ဟောရှေအနာဂတ္တိကျမ်း - Hosea

ဟောရှေအနာဂတ္တိကျမ်း - Hosea

 

မာတိကာ (Table of Contents)
အခန်းကြီး - ၁
အခန်းကြီး - ၂
အခန်းကြီး - ၃
အခန်းကြီး - ၄
အခန်းကြီး - ၅
အခန်းကြီး - ၆
အခန်းကြီး - ၇
အခန်းကြီး - ၈
အခန်းကြီး - ၉
အခန်းကြီး - ၁၀
အခန်းကြီး - ၁၁
အခန်းကြီး - ၁၂
အခန်းကြီး - ၁၃
အခန်းကြီး - ၁၄

ဟေရှာယအနာဂတ္တိကျမ်း

The Book of Isaiah

 

ရေးသားသူနှင့် ရက်စွဲ

Author and Date

 

ဤစာအုပ်တွင် ဟေရှာယသည် အမုတ်၏သားဖြစ်ပြီး ရေးသားသူဖြစ်သည်ဟု ဖော်ပြထားသည် (၁:၁)။ သူ၏နာမည် “ထာဝရဘုရားသည် ကယ်တင်တော်မူ၏” ဟူသော အဓိပ္ပာယ်ရှိပြီး စာအုပ်၏အကြောင်းအရာနှင့် ကိုက်ညီသည်။ ဟေရှာယတွင် မိသားစုရှိပြီး အနည်းဆုံး သားနှစ်ဦးရှိသည်၊ ရှီယာ-ယာရှုပ် (၇:၃) နှင့် မာဟာ-ရှာလပ်-ဟာဇ-ဘဇ် (၈:၃)။ သူ၏သားများ၏ နာမည်များသည်လည်း သူ၏သာသနာတာဝန်နှင့် ဆက်စပ်နေပြီး ၎င်းတို့၏ နာမည်များသည် အသီးသီး “အကြွင်းအကျန်တစ်စုံတစ်ရာ ပြန်လာလိမ့်မည်” နှင့် “လုယူရာကို အလျင်အမြန်လုပ်၍ သိမ်းယူရာကို အလျင်အမြန်လုပ်လော့” ဟူသော အဓိပ္ပာယ်ရှိသည်။ ကယ်တင်ခြင်း၊ တရားစီရင်ခြင်း၊ နှင့် အကြွင်းအကျန်ဆိုင်ရာ အကြောင်းအရာများသည် စာအုပ်တစ်အုပ်လုံးတွင် ထပ်တလဲလဲ ဖော်ပြထားသည်။ ဟေရှာယသည် ဟီဘရူးကျမ်းစောင်၏ “နောက်ဆုံးပြည့်ရှင်များ” (ဟေရှာယ-မာလခိ) ဟုခေါ်သော အဓိကအပိုင်းကို စတင်ပြီး ၎င်းအပိုင်းတွင် အကြီးဆုံးစာအုပ်ဖြစ်သည်။ အချို့က သူ့ကို ကျမ်းစာပရောဖက်များထဲတွင် အကြီးကျယ်ဆုံးဟု မှတ်ယူကြသည်။

The book states that Isaiah, son of Amoz, is the author (1:1). His name means “the Lord saves,” which fits the book’s theme. Isaiah had a family and at least two sons, Shear-Jashub (7:3) and Maher-Shalal-Hash-Baz (8:3). His sons’ names also are related to his mission because their names mean, respectively, “a remnant shall return” and “speed the spoil, hasten the booty.” The themes of salvation, judgment, and remnant run throughout the book. Isaiah begins the major section of the Hebrew Bible called the “Latter Prophets” (Isaiah-Malachi) and is the longest book in that section. Some see him as the greatest of the biblical prophets.

 

ဟေရှာယသည် စာအုပ်၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကို ရေးသားခဲ့သည်ဟု လူအများက သဘောတူသော်လည်း၊ ယနေ့ခေတ်ပညာရှင်အများစုက ရေးသားသူ နှစ်ဦး၊ သုံးဦး သို့မဟုတ် ထို့ထက်ပို၍ရှိသည်ဟု ယူဆကြသည်။ ဤအမြင်ကို လက်ခံရန် မလိုအပ်ပါ။ စာအုပ်၏ အပိုင်းအမျိုးမျိုးကြားရှိ ကွဲပြားမှုများသည် မတူညီသောအချိန်နှင့် အခြေအနေများ၏ ရလဒ်များအဖြစ် ပိုမိုကောင်းမွန်စွာ ရှုမြင်နိုင်ပြီး ရေးသားသူများ မတူညီခြင်းကြောင့် မဟုတ်ပါ။ ကုမ္မာန်တွင် တွေ့ရှိရသော ဟေရှာယစာလိပ်မိတ္တူတစ်စောင်တွင် အခန်း ၃၉ နှင့် ၄၀ ကြားတွင် ကွာဟချက်မရှိသည်ကို တွေ့ရပြီး၊ အချို့ပညာရှင်များက ရေးသားသူပြောင်းလဲမှုဟု ယူဆသည့်နေရာဖြစ်သည်။ “ဣသရေလ၏ သန့်ရှင်းသောဘုရား” ကဲ့သို့သော ထူးခြားသောအသုံးအနှုန်းများသည် စာအုပ်တစ်အုပ်လုံးတွင် ဖော်ပြထားပြီး စည်းလုံးညီညွတ်မှုကို ပြသသည်။

Although most agree that Isaiah wrote part of the book, many scholars today see two, three, and even more writers. This view does not need to be accepted. The differences among the parts of the book are better seen as the results of different times and situations, and not of different authors. A copy of the Isaiah scroll found at Qumran shows no gap between chapters 39 and 40, the place where some scholars see an author change. Unique terms like “Holy One of Israel” occur throughout the book and demonstrate unity.

 

အခန်း ၁-၃၉ တွင် ဖြစ်ပွားခဲ့သော ဖြစ်ရပ်များသည် ဟေရှာယ၏ သာသနာလုပ်ငန်းကာလအတွင်း ဖြစ်ပွားခဲ့ပြီး အနှစ် ၇၀၁ မတိုင်မီ များမကြာမီ ရေးသားခဲ့ခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ပရောဖက်သည် အနည်းဆုံး အနှစ် ၆၈၁ အထိ အသက်ရှင်ခဲ့ပြီး၊ ဟေရှာယ၏ နောက်ပိုင်းအပိုင်းများကို ဤနောက်ဆုံးနှစ်များအတွင်း ရေးသားခဲ့ခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။

Events occurring in chapters 1–39 happened during Isaiah’s ministry and were probably written not long after 701 B.C. The prophet lived until at least 681 B.C., and the latter parts of Isaiah were probably written during these later years.

 

ဟေရှာယစာအုပ်သည် အနှစ် ၇၄၀ မှ ကောင်းကင်သစ်နှင့် မြေကြီးသစ်ဖန်တီးခြင်းအထိ အချိန်ကာလတစ်လျှောက် ဖြစ်ပွားသောဖြစ်ရပ်များကို ဖော်ပြထားသည်။ စာအုပ်သည် သမိုင်းတစ်လျှောက် ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာ၊ သန့်ရှင်းမှု၊ တရားစီရင်ပိုင်ခွင့်၊ နှင့် ကယ်တင်နိုင်စွမ်းတို့ကို ထောက်ခံသည်။ စာအုပ်၏ အကြောင်းအရာသည် အာရှုရိအင်ပါယာ၏ အင်အားအထွတ်အထိပ်ရောက်နေချိန်ဖြစ်သော အနှစ် ၈ ရာစုအတွင်း ဦးဇိယ (အဇာရိလည်းဟုခေါ်သည်) (အနှစ် ၇၉၂-၇၄၀)၊ ယောသံ (အနှစ် ၇၅၀-၇၃၂)၊ အာခတ် (အနှစ် ၇၃၅-၇၁၆)၊ နှင့် ဟိဇကိယ (အနှစ် ၇၁၆-၆၈၇) တို့၏ အုပ်ချုပ်မှုကာလများတွင် ဖြစ်ပွားခဲ့သော လက်ရှိဖြစ်ရပ်များကို ဦးစွာဖော်ပြသည်။

The book of Isaiah accounts for events stretching in time from 740 B.C. to the creation of a new heaven and a new earth. The book makes a case for God’s sovereignty, holiness, right to judge, and power to save throughout history. The subject matter of the book deals first of all with current events of the eighth century B.C. during the reigns of Uzziah, also known as Azariah (792–740 B.C.), Jotham (750–732 B.C.), Ahaz (735–716 B.C.), and Hezekiah (716–687 B.C.), at the height of Assyrian power.

 

အနှစ် ၈ ရာစုတွင် ဘုရားသခင်၏လူများရင်ဆိုင်ခဲ့ရသော အဓိကအမျိုးသားဆိုင်ရာ အကြပ်အတည်းနှစ်ခု (အနှစ် ၇၃၄ နှင့် အနှစ် ၇၀၁ တွင်) သည် စာအုပ်တွင် အဓိကအကြောင်းအရာများအတွက် နောက်ခံဖြစ်ပေးသည်။ ပထမအဓိကအကြပ်အတည်းမှာ ယုဒပြည်သည် ဆီးရီးယားနှင့် ဣသရေလအကြား မဟာမိတ်ဖွဲ့မှုကြောင့် ခြိမ်းခြောက်ခံရသည်ဟု အာခတ်မင်းကြီးအား ပြောပြခံရစဉ်ဖြစ်သည်။ ဟေရှာယ၏ ခေါ်ဆိုခြင်းနှင့် ပရောဖက်သာသနာလုပ်ငန်းအတွက် တာဝန်ပေးအပ်ခြင်းသည် ထိုအကြပ်အတည်းအတွက် နိဒါန်းအဖြစ် ဖော်ပြထားသည်။ ထိုအချိန်က အဓိကအကြောင်းအရာများသည် ဘုရားသခင်နှင့် သူ၏ ကယ်တင်ရန်နှင့် ကာကွယ်ရန် စွမ်းအားကို ယုံကြည်ခြင်းဆိုင်ရာ မေးခွန်းများအား အာရုံစိုက်ခဲ့သည်။ ဒုတိယအဓိကအကြပ်အတည်းမှာ ယေရုဆလင်မြို့ကို ဝိုင်းထားသော အာရှုရိအင်ပါယာ၏ လွှမ်းမိုးမှုအောက်သို့ ယုဒလူမျိုးတစ်ခုလုံးကို လက်အောက်ခံရန် ခြိမ်းခြောက်ခံရသည့် ပို၍ထင်ရှားသော ဖြစ်ရပ်တစ်ခုအတွင်း ဖြစ်ပွားခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ပြီး နိုင်ငံရေးလှည့်ကွက်များနှင့် မဟာမိတ်ဖွဲ့မှုများကို အားမကိုးရန် တူညီသော ပရောဖက်ဆိုင်ရာ ခေါ်ဆိုမှု ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။

Two major national crises that God’s people encountered in the eighth century (in 734 and then in 701 B.C.) provide a background for major issues in the book. The first major crisis was when King Ahaz was told that Judah was threatened by an alliance between Syria and Israel. The call of Isaiah and his commission to prophetic ministry was set as an introduction to that crisis. Key issues at the time revolved around the question of trusting God and His power to save and protect. A second major crisis occurred during another more dramatic event: a siege of Jerusalem threatened to subject the whole nation of Judah to the domination of the Assyrian Empire. The same prophetic call came to trust God and not rely on political maneuvers and alliances.

 

အကြောင်းအရာနှင့် အကြောင်းအမျိုးမျိုး

Content and Themes

 

စာအုပ်တစ်အုပ်လုံးတွင် တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ကယ်တင်ခြင်းဆိုင်ရာ ဗျာဒိတ်များကို ရောယှက်ဖော်ပြထားသည်။ တရားစီရင်ခြင်းဆိုင်ရာ ဗျာဒိတ်များသည် ဘုရားသခင်၏လူများအပေါ် စွပ်စွဲချက်များပုံစံဖြင့် ဖော်ပြထားသည်။ သို့သော် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏လူများကို ကျော်လွန်၍ အခြားလူမျိုးများ သို့မဟုတ် လူစုများကိုပါ တရားစီရင်သည်။ တရားစီရင်ခြင်းအတွက် အသုံးပြုသော ဘာသာစကားသည် ရှေးခေတ်အရှေ့အနီးဒေသ၏ တရားစွဲဆိုမှု၊ တရားရုံးကြားနာမှု၊ သို့မဟုတ် တရားစီရင်မှုများနှင့် ဆင်တူသော်လည်း အတိအကျတူညီခြင်းမရှိပါ။ ကျမ်းစာဆိုင်ရာ ပဋိညာဉ်သည် ရှေးခေတ်အရှေ့အနီးဒေသ၏ စာချုပ်များပုံစံကို ထိခိုက်စေသော ထူးခြားသောရည်ညွှန်းမှုဘောင်တစ်ခုကို ပေးစွမ်းပြီး ထာဝရဘုရားနှင့် သူ၏ပဋိညာဉ်လူများအကြား၊ ထူးခြားသောအချုပ်အခြာအာဏာရှိသော ဘုရားသခင်နှင့် လူမျိုးများအကြား ထူးခြားသော ဆက်ဆံရေးနှင့်ဆိုင်သော အကြောင်းအရာများကို ထည့်သွင်းပေးသည်။ အခန်း ၂၄-၂၇ တွင် အသုံးပြုထားသော ဘာသာစကားသည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ကယ်တင်ခြင်း၏ စကြဝဠာဆိုင်ရာ သဘောသဘာဝကို အလားတူဖော်ပြသည်။ စာအုပ်သည် အနှစ် ၈ နှင့် ၇ ရာစုများမှ လက်ရှိဖြစ်ရပ်များကို ကျော်လွန်၍ ဓမ္မဟောင်းသမိုင်းကို ကျော်လွန်သော ဖြစ်ရပ်များကိုပါ ထည့်သွင်းသည်။ မယ်ရှိယဗျာဒိတ်များနှင့် နောက်ဆုံးကာလဆိုင်ရာ ဖြစ်ရပ်များသည် ဟေရှာယစာအုပ်၏ အခြေခံဖွဲ့စည်းမှု၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်သည်။

Interwoven throughout the book are oracles of judgment and salvation. Oracles of judgment are set in the form of indictments against God’s people. However, they go beyond God’s people to judge other nations or people groups as well. The language used for judgment is similar but not identical to ancient Near Eastern lawsuits, court hearings, or trials. The biblical covenant provides a unique frame of reference that affects the form of ancient Near Eastern treaties and contributes content that is particular to the unique relationship between the Lord and His covenant people and between the unique sovereign God and the nations. The language used in chapters 24–27 similarly expresses the universal nature of God’s judgment and salvation. The book also goes beyond current events of the eighth and seventh centuries to include events beyond Old Testament history. Messianic prophecies and eschatological events are part of the very fabric of the book of Isaiah.

 

ဟေရှာယစာအုပ်သည် ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းကို မြေကြီး၏အစွန်အဖျားသို့ (၄၉:၆)၊ လူမျိုးအားလုံးသို့ (၅၂:၁၀) ယူဆောင်လာရန် ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ဖော်ပြသည်။ ဘုရားသခင်သည် ဤရည်ရွယ်ချက်အတွက် ဣသရေလကို ရွေးချယ်ထားသည်။ ဘုရားသခင်၏လူများသည် ထိုရည်ရွယ်ချက်ကို မဖြည့်ဆည်းနိုင်ခဲ့သောကြောင့်၊ မယ်ရှိယသည် ဤသာသနာတာဝန်ကို ပြီးမြောက်ရန် လာရောက်ခဲ့သည်။

The book of Isaiah portrays God’s determination to bring His salvation to the ends of the earth (49:6), to all the nations (52:10). God has chosen Israel for this very purpose. Because God’s people did not fulfill that purpose, the Messiah came to embody this mission.

 

ရှစ်ရာစုနှစ်ခေတ်က အခြားသော ပရောဖက်များနှင့် နောက်ပိုင်း ဒံယေလကဲ့သို့သော ပရောဖက်များကဲ့သို့၊ ဟေရှာယစာအုပ်သည် ဒေသဆိုင်ရာ စိုးရိမ်မှုများနှင့် အခြေအနေများမှ စကြဝဠာဆိုင်ရာ ထည့်သွင်းစဉ်းစားမှုများသို့ ပြောင်းလဲသွားသည်။ ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းနှင့် ပဋိညာဉ်သည် စကြဝဠာနှင့် ထာဝရဖြစ်သည်။ ထို့ပြင်၊ ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလမဟုတ်သော လူမျိုးစုများထံသို့ ရောက်ရှိရန် ရည်ရွယ်ချက်ကို ဟေရှာယ၏ ကြီးမြတ်သော သာသနာပြုခိုင်းစေမှု (၆၆:၁၉) ဟုခေါ်ဆိုနိုင်သည့်အရာတွင် ဖော်ပြထားသည်။ သာသနာပြုခြင်း၏ပန်းတိုင်မှာ လူမျိုးအားလုံးကို ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာကို အသိအမှတ်ပြုစေရန်၊ သူ့ရှေ့တွင် ဦးညွှတ်ကိုးကွယ်ရန်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် လူမျိုးများအား အလေးအနက်ပြောကြားသည်- “ငါ့ကိုကြည့်လော့၊ မြေကြီးစွန်းရောက်သူအားလုံး ကယ်တင်ခြင်းခံရလိမ့်မည်။ အကြောင်းမူကား ငါသည် ဘုရားဖြစ်ပြီး၊ အခြားဘုရားမရှိ။ ငါကိုယ်တိုင်ကျိန်ဆိုခဲ့ပြီး၊ ငါ့နှုတ်ထွက်စကားသည် ဖြောင့်မတ်စွာထွက်လာပြီး၊ ပြန်မလာနိုင်။ လူတိုင်း၏ဒူးသည် ငါ့ရှေ့တွင် ဒူးထောက်ရမည်၊ လျှာတိုင်းသည် ကျိန်ဆိုရမည်” (ဟေရှာယ ၄၅:၂၂–၂၃)။

Like other eighth century prophets and later prophets such as Daniel, the book of Isaiah moves from local concerns and circumstances to universal considerations. God’s salvation and covenant are universal and everlasting.

Moreover, God expresses His intention to reach the non-Israelite people groups in what can be legitimately called Isaiah’s version of the Great Commission (66:19). The goal of the mission is to bring all people groups to acknowledge God’s sovereignty, bow before Him, and worship Him. God solemnly tells the nations: “Look to Me, and be saved, all you ends of the earth! For I am God, and there is no other. I have sworn by Myself; the word has gone out of My mouth in righteousness, and shall not return, that to Me every knee shall bow, every tongue shall take an oath” (Is. 45:22–23).

 

ဓမ္မပညာရှုထောင့်

Theological Perspectives

 

ဟေရှာယစာအုပ်တွင် ဘုရားသခင်၏ပုံတူသည် ဓမ္မဟောင်းတွင် နှိုင်းယှဉ်မရသောအမြင့်သို့ရောက်ရှိသည်။ ဘုရားသခင်၏သန့်ရှင်းမှုသည် ဤစာအုပ်တွင် အခြားမည်သည့်နေရာထက်မဆို ပိုမိုအလေးပေးဖော်ပြထားသည် (“ဣသရေလ၏သန့်ရှင်းသောဘုရား” ဟူသောအမည်သည် ဟေရှာယတွင် ၂၆ ကြိမ်ပေါ်ပြီး ဓမ္မဟောင်းတွင် အခြားနေရာ ၆ ကြိမ်သာပေါ်သည်)။ ဘုရားသခင်၏သန့်ရှင်းမှုသည် သူ၏ တရားမျှတမှု၊ ဖြောင့်မတ်မှု၊ နှင့် မေတ္တာတို့၏ ဂုဏ်ရည်များကို အကျုံးဝင်သည်။ ဤသည်မှာ တရားမျှတမှု၊ ဖြောင့်မတ်မှု၊ နှင့် ငြိမ်သက်ခြင်းတို့၏ နိုင်ငံတော်ကို ဖြစ်ပေါ်စေရန် သန္နိဋ္ဌာန်ပြုထားသော ဘုရားဖြစ်သည်။

The portrait of God in the book of Isaiah reaches heights unparalleled in the Old Testament. God’s holiness is emphasized here more than anywhere else (“the Holy One of Israel” appears 26 times in Isaiah and only 6 times elsewhere in the OT). The holiness of God encapsulates His attributes of justice, righteousness, and love. This is the God who is determined to bring about a kingdom of justice, righteousness, and peace.

 

ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာသည် ဟေရှာယ၏ နောက်ထပ်အဓိကအကြောင်းအရာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် အနာဂတ်ကို တိကျစွာ ဟောကိန်းထုတ်ရန် ဘုရားသခင်၏ အခွင့်အာဏာတွင် ဖော်ပြထားသည်။ သူ၏ ပရောဖက်ဆိုင်ရာ အချုပ်အခြာအာဏာကို ဟေရှာယ ၄၄:၇ တွင် ကောင်းစွာဖမ်းယူထားသည်- “ငါကဲ့သို့ ဟောပြောနိုင်သူ မည်သူရှိသနည်း။ သူသည် ငါခန့်ထားသော ရှေးလူမျိုးမှစ၍၊ ဖြစ်လာမည့်အရာများနှင့် ရောက်လာမည့်အရာများကို ထုတ်ဖော်ပြီး ငါ့အတွက် စီစဉ်ပေးပါစေ။” အနာဂတ်ကို ထိန်းချုပ်နိုင်မှုသည် ဘုရားသခင်၏ လူမျိုး၏ ကံကြမ္မာတွင် အဓိကအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်မည့် ရှင်ဘုရင်—ဗျံကူရ—၏ နာမည်ကို အတိအကျဖော်ပြရန် သူ၏စွမ်းရည်ဖြင့် ထပ်မံအတည်ပြုသည် (၄၄:၂၄–၄၅:၂၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာသည် ဘဝကိုပင် ထိန်းချုပ်နိုင်သည့် သူ၏ထူးခြားသောစွမ်းရည်ဖြင့်လည်း ထင်ရှားသည်။ ဟေဇကိယအား ပြုခဲ့သည့်အတိုင်း (၃၈:၅) လူသားတစ်ဦး၏သက်တမ်းကို နှစ်ပေါင်းများစွာ ထပ်မံပေးနိုင်သည်။

God’s sovereignty is another major motif of Isaiah. It is expressed in God’s prerogative to predict the future with accuracy. His claim to His prophetic sovereignty is well captured in Isaiah 44:7: “And who can proclaim as I do? Then let him declare it and set it in order for Me, since I appointed the ancient people. And the things that are coming and shall come, let them show these to them.” The mastery of the future is further corroborated by God’s ability to identify the very name of the king—Cyrus—who would play a major role in the destiny of God’s people (see 44:24–45:25). Divine sovereignty is also demonstrated by His unique ability to master life itself. He can add years to the life of a human being, such as He did for Hezekiah (38:5).

 

ဘုရားသခင်၏ အထူးခြားဆုံးသော ဘွဲ့အမည်တစ်ခုသည် စာအုပ်တွင်း နောက်ဆုံးစွပ်စွဲချက်များထဲမှ တစ်ခု၏ အကြောင်းအရာတွင် ပေါ်ပေါက်သည်။ ဘုရားသခင်ကို “သစ္စာဘုရား” (၆၅:၁၆) ဟုခေါ်သည်။ ဟီဘရူးဘာသာတွင် သစ္စာအတွက် စကားလုံးမှာ “အာမင်” ဖြစ်ပြီး၊ ဘုရားသခင်သည် ယုံကြည်စိတ်ချရသည်၊ သစ္စာရှိသည်၊ သူ၏ကတိများကို ထိန်းသိမ်းသည့်အဓိပ္ပာယ်ဖြင့် ဖြောင့်မတ်သည်ဟု ဆိုလိုသည်။ သူသည် ယုံကြည်စိတ်ချရသူဖြစ်သည်၊ ထို့ကြောင့် သူ့ကို ယုံကြည်နိုင်သည်။ ဤတွင်၊ စာအုပ်၏ အဓိကအကြောင်းအရာတစ်ခုသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိသည်- ထာဝရဘုရားကို ယုံကြည်ခြင်း။ ထို့ပြင်၊ ဒါဝိဒ်အား သစ္စာရှိသော ကရုဏာများပြခဲ့သော ဤဘုရားသည် နောင်တရသူများကို ခွင့်လွှတ်ရာတွင် ကြွယ်ဝသည် (၅၅ အခန်း)။

One of the most significant titles of God occurs in the setting of one of the last indictments in the book. God is called the “God of truth” (65:16). The Hebrew word for truth is “amen” and implies more: God is dependable, faithful, and truthful in the sense that He keeps His promises. He is reliable; therefore He can be trusted. Here, we come back to one of the major themes of the book: trust in the Lord. Moreover, this God who has shown His faithful mercies to David is also abundant in forgiveness to those who repent (chap. 55).

