ဧသတာ ဝတ္ထု - Esther

ဧသတာဝတ္ထု - Esther

 

မာတိကာ (Table of Contents)
အခန်းကြီး - ၁
အခန်းကြီး - ၂
အခန်းကြီး - ၃
အခန်းကြီး - ၄
အခန်းကြီး - ၅
အခန်းကြီး - ၆
အခန်းကြီး - ၇
အခန်းကြီး - ၈
အခန်းကြီး - ၉
အခန်းကြီး - ၁၀

ဧသတာဝတ္ထုကျမ်း

The Book of Esther

 

စာရေးသူနှင့် ရေးသားချိန်

Author and Date

 

ဤကျမ်းသည် ဓမ္မဟောင်းကျမ်းရှိ အခြားဇာတ်လမ်းများကဲ့သို့ပင် စာရေးသူအကြောင်း ရှင်းလင်းစွာ ဖော်ပြချက်မပါရှိပါ။ ဧသတာနှင့် ရုသကျမ်းတို့သာ အမျိုးသမီးအမည်ဖြင့် အမည်ပေးထားသော ကျမ်းများဖြစ်သည်။ ဤကျမ်းကို ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် ညွှန်းဆိုခြင်း သို့မဟုတ် ကိုးကားခြင်းမရှိပါ။ ဇာတ်လမ်းသည် ဘီစီ ၅ ရာစုတွင် အခါသူရုတ် (ပါရှားဘုရင် ဇာက်စီး ၁ ၏ အမည်တစ်မျိုး၊ ၄၈၆–၄၆၅ ဘီစီ) လက်ထက်တွင် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သော်လည်း ကျမ်းကို ဖြစ်ရပ်များအပြီး အချိန်အတန်ကြာမှ ရေးသားခဲ့ဟန်ရှိသည်။ ကျမ်းပြုစုသည့် အတိအကျခုနှစ်နှင့်ပတ်သက်၍ ကျမ်းအနက်ဖွင့်ဆရာများ အချင်းချင်း သဘောတူညီမှုမရှိကြပါ။ သို့သော် ကျမ်း၏ခုနှစ်ကို ညွှန်ပြသော သမိုင်းဆိုင်ရာ အချက်အလက်အချို့ကို တွေ့ရှိနိုင်ပါသည်— (၁) သီးခြားရက်စွဲများကို အထပ်ထပ်ညွှန်းဆိုခြင်း (၁:၃၊ ၂:၁၂၊ ၁၆၊ ၃:၇၊ ၁၂၊ ၈:၉)၊ ဤအချက်သည် အခြားဓမ္မဟောင်းသမိုင်းကျမ်းများ (ဧဇရာ ၄:၂၄၊ နေမိ ၁:၁၊ ယေဇကျေလ ၁:၁၊ ဒံယေလ ၁:၁ စသည်) တွင်လည်း တွေ့ရသည်၊ (၂) "မာဒုက" (သို့) "မာဒုကူ" အမည်ကို ပါရှားခေတ် ပါဆီပိုလစ်မှ စာတမ်း ၃၀ ကျော်တွင် အကြိမ်ကြိမ်တွေ့ရှိရသည်၊ (၃) ပါရှားတော်ဝင်နန်းတွင်းအသေးစိတ်အချက်များကို သိရှိခြင်း၊ ဥပမာ ၈:၁၀၊ ၁၄ တွင် "တော်ဝင်မြင်းများ" ဟူသော ဝေါဟာရသည် ပါရှားခေတ် အာရမိစာထိုးစာများတွင်လည်း တွေ့ရသော အချက်ပေးစနစ်တစ်ခုဖြစ်ပြီး ဟာမန်၏ ပထမဆုံးအမိန့်တော်ကို ပေးပို့ရာတွင် အသုံးပြုသော ၃:၁၃ ဖော်ပြချက်နှင့် ကွဲပြားသော အလွန်မြန်ဆန်သည့် စာပို့စနစ်ကို ရည်ညွှန်းသည်၊ (၄) ပါရှားအမည်နှင့် ဝေါဟာရများ များစွာပါဝင်ခြင်း။ ဤအထောက်အထားများက စာရေးသူသည် ဤကျမ်းကို ပါရှားခေတ်ကာလအဖြစ် သမိုင်းဝင်ဇာတ်လမ်းတစ်ခုအဖြစ် ဖတ်ရှုစေလိုကြောင်း ဖော်ပြနေသည်။

This book, like many other Old Testament narratives, contains no clear indication of the author. Esther and Ruth are the only biblical books named after a woman. The book itself is not alluded to or quoted in the New Testament. The story is situated in the fifth century B.C., during the reign of Ahasuerus (a variant of the Persian name of Xerxes I, 486–465 B.C.), even though it is possible that the book was written sometime after the events occurred. Bible commentators do not agree on the exact date of the composition of the book. However, some clear historical hints about the date of the book can be found: (1) repeated references to specific dates (1:3; 2:12, 16; 3:7, 12; 8:9), which is also common in other biblical historical literature (Ezra 4:24; Neh. 1:1; Ezek. 1:1; Dan. 1:1, etc.); (2) the name “Marduka” or “Marduku,” which has been found several times in thirty texts from the Persian period Persepolis; (3) knowledge of the details of the Persian courts, such as the reference to “royal horses” in 8:10, 14, a technical term which also appears in Aramaic inscriptions from the Persian period, denoting a superfast postal system that was different from the one described in 3:13, used to mail Haman’s first decree; and (4) occurrence of many Persian names and terms. This evidence suggests that the author intended for the book to be read as history set in the Persian period.

 

အကြောင်းအရာနှင့် အဓိကအချက်များ

Content and Themes

 

ပထမအကြည့်တွင် ဧသတာကျမ်း၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ ပုရိမပွဲတော်ကို လိုက်နာကျင့်သုံးရန် ဖြစ်သည့်အလား ထင်ရသည် (၉:၂၄–၂၈)။ သို့သော် ပိုမိုနက်ရှိုင်းသော ရည်ရွယ်ချက်တစ်ခုရှိပါသည်။ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်၏ စီစဉ်စောင့်ရှောက်မှုနှင့် သူ၏လူများအပေါ် ဂရုစိုက်မှုသည် ကွဲပြားသောတန်ဖိုးများနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ကျင့်ဝတ်များရှိသည့် နိုင်ငံခြားယဉ်ကျေးမှုတွင် နေထိုင်ရသည့်အခြေအနေတွင်ပင် ရှိနေကြောင်း ပြသရန်ဖြစ်သည်။ ယေရုရှလင်မြို့ပြင်ပတွင် နေထိုင်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်နှင့် ကွဲကွာနေခြင်းနှင့် မတူပါ။

As first glance the purpose of the book seems to suggest the observance of the Feast of Purim by telling the story of deliverance that led to its first celebration (9:24–28). However, there is a more important underlying purpose, which is to show that God’s providence and care for His people is present even in the context of living in a foreign culture with distinct values and even opposing ethics. Being outside of Jerusalem is not equal to being apart from God.

 

ဧသတာအကြောင်းသည် စာပေလက်ရာမြောက်သော ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ဖတ်ရှုရသည်။ စာရေးသူသည် ဇာတ်ကောင်များ၏ အမြင်များနှင့် အတွေ့အကြုံရှိသော ဇာတ်ကြောင်းပြောသူ၏ ထိုးထွင်းသိမြင်မှုများကို အသုံးပြု၍ ထိရောက်သော ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ကို ဖန်တီးထားသည်။ သမိုင်းနှင့် အချိန်ကာလဆိုင်ရာ အသေးစိတ်အချက်များကို ဂရုပြုထားသော်လည်း ဤကျမ်း၏ ဘာသာရေးဆိုင်ရာ အဓိကအချက်များကို မထိခိုက်စေပါ။ ဇာတ်လမ်း၏ အများအပြားသည် စားပွဲတော်များကို ဗဟိုပြုထားသည်။ ဤစားပွဲတော်များသည် ဇာတ်လမ်းဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုအတွက် အရောင်အသွေးစုံလင်သော နောက်ခံဖြစ်စေသည် (၁:၃–၄; ၁:၅–၈; ၁:၉; ၂:၁၈; ၃:၁၅; ၅:၅–၆; ၇:၁–၁၀; ၈:၁၇; ၉:၁၇; ၉:၁၈)။ အစားအစာမျှဝေခြင်းသည် ကောင်းမွန်သောဆန္ဒ၏ လက္ခဏာဖြစ်ပြီး ယဉ်ကျေးမှုအများစုတွင် လုံခြုံမှုကို ညွှန်းဆိုသည်။ သို့သော် ဧသတာကျမ်းရှိ စားပွဲတော်များသည် မကြာခဏ မကောင်းသောဖြစ်ရပ်များနှင့် ဆက်စပ်နေပြီး (၁:၁၀–၁၂; ၃:၁၅) ပါဝင်သူအချို့၏ သံသယဖြစ်ဖွယ် စရိုက်လက္ခဏာများကို မီးမောင်းထိုးပြလေ့ရှိသည်။

The story of Esther is a literary masterpiece and provides for lively reading. Its author capably uses viewpoints of well-developed characters, as well as the insights of a knowledgeable narrator, to create an effective story line. The author’s careful attention to historical and chronological details does not distract from the great theological themes of the book. Much of the story line is organized around banquets. These provide a colorful background for the development of the narrative (1:3–4; 1:5–8; 1:9; 2:18; 3:15; 5:5–6; 7:1–10; 8:17; 9:17; 9:18). The sharing of food is a sign of goodwill and suggests safety in most cultures. In contrast, the banquets in the book of Esther are frequently associated with unfortunate developments (1:10–12; 3:15) and often highlight the questionable character of some of those involved.

