မိက္ခာအနာဂတ္တိကျမ်း - Micah

မိက္ခာအနာဂတ္တိကျမ်း - Micah

 

မာတိကာ (Table of Contents)
အခန်းကြီး - ၁
အခန်းကြီး - ၂
အခန်းကြီး - ၃
အခန်းကြီး - ၄
အခန်းကြီး - ၅
အခန်းကြီး - ၆
အခန်းကြီး - ၇

မိက္ခာအနာဂတ္တိကျမ်း

The Book of Micah

 

ရေးသားသူနှင့် ရက်စွဲ

Author and Date

 

မိက္ခာဆိုသူအကြောင်း တိုက်ရိုက်သတင်းအချက်အလက်မှာ နည်းပါးသည်။ သူ၏အမည်သည် “မီကဲယ” ဟူသော အမည်၏ တိုကျုံ့ထားသောပုံစံဖြစ်နိုင်ပြီး၊ ၎င်းသည် “ယာဝှေနှင့်တူသူမည်သူနည်း” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ သို့သော် သူသည် အာဟပ်လက်ထက် (ဘီစီ ၈၇၄–၈၅၃) ခန့်တွင် မြောက်ပိုင်းနိုင်ငံတွင် ပရောဖက်တစ်ဦးဖြစ်သော အိမ်လာသား မီကဲယနှင့် တူညီသူမဟုတ်ပေ။

Direct information about the man Micah is scant. His name is probably a shortened form of “Micaiah,” which means “Who is like Yahweh?” He is not, however, to be equated with Micaiah the son of Imlah, who was a prophet in the northern kingdom at the time of Ahab, ca. 874–853 B.C.

မိက္ခာသည် သူ၏စာအုပ်၏ နောက်ဆုံးမျှော်လင့်ချက်အပိုင်းတွင် သူ၏အမည်ကို ထည့်သွင်းထားသည်။ သူ၏အမည်ကို ကစားလှည့်ဖျားသုံးကာ၊ မိက္ခာ ၇:၁၈ တွင် “သင်နှင့်တူသောဘုရားသခင်မည်သူရှိသနည်း” ဟု မေးခွန်းထုတ်ကာ၊ ဘုရားသခင်၏ အပြစ်ကိုခွင့်လွှတ်နိုင်စွမ်းနှင့် သူ၏လူမျိုး၏အမှားများကို ခွင့်လွှတ်ပေးနိုင်သည့် အံ့ဖွယ်စွမ်းရည်ကို ရည်ညွှန်းသည်။ အဖြေမှာ “မည်သူမျှမရှိ” ဟူ၍ဖြစ်သည်။ သခင်ဘုရားသည် ကရုဏာပြခြင်းကို နှစ်သက်ပြီး သနားကရုဏာပြတတ်သည် (၇:၁၈–၁၉)။ ထို့ကြောင့် သူ၏အမည်သည် ပြန်လည်ထူထောင်ခြင်း၏ သင်္ကေတဖြစ်လာသည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူများကို မျှော်လင့်ချက်ပေးလိုပြီး၊ မိက္ခာ၏သတင်းစကားသည် သခင်ဘုရား၏ ကျေးဇူးတော်ကို ဗဟိုပြုထားသည်။

Micah inserts his name into the final hope section of his book. Using a play on his name, Micah asks in 7:18, “Who is a God like You …?” referring to God’s wonderful capacity to pardon sin and forgive the transgression of His people. The implied answer is “No one!” The Lord delights to show mercy and demonstrate compassion (vv. 18–19). His name, then, becomes symbolic for the restoration. God desires to give hope to His people, and Micah’s message is centered in the graciousness of the Lord.

 

ယေရုဆလင်မြို့မှ အနောက်တောင်ဘက် မိုင် ၂၅ (ကီလိုမီတာ ၄၀) အကွာရှိ မိုရေရှတ်မြို့မှ ကျေးလက်သားတစ်ဦးဖြစ်သော မိက္ခာသည်၊ ဘုရင်များ၏ နန်းတော်များသို့ ဝင်ရောက်နိုင်သော မြို့သား ပရောဖက် ဟေရှာယနှင့် ခေတ်ပြိုင်ဖြစ်သည်။ ပရောဖက်နှစ်ဦးစလုံးသည် မြောက်ပိုင်းနိုင်ငံ၏ ကျဆုံးခြင်းကို သက်သေခံခဲ့ကြသည်။ ၎င်းတို့၏စာအုပ်များတွင် တူညီလုနီးပါးသော အပိုင်းတစ်ခုရှိသည် (မိက္ခာ ၄:၁–၄ နှင့် ဟေရှာယ ၂:၂–၅)။ နှစ်ဦးစလုံးသည် သခင်ဘုရားသည် ကမ္ဘာကို အုပ်ချုပ်ပြီး၊ သူ၏လူများကို တရားစီရင်ရန်နှင့် ကိုင်တွယ်ရန် ဆင်းလာသည့် ကောင်းကင်ဘုံရှိ ဗိမာန်တော်ကို ယုံကြည်ကြသည်။ နှစ်ဦးစလုံးသည် ငြိမ်သက်ခြင်းကို ယူဆောင်လာမည့် မေရှိယကို ဖော်ပြသည်။ ဟေရှာယတွင် မေရှိယကို “ငြိမ်သက်ခြင်း၏မင်းသား” (ဟေရှာယ ၉:၆) ဟုခေါ်ပြီး၊ မိက္ခာတွင် မေရှိယသည် ငြိမ်သက်ခြင်းကိုယ်တိုင်ဖြစ်မည် (မိက္ခာ ၅:၅)။

A country man from Moresheth, some twenty-five miles (40 km) southwest of Jerusalem, Micah was a contemporary of the prophet Isaiah, a city dweller who had access to kings’ palaces. Both prophets witnessed the demise of the northern kingdom. Their books have a nearly identical section (Mic. 4:1–4 and Is. 2:2–5). Both demonstrate a belief in a heavenly temple, from which the Lord rules the world and from which He comes down to judge and deal with His people. Both prophets describe a Messiah who will bring peace. In Isaiah, the Messiah is called the “prince of peace” (Is. 9:6). In Micah, the Messiah Himself shall be peace (Mic. 5:5

မိက္ခာသည် ဘာသာစကားအရ ထူးချွန်သူဖြစ်သည်။ သူသုံးသော ဘာသာစကားသည် အားပြည့်ဝပြီး ရောင်စုံသည်။ သူသည် စာပေဆိုင်ရာ အင်္ဂါရပ်များစွာကို အသုံးပြုပြီး၊ ပုံသဏ္ဌာန်စကားများနှင့် စကားလုံးကစားမှုများကို မကြာခဏအသုံးပြုကာ၊ ၎င်းသည် သူ၏ဉာဏ်ပညာကို ဖော်ညွှန်းရုံသာမက ဟာသဉာဏ်ကိုပါ အကြံပြုသည်။

Micah was linguistically gifted. The language he uses is vigorous and colorful. He utilizes many literary features and frequently resorts to figures of speech and puns that not only point to his cleverness, but suggest a sense of humor as well.

