ယောန အနာဂတ္တိကျမ်း - Jonah

ယောနဝတ္ထု - Jonah

 

မာတိကာ (Table of Contents)
အခန်းကြီး - ၁
အခန်းကြီး - ၂
အခန်းကြီး - ၃
အခန်းကြီး - ၄

ယောနဝတ္ထု

The Book of Jonah

 

ခေါင်းစဉ်၊ ရေးသားသူနှင့် ရေးသားချိန်

Title, Author, and Date

 

ယောနမုတ္တံသည် ၎င်း၏အဓိကဇာတ်ကောင်ဖြစ်သည့် ပုရောဖက်တစ်ဦးအဖြစ် ဖော်ပြထားသူ၏ အမည်ကို အစွဲပြု၍ အမည်ပေးထားသည်။ ဤစာအုပ်တွင် ရေးသားသူကို တိကျစွာ ဖော်ပြမထားဘဲ ယောနကို တတိယလူအမြင်ဖြင့် ဖော်ပြထားသည်။ သို့သော် ဓမ္မကျမ်းအစဉ်အလာအရ ယောနသည်ပင် ဤစာအုပ်ကို ရေးသားသူဟု ယူဆထားသည်။

The book of Jonah is named after its chief character, who is portrayed as a prophet. The book does not specifically identify its author and speaks of Jonah in the third person, but tradition has ascribed authorship of the book to him.

 

ယောနဆိုသည်မှာ “ချိုးငှက်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ဟောရှာယ ၇:၁၁ တွင် အီဖရိမ်ကို မြောက်ပိုင်းနိုင်ငံအတွက် အဓိပ္ပာယ်တူစကားအဖြစ် ဖော်ပြထားပြီး “လှည့်ဖျားခံရလွယ်ကာ အသိဉာဏ်မရှိသော ချိုးငှက်” အဖြစ် ဖော်ပြထားသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ဤအမည်သည် ယောန၏ စရိုက်ကို သင်္ကေတပြခြင်း သို့မဟုတ် ၎င်း၏ပင်ကိုစရိုက်ကို ပြသသည့် အမည်ပြောင်တစ်ခု ဖြစ်နိုင်သည်။ အင်္ဂလိပ်ဘာသာတွင် ကြောက်ရွံ့သူများကို “ကြက်သူရဲ” ဟု ခေါ်ဆိုသည်။ ယောန၏အမည်ကို ဤနည်းတူ အသုံးပြုနိုင်သည်။

Jonah means “dove.” Hosea 7:11 portrays Ephraim, a synonym for the northern kingdom of Israel, as a dove that is “easily deceived and senseless.” This means the name could actually be a symbol of the character of Jonah or even a nickname showing his personality. In English, people who are fearful are called “chicken.” Jonah’s name could be used in a similar way.

 

၂ ဓမ္မရာဇဝင် ၁၄:၂၅ အရ ယောနသည် ဇာဗုလုန်အမျိုးအနွယ်၏ နယ်မြေအတွင်းရှိ ဂါသပ်ဖာမြို့မှ လာသူဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ယောနသည် ယေရောဗောင်နှစ်လုံးမြောက် (ဘီစီ ၇၉၃–၇၅၃) လက်ထက်တွင် မြောက်ပိုင်းနိုင်ငံ၏ နယ်မြေချဲ့ထွင်မှုနှင့်ပတ်သက်၍ ပုရောဖိတ်ပြောခဲ့သည့် မြောက်ပိုင်းနိုင်ငံအတွင်း ဖြစ်သည်။ (၂ ဓမ္မရာဇဝင် ၁၄:၂၃–၂၇ ကို ကြည့်ပါ။)

According to 2 Kings 14:25, Jonah comes from Gath Hepher, which is in the territory of the tribe of Zebulun. This is within the boundaries of the northern kingdom where Jonah prophesied concerning the re-expansion of the northern kingdom under Jeroboam II (793–753 B.C.). (See 2 Kin. 14:23–27.)

 

စာအုပ်တွင် ယောနကို ကျဉ်းမြောင်းသော၊ ခေါင်းမာသော၊ လူလိမ္မာဟန်ဆောင်သူအဖြစ် ဖော်ပြထားသော်လည်း ပုရောဖက်တစ်ဦးဖြစ်သည်။ အကယ်၍ ယောနကိုယ်တိုင်က ဤစာအုပ်ကို ရေးသားခဲ့လျှင် ၎င်းသည် အလွန်ရိုးသားပြီး ဟာသဉာဏ်ရှိသူဖြစ်ရမည်။ မိမိကိုယ်တိုင်အကြောင်း ဤသို့သော ဇာတ်လမ်းကို ပြောပြရန် ထူးခြားသော စရိုက်လိုအပ်သည်။

The book portrays Jonah as narrow, stubborn, and hypocritical, but a prophet nonetheless. If Jonah himself wrote the book, we would also have to see him as brutally honest and possessing a sense of humor. To tell such a story about oneself would require a special character.

