ဧဇရ မှတ်စာ - Ezra

ဧဇရမှတ်စာ - Ezra

 

မာတိကာ (Table of Contents)
အခန်းကြီး - ၁
အခန်းကြီး - ၂
အခန်းကြီး - ၃
အခန်းကြီး - ၄
အခန်းကြီး - ၅
အခန်းကြီး - ၆
အခန်းကြီး - ၇
အခန်းကြီး - ၈
အခန်းကြီး - ၉
အခန်းကြီး - ၁၀

ဧဇရမှတ်စာ

The Book of Ezra

 

ရေးသားသူနှင့် ရက်စွဲ

Author and Date

 

ဧဇရာကျမ်းသည် ဘီစီ ငါးရာစုနှစ်ဒုတိယပိုင်းမှ ဖြစ်ပြီး၊ ဂျူးလူမျိုးများ ဘာဗုလုန်သို့ ပြည်နှင်ခံရခြင်း ဘီစီ ၅၃၉ တွင် ပြီးဆုံးပြီးနောက် ဖြစ်သည်။ ရိုးရာဂျူးဓမ္မအရ ဧဇရာနှင့် နေဟမိကျမ်းတို့ကို တစ်အုပ်တည်းအဖြစ် သတ်မှတ်ခဲ့ပြီး၊ ဂျိုးဇီးဖပ်နှင့် ဂရိဆက်ပ်တူအန့်ဘာသာပြန်ကျမ်းတွင်လည်း ထိုနည်းတူဖြစ်သည်။ မာဆိုရက်တို့ဖြစ်သော ဂျူးပညာရှင်များသည် ဓမ္မဟောင်းကျမ်း၏စာသားကို ဂရုတစိုက်ထိန်းသိမ်းပြီး လွှဲပြောင်းပေးခဲ့ပြီး၊ နေဟမိ ၃:၂၂ ကို ဧဇရာ-နေဟမိ၏ အလယ်အမှတ်အဖြစ် သတ်မှတ်ခဲ့သည်မှာ ၎င်းတို့ကို တစ်ခုတည်းသော ကျမ်းအဖြစ် ယူဆကြောင်း ထင်ရှားစေသည်။ ဧဇရာ ၇:၁၂ အရ ဧဇရာသည် “ယဇ်ပုရောဟိတ်နှင့် ကျမ်းပြုစုသူ” ဖြစ်ပြီး၊ ဘုရားသခင်သတ်မှတ်ထားသော ထွက်မြောက်ရာတဲတော်၏ ပထမဆုံးယဇ်ပုရောဟိတ်ကြီး အာရုန်နှင့် ရှင်းလင်းစွာ ဆက်နွယ်မှုရှိသည် (၇:၁–၅) (ဝတ်. ၈)။ ဤကျမ်းတွင် ပထမလူဦးနှင့်ရေးသားထားသော ကိုယ်တိုင်ရေးအတ္ထုပ္ပတ္တိဆိုင်ရာ အကြောင်းအရာအချို့ပါရှိသည် (၇:၂၇–၂၈; အခန်း ၈–၉)။

The book of Ezra comes from the second half of the fifth century B.C., well after the Jewish exile to Babylon ended in 539 B.C. Traditionally, Judaism has treated the books of Ezra and Nehemiah as one volume, as did Josephus and the Greek Septuagint translation. The Masoretes, Jewish scholars who carefully guarded and transmitted the text of the Old Testament, marked Nehemiah 3:22 as the middle verse of Ezra-Nehemiah, clearly indicating that the books were considered a unit. According to Ezra 7:12, Ezra was a “priest and scribe,” with a clearly identified link to Aaron (7:1–5), the first high priest of the divinely established exodus tabernacle (Lev. 8). The book contains some autobiographical material written in the first person (7:27–28; chaps. 8–9).

 

