objective even in regions beyond Palestine.

 

ယုံကြည်ခြင်းကို ဟောပြောသည်။ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်သူအပေါ် မည်သည့်ပြောင်းလဲမှုမျိုးဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သနည်း! ဤယုံကြည်ခြင်း၏အံ့ဖွယ်သက်သေသည် နေရာအနှံ့တွင် ကြေညာခံရသည်။ ပေါလုသည် ဤနေရာ၌ ပါလက်စတိုင်းရှိ ဂျူးလူမျိုးများက သူ၏ဟောပြောခြင်းနှင့် သင်ကြားခြင်း၏ စစ်မှန်မှုကို အသိအမှတ်ပြုခဲ့ကြောင်း မှတ်တမ်းတင်သည်။ သူ၏ဧဝံဂေလိတရားနှင့် တမန်တော်များကြေညာသော ဧဝံဂေလိတရားအကြား သိသာထင်ရှားသော ကွဲပြားမှုကို မည်သူမှမတွေ့ရှိခဲ့ပုံရသည်။

Preacheth the faith. What a change has come over the persecutor! News of this miracle of the faith was being heralded everywhere. Paul here notes that the Jews of Palestine acknowledged the genuine quality of his preaching and teaching. Apparently no one detected any significant difference between his gospel and that proclaimed by the apostles themselves.

 

၂၄။ ငါ၌။ ဆိုလိုသည်မှာ ၎င်းတို့သည် ပေါလု၌၊ သူ၏ဘာသာပြောင်းလဲမှုတွင်၊ နှင့် သူ၏ဓမ္မအမှုတော်တွင် ဘုရားသခင်ကို ချီးမွမ်းရန် အကြောင်းအမျိုးမျိုးကို တွေ့ရှိခဲ့ကြသည်။

24. In me. That is, they found in Paul, in his conversion, and in his ministry, reason for praising God.

 

ellen g. white comments

1 AA 127, 387

3 AA 384

3, 4 AA 208

4 DA 266; MH 70

6–8 AA 384

6–9 EW 27

8 GC 243

10 2T 492

11–16 AA 386

17 AA 125; Ed 65; SR 274

17, 18 AA 128

21, 23 AA 156

24 GW 65; 6T 413

 

 

အခန်းကြီး - ၂

chapter 2

 

၁။ သူသည် ဘယ်အချိန်တွင် ယေရုဆလင်မြို့သို့ ထပ်မံသွားခဲ့သည်၊ မည်သည့်ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့်သွားခဲ့သည်ကို ပြသသည်။ ၃။ တိတုသည် အရေဖျားလှီးခြင်းမခံရဘူးကြောင်း၊ ၁၁။ သူသည် ပေတရုကို ဆန့်ကျင်ပြီး အကြောင်းပြချက်ကို ပြောပြခဲ့သည်၊ ၁၄။ သူနှင့်အခြားသူများ၊ ဂျူးလူမျိုးများဖြစ်လျက်၊ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ရာရောက်ရန် ခရစ်တော်ကို ယုံကြည်ရသည့်အကြောင်း၊ အကျင့်အားဖြင့်မဟုတ်ကြောင်း၊ ၂၀။ ထိုသို့ ဖြောင့်မတ်ရာရောက်သူများသည် အပြစ်ထဲတွင် မနေထိုင်ကြဟု ဆိုသည်။

 

1 He sheweth when he went up again to Jerusalem, and for what purpose: 3 and that Titus was not circumcised: 11 and that he resisted Peter, and told him the reason, 14 why he and other, being Jews, do believe in Christ to be justified by faith, and not by works: 20 and that they live not in sin, who are so justified.

 

၁-၁၀ (တမန်တော် ၁၅:၄-၂၉)။ ပေါလု၏ဉာဏ်ပညာ။—ပေါလုသည် … ဂလာတိရှိအသင်းတော်များကို ယခုအုတ်အုတ်ကျက်ကျဖြစ်စေနေသော မေးခွန်းများဖြစ်သည့် တပါးအမျိုးသားများသည် အရေဖျားလှီးခြင်းကိုလက်ခံရမည်လား၊ ထုံးတမ်းစဉ်လာဥပဒေကို လိုက်နာရမည်လားဟူသော မေးခွန်းများကို ဖြေရှင်းရန် ယေရုဆလင်မြို့သို့ သူသွားရောက်ခဲ့သည့်အကြောင်းကို ဖော်ပြသည်။ ၎င်းသည် သူ၏အမြင်ထက် အခြားတမန်တော်များ၏ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ဦးစားပေးခဲ့သည့် တစ်ခုတည်းသောဖြစ်ရပ်ဖြစ်သည်။ သူသည် ဦးစွာ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရ တွေ့ဆုံမှုတစ်ခုကို ရှာဖွေခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတွင် ထိပ်တန်းတမန်တော်များဖြစ်သော ပေတရု၊ ယာကုပ်၊ ယောဟန်တို့ရှေ့တွင် အကြောင်းအရာအားလုံးကို အသေးစိတ်ရှင်းပြခဲ့သည်။ သူသည် ရှေ့သို့မျှော်မြင်သော ဉာဏ်ပညာဖြင့်၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်များကို မှန်ကန်သောရပ်တည်ချက်သို့ ဦးဆောင်နိုင်လျှင် အားလုံးရရှိမည်ဟု ကောက်ချက်ချခဲ့သည်။ အကယ်၍ သူသည် ဦးစွာ ကောင်စီတစ်ခုလုံးရှေ့တွင် မေးခွန်းကို တင်ပြခဲ့လျှင်၊ အမြင်မတူညီမှုများ ပေါ်ပေါက်လာနိုင်သည်။ သူသည် တပါးအမျိုးသားများအပေါ် အရေဖျားလှီးခြင်းကို မလိုအပ်ဟု မသတ်မှတ်ခဲ့သည့်အတွက် ရှိပြီးသား ပြင်းထန်သော ဘက်လိုက်မှုသည် များစွာသောသူများကို သူ့ကို ဆန့်ကျင်သောရပ်တည်ချက်သို့ ဦးတည်စေနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် သူ၏ခရီးရည်ရွယ်ချက်သည် အောင်မြင်မှုမရရှိဘဲ၊ သူ၏အသုံးဝင်မှုသည် များစွာအဟန့်အတားဖြစ်လာနိုင်သည်။ သို့သော် ထိုသုံးဦးသော ထိပ်တန်းတမန်တော်များသည်၊ ၎င်းတို့အပေါ် ထိုကဲ့သို့သော ဘက်လိုက်မှုမရှိသူများဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် မှန်ကန်သောရပ်တည်ချက်သို့ ဆွဲဆောင်ခံရပြီးနောက်၊ ကောင်စီရှေ့တွင် အကြောင်းအရာကို တင်ပြခဲ့ပြီး၊ တပါးအမျိုးသားများကို ထုံးတမ်းစဉ်လာဥပဒေ၏ တာဝန်ဝတ္တရားများမှ လွတ်မြောက်စေရန် အားလုံးထံမှ သဘောတူညီမှုကို ရရှိခဲ့သည် (အယ်လ်ပီ ၁၉၂၊ ၁၉၃)။

 

1–10 (Acts 15:4–29). The Wisdom of Paul.—Paul … describes the visit which he made to Jerusalem to secure a settlement of the very questions which are now agitating the churches of Galatia, as to whether the Gentiles should submit to circumcision and keep the ceremonial law. This was the only instance in which he had deferred to the judgment of the other apostles as superior to his own. He had first sought a private interview, in which he set the matter in all its bearings before the leading apostles, Peter, James, and John. With far-seeing wisdom, he concluded that if these men could be led to take a right position, everything would be gained. Had he first presented the question before the whole council, there would have been a division of sentiment. The strong prejudice already excited because he had not enforced circumcision on the Gentiles, would have led many to take a stand against him. Thus the object of his visit would have been defeated, and his usefulness greatly hindered. But the three leading apostles, against whom no such prejudice existed, having themselves been won to the true position, brought the matter before the council, and won from all a concurrence in the decision to leave the Gentiles free from the obligations of the ceremonial law (LP 192, 193).

 

 

၁။ ဆယ်လေးနှစ်အကြာတွင်။ ပေါလ်၏အကြံအစည်သည် အနှောင့်အယှက်မရှိဘဲ ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်နေသည်။ ဤဆယ်လေးနှစ်ကာလသည် သူ၏သက်ဝင်ယုံကြည်ခြင်းမှစတင်ခဲ့သည်လား သို့မဟုတ် သုံးနှစ်အကြာတွင် ယေရုဆလင်သို့သွားရောက်ခဲ့သည့်ခရီးမှစတင်ခဲ့သည်လားဆိုသည်မှာ ရှင်းလင်းမှုမရှိပါ။ ဆယ်လေးနှစ်ကို ဖော်ပြရခြင်းအကြောင်းမှာ ပေါလ်သည် တကျိပ်နှစ်ပါးသောသူတော်စင်များနှင့် ကျယ်ပြန့်သောဆက်သွယ်မှုမပြုမီ သူ၏သက်ဝင်ယုံကြည်ခြင်းမှ မည်မျှကြာရှည်ခဲ့သည်ကို ထောက်ပြရန်ဖြစ်သည်။

1. Fourteen years after. Paul’s line of thought continues without interruption. It is not clear whether this 14-year period began with his conversion or with his visit to Jerusalem three years later. For comment on the problem see p. 100 and Additional Note Acts 15. The purpose in mentioning the 14 years is to point out how long it was after his conversion before Paul had an extended contact with the Twelve. He had not borrowed from them the gospel he had been preaching for some 14 (or 17) years.

 

ယေရုဆလင်သို့ ထပ်မံသွားရောက်ခြင်း။ အကယ်၍ သုံးနှစ်နှင့် ဆယ်လေးနှစ်ကာလများသည် ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်နေပါက၊ ပေါလ်၏သက်ဝင်ယုံကြည်ခြင်းမှ သူ၏ဒုတိယအကြိမ် ယေရုဆလင်ခရီးသို့ ဆယ်ခုနစ်နှစ်ကြာခဲ့ပြီး၊ ပေတရုနှင့် ဆယ်ငါးရက်တိုတိုလေးသာ သွားရောက်ခဲ့သည့်ခရီးမှ ဆယ်လေးနှစ်ကြာခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၁:၁၈)။ ထိုပထမခရီးတွင် ပေါလ်သည် သူတော်စင်များထံမှ တစုံတရာသင်ယူရန် အခွင့်အလမ်းနည်းပါးခဲ့သည်။ အခန်းကြီး ၂:၁–၁၀ တွင် ပေါလ်သည် သူဟောပြောခဲ့သော ဧဝံဂေလိသတင်းကို သူတော်စင်များထံမှ မည်သို့မျှမရယူခဲ့ကြောင်း ရှင်းလင်းစွာဖော်ပြထားသည် (အခန်းငယ် ၆၊ ၇ ကိုကြည့်ပါ)။

Again to Jerusalem. If the 3-year and the 14-year periods are successive, it was 17 years from Paul’s conversion to the time of his second visit to Jerusalem, and 14 years since the brief 15-day visit there with Peter (ch. 1:18). As already noted (vs. 18, 19), there had been little opportunity for Paul to learn anything from the apostles at the time of that first visit. In ch. 2:1–10 Paul makes it clear that he is in no way indebted to the apostles for the message he has been preaching (see on vs. 6, 7). For the relation of the visit of Gal. 2:1–10 to that of Acts 11:25–30 see pp. 318, 319. This commentary favors equating the visit of Gal. 2:1–10 with that of Acts 15.

 

ဗာနဗတွဲဖက်၍။ ပေါလ်သည် အန္တိအုတ်မြို့ရှိ အသင်းတော်မှ ယေရုဆလင်သို့ ကောင်စီတွေ့ဆုံပွဲသို့ စေလွှတ်ခံရစဉ် ဗာနဗအပါအဝင် အခြားသူများလည်း လိုက်ပါခဲ့သည် (တမန်တော်ဝတ္ထု ၁၅:၂ ကိုကြည့်ပါ)။ တမန်တော်ဝတ္ထု ၁၅ နှင့် ဂလာတိ ၂ ကို တပြိုင်နက်ဖြစ်သည်ဟု ယူဆပါက၊ ထိုသူများထဲတွင် တိတုလည်းပါဝင်သည်။ လုကာသည် ပေါလ်၏ခရီးများနှင့်ပတ်သက်၍ တိတုကို တစက္ကန့်မျှမဖော်ပြထားပါ။ ပေါလ်သည် တိတုကို ဒုတိယကောရိန္တိဩဝါဒစာတွင် ပထမဆုံးဖော်ပြခဲ့ပြီး၊ သူ့ကို အလွန်တန်ဖိုးရှိသော အကူအညီပေးသူအဖြစ် ယူဆခဲ့သည် (၂ ကောရိန္တိ ၂:၁၃ ကိုကြည့်ပါ)။

With Barnabas. When the apostles Paul was sent by the church at Antioch to attend the council in Jerusalem certain others accompanied him, one of these being Barnabas (see Acts 15:2). Considering the accounts of Acts 15 and Gal. 2 to be parallel, one of them was Titus. Luke makes no mention of Titus in connection with any of Paul’s journeys. Paul’s first reference to him is in the second Corinthian letter, where he evidently considers him a most valuable helper (see on 2 Cor. 2:13).

 

၂။ ဗျာဒိတ်ရရှိခြင်းဖြင့်။ ဤခရီးသည် တမန်တော်ဝတ္ထု ၁၅ နှင့်အတူတူဖြစ်သည်ဟု ယူဆပါက၊ ပေါလ်သည် ဘုရားထံမှ ယေရုဆလင်သို့သွားရောက်ရန် ညွှန်ကြားခံရသည်ဟု ဤနေရာတွင်ဖော်ပြချက်သည် အန္တိအုတ်မြို့အသင်းတော်မှ ပေါလ်နှင့် ဗာနဗကို ယေရုဆလင်သို့ စေလွှတ်ခဲ့သည်ဟု လုကာ၏ဖော်ပြချက်နှင့် ဆန့်ကျင်နေပုံရသည်။ ထင်ရှားစွာ ပေါလ်နှင့် အန္တိအုတ်မြို့အသင်းတော်တို့သည် ဤအခန်းငယ်တွင် ပေါလ်ဖော်ပြထားသော ယေရုဆလင်ခရီးသို့ ဘုရားထံမှ ညွှန်ကြားခံခဲ့ရသည်။ ထိုနည်းတူစွာ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်နှင့် အသင်းတော်သည် ပေါလ်နှင့် ဗာနဗကို ၎င်းတို့၏ပထမဆုံးသာသနာပြုခရီးသို့ စေလွှတ်ရာတွင် ပူးပေါင်းခဲ့သည် (တမန်တော်ဝတ္ထု ၁၃:၂၊ ၃)။ နံပါတ် ၁၃:၁၊ ၂ နှင့် ဒုတိယတရားဟောရာ ၁:၂၂ ကိုလည်း နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပါ။ ပေါလ်သည် မကြာခဏ ကောင်းကင်မှ ဉာဏ်အလင်းရရှိခဲ့သည်။ အခါများစွာတွင် သူသည် ဘုရားထံမှ လမ်းညွှန်မှု၊ သတိပေးချက်၊ သို့မဟုတ် အားပေးမှုများ ရရှိခဲ့သည် (တမန်တော်ဝတ္ထု ၁၆:၉; ၂၀:၂၃; ၂၃:၁၁; ၂၇:၂၂–၂၆ ကိုကြည့်ပါ)။

2. By revelation. Granting that this is the same visit as that of Acts 15, Paul’s statement here that God directed him to visit Jerusalem appears to be in conflict with that of Luke, who says that Paul and Barnabas were sent to Jerusalem by the Antioch church. Apparently both Paul and the church at Antioch were directed by God to make the visit to Jerusalem to which the apostle here makes reference. In a similar way the Holy Spirit and the church were united in sending Paul and Barnabas forth on their First Missionary Journey (Acts 13:2, 3). Compare also Num. 13:1, 2 with Deut. 1:22. Often Paul was the recipient of heavenly illumination. At various times he was directed, warned, or encouraged by God (see Acts 16:9; 20:23; 23:11; 27:22–26).

 

ဆက်သွယ်ပြောဆိုခြင်း။ သို့မဟုတ် “ကြေညာ”၊ “ဖော်ပြသည်”။ ပေါလ်သည် ဗျာဒိတ်ဖြင့်ရရှိသော ညွှန်ကြားချက်များအရ ယေရုဆလင်သို့သွားရောက်ရန်နှင့် ထိုနေရာရှိ ခေါင်းဆောင်များအား သူသည် တပါးအမျိုးသားများထဲတွင် ဟောပြောခဲ့သော ဧဝံဂေလိသတင်းကို တင်ပြရန် ညွှန်ကြားခံခဲ့ရသည်။ သူ၏တမန်တော်အဖြစ်အရည်အချင်းနှင့် သူ၏ဧဝံဂေလိသတင်း၏သဘောသဘာဝနှင့်ပတ်သက်၍ အချို့သူများ၏စိတ်ထဲတွင် သံသယရှိနေသည့်အခါ ဤလုပ်ဆောင်မှုသည် အသင့်တော်ဆုံးဖြစ်ပုံရသည်။ ယေရုဆလင်ရှိ ခေါင်းဆောင်များသည် သိရှိရန်နှင့် တာဝန်ရှိသည်။

Communicated. Or, “declared,” “set forth.” The instructions Paul received by revelation directed him to go to Jerusalem and to present before the leaders there the gospel he had been preaching among the Gentiles. In view of the doubt in the minds of some concerning his qualifications as an apostle and the nature of his gospel, this procedure seems most appropriate. The leaders in Jerusalem had the right and duty to know.

 

သီးသန့်အနေဖြင့်။ ပညာရှိစွာဖြင့်၊ ပေါလ်သည် ဘုရားထံမှခေါ်ဆိုခံရသော လုပ်ဆောင်မှုအတွက် မလိုအပ်ဘဲ ဆန့်ကျင်မှုများကို မဖြစ်ပေါ်စေရန် ကြိုးစားခဲ့ပြီး၊ တစ်ချိန်တည်းတွင် အသင်းတော်၏အသိအမှတ်ပြုခံရသော ခေါင်းဆောင်များနှင့် တိုင်ပင်ခဲ့သည်။

Privately. Wisely, Paul sought to avoid unnecessarily stirring up opposition to the course of action to which God had called him, yet at the same time took counsel with the recognized leaders of the church.

 

ဂုဏ်သိက္ခာရှိသူများ။ ဆိုလိုသည်မှာ ခေါင်းဆောင်များဖြစ်သည့် ယာကုပ်၊ ပေတရု၊ နှင့် ယောဟန်တို့ဖြစ်သည် (အခန်းငယ် ၉ တွင်ဖော်ပြထားသည်)။ ပေါလ်သည် ဤအကြီးတန်းသူတော်စင်များ၏ရာထူးကို အသိအမှတ်ပြုခဲ့သည်ဟု ယုံကြည်ရန်အကြောင်းမရှိပါ၊ သို့သော် နောက်ပိုင်းတွင် (အခန်းငယ် ၆) သူသည် ၎င်းတို့ထံမှ ရရှိခဲ့သော ညွှန်ကြားချက်များ၏တန်ဖိုးကို လျှော့ချဖော်ပြထားသည်။

Of reputation. That is, those who were leaders, identified in v. 9 as James, Peter, and John. There is no reason to doubt that Paul recognized the position of these senior apostles, though later (v. 6) he minimizes the value of any instruction he may have received from them.

 

မည်သည့်နည်းဖြင့်မဆို။ ပေါလ်သည် ဤနေရာတွင် သူ၏ဧဝံဂေလိသတင်း၏မှန်ကန်မှုနှင့်ပတ်သက်၍ သံသယရှိသည်ဟု မဆိုလိုပါ၊ သို့သော် ယေရုဆလင်သို့သူ၏ခရီးစဉ်၏အောင်မြင်မှုနှင့်ပတ်သက်၍ဖြစ်သည်။ သူသည် ယေရုဆလင်ရှိ ညီအစ်ကိုများက သူ၏တပါးအမျိုးသားများအကြား ဧဝံဂေလိဟောပြောမှုကို သဘောမတူမည်ကို စိုးရိမ်ခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ သူ၏ယုဒဝါဒီဆန့်ကျင်သူများအတွက် အဓိကအောင်မြင်မှုတစ်ခုဖြစ်လာနိုင်ပြီး၊ တပါးအမျိုးသားများကို ဧဝံဂေလိဖြန့်ဝေရန် သူ၏အစီအစဉ်များအတွက် ပြင်းထန်သောအတားအဆီးတစ်ခုဖြစ်လာနိုင်သည်။ အကယ်၍ ယုဒဝါဒီများသည် ပေါလ်နှင့် သူ၏ဧဝံဂေလိသတင်းကို ရှုတ်ချသည့် တကျိပ်နှစ်ပါးသောသူတော်စင်များထံမှ တရားဝင်စာများဖြင့် ဆန့်ကျင်နိုင်ခဲ့ပါက၊ သူသည် အမှားတမန်တော်အဖြစ် သတ်မှတ်ခံရလိမ့်မည်။

Lest by any means. Paul does not here suggest a doubt in his mind concerning the soundness of his gospel, but of the success of his visit to Jerusalem. He feared that the brethren in Jerusalem might disapprove of his gospel ministry among the Gentiles. This would be a major victory for his Judaizing opponents and a serious obstacle to his plans for evangelizing the Gentiles. Had the Judaizers been able to oppose Paul with official letters from the twelve apostles condemning him and his gospel, he would have been cast in the role of an apostle of error.

 

၃။ အရေဖြတ်ခြင်း။ အခန်းငယ် ၃–၅ သည် အဓိကအငြင်းပွားမှုလမ်းကြောင်းအတွက် ကွင်းဆက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ တိတု၏ဖြစ်ရပ်သည် သူတော်စင်များက ပေါလ်၏ဧဝံဂေလိသတင်းကို နားလည်ပြီး ထောက်ခံကြောင်း ထိတွေ့နိုင်သော သက်သေဖြစ်သည်။ ပေါလ်သည် ဤဖြစ်ရပ်ကို ထည့်သွင်းဖော်ပြရန် နောက်ထပ်အရေးကြီးသောအကြောင်းတစ်ခုရှိနိုင်သည်။ ဂလာတိလူမျိုးဖြစ်သော တိမောသေ၊ တစ်ဝက်ယုဒလူမျိုးနှင့် တစ်ဝက်တပါးအမျိုးသားဖြစ်သူသည် ယုဒလူမျိုးများ၏ဘက်လိုက်မှုကို လိုက်လျောရန် သူ၏ဓမ္မအမှုစတင်ချိန်တွင် အရေဖြတ်ခံခဲ့ရသည် (တမန်တော်ဝတ္ထု ၁၆:၁–၃)။ ပါဝင်သောနိယာမကို ၁ ကောရိန္တိ ၉:၂၁–၂၃ တွင် ဖော်ပြထားသည်။ ဤအလျှော့အတင်းသည် တပါးအမျိုးသားများနှင့်ယုဒလူမျိုးများအကြား ဧဝံဂေလိသတင်းဟောပြောမှုကို လွယ်ကူစေရန် လက်တွေ့ကျသောနည်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ တိတု၏ကိစ္စတွင်၊ သူသည် စစ်မှန်သောတပါးအမျိုးသားဖြစ်သည်။ အကယ်၍ ပေါလ်သည် တိတုကို အရေဖြတ်ရန် သဘောတူခဲ့ပါက၊ သူသည် သူ၏ဧဝံဂေလိသတင်းကို ငြင်းပယ်ပြီး၊ ဤပြင်ပကိုယ်ခန္ဓာပုံစံများသည် ကယ်တင်ခြင်းအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သည်ဟု ဝန်ခံပုံပေါက်လိမ့်မည်။ ပေါလ်သည် တိတု၏ဖြစ်ရပ်ကို ဖော်ပြရခြင်းအကြောင်းမှာ သူတော်စင်များက တပါးအမျိုးသားသက်ဝင်ယုံကြည်သူတစ်ဦးအား အရေဖြတ်ရန် မလိုအပ်ကြောင်း ဥပမာတစ်ခုအဖြစ် ဖော်ပြရန်ဖြစ်သည်။ ထင်ရှားစွာ ၎င်းတို့သည် ဂလာတိ ၂:၄၊ ၅ ရှိ “ညီအစ်ကိုများအတုများ” ၏တောင်းဆိုမှုကို လိုက်လျောမှုမပြုခဲ့ပါ။ ဂလာတိလူမျိုးများကို လမ်းလွဲစေသော မမှန်ကန်သောဆရာများသည် ဤအချက်များကို ရင်ဆိုင်ရမည်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့အား ဖြေရှင်းရန်ခက်ခဲသော အငြင်းအခုံတစ်ခုနှင့် ရင်ဆိုင်ရလိမ့်မည်။ ယေရုဆလင်ရှိ ခေါင်းဆောင်များက တိတုအား အရေဖြတ်ရန် ဖိအားမပေးခဲ့ခြင်းသည် ၎င်းတို့၏ရပ်တည်ချက်ကို သက်သေပြသည်။

3. Circumcised. Verses 3–5 are parenthetical to the main line of argument. The incident of Titus is tangible evidence that the apostles understood and approved Paul’s gospel. There may be another and equally important reason in Paul’s mind for inserting this incident. Timothy, himself a Galatian, half Jew and half Gentile, had been circumcised at the beginning of his ministry as a concession to Jewish prejudice (Acts 16:1–3). For a statement of the principle involved see 1 Cor. 9:21–23. The compromise was a practical one intended to facilitate the preaching of the gospel among the Jews of Gentile lands. In the case of Titus, a full-blooded Gentile, it was different. Had Paul consented to circumcise Titus he would have denied his gospel and appeared to admit that these outward forms were essential to salvation. Paul’s purpose in mentioning the incident involving Titus is to cite an instance where the apostles themselves did not require a Gentile convert to be circumcised. Obviously they did not concede to the demands of the “false brethren” of Gal. 2:4, 5. The false teachers who have been leading the Galatians astray must face these facts, which confront them with an argument they will find most difficult to answer. The fact that the leaders in Jerusalem did not press Titus to be circumcised is evidence of their stand in the matter.

 

ဤဖြစ်ရပ်သည် ပေါလ်၏ တသမတ်တည်းမှုနှင့် ခေါင်းဆောင်များ၏ ဘက်လိုက်မှုကို ဖယ်ရှားပြီး တင်ပြခံရသောအခါ အမှန်တရားကို အသိအမှတ်ပြုရန် ဆန္ဒရှိမှုကို ဖော်ပြသည်။ ဤစိတ်ဓာတ်သည် ဘုရားသခင်အား အစောပိုင်းအသင်းတော်မှတစ်ဆင့် အံ့ဖွယ်နည်းဖြင့် လုပ်ဆောင်နိုင်စေခဲ့သည်။ ယနေ့အသင်းတော်တွင် တူညီသောချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် သည်းခံခြင်းစိတ်ဓာတ်ကို ဘုရားသခင်က ရှာဖွေနေသည်။ အသင်းတော်သည် ဝိညာဉ်ရေးရာအတွေ့အကြုံအသစ်များနှင့် ဘုရားသခင်၏အသင်းတော်အတွက် အစီအစဉ်ကို နားလည်မှုအသစ်များရရှိရန်အတွက် တင်ပြခံရသောအခါ အလင်းသစ်ကို လက်ခံရန် ဆန္ဒရှိရမည်။

This incident reveals both Paul’s consistency and the willingness of the leaders to lay aside prejudice and recognize truth when it was presented to them. This spirit made it possible for God to work through the early church in a marvelous way. He looks for the same spirit of love and tolerance in the church today. There must be the same willingness to accept new light when it is presented, if the church is to attain to new heights of spiritual experience, and new depths—a new comprehension—of God’s plan for His church.

 

၄။ ညီအစ်ကိုများအတုများ။ ဤယုဒဝါဒီများသည် တမန်တော်ဝတ္ထု ၁၅:၅ ရှိ ဖာရိရှဲခရစ်ယာန်များဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ၎င်းတို့၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ ပေါလ်သည် ထုံးတမ်းဥပဒေ၏လိုအပ်ချက်များကို လျစ်လျူရှုသည့်အတွက် ယုံကြည်သူယုဒလူမျိုးများကို သူ့အား ဆန့်ကျင်ရန် လှုံ့ဆော်ရန်ဖြစ်သည်။

4. False brethren. These bigoted Judaizers were probably the Pharisee Christians of Acts 15:5. Their purpose was to influence believing Jews against Paul because of his indifference to the requirements of the ceremonial law.

 

ထောက်လှမ်းရန်။ ၎င်းတို့၏ဟန်ဆောင်ဖော်ရွေမှုသည် တပါးအမျိုးသားသက်ဝင်ယုံကြည်သူများ၏ “လွတ်လပ်မှု” ကို မနာလိုဖြစ်စေသော မကောင်းသောရည်ရွယ်ချက်ရှိသည်။

To spy out. Their pretended friendliness had a sinister motive—jealousy of the “freedom” of Gentile converts.

 

လွတ်လပ်မှု။ ဆိုလိုသည်မှာ ထုံးတမ်းဥပဒေ၏လိုအပ်ချက်များမှ လွတ်မြောက်မှုနှင့် ကယ်တင်ခြင်းအတွက် နည်းလမ်းတစ်ခုအဖြစ် ဥပဒေဝါဒမှ လွတ်မြောက်မှုဖြစ်သည် (စာမျက်နှာ ၉၃၃ ကိုကြည့်ပါ)။

Liberty. That is, freedom from the requirements of the ritual law and from legalism as a means of salvation (see p. 933).

 

ချုပ်နှောင်မှု။ ဆိုလိုသည်မှာ ထုံးတမ်းဥပဒေ၏လိုအပ်ချက်များနှင့် ဥပဒေဝါဒသို့ဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၄:၃၊ ၉၊ ၂၄၊ ၂၅၊ ၃၁; ၅:၁၊ ၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ဥပဒေဝါဒ၏နိယာမကို လက်ခံသူများအားလုံး—ကယ်တင်ခြင်းသည် သတ်မှတ်ထားသောကျင့်စဉ်များနှင့် ကိုက်ညီမှုဖြင့် ရရှိနိုင်သည်ဟူသော—ထိုကျင့်စဉ်၏လိုအပ်ချက်အားလုံးကို လိုက်နာရန် ၎င်းတို့ကိုယ်ကိုယ်ချုပ်နှောင်ထားသည်။ ၎င်းတို့သည် ဥပဒေ၏အကျဉ်းသားများဖြစ်လာပြီး၊ “ဥပဒေစာအုပ်တွင် ရေးထားသမျှအားလုံးကို” လုပ်ဆောင်ရန် တာဝန်ရှိသည် (အခန်းကြီး ၃:၁၀)။ အကယ်၍ ယုဒဝါဒီများသည် ၎င်းတို့၏လမ်းကို ရရှိခဲ့ပါက၊ ဧဝံဂေလိသတင်း၏လွတ်လပ်မှုသည် လုပ်ဆောင်မှုများပေါ်တွင် မှီခိုနေရခြင်းမှလာသော ချုပ်နှောင်မှုနှင့် လဲလှယ်ခံရလိမ့်မည်။

Bondage. That is, to the requirements of the ritual law and to legalism (see chs. 4:3, 9, 24, 25, 31; 5:1, 2). All who adopt the principle of legalism—that salvation can be earned by conformity to a prescribed code—obviously bind themselves to comply with every requirement of that code. They become bondservants of the law, obliged to do “all things which are written in the book of the law” (ch. 3:10). Should the Judaizers have their way, the liberty of the gospel would be exchanged for the bondage that comes from dependence on works.

 

၅။ သူတို့ထံသို့။ ဆိုလိုသည်မှာ ယုဒဝါဒီများနှင့် တိတုအား အရေဖြတ်ရန် ၎င်းတို့၏တောင်းဆိုမှုဖြစ်သည်။

5. To whom. That is, to the Judaizers and their demand that Titus be circumcised.

 

လက်အောက်ခံမှုဖြင့် နေရာပေးခြင်း။ သို့မဟုတ် “လိုက်လျောသည်”။ ယခုဂလာတိအသင်းတော်များကို ဒုက္ခပေးနေသော မေးခွန်းသည် တိတုနှင့်ပတ်သက်၍ ယေရုဆလင်တွင် ပေါ်ပေါက်ခဲ့သည်။ သို့သော် သူတော်စင်များသည် တိတုအား အရေဖြတ်ရန် ယုဒဝါဒီများ၏တောင်းဆိုမှုကို ထောက်ခံရန် ငြင်းဆိုခဲ့ပုံရသည်။ ထို့ကြောင့်၊ ဂလာတိလူမျိုးများအား အရေဖြတ်ခြင်းကို အတင်းအကြပ်လုပ်ဆောင်ရန် ကြိုးစားရာတွင်၊ ပေါလ်မဟုတ်ဘဲ ယုဒဝါဒီများသည် သူတော်စင်များ၏ရပ်တည်ချက်ကို ဆန့်ကျင်နေသူများဖြစ်သည်။

Gave place by subjection. Or, “submitted.” The very question now troubling the churches of Galatia had arisen at Jerusalem with respect to Titus. But the apostles apparently refused to support the demand of the Judaizers that Titus be circumcised. Thus, in attempting to force circumcision upon the Galatians, it was the Judaizers—not Paul—who stood opposed to the position of the apostles.

 

အမှန်တရား။ ယေရုဆလင်တွင်ဖြစ်စေ၊ ဂလာတိတွင်ဖြစ်စေ ယုဒဝါဒီများအား လိုက်လျောလျှင်၊ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏အဓိကနိယာမကို ငြင်းပယ်ရာ ရောက်လိမ့်မည်။ ၎င်းသည် ပေါလ်၏ခိုင်မာသောသဘောထားကို ပြသခြင်းမဟုတ်ပါ၊ သို့သော် ဥပဒေလုပ်ဆောင်မှုများဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို အစားထိုးရန် ကြိုးစားမှုကို ဆန့်ကျင်သည့် ပြတ်သားသောရပ်တည်ချက်ဖြစ်သည်။

The truth. To have yielded to the Judaizers—either at Jerusalem or in Galatia—would have been to deny the great principle of justification by faith. It was in no sense an exhibition of stubbornness on Paul’s part; rather it was a determined stand against an attempt to pervert the gospel by substituting justification by the works of the law for the cardinal truth of the gospel—justification by faith.

 

၆။ ထင်ရှားသူများဟု ထင်ရသူများ။ ဆိုလိုသည်မှာ အသင်းတော်၏အသိအမှတ်ပြုခံရသော ခေါင်းဆောင်များဖြစ်သည့် သူတော်စင်များဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ဤသူများကို အခန်းငယ် ၂ တွင် “ဂုဏ်သိက္ခာရှိသူများ” ဟုလည်း ဖော်ပြထားသည်။ အခန်းငယ် ၆ သည် အခန်းငယ် ၃–၅ ဖြင့် အနှောင့်အယှက်ဖြစ်ခဲ့သော အကြံအစည်လမ်းကြောင်းကို ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ ပေါလ်သည် ဤ“ဂုဏ်သိက္ခာရှိသူများ” ကို နှိမ့်ချပြောဆိုခြင်းမဟုတ်ပါ၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့၏သူ့ကိုလက်ခံမှုနှင့် သူ၏ဧဝံဂေလိသတင်းကို ထောက်ခံမှု (အခန်းကြီး ၁:၂၄; ၂:၉) သည် သူ၏တမန်တော်အဖြစ်အခွင့်အာဏာကို အတည်ပြုသည့် အရေးကြီးသောသက်သေဖြစ်သည်။ အခန်းငယ် ၉ ကိုကြည့်ပါ။

6. Seemed to be somewhat. That is, probably, the apostles themselves, the recognized leaders of the church. These persons are also described in v. 2 as men “of reputation.” Verse 6 continues the line of thought interrupted by vs. 3–5. Paul does not here speak deprecatingly of these men “of reputation,” as might at first appear, for their acceptance of him and approval of his gospel (chs. 1:24; 2:9) constitute important evidence confirming his authority as an apostle. See v. 9.

 

သူတို့မည်သူဖြစ်သည်ဖြစ်စေ။ ဤကွင်းဆက်၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ ဂလာတိလူမျိုးများအား ဆွေးနွေးနေသောမေးခွန်းသည် သူတော်စင်များ၏ထူးချွန်မှုမဟုတ်ဘဲ၊ ပေါလ်၏ဧဝံဂေလိသတင်း၏မှန်ကန်မှုဖြစ်သည်ကို သတိပေးရန်ဖြစ်သည်။ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးနှင့် ရာထူးမြင့်မားမှုသည် အမှန်တရားထက် အနည်းငယ်သာအရေးကြီးသည်။ တကျိပ်နှစ်ပါးသောသူတော်စင်များသည် သုံးနှစ်ကြာ ယေရှုနှင့်ကိုယ်ရေးကိုယ်တာဆက်သွယ်မှုရှိခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် သူ၏တရားဒေသနာကို ကြားနာခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် သူ၏အံ့ဖွယ်လုပ်ဆောင်မှုများကို သက်သေခံခဲ့သည်။ ပေါလ်သည် သူတော်စင်များ၏အရေးပါမှုကို နှိမ့်ချရန်မကြိုးစားပါ၊ သို့သော် ၎င်းတို့၏ရာထူးနှင့် ရာထူးသည် ဆွေးနွေးနေသောပြဿနာအပေါ် မည်သည့်အကျိုးသက်ရောက်မှုမျှ မရှိနိုင်ကြောင်း ရှင်းလင်းရန် ကြိုးစားသည်။ ဘုရားသခင်သည် အမှန်တရားကို ဆုံးဖြတ်ရာတွင် လူသားနှင့် တိုင်ပင်ခြင်းမပြုဘဲ၊ အမှန်တရားကို ကြေညာရန် လူသားကို ခန့်အပ်သည်။ ဤအရေးကြီးသောတာဝန်သို့ ပေါလ်သည် တကျိပ်နှစ်ပါးသောသူတော်စင်များကဲ့သို့ ခေါ်ဆိုခံခဲ့ရသည်။

Whatsoever they were. The purpose of this parenthesis is to remind the Galatians that the question under discussion is not the excellence of the apostles but the validity of Paul’s gospel. Personality, and even high office, is of less consequence than truth. Unquestionably the Twelve had had great privileges. They had been associated personally with Jesus for three years. They had heard Him preach. They had witnessed His miracles. Paul is not detracting from the importance of the apostles, but he endeavors to make clear that their position and office could have no bearing whatever on the problem under consideration. God did not consult man with respect to what is truth, but commissions him to declare truth. To this important duty Paul has been called, even as had the Twelve.

 

ပုဂ္ဂိုလ်။ စကားလုံးအရ “မျက်နှာ” ဆိုသည်မှာ အပြင်ပန်းသဏ္ဍာန်နှင့် အတွင်းစိတ်စရိုက်နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည် (၁ ရှမွေလ ၁၆:၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏အကဲဖြတ်နည်းဖြစ်သည်ဖြစ်ရာ၊ ရာထူးနှင့် အဆင့်အတန်းသည် စရိုက်ထက် အဘယ်ကြောင့် ပိုမိုမြင့်မားစွာ ထည့်သွင်းစဉ်းစားရမည်နည်း။ အမှန်တရားသည် အဓိကအရေးကြီးပြီး၊ ၎င်းကိုကြေညာသူများ၏ရာထူးနှင့် အဆင့်အတန်းသည် အနည်းငယ်သာအရေးကြီးသည်။ သို့သော်၊ ပေါလ်သည် အသင်းတော်တွင် တာဝန်ယူရန်ခန့်အပ်ခံရသူများကို အမြဲသစ္စာရှိစွာ ထောက်ခံခဲ့သည်။ သူသည် သူကဲ့သို့ပင် ဧဝံဂေလိသတင်းကို ဟောပြောရန် ဘုရားသခင်က ခန့်အပ်ထားသူများကို အမြင့်ဆုံးတန်ဖိုးထားခဲ့သည်။ သူသည် သူ၏ကိုယ်ပိုင်ခေါ်ဆိုမှုကို မြင့်မားသောဂုဏ်ယူစရာအဖြစ် ယူဆခဲ့ပြီး၊ အခါသမယလိုအပ်သည့်အခါတွင် အခွင့်အာဏာကို အသုံးပြုရန် တာဝန်ရှိသည်ဟု ယုံကြည်ခဲ့သည် (ရောမ ၁၁:၁၃; ၂ ကောရိန္တိ ၁၃:၂ ကိုကြည့်ပါ)။ တမန်တော်ဝတ္ထု ၁၀:၃၄ ကိုနှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပါ။

Person. Literally, “face,” that is, outward appearance in contrast with inward character (see on 1 Sam. 16:7). This being God’s method of evaluation, why should position or rank be considered more highly than character? Truth is of paramount importance, while the position or rank of those proclaiming it is of little consequence. Nevertheless, Paul ever loyally supported those who had been appointed to positions of responsibility in the church. He held in highest esteem those who, like himself, had been commissioned by God to preach the gospel. He considered his own call a high honor and believed it carried authority which he was under obligation to exercise when the occasion demanded (see Rom. 11:13; 2 Cor. 13:2). Compare Acts 10:34.

 

ဘာမှထပ်မထည့်ခဲ့ပါ။ ပေါလ်၏ဧဝံဂေလိသတင်းသည် သူတော်စင်များနှင့်အတူတူပင် အရင်းအမြစ်မှလာပြီး၊ ပြည့်စုံသောဧဝံဂေလိသတင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းကို ထပ်မံထည့်သွင်းခြင်း သို့မဟုတ် ဖယ်ရှားခြင်းသည် ၎င်း၏ပြည့်စုံမှုကို ဖျက်ဆီးလိမ့်မည်။ သူ၏အငြင်းအခုံ၏အားသာချက်မှာ၊ ပေါလ်သည် တကျိပ်နှစ်ပါးသောသူတော်စင်များနှင့် တိုင်ပင်ခြင်း သို့မဟုတ် ညွှန်ကြားခံရခြင်းမရှိခဲ့သော်လည်း၊ သူ၏ဧဝံဂေလိသတင်းသည် ၎င်းတို့နှင့်အတူတူပင်ဖြစ်သည်။ တိတုနှင့် ခရစ်ယာန်သက်ဝင်ယုံကြည်သူတပါးအမျိုးသားအားလုံးကို အရေဖြတ်ရန် လိုအပ်သည်ဟု ယုဒဝါဒီများ၏တောင်းဆိုမှုကို စစ်ဆေးရာတွင်၊ သူတော်စင်များသည် ပေါလ်နှင့် လုံးဝသဘောတူညီခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ပေါလ်၏ရပ်တည်ချက်ကို ပြောင်းလဲရန် သို့မဟုတ် ပြင်ဆင်ရန် အဆိုမပြုခဲ့ပါ။

Added nothing. Paul’s gospel had come from the same source as that of the apostles, and was a complete gospel. To add to or subtract from it would mar its perfection. The strength of his argument is that, although Paul had not conferred with, or been instructed by, the Twelve, his gospel was nevertheless the same as theirs. Examining the demand of the Judaizers that Titus and all Gentile converts to Christianity be required to submit to circumcision, the apostles found themselves in complete agreement with Paul. They did not propose that Paul either alter or modify his stand.

 

၇. အရေဖျားလှီးခြင်းမခံသူများအတွက် ဧဝံဂေလိတရား။ အရေဖျားလှီးခြင်းခံသူများအတွက် ဧဝံဂေလိတစ်မျိုးနှင့် အရေဖျားလှီးခြင်းမခံသူများအတွက် ဧဝံဂေလိတစ်မျိုးဟူ၍ ဧဝံဂေလိနှစ်မျိုးမရှိပါ။ ပေါလုက အခန်း ၃ နှင့် ၄ တွင် ရှင်းလင်းတင်ပြထားသည့်အတိုင်း၊ ယုဒလူမျိုးရော တပါးအမျိုးသားများပါ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းရရှိပြီး တရားဥပဒေ၏အကျင့်များအားဖြင့် မဟုတ်ပါ (အခန်း ၃:၂၈ ကိုကြည့်ပါ)။ တရားဥပဒေ၏အကျင့်များသည် ဧဝံဂေလိတရား၏အစိတ်အပိုင်းမဟုတ်ပါ။ ကွဲပြားခြားနားမှုသည် သတင်းစကား၌မဟုတ်ဘဲ၊ ၎င်းကိုလက်ခံရရှိသူများ၏ ယခင်အခြေအနေ၌သာဖြစ်သည်။

7. Gospel of the uncircumcision. There are not two different gospels, one for the circumcised and the other for the uncircumcised. As Paul makes clear in chs. 3 and 4, both Jew and Gentile are saved by faith and not by the works of the law (see ch. 3:28). The works of the law are really not a part of the gospel at all. The difference was not in the message, but in the prior status of those to whom it was given.

 

ပေတရုထံသို့။ နားထောင်သူများ၏အုပ်စုနှစ်ခု—ယုဒလူမျိုးနှင့် တပါးအမျိုးသားများ—ရှိသော်လည်း ဧဝံဂေလိတရားမှာ တစ်ခုတည်းဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် တစ်ဦးအတွက် သံတမန်အဖြစ်ခန့်အပ်ခံရပြီး ပေတရုသည် နောက်တစ်ဦးအတွက် ခန့်အပ်ခံရသည် (အခန်းငယ် ၇-၉ ကိုကြည့်ပါ)။

Unto Peter. There are two circles of hearers—Jew and Gentile—but one gospel. Paul was commissioned an ambassador to one and Peter to the other (see vs. 7–9).

 

၈. ပေတရုတွင် အကျိုးဖြစ်ထွန်းစွာ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ စကားလုံးအရ “အတွင်း၌လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရပြီး ဆိုလိုသည်မှာ တက်ကြွစေသည်။ “အကျိုးဖြစ်ထွန်းစွာ” ဟူသောစကားလုံးကို ဘာသာပြန်သူများက ထည့်သွင်းထားသည်။ ပေတရု၏ဓမ္မအမှုတော်၏အောင်မြင်မှုသည် ဘုရားသခင်သည် သူ့မှတစ်ဆင့် လုပ်ဆောင်နေကြောင်း သက်သေဖြစ်သည်။ သို့သော် ပေါလု၏ဓမ္မအမှုတော်တွင်လည်း ထိုနည်းတူဖြစ်သည်။ တစ်ဦးကို ချီးကျူးပြီး နောက်တစ်ဦးကို ရှုတ်ချခြင်းသည် မညီညွတ်ပါ။ ပေါလု၏အခွင့်အာဏာနှင့် တန်ခိုး၏ရင်းမြစ်သည် ပေတရု၏ရင်းမြစ်နှင့် တူညီသည်။ တစ်ဦးသည် တမန်တော်ဖြစ်ပါက၊ နောက်တစ်ဦးလည်း ဖြစ်သည်။

8. Wrought effectually in. Literally, “worked in,” that is, animated. The word “effectually” was supplied by the translators. The success of Peter’s ministry constituted evidence that God was at work through him. But the same was true of Paul’s ministry. It would be inconsistent to acclaim the one and denounce the other. The source of Paul’s authority and power is the same as that of Peter. If one is an apostle, so is the other.

 

အတွင်း၌ တန်ခိုးထက်မြက်စွာ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ ဂရိဘာသာတွင် အခန်းငယ်၏ပထမပိုင်း၌ “အကျိုးဖြစ်ထွန်းစွာ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်” ဟု ဘာသာပြန်ထားသော စကားလုံးနှင့် တူညီသည်။

Was mighty in. Identical in the Greek with the word translated “wrought effectually in,” in the first part of the verse.

 

၉. ယာကုပ်။ ယောဟန်၏ညီဖြစ်သူ ယာကုပ်မဟုတ်ပါ၊ ၎င်းသည် ပေါလု၏ပထမဆုံးသာသနာပြုခရီးမတိုင်မီ ကွပ်မျက်ခံခဲ့ရသူဖြစ်သည် (တ၀ ၁၂:၁, ၂)၊ သို့သော် ဂလာတိ ၁:၁၉ တွင် မိတ်ဆက်ထားပြီးဖြစ်သော “သခင်ယေရှု၏ညီဖြစ်သူ ယာကုပ်” ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ သူကို ပထမဦးဆုံးအမည်တွင်ခေါ်ဆိုခြင်းသည် ၎င်းသည် ထိုအချိန်က ယေရုဆလင်မြို့ရှိ တမန်တော်များအကြား ခေါင်းဆောင်ဖြစ်ခဲ့ကြောင်း ညွှန်ပြသည်။ လုကာ၏ ယေရုဆလင်ကောင်စီဖြစ်ရပ်မှတ်တမ်း၌ (တ၀ ၁၅) ယာကုပ်သည် အသင်းတော်၏ခေါင်းဆောင်များအကြား ပထမဦးဆုံးအဆင့်ရှိသည် (အခန်းငယ် ၁၃, ၁၉-၂၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ယာကုပ်သည် အသင်းတော်၏အသိအမှတ်ပြုခေါင်းဆောင်ဖြစ်ပြီး တမန်တော်ဆယ့်နှစ်ဦးထဲမှ တစ်ဦးမဟုတ်သည့်အချက်သည်၊ ပေါလုသည် စစ်မှန်သောတမန်တော်အဖြစ် မယူဆနိုင်ဟု ယုဒဘာသာဝင်များက စွပ်စွဲချက်ကို ချေပေးသည်။ ရှေးဟောင်းမူရင်းစာမူများနှင့် ဘာသာပြန်များတွင် “ပေတရုနှင့် ယာကုပ်” ဟု ဖတ်ရှုထားသည့် စာမူအနည်းငယ်ရှိပြီး၊ ပေတရုသည် တမန်တော်များအကြား ပထမဦးဆုံးဖြစ်ပုံပေါ်စေရန် ရည်ရွယ်ထားပုံရသည်။

9. James. Not the brother of John, who had been put to death before Paul’s First Missionary Journey (Acts 12:1, 2), but doubtless “James the Lord’s brother,” already introduced in Gal. 1:19. The fact that he is named first implies that he was, at the time, leader among the apostles at Jerusalem. In Luke’s account of the Jerusalem Council (Acts 15) James ranks first among the leaders of the church (see vs. 13, 19–22). The fact that James, the acknowledged leader of the church, had not been one of the Twelve, deflates the charge of the Judaizers that Paul cannot be considered a genuine apostle. A few ancient manuscripts and versions read “Peter and James,” obviously to make Peter appear to be first among the apostles.

 

ဇေဖ။ မဿဲ ၁၆:၁၈; မာကု ၃:၁၆ ကိုကြည့်ပါ။

Cephas. See on Matt. 16:18; Mark 3:16.

 

ယောဟန်။ မာကု ၃:၁၇ ကိုကြည့်ပါ။

John. See on Mark 3:17.

ထင်ရှားသည်ဟု ယူဆခံရသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ယေဘုယျအားဖြင့် ထင်ရှားသူများဟု ယူဆခံရသည်။ ပေါလုသည် ဤသုံးဦးသည် ခေါင်းဆောင်များဖြစ်သည်ဟု ပြောဆိုခြင်းကို ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ရှောင်ရှားခဲ့ပေမည်။ ဧဝံဂေလိတရား၏အောင်မြင်မှု သို့မဟုတ် ကျရှုံးမှုသည် မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက် သို့မဟုတ် အုပ်စုတစ်ခုပေါ်တွင် မမူတည်ပါ။ မည်သူမျှ ၎င်း၏အောင်မြင်မှုအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သူမဟုတ်ပါ။

Seemed to be. That is, were generally held to be. Paul may purposely have avoided saying that these three were leaders. The success or failure of the gospel does not depend upon any man or group of men. No person is indispensable to its success.

 

တိုင်များ။ ဆိုလိုသည်မှာ အသင်းတော်တွင် ခေါင်းဆောင်များဖြစ်သည်။ ယာကုပ်သည် တမန်တော်ဆယ့်နှစ်ဦးထဲမှ တစ်ဦးမဟုတ်ဘဲ၊ အသင်းတော်တွင် “တိုင်” အဖြစ် ပေတရုနှင့် ယောဟန်တို့နှင့် တန်းတူအဆင့်ရှိသည်ဟု ခံယူထားပါက၊ ပေါလုကိုလည်း အဘယ်ကြောင့် မထည့်သွင်းနိုင်သနည်း။

Pillars. That is, leaders in the church. If James, who is not of the Twelve, is held in such high esteem as to be rated a “pillar” in the church on an equality with Peter and John, why not Paul also?

 

ညာလက်များ။ ထိပ်တန်းတမန်တော်များသည် ပေါလုနှင့် တရားဝင်ဖော်ရွေသော သဘောတူညီချက်တစ်ခုသို့ ရောက်ရှိခဲ့ပြီး၊ သူ၏တမန်တော်အဖြစ်ကို အသိအမှတ်ပြုကာ သူ၏ဧဝံဂေလိတရားကို အတည်ပြုခဲ့သည်။ ညာလက်ပေးခြင်းသည် ယုဒလူများအပါအဝင် အခြားလူမျိုးများတွင်လည်း ရင်းနှီးသောအလေ့အထတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဤလုပ်ရပ်သည် ဘုရားသခင်က ပေါလုနှင့် ဗာနဗတို့ကို ခေါ်ဆောင်ပြီး ကောင်းချီးပေးခဲ့သည်ဟူသော မနှစ်သက်ဖွယ်ဝန်ခံချက်ထက် ပိုမိုသိသာထင်ရှားသည်။ တမန်တော်များသည် ဤအမူအရာဖြင့် ၎င်းတို့ကို ခရစ်ယာန်ဓမ္မအမှုတော်တွင် တန်းတူအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုခဲ့သည်။ ထို့ပြင် ၎င်းတို့၏ဧဝံဂေလိတရားသည် သန့်ရှင်းပြီး ဟောပြောရန်ထိုက်တန်သည်ဟု လက်ခံခဲ့သည်။

The right hands. The leading apostles entered into a formal, friendly agreement with Paul, acknowledging his apostleship and approving his gospel. The giving of the right hand was a practice familiar to other nations as well as to the Jews. This act obviously involved more than a grudging admission that God had called and blessed Paul and Barnabas, and a reluctant concession to their views. The apostles, by this gesture, recognized them as equal in the Christian ministry. Also, their gospel was accepted as pure and worthy to be preached.

 

မိတ်သဟာယ။ ဂရိဘာသာတွင် “ကိုင်နိုးနီးယား” ဟု ဆိုလိုသည်မှာ “ပါဝင်ဆောင်ရွက်ခြင်း”၊ “ဝေမျှခြင်း”၊ “ဆက်သွယ်ခြင်း” ဖြစ်သည်။

Fellowship. Gr. koinōnia, “participation,” “sharing,” “association.”

 

တပါးအမျိုးသားများထံသို့။ တမန်တော်များသည် ပေါလုနှင့် ဗာနဗတို့၏ အောင်မြင်မှုကို မနာလိုမဖြစ်ခဲ့ဘဲ၊ ၎င်းကို ဝမ်းမြောက်ခဲ့ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ပေါလုအား တပါးအမျိုးသားများအကြား ယခင်ကဲ့သို့ ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ရန် သဘောတူခဲ့သည်။ ၎င်းသည် ပြင်းထန်သောအငြင်းပွားမှု သို့မဟုတ် ရန်ဖြစ်မှုမရှိဘဲ အသင်းတော်ပြဿနာများကို သဟဇာတဖြစ်အောင် ဖြေရှင်းနိုင်ခြင်း၏ ဥပမာကောင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ နောက်ပိုင်းရာစုနှစ်များတွင် အသင်းတော်ကို အရှက်ရစေသော ပဋိပက္ခများစွာသည် တမန်တော်ခေတ်၏ခေါင်းဆောင်များကဲ့သို့ ရိုးသားပြီး မြင့်မြတ်သောစိတ်ထားရှိခဲ့ပါက ဘယ်သောအခါမှ ဖြစ်ပွားလာမည်မဟုတ်ပါ။

Unto the heathen. The apostles were not jealous of the success reported by Paul and Barnabas, but rejoiced in it. They consented to Paul’s continuation of his work, as formerly, among the Gentiles. This is a good illustration of the possibility of reaching a harmonious solution to difficult church problems without harsh contention or strife. Many conflicts that disgraced the church in later centuries would never have occurred had the believers been as honest and noble-minded as the leaders of apostolic times.

 

၁၀. ဆင်းရဲသားများကို မှတ်မိပါ။ ၎င်းသည် ယုဒပြည်ရှိ ဆင်းရဲသောခရစ်ယာန်များကို ရည်ညွှန်းပြီး ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ ဤတောင်းဆိုမှုအတွက် အကြောင်းပြချက်နှစ်ခုမှာ ထင်ရှားသည်။ ပထမအကြောင်းပြချက်မှာ လိုအပ်ချက်ဖြစ်သည်။ ဒုတိယအကြောင်းပြချက်မှာ ယုဒခရစ်ယာန်များနှင့် တပါးအမျိုးသားအသစ်သို့ ပြောင်းလဲလာသူများအကြား ကွဲပြားမှုကို တားဆီးလိုသော ဆန္ဒဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် တပါးအမျိုးသားများအတွက် တမန်တော်အဖြစ် အသင်းတော်၏ခေါင်းဆောင်များက တရားဝင်လက်ခံခဲ့သည့်အချက်သည် သူ၏ဆွေမျိုးဖြစ်သော ယုဒလူများအပေါ် သူ၏သဘောထားကို မပြောင်းလဲစေပါ။

10. Remember the poor. This doubtless refers to poor Christians in Judea. Two reasons are evident for this request. The first, of course, is the need. The second is a desire to prevent alienation of the new Gentile converts from the Jewish Christians. The fact that he has been formally accepted by the leaders of the church as apostle to the Gentiles will not alter his attitude toward his kinsmen, the Jews.

 

ကျွန်ုပ်လည်း စိတ်အားထက်သန်စွာ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ ပေါလုသည် ဤတောင်းဆိုမှုကို စိတ်အားထက်သန်စွာ ဂုဏ်ပြုခဲ့ပြီး၊ မက္ကဒိုးနီးယားနှင့် ဂရိရှိ တပါးအမျိုးသားအသင်းတော်များထံသို့ ရက်ရောသောလှူဒါန်းမှုများအတွက် ထပ်ခါတလဲလဲ တောင်းဆိုခဲ့သည် (ရောမ ၁၅:၂၅-၂၇; ၁ ကော ၁၆:၃; ၂ ကော ၈ ကိုကြည့်ပါ)။

I also was forward. Paul zealously honored this request, making repeated appeals to the Gentile churches of Macedonia and Greece for liberal contributions (see Rom. 15:25–27; 1 Cor. 16:3; 2 Cor. 8).

 

၁၁. ပေတရုရောက်လာသောအခါ။ ပေတရု၏အပြုအမူ (အခန်းငယ် ၁၁-၁၄) သည် ကောနီလုနှင့် သူ၏အတွေ့အကြုံ (တ၀ ၁၀:၁၉ မှ ၁၁:၁၈) နှင့် အထူးသဖြင့် ယေရုဆလင်ကောင်စီဆုံးဖြတ်ချက် (တ၀ ၁၅:၇, ၂၂, ၂၉) ပြီးနောက် ထူးဆန်းသည်ဟု ထင်ရသော်လည်း၊ ပေါလုသည် ဤဖြစ်ရပ်ကို ၎င်း၏မှန်ကန်သော အချိန်ကာလအစီအစဉ်အတိုင်း ပြန်လည်ပြောပြလျက်ရှိသည်မှာ ထင်ရှားသည်။ ယေရုဆလင်ကောင်စီဆုံးဖြတ်ချက်သည် တပါးအမျိုးသားယုံကြည်သူများနှင့်သာ သက်ဆိုင်သည်ကို သတိရရမည်။ ၎င်းသည် ယုဒခရစ်ယာန်များကို ထုံးတမ်းဥပဒေ၏လိုအပ်ချက်များမှ တရားဝင်လွတ်မြောက်စေခြင်းမပြုခဲ့ပါ။ တပါးအမျိုးသားများနှင့်ပတ်သက်၍ ၎င်းတို့၏အမှုကိစ္စကို ရှုံးနိမ့်ခဲ့ပြီးနောက်၊ ယုဒဘာသာဝင်များသည် ဆုံးဖြတ်ချက်တွင် တကယ်ဖော်ပြထားသည်ထက် ပိုမိုဖတ်ရှုရန် သဘာဝကျကျ ငြင်းဆိုခဲ့ကြသည်။ သို့သော် ပေါလုနှင့် အခြားသူများက တပါးအမျိုးသားများသည် ထုံးတမ်းဥပဒေမပါဘဲ ကယ်တင်ခြင်းရနိုင်ပါက၊ ယုဒလူများလည်း ထိုနည်းတူရနိုင်သည်ဟု မှန်ကန်စွာ ဆင်ခြင်ခဲ့ကြသည်။ ယေရုဆလင်မြို့၌ ပေါလုသည် ယုဒလူတစ်ဦးအနေဖြင့် ထုံးတမ်းအခမ်းအနားများတွင် ပါဝင်ရန် သိသာထင်ရှားသောကန့်ကွက်မှုမရှိခဲ့ပါ (တ၀ ၂၁:၂၀-၂၇ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပါ)။ ရုပ်တုများအား ပူဇော်သောအစားအစာကို စားသုံးခြင်းကဲ့သို့ပင် (၁ ကော ၁၀:၂၇-၂၉)၊ ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ မူအရ ပြဿနာမပါဝင်ပါ (အခန်း ၈:၈)။ ဤအခါ၌ ပေါလု၏စိုးရိမ်မှုသည် အသင်းတော်၏အဖွဲ့ဝင်များအတွက်ဖြစ်သည် (၁ ကော ၁၀:၂၉-၃၃ ကိုကြည့်ပါ)၊ အန္တိအုတ်မြို့ရှိ အသင်းတော်သည် တပါးအမျိုးသားများဖြင့် အဓိကဖွဲ့စည်းထားသည် (တ၀ ၁၁:၁၉-၂၁)။ ထို့ကြောင့် ပေတရုသည် တပါးအမျိုးသားယုံကြည်သူများနှင့် အပြည့်အဝရင်းနှီးမှုကို အပြန်အလှန်တန်းတူအခြေခံဖြင့် မူလကယူဆောင်ခဲ့သော ရပ်တည်ချက်တွင် ခိုင်မာစွာရပ်တည်ရန် အသင့်ရှိသင့်သည်။

11. Peter was come. Although Peter’s conduct (vs. 11–14) seems strange to us after his experience with Cornelius (Acts 10:19 to 11:18), and especially after the decision of the Jerusalem Council (Acts 15:7, 22, 29), it is evident that Paul is here narrating the incident in its proper chronological order. It should be remembered that the decision of the Jerusalem Council pertained to Gentile believers only. It did not specifically release Jewish Christians from the requirements of the ritual law. Having lost their case with respect to Gentile converts, the Judaizers naturally refused to read more into the decision than was actually stated. But Paul and others rightly reasoned that if Gentiles could be saved apart from the ritual law, so could the Jews. When in Jerusalem Paul had no serious objection to participating in ritual ceremonies himself (cf. Acts 21:20–27), as a Jew. As with eating food offered to idols (1 Cor. 10:27–29), no moral principle was involved (ch. 8:8). Paul’s concern on this occasion was for the members of the church (cf. 1 Cor. 10:29–33), and the church at Antioch was composed largely of Gentiles (Acts 11:19–21). Peter therefore should have been ready to stand firmly in the position he originally took, of entering into full fellowship with the Gentile believers on a basis of full reciprocity.

 

ဤပေတရု၏အန္တိအုတ်သို့ လည်ပတ်မှုသည် ယေရုဆလင်ကောင်စီပြီးဆုံးပြီးနောက် မကြာမီပြုလုပ်ခဲ့ပုံရသည်။ တ၀ ၁၅:၁, ၂ မှ အန္တိအုတ်မြို့၌ အရေဖျားလှီးခြင်းဆိုင်ရာ ဆွေးနွေးမှုသည် ထိုကောင်စီကို ခေါ်ဆိုရန် ချက်ချင်းအကြောင်းဖြစ်ခဲ့ကြောင်း ထင်ရှားသည်။ ယခုဆုံးဖြတ်ချက်သည် သက်ဆိုင်သူအားလုံးအတွက် ကျေနပ်ဖွယ်ဖြစ်ထင်သည့်နည်းဖြင့် ဖြေရှင်းပြီးဖြစ်သဖြင့်၊ ခေါင်းဆောင်များအနည်းဆုံးတစ်ချို့သည် အန္တိအုတ်သို့ လည်ပတ်ရန် သဘာဝကျသည်။ ကောင်စီတွင် ပေတရု၏ပါဝင်မှုမှတ်တမ်းမှ (တ၀ ၁၅:၆-၁၁ ကိုကြည့်ပါ)၊ အထူးသဖြင့် ကောနီလု၏အိမ်တွင် သူ၏အတွေ့အကြုံမှ၊ သူသည် အန္တိအုတ်မြို့၌ ကွဲပြားမှုများကို ဖျန်ဖြေရန်နှင့် ကောင်စီဆုံးဖြတ်ချက်ကို အကောင်အထည်ဖော်ရန် သူတတ်နိုင်သမျှ လုပ်ဆောင်ရန် မျှော်လင့်ခံရမည်ဖြစ်သည်။

This visit of Peter to Antioch was apparently made soon after the close of the Jerusalem Council. From Acts 15:1, 2 it is evident that the discussion at Antioch concerning the question of circumcision had provided the immediate occasion for calling that council. Now that the question had been settled in a way seemingly satisfactory to all concerned, it would be natural for at least some of the leaders to visit Antioch. From the record of Peter’s participation in the council (see Acts 15:6–11), particularly his experience in the home of Cornelius, he would be expected to do what he could at Antioch to compose differences of opinion and to help carry out the decision of the council.

 

ကျွန်ုပ်သည် သူ့ကို ဆန့်ကျင်ခဲ့သည်။ ဤဖြစ်ရပ်သည် ပေါလု၏တမန်တော်အဖြစ် တန်းတူညီမျှမှုကို ရှင်းလင်းစွာ သက်သေပြပြီး၊ တပါးအမျိုးသားများအား ယုဒဥပဒေဆိုင်ရာ ထုံးတမ်းများနှင့်အညီ လိုက်နာရန် လိုအပ်သည်ဟူသော သူ၏အငြင်းအခုံကို ထောက်ခံသည် (အခန်းငယ် ၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလု၊ ဗာနဗ၊ နှင့် အခြားနှစ်ဦးသည် ကောင်စီ၏ဆုံးဖြတ်ချက်ကို အန္တိအုတ်သို့ ပြန်လည်သယ်ဆောင်ရန် ရွေးချယ်ခံခဲ့ရသည် (တ၀ ၁၅:၂၂, ၂၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေတရုသည် ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ထောက်ခံခဲ့ပြီး စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ သဘောတူခဲ့ပုံရသဖြင့်၊ သူနှင့် ပေါလုအကြား အငြင်းပွားမှုတစ်ခုရှိခဲ့သည်ဟု မဆိုနိုင်ပါ။ ၎င်းတို့သည် အနည်းဆုံး ယေဘုယျမူများနှင့် ကောင်စီတွင် ချမှတ်ထားသော ဆုံးဖြတ်ချက်အပေါ် သဘောတူညီမှုရှိခဲ့ပြီး၊ ခရစ်ယာန်အသင်းတော်အတွင်း တပါးအမျိုးသားများ၏ အဆင့်အတန်းနှင့်ပတ်သက်၍ ဖြစ်သည်။ ဤရှင်းလင်းပြတ်သားသော ဆုံးဖြတ်ချက်သည် ပေါလု၏ ပေတရုအား လူသိရှင်ကြား ဆုံးမခြင်း၏ အခြေခံဖြစ်ပြီး ၎င်းကို တရားမျှတစေခဲ့သည်။

I withstood him. This incident clearly proves Paul’s equality as an apostle and vindicates his argument against requiring the Gentiles to conform to Jewish legal practices (see v. 14). Paul, Barnabas, and two others had been chosen to carry the decision of the council back to Antioch (see Acts 15:22, 23). Because Peter had been favorable to, and no doubt concurred wholeheartedly in, the decision, it can hardly be said that there was a controversy between him and Paul. They were in agreement, at least on the general principles, and thus on the decision, laid down at the council with respect to the status of Gentiles within the Christian church. This clear and unequivocal decision doubtless provided the basis of Paul’s open rebuke to Peter, and justified it.

 

အသင်းတော်ခေါင်းဆောင်များသည် မလွှဲမရှောင်သာ ရန်ဖြစ်မှုများမဖြစ်ပေါ်စေဘဲ အမျိုးမျိုးသောထင်မြင်ချက်များကို ဆွေးနွေးနိုင်ရမည်။ ပေတရု၏တိတ်ဆိတ်မှုသည် သူ၏ဆုံးဖြတ်ချက်မမှန်ကန်ကြောင်း ဝန်ခံခြင်းကို ရောင်ပြန်ဟပ်သည်ဟု ယူဆရန်မှာ ကျိုးနပ်သည်။ ၎င်းသည် သူပြုလုပ်ရန် မြင့်မြတ်သောအရာဖြစ်သည်။ မည်သည့်လုပ်ငန်းတွင်မဆို အောင်မြင်မှုအတွက် အားထုတ်မှု၏ ညီညွတ်မှုသည် လိုအပ်သည်။ တမန်တော်ခေါင်းဆောင်များအကြား ထင်ရှားခဲ့သော ရိုးသားမှုနှင့် ဖြောင့်မတ်မှုမျိုးရှိမထားမချင်း အသင်းတော်သည် ၎င်း၏သာသနာတော်ကို ဘယ်သောအခါမှ ပြည့်စုံစွာ ဆောင်ရွက်နိုင်မည်မဟုတ်ပါ။

It should be possible for church leaders to discuss various opinions without creating feelings of resentment. It is reasonable to assume that Peter’s silence reflected his admission of having erred in judgment. This was a noble thing for him to do. Unity of effort is necessary for success in any enterprise. The church can never fulfill her commission until there is the same type of honesty and straightforwardness that was evident among apostolic leaders.

 

သူသည် အပြစ်တင်ခံရဖွယ်ရှိသည်။ အစောပိုင်းအသင်းတော်စာရေးဆရာအချို့က ဤတွင်ဖော်ပြထားသော ပေတရုသည် တမန်တော်ပေတရုမဟုတ်ဘဲ၊ ခုနစ်ဆယ်ဦးထဲမှ တစ်ဦးဖြစ်သည်ဟု အခိုင်အမာဆိုခဲ့ကြသည်။ အခြားသူများကမူ တမန်တော်နှစ်ဦးသည် ယုဒဘာသာဝင်များအား ပေါလု၏ဆွဲဆောင်မှုရှိသော အငြင်းအခုံများအောက်တွင် ပေတရုကဲ့သို့ လိုက်လျောလက်ခံရန် ဆန္ဒရှိသင့်သည်ဟူသော သင်ခန်းစာတစ်ခုအဖြစ် ဤမြင်ကွင်းကို ကြိုတင်စီစဉ်ခဲ့သည်ဟု ဆိုခဲ့ကြသည်။ ဤရိုးရှင်းသောအချက်များကို ရှင်းပြရန်ကြိုးစားမှုများနှင့် အခြားကြိုးပမ်းမှုများသည် ပေတရု၏ဦးစားပေးမှုအပေါ် ကြိုတင်ယုံကြည်ချက်နှင့် သူသည် မမှန်ကန်နိုင်သည်ဟူသော ဝန်ခံမှုကို လက်မခံလိုခြင်း၊ သူ့ကို တမန်တော်တစ်ဦးက လူသိရှင်ကြား ဆုံးမခြင်းကို ဖော်ပြရန်ပင် မလိုအပ်ပါ။ ပေတရုသည် သူ၏ကိုယ်ပိုင်အမှားကို သဘောပေါက်ပြီး မိမိကိုယ်ကို အကြောင်းပြရန် သို့မဟုတ် ဆင်ခြေပေးရန် မကြိုးစားခဲ့ပုံရသည်။ ဤတုံ့ပြန်မှုသည် သူ၏ထူးကဲသောဝန်ခံချက်ပြီးနောက် (ယောဟန် ၂၁:၁၅-၁၇ ကိုကြည့်ပါ) ပေတရုထံမှ မျှော်လင့်ထားနိုင်သည့်အရာနှင့် ကိုက်ညီသည်။ ၎င်းသည် သူ့ကို မြင့်မြတ်သောဝိညာဉ်ရေးရာအဆင့်ရှိသူအဖြစ် အမှတ်အသားပြုသည်။

He was to be blamed. Some early church writers insisted that the Peter here mentioned was not the apostle Peter but one of the Seventy. Others claimed that the two apostles had arranged the scene beforehand as a lesson to the Judaizers that they should be as willing to submit as Peter was under Paul’s persuasive arguments. These and other attempts to explain away the simple facts were prompted by the preconceived belief in the primacy of Peter and an unwillingness to admit that he could have been in the wrong, to say nothing about his being openly rebuked by a fellow apostle. Apparently Peter realized his own error and made no attempt to justify or excuse himself. Such a reaction is in keeping with what might be expected of Peter after his great confession (see John 21:15–17). It marked him as a man of noble spiritual stature.

 

၁၁, ၁၂ (ယာကုပ် ၁:၈; တ၀ ၂၁:၂၀-၂၆ တွင် EGW ကိုကြည့်ပါ)။ အားကြီးသောသူများ ယိမ်းယိုင်သောအခါ။—အကောင်းဆုံးလူများပင်လျှင် မိမိကိုယ်ကို အားကိုးထားပါက၊ ဆိုးရွားသောအမှားများကို ကျူးလွန်ကြလိမ့်မည်။ လူ့အေးဂျင့်ထံတွင် တာဝန်များ ပိုမိုထားရှိလေလေ၊ ညွှန်ကြားထိန်းချုပ်ရန် သူ၏ရာထူးမြင့်မားလေလေ၊ သူသည် သခင်၏လမ်းကို ဂရုတစိုက်မလိုက်နာပါက၊ စိတ်နှလုံးများကို ဖျက်ဆီးရာတွင် ဆိုးရွားသောပြဿနာများကို ပိုမိုဖြစ်ပေါ်စေလိမ့်မည်။ အန္တိအုတ်မြို့တွင် ပေတရုသည် သမာဓိရှိမှု၏မူများတွင် ကျရှုံးခဲ့သည်။ ပေါလုသည် သူ။ ဖျက်ဆီးနိုင်သောသြဇာကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆန့်ကျင်ခဲ့ရသည်။ ၎င်းကို အခြားသူများအား အကျိုးရှိစေရန်နှင့် မြင့်မားသောရာထူးရှိသူများအတွက် သမာဓိတွင် မကျရှုံးရန်၊ မူများကို ခိုင်မာစွာလိုက်နာရန် သတိပေးချက်အဖြစ် မှတ်တမ်းတင်ထားသည်။

11, 12 (James 1:8; see EGW on Acts 21:20–26). When Strong Men Waver.—Even the best of men, if left to themselves, will make grave blunders. The more responsibilities placed upon the human agent, the higher his position to dictate and control, the more mischief he is sure to do in perverting minds and hearts if he does not carefully follow the way of the Lord. At Antioch Peter failed in the principles of integrity. Paul had to withstand his subverting influence face to face. This is recorded that others may profit by it, and that the lesson may be a solemn warning to the men in high places, that they may not fail in integrity, but keep close to principle.

 

ပေတရု၏အားလုံးသောကျရှုံးမှုများ၊ သူ၏ကျဆုံးမှုနှင့် ပြန်လည်ထူထောင်မှု၊ သူ၏ရှည်လျားသောဝန်ဆောင်မှုကာလ၊ ခရစ်တော်နှင့် ရင်းနှီးသောဆက်ဆံမှု၊ ခရစ်တော်၏သန့်ရှင်းဖြူစင်ပြီး ဖြောင့်မတ်သောမူအရ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှု၊ သူရရှိခဲ့သော ညွှန်ကြားချက်အားလုံး၊ လက်ဆောင်များနှင့် ဗဟုသုတများ၊ နှင့် နှုတ်ကပတ်တရားကို ဟောပြောရာတွင် သူ၏သြဇာကြီးမားမှုတို့ပြီးနောက်၊ လူ၏ကြောက်ရွံ့မှု သို့မဟုတ် သူ၏လေးစားမှုရရှိရန်အတွက် ဧဝံဂေလိတရား၏မူများကို လှည့်စားရန် သို့မဟုတ် ရှောင်လွှဲရန် သူသည် ထူးဆန်းသည်မဟုတ်လား။ သူသည် ယိမ်းယိုင်ပြီး သူ၏ရပ်တည်ချက်တွင် နှစ်ဖက်သဘောထားရှိခြင်းသည် ထူးဆန်းသည်မဟုတ်လား။ ဘုရားသခင်သည် လူတိုင်းအား မိမိ၏သင်္ဘောကို ဖြောင့်မတ်စွာနှင့် ဘေးကင်းစွာ ဆိပ်ကမ်းသို့ ဦးဆောင်ရန် မိမိ၏ကိုယ်ပိုင်အားနည်းမှုကို ခံစားသိရှိစေပါစေ။ နေ့စဉ်လိုအပ်သော ခရစ်တော်၏ကျေးဇူးတော်သည် အရေးကြီးသည်။ သူ၏ထူးကဲသောကျေးဇူးတော်သည်သာ ကျွန်ုပ်တို့၏ခြေလှမ်းများကို ပြိုလဲခြင်းမှ ကယ်တင်နိုင်သည် (စာမူ ၁၂၂, ၁၈၉၇)။

After all the failures of Peter, after his fall and restoration, his long course of service, his intimate acquaintance with Christ, his knowledge of Christ’s pure, straightforward practice of principle; after all the instruction he had received, all the gifts and knowledge and great influence in preaching and teaching the Word, is it not strange that he should dissemble and evade the principles of the gospel, for fear of man, or in order to gain his esteem? Is it not strange that he should waver, and be two-sided in his position? May God give every man a sense of his own personal helplessness to steer his own vessel straight and safely into the harbor. The grace of Christ is essential every day. His matchless grace alone can save our feet from falling (MS 122, 1897).

 

 

၁၂. ယာကုပ်ထံမှ။ ယာကုပ်ထံမှ လာသည်ဟုဆိုသော ဤယုံကြည်သူများနှင့်ပတ်သက်၍ အကိုက်ညီဆုံးသော ကောက်နှုတ်ချက်မှာ ၎င်းတို့သည် ယာကုပ်ဦးဆောင်သော ယေရုဆလင်အသင်းတော်၏ အဖွဲ့ဝင်များဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့ကို သူစေလွှတ်ခဲ့သည်ဟု မဖော်ပြထားသဖြင့်၊ ၎င်းတို့သည် ယာကုပ်ထံမှ တရားဝင်ခွင့်ပြုချက်ဖြင့် ရောက်လာသည်ဟု ယူဆခြင်းသည် အာမခံမရှိသော ယူဆချက်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် အရေဖျားလှီးခြင်းပါတီကို ကိုယ်စားပြုပုံရပြီး၊ ဖာရိရှဲခရစ်ယာန်များဖြစ်ပေမည် (တ၀ ၁၅:၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်းတို့သည် ယာကုပ်၏ခွင့်ပြုချက်မရှိဘဲ အန္တိအုတ်သို့ ရောက်လာပေမည်။ သေချာပေါက် ၎င်းတို့သည် ပြဿနာများဖြစ်ပေါ်စေရန် ယာကုပ်၏ခွင့်ပြုချက်မရှိခဲ့ပါ၊ အကြောင်းမှာ ကောင်စီတွင် သူ၏ပြောကြားချက်များတွင် ယုံကြည်သူများအကြား သဟဇာတဖြစ်မှုအတွက် သူ၏စိတ်ရင်းမှန်သောဆန္ဒကို သက်သေပြခဲ့သည် (တ၀ ၁၅:၁၃-၂၁)။

12. From James. The most that can safely be inferred concerning these believers who are said to have come from James is that they were members of the Jerusalem church, of which James was the leader. Inasmuch as it is not stated that he sent them, it would be an unwarranted assumption to say they had come with official authorization from James. They apparently represented the circumcision party, and were probably Pharisee Christians (see Acts 15:5). They may have come to Antioch without the approval of James. Certainly they did not have his authorization to stir up trouble, for in his remarks at the council he had given evidence of his sincere desire for harmony among the believers everywhere (Acts 15:13–21).

 

တပါးအမျိုးသားများနှင့်အတူ။ ကောနီလု၏အိမ်တွင် သူ၏ရူပါရုံနှင့် နောက်ဆက်တွဲအတွေ့အကြုံမတိုင်မီ (တ၀ ၁၀:၉-၄၈)၊ ပေတရုသည် ယခုအန္တိအုတ်တွင်ပြုလုပ်သည့်အတိုင်း တပါးအမျိုးသားများနှင့် မဆက်သွယ်ခဲ့ပါ။ သူ၏သတိထားမှုအနေဖြင့် သက်သေခြောက်ဦးကို ခေါ်ဆောင်သွားခြင်း (တ၀ ၁၁:၁၂) သည် ယေရုဆလင်ရှိ ညီအစ်ကိုများသည် သူ၏သက်သေခံချက်ကို တစ်ဦးတည်းဖြစ်နေပါက လက်ခံရန် ဝန်လေးနေမည်ကို သူ၏ကြောက်ရွံ့မှုကို ရောင်ပြန်ဟပ်သည်။ သို့သော် ၎င်းတို့၏ဗတ္တိဇံမခံမီ ဝိညာဉ်တော်၏လက်ဆောင်တွင် ဘုရားသခင်၏အတည်ပြုမှု၏ ထူးခြားသောပြသမှုပြီးနောက်၊ ပေတရုသည် တပါးအမျိုးသားများကို ခရစ်ယာန်အသင်းတော်ထဲသို့ လက်ခံခြင်းကို ယုံကြည်ခဲ့သည်။ ဤယုံကြည်မှုသည် ယေရုဆလင်ကောင်စီ၏သဘောထားဖြင့် နှစ်အနည်းငယ်အကြာတွင် အတည်ပြုခံခဲ့ရသည် (တ၀ ၁၅)။ ဤမေးခွန်းနှင့်ပတ်သက်၍ တရားဝင်သံသယအတွက် နေရာမရှိတော့ပါ။ ထို့ကြောင့် ပေတရုသည် အန္တိအုတ်သို့သွားသောအခါ တပါးအမျိုးသားယုံကြည်သူများနှင့် ညီအစ်ကိုများနှင့်အတူ ရင်းနှီးမှုတွင် ပါဝင်ရန် လွတ်လပ်စွာခံစားခဲ့ရသည်။

With the Gentiles. Prior to his vision and the subsequent experience at the home of Cornelius (Acts 10:9–48), Peter would not have associated with Gentiles as he now did at Antioch. His precaution in taking along six witnesses (Acts 11:12) reflects his fear that the brethren in Jerusalem would be hesitant to accept his testimony if it stood alone. But after the unusual demonstration of God’s approval evident in the gift of the Spirit before their baptism, Peter was confident of the acceptance of the Gentiles into the Christian church. This confidence was confirmed by the attitude of the Jerusalem Council several years later (Acts 15). There was no longer room for legitimate doubt on this question. Therefore when Peter went to Antioch he felt free to join his brethren in fellowship with the Gentile believers.

 

ဆုတ်ခွာပြီး ခွဲထွက်သွားသည်။ ပေတရုသည် တပါးအမျိုးသားများနှင့် သူ၏ဆက်သွယ်မှုကို ရှင်းပြချက်မပေးဘဲ တိတ်တဆိတ် ရပ်ဆိုင်းခဲ့ပုံရသည်။ ဤခွဲထွက်မှုသည် လူမှုဆက်ဆံရေးတွင် ပြတ်တောက်မှုထက် ပိုမိုမပါဝင်ပုံရသည်။

Withdrew and separated. Apparently, Peter quietly discontinued his association with the Gentiles, without explanation. Probably this separation involved no more than a break in social relationships.

 

၁၂။ သူတို့ကို ကြောက်ရွံ့ခြင်း။ မိမိကိုယ်ကို ခုခံကာကွယ်ရာတွင် ပေတရုသည် ယေရုဆလင်မှလာသော ဤအကြောင်းမျိုးမဟုတ်သော ဂျူးယုံကြည်သူညီအစ်ကိုများနှင့် ထပ်မံပဋိပက္ခဖြစ်ပေါ်ခြင်းကို ရှောင်ရှားရန် ကြိုးစားခဲ့သည်။ ဤအဖွဲ့သည် အန်တီအုတ်မြို့၌ ကောင်စီမဖြစ်ပေါ်မီ ခရစ်ယာန်အသင်းတော်သို့ ဝင်ရောက်လိုသော တစ်ပါးအမျိုးသားများအားလုံး အရေဖျားလှီးရမည်ဟု တောင်းဆိုခဲ့သဖြင့် ပြဿနာများကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည် (တမန်တော် ၁၅:၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤအဖွဲ့၏ ကိုယ်စားလှယ်များသည် ကောရိန္တုအသင်းတော်ရှိ လူအများ၏ သစ္စာစောင့်သိမှုကို လှုပ်ခါစေခဲ့သည် (၂ကောရိန္တု ၁၁:၂၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေတရု၏ ကြောက်ရွံ့မှုသည် တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအားဖြင့် ကိုနီလျံအိမ်သို့ ဂျူးလူခြောက်ဦးကို ခေါ်ဆောင်သွားရန် သတိထားစေခဲ့သော စိတ်ထားတူညီမှုကြောင့်ဖြစ်နိုင်သည် (တမန်တော် ၁၁:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ယေရုဆလင်ကောင်စီသည် ဂျူးများနှင့် တစ်ပါးအမျိုးသားများအား လွတ်လပ်စွာ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရန် ခွင့်ပြုချက်မပေးခဲ့သဖြင့် (ဂလာတိ ၂:၁၁ ကိုကြည့်ပါ)၊ ပေတရုသည် ယေရုဆလင်သို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိသောအခါ သူ၏လုပ်ဆောင်မှုများကို ဤဂျူးယုံကြည်သူများက မဖွင့်ပြရန်ခက်ခဲမည်ဟု ထင်မှတ်ပြီး ကြောက်ရွံ့ခဲ့ပေမည်။

Fearing them. In self-defense Peter sought to avoid further conflict with these unreasonable, Judaizing brethren from Jerusalem. It was the same group that had stirred up trouble in Antioch, prior to the council, by insisting on the circumcision of all Gentiles who sought admission to the Christian church (see Acts 15:5). Representatives of this party had also subverted the loyalty of many in the church at Corinth (see on 2 Cor. 11:22). Peter’s fear may have been due, in part at least, to the same spirit of caution that prompted him to take six fellow Jews to the home of Cornelius (Acts 11:12). After all, the Jerusalem Council had not provided that Jews might associate freely with Gentiles (see on Gal. 2:11), and Peter may have feared that these Judaizing brethren would interpret his actions in a way he would find it difficult to explain when he returned to Jerusalem.

 

၁၃။ ဟန်ဆောင်ခြင်း။ စာသားအရ “ပေတရုနှင့်အတူ မျက်နှာဖုံးစွပ်ပြီး ပြုမူခြင်း” ဟု ဆိုလိုသည်၊ ဆိုလိုသည်မှာ ဟန်ဆောင်သူများအဖြစ် ပြုမူခြင်းဖြစ်သည်။ ပေတရုနှင့် ဤ“အခြားဂျူးများ”သည် သူတို့လုပ်ဆောင်မှုမမှန်ကန်ကြောင်း သိရှိခဲ့သော်လည်း ဂျူးယုံကြည်သူများနှင့် ပြဿနာမဖြစ်ပေါ်စေရန် အလျှော့ပေးခဲ့သည်။ သူတို့သည် ယေရုဆလင်မှလာသူများထံမှ သူတို့၏စစ်မှန်သောခံစားချက်များကို ဖုံးကွယ်ရန် ဤသို့ပြုမူခဲ့သည်။ သူတို့သည် ဂျူးယုံကြည်သူညီအစ်ကိုများနှင့် ဘက်လိုက်သည့်ပုံစံဖြင့် ဟန်ဆောင်ခဲ့သည်။ အကယ်၍ ပေါလ်၏ မရိုးသားမှုစွပ်စွဲချက်မှန်ကန်ခဲ့လျှင်—ထိုသို့သံသယဝင်ရန်အကြောင်းမရှိ—ပေတရုသည် တိတ်ဆိတ်စွာနေခဲ့သည်မှာ မဖြစ်မနေလုပ်ဆောင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သူ၏လုပ်ရပ်အတွက် မည်သည့်ခုခံပြောဆိုမှုမျှမရှိသလို အကြောင်းပြချက်လည်း မပေးနိုင်ပါ။

13. Dissembled. Literally, “acted under a mask with [Peter],” that is, acted the part of hypocrites. Peter and these “other Jews” knew they were not doing right, but compromised themselves in order to avoid trouble with the Judaizers. They acted as they did in order to conceal their true sentiments from those who had come from Jerusalem. They pretended to side with the Judaizing brethren. If Paul’s charge of insincerity was true—and there is no reason to doubt that it was—Peter did well to remain silent, as he seems to have done. Nothing can be said in defense of his conduct, nor can it be excused.

 

ဗာနဗလည်း။ ပေါလ်၏ ရင်းနှီးသောမိတ်ဆွေနှင့် အလုပ်ဖော်ဖြစ်သူသည် လူထုထင်မြင်ချက်၏ ဖိအားကို လိုက်လျောခဲ့သည့်အခါ ပေါလ်အတွက် ကြီးမားသောထိုးနှက်ချက်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ထင်ရှားသည်မှာ ခိုင်မာသော ခရစ်ယာန်ခေါင်းဆောင်များပင်လျှင် ၎င်းတို့၏ ယုံကြည်ချက်များကို လိုက်လျောပေးရန် လုံလောက်သောဖိအားများရှိလာပါက အန္တရာယ်ရှိသည်။

Barnabas also. It must have been a great blow to Paul when his own familiar friend and co-worker succumbed to the pressure of popular opinion. Apparently, even strong Christian leaders are in danger of yielding their own convictions if sufficient pressure is brought to bear upon them.

 

ဟန်ဆောင်မှု။ စာသားအရ “ဟန်ဆောင်ခြင်း”၊ “မရိုးသားခြင်း”။

Dissimulation. Literally, “hypocrisy,” “insincerity.”

 

၁၄။ ဖြောင့်မတ်စွာ မလျှောက်လှမ်းခြင်း။ ပေတရု၊ ဗာနဗနှင့် အခြားဂျူးများ၏ လုပ်ရပ်သည် အသင်းတော်အတွင်း ရှုပ်ထွေးမှုနှင့် ကွဲပြားမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေလိမ့်မည်။ ဤပြဿနာသည် ခေါင်းဆောင်များ၏ အပြုအမူထက် ပိုမိုကျယ်ပြန့်သည်။ တစ်ပါးအမျိုးသားယုံကြည်သူများ၏ သာယာဝပြောမှုနှင့် ဧဝံဂေလိတရား၏ ကံကြမ္မာပင်လျှင် အန္တရာယ်ရှိလာသည်။ အကယ်၍ ဂျူးယုံကြည်သူအဖွဲ့ကို ၎င်းတို့၏ လမ်းစဉ်အတိုင်း ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ခွင့်ပေးခဲ့ပါက ဧဝံဂေလိ—ယေရှုခရစ်၏ အပြစ်ဖြေရာသေခြင်းမှတစ်ဆင့် ကယ်တင်ခြင်း—သည် တရားတော်ဖြင့် ကယ်တင်ခြင်း အယူဝါဒဖြင့် အစားထိုးခံရလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် “ဧဝံဂေလိတရား၏ သစ္စာတရား” သည် ထုတ်ဖော်ပြောဆိုခြင်းမခံရတော့ပေ။

14. Walked not uprightly. The course of Peter, Barnabas, and the other Jews would bring confusion and division in the church. The question involved far more than the conduct of leaders. The welfare of the Gentile believers was at stake, and even the fate of the gospel itself. If the Judaizing party were permitted to have its way, then the gospel—salvation through faith in the atoning death of Jesus—would be superseded by the doctrine of salvation through the works of the law. Thus “the truth of the gospel” would no longer be proclaimed.

