မာလခိအနာဂတ္တိကျမ်း - Malachi

မာလခိအနာဂတ္တိကျမ်း - Malachi

 

မာတိကာ (Table of Contents)
အခန်းကြီး - ၁
အခန်းကြီး - ၂
အခန်းကြီး - ၃
အခန်းကြီး - ၄

မာလခိကျမ်း

The Book of Malachi

 

ရေးသားသူနှင့် ရက်စွဲ

Author and Date

 

ဓမ္မဟောင်းကျမ်း၏ နောက်ဆုံးစာအုပ်ဖြစ်သော မာလခီကျမ်းသည် ပထမပိုဒ်တွင် မာလခီဟူသော ပရောဖက်ပြုချက်များပါရှိကြောင်း ဖော်ပြထားသည်။ မာလခီဟူသော အမည်သည် “ငါ၏တမန်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ သူ့အကြောင်းကို သူ၏ကျမ်းမှ ထင်ရှားစွာ သိရှိနိုင်ခြင်းမှလွဲ၍ အခြားအချက်အလက်များ မသိရှိရပါ။ အချို့စကားပြန်များက “မာလခီ” သည် တစ်ဦးတစ်ယောက်၏ အမည်မဟုတ်ဘဲ၊ အမည်မဖော်ပြထားသော ပရောဖက်တစ်ဦး၏ စုစည်းထားသော ဆိုရိုးစကားများအတွက် ခေါင်းစဉ်တစ်ခုအဖြစ် အသုံးပြုထားသည်ဟု ယူဆကြသည်။ သို့သော်၊ ဤဆွေးနွေးချက်တွင် “မာလခီ” သည် ဤကျမ်းတွင်ပါရှိသော ပရောဖက်ပြုချက်များကို ပေးအပ်ခဲ့သူ သတ်မှတ်ထားသော ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦး၏ အမည်အဖြစ် ရှုမြင်သည်။

The last book of the Old Testament indicates in the very first verse that it contains the prophetic sayings of Malachi, whose name means “My messenger.” We know nothing about him other than what can be inferred from his book. Some interpreters suggest that “Malachi” is not a proper name but a title that is used as a heading for the collected sayings of an anonymous prophet. However, this discussion views “Malachi” as a proper name, identifying a specific individual who delivered the prophetic messages found in this book.

 

 

 

အချို့ပရောဖက်ကျမ်းများတွင် ၎င်းတို့၏ ဓမ္မအမှုတာဝန်ထမ်းဆောင်မှုကို မည်သည့်ဘုရင်တစ်ပါး သို့မဟုတ် ဘုရင်များလက်ထက်နှင့် ဆက်စပ်ဖော်ပြထားသော်လည်း (ဟောရှယ် ၁:၁; အာမုတ် ၁:၁; ဇေဖနိ ၁:၁)၊ မာလခီကျမ်းတွင် ထိုသို့သော ဖော်ပြချက်မရှိပါ။ သို့သော်၊ ကျမ်းတွင်ပါရှိသော အချို့သော အချက်များသည် မာလခီ၏ ဓမ္မအမှုတာဝန်ထမ်းဆောင်မှု၏ ဖြစ်နိုင်ခြေရှိသော အချိန်ကာလကို ဖော်ထုတ်ရာတွင် အထောက်အကူဖြစ်သည်။

While some of the prophetic books name one or more kings to whose reign or reigns they date their ministries (Hos. 1:1; Amos 1:1; Zeph. 1:1), Malachi has no such reference at the outset of the book. Nevertheless, several indicators within the book help establish a probable time frame for Malachi’s ministry.

 

ပထမအနေဖြင့်၊ လူများသည် ဘုရင်တစ်ပါးအောက်တွင် မနေထိုင်ဘဲ “အုပ်ချုပ်ရေးမှူး” တစ်ဦးအောက်တွင် နေထိုင်နေကြသည် (၁:၈)။ ဤနေရာတွင်အသုံးပြုထားသော စကားလုံးသည် ပါရှန်ဘာသာစကားဖြစ်ပြီး၊ ဖော်ပြထားသော အခြေအနေသည် ဂျူးလူမျိုးများ ဘေဘုလုန်မှ ပြည်နှင်ဒဏ်မှ ပြန်လည်လွတ်မြောက်ပြီး ၎င်းတို့၏ မွေးရပ်မြေတွင် ဘဝသစ်စတင်ရန် ခွင့်ပြုခံရပြီးနောက်၊ ပါရှန်မှ ခန့်အပ်ထားသော အုပ်ချုပ်ရေးမှူးတစ်ဦး၏ ကြီးကြပ်မှုအောက်တွင် ရှိနေသည့်အခြေအနေနှင့် ကိုက်ညီသည်။ ထို့ပြင်၊ ဗိမာန်တော်တည်ရှိနေပြီး ၎င်း၏ အမျိုးမျိုးသော ထုံးတမ်းစဉ်လာများကို ကျင့်သုံးနေသည် (၁:၇-၁၀; ၂:၁၁; ၃:၁)။ ဤအချက်သည် ဗိမာန်တော်ပြန်လည်တည်ဆောက်ပြီး လည်ပတ်နေသည့် ဘီစီ ၅၁၅ ခုနှစ်နောက်ပိုင်းကာလကို ညွှန်ပြသည်။

First, the people are living under a “governor” (1:8) instead of a king. The word used here is a Persian term and the situation described matches that of the Jewish exiles after they were permitted to return from Babylon and start a new life in their homeland, though they were still under the oversight of a governor appointed by Persia. Also, the temple is in existence and its various ceremonies are being carried out (1:7–10; 2:11; 3:1). This points to a time after 515 B.C., when the temple was rebuilt and functioning.

 

ဒုတိယအနေဖြင့်၊ ကျမ်းတွင်အသုံးပြုထားသော ဟီဘရူးဘာသာစကားပုံစံသည် ပြည်နှင်ဒဏ်မှ ပြန်လည်ပြီးစီးချိန်မှ အစောပိုင်းနှစ်များတွင် အသုံးပြုခဲ့သော ပုံစံနှင့် ကိုက်ညီသည်။ အရေးကြီးဆုံးမှာ၊ မာလခီက ရှုတ်ချထားသော မတော်မတရားမှုများသည် ဘီစီ ပဉ္စမရာစုအလယ်ပိုင်းတွင် ဧဇရာနှင့် နေဟမိက ဖော်ပြထားသော မတော်မတရားမှုများနှင့် အပြိုင်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့တွင် ဣသရေလလူမျိုးမဟုတ်သူများနှင့် လက်ထပ်ခြင်း (၂:၁၁; ဧဇရာ ၉:၁-၂; နေဟမိ ၁၃:၂၃-၂၇)၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်များ၏ အကျင့်ပျက်ခြစားမှုနှင့် မတော်မတရားပြုမှုများ (မာလခီ ၁:၆-၂:၉; နေဟမိ ၁၃:၄-၉)၊ နှင့် သစ္စာရှိရှိ ဆယ်ဖို့တစ်ဖို့ပြန်မပေးနိုင်ခြင်း (မာလခီ ၃:၈-၁၀; နေဟမိ ၁၃:၁၀-၁၃) တို့ပါဝင်သည်။ ဤအချက်များသည် မာလခီ၏ ဓမ္မအမှုတာဝန်သည် ဘီစီ ပဉ္စမရာစုတွင်၊ ဧဇရာနှင့် နေဟမိက ပြည်နှင်ဒဏ်မှ ပြန်လည်လွတ်မြောက်လာသော အသိုင်းအဝိုင်းသို့ ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုနှင့် ပြန်လည်နိုးကြားမှုကို ယူဆောင်လာသည့်အချိန်နှင့် နီးကပ်စွာဖြစ်ပွားခဲ့ဖွယ်ရှိကြောင်း ဖော်ပြသည်။