 

စာအုပ်၏ သမိုင်းဆိုင်ရာ နောက်ခံသည် ရှစ်ရာစုနှစ်အစမှ အလယ်ပိုင်း (ဘီစီ ၈၀၀–၇၅၀) ဖြစ်သည်။ အဆူရိသည် ဣသရေလနိုင်ငံကို ဆန့်ကျင်သည့် အဓိကနိုင်ငံခြားအင်အားကြီးဖြစ်သည် (ဖြစ်နိုင်သည်မှာ အကြီးမားဆုံး နိုင်ငံခြားအင်အားကြီးဖြစ်သည်)။ နိနဝေသည် ၎င်း၏မြို့တော်ဖြစ်သည်။ ယောနသည် မြောက်ပိုင်းနိုင်ငံတွင် နေထိုင်ပြီး ပုရောဖက်အဖြစ် လုပ်ကိုင်ခဲ့သည်။ ၎င်းတွင် ယေရောဗောင်နှစ်လုံးမြောက်လက်ထက်တွင် မြောက်ပိုင်းနိုင်ငံ၏ ချဲ့ထွင်မှုနှင့်ပတ်သက်သော ပုရောဖိတ်ပြောမှုလည်း ပါဝင်သည် (၂ ဓမ္မရာဇဝင် ၁၄:၂၃–၂၇)။ ရုတ်တရက် ယောနသည် အဆူရိနိုင်ငံသို့ သွားရောက်ပြီး ၎င်း၏မြို့တော်တွင် ပုရောဖိတ်ပြောရန် အမိန့်ပေးခံရသည်။ ဤစာအုပ်သည် ဤအမိန့်အပေါ် ယောန၏တုံ့ပြန်မှုနှင့် ဘုရားသခင်၏ လုပ်ဆောင်မှုအကြောင်း ဇာတ်လမ်းဖြစ်သည်။

The historical setting of the book is the early- to mid-eighth century B.C. (800–750 B.C.). Assyria is a major foreign power (probably the major foreign power) opposed to Israel. Nineveh is its capital. Jonah resided in the northern kingdom and worked as a prophet, which included prophecy about the growth of the northern kingdom under Jeroboam II (2 Kin. 14:23–27). Suddenly Jonah is told to go to Assyria and prophesy in its capital city. The book is the story of Jonah’s response to this command and God’s action.

ယောန၏ဇာတ်လမ်း၏ သဘောသဘာဝနှင့် ထူးခြားမှုကြောင့် ၎င်း၏သမိုင်းဆိုင်ရာ နောက်ခံနှင့်ပတ်သက်၍ မေးခွန်းများစွာ ထွက်ပေါ်လာသည်။ ၎င်းသည် မှန်ကန်ပါသလား။ ဤစာအုပ်ကို ယောန၏ခေတ်တွင် ရေးသားခဲ့သလား၊ သို့မဟုတ် နောက်ပိုင်းတွင် ရေးသားခဲ့ခြင်းလား။ ဤစာအုပ်သည် သမိုင်းဆိုင်ရာ အခြေခံရှိပြီး ဖော်ပြထားသည့် သမိုင်းဆိုင်ရာ နောက်ခံနှင့် နီးကပ်သောအချိန်တွင် ရေးသားခဲ့သည်ဟု ထင်ရှားသော သက်သေများရှိသည်။ ၂ ဓမ္မရာဇဝင် ၁၄:၂၅ တွင် ယောန၏ အခြားပုရောဖိတ်ပြောမှုအကြောင်း ဇာတ်လမ်းကို အလေးအနက်ထား လက်ခံသင့်သည်။ ဓမ္မရာဇဝင်တွင် ယောန၏အမည်သာမက ၎င်း၏ဖခင် အမိတ္တိုင်၏ အမည်ကိုပါ ဖော်ပြထားသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် တူညီသော ယောန (တူညီသောဖခင်နှင့်အတူ) ကို မှန်ကန်သော သမိုင်းကာလတွင် တွေ့ရှိရသည်။

Because of the nature and uniqueness of Jonah’s story, many questions have been raised about its historical setting. Is it true? Was the book written in the time of Jonah, or is it a much later composition? There is clear evidence to show that the book does have a basis in history and was written at a time near to the portrayed historical setting. The story about Jonah’s other prophesying in 2 Kings 14:25 should be taken seriously. The account in Kings mentions not only the name of Jonah, but also named his father, Amittai. We seem to be dealing with the same Jonah (with the same father) at the right historical period.

 

ယောန၏ဇာတ်လမ်းတွင် ဤကာလမှ အလိယဓမ္မဆရာ၊ ဧလိရှဓမ္မဆရာတို့၏ ဇာတ်လမ်းများနှင့် ဆင်တူမှုများစွာ ပါရှိသည်။ ဤပုရောဖက်နှစ်ဦးသည် ယောနကဲ့သို့ နိုင်ငံခြားတွင် ဓမ္မအမှုဆောင်ခဲ့သည် (၁ ဓမ္မရာဇဝင် ၁၇:၇–၂၄; ၂ ဓမ္မရာဇဝင် ၈:၇)။ ထို့ကြောင့် ယောန၏ နိုင်ငံခြားဓမ္မအမှုသည် လုံးဝ အဆန်းမဟုတ်ပေ။

The story of Jonah contains many similarities to the Elijah-Elisha narratives that also come from this period. These two prophets, like Jonah, had ministries in foreign countries (1 Kin. 17:7–24; 2 Kin. 8:7). Thus Jonah’s foreign ministry is not entirely out of context.

