အာမုတ်အနာဂတ္တိကျမ်း - Amos

အာမုတ်အနာဂတ္တိကျမ်း - Amos

 

မာတိကာ (Table of Contents)
အခန်းကြီး - ၁
အခန်းကြီး - ၂
အခန်းကြီး - ၃
အခန်းကြီး - ၄
အခန်းကြီး - ၅
အခန်းကြီး - ၆
အခန်းကြီး - ၇
အခန်းကြီး - ၈
အခန်းကြီး - ၉

အာမုတ်အနာဂတ္တိကျမ်း

The Book of Amos

 

စာရေးဆရာနှင့် ရက်စွဲ

Author and Date

 

အာမုတ်သည် ယုဒပြည်ရှိ တဲကုအ်မြို့မှ လာသူဖြစ်ပြီး၊ ထိုမြို့သည် ယေရုဆလင်မြို့တောင်ဘက် မိုင်ဆယ်ခန့်နှင့် ဗက်လဟင်မြို့တောင်ဘက် မိုင်ခြောက်ခန့်အကွာတွင် တည်ရှိသည် (အာမုတ် ၁:၁)။ အာမုတ်၏ ဓမ္မအမှုတော်သည် မြောက်ပိုင်းနိုင်ငံအပေါ် အာရုံစိုက်ထားသည်ကို နားလည်ရန်၊ တဲကုအ်ရှိ အာမုတ်၏ လယ်ယာအိမ်သည် ဣသရေလနယ်စပ်နှင့် ဗက်သဲလ်ရှိ သန့်ရှင်းရာဌာနမှ မိုင်ဆယ့်ငါးခန့်သာ ကွာဝေးပြီး၊ မြောက်ပိုင်းမြို့တော် ဆမာရိသည် ထိုခေတ်၏ သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးနည်းဖြင့် တစ်ရက်ခရီးသာ ကွာဝေးကြောင်း သတိရရန် လိုသည်။ အာမုတ်သည် အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းအားဖြင့် “သိုးမွေးသူ” ဖြစ်သည် (အာမုတ် ၁:၁)။ ဤစကားလုံးသည် သိုးနှင့်/သို့မဟုတ် ဆိတ်မွေးမြူသူကို ရည်ညွှန်းသည်။ နောက်ပိုင်းကျမ်းပိုဒ်တွင် (၇:၁၄)၊ အာမုတ်သည် မိမိကိုယ်မိမိ “သင်္ဘောသီးပင်ထိန်းသူ” ဟုလည်း ခေါ်ဆိုသည်။

Amos came from Tekoa, a village in Judah located about ten miles south of Jerusalem and six miles south of Bethlehem (Amos 1:1). We can better understand how Amos’s ministry focused on the northern kingdom if we remember that the border of Israel and the sanctuary at Bethel were only about fifteen miles from Amos’s farm home in Tekoa. Samaria, the northern capital, was only a day’s journey away using the transportation methods of that day. Amos, by profession (according to Amos 1:1), was a “sheepbreeder.” This word can refer to a keeper of sheep and/or goats. In a later passage (7:14), Amos also calls himself “a tender of sycamore fruit.”

 

အာမုတ်စာအုပ်၏ ပထမကျမ်းပိုဒ်အရ၊ ဤစာအုပ်သည် ဣသရေလမြောက်ပိုင်းနိုင်ငံ၏ ဘုရင် ယေရောဗောင်ဒုတိယနှင့် ယုဒတောင်ပိုင်းနိုင်ငံ၏ အုပ်စိုးသူ ဥဇိယမင်းလက်ထက်တွင် ရေးသားခဲ့သည်။ ယေရောဗောင်ဒုတိယသည် ဘီစီ ၇၉၃ မှ ၇၅၃ အထိ အုပ်စိုးခဲ့သည်။ ဥဇိယသည် ဘီစီ ၇၄၀ အထိ အသက်ရှင်ခဲ့သော်လည်း၊ ဘီစီ ၇၅၀ တွင် ၎င်း၏သား ယောသံကို ပူးတွဲအုပ်စိုးသူအဖြစ် ခန့်အပ်ခဲ့သည်။ အခြားဘုရင်များကို ဖော်ပြထားခြင်းမရှိသည့်အတွက် အာမုတ်၏ ပရောဖက်အမှုတော်သည် ဘီစီ ၇၄၀ ထက်ကျော်လွန်၍ ဆက်လက်မလုပ်ဆောင်ခဲ့ကြောင်း ညွှန်ပြသည်။ ၎င်း၏ ဓမ္မအမှုတော် စတင်ခဲ့သည့်အချိန်နှင့် ပတ်သက်၍ အချက်အလက်မရှိပါ။

The first verse of Amos places the book during the reigns of Jeroboam II, king of the northern kingdom of Israel, and of Uzziah, ruler in the southern kingdom of Judah. Jeroboam II reigned from 793 to 753 B.C. Uzziah lived until 740 B.C., but took his son Jotham into coregency with him in 750 B.C. The fact that no other kings are mentioned suggests that Amos was not active as a prophet beyond 740 B.C. We have no information indicating when his ministry began.

 

ထိုကာလတွင် ဣသရေလ၏ အဓိကရန်သူသုံးခု—အီဂျစ်၊ ဗာဗုလုန်၊ အာရှုရိ—တို့သည် သိပ်မလှုပ်ရှားခဲ့ပေ။ ဘီစီ ၈၀၅ တွင် အာရှုရိသည် ဆီးရီးယားကို အနိုင်ယူခဲ့ပြီး၊ ယေရောဗောင်ဒုတိယ၏ အာဏာကို ကန့်သတ်မည့် အင်အားကို ဖျက်ဆီးခဲ့သည်။ ဣသရေလသည် ဤအာဏာလွတ်နေရာထဲသို့ ဝင်ရောက်ကာ အလွန်အမြတ်အစွန်းများသော နိုင်ငံတကာကုန်သွယ်ရေးလမ်းကြောင်းများကို ထိန်းချုပ်ခဲ့သည်။

Israel’s three major enemies, Egypt, Babylon, and Assyria, were not very active during this period. In 805 B.C. Assyria had subdued Syria and thus destroyed the power that would have set limits on Jeroboam II. Israel stepped into this power vacuum and gained control of extremely lucrative international trade routes.

 

ဤအာဏာနှင့် စီးပွားရေးသာယာဝပြောမှုသည် အာမုတ်၏ ပရောဖက်အမှုတော်၏ နောက်ခံဖြစ်သည်။ နိုင်ငံရေးနှင့် စီးပွားရေးတိုးတက်မှုသည် ကျင့်ဝတ်နှင့် ဘာသာရေးဆိုင်ရာ ကျဆင်းမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။ စည်းစိမ်ဥစ္စာ၊ ဆင်းရဲသူများကို အမြတ်ထုတ်မှု၊ အမြတ်အစွန်းရရှိရေး ရည်မှန်းချက်တို့သည် ဣသရေလလူ့အဖွဲ့အစည်း၏ ထင်ရှားသောလက္ခဏာများဖြစ်သည်။ သူဌေးများသည် အိမ်များစွာပိုင်ဆိုင်ခဲ့ကြပြီး (၃:၁၅)၊ ၎င်းတို့ကို ဇိမ်ခံစွာ ပြင်ဆင်နိုင်ခဲ့သည် (၄:၁; ၆:၄, ၆)။ အခြားတစ်ဖက်တွင်၊ ဆင်းရဲသူများသည် မတရားပြီး အကျင့်ပျက်လူ့အဖွဲ့အစည်းနှင့် တရားစီရင်ရေးစနစ်ကြောင့် ဆင်းရဲဒုက္ခရောက်ကာ ဖိနှိပ်ခံခဲ့ရသည် (၂:၆–၇; ၅:၁၀, ၁၂; ၈:၅)။ အာမုတ်စာအုပ်သည် စည်းစိမ်ဥစ္စာနှင့် ဖြုန်းတီးသော စားသုံးမှုတို့သည် ဆင်းရဲဒုက္ခဖြစ်မှုနှင့် ယှဉ်တွဲတည်ရှိသော ယဉ်ကျေးမှုကို ဖော်ပြသည်။

This power and economic prosperity is the background for Amos’s prophetic ministry. Political and economic progress had led to ethical and religious decline. Wealth, taking advantage of the poor, and the profit motive were the most notable features of Israelite society. The rich had multiple houses (3:15) and could furnish them luxuriously (4:1; 6:4, 6). On the other hand, the poor were destitute, oppressed by an unjust and corrupt society and legal system (2:6–7; 5:10, 12; 8:5). The book of Amos portrays a culture where wealth and wasteful consumption existed side by side with desperate poverty.