Second, the form of Hebrew used in the book is consistent with that used in the early years after the return from exile. Most importantly, the abuses condemned by Malachi parallel those addressed by Ezra and Nehemiah in the mid-fifth century B.C., including marriage with non-Israelites (2:11; Ezra 9:1–2; Neh. 13:23–27), corruption and wrongdoing by the priesthood (Mal. 1:6–2:9; Neh. 13:4–9), and the failure to return a faithful tithe (Mal. 3:8–10; Neh. 13:10–13). These factors make it likely that Malachi’s ministry took place sometime in the fifth century B.C., close to the time when Ezra and Nehemiah brought reform and revival to the postexilic community.

 

အကြောင်းအရာနှင့် ဆောင်ပုဒ်များ

Content and Themes

 

မာလခီ၏ သတင်းစကားသည် ပြည်နှင်ဒဏ်မှ ပြန်လည်လွတ်မြောက်လာသော အသိုင်းအဝိုင်း၏ ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ နားမထောင်မှုကို ဆုံးမသွန်ပြပြီး၊ ၎င်းတို့နှင့် ထာဝရဘုရားပြုထားသော ပဋိညာဉ်ကို သစ္စာရှိစွာ နာခံလိုက်လျှောက်ရန် တိုက်တွန်းထားသည်။ ပြည်နှင်ဒဏ်မတိုင်မီ ပရောဖက်များက ရှုတ်ချခဲ့သော ပြစ်မျိုးကိုးကွယ်မှုသည် ယခုအခါ မလုပ်ဆောင်တော့သော်လည်း၊ လူများသည် ပဋိညာဉ်မျှော်လင့်ချက်များနှင့် မမီနိုင်ဘဲ ကျဆုံးနေကြသည်။ ဟဂ္ဂယနှင့် ဇာခရိ၏ သတင်းစကားကို အပြုသဘောဖြင့် တုံ့ပြန်ပြီး ဘီစီ ၅၁၅ တွင် ဗိမာန်တော်ကို ပြန်လည်တည်ဆောက်ပြီးစီးခဲ့ပြီးနောက် (ဟဂ္ဂယ ၁:၁၂-၁၅; ဧဇရာ ၆:၁၄-၁၅)၊ လူများနှင့် ၎င်းတို့၏ ဝိညာဉ်ရေးခေါင်းဆောင်များသည် ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ လျစ်လျူရှုမှုအခြေအနေသို့ ပြန်လည်ကျရောက်သွားကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ယဇ်ပူဇော်ခြင်းဖြင့် ဘာသာရေးထုံးတမ်းများကို လိုက်နာနေသော်လည်း၊ ၎င်းတို့၏ ဘာသာရေးသည် ခြောက်ကပ်သော ပုံစံတစ်ခုသာဖြစ်ပြီး စိတ်နှလုံးပါဝင်သော ကတိကဝတ်မရှိပါ။

The message of Malachi rebukes the spiritual deafness of the postexilic community, calling them to live in faithful obedience to the covenant the Lord made with them. Though the open idolatry condemned by the preexilic prophets seems no longer to be practiced, the people are nonetheless falling short of living up to the expectations of the covenant. After responding positively to the message of Haggai and Zechariah and completing the rebuilding of the temple in 515 B.C. (Hag. 1:12–15; Ezra 6:14–15), the people, along with their spiritual leaders, have sunk back into a state of spiritual indifference. They are going through the motions of religious observance by offering their sacrifices, but their religion is a dry formalism and heartfelt commitment is lacking.

 

ထာဝရဘုရားသည် ကျမ်း၏အစတွင် ၎င်းတို့အပေါ် ဆက်လက်ထားရှိသော ပဋိညာဉ်မေတ္တာကို ကြေညာထားသည် (၁:၂)၊ သို့သော် မာလခီက ထင်ရှားစွာဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း၊ ဤဘုရားသခင်၏ မေတ္တာသည် ၎င်းတို့မဖြည့်ဆည်းနိုင်သော တာဝန်များကို ယူဆောင်လာသည်။ ယဇ်ပုရောဟိတ်များသည် ထာဝရဘုရား၏ နာမတော်ကို မထီမဲ့မြင်ပြုကာ ချို့ယွင်းသော တိရစ္ဆာန်များကို ယဇ်ပူဇော်ကြသည် (၁:၆-၈)၊ အမျိုးသားများသည် ၎င်းတို့၏ ဇနီးများကို ကွာရှင်းပြီး နိုင်ငံခြားသားအမျိုးသမီးများနှင့် လက်ထပ်ခြင်းဖြင့် သစ္စာမထားကြပါ (၂:၁၀-၁၆)၊ လူများသည် ၎င်းတို့၏ ဆယ်ဖို့တစ်ဖို့နှင့် ပူဇော်သက္ကာများကို မပေးဘဲ ဘုရားသခင်ကို လုယက်နေကြသည် (၃:၈-၁၀)—ဤအရာများသည် မာလခီက ဣသရေလ၏ ပြုမူမှုတွင် ထောက်ပြထားသော ပြဿနာအချို့သာဖြစ်သည်။

The Lord declares His ongoing covenant love for them at the outset of the book (1:2), but as Malachi makes clear, this divine love brings responsibilities that they are not meeting. The priests are despising the Lord’s name by presenting flawed animals for sacrifice (1:6–8), the men are being unfaithful by divorcing their wives and marrying foreign women (2:10–16), the people are robbing God by neglecting to bring their tithes and offerings (3:8–10)—and these are just some of the problems in Israel’s conduct to which Malachi calls attention.