 

မြောက်ပိုင်းနိုင်ငံနှင့် ၎င်း၏မြို့တော် ရှမရိသည် အဆူရိလက်သို့ ဘီစီ ၇၂၂ တွင် ကျဆုံးပြီးနောက် ယောနကဲ့သို့သော စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ရေးသားရန် ထူးဆန်းလှပေမည်။ ဤဖြစ်ရပ်ပြီးနောက် မြောက်ပိုင်းနိုင်ငံမှ ပုရောဖက်တစ်ဦးမှ ရေးသားထားသော ပုရောဖက်စာအုပ်မရှိပေ။

It would have been strange to write a book like Jonah after the fall of the northern kingdom and its capital Samaria to Assyria in 722 B.C. No prophetic book by a northern-kingdom author is written after this event.

 

ယောနမုတ္တံ၏ သမိုင်းဆိုင်ရာ မှန်ကန်မှုကို ဖော်ပြရာတွင် အဆူရိနိုင်ငံတွင်းရှိ ဖြစ်ရပ်များကိုလည်း အချို့က ထောက်ပြသည်။ ရှမီရာမစ်ဘုရင်မင်းမြှောက်နှင့် သူမ၏သား အဒဒ်-နိရာရီသုံးလုံးမြောက် (ဘီစီ ၈၁၀–၇၈၂) ၏ အုပ်ချုပ်မှုအတွင်း အဆူရိတွင် အဓိကဘာသာရေးပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်။ ဤပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုသည် တစ်ဆူတည်းသော ဘုရားကိုးကွယ်မှု၏ လက္ခဏာအချို့ကို ပြသခဲ့ပြီး အီဂျစ်နိုင်ငံရှိ အမနာပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုကာလနှင့် ဆင်တူသည်။ အချို့က ဤဆယ်ရာစုနှစ်ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုသည် ယောန၏ ဟောပြောမှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်ဟု အကြံပြုကြသည်။

In addressing the historicity of the book of Jonah, some also point to events in Assyria itself. During the reign of Semiranis, queen regent, and her son Adad-nirari III (810–782 B.C.), there was a major religious reform in Assyria. This reform exhibited some characteristics of monotheism and was similar to the Amarna reform period in Egypt. Some have suggested that this ninth-century reform was the one brought on by the preaching of Jonah.

 

အကြောင်းအရာနှင့် ဆောင်ပုဒ်များ

Content and Themes

 

ယုနသည် ဓမ္မဟောင်းကျမ်းစာများထဲတွင် အကြီးကျယ်ဆုံး သာသနာပြုစာအုပ်ဖြစ်သည်။ ဤစာအုပ်သည် ဘုရားသခင်သည် သူ၏ရွေးချယ်ထားသောလူမျိုး ဣသရေလထက်ကျော်လွန်၍ အခြားနိုင်ငံများကို နက်ရှိုင်းစွာ ဂရုစိုက်သူတစ်ဦးအဖြစ် ထင်ရှားစွာ ပြသထားသည်။ စာအုပ်သည် နိနဝေမြို့အပေါ် တရားစီရင်ခြင်းကြေငြာချက်ဖြင့် စတင်သော်လည်း၊ ထိုမြို့ကြီးအတွက် ကရုဏာနှင့် ကယ်တင်ခြင်းဖြင့် အဆုံးသတ်သည်။

Jonah is the greatest missionary book of the Old Testament. The book clearly shows God as One who cares deeply about nations beyond His special people, Israel. Although the book begins with a proclamation of judgment on Nineveh, it ends with grace and salvation for that great city.

 

သာသနာပြုခြင်း၏ အခြေခံသည် ဘုရားသခင်၏ နှလုံးသားထဲတွင် တည်ရှိသည်။ သူသည် ယုနကို ခေါ်ဆိုပြီး စေလွှတ်သူဖြစ်သည်။ ယုနသည် ထိုခေါ်ဆိုခြင်းကို ရှောင်ဖယ်သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်သည် နိနဝေမြို့သို့ ဆက်လက်လှမ်းမမီ။ လူများက နောင်တရသောအခါ၊ ဘုရားသခင်သည် ကရုဏာဖြင့် တုံ့ပြန်ပြီး ၎င်းတို့ကို ခွင့်လွှတ်ကာ ကြေငြာထားသော ဖျက်ဆီးခြင်းကို ပယ်ဖျက်သည်။

The basis for mission lies in the heart of God. He is the One who calls and sends Jonah. Even when Jonah avoids the call, God persists in reaching out to Nineveh. When the people repent, God responds in graciousness and forgives them and cancels the prophesied destruction.

