Myanmar3AM: ယောရှုမှတ်စာ -Joshua

ယောရှုမှတ်စာ - Joshua

ယောရှုကျမ်း

The Book of Joshua

ခေါင်းစဉ်၊ စာရေးသူနှင့် ရက်စွဲ

Title, Author, and Date

ဤကျမ်း၏ခေါင်းစဉ်သည် ဗဟိုဇာတ်ကောင်ဖြစ်သော ယောရှု၏အမည်ကို အခြေခံထားပြီး ယောရှုသည်ပင်လျှင် ဤကျမ်း၏ဖြစ်နိုင်ခြေရှိသော စာရေးသူဖြစ်သည် (၆:၂၅၊ ၂၄:၂၆တို့ရှိမှတ်ချက်များကိုကြည့်ပါ)။ သို့ရာတွင် နောက်ဆုံးအခန်းငယ်အနည်းငယ်မှာ သူ၏သေခြင်း (၂၄:၂၉–၃၂၊ အလာဇာက ရေးသားခဲ့နိုင်သည်) နှင့် အလာဇာ၏သေခြင်း (အခန်းငယ် ၃၃၊ ဖိနဟတ်က ဖြည့်စွက်ခဲ့နိုင်သည်) တို့ကို မှတ်တမ်းတင်ထားသည်။ ဤအမြင်ကို ဂျူးတော်လမ်း (Jewish Talmud) က ထောက်ခံထားသည်။ ဤကျမ်းပြုစုသည့်ကာလမှာ ယောရှုသေဆုံးခါနီး ဘီစီ ၁၃၈၅ ခန့်ဖြစ်သည်။ ဟီဘရူးသမ္မာကျမ်းတွင် ဤကျမ်းကို ရှေးဦးပရောဖက်ကျမ်းများ (ယောရှု၊ တရားသူကြီး၊ ရှမွေလ၊ ဓမ္မရာဇဝင်ကျမ်းများ) ၏ ပထမဆုံးကျမ်းအဖြစ် ထားရှိပြီး ဂရိစပတ်ကျွန်တိန် (Septuagint) ဘာသာပြန်နှင့် ခေတ်ပေါ်ဘာသာပြန်များတွင် ယောရှုကျမ်းသည် သမိုင်းဆိုင်ရာကျမ်းများ၏ ပထမဆုံးကျမ်းဖြစ်သည်။

The title is based upon the name of the book’s central character, Joshua, who was also its probable author (see notes on 6:25; 24:26), except for the last few verses, which record his death (24:29–32, perhaps written by Eleazar) and the death of Eleazar (v. 33, perhaps added by Phinehas). This position is supported by the Jewish Talmud. The date of composition was shortly before Joshua’s death, ca. 1385 B.C. In the Hebrew Bible, the book is placed first among the Former Prophets (which include Joshua, Judges, Samuel, and Kings); in the Greek Septuagint translation and in modern translations Joshua is the first of the Historical Books.

ယောရှုကျမ်းသည် ထွက်မြောက်ရာကျမ်းပြီးဆုံးသည့်နေရာမှ ဆက်လက်ဖော်ပြထားသော ဇာတ်လမ်းဖြစ်သည်။ အစ္စရေးလူမျိုးတို့သည် အီဂျစ်ပြည်မှ ထွက်မြောက်ပြီး နှစ်ပေါင်း လေးဆယ်ခန့်အကြာတွင် ကတိတော်ပြည်နယ္မနယ်စပ်တွင် ရပ်တည်နေကြသည်။ ယောရှုအား မောရှေ၏ဆက်ခံသူအဖြစ် ဘုရားသခင်က ခန့်အပ်တော်မူပြီး ကနာန်ပြည်ကို သိမ်းပိုက်ရန် နှင့် အမွေဆက်ခံရန် လူများကို ဦးဆောင်စေသည်။ ဤသိမ်းပိုက်မှုသည် ဘီစီ ၁၄၁၀ မှ ၁၄၀၀ အတွင်း ခုနှစ်နှစ်ကြာ ဖြစ်ပွားခဲ့သည် (၁၁:၁၇–၁၈၊ ၁၄:၆–၁၀ တို့ကိုကြည့်ပါ၊ တရားဟောရာကျမ်း ၂:၁၄ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ အချို့သော ဝေဖန်သူပညာရှင်များသည် ထွက်မြောက်ရာနှင့် သိမ်းပိုက်ရာဇာတ်လမ်းများ၏ သမိုင်းဆိုင်ရာမှန်ကန်မှုကို ငြင်းဆိုကြသော်လည်း၊ ယေရိခေါနှင့် ဟာဇောကဲ့သို့သော နေရာများတွင် ရှာဖွေတွေ့ရှိချက်များကို ပြန်လည်သုံးသပ်ခြင်းအရ ကျမ်းစာဇာတ်လမ်းသည် ရှေးဟောင်းသုတေသနဆိုင်ရာအထောက်အထားများနှင့် ကိုက်ညီမှုရှိကြောင်း ဖော်ပြနေသည် (၆:၁–၂၇၊ ၁၁:၁၁ တို့ရှိ မှတ်ချက်များကိုကြည့်ပါ)။ ဤကျမ်းတွင် ဖော်ပြထားသော ပထဝီဆိုင်ရာအချက်အလက်များသည် ထိုဒေသ၏ မြေမျက်နှာသွင်ပြင်နှင့် အလွန်တိကျစွာ ကိုက်ညီသဖြင့် မျက်မြင်သက်သေတစ်ဦးကသာ ရေးသားနိုင်မည်ဖြစ်သည်။

The book of Joshua continues the story of the exodus where Deuteronomy left off. Israel is poised on the borders of the promised land some forty years after their exodus from Egypt. Joshua is divinely commissioned as Moses’ successor to lead the people in their conquest and inheritance of Canaan. This conquest takes place during a seven-year period between ca. 1410 and 1400 B.C. (see 11:17–18; 14:6–10; compare to Deut. 2:14). Although many critical scholars deny the historicity of the exodus and conquest narratives, recent reassessments of the archaeological evidence at sites such as Jericho and Hazor indicate that the biblical narrative correlates well with the archaeological data (see notes on 6:1–27; 11:11). The many geographical notations of the book so precisely fit the topography of the land that it could have been written only by an eyewitness.

အတွဲနှင့် အကြောင်းအရာများ

Content and Themes

ယောရှုကျမ်းသည် "ပန္နက်စာအရေးအသား" ဟုခေါ်သော စာပိုဒ်အစီအစဉ်ဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသည်။ ဤစာရေးဟန်တွင် ပထမပိုင်း၏ အသေးစိတ်အချက်များကို ဒုတိယပိုင်းတွင် အစဉ်အတိုင်း ထပ်တူညီစွာ ဖော်ပြထားသည်။ ခါနာန်ပြည်သိမ်းပွဲဖြစ်ရပ်များနှင့် အောင်မြင်မှုအမွေခွဲဝေမှုတို့တွင် ဘုရားသခင်၏ ဦးဆောင်မှုသည် အလားတူအစီအစဉ်ဖြင့် ဖော်ပြထားသည်။ ရလဒ်အနေဖြင့် ဤကျမ်းသည် သမိုင်းဝင်တိကျမှန်ကန်သော ရာဇဝင်တစ်ခုဖြစ်သလို တစ်ချိန်တည်းမှာပင် စာပေအလှအပ၏ ရှုပ်ထွေးသောဖွဲ့စည်းမှုကိုလည်း ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။

The book of Joshua is organized in a literary pattern called “panel writing,” in which details of the first half of the work are paralleled in the same order in the second half. God’s leading in the events of Canaan’s conquest, and then in the dividing of the inheritance, occurs in a matching sequence. The result is a historically accurate narrative that is at the same time a complex work of literary symmetry.

ဤကျမ်း၏ အဓိကအကြောင်းအရာနှစ်ခုသည် စာပိုဒ်နှစ်ခု၏ ဖွဲ့စည်းပုံနှင့် ကိုက်ညီသည် - ပြည်ကိုသိမ်းယူခြင်းနှင့် အမွေခွဲဝေခြင်းတို့ဖြစ်သည်။ စာပိုဒ်တစ်ခုစီတွင် အလယ်ဗဟိုအချက်အဖြစ် သန့်ရှင်းရာဌာနနှင့် ကိုးကွယ်မှုအကြောင်းကို အလေးပေးဖော်ပြထားသည်။ ကျမ်း၏နိဒါန်းသည် ယောရှုအား အစ္စရေးကို ဦးဆောင်ရန် တာဝန်ပေးခြင်းဖြင့် ဦးဆောင်မှုဆိုင်ရာ ဘာသာရေးအမြင်ကို အလင်းပြထားပြီး ဦးဆောင်မှုနည်းလမ်းများကို ကျမ်းတစ်ခုလုံးတွင် တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့် ဖော်ပြထားသည်။ ကျမ်း၏အဆုံးသတ်တွင် ယောရှုသေဆုံးခြင်းမတိုင်မီ အစ္စရေးလူမျိုးများအား ပြည့်စုံသော ပဋိညာဉ်သစ်ချမှတ်ခြင်းအခမ်းအနားဖြင့် ဦးဆောင်ခဲ့သည့်အတိုင်း ပဋိညာဉ်ကို အလေးပေးဖော်ပြထားသည်။ ပဋိညာဉ်ဆိုင်ရာ အကြောင်းအရာများသည် တကယ်တော့ ဤကျမ်းတစ်ခုလုံး၏ ဘာသာရေးအမြင်ကို အခြေခံထားသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဘုရားသခင်သည် ရှေးဘိုးဘေးများအား မျိုးဆက်များစွာက ကတိပေးခဲ့သော ပဋိညာဉ်ကတိတော်များကို သစ္စာရှိစွာ ပြည့်စုံစေခဲ့သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

The two major themes of the book correspond to the two panels of the literary structure: the conquest of the land and the dividing of the inheritance. Each panel also has a centerpiece, focusing upon the sanctuary and worship. The introduction of the book highlights the theology of leadership, as Joshua is commissioned to lead Israel, and principles of leadership may be traced throughout the book. The book’s conclusion emphasizes the covenant, as Israel is led in a solemn covenant-renewal ceremony before Joshua’s death. Covenant themes actually undergird the theology of the entire book, as God faithfully fulfills the covenant promises that He made to the patriarchs generations earlier.

အခြားအရေးကြီးသော အကြောင်းအရာများမှာ - ဘုရားသခင်၏ အနန္တတန်ခိုးတော်၊ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် တုံ့ပြန်သူအားလုံးအတွက် ကျေးဇူးတော်အားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်း (အစ္စရေးမဟုတ်သူများပါ အပါအဝင်)၊ မိမိတို့၏ဒုစရိုက်အပြည့်ဖြစ်သော တိုင်းနိုင်ငံများအပေါ် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် မိမိ၏လူမျိုးတော်အား နာခံမှုမရှိပါကလည်း တရားစီရင်ခြင်း၊ ပဋိညာဉ်ကို သစ္စာရှိစွာထိန်းသိမ်းသူများအတွက် ဘုရားသခင်ပေးသော "အနားယူခြင်း" ဆုလာဘ်၊ သမ္မာကျမ်းစာ၏ နတ်ဆိုးမှုမဲ့သော စေ့ဆော်မှုနှင့် အခွင့်အာဏာ၊ နှင့် ယောရှုပုံရိပ်ပြခြင်း (အောက်တွင်ကြည့်ပါ) တို့ဖြစ်သည်။

Other important themes include: God’s universal sovereignty; salvation by grace for all, even non-Israelites, who respond in faith; God’s judgment upon those nations that have filled up the cup of their iniquity and also upon His own people if they are disobedient; God’s gift of “rest” for those faithful to His covenant; the divine inspiration and authority of Scripture; and Joshua typology (see below).

ယောရှုကျမ်း၏ စာပေဆိုင်ရာ သဏ္ဍာန်တူညီမှု

ပြည်ကိုသိမ်းပိုက်ခြင်း

အမွေမြေခွဲဝေခြင်း

A. ဘုရားသခင်က ယောရှုအား "ဤပြည်ကို သိမ်းယူကြလော့" ဟု အမိန့်ပေးသည် (၁:၁–၁၁)

A'. ဘုရားသခင်က ယောရှုအား "ဤပြည်ကို ခွဲဝေ၍ အပိုင်စားပေးလော့" ဟု မိန့်တော်မူသည် (၁၃:၁–၇)

B. ယောရှုက တစ်ဆယ့်တစ်မျိုးတစ်ဝက်မှ လူများအား မိန့်မှာခြင်း (၁:၁၂–၁၈)

B'. ယောရှုက တစ်ဆယ့်တစ်မျိုးတစ်ဝက်မှ လူများအား မိန့်မှာခြင်း (၁၃:၈–၃၂)

C. ဂိလဂေါ—ပသခါပွဲနှင့် နားဖြတ်ခြင်း (၂:၁–၅:၁၅)

C'. ဂိလဂေါ—ကာလက်အတွက် အမွေမြေ (၁၄:၁–၁၅)

D. အလယ်ပိုင်းစစ်ဆင်ရေး (၆:၁–၈:၂၉)

D'. အလယ်ပိုင်းအမွေမြေ (၁၅:၁–၁၇:၁၈)

E. ရှကမ်—ပလ္လင်တည်ခြင်း၊ ပဋိညာဉ်အခမ်းအနား (၈:၃၀–၃၅)

E'. ရှိလောမြို့—တဲတော်တည်ခြင်း၊ အမွေမြေကျင်းပခြင်း (၁၈:၁–၁၀)

F. တောင်ပိုင်းစစ်ဆင်ရေး (၉:၁–၁၀:၄၃)

F'. တောင်ပိုင်းအမွေမြေ (၁၈:၁၁–၁၉:၉)

G. မြောက်ပိုင်းစစ်ဆင်ရေး (၁၁:၁–၁၅)

G'. မြောက်ပိုင်းအမွေမြေ (၁၉:၁–၂၁:၄၂)

H. အစ္စရေးလူမျိုးတို့သည် ပြည်ကိုသိမ်းယူပြီး ငြိမ်သက်ခြင်းရှိသည် (၁၁:၁၆–၂၃)

H'. ဘုရားသခင်သည် ပြည်ကိုပေးတော်မူပြီး ငြိမ်သက်ခြင်းကို ပေးတော်မူသည် (၂၁:၄၃–၄၅)

I. သိမ်းပိုက်မှုအတွက် အကျဉ်းချုပ်—တစ်ဆယ့်တစ်မျိုးတစ်ဝက်၏နယ်မြေ၊ ထို့နောက် အခြားမျိုးနွယ်များ၏နယ်မြေ (၁၂:၁–၂၄)

I'. နှုတ်ဆက်စကားများ—တစ်ဆယ့်တစ်မျိုးတစ်ဝက်သို့၊ ထို့နောက် အစ္စရေးတစ်ရပ်လုံးသို့၊ ရှကမ်တွင် ပဋိညာဉ်သစ်ချမှတ်ခြင်း (၂၂:၁–၂၄:၃၃)

Literary Symmetry of Joshua

Conquest of the Land

Dividing the Inheritance

A. God commissions Joshua: “Conquer the land” (1:1–11)

A′. God addresses Joshua: “Divide and possess the land” (13:1–7)

B. Joshua addresses the 2 1/2 tribes (1:12–18)

B′. Joshua addresses the 2 1/2 tribes (13:8–32)

C. Gilgal—Passover/circumcision (2:1–5:15)

C′. Gilgal—inheritance for Caleb (14:1–15)

D. Central campaign (6:1–8:29)

D′. Central inheritance (15:1–17:18)

E. Shechem—erection of an altar, covenant ceremony (8:30–35)

E′. Shiloh—erection of the tabernacle, ceremony of casting lots (18:1–10)

F. Southern campaign (9:1–10:43)

F′. Southern inheritance (18:11–19:9)

G. Northern campaign (11:1–15)

G′. Northern inheritance (19:1–21:42)

H. Israel took the land, the land had rest (11:16–23)

H′. God gave the land, God gave rest (21:43–45)

I. Summary of the conquest—the area of the 2 1/2 tribes, then of the other tribes (12:1–24)

I′. Farewell messages—to the 2 1/2 tribes, then to all Israel; covenant-renewal ceremony at Shechem (22:1–24:33)

ယောရှုနှစ်ဦး၏ သွင်ပြင်လက္ခဏာဆိုင်ရာ နှိုင်းယှဉ်ချက်

The Two Joshuas Typology

နုန်၏သား ယောရှုသည် မူလအမည်အားဖြင့် ဟောရှေအ ("ကယ်တင်ခြင်း" ဟု အဓိပ္ပာယ်ရ) ဖြစ်သော်လည်း၊ မောရှေက သူ၏အမည်ကို ယောရှု ("ယေဟောဝါသည် ကယ်တင်ခြင်းဖြစ်သည်" ဟု အဓိပ္ပာယ်ရ; တောလည်ရာ ၁၃:၁၆) ဟု ပြောင်းလဲခေါ်ဝေါ်ခဲ့သည်။ အစ္စရေးလူမျိုးတို့ တောလည်ရာ နှစ်ပေါင်း လေးဆယ်အတွင်း၊ ယောရှုသည် အစ္စရေးတပ်မတော်၏ ဉာဏ်ပညာရှိသော ဗိုလ်ချုပ်ကြီး (ထွက်မြောက်ရာ ၁၇)၊ သစ္စာရှိသော စုံစမ်းရှာဖွေသူ (တောလည်ရာ ၁၃)၊ နှင့် မောရှေ၏ သစ္စာရှိသော ဝန်ကြီးချုပ် (ထွက်မြောက်ရာ ၃၃:၁၁; ယောရှု ၁:၁) အဖြစ် အမှုထမ်းခဲ့သည်။ မောရှေသေဆုံးမည့်အချိန်မတိုင်မီ၊ ဘုရားသခင်က သူ့အား ယောရှုကို မိမိ၏ဆက်ခံသူအဖြစ် ဘိသိက်ပေးရန် အမိန့်ပေးခဲ့သည် (တောလည်ရာ ၂၇:၁၈–၂၃; တရားဟောရာ ၃၁:၁–၈, ၂၃; ၃၄:၉)။ ခါနာန်ပြည်ကို သိမ်းပိုက်စဉ်ကာလအတွင်း ဝိညာဉ်တော်နှင့် ပြည့်ဝသော အစ္စရေး၏ ခေါင်းဆောင်အဖြစ်၊ ယောရှုသည် ရဲရင့်ခြင်း၊ သည်းခံခြင်း၊ အချိန်မီလုပ်ဆောင်ခြင်း၊ တိတ်ဆိတ်စွာ သစ္စာရှိခြင်း၊ မြဲမြံသော ရိုးသားခြင်း၊ မတပ်မက်ခြင်း၊ ဉာဏ်ပညာနှင့် ဘုရားသခင်အပေါ် တက်ကြွသော ယုံကြည်ခြင်းစသော ချီးကျူးဖွယ်ကောင်းသည့် စရိုက်လက္ခဏာများကို ထင်ရှားစွာ ပြသခဲ့သည်။

Joshua, the son of Nun, was originally named Hoshea (“Salvation”), but Moses changed his name to Joshua (“Yahweh is Salvation”; Num. 13:16). During the forty years of Israel’s wilderness wandering, Joshua served as a wise general of Israel’s army (Ex. 17), as a faithful scout (Num. 13), and as Moses’ loyal prime minister (Ex. 33:11; Josh. 1:1). Before Moses died, God instructed him to anoint Joshua as his successor (Num. 27:18–23; Deut. 31:1–8, 23; 34:9). As the Spirit-filled leader of Israel during the conquest of Canaan, Joshua revealed admirable traits of character, such as courage, perseverance, promptness, quiet fidelity, steadfast honesty, unselfishness, wisdom, and dynamic faith in God.

ယောရှု၏ ပုံစံပြအမျိုးအစားများ

ဓမ္မဟောင်း ယောရှု	ယဖူး	အသင်းတော်	နောက်ဆုံးကာလ
၄၀ နှစ်အကြာတွင် ဣသရေလကို ကာနာန်သို့ ဦးဆောင်သည် (ယောရှု ၁–၅)	၄၀ ရက်အကြာတွင် ကောင်းကင်ကာနာန်သို့ တက်ကြွသွားသည် (တမန်တော်ဝတ္ထု ၁:၃၊ ၉–၁၁၊ ဟီး ၁–၂)	ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကောင်းကင်ဇိအုန်တောင်သို့ ရောက်ရှိသည် (ဟီး ၁၂:၂၂–၂၄)	ကမ္ဘာမြေပေါ်ရှိ ကတိထားရာပြည်သို့ စစ်မှန်စွာ ဝင်ရောက်ခြင်း (ဗျာဒိတ် ၂၀:၉၊ ၂၁:၂–၃)
ဣသရေလ၏ရန်သူများကို သိမ်းပိုက်မှုကို ဦးဆောင်သည် (ယောရှု ၆–၁၂)	ဣသရေလ၏ရန်သူများ—အုပ်စိုးမှုများနှင့် တန်ခိုးများကို သိမ်းပိုက်မှုကို ဦးဆောင်သည် (ကောလောသဲ ၂:၁၅)	ဝိညာဉ်ရေးရာစစ်ပွဲ (ဧဖက် ၆:၁၀–၁၇)	ဘုရားသခင်၏ရန်သူများကို နောက်ဆုံးသိမ်းပိုက်ခြင်း (ဗျာဒိတ် ၂၀:၇–၁၀)
ဣသရေလကို ဘုရားသခင်၏အနားယူခြင်းသို့ ဦးဆောင်သည် (ယောရှု ၁:၁၃–၁၅၊ ၁၄:၁၅၊ ၂၁:၄၄၊ ၂၂:၄၊ ၂၃:၁)	အနားယူခြင်းကို ယူဆောင်လာသည် (မဿဲ ၁၁:၂၈၊ ဟီး ၄)	ကျေးဇူးတော်၏ ဝိညာဉ်ရေးအနားယူခြင်း (ဟီး ၄)	ကမ္ဘာမြေပေါ်ရှိ ကာနာန်တွင် ထာဝရအနားယူခြင်း (ဗျာဒိတ် ၂၁–၂၂)
အမွေကို ခွဲဝေသတ်မှတ်သည် (ယောရှု ၁:၆၊ ၁၃:၁–၂၁:၄၂)	၎င်း၏သန့်ရှင်းသူများအတွက် အမွေကို လက်ခံပြီး သတ်မှတ်ပေးသည် (ဟီး ၁:၄၊ ၉:၁၅)	ဝိညာဉ်ရေးအမွေကို လက်ခံရရှိသည် (တမန်တော်ဝတ္ထု ၂၀:၃၂၊ ဧဖက် ၁:၁၁၊ ၁၄၊ ၁၈)	ထာဝရအမွေ (မဿဲ ၂၅:၃၄၊ ကောလောသဲ ၃:၂၄၊ ဗျာဒိတ် ၂၁:၇)

Typology of Joshua

Old Testament Joshua

Jesus

Church

End Time

Leads Israel to Canaan after 40 years (Josh. 1–5)

Ascended to the heavenly Canaan after 40 days (Acts 1:3, 9–11; Heb. 1–2)

Comes to heavenly Mount Zion by faith (Heb. 12:22–24)

Literal entry into earthly promised land (Rev. 20:9; 21:2–3)

Conducts the conquest of Israel’s enemies (Josh. 6–12)

Conducts the conquest of Israel’s enemies—principalities and powers (Col. 2:15)

Spiritual warfare (Eph. 6:10–17)

Final conquest of the enemies of God (Rev. 20:7–10)

Leads Israel into God’s rest (Josh. 1:13–15; 14:15; 21:44; 22:4; 23:1)

Brings rest (Matt. 11:28; Heb. 4)

Spiritual rest of grace (Heb. 4)

Eternal rest in earthly Canaan (Rev. 21–22)

Appoints the inheritance (Josh. 1:6; 13:1–21:42)

Receives and appoints an inheritance for His saints (Heb. 1:4; 9:15)

Receives spiritual inheritance (Acts 20:32; Eph. 1:11, 14, 18)

Eternal inheritance (Matt. 25:34; Col. 3:24; Rev. 21:7)

ယောရှုသည် ခရစ်တော်၏ ပုံစံ သို့မဟုတ် ပုံတူဖြစ်ပြီး၊ ယဖူးအသစ်ဖြစ်သည်။ ၎င်းကို ဓမ္မဟောင်းတွင် ဤသို့ဖော်ပြထားသည်။ (၁) ယောရှုသည် မယ်ရှိယဟု၏ အမည်တူကို ဆောင်သည်။ “ယောရှု” နှင့် “ယဖူး” သည် ဟီဘရူးနှင့် ဂရိဘာသာတွင် အမည်တူဖြစ်သည်။ (၂) ယောရှုသည် ကိုယ်ခန္ဓာမပါသော ခရစ်တော်ဖြစ်သည့် ထာဝရဘုရား၏ တမန်တော်နှင့် အလုပ်တူကို လုပ်ဆောင်သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၂၃:၂၃၊ တောလည်ရာ ၂၇:၁၇၊ ၂၁၊ သောက္ကနှင့်တရား ၃:၂၈၊ ၃၁:၃၊ ၂၃ ကိုကြည့်ပါ)။ (၃) ယောရှုသည် ကျမ်းစာတွင် ဘုရားသခင်၏ အမည်ပါဝင်သော ပထမဆုံးအမျိုးသားဖြစ်ပြီး (“ယဟ်ဝါသည် ကယ်တင်ခြင်းဖြစ်သည်”)၊ ထာဝရဘုရား၏ တမန်တော်နှင့် အပြိုင်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းအကြောင်း ဘုရားသခင်က “ငါ၏အမည်သည် သူ၌ရှိသည်” ဟု မိန့်တော်မူသည် (ထွက်မြောက်ရာ ၂၃:၂၁)။ (၄) ယောရှုသည် ခရစ်တော်၏ ပုံစံဖြစ်သော မောရှေ၏ အလုပ်တူကို လုပ်ဆောင်သည် (သောက္ကနှင့်တရား ၁၈:၁၅၊ ၁၈၊ ယောရှု ၁:၂–၅၊ ၃:၇၊ ၄:၁၄ ကိုလည်းကြည့်ပါ)။ (၅) ဟေရှာယ ၄၉:၈ တွင် လာမည့် မယ်ရှိယဟု၏ အလုပ်ကို ဣသရေလအား ကတိထားရာပြည်ကို အမွေခံစေသော ယောရှု၏ အလုပ်အဖြစ် ဖော်ပြထားသည်။ ဓမ္မသစ်တွင် ယဖူးကို ယောရှုအသစ်အဖြစ် ရှင်းလင်းစွာ ဖော်ပြထားသည် (ဟီး ၄:၈–၉)။ အသင်းတော်သည် ခရစ်တော်၏ ကိုယ်ခန္ဓာအဖြစ် (၂ ကောရိန္သု ၆:၁၆)၊ ဤယောရှုပုံစံ သို့မဟုတ် ပုံတူ၏ ပြည့်စုံမှုတွင် ပါဝင်ပြီး၊ ပုံစံပြပြည့်စုံမှုသည် နောက်ဆုံးကာလတွင် ၎င်း၏အဆုံးစွန်အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသည်။ ယောရှုပုံစံပြမှု၏ အဓိကအချက်များကို အထက်ဇယားတွင် အကျဉ်းချုံးဖော်ပြထားသည်။

Joshua is a type or model of Christ, the New Joshua. This is already indicated in the Old Testament: (1) Joshua bears the very name of the Messiah: “Joshua” and “Jesus” are the same name in Hebrew as well as Greek; (2) Joshua performs precisely the same work as the Angel of the Lord, the pre-incarnate Christ (see Ex. 23:23; Num. 27:17, 21; Deut. 3:28; 31:3, 23); (3) Joshua is the first male in Scripture to receive a name bearing the divine name in it (“Yahweh is salvation”), paralleling the Angel of the Lord, of whom God says, “My name is in Him” (Ex. 23:21); (4) Joshua does the same work as Moses, a type of Christ (Deut. 18:15, 18; see also Josh. 1:2–5; 3:7; 4:14); and (5) Isaiah 49:8 describes the work of the coming Messiah as that of Joshua, in causing Israel to inherit the land of promise. The New Testament explicitly identifies Jesus as the new Joshua (Heb. 4:8–9). The church, as the body of Christ (2 Cor. 6:16), also participates in this fulfillment of the Joshua type or model, and the typological fulfillment reaches its ultimate climax in the end time. The main elements of Joshua typology are summarized in the chart above.