ဧဇရာ၏ ဓမ္မအမှုစတင်မှုကို ဘီစီ ၄၅၇ တွင် စတင်ခဲ့သည်ဟု သတ်မှတ်ထားပြီး (၇:၈)၊ “သတ္တမနှစ်” ဟူသော ရည်ညွှန်းချက်သည် အာတာဇာဇီးစီ ပထမမင်း (၄၆၅–၄၂၅ ဘီစီ) ကို ရည်ညွှန်းသည်ဟု ယူဆသည်။ ၎င်းသည် ဟေဗြဲပြက္ခဒိန်၏ ဆောင်းဦးမှ ဆောင်းဦးသို့ ပြက္ခဒိန်အရ ဖြစ်သည်။ နေဟမိ၏ ဓမ္မအမှုသည် ဘီစီ ၄၄၄ တွင်၊ ထိုမင်းတူမင်း၏ နှစ်ဆယ်မြောက်နှစ်တွင် စတင်ခဲ့သည် (နေဟမိ ၂:၁, ၁၁)။ ဤကျမ်း (အထူးသဖြင့် ပထမလူဦးနှင့်ရေးသားထားသော အပိုင်းများ) သည် ယေရုဆလင်သို့ ပထမဆုံးရောက်ရှိပြီးနောက်၊ ဖြစ်နိုင်ခြေ ဘီစီ ၄၄၀ တွင် ရေးသားခဲ့ရမည်ဖြစ်သည်။ ဧဇရာနှင့် နေဟမိတို့ နေဟမိ ၈:၉ (ပညတ္တိကျမ်းဖတ်ခြင်းအတွက်) နှင့် ၁၂:၂၆, ၃၆ (မြို့ရိုးဆက်ကပ်အပ်နှံခြင်းအတွက်) တွင် အတူတကွပါဝင်နေခြင်းက ၎င်းအကြံအစီအား ထောက်ခံသည်။ ဂျူးဘာသာ၏ ပုံဖော်ကာလတွင် ဧဇရာ၏ဩဇာသည် အလွန်ကြီးမားသည်။ သူ၏ ခေါင်းဆောင်မှုကြောင့် ယေရုဆလင်ကို မြို့ရိုးဖြင့် ပြန်လည်တည်ထောင်နိုင်ခဲ့ပြီး (၇:၁၈)၊ နောက်ပိုင်းတွင် နေဟမိက မှတ်တမ်းတင်ထားသည့်အချိန်အတွင်း ပြန်လည်တည်ဆောက်ခဲ့သည်။ ပညာရှင်များစွာက ဧဇရာသည် ရာဇဝင်ချုပ်ကျမ်း၏ ရေးသားသူလည်းဖြစ်သည်ဟု ငြင်းခုံခဲ့ကြသည်။ ဤကျမ်းနှစ်ခုသည် ဆင်တူသောစကားလုံးများနှင့် ဓမ္မပညတ္တိဆိုင်ရာ အကြောင်းအမျိုးမျိုးကို မျှဝေထားပြီး၊ ၎င်းသည် ဤအကြံအစီအား ထောက်ခံသည့်အချက်ဖြစ်သည်။

The beginning of the ministry of Ezra has been dated to 457 B.C. (7:8), interpreting the reference to the “seventh year” as a reference to Artaxerxes I (465–425 B.C.). This is according to the Hebrew autumn-to-autumn calendar. Nehemiah’s ministry began in approximately 444 B.C., in the twentieth year of the same king (Neh. 2:1, 11). It makes sense that the book (esp. the sections written in the first person) must have been written sometime after the initial arrival in Jerusalem, perhaps in 440 B.C. The fact that both Ezra and Nehemiah appear together in Nehemiah 8:9 (for the reading of the law) and in 12:26, 36 (for the dedication of the wall) supports this idea. The influence of Ezra in the formative period of Judaism cannot be overestimated. It was his leadership that made possible the re-establishment of Jerusalem as a walled city (7:18), which was later rebuilt by Nehemiah in record time. Many scholars have argued for Ezra being also the author of Chronicles. Both books share a significant number of similar words and theological themes, a fact which supports this idea.

 

အကြောင်းအရာနှင့် အကျယ်အဓိပ္ပာယ်များ

Content and Themes

 