မိက္ခာ၏ နိဒါန်း (၁:၁) တွင် သူသည် ယုဒဘုရင်သုံးပါးဖြစ်သော ယောသံ၊ အာဟဇ်နှင့် ဟေဇကိယ လက်ထက်တွင် ပရောဖက်ပြုခဲ့သည်ဟု ဖော်ပြထားသည်။ ပရောဖက်သည် အစ္စရေးနိုင်ငံမြောက်ပိုင်းကို မှတ်ချက်ပြုခဲ့သော်လည်း၊ ဤဖော်ပြချက်အရ မိက္ခာသည် ယုဒပြည်မှဖြစ်သည်။ သူ၏စာအုပ်သည် အထူးသဖြင့် တောင်ပိုင်းနိုင်ငံနှင့်ဆိုင်သော ထိုခေတ်၏ လူမှုရေးဆိုင်ရာ မကောင်းမှုများကို နက်နဲစွာ နားလည်သဘောပေါက်မှုကို ဖော်ပြသည်။

Micah’s introduction (1:1) tells us that he prophesied under three kings of Judah: Jotham, Ahaz, and Hezekiah. Although the prophet does comment on the northern kingdom of Israel, this statement shows that Micah was from Judah. His book demonstrates a deeply sensitive understanding of the social ills of his day, particularly as they relate to the southern kingdom.

 

ယောသံ (ဘီစီ ၇၅၀–၇၃၂)၊ အာဟဇ် (၇၃၅–၇၁၆) နှင့် ဟေဇကိယ (၇၁၆–၆၈၇) တို့သည် တူညီသောမင်းဆက်မှဖြစ်သော်လည်း၊ မတူညီသော ဝိသေသလက္ခဏာများရှိသည်။ ယောသံသည် ၂ ဓမ္မရာဇဝင် ၁၅:၃၄–၃၅ အရ သခင်ဘုရား၏အကြည့်တွင် ဖြောင့်မတ်စွာပြုမူခဲ့သော်လည်း၊ လူများသည် မြင့်သောနေရာများတွင် ယဇ်ပူဇော်ပြီး မီးရို့မှုများကို ဆက်လက်ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ အာဟဇ်၊ သူ၏သားနှင့် ဆက်ခံသူသည် ယုဒပြည်၏ အဆိုးဝါးဆုံးဘုရင်များထဲမှ တစ်ဦးဖြစ်သည်။ သူသည် သူ၏ကိုယ်ပိုင်သားသမီးများကို မီးထဲတွင် ယဇ်ပူဇော်ခဲ့ပြီး (၂ ရာဇဝင်ချုပ် ၂၈:၃)၊ ဗိမာန်တော်အတွင်းသို့ ရုပ်တုတစ်ခုထည့်သွင်းရန်ပင် မရှက်ခဲ့ပေ (၂ ဓမ္မရာဇဝင် ၁၆:၁၀–၁၂, ၁၄–၁၇)။ အာဟဇ်၏သား ဟေဇကိယသည် သူ၏ဖခင်စတင်ခဲ့သော ဘာသာရေးဆိုင်ရာ မကောင်းမှုများကို ပြောင်းပြန်လှန်ရန် တတ်နိုင်သမျှပြုလုပ်ခဲ့သည်။ သူသည် ၂ ဓမ္မရာဇဝင် ၁၈:၅ တွင် “သူ့နောက်တွင် ယုဒပြည်၏ဘုရင်များထဲတွင် သူနှင့်တူသူမရှိခဲ့သလို၊ သူ့အရင်ဘုရင်များထဲတွင်လည်း မရှိခဲ့” ဟူသော ချီးမွမ်းခြင်းကို ရရှိခဲ့သည်။ မိက္ခာ၏ အကြောင်းအများစုသည် ဤဘုရင်သုံးပါးအနက် ပထမနှစ်ပါး၏ ကာလနှင့် ဆက်စပ်နေပုံရသည်။

Jotham (750–732 B.C.), Ahaz (735–716), and Hezekiah (716–687), although of the same dynasty, had very different characteristics. Jotham, according to 2 Kings 15:34–35, did what was right in the sight of the Lord, even though the people still sacrificed and burned incense in the high places. Ahaz, his son and successor, was one of the most evil kings of Judah. He even sacrificed his own children in the fire (2 Chr. 28:3) and did not shrink from putting an idol into the temple precincts itself (2 Kin. 16:10–12, 14–17). Hezekiah, son of Ahaz, did all he could to reverse the religious evil begun by his father. He earned the praise of the writer of 2 Kings 18:5, “After him was none like him among all the kings of Judah, nor who were before him.” The bulk of the material in Micah seems to relate to the period of the first two of these three kings.

 

မိက္ခာ၏ကာလတွင် လွှမ်းမိုးသော နိုင်ငံခြားအင်အားမှာ အာရှုရိယဖြစ်သည်။ ယုဒနှင့် အစ္စရေးနှင့် ၎င်းတို့၏အိမ်နီးချင်းများသည် အာရှုရိယ၏လုပ်ရပ်များကြောင့် ပြင်းထန်စွာ လွှမ်းမိုးခံခဲ့ရသည်။ ထိုခေတ်က နိုင်ငံအများစုသည် ယာယီစစ်သားများကို စုဆောင်းခဲ့သော်လည်း၊ အာရှုရိယတွင် မည်သူမျှ မယှဉ်နိုင်သော အကြီးစားအချိန်ပြည့် ပရော်ဖက်ရှင်နယ်စစ်တပ်တစ်ခုရှိသည်။ သိမ်းပိုက်မှုများပြုလုပ်လာသည်နှင့်အမျှ၊ စစ်သားများအဖြစ် စစ်သုံ့ပန်းများကိုလည်း ငှားရမ်းခဲ့သည်။ သိမ်းပိုက်ထားသော နယ်မြေများမှ ကြီးလေးသော အခွန်များဖြင့် ထောက်ပံ့ထားသော ဤပရော်ဖက်ရှင်နယ်စစ်တပ်သည် အာရှုရိယ၏အုပ်ချုပ်မှုကို အတင်းအကြပ်ပြုလုပ်ရန်နှင့် နယ်မြေသစ်များကို သိမ်းပိုက်ရန် လွတ်လပ်စွာလုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။

The dominant foreign power during the period of Micah was Assyria. Both Judah and Israel, as well as their neighbors, were heavily influenced by what Assyria did. Most nations at the time had temporarily recruited citizen armies, but Assyria had a large full-time professional army, which none could match. As conquests were made, mercenaries were hired on as soldiers as well. Supported by heavy taxes taken from conquered territories, this professional army was free to enforce Assyrian rule and make new conquests.