 

ဘုရားသခင်၏ ဗျာဒိတ်ဖော်ပြချက်ကို သူ၏လူမျိုးအပေါ် မတိမ်မကျသော မေတ္တာ (ဟီဘရူးဘာသာတွင် “ဟဲဆဒ်”) နှင့် ကတိကဝတ်များဖြင့် ဖော်ပြသော ခမ်းနားသောကတိများမှတစ်ဆင့် သိမြင်နိုင်သည်။ ထိုကတိများထဲတွင် လူသိများသည်မှာ ဟေရှာယ ၄၉:၁၅၊ ၅၄:၁၀၊ ၆၃:၉၊ ၁၆ တို့ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဆင်းရဲသူ၊ အငတ်ဘေးသင့်သူ၊ မိဘမဲ့သူ၊ မုတ်ဆိုးမများအား တရားမျှတမှုကို ပြန်လည်ထူထောင်ပေးသူအဖြစ်လည်း ဖော်ပြထားသည်။ ၎င်းတို့ကို အခွင့်ကောင်းယူသူများအား စွပ်စွဲသည့် များပြားသောစွပ်စွဲချက်များကို ကြည့်ပါ (ဥပမာ၊ ၁၀ အခန်း)။

The revelation of God can also be perceived through the magnificent promises of God’s unfailing love (Hebrew hesed) and commitment to His people. Best known among those texts are Isaiah 49:15; 54:10; 63:9, 16. God also is described as the One who restores justice to the poor and the needy, the orphans and widows. See the numerous indictments against those who take advantage of them (e.g., chap. 10).

 

ဒေသာရုံတွင် ဖော်ပြထားသည့် ပဋိညာဉ်၏ အဓိကအကြောင်းအရာနှင့်အညီ၊ ဟေရှာယစာအုပ်၏ အဓိကသတင်းစကားမှာ ဘဝနှင့် ငြိမ်သက်ခြင်းသို့ ဖိတ်ခေါ်မှုဖြစ်သည်။ ပေါလုက “သေခြင်းတရားသည် နောက်ဆုံးရန်သူဖြစ်ပြီး၊ အောင်ခြင်းတွင် မျိုချလိမ့်မည်” (၁ ကောရိန္တု ၁၅:၅၄) ဟု ကြေညာမှုမတိုင်မီ ကြာမြင့်စွာကပင်၊ ဟေရှာယသည် သေခြင်း၏အောင်မြင်မှုကို ကြေညာရုံသာမက ၎င်းကို လုံးဝဖျက်ဆီးခြင်းကိုလည်း ကြေညာခဲ့သည်။ ဆွဲဆောင်မှုရှိသောပုံစံဖြင့် ဟေရှာယက ထာဝရဘုရားသည် “သေခြင်းကို ထာဝရမျိုချမည်၊ ထာဝရဘုရားသည် မျက်နှာအားလုံးမှ မျက်ရည်များကို သုတ်ပစ်မည်” (ဟေရှာယ ၂၅:၈) ဟု သတ်မှတ်ခဲ့သည်။

Consonant with the key issue of the covenant as stated in Deuteronomy, the core message of the book of Isaiah is an invitation to life and peace. Long before Paul announced that death, the last enemy, will be “swallowed up in victory” (1 Cor. 15:54), Isaiah had proclaimed not only the defeat of death but also its abolition altogether. In gripping fashion, Isaiah specified that the Lord “will swallow up death forever and the Lord God will wipe away tears from all faces” (Is. 25:8).

 

ယေရုဆလင်မြို့ခေါင်းဆောင်များအား စွပ်စွဲထားသည့်အကြောင်းအရာမှာ ၎င်းတို့သည် သေခြင်းနှင့် ပဋိညာဉ်ဖွဲ့ထားသည် (၂၈:၁၅၊ ၁၈) ဖြစ်သည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့်၊ ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို သိသူများ—ဆိုလိုသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ပညတ်တရားကို နှလုံးထဲတွင် ထားရှိသူများ (၅၁:၇)—အတွက် ဘုရားသခင်သည် သူ၏ကယ်တင်ခြင်းသည် ထာဝရဖြစ်မည် (၅၁:၆) ဖြစ်ပြီး သူ၏ဖြောင့်မတ်ခြင်းသည် မည်သည့်အခါမျှ မပျက်စီးဟု ကတိပြုသည် (၅၁:၆)၊ ၎င်းသည် ထာဝရတည်မြဲမည် (၅၁:၈)။

The content of indictment against the leaders in Jerusalem is precisely that they have made a covenant with death (28:15, 18). On the contrary, for those who know righteousness—that is, for the people in whose heart is the law of God (51:7)—God promises that His salvation will be forever (51:6) and His righteousness will not fail (51:6); it will last eternally (51:8).

 

ဘုရားသခင်၏ ကတိများပြည့်စုံမှုကို မျှော်လင့်ခြင်းနှင့် မခွဲမခွာဆက်စပ်နေသည့် ထာဝရဘုရားကို စောင့်မျှော်ခြင်းအကြောင်းအရာသည် စာအုပ်တွင် အကြိမ်များစွာ ပေါ်ပေါက်သည်။ ပရောဖက် ဟေရှာယကိုယ်တိုင်သည် ထာဝရဘုရားကို စောင့်မျှော်ရန် သန္နိဋ္ဌာန်ပြုထားသည် (၈:၁၇)။ နောက်ဆုံးနေ့တွင် ကယ်တင်ခံရသူများနှင့် ဘုရားသခင်ပြန်လည်ပေါင်းစည်းခြင်း၏ ရူပါရုံကို အောက်ပါစကားများဖြင့် ဂုဏ်ပြုသည်- “ကြည့်လော့၊ ဤသည်မှာ ငါတို့၏ဘုရားဖြစ်သည်။ ငါတို့သည် သူ့ကိုစောင့်မျှော်ခဲ့ပြီး၊ သူသည် ငါတို့ကို ကယ်တင်မည်။ ဤသည်မှာ ထာဝရဘုရားဖြစ်သည်။ ငါတို့သည် သူ့ကိုစောင့်မျှော်ခဲ့ပြီး၊ ငါတို့သည် ဝမ်းမြောက်ရွှင်လန်းပြီး သူ၏ကယ်တင်ခြင်းတွင် ဝမ်းမြောက်မည်” (၂၅:၉)။ ထာဝရဘုရားကို စောင့်မျှော်သူများအတွက် ကောင်းကြီးမင်္ဂလာတစ်ခုမှာ (၃၀:၁၈)—“ထာဝရဘုရားကို စောင့်မျှော်သူများသည် ၎င်းတို့၏ ခွန်အားကို အသစ်ပြန်လည်ရရှိမည်၊ ၎င်းတို့သည် လင်းယုန်ငှက်ကဲ့သို့ အတောင်များဖြင့် မြင့်တက်မည်၊ ၎င်းတို့သည် ပြေးလွှားပြီး မပင်ပန်းရ၊ ၎င်းတို့သည် လျှောက်လှမ်းပြီး မမူးဝေရ” (၄၀:၃၁)။ ထာဝရဘုရားကို စောင့်မျှော်သူများအတွက် ကတိတစ်ခုမှာ- “သူတို့သည် မရှက်ရ” (၄၉:၂၃)။

Inseparably connected to the expectation of the fulfillment of God’s promises, the theme of waiting on the Lord occurs several times in the book. The prophet Isaiah himself is determined to wait on the Lord (8:17). The last-day vision of reunion of the redeemed with God is celebrated with the following words: “Behold, this is our God; we have waited for Him, and He will save us. This is the Lord; we have waited for Him; we will be glad and rejoice in His salvation” (25:9). One of the blessings of the book is on those who wait on the Lord (30:18)—“Those who wait on the Lord shall renew their strength; they shall mount up with wings like eagles, they shall run and not be weary, they shall walk and not faint” (40:31). A promise is made to those who wait on the Lord: “they shall not be ashamed” (49:23).

 

ဟေရှာယသည် ထပ်ခါတလဲလဲ ဖြေရှင်းသည့် အဓိကပြဿနာမှာ ဘုရားသခင်၏လူမျိုးသည် ၎င်းတို့လိုလားသည့်အရာများကို ပေးအပ်ရန် မမှန်ကန်သောအရာများကို ယုံကြည်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် မြေကြီးအာဏာများ၊ အခြားဘုရားများ၊ ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်၊ သစ္စာမရှိသော ခေါင်းဆောင်များ၊ သို့မဟုတ် သေလွန်သူများနှင့် ဆက်သွယ်ရန်ကြိုးစားသည့် ဝိညာဉ်များနှင့် နတ်ဆရာများကိုပင် ယုံကြည်နေသည် (၈:၁၉–၂၀)။ အခြေခံအားဖြင့် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို အားကိုးမနေပါ။ ဘုရားသခင်၏လူမျိုးသည် ဘုရားသခင်၏အစီအစဉ်မဟုတ်သော အစီအစဉ်များကို လိုက်လျှောက်ရန် ကြိုးစားသည်ဟု စွပ်စွဲခံရသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်မှ အတည်မပြုထားသော မဟာမိတ်များကို ဖွဲ့စည်းသည် (၃၀:၁)။

The major problem Isaiah repeatedly addresses is that God’s people are trusting the wrong things to provide them with what they desire. They are trusting earthly powers, other gods, themselves, their unfaithful leaders, or even mediums and spiritists who try to communicate with dead people (8:19–20). Fundamentally, they are not relying on God. God’s people are accused of trying to carry out plans that are not God’s. They form alliances that are not sanctioned by God’s Spirit (30:1).

 

ဓမ္မသစ်နှင့် ယေရှုခရစ်နှင့် ဆက်နွှယ်မှု

Relation to the New Testament and Jesus

 

ဟေရှာယစာအုပ်ကို နားလည်ခြင်းသည် ယေရှုခရစ်၏ ဘဝနှင့် သွန်သင်ချက်များ၏ အဓိကအစိတ်အပိုင်းများကို နားလည်ရန် လမ်းကြောင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဟေရှာယ၏ “ကျွန်သီချင်းလေးပုဒ်” (၄၂:၁–၉၊ ၄၉:၁–၁၃၊ ၅၀:၄–၁၁၊ ၅၂:၁၃–၅၃:၁၂) သည် လာမည့် မေရှိယဘုရင်ကို ဖော်ပြပြီး ဓမ္မသစ်တွင် ယေရှုခရစ်ကို နားလည်ရန် အဓိကသော့ချက်ဖြစ်သည်။

Understanding the book of Isaiah is a pathway to grasping key components of Jesus’ life and teachings. Isaiah’s four “Servant Songs” (42:1–9; 49:1–13; 50:4–11; 52:13–53:12) describe the coming messianic King and are key to the New Testament understanding of Jesus.

 

ဟေရှာယသည် သမိုင်းတွင် ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို ဖော်ပြရန် ကြွယ်ဝသောဘာသာစကားနှင့် ပုံရိပ်များကို ပေးအပ်သည်။ မေရှိယဆိုင်ရာ ပရောဖက်ပြုချက်များသည် ယေဘုယျအားဖြင့် ဟေရှာယ၏ခေတ်တွင် အခြေတည်ထားသော်လည်း၊ ယေရှုနှင့် ဓမ္မသစ်စာရေးသူများက ၎င်းတို့ကို ယေရှု၏ဘဝနှင့် သာသနာပြုမှုတွင် အသုံးပြုသည်။

Isaiah provides rich language and imagery to express God’s purposes in history. The messianic prophecies, though generally grounded in Isaiah’s time, are applied by Jesus and the New Testament writers to the life and ministry of Jesus.

 

ဖွဲ့စည်းပုံ

Outline

        

၁. တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ကယ်တင်ခြင်း၏ ရူပါရုံများ (၁:၁–၃၅:၁၀)

က. ပဋိညာဉ်ဖောက်ဖျက်မှုနှင့် ပဋိညာဉ်သစ္စာစောင့်သိရန် တောင်းဆိုမှု- သန့်ရှင်းသောဘုရားကို အာရုံစိုက်ခြင်း (၁:၁–၆:၁၃)

ခ. ဧမာနူရှေလ၏ ပရောဖက်ပြုချက်များ (၇:၁–၁၂:၆)

ဂ. တရားစီရင်ခြင်း၏ ဗျာဒိတ်များ (၁၃:၁–၂၄:၂၃)

၁. ဗာဗုလုန်နှင့် အာရှုရိ (၁၃:၁–၁၄:၂၇)

၂. ဖိလိတ္တိ (၁၄:၂၈–၃၂)

၃. မောဘ (၁၅:၁–၁၆:၁၄)

၄. ဆီးရိယနှင့် ဣသရေလ (၁၇:၁–၁၄)

၅. အေသီယိုးပီးယား (၁၈:၁–၇)

၆. အဲဂုတ္တု (၁၉:၁–၂၀:၆)

၇. ဗာဗုလုန်ဆက်လက် (၂၁:၁–၁၀)

၈. ဧဒုံ (၂၁:၁၁–၁၂)

၉. အာရေဗျ (၂၁:၁၃–၁၇)

၁၀. ယေရုဆလင် (၂၂:၁–၂၅)

၁၁. တုရုသ (၂၃:၁–၁၈)

၁၂. မြေကြီးတစ်ခုလုံး (၂၄:၁–၂၃)

ဃ. ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းနှင့် တရားစီရင်ခြင်းများ (၂၅:၁–၃၅:၁၀)

၂. သမိုင်းဆိုင်ရာ အကြားအလပ် (၃၆:၁–၃၉:၈)

၃. သက်သာပေးခြင်း၊ ပြန်လည်ထူထောင်ခြင်းနှင့် တရားစီရင်ခြင်း၏ ရူပါရုံများ (၄၀:၁–၆၆:၂၄)

က. အနာဂတ်ပြည်နှင်ထုတ်ခံရသူများအတွက် သက်သာပေးခြင်းနှင့် ကယ်တင်ခြင်း၏ သတင်းကောင်းရူပါရုံ (၄၀:၁–၄၁:၂၉)

ခ. ထာဝရဘုရား၏ ကျွန်၏ ဣသရေလနှင့် လူမျိုးများသို့ ကယ်တင်ခြင်းသာသနာ- ကယ်တင်ခြင်းနှင့် တရားစီရင်ခြင်းအပေါ် အခြေတည်သော ထွက်မြောက်ခြင်းအသစ် (၄၂:၁–၅၅:၁၃)

ဂ. ဣသရေလမဟုတ်သူများ၏ ကယ်တင်ခြင်းနှင့် ပဋိညာဉ်စည်းမျဉ်းများ၊ အထူးသဖြင့် ဥပုသ်နေ့ကို လက်ခံရန် ဖိတ်ခေါ်ခြင်း (၅၆:၁–၅၈:၁၄)

ဃ. ဘုရားသခင်၏ အမှန်တရားထောက်ခံခြင်း၊ ပြန်လည်ထူထောင်ခြင်းနှင့် တရားစီရင်ခြင်းဆိုင်ရာ ကတိများ (၅၉:၁–၆၆:၂၄)

I.      Visions of judgment and salvation (1:1–35:10)

A.     Breach and appeal to covenant fidelity: a focus on the Holy One (1:1–6:13)

B.     Prophecies of Immanuel (7:1–12:6)

C.     Oracles of judgment (13:1–24:23)

         1.     Babylon and Assyria (13:1–14:27)

         2.     Philistia (14:28–32)

         3.     Moab (15:1–16:14)

         4.     Syria and Israel (17:1–14)

         5.     Ethiopia (18:1–7)

         6.     Egypt (19:1–20:6)

         7.     Babylon continued (21:1–10)

         8.     Edom (21:11–12)

         9.     Arabia (21:13–17)

         10.   Jerusalem (22:1–25)

         11.   Tyre (23:1–18)

         12.   The whole earth (24:1–23)

D.     God’s salvation and judgments (25:1–35:10)

         II.     Historical interlude (36:1–39:8)

         III.    Visions of comfort, restoration, and judgment (40:1–66:24)

A.     Vision of comfort for future exiles and good news of salvation (40:1–41:29)

B.     The Servant of the Lord’s mission of salvation to Israel and to the nations: a new exodus grounded on salvation and judgment (42:1–55:13)

C.     Salvation of non-Israelites and invitation to adopt covenant stipulations, especially the Sabbath (56:1–58:14)

D.     Vindication of God, promises of restoration and judgment (59:1–66:24)

 

အခန်းကြီး - ၁

မှတ်စုများ

Notes

 

၁:၁ဟေရှာယ၏ ၁:၁ ရူပါရုံ။ ဤစကားရပ်သည် စာအုပ်တစ်အုပ်လုံးနှင့် သက်ဆိုင်ဖွယ်ရှိသည်။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏ ဣသရေလနှင့်ထားရှိသော ပဋိညာဉ်စာချုပ်နှင့် ဘုရားသခင်၏လူများထံမှ ဖြောင့်မတ်ခြင်းဆိုင်ရာ မျှော်လင့်ချက်များပေါ်တွင် အခြေတည်သည်။ ဤရူပါရုံသည် ဘုရားသခင်၏လူများ၏ ခေတ်ပြိုင်အခြေအနေများကို အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုခြင်းနှင့် ထိုးထွင်းသိမြင်ခြင်းလည်းဖြစ်သည်။ သူတို့သည် ဘာသာရေးထုံးတမ်းများတွင် ပါဝင်နေကြသော်လည်း ဘုရားသခင်ကို စွန့်လွှတ်ထားကြပြီး မတရားမှုများကျူးလွန်ကာ ဆင်းရဲသားများကို ဖိနှိပ်ကြသည်။ သူတို့သည် ဘုရားသခင်အစား အာရှုရိသို့မဟုတ် အီဂျစ်ကဲ့သို့သော ကမ္ဘာ့အင်အားကြီးနိုင်ငံများကို အားကိုးကြသည်။ ထို့ကြောင့် ဤစာအုပ်သည် တရားစီရင်ခြင်း၏ရူပါရုံဖြစ်သည်။ ဤစာအုပ်သည် ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်ကို မေရှိယအားဖြင့်နှင့် ကျန်ရစ်သူများအားဖြင့် ပြည့်စုံစေရန် ဘုရားသခင်၏ ဆုံးဖြတ်ချက်တွင် မျှော်လင့်ချက်ရှိသော အနာဂတ်ရူပါရုံလည်းဖြစ်သည်။ ဤရူပါရုံသည် ကောင်းကင်သစ်နှင့် မြေကြီးသစ်ဖန်ဆင်းခြင်း၊ ဒုက္ခဆိုးနှင့် မကောင်းမှုများ အဆုံးသတ်ခြင်း၊ ကောင်းကြီးပေးခြင်း၊ ပြန်လည်သင့်မြတ်ခြင်းနှင့် ငြိမ်းချမ်းခြင်း၏ရူပါရုံတွင် အဆုံးသတ်သည်။

1:1 vision of Isaiah. This expression most likely applies to the whole book. It is grounded in God’s covenant with Israel along with its stipulations or expectations of righteousness from God’s people. This vision is also an interpretation of and an insight into contemporary circumstances of God’s people. They are involved in religious rituals even while they have abandoned God, act unjustly, and oppress the poor. They trust world powers like Assyria or Egypt rather than God. Consequently, the book is a vision of judgment. The book is also a future vision of hope in God’s determination to fulfill His purpose through the Messiah and through a remnant. The vision culminates in the future creation of a new heaven and a new earth: a vision of the end of harm and evil, a vision of blessing, reconciliation, and peace.

 

၁:၂–၃၁ဤအခန်းသည် ဘုရားသခင်၏လူများ၏ ပြဿနာကို ရောဂါရှာဖွေပြီး ၎င်း၏ဖြေရှင်းနည်းကိုလည်း ဖော်ပြသည်။

1:2–31 This chapter diagnoses the problem of God’s people. It also indicates the solution to the problem.

 

၁:၂–၃ပြဿနာကို ဘုရားသခင်ကို ပုန်ကန်ခြင်း၊ အသိပညာနှင့် နားလည်မှု ကင်းမဲ့ခြင်းအဖြစ် ဖော်ထုတ်ထားသည်။ ဘုရားသခင်၏လူများသည် သူတို့၏ဘုရားသခင်ကို စွန့်လွှတ်ခဲ့ကြသည်။ အသိပညာနှင့် နားလည်မှု ကင်းမဲ့ခြင်းဆိုင်ရာ စွပ်စွဲချက်သည် ပရောဖက်ကျမ်းများတွင် မကြာခဏတွေ့ရသည် (ဟောရှယ် ၄:၁ ကိုကြည့်ပါ)။

1:2–3 The problem is identified as rebellion against God, lack of knowledge and understanding. God’s people have forsaken their God. The accusation of lack of knowledge and understanding is frequent in the prophetic books (see Hos. 4:1).

 

၁:၂ကောင်းကင်များ၊ နားထောင်ကြလော့။ စာအုပ်စတင်ပုံသည် ပဋိညာဉ်စာချုပ်ဆိုင်ရာ တရားစွဲဆိုမှု သို့မဟုတ် တရားရုံးမြင်ကွင်းများတွင် သက်သေများကို ခေါ်ယူသည့်ပုံစံနှင့် ကိုက်ညီသည်၊ ၎င်းသည် ရှေးဟောင်းအနီးအရှေ့ဒေသတွင် ထုံးစံဖြစ်သည်။ ထိုသို့သောအမှုများတွင် စွပ်စွဲခံရသူသည် ပဋိညာဉ်စာချုပ်၏ စည်းကမ်းများကို ဖောက်ဖျက်ခဲ့သည်ဟု စွပ်စွဲခံရသည် (ဒုတိယသိမိ ၃၂; ယေရမိ ၂:၉–၁၉; မိက္ခာ ၆:၁–၈ ကိုကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်ကို တရားသူကြီးအဖြစ် မိတ်ဆက်ပြီး သက်သေများမှာ ကောင်းကင်နှင့် မြေကြီးဖြစ်သည်။ သက်သေရွေးချယ်မှုသည် တရားစွဲဆိုမှု၏ သိမ်မွေ့မှုကို ထည့်သွင်းပြီး စွပ်စွဲချက်များ၏ အရေးပါမှုကို မြှင့်တင်ပေးသည်။

1:2 Hear, O heavens. The way the book begins fits with a call to witnesses, typical of covenant/treaty lawsuits, or court scenes, common in the ancient Near East. In such cases a defendant is charged with having violated the covenant stipulations (see also Deut. 32; Jer. 2:9–19; Mic. 6:1–8). God is introduced as Judge and the witnesses are the heavens and the earth. The choice of witnesses adds solemnity to the trial and heightens the importance of the charges.

 

၁:၄အိုး။ ဤအာသံသံသည် “အိုး!” သို့မဟုတ် “အမယ်လေး!” ဟု ဘာသာပြန်ဆိုနိုင်သည်။ ၎င်းသည် ပျက်စီးခြင်း၏ သတင်းစကားများကို မိတ်ဆက်ပြီး ဘေးဒုက္ခကို ညွှန်ပြသည်။ မကောင်းသောအပြုအမူနှင့် လုပ်ရပ်များကို ဖော်ပြသော စကားလုံးများ စုပုံလာခြင်းသည် စွပ်စွဲချက်ကို ပိုမိုပြင်းထန်စေသည်။ အပြစ်ပြုသောလူမျိုး၊ ဒုစရိုက်ဖြင့် ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးဖြစ်နေသောလူများ။ ဖျက်ဆီးတတ်သော သားသမီးများဖြစ်ပြီး ထာဝရဘုရားကို စွန့်လွှတ်ထားကြသည်။ သူတို့သည် သန့်ရှင်းသောအရှင်ကို မထီမဲ့မြင်ပြုကြပြီး စင်စစ်အားဖြင့် သူတို့ကိုယ်သူတို့ ကွဲကွာစေခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏လူများသည် သူစိမ်းအဆင့်သို့ ပြန်လည်ဆုတ်ယုတ်သွားခဲ့သည်။ ဤကျမ်းပိုဒ်သည် အဆင့်အတန်းနှင့် ဂုဏ်သိက္ခာဆုံးရှုံးခြင်းကို ဖော်ပြသည်။ ဆိုဒုံနှင့် ဂေါမောရဟဖြင့် နှိုင်းယှဉ်ခြင်းသည် သူတို့၏လမ်းကြောင်းသည် ကွဲကွာခြင်းသို့ ဦးတည်သွားမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြသသည်။

1:4 Alas. An interjection variously translated as “Ah!” or “Oh!” It introduces messages of doom, and it portends tragedy. The accumulation of words that describe negative behavior and actions intensify the charge. sinful nation, a people laden with iniquity. Children who act destructively and have abandoned the Lord. They have despised the Holy One, and they literally have estranged themselves. God’s people had gone back to an alien status. What this verse portrays is a loss of status and dignity. The further comparison with Sodom and Gomorrah shows the outcome of their path leading to alienation.