အောင်နိုင်ခြင်းနှင့် “သန့်ရှင်းသောစစ်ပွဲ” ၏ ကျင့်ဝတ်ဆိုင်ရာမေးခွန်း

The Conquest and the Ethical Question of “Holy War”

ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလလူမျိုးအား ကာနာန်လူမျိုးများကို “သန့်ရှင်းသောစစ်ပွဲ” ဖြင့် ဖျက်ဆီးရန် အဘယ်ကြောင့် အမိန့်ပေးခဲ့သနည်း။ ဤမေးခွန်းကို ပိုမိုကျယ်ပြန့်သော သမိုင်းဆိုင်ရာ အခြေအနေတွင် ထားရှိရမည်။ ဘုရားသခင်၏အမိန့်သည် ဣသရေလ၏စစ်ပွဲများအတွက် အကျုံးဝင်သော ပုံစံတစ်ခု မဟုတ်ခဲ့ဘဲ (တရားဟောရာ ၂၀ ကိုကြည့်ပါ)၊ အောင်နိုင်ခြင်းအချိန်က ကာနာန်ရှိ ထိုနိုင်ငံများအတွက်သာ သက်ရောက်ခဲ့သည်။ လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်းလေးရာကျော်ကတည်းက ဘုရားသခင်က “အာမောရိလူမျိုး၏ ဒုစရိုက်သည် ပြည့်စုံခြင်းမရှိသေး” (ကမ္ဘာဦး ၁၅:၁၆) ဟု ကြေညာခဲ့သည်။ အနည်းဆုံး ရာစုနှစ်လေးခုကြာ ကာနာန်လူမျိုးများသည် စစ်မှန်သောဘုရားသခင်အကြောင်း အသိပညာရရှိခဲ့ပြီး (ကမ္ဘာဦး ၁၄:၁၇-၂၀၊ တောလည်ရာ ၂၂-၂၄ ကိုကြည့်ပါ)၊ နောင်တရရန် အချိန်များစွာ ပေးထားခဲ့သည်။ ဣသရေလလူမျိုးများသည် အောင်နိုင်ခြင်းကို စတင်သောအခါ ကာနာန်နေထိုင်သူများထံသို့ နောက်ထပ်သက်သေများ ရောက်ရှိခဲ့သည် (ယောရှု ၂:၉-၁၁၊ ၆:၂၂-၂၅)။ အောင်နိုင်ခြင်းအချိန်တွင် အာမောရိလူမျိုး၏ ဒုစရိုက်သည် အမှန်ပင် ပြည့်စုံခဲ့သည်။ ဟေဗြဲစကားလုံး “ချရင်း” သည် ဤနိုင်ငံများ၏ အခြေအနေကို ဖော်ပြသည်။ ၎င်းသည် “အကုသိုလ်သို့ လုံးလုံးလျားလျား ပေးအပ်ထားသည်” ဟု ဆိုလိုပြီး၊ ထို့ကြောင့် ဖျက်ဆီးရန် အပ်နှံထားသည်။ ကျမ်းစာတွင် ဤစကားလုံးကို နိုင်ငံတစ်ခုနှင့်ပတ်သက်၍ အသုံးပြုသည့်အခါတိုင်း၊ ၎င်းသည် ကာနာန်အောင်နိုင်ခြင်း၏ အခြေအနေတွင်သာ ဖြစ်သည် (တရားဟောရာ ၇:၂၆၊ ၁၃:၁၈၊ ယောရှု ၆:၁၇-၁၈၊ ၇:၁၊ ၁၁-၁၃၊ ၁၅၊ ၁ ဓမ္မရာဇဝင် ၁၅:၂၁)။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံများအပေါ် တရားစီရင်ခြင်း၏ ကျမ်းစာသမိုင်းတွင် ထိုဖြစ်ရပ်၏ ထူးခြားမှုကို ဖော်ပြသည်။ ယဉ်ကျေးမှုတစ်ခုသည် ၎င်း၏ဘုရားသခင်နှင့် ၎င်းပိုင်ဆိုင်သော ဘာသာတရားကို နားလည်မှုထက် ပိုမိုမြင့်မားလာနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ ကာနာန်ဘာသာတရား၏ လိင်နှင့် အကြမ်းဖက်မှုဆိုင်ရာ အယူအဆများနှင့် အလေ့အကျင့်များကို အလယ်ဗဟိုပြုထားသဖြင့်၊ ရာစုနှစ်အနည်းငယ်အတွင်း ယဉ်ကျေးမှုတစ်ခုလုံးသည် ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်၏ လှုံ့ဆော်မှုများကို တုံ့ပြန်ရန် ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ စွမ်းရည်ကို ဆုံးရှုံးခဲ့သည်မှာ အံ့သြစရာမရှိပါ။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ကရုဏာတရားနှင့် တရားမျှတမှုတွင်၊ ကာနာန်ယဉ်ကျေးမှု (ဘာသာရေးနှင့် နိုင်ငံရေး) ကို အဆုံးသတ်ရမည်ဟု ကြေညာခဲ့ပြီး၊ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် တုံ့ပြန်သူများကို (ရာဟပ်နှင့် သူမ၏အိမ်သူအိမ်သားများကဲ့သို့) အသက်ရှင်စေခဲ့သည်။

Why did God command Israel to destroy the Canaanites in “holy war”? This question must be placed in the larger historical context. God’s command was not a universal pattern for Israel’s wars (see Deut. 20) but only applied to those nations in Canaan at the time of the conquest. Over four hundred years earlier, God had announced that “the iniquity of the Amorites is not yet complete” (Gen. 15:16). For at least four centuries a knowledge of the true God was available to the Canaanites (see Gen. 14:17–20; Num. 22–24), and they were given ample time to repent. Further evidence came to the inhabitants of Canaan as Israel began the conquest (Josh. 2:9–11; 6:22–25). By the time of the conquest the iniquity of the Amorites was indeed complete. The Hebrew word cherem describes the condition of these nations. It means “totally given over” to evil and hence devoted to destruction. Whenever Scripture uses the word in any reference to a nation, it is always within the context of the conquest of Canaan (Deut. 7:26; 13:18; Josh. 6:17–18; 7:1, 11–13, 15; 1 Sam. 15:21). This points to the uniqueness of that event in the biblical history of God’s judgments on nations. A culture can rise no higher than its understanding of God and the religion that it possesses. Given the misconceptions and practices of sex and violence at the core of Canaanite religion, it is not surprising that within a few centuries the whole civilization had corporately lost its moral capacity to respond to the promptings of God’s Spirit. God in His mercy, as much as His justice, declared that there was nothing left to do but bring the Canaanite culture (religious and political) to an end, while at the same time sparing individuals who responded in faith (such as Rahab and her household).

သို့သော်၊ ဣသရေလလူမျိုးသည် ကာနာန်လူမျိုးများကို ၎င်းတို့၏လက်ဖြင့် ဖျက်ဆီးရန် ဘုရားသခင်၏ မူလအစီအစဉ်မဟုတ်ခဲ့ပေ။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ကောင်းကင်တမန်နှင့် “ပျားကင်းများ” (သို့မဟုတ် “ကြောက်ရွံ့မှု”) ကို ၎င်းတို့ရှေ့သို့စေလွှတ်ပြီး ရန်သူနေထိုင်သူများကို နှင်ထုတ်မည်ဟု ကတိပြုခဲ့သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၂၃:၂၃၊ ၂၈)။ အနီရောင်ပင်လယ်တွင်နှင့် နောက်ပိုင်းတွင် ဣသရေလသမိုင်းတွင်၊ သူ၏လူမျိုးများသည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်စွာအားကိုးသောအခါ၊ သူသည် ၎င်းတို့အတွက် စစ်ပွဲများကို ဆင်နွှဲပေးခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ရပ်တည်ကာ သူ၏ကယ်တင်ခြင်းလုပ်ဆောင်မှုများကို သက်သေခံခဲ့သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၁၄-၁၅၊ ၂ ဘုရင်ခံ ၁၉၊ ၂ ရာဇဝင် ၂၀၊ ၃၂၊ ဟေရှာယ ၃၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ဣသရေလ၏ ယုံကြည်ခြင်းနည်းပါးမှုကြောင့်၊ ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလလူမျိုးများရှိရာသို့ နှိမ့်ချလာခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့အား တိုက်ခိုက်ခွင့်ပြုခဲ့သည်။ သို့သော် ထိုအခါတွင်ပင်၊ ယောရှုစာအုပ်တွင် ထင်ရှားသည်အတိုင်း၊ ၎င်းသည် ဣသရေလတိုက်ခိုက်ပြီး ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့အား အောင်မြင်မှုပေးအပ်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလအတွက် တိုက်ခိုက်ပေးပြီး၊ ဣသရေလသည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်း၏ ကိရိယာဖြစ်လာခြင်းဖြစ်သည်။

However, it was not God’s original plan that Israel destroy the Canaanites by their own hands. God promised to send His Angel and “hornets” (or “terror”) before them to drive out the enemy inhabitants (Ex. 23:23, 28). At the Red Sea, and later in Israelite history when His people dared to trust God fully, He fought the battles for them while they stood still and witnessed His acts of salvation (see Ex. 14–15; 2 Kin. 19; 2 Chr. 20, 32; Is. 37). As a result of Israel’s lack of faith, God did condescend to meet the people of Israel where they were, and He allowed them to fight. But even then, as the book of Joshua makes clear, it was not primarily a matter of Israel fighting and God giving them victory, but of God fighting on behalf of Israel and Israel being God’s instrument of judgment.

အကြမ်းဖျင်း

Outline

ယိရှုအား၏ အကြမ်းဖျင်းသည် အထက်တွင် “ယိရှုအား၏ စာပေဆိုင်ရာ အချိုးကျမှု” ဟု ခေါင်းစဉ်တပ်ထားသော ဇယားတွင် အကောင်းဆုံး မြင်တွေ့နိုင်သည်။

An outline of Joshua is best seen in the chart above titled “Literary Symmetry of Joshua.”

အခန်းကြီး - ၁

မှတ်စုများ

Notes

၁:၁–၂ ကျွန်... အကူ (သို့မဟုတ်) [အခြွေအရံ]ကျွန်... ဝန်ကြီး။ ထူးဆန်းစွာပင်၊ မောရှေကို ထာဝရဘုရား၏ [အခြွေအရံ]ကျွန် အဖြစ်ဖော်ပြထားပြီး ယောရှုကိုမူ မောရှေ၏ "ဝန်ကြီး" အဖြစ်သရုပ်ဖော်ထားသည်။ သို့သော် ယောရှုသေဆုံးချိန်တွင် သူ့ကိုလည်း ထာဝရဘုရား၏ "[အခြွေအရံ]ကျွန်" (၂၄:၂၉) ဟုခေါ်ဆိုထားသည်။ ယောရှုသည် မောရှေပြသခဲ့သော ကျွန်သဘောဆောင်သည့် ခေါင်းဆောင်မှုနိယာမများကို ပိုင်ဆိုင်လာခဲ့သည်။

1:1–2 servant … assistant. Or, “[menial] servant … prime minister.” Strangely, Moses is described as the Lord’s “[menial] servant” while Joshua is depicted as Moses’ “prime minister.” However, by the time of his death, Joshua is also called the Lord’s “[menial] servant” (24:29). Joshua came to embody the principles of servant leadership demonstrated by Moses.

၁:၂–၉ ဤကျမ်းပိုဒ်များတွင် ဤစာအုပ်တစ်ခုလုံး၏ အဓိကအကြောင်းအရာဖြစ်သော အောင်ပွဲနှင့်အောင်မြင်မှုအတွက် ဘုရားသခင်ပေးအပ်သည့် စစ်မဟာဗျူဟာ လေးဆင့်ကို လှပစွာစီစဉ်ထားသော စာပေဆိုင်ရာ အလှည့်ကျဖွဲ့စည်းပုံဖြင့် ဖော်ပြထားသည်— (၁) ဘုရားသခင်၏ ကတိတော်များအပေါ် မတုန်မလှုပ်ယုံကြည်မှု (၃–၅၊ ၉ခ)၊ (၂) ခိုင်မာသောသတ္တိနှင့် သန့်ရှင်းရဲရင့်မှု (၆–၇ခ၊ ၉က)၊ (၃) ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို အပြည့်အဝနာခံခြင်း (၇ခ–၈ခ)၊ (၄) တရားတော်ကို အစဉ်အာရုံပြုဆင်ခြင်ခြင်း (၈က)။

1:2–9 These verses contain the theme of the entire book, a four-step divine battle strategy for victory and success, arranged in a beautiful parallel literary pattern: (1) unwavering confidence in the divine promises (vv. 3–5, 9b); (2) steadfast courage and holy boldness (vv. 6–7a, 9a); (3) full obedience to God’s will (vv. 7b–8b); and (4) constant meditation upon His Torah (v. 8a).

၁:၆ သန်မာပါ။ သို့မဟုတ် “ခိုင်မာသော၊ ယုံကြည်မှုရှိသော။” ရဲရင့်ပါ။ သို့မဟုတ် “သတ္တိရှိသော။” ဤအမိန့်ကို ယောရှုအား ခုနစ်ကြိမ်ထပ်ခါတလဲလဲ ပေးထားသည် (သောက္ကနှင့်တရား ၃၁:၇၊ ၂၃၊ ယောရှု ၁:၆–၇၊ ၉၊ ၁၈၊ ၁၀:၂၅)! ငါကျိန်ဆိုခဲ့သည့်အရာ။ ယောရှုသည် ခေါင်းဆောင်မှု၏ တာဝန်ကို လွှဲယူစဉ်၊ တာဝန်၏ ကြီးမားမှုနှင့် သူ၏ကိုယ်ပိုင်မလုံလောက်မှုကို ခံစားရချိန်တွင်၊ ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလအား ၎င်းတို့၏ဘိုးဘေးများအား ရာစုနှစ်များစွာက ကျိန်ဆိုခဲ့သော ပြည်ကို ပေးမည်ဟု ကတိပြုတော်မူသည် (ကမ္ဘာဦး ၂၂:၁၆–၁၈၊ ၂၄:၇၊ ၂၆:၃)။

1:6 strong. Or “firm, confident.” good courage. Or “bold.” This command is repeated to Joshua seven times (Deut. 31:7, 23; Josh. 1:6–7, 9, 18; 10:25)! which I swore. As Joshua takes the reins of leadership, filled with a sense of the enormity of the task and of his own insufficiency, God promises to give Israel the land He had vowed with an oath to their ancestors centuries earlier (Gen. 22:16–18; 24:7; 26:3).

၁:၇ အောင်မြင်ခြင်း။ ဟေဗြဲစကားလုံးသည် ပညာရှိစွာ သို့မဟုတ် ဉာဏ်ပညာဖြင့် လုပ်ဆောင်ခြင်းသဘောဖြင့် အောင်မြင်မှုကို ဆိုလိုသည်။

1:7 prosper. The Hebrew implies success in the sense of acting wisely or insightfully.

၁:၈ တရားစာအုပ်။ မောရှေမှရေးသားခဲ့သည် (၁:၇၊ တရားဟောရာ ၁၇:၁၈-၁၉၊ ၃၁:၂၄၊ ၂၆ ကိုကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်က မောရှေထံသို့ပေးအပ်သော ဗျာဒိတ်သည် ယောရှုအချိန်တွင် တရားဝင်ကျမ်းစာအဖြစ် သတ်မှတ်ခံရပြီး၊ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းစာအုပ်၏ အုတ်မြစ်ဖြစ်လာသည်။ ပါးစပ် … နေ့ညမပြတ်။ ၎င်းသည် ကျမ်းစာကို ညဘက်တွင်ပင် တွေးတောဆင်ခြင်နိုင်ရန် အလွတ်မှတ်ထားခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ ကျမ်းစာကို တွေးတောဆင်ခြင်ခြင်းသည် ဤကျမ်းပိုဒ်၏ စာပေဗဟိုချက်တွင် ထားရှိထားပြီး (၁:၂-၉ မှတ်စုကိုကြည့်ပါ)၊ ဤအခန်းတွင် ဖော်ပြထားသော အခြားလုပ်ဆောင်မှုအဆင့်များ၏ ရင်းမြစ်အဖြစ်နှင့် အောင်မြင်မှု၏ အုတ်မြစ်အဖြစ် ဖြစ်သည်။ တွေးတောဆင်ခြင်ခြင်း။ ဤစကားလုံး၏ မူလအဓိပ္ပါယ်မှာ “သက်ပြင်းချသံထွက်ပေါ်စေခြင်း” ဖြစ်ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်ကို ရင်ဖိုဖွယ်ရာ သက်ပြင်းချသံများနှင့် ဝမ်းမြောက်မှုဖြင့် စူးစမ်းလေ့လာနေသူ၏ ပုံရိပ်ဖြစ်သည်။ အောင်မြင်ခြင်း။ ဟေဗြဲစကားလုံးသည် အတားအဆီးများကို ထိုးဖောက်ပြီး ရှေ့သို့တိုးလှမ်းခြင်းသဘောဖြင့် အောင်မြင်မှုကို ဆိုလိုသည်။ ကောင်းသောအောင်မြင်မှု။ အခန်းကြီး ၇ တွင် “အောင်မြင်ခြင်း” နှင့် တူညီသော ဟေဗြဲအသုံးအနှုန်းဖြစ်သည် (မှတ်စုကိုကြည့်ပါ)။

1:8 Book of the Law. Written by Moses (1:7; see also Deut. 17:18–19; 31:24, 26). God’s revelation to Moses was regarded as authoritative Scripture already in the time of Joshua, and it became the foundation of the OT canon. mouth … day and night. This implies the memorizing of Scripture so that it can be meditated upon even at night. Meditation upon Scripture is placed at the literary center of this passage (see note on 1:2–9), as the source of all other action steps described in the chapter, and as the ground of success. meditate. The root meaning of this word is “to give forth sighs,” and the word picture is of one poring over God’s word with audible sighs of contentment and delight. prosperous. The Hebrew implies success in the sense of penetrating and advancing through obstacles. good success. The same Hebrew expression as “prosper” in v. 7 (see note).

အခန်းကြီး - ၂

၂:၁–၂၄ အခန်း ၂ တွင် ဖော်ပြထားသော စုံစမ်းရေးမစ်ရှင်သည် ဂန္တဝင်သူလျှိုဇာတ်လမ်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ၎င်းတွင် နံပါတ် ၁၃ ရှိ သူလျှိုဇာတ်လမ်းနှင့် အပြိုင်ဖြစ်သော အစိတ်အပိုင်းများစွာ ပါဝင်သည်။ သူလျှိုများသည် (၁) တာဝန်ပေးအပ်ခြင်းခံရသည် (၂:၁; နံပါတ် ၁၃:၁–၁၆ ကိုလည်းကြည့်ပါ)၊ (၂) စုံစမ်းရန်ရွေးချယ်ထားသော နယ်မြေသို့ ဝင်ရောက်သည် (၂:၁ခ; နံပါတ် ၁၃:၁၇–၂၂ ကိုလည်းကြည့်ပါ)၊ (၃) လူများထံသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိသည် (၂:၂၂; နံပါတ် ၁၃:၂၅ ကိုလည်းကြည့်ပါ)၊ (၄) ၎င်းတို့၏ တွေ့ရှိချက်များကို အစီရင်ခံသည် (၂:၂၃–၂၄; နံပါတ် ၁၃:၂၇–၂၉ ကိုလည်းကြည့်ပါ)။ ထို့ပြင် (၅) ၎င်းတို့၏ အစီရင်ခံစာအပေါ် အခြေခံ၍ ဆောင်ရွက်ရန် ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခု ရှိသည် (ယိရှုအား ၃–၆; နံပါတ် ၁၃:၃၀–၃၃ ကိုလည်းကြည့်ပါ)။ အကြည့်ရိုးရိုးတွင်၊ နံပါတ် ၁၃ ၏ သူလျှိုဇာတ်လမ်း၏ အစိတ်အပိုင်းနှစ်ခုသည် ယိရှုအား၏ ဇာတ်လမ်းတွင် မရှိပုံပေါက်သည်။ သူလျှိုများသည် တန်ဖိုးရှိသော ပစ္စည်းတစ်ခုကို ရှာဖွေတွေ့ရှိသည် (နံပါတ် ၁၃:၂၃–၂၄) နှင့် ၎င်းတို့ပြန်လည်ရောက်ရှိသောအခါ ထိုတန်ဖိုးရှိသော ပစ္စည်းကို လူများထံ တင်ပြသည် (နံပါတ် ၁၃:၂၆)။ သို့သော် အနီးကပ်ကြည့်ရှုလျှင် သူလျှိုနှစ်ဦးသည် တန်ဖိုးရှိသော ပစ္စည်းတစ်ခုကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။ ရာဟပ်ကိုယ်တိုင်ပင်! ဇာတ်လမ်းမပြီးဆုံးမီ ရာဟပ်ကို လူများထံသို့ တကယ်ပင် ပြန်လည်ခေါ်ဆောင်လာခဲ့သည် (ယိရှုအား ၆:၂၃–၂၅)။ ရာဟပ်သည် (၁) သန့်စင်မပြီးသေးသော စိန်တစ်လုံးအဖြစ်၊ (၂) မယုံကြည်သူများနှင့် တစ်ခြားဘာသာဝင်များအပါအဝင် လူသားအားလုံးအပေါ် ဘုရားသခင်၏ ကရုဏာသက်သေအဖြစ်၊ (၃) သူမကို ဝန်းရံထားသော ယဉ်ကျေးမှုတစ်ခုလုံးကို တစ်ဦးတည်း ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ရင်ဆိုင်ခဲ့သော သတ္တိအတွက်၊ (၄) တစ်ဦးတည်းသော စစ်မှန်သောဘုရားသခင်အပေါ် သူမ၏ယုံကြည်ခြင်းအတွက် (၂:၉–၁၃ ရှိ မှတ်ချက်ကိုကြည့်ပါ; ဟေဗြဲ ၁၁:၃၁ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)၊ (၅) သူလျှိုများနှင့် သူမ၏ မိသားစုတစ်ခုလုံးအတွက် ကယ်တင်ခြင်း၏ ကိုယ်စားလှယ်အဖြစ်၊ (၆) ဣသရေလအသိုင်းအဝိုင်း၏ မရှိမဖြစ်အစိတ်အပိုင်းအဖြစ် (၆:၂၅ ရှိ မှတ်ချက်ကိုကြည့်ပါ)၊ (၇) မယ်ရှိယဟု၏ ဘိုးဘွားတစ်ဦးအဖြစ် (နံပါတ် ၇:၁၂; ရုသ ၄:၁၈–၂၂; ၁ရာဇဝင်ချုပ် ၂:၁၁–၁၂; မဿဲ ၁:၁, ၅–၆ ကိုကြည့်ပါ) တန်ဖိုးရှိသည်။

2:1–24 The survey mission described in chap. 2 is a classic spy story. It contains many elements parallel to the spy story in Num. 13: the spies (1) are commissioned (2:1; see also Num. 13:1–16); (2) enter the land selected for spying (2:1b; see also Num. 13:17–22); (3) return to the people (2:22; see also Num. 13:25); and (4) report on their findings (2:23–24; see also Num. 13:27–29). Also (5) there is a decision to act on the basis of their report (Josh. 3–6; see also Num. 13:30–33). At first glance, two elements of the Num. 13 spy story are not present in the Joshua narrative: the spies locate an item of value (Num. 13:23–24) and present the item of value upon their return to the people (Num. 13:26). But a closer look reveals that the two spies do find an item of value: Rahab herself! And before the story is over, Rahab is indeed brought back to the people (Josh. 6:23–25). Rahab is valued (1) as a diamond in the rough; (2) as a treasured testimony to the mercy of God upon all humanity, even upon the unbelievers and heathen; (3) for her awesome courage to stand alone against the whole culture that surrounded her; (4) for her faith in the Lord, the one true God (see note on 2:9–13; compare to Heb. 11:31); (5) as an agent of salvation for the spies and her whole family; (6) as an essential part of Israel’s community (see note on 6:25); and (7) as an ancestor of the Messiah (see Num. 7:12; Ruth 4:18–22; 1 Chr. 2:11–12; Matt. 1:1, 5–6).