 

အကြောင်းအရာနှင့် အကြောင်းအမျိုးမျိုး

Content and Themes

မိက္ခာ၏ အဓိကသတင်းစကားသည် ရှင်းလင်းသည်- ဘုရားသခင်သည် အပြစ်ကို—ဘာသာရေး၊ စီးပွားရေး၊ သို့မဟုတ် လူမှုရေးဆိုင်ရာဖြစ်စေ—မုန်းတီးပြီး အပြစ်ပေးသည်။ ၎င်းတို့၏အပြစ်ကြောင့်၊ ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူများကို တရားစီရင်ပြီး အပြစ်ပေးရမည်။ ပျက်စီးခြင်းသည် ရောက်ရှိလာတော့မည်။ အခြားတစ်ဖက်တွင်၊ ဘုရားသခင်သည် ကရုဏာရှိသည်၊ သနားကရုဏာပြတတ်သည်၊ ခွင့်လွှတ်တတ်သည်ဖြစ်ရာ မျှော်လင့်ချက်ရှိသည်။

Micah’s basic message is clear: God hates and condemns sin—whether it be religious, economic, or social. Because of their sin, God must judge and punish His people. Doom is about to fall. On the other hand, there is hope, because God is merciful, compassionate, and forgiving.

မိက္ခာ၏စာဖတ်သူများသည် သူ၏အကျော်ကြားဆုံး ကျမ်းပိုဒ်သုံးခုကို လျင်မြန်စွာ သိရှိလာလိမ့်မည်-

Readers of Micah will quickly become familiar with his three most famous passages:

၁. မိက္ခာ ၄:၃ (ဟေရှာယ ၂:၄ နှင့် တူညီသည်)၊ ဓားများကို ထယ်ရင်းများအဖြစ် ရိုက်ချိုးပြီး ငြိမ်သက်ခြင်းဖြစ်ပေါ်လာမည်ဟု ဖော်ပြသည်။

1. Micah 4:3 (paralleled in Is. 2:4), which talks about the peace that will occur when swords are beaten into plowshares.

၂. မိက္ခာ ၅:၂၊ ဗက်လင်ဟံဧဖရာသာမြို့ အသေးစားတွင် အစ္စရေးကို အုပ်ချုပ်မည့် အုပ်စိုးသူတစ်ဦး မွေးဖွားလာမည်ဟု ပရောဖက်ပြုသည်။ မဿဲသည် ဤကျမ်းပိုဒ်ကို မေရှိယယေရှုနှင့်ဆိုင်သော ကိုးကားချက်အဖြစ် ဖော်ပြသည်။

2. Micah 5:2, which prophesies the birth of a ruler over Israel in insigificant Bethlehem Ephrathah. Matthew, of course, quotes this verse in reference to Jesus, the Messiah.

၃. မိက္ခာ ၆:၈၊ ဘုရားသခင်၏လိုလားချက်များကို တရားမျှတစွာပြုမူရန်၊ ကရုဏာကို ချစ်မြတ်နိုးရန်နှင့် ဘုရားသခင်နှင့်အတူ နှိမ့်ချစွာလျှောက်လှမ်းရန် အနှစ်ချုပ်ပေးသည်။

3. Micah 6:8, which summarizes God’s requirements as acting justly, loving mercy, and walking humbly with God.

ဤကျမ်းပိုဒ်သုံးခုသည် မိက္ခာနှင့် သူ၏သတင်းစကားကို မှတ်မိရန် နည်းလမ်းကောင်းတစ်ခုဖြစ်သည်—ငြိမ်သက်ခြင်း (၄:၃)၊ မေရှိယ (၅:၂)၊ နှင့် တရားမျှတခြင်း (၆:၈)။

These three verses are a good way to remember Micah and his message—peace (4:3), Messiah (5:2), and justice (6:8).

မိက္ခာစာအုပ်ကို “မှောင်မိုက်ခြင်းနှင့် ပို၍ထူးမြတ်သောဘုန်းအသရေ” ဟု ခေါ်ဆိုနိုင်သည်။ ဤအကြောင်းအရာသည် တရားစီရင်ခြင်း၏အချက်ကို အသိအမှတ်ပြုသော်လည်း၊ ဘုရားသခင်က သူ၏ခွင့်လွှတ်ခြင်းနှင့် မေရှိယမှတစ်ဆင့် ကတိပေးထားသော ပြန်လည်ထူထောင်ခြင်းသည် အစ္စရေးအား ယခင်ကထက် ပို၍ထူးမြတ်သောဘုန်းအသရေကို ပေးလိမ့်မည်ဟု အလေးပေးသည်။ ဤသည်မှာ မိက္ခာ၏ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ဖြစ်သည်။ သူနှင့်တူသူမည်သူရှိသနည်း။

We can call the book of Micah “Gloom Yet Greater Glory.” This theme recognizes the fact of judgment but emphasizes that the restoration God promises through His forgiveness and through the Messiah will give Israel a greater glory than she has ever had before. Such is the grace of Micah’s God. Who is like Him?

 

အကြမ်းဖျင်း

Outline

              

I. ခေါင်းစဉ်နှင့် နိဒါန်း (၁:၁)

II. တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ကယ်တင်ခြင်း (၁:၂–၂:၁၃)

A. ဆမာရိနှင့် ယုဒပြည် ဆုံးရှုံးခြင်း (၁:၂–၁၆)

B. ချမ်းသာသော မြေပိုင်ရှင်များနှင့် မိစ္ဆာပရောဖက်များကို ရှုတ်ချခြင်း (၂:၁–၁၁)

C. ကျန်ရစ်သူအနည်းငယ်အတွက် ကယ်တင်ခြင်း (၂:၁၂–၁၃)

            III. မိစ္ဆာခေါင်းဆောင်များနှင့် ဖြောင့်မတ်သောအုပ်စိုးသူ (၃:၁–၅:၁၅)

A. မိစ္ဆာခေါင်းဆောင်များကို ဆုံးမခြင်း (၃:၁–၁၂)

B. ဖြောင့်မတ်သောနိုင်ငံတော်နှင့် အုပ်စိုးသူ (၄:၁–၅:၁၅)

            IV. ဣသရေလ၏အပြစ်နှင့် ဘုရားသခင်၏ခွင့်လွှတ်ခြင်း (၆:၁–၇:၂၀)

A. ဣသရေလ၏အပြစ်နှင့် ဆင်းရဲဒုက္ခ (၆:၁–၇:၇)

B. ဘုရားသခင်၏ခွင့်လွှတ်ခြင်းဖြင့် ဣသရေလပြန်လည်ထမြောက်ခြင်း (၇:၈–၂၀)

 

I.             Heading and introduction (1:1)

               II.           Judgment and deliverance (1:2–2:13)

A.           Samaria and Judah lost (1:2–16)

B.           Rich landowners and false prophets condemned (2:1–11)

C.           Deliverance to a remnant (2:12–13)

III.          False leaders and a righteous ruler (3:1–5:15)

A.           False leaders rebuked (3:1–12)

B.           A righteous kingdom and ruler (4:1–5:15)

IV.          Israel’s guilt and God’s forgiveness (6:1–7:20)

A.           Israel’s sin and misery (6:1–7:7)

B.           Israel rises by God’s forgiveness (7:8–20)

 

အခန်းကြီး - ၁

မှတ်ချက်

Notes

 

၁:၁ မိက္ခာ။ ဤအမည်သည် မိက္ခာယာ (“ယဟောဝါကဲ့သို့ မည်သူရှိသနည်း”) ဟူသော အမည်၏ တိုက်သာ ပုံစံဖြစ်သည်။ သူသည် မိုရေရှတ်မှ ဆင်းသက်လာသူဖြစ်ပြီး၊ ၁:၁၄ တွင် မိုရေရှတ်ဂတ်ဟုလည်း ခေါ်သည်၊ ဖိလိတ္တိမြို့ ဂတ်အနီးတွင် ဖြစ်နိုင်သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ့အား ရူပါရုံဖြင့် ဣသရေလ၏ မြောက်ပိုင်းနှင့် တောင်ပိုင်းနိုင်ငံများ၏ အနာဂတ်ကံကြမ္မာကို ဖော်ပြခဲ့သည်။

1:1 Micah. The name is an abbreviated form of Micaiah (“Who is like Yahweh?”). He was from Moresheth, also called Moresheth Gath in 1:14, most likely near the Philistine city Gath. God revealed to him in a vision the future fate of the northern and southern kingdoms of Israel.