 

လမ်းကို ပြင်ဆင်ပေးမည့် ရှေ့ပြေးတစ်ဦးပေါ်ထွက်လာပြီးနောက်၊ ထာဝရဘုရားသည် ဤအခြေအနေကို ကိုင်တွယ်ရန်—သန့်စင်ရန်၊ သန့်ရှင်းစေရန်နှင့် တရားစီရင်ရန်—မိမိကိုယ်တိုင်ရောက်ရှိလာမည်ဖြစ်သည် (၃:၁-၅)။ နောက်ဆုံးတွင်၊ ဆိုးယုတ်သူများသည် လုံးဝဖျက်ဆီးခံရမည်ဖြစ်ပြီး (၄:၁-၃)၊ ဖြောင့်မတ်သူများသည် ထာဝရဘုရား၏ တန်ဖိုးရှိသော ဥစ္စာအဖြစ် ကယ်တင်ခံရမည်ဖြစ်သည် (၃:၁၇)။

After the appearance of a forerunner to prepare the way, the Lord Himself is going to show up to deal with this situation—cleaning, refining, and judging (3:1–5). Ultimately, the wicked will be completely destroyed (4:1–3), while the righteous will be saved, claimed by the Lord as His treasured possession (3:17).

 

နောက်ဆုံးသတင်းစကားအဖြစ်၊ မာလခီသည် မောရှေမှတစ်ဆင့် ဘုရားသခင်၏ ပဋိညာဉ်ညွှန်ကြားချက်များကို သတိပေးထားပြီး (၄:၄)၊ ဧလိယရောက်ရှိလာမှုနှင့် ထာဝရဘုရား၏ ကြီးမြတ်သောနေ့ကို မျှော်လင့်ထားသည် (၄:၅)။ ထို့ကြောင့် သူသည် နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်ရင်း ရှေ့သို့လည်း မျှော်ကြည့်ပြီး၊ ဓမ္မဟောင်းကျမ်း၏ သင့်လျော်သော အဆုံးသတ်ကို ပေးအပ်သည်။

As a parting message, Malachi issues a reminder of God’s covenant instructions through Moses (4:4), and he also anticipates the arrival of Elijah and the great future day of the Lord (4:5). He thus looks both backward and forward, providing a fitting climax to the Old Testament.

 

မာလခီ၏ ထူးခြားသော အင်္ဂါရပ်တစ်ခုမှာ ပရောဖက်ပြုသတင်းစကားကို “အငြင်းပွားမှုမိန့်ခွန်းများ” စီးရီးဖြင့် တင်ပြထားခြင်းဖြစ်သည်။ ဤအငြင်းပွားမှုများတွင် ပရောဖက်သည် ကြေညာချက်တစ်ခုပေးပြီး၊ မေးခွန်းပုံစံဖြင့် ယူဆထားသော နားထောင်သူများ၏ ပြန်လည်ငြင်းခုံမှုကို ဖော်ပြပြီး၊ ၎င်း၏ မူလထုတ်ပြန်ချက်ကို ထောက်ခံသည့် သက်သေများကို ဆက်လက်ပေးအပ်သည်။ ၎င်းသည် မာလခီက ပွင့်လင်းသောနေရာတွင် ဟောပြောနေစဉ် ဖြစ်ပွားခဲ့သည့်အရာများကို ပြန်ပြောင်းဖော်ပြသည့်ပုံစံဖြစ်ပြီး၊ ၎င်း၏ ပရောဖက်ဆုံးမစကားများကို ထုတ်ဖော်ပြောဆိုပုံ၊ နားထောင်သူများ၏ မေးခွန်းများကို ရင်ဆိုင်ပုံနှင့် ၎င်း၏ အချက်ကို သက်သေပြရန် မေးခွန်းများကို ဖြေကြားပုံတို့ကို ဖော်ပြသည်။ ဤပုံစံသည် ကျမ်းအား လတ်ဆတ်မှုနှင့် တက်ကြွမှုကို ပေးစွမ်းပြီး၊ စာဖတ်သူသည် ပရောဖက်ပြုသတင်းစကား၏ မူလထုတ်ဖော်ပြောဆိုမှုတွင် ရှိနေသည့်အလားခံစားရစေသည်။

A notable feature of Malachi is the presentation of the prophetic message in a series of “disputation speeches.” In these disputations the prophet gives a declaration, then expresses a hypothetical audience rebuttal in the form of a question, and follows up by offering evidence supporting his original statement. It is as if Malachi is recounting what took place when he was speaking in an open-air setting, describing how he issued his prophetic rebukes, faced listeners who questioned his message, then replied to the questions to prove his point. This format gives a feel of freshness and vitality to the book, almost as if the reader is there for the original declaration of the prophetic message.

 

မာလခီ စာတမ်း အကျဉ်းချုပ်

Outline

              

I. အငြင်းပွားမှု နံပါတ် ၁: ထာဝရဘုရား၏ ဣသရေလအပေါ်ထားရှိသော မေတ္တာ (၁:၁–၅)

II. အငြင်းပွားမှု နံပါတ် ၂: ညစ်ညမ်းသော ပူဇော်သက္ကာများနှင့် ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်များ (၁:၆–၂:၉)

III. အငြင်းပွားမှု နံပါတ် ၃: အိမ်ထောင်ရေးတွင် ဖောက်ပြန်မှု (၂:၁၀–၁၆)

IV. အငြင်းပွားမှု နံပါတ် ၄: အနာဂတ်တွင် သန့်စင်ခြင်းနှင့် တရားစီရင်ခြင်း (၂:၁၇–၃:၅)

V. အငြင်းပွားမှု နံပါတ် ၅: ဆယ်ဖို့တစ်ဖို့နှင့် ပူဇော်သက္ကာများတွင် ဖောက်ပြန်မှု (၃:၆–၁၂)

VI. အငြင်းပွားမှု နံပါတ် ၆: ဖြောင့်မတ်သူများ၏ ဆုလာဘ်နှင့် ဆိုးသွမ်းသူများ၏ အပြစ်ဒဏ် (၃:၁၃–၄:၃)

VII. နိဂုံးချုပ်: စိန်ခေါ်မှုနှင့် ကတိတော် (၄:၄–၆)

I.             Disputation #1: the Lord’s love for Israel (1:1–5)

               II.           Disputation #2: polluted offerings and the priests (1:6–2:9)

               III.          Disputation #3: unfaithfulness in marriage (2:10–16)

               IV.          Disputation #4: future cleansing and judgment (2:17–3:5)

               V.            Disputation #5: unfaithfulness in tithes and offerings (3:6–12)

               VI.          Disputation #6: reward of the righteous and punishment of the wicked (3:13–4:3)

               VII.         Conclusion: a challenge and a promise (4:4–6)

 

အခန်းကြီး - ၁

မှတ်စုများ

Notes

 

၁:၁ ဝန်ထုပ်။ ဤစကားသည် ဟေဗြဲဘာသာစကားမှ “ထမ်း” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသော စကားလုံးမှ ဆင်းသက်လာသည်။ အခြားဘာသာပြန်တစ်မျိုးမှာ “ဗျာဒိတ်တော်” ဖြစ်သည်၊ ဆိုလိုသည်မှာ ပရောဖက်တစ်ဦးမှတစ်ဆင့် ဘုရားသခင်၏ ဆက်သွယ်မှုဖြစ်သည်။

1:1 burden. Translated thus because it comes from a Hebrew root meaning “to carry.” An alternate translation is “oracle” (see NKJV translation note), meaning simply a divine communication through a prophet.