 

ဧသတာကျမ်းတွင် အပြောင်းအလဲများစွာ ပါဝင်သည်။ ဤအရာများသည် ရှက်ရွံ့ခြင်းနှင့် ဂုဏ်ကျေးဇူးဆိုင်ရာ အကြောင်းအရာများနှင့် ကောင်းစွာ ကိုက်ညီသည်။ ဤအကြောင်းအရာနှစ်ခုသည် ကျမ်းစာတွင် အထူးထင်ရှားသော်လည်း အနောက်တိုင်း ကျမ်းစာအဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်များတွင် မကြာခဏ လျစ်လျူရှုခံရသည်။ ဤအကြောင်းအရာများသည် အဆင့်လေးဆင့်ဖြင့် ဖော်ပြထားသည်- (၁) အောက်ခြေလူတန်းစားသည် ဂုဏ်ကျေးဇူးရရှိသည်၊ မိဘမဲ့တစ်ဦး (မိသားစုအကာအကွယ်နည်းသူ) သည် ပါရှားဘုရင်မ ဖြစ်လာခြင်းကို မြင်နိုင်သည် (၂:၅–၇, ၉, ၁၅–၁၈); (၂) ဟာမန်၏ မကောင်းသော အကြံအစည်ကြောင့် ဘုရင်မနှင့် သူမ၏ လူမျိုးသည် ခြိမ်းခြောက်ခံရပြီး ၎င်းတို့၏ ကံကြမ္မာသည် အဆုံးသတ်သွားသည်ဟု ထင်ရသည် (၃:၁–၁၅; ၄:၁–၁၇); (၃) သို့သော် ဘုရင်မ၏ ကြားဝင်ဆောင်ရွက်မှုကြောင့် အဓိကအပြောင်းအလဲတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာပြီး ဂျူးလူမျိုးများ အပြစ်မှ လွတ်မြောက်လာသည် (၆:၁–၁၂; ၇:၁၀; ၉:၁–၂); (၄) နောက်ဆုံးတွင် အစီအစဉ်နှင့် သာယာဝပြောမှုများ ပြန်လည်ထူထောင်လာပြီး ဧသတာ၊ မော်ဒေကဲနှင့် ဂျူးလူမျိုးတို့အပေါ် သက်ရောက်မှုရှိသဌျ (၁၀:၁–၃)။ ဤအကြောင်းအရာသည် အသစ်မဟုတ်ပါ။ အခြားသော ကျမ်းစာဇာတ်ကောင်များသည်လည်း ရှက်ရွံ့ခြင်း၊ ဂုဏ်ကျေးဇူး၊ ခြိမ်းခြောက်မှုနှင့် ကျဆင်းမှု၊ ဂုဏ်ကျေးဇူးနှင့် ကောင်းချီးမင်္ဂလာများ ပြန်လည်ရရှိခြင်းဆိုင်ရာ အလားတူဖြစ်စဉ်များကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည် (ဥပမာ- မောရှေ၊ အိဗ်၊ ယောသပ်၊ ဒါဝိဒ်၊ ဒံယေလ)။

The book of Esther is full of reversals. These fit well into a framework of shame and honor, two distinct biblical motifs that are often overlooked in Western biblical interpretation. These motifs play out in four phases: (1) the underdog is granted honor, as can be seen in the fact that an orphan (with little family protection) becomes the queen of Persia (2:5–7, 9, 15–18); (2) because of the sinister plans of Haman the queen and her people are threatened—their fate seems sealed (3:1–15; 4:1–17); (3) however, because of the intervention of the queen, a major reversal takes place, leading to the vindication of the Jews (6:1–12; 7:10; 9:1–2); and (4) finally, order and prosperity are restored (10:1–3), affecting both Esther and Mordecai and their people. This is not a new theme. Other Bible characters experienced similar cycles involving shame, honor, threat and descent, restored honor and enhanced blessings (e.g., Moses, Job, Joseph, David, and Daniel).

 

တစ်ဦးချင်းနှင့် အုပ်စုအကြား အပြန်အလှန်ဆက်သွယ်မှုသည်လည်း အရေးကြီးသော အကြောင်းအရာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဧသတာနှင့် မော်ဒေကဲအကြား စကားပြောခန်းတွင် (၄:၁–၁၇)၊ ဇာတ်ကြောင်းပြောသူသည် (မော်ဒေကဲမှတစ်ဆင့်) တစ်ဦးချင်း၏ ကံကြမ္မာသည် အဓိကအားဖြင့် ပိုမိုကြီးမားသော အသိုင်းအဝိုင်း၏ ကံကြမ္မာနှင့် ဆက်စပ်နေကြောင်း အရေးကြီးသောအချက်ကို ဖော်ပြထားသည်။ အသိုင်းအဝိုင်းအပေါ် ဤအာရုံစိုက်မှုကို အခြားသော ကျမ်းစာကျမ်းပိုဒ်များတွင် အလွယ်တကူမြင်နိုင်ပြီး ကောင်းချီးမင်္ဂလာ၏ တိုးချဲ့မှုဖြစ်နိုင်သည် (ကမ္ဘာဦး ၁၂:၁–၃; ထွက် ၂၀:၅; ၃၄:၇; ယောရှု ၂:၁၂–၁၃; ၆:၁၇) သို့မဟုတ် မိသားစုတစ်ခုလုံး (ယောရှု ၇) သို့မဟုတ် နိုင်ငံတစ်ခုလုံး (၂ ရာဇဝင် ၂၄) ကို သက်ရောက်သော အပြစ်ဒဏ်ပေးမှုနှင့် သက်ဆိုင်နိုင်သည်။ ရောမ ၅:၁၈ တွင် ပေါလုကလည်း တစ်ဦးတည်းသော ယေရှုခရစ်၏ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအားဖြင့် ဘုရားသခင်သည် လူသားအားလုံးအတွက် ကယ်တင်ခြင်းကို ပြင်ဆင်ပေးကြောင်း ဤအချက်ကို မီးမောင်းထိုးပြထားသည်။

The interaction between individual and group is another important theme. In the dialogue between Esther and Mordecai (4:1–17), the narrator (through Mordecai) makes the important point that the destiny of the individual is essentially linked to the destiny of the larger community. This focus on community is easily seen in other biblical passages and can be an extension of blessing (Gen. 12:1–3; Ex. 20:5; 34:7; Josh. 2:12–13; 6:17) or can involve retribution affecting an entire family (Josh. 7) or nation (2 Sam. 24). The same principle is highlighted by Paul in Romans 5:18: God provides salvation for all humanity through the sacrifice of one, Jesus Christ.

 

ဧသတာကျမ်းတွင် ဘုရားသခင်၏ နာမည်ကို မဖော်ပြထားပါ။ ဤအရာသည် အံ့သြစရာဖြစ်သည်၊ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဘုရားသခင်သည် သမိုင်းတွင် အထူးသဖြင့် သူ၏လူများ ခြိမ်းခြောက်ခံရသောအခါတွင် တက်ကြွစွာ ပါဝင်ဆောင်ရွက်နေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဤအရာသည် အရေးကြီးသော မေးခွန်းတစ်ခုကို မေးစေသည်- ဘုရားသခင်နှင့်သက်ဆိုင်သော စကားလုံးများကို အသုံးမပြုဘဲ ဘုရားသခင်အကြောင်း ပြောဆိုနိုင်ပါသလား။ ဤကျမ်းတွင် "အလားတူဖြစ်ခြင်း" များစွာပါဝင်သည် (ဥပမာ- အဟသရုသည် မော်ဒေကဲအကြောင်း မဖော်ပြထားသော ဘုရင့်မှတ်တမ်းများထဲမှ အပိုဒ်တစ်ခုကို ဖတ်မိခဲ့လျှင် [၆:၁–၂] မည်သို့ဖြစ်မည်နည်း)။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်၏ နာမည်မပါရှိသော်လည်း ဘုရားသခင်၏ ရှိနေမှုနှင့် သမိုင်းကို ပုံဖော်နိုင်စွမ်းကို ဤဇာတ်လမ်းတွင် ရှင်းလင်းစွာမြင်နိုင်သည်။ ဤကျမ်းပိုဒ်များရှိ လစ်ဟာနေသောနေရာများသည် သင်ကြားရေးအတွက် အထောက်အကူဖြစ်စေနိုင်သည်- စာဖတ်သူသည် လစ်ဟာနေသောနေရာများကို ဖြည့်စွက်ရမည်၊ ဤသည်မှာ သင်ယူမှုအတွက် ကောင်းမွန်သော နည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဤအရာသည် ယုံကြည်မှုကို လိုအပ်ပြီး၊ ကျွန်ုပ်တို့ ဘာမျှမမြင်ရသော်လည်း ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာပြည့်ဝသော ကတိတော်များကို "ယုံကြည်မှုပြည့်ဝစွာ" တုံ့ပြန်ရန် လိုအပ်ကြောင်း သတိပေးသည် (ဟေဗြဲ ၁၁:၁)။

The book of Esther does not mention the name of God. This is surprising, because God is active in history, particularly when His people are threatened. This raises an important question: can one talk about God without using specific God-talk? The book contains so many “coincidences” (e.g., what if Ahasuerus had read a passage from the royal annals that made no reference to Mordecai [6:1–2]?) that even though the divine name does not appear, God’s presence and ability to shape history can be clearly seen in the narrative. These blanks in the text could also serve as a teaching aid: the reader has to fill in the blanks, which is an excellent learning strategy. This requires faith and reminds us that God’s presence in our lives requires our “faith-full” response to His loving promises, even though we may not see anything (Heb. 11:1).

 

ဧသတာကျမ်းသည် ထွက်မြောက်ရာကျမ်းနှင့် ထူးခြားစွာ ဆက်စပ်နေသည်။ အခြေအနေနှစ်မျိုးလုံးတွင် ဘုရားသခင်၏လူများသည် အပြည့်အဝဖျက်ဆီးခြင်းခံရနိုင်သည့် အထိညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခံရသည်။ ဇာတ်လမ်းနှစ်ခုလုံးတွင် ဘုရားသခင်သည် ဖျက်ဆီးခြင်းဘေးမှ လွတ်မြောက်ရန် လူသားအကြားဝင်စေ့စပ်သူတစ်ဦးကို စေလွှတ်သည်။ အခြေအနေနှစ်မျိုးလုံးတွင် အစ္စရေး၏ ကိုယ်ပိုင်လက္ခဏာအတွက် အရေးပါသော အမှတ်အသားတစ်ခုအဖြစ် ပွဲတော်တစ်ခုစီ (ပသခါနှင့် ပုရိမ်) ကို သတ်မှတ်ထားသည်။ ကြီးမားသော အငြင်းပွားမှုဆိုင်ရာ အကြောင်းအရာ (ဆိုလိုသည်မှာ ကောင်းမှုနှင့် မကောင်းမှု) ၏ နောက်ခံတွင်၊ ဧသတာကျမ်းသည် ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူများကို ဂရုစိုက်မည်ဖြစ်ကြောင်း၊ မည်သူမျှ သူ့ကိုမမြင်ရသော်လည်း၊ မကြားရသော်လည်း သတိပေးထားသည်။

The book of Esther shows remarkable links to the book of Exodus. In both cases God’s people are being persecuted to the point of complete destruction. In both narratives God sends a human intercessor to provide a way out of the misery of impeding annihilation. In both cases a particular feast is established (Passover and Purim) as a significant marker for Israel’s identity. Against the backdrop of the great controversy motif (i.e., good versus evil), the book of Esther reminds us that God will take care of His people, even if nobody can see or hear Him.