၂:၁ ယေရိခေါ။ ယေရိခေါမြို့သစ်၏ အနောက်မြောက်ဘက်အစွန်တွင်ရှိသော တယ်လ်အက်စ်ဆူလ်တန်နှင့် ဖော်ပြထားပြီး၊ ၎င်းသည် ဧက ၁၀ (ဟက်တာ ၄) ခန့်ရှိသော လူလုပ်တောင်ကုန်း (သို့မဟုတ် တယ်လ်၊ အခန်းကြီး ၁၁:၁၃ မှတ်စုကိုကြည့်ပါ) ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ယော်ဒန်မြစ်၏ အဓိကဖြတ်ကူးရာနေရာများနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်တွင် တည်ရှိပြီး၊ ပါလက်စတိုင်းအလယ်ပိုင်း တောင်ကုန်းများနှင့် ထို့ထက်ကျော်လွန်သော လမ်းကြောင်းများသို့ ဖြတ်သွားရာ လမ်းကြောင်းများကို စောင့်ကြပ်ထားပြီး၊ ထို့ကြောင့် တစ်နိုင်ငံလုံး၏ ဗျူဟာမြောက်သော့ချက်ဖြစ်သည်။

2:1 Jericho. Identified with Tell es-Sultan, at the northwestern edge of the modern city of Jericho, an artificial mound (or tel, see note on 11:13) some ten acres (4 ha) in size. It stood just opposite the main crossing points of the Jordan River, guarding the access routes up through the wilderness into the central highlands of Palestine and beyond, and thus was virtually the strategic key to the whole country.

၂:၅ ထိုသူများထွက်သွားကြသည်။ ရာဟပ်သည် သူလျှိုများ၏အသက်ကို ကယ်တင်ရန် လိမ်ညာခဲ့သည်ဆိုသော အချက်သည် ဘုရားသခင်က လိမ်ညာခြင်းကို သဘောတူသည်ဟု မဆိုလိုပါ။ ဇာတ်ကြောင်းပြောသူသည် ထိုလိမ်ညာမှုကို ဖော်ပြထားသော်လည်း၊ ထိုလုပ်ရပ်ကို ထောက်ခံခွင့်ပြုသည်ဟု မဆိုလိုပါ။

2:5 the men went out. The fact that Rahab lied to save the lives of the spies does not imply that God condones lying. The narrator reports the lie, but does not thereby give approval of such action.

၂:၈ ကြောက်ရွံ့မှု … စိတ်ဓာတ်ကျခြင်း။ ဣသရေလ၏ ကာနာန်အောင်နိုင်ခြင်းအချိန်မှ အမရနာစာများ၊ ယောရှုစာအုပ်တွင် ဖော်ပြထားသော ကာနာန်မြို့ပြများမှ အီဂျစ်ဖာရိုဘုရင်ထံသို့ အကူအညီတောင်းခံသည့် အရေးပေါ်အော်ဟစ်သံများ ပါရှိသည်။ ၎င်းတို့သည် “ဟာဘိရု” ဟုခေါ်သော ကျူးကျော်လာမည့်အန္တရာယ်ကို ကြောက်ရွံ့မှုနှင့် ထိတ်လန့်မှုကို ဖော်ပြသည်—၎င်းသည် ဟေဗြဲလူမျိုး (ဣသရေလလူမျိုး) ကို ရည်ညွှန်းဖွယ်ရှိသည်။

2:8 terror … fainthearted. The Amarna letters, dated from the time of Israel’s conquest of Canaan, contain urgent cries for help addressed to Egypt’s pharaoh from the same Canaanite city-states mentioned in the book of Joshua. They express terror and panic at the impending invasion of the “Habiru”—a term that probably refers to the Hebrews (Israelites).

၂:၉-၁၃ ရာဟပ်က သူလျှိုများထံ ပြောခဲ့သောစကားများနှင့် ဘုရားသခင်က ဣသရေလအား အောင်မြင်မှုကတိပေးခဲ့သည့်စကားများ (၁:၂၊ ထွက်မြောက်ရာ ၁၄:၂၉၊ ၃၁၊ ၁၅:၁၅၊ ၂၃:၂၇၊ တရားဟောရာ ၁:၂၈၊ ၄:၃၉၊ ၃၁:၄ ကိုကြည့်ပါ) အကြား ထူးခြားသောတူညီမှုများသည် စစ်မှန်သောဘုရားသခင်အပေါ် ရာဟပ်၏ယုံကြည်ခြင်း၏ နက်နဲမှုကို ပြသပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ကတိများ ပြည့်စုံမှုကို ထင်ရှားစွာ ဖော်ပြသည်။

2:9–13 Remarkable parallels between Rahab’s words to the spies and God’s promises of victory to Israel (see 1:2; Ex. 14:29, 31; 15:15; 23:27; Deut. 1:28; 4:39; 31:4) show the depth of Rahab’s faith in the one true God and dramatically report the fulfillment of the divine promises.

၂:၁၅ မြို့ရိုးပေါ်တွင်။ သို့မဟုတ် “အတွင်း” သို့မဟုတ် “မြို့ရိုးအတွင်း”။ ရာဟပ်၏အချိန်က နှောင်းကြေးခေတ်ယရှိခိုမြို့၌ ရှေးဟောင်းသုတေသနတူးဖော်မှုများအရ မြို့ရိုးနှစ်ထပ်ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သည်။ အောက်ခြေလူတန်းစားအိမ်များ၏ အပျက်အစီးများကို အပေါ်နှင့်အောက်မြို့ရိုးများကြားတွင် တည်ဆောက်ထားသည်ကို တွေ့ရှိခဲ့ပြီး၊ ပြတင်းပေါက်များကို အပြင်ဘက်မြို့ရိုးတွင် ဖြတ်ထားသည်။

2:15 on the city wall. Or “in,” or “within” the city wall. Archaeological excavations have uncovered a double wall at the Late Bronze Age Jericho of Rahab’s time. The remains of lower-class houses were found built between the upper and lower walls, with windows cut into the outer wall.

၂:၂၁ နီမောင်းသောကြိုး။ ဟေဗြဲစကားလုံးသည် ဤနေရာတွင်သာ “ကြိုး” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရပြီး၊ ဟေဗြဲကျမ်းစာတွင် အခြားနေရာ ၃၁ ကြိမ်တွင် အမြဲတမ်း “မျှော်လင့်ခြင်း” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ဤစကားလုံး၏ နှစ်မျိုးသော အဓိပ္ပာယ်ကို အသုံးပြု၍ ဇာတ်ကြောင်းပြောသူသည် ရာဟပ်ချိတ်ဆွဲထားသော နီမောင်းသောကြိုးသည် ကယ်တင်ခြင်း၏မျှော်လင့်ခြင်း၏ အရင်းအမြစ်ကို ဖော်ပြသည်ဟု ညွှန်ပြသည်။ ဤဇာတ်လမ်းတွင် ပသခါပွဲနှင့် သွယ်ဝိုက်သော ကိုးကားချက်များစွာ ပါဝင်သည် (၂:၁၂, ၁၉ ကို ထွက်မြောက်ရာ ၁၂:၁၃, ၂၁ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)၊ ထို့ကြောင့် ပုံဆောင်အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုမှုအတွက် သမ္မာကျမ်းဆိုင်ရာ အခြေခံကို ပေးသည်။ နီမောင်းသောကြိုးသည် ပသခါသိုးသငယ်၏သွေးကဲ့သို့ ခရစ်တော်ထဲတွင် အနန္တကယ်တင်ခြင်း၏မျှော်လင့်ခြင်းကို ညွှန်ပြသည်။

2:21 scarlet cord. The Hebrew word means “cord” only here; elsewhere in the Hebrew Bible—31 times—it always means “hope.” By playing on the twofold meaning of this word, the narrator indicates that the scarlet “cord” hung by Rahab signifies the source of redemptive hope. The story contains many indirect references to the Passover (compare 2:12, 19 with Ex. 12:13, 21), thus providing biblical basis for a typological interpretation: the scarlet cord, like the blood of the Passover lamb, points forward to the ultimate redemptive hope in Christ.

အခန်းကြီး - ၃

၃:၁–၁၇ ထွက်မြောက်ရာ၏အစတွင် အနီရောင်ပင်လယ်ကို ဖြတ်ကူးခြင်းနှင့် ၎င်း၏အဆုံးတွင် ယော်ဒန်မြစ်ကို ဖြတ်ကူးခြင်းအကြား နီးကပ်သော တူညီမှုများသည် ဤအံ့ဖွယ်နှစ်ခုသည် ကယ်တင်ခြင်းသမိုင်းတွင် တစ်ခုတည်းသော ဖြစ်ရပ်တစ်ခု၏ အစိတ်အပိုင်းဖြစ်ကြောင်း ဖော်ပြသည် (ဥပမာ၊ ၃:၁၃, ၁၇ ကို ထွက်မြောက်ရာ ၁၅:၈; ဆာလံ ၇၈:၁၃; ၁၁၄:၅ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ)။ ဣသရေလလူမျိုးတို့၏ ယော်ဒန်မြစ်၏ရေများကို ဖြတ်ကူးခြင်းသည် အနီရောင်ပင်လယ်ကို ဖြတ်ကူးခြင်းကဲ့သို့ ခရစ်တော်၏ ပုံဆောင်ခြင်းဖြစ်ပြီး၊ သူသည် ယော်ဒန်မြစ်တွင် နှစ်ခြင်းခံယူခြင်းဖြင့် ၎င်း၏ “အနီရောင်ပင်လယ်” အတွေ့အကြုံကို ခံယူခဲ့သည် (မဿဲ ၃ ရှိ မှတ်ချက်ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်းသည် ခရစ်ယာန်တစ်ဦး၏ နှစ်ခြင်းခံယူခြင်းဖြင့် ဝိညာဉ်ရေးကာနာန်သို့ ဖြတ်ကူးပြီး ကျေးဇူးတော်၏ “အနားယူခြင်း” ကို ခံစားရခြင်း (၁ကောရိန္သု ၁၀:၂; ဟေဗြဲ ၃–၄) ကိုလည်း ပုံဆောင်သည်။ ထို့ပြင် ၎င်းသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ ထာဝရဂတိထားရာပြည်သို့ နောက်ဆုံးဝင်ရောက်ခြင်းတွင် အနန္တပြည့်စုံမှုကို တွေ့ရှိသည် (ဗျာဒိတ် ၁၅:၂–၄; ၂၁:၂–၃)။

3:1–17 Close parallels between the crossing of the Red Sea at the start of the Exodus and crossing the Jordan River at its close indicate that these two miracles are part of a single event in salvation history (compare, e.g., 3:13, 17 with Ex. 15:8; Ps. 78:13; 114:5). Israel’s passing through the waters of the Jordan, like their passing through the Red Sea, is a type of Christ, as He underwent His “Red Sea” experience by His baptism in the Jordan River (see note on Matt. 3). It also typifies the Christian’s crossing into spiritual Canaan through baptism and experiencing the “rest” of grace (1 Cor. 10:2; Heb. 3–4), and it finds its ultimate fulfillment in our final entry into the eternal promised land (Rev. 15:2–4; 21:2–3).

၃:၁ ယောရှုသည် နံနက်စောစောထသည်။ ယောရှုကျမ်းတစ်အုပ်လုံးတွင် ထပ်ခါတလဲလဲ ဖော်ပြထားသော စကားရပ်ဖြစ်သည် (၃:၁၊ ၆:၁၂၊ ၇:၁၆၊ ၈:၁၀)။ ယောရှုသည် ဣသရေလ၏ ခေါင်းဆောင်အဖြစ် အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမှု အစတွင်၊ ဘုရားသခင်က သူ့အား ညဉ့်နှင့်နေ့ တိုးဟ်ကို ဆင်ခြင်အောက်မေ့ရန် ညွှန်ကြားခဲ့သည် (၁:၈)။ ယောရှုသည် နံနက်စောစောထပြီး ဘုရားသခင်နှင့် ဆင်ခြင်အောက်မေ့ခြင်းနှင့် ဆုတောင်းခြင်းဖြင့် ဆက်သွယ်ရင်း အကျင့်တစ်ခုရှိခဲ့ကြောင်း ထင်ရှားသည် (၅:၁၃–၁၅ ကိုကြည့်ပါ)။ “စောစောထသည်” ဟူသော စကားရပ်သည် လက်ရှိတာဝန်ကို စိတ်အားထက်သန်စွာ လုပ်ဆောင်ရန် စိတ်ထက်သန်မှုကိုလည်း ဖော်ပြနိုင်သည်။

3:1 Joshua rose early in the morning. A refrain throughout the book of Joshua (3:1; 6:12; 7:16; 8:10). At the beginning of Joshua’s career as leader of Israel, God instructed him to meditate on Torah day and night (1:8). It is evident that Joshua had the habit of rising early to commune with God in meditation and prayer (see 5:13–15). The expression “rise early” can also indicate eagerness to undertake the task at hand.

၃:၃ ပဋိညာဉ်သေတ္တာ။ ယော်ဒန်မြစ်ဖြတ်ကူးခြင်း ဇာတ်လမ်းတွင် ပဋိညာဉ်သေတ္တာကို ထင်ရှားစွာ ဖော်ပြထားသည် (အခန်းကြီး ၃–၄ တွင် ၁၇ ကြိမ်၊ ကျမ်းတစ်အုပ်လုံးတွင် ၃၀ ကြိမ် ဖော်ပြထားသည်)။ ပဋိညာဉ်သေတ္တာသည် ဘုရားသခင်၏ တည်ရှိမှု၏ မြင်သာသော ကိုယ်စားပြုမှုဖြစ်ပြီး၊ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်ကိုယ်တိုင်သည် ၎င်း၏လူများရှေ့မှ ယော်ဒန်မြစ်ထဲသို့ ဝင်သွားပြီး ကတိထားရာပြည်သို့ လမ်းပြခဲ့သည်။

3:3 the ark of the covenant. The ark is on display in the story of the crossing of the Jordan (mentioned 17 times in chaps. 3–4; 30 times in the book). The ark was the visible representation of the presence of God, and thus God Himself went into the Jordan River ahead of His people, as He led the way into the promised land.

၃:၄ အတောင်နှစ်ထောင်။ အနီးစပ်ဆုံး ပေ ၃၀၀၀ (မီတာ ၉၀၀)။ ပဋိညာဉ်သေတ္တာနှင့် လူများအကြား အကွာအဝေးသည် ထာဝရဘုရား၏ တည်ရှိမှု၏ သန့်ရှင်းသော သင်္ကေတအတွက် ရိုသေလေးစားမှုကို ပြသရန်ဖြစ်သည်။

3:4 two thousand cubits. About 3,000 feet (900 m). The distance between the ark and the people was to show reverence for this sacred symbol of the Lord’s presence.

၃:၅ မိမိကိုယ်ကို သန့်ရှင်းစေကြလော့။ ၎င်းတွင် အပြစ်များကို ဖယ်ရှားခြင်းနှင့် ပြင်ပကျွမ်းကျင်မှုအားလုံးကို ဖယ်ရှားခြင်း ပါဝင်သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၁၉:၁၀ ကိုကြည့်ပါ)။

3:5 Sanctify yourselves. This involved the putting away of sin and removal of all outward impurity (see Ex. 19:10).

၃:၇ သင့်ကို ချီးမြှောက်မည်။ ဘုရားသခင်သည် ယောရှု၏ ခေါင်းဆောင်မှုကို အတည်ပြုခဲ့ပြီး၊ လူများက သူ့ကို မောရှေ၏ ဆက်ခံသူအဖြစ် ရိုသေလေးစားစေရန် ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ယောရှုနှင့် မောရှေ၏ ခေါင်းဆောင်မှုသည် ခရစ်တော်၏ ပုံစံတစ်ခုအဖြစ် ပေါင်းစည်းထားသည်။

3:7 exalt you. God validated Joshua’s leadership, so that the people would respect him as the successor of Moses. The leadership of Joshua and Moses blend into a unified model of Christ.

၃:၁၁၊ ၁၃ မြေကြီးတစ်ခုလုံး၏ သခင်။ ယော်ဒန်မြစ်တွင် လမ်းကြောင်းဖွင့်ပေးခြင်းဖြင့် ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလလူမျိုးနှင့် ကာနာန်လူမျိုးများအား စစ်မှန်ပြီး အသက်ရှင်သော တစ်ဆူတည်းသော ဘုရားသခင်အဖြစ် ထင်ရှားစေခဲ့ပြီး၊ ကာနာန်ပြည်အပေါ် တရားဝင်ပိုင်ဆိုင်မှုကို ပြသခဲ့သည်။ ၎င်းသည် ကာနာန်လူမျိုး၏ ဘုရားအဖြစ် ယုံကြည်ခဲ့သော ဘာလဘုရားကို ဆန့်ကျင်သည်။ ထိုဘုရားသည် ၎င်းတို့၏ယုံကြည်ချက်အရ ပင်လယ်နတ်ဘုရားကို အောင်နိုင်ပြီးနောက် အုပ်စိုးပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရရှိခဲ့သည်။ မြစ်ကိုဖြတ်သန်းသွားခြင်းသည် ရှေးခေတ်တွင် နတ်ဘုရားများ၏ တရားဝင်ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ဆုံးဖြတ်ရန် မကြာခဏအသုံးပြုလေ့ရှိသော ရေဖြင့်စမ်းသပ်ခြင်းတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူမျိုးများနှင့်အတူ ရေထဲသို့ လုံခြုံစွာ ဖြတ်သန်းသွားခဲ့ပြီး၊ ကာနာန်ပြည်အပေါ် သူ၏ (နှင့် ၎င်းတို့၏) ပိုင်ဆိုင်မှုကို သက်သေပြခဲ့သည်။

3:11, 13 Lord of all the earth. By opening a passage in the Jordan River, God would reveal Himself to both Israel and the Canaanites as the one true and living God, with a rightful claim upon the land of Canaan, in opposition to Baal, the god of the Canaanites who, according to their beliefs, gained his right to rule after he conquered the sea deity. The passage through the river was a kind of trial by water, often used in ancient times to determine the legal decision of the gods. God passed through the water safely with His people, thus demonstrating His (and their) claim to the land of Canaan.

၃:၁၅ ယော်ဒန်မြစ်သည် … ရိတ်သိမ်းချိန်တစ်ခုလုံးအတွင်း ရေလျှံသည်။ ရှေးခေတ်ယော်ဒန်မြစ်တွင် နွေဦးရာသီတွင် ဟာမုန်တောင်နှင့် လက်ဘနွန်တောင်များပေါ်ရှိ နှင်းများအရည်ပျော်လာခြင်းကြောင့် ယော်ဒန်မြစ်၏ ကမ်းပါးများ ရေလျှံတက်လာပြီး လူများစွာ ဖြတ်သန်းမရအောင် ဖြစ်ပေါ်စေသည်။

3:15 Jordan overflows … during the whole time of harvest. Springtime at the Jordan River in ancient times brought the melting of the snows on Mount Hermon and the Lebanon Mountains, overflowing the banks of the Jordan River and making it impassable for a multitude of people.

၃:၁၆ အာဒံ။ ဣသရေလဖြတ်ကူးခဲ့ရာ နေရာမှ မိုင် ၂၀ (ကီလိုမီတာ ၃၂) ခန့်အကွာရှိ မြို့တစ်မြို့။ ယော်ဒန်မြစ်၏ ရေစီးဆင်းမှုကို ရပ်တန့်စေသော ဤအံ့ဖွယ်မနား ဖြစ်ရပ်သည် ဘုရားသခင်က သဘာဝဥပဒေများကို တိုက်ရိုက်ရပ်ဆိုင်းစေခြင်းဖြင့် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ခြင်း သို့မဟုတ် အလွန်အံ့ဖွယ်အားဖြင့် ဘုရားသခင်သည် သူ၏ဥပဒေများမှတစ်ဆင့် လုပ်ဆောင်ပြီး သူ၏ရည်ရွယ်ချက်များပြည့်စုံရန် အတိအကျအချိန်ကိုက်ပေးအပ်ခြင်းဖြင့် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပေမည်။ လောကီသမိုင်းမှတ်တမ်းများအရ အနည်းဆုံး နှစ်ကြိမ် (ဒီဇင်ဘာ ၈၊ ၁၂၆၇ နှင့် ဇူလိုင် ၁၁၊ ၁၉၂၇) တွင် ငလျင်နှင့် မြေပြိုကျမှုကြောင့် ယော်ဒန်မြစ်သည် ယောရှုအချိန်ကဲ့သို့ နေရာတစ်ခုတည်း (ယခု ဒါမီယာ) တွင် ရုတ်တရက် စီးဆင်းမှုရပ်တန့်ခဲ့ပြီး၊ မြစ်ကြမ်းပြင်မိုင်ပေါင်းများစွာ နာရီပေါင်းများစွာ ခြောက်သွေ့နေခဲ့သည်။

3:16 Adam. A city about 20 miles (32 km) north of where Israel crossed. This mighty miracle of stopping the flow of the Jordan may have occurred by God’s direct suspension of the laws of nature, or just as miraculously, by God working through His laws and providing the exact timing to accomplish His purposes. Secular history records at least two instances (Dec. 8, 1267 and July 11, 1927) when as a result of an earthquake and landslide, the Jordan suddenly ceased flowing at approximately the same place as in Joshua’s day (modern-day Damieh), and many miles of river bed remained dry for a number of hours.

အခန်းကြီး - ၄

၄:၆ ဤကျောက်တိုင်များသည် ဘာကိုဆိုလိုသနည်း။ ဣသရေလလူမျိုးတို့သည် ယော်ဒန်မြစ်ကို ဖြတ်ကူးစဉ် ကျောက်တိုင် ၁၂ လုံးပါသော အမှတ်တရအဆောက်အအုံ နှစ်ခုကို တည်ဆောက်ခဲ့သည်၊ တစ်ခုမှာ ယော်ဒန်မြစ်အလယ်တွင် (၄:၉)၊ နောက်တစ်ခုမှာ ဂိလဂါလ်တွင် (၄:၂၀) ဖြစ်သည်။ နောင်ရက်များတွင် လူများသည် ဤအမှတ်တရအဆောက်အအုံများကို ကြည့်ရှုပြီး ဘုရားသခင်၏ သစ္စာစောင့်သိမှုကို အမှတ်ရစေသည်။ ဓမ္မဟောင်းသမိုင်းတွင် အခြားကျောက်တိုင်များအတွက် ၈:၂၉; ၁၀:၂၇; ၂၄:၂၆–၂၇; ကမ္ဘာဦး ၂၈:၁၈–၂၂; ၃၁:၄၅–၄၇; ၁ရာမူဧလ ၇:၉–၁၂ ကိုကြည့်ပါ။

4:6 What do these stones mean. As the Israelites crossed the Jordan, they erected two 12-stone memorials, one in the midst of the Jordan (4:9) and another at Gilgal (4:20). In the days ahead the people could look at these memorials and be reminded of God’s faithfulness. For other stone monuments in OT history, see 8:29; 10:27; 24:26–27; Gen. 28:18–22; 31:45–47; and 1 Sam. 7:9–12.