 

ယုနစာအုပ်တွင် ဖော်ပြထားသော ပြဿနာသည် ဘုရားသခင်ခေါ်ဆိုထားသော သာသနာပြုသူ၏ တွန့်ဆုတ်မှုနှင့် သစ္စာမရှိမှုဖြစ်သည်။ ယုန၏ ကျဉ်းမြောင်းသော စိတ်ထားနှင့် ဣသရေလဘက်လိုက်မှုသည် အလွန်ထင်ရှားလှသဖြင့်၊ ၎င်းသည် အလွန်အရေးကြီးသော ကိစ္စမဟုတ်လျှင် ရယ်စရာပင် ဖြစ်နိုင်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့အား အလွန်ကရုဏာရှိသော ဘုရားသခင်နှင့် အလွန်ကရုဏာမရှိသော သာသနာပြု/ပရောဖက်တစ်ဦး၏ ထူးခြားသော ဆန့်ကျင်ဘက်ပုံတစ်ပုံကို တင်ပြထားသည်။

The problem brought to view in the book of Jonah is the reluctance and unfaithfulness of God’s called missionary. The narrow-mindedness of Jonah and his pro-Israel bias are so plain that it would be almost funny if the matter weren’t so serious. We are presented with the irony of a very gracious God who has a very ungracious prophet/missionary.

 

ထူးခြားမှုနှင့် ဟာသထဲသို့ ထပ်မံထည့်သွင်းထားသည်မှာ ယုန၏ ဟောပြောခြင်းကို နားထောင်သူများ၏ တုံ့ပြန်မှုအရ ကြီးမားသော အောင်မြင်မှုဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ယုနကို ဝမ်းမြောက်စေမည့်အစား မနှစ်သက်စေပြီး၊ ကျွန်ုပ်တို့အား ကျဉ်းမြောင်းမှုနှင့် ဘက်လိုက်မှု၏ ပုံပျက်ပန်းပျက်ဖြစ်စေသော စွမ်းအားကို ထင်ရှားစွာ ပုံဖော်ထားသည်။

Adding to the irony, and perhaps to the humor, is Jonah’s huge success in terms of audience response to his preaching. This displeases, rather than delights, Jonah, and we are left with a vivid picture of the distorting power of narrowness and bias.

 

ဤစာအုပ်၏ ထင်ရှားသော ဆွဲဆောင်မှုမှာ လူများအား ၎င်းတို့၏ ဘုရားသခင်နှင့် ကမ္ဘာအပေါ်ထားရှိသော အမြင်ကို ပြန်လည်သုံးသပ်ရန်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ အစီအစဉ်၊ သာသနာပြုခြင်းနှင့် မေတ္တာသည် အလွန်ကျယ်ပြန့်ပြီး လူသားတို့၏ ဘက်လိုက်မှုနှင့် ကြိုတင်ထင်မြင်ထားသော အယူအဆများအားလုံးကို မေးခွန်းထုတ်သည်။ အခန်း ၄ း ၄ နှင့် ၄ း ၉ ရှိ နှစ်ဆမေးခွန်းသည် ဤစာအုပ်တွင် ဘုရားသခင်၏ ဆွဲဆောင်မှုကို ညွှန်ပြသည်။ “မင်းမှာ ဒေါသထွက်ဖို့ ဘာအခွင့်ရှိလဲ။” ဟု ယုနကို မေးသည်။ ဘုရားသခင်သည် ယနေ့သူ၏လူများအား ထိုမေးခွန်းကို ဆက်လက်မေးနေသည်။

The clear appeal of the book is for people to revise their picture of God and the world. God’s plan, mission, and love are extremely broad and call into question all human prejudice and preconceived ideas. The double question in 4:4 and 4:9 points to God’s appeal in this book. “What right do you have to be angry?” He asks Jonah. God continues to ask His people that question today.

 

အကြမ်းဖျင်း

Outline

        

၁. နိဒါန်း (၁ း ၁–၂)

က. တမန်တော်ကို ဖော်ပြခြင်း (၁ း ၁)

ခ. သာသနာပြုခြင်းနှင့် သတင်းစကား ဖော်ပြခြင်း (၁ း ၂)

၂. လူသားသာသနာပြုသူ ထွက်ပြေးခြင်း (၁ း ၃–၂ း ၁၀)

က. ယုန ထွက်ပြေးရန် ကြိုးစားခြင်း (၁ း ၃–၁၇)

ခ. ယုန ကယ်တင်ရန် ဆုတောင်းခြင်း (၂ း ၁–၁၀)

        ၃. ဘုရားသခင်သာသနာပြုသူ ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ခြင်း (၃ း ၁–၄ း ၁၁)

က. ဘုရားသခင် ယုနကို ဒုတိယအကြိမ် စေလွှတ်ခြင်း (၃ း ၁–၁၀)

ခ. ဘုရားသခင် ယုနအား သာသနာပြုခြင်းအကြောင်း သင်ကြားခြင်း (၄ း ၁–၁၁)

 

I.      Introduction (1:1–2)

A.     The messenger identified (1:1)

B.     The mission and the message stated (1:2)

II.     The human missionary flees (1:3–2:10)

A.     Jonah attempts to flee (1:3–17)

B.     Jonah prays for deliverance (2:1–10)

III.    The Divine Missionary persists (3:1–4:11)

A.     God sends Jonah a second time (3:1–10)

B.    God teaches Jonah about mission (4:1–11)

  

အခန်းကြီး - ၁

မှတ်ချက်

Notes

 