 

အားလုံးရှေ့တွင်။ ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းသည် လူအများရှေ့တွင်ဖြစ်သည်၊ အကြောင်းမှာ ပြစ်မှုသည် လူအများရှေ့တွင် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ အားလုံး၊ သို့မဟုတ် အားလုံးနီးပါးသည် သက်ဆိုင်သူများဖြစ်သည်။ တီမောသေထံသို့ ပေါလ်က နောက်ပိုင်းတွင် ရေးသားခဲ့သည်မှာ လူသိရှင်ကြား ပြစ်မှုအတွက် လူသိရှင်ကြား ဆုံးမခြင်းသည် အခြားသူများကို တူညီသောလမ်းစဉ်မလိုက်လျှောက်ရန် ထိရောက်စွာ ဟန့်တားနိုင်သည် (၁တီမောသေ ၅:၂၀ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေတရုနှင့် အခြားဂျူးများ၏ လုပ်ရပ်သည် အသင်းတော်၏ မိတ်သဟာယဖွဲ့မှုတွင် အက်ကွဲမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေပြီး ခရစ်တော်အတွင်းရှိ ဂျူးနှင့် တစ်ပါးအမျိုးသားများ၏ စည်းလုံးညီညွတ်မှုကို ပြိုကွဲစေရန် ခြိမ်းခြောက်ခဲ့သည်။ ဤအလားအလာသည် အန္တရာယ်ကြီးမားသည်။ ပေါလ်သည် ပေတရုထံသို့ သူ၏စကားများကို ပြောဆိုခဲ့သည်၊ အကြောင်းမှာ သူ၏လုပ်ဆောင်မှုသည် ဤအခါသမယတွင် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သော အကျပ်အတည်းအတွက် အဓိကတာဝန်ရှိသည်။

Before them all. The rebuke was public because the offense was public. All, or nearly all, were concerned. To Timothy, Paul later wrote that a public rebuke for open sin would effectively deter others from following the same course (see 1 Tim. 5:20). The action of Peter and the other Jews created a rift in the fellowship of the church and threatened to shatter the unity of Gentile and Jew in Christ. The prospect was disastrous. Paul addressed his remarks to Peter because his course of action was primarily responsible for the crisis that had arisen upon that occasion.

 

တစ်ပါးအမျိုးသားများ၏ နည်းလမ်း။ တစ်ပါးအမျိုးသားများကို ဂျူးများနှင့် တန်းတူညီမျှ ခရစ်ယာန်မိတ်သဟာယဖွဲ့မှုသို့ လက်ခံသင့်သည်ဟု ပေတရုကို ယုံကြည်စေရန် အံ့ဖွယ်တစ်ခုလိုအပ်ခဲ့သည် (တမန်တော် ၁၀:၂၀၊ ၂၈၊ ၂၉၊ ၃၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ထိုအတွေ့အကြုံမှစ၍ သူသည် ဂျူးဓလေ့ထုံးတမ်းနှင့်ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော တစ်ပါးအမျိုးသားများနှင့် လွတ်လပ်စွာ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရန် ခံစားရခဲ့ပုံရသည်။ သူ၏ ဆုံးမခံရချိန်တွင် တိတ်ဆိတ်နေခြင်းသည် သူ၏အလျင်အမြန်လုပ်ဆောင်မှု၏ အမှားကို အသိအမှတ်ပြုပြီး အသင်းတော်၏ ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ၊ စည်းလုံးသော အဖွဲ့အစည်းအဖြစ် အနာဂတ်အတွက် ၎င်း၏သက်ရောက်မှု၏ အန္တရာယ်ကို သိရှိခဲ့သည်ဟု ဆိုလိုသည်။ ဤမျှလောက်သည် ပေတရု၏ မျက်နှာသာပေးမှုအဖြစ် လက်ခံနိုင်သည်။

The manner of Gentiles. It had taken a miracle to convince Peter that Gentiles should be admitted to Christian fellowship on an equality with the Jews (see Acts 10:20, 28, 29, 34). Since that experience he had evidently felt free to associate with Gentiles, contrary to Jewish custom. His apparent silence, when rebuked, implies that he recognized the error of his hasty move and the seriousness of its implications for the future of the church as a universal, united body. This much may be conceded in Peter’s favor.

 

အဘယ်ကြောင့် ဖိအားပေးသနည်း။ ပေတရု၏ ရုတ်တရက်သဘောထားပြောင်းလဲမှုသည် ဂျူးခရစ်ယာန်များနှင့် ဖော်ရွေသောဆက်ဆံရေးဆက်လက်ထိန်းသိမ်းရန်အတွက် တစ်ပါးအမျိုးသားများအား ဂျူးယုံကြည်သူများ၏ တောင်းဆိုချက်များဖြစ်သည့် အရေဖျားလှီးခြင်းနှင့် ဂျူးဓလေ့ထုံးတမ်းများကို လိုက်နာရန် လိုအပ်လိမ့်မည်။ ဤသည်မှာ တစ်ပါးအမျိုးသားများအား ဂျူးများကဲ့သို့ နေထိုင်ရန် ဖိအားပေးခြင်းနှင့် ညီမျှသည်။ ပေါလ်သည် ဤခရစ်ယာန်ဂျူးများ၏ အသင်းတော်ရှိ တစ်ပါးအမျိုးသားများအပေါ် သဘောထားမှ ဖြစ်ပေါ်လာသော မတိကျမှုကို ဤတွင် ထောက်ပြထားသည်။

Why compellest thou? Peter’s sudden change of attitude would require the Gentiles to comply with the demands of the Judaizers that they be circumcised and observe Jewish rites if friendly relations between them and Jewish Christians were to continue. This would virtually be compelling the Gentiles to live like Jews. Paul here points out the inconsistency resulting from this attitude of Christian Jews toward the Gentiles in the church.

 

၁၅။ သဘာဝအရ ဂျူးများ။ ဆိုလိုသည်မှာ အာဗြဟံ၏ သွေးသားရင်းဖြစ်သော ဆက်ခံသူများဖြစ်သည်။ အခန်းကဏ္ဍ ၁၅-၂၁ သည် အန်တီအုတ်မြို့တွင် ပေတရုအား ပေါလ်၏ လူသိရှင်ကြား ဆုံးမခြင်း၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်သလား၊ သို့မဟုတ် ပေါလ်သည် ဂလာတိအသင်းတော်များကို တိုက်ရိုက်ထပ်မံပြောဆိုခြင်းလားဟု လုံးဝရှင်းလင်းမှုမရှိပါ။ သိသာထင်ရှားသော အပြောင်းအလဲမရှိခြင်းသည် ပေါလ်သည် ပေတရုအား ပြောခဲ့သည့်အကြောင်းအရာကို ဤနေရာတွင် ဂလာတိခရစ်ယာန်များထံ ပြန်လည်ဖော်ပြပြီး ပြန်လည်ဖွဲ့စည်းပြောဆိုခြင်းဖြစ်သည်ဟု ယူဆရန် အကြောင်းပြချက်ရှိသည်။ အခန်းကဏ္ဍ ၁၅၊ ၁၆ သည် အထူးသဖြင့် ဂျူးခရစ်ယာန်များကို ပြောဆိုထားပုံရသော်လည်း အန်တီအုတ်မြို့ရှိသူများလား၊ ဂလာတိရှိသူများလားဟု မသေချာပါ။ အခန်းကဏ္ဍ ၁၄ တွင် အန်တီအုတ်မြို့ရှိ ဂျူးခရစ်ယာန်များအကြောင်း ပြောထားသည်မှာ ပေါလ်သည် ၎င်းတို့အား ပြောခဲ့သည့်စကားများကို ဆက်လက်ကိုးကားနေဆဲဖြစ်သည်ဟု ဆိုလိုပေမည်။

15. Jews by nature. That is, literal descendants of Abraham. It is not altogether clear whether vs. 15–21 are part of Paul’s public censure of Peter at Antioch or whether Paul again addresses the Galatian churches directly. It is reasonable to consider the absence of any obvious transition as indicating that Paul here repeats in substance what he said to Peter, rephrased and addressed to the Christians in Galatia. Verses 15, 16 in particular seem to be addressed to Jewish Christians, but whether in Antioch or in Galatia is not certain. The fact that v. 14 speaks of Jewish Christians in Antioch may imply that Paul is still quoting what he said to them.

 

တစ်ပါးအမျိုးသားများ၏ အပြစ်သားများ။ သို့မဟုတ် “တစ်ပါးအမျိုးသားအပြစ်သားများ” ဟူသည်မှာ ဂျူးများကြားတွင် သာမန်သုံးစွဲသော ဝေါဟာရတစ်ခုဖြစ်ပြီး ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်းမရှိသော တစ်ပါးအမျိုးသားများကို တရားတော်မရှိသည့် အောက်တန်းစားအဖြစ် အနည်းငယ် မထီမဲ့မြင်ပြုသည့် သဘောသက်ရောက်သည်။ ပေါလ်သည် ဂျူးဖြစ်ခြင်းတွင် အားသာချက်အချို့ရှိသည်ကို ဝန်ခံခဲ့သည် (ရောမ ၃:၁၊ ၂; ၉:၄၊ ၅ ကိုကြည့်ပါ)၊ သို့သော် ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် ၎င်းတို့၏ အဆင့်အတန်းနှင့်ပတ်သက်လာသောအခါ အားလုံးသည် ကယ်တင်ခြင်းလိုအပ်သော အပြစ်သားများဖြစ်သည် (ရောမ ၃:၉ ကိုကြည့်ပါ)။ တစ်ပါးအမျိုးသားများသည် ဂျူးများအား ပေးအပ်ခဲ့သော အကျိုးခံစားခွင့်များအားလုံးကို မရရှိခဲ့သဖြင့် အားနည်းချက်တစ်ခုရှိသည်။ သို့သော်လည်း တစ်ပါးအမျိုးသားများသည် အကြောင်းပြချက်မရှိပေ (ရောမ ၁:၂၀ ကိုကြည့်ပါ)။

Sinners of the Gentiles. Or, “Gentile sinners,” probably a common Jewish term reflecting a certain measure of contempt for the unregenerate Gentiles as being a lesser breed, without the law. Paul admitted that there were certain advantages in being a Jew (see Rom. 3:1, 2; 9:4, 5), but when it came to their standing before God, all were sinners in need of salvation (see ch. 3:9). The Gentiles were, in a sense, at a disadvantage, for they had not enjoyed all the benefits that had been accorded the Jews. Nevertheless, Gentiles are without excuse (see Rom. 1:20).

 

၁၆။ ဖြောင့်မတ်ရာသို့ သတ်မှတ်ခြင်း။ သို့မဟုတ် “ဖြောင့်မတ်သူအဖြစ် သတ်မှတ်ခြင်း” (ရောမ ၃:၂၀၊ ၂၈; ၄:၈၊ ၂၅ ကိုကြည့်ပါ)။

16. Justified. Or, “reckoned righteous” (see on Rom. 3:20, 28; 4:8, 25).

 

တရားတော်၏ အကျင့်များ။ စာသားအရ “တရားတော်၏ အကျင့်များ” (ရောမ ၂:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလ်သည် ဤနေရာတွင် ထုံးတမ်းစဉ်လာတရားတော်၏ ထုံးတမ်းဆိုင်ရာ လိုက်နာမှုများကိုသာ ရည်ညွှန်းခြင်းမဟုတ်ဘဲ လူတစ်ဦးသည် “တရားတော်” ၏ လိုအပ်ချက်များကို စေ့စပ်သေချာစွာ လိုက်နာခြင်းဖြင့် မိမိကိုယ်ကို ကယ်တင်နိုင်သည်ဟူသော ဂျူးအယူအဆကို ရည်ညွှန်းသည်၊ ၎င်းတွင် ကိုယ်ကျင့်တရား၊ ထုံးတမ်းစဉ်လာ၊ နှင့် နိုင်ငံသားဆိုင်ရာ စည်းမျဉ်းများ ပါဝင်သည် (စာမျက်နှာ ၉၃၃၊ ၉၃၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလ်၏ ဂလာတိဩဝါဒစာတွင် သူသည် ကိုယ်ကျင့်တရားနှင့် ထုံးတမ်းစဉ်လာဆိုင်ရာ စည်းမျဉ်းများကိုသာ စိတ်ဝင်စားသည်။ နိုင်ငံသားဆိုင်ရာ စည်းမျဉ်းသည် ဆွေးနွေးနေသော ပြဿနာတွင် တိုက်ရိုက်မပါဝင်ပုံရသည်။ ဂျူးများသည် (၁) ကယ်တင်ခြင်းသည် “တရားတော်” ၏ လိုအပ်ချက်များကို လိုက်နာခြင်းဖြင့် မိမိကိုယ်ကို ကြိုးစားအားထုတ်မှုဖြင့်နှင့် ကောင်းသောအကျင့်များဖြင့် မကောင်းသောအကျင့်များကို ဖယ်ရှားနိုင်သည့် ထူးခြားသောဘဝဖြင့် ရရှိနိုင်သည်ဟု ယူဆခြင်း၊ (၂) ဘုရားသခင်ပေးအပ်သော တရားတော်သို့ လူလုပ်လိုအပ်ချက်များစွာကို “ဓလေ့” ဟုခေါ်သော ထည့်သွင်းခြင်း (တတိယတစ်ဆင့်၊ စာမျက်နှာ ၉၆; မာကု ၇:၃ ကိုကြည့်ပါ)၊ (၃) တရားတော်၏ ထုံးတမ်းစဉ်လာနှင့် ထုံးတမ်းဆိုင်ရာ ပြဋ္ဌာန်းချက်အချို့ကို ကားတိုင်ပြီးနောက် သက်တမ်းကုန်ဆုံးသည်အထိ တိုးချဲ့ပြီး အတင်းအကြပ်လုပ်ဆောင်ရန် ကြိုးစားခြင်းတို့တွင် အမှားလုပ်ခဲ့သည်။ ဤအရာအားလုံးသည် ပေါလ်ရေးသားချိန်တွင် သူ၏စိတ်ထဲတွင် ရှိနေခဲ့ပေမည်။ ပြီးခဲ့သည့်အတိုင်း၊ ဂလာတိစာအုပ်တွင် ပေါလ်သုံးသော “တရားတော်” ဟူသော စကားလုံးသည် ကိုယ်ကျင့်တရားဥပဒေ (ဆယ်ပါးမြှောက်မိန့်ချက်) နှင့် ထုံးတမ်းစဉ်လာတရားတော်တို့ ပါဝင်သည် (ဂလာတိ ၃:၂၄ ရှိ EGW ဖြည့်စွမ်းထားသော မှတ်ချက်ကို ကြည့်ပါ)။ သို့သော် ပေါလ်သည် ဤအရာများကိုသာ စိတ်ဝင်စားခြင်းမဟုတ်ဘဲ ဂျူးများ၏ အကျင့်ဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းဆိုင်ရာ ဥပဒေစနစ်ကို အခြေခံထားသည့် အယူအဆဖြစ်သည်။

The works of the law. Literally, “works of law” (see on Rom. 2:12). Paul here refers not so much to the ritual observances of the ceremonial law alone as to the Jewish concept that a man could save himself by meticulously keeping (see on 2 Cor. 3:3–9) “the law,” which consisted of moral, ceremonial, and civil precepts (see pp. 933, 934). In his Epistle to the Galatians, Paul is concerned only with the moral and ceremonial codes. The civil code apparently did not enter directly into the problem under discussion. The Jews erred in: (1) considering that salvation could be attained by one’s own efforts, through compliance with the requirements of “the law,” and by virtue of a meritorious life in which a surplus of good deeds would cancel out evil deeds, (2) adding to the law, as given by God, a mass of man-made requirements, commonly called “tradition” (see Vol. V, p. 96; see on Mark 7:3), and (3) extending, and attempting to enforce, certain features of the ritual and ceremonial provisions of “the law” beyond the cross, when they expired by limitation. All of this was no doubt in Paul’s mind as he wrote. As already stated, the word “law,” as used by Paul in the book of Galatians, includes both the moral law, or Decalogue, and the ceremonial law (see EGW Supplementary Material on Gal. 3:24). But Paul is not concerned so much with either of these, as such, as he is with the Jewish legal system of righteousness by works, which was based upon them.

 

ယေရှုခရစ်၏ ယုံကြည်ခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ ယေရှုခရစ်ကို ယုံကြည်ခြင်း (ယောဟန် ၁:၁၂; ၃:၁၆; ရောမ ၄:၃; ၅:၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ဖြောင့်မတ်ခြင်းသည် ယေရှုခရစ်မှတစ်ဆင့် ဘုရားသခင်၏ အခမဲ့လက်ဆောင်အဖြစ် ရောက်ရှိလာသည် (ယောဟန် ၃:၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။ အကျင့်များသည် ဤလုပ်ငန်းစဉ်တွင် မည်သည့်အခန်းကဏ္ဍမျှ မပါဝင်ပါ။ ဘုရားသခင်ဘက်မှ ယေရှုခရစ်မှတစ်ဆင့် ဖြစ်နိုင်သော လက်ဆောင်တစ်ခုဖြစ်သည်။ လူသားဘက်မှ အပြစ်သားတစ်ဦးကို ဖြောင့်မတ်စေရန် ဘုရားသခင်တွင် စွမ်းရည်နှင့် ဆန္ဒရှိသည်ဟု ယုံကြည်မှုနှင့် ယုံကြည်ခြင်းအပြည့်အဝ လိုအပ်သည်။ ယုံကြည်ခြင်းသည် လူသားများအား ဖြောင့်မတ်ခြင်းရရှိရန် နည်းလမ်းဖြစ်သည်။

Faith of Jesus Christ. That is, faith in Jesus Christ (see on John 1:12; 3:16; Rom. 4:3; 5:1). Justification comes as a free gift of God through Jesus Christ (see on John 3:16). Works have no part in this transaction. On God’s part it is a gift made possible through Jesus Christ. On man’s part it requires complete faith and trust in God that He is able and willing to justify a sinner. Faith is the means by which man receives justification.

 

ကျွန်ုပ်တို့သည် ယုံကြည်ခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ ပေါလ်သာမက ပေတရုအတွက်လည်း မှန်ကန်ပြီး၊ ပေတရုသည် တရားတော်ကို လိုက်နာခြင်းဖြင့် မည်သူမျှ ဖြောင့်မတ်ခြင်းမရရှိနိုင်ကြောင်း သိရှိခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ဤအကြောင်းကြောင့် သူတို့သည် အပြစ်မှ ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ခရစ်တော်ထံသို့ လှည့်ခဲ့သည်။ ဤဝန်ခံချက်သည် ၎င်းတို့၏ ယခင်လိုက်နာမှုများသည် သူတို့ကိုယ်တိုင်အတွက် တန်ဖိုးမရှိသလို အချည်းနှီးဖြစ်ကြောင်း အသိအမှတ်ပြုခြင်းဖြစ်သည်ဟု ပေါလ်က ညွှန်ပြသည်။

We have believed. This was true of Peter as well as of Paul, and Peter already knew that observance of the law could not justify anyone. It was for this reason that they had turned to Christ for salvation from sin. This very profession, Paul intimates, is an acknowledgment that their former observances were in and of themselves worthless and void.

 

မည်သည့်သွေးသားမျှ။ ဆိုလိုသည်မှာ မည်သူမျှ၊ သို့မဟုတ် မည်သည့်လူသားမျှဖြစ်သည်။ ရောမ ၃:၂၀ ကိုကြည့်ပါ။

No flesh. That is, no man, or no human being. See on Rom. 3:20.

 

 

၁၆ (ဂလာတိ ၃:၁၀–၁၃၊ ၂၄; ရောမ ၃:၁၈–၂၈; ၅:၁)။ မိမိကိုယ်ကို လုံလောက်သည်ဟု မထင်ရန်နေရာ။—ကျွန်ုပ်တို့သည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းရရှိသည်။ ဤစကားလုံးများ၏ အဓိပ္ပါယ်ကို နားလည်သော ဝိညာဉ်သည် ဘယ်သောအခါမျှ မိမိကိုယ်ကို လုံလောက်သည်ဟု မထင်မည်ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် မိမိကိုယ်ကို မည်သည့်အရာကိုမျှ တွေးတောနိုင်ရန် လုံလောက်မှုမရှိပါ။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်သည် ကိုယ်ကျင့်တရားတည်ဆောက်မှု၊ ဘုရားသခင်၏ ပုံသဏ္ဌာန်နှင့်အညီ ကိုယ်ကျင့်တရားဖွဲ့စည်းမှုတွင် ကျွန်ုပ်တို့၏ ထိရောက်မှုဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ အတွေ့အကြုံကို မိမိဖာသာ ပုံသွင်းနိုင်သည်ဟု ထင်မြင်သောအခါ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကြီးမားသောအမှားတစ်ခုကို ပြုလုပ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် မိမိဖာသာ သွေးဆောင်မှုကို အောင်နိုင်ရန် ဘယ်သောအခါမျှ မစွမ်းဆောင်နိုင်ပါ။ သို့သော် ခရစ်တော်ကို စစ်မှန်သော ယုံကြည်ခြင်းရှိသူများသည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်ဖြင့် လုပ်ဆောင်ခံရလိမ့်မည်။ ယုံကြည်ခြင်းရှိသော နှလုံးသားရှိ ဝိညာဉ်သည် သခင်ဘုရားအတွက် လှပသောဗိမာန်အဖြစ် ကြီးထွားလိမ့်မည်။ သူသည် ခရစ်တော်၏ ကျေးဇူးတော်ဖြင့် လမ်းညွှန်ခံရသည်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်၏ သွန်သင်ချက်ကို မည်မျှအားကိုးသည်နှင့်အမျှ သူသည် ကြီးထွားလိမ့်မည် (MS ၈၊ ၁၉၀၀)။

16 (ch. 3:10–13, 24; Rom. 3:18–28; 5:1). No Room for Self-sufficiency.—We are justified by faith. The soul who understands the meaning of these words will never be self-sufficient. We are not sufficient of ourselves to think anything of ourselves. The Holy Spirit is our efficiency in the work of character building, in forming characters after the divine similitude. When we think ourselves capable of molding our own experience, we make a great mistake. We can never of ourselves obtain the victory over temptation. But those who have genuine faith in Christ will be worked by the Holy Spirit. The soul in whose heart faith abides will grow into a beautiful temple for the Lord. He is directed by the grace of Christ. Just in proportion as he depends on the Holy Spirit’s teaching he will grow (MS 8, 1900).

 

 

၁၇။ ကျွန်ုပ်တို့။ ဆိုလိုသည်မှာ “ကျွန်ုပ်တို့ဂျူးများ” (အခန်းကဏ္ဍ ၁၅)၊ ဆိုလိုသည်မှာ ခရစ်ယာန်ဂျူးများ၊ ခရစ်တော်ဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းရရှိရန် ရှာဖွေသော ဂျူးများဖြစ်သည်။

17. We. That is, “we who are Jews” (v. 15), meaning Christian Jews, Jews who “seek to be justified by Christ.”

 

ဖြောင့်မတ်ခြင်းရရှိရန် ရှာဖွေခြင်း။ အနည်းဆုံး ထင်ရှားစွာဖြင့် ခရစ်ယာန်ဂျူးများသည် ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ခရစ်တော်ထံသို့ လာရောက်ရန် လိုအပ်ကြောင်း အသိအမှတ်ပြုခဲ့ပြီး၊ “တရားတော်၏ အကျင့်များ” ၏ မလုံလောက်မှုကို တိတ်တဆိတ် ဝန်ခံခဲ့သည် (အခန်းကဏ္ဍ ၁၆)။

Seek to be justified. Professedly at least, Christian Jews acknowledged the need of coming to Christ for salvation, thus tacitly admitting the inadequacy of “the works of the law” (v. 16).

 

ကျွန်ုပ်တို့ကိုယ်တိုင်။ ဂရိဘာသာတွင် နာမ်စားသည် အလေးပေးဖော်ပြထားသည်။

We ourselves. In the Greek the pronoun is emphatic.

 

အပြစ်သားများအဖြစ် တွေ့ရှိခံရသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ အခန်းကဏ္ဍ ၁၅ ရှိ တစ်ပါးအမျိုးသားအပြစ်သားများအပြင်။ ဂရိဘာသာတွင် စာသားအရ “အပြစ်သားများအဖြစ် တွေ့ရှိခံရသည်” ဟု ဆိုလိုပြီး၊ ခရစ်ယာန်ဖြစ်လာပြီးနောက် အတိတ်ကာလတစ်ခုတွင် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်ဟု ဆိုလိုသည်။ ခရစ်တော်သည် သူမှတစ်ဆင့် ဘုရားသခင်ထံသို့ လာရောက်သူများအား ဖြောင့်မတ်ခြင်းကတိပြုခဲ့သည် (အခန်းကဏ္ဍ ၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။ သို့သော် ထိုသို့လုပ်ဆောင်သူများသည် နှင့်လည်း “အပြစ်သားများ” ဖြစ်နေသေးပါက၊ ခရစ်တော်ပြုလုပ်သော ကျေးဇူးတော်၏ ပြဋ္ဌာန်းချက်သည် မလုံလောက်ပေ။ သူသည် ကတိတစ်ခုပြုလုပ်ခဲ့သော်လည်း ၎င်းကို ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်စွမ်းမရှိသဖြင့် အပြစ်သားအဖြစ် ဆက်လက်ရှိနေရခြင်းအတွက် တာဝန်ရှိသူဖြစ်ရမည်။

Are found sinners. That is, in addition to the Gentile sinners of v. 15. The Greek reads literally, “were found sinners,” meaning at some particular time in the past, after having become Christians. Christ had promised justification to those who should come unto God through Him (see v. 16). But if those who do so are still “sinners,” then the provision of grace made by Christ is insufficient. He, having made a promise, is unable to fulfill it, and thus must be held responsible for the remaining state of sin.

 

အပြစ်၏ ဆောင်ရွက်သူ။ သို့မဟုတ် “အပြစ်၏ ကိုယ်စားလှယ်”၊ ဆိုလိုသည်မှာ ကျွန်ုပ်တို့အပြစ်သားဖြစ်လာစေသောသူ၊ ထို့ကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့အပြစ်သားဖြစ်ခြင်းအတွက် အပြစ်တင်ရမည့်သူဖြစ်သည်။ ဂျူးယုံကြည်သူခရစ်ယာန်များ၏ တောင်းဆိုချက်များကို လိုက်နာခဲ့ပါက၊ ထိုသို့ဖြစ်လာပုံရသည်၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ကို ခရစ်ယာန်ဟု ခေါ်ဆိုခဲ့သော်လည်း အပြစ်မှ လွတ်မြောက်ရန် ထုံးတမ်းစဉ်လာတရားတော်ကို သေချာစွာ လိုက်နာရန် လိုအပ်သည်ဟု ထိန်းသိမ်းထားသည်။ အကယ်၍ ဤသို့ဖြစ်ခဲ့ပါက ခရစ်ယာန်ဖြစ်ရန် အဘယ်ကြောင့်ဖြစ်ရမည်နည်း။ ထို့ကြောင့် ခရစ်ယာန်များသည် ၎င်းတို့စတင်ခဲ့သည့်နေရာသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိသွားပြီး တရားတော်ဖြင့် အပြစ်ပေးခံရသော အပြစ်သားများဖြစ်သည်။ အကယ်၍ ခရစ်တော်သည် ၎င်းတို့အား ဤသို့လိုအပ်ခဲ့ပါက၊ ပေါလ်က နိဂုံးချုပ်သည်မှာ ခရစ်တော်သည် အပြစ်၏ ကိုယ်စားလှယ် သို့မဟုတ် ပြစ်မှုကျူးလွန်သူဖြစ်လာသည်။

Minister of sin. Or, “agent of sin,” that is, the one through whom we became sinners, and thus the one to blame for our being sinners. If the demands of the Judaizing Christians were followed, such would appear to be the case, for, though they called themselves Christians, they maintained the necessity of a strict fulfillment of the ceremonial law in order to be free from sin. If this were so, why be a Christian at all? Thus Christians would be back where they began, sinners condemned by the law. If Christ requires this of them, Paul concludes, then Christ has become an agent, or accomplice, of sin.

 

ဘုရားသခင် တားမြစ်တော်မူပါ။ စာသားအရ “ဤသို့မဖြစ်ပါစေနှင့်” ဟု ဆိုလိုသည်။ ထိုသို့သော အယူအဆကို ဖယ်ရှားပါ။ သို့သော် ဂျူးယုံကြည်သူများ၏ ရပ်တည်ချက်သည် ဤသို့သော ယုတ်ညံ့သော နိဂုံးချုပ်မှုသို့ ဦးတည်စေသည်။ ဤအယူအဆသည် လူသားအား သူ၏အပြစ်များကြောင့် ရောက်ရှိခဲ့သော ဆိုးရွားမှုမှ ကယ်တင်ရန် ခရစ်တော်ပြုလုပ်ခဲ့သည်များနှင့် လုံးဝမညီညွတ်ပေ။ ယုံကြည်ခြင်းအတွက် အကျင့်များကို အစားထိုးရန် ကြိုးစားခြင်းသည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်သာ ကယ်တင်ခြင်းရှိသည်ဟူသော ဧဝံဂေလိတရား၏ ရိုးရှင်းသောအမှန်တရားကို ရှုပ်ထွေးစေပြီး ပုံပျက်ပန်းပျက်ဖြစ်စေသည်။

God forbid. Literally, “May it not be!” Away with such an idea! Yet such was the logical, though absurd, conclusion to which the position of the Judaizers led. The idea is preposterous and altogether out of harmony with a true concept of what Christ has done to save man from the plight into which his sins have brought him. To attempt to substitute works for faith is to confuse and distort the simple truth of the gospel that salvation is by faith alone.

 

၁၈။ အကယ်၍ ငါသည် ယုဒခရစ်ယာန်တစ်ဦးအနေဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းအတွက် တရားဥပဒေ၏ အလုံးစုံမအောင်မြင်ကြောင်းကို အသိအမှတ်ပြုပြီး ခရစ်တော်ထံသို့ ဖြောင့်မတ်ခြင်းအတွက် လှည့်ပြီးနောက်၊ ဖြောင့်မတ်ခြင်းရှာဖွေရန် ယုဒတရားစနစ်သို့ ပြန်လှည့်လျှင်၊

18. If I build. That is, if after I, as a Jewish Christian, have recognized the utter inefficacy of the law as a means of salvation and have turned to Christ for justification, I return to the Jewish legal system in an attempt to find justification.

 

ငါဖျက်ဆီးခဲ့သောအရာများ။ ဆိုလိုသည်မှာ ကယ်တင်ခြင်းအတွက် နည်းလမ်းအဖြစ် ယုဒဘာသာ၏ ထုံးတမ်းစဉ်လာများဖြစ်သည်။ ယုဒလူတစ်ဦးအတွက် ခရစ်တော်ကိုလက်ခံခြင်းသည် ယုဒဘာသာသည် လူတစ်ဦးကို ကယ်တင်နိုင်စွမ်းမရှိကြောင်း သွယ်ဝိုက်သောဝန်ခံချက်ဖြစ်သည်။ ရှင်ပေါလုသည် ပထမလူပုဂ္ဂိုလ်ဖြင့်ရေးသော်လည်း၊ ခရစ်ယာန်ဘာသာသို့ ပြောင်းလဲလာသော ယုဒလူများအားလုံးအတွက် မှန်ကန်မည်ဖြစ်သည်ဟု သူတွေးထားကြောင်း ထင်ရှားသည်။

Things which I destroyed. That is, the ritual observances of Judaism as a means to salvation. For a Jew to accept Christ was a tacit admission that in and of itself Judaism could not save a man. Even though Paul writes in the first person, it is evident that he is thinking of what would be true of all Jewish converts to Christianity.

 

ဖောက်ပြန်သူ။ ယုဒခရစ်ယာန်တစ်ဦးသည် ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ယုဒဘာသာ၏ထုံးတမ်းများသို့ ပြန်သွားခြင်းသည် ခရစ်တော်၏ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ကယ်တင်နိုင်စွမ်းမရှိသည်ကို ဝန်ခံခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ပြင်၊ ၎င်းသည် ယုဒဘာသာမှ စွန့်ခွာသွားခြင်းသည် မတော်မတရားပြုလုပ်ခဲ့သည်ဟု ဝန်ခံခြင်းဖြစ်ပြီး၊ ထိုသို့ပြုလုပ်ခြင်းဖြင့် ထုံးတမ်းဥပဒေကို “ဖောက်ပြန်သူ” ဖြစ်စေသည်။ ဤသည်မှာ ရှင်ပေတရုပြုခဲ့သောအရာ (အခန်းကြီး ၁၁–၁၄) ဖြစ်ပြီး၊ ယုဒဝါဒီများအားလုံးလည်း ပြုလုပ်နေကြသည်။

A transgressor. For a converted Jew to return to the practices of Judaism as a means of salvation would be to admit the inadequacy of Christ to save a man by faith alone. Furthermore, it would be an admission that he had done wrong to turn away from Judaism in the first place, and, by doing so, had made himself “a transgressor” of the ritual law. This was the very thing Peter had done (vs. 11–14), and which all Judaizers were doing.

 

၁၉။ အကြောင်းမူကား၊ ငါသည်။ ဂရိဘာသာတွင် “ငါ” ဟူသောနာမ်စားသည် အလေးပေးထားသည်။ အခန်းကြီး ၁၈ တွင် ရှင်ပေါလုသည် ယုဒဝါဒီတစ်ဦးကဲ့သို့ ပြောဆိုခဲ့သော်လည်း၊ ယခုတွင် သူ၏ကိုယ်ပိုင်အတွေ့အကြုံကို ရည်ညွှန်းသည် (အခန်းကြီး ၁၉–၂၁)။

19. For I. In the Greek the pronoun “I” is emphatic. Whereas in v. 18 Paul speaks as if he were one of the Judaizers, he now refers to personal experience (vs. 19–21).

 

တရားဥပဒေအားဖြင့်။ တရားဥပဒေစနစ်၏လိုအပ်ချက်များကို လိုက်နာခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းရှာဖွေရာတွင် ရှင်ပေါလုသည် ၎င်းစနစ်၏မအောင်မြင်မှုကို သူ၏ကိုယ်ပိုင်အတွေ့အကြုံဖြင့် သက်သေပြခဲ့သည်။ ထို့ပြင်၊ ယခုသူသည် တရားဥပဒေသည် အပြစ်သားကို ခရစ်တော်ထံသို့ ညွှန်ပြသည်ကို တွေ့မြင်ခဲ့သည်။

Through the law. By personal experience in seeking salvation through compliance with the requirements of the legal system Paul had proved to his own satisfaction the inefficacy of that system. Furthermore, he now saw that the law pointed the sinner to Christ.

 

တရားဥပဒေအတွက် သေပြီ။ ဆိုလိုသည်မှာ ၎င်းနှင့်မည်သည့်ဆက်နွယ်မှုမျှမရှိတော့ခြင်းဖြစ်သည်။ ယခင်က ရှင်ပေါလုသည် တရားဥပဒေ၏လိုအပ်ချက်များကို ဂရုတစိုက်လိုက်နာခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းရရှိရန် မျှော်လင့်ခဲ့သည်။ ၎င်းသည် သူ၏ဘဝ၏ရည်မှန်းချက်ဖြစ်ခဲ့သည်။ ယခုတွင် တရားဥပဒေ၏စစ်မှန်သောရည်ရွယ်ချက်ကို သူသိရှိလာသောအခါ၊ ၎င်းမှမည်သည့်အကူအညီမျှ မမျှော်လင့်နိုင်ကြောင်း သဘောပေါက်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် ကယ်တင်ခြင်းအတွက် နည်းလမ်းအဖြစ် တရားဥပဒေစနစ်ကို လုံးဝစွန့်လွှတ်ခဲ့သည်။

Dead to the law. That is, have nothing more to do with it. Formerly Paul had expected to be justified by careful compliance with all the law’s requirements. This had been the objective of his life. Now that the law’s true purpose had become clear to him he realized that he could expect no help from that source. Accordingly, he had abandoned the legal system altogether as a means of salvation.

 

ဘုရားသခင်အတွက် အသက်ရှင်ရန်။ သူ၏ဘဝသည် ယခင်က တရားဥပဒေဆီသို့ ဦးတည်ခဲ့သကဲ့သို့ ယခုတွင် ဘုရားသခင်ဆီသို့ ဦးတည်နေသည်။ သူ၏ဘဝရည်ရွယ်ချက်သည် ယခုအခါ ဘုရားသခင်က ကျေးဇူးပြု၍ ပေးအပ်ထားသော ကယ်တင်ခြင်း၏နည်းလမ်းများကို သိမ်းပိုက်ရန်ဖြစ်သည် (ဖိလိပ္ပိ ၃:၁၃ ကိုကြည့်ပါ)။

Live unto God. His life was now oriented toward God, as it had formerly been toward the law. His purpose in life was now to appropriate the means of salvation God had graciously provided (see Phil. 3:13).

 

၂၀။ ခရစ်တော်နှင့်အတူ လက်ဝါးကပ်တိုင်တွင် အသေခံပြီး။ ဆိုလိုသည်မှာ ရှင်ပေါလုသည် ခရစ်တော်၏ လက်ဝါးကပ်တိုင်သေခြင်းဖြင့် ပေးအပ်ထားသော အပြစ်ဖြေခြင်းကို လက်ခံခဲ့သည် (ရောမ ၆:၃–၁၁၊ ဖိလိပ္ပိ ၃:၈–၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။ သူသည် အပြစ်၊ လောကီအရာများနှင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းရရှိရန် လူဖန်တီးထားသောနည်းလမ်းများအတွက် သေပြီဟု သူကိုယ်သူ ယူဆသည်။ ဤနည်းလမ်းများသည် သူ့အတွက် ဆွဲဆောင်မှုမရှိတော့ဘဲ၊ သူ၏စိတ်နှလုံးတွင် ၎င်းတို့အတွက် တုံ့ပြန်မှုမရှိတော့ပေ။

20. Crucified with Christ. That is, Paul had accepted the atonement provided by Christ’s death upon the cross (see Rom. 6:3–11; Phil. 3:8–10). He considered himself as dead to sin, to the world, and to man-devised methods of attaining to righteousness, as if he had actually been crucified. These methods no longer appealed to him, and in his heart there was no response to them.

 

သို့သော် ငါအသက်ရှင်နေသည်။ ဂရိဘာသာဖြင့် “သို့သော် ငါအသက်ရှင်နေသည်၊ သို့သော် ငါမဟုတ်” ဟူသောစကားသည် “ယခုအသက်ရှင်နေသူမှာ ငါမဟုတ်တော့” ဟုလည်း ဘာသာပြန်နိုင်သည်။ နှစ်မျိုးလုံးသည် စကားစပ်နှင့်သင့်လျော်ပြီး၊ မည်သည့်နည်းဖြင့်ပင် ဖြစ်စေ၊ ဖော်ပြချက်တစ်ခုလုံး၏ အဓိပ္ပာယ်မပြောင်းလဲပါ။

Nevertheless I live. The Greek translated “nevertheless I live; yet not I,” may also be rendered, “it is no longer I who live.” Both are appropriate to the context, and either way the sense of the statement as a whole is unchanged.

 

အချို့အရာများအတွက် သေနေသော်လည်း၊ ရှင်ပေါလုသည် အခြားအရာများအတွက် အလွန်အသက်ရှင်နေသည်။ သူသည် ဘာသာပြောင်းပြီးနောက်တွင်လည်း ယခင်ကကဲ့သို့ တက်ကြွစွာရှိနေသည်၊ အကြောင်းမူကား ခရစ်ယာန်တစ်ဦး၏ဘဝသည် မလှုပ်ရှားသောဘဝမဟုတ်ပေ။ ယေရှုသည် ဤဘဝသစ်ကို ပိုမိုပြည့်စုံသောဘဝဟု မိန့်တော်မူခဲ့သည် (ယောဟန် ၁၀:၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။ ယေရှုသည် ဘဝ၏ရင်းမြစ်ဖြစ်သောကြောင့်၊ သူ့မပါဘဲ ဘဝ၏စစ်မှန်သောတန်ဖိုးကို ခံစားနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။

While dead to some things, Paul was very much alive to others. He was as active after conversion as he was before, for the life of a Christian is not one of inactivity. Jesus spoke of this new life as a more abundant life (see John 10:10). Since Jesus is the source of life, there can be no true appreciation of life apart from Him.

ခရစ်တော်သည် ငါ့အတွင်း၌ အသက်ရှင်တော်မူသည်။ ဤသည်မှာ အောင်မြင်သောခရစ်ယာန်ဘဝ၏ လျှို့ဝှက်ချက်ဖြစ်သည်—ခရစ်တော်သည် အတွင်း၌ တည်ရှိပြီး ကမ္ဘာမြေပေါ်တွင် သူအသက်ရှင်ခဲ့သော ပြည့်စုံသောဘဝကို ကျွန်ုပ်တို့အတွင်း၌ ထပ်မံအသက်ရှင်စေသည်။ ခရစ်တော်၏မေတ္တာသည် သူ့ကို ထိန်းချုပ်သည် (၂ ကောရိန္သု ၅:၁၄)၊ ခရစ်တော်၏ဖြောင့်မတ်ခြင်းသည် သူ၏ဘဝတွင် အဖြစ်မှန်ဖြစ်လာသည် (ရောမ ၈:၃, ၄)။

Christ liveth in me. This is the secret of a successful Christian life—Christ abiding within and living out in us the same perfect life that He lived here on earth. The love of Christ constrains him (2 Cor. 5:14), and the righteousness of Christ becomes a reality in his life (Rom. 8:3, 4).

 

ဇာတိအားဖြင့်။ ဆိုလိုသည်မှာ ဤလက်ရှိဘဝတွင်ဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်သည် လောကတွင်ရှိနေသော်လည်း ၎င်း၏အစိတ်အပိုင်းမဟုတ်ပေ (ယောဟန် ၁၇:၁၁, ၁၄)။

In the flesh. That is, this present life. The Christian is still in the world, though not of it (John 17:11, 14).

 

ဘုရားသခင်၏သားတော်၏ယုံကြည်ခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ ဘုရားသခင်၏သားတော်ကို ယုံကြည်ခြင်းဖြစ်သည်။ အရေးကြီးသော စာသားသက်သေအထောက်အထားများကို (စာမျက်နှာ ၁၀ ကိုကြည့်ပါ) “ဘုရားသခင်နှင့် ခရစ်တော်ကို ယုံကြည်ခြင်း” ဟု ဖတ်ရန်အတွက် ကိုးကားနိုင်သည်။

Faith of the Son of God. That is, faith in the Son of God. Important textual evidence may be cited (cf. p. 10) for reading “faith in God and Christ.”

 

 

၂၀ (ဖိလိပ္ပိ ၁:၂၁၊ ကောလောသဲ ၃:၃၊ ဗျာဒိတ် ၃:၁ တွင် အယ်လံဂျီ ဝှိုက်ကိုကြည့်ပါ)။ ကမ္ဘာပေါ်တွင် အကြီးမြတ်ဆုံးအမှု။—လူသားများတွင် ကောင်းမွန်သောအရာအားလုံးသည် သန္နိဋ္ဌာန်ဝိညာဉ်တော်၏လုပ်ဆောင်မှု၏အကျိုးဖြစ်သည်။ ဝိညာဉ်တော်သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ဘဝများတွင် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ထင်ရှားစေရန် သင်ကြားပေးသည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ကမ္ဘာတွင် ပြုလုပ်နိုင်သော အကြီးမြတ်ဆုံးအမှုမှာ ခရစ်တော်၏စရိုက်ကို အသက်ရှင်ထင်ရှားစေခြင်းဖြင့် ဘုရားသခင်ကို ဂုဏ်တင်ခြင်းဖြစ်သည်။ မိမိကိုယ်ကို သေစေလိုသူများကိုသာ ဘုရားသခင်သည် ပြည့်စုံစေမည်။ ဤသို့ပြုလုပ်လိုသူများသည် “ငါအသက်ရှင်သည်၊ သို့သော် ငါမဟုတ်၊ ခရစ်တော်သည် ငါ့အတွင်း၌ အသက်ရှင်တော်မူသည်” ဟု ပြောနိုင်သည် (မူရင်းစာမူ ၁၆၊ ၁၉၀၀)။

20 (Phil. 1:21; Col. 3:3; see EGW on Rev. 3:1). The Greatest Work in the World.—Everything good in men and women is the fruit of the working of the Holy Spirit. The Spirit teaches us to reveal righteousness in our lives. The greatest work that can be done in our world is to glorify God by living the character of Christ. God will make perfect only those who will die to self. Those who are willing to do this can say, “I live; yet not I, but Christ liveth in me” (MS 16, 1900).

 

 

၂၁။ ပျက်ပြယ်စေသည်။ သို့မဟုတ် “ဟန့်တားသည်”၊ “အဓိပ္ပာယ်မဲ့စေသည်”၊ “ဖျက်ဆီးသည်”။ လုပ်ဆောင်မှုဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းသို့ ပြန်သွားခြင်းသည် ယေရှုခရစ်အားဖြင့် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးအားဖြင့် ရရှိခဲ့သမျှအားလုံးကို ပျက်ပြယ်စေမည်ဖြစ်သည်။ ရှင်ပေါလုသည် ရှင်ပေတရုနှင့် ယုဒဝါဒီများကဲ့သို့ ဖြောင့်မတ်ခြင်းအတွက် တရားဥပဒေ၏လုပ်ဆောင်မှုများသို့ ပြန်သွားရန် တောင်းဆိုသူများ၏တောင်းဆိုမှုကို တစ်ခဏမျှပင် လက်ခံရန် ငြင်းဆိုသည်။ ၎င်းသည် ရှင်ပေတရု၏သဘောထားအတွက် ဆုံးမစကားအဖြစ် ယူဆရမည် (အခန်းကြီး ၁၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ထို့ကြောင့် ရှင်ပေါလု၏ ထင်ရှားသောနိဂုံးချုပ်ချက်မှာ ရှင်ပေတရုကဲ့သို့ ဂျူးခရစ်ယာန်များနှင့် ခွဲထွက်သွားသူများအားလုံးသည် ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးကို ပျက်ပြယ်စေနေကြသည်ဖြစ်သည်။

21. Frustrate. Or, “thwart,” “nullify,” “make void.” To return to the legal system of righteousness by works would nullify all that has been received through the grace of God, by faith in Jesus Christ. Paul refuses even for one moment to concede to the demands of those who, like Peter and the Judaizers, insist on a return to the works of the law as a requirement for justification. This must be considered as a reproof to the attitude taken by Peter (see on v. 15). Thus Paul’s evident conclusion is that all who, like Peter, separate themselves from the Gentile Christians, will be frustrating the grace of God.

 

အကယ်၍ ဖြောင့်မတ်ခြင်းသည် လာသည်ဆိုလျှင်။ အကယ်၍ ကျေးဇူးမလိုအပ်ပါက ဧဝံဂေလိတရားသည် တန်ဖိုးမရှိသလို ဆွဲဆောင်မှုမရှိပေ။ အာဗြဟံသည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ရရှိခဲ့သော ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ဆွေးနွေးရာတွင် ရှင်ပေါလုသည် လုပ်ဆောင်သူတစ်ဦး၏ဆုလာဘ်များသည် ကျေးဇူးသို့မဟုတ် လက်ဆောင်မဟုတ်ကြောင်း၊ ၎င်းတို့သည် သူ၏ကိုယ်ပိုင်အားထုတ်မှု၏ရလဒ်အဖြစ် သူ့အတွက်ပိုင်ဆိုင်သည်ဟု ငြင်းခုံသည် (ရောမ ၄:၄, ၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ယခုအကယ်၍ တရားဥပဒေ၏လုပ်ဆောင်မှုများဖြင့် ဧဝံဂေလိတရားမှရရှိသော အကျိုးကျေးဇူးများအားလုံးကို ရရှိနိုင်မည်ဆိုလျှင်၊ ယေရှုခရစ်အားဖြင့် လူသားများ၏ရွေးနှုတ်ခြင်းအတွက် အစီအစဉ်သည် မလိုအပ်ဖြစ်သွားလိမ့်မည်။ ဤနိဂုံးချုပ်ချက်၏ ယုတ္တိဗေဒသည် ရှင်ပေတရုနှင့် သူ၏ပုံသက်သေကို လိုက်နာသူများအားလုံးအတွက် ထင်ရှားဖြစ်ရမည်။

If righteousness come. If grace is not needed the gospel has no value or appeal. In discussing the righteousness which Abraham received through faith, Paul argues that the rewards of one who works are not a favor or a gift; they belong to him, as the result of his own efforts (see Rom. 4:4, 5). Now if, by the works of the law, one may obtain all the benefits that come through the gospel, the plan for man’s redemption through Jesus Christ has been made unnecessary. The logic of this conclusion must have been apparent to Peter and to all who were following his example.

 

ellen g. white comments

11–14 AA 198

20 AA 251; CT 36; DA 390, 510; MB 15, 94; MH 62, 457; MM 203; MYP 84; SC 63, 72; TM 389, 400; 2T 145,  321,  443, 566; 4T 349; 8T 317

 

 

အခန်းကြီး - ၃

chapter 3

 

၁။ သူသည် သူတို့အား ယုံကြည်ခြင်းကို စွန့်လွှတ်ပြီး ပညတ္တိကို မှီခိုအားထားရန် ဘာက တွန်းအားပေးခဲ့သနည်းဟု မေးသည်။ ၆။ ယုံကြည်သူများသည် ဖြောင့်မတ်ခြင်းခံရပြီး၊ ၉။ အာဗြဟံနှင့်အတူ ကောင်းကြီးမင်္ဂလာရရှိကြသည်။ ၁၀။ ဤအရာကို သူသည် အကြောင်းပြချက်များစွာဖြင့် ပြသသည်။

 

1 He asketh what moved them to leave the faith, and hang upon the law? 6 They that believe are justified, 9 and blessed with Abraham. 10 And this he sheweth by many reasons.

 

၁။ မိုက်မဲသော ဂလာတိလူမျိုး။ ဂလာတိလူမျိုးတို့သည် သူတို့၏ နားလည်မှုမရှိခြင်းကို မမှန်ကန်သော ဆရာများ၏ လွှမ်းမိုးမှုကို လိုက်လျောခြင်းဖြင့် ပြသခဲ့ကြသည်။ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းကို စွန့်လွှတ်ရန် သူတို့၏ ဆုံးဖြတ်ချက်အတွက် တရားမဝင်သော အကြောင်းပြချက်မရှိခဲ့ပါ။

1. Foolish Galatians. The Galatians had shown their lack of understanding by yielding to the influence of the false teachers. There was no valid reason for their decision to renounce salvation by faith.

 

သင်တို့ကို ဆွဲဆောင်ဖဝါးခဲ့သည်။ သူတို့သည် ပြင်းထန်စွာ လမ်းလွဲခံခဲ့ရသည်။ ပေါလုသည် သူတို့၏ မတော်မတရားမှုကို မြင်ပြီး ထင်ရှားသော အမှားထဲသို့ ကျရောက်ခဲ့သည့်အရာမှ ပြန်လည်လှည့်လာရန် မျှော်လင့်ချက်ဖြင့် ယခု သူတို့အား စာရေးပေးပို့သည်။ သူတို့သည် အကြောင်းပြချက်များမှလွဲ၍ အခြားသော လွှမ်းမိုးမှုတစ်ခုခုကို ခံခဲ့ရပေမည်၊ အကြောင်းမူ အကြောင်းပြချက်သည် ထိုကဲ့သို့သော လမ်းကြောင်းကို ရှုတ်ချမည်ဖြစ်သည်။ သူတို့၏ ရွေးချယ်မှုသည် အချက်အလက်များအပေါ် အခြေခံထားသော တည်ကြည်သော ဆုံးဖြတ်ချက်၏ ရလဒ်ဖြစ်လိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။

Bewitched you. They had been grossly misled. Paul now writes them in the hope that they will see their inconsistency and turn from the evident error into which they have fallen. They must have been subjected to some influence besides reason, for reason would condemn such a course. Their choice cannot have been the result of sober judgment based on facts.

 

သင်တို့သည် အမှန်တရားကို နာခံမှုမပြုသင့်ဟူသော။ ဤစကားစုကို ချန်လှပ်ရန် စာသားဆိုင်ရာ သက်သေများက ထောက်ခံသည် (စာမျက်နှာ ၁၀ ကို ကြည့်ပါ)။

That ye should not obey the truth. Textual evidence favors (cf. p. 10) the omission of this clause.

 

ထင်ရှားစွာ ဖော်ပြထားသည်။ ဂရိဘာသာဖြင့် “ပရိုဂရာဖို”၊ “လူသိရှင်ကြား ဖော်ပြသည်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ထိုစကားလုံးသည် ပေါလု၏ ခေတ်ကာလတွင် လူသိရှင်ကြား အသိပေးချက်များ သို့မဟုတ် ကြေငြာချက်များအတွက် အများအားဖြင့် အသုံးပြုခဲ့သည်။ ဂလာတိလူမျိုးတို့သည် ဧဝံဂေလိတရား၏ အမှန်တရားများကို မသိဟန်ဆောင်နိုင်စွမ်းမရှိပါ၊ အကြောင်းမူ ပေါလုသည် ထိုအရာများကို အလွန်ထင်ရှားစွာ ရှင်းပြခဲ့ပြီး၊ သူတို့သည် ယေရှုကို သူတို့၏ မျက်စိဖြင့် မြင်ခဲ့သကဲ့သို့ ဖြစ်ခဲ့သည်။

Evidently set forth. Gr. prographō, “to portray openly.” The word was commonly used in Paul’s day of public notices or proclamations. The Galatians could not profess ignorance of the truths of the gospel, for Paul had made these so plain that it was as though they had seen Jesus with their own eyes.

 

လက်ဝါးကပ်တိုင်တွင် အသေခံခြင်း။ ၎င်းတို့အနက် လက်ဝါးကပ်တိုင်တွင် အသေခံခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ ၎င်းတို့အနက် လက်ဝါးကပ်တိုင်တွင် အသေခံခြင်းအဖြစ် ဖော်ပြခံရသည်။ ရှင်ပေါလုသည် ခရစ်တော်၏လက်ဝါးကပ်တိုင်ကို ဂုဏ်ယူပြီး ၎င်းကို သူ၏ဟောပြောချက်၏ဗဟိုအချက်အဖြစ် ပြုလုပ်ခဲ့သည် (၁ ကောရိန္သု ၁:၂၃; ၂:၁, ၂; ၁၅:၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ဂလာတိလူများသည် ခရစ်တော်၏သေခြင်း၏အရေးပါမှုကို နားလည်ခဲ့ကြပြီး၊ ၎င်းသည် ၎င်းတို့အတွက် ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် မျက်မြင်တွေ့ရှိခဲ့သည့်အလား အမှန်တကယ်ဖြစ်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ဖြောင့်မတ်ခြင်းအတွက် လိုအပ်သောဤယဇ်ပူဇော်ခြင်းကို လက်ခံခဲ့ကြသည်။ ယခု ၎င်းတို့သည် မကြာသေးမီက လက်ခံခဲ့သော မမှန်ကန်သောအယူဝါဒများသို့ လှည့်သွားနိုင်သည်မှာ မည်သို့ဖြစ်နိုင်သနည်း၊ ရှင်ပေါလုသင်ကြားပေးခဲ့သမျှသည် စိတ်ကူးယဉ်သက်သက်ဖြစ်သည်ဟူသောအလား?

Crucified. Not crucified among them, but represented among them as crucified. Paul gloried in the cross of Christ and made it the center of his preaching (see 1 Cor. 1:23; 2:1, 2; 15:3). The Galatians had understood the significance of Christ’s death. It had been made as real to them as though they had witnessed it with their own eyes. They had accepted this sacrifice as being necessary for their justification. How could they now turn to the false doctrines they had recently accepted, as though all Paul had taught them was sheer fantasy?

 

၂။ ဤတစ်ခုသာလျှင်။ တစ်ချက်သာလျှင် ကိစ္စကို ဖြေရှင်းရန် လုံလောက်သည်။ အောက်ဖော်ပြပါ ဆွေးနွေးချက်တွင် (အခန်းကြီး ၆–၂၉)၊ ရှင်ပေါလုသည် အခန်းကြီး ၁–၅ တွင် တင်ပြထားသော မေးခွန်းကို စူးစမ်းဖော်ထုတ်ပြီး ဖြည့်စွမ်းသည်။ အကယ်၍ ဂလာတိလူများသည် ယခုသူမေးသော တစ်ခုတည်းသောမေးခွန်းကို အောက်ဖော်ပြပါဆွေးနွေးချက်အလင်္ကာဖြင့် ဖြေဆိုပါက၊ ၎င်းတို့၏အမှားကို သိရှိရန် လုံလောက်သည်။

2. This only. One point would be enough to settle the matter. In the argument that follows (vs. 6–29), Paul explores and develops the question propounded in vs. 1–5. If the Galatians will answer the one question he now asks, in the light of the following discussion, it will be sufficient to convince them of their mistake.

 

သင်တို့သည် ဝိညာဉ်တော်ကို ရရှိခဲ့သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ယေရှုသည် ခမည်းတော်ထံသို့ ပြန်မသွားမီ ကတိပေးထားသည့် သန္နိဋ္ဌာန်ဝိညာဉ်တော်ဖြစ်သည် (ယောဟန် ၁၄:၁၆, ၁၇)။ ဝိညာဉ်တော်သည် အပြစ်ကို ဆုံးမရန်၊ လူများကို ခရစ်တော်ထံသို့ ညွှန်ပြရန်နှင့် သမ္မာတရားထဲသို့ လမ်းညွှန်ရန်ဖြစ်သည် (ယောဟန် ၁၆:၇–၁၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ဂလာတိယုံကြည်သူများသည် ၎င်းတို့၏ဘဝတွင် ဝိညာဉ်တော်၏လမ်းညွှန်မှုကို ခံစားခဲ့ရပြီး၊ ဝိညာဉ်တော်၏လက်ဆောင်များ၏ ထင်ရှားမှုကို မျက်မြင်တွေ့ခဲ့ရသည် (၁ ကောရိန္သု ၁၂၊ ဧဖက် ၄:၁၀–၁၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤအရာအားလုံးသည် ရှင်ပေါလုသင်ကြားပေးသော ခရစ်တော်၏ဧဝံဂေလိတရားကို လက်ခံပြီးနောက် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်။ ဤဝိညာဉ်ရေးရာကောင်းချီးများ၏ရင်းမြစ်နှင့်ပတ်သက်၍ မသေချာမှုမရှိနိုင်ပေ။

Received ye the Spirit. That is, the Holy Spirit, as promised by Jesus ere His return to the Father (John 14:16, 17). The Spirit was to reprove of sin, to direct men to Christ, and to guide them into truth (see John 16:7–13). The Galatian believers had experienced the guidance of the Spirit in their lives and had witnessed the manifestation of the gifts of the Spirit (see 1 Cor. 12; Eph. 4:10–13). All this had come since their acceptance of the gospel of Christ as taught them by Paul. There could be no uncertainty as to the source of these spiritual blessings.

 

တရားဥပဒေ၏လုပ်ဆောင်မှုများ။ ရောမ ၃:၂၀၊ ဂလာတိ ၂:၁၆ ကိုကြည့်ပါ။

Works of the law. See on Rom. 3:20; Gal. 2:16.

 

ယုံကြည်ခြင်း၏ကြားနာမှု။ ဆိုလိုသည်မှာ ဧဝံဂေလိတရားကိုကြားနာခြင်းမှရရှိသော ယုံကြည်ခြင်း (ရောမ ၁၀:၁၇)၊ သို့မဟုတ် ယုံကြည်ခြင်းနှင့်အတူပါလာသော ကြားနာမှုဖြစ်သည်။ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ဂလာတိလူများသည် ယေရှုပေးအပ်သော ကယ်တင်ခြင်းကို လက်ခံခဲ့ပြီး၊ ၎င်းနောက်လိုက်သော ဝိညာဉ်တော်၏ကောင်းချီးများကို ခံစားခဲ့ရသည်။ ကောနဲလမ်ကဲ့သို့ (တမန်တော် ၁၀:၄၄)၊ ၎င်းတို့သည် ကြားနာခဲ့သည်ကို ယုံကြည်ခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့၏ယုံကြည်ခြင်းကို လက်ခံကြောင်း သက်သေအဖြစ် “ဝိညာဉ်တော်၏အာမခံ” ကို ရရှိခဲ့သည် (၂ ကောရိန္သု ၁:၂၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်းတို့သည် ရှင်ပေါလု၏ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းဆိုင်ရာ သင်ကြားချက်ကို လက်ခံခဲ့ပြီး ၎င်းကို ၎င်းတို့၏ဘဝတွင် ခံစားခဲ့ရသည်။

Hearing of faith. That is, faith that results from hearing the gospel (Rom. 10:17), or hearing that is accompanied by faith. Through faith the Galatians had accepted salvation as provided by Jesus and had experienced the blessings of the Spirit that followed. Like Cornelius (Acts 10:44), they had believed what they heard and had received the “earnest of the Spirit” as evidence that God accepted their faith (see on 2 Cor. 1:22). They had accepted Paul’s instruction concerning justification by faith and had experienced it in their lives.

 

၃။ သင်တို့သည် ဤမျှမိုက်မဲကြသလော။ အခန်းကြီး ၁ ကိုကြည့်ပါ။

3. Are ye so foolish? See on v. 1.

 

ဝိညာဉ်တော်တွင် စတင်ခဲ့သည်။ အခန်းကြီး ၂ ကိုကြည့်ပါ။ ခရစ်ယာန်ဘဝသည် ဝိညာဉ်ရေးရာအတွေ့အကြုံဖြစ်ပြီး၊ ဝိညာဉ်တော်သည် နှလုံးသားကို အပြစ်အတွက် ဆုံးမပြီး၊ ဖြောင့်မတ်ခြင်းလမ်းကြောင်းသို့ ဘဝကို လမ်းညွှန်ပေးသည် (ယောဟန် ၁၆:၈)။ ဂလာတိလူများသည် ဘုရားသခင်ထံမှ ကြွယ်ဝသောကောင်းချီးများနှင့် ၎င်း၏တည်ရှိမှု၏သက်သေများစွာကို ရရှိခဲ့ပြီဖြစ်သော်လည်း၊ ၎င်းသည် အစပြုရုံသာဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို စွန့်လွှတ်ပြီး လူသားဖန်တီးထားသောလမ်းကို လိုက်လံသွားရန် ထူးဆန်းလှသည်။ အကယ်၍ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏လမ်းကို စွန့်လွှတ်ပါက မည်မျှကြွယ်ဝသောကောင်းချီးများကို ဆုံးရှုံးရမည်နည်း!

Begun in the Spirit. See on v. 2. The Christian life is a spiritual experience, which begins with the Spirit convicting the heart of sin, and continues by His guiding the life into channels of righteousness (John 16:8). The Galatians had already received rich blessings from God and many evidences of His presence in their midst, but this was only a beginning. It was strange indeed that they should turn their backs on God just when He had begun to work out His plan for them. What rich blessings they would forfeit if they abandoned God’s way and set out on a path of human devising!

 

ဇာတိအားဖြင့်။ ဆိုလိုသည်မှာ ယုဒဘာသာ၏ရုပ်ဝါဒီအယူအဆများနှင့် တရားဝါဒီအလေ့အကျင့်များဖြင့်ဖြစ်သည်။

By the flesh. That is, by the materialistic concepts and legalistic practices of Judaism.

 

၄။ ခံစားခဲ့ရသည်။ သို့မဟုတ် “သည်းခံခဲ့ရသည်”။ အခြားခရစ်ယာန်များကဲ့သို့ ဂလာတိလူများသည် ခရစ်ယာန်ဘာသာကို စွဲကိုင်မှုကြောင့် များစွာခံစားခဲ့ရသည်မှာ မလွဲမသွေ၊ သို့သော် တမန်တော်များကျမ်းတွင် ၎င်းနှင့်ပတ်သက်သော မှတ်တမ်းမရှိပေ။ သက်သာလောနိလူများသည် ညှဉ်းဆဲမှုကို ခံစားခဲ့ရသည် (၁ သက်သာလောနိ ၂:၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ဂလာတိ ၄:၂၉ တွင် ရှင်ပေါလုသည် ဧဝံဂေလိတရားအတွက် ခရစ်ယာန်များခံစားနေရသော ဆင်းရဲဒုက္ခများကို သွယ်ဝိုက်ရည်ညွှန်းသည်။

4. Suffered. Or, “endured.” Like other Christians, the Galatians had undoubtedly suffered much because of their attachment to Christianity, although there is no record of it in the book of Acts. The Thessalonians experienced persecution (see 1 Thess. 2:14). In Gal. 4:29 Paul refers indirectly to the suffering that Christians were then enduring for the sake of the gospel.

 

အချည်းနှီးဖြစ်သည်။ အကယ်၍ ၎င်းတို့၏ယခင်ဝိညာဉ်တော်လမ်းညွှန်သောဘဝသည် အမှားဖြစ်ခဲ့ပါက၊ ၎င်းကြောင့်ခံစားခဲ့ရသော ဆင်းရဲဒုက္ခအားလုံးသည် အချည်းနှီးဖြစ်သွားလိမ့်မည်။ ၎င်းတို့သည် ယေရှုပေးအပ်သော အပြစ်ဖြေခြင်းကို ယုံကြည်မှုကြောင့် ညှဉ်းဆဲမှုကို ခံစားခဲ့ရသည်။ ရှင်ပေါလုသည် ဤဆင်းရဲဒုက္ခသည် အချည်းနှီးမဖြစ်ခဲ့ရန် ရိုးသားစွာ မျှော်လင့်ခဲ့ပြီး၊ ဂလာတိလူများသည် ၎င်းတို့၏အမှားကို သိရှိပြီး ၎င်းတို့၏ယခင်သစ္စာစောင့်သိမှုသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိလိမ့်မည်ဟု မျှော်လင့်သည်။

In vain. If their former, Spirit-guided life had been a mistake, then all the suffering they had encountered as a result of it had been in vain. It was because of their belief in the atonement provided by Jesus that they had suffered persecution. Paul sincerely hoped this suffering had not been in vain, and that, even yet, the Galatians would recognize their mistake and return to their former loyalty.

 

၅။ သင်တို့အား ဝန်ဆောင်မှုပေးသည်။ အချို့ဝေဖန်သူများအရ၊ ဤတွင် ဂလာတိလူများအား ဝန်ဆောင်မှုပေးသူမှာ ရှင်ပေါလုဖြစ်သည်။ သူ၏ဝန်ဆောင်မှုသည် ၎င်းတို့အနက် ကယ်တင်ခြင်းယုံကြည်ခြင်းနှင့် သူ၏ဘဝတွင် ဝိညာဉ်တော်၏တန်ခိုးလုပ်ဆောင်မှုကို သက်သေပြခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၅)၊ ထို့အတူ ၎င်းတို့၏ သူ၏ဧဝံဂေလိတရားကို လက်ခံခြင်းသည် ယုံကြည်ခြင်းနှင့် ၎င်းတို့၏ဘဝတွင် ဝိညာဉ်တော်လုပ်ဆောင်မှု၏ သက်သေဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၂)။ အကယ်၍ ၎င်းတို့သည် အခန်းကြီး ၅ ၏မေးခွန်းကို ရိုးသားစွာ ရင်ဆိုင်ပါက၊ ဂလာတိလူများသည် အခန်းကြီး ၂–၄ ၏မေးခွန်းများကို ဖြေဆိုရာတွင် အခက်အခဲမရှိပေ။ အခြားဝေဖန်သူများက “သူ” ဟူသောစကားလုံးသည် ဘုရားသခင်ကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ ဝိညာဉ်တော်ကို ပေးအပ်သူနှင့် ၎င်းတို့အနက် အံ့ဖွယ်အမှုများကို လုပ်ဆောင်သူမှာ ဘုရားသခင်ဖြစ်သည်ဟု ရှင်းပြသည်။ သို့သော် အခန်းကြီး ၅ ၏ ဒုတိယပိုင်းကို အခန်းကြီး ၂ နှင့် နှိုင်းယှဉ်သောအခါ၊ စာရေးသူ၏စိတ်ထဲတွင် လူသားတစ်ဦးရှိနေသည်ဟု ညွှန်ပြသည်။ ရှင်ပေါလုသည် ဘုရားသခင်က ဤထူးခြားသောအခွင့်အရေးများကို ပေးအပ်ရာတွင် ကိုယ်စားလှယ် သို့မဟုတ် ကိရိယာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ရှင်ပေါလု၏အချက်မှာ သူ၏ဝန်ဆောင်မှုနှင့် ၎င်းတို့၏တုံ့ပြန်မှုသည် တရားဥပဒေစနစ်၏ပြဋ္ဌာန်းချက်များကို မှီခိုခြင်းမရှိဘဲ ယုံကြည်ခြင်းအပေါ်အခြေခံထားသည်။

5. Ministereth to you. According to some commentators, the person here spoken of as ministering to the Galatians was Paul. His ministry among them had testified to saving faith and to the power of the Spirit at work in his own life (v. 5), and similarly their acceptance of his gospel was evidence of faith and of the Spirit operating in their lives (v. 2). If they faced the question of v. 5 sincerely, the Galatians would have no difficulty answering the questions of vs. 2–4. Other commentators explain that the word “he” refers to God, and that it is He who supplies the Spirit and works miracles among them. However, the last half of v. 5, when compared with v. 2, implies that a human being is in the writer’s mind. Paul was clearly the agent, or instrument, through whom God bestowed these remarkable endowments. Paul’s point is that his ministry, and their response to it, had been on the basis of faith, with no reliance on the provisions of the legal system.

 

၆။ အာဗြဟံသည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခဲ့သည်။ ကမ္ဘာဦးကျမ်း ၁၅:၆ ၏ ဂရိဘာသာပြန်ကျမ်းမှ ကိုးကားချက်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတွင် အာဗြဟံသည် ပဋိညာဉ်ကတိများကို ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် လက်ခံခဲ့သည်ကို ရည်ညွှန်းသည်။ ရှင်ပေါလု၏ပြိုင်ဘက်များသည် ရှင်ပေါလုသည် မောရှေ၏ရေးသားချက်များကို လေးစားမှုမရှိဟု ထင်ရှားစေခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့အား အလွန်အရေးကြီးသည်ဟု တွဲဖက်ထားသည်။ ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်အကွက်တွင် ၎င်းတို့ကို တွေ့ဆုံရင်း၊ ရှင်ပေါလုသည် သူ၏အယူအဆကို သက်သေပြရန် မောရှေမှ ကျမ်းပိုဒ်ကို ကိုးကားသည်။ တကယ်တော့၊ ၎င်းတို့ဂုဏ်ယူသော အာဗြဟံ၏အတွေ့အကြုံသည် ရှင်ပေါလုယုံကြည်သည့် ခရစ်ယာန်များအားလုံး၏အတွေ့အကြုံဖြစ်သင့်သည်ဟူသော ဥပမာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ရောမ ၄:၁–၃ တွင် ရှင်ပေါလုသည် အာဗြဟံသည် လုပ်ဆောင်မှုများဖြင့်မဟုတ်ဘဲ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းရရှိခဲ့ကြောင်း သက်သေအဖြစ် တူညီသောကျမ်းပိုဒ်ကို ကိုးကားသည်။ အကယ်၍ ၎င်းသည် အာဗြဟံအတွက် မှန်ကန်ပါက၊ ၎င်းသည် သူ၏ဆွေမျိုးများ (ဂလာတိ ၃:၇) နှင့် သူၔဝိညာဉ်ရေးရာသားသမီးများ (အခန်းကြီး ၁၄, ၂၆–၂၉) အတွက် နှစ်ဆမှန်ကန်ရမည်။ အရေးကြီးသောအချက်မှာ ဖြောင့်မတ်ခြင်းရရှိရန် နည်းလမ်းအဖြစ် တရားဥပဒေထက် ယုံကြည်ခြင်း၏ သာလွန်မှုဖြစ်သည်။

6. Abraham believed God. A citation from the LXX of Gen. 15:6, where the reference is to Abraham’s acceptance of the covenant promises by faith. Paul’s opponents had made it appear that Paul had no regard for the writings of Moses, to which they had attached an exaggerated importance. Meeting them now on their own ground, Paul quotes from Moses to prove his position. In fact, the experience of Abraham—in whom they boasted—is an example of what Paul believes should be the experience of all Christians. In Rom. 4:1–3 Paul quotes the same Scripture as evidence that Abraham was justified by faith and not by works. If that was true of Abraham, it must be true of his descendants (Gal. 3:7), and doubly so of his spiritual children (vs. 14, 26–29). The important point is the superiority of faith over the law as a means of attaining righteousness.

 

ရေတွက်ခဲ့သည်။ သို့မဟုတ် “ရေတွက်သည်”၊ “တွက်ချက်သည်”။ အာဗြဟံ၏ယုံကြည်ခြင်းသည် ကောင်းကင်တွင် သူ၏အကောင့်ထဲသို့ ထည့်သွင်းခံရပြီး၊ ထို့ကြောင့် အကောင့်ကို ညှိယူခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်သည် အာဗြဟံကို ဖြောင့်မတ်သူအဖြစ် ယူဆခဲ့သည်။ လုပ်ဆောင်မှုများသည် ကောင်းကင်တွင် ဤအကျိုးရှိသော ခရက်ဒစ်အဆင့်ရရှိရန်နှင့် မည်သည့်ဆက်နွယ်မှုမှ မရှိပေ။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းကို သူ့အား ရိုးရှင်းစွာ ကမ်းလှမ်းခဲ့ပြီး၊ သူသည် ဘုရားသခင်ပြောသည်ကို အတိအကျယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ၎င်းကို လက်ခံခဲ့သည်။ သူ၏ကိုယ်ပိုင်အားထုတ်မှုများသည် ဤကောင်းချီးခံရသောအဆင့်ကို ဘယ်သောအခါမှ ဝယ်ယူနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ ရောမ ၄:၉–၁၃ ကိုကြည့်ပါ။

Accounted. Or, “counted,” “reckoned.” Abraham’s faith was credited to his account in heaven, thus balancing the account. Accordingly, God considered Abraham a righteous man. Works had nothing to do with his attainment of this favorable credit rating in the books of heaven. God simply offered it to him and he accepted it by faith, believing that God meant exactly what He said. His own efforts could never have purchased this blessed status. See on Rom. 4:9–13.

 

ယုံကြည်ခြင်းသည် တရားဥပဒေ၏တောင်းဆိုမှုများကို ဖြည့်ဆည်းပေးခြင်းမရှိပေ၊ အကြောင်းမူကား တရားဥပဒေသည် ပြည့်စုံသောနာခံမှုကို တောင်းဆိုသည်။ ထို့ကြောင့် အကယ်၍ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းရရှိရမည်ဆိုလျှင်၊ ၎င်းသည် တရားဥပဒေ၏လုပ်ဆောင်မှုများမှလွဲ၍ အခြားမူအခြေတစ်ခုပေါ်တွင် ဖြစ်ရမည်။ ဖြောင့်မတ်သူအဖြစ် ရေတွက်ခံရခြင်းသည် ခွင့်လွှတ်ခြင်းခံရပြီး ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးသို့ ဝင်ရောက်ခွင့်ရခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ လူသားသည် ခရစ်တော်၏ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏လက်ဆောင်ကို ထိုက်တန်ရန် မည်သည့်အရာမျှ မလုပ်ဆောင်နိုင်ပေ၊ ၎င်းကို ကုသိုလ်အပေါ်အခြေခံ၍ တောင်းဆိုနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးသည် ဖြောင့်မတ်သောဘုရားသခင်အား နောင်တရသော အပြစ်သားများကို ဖြောင့်မတ်သူအဖြစ် ယူဆခွင့်ပြုသည်။

Faith does not satisfy the demands of the law, for the law requires perfect obedience. Therefore, if one is to be justified by faith, it must be on the basis of some other principle than the works of the law. To be credited as righteous means being forgiven and admitted to the favor of God. Man can do nothing to deserve the gift of Christ’s righteousness; he cannot claim it on the basis of merit. Divine grace makes it possible for a just God to consider repentant sinners righteous.

 

ဖြောင့်မတ်ခြင်း။ ဂရိဘာသာ “ဒိကျိုဆုနီ” (မဿဲ ၅:၆ ကိုကြည့်ပါ)။

Righteousness. Gr. dikaiosunē (see on Matt. 5:6).

 

၇။ ယုံကြည်ခြင်းမှဖြစ်သူများ။ ဆိုလိုသည်မှာ ခရစ်တော်၏ကယ်တင်ခြင်းကုသိုလ်ကို “တရားဥပဒေ၏လုပ်ဆောင်မှုများ” မပါဘဲ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် အားကိုးသူများဖြစ်သည် (ဂလာတိ ၂:၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။

7. They which are of faith. That is, those who rely on faith in the saving merits of Christ, without “the works of the law” (see on ch. 2:16).

 

အာဗြဟံ၏သားသမီးများ။ ဆိုလိုသည်မှာ သူ၏ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာသားသမီးများ—ရုပ်ခန္ဓာဆိုင်ရာသားသမီးများမဟုတ်ပေ (ဆယ်ကျော်ငါးမှ နှစ်ဆယ့်ကိုးအထိ ကြည့်ပါ)။ အာဗြဟံပိုင်ဆိုင်ခဲ့သော မယိမ်းယိုင်သောယုံကြည်ခြင်းရှိသူအားလုံးသည် သူ၏ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာအမွေဆက်ခံသူများအဖြစ် သတ်မှတ်ခံရသည်။ သူတို့သည် အာဗြဟံကဲ့သို့ ဖြောင့်မတ်ခြင်းသို့ရောက်ရှိပြီး သူ့အားကတိပြုထားသော ကောင်းချီးမင်္ဂလာအားလုံးကို ရရှိပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရှိသည်။ ရောမ လေးဆယ့်တစ်၊ ဆယ့်တစ်တွင် ပေါလုက ဘုရားသခင်သည် အာဗြဟံအား အရင်ဆုံးအုပ်သိမ်းခြင်းမပြုမီ—ဂျူးလူမျိုးတိုင်းနှင့် ဂျူးဘာသာသို့ကူးပြောင်းသူတိုင်းအတွက် ပထမဆုံးပြုလုပ်သော “တရားတော်၏အကျင့်” မတိုင်မီ—ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ပေးအပ်ခဲ့သည်ဟု အလေးပေးဖော်ပြသည်။ အကယ်၍ အာဗြဟံသည် တရားတော်၏အကျင့်များမပါဘဲ ဖြောင့်မတ်ခြင်းကိုရှာဖွေနိုင်ခဲ့လျှင်၊ တစ်ပါးအမျိုးသားများလည်း ထိုနည်းတူပင်ရှာဖွေနိုင်သည်။ ဤသည်မှာ ဂျူးဒါးယိဇာများကို ပေါလု၏အဓိကဆန့်ကျင်ငြင်းခုံချက်ဖြစ်ပြီး၊ သူတို့သည် ဖြောင့်မတ်ခြင်းအတွက် မဖြစ်မနေလိုအပ်သောအရာအဖြစ် အုပ်သိမ်းခြင်းကို အခိုင်အမာပြောဆိုနေကြသည်။ ပေါလုက ဂျူးလူမျိုးနှင့် တစ်ပါးအမျိုးသားတို့သည် ဘုရားသခင်ထံမှ မျက်နှာသာရရှိရာတွင် ကွာခြားခြင်းမရှိကြောင်း၊ အားလုံးသည် ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်သာ ကယ်တင်ခြင်းရရှိသည်ဆိုပါက (ရောမ သုံးဆယ့်နှစ်၊ ဆယ့်နှစ်) ဟု ငြင်းခုံသည်။ ဂျူးလူမျိုးသို့မဟုတ် တစ်ပါးအမျိုးသားမည်သူမျှ “အကျင့်များ” ဖြင့် ဘယ်သောအခါမှ ကယ်တင်ခြင်းမရခဲ့ပါ။ လူသားတစ်ဦးတစ်ယောက်ကို ကယ်တင်နိုင်သည့်တစ်ခုတည်းသောနည်းလမ်းမှာ ယေရှုခရစ်တော်ကို ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်သာဖြစ်သည် (တမန်တော်လုပ်ရာ လေးဆယ့်တစ်)။

Children of Abraham. That is, his spiritual—not necessarily physical—descendants (see vs. 26–29). All who have the same unwavering faith that Abraham had are considered his spiritual heirs. They attain to righteousness as he did and are eligible to receive all the blessings promised him. In Rom. 4:10, 11 Paul stresses the fact that God imputed righteousness to Abraham before he was circumcised—the first so-called “work” of the law performed for every Jew and for every convert to Judaism. If Abraham could find justification apart from the works of the law, certainly Gentiles can do the same. This is the heart of Paul’s argument against the Judaizers, who were insisting on circumcision as a necessary prerequisite to justification. Paul argues that there is no difference between the way in which a Jew and a Gentile find favor with God; all are saved, if they find salvation at all, by faith (Rom. 3:22; 10:12). No Jew or Gentile was ever saved by “works.” The only way that any man can be saved is through faith in Jesus Christ (Acts 4:12).

 

၈. ကျမ်းစာ။ ဆိုလိုသည်မှာ ဓမ္မဟောင်း (အိုတီ) ဖြစ်ပြီး၊ ဤနေရာတွင် အထူးသဖြင့် မောရှေ၏ရေးသားချက်များကို ဆိုလိုသည်။

8. Scripture. That is, the OT; here, particularly, the writings of Moses.

 

သိမြင်ခြင်း။ ကိုးကားချက်မှာ ကမ္ဘာဦး ၁၂:၃ မှဖြစ်သည်။ အာဗြဟံအား ပေးထားသောကတိသည် ကယ်တင်ရှင်ကို ဤလောကသို့စေလွှတ်ရန် ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်ကို ဖော်ပြသောထုတ်ပြန်ချက်ဖြစ်ပြီး (ဂလာတိ ၃:၁၆ ကိုကြည့်ပါ) ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် သူ့ထံသို့လာရောက်ရန် ရွေးချယ်သူများအားလုံးကို ကယ်တင်ရန်ဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၁၄)။

Foreseeing. The quotation is from Gen. 12:3. The promise to Abraham was a statement of the divine purpose to send the Saviour into the world (see on Gal. 3:16) and to save all who choose to come to Him in faith (v. 14).

 

ဖြောင့်မတ်စေခြင်း။ ဂရိစကားလုံး “ဒီကိုင်အို” (ရောမ ၃:၂၀ ကိုကြည့်ပါ)။

Justify. Gr. dikaioō (see on Rom. 3:20).

 

တပါးအမျိုးသားများ။ ဂရိစကားလုံး “အဲသနီ”၊ “အမျိုးသားများ”၊ ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် ဂျူးမဟုတ်သူများ၊ ပုဂံလူမျိုးများ၊ တစ်နည်းအားဖြင့် ဂျူးမဟုတ်သောအမျိုးသားများကို ဆိုလိုသည်။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းစာရေးသူများသည် ဂျူးလူမျိုးကို ရည်ညွှန်းရာတွင် “လော့စ်” ဟူသောစကားလုံး၊ ဆိုလိုသည်မှာ “လူမျိုး” ကိုသုံးသည်။ ဘုရားသခင်သည် ဂျူးများအား ဖြောင့်မတ်စေခြင်းကမ်းလှမ်းသည့်အတိုင်း၊ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် တပါးအမျိုးသားများအား ဖြောင့်မတ်စေခြင်းကို ကမ်းလှမ်းသည်မှာ တပါးအမျိုးသားများအတွက် သတင်းကောင်းဖြစ်သည်။

Heathen. Gr. ethnē, “nations”; in NT usage always non-Jewish, pagan, Gentile nations. NT writers use the word laos, literally, “people,” when referring to the Jewish nation. It was good news to the gentiles that God offered them justification on the same basis as that on which He offered it to the Jews, that is, by faith.

 

ဧဝံဂေလိသတင်းကို ကြိုတင်ဟောပြောခြင်း။ ဂရိစကားလုံး “ပရိုအူအက်ဂဲလိဇိုမီ”၊ ဆိုလိုသည်မှာ “သတင်းကောင်းကို ကြိုတင်ကြေညာခြင်း” ဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာဦး ၁၂:၃ ၏ကတိသည် ခရစ်တော်အားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်း၏သတင်းကောင်းကို ကြိုတင်ကြေညာခြင်းဖြစ်သည်။ အာဗြဟံအား ကြေညာခဲ့သော သတင်းကောင်းမှာ ကယ်တင်ခြင်း၏ဆုကျေးဇူး—ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်စေခြင်း—သည် သူ့အားဖြင့် အမျိုးသားအားလုံးထံသို့ ရောက်ရှိလာမည်ဖြစ်သည်။ အာဗြဟံတွင် သူ့ကိုယ်ပိုင်ဖြောင့်မတ်ခြင်းမရှိခဲ့ပါ။ ခရစ်တော်၏ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ဘုရားသခင်က သူ့အား ဂုဏ်ပြုခဲ့ပြီး၊ သူသည် ၎င်းကို ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် လက်ခံခဲ့သည်။ ဖြောင့်မတ်သူဖြစ်လာသူအားလုံးသည် အာဗြဟံကဲ့သို့ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ရရှိသည်။ ဤသည်မှာ ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ခံစားရရှိရန် တစ်ခုတည်းသောနည်းလမ်းဖြစ်ပြီး၊ ယခုလည်း ထာဝရလည်း ဖြစ်လိမ့်မည်။

Preached before the gospel. Gr. proeuaggelizomai, literally, “to announce good tidings beforehand.” The promise of Gen. 12:3 was an advance announcement of the good news of salvation through Christ. The good news announced to Abraham was that the blessing of salvation—of justification by faith—would come to all nations through him. Abraham had no righteousness of his own. Christ’s righteousness was imputed to him by God, and he accepted it by faith. All who become righteous, or justified, do so by faith, as did Abraham. This ever has been, and always will be, the only way men can experience justification.

 

သင်၌။ သို့မဟုတ် “သင်အားဖြင့်”။ အာဗြဟံနှင့် သူ၏သားစဉ်မြေးဆက်များသည် ကယ်တင်ခြင်း၏သတင်းကောင်းကို ထိန်းသိမ်းသူများအဖြစ် ခန့်အပ်ခံရပြီး၊ လူအားလုံးထံသို့ ၎င်း၏သတင်းပို့သူများအဖြစ် တာဝန်ပေးအပ်ခံရသည်။ ထို့ပြင်၊ သူ၏သားစဉ်မြေးဆက်တစ်ဦးသည် လူသားမျိုးနွယ်အတွက် ကယ်တင်ရှင်ဖြစ်လာမည်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ ဤနည်းဖြင့် အမျိုးသားအားလုံးသည် အာဗြဟံအားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်း၏ဆုကျေးဇူးကို ရရှိမည်ဖြစ်သည်။

In thee. Or, “through thee.” Abraham and his descendants were made the custodians of the good news of salvation and were commissioned to be its heralds to all men. Furthermore, one of his descendants was to be the Saviour of mankind. Thus, it was in these two respects that all nations were to receive the blessings of salvation through Abraham.

 

အမျိုးသားအားလုံး။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ရွေးချယ်ထားသောလူမျိုးများအားဖြင့် “အမျိုးသားအားလုံး” ကို ဧဝံဂေလိသတင်းပို့ရန် ရည်ရွယ်ထားသည့်နည်းလမ်းနှင့်ပတ်သက်သော ဓမ္မဟောင်းကျမ်း၏ညွှန်ကြားချက်များ၏ အနှစ်ချုပ်ကို အတွဲ ၄၊ စာမျက်နှာ ၂၆-၃၀ တွင် ကြည့်ပါ။

All nations. For a summary of OT instruction concerning the manner in which God purposed to evangelize “all nations” through His chosen people see Vol. IV, pp. 26–30.

 

၉. အကြင်သူများ။ ဆိုလိုသည်မှာ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ရှာဖွေသူများဖြစ်သည်။

9. They which. That is, those who seek righteousness through faith.

 

ဆုကျေးဇူးခံစားရခြင်း။ ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏ဆုကျေးဇူးသည် အာဗြဟံအား ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သောကြောင့် ရောက်ရှိလာခဲ့ပြီး၊ သူသည် မစ္စီယှ၏ဘိုးဘေးဖြစ်ရန် ရွေးချယ်ခံရသောကြောင့်မဟုတ်ပါ။ အာဗြဟံကဲ့သို့ ယုံကြည်သူအားလုံးသည် သူကဲ့သို့ ဆုကျေးဇူးခံစားရလိမ့်မည်။ အာဗြဟံ၏ယုံကြည်ခြင်းသည် သူ့ကို ဘုရားသခင်အား နာခံခြင်းသို့ ဦးတည်စေခဲ့ပြီး (ကမ္ဘာဦး ၂၆:၅)၊ အာဗြဟံ၏ယုံကြည်ခြင်းရှိသူအားလုံးသည် ဘုရားသခင်၏အသံကို နာခံပြီး သူ၏ပညတ်များကို သစ္စာရှုပြီး စောင့်ထိန်းလိမ့်မည် (ကမ္ဘာဦး ၂၆:၅; မဿဲ ၇:၂၁-၂၇ ကိုကြည့်ပါ)။

Blessed. The blessing of righteousness came to the patriarch because he believed God, not because he was chosen to be the progenitor of the Messiah. All who believe as he did will be blessed as he was. Abraham’s faith led him to obey God (Gen. 26:5), and all who have the faith that Abraham had will likewise obey God’s voice and faithfully observe His commandments (see Gen. 26:5; see on Matt. 7:21–27).

 

၁၀. အကြင်သူများသည်။ ဤနေရာတွင် ရှင်ပေါလုသည် ထုံးတမ်းစဉ်လာဥပဒေ၏ ထုံးတမ်းစည်းမျဉ်းများကို လိုက်နာခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ဂုဏ်ပြုခံရရန် မျှော်လင့်သူများကို ရည်ညွှန်းသည်။ ဤအုပ်စုသည် အခန်းကြီး ၉—“ယုံကြည်ခြင်းရှိသူများ” နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။

10. As many as are of. Paul here refers to those who expect to have righteousness imputed to them as a result of their compliance with the ritual requirements of the ceremonial law. This group stands in contrast with the group of v. 9—“they which be of faith.”

 

ဥပဒေ၏အကျင့်များ။ စကားလုံးအရ “ဥပဒေ၏အကျင့်များ” ဟု ဆိုသည်။ အခန်းကြီး ၂:၁၆ ကိုကြည့်ပါ။

Works of the law. Literally, “works of law.” See on ch. 2:16.

 

အဆဲခံရခြင်း။ မောရှေ၏ဥပဒေသည် နာခံခြင်းအတွက် အံ့ဖွယ်ဆုကျေးဇူးများ (တရားဟောရာ ၂၈:၁-၁၄) နှင့် မနာခံခြင်းအတွက် ကြောက်မက်ဖွယ်အဆဲခံရခြင်းများ (အခန်းကြီး ၂၇:၁၅-၂၆; ၂၈:၁၅-၆၈) နှင့်အတူ ပါရှိသည်။ ဥပဒေ၏လိုအပ်ချက်များမှ အနည်းငယ်သော သွေဖည်မှုပင်လျှင် အဆဲခံရရန် လုံလောက်သည်။ ဥပဒေဝါဒသည် နောက်ဆုံးတွင် ဥပဒေ၏အဆဲခံရခြင်းကို ရှောင်ရှားရန် ကြီးစွာသောအားထုတ်မှုအဖြစ်သို့ ယိုယွင်းသွားသည် (မာကု ၇:၃ ကိုကြည့်ပါ)။ သို့သော် ဥပဒေ၏အဆဲခံရခြင်းကို ရှောင်ရှားခြင်းဖြင့်ပင် လူတစ်ဦးသည် အကောင်းဆုံးအားဖြင့် ဥပဒေအရ ဖြောင့်မတ်ခြင်းသို့သာ ရောက်ရှိနိုင်သည်။ သူသည် ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် ဖြောင့်မတ်ခြင်းအဆင့်ကို မဖြစ်မနေ ရရှိမည်မဟုတ်ပါ။

The curse. The law of Moses was accompanied by marvelous blessings for obedience (Deut. 28:1–14) and fearful curses for disobedience (chs. 27:15–26; 28:15–68). The slightest deviation from the requirements of the law was sufficient to incur the curse. Legalism eventually deteriorated into a laborious effort to avoid incurring the curse of the law (see on Mark 7:3). But even by avoiding the curse of the law a man could, at best, attain only to legal righteousness. He would still not necessarily have attained to a status of righteousness before God.

 

ရေးထားသည်မှာ။ ဂရိဘာသာတွင် ကိုးကားချက်သည် တစ်ချိန်က ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို ဖော်ပြသောထုတ်ပြန်ချက်အဖြစ် ရေးသားခဲ့ပြီး၊ ၎င်း၏တရားဝင်မှုသည် မပြောင်းလဲဟု ဆိုလိုသည်။ ၎င်း၏ချုပ်နှောင်မှုအား မလျော့ပါးစေပါ။ “ရေးထားသည်မှာ” ဟူသော ပုံသေနည်းသည် ကျမ်းစာမှ ကိုးကားရာတွင် ဂျူးတို့၏သာမန်နည်းဖြစ်သည်။

It is written. The form of the verb in the Greek implies not only that the following quotation was once written down as a statement expressing the divine will, but that the validity of the statement remains unaltered. Its binding force has not been diminished. The formula “It is written” was a common Jewish way of introducing a quotation from the canonical writings.