အခန်းကြီး - ၅

၅:၉ ဂိလဂါလ်။ ပထမရာစုဂျူးသမိုင်းပညာရှင် ဂျိုးဆီဖပ်စ်က ဖော်ပြထားသော တည်နေရာနှင့် ကိုက်ညီသည့် ဂျေရိခေါမြို့မှ အရှေ့မြောက်ဘက် ၁ မိုင် (၁.၆ ကီလိုမီတာ) အကွာတွင်ရှိသော သေးငယ်သော တောင်ကုန်းများအုပ်စုတစ်ခုနှင့် ဖြစ်နိုင်ခြေရှိသည်။ ဟေဗြဲစကားလုံးသည် “လှိမ့်ထုတ်ခြင်း” သို့မဟုတ် “လှိမ့်ဖယ်ရှားခြင်း” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ဂိလဂါလ်တွင် တောလမ်းများတွင် လှည့်လည်သွားလာမှုနှင့် ပုန်ကန်မှုအတွက် ငြင်းပယ်ခံရသော နှစ်များသည် အဆုံးသတ်ခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ထံမှ အတိတ်ကာလ၏ အပြစ်များကို လှိမ့်ဖယ်ရှားပေးခဲ့သည်။ ဣသရေလသည် ယော်ဒန်မြစ်ဖြတ်ကူးခြင်းတွင် ကျောက်တိုင်အဆောက်အအုံ နှစ်ခုသာမက၊ ကာဒေရှဘာနဲတွင် ၎င်းတို့၏ ပုန်ကန်မှုကြောင့် ရပ်စဲခဲ့သော အစီအမံများဖြစ်သည့် အရေဖျားလှီးခြင်းနှင့် ပသခါပွဲဆိုင်ရာ “အသက်ရှင်သော အမှတ်တရများ” နှစ်ခုကိုလည်း တည်ဆောက်ခဲ့သည်။ အရေဖျားလှီးခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ကမ္ဘာဦး ၁၇:၁၀ ရှိ မှတ်ချက်ကိုကြည့်ပါ။ ပသခါပွဲနှင့်ပတ်သက်၍ ထွက်မြောက်ရာ ၁၂–၁၃ ရှိ မှတ်ချက်များကိုကြည့်ပါ။ ဓမ္မသစ်ဣသရေလသည် ရှေးဣသရေလကဲ့သို့ ဝိညာဉ်ရေးကာနာန်သို့ ဖြတ်ကူးခြင်း၏ “အသက်ရှင်သော အမှတ်တရများ” နှစ်ခုဖြစ်သည့် နှစ်ခြင်းခံယူခြင်းနှင့် သခင်ခံယူခြင်းညစာကို ပိုင်ဆိုင်သည်။ အချိန်ကာလအဆုံးတွင် ကျွန်ုပ်တို့သည် ကောင်းကင်ကာနာန်သို့ အမှန်တကယ်ဖြတ်ကူးသောအခါ၊ ဤအမှတ်တရများသည် ပြည့်စုံလာလိမ့်မည် (မဿဲ ၂၆:၂၉; ဗျာဒိတ် ၁၅:၁–၄; ၁၉:၉ ကိုကြည့်ပါ)။

5:9 Gilgal. Possibly identified with a group of small tells (mounds or hills) about one mile (1.6 km) northeast of Jericho, which fits the location described by the first-century Jewish historian Josephus. The Hebrew means “a rolling away” or “rolling off.” At Gilgal, the years of wilderness wandering and rejection for rebellion were ended, as God rolled away from them past guilt. Israel not only erected two stone monuments at the crossing of the Jordan but also two “living memorials,” circumcision and the Passover—ceremonies which had been discontinued since their rebellion at Kadesh Barnea. Regarding circumcision, see the note on Gen. 17:10; regarding the Passover, see the notes on Ex. 12–13. New Testament Israel, like Israel of old, has two “living memorials” of their passage into spiritual Canaan—baptism and the Lord’s Supper. At the end of time when we literally pass into heavenly Canaan, these memorials will be consummated (see Matt. 26:29; Rev. 15:1–4; 19:9).

၅:၁၄–၁၅ ထာဝရဘုရား၏ စစ်တပ်မှူး။ ၎င်းသည် ယိရှုအား၏ ကိုးကွယ်မှုနှင့် ထိုနေရာကို သန့်ရှင်းစေသော သူ၏ရှိနေမှုဖြင့် သက်သေပြထားသည့်အတိုင်း ဘုရားသခင်ကိုယ်တိုင်၊ လူဇာတိမပါသော ခရစ်တော်ဖြစ်သည်။ ဤခေါင်းစဉ်ကို ခရစ်တော်အတွက် ဤနေရာနှင့် ဒံယေလ ၈:၁၁ တွင်သာ အသုံးပြုသည်။ သူသည် ဣသရေလဘက်မှလား၊ သို့မဟုတ် ၎င်း၏ရန်သူများဘက်မှလားဟု ယိရှုအား၏ မေးခွန်းကို (ယိရှုအား ၅:၁၃)၊ သူက “မဟုတ်ဘူး” ဟု ဖြေသည်၊ ဆိုလိုသည်မှာ မည်သည့်ဘက်မှမဟုတ်။ သူသည် ဣသရေလအတွက်သက်သက်မဟုတ်။ သူသည် ဣသရေလ၏ ဘုရားသခင်ဆိုင်ရာ စစ်တပ်မှူးဖြစ်သည်။

5:14–15 Commander of the army of the Lord. This is God Himself, the pre-incarnate Christ, as evidenced by Joshua’s worship of Him and His presence rendering the place holy. This title is used of Christ only here and in Dan. 8:11. To Joshua’s question whether He was for Israel or for her adversaries (Josh. 5:13), He answered, “No,” i.e., neither! He was not merely for Israel. He was Israel’s divine Commander!

အခန်းကြီး - ၆

၆:၁–၂၇ ပညာရှင်များစွာသည် သမ္မာကျမ်းစာဇာတ်ကြောင်းတွင် ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း ယေရိခေါတွင် တကယ့်စစ်ပွဲဖြစ်ပွားခဲ့သည်ဟု မယုံကြည်ကြသလို၊ ထိုအချိန်တွင် ယေရိခေါတွင် လူနေထိုင်ခဲ့သည်ဟုပင် မယုံကြည်ကြပါ။ သို့သော်၊ မကြာသေးမီက ရှာဖွေတွေ့ရှိထားသော ရှေးဟောင်းသုတေသနအထောက်အထားများနှင့် ပြန်လည်အကဲဖြတ်မှုများသည် ရှေးဟောင်းသုတေသနဒေတာနှင့် သမ္မာကျမ်းစာမှတ်တမ်းအကြား ဆက်နွှယ်မှုများကို ဖော်ပြထားသည်။ (၁) မြို့၏ဖျက်ဆီးခံရသောအလွှာမှ ယူထားသော ကာဗွန်-၁၄ နမူနာများသည် ဘီစီ ၁၄၁၀ နှစ်သို့ ရက်စွဲသတ်မှတ်ခံရပြီး၊ ၎င်းသည် ယေရိခေါပျက်စီးခြင်းအတွက် သမ္မာကျမ်းစာအချိန်ဇယားဖြင့် ဖော်ပြထားသည့် အချိန်နှင့် အတိအကျကိုက်ညီသည်။ (၂) မြေအိုးများ၏ အချိန်ဇယားသည် သမ္မာကျမ်းစာအချိန်ဇယားနှင့် အတိအကျ ကိုက်ညီသည်။ (၃) မြို့သည် ခိုင်ခံ့စွာ ခံတပ်ဆောက်လုပ်ထားသည် (အခန်းကြီး ၂:၁၅ မှတ်စုကိုကြည့်ပါ၊ ထို့ပြင် ၂:၅၊ ၇၊ ၆:၅၊ ၂၀ ကိုလည်းကြည့်ပါ)။ (၄) ရာဟပ်၏ အိမ်ကဲ့သို့ အိမ်များစွာသည် အောက်ပိုင်းနှင့် အထက်ပိုင်းနံရံများကြားတွင် တည်ရှိသည် (အခန်းကြီး ၂:၁၅ မှတ်စုကိုကြည့်ပါ)။ ဖျက်ဆီးခံရသောအလွှာထဲတွင် အိုးများသည် မကြာသေးမီက ရိတ်သိမ်းထားသော စပါးများဖြင့် ပြည့်နှက်နေပြီး၊ ၎င်းသည် (၅) မြို့ကို နွေဦးရာသီတွင် ရိတ်သိမ်းပြီးချိန်တွင် တိုက်ခိုက်ခံခဲ့ရသည်ကို ဖော်ပြသည် (၂:၆၊ ၃:၁၅၊ ၅:၁၀)။ (၆) မြို့သူမြို့သားများသည် ၎င်းတို့၏ အစားအစာများနှင့်အတူ ထွက်ပြေးရန် အခွင့်အရေးမရခဲ့ပါ (၆:၁)။ (၇) ဝိုင်းထားမှုသည် ရှေးခေတ်အနီးအဝေးအရှေ့ပိုင်းစစ်ပွဲများတွင် ဝိုင်းထားမှုအများစုနှင့်မတူဘဲ တိုတောင်းခဲ့သည် (၆:၁၅)။ (၈) မြို့ကို ရှေးခေတ်တွင် မြို့များသိမ်းပိုက်ခံရသည့် ပုံမှန်ရလဒ်နှင့်မတူဘဲ လုယူမှုမပြုလုပ်ခဲ့ပါ (၆:၁၇–၁၈)။ ထို့ပြင်၊ (၉) မြို့၏နံရံများသည် ဖြစ်နိုင်ခြေများစွာဖြင့် (ဘုရားသခင်မှ ဖြစ်ပေါ်စေသော) ကြီးမားသောငလျင်ဖြင့် ဖျက်ဆီးခံခဲ့ရသည် (၆:၂၀)။ (၁၀) နံရံများမှ ပြိုကျလာသော ရွှံ့အုတ်များသည် မြို့တဝိုက်တွင် အကြမ်းဖျင်းလှေကားများအဖြစ် ဖြစ်ပေါ်စေပြီး၊ စစ်တပ်အား “လူတိုင်းရှေ့သို့ဖြောင့်ဖြောင့်” မြို့ထဲသို့ တက်သွားနိုင်စေခဲ့သည် (၆:၂၀)။ (၁၁) ပေ ၃ မြင့်သော ပြာလွှာတစ်ခုသည် မြို့ကို လုံးဝမီးလောင်ဖျက်ဆီးခံခဲ့ရသည်ကို ဖော်ပြသည် (၆:၂၄)။ (၁၂) ဓမ္မဟောင်း ယေရိခေါ၏ တည်နေရာသည် ၎င်း၏ဖျက်ဆီးခံရပြီးနောက် နှောင်းကာလ ကြေးခေတ်တစ်လျှောက် ရာစုနှစ်ပေါင်းများစွာ လူမနေထိုင်ခဲ့ပါ (အခန်းကြီး ၆:၂၆ မှတ်စုကိုကြည့်ပါ)။

6:1–27 Many scholars do not believe there was an actual battle at Jericho as described in the biblical narrative, or that Jericho was even inhabited at that time. However, recent archaeological findings and reevaluations have demonstrated correlations between archaeological data and the biblical record: (1) Carbon-14 samples taken from the destruction layer of the city are dated to 1410 B.C.—the very time indicated by biblical chronology for the fall of Jericho; (2) pottery chronology precisely fits the biblical chronology; (3) the city was strongly fortified (see note on 2:15; see also 2:5, 7; 6:5, 20); (4) many houses like that of Rahab were located between the lower and upper walls (see note on 2:15). Jars in the destruction layer were filled with recently-harvested grain, indicating that (5) the city was attacked in springtime just after the harvest (2:6; 3:15; 5:10); (6) the inhabitants had no opportunity to flee with their food-stuffs (6:1); (7) the siege was short, unlike most sieges in ancient Near Eastern warfare (6:15); and (8) the city was not plundered, unlike the usual result of cities being captured in ancient times (6:17–18). Furthermore, (9) the walls of the city were leveled, probably by a massive (divinely-instigated) earthquake (6:20); (10) the fallen mud bricks from the walls formed rough ramps all around the city, enabling the army to go up into the city, “every man straight before him” (6:20); (11) a three-foot-high ash layer shows that the city was completely burned (6:24); and (12) the site of OT Jericho was unoccupied following its destruction for several centuries throughout the Late Bronze Age (see note on 6:26).

၆:၂၅ ဣသရေလအတွင်း။ စာသားအရ “ဣသရေလ၏အလယ် [သို့မဟုတ် သားအိမ်] အတွင်း”။ ယရှိခိုမြို့၏ အောက်ခြေမြို့ရိုးသို့ ဖယ်ထုတ်ခံခဲ့ရသော ရာဟပ်အမျိုးသမီးသည် ဣသရေလ၏ဘဝဗဟိုအထိ လက်ခံခဲ့သည်။ ယနေ့တိုင်။ ယောရှုစာအုပ်တွင် ဤစကားစုကို အကြိမ်တစ်ဒါဇင်အသုံးပြုထားပြီး၊ အချို့က ၎င်းသည် ယောရှုစာအုပ်ကို ယောရှုအချိန်ထက် နောက်ပိုင်းတွင် ရေးသားခဲ့သည်ဟု အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုကြသည်။ သို့သော် ဤအခန်းကြီးသည် ရာဟပ်၏ဘဝသက်တမ်းကို ဖော်ပြရန် ဤစကားစုကို ရှင်းလင်းစွာ အသုံးပြုထားပြီး၊ ၎င်းသည် ယောရှုဘဝနှင့် ထပ်နေသည်။ ဤစကားစုအချို့သည် နောက်ပိုင်းတွင် အယ်ဒီတာမှ အနည်းငယ် ပြင်ဆင်ထားသည်ကို ညွှန်ပြပေမည် (ဥပမာ ၁၅:၆၃)၊ သို့သော် ၎င်းသည် မလိုအပ်ဘဲ ဖြစ်နိုင်သည်မဟုတ်ပေ၊ ထို့ပြင် ယောရှုစာအုပ်တစ်အုပ်လုံးကို ယောရှုအချိန်ထက် နောက်ပိုင်းတွင် ရေးသားခဲ့သည်ဟု အချို့ကဆိုသည့်အတိုင်း သက်သေမပြပေ။

6:25 in Israel. Literally, “in the midst [or womb] of Israel.” Rahab the prostitute, who had been pushed aside to the lower walls of Jericho, is welcomed into the heart of the life of Israel. to this day. The dozen usages of this phrase in the book of Joshua have been interpreted by some to imply that the book of Joshua was written much later than the time of Joshua. However, this verse clearly uses the phrase to describe the lifetime of Rahab, which overlapped the life of Joshua. Some occurrences of this phrase in the book may indicate minor editorial updating by a later hand (e.g., 15:63), but this need not necessarily be the case, and certainly does not provide evidence for the entire book of Joshua being written later than Joshua’s time, as some have claimed.

၆:၂၆ ဤမြို့ကို ပြန်လည်တည်ဆောက်သောသူ … သည် ကျိန်ဆဲခြင်းခံရလိမ့်မည်။ ရာစုနှစ်များစွာကြာ ထိုမြို့သည် အပျက်အစီးအဖြစ် တည်ရှိခဲ့ပြီး၊ မောဘဘုရင် ဧဂလုန်မှ တည်ဆောက်ခဲ့သော နေထိုင်ရာနေရာငယ်မှလွဲ၍ ၎င်းသည် နှစ် ၁၈ ခန့်ကြာ နေထိုင်ခဲ့ပြီး ၎င်း၏လုပ်ကြံမှုအထိ (တရားသူကြီးမှတ်တမ်း ၃:၁၄-၃၀)။ သံခေတ်တွင် ပြန်လည်တည်ဆောက်မှုသည် ဘုရင်အာဟပ်အချိန် (ဘီစီ ၈၇၄-၈၅၃) မှ ဖြစ်ရပ်တစ်ခုနှင့် ဆက်စပ်နေသည် (၁ ဘုရင်ခံ ၁၆:၃၄ မှတ်စုကိုကြည့်ပါ)။

6:26 Cursed be the man … who rises up and builds this city. For hundreds of years the city lay in ruins, except for the small residency built by Eglon king of Moab and inhabited by him for some 18 years till his assassination (Judg. 3:14–30). The Iron Age rebuilding correlates with an event from the time of King Ahab (874–853 B.C.); see note on 1 Kin. 16:34.

အခန်းကြီး - ၇

၇:၁ ဒုစရိုက်ကျူးလွန်ခဲ့သည်။ ဟေဗြဲစကားလုံးသည် “လျှို့ဝှက်စွာ၊ လှည့်ဖြားစွာ၊ သစ္စာမဲ့စွာ လုပ်ဆောင်ခြင်း” ကို ဆိုလိုသည်။ ကျိန်ဆဲခံရသောအရာများ။ “ချရင်း” ဟူသောဝေါဟာရသည် အကုသိုလ်သို့ “လုံးလုံးလျားလျား ပေးအပ်ထားသည်” သောလူများကို ဖျက်ဆီးရန်သာမက (နိဒါန်း၊ “သန့်ရှင်းသောစစ်ပွဲ” ကိုကြည့်ပါ)၊ ၎င်းတို့၏ပစ္စည်းများကိုလည်း ဘုရားသခင်၏ သန့်ရှင်းသောအသုံးပြုမှုအတွက် ပေးအပ်ထားသည်ကို ရည်ညွှန်းသည်။ ဣသရေလသည် ချရင်းအောက်ရှိလူများ၏ အောင်နိုင်မှုမှ လုယူပစ္စည်းများကို ယူဆောင်ခြင်းဖြင့် အကျိုးအမြတ်မရရှိရဘဲ၊ သခင်ဘုရား၏ဘဏ္ဍာတိုက်ထဲသိုဝင်ရောက်မည့် အဖိုးတန်သတ္တုများမှလွဲ၍ (၆:၁၇-၁၉)။ အာခံသည် ဘုရားသခင်၏အမိန့်ကို ထင်ရှားစွာ မနာခံခဲ့ပေ (၇:၂၁ မှတ်စုကိုကြည့်ပါ)။

7:1 committed a trespass. The Hebrew word means “to act undercover, underhandedly, treacherously, unfaithfully.” accursed things. The term cherem refers not only to the people “totally given over” to evil, and therefore to destruction (see Introduction, “Holy War”), but also to the belongings of these people given over to sacred use by God. Israel was not to profit from the conquest of the people under cherem by taking any plunder, except for the precious metals that would go into the Lord’s treasury (6:17–19). Achan blatantly disobeyed the divine order (see note on 7:21).

၇:၂ ယိရှုအား ဂျေရိခိုမြို့မှ အဲအိသို့ လူများကို စေလွှတ်ခဲ့သည်။ သတိပြုရန်- ယခင်ကဲ့သို့မဟုတ်ဘဲ၊ ဂျေရိခိုတွင် အောင်မြင်မှုရရှိခဲ့သဖြင့် ယုံကြည်မှုလွန်ကဲလာသော ယိရှုအား သည် အဲအိကို တိုက်ခိုက်ရန် ထာဝရဘုရားထံ တိုင်ပင်ခဲ့ခြင်းမရှိခဲ့ပေ။ အကယ်၍ သူသည် ဘုရားသခင်ထံတွင် စောင့်ဆိုင်းခဲ့ပါမူ၊ အာခံ၏ အပြစ်အကြောင်းကို သိရှိခဲ့လိမ့်မည်။ အဲအိ။ “အပျက်အစီး” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ဘေသလဧလဒေသရှိ သေးငယ်သော ကာနာန်မြို့တစ်မြို့ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်း၏ အတိအကျတည်နေရာကို ယခုထိ သေချာစွာ မသိရသေးပေ။ ဖြစ်နိုင်ချေအနေဖြင့် ခါးဘတ်အယ်လ်-မကာတီးယားဖြစ်သည်။ ဘက်သ်-အာဗင်။ “ဒုစရိုက်အိမ်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရပြီး၊ ဘေသလဧလမြို့ကိုယ်တိုင် သို့မဟုတ် အနီးအနားရှိ ကာနာန်ဘုရားကျောင်းတစ်ခုအတွက် နှိမ့်ချသော အသုံးအနှုန်းဖြစ်သည် (၁ရာမူဧလ ၁၃:၅; ဟောရှဲ ၄:၁၅; အာမုတ် ၅:၅ ကိုကြည့်ပါ)။

7:2 Joshua sent men from Jericho to Ai. Note what is omitted: unlike earlier, Joshua, self-confident in the victory at Jericho, failed to consult the Lord before the attack on Ai. If he had waited on God, he would have learned about the sin of Achan. Ai. Means “the ruin.” A small Canaanite city in the area of Bethel, whose exact location is still not known with certainty; perhaps Khirbet el-Maqatir. Beth Aven. Means “house of iniquity,” a belittling expression either for the city of Bethel itself or for a Canaanite shrine nearby (see 1 Sam. 13:5; Hos. 4:15; Amos 5:5).

၇:၆ အဝတ်ကို ဆုတ်ဖြဲပြီး … ခေါင်းပေါ်တွင် ဖုန်မှုန့်များ ဖြူးသည်။ နောင်တရခြင်း၏ ပြင်ပလက္ခဏာများ (ကမ္ဘာဦး ၃၇:၂၉, ၃၄; ၁ရာမူဧလ ၄:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။

7:6 tore his clothes, and … put dust on their heads. Outward signs of repentance (see Gen. 37:29, 34; 1 Sam. 4:12).

၇:၁၁ ဣသရေလသည် အပြစ်ပြုခဲ့ပြီး၊ ငါ၏ပဋိညာဉ်ကိုလည်း စည်းကျော်ခဲ့ကြသည်။ အာခံသည် သူ၏အပြစ်အတွက် တစ်ဦးချင်းအပြစ်ရှိရုံသာမက၊ ဣသရေလလူမျိုးတစ်ခုလုံးလည်း အပြစ်ရှိသည်။ သမ္မာကျမ်းစာရှိ စည်းလုံးညီညွတ်မှုနိယာမအရ၊ ဣသရေလလူမျိုးသည် တစ်ဦးချင်းအပြစ်ရှိသူများ၏ အပြစ်အတွက် တာဝန်ခံရသည်။

7:11 Israel has sinned, and they have also transgressed My covenant. Not only was Achan personally guilty of his sin, but Israel as a nation was also guilty. According to the biblical principle of solidarity, the nation of Israel as a body was held accountable for the guilt of the individual sinners.

၇:၂၁ ရှေကယ် နှစ်ရာ။ ခန့်မှန်းခြေ ၅ ပေါင် (၂.၃ ကီလိုဂရမ်)။ ရှေကယ် ငါးဆယ်။ ခန့်မှန်းခြေ ၁ ပေါင်ခွဲခန့် (၀.၆ ကီလိုဂရမ်)။ ငါ တပ်မက်ခဲ့သည်။ အာခံ၏ အဓိကအပြစ်မှာ တပ်မက်မှုဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် စကြဝဠာတွင် ပထမဆုံးအပြစ် (ဟေရှာယ ၁၄:၁၃–၁၄) နှင့် ဓမ္မသစ်အသင်းတော်တွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသော ပထမဆုံးအပြစ် (တမန်တော် ၅:၁–၁၁) ၏ အရင်းအမြစ်ဖြစ်သည်။ တပ်မက်မှုအပြစ်သည် ဘုရားသခင်အတွက် အထူးသဖြင့် စက်ဆုပ်ဖွယ်ဖြစ်သည် (မဿဲ ၆:၂၄; လုကာ ၁၂:၁၅; ဧဖက် ၅:၃; ကောလောသဲ ၃:၅ ကိုကြည့်ပါ)။ တပ်မက်ခြင်းကို တားမြစ်ထားသော ပညတ်ဆယ်ပါး၏ ဒသမပညတ်သည် အခြားကိုးပါးနှင့် ကွဲပြားသည်၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းသည် အပြစ်အားလုံး၏ အရင်းအမြစ်သို့ ရောက်ရှိပြီး၊ အပြစ်ပြုမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေသော တစကိုယကောင်းဆန္ဒကို တားမြစ်သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၂၀:၁၇; ရောမ ၇:၇, ၁၄, ၂၅ ကိုလည်းကြည့်ပါ)။

7:21 two hundred shekels. About 5 pounds (2.3 kg). fifty shekels. About 1 1/4 pounds (0.6 kg). I coveted. Achan’s root sin was that of covetousness, the same sin at the root of the first sin in the universe (Is. 14:13–14), as well as the first recorded sin in the NT church (Acts 5:1–11). The sin of covetousness is especially offensive to God (see Matt. 6:24; Luke 12:15; Eph. 5:3; Col. 3:5). The tenth commandment of the Decalogue forbidding coveting is different from the other nine because it goes to the very root of all sins, prohibiting the selfish desire that gives rise to the sinful act (Ex. 20:17; see also Rom. 7:7, 14, 25).

၇:၂၄-၂၅ အာခံ … သူ၏သားများ၊ သူ၏သမီးများ။ အာခံတစ်ဦးတည်းသာမက သူ၏မိသားစုတစ်ခုလုံးသည် အာခောနွယ်သို့တွင် သေဒဏ်ပေးခံရသည်။ ခိုးယူထားသောပစ္စည်းများကို မိသားစုတဲထဲတွင် မြှုပ်ထားသောကြောင့် မိသားစုတစ်ခုလုံးသည် အပြစ်နှင့်ဖုံးကွယ်မှုတွင် ပါဝင်ခဲ့သည်။ သူ၏ပိုင်ဆိုင်မှုအားလုံးသည်လည်း ပိတ်ပင်ခြင်း (ချေရမ်) အောက်သို့ရောက်ရှိပြီး ဖျက်ဆီးခံရသည်။

7:24–25 Achan … his sons, his daughters. Not only Achan but his whole family were put to death at the Valley of Achor. Because the stolen goods were buried in the family tent, the whole family was involved in the sin and its cover-up. All of his possessions also came under the ban (cherem) and were destroyed.