 

၁:၂–၃ ယာကုပ်ကို ငါချစ်သည်၊ ဧသောကို ငါမုန်းသည်။ ဤသည်မှာ ထာဝရဘုရား၏ ကယ်တင်ခြင်းအစီအစဉ်တွင် ယာကုပ်နှင့် သူ၏သားစဉ်မျိုးဆက်များကို ရွေးချယ်ခြင်းနှင့် ဧသောနှင့် သူ၏သားစဉ်မျိုးဆက်များ (ဧဒုံလူမျိုး) ကို ထိုအခန်းကဏ္ဍအတွက် ပယ်ရှားခြင်းကို ရည်ညွှန်းသည်။ ဤသည်မှာ ဧသောအပေါ် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရ ရန်ငြိုးထားခြင်းကို မဆိုလိုပါ။ အမှန်တကယ်တွင် ဘုရားသခင်သည် ဧဒုံလူမျိုးအပေါ် ဤသို့သော မုန်းတီးမှုကို တားမြစ်ထားသည် (တရားရေးရာ ၂၃:၇)။ “မုန်း” ဟူသော စကားလုံးကို နှိုင်းယှဉ်ပုံစံဖြင့် အသုံးပြုထားသည့် ကျမ်းချက်များအတွက် လုကာ ၁၄:၂၆၊ ၁၆:၁၃ ကို ကြည့်ပါ။

1:2–3 Jacob I have loved; but Esau I have hated. Refers to the Lord’s sovereign choice of Jacob and his descendants to play a key role in the plan of salvation and, by implication, his rejection of Esau and his descendants (the Edomites) for that role. It does not refer to personal animosity toward Esau; in fact, God prohibited this type of hatred toward the Edomites (Deut. 23:7). For other texts of Scripture which use the word “hate” in a comparative way, see Luke 14:26; 16:13.

 

၁:၂ “ငါသည် သင်တို့ကို ချစ်သည်”။ ဤသည်မှာ လူသားမျိုးနွယ်တစ်ခုလုံးအပေါ် ဘုရားသခင်၏ မေတ္တာကို ယေဘုယျအားဖြင့် ဖော်ပြခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ သူရွေးချယ်ထားသော ပဋိညာဉ်လူမျိုးအပေါ် ထာဝရဘုရား၏ မေတ္တာကို ကြေညာခြင်းဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ပရောဖက်စာအုပ်များတွင် ဘုရားသခင်၏ လူများအပေါ် မေတ္တာကို ကြေညာထားသော အခြားကျမ်းချက်များကို သတိရစေသည် (ဟေရှာယ ၄၃:၄၊ ယေရမိ ၃၁:၃၊ ဟောရှဲ ၁၁:၁)။ ဤမေတ္တာသည် ဣသရေလနှင့် ပဋိညာဉ်တည်ဆောက်ခြင်း၏ အစမှ အခြေခံဖြစ်ပြီး (တရားရေးရာ ၇:၇–၈)၊ ဘုရားသခင်၏ လူများထံမှ မေတ္တာဖြင့် နာခံမှုကို တောင်းဆိုသည် (တရားရေးရာ ၆:၅)။

1:2 “I have loved you.” Not a general statement of divine love for the human race as a whole, but the Lord’s declaration of love for His covenant people whom He has chosen. Reminiscent of other declarations of God’s love for His people in the prophetic books (Is. 43:4; Jer. 31:3; Hos. 11:1), it is a reminder that love was the foundation of the covenant with Israel from its very inception (Deut. 7:7–8) and that it called for a response of loving obedience on the part of God’s people (Deut. 6:5).

 

၁:၃–၄ ဧဒုံလူမျိုးအပေါ် ဤရှုံးနိမ့်မှုနှင့် ထာဝရတရားစီရင်ခြင်းဆိုင်ရာ ကြေညာချက်သည် ဘီစီ ၅၅၀–၄၀၀ ကာလအတွင်း နာဘာတီလူမျိုးများက ဧဒုံလူမျိုးများကို တဖြည်းဖြည်း အနိုင်ယူပြီး ပါလက်စတိုင်းတောင်ပိုင်းသို့ နှင်ထုတ်ကာ နောက်ပိုင်းတွင် ဣဒုမိယဟု ခေါ်သော နယ်မြေသို့ ရောက်ရှိသွားစေခဲ့သည်။

1:3–4 This declaration of defeat and perpetual judgment against the Edomites was fulfilled during the period 550–400 B.C., as the Nabateans gradually defeated the Edomites and chased them into southern Palestine to an area later called Idumea.

 

၁:၆–၈ ထာဝရဘုရား၏ နာမတော်၊ ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းတွင် ချီးမြှောက်ရမည့်နာမတော်ကို ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်များက “ထာဝရဘုရား၏ စားပွဲ” (ဖြစ်နိုင်ချေရှိသော မီးရှို့ပူဇော်သက္ကာများအတွက် ယဇ်ပလ္လင်ကို ရည်ညွှန်းခြင်း) ကို ချို့တဲ့သော ပူဇော်သက္ကာများဖြင့် မထီမဲ့မြင်ပြုကြသည်။ မာလခီက ၎င်းတို့၏ လောကီအုပ်ချုပ်သူသည် ဤသို့သော ချို့ယွင်းသော လက်ဆောင်ကို လက်ခံမည်မဟုတ်သလို ဘုရားသခင်လည်း လက်ခံမည်မဟုတ်ကြောင်း ထောက်ပြသည်။

1:6–8 The name of the Lord, which is to be exalted on a worldwide basis (Mal. 1:11), is being despised by the priests who are treating “the table of the Lord” (possibly a reference to the altar of burnt offering) with contempt by offering defective sacrifices. Malachi points out that their earthly governor would never accept such a flawed gift and neither does God.

 

၁:၆ ဤကျမ်းပိုဒ်သည် ထာဝရဘုရားကို သူ၏လူများ၏ “အဘ” အဖြစ် ဖော်ပြသော အခြားပရောဖက်ကျမ်းများ (ဟေရှာယ ၆၄:၈၊ ဟောရှဲ ၁၁:၁) နှင့် ပူးပေါင်းပြီး၊ ယေရှုက “ကျွန်ုပ်တို့၏အဘ” ဟူသော စကားလုံးများဖြင့် ထာဝရဘုရား၏ ဆုတောင်းချက်ကို စတင်သည့်ပုံစံကို ကြိုတင်ဖော်ပြသည်။

1:6 This verse joins other prophetic texts (Is. 64:8; Hos. 11:1) in describing the Lord as the “father” of His people, thus anticipating the way Jesus opens the Lord’s Prayer with the words “Our Father.”