 

ဘာသာရေးဝတ်ကျွေးရေးဌာနများကို လူများအသုံးပြုခဲ့ပြီး ယဇ်ပူဇော်မှုများ ပြုလုပ်ခဲ့ကြသော်လည်း၊ ဘာသာရေးသည် ပုံပန်းသဏ္ဍာန်သက်သက်သာဖြစ်သည်။ အာမုတ်က ဘုရားသခင်သည် ဤဘာသာရေးပုံစံများကို မုန်းတီးပြီး မထီမဲ့မြင်ပြုသည်ဟု ဆိုသည်၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့သည် တရားမျှတမှုနှင့် ဖြောင့်မတ်မှုနှင့် မလိုက်လျောညီထွေဖြစ်သောကြောင့်ဖြစ်သည် (၅:၂၁–၂၄)။

Religious worship centers were utilized by the people and sacrifices were made, but religion was of the formal outward variety. Amos says God hates and despises all these religious forms because they are not accompanied by justice and righteousness (5:21–24).

 

လယ်သမားအာမုတ်သည် ဤအရာအားလုံးကို သတိပြုမိခဲ့သည်။ သူသည် ၎င်း၏ခေတ်ကို လေ့လာသူဖြစ်ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော်ဖြင့် အာရုံခံစားနိုင်ခဲ့သည်။ သူသည် ဘုရားသခင်၏ သတင်းစကားကို ရေးသားခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတွင် အခြေအနေအပေါ် ဘုရားသခင်၏ မှတ်ချက်နှင့် ၎င်း၏ခေတ်သားများထံ တောင်းဆိုမှုတစ်ခုပါဝင်သည်။

The itinerant farmer Amos noticed all of these things. He was a student of his times and sensitized by the Spirit of God. He wrote God’s message, which included God’s commentary on the situation and an appeal to his generation.

 

အာမုတ်စာအုပ်၏ အကြောင်းအရာနှင့် ဆောင်ပုဒ်များ

Content and Themes

 

အခန်းကြီးအများစုသည် တရားစီရင်ခြင်းဆိုင်ရာ သတင်းစကားများဖြစ်သည်။ ပထမနှစ်ခန်းသည် တပါးအမျိုးသားများအပေါ် တရားစီရင်ခြင်းဆိုင်ရာ ဗျာဒိတ်စကားများအဖြစ် လူသိများသည်။ ဒမတ်စကတ်မြို့၊ ဂါဇာမြို့၊ တုရုမြို့၊ ဧဒုံ၊ အမ္မုန်နှင့် မောဘတို့သည် အစဉ်လိုက် စွပ်စွဲခံရသည်။ တရားစီရင်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏လူမျိုးတို့၏ နယ်နမိတ်အပြင်ဘက်တွင် ရပ်တန့်မနေပါ။ ၎င်းသည် ပိုမိုနီးကပ်လာနေသည်။ ယုဒသည် နောက်ထပ်စွပ်စွဲခံရမည့်နေရာတွင် ရှိသည်။ သို့သော် အာမုတ်သည် ဤအချိန်ထိ မြောက်ပိုင်းတွင် ရှိနေပြီး၊ သူ၏ပရိသတ်များသည် ၎င်းတို့၏ရန်သူများဖြစ်သော တပါးအမျိုးသားများအပေါ် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်းကို သဘောကျလျက် ရှိကောင်းရှိနိုင်သည်။ ယုဒအပေါ် တရားစီရင်ခြင်းကိုပင် ၎င်းတို့သည် စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်မည်မဟုတ်ပေ။ သို့သော် အာမုတ်သည် မြောက်ပိုင်းသားများထံ သူ၏သတင်းစကားကို ပြတ်သားစွာ ပို့ဆောင်နေပြီး၊ ၎င်းတို့ကို ဖော်ပြသောအခါ ၎င်းတို့သည် လုံးဝအံ့အားသင့်သွားကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရင်ယေရောဘမ်ထံသို့ ၎င်းတို့၏ကိုယ်စားလှယ်ဖြစ်သော တရားဝင်ယဇ်ပုန်းကြီးမှတစ်ဆင့် အာမုတ်ကို စွပ်စွဲပြီး ညည်းတွားကြသည်မှာ အံ့သြဖွယ်မဟုတ်ပေ- “အာမုတ်သည် ဣသ‌ေရလလူမျိုးအလယ်တွင် သင်တို့ကို ဆန့်ကျင်၍ ပူးပေါင်းကြံစည်မှုပြုနေသည်။ ဤပြည်သည် သူ၏စကားများအားလုံးကို ခံနိုင်ရည်မရှိပေ” (၇:၁၀)။

Most chapters are messages of judgment. The first two are known as oracles of judgment against the nations. Successively indicted are Damascus, Gaza, Tyre, Edom, Ammon, and Moab. Judgment does not stop far beyond the borders of God’s people. It is coming closer. Judah is next on the list. But Amos is in the north, up to this point; his audience may have appreciated God’s judgment against their enemies, foreign people groups. They may not even have been disturbed by the judgment against Judah, the southern sister nation. But Amos is driving his message home to these northerners, and they are totally taken by surprise when he mentions them. No wonder they complain to King Jeroboam through their representative, the official priest, who accuses Amos: “Amos has conspired against you in the midst of the house of Israel. The land is not able to bear all his words” (7:10).

 

ဘုရားသခင်၏လူမျိုးနှင့် ၎င်းတို့၏ခေါင်းဆောင်များသည် ချမ်းသာပြီး ဘာသာရေးကိုင်းရှိုင်းသော်လည်း အကျင့်ပျက်ခြစားနေကြသည်။ ဘုရားသခင်သည် အရေးမပါသော၊ နှိမ့်ချထားသော ဘုရားအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲခံရသည်။ သူ၏ပဋိညာဉ်ကို လျစ်လျူရှုထားသည်။ ဤဆက်စပ်မှုတွင် စာအုပ်၏ ထူးခြားသောအင်္ဂါရပ်များမှာ မြောက်ပိုင်းနိုင်ငံတော်အပေါ် တရားရုံးမြင်ကွင်းများ သို့မဟုတ် တရားစွဲဆိုမှုများဖြစ်သည်။ အရှ်ဒုဒ်နှင့် အီဂျစ်တို့သည် ဆမာရိမြို့တွင် ဖြစ်ပျက်နေသည်များကို သက်သေခံရန် ဖိတ်ကြားခံရသည်။

God’s people and their leaders were rich and religious, yet corrupt. God became an irrelevant and tame deity. His covenant was disregarded. Significant features of the book in this regard are the court scenes, or lawsuits, against the northern kingdom. Ashdod and Egypt are invited to witness what is going on in Samaria.

 

အာမုတ်သည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်း၏ မလွှဲမရှောင်သာဖြစ်မှုကို သူ၏ “ထာဝရဘုရား၏နေ့” ဖော်ပြချက်တွင် အထင်ရှားဆုံး ပုံဖော်ထားသည်။ သတင်းစကားသည် ရိုးရှင်းသော်လည်း ကြောက်မက်ဖွယ်ဖြစ်သည်- လွတ်မြောက်ရာလမ်းမရှိ။ အာမုတ်သည် တရားစီရင်ခြင်းသည် ၎င်းတို့ထံ ရောက်လာမည်မဟုတ်ဟု ယုံကြည်နေသော၊ လှည့်စားခံရပြီး ငြင်းဆိုနေသော လူမျိုးတစ်မျိုးကို ဖော်ပြသည် (၉:၁၀)။ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အတွက် ခြွင်းချက်မထားပေ။ မာန်မာန်ထူပြီး နောင်တမရသော အပြစ်သားများသည် တရားစီရင်ခြင်းခံရလိမ့်မည်။

Amos provides one of the most vivid pictures of the inevitability of God’s judgment in his description of the day of the Lord. The message is simple but terrible: no escape. Amos describes a people so caught in delusion and denial that they believed judgment would not come their way (9:10). But God will make no exceptions for them. Arrogant, unrepentant sinners will be judged.

 

အာမုတ်သည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်း၏ မလွှဲမရှောင်သာဖြစ်မှုကို သူ၏ “ထာဝရဘုရား၏နေ့” ဖော်ပြချက်တွင် အထင်ရှားဆုံး ပုံဖော်ထားသည်။ သတင်းစကားသည် ရိုးရှင်းသော်လည်း ကြောက်မက်ဖွယ်ဖြစ်သည်- လွတ်မြောက်ရာလမ်းမရှိ။ အာမုတ်သည် တရားစီရင်ခြင်းသည် ၎င်းတို့ထံ ရောက်လာမည်မဟုတ်ဟု ယုံကြည်နေသော၊ လှည့်စားခံရပြီး ငြင်းဆိုနေသော လူမျိုးတစ်မျိုးကို ဖော်ပြသည် (၉:၁၀)။ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အတွက် ခြွင်းချက်မထားပေ။ မာန်မာန်ထူပြီး နောင်တမရသော အပြစ်သားများသည် တရားစီရင်ခြင်းခံရလိမ့်မည်။

While the prophet Hosea emphasizes God’s love, Amos stresses God’s justice. Hosea reveals God’s heart in its response to spiritual adultery, while Amos uncovers God’s feelings in the face of unfairness and abuse of others. God will not stand idly by while Israel practices the outward form of religion but destroys people. In spite of the fact that things seem good now, judgment is coming. The future is not bright but is filled with darkness because of Israel’s sin. The essence of the book is probably best captured in 5:18–24, presenting God’s response to empty religious formality and His call for justice.