၁:၂–၂:၁၃ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ကယ်တင်ခြင်းကို နာခံခြင်း။

:2–2:13 Judgment and deliverance heeding.

 

၁:၂ နားထောင်ကြလော့။ သက်သေများကို ခေါ်ဆိုခြင်းသည် ကတိသစ္စာဆိုင်ရာ တရားစွဲမှုများတွင် ထုံးစံဖြစ်ပြီး၊ ယခင်ပရောဖက်စာအုပ်များ (အာမုတ်၊ ဟောရှေယ၊ ဣရှယာ) တွင် တွေ့ရပြီးဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏လူများဖြစ်သော ဣသရေလ (မြို့တော်ဆမာရိဖြင့်) နှင့် ယုဒ (မြို့တော်ယေရုရှလင်ဖြင့်) တို့အပေါ် စွပ်စွဲချက်ကို မိတ်ဆက်ပေးသည်။ သန့်ရှင်းသောဗိမာန်။ ဆာလံ ၁၁:၄ တွင် သခင်ဘုရားသည် ကောင်းကင်ရှိ ဗိမာန်တွင် သူ၏ ပလ္လင်တော်ရှိသည်ဟု ဖော်ပြထားသည်။

1:2 Hear. The call to witnesses is typical of covenant lawsuits, already encountered in earlier prophetic books (Amos, Hosea, and Isaiah). It introduces the indictment against God’s people, both Israel with Samaria as capital city, and Judah with Jerusalem as capital city. holy temple. Ps. 11:4 specifies that the Lord has His throne in the temple in heaven.

 

၁:၃–၇ ထွက်လာခြင်း။ ဘုရားသခင်၏ ထင်ရှားပြခြင်း (သီအိုဖနီ) ၏ အကြောင်းရင်းမှာ ရုပ်တုကိုးကွယ်မှုထဲသို့ နစ်မြုပ်နေသော သူ၏လူများကို တရားစီရင်ရန်ဖြစ်သည်။ ဆမာရိ၏ ဖျက်ဆီးခံရမှုကို ဖျက်ဆီးပြီးနောက် ဖြစ်ပေါ်မည့် အခြေအနေဖြင့် ဟောကိန်းထုတ်ထားသည်- “ပုံပြီးသော အမှိုက်ပုံ” နှင့် ကျောက်တုံးများသည် ပျက်စီးခြင်းနှင့် စွန့်ပစ်ခံရခြင်း၏ လက္ခဏာများဖြစ်သည်။

1:3–7 coming out. The reason given for the manifestation of God (theophany) is to judge His people who have sunk into idolatry. The destruction of Samaria is predicted by means of what happens after destruction: “a heap of ruins” and stones as signs of desolation and abandonment of a site.

 

၁:၈ ငိုကြွခြင်း။ လူများသည် သူ၏ သတင်းစကားကို ကိုယ်စားပြုပြီး၊ ဘုရားသခင်၏လူများ ခံစားရမည့် ဝမ်းနည်းပူဆွေးမှုနှင့် အရှက်တရားကို သရုပ်ပြသည်။

1:8 wail. The prophet embodied his message, illustrating the lamentation and shame God’s people were to experience.

 

၁:၉ ဒဏ်ရာများ။ ဘုရားသခင်၏လူများ၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော အခြေအနေကို ဖော်ပြရန် ဒဏ်ရာများ၏ ပုံစံကို အသုံးပြုခြင်းကို ဣရှယာ ၁:၆ တွင် တွေ့ရသည်။

1:9 wounds. For the use of the images of wounds to describe the deplorable condition of God’s people, see Is. 1:6.

 

၁:၁၀–၁၆ ပြောပြလော့။ ပရောဖက်သည် အာရှုရိတပ်များ၏ တိုးဝင်လာမှုကို သူ၏ ဇာတိမြို့အနီးရှိ မြို့များစွတစ်ဆင့် ယေရုရှလင်၏ မြို့တံခါးအထိ ဖော်ပြသည်။ ဤနည်းသည် အခြေအနေ၏ ဆိုးရွားမှုနှင့် ဘုရားသခင်၏လူများအပေါ် ကျရောက်မည့် တရားစီရင်ခြင်း၏ အလေးအနက်ကို ပိုမိုမြှင့်တင်ပေးသည်။

1:10–16 Tell. The prophet describes the advance of the Assyrian army through several cities near his own hometown to the very gate of Jerusalem. This device heightens the tragedy of the situation and the seriousness of the judgment about to befall God’s people.

 

အခန်းကြီး - ၂

၂:၁–၁၃ ဘုရားသခင်၏လူများအနက် အခြားသူများကို ဆင်းရဲတွင်းသို့ တွန်းပို့သူများသည် ၎င်းတို့ လုယူသိမ်းဆည်းထားသမျှကို ချွတ်ယူခံရမည်ဖြစ်ပြီး၊ မြေခွဲဝေရာတွင် မည်သည့်အပိုင်းကိုမျှ ရရှိမည်မဟုတ်ပေ။

2:1–13 Those who make others destitute among God’s people will be stripped of what they usurp and they will receive no portion during land allocation.

၂:၆ ဟောပြောခြင်း။ ဤသည်မှာ မိက္ခာ၏ ဆုံးမခြင်းသတင်းစကားကို ဆန့်ကျင်မှုကို ရည်ညွှန်းသည်။ သူသည် ဟေရှာယာနှင့် နောက်ပိုင်းတွင် ယေရမိတို့ကဲ့သို့ ရပ်တည်ခဲ့ရပြီး၊ မမှန်ကန်စွာ ကောင်းသောအရာများကို ဟောပြောကာ လျစ်လျူရှုမှုကို အားပေးသော ပရောဖက်များ၏ ဥပမာကို မလိုက်လံခဲ့ရ။

2:6 you say. This is an allusion to the resistance to Micah’s message of rebuke. He, like Isaiah and later Jeremiah, had to take a stand and not follow the example of prophets who falsely prophesied good things, encouraging complacency.

 

၂:၉ နှင်ထုတ်ခြင်း။ လူများကို ညှင်းပန်းနှိပ်စက်သောအခါ၊ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏ ဘုန်းတော်ကို တိုက်ခိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

2:9 cast out. When people are abused, it is an attack against God’s glory.