 

၁:၁၀ တံခါးများကို ပိတ်ထားပါ။ ဤသည်မှာ ဗိမာန်တော်ရှိ ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်များ၏ ခြံဝင်းအဝင်တံခါးများကို ရည်ညွှန်းဖွယ်ရှိသည်။ ဤတံခါးများကို ပိတ်ထားပါက ပူဇော်သက္ကာများ ပြုလုပ်နိုင်မည်မဟုတ်ဘဲ၊ ၎င်းသည် လူများကပေးနေသော ချို့ယွင်းသော ပူဇော်သက္ကာများထက် ပိုကောင်းသည်။

1:10 shut the doors. Probably refers to the doors at the entrance of the court of the priests in the temple complex. If these doors should be shut, no sacrifices could be made, and that would be better than the defective sacrifices the people are offering.

 

၁:၁၁ မာလခီက နိုင်ငံတကာဆိုင်ရာ အငွင်းပွားမှုကို အလေးပေးပြီး၊ ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းရှိ လူများသည် စစ်မှန်သောဘုရားသခင်ကို ကိုးကွယ်မည့်အချိန်ကို ကြိုတင်မြင်သော အခြားပရောဖက်များနှင့် ပူးပေါင်းသည် (ဟေရှာယ ၄၅:၂၂–၂၄၊ ၄၉:၆၊ ဇေဖနိ ၂:၁၁၊ ၃:၈–၁၀၊ ဇာခရိ ၁၄:၁၆)။

1:11 Malachi emphasizes the universal theme so often present in the NT, thus joining with other prophets who also foresee a time when peoples all over the world will engage in worship of the true God (Is. 45:22–24; 49:6; Zeph. 2:11; 3:8–10; Zech. 14:16).

 

အခန်းကြီး - ၂

၂:၃ အညစ်အကြေး။ ဤသည်မှာ ယဇ်ပူဇော်သောတိရစ္ဆာန်များ၏ အူထဲမှ မစင်ကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ ၎င်းကို သန့်ရှင်းရာဌာနမှ ဖယ်ရှားပြီး မီးရှို့ရမည် (ဝတ်ပြုရာ ၄:၁၁–၁၂)။ ၎င်းကို ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်၏ မျက်နှာပေါ်တွင် လိမ်းကျံခြင်းသည် အလွန်ရှက်ရွံ့စရာဖြစ်ပြီး ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးကို ဝန်ဆောင်မှုမှ ပြည့်စုံစွာ ဖယ်ရှားစေမည်။ ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်များက ထာဝရဘုရားကို ညစ်ညမ်းစေသောကြောင့် (မာလခီ ၁:၇)၊ ထာဝရဘုရားသည် ၎င်းတို့ကို ညစ်ညမ်းစေမည်။

2:3 refuse. Refers to the dung or feces from the entrails of the sacrificial animals, which were supposed to be removed from the sanctuary and burned (Lev. 4:11–12). To have this smeared on his face would be terribly humiliating and would disqualify a priest from service. Because the priests have defiled the Lord (Mal. 1:7), the Lord will defile them.

 

၂:၅ ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့ခြင်း။ ဘုရားသခင်ကို ရိုသေလေးစားမှုနှင့် နာခံမှုဖြစ်ပေါ်စေသော ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့ခြင်းကို ဆိုလိုသည်။

2:5 fear. Denotes a respect and reverence for God that results in obedience.

 

၂:၆–၇ သစ္စာရှိသော ယဇ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်၊ မည်သည့်ကောင်းသော ဝိညာဉ်ရေးရာခေါင်းဆောင်ကဲ့သို့ပင်၊ သူသွန်သင်ပေးနေသော မူများကို သူ၏ကိုယ်ပိုင်ဘဝတွင် ပြသသည်။

2:6–7 A faithful priest, like any good spiritual leader, exemplifies in his own life those principles which he is teaching others.

 

၂:၁၀ အဘ။ နောက်လိုက်သော စာကြောင်းတွင် ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း၊ ဤသည်မှာ ဣသရေလ၏ အဘအဖြစ် ဘုရားသခင်ကို ရည်ညွှန်းပြီး (ထွက်မြောက်ရာ ၄:၂၂၊ ဟောရှဲ ၁၁:၁)၊ အချို့က အာဗြဟံကို ရည်ညွှန်းသည်ဟု ယူဆထားသော်လည်း မဟုတ်ပါ။

2:10 Father. As indicated by the parallel found in the following line, this refers to God as Israel’s father (Ex. 4:22; Hos. 11:1), not to Abraham, as some have suggested.

 

၂:၁၁ တစ်ပါးအမျိုးသား၏ သမီး။ ဤသည်မှာ ရုပ်တုကိုးကွယ်သော ဣသရေလမဟုတ်သူ အမျိုးသမီးကို ရည်ညွှန်းသည်။ ဣသရေလလူမျိုးများသည် ဘုရားသခင်ထံမှ လှည့်ကြည့်မည်မဟုတ်ရန် ဤသို့သော အမျိုးသမီးများနှင့် လက်ထပ်ခြင်းကို တားမြစ်ထားသည် (ထွက်မြောက်ရာ ၃၄:၁၁–၁၆၊ တရားရေးရာ ၇:၃–၄)။ ဤကျမ်းပိုဒ်သည် ဤသို့သော လက်ထပ်ပိတ်ပင်ခြင်း၏ အဓိကအကြောင်းရင်းမှာ လူမျိုးရေးသို့မဟုတ် လူမျိုးစုဆိုင်ရာမဟုတ်ဘဲ၊ လူများ၏ ဘာသာရေးသန့်ရှင်းမှုကို ထိန်းသိမ်းရန်ဖြစ်သည်ဟု ဖော်ပြသည်။

2:11 the daughter of a foreign god. Refers to a non-Israelite woman who worships idols. The men of Israel were expressly forbidden to marry such women so as not to be turned away from God (Ex. 34:11–16; Deut. 7:3–4). This verse indicates that the main reason for the prohibition of such intermarriages is not racial or ethnic, but to preserve the religious purity of the people.