ဧဇရ-နေဟမိမှတ်တမ်းတွင် ပြည်နှင်ဒဏ်မှ ပြန်လည်ပြောင်းရွှေ့လာမှု သုံးကြိမ်ကို ဖော်ပြထားပြီး ၎င်းတို့သည် စာအုပ်၏ အဓိကအကြောင်းအမျှ ဖြစ်သည်။ (၁) ပထမအကြိမ်ပြန်လည်ပြောင်းရွှေ့မှုသည် ဘီစီ ၅၃၇ ခုနှစ်တွင် ရှေရှဘဇာခေါင်းဆောင်မှုဖြင့် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည် (ရှေရှဘဇာသည် ဟေဗြဲလူမျိုးများအား ဇေရုဗ္ဗာဗေလဟု သိကြသော တစ်ဦးတည်းသောပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သည့် ဗာဗုလုန်အမည်ဖြစ်သည်၊ ၁:၈-၁၁ မှတ်စုများတွင် နောက်ထပ်ဖြည့်စွက်ဖော်ပြထားသည်)။ (၂) ဒုတိယအုပ်စုသည် ဘီစီ ၄၅၇ ခုနှစ်တွင် ဧဇရ၏ ခေါင်းဆောင်မှုဖြင့် ပြန်လည်ပြောင်းရွှေ့လာခဲ့သည် (၇:၆-၉)။ (၃) တတိယအုပ်စုသည် ဘီစီ ၄၄၄ ခုနှစ်တွင် နေဟမိ၏ ခေါင်းဆောင်မှုဖြင့် ပြန်လည်ပြောင်းရွှေ့လာခဲ့သည် (နေဟမိ ၂:၁-၁၀)။ တစ်ခုစီသော မစ်ရှင်သည် ပြည်နှင်ဒဏ်မှ ဣသရေလလူမျိုးကို ပြန်လည်ထူထောင်ရန် ပိုမိုကြီးမားသော ရည်ရွယ်ချက်၏ အစိတ်အပိုင်းဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်၏ ဝင်ရောက်စွက်ဖက်မှုကြောင့်သာ ဖြစ်နိုင်ခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် နှလုံးသားများကို လှုံ့ဆော်ပေးသူဖြစ်သည် (၁:၁, ၅)။ သူ၏လူများသည် အဓိကအတားအဆီးများနှင့် ရင်ဆိုင်ရချိန်တွင် ဘုရားသခင်သည် တံခါးများကို ဖွင့်ပေးသည်။ ဤသည်မှာ သမိုင်းဆိုင်ရာ အတွေးအခေါ်တစ်ခုဖြစ်ပြီး အကြောင်းနှင့်အကျိုးကြားဆက်နွယ်မှုကို မကြာခဏ မကျော်လွန်သော ကမ္ဘာတွင် အာရုံစိုက်ရန်နှင့် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ပြောင်းလဲမှုများ လိုအပ်သည်။ 

Three major returns from exile are described in Ezra-Nehemiah and form the backbone of the books: (1) the initial return in 537 B.C. under the leadership of Sheshbazzar (which was the Babylonian name for the same individual known in Hebrew as Zerubbabel; see further comments in notes on 1:8–11); (2) another group of returnees in 457 B.C. led by Ezra (7:6–9); and (3) a third group under Nehemiah in 444 B.C. (Neh. 2:1–10). Each mission is part of the greater design of the restoration of Israel from exile and is only possible because of God’s intervention. It is God who moves hearts (1:1, 5). It is also God who opens doors when His people face major obstacles. This is a philosophy of history which merits attention and requires mental changes in a world which does not often look beyond the link between cause and effect.

 

အနည်းကျဉ်းလူမျိုးစုဟူသော အယူအဆသည် စာအုပ်၏ အခြားအရေးကြီးသော ဓမ္မပညတ္တိဆိုင်ရာ အကြောင်းအမျှဖြစ်ပြီး ပြည်နှင်ဒဏ်မှ ပြန်လည်ပြောင်းရွှေ့မှုနှင့် ဆက်စပ်နေသည်။ နိုင်ငံခြားလူမျိုးများ၏ လွှမ်းမိုးမှုနှင့် ညှဉ်းဆဲမှုများကြားတွင် (ဧသတာ၏ စာအုပ်တွင်လည်း အဓိကအကြောင်းအမျှတစ်ခုဖြစ်သည်) ဘုရားသခင်သည် အနည်းကျဉ်းလူမျိုးစုကို ထိန်းသိမ်းထားသည် (၉:၈, ၁၄-၁၅)။ ဤအနည်းကျဉ်းလူမျိုးစုကို ထူးခြားစေသည်မှာ ၎င်း၏ သာလွန်မှု သို့မဟုတ် သီးသန့်ဖြစ်မှုမဟုတ်ဘဲ၊ ဘုရားသခင်၏ ရွေးချယ်မှုနှင့် ကာကွယ်မှုဖြစ်သည်။ သူသည် နှလုံးသားများကို လှုံ့ဆော်ရုံသာမက၊ အင်အားကြီးနိုင်ငံများ၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို ပြောင်းလဲပေးပြီး၊ နောက်ဆုံးတွင် သူ၏လူများ၏ နှလုံးသားများကို ဝမ်းမြောက်မှုဖြင့် ဖြည့်စွမ်းပေးသည် (၆:၂၂)။ ၎င်းတို့၏ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာနှင့် ဝိညာဉ်ရေးရာ ရုန်းကန်မှုများရှိသော်လည်း၊ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ ကတိတော်များကို ဂုဏ်ပြုပြီး ဤအနည်းကျဉ်းလူမျိုးစုနှင့် အတူလုပ်ဆောင်ရန် ရှာဖွေသည်။

The idea of a remnant is another important theological theme of the book and is linked to the theme of the return from exile. In the midst of foreign domination and persecution (also one of the major topics of the book of Esther), God keeps a remnant (9:8, 14–15). It is not its superiority or its exclusiveness that makes this remnant special, but rather God’s election and protection. He not only moves hearts, but also bends the design of superpowers and ultimately fills the hearts of His people with joy (6:22). In spite of all their physical and spiritual struggles, God honors His promises and seeks to work with this remnant.