 

၁:၅–၉ဣသရေလအပေါ်သို့ တရားစီရင်ခြင်းနှင့်အတူ ပျက်စီးခြင်းနှင့် ဖျက်ဆီးခြင်းရောက်လာခဲ့သည်။ နာမကျန်းသောကိုယ်ခန္ဓာ၏ပုံရိပ်နှင့် စစ်ပွဲကြောင့် ပျက်စီးသွားသော မြို့တစ်မြို့ပုံရိပ်သည် ဘုရားသခင်၏လူများအပေါ်ဖြစ်ပျက်နေသည့်အရာ၏ ပြင်းထန်မှုကို မြှင့်တင်ပြသည်။ ၅ နှင့် ၆ ကျမ်းပိုဒ်များနှင့် ၅၃ အခန်းကြားတွင် ထူးခြားသော ဆက်စပ်မှုရှိသည်။ “ဒဏ်ရာရခြင်း”၊ “ဒဏ်ရာ”၊ “အမာရွတ်” ဟူသော စကားလုံးများသည် ဘုရားသခင်၏လူများ၏ အပြစ်ကြောင့် တရားစီရင်ခြင်းခံရသည့်အပေါ်နှင့် ကိုယ်စားခံဝန်ဆောင်သူ၏ သားကောင်ခံစားခြင်းအပေါ်သို့ နှစ်မျိုးစလုံးတွင် အသုံးပြုထားသည်။ ကျန်ရစ်သူများ၏ အကြောင်းအရာသည် ဤအကြောင်းအရာတွင် ပထမဆုံးအကြိမ် ပေါ်ထွက်လာသည်။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်က ထိန်းသိမ်းထားသော အသက်ရှင်ကျန်ရစ်သူ အနည်းငယ်ကို ညွှန်ပြသည် (ရောမ ၉:၂၉ ကိုကြည့်ပါ)။ ဘုရားသခင်က လုံးလုံးပျက်စီးခြင်းကို တားဆီးထားခြင်းသည် မျှော်လင့်ချက်အတွက် တံခါးဖွင့်ပေးထားပြီး ဤမျှော်လင့်ချက်သည် စာအုပ်တွင် နောက်ပိုင်းတွင် ဖွံ့ဖြိုးလာမည်ဖြစ်သည်။ ဟေရှာယ ၆:၁၃ နှင့် ၎င်း၏ သန့်ရှင်းသောမျိုးစေ့အဖြစ် ချန်ထားမည့် သစ်ပင်တိုင်ပုံရိပ်ကို ကိုးကားပါ (၁၀:၂၀; ၁၁:၁၆ ကိုလည်း ကြည့်ပါ)။

1:5–9 Judgment has come to Israel along with its destruction and devastation. The image of a sick body and that of a city destroyed by war and subsequent hardship heighten the seriousness of what happens to God’s people. There is a striking connection between vv. 5 and 6 and chap. 53. The words “stricken,” “wound,” and “bruise” are applied to both God’s people as judgment against their sin and to the Servant’s vicarious suffering. The theme of the remnant appears for the first time in this setting. It indicates a few survivors that God preserved (see Rom. 9:29). The fact that God prevents total destruction opens the door for hope, a hope that will be developed later in the book. See Is. 6:13 and its reference to the image of a stump identified as a holy seed that will remain. See also 10:20; 11:16.

 

၁:၉တပ်များ၏ထာဝရဘုရား။ “တပ်များ” သည် ထာဝရဘုရား၏ စစ်တပ်များ၊ ကောင်းကင်တမန်များ သို့မဟုတ် ဖန်ဆင်းခြင်းတစ်ခုလုံးကို ရည်ညွှန်းနိုင်သည်။

1:9 Lord of hosts. “Hosts” can refer to the Lord’s armies, the angelic beings, or the whole of creation.

 

၁:၁၀–၂၀ဤအပိုင်း၏ အကြောင်းအရာများသည် ဘုရားသခင်၏လူများ၏ ဘာသာရေးအခြေအနေကို ဖော်ပြသည်။ ၎င်းသည် “ထာဝရဘုရား၏ နှုတ်ကပတ်တော်ကို နားထောင်ကြလော့” ဟူသော ဝါကျဖြင့် စတင်ပြီး “အကြောင်းမူကား ထာဝရဘုရား၏ နှုတ်တော်ထွက်ပြီ” ဟူသော ဝါကျဖြင့် အဆုံးသတ်သည်။ ထူးဆန်းသည်ဟု ထင်ရသော်လည်း ဘုရားသခင်၏လူများသည် ဘာသာရေးကိုင်းရှိုင်းမှု ကင်းမဲ့ခြင်းမရှိပါ။ မတရားမှုများ တိုးပွားလာနေချိန်တွင် ဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှုများသည် ပုံမှန်အတိုင်း ဆက်လက်လုပ်ဆောင်နေသည်။ မတရားမှုများ ထင်ရှားနေသည့်အခါ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းများ၊ ပူဇော်သက္ကာများ၊ မီးရနံ့၊ သတ်မှတ်ထားသော ပွဲတော်များ၊ လဆန်းနှင့် ဥပုသ်နေ့များ၊ ဆုတောင်းပဌနာများသည် အလဟဿဖြစ်ပြီး စက်ဆုပ်ဖွယ်အဖြစ် ဖော်ပြခံရသည် (အာမုတ် ၅:၂၁–၂၄ ကိုလည်း ကြည့်ပါ)။

1:10–20 The themes of this section address the religious situation of God’s people. It begins with the sentence “Hear the word of the Lord,” and concludes with “For the mouth of the Lord has spoken.” As paradoxical as it may seem, God’s people do not lack religiosity. The worship continues as usual while injustice grows. In the face of rampant injustice, a multitude of sacrifices, offerings, incense, appointed festivals, new moons and Sabbaths, and prayer all avail to nothing. They are actually described as an abomination (see also Amos 5:21–24).

 

၁:၁၆မကောင်းမှုများကို မစွန့်လွှတ်ဘဲ၊ တရားမျှတမှုကို မကတိပြုဘဲ ထုံးတမ်းအဆောက်အအုံဖြင့် ဆေးကြောခြင်းသည် အလဟဿဖြစ်ပြီး ဘာသာရေးအယောင်ဆောင်ခြင်းဖြစ်သည် (၅၂:၁၁; ၅၅:၇ ကိုကြည့်ပါ)။

1:16 Ceremonial washing without giving up evil deeds and committing to justice avails nothing and consists of religious hypocrisy (see 52:11; 55:7).

 

၁:၁၇
ပဋိညာဉ်စာချုပ်၏ အဓိကရည်ရွယ်ချက်မှာ လူအားလုံးအတွက် တရားမျှတမှုနှင့် လူအားလုံး၏အခွင့်အရေးကို လေးစားခြင်းဖြစ်သည်။

1:17 The basic intent of the covenant is justice or fairness to all people and respect of the rights of all people.

 

၁:၁၈အတူတကွ ဆင်ခြင်ကြစို့။ အတူတကွ ဆင်ခြင်ရန် ဖိတ်ခေါ်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ စရိုက်နှင့် ရည်ရွယ်ချက်များအကြောင်း ဆွဲဆောင်မှုရှိသော အရာတစ်ခုကို ဖော်ပြသည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူများကို ရင့်ကျက်လာစေရန် ကူညီပေးနေသည်။ သူသည် ၎င်းတို့ကို သူ၏ဆန္ဒကို လိုက်နာရုံသာမက မိတ်ဖက်များအဖြစ် ဆက်ဆံသည်။ သူလိုချင်သော ပြောင်းလဲမှုသည် ၎င်းတို့၏ မှန်ကန်သောအခြေအနေကို ရောဂါရှာဖွေရာတွင် ၎င်းတို့၏ ပါဝင်မှုကို လိုအပ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူများကို ခွင့်လွှတ်ရန်နှင့် ကယ်တင်ရန် ဆန္ဒရှိကြောင်း ပြသသည်။ သူသည် ၎င်းတို့အား ဘဝ၏ဘုရားသခင်ကို ရွေးချယ်ခြင်းဖြင့် အသက်ရှင်ရန် ရွေးချယ်ရန် တောင်းပန်သည်။ အခြားရွေးချယ်မှုမှာ မလွှဲမရှောင်သာ သေဆုံးခြင်းဖြစ်သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် ဘုရားသခင်၏လူများသည် သေခြင်းနှင့် ပဋိညာဉ်ချုပ်ဆိုခဲ့သည်ဟု စွပ်စွဲခံရသည် (၂၈:၁၅, ၁၈)။ သို့သော်လည်း ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ကို ကယ်တင်လိုသည်။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏လူများအပေါ် ဘုရားသခင်၏ နက်ရှိုင်းသောမေတ္တာကို ဖော်ပြပြီး ၎င်းတို့ကို ဘေးဒုက္ခမှ ကယ်တင်ရန် အလုံးစုံလုပ်ဆောင်မည့်ဘုရားသခင်ဖြစ်သည်။

1:18 let us reason. The invitation to reason together reveals something attractive about God’s character and purposes. God is helping His people become mature. He engages them as partners rather than as a ruler only concerned about the carrying out of His will. The change He desires among His people requires their participation in the diagnosis of their true condition. God shows His willingness to forgive and to save His people. He pleads with them so that they might choose life in choosing the God of life. The other option is inevitable death. Later in the book, God’s people are accused of making a covenant with death (28:15, 18). Even so God wants to save them. This gives an idea of the depth of God’s love for His people, a God who would not let His people go without doing all He can to save them from disaster.

 

၁:၂၁–၂၆ဤကျမ်းပိုဒ်များသည် လူမှုဖွဲ့စည်းပုံ၏ ယိုယွင်းပျက်စီးမှုကို ဖော်ပြသည်। တရားမျှတမှုနှင့် ဖြောင့်မတ်မှု ကင်းမဲ့ခြင်းကြောင့် တရားစီရင်ခြင်းရောက်လာသည်။ လူသတ်မှု၊ ပုန်ကန်မှု၊ ခိုးမှု၊ လာဘ်ယူမှု၊ အကာအကွယ်မဲ့သူများ၏ အကြောင်းကို လျစ်လျူရှုခြင်းများသည် ထင်ရှားသည်။ ဘုရားသခင်သည် သစ္စာမဲ့သောမြို့ကို ဖြောင့်မတ်သောမြို့အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲရန် ဝင်ရောက်စွက်ဖက်သည်။ ၂၆ ကျမ်းပိုဒ်တွင် မျှော်လင့်ချက်တစ်ခု ပါရှိပြီး ၎င်းသည် ၂၇–၃၁ ကျမ်းပိုဒ်များအတွက် သင့်လျော်သော အကူးအပြောင်းဖြစ်သည်။

1:21–26 These verses depict the corruption of the social structure. The judgment is coming because of the lack of justice and righteousness. Murders, rebellion, theft, the practice of taking bribes, and ignoring the cause of the defenseless were widespread. God intervenes in order to turn the unfaithful city into a city of righteousness. In v. 26 there is a note of hope, which constitutes a fitting transition for vv. 27–31.

 

၁:၂၇–၃၁

ပထမအခန်း၏ နိဂုံးသည် ကယ်တင်ခြင်းနှင့် တရားစီရင်ခြင်း၏ သတင်းစကားနှစ်ခုကို ပေါင်းစပ်ထားပြီး ဤတစ်ကြိမ်တွင် သတိပေးချက်ပုံစံဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် တရားမျှတမှုနှင့် ဖြောင့်မတ်မှုဖြင့် သူ၏လူများကို ရွေးနှုတ်ရာတွင် အောင်မြင်မည်ဖြစ်သည်။ ရွေးနှုတ်ခြင်းသည် နောင်တရသူများအတွက်ဖြစ်သည်။ ပုန်ကန်မှုတွင် ဆက်လက်တည်ရှိနေသူများသည် အပြစ်ဒဏ်စီရင်ခြင်းကို ကြုံတွေ့ရမည်။

1:27–31 The conclusion of the first chapter combines both messages of salvation and judgment, this time in the form of warning. God will prevail in redeeming His people by justice and righteousness; obviously redemption is for those who repent. Those who persist in rebellion will encounter executive judgment.

 

၁:၂၉တာရာဘင်သစ်ပင်များ။ တာရာဘင်သစ်ပင်များနှင့် ဥယျာဉ်များ၏ နေရာများသည် ရုပ်တုကိုးကွယ်မှုအတွက် ရေပန်းစားသော နေရာများဖြစ်သည်။

1:29 terebinth trees. The sites of terebinth trees and gardens were popular shrines for idolatrous worship.

 

၁:၃၁မည်သူမျှ မငြှိမ်းနိုင်။ မီးသည် ၎င်းကိုယ်တိုင် ငြှိမ်းသွားမည်ဖြစ်ပြီး လုံးလုံးပျက်စီးခြင်း၏ အယူအဆကို ဖော်ပြသည်၊ ငရဲတွင် ထာဝရလောင်ကျွမ်းခြင်းမဟုတ်ပါ။ မီးကို မငြှိမ်းနိုင်သူ မည်သူမျှမရှိခြင်းသည် မကောင်းသူများသည် မီးညှိဖိုကဲ့သို့ လောင်ကျွမ်းပြီး မရှိတော့သည်အထိ ဆက်လက်လောင်ကျွမ်းမည်ဖြစ်သည်။

1:31 no one shall quench. The fire will burn itself out; conveys the idea of total destruction, not everlasting burning in hell. The fact that there is no one who quenches the fire shows that the wicked, compared to tinder, will burn until they cease to exist.

 

အခန်းကြီး - ၂

၂:၁–၄ဤရူပါရုံသည် မိက္ခာတွင် အနည်းငယ်ကွဲပြားမှုများနှင့် တွေ့ရသည် (မိက္ခာ ၄:၁–၃)။ နောက်ဆုံးသောကာလ၌။ ဤစကားစုကို “ဘုရားသခင်၏အချိန်၌” ဟူသော မရေရာသောအသုံးအနှုန်းအဖြစ် အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုခဲ့သော်လည်း၊ ဟေရှာယတွင် ၎င်းသည် အဆုံးကာလဆိုင်ရာ အဓိပ္ပာယ်သက်ရောက်သည်။ အကြောင်းအရာသည် စစ်ပွဲအားလုံး ရပ်စဲမည့်အချိန်ကို ညွှန်ပြသည်။ “ထိုနေ့၌” ဟူသော တူညီသောအသုံးအနှုန်းသည် ဟေရှာယ ၁၉ တွင် ဥပမာအားဖြင့် ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်ပြည့်စုံမည့်အချိန်—ပြန်လည်သင့်မြတ်ခြင်းနှင့် တစ်ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ ထူးခြားသောဘုရားသခင်ကို ကိုးကွယ်ခြင်း၏အချိန်ကို ညွှန်ပြသည်။ ဟေရှာယတွင် တစ်ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ ငြိမ်းချမ်းရေးသည် ဘုရားသခင်အကြောင်း အသိပညာနှင့် ခွဲခြားမရအောင် ဆက်စပ်နေသည်။ ဤအကြောင်းအရာသည် ၁၁:၉ တွင်လည်း ပေါ်ထွက်လာပြီး “အကြောင်းမူကား ငါ၏သန့်ရှင်းသောတောင်ပေါ်တွင် မည်သူမျှ မထိခိုက်စေရ၊ မဖျက်ဆီးရ၊ အကြောင်းမူကား ပင်လယ်ကို ရေများဖုံးလွှမ်းသကဲ့သို့ မြေကြီးသည် ထာဝရဘုရား၏ အသိပညာဖြင့် ပြည့်စုံလိမ့်မည်” ဟု ဖော်ပြသည်။

2:1–4 This vision is found in Micah with slight variations (Mic. 4:1–3). in the latter days. The phrase has been interpreted as a vague expression equivalent to “in God’s time”; however, in Isaiah, it has an end-time connotation. The context indicates a time when all wars will cease. The equivalent expression “in that day,” found in Is. 19 for example, points to a time when God’s purpose will be fulfilled—a time of reconciliation and universal worship of the unique God. In Isaiah, universal peace is inseparably associated with the knowledge of God. This theme appears also in 11:9 where we learn that “they shall not hurt nor destroy in all My holy mountain, for the earth shall be full of the knowledge of the Lord as the waters cover the sea.”

၂:၃
ဇိအုန်။ ယေရုဆလင်မြို့ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်၏လူများကို ရည်ညွှန်းသည်။ မူလက ၎င်းသည် ယေရုဆလင်မြို့၏ အစောဆုံးအပိုင်းဖြစ်သော “ဒါဝိဒ်မြို့” ကို ရည်ညွှန်းသည်။ ၎င်းသည် ဒါဝိဒ်မြို့၏ မြောက်ဘက်ရှိ “ဇိအုန်တောင်” ကိုလည်း ရည်ညွှန်းနိုင်သည်။ ၅၁:၁၆ တွင် ၎င်းသည် ဣသရေလလူမျိုးကို ညွှန်ပြသည်။ ၂ အခန်းတွင် ဇိအုန်သည် ပညတ္တိကျမ်းသင်ကြားရာ နေရာဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် တစ်ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ တရားသူကြီး၏ ထိုင်ရာနေရာလည်း ဖြစ်သည်။

2:3 Zion. Refers to Jerusalem or God’s people. Initially it referred to the oldest part of Jerusalem, the “City of David.” It can also refer to “Mount Zion,” the hill to the north of David’s city. In 51:16 it designates the Israelites. In chap. 2, Zion is a place where the law is taught. It is also the seat of the universal Judge.

 

၂:၄သူတို့သည် ရိုက်ပုတ်လိမ့်မည်။ ဓားများကို ထယ်သွားအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲခြင်းနှင့် လှံများကို စပျစ်နွယ်ခုတ်ဓားအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲခြင်းသည် တန်ဖိုးရှိသော ပစ္စည်းများကို တာဝန်သိစွာ ပြန်လည်အသုံးပြုခြင်းကို ပြသသည်။ စစ်ပွဲမရှိသည့်အခါ လက်နက်များ၏ သတ္တုများကို စိုက်ပျိုးရေးသုံးကိရိယာများအဖြစ် ပြောင်းလဲသည်။ စစ်ပွဲအချိန်တွင်လည်း ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည် (ယျိုးလ ၃:၁၀)။ သတ္တုလုပ်သားများ၏ စစ်လက်နက်များကို စိုက်ပျိုးရေးကိရိယာများအဖြစ် ပြောင်းလဲပေးသည့်အလုပ်သည် ငြိမ်းချမ်းရေးကာလကို ညွှန်ပြသည်။

2:4 They shall beat. The transformation of swords into plowshares and spears into pruning hooks demonstrates responsible re-use of valuable material. In the absence of war the metals of the weapons are turned into agricultural tools. The opposite was also true in time of war (Joel 3:10). The work of the metal smiths to transform weapons of war into agricultural tools indicated a time of peace.

 

၂:၅–၄:၁ဒုတိယအခန်းစတင်ရာ ထည်ဝါသောရူပါရုံသည် ဘုရားသခင်၏လူများအား နောင်တရရန် လှုံ့ဆော်ပေးသည့် မိတ်ဆက်နှင့် မက်လုံးတစ်ခုဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်များ ၎င်းတို့အကြားနှင့် ၎င်းတို့ဖြင့် ပြည့်စုံစေရန်ဖြစ်သည်။ ဤအပိုင်းတွင် ဖော်ထုတ်ထားသော ပြဿနာများမှာ ရုပ်တုကိုးကွယ်မှု၊ မမှန်ကန်သော ကိုးကွယ်မှု၊ မာန်ထောင်လွှားမှု၊ ဘုရားသခင်ကို အားကိုးမည့်အစား လူသားများကို အားကိုးခြင်းတို့ ဖြစ်သည်။

2:5–4:1 The glorious vision that begins the second chapter is a fitting introduction and an incentive to motivate God’s people to repentance in order that God’s purposes might be fulfilled among them and with them. The problems identified in this section are idolatry, false worship, arrogance, and dependence on humans instead of trust in God.

 

၂:၆အရှေ့ဘက်နည်းလမ်းများ။ ပညတ္တိကျမ်းက ပြစ်တင်ရှုတ်ချသော ယုဒလူမျိုးမဟုတ်သူများ၏ မကောင်းသောအလေ့အကျင့်များကို ရည်ညွှန်းသည် (လေဝီ ၁၉:၂၆; ဒုတိယသိမိ ၁၈:၁၀–၁၁ ကိုကြည့်ပါ)။ ဖိလိတ္တိလူမျိုးများကဲ့သို့ ဗေဒင်ဆရာများ၊ ရုပ်တုကိုးကွယ်မှု (ဟေရှာယ ၂:၈) နှင့် မက်ဆိုပိုတေးမီးယားထုံးတမ်းများ (၄၄:၂၅; ၄၇:၈–၁၁) ကို ရည်ညွှန်းသည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်းသည် လူများအပေါ်သို့ ကျရောက်ပြီး ၎င်းတို့အား နိုင်ငံခြားကိုးကွယ်မှု၏ မမှန်ကန်သော ထောက်ပံ့မှုများကို ဖယ်ရှားရန်ဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် ယုဒပြည်နှင့် ယေရုဆလင်မြို့၏ ကျဆုံးခြင်းသည် ၎င်းတို့၏ စကားနှင့် လုပ်ရပ်များသည် ထာဝရဘုရားကို ဆန့်ကျင်သောကြောင့် ဖြစ်သည် (၃:၈)။ ခေါင်းဆောင်များအပေါ် စွပ်စွဲချက်သည် ၎င်းတို့၏ လူမှုမတရားမှု၊ အထူးသဖြင့် ဆင်းရဲသားများကို အခွင့်ကောင်းယူခြင်းအပေါ် အခြေတည်သည် (၃:၁၃–၁၅)။

2:6 eastern ways. Designate evil non-Jewish practices that the law condemns (see Lev. 19:26; Deut. 18:10–11). Reference is made to soothsayers like the Philistines, and idol worship (Is. 2:8) of Mesopotamian rituals (44:25; 47:8–11). Consequently the judgment of God is falling against the people to strip from them the false support of foreign worship practices. Moreover, the fall of Judah and Jerusalem is attributed to the fact that their speech and deeds are against the Lord (3:8). The indictment against the leadership is based on their social injustice, in particular, taking advantage of the poor (3:13–15).

 

၂:၁၁ထိုနေ့၌။ ဤကျမ်းပိုဒ်တွင် “ထာဝရဘုရား၏နေ့” ၏ အခြားမျက်နှာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ထာဝရဘုရား၏နေ့၏ နောက်ထပ်ရှုထောင့်တစ်ခုကို ပြသပြီး ထိုနေ့၌ ဘုရားသခင်သည် ချီးမြှောက်ခံရမည်ဖြစ်သည် (၂:၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။

2:11 that day. In this verse is a variant of the expression “the day of the Lord.” It shows another aspect of the day of the Lord, namely, the vindication of God who will be exalted in that day (see v. 12).