 

၂:၁၂-၁၃ ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူများကို ထပ်မံဦးဆောင်မည်။ သူသည် ၎င်းတို့ကို လမ်းပြမည်။ နှင်ထုတ်ခြင်းသည် နောက်ဆုံးစကားမဟုတ်။ စုရုံးခြင်းနှင့် ဦးဆောင်ခြင်း၏ ပုံရိပ်များသည် သိုးထိန်း၏အလုပ်ကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။

2:12–13 God will lead His people again. He will guide them. Exile is not the last word. The images of gathering and leading evoke the work of a shepherd.

 

အခန်းကြီး - ၃

၃:၁-၅:၁၅ မမှန်ကန်သောခေါင်းဆောင်များနှင့် ဖြောင့်မတ်သောအုပ်ချုပ်သူ။

3:1–5:15 False leaders and a righteous ruler.

 

၃:၁-၁၂ မတရားမှုသည် အုပ်ချုပ်သူများ၏ လုပ်ရပ်များကို ထင်ရှားစေသည်။

3:1–12 Injustice characterizes the deeds of the rulers.

 

၃:၅-၇ ပရောဖက်များ။ “ငြိမ်းချမ်းရေး” ဟောပြောသော ပရောဖက်များ ပြတ်လပ်မှုမရှိခဲ့။ သို့သော် ဘုရားသခင်နှင့် ၎င်းတို့မသက်ဆိုင်။ ဆန့်ကျင်စွာ၊ ဘုရားသခင်၏ တရားဝင်ပရောဖက်ဖြစ်သော မိက္ခာသည် ခေါင်းဆောင်များ၊ ပရောဖက်များနှင့် ယဇ်ပုရောဟိတ်များ၏ ကိုယ်ကျင့်တရားပြိုလဲမှုကြောင့် ဘေးဒုက္ခကို ကြေညာသည်။ ယေရုဆလင်မြို့သားများတွင် မမှန်ကန်သော လုံခြုံမှုခံစားချက်ရှိသည်။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အလယ်တွင်ရှိသောကြောင့် မကောင်းသောအရာတစ်စုံတစ်ရာ ဖြစ်လာမည်မဟုတ်ဟု ၎င်းတို့ယုံကြည်ကြသည်။ ထို့ကြောင့်၊ ဇိအုန်သည် လယ်ကွင်းတစ်ခုကဲ့သို့ ထယ်ထိုးခံရလိမ့်မည်ဟူသော စကားများသည် ထိတ်လန့်ဖွယ်ဖြစ်သည်။ ယေရုဆလင်သည် အမှိုက်ပုံဖြစ်လာပြီး၊ ဗိမာန်တော်၏တောင်သည် သစ်တောရှင်းထားသော တောင်ကုန်းများကဲ့သို့ ဖြစ်လာမည်ဟူသော စကားများသည် မိက္ခာ၏ပရိသတ်ကို ထိတ်လန့်စေခဲ့ရမည်။ ၎င်းတို့သည် ရေရှည်သက်ရောက်မှုရှိခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းတွင်၊ ယေရမိလက်ထက်က ယုဒပြည်၏ခေါင်းဆောင်များသည် မိက္ခာ၏စကားများကို အမှတ်ရကြသည် (ယေ ၂၆:၁၈)။

3:5–7 prophets. There was no lack of prophets prophesying “Peace”; however, God had nothing to do with it. On the contrary, Micah, God’s legitimate prophet, announces disaster because of the moral bankruptcy of leaders, prophets, and priests. There is a sense of false security among the people of Jerusalem. They believe that nothing bad will happen to them because God is in their midst. Therefore, the words that Zion shall be plowed like a field is shocking. That Jerusalem shall become heaps of ruins and the mountain of the temple like the bare hills of a forest must have stunned Micah’s audience. They had a lasting effect. Later, the leaders of Judah during the time of Jeremiah remembered Micah’s words (Jer. 26:18).

 

၃:၁၂ မိက္ခာသည် ယေရုဆလင်မြို့၏ ဖျက်ဆီးခံရမှုကို ဟောကိန်းထုတ်သည်။

3:12 Micah predicts the destruction of Jerusalem.

 

အခန်းကြီး - ၄

၄:၁-၄ ပရောဖက်ရေးသားချက်များတွင် ပုံမှန်အားဖြင့် ရှုထောင့်နှင့် အကြောင်းအရာများ၏ ရုတ်တရက်ပြောင်းလဲမှုများရှိသည်။ မိက္ခာသည် မရေမရာဖြစ်နေသော လာမည့်တရားစီရင်မှုမှ ဘုန်းတန်ခိုးရှိသော ဝေးကွာသောအနာဂတ်သို့ ပြောင်းလဲသွားသည်။ အခြေအနေများသည် အလွန်စိတ်ပျက်ဖွယ်ဖြစ်ပြီး မျှော်လင့်ချက်သည် ဇိမ်ခံပစ္စည်းတစ်ခုကဲ့သို့ ထင်ရသည့်အခါ၊ ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်များသည် နောက်ဆုံးတွင် မအောင်မြင်နိုင်ဟူသော ယုံကြည်ချက်သည် ပရောဖက်ရေးသားချက်များတွင် အားတက်စရာအကောင်းဆုံး ရှုထောင့်များကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ မိက္ခာသည် ဟေရှာယာဟောကိန်းထုတ်ခဲ့သော အကြောင်းအရာ၏ တိုးချဲ့ထားသော နီးပါးတူညီသော ဗားရှင်းကို ပေးအပ်သည် (ဟေ ၂:၁-၄ ကိုကြည့်ပါ)။

4:1–4 Typical to prophetic writings are the sudden shifts of perspectives and subject matter. Micah moves from a bleak coming judgment to a glorious distant future. When the circumstances seem most desperate and hope appears a luxury, the deep confidence that God’s purposes cannot ultimately be defeated brings about the most encouraging perspectives in the prophetic writings. Micah offers an expanded and almost identical version of what Isaiah prophesied (see Is. 2:1–4).

 

၄:၁ နောက်ဆုံးသောကာလ၌။ ဤစကားစုသည် ဘုရားသခင်သည် သူ၏ တစ်ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ အုပ်စိုးမှုကို တည်ထောင်မည့် နောက်ဆုံးသောကာလသို့ စာဖတ်သူကို ပို့ဆောင်သည်။ သမိုင်းက မမြင်တွေ့ခဲ့သောအရာကို ဘုရားသခင်က ဖြည့်ဆည်းပေးသည်။ နိုင်ငံများအကြား ငြိမ်းချမ်းရေးသည် သမိုင်းတစ်လျှောက် ပျောက်ဆုံးနေသော ဆက်စပ်မှုဖြစ်သည်။ စစ်ပွဲများသည် နိုင်ငံတကာဆက်ဆံရေးကို ထင်ရှားစေခဲ့သည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် သူ၏ပရောဖက်မှတစ်ဆင့် ၎င်းသည် အမြဲတမ်းထိုသို့ဖြစ်မည်မဟုတ်ဟူသော မျှော်လင့်ချက်ကို ပေးသည်။ စစ်ပွဲများ ရပ်တန့်လိမ့်မည်။ လက်နက်အသုံးပြုမှုသည် ခေတ်မမီတော့ပေ။ ကြောက်ရွံ့မှု၏ နှံ့စပ်နေသော ကျိန်စာသည် လူ့စိတ်နှလုံးမှ အမြစ်ပြတ်ခံရလိမ့်မည်။ ငြိမ်းချမ်းရေးသည် ထိုနေ့၏ အဖြစ်မှန်ဖြစ်လာလိမ့်မည်။ ဤဟောကိန်းသည် ပရောဖက်ရေးသားချက်တွင် အလွန်အရေးပါသောကြောင့် ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတွင် သူ၏လက်မှတ်ကို တပ်ဆင်ခဲ့သည်။ “တပ်များရှင်သခင်က မိန့်တော်မူပြီးပြီ” (အခန်းကါး ၄)။ ဣသရေလလူမျိုးသည် လူမျိုးအားလုံးကို ဘုရားသခင်၏လူများထံမှ သင်ယူရန် ဆွဲဆောင်ခြင်းဖြင့် ဖျန်ဖြေရမည့်အရာကို မေရှိယသည် တာဝန်ယူသည်။ ယေရှုသည် လူမျိုးများ၏ ဆန္ဒများပေါ်တွင် ပေါင်းစည်းသော ဗဟိုချက်သစ်ဖြစ်သည်။