 

ဧသတာဝတ္ထု ကျမ်းချုပ်အကျဉ်း

I. နောက်ခံအကြောင်း – ပါရှားတော်ဝင်နန်းတွင်း၌ မျှော်လင့်မထားသော ကျေးဇူးတော် (၁:၁–၂:၂၃)

က – ဘုရင်၏ဂုဏ်သိက္ခာကို စိန်ခေါ်ခြင်း (၁:၁–၂၂)

ခ – အခါသူရုတ်၏နန်းတွင်း၌ ဂျူးလူမျိုးများ (၂:၁–၂၃)

II. ခြိမ်းခြောက်မှု – ဂျူးလူမျိုးများကို သတ်ဖြတ်ရန် အကြံအစည် (၃:၁–၅:၁၄)

က – ဟာမန်၏ဂုဏ်သိက္ခာကို စိန်ခေါ်ခြင်း (၃:၁–၁၅)

ခ – ဟာမန်၏အမိန့်တော်အပေါ် ဂျူးလူမျိုးတို့၏တုံ့ပြန်မှု (၄:၁–၅:၁၄)

III. အပြောင်းအလဲ – ဂျူးတို့၏ရန်သူ၏ "ပြုတ်ကျခြင်း" (၆:၁–၇:၁၀)

က – မော်ဒကဲဂုဏ်ပြုခံရပြီး ဟာမန်အရှက်ရခြင်း (၆:၁–၁၄)

ခ – ဧသတာ၏ ဟာမန် (နှင့် ဘုရင်) နှင့်ရင်ဆိုင်ခြင်း (၇:၁–၁၀)

IV. မြင့်မြတ်ခြင်း – ဂျူးလူမျိုးများ၏ ဩဇာနှင့် လုံခြုံရေးအာမခံချက် (၈:၁–၁၀:၃)

က – မော်ဒကဲနှင့် ဧသတာတို့အား ဩဇာအာဏာရရှိခြင်း (၈:၁–၁၇)

ခ – အောင်ပွဲ၊ တရားမျှတမှုနှင့် ချီးကျူးခြင်း (၉:၁–၃၂)

ဂ – အခါသူရုတ်နှင့် မော်ဒကဲတို့၏ အမြဲတမ်းဂုဏ်သတင်း (၁၀:၁–၃)

Outline

         I.      Context: unanticipated favor in the Persian court (1:1–2:23)

A.     The king’s honor challenged (1:1–22)

B.     The Jews in the court of Ahasuerus (2:1–23)

         II.     Threat: the scheme to kill the Jews (3:1–5:14)

A.     Haman’s honor challenged (3:1–15)

B.     The Jewish reaction to Haman’s edict (4:1–5:14)

         III.    Reversal: the “fall” of the Jewish enemy (6:1–7:10)

A.     Mordecai honored and Haman disgraced (6:1–14)

B.     Esther’s public confrontation with Haman (and the king) (7:1–10)

         IV.    Exaltation: the position and safety of the Jews ensured (8:1–10:3)

A.     Influence given to Mordecai and Esther (8:1–17)

B.     Victory, vindication, and celebration (9:1–32)

C.     The permanent appreciation of Ahasuerus and Mordecai (10:1–3)

 

အခန်းကြီး - ၁

မှတ်စုများ

Notes

 

၁:၁–၉ – ဇာတ်လမ်း၏နောက်ခံကို မိတ်ဆက်ပေးပြီး အခါသူရုတ် (ပါရှားဘုရင် ဇာက်စီး၏ ဂရိအမည်) ၏ ကြီးကျယ်မှုနှင့် ဘုရင်ကျင်းပသည့် စည်းစိမ်ပြည့်ဝသော ဧည့်ခံပွဲအကြောင်း ဖော်ပြထားသည်။ ကျမ်းနိဂုံး ၁၀:၁–၃ တွင် ဘုရင်၏ကြီးကျယ်မှုကို ပြန်လည်ဖော်ပြသော်လည်း (၁၀:၁–၂) ဂျူးလူမျိုး မော်ဒကဲ၏ ကြီးကျယ်မှုဆီသို့ ကျွမ်းကျင်စွာ ဦးတည်သွားသည် (၁၀:၂–၃)။ ဤပြောင်းပြန်လှန်မှုနှင့် လူမျိုးရေးအကြောင်းအရာများကို ကျမ်းတစ်လျှောက် ထပ်ခါထပ်ခါ တွေ့ရသည်။

1:1–9 Readers are introduced to the setting of the story, and a description is given of the greatness of King Ahasuerus (the Greek form of the Persian name Xerxes) as well as the elaborate nature of the banquet the king is hosting. Note the ending of the book in 10:1–3, which returns to Ahasuerus’s greatness (10:1–2) but cleverly moves on to focus on the greatness of Mordecai, the Jew (10:2–3). These themes of reversal and ethnicity return repeatedly in the book.

 

၁:၃ – တတိယနှစ် – အခါသူရုတ် (ဇာက်စီး ၁) ၏ တတိယနှစ်မှာ ဘီစီ ၄၈၃ ဖြစ်ပြီး ဂရိနိုင်ငံကို စစ်ရှုံးခဲ့သည့် ဘီစီ ၄၈၂–၄၇၉ နှင့် ဆက်စပ်နိုင်သည်။ ဧည့်ခံပွဲ – အရေးကြီးသော ဇာတ်လမ်းအလှည့်အပြောင်းများသည် ဧည့်ခံပွဲများတွင် ဖြစ်ပွားလေ့ရှိသည် (ကမ္ဘာဦးကျမ်း ၁၉:၃၊ ၂၆:၃၀၊ တရားသူကြီး ၁၄:၁၀၊ ၂ ရာဇဝင် ၃:၂၀၊ ဧဇရာ ၃:၇ စသည်တို့ကိုကြည့်ပါ)။ ဧည့်ခံပွဲ၏ အရေးပါမှုသည် ၎င်း၏ကြာချိန်နှင့် ဆက်စပ်နေသည်—ပိုကြာလေ၊ ပိုအရေးကြီးလေ။

1:3 third year. The third year of Ahasuerus (Xerxes I) is 483 B.C., possibly linked to the king’s failed wars against Greece (482–479 B.C.). feast. Major story developments occur during banquets (see Introduction, “Content and Themes”), reflecting the importance of sharing meals in ancient Near Eastern cultures, a theme highly prevalent in Scripture (Gen. 19:3; 26:30; Judg. 14:10; 2 Sam. 3:20; Ezra 3:7; etc.). The importance of a banquet is related to its length—the longer, the more important.

 

၁:၉–၁၈ ဝါရှထိမိဖုရား။ ဂရိသမိုင်းပညာရှင် ဟီရိုဒိုတုစ်က ဇာကျစ်၏ဇနီးကို “အမေ့စထရစ်” ဟု ခေါ်ဆိုသော်လည်း၊ ၎င်းသည် တူညီသောပုဂ္ဂိုလ်အတွက် အမည်ကွဲပြားခြင်းဖြစ်နိုင်သည် (ဟဒဿသာမှ ဧသတာသို့ အမည်ပြောင်းလဲခြင်းကို ၂:၇ တွင် ကြည့်ပါ)။ ဝါရှထိသည် မူးယစ်နေသော တော်ဝင်ဧည့်သည်များရှေ့တွင် ပေါ်ထွက်လာရန် ငြင်းဆိုခြင်း (အခန်းကဏ္ဍ ၁၂) သည် အင်ပါယာ၏ မိသားစုဖွဲ့စည်းပုံအတွက် ဆိုးရွားသော အကျိုးဆက်များဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သော ပုန်ကန်မှုတစ်ခုအဖြစ် အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုသည် (အခန်းကဏ္ဍ ၁၆–၁၈)။ ဧသတာ၏ဇာတ်လမ်းတွင် အမျိုးသမီးများ၏ အရေးပါမှုကို သတိပြုပါ။

1:9–18 Queen Vashti. The Greek historian Herodotus calls Xerxes’ wife “Amestris,” which may have represented a different name for the same person (see the change of name from Hadassah to Esther [2:7]). Vashti’s refusal to appear before the drunken royal audience (v. 12) is interpreted as an act of rebellion with possible serious consequences for the family structure of the empire (vv. 16–18). Note the importance of women in the story of Esther.

 

၁:၁၉–၂၂ – တော်ဝင်နန်းတွင်း လုပ်ထုံးလုပ်နည်းများသည် အင်ပါယာတစ်ခုလုံးအတွက် အရေးကြီးသော ရလဒ်များ ရှိသည်။ မိဖုရား ဝှေရှတိ၏ ရာထူးဖြုတ်ခံရခြင်း ဆုံးဖြတ်ပြီးနောက် အိမ်ထောင်စုတွင် အမျိုးသားဦးဆောင်မှုကို အလေးပေးသည့် အမိန့်တစ်ခုကို ပြည်နယ်အားလုံးသို့ ပေးပို့သည် (အခန်းကဏ္ဍ)။ အိမ်ထောင်ဦးစီးမှုကို ဖော်ပြရာတွင် အသုံးပြုထားသော ဟီဘရူးစကားလုံးများကို ဓမ္မဟောင်းကျမ်းတွင် ရံဖန်ရံခါသာ တွေ့ရပြီး တစ်ခါတစ်ရံတွင် တရားမဝင်သော အာဏာကို ဖော်ပြသည် (တောလည်ရာကျမ်း ၁၆:၁၃၊ တရားသူကြီး ၉:၂၂)။ ၎င်းမှာ ဧသတာကျမ်းရေးသူ၏ ရည်ရွယ်ချက်ဖြစ်နိုင်သည်။

1:19–22 Proceedings at the court have important results for the entire empire. After Queen Vashti’s demotion is decided, a decree highlighting male leadership in the home is sent to all the provinces (v. 22). The Hebrew words used to indicate male mastery over the household are rarely used in the OT and sometimes describe illegitimate leadership (Num. 16:13; Judg. 9:22), which may be intentional by the author of the book of Esther.