 

ဥပဒေစာအုပ်။ “ဥပဒေ” သည် ဓမ္မသစ်ကျမ်းခေတ်ဂျူးများက မောရှေ၏ရေးသားချက်များကို ရည်ညွှန်းရာတွင် သုံးသော သာမန်ခေါင်းစဉ်ဖြစ်သည် (လုကာ ၂၂:၄၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤနေရာတွင် အထူးသဖြင့် တရားဟောရာစာအုပ်ကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ ၎င်းကို တစ်ခါတစ်ရံ ဥပဒေစာအုပ်ဟု ခေါ်သည်။ ကိုးကားချက်မှာ တရားဟောရာ ၂၇:၂၆ မှဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတွင် “အတည်မပြုသူ” ဟူသော အနုတ်လက္ခဏာပုံစံဖြင့် ပေါ်လွင်သည်။ ရှင်ပေါလုက ၎င်းကို အပြုသဘောဖြင့် ပြောင်းလဲထားသည်။ “ဥပဒေ၏အကျင့်များဖြင့်ရှိသူအားလုံး” ဟု ဖော်ပြသည်။ ရောမ ၂:၇ ကိုနှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပါ။ ဘုရားသခင်၏ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းအစီအစဉ်ကို လှည့်ပြန်သူများသည် ဥပဒေ၏အနိမ့်ဆုံးလိုအပ်ချက်များကို ဘယ်သောအခါမှ မဖြည့်ဆည်းနိုင်ပါ။ သူတို့၏အားထုတ်မှုများသည် ကျရှုံးရန် အနိမ့်ဆုံးဖြစ်သည်။

Book of the law. “The law” was the common title applied by the Jews of NT times to the writings of Moses (see on Luke 22:44). Here reference is probably to the book of Deuteronomy in particular, which was sometimes called the book of the law. The quotation is from Deut. 27:26, where it appears in a negative form: “he that confirmeth not.” Paul makes it positive: “as many as are of the works of the law.” Compare on Rom. 2:7. Those who turn their backs on God’s plan of salvation through faith can never meet the minimum requirements of the law. Their efforts are doomed to failure.

 

၁၁. ဖြောင့်မတ်သူသည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် အသက်ရှင်လိမ့်မည်။ ဟဗက္ကုတ် ၂:၄ မှ ကိုးကားချက်ဖြစ်သည် (ထိုနေရာနှင့် ရောမ ၁:၁၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ဥပဒေ၏အကျင့်များဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းကို မှီခိုသူအားလုံးသည် အဆဲခံရသည်ဟု သက်သေပြပြီးနောက် (ဂလာတိ ၃:၁၀)၊ ရှင်ပေါလုသည် ယုံကြည်ခြင်း—ဥပဒေမဟုတ်ပါ—ဖြောင့်မတ်စေခြင်းကို ဆောင်ကြဉ်းပေးသည်ဟု ပြသရန် ကျမ်းစာကို ကိုးကားသည်။ ဟဗက္ကုတ် ၂:၄ တွင် ဤထုတ်ပြန်ချက်သည် ဖြောင့်မတ်သောသူ၊ နှိမ့်ချသောသူသည် ဘုရားသခင်၏ဉာဏ်ပညာနှင့် ကရုဏာတော်ကို ယုံကြည်လျက် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ရှေ့သို့သွားလိမ့်မည်ဟု ဆိုလိုသည်—မာနထောင်လွှားသူ၊ “စိတ်နှလုံး ... မြှင့်တင်ထားသူ” နှင့် ဘုရားသခင်၏လူတို့အပေါ်ဆက်ဆံမှု၏ ဉာဏ်ပညာနှင့် တရားမျှတမှုကို သံသယရှိသူနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၁, ၄ ကိုကြည့်ပါ)။ တစ်နည်းအားဖြင့်၊ ဖြောင့်မတ်သူသည် ယုံကြည်ခြင်းကို ကျင့်သုံးလိမ့်မည်။ သို့သော် ရှင်ပေါလုသည် ဟဗက္ကုတ်ကို ကိုးကားသောအခါ၊ ယုံကြည်ခြင်းကို ကျင့်သုံးသူသည် သူ၏ယုံကြည်ခြင်း၏ရလဒ်အနေဖြင့် ဖြောင့်မတ်သူအဖြစ် မှတ်ယူခံရလိမ့်မည်ဟု သက်သေပြရန်ဖြစ်သည် (ဂလာတိ ၃:၆-၉ ကိုကြည့်ပါ)။ ရှင်ပေါလုသည် ယုံကြည်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်ထံမှ လက်ခံခြင်းရရှိရန် အခြေခံလိုအပ်ချက်ဖြစ်သည်ဟု ကြေညာသည်။

11. Just shall live by faith. A citation from Hab. 2:4 (see comment there and on Rom. 1:17). Having proved that all who depend on the works of the law for salvation are under a curse (Gal. 3:10), Paul now cites Scripture to show that it is faith—not law—that brings justification. In Hab. 2:4 the statement means that the upright, humble man will go forward in faith, trusting the wisdom and providence of God—in contrast with the proud man whose “soul … is lifted up” and who doubts the wisdom and justice of God’s dealings with men (see on vs. 1, 4). In other words, the man who is just will exercise faith. When Paul quotes Habakkuk, however, he does so to prove that the man who exercises faith will, as a result of his faith, be considered just (see Gal. 3:6–9). Paul declares that faith is the fundamental prerequisite to acceptance with God.

 

၁၂. ယုံကြည်ခြင်းမဟုတ်။ ဥပဒေသည် ယုံကြည်ခြင်း၏အခြေခံဖြင့် လည်ပတ်မည်မဟုတ်ပါ။ ၎င်းကို ကျင့်သုံးသူများထံမှ ယုံကြည်ခြင်းကို မလိုအပ်ပါ။

12. Not of faith. The law does not operate on the basis of faith; it does not require faith on the part of those who practice it.

 

အကျင့်ကျင့်သူ။ ဤသည်မှာ ဝတ်ပြုရာကျမ်း ၁၈:၅ မှ ကိုးကားချက်ဖြစ်သည်။ ရှင်ပေါလုသည် ဂျူးဝါဒီများကို သူ၏ဥပဒေနှင့်ပတ်သက်သော သွန်သင်ချက်များသည် ဥပဒေကိုယ်တိုင်ပြောသည့်အရာကို အတည်ပြုရုံသာဖြစ်သည်ဟု သက်သေပြရန် ဥပဒေကို အယူခံဝင်သည်။ ဥပဒေသည် ၎င်း၏လိုအပ်ချက်အားလုံးကို တင်းကြပ်စွာ လိုက်နာရန် တောင်းဆိုသော်လည်း၊ လူတို့လိုက်နာနိုင်ရန် နည်းလမ်းများကို မပေးထားပါ။ ဥပဒေသည် အပြစ်သားအား ၎င်းကြွယွှမ်းစေသော ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏စံနှုန်းသို့ ရောက်ရှိစေရန် မတတ်နိုင်ပါ။ တကယ်တော့၊ လူအားလုံးသည် အပြစ်သားများဖြစ်သည် (ရောမ ၃:၁၀, ၂၃)၊ ဥပဒေစနစ်ဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းရှာဖွေသူများအပါအဝင်ဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၉)။ ဥပဒေဖြင့်သတ်မှတ်ထားသည်မှာ အကျင့်များသာဖြစ်သော်လည်း၊ ဥပဒေ၏အကျင့်များသည် အပြစ်သားတစ်ဦးကို ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် ဖြောင့်မတ်စေရန် အဘယ်တန်ဖိုးမျှမရှိပါ။ ဤဖြောင့်မတ်ခြင်းအဆင့်ကို ကတိထားရာ၌ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်သာ ရရှိနိုင်သည် (ဂလာတိ ၃:၆, ၁၄)။

The man that doeth. This is a quotation from Lev. 18:5. Paul now appeals to the law itself to prove to his Judaizing opponents that what he teaches concerning the law is simply an affirmation of what the law says of itself. The law demanded rigid compliance with all its requirements, but provided no means whereby men could comply. Law does not and cannot enable the sinner to attain to the standard of righteousness that it exalts. In fact, all men are sinners (Rom. 3:10, 23), including those who have sought to acquire righteousness through the legal system (v. 9). All that is prescribed by the law is works, but works of law are worthless in making a sinner righteous before God. This righteous status can be attained only through faith in the covenant promises (Gal. 3:6, 14).

 

၎င်းတို့တွင်အသက်ရှင်ခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ ဖြောင့်မတ်သောဘဝတွင် အသက်ရှင်ခြင်း၊ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်၏အမြင်တွင် ဖြောင့်မတ်သူအဖြစ် လက်ခံခံရခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် အချက်အလက်များမှာ ဥပဒေတစ်ခုတည်းဖြင့် ပြီးပြည့်စုံခြင်းကို ရှာဖွေသူအားလုံးသည် ပန်းတိုင်သို့မရောက်ရှိဘဲ ထို့ကြောင့် “အဆဲခံရခြင်း” ကို မိမိတို့အပေါ်သို့ ဆောင်ကြဉ်းခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။

Live in them. That is, live a righteous life, or be accepted in God’s sight as righteous. The facts were, however, that all who had ever sought perfection through the law alone had fallen short of the goal and thereby brought upon themselves “the curse” (see on v. 10).

 

၁၃. ခရစ်တော်သည် ရွေးနှုတ်ခဲ့သည်။ ဥပဒေသည် ၎င်း၏အဆဲခံရသူများကို လွှတ်ပေးရန် မည်သည့်ပြဋ္ဌာန်းချက်မျှ မပြုလုပ်ထားပါ၊ ၎င်းတွင် ၎င်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းရှာဖွေသူအားလုံးပါဝင်သည်။ အဆဲခံရခြင်းမှ လွှတ်မြောက်ခြင်းသည် ခရစ်တော်အပေါ်ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်သာ ရရှိနိုင်သည်။ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းခေတ်တွင် ဥပဒေ၏သင်ကြားမှုအောက်တွင်၊ သခင်ဘုရားကို အမှုထမ်းရန် ရွေးချယ်သူအားလုံးသည် ကတိထားထားသော မစ္စီယှအပေါ် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းကို ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သည်။ ဥပဒေသည် သူတို့၏ကယ်တင်ရှင်မဟုတ်ပါ၊ သို့သော် ၎င်းတို့ကို ကယ်တင်ရှင်ထံသို့ ဦးတည်စေရန်နှင့် သူတို့၏ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ကောင်းကင်ဘုံမှပြင်ဆင်ထားသော ပြဋ္ဌာန်းချက်များကို နားလည်စေရန် ကူညီပေးရန် ၎င်းတို့၏ “ဆရာ” သာဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၂၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်းကိုယ်တိုင်အားဖြင့် ဥပဒေသည် ကောင်းမွန်သည်၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းကို ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင်က ပြဋ္ဌာန်းခဲ့သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ၎င်းသည် မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမျှ ၎င်းတို့၏အပြစ်များမှ ကယ်တင်ရန် လုံးဝအာဏာမရှိပါ။

13. Christ hath redeemed. The law made no provision for releasing men who had incurred its curse, and that included all who had ever sought justification by means of it. Release from the curse could be achieved only through faith in Christ. While under the tutorship of the law in OT times, all who chose to serve the Lord found salvation through faith in the promised Messiah. The law was not their savior, but only their “schoolmaster” (see v. 24) to lead them to the Saviour and to help them understand the provisions Heaven had made for their salvation. In and of itself the law was good, for God Himself had ordained it. But it was altogether without power to save anyone from his sins.

 

အဆဲခံရခြင်း။ အခန်းကြီး ၁၀ ကိုကြည့်ပါ။

The curse. See on v. 10.

 

အဆဲခံရသူဖြစ်စေခဲ့သည်။ ငါတို့၏သခင်သည် “ဥပဒေအောက်တွင်ဖြစ်စေခံခဲ့ရသည်” (အခန်းကြီး ၄:၄) သို့မှသာ “ဥပဒေအောက်တွင်ရှိသူများကို ရွေးနှုတ်ရန်” တတ်နိုင်မည်ဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၅)။ သူ၏လက်ဝါးကပ်တိုင်ပေါ်တွင် ကွပ်မျက်ခံရခြင်းသည် “ပထမကတိတော်အောက်တွင်ရှိသော လွန်ကျူးမှုများ” အတွက် ပြစ်ဒဏ်ကျေပြီးသားဖြစ်သည် (ဟေဗြဲ ၉:၁၅) သာမက လက်ဝါးကပ်တိုင်ပြီးနောက်မှလည်း ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ သူသည် “ဥပဒေအောက်တွင်” နေထိုင်ခဲ့သော်လည်း၊ တစ်နေ့တွင် သူပေးအပ်မည့် ပြစ်ဒဏ်ကျေစေခြင်းကို ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ရှေ့သို့မျှော်လင့်သူများက ခံစားခဲ့ရသော “အဆဲခံရခြင်း” ကို သူကိုယ်တိုင် ခံယူခဲ့သည်။

Made a curse. Our Lord Himself was “made under the law” (ch. 4:4) in order to be able to “redeem them that were under the law” (v. 5). His death upon the cross atoned for “the transgressions that were under the first testament” (Heb. 9:15) as well as those since the cross. Accordingly, He took upon Himself “the curse” incurred by those who, though living “under the law,” looked forward in faith to the atonement He would one day provide.

 

ငါတို့အတွက်။ ဟေရှာယ ၅၃:၄-၆ ကိုကြည့်ပါ။

For us. See on Isa. 53:4–6.

 

ရေးထားသည်မှာ။ ကိုးကားချက်မှာ တရားဟောရာ ၂၁:၂၃ မှဖြစ်သည်။ “ရေးထားသည်မှာ” သည် ကျမ်းစာမှ ကိုးကားရာတွင် ဂျူးတို့၏သာမန်နည်းဖြစ်သည် (မဿဲ ၂:၅; လုကာ ၂:၂၃ စသည်ဖြင့်ကြည့်ပါ)။

It is written. The quotation is from Deut. 21:23. “It is written” was the common Jewish way of introducing a quotation from Scripture (see Matt. 2:5; Luke 2:23; etc.).

 

အဆဲခံရခြင်း။ ဤနေရာတွင် ရည်ညွှန်းသော အဆဲခံရခြင်းသည် အခန်းကြီး ၁၀ နှင့် အခန်းကြီး ၁၃ ၏ပထမပိုင်းတွင်ဖော်ပြသော “အဆဲခံရခြင်း” နှင့် မတူပါ။ ချိတ်ဆွဲခံရသော ရာဇဝတ်သားတစ်ဦး၊ ဆိုလိုသည်မှာ ထက်ထက်သောတိုင်ဖြင့် ထိုးဖောက်ခံရခြင်း—ဂျူးတို့၏သာမန်လက်ဝါးကပ်တိုင်တင်ကွပ်မျက်နည်းဖြစ်သည်—သည် ဘုရားသခင်နှင့် လူသားတို့၏ အဆဲခံရသူအဖြစ် မှတ်ယူခံရသည်။ တကယ်တော့၊ ဤအလွန်ကွပ်မျက်နည်းသည် သူ၏ရာဇဝတ်မှုကြောင့် သူခံစားရသော အလွန်အမင်းအထင်အမြင်သေးခြင်း၏ အများပြည်သူပြသမှုဖြစ်သည်။

Cursed. The curse here referred to is not the same as “the curse” of v. 10 and the first part of v. 13. A criminal hanged by impalement, that is, by being transfixed on a sharp pole—the usual Jewish method of crucifixion—was considered under the curse of both God and man. In fact, this extreme manner of execution was a public display of the utter contempt in which he was held because of his crime.

 

သစ်ပင်ပေါ်တွင်ဆွဲထားခြင်း။ ယေရှုသည် ရောမနည်းဖြင့် လက်ဝါးကပ်တိုင်တင်ကွပ်မျက်ခံရသည့်အချက်သည် ဂျူးများနှင့် ၎င်းတို့၏ခေါင်းဆောင်များက သူ့ကို ဘုရားသခင်၏အမြင်တွင်သာမက ၎င်းတို့၏အမြင်တွင်လည်း အဆဲခံရသူအဖြစ် သဘောထားသည်ကို ထင်ဟပ်စေသည်။ ဤအချက်ကို စိတ်ထဲထားလျက်၊ ရှင်ပေါလုသည် ယေရှုသည် “ဥပဒေ၏အဆဲခံရခြင်း” အောက်တွင် သေဆုံးခဲ့သည်ကို သရုပ်ပြရန် တရားဟောရာ ၂၁:၂၃ ကို ကိုးကားသည် (ဂလာတိ ၃:၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။

Hangeth on a tree. The fact that Jesus was crucified, though in the Roman manner, reflected the opinion of the Jews and their leaders that He was accursed in God’s sight as well as in their own. With this in mind, Paul quotes Deut. 21:23 to illustrate the fact that Jesus died under “the curse of the law” (see on Gal. 3:10).

 

၁၄. အာဗြဟံ၏ဆုကျေးဇူး။ ဆိုလိုသည်မှာ အာဗြဟံအား ကတိပေးထားသော ဆုကျေးဇူးဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ယေရှုခရစ်တော်အားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်း၏ ကတိထားရာဆုကျေးဇူးဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၈, ၉ ကိုကြည့်ပါ)။

14. Blessing of Abraham. That is, the blessing promised to Abraham. This was the covenant blessing of salvation through Jesus Christ (see on vs. 8, 9).

 

တပါးအမျိုးသားများထံသို့ ရောက်ရှိလာခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ တပါးအမျိုးသားများအတွက် ရရှိနိုင်ဖြစ်လာခြင်းဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၈ ကိုကြည့်ပါ)။

Come on the Gentiles. That is, become available to the Gentiles (see on v. 8).

 

ယေရှုခရစ်တော်အားဖြင့်။ ဣသရေလ၏တာဝန်ပျက်ကွက်မှုသည် ရွေးချယ်ထားသောလူမျိုးများ၏ သက်သေဖြင့် ဘုရားသခင်က တပါးအမျိုးသားများအား ရည်ရွယ်ထားသော ဆုကျေးဇူးကို ရရှိခြင်းမှ ထိရောက်စွာ တားဆီးခဲ့သည် (အတွဲ ၄၊ စာမျက်နှာ ၃၀-၃၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်းသည် ပထမဦးစွာ၊ ၎င်းတို့သည် တပါးအမျိုးသားများ၏ဘာသာရေးကျင့်စဉ်များကို လက်ခံကျင့်သုံးခဲ့သောကြောင့်ဖြစ်ပြီး၊ နောက်ပိုင်းတွင် ၎င်းတို့နှင့် တပါးအမျိုးသားများအကြား မဖြတ်ကျော်နိုင်သော ပိုင်းခြားမှုတံတိုင်းကို တည်ဆောက်ခဲ့သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ အာဗြဟံအား ကတိပေးထားသော ကယ်တင်ခြင်း၏ဧဝံဂေလိဆုကျေးဇူးသည် ခရစ်တော်အားဖြင့်သာ လူအားလုံးအတွက် လွတ်လပ်စွာ ရရှိနိုင်ဖြစ်လာခဲ့သည်။

Through Jesus Christ. Israel’s dereliction of duty had rather effectively prevented the Gentiles from receiving the blessing God intended them to obtain through the witness of the chosen people (see Vol. IV, pp. 30–33). This was, at first, because the latter adopted heathen religious practices, and later because they erected what amounted to an impermeable wall of partition between themselves and the Gentiles. It was only through Christ that the gospel blessing of salvation promised to Abraham became freely available to all men.

 

ငါတို့။ ရှင်ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် သူ့ကိုယ်သူ တပါးအမျိုးသားများနှင့် တစ်သားတည်းဖြစ်သည်ဟု သဘောထားပြီး၊ အခန်းကြီး ၁၃ တွင် ဂျူးတစ်ဦးအဖြစ် ပြောဆိုသည်။

We. Paul here considers himself one with the Gentiles, as in v. 13 he speaks as a Jew.

 

ကတိတော်။ “ဝိညာဉ်တော်၏ကတိတော်” ကို လက်ခံရရှိခြင်းသည် “ယေရှုခရစ်တော်အားဖြင့် ... အာဗြဟံ၏ဆုကျေးဇူး” ကို လက်ခံရရှိခြင်းနှင့် ညီမျှဖြစ်နိုင်သည် (အခန်းကြီး ၂, ၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ဂလာတိလူများသည် ကတိပေးထားသော ဝိညာဉ်တော်ကို လက်ခံရရှိခဲ့သည် (ဂလာတိ ၃:၂; ယောဟန် ၁၆:၇-၁၄ ကိုနှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပါ)။ ဝိညာဉ်တော်၏ကတိတော်သည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် လက်ခံရရှိသောကြောင့် (ဂလာတိ ၃:၂, ၃)၊ တပါးအမျိုးသားများသည် ဂျူးများကဲ့သို့ အရည်အချင်းပြည့်မီသည်။

The promise. Receiving “the promise of the Spirit” is probably equivalent to receiving “the blessing of Abraham … through Jesus Christ” (see on vs. 2, 5). The Galatians had received the promised Spirit (Gal. 3:2; cf. John 16:7–14). Because the promise of the Spirit is received through faith (Gal. 3:2, 3), Gentiles are as eligible as Jews.

 

၁၅. လူသားတို့၏ထုံးစံအတိုင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ လူသားတို့အကြား သာမန်ပြည်သူ့ဆက်ဆံရေးမှ ယူထားသော ဥပမာတစ်ခုကို အသုံးပြုရန်ဖြစ်သည် (ရောမ ၆:၁၉ ကိုနှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပါ)။

15. After the manner of men. That is, to use a human illustration, one taken from common civil relations between man and man (cf. Rom. 6:19).

 

ကတိတော်။ ဂရိစကားလုံး “ဒီယာသီကီ”၊ ဓမ္မသစ်ကျမ်းနှင့် ပါပိုင်ရုံးစာများတွင် ယေဘုယျအားဖြင့် “သေတမ်းစာ” သို့မဟုတ် “သေတမ်းစဉ်” ဟု ဆိုလိုပြီး၊ တစ်ဖက်သတ်ဖွဲ့စည်းထားသော အစီအစဉ်သို့မဟုတ် ပြဋ္ဌာန်းချက်ကို ဆိုလိုပြီး၊ အခြားတစ်ဖက်သည် ၎င်းကို လက်ခံရန် သို့မဟုတ် ငြင်းပယ်ရန်သာ တတ်နိုင်သော်လည်း၊ ပြောင်းလဲမှုမပြုနိုင်ပါ။ နှစ်ဖက်သဘောတူညီမှုအတွက် စကားလုံးမှာ “ဆန်သီကီ” ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် မပါဝင်ပါ။ ရှင်ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် “ဒီယာသီကီ”၊ “လူသားတို့၏ကတိတော်”—“သေတမ်းစာ” သို့မဟုတ် “သေတမ်းစဉ်”—ကို ဘုရားသခင်နှင့် အာဗြဟံအကြား “ကတိတော်” ကို သရုပ်ပြရန် အသုံးပြုသည် (ကမ္ဘာဦး ၁၅; ဂလာတိ ၃:၆-၉, ၁၆-၁၈)။ ဘုရားသခင်သည် ထိုကတိတော်၏ပြဋ္ဌာန်းချက်များကို ပြဋ္ဌာန်းခဲ့ပြီး၊ အာဗြဟံသည် ၎င်းတို့ကို ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် လက်ခံပြီး နာခံခဲ့သည်။

Covenant. Gr. diathēkē, generally in the NT and in the papyri “will,” or “testament,” meaning a unilaterally formulated plan or arrangement that the other party might accept or reject, but could not alter. The word for a compact, or agreement, in which two parties come together on equal terms was sunthēkē, a word that does not occur in the NT, however. Paul here uses diathēkē, “man’s covenant”—“will,” or “testament”—to illustrate God’s “covenant” with Abraham (Gen. 15; Gal 3:6–9, 16–18). God ordained the provisions of that “covenant”; Abraham accepted them by faith and obeyed them.

 

အတည်ပြုခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ အတည်ပြုခြင်း၊ တရားဝင်ဖြစ်စေခြင်း၊ သဘောတူခြင်းဖြစ်သည်။ သဘောတူညီချက်တစ်ခုကို ၎င်းသို့ဝင်ရောက်သူများက တရားဝင်လက်ခံပြီးသည်နှင့်၊ ၎င်း၏ပြဋ္ဌာန်းချက်များသည် တရားဝင်ချုပ်နှောင်မှုရှိပြီး၊ နှစ်ဦးနှစ်ဖက်သဘောတူညီမှုမရှိဘဲ ပြောင်းလဲ၍မရပါ။ လူသားတို့၏သဘောတူညီချက်၏ပြဋ္ဌာန်းချက်များကို ဤကဲ့သို့ ချုပ်နှောင်မှုရှိသည်ဟု ယူဆပါက၊ ဘုရားသခင်သည် အာဗြဟံအား မစ္စီယှလာရောက်မည့်အပေါ် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် လူတို့ကို ကယ်တင်ရန် သူ၏ကတိကို မတည်မငြိမ်ပြောင်းလဲမည်မဟုတ်ဟု ရှင်ပေါလုက ငြင်းခုံသည် (ဂလာတိ ၃:၆-၉, ၁၄; ဂလာတိ ၃:၁၆; ဟေဗြဲ ၆:၁၇, ၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။

Confirmed. That is, ratified, made binding, agreed to. Once an agreement has been formally accepted by those who enter into it, its provisions are legally binding and cannot be changed except by mutual consent. If the provisions of a human agreement are considered thus binding, Paul argues, would God capriciously alter His promise to Abraham to save men on the basis of their faith in the coming Messiah (see Gal. 3:6–9, 14; see on Gal. 3:16; Heb. 6:17, 18)?

 

ဖျက်သိမ်းခြင်း။ သို့မဟုတ် “ပြန်လည်ရုပ်သိမ်းခြင်း”၊ “ပယ်ဖျက်ခြင်း” ဖြစ်သည်။

Disannulleth. Or, “revokes,” “cancels.”

 

၁၆. ကတိတော်များ။ ဤကတိတော်များတွင် အာဗြဟံ၏အမွေခံသားတစ်ဦးရရှိရန် (ကမ္ဘာဦး ၁၅:၄)၊ ကာနာန်ပြည်ကို ပိုင်ဆိုင်ရန် (အခန်းကြီး ၁၈)၊ ကြီးမားသောအမျိုးသားတစ်ခုဖြစ်လာရန် (အခန်းကြီး ၁၂:၂; ၁၅:၅)၊ မစ္စီယှ၏ဘိုးဘေးဖြစ်လာရန် (ဂလာတိ ၃:၁၆)၊ နှင့် ကမ္ဘာမြေပေါ်ရှိ အမျိုးသားများထံသို့ ကယ်တင်ခြင်းကို ကြေညာရန် ဘုရားသခင်၏ရွေးချယ်ထားသောကိရိယာဖြစ်လာရန် အခွင့်အရေး (ကမ္ဘာဦး ၁၂:၃; ဂလာတိ ၃:၈, ၁၄) တို့ပါဝင်သည်။ ဤကတိတော်များကို အာဗြဟံထံသို့ နှစ်ပေါင်းငါးဆယ်နီးပါးကာလအတွင်း အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ထပ်ခါတလဲလဲ ပြောကြားခဲ့သည် (ကမ္ဘာဦး ၁၂:၁-၄, ၇; ၁၃:၁၅, ၁၆; ၁၅:၄, ၅, ၁၃-၁၈; ၁၇:၁-၈, ၁၆-၂၁; ၁၈:၁၀; ၂၂:၁၇, ၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။

16. Promises. These promises included a son to be his heir (Gen. 15:4), possession of the literal land of Canaan (v. 18), the prospect of becoming a great nation (chs. 12:2; 15:5), progenitorship of the Messiah (Gal. 3:16), and the privilege of being God’s chosen instrument to proclaim salvation to the nations of earth (Gen. 12:3; Gal. 3:8, 14). These promises were repeated to Abraham upon several different occasions, over a space of nearly half a century (see Gen. 12:1–4, 7; 13:15, 16; 15:4, 5, 13–18; 17:1–8, 16–21; 18:10; 22:17, 18).

 

မျိုးစေ့များသို့၊ များစွာသော အရာများကဲ့သို့။ ဆိုလိုသည်မှာ အာဗြဟံ၏သားစဉ်မြေးဆက်အားလုံးသို့ဖြစ်သည်။

To seeds, as of many. That is, to all Abraham’s descendants.

 

သင်၏မျိုးစေ့။ ဘုရားသခင်နှင့် အာဗြဟံအကြား ကတိတော်၏ရည်မှန်းချက်မှာ မစ္စီယှ၏လာရောက်ခြင်းနှင့် လူတို့၏ကယ်တင်ခြင်းဖြစ်သည်။ အခြားကတိတော်များအားလုံးသည် ၎င်းနှင့် ဆက်စပ်နေသည်။ ရွေးချယ်ထားသောလူမျိုးများအတွက် ဘုရားသခင်နှင့် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ပါက ကြီးမားသောဆုကျေးဇူးများ စောင့်ကြိုနေသော်လည်း (အတွဲ ၄၊ စာမျက်နှာ ၂၆-၃၀ ကိုကြည့်ပါ)၊ ကံမကောင်းစွာဖြင့် ၎င်းတို့သည် ထိုသို့ပြုလုပ်ရန် ပျက်ကွက်ခဲ့သည် (စာမျက်နှာ ၃၀-၃၃)။ ထို့ကြောင့်၊ ၎င်းတို့သည် ကမ္ဘာကြီး၏ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ကောင်းကင်ဘုံ၏ကိရိယာအဖြစ် ၎င်းတို့၏အခန်းကဏ္ဍကို ဆုံးရှုံးခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့၏ပျက်ကွက်မှုကို မစ္စီယှသည် အချိန်ပြည့်စုံသောအခါ အာဗြဟံ၏သားတစ်ဦးအဖြစ် ဤလောကသို့ လာရောက်ရန် အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ အုပ်ချုပ်ခဲ့သည် (အတွဲ ၄၊ စာမျက်နှာ ၃၂ ကိုကြည့်ပါ)။

Thy seed. The objective of God’s covenant with Abraham was the coming of the Messiah and the salvation of men. All the other promises were accessory to this. Great blessings were in store for the chosen people if they would cooperate with God (see Vol. IV, pp. 26–30), but unfortunately they failed to do so (pp. 30–33). Accordingly, they forfeited their role as the instrument of Heaven for the salvation of the world. Nevertheless, God overruled their failure to the extent that the Messiah came to earth in the fullness of time, as a Son of Abraham (see Vol. IV, p. 32).

မူလက၊ သားစဉ်မြေးဆက်ဆိုင်ရာ ကတိတော်သည် အိုင်ဇက်ကို တိုက်ရိုက်ညွှန်ပြခဲ့သည် (အထက်တွင် “ကတိတော်များ” အောက်တွင်ဖော်ပြထားသော ကိုးကားချက်များကို ကြည့်ပါ; အခန်းကြီး ၄:၂၂, ၂၃)။ သို့သော် ဤနေရာတွင်၊ ဝိညာဉ်တော်၏လှုံ့ဆော်မှုဖြင့်၊ ရှင်ပေါလုသည် ကတိတော်သည် မျက်နှာပြင်ပေါ်တွင် ထင်ရှားသည်ထက် ပိုမိုနက်ရှိုင်းသော ပုံဆောင်အမှန်တရားကို ညွှန်ပြသည် (တရားဟောရာ ၁၈:၁၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ထို့ကြောင့်၊ ကတိတော်သည် အိုင်ဇက်တွင် ၎င်း၏ပထမဆုံးနှင့် တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြည့်ဆည်းမှုကို တွေ့ရှိခဲ့သော်လည်း၊ ခရစ်တော်တွင် နောက်ဆုံးနှင့် ပြည့်စုံသောဖြည့်ဆည်းမှုကို ရရှိမည်ဖြစ်သည်။ ဤနေရာတွင် ခရစ်တော်သည် အာဗြဟံအား ကတိပေးထားသော “မျိုးစေ့” ဖြစ်သည်ဟု ကြေညာရာတွင်၊ ရှင်ပေါလုသည် အိုင်ဇက်အားဖြင့် အာဗြဟံ၏သားစဉ်မြေးဆက်များ (ဂလာတိ ၄:၂၃) သို့မဟုတ် ခရစ်တော်အားဖြင့် သူ၏ဝိညာဉ်ရေးသားစဉ်မြေးဆက်များ (အခန်းကြီး ၃:၂၉) ကို ဖယ်ထုတ်မထားပါ။ ထို့ကြောင့်၊ ကတိတော်သည် ခရစ်တော်တွင် ၎င်း၏အဓိကဖြည့်ဆည်းမှုကို တွေ့ရှိခဲ့သော်လည်း၊ သီးသန့်ဖြည့်ဆည်းမှုမဟုတ်ပါ။

Originally, the promise of posterity pointed forward in a literal sense to Isaac (see references cited above under “promises”; chs. 4:22, 23). But here, by inspiration, the apostle Paul points to a figurative truth deeper than that which the promise appeared, on the surface, to embrace (see on Deut. 18:15). The promise thus met its first and partial fulfillment in Isaac, but was to have a final and complete fulfillment in Christ. In here declaring that Christ was, in a special sense, the “seed” promised to Abraham, Paul does not excluded either Abraham’s lineal descendants through Isaac (see Gal. 4:23) or his spiritual descendants through Christ (see ch. 3:29). Accordingly, the promise met its supreme, but not exclusive, fulfillment in Christ.

 

၁၇. အတည်ပြုခဲ့သော ကတိတော်။ ရှင်ပေါလုသည် “မျိုးစေ့” နှင့်ပတ်သက်သော ကတိတော်၏ သေချာဖြည့်ဆည်းမှုနှင့်ပတ်သက်၍ ဘုရားသခင်၏ အာဗြဟံအား အာမခံချက်များကို ဤနေရာတွင် ရည်ညွှန်းသည် (ကမ္ဘာဦး ၁၅:၁၃, ၁၆; ၂၂:၁၅-၁၇; ဂလာတိ ၃:၁၆; ဟေဗြဲ ၆:၁၃-၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။

17. Covenant, that was confirmed. Paul here alludes to God’s assurances to Abraham of the certain fulfillment of the covenant promise concerning a “seed” (see on Gen. 15:13, 16; 22:15–17; Gal 3:16; Heb. 6:13–18).

 

ခရစ်တော်တွင်။ ဤစကားလုံးများကို ဖယ်ထုတ်ရန် စာသားသက်သေများက ထောက်ခံသည် (စာမျက်နှာ ၁၀ ကိုနှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပါ)။

In Christ. Textual evidence favors (cf. p. 10) the omission of these words.

 

မိတ်ဆက်။ ဥပဒေ။ ဆိုလိုသည်မှာ ဇိအုန်တောင်တွင် ဣသရေလကို ဘုရားသခင်၏အုပ်ချုပ်မှုအောက်တွင် နိုင်ငံအဖြစ် တည်ထောင်ခဲ့သည့် တရားဥပဒေစနစ်တစ်ခုလုံးဖြစ်သည်။ ၎င်းတွင် ဘုရားသခင်ကိုယ်တိုင်ကြွေးကြော်ခဲ့သော ကိုယ်ကျင့်တရားဥပဒေနှင့် မောရှေမှတစ်ဆင့် ထုတ်ပြန်ခဲ့သော ထုံးတမ်းစဉ်လာဆိုင်ရာ စနစ်တို့ ပါဝင်သည်။

The law. That is, the entire legal system under which Israel was constituted a theocracy at Mt. Sinai, including the moral law, which was proclaimed by God in person, and the ceremonial system promulgated through Moses.

 

လေးရာ့သုံးဆယ်နှစ်။ အတွဲ ၁၊ စာမျက်နှာ ၁၈၄ ကို ကြည့်ပါ။ ဤကာလသည် အာဗြဟံအား ဘုရားသခင်၏ မူလခေါ်ယူမှုမှ ထွက်မြောက်ရာ ကာလတွင် ဣသရေလကို နိုင်ငံအဖြစ် တည်ထောင်ချိန်အထိ ကာလကို ဖြတ်သန်းသည် (ထွက်မြောက်ရာ ၁၂:၃၊ ၄; ထွက်မြောက်ရာ ၁၂:၄၀ ကို ကြည့်ပါ)။ ဤသည်မှာ ဟေဗြဲလူမျိုးများကို နိုင်ငံတစ်ခုဖြစ်စေရန်နှင့် ကာနာန်ပြည်၌ တည်ထောင်ရန် ကတိပြုခဲ့သည့်ကာလမှ ထိုကတိများ ပြည့်စုံသည်အထိ ကာနာန်ပြည်နှင့် အီဂျစ်ပြည်တွင် နေထိုင်ခဲ့သည့် နှစ်ရှည်ကာလဖြစ်သည်။ ရှင်ပေါလုသည် ဤကာလ၏အစတွင် ပေးထားသော ကတိစာချုပ်နှင့် ၎င်း၏အဆုံးတွင် ပေးထားသော ဥပဒေတို့ကို အထူးသတိပြုသည်။ ထိုဥပဒေသည် ဣသရေလအား ယေရှုခရစ်၏လက်ဝါးကပ်တိုင်သေဆုံးမှုအထိ ဘုရားသခင်၏အုပ်ချုပ်မှုအောက်တွင် လုပ်ဆောင်ရန်ဖြစ်သည် (DA 737, 738 ကိုကြည့်ပါ)။

Four hundred and thirty years. See Vol. I, p. 184. This period spans the interval from God’s original call to Abraham, to the establishment of Israel as a nation at the time of the Exodus (see on Gen. 12:3, 4; see on Ex. 12:40). This was the time of sojourn, first in Canaan and then in Egypt, between the promise to make of the Hebrews a nation and to establish them in the land of Canaan, and the fulfillment of that promises. Paul is here concerned particularly with the covenant promise at the beginning of the period and the giving of the law at its close, the law under which Israel was to function as a theocracy until the crucifixion (see DA 737, 738).

 

ဖျက်သိမ်းမရ။ အခန်းကြီး ၁၅ ကိုကြည့်ပါ။

Cannot disannul. See on v. 15.

 

ကတိကို ပိတ်ပင်မရ။ ဇိအုန်တောင်တွင် ဘုရားသခင်က ချမှတ်ထားသော တရားဥပဒေစနစ်သည် (စာမျက်နှာ ၉၃၃၊ အခန်းကြီး ၂:၁၆ ကိုကြည့်ပါ) ကတိစာချုပ်၏ပြဋ္ဌာန်းချက်များကို အစားထိုးလို့မရ၊ သို့မဟုတ် မည်သည့်နည်းဖြင့်မျှ ပြောင်းလဲလို့မရ (အခန်းကြီး ၃:၁၅ ကိုကြည့်ပါ)။ အထူးသဖြင့် “ဥပဒေ” သည် ကယ်တင်ခြင်း၏နည်းလမ်းသစ်ကို မပေးခဲ့ပါ။ ၎င်းသည် လာမည့်မေရှိယအားဖြင့် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကတိ၏နေရာကို ယူရန် သို့မဟုတ် ယှဉ်ပြိုင်ရန် လုပ်ဆောင်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းစနစ်ကို တည်ထောင်ခဲ့ခြင်းမဟုတ်ပါ (အခန်းကြီး ၃:၆-၈၊ ၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ထို့ကြောင့် ဇိအုန်နှင့် လက်ဝါးကပ်တိုင်ကြားကာလတွင် လူများသည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းရရှိခဲ့သည်။ ဥပဒေနှင့် ကတိစာချုပ်၏ဆက်နွယ်မှုကို အခန်းကြီး ၁၉ တွင်ကြည့်ပါ။

Make the promise. The legal system ordained by God at Mt. Sinai (see p. 933; see on ch. 2:16) cannot replace, or in any wise alter, the provisions of the covenant (see on ch. 3:15). Specifically, “the law” did not provide a new means of salvation; it did not establish a system of righteousness by works to take the place of, or to compete with, the promise of righteousness by faith in the coming Messiah (vs. 6–8, 14). Accordingly, men were saved by faith between Sinai and the cross. For the relation of the law to the covenant see on v. 19.

 

၁၈။ အမွေအနှစ်။ ဆိုလိုသည်မှာ ကတိစာချုပ်၏ကတိများ (အခန်းကြီး ၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာအရ ဤသည်မှာ ကာနာန်ပြည်ကို ရည်ညွှန်းသည်။ လူမျိုးရေးအရ ဣသရေလ၏ ဘုရားသခင်၏ရွေးချယ်ထားသောလူမျိုးအဖြစ် အခန်းကဏ္ဍကို ရည်ညွှန်းသည်။ ဝိညာဉ်ရေးအရ မေရှိယအားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်း၏ ကောင်းကြီးမင်္ဂလာများကို ရည်ညွှန်းသည်။ ပထမနှစ်ခုအတွက် ၎င်းတို့၏အခြေခံမှာ ဥပဒေမဟုတ်ဘဲ ကတိစာချုပ်ဖြစ်သည်မှာ မှန်သော်လည်း၊ ရှင်ပေါလုသည် ဤတွင် အထူးသဖြင့် ခရစ်တော်၌ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်း၏ “အမွေအနှစ်” ကို စိတ်ဝင်စားသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အား ကတိစာချုပ်အပေါ် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် “အမွေအနှစ်” ကို ပေးခဲ့ပြီး ၎င်းတို့သည် တရားဥပဒေစနစ်၏လိုအပ်ချက်များကို ဖြည့်ဆည်းရန် ၎င်းတို့၏ကတိဖြင့် လက်ခံရရှိခြင်းမဟုတ်ပါ (ထွက်မြောက်ရာ ၁၉:၅၊ ၈ ကိုကြည့်ပါ)။

18. The inheritance. That is, the promises of the covenant (see on v. 16). In a material sense this refers to the land of Canaan; in an ethnic sense, to Israel’s role as God’s chosen people; and in a spiritual sense, to the blessings of salvation through the Messiah. Although it is true of the first two that their basis was the covenant promise and not the law, Paul is here concerned more particularly with “the inheritance” of salvation by faith in Christ. In other words, God gave and they received “the inheritance” by virtue of their faith in God’s covenant promise, and not by their promise to fulfill the requirements of the legal system (see on Ex. 19:5, 8).

 

ဥပဒေ။ စာသားအရ “ဥပဒေ” (ရောမ ၂:၁၂; ဂလာတိ ၂:၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။

The law. Literally, “law” (see on Rom 2:12; Gal. 2:16).

 

ကတိမဟုတ်တော့။ ဆိုလိုသည်မှာ အာဗြဟံနှင့်ချုပ်ဆိုခဲ့သော ကတိစာချုပ်တွင် ထည့်သွင်းထားသော ကတိများအပေါ်အခြေခံသည် (အခန်းကြီး ၁၆၊ ၁၇ ကိုကြည့်ပါ)။

No more of promise. That is, on the basis of the promises incorporated into the covenant made with Abraham (see on vs. 16, 17).

 

ကတိဖြင့်။ မှတ်တမ်းသည် ရှင်းလင်းသည်။ အမွေအနှစ်သည် ဥပဒေဖြင့်မဟုတ်ဘဲ ကတိဖြင့်ရရှိသည်။ အာဗြဟံတွင် ဘုရားသခင်၏ကတိမှလွဲ၍ ဘာမျှမရှိခဲ့ပါ။ ၎င်း၏သားစဉ်မြေးဆက်များသည် ဘုရားသခင်၏ရွေးချယ်ထားသောလူမျိုးအဖြစ် အဆင့်အတန်းရရှိခဲ့ပြီး ထိုကတိဖြင့် ကာနာန်ပြည်ကို ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ဥပဒေကို လိုက်နာမှသာလျှင် ၎င်းတို့၏အဆင့်အတန်းနှင့် ကာနာန်ပြည်၏ပိုင်ဆိုင်မှုကို ထိန်းသိမ်းနိုင်မည်ဖြစ်သည်မှာ မှန်သော်လည်း၊ ၎င်းတို့သည် အမွေအနှစ်ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ကို မရရှိခဲ့ပါ။ ထိုပိုင်ဆိုင်ခွင့်သည် ကတိအပေါ် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်သာ ရရှိခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ကို ထိန်းသိမ်းရန် သင့်လျော်မှုသည် “ဥပဒေ” တွင် ဖော်ပြထားသော ဘုရားသခင်၏အလိုတော်နှင့် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်မှုဖြင့် တိုင်းတာရမည်ဖြစ်သည် (အတွဲ ၄၊ စာမျက်နှာ ၃၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤသို့ဖြင့် ဤဘဝတွင် ကယ်တင်ခြင်းအမွေအနှစ်နှင့် ကောင်းကင်ကာနာန်တွင် သူတော်စင်များ၏ ထာဝရအမွေအနှစ်တို့ဖြစ်သည် (ဟေဗြဲ ၅:၉ ကိုကြည့်ပါ)။

By promise. The record is clear. The inheritance came by promise, not by law. Abraham had nothing but God’s promise. His literal descendants were accorded the status of being God’s chosen people and were given possession of Canaan by virtue of that promise. It is true that they were to retain their status and possession of Canaan only if they complied with the law, but they did not earn title to their inheritance. Title was theirs only by virtue of faith in the promise; their fitness to retain that title was to be measured by their compliance with the will of God as expressed in “the law” (see Vol. IV, p. 34). Thus it is with the inheritance of salvation in this life (see on Heb. 5:9) and with the eternal inheritance of the saints in heavenly Canaan.

 

၁၉။ သို့ဖြစ်လျှင် ဥပဒေသည် အဘယ်ကြောင့်နည်း။ ဤကျမ်းပိုဒ်နှင့် ရှင်ပေါလု၏ အခန်းကြီး ၂၅ အထိ ဆက်လက်ဖော်ပြသော တရားဥပဒေဆိုင်ရာ တစ်ခုလုံးသည် တစ်ခါတစ်ရံ မမှန်ကန်စွာ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုခံရပြီး၊ ဓမ္မဟောင်းတွင် ဘုရားသခင်ထုတ်ဖော်ပြသထားသော ဥပဒေစည်းမျဉ်းများအားလုံးသည် ကယ်လဝါရီတွင် အဆုံးသတ်သွားသည်ဟု ယူဆသည်။ ဤအဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်မှ ထွက်ပေါ်လာသော အမြင်မှာ ခရစ်ယာန်မတိုင်မီ ခေတ်တွင် လူများသည် ဥပဒေကို လိုက်နာခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းရရှိခဲ့ပြီး၊ ခရစ်ယာန်ခေတ်တွင် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကျေးဇူးတော်ဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းရရှိသည်ဟူသော အမြင်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဤအမြင်သည် ကျမ်းစာတစ်ခုလုံး၏ အဓိကအကြောင်းအရာနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် အာဒံမှစ၍ လူသားကို ကယ်တင်ရန် တစ်ခုတည်းသောနည်းလမ်းကိုသာ ပိုင်ဆိုင်ထားသည်၊ ၎င်းမှာ ကိုယ်တော်၏သားတော်၏ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအပေါ် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်ဖြစ်သည်။ ထိုကယ်တင်ခြင်း၏ သတင်းကောင်းကို ခေတ်အားလုံးတွင် လူသားများအား ကြွေးကြော်ခဲ့သည် (ဟေဗြဲ ၄:၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ရှင်ပေါလုသည် အခြားနေရာတွင် ၎င်း၏ရေးသားချက်များမှ အချို့သူများက အလျင်အမြန်နှင့် မမှန်ကန်စွာ ယူဆနိုင်သည့် အယူအဆကို ပြတ်သားစွာ ငြင်းပယ်ခဲ့သည်၊ ၎င်းမှာ ကျေးဇူးတော်နှင့် ဧဝံဂေလိသည် ဥပဒေကို ဖျက်ဆီးသည်ဟူသော အယူအဆဖြစ်သည်။ “သို့ဖြစ်လျှင် ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ဥပဒေကို ဖျက်ဆီးပစ်ရန် ကျွန်ုပ်တို့လုပ်ဆောင်သလား။ ဘုရားသခင် တားမြစ်တော်မူပါ။” (ရောမ ၃:၃၁)။

19. Wherefore then? This passage and Paul’s whole line of reasoning from here onward through v. 25 have sometimes been mistakenly interpreted to mean that all the divinely revealed codes of laws in the OT ended with Calvary. Growing out of this interpretation is the view that in the pre-Christian era men were saved by the keeping of the law, and in the Christian Era by grace through faith. But such a view is contrary to the whole body of Scripture. God has had only one means of saving man, from Adam onward; that is, by faith in the sacrifice of our Lord. The good news of that salvation has been proclaimed to man in all ages (see Heb. 4:2). Paul has elsewhere emphatically repudiated the idea that he felt some might hastily and mistakenly draw from his writings, that grace and the gospel abolished law: “Do we then make void the law through faith? God forbid” (Rom. 3:31).

 

ထို့ကြောင့် ဂလာတိ ၃:၁၉-၂၅ တွင် ရှင်ပေါလုသည် ခရစ်ယာန်မတိုင်မီ ခေတ်တွင် ဥပဒေဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းနှင့် ခရစ်ယာန်ခေတ်တွင် ကျေးဇူးတော်ဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းဟူသော အယူအဆကို မသင်ကြားကြောင်း ထင်ရှားသည်။ ၎င်း၏အမှန်တကယ်သင်ကြားချက်သည် အချက်နှစ်ချက်ကို ရှင်းလင်းစွာ သတိပြုထားလျှင် ထင်ရှားလာသည်။ ပထမအချက်မှာ ဂျူးလူမျိုးများအားလုံးနှင့် ဂလာတိလူမျိုးများကဲ့သို့ ဂျူးအမြင်ဖြင့် လေ့ကျင့်သင်ကြားခံရသူများအတွက်၊ ဘုရားသခင်၏ရွေးချယ်ထားသောလူမျိုးအတွက် ထုတ်ဖော်ပြသထားသော ဘာသာတရား၏အစပိုင်းနှင့် အဓိကအချက်မှာ ဇိအုန်တောင်တွင် ဖြစ်ပွားခဲ့သော ဖြစ်ရပ်များဖြစ်သည်။ ဇိအုန်တွင် ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ကို ကိုယ်တော်၏ပိုင်ဆိုင်သူများအဖြစ် အလွန်ထင်ရှားစွာ ခေါ်ယူခဲ့ပြီး ၎င်းတို့ကို ကိုယ်တော်၏သန့်ရှင်းသောလူမျိုးအဖြစ် ဖန်ဆင်းခဲ့သည်။ ထိုမူလအတွေ့အကြုံ၏ ထူးခြားသောအမှတ်အသားမှာ ၎င်းတို့၏ဘဝအတွက် စံနှုန်းဖြစ်မည့် ကြီးမြတ်သော ကိုယ်ကျင့်တရားဥပဒေကို ဣသရေလအား ကြွေးကြော်ခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းအပြင် (က) ဂျူးနိုင်ငံအတွက် ကိုယ်ကျင့်တရားဥပဒေ၏ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်နှင့် အသုံးချမှုဖြစ်သော နိုင်ငံသုံးဥပဒေများ၊ (ခ) ခရစ်တော်၏ ကြီးမြတ်သောယဇ်ပူဇော်ခြင်းကို ညွှန်ပြသော ယဇ်ပူဇော်ခြင်းနှင့် ပူဇော်သက္ကာများ၏ သင်္ကေတဆိုင်ရာ ထုံးတမ်းစဉ်လာများကို လမ်းညွှန်ပေးမည့် ဥပဒေများလည်း ပါဝင်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဇိအုန်တွင် ဣသရေလလူမျိုးများအား ၎င်း၏ဥပဒေများအားလုံးကို နာခံလျှင် ၎င်းတို့သည် ပြည်၏ကောင်းကျိုးကို ခံစားရမည်ဖြစ်ပြီး ကိုယ်တော်၏လူမျိုးအဖြစ် ထာဝရဖြစ်မည်ဟု မိန့်တော်မူခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် ထိုသို့သောနာခံမှုကို ပေးနိုင်သည်ဟု မမှန်ကန်စွာ ထင်မှတ်ခဲ့ပြီး၊ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်ထံမှ လက်ခံခံရရန်နှင့် ထာဝရအမွေအနှစ်ရရှိရန် ၎င်းတို့၏မျှော်လင့်ချက်သည် ဤဥပဒေများကို လိုက်နာရန် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်ကြိုးပမ်းမှုများတွင် တည်ရှိသည်ဟု ထင်မှတ်ခဲ့သည်။

It is evident, therefore, that whatever Paul is teaching in Gal. 3:19–25 he is not teaching the doctrine of a pre-Christian era of salvation by law versus a Christian Era of salvation by grace. What he is truly teaching becomes evident when two points are kept clearly in mind. First, to all Jews and those trained in the Jewish viewpoint, as were the Galatians under the Judaizing teachers, the beginnings and the heart of God’s whole revealed religion for His chosen people were the series of events at Sinai. It was at Sinai that God most literally called them out for His own and made them His peculiar people, His holy nation. The distinctive mark of that initial experience at Sinai was the announcing to Israel of the great moral code that was ever to be the standard of their lives, plus (a) civil statutes that were an interpretation and application of the moral code to the Jewish state and (b) certain statutes that were to govern the symbolic ritual of sacrifices and offerings pointing forward to the great sacrifice of Christ. The Lord had told the Israelites at Sinai that if they would be obedient to all His laws, they would eat the good of the land and be His people forever. They mistakenly though that they were able of themselves to give such obedience, and that therefore their hope of acceptance by God and of receiving an inheritance forever lay in their own efforts at keeping these laws.

 

အခန်းကြီး ၁၉-၂၅ ကို မှန်ကန်စွာ နားလည်ရန် ဒုတိယအချက်မှာ ရှင်ပေါလုသည် ဂလာတိလူမျိုးများအား ဇိအုန်မတိုင်မီ အာဗြဟံသည် ဘုရားသခင်၏ကတိကို ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် အမွေအနှစ်ကို လက်ခံရရှိခဲ့ပြီး၊ ၎င်း၏စာတမ်း၏ အဓိကအချက်ကို ထပ်မံသရုပ်ပြရန်အတွက်၊ ကယ်တင်ခြင်းသည် ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်သာဖြစ်သည်ဟု ပြတ်သားစွာ ထည့်သွင်းဖော်ပြခဲ့သည်။ အာဗြဟံပြီးနောက် “လေးရာ့သုံးဆယ်နှစ်” အကြာတွင် ဖြစ်ပွားခဲ့သော မည်သည့်အရာမျှ အမွေအနှစ်ရရှိရန် သတ်မှတ်ချက်များကို ပြောင်းလဲလို့မရနိုင်ပါ။ ရှင်ပေါလု၏ ဆင်ခြင်သုံးသပ်ချက်ကို “အကယ်၍ အမွေအနှစ်သည် ဥပဒေမှဖြစ်လျှင်၊ ၎င်းသည် ကတိမှမဟုတ်တော့ပါ” (အခန်းကြီး ၁၈) ဟူသောစကားဖြင့် အနှစ်ချုပ်ထားသည်။

The second point that must be remembered, if we are rightly to understand vs. 19–25, is this: Paul has just declared to the Galatians that long before Sinai, Abraham had received the inheritance simply by believing the promise of God, and he has emphatically added, in order to illustrate again the main premise of his epistle, that salvation is by faith alone, that nothing that happened “four hundred and thirty years after” Abraham could change the terms by which he was assured of the inheritance. Paul’s reasoning is summed up in the words: “For if the inheritance be of the law, it is no more of promise” (v. 18).

 

ယခု ဂျူးအမြင်ဖြင့် နှစ်မြှုပ်ထားသူများအားလုံးအတွက်၊ ရှင်ပေါလု၏ဤဆင်ခြင်သုံးသပ်ချက်သည် ဇိအုန်တွင် ဖြစ်ပွားခဲ့သော ကြီးကျယ်သောဖြစ်ရပ်များ—ကြီးမြတ်သော ဥပဒေစည်းမျဉ်းများနှင့် ၎င်းတို့သည် ဤဥပဒေများကို နာခံလျှင် ပြည်၏ကောင်းကျိုးကို ခံစားရမည်ဟူသော ဘုရားသခင်၏ကြွေးကြော်ချက်ကို အဓိပ္ပာယ်မဲ့ပြီး အကျိုးမရှိသည်ဟု ထင်ရှားစေမည်ဖြစ်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ရှင်ပေါလု၏စာဖတ်သူများသည် ချက်ချင်းပင် “သို့ဖြစ်လျှင် ဥပဒေသည် မည်သည့်အတွက်အသုံးပြုသနည်း” ဟု မေးမြန်းကြလိမ့်မည်။

Now, to all those steeped in the Jewish viewpoint, this reasoning of Paul would seem to make pointless and meaningless the awesome drama of Sinai—the great codes of law, and the declaration of God that if they would obey these laws they would eat the good of the land. In other words, Paul’s readers would immediately ask, “Wherefore then serveth the law?”

 

ထပ်မံထည့်သွင်းခဲ့သည်။ ဂရိဘာသာဖြင့် “prostithēmi” ဟူသည်မှာ စာသားအရ “ဘေးတွင်ထားရန်”၊ “ထပ်မံဖြည့်စွမ်းရန်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ အကယ်၍ အာဗြဟံ၏ကတိစာချုပ်သည် ကယ်တင်ခြင်းအတွက် လုံလောက်ပါက ဥပဒေကို အဘယ်ကြောင့် “ထပ်မံထည့်သွင်း” ခဲ့သနည်း။ အဖြေမှာ “အပြစ်များကြောင့်” ဖြစ်သည်။ ဇိအုန်မတိုင်မီနှင့် ပြီးနောက်ကာလများ၏ ကွာခြားချက်သည် ဘုရားသခင်၏ကြီးမြတ်သော ဥပဒေများရှိမရှိနှင့် ပတ်သက်သည့်ကွာခြားချက်မဟုတ်ပါ၊ သို့သော် ၎င်းတို့၏ ထင်ရှားသောထုတ်ဖော်ပြသမှုနှင့် ပတ်သက်သည်—ဇိအုန်တွင် ကိုယ်ကျင့်တရားဥပဒေကို ကျောက်သားပြားနှစ်ချပ်ပေါ်တွင် ထင်ရှားစွာ တင်ပြခဲ့ပြီး၊ အခြားဥပဒေများကို “ဥပဒေစာအုပ်” တွင် ထည့်သွင်းခဲ့သည်။ သို့သော် ဇိအုန်မတိုင်မီ ရာစုနှစ်များအတွင်း ဘုရားသခင်၏ဘိုးဘေးများသည် ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးတွင် ရေးထားသော ကိုယ်ကျင့်တရားဥပဒေကို ထူးခြားသောအတိုင်းအတာဖြင့် ပိုင်ဆိုင်ခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ မြင့်မားသော ကိုယ်ကျင့်တရားစံနှုန်းများကို သတိပြုမိခဲ့သည် (ကမ္ဘာဦး ၁၇:၉; ၁၈:၁၉; ၂၆:၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်းတို့သည် ယဇ်ပူဇော်ခြင်းဆိုင်ရာ ဥပဒေများကိုလည်း အစပိုင်းပုံစံဖြင့် ပိုင်ဆိုင်ခဲ့သည်။ အီဂျစ်ပြည်တွင် နှစ်ရှည်ကျွန်ခံမှုကာလအတွင်း၊ ၎င်းတို့သည် အဆိုးဆုံးသော ရုပ်သေးဘာသာနှင့် အဆိုးဆုံးသော အကျင့်ယိုယွင်းမှုများကြားတွင် နေထိုင်ခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ ကိုယ်ကျင့်တရားစံနှုန်းများနှင့် ယဇ်ပူဇော်ခြင်း၏ အခြေခံအကျဆုံးအယူအဆများကိုပင် လုံးဝနီးပါး ဆုံးရှုံးခဲ့သည်။ လူများသည် ထိုသို့သောအခြေအနေသို့ ရောက်ရှိလာသောအခါ၊ ၎င်းတို့သည် အပြစ်ကို မခံစားမိတော့ပါ၊ အကြောင်းမှာ “ဥပဒေအားဖြင့်” သာ အပြစ်ကို သိရှိနိုင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ရှင်ပေါလုက အခြားနေရာတွင် ကြေညာခဲ့သည့်အတိုင်း “ဥပဒေမရှိလျှင် အပြစ်ကို ငါမသိခဲ့ပါ” (ရောမ ၇:၇)။

Added. Gr. prostithēmi, literally, “to place alongside,” “to append.” And why was the law “added” if the Abrahamic covenant was adequate to salvation? The answer is: “Because of transgressions.” The difference between the times before Sinai and those afterward was not a difference as regards the existence of great laws from God, but as regards the explicit revelation of them—at Sinai there was a concrete presentation of the moral law in two tables of stone and of other laws in “the book of the law.” But in the centuries before Sinai God’s patriarchs possessed, in some marked measure, the moral law written in their hearts, and were thus conscious of God’s high moral standards (see Gen. 17:9; 18:19; 26:5). They also possessed, in embryo, the laws of sacrificial ritual. During the long, dark bondage in Egypt, where they dwelt amid the blackest paganism and the most depraved immorality, they well-nigh lost their understanding or awareness of God’s moral standards, and of even the most rudimentary ideas of sacrifices. And when men come to such a state, they are insensitive to sin, for it is by “the law” that we have the knowledge of sin. As Paul declares elsewhere, “I had not known sin, but by the law” (Rom. 7:7).

 

ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလကို အီဂျစ်ပြည်၏ မှောင်မိုက်မှုနှင့် ညစ်ညမ်းမှုမှ ထုတ်ယူသောအခါ၊ ၎င်းတို့နှင့် ပထမဆုံးထိတွေ့မှုသည် ကိုယ်တော်၏အုပ်ချုပ်မှု၏ စံနှုန်းဖြစ်သော ကိုယ်ကျင့်တရားဥပဒေများကို တင်ပြခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် ကိုယ်တော်၏သားတော်၏ ကတိပြုထားသော ယဇ်ပူဇော်ခြင်းကို အလွန်ရှင်းလင်းစွာ ပြသရန် ရည်ရွယ်သော ထုံးတမ်းစဉ်လာဆိုင်ရာ ဥပဒေများကိုလည်း တင်ပြခဲ့သည်။ ဥပဒေသည် “အပြစ်များကြောင့် ထပ်မံထည့်သွင်းခဲ့သည်” (ဂလာတိ ၃:၁၉)၊ “အပြစ်သည် ပညတ်အားဖြင့် အလွန်အပြစ်ကြီးသည်ဟု ထင်ရှားစေရန်” (ရောမ ၇:၁၃)။ ဘုရားသခင်၏ ကိုယ်ကျင့်တရားဥပဒေကို ထင်ရှားစွာ အာရုံစူးစိုက်မှုဖြင့် တင်ပြခြင်းအားဖြင့်သာ အီဂျစ်လူမျိုးများ၏ ယုတ်ညံ့သောအမြင်နှင့် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်နေသော ဣသရေလလူမျိုးများသည် ၎င်းတို့သည် အပြစ်သားများဖြစ်ကြောင်း သတိပြုမိစေနိုင်ပြီး၊ ထို့ကြောင့် ကယ်တင်ခြင်းလိုအပ်သည်။ ထုံးတမ်းစဉ်လာဆိုင်ရာ ဥပဒေများကို ရှင်းလင်းစွာ အသေးစိတ်တင်ပြခြင်းအားဖြင့် ဣသရေလလူမျိုးများသည် ၎င်းတို့၏အပြစ်များမှ ကယ်တင်ရန် ဘုရားသခင်က ပြင်ဆင်ထားသော နည်းလမ်းကို မြင်နိုင်ခဲ့သည်။ ဧဖက် ၂:၁၅ ကို နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပါ။

When God took Israel out of the darkness and defilement of Egypt, His first contact with them was in terms of a presentation of the moral laws that are the standard of His government, and of the ceremonial statutes designed to provide Israel with a pattern of ritual service that would make the promised sacrifice of our Lord most clear to them. The law “was added because of transgressions” (Gal. 3:19), “that sin by the commandment might become exceeding sinful” (Rom. 7:13). It was only by having God’s moral law brought into sharp objective focus that the Israelites, sadly adapted as they were to the gross viewpoint of the Egyptians, could be made conscious that they were sinners, and thus needed salvation. And it was because the ceremonial statutes were presented in clear detail that the Israelites were enabled to see the way God had devised to save them from their sins. Compare on Eph. 2:15.

 

အစေ့ရောက်လာသည်အထိ။ ဆိုလိုသည်မှာ ခရစ်တော်ရောက်လာသည်အထိဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၁၆၊ ၂၄ ကိုကြည့်ပါ)။

Till the seed should come. That is, till Christ should come (see on vs. 16, 24).

 

ကတိပြုထားသူ။ သို့မဟုတ် “ကတိပြုထားသူနှင့်ပတ်သက်၍”။

To whom the promise was made. Or, “with respect to whom the promise was made.”

 

ကောင်းကင်တမန်များဖြင့် ချမှတ်ခဲ့သည်။ ထွက်မြောက်ရာမှတ်တမ်းတွင် ဇိအုန်တွင် ကောင်းကင်တမန်များရှိနေကြောင်း မဖော်ပြထားပါ။ တရားဟောရာ ၃၃:၂ အရ ဥပဒေပေးပြီးချိန်တွင် “သန့်ရှင်းသူများ သောင်းနှင့်ချီ” ရှိနေခဲ့သည်။ LXX တွင် ထိုအခန်းကြီး၏ နောက်ဆုံးအပိုဒ်သည် “သူ၏လက်ျာဘက်တွင် [သူ၏] ကောင်းကင်တမန်များ သူနှင့်အတူရှိသည်” ဟု ဖတ်သည် (ဆာလံ ၆၈:၁၇ ကိုကြည့်ပါ)။ စတီဖန် (တမန်တော် ၇:၅၃) နှင့် ရှင်ပေါလု (ဟေဗြဲ ၂:၂) တို့သည် မောရှေ၏ဥပဒေပေးပြီးချိန်တွင် ကောင်းကင်တမန်များ ပါဝင်ခဲ့ကြောင်း ပြောကြသည် (PP 364 ကိုကြည့်ပါ)။

Ordained by angels. The Exodus record is silent concerning the presence of angels at Sinai. According to Deut. 33:2 there were “ten thousands of saints [literally, “holy ones”]” present at the giving of the law. In the LXX the last clause of that verse reads, “On his right hand [were his] angels with him” (cf. Ps. 68:17). Stephen (Acts 7:53) and Paul (Heb. 2:2) both speak of angels as participating in the giving of the Mosaic code (cf. PP 364).

 

ဖျန်ဖြေသူ။ သို့မဟုတ် “အာဘီထရာ”၊ “အလယ်အလတ်သူ”၊ ကွဲပြားသောအမြင်များ သို့မဟုတ် အကျိုးစီးပွားများကို ညှိနှိုင်းရန် သို့မဟုတ် ၎င်းတို့ကို စာချုပ်တစ်ခုတွင် စုစည်းပေးရန် ဝင်ရောက်စွက်ဖက်သူဖြစ်သည်။ အခန်းကြီး ၂၀ တွင် ရှင်ပေါလုသည် ထုံးတမ်းစဉ်လာဆိုင်ရာ ဥပဒေကို သွယ်ဝိုက်၍ ပေးခဲ့သည့်နည်းလမ်းကို ဖော်ပြရန် ၎င်း၏ရည်ရွယ်ချက်ကို ရှင်းလင်းစွာ ဖော်ပြသည်။ ဖျန်ဖြေသူဖြစ်သည့် မောရှေမှတစ်ဆင့် ပေးခဲ့သောကြောင့် (ထွက်မြောက်ရာ ၂၀:၁၉; ၂၁:၁ ကိုကြည့်ပါ)၊ ထုံးတမ်းစဉ်လာနှင့် နိုင်ငံသုံးဥပဒေများသည် ဘုရားသခင်ထံမှ သွယ်ဝိုက်၍ လာခဲ့သည်။ သို့သော် ကတိစာချုပ်နှင့် ၎င်း၏ကတိများကို အာဗြဟံထံ လူသားဖျန်ဖြေသူ၏အကူအညီမပါဘဲ တိုက်ရိုက်ပေးခဲ့သည်။

Mediator. Or, “arbitrator,” “middleman,” one who intervenes between two parties to reconcile divergent views or interests, or who brings them together in a compact. In v. 20 Paul makes clear his purpose in mentioning the mediate, or indirect, way in which the ceremonial law was given. Being given through a mediator, Moses (see Ex. 20:19; 21:1), the ceremonial and civil laws came from God indirectly. The covenant and its promises, however, were given to Abraham directly, without the assistance of a human mediator.

 

၂၀။ တစ်ဦးတည်း၏ ဖျန်ဖြေသူမဟုတ်။ စာသားအရ “တစ်ဦးတည်းမဟုတ်”၊ ဆိုလိုသည်မှာ ဖျန်ဖြေသူသည် တစ်ဦးတည်းကိုသာ ကိုယ်စားမပြုပါ။ ဖျန်ဖြေခြင်းသည် နှစ်ဦးသို့မဟုတ် ထို့ထက်မကသော ပါတီများကို အကျုံးဝင်စေပြီး၊ ဖျန်ဖြေသူသည် နှစ်ဖက်စလုံး၏ အကျိုးစီးပွားကို ကိုယ်စားပြုသည်။ ဣသရေလလူမျိုးများသည် ဓမ္မဟောင်းကတိစာချုပ်၏ အတည်ပြုခြင်းနှင့် ၎င်းနှင့်ဆက်စပ်သော ဥပဒေစည်းမျဉ်းများ၏ အကောင်အထည်ဖော်မှုတွင် မောရှေနှင့် ဆက်ဆံခဲ့သည်။

20. Not a mediator of one. Literally, “not of one,” that is, a mediator does not represent one person only. Mediation presupposes two or more parties, with the middleman representing the interests of both. The people of Israel dealt with Moses in the ratification of the old covenant and in the implementation of the series of statutes that accompanied it.

 

ဘုရားသခင်သည် တစ်ဦးတည်းဖြစ်သည်။ ဤဖော်ပြချက်သည် ၎င်း၏အကြောင်းအရာနှင့် ဆက်နွယ်မှုသည် ရှင်းလင်းမှုမရှိပါ၊ ၎င်းကို မှတ်ချက်ပေးသူများနှင့် အခြားသူများက ၂၅၀ ကျော်သော မတူညီသော ရှင်းလင်းချက်များဖြင့် ထင်ရှားစေသည်။ အကြောင်းအရာသည် ၎င်းကို တရားဟောရာ ၆:၄၊ “ထာဝရဘုရားသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ဘုရားသခင်ဖြစ်ပြီး တစ်ဦးတည်းဖြစ်သည်” ဟူသော ပြန်လည်ဖော်ပြချက်အဖြစ် မယူဆနိုင်ပါ၊ ပြီးနောက် ရှင်ပေါလုသည် ဂလာတိ ၃:၁၈ တွင် ဖော်ပြထားသော ကတိစာချုပ်ကို ရည်ညွှန်းသည်ဟု အကြံပြုသည်။ အခန်းတစ်ခန်းလုံးသည် ကတိစာချုပ်အပေါ် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းနှင့် “ဥပဒေ၏လုပ်ဆောင်မှု” ဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းအကြား ကွာခြားချက်ကို ဖော်ပြသည်။ အခန်းကြီး ၂၀ တွင် “သို့သော်” ဟူသော စကားလုံးသည် အခန်းကြီး ၁၉ နှင့် ၂၀ ၏ ဥပဒေနှင့် အခန်းကြီး ၁၈ ၏ ကတိစာချုပ်အကြား ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်မှုကို ဆိုလိုသည်။ ကတိစာချုပ်သည် မည်သည့်အရာမှ “ထပ်မံထည့်သွင်း” ခြင်းမရှိပါ။ ၎င်းကို ဘုရားသခင်ကိုယ်တိုင်က ပေးခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် အခန်းကြီး ၂၀ ကို အောက်ပါအတိုင်း ပြန်လည်ဖော်ပြနိုင်သည်။ “ယခု ဖျန်ဖြေသူသည် နှစ်ဖက်အကြား သဘောတူညီချက်ကို ဆိုလိုသည်၊ သို့သော် ကတိစာချုပ်သည် တစ်ဖက်သတ်ဖြစ်သည်—၎င်းသည် ဘုရားသခင်တစ်ဦးတည်းအပေါ် မူတည်ပြီး ဖျန်ဖြေသူမလိုအပ်ပါ”။ ဓမ္မဟောင်းကတိစာချုပ်သည် (ဧဇကျေလ ၁၆:၆၀ ကိုကြည့်ပါ) ဘုရားသခင်နှင့် ရွေးချယ်ထားသောလူမျိုးအကြား စာချုပ်ပုံစံဖြစ်ပြီး မောရှေမှ ဖျန်ဖြေခဲ့သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၁၉:၃-၈; ၂၀:၁၉-၂၁; ၂၁:၁; ၂၄:၃-၈; ဂလာတိ ၃:၁၅၊ ၁၉ ကိုကြည့်ပါ)၊ သို့သော် အာဗြဟံအား ဘုရားသခင်က ပေးအပ်ခဲ့သော ဓမ္မသစ်သို့မဟုတ် ထာဝရစာချုပ်သည် ရိုးရှင်းစွာ ကတိပုံစံဖြစ်သည်။ ဓမ္မဟောင်းကတိစာချုပ်တွင် လူမျိုးများဘက်မှ နာခံရန် သဘောတူညီချက်ရှိခဲ့သော်လည်း၊ ဓမ္မသစ်ကတိစာချုပ်တွင် ကတိကို ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် လက်ခံရန်သာလိုအပ်ပြီး၊ နာခံမှုသည် သဘာဝအတိုင်း ထွက်ပေါ်လာသည် (ကမ္ဘာဦး ၂၆:၅)။

God is one. The relation of this statement to its context is not clear, a fact reflected in the more than 250 different explanations that commentators and others have given it. The context precludes considering it a restatement of Deut. 6:4, “The Lord our God is one Lord,” and suggests that Paul here refers back to the covenant promise mentioned in Gal. 3:18. The entire chapter deals with the difference between salvation by faith in the covenant promise and salvation by the “works of the law.” The “but” in v. 20 implies a contrast between the law of vs. 19 and 20, and the covenant promise of v. 18. The covenant promise was not “added” to anything; it was delivered by God Himself. Accordingly, v. 20 might be paraphrased as follows: “Now a mediator implies an agreement between two parties, but the covenant promise was unilateral—it was contingent upon God alone and thus required no mediator.” Whereas the old covenant (see on Eze. 16:60) was in the form of a contract between God and the chosen people, mediated by Moses (see Ex. 19:3–8; 20:19–21; 21:1; 24:3–8; see on Gal. 3:15, 19), the new, or everlasting, covenant vouchsafed by God to Abraham was simply in the form of a promise. With the old covenant there was an agreement on the part of the people to obey, whereas with the new covenant it is necessary only to accept the promise by faith, and obedience follows naturally (Gen. 26:5).

 

၂၁။ ကတိများနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်။ ဥပဒေသည် ကတိစာချုပ်နှင့် မလိုက်ဖက်ပုံရသည်။ ၎င်းသည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်း၏ကတိကို လုပ်ဆောင်မှုဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းအစီအစဉ်ဖြင့် အစားထိုးသည်ဟု ထင်ရှားနိုင်သည်။

21. Against the promises. The law appears to be incompatible with the covenant. It may even seem to have replaced the promise of salvation by faith with a program of salvation by works.

 

ဘုရားသခင်၏။ ဤစကားစုကို ချန်လှပ်ရန် အရေးကြီးသော စာသားသက်သေများ ကိုးကားနိုင်သည် (စာမျက်နှာ ၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။

Of God. Important textual evidence may be cited (cf. p. 10) for the omission of this phrase.

 

ဘုရားသခင် တားမြစ်တော်မူပါ။ ဤသို့သောအရာသည် ဘယ်သောအခါမှ ဖြစ်လာမည်မဟုတ်ပါ။ ဘုရားသခင်သည် “ဥပဒေ” နှင့် “ကတိများ” နှစ်ခုလုံး၏ ဖန်တီးသူဖြစ်ပြီး၊ ခရစ်တော်အပေါ် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်း၏ အကျုံးမဝင်သော ကတိကို ကိုယ်တော်က ငြင်းပယ်မည်မဟုတ်ပါ (ဟေဗြဲ ၆:၁၇-၂၀ ကိုကြည့်ပါ)။ ထိုသို့လုပ်ဆောင်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ သမာဓိကို ငြင်းပယ်ခြင်းဖြစ်ပြီး၊ ကိုယ်တော်ကို မညီညွတ်ပြီး မယုံကြည်ရသူအဖြစ် သက်သေပြမည်ဖြစ်သည်။

God forbid. Perish the thought! Such a thing could never be. God was the author of both “the law” and the “promises,” and He would not repudiate His unconditional promise of salvation by faith in Christ (see Heb. 6:17–20)! To do so would be a denial of His integrity as God. It would prove Him inconsistent and unreliable.

 

အသက်ပေးနိုင်ခဲ့လျှင်။ ဥပဒေသည် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ပေးအပ်ရန်နှင့် ထာဝရအသက်ကို ပေးဆောင်ရန် ရည်ရွယ်ခဲ့ခြင်းမဟုတ်ပါ (အခန်းကြီး ၁၉ ကိုကြည့်ပါ)။ ခရစ်တော်အားဖြင့်သာ လူသားများသည် ဖြောင့်မတ်ခြင်းသို့ ဝင်ရောက်နိုင်ပြီး၊ ယခုဘဝတွင် ပိုမိုကြွယ်ဝသောအသက်နှင့် လာမည့်ကမ္ဘာတွင် ထာဝရအသက်ကို ရရှိနိုင်သည် (လုကာ ၁၈:၃၀)။

Have given life. The law was never intended to impart righteousness and provide eternal life (see on v. 19). Only through Christ can men have access to righteousness, the more abundant life in the present, and in the world to come, life eternal (Luke 18:30).

 

ဧကန်စင်စစ် ဖြောင့်မတ်ခြင်း။ “ဥပဒေ၏လုပ်ဆောင်မှု” (အခန်းကြီး ၂:၁၆ ကိုကြည့်ပါ) ဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ရရှိနိုင်ခဲ့လျှင်၊ ကတိစာချုပ်သည် ထို့ကြောင့် မလိုအပ်ဖြစ်သွားမည်ဖြစ်သည်။ လူသားနှလုံးသားအတွက် ဖြောင့်မတ်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းအစီအစဉ်သည် ဘုရားသခင်၏ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းအစီအစဉ်ထက် အနန္တပိုမိုဆွဲဆောင်မှုရှိသည်။ ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို လက်ဆောင်အဖြစ် လက်ခံရန်ထက် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ရရှိရန် တစ်စုံတစ်ရာလုပ်ဆောင်ခြင်းသည် လူ့အတ္တကို အမြဲပိုမိုချီးမွမ်းဖွယ်ဖြစ်သည်။ ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို လက်ဆောင်အဖြစ် လက်ခံခြင်းသည် ကိုယ်ပိုင်အကျိုးထူးမှုဖြင့် ၎င်းကို အောင်မြင်ရန် မည်သည့်အရာမျှ မလုပ်ဆောင်နိုင်ကြောင်း ဝန်ခံခြင်းဖြစ်သည်။ ရုပ်ဝတ္ထုဆိုင်ရာ သို့မဟုတ် ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ ပရဟိတကို လက်ခံခြင်းသည် လူသားမာနကို ထိခိုက်စေသည်။

Verily righteousness. Had it been possible to attain righteousness by the “works of the law” (see on ch. 2:16), the covenant promise would thereby be rendered superfluous. To the carnal heart a program of righteousness by works has infinitely more appeal than God’s plan of righteousness by faith. It is always more flattering to the human ego to do something to earn righteousness, than simply to accept it by faith as a gift. To accept righteousness as a gift is an acknowledgment that there is nothing one can do to achieve it on the basis of personal merit. It injures carnal pride to accept charity, whether it be material or spiritual.

 

၂၂။ ကျမ်းစာ။ ဤနေရာတွင် ဖော်ပြထားသော အတွေးသည် ဆာလံ ၁၄:၁-၃ မှ ထုတ်ယူထားပုံရသည်။

22. The scripture. The thought here is evidently drawn from Ps. 14:1–3.

 

အပြစ်အောက်တွင် အားလုံး။ ဆိုလိုသည်မှာ ဥပဒေ၏လုပ်ဆောင်မှုဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းကို ယုံကြည်သော ဂျူးလူမျိုးများနှင့် ဂျူးမဟုတ်သောသူများ (ဂလာတိ ၂:၁၅၊ ၁၇; ရောမ ၃:၉၊ ၂၂ ကိုကြည့်ပါ)။

All under sin. That is, the Jews, who trusted in the works of the law to save them, as well as the Gentiles (Gal. 2:15, 17; see on Rom. 3:9, 22).

 

ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကတိ။ ဆိုလိုသည်မှာ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်း၏ ကတိစာချုပ်ဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၆-၉၊ ၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။

The promise by faith. That is, the covenant promise of salvation by faith (see on vs. 6–9, 14).

 

ယေရှု၏။ ဆိုလိုသည်မှာ ယေရှု၌ဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၁:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။

Of Jesus. That is, in Jesus (see on ch. 1:12).

 

ယုံကြည်သူများထံသို့။ ဆိုလိုသည်မှာ ထုံးတမ်းစဉ်လာဆိုင်ရာ ဥပဒေ၏လိုအပ်ချက်များကို ကယ်တင်ခြင်းနည်းလမ်းအဖြစ် ကျင့်သုံးသူများထံသို့ မဟုတ်ပါ။

To them that believe. In other words, not to those who practice the requirements of the ritual law as a means to salvation.

 

၂၃။ ယုံကြည်ခြင်းမရောက်မီ။ ဆိုလိုသည်မှာ ဘုရားသခင်သည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်သာ လူသားများကို မည်သို့ကယ်တင်နိုင်သည်ဆိုသော နက်နဲသောအရာကို ကိုယ်တော်၏လူ့ဇာတိဖြစ်လာခြင်း၊ ပြီးပြည့်စုံသောဘဝ၊ အစားထိုးသေဆုံးခြင်း၊ နှင့် ဂုဏ်ကျက်သရေရှိသော ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းတို့တွင် ရှင်းလင်းစွာ ထုတ်ဖော်ပြသမခံရမီ ဖြစ်သည် (၁ တိမောသေ ၃:၁၆; ယောဟန် ၁:၁၇; ဂလာတိ ၃:၁၄၊ ၁၉; လုကာ ၁၆:၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ဂလာတိ ၃:၂၃၊ ၂၅ တွင် အချိန်ကို အလေးပေးထားသည်ကို သတိပြုပါ။

23. Before faith came. That is, before the mystery of how God could save men by faith alone was clearly revealed in the incarnation, perfect life, vicarious death, and glorious resurrection of our Lord (1 Tim. 3:16; see on John 1:17; Gal. 3:14, 19; cf. on Luke 16:16). Note the emphasis on time in Gal. 3:23, 25.

 

ထိန်းသိမ်းထားသည်။ စာသားအရ “စောင့်ကြပ်ထားသည်” ဟုဆိုလိုပြီး၊ ထွက်ပြေးမှုမဖြစ်အောင် ကာကွယ်ထားသည်။

Kept. Literally, “guarded,” so as to prevent escape.

 

ဥပဒေအောက်တွင်။ ဆိုလိုသည်မှာ ဥပဒေစနစ်အောက်တွင်ဖြစ်သည် (အခန်း ၂:၁၆ တွင်ကြည့်ပါ)။ ဤနေရာတွင် “ဥပဒေအောက်တွင်” ဟူသည်မှာ ၎င်း၏တရားစီရင်ပိုင်ခွင့်အောက်တွင်ရှိခြင်းကို ဆိုလိုပြီး၊ ၎င်း၏အပြစ်တင်ခြင်းကို မဆိုလိုပါ (ရောမ ၆:၁၄ တွင်ကြည့်ပါ)။

Under the law. That is, under the legal system (see on ch. 2:16). “Under the law” here means to be under its jurisdiction, not its condemnation (see on Rom. 6:14).

 

ယုံကြည်ခြင်း။ “ယုံကြည်ခြင်းရောက်လာမီ” အောက်တွင်ကြည့်ပါ။

The faith. See above under “before faith came.”

 

ထို့နောက်ထင်ရှားလာမည်။ အိုတီခေတ်ကာလ၏ ယုံကြည်ခြင်းသည် ခရစ်တော်၏ပထမဆုံးကြွရောက်လာခြင်းတွင် ဆုချီးမြှင့်ခံရသည် (ရောမ ၁၆:၂၅, ၂၆; ဟီး ၁:၁, ၂ တွင်ကြည့်ပါ)။ လူသားအဖြစ်သို့ကူးပြောင်းလာမည့်အချိန်မတိုင်မီ၊ ကယ်တင်ရှင်တစ်ဦးရောက်ရှိလာမည်ဟူသောကတိတော်သည် ဘုရားသခင်က ထိုကတိကို ဖြည့်ဆည်းပေးမည်ဟူသော ယုံကြည်ခြင်းကိုလိုအပ်သည်။ ယေရှုကြွရောက်လာခြင်းနှင့်အတူ ယုံကြည်ခြင်းသည် အဖြစ်မှန်နှင့်တွေ့ဆုံသည်။

Afterwards be revealed. The faith of OT times was rewarded at the first advent of Christ (see Rom. 16:25, 26; Heb. 1:1, 2). Previous to the incarnation, the promise of a coming Redeemer required faith that God would fulfill the promise. With the coming of Jesus, faith met reality.

 

၂၄။ ဥပဒေ။ ဆိုလိုသည်မှာ ကိုယ်ကျင့်တရား၊ ထုံးတမ်းစဉ်လာ၊ နှင့် အရပ်ဘက်ဥပဒေများပါဝင်သော ဥပဒေစနစ်တစ်ခုလုံးဖြစ်သည် (အခန်း ၂:၁၆ တွင်ကြည့်ပါ)။

24. The law. That is, the entire legal system, consisting of moral, ceremonial, and civil statutes (see on ch. 2:16).

 

ကျောင်းဆရာ။ ဂရိဘာသာစကားဖြင့် “ပိုင်ဒါဂိုဂျီ” ဟုခေါ်ပြီး၊ ကလေးများ၏ “ဆရာ” သို့မဟုတ် “အုပ်ထိန်းသူ” ဟုဆိုလိုသည်။ စာသားအရ “ကလေးများကိုဦးဆောင်သူ” ဟုဆိုလိုပြီး “ဆရာ” (ဒီဒါစကလို့စ်) မဟုတ်ပါ။ ဂရိအိမ်ထောင်စုများတွင် ပိုင်ဒါဂိုဂျီသည် ယောကျ်ားလေးများကို ကြီးကြပ်သူနှင့် အဖော်အဖြစ်ဆောင်ရွက်သည်။ သူသည် ၎င်းတို့ကို ကျောင်းသို့လိုက်ပို့ပြီး၊ အန္တရာယ်မှကာကွယ်ကာ၊ ဆိုးသွမ်းမှုမှ ထိန်းသိမ်းကာ၊ ၎င်းတို့ကို ဆုံးမပိုင်ခွင့်ရှိသည်။ ဂရိအနုပညာတွင် သူ့ကို လက်ထဲတွင် တုတ်ကိုင်ထားသည့်ပုံဖြင့် ပုံဖော်လေ့ရှိသည်။ အကယ်၍ သူတွင်အရည်အချင်းရှိပါက၊ ၎င်းတို့၏သင်ခန်းစာပြင်ဆင်မှုတွင် ကူညီပေးနိုင်သည်။

Schoolmaster. Gr. paidagōgos, a “tutor,” or “guardian,” of children; literally, “a leader of children,” but not a “teacher” (didaskalos). In Greek households the paidagōgos was a supervisor of, and companion to, boys. He accompanied them to school, protected them from harm, kept them from mischief, and had the right to discipline them. In Greek art he is generally represented with a stick in his hand. If qualified to do so, he may also have assisted them in the preparation of their lessons.

 

ပိုင်ဒါဂိုဂျီ၏ အခန်းကဏ္ဍသည် သင့်လျော်သောဥပမာတစ်ခုဖြစ်သည် (အခန်း ၁၉ တွင်ကြည့်ပါ)။ “ဥပဒေ” သည် အိုတီခေတ်ကာလတွင် ရွေးချယ်ထားသောလူမျိုးကို အုပ်ထိန်းသူ၊ ကြီးကြပ်သူ၊ သို့မဟုတ် စောင့်ကြပ်သူအဖြစ် ဆောင်ရွက်ခဲ့ပြီး၊ ပိုင်ဒါဂိုဂျီကဲ့သို့ပင် ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ကျင့်တရားသင်ကြားမှုကို တာဝန်ယူခဲ့သည်။

The role of the paidagōgos is an apt illustration (see on v. 19). “The law” served as the guardian, supervisor, or custodian of the chosen people in OT times, and like the paidagōgos, was charged with their moral training.

 

ခရစ်တော်ဆီသို့။ ဆိုလိုသည်မှာ ခရစ်တော်ကြွရောက်လာသည်အထိဖြစ်သည်၊ အကြောင်းအရာအရ (အခန်း ၁၉, ၂၃) လိုအပ်သည်။ အခန်း ၁၉ အရ “ဥပဒေ … သည် [ပဋိညာဉ်ထဲသို့] … အစေ့ [ခရစ်တော်၊ အခန်း ၁၆] ရောက်လာသည်အထိ ထည့်သွင်းခဲ့သည်” (ထိုနေရာ၌ မှတ်ချက်ကြည့်ပါ)။ သို့မဟုတ် ပြန်လည်ဖော်ပြရလျှင်၊ ဣသရေလသည် ဘုရားသခင်၏ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ပြင်ဆင်ပေးမှု “ထင်ရှားလာသည်အထိ” “ဥပဒေအောက်တွင် ထိန်းသိမ်းထားခံရသည်” (အခန်း ၂၃)။

Unto Christ. That is, until Christ should come, as the context requires (vs. 19, 23). According to v. 19, “the law … was added [to the covenant] … till the seed [Christ, v. 16] should come” (see comment there). Or to restate the matter, Israel was “kept under the law” (v. 23) until God’s provision for salvation by faith should be “revealed” with the coming of Christ.

 

ဤနေရာတွင် ပေါလ်သည် ခရစ်တော်ကို ညွှန်ပြသည့် ထုံးတမ်းစဉ်လာစနစ်ကို အထူးရည်ညွှန်းသည် (အခန်း ၂:၁၆; ၃:၁၉ တွင်ကြည့်ပါ)။ ကိုယ်ကျင့်တရားဥပဒေသည်လည်း လူတို့ကို ခရစ်တော်ဆီသို့ ပို့ဆောင်ရန် ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်ဖြစ်သည်မှာ မှန်ပါသည်၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းသည် လူတို့၏အပြစ်များကို ထင်ရှားစေပြီး၊ ထို့ကြောင့် အပြစ်မှ သန့်စင်ရန်လိုအပ်မှုကို ဖော်ပြသည်။

Paul here refers very particularly to the ceremonial system, which pointed forward to Christ (see on chs. 2:16; 3:19). It is also true that the moral law was designed of God to lead men to Christ, for it reveals to men their sins and thus their need of cleansing from sin.

 

 

ဤနေရာတွင် ပေါလ်သည် ခရစ်တော်ကို ညွှန်ပြသည့် ထုံးတမ်းစဉ်လာစနစ်ကို အထူးရည်ညွှန်းသည် (အခန်း ၂:၁၆; ၃:၁၉ တွင်ကြည့်ပါ)။ ကိုယ်ကျင့်တရားဥပဒေသည်လည်း လူတို့ကို ခရစ်တော်ဆီသို့ ပို့ဆောင်ရန် ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်ဖြစ်သည်မှာ မှန်ပါသည်၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းသည် လူတို့၏အပြစ်များကို ထင်ရှားစေပြီး၊ ထို့ကြောင့် အပြစ်မှ သန့်စင်ရန်လိုအပ်မှုကို ဖော်ပြသည်။

24 (ch. 2:16; Rom. 3:19–28). The Law Points to Christ.—The law has no power to pardon the transgressor, but it points him to Christ Jesus, who says to him, I will take your sin and bear it Myself, if you will accept Me as your substitute and surety. Return to your allegiance, and I will impute to you My righteousness (RH May 7, 1901).