 

သို့သော် အာမုတ်၏ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလနှင့် ယုဒတို့၏ ဘုရားသခင်သာမဟုတ်ပေ။ သူသည် ဆီးရိယ၊ တုရုမြို့၊ ဧဒုံ၊ အမ္မုန်နှင့် မောဘတို့၏ ကံကြမ္မာကိုလည်း အုပ်စိုးသည် (၁:၃–၂:၃)။ သူသည် နိုင်ငံအားလုံး၏ အရှင်သခင်ဖြစ်သည်။ ဣသရေလ၏ အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံများသည် တရားစီရင်ခြင်းကို ရင်ဆိုင်ရမည်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့၏ မတရားသော လုပ်ရပ်များကြောင့် ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အပေါ် အရေးယူရန် အကြောင်းအမျိုးမျိုးကို တိကျစွာ ဖော်ပြထားသည်။

The God of Amos, however, is not simply the God of Israel and Judah. He also rules the destinies of Syria, Tyre, Edom, Ammon, and Moab (1:3–2:3). He is Lord of all nations. These neighbors of Israel face a judgment, and God is specific in His reasons for action against them. These nations have also been unjust in their actions.

 

သို့သော် အာမုတ်၏ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလနှင့် ယုဒတို့၏ ဘုရားသခင်သာမဟုတ်ပေ။ သူသည် ဆီးရိယ၊ တုရုမြို့၊ ဧဒုံ၊ အမ္မုန်နှင့် မောဘတို့၏ ကံကြမ္မာကိုလည်း အုပ်စိုးသည် (၁:၃–၂:၃)။ သူသည် နိုင်ငံအားလုံး၏ အရှင်သခင်ဖြစ်သည်။ ဣသရေလ၏ အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံများသည် တရားစီရင်ခြင်းကို ရင်ဆိုင်ရမည်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့၏ မတရားသော လုပ်ရပ်များကြောင့် ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အပေါ် အရေးယူရန် အကြောင်းအမျိုးမျိုးကို တိကျစွာ ဖော်ပြထားသည်။

Amos has long been a favorite book of advocates of social justice and critics of formal state religions. The God of the Old Testament has always been a defender of the poor and needy, and Amos’s book is a timeless exhibit of that aspect of God’s character—an aspect that must also be part of the character of His people today.

 

အာမုတ်က သခင်ဘုရားကို စိတ်ရင်းမှန်ဖြင့် ရှာဖွေသူများနှင့် အဓိပ္ပာယ်မရှိသော ထုံးတမ်းစဉ်လာများတွင် မပါဝင်သူများအတွက် မျှော်လင့်ချက်ရှိကြောင်း ပြောပြသည်။ ကျေးဇူးတော်သည် ကျန်ရစ်သူများထံသို့ ရောက်လာလိမ့်မည်။ သခင်ဘုရား၏ ရည်ရွယ်ချက်များသည် မအောင်မြင်နိုင်ပေ။ ဒါဝိဒ်၏အိမ်တော်သည် ၎င်း၏ ဆိုးရွားသောအခြေအနေရှိသော်လည်း ပြန်လည်ပြုပြင်လိမ့်မည်။ ကျမ်းစာက ယေရှုခရစ်သည် ထိုဗျာဒိတ်စကား၏ ပြည့်စုံခြင်းဖြစ်သည်ဟု ဖော်ပြသည်။ အာမုတ်သည် နောက်ထပ်အံ့ဩဖွယ်တစ်ခုဖြင့် အဆုံးသတ်သည်—ဧဒုံ၏ ကျန်ရစ်သူများ၊ ဆိုလိုသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ နာမဖြင့် ခေါ်ဝေါ်ခံရသော လူမျိုးအားလုံးသည် ဘုရားသခင်၏လူများထဲတွင် ပါဝင်လိမ့်မည်။ ယေရှု၏ တမန်တော်များက အာမုတ် ၉:၁၁–၁၂ ကို ဤသို့နားလည်ခဲ့သည် (တမန်တော်များကျမ်း ၁၅:၁၆–၁၇ ကို ကြည့်ပါ)။

Amos tells us there is hope for those who sincerely seek the Lord and are not caught in empty rituals. Grace will come to the remnant. The Lord’s purposes will not be defeated. The house of David, in spite of its deplorable condition, will be repaired. Scripture identifies Christ as the fulfillment of that prophecy. Amos ends with yet another marvel: The remnant of Edom—that is, all the nations who are called by God’s name—will be part of God’s people. This is how the apostles of Jesus understood Amos 9:11–12 (see Acts 15:16–17).

 

အကျဉ်းချုပ်

Outline

 

မိတ်ဆက် (၁:၁–၂)

Introduction (1:1–2)

        

၁. လူမျိုးများအပေါ် ဗျာဒိတ်စကားများ (၁:၃–၃:၁၅)

I.      Oracles against the nations (1:3–3:15)

 

က. ဒမတ်စကတ်မြို့ (၁:၃–၅)

A.     Damascus (1:3–5)

 

ခ. ဂါဇာမြို့ (၁:၆–၈)

B.     Gaza (1:6–8)

 

ဂ. တုရုမြို့ (၁:၉–၁၀)

C.     Tyre (1:9–10)

 

ဃ. ဧဒုံ (၁:၁၁–၁၂)

D.     Edom (1:11–12)

 

င. အမုန် (၁:၁၃–၁၅)

E.     Ammon (1:13–15)

စ. မောဘ (၂:၁–၃)

F.      Moab (2:1–3)

ဆ. ယုဒ (၂:၄–၅)

G.     Judah (2:4–5)

ဇ. ဣသရေလ (၃:၁–၁၅)

H.     Israel (3:1–15)

၂. ဘုရားရွေးချယ်ထားသောလူမျိုးအပေါ် စွဲချက် (၄:၁–၆:၁၄)

II.     Case against God’s chosen people (4:1–6:14)

က. ဗာရှန်နွားများ (၄:၁–၁၃)

A.     Cows of Bashan (4:1–13)

ခ. ဣသရေလအိမ်တော် (၅:၁–၁၇)

B.     House of Israel (5:1–17)

ဂ. ဒုက္ခဗျာဒိတ်စကားများ (၅:၁၈–၆:၁၄)

C.     Woe oracles (5:18–6:14)

        ၃. လာမည့်တရားစီရင်ခြင်းအကြောင်း ရူပါရုံငါးခု (၇:၁–၉:၁၀)

III.    Five visions of coming judgment (7:1–9:10)

က. ကျိုင်းစားကောင်များ (၇:၁–၃)

A.     Locusts (7:1–3)

ခ. မီး (၇:၄–၆)

B.     Fire (7:4–6)

ဂ. ချိန်တိုင် (၇:၇–၉)

C.     Plumb line (7:7–9)

အနှောင့်အယှက်: အာမုတ်နှင့် အမာဇိယအား ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်ခြင်း (၇:၁၀–၁၇)

Interlude: Amos’s confrontation with Amaziah (7:10–17)

ဃ. နွေရာသီအသီး (၈:၁–၁၄)

D.     Summer fruit (8:1–14)

င. ဣသရေလ၏အဆုံး (၉:၁–၁၀)

E.     End of Israel (9:1–10)

        ၄. နိဂုံးချုပ်: ကယ်တင်ခြင်းဗျာဒိတ်စကား (၉:၁၁–၁၅)

IV.    Conclusion: Salvation oracle (9:11–15)

 