၇:၂၆ အာခောနွယ်။ ယုဒပြည်ကျင်းပြင်မြောက်ဘက်ပိုင်းရှိ ခွမ်ရန်မြို့အနောက်တောင်ဘက် သုံးမိုင် (၅ ကီလိုမီတာ) ခန့်တွင်စတင်သော နှစ်မိုင်နှင့် ငါးမိုင် (၃ ကီလိုမီတာနှင့် ၈ ကီလိုမီတာ) ခန့်ရှိ ချိုင့်ဝှမ်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ အာခောဆိုသည်မှာ “ဒုက္ခ” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ “ဣသရေလ၏ဒုက္ခဖြစ်စေသူ” (၁ ရာ. ၂:၇) အာခံ၏ဘဝသည် ဒုက္ခချိုင့်ဝှမ်းတွင် အဆုံးသတ်ခဲ့သည်။ ဟောရှယ်တွင် ဘုရားသခင်သည် ဤဇာတ်လမ်းကိုရည်ညွှန်းပြီး “အာခောချိုင့်ဝှမ်းကို မျှော်လင့်ခြင်းတံခါးအဖြစ်” ပြုလုပ်မည်ဟု ကတိပြုထားသည် (ဟောရှယ် ၂:၁၅)။

7:26 Valley of Achor. A valley measuring about two by five miles (3 by 8 km), beginning about three miles (5 km) southwest of Qumran in the northeast part of the Wilderness of Judah. Achor means “trouble.” The life of Achan, the “troubler of Israel” (1 Chr. 2:7) ended in the Valley of Trouble. In Hosea, God refers to this story but promises to make “the Valley of Achor as a door of hope” (Hos. 2:15).

အခန်းကြီး - ၈

၈:၁-၂၉ ယခုပင် ယောရှုအနှင့်ဣသရေလသည် အာခောချိုင့်ဝှမ်းကို မျှော်လင့်ခြင်းတံခါးအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲခဲ့သည်။ ယောရှုနှင့်ဣသရေလသည် မိမိကိုယ်ကိုယုံကြည်မှုနှင့် ဆုတောင်းခြင်းကို လျစ်လျူရှုမှုအကြောင်းသင်ခန်းစာရယူခဲ့ပြီး ၎တို့အလယ်ရှိအပြစ်ကို ဖယ်ရှားခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ အိုင်မြို့၏ဒုတိယမြောက်တိုက်ပွဲတွင် ဘုရားသခင်၏ထူးကဲသောကောင်းချီးပေးမှုသို့ ဦးတည်ခဲ့သည်။ ခိုးမှောင်ခိုတိုက်ခိုက်မှု၏ပညာရှိစစ်ရေးဗျူဟာနှင့် ဘုရားသခင်၏တန်ခိုးကို ပေါင်းစပ်ကာ အိုင်မြို့သားများသည် လုံးဝရှုံးနိမ့်ပြီး ဖျက်ဆီးခံရပြီး မြို့ကိုလည်း မီးရှို့ဖျက်ဆီးခဲ့သည်။

8:1–29 Already in the book of Joshua, the Valley of Achor was turned into a door of hope. Joshua and Israel learned their lesson about self-confidence and neglect of prayer, and they put away the sin in their midst. This led to the signal blessing of God in the second battle of Ai that followed. Combining wise military strategy of ambush with the power of God, the inhabitants of Ai were totally defeated and destroyed and the city burned.

၈:၂၉ သစ်ပင်တစ်ပင်ပေါ်တွင် ဆွဲထားသည်။ ကမ္ဘာကျမ်း ၂၁:၂၂-၂၃ ကို ကြည့်ပါ။

8:29 hanged on a tree. See Deut. 21:22–23.

၈:၃၀–၃၅ အိုင်မြို့တွင် အောင်ပွဲခံပြီးနောက်၊ ဣသရေလသည် ကာနာန်ပြည်ကို ဆက်လက်သိမ်းပိုက်ရန် စစ်ရေးအရ ဉာဏ်ရည်ထက်မြက်သည့်လုပ်ရပ်ဖြစ်ပုံရသည်။ သို့သော် ထိုထက်ပိုအရေးကြီးသော ဝိညာဉ်ရေးတာဝန်တစ်ခုကို ဦးစားပေးလုပ်ဆောင်ရမည်ဖြစ်သည်။ ထိုတာဝန်မှာ မောရှေအား ဘုရားသခင်၏ ညွှန်ကြားချက်အတိုင်း (တရားဟောရာ ၁၁:၂၉; ၂၇:၁၁–၂၈:၆၈ ကိုကြည့်ပါ) ရှေခင်မြို့၌ ဘုရားသခင်ထံ သစ္စာခံယူခြင်း ပြန်လည်တည်ဆောက်ရန်ဖြစ်သည်။

8:30–35 In the flush of the victory at Ai, it would seem militarily wise for Israel to press immediately forward in the conquest of Canaan. But there was a more important work that must take priority: the spiritual duty of renewing their covenant loyalty to God at Shechem, in fulfillment of God’s instruction to Moses (see Deut. 11:29; 27:11–28:68).

၈:၃၀ ယဇ်ပလ္လင် … ဧဗလတောင်။ ဘုရားသခင်က ယဇ်ပလ္လင်ကို ကောင်းချီးမင်္ဂလာတောင်ဖြစ်သော ဂေရိဇိမ်တောင်ပေါ်တွင်မဟုတ်ဘဲ၊ ကျိန်ခြင်းတောင်ဖြစ်သော ဧဗလတောင်ပေါ်တွင် တည်ဆောက်ရန် ညွှန်ကြားခဲ့သည် (တရားဟောရာ ၁၁:၂၉; ၂၇:၁၃)။ ၎င်းသည် လူသားများထံသို့ ကျိန်ခြင်းများကို ခံယူပြီး (ဂလာတိ ၃:၁၃) ယုံကြည်သူများအား ကောင်းချီးမင်္ဂလာများ ရရှိစေရန် ဘုရားသခင်၏သိုးသငယ်ယေရှုသေဆုံးခြင်းကို ညွှန်ပြသည်။

8:30 altar … Mount Ebal. God instructed that the altar be erected on barren Mount Ebal, the mountain of the curses, not on Gerizim, the mountain of the blessings (Deut. 11:29; 27:13). This points forward to the death of Jesus the Lamb of God, who took the curses that humanity deserves (Gal. 3:13) so that those who believe in Him might receive the blessings.

၈:၃၂ သူသည် ကျောက်တုံးများပေါ်တွင် ရေးသားခဲ့သည်။ ကျောက်တုံးကြီးများကို မောရှေ၏တရားကို ပိုမိုလွယ်ကူစွာ ရေးသားနိုင်ရန် ထုံးဖြင့် ဖြူစင်အောင်လူးထားသည် (တရားဟောရာ ၂၇:၂)။

8:32 he wrote on the stones. The great stones were whitewashed with lime (Deut. 27:2) so that the Law of Moses could be written on them more easily.

၈:၃၃ ဂေရိဇိမ်တောင် … ဧဗလတောင်။ ဤတောင်နှစ်ခုသည် ပါလက်စတိုင်းအလယ်ပိုင်းရှိ ရှေခင်မြို့အနောက်ဘက်တွင် ကျဉ်းမြောင်းသော ချိုင့်ဝှမ်းတစ်ခု၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဘေးတွင်ရှိပြီး၊ နီးကပ်စွာတည်ရှိသည်။ မကြာသေးမီက အသံစမ်းသပ်မှုများအရ ဤတောင်များနှင့် ၎င်းတို့ကြားရှိ နေရာသည် သဘာဝအမ်ဖီသီယံတစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ ဣသရေလလူမျိုးအားလုံး သစ္စာခံယူခြင်းဆိုင်ရာ လုပ်ငန်းစဉ်များကို ကြားနိုင်ရန် ပြီးပြည့်စုံသော အသံပိုင်းဆိုင်ရာ အကျိုးသက်ရောက်မှုရှိသည်။

8:33 Mount Gerizim … Mount Ebal. These two mountains in central Palestine stand on opposite sides of a narrow valley, and they nearly approach each other just west of the city of Shechem. Recent acoustical tests have shown the area on and between these mountains to be a natural amphitheater, with almost perfect acoustics to allow all Israel to hear the covenant-renewal proceedings.

အခန်းကြီး - ၉

၉:၁–၂၇ ဂိဗွန်မြို့မှ ဟိဝိလူမျိုးများသည် လှည့်စားမှုတစ်ခုကို လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ ယောရှုနှင့် ဣသရေလလူမျိုးများသည် ထာဝရဘုရားထံ တိုင်ပင်ရန် ပျက်ကွက်ခဲ့ပြီး၊ လှည့်စားမှုကို ခံရပြီး ဂိဗွန်လူမျိုးများနှင့် သစ္စာခံယူခဲ့သည်။ သုံးရက်အကြာတွင်မှ ၎င်းတို့သည် လှည့်စားခံရမှုကို သိရှိခဲ့ပြီး၊ ထိုအခါတွင် နောက်ပြန်လှည့်ရန် နောက်ကျသွားပြီဖြစ်သည်။

9:1–27 The Hivites from the city of Gibeon conduct a mission of deception. Joshua and the people of Israel, failing to consult the Lord, are deceived by the trick, and make a covenant with the Gibeonites. Only three days later do they find that they have been deceived. And by then it is too late to turn back.

၉:၃ ဂိဗွန်။ ယေရုရှလင်မြို့မှ အနောက်မြောက်ဘက် မိုင် ၆ (ကီလိုမီတာ ၉.၇) ခန့်အကွာ လက်ရှိ အယ်လ်-ဂျစ်ဘ် ကျေးရွာနှင့် တူညီသည့် ရှေးကံအာနိတ်မြို့။ ယောရှုခေတ်တွင် မြို့များစွာ၏ မဟာမိတ်အဖွဲ့၏ အဓိကမြို့ဖြစ်ပြီး (အခန်းကါး ၁၇)၊ တိုက်ခိုက်ရေးသမားကောင်းများရှိသော မြို့ကြီးတစ်မြို့ဖြစ်သည် (၁၀:၂)။

9:3 Gibeon. Old Canaanite city identified with the present village of el-Jib, about six miles (9.7 km) northwest of Jerusalem. In Joshua’s day it was the chief city of a confederation of several cities (v. 17), a great city with good fighters (10:2).

၉:၇ ဟိဝီလူမျိုး။ ဂိဗွန်မြို့သားများ (၁၁:၁၉)၊ အမောရိလူမျိုး၏ ကျန်ရစ်သူများ (၂ ရာ. ၂၁:၂)။ ၎င်းတို့သည် ကံအာန်မှ ဆင်းသက်လာသော လူမျိုးတစ်မျိုး (ကမ္ဘာ. ၁၀:၁၇)၊ ဟောရိလူမျိုး (ကမ္ဘာ. ၁၄:၆; ၃၆:၂၁၊ ၂၉-၃၀; တရား. ၂:၁၂၊ ၂၂) နှင့် တူညီဖြစ်နိုင်ပြီး၊ ဟုရိလူမျိုးဟုလည်း ခေါ်သည်။

9:7 Hivites. The inhabitants of Gibeon (11:19), of the remnant of the Amorites (2 Sam. 21:2). They were one of the tribes descended from Canaan (Gen. 10:17), possibly the same as the Horites (Gen. 14:6; 36:21, 29–30; Deut 2:12, 22), also called Hurrians.

၉:၁၄ ၎င်းတို့သည် ထာဝရဘုရား၏ အကြံဉာဏ်ကို မတောင်းမခံခဲ့ကြပါ။ အရိကိုအောင်ပွဲခံပြီးနောက် ဣသရေလသည် အလားတူအမှားကို ထပ်မံကျူးလွန်ခဲ့သည်။ လှည့်စားမှုကို မမြင်နိုင်သော ဘုရားသခင်၏ အမြင်အာရုံမရှိဘဲ၊ ယောရှုသည် ဘုရားသခင်၏ ရန်သူများဖြစ်သော ၎င်း၏ရန်သူများနှင့် မသိလျက် ငြိမ်းချမ်းရေးပြုလုပ်ခဲ့သည်။

9:14 they did not ask counsel of the Lord. Israel repeated the same error as after the battle of Jericho. Without divine eyesight to recognize the deception, Joshua unknowingly made peace with his enemies, the enemies of God.

၉:၁၉ ကျွန်ုပ်တို့သည် ၎င်းတို့ကို ထိခိုက်မပြုနိုင်ပါ။ ကိုယ်ပိုင်ဆုံးရှုံးမှုရှိလျှင်ပင် သစ္စာစကားကို စောင့်ထိန်းခြင်း၏ အရေးကြီးသော ဥပမာတစ်ခု (ဆာ. ၁၅:၄)။ ဂိဗွန်လူမျိုးများနှင့် ဣသရေလ၏ ငြိမ်းချမ်းရေးပဋိညာဉ်သည် ရုပ်တုကိုးကွယ်သော ကံအာနိတ်လူမျိုးများကို ဖျက်ဆီးရန် ဘုရားသခင်၏ အမိန့်ကို မချိုးဖောက်ခဲ့ပါ၊ အကြောင်းမှာ ဂိဗွန်လူမျိုးများသည် ၎င်းတို့၏ ရုပ်တုကိုးကွယ်မှုကို စွန့်လွှတ်ပြီး ထာဝရဘုရားကို အမှုထမ်းရန် ကတိပြုခဲ့သောကြောင့်၊ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့၏ ကျိန်ဆိုချက်ကို ပြောင်းလဲရန် တရားဝင်အကြောင်းမရှိခဲ့ပါ။

9:19 we may not touch them. An important example of remaining true to one’s word, even at the prospect of personal loss (Ps. 15:4). Israel’s covenant of peace with the Gibeonites had not violated the divine command to destroy the idolatrous Canaanites, since the Gibeonites had promised to renounce their idolatry and serve the Lord, and thus there was no legitimate reason to change their oath to let the Gibeonites live.

၉:၂၂ အဘယ်ကြောင့် သင်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့ကို လှည့်စားခဲ့သနည်း။ ဣသရေလသည် ၎င်း၏လှည့်စားမှုကို ရိတ်သိမ်းခဲ့သည်။ ယာကုပ်ဘိုးဘေးအသက်ရှင်စဉ်က ဣသရေလသားများသည် ဟိဝီလူမျိုးများကို “လှည့်စားစွာ ပြောဆိုခဲ့သည်” (ကမ္ဘာ. ၃၄:၁၃) အတိုင်း၊ ယခုအခါ ဣသရေလလူမျိုးများသည် ဟိဝီလူမျိုးများထံမှ လှည့်စားခံရသည်။

9:22 Why have you deceived us. Israel was reaping what it had sown: just as the sons of Israel “spoke deceitfully” to the Hivites while the patriarch Jacob was still alive (Gen. 34:13), so now the Israelites are deceived by the Hivites.

၉:၂၄-၂၅ ထာဝရဘုရားသည် သင်တို့၏ဘုရားဖြစ်သည်။ ဂိဗွန်ဇာတ်လမ်း၊ ရာဟတ်၏ဇာတ်လမ်းကဲ့သို့၊ ဘုရားမသိသူများ၏ ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ဘုရားသခင်၏ ဆန္ဒကို ပြသထားသည်။ ဤဇာတ်လမ်းများအကြား တူညီမှုများကို သတိပြုပါ။ ရာဟတ်နှင့် ဂိဗွန်လူမျိုးနှစ်ဦးစလုံးသည် လိမ်ညာသူများဖြစ်ကြသည်။ ၎င်းတို့၏ ရုပ်တုကိုးကွယ်မှုနှင့် အကျင့်စာရိတ္တချို့တဲ့မှုများကြားတွင် ၎င်းတို့နှစ်ဦးစလုံးသည် ဣသရေလ၏ ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးကြီးသော လုပ်ဆောင်ချက်များကို ကြားသိခဲ့ကြသည်။ ၎င်းတို့နှစ်ဦးစလုံးသည် ၎င်းတို့၏ နိုင်ငံသားများနှင့် ဆက်နွယ်မှုကို စွန့်လွှတ်ပြီး ဘုရားသခင်၏လူများနှင့် ပူးပေါင်းရန် ဆန္ဒရှိခဲ့ကြသည်။ ၎င်းတို့နှစ်ဦးစလုံးကို ဣသရေလလူမျိုး၏ “အလယ်တွင်” သို့ ခေါ်ဆောင်လာခဲ့သည် (၁၀:၁ သည် ၆:၂၅ နှင့် တူညီသော ဟေဗြဲစကားစုကို အသုံးပြုထားသည်)။ ဤတွင် ကျွန်ုပ်တို့ရှိနေပါသည်၊ သင်တို့၏လက်ထဲတွင်။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်း၏လူများသည် သူ့ကို ယုံကြည်သောအခါ ထင်ရှားသော ကျရှုံးမှုနှင့် ဘေးဥပဒ်မှပင် ကောင်းသောအရာကို ဆောင်ကြဉ်းနိုင်သည်။ ဣသရေလသည် ဂိဗွန်လူမျိုးများတွင် သစ္စာရှိသော မဟာမိတ်များကို ရရှိခဲ့သည်။

9:24–25 the Lord your God. The Gibeon narrative, like the story of Rahab, illustrates God’s desire for the salvation of the heathen. Note the parallels between these stories: Both Rahab and the Gibeonites were liars; both, in the midst of their idolatry and moral flaws, had heard of the mighty acts of Israel’s God; both were willing to leave their ties with their countrymen and join with God’s people; and both were brought “into the midst of” the people of Israel (10:1 uses the same Hebrew phrase as 6:25). here we are, in your hands. God can bring good out of even apparent failure and disaster as His people trust in Him: Israel gained loyal allies in the Gibeonites.

၉:၂၇ ထင်းခုတ်သူများနှင့် ရေသယ်သူများ။ အိမ်သုံးကျွန်များကို ဖော်ပြရာတွင် သုံးသောစကားစု (ကမ္ဘာကျမ်း ၂၉:၁၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ဂိဗောင်လူမျိုးများသည် လှည့်စားရန်အလို့ငှာ ဆင်းရဲမွဲတေမှုပုံစံကို ယူထားခဲ့ပြီး၊ ထိုပုံစံသည် ၎တို့၏ထာဝရအစေခံဘဝ၏အမှတ်အသားအဖြစ် ဝတ်ဆင်ရမည့်အရာဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် နောဧမှ ခါနာန်အပေါ်ထားရှိသောကျိန်စာသည် စာသားအတိုင်း ပြည့်စုံခဲ့သည် (ကမ္ဘာကျမ်း ၉:၂၅-၂၆; ၁၀:၁၇)။ သို့သော် ထိုကျိန်စာသည် ကောင်းချီးတစ်ခုဖြစ်လာခဲ့သည်။ အကြောင်းမှာ အနိမ့်ကျသောအမှုတော်ကို ထာဝရဘုရား၏အိမ်တော်အတွက် ဆောင်ရွက်ရခြင်းကြောင့် (ယောရှု ၉:၂၃, ၂၇)၊ ဂိဗောင်လူမျိုးများသည် ဘုရားသခင်၏အနီးအပါးတွင် အထူးနေရာတစ်ခုရရှိခဲ့သည်။ ဂိဗောင်၏နောက်ပိုင်းသမိုင်းက ဤမြို့သည် နောက်ဆုံးတွင် မြင့်မြတ်သောဘာသာရေးအခွင့်ထူးများရရှိခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏လူများထဲတွင် သစ္စာရှိစွာနေထိုင်ခဲ့ကြောင်း ပြသသည် (၂၁:၁၇; ၁ ဘုရင်ခံ ၃:၃-၁၅; ၁ ရာ. ၁၂:၄; ၁၆:၃၉; ၂၁:၂၉; ၂ ရာ. ၁:၁-၁၃; နယမိ ၃:၇; ၇:၂၅ ကိုကြည့်ပါ)။

9:27 woodcutters and water carriers. A phrase used to describe household servants (see Deut. 29:11). The Gibeonites had taken the garb of poverty for the purpose of deception, and such garb was theirs to wear as a badge of perpetual servitude. Thus was literally fulfilled the curse of Noah upon Canaan (Gen. 9:25–26; 10:17). However, the curse became a blessing because the menial service was to be done for the house of the Lord (Josh. 9:23, 27), which gave the Gibeonites a special place near the presence of God. The later history of Gibeon reveals the high religious privileges eventually afforded to this city, and demonstrates their loyalty in remaining among God’s people (see 21:17; 1 Kin. 3:3–15; 1 Chr. 12:4; 16:39; 21:29; 2 Chr. 1:1–13; Neh. 3:7; 7:25).

အခန်းကြီး - ၁၀

၁၀:၁-၁၂:၂၄ ဤအခန်းများ (အစောပိုင်းအခန်းများနှင့်အတူ) သည် ခါနာန်သိမ်းပိုက်ရေးအတွက် ဘုရားသခင်မှပေးသော ထူးချွန်သောတိုက်ပွဲဗျူဟာနှင့် ယောရှုမှ ဘုရားသခင်၏ကောင်းချီးပေးမှုအောက်တွင် အကောင်အထည်ဖော်ပုံကို ဖော်ပြသည်။ ယောရှုသည် ယေရိခေါမြို့ကို သိမ်းပိုက်ခြင်းဖြင့် (အခန်း ၆) ပါလက်စတိုင်းနိုင်ငံ၏အလယ်ဗဟိုတွင် နယ်ချဲ့ခဲ့ပြီး၊ ထို့နောက် ဂိလဂါလ်မှ အဆင့်မြင့်သောတောင်ကုန်းဒေသသို့ ရေမြောင်းခြောက်များ (ရေခန်းခြောက်သောမြစ်ကြမ်းများ) မှတဆင့် ချီတက်ကာ အိုင်မြို့ကို သိမ်းပိုက်ခဲ့သည် (အခန်း ၈) နှင့် နောက်ပိုင်းတွင် ဂိဗောင်မြို့ကို သိမ်းပိုက်ခဲ့သည် (၁၀:၁-၁၀)။ အလယ်ဗဟိုမြင့်မားသောနေရာမှ ၎တို့၏ထိန်းချုပ်မှုအချက်အလတ်တွင်၊ ဣသရေလသည် ၎တို့၏နယ်ချဲ့မှုကို တောင်ဘက်သို့ (၁၀:၁၁-၄၃) နှင့် မြောက်ဘက်သို့ (၁၁:၁-၁၅) လျင်မြန်စွာ ချဲ့ထွင်နိုင်ခဲ့သည်။

10:1–12:24 These chapters (along with earlier ones) describe the brilliant battle strategy given by God for the conquest of Canaan and how it was executed by Joshua under divine blessing. Joshua drove a wedge through the center of the country of Palestine by conquering Jericho (chap. 6), and then marching through the wadis (dry river beds) from Gilgal up into the central hill country, taking Ai (chap. 8) and later Gibeon (10:1–10). From their high point in control of the central highlands, Israel was able to swiftly expand their wedge to the south (10:11–43) and to the north (11:1–15).

၁၀:၁ အဒိုနိဇေဒက်။ ယေရုဆလင်မြို့၏ဘုရင်နှင့် ဂိဗောင်မြို့သည် ဣသရေလနှင့်ပူးပေါင်းပြီးနောက်၊ တောင်ဘက်တောင်ကုန်းဒေသရှိ အမောရိဘုရင်ငါးဦး၏ပြည်ထောင်စုခေါင်းဆောင်ဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့သည် ဂိဗောင်မြို့ကို ဆန့်ကျင်ပြီး ပေါင်းစည်းခဲ့သည်။ ဤနာမည်သည် “ငါ၏သခင်သည် ဖြောင့်မတ်သည်” သို့မဟုတ် “ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏သခင်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည် (ယခင်မြို့၏ဘုရင်တစ်ဦးအတွက် ကမ္ဘာကျမ်း ၁၄:၁၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ယေရုဆလင်။ ကျမ်းစာတွင် ဤနာမည်ကို ပထမဆုံးအကြိမ်ဖော်ပြခြင်းဖြစ်သည်။ ယေဗုသိလူမျိုး၏ဤမြို့ကို ယေဗုသ်ဟုလည်းခေါ်သည် (၁၈:၁၆, ၂၈; တရားသူကြီး ၁၉:၁၀-၁၁)၊ ဣသရေလလူမျိုးများသည် ဒါဝိဒ်၏ခေတ်အထိ ဤမြို့ကို မသိမ်းပိုက်ခဲ့ပေ (၁ ရာ. ၁၁:၄-၅)။

10:1 Adoni-Zedek. King of Jerusalem and leader of the Amorite union of five kings in the southern hill country that united together against the city of Gibeon after it had joined forces with Israel. The name means “My Lord is righteous” or “lord of righteousness” (see Gen. 14:18 for an earlier king of the city with a similar name). Jerusalem. The first mention of this name in Scripture. This city of the Jebusites was also called Jebus (18:16, 28; Judg. 19:10–11), and was not taken by the Israelites till the time of David (1 Chr. 11:4–5).