4:1 in the latter days. The phrase takes the reader to Last Day times when God will establish His universal reign. What history has not witnessed, God fulfills. Peace between nations has been the historical missing link. Wars have characterized international relations to this day. However, God through His prophet gives hope that it will not always be like that. Wars will cease. The use of weapons will be obsolete. The pervasive curse of fear will be eradicated from human hearts. Peace will be the reality of the day. This prophecy is so central to the prophetic writing that God affixed His signature to it: “the Lord of hosts has spoken” (v. 4). What Israel as a people was supposed to mediate by drawing all nations to come to learn from God’s people, the Messiah assumes. Jesus is the new center on whom converge the desires of the nations.

 

၄:၄ သူ၏စပျစ်ပင်အောက်တွင်။ ပြန်လည်ထူထောင်ခြင်းသည် တစ်ဦးချင်းဆိုင်ရာသာမက နိုင်ငံအလိုက်နှင့် နိုင်ငံတကာအလိုက်လည်း ဖြစ်သည်။

4:4 under his vine. The restoration is personal, as well as national and international.

 

၄:၁၀ သင်သွားရလိမ့်မည်။ ဘေဘီလုံသို့ ပြည်နှင်ဒဏ်ခံရခြင်းကို ဖြစ်ပွားမည့်နှစ်ပေါင်းနှစ်ရာနီးပါးမတိုင်မီ ကြိုတင်ဟောကြားခဲ့သည်။ ဘေဘီလုံအကျဉ်းသားဘဝသည် ဘီစီ ၆၀၅ တွင် စတင်ခဲ့သော အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ပြည်နှင်ဒဏ်ပေးခြင်းများဖြင့် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်။ ဧဇကျေလသည် ဘီစီ ၅၉၇ တွင် ပြည်နှင်ခံရသည်။ အကျဉ်းသားဘဝသည် ဘီစီ ၅၈၆ တွင် ဂျေရုဆလင်ဗိမာန်ဖျက်ဆီးခံရခြင်းဖြင့် အပြီးသတ်ခဲ့သည်။ ကြိုတင်ဟောကြားချက်သည် သမ္မာကျမ်းစာ၏ ယုံကြည်စိတ်ချရမှု၏ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။

4:10 you shall go. The exile to Babylon was predicted nearly two centuries before the event. The Babylonian captivity was carried through several deportations, beginning in 605 B.C. Ezekiel was exiled in 597 B.C. The captivity was sealed in 586 B.C. with the destruction of the temple of Jerusalem. Predictive prophecy is a component of the reliability of the Bible.

 

၄:၁၁–၅:၁ ဘုရားသခင်၏လူမျိုးပြန်လည်ထူထောင်ခြင်းသည် ၎င်းတို့၏ရန်သူများအပေါ် တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ၎င်းတို့လက်မှ ကယ်တင်ခြင်းကို လိုအပ်သည်။

4:11–5:1 The restoration of God’s people requires judgment on their enemies and rescue from their hands.

 

အခန်းကြီး - ၅

၅:၂–၄ ဗက်လင်ဟင်။ စာသားအရ “မုန့်အိမ်”၊ ဒါဝိဒ်၏မွေးရပ်မြေ။ ဧဖရသဲ။ ဇဗ္ဗုလုန်ရှိ ဗက်လင်ဟင်တစ်ခုနှင့် ခွဲခြားရန် ဖော်ပြထားသည် (ယောရှု ၁၉:၁၅)။ ၎င်းသည် ထိုနေရာတွင်နေထိုင်သော ဧဖရသဲအနွယ်ကို ရည်ညွှန်းပြီး (ရုသ ၁:၂) ထိုမြို့ကို ဒါဝိဒ်နှင့် ပိုမိုနီးကပ်စွာ ဆက်စပ်စေသည်။ လာမည့်သိုးထိန်းသည် ကမ္ဘာစွန်းထိ ကြီးမြတ်မည်ဖြစ်ပြီး ဒါဝိဒ်၏ဩဇာထက် ကျော်လွန်သည်။ ယုဒရှိ ဗက်လင်ဟင်တွင် မေရှိယမွေးဖွားရမည်ဟု ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်အကြီးအကဲများနှင့် ပညတ်တရားဆရာများက နားလည်ခဲ့ကြသည် (မဿဲ ၂:၃–၆)။ ယောဟန် ၇:၄၂ တွင် မေရှိယသည် ဒါဝိဒ်၏အမျိုးအနွယ်မှ ဗက်လင်ဟင်မြို့မှ လာမည်ဟု သဘောထားသည်။ မေရှိယသည် ဖန်ဆင်းခြင်း၏အစမတိုင်မီ ထာဝရရက်များမှလည်း ထွက်လာသည်။ အနှစ်ချုပ်အားဖြင့် မေရှိယသည် လူသားနှင့် ဘုရားသဘောရှိသည်။ မေရှိယသည် ဘုရားသဘောရှိသည်ဟူသော အယူအဆကို မိက္ခာနှင့်တစ်ခေတ်တည်းဖြစ်သော ဟေရှာယတွင်လည်း တွေ့ရသည် (ဟေရှာယ ၉:၆ ကိုကြည့်ပါ)။

5:2–4 Bethlehem. Literally, “house of bread”; David’s birthplace. Ephrathah. Mentioned because it distinguishes this Bethlehem from another Bethlehem in Zebulun (Josh. 19:15). It also refers to the Ephrathite clan living there (Ruth 1:2) and ties the city more closely to David. The Shepherd to come who shall be great to the ends of the earth goes beyond the scope of David’s influence. The chief priests and the teachers of the law understood that the Messiah was to be born in Bethlehem of Judea (Matt. 2:3–6). John 7:42 takes it for granted that the Messiah comes from the seed of David and from the town of Bethlehem. The Messiah goes forth also from the days of eternity which precede the beginning of creation. In a nutshell the Messiah is both human and divine. The idea of the Messiah as divine is also found in Micah’s contemporary, Isaiah (see Is. 9:6).