အခန်းကြီး - ၁

မှတ်ချက်

Notes

၁:၁ အာမုတ်သည် သိုးထိန်းနှင့် လယ်သမားအဖြစ် မိတ်ဆက်ပြသည် (အခန်းကြီး ၁:၁ နှင့် ၇:၁၄–၁၅)။ သူသည် ယေရုသလင်မြို့မှ တောင်ဘက် ၁၀ မိုင် (၁၆ ကီလိုမီတာ) အကွာရှိ တီကောမြို့မှဖြစ်သည်။ သူသည် ပရောဖက်အလုပ်အကိုင်မဟုတ်သော်လည်း၊ ခက်ခဲသောအလုပ်တစ်ခုကို ခေါ်ဆိုခံရသည်။ သူသည် ယဇ်ပုံးနှင့် ဘုရင်တစ်ပါး၊ အဓိကအားဖြင့် ဣသရေလခေါင်းဆောင်များနှင့် ယုဒခေါင်းဆောင်များကိုလည်း ရင်ဆိုင်ရမည် (၆:၁ တွင် ဇိအုန်အကြောင်း ဖော်ပြထားသည်ကို ကြည့်ပါ)။ ခေါင်းစဉ်တွင် ဖော်ပြထားသော ဘုရင်များသည် ယုဒနှင့် ဣသရေလသမိုင်းတွင် ထင်ရှားသည်။ နှစ်ဦးစလုံးသည် ကာလရှည်ကြာ ချမ်းသာသော အုပ်ချုပ်မှုများရှိခဲ့သည် (နိဒါန်းကို ကြည့်ပါ)။ ဖော်ပြထားသော ငလျင်သည် ဇာခရိ ၁၄:၅ တွင် ရည်ညွှန်းထားသည်။

1:1 Amos is introduced as a shepherd and a farmer (v. 1 and 7:14–15). He was from Tekoa, 10 miles (16 km) south of Jerusalem. He was not a professional prophet, but nonetheless he was called to a delicate task. He was to confront a priest and a king and the leadership mainly of Israel but also of Judah. (See the mention of Zion in 6:1.) The kings mentioned in the superscription are well known in the history of Judah and Israel. Both had long and prosperous reigns (see Introduction). The earthquake mentioned is referred to in Zech. 14:5.

 

၁:၂ ဟိန်းဟောက်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ယေရုသလင်မြို့မှ တရားစီရင်တော်မူသည်။ သိုးထိန်းများ၏ ကျက်စားရာနေရာများနှင့် ကာမယ်လတောင်၏ စိမ်းလန်းသောဥယျာဉ်တွင် သက်ရောက်မှုများကို ခံစားရသည်။ ဤအခန်းကျမ်းမှ စတင်ကာ ဘေးဒဏ်ကို အချက်ပြသည်။ ဘုရားသခင်သည် ခြင်္သေ့ကဲ့သို့ ဟိန်းဟောက်တော်မူသည်ကို ကြားသူများတွင် ကြောက်ရွံ့မှုကို ဖြစ်ပေါ်စေသင့်သည်။

1:2 roars. God renders judgment from Jerusalem. The repercussions are felt up north in the shepherds’ pastures and on the green garden of Mount Carmel. Right from the start this verse signals disaster. The fact that God roars like a lion should strike fear in the hearers.

 

၁:၃–၂:၁၆ တစ်နိုင်ငံပြီးတစ်နိုင်ငံ၊ ဣသရေလ၏ အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံများကို အမျိုးမျိုးသော အပြစ်များအတွက် ထောက်ပြပြစ်တင်သည်။ ဣသရေလသည် ဤရန်သူနိုင်ငံများအပေါ် တရားစီရင်မှုကို ဝမ်းမြောက်သော်လည်း၊ နောက်ဆုံးတွင် သူကိုယ်တိုင်လည်း ပြစ်တင်ခံရသည်။

1:3–2:16 One by one, Israel’s neighbor nations are singled out for various sins. Israel is happy about judgment on these enemy nations, but in the end she herself is condemned.

 

၁:၃ ဒမတ်စကတ်။ “သူတို့သည် ဂိလဒ်ကို သံဖြင့်ပြုလုပ်ထားသော ကိရိယာများဖြင့် နယ်ချဲ့ခဲ့သည်” ဟူသော စစ်ပွဲတွင် ရက်စက်မှုကြောင့် စွပ်စွဲခံရသည်။ ဣသရေလနှင့်မတူဘဲ၊ ဤနိုင်ငံများသည် ပညတ္တိကျမ်းကို ဖောက်ဖျက်မှုအတွက် ပြစ်တင်ခံရခြင်းမဟုတ်ပါ။ ဣသရေလနှင့်မတူဘဲ၊ ၎င်းတို့သည် အထူးပဋိညာဉ်လူမျိုးမဟုတ်ပါ။ ၎င်းတို့အားလုံးသည် အခြားသူများအပေါ် ရက်စက်သောအပြုအမူများကြောင့် ပြစ်တင်ခံရသည်။

1:3 Damascus. Indicted for cruelty in warfare for “they have threshed Gilead with implements of iron.” Unlike Israel, these nations are not condemned for breaking a covenant of law. Unlike Israel, they were not a special covenant people. They are all condemned for their harsh behavior to others.

 

၁:၆ ဂါဇာ။ အတင်းအကြံဖြင့် ပြည်နှင်ဒဏ်ပေးမှုနှင့် ကျွန်ပြုမှုအတွက် စွပ်စွဲခံရသည်။

1:6 Gaza. Indicted for forced migration and slavery.

 

၁:၉ တုရုမြို့။ ဖမ်းဆီးခံရသော သို့မဟုတ် သိမ်းပိုက်ခံရသော လူဦးရေကို အတင်းအကြံဖြင့် ပြည်နှင်ဒဏ်ပေးမှုနှင့် ကျွန်ပြုမှုအတွက် စွပ်စွဲခံရသည်။ ဘုရားသခင်သည် လူ့ဆက်ဆံရေးတွင် အခြေခံမျှော်လင့်ချက်များရှိကြောင်း ပြသသည်။

1:9 Tyre. Indicted for their practice of forced migration and slavery of captive or conquered populations. God shows that there are basic expectations in human relations.

 

၁:၁၁ ဧဒုံ။ ပြည်နှင်ခံလူဦးရေကို ကျွန်အဖြစ်လက်ခံမှုအတွက် နှစ်ကြိမ်ဖော်ပြပြီး၊ သနားကရုဏာအားလုံးကို ဖိနှိပ်ထားသည်ဟု သရုပ်ဖော်သည်။ သူသည် ဒေါသနှင့် အမျက်ထွက်မှုတွင် နှစ်မြှုပ်ထားပြီး၊ သူ၏ညီအစ်ကိုကို သတ်ဖြတ်ရန် မဆုတ်မနစ်လိုက်လံသည်။ ဧဒုံလူမျိုးများသည် ယာကုပ်၏အစ်ကို ဧသောမှ ဆင်းသက်လာသူများဖြစ်သည်။

1:11 Edom. Mentioned twice for receiving deported populations as slaves and is portrayed as stifling all compassion. He indulges in anger and wrath and relentlessly pursues his brother for slaughter. The Edomites were descendants of Esau, Jacob’s brother.

 

၁:၁၃ အမ္မုန်လူမျိုး။ သူတို့၏ မယုံကြည်နိုင်သော ရက်စက်မှုကြောင့် စွပ်စွဲခံရသည်။ သူတို့သည် ဂိလဒ်တွင် ကိုယ်ဝန်ဆောင်အမျိုးသမီးများကို ဆုတ်ဖြဲခဲ့သည်။

1:13 the people of Ammon. Accused because of their unbelievable cruelty. They ripped open pregnant women in Gilead.

 

အခန်းကြီး - ၂

၂:၁ မောဘ။ ဧဒုံဘုရင်၏ အရိုးများကို မီးရှို့ခြင်းဖြင့် သန့်ရှင်းမှုကို ချိုးဖောက်သည့်လုပ်ရပ်များ ကျူးလွန်ခဲ့သည်။

2:1 Moab. Committed acts of desecration in burning the bones of the king of Edom.

 

၂:၄ ယုဒ။ ယုဒ၏ ပြစ်တင်ခံရမှုသည် နောဧထံမှ ထွက်ပေါ်လာသော တစ်ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ ပဋိညာဉ်တစ်ခုအပေါ်တွင်သာ အခြေခံထားခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ ဘုရားသခင်နှင့် သူ၏ရွေးချယ်ခံလူများအကြား အထူးပဋိညာဉ်အပေါ် အခြေခံသည်။ ယုဒသည် သခင်ဘုရား၏ ပညတ္တိကို မထီမဲ့မြင်ပြုခြင်းနှင့် သူ၏ပညတ္တိများကို မလိုက်နာခြင်းအတွက် စွပ်စွဲခံရသည်။

2:4 Judah. Judah’s condemnation is based not simply on the expectations of a universal covenant similar to that of Noah, but rather by the special covenant between God and His chosen people. Judah is indicted for having despised the law of the Lord and for not having kept His commandments.

 

၂:၆-၁၆ ဤအဆိုသည် မြောက်ပိုင်းနိုင်ငံဖြစ်သော ဣသရေလအတွက် ရည်ရွယ်ထားသော အရှည်ဆုံးသော ဗျာဒိတ်ဖြစ်သည်။

2:6–16 This longest oracle is reserved for Israel, the northern kingdom.