 

ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာသည် ဤစာအုပ်တစ်လျှောက် ရှင်းလင်းစွာ ထင်ရှားပြီး၊ အင်အားကြီးနိုင်ငံများ၊ ရန်လိုသောပတ်ဝန်းကျင်၊ နှင့် လမ်းလွဲသွားသော လူများရှိသော်လည်း ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ သမိုင်းအပေါ် အချုပ်အခြာအာဏာဖြင့် အုပ်ချုပ်မှု (၁:၁-၅; ၇:၇, ၉) သည် သူ၏ အနည်းကျဉ်းလူမျိုးစု၏ ဝမ်းမြောက်မှု၏ အခြေခံဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ အနာဂတ်နှင့် လူ့သမိုင်းကို သိရှိမှု (ဥပမာ၊ ဒံယေလ ၂; ၇-၁၂) သည် သူ့ကို အခြားသော ကိုးကွယ်ခံရသည့် နတ်များနှင့် ကွဲပြားစေသည် (ဟေရှာယ ၄၃:၁၁; ၄၄:၆, ၈; ၄၅:၅-၆)။

God’s sovereignty is clearly visible throughout this book, in spite of superpowers, hostile environments, and even a wayward people. God’s sovereign command of history (1:1–5; 7:7, 9) is the basis for His remnant’s rejoicing. God’s knowledge of the future and human history (e.g., Dan. 2; 7–12) makes Him different from all other deities worshiped (Is. 43:11; 44:6, 8; 45:5–6).

 

ဧဇရာ-နေဟမိတွင်ဖော်ပြထားသော သုံးကြိမ်ပြန်လာမှုအတွင်း ကတိထားရာပြည်သို့ ပြန်လာသော ကျန်ရစ်သူများသည် မပြည့်စုံဘဲ သန့်ရှင်းရေးလိုအပ်သည်။ ပြည်နှင်ခံရမှုအတွေ့အကြုံပြီးနောက်၊ ပြည်နှင့်နေထိုင်သူများသည် ညစ်ညမ်းနေသည်ဟု ယူဆသောကြောင့် (၉:၁၁)၊ ခွဲထွက်ခြင်းကို အလေးထားသည်။ နေဟမိတွင်လည်း ထပ်မံဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း၊ ရောနှောလက်ထပ်မှုများသည် ကျန်ရစ်သူများ၏ ဘာသာရေးအထောက်အထားကို ခြိမ်းခြောက်သည်။ ၎င်းတို့ကို သည်းမခံသင့်ပေ (၉:၁၂)၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းကိုလုပ်ဆောင်ပါက ကျန်ရစ်သူများသည် ပြည်နှင်မခံရမီကာလနှင့်ဆင်တူသည့် အခြေအနေသို့ ရောက်ရှိသွားနိုင်သည် (၉:၁၃–၁၅)။

The remnant that comes back to the promised land during the three returns described in Ezra-Nehemiah is not perfect and needs purification. After the experience of the exile, a strong emphasis is placed on separation, since the land and its inhabitants are polluted (9:11). As can also be seen later in Nehemiah, mixed marriages threaten the religious identity of the remnant. They are not to be tolerated (9:12) because to do so would put the remnant in a situation similar to that preceding the exile (9:13–15).

 

ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်သည် ဧဇရာ၏ အဓိကအကြောင်းအရာတစ်ခုဖြစ်သည်။ အသင်းအဖွဲ့သည် “ဣသရေလဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကြောင့် တုန်လှုပ်ကြသည်” (၉:၄; ၁၀:၃)။ ဤအကြောင်းအရာကို ဧဇရာ၏ နောင်တရမှုဆုတောင်းပဌနာတွင် ဘုရားသခင်၏ပညတ်တော်များကို အကြိမ်များစွာ ကိုးကားဖော်ပြခြင်းဖြင့် အားဖြည့်ပြီး သရုပ်ပြထားသည် (၉:၆–၁၅)။ ဧဇရာကိုယ်တိုင်သည် ဘုရားသခင်က သူ၏လူများအား ပေးအပ်ထားသော မောရှေ၏ပညတ်တော်တွင် နှစ်မြှုပ်ထားသူတစ်ဦးဖြစ်သည် (၇:၆, ၁၀)။ ထိုနည်းတူ၊ ဗိမာန်တော်အတွင်း မီးရှို့ပူဇော်သက္ကာများအတွက် ယဇ်ပလ္လင်တည်ဆောက်မှုကို မောရှေ၏ပညတ်တော်နှင့်အညီ ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်၊ ၎င်းသည် ပဉ္စမကျမ်းကို ရည်ညွှန်းသည် (၃:၂)။