 

အခန်းကြီး - ၂

၂:၁–၄ – ဤအမှုအရာပြီးနောက် – ဟီဘရူးစကားဖြင့် ဇာတ်လမ်းဆက်ရန် သုံးလေ့ရှိသော စကားလုံး (ကမ္ဘာဦးကျမ်း ၁၅:၁၊ ၂၂:၁၊ ၃၉:၇၊ ၄၀:၁၊ ၁ ရာဇဝင် ၁၇:၁၇၊ ၂၁:၁)။ ဧသတာ ၃:၁ တွင်လည်း ပြန်တွေ့ရသည်။ ဘုရင်တစ်ပါးအတွက် မိဖုရားလိုအပ်ပြီး ပါရှားဥပဒေကို ပြင်ဆင်ခွင့်မရှိသောကြောင့် (၈:၈၊ ဒံယေလ ၆:၈၊ ၁၂၊ ၁၅) တော်ဝင်အကြံပေးများက လှပမှုပြိုင်ပွဲကျင်းပရန် အကြံပြုကြသည်။ အနိုင်ရသူကို နောက်မိဖုရားအဖြစ် တင်မြှောက်မည်ဖြစ်သည်။

2:1–4 After these things. A typical Hebrew way of moving on in a story (Gen. 15:1; 22:1; 39:7; 40:1; 1 Kin. 17:17; 21:1); appears again in Esth. 3:1. Since a king needs a queen and since Persian law is not to be changed (8:8; Dan. 6:8, 12, 15)—even by a sober king—the royal advisors suggest a beauty contest whose finalist would be made the next queen.

 

၂:၅–၇ – ဧသတာနှင့်ပတ်သက်သော မိတ်ဆက်ချက်သည် ပြည်နှင်ဒဏ်ခံရသော ဂျူးလူမျိုးများ၏ အခြေအနေကို နားလည်ရန် အထောက်အကူဖြစ်စေသည်။ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းလာ မိဘမဲ့များသည် လူမှုအရ အထိခိုက်လွယ်ဆုံးအုပ်စုများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်ပြီး (ပြည်နှင်ဒဏ်ခံရသူများနှင့် နိုင်ငံခြားတွင် နေထိုင်သူများလည်း အပါအဝင်) သူတို့၏ ကာကွယ်ရေးနှင့် သာယာဝပြောရေးအတွက် ပညတ်တော်တွင် အထူးပြဋ္ဌာန်းချက်များ ပါရှိသည် (ထွက်မြောက်ရာကျမ်း ၂၂:၂၂–၂၄၊ တရားဟော ၁၀:၁၈)။ မော်ဒကဲကို ဗင်္ယာမိန်မျိုးနွယ်ဝင်ဖြစ်ကြောင်း ဖော်ပြသော မျိုးရိုးစာရင်းတိုဖြင့် မိတ်ဆက်ထားပြီး ဘီစီ ၅၉၇ (၂ ရာဇဝင် ၂၄:၈–၁၇) အကြောင်း သမိုင်းဖြစ်ရပ်တိုတစ်ခုကို ဖော်ပြသည်။

2:5–7 Esther’s introduction provides a helpful glimpse into the general situation of the Jews in exile. Orphans in the world of the OT were one of the most vulnerable social groups (as are exiles and immigrants living in a foreign land), and special legislation was included in the Pentateuch to guarantee their protection and well-being (Ex. 22:22–24; Deut. 10:18). Mordecai is introduced by a short genealogy, establishing his Benjamite descent and providing a brief historical flashback to 597 B.C. (2 Kin. 24:8–17).

 

၂:၈–၁၈ – ဧသတာကိုလည်း ခေါ်ဆောင်သွားကြ၏ – သူမ၏မတူညီသော ပါဝင်မှုကို ဖော်ပြသည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်က ဟေဂဲအမတ်ကြီး၏ ကျေးဇူးတော်ဖြင့် သူမကို ကောင်းချီးပေးသည် (း၈)၊ ဒံယေလနှင့် သူ၏မိတ်ဆွေများကိုလည်း အလားတူအခြေအနေတွင် ကောင်းချီးပေးခဲ့သည် (ဒံယေလ ၁:၅–၁၀)။ ဧသတာသည် ဘုရင်၏ရွေးချယ်မှုဖြစ်လာပြီး မိဖုရားအဖြစ် တင်မြှောက်ခံရကာ သူမ၏ဂုဏ်ပြုပွဲကျင်းပသည်။ ဆင်းရဲသား (မိဘမဲ့) မှ ချမ်းသာသောသူ (မိဖုရား) အဖြစ်သို့ ဒုတိယမြောက် ကြီးကျယ်သော အပြောင်းအလဲဖြစ်ပြီး ဝှေရှတိ၏ မိဖုရားဘဝမှ နန်းတွင်းအပျိုတော်ဘဝသို့ ပြုတ်ကျခြင်းနှင့် နှိုင်းယှဉ်နိုင်သည်။

2:8–18 Esther also was taken. Indicates the involuntary nature of her involvement. However, God blesses her with the favor of the harem overseer Hegai (v. 8) as He had blessed Daniel and his friends in a similar predicament (Dan. 1:5–10). Esther becomes the obvious choice for the king and is made queen and a great banquet is given in her honor. The second great reversal from rags (orphan) to riches (queen) follows Vashti’s demotion from queen to a member of the harem.

 

၂:၁၆ – သတ္တမနှစ် – ဇာက်စီး၏ ဂရိတို့ကို ဘီစီ ၄၇၉–၄၇၈ တွင် စစ်ရှုံးပြီးနောက် ပြန်လာချိန်နှင့် ကိုက်ညီသည်။

2:16 seventh year. Follows Xerxes’ return after the doomed military campaigns against Greece between 479 and 478 B.C., which fits historically.

 

၂:၁၉–၂၃ တံခါးဝ။ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းတွင် တံခါးဝသည် ကုန်သွယ်ရေးနှင့် တရားရေးလုပ်ငန်းများ၏ အဓိကဗဟိုဖြစ်သည် (ကမ္ဘာဦး ၂၃:၁၀; တရားဟော ၂၁:၁၈–၂၀; ရုသ ၄:၁–၁၁)။ "ဘုရင်၏တံခါးဝ"သည် တည်နေရာတစ်ခုသာမက အရေးကြီးသော ကြီးကြပ်ရေးရာရာထူးကိုလည်း ညွှန်းဆိုသည်။ မော်ဒေကဲ၏ အမှုထမ်းမှုကို "နေ့စဉ်ဖြစ်ပျက်မှုမှတ်တမ်း" (အတိအကျဆိုရလျှင် "နေ့စဉ်ဖြစ်ရပ်များ၏ စာလိပ်") တွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသည်။ ဤအချိန်အထိ ဧသတာ၏ လူမျိုးရေးနောက်ခံကို မော်ဒေကဲနှင့် ဧသတာကိုယ်တိုင်မှလွဲ၍ မည်သူမျှမသိကြပါ။ ရှေးခေတ်လူမှုအဖွဲ့အစည်းများတွင် လူမျိုးရေးသည် ဘာသာရေးနှင့် နီးကပ်စွာဆက်စပ်နေပြီး လူတစ်ဦး သို့မဟုတ် လူမျိုးတစ်ခု၏ လုံးဝသော ကိုယ်ပိုင်လက္ခဏာနှင့် သက်ဆိုင်သည်။

2:19–23 gate. The gate was the major center of commerce and legal procedures in the OT (Gen. 23:10; Deut. 21:18–20; Ruth 4:1–11). The “king’s gate” marks not only a location but also an important supervisory position. Mordecai’s service is recorded in the “book of the chronicles” (literally, “scroll of the daily happenings”). Up to this point no one knows Esther’s ethnic background, except Mordecai and Esther herself. In ancient societies, ethnicity is closely linked to religion and involved the complete identity of a person or people.

 

အခန်းကြီး - ၃

၃:၁ အာဂတ်လူမျိုး။ ဟာမန်၏ ဘိုးဘေးအမည် ဟာမဒါသမှာ ပါရှန်လူမျိုးဖြစ်ကြောင်း ရှင်းနေသော်လည်း အာဂတ်လူမျိုးဟူသော နောက်ထပ်ဖော်ပြချက်က သူ့ကို အစကတည်းက ဂျူးဆန့်ကျင်ရေးစခန်းဘက်သို့ ရောက်စေသည်။ "အာဂတ်လူမျိုး"ဆိုသည်မှာ အမလက်လူမျိုးများ၏ ရှင်ဘုရင်အာဂတ်၏ မျိုးရိုးဆက်ခံမှုကို ရည်ညွှန်းခြင်းဖြစ်ပြီး ဂျူးလူမျိုးများ၏ ရှည်လျားသော ရန်သူများဖြစ်သည် (ထွက် ၁၇:၁၆; ၁ ရာဇဝင် ၁၅:၂၀)။

3:1 Agagite. Even though Haman’s ancestor’s name Hammedatha is clearly Persian, the further description as an Agagite puts him from the outset into the anti-Jewish camp. “Agagite” probably refers to the genealogical legacy of King Agag of the Amalekites, long-term enemies of the Jews (Ex. 17:16; 1 Sam. 15:20).