 

 

မာလခိ ၂:၁၄–၁၆ သင်တို့သည် အကြောင်းမူကား၊ သင်တို့၏သားပျိုစဉ်က သင်တို့ဖက်မိတ်ဖြစ်သော သင်တို့၏ဇနီးကို သစ္စာဖောက်ပြီး၊ ထာဝရဘုရားသည် သင်နှင့်သူမ၏အကြားတွင် သက်သေဖြစ်တော်မူ၏။ သို့သော်လည်း သင်သည် သူမကို သစ္စာဖောက်ခဲ့ပြီး၊ ထာဝရဘုရားသည် သင်တို့အား တရားစီရင်တော်မူမည်။ ထာဝရဘုရားသည် အိမ်ထောင်ဖြစ်ကုန်သော ယောက်ျားနှင့်မိန်းမတို့၏ ပဋိညာဉ်ကို သက်သေခံတော်မူ၍၊ ထိုပဋိညာဉ်သည် လူသာမန်စာချုပ်ထက် သာလွန်သည်။ ထို့ကြောင့် ထာဝရဘုရားသည် ကွာရှင်းခြင်းကို မုန်းတီးတော်မူ၏။ အထူးသဖြင့် ဣသရေလလူတို့သည် ၎င်းတို့၏ဇနီးများကို ကွာရှင်းပြီး တစ်ပါးအမျိုးသားမိန်းမများနှင့် ထိမ်းမြားခ'[ျင်းကို ထာဝရဘုရားသည် မုန်းတီးတော်မူ၏။ ဤသည်မှာ ကွာရှင်းခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းတွင် ထာဝရဘုရား၏ခံစားချက်ကို အပြင်းထန်ဆုံးဖော်ပြထားသော ထုတ်ပြန်ချက်ဖြစ်သည်။

2:14–16 Malachi indicates that marriage is much more than a civil contract and that it involves a permanent covenant between husband and wife with the Lord as witness. Thus, God hates divorce, detesting the fact that the men of Israel are ending their marriages in order to marry foreign women. This is the strongest statement in the OT about the Lord’s feelings regarding divorce.

 

အခန်းကြီး - ၃

၃:၁ ငါ၏တမန်။ ဤသည်မှာ ၁:၁ တွင် “မာလခိ” ဟူသော နာမည်နှင့် တူညီသော ဟေဗြဲစကားလုံးဖြစ်သော်လည်း၊ ဤနေရာတွင် ၎င်းကို အနာဂတ်တွင်လာမည့်၊ ထာဝရဘုရား၏လမ်းကို ပြင်ဆင်ပေးမည့်သူကို ရည်ညွှန်းသောကြောင့် နာမည်အဖြစ် ဘာသာပြန်ရန်မသင့်ပေ။ ထာဝရဘုရား … ဗိမာန်တော်။ မောရှေ၏တဲတော် (ထွက်မြောက်ရာ ၄၀:၃၄–၃၅) နှင့် ရှောလမုန်၏ဗိမာန်တော် (၁ ဘုရင်ခံ ၈:၁၀–၁၁) တွင် ဘုရား၏ဘုန်းတန်ခိုးတော် ပြည့်ဝခဲ့သည့်အတိုင်း၊ မာလခိသည် ပြန်လည်တည်ဆောက်ထားသော ဗိမာန်တော်သည် ထာဝရဘုရား၏ကိုယ်တိုင်ရောက်ရှိလာခြင်းဖြင့် ဘုန်းတန်ခိုးဖြည့်ပြည့်မည်ဖြစ်ကြောင်း၊ ထိုသို့ဖြစ်ပေါ်ခြင်းသည် ပရောဖက်ပြုချက် (ယေဇကျေလ ၄၃:၁–၅; ဇာခရိ ၈:၃) ကို ပြည့်စုံစေပြီး၊ ယခင်ဗိမာန်တော်ထက် ပို၍ဘုန်းကြီးမည်ဖြစ်ကြောင်း (ဟဂ္ဂဲ ၂:၉) ပရောဖက်ပြုသည်။ ပဋိညာဉ်တမန်။ ဤစကားစုသည် ဓမ္မဟောင်းကျမ်းတွင် ဤနေရာတွင်သာ တွေ့ရသည်။ ဤဘာသာပြန်မှုအတိုင်း၊ စာသားတွင်ဖော်ပြထားသော အပြိုင်ဖွဲ့စည်းပုံမှ ထောက်ခံသည့်အတိုင်း၊ ဤပုဂ္ဂိုလ်သည် “ထာဝရဘုရား” နှင့် တူညီပြီး၊ အစပိုဒ်တွင် ဖော်ပြထားသော “ငါ၏တမန်” နှင့် မတူညီပေ။

3:1 My messenger. Though this is the same Hebrew word as the name “Malachi” in 1:1, it is best not to translate it as a proper noun here, since it refers to someone coming in the future to prepare the way for the Lord. the Lord … temple. Just as the glory of God filled both the tabernacle of Moses (Ex. 40:34–35) and the temple of Solomon (1 Kin. 8:10–11) in earlier times, Malachi prophesies that the restored temple will be glorified by being visited by the Lord Himself in fulfillment of the prophetic word (Ezek. 43:1–5; Zech. 8:3), thus bringing it greater glory than that enjoyed by the former temple (Hag. 2:9). the Messenger of the covenant. This phrase is used only here in the OT. As this translation correctly indicates, and as supported by the parallelism of the text, this figure is identical with “the Lord” and is not the same person as “My messenger” earlier in the verse.

 

မာလခိ ၃:၆ ထာဝရဘုရား၏ မပြောင်းလဲသောသဘောသဘာဝနှင့် ဣသရေလအပေါ်ထားရှိသော မယိမ်းယိုင်သောမေတ္တာကို (ဟေရှာယ ၅၄:၁၀; ယေရမိ ၃၁:၃) အတည်ပြုသည်။ ဤကျမ်းပိုဒ်သည် ထာဝရဘုရားသည် သူ၏လူမျိုးတို့၏ တုံ့ပြန်မှုအပေါ်မူတည်၍ သူတို့နှင့်ဆက်ဆံပုံကို ပြန်လည်ပြင်ဆင်ခြင်း သို့မဟုတ် ပြုပြင်ခြင်းမပြုဟု မဆိုလိုပါ (ယေရမိ ၁၈:၇–၁၀; ယောန ၃:၉–၁၀)။ ဘုရား၏သဘောသဘာဝသည် မပြောင်းလဲသော်လည်း၊ သူ၏လူမျိုးတို့၏ တုံ့ပြန်မှုအပေါ်မူတည်၍ သူတို့နှင့်ဆက်ဆံပုံသည် ပြောင်းလဲနိုင်သည်။

3:6 Affirms the unchanging character of God and His unshakable love for Israel (Is. 54:10; Jer. 31:3). The verse is not asserting that the Lord never revises or modifies His interaction with His people based on their response in a given situation (Jer. 18:7–10; Jon. 3:9–10). God’s character is unchanging, but His specific way of dealing with His people may change depending on their response.