၁:၁ ထာဝရဘုရား၏ နှုတ်ကပတ်တရားသည် ဟောရှေ၊ ယောလ၊ မိက္ခာ၊ ဇေဖနိ၊ ဟဂ္ဂဲ၊ ဇာခရိယတို့၏ စာအုပ်များတွင် တွေ့ရသည့်အတိုင်း စတင်ခဲ့သည်။ ဤကျမ်းပိုဒ်သည် စာအုပ်၏ အဓိကဇာတ်ကောင်ကို ယေရောဗောမ်ဘုရင်လက်ထက် (ဘီစီ ၇၉၃-၇၅၃) တွင် ဟောပြောခဲ့သူ (၂ ဓမ္မရာဇဝင် ၁၄:၂၅) နှင့် ဆက်စပ်ပေးသည်။

1:1 the word of the Lord came. The same beginning as found in the books of Hosea, Joel, Micah, Zephaniah, Haggai, and Zechariah. This verse connects the main character of the book with the person who prophesied during the reign of Jeroboam II (793–753 B.C.) (2 Kin. 14:25).

 

၁:၂ နိနေဝမြို့။ ယနေ့ခေတ် အီရတ်နိုင်ငံမြောက်ပိုင်းရှိ မိုဆူးလ်မြို့အနီး၊ တိဂရစ်မြစ်၏ အရှေ့ဘက်တွင် တည်ရှိသည်။ သူတို့၏ ဆိုးယုတ်မှုသည် ဘုရားသခင်ရှေ့သို့ ရောက်လာသည်ဟူသော အချက်က ဘုရားသခင်သည် တစ်ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ တရားသူကြီးဖြစ်ပြီး လူမျိုးအားလုံး သူ့ထံတွင် တာဝန်ခံရမည်ဖြစ်ကြောင်း ဖော်ပြသည်။ သူသည် ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ ကမ္ဘာ့အစီအစဉ်ကို အာမခံပေးသူဖြစ်ပြီး၊ လူမျိုးတစ်မျိုးသည် ကောင်းမှုနယ်နိမိတ်ကို ကျူးလွန်၍ မကောင်းမှုပြုလျှင် သူဝင်ရောက်စွက်ဖက်သည်။ ယောနစာအုပ်သည် လူ့ရေးရာများတွင် ဝင်ရောက်စွက်ဖက်ပြီး လူမျိုးအားလုံးကို ဂရုစိုက်သော ဘုရားသခင်ကို ဖော်ပြသည်။

1:2 Nineveh. Located east of the Tigris River in today’s northern Iraq, near the current city of Mosul. The fact that their wickedness came up before God reveals that God is a universal Judge and that nations are accountable to Him. He is guarantor of a moral world order and if a nation trespasses the boundaries of good by doing evil, He intervenes. The book of Jonah reveals a God who intervenes in human affairs and cares about the nations.

 

၁:၃ တာရှစ်မြို့။ တာရှစ်မြို့၏ တည်နေရာသည် မသေချာသော်လည်း ယောန၏ ကမ္ဘာတွင် နိနေဝမြို့မှ အဝေးဆုံးနေရာဖြစ်ပုံရသည်။ ယောနသည် ဘုရားသခင်သည် နေရာဒေသတစ်ခုတွင်သာ ရှိသည်ဟု ယုံကြည်ပြီး ခရီးသွားခြင်းဖြင့် လွတ်မြောက်နိုင်သည်ဟု ထင်မှတ်သည်။ ယုဒပြည်၏ အဓိကဆိပ်ကမ်းဖြစ်သော ယုပ္ပေမြို့သည် ယနေ့ခေတ်တွင် ဂျာဖာဟု အမည်ပေးထားသည်။

1:3 Tarshish. The location of Tarshish is not certain but seems to be as far away from Nineveh as was possible in Jonah’s world. Somehow Jonah believes that God is localized and can be escaped by travel. Joppa. Was Judea’s main port and is today named Jaffa.

 

၁:၇ ရုပ်တုများ။ ရုပ်တုများကို ရေးထားသော ရှေးခေတ်ဓလေ့တစ်ခုဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် နတ်ဘုရားများ၏ ဆန္ဒကို ရှာဖွေရန် ရည်ရွယ်သည်။ ကျမ်းစာတွင် မကြာခဏ ဖော်ပြထားခြင်းမရှိသော်လည်း၊ ရုပ်တုများကို ဥပမာအားဖြင့် တော်လှန်ရေး ၂၆:၅၅; ယောရှု ၁၈:၆-၁၀; နေဟမိ ၁၀:၃၄; သုတ္တံ ၁၆:၃၃; တမန်တော် ၁:၂၄-၂၆ တို့တွင် ဖော်ပြထားသည်။ များသောအားဖြင့် အမှတ်အသားပြုထားသော တုတ်များ သို့မဟုတ် ကျောက်ခဲများကို အိုးတစ်လုံးမှ ဆွဲထုတ်ရသည်။

1:7 lots. The casting of lots was a common practice in the ancient world. It was supposed to discover the will of the gods. Though not frequently referenced in Scripture, lots are mentioned, for example, in Num. 26:55; Josh. 18:6–10; Neh. 10:34; Prov. 16:33; and Acts 1:24–26. Usually marked sticks or rocks were drawn from a container.