 

ဟေရှာယ ၂:၁၂–၂၂၂:၁၂–၂၂ ထာဝရဘုရား၏နေ့ရက်။ ဟေရှာယတွင် ဤအသုံးအနှုန်းသည် ဘုရားသခင်၏လူမျိုးများထဲမှ သို့မဟုတ် တပါးအမျိုးသားများထဲမှ ဆိုးယုတ်သူများအပေါ် ဘုရားသခင်၏တရားစီရင်ခြင်းကို ရည်ညွှန်းသည်။ ၎င်းသည် ကယ်တင်ခြင်းနှင့်လည်း ဆက်စပ်သည်။ ၎င်းသည် ၁၀:၂၀ တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း မယ်ရှိယခေတ်ကိုလည်း ညွှန်ပြနိုင်သည်။ အကြောင်းအရာသည် ဤအသုံးအနှုန်း၏သတ်မှတ်ထားသော အဓိပ္ပါယ်ကို ရှင်းလင်းပြသသည် (၁၀:၃; ၁၃:၆, ၉; ၃၄:၈; ၄၉:၈; ၆၁:၂; ၆၃:၄ ကိုကြည့်ပါ)။ အခန်း ၂ ၏အကြောင်းအရာတွင်၊ ထာဝရဘုရား၏နေ့ရက် ၏အဓိပ္ပါယ်ကို ဖော်ပြရန် အကြောင်းအမျိုးမျိုးကို ပေါင်းစပ်ထားသည်။ ၎င်းသည် ရုပ်တုကိုးကွယ်ခြင်း၊ ဝိညာဉ်ရေးဝါဒနှင့် မာန်မာနတက်ခြင်းတို့အပေါ် တရားစီရင်ခြင်းနေ့ဖြစ်သည်။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင်၊ “ယေရှုခရစ်၏နေ့ရက်” (ဖိလိပ္ပိ ၁:၆) နှင့် “ကျွန်ုပ်တို့၏သခင်ယေရှုခရစ်၏လာရောက်ခြင်း” (၂ သက်ဆလောနိတ် ၂:၁–၁၀) ဟူသော အသုံးအနှုန်းများသည် ဘုရားသခင်၏ရန်သူများအပေါ် အောင်နိုင်ခြင်းနှင့် ၎င်းတို့၏ပျက်စီးခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်၏လူများ၏ ကယ်တင်ခြင်းကို ဖော်ပြသည်။

2:12–22 the day of the Lord. In Isaiah this expression refers to God’s judgment against the wicked among God’s people or among the nations. It is also connected to the idea of salvation. It can also indicate the messianic age as in 10:20. The context clarifies the particular connotation (see 10:3; 13:6, 9; 34:8; 49:8; 61:2; 63:4). In the context of chap. 2, several themes are woven together to provide the meaning of the expression “the day of the Lord.” It is a day of judgment against idolatry, spiritualism, and pride. In the NT, the expression the “day of Jesus Christ” (Phil. 1:6), and the other expression “the coming of our Lord Jesus Christ” as in 2 Thess. 2:1–10, both capture the essence of God’s victory over His enemies and their demise on the one hand, and the salvation of His people on the other hand.

 

၂:၁၈ ရုပ်တုများ။ ထာဝရဘုရား၏နေ့ရက် သည် ရုပ်တုကိုးကွယ်ခြင်းကို ဖျက်ဆီးမည့်နေ့ဖြစ်သည်။

2:18 idols. The day of the Lord is the day when idolatry will be abolished.

 

၂:၁၉ မြေကြီးကို တုန်လှုပ်စေရန်။ ဤအပိုင်းတစ်ခုလုံးသည် ဆိုးယုတ်သူများ၏ ထိတ်လန့်မှုကို ဖော်ပြရန် ပရဝုဏ်ဆိုင်ရာ ဘာသာစကားကို အသုံးပြုထားသည်။ သူတို့သည် ကျောက်ပေါက်များနှင့် ဂူများထဲတွင် ပုန်းအောင်းကာ မြေကြီးတုန်လှုပ်ခြင်းမှ လွတ်မြောက်ရန် ကြိုးစားကြသည်။

2:19 to shake the earth. This whole section uses apocalyptic language to describe the terror of the wicked: hiding in the holes of rocks and caves, trying to escape the shaking of the earth.

 

အခန်းကြီး - ၃

ဟေရှာယ ၃:၁–၁၂ လူမှုဖွဲ့စည်းပုံ ပြိုကျခြင်း။ ခေါင်းဆောင်များသည် ၎င်းတို့၏ အာဏာဆုံးရှုံးမှုနှင့်ပတ်သက်၍ သတိပေးခံရသည်။ ဣသရေလ၏ခေါင်းဆောင်ပုဂ္ဂိုလ်များစွာကို ဖော်ပြထားသည်။ အားကြီးသောသူ၊ စစ်သည်တော်၊ တရားသူကြီး၊ ပရောဖက်၊ ဗေဒင်ဆရာ၊ အကြီးအကဲ၊ လူသိများသောသူ၊ အကြံပေးသူ၊ ကျွမ်းကျင်သော လက်မှုပညာရှင်၊ နှင့် ကျွမ်းကျင်သော မန္တန်ဆရာ။

3:1–12 Social structure breaks down and the leadership is warned about their loss of power. Many of Israel’s leadership figures are listed: mighty man, man of war, judge, prophet, diviner, elder, captain of fifty, honorable man, counselor, skillful artisan, and expert enchanter.

၃:၁၃–၁၅ အကြီးအကဲများ … မင်းသားများ။ ခေါင်းဆောင်များသည် ဆင်းရဲသားများကို ဖိနှိပ်ခြင်းနှင့် ဖျက်ဆီးခြင်းအတွက် တရားစီရင်ခံရသည်။ ထို့ပြင်၊ ၎င်းတို့၏ မာန်မာနတက်မှုသည်လည်း ၎င်းတို့ကို ဆန့်ကျင်သည်။

3:13–15 the elders … His princes. The leadership is judged for having exploited and crushed the poor. Moreover, their pride also works against them.

 

၃:၁၈–၄:၁ ပြည်နှင်ဒဏ်ခံရခြင်း၏ ထိတ်လန့်ဖွယ်ရာ။ ဤအပိုင်းသည် ပြည်နှင်ဒဏ်ခံရခြင်း၏ ထိတ်လန့်ဖွယ်ရာကို ဖော်ပြသည်။ ၎င်းသည် ဘီစီ ရှစ်ရာစုနှစ်တွင် အမျိုးသမီးများအတွက် လက်ရှိဖြစ်သော အဆင်တန်ဆာများနှင့် အလှကုန်ပစ္စည်းများကို အသေးစိတ်ဖော်ပြသည်။ လက်ဝတ်ရတနာများသည် လူ့မာန်နှင့် မာန်တက်ခြင်း၏ သင်္ကေတဖြစ်သည်။

3:18–4:1 The passage describes the horror of exile. It also gives a detailed description of the ornaments and cosmetic apparel current for women in the eighth century B.C. Jewelry was symbolic of human pride and arrogance.

 

အခန်းကြီး - ၄

၄:၁ စစ်ပွဲတွင် ယောက်ျားများစွာ ဆုံးရှုံးသွားသောကြောင့် အမျိုးသမီးဦးရေသည် ယောက်ျားဦးရေထက် များစွာ သာလွန်သည်။

4:1 Because so many men are lost in war, the number of women greatly exceeds that of men.

ဟေရှာယ ၄:၂–၆

၄:၂–၆ မျှော်လင့်ချက်စကားများ။ တရားစီရင်ခြင်းဆိုင်ရာ သတင်းစကားများသည် မျှော်လင့်ချက်စကားများအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားသည်။ မယ်ရှိယဆိုင်ရာ ပရောဖက်ပြုချက်နှင့် အကာအကွယ်ပုံရိပ်သည် အဲဂုတ္တုပြည်မှ ထွက်ခွာခြင်း (ဥပမာ၊ နေ့အခါ တိမ်တိုက်နှင့် ညအခါ မီးတိုင်၊ အခန်းကြီး ၅) ကို သတိရစေသည်။

4:2–6 The judgment messages turn into words of hope: a messianic prophecy and an image of protection remind us of the exodus from Egypt (e.g., cloud by day and fire by night, v. 5).

 

၄:၂ ထာဝရဘုရား၏အကိုင်းအခက်။ ဟေရှာယသည် ဤအခန်းကြီးတွင် “အကိုင်းအခက်” ဟူသော စကားလုံးကို ပထမဆုံးအသုံးပြုသည်။ ဤစကားလုံးကို ယေရမိ ၂၃:၅–၆; ၃၃:၁၅–၁၆; ဇာခရိ ၃:၈; ၆:၉–၁၃ တို့တွင်လည်း ဣသရေလ၏အနာဂတ်ခေါင်းဆောင်ကို ဖော်ပြရန် အသုံးပြုသည်။ ဤအနာဂတ်ခေါင်းဆောင်နှင့်ပတ်သက်သော ပရောဖက်ပြုချက်သည် သူသည် ဘုရားသခင်ဆန်သော မယ်ရှိယဖြစ်ကြောင်း ညွှန်ပြသည် (ယေရမိ ၂၃:၅–၆)။ ဟေရှာယတွင် အကိုင်းအခက် ဟူသော စကားလုံး၏ နောက်ထပ်အဓိကဖြစ်ပေါ်မှုမှာ ၁၁:၁ တွင်ဖြစ်သည်။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းသည် ယေရှုကို “ဒါဝိဒ်၏သားတော်” ဟူ၍ (မဿဲ ၁:၁) စတင်ဖော်ပြပြီး၊ သူသည် ဒါဝိဒ်မင်းဧကရာဇ်၏ လူမျိုးစုမှ မျှော်လင့်ထားသော မယ်ရှိယဖြစ်ကြောင်း ညွှန်ပြသည်။ ထို့ပြင် ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၁၉:၁၆ တွင် သူ့အား “ဘုရင်တို့၏ဘုရင်၊ သခင်တို့၏သခင်” ဟူသော ဘွဲ့အမည်ကို ပေးထားသည်ကို ကြည့်ပါ။

4:2 the Branch of the Lord. Isaiah first uses the word “Branch” in this verse. The word is also used in Jer. 23:5–6; 33:15–16; Zech. 3:8; 6:9–13 to describe Israel’s future leader. The prophecy concerning this future leader indicates He is a divine Messiah (Jer. 23:5–6). Another major occurrence of the word Branch in Isaiah is 11:1. The NT begins (Matt. 1:1) with a reference to Jesus as “Son of David,” signaling that He was the awaited Messiah from the line of King David, Himself the ultimate King. See also the title ascribed to Him in Rev. 19:16: “King of kings and Lord of lords”).

 

၄:၃–၆ ဘုရားသခင်၏ အကာအကွယ်ပေးခြင်း။ ဤအပိုင်း၏ ဘာသာစကားသည် အဲဂုတ္တုပြည်မှ ထွက်ခွာခြင်းကို အများစု သတိရစေပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ အကာအကွယ်ပေးသော ရှိနေမှုကို ဖော်ပြသည် (ထွက်မြောက်ရာ ၁၃:၂၀–၂၂; ၄၀:၃၄–၃၈; တောလည်ရာ ၉:၁၅–၂၃)။ ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင်သည် ၎င်း၏လူများ၏ အကာအကွယ်ပေးသူဖြစ်သည်။ သန့်ရှင်းသောဘုရားသခင်၏ ရှိနေမှုသည် သန့်ရှင်းသောလူများထဲတွင်သာ ဖြစ်ပေါ်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်၏သန့်ရှင်းမှုနှင့် ဆန့်ကျင်သောအရာအားလုံးကို ဆေးကြောသန့်စင်ရန် လိုအပ်သည်။

4:3–6 The language of this section, mostly recalling the exodus, signifies God’s protective presence (Ex. 13:20–22; 40:34–38; Num. 9:15–23). God Himself is the protector of His people. The presence of a holy God can only materialize among people who are holy; therefore the need to wash and purge anything contrary to the holiness of God.

 

အခန်းကြီး - ၅

ဟေရှာယ ၅:၁–၇ စပျစ်ဥယျာဉ်၏ သီချင်း။ အခန်း ၂၇ တွင် စပျစ်ဥယျာဉ်နှင့်ပတ်သက်သော အပြုသဘောဆောင်သော သီချင်းကို ကြည့်ပါ။ ဤဥပမာသည် အစတွင် ကောင်းမွန်စွာ စတင်သော်လည်း အံ့သြဖွယ်ပြောင်းလဲမှုအတွက် နေရာပြင်ဆင်ထားသည်။ ပရောဖက်သည် ၎င်း၏အကြားသူများအား ၎င်းတို့၏အမြင်ကို မေးမြန်းပြီး၊ ၎င်းသည် ၎င်းတို့ကို ထင်ရှားသောနိဂုံးသို့ ဦးတည်စေရန် ရည်ရွယ်သော နည်းလမ်းဖြစ်သည်။ ပြဿနာသည် စပျစ်ဥယျာဉ်၏ပိုင်ရှင်ထံတွင် မရှိဘဲ၊ ၎င်းသည် လုပ်ဆောင်ရမည့်အရာအားလုံးကို ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ဤအပိုင်း၏အဓိပ္ပါယ်သည် အလွန်ရှင်းလင်းသည်။ ဘုရားသခင်၏လူများအပေါ် စွပ်စွဲချက်မှာ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏မျှော်လင့်ချက်များနှင့် မကိုက်ညီဘဲ နေထိုင်ခဲ့ကြသည်။ ဘုရားသခင်လိုအပ်သော အဓိကသီလများကို တရားမျှတမှုနှင့် ဖြောင့်မတ်မှုဟူသော စကားလုံးများဖြင့် ဖော်ပြထားသည်။ ဤစကားလုံးနှစ်ခုသည် ပရောဖက်ပြုစာများတွင် မကြာခဏ တွေ့ရသည် (အာမုတ် ၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤဥပမာ၏ အနာဂတ်ဖွံ့ဖြိုးမှုအတွက် မာကု ၁၂:၁–၉ ကို ကြည့်ပါ။

5:1–7 A song of … vineyard. See chap. 27 for a positive song of a vineyard. The parable starts well but sets the stage for a surprising turn. The prophet asks his hearers for their opinion, a device meant to lead them to an obvious conclusion: the problem does not lay with the owner of the vineyard who did all that there was to be done. This parable clears God’s name in reference to the plight of His people. The meaning of this section is quite straightforward. The indictment against God’s people is that they have not lived up to God’s expectations. The major virtues that sum up what God requires are expressed in terms of justice and righteousness. These two words are often found in most prophetic writings (see Amos 5). For future development of this parable, see Mark 12:1–9.

 

ဟေရှာယ ၅:၈–၂၃ ဟံတော်မူခြင်း။ “ဟံတော်မူခြင်း” သို့မဟုတ် “အို” ဟူသော ဟေဗြဲစကားလုံးဖြင့် စတင်ထားသော ဟံတော်မှုခြောက်ခု (အခန်းကြီး ၈, ၁၁, ၁၈, ၂၀, ၂၁, ၂၂) ကို မိတ်ဆက်ထားသည်။ ၎င်းတို့သည် သတိပေးကိရိယာများအဖြစ် လုပ်ဆောင်သည်။ ၎င်းတို့သည် ပြည်နှင်ဒဏ်သို့ ရှုံ့ချခြင်း၏ အင်အားကို ပိုမိုပြင်းထန်စေသည်။ ဘုရားသခင်၏လူများအပေါ် စွပ်စွဲချက်များမှာ အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ထာဝရဘုရားကို ဂရုမစိုက်ကြပါ။ ၎င်းတို့သည် ဗိုလ်ခြီးများထာဝရဘုရား၏ ပညတ္တိကို ပယ်ရှားခဲ့ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် သန့်ရှင်းသောအဆူးတော်၏ နှုတ်ကပတ်တော်ကို မထီမဲ့မြင်ပြုကြသည်။ ၎င်းတို့သည် မကောင်းမှုကို ကောင်းသည်ဟုဆိုကာ၊ ကောင်းမှုကို မကောင်းသည်ဟု ခေါ်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် အပြစ်တွင် ပါဝင်ကြသည်။ ဤအခြေအနေတွင် ဘုရားသခင်တရားစီရင်သော မကောင်းမှုများမှာ လောဘ (ပထမဟံတော်မှု)၊ မိမိကိုယ်ကို အာရုံစွဲလမ်းမှု (ဒုတိယဟံတော်မှု)၊ ကိုယ်ကျင့်တရားယိုယွင်းမှု (တတိယဟံတော်မှု)၊ ကြီးကျယ်ခမ်းနားသော ထင်ယောင်ထင်မှားမှုများ (စတုတ္ထဟံတော်မှု)၊ မိမိကိုယ်ကို အာရုံစွဲလမ်းမှုနှင့် အကျိုးဆက်အနေဖြင့် လူမှုရေးအလွဲသုံးစားမှုများ (ပဉ္စမနှင့် ဆဌမဟံတော်မှုများ) ဖြစ်သည်။

5:8–23 Woe. Six “woes” (vv. 8, 11, 18, 20, 21, 22) are introduced by the Hebrew particle translated as “woe” or “alas.” They function as warning devices. They clearly intensify the force of the condemnation to exile. The charges against God’s people are as follows: they do not pay attention to the Lord; they have rejected the law of the Lord of hosts and despised the word of the Holy One of Israel; they call evil good and good evil; and they are engaged in sin. The evils God judges in this setting are greed (first woe); self indulgence (second woe); moral perversion (third woe); delusions of grandeur (fourth woe); self indulgence and the resulting social abuses (fifth and sixth woes).

 

၅:၁၀ စပျစ်ဥယျာဉ်ဧကဆယ်ဧက။ ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်းကြောင့် အလွန်နည်းပါးသော ရလဒ်များကို ထုတ်ပေးလိမ့်မည်။ တစ်ဗတ်။ ခြောက်ဂါလံခန့် (၂၂ လီတာ)။ ကျမ်းစာအုပ်ထဲမှ ကျိန်ဆိုခြင်းများကို ကြည့်ပါ (ဒုတိယသား ၂၈:၃၈–၃၉)။ တစ်ဟိုမာ။ ခြောက်ဘုရှယ်ခန့် (၂၁၁ လီတာ)။ တစ်ဧဖာ။ သုံးပုံပုံတစ်ပုံဘုရှယ်ခန့် (၂၁ လီတာ)။ ကြဲထားသောပမာဏသည် ရိတ်သိမ်းရရှိသောပမာဏထက် ပိုများသည်။

5:10 ten acres of vineyard. Would produce extremely meager results because of divine judgment. one bath. About 6 gallons (22 l). See the covenant curses in Deut. 28:38–39. a homer. About 6 bushels (211 l). one ephah. About 3/5 bushel (21 l). The amount sowed was more than the amount reaped.

 

၅:၁၄ ရှယ်အိုလ်။ သင်္ချိုင်းသို့မဟုတ် သေသူများ၏ နယ်ပယ်။ ဤတွင် ၎င်းသည် ကျမ်းသက်သေဖျက်ဆီးသူများကို မျိုချရန် စိတ်အားထက်သန်စွာ ပုံဆောင်ထားသည်။ ဘာသာစကားသည် ကဗျာဆန်ပြီး သင်္ကေတဆန်သည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းကို စာသား၏အတိုင်း ယူဆမထားသင့်ပါ။

5:14 sheol. The grave or realm of the dead. Here it is personified as eager to swallow covenant violators. The language is poetic and symbolic; therefore it should not be taken literally.

 

၅:၂၆–၃၀ အာရှုရိစစ်တပ်၏ ထိတ်လန့်ဖွယ်ဖော်ပြချက်။ ၎င်းတို့သည် အမြဲတမ်း လှုပ်ရှားရန် အသင့်ရှိသော မဆုတ်မနစ်သော စစ်သည်များဖြစ်သည်။

5:26–30 A frightening description of the invading Assyrian military machinery. They are relentless warriors always ready for action.

 

အခန်းကြီး - ၆

ဟေရှာယ ၆:၁–၁၃ ဟေရှာယ၏ ခေါ်ခြင်းနှင့် တာဝန်ပေးအပ်ခြင်း။ ၎င်းကို ဘုရားသခင်၏ ကိုယ်တိုင်တာဝန်ထဲတွင် ပါဝင်ခြင်းအဖြစ် နားလည်ရမည်။ ဤအခန်း၏ နောက်ခံသည် သန့်ရှင်းရာဌာနမြင်ကွင်းဖြစ်သည် (ဧဇကျေလ ၁; ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၄ ကိုကြည့်ပါ)။ ဤအခန်းတွင် အဓိက ခြားနားမှုများပါရှိသည်။ စစ်မှန်သောဘုရင်၊ ဘုရားသခင်သည် ဘုရင်ဧဇျိယ၏ သေဆုံးခြင်းနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။ သန့်ရှင်းသောဘုရားသခင်သည် ညစ်ညမ်းသောနှုတ်ခမ်းရှိသူ ဟေရှာယနှင့် ညစ်ညမ်းသောနှုတ်ခမ်းရှိသော လူများနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။ တရားစီရင်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏လူများအတွက် အနာဂတ်မရှိသည့်အလား ဖျက်ဆီးမှုကို ပြသသည်။ သို့သော် ဤအခန်းသည် သန့်ရှင်းသောမျိုးစေ့တစ်ခုကို ဖော်ပြခြင်းဖြင့် အဆုံးသတ်သည်။ ကျန်ရစ်သူဆိုင်ရာ အကြောင်းအရာသည် ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်၏ မမျှော်လင့်ထားသော ပြသမှုဖြစ်လာသည်။ ပရောဖက် ဟေရှာယသည် ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်မှ အကျိုးခံစားခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် သန့်စင်ခံရသည်။ ၎င်းသည် ကျေးဇူးတော်၏ သန့်စင်သော လုပ်ဆောင်မှုဖြစ်သည်။ “သန့်ရှင်းတော်မူသည်” ဟူသော သုံးကြိမ်ထပ်လောင်းဖော်ပြမှုသည် ဘုရားသခင်၏ အလွန်သန့်ရှင်းမှုကို ပြသရန် ပြင်းထန်မှုကို ညွှန်ပြသည် (ယေရမိ ၂၂:၂၉; ဧဇကျေလ ၂၁:၂၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ခရစ်ဝင်ကျမ်းလေးစောင်စလုံးသည် ဟေရှာယ၏ တာဝန်ပေးအပ်ခြင်းကို ဖော်ပြထားသည် (မဿဲ ၁၃:၁၄–၁၅; မာကု ၄:၁၂; လုကာ ၈:၁၀; ယောဟန် ၁၂:၄၀)။ ထို့ပြင် တမန်တော်ဝတ္ထု ၂၈:၂၆–၂၇ ကိုလည်း ကြည့်ပါ။

6:1–13 Isaiah’s call and commissioning is to be understood as participation in God’s own mission. The setting of this chapter is a sanctuary scene (see Ezek. 1; Rev. 4). This chapter contains key contrasts: The real King, God, contrasts with the death of King Uzziah. The holy God contrasts with a man with unclean lips, Isaiah, and a people of unclean lips. The judgment seems to leave no future for God’s people, so devastating the destruction seems to be. However, the chapter ends with the mention of a holy seed. The theme of the remnant becomes the unexpected demonstration of God’s grace. Already, the prophet Isaiah himself benefited from God’s grace. He is cleansed: a pure act of grace. The threefold repetition of “holy” (Is. 6:3) indicates intensification to show the utter holiness of God (see Jer. 22:29; Ezek. 21:27). All four Gospels mention Isaiah’s commissioning (Matt. 13:14–15; Mark 4:12; Luke 8:10; John 12:40). See also Acts 28:26–27.

 

၆:၂ ရှာဖိမ်များ။ စာသားအရ “မီးလောင်နေသူများ”။ ဘုရားသခင်၏ ရာဇပလ္လင်ကို ဝန်းရံထားသော ကောင်းကင်သားများဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့ပင်လျှင် ဘုရားသခင်၏ သန့်ရှင်းမှုကို စူးစမ်းလေ့လာနိုင်ခြင်း မရှိပါ။ ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၄:၈ တွင်လည်း ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ သန့်ရှင်းမှုအကြောင်း သီချင်းဆိုမှုကို ဘယ်သောအခါမှ ရပ်တန့်ခြင်းမရှိပါ။ သန့်ရှင်းမှု၏ သုံးကြိမ်ထပ်လောင်းဖော်ပြမှုသည် အတိုင်းအဆမဲ့ သာလွန်မှုအဖြစ် လုပ်ဆောင်ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ သာလွန်မှုကို အလေးပေးဖော်ပြသည်။

6:2 seraphim. Literally, “burning ones”; heavenly beings who surround God’s throne. Even they could not contemplate the holiness of God. In Rev. 4:8 also they never stop singing about the holiness of God. The threefold declaration of holiness functions as a superlative beyond measure. It emphasizes the transcendence of God.