 

မည်သည့်ဥပဒေသည် ကျောင်းဆရာဖြစ်သနည်း?—ဂလာတိအတွက် ဥပဒေနှင့်ပတ်သက်၍ မေးခံရသည်။ မည်သည့်ဥပဒေသည် ကျွန်ုပ်တို့ကို ခရစ်တော်ဆီသို့ ပို့ဆောင်ရန် ကျောင်းဆရာဖြစ်သနည်း? ကျွန်ုပ်ဖြေ—ထုံးတမ်းစဉ်လာဥပဒေနှင့် ဆယ်ပါးမှာကျင့်ဝတ်ကိုယ်ကျင့်တရားဥပဒေ နှစ်ခုလုံးဖြစ်သည်။

Which Law Is the Schoolmaster?—I am asked concerning the law in Galatians. What law is the schoolmaster to bring us to Christ? I answer: Both the ceremonial and the moral code of ten commandments.

 

ခရစ်တော်သည် ယုဒစနစ်တစ်ခုလုံး၏ အုတ်မြစ်ဖြစ်သည်။ ဧဘလ၏သေဆုံးမှုသည် ကာဣန်သည် ခရစ်တော်ကို ညွှန်ပြသည့် ယဇ်ပူဇော်ခြင်းများဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းရရှိရန် ဘုရားသခင်၏ နာခံမှုကျောင်းတွင် အစီအစဉ်ကို လက်ခံရန် ငြင်းဆန်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ ကာဣန်သည် ခရစ်တော်၏သွေးကို ကိုယ်စားပြုသည့် သွေးသွန်းခြင်းကို ငြင်းဆန်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းသည် ကမ္ဘာအတွက် သွန်းလောင်းမည့် ခရစ်တော်၏သွေးကို သင်္ကေတပြုသည်။ ဤထုံးတမ်းစဉ်လာတစ်ခုလုံးကို ဘုရားသခင်က ပြင်ဆင်ခဲ့ပြီး၊ ခရစ်တော်သည် စနစ်တစ်ခုလုံး၏ အုတ်မြစ်ဖြစ်လာသည်။ ၎င်းသည် အပြစ်ရှိသော လူသားများကို ခရစ်တော်ကို စဉ်းစားရန် ပို့ဆောင်ရန် ကျောင်းဆရာအဖြစ် ၎င်း၏အလုပ်၏အစဖြစ်သည်။

Christ was the foundation of the whole Jewish economy. The death of Abel was in consequence of Cain’s refusing to accept God’s plan in the school of obedience, to be saved by the blood of Jesus Christ, typified by the sacrificial offerings pointing to Christ. Cain refused the shedding of blood, which symbolized the blood of Christ to be shed for the world. This whole ceremony was prepared by God, and Christ became the foundation of the whole system. This is the beginning of its work as the schoolmaster to bring sinful human agents to a consideration of Christ.

 

ဗိမာန်တော်နှင့်ဆက်စပ်သော ဝန်ဆောင်မှုပြုသူအားလုံးသည် လူသားမျိုးနွယ်အတွက် ခရစ်တော်၏ဝင်ရောက်စွက်ဖက်မှုနှင့်ပတ်သက်၍ အဆက်မပြတ်ပညာပေးခံရသည်။ ဤဝန်ဆောင်မှုသည် ဘုရားသခင်၏ဥပဒေ၊ ဆိုလိုသည်မှာ သူ၏နိုင်ငံတော်၏ဥပဒေကို ချစ်မြတ်နိုးစေရန် နှလုံးသားတိုင်းတွင် ဖန်တီးရန် ရည်ရွယ်သည်။ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းသည် ခရစ်တော်တွင် ထင်ရှားသော ဘုရားသခင်၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၏ သင်ခန်းစာတစ်ခုဖြစ်သည်—လူသားအပြစ်ကြောင့် အပြစ်မရှိသူသည် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် အပြစ်ဖြစ်လာသည့် ခံစားနာကျင်ပြီး သေဆုံးသည့် ယဇ်ကို ထမ်းဆောင်သည်။

All who did service in connection with the sanctuary were being educated constantly in regard to the intervention of Christ in behalf of the human race. This service was designed to create in every heart a love for the law of God, which is the law of His kingdom. The sacrificial offering was to be an object lesson of the love of God revealed in Christ—in the suffering, dying victim, who took upon Himself the sin of which man was guilty, the innocent being made sin for us.

 

ကယ်တင်ခြင်း၏ ဤမဟာအကြောင်းအရာကို ဆင်ခြင်သုံးသပ်ရာတွင်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် ခရစ်တော်၏အမှုတော်ကို မြင်တွေ့ရသည်။ ဝိညာဉ်တော်၏ ကတိပေးထားသောဆုလာဘ်သာမက၊ ဤယဇ်နှင့် ဝင်ရောက်စွက်ဖက်မှု၏ သဘောသဘာဝနှင့် အနှစ်သာရသည်လည်း ကျွန်ုပ်တို့၏နှလုံးသားများတွင် ဘုရားသခင်၏ဥပဒေနှင့်ပတ်သက်သော မြင့်မြတ်သော၊ သန့်ရှင်းသော၊ မြင့်မားသောအယူအဆများကို ဖန်တီးပေးသင့်သည်။ တားမြစ်ထားသောအသီးကို စားသုံးခြင်းဆိုင်ရာ သေးငယ်သောလုပ်ရပ်တွင် ထိုဥပဒေကို ချိုးဖောက်ခြင်းသည် လူသားနှင့် ကမ္ဘာမြေပေါ်သို့ ဘုရားသခင်၏သန့်ရှင်းသောဥပဒေကို မနာခံခြင်း၏အကျိုးဆက်ကို ယူဆောင်လာသည်။ ဝင်ရောက်စွက်ဖက်မှု၏သဘောသဘာဝသည် ဘုရားသခင်၏လိုအပ်ချက်ကို မနာခံခြင်း၏ အနည်းငယ်မျှသော လုပ်ရပ်ကိုပင် လူသားအား ကြောက်ရွံ့စေရန် ဖြစ်စေသည်။

In the contemplation of this great theme of salvation, we see Christ’s work. Not only the promised gift of the Spirit, but also the nature and character of this sacrifice and intervention, is a subject which should create in our hearts elevated, sacred, high ideas of the law of God, which holds its claims upon every human agency. The violation of that law in the small act of eating of the forbidden fruit, brought upon man and upon the earth the consequence of disobedience to the holy law of God. The nature of the intervention should ever make man afraid to do the smallest action in disobedience to God’s requirement.

 

အပြစ်ဖြစ်စေသည့်အရာကို ရှင်းလင်းစွာ နားလည်ထားသင့်ပြီး၊ နာခံမှုမှ မနာခံမှုသို့ နယ်စည်းများကို ကျော်လွန်ရန် အနည်းငယ်မျှပင် ရှောင်ကြဉ်သင့်သည်။

There should be a clear understanding of that which constitutes sin, and we should avoid the least approach to step over the boundaries from obedience to disobedience.

 

ဘုရားသခင်သည် ၎င်း၏ဖန်တီးထားသူတိုင်း ကမ္ဘာကို ကယ်တင်ရန် ဘုရားသခင်၏သားတော်၏ အဆုံးမရှိသောအမှုကို နားလည်စေလိုသည်။ “သားတော်များဟု ကျွန်ုပ်တို့ခေါ်ဝေါ်ခံရရန် ခမည်းတော်သည် မည်သည့်မေတ္တာမျိုးကို ပေးသနားခဲ့သည်ကို ကြည့်ပါ။ ထို့ကြောင့် ကမ္ဘာကြီးသည် သူ့ကို မသိသောကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့ကို မသိပေ”။

God would have every member of His creation understand the great work of the infinite Son of God in giving His life for the salvation of the world. “Behold, what manner of love the Father hath bestowed upon us, that we should be called the sons of God: therefore the world knoweth us not, because it knew Him not.”

 

 

ခရစ်တော်တွင် အဆုံးမရှိသော၊ စွန့်လွှတ်သောမေတ္တာနှင့် ကရုဏာကို မြင်သောအခါ၊ အပြစ်ရှိသူ၏စိတ်နှလုံးတွင် ခရစ်တော်ဆွဲဆောင်ရာ လိုက်လျှောက်ရန် ကျေးဇူးတင်သောစိတ်သဘောကို နိုးကြားစေသည် (အမှတ်စဉ် ၈၇၊ ၁၉၀၀)။

When he sees in Christ the embodiment of infinite and disinterested love and benevolence, there is awakened in the heart of the sinner a thankful disposition to follow where Christ is drawing (MS 87, 1900).

 

အထူးသဖြင့် ကိုးကွယ်ရေးပညတ်။—“ပညတ်သည် ကျွန်ုပ်တို့ကို ခရစ်တော်ထံသို့ ပို့ဆောင်ပေးသော ဆရာဖြစ်သည်၊ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းရရှိရန်ဖြစ်သည်”။ ဤကျမ်းပိုဒ်တွင်၊ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်သည် တမန်တော်မှတဆင့် အထူးသဖြင့် ကိုးကွယ်ရေးပညတ်အကြောင်း ပြောဆိုနေသည်။ ပညတ်သည် ကျွန်ုပ်တို့အား အပြစ်ကို ဖော်ပြပြီး၊ ခရစ်တော်ထံ ပြေးဝင်ရန်နှင့် ဘုရားသခင်ထံ နောင်တရခြင်းနှင့် သခင်ယေရှုခရစ်တော်ထံ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် အပြစ်လွှတ်ခြင်းနှင့် ငြိမ်းချမ်းခြင်းရရှိရန် ကျွန်ုပ်တို့၏လိုအပ်ချက်ကို ခံစားစေသည်။ …

Especially the Moral Law.—“The law was our schoolmaster to bring us unto Christ, that we might be justified by faith.” In this scripture, the Holy Spirit through the apostle is speaking especially of the moral law. The law reveals sin to us, and causes us to feel our need of Christ, and to flee unto Him for pardon and peace by exercising repentance toward God and faith toward our Lord Jesus Christ. …

 

 

ပညတ်ဆယ်ပါးကို တားမြစ်သည့်ဘက်မှ မဟုတ်ဘဲ၊ ကရုဏာဘက်မှ ပို၍ကြည့်ရှုသင့်သည်။ ၎င်း၏တားမြစ်ချက်များသည် နာခံမှုတွင် ပျော်ရွှင်မှု၏ အာမခံချက်ဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်တွင် လက်ခံရရှိသောအခါ၊ ၎င်းသည် ကျွန်ုပ်တို့အတွင်း၌ သန့်ရှင်းသောစရိုက်ကို ဖြစ်ပေါ်စေပြီး၊ ထာဝရအခါများတွင် ကျွန်ုပ်တို့အား ပျော်ရွှင်မှုပေးလိမ့်မည်။ နာခံသူများအတွက် ၎င်းသည် အကာအကွယ်တံတိုင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းတွင် ဘုရားသခင်၏ကောင်းမြတ်မှုကို ကျွန်ုပ်တို့မြင်ရပြီး၊ ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏ မပြောင်းလဲသောမူများကို ဖော်ပြခြင်းဖြင့် လူသားများကို ချိုးဖောက်မှုမှဖြစ်ပေါ်လာသော ဆိုးကျိုးများမှ ကာကွယ်ရန် ရှာဖွေသည်။

The law of ten commandments is not to be looked upon as much from the prohibitory side as from the mercy side. Its prohibitions are the sure guarantee of happiness in obedience. As received in Christ, it works in us the purity of character that will bring joy to us through eternal ages. To the obedient it is a wall of protection. We behold in it the goodness of God, who by revealing to men the immutable principles of righteousness seeks to shield them from the evils that result from transgression.

 

ဘုရားသခင်ကို အပြစ်သားအတွက် အပြစ်ဒဏ်ပေးရန် စောင့်ဆိုင်းနေသည်ဟု မမှတ်ယူသင့်ပေ။ အပြစ်သားသည် အပြစ်ဒဏ်ကို သူ့ဘာသာသူ ယူဆောင်လာသည်။ သူ၏လုပ်ရပ်များသည် သေချာသောအကျိုးဆက်ကို ယူဆောင်လာသော အခြေအနေများကို စတင်စေသည်။ ချိုးဖောက်မှုတိုင်းသည် အပြစ်သားအပေါ် တုံ့ပြန်မှုဖြစ်ပေါ်စေပြီး၊ သူ၌ စရိုက်ပြောင်းလဲမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေကာ၊ ထပ်မံချိုးဖောက်ရန် ပိုမိုလွယ်ကူစေသည်။ အပြစ်ကို ရွေးချယ်ခြင်းဖြင့် လူသားများသည် ဘုရားသခင်နှင့် ခွဲခွာကြပြီး၊ ကောင်းချီးမင်္ဂလာ၏လမ်းကြောင်းမှ ဖြတ်တောက်ခံရပြီး၊ သေချာသောအကျိုးဆက်မှာ ပျက်စီးခြင်းနှင့် သေဆုံးခြင်းဖြစ်သည်။

We are not to regard God as waiting to punish the sinner for his sin. The sinner brings the punishment upon himself. His own actions start a train of circumstances that bring the sure result. Every act of transgression reacts upon the sinner, works in him a change of character, and makes it more easy for him to transgress again. By choosing to sin, men separate themselves from God, cut themselves off from the channel of blessing, and the sure result is ruin and death.

 

ပညတ်သည် ဘုရားသခင်၏အယူအဆ၏ ဖော်ပြချက်ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ၎င်းကို ခရစ်တော်တွင် လက်ခံသောအခါ၊ ၎င်းသည် ကျွန်ုပ်တို့၏အယူအဆဖြစ်လာသည်။ ၎င်းသည် ကျွန်ုပ်တို့ကို သဘာဝဆန္ဒများနှင့် သဘောထားများထက်၊ အပြစ်သို့ဦးတည်သော သွေးဆောင်မှုများထက် မြှင့်တင်ပေးသည် (အမှတ်စဉ် ၂၃အေ၊ ၁၈၉၆)။

The law is an expression of God’s idea. When we receive it in Christ, it becomes our idea. It lifts us above the power of natural desires and tendencies, above temptations that lead to sin (MS 23a, 1896).

 

ပညတ်နှစ်ခု၏ဆက်နွယ်မှု။—ပညတ်နှစ်ခု၏ဆက်နွယ်မှုနှင့်ပတ်သက်၍ တိကျသောအသေးစိတ်အချက်များကို နားလည်ရန် ဤမျှမရှိမဖြစ်လိုအပ်ပေ။ ဘုရားသခင်၏ပညတ်ကို ကျွန်ုပ်တို့ချိုးဖောက်နေသလား၊ သန့်ရှင်းသောပညတ်များရှေ့တွင် နာခံမှုရှိသလား၊ မနာခံမှုရှိသလားဆိုသည်ကို သိရှိရန်သည် များစွာပို၍အရေးကြီးသည် (စာစောင် ၁၆၅၊ ၁၉၀၁)။

The Relation of the Two Laws.—It is not so essential to understand the precise particulars in regard to the relation of the two laws. It is of far greater consequence that we know whether we are transgressing the law of God, whether we stand in obedience or disobedience before the holy precepts (Letter 165, 1901).

 

၂၄–၂၆ (အခန်းကြီး ၆:၁၄; ၁ယောဟန် ၃:၄)။ ခရစ်တော်သည် တစ်ခုတည်းသောဆေးဖြစ်သည်။—စိတ်သည် ကယ်လဝါရီသို့ဆွဲဆောင်ခံရသောအခါ၊ ခရစ်တော်သည် အပြစ်ကြောင့် ရှက်ဖွယ်ကားတိုင်ပေါ်တွင် မဖြစ်မနေ မြင်ရသည်။ သူသည် အဘယ်ကြောင့် သေဆုံးရသနည်း? အပြစ်ကြောင့်ဖြစ်သည်။ အပြစ်ဆိုသည်မှာ အဘယ်နည်း? ပညတ်ကို ချိုးဖောက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့နောက် အပြစ်၏သဘောသဘာဝကို မြင်ရန် မျက်စိဖွင့်လှစ်လာသည်။ ပညတ်သည် ချိုးဖောက်ခံရသော်လည်း ပြစ်မှုကျူးလွန်သူကို အပြစ်လွှတ်နိုင်စွမ်းမရှိပေ။ ၎င်းသည် ကျွန်ုပ်တို့ကို အပြစ်ဒဏ်ခတ်ရန် ရည်ရွယ်သော ဆရာဖြစ်သည်။ ဆေးဖြစ်သည်မှာ မည်သည်နည်း? ပညတ်သည် ကျွန်ုပ်တို့ကို ကားတိုင်ပေါ်တွင် ကပ်ထားသော ခရစ်တော်ထံသို့ ပို့ဆောင်ပေးသည်။ သူသည် အပြစ်ရှိသော၊ အပြစ်နှင့်ပြည့်နှက်နေသော လူသားအား ၎င်း၏ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ပေးအပ်နိုင်ရန်နှင့် ၎င်း၏ဖခင်ထံသို့ ၎င်း၏ဖြောင့်မတ်သောစရိုက်ဖြင့် လူသားများကို တင်ပြနိုင်ရန်ဖြစ်သည် (အမှတ်စဉ် ၅၀၊ ၁၉၀၀)။

24–26 (ch. 6:14; 1 John 3:4). Christ the Only Remedy.—When the mind is drawn to the cross of Calvary, Christ by imperfect sight is discerned on the shameful cross. Why did He die? In consequence of sin. What is sin? The transgression of the law. Then the eyes are open to see the character of sin. The law is broken but cannot pardon the transgressor. It is our schoolmaster, condemning to punishment. Where is the remedy? The law drives us to Christ, who was hanged upon the cross that He might be able to impart His righteousness to fallen, sinful man and thus present men to His Father in His righteous character (MS 50, 1900).

 

၂၅။ ယုံကြည်ခြင်းရောက်လာပြီးနောက်။ ဤနေရာတွင် ပေါလုသည် ခရစ်တော်တွင် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ပြင်ဆင်မှုအကြောင်း ပြောဆိုနေသည်။

25. After that faith is come. Paul here speaks of the provision for salvation by faith in Christ alone.

 

ဆက်လက်မရှိတော့ပေ။ အခန်းကြီး ၂၃၊ ၂၅ တွင် အချိန်ကာလဆိုင်ရာ အလေးပေးမှုကို သတိပြုပါ—“မတိုင်မီ”၊ “ပြီးနောက်”၊ “ထို့နောက်”၊ “ဆက်လက်မရှိတော့ပေ”။

No longer. Note the emphasis in vs. 23, 25 on the time element—“before,” “afterwards,” “after,” “no longer.”

 

ဆရာအောက်တွင်။ ဆိုလိုသည်မှာ ပညတ်အောက်တွင် (အခန်းကြီး ၂၃; အခန်းကြီး ၂၄ ကိုကြည့်ပါ)။ အချို့က ဤစကားစုကို “ပညတ်၏အပြစ်စီရင်မှုအောက်တွင်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုကြသည်။ ဤစကားလုံးများသည် ထိုသို့ရှင်းပြလျှင် ဖြစ်နိုင်သည်မှာ မှန်သော်လည်း၊ ဤရှင်းပြချက်သည် အကြောင်းအရာနှင့် မကိုက်ညီဘဲ၊ ပေါလုက ဤနေရာတွင် ထိုအဓိပ္ပာယ်ကို ရည်ရွယ်ထားခြင်းမဟုတ်ပေ။ “ဆရာ” ၏လုပ်ဆောင်ချက်သည် အပြစ်စီရင်ရန်မဟုတ်ဘဲ၊ အုပ်ချုပ်ရန်၊ စောင့်ရှောက်ရန်၊ ကာကွယ်ရန်ဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၂၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလု၏အငြင်းပွားမှုသည် ပညတ်မဲ့မှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော အပြစ်စီရင်မှုနှင့်ပတ်သက်၍ မဟုတ်ဘဲ၊ ပညတ်နှင့်လိုက်နာခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းရရှိနိုင်မှုနှင့်ပတ်သက်သည် (အခန်းကြီး ၁–၃၊ ၇၊ ၁၁၊ ၁၄၊ ၂၁; စသည်တို့ကိုကြည့်ပါ)။ ရောမ ၆:၁၄ ကိုကြည့်ပါ။

Under a schoolmaster. That is, under the law (v. 23; cf. v. 24). Some have interpreted this phrase to mean being “under the condemnation of law.” It is true, of course, that the words themselves could be so explained; however, such an explanation does not accord with the context and is clearly not the sense Paul here intended them to convey. It is not the function of a “schoolmaster” to condemn, but to exercise jurisdiction, to guard, to protect (see on v. 24). Paul’s argument is in no wise concerned with the condemnation that results from lawlessness, but with the possibility of attaining righteousness by compliance with law (see vs. 1–3, 7, 11, 14, 21; etc.). See on Rom. 6:14.

 

ပေါလုသည် ပုံဥပမာတစ်ခုကို အသုံးပြုနေကြောင်း သတိရရန်လိုအပ်ပြီး၊ ထို့ကြောင့် ၎င်း၏စကားများကို အသေးစိတ်အားလုံးတွင် အလွန်တင်းကျပ်စွာ ဖိအားမပေးသင့်ပေ။ သူအလေးပေးလိုသော မရှိမဖြစ်အချက်တစ်ခုရှိသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ အာဗြဟံပြီးနောက် နှစ်လေးရာသုံးဆယ်အကြာ (အခန်းကြီး ၁၇) ဖြစ်ပွားခဲ့သော အရေးကြီးသောဖြစ်ရပ်၏ ထူးခြားသောအရေးပါမှုဖြစ်သည်—ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလလူမျိုးအား ၎င်း၏ကိုးကွယ်ရေးပညတ်ကို တရားဝင်ကြေညာခဲ့ပြီး၊ မောရှေမှတဆင့် သူတို့အား ပြည်သူ့ဥပဒေများနှင့် ဘာသာရေးထုံးတမ်းများကို အုပ်ချုပ်သောကျင့်ထုံးတစ်ခုပေးအပ်ခဲ့သည်။ သိနာတောင်မတိုင်မီ သန့်ရှင်းသောလူများသည် ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးများတွင် ကိုးကွယ်ရေးပညတ်ကို အနည်းငယ်ရေးထားခဲ့ပြီး၊ ထုံးတမ်းစဉ်လာစနစ်၏အနည်းဆုံးအခြေခံများကို သိရှိခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလလူမျိုးကို အီဂျစ်ကျွန်ခံမှုမှ ခေါ်ထုတ်သောအခါ၊ ၎င်းတို့အား ဤပညတ်များအားလုံးကို အကောင်အထည်ဖော်ပေးခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ဆယ်ပါးပညတ်ဖြင့် ဖော်ပြထားသည့် အပြစ်၏အလွန်ဆိုးရွားမှုကို မြင်ရန်နှင့်၊ ထုံးတမ်းစဉ်လာဝန်ဆောင်မှုဖြင့် ဖော်ပြထားသည့် အပြစ်မှ ကယ်တင်ရန် ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်ကို မြင်ရန်ဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၁၉ ကိုကြည့်ပါ)။ ယုဒလူမျိုး၏စီးပွားရေးစနစ်တွင် ထူးခြားသောဤပညတ်များသည် လူသားတို့၏ပျက်စီးနေသောအခြေအနေနှင့် အပြစ်မှလွှတ်မြောက်ရန် ဘုရားသခင်၏အစီအစဉ်ကို ဆက်လက်ပြသပေးသည်။ ထိုပညတ်များသည် လူသားများကို ပိတ်ဆို့ထားသလို၊ “ပိတ်လှောင်ထားသည်” (အခန်းကြီး ၂၃)၊ ဝိညာဉ်ရေးလွှတ်မြောက်ရန်နေ့ရက်တစ်ခုအထိ ထိန်းသိမ်းထားသည်။ ပေါလုသည် ခရစ်တော်မလာမီ အသက်ရှင်ခဲ့သော ဘုရားသခင်၏သားသမီးများကို “ဖခင်က သတ်မှတ်ထားသောအချိန်အထိ ဆရာများနှင့် အုပ်ချုပ်သူများအောက်တွင်” ရှိသည်ဟု ပုံဥပမာဖြင့် ဖော်ပြသည် (အခန်းကြီး ၄:၂)။ “သို့သော် အချိန်ပြည့်စုံသောအခါ၊ ဘုရားသခင်သည် ၎င်း၏သားတော်ကို စေလွှတ်ခဲ့သည်၊ အမျိုးသမီးမှဖြစ်လာသည်၊ ပညတ်အောက်တွင်ဖြစ်လာသည်၊ ပညတ်အောက်ရှိသူများကို ရွေးနှုတ်ရန်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် သားအဖြစ်လက်ခံခြင်းကို ရရှိရန်ဖြစ်သည်” (အခန်းကြီး ၄:၄)။

We should remember that Paul is using a figure of speech, and that therefore his words should not be too closely pressed in every detail. There is one essential point that he is seeking to stress; namely, the unique significance of the important event that occurred “four hundred and thirty years after” (v. 17) Abraham—God’s formal announcement to Israel of His moral law and God’s giving to them, through Moses, civil statutes and a code governing their religious ceremonies. Holy men before Sinai had, in some degree, the moral law written in their hearts, and knew at least the rudiments of a ceremonial system. When God called Israel out of Egyptian bondage He gave objective reality to all these laws, that they might see the exceeding sinfulness of sin, as revealed by the Decalogue, and the means whereby God purposed to save them from sin, as disclosed by the ceremonial service (see on v. 19). The very laws, so distinctive of the Jewish economy, were a continuing exhibit of man’s lost state and of a divine plan for pardon. Those very laws hemmed men in, as it were, caused them to be “shut up” (v. 23), kept in custody, against a day of spiritual deliverance. Paul describes the children of God who lived before the advent as being, in figure, “under tutors and governors until the time appointed of the father” (ch. 4:2). “But when the fulness of the time was come, God sent forth his Son, made of a woman, made under the law, to redeem them that were under the law, that we might receive the adoption of sons” (v. 4).

 

ခရစ်တော်လာသောအခါ၊ “ပညတ်” နှင့်ပတ်သက်ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏သားသမီးအတွက် အမှန်တကယ်ဖြစ်ပွားခဲ့သည်မှာ အဘယ်နည်း? ထုံးတမ်းစဉ်လာပညတ်များနှင့်ပတ်သက်ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ကန့်သတ်ချက်ဥပဒေဖြင့် ရပ်စဲသွားသည်၊ အကြောင်းမှာ ခရစ်တော်၏ယဇ်ပူဇော်ခြင်းသည် တိရစ္ဆာန်ယဇ်များကို အစားထိုးခဲ့ပြီး၊ ထို့ကြောင့် ထိုယဇ်များကို အုပ်ချုပ်သောပညတ်များသည် ပြီးဆုံးသွားသည်။ ပြည်သူ့ဥပဒေများနှင့်ပတ်သက်ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ဣသရေလသည် လူမျိုးတစ်မျိုး သို့မဟုတ် နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံအဖြစ် ပြီးဆုံးသွားပြီး၊ ဝိညာဉ်ရေးဣသရေလသည် ၎င်း၏နေရာကို အစားထိုးခဲ့သောကြောင့် ၎င်းတို့၏အရေးပါမှုကို ဆုံးရှုံးခဲ့သည်။ ကိုးကွယ်ရေးပညတ်၊ ဆယ်ပါးပညတ်နှင့်ပတ်သက်ပြီး၊ ၎င်းသည် လူသားနှင့်သီးခြားတစ်ခုအဖြစ် ကျောက်ပြားနှစ်ချပ်ပေါ်တွင် မရှိတော့ပေ။ ယင်းအစား၊ ခရစ်တော်တွင် “ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်ဖြောင့်မတ်သူ” (အခန်းကြီး ၂၄) သည် ခရစ်တော်ယေရှုတွင် ဖန်တီးမှုအသစ်ဖြစ်လာကြပြီး (၂ကောရိန္သု ၅:၁၇)၊ ဘုရားသခင်၏ပညတ်ကို ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးများတွင် ရေးထိုးထားသည် (ဟေဗြဲ ၈:၁၀)။ ထို့ကြောင့် “ပညတ်၏ဖြောင့်မတ်ခြင်း [သို့မဟုတ် “လိုအပ်ချက်များ”]” သည် ၎င်းတို့အတွင်း၌ “ပြည့်စုံသည်” (ရောမ ၈:၄)။ ပေါလုသည် ၎င်း၏ပုံဥပမာကို အသုံးပြု၍ ကျွန်ုပ်တို့သည် “ဆရာအောက်တွင် မရှိတော့” ဟု မှန်ကန်စွာ ကြေညာသည်။ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် ဘုရားသခင်၏ကြီးမားသောကိုးကွယ်ရေးပညတ်ဖြစ်သည့် ဆယ်ပါးပညတ်ကို ဖျက်သိမ်းကြောင်း ကြေညာနေသည်ဟု မည်သူမဆို မည်သို့အဆုံးသတ်ခဲ့သည်ကို နားလည်ရန်ခက်ခဲသည်။ ဘုရားသခင်၏သားသမီးများ၏ စိတ်နှလုံးနှင့်ဉာဏ်အသစ်များ တည်တံ့သရွေ့၊ ဘုရားသခင်၏ပညတ်သည် လူသား၏စရိုက်များဖြင့် ၎င်းတို့အပေါ်တွင် ရေးထိုးထားသည်။

And what, indeed, happened for the child of God when Christ came, as touching the matter of “the law,” which had been “our schoolmaster”? As regards the ceremonial laws, they ceased by a divine statute of limitations, for Christ’s sacrifice took the place of animal sacrifices, and thus the laws governing such sacrifices ended. As regards the civil statutes, they lost their significance for the simple reason that Israel ended as a nation, or state, and spiritual Israel took its place. As regards the moral law, the Decalogue, it no longer stands out on two tables of stone, as something apart from man. Instead, those who are “justified by faith” (v. 24) in Christ become new creatures in Christ Jesus (2 Cor. 5:17), with the law of God written in their minds and hearts (Heb. 8:10). And thus “the righteousness [or “requirements”] of the law” is “fulfilled” in them (Rom. 8:4). Rightly does Paul, employing his figure, declare that we are no longer “under a schoolmaster.” It is difficult to understand how anyone ever concluded that Paul is here announcing the abolition of the Decalogue, God’s great moral law. So long as the new hearts and minds of the children of God endure, the divine law, in living characters, is engraved upon them.

 

၂၆။ သင်တို့အားလုံး။ ဆိုလိုသည်မှာ ယုဒလူမျိုးနှင့် တစ်ပါးအမျိုးသားများ (အခန်းကြီး ၂၈ ကိုကြည့်ပါ)။

26. Ye are all. That is, both Jews and Gentiles (see v. 28).

 

ဘုရားသခင်၏သားသမီးများ။ စကားလုံးအရ “ဘုရားသခင်၏သားများ” ဟု ဆိုလိုပြီး၊ ကောင်းကင်နှင့်မြေကြီးပေါ်ရှိ ဘုရားသခင်၏မိသားစုဝင်များအဖြစ် “ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်း” ခံရသည် (မဿဲ ၅:၉; ယောဟန် ၁:၁၂၊ ၁၃; ၃:၃၊ ၅; ရောမ ၈:၁၅၊ ၁၆; ၉:၈၊ ၂၆; ဧဖက် ၃:၁၅; ၁ယောဟန် ၃:၁၊ ၂ ကိုကြည့်ပါ)။

Children of God. Literally, “sons of God,” having been “born again” as members of God’s family in heaven and on earth (see on Matt. 5:9; John 1:12, 13; 3:3, 5; Rom. 8:15, 16; 9:8, 26; Eph. 3:15; John 3:1, 2).

 

ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်။ ရောမ ၁:၅၊ ၁၇; ဂလာတိ ၃:၁၁ ကိုကြည့်ပါ။ ယုဒလူမျိုးနှင့် တစ်ပါးအမျိုးသားများသည် ပညတ်၏“အကျင့်များ”မဟုတ်ဘဲ၊ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းခံရမည် (အခန်းကြီး ၂:၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။

By faith. See on Rom. 1:5, 17; Gal. 3:11. Jew and Gentile alike are to be saved by faith, not by the “works of the law” (see on ch. 2:16)

 

၂၇။ ခရစ်တော်ထဲသို့ ဗတ္တိဇံခံခြင်း။ မဿဲ ၃:၆; ရောမ ၆:၃၊ ၄ ကိုကြည့်ပါ။

27. Baptized into Christ See on Matt 3:6; Rom 6:3, 4.

 

ခရစ်တော်ကို ဝတ်ဆင်ခြင်း။ ရောမ ၁၃:၁၄; မဿဲ ၂၂:၁၁ ကိုကြည့်ပါ။ ဤနေရာတွင် “ဝတ်ဆင်သည်” ဟု ဘာသာပြန်ထားသောစကားလုံးကို အဝတ်အထည်နှင့်ပတ်သက်၍ သာမန်အသုံးပြုသည်။ “ခရစ်တော်ကို ဝတ်ဆင်ခြင်း” ဆိုသည်မှာ ၎င်း၏မူများကို လက်ခံခြင်း၊ ၎င်း၏ပုံသက်သေကို အတုယူခြင်း၊ ၎င်း၏လမ်းညွှန်မှုကို လက်ခံခြင်း၊ သူ့ကဲ့သို့ဖြစ်လာခြင်းကို ဆိုလိုသည် (၂ကောရိန္သု ၅:၁၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ဂရိစာရေးဆရာများသည် ပလေတို၊ ဆိုကရေးတီး စသည်တို့ကို ဝတ်ဆင်ခြင်းဟု ပြောဆိုကြပြီး၊ ၎င်းတို့ကို ဆရာများအဖြစ် လက်ခံပြီး ၎င်းတို့၏သွန်သင်ချက်များကို လိုက်နာရန် ဆိုလိုသည်။ ဂလာတိ ၅:၂၂၊ ၂၃ ကိုကြည့်ပါ။ “ခရစ်တော်ကို ဝတ်ဆင်ခြင်း” သည် မိမိကိုယ်ကိုနှင့် ဟောင်းနွမ်းသောသဘာဝကို ဖယ်ရှားခြင်းကို ဆိုလိုသည်။

Put on Christ. See on Rom. 13:14; cf. on Matt. 22:11. The word here translated “put on” is commonly used with reference to clothing. To “put on” Christ means to adopt His principles, to imitate His example, to accept His guidance, to become like Him (see on 2 Cor. 5:17). Greek writers speak of putting on Plato, Socrates, etc., meaning thereby to accept them as instructors and to follow their teachings. See on Gal. 5:22, 23. To “put on Christ” implies putting off self and the old nature.

 

၂၈။ ယုဒလူမျိုးမဟုတ်၊ ဂရိလူမျိုးမဟုတ်။ ဆိုလိုသည်မှာ ယုဒလူမျိုးမဟုတ်၊ တစ်ပါးအမျိုးသားများ (ရောမ ၁:၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ခရစ်ယာန်ဘာသာသည် လူမျိုးနှင့် နိုင်ငံသားဖြစ်မှု၏အခန်းကဏ္ဍကို လူသားအားလုံး၏ညီအစ်ကိုပေါင်းသင်းမှုမူအဖြစ် လွှမ်းမိုးထားသည် (တမန်တော် ၁၇:၂၆)။ သို့သော် ဤနေရာတွင် ပေါလုသည် ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် ယုဒလူမျိုးနှင့် ယုဒမဟုတ်သူများ၏ အဆင့်အတန်းကို ပြောဆိုနေသည် (တမန်တော် ၁၀:၃၄; မဿဲ ၂၀:၁၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ခရစ်တော်၏နိုင်ငံတော်တွင် အားလုံးသည် ယေရှုခရစ်တော်အား ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ရရှိသော ခရစ်တော်၏ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏အဝတ်တစ်ခုတည်းဖြင့် ဖုံးလွှမ်းထားသည်။ သို့သော် ပေါလု၏ခေတ်က ယုဒဘာသာဝင်ခရစ်ယာန်များအတွက် ဤအယူအဆသည် ပြစ်မှားမှုဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့က ခရစ်ယာန်အသင်းတော်သို့ဝင်ရောက်ရန် တစ်ခုတည်းသောနည်းလမ်းမှာ ယုဒဘာသာမှတဆင့်ဖြစ်သည်ဟု ထိန်းသိမ်းထားပြီး၊ တစ်ပါးအမျိုးသားသည် ခရစ်ယာန်အသိုင်းအဝိုင်းသို့ လက်ခံခံရမည့်အရင် ယုဒလူမျိုးဖြစ်လာရန် ဦးစွာ အရေဖြတ်ခံရမည်ဟု ဆိုသည်။

28. Jew nor Greek. That is, Jew nor Gentile (see on Rom. 1:16). Christianity subordinates the role of race and nationality to the principle of the brotherhood of all men (Acts 17:26). Here, however, Paul speaks of the standing of Jew and non-Jew before God (see on Acts 10:34; cf. on Matt. 20:15). In Christ’s kingdom all are covered with the same garment of Christ’s righteousness, which they receive by faith in Jesus Christ. But to the Judaizing Christians of Paul’s day such an idea was rank heresy. They maintained that the only way into the Christian church was through Judaism, that a Gentile must first be circumcised—become a Jew, as it were—before being accepted into the Christian communion.

 

ကျွန်မဟုတ်၊ လွတ်လပ်သူမဟုတ်။ ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် ကျွန်၏ဝိညာဉ်နှင့် လွတ်လပ်သူ၏ဝိညာဉ်အကြား ကွဲပြားမှုမရှိပေ။ ကျွန်သည် လွတ်လပ်သူနှင့် တူညီသောအခြေခံဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းခံရရန် အရည်အချင်းပြည့်မီသည်။ နှစ်ဦးစလုံးသည် ယေရှုတွင် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းခံရနိုင်သည်။ ခရစ်ယာန်ဘာသာသည် လူမျိုး၊ နိုင်ငံသားဖြစ်မှု၊ လူမှုအဆင့်အတန်းပေါ်တွင်အခြေခံသော ကွဲပြားမှုများကို ဖယ်ရှားပေးသည်။ သို့သော် ဤနေရာတွင် ပေါလုသည် ကျွန်ပိုင်စီးမှုအကြောင်းကို အနေဖြင့် မဖြေရှင်းပေ။

Bond nor free. In the sight of God there is no difference between the soul of a slave and the soul of a free man. The slave is eligible to salvation on the same basis as the nonslave. Both may be saved by faith in Jesus. Christianity alone eliminates distinctions based on race, nationality, and social standing. Here, however, Paul is not dealing with the subject of slavery as such.

 

ယောက်ျားမဟုတ်၊ မိန်းမမဟုတ်။ ရှေးခေတ်ကမ္ဘာတွင် အမျိုးသမီးများကို မကြာခဏ ပစ္စည်းဥစ္စာထက်အနည်းငယ်သာမကထက် သာလွန်သူများအဖြစ် ယူဆခဲ့သည်။ တစ်ခါတစ်ရံ အမျိုးသမီးတွင် ဝိညာဉ်ရှိမရှိကို အချို့သော တစ်ပါးအမျိုးသားဒဿနပညာရှင်များက ငြင်းခုံကြသည်။ အချို့သော တစ်ပါးအမျိုးသားလူ့အဖွဲ့အစည်းများတွင် ဖခင် သို့မဟုတ် ခင်ပွန်းသည် ၎င်း၏အိမ်ထောင်စုရှိ အမျိုးသမီးများအပေါ် ၎င်းတို့၏သေဒဏ်ကို အမိန့်ပေးရန်အထိ အာဏာရှိသည်။ အမျိုးသမီးကို ယောက်ျားနှင့်တန်းတူအဆင့်သို့ မြှင့်တင်ခြင်းသည် ခရစ်ယာန်သွန်သင်မှုနှင့် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှု၏ တိုက်ရိုက်ရလဒ်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဤနေရာတွင် ပေါလုသည် ကယ်တင်ခြင်းလိုအပ်နေသော အပြစ်သားများအဖြစ် ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် အမျိုးသမီးများ၏အဆင့်အတန်းကို စဉ်းစားနေသည်။

Male nor female. In the ancient world women were commonly considered as little more than chattels, and thus infinitely inferior to men. Pagan philosophers sometimes argued as to whether a woman even had a soul. In some pagan societies a father or husband had authority over the women of his household to the point of ordering their execution. The elevation of woman to equality with man is the direct result of Christian teaching and practice. Here, however, Paul is thinking of the status of women before God as sinners in need of salvation.

 

ခရစ်တော်ထဲတွင် တစ်ခုတည်း။ ဘုရားသခင်အတွက်နှင့် လူသားတစ်ဦးအတွက် မေတ္တာပညတ်များကို အကောင်အထည်ဖော်သောအခါ၊ လူသားများ၏စိတ်နှလုံးများသည် ၎င်းတို့၏ကောင်းကင်ဖခင်အောက်တွင် အချင်းချင်း ရင်းနှီးသောမိတ်သဟာယဖွဲ့မှုတွင် ပေါင်းစည်းကြသည် (မဿဲ ၂၂:၃၆–၄၀ ကိုကြည့်ပါ)။

One in Christ. As the divine precepts of love for God and for one’s fellow men are made operative, men’s hearts are united in a close bond of fellowship, each with others, under their heavenly Father (see on Matt. 22:36–40).

 

၂၉။ အာဗြဟံ၏မျိုးစေ့။ အာဗြဟံ၏သားတစ်ဦးအဖြစ်၊ ခရစ်တော်သည် ကတိထားရာများအတွက် အထူးသဖြင့် အမွေဆက်ခံသူဖြစ်လာသည် (အခန်းကြီး ၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ဗတ္တိဇံဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် ခရစ်တော်နှင့် ဆွေမျိုးပေါက်ဖော်မှုကို ရရှိပြီး၊ သူမှတဆင့် အာဗြဟံအား ပေးထားသောကတိများတွင် ပါဝင်ခွင့်ရရှိသည် (အခန်းကြီး ၇–၉)။ အာဗြဟံမှ ဆင်းသက်လာမှု၏အရေးပါမှုနှင့်ပတ်သက်၍ ယုဒလူမျိုးများက မဿဲ ၃:၉; ရောမ ၉:၄ ကိုကြည့်ပါ။

29. Abraham’s seed. As a son of Abraham, Christ became, in a special sense, heir to the covenant promises (see on v. 16). By baptism we acquire kinship to Christ, and through Him acquire the right to participate in the promises made to Abraham (vs. 7–9). Concerning the importance attached by the Jews to literal descent from Abraham see on Matt. 3:9; Rom. 9:4.

 

အမွေဆက်ခံသူများ။ အာဗြဟံ၏ဝိညာဉ်ရေးသားသမီးများအဖြစ်၊ ခရစ်ယာန်များသည် “ခရစ်တော်နှင့်အတူအမွေဆက်ခံသူများ” ဖြစ်လာကြသည် (ရောမ ၈:၁၇)။ ဘုရားသခင်၏သားတော်အဖြစ်၊ ခရစ်တော်သည် ကောင်းကင်၏ဂုဏ်အသရေနှင့် အမွေဆက်ခံသူဖြစ်ပြီး၊ သူ့ကို ယုံကြည်သူများသည် ဖန်တီးထားသောသတ္တဝါများအတွက် နတ်ဘုရားနှင့်လူသားများကို ပေါင်းစည်းမထားလျှင် ဘယ်သောအခါမှ မဖြစ်နိုင်သော စကြဝဠာ၌ ဂုဏ်ပြုရာနေရာသို့ အမွေဆက်ခံသူများဖြစ်လာကြသည် (ယောဟန် ၁:၁၊ ၁၄)။ လူသားဖြစ်လာခြင်းတွင်၊ နတ်ဘုရားနှင့်လူသားသည် ဘယ်သောအခါမှ မပြတ်တောက်နိုင်သော ဆက်နွယ်မှုဖြင့် ပေါင်းစည်းခဲ့သည် (ဒီအေ ၂၁၊ ၂၅၊ ၂၆)။ အာဗြဟံအား ကတိထားရာများအတွက် အမွေဆက်ခံသူများအဖြစ်၊ ၎င်း၏ယုံကြည်ခြင်း၏မြင့်မားသောပုံသက်သေကို အတုယူသူအားလုံးသည် ၎င်း၏ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် အမြဲတမ်းမျှော်လင့်ခဲ့သော “အုတ်မြစ်ရှိသောမြို့” သို့ ဝင်ရောက်ကြလိမ့်မည် (ဟေဗြဲ ၁၁:၁၀)။ ဂလာတိ ၃:၉၊ ၁၄ ကိုကြည့်ပါ။

Heirs. As spiritual children of Abraham, Christians become “joint-heirs with Christ” (Rom. 8:17). As Son of God, Christ is likewise heir to the honor and glory of heaven, and those who believe in Him fall heir to a position of honor in the universe that would never have been possible for created beings to enjoy had the Word not become flesh (John 1:1, 14). At the incarnation, divinity and humanity were united by ties never to be broken (DA 21,  25, 26). As heirs with Abraham to the covenant promises, all who emulate his lofty example of faith will enter the “city which hath foundations,” to which he himself ever looked forward in faith (Heb. 11:10). See on Gal. 3:9, 14.

 

ကတိတော်။ ဆိုလိုသည်မှာ ယုဒလူမျိုးနှင့် တစ်ပါးအမျိုးသားများကို ပညတ်၏“အကျင့်များ”မပါဘဲ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်သာ ဖြောင့်မတ်စေရန် အာဗြဟံအား ဘုရားသခင်ပေးသောကတိဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၈၊ ၁၄၊ ၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။

The promise. That is, the “promise” of God to Abraham to justify both Jews and Gentiles on the basis of faith alone, without the “works” of “the law” (see on vs. 8, 14, 16).

 

ellen g. white comments

1 FE 332; 5T 142

1–4 FE 196

1–5 AA 384

2 AA 208

7 DA 556; PP 153

8 DA 193; PP 154, 370

13 DA 741; PP 63; SR 225

16 AA 222; PP 169, 370

26 AA 208

27 3T 365; 4T 41; 6T 97

28 COL 386; DA 403; PP 370; 7T 225

29 PP 170

 

 

အခန်းကြီး - ၄

chapter 4

 

၁ ခရစ်တော်မလာမီက ကျွန်ုပ်တို့သည် ဥပုသ်သို့လိုက်နာရသည်၊ ဥပမာအားဖြင့် အမွေဆက်ခံသူသည် အရွယ်မရောက်မီတိုင် သူ၏အုပ်ထိန်းသူလက်အောက်တွင် ရှိရသည်နှင့်တူသည်။ ၅ သို့သော် ခရစ်တော်သည် ကျွန်ုပ်တို့ကို ဥပုသ်မှ လွတ်မြောက်စေခဲ့သည်။ ၇ ထို့ကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် ယခုအခါ ဥပုသ်အား ကျွန်ခံသူများ မဟုတ်တော့ပါ။ ၁၄ သူသည် သူတို့၏ သူ့အား ကောင်းသောဆန္ဒဖြင့် ဆက်ဆံမှုကို သတိရပြီး၊ သူ၏ သူတို့အား ကောင်းသောဆန္ဒဖြင့် ဆက်ဆံမှုကိုလည်း သတိရသည်၊ ၂၂ ထို့ပြင် ကျွန်ုပ်တို့သည် လွတ်လပ်သောမိန်းမမှတစ်ဆင့် အာဗြဟံ၏သားများဖြစ်ကြောင်း ဖော်ပြသည်။

1 We were under the law till Christ came, as the heir is under his guardian till he be of age. 5 But Christ freed us from the law: 7 therefore we are servants no longer to it. 14 He remembereth their good will to him, and his to them, 22 and sheweth that we are the sons of Abraham by the freewoman.

 

၁. အမွေဆက်ခံသူ။ ဤအခန်းသည် ဂလာတိ ၃:၁၇–၂၉ တွင်ဖော်ပြထားသော သမ္မာတရားကို ဥပမာနှစ်ခုဖြင့် ချဲ့ထွင်ရှင်းလင်းပြသထားသည်—အမွေဆက်ခံသူ (၄:၁–၉) နှင့် သားနှစ်ဦး (၄:၂၁–၃၁)—အကြံပေးခြင်းနှင့် ကိုယ်ရေးကိုယ်တာဖြစ်ရပ်များဖြင့် ပိုင်းခြားထားသည် (၄:၁၀–၂၀)။ ဤနေရာတွင် အမွေဆက်ခံသူ (ဂလာတိ ၃:၂၉ ကိုကြည့်ပါ) သည် အာဗြဟံ၏ ဝိညာဉ်ရေးအရ သားစဉ်မြေးဆက်အားလုံးကို ကိုယ်စားပြုသည် (ဂလာတိ ၃:၇–၉, ၂၆–၂၉ ကိုကြည့်ပါ)။

1. The heir. This chapter amplifies and illustrates the truth stated in ch. 3:17–29 by two analogies—the heir (ch. 4:1–9) and the two sons (vs. 21–31)—separated by a hortatory and biographical parenthesis (vs. 10–20). Here the heir (cf. ch. 3:29) represents all the spiritual seed of Abraham (see ch. 3:7–9, 26–29).

 

ကလေး။ အမွေဆက်ခံသူသည် ကလေးဖြစ်နိုင်သော်လည်း ၎င်းသည် သူ့ကို အမွေဆက်ခံသူအဖြစ်မှ လျော့ပါးစေခြင်းမရှိ။ သင့်လျော်သောအချိန်တွင် သူသည် ဖခင်၏ပစ္စည်းဥစ္စာကို ထိန်းသိမ်းပိုင်ခွင့်ရရှိမည်။ ကလေးဘဝတွင် သူသည် ၎င်းအပေါ် အခွင့်ရှိသော်လည်း ထိန်းချုပ်ပိုင်ခွင့်မရှိ။ ဤနေရာတွင် ရှင်ပေါလ်သည် အမွေဆက်ခံသူ၏ဖခင်သည် အသက်ရှင်နေသေးသလား သို့မဟုတ် ကွယ်လွန်သွားပြီလားဟု ဖော်ပြခြင်းမရှိ၊ ၎င်းသည်လည်း အရေးမကြီးပေ။ အကြောင်းအရာအရ (၄:၂–၇)၊ ကလေးဘဝ သို့မဟုတ် အရွယ်မရောက်သေးသည့်ကာလသည် ဣသရေလလူမျိုးများ “ပညတ္တိဥပဒေအောက်တွင်” နေထိုင်နေရသည့်အခြေအနေကို ကိုယ်စားပြုသည် (ဂလာတိ ၃:၁၇–၁၉, ၂၃–၂၅ ကိုကြည့်ပါ)။

A child. An heir may be a child, but that makes him no less an heir. In due time he will receive custody of his father’s property. As a child, he has a right to it, but not authority over it. Whether Paul here represents the father of the heir as still living or as already deceased is not clear, nor does it matter. As the context makes evident (vs. 2–7), the childhood, or period of minority, represents the status of Israel as a people while living “under the law” (ch. 3:17–19, 23–25).

 

ကျွန်။ စာသားအရ “ကျွန်”။ အမွေဆက်ခံသူသည် အရွယ်ရောက်သည်အထိ ဖခင်၏ကျွန်တစ်ဦးကဲ့သို့ အမွေပိုင်ဆိုင်မှုအပေါ် အာဏာမရှိ။ သူသည် အုပ်ထိန်းသူ (ဂလာတိ ၃:၂၄ ကိုကြည့်ပါ) ၏ ကြီးကြပ်မှုအောက်တွင်ရှိပြီး ၎င်းကို နာခံရသည်။ နားလည်မှုနှင့် ဆင်ခြင်ပိုင်းခြားနိုင်မှု ရင့်ကျက်မှုမရှိသေးသဖြင့် အရွယ်ရောက်သောအခါရရှိမည့် လွတ်လပ်မှုကို မခံစားရသေးပေ။ ထို့အတူ ဣသရေလလူမျိုးများသည် ဥပဒေစနစ်အောက်တွင် ဤအခြေအနေတွင်ရှိခဲ့သည်။ အဲဂုတ္တုပြည်မှထွက်လာသောအခါ ဣသရေလလူမျိုးများသည် မယုံကြည်နိုင်လောက်အောင် နုံချည်ပြီး မိုက်မဲသူများဖြစ်ကြပြီး ၎င်းတို့၏လူမျိုးသမိုင်းတစ်လျှောက် အနည်းငယ်သာ တိုးတက်ခဲ့သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၃၂:၉, ၁၀; ၃၃:၃; ယေဇကျေလ ၂၀:၁–၃၈; မာလခိ ၁:၆; ၃:၇; မဿဲ ၂၁:၃၃–၄၃; ၂၃:၂၉–၃၈; အတွဲ ၄၊ စာမျက်နှာ ၃၀–၃၃ ကိုကြည့်ပါ)။ “ပညတ္တိဥပဒေ” (ဂလာတိ ၂:၁၆ ကိုကြည့်ပါ) ကို ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အား အဲဂုတ္တုပြည်မှထွက်လာသောအခါ သူတို့၏နားလည်နိုင်စွမ်းနှင့်အညီ ပေးအပ်ခဲ့သည်။ အခမ်းအနားစနစ်၏ အခြေခံပြဋ္ဌာန်းချက်များသည် ကယ်တင်ခြင်းအစီအစဉ်၏ အခြေခံမူများကို နားလည်နိုင်ရန်နှင့် ၎င်း၏ဆုကျေးဇူးများကို ရယူနိုင်ရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည် (ဂလာတိ ၃:၁၉, ၂၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ထိုသို့သော အုပ်ထိန်းမှုအောက်တွင် ၎င်းတို့သည် ဝိညာဉ်ရေးအရ ရင့်ကျက်လာပြီး အာဗြဟံအား ပေးထားသော ကတိများကို အမွေဆက်ခံရန် ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်ဖြစ်သည် (အတွဲ ၄၊ စာမျက်နှာ ၂၆–၂၈; ဂလာတိ ၃:၆–၈, ၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။

A servant. Literally, “a slave.” Until the heir comes of age he has no more authority over the inheritance he has received than as though he were one of his father’s slaves. He is placed under the supervision of a guardian (cf. ch. 3:24), whom he is required to obey. Lacking maturity of understanding and judgment, he does not enjoy the freedom that will be his upon reaching manhood. Thus it was with the Jews under the legal system. Coming out of Egypt, the Israelites proved to be incredibly dull and foolish, and advanced but little throughout their history as a nation (see Ex. 32:9, 10; Ex. 33:3; Eze. 20:1–38; Mal. 1:6; 3:7; Matt. 21:33–43; 23:29–38; Vol. IV, pp. 30–33). “The law” (see on Gal. 2:16) God gave them when they came out of Egypt was adapted to their capacity to understand. The elementary provisions of the ceremonial system were designed to enable them to comprehend the fundamental principles of the plan of salvation and to lead them to appropriate its blessings (see on ch. 3:19, 24). It was God’s purpose that under such tutorship they should reach spiritual maturity (see Vol. IV, pp. 26–28) and inherit all the promises made to Abraham (pp. 28–30; see on ch. 3:6–8, 14).

 

အားလုံး၏သခင်။ ရှင်ပေါလ်သည် အမွေဆက်ခံသူသည် ယခုအခါ လူပျိုဖြစ်လာနေပြီး သူ၏အမွေကို ထိန်းချုပ်လိုသည့် စိတ်အားထက်သန်မှု၊ ဖြစ်နိုင်လျှင် စိတ်မရှည်မှုကိုပင် ရည်ညွှန်းပုံရသည်။ သို့သော် သူသည် အရွယ်မရောက်သေးသဖြင့် ဖခင်၏ကျွန်တစ်ဦးကဲ့သို့ အမွေအပေါ် အာဏာမရှိသေးပေ။

Lord of all. Paul seems to imply that the heir is now approaching young manhood and is eager, perhaps impatient, to gain control of his inheritance. But he is still a minor and has no more jurisdiction over it than if he were his father’s slave.

 

၂. အုပ်ထိန်းသူများ။ စာသားအရ “သားသမီးငယ်များ၏အုပ်ထိန်းသူများ”။

2. Tutors. Literally, “guardians [of minor children].”

 

အိမ်တော်ထိန်းများ။ သို့မဟုတ် “အိမ်ထိန်းများ”၊ “စီမံခန့်ခွဲသူများ”၊ “ယုံကြည်စိတ်ချရသူများ”။ ဤနေရာတွင် ရှင်ပေါလ်သည် အမွေဆက်ခံသူ၏ အရွယ်မရောက်သေးသည့်ကာလတွင် လုံးဝမှီခိုနေရမှုကို အလေးပေးဖော်ပြသည်။ သူသည် အမွေကို ဖြုန်းတီးမှုမဖြစ်စေရန် အဆက်မပြတ်ကြီးကြပ်မှုအောက်တွင်ရှိသည် (လုကာ ၁၅:၁၁–၃၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ဓမ္မဟောင်းကာလတွင် ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလလူမျိုးကို ဥပဒေစနစ်၏အုပ်ထိန်းမှုအောက်တွင် ထားရှိခဲ့ပြီး ၎င်းသည် ၎င်းတို့အား လာမည့်မေရှိယသို့ ညွှန်ပြပြီး သူ့အပေါ်ယုံကြည်ခြင်းရှိရန် ဦးဆောင်ရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည် (ဂလာတိ ၃:၁၉ ကိုကြည့်ပါ)။

Governors. Or, “household managers,” “stewards,” “trustees.” Paul here stresses the utter dependence of an heir during his minority. He is kept under constant surveillance to prevent him from wasting his inheritance (cf. Luke 15:11–32). In OT times God placed Israel under the guardianship of the legal system, which was intended to point them forward to the coming Messiah and to lead them to have faith in Him (see on Gal. 3:19).

 

သတ်မှတ်ထားသောအချိန်။ ဆိုလိုသည်မှာ ဖခင်က သတ်မှတ်ထားသည့်အတိုင်း အမွေရယူရန်အချိန်ဖြစ်သည်။ ယင်းသည် အမွေဆက်ခံသူ အရွယ်ရောက်သည့်အချိန်ဖြစ်ဟန်တူသည်။ ရှင်ပေါလ်သည် ဤနေရာတွင် ဣသရေလလူမျိုးများ သူတို့၏ပဋိညာဉ်ဆုကျေးဇူးများကို အပြည့်အဝခံစားရမည့်အချိန်ကို ရည်ညွှန်းသည် (အတွဲ ၄၊ စာမျက်နှာ ၂၆–၃၀; ဂလာတိ ၃:၁၉, ၂၄; ၄:၄ ကိုကြည့်ပါ)။

Time appointed. That is, for the receiving of the inheritance, as stipulated by the father. Presumably, this was when the heir reached his majority. Paul here refers to the time when Israel was to have entered into the full enjoyment of its covenant privileges (see Vol. IV, pp. 26–30; see on chs. 3:19, 24; 4:4).

 

၃. ငါတို့။ ဤနေရာတွင် ရှင်ပေါလ်သည် ဂျူးလူမျိုးတစ်ဦးအဖြစ် ပြောဆိုသည် (ဂလာတိ ၂:၁၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ဂလာတိလူမျိုးများကို ထပ်မံဟောပြောသောအခါ “သင်တို့” ဟူသော နာမ်စားကို အသုံးပြုသည် (၄:၈–၂၁)။ နောက်ဆုံးတွင် သူသည် ဂလာတိလူမျိုးများနှင့်အတူ တစ်ဦးအဖြစ် ပြောဆိုသည် (၄:၂၇–၃၁; ဂလာတိ ၂:၁၅, ၁၇ ကိုကြည့်ပါ)။

3. We. Paul here speaks as a Jew (see on ch. 2:15). When he again addresses the Galatians he uses the pronoun “ye” (ch. 4:8–21). Finally, he speaks of himself as one with the Galatians (ch. 4:27–31; cf. on ch. 2:15, 17).

 

ငါတို့သည် ကလေးများဖြစ်စဉ်က။ ဆိုလိုသည်မှာ ကားယားတိုင်မတိုင်မီကာလဖြစ်သည်။

When we were children. That is, prior to the cross.

 

ကျွန်ခံခြင်း၌။ သို့မဟုတ် “ကျွန်အဖြစ်”။ ဓမ္မဟောင်းကာလတစ်လျှောက် ဂျူးလူမျိုးများသည် “ပညတ္တိဥပဒေ” (ဂလာတိ ၂:၁၆ ကိုကြည့်ပါ) ၏အောက်တွင် ကျွန်သည် သခင်ကိုနာခံရသည့်အတိုင်း နာခံရသည်။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အား အုပ်ထိန်းသူများကို နာခံရန်မျှော်လင့်သည့် အရွယ်မရောက်သေးသူကဲ့သို့ ၎င်း၏ပညတ်များကို လိုက်နာရန် တောင်းဆိုခဲ့သည်။ “မိုက်သော” ဂလာတိလူမျိုးများသည် ထိုကျွန်ခံခြင်းအခြေအနေသို့ ပြန်လည်ရှိလိုသည်မှာ အလွန်ထူးဆန်းသည် (ဂလာတိ ၃:၁; ၄:၉; ၅:၁)။ ၎င်းတို့သည် ဥပဒေကပေးနိုင်သည့် အပြစ်စီရင်ခြင်းမှ လွတ်မြောက်မှုကို ဘယ်သောအခါမှ ရှာမတွေ့နိုင်ပေ (ဂလာတိ ၃:၁၃)။ ယနေ့ခေတ်တွင် ကိုယ်ပိုင်ကြိုးပမ်းမှုဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းကို မှီခိုသူတိုင်းသည် ဓမ္မဟောင်းကာလ၏ ဂျူးလူမျိုးများနှင့် ဂျူဒါယိဇမ်လူမျိုးများ၏ လွှမ်းမိုးမှုအောက်ရှိ ဂလာတိလူမျိုးများကဲ့သို့ ကျွန်ခံခြင်းအခြေအနေတွင် ရှိနေကြသည် (စာမျက်နှာ ၉၃၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ကိုယ်တိုင်သတ်မှတ်ထားသော တာဝန်တစ်ခု သို့မဟုတ် ဘုရားကျောင်းအာဏာပိုင်များက တောင်းဆိုသော တာဝန်တစ်ခုသည် ဘုရားသခင်အပေါ်ယုံကြည်ခြင်းနှင့် သူ၏အလိုတော်ကို လက်ခံခြင်းကို အစားထိုးပါက ဝိညာဉ်ရေးကျွန်ခံခြင်းသို့ ဦးတည်သည်။

In bondage. Or, “in slavery to.” Throughout OT times the Jews were subject to “the law” (see on ch. 2:16) as a slave is subject to his master. God required them to comply with its precepts as a minor is expected to obey his guardians. How strange that the “foolish” Galatians aspired to return to that state of bondage (chs. 3:1; 4:9; 5:1). They could never find freedom from condemnation, which was all the law had to offer (ch. 3:13). Any today who trust to their own efforts for salvation are in the same state of bondage as the Jews of OT times and as the Galatians while subject to the Judaizers (see p. 933). Any self-imposed duty, or one demanded by ecclesiastical authority, results in spiritual bondage if it takes the place of faith in God and submission to His will.

 

အခြေခံအချက်များ။ ဂရိဘာသာ “စတိုင်ချိယာ”၊ အစပိုင်းတွင် “တန်းစီထားသောအရာများ” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရပြီး နောက်ပိုင်းတွင် အက္ခရာများကို တန်းစီရေးထားသည့်အတွက် “အက္ခရာများ” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်—အေ ဘီ စီ များ။ စာသားအရ “စတိုင်ချိယာ” သည် ကမ္ဘာနှင့် စကြဝဠာ၏ အခြေခံဖွဲ့စည်းမှုများ (၂ပေတရု ၃:၁၀, ၁၂); စကြဝဠာအတွင်းရှိ ဝိညာဉ်သတ္တဝါများ (ကောလောသဲ ၂:၁၅); နှင့် ဥပမာအားဖြင့် အသိပညာ၏အခြေခံများ (ဂလာတိ ၄:၃, ၉; ကောလောသဲ ၂:၈, ၂၀) ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ “ထို့အတူ” ဟူသောစကားလုံးသည် ဂလာတိ ၄:၃ ၏ဖော်ပြချက်ကို ၄:၂ နှင့် ညီမျှစေပြီး ထို့ကြောင့် ၄:၃ ၏ “ကမ္ဘာ၏အခြေခံအချက်များ” သည် ၄:၂ ၏ “အုပ်ထိန်းသူများနှင့် အိမ်တော်ထိန်းများ” နှင့် ညီမျှသည် (ထိုနေရာကိုကြည့်ပါ)။ ဤနေရာတွင် ရှင်ပေါလ်သည် အခမ်းအနားစနစ်ကို ဘာသာရေးအခြေခံစာအုပ်အဖြစ်နှင့် ၎င်း၏ပညတ်များကို ကယ်တင်ခြင်းအစီအစဉ်နှင့်ပတ်သက်သော အခြေခံသင်ကြားမှုများအဖြစ် ရည်ညွှန်းသည်။ “ပညတ္တိဥပဒေ” (ဂလာတိ ၂:၁၆ ကိုကြည့်ပါ) သည် ဝိညာဉ်ရေးကလေးများ၏ နားလည်နိုင်စွမ်းနှင့်အညီ ပေးထားသော သမ္မာတရား၏ အေ ဘီ စီ များသာဖြစ်သည် (ဂလာတိ ၃:၂၄; ၄:၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ရှင်ပေါလ်၏အမြင်အရ အခမ်းအနားစနစ်နှင့် ၎င်း၏လိုအပ်ချက်များသည် ယခုအခါ ကလေးဆန်ပြီး “အားနည်း” ပြီး “ဆင်းရဲသော” ဖြစ်ပုံရသည် (၄:၉)။ အခမ်းအနားအဖွဲ့အစည်းများကို ကျွန်ဘဝမှလွတ်မြောက်လာခါစ အလွန်စာမတတ်သောလူမျိုးထံ ဘုရားသခင်ပေးအပ်ခဲ့သည်။ ဗိမာန်တော်ဝန်ဆောင်မှုများကို ၎င်းတို့၏အဓိပ္ပာယ်ကို နားလည်နိုင်ရန် ရိုးရှင်းစေခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဂျူးလူမျိုးများအား ကယ်တင်ခြင်း၏အကြီးမားဆုံးအကြောင်းအရာကို ဤအခြေခံချဉ်းကပ်မှုဖြင့် ကျေနပ်ရန် ဘယ်သောအခါမှ ရည်ရွယ်ခဲ့ခြင်းမရှိပေ။ ဝန်ဆောင်မှုများနှင့် ယဇ်ပူဇော်မှုများသည် အရိပ် သို့မဟုတ် သင်္ကေတများသာဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် အပြစ်ကို ဝန်ခံခြင်းနှင့် စွန့်လွှတ်ခြင်း၏ အမှန်တရားကို အစားထိုးရန် ရည်ရွယ်ခဲ့ခြင်းမရှိ (ကောလောသဲ ၂:၁၇; ဟေဗြဲ ၁၀:၁, ၄ ကိုကြည့်ပါ)။

Elements. Gr. stoicheia, at first meaning, “things arranged in rows”; later, “the alphabet,” because its letters were written in a row—the A B C’s. In a literal sense stoicheia came to mean the basic elements of which the world and the universe are composed (as in 2 Peter 3:10, 12); in a cosmological sense, the spirit beings of the universe (cf. Col. 2:15); and in a metaphorical sense, the rudiments of knowledge (Gal. 4:3, 9; Col. 2:8, 20). The words “even so” equate the statement of Gal. 4:3 with that of v. 2, and thus the “elements of the world” of v. 3 with the “tutors and governors” of v. 2 (see comment there). Paul here refers to the ceremonial system as a primer on religion and its precepts as elementary instruction concerning the plan of salvation. “The law” (see on ch. 2:16) was thus only the A B C’s of revealed truth, adapted to the understanding of spiritual children (see on chs. 3:24; 4:1). From Paul’s point of view the ceremonial system and its requirements now appeared childish, “weak,” and “beggarly” (v. 9). The ceremonial institutions were given by God to a very illiterate people, who had just come out of slavery. The sanctuary services were simplified so that their meaning could be comprehended. God never intended that the Jews should be satisfied with this elementary approach to the great theme of redemption. The services and sacrifices were but shadows, or symbols. They were never intended to take the place of true confession and forsaking of sin (see Col. 2:17; Heb. 10:1, 4).

 

ကမ္ဘာ။ ဂရိဘာသာ “ကော့စမော့စ်”၊ ဤနေရာတွင် လူသားကမ္ဘာကို ဆိုလိုဖွယ်ရှိသည် (ယောဟန် ၃:၁၆, ၁၇, ၁၉; ရောမ ၅:၁၂; ၁၁:၁၂)။ ထို့ကြောင့် “ကမ္ဘာ၏အခြေခံအချက်များ” ဟူသောစကားစုကို “လူသားမျိုးနွယ်အတွက် အခြေခံဘာသာရေးမူများ” ဟု ဘာသာပြန်နိုင်သည်။

World. Gr. kosmos, here probably meaning the “world” of humanity, as in John 3:16, 17, 19; Rom. 5:12; 11:12; etc. The phrase “elements of the world” might thus be rendered, “rudimentary religious principles for the human race.”

 

၄. အချိန်ပြည့်စုံခြင်း။ မေရှိယလာရောက်ရန် အတိအကျအချိန်ကို ပရောဖက်များက ကြိုတင်ဟောကြားထားသည် (ဒံယေလ ၉:၂၄, ၂၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ကောင်းကင်ဘုံ၏အစီအမံများတွင် ဤဖြစ်ရပ်အတွက် အချိန်ကို ကြိုတင်သတ်မှတ်ထားသည် (တမန်တော် ၁၇:၂၆)။ မေရှိယသည် ဒံယေလ၏ပရောဖက်ပြုချက်တွင် ဖော်ပြထားသည့်အချိန်တွင်သာမက သမိုင်းတစ်လျှောက် အသင့်လျော်ဆုံးအချိန်တွင် လာရောက်ခဲ့သည်။ ကမ္ဘာသည် တစ်ခုတည်းသောအစိုးရအောက်တွင် ငြိမ်းချမ်းနေသည်။ ကုန်းလမ်းနှင့် ရေလမ်းဖြင့် ခရီးသွားလာမှုသည် နှိုင်းယှဉ်အားဖြင့် ဘေးကင်းပြီး လျင်မြန်သည်။ ဂရိဘာသာစကားသည် တစ်ကမ္ဘာလုံးသုံးဘာသာစကားဖြစ်သည်။ ကျမ်းစာများကို ဂရိဘာသာဖြင့်—ဆပ်ထူအာဂင့်—အနှစ်နှစ်ရာခန့်ကြာရှိခဲ့သည်။ လူများသည် ၎င်းတို့၏ဘာသာရေးယုံကြည်မှုများကို မကျေနပ်ကြဘဲ ဘဝနှင့် လူသားကံကြမ္မာအကြောင်း သမ္မာတရားကို တောင့်တနေကြသည်။ ဂျူးလူမျိုးများသည် နေရာအနှံ့တွင် ပြန့်ကျဲနေပြီး ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်မသိလိုက်ဘဲ စစ်မှန်သောဘုရားသခင်ကို သက်သေထူကြသည်။ ကမ္ဘာ့နေရာအနှံ့မှ ဂျူးလူမျိုးများသည် ယေရုသလင်မြို့သို့ ပွဲတော်များတက်ရောက်ရန် လာရောက်ကြပြီး ၎င်းတို့ပြန်လည်ထွက်ခွာသွားသောအခါ မေရှိယလာရောက်ခြင်း၏သတင်းကို ယူဆောင်သွားနိုင်သည် (အတွဲ ၅၊ စာမျက်နှာ ၅၉–၆၃; DA ၃၁–၃၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ဧဝံဂေလိသတင်းကို ကမ္ဘာသို့စတင်ပြသရန်အတွက် ဤကာလတွင် ပါလစတိုင်းနယ်ထက် ပိုမိုသင့်လျော်သော နေရာနှင့်အချိန်ကို ဘုရားသခင်၏အစီအမံက သတ်မှတ်ခဲ့ခြင်းမရှိပေ။

4. Fulness of the time. The exact time for the coming of the Messiah had been foretold by the prophets (see on Dan. 9:24, 25). In the councils of heaven the time for this event had been predetermined (see Acts 17:26). Not only did the Messiah come at the time indicated in Daniel’s prophecy, He came at the most favorable time in all history. The world was at peace, under one government. Travel by land and sea was relatively safe and expeditious. There was a universal language, Greek. The Scriptures had been available in Greek—the LXX—for about two hundred years. Men were dissatisfied with their religious beliefs and were longing for the truth about life and human destiny. The Jews were dispersed everywhere, and in spite of themselves, bore witness to the true God. From all parts of the world they came to attend the feasts at Jerusalem, and could carry with them, as they returned, news of the Messiah’s coming (see Vol. V, pp. 59–63; DA 31–38). Providence could have appointed no place and time more auspicious for launching the gospel message to the world than Palestine at this period of history.

 

“ပြည့်စုံခြင်း” ဟူသောစကားလုံးသည် လာရောက်ခြင်းမတိုင်မီ ဟောကြားထားသည့်ဖြစ်ရပ်အားလုံးသည် ပြည့်စုံခဲ့ပြီး သို့မဟုတ် ပြည့်စုံလုနီးဖြစ်နေပြီဟု ဆိုလိုသည်။ ဘုရားသခင်သည် ဉာဏ်ပညာနှင့် အသိပညာတွင် ပြည့်စုံပြီး၊ သူ၏ကြီးမားသောစကြဝဠာအစီအစဉ်တွင် ဖြစ်ရပ်အားလုံးသည် တိကျသောအစီအစဉ်နှင့် သတ်မှတ်ထားသောအချိန်များတွင် ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်မည်ဟု ယုံကြည်ရန် အကြောင်းရှိသည် (DA ၃၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤတိကျမှုသည် ကောင်းကင်လှုပ်ရှားမှုများမှသည် အငယ်ဆုံးအက်တမ်၏ဖွဲ့စည်းမှုအထိ ဖန်ဆင်းခြင်းတစ်ခုလုံးတွင် ထင်ရှားသည်။ လူသားမျိုးနွယ်ကို ကယ်တင်ရန် ဘုရားသခင်၏ကြီးမားသောအစီအစဉ်တွင် ဤတိကျမှုသည် မှန်ကန်သည်ဟု သံသယရှိရန် အကြောင်းမရှိပေ။

The word “fulness” also implies that all events foretold as preceding the advent had been, or were on the point of being, fulfilled. God is perfect in wisdom and knowledge, and we have reason to believe that all events in His great cosmic plan will move in exact order and at the appointed times (cf. DA 32). This precision is evident throughout creation, from the movement of the heavenly orbs to the structure of the smallest atom. There is no valid basis for doubting that the same precision is true of God’s great plan to save mankind.

 

သားတော်ကို စေလွှတ်တော်မူသည်။ ဤနေရာတွင် ရှင်ပေါလ်သည် ယေရှု၏ ကြိုတင်ဖြစ်တည်မှုကို ရည်ညွှန်းသည်။ ယေရှုသည် ဘုရားသခင်နှင့် သူ၏ယခင်ဖြစ်တည်မှုကို မကြာခဏ ဖော်ပြခဲ့သည် (ယောဟန် ၁၆:၂၈)။ ဖခင်ထံဆုတောင်းရာတွင် သူသည် ကမ္ဘာဖန်ဆင်းမခံရမီ သူနှင့်အတူရှိခဲ့သော ဘုန်းတော်အကြောင်း ပြောဆိုခဲ့သည် (ယောဟန် ၁၇:၅; ဂလာတိ ၁:၁–၃, ၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။

Sent forth his Son. Paul here implies the pre-existence of Jesus. Jesus frequently referred to His previous existence with God (John 16:28; etc.). In His prayer to the Father He spoke of the glory that had been His before the world was created (John 17:5; see on ch. 1:1–3, 14).

 

မိန်းမထံမှဖြစ်လာသည်။ ဤသည်မှာ ယေရှု၏လူသားသဘာဝကို ရှင်းလင်းစွာဖော်ပြပြီး၊ ယခင်ဖော်ပြချက်နှင့်အတူ သူ၏ဘုရားနှင့်လူသားသဘာဝကို ဖော်ပြသည်။ သူသည် လူသားသားနှင့် ဘုရားသခင်၏သားတော်ဖြစ်ပြီး ဤသမ္မာတရားကို သန့်ရှင်းသောပရောဖက်များကလည်း ကြေညာခဲ့သည် (ဟေရှာယ ၇:၁၄; ၉:၆, ၇ ကိုကြည့်ပါ)။

Made of a woman. This clearly indicates the humanity of Jesus, and with the previous declaration, sets forth His divine-human nature. He was both Son of man and Son of God, a great truth proclaimed also by the holy prophets of old (see Isa. 7:14; 9:6, 7).

 

ပညတ္တိဥပဒေအောက်တွင်။ ဂလာတိ ၂:၁၆ ကိုကြည့်ပါ။ ဂျူးလူမျိုးတစ်ဦးအနေဖြင့် ယေရှုသည် အပြစ်ကင်းသောသူတစ်ဦးအနေဖြင့် သူ့အပေါ်သက်ရောက်နိုင်သမျှ “ပညတ္တိဥပဒေ” ၏လိုအပ်ချက်များကို လိုက်နာခဲ့သည် (မဿဲ ၁၇:၂၄–၂၇; လုကာ ၂:၂၁–၃၈; မဿဲ ၂၃:၁–၃ ကိုကြည့်ပါ)။

Under the law. See on ch. 2:16. As a Jew, Jesus complied with the requirements of “the law,” in so far as they were applicable to Him, a sinless being (see Matt. 17:24–27; Luke 2:21–38; cf. Matt. 23:1–3).

 

၅. ရွေးနှုတ်ရန်။ စာသားအရ “ဝယ်ယူရန်”။ ဤအကြောင်းအရာသည် ရှင်ပေါလ်သည် အထူးသဖြင့် “အုပ်ထိန်းသူများနှင့် အိမ်တော်ထိန်းများ” အောက်ရှိ ကျွန်ခံခြင်းမှ ဝယ်ယူရွေးနှုတ်ရန် တွေးတောနေသည်ကို ဖော်ပြသည် (၄:၂, ၃ ကိုကြည့်ပါ)။ အပြစ်မှ လူသားများကို ရွေးနှုတ်ရန် ခရစ်တော်၏ အရေးကြီးသောအမှုနှင့်အတူ၊ အခမ်းအနားစနစ်၏ပုံစံများကို ပြည့်စုံစေခြင်းသည် ဂျူးလူမျိုးများကို ထိုစနစ်အပေါ် ထပ်မံတာဝန်ယူမှုမှ လွတ်မြောက်စေပြီး ၎င်း၏လိုအပ်ချက်များကို လိုက်နာခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းရှာဖွေသူများအားလုံးအပေါ် ကျရောက်သော “ကျိန်ခြင်း” မှလည်း လွတ်မြောက်စေသည် (ဂလာတိ ၃:၁၀, ၁၃ ကိုကြည့်ပါ)။

5. To redeem. Literally, “to buy up.” The immediate context suggests that Paul is thinking particularly of buying out from “bondage,” or slavery, those who were under “tutors and governors” (see on vs. 2, 3). Along with the more important work of redeeming men from sin, Christ’s fulfillment of the types of the ceremonial system also released the Jews from further obligation to that system and from “the curse” that came upon all who ever sought salvation through compliance with its requirements (see on ch. 3:10, 13).

 

ပညတ္တိဥပဒေအောက်တွင်။ စာသားအရ “ဥပဒေအောက်တွင်” (ရောမ ၂:၁၂; ဂလာတိ ၂:၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ရှင်ပေါလ်သည် ဤနေရာတွင် ကိုယ်ကျင့်တရား၏ဥပဒေ၏အပြစ်စီရင်ခြင်းအောက်ရှိခြင်းကို ရည်ညွှန်းခြင်းမဟုတ်ကြောင်း ဂလာတိ ၄:၂၁ မှ ထင်ရှားသည်။ ဆယ်ပညတ်တရား၏အပြစ်စီရင်ခြင်းအောက်တွင် မည်သူမှ “ဆန္ဒရှိ” မည်မဟုတ်ပေ။ ဤသည်မှာ ဂျူးဥပဒေစနစ်၏အာဏာပိုင်ဆိုင်မှုကိုသာ ရည်ညွှန်းသည် (ရောမ ၆:၁၄ ကိုကြည့်ပါ)။

Under the law. Literally, “under law” (see on Rom. 2:12; Gal. 2:16). That Paul does not have in mind being under the condemnation of the moral law is evident from ch. 4:21. No one would ever “desire” to be under the condemnation of the Decalogue. Reference can be only to the jurisdiction of the Jewish legal system (see on Rom. 6:14).

 

ငါတို့။ ရှင်ပေါလ်သည် ဤနေရာတွင် ဂျူးလူမျိုးတစ်ဦးအဖြစ် ထပ်မံပြောဆိုသည် (၄:၃ ကိုကြည့်ပါ)။ တစ်ပါးအမျိုးသားယုံကြည်သူများသည် ဤအဓိပ္ပာယ်ဖြင့် “ပညတ္တိဥပဒေအောက်တွင်” ဘယ်သောအခါမှ မရှိခဲ့ပေ။

We. Paul here speaks again as a Jew (see on v. 3). The Gentile believers had never been “under the law” in the sense here intended.

 

သားအဖြစ်လက်ခံခြင်း။ သို့မဟုတ် “သားအဖြစ်လက်ခံခြင်း”။ ဂျူးလူမျိုးများသည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ယေရှုကို ကတိထားထားသော မေရှိယအဖြစ် လက်ခံသောအခါ မရင့်ကျက်သေးသော ကလေးများအဖြစ်မှ ရပ်တန့်သွားသည် (ယောဟန် ၁:၁၂, ၁၃ ကိုကြည့်ပါ)။ သူ့အပေါ်ယုံကြည်ခြင်းသည် ၎င်းတို့အား အခမ်းအနားစနစ်၏ပုံစံများအပေါ် မှီခိုမှုမှ လွတ်မြောက်စေပြီး ကတိထားထားသော အမွေကို အပြည့်အဝပိုင်ဆိုင်ခွင့်ပေးသည် (ဂလာတိ ၄:၁–၃; ၃:၆–၉, ၁၄, ၁၆, ၂၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ယုံကြည်ခြင်းမလာမီ (၃:၂၃–၂၅ ကိုကြည့်ပါ) ဂျူးလူမျိုးများသည် အလားအလာရှိသော အမွေဆက်ခံသူများဖြစ်သော်လည်း အမှန်တကယ်အမွေဆက်ခံသူများမဟုတ်ပေ။

Adoption of sons. Or, “adoption as sons.” The Jews ceased to be immature children when they, by faith, accepted Jesus as the promised Messiah (see on John 1:12, 13). Faith in Him released them from dependence on the types of the ceremonial system and gave them full rights as heirs to the promised inheritance (Gal. 4:1–3; cf. ch. 3:6–9, 14, 16, 24). Prior to the coming of faith (see on vs. 23–25) the Jews were potential but not actual heirs.

 

၆. သင်တို့သည် သားများဖြစ်ကြသည်။ ရှင်ပေါလ်သည် ဂလာတိလူမျိုးများကို တိုက်ရိုက်ဟောပြောသည်။ တစ်ပါးအမျိုးသားများဖြစ်သော်လည်း ၎င်းတို့သည် ဂျူဒါယိဇမ်လူမျိုးများ၏ အတုအယောင်ဧဝံဂေလိ (၁:၆–၈) ကို လက်ခံခဲ့ပြီး “ကျွန်ခံခြင်း၏ထမ်းပိုး” (၅:၁) ဖြစ်သော ဂျူးဥပဒေစနစ် (၄:၉, ၂၁) တွင် ပိတ်မိနေခဲ့သည်၊ ၎င်းမှ ဘုရားသခင်သည် ဂျူးခရစ်ယာန်များကိုပင် လွတ်မြောက်စေခဲ့သည် (ဂလာတိ ၃:၂၄, ၂၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ဖြစ်နိုင်သည်မှာ ဂလာတိယုံကြည်သူအချို့သည် ဂျူးလူမျိုးများဖြစ်ပြီး ဂျူဒါယိဇမ်လူမျိုးများက ဥပဒေဝါဒသို့ ပြန်လည်ဆွဲဆောင်ခံခဲ့ရသည်။ သို့သော် ဂျူးဖြစ်စေ၊ တစ်ပါးအမျိုးသားဖြစ်စေ၊ ဂလာတိလူမျိုးများသည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဘုရားသခင်၏သားများဖြစ်လာခဲ့သည် (ဂလာတိ ၃:၂, ၆–၉, ၁၄)။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့ခံစားနေရသော ရှင်ပြန်ထမြောက်သော ကယ်တင်ရှင်နှင့် ဆက်သွယ်မှုအတွေ့အကြုံကို ညွှန်ပြသော အခမ်းအနားဥပဒေ၏သင်္ကေတများသို့ ပြန်လည်သွားရောက်ခြင်းသည် ထိုအတွေ့အကြုံ၏ အမှန်တရားနှင့် တရားဝင်မှုကို ငြင်းပယ်ခြင်းဖြစ်လိမ့်မည် (၁ယောဟန် ၃:၁, ၂ ကိုကြည့်ပါ)။

6. Ye are sons. Paul here addresses the Galatians directly. Though Gentiles, they had yielded to the spurious gospel of the Judaizers (ch. 1:6–8) and become entangled in the “yoke of bondage” (ch. 5:1), the Jewish legal system (ch. 4:9, 21), from which God had released even Jewish Christians (see on ch. 3:24, 25). Perhaps, also, some of the Galatian believers were Jews, and had been lured back into legalism by the Judaizers. But whether Jew or Gentile, the Galatians had become sons of God through faith (ch. 3:2, 6–9, 14). For them to return to the symbols of the ceremonial law that pointed forward to the very experience they were already enjoying, in fellowship with the risen Saviour, would be to deny the reality and validity of that experience (see on 1 John 3:1, 2).

 

ဝိညာဉ်တော်။ ယောဟန် ၁၄:၁၆–၁၈; ၁၆:၆–၁၁ ကိုကြည့်ပါ။

The Spirit. See on John 14:16–18; 16:6–11.

 

သင်တို့၏စိတ်နှလုံးထဲသို့။ ဂလာတိလူမျိုးများသည် ဝိညာဉ်တော်၏ “ကတိသစ္စာ” ကို ခံစားခဲ့ရပြီး (၂ကောရိန္သု ၁:၂၂ ကိုကြည့်ပါ)၊ ၎င်းသည် ၎င်းတို့အား ဘုရားသခင်၏သားများအဖြစ် လက်ခံခြင်းကို အတည်ပြုပေးခဲ့သည်။

Into your hearts. The Galatians had experienced the “earnest” of the Spirit (see on 2 Cor. 1:22), who had confirmed their acceptance as sons of God.

 

အာဗျာ၊ ဖခင်။ ရောမ ၈:၁၅ ကိုကြည့်ပါ။

Abba, Father. See on Rom. 8:15.

 

၇. နောက်ထပ်ကျွန်မဟုတ်တော့ပေ။ ၄:၁ ကိုကြည့်ပါ။ ဝိညာဉ်တော်သည် ဤအာမခံချက်ကို ပေးသည်။ ဘုရားသခင်၏မိသားစုဝင်တစ်ဦးဖြစ်သူသည် ယခုအခါ သားနှင့်အမွေဆက်ခံသူအဖြစ် ဖခင်ထံသို့ ချဉ်းကပ်နိုင်သည်။ သူသည် ဖခင်၏စိတ်ဝင်စားမှုကို အပြည့်အဝယုံကြည်စိတ်ချစွာ ချဉ်းကပ်နိုင်သည်။ ဂျူဒါယိဇမ်လူမျိုးများ၏လွှမ်းမိုးမှုအောက်တွင် ဂလာတိလူမျိုးများသည် ယေရှုခရစ်တွင် ဘုရားသခင်က ရက်ရောစွာပေးအပ်ထားသော လွတ်လပ်မှု၏အဓိပ္ပာယ်နှင့် တန်ဖိုးကို လျစ်လျူရှုနေကြသည်။ လူငယ်သားလေးပုံပြင်နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ (လုကာ ၁၅:၁၁–၃၂)။

7. No more a servant. See on v. 1. It is the Spirit who gives this assurance. Being a member of God’s family, the believer may now, as a son and heir, approach God. He may do so in the full assurance of the Father’s solicitous interest. Under the influence of the Judaizers the Galatians were ignoring the significance and value of the freedom God had so generously provided in Jesus Christ. Compare the parable of the Prodigal Son (Luke 15:11–32).

 

အမွေဆက်ခံသူ။ ဂလာတိ ၃:၂၉; ၄:၁ ကိုကြည့်ပါ။

An heir. See on chs. 3:29; 4:1.

 

၈. သင်တို့သည် ဘုရားသခင်ကို မသိစဉ်က။ ရှင်ပေါလ်သည် ယခုအခါ ဂလာတိအသင်းတော်များ၏ တစ်ပါးအမျိုးသားအဖွဲ့ဝင်များကို အထူးဟောပြောပြီး ၎င်းတို့ခရစ်ယာန်မဖြစ်မီ အတွေ့အကြုံကို သတိပေးသည်။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ထံ သူ့ကိုယ်သူ ထင်ရှားစွာမဖော်ပြခဲ့သလို ၎င်း၏ဥပဒေကိုလည်း ပေးအပ်ခဲ့ခြင်းမရှိ။ ဤသည်မှာ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်အကြောင်း လုံးဝအသိပညာမရှိခဲ့ဟု မဆိုလိုပေ (ရောမ ၁:၁၈–၂၁ ကိုကြည့်ပါ)၊ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် ဂျူးလူမျိုးများထံ သူ၏ထူးခြားသောဗျာဒိတ်ကို ပေးအပ်ခဲ့ပြီး ၎င်းတို့သည် ထူးခြားသောအားသာချက်ကို ခံစားခဲ့ရသည် (ရောမ ၃:၁, ၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်သည် တစ်ပါးအမျိုးသားများ၏ ယခင်နှိုင်းယှဉ်အသိပညာမရှိမှုကို “မျက်စိမှိတ်ထားခဲ့” သည် (တမန်တော် ၁၇:၃၀)။

8. When ye knew not God. Paul now apparently addresses himself particularly to the Gentile members of the Galatian churches, and reminds them of their experience before becoming Christians. God had not revealed Himself to them, nor had He given them His law. This did not mean that they had been altogether without any knowledge of God (see Rom. 1:18–21), but God had given a special revelation of Himself to the Jews, who thereby had enjoyed a distinct advantage (see Rom. 3:1, 2). God had “winked” at the former comparative ignorance of the Gentiles (Acts 17:30).

 

ဘုရားမဟုတ်သောသူများ။ ၎င်းတို့သည် ရုပ်တု သို့မဟုတ် အတုအယောင်ဘုရားများဖြစ်ပြီး ထို့ကြောင့် အမှန်တကယ်ဘုရားမဟုတ်ပေ (၁ကောရိန္သု ၈:၄; ၁၀:၂၀ ကိုကြည့်ပါ)။ ခရစ်တော်ကို မသိမီက တစ်ပါးအမျိုးသားများသည် ၎င်းတို့၏ဘုရားများကို ကျွန်ခံခဲ့ရသည်။ ဤသည်မှာ ဂျူးခရစ်ယာန်များအတွက် မမှန်ကန်ပေ၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့သည် ခရစ်တော်ကို သိရှိလာစဉ်က ရုပ်တုကိုးကွယ်ခြင်းမပြုခဲ့ပေ။

Are no gods. They were idols, or false gods, and thus really not gods at all (see 1 Cor. 8:4; cf. ch. 10:20). Before they learned of Christ, the Gentiles had been in bondage to their gods. This was not true of Jewish Christians, for they had not been worshiping idols when they learned of Christ.

 

၉. ယခုမူကား။ ဂလာတိတစ်ပါးအမျိုးသားယုံကြည်သူများသည် ယခုအခါ အသိဉာဏ်မရှိတော့ဘဲ (တမန်တော် ၁၇:၃၀ ကိုကြည့်ပါ) အကြောင်းပြချက်မရှိပေ။

9. But now. The Gentile Galatian believers were no longer in ignorance (cf. Acts 17:30), and were really without excuse.

 

ဘုရားသခင်ကို သိခြင်း။ ဂရိဘာသာသည် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာခံစားမှုထက် ပိုမိုသိရှိမှုကို ဆိုလိုသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်နှင့် ကိုယ်ပိုင်အတွေ့အကြုံဆိုင်ရာ အသိပညာထဲသို့ ဝင်ရောက်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ကယ်တင်ခြင်း၏ လုပ်ဆောင်မှုဆိုင်ရာ အသိပညာကို ခံစားခဲ့ရသည်။

Known God. The Greek implies more than mental perception. They had entered into a personal, experimental knowledge of God. They had enjoyed a working knowledge of salvation.

