ယောဘဝတ္ထု ၁၄:၂၁၊ ၂၂ Job 14:21, 22

 

ယောဘဝတ္ထု ၁၄:၂၁၊ ၂၂

“သူ၏သားတို့သည် အသရေရသော်လည်း၊ ထိုအကြောင်းကို သူသည် မသိ။ နှိမ့်ချခြင်းသို့ ရောက်သော်လည်း သူတို့ကို အမှတ်မပြု။ ထိုသို့ဖြစ်၍ ကိုယ်ခန္ဓာ၌သာ ပင်ပန်းခြင်းရှိ၍၊ ကိုယ်စိတ်ဝိညာဉ်၌သာ ညည်းတွားရ၏။”

Job 14:21, 22

"His sons come to honor, and be knoweth it not; and they are brought low, but be perceiveth it not of them. But bis flesh upon him shall have pain, and his soul within him shall mourn."

 

Answer

The answer to these verses is found in the poetic personification of inanimate objects. In Psalm 148:3-10 the Psalmist is ascribing to celestial orbs, animals, the elements of nature (snow, hail, etc.) and all matter the ability to feel gratitude as humans do, and express it in praises to the Lord1.Job does the same thing. “But ask now the beasts, and they shall teach thee; and the fowls of the air, and they shall tell thee: Or speak to the earth, and it shall teach thee: and the fishes of the sea shall declare unto thee. Who knoweth not in all these that the hand of the LORD hath wrought this? In whose hand is the soul [nephesh] of every living thing, and the breath of all mankind" (Job 12:7-10). In the process of the unconscious state of a person succumbing to the effects of death, the body contorts. Thus Job is graphically relating the ravages of death, and in that condition his inability to sense anything around him. In death a father cannot see his sons honored, nor is he able to sympathize with their problems.

 

ဤကျမ်းပိုဒ်သည် ဥပုသ်နေ့ကို မောရှေမှတစ်ဆင့် ပထမဆုံးပေးခြင်းဖြစ်သည်ဟု မဆိုလိုသကဲ့သို့၊ ပညတ်တော်၊ ပဋိညာဉ်တော်နှင့် ပညတ်တရားတို့ကို မောရှေမှတစ်ဆင့် ပထမဆုံးစတင်ခြင်းဖြစ်သည်ဟုလည်း မဆိုလိုပါ။ ဒသမပညတ်တော်တွင် "ဥပုသ်နေ့ကို အောက်မေ့သတိရလော့" (ထွက်မြောက်ရာ ၂၀:၈) ဟု စတင်ဖော်ပြထားသည်။ ဤသတိပေးချက်သည် အနာဂတ်တွင် မမေ့လျော့စေရန်သာမက၊ ဥပုသ်နေ့ကို ယခင်ကတည်းက ပေးထားပြီးဖြစ်ကြောင်းကိုလည်း ညွှန်းဆိုထားသည်။ ဣသရေလလူမျိုးတို့သည် သိနာတောင်တွင် ထပ်မံပညတ်ခြင်းမပြုမီကတည်းက မန္နအစာကို ပေးသနားစဉ်ကာလတွင် ဥပုသ်နေ့ကို စောင့်ထိန်းနေပြီးဖြစ်သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၁၆:၂၃-၂၆)။ ထို့ထက်စောပြီး ရာစုနှစ်များစွာက၊ ဥပုသ်နေ့ကို ဖန်ဆင်းရှင်ဘုရားသခင်နှင့် ပထမဆုံးလူသားများက စောင့်ထိန်းခဲ့ကြသည် (ကမ္ဘာဦး ၂:၂-၄)။ ထို့အပြင်၊ သိနာတောင်သို့မရောက်မီ နှစ်ပေါင်း လေးရာခန့်က၊ အာဗြဟံအကြောင်းကို "အာဗြဟံသည် ငါ၏စကားသံကို နားထောင်၍၊ ငါ၏တာဝန်ကို စောင့်ရှောက်၊ ငါ၏ပညတ်တော်များ၊ ငါ၏ပဋိညာဉ်တော်များနှင့် ငါ၏တရားတို့ကို လိုက်နာခဲ့သောကြောင့်" (ကမ္ဘာဦး ၂၆:၅) ဟု ဖော်ပြထားသည်။ ဤကျမ်းပိုဒ်က မောရှေသည် ဤပညတ်တော်များကို ပေးရန် အသုံးပြုသော သွန်သင်ဆုံးမသူဖြစ်ကြောင်း ဖော်ပြထားခြင်းဖြစ်သည်။