 

၃:၂ ဟာမန်၏ ပါရှန်နန်းတွင်း၌ မတားဆီးနိုင်သော အာဏာတက်လမ်းသည် ပြည့်စုံခြင်းမရှိသေးပါ။ မော်ဒေကဲသည် ဟာမန်အား ဦးညွှတ်မခံဘဲ သွယ်ဝိုက်၍ ဘုရင့်အမိန့်ကို မနာခံခြင်းဖြစ်သည်။ ဦးညွှတ်ခြင်းလှုပ်ရှားမှုကို ဖော်ပြရာတွင် အသုံးပြုသော စကားလုံးမှာ ကိုးကွယ်မှုနှင့်လည်း ဆက်စပ်တတ်သည် (ထွက် ၃၄:၈; ၂ ရာဇဝင် ၇:၃; စသည်)။ မော်ဒေကဲ၏ ငြင်းဆန်မှုကို ဤသဘောအားဖြင့် အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုနိုင်သည်။ လက်ခံနိုင်သော ကိုးကွယ်မှုသည် ဘုရားသခင်၏လူများ၏ သမိုင်းတွင် အရေးပါသောအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်သည်။ ဒံယေလ၏ မိတ်ဆွေသုံးဦးသည် ဗာဗုလုန်ဘုရင်၏ ရုပ်တုကို ကိုးကွယ်ရန်ထက် သေခြင်းကို ရွေးချယ်ကြသည် (ဒံယေလ ၃:၁၂–၁၈); ကိုးကွယ်မှုသည် နောက်ဆုံးကာလဖြစ်ရပ်များတွင်လည်း အရေးကြီးသည် (ဗျာဒိတ် ၁၄:၇–၁၂)။

3:2 Haman’s seemingly unstoppable rise to power at the Persian court is not complete. Mordecai does not bow down to Haman and indirectly disobeys the king’s command. The term used to describe the bowing movement is sometimes also associated with worship (Ex. 34:8; 2 Chr. 7:3; etc.). Mordecai’s refusal could be interpreted in this sense. Acceptable worship plays an important role in the history of God’s people. The three friends of Daniel prefer death over worshiping the statue of a Babylonian king (Dan. 3:12–18); worship is also crucial in end-time events (Rev. 14:7–12).

 

၃:၅–၆ ဟာမန်၏ မော်ဒေကဲအပေါ် အမုန်းသည် မော်ဒေကဲ၏လူမျိုးအပေါ်သို့ ရောက်ရှိသွားသည်။ ထိုယဉ်ကျေးမှုတွင် တစ်ဦးချင်းသည် ၎င်းတို့၏မိသားစု၊ မျိုးနွယ်စု၊ လူမျိုးနှင့် အမြဲနီးကပ်စွာ ဆက်စပ်နေသည်။ ဟာမန်၏ အဓိကလှုံ့ဆော်မှုမှာ မာနထောင်လွှားမှုဖြစ်ပုံရသည်။

3:5–6 Haman’s hatred of Mordecai is projected towards Mordecai’s people. In that culture, individuals were always closely linked to their family, clan, tribe, and people. Haman’s key motivation appears to be pride.

 

၃:၈ သံသယကို မြှင့်တင်ခြင်းဖြင့် အထင်လွဲမှားမှုများ စိုက်ပျိုးခံရသည်။ အနည်းငယ်ကွဲပြားသော တစ်ဦးချင်း သို့မဟုတ် လူများသည် သံသယဖြစ်ဖွယ်ဖြစ်ပြီး ထို့ကြောင့် အန္တရာယ်ရှိသည်။ ဟာမန်သည် အမျိုးသားရေးမာနထောင်လွှားမှု၏ ပုံမှန်ကိရိယာများကို အသုံးပြုသည်။

3:8 Prejudice is sown by promoting suspicion. Individuals or people who are somewhat different are suspect and thus dangerous. Haman uses the typical tools of nationalistic pride.

 

၃:၉ တစ်သောင်းတန်။ ခန့်မှန်းခြေ ၃၇၅ တန် (၃၄၀ တန်)။

3:9 ten thousand talents. About 375 tons (340 t).

 

အခန်းကြီး - ၄

၄:၁–၃ မော်ဒေကဲသည် ရှုရှန်မြို့လမ်းများတွင် အများရှေ့၌ ဝမ်းနည်းကြေကွဲသည်။ ဤဝမ်းနည်းမှုဓလေ့များကို အင်ပါယာတစ်လွှားမှ နေထိုင်သော ဂျူးများက အတုယူပြီး ဤကျမ်းရှိ များပြားလှသော စားသောက်ပွဲများနှင့် ထင်ရှားစွာ ကွာခြားသည်။

4:1–3 Mordecai mourns publicly in the streets of Shushan. These mourning rites are duplicated by Jews living throughout the empire and contrast sharply with the numerous feasting activities in the book.

 

၄:၁ သိရှိလာသော။ ဤနေရာတွင် အသုံးပြုထားသော ဟေဗြဲစကားလုံးကို "သိခဲ့သည်"ဟုလည်း ဘာသာပြန်နိုင်ပြီး ဧသတာ ၄ တွင် အဓိကစကားလုံးဖြစ်သည် (၄:၁, ၅, ၁၁, ၁၄)။ အသိပညာသည် လုပ်ဆောင်မှုနှင့် ဆက်စပ်ရန် လိုအပ်ပြီး လက်တွေ့အသုံးချရန် လိုအပ်သည်။

4:1 learned. The Hebrew word used here can also be translated as “knew” and is a key word in Esther 4 (vv. 1, 5, 11, 14). Knowledge needs to be linked to action and requires practical application.

 

၄:၄ အလွန်ပူပန်သောကရောက်သည်။ ဧသတာ၏ ပူပန်မှုမှာ အမိန့်တော်၏ အကြောင်းအရာကြောင့် မဟုတ်ဘဲ (သူမသိဟန်ရှိသည် [၄:၇–၈])၊ မော်ဒေကဲ၏ ပြင်းထန်သော ဝမ်းနည်းမှုပြသချက်ကြောင့်ဖြစ်သည်။ အဝတ်အစားအသစ်များသည် မော်ဒေကဲအား ဘုရင့်နန်းတော်သို့ ဝင်ရောက်နိုင်စေမည်။

4:4 deeply distressed. Esther’s distress is apparently not caused by the content of the edict (which she does not seem to know [vv. 7–8]), but rather by Mordecai’s passionate display of grief. New clothing would enable Mordecai to enter the king’s palace.

 

၄:၅–၉ ဧသတာသည် သတင်းနှင့် သူမ၏လူမျိုးအတွက် ဘုရင်ရှေ့တွင် ပြောဆိုရန် မော်ဒေကဲ၏ ညွှန်ကြားချက်ကို လက်ခံရရှိသည်။ ဧသတာ၏ တော်ဝင်ရာထူးဆိုင်ရာ ဥပဒေများကြောင့် ငြင်းပယ်မှုသည် စာအုပ်၏ ဒုတိယအဓိကအပြောင်းအလဲအတွက် ဇာတ်ခုံကို ပြင်ဆင်ပေးသည်- ယခုအချိန်အထိ အတော်လေးအဆွယ်အမွှေ့အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ခဲ့သော ရှက်တတ်သောအမျိုးသမီးတစ်ဦးသည် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ခြေလှမ်းထွက်ကာ သူရဲကောင်းတစ်ဦးဖြစ်လာရန် ပြင်ဆင်နေသည်။

4:5–9 Esther receives the news and Mordecai’s directive to speak before the king on behalf of her people. Esther’s refusal due to the laws governing the royal presence sets the stage for the second major reversal of the book: a timid woman, who up to this point has played a rather passive role, is stepping out in faith and is set to become a hero.

 

၄:၈ ပြသပြီး ရှင်းပြသည်။ အမိန့်စာမိတ္တူတစ်စောင်ကို ဧသတာထံသို့ ပေးပို့သည်။ ၎င်းသည် အာရမိတ် သို့မဟုတ် ပါရှားဘာသာစကားဖြင့် ရေးသားထားဖွယ်ရှိပြီး ဘာသာပြန်ဆိုရန် လိုအပ်နိုင်သည်။

4:8 show … and explain. A copy of the edict is sent to Esther. It was most likely written in Aramaic or Persian and may have required translation.

 

၄:၁၃–၁၄ မော်ဒေကဲ၏ စိန်ခေါ်မှုသည် ကောင်းကင်ဆိုင်ရာ ပဋိပက္ခတွင် အရေးကြီးသော နိယာမတစ်ခုကို မီးမောင်းထိုးပြသည်- ခက်ခဲသော ရွေးချယ်မှုများမှ ကင်းလွတ်သော ဘက်မလိုက်သော ဘေးကင်းသောနေရာမရှိပါ။ မော်ဒေကဲ၏ ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်မှုအပေါ် ယုံကြည်မှုသည် ဘုရားသခင်၏ ယခင်ကယ်တင်မှုလုပ်ဆောင်ချက်များပေါ်တွင် အခြေခံသည်။

4:13–14 Mordecai’s challenge highlights a very important principle of the cosmic conflict: there is no neutral safe ground free of difficult choices. Mordecai’s trust in God’s deliverance is based on God’s past acts of deliverance.

 

၄:၁၅–၁၆ ဧသတာ၏ အကြောင်းပြန်စကားသည် သူမ၏ ဇာတ်ကောင်တွင် မသိရှိရသေးသော အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်သည့် ဆုံးဖြတ်ချက်နှင့် သတ္တိကို ဖော်ပြသည်။ ဤအပြောင်းအလဲပြီးနောက်၊ ယခုအခါ မော်ဒေကဲသည် ဧသတာ၏ ညွှန်ကြားချက်များကို လိုက်နာပြီး အလုပ်တစ်ခုကို ဆောင်ရွက်သွားသူဖြစ်သည် (အခန်းကဏ္ဍ ၁၇)။

4:15–16 Esther’s reply reveals a yet unknown element in her character, i.e., resolve and courage. Following this reversal, it is now Mordecai who goes on an errand and fulfills Esther’s instructions (v. 17).