 

ထို့ထက်။ ရှင်ပေါလ်သည် ဂလာတိလူမျိုးများသည် စစ်မှန်သောဘုရားသခင်ကို သိရှိခြင်းအတွက် မာန်တက်လာမည့် ဖြစ်နိုင်ခြေကို ရှောင်ရှားရန် အလျင်အမြန်ပြုလုပ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ကိုယ်ကျိုးစွန့်ရန် အကြောင်းမရှိပေ။ အကြောင်းမှာ ကယ်တင်ခြင်းသည် လူသားများရှာဖွေခြင်းမဟုတ်ဘဲ ဘုရားသခင်၏ လူသားများကိုရှာဖွေခြင်းတွင် တည်ရှိသည် (ယောဟန် ၃:၁၆; လုကာ ၁၅:၂, ၄ ကိုကြည့်ပါ)။

Rather. Paul hastens to avoid any possibility that the Galatians should pride themselves on knowing the true God. They had no reason to take credit to themselves. After all, salvation consists in God’s search for man, not in man’s search for God (John 3:16; see on Luke 15:2, 4).

 

ဘုရားသခင်က သိတော်မူခြင်း။ ၎င်းတို့သည် သူ၏မျက်နှာသာရရှိမှု၏ အာရုံစူးစိုက်မှုအရာဝတ္ထုများဖြစ်လာခဲ့သည်။ ယေရှုသည် ပျောက်ဆုံးနေသူအားလုံးကို ရှာဖွေကယ်တင်ရန် လာရောက်ခဲ့သည်မှာ မှန်သည် (လုကာ ၁၉:၁၀)၊ သို့သော်တစ်ဖက်တွင် ဘုရားသခင်ကို အလွန်စေ့စပ်စွာ ရှာဖွေသူများသာ ရှာတွေ့သည် (ယေရှမရာ ၂၉:၁၃)။

Known of God. They had become objects of His favorable attention. It is true that Jesus came to seek and to save all who are lost (Luke 19:10), but on the other hand, God is found only by those who seek for Him diligently (Jer. 29:13).

 

သင်တို့သည် မည်သို့ပြန်လှည့်သနည်း။ ဂလာတိလူမျိုးများ၏ မှုန်ဝါးသောတွေးခေါ်မှုကို ဖောက်ထွင်းရန် အလွန်မျှော်လင့်လျက်၊ ရှင်ပေါလ်သည် ၎င်းတို့ကို တိုက်ရိုက်ဟောပြောပြီး၊ သူ၏ယုတ္တိဆန်သောအငြင်းပွားမှု၏စီးဆင်းမှုကို အနှောင့်အယှက်ပေးသည်။ လက်ရှိအချိန်သည် လှည့်ပြန်နေဆဲဖြစ်ကြောင်း ညွှန်ပြသည်။ ၎င်းတို့သည် လုံးဝပြန်လှည့်ပြီးမဟုတ်သေးပေ။ ဂရိဘာသာ “ဧပိစထရိဖျို”၊ “လှည့်ပြန်ရန်” သည် များသောအားဖြင့် “ပြောင်းလဲရန်” သို့မဟုတ် “ပြောင်းလဲခံရရန်” ဟု ဘာသာပြန်သည် (မာကု ၄:၁၂; လုကာ ၂၂:၃၂; ယောဟန် ၁၂:၄၀; တမန်တော် ၃:၁၉ ကိုကြည့်ပါ)။

How turn ye? Earnestly hoping to pierce the foggy thinking of the Galatians, bewitched as they are, Paul addresses them directly, in a sense interrupting the logical flow of his argument. The present tense implies that the process of turning is still going on. They have not yet completely turned. The Gr. epistrephō, “to turn,” is commonly translated “to convert” or “to be converted” (see Mark 4:12; Luke 22:32; John 12:40; Acts 3:19).

 

အားနည်းပြီး ဆင်းရဲသောအရာများ။ အခန်းကြီး ၄၊ အပိုဒ် ၃ ကို ကြည့်ပါ။ သူတို့သည် ရိုးရှင်းသော၊ အခြေခံအကျဆုံးသော သာသနာမဟုတ်သော အယူအဆများနှင့် အလေ့အကျင့်များမှ ကျွန်ခံခြင်းမှ လွတ်မြောက်ခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ယခုမူ သူတို့သည် ဧဝံဂေလိတရားဖြင့် လွတ်မြောက်ခဲ့သော ကျွန်ခံခြင်းနှင့် များစွာမကွာခြားသော ကျွန်ခံခြင်းပုံစံသို့ ပြန်လည်ပြေးဝင်နေကြသည်။ ဤစနစ်တစ်ခုစီသည် လုပ်ဆောင်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းရရှိရန် အချည်းနှီးသော ကြိုးပမ်းမှုဖြစ်သည်။ ဂါလာတိလူမျိုးများသည် သာသနာမဟုတ်သော ထုံးတမ်းစဉ်လာများကို စွန့်လွှတ်ပြီး ယုဒဘာသာ၏ ထုံးတမ်းစဉ်လာများကို လက်ခံရန်သာလား။ လက်တွေ့အရ ယုဒဘာသာသည် ပြင်ပကိုးကွယ်မှုစနစ်တစ်ခုသို့ ဆုတ်ယုတ်သွားခဲ့ပြီး၊ အချို့သောနည်းဖြင့် သာသနာမဟုတ်သော ဘာသာရေးထုံးတမ်းများနှင့် မခွဲခြားနိုင်လောက်အောင်ဖြစ်သွားသည် (အတွဲ ၄၊ စာမျက်နှာ ၃၂၊ ၃၃ ကို ကြည့်ပါ)။ “တရားတော်” (အခန်းကြီး ၂၊ အပိုဒ် ၁၆ ကို ကြည့်ပါ) သည် “အားနည်း”သည်မှာ ၎င်းသည် ၎င်း၏အကြီးမားဆုံးကိုးကွယ်သူများကို ကယ်တင်နိုင်စွမ်းမရှိခြင်းကြောင့်ဖြစ်ပြီး၊ “ဆင်းရဲသား” သို့မဟုတ် ဆင်းရဲသည်မှာ ၎င်းတွင် အသက်ဝိညာဏ်၏မီးပွားမရှိခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ ထို့ပြင်၊ ယုဒလူမျိုးများသည် “တရားတော်”သို့ ထုံးတမ်းစဉ်လာများစွာထည့်သွင်းခဲ့သဖြင့် ၎င်း၏မူလရည်ရွယ်ချက်သည် မှုန်ဝါးသွားခဲ့ပြီး၊ ၎င်းသည် ကယ်တင်ခြင်းရရှိရန်နည်းလမ်းအဖြစ် ၎င်း၏လိုအပ်ချက်များကို ဖြည့်ဆည်းရန်ကြိုးစားသူများအတွက် ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးဖြစ်လာခဲ့သည် (မာကု ၇၊ အပိုဒ် ၃ ကို ကြည့်ပါ)။ ဂါလာတိလူမျိုးများသည် ဧဝံဂေလိတရား၏အကျိုးကျေးဇူးအားလုံးကို စွန့်လွှတ်နေကြပြီး ပြန်လည်ရရှိရန် ဘာမှမရှိပေ။

Weak and beggarly elements. See on v. 3. They had been liberated from bond service to the crude, rudimentary concepts and practices of heathenism. Now they were rushing back into a form of bondage hardly better than that from which they had been set free by the gospel. Each of these systems was a futile attempt to attain righteousness by works. Had the Galatians abandoned the rites and ceremonies of heathenism only that they might adopt those of Judaism? For practical purposes Judaism had degenerated into a system of external observances, in some respects hardly distinguishable from those of the heathen religious (see Vol. IV, pp. 32, 33). “The law” (see on ch. 2:16) was “weak” in that it had no power to save even its most ardent devotees, and it was “beggarly,” or poor, in that it lacked the vital spark of life. Furthermore, the Jews had added so many traditions to “the law” that its original purpose had been obscured, and it had become a burden to those who sought to meet its requirements as a means of earning salvation (see on Mark 7:3). The Galatians were giving up all the benefits of the gospel and receiving nothing in return.

 

သင်တို့အလိုရှိကြသည်။ သူတို့၏ ယုဒဘာသာသို့ပြောင်းလဲခြင်းသည် ဆန္ဒအလျောက်ဖြစ်သည်။ သူတို့သည် ၎င်းတို့၏တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်သောလွတ်လပ်မှုကို ကျွန်ခံခြင်း၏ဆင်းရဲမှုနှင့် လဲလှယ်ရန် စိတ်အားထက်သန်နေပုံရသည်။

Ye desire. Their conversion to Judaism was voluntary. They seemed to be eager to exchange their priceless freedom for the penury of bondage!

 

ကျွန်ခံခြင်း။ အပိုဒ် ၃ ကို ကြည့်ပါ။

Bondage. See on v. 3.

 

၁၀။ သင်တို့သည် စောင့်ထိန်းကြသည်။ ဂရိဘာသာစကားတွင် ဂရုတစိုက်စောင့်ထိန်းခြင်းကို ဆိုလိုသည်။

10. Ye observe. The Greek implies scrupulous care.

 

နေ့ရက်များ၊ လများ။ ဤနေရာတွင် ပေါလုသည် ထုံးတမ်းစဉ်လာစနစ်၏ အခမ်းအနားဆိုင်ရာ ဥပုသ်နေ့ခုနစ်ရက်နှင့် လဆန်းနေ့များကို ရည်ညွှန်းသည် (လေဝီ ၂၃၊ တောလည်ရာ ၁၀:၁၀၊ ၂၈:၁၁–၁၅ ကို ကြည့်ပါ)။ ဤနေရာတွင် ပေါလုရည်ညွှန်းသော “နေ့ရက်များ” သည် သတ္တမနေ့ဥပုသ်နေ့ကို ရည်ညွှန်းသည်ဟု ယူဆရန် ကျမ်းစာတွင် အခြေအမြစ်မရှိပါ။ သတ္တမနေ့ဥပုသ်နေ့ကို ဤသို့သောဘာသာစကားဖြင့် ကျမ်းစာတွင် ဘယ်သောအခါမှ မရည်ညွှန်းပါ။ ထို့ပြင်၊ သတ္တမနေ့ဥပုသ်နေ့သည် ဖန်ဆင်းခြင်းအခါက (ထွက်မြောက်ရာ ၂:၁–၃၊ ထွက်မြောက်ရာ ၂၀:၈–၁၁ ကို ကြည့်ပါ) အပြစ်မဝင်မီနှင့် အာဒံတောင်တွင် ထုံးတမ်းစဉ်လာစနစ်စတင်မှုမတိုင်မီ နှစ်ပေါင်း ၂၅၀၀ ခန့်တွင် စတင်ခဲ့သည်။ အကယ်၍ သတ္တမနေ့ဥပုသ်နေ့ကို စောင့်ထိန်းခြင်းသည် လူတစ်ဦးကို ကျွန်ခံခြင်းသို့ ရောက်စေသည်ဆိုပါက၊ ဖန်ဆင်းရှင်ကိုယ်တော်တိုင်သည် ကမ္ဘာ့ပထမဆုံးဥပုသ်နေ့ကို စောင့်ထိန်းခဲ့စဉ်က ကျွန်ခံခြင်းသို့ ဝင်ရောက်ခဲ့ရမည်ဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော ကောက်ချက်သည် စိတ်ကူးယဉ်မဖြစ်နိုင်ပါ။

Days, and months. Paul here refers to the seven ceremonial sabbaths and the new moons of the ceremonial system (see Lev. 23; Num. 10:10; 28:11–15). There is no basis in Scripture for assuming, as some do, that the “days” of which Paul here speaks refer to the seventh-day Sabbath. Nowhere in the Bible is the seventh day referred to in the language here used. Furthermore, the seventh-day Sabbath was instituted at creation (see on Gen. 2:1–3; cf. on Ex. 20:8–11), before the entrance of sin and some 2,500 years before the inauguration of the ceremonial system at Mt. Sinai. If observance of the seventh-day Sabbath subjects a man to bondage, it must be that the Creator Himself entered into bondage when He observed the world’s first Sabbath! And that conclusion is unthinkable.

 

အချိန်များ။ စကားလုံးအရ “သတ်မှတ်ထားသောရာသီများ” ဖြစ်ပြီး၊ ဤနေရာတွင် ယုဒဘာသာ၏ နှစ်စဉ်သတ်မှတ်ထားသော ပွဲတော်များကို ရည်ညွှန်းသည် (တောလည်ရာ ၂၈:၂ ကို ကြည့်ပါ)။

Times. Literally, “appointed seasons,” here, the annual set festivals of the Jewish religious calendar (see on Num. 28:2).

 

နှစ်များ။ ဥပုသ်နှစ်နှင့် ယုဘိလီနှစ် (ထွက်မြောက်ရာ ၂၃:၁၀၊ ၁၁၊ လေဝီ ၂၅:၈–၁၂ ကို ကြည့်ပါ)။

Years. The sabbatical year and the year of jubilee (see Ex. 23:10, 11; Lev. 25:8–12).

 

၁၁။ သင်တို့ကို စိုးရိမ်သည်။ သို့မဟုတ် “သင်တို့အတွက် စိုးရိမ်သည်” သို့မဟုတ် “သင်တို့အကြောင်း စိုးရိမ်သည်”။ ဂါလာတိလူမျိုးများသည် လွတ်လပ်မှုမှ ကျွန်ခံခြင်းသို့ ဤမျှလွယ်ကူစွာ ပြန်လှည့်သွားနိုင်သည်မှာ မယုံနိုင်စရာပင်။ သူတို့သည် ၎င်းတို့လုပ်ဆောင်နေသည်ကို အမှန်တကယ်နားလည်ပြီး ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ရန် ရည်ရွယ်ထားသလား။ မည်သည့်ရှုထောင့်မှ ကြည့်စေကာမူ ၎င်းတို့၏ လုပ်ဆောင်မှုသည် သဘာဝကျမနေပါ။

11. Afraid of you. Rather, “afraid for you,” or “afraid about you.” It seemed incredible that the Galatians could be so easily turned from freedom back to bondage. Could it be that they really understood what they were doing and proposed to go ahead anyway? From any point of view their course of action did not make sense.

 

အချည်းနှီးသော အလုပ်။ အကယ်၍ ပေါလု၏ ကိုယ်ကျိုးစွန့်အားထုတ်မှုများ (အပိုဒ် ၁၃၊ ၁၄) သည် ကျွန်ခံခြင်းတစ်မျိုးကို အခြားတစ်မျိုးနှင့် လဲလှယ်ရန်သာ ဖြစ်လာမည်ဆိုပါက၊ ထိုအားထုတ်မှုများသည် အမှန်တကယ် အချည်းနှီးဖြစ်သွားလိမ့်မည်။

Labour in vain. If Paul’s self-sacrificing efforts on their behalf (vs. 13, 14) were to result only in the exchange of one kind of bondage for another, those efforts were indeed wasted!

 

၁၂။ ငါတောင်းပန်သည်။ သို့မဟုတ် “ငါသင်တို့ကို တောင်းပန်သည်”။ ပေါလုသည် ယခုအခါ အငြင်းအခုံမှ တောင်းပန်ခြင်းသို့ ပြောင်းလဲသွားသည်။

12. I beseech you. Or, “I beg of you.” Paul now turns from argument to entreaty.

 

ငါရှိသကဲ့သို့ ဖြစ်ကြလော့။ ပေါလုသည် တစ်ချိန်က ယုဒလူတစ်ဦးဖြစ်ခဲ့ပြီး၊ ဖာရိရှဲတစ်ဦးအနေဖြင့် တရားဥပဒေစနစ်ကို စိတ်အားထက်သန်စွာ ကိုးကွယ်ခဲ့သည် (တမန်တော် ၂၆:၅)။ သို့သော် သူသည် တရားဥပဒေစနစ်ကို စွန့်လွှတ်ခဲ့ပြီး၊ သာသနာမဟုတ်သောသူများကို ခရစ်တော်ထံသို့ ဆွဲဆောင်ရန် လက်တွေ့အားဖြင့် သာသနာမဟုတ်သူတစ်ဦးဖြစ်လာခဲ့သည် (၁ ကောရိန္သု ၉:၂၀–၂၃၊ ၁၀:၃၂၊ ၃၃)။ ဂါလာတိသာသနာမဟုတ်သူများသည် ယခုအခါ ယုဒဘာသာကို လက်ခံရန် အဘယ်ကြောင့်လိုအပ်သနည်း။ သူသည် ၎င်းတို့အတွက် ယုဒဘာသာကို စွန့်လွှတ်ခဲ့သည်ဆိုလျှင်၊ ၎င်းတို့သည် သူ့အတွက် ၎င်းကို စွန့်လွှတ်နိုင်မည်မဟုတ်လား။

Be as I am. Paul had once been a Jew, zealously devoted to the legal system as only a dyed-in-the-wool, bigoted Pharisee could be (Acts 26:5). But he had given up the legal system, once so dear to him, and had, for practical purposes, become a Gentile in order that he might win the Gentiles to Christ (1 Cor. 9:20–23; 10:32, 33). Why should the Gentile Galatians now adopt Judaism? If he had given it up for their sakes, could they not give it up for him?

 

ငါသည် သင်တို့ကဲ့သို့ဖြစ်သည်။ မူအရ မပါဝင်သည့်နေရာတွင်၊ ပေါလုသည် သာသနာမဟုတ်သောထုံးတမ်းများကို လိုက်နာခဲ့သည်။ ၎င်းတို့အကြားတွင် သူ၏ဘဝပုံစံသည် သာလွန်ကောင်းမွန်ခဲ့သည်။

I am as ye are. Where principle was not involved, Paul had conformed to Gentile customs. His manner of life among them had been exemplary.

 

ငါ့ကို မထိခိုက်စေကြပါ။ သို့မဟုတ် “ငါ့ကို မမှားယွင်းစေကြပါ”။ ဂရိဘာသာစကားတွင် ဤထုတ်ပြန်ချက်သည် အပိုဒ် ၁၃–၁၅ နှင့် ဆက်စပ်နေပြီး အပိုဒ် ၁၂ နှင့် တိုက်ရိုက်မသက်ဆိုင်ပါ။ ဤထုတ်ပြန်ချက်သည် ဂါလာတိလူမျိုးများက ပေါလုအား ၎င်းတို့ထံ ပထမအကြိမ်လည်ပတ်စဉ်က ပေးခဲ့သော ကောင်းမွန်သောဆက်ဆံမှုကို အတည်ပြုသည့် နှုတ်သံတစ်ခုဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် သူ၏စာများ၏ လေသံကို (အခန်းကြီး ၁:၆–၉၊ ၃:၁–၄၊ ၄:၁၀၊ ၁၁ စသည်တို့ကို ကြည့်ပါ) ၎င်းတို့အပေါ် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆိုင်ရာ ညည်းညူမှုအဖြစ် လွဲမှားစွာနားလည်မှုမရှိရပါ။ ၎င်းတို့အား သူ၏ဆက်ဆံမှုနှင့်ပတ်သက်၍ မည်သည့်ညည်းညူမှုမျှ မရှိခဲ့ပါ၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့ပြသခဲ့သော စိတ်ဓာတ်သည် အလွန်ချီးကျူးထိုက်သည် (အပိုဒ် ၁၃–၁၅)။ ပေါလုသည် ၎င်းတို့၏ယခင်ကိုးကွယ်မှုစိတ်ဓာတ်နှင့် သူ၏သွန်သင်ချက်များကို လိုက်နာရန် အဆင်သင့်ဖြစ်မှုကို ပြန်လည်နှိုးဆွရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။ အစပိုင်းတွင် ၎င်းတို့သည် သူ၏အကြံပြုချက်တိုင်းကို လိုက်နာခဲ့သည်၊ ယခုအခါလည်း အဘယ်ကြောင့် မလိုက်နာနိုင်သနည်း။

Not injured me. Or, “not wronged me.” The form of the verb in Greek links this declaration with vs. 13–15 rather than directly with v. 12. The statement is a figure of speech affirming the excellent treatment the Galatians had accorded Paul upon the occasion of his first visit among them. They are not to misconstrue the tone of his letter (see chs. 1:6–9; 3:1–4; 4:10, 11; etc.) as reflecting a personal complaint against them. He had no grievance whatever about the way they had treated him, for the spirit they had manifested was most commendable (vs. 13–15). No doubt Paul also sought to rekindle their former spirit of devotion and readiness to follow his teaching. At first they had heeded his every suggestion; why not now also?

 

၁၃။ ခန္ဓာကိုယ်အားနည်းခြင်းကြောင့်။ သို့မဟုတ် “ခန္ဓာကိုယ်အားနည်းခြင်းကြောင့်”။ ပေါလုသည် ထိုအချိန်တွင် ဂါလာတိဒေသသို့ ဧဝံဂေလိတရားဟောပြောရန် မစီစဉ်ခဲ့သော်လည်း၊ ကျန်းမာရေးမကောင်းမှုကြောင့် ထိုနေရာတွင် တစ်ချိန်ကြာနေထိုင်ရန် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်။ သူသည် ကမ်းရိုးတန်းဒေသတွင် ငှက်ဖျားရောဂါ သို့မဟုတ် အခြားရောဂါတစ်မျိုးမျိုးကူးစက်ခံရပြီး၊ သက်သာရာရရန် အတွက် အတွင်းပိုင်းဒေသသို့ သွားရောက်ခဲ့သည်ဟု ယူဆခဲ့သည်။ ဤ“အားနည်းခြင်း”သည် သူ၏ကောရိန္သုစာတွင် ဖော်ပြထားသော “အသားထဲရှိ ဆူးတစ်ချောင်း” ဖြစ်နိုင်ပြီး၊ ၎င်းနှင့်ပတ်သက်၍ သူသည် အားသွန်ခွန်စိုက်ဆုတောင်းခဲ့သည် (၂ ကောရိန္သု ၁၂:၇–၉ ကို ကြည့်ပါ)။

13. Through infirmity. Or, “because of infirmity.” Apparently Paul had not planned to evangelize Galatia at that time, but had been compelled to remain there for a time because of ill health. It has been suggested that he had contracted malaria or some other disease in the lowlying coastal area and had sought the higher altitude of the interior in the hope of finding relief. Possibly this “infirmity” was the “thorn in the flesh” of which he speaks in his Corinthian letter, and about which he prayed so earnestly (see 2 Cor. 12:7–9).

 

ပထမအကြိမ်တွင်။ ဤသည်မှာ ဂါလာတိလူမျိုးများထံ တစ်ကြိမ်ထက်ပို၍ လည်ပတ်ခဲ့သည်ကို ညွှန်ပြခြင်း သို့မဟုတ် မညွှန်ပြခြင်း ဖြစ်နိုင်သည်။ ယေဘုယျအားဖြင့် ယူဆချက်မှာ ယခင်လည်ပတ်မှုနှစ်ကြိမ်အနက် ပထမအကြိမ်ကို ရည်ညွှန်းခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်ဆို့ဂါလာတိသီအိုရီအရ (စာမျက်နှာ ၉၃၂၊ တမန်တော် ၁၆ ဆိုင်ရာ ထပ်မံမှတ်ချက်ကို ကြည့်ပါ)၊ ၎င်းသည် တမန်တော် ၁၃:၁၄ မှ ၁၄:၂၁ ထိ၏ လည်ပတ်မှုဖြစ်သည်။ သို့သော်၊ ထိုခရီးစဉ်တွင် ပေါလုသည် ကျန်းမာရေးမကောင်းဖြစ်နေသည်ဟု မည်သည့်အရာမှ မဖော်ပြပါ။ မြောက်ဂါလာတိသီအိုရီအရ၊ ၎င်းသည် တမန်တော် ၁၆:၁–၆ ၏ခရီးစဉ်ဖြစ်သည်။ ထိုခရီးစဉ်အကြောင်း အကျဉ်းချုပ်ဖော်ပြချက်သည် ထိုအချိန်တွင် ရောဂါဖြစ်ပွားမှုအတွက် ဖြစ်နိုင်ခြေပိုများသည်။ မြောက်ဂါလာတိသီအိုရီကို လက်ခံပါက၊ ဂါလာတိ ၄:၁၃ ၏ထုတ်ပြန်ချက်သည် ပေါလုသည် ဂါလာတိဒေသသို့ ဒုတိယနှင့် တတိယသာသနာပြုခရီးစဉ်များတွင် လည်ပတ်ခဲ့သည့် အထောက်အထားအဖြစ် ယူဆနိုင်ပြီး၊ ဒုတိယခရီးစဉ်ကို အထူးရည်ညွှန်းသည် (တမန်တော် ၁၆:၆ ကို ကြည့်ပါ)။

At the first. This may or may not indicate more than one previous visit to the Galatians. It is generally thought that the first of two previous visits is referred to. According to the so-called South Galatian theory (see p. 932; Additional Note on Acts 16), this would be the visit of Acts 13:14 to 14:21. However, nothing in the account of that journey suggests that Paul was in ill health at the time. According to the North Galatian theory, this would be the journey of Acts 16:1–6. The brevity of the account of the latter journey leaves more possibility for illness at that time. If the North Galatian theory is accepted, the statement of Gal. 4:13 may be considered as an allusion to the visits Paul made in Galatia on his second and third missionary journeys, with specific reference to that of the second journey. See on Acts 16:6.

 

၁၄။ ငါ့အားဖြစ်ပေါ်သောစုံစမ်းခြင်း။ စာသားအထောက်အထားများအရ (စာမျက်နှာ ၁၀ ကို ကြည့်ပါ) “သင်တို့၏စုံစမ်းခြင်း” ဟူသော ဖတ်ရှုမှုကို ထောက်ခံသည်။ ၎င်းသည် ပေါလု၏ခန္ဓာကိုယ်အားနည်းမှုများသည် ဂါလာတိလူမျိုးများအား သူ့ကိုငြင်းပယ်ရန် စုံစမ်းခြင်းဖြစ်ခဲ့သည်ဟု ဆိုလိုသည်။ ဤဖတ်ရှုမှုသည် အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် ပိုမိုသင့်လျော်ပြီး၊ ပေါလု၏ ဆင်းရဲဒုက္ခခံယူမှုအပေါ် ပုံမှန်သဘောထားနှင့်လည်း ကိုက်ညီသည် (၂ ကောရိန္သု ၄:၈–၁၁၊ ၁၂:၉၊ ၁၀ ကို ကြည့်ပါ)။ “ငါ့အားဖြစ်ပေါ်သောစုံစမ်းခြင်း” ဟူသော ဖတ်ရှုမှုသည် ပေါလုသည် ၎င်း၏ခန္ဓာကိုယ်အားနည်းမှုကြောင့် အလုပ်လုပ်ကိုင်ခြင်းကို ရပ်တန့်ရန် သဘောထားရှိသည်ဟု ဖော်ပြလိမ့်မည်။

14. My temptation. Textual evidence favors (cf. p. 10) the reading “your temptation.” This would mean that Paul’s infirmities were a temptation to the Galatians to reject him. The context tends to favor this reading, as does also Paul’s habitual attitude toward suffering (see 2 Cor. 4:8–11; 12:9, 10). The reading “my temptation” would reflect a tendency on Paul’s part to cease laboring because of his bodily “infirmity,” whatever it was.

 

မထီမဲ့မြင်မပြုကြပါ၊ မငြင်းပယ်ကြပါ။ ပေါလု၏ဆင်းရဲဒုက္ခသည် ဂါလာတိလူမျိုးများအား သူ့ကိုအထင်သေးရန် အကြောင်းပြချက်ပေးနိုင်သော်လည်း၊ ရှေးခေတ်တွင် ဆင်းရဲဒုက္ခသည် ဘုရားသခင်ထံမှ ကြီးလေးသောအပြစ်အတွက် တိုက်ရိုက်ပြစ်ဒဏ်ပေးခြင်းအဖြစ် ယူဆခဲ့သည် (တမန်တော် ၂၈:၄ ကို ကြည့်ပါ)။ ဂါလာတိလူမျိုးများသည် ပေါလုသည် နတ်ဘုရားများကို ပြစ်မှားခဲ့သည်ဟု ယူဆပြီး၊ သူ၏သတင်းစကားသည် တန်ဖိုးမရှိဟု ယူဆရန် သဘာဝကျသည်။ သို့သော် ၎င်းတို့သည် ထိုသို့မလုပ်ဆောင်ခဲ့ပါ။ ၎င်းတို့အား သူ့ကိုဆန့်ကျင်ရန် ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည့် အခြေအနေအောက်တွင် ၎င်းတို့၏တုံ့ပြန်မှုသည် စိတ်အားထက်သန်စွာ ထောက်ခံမှုပေးခဲ့သည်။ ယခုအခါ ၎င်းတို့သည် ပေါလုကို ဆန့်ကျင်ရန် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆိုင်ရာ သို့မဟုတ် အခြားအကြောင်းပြချက်များ မည်သည့်အရာရှိမည်နည်း။ ၎င်းတို့၏ယခင်အပြုအမူသည် ၎င်းတို့၏ယခုသဘောထားကို ဆန့်ကျင်သက်သေပြသည်။

Despised not, nor rejected. Paul’s affliction might have given the Galatians an excuse for treating him with contempt. In ancient times an affliction was commonly considered a direct punishment from God for some gross sin (cf. Acts 28:4). It would have been natural for the Galatians to conclude that Paul had offended the gods, and to regard his message as of little value. But they did not do so. Their response, under circumstances that could conceivably have led them to turn against him, had been wholeheartedly favorable. What reason—personal or otherwise—could they possibly have for turning against Paul now? Their former conduct testified against their present attitude.

 

ခရစ်တော်ယေရှုကဲ့သို့။ ၎င်းတို့သည် ပေါလုအား ပို၍ကောင်းမွန်သောဆက်ဆံမှုပေးရန် မဖြစ်နိုင်ခဲ့ပါ။ ၎င်းတို့၏ဧည့်ဝတ်ကျေပွန်မှုသည် လိုအပ်သမျှကို ပြည့်စုံစေခဲ့သည်။

As Christ Jesus. They could not have accorded Paul more favorable treatment. Their gracious hospitality had left nothing to be desired.

 

၁၅။ မင်္ဂလာရှိခြင်း။ “သင်တို့၏ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည် ဘယ်သို့ဖြစ်သွားသနည်း”။ ၎င်းတို့၏ပြောင်းလဲသွားသောသဘောထားသည် ထပ်လောင်းကျေနပ်မှုကို မယူဆောင်လာခဲ့ပါ။ ခရစ်တော်၏တန်ခိုးအပေါ် မျှော်လင့်ချက်ကို ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်လုပ်ဆောင်မှုများနှင့် လဲလှယ်ခဲ့သည်။ ယေရှုခရစ်ထံ လုံးလုံးလျားလျား အပ်နှံထားသောဘဝအတွေ့အကြုံမှရရှိသော ဝမ်းမြောက်မှုနှင့် ကျေနပ်မှုနှင့် မမျှတနိုင်သော ဝမ်းမြောက်မှုနှင့် ကျေနပ်မှုမရှိပါ (မဿဲ ၁၁:၂၈–၃၀ ကို ကြည့်ပါ)။

15. Blessedness. “What has become of your rejoicing?” Their changed attitude has not brought added satisfaction. Hope in the power of Christ they have exchanged for their own works. There is no joy or satisfaction that can equal that which comes from the experience of a life completely surrendered to Jesus Christ (cf. on Matt. 11:28–30).

 

မျက်စိများကို ဖယ်ထုတ်ပြီး။ ၎င်းတို့၏ ပေါလုအပေါ် ကိုးကွယ်မှုကို သက်သေပြရန် ဤထက်ပိုမိုယုံကြည်စရာမရှိပါ။ ၎င်းတို့အတွက် မည်သည့်အရာမှ ကြီးလွန်းသည် သို့မဟုတ် ခက်ခဲလွန်းသည် မရှိပါ။ ဤမှအချို့က ၎င်းတို့၏မျက်စိသည် ပေါလု၏ကြီးမားသောဆင်းရဲဒုက္ခ၏အကြောင်းရင်းဖြစ်သည်ဟု ကောက်ချက်ချခဲ့သည် (အပိုဒ် ၁၄ ကို ကြည့်ပါ)။ ထိုသို့သောအရာသည် ပေါလု၏အမြဲတမ်းဆင်းရဲဒုက္ခ၏သဘောသဘာဝဖြစ်ခဲ့သော်လည်း၊ ဤထုတ်ပြန်ချက်တစ်ခုတည်းသည် ထိုအချက်ကို သက်သေပြရန် လုံလောက်မည်မဟုတ်ပါ (၂ ကောရိန္သု ၁၂:၇–၉ ဆိုင်ရာ EGW ဖြည့်စွမ်းမှုကို ကြည့်ပါ)။

Plucked out. There could have been no more convincing proof of their devotion to Paul. There was nothing too great or too hard for them to do for him. From this, some have concluded that Paul’s eyes were the cause of his great distress (see v. 14). Such was, indeed, the nature of Paul’s permanent affliction, though this statement alone would not be sufficient evidence of the fact (see EGW Supplementary Material on 2 Cor. 12:7–9).

 

၁၆။ သင်တို့၏ရန်သူ။ ပေါလုသည် ယခုအခါလည်း ယခင်ကဲ့သို့ အမှန်တရားကို ပြောပြနေသည် (အခန်းကြီး ၁:၈၊ ၉ ကို ကြည့်ပါ)။ သူမပြောင်းလဲခဲ့ပါ၊ သူ၏ဧဝံဂေလိတရားလည်း မပြောင်းလဲခဲ့ပါ။ ၎င်းတို့၏သူ့အပေါ်သဘောထားသည် အဘယ်ကြောင့်ပြောင်းလဲသွားရသနည်း။ ယခုအခါ သူသည် ၎င်းတို့ကို ယုဒဘာသာ၏ကျွန်ခံခြင်းမှ လွတ်မြောက်စေရန် ကြိုးစားနေသည်၊ ယခင်က သူသည် ၎င်းတို့ကို သာသနာမဟုတ်သောကျွန်ခံခြင်းမှ လွတ်မြောက်စေခဲ့သည် (အခန်းကြီး ၄:၉ ကို ကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် ၎င်းတို့၏အကောင်းဆုံးမိတ်ဆွေဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့၏မိတ်ဆွေဖြစ်မှုကို ဆုံးရှုံးရန်ပင် စွန့်စားကာ ၎င်းတို့ကို ယုဒဘာသာ၏ “အားနည်းပြီး ဆင်းရဲသောအရာများ” (အပိုဒ် ၉) မှ ကယ်တင်ရန် ကြိုးစားနေသည်။ “မိတ်ဆွေ၏ဒဏ်ရာများသည် သစ္စာရှိသည်၊ သို့သော် ရန်သူ၏နမ်းခြင်းများသည် လှည့်စားခြင်းဖြစ်သည်” (သုတ္တံ ၂၇:၆)။

16. Your enemy. Paul was telling them the truth now no less than upon that former occasion (cf. ch. 1:8, 9). He has not changed; his gospel has not changed. Why should their attitude toward him have changed? Now he seeks to set them free from bondage to Judaism, as formerly he had liberated them from bondage to heathenism (see on ch. 4:9). Paul was actually their best friend, willing even to risk the loss of their friendship in the attempt to rescue them from “the weak and beggarly elements” of Judaism (v. 9). “Faithful are the wounds of a friend; but the kisses of an enemy are deceitful” (Prov. 27:6).

 

ပေါလု၏ ဂါလာတိလူမျိုးများထံ အသောကလှယ်ခြင်းသည် အကျိုးရှိသည့်အကျိုးသက်ရောက်မှုရှိခဲ့ပုံရသည် (AA ၃၈၈ ကို ကြည့်ပါ)။ ဂါလာတိလူမျိုးများသည် သူ၏စာကို ထိန်းသိမ်းထားခဲ့သည်မှာ ၎င်းတို့သည် သူ၏အသောကလှယ်ခြင်းကို တုံ့ပြန်ခဲ့ပြီး ၎င်းကို ၎င်းတို့၏ကယ်တင်ခြင်း၏တန်ဆာပလာအဖြစ် တန်ဖိုးထားခဲ့သည်ကို သက်သေပြသည်။ ဤအချက်သည် ၎င်းတို့အပေါ် သူ၏စိတ်ဝင်စားမှုကို သူတို့ကျေးဇူးတင်ရှိပြီး၊ သူပြန်လည်သတိပေးခဲ့သော အမှန်တရားကို လက်ခံခဲ့သည်ကို ဖော်ပြသည်။

Paul’s appeal to the Galatians apparently had a beneficial effect (cf. AA 388). The fact that the Galatians preserved his letter testifies to the fact that they responded to his appeal and treasured it as the instrument of their salvation. This fact suggests their appreciation for his interest in them and their acceptance of the truth he again brought to their minds.

 

၁၇။ သင်တို့ကို စိတ်အားထက်သန်စွာ လိုက်လံပြုစုကြသည်။ သို့မဟုတ် “သင်တို့ကို စိတ်အားထက်သန်စွာ လိုက်လံရှာဖွေကြသည်”။ ယုဒဘာသာဝင်များသည် ဂါလာတိလူမျိုးများ၏ သာယာဝပြောမှုကို အလွန်စိတ်ဝင်စားသည့်ပုံဖြင့် ဟန်ဆောင်ကာ ၎င်းတို့အား ယုဒဘာသာနှင့် အရေဖျားလှီးခြင်းဆိုင်ရာ ၎င်းတို့၏အမြင်များသို့ ဆွဲဆောင်ရန် အလွန်ဂရုစိုက်နေကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ဂါလာတိလူမျိုးများကို ၎င်းတို့၏နောက်လိုက်များအဖြစ် လိုချင်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏ခေါင်းဆောင်များသည် ဖိအားများစွာကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့ပုံရသည်။ ၎င်းတို့၏ရည်ရွယ်ချက်များကို ကျွန်ုပ်တို့သည် ရှုတ်ချရန်မရှောင်လွှဲနိုင်သော်လည်း၊ ၎င်းတို့၏စိတ်အားထက်သန်မှုကို ချီးကျူးနိုင်သည် (လုကာ ၁၆:၈ ကို ကြည့်ပါ)။

17. Zealously affect you. Or, “avidly pursue you.” The Judaizers were feigning a great interest in the welfare of the Galatians and were apparently making much over them, in order to win them to their views concerning Judaism and circumcision. They wanted the Galatians as their followers. Apparently considerable pressure had been brought to bear by these leaders. We cannot avoid condemning their motives, but we can commend their zeal (see on Luke 16:8).

 

ခရစ်ယာန်များ၏ စိတ်အားထက်သန်မှုမရှိခြင်းသည် ခရစ်ယာန်မဟုတ်သူများက ဘုရားကျောင်း၏သွန်သင်ချက်များအပေါ် စိတ်မဝင်စားမှုပြသခြင်း၏ အကြောင်းရင်းဖြစ်တတ်သည်။ အကယ်၍ ကျွန်ုပ်တို့သည် စစ်မှန်စွာ စိတ်အားထက်သန်ပါက၊ ကျွန်ုပ်တို့၏စိတ်အားထက်သန်မှုသည် သူ့အလိုလို ဖြစ်ပေါ်လာလိမ့်မည်။ တာဝန်သိစိတ်ကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ဘာသာတရားကို ကိုယ်စားပြုရန် အခါအားလျော်စွာ၊ အတင်းအကြပ် သို့မဟုတ် ပုံဖော်ထားသော ကြိုးပမ်းမှုများသည် သက်ရောက်မှုအနည်းငယ်သာရှိသည်။ မျက်နှာပြင်သဘောထားသည် အချိန်ကြာလာသည်နှင့် ပေါ်လွင်လာသည်။ ဘာသာရေးယုံကြည်ချက်များအတွက် အကောင်းဆုံးသက်သေမှာ ၎င်းတို့ထင်ဟပ်သည့်မူများအပေါ် လုံးလုံးလျားလျား အပ်နှံထားသောဘဝတွင် ၎င်းတို့ကို သရုပ်ပြခြင်းဖြစ်သည်။ ဘဝသည်သာ အရေးကြီးသည်။

Lack of enthusiasm on the part of Christians is often responsible for the lack of interest shown by non-Christians in the teachings of the church. If we were genuinely in earnest, our zeal would be spontaneous. Spasmodic, forced, or artificial attempts to represent our religion, from a sense of duty, make little impression. Superficial enthusiasm betrays itself in time. The best testimony in behalf of religious beliefs is their demonstration in a life wholly consecrated to the principles they reflect. It is the life that counts.

 

မကောင်းပါ။ ၎င်းတို့၏ရည်ရွယ်ချက်များသည် သံသယဖြစ်ဖွယ်ရှိသည် (အောက်တွင် “သူတို့ကို ပြုစုပါ” ကို ကြည့်ပါ)။

Not well. Their motives were suspect (see below under “affect them”).

 

သင်တို့ကို ဖယ်ထုတ်သည်။ ပေါလု၏ဂရုစိုက်မှုနှင့် သူ၏ဧဝံဂေလိတရားမှ ဖယ်ထုတ်ရန်ဖြစ်နိုင်သည်။ ဤထုတ်ပြန်ချက်သည် ယုဒဘာသာဝင်များသည် ဂါလာတိလူမျိုးများကို အရေဖျားမလှီးမချင်း ဘုရားကျောင်းအဖွဲ့ဝင်အဖြစ်မှ ဖယ်ထုတ်လိုသည့်ဆန္ဒကိုလည်း ရည်ညွှန်းနိုင်သည်။ ထို့ပြင်၊ ဤလိမ္မာပါးနပ်သူများသည် ၎င်းတို့အား ပေါလုနှင့် သစ္စာရှိသောအခြားဘုရားကျောင်းများနှင့် အဆက်အသွယ်ဖြတ်တောက်ရန် ရည်ရွယ်ခဲ့ပြီး၊ ဂါလာတိဒေသသည် သာသနာမဟုတ်သူများအကြား ၎င်းတို့၏လှုပ်ရှားမှုများ၏ဗဟိုချက်ဖြစ်လာရန် မျှော်လင့်ခဲ့သည်။

Exclude you. Probably from Paul’s solicitous attentions and from his gospel. The statement may also refer to the wishes of the Judaizers to exclude the Galatians from church membership until they had been circumcised. Possibly, also, these wily men intended to shut them off from contact with other churches that were loyal to Paul, in the hope of making Galatia the center of their activities among the Gentiles.

 

သူတို့ကို ပြုစုပါ။ ယုဒဘာသာဝင်များသည် ဂါလာတိလူမျိုးများအပေါ် အလွန်အာရုံစိုက်ထားခြင်း၏ စစ်မှန်သောရည်ရွယ်ချက်မှာ ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်သည် ဂါလာတိလူမျိုးများအကြားတွင် အာရုံစူးစိုက်မှု၏ဗဟိုဖြစ်လာရန်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားကျောင်း၏သာယာဝပြောမှုအတွက် ဟန်ဆောင်စိတ်ဝင်စားမှုအတွက် ဤအရာကို မျှော်လင့်ခဲ့သည်။

Affect them. The true motive of the Judaizers in centering so much attention on the Galatians was that they themselves might become the center of attention among the Galatians. This they expected in return for their pretended interest in the welfare of the church.

 

၁၈။ စိတ်အားထက်သန်စွာ ပြုစုခြင်း။ စိတ်အားထက်သန်မှုသည် ထိုက်တန်သောရည်ရွယ်ချက်များကို ထင်ဟပ်ပါက ချီးကျူးထိုက်သည်။ တစ်ချိန်က ပေါလုသည် ကောရိန္သုလူမျိုးများ၏ စိတ်အားထက်သန်မှုကို အခြားသူများကို ကောင်းမှုပြုရန် အားပေးခဲ့သည်ဟု ချီးကျူးခဲ့သည် (၂ ကောရိန္သု ၉:၂)။ သူ၏ယခင်ယုဒဘာသာအတွက် စိတ်အားထက်သန်မှုသည် ခရစ်ယာန်ဘုရားကျောင်းကို နှိပ်စက်ရန် ဦးဆောင်ခဲ့သည် (ဖိလိပ္ပု ၃:၆)။ ဂါလာတိလူမျိုးများသည် ၎င်းတို့၏လမ်းသစ်တွင် စိတ်အားထက်သန်မှုကို ၎င်းတို့၏စိတ်အားထက်သန်မှု၏ စစ်မှန်မှုကို သက်သေအဖြစ် လွဲမှားစွာ ယူဆခဲ့ပုံရသည်၊ စိတ်အားထက်သန်မှုသည် သန့်ရှင်းပြီး မတိကျသော တွေးခေါ်မှုအတွက် အစားထိုးမဖြစ်နိုင်ကြောင်း မသိရှိခဲ့ပါ။ ယုဒဘာသာနှင့် ယုဒဘာသာဝင်များ၏ စိတ်အားထက်သန်မှုသည် အသိပညာအရ မဟုတ်ပါ (ရောမ ၁၀:၂)။ ပေါလုသည် ရောမလူမျိုးများထံ စာရေးစဉ်က ခရစ်ယာန်ဘာသာအပေါ် ယုဒလူမျိုးများ၏ စိတ်အားထက်သန်မှုကို အလွန်စိတ်မသက်မသာဖြစ်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏မျက်မမြင်မှုသည် သိရှိနိုင်သည့်အခွင့်အလမ်းမရှိခြင်းကြောင့် မဟုတ်ဘဲ၊ ၎င်းတို့သင်ယူခဲ့သည်များကို လက်ခံလိုစိတ်မရှိခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည် (ဟောရှယ ၄:၆၊ အတွဲ ၄၊ စာမျက်နှာ ၃၀–၃၃ ကို ကြည့်ပါ)။ ယခုအခါ ဂါလာတိဘုရားကျောင်းများအကြားတွင် တူညီသော အကျိုးမဖြစ်ထွန်းသော စိတ်ထားသည် ကြီးစိုးနေသည်။

18. Zealously affected. Zeal itself is to be commended if it reflects worthy motives. At one time Paul had commended the Corinthians for their zeal because it had encouraged others to good deeds (2 Cor. 9:2). His own former zeal for Judaism had led him to persecute the Christian church (Phil. 3:6). The Galatians had apparently mistaken their zeal in their new course as evidence of the genuineness of their zeal, unaware that zeal can never be a substitute for sanctified, straight thinking. The zeal of Judaism and the Judaizers was not according to knowledge (Rom. 10:2). Paul was greatly distressed about the zeal of the Jews toward Christianity when he wrote the Epistle to the Romans. Their blindness was not occasioned by a lack of opportunity to know, but by unwillingness to appropriate what they had been taught (see Hosea 4:6; Vol. IV, pp. 30–33). Now the same unreasoning state of mind prevailed among the churches of Galatia.

 

ငါရှိနေသည့်အခါ။ ပေါလုသည် ၎င်းတို့ထံ မရှိစဉ်က ၎င်းတို့သည် သူနှင့်အတူရှိစဉ်ကထက် ပို၍စိတ်အားထက်သန်လာမည်ကို မနာလိုမဖြစ်ခဲ့ပါ။

When I am present. Paul was not jealous lest the Galatians become more zealous in his absence than when he had been with them.

 

၁၉။ ငါ့သားသမီးငယ်များ။ ဤချစ်ခင်သောခေါ်ဝေါ်မှုပုံစံသည် ယောဟန်တွင် သာမန်ဖြစ်သော်လည်း၊ ပေါလု၏ရေးသားမှုများတွင် အခြားနေရာတွင် မပေါ်ပေါက်ပါ။ ၎င်းသည် ၎င်းတို့အပေါ် ပေါလု၏ချစ်ခင်နူးညံ့သောခံစားချက်ကို ဖော်ပြရုံသာမက ၎င်းတို့၏ဝိညာဉ်ရေးရင့်ကျက်မှုမရှိခြင်းကိုလည်း ဆိုလိုသည်။ ပေါလုသည် သူ့ထံမှ ဧဝံဂေလိတရားကို လက်ခံရရှိသူအားလုံးကို ၎င်း၏ဝိညာဉ်ရေးသားသမီးများအဖြစ် ယူဆသောကြောင့်၊ ဤအသုံးအနှုန်းသည် အချို့ဝေဖန်သူများထင်သည့်အတိုင်း သူ၏ဆုံးမခြင်းမဟုတ်ပေ။ ၎င်းသည် ၎င်းတို့အား သူ့အပေါ်အကြွေးတင်နေကြောင်း သတိပေးခြင်းသာဖြစ်နိုင်သည်။。 ၎င်းတို့၏ဝိညာဉ်ရေးဖခင်အနေဖြင့်၊ ၎င်းတို့၏သာယာဝပြောမှုအတွက် စိုးရိမ်မှုပြသခြင်းသည် မဖြစ်မနေပြုလုပ်ရမည့်အရာဖြစ်သည်။ သူသည် ကောရိန္သုလူမျိုးများအတွက် တူညီသောစိုးရိမ်မှုကို ဖော်ပြခဲ့ပြီး သူ့ကိုယ်သူ ၎င်းတို့၏ဖခင်အဖြစ် ပြောဆိုခဲ့သည် (၁ ကောရိန္သု ၄:၁၅ ကို ကြည့်ပါ)။

19. My little children. This affectionate form of address, common with John, does not appear elsewhere in Paul’s writings. It not only expresses Paul’s tenderness of feeling toward them but also implies their spiritual immaturity. Inasmuch as Paul regards all who have received the gospel from him as his spiritual children, this expression can hardly be considered a rebuke on his part, as some commentators think. It may simply be a reminder of their indebtedness to him. As their spiritual father, it was only right and proper that he should manifest concern for their welfare. He expresses this same concern for the Corinthians and speaks of himself as their father (see 1 Cor. 4:15).

 

ငါသည် ထပ်မံမွေးဖွားရန် ဆင်းရဲဒုက္ခခံရသည်။ ကောရိန္သုလူမျိုးများထံ ပေါလုရေးသားခဲ့သည်မှာ “ငါသည် ဧဝံဂေလိတရားဖြင့် သင်တို့ကို မွေးဖွားစေခဲ့သည်” (၁ ကောရိန္သု ၄:၁၅ ကို ကြည့်ပါ)။ ဂါလာတိလူမျိုးများကို ခရစ်တော်ထံသို့ ယူဆောင်လာရာတွင် သူသည် မွေးဖွားခြင်း၏ဆင်းရဲဒုက္ခကို ခံစားခဲ့ရသည်။ ယခုအခါ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ယုံကြည်ခြင်းကို စွန့်လွှတ်နေသောကြောင့်၊ သူသည် ဤခါးသီးသောအတွေ့အကြုံကို ထပ်မံခံစားရရမည်။

I travail in birth again. To the Corinthians Paul had written, “I have begotten you through the gospel” (see 1 Cor. 4:15). In bringing the Galatians to Christ he had endured, as it were, the pangs of childbirth. Now that they are giving up their faith, he must go through this bitter experience all over again.

 

ခရစ်တော်သည် ဖြစ်ပေါ်လာသည်အထိ။ ပေါလုသည် ခရစ်တော်သည် ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးထဲတွင် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ပြန်လည်အုပ်စိုးသည်အထိ ၎င်း၏အားထုတ်မှုများကို ဆက်လက်လုပ်ဆောင်မည်ဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၂:၂၀ ကို ကြည့်ပါ)။ မွေးဖွားခြင်း၏ပုံသဏ္ဌာန်သည် ပေါလု၏စိတ်ထဲတွင် ရှိနေဆဲဖြစ်သည်။ ယေရှုသည် နိကောဒင်ထံသို့ ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်းအတွေ့အကြုံကို ပြောဆိုခဲ့သည် (ယောဟန် ၃:၃)၊ ပေါလုသည် ခရစ်တော်ကို လက်ခံသူများအတွင်း၌ ခရစ်တော်ဖြစ်ပေါ်လာခြင်းကို ပြောဆိုသည် (ကောလောသဲ ၁:၂၇ ကို ကြည့်ပါ)။ ခရစ်တော်သည် အတွင်း၌ရှိနေသောအခါ၊ သူသည် ခရစ်ယာန်၏ဘဝမှတစ်ဆင့် သူ၏ကိုယ်ပိုင်ပြီးပြည့်စုံသောဘဝကို အသက်ရှင်ပြသသည် (ရောမ ၈:၃၊ ၄၊ ဂါလာတိ ၂:၂၀ ကို ကြည့်ပါ)။ ခရစ်ယာန်၏စိတ်သည် ခရစ်တော်၏စိတ်နှင့်တူသည် (ဖိလိပ္ပု ၂:၅)၊ ခရစ်တော်၏မေတ္တာသည် သူ့ကို ထိန်းချုပ်သည် (၂ ကောရိန္သု ၅:၁၄)။ ဤလုပ်ငန်းစဉ်သည် ခရစ်ယာန်သည် ခရစ်တော်၏ “အရပ်အမောင်း” အပြည့်အဝသို့ ရောက်ရှိသည်အထိ ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်သည် (ဧဖက် ၄:၁၃)။

Until Christ be formed. Paul will persist in his efforts until Christ again reigns in their hearts by faith (see on ch. 2:20). The figure of birth seems still to be in the apostle’s mind. Jesus spoke of the new birth experience to Nicodemus (John 3:3), and Paul speaks of Christ’s being formed within those who accept Him (see Col. 1:27). When Christ dwells within, He lives out His own perfect life through the life of the Christian (see on Rom. 8:3, 4; Gal. 2:20). The Christian’s mind is as the mind of Christ (Phil. 2:5), and the love of Christ controls him (2 Cor. 5:14). This process continues until the Christian reaches the full “stature” of Christ (Eph. 4:13).

 

၂၀။ သင်တို့နှင့်အတူရှိနေခြင်း။ ပေါလုသည် ၎င်း၏သတင်းစကားကို ကိုယ်တိုင်လာရောက်ပြောပြလိုသည်။ ၎င်းရေးသားထားသည်များသည် အထင်အမြင်လွဲမှားစွာ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုခံရနိုင်ပြီး မတိကျစွာအသုံးချခံရနိုင်သည်။ ၎င်းသည် ရှိနေပါက၊ ၎င်း၏စာကိုဖတ်သည့်အခါ ဖြစ်ပေါ်လာမည့်မေးခွန်းများအားလုံးကို ဖြေကြားနိုင်သည်။ ၎င်း၏ရန်သူများသည် ၎င်းကို အဆိုးရွားဆုံးအလင်းတွင် အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုကြလိမ့်မည်။ ပေတရုပင်လျှင် ပေါလု၏စာများထဲတွင် နားလည်ရခက်ခဲသည့်အရာအချို့ကို တွေ့ရှိခဲ့သည် (၂ ပေတရု ၃:၁၆)။ ယနေ့တွင်လည်း ဂလာတိရှိချာ့ခ်ျများတွင် တကယ်ရှိခဲ့သော အခြေအနေနှင့် ၎င်းတို့၏အကြောင်းအရာအရ လေ့လာရန်ပျက်ကွက်ခြင်းဖြင့် ပေါလု၏ဂလာတိစာထဲရှိ စကားလုံးများ၏ အဓိပ္ပာယ်ကို မရေမရာဖြစ်စေသူများစွာရှိသည်။

20. Present with you. Paul would far rather deliver his message personally. What he writes may be misinterpreted and misapplied. If he were present, he could answer all the questions that are sure to arise when his letter is read. His enemies will interpret it in its worst light. Even Peter found some things in Paul’s letters hard to understand (2 Peter 3:16). And today many obscure the meaning of Paul’s words in his letter to the Galatians by failing to study them in their context and against the background of the actual situation that existed in the Galatian churches.

 

ကျွန်ုပ်၏အသံ။ သို့မဟုတ် “ကျွန်ုပ်၏စကားသံ”။ ပေါလုသည် ၎င်းတို့အပေါ် ၎င်း၏သဘောထားကို ပြောင်းလဲလိုသော်လည်း၊ အချက်များသည် အချက်များပင်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့၏သဘောထားပြောင်းလဲမှုက ၎င်းအား ထပ်မံယုံကြည်မှုဖော်ပြရန် ဖြစ်နိုင်ချေရှိစေပါက၊ ညည်းညူမှု၊ မယုံကြည်မှု၊ နှင့် ဆုံးမစကားများထက် ၎င်းသည် ၎င်းအတွက် မည်မျှပျော်ရွှင်ဖွယ်ဖြစ်မည်နည်း။ ၎င်းသည် ရှိနေပါက၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏လမ်းစဉ်ကို ပြောင်းလဲပြီး ဧဝံဂေလိအပေါ် ၎င်းတို့၏ယခင်သစ္စာရှိမှုသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိသည့်အခါ ဤသို့ပြုလုပ်လိမ့်မည်။ ပေါလုသည် ၎င်း၏စာကိုလက်ခံရရှိသည့်အခါ ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးပြောင်းလဲမှုကို ဤနေရာတွင် မျှော်လင့်ထားသည်။

My voice. Or, “my tone of voice.” Paul would prefer to change his attitude toward them, but facts are facts. How pleasing it would be to him if their changed attitude would make it possible for him to express confidence in them again, rather than to utter these words of complaint, distrust, and censure. This is what he would do, if present, when they changed their course and returned to their former loyalty to the gospel. Paul here anticipates their change of heart upon receiving his letter.

 

သင်တို့ကို သံသယဖြစ်မိသည်။ သို့မဟုတ် “သင်တို့နှင့်ပတ်သက်၍ စိတ်ရှုပ်ထွေးနေသည်”။ ၎င်း၏စိတ်နှလုံး၏ရှုပ်ထွေးမှု (ဆယ့်ကိုးကိုကြည့်ပါ) သည် ၎င်းစာထဲတွင် ၎င်းတို့အကြောင်း ပြင်းထန်သောစကားများပြောရခြင်း၏ အကြောင်းရင်းဖြစ်သည်။ သူတို့ဤသို့ဖတ်ပြီးသည့်အခါ သူတို့သည် နောင်တရပြီးဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ သို့သော် အခြေအနေများအတိုင်း၊ ၎င်းသည် ၎င်း၏တာဝန်ဟု ယူဆသည့်အရာကို ပြောရမည်။ ၎င်းတို့သည် သစ္စာမရှိမှုနှင့် မတည်မငြိမ်ဖြစ်မှုကို သက်သေပြခဲ့သော်လည်း၊ ၎င်းသည် မလိုအပ်သော ပြင်းထန်မှုဖြင့် ကိစ္စများကို ပိုမိုဆိုးရွားစေလိုခြင်းမရှိပေ။ ဤသည်မှာ ၎င်းသည် ၎င်းတို့ကို မည်သို့ဆက်ဆံရမည်ကို မသိရှိသည့်အကြောင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် မည်မျှပြောရမည်ကို ရှင်းလင်းစွာမခံစားရပေ။

In doubt of you. Or, “perplexed about you.” His perplexity of soul (see on v. 19) accounts for the severe things he says about them in the letter. Perhaps, ere they should read even this far, they would already have repented. But things being as they are, he must speak what he considers it his duty to speak. They have given evidence of insincerity and fickleness, yet he does not wish to make matters worse by undue severity. This is why he is at a loss to know how to deal with them. He does not feel clear about how much he should say.

 

၂၁။ ဆန္ဒ။ ကိုးကိုကြည့်ပါ။ နှစ်ဆယ့်တစ်မှ သုံးဆယ့်တစ်အထိ၊ ပေါလုသည် ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ဂျူးဥပဒေဝါဒ၏ မိုက်မဲမှုကို ဆန့်ကျင်သည့် ၎င်း၏နောက်ဆုံးအယူခံဝင်ရောက်သည်။

21. Desire. See on v. 9. In vs. 21–31 Paul enters his final appeal against the folly of Jewish legalism as a means of salvation.

 

ဥပဒေအောက်တွင်။ စာသားအရ “ဥပဒေအောက်တွင်” ဆိုသည်မှာ ဥပဒေစနစ်အောက်တွင် (ရောမ ၂:၁၂; ဂလာတိ ၂:၁၆ ကိုကြည့်ပါ)၊ လုပ်ဆောင်မှုဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းကို ရှာဖွေခြင်းဖြစ်သည်။ ထင်ရှားသည်မှာ ပေါလုသည် “ဥပဒေ” ၏အပြစ်စီရင်ခြင်းကို ရည်ညွှန်းခြင်းမဟုတ်ပေ၊ အကြောင်းမှာ မည်သူမျှ အပြစ်စီရင်ခြင်းအောက်တွင် ရှိလိုသည့် “ဆန္ဒ” မရှိပေ။

Under the law. Literally, “under law,” that is, under the legal system (see on Rom. 2:12; Gal. 2:16), seeking salvation by works. Obviously Paul cannot be referring to the condemnation of “the law,” for no one would “desire” to be under condemnation.

 

ဆင်ခြင်နားထောင်ပါ။ ဆိုလိုသည်မှာ သတိထား၍ အာရုံစိုက်ပါ (မဿဲ ၇:၂၄ ကိုကြည့်ပါ)။

Hear. That is, heed, pay attention to (see on Matt. 7:24).

 

ဥပဒေ။ ပေါလုသည် ယခု “ဥပဒေ” ဟူသောစကားလုံးကို ကွဲပြားသောအဓိပ္ပာယ်ဖြင့် အသုံးပြုသည်။ နှစ်ဆယ့်နှစ်ကိုးမှ ဥပမာသည် ပင်တေကုတ်မှဖြစ်ပြီး၊ ဂျူးများက ၎င်းကို “ဥပဒေ” သို့မဟုတ် “မောရှေ၏ဥပဒေ” ဟုခေါ်ဆိုလေ့ရှိသည် (လုကာ ၂၄:၄၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ထုံးတမ်းဥပဒေ၏လုပ်ဆောင်မှုသို့ ပြောင်းလဲသွားသော ၎င်းတို့၏အမှားကို “မိုက်မဲသော ဂလာတိလူမျိုးများ” (ဂလာတိ ၃:၁) ကို ယုံကြည်စေရန်၊ ပေါလုသည် ထုံးတမ်းဥပဒေပါရှိသော “မောရှေ၏ဥပဒေ” သို့သွားကာ သက်သေအထောက်အထားရှာဖွေခဲ့သည်။ ပေါလု၏မေးခွန်းသည် ဂလာတိလူမျိုးများအား ဘုရားသခင်၏ဗျာဒိတ်စကားကို စူးစမ်းလေ့လာရန် နှိုးဆွရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ရိုးသားစွာလုပ်ဆောင်ပါက၊ ၎င်းတို့သည် ပေါလုက ၎င်းတို့အား ရှင်းပြရန်ကြိုးစားခဲ့သည့်အရာကို ရှာဖွေတွေ့ရှိမည်ဖြစ်သည်၊ ဆိုလိုသည်မှာ “ဥပဒေ” သည် ယေရှုကို ၎င်းတို့၏ကယ်တင်ခြင်းအတွက် မှီခိုရမည့်သူအဖြစ် ညွှန်ပြထားသည်။ ပေါလုသည် ယေရှုအား ၎င်း၏သွန်သင်ချက်များနှင့် သက်ဆိုင်သော ပင်တေကုတ်မှ ကိုးကားလေ့ရှိသည်။

The law. Paul now uses the word “law” in a different sense. The illustration of v. 22 is from the Pentateuch, to which the Jews commonly referred as “the law” or “the law of Moses” (see on Luke 24:44). In order to convince the “foolish Galatians” (Gal. 3:1) of their mistake in turning to the works of the ritual law for salvation, Paul went to “the law” of Moses, which contains the ritual law, for evidence. Paul’s question was intended to arouse the Galatians to investigate the revealed word of God. Should they do so candidly, they would discover for themselves the very thing he has sought to explain to them, namely, that “the law” points to Jesus as the one on whom they must depend for their salvation. Paul was continually quoting from the Pentateuch in support of his teachings concerning the message and mission of Jesus.

 

၂၂။ သားနှစ်ယောက်။ ဣရှမာလနှင့် ဣဇာက် (ကမ္ဘာဦး ၁၆:၁၅; ၂၁:၃)။ ပေါလုသည် ယခု “ဥပဒေ” (ဂလာတိ ၄:၂၁ ကိုကြည့်ပါ) ကိုယ်တိုင်သို့ ပြန်လည်လှည့်ကာ “ဥပဒေ” အောက်တွင် ကျွန်ခံမှုနှင့် ခရစ်တော်ထဲတွင် လွတ်လပ်မှုအကြား ကွဲပြားမှုကို ဥပမာပြရန်ဖြစ်သည်။ ပင်တေကုတ်ကျမ်းများ၏ အပိုင်းအချို့ကို ဥပုသ်နေ့တိုင်း ဓမ္မဇာတ်အိမ်များတွင် ဖတ်ရှုခဲ့သည် (အတွဲ ၅၊ စာမျက်နှာ ၅၇ ကိုကြည့်ပါ)၊ မောရှေ၏ကျမ်းများသည် ဂျူးများအားလုံးနှင့် ဓမ္မဇာတ်အိမ်သို့ တက်ရောက်သည့် တစ်ပါးအမျိုးသားများအား ကောင်းစွာသိရှိထားသည်။ ဆက်စပ်ပုံပြင်သည် ဂျူးသမိုင်း၏ ရိုးရှင်းသောအချက်တစ်ခုဖြစ်သော်လည်း၊ ပေါလုသည် ၎င်းကို ဥပမာပုံစံ (၂၄) ဖြင့် အသုံးပြုပြီး ထုံးတမ်းစနစ်အောက်တွင် ကျွန်ခံမှုနှင့် ယေရှုခရစ်အပေါ်ယုံကြည်ခြင်းမှ လွတ်လပ်မှုကို ပြသရန်ဖြစ်သည်။ အာဗြဟံသည် သားနှစ်ယောက်ထက်ပိုရှိခဲ့သော်လည်း (ကမ္ဘာဦး ၂၅:၁, ၂ ကိုကြည့်ပါ)၊ ဣရှမာလနှင့် ဣဇာက်သည် ၎င်း၏အကြီးဆုံးနှင့် အရေးကြီးဆုံးသားများဖြစ်သည်။ မတိကျသောဆရာများသည် အာဗြဟံ၏သားများဖြစ်ခြင်း၏ ကောင်းချီးကို အလေးပေးပြောဆိုခဲ့ကြပေလိမ့်မည် (ဂလာတိ ၃:၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် ဂလာတိလူမျိုးများအား အာဗြဟံတွင် သားနှစ်ယောက်ရှိခဲ့ပြီး တစ်ယောက်သည် ပဋိညာဉ်ကတိများကို အမွေဆက်ခံခဲ့ပြီး အခြားတစ်ယောက်ကမူ မဆက်ခံခဲ့ကြောင်း သတိပေးသည် (ကမ္ဘာဦး ၁၇:၁၉–၂၁)။ အာဗြဟံ၏ “သားများ” ဖြစ်ခြင်းသည် ပဋိညာဉ်ကတိများကို ရရှိရန် အာမခံချက်မဟုတ်ပေ။

22. Two sons. Ishmael and Isaac (Gen. 16:15; 21:3). Paul now turns to “the law” (see on Gal. 4:21) itself for an illustration of the difference between bondage to “the law” and freedom in Christ. Inasmuch as portions of the Pentateuch were read every Sabbath in the synagogues (see Vol. V, p. 57), the books of Moses were well known to all Jews and to Gentiles who had been attending the synagogue services. The story related was a simple fact of Jewish history, but Paul uses it in an allegorical sense (v. 24) to show the difference between being in bondage to the ceremonial system and enjoying the freedom that comes from faith in Jesus Christ. Abraham actually had more than two sons (see Gen. 25:1, 2), but Ishmael and Isaac were his eldest and most important sons. The false teachers had doubtless been emphasizing the blessing of being sons of Abraham (see on Gal. 3:7). Paul reminds the Galatians that Abraham had two sons and that one fell heir to the covenant promises while the other did not (Gen. 17:19–21). Simply being “sons” of Abraham was no guarantee of receiving the covenant promises.

 

အကျဉ်းကျခံအမျိုးသမီး။ ဟာဂါသည် အီဂျစ်ကျွန်တစ်ဦးဖြစ်သည် (ကမ္ဘာဦး ၁၆:၁–၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်း၏သားဣရှမာလသည် အာဗြဟံ၏သားဖြစ်သည်—တကယ်တော့ ၎င်း၏အကြီးဆုံးသားဖြစ်သော်လည်း၊ သူမသည် အကျဉ်းကျခံအမျိုးသမီးဖြစ်သောကြောင့် ၎င်း၏သားသည် ကျွန်သားတစ်ဦးဖြစ်သည်။

A bondmaid. Hagar, an Egyptian slave (see on Gen. 16:1–4). Her son Ishmael was the son of Abraham—his firstborn, in fact—but because she was a bondmaid her son was, as it were, a bondson.

 

လွတ်လပ်သောအမျိုးသမီး။ ဆိုလိုသည်မှာ စာရဝတီ၊ ၎င်း၏သားဣဇာက်သည် သူမ၏လွတ်လပ်မှုကို အမွေဆက်ခံရမည်ဖြစ်သည်။

A freewoman. That is, Sarah, whose son Isaac was to inherit her freedom.

 

၂၃။ ဇာတိပကတိအရ။ ဣရှမာလသည် လူ့အကြံအစည်၊ ပဋိညာဉ်ကတိများကို ဖြည့်ဆည်းရန် လူ့ကြိုးပမ်းမှု၏သားဖြစ်သည်။ တကယ်တော့၊ ဣရှမာလသည် အာဗြဟံ၏ယုံကြည်မှုကင်းမဲ့မှု၏ သက်ရှိသက်သေဖြစ်သည်။

23. After the flesh. Ishmael was the son of human devising, of human effort to bring the covenant promises to fruition. Actually, Ishmael was a living testimony to Abraham’s lack of faith.

 

ကတိတော်အားဖြင့်။ ဣဇာက်သည် ကတိတော်၏သား၊ ယုံကြည်ခြင်း၏သားဖြစ်သည် (ကမ္ဘာဦး ၁၂:၃; ၁၃:၁၄–၁၆; ၁၅:၄; ၁၇:၃–၆, ၁၉–၂၁)။ ၎င်း၏မွေးဖွားမှုမှတ်တမ်းသည် ထူးခြားသော ဘုရားသခင်၏ဝင်ရောက်စွက်ဖက်မှုတစ်ခုဖြစ်သည် (ကမ္ဘာဦး ၁၈:၁၀; ၂၁:၁, ၂; ဟေဗြဲ ၁၁:၁၁, ၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ဣဇာက်၏မွေးဖွားမှု၏ အခြေအနေတိုင်းသည် ယုံကြည်ခြင်းကို အလေးပေးသည်။ အာဗြဟံ၏ယုံကြည်ခြင်းသည် ခရစ်ယာန်ယုံကြည်ခြင်း၏ ဥပမာတစ်ခုဖြစ်သည် (ရောမ ၄:၁၆–၂၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်းသည် လူ့အလားအလာမဖြစ်နိုင်သည့်အခါတွင် ဘုရားသခင်၏ကတိများကို ယုံကြည်ခဲ့သည်။ ဣဇာက်သည် ဘုရားသခင်၏ကတိတော်နှင့် အာဗြဟံ၏ယုံကြည်ခြင်း၏ သားဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် ယုံကြည်ခြင်းနှင့် လွတ်လပ်မှုကို ကိုယ်စားပြုသည့် လွတ်လပ်သောအမျိုးသမီး၏သားနှင့် ကျွန်ခံမှုနှင့် နိမ့်ကျမှုအခြေအနေသို့ မွေးဖွားလာသောသားကို အလေးပေးဖော်ပြသည်။

By promise. Isaac was the son of promise, the son of faith (Gen. 12:3; 13:14–16; 15:4; 17:3–6, 19–21). The record of his birth is one of remarkable divine interposition (see Gen. 18:10; 21:1, 2; Heb. 11:11, 12). Every circumstance of Isaac’s birth emphasizes faith. The faith of Abraham is an example of Christian faith (see Rom 4:16–25). He believed God’s promises when their fulfillment seemed humanly impossible. Isaac was pre-eminently the son of God’s promise and Abraham’s faith. Paul here places emphasis on the fact that the son born into a state of inferiority and slavery, and the son of a freewoman, into a life of freedom.

 

၂၄။ ဥပမာတစ်ခု။ ဥပမာသည် လူများ၊ အရာများ၊ နှင့် လုပ်ဆောင်မှုများသည် ရှင်းလင်းစွာဖော်ပြမထားသော်လည်း သက်ရောက်မှုရှိသော ဥပမာအဓိပ္ပာယ်ရှိသည့် ဇာတ်လမ်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဤဥပမာဖြင့် ပေါလုသည် ဂလာတိလူမျိုးများသည် လိုလားပုံရသော ဝိညာဉ်ရေးရာ ကျွန်ခံမှုအခြေအနေကို သရုပ်ဖော်သည်။ သမိုင်းဆိုင်ရာ ဖြစ်ရပ်များသည် ၎င်းတို့ဖြစ်ပွားသည့်အခါ သို့မဟုတ် မောရှေမှတ်တမ်းတင်သည့်အခါ ဥပမာမဟုတ်ပေ။ ပေါလုသည် ယုံကြည်ခြင်းနှင့် လွတ်လပ်မှုနှင့် လုပ်ဆောင်မှုနှင့် ကျွန်ခံမှုအကြား သင်ခန်းစာကို သရုပ်ဖော်ရန် ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် ၎င်းတို့ကို ဥပမာအဖြစ် ပြုလုပ်သည်။ ၎င်းသည် ဤအရာများသည် ဥပမာဖြစ်သည်ဟု မပြောဘဲ၊ ၎င်းတို့ကို ဥပမာအဖြစ် ပြုလုပ်ထားသည်ဟု ဆိုသည်—ဆိုလိုသည်မှာ ၎င်းသည် ဇာတ်လမ်းကို ပြောပြရင်း ၎င်းတို့ကို ဥပမာအဖြစ် ပြုလုပ်နေသည်။ ပေါလု၏ခေတ်တွင် ဤဆွေးနွေးမှုနည်းလမ်းသည် သာမန်ဖြစ်သည်။ ယေရှု၏သွန်သင်မှုတွင် ဥပမာများအသုံးပြုမှုကို နှိုင်းယှဉ်ပါ (အတွဲ ၅၊ စာမျက်နှာ ၂၀၃, ၂၀၄ ကိုကြည့်ပါ)။ အမှန်တရားကို ဆက်သွယ်ရန် အထိရောက်ဆုံးနည်းလမ်းတစ်ခုမှာ ၎င်းကို သင့်လျော်ပြီး စိတ်ဝင်စားဖွယ်ဇာတ်လမ်းဖြင့် သရုပ်ဖော်ရန်ဖြစ်သည်။

24. An allegory. An allegory is a narrative in which persons, things, and action have a metaphorical meaning, implied but not expressly stated. By this allegory Paul illustrates the status of spiritual slavery into which the Galatians have lapsed, which, in fact, they seem to have desired. The historical events were not allegorical when they took place, nor even when Moses recorded them. It is Paul who makes an allegory out of them, for the express purpose of illustrating the lesson of faith and freedom versus works and bondage. He does not say that these things were an allegory, but that they are one—that is, that he is making an allegory out of them as he relates the story. In Paul’s day this method of discourse was common. Compare the use of parables so common in Jesus’ teaching (see Vol. V, pp. 203, 204). One of the most effective ways to communicate truth is to illustrate it by an appropriate and interesting story.

 

ပဋိညာဉ်နှစ်ခု။ တစ်ခုသည် စာရဝတီကိုယ်စားပြုသော ယုံကြည်ခြင်း၏ပဋိညာဉ်ဖြစ်ပြီး၊ အခြားတစ်ခုသည် ဟာဂါကိုယ်စားပြုသော “လုပ်ဆောင်မှု” ၏ပဋိညာဉ်ဖြစ်သည် (ယဇံ ၁၆:၆၀; ဂလာတိ ၃:၁၅, ၁၇–၁၉; ဟေဗြဲ ၈:၈–၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။

Two covenants. One was the covenant of faith, represented by Sarah; the other, the covenant of “works,” represented by Hagar (see on Eze. 16:60; Gal. 3:15, 17–19; Heb. 8:8–10).

 

သိနာတောင်။ ထွက်မြောက်ရာ ၁၉:၅–၈; ၂၄:၇, ၈ ကိုကြည့်ပါ။

Mount Sinai. See on Ex. 19:5–8; 24:7, 8.

 

ကျွန်ခံမှုသို့မွေးဖွားစေသည်။ စာသားအရ “ကျွန်ခံမှုသို့ [ကလေးများ] မွေးဖွားသည်”။ လူတစ်ဦးသည် ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ဥပဒေလုပ်ဆောင်မှုပေါ်တွင် မှီခိုနေသမျှ၊ ကျွန်ခံမှုမှ လွတ်မြောက်ရန် နည်းလမ်းမရှိပေ။ ၎င်းသည် ကယ်တင်ခြင်းရရှိရန် မည်မျှပင်လုပ်ဆောင်ခဲ့စေကာမူ အောင်မြင်နိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ ၎င်းသည် မဖြစ်နိုင်သောအလုပ်ကို လုပ်ဆောင်ရန် ကိုယ်ကိုယ်တိုင် တာဝန်ယူထားသည်။ ဥပဒေဝါဒ၊ ဥပဒေ၏စာသား—မည်သည့်ဥပဒေမဆို—သေစေသည် (၂ ကောရိန္သု ၃:၆ ကိုကြည့်ပါ)။

Gendereth to bondage. Literally, “bears [children] into bondage.” As long as a man depends upon works of law to save him, there is no escape from bondage. In spite of all that he may do to earn salvation he can never succeed. He has obligated himself to perform an impossible task. Legalism, the letter of the law—any law—kills (see on 2 Cor. 3:6).

 

၂၅။ ဟာဂါ။ သို့မဟုတ် ဟာဂါ။

25. Agar. Or, Hagar.

 

သိနာတောင်ဖြစ်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ပေါလု၏ဥပမာတွင် (၂၄ ကိုကြည့်ပါ)၊ ဟာဂါသည် ဤနေရာတွင် လုပ်ဆောင်မှု၏သိနာပဋိညာဉ်ကို ကိုယ်စားပြုသည် (ဂလာတိ ၃:၁၉ ကိုကြည့်ပါ)။ ဟာဂါနှင့် ၎င်း၏သားဣရှမာလမှတစ်ဆင့်၊ အာဗြဟံသည် တစ်ချိန်က ဘုရားသခင်၏အစီအစဉ်ကို အကောင်အထည်ဖော်ရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။ ၎င်းသည် ၎င်း၏နည်းလမ်းဖြစ်သော်လည်း ဘုရားသခင်၏နည်းလမ်းမဟုတ်ပေ။ လူ့သားကယ်တင်ခြင်းသည် ဥပဒေလုပ်ဆောင်မှုဖြင့် ပြီးမြောက်ရမည်ဟူသော ဘုရားသခင်၏အစီအစဉ်မဟုတ်ပေ၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းသည် မဖြစ်နိုင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

Is mount Sinai. That is, in Paul’s allegory (see on v. 24), Hagar here represents the Sinai covenant of works (see on ch. 3:19). Through Hagar and her son Ishmael, Abraham at one time intended to work out Gods’ plan. It was his way of doing it, but not God’s. It is not God’s plan that man’s salvation shall be accomplished by works of law, for the simple reason that it is impossible to do so.

 

ဆက်စပ်နှိုင်းယှဉ်သည်။ သို့မဟုတ် “နှိုင်းယှဉ်နိုင်သည်”၊ ဆိုလိုသည်မှာ ပေါလု၏ဥပမာတွင်ဖြစ်သည်။

Answereth to. Or, “is comparable to,” that is, in Paul’s allegory.

 

ယခုရှိသော ယေရုဆလင်။ ဆိုလိုသည်မှာ ဂျူးလူမျိုးအနေဖြင့် အမှန်တကယ်ဖြစ်သည်။ ဂျူးလူမျိုးသည် အာဗြဟံသည် ဟာဂါနှင့် ဣရှမာလဖြင့် ပြုလုပ်ခဲ့သော အမှားကို ဆက်လက်ပြုလုပ်နေပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်ကို လူ့အကြံအစည်အတိုင်း အကောင်အထည်ဖော်ရန် ကြိုးစားနေသည်။ ထို့ကြောင့် အာဗြဟံပြုလုပ်ခဲ့သကဲ့သို့ ဘုရားသခင်၏ကတိများအပေါ် ယုံကြည်ခြင်းအစား လုပ်ဆောင်မှုကို အစားထိုးခြင်းဖြင့်၊ ဂလာတိလူမျိုးများသည် ဂျူးလူမျိုးအနေဖြင့် ကျွန်ခံမှု၊ ပျက်စီးမှု၊ နှင့် ပယ်ရှားခံရမှုသို့ ဦးတည်စေသော ဝတ်ပြုမှုပုံစံသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိသွားသည်။

Jerusalem which now is. That is, literal Israel as a nation. Israel was still making the mistake that Abraham made with Hagar and Ishmael, of attempting to work out God’s purpose according to a man-made plan. Thus by substituting works for faith in God’s promises, as Abraham had done, the Galatians were reverting to the very kind of worship that had brought Israel as a nation into bondage, ruin, and rejection.

ကျွန်ခံမှုတွင်ရှိသည်။ ၂ ကောရိန္သု ၃:၁၄, ၁၅; ဂလာတိ ၄:၃ ကိုကြည့်ပါ။

Is in bondage. See on 2 Cor. 3:14, 15; Gal. 4:3.

 

သူမ၏သားများ။ ဆိုလိုသည်မှာ ဂျူးတစ်ဦးချင်းနှင့် ဘာသာပြောင်းဝင်သူများဖြစ်သည်။

Her children. That is, individual Jews and proselytes.

 

၂၆။ အထက်ရှိ ယေရုဆလင်။ အမှန်တကယ်ယေရုဆလင်သည် ဂျူးလူမျိုးကို ကိုယ်စားပြုသကဲ့သို့၊ “အထက်ရှိ ယေရုဆလင်” သည် ခရစ်ယာန်ချာ့ခ်ျကို ကိုယ်စားပြုသည် (ဟေဗြဲ ၁၂:၂၂, ၂၃ ကိုကြည့်ပါ)၊ ရွေးချယ်ခံရသော လူမျိုးသစ်ဖြစ်သည် (၁ ပေတရု ၂:၉)။ ယေရုဆလင်သစ်သည် ဘုန်းတန်ခိုးရှိသောနိုင်ငံ၏ မြို့တော်ဖြစ်သည် (ဗျာဒိတ် ၂၁:၂; ဟေဗြဲ ၁၁:၁၀ ကိုကြည့်ပါ)၊ သို့သော် ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် ယေရုဆလင်ကို ဥပမာအဖြစ် အသုံးပြုသည်။ ဂျူးဘာသာနှင့် ခရစ်ယာန်ဘာသာအကြား ခြားနားချက်ဖြစ်သည်။ ပထမတစ်ခုသည် “ကျွန်ခံမှုတွင်” ရှိသည်။ ဒုတိယတစ်ခုသည် “လွတ်လပ်သည်”။

26. Jerusalem which is above. As literal Jerusalem represents Israel as a nation, so “Jerusalem which is above” represents the Christian church (see Heb. 12:22, 23), the new chosen nation (1 Peter 2:9). The New Jerusalem is the capital of the kingdom of glory (see Rev. 21:2; Heb. 11:10), but Paul here uses Jerusalem in a figurative sense; the contrast is between Judaism and Christianity. The former is “in bondage”; the latter is “free.”

 

လွတ်လပ်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ဂလာတိ ၃:၂၄, ၂၅ ရှိ “ကျောင်းဆရာ” မှ လွတ်မြောက်ခြင်း၊ ဂလာတိ ၄:၃ ရှိ ကျွန်ခံမှုမှ လွတ်မြောက်ခြင်း၊ နှင့် ၂၂–၂၅ ရှိ ကျွန်ခံမှုအခြေအနေမှ လွတ်မြောက်ခြင်းဖြစ်သည်။

Free. That is, “free” from the “schoolmaster” of ch. 3:24, 25, from the bondage of ch. 4:3, and from the status of slavery of vs. 22–25.

 

မိခင်။ ဥပမာဘာသာစကားတွင်၊ ဂျူးများသည် အမှန်တကယ်ယေရုဆလင်ကို—ဂျူးလူမျိုးကို ဆိုလိုသည်—လူမျိုးကို ဖွဲ့စည်းထားသော လူမျိုးများ၏ “မိခင်” အဖြစ် မကြာခဏပြောဆိုလေ့ရှိသည်။ ထိုနည်းတူ၊ သမိုင်းဆိုင်ရာ ခရစ်ယာန်ချာ့ခ်ျသည် ခရစ်ယာန်များ၏ “မိခင်” ဖြစ်သည်။

Mother. In figurative language the Jews often spoke of literal Jerusalem—meaning the nation of Israel—as the “mother” of the living generation of individuals composing the nation. In a similar sense, the historic Christian church is the “mother” of living Christians.

 

ကျွန်ုပ်တို့အားလုံး။ ဂလာတိ ၃:၂၆ ရှိ “အားလုံး” ကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ တစ်ပါးအမျိုးသားများနှင့် ဂျူးများကို ဆိုလိုသည်။ ဂျူးနှင့် တစ်ပါးအမျိုးသားအကြား ပိုင်းခြားထားသော နံရံသည် ခရစ်တော်မှ ဖယ်ရှားခံရပြီဖြစ်သည် (ဧဖက် ၂:၁၂–၂၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ခရစ်တော်အပေါ် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ညီညွတ်မှု၏ သတင်းကောင်းသည် တစ်ပါးအမျိုးသားများအတွက် များစွာဝမ်းမြောက်မှုကို ယူဆောင်လာပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ယခုဂျူးများနှင့် တန်းတူအဖြစ် လက်ခံခံရသည် (တမန်တော် ၁၃:၄၄–၄၈ ကိုကြည့်ပါ)။

Us all. Probably a reference to the “all” of ch. 3:26, meaning Gentiles and Jews. The middle wall of partition between the Jew and Gentile has been removed by Christ (see Eph. 2:12–22). This good news of unity by faith in Christ brought great joy to the Gentiles, for they were now accepted on an equality with the Jews (see Acts 13:44–48).

 

၂၇။ ရေးထားသည်။ ကိုးကားချက်သည် ဟေရှာယ ၅၄:၁ မှဖြစ်သည် (အတွဲ ၄၊ စာမျက်နှာ ၂၆–၃၀ ကိုကြည့်ပါ)။

27. It is written. The quotation is from Isa. 54:1 (see Vol. IV, pp. 26–30).

 

ဝမ်းမြောက်ပါ၊ သားမမွေးသောသူ။ ဟေရှာယခေတ်တွင် စာသားအရ ဣသရေလသည် ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏အသီးအနှံများကို မဖြစ်ထွန်းခဲ့သည့်အတွက် “သားမမွေးသောသူ” ဖြစ်ခဲ့သည် (ဟေရှာယ ၅:၁-၇ ကိုကြည့်ပါ)၊ ထို့ပြင် ကမ္ဘာကို ဧဝံဂေလိတရားမဖြန့်ဝေခဲ့ပါ။ ယခုအခါ ခရစ်ယာန်အသင်းတော်အတွက် ဘုန်းတန်ခိုးရှိသော အောင်မြင်မှုအလားအလာရှိသည်။ လူသားများအတွက် အလင်းသယ်ဆောင်သူများအဖြစ် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို ပြည့်စုံစေမည့် ဤဂတိတော်သည် မူလက စာသားအရ ဣသရေလအား ပေးထားခဲ့သော်လည်း၊ ယခုအခါ ပေါလုသည် အသင်းတော်အတွက် အသုံးပြုထားသည် (အတွဲ ၄၊ စာမျက်နှာ ၂၉၊ ၃၅-၃၆ ကိုကြည့်ပါ)။ သားသမီးမရှိသော အရှေ့တိုင်းအမျိုးသမီးတစ်ဦးသည် သားသမီးရရှိခြင်းကြောင့် ဝမ်းမြောက်ရသကဲ့သို့၊ တစ်ပါးအမျိုးသားများသည် ဣသရေလအား တစ်ချိန်ကပေးထားခဲ့သော ဧဝံဂေလိအခွင့်အရေးများကို ယခုရရှိထားသည့်အတွက် ဝမ်းမြောက်နိုင်သည် (တမန်တော် ၁၁:၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ယုဒလူများသည် ကမ္ဘာသို့ မေရှိယအား ကြေညာသူများဖြစ်ရန် ၎င်းတို့၏အခွင့်အရေးကို လက်လွှတ်ခဲ့သည်။ တကယ်တော့၊ တစ်ပါးအမျိုးသားများထံသို့ တမန်တော်ပေါလု၏လုပ်ငန်းကို ဆန့်ကျင်သည့် အခိုင်အမာနှင့် ဆက်လက်တည်ရှိသော ဆန့်ကျင်မှုသည် ယုဒလူများထံမှ လာခဲ့သည်။

Rejoice, thou barren. In Isaiah’s day literal Israel had been “barren” in the sense that she had not brought forth the fruits of righteousness (see Isa. 5:1–7) and had done nothing toward evangelizing the world. The prospect of glorious success now belongs to the Christian church. This promise of the glorious fulfillment of God’s will for them as a nation of light bearers to mankind, originally made to literal Israel, Paul now applies to the church (see Vol. IV, pp. 29, 35, 36). As an Oriental woman who had no children would rejoice at having children, so the Gentiles may rejoice that the gospel privileges once offered Israel are now theirs (see Acts 11:18). The Jews had forfeited their opportunity to be heralds of the Messiah to all the world. In fact, the most stubborn and persistent opposition to the work of the Apostle to the Gentiles came from the Jews.

 

သားငတ်နေသူ။ ဆိုလိုသည်မှာ အပိုဒ် ၂၂-၂၃ ရှိ “လွတ်လပ်သောအမျိုးသမီး” ဖြစ်ပြီး၊ တစ်ချိန်က “သားမမွေးသောသူ” ဖြစ်ခဲ့သည့်အတွက် “သားငတ်နေသူ” ဖြစ်သည်။

The desolate. That is, the “freewoman” of vs. 22, 23, “desolate” because she was once “barren.”

 

သားသမီးများစွာ။ ဤနေရာတွင်၊ ပေါလုနှင့် အခြားတမန်တော်များ၏ ဧဝံဂေလိသတင်းကို တုံ့ပြန်နေသော တစ်ပါးအမျိုးသားများ၏ များပြားသောကူးပြောင်းသူများကို ဆိုလိုသည်။ ပေါလုသည် ယေရုဆလင်မြို့ရှိ အသင်းတော်သို့ ပြန်လာသောအခါ၊ အသင်းတော်ခေါင်းဆောင်များထံသို့ တစ်ပါးအမျိုးသားများအကြား ၎င်း၏အောင်မြင်မှုကို အမြဲတမ်းပြောပြခဲ့သည် (တမန်တော် ၁၅:၁၂၊ ၂၁:၁၇-၁၉ ကိုကြည့်ပါ)။ ယုဒလူများသည် ကူးပြောင်းသူများဖန်တီးရန် စိတ်အားထက်သန်ခဲ့ပြီး (မဿဲ ၂၃:၁၅ ကိုကြည့်ပါ)၊ တကယ်လည်း အောင်မြင်ခဲ့သည် (အတွဲ ၅၊ စာမျက်နှာ ၆၂ ကိုကြည့်ပါ)။ တစ်ပါးအမျိုးသားများသည် ယုဒဘာသာ၏ မြင့်မားသောစံနှုန်းများကြောင့် ဆွဲဆောင်ခံရပြီး၊ အချို့မှာ ယုဒဘာသာသို့ အပြည့်အဝကူးပြောင်းသူများဖြစ်ကြသည်၊ သို့မဟုတ် ပတေရုနှင့်တွေ့ဆုံချိန်တွင် ကောနလိမျိုးကဲ့သို့ (တမန်တော် ၁၀:၁-၂ ကိုကြည့်ပါ) ဘုရားကိုကြောက်ရွံ့သူများဖြစ်ကြသည်။ ဤတစ်ပါးအမျိုးသားများသည် အများအပြားတွင် အရေဖျားလှီးခြင်းကို လက်ခံရန် တုံ့ဆိုင်းခဲ့ပြီး၊ ထို့ကြောင့် ယုဒဘာသာ၏ ဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှု၏ အပြည့်အဝအကျိုးကျေးဇူးများမှ ဖယ်ထုတ်ခံခဲ့ရသည်။ ဤတစ်ပါးအမျိုးသားများသည် ဧဝံဂေလိသတင်းကို ကြားသိသောအခါ၊ ယုဒလူများနှင့် တန်းတူအခွင့်အရေးရရှိစေမည့် ယေရှုခရစ်တော်မှပေးသော ကယ်တင်ခြင်း၏အကျိုးကျေးဇူးများကို ဝမ်းမြောက်စွာ လက်ခံခဲ့သည်။ ပေါလု၏ မြို့တစ်မြို့မှ တစ်မြို့သို့ ပထမဆုံးတစ်ပါးအမျိုးသားကူးပြောင်းသူများသည် ဤအုပ်စုမှ ဖြစ်ပေါ်လာဖွယ်ရှိသည်။ ပေါလုသည် ဧဝံဂေလိ၏ တစ်ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာသဘောကို ကြေညာခဲ့သည် (ရောမ ၁:၁၅-၁၇၊ ဂလာတိ ၃:၂၆ ကိုကြည့်ပါ)။

Many more children. Here, the large number of Gentile converts who were responding to the gospel message of Paul and the other apostles. When Paul returned to the church at Jerusalem to report to the leaders there, he invariably told of his success among the Gentiles (see Acts 15:12; 21:17–19). The Jews were anxious to make proselytes (see Matt. 23:15), and were, indeed, successful (see Vol. V, p. 62). In nearly every Gentiles, either full proselytes to the Jewish faith or, like Cornelius when Peter first met him (see Acts 10:1, 2), God fearers, attracted by the comparatively high ideals of Judaism. The latter, in great numbers, hesitated to accept circumcision, and were therefore excluded from the full benefits of Jewish worship. When these Gentiles heard the gospel proclaimed, they gladly accepted the good news that accorded them equal opportunity with the Jews to receive all the benefits of salvation provided by Jesus Christ. Many of Paul’s first Gentile converts from city to city probably came from this group. Paul proclaimed the universality of the gospel (see Rom. 1:15–17; Gal. 3:26).