၁၀:၃ ဟေဗြုန်။ ကိရယတ်အာရဗဟုလည်း ခေါ်သည် (၂၀:၇)။ ယေရုဆလင်မြို့၏ အနောက်တောင်ဘက် မိုင် ၁၉ (ကီလိုမီတာ ၃၁) အကွာတွင်ရှိပြီး၊ ဟေဗြုန်သည် ပါလက်စတိုင်းအလယ်ပိုင်းတောင်များရှိ အမြင့်ဆုံးမြို့ဖြစ်သည် (ပေ ၃၃၀၀ [မီတာ ၁၀၀၆])၊ အာနက်၏သားများဖြစ်သော ဧရကျလူမျိုးများ၏ နေရာဖြစ်သည်။ ယာမုတ်။ ယခုခေတ် ခီရဗက်ယာမုက်ဟုခေါ်ပြီး၊ ယေရုဆလင်မြို့၏ အနောက်တောင်ဘက် မိုင် ၁၆ (ကီလိုမီတာ ၂၆) အကွာရှိ အနောက်ဘက်တောင်ခြေတွင်ရှိသည်။ လာခိရှ်။ ယခုခေတ် တယ်လ်အဒ်-ဒူဝါရ်ဟုခေါ်ပြီး၊ ယေရုဆလင်မြို့၏ အနောက်တောင်ဘက် မိုင် ၂၅ (ကီလိုမီတာ ၄၀) အကွာတွင်ရှိသည်။ ဧဂလုန်။ ယခုခေတ် တယ်လ်အယ်လ်-ဟေစီဟုခေါ်ပြီး၊ လာခိရှ်မြို့၏ အနောက်ဘက် မိုင် ၇ (ကီလိုမီတာ ၁၁) အကွာတွင်ရှိသည်။

10:3 Hebron. Also called Kirjath Arba (20:7). About 19 miles (31 km) southwest of Jerusalem, Hebron was the highest city in the central mountains of Palestine (3,300 feet [1,006 m]), the home of the giant sons of Anak. Jarmuth. Modern Khirbet Yarmuk, about 16 miles (26 km) southwest of Jerusalem in the western foothills. Lachish. Modern Tell ed-Duweir, about 25 miles (40 km) southwest of Jerusalem. Eglon. Modern Tell el-Hesi, about 7 miles (11 km) west of Lachish.

၁၀:၉ တစ်ညလုံး။ ယောရှုနှင့် သူ၏စစ်တပ်သည် ဂိလဂါလ်မှ ဝါဒီကွီလ်နှင့် ဝါဒီဆူဝေးနစ်တို့မှတစ်ဆင့် ဂိလဂါလ်သို့ ချီတက်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းသည် မိုင် ၂၄ (ကီလိုမီတာ ၃၈.၆) အကွာနှင့် ပေ ၃၃၀၀ (မီတာ ၁၀၀၆) အမြင့်တက်ခဲ့ရသည်။

10:9 all night. Joshua and his forces marched up from Gilgal, probably through the Wadi Qilt and Wadi Suwenit, to Gilgal, a distance of about 24 miles (38.6 km) and a climb in elevation of 3,300 feet (1,006 m).

၁၀:၁၀ လမ်းချော်စေသည်။ ဟေဗြဲစကားလုံးသည် “ထိတ်လန့်ပြီး ရှုပ်ထွေးစေခြင်း၊ အဆမတန် ပြေးလွှားစေခြင်း” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။

10:10 routed. The Hebrew word means “throw into panic and confusion, cause to rush about madly.”

၁၀:၁၁ ဗက်ဟောရုန်၏ ဆင်းလမ်း။ အမောရိလူမျိုးများသည် ဂိဗွန်မှ အနောက်မြောက်ဘက်သို့ အထက်ဗက်ဟောရုန်သို့ သွားသော လမ်းအတိုင်း ထွက်ပြေးခဲ့သည်။ ထိုနေရာ၌ ၎င်းတို့သည် ပေ ၇၀၀ (မီတာ ၂၁၃) ကျော်ဆင်းရသော ကြမ်းတမ်းသော လမ်းကျဉ်းမှတစ်ဆင့် အောက်ဗက်ဟောရုန်နှင့် အောက်ဘက်ရှိ အဲယာလုန်ချိုင့်ဝှမ်းသို့ အလျင်စလို ပြေးဆင်းခဲ့သည်။ မိုးသီးခဲများ။ သမ္မာကျမ်းသမိုင်းတစ်လျှောက်၊ ဘုရားသခင်သည် မိုးသီးခဲများကို စစ်ပွဲလက်နက်အဖြစ် မကြာခဏအသုံးပြုခဲ့သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၉:၁၃–၃၅; တရားသူကြီး ၅:၂၀; ၁ ဓမ္မရာဇဝင် ၇:၁၀; ယောဘ ၃၈:၂၂–၂၃; ဆာလံ ၁၈:၁၂–၁၄; ဟေရှာယ ၂၈:၁၇; ၃၀:၃၀; ယေဇကျေလ ၁၃:၁၁, ၁၃; ၃၈:၂၂; ဗျာဒိတ် ၁၆:၂၁ ကိုကြည့်ပါ)။

10:11 descent of Beth Horon. The Amorites fled from Gibeon northwest along the road to Upper Beth Horon. There they raced down the steep and rugged path that descends over 700 feet (213 m) through the narrow pass to Lower Beth Horon and the Valley of Aijalon below. hailstones. Throughout biblical history, God often used hailstones as part of His battle weapons (see Ex. 9:13–35; Judg. 5:20; 1 Sam. 7:10; Job 38:22–23; Ps. 18:12–14; Is. 28:17; 30:30; Ezek. 13:11, 13; 38:22; Rev. 16:21).

၁၀:၁၂ ဂိဗွန် … အဲယာလုန်ချိုင့်ဝှမ်း။ ယောရှုသည် ဂိဗွန်မြို့ကို အရှေ့ဘက်တွင်ထားပြီး၊ အနောက်ဘက်တွင် အဲယာလုန်ချိုင့်ဝှမ်းရှိသော လမ်းကျဉ်း၏ထိပ်ရှိ တောင်ကြောပေါ်တွင် ရပ်နေရင်း၊ ရန်သူများကို လိုက်လံဖမ်းဆီးပြီး ၎င်းတို့၏ အနောက်တောင်ဘက်ရှိ ခံတပ်မြို့များသို့ ပြန်မလှည့်မီ လုံးလုံးလျားလျား အနိုင်ယူရန် တစ်နေ့လယ်ခင်းထက်ပို၍ အချိန်လိုအပ်ကြောင်း သဘောပေါက်ခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော်မှုတ်သွင်းမှုဖြင့် ကဗျာဆန်စွာ၊ သူသည် ဆုတောင်းခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်က ကမ္ဘာ့သမိုင်းတွင် ယခင်လည်းမဖြစ်ခဲ့၊ နောက်လည်းမဖြစ်ခဲ့သော အဖြစ်အပျက်တစ်ခုကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။ “နေသည် ရပ်တန့်နေခဲ့ပြီး … တစ်နေ့လုံးနီးပါး” (၁၀:၁၃)။

10:12 Gibeon … Valley of Aijalon. Joshua, standing on the ridge at the top of the pass with Gibeon behind him to the east and the Valley of Aijalon in front of him to the west, realized that he needed more than one afternoon to overtake the enemy and completely defeat them before they could return to their fortified cities to the southwest. Poetically inspired by the Spirit of God, he prayed for, and God brought about, what never happened before or since in the history of the world: “the sun stood still … for about a whole day” (10:13).

၁၀:၁၃ ယာရှာစာအုပ်။ ဣသရေလ၏ အစောပိုင်းသမိုင်းတွင် ထင်ရှားသောလူများနှင့် ဖြစ်ရပ်များကို ဂုဏ်ပြုသော ရှေးဟေဗြဲသီချင်းစုစည်းမှု၊ ဤနေရာနှင့် ၂ ရာ. ၁:၁၈ တွင် ဖော်ပြထားသည်။ ထိုစာအုပ်သည် ပျောက်ဆုံးသွားခဲ့ပြီး၊ ၁၇၅၁ ခုနှစ်မှစ၍ ဤအမည်ဖြင့် ဖြန့်ဝေနေသော စာအုပ်သည် အတုအယောင်ဖြစ်သည်။ ယာရှာစာအုပ်ကို ရည်ညွှန်းခြင်းသည် ယောရှုစာအုပ်ကို အဆင့်မြှင့်တင်ရာတွင် နောက်ပိုင်းတွင် စာရေးဆရာများ၏ မှတ်စုများတွင် ထည့်သွင်းခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။

10:13 Book of Jasher. An ancient Hebrew collection of songs celebrating famous people and events in the early history of Israel, mentioned here and 2 Sam. 1:18. The book has been lost, and the one circulating under this name since 1751 is a forgery. Reference to the Book of Jasher was possibly added later in scribal notations updating the book of Joshua.

၁၀:၁၆ မက္ကေဒါ။ ဗက်ရှေမိရှနှင့် အာဇေကာအနီးရှိ မြို့တစ်မြို့၊ ဟေဗြုန်မှ အနောက်ဘက် မိုင် ၁၂ (ကီလိုမီတာ ၁၉) အကွာရှိ ခါဘတ်အယ်လ်-ကုမ်ဖြစ်နိုင်သည်။ ထိုနေရာတွင် ယခုအခါလည်း ဂူများစွာ ရှိနေသေးသည်။

10:16 Makkedah. A town near Beth Shemesh and Azekah; possibly Khirbet el-Qom, 12 miles (19 km) west of Hebron. There are still numerous caves in the area.

၁၀:၂၄ သူတို့၏လည်ပင်းပေါ်တွင် ခြေထောက်များထားပါ။ ရှေးခေတ်စစ်ပွဲများတွင် လူသိရှင်ကြား အရှက်ခွဲခြင်း၏ သာမာန်ထုံးစံတစ်ခု၊ လုံးဝအောင်မြင်မှုကို ဖော်ပြသည်။

10:24 put your feet on the necks. A common practice of public humiliation in ancient warfare, indicating total subjection.

၁၀:၂၉ လိဗနါ။ ဗက်လှံမ်မှ အနောက်ဘက် မိုင် ၂၁ (ကီလိုမီတာ ၃၃.၈) အကွာရှိ တယ်လ်အက်စ်-ဆာဖီဖြစ်နိုင်သည်။

10:29 Libnah. Probably Tell es-Safi, 21 miles (33.8 km) west of Bethlehem.

၁၀:၃၁ လာခိရှ။ အခန်းကါး ၃ ၏ မှတ်စုကို ကြည့်ပါ။

10:31 Lachish. See note on v. 3.

၁၀:၃၃ ဂေဇာ။ ယေရုရှလင်မှ အနောက်မြောက်ဘက် မိုင် ၁၈ (ကီလိုမီတာ ၂၉) အကွာရှိ ခေတ်သစ်တယ်လ်ဂေဇာ။

10:33 Gezer. Modern Tell Gezer, 18 miles (29 km) northwest of Jerusalem.

၁၀:၃၄ ဧဂလုန်။ အခန်းကါး ၃ ၏ မှတ်စုကို ကြည့်ပါ။

10:34 Eglon. See note on v. 3.

၁၀:၃၆ ဟေဗြုန်။ အခန်းကါး ၃ ၏ မှတ်စုကို ကြည့်ပါ။

10:36 Hebron. See note on v. 3.

၁၀:၃၈ ဒေဗိရ်။ ဟေဗြုန်မှ အနောက်တောင်ဘက် မိုင် ၇ ခွဲ (ကီလိုမီတာ ၁၂.၁) အကွာရှိ ခါဘတ်ရာဗုဒ်ဖြစ်နိုင်သည်။

10:38 Debir. Probably Khirbet Rabud, 7 1/2 miles (12.1 km) southwest of Hebron.

အခန်းကြီး - ၁၁

၁၁:၁ ဟာဇော။ ခေတ်သစ်တယ်လ်ဟာဇော။ ဂလိလဲပင်လယ်မှ မြောက်ဘက် မိုင် ၁၀ (ကီလိုမီတာ ၁၆) ခန့်အကွာ ဟူလဲလွင်ပြင်ရှိ ပါလက်စတိုင်းမြောက်ပိုင်း၏ ကြီးမားသော ခံတပ်မြို့တော် (အခန်းကါး ၁၀)။

11:1 Hazor. Modern Tell Hazor. The great fortified capital of northern Palestine (v. 10), in the Huleh plain about 10 miles (16 km) north of the Sea of Galilee.

၁၁:၂ ခင်နရုတ်။ “စောင်းတူ” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရှိသည်။ စောင်းတူပုံသဏ္ဌာန်ရှိသော ဂလိလဲပင်လယ်၏ အမည်ဖြစ်သည်။

11:2 Chinneroth. Means “harp”; name for the harp-shaped Sea of Galilee.

၁၁:၇ မရုမ်ရေပြင်။ ခေတ်သစ်ဟူလဲရေကန် သို့မဟုတ် ဟာဇောမှ တောင်ဘက်ရှိ ဝါဒီမဲရုမ်ဖြစ်နိုင်သည်။ ဂိလဂါလမှ မရုမ်သို့ ခရီးသည် မိုင် ၇၀ (ကီလိုမီတာ ၁၁၃) ခန့်ဖြစ်သည်။

11:7 waters of Merom. Either the modern Lake Huleh or the Wadi Meiron south of Hazor. The march from Gilgal to Merom is about 70 miles (113 km).

၁၁:၁၁ သူသည် ဟာဇောမြို့ကို မီးရှို့ဖျက်ဆီးခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ ဣသရေလလူမျိုးများမှ မီးရှို့ဖျက်ဆီးခဲ့သော ခါနာန်မြို့သုံးမြို့အနက်တစ်မြို့ဖြစ်သည် (ကျန်နှစ်မြို့မှာ အိုင်နှင့် ယေရိခေါဖြစ်သည်။ ၆:၂၄; ၈:၂၈; ၁၁:၁၃ ကိုနှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပါ)။ ရှေးဟောင်းသုတေသီများသည် ယောရှု၏စစ်ဆင်ရေးကာလဖြစ်သော ဘီစီ ဆယ့်ငါးရာစုနှောင်းပိုင်းတွင် ဖြစ်ပွားခဲ့သော လုံးဝဖျက်ဆီးခံရမှုကို ညွှန်ပြသည့် ကြီးမားသောပြာလွှာအလွှာတစ်ခုကို ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် ဘီစီ ဆယ့်သုံးရာစုတွင် ဖြစ်ပွားခဲ့သော မြို့၏ဖျက်ဆီးခံရမှုသည် ဒေဗောရါနှင့် ဘာရက်လက်ထက်တွင် ဣသရေလလူမျိုးများမှ ဆောင်ရွက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်နိုင်သည် (တရားသူကြီး ၄-၅)။

11:11 he burned Hazor with fire. This is one of only three conquered Canaanite cities that Israel burned (the others were Ai and Jericho; see 6:24; 8:28; compare to 11:13). Archaeologists have discovered a massive ash layer indicating total destruction, dated to the late 15th century B.C., the very time of Joshua’s campaign. A later destruction of the city, dated to the 13th century B.C., probably was carried out by the Israelites under Deborah and Barak (Judg. 4–5).

၁၁:၁၃ တောင်ပို့များ။ ဟေဗြဲဘာသာတွင် “တယ်လ်” (အာရဗီဘာသာတွင် တယ်လ်) ဟုခေါ်သည်။ ဤအသုံးအနှုန်းကို ရှေးဟောင်းသမ္မာကျမ်းဆိုင်ရာ နေရာများရှိ အကြိမ်ကြိမ်ဖျက်ဆီးခံရသော အလွှာများဖြင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော လူလုပ်တောင်ပို့များကို ဖော်ပြရန် ရှေးဟောင်းသုတေသီများက ယနေ့တိုင်သုံးစွဲသည်။

11:13 mounds. The Hebrew is tel (Arabic tell); this term is still used by archaeologists to describe artificial hills formed by the successive destruction layers of the many settlements on ancient biblical sites.

၁၁:၁၆-၁၂:၂၄ ဤကျမ်းပိုဒ်သည် ယောရှုနှင့် သူ၏စစ်တပ်မှ သိမ်းပိုက်ခဲ့သော နယ်မြေများ/မြို့များနှင့် ဘုရင်များကို အကျဉ်းချုံးဖော်ပြထားပြီး၊ ကျမ်း၏ပထမတစ်ဝက်ကို အပြီးသတ်ထားသည်။

11:16–12:24 This section of the book summarizes the areas/cities and kings conquered by Joshua and his army, and it brings the first half of the book to a close.

၁၁:၂၁ အာနကိမ်လူမျိုး။ တောလည်ရာကျမ်း ၁၃:၂၂-၂၃ ရှိ မှတ်ချက်ကို ကြည့်ပါ။

11:21 Anakim. See note on Num. 13:22–23.

၁၁:၂၃ ယောရှုသည် တစ်နိုင်ငံလုံးကို သိမ်းပိုက်ခဲ့ပြီး … နယ်မြေသည် စစ်ပွဲမှ အနားယူခဲ့သည်။ ဤနေရာတွင် “သိမ်းပိုက်ခဲ့သည်” ဟူသော ဟေဗြဲစကားလုံးသည် (၁၁:၁၆ တွင်လည်း) ယောရှုသည် အရေးကြီးသောရန်သူများကို အနိုင်ယူပြီး ဒေသကို ထိန်းချုပ်ခဲ့သည်ဟု ဆိုလိုသော်လည်း၊ မြို့တိုင်းကို သိမ်းပိုက်ပြီး နေရာယူထားခြင်းမဟုတ်ပေ။ ဤကျမ်းပိုဒ်တွင် (နှင့် ၁၄:၁၅) “အနားယူသည်” ဟူသော ဟေဗြဲစကားလုံးသည် “တိတ်ဆိတ်နေသည်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ နယ်မြေသည် “တိတ်ဆိတ်နေသည်” ဖြစ်ရခြင်းမှာ အဆုံးအဖြတ်ပေးသော တိုက်ပွဲများ ပြီးဆုံးခဲ့ပြီး၊ ရန်သူ၏ခုခံမှု၏ အင်အားကြီးမားသော အစိတ်အပိုင်းကို ချိုးဖျက်ခဲ့သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့်၊ ၂၃:၁ တွင် “အနားယူသည်” ဟူသော စကားလုံးသည် “အခြေချနေထိုင်ပြီး အေးချမ်းစွာ ရှိနေသည်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ယောရှု၏ဘဝအဆုံးတွင်၊ ယောရှုသည် စစ်ပွဲကို ကြာရှည်ဆင်နွှဲပြီးနောက် (၁၁:၁၈)၊ ဣသရေလသည် စစ်ပွဲမှ တိတ်ဆိတ်မှုသာမက၊ “ထာဝရဘုရားသည် ၎တို့၏ရန်သူအားလုံးကို ၎တို့လက်သို့ အပ်ပေးခဲ့သည်” (၂၁:၄၄) သောကြောင့် အခြေချအေးချမ်းမှုကို ခံစားခဲ့ရသည်၊ သို့သော် နယ်မြေအချို့ကို အပြည့်အဝသိမ်းပိုက်ရသေးခြင်းမရှိသေးပေ (၂၃:၄-၅; တရားသူကြီး ၁:၁-၂:၁၀)။

11:23 Joshua took the whole land … the land rested from war. The Hebrew for “took” here (and v. 16) implies that Joshua had defeated important enemies and taken control of the region, even though not every city had been conquered and occupied. The Hebrew for “rest” in this verse (and 14:15) means “to be quiet.” The land was “quiet” because the decisive battles were over, and the back of the enemy resistance had been broken. By contrast, the word for “rest” in 23:1 means “to settle down, and remain in repose.” At the end of Joshua’s life, after Joshua had made war a long time (11:18), Israel experienced not just quietness from war but settled rest, because “the Lord delivered all their enemies into their hand” (21:44), even though there was still more territory that had not yet been fully possessed (23:4–5; Judg. 1:1–2:10).

အခန်းကြီး - ၁၂

၁၂:၁-၆ မောရှေအသက်ရှင်နေစဉ်အခါ ယုဒန်မြစ်အရှေ့ဘက်ရှိ ကတိထားရာပြည်၏ အစောပိုင်းသိမ်းပိုက်မှုအသေးစိတ်အတွက် တောလည်ရာကျမ်း ၂၁ နှင့် ကမ္ဘာကျမ်း ၂-၃ (နှင့် မှတ်ချက်များ) ကို ကြည့်ပါ။

12:1–6 See Num. 21 and Deut. 2–3 (and notes) for details of the earlier conquest of the promised land east of the Jordan River, while Moses was still alive.

၁၂:၇-၂၄ ယောရှုမှ ခါနာန်အတွင်း (ယုဒန်မြစ်အနောက်ဘက်) သိမ်းပိုက်ခဲ့သော ဘုရင်သုံးဆယ့်တစ်ဦး၏စာရင်းကို အချိန်ကြာရှည်အစဉ်လိုက်ဖော်ပြထားသည်။ ယောရှုမှ သိမ်းပိုက်ခဲ့သော်လည်း ၎တို့၏မြို့များကို မသိမ်းပိုက်ခဲ့သော ဘုရင်များတွင် ဂေဇာ၊ အဖိတ်၊ တာနက်၊ မေဂိဒ္ဒို နှင့် ဒိုရာ၏ ဘုရင်များပါဝင်သည် (၁၂:၁၈-၂၃; တရားသူကြီး ၁:၂၇-၃၁ ကိုလည်းကြည့်ပါ)။

12:7–24 A list of 31 kings conquered by Joshua in Canaan proper (west of the Jordan River), given generally in chronological order. Kings who were conquered but whose cities were not captured by Joshua include the kings of Gezer, Aphek, Taanach, Megiddo, and Dor (vv. 18–23; see also Judg. 1:27–31).

အခန်းကြီး - ၁၃

၁၃:၁-၂၁:၄၅ ကျမ်း၏ဒုတိယတစ်ဝက်တွင် (မိဘာသာပြန်၊ “အကြောင်းအရာနှင့်အကြောင်းအမျိုးမျိုး” ကိုကြည့်ပါ)၊ အခန်း ၁၃ မှ ၂၁ သည် အဓိကအကြောင်းအရာနှစ်ခုအနက် ဒုတိယအကြောင်းအရာဖြစ်သော လူမျိုးစုဆယ့်နှစ်မျိုးအကြား နယ်မြေအမွေခွဲဝေပေးခြင်းကို ဖော်ပြသည်။

13:1–21:45 In the second half of the book (see Introduction, “Content and Themes”), chaps. 13–21 deal with the second of the two main themes, the dividing of the land inheritance among the twelve tribes.

၁၃:၁ နယ်မြေများစွာသည် သိမ်းပိုက်ရန်ကျန်ရှိနေသေးသည်။ တစ်နိုင်ငံလုံးကို “သိမ်းပိုက်ခဲ့ပြီး” (၁၁:၂၃ ရှိမှတ်ချက်ကိုကြည့်ပါ) ဖြစ်သော်လည်း၊ များစွာသောနယ်မြေသည် “သိမ်းပိုက်ရယူရန်” ကျန်ရှိနေသေးသည်။ နယ်မြေကို “သိမ်းပိုက်ခြင်း” နှင့် “အမွေနယ်မြေကို အပြည့်အဝသိမ်းပိုက်ရယူခြင်း” အကြားရှိ ဆန့်ကျင်ဘက်သဘောသည် ခရစ်ယာန်ဘဝ၏ပုံစံတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဝိညာဉ်ရေးအနားယူခြင်းသို့ ဝင်ရောက်ပြီးသော ယုံကြည်သူများသည် (ဟေဗြဲ ၄:၃, ၁၀) “ထိုအနားယူခြင်းသို့ဝင်ရောက်ရန် အားထုတ်ကြရန်” သတိပေးခံရသည် (ဟေဗြဲ ၄:၁၁)။

13:1 very much land yet to be possessed. Though the whole land had been “taken” (see note on 11:23), much remained to be “possessed.” The paradox between the “taking” of the land and the full “possessing of the possessions” is a type of the Christian life: believers who have already entered into spiritual rest (Heb. 4:3, 10) are admonished to “be diligent to enter that rest” (Heb. 4:11).

၁၃:၂-၇ သိမ်းပိုက်ရန်ကျန်ရှိသောနယ်မြေတွင် အဓိကအားဖြင့် မြေထဲပင်လယ်ကမ်းရိုးတန်းရှိ ဖိလိတ္တိလူမျိုး၏နယ်မြေ၊ ရှိဟောမြစ် (ဂါဇာမြို့အနောက်တောင်ဘက် ၅၀ မိုင် [၈၀.၅ ကီလိုမီတာ] ရှိ ဝါဒီအယ်လ်အရှိခ်ျ) မှ မြောက်ဘက်သို့ ဧကရုန်အထိ၊ ဖိနိခိလူမျိုး၏နယ်မြေ၊ အဖိတ် (ယခု ဘေရွတ်မြို့အရှေ့မြောက်ဘက်) နှင့် ဂါဗာလိတ်လူမျိုး၏နယ်မြေ (ရှေးဟောင်းဘိုင်ဗလောမြို့)၊ နှင့် “ဟာမတ်မြို့အဝင်ဝ” အထိ လေဗနုန်နိုင်ငံတစ်ခုလုံးပါဝင်သည် (ယခု လတ်ဗွယ်ဟုခေါ်သောမြို့၊ သမ္မာကျမ်းဆိုင်ရာ ဟာမတ်မြို့အနောက်တောင်ဘက် ၇၀ မိုင် [၁၁၃ ကီလိုမီတာ])။

13:2–7 The land that remained to be conquered included mainly the land of the Philistines on the coast of the Mediterranean, from the Shihor River (the Wadi el-Arish, 50 miles [80.5 km] south of Gaza) north to Ekron (see note on 1 Sam. 5:10); the land of the Phoenicians, including Aphek (now northeast of Beirut) and the land of the Gabalites (ancient Byblos); and all Lebanon up to “the entrance to Hamath” (a town now called Lebweh, 70 miles [113 km] southwest of biblical Hamath).