 

အခန်းကြီး - ၃

၃:၁-၂ ဣသရေလ၏သားများ။ ဤအပိုင်းတွင် ရွေးချယ်ခြင်း၊ ပဋိညာဉ်စာချုပ်နှင့် တရားစီရင်ခြင်းဆိုင်ရာ အယူအဆသုံးမျိုးပါဝင်သည်။ အီဂျစ်မှထွက်လာခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်၏လူမျိုးတစ်ခုလုံးကို ဖော်ပြခြင်းသည် ဣသရေလနှင့် ဘုရားသခင်ထံတော်၏ ပဋိညာဉ်စာချုပ်ဆိုင်ရာ ဆက်နွယ်မှုကို သတိပေးခြင်းဖြစ်သည်။ စွပ်စွဲချက်၏အာရုံစူးစိုက်မှုသည် မြောက်ပိုင်းနိုင်ငံဖြစ်သော ဣသရေလဖြစ်သော်လည်း၊ မြောက်နှင့်တောင်ပိုင်းသည် ပဋိညာဉ်စာချုပ်ပုံစံအရ သမိုင်းဆိုင်ရာ တစ်ခုတည်းသောအဖွဲ့အစည်းအဖြစ် ရှုမြင်သည်။ အထူးပဋိညာဉ်စာချုပ်အခွင့်အရေးသည် ကျင့်ဝတ်ဆိုင်ရာ တာဝန်ဝတ္တရားကို ဆိုလိုသည်။

3:1–2 children of Israel. Three ideas appear in this section: election, covenant, and judgment. The mention of the exodus and the whole of God’s people serve as a reminder of Israel’s covenantal relationship with the Lord. Even though the focus of the indictment is the northern kingdom, Israel, north and south are viewed as a historical unit in the typical covenantal manner. Special covenant privilege implies ethical responsibility.

 

၃:၃-၆ ဤမေးခွန်းများသည် အာမုတ်အား ဗျာဒိတ်ပေးရန် လိုအပ်ကြောင်း တရားမျှတမှုကို ပြသရန် ရည်ရွယ်ထားသည် (၇:၁၃-၁၆ ကိုလည်းကြည့်ပါ)။

3:3–6 A series of questions meant to justify the necessity for Amos to prophesy (see also 7:13–16).

 

၃:၇ ပရောဖက်များ။ ဤကျမ်းပိုဒ်၏အကြောင်းအရာသည် ဘုရားသခင်သည် သူ၏ကျွန်များဖြစ်သော ပရောဖက်များကို စေလွှတ်ပြီး သူ၏လူများကို ပဋိညာဉ်စာချုပ်သို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိစေရန် မနောက်ကျမီလုပ်ဆောင်ကြောင်းပြသသည်။ ရှစ်ရာစုနှစ်ဘီစီခေတ်၏ ပရောဖက်များဖြစ်သော အာမုတ်၊ ဟောရှဲယ၊ ဣရှယာ၊ နှင့် မိက္ခာတို့သည် ဘုရားသခင်၏လူများနှင့် အခြားနိုင်ငံများကို ဘေးဒဏ်မကျရောက်မီ စွပ်စွဲရန် ဘုရားသခင်၏ရှေ့နေများအဖြစ် စေလွှတ်ခံရသည်။ အာရှုရိလူမျိုး၏ခြိမ်းခြောက်မှုသည် အနီးကပ်ရောက်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ အာမုတ်သည် အာရှုရိလူမျိုးတို့၏ ဖမ်းဆီးခေါ်ဆောင်ခြင်းမတိုင်မီ နှစ်ပေါင်းလေးဆယ်နီးပါးတွင် စေလွှတ်ခံရသည်။ ဘုရားသခင်သည် ၂ရာ၊ ၃၆ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း သူ၏လူများကို လွတ်ကင်းစေလိုသည်။ ထို့ပြင် သူသည် ဟောရှဲယကို ဘီစီ ၇၅၀ တွင်၊ ဣရှယာကို ၇၄၀ တွင်၊ မိက္ခာကို ၇၂၅ တွင် စေလွှတ်ခဲ့သည်။ သူ၏လူများအား ပဋိညာဉ်စာချုပ်သစ္စာရှိမှု၊ ဖြောင့်မတ်မှုနှင့် လူမှုရေးတရားမျှတမှုသို့ ပြန်လည်လာရောက်ရန် သူ၏ခေါ်ဆိုမှုများရှိသော်လည်း၊ သူ၏လူများသည် နားမထောင်ခဲ့ကြပါ။ ဘီစီ ၇၂၂ တွင် မြောက်ပိုင်းနိုင်ငံဣသရေလသည် ၉၃၁ တွင် မြောက်နှင့်တောင်ပိုင်းခွဲထွက်ပြီးနောက် နှစ်ပေါင်းနှစ်ရာကျော်အကြာတွင် အဆုံးသတ်ခဲ့သည်။

3:7 prophets. The content of this verse shows God sends His servants the prophets to get His people back to the covenant before it is too late. Eighth-century B.C. prophets such as Amos, Hosea, Isaiah, and Micah were sent as God’s lawyers to bring a charge against God’s people and the nations before catastrophe struck. The Assyrian threat was looming on the horizon. Amos was sent nearly 40 years before the Assyrian captivity. God wanted to spare His people, as He specified in 2 Chr. 36. He further sent Hosea in 750 B.C., Isaiah in 740, and Micah in 725. In spite of His calls to His people to come back to covenant faithfulness and righteousness and social justice, His people did not listen. 722 B.C. marked the end of the northern kingdom of Israel, after a little over two hundred years of existence since the schism between the north and the south in 931.

 

၃:၁၂ အပိုင်းအစ။ တရားစီရင်ခြင်းမှ လွတ်မြောက်သော ကျန်ရှိသူ၏XORည်၏ အရေးမပါမှုကို ဖော်ပြသည်။

3:12 a piece. Indicating the insignificance of the remnant that survives the judgment.

၃:၁၄-၁၅ ယဇ်ပလ္လင်များ။ ရုပ်တုကိုးကွယ်မှုနှင့် ချမ်းသာကြွယ်ဝမှုသည် မြောက်ပိုင်းနိုင်ငံ၏ ဘာသာရေးနှင့် လူမှုဘဝတွင် ထင်ရှားသည်။ ဗေသလ။ မြောက်ပိုင်းနိုင်ငံ၏ အဓိကသန့်ရှင်းရာဌာနဖြစ်သည် (၄:၄၊ ၅:၅၊ ၇:၁၀-၁၃၊ ကမ္ဘာ ၁၂:၈၊ ၂၈:၁၉၊ ၃၅:၇၊ ၁ရာ ၁၂:၂၆-၃၃၊ ၁၃:၁-၅၊ ၁၀၊ ၂ရာ ၂၃:၁၅၊ ဟောရှဲယ ၄:၁၅ ကိုကြည့်ပါ)။

3:14–15 altars. Idolatry and prosperity characterized the northern kingdom’s religious and social life. Bethel. The main sanctuary of the northern kingdom (see 4:4; 5:5; 7:10–13; Gen. 12:8; 28:19; 35:7; 1 Kin. 12:26–33; 13:1–5, 10; 2 Kin. 23:15; Hos. 4:15).

 

အခန်းကြီး - ၄

၄:၁-၃ ဗာရှန်နွားများ။ ဆမာရိမြို့၏ ထိပ်တန်းအမျိုးသမီးများကို မြက်ကျက်ရာနှင့် နွားများကြွယ်ဝသော ဗာရှန်ဒေသရှိ နွားများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပြီး ထေ့ရငှဲ့သောလေသံဖြင့် ပြောဆိုခြင်းသည် ၎င်းတို့၏ စိတ်ကျေနပ်မှုကို ဖျက်ဆီးရန် ရည်ရွယ်သည်။ ဤနှိုင်းယှဉ်မှုသည် ဤအမျိုးသမီးများသည် ဆင်းရဲသူများကို ဖိနှိပ်ပြီး အငတ်ဘေးသင့်သူများကို နွားများသည် မြက်ပင်များကို ဖိမိတ်ဖျက်ဆီးသည်နှင့်နှိုင်းယှဉ်ခြင်းဖြစ်သည် (ဆာလံ ၂၂:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။

4:1–3 cows of Bashan. The sarcastic tone and the comparison of the leading women of Samaria to cows of Bashan, a region rich in pastures and cattle, was meant to shake their complacency. The comparison bears on the fact that these women oppress the poor and crush the needy like the cows press and crush the grass (see Ps. 22:12).