 

၁:၉ ငါသည် ဟေဗြဲလူမျိုးဖြစ်သည်။ လူမျိုးရေးဆိုင်ရာ သတ်မှတ်ချက်တစ်ခု (ကမ္ဘာဦး ၄၀:၁၅; ထွက်မြောက်ရာ ၁:၁၉; ၃:၁၈; ၁၀:၃)။ ငါသည် ထာဝရဘုရားကို ကြောက်ရွံ့သည်။ ဤသည်မှာ “ငါသည် ထာဝရဘုရားကို ယုံကြည်ပြီး သူ၏ စည်းမျဉ်းများအတိုင်း နေ့စဉ်နေထိုင်သည်” ဟူသော အတိုကောက်ဖော်ပြချက်ဖြစ်သည်။ ယောနသည် ကောင်းကင်နှင့်မြေကြီးကို ဖန်ဆင်းသူဘုရားထံမှ ထွက်ပြေးရန် ကြိုးစားနေသည်ဖြစ်သောကြောင့် ဤအချက်သည် ထူးဆန်းသည်။

1:9 I am a Hebrew. An ethnic identification (Gen. 40:15; Ex. 1:19; 3:18; 10:3). I fear the Lord. A shortcut expression that means “I believe in the Lord God and live according to His stipulations.” This is strange because Jonah was trying to flee from the God who is the Creator of heaven and earth.

 

၁:၁၄ အော်ဟစ်ခဲ့သည်။ သင်္ဘောသားများ၏ ယောန၏အသက်ကို ကယ်တင်ရန် တောင်းပန်မှုသည် ယောန၏ လျစ်လျူရှုမှု သိုမဟုတ် နိနေဝလူမျိုး၏ ပျက်စီးခြင်းကို မြင်လိုသော သူ၏ မယိမ်းယိုင်သော ဆန္ဒနှင့် စိတ်အားထက်သန်မှုနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။

1:14 cried out. The sailors’ plea to save Jonah’s life contrasts with Jonah’s indifference or, perhaps more surprisingly, his unyielding desire and passion to see the destruction of the Ninevites.

 

၁:၁၇ သုံးရက်သုံးည။ ယေရှုသည် ဤဖော်ပြချက်ကို သူ၏လာမည့်အတွေ့အကြုံကို သရုပ်ဖော်ရန် ရည်ညွှန်းခဲ့သည် (မဿဲ ၁၂:၃၈-၄၁; ၁၆:၄; လုကာ ၁၁:၂၉-၃၂)။ သူသည် ယောန၏ ဟောပြောခြင်းနှင့်ဆက်စပ်ပြီး သူ၏သေခြင်းနှင့်သာမက ယောန၏ နိမိတ်လက္ခဏာကိုလည်း ဖော်ပြခဲ့သည်။

1:17 three days and three nights. Jesus referred to this expression to illustrate His own forthcoming experience (Matt. 12:38–41; 16:4; Luke 11:29–32). He mentions the sign of Jonah not only in relation to His death but also in reference to Jonah’s preaching.

 

အခန်းကြီး - ၂

၂:၁ ဆုတောင်းခဲ့သည်။ ဤထူးခြားသော ဆုတောင်းချက်သည် ယောန၏ ကယ်တင်ခြင်းသမိုင်းကို ပြန်ပြောင်းပြောပြသည်။ ယောနသည် ဒုက္ခရောက်နေသည်ဖြစ်စေ၊ ဒေါသထွက်နေသည်ဖြစ်စေ ဆုတောင်းသူတစ်ဦးဖြစ်သည်မှာ ဧကန်ဖြစ်သည် (၂:၁; ၄:၁-၂)။

2:1 prayed. This remarkable prayer narrates the history of the deliverance of Jonah. Jonah is unquestionably a man of prayer, whether in anguish or in anger (2:1; 4:1–2).

 

၂:၃ သင်သည် ပစ်ချခဲ့သည်။ ဤအပိုင်း၏ ကဗျာဆန်သော ဘာသာစကားသည် ပင်လယ်ထဲတွင် နစ်မြှုပ်နေသော၊ ပင်လယ်အနက်သို့ နစ်မြုပ်သွားသော လူတစ်ဦးကို ဖော်ပြသည်။

2:3 You cast. The poetic language of this section describes a person drowning, sinking in the depths of the sea.

 

၂:၆ တောင်များ၏အမြစ်များ။ တောင်များ၏အမြစ်များနှင့် တံခါးပြားများဖြင့် ပုံဖော်ထားသော ဤပုံသည် ယောနသည် ပင်လယ်ထဲတွင် ကြုံတွေ့ခဲ့ရသော အကျဉ်းချုံမှု၊ အကူအညီမဲ့မှု၊ အသက်အန္တရာယ်ဖြစ်စေသော အတွေ့အကြုံကို ပြသသည်။

2:6 moorings. The image of the roots of the mountains with bars dramatizes the confinement, helplessness, and life-threatening experience Jonah went through in the sea.