 

ခင်ပွန်းရှိသောသူ။ ပေါလု၏ပုံဥပမာတွင် ဟာဂါဖြစ်သည်။

She which hath an husband. In Paul’s allegory, Hagar.

 

၂၈. ဂတိတော်၏သားသမီးများ။ အပိုဒ် ၂၃ ကိုကြည့်ပါ။ ဤနေရာတွင် ပေါလုသည် ခရစ်ယာန်များကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ ၎င်းတို့သည် အာဗြဟံနှင့် သူ၏သားစဉ်မျိုးဆက်များအား မူလပေးထားခဲ့သော ဂတိတော်များအားလုံးသို့ ဝင်ရောက်ခွင့်ရှိသည် (အတွဲ ၄၊ စာမျက်နှာ ၃၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ယုဒလူများသည် မယုံကြည်ခြင်းကြောင့် ဝင်ရောက်ရန် ပျက်ကွက်ခဲ့သည် (ဟေဗြဲ ၃:၁၉ မှ ၄:၂)၊ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်က ရွေးချယ်ထားသော လူမျိုးအားလုံးမှ ရွေးချယ်ခံရသူများသည် “ဘုရားသခင်၏အနားယူခြင်း” သို့ ဝင်ရောက်ရန် ကျန်ရှိခဲ့သည် (ဟေဗြဲ ၄:၉၊ ၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ဂလာတိလူများသည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းသစ္စာတရားကို ယုံကြည်ခဲ့ပြီး ဝမ်းမြောက်ခဲ့သည်အထိ၊ ယေရုဆလင်မှ မမှန်ကန်သောဆရာများက ၎င်းတို့အား အကျင့်အားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းရရှိရန် ဆွဲဆောင်ခဲ့သည်။ သို့သော် ၎င်းတို့သည် “အခြားဧဝံဂေလိ” သို့ (ဂလာတိ ၁:၆-၇) လှည့်သွားနေသော်လည်း၊ ပေါလုသည် ၎င်းတို့အား ယုံကြည်ခြင်း၏လမ်းကြောင်းသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိမည်ဟု မျှော်လင့်မထားခဲ့ပါ။

28. Children of promise. See on v. 23. Paul here refers to Christians, whose privilege it is to enter into all the promises originally made to Abraham and his descendants (see Vol. IV, pp. 35). The Jews failed to enter in because of unbelief (Heb. 3:19 to 4:2), and it remained for the chosen people of all nations to enter into the “rest” ordained by God for all who “come boldly unto the throne of grace” (see on Heb. 4:9, 16). The Galatians had believed and were rejoicing in the great truth of righteousness by faith until the false teachers from Jerusalem had persuaded them to attempt to secure it by works. But although they were in the process of turning to “another gospel” (Gal. 1:6, 7), Paul had not given up hope of their return to the pathway of faith.

 

၂၉. ဇာတိပကတိမွေးဖွားသောသူ။ သမိုင်းအရ ၎င်းသည် ဣရှမာလဖြစ်သည် (အပိုဒ် ၂၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလု၏ပုံဥပမာတွင် (အပိုဒ် ၂၄ ကိုကြည့်ပါ) ၎င်းသည် ပေါလု၏ခေတ်က ယုဒလူများနှင့် ယုဒဘာသာသို့ကူးပြောင်းသော ခရစ်ယာန်များကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ဥပဒေ၏စာသားဆိုင်ရာ လိုအပ်ချက်များမှတစ်ဆင့် ကယ်တင်ခြင်းကို ရှာဖွေခဲ့သည် (၂ကော ၃:၆ ကိုကြည့်ပါ)။

29. Born after the flesh. Historically, this was Ishmael (see on v. 22). In Paul’s allegory (see on v. 24) this refers to the Jews and Judaizing Christians of Paul’s day, who sought salvation through the materialistic requirements of the letter of the law (see on 2 Cor. 3:6).

 

ညှဉ်းဆဲခြင်း။ သမိုင်းဆိုင်ရာ အခြေအနေများကို ကိုးကားရန် ကမ္ဘာဦး ၂၁:၈-၁၁၊ ကမ္ဘာဦး ၁၆:၄-၅ ကိုကြည့်ပါ။ ဣရှမာလ၏ရှိနေမှုသည် ဣဇာက်၏ဘဝကို ခက်ခဲစေခဲ့ပြီး မွေးရာပါအခွင့်အရေးကို ဆုံးရှုံးစေရန် ခြိမ်းခြောက်ခဲ့သည်။ အလားတူပင်၊ ယုဒလူများနှင့် ယုဒဘာသာသို့ကူးပြောင်းသော ခရစ်ယာန်များသည် တစ်ပါးအမျိုးသားခရစ်ယာန်များကို ညှဉ်းဆဲကာ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏ပဋိညာဉ်ဂတိတော်ကို ဆုံးရှုံးစေရန် ကြိုးစားနေသည်။

Persecuted. For the historical circumstances alluded to see on Gen. 21:8–11; cf. v. 16:4, 5. The presence of Ishmael made the lot of Isaac a difficult one and threatened to deprive him of the birthright. In a similar way Jews and Judaizing Christians were now persecuting Gentile Christians and attempting to deprive them of the covenant promise of justification by faith.

 

ဝိညာဉ်တော်အားဖြင့်မွေးဖွားသောသူ။ သမိုင်းအရ ၎င်းသည် ဂတိတော်၏သားဖြစ်သော ဣဇာက်ကို ရည်ညွှန်းသည် (အပိုဒ် ၂၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤနေရာတွင် ပေါလုသည် ခရစ်တော်ကို ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်း၏ပဋိညာဉ်ဂတိသို့ ဝင်ရောက်သော ခရစ်ယာန်များကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ နှစ်ဖွားခြင်းမှတစ်ဆင့် ဝင်ရောက်သည် (ယောဟန် ၃:၃၊ ၅၊ ဂလာတိ ၃:၂-၃ ကိုကြည့်ပါ)။

Born after the Spirit. The historical reference is to Isaac as the son of promise (cf. v. 23). Here Paul refers to Christians who enter into the covenant promise of salvation by faith in Christ through the new birth (see on John 3:3, 5; Gal. 3:2, 3).

 

ယခု။ ပေါလုခံစားခဲ့ရသော ညှဉ်းဆဲမှုများကို ယုဒလူများထံမှ တိုက်ရိုက်ဖြစ်စေ၊ ၎င်းတို့၏လှုံ့ဆော်မှုဖြင့်ဖြစ်စေ လူတိုင်းသိရှိခဲ့သည် (တမန်တော် ၁၆:၁၉၊ ၁၉:၂၄-၂၈၊ ၂ကော ၁၁:၂၄၊ ၂၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် တစ်ပါးအမျိုးသားများ၏ ကိုယ်ပိုင်ဆန္ဒဖြင့် အနှောင့်အယှက်ခံရသည်မှာ ရှားပါးသည်။ ၎င်း၏နောက်ဆုံးအကျဉ်းချုပ်ခြင်းနှင့် ကွပ်မျက်ခြင်းသည် ယုဒလူများမှ စတင်ခဲ့သော မမှန်ကန်သောသတင်းများကြောင့်ဖြစ်သည်။ စစ်မှန်သောခရစ်ယာန်များခံစားရသည့် အပြင်းထန်ဆုံးသော ညှဉ်းဆဲမှုများသည် ယုံကြည်ခြင်းနှင့် အကျင့်တွင် ကွဲပြားမှုများကြောင့် ခရစ်ယာန်ဟုဆိုသူများက ၎င်းတို့ကို သုတ်သင်ရန်ကြိုးစားခဲ့သော ညှဉ်းဆဲမှုများဖြစ်သည်။

Now. All knew well of the persecution Paul had suffered, either directly from the Jews or at their instigation (see Acts 16:19; 19:24–28; see on 2 Cor. 11:24, 26). Paul was rarely disturbed by the Gentiles on their own initiative. His final imprisonment and execution were and execution were the result of false reports that originated with the Jews. The fiercest persecutions true Christians have had to suffer have ever been those in which so-called Christians sought to exterminate them because of differences in faith and practice.

 

၃၀. ကျွန်မဖြစ်သောသူ။ သမိုင်းအရ ၎င်းသည် ဟာဂါဖြစ်သည် (ကမ္ဘာဦး ၂၁:၁၀၊ ဂလာတိ ၄:၂၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလု၏ပုံဥပမာတွင်၊ “ကျွန်မဖြစ်သောသူ” သည် ဓမ္မဟောင်းပဋိညာဉ်၊ အခမ်းအနားစနစ်၊ အကျင့်အားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏မူကို ကိုယ်စားပြုသည် (အပိုဒ် ၂၄-၂၅ ကိုကြည့်ပါ)။

30. The bondwoman. That is, historically, Hagar (see on Gen. 21:10; Gal. 4:24). In Paul’s allegory, the “bondwoman” represents the old covenant, the ceremonial system, the principle of righteousness by works (see on vs. 24, 25).

 

သူ၏သား။ သမိုင်းအရ ၎င်းသည် ဣရှမာလဖြစ်သည် (အပိုဒ် ၂၂ ကိုကြည့်ပါ)၊ ပေါလု၏ပုံဥပမာတွင်၊ ၎င်းသည် ယုဒလူများနှင့် ယုဒဘာသာသို့ကူးပြောင်းသော ခရစ်ယာန်များအားလုံးကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ ၎င်းတို့သည် စာသားအရ ဣသရေလသည် ဘုရားသခင်၏ရွေးချယ်ထားသောလူမျိုးအဖြစ် ဆက်လက်တည်ရှိနေပြီး၊ ဓမ္မဟောင်းပဋိညာဉ်နှင့် အခမ်းအနားစနစ်၏စည်းမျဉ်းများကို လိုက်နာခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းရှိသည်ဟု ထိန်းသိမ်းထားသည်။ ယနေ့ခေတ်အတွက် ပေါလု၏အကြံဉာဏ်၏အသုံးချမှုကို စာမျက်နှာ ၉၃၄ တွင်ကြည့်ပါ။

Her son. Historically, Ishmael (see on v. 22), and in Paul’s allegory all Jews and Judaizing Christians, who maintained that salvation lay in recognizing literal Israel as still God’s chosen people and in complying with the provisions of the old covenant and the ceremonial system. For the application of Paul’s counsel to our day see p. 934.

 

အတူအမွေခံရမည်မဟုတ်။ ဂလာတိနှင့် အခြားနေရာများရှိ အသင်းတော်ရင်ဆိုင်နေရသော ပြဿနာ၏ဖြေရှင်းနည်းမှာ ယုဒဘာသာနှင့် ခရစ်ယာန်ဘာသာကို ရောနှောရန်မဟုတ်ဘဲ၊ ယုဒဘာသာသို့ကူးပြောင်းရန် မူကိုနှင့် ၎င်းကို မြှင့်တင်သူအားလုံးကို “ဖယ်ရှားပစ်ရန်” ဖြစ်သည်။ အကျင့်အားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းသည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းနှင့် လုံးဝမကိုက်ညီပါ (ရောမ ၁၁:၆၊ ဧဖက် ၂:၈-၉ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်းနှစ်ခုကို ရောနှောရန်မဖြစ်နိုင်ပါ၊ အကြောင်းမှာ ယုံကြည်ခြင်းသည် အကျင့်များဖြင့် ရောနှောသွားသည်နှင့် ၎င်းသည် စစ်မှန်သောယုံကြည်ခြင်းမဟုတ်တော့ပါ (မာကု ၂:၂၁-၂၂ ကိုကြည့်ပါ)။

Not be heir with. The solution of the problem that faced the church in Galatia and elsewhere was not to blend Judaism with Christianity, but to “cast out” the principle of Judaizing, together with all who promoted it. Salvation by works is altogether incompatible with salvation by faith (see on Rom. 11:6; Eph. 2:8, 9). A blend of the two is impossible, for once faith is diluted by works it ceases to be pure faith. Compare the teachings of Christ on the subject (see on Mark 2:21, 22).

 

၃၁. ထို့ကြောင့်။ ဆိုလိုသည်မှာ အပိုဒ် ၂၂-၃၀ ရှိ ပုံဥပမာကို အခြေခံထားသည်။

31. So then. That is, on the basis of the allegory of vs. 22–30.

 

ညီအစ်ကိုများ။ ၎င်းတို့၏အမှားများရှိနေသော်လည်း၊ ပေါလုသည် ဂလာတိလူများသည် ၎င်း၏အကြံဉာဏ်ကို လက်ခံလိမ့်မည်ဟု မျှော်လင့်ထားပြီး၊ ၎င်းတို့ကို ယုံကြည်ခြင်းတွင် “ညီအစ်ကိုများ” အဖြစ် စဉ်းစားသည်။

Brethren. In spite of their error, Paul, anticipating that the Galatians will accept his counsel, thinks of them as his “brethren” in the faith.

 

ကျွန်ုပ်တို့။ ဆိုလိုသည်မှာ ခရစ်ယာန်များ၊ ယုဒလူများနှင့် တစ်ပါးအမျိုးသားများအပါအဝင်ဖြစ်သည် (အပိုဒ် ၂၈ ကိုကြည့်ပါ)။

We. That is, we Christians, including both Jews and Gentiles (see on v. 28).

 

လွတ်လပ်သူ။ သမိုင်းအရ ၎င်းသည် ဆာရိဖြစ်သည် (အပိုဒ် ၂၂ ကိုကြည့်ပါ)၊ ပေါလု၏ပုံဥပမာတွင် ခရစ်ယာန်အသင်းတော်ဖြစ်သည် (အပိုဒ် ၂၆ ကိုကြည့်ပါ)။ “လွတ်လပ်သောအမျိုးသမီး” ၏သားသမီးများသာ မွေးရာပါအခွင့်အရေးများအတွက် အရည်အချင်းပြည့်မီသည် (အပိုဒ် ၃၀)။ ခရစ်ယာန်များသည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် အာဗြဟံနှင့် ဣသရေလဟောင်းသို့ ပေးထားခဲ့သော ဂတိတော်များအားလုံးသို့ ဝင်ရောက်ခွင့်ရှိသည် (အတွဲ ၄၊ စာမျက်နှာ ၃၅-၃၆ ကိုကြည့်ပါ)။

The free.Historically, Sarah (see on v. 22); in Paul’s allegory, the Christian church (see on v. 26). Only children of the “freewoman” were eligible to the privileges of the birthright (v. 30). Christians have access by faith to all of the promises made to Abraham and to Israel of old (see Vol. IV, pp. 35, 36).

ellen g. white comments

4 CT 259; DA 32,  34, 37; FE 399

4, 5 DA 31; PK 700

12 AA 208

 

 

 

အခန်းကြီး - ၅

chapter 5

 

၁ သူသည် သူတို့အား ၎င်းတို့၏ လွတ်လပ်မှုတွင် ရပ်တည်ရန် တိုက်တွန်းပြီး၊ ၃ အကြှနှင့်မစည်းကမ်းကို မလိုက်နာရန်၊ ၁၃ ယင်းအစား ဥပဒေ၏ အနှစ်သာရဖြစ်သော ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို လိုက်နာရန် တိုက်တွန်းသည်။ ၁၉ သူသည် ဇာတိပကတိ၏ အကျင့်များကို စာရင်းပြုစုပြီး၊ ၂၂ ဝိညာဉ်တော်၏ အသီးအနှံများကို ဖော်ပြသည်၊ ၂၅ နှင့် ဝိညာဉ်တော်အရ လျှောက်လှမ်းရန် တိုက်တွန်းသည်။

1 He moveth them to stand in their liberty, 3 and not to observe circumcision: 13 but rather love, which is the sum of the law. 19 He reckoneth up the works of the flesh, 22 and the fruits of the Spirit, 25 and exhorteth to walk in the Spirit.

 

 

၁. ထို့ကြောင့် ခိုင်မြဲစွာ ရပ်တည်ကြလော့။ အခန်း ၄:၂၂ တွင် စတင်ခဲ့သော အကြံအစည်သည် ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်းမရှိဘဲ ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်နေသည်။ ပေါလုသည် ဂလာတိလူများအား သူမူလက ဟောပြောခဲ့သော ဧဝံဂေလိတရားကို သစ္စာရှိစွာ ဆက်လက်လိုက်နာရန်နှင့် ဂျူဒါယစ်ဝါဒီတို့၏ မမှန်ကန်သော ဧဝံဂေလိတရားကို အနည်းငယ်မျှပင် လွှမ်းမိုးမခံရန် တိုက်တွန်းသည် (အခန်း ၁:၆-၉ ကို ကြည့်ပါ)။ ဤသတိပေးချက်သည် ယနေ့ခေတ်တွင် ကယ်တင်ခြင်းနှင့် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းဆိုင်ရာ ကျမ်းစာနှင့်မညီသော သီအိုရီများစွာကို ရင်ဆိုင်ရာတွင် အလွန်အရေးကြီးသည် (ဧဖက် ၄:၁၄ ကို ကြည့်ပါ)။

1. Stand fast therefore. The line of thought begun in ch. 4:22 continues without interruption. Paul appeals to the Galatians to remain loyal to the gospel as he originally proclaimed it to them (ch. 1:6–9), and not to be influenced in the least degree by the false gospel of the Judaizers. This admonition is of supreme importance today, in the face of innumerable unscriptural theories about salvation and righteousness by faith (cf. Eph. 4:14).

 

အကယ်၍ တစ်ဦးတစ်ယောက်သည် “ခိုင်မြဲစွာ ရပ်တည်” ရမည်ဆိုလျှင် သူသည် ရပ်တည်ရန် ခိုင်မာသောမြေပြင်ရှိရမည်။ ခရစ်ယာန်တစ်ဦးအတွက် ဤမြေပြင်သည် ကျမ်းစာတွင်ဖော်ပြထားသော သမ္မာတရားဖြစ်သည်။ စေ့စပ်သောခရစ်ယာန်သည် ကျမ်းစာများကို ဇွဲရှိစွာ ဆန်းစစ်လေ့လာပြီး (၂ တိမောသေ ၃:၁၆, ၁၇; ၅တီ ၇၀၈)၊ သူ၏ယုံကြည်ခြင်းတွင် ခိုင်မြဲစွာ ရပ်တည်နိုင်မလားဟု မိမိကိုယ်ကို ဆန်းစစ်ရမည် (၂ ကောရိန္သု ၁၃:၅)။ ကျမ်းစာနှင့် ၎င်း၏အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်များကို မည်မျှသိထားသည်ဖြစ်စေ၊ သူသည် သမ္မာတရားကို ဆက်လက်ရှာဖွေရမည်။ ခရစ်ယာန်သည် ခရစ်တော်၏ “ကျေးဇူးတော်နှင့် အသိပညာ” တွင် အမြဲတိုးပွားလာရန် ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်ဖြစ်သည် (၂ ပေတရု ၃:၁၈)၊ “ဖြောင့်မတ်သူ၏လမ်းသည် နေ့စဉ်ပို၍ တောက်ပသော အလင်းကဲ့သို့ဖြစ်၍ ပြည့်စုံသောနေ့သို့ တောက်ပနေသည်” ဟူသော အသိဖြင့် (သုတ္တံ ၄:၁၈)။

If one is to “stand fast” he must have firm ground upon which to stand. For the Christian, this ground is truth as set forth in Holy Writ. The diligent Christian will persevere in his examination of the Scriptures (2 Tim. 3:16, 17; 5T 708), and then examine himself to discover whether he stands fast in the faith (2 Cor. 13:5). Irrespective of how much a man may know about Scripture and its interpretation he must ever continue his search for more truth. It is God’s purpose that the Christian shall continually “grow in grace, and in the knowledge” of Christ (2 Peter 3:18), realizing that “the path of the just is as the shining light, that shineth more and more unto the perfect day” (Prov. 4:18).

 

လွတ်လပ်ခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ ထုံးတမ်းစဉ်လာစနစ်၏လိုအပ်ချက်များမှ ကင်းလွတ်ပြီး ခရစ်တော်ထံတွင် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်ရရှိသော ကယ်တင်ခြင်း၏ လွတ်လပ်ခြင်းဖြစ်သည် (အခန်း ၃:၂၅; ၄:၅, ၃၁ ကို ကြည့်ပါ)။

Liberty. That is, the liberty of salvation by faith directly in Christ, apart from the requirements of the ceremonial system (see on chs. 3:25; 4:5, 31).

 

ကျွန်ုပ်တို့ကို လွတ်မြောက်စေတော်မူပြီ။ အခန်း ၃:၂၂-၂၉; ၄:၄, ၅, ၃၁ ကို ကြည့်ပါ။

Hath made us free. See on chs. 3:22–29; 4:4, 5, 31.

 

မထိမိစေနှင့်။ သို့မဟုတ် “ထောင်ဖမ်းမခံပါနှင့်။” ဂလာတိလူများသည် ပေါလု၏ဧဝံဂေလိတရားကို လက်ခံသောအခါ ရုပ်တုကိုးကွယ်ခြင်း၏ ကျွန်ခံမှုမှ လွတ်မြောက်လာခဲ့သည်။ ဂျူဒါယစ်ဝါဒ၏မူများကို လက်ခံခြင်းသည် အလားတူ ကျွန်ခံမှုအခြေအနေသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိခြင်းဖြစ်သည် (အခန်း ၄:၃, ၉ ကို ကြည့်ပါ)။ ဤသည်မှာ ခရစ်တော်ကို လုံးလုံးလျားလျား စွန့်လွှတ်ခြင်းနှင့် ညီမျှသည်။ သမ္မာတရားကို ငြင်းပယ်ခြင်း သို့မဟုတ် စွန့်လွှတ်ခြင်းသည် အမှားနှင့် ဒုစရိုက်သို့ ထိခိုက်လွယ်စေသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သိထားသည့် မှန်ကန်သောအရာကို မလုပ်ဆောင်ခြင်းသည် ဒုစရိုက်ဖြစ်သည် (ယာကုပ် ၄:၁၇ ကို ကြည့်ပါ)။

Be not entangled. Or, “do not be ensnared.” The Galatians had come out of bondage to idols when they received Paul’s gospel. Acceptance of the principles of Judaism would be a return to a similar state of bondage (see on ch. 4:3, 9). This virtually meant renouncing Christ altogether. To deny or abandon truth is to become vulnerable to error and sin. Failure to do what we know to be right is sin (see James 4:17).

 

 

၂၄-၂၆ (အခန်း ၆:၁၄; ၁ ယောဟန် ၃:၄)။ ခရစ်တော်သည် တစ်ခုတည်းသော ဆေးဖြစ်သည်။—စိတ်သည် ကဲလဗရီ ကားတိုင်သို့ ဆွဲဆောင်ခံရသောအခါ၊ ခရစ်တော်ကို အရှက်ကွဲဖွယ် ကားတိုင်ပေါ်တွင် မပြည့်စုံသောမျက်စိဖြင့် မြင်တွေ့ရသည်။ သူသည် အဘယ်ကြောင့် သေတော်မူသနည်း။ ဒုစရိုက်ကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဒုစရိုက်ဆိုသည်မှာ အဘယ်နည်း။ တရားကို ဖောက်ဖျက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုအခါ မျက်စိများသည် ဒုစရိုက်၏ သဘောသဘာဝကို မြင်တွေ့ရန် ဖွင့်လှစ်ခံရသည်။ တရားသည် ဖောက်ဖျက်ခံရသော်လည်း ဖောက်ဖျက်သူကို ခွင့်လွှတ်ပေးနိုင်စွမ်းမရှိ။ ၎င်းသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ ဆရာဖြစ်ပြီး အပြစ်ဒဏ်ကို စီရင်သည်။ ဆေးဖြည့်ရာနေရာသည် မည်သည်နည်း။ တရားသည် ကျွန်ုပ်တို့ကို ခရစ်တော်ထံ ဦးတည်စေသည်၊ သူသည် ကားတိုင်ပေါ်တွင် ကွပ်မျက်ခံရသောကြောင့် သူ၏ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို လူသားများထံ ပေးအပ်နိုင်ပြီး၊ ထို့ကြောင့် လူသားများကို သူ၏ဖခင်ထံသို့ သူ၏ဖြောင့်မတ်သောသဘောဖြင့် တင်ပြနိုင်သည် (MS ၅၀, ၁၉၀၀)။

24–26 (ch. 6:14; 1 John 3:4). Christ the Only Remedy.—When the mind is drawn to the cross of Calvary, Christ by imperfect sight is discerned on the shameful cross. Why did He die? In consequence of sin. What is sin? The transgression of the law. Then the eyes are open to see the character of sin. The law is broken but cannot pardon the transgressor. It is our schoolmaster, condemning to punishment. Where is the remedy? The law drives us to Christ, who was hanged upon the cross that He might be able to impart His righteousness to fallen, sinful man and thus present men to His Father in His righteous character (MS 50, 1900).

 

 

၂. ငါပေါလု။ တမန်တော်သည် သူ့ကိုယ်သူ မှတ်တမ်းတင်ပြီး တမန်တော်အာဏာအပြည့်ဖြင့် ပြောဆိုသည်။ ဤအကြပ်အတည်းတွင် တိတ်ဆိတ်နေခြင်းသည် ခရစ်တော်က သူ့ထံအပ်ထားသော အသင်းတော်များ၏ စောင့်ရှောက်မှုကို သစ္စာဖောက်သူဖြစ်စေလိမ့်မည် (၂ တိမောသေ ၄:၁, ၂ ကို ကြည့်ပါ)။ သူသည် ခရစ်တော်ထံမှ အာဏာကို လက်ခံရရှိခဲ့သည် (ဂလာတိ ၁:၁၁, ၁၂ ကို ကြည့်ပါ)၊ ဘုရားသခင်၏ကိုယ်စားလှယ်အဖြစ် အသိအမှတ်ပြုခံရရန် မျှော်လင့်ပြီး ဘုရားသခင်၏အစားပြောဆိုသည် (၂ ကောရိန္သု ၅:၁၉, ၂၀ ကို ကြည့်ပါ)။ အခါအခွင့်သင့်သောအခါ ပေါလုသည် ကြောက်ရွံ့ခြင်းမရှိဘဲ သို့မဟုတ် ဝါကြွားခြင်းမရှိဘဲ သူ၏အာဏာကို အခိုင်အမာဖော်ပြသည် (၁ ကောရိန္သု ၅:၃-၅; ၂ ကောရိန္သု ၁၃:၁-၄ ကို ကြည့်ပါ)။

2. I Paul. The apostle places himself on record and speaks with full apostolic authority. To remain silent in this crisis would make him a traitor before Christ, who had entrusted the care of the churches to him (cf. 2 Tim. 4:1, 2). He received his authority from Christ (see on Gal. 1:11, 12), and expects to be recognized as God’s representative, speaking in God’s stead (see on 2 Cor. 5:19, 20). When the occasion demanded it, Paul asserted his authority without fear or boasting (cf. 1 Cor. 5:3–5; 2 Cor. 13:1–4).

 

အကယ်၍ သင်တို့သည် အရေဖျားလှီးခြင်းကို ခံယူမည်ဆိုလျှင်။ ပေါလုသည် “သင်တို့သိသည်နှင့်အညီ ငါသည် တစ်ချိန်က ဂျူးလူမျိုးတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ဂျူဒါယစ်ဝါဒ၏ ထုံးတမ်းစဉ်လာများကို အခိုင်အမာယုံကြည်သူဖြစ်သည်” (တမန်တော် ၂၆:၅) ဟု ပြောနေသလို ဖြစ်သည်။ ပြဿနာသည် ရှင်းလင်းပြီး အကြပ်အတည်းသည် အရေးကြီးသည်။ ပေါလုသည် ဂျူဒါယစ်ဝါဒီဖြစ်လာရန် အဆင်သင့်ဖြစ်နေသူများကို ထိုသို့မလုပ်ရန် ခိုင်မာသောသဘောထားလိုအပ်သည်ဟု ယူဆသည်။ အရေဖျားလှီးခြင်းကို လက်ခံသူသည် ခရစ်ယာန်ဖြစ်လာရန် တားမြစ်ခံရသည်ဟု သူမဆိုလိုပါ။ သူကိုယ်တိုင်လည်း အရေဖျားလှီးခြင်းခံခဲ့ရသူဖြစ်သည်။ ဂလာတိလူအချို့သည် အရေဖျားလှီးခြင်းကို လက်ခံပြီးသားဖြစ်ပါက၊ သူကဲ့သို့ ထိုအရေဖျားလှီးခြင်းကို “အရေဖျားမလှီးခြင်း” ဟု ယူဆနိုင်သည် (၁ ကောရိန္သု ၇:၁၈-၂၀)။ သို့သော် အချို့သူများသည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏ ပိုမိုမြင့်မားသော အတွေ့အကြုံကို ရရှိရန်မျှော်လင့်ချက်ဖြင့် အရေဖျားလှီးခြင်းကို စဉ်းစားနေပါက၊ သတိပေးချက်ကို လက်ခံသင့်သည် (ရောမ ၄:၉-၁၃ ကို ကြည့်ပါ)။

If ye be circumcised. It is as if Paul was saying, “You know that I was once a strict Jew, a firm believer in the rites and ceremonies of Judaism” (Acts 26:5). The issue is clear, the situation is critical. Paul considers that firmness is needed to keep some who are on the point of Judaizing, from doing so. He does not mean that one who has accepted circumcision is thereby prevented from becoming a Christian. He himself was circumcised. If some of the Galatians have already accepted circumcision, they can, like him, consider their circumcision to be “uncircumcision” (1 Cor. 7:18–20). But if some are contemplating circumcision in the hope of attaining to a higher experience of righteousness by faith, let them take warning See on Rom. 4:9–13.

 

အကျိုးမပြုပါ။ ဘုရားသခင်၏ ကတိတော်များသည် ၎င်းတို့ကို ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် လက်ခံသူများအတွက်သာ ဖြစ်ပြီး၊ မိမိကိုယ်ကို ထိုက်တန်မှုဖြင့် ရယူရန် ကြိုးစားသူများအတွက် မဟုတ်ပါ။ လူ၏ ဖြောင့်မတ်သောအကျင့်များသည် ကောင်းကင်ဘဏ်တွင် တန်ဖိုးမရှိပါ (ဟေရှာယ ၆၄:၆ ကို ကြည့်ပါ)။ အကျင့်ဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းသည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းနှင့် လုံးဝသဟဇာတမဖြစ်ပါ။ ရရှိထားသည့်အရာကို လက်ဆောင်အဖြစ် လက်ခံလို့မရပါ (ရောမ ၄:၄, ၅; ၁၁:၆)။ ဤအချက်ကို အသိအမှတ်ပြုရန် ပေါလုသည် မည်မျှအလေးအနက်ထားသည်ကို တွေ့ရသည်။ “တရား၏အကျင့်များ” (ရောမ ၂:၁၂; ဂလာတိ ၂:၁၆ ကို ကြည့်ပါ) သည် ကယ်တင်ခြင်းအတွက် နည်းလမ်းအဖြစ် လုံးဝအကျိုးမပြုပါ (ဂလာတိ ၃:၁၉ ကို ကြည့်ပါ)။ ယနေ့ခရစ်ယာန်များအတွက် ဤနေရာတွင်ဖော်ပြထားသော မူများကို အသုံးချခြင်းကို စာမျက်နှာ ၉၃၄ တွင် ကြည့်ပါ။

Profit you nothing. The promises of God belong only to those who accept them by faith, not to those who set out to earn them by their own merits. The righteous works of man are without value in the bank of heaven (see Isa. 64:6). Righteousness by works is utterly incompatible with righteousness by faith. What has been earned cannot be received as if it were a gift (Rom. 4:4, 5; 11:6). How insistent Paul is that this fact be recognized. The “works of the law” (see on Rom. 2:12; Gal. 2:16) are altogether unprofitable as a means to salvation (see on Gal. 3:19). For the application of the principle here stated to Christians today see p. 934.

 

၃. ငါထပ်မံသက်သေခံသည်။ အခန်း ၃:၁၀ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ။

3. I testify again. Compare ch. 3:10.

 

အကြွေးသမား။ သူသည် ခရစ်တော်အပေါ် မည်သည့်အခွင့်အရေးမျှ မရှိပါ (အပိုဒ် ၂ ကို ကြည့်ပါ)။ ယင်းအစား “တရား” သည် သူ့အပေါ် အခွင့်အရေးရှိသည်။ ပေါလုသည် “တရား” သည် တစ်ခုတည်းသော လိုအပ်ချက်ကိုပင် လျစ်လျူရှုပါက လူကို “ကျိန်ခြင်းအောက်” တွင် ထားသည်ဟူသော အခြေခံပေါ်တွင် ဤထုတ်ပြန်ချက်ကို ပြုလုပ်သည် (အခန်း ၃:၁၀ ကို ကြည့်ပါ)။ ဂလာတိအသင်းတော်များကို ယခုအခါ ဖျက်ဆီးနေသော ဂျူဒါယစ်ဝါဒီများသည် ယခုအချိန်အထိ အရေဖျားလှီးခြင်းနှင့် အခြားရွေးချယ်ထားသော တရားဥပဒေဆိုင်ရာ လိုအပ်ချက်များကိုသာ အလေးထားပုံရသည် (အခန်း ၄:၁၀; ၅:၂, ၃ ကို ကြည့်ပါ)။ သို့သော် တရားသည် ရွေးချယ်မှုကို ခွင့်မပြုပါ—အားလုံး သို့မဟုတ် တစ်ခုမျှမဟုတ်ပါ။ အရေဖျားလှီးခြင်းကို လက်ခံသူသည် စနစ်တစ်ခုလုံးကို ယုံကြည်ကြောင်း ဖော်ပြပြီး ၎င်း၏လိုအပ်ချက်အားလုံးကို လိုက်နာရန် သဘောတူသည်။ သို့သော် တစ်ချိန်တည်းတွင် သူသည် ခရစ်တော်က သူ့အတွက်ပြုလုပ်ပေးသော အပြစ်ဖြေခြင်း၏ ထိရောက်မှုကို မယုံကြည်ကြောင်း ဖော်ပြသည်။ ဂလာတိလူများသည် ဂျူဒါယစ်ဝါဒနှင့် ခရစ်ယာန်ဘာသာကို တစ်ပြိုင်နက်တည်း သစ္စာရှိစွာ ထိန်းသိမ်းရန် မဖြစ်နိုင်ကြောင်း တွေ့ရလိမ့်မည် (မဿဲ ၆:၂၄ ကို ကြည့်ပါ)။

A debtor. He has no claim on Christ (see on v. 2); instead, “the law” has claims on him. Paul makes this statement on the basis that “the law” places a man “under the curse” if he neglects even one of its requirements (see on ch. 3:10). Seemingly the Judaizers now subverting the churches of Galatia had, thus far at least, stressed only circumcision and certain other selected legalistic requirements (see chs. 4:10; 5:2, 3). But the law provides for no selectivity—it is either all or none. One who accepted circumcision thereby expressed belief in the whole system and agreed to submit to all its demands. But at the same time he expressed distrust in the efficacy of the atonement made for him by Jesus Christ. The Galatians would find it impossible to maintain allegiance to Judaism and Christianity at the same time (see on Matt. 6:24).

 

ပေါလုသညмірအရေဖျားလှီးခြင်းသည် ဒုစရိုက်ဖြစ်သည်ဟု သင်ကြားရန် ရည်ရွယ်ခြင်းမရှိပါ။ သူသည် တိမောသေကို အခြားသောအခြေအနေများအောက်တွင် အရေဖျားလှီးခြင်းခံရန် သဘောတူခဲ့သည်။ တိမောသေသည် ဂျူးလူမျိုးတစ်ဝက်ဖြစ်ပြီး၊ ပေါလုသည် သူလုပ်ကိုင်မည့် ဂျူးလူမျိုးများ၏ ဘက်လိုက်မှုကို လိုက်လျောရန် သူ့ကို အရေဖျားလှီးခြင်းခံစေခဲ့သည် (တမန်တော် ၁၆:၁-၃ ကို ကြည့်ပါ)။ ပေါလုနှင့် တိမောသေအတွက် ထိုလုပ်ရပ်သည် ရိုးရှင်းသောပုံစံတစ်ခုသာဖြစ်သည်။ အရေဖျားလှီးခြင်းသည် ကယ်တင်ခြင်းအတွက် လိုအပ်ချက်တစ်ခုအဖြစ်နှင့် ခရစ်ယာန်အသင်းတော်များတွင် လိုအပ်ချက်တစ်ခုအဖြစ် ဂျူဒါယစ်ဝါဒီများ၏ အခိုင်အမာပြောဆိုမှုကို ပေါလုသည် ဆက်လက်ငြင်းပယ်ပြီး တိုက်ခိုက်သည်။

Paul does not intend to teach that it is sinful for one to be circumcised. He had consented to have Timothy circumcised, though under different circumstances, to be sure. Timothy was half Jewish, and Paul had him circumcised as a concession to the prejudices of the Jews among whom he was to labor (see Acts 16:1–3). So far as Paul and Timothy were concerned the act was mere form. It was the insistence of the Judaizers on the necessity of circumcision as a means to salvation and as a requirement in the Christian churches that Paul continually denies and combats.

 

တရားတစ်ခုလုံး။ အခန်း ၂:၁၆ ကို ကြည့်ပါ။

The whole law. See on ch. 2:16.

 

၄. အကျိုးမပြုဖြစ်လာသည်။ သို့မဟုတ် “ဆက်ဆံရေးဖြတ်တောက်ခံရသည်”၊ “အလုပ်မလုပ်ဖြစ်သည်”။ ပဋိညာဉ်ဆက်ဆံရေးသည် ယုံကြည်သူဘက်မှ ပြည့်စုံသောယုံကြည်ခြင်းကို လိုအပ်သည် (အပိုဒ် ၁ ကို ကြည့်ပါ)။ အကျင့်ဖြင့်ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို သူ၏ယုံကြည်ခြင်းနှင့် ရောနှောသူသည် သူ၏ပဋိညာဉ်အပိုင်းကို ဖောက်ဖျက်ပြီး၊ ခရစ်တော်သည် သူ့အပေါ် ထပ်မံတာဝန်ယူရန်မှ လွတ်မြောက်သည်။ “အကျင့်များ” သည် ယုံကြည်ခြင်း၏ ငြင်းပယ်မှုဖြစ်သည်။ ဂလာတိလူများသည် မိမိကိုယ်ကို ခရစ်ယာန်ဟု ခေါ်ဆိုကြသည်။ တကယ်တော့၊ “တရား” ကို လက်ခံသူများသာလျှင် စစ်မှန်သော ခရစ်ယာန်ဖြစ်နိုင်သည်ဟု သူတို့ယုံကြည်ခဲ့ကြသည်။ သို့သော် ၎င်းတို့၏လုပ်ဆောင်မှုဖြင့် ခရစ်တော်သည် သူတို့အတွက်ပြုလုပ်ရန်လာခဲ့သည့်အရာကို ငြင်းပယ်ပြီး၊ သူ၏ထိုက်တန်မှုများကို မိမိတို့ကိုယ်ကို လုယူခဲ့ကြသည်။ အကယ်၍ သူတို့သည် ကယ်တင်ခြင်းကို ရရှိနိုင်ပါက၊ ခရစ်တော်ကို အဘယ်ကြောင့်လိုအပ်မည်နည်း။ သူတို့အတွက် သူပြုလုပ်သောအမှုသည် မလိုအပ်ဖြစ်လာလိမ့်မည်၊ အကြောင်းမှာ သူတို့သည် ဘုရားသခင်နှင့် ဖြောင့်မတ်ရန် မိမိတို့ဘာသာ နည်းလမ်းရှာတွေ့ခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သူတို့သည် ခရစ်တော်မှလွဲ၍ ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ရှာတွေ့နိုင်ပါက၊ သူ့ကို မလိုအပ်တော့ပါ။ သို့သော် ယေရှုသည် သူမှတစ်ပါး မည်သူမျှ ခမည်းတော်ထံသို့ မရောက်နိုင်ကြောင်း ကြေညာခဲ့သည် (ယောဟန် ၁၄:၆; တမန်တော် ၄:၁၂ ကို ကြည့်ပါ)။ ယေရှုသည် သူသည် “လမ်းဖြစ်သည်” ဟူသော သမ္မာတရားကို အလေးထားပြောဆိုခဲ့သည်မှာ ထင်ရှားလှပြီး၊ နောက်ပိုင်းနှစ်များတွင် သူ၏တပည့်များသည် မိမိတို့ကိုယ်ကို “လမ်း” ၏လူများဟု ခေါ်ဆိုခဲ့ကြသည် (တမန်တော် ၉:၂; ၂၂:၄ ကို ကြည့်ပါ)။

4. Become of no effect. Or, “severed relations with,” “made inoperative.” The covenant relationship requires absolute faith on the part of the believer (see on v. 1). He who mingles works-righteousness with his faith thereby violates his part of the agreement, and Christ is thus released from any further obligation toward him. “Works” are a denial of faith. The Galatians called themselves Christians; in fact, they had been persuaded that only those who accepted “the law” could be true Christians. But by their course of action they were denying the very thing Christ had come to do for them and had deprived themselves of His merits. If they could, indeed, earn salvation, what need had they of Christ at all? His work on their behalf would become superfluous, for they had found a way to get right with God on their own behalf. If they could find justification outside of Christ, then they did not need Him. But Jesus had declared that no man could come unto the Father except by Him (John 14:6; cf. Acts 4:12). Jesus’ emphasis on the truth that He is “the way” is so prominent in His teachings that in later years His followers called themselves the people of “the way” (see Acts 9:2; 22:4).

 

တရားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ တရား၏အကျင့်များဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ရရှိနိုင်သည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းဖြစ်သည် (စာမျက်နှာ ၉၃၃; ရောမ ၃:၂၀; ဂလာတိ ၃:၁၉, ၂၄ ကို ကြည့်ပါ)။ “တရား” သည် လူတစ်ဦးအား ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏လိုအပ်ချက်ကို ပြသပြီး ခရစ်တော်ထံသို့ လမ်းညွှန်ပြရုံသာ လုပ်ဆောင်နိုင်သည်။ ပေါလု၏ဧဝံဂေလိတွင် လူ၏ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ဘုရားသခင်၏အစီအမံကို ရှင်းလင်းစွာ ဖော်ပြထားသည်။ ၎င်းသည် အာဗြဟံဖြောင့်မတ်ခြင်းရရှိခဲ့သော အစီအမံနှင့် အတူတူပင်ဖြစ်သည် (ဂလာတိ ၃:၆ ကို ကြည့်ပါ)။ သူသည် ဖြောင့်မတ်သူအဖြစ် ကြေညာခံရပြီးမှ အရေဖျားလှီးခြင်းကို လက်ခံခဲ့သည်။ အရေဖျားလှီးခြင်း—“တရား၏အကျင့်များ” ထဲမှတစ်ခု—သည် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို မဆောင်ကြဉ်းပေးပါ။ ၎င်းသည် အာဗြဟံသည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို လက်ခံခဲ့ကြောင်း လက္ခဏာတစ်ခုဖြစ်သည် (ရောမ ၄:၉-၁၁ ကို ကြည့်ပါ)။ ပေါလုနောက်ပိုင်းတွင် အကြံပြုထားသော “အကျင့်များ” (ဂလာတိ ၅:၁၃ မှ ၆:၁၅) သည် “ဝိညာဉ်တော်၏အသီး” (အခန်း ၅:၂၂) ဖြစ်ပြီး၊ ထို့ကြောင့် ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ခရစ်တော်၏တန်ခိုးကို သက်သေပြသော်လည်း (ရောမ ၁:၁၆)၊ ကယ်တင်ခြင်းကို ရရှိရန်နည်းလမ်းတစ်ခုမဟုတ်ပါ။

Justified by the law. That is, think they can obtain righteousness through work of law (see p. 933; see on Rom. 3:20; Gal. 3:19, 24). The most “the law” can do is to show a man his need of justification and to point out to him the way to Christ. In his gospel Paul had clearly set forth God’s plan for man’s salvation. It is the same plan by which Abraham received justification (see on Gal. 3:6). It was not until after he had been declared righteous that he received the rite of circumcision. Circumcision—one of “the works of the law”—did not bring righteousness. It was a sign that Abraham accepted righteousness by faith (see Rom. 4:9–11). The “works” Paul later recommends (Gal. 5:13 to 6:15) are the “fruit of the Spirit” (ch. 5:22), and thus evidence of the power of Christ unto salvation (Rom. 1:16), but in no way a means of earning salvation.

 

ကျေးဇူးတော်မှ ပြုတ်ကျခြင်း။ စကားလုံးအရ “ကျေးဇူးတော်မှ ပြုတ်ကျခြင်း”၊ “ကျေးဇူးတော်မှ ပြုတ်ကျလာခြင်း”။ “ကျေးဇူးတော်” ၏အဓိပ္ပာယ်ကို ရောမ ၃:၂၄ တွင် ကြည့်ပါ။ ဂလာတိလူများသည် ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်ကို လက်ခံရရှိခဲ့သည် (အခန်း ၃:၂, ၃)၊ သူတို့သည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို တွေ့ကြုံခဲ့သည် (အခန်း ၁:၆)၊ သူတို့သည် ဧဝံဂေလိ၏လွတ်လပ်ခြင်းကို တကယ်ခံစားခဲ့ရသည် (အခန်း ၅:၁)၊ သူတို့သည် တစ်ကာလတစ်ခါ “ကောင်းစွာပြေးခဲ့” ကြသည် (အပိုဒ် ၇)။ အကယ်၍ သူတို့သည် “တရား၏အကျင့်များ” (အခန်း ၂:၁၆ ကို ကြည့်ပါ) ဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းကို ရှာဖွေပါက၊ သူတို့ခံစားခဲ့ရသော ခရစ်တော်၏ကျေးဇူးတော်ကို ဆုံးရှုံးလိမ့်မည် (အခန်း ၅:၁-၄; အခန်း ၃:၁၉ ကို ကြည့်ပါ)။ ဖြောင့်မတ်ခြင်းရရှိရန် ဤနည်းလမ်းနှစ်ခုသည် အချင်းချင်း ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။ တစ်ခုကို လက်ခံခြင်းသည် အခြားတစ်ခုကို ငြင်းပယ်ခြင်းဖြစ်သည်။

Fallen from grace. Literally, “fallen out of grace,” “fallen down from grace.” For the meaning of “grace” see on Rom. 3:24. The Galatians had received the Spirit of God (ch. 3:2, 3), they had experienced justification by faith (ch. 1:6), they had actually enjoyed the liberty of the gospel (ch. 5:1), they had “run well” for a time (v. 7). If they now sought salvation by “the works of the law” (see on ch. 2:16), they would forfeit the grace of Christ they had hitherto enjoyed (see on ch. 5:1-4; cf. on ch. 3:19). These two methods of obtaining justification are mutually exclusive. To adopt the one is to reject the other.

 

အချို့သူများက ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် အချို့သောဒုစရိုက်များကြောင့် ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်ကို ဆန္ဒအလျောက် ရုပ်သိမ်းခြင်းကို အတည်ပြုသည်ဟု ယူဆသော အမြင်သည် ကျမ်းစာမှ ထောက်ခံမှုမရှိပါ။ ဘုရားသခင်၏မျက်နှာသာရခြင်းကို ဆုံးရှုံးခြင်းသည် ၎င်းကို ဆုံးရှုံးစေသော သူ၏ဆန္ဒအလျောက်လုပ်ဆောင်မှုမှ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ ဘုရားသခင်သည် မိမိကိုယ်ကို တားမြစ်သူများမှလွဲ၍ မည်သူ့ကိုမျှ ကယ်တင်ခြင်း၏ဆုကျေးဇူးများမှ တားမြစ်ခြင်းမရှိပါ (ဟံဇာ ၁၈:၂၃, ၃၁; ၃၃:၁၁; ၂ ပေတရု ၃:၉; ယောဟန် ၃:၁၇-၂၀; ဧဖက် ၁:၄-၆ ကို ကြည့်ပါ)။ ထုတ်ပြန်ချက်၏အကြောင်းအရာသည် တာဝန်သည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းကို တမင်တကာ ငြင်းပယ်ပြီး အကျင့်ဖြင့်ကယ်တင်ခြင်းကို ရွေးချယ်သူများထံတွင် လုံးလုံးလျားလျား ရှိသည်ကို ရှင်းလင်းစွာပြသသည်။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်က လူများကို စွန့်လွှတ်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ လူများသည် သူ့ထံမှ လှည့်ထွက်သွားပြီး သူ၏ဆန္ဒအလျောက်လှည့်ဖျားသူများအားလုံးကို လက်ခံရန် ငြင်းပယ်ခြင်းဖြစ်သည် (ယောဟန် ၃:၁၆; ၁ ယောဟန် ၁:၉ ကို ကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်မှ ပြုတ်ကျသူသည် ဘုရားသခင်၏ဆန္ဒနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်ကြောင်း သိလျက်နှင့် ဆန္ဒအလျောက် လုပ်ဆောင်မှုကို ရွေးချယ်သူတစ်ဦးဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ယနေ့ခေတ်တွင် မိမိကိုယ်ကို ခရစ်ယာန်ဟု ခေါ်ဆိုသူများစွာ၏ ဖောက်ပြန်ဖွယ်အခြေအနေဖြစ်သည်။ ဤအခြေအနေသည် ဝိညာဉ်တော်၏လှုံ့ဆော်မှုများကို နားထောင်မည့်အစား လူ့စိတ်၏ သဘာဝဆန္ဒများကို လိုက်လျှောက်ပြီး ဒုစရိုက်၏ပျော်ရွှင်မှုကို ခံစားလိုသောဆန္ဒမှ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ ထိုသူများသည် ဝိညာဉ်တော်၏လှုံ့ဆော်မှုများကို အဆက်မပြတ် ငြင်းပယ်ခြင်းဖြင့် ခွင့်မလွှတ်နိုင်သော ဒုစရိုက်ကို မကျူးလွန်မချင်း (မဿဲ ၁၂:၃၁, ၃၂, ၄၃-၄၅ ကို ကြည့်ပါ)၊ ကျေးဇူးတော်သို့ ပြန်လည်ထူထောင်ခံရနိုင်သည့် မျှော်လင့်ချက်ရှိသည်။

The position some take, that Paul here affirms the arbitrary withdrawal of God’s grace because of certain acts of sin, is without scriptural support. The loss of divine favor results from the voluntary act of the one who forfeits it. God bars no one from the blessings of salvation except those who bar themselves (see Eze. 18:23, 31; 33:11; 2 Peter 3:9; see on John 3:17–20; Eph. 1:4–6). The context of the statement shows clearly that the responsibility rests wholly with those who deliberately reject salvation by faith for salvation by works. It is not a matter of God forsaking men, but of men turning away from Him and rejecting to all who will turn from their willful ways (see John 3:16; 1 John 1:9). One who has fallen from God’s grace is always—and only—one who has willfully chosen a course of conduct he knows to be contrary to the will of God. This is the deplorable state of many professed Christians today. This condition is the result of a desire to follow the natural inclinations of the human heart—to enjoy the pleasures of sin—instead of heeding the promptings of God’s Spirit. Until such persons commit the unpardonable sin by persistent rejection of the promptings of the Spirit (see on Matt. 12:31, 32, 43–45), there is hope that they may be restored to grace.

 

ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် “ကျေးဇူးတော်ထဲတွင် တစ်ကြိမ်ရောက်လျှင် အမြဲတမ်း ကျေးဇူးတော်ထဲတွင်ရှိသည်” ဟူသော လူကြိုက်များသော်လည်း ကျမ်းစာနှင့်မညီသော သွန်သင်ချက်ကို တိကျစွာနှင့် အလေးအနက်ငြင်းပယ်သည်။ ဤသွန်သင်ချက်သည် ဘုရားသခင်သည် အချို့သူများကို ကယ်တင်ရန်နှင့် အချို့သူများကို ဆုံးရှုံးရန် ၎င်းတို့၏ဆန္ဒမပါဘဲ ကြိုတင်သတ်မှတ်ထားသည်ဟူသော နောက်ထပ်ကျမ်းစာနှင့်မညီသော သွန်သင်ချက်တစ်ခုပေါ်တွင် အခြေခံထားသည်။ သမ္မာကျမ်းစာ၏ ကြိုတင်သတ်မှတ်ခြင်း၏ စစ်မှန်သောသဘောသဘာဝကို ယောဟန် ၃:၁၇-၂၀; ဧဖက် ၁:၄-၆ တွင် ကြည့်ပါ။ လူကြိုက်များသော ကြိုတင်သတ်မှတ်ခြင်းသဘောအရ၊ ဘုရားသခင်က ကယ်တင်ရန် ရွေးချယ်ထားသူများသည် ဘုရားသခင်က သူတို့၏ကျေးဇူးတော်ကို အာမခံထားသောကြောင့် ကျေးဇူးတော်မှ ပြုတ်ကျရန် မဖြစ်နိုင်ပါ။ ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့်၊ ဘုရားသခင်က ဖျက်ဆီးရန် ကြိုတင်သတ်မှတ်ထားသူများသည် ဘယ်သောအခါမျှ ကျေးဇူးတော်ကို ရရှိလို့မရနိုင်ပါ၊ ထို့ကြောင့် ၎င်းမှ ပြုတ်ကျရန်လည်း မဖြစ်နိုင်ပါ။ ဤအရာနှင့်ဆက်စပ်သော နိဂုံးချုပ်ချက်မှာ ကျေးဇူးတော်မှ ပြုတ်ကျပုံပေါက်သူများသည် တကယ်တမ်း ၎င်းကို ဘယ်သောအခါမျှ မရရှိခဲ့သောကြောင့် ပုံပေါက်ရုံသာဖြစ်သည်။ ဂလာတိ ၅:၄ ၏စကားများကို ၎င်းတို့၏အကြောင်းအရာမှ လုံးဝဖယ်ထုတ်ခြင်းဖြင့်သာ ထိုကဲ့သို့သော နိဂုံးချုပ်ချက်ကို ထောက်ခံပုံပေါက်စေနိုင်သည်ဟု ဆိုရုံသာဖြစ်သည် (အပိုဒ် ၁-၄ ကို ကြည့်ပါ)။

Paul here specifically and emphatically denies another popular but altogether unscriptural teaching commonly expressed in the words, “once in grace, always in grace.” This, in turn, is based on another unscriptural teaching, according to which God has predestined certain persons to be saved and others to be lost, irrespective of their own choice in the matter. For a discussion of the true nature of Biblical predestination see on John 3:17–20; Eph. 1:4–6. According to the popular concept of predestination, those whom God has elected to salvation cannot possibly fall from divine grace because their right to it has been guaranteed by God. By a parity of reasoning those whom God has foreordained to damnation can never attain to divine grace, and consequently can never fall from it. Corollary to this is the conclusion that those who appear to have fallen from grace only appear to have done so, since they have never actually attained to it. Suffice it to say that only by taking the words of Gal. 5:4 completely out of their context is it possible to make them appear to sustain such a conclusion (see on vs. 1–4).

 

တကယ်တမ်းတွင်၊ ဤသီအိုရီ—ဘုရားသခင်၏အမိန့်တော်များဟု ခေါ်ဆိုသော သီအိုရီ—သည် လူတစ်ဦးချင်းစီ၏ ကယ်တင်ခြင်းတွင် လူ့ဆန္ဒသည် ဆုံးဖြတ်ချက်ချရာတွင် အဓိကအချက်ဖြစ်သည်ဟု ညွှန်ပြသော ကျမ်းစာ၏ ရှင်းလင်းသောထုတ်ပြန်ချက်များအားလုံးကို လျစ်လျူရှုသည်။ ဟေရှာယ ၅၅:၁; ဟံဇာ ၁၈:၂၁-၃၀; ၃၃:၁၂, ၁၃; လုကာ ၅:၃၂; ယောဟန် ၆:၃၇; ယောဟန် ၇:၃၇; ၁၂:၃၂; ရောမ ၁၀:၁၃; ၁၁:၂၀-၂၃; ၁ ကောရိန္သု ၉:၂၇; ဗျာဒိတ် ၂၂:၁၇ ကဲ့သို့သော ကျမ်းပိုဒ်များကို ကြည့်ပါ။ ဘုရားသခင်သည် အချို့သူများကို ၎င်းတို့၏ဆန္ဒမပါဘဲ ကယ်တင်ရန်နှင့် အချို့သူများကို ဖျက်ဆီးရန် ကြိုတင်သတ်မှတ်ထားသည်ဟူသော သွန်သင်ချက်သည် ဤကျမ်းစာထုတ်ပြန်ချက်များနှင့် လုံးဝသဟဇာတမဖြစ်ပါ။ ထို့ကြောင့် “ကျေးဇူးတော်ထဲတွင် တစ်ကြိမ်ရောက်လျှင် အမြဲတမ်း ကျေးဇူးတော်ထဲတွင်ရှိသည်” ဟူသော ဆက်စပ်သွန်သင်ချက်သည် လူသားဖန်တီးမှုတစ်ခုဖြစ်ကြောင်း သက်သေပြသည်။

In reality, this theory—the theory of so-called divine decrees—ignores all the plain statements of Scripture that point to the human will as the decisive factor in the salvation of any and every man. See such passages of Scripture as Isa. 55:1; Eze. 18:21–30; 33:12, 13; Luke 5:32; John 6:37; cf. John 7:37; 12:32; Rom. 10:13; 11:20–23; 1 Cor. 9:27; Rev. 22:17. The doctrine that God foreordains some men to salvation and others to destruction, irrespective of their choice in the matter, is clearly incompatible with these statements of Holy Writ. Thus the corollary teaching that a man cannot fall from grace—that when once “in grace” he is “always in grace”—proves to be a human invention.

 

၅. ကျွန်ုပ်တို့အတွက်။ “ကျွန်ုပ်တို့” ဟူသော စကားလုံးသည် အလေးအနက်ဖြစ်သည်—“ကျွန်ုပ်တို့” သည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ရှာဖွေသူများဖြစ်ပြီး၊ အပိုဒ် ၁-၄ တွင် ရည်ညွှန်းထားသော တရား၏အကျင့်များဖြင့် ရှာဖွေသူများနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည် (အခန်း ၂:၁၆ ကို ကြည့်ပါ)။

5. For we. The word “we” is emphatic—“we” who seek righteousness by faith in contrast with those alluded to in vs. 1–4, who seek it by works of law (see on ch. 2:16).

 

ဝိညာဉ်တော်ဖြင့်။ ဝိညာဉ်တော်သည် ခရစ်တော်စတင်ခဲ့သော အမှုကို ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ရန် ခန့်အပ်ခံရသည် (ယောဟန် ၁၄:၁၆)၊ လူများသည် ခရစ်တော်ထံတွင် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းသို့ ဝင်ရောက်ရန်မှာ ဝိညာဉ်တော်၏လုပ်ဆောင်မှုမှတစ်ဆင့်ဖြစ်သည် (အခန်း ၁၆:၇-၉)။ ယုံကြည်သူများ၏ဘဝတွင် ဝိညာဉ်တော်၏ရှိနေခြင်းသည် ဘုရားသခင်သည် သူ၏ကတိတော်များအားလုံးကို ဖြည့်ဆည်းပေးမည်ဟူသော စဉ်ဆက်မပြတ်သတိပေးချက်၊ အာမခံချက်တစ်ခုဖြစ်သည် (၂ ကောရိန္သု ၁:၂၂ ကို ကြည့်ပါ)။ အထူးသဖြင့် ယေရှု၏ပြန်လည်ကြွရောက်လာခြင်းနှင့် သန့်ရှင်းသူများ၏အမွေဆက်ခံခြင်းဆိုင်ရာ ကတိတော်များနှင့် ပတ်သက်ပြီး ဤသည်မှာ မှန်ကန်သည် (ဧဖက် ၁:၁၃, ၁၄; ကောလောသဲ ၁:၂၇; တိတု ၂:၁၃ ကို ကြည့်ပါ)။ ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏လက်ဆောင်သည် ဝိညာဉ်တော်၏လမ်းညွှန်မှုမှတစ်ဆင့် လူများထံ ဆက်သွယ်ပေးအပ်သည် (ယောဟန် ၁၆:၈ ကို ကြည့်ပါ)။ ဤသည်မှာ လူသားများက အကျင့်များဖြင့် ရှာဖွေသော ထိရောက်မှုမရှိသော ဖြောင့်မတ်ခြင်းနှင့် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်ရရှိသော ထိရောက်သော ဖြောင့်မတ်ခြင်းအကြား ကွာခြားချက်ဖြစ်သည်။ ပထမတစ်ခုတွင် ဝိညာဉ်တော်သည် မည်သည့်အခန်းကဏ္ဍမျှ မပါဝင်ပါ၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းသည် လုံးဝလူသားဆန်သော ကြိုးပမ်းမှုဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်မှ လွတ်လပ်သည်။

Through the Spirit. The Holy Spirit was commissioned to carry on the work Christ had begun (John 14:16), and it was through the operation of the Spirit that men were to enter into salvation by faith in Christ (ch. 16:7–9). The presence of the Spirit in the lives of believers is a continual reminder, a guarantee, that God will fulfill all His promises (see on 2 Cor. 1:22). In particular this is true of promises concerning the return of Jesus and the inheritance of the saints (Eph. 1:13, 14; cf. Col. 1:27; Titus 2:13). The gift of righteousness is communicated to men through the agency of the Holy Spirit (see John 16:8). Herein lies the difference between the ineffective righteousness man seeks through works and the effective righteousness that comes through faith. In the former the Spirit has no part, for the effort is purely human and thus independent of divine grace.

 

စောင့်မျှော်ခြင်း။ ဂရိစကားလုံး “အာပက်ဒက်ချိုမီ” သည် “စိတ်ရှည်စွာ စောင့်မျှော်ခြင်း” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ဤစကားလုံးပေါ်လာသည့် အခြားအကြိမ်ခြောက်ကြိမ်အားလုံးတွင် (ရောမ ၈:၁၉, ၂၃, ၂၅; ၁ ကောရိန္သု ၁:၇; ဖိလိပ္ပိ ၃:၂၀; ဟံဗြဲ ၉:၂၈) ၎င်းသည် ယေရှု၏ပြန်လည်ကြွရောက်လာခြင်းနှင့် သေလွန်သူများ၏ ထမြောက်ခြင်းကို စောင့်မျှော်ခြင်း သို့မဟုတ် ရှာဖွေခြင်းအတွက် အသုံးပြုသည်။

Wait for. Gr. apekdechomai, “to wait patiently for.” In all the six other instances where this word appears (Rom. 8:19, 23, 25; 1 Cor. 1:7; Phil. 3:20; Heb. 9:28) it is used of waiting or looking for the coming of Jesus and the resurrection.

 

ဖြောင့်မတ်ခြင်းမှရရှိသောမျှော်လင့်ခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ ဖြောင့်မတ်ခြင်းအားဖြင့်ဖြစ်ပေါ်လာသော မျှော်လင့်ခြင်းဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် ဝိညာဉ်တော်ကိုလက်ခံရရှိသူများသည် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကိုစောင့်ဆိုင်းရမည်ဟု မဆိုလိုပါ။ သူတို့သည် ဖြောင့်မတ်ခြင်းမှပေးအပ်သော “မျှော်လင့်ခြင်း” ကို စောင့်ဆိုင်းကြသည်၊ ဆိုလိုသည်မှာ ယေရှုပြန်လည်ကြွလာခြင်းနှင့် သေလွန်သူများ ထမြောက်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းအစီအစဉ်ပြီးဆုံးမည့်မျှော်လင့်ခြင်းဖြစ်သည် (ရောမ ၈:၂၃; တိတု ၂:၁၃)။ ပေါလုသည် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ခရစ်ယာန်ဘဝတွင် ပြီးမြောက်သောအမှုအဖြစ် တသမတ်တည်းပြောဆိုသည် (ရောမ ၅:၁; စသည်; မဿဲ ၅:၄၈ ကိုကြည့်ပါ)။

Hope of righteousness. That is, the hope made possible through righteousness. Paul does not imply that those who have received the Spirit must wait for righteousness. They “wait for the hope” imparted by righteousness, the hope of the completion of the plan of salvation at the return of Jesus and the resurrection of the dead (Rom. 8:23; Titus 2:13). Paul consistently speaks of justification as a completed work in the life of the Christian (Rom. 5:1; etc.; see on Matt. 5:48).

 

ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်။ “အကျင့်များ” ဖြင့်မဟုတ်။

By faith. Not by “works.”

 

၆. ယေရှုခရစ်တော်၌။ ပေါလုသည် ယေရှုခရစ်တော်ကိုယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ပြီးသူ၊ အမည်ခံခရစ်ယာန်သာမက အမှန်တကယ်ခရစ်ယာန်ဖြစ်သူ၏အခြေအနေကို ဤသို့ဖော်ပြသည်။

6. In Jesus Christ. Paul thus describes the status of one who has been justified by faith in Christ, one who has become a Christian, not in name only, but in fact.

 

အရေဖျားလှီးခြင်း။ ကမ္ဘာဦး ၁၇:၁၀၊ ၁၁; ရောမ ၄:၁၁ ကိုကြည့်ပါ။ ပေါလုသည် အရေဖျားလှီးပြီးသူများကို မည်သည့်နည်းနှင့်မျှ ပြစ်တင်ခြင်းမပြုပါ။ သူသည် “ယေရှုခရစ်တော်၌” ရှိသူတစ်ဦးအတွက် အရေဖျားလှီးခြင်းရှိမရှိသည် အရေးမကြီးဟု သတိပေးရုံသာဖြစ်သည်။ အဆုံးအဖြတ်ပေးသောအချက်မှာ ယုံကြည်ခြင်းဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်များအတွက် အရေဖျားလှီးခြင်းသည် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာကိစ္စမှလွဲ၍ အရေးမပါသော ကိစ္စဖြစ်သည်။ သို့သော် ထိုဓလေ့၏ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်စေသော ဘာသာရေးတန်ဖိုးနှင့် ၎င်းဖော်ပြသော အကျင့်ဖြောင့်မတ်ခြင်းအယူအဆတို့နှင့် ခရစ်ယာန်ဘာသာသည် လုံးဝဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။

Circumcision. See on Gen. 17:10, 11; Rom. 4:11. In no sense does Paul condemn those who have been circumcised; he simply warns that when a person is “in Jesus Christ” it makes no difference whether he is circumcised. The decisive factor is faith. Circumcision itself is a matter of indifference to the Christians, so far as anything beyond the physical aspect is concerned, but with the supposed religious value of the rite and the concept of works-righteousness it connotes, Christianity is unalterably at war.

 

ယုံကြည်ခြင်းသည် အလုပ်လုပ်သည်။ ယုံကြည်ခြင်းတွင် “အကျင့်များ” ရှိသည်၊ သို့သော် ၎င်းတို့သည် “ပညတ္တိအကျင့်များ” မဟုတ်ပါ (အခန်း ၂:၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ထို့ကြောင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းရရှိရန်ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် လုပ်ဆောင်သော “အကျင့်များ” အားလုံးကို ဖယ်ထုတ်ထားသည် (စာမျက်နှာ ၉၃၄ ကိုကြည့်ပါ)။ စစ်မှန်သောယုံကြည်ခြင်းနှင့်အတူပါလာသော “အကျင့်များ” သည် ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်လက်ဆောင်အတွက် ကျေးဇူးတင်လေးမြတ်သောစိတ်ဓာတ်၊ ဘုရားသခင်နှင့် လူသားများအပေါ်ထားသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့မှ လှုံ့ဆော်ပေးသည် (ဂလာတိ ၅:၁၄; မဿဲ ၂၂:၃၄–၄၀ ကိုကြည့်ပါ)။ ယေ့မိသည် “အကျင့်မပါသောယုံကြည်ခြင်းသည် သေသည်” ဟု ကြေညာသောအခါ (ယာကုပ် ၂:၂၆; အခန်း ၄:၁၇ ကိုကြည့်ပါ) ဤအကျင့်များအကြောင်းပြောသည်။ ဤအချက်တွင် ပေါလုနှင့် ယေ့မိ၏သွန်ပြချက်များသည် တွေ့ဆုံသည်။ ၎င်းတို့သည် အချို့သူများအလျင်စလိုယူဆထားသည့်အတိုင်း ဆန့်ကျင်ဘက်မဟုတ်ပါ။ ဘဝတွင် ဝိညာဉ်တော်၏အသီးအနှံများကို မထုတ်ပေးသော ယုံကြည်ခြင်းသည် အတုအယောင်ယုံကြည်ခြင်းဖြစ်သည် (ဂလာတိ ၅:၂၂, ၂၃)။ ဘုရားသခင်၏ပညတ္တိကိုနာခံခြင်းမှ လွတ်မြောက်သည်ဟု ယူဆစေသော ယုံကြည်ခြင်းသည်လည်း အတုအယောင်ဖြစ်သည်။ ဆယ်ပညတ်သည် ဘုရားသခင်နှင့် လူသားအပေါ်ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို မည်သို့ဖော်ပြမည်ကို အကျဉ်းချုပ်ဖော်ပြထားရုံသာဖြစ်သည် (မဿဲ ၅:၁၇, ၁၈; ၇:၂၁–၂၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ကြေညာပြီး နာခံခြင်းမရှိပါက ၎င်းသည် လုံးဝဟန်ဆောင်ခြင်းဖြစ်သည်။ သိရှိထားသော တာဝန်ကိုနာခံခြင်းသည် ယုံကြည်ခြင်းမှလာသော ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏မလွှဲမရှောင်သာသောရလဒ်ဖြစ်ပြီး ၎င်း၏စစ်မှန်မှု၏အဓိကစမ်းသပ်ချက်ဖြစ်သည် (ယာကုပ် ၂:၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် အပြစ်သားများကို ကယ်တင်ရန် ဘုရားသခင်က သားတော်ကိုပေးအပ်ခြင်း၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ သူ၏သန့်ရှင်းသောပညတ္တိ၏မူများကို လူသားများ၏ဘဝတွင် အကောင်အထည်ဖော်နိုင်စေရန်ဖြစ်သည်ဟု အလေးအနက်ကြေညာသည် (ယောဟန် ၃:၁၆; ရောမ ၈:၃, ၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ဂလာတိ ၅:၁၃ မှ ၆:၁၅ အထိဖြစ်စဉ်တွင် ပေါလုသည် ဂလာတိခရစ်ယာန်များအား သူအကြံပြုသော “အကျင့်များ” အကြောင်းကို ဆွေးနွေးသည်။

Faith which worketh. Faith does have “works,” but these are not the “works of the law” (see on ch. 2:16). Thus excluded are all “works” performed for the purpose of earning righteousness (see p. 934). The “works” that accompany genuine faith are inspired by the spirit of appreciation for the gift of divine grace, by love for God and for one’s fellow men (see Gal. 5:14; see on Matt. 22:34–40). It is of works such as these that James speaks when he declares that “faith without works is dead” (James 2:26; cf. ch. 4:17). At this point the teachings of Paul and James meet. The two are not in conflict, as some have hastily concluded. It is a counterfeit faith that does not produce the “fruit of the Spirit” in the life (Gal. 5:22, 23). It is a counterfeit faith that leads a man to think himself released from obedience to the will of God as expressed in the Decalogue, which is simply a brief outline of how love toward God and man will find expression (see on Matt. 5:17, 18; 7:21–27). Without obedience a profession of love is sheer hypocrisy. Obedience to known duty is an inevitable result of the righteousness that comes by faith, and is the supreme test of its genuineness (see James 2:18). Paul emphatically declares that God’s purpose in giving His Son to save sinners (see on John 3:16) was to make it possible for the principles of His holy law to be worked out in the lives of men (see on Rom. 8:3, 4). In the section from Gal. 5:13 to 6:15 Paul deals with the kind of “works” that he recommends to the Galatian Christians.

 

ချစ်ခြင်းအားဖြင့်။ ဘုရားသခင်နှင့် လူသားအပေါ်ထားသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် ယုံကြည်ခြင်းနှင့်အတူပါလာသော “အကျင့်များ” ကို လှုံ့ဆော်ပေးသော စိတ်ဓာတ်ဖြစ်သည်။

By love. Love for God and man is the spirit that prompts the “works” that accompany faith.

 

 

၆ (ဖိလိပ္ပိ ၂:၁၂; ၁ တိမောသေ ၆:၁၂; တိတု ၂:၁၄; ယာကုပ် ၂:၁၄–၂၀; ၁ ပေတရု ၁:၂၂; ဗျာဒိတ် ၂:၂; တိတု ၁:၉–၁၁ တွင် EGW ကိုကြည့်ပါ)။ သမ္မာကျမ်းစာဘာသာတရားသည် အဆက်မပြတ်အလုပ်လုပ်ရန်ဖြစ်သည်။—စစ်မှန်သောယုံကြည်ခြင်းသည် အမြဲတမ်း ချစ်ခြင်းအားဖြင့် အလုပ်လုပ်သည်။ ကရံတောင်ကို ကြည့်သောအခါ ၎င်းသည် တာဝန်မထမ်းဆောင်ရန် သင့်ဝိညာဉ်ကို ငြိမ်သက်စေရန် သို့မဟုတ် အိပ်ပျော်ရန် စီစဉ်ရန်မဟုတ်ဘဲ၊ ယေရှု၌ယုံကြည်ခြင်းကို ဖန်တီးရန်၊ ဝိညာဉ်ကို ကိုယ်ကျိုးရှာစိတ်မှ သန့်စင်စေမည့် ယုံကြည်ခြင်းဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်ကို ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ဆုပ်ကိုင်သောအခါ၊ ကျွန်ုပ်တို့၏အလုပ်သည် စတင်ချိန်ဖြစ်သည်။ လူတိုင်းတွင် အကျင့်ပျက်ခြစားမှုနှင့် အပြစ်ရှိသောအကျင့်များရှိပြီး ၎င်းတို့ကို ပြင်းထန်သောတိုက်ပွဲဖြင့် ကျော်လွှားရမည်ဖြစ်သည်။ ဝိညာဉ်တိုင်းသည် ယုံကြည်ခြင်း၏တိုက်ပွဲကို တိုက်ခိုက်ရန် လိုအပ်သည်။ ခရစ်တော်၏နောက်လိုက်တစ်ဦးသည် ကျွမ်းကျင်စွာလုပ်ဆောင်နိုင်သူ၊ ကရုဏာမရှိသူ၊ စာနာမှုကင်းမဲ့သူ မဖြစ်နိုင်ပါ။ သူ၏စကားသည် ရိုင်းစိုင်းမဖြစ်နိုင်ပါ။ သူသည် မာန်မာနဖြစ်ခြင်း သို့မဟုတ် မိမိကိုယ်ကို မြှင့်တင်ခြင်းမရှိနိုင်ပါ။ သူသည် အာဏာသုံးသူမဖြစ်နိုင်သလို ကြမ်းတမ်းသောစကားများကို အသုံးမပြုနိုင်သလို ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းလည်း မပြုနိုင်ပါ။

6 (Phil. 2:12; 1 Tim. 6:12; Titus 2:14; James 2:14–20; 1 Peter 1:22; Rev. 2:2; see EGW on Titus 1:9–11). Bible Religion Means Constant Work.—Genuine faith always works by love. When you look to Calvary it is not to quiet your soul in the non-performance of duty, not to compose yourself to sleep, but to create faith in Jesus, faith that will work, purifying the soul from the slime of selfishness. When we lay hold of Christ by faith, our work has just begun. Every man has corrupt and sinful habits that must be overcome by vigorous warfare. Every soul is required to fight the fight of faith. If one is a follower of Christ, he cannot be sharp in deal, he cannot be hardhearted, devoid of sympathy. He cannot be coarse in his speech. He cannot be full of pomposity and self-esteem. He cannot be overbearing, nor can he use harsh words, and censure and condemn.

 

ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၏အလုပ်သည် ယုံကြည်ခြင်း၏အမှုမှ ပေါက်ဖွားလာသည်။ သမ္မာကျမ်းစာဘာသာတရားသည် အဆက်မပြတ်အလုပ်လုပ်ရန်ဖြစ်သည်။ “သင်တို့၏အလင်းကို လူတို့ရှေ့တွင် ထွန်းလင်းစေလော့၊ ၎င်းတို့သည် သင်တို့၏အကျင့်ကောင်းများကို မြင်ပြီး ကောင်းကင်ဘုံ၌ရှိသော သင်တို့၏ခမည်းတော်ကို ဂုဏ်တင်စေရန်။” “သင်တို့၏ကယ်တင်ခြင်းကို ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်ခြင်းဖြင့် အကျိုးဖြစ်ထွန်းစေလော့၊ အကြောင်းမူကား ဘုရားသခင်သည် သင်တို့အတွင်း၌ အလိုတော်နှင့်ပြည့်စုံရန် ဆန္ဒရှိစေရန်နှင့် ပြည့်စုံစေရန် အလုပ်လုပ်သည်။” ကျွန်ုပ်တို့သည် အကျင့်ကောင်းများကို စိတ်အားထက်သန်စွာ ထိန်းသိမ်းရမည်ဖြစ်သည်။ စစ်မှန်သောသက်သေက “ငါသည် သင်၏အကျင့်များကို သိသည်” ဟုဆိုသည်။

The labor of love springs from the work of faith. Bible religion means constant work. “Let your light so shine before men, that they may see your good works, and glorify your Father which is in heaven.” “Work out your own salvation with fear and trembling, for it is God that worketh in you, both to will and to do of his good pleasure.” We are to be zealous of good works; be careful to maintain good works. And the true Witness says, “I know thy works.”

 

မအားလပ်သောလုပ်ဆောင်မှုများသည် ကယ်တင်ခြင်းကို သေချာစေမည်မဟုတ်သော်လည်း၊ ကျွန်ုပ်တို့ကို ခရစ်တော်နှင့် ဆက်သွယ်ပေးသော ယုံကြည်ခြင်းသည် ဝိညာဉ်ကို လှုပ်ရှားစေမည်ဖြစ်သည် (MS ၁၆, ၁၈၉၀)။

While it is true that our busy activities will not in themselves ensure salvation, it is also true that faith which unites us to Christ will stir the soul to activity (MS 16, 1890).

 

 

၇။ ကောင်းစွာပြေးပါ။ ပေါလုသည် ခရစ်ယာန်ဘဝကို ပြိုင်ပွဲတစ်ခုနှင့် အကြိမ်ကြိမ်နှိုင်းယှဉ်သည် (၁ ကောရိန္တု ၉:၂၄, ၂၆; ဖိလိပ္ပိ ၂:၁၆; ၂ တိမောသေ ၄:၇; ဟေဗြဲ ၁၂:၁)။ ဂါလာတိလူမျိုးများသည် ဂျူဒါယစ်ဇာများ မရောက်လာမီအထိ “ကောင်းစွာပြေး” ခဲ့ကြသည် (ဂါလာတိ ၁:၆, ၇; ၃:၁)။ သူတို့သည် ခရစ်ယာန်ပြိုင်ပွဲကို စိတ်အားထက်သန်စွာ စတင်ခဲ့ကြသည်။

7. Run well. Paul repeatedly compares the Christian life to a race (1 Cor. 9:24, 26; Phil. 2:16; 2 Tim. 4:7; Heb. 12:1). The Galatians had “run well” until the coming of the Judaizers (see on Gal. 1:6, 7; 3:1). They had set out on the Christian race with ardor and zeal.

 

အဟန့်အတားဖြစ်စေသည်။ ဂရိဘာသာတွင် “အနကော့ပ်တို” ဟူသည်မှာ “ပြန်လည်တွန်းထုတ်ရန်”၊ “ထိန်းချုပ်ရန်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရပြီး၊ သင်္ဘောတစ်စီး၏လမ်းကြောင်းကို ရပ်တန့်ရန်ကဲ့သို့ဖြစ်သည်။ စစ်ရေးအသုံးအနှုန်းအနေဖြင့်၊ ရန်သူ၏တိုးတက်မှုကို ရပ်တန့်ရန် လမ်းဖျက်ဆီးခြင်း၊ တံတားဖျက်ဆီးခြင်း သို့မဟုတ် အတားအဆီးများထားရှိခြင်းကို ရည်ညွှန်းသည်။ ဂါလာတိလူမျိုးများကို ဒုက္ခပေးသူများ (ဂါလာတိ ၁:၇) နှင့် “စုန်းစီးခံရသူများ” (ဂါလာတိ ၃:၁) ရှိခဲ့သည်မှာ ထင်ရှားသည်။ ၎င်းတို့သည် ဂျူဒါယစ်ဇာများဖြစ်သည်။

Did hinder. Gr. anakoptō, “to beat back,” “to check,” as a ship in its course. As a military term it referred, for instance, to breaking up a road or destroying a bridge or placing obstacles in the way of an enemy, to halt his advance. There were obviously some who troubled the Galatians (ch. 1:7) and “bewitched” them (ch. 3:1). These were, of course, the Judaizers (see p. 932).

 

ဤဆွဲဆောင်မှု။ ဂျူဒါယစ်ဇာများ၏သွန်သင်ချက်များကို လက်ခံရန် ဆွဲဆောင်မှုဖြစ်သည်။

This persuasion. That is, persuasion to accept the teachings of the Judaizers.

 

ခေါ်ဆိုသူ။ ပေါလု သို့မဟုတ် ပေါလုမှတစ်ဆင့် ဘုရားသခင်ဖြစ်နိုင်သည် (ဂါလာတိ ၁:၆; ၂ ကောရိန္တု ၅:၁၉, ၂၀)။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ကို ဤသို့ဆွဲဆောင်မည်မဟုတ်သလို ပေါလုလည်း မဟုတ်ပါ။ ဂျူဒါယစ်ဇာများ၏သွန်သင်ချက်တွင် ထူးခြားဆွဲဆောင်မှုတစ်ခုရှိခဲ့ပြီး၊ အစောပိုင်းခရစ်ယာန်များစွာသည် ၎င်းကို လိုက်လံခံခဲ့ရပြီး၊ ပေါလုရေးသားခဲ့သမျှသည် ၎င်းကို သတိပေးခဲ့သည်။

Him that calleth. That is, Paul, or perhaps God speaking through Paul (see on Gal. 1:6; cf. 2 Cor. 5:19, 20). God could not have so persuaded them, nor could Paul. There must have been something peculiarly fascinating about the teaching of the Judaizers, for so many of the early Christians were seduced by it and so much of what Paul wrote warned against it (see pp. 33, 932). At this distance it seems almost as strange that Christians were lured into Judaizing as that in OT times the Jews were lured into idolatry.

 

၉။ တဆေး။ သို့မဟုတ် “တဆေး”။ (မဿဲ ၁၃:၃၃; ၁ ကောရိန္တု ၅:၆; ၂ တိမောသေ ၂:၁၇)။ ဂျူဒါယစ်ဇာများ၏သြဇာသည် သေးငယ်သောအစမှ အံ့သြဖွယ်အတိုင်းအတာအထိ ကြီးထွားလာခဲ့သည်။ ပေါလုက ဤစကားပုံကို ကောရိန္တုလူမျိုးများထံသို့ရေးသော စာတွင် (၁ ကောရိန္တု ၅:၆) ကိုးကားရာတွင်၊ ၎င်းသည် ပေါလုက ဆုံးမရန်လိုအပ်သည်ဟု ခံစားရသော အဖွဲ့ဝင်အနည်းငယ်၏ ကူးစက်တတ်သောဥပမာကို ရည်ညွှန်းသည်။ အကယ်၍ ဂါလာတိတွင် ဤလှုပ်ရှားမှုဆက်လက်ဖြစ်ပွားပါက၊ ခရစ်ယာန်ဘုရားကျောင်းတစ်ခုလုံး ဂျူဒါယစ်ဇမ်း၏ထုံးတမ်းစဉ်လာများကို ပြန်လည်ကျင့်သုံးလိမ့်မည်။

9. Leaven. Or, “yeast.” See on Matt. 13:33; 1 Cor. 5:6; cf. 2 Tim. 2:17. From a seemingly small beginning the influence of the Judaizers had grown to amazing proportions. Where Paul quotes this proverb in his letter to the Corinthians (1 Cor. 5:6) it refers to the contagious example of a few members whose conduct Paul felt compelled to rebuke. If the movement in Galatia were to continue, in time the whole Christian church would return to the practice of the rites and ceremonies of Judaism.

 

၁၀။ သင်တို့အပေါ်ယုံကြည်မှု။ ဂါလာတိတွင် ဖောက်ပြန်မှု၏လမ်းကြောင်းသည် စိုးရိမ်ဖွယ်ဖြစ်သော်လည်း ပြီးပြည့်စုံခြင်းမရှိသေးပါ (ဂါလာတိ ၁:၇; ၃:၁၀; ၄:၁၀; ၅:၃)။ ပေါလုသည် အများစုသည် ၎င်းတို့၏အမှားကို အသိအမှတ်ပြုပြီး လမ်းမလွဲမည်ဟု ယုံကြည်သည် (၂ ကောရိန္တု ၂:၃; ၇:၁၆; ၈:၂၂)။ ဤယုံကြည်မှုဖော်ပြချက်သည် ပေါလု၏ ဘုရားကျောင်းခေါင်းဆောင်တစ်ဦးအနေဖြင့် ကောင်းမွန်သောဆုံးဖြတ်ချက်ကို ထင်ဟပ်ပြီး၊ ယုံကြည်မှုသည် ယုံကြည်မှုကို လှုံ့ဆော်ပြီး လှုပ်ရှားမှုကို အားပေးသည်။ ခေါင်းဆောင်မှုသည် ပြင်းထန်သောစမ်းသပ်မှုအောက်တွင်ပင် မျှော်လင့်ချက်နှင့် ရဲစွမ်းသတ္တိ၏အသံကို အမြဲထုတ်လွှတ်ရမည်။

10. Confidence in you. The course of apostasy in Galatia, though alarming, was not yet complete (see on chs. 1:7; 3:10; 4:10; 5:3). Paul is confident that the majority, at least, will recognize their mistake and not be led astray (cf. 2 Cor. 2:3; 7:16; 8:22). This expression of confidence reflects good judgment on Paul’s part, as a church leader, for confidence inspires confidence and stimulates to action. Leadership must ever sound a note of hope and courage, even under severe trial.

 

အခြားစိတ်ထားမရှိသူ။ ဆိုလိုသည်မှာ ပေါလု၏အကြံဉာဏ်ကို လက်ခံပြီး သူ၏သတိပေးချက်ကို ဂရုစိုက်ရန် စိတ်ထားရှိမည်ဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၁–၆)။ ပေါလုသည် သူ၏စာဖတ်သူများကို သူ၏ယုံကြည်ချက်အတိုင်း ယုံကြည်ရန် အတင်းအကြပ်မပြုရန် နည်းဗျူဟာဖြင့် ရှောင်ကြဉ်သည်။ သူသည် အချက်အလက်များကို ရိုးသားစွာ၊ ယုတ္တိရှိစွာ ဖော်ပြပြီး၊ ၎င်းတို့အား သက်သေအထောက်အထားများအလင်း၌ ဆုံးဖြတ်ချက်ချရန် တောင်းဆိုသည်။ သူသည် ဂါလာတိဘုရားကျောင်းတွင် စည်းလုံးမှုကို မျှော်လင့်ပြီး၊ သူထောက်ခံသော တစ်ခုတည်းသောယုတ္တိရှိသောလမ်းကြောင်းကို ၎င်းတို့လည်း မြင်လိမ့်မည်ဟု ယုံကြည်သည်။ သူသည် ၎င်းတို့၏ကောင်းမွန်သောဆုံးဖြတ်ချက်အတွက် ကြိုတင်ချီးမွမ်းသည်။

None otherwise minded. That is, that they will have a mind to accept Paul’s counsel and heed his warning (see on vs. 1–6). Paul tactfully avoids attempting to coerce his readers into believing as he does. He sets forth the facts in an honest, logical way and calls upon them to make their own decisions in the light of the evidence presented. He hopes for unity in the Galatian church, and since the only reasonable course to follow is the one he advocates, he believes they will see as he does. He commends them in advance for their good judgment.

 

ဒုက္ခပေးသူ။ (ဂါလာတိ ၁:၇)။ ဂါလာတိလူမျိုးများသည် ယိမ်းယိုင်နေပြီး မသေချာမရေရာမှုနှင့် ရှုပ်ထွေးမှုအခြေအနေတွင် ရှိနေသည်။ ဂါလာတိတွင် ဖောက်ပြန်မှုအတွက် တာဝန်ရှိသူမှာ တစ်ဦးထက်ပိုသည် (ဂါလာတိ ၁:၇; ၄:၁၇)။ “သူ” ဟူသော နာမ်စားတစ်လုံးတည်းဖြင့် ပေါလုသည် သီးခြားခေါင်းဆောင်တစ်ဦးကို ရည်ညွှန်းခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ မတရားသောသွန်သင်သူတစ်ဦးချင်းစီကို ရည်ညွှန်းခြင်း သို့မဟုတ် ဘုရားကျောင်းကို ဒုက္ခပေးသူအနည်းငယ်ကိုသာ ရည်ညွှန်းခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။

He that troubleth. See on ch. 1:7. The Galatians are wavering, apparently in a state of uncertainty and perplexity. More than one person was responsible for the defection in Galatia (chs. 1:7; 4:17). By the singular pronoun “he” Paul may not refer to any particular leader, but to each teacher of heresy individually, or the “he” may reflect the fact that only a few were responsible for troubling the church.

 

တရားစီရင်ခြင်း။ ဂရိဘာသာတွင် “ကရီမာ” ဟူသည်မှာ ချမှတ်ထားသော “စီရင်ချက်” ဖြစ်သည်။ ဂါလာတိဘုရားကျောင်းများကို ဖောက်ပြန်စေသူများသည် ၎င်းတို့၏ရှုတ်ချဖွယ်လမ်းကြောင်းအတွက် ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် ဖြေရှင်းရမည်ဖြစ်ပြီး၊ ဘုရားသခင်ချမှတ်မည့် ပြစ်ဒဏ်ကို လက်ခံရမည် (တမန်တော် ၁၇:၃၁; ရောမ ၁၄:၁၀; ၂ ကောရိန္တု ၅:၁၀)။ ပေါလုသည် သမ္မာတရားနှင့် တရားမျှတမှု၏အောင်မြင်မှုကို ယုံကြည်ပြီး၊ ဧဝံဂေလိတရား၏ရှေ့သို့ချီတက်မှုကို မည်သည့်အရာမျှ မတားဆီးနိုင်ဟု ယုံကြည်သည် (၂ ကောရိန္တု ၁၃:၈; ဖိလိပ္ပိ ၁:၁၂)။

Judgment. Gr. krima, the “sentence” imposed. Those who were subverting the Galatian churches would have to answer before God for their reprehensible course of action and accept the punishment He was sure to impose upon them (see Acts 17:31; Rom. 14:10; 2 Cor. 5:10). Paul believes in the triumph of truth and justice, and that nothing can hinder the onward march of the gospel (see 2 Cor. 13:8; Phil. 1:12).

 

၁၁။ အရေဖြတ်ခြင်းကို ဟောပြောခြင်း။ ဂျူဒါယစ်ဇာများသည် ပေါလုသည် အရေဖြတ်ခြင်းကို ဟောပြောသည်ဟု စွပ်စွဲခဲ့ပြီး၊ ၎င်းသည် ပေါလုက တိမောသေနှင့် အခြားသူများကို အရေဖြတ်ပေးခဲ့ခြင်း (တမန်တော် ၁၆:၁–၃) ကြောင့်ဖြစ်နိုင်သည်။ ၎င်းတို့သည် ပေါလုကို မတသမတ်သူအဖြစ် ပြသရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။

11. Preach circumcision. The Judaizers had apparently accused Paul of doing so, probably because he had had Timothy, and possibly others, circumcised (Acts 16:1–3). They no doubt intended to make Paul appear inconsistent. See on Gal. 5:2–4.