 

၄:၄ ဗေသလ။ ယာကုပ်ဘိုးဘေးမှစတင်ပြီး (ကမ္ဘာ ၂၈:၂၂) သန့်ရှင်းသောနေရာအဖြစ် သမိုင်းရှည်ကြာရှိခဲ့သည်၊ ဂိလဂါလ်သည် ယောရှုအုပ်ချုပ်မှုအောက်တွင် သိမ်းပိုက်ပြီးနောက် ဗဟိုသန့်ရှင်းရာဌာန၏ ပထမဆုံးနေရာဖြစ်သည်။ အာမုတ် ၇ ၏အကြောင်းအရာတွင်၊ ယဇ်ပုန်းကြီးအမာဇိသည် ဗေသလသည် ရှင်ဘုရင်၏သန့်ရှင်းရာဌာနဖြစ်သည်ဟု အကြောင်းပြချက်ပေးသည်။

4:4 Bethel. Had a long history as a sacred place, beginning with the patriarch Jacob (Gen. 28:22), whereas Gilgal was the first site of the central sanctuary after the conquest under the leadership of Joshua. In the context of Amos 7, Amaziah the priest makes a case that Bethel is the sanctuary of the king.

 

၄:၆–၁၃ ဘုရားသခင်နှင့် ပဋိညာဉ်ဆက်နွယ်မှုသို့ လူများကို ပြန်လည်ဆွဲဆောင်ရန် ရည်ရွယ်ထားသော ဘုရားသခင်၏သွန်သင်ချက်သည် မျှော်လင့်ထားသည့် နောင်တမရခဲ့ပေ။ “သို့သော်လည်း သင်တို့သည် ငါ့ထံသို့ မပြန်လာခဲ့ကြပေ” (အခန်းကါး ၆၊ ၈–၁၁) ဟူသော ထပ်ခါတလဲလဲစကားသည် “သင်၏ဘုရားသခင်နှင့်တွေ့ရန် ပြင်ဆင်ထားလော့” (အခန်းကါး ၁၂) ဟူသော တရားစီရင်ခြင်းသတိပေးချက်သို့ ပြင်းထန်သောအထွတ်အထိပ်သို့ ဦးတည်သွားသည်။

4:6–13 The divine teaching that was meant to draw people back to a covenant relation with God did not produce the expected repentance. The refrain “Yet you have not returned to Me” (vv. 6, 8–11) leads to a dramatic climax, a judgment warning “Prepare to meet your God” (v. 12).

 

၄:၁၂ ယခင်အခန်းကါးများတွင် ဖော်ပြထားသော ဘေးဒဏ်ခုနစ်ခုသည် “သင်၏ဘုရားသခင်နှင့်တွေ့ရန် ပြင်ဆင်ထားလော့” ဟူသော ဘုရားသခင်၏တရားစီရင်ခြင်းတွင် အထွတ်အထိပ်သို့ရောက်ရှိသည်။ ၎င်းသည် သဘာဝဘေးအန္တရာယ်များထက် ပို၍ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းပြီး ၎င်း၏သဘောသဘာဝကို “ဤသို့” နှင့် “ဤအရာ” ဟူသော စကားလုံးများဖြင့် ညွှန်ပြထားသည်။ ဘုရားသခင်နှင့် တရားစီရင်ခြင်းတွင်တွေ့ဆုံရခြင်းသည် သဘာဝဘေးအန္တရာယ်များထက် ပို၍ကြောက်မက်ဖွယ်ဖြစ်သည်။ ထို့ပြင်၊ တရားစီရင်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏လူများပြုလုပ်သည့်အရာအတွက်ထက် ၎င်းတို့မပြုလုပ်ခဲ့သည့်အရာ—နောင်တမရခြင်းအတွက်ဖြစ်သည်။

4:12 The seven calamities listed in the previous verses culminate in divine judgment all the more terrifying in that its nature is not specified except to say “Prepare to meet your God.” The particles “thus” and “this” are supposed to indicate what God plans to do. Meeting God in judgment is more dreadful than so-called natural calamities. Moreover, the judgment is not so much for what God’s people do as what they do not do—repent.

 

အခန်းကြီး - ၅

၅:၁–၂၇ ဤအခန်းသည် အခန်း ၆ နှင့်အတူ ဣသရေလ၏အခြေအနေနှင့် လာမည့်စစ်ပွဲမှ ဖြစ်ပေါ်လာမည့် ပျက်စီးခြင်းနှင့် နောင်တရသံများကို ပရောဖက်ပြုထားသော ငိုကြွခြင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။

5:1–27 This chapter, along with chap. 6, is a lament on the condition of Israel and the devastation prophesied through upcoming war and subsequent lamentations.

 

၅:၂ “ဣသရေလ၏အပျိုမလေး” ဟူသော အသုံးအနှုန်းနှင့် အခန်း ၆:၁ တွင် “လူမျိုးများ၏ဦးခေါင်း” (သို့မဟုတ် “လူမျိုးများထိပ်သီး”) ဟူသော အသုံးအနှုန်းသည် ဣသရေလလူမျိုးများကြားတွင် ၎င်းတို့၏မာနနှင့် သာလွန်မှုသဘောကို ဖော်ပြရန် လူကြိုက်များသော အမည်များဖြစ်သည်။ အခန်းကါး ၁၄ တွင် “သင်တို့ပြောဆိုသည့်အတိုင်း” ဟူသော အသုံးအနှုန်းသည် လူများ၏ဤသဘောထားကို ရည်ညွှန်းသည်။ အာမုတ်သည် ဤအသုံးအနှုန်းများကို ၎င်းတို့သယ်ဆောင်ထားသော အဓိပ္ပာယ်များကို စိန်ခေါ်ရန် အသုံးပြုသည်။ သူ၏ပါးစပ်မှထွက်လာသောအခါ ၎င်းတို့သည် ကဲ့ရဲ့စကားများဖြစ်လာသည်။ မည်သူမျှထူမမပေးနိုင်သော၊ မိမိမြေပေါ်တွင် စွန့်ပစ်ခံရသော ပြုတ်ကျသောအပျိုမလေး၏အဖြစ်သည် မပြည့်စုံသောကံကြမ္မာကို ညွှန်ပြသည်။

5:2 The expression “virgin of Israel” along with the expression “chief nation” (or “head of the peoples”) in 6:1 were favorite designations in circulation among the Israelites to express their pride and sense of superiority. The meaning of the phrase “as you have spoken” in v. 14 implies this attitude among the people. Amos uses all these terms to challenge the connotations they carry. In his mouth they become words of derision. The reality of a fallen virgin, having no one to raise her up, and forsaken on her own land, signifies unfulfilled destiny.

 

၅:၄-၆ ငါ့ကိုရှာဖွေကြလော့။ သိမ်းဆည်းခြင်း၊ နှင်ထုတ်ခြင်းနှင့် ပြည်နှင်ဒဏ်ခံရခြင်းဟူသော မကြာမီ ရောက်ရှိလာမည့် အဖြစ်ဆိုးမှ လွတ်မြောက်ရန် တစ်ခုတည်းသော နည်းလမ်းရှိသည်။ အလျင်စလို ဖိတ်ခေါ်ချက်မှာ ဘုရားသခင်နှင့် ဘုရားသခင်ကိုယ်တိုင်ကို ရှာဖွေရန်ဖြစ်သည်၊ ဘီယာရှေဘာ၊ ဂိလဂါလ် သို့မဟုတ် ဗေသလလို မတရားသော ဘာသာရေးနေရာများမှတစ်ဆင့် မဟုတ်ပေ။

5:4–6 Seek Me. There is only one way out of the tragedy of conquest, deportation, and exile that loom on the near horizon. The pressing invitation is to seek God and God Himself, not through illegitimate religious shrines such as Beersheba, Gilgal, or Bethel.