 

၆:၉–၁၀ ဣသရေလ၏ နှလုံးသားကို ခိုင်မာစေခြင်း။ ဤအခန်းကြီးများသည် ဟေရှာယ၏ တာဝန်ပေးအပ်ခြင်းသည် ဣသရေလ၏ နှလုံးသားကို ခိုင်မာစေခြင်းဖြစ်သည်ဟု ထင်ရသည်။ ဟေရှာယသည် ဤဖြစ်ရပ်ကို ဆီရို-ဧဖရာအိမ်စစ်ပွဲ၏ နောက်ခံတွင် ရေးသားခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင်ထက် အာရှုရိဘုရင်ကို အားကိုးသော အာဟတ်ဘုရင်၏ ယုံကြည်မှုကို ဆန့်ကျင်ရန် ပြတ်သားစွာ ဖော်ပြရန်ဖြစ်သည်။ ၎င်း၏စကားများသည် ထိတ်လန့်စရာ ကုထုံးနှင့် နှိုင်းယှဉ်နိုင်သည်။ ပရောဖက်သည် ဘုရားသခင်၏ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ဘုရားသခင်၏လူများထံ ထပ်လောင်းဖော်ပြခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ ကရုဏာကို ရှာဖွေရန် သွယ်ဝိုက်သောအခွင့်အရေးကို ပေးသည်။ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် တရားစီရင်မှု အကောင်အထည်ဖော်ခြင်းကြားတွင် အခွင့်အရေးပြတင်းပေါက်တစ်ခု ရှိသည်။ ဤစာသားတွင် အဓိပ္ပါယ်ဆန့်ကျင်မှုသည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်း၏ မပြောင်းလဲသော သဘောသဘာဝနှင့် တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ဘုရားသခင်၏လူများကို ကယ်တင်လိုသော ဆန္ဒကို ရှင်းပြသည်။ ဘုရားသခင်သည် နောက်ဆုံးမိနစ်တွင် နောင်တရပြောင်းလဲမှုကို မျှော်လင့်နေဆဲဖြစ်သည်။

6:9–10 These verses seem to make Isaiah’s commission the hardening of Israel’s heart. One has to remember that Isaiah wrote this episode in the setting of the Syro-Ephraimite war to express in a dramatic fashion his opposition to King Ahaz’s trust in the king of Assyria rather than in God. His words could be compared to shock therapy. The very fact that the prophet repeats God’s decision to God’s people offers an implicit opportunity to seek God’s mercy. There is a window of opportunity between the sentencing and the execution of judgment. The paradox of this text explains the unchanging nature of divine judgment and, at the same time, God’s desire to save His people. God still hopes for a last-minute conversion.

 

အခန်းကြီး - ၇

ဟေရှာယ ၇:၁–၈:၂၂ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များ၏ ပြည့်စုံခြင်း။ ဤအပိုင်းတစ်ခုလုံးသည် ဘုရားသခင်၏လူများ၏ ယုံကြည်မှုမရှိခြင်းရှိသော်လည်း ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များ၏ ပြည့်စုံခြင်းကို တင်ပြသည်။ ဤအပိုင်းတစ်ခုလုံး၏ နက်နဲသောအကြောင်းအရာသည် ကျမ်းစာအုပ်၏ သမိုင်းဆိုင်ရာ အခြေအနေများနှင့် ဆက်စပ်သည်။ ဎရို-ဧဖရာအိမ်မဟာမိတ်သည် ဒါဝိဒ်မင်းဧကရာဇ်လူမျိုးစု၏ ဆက်လက်တည်ရှိမှုကို ခြိမ်းခြောက်ခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် အာရှုရိစစ်တပ်၏ ဝိုင်းထားမှုသည် ဘုရားသခင်၏ နာမတော်ရှိရာ ယေရုဆလင်မြို့၏ ရှင်သန်မှုကို ခြိမ်းခြောက်သည်။ ပရောဖက် ဟေရှာယ၏ သတင်းစကားသည် အာဟတ်ဘုရင်နှင့် နောက်ပိုင်း ဟိဇကိယဘုရင်အား ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို မဖြတ်တောက်နိုင်ကြောင်း အာမခံရန်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဘုရင်နှင့် ဘုရားသခင်၏လူများသည် ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို ပြည့်စုံစေနိုင်သည့် စွမ်းရည်ကို ယုံကြည်ရန် မျှော်လင့်ခံရသည်။ အာဟတ်ဘုရင်၏ သွေးဆောင်မှုမှာ ဆီရို-ဧဖရာအိမ်မဟာမိတ်ကို ဆန့်ကျင်ရန် တစ်ဂလတ်-ဖိလဲစာ တတိယအား အာရှုရိထိန်းချုပ်မှုဖြင့် အကူအညီတောင်းရန်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်တွင် ၎င်း၏လူများသည် သူ့ကို ယုံကြည်မည်ဆိုပါက ပိုမိုကောင်းမွန်သော အစီအစဉ်များရှိသည်။ ဟေရှာယ၏ ဝန်ဆောင်မှုသည် ဘုရင်အား မှန်ကန်သော ရွေးချယ်မှုများပြုလုပ်ရန် ကူညီရန် ရည်ရွယ်သည်။ အဓိကအကြောင်းအရာမှာ ၎င်းတို့သည် မည်သူ့ကို ယုံကြည်မည်နည်း။ ၎င်းသည် ယုံကြည်ခြင်းဆိုင်ရာ အကြောင်းအရာဖြစ်သည်။ ဤအခန်းကြီးများ၏ နောက်ခံတွင်၊ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းသည် သာလွန်သောသီလတစ်ခုသာမဟုတ်ပါ။ ၎င်းသည် အသက်ရှင်သေဆုံးမှုဆိုင်ရာ အကြောင်းအရာဖြစ်သည်။ တစ်နိုင်ငံလုံး၏ ကံကြမ္မာသည် ၎င်းပေါ်တွင် မူတည်သည်။ ကယ်တင်ခြင်းသည် ထာဝရဘုရားထံတွင်သာ တွေ့ရှိနိုင်သည် (၁၂:၂; ၃၀:၁၅; ၃၁:၁; ၃၃:၂၂ ကိုကြည့်ပါ)။

7:1–8:22 This passage presents fulfillments of God’s purposes in spite of the lack of trust by God’s people. The deeper issue of this whole section is related to the historical circumstances of the book. The Syro-Ephraimite coalition threatened the continuity of the Davidic royal line. Later the Assyrian siege threatens the very survival of Jerusalem as the dwelling place of God’s name. The prophet Isaiah’s message was to assure both King Ahaz and later King Hezekiah that God’s purposes cannot be stopped. However, it was expected that both the king and God’s people trust in the Lord’s ability to fulfill His purposes. King Ahaz’s temptation was to appeal to Tiglath-Pileser III for help against the Syro-Ephraimite coalition, at the price of Assyrian control. God had better plans if only His people would trust Him. Isaiah’s ministry was aimed at helping the king make the right choices. The overarching issue is who they would trust. It is a faith issue. In the setting of these verses, however, trusting God is not merely a virtue; it is a life-and-death issue. The fate of the whole nation depends on it. Salvation is found only in the Lord (see 12:2; 30:15; 31:1; 33:22).

 

ဟေရှာယ ၇:၁–၂၅ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ရန် ဖိတ်ခေါ်ခြင်း။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းသည် ဟေရှာယကျမ်းတစ်အုပ်လုံးတွင် ပြေးလွှားနေသော အဓိကအကြောင်းအရာဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၂၅, ၃၀)။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းသည် ဟေရှာယ၏ ဓမ္မပညာရပ်၏ အုတ်မြစ်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏လူများသည် အာရှုရိ၊ အဲဂုတ္တု၊ သို့မဟုတ် ဆီရို-ဧဖရာအိမ်မဟာမိတ်ထက် ဘုရားသခင်ထံသို့ လှည့်လျှင်သာ ကယ်တင်ခြင်းခံရမည်။ ဤအခန်းတွင် ဘုရင်သစ်တစ်ဦးသည် ရှုံးနိမ့်မှုခြိမ်းခြောက်ခံရချိန်တွင် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ရန် စိန်ခေါ်ခံရသည်။ အာဟတ်ဘုရင်၏ ယုံကြည်မှုမရှိခြင်းသည် ဘုရားသခင်အား ထူးကဲသောအရာများပြုလုပ်ရန် အခွင့်အရေးဖြစ်လာသည်။ ပရောဖက် ဟေရှာယ၏ လက်ရှိဘဝမှတစ်ဆင့်၊ အာဟတ်သည် နိမိတ်လက္ခဏာတစ်ခု တောင်းဆိုရန် ငြင်းဆိုသော်လည်း၊ ဘုရားသခင်သည် သူဘာလုပ်နိုင်သည်ကို ပြသရန် နိမိတ်လက္ခဏာတစ်ခု ပေးလိမ့်မည်။

7:1–25 An invitation to trust God. Trusting God is a major theme that runs throughout the book of Isaiah (chaps. 25, 30). Trusting God is in fact the cornerstone of Isaiah’s theology. God’s people can only be saved if they turn to God rather than Assyria, Egypt, or the Syro-Ephraimite coalition. In this chapter a new king is challenged to trust God in the threat of defeat. The lack of faith displayed by King Ahaz becomes an opportunity for God to do the extraordinary. Through the current life of the prophet Isaiah, God will provide a sign to show what He can do despite Ahaz’s refusal to ask for one.

 

၇:၃ ရှဲယာ-ယာရှုပ်။ ဟေရှာယ၏သား၏ အမည်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် စာသားအရ “အကြွင်းအကျန်သည် ပြန်လာလိမ့်မည်” ဟူ၍ အဓိပ္ပါယ်ရသည်။ ၎င်းသည် အကြွင်းအကျန်အကြောင်းအရာ၏ အရေးပါမှုကို ဖမ်းယူရာ ကိရိယာတစ်ခုဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၂၂; ၁:၉; ၄:၂–၃; ၁၀:၂၀; ၃၇:၃၂)။ ၎င်းသည် ပြည်နှင်ဒဏ်ခံရမှု၏ ခြိမ်းခြောက်မှုကို ယူဆသည်။ သို့သော် ၎င်းသည် တရားစီရင်ခြင်းရှိသော်လည်း မျှော်လင့်ချက်ကို သယ်ဆောင်သည်။ ဤအကြောင်းအရာတွင်၊ ဤအမည်သည် ဆီရို-ဧဖရာအိမ်မဟာမိတ်၏ ဒါဝိဒ်မင်းဧကရာဇ်လူမျိုးစုကို ခြိမ်းခြောက်မှုကို ဆန့်ကျင်ရန် အာရှုရိ၏ အကူအညီကို အားကိုးနေသော အာဟတ်ဘုရင်ကို ရပ်တန့်ရန် သတင်းစကားတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဆီးရီးယားဘုရင် ရေဇင်နှင့် ဣသရေလဘုရင် ဖေကဟတ်တို့သည် အာဟတ်ကို ဖယ်ရှားပြီး ၎င်းတို့စိတ်ကြိုက်ဘုရင်တစ်ဦးကို ရွေးချယ်လိုကြသည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာနှင့် ၎င်း၏လူများ၏ ကိစ္စရပ်များအပေါ် အုပ်ချုပ်မှုကို သွယ်ဝိုက်စိန်ခေါ်နေကြသည်။

7:3 Shear-Jashub. The name of Isaiah’s son. It literally means “a remnant shall return.” It is a vehicle that captures the importance of the remnant motif (v. 22; 1:9; 4:2–3; 10:20; 37:32). It supposes the threat of exile. However, it also carries the notion of hope in spite of judgment. In the immediate context, this name was in itself a message to stop King Ahaz from relying on Assyrian help against the Syro-Ephraimite threat to the Davidic dynasty. Rezin, king of Syria, and Pekah, king of Israel, wanted to replace Ahaz and choose a king of their liking. Thus, they were indirectly challenging God’s sovereignty and rule over the affairs of His people.

 

၇:၆ တာဗဲလ။ “ဘာမှမထိုက်တန်” ဟူ၍ အဓိပ္ပါယ်ရသည်။ ဤအကြောင်းအရာတွင် ၎င်းသည် မထီမဲ့မြင်ပြုသော စကားလုံးဖြစ်ပြီး၊ မဟာမိတ်၏ အစီအစဉ်သည် မတည်မြဲဟူသော နည်းလမ်းဖြစ်သည်။

7:6 Tabel. Means “good for nothing.” In the context it is a word of contempt and a way of saying the plan of the coalition will not stand.

 

၇:၇–၉ အကယ်၍ သင်တို့သည် ယုံကြည်မည်မဟုတ်လျှင်။ ဆမာရိ၏ ပြိုလဲခြင်းကို ရည်ညွှန်းသ ပရောဖက်ပြုချက်သည် အာဟတ်ဘုရင်အား သတိပေးချက်တစ်ခုနှင့် တွဲဖက်ထားသည်။ စကားလုံးကစားနည်းကို မှတ်မိလွယ်စေရန် အသုံးပြုထားသည်။ “အကယ်၍ သင်တို့သည် ယုံကြည်မည်မဟုတ်လျှင်၊ သင်တို့သည် တည်မြဲလိမ့်မည်မဟုတ်”။ “ယုံကြည်ခြင်း” နှင့် “တည်မြဲခြင်း” ဟူသော စကားလုံးများသည် “အာမင်” ဟူသော စကားလုံးနှင့် တူညီသော ဟေဗြဲမူလစကားလုံး ’mn မှ ဆင်းသက်လာသည်။

7:7–9 If you will not believe. The prophecy that refers to the fall of Samaria is accompanied by a warning to King Ahaz. A play on words is used to make the saying memorable: “If you will not believe, surely you shall not be established.” The words “believe” and “established” come from the same Hebrew root ’mn, the same root as the word “Amen.” In essence, God is telling Ahaz, “If you do not rely on My words as standing firm, you will not stand firm yourself.”

 

၇:၁၀–၁၄ ဧမမနုအေလ နိမိတ်နှင့် ပရောဖက်ပြုချက်။

7:10–14 The Immanuel sign and prophecy.

 

၇:၁၁ နိမိတ်တစ်ခုတောင်းပါ။ ဤအခြေအနေတွင် နိမိတ်သည် ထူးကဲသောအရာဖြစ်ရမည်၊ ကန့်သတ်ချက်မရှိ။ ကျမ်းစာတွင် “အောက်နက်ရှိုင်းသောအရပ်၌ဖြစ်စေ၊ အထက်မိုးကောင်းကင်၌ဖြစ်စေ တောင်းပါ” ဟု ဖော်ပြထားသည်။ နိမိတ်သည် ၎င်းကိုယ်တိုင်ထက်ကျော်လွန်၍ နောက်ဆုံးတွင် ဘုရားသခင်ထံသို့ ညွှန်ပြသည်။

7:11 Ask a sign. The sign in this context is supposed to be extraordinary, without limit. The text specifies “ask it either in the depth or in the height above.” A sign points beyond itself and ultimately to God.

 

၇:၁၄ အပျိုမလေး။ ဟေဗြဲစကားလုံးသည် အိမ်ထောင်ပြုရန်အသက်ရောက်သော မိန်းမပျိုကို ဆိုလိုသည်။ အပျိုဖြစ်မှုဆိုင်ရာ သီးခြားအယူအဆကို နောက်ပိုင်းတွင် ဓမ္မဟောင်းကျမ်း၏ ဂရိဘာသာပြန်နှင့် မဿဲ ၁:၂၃ တွင် မာရိနှင့်ပတ်သက်၍ ကိုးကားထားသော ကျမ်းချက်တွင် အလေးပေးဖော်ပြသည်။ ဧရှယျာခေတ်တွင် ဤနိမိတ်ကို ဖြည့်ဆည်းမည့် မိန်းမသည် မည်သူဖြစ်သည်ကို မသေချာပါ။ ဧမမနုအေလ။ ဤအမည်သည် ၈:၈၊ ၁၀ တွင်လည်း တွေ့ရသည်။ ၎င်းသည် စာသားအရ “ဘုရားသခင်သည် ကျွန်ုပ်တို့နှင့်အတူရှိတော်မူ၏” ဟု ဆိုလိုသည်။ ၎င်းသည် ဧရှယျာခေတ်တွင် ဖြည့်ဆည်းခံရသော နိမိတ်တစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ ဧရှယျာ၏သားကိုယ်တိုင် မွေးဖွားခြင်းဖြင့် ဖြစ်နိုင်သည်။ သို့သော် ယေရှု၏ မွေးဖွားခြင်းသည် ဤနိမိတ်၏ နောက်ဆုံးဖြည့်ဆည်းခြင်း သို့မဟုတ် အသုံးချခြင်းကို ပေးစွမ်းခဲ့သည် (မဿဲ ၁:၂၃)။

7:14 virgin. The Hebrew word means a young woman of marriageable age. The specific concept of virginity was emphasized later by the Greek translation of the OT and the NT quote of the text in reference to Mary (Matt. 1:23). The identity of the woman to fulfill the sign in Isaiah’s time is uncertain. Immanuel. This designation is found also in 8:8, 10. It literally means “God is with us.” This was a sign fulfilled during Isaiah’s time, possibly by the birth of Isaiah’s own son. However, Jesus’ birth provided the final fulfillment or application of this sign (Matt. 1:23).

 

၇:၁၇ ထာဝရဘုရားသည် ယူဆောင်လာတော်မူမည်။ အာရှုရိတို့၏ ယုဒပြည်ကို ကျူးကျော်ခြင်းကို ကြေညာထားသည်။ ရှောလမုန်မင်းသေဆုံးပြီးနောက် ဘီစီ ၉၃၁ တွင် ဣသရေလမြောက်ပိုင်းနိုင်ငံနှင့် ယုဒတောင်ပိုင်းနိုင်ငံတို့ ပြတ်စဲသွားသည့် အကြောင်းအရာကိုလည်း ဖော်ပြထားသည်။

7:17 The Lord will bring. The Assyrian invasion of Judah is announced. Mention is also made of the tragedy of the split between the northern kingdom of Israel and the southern kingdom of Judah after the death of Solomon in 931 B.C.

 

၇:၁၈–၂၅ ယင်ကောင်ကို လှမ်းခေါ်မည်။ ဤအပိုင်းသည် အီဂျစ်နှင့် အာရှုရိတို့ဖြင့် ဘုရားသခင်၏လူများအပေါ် တရားစီရင်ခြင်း၏ သရုပ်ဖော်ပုံစံကို ပေးထားသည်။ ၎င်းတို့သည် ယုဒပြည်အပါအဝင် ၎င်းတို့နှစ်နိုင်ငံကြားရှိ နယ်မြေကို ထိန်းချုပ်ရန် အချင်းချင်း အငြင်းပွားနေကြမည်။ ရိတ်ဖြတ်ခြင်း (ဦးခေါင်း၊ ခြေထောက်အမွှေးနှင့် မုတ်ဆိတ်ကို ရိတ်ခြင်း၊ အခန်း ၂၀) ဖြင့် အရှက်တကွဲဖြစ်ခြင်းနှင့် ဆူးပင်များနှင့် ချုံပုတ်များ (အခန်း ၁၉၊ ၂၃–၂၅) ဖြင့် ပျက်စီးခြင်းကို ဖော်ပြသည်။

7:18–25 whistle for the fly. This section provides a graphic description of the judgment on God’s people by means of Egypt and Assyria. They, in their rivalry, would be disputing each other over the control of the space between their two countries, which included Judah. Several images refer to humiliation (see v. 20, the mention of shaving the head, the hair of the legs, and the beard), and to desolation signified by the mention of briers and thorns (vv. 19, 23–25).

 

၇:၂၃ ရှကေလတစ်ထောင်။ ပေါင် ၂၅ (ကီလိုဂရမ် ၁၁.၅) ခန့်။

7:23 a thousand shekels. About 25 pounds (11.5 kg).

 

အခန်းကြီး - ၈

၈:၁–၄ ဤအပိုင်း၏သံစဉ်သည် ဆီးရီးယား-ဧဖရိမ်မဟာမိတ်အဖွဲ့သာမက ဘုရားသခင်၏လူများကိုယ်တိုင်ပါ တရားစီရင်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဧရှယျာ၏သား၏အမည် “မာဟာ-ရှာလယ်-ဟရှ-ဗဇ” သည် စာသားအရ “လုယူရန်အလျင်အမြန်၊ လုယူရန်အလျင်အမြန်” သို့မဟုတ် “လုယူရန်အလျင်အမြန်သွားသူ၊ လုယူရန်အလျင်အမြန်သွားသူ” ဟု ဘာသာပြန်နိုင်သည်။ ၎င်းသည် ယုဒပြည်ကို ဆန့်ကျင်သည့် မဟာမိတ်အဖွဲ့ မအောင်မြင်ကြောင်း ပြသရန် နိမိတ်အဖြစ် ပေးထားသည်။ သက်သေများရှိနေခြင်းသည် ဧရှယျာ၏ ပရောဖက်ပြုချက်၏ စစ်မှန်ကြောင်းကို အတည်ပြုပြီး ပရောဖက်ပြုချက်၏ အမှန်တရားကို အားဖြည့်ပေးသည်။

8:1–4 The tone of this passage is that of judgment not only against the Syro-Ephraimite coalition but also against God’s people themselves. The name of Isaiah’s son “Maher-Shalal-Hash-Baz” could literally be translated as “quickly, the plunder; it hurries, the loot.” Or “one hastens to the plunder; one hurries to the loot.” It was given as a sign showing that the coalition against Judah would not succeed. The presence of witnesses served to authenticate the prophecy of Isaiah and reinforce the truth of the prophetic pronouncement.

 

၈:၃ ငါသည် ပရောဖက်မထံသို့ သွားခဲ့သည်။ ဤဝါကျသည် ဧရှယျာနှင့် ၎င်း၏ဇနီးဖြစ်သူ ပရောဖက်မနှင့် ရင်းနှီးသောဆက်ဆံရေးကို သိမ်ဖျော့စွာ ဖော်ပြထားခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ပရောဖက်မဟု ခေါ်ဆိုသော်လည်း ၎င်း၏ပရောဖက်ပြုချက်များကို မှတ်တမ်းမတင်ထားပါ။

8:3 I went to the prophetess. This sentence was a euphemism for intimate relations of Isaiah with his wife, who is called a prophetess although we do not have a record of her prophecies.

 

၈:၄ ရှမရိ၏ လုယူသိမ်းဆည်းမှု။ ကလေးသည် မိဘများကို ခေါ်ဆိုနိုင်သည့် အသက်အရွယ်မရောက်မီ ဆီးရီးယား-ဧဖရိမ်မဟာမိတ်အဖွဲ့ ရှုံးနိမ့်မည်။ တိဂလပ်ပီလေဇာ ၃ သည် ဘီစီ ၇၃၂ တွင် ဒမတ်စကတ်မြို့ကို သိမ်းပိုက်ခဲ့သည်။ ဆီးရီးယားဘုရင် ရေဇင်ကို သတ်ဖြတ်ခဲ့သည်။ ဧရှယျာသည် ဣသရေလသမိုင်းတွင် အထူးခြားဆုံးဖြစ်ရပ်တစ်ခုကို ပရောဖက်ပြုခဲ့သည်- ရှမရိမြို့ ပြိုလဲခြင်းနှင့် ဘီစီ ၇၂၂ တွင် ဣသရေလမြောက်ပိုင်းနိုင်ငံ၏ အဆုံးသတ်ခြင်း။ ၎င်း၏လူဦးရေ အတော်များများသည် ပြည်နှင်ခံရပြီး၊ အခြားလူမျိုးများနှင့် ရောနှောပြီး နောက်ဆုံးတွင် ဓမ္မသစ်ကျမ်းခေတ်တွင် “ရှမရိလူမျိုး” ဟု လူသိများလာသည်။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်း၏လူများထံသို့ ပရောဖက်များ စေလွှတ်ခဲ့ခြင်းသည် ၎င်းတို့ကို ကယ်တင်ရန်နှင့် သိမ်းပိုက်ခြင်း၏ ကြောက်မက်ဖွယ်ဆိုးကျိုးဖြစ်သော လွတ်လပ်မှုဆုံးရှုံးခြင်းမှ ကာကွယ်ရန် ၎င်း၏ဆန္ဒကို ပြသသည်။

8:4 the spoil of Samaria. Before the child would be old enough to be able to call for his parents, the Syro-Ephraimite coalition would be defeated. Tiglath-Pileser III conquered Damascus in 732 B.C. The Syrian king Rezin was killed. Isaiah foretold one of the most dramatic events in the history of Israel: the fall of Samaria and the end of the northern kingdom, Israel, in 722 B.C. A significant segment of its population went into exile. Mixing with other populations, this group of exiles eventually became known by NT times as “Samaritans.” The very fact that God sent prophets to His people showed His desire to save them and spare them from the tragedy of conquest with its horrible consequence of loss of freedom.