 

၃:၈–၁၀ ဗိမာန်တော်သည် ထာဝရဘုရား၏အိမ်တော်ဖြစ်သောကြောင့်၊ ဆယ်ဖို့တစ်ဖို့နှင့် ပူဇော်သက္ကာများကို မဆက်ကပ်ခြင်းသည် ဘုရားထံမှ ခိုးယူခြင်းဖြစ်သည်။ ဆယ်ဖို့တစ်ဖို့သည် သီးနှံနှင့်တိရစ္ဆာန်များ၏ ဆယ်ပုံတစ်ပုံ (ဝတ်ပြုရာ ၂၇:၃၀, ၃၂) ဖြစ်ပြီး၊ တဲတော်တွင် အမှုတော်ဆောင်ခြင်းကြောင့် လေဝိလူမျိုးအတွက် သတ်မှတ်ထားသည် (တောလည်ရာ ၁၈:၂၁)။ ဆယ်ဖို့တစ်ဖို့ပေးကမ်းခြင်းသည် အာဗြဟံ (ကမ္ဘာဦး ၁၄:၂၀) နှင့် ယာကုပ် (ကမ္ဘာဦး ၂၈:၂၂) လက်ထက်ကတည်းက စတင်ခဲ့သော်လည်း၊ ပြည်နှင်ဒဏ်မှ ပြန်လာသောလူမျိုးစုသည် ဤနေရာတွင်နှင့် နေဟမိ (နေဟမိ ၁၃:၁၀–၁၃) တွင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း သစ္စာရှိစွာ မဆောင်ရွက်ခဲ့ပေ။ ကောင်းကင်ပြတင်းပေါက်များ။

 3:8–10 Since the temple is the Lord’s house, refusing to support the temple service by not bringing tithes and offerings is stealing from God. The tithe, one-tenth of both produce and livestock (Lev. 27:30, 32), had been designated for the Levites, due to their service at the tabernacle (Num. 18:21). The practice of tithing extended all the way back to Abram (Gen. 14:20) and Jacob (Gen. 28:22), but was not being carried out faithfully by the community that returned from exile, as seen here and in Nehemiah (Neh. 13:10–13). the windows of heaven.

ဘုရားသခင်၏ ပေးကမ်းမှုနှင့်ဆိုင်သော ကြွယ်ဝသော ကောင်းချီးများသည် ဆယ်ဖို့တစ်ဖို့ပေးကမ်းခြင်းဆိုင်ရာ သူ၏ညွှန်ကြားချက်များကို သစ္စာရှိစွာ လိုက်နာခြင်းနောက်သို့ လိုက်ပါသည်။ ဆယ်ဖို့တစ်ဖို့ပေးကမ်းခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ ကောင်းချီးများကို ကျွန်ုပ်တို့၏တုံ့ပြန်မှု၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်ပြီး၊ စီမံခန့်ခွဲမှု၏ အသွင်အပြင်တစ်ခုအနေဖြင့် ဆယ်ဖို့တစ်ဖို့အကြောင်းကို ထပ်မံလေ့လာရန် ကမ္ဘာဦး ၁၄:၂၀၊ ဝတ်ပြုရာကျမ်း ၂၇:၃၀-၃၃၊ မဿဲ ၂၃:၂၃ ကိုကြည့်ပါ။

God’s abundant blessings follow our faithfulness to His instructions on tithing which, in turn, is part of our response to God’s blessings on us. For more on tithing as an expression of STEWARDSHIP, see Gen. 14:20; Lev. 27:30–33; Matt. 23:23.

 

၃:၁၆ မှတ်တမ်းစာအုပ်။ ပါးရှားဘုရင် အာဟဇရုသည် သူ၏လက်အောက်ခံများ၏ ကောင်းမှုများကို မှတ်တမ်းတင်ထားသော စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ထိန်းသိမ်းထားပြီး ၎င်းတသို့ ဆုချီးမြှင့်သကဲ့သို့၊ ဘုရားသခင်သည်လည်း သူ့ကို ရိုသေလေးစားပြီး သူ၏စရိုက်ကို တွေးတောဆင်ခြင်သူများ၏ မှတ်တမ်းတစ်ခုကို အမြဲထာဝရထိန်းသိမ်းထားသည်။ နောက်ဆက်တွဲအခန်းငယ်များတွင် ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း၊ ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို လိုက်နာသူများနှင့် မလိုက်နာသူများကို ခွဲခြားပေးမည်ဖြစ်သည်။

3:16 book of remembrance. Just as the Persian king Ahasuerus maintained a book chronicling the good deeds of his subjects in order to reward them, so God has a permanent record of those who respect and reverence Him and reflect on His character. As the next verses will point out, God will differentiate between those who follow Him and those who do not.

 

အခန်းကြီး - ၄

၄:၁ မီးဖိုတစ်ခုလို လောင်ကျွမ်းခြင်း။ သခင်ဘုရား၏ နေ့ရက်ရောက်ရှိလာသောအခါ ဆိုးညစ်သူများအား လုံးဝဖျက်ဆီးခြင်း၏ ရှင်းလင်းသော ပုံရိပ်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ဖျက်ဆီးခြင်းသည် အလွန်ပြင်းထန်သောကြောင့် “အမြစ်မရှိ၊ အခက်အလက်မရှိ” ဖြစ်ပြီး ပြာမျှသာကျန်ရှိသည် (အခန်းငယ် ၃ ကိုကြည့်ပါ)။ ၎င်းသည် ငရဲအယူအဆနှင့် ဆက်စပ်နေသော စကားလုံးဖြင့် ပုံဖော်ထားသည့် ပုံရိပ်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ဟေရှာယ ၃၄:၉-၁၀ ကိုကြည့်ပါ။

4:1 Burning like an oven. A vivid picture of the complete destruction of the wicked in the judgment meted out on the coming day of the Lord. So thorough is the destruction that “neither root nor branch” remains, but only ashes (see v. 3). This is a word picture commonly associated with the concept of HELL. See Is. 34:9–10.

 

၄:၂ ယခင်အခန်းငယ်နှင့် အဓိပ္ပာယ်ပြည့်ဝသော ခြားနားချက်တစ်ခုကို ဖော်ပြထားသည်။ ဆိုးညစ်သူများသည် ပြင်းထန်သောအပူဒဏ်ကြောင့် လောင်ကျွမ်းသွားခဲ့သော်လည်း၊ ဖြောင့်မတ်သူများသည် တူညီသော အပူရင်းမြစ်မှ အနာပျောက်ကျက်မှုကို ရရှိပြီး၊ ၎င်းကို “ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏ နေမင်း” ဟု ဖော်ပြထားသည်။ ဤစကားစုသည် ကျမ်းစာတွင် ဤနေရာတွင်သာ ပေါ်ထွက်လာသည်။ နေရောင်ခြည်၏ အလင်းတန်းများသည် အပင်နှင့် တိရစ္ဆာန်များ၏ ဘဝကို အားဖြည့်ပေးပြီး အာဟာရဖြည့်တင်းပေးသကဲ့သို့၊ ဘုရားသခင်၏ လူများသည် သူနှင့် ၎င်းတို့၏ ဆက်နွယ်မှုဖြင့် ပြန်လည်ဆန်းသစ်ပြီး ပြန်လည်ထူထောင်ခံရသည်။

4:2 Presents a contrast rich in meaning with the previous verse. While the wicked were consumed from intense heat, the righteous receive healing from the same source of heat, described as “the Sun of Righteousness,” a phrase that appears only here in Scripture. Even as the rays of the sun revitalize and nourish plant and animal life, so God’s people are renewed and restored by their connection with Him.