The word of God is another central theme of Ezra. The community “trembles at the words of the God of Israel” (9:4; 10:3). This theme is reinforced and illustrated by the many references to the law of God included in Ezra’s penitential prayer (9:6–15). Ezra himself is a leader steeped in the law of Moses, which the Lord gave to His people (7:6, 10). Similarly, the construction of the altar of burnt offerings in the temple precinct is done in accordance with the law of Moses, a clear reference to the Pentateuch (3:2).

 

ထို့ပြင်၊ ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ခြင်းသည် ပြန်လည်ထူထောင်ထားသော အသင်းအဖွဲ့၏ အရေးကြီးသောအချိန်များတွင် အဓိကအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်သည်။ ဒုတိယဗိမာန်တော်၏ အုတ်မြစ်များကို ချထားပြီးသည့်နောက်၊ ထိုနေရာသည် ဘုရားသခင်၏လူများက ချီးမွမ်းသီချင်းများ၊ ဂီတများနှင့် ကြီးသောအော်ဟစ်သံများဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည် (၃:၁၀–၁၃)။ ဣသရေလလူမျိုး (ယဇ်ပုရောဟိတ်များ၊ လေဝိများနှင့် ကျန်အသင်းအဖွဲ့များအပါအဝင်) တို့က ဗိမာန်တော်ပြီးစီးမှုတွင် ဝမ်းမြောက်စွာ ကျင်းပခဲ့သည် (၆:၁၆)။ ပထမဆုံး အသင်းအဖွဲ့၏ ပသခါပွဲတော်ကို အသင်းအဖွဲ့၏ စားသောက်ပွဲများနှင့် ဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှုများဖြင့် ခုနစ်ရက်တိုင်တိုင် ကျင်းပခဲ့သည် (၆:၁၉–၂၂)။

Finally, worship plays a major role in crucial moments of the restored community’s experience. Once the foundations of the second temple are laid, the place is filled with praise, music, and a great shout of acclamation by the people of God (3:10–13). At the completion of the temple by the Israelites (including priests, Levites, and the rest of the community), a joyous celebration takes place (6:16). The first communal Passover feast is celebrated, involving communal meals and worship services lasting seven full days (6:19–22).

 

ဧဇရာကျမ်းသည် မောရှေ၏ပညတ်တော် (သို့မဟုတ် သခင်ဘုရား၏ပညတ်တော်; ၃:၂; ၇:၆, ၁၀; ၉:၄; ၁၀:၃)၊ ယေရမိ၏ပရောဖက်ပြုချက်များ (၁:၁; ယေရမိ ၂၅:၁၁–၁၂; ၂၉:၁–၂၃ ကိုလည်းကြည့်ပါ)၊ ထို့ပြင် ခေတ်ပြိုင်ပရောဖက်များဖြစ်သော ဟဂ္ဂဲနှင့် ဇာခရိ (၅:၁; ၆:၁၄) ၏ ဓမ္မအမှုတို့ကို မကြာခဏ ကိုးကားထားသည်။  ထို့ကြောင့် ဧဇရာသည် ကျမ်းစာနှင့် ယခင်ဗျာဒိတ်များတွင် နှစ်မြှုပ်ထားသည်။ တစ်နည်းအားဖြင့်၊ ဧဇရာနှင့် နေဟမိသည် ထွက်မြောက်ရာ၊ ဒုတိယမောရှေ၊ ယောရှုနှင့် တရားသူကြီးများက……”မ်းများတွင် ဖော်ပြထားသော ဣသရေလလူမျိုး၏ တောကန္တာရလှည့်လည်မှုနှင့် အခြေချနေထိုင်မှုကာလများတွင် ကြုံတွေ့ခဲ့ရသော စိန်ခေါ်မှုများကို ရောင်ပြန်ဟပ်သည်။ ၎င်းသည် ဒုတိယထွက်မြောက်ခြင်းဖြစ်ပြီး ဗိမာန်တော်အသစ်ကို ပြန်လည်တည်ဆောက်ရန် လိုအပ်သည် (ထွက်မြောက်ရာကဲ့သို့)။ လူများသည် ရန်လိုသောအိမ်နီးချင်းများဖြင့် ဝိုင်းရံထားသည် (ဒုတိယမောရှေ၊ ယောရှုနှင့် တရားသူကြီးများကဲ့သို့)။ သေချာစွာ၊ သိသာထင်ရှားသော ကွဲပြားမှုများရှိသည်။ ၎င်းသည် ဣသရေလလူမျိုးတစ်ခုလုံးမဟုတ်ပေ (သူတို့ကိုယ်သူတို့ ထိုသို့ခေါ်ဆိုသော်လည်း; ၂:၂, ၇၀; ၃:၁; ၆:၁၆ စသည်တို့ကိုကြည့်ပါ)၊ သို့သော် လူများ၏ကျန်ရစ်သူများသာဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏အနာဂတ်ကို ဆုံးဖြတ်ပေးနေသော လွှမ်းမိုးသော လောကအာဏာစက်အောက်တွင် ရှိနေသည်။ 