၁၃:၈-၁၉:၅၁ ဤကျမ်းပိုဒ်သည် လူမျိုးစုဆယ့်နှစ်မျိုး၏ အမွေခံရယူသောနယ်မြေကို အကျဉ်းချုံးဖော်ပြထားသည်။ လေဝိလူမျိုးစုအား နယ်မြေအမွေမပေးခဲ့ပေ၊ အကြောင်းမှာ “ဣသရေလ၏ထာဝရဘုရားသည် ၎တို့၏အမွေဖြစ်သည်” (၁၃:၃၃; ထို့ပြင် ၁၃:၁၄; တောလည်ရာကျမ်း ၁၈:၂၀; ကမ္ဘာကျမ်း ၁၀:၈-၉; ၁၂:၁၂; ၁၄:၂၇-၂၉; ၁၈:၁-၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤပိုဒ်သည် ပထဝီဝင်ဆိုင်ရာ ကိုးကားချက်များဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည်။ “သမ္မာကျမ်းသည် ပထဝီဝင်ဆိုင်ရာ သိုလှောင်ရုံတစ်ခုဖြစ်လျှင်၊ ဤကျမ်း [ယောရှု] သည် ၎င်း၏အတွင်းပိုင်းရတနာခန်းမဖြစ်သည်” (အက်ဖ်ဂျေ ဘလစ်) ဟု ဆိုခဲ့သည်။

13:8–19:51 This section of the book summarizes the inherited territory of the twelve tribes. No inheritance of land was given to the tribe of Levi, because “the Lord God of Israel was their inheritance” (13:33; see also v. 14; Num. 18:20; Deut. 10:8–9; 12:12; 14:27–29; 18:1–2). This section is full of geographical references; it has been said that “if the Bible is a geographical storehouse, then this book [Joshua] is its inner chamber of jewels” (F. J. Bliss).

၁၃:၁၃ ဣသရေလသည် မနှင်ထုတ်ခဲ့ပေ။ အခန်း ၁၃ မှ ၁၉ အထိနှင့် တရားသူကြီးများကျမ်းသို့ ဆက်လက်ဖော်ပြထားသည်မှာ ဣသရေလသည် ၎င်းတို့၏အမွေကို တစ်ဝက်တစ်ပျက်သာ သိမ်းပိုက်ခဲ့သည့်အကြောင်းဖြစ်သည် (၁၅:၆၃; ၁၆:၁၀; ၁၇:၁၁–၁၃; ၁၉:၄၇; တရားသူကြီး ၁:၂၁, ၃၀–၃၆ ကိုကြည့်ပါ)။ သတ္တိမရှိခြင်းနှင့် ယုံကြည်ခြင်းမရှိခြင်းတို့ကြောင့် အလျှော့ပေးမှုဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်။ ဣသရေလသည် ပိုမိုအင်အားကြီးမားသောနိုင်ငံဖြစ်လာသောအခါ၊ ဤမြို့များစွာကို အတင်းအဓမ္မလုပ်အားပေးခိုင်းစေခဲ့သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်က အမိန့်ပေးထားသည့်အတိုင်း လုံးဝမနှင်ထုတ်ခဲ့ပေ (ယောရှု ၁၆:၁၀; ၁၇:၁၃)။ ဤရုပ်တုုကိုးကွယ်သောလူမျိုးများ၏ လွှမ်းမိုးမှုသည် ဣသရေလသည် ရုပ်တုကိုးကွယ်ခြင်းသို့ ကျဆင်းသွားပြီး နောက်ဆုံးတွင် ယုံကြည်ခြင်းမှဖောက်ပြန်ခြင်းသို့ ဦးတည်သွားစေသော အဓိကအကြောင်းအချက်တစ်ခုဖြစ်သည် (တရားသူကြီး ၂–၃ ကိုကြည့်ပါ)။

13:13 Israel did not drive out. Running throughout chaps. 13–19 and on into the book of Judges is a refrain of Israel’s stopping half-way in possessing their inheritance (see 15:63; 16:10; 17:11–13; 19:47; Judg. 1:21, 30–36). Cowardice and lack of faith led to compromise. As Israel became a stronger nation, many of these cities were conscripted into forced labor, but never completely dispossessed as God had commanded (Josh. 16:10; 17:13). The influence of these idolatrous people was one of the main contributing factors that led to Israel’s downward slide into idolatry and eventual apostasy (see Judg. 2–3).

အခန်းကြီး - ၁၄

၁၄:၂ မဲနှိုက်ခြင်းဖြင့်။ ဣသရေလတွင် မဲနှိုက်ခြင်းကို အသုံးပြုခြင်းကို လေဝီ ၁၆:၈–၁၀ တွင်ကြည့်ပါ။

14:2 by lot. For the use of lots in Israel, see Lev. 16:8–10.

၁၄:၁၂ ဤတောင်ကို ကျွန်ုပ်အား ပေးပါ။ ယောရှုသည် ယော်ဒန်မြစ်အနောက်ဘက်ရှိ ဣသရေလ၏အမွေကို စတင်ခွဲဝေပေးမီတွင်၊ ကာလက်သည် အသက် ၈၅ နှစ်ရှိပြီး ဣသရေလတွင် ယောရှုနှင့်အတူ အသက်အကြီးဆုံးဖြစ်သူသည်၊ သူ၏ယခင်သူလျှိုဖြစ်ဖူးသူအား ဘုရားသခင်က သစ္စာရှိသောသူလျှိုအဖြစ် “ထာဝရဘုရားကို အပြည့်အဝလိုက်လျှောက်ခဲ့သည်” ဟူသော ကတိ dubbing သည် ဟေဗြုန်မြို့၊ အာနက်၏သားများဖြစ်သော ဧရကျလူမျိုးများ၏ နေရာဖြစ်သည့် ဟေဗြုန်မြို့ကို တောင်းဆိုခဲ့ပြီး၊ ၎င်းသည် သူလျှိုဆယ်ဦးက သိမ်းပိုက်ရန်မဖြစ်နိုင်ဟု ထင်ခဲ့သော နေရာဖြစ်သည် (တောင်း ၁၃:၂၂, ၂၈, ၃၁–၃၃)။ ကာလက်သည် ဣသရေလရှိ အခြားသူများအား “သူ၏အမွေကို သိမ်းပိုက်ခြင်း” တွင် ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီး (ယောရှု ၁၅:၁၃–၁၄)၊ နောက်ထပ်သိမ်းပိုက်မှုနယ်မြေများသို့ပင် ဆက်လက်ချီတက်ခဲ့သည် (၁၅:၁၅)။

14:12 give me this mountain. Before Joshua began to give Israel’s inheritance west of the Jordan, Caleb, 85 years of age and the oldest man in Israel (along with Joshua), reminded his former fellow spy of the promise God made to him when as a faithful spy he had “wholly followed the Lord” (14:9; see also Num. 14:24; Deut. 1:34–36). He did not request land already conquered, but Hebron, home of the giants (the descendants of Anak), the very place the ten spies thought impossible to subdue (Num. 13:22, 28, 31–33). Caleb gave a shining example to others in Israel by following through in “possessing his possessions” (Josh. 15:13–14), and by even moving on to further areas of conquest (15:15).

အခန်းကြီး - ၁၅

၁၅:၁၆–၁၉ ဤဇာတ်လမ်းကို တရားသူကြီး ၁:၁၂–၁၅ တွင် ထပ်မံဖော်ပြထားသည် (ဣသရေလ၏ပထမဆုံးတရားသူကြီးဖြစ်သော ဩသနိယေလ၏ အခြားလုပ်ဆောင်ချက်များအတွက် တရားသူကြီး ၃:၇–၁၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤတွင် ကာလက်၏သမီးဖြစ်ပြီး ဩသနိယေလ၏ဇနီးဖြစ်သူ အာခက်ကို အဓိကထားဖော်ပြထားသည်။ သူမသည် သူမ၏ခင်ပွန်းအား ကာလက်ထံမှ မြေယာတောင်းခံရန် ဆွဲဆောင်ခဲ့ပြီး (သို့မဟုတ် “[လိင်ဆွဲဆောင်မှု]” ဖြင့် ဆွဲဆောင်ခဲ့သည်)၊ မြေယာနှင့်အတူ ရေအရင်းအမြစ်အတွက် “ကောင်းချီးမင်္ဂလာ” ကို သူမ၏ဖခင်ထံ ကိုယ်တိုင်တောင်းခံခဲ့သည်။ “ကောင်းချီးမင်္ဂလာ” နှင့် “စမ်းရေ” ဟူသော ဟေဗြဲစကားလုံးများ၏ အသံဆင်တူမှုကို အသုံးပြုပြီး သူမသည် စာပေဆိုင်ရာ အာရုံခံစားမှုကို ဖော်ပြသည်။ သူမသည် မြည်းပေါ်မှဆင်းလာခြင်းဖြင့် သူမ၏ဖခင်ကို ရိုသေမှုပြခဲ့သည် (ယောရှု ၁၅:၁၈; ကမ္ဘာဦး ၂၄:၆၄; ၁ ဓမ္မရာဇဝင် ၂၅:၂၃ နှင့်နှိုင်းယှဉ်ပါ)။

15:16–19 This story is repeated in Judg. 1:12–15 (see also Judg. 3:7–11 for other deeds of Othniel, Israel’s first judge). Here the spotlight is on Achsah, Caleb’s daughter and Othniel’s wife. She persuades (or better “[sexually] allures”) her husband to ask Caleb for land and personally asks her father for “a blessing”—the water source to accompany the land. Her play on the similar-sounding Hebrew words for “blessing” and “springs” reveals a literary sensitivity. She also honors her father by getting down from her donkey, a gesture of respect (Josh. 15:18; compare to Gen. 24:64; 1 Sam. 25:23).

အခန်းကြီး - ၁၆
[Add your article or content for Chapter 16 here]

အခန်းကြီး - ၁၇

၁၇:၃–၄ ဇေလောဖဟဒ် … သမီးများ။ တောင်း ၂၆:၃၃–၃၄; ၂၇:၁–၅ (တောင်း ၂၇:၄ မှတ်ချက်ကိုကြည့်ပါ) တွင် ပေးထားသော ကတိကို ဖြည့်ဆည်းခဲ့သည်။ ဤဖြစ်ရပ်သည် အမျိုးသမီးများ၏တန်ဖိုးကို ဘုရားသခင်၏အမြင်ဖြင့်ပြသပြီး၊ သမ္မာကျမ်းတွင် အမျိုးသမီးများ၏အခွင့်အရေးကို များသောအားဖြင့် အသိအမှတ်ပြုထက် ပိုမိုမြင့်မားသောစဉ်းစားမှုကို ဖော်ပြသည်။

17:3–4 Zelophehad … daughters. The promise was kept that had been made in Num. 26:33–34; 27:1–5 (see note on Num. 27:4). This incident gives a divine perspective on the value of womanhood and reveals a higher regard for women’s rights in the Bible than is usually acknowledged.

၁၇:၁၄-၁၈ ယောသပ်အမျိုးနွယ်၏ ကိုယ်စားလှယ်များသည် ၎င်းတို့၏အမျိုးနွယ်သည် “လူများပြားသော” အမျိုးနွယ်ဖြစ်သည်ဟူသော အကြောင်းပြချက်ဖြင့် မြေနံရာပိုမိုတောင်းခံခဲ့ကြသည် (အခန်းကါး ၁၄)၊ သို့သော် ၎င်းတို့၏ ညည်းညူမှု၏ အမှန်တကယ်အကြောင်းရင်းမှာ သူတို့၏ခွဲဝေခံရသော နယ်မြေအတွင်းရှိ ကံအာနိတ်လူမျိုး၊ ဖဲရိဇီလူမျိုးနှင့် ဧရာများကို မောင်းထုတ်ရန် ယုံကြည်ခြင်းနှင့် သတ္တိမရှိခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ ယောရှုသည် ၎င်းတို့၏ အငြင်းအခုံများကို ပညာရှိစွာ ပြန်လှန်ဖြေကြားခဲ့ပြီး၊ “သင်တို့သည် သင်တို့ပြောသည့်အတိုင်း လူများပြားပြီး ကြီးမြတ်သူများဖြစ်ပါက၊ သင်တို့၏ အမွေနယ်မြေရှိ နေထိုင်သူများကို မောင်းထုတ်နိုင်စွမ်းရှိသင့်သည်!” ဟု ပြန်လည်ဖြေကြားခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏ အမွေနယ်မြေသည် တစ်ပိုင်းထက်ပို၍ ကျယ်ပြန့်ပြီး၊ လူဦးရေနည်းပါးသော ပါလက်စတိုင်းအလယ်ပိုင်းရှိ တောင်ကုန်းဒေသရှိ ကျယ်ပြန့်သော သစ်တောများပါဝင်ကြောင်းလည်း ၎င်းက ထောက်ပြခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏ ကောင်းကြီးမင်္ဂလာအောက်တွင် ၎င်းတို့သည် သစ်တောများကို ရှင်းလင်းပြီး ၎င်းတို့၏ တောင်တန်းနယ်မြေကို ချဲ့ထွင်ကာ ၎င်း၏ “အဝေးဆုံးအတိုင်းအတာ” (စကားအတိုင်းဖြစ်ပြီး၊ “ထွက်သွားရာများ”—ဖြစ်နိုင်သည်မှာ ချိုင့်ဝှမ်းများသို့ ဦးတည်သည့် ခြောက်သွေ့သော ရေအိုင်များ သို့မဟုတ် ဝါဒီများကို ရည်ညွှန်းခြင်းဖြစ်သည်) ကို ထိန်းချုပ်နိုင်သည်။

17:14–18 Representatives of the tribe of Joseph requested more land because their tribe was “a great [numerous] people” (v. 14), but the real cause for their complaining was a lack of faith and courage to drive out the Canaanites, Perizzites, and the giants that dwelt in their allotted territory. Joshua cleverly turned their arguments on their heads by replying, in effect, “If you are so great and numerous people as you say, then you should be well able to drive out the inhabitants of your inheritance!” He also pointed out that their inheritance was really more than one part already, because they had the vast forests of the hill country of central Palestine that were thinly populated. Under the blessing of God they could clear the forests and enlarge their mountainous territory and command its “farthest extent” (literally, “outgoings”—probably referring to the dry water beds or wadis leading into the valleys).

အခန်းကြီး - ၁၈

၁၈:၁ ရှိလော။ တယ်လ်ရှိလော သည် သမ္မာကျမ်းစာရှိ ဗက်လှံမှ မြောက်ဘက် မိုင် ၁၀ (ကီလိုမီတာ ၁၆) ခန့်အကွာ၊ ယေရုရှလင်မှ ရှေခင်သို့ သွားသော အဝေးပြေးလမ်းမကြီး၏ အရှေ့ဘက်အနီးတွင်ရှိသည် (တိကျစွာ တရားသူကြီး ၂၁:၁၉)။ ရှိလော သည် ပါလက်စတိုင်း၏ ပထဝီဗဟိုချက်အနီးတွင် ရှိသောကြောင့် ဣသရေလအမျိုးနွယ်အားလုံးအတွက် အလွယ်တကူ ဝင်ရောက်နိုင်သော သန့်ရှင်းရာဌာနအတွက် အကောင်းဆုံးနေရာဖြစ်သည်။ ကွင်းဆင်းစမ်းသပ်မှုများအရ ရှိလော၏ အသံပိုင်းဆိုင်ရာနှင့် မြင်ကွင်းစွမ်းရည်သည် ကြီးမားသော စည်းဝေးပွဲတစ်ခုအတွက် ဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှုများကို ကြားနိုင်မြင်နိုင်ရန် သင့်လျော်သော နေရာဖြစ်ကြောင်း ပြသခဲ့သည်။ တောင်ကုန်းသည် တောင်ဘက်မှလွဲ၍ ပတ်လည်တွင် မတ်စောက်သော စောင်းများဖြင့် ဝိုင်းရံထားပြီး၊ ရန်သူ၏ တိုက်ခိုက်မှုမှ ကာကွယ်ရန် အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။ တောင်ကုန်း၏ မြောက်ဘက်အစွန်းတွင် ပြားချပ်ပြီး အမိုးမရှိသော ကျောက်သားလှေကားထစ် (ပြားချပ်သောနေရာ) တစ်ခုရှိပြီး၊ ၎င်း၏အတိုင်းအတာသည် ပေ ၇၅ မှ ၁၅၀ (မီတာ ၂၃ မှ ၄၆) ခန့်ဖြစ်သည်—သမ္မာကျမ်းတွင် သန့်ရှင်းရာဌာန၏ ဝင်းအတွက် ဖော်ပြထားသော အတိုင်းအတာနှင့် အတိအကျတူညီသည် (ထွက်. ၂၇:၁၈)။ နှစ်ပေါင်း ၃၀၀ ကြာ ဤနေရာသည် သေတ္တာတော်ထက်တွင် ရှေခိနါဘုန်းတော်ရှိရာ နေရာဖြစ်ပြီး၊ ဤလှေကားထစ်သို့ ဣသရေလလူမျိုးအားလုံး နှစ်စဉ်ပွဲတော်များတွင် ဝတ်ပြုရန် ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ ရှေးဟောင်းသုတေသနတူးဖော်မှုများအရ ဤလှေကားထစ်ဘေးတွင် သိုလှောင်ခန်းများ၊ ကြီးမားသော သိုလှောင်အိုးများ၊ ကာဗွန်ဖြည့်ထားသော ဂျုံအမြောက်အမြားပါဝင်သော သိုလှောင်ကျင်းများနှင့် သန့်ရှင်းရာဌာနနှင့်ဆက်စပ်သော အမျိုးမျိုးသော ပစ္စည်းများကို တွေ့ရှိခဲ့ပြီး၊ ၎င်းအားလုံးသည် ဖိလိတ္တိလူမျိုးများက ရှိလော ကို ဘီစီ ၁၀၅၀ ခန့်တွင် ဖျက်ဆီးခဲ့စဉ် ပြင်းထန်သော မီးလောင်မှုတွင် ပျက်စီးသွားခဲ့သည်။ တွေ့ဆုံရာတဲတော်။ ယောရှုစာအုပ်၏ စာပေဖွဲ့စည်းပုံသည် အောင်နိုင်မှုနှင့် အမွေခွဲဝေမှုလုပ်ငန်းများကြားတွင်ပင် သန့်ရှင်းရာဌာန၏ ဗဟိုချက်ကို မီးမောင်းထိုးပြသည် (မိတ်ဆက်၊ “အကြောင်းအရာနှင့် အကြောင်းအမျိုးမျိုး” ကို ကြည့်ပါ)။ စာအုပ်၏ ပထမတစ်ဝက်တွင် ဗဟိုချက်မှာ ရှေခင်တွင် ယဇ်ပလ္လင်တစ်ခု တည်ဆောက်ခြင်းဖြစ်ပြီး၊ ဒုတိယတစ်ဝက်၏ အလယ်ဗဟိုတွင် ရှိလော၌ တဲတော်တည်ထောင်ခြင်းဖြစ်သည်။

18:1 Shiloh. Tell Shiloh is about ten miles (16 km) north of biblical Bethel, just east of the highway from Jerusalem to Shechem (Judg. 21:19). Shiloh was an excellent site for the sanctuary, near the geographical center of Palestine and thus easily accessible to all the tribes of Israel. Field tests have shown that the acoustics and visual capacity at Shiloh made it an ideal spot for a large assembly to hear and see the worship proceedings. The mound is surrounded by steep slopes on all sides except the south, providing for excellent defense from enemy attack. On the northern edge of the tell there is an artificially created rock terrace (flat unroofed area) with dimensions of about 75 by 150 feet (23 by 46 m)—the very dimensions mentioned in Scripture for the sanctuary courtyard (Ex. 27:18). For 300 years this was the place where the Shekinah glory hovered over the ark of the covenant, and to this terrace all Israel came to worship at the annual festivals. Archaeological excavations have uncovered storerooms next to this terrace, with numerous large store jars, silos with huge quantities of carbonized wheat, and various sanctuary-related objects—all burned in a fierce fire, probably when the Philistines destroyed Shiloh about 1050 B.C. tabernacle of meeting. The literary structure of Joshua highlights the centrality of the sanctuary (see Introduction, “Content and Themes”) even amidst the work of conquest and dividing the inheritance. At the center of the first half of the book is the building of a sacrificial altar at Shechem, and at the very center of the second half of the book comes the erecting of the tabernacle at Shiloh.

၁၈:၈-၉ စစ်တမ်း။ စကားအတိုင်းဖြစ်ပြီး၊ “[ဖော်ပြချက်ကို] ရေးမှတ်ပါ။” တဲတော်တည်ထောင်ပြီးနောက်၊ ယောရှုသည် ရှိလော မှ လူများကို စေလွှတ်ကာ မခွဲဝေရသေးသော ကျန်ရှိသော မြေနံရာများကို စစ်တမ်းကောက်ယူ (ရေးမှတ်ဖော်ပြရန်) ပြီး ၎င်းကို ခုနစ်ပိုင်းခွဲရန် ညွှန်ကြားခဲ့သည်။ ထို့နောက် ယောရှုနှင့် ယဇ်ပုရောဟိတ်ကြီး ဧလျာဇာသည် တွေ့ဆုံရာတဲတော်၏ တံခါးဝတွင် ရပ်ကာ၊ ဣသရေလ၏ အမွေနယ်မြေကို မဲနှိုက်ဖြင့် ခွဲဝေခဲ့သည် (အခန်းကါး ၁၀; ၁၉:၅၁)။

18:8–9 survey. Literally, “write [the description of].” After the setting up of the tabernacle, Joshua sent out men from Shiloh to survey (describe in writing) the remaining land not yet apportioned by lot, and divide it into seven parts. Then Joshua and the high priest Eleazar stood at the door of the tabernacle of meeting, dividing the inheritance of Israel by lot (v. 10; 19:51).

အခန်းကြီး - ၁၉

၁၉:၄၇ ဒန်။ ဒန်လူမျိုးစုသည် ၎တို့၏အမွေနယ်မြေအတွင်းရှိ ချိုင့်ဝှမ်းများကို အနီးနားရှိ အင်အားကြီးမားသော အမောရိလူမျိုးများက ၎တို့ကို တောင်များဆီသို့ တွန်းပို့ခဲ့သောကြောင့် လွှတ်ထွက်သွားစေခဲ့ပုံရသည် (တရားသူကြီး ၁:၃၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎တို့သည် မြောက်ဘက်သို့သွားကာ ၎တို့ကိုယ်တိုင်ရွေးချယ်သော နယ်မြေတစ်ခုကို သိမ်းပိုက်ခဲ့ပြီး၊ ထိုနယ်မြေ၏အဓိကမြို့ကို “ဒန်” ဟု အမည်ပြောင်းခဲ့သည်။

19:47 Dan. The tribe of Dan seems to have allowed the portion of their inheritance in the level valleys to slip away from them as they were forced into the mountains by their powerful Amorite neighbors (see Judg. 1:34); they apparently went north and occupied a territory of their own choosing, renaming the main city of that territory “Dan.”

၁၉:၅၀ တိမနတ်သေရး။ ဤနာမည်သည် “ကျန်ရှိသောအပိုင်း” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ယောရှုသည် ဣသရေလလူမျိုးအားလုံး ၎တို့၏အမွေကို ရရှိပြီးသည်အထိ စောင့်ဆိုင်းခဲ့ပြီး (၁၉:၄၉)၊ ထို့နောက် ကျန်ရှိသောနယ်မြေကို ယူခဲ့သည်—ဖြစ်နိုင်ချေရှိသော ယခုခေတ် တယ်လ်တစ်ဗနဟ်၊ လဒ္ဒမြို့အရှေ့မြောက်ဘက် ၁၂ မိုင် (၁၉ ကီလိုမီတာ) ခန့်နှင့် ရှိလောမြို့အနောက်ဘက် ၁၂ မိုင်ခန့်တွင် တည်ရှိသည်။ ယောရှုသည် ကျယ်ပြန့်ပြီး ထင်ရှားသောနယ်မြေကို ရွေးချယ်ခြင်းမပြုဘဲ၊ ဧဖရိမ်တောင်တန်းများ၏ ကြမ်းတမ်းသောနေရာတွင် သေးငယ်ပြီး ဝေးလံသောနေရာတစ်ခုကို ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ ၎င်းသည် သမ္မာကျမ်းမှထွက်ပေါ်လာသော ယောရှု၏ ကိုယ်ကျိုးမဖက်သောစိတ်ဓာတ်နှင့် မြင့်မြတ်သောစရိုက်နှင့် ကိုက်ညီပြီး၊ ယနေ့ခေတ်ဘုရားကျောင်းအရာရှိများနှင့် အများပြည်သူဆိုင်ရာအရာရှိများအတွက် အစေခံခေါင်းဆောင်မှု၏ သက်သေတစ်ခုပေးသည်။ ယောရှုသည် ၎င်း၏ဝန်ဆောင်မှုကို သန့်ရှင်းသောဌာနဆောင်ရွက်မှုတွင် ဗဟိုပြုခဲ့ပြီး (၁၈:၁ ရှိမှတ်ချက်ကိုကြည့်ပါ)၊ ထာဝရဘုရား၏တဲတော်မှ တစ်ရက်ခရီးအကွာရှိ ကျေးလက်နေရာသို့ အနားယူခဲ့သည်။

19:50 Timnath Serah. The name means “the portion that remains.” Joshua waited until after all of Israel had received their inheritance (v. 49), and then he took what remained—probably modern Tell Tibneh, about 12 miles (19 km) northeast of Lydda, and about 12 miles west of Shiloh. Joshua chose no extensive and prominent territory but rather a small, remote site in the rugged mountains of Ephraim. It fits with the unselfish spirit and noble character of Joshua that emerges from the biblical account, and provides a testimony of servant leadership for today’s church officers and public officials. Joshua, who centered his ministry in the sanctuary service (see note on 18:1), retired to a country setting that was only a day’s journey from the tabernacle of the Lord.