 

အခန်းကြီး - ၆

၆:၁–၅ ထ၍ အငြင်းအခုံပြု။ ဘုရားသခင်၏လူမျိုးများ တရားရင်ဆိုင်ခံရပြီး ဘုရားသခင်၏ဝမ်းနည်းခြင်း။ ဟောရှယက တရားရင်ဆိုင်ခြင်းကို ဖော်ပြရန်အသုံးပြုသော ဟေဗြဲစကားလုံးတစ်လုံးတည်းကို ဤနေရာတွင် အသုံးပြုသည် (ဟောရှယ ၄:၁)။ ဟေရှာယတွင် ကောင်းကင်နှင့်မြေကြီးကို သက်သေအဖြစ် ခေါ်ယူထားသည့်အတိုင်း (၁:၂)၊ အာမုတ်တွင် အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံများကို ဘုရားသခင်၏လူမျိုး၏အပြုအမူကို စောင့်ကြည့်ရန် ခေါ်ထားသည့်အတိုင်း (၃:၉)၊ ဤနေရာတွင် တောင်များနှင့် ကုန်းမြင့်များကို ဘုရားသခင်၏လူမျိုး၏ကာကွယ်ပြောဆိုမှုနှင့် သခင်ဘုရား၏စွပ်စွဲချက်ကို ကြားနာရန် ခေါ်ထားသည်။ ဣသရေလဟူသော နာမည်၏ အဓိပ္ပာယ်တစ်ခုမှာ ကောင်းကြီးမင်္ဂလာရရန် “ဘုရားသခင်နှင့် အငြင်းအခုံပြုသူ” ဖြစ်ပြီး၊ ယခု ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလနှင့် အငြင်းအခုံပြုသည်။

6:1–5 Arise, plead. God’s people on trial and God’s sorrow. The same Hebrew word that Hosea uses (Hos. 4:1) to describe a court trial is used here. Just as in Isaiah when the heavens and earth are called as witnesses (1:2), and also in Amos when the neighboring nations are called to observe the behavior of God’s people (3:9), here the mountains and the hills are called to hear God’s people’s defense and the Lord’s accusation. One of the meanings of the name Israel is “one who contends with God” in order to get a blessing, and now God contends with Israel.

 

၆:၃ ငါဘာလုပ်ခဲ့သနည်း။ ဤသနားကမ္ဘာကျစရာ ကျမ်းပိုဒ်များတွင် ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူမျိုး၏အကျိုးဆက်နှင့် မှတ်ဉာဏ်ကို ဖမ်းစားသည်။ သူသည် ၎င်းတို့ကို သူ့အား ဖြေကြားရန် ဆင့်ခေါ်သည်။ ဘုရားသခင်က “သင်တို့အား ငါဘာလုပ်ခဲ့သနည်း” ဟု မေးသည်။ သူသည် သူ၏လူမျိုးအား “ဖြောင့်မတ်ခြင်း”၊ “ကယ်တင်ခြင်းအကျင့်များ” သို့မဟုတ် “တရားစီရင်ခြင်းအကျင့်များ” ဟု ဘာသာပြန်ဆိုထားသော အရာများကို သတိပေးသည်။ “ဖြောင့်မတ်ခြင်း” ဟူသော စကားလုံးသည် ဘုရားသခင်၏အကျင့်များ၊ သူ၏ကယ်တင်ခြင်းအကျင့်များ၊ သို့မဟုတ် တရားစီရင်ခြင်းတွင်ပင် သူ၏တရားမျှတသောအကျင့်များကို ရည်ညွှန်းနိုင်သည် (တရားသူကြီး ၅:၁၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏သန့်ရှင်းမှု၊ သူ၏အကျင့်သီလစရိုက်ကိုလည်း ညွှန်ပြသည်။ သူသည် ဖြောင့်မတ်သောဘုရားသခင်ဖြစ်သည်။ လူများနှင့်ပတ်သက်လျှင် ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏စရိုက်နှင့် ဘုရားသခင်၏ပညတ်တော်နှင့် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်မှုကို ဆိုလိုသည်။ ၎င်းသည် လူတစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်နှင့် ခိုင်မာသောဆက်ဆံရေးရှိပြီး လူသားများနှင့် ကျင့်ဝတ်အရ ဖြောင့်မတ်စွာပြုမူသည်ဟု ဖော်ပြရန် နည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်လာသည်။

6:3 what have I done. In these moving verses God appeals to His people’s reason and memory. He summons them to answer Him. God asked the question “What have I done to you?” He reminds His people about what is variously translated as “righteousness,” “righteous acts,” or “saving acts.” The word “righteousness” can refer to God’s acts, His saving acts, or His just actions even in judgment (see Judg. 5:11). It is also an indication of God’s holiness, His moral character. He is a righteous God. When used in reference to people, it signifies conformity to God’s character and to God’s law. Its use becomes a way of saying that a person is in a sound relationship with God and acts with ethical rightness with fellow human beings.

 

၆:၆–၈ ထာဝရဘုရားရှေ့သို့ ချဉ်းကပ်ရာ၌၊ “မည်သို့ဝတ်ပြုရမည်နည်း” ဟူသောမေးခွန်းရှိသည်။ မီးရှို့ရာယဇ်၊ နွားသငယ်၊ သိုးထောင်ပေါင်းများစွာ မဟုတ်ပါ။ ၎င်းတို့သည် ပုံစံမျှသာဖြစ်သည်။ သားသမီးယဇ်ပူဇော်ခြင်း (၇) ပင်လျှင် အဖြေမဟုတ်ပါ။ ယင်းအစား ဘုရားသခင်က သုံးချက်တောင်းဆိုသည်။ (၁) “တရားမျှတစွာပြုမူရန်” ဆိုသည်မှာ လူအချင်းချင်းအကြား တရားမျှတစွာပြုမူရန် ကျင့်ဝတ်နှင့် ဆက်ဆံရေးဆိုင်ရာဖြစ်သည်။ (၂) “သနားကရုဏာကိုချစ်ရန်” ဆိုသည်မှာ သနားကရုဏာပြခြင်းကို ချစ်ရန်ဖြစ်သည်။ (၃) “သင့်ဘုရားနှင့်အတူ နှိမ့်ချစွာလျှောက်လှမ်းရန်” ဆိုသည်မှာ ဘုရားသခင်အား နှိမ့်ချသောဉာဏ်ပညာဖြင့် တုံ့ပြန်သည့်သဘောထားရှိရန်ဖြစ်သည်။ ပထမနှစ်ချက်သည် လူအချင်းချင်း ဆက်ဆံရေးနှင့်သက်ဆိုင်ပြီး၊ နောက်ဆုံးတစ်ချက်သည် လူနှင့်ဘုရားသခင်အကြား ဆက်ဆံရေးနှင့်သက်ဆိုင်သည်။ ဤသုံးချက်သည် ဝတ်ပြုခြင်း၏အဓိကဖြစ်သည်။

6:6–8 come before the Lord. The question is “How are we to worship?” burnt offerings … calves … thousands of rams. Not the whole answer. They can be only forms. Even child sacrifice (v. 7) is not the answer. Instead God asks for three things: (1) “do justly,” which means literally to act with justice toward other people. The term is ethical and relational; (2) “love mercy,” or to love being merciful; and (3) “walk humbly with your God,” which means to have an attitude of humble wisdom in response to God. While the first two principles have to do with the horizontal human-to-human relationship, this final one deals with the vertical human-to-God relationship. These three principles are the heart of worship.