 

၂:၉ ကယ်တင်ခြင်းသည် ထာဝရဘုရားထံမှ ဖြစ်သည်။ ဤဆုတောင်းချက်၏ အဓိကအချက်သည် ယောနကို ငါးတစ်ကောင်ဖြင့် ကယ်တင်ရန် ဘုရားသခင်၏ အံ့ဖွယ်ဝင်ရောက်စွက်ဖက်မှုကို ဂုဏ်ပြုသည်။ ယောန၏ ဆုတောင်းချက်အဆုံးတွင် ဘုရားသခင်သည် ငါးကို မိန့်တော်မူခဲ့ပြီး၊ ၎င်းသည် ယောနကို နစ်မြှုပ်မှုမှ ကယ်တင်ကာ သူ့ကို အန်ထုတ်ခဲ့သည်။ သတ္တဝါများသည် ဘုရားသခင်၏ အသံကို နာခံကြသည်။ လူသားများသည် ငြင်းဆန်နိုင်သည့် အခွင့်အရေးကို ထူးခြားစွာ ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။

2:9 Salvation is of the Lord. The core of this prayer celebrates God’s miraculous intervention to rescue Jonah by a fish. At the end of Jonah’s prayer God spoke to the fish, which saved Jonah from drowning and vomited him up. Creatures obey the voice of God. Humans are uniquely endowed with the prerogative to say no.

 

အခန်းကြီး - ၃

၃:၂–၃ မြို့ကြီး။ ရှေးဟောင်းသုတေသနများအရ နိနဝေမြို့သည် ပတ်လည်မိုင်ရှစ်မိုင် (၁၃ ကီလိုမီတာ) ရှိပြီး လူဦးရေ ၁၂၀,၀၀၀ ရှိသည်။ ဤလူဦးရေကို ၄:၁၁ တွင် ဖော်ပြထားသည်။ ၎င်းသည် ရှေးခေတ်မြို့တစ်မြို့အတွက် ကြီးမားသည်။

3:2–3 great city. According to archaeological exploration, Nineveh was about eight miles (13 km) in circumference with a population of 120,000. This number is mentioned in 4:11. This is large for an ancient city.

 

၃:၅ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ကြသည်။ အာရှုရိလူမျိုးတို့၏ နောင်တရမှုသည် စီစဉ်ထားသော တရားစီရင်ခြင်းကို ရပ်တန့်စေခဲ့သည်။ ဤနောင်တရမှုသည် ရေရှည်မတည်တံ့ခဲ့ဘဲ၊ နိနဝေမြို့သည် အနှစ်သာရအားဖြင့် ၆၁၂ ခုနှစ်တွင် မေဒိလူမျိုးနှင့် ဗာဗုလုန်လူမျိုးတို့ဖြင့် ဖျက်ဆီးခံခဲ့ရသည်။ သို့သော် ယောနမိ၏ခေတ်တွင် ဘုရားသခင်၏ သတိပေးချက်ကို အလေးအနက်ထားခဲ့ကြသည်။

3:5 believed God. Repentance of the Assyrians stopped the planned judgment. This repentance did not have lasting effects, since Nineveh would later be destroyed by the Medes and Babylonians in 612 B.C. During the time of Jonah, however, God’s warning was taken seriously.

၃:၁၀ ဘုရားသခင်သည် စိတ်ပြောင်းတော်မူသည်။ ပရောဖက်များသည် လူသားတို့၏ အသနားခံမှု သို့မဟုတ် နောင်တရမှုကြောင့် ဘုရားသခင်သည် စီစဉ်ထားသော တရားစီရင်ခြင်းကို ပြောင်းလဲတော်မူသည်ဟု မကြာခဏ ဖော်ပြသည်။ ယေရမိ ၁၈:၇–၁၀; အာမုတ် ၇:၁–၆ ကို ကြည့်ပါ။

3:10 God relented. The prophets often refer to God changing planned judgment in response to human pleas or repentance. See Jer. 18:7–10; Amos 7:1–6.

 

အခန်းကြီး - ၄

၄:၁ ယောနမိသည် အလွန်စိတ်မကျေနပ်ဖြစ်ပြီး ဒေါသထွက်သည်။ ယောနမိ၏ဒေါသသည် သူ၏ နိုင်ငံရေးအရ ဂုဏ်ယူမှုကို ပြသသည်။ သာသနာပြုဘုရားသခင်ထံတွင် သာသနာပြုစိတ်မရှိသော ပရောဖက်တစ်ဦးရှိခဲ့သည်။

4:1 displeased Jonah exceedingly … angry. Jonah’s anger shows his deep nationalistic pride. The missionary God had a prophet with a non-missionary heart.

 