 

သို့သော် ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှုကို ခံရသည်။ ပေါလုသည် အခြေအမြစ်မရှိသောစွပ်စွဲချက်ကို တရားမဝင်ကြောင်း သက်သေပြသည့် မေးခွန်းတစ်ခုဖြင့် ဖြေကြားသည်။ အကယ်၍ မှန်ပါက၊ ဂျူဒါယစ်ဇာများသည် သူ့ကို အဘယ်ကြောင့် ဆက်လက်ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်နေသနည်း (၂ ကောရိန္တု ၁၁:၂၆; ဂါလာတိ ၂:၄)။ ပေါလုခံရသော ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှုအများစုသည် ဂျူးလူမျိုးများလက်ချက်ဖြစ်သည် (ဂါလာတိ ၄:၂၉)။ သူသွားရောက်သည့်နေရာတိုင်းတွင် ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှုဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီး၊ သူ၏ဧဝံဂေလိတရားတွင် ဂျူးတရားရေးဝါဒအတွက် နေရာမရှိခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ သို့သော်၊ ၎င်းသည် မမှန်ကန်သောစွပ်စွဲချက်ဖြစ်သည်၊ အကြောင်းမူကား ပေါလုသည် သူ၏ဧဝံဂေလိတရားကို ထောက်ခံရန် မောရှေကို အမြဲတမ်း အသုံးပြုခဲ့သည်။ အရေဖြတ်ခြင်းသည် ဂျူးဘာသာ၏ ထူးခြားသောအမှတ်အသားဖြစ်သောကြောင့်၊ ဂျူးလူမျိုးများက ပေါလုသည် အရေဖြတ်ခြင်းကို ထောက်ခံသည်ဟု ယုံကြည်ပါက သူ့ကို ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခြင်းသည် ထူးဆန်းလှပေမည်။

Yet suffer persecution. Paul answers the baseless charge by posing a question that proves it invalid. If it be true, he asks, why do the Judaizers still persecute him? (see 2 Cor. 11:26; Gal. 2:4). Most of the persecution Paul suffered was at the hands of the Jews (see on ch. 4:29). Everywhere he went persecution arose, almost invariably because there was no room for Jewish legalism in his gospel. This, of course, was a false accusation, for Paul continually appealed to Moses for support of his gospel. Circumcision being the peculiar badge of Judaism, it would be strange indeed for the Jews to persecute Paul if they actually believed he was advocating circumcision.

 

အငြိုးထားခြင်း။ ဂရိဘာသာတွင် “စကန်ဒါလွန်” ဟူသည်မှာ ထောင်ချောက်ဖြစ်ပေါ်စေသော အဆွဲချောင်းကို ရည်ညွှန်းသည် (၁ ကောရိန္တု ၁:၂၃)။ ဥပမာအားဖြင့်၊ “စကန်ဒါလွန်” သည် လူတစ်ဦးကို ထိမိလဲစေသော မည်သည့်အရာမဆိုဖြစ်နိုင်သည်။ ဂျူးလူမျိုးများအတွက် ကားစရိုးသည် “စကန်ဒါလွန်” တစ်ခု၊ ဆိုလိုသည်မှာ “အနှောင်အဖွဲ့” ဖြစ်သည် (၁ ကောရိန္တု ၁:၂၃)။ ၎င်းသည် ၎င်းတို့သည် မေရှိယသည် ရောမလူမျိုးများ၏ဖိနှိပ်မှုမှ လွတ်မြောက်ရန် ကြီးမြတ်သောနိုင်ငံရေးနှင့် စစ်ရေးခေါင်းဆောင်တစ်ဦးအဖြစ် ရောက်ရှိလာမည်ဟု ထင်မှတ်ထားသောကြောင့်ဖြစ်သည် (လုကာ ၄:၁၉)။ ယေရှုသည် ၎င်းတို့ပေးသော ရက်စက်မှုကို လက်ခံသောအခါ၊ ဂျူးလူမျိုးများသည် သူသည် ကတိပေးထားသူမဟုတ်ဟု ကောက်ချက်ချခဲ့သည်။ သူ၏နှိမ့်ချမှုကို ၎င်းတို့သည် အားနည်းမှုအဖြစ် အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုခဲ့သည်။ အကယ်၍ ၎င်းတို့သည် ဟေရှာယ ၅၃ ၏ ပရောဖက်ပြုချက်ကို လက်ခံခဲ့ပါက၊ ဤအမှားကို မပြုလုပ်မိခဲ့မည်။ ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးတွင် ဆင်းရဲဒုက္ခခံသော မေရှိယအတွက် နေရာမရှိခဲ့ပါ။

Offence. Gr. skandalon, the trigger stick that springs a trap (see on 1 Cor. 1:23). Metaphorically, a skandalon might be anything that trips a person and causes him to stumble. To the Jews the cross was a skandalon, a “stumblingblock” (1 Cor. 1:23). This was because they thought that the Messiah would come as a great political and military leader to liberate them from the tyranny of the Romans (see on Luke 4:19). When Jesus submitted to cruelty they inflicted upon Him the Jews concluded that He could not be the Promised One. His humility they interpreted as weakness. Had they accepted the prophecy of Isa. 53 they would not have made this mistake. There was no room in their minds or hearts for a suffering Messiah.

 

ရပ်စဲသွားသည်။ “အရေဖြတ်ခြင်း” သည် “ကားစရိုး” နှင့် မတိုက်ဆိုင်ပါ (အခန်းကြီး ၁, ၂)။ အကယ်၍ ပေါလုသည် “အရေဖြတ်ခြင်း” ကို ဟောပြောနေပါက၊ ၎င်းသည် “ကားစရိုး” ကို မဟောပြောတော့ခြင်းကြောင့်သာဖြစ်နိုင်သည်။ တစ်ခုသည် အခြားတစ်ခုနှင့် အတူတည်ရှိမနေနိုင်ပါ။

Ceased. “Circumcision” is incompatible with the “cross” (see on vs. 1, 2). If Paul indeed is preaching “circumcision,” it can only be because he is no longer preaching the “cross.” The one cannot exist beside the other.

၁၂။ ငါဆန္ဒပြုသည်။ ပေါလုသည် သူ၏ဆန့်ကျင်သူများကို မကောင်းမှုမလိုလားပါ။ သူသည် ဂျူဒါယစ်ဇာများသည် သူအကြံပြုသည့်အတိုင်း လုပ်ဆောင်သင့်သည်ဟု ဆိုလိုရင်း၊ အကယ်၍ ၎င်းတို့သည် ထိုသို့လုပ်ဆောင်ပါက ၎င်းတို့သည် အမှန်တကယ်ဖြစ်သော အစွဲအလမ်းကြီးသူများအဖြစ် ပေါ်လွင်လာမည်ဖြစ်သည်။

12. I would. Paul does not wish his opponents ill. He simply means that the Judaizers might as well, and logically, do as he suggests, for if they should do so they would appear to be what they really were—fanatics.

 

ဖြတ်တောက်ခြင်း။ ဂရိဘာသာတွင် “အပိုကော့ပ်တို” ဟူသည်မှာ “ဖြတ်တောက်ရန်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရပြီး၊ ကြိုးတစ်ချောင်းကို ဖြတ်တောက်ခြင်း (တမန်တော် ၂၇:၃၂)၊ “ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဖြတ်တောက်ခြင်း”၊ “ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဖျက်ဆီးခြင်း” ဟု မဿဲ ၉:၄၃; ယောဟန် ၁၈:၁၀ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း၊ “ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သုတ်သင်ခြင်း”၊ “ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သုတ်သင်သူဖြစ်စေခြင်း” ဟု ဤနေရာတွင်၊ ဒွဲရာနံ ၂၃:၁ နှင့် ပါပိုင်ရပ်စ်များတွင် အများအားဖြင့် အသုံးပြုသည်။ ဤစကားလုံးကို ဘုရားကျောင်းမှ ဖြတ်တောက်ခြင်း သို့မဟုတ် ဘဝမှ ဖြတ်တောက်ခြင်းကဲ့သို့ ပုံဆောင်အဓိပ္ပာယ်ဖြင့် ဘယ်သောအခါမှ မသုံးပါ။

Cut off. Gr. apokoptō, “to cut off,” as a rope (Acts 27:32), “to dismember oneself,” “to mutilate oneself,” as in Mark 9:43; John 18:10, “to castrate oneself,” “to make oneself a eunuch,” as here, in the LXX of Deut. 23:1, and commonly in the papyri. The word is never used figuratively, as of cutting a person off from church fellowship, or from life.

 

ဂါလာတိအလယ်ပိုင်းရှိ ပက်စီနပ်စ်မြို့သည် ရှေးအာနာတိုလီယာ၏ သဘာဝဘုရားမဖြစ်သော စိုင်ဘီလီ၏ ကိုးကွယ်မှုနှင့် ဝတ်ပြုရာ ဗဟိုဌာနဖြစ်သည်။ စိုင်ဘီလီ၏ ဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှုနှင့် ဝန်ဆောင်မှုအတွက် ဘဝကို မြှုပ်နှံသူများသည် မိမိကိုယ်ကို သုတ်သင်သူများဖြစ်စေရန် ထုံးတမ်းစဉ်လာရှိသည်။ ပေါလုသည် အရေဖြတ်ခြင်းကို ထောက်ခံသော ဂျူဒါယစ်ဇာများသည် မိမိကိုယ်ကို သုတ်သင်သင့်သည်ဟု အကြံပြုသည်။ အရေဖြတ်ခြင်းဖြင့် သီလတစ်ခုကို ရရှိနိုင်ပါက၊ သုတ်သင်ခြင်းဖြင့် ပိုမိုရရှိနိုင်သင့်သည်။ ၎င်းတို့၏ ပေါလုကို တမင်တကာ မမှန်ကန်စွာ ဖော်ပြမှုကြောင့် (အခန်းကြီး ၁၁)၊ ဂျူဒါယစ်ဇာများသည် တစ်ပါးအမျိုးသားများထက် ပိုကောင်းသူများမဟုတ်ကြောင်း သက်သေပြခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ ဂါလာတိစာတွင် ဂျူဒါယစ်ဇာများကို ပေါလု၏နောက်ဆုံးရည်ညွှန်းချက်ဖြစ်ပြီး၊ ဂျူဒါယစ်ဇမ်းသည် တစ်ပါးအမျိုးသားဝါဒနှင့် တန်းတူဖြစ်ပြီး၊ အရေဖြတ်ခြင်းသည် ကယ်တင်ခြင်းအတွက် နည်းလမ်းတစ်ခုအနေဖြင့် တစ်ပါးအမျိုးသားဝါဒ၏ သုတ်သင်ခြင်းထက် တန်ဖိုးမရှိပါ။ ခရစ်ယာန်များအတွက်၊ ဘာသာရေးထုံးတမ်းအဖြစ် အရေဖြတ်ခြင်းသည် ခန္ဓာကိုယ်ကို အဓိပ္ပာယ်မရှိစွာ ဖျက်ဆီးခြင်းသာဖြစ်သည်။

The city of Pessinus in central Galatia (see Events Leading to the Writing of Paul’s Letter to the Galatians) was the seat of the cult and worship of Cybele, the nature goddess of ancient Anatolia. It was the custom of men devoting their lives to the worship and service of Cybele to make themselves eunuchs. Paul suggests that the Judaizers, who advocate circumcision, might as well castrate themselves. If a measure of virtue can be secured by circumcision, one should be able to obtain even more by castration! Because of their deliberate misrepresentation of Paul (v. 11) the Judaizers proved themselves to be no better than the heathen. See p. 33; see on Acts 16:6.

 

This is the climax of Paul’s argument against the Judaizers, and his last reference to them in the book of Galatians. Judaizing is on a par with heathenism, and circumcision is of no more value as a means to salvation than the pagan practice of castration. For Christians, circumcision, as a religious rite, was a meaningless mutilation of the body.

 

၁၃။ လွတ်လပ်ခြင်းသို့ ခေါ်ဝေါ်ခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ တရားတော်၏လုပ်ဆောင်မှုများဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းထက် ခရစ်တော်အပေါ်ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်း၏ “လွတ်လပ်ခြင်း” ဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၁)။ ဧဝံဂေလိတရား၏ “လွတ်လပ်ခြင်း” နှင့် ဘုရားသခင်၏တရားတော်အကြား ဆက်နွယ်မှုကို အခန်းကြီး ၆ တွင်တွေ့ရသည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏သခင်ဘုရား၏ ခရစ်ယာန်လွတ်လပ်ခြင်းဆိုင်ရာ သွန်သင်ချက်များကို ယောဟန် ၈:၃၁–၃၆ တွင် နှိုင်းယှဉ်ပါ။

13. Called unto liberty. That is, the “liberty” of salvation by faith in Christ as opposed to salvation by the works of the law (see on v. 1). Concerning the relationship between the “liberty” of the gospel and the law of God see on v. 6. Compare the teachings of our Lord on the subject of Christian liberty (John 8:31–36).

 

လွတ်လပ်ခြင်းကို လိုင်စင်နှင့် မရောထွေးရပါ။ ဘုရားသခင်အပေါ် စစ်မှန်သောချစ်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို နားလည်ရန်နှင့် လုပ်ဆောင်ရန် ဦးတည်စေသည်။ ဘုရားသခင်၏ချစ်ခြင်းနှင့် ကျေးဇူးတော်သည် လူတစ်ဦးကို သူအပေါ် သစ္စာရှိမှုနှင့် နာခံမှုမှ လွတ်မြောက်စေမည်မဟုတ်ပါ (မဿဲ ၇:၂၁–၂၇; ဂါလာတိ ၅:၆)။ ပေါလုပြောသော “လွတ်လပ်ခြင်း” သည် ထုံးတမ်းစဉ်လာစနစ်၏ “ကျွန်ခံမှု” မှ လွတ်မြောက်ခြင်းဖြစ်သည် (ဂါလာတိ ၅:၁)။ ခရစ်ယာန်လွတ်လပ်ခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်၏တရားတော်အကြား ဆက်နွယ်မှုကို ရောမ ၃:၃၁ (ဂါလာတိ ၃:၁၉, ၂၄) တွင် တွေ့ရသည်။ လူတစ်ဦးသည် သူ့ကို ဖန်ဆင်းပေးသော ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်နှင့် စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့၊ ဉာဏ်ရှိစွာ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ခြင်းမှ ရရှိသော ပျော်ရွှင်မှုထက် ပိုမိုမြင့်မားသော ပျော်ရွှင်မှုကို မခံစားနိုင်ပါ။

Liberty is not to be confused with license. True love for God leads one to seek to understand and to do the will of God. God’s love and grace do not release a man from loyalty and obedience to Him (see on Matt. 7:21–27; Gal. 5:6). The “liberty” of which Paul speaks is freedom from “bondage” to the ceremonial system (see on ch. 5:1). Concerning the relationship between Christian liberty and divine law see on Rom. 3:31 (cf. on Gal. 3:19, 24). A man can experience no higher joy than the joy that comes from wholehearted, intelligent cooperation with the divine purpose that gave him existence.

 

ဇာတိပကတိအတွက် အခွင့်အရေး။ ဧဝံဂေလိတရား၏လွတ်လပ်ခြင်းသည် လူတစ်ဦးကို “ဇာတိပကတိ၏အကျင့်များ” ကို ကျင့်သုံးရန် လိုင်စင်မပေးပါ (အခန်းကြီး ၁၉–၂၁)။ လွတ်လပ်ခြင်းသည် မိမိကိုယ်ကို ထိန်းချုပ်မှုဖြင့် မျှတမှုရှိမှသာ လုံခြုံသောပိုင်ဆိုင်မှုဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် လူများကို အပြစ်မှ လွတ်မြောက်စေပြီး၊ ၎င်းတို့၌ “သူ၏အလိုတော်နှင့် ကောင်းသောအကျိုးကို ပြုလုပ်ရန်” လုပ်ဆောင်သည် (ဖိလိပ္ပိ ၂:၁၃; ရောမ ၈:၃, ၄)။

Occasion to the flesh. The liberty of the gospel does not license a man to practice the “works of the flesh” (see on vs. 19–21). Freedom is a safe possession only where there is self-control to balance it. God sets men free from sin and then works in them “to will and to do of his good pleasure” (Phil. 2:13; cf. on Rom. 8:3, 4).

 

အချင်းချင်းဝန်ဆောင်ခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ အချင်းချင်း အကျိုးအမြတ်ယူခြင်းအစား ဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံးဝါကျနှစ်ခုသည် တစ်ခုနှင့်တစ်ခု ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။ “ဇာတိပကတိအတွက် အခွင့်အရေး” ပေးသူသည် မိမိကိုယ်ကို ဝန်ဆောင်ပြီး အချင်းချင်းကို မဝန်ဆောင်ပါ။ အခြားသူများအပေါ် ချစ်ခြင်းသည် ၎င်းတို့ကို ဝန်ဆောင်ရန် အဆင်သင့်ဖြစ်မှုဖြင့် ထင်ရှားသည် (မဿဲ ၂၂:၃၉, ၄၀)။ ပေါလုသည် မိမိကိုယ်ကို “ကျွန်” အဖြစ် ပုံမှန်ရည်ညွှန်းပြီး (ရောမ ၁:၁; တိတု ၁:၁)၊ သူ၏ကျွန်ခံမှုသည် ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၏ ဆန္ဒအလျောက် ကျွန်ခံမှုဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်အပေါ်ချစ်ခြင်းသည် အချင်းချင်းအပေါ် ချစ်ခြင်းနှင့် ဝန်ဆောင်မှုတွင် ၎င်း၏အမြင့်မားဆုံးနှင့် အကောင်းဆုံးဖော်ပြမှုကို တွေ့ရှိသည် (၁ ယောဟန် ၄:၂၀, ၂၁)။ ဂါလာတိ ၅:၁၃ မှ ၆:၁၅ တွင်၊ ပေါလုသည် ဘုရားသခင်နှင့် လက်ခံမှုနှင့် သူ၏သားအဖြစ်အသိအမှတ်ပြုမှု၏ တစ်ခုတည်းသော တရားဝင်သက်သေသည် ပြောင်းလဲထားသောဘဝဖြစ်သည် (ဂါလာတိ ၆:၁၅)၊ ၎င်းတွင် “ဝိညာဉ်တော်၏အသီး” (ဂါလာတိ ၅:၂၂, ၂၃) သည် ရင့်ကျက်ပြီး “လူအားလုံးအတွက် ကောင်းမှု” (ဂါလာတိ ၆:၁၀; ၅:၁၃) ကို ယူဆောင်လာသည်။ ဤချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် တရားတော်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးသည် (ရောမ ၁၃:၁၀)။

Serve one another. That is, instead of taking advantage of one another. The last two clauses stand in antithesis, each to the other. He who gives “occasion to the flesh” serves himself, not his fellow men. Love for others is made evident by readiness to serve them (see on Matt. 22:39, 40). Paul commonly refers to himself as a “servant” (see Rom. 1:1; Titus 1:1), but his bondage was the voluntary servitude of love. Love for God finds its highest and best expression in love and service for one’s fellows (see 1 John 4:20, 21). In Gal. 5:13 to 6:15 Paul stresses the truth that the only valid evidence of acceptance with God and sonship to Him is a transformed life (ch. 6:15) in which “the fruit of the Spirit” (ch. 5:22, 23) reaches maturity and brings “good unto all men” (chs. 6:10; cf. ch. 5:13). This kind of love fulfills the law (Rom. 13:10).

 

၁၄။ တရားတော်။ ဂရိဘာသာတွင် သတ်မှတ်ထားသော ကတ္တားရှိသည် (ရောမ ၂:၁၂)။ ဤနေရာတွင် ပေါလုသည် တိုရာ၊ ဆိုလိုသည်မှာ ဘုရားသခင်မှ လူသို့ဖော်ပြထားသော အလိုတော်အားလုံးကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ အထူးသဖြင့် အကျင့်စာရိတ္တတရားတော်ကို အကြောင်းအရာအရ ရည်ညွှန်းသည်။

14. The law. The Greek has the definite article (see on Rom. 2:12). Here Paul refers to the torah, that is, to all the revealed will of God to man, but especially to the moral law, as the context implies.

 

တစ်ခွန်းတည်း။ ဆိုလိုသည်မှာ ချစ်ခြင်းဖြစ်သည် (မဿဲ ၅:၄၃, ၄၄)။

One word. That is, love (see on Matt. 5:43, 44).

 

၅:၁၃-၆:၁၅ ၏ အကြောင်းအရာ - သင်၏အိမ်နီးချင်းကို ချစ်ပါ။ လူသားများအပေါ် ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် ပညတ်ဆယ်ပါး၏ နောက်ဆုံးခြောက်ပါးတွင် အကြောင်းအရာဖြစ်သည် (မဿဲ ၂၂:၃၉, ၄၀ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။ ဤခြောက်ပါးသည် လူနှင့်လူအကြား ဆက်ဆံရေးကို ထိန်းချုပ်ပြီး၊ ပထမလေးပါးသည် ဘုရားသခင်နှင့် လူသားအကြား ဆက်ဆံရေးကို ထိန်းချုပ်သည်။ ဤနေရာတွင် ပေါလုသည် ပထမလေးပါးသော ပညတ်များအကြောင်း မပြောခြင်းသည် ၎င်းတို့သည် ခရစ်ယာန်များအတွက် တန်ဖိုးမရှိဟု ဆိုလိုခြင်းမဟုတ်ပါ။ လုံးဝမဟုတ်ပါ။ ဤစာတမံ၏ အကြောင်းအရာသည် ခရစ်ယာန်တစ်ဦးနှင့် ဘုရားသခင်အကြား မှန်ကန်သော ဆက်ဆံရေးဖြစ်သည်။ သို့သော် ဂလာတိလူမျိုးများသည် ဘာသာတရားသည် ဘုရားသခင်နှင့် မှန်ကန်သောဆက်ဆံရေးတွင်သာ ရှိသည်ဟု ထင်မှတ်မှားမည်စိုး၍၊ ပေါလုသည် ၎င်းသည် လူသားများနှင့် မှန်ကန်သောဆက်ဆံရေးတွင်လည်း ပါဝင်ကြောင်း ယခုရှင်းလင်းစွာ ဖော်ပြသည်။ ကိုးကားချက်သည် ဝတ်ပြုရာကျမ်း ၁၉:၁၈ မှဖြစ်သည်။

Love thy neighbour. This is the theme of ch. 5:13 to 6:15. Love for one’s fellow men is the theme of the last six commands of the Decalogue (see on Matt. 22:39, 40). These six govern the relation of man to man, as the first four govern relations between God and man. Paul’s silence here concerning the first four commands does not imply that they have lost their value for the Christian. Far from it. The theme of the epistle thus far has been right relations between a Christian and his God. But lest the Galatians err in thinking that religion consists only in a right relationship to God, Paul now makes clear that it consists also in right relations with one’s fellow men. The citation is from Lev. 19:18.

 

၁၅. တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ကိုက်စားခြင်း။ လူသားစားလူသားပုံစံဖြင့် ပုံပြင်တစ်ခုကို ဖော်ညွှန်းသည့် ထင်ရှားသော နှိုင်းယှဉ်ချက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ဂလာတိလူမျိုးများသည် ရိုင်းစိုင်းသော သားရဲများကဲ့သို့ ပြုမူနေကြသည်။ ၎င်းတို့သည် စကားနှင့်လုပ်ရပ်ဖြင့် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ဖျက်ဆီးနေကြသည်။ အတင်းပြောခြင်း၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်း၊ နှင့် လိမ်လည်ခြင်းကဲ့သို့သော လုပ်ရပ်များ ပါဝင်နိုင်သည်။

15. Bite and devour one another. A vivid metaphor that paints a picture of cannibalism. The Galatians were conducting themselves like wild, ravenous beasts. By word and deed they were preying upon one another. Activities such as gossip, slander, and sharp dealing are no doubt included.

 

တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ဖျက်ဆီးခြင်း။ ချာ့ခ်ျသမိုင်းတွင် ပေါလု၏ သတိပေးချက်များ ပြည့်စုံခဲ့သည့် ဘာသာရေးအဖွဲ့အစည်းများ၏ ဝမ်းနည်းဖွယ်ကံကြမ္မာကို မှတ်တမ်းတင်ထားသည်။ ယုံကြည်ခြင်း၏ စည်းလုံးမှု၊ ယုံကြည်သူများ၏ စည်းလုံးမှုသည် ယောဟန် ၁၇ တွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသော ကျွန်ုပ်တို့၏ သခင်ဘုရား၏ ဆုတောင်းချက်ဖြစ်သည်။ ဤနေရာတွင် ပေါလုဖော်ပြသော အခြေအနေမျိုးရှိလျှင် မည်သည့်ခရစ်ယာန်အဖွဲ့အစည်းမှ ကျန်းမာသော ဘာသာရေးအတွေ့အကြုံကို ခံစားနိုင်မည်မဟုတ်ပါ။

Consumed one of another. Church history records the sad fate of one religious group after another in which Paul’s fateful warning was fulfilled. The unity of the faith, and the unity of believers within the unity of the faith, was the subject of our Lord’s prayer recorded in John 17. With such a condition prevailing as that here described by Paul, no Christian group can enjoy a healthy religious experience.

 

၁၆. ဝိညာဉ်တော်နှင့် လျှောက်လှမ်းပါ။ စာသားအရ “ဝိညာဉ်တော်နှင့် လျှောက်လှမ်းပါ” ဟု ဆိုလိုသည်၊ ဆိုလိုသည်မှာ ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ စံနှုန်းများနှင့် ညီညွတ်စွာ လျှောက်လှမ်းခြင်းဖြစ်သည် (ရောမ ၈:၁, ၁၄ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် ဤစကားရပ်ကို ၎င်း၏ စာတမံများတွင် ထပ်ခါတလဲလဲ အသုံးပြုသည်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်သည် လူသားများကို ထာဝရအသက်သို့ ဦးဆောင်ရန် ဘုရားသခင်မှ ခန့်အပ်ထားသော ကိုယ်စားလှယ်ဖြစ်သည် (ယောဟန် ၁၆:၈-၁၁ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။

16. Walk in the Spirit. Literally, “walk in Spirit,” that is, in harmony with spiritual ideals (see on Rom. 8:1, 14). Paul uses this expression repeatedly in his epistles. The Holy Spirit is God’s appointed agent to lead men to eternal life (see on John 16:8–11).

 

တပ်မက်ခြင်း။ ဂရိဘာသာတွင် “epithumia” ဟုခေါ်သည်၊ ဆိုလိုသည်မှာ “တပ်မက်ခြင်း” ဖြစ်သည် (မာကု ၄:၁၉ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။ “ဇာတိတပ်မက်ခြင်း” ဟူသော စကားရပ်အတွက် ရောမ ၁၃:၁၄ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။ “ဇာတိတပ်မက်ခြင်းကို ဖြည့်ဆည်းခြင်း” ဆိုသည်မှာ ဇာတိစိတ်ဆန္ဒများ၊ ခံစားမှုများ၊ နှင့် တပ်မက်မှုများကို လိုက်လျှောက်ခြင်းဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် “ဝိညာဉ်တော်နှင့် လျှောက်လှမ်းခြင်း” ၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။ ဝိညာဉ်တော်၏ လမ်းသည် အသက်သို့ ဦးတည်သော်လည်း၊ ဇာတိ၏ လမ်းသည် သေခြင်းသို့ ဦးတည်သည် (ရောမ ၈:၆-၈ ကို ကြည့်ပါ)။ ဤနေရာတွင် “ဇာတိ” ဟူသော စကားလုံးသည် ယိုယွင်းသော လူ့သဘာဝကို ဆိုလိုသည်။

Lust. Gr. epithumia, “lust” (see on Mark 4:19). For comment on the expression “lust of the flesh” see on Rom. 13:14. To “fulfil the lust of the flesh” is to accept the guidance of carnal passions, feelings, and desires, the antithesis of walking “in the Spirit.” The way of the Spirit leads to life, but the way of the flesh leads to death (see Rom. 8:6–8). The word “flesh” here stands for the corrupt human nature.

 

၁၇. ဝိညာဉ်တော်နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်။ မဆုံးနိုင်သော စစ်ပွဲသည် ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်နေပြီး၊ မှန်ကန်သည်ကို ပြုလုပ်လိုသော ဆန္ဒနှင့် မကောင်းမှုကို ပြုလုပ်လိုသော ဆန္ဒအကြား ရုန်းကန်မှုဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် ၎င်း၏ အတိတ်အတွေ့အကြုံတွင် ဤပဋိပက္ခအား ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာရာ၊ အောင်မြင်မှုသည် ယေရှုခရစ်အားဖြင့်သာ ဖြစ်နိုင်ကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည် (ရောမ ၇:၂၄ မှ ၈:၂ ကို ကြည့်ပါ)။

17. Against the Spirit. The seemingly interminable warfare goes on, the struggle between the inclination to do right and the inclination to do evil. As Paul analyzed this conflict in his own past experience he saw victory possible only through Jesus Christ (see Rom. 7:24 to Rom. 8:2).

 

ဤအရာများသည် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။ မလွှဲမရှောင်သာ နှင့် ပြောင်းလဲ၍မရသောအားဖြင့် ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့အကြား အလျှော့အတင်းမရှိပါ။ မကောင်းမှုနှင့် အလျှော့အတင်းပြုလုပ်ခြင်းသည် ကောင်းမွန်မှုကို ဘယ်သောအခါမှ ဖြစ်ပေါ်စေမည်မဟုတ်ပါ။

These are contrary. Inevitably and unalterably so. There is no compromise between the two. Compromise with evil never results in good.

 

သင်တို့လိုချင်သောအရာများ။ ရောမ ၇:၂၁-၂၄ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။ ဇာတိ၏ အားနည်းချက်နှင့်ပတ်သက်သော ပေါလု၏ သွန်သင်ချက်သည် လူသားအတွင်း၌ မကောင်းမှုကို အောင်မြင်နိုင်သော စွမ်းအားတစ်ခုရှိသည်ဟူသော ယုံကြည်ချက်နှင့် မညီညွတ်ပါ။

The things that ye would. See on Rom. 7:21–24. Paul’s teaching concerning the weakness of the flesh is out of harmony with the belief that there is latent in man a force by which he can overcome evil tendencies.

 

 

၁၇ (ဧဖက် ၆:၁၂)။ ခရစ်ယာန်ဘဝတွင် ပြင်းထန်သော ပဋိပက္ခများ။— ခရစ်ယာန်၏ဘဝသည် ချောမွေ့သည်မဟုတ်ပါ။ ၎င်းသည် ပြင်းထန်သော ပဋိပက္ခများကို ရင်ဆိုင်ရသည်။ ပြင်းထန်သော သွေးဆောင်မှုများက ၎င်းကို တိုက်ခိုက်သည်။ “ဇာတိသည် ဝိညာဉ်တော်ကို ဆန့်ကျင်ပြီး၊ ဝိညာဉ်တော်သည် ဇာတိကို ဆန့်ကျင်သည်။” ဤကမ္ဘာ့သမိုင်းနီးကပ်လာသည်နှင့်အမျှ၊ ရန်သူ၏ တိုက်ခိုက်မှုများသည် ပို၍လှည့်ဖြားပြီး ပို၍ဆွဲဆောင်မှုရှိလာမည်။ ၎င်း၏ တိုက်ခိုက်မှုများသည် ပိုမိုပြင်းထန်ပြီး ပိုမိုမကြာခဏ ဖြစ်ပေါ်လာမည်။ အလင်းနှင့်သမ္မာတရားကို ဆန့်ကျင်သူများသည် ပို၍မာကျောပြီး ခံစားမှုမရှိဖြစ်လာကာ၊ ဘုရားသခင်ကို ချစ်ပြီး ၎င်း၏ ပညတ်များကို စောင့်ထိန်းသူများကို ပို၍ရန်လိုလာမည် (MS ၃၃, ၁၉၁၁)။

17 (Eph. 6:12). Stern Conflicts in the Christian Life.—The life of the Christian is not all smooth. He has stern conflicts to meet. Severe temptations assail him. “The flesh lusteth against the Spirit, and the Spirit against the flesh.” The nearer we come to the close of this earth’s history, the more delusive and ensnaring will be the attacks of the enemy. His attacks will grow fiercer and more frequent. Those who resist light and truth will become more hardened and unimpressible, and more bitter against those who love God and keep His commandments (MS 33, 1911).

 

 

၁၈. ဝိညာဉ်တော်ဦးဆောင်ခြင်း။ ရောမ ၈:၁၄ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။

18. Led by the Spirit. See on Rom. 8:14.

 

ပညတ်တရားအောက်တွင် မရှိပါ။ ပေါလုသည် ဂလာတိလူမျိုးများကို သတိပေးသည်မှာ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်သည် လူသားများကို ဂျူးဓလေ့ထုံးတမ်းစည်းမျဉ်းများဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းရရှိရန် သို့မဟုတ် တရားဝင်ဖြောင့်မတ်ခြင်းစနစ်တစ်ခုခုဖြင့် ဦးဆောင်ခြင်းမပြုကြောင်း ဖြစ်သည် (စာမျက်နှာ ၉၃၄ ကို ကြည့်ပါ)။ ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့်၊ တရားဝင်ဘာသာတရားကို လိုက်နာသူများသည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်နှင့် စစ်ပွဲဖြစ်နေသည်။ ဂလာတိ ၂:၁၆ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။

Not under the law. Paul warns the Galatians that the Holy Spirit never leads men to seek salvation by compliance with the requirements of the Jewish ritual system, or for that matter through any system of legal righteousness (see p. 934). Conversely, those who submit to a legalistic religion are at war with the Holy Spirit. See on ch. 2:16.

 

၁၉. ဇာတိ၏လုပ်ရပ်များ။ ဆိုလိုသည်မှာ လူ့စိတ်ဆန္ဒများ၊ ခံစားမှုများ၊ နှင့် တပ်မက်မှုများကို အကန့်အသတ်မရှိ လည်ပတ်စေသည့် လုပ်ရပ်များဖြစ်သည်။ အကြောင်းအရာအတွက် အပိုဒ် ၁၆ ကို ကြည့်ပါ။ ပေါလုသည် ဤ“လုပ်ရပ်များ”၏ တစိတ်တပိုင်းစာရင်းကို အပိုဒ် ၁၉-၂၁ တွင် ပေးထားသည်။

19. Works of the flesh. That is, the deeds that result from the unrestricted operation of human passions, feelings, and desires. See on v. 16. Paul gives a partial list of these “works” in vs. 19–21.

 

ထင်ရှားသည်။ အောက်တွင်ဖော်ပြထားသော အပြစ်များ၏ စာရင်းသည် ပြည့်စုံသည်မဟုတ်ဘဲ ဥပမာပြရုံသာဖြစ်သည်။ ကာမဂုဏ်၊ အယူသည်းမှု၊ ကိုယ်ကျိုးရှာမှု၊ နှင့် မဆင်မခြင်ပြုမှုများအားလုံးကို ဖော်ပြထားသည်။ ဂလာတိလူမျိုးများသည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ လမ်းညွှန်မှုကို စွန့်လွှတ်လိုက်သည်နှင့် ဤမကောင်းသောအကျိုးအမြတ်များသည် ၎င်းတို့၏ဘဝတွင် ပေါ်ပေါက်လာသည်။

Manifest. The following catalogue of sins is illustrative rather than exhaustive. Sensuality, superstition, selfishness, and intemperance are all represented. As the Galatians forsook the guidance of the Holy Spirit these evil fruits doubtless appeared in their lives.

 

အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်ခြင်း။ ဤစကားလုံးကို ဖယ်ထုတ်ရန် အရေးကြီးသော စာသားအထောက်အထားများ (စာမျက်နှာ ၁၀ ကို ကြည့်ပါ) ရှိသည်။ “ဖောက်ပြန်ခြင်း” ဆိုသည်မှာ ယေဘုယျအားဖြင့် အကျင့်ယိုယွင်းခြင်းကို ဆိုလိုပြီး၊ “အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်ခြင်း” ကိုလည်း ပါဝင်သည်။

Adultery. Important textual evidence may be cited (cf. p. 10) for omitting this word. “Fornication,” that is, immorality in general, would, of course, include “adultery.”

 

ဖောက်ပြန်ခြင်း။ သို့မဟုတ် “အကျင့်ယိုယွင်းခြင်း” (မဿဲ ၅:၃၂ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။

Fornication. Or, “immorality” (see on Matt. 5:32).

 

မသန့်ရှင်းခြင်း။ သို့မဟုတ် “ညစ်ညမ်းခြင်း” (၂ကောရိန္သု ၁၂:၂၁ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။

Uncleanness. Or, “impurity” (see on 2 Cor. 12:21).

 

အလွန်အမင်းတပ်မက်ခြင်း။ သို့မဟုတ် “ထိန်းမရသော တပ်မက်ခြင်း” (၂ကောရိန္သု ၁၂:၂၁ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။

Lasciviousness. Or, “unbridled lust” (see on 2 Cor. 12:21).

 

၂၀. ရုပ်တုကိုးကွယ်ခြင်း။ ကျွန်ုပ်တို့၏ ချစ်ခင်မှုတွင် ဘုရားသခင်၏နေရာကို အစားထိုးသည့်အရာသည် ရုပ်တုဖြစ်လာသည်။ အယူမှားကိုးကွယ်ခြင်းတွင် အကျင့်ယိုယွင်းသော လုပ်ရပ်များပါဝင်ပြီး ၎င်းကို ကိုးကွယ်သူများကို ထိုသို့လုပ်ရန် အားပေးသည် (အတွဲ ၂၊ စာမျက်နှာ ၃၉, ၄၀ ကို ကြည့်ပါ၊ ဒေသနာ ၂၃:၁၇ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။

20. Idolatry. Anything that takes the place of God in our affections becomes an idol. Heathen worship commonly included immoral practices and encouraged its devotees to engage in them (see Vol. II, pp. 39, 40; see on Deut. 23:17).

 

စုန်းအတတ်။ ဂရိဘာသာတွင် “pharmakeia” ဟုခေါ်သည်၊ စာသားအရ “အဆိပ်”၊ “မှော်ဆေးရည်”၊ “ဆေးဝါးထိုးသွင်းခြင်း” ဟု ဆိုလိုပြီး၊ ထို့ကြောင့် “စုန်းအတတ်” ဖြစ်သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၇:၁၁ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)၊ ဆိုလိုသည်မှာ မှော်အတတ်များကို ဖန်တီးနိုင်သည်ဟု ယူဆခြင်းဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် ဧဖက်မြို့တွင် စုန်းအတတ်ကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည် (တ၀ိ ၁၉:၁၉ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။ ရှေးခေတ်စုန်းအတတ်နှင့် ခေတ်သစ်ဝိညာဉ်ဝါဒသည် တူညီမှုများစွာရှိသည်။ ယောဟန်သည် ဘုရားသခင်၏ အထံတော်မှ နောက်ဆုံးတွင် ဖယ်ထုတ်ခံရသူများ၏ အပြစ်များတွင် စုန်းအတတ်ကို ထည့်သွင်းထားသည် (ဗျာဒိတ် ၂၁:၈၊ ဗျာဒိတ် ၉:၂၁၊ ၁၈:၂၃ ကို ကြည့်ပါ)။

Witchcraft. Gr. pharmakeia, literally, “poison,” “magic potion,” “the administering of drugs,” and thus “sorcery” (see on Ex. 7:11), the supposed ability to produce magic spells. Paul encountered the practice of sorcery at Ephesus (see on Acts 19:19). Ancient sorcery and modern Spiritualism have much in common. John includes sorcery among the sins of those who are finally shut out from God’s presence (Rev. 21:8; cf. chs. 9:21; 18:23).

 

ရန်လိုခြင်း။ သို့မဟုတ် “ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း”၊ “ရန်သူဖြစ်ခြင်း”။

Variance. Or, “hostility,” “enmity.”

 

မနာလိုခြင်း။ သို့မဟုတ် “အာမခံခြင်း”၊ “မနာလိုမှု”။

Emulations. Or, “envy,” “jealousy.”

 

ပုန်ကန်ခြင်း။ သို့မဟုတ် “သဘောထားကွဲလွဲခြင်း”၊ “ပိုင်းခြားခြင်း”။

Seditions. Rather, “dissension,” “division.”

 

အယူမှားများ။ ဂရိဘာသာတွင် “haireseis” (၁ကောရိန္သု ၁၁:၁၉ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)၊ ဤနေရာတွင် “ဂိုဏ်းခွဲများ” ဟု ဆိုလိုသည်။ ကောရိန္သုမြို့ရှိ ချာ့ခ်ျအနေအထားနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ (၁ကောရိန္သု ၁:၁၂, ၁၃ ကို ကြည့်ပါ)။ စစ်မှန်သော ခရစ်ယာန်စိတ်ဓာတ်သည် စည်းလုံးမှုဖြစ်သည် (ယောဟန် ၁၇:၂၁ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။

Heresies. Gr. haireseis (see on 1 Cor. 11:19), here meaning “factions.” Compare the situation in the church at Corinth (see 1 Cor. 1:12, 13). The true Christian spirit is one of unity (see on John 17:21).

 

၂၁. လူသတ်ခြင်း။ ဤစကားလုံးကို ဖယ်ထုတ်ရန် အရေးကြီးသော စာသားအထောက်အထားများ (စာမျက်နှာ ၁၀ ကို ကြည့်ပါ) ရှိသည်။

21. Murders. Important textual evidence favors (cf. p. 10) the omission of this word.

 

ပျော်ပါးမှုများ။ သို့မဟုတ် “သောင်းကျန်းမှုများ”။

Revellings. Or, “carousings.”

 

အမွေမခံရ။ ၁ကောရိန္သု ၆:၉ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ၊ ဗျာဒိတ် ၂၁:၂၇ ကို ကြည့်ပါ။

Shall not inherit. See on 1 Cor. 6:9; cf. Rev. 21:27.

 

ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်။ ဤနေရာတွင်၊ အနာဂတ်ဘုရားသခင်၏ ဂုဏ်ကျက်သရေနိုင်ငံတော်ကို ဆိုလိုသည် (မဿဲ ၄:၁၇၊ မဿဲ ၅:၂ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။

Kingdom of God. Here, the future kingdom of divine glory (see on Matt. 4:17; Matt. 5:2).

 

 

၂၂, ၂၃ (ဧဖက် ၅:၉)။ ဝိညာဉ်တော်၏ အတွင်းနေထိုင်ခြင်း။— သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ လွှမ်းမိုးမှုသည် ဝိညာဉ်အတွင်း၌ ခရစ်တော်၏ အသက်ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ခရစ်တော်ကို မမြင်ရသလို ၎င်းနှင့် စကားမပြောရသော်လည်း၊ ၎င်း၏ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်သည် နေရာတစ်ခုနှင့်တစ်ခု တူညီစွာ ကျွန်ုပ်တို့နှင့် နီးကပ်စွာ ရှိနေသည်။ ၎င်းသည် ခရစ်တော်ကို လက်ခံသူတိုင်း၏ အတွင်း၌ နှင့် အားဖြင့် အလုပ်လုပ်သည်။ ဝိညာဉ်တော်၏ အတွင်းနေထိုင်ခြင်းကို သိရှိသူများသည် ဝိညာဉ်တော်၏ အသီးအနှံများဖြစ်သည့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၊ ဝမ်းမြောက်ခြင်း၊ ငြိမ်သက်ခြင်း၊ သည်းခံခြင်း၊ နူးညံ့ခြင်း၊ ကောင်းမြတ်ခြင်း၊ ယုံကြည်ခြင်းတို့ကို ထင်ရှားစေသည် (MS ၄၁, ၁၈၉၇)။

22, 23 (Eph. 5:9). The Indwelling of the Spirit.—The influence of the Holy Spirit is the life of Christ in the soul. We do not see Christ and speak to Him, but His Holy Spirit is just as near us in one place as in another. It works in and through every one who receives Christ. Those who know the indwelling of the Spirit reveal the fruits of the Spirit—love, joy, peace, long-suffering, gentleness, goodness, faith (MS 41, 1897).

 

 

၂၂. ဝိညာဉ်တော်၏ အသီးအနှံ။ ဝိညာဉ်တော်သည် ထိန်းချုပ်ထားသောအခါ ဘဝတွင် သဘာဝအတိုင်း ဖြစ်ပေါ်လာသည့်အရာဖြစ်သည် (အပိုဒ် ၁၈ ကို ကြည့်ပါ)။ ထိုသို့ထိန်းချုပ်မှု၏ ရလဒ်များသည် ဇာတိ၏ လုပ်ရပ်များနှင့် သိသာထင်ရှားစွာ ခြားနားသည် (အပိုဒ် ၁၉-၂၁)။ ဝိညာဉ်တော်၏ အသီးအနှံသည် လူ့သဘာဝ၏ သဘာဝထွက်ကုန်မဟုတ်ဘဲ၊ လူသားပြင်ပမှ စွမ်းအားတစ်ခု၏ ထွက်ကုန်ဖြစ်သည်။

22. Fruit of the Spirit. That which naturally develops in the life when the Spirit has control (cf. v. 18). The results of such control stand in marked contrast with the works of the flesh (vs. 19–21). The fruit of the Spirit is not the natural product of human nature, but of a power wholly outside of man.

 

ဝိညာဉ်တော်၏ “အသီးအနှံ” သည် အနည်းကိန်းဖြစ်ပြီး၊ “လုပ်ရပ်များ” (အပိုဒ် ၁၉) သည် အများကိန်းဖြစ်သည်ကို သတိပြုနိုင်သည်။ ဝိညာဉ်တော်၏ “အသီးအနှံ” သည် တစ်ခုတည်းသာရှိပြီး၊ ထိုအသီးအနှံတစ်ခုတွင် အပိုဒ် ၂၂, ၂၃ တွင် ဖော်ပြထားသော ခရစ်ယာန်ကျေးဇူးတော်များအားလုံးပါဝင်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ၊ ဤကျေးဇူးတော်များအားလုံးသည် ခရစ်ယာန်တစ်ဦး၏ ဘဝတွင် ရှိနေရမည်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့အနက်မှ တစ်ခုခုမရှိပါက ၎င်းသည် ဝိညာဉ်တော်၏ “အသီးအနှံ” ကို ထုတ်လုပ်နေသည်ဟု မဆိုနိုင်ပါ။ အခြားတစ်ဖက်တွင်၊ မကောင်းမှုသည် ထင်ရှားလာနိုင်သည့် ပုံစံများစွာရှိပြီး၊ အပိုဒ် ၁၉-၂၁ တွင် ဖော်ပြထားသော မကောင်းသောစရိုက်များအနက် တစ်ခုသာရှိနေရုံဖြင့် လူတစ်ဦးကို “ဇာတိ၏လုပ်ရပ်များ” ထုတ်လုပ်သူများနှင့် အမျိုးအစားခွဲခြားနိုင်သည်။ ခရစ်တော်၏ စစ်မှန်သောနောက်လိုက်တစ်ဦးဖြစ်ရန် ခရစ်ယာန်ကျေးဇူးတော်များအားလုံးလိုအပ်သော်လည်း၊ မကောင်းသောသူ၏နောက်လိုက်ဖြစ်ရန် “ဇာတိ၏လုပ်ရပ်များ” အနက်မှ တစ်ခုသာရှိရုံဖြင့် လုံလောက်သည်။

Attention may be called to the fact that the word “fruit” is in the singular, whereas the word “works” (v. 19) is plural. There is but one “fruit of the Spirit,” and that one fruit includes all of the Christian graces enumerated in vs. 22, 23. In other words, all of these graces are to be present in the life of the Christian, and it cannot be said that he is bearing the “fruit of the Spirit” if any one is missing. On the other hand, there are many different forms in which evil may manifest itself, and it is necessary for only one of the evil traits listed in vs. 19–21 to be present in the life for a man to be classified with those who produce the “works of the flesh.” It takes all the Christian graces to make a man a true follower of Christ, but only one of the “works of the flesh” to make a man a follower of the evil one.

 

ချစ်ခြင်းမေတ္တာ။ မဿဲ ၅:၄၃, ၄၄၊ ၁ကောရိန္သု ၁၃ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။

Love. See on Matt. 5:43, 44; 1 Cor. 13.

 

ဝမ်းမြောက်ခြင်း။ ရောမ ၁၄:၁၇ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။

Joy. See on Rom. 14:17.

 

ငြိမ်သက်ခြင်း။ ယောဟန် ၁၄:၂၇ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။

Peace. See on John 14:27.

 

သည်းခံခြင်း။ သို့မဟုတ် “စိတ်ရှည်ခြင်း”။ ၁ကောရိန္သု ၁၃:၄၊ ၂ကောရိန္သု ၆:၆ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။

Longsuffering. Or, “patience.” See on 1 Cor. 13:4; 2 Cor. 6:6.

နူးညံ့ခြင်း။ သို့မဟုတ် “ကရုဏာစိတ်”၊ ဂရိဘာသာတွင် “chrēstos” (၂ကောရိန္သု ၆:၆ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။ နူးညံ့သောသူသည် စိတ်ထားနူးညံ့သည်၊ တည်ငြိမ်သည်၊ နှင့် စိတ်အေးလက်အေးရှိသည်။ ခရစ်ယာန်တစ်ဦးသည် ဘယ်သောအခါမှ မထီမဲ့မြင်ပြုခြင်း သို့မဟုတ် မျက်မှောင်ကြုတ်နေခြင်းမရှိဘဲ၊ အမြဲတမ်း ရွှင်လန်းပြီး အခြားသူများကို ဂရုစိုက်ကာ ယဉ်ကျေးရမည်။

Gentleness. Or, “kindness,” Gr. chrēstos (see on 2 Cor. 6:6). A gentle person is mild of temper, calm, and quiet in disposition. A Christian is never to be morose or sullen, but ever cheerful, thoughtful of others, and courteous.

 

ကောင်းမြတ်ခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ စိတ်နှလုံးနှင့် ဘဝတွင်၊ ရည်ရွယ်ချက်များနှင့် ပြုမူပုံတွင် ဖြောင့်မတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ မဿဲ ၇:၁၂၊ ၁၂:၃၃၊ ၁၉:၁၇၊ ယောဟန် ၇:၁၂ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။

Goodness. That is, uprightness in heart and life, in motives and in conduct. See on Matt. 7:12; 12:33; 19:17; John 7:12.

 

ယုံကြည်ခြင်း။ ဂရိဘာသာတွင် “pistis” ဟု ဆိုလိုသည်မှာ “ယုံကြည်ခြင်း” နှင့် “သစ္စာရှိခြင်း” ဟူ၍ နှစ်မျိုးလုံးကို ဆိုလိုသည်။ “ယုံကြည်ခြင်း” သည် အခြားသူများ သို့မဟုတ် သက်သေမပြည့်စုံသော အမှန်တရားများအပေါ် ယုံကြည်မှုရှိသည့် စိတ်နေသဘောထားဖြစ်ပြီး၊ “သစ္စာရှိခြင်း” သည် အခြားသူများကို ကျွန်ုပ်တို့အပေါ် ယုံကြည်မှုရှိစေသည့် ပြုမူပုံ၏ အရည်အသွေးဖြစ်သည်။ ယုံကြည်ခြင်းသည် စိတ်နေသဘောထားဖြစ်ပြီး၊ သစ္စာရှိခြင်းသည် ပြုမူပုံ၏ ပုံစံဖြစ်သည်။ ဤနေရာတွင် “သစ္စာရှိခြင်း” သည် စာရင်းတွင်ဖော်ပြထားသော အခြားအသီးအနှံများနှင့် ပိုမိုနီးကပ်စွာ နှိုင်းယှဉ်နိုင်သောကြောင့် ပိုမိုသင့်လျော်သည်။ ဟေဗြဲ ၁၁:၁၆ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။

Faith. Gr. pistis, which means both “faith” and “faithfulness.” Whereas “faith” is an attitude of confidence in other persons or in truths for which objective evidence is incomplete, “faithfulness” is a quality of conduct that gives others reason for confidence in us. Faith is a mental attitude; faithfulness, a pattern of conduct. Here “faithfulness” would be more appropriate, as being more nearly comparable with the other “fruit” listed. See on Heb. 11:16.

 

၂၃. နှိမ့်ချခြင်း။ သို့မဟုတ် “နူးညံ့ခြင်း”၊ “ဖြည်းညှင်းခြင်း”။ ဤစရိုက်လက္ခဏာအတွက် မဿဲ ၅:၅၊ ၁၁:၂၉ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။

23. Meekness. Or, “mildness,” “gentleness.” For comment on this character trait see on Matt. 5:5; 11:29.

 

ထိန်းချုပ်ခြင်း။ စာသားအရ “ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ထိန်းချုပ်ခြင်း”။ ဤစကားလုံးသည် မူးယစ်ဆေးဝါးများမှ ရှောင်ကြဉ်ခြင်းထက် ပိုမိုပါဝင်သည်။ ၎င်းသည် အရာအားလုံးတွင် သမမျှတမှုနှင့် စိတ်ဆန္ဒများနှင့် တပ်မက်မှုများအားလုံးကို အပြည့်အဝထိန်းချုပ်ခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ အလွန်အကျွံလုပ်ဆောင်မှုများအားလုံးကို ဖယ်ထုတ်ထားသည်။ သခင်ဘုရားအတွက် အလုပ်လုပ်ရာတွင်ပင် ကျန်းမာရေးစည်းမျဉ်းများကို လျစ်လျူရှုခြင်းဖြင့် မဆင်မခြင်ဖြစ်နိုင်သည်။ ခရစ်ယာန်၏ ပြီးပြည့်စုံမှုစံပြအတွက် ၁ကောရိန္သု ၁၀:၃၁ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ၊ မဿဲ ၅:၄၈ ကို ကြည့်ပါ။ ဤခရစ်ယာန်ကျေးဇူးတော်များစာရင်းတွင် “သန့်ရှင်းခြင်း” ထည့်သွင်းရန် စာသားအထောက်အထားများ (စာမျက်နှာ ၁၀ ကို ကြည့်ပါ) ရှိသည်။

Temperance. Literally, “self-control.” The word includes much more than abstinence from intoxicating drinks. It signifies moderation in all things and complete control over every passion and appetite. Excesses of every kind are excluded. It is possible to be intemperate even in working for the Lord, by disregarding the laws of health. For comment on the Christian ideal of perfection see on 1 Cor. 10:31; cf. on Matt. 5:48. Textual evidence may be cited (cf. p. 10) for adding “purity” to this list of Christian virtues.

 

ပညတ်တရားမရှိ။ ဤသို့ဘဝကို စီမံသူများအပေါ် အပြစ်တင်စရာ မရှိပါ။ ဤသို့သော “လုပ်ရပ်များ” သည် အလွန်ချီးမွမ်းထိုက်သည် (အပိုဒ် ၆, ၁၃, ၁၄ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)၊ ဓလေ့ထုံးတမ်းစည်းမျဉ်းများ၏ “လုပ်ရပ်များ” ကို အပြစ်တင်သည်နည်းတူ (အပိုဒ် ၁, ၄)။ ဝိညာဉ်တော်၏ ဤလက္ခဏာများကို ၎င်းတို့၏ဘဝတွင် ထင်ဟပ်ပြသသူများသာလျှင် အမှန်တကယ်လွတ်လပ်ပြီး၊ စစ်မှန်သော ပျော်ရွှင်မှုကို ခံစားနိုင်သည်။ ၎င်းတို့သာလျှင် ဘုရားသခင်နှင့် လူသားများနှင့် အပြည့်အဝ ငြိမ်းချမ်းစွာ နေနိုင်သည်။

No law. There is no condemnation against those who do so order their lives. Such “works” as these are highly commended (see on vs. 6, 13, 14), as the “works” of the ceremonial system are condemned (vs. 1, 4). Only those who reflect in their lives these characteristics of the Spirit are truly free, and can enjoy genuine happiness. Only they are wholly at peace with God and man.

 

၂၄. ဇာတိကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ ရိုက်ထားသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်နှင့် မညီညွတ်သော သဘာဝဆန္ဒများအားလုံးကို အပြည့်အဝနှင့် ပြန်လည်ပြင်ဆင်၍မရစွာ စွန့်လွှတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ “ခရစ်တော်နှင့်အတူ လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ ရိုက်ထားခြင်း” အတွက် ဂလာတိ ၂:၂၀ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ၊ ရောမ ၆:၂-၁၆ ကို ကြည့်ပါ။ “ဇာတိ” အတွက် ဂလာတိ ၅:၁၃, ၁၇, ၁၉ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။

24. Crucified the flesh. That is, completely and irrevocably renounced every natural tendency that is out of harmony with the will of God. For comment on “crucified with Christ” see on Gal. 2:20; cf. on Rom. 6:2–16. For comment on “the flesh” see on Gal. 5:13, 17, 19.

 

ခရစ်ယာန်၏ မသန့်ရှင်းသော သဘာဝဆန္ဒများ၊ တပ်မက်မှုများ၊ နှင့် စိတ်ဆန္ဒများကို ဆန့်ကျင်သည့် စစ်ပွဲတွင် အဆင့်နှစ်ဆင့်ပါဝင်သည်။ ပထမအဆင့်မှာ စိတ်နှလုံးနှင့် အလိုဆန္ဒကို ခရစ်တော်ထံ အပြည့်အဝဆုံးဖြတ်ပြတ်သားစွာ အပ်နှံရန် ဆုံးဖြတ်ချက်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် ဘဝမှ မတော်မတရားသော သဘောထားများအားလုံးကို ဖယ်ရှားပေးနိုင်ရန် ဖြစ်သည်။ ဤဆုံးဖြတ်ချက်ကို နေ့စဉ်ပြန်လည်အတည်ပြုရမည်ဖြစ်ပြီး၊ သွေးဆောင်မှုများပေါ်ပေါက်လာသည့်အခါ သို့မဟုတ် ပြီးပြည့်စုံမှု၏ အမှတ်အသားမှ လွဲချော်သွားသည့်အခါတိုင်း နေ့အတွင်း မကြာခဏ အတည်ပြုရမည်။ ဤနည်းဖြင့်သာလျှင် ခရစ်ယာန်တစ်ဦးသည် ၎င်း၏ခန္ဓာကိုယ်ကို “ဘုရားသခင်အား သန့်ရှင်းပြီး လက်ခံနိုင်သော အသက်ရှင်သော ယဇ်ပူဇော်ခြင်း” အဖြစ် ပေးအပ်ရန် အမိန့်ကို လိုက်နာနိုင်သည် (ရောမ ၁၂:၁ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်သည် ဤပြတ်သားသော အလိုဆန္ဒ၏ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို လက်ခံပြီး ဘဝကို ပြောင်းလဲရန်နှင့် ခရစ်တော်၏ ပုံသဏ္ဌာန်နှင့် ကိုက်ညီအောင် ပြုလုပ်ရန် ကောင်းကင်လုပ်ငန်းကို ဆက်လက်လုပ်ဆောင်သည် (ရောမ ၁၂:၂)။ ဤသည်မှာ သန့်ရှင်းစေခြင်း၊ “ခရစ်တော်၏ ပြည့်စုံမှု၏ အတိုင်းအတာ” ကို ရရှိရန် လုပ်ငန်းစဉ်ဖြစ်သည် (ဧဖက် ၄:၁၃)။ ဤလုပ်ငန်းစဉ်အတွင်း ခရစ်ယာန်၏ အဆင့်အတန်းအတွက် မဿဲ ၅:၄၈ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။ ခရစ်ယာန်သည် တမင်မဟုတ်သော်လည်း အမှားများကို ဆက်လက်လုပ်မိနိုင်သည် (MYP ၃၃၈ ကို ကြည့်ပါ)၊ သို့သော် ၎င်းသည် ခရစ်တော်ထံသို့ စစ်မှန်စွာ နောင်တရပြီး (ဟေဗြဲ ၄:၁၅, ၁၆၊ ၁ယောဟန် ၂:၁) မူလသစ္စာရှိမှုကတိကို ပြန်လည်အတည်ပြုသရွေ့၊ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏သားအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုခံရပြီး ခရစ်တော်၏ ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏ ဝတ်ရုံကို ဝတ်ဆင်ခွင့်ရသည် (မဿဲ ၂၂:၁-၁၄ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။ အပြစ်ကို ကိုယ်ပိုင်စွမ်းအားဖြင့် အောင်မြင်ရန်ကြိုးစားသောအခါ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်နှင့် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရန် ပျက်ကွက်သောအခါ (ဖိလိပ္ပိ ၂:၁၂, ၁၃ ကို ကြည့်ပါ) စိတ်ဓာတ်ကျမှုဖြစ်ပေါ်နိုင်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ လက်ရှိအောင်မြင်မှုများနှင့် ကျေနပ်နေခြင်း၊ ကျွန်ုပ်တို့၏တိုးတက်မှုကို ပတ်ဝန်းကျင်ရှိသူများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ခြင်းတွင်လည်း အန္တရာယ်ရှိသည်။ ဇာတိကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ ရိုက်ထားခြင်းသည် ဤဘဝတွင် လွတ်မြောက်မှုမရှိသော စစ်ပွဲဖြစ်သည်။ သို့သော် ခရစ်ယာန်၏ အတွေ့အကြုံသည် ယေရှုခရစ်ထဲတွင် ဆက်လက်အောင်မြင်မှုရှိနိုင်ပြီး၊ လဲကျသည့်အခါတိုင်း ချက်ချင်းပြန်ထရန်ဖြစ်သည်။ ရောမ ၇:၂၅ မှ ၈:၄၊ ၁ယောဟန် ၅:၄ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။

The Christian’s warfare against unholy natural tendencies, appetites, and passions consists of two steps. The first is a considered, firm, fixed, irrevocable decision to surrender the heart and will to Christ so that He may purge every wrong tendency from the life. This decision is to be reaffirmed every day, and as often during the day as temptations may arise or one may fall short of the mark of perfection. Only thus can the Christian carry out the command to present his body “a living sacrifice, holy, acceptable unto God” (see on Rom. 12:1). God accepts this resolute decision of the will and proceeds with the heavenly work of transforming the life (Rom. 12:2) and conforming it to the likeness of Christ. This is the process of sanctification, of attaining “the measure of the stature of the fulness of Christ” (Eph. 4:13). For comment on the Christian’s status during the course of this process see on Matt. 5:48. The Christian may still make mistakes (see MYP 338), though not deliberately, but so long as he comes to Christ, genuinely repentant (Heb. 4:15, 16; 1 John 2:1) and reaffirming his original vow of loyalty, he is still acknowledged a son of God and granted the privilege of wearing the robe of Christ’s righteousness (see on Matt. 22:1–14). Discouragement may arise because of failure, when we attempt to defeat sin in our own strength rather than rely on God’s power, or when we fail to cooperate with God (see Phil. 2:12, 13). There is also danger in contentment with our present accomplishments, danger in measuring our progress by that of others around us. The crucifying of the flesh is a warfare from which there is no release in this life. Nevertheless the Christian’s experience may be one of continuous victory in Christ Jesus, and of rising immediately whenever he may fall. See on Rom. 7:25 to 8:4; 1 John 5:4.

 

ချစ်ခင်မှုများ။ သို့မဟုတ် “စိတ်ဆန္ဒများ”။

Affections. Or, “passions.”

 

တပ်မက်ခြင်းများ။ အပိုဒ် ၁၆ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ။

Lusts. See on v. 16.

 

၂၅. အကယ်၍ ကျွန်ုပ်တို့ အသက်ရှင်နေလျှင်။ အကယ်၍ ကျွန်ုပ်တို့သည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ လမ်းညွှန်မှုကို လက်ခံကြောင်း ကြေငြာထားလျှင်၊ ၎င်းကို ကျွန်ုပ်တို့၏ နေ့စဉ်ဘဝတွင် အမှန်တကယ် လိုက်နာပါစို့။

25. If we live. If we make a profession of accepting the guidance of the Holy Spirit, let us actually follow this out in our daily lives.

 

၂၆. အချည်းနှီးသော ဂုဏ်ကို တပ်မက်ခြင်း။ သို့မဟုတ် “မာန်တက်ခြင်း”၊ “အတ္တကြီးခြင်း”။ ခရစ်ယာန်များသည် ၎င်းတို့၏ ဝိညာဉ်ရေးအောင်မြင်မှုများကို စိတ်နှလုံးထဲတွင်ပင် ကြွားဝါမနေရဘဲ (အပိုဒ် ၂၅ ကို ကြည့်ပါ)၊ နှိမ့်ချစွာဖြင့် အခြားသူများကို ၎င်းတို့ထက် ပိုကောင်းသည်ဟု မှတ်ယူရမည် (ဖိလိပ္ပိ ၂:၃)။

26. Desirous of vain glory. Or, “conceited,” “egotistical.” Even in their hearts Christians are not to boast of their spiritual attainments (see v. 25), but in humility to count others better than themselves (Phil. 2:3).

 

တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး စိတ်ဆိုးစေခြင်း။ သာလွန်ကောင်းမွန်သော ကျင့်ကြံပြုမူမှုကို ဟန်ဆောင်ခြင်းထက် အခြားသူများအတွက် ပို၍စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေသည့်အရာ မရှိပါ။

Provoking one another. Nothing can be more offensive to others than an affectation of superior virtue.

 

တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး မနာလိုခြင်း။ ၎င်းသည် “တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး စိတ်ဆိုးစေခြင်း” ၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။ အချို့သောနည်းဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့ထက် သာလွန်သူများကို မနာလိုဖြစ်ခြင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့ကိုယ်တိုင် သာလွန်သည်ဟု ခံစားရခြင်းကဲ့သို့ပင် ခရစ်ယာန်စရိုက်ကို သေစေနိုင်သည်။ မကြာခဏဆိုသလို သာလွန်မှုကို ဟန်ဆောင်ခြင်းသည် အခြားသူများသည် အမှန်တကယ်သာလွန်သည်ကို သဘောပေါက်ခြင်းကြောင့် နည်းပါးသည်ဟု ခံစားရမှုကို ဖုံးကွယ်ရန် ကြိုးစားခြင်းသာဖြစ်သည်။ မနာလိုမှုသည် မုန်းတီးမှုသို့ ဦးတည်ပြီး၊ မုန်းတီးမှုသည် လက်စားချေမှုကို ရှာဖွေသည်။ နှိမ့်ချခြင်းသည် ခရစ်ယာန်ကျေးဇူးတော်၏ အဓိကအရည်အသွေးအဖြစ် အမြဲတည်ရှိနေသည်။ ဖိလိပ္ပိ ၂:၃ ကို ကြည့်ပါ။

Envying one another. This is the converse of “provoking one another.” It is just as fatal to Christian character to be jealous of those who may, in certain respects, be superior to us as it is to feel superior ourselves. Often an affectation of superiority is simply an attempt to conceal feelings of inferiority owing to the realization that others are, in fact, superior. Envy leads to hatred, and hatred, in turn, seeks revenge. Humility ever remains a cardinal Christians virtue. See Phil 2:3.

 

ellen g. white comments

1 AA 388; CSW 35; EW 124; TM 247

6 AH 31; FE 263,  341, 358; MB 53; MH 169; MM 316; 1T 705; 5T 482,  534, 648; 6T 238; 7T 93; 8T 195; 9T 141

7 2T 100

9 FE 55; 4T 203, 489

12–16 5T 243

13 DA 651; Ed 139

16 SL 30; 5T 243

16, 17 CH 69

17 CD 389; MM 278; MYP 114; SL 92; TM 160

19–21 5T 244

20, 21 SL 30

21 DA 806; PP 461

22 PP 372; SL 13; 1T 303; 5T 48, 169

22, 23 AA 38; COL 68; Ev 557; FE 240; GC 474; GW 128, 287; ML 50; MYP 242; SC 58; SL 15, 80; 4T 355, 570; 5T 117, 306; WM 152

22–24 4T 365; 5T 148

22–26 3T 236; 5T 650

24 CD 44; SL 23, 30; 1T 440; 2T 443, 484; 3T 45, 241; 4T 655; 5T 47, 83

26 FE 121

 

 

အခန်းကြီး - ၆

chapter 6

 

၁ သူသည် အပြစ်လုပ်မိသောညီအစ်ကိုတစ်ဦးကို နူးညံ့သိမ်မွေ့စွာ ဆက်ဆံရန်၊ ၂ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးကို ထမ်းပိုးကူညီရန်၊ ၆ ၎င်းတို့၏ဆရာများထံ ရက်ရောစွာ ပေးကမ်းရန်၊ ၉ ကောင်းမှုပြုရာတွင် မပင်ပန်းရန် ၎င်းတို့ကို တိုက်တွန်းသည်။ ၁၂ အရေဖျားလှီးခြင်းကို ဟောပြောသောသူများ၏ ရည်ရွယ်ချက်ကို သူပြသသည်။ ၁၄ သူသည် ခရစ်တော်၏ ကားစင်ကို လွှဲ၍ အခြားမည်သည့်အရာတွင်မျှ ဂုဏ်ယူခြင်းမရှိ။

1 He moveth them to deal mildly with a brother that hath slipped, 2 and to bear one another’s burden: 6 to be liberal to their teachers, 9 and not weary of well doing. 12 He sheweth what they intend that preach circumcision. 14 He glorieth in nothing, save in the cross of Christ.

 

၁. ဖျားယောင်းခြင်းအားဖြင့် သိမ်းပိုက်ခံရခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ သွေးဆောင်မှု၏ အင်အားဖြင့်ဖြစ်သည်။ အခန်း ၅ ရှိ အတွေးစဉ်သည် အနှောင့်အယှက်မရှိဘဲ ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်နေသည်။ ဤနေရာတွင် ပေါလုသည် ခရစ်ယာန်တစ်ဦးသည် အားနည်းသည့်အချိန် သို့မဟုတ် ဝိညာဉ်ရေးရာ ပျင်းရိမှုကြောင့် သတိမထားမိဘဲ ဖမ်းဆီးခံရနိုင်သည်ဟု ရည်ညွှန်းသည် (အခန်း ၅:၂၄ တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။ သူသည် များသောအားဖြင့် မထင်မရှုမဖြစ်သူမဟုတ်။ သူ၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ “ဝိညာဉ်တော်အရ လျှောက်လှမ်းရန်” (အခန်း ၅:၂၅) ဖြစ်သော်လည်း သွေးဆောင်မှုကြောင့် ထိမိလဲသွားသည်။ သူသည် “ဝိညာဉ်တော်၏အသီး” (အခန်း ၅:၂၂, ၂၃) သည် သူ၏ဘဝတွင် ထင်ရှားစေလိုသော်လည်း ဝမ်းနည်းစွာဖြင့် “ဇာတိ၏အကျင့်များ” (အခန်း ၅:၁၉-၂၁) အချို့ကို တွေ့ရှိခဲ့ရသည်။ သူသည် ဝိညာဉ်တော်ကို လက်ခံရရှိခဲ့ပြီး (အခန်း ၃:၂) “ဝိညာဉ်တော်ဖြင့် စတင်ခဲ့သည်” (အခန်း ၃:၃)၊ ထို့ပြင် ဝိညာဉ်တော်၏လမ်းညွှန်မှုအောက်တွင် (အခန်း ၅:၁၈) “ဝိညာဉ်တော်၏အသီး” (အခန်း ၅:၂၂, ၂၃) ကို ထုတ်လုပ်ရန် ခရီးထွက်ခဲ့သည်။ သူ၏ရည်ရွယ်ချက်များသည် ကောင်းမွန်သော်လည်း ပေါလုကဲ့သို့ (ရောမ ၇:၁၉-၂၄ ကိုကြည့်ပါ) ဇာတိသည် အားနည်းနေသည်ကို စိတ်ပျက်ဖွယ်တွေ့ရှိခဲ့ရသည်။

1. Overtaken. That is, by the force of the temptation. The line of thought in ch. 5 continues without interruption. Paul here refers to the fact that a Christian may, in a moment of weakness, or spiritual sloth, be taken off his guard (see on ch. 5:24). He is not an obstinate hypocrite. His purpose was to “walk in the Spirit” (v. 25), but he was tripped up by temptation. He had intended that the “fruit of the Spirit” (vs. 22, 23) should be evident in his life, but found to his distress some of the old “works of the flesh” (vs. 19–21). He had received the Spirit (ch. 3:2), “begun in the Spirit” (v. 3), and set out under the guidance of the Spirit (ch. 5:18) to bear the “fruit of the Spirit” (vs. 22, 23). His intentions had been good, but like Paul (see Rom. 7:19–24), he had discovered to his dismay that the flesh is weak.

 

ဝိညာဉ်ရေးရာ။ ဆိုလိုသည်မှာ “ဝိညာဉ်တော်ဖြင့် လမ်းညွှန်ခံရသူများ” (အခန်း ၅:၁၈) ဖြစ်သည်။ ဂလာတိအသင်းတော်များတွင် ပေါလု၏ဧဝံဂေလိတရားကို ဂျူဒါယဇာများ၏သွန်သင်ချက်များနှင့် မလဲလှယ်ခဲ့သူများပါဝင်သည့် ကိုယ်စားလှယ်အုပ်စုတစ်ခုရှိပုံရသည်။ ပေါလုသည် ဝိညာဉ်တော်၏လမ်းညွှန်မှုကို စွန့်လွှတ်နေသူများကို (အခန်း ၃:၃) “ဝိညာဉ်ရေးရာ” ဟု မခေါ်ဆိုနိုင်ပေ။

Spiritual. That is, those who are being “led of the Spirit” (ch. 5:18). Apparently there was a representative group in the Galatian churches who had not given up Paul’s gospel for the teachings of the Judaizers. Paul would hardly have called those who were apostatizing, “spiritual,” for such persons were renouncing the guidance of the Spirit (ch. 3:3).

 

ပြန်လည်ထူထောင်ရန်။ ဂရိလို “katartizō” ဟူသည်မှာ “ပြုပြင်ရန်”၊ “သင့်လျော်အောင်ပြုလုပ်ရန်”၊ “ပြန်လည်ထူထောင်ရန်”၊ “ပုံသဏ္ဍာန်ပြုလုပ်ရန်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ဂရိဆေးပညာရှင်များသည် ဤစကားလုံးကို အရိုးတစ်ခုပြန်လည်ထားရန် သို့မဟုတ် အဆစ်လွဲခြင်းကို ပြုပြင်ရန်အတွက် အသုံးပြုခဲ့သည်။ “ဝိညာဉ်ရေးရာ” အဖြစ်ဆက်လက်ရှိနေသူများသည် သွေးဆောင်မှု၏တိုက်ခိုက်မှုအောက်တွင် လဲကျသွားသော ညီအစ်ကိုတစ်ဦးကို မာနထောင်လွှားသောသဘောထားဖြင့် မဆက်ဆံရန်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် သူ့ကို စိတ်ဓာတ်မကျစေရန် သို့မဟုတ် ဝေဖန်ပြစ်တင်ခြင်းဖြင့် “ဇာတိ၏အကျင့်များ” (အခန်း ၅:၁၉, ၂၆ ကိုကြည့်ပါ) ကို ပို၍လိုက်လျှောက်ရန် မလှုံ့ဆော်ရန်ဖြစ်သည်။ သူသည် အပြစ်တွင်းထဲသို့ လဲကျသွားရာ၍ သနားကမားစွာ ကူညီပေးမည့် လက်တစ်ဖက်ကို အလွန်လိုအပ်နေသည်။ သူ၏စိတ်ပျက်မှုနှင့် အိပ်မက်ပျက်ပြယ်မှုတွင် သူ့ထံသို့ သည်းခံမှု၊ ကရုဏာ၊ နူးညံ့မှု (အခန်း ၅:၂၂, ၂၃) ဖြင့် ချဉ်းကပ်မည့်သူတစ်ဦးကို လိုအပ်သည်၊ ထိုသူသည် တစ်နေ့တွင် သူကိုယ်တိုင် သွေးဆောင်မှုအောက်သို့ ကျရောက်ပြီး အလားတူအကူအညီလိုအပ်နိုင်သည်ကို သဘောပေါက်သူဖြစ်ရမည်။

Restore. Gr. katartizō, “to mend,” “to render fit,” “to restore,” “to put in shape.” Greek medical writers used the term of setting a bone or a dislocated joint. Those who remained “spiritual” were not to take a conceited attitude toward the brother who had fallen before the onslaughts of temptation. They were not to discourage him or, by criticism and censure, to provoke him to further indulgence in the “works of the flesh” (see on ch. 5:19, 26). He stood in dire need of a sympathetic hand to help him out of the pit of sin into which he had fallen. In his disappointment and disillusionment he needed someone to approach him with patience, kindness, and gentleness (vs. 22, 23), someone who realized that he might himself someday be overcome by temptation and be in need of similar help.

 

လမ်းလွဲသွားသူများကို ကိုင်တွယ်ရာတွင် ကျွန်ုပ်တို့သည် အခြားမည်သည့်အခြေအနေများထက်ပို၍ ရွှေစည်းမျဉ်းကို (မဿဲ ၇:၁၂ ကိုကြည့်ပါ) ကျင့်သုံးသင့်သည်။ ဤသည်မှာ ဝိညာဉ်တော်ဖြင့် ထိန်းချုပ်ခံရပြီး ဖြောင့်မတ်မှု၏လမ်းကို လျှောက်လှမ်းနေသူများ၏ တာဝန်နှင့် အခွင့်အရေးဖြစ်သည်။ အခြားသူများသည် ဤမျှသိမ်မွေ့သည့်အလုပ်အတွက် အရည်အချင်းမပြည့်မီပေ။ ဘုရားသခင်သည် “ဝိညာဉ်ရေးရာ” ဖြစ်သူများကို လမ်းလွဲနေသော သိုးများကို သမ္မာတရား၏ စိမ်းလန်းသောကျက်စားရာသို့ ပြန်လည်လမ်းညွှန်ရန် တောင်းဆိုထားသည်။ ပေါလုသည် ပွင့်လင်းသောအပြစ်တွင် ဆက်လက်တည်ရှိနေသူများကို ပြတ်သားစွာနှင့် မကြောက်မရွံ့ကိုင်တွယ်ခဲ့သော်လည်း (၁ ကောရိန္သု ၃:၃-၅ ကိုကြည့်ပါ) ပြန်လည်ထူထောင်လိုသောဆန္ဒပြသူများကို နူးညံ့စွာနှင့် သည်းခံစွာ ကိုင်တွယ်ခဲ့သည် (၂ ကောရိန္သု ၂:၅-၁၁)။ အသင်းတော်၏စည်းကမ်းသည် ခိုင်မာမှုနှင့် ကရုဏာတို့ ပေါင်းစပ်ထားရန် လိုအပ်သည်။ ပေါလုသည် ဧဝံဂေလိ၏ မြင့်မားသောစံနှုန်းများကို ဘယ်သောအခါမှ ဖြေလျှော့မထားခဲ့ပေ၊ သို့သော် သူ၏ရည်မှန်းချက်မှာ လူသားများ၏ ကယ်တင်ခြင်းနှင့် လမ်းလွဲသွားသူများကို ခရစ်တော်ထံသို့ ပြန်လည်ထူထောင်ရန်ဖြစ်သည်။ မဿဲ ၆:၁၄, ၁၅; ၇:၁-၅; ၁၈:၁၀-၃၅ ကိုကြည့်ပါ။

In dealing with those who have gone astray we should, more than under any other circumstances, practice the golden rule (see on Matt. 7:12). This is the duty and privilege of those who are themselves controlled by the Spirit and who are walking in ways of righteousness. Others are not qualified for so delicate a task. God calls upon those who are “spiritual” to guide wandering sheep back into the green pastures of truth and righteousness. Paul dealt resolutely and fearlessly with those who persisted in open sin (see 1 Cor 3:3–5) but tenderly and patiently with those who gave evidence of a desire to be restored (2 Cor. 2:5–11). Church discipline calls for a skillful blend of firmness and kindness. Paul never relaxed the high standards of the gospel, but his object was ever the salvation of men and women and their restoration to Christ when they went astray. See on Matt. 6:14, 15; 7:1–5; 18:10–35.

 

နူးညံ့မှု။ မဿဲ ၅:၅; ဂလာတိ ၅:၂၃ ကိုကြည့်ပါ။ ယေရှုသည် နူးညံ့မှု၏ပုံသက်သေဖြစ်သည် (မဿဲ ၁၁:၂၉ ကိုကြည့်ပါ)၊ ထို့ပြင် သူ၏ပုံသက်သေကို လိုက်လျှောက်သူများသည် ၎င်းတို့၏ညီအစ်ကိုများကို ကရုဏာနှင့် သည်းခံစွာ ကိုင်တွယ်လိမ့်မည်။ ၎င်းတို့သည် ဝေဖန်ပြစ်တင်ခြင်း သို့မဟုတ် အမှားရှာဖွေခြင်းမပြုလိမ့်မည်၊ ထို့ပြင် အမှားပြုလုပ်သူအပေါ် အသင်းတော်၏စည်းကမ်းကို အလျင်အမြန်ချမှတ်ရန် မလုပ်ဆောင်လိမ့်မည်။ ၎င်းတို့၏ တရားမျှတမှုအတွက် စိတ်အားထက်သန်မှုသည် ကရုဏာဖြင့် ညှိထားရမည်။ ၎င်းတို့၏ အဓိကရည်မှန်းချက်မှာ အမှားပြုလုပ်သူကို ပြန်လည်ထူထောင်ရန်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့၏အဆိုပြုချက်များနှင့် ဆုံးဖြတ်ချက်များသည် ပြစ်ဒဏ်ပေးရန်မဟုတ်ဘဲ ပြုပြင်ရန်ဖြစ်ရမည်။ အသင်းတော်၏အာဏာကို ထိန်းသိမ်းရန်မှာ ဒုတိယဦးစားပေးဖြစ်သည်။

Meekness. See on Matt. 5:5; Gal. 5:23. Jesus was an example of meekness (see Matt. 11:29), and those who follow His example will be kind and forbearing in dealing with their brethren. They will not be critical and faultfinding, nor will they make haste to bring down upon one who errs the discipline of the church. Their zeal for justice will be seasoned with mercy. Their primary objective will be the restoration of the offender. Their proposals and decisions will be remedial, not punitive. The maintenance of church authority will be a secondary consideration.

 

ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် စဉ်းစားရန်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကိုယ်ကျင့်တရားမမှန်ကန်မှုမရှိဘဲ အခြားသူများကို ပြန်လည်ထူထောင်နိုင်မည်မဟုတ်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဘုရားသခင်၏စံနှုန်းဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ဘဝကို အဆက်မပြတ်စစ်ဆေးပြီး ယေရှု၏ဘဝတွင် နေ့စဉ်ပါဝင်မှုမရှိဘဲ ကျွန်ုပ်တို့ကိုယ်တိုင် မှန်ကန်မှုကို မသိနိုင်ပေ။ အခြားသူများ၏ ချို့ယွင်းချက်များကို ပြုပြင်ရန် ကြိုးစားရင်း ကျွန်ုပ်တို့ကိုယ်တိုင်ကို စောင့်ကြည့်ထားရမည်။ အပြစ်၏ရေစီးကြမ်းထဲမှ အခြားသူများကို ကယ်တင်လိုသူများသည် ၎င်းတို့၏ခြေထောက်များကို ခိုင်မာသောမြေပြင်ပေါ်တွင် ထားရမည်။ ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် ကျွန်ုပ်တို့၏ ဝိညာဉ်ရေးရာအဆင့်အတန်းကို စိတ်ဝင်စားရန်မှာ အကူအညီလိုအပ်သူတစ်ဦးအတွက် စိတ်ဝင်စားမှု၏ မရှိမဖြစ်လိုအပ်ချက်ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့ကိုယ်တိုင်လည်း လဲကျနိုင်သည်ကို သဘောပေါက်ရမည်ဖြစ်ပြီး၊ ထိုသဘောပေါက်မှုသည် လဲကျသွားသောညီအစ်ကိုတစ်ဦးကို ကူညီရန်ကြိုးစားရင်း မိမိကိုယ်ကို သာလွန်သူဟု ထင်မှတ်သည့်သဘောထားကို ပြသခြင်းမှ ကာကွယ်ပေးလိမ့်မည်။

Considering thyself. We cannot restore others unless we are right ourselves; we cannot know whether we are right ourselves unless we constantly check our lives by the divine standard and partake daily of the life of Jesus. As we seek to remedy the defects of others we are to keep an eye on ourselves. Those who would rescue others from the swift current of sin must have their own feet planted on firm ground. A concern for our own spiritual standing before God is prerequisite to a concern for that of one who needs our help. We should also realize that we ourselves are prone to fall, and that realization will keep us from displaying a holier-than-thou attitude as we seek to help a brother who has fallen.

 

၁, ၂ (ဟေဗြဲ ၁၂:၁၂, ၁၃)။ နူးညံ့သောဝိညာဉ်ဖြင့် လုပ်ဆောင်ခြင်း။—[ဂလာတိ ၆:၁ ကိုးကားချက်]။ ပြန်လည်ထူထောင်ခြင်းကို မာန်ထောင်လွှားစွာ၊ ဝါကြွားစွာ၊ သို့မဟုတ် အုပ်စိုးတတ်သည့်ပုံစံဖြင့် မပြုလုပ်ရဘဲ နူးညံ့သောဝိညာဉ်ဖြင့်ပြုလုပ်ရမည်။ သင်၏ညီအစ်ကိုကို ဘေးဖယ်မထားပါနှင့်၊ “သူက ငါ့ကို စိတ်ပျက်စေတယ်၊ သူ့ကို ကူညီဖို့ ငါမကြိုးစားတော့ဘူး” ဟု မပြောပါနှင့် [ဂလာတိ ၆:၂ ကိုးကားချက်] (MS ၁၁၇a, ၁၉၀၁)။

1, 2 (Heb. 12:12, 13). Working in the Spirit of Meekness.—[Gal. 6:1 quoted.] The restoring is to be done, not in a proud, officious, masterly manner, but in the spirit of meekness. Do not cast your brother aside, saying, He has disappointed me, and I shall not try to help him [Gal. 6:2 quoted] (MS 117a, 1901).

 

၂. ဝန်ထုပ်များ။ ဂရိလို “baros” ဟူသည်မှာ “အလေးချိန်”၊ “ဝန်ထုပ်”၊ “လေးလံမှု” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ရွှေစည်းမျဉ်း (မဿဲ ၇:၁၂) သည် ခရစ်တော်၏တပည့်တိုင်းကို အခြားသူ၏ပြဿနာများကို ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်၏ပြဿနာများသဖွယ် စဉ်းစားရန် တောင်းဆိုထားသည်။ ဤမူကို ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆက်ဆံမှု၊ အိမ်တွင်၊ အသိုင်းအဝိုင်း၊ ကျောင်း၊ အသင်းတော်၊ နိုင်ငံအဆင့်နှင့် နိုင်ငံတကာအဆင့်တွင် အသုံးပြုခြင်းသည် ကမ္ဘာ၏ဒုက္ခများကို ဖြေရှင်းပေးနိုင်သည်။ ခရစ်တော်၏ကျေးဇူးတော်သာလျှင် ဤမူကို အခြေအနေအားလုံးတွင် အသုံးပြုနိုင်စေသည်။ မဿဲ ၅:၄၃-၄၇ ကိုကြည့်ပါ။

2. Burdens. Gr. baros, “weight,” “burden,” “heaviness.” The golden rule (Matt. 7:12) calls upon every follower of Christ to consider another’s problems as if they were his own. The application of this principle in personal relations, in the home, the community, the school, and the church, and on a national and international basis would solve the ills of the world. The grace of Christ alone makes it possible to apply this principle under all circumstances. See on Mat. 5:43–47.

 

ခရစ်တော်၏တရား။ ခရစ်တော်၏ဘဝကို လှုံ့ဆော်ပေးသော တရား သို့မဟုတ် မူမှာ အခြားသူ၏ဝန်ထုပ်များကို ထမ်းပိုးရန်ဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်သည် လူသားတို့၏ ဝန်ထုပ်ထမ်းသူအဖြစ် ဤကမ္ဘာသို့ ကြွလာခဲ့သည် (ဟေရှာယ ၅၃:၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ကျွန်ုပ်တို့၏သခင်သည် ဤလောကတွင်ရှိစဉ် သူ၏တပည့်များကို ပေးခဲ့သော တရားဝင် “ပညတ်” တစ်ခုတည်းမှာ “အချင်းချင်း ချစ်ကြရန်” (ယောဟန် ၁၃:၃၄ ကိုကြည့်ပါ) ဖြစ်သည်။ ဤပညတ်သည် “အသစ်” ဖြစ်သည့်အကြောင်းကို ယောဟန် ၁၃:၃၄ တွင် ဖော်ပြထားသည်။ ခရစ်တော်သည် “တရားနှင့်ပရောဖက်များအားလုံး”—ဘုရားသခင်၏ထုတ်ဖော်ပြသထားသော အလိုတော်အားလုံး (လုကာ ၂၄:၄၄ ကိုကြည့်ပါ)—သည် ဘုရားသခင်နှင့် လူသားများအပေါ်ထားရှိသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာပေါ်တွင် အခြေခံသည်ဟု ကြေညာခဲ့သည်။ ရောမလူမျိုးများထံသို့ ပေါလုက ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် တရားကို ဖြည့်ဆည်းပေးသည်ဟု ရေးသားခဲ့သည် (အခန်း ၁၃:၁၀)။ ထို့ကြောင့် “ခရစ်တော်၏တရား” သည် ဆယ်ပညတ်များ၏ အနှစ်သာရဖြစ်သည်၊ အကြောင်းမှာ ကျွန်ုပ်တို့သည် ထိုတရားများကို လိုက်လျှောက်သောအခါ ဘုရားသခင်နှင့် လူသားများကို အမှန်တကယ် ချစ်ခြင်းဖြစ်သည် (မဿဲ ၂၂:၃၄-၄၀ ကိုကြည့်ပါ)။ ယေရှု၏သွန်သင်ချက်များနှင့် လူသားများအပေါ် ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့်ပတ်သက်၍ နောက်ထပ်ဖြည့်စွမ်းချက်အတွက် မဿဲ ၅:၄၃, ၄၄; လုကာ ၁၀:၃၀-၃၇ ကိုကြည့်ပါ။

The law of Christ. The law, or principle, that motivated Christ’s life was that of bearing other’s others’ burdens. Christ came to earth as man’s great burden bearer (see Isa. 53:6). The only formal “commandment” our Lord gave His disciples while on earth was to “love one another” (see John 13:34). For the sense in which this command was “new” see on John 13:34. Christ declared also that “all the law and the prophets”—all of God’s revealed will (see on Luke 24:44)—are based on love, love for God and one’s fellow men. To the Romans, Paul wrote that love fulfills the law (ch. 13:10). Thus, “the law of Christ” is the epitome of the Ten Commandments, for when we live out those laws, we truly love both God and man (see on Matt. 22:34–40). For further comment on Jesus’ teachings with respect to love for one’s fellow men see on Matt. 5:43, 44; Luke 10:30–37.

 

၃. မိမိကိုယ်ကို ထင်မှတ်ခြင်း။ ဆိုလိုသည်မှာ သွေးဆောင်မှု၏တိုက်ခိုက်မှုအောက်တွင် လဲကျသွားသူများထက် (အခန်း ၆:၁) မိမိကိုယ်ကို သာလွန်သူဟု ယူဆသည်။ ရောမ ၁၂:၃; ၁ ကောရိန္သု ၈:၂ ကိုကြည့်ပါ။ မာန်ထောင်လွှားမှုနှင့် ခရစ်ယာန်နှိမ့်ချမှုနှင့်ပတ်သက်၍ လုကာ ၁၄:၇-၁၁; ၁၈:၉-၁၄ ကိုကြည့်ပါ။

3. Think himself. That is, considers himself superior to those who have fallen before the onslaughts of temptation (v. 1). See on Rom. 12:3; 1 Cor. 8:2. For comment on pride versus Christian humility see on Luke 14:7–11; 18:9–14.