 

၈:၅–၈ အာရှုရိဘုရင်။ အာရှုရိသိမ်းပိုက်သူများကို ဖော်ပြထားသည်။ ၎င်းတို့၏သိမ်းပိုက်မှုသည် ယုဒပြည်သို့ ပျံ့နှံ့သွားသည်။ ယုဒပြည်သည် ပရောဖက်စကားများကို နားထောင်ပြီး ထာဝရဘုရားကို အားကိုးရန် သတိပေးချက်တစ်ခုလည်း ထုတ်ဖော်ထားသည်။ သို့သော် နောက်ပိုင်းသမိုင်းက ယုဒပြည်သည် ဤသင်ခန်းစာကို မသင်ယူခဲ့ကြောင်း သက်သေပြသည်။

8:5–8 The king of Assyria. The Assyrian conquerors are identified. Their conquest spilled over to Judah. A veiled warning is also addressed to Judah so that it heeds the prophetic words and trusts in the Lord. But later history proved that Judah did not learn from this lesson.

 

၈:၉–၁၀ အာရှုရိ၏ ပျက်စီးမှုကြီးစွာသော သိမ်းပိုက်မှုဆိုင်ရာ ပရောဖက်ပြုချက်များထဲတွင်၊ ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်များသည် မရှုံးနိမ့်ကြောင်း မျှော်လင့်ချက်တစ်ခု ပြသထားသည်။ ဘုရားသခင်၏လူများ၏ ရန်သူများအား ခွင့်ပြုထားသည့်အရာ၌ ကန့်သတ်ချက်များရှိသည်။ နိုင်ငံများအပေါ် တရားစီရင်ခြင်း၏ အကြောင်းအရာသည် ဤနေရာ၌ အရိပ်အမြွက်ဖော်ပြထားပြီး၊ အခန်း ၁၃–၂၄ တွင် ပိုမိုပြည့်စုံစွာ ဖော်ပြမည်။

8:9–10 In the face of predictions of Assyria’s devastating conquest, a note of hope shows that God’s purposes will not be defeated. There are limits to what the enemies of God’s people are allowed to do. The theme of the judgment against the nations, though hinted at here, will receive fuller treatment (chaps. 13–24).

 

၈:၁၁–၁၈ အားပြင်းသောလက်ဖြင့်။ ဘုရားသခင်သည် ဧရှယျာပရောဖက်ကို ဘုရားသခင်၏လူများ၏ ရွေးချယ်မှုများနှင့် ခပ်ကင်းကင်းနေရန်ပင်ဖြစ်စေ၊ ရပ်တည်ရန် ပြင်းထန်စွာ ညွှန်ကြားသည်။ ပရောဖက်သည် ဘုရားသခင်၏လူများထံမှ မျှော်လင့်ထားသည့်ပုံစံဖြစ်လာသည်။ ဘုရားသခင်၏လူများသည် အီဂျစ်၊ အာရှုရိ သို့မဟုတ် ဗာဗုလုန်ကဲ့သို့သော အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံများ၏ စစ်အင်အားထက် ဘုရားသခင်ကို အားကိုးသင့်သည်။

8:11–18 with a strong hand. God forcefully directs the prophet Isaiah to take a stand even if that means distancing himself from the choices of God’s people. The prophet becomes a model of what is expected of God’s people. God’s people should trust God instead of the military might of neighboring nations such as Egypt, Assyria, or Babylon.

 

၈:၁၃ သင်၏ကြောက်ရွံ့ခြင်း။ ဧရှယျာသည် ထာဝရဘုရားကို ကြောက်ရွံ့ရန် ဖိတ်ခေါ်ခံရသည်။ ဤအခြေအနေတွင် ထာဝရဘုရားကို ကြောက်ရွံ့ခြင်း၏ သီးခြားအဓိပ္ပာယ်မှာ ထာဝရဘုရားကို သန့်ရှင်းသူအဖြစ် မှတ်ယူရန်ဖြစ်သည်။ ပဋိညာဉ်နှင့် ၎င်း၏စည်းမျဉ်းများ၏ ရည်မှန်းချက်မှာ ဣသရေလလူမျိုးအား ထာဝရဘုရားကို ကြောက်ရွံ့ရန် သင်ကြားရန်ဖြစ်သည်။

8:13 your fear. Isaiah is invited to fear the Lord. In the context, the particular connotation of the fear of the Lord is to consider the Lord as holy. The goal of the covenant and its stipulations was to teach Israel the fear of the Lord.

 

၈:၁၉–၂၂ ဤအပိုင်းသည် ပရောဖက်၏ တုံ့ပြန်မှုကို မှတ်တမ်းတင်ထားပြီး ၎င်း၏ ဆုံးဖြတ်ချက်နှင့် ထာဝရဘုရားကို စောင့်ဆိုင်းရန် သန္နိဋ္ဌာန်ဖြစ်သည်။ သူနှင့် ဘုရားသခင်ကို လိုက်နာသူများသည် ဗျာ ၁၉ တွင် ဖော်ပြထားသည့် မသေသူများနှင့် တိုင်ပင်သော ဝိညာဉ်ရေးရာသမားများနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့် ပညတ္တိကျမ်းနှင့် သက်သေခံချက်ကို အားကိုးသည်။ တီးတိုးပြောသံများနှင့် ရေရွတ်သံများ။ ဘုရားသခင်၏လူများသည် မသိရှိသော အနာဂတ်၏ ခြိမ်းခြောက်မှုအောက်တွင် အနာဂတ်ကို ဟောပြောနိုင်သည်ဟု ဆိုသော ဝိညာဉ်ရေးရာသမားများထံမှ အကူအညီတောင်းခံရန် သွေးဆောင်မှုကို လိုက်လျောခဲ့သည်။ ဧရှယာသည် ထိုပဋိညာဉ်ချိုးဖောက်မှုကို ဆန့်ကျင်ခဲ့သည်။ မသေသူများနှင့် ဆက်သွယ်ခြင်းသည် ဒီကျမ်း ၁၈:၉–၁၄ တွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသော ဘုရားသခင်၏ တားမြစ်ချက်ကို ထင်ရှားစွာ ချိုးဖောက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဤအပိုင်း၏ နောက်ဆုံးအခန်းငယ်များတွင် ဝိညာဉ်ရေးရာတွင် ပါဝင်ပတ်သက်ခြင်း၏ ဆိုးရွားသော အကျိုးဆက်များကို ဖော်ပြထားသည်- ဒုက္ခ၊ မှောင်မိုက်၊ နှင့် “စိတ်ဆင်းရဲမှု၏ မှုန်မှိုင်းခြင်း”။ ၎င်းသည် သက်သေခံချက်စာအုပ်များတွင် နောက်ပိုင်းတွင် ဤမှောင်မိုက်လောက၏ တန်ခိုးများ (လုကာ ၂၂:၅၃; ဧဖက် ၆:၁၂; ကောလောသဲ ၂:၁၅) ဟု ခေါ်ဆိုခံရသည့်အရာမှ ပြင်းထန်သော လွတ်မြောက်မှုမရှိဘဲ မဖြစ်နိုင်ပါ။ ၎င်းတို့၏ဘုရားကို ရှာဖွေပါ။ ဘုရားသခင်၏လူများရှေ့တွင် ရှိသော ရွေးချယ်မှုမှာ ဘုရားသခင်၏ ဆန္ဒ၏ ရေးထားသော မှတ်တမ်းဖြစ်သည့် ပညတ္တိကျမ်းနှင့် သက်သေခံချက်ကို ယုံကြည်ရန် သို့မဟုတ် နတ်ဆိုးများနှင့် ဆက်သွယ်ခြင်းဖြင့် အနာဂတ်ကို ဟောပြောသည့် မမှန်ကန်သော ဘာသာရေးအလေ့အကျင့်များကို ယုံကြည်ရန်ဖြစ်သည်။

8:19–22 This section provides a record of the prophet’s response, which is his determination and resolve to wait on the Lord. He and those who follow God rely on the law and testimony in contrast to those mentioned in v. 19 who consult mediums who consult the dead. who whisper and mutter. God’s people, under the threat of an unknown future, succumbed to the temptation of soliciting mediums who claimed to tell the future. Isaiah stood against that covenant violation. Communication with the dead was a clear violation of God’s prohibition recorded in Deut. 18:9–14. The last verses of this section list the devastating consequences of being involved in spiritualism: distress, darkness, and the “gloom of anguish.” It takes nothing short of drastic liberation from what the NT would later call the powers of this world of darkness (Luke 22:53; Eph. 6:12; Col. 2:15). seek their God. The choice that presented itself to God’s people was either to trust in the law and the testimony—the written record of God’s will—or in false religious practices of predicting the future through communication with demons.

 

၈:၂၀ ဤစကားလုံး။ သမ္မာကျမ်းသည် ပရောဖက်ပြုချက်၊ အံ့ဖွယ်များ၊ သို့မဟုတ် အခြားဝိညာဉ်ရေးဆုကျေးဇူးများဖြင့် ဘုရားသခင်အတွက် ပြောဆိုသည်ဟု ဆိုသူများအား အသုံးပြုနိုင်သော စမ်းသပ်မှုလေးခုကို အနည်းဆုံး တင်ပြထားသည်။ တစ်ခုမှာ သမ္မာကျမ်းနှင့် သဘောတူညီမှုဖြစ်သည်။ အခြားစမ်းသပ်မှုများအတွက် ဒီကျမ်း ၁၃:၁–၄; ၁၈:၂၂; ယေရမိ ၂:၈–၉; မဿဲ ၇:၂၀; ၁ ယောဟန် ၄:၁–၂ ကို ကြည့်ပါ။ ဝိညာဉ်ရေးဆုကျေးဇူးများအကြောင်း နောက်ထပ်အတွက် ဧဖက် ၄:၁၁–၁၆ ကို ကြည့်ပါ။

 8:20 this word. The Bible presents at least four tests that can be applied to those who claim to speak for God through prophecy, miracles, or other spiritual gifts. One is agreement with God’s word, the Bible. For others see Deut. 13:1–4; 18:22; Jer. 2:8–9; Matt. 7:20; 1 John 4:1–2. For more on SPIRITUAL GIFTS, see Eph. 4:11–16.

 

၈:၂၂ စိတ်ဆင်းရဲမှု၏ မှုန်မှိုင်းခြင်း။ ဤပရောဖက်ပြုချက်၏ ဆက်စပ်မှုသည် မှောင်မိုက်၊ မှုန်မှိုင်းမှု၊ စိုးရိမ်ပူပန်မှု၊ ငတ်မွတ်ခြင်း၊ အကြမ်းဖက်ခြင်း၊ နှင့် စစ်ပွဲတို့၏ အဆုံးသတ်ကို ဟောကိန်းထုတ်သည်။ လူသားတို့၏ ဆင်းရဲဒုက္ခကို ပြောင်းပြန်လှန်ခြင်းသည် သားတော်၏ ကြွလာခြင်းဖြင့် ဖြစ်ပေါ်သည် (အခန်း ၉)။ သူ၏ ကြွလာခြင်းသည် မှောင်မိုက်ကို ဖယ်ရှားပေးသော လိုအပ်သော အလင်းရောင်ကို ယူဆောင်လာပြီး၊ အရှက်ကို ပယ်ဖျက်ပေးသော ဂုဏ်သိက္ခာကို ဆောင်ကြဉ်းပေးသည်။

8:22 gloom of anguish. The setting of this prophecy predicts the end of darkness, gloom, anxiety, famine, violence, and war. The reversal of the human predicament is effected by the coming of the Son (chap. 9). His coming brings the needed light that dispels darkness, the honor that cancels shame.

 

အခန်းကြီး - ၉

၉:၁–၂၁ ၄၂:၆ တွင် “လူများအတွက် ပဋိညာဉ်တစ်ခု၊ တပါးအမျိုးသားများအတွက် အလင်းရောင်တစ်ခု” ဟု ခေါ်ဆိုခံရမည့်သူကို ဤအခန်းတွင် ၎င်း၏ တော်ဝင်ဂုဏ်သိက္ခာနှင့် သာလွန်မှုကို ပြသသော ဘွဲ့အမည်များစွာဖြင့် မိတ်ဆက်ထားသည်။ ဤဘွဲ့အမည်များသည် မယ်ရှယ်သည် အံ့ဖွယ်ဆရာတစ်ဆူ၊ တန်ခိုးကြီးသော ဘုရားသခင်တစ်ဆူ၊ ၎င်း၏သားသမီးများကို ထာဝရချစ်ခင်စွာ ဂရုစိုက်မည့်သူ၊ နှင့် နိုင်ငံများမပေးနိုင်သော ငြိမ်းချမ်းရေးအုပ်စိုးမှုကို ယူဆောင်လာမည့်သူဖြစ်ကြောင်း ညွှန်ပြသည်။ ထာဝရဘုရား၏ စိတ်အားထက်သန်မှုသည် ငြိမ်းချမ်းရေးနိုင်ငံကို ဆောင်ကြဉ်းပေးမည်ဖြစ်ပြီး၊ လူသားအေဂျင်စီများထံသို့ အကြွေးတင်မှုကို ရပ်တန့်စေသည် (ဇာခရိ ၄:၆ ကို ကြည့်ပါ)။ သားတော်အား ပေးထားသော ဘွဲ့အမည်များသည် စံပြဘုရင်တစ်ဆူ၊ ပညာရှိသော ဆုံးဖြတ်ချက်ပေးနိုင်သော ဘုရင်၊ ရန်သူများကို အနိုင်ယူနိုင်ပြီး ၎င်း၏လူများကို ကာကွယ်ပေးနိုင်သော စစ်သူရဲ၊ နှင့် ခေတ်မှခေတ်သို့ အုပ်စိုးမည့် ငြိမ်းချမ်းရေးဖန်တီးသူ မင်းသားတစ်ဆူအတွက် တောင့်တမှုကို ဖော်ပြသည်။

9:1–21 The One who will be called “a covenant to the people, as a light to the Gentiles” in 42:6 is introduced in this chapter with several titles that show His royal dignity and supremacy. These titles indicate that the Messiah will be a marvelous Teacher, a powerful God, who will eternally and lovingly care for His children, and one who will bring a reign of peace that nations could not and cannot bring. The fact that the zeal of the Lord will bring about the kingdom of peace stops any credit from going to human agencies (see Zech. 4:6). The titles attributed to the Son express a longing for an ideal king, a wise king with sound judgment, a warrior who can defeat enemies and protect his people, and a peace-making prince who will rule from age to age.

 

 

၉:၁–၇ ဤအပိုင်းသည် ဧရာမညံ့တွင် ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းသတင်းကောင်းကို ကြွေးကြော်ထားသော ဆယ်ခုနှစ်ပိုင်းအနက် တစ်ခုဖြစ်သည် (အခန်း ၁၁၊ ၂၄:၁၄–၂၅:၁၂၊ အခန်း ၂၆၊ ၃၁:၁–၃၂:၂၀၊ အခန်း ၃၃၊ ၃၅၊ ၄၀:၁–၁၁၊ ၄၂:၁–၄၄:၈၊ အခန်း ၄၉၊ ၅၁:၁–၅၂:၁၂၊ ၅၂:၁၃–၅၃:၁၂၊ အခန်း ၅၄၊ ၅၆၊ ၆၀၊ ၆၁၊ ၆၂ တို့ကို ကြည့်ပါ)။

9:1–7 This section is one of seventeen passages in Isaiah that proclaims the good news of deliverance by God (see chap. 11; 24:14–25:12; chap. 26; 31:1–32:20; chaps. 33; 35; 40:1–11; 42:1–44:8; chap. 49; 51:1–52:12; 52:13–53:12; chaps. 54; 56; 60; 61; 62).

 

ဟေရှာယ ၉:၁–၇ဇေဗုလုန်နှင့် နပ်ဖလိ နယ်မြေများသည် (ယောရှု ၁၉:၁၀–၁၆, ၃၂–၃၉)၊ အထူးသဖြင့် ဂါလိလဲဧရိယာသည် အာရှုရိလူမျိုးတို့၏ ကျူးကျော်မှုကြောင့် ဆိုးရွားစွာ ခံစားခဲ့ရသည် (၂ ဘုရင် ၁၅:၂၉)။ အခြားဖော်ပြထားသော နေရာများမှာ ပင်လယ်လမ်းကြောင်း၊ ယော်ဒန်မြစ်တစ်ဖက်၊ နှင့် တစ်ပါးအမျိုးသားများ၏ ဂါလိလဲ သို့မဟုတ် “အမျိုးသားများ၏ ဂါလိလဲ” ဖြစ်သည်။ ဤဧရိယာများအားလုံးသည် ယေရှုခရစ်၏ ဓမ္မအမှုတော်၏ နယ်ပယ်အတွင်းတွင် တည်ရှိသည်။ ယေရှု၏ ပထဝီဆိုင်ရာ လှုပ်ရှားမှုများသည် သူ၏ ဧဝံဂေလိတရား၏ အလင်းကို ယုဒလူမျိုးများနှင့် တစ်ပါးအမျိုးသားများထံ ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ယူဆောင်လာခဲ့သည်ကို ပြသသည်။

9:1 The verse mentions significant geographical locations that are related to the future ministry of the Messiah Jesus: The territories of Zebulun and Naphtali (Josh. 19:10–16, 32–39), which included Galilee, particularly suffered from the Assyrian invasions (2 Kin. 15:29). Other locations mentioned are the way of the sea, beyond the Jordan, and Galilee of the Gentiles or “nations.” All these areas are located within the scope of Jesus’ ministry. What Jesus’ geographical movements show is that He was intentional in bringing the light of His good news to Jews and Gentiles alike.

 

၉:၂အလင်းကြီးတစ်ခု။ မေရှိယဖြစ်လာခြင်းသည် အမှောင်ထုကို ဖယ်ရှားပေးသော အလင်း၏ ရောက်ရှိလာခြင်းနှင့် သက်ဆိုင်သည်။ ဟေရှာယတွင်၊ မေရှိယယူဆောင်လာသော အလင်းသည် သိမ်းသွားခြင်းနှင့် ပြည်နှင်ဒဏ်မှ လွတ်မြောက်ခြင်းနှင့် ဆက်စပ်နေသည် (ဟေရှာယ ၄၂:၁၆; ၄၉:၆; ၅၈:၈; ၆၀:၁, ၁၉–၂၀ ကို ကြည့်ပါ)။

9:2 a great light. The coming of the Messiah corresponds with the coming of light that dispels darkness. In Isaiah, the light that the Messiah brings is connected to liberation from captivity and exile (see 42:16; 49:6; 58:8; 60:1, 19–20).

 

၉:၃–၅ဝမ်းမြောက်ခြင်း။ ဤအကူးအပြောင်းပိုဒ်များသည် ဘုရားသခင်၏ လူများအား ဖိနှိပ်သူအား အောင်မြင်ခြင်းနှင့် စစ်ပွဲအဆုံးသတ်ခြင်းကြောင့် ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို ဖော်ပြသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်ကို ယူဆောင်လာသော ငြိမ်သက်ခြင်း၏ မင်းသားကို မိတ်ဆက်ပေးသည်။

9:3–5 rejoice. These transition verses describe the jubilation of God’s people due to the defeat of their oppressor and to the end of war. They lead to the introduction of the prince of peace who brings God’s kingdom.

 

၉:၆သားတစ်ဦးကို ပေးတော်မူပြီ။ သားတော်၏ မွေးဖွားခြင်းသည် လက်ဆောင်တစ်ခုလည်းဖြစ်၊ နိမိတ်လက္ခဏာတစ်ခုလည်းဖြစ်သည် (ယောဟန် ၃:၁၆; လုကာ ၂:၁၀–၁၁ ကို ကြည့်ပါ)။ “တန်ခိုးကြီးသော ဘုရားသခင်၊ ထာဝရအဖ” ဟူသော ဘွဲ့အမည်များသည် သူ၏ ဘုရားသဘောသဘာဝကို ညွှန်ပြသည်။ ခရစ်တော်၏ ဘုရားသဘောသဘာဝနှင့် ပတ်သက်သော နောက်ထပ်အချက်များအတွက် မဿဲ ၁:၂၃; ယောဟန် ၁:၁; ဟေဗြဲ ၁:၈ ကို ကြည့်ပါ။

 9:6 a Son is given. The birth of the Son was both a gift and a sign (see John 3:16; Luke 2:10–11). The titles “Mighty God, Everlasting Father” indicate His divine nature. For more on the divinity of the PERSON OF CHRIST, see also Matt. 1:23; John 1:1; Heb. 1:8.

 

၉:၈–၁၀:၄ဟေရှာယ၏ အဓိကသတင်းစကားများသည် ယုဒပြည်သို့ ဦးတည်ထားသော်လည်း၊ တစ်ခါတစ်ရံ သူ၏ စွပ်စွဲချက်များသည် ဧဖရိမ်နှင့် ရှမရိဟု ရှင်းလင်းစွာ သတ်မှတ်ထားသော မြောက်ပိုင်းနိုင်ငံသို့ ဦးတည်သည်။ ဤပိုဒ်သည် အာရှုရိလူမျိုးတို့၏ ကျူးကျော်မှုမှ သင်ခန်းစာမယူနိုင်ခြင်း၏ အဆိုးဆုံးကို ဖော်ပြသည်။ မြောက်ပိုင်းနိုင်ငံသည် မာန်မာနထောင်လွှားနေဆဲဖြစ်သည်။ သူတို့က “အုတ်များပြိုကျသွားသော်လည်း၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် ထုလှည့်ထားသော ကျောက်များဖြင့် ပြန်လည်တည်ဆောက်မည်၊ သင်္ဘောသဖန်းပင်များကို ခုတ်လှဲခံရသော်လည်း၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် အာရဇ်ပင်များဖြင့် အစားထိုးမည်” (အခန်းကြီး ၉:၁၀) ဟု ပြောနေကြသည်။ ဧဖရိမ်၏ ပြဿနာများမှာ မာန်ထောင်လွှားခြင်း၊ နောင်တမရခြင်း၊ ဘုရားမကိုးကွယ်ခြင်း၊ ယုတ်မာခြင်း၊ နှင့် မုသာဝါဒများကို သွန်သင်သော မုသာပရောဖက်များဖြစ်သည်။ ဤစာရင်းသည် နောက်ဆက်တွဲ အခန်းငယ်များတွင် ဆက်လက်ဖြစ်ပေါ်သည်။

9:8–10:4 Isaiah’s primary messages were addressed to Judah; however, occasionally his indictments were against the northern kingdom, clearly designated as Ephraim and Samaria as is the case in this section. This passage depicts the tragedy of not learning from the Assyrian invasion. The northern kingdom was still proud. They were saying, “The bricks have fallen down, but we will rebuild with hewn stones; the sycamores are cut down, but we will replace them with cedars” (v. 10). Ephraim’s problems are listed as pride and arrogance of heart, lack of repentance, ungodliness, wickedness, and false prophets teaching lies. The list continues in the following verses.

 

အခန်းကြီး - ၁၀

၁၀:၁–၄ဒုက္ခ။ ဘုရားသခင်၏ လူများကို ဖိနှိပ်သူများအပေါ် တရားစွဲဆိုမှုတစ်ခုကို စတင်သည်။ တရားစီရင်ခြင်းသို့ ဦးတည်စေသော တိကျသော လုပ်ရပ်များမှာ အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်သည် - မတရားသော ဥပဒေများ၊ ဖိနှိပ်သော အမိန့်များ၊ ဆင်းရဲသားများ၏ အခွင့်အရေးကို ဖယ်ရှားခြင်း၊ ဘုရားသခင်၏ လူများထဲမှ ဖိနှိပ်ခံရသူများအား တရားမျှတမှုကို ငြင်းပယ်ခြင်း၊ နှင့် မုဆိုးမများနှင့် မိဘမဲ့ကလေးများကဲ့သို့ မှီခိုသူများကို အလွဲသုံးစားပြုခြင်း။

10:1–4 Woe. Begins a court case against those who oppress God’s people. The specific actions that bring about the judgment are the following: unjust laws, oppressive decrees, deprivation of the rights to the poor, refusal to grant justice to the oppressed among God’s people, and abuse of dependent people such as widows and orphans.