 

အခန်းကြီး - ၅

၅:၁ တတိယမြောက်နေ့။ တတိယမြောက်နေ့သည် ကျမ်းစာဇာတ်လမ်းများတွင် မကြာခဏ အဆုံးအဖြတ်ပေးသော အခိုက်အတန့်ဖြစ်သည် (ကမ္ဘာဦး ၂၂:၄; ၃၁:၂၂; ၃၄:၂၅; ထွက်မြောက်ရာကျမ်း ၁၉:၁၁; တရားသူကြီးများ ၂၀:၃၀; မဿဲ ၁၆:၂၁; မာကု ၉:၃၁; လုကာ ၉:၂၂; စသည်)။ ဧသတာသည် တော်ဝင်ဝတ်စုံဖြင့် ဘုရင်ထံသို့ ချဉ်းကပ်ခဲ့ပြီး၊ ၎င်း၏ ရာထူး (ဘုရင်မအဖြစ်) နှင့် ဖြစ်နိုင်ခြေရှိသော သူမ၏ အလှတရားကို မီးမောင်းထိုးပြသည်။ သို့သော်၊ သူမသည် ဖိတ်ကြားခံရခြင်းမရှိဘဲ နန်းတွင်းဝင်ရာ တွင် “ရပ်နေ” သည်ဆိုသည့် အချက်သည် ကျန်ရှိနေသေးသည်။ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းတွင်၊ တစ်ဦးဦး၏ ရှေ့မှောက်တွင် ရပ်နေခြင်းသည် မကြာခဏ ဝန်ဆောင်မှုနှင့် ဆက်စပ်နေသည် (ကမ္ဘာဦး ၁၈:၂၂; ၄၁:၄၆; ထွက်မြောက်ရာကျမ်း ၂၀:၁၈; ၂ ဓမ္မရာဇဝင် ၁၅:၂)။

5:1 third day. The third day is often a decisive moment in biblical stories (Gen. 22:4; 31:22; 34:25; Ex. 19:11; Judg. 20:30; Matt. 16:21; Mark 9:31; Luke 9:22; etc.). Esther approached the king in her royal robe, highlighting both her status (as queen) and presumably also her beauty. However, the fact remains that she “stood” uninvited in the courtyard. In the OT, to stand in the presence of somebody was often associated with service (Gen. 18:22; 41:46; Ex. 20:18; 2 Sam. 15:2).

 

၅:၃–၄ ဘုရင်၏ အလျင်စလို တောင်းဆိုမှုနှင့် “နိုင်ငံ၏တစ်ဝက်အထိ” ဟူသော ဖော်ပြချက်အပေါ်၊ ဧသတာသည် ကောင်းမွန်စွာ တုံ့ပြန်သည်။ သူမ၏ တောင်းဆိုမှုကို ချက်ချင်းဖော်ပြမည့်အစား၊ သူမသည် ဟာမန်နှင့် ဘုရင်နှစ်ဦးစလုံးကို ဧည့်ခံပွဲသို့ ဖိတ်ကြားသည်။ ဘုရင်၏ လျင်မြန်သော ဆုံးဖြတ်ချက်များ (ဥပမာ၊ သူသည် လူမျိုးတစ်မျိုးလုံးကို မဆိုင်းမတွ ဖျက်ဆီးရန် သဘောတူသည် [၃:၁၁]; သူသည် မတူညီသောလူများအား နိုင်ငံ၏တစ်ဝက်ကို ကမ်းလှမ်းသည် [၅:၆; ၇:၂]) သည် သူ၏ ဇာတ်ကောင်အပေါ် မကောင်းသော ထင်ဟပ်မှုကို ပြသသည်။

5:3–4 Upon the king’s urgent request and the expression “up to half the kingdom,” Esther responds well. Instead of immediately stating her request, she invites both Haman and the king to a banquet. The king’s quick decisions (e.g., he agrees to the complete annihilation of a people without much hesitation [3:11]; he offers half his kingdom to different people [5:6; 7:2]) do not reflect well on his character.

 

၅:၉–၁၄ ဟာမန်၏ စိတ်ခံစားမှု အပြောင်းအလဲများသည် စာအုပ်တွင် အပြောင်းအလဲများ၏ အရေးကြီးသော အမှတ်အသားဖြစ်သည်။ စာအုပ်ထဲတွင် ဇာတ်ကောင်အားလုံးသည် အခြားသူများ၏ အစီအစဉ်နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော အစီအစဉ်တစ်ခုရှိပုံရသည်- ဧသတာသည် သူမ၏ တောင်းဆိုမှုအတွက် သင့်လျော်သော အချိန်ကို ဖန်တီးရန် ကြိုးစားနေစဉ်၊ ဟာမန်သည် သူ၏ ဆန့်ကျင်သူ မော်ဒေကဲကို ဖျက်ဆီးရန် ရည်မှန်းထားပြီး၊ မော်ဒေကဲကမူ ဟာမန်ရှေ့တွင် မတုန်လှုပ်ပါ။

5:9–14 Haman’s mood changes are an important marker of reversals in the book. All characters in the book seem to have a plan, which is often in opposition to the program of the other players: while Esther seeks to create the right moment for her request, Haman is bent on destroying his opponent Mordecai, who in turn does not tremble before Haman.

 

၅:၁၄ အချင်း ၅၀။ ခန့်မှန်းခြေ ပေ ၇၅ (မီတာ ၂၃)။

5:14 fifty cubits. About 75 feet (23 m).

 

အခန်းကြီး - ၆

၆:၁–၁၄ အခန်း ၄ သည် ဧသတာဘုရင်မ၏ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ အတွေ့အကြုံအဖြစ် မှတ်သားစရာဖြစ်ပြီး အခန်း ၆ မှာမူ ဇာတ်လမ်းတစ်ခုလုံး၏ အလှည့်အပြောင်းဖြစ်သည်။ အိပ်မပျော်သော ဘုရင်များသည် များသောအားဖြင့် ဘုရားသခင်၏ အံ့ဖွယ်အမှုကို ကြုံတွေ့ရတတ်သည် (ဒံယေလ ၂:၁; ၆:၁၈)။ ဤအခန်းတစ်ခုလုံးသည် မတော်တဆဖြစ်ရပ်များ ဆက်တိုက်ဖြစ်ပွားနေသည့် ပုံရပြီး နက်နဲသိမြင်နိုင်သော စာဖတ်သူများအား "ဤအရာများကို မည်သူစီမံအုပ်ချုပ်နေသနည်း" ဟု မေးခွန်းထုတ်စေသည်။ တစ်ခုတည်းသော အဖြေမှာ - ဘုရင်များကို ခန့်အပ်တော်မူသူ၊ ဖယ်ရှားတော်မူသူ (ဒံယေလ ၂:၂၁) နှင့် မိုးကောင်းကင်အား အုပ်စိုးတော်မူသော (ယေရမိ ၃၁:၃၅) ဘုရားသခင်ပင်ဖြစ်သည်။

6:1–14 If chap. 4 marks the personal turning point for Esther, chap. 6 is the turning point of the entire story. Kings that cannot sleep are usually about to be surprised by God (Dan. 2:1; 6:18). The entire chapter appears to be a series of coincidences leading the discerning reader to ask “Who is orchestrating this?” There is only one valid answer: the same God who appoints and demotes kings (Dan. 2:21) and who controls the celestial bodies (Jer. 31:35).

 

၆:၄–၉ ဟာမန်သည် မော်ဒုကဲကို ကြိုးပေးသတ်ရန် ဘုရင်၏ခွင့်ပြုချက်ရယူရန် နန်းတော်အပြင်ဘက်တွင်ရှိစဉ်၊ သူ၏မမျှော်လင့်သော အချိန်တွင် ဘုရင်က မိမိအား အကြီးအကျယ်ကျေးဇူးပြုခဲ့သူတစ်ဦးကို ဂုဏ်ပြုရန် အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းကို စဉ်းစားရန် ဟာမန်အား အမိန့်ပေးလိုက်သည်။ ဤသည်မှာ အခြားသော အလှည့်အပြောင်းတစ်ခုပင်ဖြစ်သည်။

6:4–9 Haman had just entered the outer court to get the king’s permission to hang Mordecai on the gallows; ironically, the king requires Haman to devise the best way of honoring a man who had done the king a great service. This is another example of a reversal.

 

၆:၉ ဝတ်ရုံနှင့် မြင်း။ အဝတ်အစားနှင့် ယာဉ်စီးနင်းမှုပုံစံများသည် လူမျိုးအများစုတွင် အဆင့်အတန်းကို ဖော်ပြသော အရေးပါသည့် အမှတ်အသားများဖြစ်သည် (ကမ္ဘာဦးကျမ်း ၄၁:၄၁–၄၃; ၁ ရာဇဝင်ချုပ် ၁၈:၄; ၁ ဘုရင် ၁:၃၃)။ ဂုဏ်ပြုမှုသည် အပြင်ပန်းသင်္ကေတများသာမက နိုင်ငံတော်၏ အမြင့်ဆုံးအရာရှိများထဲမှ တစ်ဦးက ဘုရင့်ကြေညာသူအဖြစ် ဆောင်ရွက်ပေးရသည့် ဝန်ဆောင်မှုလည်း ပါဝင်သည်။

6:9 robe and horse. Clothing and the form of transport are significant markers of status in most cultures (Gen. 41:41–43; 1 Sam. 18:4; 1 Kin. 1:33). The expression of honor is not only limited to the outward signs, but also involves the service of one of the highest officials of the kingdom who acts as a royal herald.

 

၆:၁၀–၁၁ မောက်မာသော ဟာမန်သည် မိမိ၏ရန်သူကြီးဖြစ်သူ မော်ဒုကဲကို ဘုရင့်မြင်းဖြင့် စီးနင်းစေကာ ဘုရင့်ကျေးဇူးတော်ခံရသူအဖြစ် ကြေညာရန် လုပ်ဆောင်ရသည်။ မောက်မာမှုသည် ဖျက်ဆီးခြင်းသို့ ဦးတည်စေသည် (သုတ္တံ ၁၆:၁၈)၊ အချိန်ကြာမြင့်စွာ ကြာသည့်တိုင် ဖြစ်သည်။

6:10–11 Arrogant Haman has to lead his archenemy upon the royal horse and proclaim Mordecai’s royal favor. Pride leads to destruction (Prov. 16:18), even if it takes a long time.

 

၆:၁၂ ခေါင်းကိုဖုံးအုပ်ထားသော အရှက်နှင့်ဝမ်းနည်းခြင်းလက္ခဏာ (၂ ရှမုယ် ၁၅:၃၀; ယေရမိ ၁၄:၃)။

6:12 with his head covered. A sign of mourning and shame (2 Sam. 15:30; Jer. 14:3).

 

၆:၁၃ ဟာမန်၏မိသားစုသည် ဤစာအုပ်ရှိ အဓိကအချက်တစ်ခုကို ပြန်ဟောသည် - ဘုရားသခင်၏လူများအတွက် အစီအစဉ်ကို အနှောင့်အယှက်ပေးသူများ ဧကန်အမှန် ပျက်စီးကြလိမ့်မည်။

6:13 Haman’s family echoes one of the key themes of the book: those who try to thwart God’s plan for His people will surely come to ruin.