 

မိမိကိုယ်ကို လှည့်စားခြင်း။ မိမိ၏လုပ်ဆောင်မှု သို့မဟုတ် တန်ဖိုးကို အလွန်အမင်းထင်မှတ်သူသည် လှည့်စားခံရသူဖြစ်သည်။ မိမိကိုယ်ကို မာန်ထောင်လွှားမှု၏အန္တရာယ်မှာ မိမိကိုယ်ကို စစ်ဆေးမှုနှင့် လိုအပ်ချက်သဘောကို ဖုံးကွယ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် တစ်စုံတစ်ရာလုပ်ဆောင်နိုင်မည်မဟုတ်မှန်း ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏လိုအပ်ချက်ကို သဘောပေါက်ရမည် (မဿဲ ၅:၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ထို့ကြောင့် ကမ္ဘာပေါ်တွင် အများဆုံးမျှော်လင့်ချက်မရှိသူမှာ မိမိကိုယ်ကို ပြည့်စုံသောကျေနပ်မှုသို့ လှည့်စားခံရသူဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ကျွန်ုပ်တို့အား သူပေးအပ်သောအရာကို လက်ခံလိုစိတ်မရှိမှီတိုင်အောင် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် ဘာမှမလုပ်နိုင်ပေ။ မိမိ၏လိုအပ်ချက်ကို သဘောမပေါက်သူသည် ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်ကို ဘယ်သောအခါမှ တောင်းဆိုမည်မဟုတ်။

Deceiveth himself. The one who overestimates his work or worth is the one who is deceived. The danger of self-conceit lies in the fact that it stifles self-examination and a sense of need. Before God can do anything for us we must become aware of our need (see on Matt. 5:3). Thus the most hopeless man in the world is the one who had deceived himself into complete self-satisfaction. God can do nothing for us unless we are willing to accept what He has to offer. One who is not aware of his need will never ask for God’s grace.

 

၄. မိမိ၏လုပ်ဆောင်မှုကို စစ်ဆေးရန်။ ဆိုလိုသည်မှာ မိမိ၏အပြုအမူနှင့် ရည်ရွယ်ချက်များကို စစ်ဆေးပြီး “ခရစ်တော်၏တရား” (အခန်း ၆:၂) ဖြင့် အကဲဖြတ်ရန်ဖြစ်သည်။ ၂ ကောရိန္သု ၁၃:၅ ကိုကြည့်ပါ။ ဤအလုပ်တွင် ဝိညာဉ်တော်၏တာဝန်မှာ ဤအလုပ်ကို ကူညီရန်ဖြစ်သည် (ယောဟန် ၁၆:၈-၁၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ယခုအခါ မိမိ၏ဘဝကို ဝေဖန်စွာ စစ်ဆေးရန်သည် အကျိုးအမြတ်မဖြစ်မီသို့ နောက်ကျသွားသည်အထိ ရွှေ့ဆိုင်းထားခြင်းထက် ပိုကောင်းသည်—လူသားအားလုံး၏ တရားသူကြီးသည် သူ့ကို တရားသဖြင့် စီရင်ရန်အတွက် တရားရုံးသို့ ရောက်ရှိရန် တောင်းဆိုသည့်အခါဖြစ်သည်။ ဤစစ်ဆေးမှုလုပ်ငန်းသည် ကျေးဇူးတော်တွင် ကြီးထွားမှုနှင့် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ငန်းစဉ်အတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သည်။ ခရစ်ယာန်တစ်ဦးသည် နေ့စဉ်မိမိ၏ဆန္ဒများနှင့် ရည်မှန်းချက်များကို ဘုရားသခင်၏ထုတ်ဖော်ပြသထားသော ရည်ရွယ်ချက်နှင့် အစီအစဉ်အလင်းတွင် ချိန်ဆပြီး ဝိညာဉ်တော်၏လမ်းညွှန်မှုအောက်တွင် လုပ်ဆောင်ရန် ကောင်းသည်။

4. Prove his own work. That is, scrutinize his own conduct and motives and evaluate them by “the law of Christ” (v. 2). See on 2 Cor. 13:5. It is the appointed work of the Holy Spirit to assist in this task (see John 16:8–15). It is better for him to give his life a critical examination now than to postpone doing so until it is too late to do so profitably—when the great Judge of all men requires him to appear before the bar of divine justice. This testing process is essential to growth in grace, to the process of sanctification. The Christian does well each day to weigh his inclinations and ambitions in the light of God’s revealed purpose and plan for him, and under the guidance of the Holy Spirit.

 

မိမိကိုယ်တိုင်သာ။ အကျင့်စရိုက်ကို ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာရာတွင် လူတစ်ဦးချင်းစီသည် အခြားသူများကို မဟုတ်ဘဲ မိမိကိုယ်ကို အာရုံစိုက်ရန် အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။ အခြားသူများ၏ ချို့ယွင်းချက်များကို ပြုပြင်ရန် အလုပ်လုပ်ရင်း မိမိ၏ချို့ယွင်းချက်များကို သတိမပြုမိခြင်းသည် မည်မျှမိုက်မဲသောအရာဖြစ်မည်နည်း။ မဿဲ ၇:၁-၅ ကိုကြည့်ပါ။ ၎င်းတို့၏အကျင့်စရိုက်ပြည့်စုံမှုကို တွေးတောရင်း မိမိကိုယ်ကို အပြစ်ပြုသူအဖြစ်တွေ့ရှိလျှင် မည်မျှပျော်ရွှင်မှုရရှိမည်နည်း။ မိမိ၏အကျင့်စရိုက်၏ချို့ယွင်းချက်များကို ပြုပြင်ရန် အချိန်နှင့်အားထုတ်မှုကို မြှုပ်နှံခြင်းသည် မည်မျှပိုမိုကောင်းမွန်မည်နည်း။ ထို့နောက် တရားစီရင်မှု၏နေ့ရက်ကြီးတွင် သူသည် ဝမ်းမြောက်ရန်အကြောင်းရှိလိမ့်မည်။ ဂလာတိ ၆:၇-၉ ကိုကြည့်ပါ။

Himself alone. When it comes to making an analysis of character it is best for each man to concentrate on himself, not on others. How foolish he would be to labor away to remedy the defects of other men and remain unaware of his own shortcomings. For further comment see on Matt. 7:1–5. How much joy would he ultimately find in contemplating the perfecting of their character, and he himself be found a reprobate? How much better for him to devote his time and efforts to remedying the defects of his own character. Then, in the great judgment day he will have reason to rejoice. See on Gal. 6:7–9.

 

၅. ဝန်ထုပ်။ ဂရိလို “phortion” ဟူသည်မှာ “ဝန်”၊ “ဝန်ထုပ်”၊ တစ်ဦးတစ်ယောက်ထမ်းရမည့် တာဝန်ရှိသောအရာဖြစ်သည်။ အခန်း ၆:၂ ၏ “ဝန်ထုပ်များ” သည် လိုအပ်ပါက အလွယ်တကူဖယ်ထားနိုင်သော်လည်း အခန်း ၆:၅ ၏ “ဝန်ထုပ်” သည် မည်သည့်အခြေအနေတွင်မဆို ဆက်လက်ထမ်းရမည့်အရာဖြစ်သည်။ စစ်သားတိုင်းသည် ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်ကိရိယာများကို ထမ်းရမည်ဖြစ်ပြီး ၎င်းသည် ၎င်း၏တာဝန်ဖြစ်သည်။ သူသည် အခါအားလျော်စွာ အခြားသူများ၏ဝန်ထုပ်များကို ထမ်းပိုးရန် ကူညီပေးနိုင်သည်။ သူသည် ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင် “ဝန်ထုပ်” အတွက် တာဝန်ခံရမည်ဖြစ်သော်လည်း အခြားသူများ၏ “ဝန်ထုပ်များ” အတွက် မလိုအပ်ပေ။ အခြားသူများ၏ဝန်ထုပ်များကို ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်ဝန်ထုပ်နှင့်အတူ ထမ်းပိုးခြင်းသည် ချီးကျူးထိုက်သော်လည်း ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်ဝန်ထုပ်ကို လျစ်လျူရှုခြင်းသည် ခွင့်မလွှတ်နိုင်ပေ�। သူသည် အခြားသူများကို ၎င်းတို့၏ဝန်ထုပ်ကို ထမ်းပိုးရန် မတင်ပြရဘဲ ၎င်းကိုယ်တိုင် အခြားသူများက တင်ပြခံရသည်ဖြစ်စေ မဖြစ်စေဖြစ်သည်။

5. Burden. Gr. phortion, “load,” “burden,” some object it is one’s duty to carry. The “burdens” of v. 2 may be laid aside rather readily if need be, whereas the “burden” of v. 5 is one that must, under any circumstance, continue to be borne. Every soldier is expected to carry his own kit; it is his responsibility to do so. He may also, at times, assist others to bear theirs. He will be called to account for his own “burden,” but not necessarily for the “burdens” of others. Bearing the burdens of others in addition to his own is commendable, but neglecting his own is inexcusable. He is not to impose upon others, however much he himself may be imposed upon by them.

 

ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် ဘုရားသခင်သည် လူသားကို ၎င်း၏ဝန်ထုပ်များကို တစ်ယောက်တည်း ထမ်းပိုးရန် ထားရှိသည်ဟု မဆိုလိုပေ။ ယေရှုသည် ၎င်းတို့ကို ဝေမျှရန် ကမ်းလှမ်းထားသည် (မဿဲ ၁၁:၃၀ ကိုကြည့်ပါ)။ ခရစ်ယာန်အချို့သည် ၎င်းတို့၏ဝန်ထုပ်များကို ယေရှုနှင့် မဝေမျှဘဲ အမှားပြုလုပ်ကြသည်။ သူသည် လူတိုင်းကို သူ့ထံသို့ လာရောက်ရန် ဖိတ်ခေါ်ထားပြီး ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်အင်အားဖြင့် ဘယ်သောအခါမှ ခံနိုင်ရည်မရှိနိုင်သော အလုပ်၏ဒုက္ခမှ သက်သာရန် အာမခံထားသည် (မဿဲ ၁၁:၂၈-၃၀ ကိုကြည့်ပါ)။

Paul does not here imply that God leaves man to bear his burdens alone. Jesus offers to share them (see on Matt. 11:30). Some Christians make the mistake of not sharing their burdens with Jesus. He invites all to come to Him, and He assures relief from the toil that could never be endured in one’s own strength (see Matt. 11:28–30).

 

၆. နှုတ်ကပါဌ်တော်တွင် သင်ကြားခံရသူ။ သို့မဟုတ် “နှုတ်ကပါဌ်တော်တွင် သင်ကြားချက်ခံရသူ”။

6. Taught in the word. Or, “receives instruction in the word.”

 

ဝေမျှရန်။ ဂရိလို “koinōneō” ဟူသည်မှာ “အတူတကွပါဝင်ရန်”၊ “ဝေမျှရန်”၊ “အတူတကွပါဝင်သူဖြစ်ရန်” (ရောမ ၁၅:၂၇; ၁ တိမောသေ ၅:၂၂; ဟေဗြဲ ၂:၁၄; ၁ ပေတရု ၄:၁၃; ၂ ယောဟန် ၁၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ဂလာတိလူမျိုးများသည် ပေါလုနှင့် ဤသို့သော ဆက်သွယ်မှုရှိရန် ကောင်းသည်။ “သင်ကြားခံရသူ” သည် ၎င်း၏ဆရာများက ပေးအပ်သော “သာယာမှုများ” အားလုံးတွင် ဝေမျှရန် ရည်ရွယ်သင့်သည်။ ဤသည်မှာ ၎င်း၏ “ကိုယ်ပိုင်လုပ်ဆောင်မှုကို စစ်ဆေးရန်” နှင့် “ကိုယ်ပိုင်ဝန်ထုပ်ကို ထမ်းပိုးရန်” ကူညီပေးလိမ့်မည်။ ပေါလုသည် ဧဝံဂေလိဓမ္မအမှုတော်ကို အကျိုးခံစားသူများက ထောက်ပံ့ရန် အကြံပြုသည်ဟုလည်း ယူဆထားသည်။ ဤသည်မှာ ပေါလု၏အဓိပ္ပာယ်ဖြစ်ပါက ၎င်း၏ထုတ်ပြန်ချက်သည် ၎င်း၏အကြောင်းအရာနှင့် တိုက်ရိုက်ဆက်စပ်မှုနည်းပါးပုံရသည်။

Communicate unto. Gr. koinōneō, “to have fellowship with,” “to share with,” “to be a partaker with” (see Rom. 15:27; 1 Tim. 5:22; Heb. 2:14; 1 Peter 4:13; 2 John 11). Well may the Galatians have this kind of fellowship with Paul. The one who “is taught” the gospel should purpose to share in all the “good things” his teachers have imparted to him. This will help him to “prove his own work” and to “bear his own burden.” It has also been suggested that Paul here recommends the support of the gospel ministry by those who benefit by it. If this is what the apostle means, his statement would seem to have little direct relationship to its context.

 

သင်ကြားပေးသူ။ ဆိုလိုသည်မှာ ခရစ်ယာန်ဆရာတိုင်းဖြစ်သော်လည်း ပေါလုသည် ဤနေရာတွင် သူကိုယ်တိုင်ကို အထူးရည်ညွှန်းပုံရသည်။

Him that teacheth. That is, every Christian teacher, though Paul here doubtless refers particularly to himself.

 

၇. လှည့်စားခံရခြင်းမပြုပါနှင့်။ ဘုရားသခင်သည် ခရစ်ယာန်ဆရာများက ပေးအပ်သော “သာယာမှုများ” အတွက် လူသားတိုင်းကို တာဝန်ခံစေသည် (အခန်း ၆:၆)။ သူသည် ဂလာတိလူမျိုးများကို ပေါလုပေးသော သင်ကြားချက်အတွက် တာဝန်ခံစေလိမ့်မည်။

7. Be not deceived. God holds every man accountable for the “good things” his Christian teachers have imparted to him (v. 6). He will hold the Galatians accountable for the instruction Paul has given them.

 

လှောင်ပြောင်ခြင်း။ ဂရိလို “muktērizō” ဟူသည်မှာ “လှောင်ပြောင်ရန်”၊ “နှာခေါင်းကို့ရန်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ဘုရားသခင်ကို သူပေးပို့သော အကြံဉာဏ်ကို ပေါ့ပေါ့ပါးပါးဆက်ဆံခြင်းဖြင့် လှောင်ပြောင်သူများသည် ထိုသို့ပြုလုပ်ခြင်း၏ အကျိုးဆက်များကို ခံစားရမည်။

Mocked. Gr. muktērizō, “to sneer at,” “to turn up the nose at.” Those who sneer at God by treating lightly the counsel He sends must suffer the consequences of so doing.

 

မည်သည့်အရာ။ ဤနေရာတွင်ဖော်ပြထားသော မူသည် ဝိညာဉ်ရေးရာနှင့် လူမှုဆက်ဆံရေးနယ်ပယ်တွင်သာမက သဘာဝကမ္ဘာတွင်လည်း မှန်ကန်သည်။ အရာများသည် ၎င်းတို့၏မျိုးအလိုက် ပြန်လည်ထုတ်လုပ်ရမည်ဆိုသည်မှာ မပြောင်းလဲသောတရားဖြစ်သည် (ကမ္ဘာဦး ၁:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ထို့ကြောင့် “ရိုင်းစိုင်းသောအိုးများ” ကို ကြဲသူသည် ပေါများသောဂျုံရိတ်သိမ်းမှုကို မျှော်လင့်မထားနိုင်ပေ။

Whatsoever. The principle here set forth is as true in the real of spiritual things and of social relationships as in the natural world. That things shall reproduce after their kind, is an inflexible law (see on Gen. 1:12). Accordingly, an man who sows “wild oats” cannot expect an abundant wheat harvest.

 

 

၇, ၈ (ရောမ ၂:၆)။ ဆန့်ကျင်မှု၏ရိတ်သိမ်းခြင်း။—ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်သည် မကောင်းမှုကို ကိုယ်ကျင့်တရား၏ ထိန်းချုပ်မှုအောက်တွင် ထားရှိသည်။ လူသားသည် ဝိညာဉ်တော်၏သြဇာထက် မိမိကိုယ်ကို မြှင့်တင်သောအခါ အပြစ်ဒုစရိုက်၏ရိတ်သိမ်းမှုကို ခံစားရသည်။ ထိုသို့သောလူအပေါ် ဝိညာဉ်တော်သည် မနာခံမှု၏မျိုးစေ့များကို ကြဲခြင်းမှ တားဆီးရန် သြဇာလျော့နည်းလာသည်။ သတိပေးချက်များသည် သူ့အပေါ် သြဇာနည်းပါးလာသည်။ သူသည် ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့မှုကို တဖြည်းဖြည်း ဆုံးရှုံးသည်။ သူသည် ဇာတိအတွက် ကြဲသည်။ သူသည် ဖောက်ပြန်ခြင်းကို ရိတ်သိမ်းရလိမ့်မည်။ သူကိုယ်တိုင်ကြဲထားသော မျိုးစေ့၏ရိတ်သိမ်းမှုသည် ရင့်မှည့်လာသည်။ သူသည် ဘုရားသခင်၏သန့်ရှင်းသောပညတ်များကို မထီမဲ့မြင်ပြုသည်။ သူ၏ဇာတိ၏စိတ်နှလုံးသည် ကျောက်သားစိတ်နှလုံးဖြစ်လာသည်။ သမ္မာတရားကို ဆန့်ကျင်မှုသည် သူ့ကို အပြစ်တွင် အတည်ပြုသည်။ လူသားများသည် မကောင်းသောမျိုးစေ့များကို ကြဲခဲ့သောကြောင့် မတရားမှု၊ ရာဇဝတ်မှု၊ နှင့် အကြမ်းဖက်မှုတို့သည် ရေလွှမ်းမိုးမှုမတိုင်မီကမ္ဘာတွင် ကြီးစိုးခဲ့သည်။

7, 8 (Rom. 2:6; see EGW on Judges 16). The Harvest of Resistance.—The Spirit of God keeps evil under the control of conscience. When man exalts himself above the influence of the Spirit, he reaps a harvest of iniquity. Over such a man the Spirit has less and less influence to restrain him from sowing seeds of disobedience. Warnings have less and less power over him. He gradually loses his fear of God. He sows to the flesh; he will reap corruption. The harvest of the seed that he himself has sown, is ripening. He has a contempt for God’s holy commandments. His heart of flesh becomes a heart of stone. Resistance to truth confirms him in iniquity. It is because men sowed seeds of evil, that lawlessness, crime, and violence prevailed in the antediluvian world.

 

လူတိုင်းသည် ဝိညာဉ်ကို ဖျက်ဆီးရာတွင် အကျိုးသက်ရောက်သည့် အကြောင်းရင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ဉာဏ်ရှိရမည်။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်က လူသားဆန့်ကျင်၍ ထုတ်ပြန်ထားသော အမိန့်တစ်ခုကြောင့် မဟုတ်ပေ။ သူသည် လူသားကို ဝိညာဉ်ရေးရာ မျက်စိကန်းစေမည်မဟုတ်။ ဘုရားသခင်သည် သမ္မာတရားနှင့် အမှားကို ခွဲခြားနိုင်ရန် လုံလောက်သောအလင်းနှင့် သက်သေများကို ပေးအပ်သည်။ သို့သော် သူသည် လူသားကို သမ္မာတရားကို လက်ခံရန် မတွန်းအားပေးပေ။ သူသည် ကောင်းမှုကို ရွေးချယ်ရန် သို့မဟုတ် မကောင်းမှုကို ရွေးချယ်ရန် လွတ်လပ်စွာ ထားရှိသည်။ လူသားသည် ၎င်း၏စိတ်ကို မှန်ကန်သောဦးတည်ချက်သို့ လမ်းညွှန်ရန် လုံလောက်သောသက်သေကို ဆန့်ကျင်ပါက၊ တစ်ကြိမ်မကောင်းမှုကို ရွေးချယ်လျှင် ဒုတိယအကြိမ်တွင် ၎င်းကို ပို၍လွယ်ကူစွာ ပြုလုပ်လိမ့်မည်။ တတိယအကြိမ်တွင် သူသည် ဘုရားသခင်ထံမှ မိမိကိုယ်ကို ပို၍စိတ်အားထက်သန်စွာ ဖယ်ထုတ်ပြီး စာတန်၏ဘက်တွင် ရပ်တည်ရန် ရွေးချယ်လိမ့်မည်။ ထို့နောက် ဤလမ်းကြောင်းတွင် သူသည် အပြစ်တွင် အတည်ပြုခံရပြီး ၎င်း၏တန်ဖိုးထားရှိသော မုသားကို သမ္မာတရားအဖြစ် ယုံကြည်သည်အထိ ဆက်လက်လုပ်ဆောင်လိမ့်မည်။ ၎င်း၏ဆန့်ကျင်မှုသည် ၎င်း၏ရိတ်သိမ်းမှုကို ထုတ်လုပ်ပေးခဲ့သည် (MS ၁၂၆, ၁၉၀၁)။

All should be intelligent in regard to the agency by which the soul is destroyed. It is not because of any decree that God has sent out against man. He does not make man spiritually blind. God gives sufficient light and evidence to enable man to distinguish truth from error. But He does not force man to receive truth. He leaves him free to choose the good or to choose the evil. If man resists evidence that is sufficient to guide his judgment in the right direction, and chooses evil once, he will do this more readily the second time. The third time he will still more eagerly withdraw himself from God and choose to stand on the side of Satan. And in this course he will continue until he is confirmed in evil, and believes the lie he has cherished as truth. His resistance has produced its harvest (MS 126, 1901).

 

(ဗျာဒိတ် ၃:၂၁)။ အသက်နှင့်သေခြင်းမေးခွန်း။—[ဂလာတိ ၆:၇, ၈ ကိုးကားချက်]။ အံ့သြဖွယ်သမ္မာတရား။ ဤသည်မှာ နှစ်ဖက်လှံတံဖြစ်ပြီး နှစ်ဖက်စလုံးကို ဖြတ်တောက်သည်။ ဤအသက်နှင့်သေခြင်းမေးခွန်းသည် လူသားအားလုံး၏ရှေ့တွင် ရှိသည်။ ဤဘဝတွင် ကျွန်ုပ်တို့ရွေးချယ်သောအရာသည် ထာဝရအဆုံးထိ ကျွန်ုပ်တို့၏ရွေးချယ်မှုဖြစ်လိမ့်မည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ထာဝရအသက် သို့မဟုတ် ထာဝရသေခြင်းကို လက်ခံရရှိလိမ့်မည်။ အလယ်အလတ်နေရာ သို့မဟုတ် ဒုတိယအခွင့်အရေးမရှိပေ။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဤဘဝတွင် ခရစ်တော်ကဲ့သို့ အောင်မြင်ရန် တောင်းဆိုခံရသည်။ ကောင်းကင်သည် ကျွန်ုပ်တို့အား ခရစ်တော်ကဲ့သို့ အောင်မြင်ရန်နှင့် သူ၏ထီးနန်းတွင် သူနှင့်အတူ ထိုင်ရန် ပေါများသောအခွင့်အရေးများနှင့် အထူးခွင့်များကို ပေးအပ်ထားသည်။ သို့သော် အောင်မြင်သူများဖြစ်ရန်အတွက် ကျွန်ုပ်တို့၏ဘဝတွင် ဇာတိ၏ဆန္ဒများကို နှစ်သက်မှုမရှိရမည်။ ကိုယ်ကျိုးစွန့်မှုအားလုံးကို အမြစ်မှ ဖြတ်တောက်ရမည် (Letter ၁၅၆, ၁၉၀၀)။

(Rev. 3:21.) A Life and Death Question.—[Gal. 6:7, 8 quoted.] Wonderful truth! This a two-edged sword which cuts both ways. This life and death question is before the whole human race. The choice we make in this life will be our choice through all eternity. We shall receive either eternal life or eternal death. There is no middle ground, no second probation. We are called upon to overcome in this life as Christ overcame. Heaven has provided us with abundant opportunities and privileges, so that we may overcome as Christ overcame, and sit down with Him on His throne. But in order to be overcomers, there must be in our lives no petting of fleshly inclinations. All selfishness must be cut out by the roots (Letter 156, 1900).

 

 

၈. ဇာတိပကတိ။ ရောမ ၅:၁၃၊ ၁၇၊ ၂၄ ကိုကြည့်ပါ။ ဤနေရာ၌ ပေါလုသည် ၎င်းတို့၏ ဇာတိပကတိဆန္ဒများနှင့် သဘောထားများကို ထိန်းချုပ်ရန် မကြိုးစားသူများကို ရည်ညွှန်းသည် (ရောမ ၅:၁၉-၂၁ ကိုကြည့်ပါ)။ လူတစ်ဦးသည် မကောင်းမှုကို တွန်းလှန်မှသာ ထိုမကောင်းမှု၏ လွှမ်းမိုးမှုနှင့် အကျိုးဆက်များမှ လွတ်မြောက်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ရောမ ၆:၇ ၌ မျိုးစေ့ပြဿနာကို အာရုံစိုက်ထားသော်လည်း ဤနေရာ၌ မျိုးစေ့ကြဲသည့်မြေကို ပို၍အာရုံစိုက်ထားသည်။ မဿဲ ၁၃:၃-၉ ၌ မျိုးစေ့ကြဲသူ၏ ဥပမာနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ။ မြေသည် “ဇာတိပကတိ” ဖြစ်နေလျှင် အသီးသည် မကောင်းမှုဖြစ်မည်မှာ သေချာသည်။

8. The flesh. See on ch. 5:13, 17, 24. Paul here refers to those who do not attempt to check their carnal desires and inclinations (see ch. 5:19–21). Only as a man resists evil can he expect to be free from its influence and results. In ch. 6:7 attention is centered on the kind of seed sown, but here, more on the ground in which it is cast. Compare the parable of the Sower (see on Matt. 13:3–9). When the ground is “the flesh” the fruit is certain to be blighted.

 

ဝိညာဉ်သို့ ကြဲသည်။ ဤသည်မှာ “ဝိညာဉ်လမ်းညွှန်မှုကို လိုက်နာခြင်း” နှင့် ညီမျှသည် (ရောမ ၈:၁၄၊ ဂလာတိ ၅:၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤအကြောင်းကို ပေါလု၏ ကိုယ်ပိုင်ဘဝထက် ပိုမိုကောင်းမွန်သော ဥပမာမရှိပါ (တမန်တော် ၁၃:၁-၂၊ ၁၆:၆-၇ စသည်တို့ကို ကြည့်ပါ)။

Soweth to the Spirit. Equivalent to being “led of the Spirit” (see on Rom. 8:14; Gal. 5:16). No better example of this can be cited than the life of the apostle Paul himself. He knew by experience whereof he spoke (cf. Acts 13:1, 2; 16:6, 7; etc.).

 

၉. ကောင်းမှုပြုရာတွင် မပင်ပန်းပါစေနှင့်။ ဆိုလိုသည်မှာ ဝိညာဉ်လမ်းညွှန်ရာကို လိုက်လျှောက်ပြီး “ဝိညာဉ်၏အသီး” (ဂလာတိ ၅:၂၂-၂၃) ကို သီးညှာရန်ဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် ခရစ်ယာန်များသည် မိမိအနီးအနားရှိသူများ၏ “ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုး” (ဂလာတိ ၆:၂) ကို ထမ်းပိုးရာတွင် မပင်ပန်းစေရ။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် လှုံ့ဆော်သော ထိုသို့သောဝန်ဆောင်မှုသည် ဘယ်သောအခါမှ ငြီးငွေ့ဖွယ်မဖြစ်ပါ။ သခင်ယေရှု၏ လူအများကို ဝန်ဆောင်မှုပေးရာတွင် ပြသခဲ့သော ဥပမာသည် ခရစ်ယာန်ဝန်ဆောင်မှု၏ အမြင့်ဆုံးစံနမူနာဖြစ်သည်။

9. Weary in well doing. That is, in following wherever the spirit leads (see on v. 8) and bearing “the fruit of the Spirit” (ch. 5:22, 23). More particularly, Christians should never weary of bearing the “burdens” of their fellow men (ch. 6:2). Such service prompted by love never becomes monotonous. Our Lord’s example in ministering to the needs of those who pressed about Him is the supreme ideal of Christian service.

 

သင့်လျော်သောအချိန်၌။ ဆိုလိုသည်မှာ ရိတ်သိမ်းချိန်ဖြစ်သည်။ ခရစ်ယာန်ဝန်ဆောင်မှု၏ လှုံ့ဆော်မှုမှာ ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြစ်သော်လည်း ဆုလာဘ်များကို ကတိပေးထားသည် (ဗျာဒိတ် ၂၂:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ခရစ်တော်သည် ထာဝရဆုလာဘ်များပေးအပ်ခြင်းကို ရိတ်သိမ်းချိန်နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပြခဲ့သည် (မဿဲ ၁၃:၃၉-၄၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်သည် ကမ္ဘာ့ရိတ်သိမ်းချိန်ကို သတ်မှတ်ပြီးဖြစ်သည် (တမန်တော် ၁၇:၃၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ယခုဘဝတွင် ကောင်းသောမျိုးစေ့ကြဲသူများ၊ မဖြစ်ထွန်းနိုင်သောမြေတွင် အလဟဿဖြစ်ပုံရသော မျိုးစေ့ကြဲသူများသည် ရိတ်သိမ်းချိန်ကြီး၌ အသိအမှတ်ပြုခံရမည်ဖြစ်သည်။ ထိုအခါ လူတိုင်းသည် ၎င်းတို့၏ အကျင့်နှင့်လျော်ညီသော ဆုလာဘ်ကို ရရှိလိမ့်မည် (မဿဲ ၁၆:၂၇၊ ဗျာဒိတ် ၂၂:၁၂)။ ဘုရားသခင်သည် ဆုလာဘ်များကို မည်ကဲ့သို့ဆုံးဖြတ်သည်ကို မဿဲ ၂၀:၁-၁၆ တွင်ကြည့်ပါ။

In due season. That is, at the harvesttime. Although the motivating spirit in Christian service is love, rewards are promised (see Rev. 22:12). Christ illustrated the bestowal of eternal rewards by comparing it with the harvesttime (see Matt. 13:39–43). God has already specified the time for earth’s harvest (see Acts 17:31). Those who sow good seed in the present life, seed that appears at the time to be wasted on inhospitable soil, are assured of recognition in that great day of harvest. Then every man will receive a reward, both appropriate amd proportionate to his deserts (Matt. 16:27; Rev. 22:12). For comment concerning the basis on which God determines rewards see on Matt. 20:1–16.

 

အကယ်၍ ကျွန်ုပ်တို့ မလျှော့လျဖြစ်လျှင်။ အဆုံးတိုင်အောင် ခံနိုင်ရည်ရှိသူများသာ ကောင်းမွန်စွာ ပြုလုပ်ခြင်းအတွက် ဆုလာဘ်ကို မျှော်လင့်နိုင်သည်။ ခရစ်ယာန်စစ်ပွဲတွင် မကြာခဏဆိုသလို လက်ဝါးကပ်တိုင်၏ စစ်သည်များဖြစ်လိုသူများသည် မအောင်မြင်ဘဲ တိုက်ပွဲကို စွန့်လွှတ်လေ့ရှိသည်။ သွေးဆောင်မှုကြောင့် အနိုင်ယူခံရခြင်း သို့မဟုတ် လမ်းတွင် စိတ်ဓာတ်ကျခြင်းကြောင့် သူတို့သည် ၎င်းတို့၏ သခင်ကို လိုက်နာရန် ပင်ပန်းစွာ စွန့်လွှတ်ခဲ့ကြသည်။ ပေါလုသည် သူ၏ သစ္စာရှိအလုပ်ဖော်တစ်ဦးဖြစ်သူ ဒေမာ့စ်၏ ဥပမာကို ဖော်ပြထားပြီး၊ သူသည် လောကီအရာများကို ဆွဲဆောင်ခံရပြီး ၎င်းတို့၏ ယခင်နေ့စဉ်ဘဝသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိခဲ့သည် (၂ တိမောသေ ၄:၁၀; ကိုလောသဲ ၄:၁၄ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ ပေါလု၏ ခေတ်ကတည်းက ဤအတွေ့အကြုံသည် မကြာခဏ ထပ်ခါတလဲလဲ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်။ အခြားတစ်ဖက်တွင်၊ ၎င်းတို့၏ အပြစ်များမှ ရွေးနှုတ်ပေးသော သခင်အပေါ် ၎င်းတို့၏ ခိုင်မာသော ယုံကြည်မှုကို စွန့်လွှတ်ရန်ထက် ရက်စက်ကြမ်းတမ်းဆုံး သေဆုံးမှုများကို ရင်ဆိုင်ခဲ့ရသော ခရစ်ယာန်အာဇာနည်ထောင်ပေါင်းများစွာ၏ သတ္တိရှိသော သဘောထားသည် သူရဲကောင်းဆန်မှု၏ ပုံရိပ်ကို တင်ပြထားသည်။

If we faint not.Only those who endure to the end can expect to receive a reward for doing well. Too often in the Christian warfare would-be soldiers of the cross have fainted and given up the struggle. Overcome with temptation or disheartened in the way, they have turned wearily from following their Master. Paul cites the case of Demas, one of his faithful colaborers, who was attracted by the things of the world and returned to his former way of living (2 Tim. 4:10; cf. Col. 4:14). How often this experience has been repeated since Paul’s day On the other hand, what a picture of heroism is presented in the courageous attitude of the thousands of Christian martyrs who faced the cruelest of deaths rather than relinquish their steadfast confidence in the One who redeemed them from their sins.

 

၁၀. အခွင့်အလမ်း ပေါလုသည် ဤနေရာ၌ သူ၏ ကြဲပြီး ရိတ်သိမ်းခြင်း နှိုင်းယှဥ်ချက်မှ နိဂုံးချုပ်သည် (အခန်းကဏ္ဍ ၇-၉)။ ကြဲပျိုးရန် အချိန်ရှိသည်၊ ရိတ်သိမ်းရန် အချိန်ရှိသည်။ ရိတ်သိမ်းချိန်သည် ဘုရားသခင်၏လက်ထဲ၌ ရှိသည်၊ ကြဲပျိုးချိန်သည် ကျွန်ုပ်တို့၏လက်ထဲ၌ ရှိသည်။ ဝိညာဉ်တော်၏ လမ်းညွှန်မှုခံရသူသည် ကြဲပျိုးချိန်၏ အခွင့်အလမ်းများကို အမြင့်ဆုံးအသုံးချနိုင်ရန် စဉ်ဆက်မပြတ် လမ်းညွှန်မှုနှင့် အကြံဉာဏ်ကို မျှော်လင့်နိုင်သည် (အခန်းကဏ္ဍ ၈)။ ထာဝရဘဝအလင်း၌ အချိန်၏အခွင့်အလမ်းများကို အကဲဖြတ်ရန်နှင့် ပေါ်ပေါက်လာသော အခွင့်အလမ်းများကို အကောင်းဆုံးအသုံးချနိုင်ရန် လူသား၏ဉာဏ်ပညာထက် ပိုမိုလိုအပ်သည်။ သခင်၏စပျစ်ဥယျာဉ်၌ အလုပ်သမားများအနေဖြင့် (မ ဿဲ ၂၀:၁-၁၆ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း) ကျွန်ုပ်တို့သည် မည်သည့်အခါ မည်သို့အကောင်းဆုံးအလုပ်လုပ်ရမည်ကို သိရှိရန် နားလည်မှုအတွက် ဆုတောင်းသင့်သည်။ ထို့ကြောင့် ခရစ်ယာန်တစ်ဦးသည် ဝန်ဆောင်မှုပြုရုံသာမက၊ သူ၏ဝန်ဆောင်မှု၏ပုံစံအတွက်လည်း ဘုရားသခင်ထံတွင် တာဝန်ခံရသည်။

10. Opportunity. Paul here draws a conclusion from his metaphor of sowing and reaping (vs. 7–9). There is a time for sowing, there is a time for reaping. The harvesttime is in God’s hands; the sowing time, in ours. The Spirit-guided person may expect constant direction and counsel, in order that he may improve, to the maximum, the opportunities of the sowing time (v. 8). More than human wisdom is needed in order to evaluate the opportunities of time in the light of eternity, and to know how to make the most of the opportunities that present themselves. As laborers in the Master’s vineyard (see on Matt. 20:1–16) we should pray for understanding to know when and how to labor most effectively. The Christian, therefore, is accountable to God, not only for serving, but also for the manner of his service.

 

ယုံကြည်ခြင်း၏အိမ်ထောင်စု ဆိုလိုသည်မှာ ခရစ်ယာန်အသင်းတော်ဖြစ်သည် (၁ ဓမ္မရာဇဝင် ၃:၁၅၊ ဧဖက် ၂:၁၉၊ ၁ ပေတရု ၄:၁၇ ကိုကြည့်ပါ)။ အသင်းတော်သည် နေရာတိုင်းရှိ လူအားလုံးအတွက် တာဝန်ရှိသည် (မ ဿဲ ၂၈:၁၉-၂၀ ကိုကြည့်ပါ)၊ သို့သော် ၎င်း၏အဖွဲ့ဝင်များကို ဦးစွာဖြည့်ဆည်းပေးရသည်။ ဤအရာသည် ဝိညာဉ်ရေးရာနှင့် ရုပ်ဝတ္ထုရေးရာနှစ်ခုစလုံးတွင် မှန်ကန်သည်။ အသင်းတော်သည် ၎င်း၏အိမ်ထောင်စုကို စနစ်တကျမထားမီ ကမ္ဘာကို လက်ခံနိုင်ဖွယ်ဝန်ဆောင်မှုပေးနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။

Household of faith. That is, the church (see 1 Sam. 3:15; Eph. 2:19; 1 Peter 4:17). The church has an obligation to all men everywhere (see Matt. 28:19, 20), but first to its own members. This is true both in spiritual and in material matters. The church cannot serve the world acceptably unless its own house is in order.

 

၁၁. အက္ခရာကြီးများ စာလုံးဖြည့်အနေဖြင့် “အက္ခရာကြီးများ” ဟုဆိုသည်။ ပေါလုသည် ဤနေရာ၌ စာတစ်စောင်လုံးကို သို့မဟုတ် အခန်းကဏ္ဍ ၁၁-၁၈ ကိုသာ ရည်ညွှန်းသည်မှာ ရှင်းလင်းမှုမရှိပါ။ ပေါလု၏စာစောင်အများစုကို စာရေးဆရာ သို့မဟုတ် လက်ထောက်တစ်ဦးထံ လှမ်းပြောပြီး ရေးမှတ်ထားသည် (ရောမ ၁၆:၂၂ ကိုကြည့်ပါ)။ သို့သော် ဤအချိန်မတိုင်မီ နှစ်အနည်းငယ်ကတည်းက သူ၏စာများ၏ စစ်မှန်ကြောင်းအာမခံရန် သူကိုယ်တိုင်လက်ရေးဖြင့် အပိုင်းငယ်တစ်ခုထည့်သွင်းရေးသားသည့်အလေ့အထကို စတင်ခဲ့သည် (၁ ကောရိန္သု ၁၆:၂၁၊ ကောလောသဲ ၄:၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။ သူ၏အမည်ဖြင့် စာအတုများရေးသားခံရသည်ဟု ယူဆရသည် (၂ သက်သာလောနိတ် ၂:၂၊ ၃:၁၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် စာတစ်စောင်လုံးကို လက်ထောက်မပါဘဲ ကိုယ်တိုင်ရေးသားခဲ့သည်ဟု ယူဆသူများက သင့်လျော်သော ခရစ်ယာန်စာရေးဆရာမရှိဟု အကြံပြုသည်။ သို့သော် ယေဘုယျအားဖြင့် ဂလာတိစာစောင်နှင့် ရောမစာစောင်ကို တစ်ချိန်တည်းတွင်ရေးသားခဲ့သည်ဟု လက်ခံထားပြီး၊ ရောမစာစောင်ရေးသားရာတွင် ပေါလုသည် တာတိယု (Tertius) အမည်ရှိ စာရေးဆရာတစ်ဦး၏ဝန်ဆောင်မှုကို အသုံးပြုခဲ့သည် (ရောမ ၁၆:၂၂)။ ပေါလုသည် ဂလာတိစာစောင်၏ နိဂုံးပိုင်းကိုသာ ကိုယ်တိုင်ရေးသားခဲ့သည်ဟု ယေဘုယျယုံကြည်ကြသည်။ အကယ်၍ စာတစ်စောင်လုံးကို ပေါလုကိုယ်တိုင်ရေးသားခဲ့လျှင်၊ ၎င်းသည် (ဖိလိမုန်စာစောင်မှလွဲ၍) ထိုသို့ရေးသားထားသည့် တစ်ခုတည်းသောစာစောင်ဖြစ်လိမ့်မည်၊ ထို့ကြောင့် ဤသို့ပြုလုပ်ခဲ့ဖွယ်မရှိပါ။

11. How large a letter. Literally, “large letters.” It is not clear whether Paul here refers to the entire epistle or only to vs. ch. 11–18 of 6. Most of Paul’s epistles were dictated to a scribe, or amanuensis (cf. Rom. 16:22). However, some years prior to this time he began the practice of adding a brief section in his own handwriting, as a guarantee of the genuineness of his letter (see 1 Cor. 16:21; Col. 4:18). Apparently, letters had been forged in his name (see 2 Thess. 2:2; 3:17). Those who consider that Paul wrote the entire epistle without the help of an amanuensis suggest that no suitable Christian scribe was available for the task. However, it is generally conceded that the Epistle to the Roman was written at about the same time as that to the Galatians, and in writing the former Paul made use of the services of a scribe named Tertius (Rom. 16:22). The more common belief is that Paul himself penned only the closing section of Galatians. If, indeed, the entire epistle was penned by the apostle himself it would be the only one (except for Philemon) so written, and the probability is therefore against his having done so in this instance.

 

ပေါလု၏ “အက္ခရာကြီးများ” ဖြင့်ရေးသားခြင်းသည် ဂလာတိစာစောင်ရေးသားချိန်တွင် သူ၏လက်ရေးသည် ချို့ယွင်းနေသည်ကို ညွှန်ပြသည်။ ပေါလု၏ ကြီးမားသောပညာရပ်ကြောင့် သူသည် လက်ခံနိုင်ဖွယ်မရေးနိုင်ဟူသော ဖြစ်နိုင်ခြေကို ဖယ်ထုတ်သည်။ အချို့က ၎င်း၏လက်ရေးညံ့ဖျင်းမှုသည် အမြင်အာရုံချို့ယွင်းမှုကြောင့်ဖြစ်သည်ဟု အကြံပြုကြသည် (၂ ကောရိန္သု ၁၂:၇-၉၊ ဂလာတိ ၄:၁၅ ကိုကြည့်ပါ)၊ အချို့ကမူ သူ၏လက်များသည် ညှင်းပန်းနှိပ်စက်သူများ၏ ဆက်ဆံမှုကြောင့် ထာဝရထိခိုက်ဒဏ်ရာရရှိခဲ့သည်ဟု ယူဆကြသည် (၂ ကောရိန္သု ၁၁:၂၄-၂၇ ကိုကြည့်ပါ)။

Paul’s writing in “large letters” suggests that, at the time he wrote Galatians at least, his penmanship was faulty. Pauls great learning precludes the possibility that the apostle did not know how to write acceptably. Some have suggested that his poor penmanship was the result of defective vision (see on 2 Cor. 12:7–9; Gal. 4:15), others that his hands had suffered more of less permanent injury from the treatment of his persecutors of (cf. 2 Cor. 11:24–27).

 

ကျွန်ုပ်ရေးသားပြီးပြီ ဂရိဘာသာတွင် ဤကြိယာ၏ပုံစံသည် “ကျွန်ုပ်ရေးနေသည်” သို့မဟုတ် “ကျွန်ုပ်ရေးနေသည်” ဟူသော ဘာသာပြန်ကို လည်းခွင့်ပြုသည်။ ရေးသားသူသည် သူရေးနေသည့်အရာကို ဖတ်သူ၏ရှုထောင့်မှ ထည့်သွင်းစဉ်းစားသည့် အလားတူကိစ္စများကို ဖိလိမုန် ၁၉၊ ၁ ပေတရု ၅:၁၂၊ ၁ ယောဟန် ၂:၁၄၊ ၂၁၊ ၂၆ တို့တွင် တွေ့ရသည်။ ပေါလုသည် နိဂုံးပိုင်းကိုသာ ရည်ညွှန်းသည်ဟု ယုံကြည်သူများက “ကျွန်ုပ်ရေးနေသည်” ဟု ဘာသာပြန်သည်။ စာတစ်စောင်လုံးကို ရည်ညွှန်းသည်ဟု ထင်သူများက “ကျွန်ုပ်ရေးသားပြီးပြီ” ဟု ဘာသာပြန်သည်။

I have written. The form of the verb in Greek also permits the interpretative translation, “I write” or “I an writing.” Similar instances of the same verb form, in which the writer considers what he is writing at the moment from the viewpoint of those reading it, occur in Philemon 19; 1 Peter 5:12; 1 John 2:14, 21, 26. Those who believe that Paul here refers only to the postscript, use the translation “I am writing.” Those who think he refers to the entire letter render the verb, “I have written.”

 

၁၂. များစွာသော ပေါလုသည် စာစောင်တစ်လျှောက်လုံး သူစိုးရိမ်ခဲ့ရသော မမှန်ကန်သောဆရာများ၏သွန်သင်ချက်များကို ရည်ညွှန်းသည်။

12. As many. Paul specifies the false teachers with whose teachings he has been concerned throughout the epistle.

 

လှပသောပြသမှု သူတို့သည် ၎င်းတို့၏အောင်မြင်မှု၏ ထိတွေ့နိုင်သော၊ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာသက်သေကို လိုချင်ကြသည်။ ၎င်းကို ခရစ်ယာန်များကို ဥပဒေအချို့၏ ထုံးတမ်းများ၊ အထူးသဖြင့် နှစ်ဖြတ်ခြင်းသို့ ပြန်လှည့်စေခြင်းဖြင့် အောင်မြင်နိုင်သည်၊ ၎င်းသည် ဧဝံဂေလိတရားတွင် ပြည့်စုံပြီးဖြစ်သည်။

A fair shew. They wanted tangible, physical evidence of the success of their efforts. This could be accomplished by turning the Christians back to certain observances of the law, particularly circumcision, which had met their fulfillment in the gospel.

 

မနှိပ်စက်ခံရရန် ဤမမှန်ကန်သောဆရာများ၏ ဟန်ဆောင်စိတ်အားထက်သန်မှုသည် ၎င်းတို့ကိုယ်စားပြုသော အကြောင်းတရားအတွက် စစ်မှန်သောမေတ္တာမှ မဟုတ်ဘဲ၊ ၎င်းတို့၏ညီအစ်ကိုယုဒလူမျိုးများထံမှ ညှင်းပန်းနှိပ်စက်မှုကို ရှောင်ရှားလိုသောဆန္ဒမှ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ အကယ်၍ သူတို့သည် နှစ်ဖြတ်ခြင်းကဲ့သို့သော ယုဒထုံးတမ်းများအပေါ် သစ္စာရှိကြောင်း ဖော်ပြပါက၊ ၎င်းတို့သည် အခြားယုဒလူများနှင့် အနှစ်သာရအားဖြင့် ကွဲပြားမည်မဟုတ်ဘဲ၊ ပေါလုနှင့် အခြားခရစ်ယာန်ခေါင်းဆောင်များအပေါ် ရောက်ရှိလာသော ညှင်းပန်းနှိပ်စက်မှုကို ရှောင်ရှားနိုင်သည်။ ဤသို့သော အလျှော့ပေးမှုဖြင့် ၎င်းတို့သည် ခရစ်ယာန်ဘာသာနှင့် ယုဒဘာသာကို ရောနှောရန် ကြိုးစားနေပေလိမ့်မည်။ ဂလာတိအသင်းတော်များတွင် ဤအစီအစဉ်၏ ထူးခြားသောအောင်မြင်မှုသည် ပထမရာစုနှစ်တွင် ဘာသာရေးအလျှော့ပေးမှု၏ အကျိုးသက်ရောက်မှုအပေါ် စိတ်ဝင်စားဖွယ်မှတ်ချက်တစ်ခုပေးသည်။ ထို့နောက်ပိုင်း အမှန်တရားနှင့် အမှားအကြား အလားတူအလျှော့ပေးမှုများကို ကြိုးစားခဲ့ပြီး၊ ပို၍ထာဝရရလဒ်များရရှိခဲ့သည်။ လှောင်ပြောင်ခြင်းနှင့် ညှင်းပန်းနှိပ်စက်ခြင်းကို ကြောက်ရွံ့မှုသည် ယနေ့တိုင် သွန်သင်မှုနှင့် လက်တွေ့တွင် အလျှော့ပေးမှုအတွက် တာဝန်ရှိနေဆဲဖြစ်သည်။ သန့်ရှင်းသောဧဝံဂေလိသည် လူအများစုနှင့် ဘယ်သောအခါမှ ရေပန်းစားမည်မဟုတ်ဘဲ၊ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏တန်ခိုးမပါဘဲ ဘာသာတရား၏ပုံစံကိုသာ ကျေနပ်ကြသည် (၂ တိမောသေ ၃:၅ ကိုကြည့်ပါ)။

Lest they should suffer. This pretended zeal of the false teachers does not arise so much from genuine love for the cause they represent as from a desire to avoid persecution from their brethren, the Jews. If they express loyalty to Jewish ceremonies such as circumcision, they will not be essentially different from other Jews, and can thus avoid the persecution visited upon Paul and other Christian leaders. By this type of compromise, they were, perhaps, attempting to blend Christianity and Judaism. The remarkable success of this scheme in the churches of Galatia provides an interesting comment on the effect of religious compromise in the 1st century. Similar compromises between truth and error have been attempted since then, with more permanent results. The fear of ridicule and persecution is still responsible for compromise in teaching and in practice. The pure gospel is never popular with the majority, which is satisfied with the mere form of godliness without its power (see 2 Tim. 3:5).

 

၁၃. သူတို့ ဆိုလိုသည်မှာ ယုဒဘာသာဝင်များဖြစ်သည်။

13. They. That is, the Judaizers.

 

ဥပဒေကို လိုက်နာခြင်း (အခန်းကဏ္ဍ ၂:၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် ၎င်းတို့သည် ဥပဒေတစ်ခုလုံးကို မလိုက်နာကြဟု ဆိုလိုပုံရသည်။ သူသည် နှစ်ဖြတ်ခြင်းခံသူတစ်ဦးသည် ဥပဒေတစ်ခုလုံးကို လိုက်နာရမည်ဟု ဖော်ပြထားပြီးဖြစ်သည် (အခန်းကဏ္ဍ ၃:၁၀၊ ၅:၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤမမှန်ကန်သောတမန်တော်များသည် စစ်မှန်မှုမရှိသလို တသမတ်တည်းမရှိကြပါ။ တကယ်တော့၊ ဂျင်တိုင်းလူများကြားတွင် ဥပဒေ၏အသေးစိတ်အားလုံးကို စေ့စပ်စွာလိုက်နာရန် မဖြစ်နိုင်ပေ။

Keep the law. See on ch. 2:16. Paul means, no doubt, that they did not keep the whole law. He has already observed that one who is circumcised is under obligation to keep the whole law (see chs. 3:10; 5:3). These false apostles were neither sincere nor consistent. In fact, it would be impossible for them to observe every detail of the law scrupulously amid Gentile surroundings.

 

သင်တို့၏ဇာတိသားကို ဂုဏ်ယူခြင်း ယုဒဘာသာဝင်များသည် ယုဒဘာသာသို့ ပြောင်းလဲသူများကို အောင်မြင်စွာဖန်တီးနိုင်လျှင် ၎င်းသည် ယုဒလူမျိုး၏မျက်စိတွင် ၎င်းတို့၏ဂုဏ်ယူမှုနှင့် ဂုဏ်သိက္ခာဖြစ်လိမ့်မည်။ ၎င်းတို့၏ရည်မှန်းချက်မှာ ခရစ်ယာန်များအနေဖြင့် ၎င်းတို့သည် ယုဒလူမျိုးကောင်းများဖြစ်နေဆဲဖြစ်ကြောင်း ယုဒအာဏာပိုင်များထံတွင် ယုံကြည်စေရန်ဖြစ်ပြီး၊ ထို့သို့ဖြင့် ယုဒအာဏာပိုင်များနှင့် ဆက်ဆံရေးကောင်းမွန်စေရန်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဥပဒေအပေါ် ၎င်းတို့၏စိတ်အားထက်သန်မှုကို ပြသခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့သည် ညှင်းပန်းနှိပ်စက်မှုကို ရှောင်ရှားရန် မျှော်လင့်ကြသည်။

Glory in your flesh. For the Judaizers to succeed in making proselytes would be to their credit and glory in the eyes of orthodox Jews. Their objective, apparently, was to convince their devout Jewish compatriots that, as Christians, they were still good Jews, and thus ingratiate themselves with the Jewish authorities. Thus, showing their zeal for the law, they hoped to avoid persecution.

 

၁၄. ဘုရားသခင်တားမြစ်တော်မူပါ စာလုံးဖြည့်အနေဖြင့် “ဤသို့မဖြစ်ပါစေနှင့်” ဟူသော အလွန်ပြင်းထန်သော အတည်ပြုချက်ဖြစ်သည်။

14. God forbid. Literally, “May it not be” A very strong affirmation.

 

ဂုဏ်ယူခြင်း သို့မဟုတ် “မာန်တက်ခြင်း” ဟုဆိုနိုင်သည်။ (၂ ကောရိန္သု ၅:၁၂၊ ၁၁:၁၈၊ ၁၂:၁ စသည်တို့ကို နှိုင်းယှဥ်ပါ)။

Glory. Or, “take pride in.” Compare 2 Cor. 5:12; 11:18; 12:1; etc.

 

လက်ဝါးကပ်တိုင်တွင်သာလျှင် ပေါလုသည် ကောရိန္သုလူများထံသို့ သူ၏ဘဝနှင့် ဓမ္မအမှုတော်တွင် လက်ဝါးကပ်တိုင်ကို အမြင့်ဆုံးထားရန် ရည်ရွယ်ထားကြောင်း ရေးသားခဲ့သည် (၁ ကောရိန္သု ၂:၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ကောရိန္သုစာစောင်တွင် လက်ဝါးကပ်တိုင်သည် အေသင်မြို့၌ သူအနည်းငယ်မှီခိုခဲ့သော “လူသား၏ဉာဏ်ပညာ၏ ဆွဲဆောင်မှုရှိသောစကားလုံးများ” (၁ ကောရိန္သု ၂:၄) နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။ ဤနေရာ၌ လက်ဝါးကပ်တိုင်သည် ယုဒဥပဒေစနစ်နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည် (ဂလာတိ ၆:၁၃)။ သူသည် ၎င်း၏ယုဒဘာသာနောက်ခံနှင့် အောင်မြင်မှုများအကြောင်း ဂုဏ်ယူနိုင်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် သူ၏ဆန့်ကျင်သူများထက် များစွာသာလွန်သည် (၂ ကောရိန္သု ၁၁:၂၂)။ ပေါလုသည် ၎င်း၏ယုဒဘာသာနောက်ခံကို အနည်းငယ်ကြိမ်ဖန်များစွာ ဖော်ပြခဲ့သော်လည်း ၎င်းကို သူ၏တမန်တော်အမှုအတွက် ကိုယ်ကျိုးရှာရန်မဟုတ်ဘဲ သက်သေပြရန်သာဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် သူသည် ယုဒလူမျိုးအဖြစ် မိမိကိုယ်ကို ဖော်ထုတ်ရန် တွန့်ဆုတ်နေသည်ဟု မဆိုလိုပါ။ ဖာရိရှဲများ၏သွန်သင်ချက်များကို သူထောက်ခံမထားသော်လည်း၊ တစ်ချိန်က ၎င်းသည် ဤဂိုဏ်းဂဏနှင့် သူ၏ဆက်နွယ်မှုကို ဇာတိသားအပေါ် ယုံကြည်မှုအတွက် အကြောင်းပြချက်တစ်ခုအဖြစ် ယူဆခဲ့ဖွယ်ရှိသည် (ဖိလိပ္ပိ ၃:၄-၆၊ တမန်တော် ၂၃:၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ပေါလုသည် ယုဒဘာသာ၏အကျိုးကျေးဇူးများကို လွယ်ကူစွာ အသိအမှတ်ပြုခဲ့သည် (ရောမ ၃:၁-၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်က သန့်ရှင်းရာဌာန၏ဝန်ဆောင်မှုများနှင့်ဆက်နွယ်သော ဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှုပုံစံများတွင် အကျိုးကျေးဇူးများရှိခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ဝတ်ပြုသူအား ဘုရားသခင်နှင့် သူ၏လိုအပ်ချက်များကို ပိုမိုရှင်းလင်းစွာ နားလည်ရန် ဦးတည်ခဲ့သည်။ ယခုအခါ ဂလာတိလူများသည် ဤပုံစံများကို ကယ်တင်ခြင်း၏ယန္တရားအဖြစ် ပြန်လည်လိုက်နာရန် လွှမ်းမိုးခံနေရသည်။

Save in the cross. Paul wrote the Corinthians that it was his purpose to make the cross supreme in his life and ministry (see 1 Cor. 2:2). In Corinthians the cross stands in contrast with “enticing words of man’s wisdom” (1 Cor. 2:4), on which he had relied somewhat at Athens. Here, the cross stands in contrast with the Jewish legal system (Gal. 6:13). He could have boasted about his Jewish background and attainments, which were far in excess of those of his opponents (2 Cor. 11:22). On the few occasions Paul mentioned his Jewish background he did so with the his apostleship, not for self-glorification. This did not mean that he was reluctant to identify himself as a Jew. Even though he did not endorse the teachings of the Pharisees, he doubtless once considered his former attachment to this sect as a reason for confidence in the flesh (see Phil. 3:4–6; cf. Acts 23:6). Paul readily acknowledged the advantages of Judaism (see on Rom. 3:1, 2). There had been advantages in the forms of worship instituted by God in connection with the services of the sanctuary, but these were all intended to lead the worshiper to a clearer understanding of God and His requirements. Now the Galatians were being influenced to return to these forms as a means of salvation. For further comment on the “glory” of the cross see on John 3:16; Phil. 2:6–8.

 

ကမ္ဘာသည် လက်ဝါးကပ်တိုင်တွင် ရိုက်သတ်ခံရသည် ဤနေရာ၌ “ကမ္ဘာ” သည် အခန်းကဏ္ဍ ၅:၁၆-၂၁ ၌ ဖော်ပြထားသော “ဇာတိသား” နှင့် တူညီသည်။ ၎င်းတို့သည် ပေါလု၏တွေးခေါ်မှုနှင့် အပြုအမူအပေါ် ၎င်းတို့မရှိတော့သလို လွှမ်းမိုးမှုမရှိတော့ပါ။

The world is crucified. The “world” is here equivalent to the “flesh” of ch. 5:16–21. These have no more influence on Paul’s thinking and conduct than if they no longer existed. For comment on crucifying the “world” and the “flesh” see on ch. 5:24. See on Phil. 3:8–11.

 

ကျွန်ုပ်သည် ကမ္ဘာအတွက် (အခန်းကဏ္ဍ ၂:၂၀ ကိုကြည့်ပါ)။

I unto the world. See on ch. 2:20.

 

 

၁၄ (အီးဂျီဒဗလျူ မှတ်ချက် အခန်း ၃:၂၄–၂၆; ယောဟန် ၃:၁၄–၁၇; ၁၂:၃၂; ဧဖက် ၂:၈, ၉; ဗျာဒိတ် ၁၂:၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။ ကားစဉ်းလမ်းသည် စွမ်းအား၏ရင်းမြစ်ဖြစ်သည်။—ကျွန်ုပ်တို့သည် ခရစ်တော်၏ကားစဉ်းလမ်းတွင် ကျွန်ုပ်တို့၏ထိရောက်မှု၊ ကျွန်ုပ်တို့၏မကုန်ခမ်းနိုင်သောစွမ်းအား၏ရင်းမြစ်ကို တွေ့မြင်ကြသည် (စာလွှာ ၁၂၉၊ ၁၈၉၈)။

14 (see EGW on ch. 3:24–26; John 3:14–17; 12:32; Eph. 2:8, 9; Rev. 12:10). The Cross the Source of Power.—We behold in the cross of Christ our efficiency, our inexhaustible source of power (Letter 129, 1898).

 

အောင်မြင်မှု၏အာမခံချက်။—ခရစ်တော်၏ကားစဉ်းလမ်းတွင် တစ်ဦးချင်းထူးချွန်မှုနှင့်အောင်မြင်မှု၏ တစ်ခုတည်းသောသေချာသောအာမခံချက်ကို တွေ့မြင်ကြသည်။ နှလုံးသားသည် ခရစ်တော်တွင် ပိုမိုထုပ်ပိုးထားလျှင် ထာဝရလောကတွင် ရတနာသည် ပိုမိုလုံခြုံသည် (စာလွှာ ၁၂၉၊ ၁၈၉၇)။

The Guarantee of Success.—Behold in the cross of Christ the only sure guarantee for individual excellence and success. And the more the heart is wrapped up in Christ, the more secure is the treasure in the eternal world (Letter 129, 1897).

 

(ဖိလိပ္ပိ ၁:၂၁)။ ပေါလ်သည် ခရစ်ယာန်တိုင်းအတွက် အသက်ရှင်သောပုံသက်သေဖြစ်သည်။—ပေါလ်သည် ခရစ်ယာန်စစ်မှန်သူတိုင်းဖြစ်သင့်သည့် အသက်ရှင်သောပုံသက်သေဖြစ်သည်။ သူသည် ဘုရားသခင်၏ဘုန်းအတွက်အသက်ရှင်ခဲ့သည်။ သူ၏စကားများသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ခေတ်သို့ ဆက်လက်ထွက်ပေါ်လာသည်။ “ငါ့အတွက်မူကား၊ အသက်ရှင်ခြင်းသည် ခရစ်တော်ဖြစ်သည်။” “ငါသည် ငါ့သခင်ယေရှုခရစ်၏ကားစဉ်းလမ်းတွင်သာ ဂုဏ်ယူရာ၏၊ ထိုသခင်အားဖြင့် လောကီအရာတို့သည် ငါ့အတွက် ကားစဉ်းတင်ခံရပြီး၊ ငါလည်း လောကီအရာတို့အတွက် ကားစဉ်းတင်ခံရပြီ။” တစ်ချိန်က ခရစ်တော်၏သူတော်စင်များကို ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်သူဖြစ်ခဲ့သော ပေါလ်သည် ယခုအခါ ခရစ်တော်၏ကားစဉ်းလမ်းကို လောကသို့ မြှောက်ပြထားသည်။ ပေါလ်၏နှလုံးသည် ဝိညာဉ်များအတွက် မေတ္တာဖြင့်လောင်ကျွမ်းခဲ့ပြီး၊ လူတို့၏သက်သာရာရမှုအတွက် သူ၏စွမ်းအင်အားလုံးကို ပေးအပ်ခဲ့သည်။ သူထက် ပိုမိုကိုယ်ကျိုးစွန့်ပြီး၊ အားထုတ်မှုနှင့် ဇွဲရှိသော အလုပ်သမားသည် ဘယ်သောအခါမျှ မရှိခဲ့ပါ။ သူ၏ဘဝသည် ခရစ်တော်ဖြစ်သည်။ သူသည် ခရစ်တော်၏အမှုတို့ကို ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ သူရရှိခဲ့သော ကောင်းချီးများအားလုံးသည် အခြားသူများကို ကောင်းချီးပေးရန်အတွက် အကျိုးခံစားခွင့်များအဖြစ် တန်ဖိုးထားခံရသည် (အာရ်အိပ်ချ် မေလ ၂၉၊ ၁၉၀၀)။

(Phil. 1:21.) Paul a Living Example for Every Christian.—Paul was a living example of what every true Christian should be. He lived for God’s glory. His words come sounding down the line to our time: “For to me to live is Christ.” “God forbid that I should glory, save in the cross of our Lord Jesus Christ, by whom the world is crucified unto me, and I unto the world.” He who was once a persecutor of Christ in the person of His saints now holds up before the world the cross of Christ. Paul’s heart burned with a love for souls, and he gave all his energies for the conversion of men. There never lived a more self-denying, earnest, persevering worker. His life was Christ; he worked the works of Christ. All the blessings he received were prized as so many advantages to be used in blessing others (RH May 29, 1900).

 

(ဟေရှာယ ၄၅:၂၁၊ ၂၂; မဿဲ ၁၆:၂၄; ယောဟန် ၁:၂၉)။ ကြည့်ပြီးအသက်ရှင်ပါ။—ခရစ်တော်သည် ကားစဉ်းလမ်းပေါ်တွင် ကပ်တင်ခံရပြီး ဧဝံဂေလိတရားဖြစ်ခဲ့သည်။ ယခုအခါ ကျွန်ုပ်တို့တွင် သတင်းစကားတစ်ခုရှိသည်၊ “ဤသည်ကား လောက၏အပြစ်များကို ဖယ်ရှားသော ဘုရားသခင်၏သိုးသငယ်ကို ကြည့်ပါ။” ကျွန်ုပ်တို့၏အသင်းတော်သားများသည် ထာဝရအသက်၏မျှော်လင့်ချက်များကို ဗဟိုပြုထားသော ကားစဉ်းတင်ခံရပြီး ရှင်ပြန်ထမြောက်သော ကယ်တင်ရှင်ထံသို့ မျက်စိများကို စူးစိုက်ထားမည်မဟုတ်လား။ ဤသည်မှာ ကျွန်ုပ်တို့၏သတင်းစကား၊ ကျွန်ုပ်တို့၏အငြင်းအခုံ၊ ကျွန်ုပ်တို့၏အယူဝါဒ၊ နောင်တမရသူများအတွက် ကျွန်ုပ်တို့၏သတိပေးချက်၊ ဝမ်းနည်းသူများအတွက် အားပေးမှု၊ ယုံကြည်သူတိုင်းအတွက် မျှော်လင့်ချက်ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ ကျွန်ုပ်တို့သည် လူတို့၏စိတ်နှလုံးတွင် စိတ်ဝင်စားမှုကို နှိုးဆွပြီး ခရစ်တော်ထံသို့ မျက်စိများကို စူးစိုက်စေနိုင်လျှင်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဘေးသို့ဖယ်ထုတ်ကာ သူတို့အား ဘုရားသခင်၏သိုးသငယ်ထံသို့ မျက်စိများကို ဆက်လက်စူးစိုက်ထားရန်သာ တောင်းဆိုနိုင်သည်။ ထိုသို့ဖြင့် သူတို့သည် ၎င်းတို့၏သင်ခန်းစာကို ရရှိကြသည်။ “အကြင်သူသည် ငါ့နောက်သို့လိုက်လာလိုလျှင်၊ မိမိကိုယ်ကို ငြင်းပယ်၍ မိမိကားစဉ်းကို ထမ်းယူ၍ ငါ့နောက်သို့လိုက်လာစေသော။” ယေရှုထံသို့ မျက်စိများစူးစိုက်ထားသူသည် အရာအားလုံးကို စွန့်လွှတ်လိမ့်မည်။ သူသည် ကိုယ်ကျိုးစွန့်ရန် သေလိမ့်မည်။ သူသည် ခရစ်တော်တွင် ခမ်းနားစွာမြှင့်တင်ခံရသော ဘုရားသခင်၏ဗျာဒိတ်စကားအားလုံးကို ယုံကြည်လိမ့်မည်။

(Isa. 45:21, 22; Matt. 16:24; John 1:29.) Look and Live.—Hanging upon the cross Christ was the gospel. Now we have a message, “Behold the Lamb of God, which taketh away the sins of the world.” Will not our church members keep their eyes fixed on a crucified and risen Saviour, in whom their hopes of eternal life are centered? This is our message, our argument, our doctrine, our warning to the impenitent, our encouragement for the sorrowing, the hope for every believer. If we can awaken an interest in men’s minds that will cause them to fix their eyes on Christ, we may step aside, and ask them only to continue to fix their eyes upon the Lamb of God. They thus receive their lesson. Whosoever will come after Me, let him deny himself, and take up his cross, and follow Me. He whose eyes are fixed on Jesus will leave all. He will die to selfishness. He will believe in all the Word of God, which is so gloriously and wonderfully exalted in Christ.

 

အပြစ်သားသည် ယေရှုကို အားလုံးကို သနားကရုဏာထားသော ကယ်တင်ရှင်အဖြစ် မြင်သောအခါ၊ မျှော်လင့်ချက်နှင့်အာမခံချက်သည် သူ၏ဝိညာဉ်ကို သိမ်းပိုက်သည်။ အကူအညီမဲ့သောဝိညာဉ်သည် ယေရှုထံသို့ အလုံးစုံအပ်နှံလျက် လွှဲအပ်ခံရသည်။ ခရစ်တော်ယေရှုကို ကားစဉ်းတင်ခံရသည့်မြင်ကွင်းမှ မည်သူမျှ သံသယတစ်စုံတစ်ရာကို ဆက်လက်သယ်ဆောင်သွားနိုင်မည်မဟုတ်ပါ။ မယုံကြည်မှုသည် ပျောက်ကွယ်သွားသည် (အမှတ်စဉ် ၄၉၊ ၁၈၉၈)။

As the sinner sees Jesus as He is, an all-compassionate Saviour, hope and assurance take possession of his soul. The helpless soul is cast without any reservation upon Jesus. None can bear away from the vision of Christ Jesus crucified a lingering doubt. Unbelief is gone (MS 49, 1898).

 

(ဆာလံ ၈၅:၁၀; ယာကုပ် ၂:၁၃ အပေါ် အီးဂျီဒဗလျူ၏မှတ်ချက်ကို ကြည့်ပါ)။ ခရစ်တော်၏ကားစဉ်းသည် လောကကို လှုပ်ရှားစေသည်။—ကယ်ဗရီ၏ကားစဉ်းသည် မြေကြီးနှင့်ငရဲ၏စွမ်းအားအားလုံးကို စိန်ခေါ်ပြီး နောက်ဆုံးတွင် အောင်မြင်စေမည်။ ကားစဉ်းတွင် သြဇာအာဏာအားလုံး ဗဟိုပြုထားပြီး၊ ၎င်းမှ သြဇာအာဏာအားလုံး ထွက်ပေါ်လာသည်။ ၎င်းသည် ဆွဲဆောင်မှု၏ ကြီးမားသောဗဟိုဖြစ်သည်။ အကြောင်းမူကား၊ ၎င်းပေါ်တွင် ခရစ်တော်သည် လူသားမျိုးနွယ်အတွက် သူ၏အသက်ကို စွန့်လွှတ်ခဲ့သည်။ ဤယဇ်ပူဇော်ခြင်းသည် လူသားကို ၎င်း၏မူလပြည့်စုံမှုသို့ ပြန်လည်ပြုပြင်ရန်အတွက် ပူဇော်ခံခဲ့သည်။ ထို့ထက်ပို၍၊ ၎င်းသည် သူ့ကို စရိုက်လက္ခဏာပြည့်စုံသော ပြောင်းလဲမှုတစ်ခုပေးရန် ပူဇော်ခံခဲ့သည်၊ သူ့ကို အောင်နိုင်သူထက်သာလွန်စေသည်။

(Ps. 85:10; see EGW on James 2:13.) The Cross of Christ Moves the World.—The cross of Calvary challenges, and will finally vanquish every earthly and hellish power. In the cross all influence centers, and from it all influence goes forth. It is the great center of attraction; for on it Christ gave up His life for the human race. This sacrifice was offered for the purpose of restoring man to his original perfection. Yea, more, it was offered to give him an entire transformation of character, making him more than a conqueror.

 

ခရစ်တော်၏စွမ်းအားဖြင့် ဘုရားသခင်နှင့်လူသား၏ရန်သူကြီးကို အောင်မြင်သူများသည် ကောင်းကင်နန်းတော်တွင် ဘယ်သောအခါမျှ မပြိုလဲခဲ့သော ကောင်းကင်တမန်များထက် ပိုမိုမြင့်မားသောရာထူးကို ရယူလိမ့်မည်။

Those who in the strength of Christ overcome the great enemy of God and man, will occupy a position in the heavenly courts above angels who have never fallen.

 

ခရစ်တော်က ကြေညာသည်၊ “ငါသည် မြေကြီးမှ မြှောက်တင်ခံရလျှင်၊ လူအားလုံးကို ငါ့ထံသို့ ဆွဲဆောင်မည်။” ကားစဉ်းသည် ၎င်း၏ထောက်ခံမှုတွင် သြဇာမရှိလျှင်၊ ၎င်းသည် သြဇာတစ်ခုကို ဖန်တီးသည်။ မျိုးဆက်တစ်ဆက်ပြီးတစ်ဆက် ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်လာသည့်အလျောက်၊ ဤအချိန်အတွက် သမ္မာတရားသည် လက်ရှိသမ္မာတရားအဖြစ် ထင်ရှားလာသည်။ ကားစဉ်းပေါ်တွင် ခရစ်တော်သည် ကရုဏာနှင့်သမ္မာတရားတို့ ဆုံတွေ့ရာ၊ ဖြောင့်မတ်ခြင်းနှင့် ငြိမ်သက်ခြင်းတို့ နမ်းရှုံ့ရာဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ လောကကို လှုပ်ရှားစေမည့် နည်းလမ်းဖြစ်သည် (အမှတ်စဉ် ၅၆၊ ၁၈၉၉)။

Christ declares, “I, if I be lifted up from the earth, will draw all men unto me.” If the cross does not find an influence in its favor, it creates an influence. Through generation succeeding generation, the truth for this time is revealed as present truth. Christ on the cross was the medium whereby mercy and truth met together, and righteousness and peace kissed each other. This is the means that is to move the world (MS 56, 1899).

 

 

၁၅။ ခရစ်တော်ယေရှုတွင်။ ဤစကားစုကို ဖယ်ရှားရန် အရေးကြီးသော စာသားသက်သေများ (စာမျက်နှာ ၁၀ ကိုကြည့်ပါ) ကို ကိုးကားနိုင်သည်။

15. In Christ Jesus. Important textual evidence (cf. p. 10) may be cited for omitting this phrase.

 

အရေဖျားလှီးခြင်း။ ဂလာတိ ၅:၆ ပေါ်ရှိမှတ်ချက်ကို ကြည့်ပါ၊ ၁ ကောရိန္သု ၇:၁၉ ကို နှိုင်းယှဉ်ပါ။ ပြင်ပကျင့်ထုံးများနှင့်ပုံစံများသည် ခရစ်ယာန်အတွက် အရေးကြီးသောကိစ္စများမဟုတ်ပါ။

Circumcision. See on Gal. 5:6; cf. 1 Cor. 7:19. Outward rites and forms are not important matters to the Christian.

 

ဖန်ဆင်းခြင်းသစ်။ ဆိုလိုသည်မှာ ဖန်ဆင်းခြင်းသစ်တစ်ခု သို့မဟုတ် ထိုသို့ဖန်ဆင်းခံရသော သတ္တဝါဖြစ်သည်။ ၂ ကောရိန္သု ၅:၁၇ ပေါ်ရှိမှတ်ချက်ကို ကြည့်ပါ၊ ၁ ကောရိန္သု ၇:၁၉ ကို နှိုင်းယှဉ်ပါ။ အဓိကအရေးကြီးသောအရာများမှာ ဤသို့ဖြစ်သည်။ (၁) မေတ္တာမှဖြစ်ပေါ်လာသော ယုံကြည်ခြင်း၊ (၂) ယုံကြည်ခြင်း၏ရလဒ်ဖြစ်သော ခရစ်တော်ယေရှုတွင် လူသစ်တစ်ဦး၊ (၃) ဤပြောင်းလဲမှု၏ ပြင်ပ၊ မြင်သာထင်သာရှိသော သက်သေဖြစ်သည့် ဘုရားသခင်၏သေးငယ်သောဆန္ဒအတိုင်း နာခံခြင်း။ အရေဖျားလှီးခြင်းသည် စရိုက်ပြောင်းလဲမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေခြင်းမရှိသော်လည်း၊ ဖန်ဆင်းခြင်းသစ်သည် လူသစ်တစ်ဦးကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။

A new creature. That is, a new creation, meaning either the act of creation or the being thus created. See on 2 Cor. 5:17; cf. 1 Cor. 7:19. Things of supreme consequence are thus: (1) faith, which proceeds from love, (2) the result of faith, a new man in Christ Jesus, and (3) the outward, visible evidence of this transformation, namely, obedience to God’s will as expressed in His law. No change in character results from circumcision, but a new creation brings a new person into being.

 

၁၆. ဤအတိုင်းလျှောက်လှမ်းသူအားလုံး ဆိုလိုသည်မှာ အခန်းကဏ္ဍ ၁၄၊ ၁၅ ၌ဖော်ပြထားသော နိယာမအတိုင်း နေ့စဉ်ဘဝဆောင်ရွက်သူများ၊ ယုဒလူမျိုး သို့မဟုတ် ဂျင်တိုင်းလူမျိုးဖြစ်စေ (အခန်းကဏ္ဍ ၃:၂၇-၂၉၊ ၅:၁၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ခရစ်ယာန်အသင်းတော်တွင် အခွင့်ထူးခံရသောအုပ်စုများ မရှိပါ။ ဤဝိညာဉ်ရေးရာတန်းတူညီမျှမှု၏ သတင်းကောင်းသည် ပေါလုဟောပြောရာ နေရာတိုင်းတွင် ဂျင်တိုင်းလူများအား များစွာဝမ်းမြောက်မှုကို ယူဆောင်လာခဲ့သည်။ ခရစ်ယာန်တိုးတက်မှုသည် အမှန်တရားကို သိရှိမှုနှင့် ၎င်းနှင့်အညီ “လျှောက်လှမ်းရန်” ဆန္ဒရှိမှုပေါ်တွင် မူတည်သည် (၂ ပေတရု ၃:၁၈၊ မ ဿဲ ၇:၂၁-၂၇ ကိုကြည့်ပါ)။

16. As many as walk. That is, as many as live according to the principle of vs. 14, 15, whether Jew or Gentile (see on chs. 3:27–29; 5:16). There are no privileged groups in the Christian church. This good news of spiritual equality had brought great joy to all Gentiles wherever Paul preached. Christian growth depends upon a knowledge of the truth and willingness to “walk” in harmony with it (see 2 Peter 3:18; see on Matt. 7:21–27).

 

စည်းမျဉ်း ဂရိဘာသာတွင် “kanōn” ဟူသော စကားလုံးသည် “စည်းမျဉ်း”၊ “နိယာမ”၊ “ဥပဒေ”၊ “စံနှုန်း”၊ “လုပ်ဆောင်မှုနယ်ပယ်” ဟု ဆိုလိုသည်။ ပေါလုသည် ဤနေရာ၌ အခန်းကဏ္ဍ ၁၄၊ ၁၅ တွင်ဖော်ပြထားသော ခရစ်တော်အတွင်းရှိ ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏ “စည်းမျဉ်း” သို့မဟုတ် “စံနှုန်း” ကို ရည်ညွှန်းသည်။

Rule. Gr. kanōn, “rule,” “principle,” “law,” “standard,” “sphere of activity.” Paul here refers to the “rule,” or “standard,” of righteousness in Christ set forth in vs. 14, 15.

 

ငြိမ်သက်ခြင်း (၂ ကောရိန္သု ၁:၂၊ မ ဿဲ ၁၀:၁၃ ကိုကြည့်ပါ)။

Peace. See on 2 Cor. 1:2; cf. Matt. 10:13.

 

ဘုရားသခင်၏ဣသရေလ ဆိုလိုသည်မှာ ယုဒလူမျိုးနှင့် ဂျင်တိုင်းလူမျိုးများပါဝင်သော ဝိညာဉ်ရေးရာဣသရေလဖြစ်သည် (ကမ္ဘာဦး ၃၂:၂၈၊ ရောမ ၂:၂၈-၂၉၊ ဂလာတိ ၃:၇-၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်းတို့သည် ယေရှုခရစ်၏အသင်းတော်ဖြစ်သော တစ်ခုတည်းသောခန္ဓာကိုယ်၏ အစိတ်အပိုင်းဖြစ်သည်။ဣသရေလအမျိုးအနွယ်။ ဆိုလိုသည်မှာ ဝိညာဉ်ရေးရာဣသရေလဖြစ်ပြီး၊ ယုဒလူမျိုးများနှင့် တစ်ပါးအမျိုးသားများပါဝင်သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၃၂:၂၈; ရောမ ၂:၂၈, ၂၉; ဂလာတိ ၃:၇, ၈ ကိုကြည့်ပါ)။ သူတို့သည် တစ်ခုတည်းသောခန္ဓာကိုယ်—ယေရှုခရစ်၏အသင်းတော်၏အစိတ်အပိုင်းဖြစ်သည်။

 

Israel of God. That is, spiritual Israel, including both Jews and Gentiles (see Gen. 32:28; Rom. 2:28, 29; Gal. 3:7, 8). They are part of one body—the church of Jesus Christ.

၁၇။ ငါ့ကိုမနှောင့်ယှက်နှင့်။ ပေါလုသည် ဤကိစ္စကို ပြီးဆုံးသွားပြီဟု ယူဆသည်။ ဤစာတစ်စောင်တွင် သူပြောစရာရှိသမျှကို ပြောပြီးပြီ။ သူ့တွင်ထပ်မံပြောစရာမရှိတော့ပါ။ သူ၏ဆန့်ကျင်သူများ၏ အငြင်းအခုံအားလုံးကို ရှင်းလင်းစွာ ဖြေရှင်းပြီးပြီ။ ခရစ်ယာန်ဘာသာနှင့် ယုဒဘာသာ၏အစိတ်အပိုင်းများကို ပေါင်းစပ်ပြီး ခရစ်ယာန်ဘာသာနှင့် ယုဒဘာသာအကြား အလျှော့အတင်းပြုလုပ်ရန် အကြံသည် ထပ်မံထည့်သွင်းစဉ်းစားရန်မထိုက်တန်ဘဲ၊ ထိုအဆိုကို သူသည် အချိန်နှင့်အာရုံစူးစိုက်မှုထပ်မံပေးရန် ငြင်းဆိုသည် (ဗျာဒိတ် ၁၂, ၁၃ ကိုကြည့်ပါ)။

17. Trouble me. Paul considers the matter settled. He has said all that he has to say on the subject in this epistle. He has no more to add. He has clearly met all the arguments of his opponents. The idea of arranging a compromise between Christianity and Judaism by combining elements of both is worth no further consideration, and he refuses to give any more time or attention to the proposal (see on vs. 12, 13).

 

၁၇။ အမှတ်အသားများ။ ဂရိဘာသာ “စတစ်ဂမာတာ” ဟူသော စကားလုံးသည် “အမှတ်အသားများ” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရပြီး ကျွန်များ သို့မဟုတ် အခြားပိုင်ဆိုင်မှုများကို ပိုင်ရှင်၏ အမည် သို့မဟုတ် သင်္ကေတဖြင့် အမှတ်အသားပြုလုပ်ခြင်းကို ရည်ညွှန်းသည်။ ဖမ်းဆီးခံရသူများကို တစ်ခါတစ်ရံ ဤနည်းဖြင့် အမှတ်အသားပြုလုပ်လေ့ရှိပြီး၊ စစ်သားများသည် ၎င်းတို့၏ တပ်မှူး၏ အမည်ဖြင့် အမှတ်အသားပြုလုပ်ခြင်းကို မကြာခဏ ပြုလုပ်လေ့ရှိသည်။ ဗိမာန်တော်၏ ကျွန်များ သို့မဟုတ် နတ်ဘုရားတစ်ဦးကို ကိုးကွယ်သူများသည် ၎င်းတို့၏ ဆက်ကပ်အပ်နှံမှု၏ သက်သေအဖြစ် ဤနည်းဖြင့် အမှတ်အသားပြုလုပ်ခံရသည်ဟု ဆိုကြသည်။ “သခင်ယေရှု၏ အမှတ်အသားများ” ဟူသော ပေါလု၏ စကားသည် ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှုနှင့် ဒုက္ခများကြောင့် ၎င်း၏ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် ကျန်ရစ်သော အမာရွတ်များကို ရည်ညွှန်းပြီး (ဒုတိယကော ၄:၁၀၊ ၁၁:၂၄-၂၇ ကို ကြည့်ပါ)။ ၎င်း၏ ဆန့်ကျင်သူများသည် ယခုအခါ ပေါလု၏ တစ်ပါးအမျိုးသားများထံမှ ဂျူးဘာသာသို့ လိုက်နာမှု၏ သင်္ကေတအဖြစ် အရေဖျားလှီးခြင်း၏ အမှတ်အသားကို လက်ခံရန် အတင်းအကြပ် တောင်းဆိုနေကြသည်။ သို့သော် ပေါလုတွင် ၎င်းသည် မည်သူ၏ ကျွန်ဖြစ်လာသည်ကို ညွှန်ပြသော အမှတ်အသားများ ရှိပြီး၊ ၎င်းအတွက် ခရစ်တော်ထံတွင်သာ သစ္စာရှိမှုရှိသည် (ဂလာတိ ၆:၁၄ ကို ကြည့်ပါ)။ ၎င်း၏ သခင်အတွက် အမှုထမ်းနေစဉ် ရန်သူများထံမှ ပေါလုရရှိခဲ့သော အမာရွတ်များသည် ခရစ်တော်အပေါ် ၎င်း၏ ဆက်ကပ်အပ်နှံမှုကို အထင်ရှားဆုံး ထင်ရှားစွာ ဖော်ပြသည်။ ဤအမာရွတ်အများစုသည် ဂျူးလူမျိုးများ၏ မဖျက်ဆီးနိုင်သော မုန်းတီးမှုကို သက်သေထူသည် (အခန်း ၅:၁၁ ကို ကြည့်ပါ)။

Marks. Gr. stigmata, “marks” branding slaves or other property with the owner’s name or identifying symbol. Captives were sometimes so marked, and not infrequently soldiers had themselves branded with the name of their commanding officer. Temple slaves or devotees of a deity are also said to have been thus marked as evidence of their devotion. By “the marks of the Lord Jesus” Paul doubtless refers to the scars left upon his body by persecution and hardship (see 2 Cor. 4:10; 11:24–27). His opponents now insist on compelling his Gentile converts to accept the mark of circumcision as a token of their submission to Judaism. But Paul has marks that indicate whose slave he has become, and for him there is no other loyalty than to Christ (see on Gal. 6:14). The scars Paul had received from his enemies while in the service of his Master spoke most eloquently of his devotion to Christ. Most of these scars testified to the inveterate hatred of the Jews (see on ch. 5:11).

 

၁၈။ ညီအစ်ကိုများ။ ပေါလုသည် စာစောင်ကို စတင်ရေးသားရာတွင် အသုံးပြုခဲ့သော အဆိုတူညီသော အမည်ပေးခေါ်ဆိုမှုပင်ဖြစ်သည် (အခန်း ၁:၂)။ ၎င်းသည် ၎င်းတို့၏ မိတ်သဟာယဖွဲ့မှုကို တန်ဖိုးထားပြီး ၎င်းတို့သည် ၎င်း၏ အကြံဉာဏ်ကို လက်ခံမည်ဟု ယုံကြည်စိတ်ချထားသည် (အခန်း ၅:၁၀ ကို ကြည့်ပါ)။ ဂလာတိဒေသတွင် ဂျူးဘာသာသို့ ပြောင်းလဲရန် ကိစ္စနှင့် ပတ်သက်၍ နောက်ထပ် ပြဿနာများ မကြားရခြင်းသည် ၎င်း၏ ဤစာစောင်မှတစ်ဆင့် သူတို့ထံ ပြုလုပ်သော ဆွဲဆောင်မှု၏ အောင်မြင်မှုကို တိတ်ဆိတ်စွာ သက်သေထူသည်။

18. Brethren. The same form of address with which Paul began the epistle (ch. 1:2). He esteems their fellowship, fully confident that they will accept his counsel (see on ch. 5:10). The fact that nothing further is heard of trouble in Galatia over the subject of Judaizing is silent testimony to the success of his present appeal to them.

 

ကျေးဇူးတော်။ ရောမ ၁:၇၊ ၃:၂၄၊ ဒုတိယကော ၁၃:၁၄ ကို ကြည့်ပါ၊ ဒုတိယတိ ၄:၂၂၊ ဖိလေမွန် ၂၅ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ။ ဤစာစောင်တစ်လျှောက် ပေါလုသည် ကယ်တင်ခြင်းသည် ကျေးဇူးတော်မှတစ်ဆင့်သာ ရရှိပြီး လုပ်ဆောင်မှုများဖြင့် ဘယ်သောအခါမှ ရရှိမည်မဟုတ်ကြောင်း အလေးပေးဖော်ပြထားသည်။ ဘုရားသခင်နှင့် ငြိမ်းချမ်းရန် အခြားနည်းလမ်းမရှိပါ။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏ မလှုပ်မရှားရှိသော ဂုဏ်ရည်တစ်ခုထက် ပိုသည်၊ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏ မေတ္တာနှင့် ကရုဏာတော်သည် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှုဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် ၎င်းချစ်မြတ်နိုးပြီး စိတ်ပူပန်မှုရှိသော ဂလာတိအသင်းတော်များထံသို့ ၎င်း၏ ဆွဲဆောင်မှုကို ဤနည်းဖြင့် နိဂုံးချုပ်သည်။ ၎င်းတို့သည် အဓိပ္ပာယ်မရှိသော ပြင်ပထုံးတမ်းများမှ လှည့်ထွက်ပြီး ယေရှုခရစ်အား ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ရရှိသော ကယ်တင်ခြင်းကို လက်ခံပါစေသား။

Grace. See on Rom. 1:7; 3:24; 2 Cor. 13:14; cf. 2 Tim. 4:22; Philemon 25. Throughout the epistle Paul has stressed the fact that salvation comes only through grace, that it never can be earned by works. There is no other way to be at peace with God. It is more than a passive attribute of God, it is divine love and kindness in action. Paul thus concludes his appeal to the churches of Galatia, whose members he loves and for whom he feels solicitous concern. May they turn from meaningless external ceremonies, whatever they be, and accept the redemption that comes through faith in Jesus Christ!

 

သင်တို့၏ စိတ်ဝိညာဉ်။ ဆိုလိုသည်မှာ သင်တို့ပင်ဖြစ်သည် (ဆာလံ ၁၆:၁၀ ကို ကြည့်ပါ)။

Your spirit. That is, you (cf. on Ps. 16:10).

 

အာမင်။ မဿဲ ၅:၁၈ ကို ကြည့်ပါ။

Amen. See on Matt. 5:18.

 

 

အခန်း ၁၈ နောက်ဆက်တွဲမှတ်စုသည် အစောပိုင်းမူရင်းစာမူများတွင် မပါရှိသလို၊ မူရင်းမှုတ်သွင်းထားသော မှတ်တမ်းတစ်စိတ်တစ်ပိုင်းလည်း မဟုတ်ပါ။ ဤစာစောင်ကို ပေါလု၏ တတိယသာသနာပြုခရီးစဉ်အတွင်း ကောရိန္သုမြို့မှ ရေးသားခဲ့သည်ဟု ယေဘုယျသဘောတူညီမှုရှိသည် (စာမျက်နှာ ၁၀၄ ကို ကြည့်ပါ)။ ရောမ ၁၆:၂၇၊ ပထမကော ၁၆:၂၄ နှင့် ဆာလံအချို့၏ အမည်ပေးထားသော စာတန်းများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ (တတိယတွဲ၊ စာမျက်နှာ ၆၁၅ ကို ကြည့်ပါ)။

The postscript following v. 18 appears in no early manuscript, and was not a part of the original, inspired record. There is general agreement that this epistle was written from Corinth during the course of Paul’s Third Missionary Journey (see p. 104). Compare on Rom. 16:27; 1 Cor. 16:24; and the superscriptions to certain of the psalms (see Vol. III, p. 615).

 

ellen g. white comments

1 COL 249; DA 440, 504; Ed 113; Ev 353; FE 279; MB 128; MH 166; ML 52; TM 274; 1T 209; 2T 52; 3T 93; 5T 247,  346, 605; 7T 263

1, 2 MH 495; 5T 246; 6T 398

2 CT 552; 1T 201; 2T 75; 3T 526; 4T 228, 5T 18

3 5T 247; 6T 399

4 2T 340

5 5T 247

7 AA 73; AH 525; CG 185; COL 85; CS 27; CT 82; Ed 108; Ev 357; FE 156,  298, 375; MB 83; MH 180, 445; MYP 21; PP 268; 1T 134,  503, 696; 2T 31,  79,  267,  300,  323,  330,  570, 641; 3T 226, 363; 4T 63,  117,  343,  363,  366,  383, 501; 5T 30,  118,  119,  320,  429, 590; 6T 268,  305, 399; 8T 52, 294; 9T 157; WM 19, 84

7, 8 2T 92

7–10 FE 250

8 CG 163; COL 41, 84; Ed 109; FE 227, 376; PK 624; 3T 241, 365

9 CG 242; EW 268; 2T 29, 445; 4T 101; 6T 305, 478; 8T 18, 196; 9T 86, 131; WM 97

10 MH 201; ML 232, 245; PK 652; 6T 85,  271, 278; WM 46, 210

14 AA 210, 561; COL 161; CT 23; DA 661; GW 29; MH 460; ML 61; 1T 525; 2T 47,  213, 443; 5T 367; 7T 31; 8T 19, 320

15 AA 204

17 SR 275