The book of Ezra frequently makes references to earlier biblical texts, including the Law of Moses (or alternatively, the Law of the Lord; 3:2; 7:6, 10; 9:4; 10:3), the prophecies of Jeremiah (1:1; see also Jer. 25:11–12; 29:1–23), as well as the ministry of the contemporary prophets Haggai and Zechariah (5:1; 6:14). Ezra is thus steeped in Scripture and previous revelation. In a sense, Ezra and Nehemiah reflect the challenges that Israel experienced during the desert wanderings and the settlement period which are noted in the books of Exodus, Deuteronomy, Joshua, and Judges. This is the second exodus, requiring the reconstruction of a new temple (as in Exodus). The people are surrounded by hostile neighbors (as in Deuteronomy, Joshua, and Judges). To be sure, there are significant differences. This is not the complete Israel (even though they call themselves such; see 2:2, 70; 3:1; 6:16; etc.), but rather a remnant of the people, and they are subject to a dominant secular power, which is determining their future.

 

ရည်ရွယ်ချက်နှင့် စာပေဖွဲ့စည်းပုံ

Purpose and Literary Structure

 

ဧဇရာနှင့် နေဟမိကျမ်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ ပရောဖက်ပြုချက်အချိန်ဇယားနောက်လိုက်သော အသစ်သောအစပြုမှု၏ ဇာတ်လမ်းကို ဖော်ပြသည်။ ဤအသစ်သောအစပြုမှုသည် အတွင်းမှ (၉:၁–၂) နှင့် အပြင်မှ (၄:၁–၅, ၂၄) ပြဿနာများနှင့် စိန်ခေါ်မှုများမှ ကင်းလွတ်ခြင်းမရှိပေ။ သို့သော်၊ ဘုရားသခင်သည် တက်ကြွစွာ ပါဝင်ဆောင်ရွက်ပြီး၊ ဘုရင်များ၏ စိတ်နှလုံး (၁:၁) နှင့် သူ၏လူများ (၁:၅) ကို လှုံ့ဆော်ပြီး၊ သူ၏ ပရောဖက်ပြုချက်စကားသည် လက်တွေ့ဖြစ်လာစေသည်။ ဤကျမ်းတွင် အရေးကြီးသော စာရင်းများ (၂:၁–၆၄; ၈:၁–၁၄; ၁၀:၁၈–၄၄) နှင့် တရားဝင်စာရွက်စာတမ်းများ (၁:၂–၄; ၄:၉–၁၆, ၁၇–၂၂; ၅:၇–၁၇; ၆:၃–၁၂; ၇:၁၂–၂၆) ပါဝင်ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ပြန်လည်ပြောင်းလဲမှု၏ လက်တွေ့ဖြစ်မှုကို မီးမောင်းထိုးပြသည်။ ဤစာရွက်စာတမ်းများသည် အင်အားကြီးသော အင်ပါယာ၏ နယ်နမိတ်အတွင်း အနည်းငယ်သောလူအုပ်စုတစ်စုအဖြစ် ဘာမှမရှိရာမှ စတင်ရသည့် ရုန်းကန်မှုများကို ညွှန်ပြသည်။ ဤအသစ်သောအစပြုမှု၏ အရေးကြီးသော အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုမှာ ယဇ်ပူဇော်မှုစနစ်ကို ပြန်လည်တည်ထောင်ခြင်း (၃:၁–၆) နှင့် ဗိမာန်တော်ပြန်လည်တည်ဆောက်ခြင်း (၃:၇–၁၃; ၆:၁၃–၁၈) ဖြစ်သည်။ ဒံယေလကျမ်း (ဒံ. ၂:၄–၇:၂၈) နှင့်အတူ၊ ဧဇရာကျမ်း၏ သိသာထင်ရှားသော အပိုင်းတစ်ခုကို အာရမိတ်ဘာသာဖြင့် ရေးသားထားသည် (၄:၈–၆:၁၈; ၇:၁၂–၂၆)။ ဧဇရာကျမ်းရှိ အာရမိတ်ကျမ်းပိုဒ်များအများစုတွင် တရားဝင်စာလွှာများနှင့် မှတ်တမ်းများကို ရည်ညွှန်းထားသောကြောင့်၊ ဧဇရာသည် ဘီစီ ငါးရာစုနှစ်တွင် နိုင်ငံတကာကူးသန်းရောင်းဝယ်ရေးနှင့် သံတွဲဆက်ဆံရေးဘာသာစကားဖြစ်သော