 

၆:၉–၁၆ လူများက တရားမျှတမှုကို ဖျက်ဆီးသောအခါ၊ တာဝန်ခံမှုနှင့် တရားစီရင်ခြင်းသည် ၎င်းတို့၏ဇာတ်လမ်းကို ပြောင်းပြန်လှန်ရန် ရောက်လာသည်။

6:9–16 When people frustrate justice, accountability and judgment come to reverse their fate.

 

၆:၁၂ လိမ်ညာခြင်း။ လှည့်စားသောလျှာသည် ကိုယ်ကျင့်တရားယိုယွင်းမှု၏ လက္ခဏာတစ်ရပ်ဖြစ်သည်။

6:12 lies. A deceitful tongue is a symptom of moral corruption.

 

၆:၁၆ ဩမ္မိ။ အာဟပ်ပါဝင်သည့် မြောက်ပိုင်းနိုင်ငံ၏ မင်းဆက်အမည်ဖြစ်သည်။

6:16 Omri. The name of the northern kingdom’s dynasty of which Ahab was a part.

 

အခန်းကြီး - ၇

၇:၁–၇ မိက္ခာသည် ဖြောင့်မတ်သူရှားပါးမှုကြောင့် သူ၏အထီးကျန်မှုအကြောင်း ပြောသည်။ အနေအထားသည် မည်သည့်နေရာသို့ကြည့်စေကာမူ သက်သာရာမရှိသည်အထိ ဆိုးရွားသည်။

7:1–7 Micah speaks about his loneliness due to the rarity of righteous people. The situation is so bad that there is no relief wherever one looks.

 

၇:၃ မင်းသားများ၊ တရားသူကြီးများ၊ ထင်ရှားသူများနှင့် အခြားယိုယွင်းသောသူများကို မော့ကြည့်နေသည်။

7:3 Looking up to princes, judges, notables, and others who are corrupt.

 

၇:၃ မင်းသားများ၊ တရားသူကြီးများ၊ ထင်ရှားသူများနှင့် အခြားယိုယွင်းသောသူများကို မော့ကြည့်နေသည်။

7:5–6 The sacred bonds of family provide no safe zone. Spouse and children are not reliable. The prophet comes to the terrible conclusion that “a man’s enemies” are those of his own household.

 

၇:၇ ငါကြည့်မည်။ နောက်ဆုံးတစ်နေရာသာ ကျန်ရှိသည်။ ထာဝရဘုရားကို မော့ကြည့်ပြီး သူ့ကိုစောင့်မျှော်နိုင်သည်။ မိက္ခာက ထာဝရဘုရားသည် ကယ်တင်ခြင်း၏ဘုရားဖြစ်သည်ဟု ဆိုသည်။ သူ့ထံစကားပြောနိုင်ပြီး သူကြားနိုင်သည်။

7:7 I will look. There is still one place left. One can look to the Lord and wait for Him. The prophet says the Lord is the God of salvation. One can speak to Him, and He hears.

 

၇:၈–၉ ငါ့အတွက်အလင်း။ မိက္ခာစာအုပ်၏ တန်ဖိုးရှိသောအရာတစ်ခုမှာ ဘုရားသခင်၏ဖြောင့်မတ်ခြင်းတရားတွင် မျှော်လင့်ချက်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏တရားစီရင်ခြင်းကို ခံရသူအတွက် မျှော်လင့်ချက်ရှိသေးသည်။ ဘုရားသခင်၏တရားစီရင်ခြင်း၏ တရားမျှတမှုကို အသိအမှတ်ပြုပြီး မိမိတာဝန်ကို လက်ခံခြင်းသည် ဘုရားသခင်ကို မဟာမိတ်အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲပေးနိုင်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့၏အပြစ်များကို နောင်တရသူများ၏ အမှုကို ထောက်ခံပေးသည်။

7:8–9 light to me. One of the gems of the book of Micah is hope in the righteousness of God. For one who bears God’s judgment, there is still hope. Recognition of the justice of God’s judgment and acceptance of one’s responsibility can turn God into an ally. God pleads the case of those who repent of their sins.

 

၇:၁၀ ထိုအခါ။ စာအုပ်အစောပိုင်းတွင် လူမျိုးအသီးသီးသည် ဇိအုန်မြို့ညစ်ညမ်းပုံကို မြင်လိုကြသည် (၄:၁၁)။ ယခုမူ ဇာတ်လမ်းပြောင်းပြန်လှန်သည်။

7:10 Then. Earlier in the book the nations were eager to see Zion defiled (4:11). Now there is a reversal of fate.

 

၇:၁၁–၁၂ သင်၏မြို့ရိုးများ။ ဤကျမ်းပိုဒ်သည် ယေရုဆလင်သို့ပြန်လည်ရောက်ရှိခြင်းနှင့် မြို့ကိုပြန်လည်တည်ဆောက်ခြင်းကို ဖော်ပြသည်။ ကျန်ရစ်သူများသည် ဘုရားသခင်ကတိပေးထားသည့်အတိုင်း ပြန်လည်ရောက်ရှိလာမည် (စာအုပ်တစ်လျှောက် ကိုးကားချက်များကို ကြည့်ပါ။ ၂:၁၂–၁၃; ၄:၁–၄, ၆–၈; ၅:၃, ၇–၈)။

7:11–12 your walls. The verse describes the return to Jerusalem and the rebuilding of the city. The remnant will return as God promised (see the various references throughout the book: 2:12–13; 4:1–4, 6–8; 5:3, 7–8).

 

၇:၁၈-၂၀မိက္ခာနှင့် သူ၏ခေတ်ပြိုင်ပရောဖက်များဖြစ်သော အာမုတ်၊ ဟောရှေယာ၊ ဧဿာယာတို့သည် အကန့်အသတ်မရှိ ပျက်စီးခြင်းကို ဟောပြောသူများ မဟုတ်ပေ။ ကယ်တင်ခြင်းသတင်းစကားများသည် တရားစီရင်ခြင်းကို ဟောပြောခြင်းနှင့် ခွဲမရအောင် ရောယှက်နေသည်။ ဘုရားသခင်သည် သူတို့၏ အပြစ်အနည်းအကျဉ်းကို ခွင့်လွှတ်တော်မူမည်ဖြစ်ပြီး၊ သူတို့၏အပြစ်များကို ပင်လယ်ထဲသို့ ပစ်ချတော်မူမည်။ သမိုင်းသည် ဘိုးဘေးများအား ဘုရားသခင်ကတိပြုထားသည့်အရာများ ပြည့်စုံခြင်းတွင် အဆုံးသတ်မည်။

7:18–20 Neither Micah nor his contemporary prophets like Amos, Hosea, or Isaiah were unconditional prophets of doom. Messages of salvation were inseparably woven with the proclamation of judgment. God will forgive the remnant of their iniquity and will cast their sins into the depth of the sea. History will climax in the fulfillment of God’s promises to the patriarchs.