 

၆:၁၄ အရေးကြီးဧည့်သည်များကို ပွဲသို့အများအားဖြင့် လိုက်လံပို့ဆောင်ကြသည် (ကမ္ဘာဦး ၄၃:၁၅–၂၆; မဿဲ ၂၂:၁–၁၄)။

6:14 Important guests were usually escorted to feasts (Gen. 43:15–26; Matt. 22:1–14).

 

အခန်းကြီး - ၇

၇:၁–၁၀ နောက်ထပ်စားပွဲတစ်ခု။ ဧသတာဝတ္ထုတွင် အရေးကြီးသောဖြစ်ရပ်များသည် စားပွဲများတွင်ဖြစ်ပျက်လေ့ရှိသည်။

7:1–10 Another banquet. In the book of Esther, important developments happen during banquets.

 

၇:၃ ဧသတာသည် အရေးကြီးသောတောင်းဆိုချက်ကို ဉာဏ်ပညာဖြင့်ချဉ်းကပ်သည် - သူမ၏လူများ၏ကံကြမ္မာကို သူမ၏အသက်နှင့်ဆက်စပ်သည်။ တစ်စုံတစ်ဦး သို့မဟုတ် တစ်စုံတစ်ခုနှင့် သက်ဆိုင်မှုသည် စွန့်စားမှုယူရန် လိုအပ်သည်။

7:3 Esther approaches the critical request in an intelligent way: she links the fate of her people to her own life. Identification with somebody or something involves risk-taking.

 

၇:၅ သူ၏စိတ်နှလုံးတွင် မာန်မာနထောင်လွှားခြင်း။ စာသားအရ "သူ၏စိတ်နှလုံးက သူ့ကိုပြည့်သွားစေသည်။"

7:5 presume in his heart. Literally, “his heart has filled him.”

 

၇:၆ ဧသတာ၏တုံ့ပြန်မှုသည် အလွန်ဇာတ်လမ်းဆန်ပြီး ဟာမန်၏ဇာတ်ကောင်ကို ထိထိမိမိသရုပ်ဖော်ထားသည်။ ဟာမန်၏တုံ့ပြန်မှုသည် ချက်ချင်းဖြစ်ပေါ်လာကာ ယုဒလူမျိုးများကိုဖျက်ဆီးရန် အကြံအစည်သည် သူ၏ရန်သူကြီးနှင့် နေရာစွန့်ခွာနေသောလူများကိုသာမက ပါရှားအာဏာ၏ဗဟိုချက်ကိုပါ ထိခိုက်စေကြောင်း သဘောပေါက်လာသည်။

7:6 Esther’s response is quite dramatic and poignantly paints Haman’s character. Haman’s reaction is immediate; he realizes that his plot to destroy the Jews not only affected his archenemy and some scattered people but hit right at the nerve center of Persian power.

 

၇:၇–၈ ဘုရင်သည် ဒေါသထွက်ကာ စားပွဲမှထွက်သွားစဉ် ဟာမန်သည် အသက်လုရန် ဆုတောင်းရင်းနေရာတွင်ကျန်ရစ်သည်။ အိပ်ရာပေါ်သို့လဲကျခြင်း။ ဟာမန်သည် ဧသတာရှေ့တွင် တရားဝင်မကျသော အပြုအမူဖြင့် နန်းတွင်းယဉ်ကျေးမှုစည်းမျဉ်းများကို ချိုးဖောက်သည်ဟု ဘုရင်က အဓိပ္ပာယ်ကောက်ယူပြီး မိဖုရား၏ဂုဏ်သိက္ခာကိုပါ ထိပါးသည်ဟု ယူဆသည်။ ဟာမန်၏မျက်နှာကိုဖုံးအုပ်ခြင်း။ သူ၏အပြစ်ပေးခြင်းအတွက် အဆင်သင့်ပြုလုပ်ခြင်းနှင့် စွပ်စွဲချက်အတွက် တုံ့ပြန်မှုတစ်ခု။

7:7–8 While the king leaves the banquet table angrily, Haman remains behind to plead for his life. fallen across the couch. Haman behaves before Esther in a way that is interpreted by the king as a deliberate breaking of court manners and even a violation of the very dignity of the queen. covered Haman’s face. In preparation for his execution and in response to the assault charge.

 

၇:၉ ဧကန် ၅၀ (ပေ ၇၅ ပေ သို့မဟုတ် ၂၃ မီတာ)။

7:9 fifty cubits. About 75 feet (23 m).

 

၇:၁၀ ဟာမန်ကို ကြိုးပေးကွပ်မျက်သည်။ စာသားအရ "သစ်သားတိုင်တွင် ဆွဲထားသည်" (၂:၂၃ တွင်လည်း ကြည့်ပါ)။ ထိုယဉ်ကျေးမှုတွင် ကြိုးပေးသတ်ခြင်းနည်းလမ်းမှာ မကျော်ကြားလှပါ။

7:10 hanged Haman on the gallows. Literally, “hang on the wood” (see also 2:23). Execution by hanging is not well known in the culture.

 

အခန်းကြီး - ၈

၈:၁ ထိုနေ့တွင်။ အခန်း ၆ နှင့် ၇ တို့တွင် ဖော်ပြထားသော ဇာတ်လမ်းအရေးအခင်းများသည် အခန်း ၈ တွင် ဖော်ပြထားသည့် တရားဝင်လုပ်ဆောင်ချက်များဖြင့် ထိုနေ့တွင်ပင် အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသည်။

8:1 On that day. The dramatic action reported in chaps. 6 and 7 find their climax on the same day in the legal actions described in chap. 8.

 

၈:၂ မုတ်ဆိတ်ပုတီး။ အာဏာလက္ခဏာတစ်ခုဖြစ်သည် (ကမ္ဘာဦးကျမ်း ၄၁:၄၂)။ ယခင်က ဟာမန်အား ပေးအပ်ခဲ့ဖူးသည် (ဧသတာ ၃:၁၀, ၁၂)။

8:2 signet ring. A sign of authority (Gen. 41:42) which had earlier been given to Haman (Esth. 3:10, 12).

 

၈:၃–၆ ဧသတာ၏ တောင်းဆိုချက်ကို နန်းတော်၏ကျေးဇူးတော်လက်ဆောင်ဖြင့် ထပ်မံဖြေကြားသည်။ ဤအခြေအနေတွင် ၅:၂ တွင်ကဲ့သို့ ဘုရင့်ရှေ့တော်သို့ ချဉ်းကပ်ခွင့်ရသည့်လက္ခဏာမဟုတ်ဘဲ ကျေးဇူးတော်ရှိကြောင်း ဖော်ပြချက်ဖြစ်သည်။ "ကျွန်မတို့လူမျိုး၏အမျိုးနွယ်ကို ဖျက်ဆီးခြင်း" ဟူသော စကားလုံးမှာ "ကျွန်မ၏မိသားစုကို ဖျက်ဆီးခြင်း" ဟူသော အဓိပ္ပါယ်ရှိပြီး ယောသပ်၏ဇာတ်လမ်း (ကမ္ဘာဦးကျမ်း ၄၄:၃၄) ကို သတိရစေသည်။ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းတွင် မိသားစု၊ မျိုးနွယ်စုနှင့် လူမျိုးဟူသော အယူအဆများမှာ အပြန်အလှန်အစားထိုးသုံးနိုင်သည်။

8:3–6 Esther’s request is again answered by the extension of the royal scepter, which is a sign of favor in this particular context and not a sign of approaching the royal presence as in 5:2. destruction of my countrymen. Literally, the “destruction of my family,” reminiscent of the Joseph story (Gen. 44:34). In the OT, family, clan, and people are interchangeable concepts.

 

၈:၇–၈ ဧသတာနှင့် မော်ဒုကဲနှစ်ဦးစလုံးသည် ဘုရင်၏ရှေ့တော်တွင်ရှိနေပြီး ဘုရင်က မိမိ၏မုတ်ဆိတ်ပုတီးကိုင်ဆောင်သူအား ယခင်အမိန့်တော်ကို ပယ်ဖျက်မည့် အမိန့်တော်အသစ်ထုတ်ပြန်ရန် ခွင့်ပြုလိုက်သည်။

8:7–8 Both Esther and Mordecai are in the presence of the king who authorizes his signet ring bearer to issue a new decree which would work against the previous one.

 

၈:၉–၁၆ မော်ဒုကဲ၏ အမိန့်တော်ကို ဟာမန်၏ အမိန့်တော် (၃:၁၂) ထုတ်ပြန်ပြီး ၇၀ ရက်အကြာတွင် ရေးသားထုတ်ပြန်သည်။ ပြည်နှင်ဒဏ်ခံရခြင်း၏ သမိုင်းဆိုင်ရာနောက်ခံကို သိရှိသော ဂျူးစာဖတ်သူများအနေဖြင့် ဤကာလကို ပြည်နှင်ဒဏ် ၇၀ နှစ် (ယေရမိ ၂၅:၁၁–၁၂; ၂၉:၁၀; ဒံယေလ ၉:၂) နှင့် ချက်ချင်းဆက်စပ်မိကြလိမ့်မည်။ ဤအမိန့်တော်တွင် ၃:၁၂–၁၅ နှင့် ဆင်တူသော ဝေါဟာရများကို အသုံးပြုထားသော်လည်း ဤဥပဒေကို အကောင်အထည်ဖော်နိုင်သူများကို ပြောင်းပြန်လှန်ထားသည်။ ဤသို့ပြုလုပ်ခြင်းဖြင့် ဟာမန်၏အမိန့်တော်ကို အပြည့်အဝပြန်လည်ပယ်ဖျက်ကြောင်း အလေးအနက်ထပ်ဟောသည်။

8:9–16 Mordecai’s decree is written exactly 70 days after Haman’s decree in 3:12. Jewish readers familiar with the larger historical context of the exile would immediately link this to the 70 years of the exile (Jer. 25:11–12; 29:10; Dan. 9:2). The decree uses similar terminology to 3:12–15, but inverts those who can act on this law. This is done to underline the complete reversal and cancelling of Haman’s decree.