အာရမိတ်ဘာသာဖြင့် ရေးသားထားသော မူရင်းစာရွက်စာတမ်းများ၏ မိတ္တူများကို ထည့်သွင်းထားဖွယ်ရှိသည်။ ဘာဗုလုန်အင်ပါယာ (ဘီစီ ၆၀၀ ခန့်) မှစတင်ပြီး၊ ခရစ်ယာန်ခေတ်သို့ (အေဒီ ၇၀၀ ခန့်) အထိ၊ အာရမိတ် (နှင့် နောက်ပိုင်းတွင် ဆက်နွယ်မှုရှိသော ဆီးရီးယက်) သည် စာပေနှင့် ဆက်သွယ်ရေးဘာသာစကားအဖြစ် အသုံးပြုခဲ့သည်။ ဒေသတွင်း၌ နှစ်ဘာသာစကားသို့မဟုတ် ဘာသာစကားမျိုးစုံဖြင့် ရေးသားထားသော စာသားများကို တွေ့ရှိခဲ့သည် (ဥပမာ၊ တယ်လ်အယ်လ်ဖာခါရီယာ၊ ဘီစီ ၈၅၀ ခန့်၊ သို့မဟုတ် ဒါရိယပ်စ်ပထမမင်း၏ နာမည်ကျော် ဘာသာစကားသုံးမျိုးပါ ဘီဟစ်စတန်ကမ္ဗည်း၊ ဘီစီ ၅၀၀ ခန့်)။ ဤစာသားများရှိ အချက်အလက်များသည် ဧဇရာကျမ်း၏ သမိုင်းဆိုင်ရာ မှန်ကန်မှုနှင့် ၎င်း၏ သတ်မှတ်ထားသော သမိုင်းဆိုင်ရာ အကြောင်းအရာကို သက်သေပြထားသည်။

Ezra and Nehemiah tell the story of a new beginning that follows the divine prophetic timetable. This new beginning is not without problems and challenges, both from within (9:1–2) as well as from the outside (4:1–5, 24). However, it is God who is actively involved and is moving the heart of kings (1:1) and His people (1:5) so that His prophetic word becomes a reality. The book includes a number of important lists (2:1–64; 8:1–14; 10:18–44) and official documents (1:2–4; 4:9–16, 17–22; 5:7–17; 6:3–12; 7:12–26), which underline the reality of the return. These materials point to the struggles of having to start from nothing as a small group within the borders of a powerful empire eager to guard its own interests. An important element of this new beginning is the re-establishment of the sacrificial system (3:1–6) and the rebuilding of the temple (3:7–13; 6:13–18). Together with the book of Daniel (Dan. 2:4–7:28), a significant portion of Ezra was written in Aramaic (4:8–6:18; 7:12–26). Since most of the Aramaic verses in Ezra contain references to official letters and records, it is most likely that Ezra included copies of the original documents written in this international language of commerce and diplomacy of the fifth century B.C. Beginning in the Babylonian Empire (ca. 600 B.C.), until long into the Christian era (ca. A.D. 700), Aramaic (and later on, the closely-related Syriac) functioned as the language of literature and communication. Bilingual or multi-lingual texts have been found in many parts of the region (e.g., Tell el Fakhariyah, ca. 850 B.C. or the famous trilingual Behistun inscription of Darius I, ca. 500 B.C.). Information in these texts has demonstrated the historicity of the book of Ezra and its specific historical context.