အခန်းကြီး - ၂၀

၂၀:၁-၂၁:၄၂ ဤမြို့များ၏ အရေးပါမှုနှင့် ပုံဆောင်အဓိပ္ပာယ်အတွက် တောလည်ရာကျမ်း ၃၅ ရှိ မှတ်ချက်များကို ကြည့်ပါ။

20:1–21:42 For the importance and typological meaning of these cities, see notes on Num. 35.

အခန်းကြီး - ၂၁

၂၁:၄၄ အနားယူခြင်း။ ၁၁:၂၃ ရှိ မှတ်ချက်ကို ကြည့်ပါ။

21:44 rest. See note on 11:23.

၂၁:၄၅ စကားတစ်ခွန်းမျှ မညှဉ်းဆဲခဲ့ပေ။ လူများသည် သတ်မှတ်ချက်များကို လိုက်နာခဲ့သောအခါ၊ မောရှေနှင့် ယောရှုအား ပေးထားသော ဘုရားသခင်၏ကတိများ (၁:၆ ရှိမှတ်ချက်ကိုကြည့်ပါ) အားလုံးပြည့်စုံခဲ့သည်။ ၎င်းသည် ကျမ်းတစ်ခုလုံး၏ အဓိကအကြောင်းအရာတစ်ခုဖြစ်သည် (မိဘာသာပြန်၊ “အကြောင်းအရာနှင့်အကြောင်းအမျိုးမျိုး” ကိုကြည့်ပါ)။

21:45 Not a word failed. When the people had followed the conditions, God’s promises given to Moses and to Joshua (see note on 1:6) had all come true. This is a key theme of the entire book (see Introduction, “Content and Themes”).

အခန်းကြီး - ၂၂

၂၂:၁–၂၄:၃၃ ကျမ်း၏နောက်ဆုံးအခန်း သုံးခုတွင်၊ ဣသရေလ၏သက်ကြီးရွယ်အိုစစ်ဗိုလ်ချုပ်သည် နှုတ်ဆက်စကားသုံးခုပြောကြားခဲ့သည်။ အခန်း ၂၂ သည် ကျွန်ုပ်တို့ကို အစသို့ပြန်လည်ရောက်ရှိစေပြီး၊ ယောရှုသည် ကျမ်းစတင်ချိန်တွင် (၁:၁၂–၁၈) နှင့် ကျမ်း၏ပထမတစ်ဝက်အဆုံးတွင် (၁၂:၁–၆) ကဲ့သို့ အနွယ်နှစ်ခုခွဲသို့ တာဝန်ပေးအပ်ခဲ့သည်။ အခန်း ၂၃ တွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသော မိန့်ခွန်းသည် ယခင်အခန်းကဲ့သို့ ၎င်းတို့၏အမွေသို့ပြန်သွားသူများအတွက် နှုတ်ဆက်စကားမျှသာမဟုတ်ဘဲ၊ ဣသရေလ၏သက်ကြီးရွယ်အိုခေါင်းဆောင်၏ နောက်ဆုံးစကားများဖြစ်ပြီး၊ သူသည် ခေါင်းဆောင်မျိုးဆက်သစ်ထံသို့ မီးရှူးတံလွှဲပြောင်းပေးအပ်ခဲ့သည် (သမ္မာကျမ်းရှိ အခြားနှုတ်ဆက်မိန့်ခွန်းများအတွက် ကမ္ဘာဦး ၅၀:၂၄–၂၅; တရားဟောရာ ၃၁–၃၂; တမန်တော် ၂၀:၂၅–၂၉, ၃၁ ကိုကြည့်ပါ)။ အခန်း ၂၄ တွင် ယောရှုသည် မသေဆုံးမီတွင် ရှေခင်မြို့၌ ဣသရေလလူမျိုးအားလုံးကို နောက်ဆုံးသစ္စာခံယူခြင်းအခမ်းအနားအတွက် စုဝေးစေခဲ့သည်။

22:1–24:33 In the last three chapters of the book, the old general of Israel delivers three farewell speeches. Chap. 22 brings us back full cycle, as Joshua charged the 2 1/2 tribes like he did at the beginning of the book (1:12–18), and again at the end of the first half of the book (12:1–6). The speech recorded in chap. 23 is not, like the previous chapter, merely a farewell to those returning to their inheritances; it is the last words of Israel’s aged captain as he passes the torch to a new generation of leaders (see other biblical farewell speeches in Gen. 50:24–25; Deut. 31–32; Acts 20:25–29, 31). In chap. 24 Joshua, before he dies, calls all Israel together at Shechem for a final covenant renewal ceremony.

၂၂:၁၀ ယော်ဒန်မြစ်နားရှိ ယဇ်ပလ္လင်။ အနွယ်နှစ်ခုခွဲသည် ယော်ဒန်မြစ်တွင် အမှတ်တရယဇ်ပလ္လင်တစ်ခုတည်ဆောက်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်းကို အနွယ်ကိုးခုခွဲက ထာဝရဘုရားအား သစ္စာဖောက်မှုအဖြစ် နားလည်မှုလွဲခဲ့သည်။ နှစ်ဖက်စလုံးသည် နားလည်မှုလွဲမှားမှုအတွက် တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းတာဝန်ရှိသည်။ အနွယ်နှစ်ခုခွဲသည် ယဇ်ပလ္လင်မတည်ဆောက်မီ ၎င်းတံု့၏လုပ်ဆောင်ချက်များကို ရှင်းမပြခဲ့ခြင်းကြောင့်ဖြစ်ပြီး၊ အနွယ်ကိုးခုခွဲသည် ဖြစ်ရပ်၏အချက်အလက်များကို မသိရှိမီ ၎င်းတို့၏ညီအစ်ကိုများကို အပြစ်တင်ခဲ့သည်။ အနွယ်နှစ်ခုခွဲသည် မတော်မတရားစွပ်စွဲခံရသောအခါ ဒေါသမထွက်ဘဲ ပြသခဲ့သော ဉာဏ်ပညာသည် အတုယူထိုက်သည်။ ဤဇာတ်လမ်းသည် အခြားသူများက နားလည်မှုလွဲခံရသည့်အခါ လိုအပ်သော ပဋိပက္ခဖြေရှင်းမှုဆိုင်ရာ အရေးကြီးသောမူများကို သရုပ်ပြသည်။ စွပ်စွဲခံရသူသည် ယဉ်ကျေးစွာ၊ စိတ်ရှည်စွာနားထောင်ပြီး၊ လုပ်ဆောင်ချက်များနှင့် ရည်ရွယ်ချက်များကို တည်ငြိမ်စွာ အပြည့်အဝရှင်းပြရမည်။ စွပ်စွဲသူများသည် ၎င်းတို့၏ညီအစ်ကိုများအား အကောင်းဆုံးအမြင်ဖြင့်ကြည့်ရန် စိတ်အားထက်သန်ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် အပြစ်ကင်းကြောင်းတွေ့ရှိသောအခါ ဝမ်းမြောက်လက်ခံရန် ဆန္ဒရှိရမည်။

22:10 an altar there by the Jordan. The 2 1/2 tribes built a memorial altar at the Jordan which was misunderstood by the 9 1/2 tribes as an act of disloyalty against the Lord. Both parties were partially to blame for the misunderstanding: the 2 1/2 tribes for not explaining their actions before building the altar, and the 9 1/2 tribes for condemning their brothers without first learning the facts in the case. The wisdom displayed by the 2 1/2 tribes in showing no resentment when falsely accused is worthy of imitation. This story illustrates important principles of conflict resolution needed when misunderstood by others: the accused listening courteously and patiently, followed by a calm and complete explanation of actions and motivations; and the accusers eager to take the most favorable view of their brothers, and willing to rejoice when they are found innocent.

အခန်းကြီး - ၂၃

၂၃:၁ အနားယူခြင်း။ ၁၁:၂၃ မှတ်ချက်ကိုကြည့်ပါ။ ယောရှုသည် သက်ကြီးရွယ်အိုပြီး အသက်အရွယ်ကြီးရင့်လာသည်။ အခန်း ၁၈–၂၂ တွင်ဖော်ပြထားသော ရှိလောတွင် အမွေခွဲဝေပြီးနောက် နှစ်ပေါင်း ၂၀–၂၅ ခန့်အကြာ၊ ယောရှုသည် အသက် ၁၁၀ နှစ်နီးပါးရှိလာသည် (၂၄:၂၉)။

23:1 rest. See note on 11:23. Joshua was old, advanced in age. Probably some 20–25 years after the dividing of the inheritance at Shiloh described in chaps. 18–22; Joshua was approaching the age of 110 (24:29).

၂၃:၂-၁၆ ကြီးမြတ်သောလူတစ်ဦး၏ “သေရင်အောက်မေ့စကားသံ” သည် မကြာခဏ လေးနက်သော ဉာဏ်ပညာဖြင့် ပြည့်နှက်နေပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ လှုံ့ဆော်မှုအောက်တွင် ပေးအပ်သော ကြီးမြတ်သော ခေါင်းဆောင် ယောရှု၏ ဤအနီးကပ်နှုတ်ဆက်စကားသည် ရှေးခေတ်နှင့် ဝိညာဉ်ရေးရာ ဣသရေလအတွက် တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်သော၊ အချိန်မကုန်သော သတင်းစကားကို တင်ပြသည်။ ယောရှုစာရင်း၏ ဘဝအဆုံးသတ်တွင် ပေးအပ်သော နှုတ်ဆက်စကားသည် ယေရှု၊ ခေတ်သစ်ယောရှု၊ ၎င်း၏ သေဆုံးမှုအကြိုညတွင် ၎င်း၏တပည့်များထံ ပေးအပ်သော နှုတ်ဆက်စကားများ (ယောဟန် ၁၄-၁၇) နှင့် တူညီသည်။

23:2–16 The “deathbed message” of a great man is often filled with profound wisdom, and this farewell speech of the great leader Joshua, coming under divine inspiration, presents a precious, timeless message for both ancient and spiritual Israel. The farewell message of OT Joshua at the end of his life finds its counterpart in the farewell messages of Jesus, the New Joshua, to His disciples on the eve of His death (John 14–17).

အခန်းကြီး - ၂၄

၂၄:၁-၂၈ ယောရှု၏ ခေတ်ကာလရှိ ရှေးအနီးအလွန်ဒေသတွင်၊ နိုင်ငံတကာနိုင်ငံရေးအရ လက်အောက်ခံများသည် ၎င်းတို့၏ အချုပ်အခြာအာဏာပိုင်နှင့် ပဋိညာဉ်ကို အခါအားလျှော်စွာ လူသိရှင်ကြား အခမ်းအနားဖြင့် သက်တမ်းတိုးရန် ထုံးစံဖြစ်သည်။ ယောရှု၏ ခေတ်ကာလရှိ နိုင်ငံတကာပဋိညာဉ်သက်တမ်းတိုးအခမ်းအနားများ၏ အဓိကအစိတ်အပိုင်းများသည် ယောရှု ၂၄ တွင် ပါရှိသည်။ (၁) အချုပ်အခြာအာဏာပိုင်ကိုယ်တိုင် မိမိကိုယ်ကို ဖော်ပြသော နိဒါန်း သို့မဟုတ် မိတ်ဆက်ပိုင်း (အခန်းကါး ၂ခ)၊ (၂) အချုပ်အခြာအာဏာပိုင်သည် ၎င်း၏လက်အောက်ခံများအပေါ် ပေးအပ်ခဲ့သော အတိတ်ကာလ၏ ကောင်းကြီးမင်္ဂလာများကို ပြန်လည်သုံးသပ်သော သမိုင်းကြောင်းစစ်တမ်း (အခန်းကါး ၂ဂ-၁၃)၊ (၃) ၎င်းတို့၏အချုပ်အခြာအာဏာပိုင်အပေါ် တစ်ဦးတည်းသော သစ္စာစောင့်သိမှုကို သက်တမ်းတိုးရန် လက်အောက်ခံများအား တောင်းဆိုခြင်းနှင့် ၎င်းတို့အတွက် ပြုလုပ်ပေးခဲ့သည့်အရာများအတွက် ကျေးဇူးတင်စိတ်ဖြင့် လှုံ့ဆော်သော ပဋိညာဉ်လိုအပ်ချက်များ (အခန်းကါး ၁၄-၁၉၊ ၂၃-၂၄)၊ (၄) နာခံမှုအတွက် ကောင်းကြီးမင်္ဂလာများနှင့် မနာခံမှုအတွက် ကျိန်ဆဲခြင်းများ (အခန်းကါး ၂၀; အခန်းကါး ၁၃ နှင့် ၂၃:၁၀-၁၆ ကိုလည်း ကြည့်ပါ)၊ (၅) ပဋိညာဉ်သက်တမ်းတိုးအခမ်းအနားသို့ သက်သေများ (၂၄:၂၂၊ ၂၇)၊ (၆) လက်အောက်ခံများအတွက် အနာဂတ်တွင် အခါအားလျှော်စွာ ဖတ်ရှုရန် ပဋိညာဉ်သက်တမ်းတိုးစာတမ်းကို မှတ်တမ်းတင်ခြင်း (အခန်းကါး ၂၅-၂၆; တရား. ၃၁:၉-၁၃ ကိုလည်း ကြည့်ပါ)။

24:1–28 In the ancient Near East of Joshua’s day it was common practice within international politics for subjects to periodically renew their covenant with their overlord in a public ceremony. The major elements of the international covenant-renewal ceremonies of Joshua’s day are present in Joshua 24: (1) the preamble or introduction, in which the overlord identifies himself (v. 2a); (2) the historical survey, in which the overlord reviews the past blessings which he has bestowed upon his subjects (vv. 2b–13); (3) the covenant requirements, with a call for the subjects to renew their undivided allegiance to the overlord, motivated by gratitude for what he has done for them (vv. 14–19, 23–24); (4) the blessings for obedience and curses for disobedience (v. 20; see also v. 13 and 23:10–16); (5) the witnesses to the covenant renewal ceremony (24:22, 27); and (6) the recording of the covenant-renewal document for future periodic reading by the subjects (vv. 25–26; see also Deut. 31:9–13).

၂၄:၅-၇ သင်တို့ … သင်တို့၏ဘိုးဘေးများ … သင်တို့ … သင်တို့၏ဘိုးဘေးများ … သင်တို့၏မျက်စိဖြင့် မြင်ခဲ့သည်။ ယောရှု ၂၄ သည် ပန်တာတုတ်တွင် ရှိပြီးသား ပုဂ္ဂိုလ်ရေးသွင်းယူမှု နိယာမကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းပြီး အလွန်ထင်ရှားစွာ ဖော်ပြသည် (ထွက်. ၁၃:၈; တရား. ၅:၃; ၆:၂၁ ကို ကြည့်ပါ)။ ထွက်မြောက်ရာကို စာသားအရ သက်သေခံခဲ့သူများအနေဖြင့် အားလုံးနီးပါး သေဆုံးသွားခဲ့သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်သည် ၎င်း၏ပရိသတ်အား ၎င်းတို့သည် ထွက်မြောက်ရာကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ တွေ့ကြုံခဲ့သည်ဟု ယူဆရန် တောင်းဆိုသည်။ ထာဝရဘုရားသည် ဣသရေလသားများအတွက် ၎င်း၏ ကယ်တင်ခြင်းလုပ်ဆောင်မှုများကို ဖော်ပြရာတွင်၊ “သင်တို့၏ဘိုးဘေးများ” (ထွက်မြောက်ရာတွင် စာသားအရ ရှိနေခဲ့သူများ) နှင့် “သင်တို့” (ထိုနေရာတွင် ရှိခဲ့သည်ဟု ယူဆရမည့် နောက်မျိုးဆက်) အကြား အပြန်အလှန်ပြောင်းလဲဖော်ပြသည်။ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးသွင်းယူမှု၏ နိယာမသည် ကိုယ်စားလှယ်ဣသရေလလူမျိုးဖြစ်သော ခရစ်တော်၏ လုပ်ဆောင်မှုများနှင့် ဆက်စပ်ပြီး ဝိညာဉ်ရေးရာ ဣသရေလအတွက် ဓမ္မသစ်တွင် ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းထားသည် (ရောမ. ၆:၃-၆; ၂ ကော. ၅:၁၄; ဂလာတိ ၃:၂၉)။ သမ္မာကျမ်းစာ၏ စည်းလုံးညီညွတ်မှု အယူအဆအပေါ် အခြေခံ၍၊ ဤနိယာမသည် ကျွန်ုပ်တို့သည် ထိုနေရာတွင် ရှိခဲ့သည်ဟု ယူဆရန်ဖြင့် သမ္မာကျမ်းကို အသက်ဝင်စေသည်။ သမ္မာကျမ်းမှတ်တမ်းသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဇာတ်လမ်းဖြစ်သည်။

24:5–7 you … your fathers … you … your fathers … your eyes saw. Josh. 24 continues and makes most vivid the principle of personalization that is already present in the Pentateuch (see Ex. 13:8; Deut. 5:3; 6:21). Even though almost all of those who literally witnessed the exodus had already died, God insists that His audience consider that they personally experienced the exodus for themselves. As the Lord describes His acts of deliverance for the children of Israel, He shifts back and forth between “your fathers” (those who were literally present at the exodus) and “you” (the later generation who were to consider that they were there). The principle of personalization is continued in the NT for spiritual Israel in relation to the works of Christ, the Representative Israelite (Rom. 6:3–6; 2 Cor. 5:14; Gal. 3:29). Based upon the biblical concept of solidarity, this principle makes the Bible come alive as we consider that we were there; the biblical record is our personal story.

၂၄:၁၂ သုံးချောင်းပျား။ ယောရှုကျမ်းမိတ်ဆက်၊ “သန့်ရှင်းသောစစ်ပွဲ” နှင့် ကမ္ဘာကျမ်း ၇:၂၀ ရှိ မှတ်ချက်ကို ကြည့်ပါ။

24:12 hornet. See Introduction to Joshua, “Holy War,” and note on Deut. 7:20.

၂၄:၁၅ ယနေ့သင်တို့သည် မည်သူ့ကိုအမှုထမ်းမည်ကို ရွေးချယ်ကြလော့။ ကျမ်း၏အဓိကသတင်းစကား၏အထွတ်အထိပ်ဖြစ်သည်။ ယောရှုသည် ဘုရားသခင်အတွက် သို့မဟုတ် ဆန့်ကျင်ဘက်အတွက် ရွေးချယ်ရန် တောင်းဆိုသည်။ ရဲရင့်သောစစ်သည်တော်သည် စံနမူနာပြပြီး ဣသရေလလူမျိုးများသည် စိတ်အားထက်သန်စွာ တုံ့ပြန်ကြသည်။

24:15 choose for yourselves this day whom you will serve. The climax of the book’s message. Joshua calls for a choice either for or against God. The brave warrior sets the example and the people of Israel enthusiastically respond.

၂၄:၁၉ သင်တို့သည် ထာဝရဘုရားကို အမှုမထမ်းနိုင်ကြပေ … သူသည် ခွင့်လွှတ်မည်မဟုတ်ပေ။ ဣသရေလ၏ ကတိကဝတ်ပြုမှုအပေါ် ယောရှု၏ဤတုံ့ပြန်မှုသည် နှစ်ပေါင်းများစွာအကြာ သိနာတောင်တွင် ဣသရေလ၏ ဆင်တူသောကတိသစ္စာကို ထပ်မံဖော်ပြသည် (ထွက်မြောက်ရာကျမ်း ၁၉:၈; ၂၄:၃, ၇; ကမ္ဘာကျမ်း ၅:၂၇-၂၉ ကိုကြည့်ပါ)။ စကားလုံးများသည် သင့်လျော်သော်လည်း၊ လူများသည် ရဲရင့်သောကတိသစ္စာပြုမှုနှင့် သစ္စာခံယူမှုပြုခြင်းသည် လုံလောက်မည်မဟုတ်ကြောင်း၊ ၎တို့သည် ဘုရားသခင်ကို နာခံရန် ၎တို့၏ကိုယ်ပိုင်စွမ်းရည်မရှိခြင်းကို သိရှိရန်လိုအပ်ပြီး၊ ၎တို့၏ကိုယ်ပိုင်အင်အားနှင့် ဖြောင့်မတ်မှုကို အားကိုးနေစဉ် ခွင့်လွှတ်ခံရမည်မဟုတ်ကြောင်း သဘောပေါက်ရန်လိုအပ်သည်။ ၎တို့သည် ၎တို့၏အပြစ်များကို ခွင့်လွှတ်ပြီး နာခံရန်စွမ်းအားပေးမည့် ကတိထားရာ ကယ်တင်ရှင် (ယဇ်ပူဇော်ခြင်းဖြင့် ကိုယ်စားပြုထားသည်) ၏ထူးခြားမှုကို လုံးလုံးယုံကြည်ရန်လိုအပ်သည်။

24:19 You cannot serve the Lord … He will not forgive. This reaction of Joshua to Israel’s pledge of commitment echoes Israel’s similar pledge at Sinai many years earlier (see Ex. 19:8; 24:3, 7; Deut. 5:27–29). Even though the words were appropriate, the people needed to realize that it was not enough to make a brave declaration and pledge of allegiance; they also needed to recognize their inability in themselves to obey God and that they could not be forgiven while they were depending upon their own strength and righteousness. They needed to trust wholly in the merits of the promised Savior (represented by the sacrifice), who would forgive their sins and give them power to obey.

၂၄:၂၅ ပဋိညာဉ်တစ်ခုပြုလုပ်ခဲ့သည်။ စာသားအရ “ပဋိညာဉ်တစ်ခုဖြတ်ခဲ့သည်”။ ကမ္ဘာကျမ်း ၁၅:၁၇-၁၈ ရှိ မှတ်ချက်ကို ကြည့်ပါ။ ထင်ရှားစွာဖော်ပြမထားသော်လည်း၊ ယောရှုသည် ပဋိညာဉ်ဖြတ်ခြင်း၏တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအဖြစ် ယဇ်ပူဇော်ခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။

24:25 made a covenant. Literally, “cut a covenant.” See note on Gen. 15:17–18. It is likely, though not explicitly stated, that Joshua offered a sacrifice as part of the “cutting” of the covenant.

၂၄:၂၆ ဘုရားသခင်၏တရားကျမ်း။ ယောရှုရေးသားသောကျမ်းသည် မောရှေသေဆုံးပြီးနောက် မောရှေ၏တရားကျမ်း (ပဉ္စတော်ကျမ်း) ကဲ့သို့ (၁:၈ နှင့် ၂၃:၆ ကိုကြည့်ပါ) ချက်ချင်းပင် ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်မှုတ်သွင်းသောနှုတ်ကပတ်အဖြစ် ကျမ်းစာအဆင့်ရရှိခဲ့သည်။

24:26 Book of the Law of God. The book Joshua wrote received scriptural standing as the inspired word of God right away, just as the Book of the Law of Moses (the Pentateuch) had after Moses died (see 1:8 and 23:6).

၂၄:၂၇ ဤကျောက်တုံးသည် သက်သေဖြစ်လိမ့်မည်။ ၄:၆ နှင့် ၂၄:၁–၂၈ မှတ်ချက်များကိုကြည့်ပါ။

24:27 this stone shall be a witness. See notes on 4:6 and 24:1–28.

၂၄:၂၉–၃၃ ပါလက်စတိုင်းရှိ ယောရှု၊ ယောသပ်၊ နှင့် ဧလာဇာတို့၏ သင်္ဂြိုဟ်မှုများသည် ဣသရေလကို ၎င်းတို့၏မွေးရပ်မြေတွင် တည်ထောင်ရန် ဘုရားသခင်၏ သစ္စာဂတိများအပေါ် သစ္စာရှိမှုကို အတည်ပြုသည် (ကမ္ဘာဦး ၁၅:၁၆; ၃၃:၁၉; ၅၀:၂၅; ထွက်မြောက်ရာ ၁၃:၁၉)။

24:29–33 The burials of Joshua, Joseph, and Eleazar in Palestine confirm God’s faithfulness to His covenant promises to establish Israel in their homeland (Gen. 15:16; 33:19; 50:25; Ex. 13:19).

၂၄:၃၂ ငွေဒင်္ဂါးတစ်ရာ။ အလေးချိန်နှင့် တန်ဖိုးမသိရှိရပါ။

24:32 one hundred pieces of silver. Unknown weight and value.

Monday, April 21, 2025

ယောရှုမှတ်စာ -Joshua

No comments:

Post a Comment

Blog Archive

Wikipedia