 

၈:၁၀, ၁၄ ဘုရင့်မြင်းများ။ ဤတွင်သုံးထားသော စကားလုံးမှာ ၃:၁၃ တွင်သုံးထားသည်နှင့် ကွဲပြားပြီး အမြန်ပို့နိုင်သော မြင်းများကို ရည်ညွှန်းသည်။ ကယ်တင်ခြင်းအမိန့်တော်ကို ဖျက်ဆီးရေးအမိန့်တော်ထက် ပိုမိုမြန်ဆန်စွာ ပျံ့နှံ့စေသည်။

8:10, 14 royal horses. The term used here is distinct from the one employed in 3:13 and refers to a fast delivery horse. The decree of deliverance is to be sent out more speedily than the original decree of destruction.

 

၈:၁၅–၁၇ လေဝတီဝတ်ရုံနှင့်ပြာများဝတ်ဆင်ခြင်း (၄:၁) အစား၊ မော်ဒကဲသည် ဘုန်းတန်ခိုးနှင့်ဂုဏ်သိက္ခာဖြင့် ဝတ်ဆင်ထားသည်။ ရှူရှန်မြို့၏အခန်းကို သတိပြုပါ—အစောပိုင်းအမိန့်တော် (၃:၁၅) ကြောင့် ရှုပ်ထွေးနေခဲ့ရာမှ အခုအခါ ဝမ်းမြောက်ရွှင်လန်းနေပြီး (၈:၁၅) ယုဒလူမျိုးများ၏ စိတ်ခံစားမှုကို ထင်ဟပ်စေသည်။

8:15–17 Instead of wearing sackcloth and ashes (4:1), Mordecai is robed in glory and honor. Note the role of the city of Shushan, which is perplexed by the original decree (3:15) but now rejoices and is glad (8:15), reflecting the mood of its Jewish inhabitants.

 

အခန်းကြီး - ၉

၉:၁–၃၂ အမိန့်တော်အား အကောင်အထည်ဖော်ခြင်း။ ဆန့်ကျင်ဘက်အမိန့်နှစ်ခုနှင့် ရင်ဆိုင်ရသောအခါ၊ ဒေသခံခေါင်းဆောင်များသည် နောက်ဆုံးအမိန့်ကို ထောက်ခံရန် ဆုံးဖြတ်ကြသည်။

9:1–32 The execution of the decree. Facing two different and opposite decrees, the local leadership decides to side with the latter one.

 

၉:၄ မော်ဒကဲ၏အရေးပါမှုသည် နန်းတော်တွင်သာမက ကျယ်ပြန့်သည်။ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခြင်းနောက်တွင် မြင့်မြတ်ခြင်းသို့ရောက်ရှိသည့် အလားတူပုံစံကို အခြားကျမ်းစာဇာတ်ကောင်များ (ယောသပ်၊ ဒံယေလ၊ ရှာဒရက်၊ မေရှက်၊ အာဗေဒနေဂေါ) ၏ဘဝတွင်လည်း တွေ့နိုင်သည်။

9:4 Mordecai’s rise is not limited to the royal palace. A similar pattern of persecution followed by exaltation can also be seen in the lives of other Bible characters: Joseph, Daniel, Shadrach, Meshach, and Abed-Nego.

 

၉:၅–၁၀ ယုဒလူမျိုးတို့သည် အနာဂတ်တွင် အငြိုးမထားရန် (အထူးသဖြင့် ယုဒများနှင့် အမလက်လူမျိုးတို့ကြား ရှည်လျားသောရန်ငြိုးဖွဲ့မှုကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားကာ) ဟာမန်၏သားဆယ်ဦးကို ဖျက်ဆီးခဲ့ကြသည်။ ဤဖျက်ဆီးမှုသည် လောဘကြောင့်မဟုတ်ကြောင်း စာသားတွင် သုံးကြိမ်အထောက်အထားပြုထားသည်—ဘာကြောင့်ဆိုသော် သူတို့သည် ဘာမျှလုယက်ခြင်းမပြုခဲ့ကြပါ (၉:၁၀၊ ၁၅–၁၆)။ ခါနာန်ပြည်ကိုသိမ်းယူစဉ် (ယောရှု ၇) နှင့် ရှောလု၏အုပ်စိုးစဉ် (၁ ရှမုယ် ၁၅:၉) တို့တွင် မက်လုံးများကို ယူခဲ့ခြင်းသည် အစ္စရေးလူမျိုးတို့အား ဘုရားသခင်၊ညွှန်ကြားချက်များမှ လွဲချော်စေပြီး ဘေးဒုက္ခဖြစ်စေခဲ့သည်။

9:5–10 The Jews destroy the ten sons of Haman in order to avoid future revenge, esp. in view of the long-standing enmity between Jews and Amalekites (see note on 3:1). Three times the text emphasizes that this destruction was not motivated by greed, since no plunder was taken (9:10, 15–16). During the conquest (Josh. 7) and during Saul’s kingship (1 Sam. 15:9), taking the consecrated booty had caused Israel to lose sight of the divine instructions and had resulted in disaster.

 

၉:၁၃–၁၄ ရှူရှန်မြို့ရှိ ယုဒလူမျိုးများအား ရန်သူများကိုခုခံရန် အချိန်တစ်ရက်ပို၍ပေးခဲ့သည်။ ဤသို့ပြုလုပ်ရန် အဘယ်ကြောင့်လိုအပ်ပြီး မြို့တော်တွင်သာ အဘယ်ကြောင့်သက်ရောက်ရသည်ကို ရှင်းလင်းစွာမသိရပါ။ မော်ဒကဲ၏ ခေါင်းဆောင်မှုနေရာကို ခိုင်မာစေရန်အတွက် ဤသို့ပြုလုပ်ခဲ့ဟန်ရှိသည်။

9:13–14 An extra day is granted to the Jews of Shushan to defend themselves against their enemies. It is not clear why this is necessary and why it would only apply to the capital. Most likely this was done to cement the leadership position of Mordecai.

 

၉:၁၈–၃၂ ပုရိမပွဲတော်ကို စတင်ကျင်းပခြင်းနှင့် ချီးကျူးခြင်း။

9:18–32 Establishment and celebration of the Feast of Purim.

 

၉:၁၉ ကျေးရွာများရှိ ဂျူးများ။ ရှုရှန်မြို့တော်၏ အာဏာပိုင်နက်မပါဝင်သော နယ်မြေများတွင် နေထိုင်သည့် ဂျူးများကို ရည်ညွှန်းသည်။

9:19 Jews of the villages. Refers to the Jews living outside the territory belonging to the jurisdiction of the capital city of Shushan.

 

၉:၂၆ ပုရိမ်ပွဲ။ စာသားအရ ဤပွဲတော်၏အမည်မှာ ဟာမန်က ဂျူးများအား ဆန့်ကျင်ရန် ချပြီးသော "ပုရ" (ကံစမ်းမဲ) ကို ရည်ညွှန်းခြင်းဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ နောက်ထပ်လှည့်ပြောင်းမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။

9:26 Purim. The text explains the name of the festival as a reference to the pur (“lot”) that Haman had cast against the Jews. Another reversal.

 

၉:၂၉–၃၂ ပုရိမ်ပွဲတော်ကို စတင်တည်ထောင်ရန် နှင့် မြှင့်တင်ရန် မော်ဒုကဲသည် အထက်တက်ဆုံးလုပ်ဆောင်သူဖြစ်သော်လည်း၊ ဘုရင်မ၏အာဏာကို ပြည်ပရောက်ဂျူးများ၏ဘဝတွင် အရေးပါသောဤပွဲကို အားဖြည့်ရန် အသုံးပြုခဲ့သည်။

9:29–32 While Mordecai has been the most active in establishing and promoting the Purim festival, the queen’s authority is used to reinforce this important event in the life of the Diaspora Jews.

 

အခန်းကြီး - ၁၀

၁၀:၁–၃ စာအုပ်၏နောက်ဆုံးအခန်း ၃ ခုတွင် ဘုရင်နှင့်မော်ဒကဲတို့ကို နှစ်ကြိမ်ဖော်ပြထားသည်ကို သတိပြုရမည်။ ဤစာအုပ်သည် ပါရှားဘုရင်၏အကြောင်းမဟုတ်ဘဲ လူနှစ်ဦး၏သတ္တိနှင့်စွန့်လွှတ်မှုပေါ်တွင် အသက်ရှင်ရပ်တည်ရေးမှီခိုနေရသော လူမျိုး၏အကြောင်းဖြစ်သည်။ ထူးဆန်းစွာပင်၊ ဧသတာအား စာအုပ်၏နိဂုံးချုပ်တွင် ဖော်ပြခြင်းမရှိပါ။

10:1–3 It should be noted that the king and Mordecai are mentioned twice in the last three verses of the book. This is not a book about an erratic Persian king but about a people whose survival hinged on the courage and commitment of two people. Surprisingly, Esther is not mentioned in the final summary statement of the book.

 

၁၀:၂ "ထိုအကြောင်းအရာများကို မှတ်တမ်းတင်ထားပြီးမဟုတ်လော" ဤဝါကျသည် ဓမ္မရာဇဝင်နှင့် ရာဇဝင်ချုပ်စာအုပ်များတွင် ယုဒနှင့်အစ္စရေးဘုရင်များ၏အကြောင်း နိဂုံးချုပ်စဉ်အသုံးပြုခဲ့သော မေးခွန်းပုံစံနှင့်တူညီသည် (၁ ရာဇဝင် ၁၄:၂၉၊ ၁၅:၂၃၊ ၁၆:၁၄၊ ၂ ရာဇဝင်ချုပ် ၂၅:၂၆ တို့ကိုလည်းကြည့်ပါ)။ ရည်ရွယ်ချက်မှာ ရှင်းနေသည် - အစ္စရေးလူမျိုးများ နေရာအနှံ့ပျံ့နှံ့နေသော်လည်း ၎င်းတို့၏ခေါင်းဆောင်များသည် ရှေးဘုရင်များ၏အဆင့်အတန်းနှင့် တူညီသောအဆင့်ရှိသည်။

10:2 are they not written. The clause uses the identical form and language of the rhetorical question with which the editor(s) of the books of Kings and Chronicles concluded the accounts of the kings of Judah and Israel (1 Kin. 14:29; see also 1 Kin. 15:23; 16:14; 2 Chr. 25:26). The purpose is clear: even though Israel is dispersed all over the compass, their leaders share similar status to the kings of centuries past.