 

၅:၇ တရားမျှတမှုကို လှည့်စားခြင်း။ ဘုရားသခင်၏လူများအပေါ် အဓိကစွပ်စွဲချက်မှာ တရားမျှတမှုကို ခါးသက်သောဆေးပင်အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲလိုက်ပြီး ဖြောင့်မတ်မှုကို အနားယူစေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည် (၆:၁၂ ကိုလည်းကြည့်ပါ)။ တရားမျှတမှုနှင့် ဖြောင့်မတ်မှုသည် ဣသရေလလူမျိုးက လစ်လျူရှုထားသည့် ပဋိညာဉ်၏အနှစ်သာရဖြစ်သည်။ ဤပဋိညာဉ်စည်းမျဉ်းများကို လိုက်နာရန် ပျက်ကွက်မှုသည် အခြေခံအားဖြင့် ဘုရားသခင်၏ပညတ်တရား (၂:၄) နှင့် အကျင့်စာရိတ္တကို လစ်လျူရှုခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဤလစ်လျူရှုမှုကြောင့် အောက်ပါအရာများ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်- ရုပ်တုကိုးကွယ်သော ဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှုအသိုင်းအဝိုင်း (၂:၄; ၅:၂၆; ၈:၁၄)၊ ဆင်းရဲသားများကို ခြယ်လှယ်သော လူ့အဖွဲ့အစည်း (၂:၆–၈)၊ ဖိနှိပ်ညှင်းပန်းသော စနစ် (၃:၉; ၄:၁; ၅:၁၁; ၈:၄, ၆)၊ မတရားသော တရားစီရင်ရေးဖွဲ့စည်းပုံ (၅:၁၀–၁၂)၊ ဥပုသ်နေ့ကို လှည့်ဖြည်ခြင်း (၈:၅)။ သူတို့သည် လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ အကျင့်ယိုယွင်းမှုတွင် နှစ်မြှုပ်ခြင်းဖြင့် (၂:၇) ဘုရားသခင်၏သန့်ရှင်းသောနာမကို ညစ်ညမ်းစေခဲ့သည်၊ သန့်ရှင်းမှု၏အမှတ်အသားများကို ဖိနှိပ်ခြင်းဖြင့် ဘုရားသခင်၏ဆောင်ရွက်ချက်များကို ဆန့်ကျင်ခဲ့သည် (ဥပမာ- နာဇရိလူမျိုးများအား ၎င်းတို့၏ကတိသစ္စာကို ဖောက်ဖျက်ရန် ဖိအားပေးခြင်း ၂:၁၂)။ သူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ပရောဖက်ကိုပင် တိတ်ဆိတ်စေရန် ကြိုးပမ်းခဲ့သည် (၂:၁၂)။ မဖြောင့်မတ်မှုသည် နောင်တမရှိခြင်း (၄:၆–၁၁)၊ မိမိကိုယ်ကိုယ်ယုံကြည်မှုလွန်ကဲခြင်း (၆:၁; ၉:၁၀)၊ ဂရုမစိုက်မှု (၆:၄–၆)၊ မာန်ထောင်လွှားမှု (၆:၈) တို့တွင်လည်း ထင်ရှားသည်။ ထို့ကြောင့် တရားမျှတမှုသည် လူသားများကို ဆက်ဆံပုံနှင့် ဆက်စပ်နေသည်။ ၎င်းသည် အခြားသူများအား ၎င်းတို့ထိုက်တန်သည်ကို ပေးအပ်ခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ ဖြောင့်မတ်မှုသည် အကျင့်စာရိတ္တမျှတမှုလည်းဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်အပေါ် အကြွင်းမဲ့သစ္စာစောင့်သိမှုနှင့် သူ၏သန့်ရှင်းမှုကို ထိန်းသိမ်းရန် ကတိကဝတ်ဖြင့် ဘုရားသခင်ဆီသို့ မှန်ကန်စွာ ဦးတည်ထားသောဘဝဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏အကျင့်စာရိတ္တနှင့် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်မှုဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် တရားမျှတသောဘုရားဖြစ်သည်။

5:7 turn justice. The core undergirding charge against God’s people is that they have turned justice into wormwood and laid righteousness to rest (see also 6:12). Justice and righteousness represent the essence of the covenant that Israel has neglected. The lack of conformity to these essential covenant stipulations is basically due to neglect of God’s law (2:4) and moral character. This neglect has resulted in the following: an idolatrous worshiping community (2:4; 5:26; 8:14), a society that exploits the destitute (2:6–8), an oppressive and abusive system (3:9; 4:1; 5:11; 8:4, 6), an unjust juridical structure (5:10–12), and a disregard of the Sabbath (8:5). They profaned God’s holy name by indulging in sexual immorality (2:7), counteracting God’s initiatives by repressing the signs of holiness (i.e., the pressure on the Nazirites to betray their vow in 2:12). They even attempted to silence the prophet of God (2:12). Unrighteousness can also be seen in the lack of repentance (4:6–11), in a complacent attitude (6:1; 9:10), carelessness (6:4–6), and arrogance (6:8). Justice is therefore connected to how one treats fellow human beings. It means granting others their due. Righteousness is also moral rectitude. It is life rightly oriented towards God in absolute allegiance and commitment to upholding His holiness. It is conformity to God’s moral character. God is a just God.

 

၅:၈–၉ သူဖန်ဆင်းတော်မူသည်။ အာမုတ်စာအုပ်၏အဓိကသည် ဘုရားသခင်အား ဖန်ဆင်းရှင်နှင့် တရားသူကြီးအဖြစ် ဖော်ပြသည်။ အာမုတ်စာအုပ်၏အလယ်ဗဟိုတွင် “ထာဝရဘုရားသည် သူ၏နာမဖြစ်သည်” ဟူသော ဝါကျရှိသည်။

5:8–9 He made. The heart of the book of Amos presents God as Creator and Judge. The center of the book of Amos is the sentence “The Lord is His name.”

၅:၁၅ ယောသပ်၏အကြွင်းအကျန်။ နောင်တရသော ဣသရေလမြောက်ပိုင်းနိုင်ငံ။ ဧဖရိမ်သည် မြောက်ပိုင်းအကြီးဆုံးအနွယ်ဖြစ်ပြီး ယောသပ်၏သားအတွက် အမည်ပေးထားသော မြောက်ပိုင်းနိုင်ငံတစ်ခုလုံးအတွက် နိမိတ်ပုံဖြစ်သည်။

5:15 the remnant of Joseph. A repentant northern kingdom of Israel. Ephraim, the largest northern tribe, and a metaphor for the whole northern kingdom, was named for Joseph’s son.

 

၅:၁၆ ‘အား! အား!’ ဤစကားလုံးကို အသုံးပြုခြင်းသည် ဆင်းရဲဒုက္ခဖြစ်မှုကြောင့် ငိုကြွေးမြည်တမ်းခြင်း၏အမှန်တရားကို အလေးပေးရန်ဖြစ်သည်။ ၎င်းကို ၅:၁၈ နှင့် ၆:၁ (“အား”) တွင် ထပ်မံအသုံးပြုပြီး သိမ်းပိုက်ခြင်းနှင့် ပြည်နှင်ဒဏ်ပေးခြင်း၏အမှန်တရားကို ညွှန်ပြသည်။

5:16 ‘Alas! Alas!’ The use of this particle is for emphasis on the reality of the mourning because of affliction. It is again used in v. 18 and 6:1 (“woe”) as an indication of the reality of conquest and exile.

 

၅:၁၈-၂၀ ထာဝရဘုရား၏နေ့။ အာမုတ်၏အကြောင်းအရာတွင်၊ ၎င်းသည် လူများ၏မျှော်လင့်ချက်များ ပြတ်တောက်သွားသည့်နေ့ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏လူများသည် ၎င်းတို့၏စစ်မှန်သောအခြေအနေကို ငြင်းပယ်ထားသဖြင့် ထာဝရဘုရား၏နေ့ကို တောင့်တကြသည်မှာ ဆန်းကျယ်ဖွယ်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းသည် အမှောင်ထုနေ့ဖြစ်လိမ့်မည်။

5:18–20 the day of the Lord. In the setting of Amos, it is a day when the expectations of the people are frustrated. It is a paradox that God’s people are in such denial about their true condition that they desire the day of the Lord. It will therefore be a day of darkness.

 

၅:၂၁-၂၄ ပွဲတော်နေ့များ။ တရားမျှတမှုနှင့် ဖြောင့်မတ်မှုမရှိဘဲ၊ ပွဲတော်များ၊ သန့်ရှင်းသောစည်းဝေးပွဲများ၊ ဝတ်ပြုရေးထုံးတမ်းများနှင့် ပူဇော်သက္ကာများသည် ဘုရားသခင်အတွက် ရွံရှာဖွယ်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်က မိမိအလိုမရှိသည်ကို ဤမျှပြတ်သားစွာ ဖော်ပြသည်မှာ သမ္မာကျမ်းတွင် မကြာခဏတွေ့ရသည်မဟုတ်။ တရားမျှတမှုနှင့် ဖြောင့်မတ်မှုသည် သမ္မာကျမ်းတစ်ခုလုံး၏ ယုံကြည်ခြင်းဖွဲ့စည်းပုံ၏ အဓိကတန်ဖိုးများဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့မရှိလျှင် ဘာသာတရားသည် အဓိပ္ပာယ်မဲ့သော ဓလေ့ထုံးတမ်းနှင့် လှည့်ဖြားမှုသို့ ပြောင်းလဲသွားသည်။ ဤအဓိကတန်ဖိုးနှစ်ခု၏ ဗဟိုပြုမှုသည် ဓမ္မဟောင်းတွင်သာမက သမ္မာကျမ်းတစ်ခုလုံးတွင်လည်း ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၏ ဗဟိုပြုမှုနှင့် ဆင်တူသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ သစ္စာရှိသော ပဋိညာဉ်ဖက်မိတ်များနှင့် မျှဝေပေးသည့် ဘုရားသခင်၏ဂုဏ်ရည်များဖြစ်သည်။

5:21–24 feast days. Festivals, sacred assemblies, worship rituals, and offerings, without justice and righteousness, are abominable to God. It is not frequent in Scripture that God is so explicit about what He hates. Justice and righteousness are core values of the whole structure of biblical faith. Without them religion turns into meaningless formalism and hypocrisy. The centrality of these two core values not only in the OT but also in the whole of Scripture is akin to the centrality of love in the NT. They are all divine attributes God shares with His loyal covenant partners.