၄:၂ ကျွန်ုပ်သိပါသည်။ ယောနမိသည် ဘုရားသခင်၏ ကရုဏာရှိပြီး သည်းခံတတ်သော သဘာဝကို အသိအမှတ်ပြုသည်။ အထူးသဖြင့် ခွင့်လွှတ်လိုသော ဆန္ဒကို သိသည်။ ဘုရားသခင်သည် ကျေးဇူးပြု၍ သနားကရုဏာရှိ၍ ဒေါသဖြစ်ရန် နှေးကွေးပြီး ပဋိညာဉ်မေတ္တာတရားဖြင့် ပြည့်စုံသည် (ထွက်မြောက်ရာ ၃၄:၆; တောလည်ရာ ၁၄:၁၈; နေဟမိ ၉:၁၇; ဆာလံ ၁၀၃:၈; ယောလ ၂:၁၃)။ ဘုရားသခင်သည် ခွင့်လွှတ်ပြီး ပြစ်ဒဏ်စီရင်ခြင်းမှ ရပ်တန့်တော်မူသည်။ ယောနမိသည် ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်အတွေ့အကြုံမှ ၎င်းကို တန်ဖိုးထားနိုင်သည်။ သူ၏ ငြိမ်သက်မှုကို ဖျက်ဆီးပြီး စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေသည်မှာ ဘုရားသခင်သည် ရန်သူများကိုပင် ကျေးဇူးပြုတော်မူခြင်းဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏လူမျိုးအတွင်းတွင်သာ ကယ်တင်ခြင်းရှိသည်ဟူသော အယူအဆသည် မဖြစ်နိုင်ဟု ယူဆသည်။ သို့သော် သမ္မာကျမ်းစာထဲရှိ ဘုရားသခင်သည် ကွဲပြားပြီး နိုင်ငံရေးဝါဒသည် သူ၏အစီအစဉ်တွင် မပါဝင်ပါ။ သူသည် အာဗြဟံအား ပြောခဲ့သည့်အတိုင်း လူမျိုးအားလုံးနှင့် မိသားစုများကို ကယ်တင်ရန်နှင့် ကောင်းကြီးပေးရန် ရည်ရွယ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် နိနဝေလူမျိုးတို့ကို သတိပေးခြင်းမရှိဘဲ ဖျက်ဆီးနိုင်ခဲ့သည်။ ယောနမိကို စေလွှတ်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်သည် နိနဝေလူမျိုးများအပေါ် သူ၏စီရင်ချက်ကို ပြောင်းလဲရန် ဖြစ်နိုင်ခြေကို ဖွင့်ထားသည်ကို ပြသသည်။

4:2 I know. Jonah recognized the longsuffering nature of God’s character, and especially His desire to forgive. God is gracious, merciful, slow to anger, and abounding in covenant love (Ex. 34:6; Num. 14:18; Neh. 9:17; Ps. 103:8; Joel 2:13). God forgives and relents from punitive judgment. Jonah can appreciate this from his own experience. What disturbed him and destroyed his peace is that God extends the grace even to enemies. Salvation outside the confines of God’s people was inconceivable. But the God of the Bible is different, and nationalism is not part of His agenda. He purposes to save and to bless all the religions and families of the earth as He said to Abraham. God could have destroyed the Ninevites without warning in the first place. The very fact that He sends Jonah shows that God was open to the possibility of reversing His verdict against the Ninevites.

 

၄:၅ ယောနမိသည် မြို့ပြင်တွင်ထိုင်ကာ ၎င်း၏ဖျက်ဆီးခြင်းကို မြင်တွေ့ရန် စောင့်ဆိုင်းနေသည်။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်ကို ဘုရားသခင်အဖြစ်လက်ခံပြီး ခွင့်လွှတ်ရန် သူ၏ရုန်းကန်မှုကို ပြသသည်။ ဤအချိန်တွင် ယောနမိသည် စကားပြောဆိုရန် ငြင်းဆိုခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ယောနမိအား ဘုရားသခင်ခံစားရသည့်ပုံစံကို ခံစားနိုင်ရန် သင်ခန်းစာတစ်ခုဖြင့် ဆက်သွယ်ရမည်။

4:5 Jonah sat outside the city waiting to witness its destruction. This shows his struggle to let God be God and forgive. At this point Jonah refused to engage in a conversation. God had to reach him through an object lesson which would help Jonah to feel the way God feels.

 

၄:၆–၉ ဘုရားသခင်သည် ယောနမိအား စကားပြောရန် သူ၏ဖန်ဆင်းမှုမှ အေးဂျင့်များဖြစ်သည့် အပင်၊ ပိုးကောင်၊ နေနှင့် လေပြင်းတို့ကို စေလွှတ်သည်။ ဤနည်းဗျူဟာသည် အောင်မြင်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ယခုအခါ နိနဝေလူမျိုးတို့ကို ခွင့်လွှတ်ရန် သူ၏အကြောင်းပြချက်ကို ဖော်ပြနိုင်သည်။ ၎င်းသည် သနားကရုဏာအကြောင်းဖြစ်သည်။ ယောနမိသည် အပင်တစ်ပင်အပေါ် သနားကရုဏာထားနိုင်ပါက၊ ဘုရားသခင်သည် နိနဝေလူမျိုးများနှင့် မြို့ထဲရှိ တိရစ္ဆာန်များအပေါ် သနားကရုဏာထားရန် မည်မျှပို၍ တရားမျှတသနည်း။ ဤစာအုပ်သည် ဘုရားသခင်၏ သာသနာပြုစိတ်အားထက်သန်မှုကို ဖော်ပြပြီး လူသားများကို ကယ်တင်လိုသည့်ဆန္ဒကို ထုတ်ဖော်ပြသသည်။

4:6–9 God mobilizes agents from His creation—the plant, the worm, the sun, and a scorching east wind—to get Jonah to talk again. The strategy works. God can now express His rationale for forgiving the Ninevites: it is about compassion. If Jonah can have compassion for a plant, how much more is it justified for God to have compassion for the Ninevites, and even for the cattle in the city? This book reveals God’s missionary passion to save lives.