 

၄:၃ ပြာ။ သခင်ဘုရား၏ နေ့ရက်တွင် ဆိုးညစ်သူများသည် ၎င်းတို့၏ ရှုထောင့်အားလုံးတွင် လုံးဝဖျက်ဆီးခံရပြီး၊ ဆက်လက်ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခံရသော ခန္ဓာကိုယ်မဲ့ဝိညာဉ်များအဖြစ် ထာဝရအသက်ရှင်ခွင့်မရရှိပါ။

4:3 ashes. The wicked, in all their aspects, are completely destroyed on the day of the Lord, and are not granted eternal life as disembodied spirits suffering continuous torment.

 

၄:၄ မောရှေ၏ ပညတ္တိကျမ်း။ မာလခိ၏ ပြင်းထန်ပြီး ထပ်ခါတလဲလဲ ပြည်ထောင်စုနှင့် သစ္စာရှိမှု၏ အရေးပါမှုကို အလေးထားပြောဆိုမှုနှင့်အတူ၊ သူ၏စာအုပ်မပြီးဆုံးမီ၊ ဘုရားသခင်၏ လူများသည် ဘုရားသခင်ထံမှ ပေးအပ်ထားသော ညွှန်ကြားချက်များကို “မှတ်မိ” ရန် တရားဟောရာ၏ ထပ်ခါတလဲလဲ သတိပေးချက်များကို သူထပ်မံဖော်ပြပြီး၊ သူ၏ခေတ်ကာလ၏ လူများကို မောရှေထံ ပေးအပ်ခဲ့သော ပညတ္တိများကို “မှတ်မိ” ရန် စိန်ခေါ်သည်။ ဟေဗြဲစကားလုံး “မှတ်မိ” သည် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ပြန်လည်အမှတ်ရခြင်းသာမက၊ အတွင်းစိတ်အတွေးများနှင့် သဟဇာတဖြစ်သော သင့်လျော်သော ပြင်ပလုပ်ဆောင်မှုများကိုလည်း ဆိုလိုသည် (ထွက်မြောက်ရာ ၂၀:၈ ကိုကြည့်ပါ)။

4:4 the Law of Moses. With Malachi’s strong and repeated emphasis on the importance of faithfulness to the covenant, it is fitting that before his book concludes, he echoes the repeated reminders of Deuteronomy that God’s people “remember” the divinely revealed instructions, and challenges the people of his own day to “remember” the laws that were given to Moses. The Hebrew word “remember” implies not only a mental recollection but also taking appropriate external actions in harmony with inward thoughts (Ex. 20:8).

 

၄:၅ ဧလိယ ပုရောဖက်။ ထပ်မံ၍ (၃:၁ ကိုကြည့်ပါ) သခင်ဘုရား၏ နေ့ရက်အတွက် အခြားသူများကို ပြင်ဆင်ပေးမည့် တမန်တော်တစ်ဦးကို ရည်ညွှန်းထားပြီး၊ ဤအကြိမ်တွင် ဧလိယဟု သတ်မှတ်ထားသည်။ ဧလိယသည် သေဆုံးခြင်းမရှိဘဲ ကောင်းကင်သို့ ခေါ်ဆောင်ခံရခဲ့သော်လည်း (၂ ဓမ္မရာဇဝင် ၂:၁၁) နှင့် နောက်ပိုင်းတွင် ယေရှုနှင့်အတူ ပြောင်းလဲတောက်ပခြင်း၌ ပေါ်ထွက်ခဲ့သော်လည်း (မဿဲ ၁၇:၃)၊ ၎င်းသည် ဧလိယသူ့ကိုယ်တိုင်ကို ရည်ညွှန်းခြင်းမဟုတ်ပါ။ ၎င်းသည် ယောဟန်ခရစ်ဝင်ကျမ်း ၁:၂၁ တွင် နှစ်ခြင်းဆရာ ယောဟန်က ငြင်းဆိုခဲ့သည့်အရာဖြစ်ဖွယ်ရှိသည်။ ထိုအစား၊ ကောင်းကင်တမန် ဂါဗြေလနှင့် ယေရှုကိုယ်တိုင်အဆိုအရ၊ ဤပရောဖက်ပြုချက်သည် ဧလိယ၏ ဝိညာဉ်နှင့် တန်ခိုးဖြင့် လာမည့် နှစ်ခြင်းဆရာ ယောဟန်ကို ရည်ညွှန်းပြီး (လုကာ ၁:၁၇၊ မဿဲ ၁၁:၁၄၊ ၁၇:၁၂-၁၃ ကိုကြည့်ပါ) ယေရှုအတွက် လမ်းပြင်ဆင်ပေးရန် ကူညီပေးမည်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် မာလခိသည် သူ၏စာအုပ်ကို “မောရှေ၏ ပညတ္တိကို မှတ်မိပါ” (အခန်းငယ် ၄) ဖြင့် အတိတ်က ဘုရားသခင်၏ ကြီးမားသော ဗျာဒိတ်ကို အလေးပေးကာ၊ သခင်ဘုရား၏ ကြီးမားသော အနာဂတ်နေ့ရက်ကို မျှော်လင့်ခြင်းဖြင့် နိဂုံးချုပ်သည်—ဆိုလိုသည်မှာ၊ အတိတ်သို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိပြီး အနာဂတ်သို့ ညွှန်ပြခြင်းဖြစ်သည်။ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းကို နိဂုံးချုပ်ရန် ဤထက်ပိုမိုသင့်လျော်သော နည်းလမ်းမရှိပါ။

4:5 Elijah the prophet. Once again (see 3:1) there is a reference to the messenger who will prepare others for the day of the Lord, this time designated as Elijah. Though Elijah was taken to heaven without dying (2 Kin. 2:11) and would later appear with Jesus at the transfiguration (Matt. 17:3), this is not a reference to the person of Elijah himself, which is probably what John the Baptist was denying in John 1:21. Rather, according to both the angel Gabriel and Jesus Himself, this prophecy anticipates John the Baptist—one like Elijah—who would come “in the spirit and power of Elijah” (Luke 1:17; see Matt. 11:14; 17:12–13) and help prepare the way for Jesus. So Malachi concludes his book both by emphasizing God’s great revelation in the past (“Remember the Law of Moses,” v. 4) and by looking forward to the great future day of the Lord—that is, both reaching back and pointing forward. There is no more fitting way for the OT to end!