 

၁၀:၅ငါ၏ ဒေါသတံ။ အခန်းကြီး ၁၀ သည် ဘုရားသခင်၏ လူများအပေါ် စွပ်စွဲချက်ဖြင့် ဒုက္ခပြစ်ဒဏ်ကြေညာချက်ဖြင့် စတင်သည်။ ဤနေရာတွင် အာရှုရိအပေါ် ဒုတိယဒုက္ခပြစ်ဒဏ်ကြေညာချက်သို့ ပြောင်းလဲသွားသည်။ ဤအခန်းကြီး ၁၀ ၏ အဓိကအကြောင်းအရာမှာ ဘုရားသခင်၏ ကမ္ဘာတစ်ခုလုံးကို တရားစီရင်ပိုင်ခွင့်ဖြစ်သည်၊ သူ၏ ပဋိညာဉ်လူများနှင့် အခြားအမျိုးသားများပါဝင်သည်။ ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ပိုင်ခွင့်သည် ၂:၄ တွင် အတည်ပြုထားပြီးဖြစ်သည်။ အခန်းကြီး ၁၀ တွင်၊ အာရှုရိသည် ဘုရားသခင်၏ လူများအပေါ် တရားစီရင်ရာတွင် ကိရိယာတစ်ခုဖြစ်သော်လည်း (၅:၂၆–၂၉; ၇:၁၈–၂၀; ၈:၇–၈ ကို ကြည့်ပါ)၊ ၎င်းသည် ၎င်း၏ နယ်နိမိတ်များကို ကျော်လွန်သွားသောအခါ ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်းကို ခံရသည်။ အာရှုရိသည် ၎င်း၏ မာန်ထောင်လွှားမှုကြောင့် တရားစီရင်ခံရသည်။

10:5 the rod of My anger. Chap. 10 begins with a woe oracle, an accusation against God’s people. Here it shifts to a second woe oracle against Assyria. The overarching theme of this section of chap. 10 is God’s right to judge the whole world, both His covenant people and the nations. Already, God’s sovereign dignity to judge was asserted in 2:4. In chap. 10, Assyria initially is an instrument of God’s judgment against His people (see also 5:26–29; 7:18–20; 8:7–8), but it receives God’s judgment itself when it goes beyond its boundaries. Assyria is judged because of its pride.

 

၁၀:၁၂ မာန်ထောင်လွှားသောနှလုံး။ အဆူရိသည် ဘုရားသခင်၏လူများကို လူမဆန်စွာ ဆက်ဆံမှုကြောင့် တရားစီရင်ခံရသည်။ ၎င်းတို့၏ ဖျက်ဆီးလိုသောဆန္ဒသည် ၎င်းတို့၏တာဝန်နယ်နမိတ်များကို ကျော်လွန်ပြီး ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်များကို များစွာကျော်လွန်ကာ အခြားနိုင်ငံများကိုပါ ဖျက်ဆီးသွားသည် (ကျမ်းပိုဒ် ၇ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏လူများနှင့် ဘုရားသခင်၏ဆက်ဆံမှု၏ အဓိကပြဿနာမှာ ၎င်းတို့၏ပဋိညာဉ်ဖောက်ဖျက်မှုကို အပြစ်ပေးရန်ဖြစ်သည်ကို နားမလည်ခဲ့ပါ။

10:12 the arrogant heart. Assyria is judged for its inhumane treatment of God’s people. Their appetite for destruction crosses the boundaries of their assignment and goes on to destroy other nations, far exceeding God’s purposes (see v. 7). They did not understand that the real issue in God’s dealing with His people was to punish them because of their covenant unfaithfulness.

 

၁၀:၂၀–၃၄ ဣသရေလ၏အကြွင်းအကျန်။ ဘုရားသခင်ကိုယုံကြည်သော ယုံကြည်သူအကြွင်းအကျန်သည် အဆူရိမှ ထွက်ပြေးလွတ်မြောက်ခြင်းကို ခံစားရမည် (ဤအကြောင်းအရာကို အစောပိုင်း ၁:၉၊ ၄:၂၊ ၆:၁၃၊ ၇:၃ တွင်ဖော်ပြထားသည်)။ ဘုရားသခင်၏လူများသည် မကြောက်ရွံ့ရန် အားပေးခံရသည်။ ဟေရှာယစာအုပ်တွင်၊ မကြောက်ရွံ့ရန် ဖိတ်ခေါ်ချက်များသည် ဘုရားသခင်ထံမှ သူ၏လူများသို့ အဖိုးတန်နှင့် အားပေးစကားများဖြစ်သည် (၄၁:၁၀၊ ၁၄၊ ၄၃:၁၊ ၄၄:၂)။ ရှင်ပေါလုသည် ဤကျမ်းပိုဒ်ကို ရောမ ၉:၂၇ တွင် ကိုးကားထားသည်။ အဆူရိ၏တရားစီရင်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏လူများနှင့် ဘုရားသခင်၏ဆက်ဆံမှု၏ နောက်ထပ်ရှုထောင့်တစ်ခုကို ဖွင့်ပြသည်။ ဘုရားသခင်၏အကြွင်းအကျန်သည် သူ့ထံသို့ ပြန်လာမည်။ နောက်ဆုံးတွင်၊ ဘုရားသခင်လိုလားသည်မှာ သူ၏လူများအနက် နောင်တရသောအကြွင်းအကျန်ကို ကယ်တင်ရန်ဖြစ်သည်။ သူ၏လူများမှတစ်ဆင့် သူ၏ရည်ရွယ်ချက်များ၏ ဆက်လက်တည်ရှိမှုအတွက် အနှောင့်အယှက်မရှိသောသိုက်တစ်ခုကို လုံခြုံစေရန်ဖြစ်သည်။ သူ၏လူများမှတစ်ဆင့် သူ၏ရည်ရွယ်ချက်များကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းရန် ဘုရားသခင်၏ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ဟေရှာယ၏သား ရှေအာယရှုဘ (ဟေရှာယ ၇:၃) မှ အချက်ပြခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ အကြွင်းအကျန်အကြောင်းကို ရောမ ၁၁:၂–၅၊ ဗျာဒိတ် ၁၂:၁၇ တို့တွင်လည်း ကြည့်ပါ။

 10:20–34 the remnant of Israel. The believing remnant comprising those who trust God will experience an exodus from Assyria. (For earlier mentions of this motif, see 1:9; 4:2; 6:13; 7:3.) God’s people are encouraged not to fear. In the book of Isaiah, the invitations not to fear are among the most precious and comforting words from God to His people (41:10, 14; 43:1; 44:2). Paul quotes this passage in Rom. 9:27. The judgment of Assyria opens another perspective of God’s dealing with His people. God’s remnant will return to Him. Ultimately, what God desired was to save the repentant remnant among His people. He purposes to secure an unbroken chain for the continuity of His purpose through His people. God’s determination to save a remnant that will carry His purposes was already signaled by Isaiah’s son Shear-Jashub (Is. 7:3). For more on the REMNANT, see Rom. 11:2–5; Rev. 12:17.

 

အခန်းကြီး - ၁၁

၁၁:၁–၁၆ မယ်ရှိယ၏အုပ်စိုးမှုနှင့် အကြွင်းအကျန်အသစ်၏ ထွက်ပြေးလွတ်မြောက်ခြင်းကို ဖော်ပြသည်။

11:1–16 Describes the rule of the Messiah and the exodus of a new remnant.

 

၁၁:၁-၅ ဤအကြောင်းအရာတွင် “လှံတံ” နှင့် “အကိုင်းအခက်” ဟူသော သတ်မှတ်ခေါ်ဆိုမှု နှစ်ခုသည် ၄:၂-၆ (ထို့အပြင် ၅၃:၂ ကိုလည်းကြည့်ပါ) တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း မယ်ရှိယကို ရည်ညွှန်းသည်။ မယ်ရှိယ၏ အုပ်စိုးမှုသည် ဒါဝိဒ်အား သူ၏ ထီးနန်းတွင် သူ၏ သားစဉ်မြေးဆက် ဘယ်သောအခါမှ ပြတ်လပ်မည်မဟုတ်ဟု ဘုရားသခင်က ကတိပြုခဲ့သော ကတိပြည့်စုံခြင်းဖြစ်သည် (၂ ရာ. ၇:၁၁-၁၅ ကိုကြည့်ပါ)။ ယေရှီ၏ အမြစ်မှ အကိုင်းအခက်တစ်ခု ပေါက်ဖွားလာမည်ဟူသော ကတိသည် ဒါဝိဒ်မင်းဆက်သည် ပြင်းထန်သော ဒဏ်ခတ်မှုများကို ခံရမည်ဖြစ်သော်လည်း လုံးဝပျက်သုဉ်းသွားမည်မဟုတ်ကြောင်း ဖော်ပြသည်။ ဟေရှာယ၏ ပထမဦးဆုံး ရူပါရုံတွင် ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း သန့်ရှင်းသော မျိုးစေ့တစ်ခုသည် သစ်တုံးဖြင့် ကိုယ်စားပြုလျက်ရှိသည်။ မျှော်လင့်ချက်အားလုံး ဆုံးရှုံးသွားပုံပေါ်သည့်အခါ ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူများမှတစ်ဆင့် သူ၏ရည်ရွယ်ချက်များကို ဆောင်ရွက်ရန် မမျှော်လင့်ထားသောနည်းဖြင့် ပြုမူတော်မူသည်။ ဘုရားသခင်၏လူများတွင် ဆက်လက်တည်ရှိသော မပြတ်မလပ်သော မျိုးဆက်တစ်ခုကို သေချာစေသည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူများသမိုင်းတစ်လျှောက် သူ၏ရည်ရွယ်ချက်များကို စေ့စပ်စွာ ထည့်သွင်းဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ သမ္မာကျမ်းသစ်၏ မျိုးရိုးဇယားများသည် မယ်ရှိယ၏ မျိုးရိုးဇယားကို ဒါဝိဒ်မှတစ်ဆင့် ခြေရာခံခြင်းဖြင့် ယေရှု သည် ဒါဝိဒ်အား ဘုရားသခင်ပြုထားသော ကတိကို သေချာစေပြီး ပြည့်စုံစေခဲ့ကြောင်း ဖော်ပြသည်။ သူသည် ကျန်ရစ်သူများ၏ ကံကြမ္မာကို ပြည့်စုံစေသည်။

11:1–5 In this context, the two designations Rod and Branch refer to the Messiah as in 4:2–6 (see also 53:2). The reign of the Messiah is the fulfillment of God’s promise to David that his throne will never lack his descendant upon it (see 2 Sam. 7:11–15). The promise that a Branch will grow out of the root of Jesse indicates that while the Davidic dynasty will suffer heavy blows, it will not be eradicated. As Isaiah’s inaugural vision indicated, a holy seed would be represented by the stump. When all hope seems lost, God acts in an unexpected way to carry out His purposes through His people. An unbroken line is secured among God’s people. God was diligent to weave His purposes throughout the history of His people. The genealogies of the NT, by tracing the genealogy of the Messiah through David, indicate that Jesus has secured and fulfilled the promise God made to David. He fulfills the destiny of the remnant.

 

၁၁:၁ အကိုင်းအခက်။ ယေရှရှာယမှစာရေးဆရာများသည် မေရှိယသည်နေထိုင်ရာ နေရာသည် အရေးမပါဘဲ သို့မဟုတ် တိုက်ဆိုင်မှုမဟုတ်ကြောင်း နားလည်ခဲ့ကြသည်။ ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ရေးအစီအစဉ်တွင် လူ့သမိုင်းကို အချုပ်အခြာအာဏာဖြင့် လမ်းညွှန်မှုကို ညွှန်ပြသော အသေးစိတ်အချက်များကို ရက်လုပ်ထားသည်။ ၆:၁၃ နှင့် ဆက်စပ်မှုသည် မေရှိယသည် ကျန်ရစ်သူများကို လုံခြုံစေသည်ဟူသော အယူအဆသို့ ဦးတည်သည်။

11:1 Branch. The NT writers understood that the very place where the Messiah lives is not insignificant or by chance. In His redemptive plan God weaves details that are signs and pointers to His sovereign guidance of human history. The connection with 6:13 leads to the idea that the Messiah secures a remnant.

 

၁၁:၂ ဝိညာဉ်တော်။ ဝိညာဉ်တော်၊ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်ကို ရည်ညွှန်းခြင်းသည် ဟေရှာယတွင် အလွန်အရေးပါသည် (၃၀:၁; ၃၂:၁၅; ၃၄:၁၆; ၄၀:၁၃; ၄၂:၁; ၄၄:၃; ၄၈:၁၆; ၅၉:၂၁; ၆၁:၁)။ ထို့အပြင်၊ ဟေရှာယတွင် မေရှိယနှင့် ဝိညာဉ်တော်အကြား ဆက်စပ်မှုကို အကြိမ်များစွာ ဖော်ပြထားပြီး၊ နှုတ်ကပတ်သစ်တွင် ပိုမိုပြည့်စုံစွာ ဖွံ့ဖြိုးလာမည့်အရာကို မျှော်လင့်ထားသည် (လုကာ ၃:၂၂; ယောဟန် ၁:၃၂-၃၄ ကို ကြည့်ပါ)။ မေရှိယအား ပေးထားသော ဂုဏ်ရည်များသည် ဘုရားသခင်၏လူများထဲမှ ဘုရင်များထံမှ မျှော်လင့်ထားသော သီလများကို ညွှန်ပြပြီး ၎င်းတို့သည် ထိုဂုဏ်ရည်များကို ပြည့်မီရန် ပျက်ကွက်ခဲ့ကြသည်။ မေရှိယသည် ဘုရားသခင်အပေါ် လုံးလုံးလျားလျား အားကိုးပြီး ဖြောင့်မတ်ပြီး သစ္စာရှိသော ဘုရင်တစ်ပါးအဖြစ် ဘုရားသခင်၏စံနမူနာကို ဖြည့်ဆည်းရန် လာသည်။

11:2 The Spirit. References to the Spirit, the Holy Spirit, are very significant in Isaiah (30:1; 32:15; 34:16; 40:13; 42:1; 44:3; 48:16; 59:21; 61:1). Moreover, the relationship between the Messiah and the Spirit mentioned several times in Isaiah anticipates what will be more fully developed in the NT (see Luke 3:22; John 1:32–34). The attributes given the Messiah are indications of the virtues that were expected from the kings among God’s people, which they failed to embody. The Messiah comes to fulfill God’s idea of a righteous king who will be righteous and faithful, living completely in reference to God.

 

၁၁:၃ ထာဝရဘုရားကို ကြောက်ရွံ့ခြင်း။ ဤအပိုင်းတွင် မေရှိယအား ပေးထားသော နောက်ဆုံးဝိသေသလက္ခဏာ။ မေရှိယသည် ထာဝရဘုရားကို ကြောက်ရွံ့ခြင်းတွင် မွေ့လျော်သည်။ ဤအသုံးအနှုန်းသည် စစ်မှန်သော ဘာသာတရားကိုးကွယ်မှု၊ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် မျှော်လင့်ခြင်းပါဝင်သော ရိုသေမှုကို ဆိုလိုပြီး၊ အပြစ်ဒဏ်ကို ကြောက်ရွံ့ခြင်း သို့မဟုတ် ထိတ်လန့်ခြင်းမဟုတ်ပေ။

11:3 the fear of the Lord. The last characteristic attributed to the Messiah in this section. The Messiah delights in the fear of the Lord. The expression is a synonym for true piety, reverence that contains love and hope rather than dread or fear of punishment.

 

၁၁:၄ ဖြောင့်မတ်ခြင်း။ ဤအကြောင်းအရာတွင် နှစ်ကြိမ်သုံးထားပြီး (အခန်းကြီး ၄ နှင့် ၅)၊ ဖြောင့်မတ်ခြင်းသည် မေရှိယ၏ အုပ်ချုပ်မှု၏ ဗဟိုအချက်ဖြစ်ကြောင်း ဖော်ပြသည်။ သူ၏အုပ်ချုပ်မှုသည် ဆင်းရဲသားများအတွက် တရားမျှတမှုနှင့် နှိမ့်ချသူများအတွက် သာတူညီမျှမှုဖြင့် ထူးခြားလိမ့်မည်။ ဘုရားသခင်၏ သာစည်သူတစ်ဦးစီ၏ သုခချမ်းသာအတွက် စိုးရိမ်မှုသည် မေရှိယအုပ်ချုပ်သောအခါ ပြည့်စုံလိမ့်မည်။

11:4 righteousness. Twice used in vv. 4 and 5, this indicates that righteousness is the central element of the Messiah’s reign. His reign will be characterized by justice to the poor and equity to the meek. God’s concern for the well-being of each member of the covenant community finds fulfillment when the Messiah reigns.

 

၁၁:၅ ခါးပန်းကျင်။ ခါးပန်းကျင်ကို ဖော်ပြခြင်းသည် လုပ်ဆောင်ရန် အဆင်သင့်ဖြစ်မှုကို ထုတ်ဖော်သည်။ ဖြောင့်မတ်ခြင်းနှင့် သစ္စာရှိခြင်းသည် မေရှိယ၏လုပ်ဆောင်မှုများ၏ လှုံ့ဆော်မှုဖြစ်လိမ့်မည်။ ခါးပန်းကျင်ကို ဖြည်လိုက်ခြင်းသည် လုပ်ဆောင်မှုမရှိခြင်း သို့မဟုတ် ပေါ့လျော့သောအနေအထားကို ဆိုလိုသည် (၅:၂၇ ကိုကြည့်ပါ)။

11:5 the belt. The mention of a belt expresses readiness for action. Righteousness and faithfulness will be the motivation of the Messiah’s actions. A belt loosened at the waist meant inaction or a relaxed posture (see 5:27).

 

၁၁:၆-၉ ဤလှပသောအခန်းကြီးသည် ဘုရားသခင်၏အသိပညာကို ယူဆောင်လာမည့် မေရှိယ၏ရောက်ရှိလာမှုကို ကြိုတင်ဟောကိန်းထုတ်ထားပြီး၊ ၎င်းသည် အကြမ်းဖက်မှုအားလုံးကို ပယ်ဖျက်ကာ ငြိမ်းချမ်းရေးအုပ်ချုပ်မှုကို ဆောင်ကြဉ်းလိမ့်မည်။ သူသည် တစ်ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ သဟဇာတဖြစ်မှုကို ထူထောင်လိမ့်မည်။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏လူများအတွက် နောက်ဆုံးတွင် ကမ္ဘာသစ်ပေါ်တွင် ရှိမည့်အခြေအနေဟု နားလည်ထားသည်။ ကမ္ဘာသစ်အကြောင်း ပိုမိုသိရှိရန် ၃၅:၄-၁၀; ၆၅:၁၇, ၂၁-၂၅; ဗျာဒိတ် ၂၁:၁-၅ ကိုကြည့်ပါ။

11:6–9 This beautiful passage foretells the coming of the Messiah, who will bring the knowledge of God that will cancel all violence and usher in a reign of peace. He will establish universal harmony. This is understood to be the condition for God’s people ultimately on the new earth. For more on the NEW EARTH, see 35:4–10; 65:17, 21–25; Rev. 21:1–5.

 

၁၁:၆ နေထိုင်လိမ့်မည်။ မေရှိယသည် ဘုရားသခင်၏အသိပညာကို ယူဆောင်လာမည်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် အကြမ်းဖက်မှုအားလုံးကို အဆုံးသတ်ကာ ငြိမ်းချမ်းရေးအုပ်ချုပ်မှုကို ဆောင်ကြဉ်းလိမ့်မည်။ သူသည် တစ်ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ သဟဇာတဖြစ်မှုကို ထူထောင်လိမ့်မည်။ ၃၅:၄-၁၀; ၆၅:၁၇, ၂၁-၂၅; ဗျာဒိတ် ၂၁:၁-၅ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ။

11:6 shall dwell with. The Messiah will bring the knowledge of God that will end all violence and usher in a reign of peace. He will establish universal harmony. Compare 35:4–10; 65:17, 21–25; Rev. 21:1–5.

 

၁၁:၁၀ တစ်ပါးအမျိုးသားများ။ မေရှိယသည် အမျိုးသားများ၏ မျှော်လင့်ချက်ဖြစ်သည်။ “ထိုနေ့ရက်၌” ဟူသော အသုံးအနှုန်းဖြင့် မေရှိယသည် ဘုရားသခင်၏လူများ၏ ကျန်ရစ်သူများဖြစ်သော ဣသရေလသို့သာမက (အခန်းကြီး ၁၁ ကိုကြည့်ပါ)၊ ဣသရေလမဟုတ်သူများအတွက်ပါ ယူဆောင်လာမည့် ဘုန်းတန်ခိုးရှိသော အနာဂတ်ကို ဖွင့်ဟသည်။ ဤအခန်းကြီးသည် ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်များအပေါ် ထူးခြားသော ထိုးထွင်းသိမြင်မှုကို ဖော်ထုတ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူများဖြစ်သော ဣသရေလကို ဂရုစိုက်သည်။ သာစည်သူများမဟုတ်သူများကိုလည်း ဂရုစိုက်သည်။ မေရှိယသည် ယုဒလူမျိုးနှင့် တစ်ပါးအမျိုးသားများကို ပေါင်းစည်းသူအဖြစ် ဟောကိန်းထုတ်ထားသည်။ ကမ္ဘာမြေပေါ်ရှိ မိသားစုအားလုံးကို ကောင်းကြီးပေးမည်ဟူသော အာဗြဟံအား ဘုရားသခင်ပေးခဲ့သော ကတိတော် (ကမ္ဘာဦး ၁၂) သည် ဤအခန်းကြီးတွင် ပဲ့တင်ထပ်နေသည်။ မေရှိယသည် ဘုရားသခင်၏ ရွေးချယ်ထားသောလူများအတွက်သာမက တစ်ကမ္ဘာလုံးအတွက်ပါ ဆက်သွယ်မှုအချက်အဖြစ် ဖြစ်လာလိုသော ဘုရားသခင်၏ သာသနာပြုသူအဖြစ် ဟေရှာယဖော်ပြသည်။

11:10 the Gentiles. The Messiah is the hope of the nations. By means of the expression “in that day” the prophet opens a glorious future marked by what the Messiah brings not only to Israel, the remnant of God’s people (see v. 11), but also to non-Israelites. This verse unveils a remarkable insight into God’s purposes. God cares about His people Israel; He also cares about those who are not part of the covenant people. The Messiah is predicted to be a unifier of Jews and Gentiles. The promise God made to Abraham in Gen. 12, according to which all the families of the earth will be blessed, finds an echo in this verse. Isaiah reveals that the Messiah is a missionary for God who desires to become a connecting point not only for His chosen people but for the whole world.

 

၁၁:၁၁ ဒုတိယအကြိမ်။ အဲဂုတ္တုပြည်မှ ထွက်ခွာခြင်းသည် ပထမအကြိမ်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းထက် ပိုမိုကြီးမားသော အကြိမ်တစ်ခုဖြစ်သည့် ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းမှ ကျန်ရစ်သူများ၏ ပြန်လာမှုဖြင့် ကျော်လွန်သွားသည်ကို ညွှန်ပြသည်။ ဤအဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်သည် အခန်းကြီး၏ နောက်ဆုံးဝါကျဖြင့် ထောက်ခံသည်- “ဣသရေလသည် အဲဂုတ္တုပြည်မှ ထွက်လာသောနေ့၌ ဖြစ်ခဲ့သကဲ့သို့”။

11:11 the second time. Indicates that the exodus from Egypt, a first time, is far surpassed by an event of a larger scale and scope: the return of a remnant from the whole world. This interpretation is supported by the last sentence of the chapter: “As it was for Israel in the day that he came up from the land of Egypt.”

၁၁:၁၅ သူ၏ အစွမ်းထက်သောလေတိုက်ခြင်း။ ဤအခန်းကြီး၏ ပုံရိပ်များသည် ယူဖရေးတီးမြစ်ကို ခန်းခြောက်စေခြင်းကို ရည်ညွှန်းသည်။ ဘုရားသခင်သည် “ပင်လယ်အား ခန်းခြောက်စေခြင်း” တွင် ပြုခဲ့သည့်အရာကို မြစ် (ယူဖရေးတီး) တွင်လည်း ပြုလိမ့်မည်။

11:15 His mighty wind. The images of this verse allude to the drying of the river Euphrates. What God did in drying up the “tongue of the Sea” He will do to the River (Euphrates).

 

၁၁:၁၆ လမ်းမကြီး။ လမ်းမကြီးဟူသော အယူအဆသည် ဘုရားသခင်၏လူများအိမ်သို့ ပြန်လာရာတွင် အတားအဆီးမရှိခြင်းကို ညွှန်ပြသည်။

11:16 a highway. The idea of a highway indicates the absence of obstacles or hindrance for God’s people to go home.