 

၅:၂၇ ဒမတ်စကပ်ကျော်လွန်၍။ တရားမျှတမှုနှင့် ဖြောင့်မတ်မှုမရှိလျှင် ပြည်နှင်ဒဏ်သည် အကျိုးဆက်ဖြစ်သည်။ ဤအခန်း၏ နောက်ဆုံးအပိုဒ်သည် ရုပ်တုကိုးကွယ်သူများ၏ ပြည်နှင်ဒဏ်ကို အတည်ပြုထုတ်ဖော်သည်။

5:27 beyond Damascus. Without justice and righteousness, exile is the outcome. The last verse of this chapter announces the certainty of the exile of idolaters.

 

အခန်းကြီး - ၆

၆:၁ အမယ်လွှဲ။ “အမယ်လွှဲ” သို့မဟုတ် “ဝမ်းနည်းခြင်း” ဟူသော စကားလုံးသည် လူများ၏အာရုံကိုဖမ်းစားရန် အခါအခွင့်များတွင် အသုံးပြုနိုင်သည်။ ဤအကြောင်းအရာတွင်၊ ထပ်ခါတလဲလဲ “အမယ်လွှဲ” အသုံးပြုမှုနှင့် ဆက်စပ်မှုရှိသည် (၅:၁၈)။

6:1 Woe. The particle “alas,” or “woe,” can at times be used to get people’s attention. In this setting there is a connection between the uses of repeated woes (5:18).

 

၆:၄-၈ ဆင်စွယ်ကုတင်များ။ မလိုအပ်သော ဇိမ်ခံပစ္စည်းများ၏ ထင်ရှားသောဥပမာ။

6:4–8 beds of ivory. Clear example of unnecessary luxury.

 

အခန်းကြီး - ၇

၇:၁-၉ ထာဝရဘုရားသည် ငါ့အား ပြတော်မူ၏။ တရားစီရင်ခြင်းနှင့်ပတ်သက်သော ရူပါရုံသုံးခုရှိသည်- (၁) ကျိုင်းစားကောင်များ (အပိုဒ် ၁-၃)၊ (၂) မီး (အပိုဒ် ၄-၆)၊ (၃) မျဉ်းဖြောင့်တိုင်း (အပိုဒ် ၇-၉)။ အာမုတ်သည် ဣသရေလအတွက် ဆုတောင်းပေးခဲ့ပြီး “ထာဝရဘုရား နောင်တရတော်မူ၏” (အပိုဒ် ၃, ၆)၊ တရားစီရင်ခြင်း၏ အကောင်အထည်ဖော်မှုကို နှောင့်နှေးစေသည်။ ဆုတောင်းခြင်း သို့မဟုတ် ပရောဖက်ပြုဆုတောင်းခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏လူများအပေါ် တုံ့ပြန်မှုတွင် ခြားနားမှုဖြစ်စေကြောင်း ၎င်းက ရှင်းလင်းစေသည်။

7:1–9 the Lord God showed me. There are three visions which concern judgment: (1) locusts (vv. 1–3); (2) fire (vv. 4–6); and (3) a plumb line (vv. 7–9). Amos interceded for Israel and “the Lord relented” (vv. 3, 6), delaying the execution of judgment. This makes it clear that prophetic intercession or prayer makes a difference in God’s response to people.

 

၇:၁၀-၁၇ သမိုင်းဆိုင်ရာ ကြားဖြတ်ဖြစ်ရပ်- အမာဇိယနှင့် ရင်ဆိုင်ခြင်း (မိတ်ဆက်၊ “အကြမ်းဖျင်း” ကို ကြည့်ပါ)။

7:10–17 Historical interlude: confrontation with Amaziah (see Introduction, “Outline”).

 

အခန်းကြီး - ၈

၈:၁-၃ နွေရာသီအသီးအနှံရူပါရုံသည် ဘုရားသခင်၏လူများ၏အဆုံးသတ်ကို ဖော်ပြသည်။

8:1–3 The vision of summer fruit tells of the end of God’s people.

၈:၄-၆ ဤအပိုဒ်များတွင် ဆင်းရဲသားနှင့် ဆင်းရဲသူများအပေါ် လူမှုရေးမမျှတမှုနှင့်ပတ်သက်သော စွပ်စွဲချက်များပါရှိသည်။ လိမ်လည်မှုနှင့် ရုပ်တုကိုးကွယ်မှုသည် မြေကြီးတုန်ခါမှုနှင့် နေထိုင်သူများ၏ ဝမ်းနည်းခြင်း (အပိုဒ် ၈) နှင့် ဆက်စပ်နေပြီး ပဋိညာဉ်ကျိန်စာများသို့ ဦးတည်သည်။

8:4–6 The charges in these verses relate to social injustice against the poor and needy. Fraud and idolatry are connected to the trembling of the land and the mourning of the inhabitants (v. 8) and lead to covenant curses.

 

၈:၁၁-၁၄ အငတ်ဘေး။ ဘုရားသခင်က ကြွေးကြော်သည့်အတွက် ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ ထိုအငတ်ဘေးသည် ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်ကို ကြားရမည့်အငတ်ဘေးဖြစ်သည်။

8:11–14 famine. Comes because God proclaims it. That famine will be for hearing God’s word.

 

အခန်းကြီး - ၉

၉:၁-၁၀ အဆုံးသတ်ကို ဟောကိန်းထုတ်ထားသည်။

9:1–10 The end is predicted.

 

၉:၈ ယာကုပ်၏အိမ်တော်။ ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလ၏ လုံးဝပျက်စီးခြင်းကို ခွင့်မပြုမည်။ လူမျိုးအားလုံးမှ လူအုပ်စုတစ်စုဖြစ်သော အကြွင်းအကျန်လည်း ရှိလိမ့်မည်။

9:8 the house of Jacob. God will not allow the complete destruction of Israel. There will also be a remnant, one group of people from all the nations.

 

၉:၉ ပျက်စီးခြင်းကို ကတိပြုထားသူများသည် နောင်တမရသူများ၊ မာန်မာနထောင်လွှားသူများ၊ မိမိကိုယ်ကို ယုံကြည်စိတ်ချသူများဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဘေးဒုက္ခသည် ၎င်းတို့ကို မဖြစ်ပေါ်မည်ဟု ဟန်ဆောင်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ၆:၁ တွင် ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း ဇိအုန်တောင်နှင့် ဆမာရိယရှိသူများကဲ့သို့ လုံခြုံသည်ဟု ခံစားရသည်။

9:9 Those promised destruction are unrepentant, arrogant, and self-confident sinners. They pretend that the calamity will not overtake or confront them. They feel safe and secure like those on Mount Zion and in Samaria as reported in 6:1.

 

၉:၁၁ ၎င်း၏ပြိုပျက်ရာများကို ပြန်လည်ထူထောင်မည်။ ၎င်းသည် ဒါဝိဒ်၏အိမ်တော်၏ ပြိုပျက်ရာများနှင့် ဒါဝိဒ်၏မျိုးရိုးမှ မယ်ရှိယအား ကတိပြုခြင်းကို ရည်ညွှန်းသည်။ အာမုတ်စာအုပ်သည် ပြန်လည်ထူထောင်ခြင်း၏ နှုတ်ကပတ်များဖြင့် အဆုံးသတ်သည်။

9:11 raise up its ruins. This refers to the ruins of the house of David and the promise of the Messiah in David’s line. The book of Amos ends with words of restoration.

 

၉:၁၃-၁၅ ကြွယ်ဝသော စိုက်ပျိုးရေးနှင့်ပတ်သက်သော ဥပမာများကို အသုံးပြု၍ နောက်ဆုံးပြန်လည်ထူထောင်ခြင်း၏ အလှပဆုံး ပရောဖက်ရူပါရုံတစ်ခုကို ကျွန်ုပ်တို့အား ပေးထားသည်။

9:13–15 Using rich agricultural metaphors of prosperity, we are given one of the most beautiful prophetic visions of ultimate restoration.