 

အခန်းကြီး - ၁၂

၁၂:၁ အိုထာဝရဘုရား။ ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ချီးမွမ်းသီချင်းတစ်ပုဒ်ကို စတင်သည်။ ဤအပိုင်းသည် ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူများနှင့်အတူ နေထိုင်သည့် ဧမာနူအေလအကြောင်း ဟောကိန်းထုတ်ခြင်းဖြင့် စတင်ခဲ့ပြီး၊ ဣသရေလ၏ သန့်ရှင်းသောဘုရားသခင်သည် သူ၏လူများအလယ်တွင် ရှိနေပြီး ၎င်းတို့အတွက် ကယ်တင်ခြင်းကို ပေးအပ်သည့် ဂုဏ်ပြုပွဲဖြင့် ပြီးဆုံးရန် သင့်လျော်သည်။

12:1 O Lord. Begins a song of praise for salvation. It is fitting that this section which began with the prophecy about Immanuel, God’s dwelling among His people, would conclude with the celebration of the Holy One of Israel in the midst of His people, having provided salvation for them.

 

၁၂:၃ ကယ်တင်ခြင်း၏ရေတွင်းများ။ ဣသရေလလူမျိုးသည် တော၌ လှည့်လည်နေစဉ် ဘုရားသခင်၏ ထောက်ပံ့မှုကို ရည်ညွှန်းဖွယ်ရှိသည်။ ဘုရားသခင်၏ ထောက်ပံ့မှုများကို ရိတ်သိမ်းပွဲတော် (ထွက်မြောက်ရာ ၂၃:၁၆) နှင့် တဲတော်ပွဲတော် (ဝတ်ပြုရာ ၂၃:၃၄) ကဲ့သို့သော အဓိကပွဲတော်များတွင် ဂုဏ်ပြုခဲ့သည်။

12:3 wells of salvation. Is likely a reference to God’s provision during Israel’s wanderings in the wilderness. God’s provisions were celebrated during major festivals: the Feast of Harvest, Ex. 23:16, and the Feast of Tabernacles, Lev. 23:34.

 

၁၂:၆ သင်တို့အလယ်၌။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူများအလယ်တွင် ရှိနေခြင်းသည် ကယ်တင်ခြင်း၏ အထွတ်အထိပ်ဖြစ်သည်။ ဤအတူပင်အယူအဆသည် ဗျာဒိတ် ၂၂:၁-၅ တွင်လည်း ဖြစ်ပေါ်သည်။

12:6 in your midst. The presence of God among His people constitutes the climax of salvation. The same idea occurs in Rev. 22:1–5.

 

အခန်းကြီး - ၁၃

၁၃:၁-၂၃:၁၈ ဣသရေလနှင့် ယုဒမှလွဲ၍ အခြားအမျိုးသားများဆိုင်ရာ နှုတ်ကပတ်တော်များသည် ပရောဖက်ပုံပြင်များတွင် သာမန်အင်္ဂါရပ်များဖြစ်သည် (ယေရမိ ၄၆-၅၁; ယေဇကျေလ ၂၅-၃၂; အာမုတ် ၁-၂; ဇေဖနဲ ၂:၄-၁၅)။ ဤအပိုင်းတွင်၊ ဣသရေလအပါအဝင် အမျိုးသားများစွာကို စွပ်စွဲထားသည်- ဗာဗုလုန် (ဟေရှာယ ၁၃; ၁၄:၄-၂၃; ၂၁:၁-၁၀)၊ ဖိလိတ္တိလူမျိုး (၁၄:၂၈-၃၂)၊ မောဘ (အခန်းကြီး ၁၅-၁၆)၊ ဒမတ်စကတ် (၁၇:၁-၆)၊ အီသီယိုးပီးယား (အခန်းကြီး ၁၈)၊ အဲဂုတ္တု (အခန်းကြီး ၁၉)၊ အဲဂုတ္တုနှင့် အီသီယိုးပီးယား (အခန်းကြီး ၂၀)၊ ဧဒုံ (၂၁:၁၁-၁၂)၊ အာရေဗျ (၂၁:၁၃-၁၇)၊ ယေရုရှလင် (အခန်းကြီး ၂၂)၊ တုရုသ (အခန်းကြီး ၂၃)။ ဟေရှာယဖော်ပြသော အမျိုးသားများသည် ယုဒနှင့် ဆက်ဆံမှုရှိခဲ့သည်။ အခန်းကြီး ၃၄-၃၅ တွင်၊ ဣသရေလ၏ ပြန်လည်ထူထောင်ရေးကို ဧဒုံ၏ အပြစ်ဒဏ်နှင့် နှိုင်းယှဉ်ထားသည်။ အမျိုးသားများကို ဘုရားသခင်၏လူများကို ဆုံးမတရားပြုရန် အသုံးပြုခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် မာန်မာနနှင့် အလွန်ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်လာခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ကိုလည်း ဆုံးမရန် လိုအပ်ခဲ့သည်။ သို့သော် နောက်ဆုံးတွင် အမျိုးသားများသည် ဘုရားသခင်၏လူများခံစားရသော ကောင်းကြီးမင်္ဂလာများတွင် ပါဝင်နိုင်သည်။

13:1–23:18 Oracles against nations other than Israel and Judah are common features in the prophetic writings (Jer. 46–51; Ezek. 25–32; Amos 1–2; Zeph. 2:4–15). In this section, several nations including Israel are accused: Babylon (Is. 13; 14:4–23; 21:1–10), the Philistines (14:28–32), Moab (chaps. 15–16), Damascus (17:1–6), Ethiopia (chap. 18), Egypt (chap. 19), Egypt and Ethiopia (chap. 20), Edom (21:11–12), Arabia (21:13–17), Jerusalem (chap. 22), and Tyre (chap. 23). The nations Isaiah mentions had encounters with Judah. In chaps. 34–35, the restoration of Israel is contrasted with the punishment of Edom. The nations were used to discipline God’s people; they became proud and exceedingly cruel. Therefore, God had to discipline them also; however, in the end the nations also can participate in the blessings enjoyed by God’s people.

 

၁၃:၁ ဗာဗုလုန်။ ဇိအုန်ကဲ့သို့ပင်၊ ဤအမည်သည် အကြောင်းအမျိုးမျိုးအရ အဓိပ္ပာယ်များစွာရှိနိုင်သည်။ သမိုင်းတွင် ၎င်းသည် ကြီးမားသောအင်ပါယာဖြစ်လာခဲ့သည်။ ဟေရှာယလက်ထက်တွင် ၎င်းသည် အာရုံရှင်အင်ပါယာ၏ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်သည် (၁၄:၂၄-၂၇)။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏ ဘုရင်စံနစ်၊ အုပ်ချုပ်မှုနှင့် နိုင်ငံတော်ကို ဆန့်ကျင်သော ကမ္ဘာ့အင်အားများကို ကိုယ်စားပြုသော သင်္ကေတအမည်ဖြစ်လာသည် (ဗျာဒိတ် ၁၄:၈; ၁၆:၁၉; ၁၇:၁-၁၈:၂၄)။

13:1 Babylon. Like Zion, this name can have several connotations depending on the context. In history it became a great kingdom; during the time of Isaiah it was part of the Assyrian Empire (14:24–27). It became a symbolic name that represents the world powers opposed to God’s kingship, reign, and kingdom (Rev. 14:8; 16:19; 17:1–18:24).

 

၁၃:၆ ထာဝရဘုရား၏နေ့။ အခန်းကြီး ၉၊ ၁၃ တွင်လည်း ကြည့်ပါ။ ဤသည်မှာ ဗာဗုလုန်ကို ဆဒုံနှင့် ဂါမောရာကဲ့သို့ ဖျက်ဆီးခံရသည့်နေ့ဖြစ်သည် (အခန်းကြီး ၁၉)။

13:6 the day of the Lord. See also in vv. 9, 13. This is the day when Babylon is overthrown like Sodom and Gomorrah (v. 19).

 

၁၃:၁၀ ကောင်းကင်၏ကြယ်များ။ နေ၊ လ၊ ကြယ်များသည် ၎င်းတို့၏ သတ်မှတ်ထားသော လုပ်ဆောင်မှုများကို ရပ်တန့်ပြီး မှောင်မိုက်သို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိသည်။ ဟေရှာယသည် ထာဝရဘုရား၏နေ့၊ တရားစီရင်မှုနေ့ကို ဖော်ပြရန် ကောင်းကင်ပြောင်းလဲမှုကို ဖော်ပြသော ဘာသာစကားကို အသုံးပြုသည် (၂၄:၂၃)။ နောက်ပိုင်းပရောဖက်များတွင်လည်း ဤဘာသာစကားကို အသုံးပြုသည် (ယေဇကျေလ ၃၂:၇-၈; ယောလ ၂:၁၀, ၃၀-၃၁; အာမုတ် ၈:၉)။ နှုတ်ကပတ်သစ်တွင် ဟေရှာယတွင်တွေ့ရသော ပုံရိပ်များကို ခရစ်တော်၏ ဒုတိယအကြိမ်ကြွလာခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်၏ တစ်ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ နိုင်ငံတော်ကို ထူထောင်ရန်အတွက် အမှတ်လက္ခဏာများအဖြစ် အသုံးပြုသည် (မဿဲ ၂၄:၂၉; မာကု ၁၃:၂၄-၂၅; လုကာ ၂၁:၂၅; ဗျာဒိတ် ၆:၁၂-၁၄)။

13:10 the stars of heaven. Sun, moon, and stars stop their assigned function and go back to darkness. Isaiah uses language that describes cosmic upheaval to refer to the day of the Lord, the day of judgment (24:23). The same language is used by later prophets (Ezek. 32:7–8; Joel 2:10, 30–31; Amos 8:9). In the NT the imagery we find in Isaiah is used for signs of Christ’s Second Coming to establish God’s universal kingdom (Matt. 24:29; Mark 13:24–25; Luke 21:25; Rev. 6:12–14).

 

၁၃:၁၂ ဩဖိရ်။ ကျမ်းစာဟောင်းတွင် ရွှေသန့်စင်ရာနေရာအဖြစ် လူသိများပြီး၊ အရှေ့အာဖရိကမြှောင်တွင် တည်ရှိဖွယ်ရှိသည် (၂ရာချက် ၈:၁၇-၁၈; ဆာလံ ၄၅:၉ ကိုကြည့်ပါ)။

13:12 Ophir. Known in the OT as a source of fine gold, and may have been located on the coast of East Africa (see 2 Chr. 8:17–18; Ps. 45:9).

 

၁၃:၁၇ မီဒိလူမျိုး။ ဗာဗုလုန်အပေါ် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုကို ယူဆောင်လာသူများအဖြစ် သတ်မှတ်သည်။ မီဒိလူမျိုးသည် ကတ်စပီယံပင်လယ်အနောက်တောင်ဘက်တွင် နေထိုင်သော ရှေးဟောင်းလူမျိုးဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဗာဗုလုန်လူမျိုးများနှင့် ပူးပေါင်း၍ အာရုံရှင်များကို အနိုင်ယူပြီး နိနဝေမြို့ကို ဖျက်ဆီးခဲ့သည်။ သမိုင်းအရ၊ ဟေရှာယတွင် နောက်ပိုင်းတွင် အမည်ဖြင့်ဖော်ပြထားသော ပါးရှားဘုရင် ကုရုသည် မီဒိလူမျိုးကို အနိုင်ယူပြီး ၎င်းတို့ကို သူ၏နိုင်ငံတော်ထဲသို့ ထည့်သွင်းခဲ့သည်။ ကုရု၏မိခင်သည် မီဒိလူမျိုးဖြစ်ပြီး၊ သူသည် ဘီစီ ၅၃၉ တွင် ဗာဗုလုန်ကို သိမ်းပိုက်ခဲ့သည်။

13:17 the Medes. Identified as those who bring about God’s judgment against Babylon. The Medes were an ancient people who lived southwest of the Caspian Sea. They joined force with the Babylonians to defeat the Assyrians and to destroy Nineveh. Historically, Cyrus the king of Persia, later mentioned by name in Isaiah, defeated the Medes and incorporated them into his kingdom. Cyrus, whose mother was Median, conquered Babylon in 539 B.C.

 

အခန်းကြီး - ၁၄

၁၄:၁-၃၂ ဟေရှာယစာအုပ်၏ ပရောဖက်ပုံပြင်အပိုင်းများစွာကဲ့သို့ပင်၊ ဤအခန်းကြီးသည် ဗာဗုလုန်အကျဉ်းသားဘဝနှင့် ဖိနှိပ်မှု၏ သမိုင်းဆိုင်ရာ အခက်အခဲများကို ကြိုတင်ဟောကိန်းထုတ်ထားပြီး၊ ၎င်း၏ ပြောင်းပြန်လှန်မှုကိုလည်း ဟောကိန်းထုတ်သည်။ ကံကြမ္မာပြောင်းပြန်လှန်မှုကို မြေအောက်ကမ္ဘာ၊ ဟီဘရူးဘာသာတွင် “ရှယိုလ်”၊ ဤအခန်းကြီးတွင် “ငရဲ” ဟုလည်း ဘာသာပြန်ထားသော စိတ်ကူးယဉ်ဖော်ပြချက်ဖြင့် ကြည့်ရှုနိုင်သည်။ ယခင်အနိုင်ရခဲ့သော ဘုရင်များသည် ထီးနန်းများပေါ်တွင် ထိုင်နေကြပြီး၊ ဗာဗုလုန်၏ အာဏာရှင်ဘုရင်သည် ပိုးမွှားအိပ်ရာပေါ်တွင် လှဲနေသည်။ ဤစာသားတွင် အဆိုးဆုံးသော အရှက်တကွဲဖြစ်မှုကို ဖော်ပြသည့် အင်္ဂါရပ်များစွာရှိသည်။ ဈာပနမရှိ၊ ဂုဏ်ပြုမှုလုံးဝမရှိပေ။ ထို့အပြင်၊ ဤအခန်းကြီးသည် သမိုင်းဆိုင်ရာ ဖြစ်ရပ်များကို ကျော်လွန်ပြီး ဘုရားသခင်၏အာဏာကို တပ်မက်သော ကောင်းကင်တမန်တစ်ပါး၏ ပြိုလဲမှုကဲ့သို့သော အဓိပ္ပာယ်ပိုမိုနက်ရှိုင်းသော အရာများကို ကြည့်ရှုသည်။ ဤမာနထောင်လွှားသော ကောင်းကင်တမန်၏ ပြိုလဲမှုကို ပြဇာတ်ဆန်ဆန် ကဗျာဆန်သော ဘာသာစကားဖြင့် ထင်ရှားစွာ ဖော်ပြထားသည်။

14:1–32 As do several prophetic sections of the book of Isaiah, this chapter looks forward and prophesies both the historical hardship of the Babylonian captivity and oppression and also predicts its reversal. The reversal of fate can be observed by means of an imaginary description of the underworld, sheol in Hebrew, also translated “hell” in this chapter. The former defeated kings sit on thrones, whereas the tyrant king of Babylon lies on a bed of worms. Several aspects of the text convey the state of utter humiliation. There is no funeral, no honor whatsoever for this tyrant. Moreover, the passage looks beyond historical events to metaphysical realities, specifically the fall of an angel who covets God’s authority. The fall of this proud angel is vividly depicted using dramatic poetic language. This being sets out to usurp God’s status and wants to occupy the highest position above the stars of heaven (angels; see Job 38:7 where the angels are called not only sons of God, but also morning stars), yet God brings this being down.

 

၁၄:၁၂–၁၄ လူစီဖာ။ စကားလုံးအရ “တောက်ပသောသူ၊ အရုဏ်ဦးသားတော်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရှိသည်။ လူစီဖာဟူသောအမည်သည် လက်တင်ဘာသာဖြစ်သော ဗူလ်ဂိတ်မှဆင်းသက်လာပြီး “အလင်းသယ်ဆောင်သူ” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရှိသည်။ ဤကျမ်းပိုဒ်သည် ယေရှုက လုကာ ၁၀:၁၈ တွင် ဗာဗုလုန်ဘုရင်အား ဤဘာသာစကားကို စာတန်အတွက်အသုံးပြုထားသည့်နည်းတူ ထင်ဟပ်နေပုံရသည်။ စာတန်နှင့် အပြစ်ဇစ်မြစ်အကြောင်းကို ထပ်မံဖော်ပြရန် ကမ္ဘာဦး ၃:၁–၆၊ ယေဇကျေလ ၂၈:၁၂–၁၉၊ ဗျာဒိတ် ၁၂:၇–၉ တို့ကို ကြည့်ပါ။ နှလုံးသားထဲတွင်။ မာနသည် အပြစ်၏အနှစ်သာရဖြစ်ပြီး အပြစ်ရှိသမျှသောလုပ်ရပ်များ၏ အမြစ်ဖြစ်သော ကိုယ်ကိုယ်ကိုဗဟိုပြုသောသဘောကို ကိုယ်စားပြုသည်။

14:12–14 Lucifer. Literally, “shining one, son of dawn.” The name Lucifer comes from the Latin Vulgate, and means “light bearer.” The text seems to be echoed by Jesus in Luke 10:18, where language applied here to the king of Babylon is used of Satan. For further descriptions of Satan and the origin of SIN, see Gen. 3:1–6; Ezek. 28:12–19; Rev. 12:7–9. in your heart. Pride is the essence of sin and represents a self-centeredness which is the root of all sinful actions.

 

၁၄:၁၉ နှင်ထုတ်ခြင်း။ ဤကျမ်းပိုဒ်တွင် ဗာဗုလုန်ဘုရင်လျှင်း (လူစီဖာလျှင်း) နှင့် မေရှိယဘုရင်အကြား ခြားနားမှုကို “ရွံရှာဖွယ်အကိုင်းအခက်” ဟုဖော်ပြခြင်းဖြင့် ပိုမိုခိုင်မာစေသည်။ ယေရှဲမှဆင်းသက်လာသောအမြစ်မှထွက်ပေါက်လာသောအကိုင်းအခက်သည် (၁၁:၁–၅) ဂုဏ်ပြုခံရပြီး၊ ဤရွံရှာဖွယ်အကိုင်းအခက်သည် အာဏာရှင်စနစ်၊ ရက်စက်မှု၊ နှိပ်စက်မှုတို့ကြောင့် မထီမဲ့မြင်ပြုခံရသည်။ ကျမ်းစာတစ်လျှောက်လုံးတွင် အောက်ပါအချက်များဖြင့် ပိုမိုကျယ်ပြန့်စွာနှိုင်းယှဉ်ပြသည်- (၁) တစ်ဦးသည် တရားဝင်ဘုရင်ဖြစ်ပြီး၊ အခြားတစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်၏ဘုရင်ခံအခွင့်အာဏာကို သိမ်းပိုက်ရန်ကြိုးစားသည်။ (၂) ၎င်းတို့နှစ်ဦးစလုံးကို သားတော်များဟုခေါ်သည်။ တစ်ဦးသည် လက်ဆောင်တစ်ခုအဖြစ် ငြိမ်းချမ်းရေးနိုင်ငံ၏ခေါင်းဆောင်အဖြစ်မိတ်ဆက်ပြီး၊ ဤသားတော်သည် ကမ္ဘာကိုလွှမ်းမိုးထားသောအမှောင်ကိုဖယ်ရှားရန် စေလွှတ်ခံရသောစစ်မှန်သောအလင်းဖြစ်သည်။ အခြားတစ်ဦးမှာ အရုဏ်ဦးသားတော်ဟုခေါ်ပြီး သားတော်၏တရားဝင်အခွင့်အာဏာကို သိမ်းပိုက်ရန်ကြိုးစားသည်။ (၃) တစ်ဦးကို တောက်ပသောအရုဏ်ဦးကြယ်ဟုခေါ်ပြီး ယေရှဲ၏အမြစ်မှထွက်ပေါက်လာသောအညှာဖြစ်သည်။ အခြားတစ်ဦးကို အရုဏ်ဦးသားတော်ဟုခေါ်သည်။ (၄) တစ်ဦးသည် နိုင်ငံတစ်ခုကို တည်ထောင်ပြီး၊ အခြားတစ်ဦးသည် နိုင်ငံများကို တောကန္တာရအဖြစ်သို့ပြောင်းလဲသည် (၁၄:၁၇)။ (၅) သခင်ဘုရား၏ဝိညာဉ်တော်နေထိုင်ရာသူ၊ ဘိသိက်ခံရသူသည် ဆင်းရဲသားများထံ သတင်းကောင်းယူဆောင်လာသည်။ သူသည် နှလုံးကြေကွဲသူများကို ပြန်လည်ပေါင်းစည်းရန်၊ သုံ့ပန်းများအား လွတ်လပ်ရေးကြေညာရန်၊ အကျဉ်းသားများအား လွတ်မြောက်ရေးအတွက် စေလွှတ်ခံရသည် (၆၁:၁)။ အခြားတစ်ဦးသည် သူ၏သုံ့ပန်းများကို အိမ်သို့ပြန်မသွားခွင့်ပြုသည် (၁၄:၁၇)။ (၆) ၎င်းတို့နှစ်ဦးစလုံးကို “အကိုင်းအခက်” ဟုသတ်မှတ်သည်။ တစ်ဦးသည် အသက်နှင့်ငြိမ်းချမ်းရေးယူဆောင်လာပြီး၊ အခြားတစ်ဦးသည် ရွံရှာဖွယ်ဖြစ်သည်။ (၇) တစ်ဦးသည် လူများ၏ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးကို ကယ်တင်ရန်ထမ်းရွက်ပြီး၊ အခြားတစ်ဦးသည် လူများအား ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးနှင့် ထမ်းဘိုးခံစေသည်။ (၈) တစ်ဦးသည် ငြိမ်းချမ်းရေးအုပ်ချုပ်မှုကို ဖြစ်ပေါ်စေပြီး၊ အခြားတစ်ဦးသည် အကြမ်းဖက်မှု၊ ဖိနှိပ်မှု၊ နှင့် စိတ်ဆင်းရဲမှုကို ဖြန့်ကျက်သည်။ (၉) တစ်ဦးသည် ပြစ်မှားသူများအတွက် ဆုတောင်းပေးသည်။ သူ့အပေါ် အကြမ်းဖက်နည်းလမ်းများကို လက်ခံသူများအတွက်ပင် သူသည် “အဘ၊ သူတို့ဘာလုပ်နေသည်ကို မသိကြပါ၊ သူတို့ကို ခွင့်လွှတ်တော်မူပါ” ဟု ဆုတောင်းသည် (လုကာ ၂၃:၃၄)။ အခြားတစ်ဦးသည် သစ္စာရှိသူများကို နေ့ညမပြတ်စွပ်စွဲသည်။ (၁၀) တစ်ဦးသည် ကောင်းကင်သို့ချီးမြှင့်ခံရပြီး၊ အခြားတစ်ဦးသည် မြေကြီးသို့ နှင်ထုတ်ခံရသည်။

14:19 cast out. In this verse, the contrast between the fallen king of Babylon (the fallen Lucifer) and the Messiah king is reinforced by the designation of the former figure as “an abominable branch.” The Branch that sprung out of the root of Jesse (11:1–5) was honored, whereas this abominable branch is despised because of tyranny, cruelty, and oppression. A broader comparison throughout Scripture shows the following: (1) One is a legitimate king; the other tries to usurp God’s royal prerogatives. (2) They are both called sons. One, in the context of a gift, is introduced as a leader of the kingdom of peace. This Son is the True Light sent to overturn the darkness that overwhelms the world. The other, the son of the morning, tries to usurp the Son’s legitimate prerogatives. (3) One is called the bright morning star, a Rod from the root of Jesse; the other is called the son of the morning. (4) One establishes a kingdom; the other transforms kingdoms into wilderness (14:17). (5) The one upon whom the Spirit of the Lord dwells, the one who is anointed, brings good news to the afflicted. He has been sent to bind up the brokenhearted, to proclaim liberty to captives and freedom to prisoners (61:1). The other one does not allow his prisoners to go home (14:17). (6) They are both designated as “branch.” One brings life and peace; the other is abominable. (7) One bears the people’s burdens to deliver them. The other makes people bear a burden and a yoke. (8) One brings about the reign of peace; the other spreads terror, oppression, and anguish. (9) One intercedes for transgressors; even on behalf of those who have adopted the ways of violence towards Him, He prays, “Father, forgive them, for they do not know what they do” (Luke 23:34). The other accuses the faithful day and night. (10) One is uplifted toward heaven; the other one has been cast down to earth.