 

အကြမ်းဖျင်း

၁. ပြည်နှင်ဒဏ်မှ ပထမအကြိမ်ပြန်လာခြင်းနှင့် ဗိမာန်တော်ပြန်လည်တည်ဆောက်ခြင်း (၁:၁–၆:၂၂)

က. ကုရုရှ်၏ကြေညာချက်နှင့် ရှေရှဘဇာဦးဆောင်မှုအောက်တွင် ပြန်လာခြင်း (၁:၁–၁၁)

ခ. ပြန်လာသော ပြည်နှင်ဒဏ်ခံရသူများစာရင်း (၂:၁–၇၀)

ဂ. ဗိမာန်တော်ဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှု ပြန်လည်နိုးကြားခြင်း (၃:၁–၁၃)

ဃ. ပြန်လည်တည်ဆောက်မှုကို ဆန့်ကျင်ခြင်း (၄:၁–၂၄)

င. ပရောဖက်ပြုချက်ပြည့်စုံခြင်း - ဗိမာန်တော်ပြီးစီးခြင်း (၅:၁–၆:၂၂)

၂. ဧဇရာ၏ဦးဆောင်မှုအောက်တွင် ဒုတိယအကြိမ်ပြန်လာခြင်းနှင့် သူ၏ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုများ (၇:၁–၁၀:၄၄)

က. ဧဇရာ၏ဦးဆောင်မှုအောက်တွင် ယေရုဆလင်သို့ ဒုတိယအကြိမ်ပြန်လာခြင်း (၇:၁–၈:၃၆)

ခ. သန့်ရှင်းစင်ကြယ်မှုနှင့် ဆက်ကပ်အပ်နှံခြင်း (၉:၁–၁၀:၄၄)

၁. ရောနှောလက်ထပ်ထိမ်းမြားမှုများ (၉:၁–၄)

၂. ဧဇရာ၏ ဝန်ခံဆုတောင်းခြင်း (၉:၅–၁၅)

၃. လူများ၏တုံ့ပြန်မှု (၁၀:၁–၆)

၄. လူထုစည်းဝေးပွဲနှင့် စုံစမ်းစစ်ဆေးမှု (၁၀:၇–၁၇)

၅. အပြစ်ရှိသူများစာရင်း (၁၀:၁၈–၄၃)

၆. ရောနှောလက်ထပ်ထိမ်းမြားမှုများ ပြီးဆုံးခြင်း (၁၀:၄၄)

Outline

         I.      First return from exile and rebuilding of the temple (1:1–6:22)

A.     The proclamation of Cyrus and the return under Sheshbazzar (1:1–11)

B.     List of returning exiles (2:1–70)

C.     Revival of temple worship (3:1–13)

D.     Opposition to rebuilding (4:1–24)

E.     Prophecy fulfilled: the temple completion (5:1–6:22)

         II.     Second return led by Ezra and his reforms (7:1–10:44)

A.     Second return to Jerusalem under Ezra’s leadership (7:1–8:36)

B.     Consecration and purification (9:1–10:44)

1.     Mixed marriages (9:1–4)

2.     Ezra’s prayer of confession (9:5–15)

3.     The people’s response (10:1–6)

4.     Public assembly and investigation (10:7–17)

5.     List of guilty members of the people (10:18–43)

6.     End of mixed marriages (10:44)

 

အခန်းကြီး - ၁

မှတ်စုများ

Notes

 

၁:၁–၄ ရာဇဝင်ချုပ်ဒုတိယကျမ်း၏ နောက်ဆုံးနှစ်ပိုဒ်နှင့် ရေးသားပုံမှာ တူညီလုနီးပါးဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် ဣသရေလ၏ ယခင်သမိုင်းကို ဖော်ပြသော ကျမ်းတစ်အုပ်နှင့် ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ဆက်နွယ်မှုဖြစ်နိုင်သည်။ ဧဇရာ-နေဟမိတွင် ဣသရေလဟူသော ရည်ညွှန်းချက်များသည် အကြိမ်များစွာ ပေါ်ထွက်လာသော်လည်း၊ လက်တွေ့တွင် ၎င်းတို့သည် ယခင်ဣသရေလနယ်မြေ၏ သေးငယ်သော ဧရိယာတစ်ခုဖြစ်သည့် ယုဒပြည်ကိုသာ ရည်ညွှန်းသည်။

1:1–4 The nearly identical wording as the last two verses of 2 Chronicles is possibly a conscious link to a volume telling the earlier history of Israel. References to Israel appear numerous times in Ezra-Nehemiah, even though in reality they only refer to Judah, which covered a small area of former Israelite territory.

 

၁:၁ ကုရုရှ်၏ပထမနှစ်။ ဘီစီ ၅၃၇ ခန့်။ ထာဝရဘုရား၏နှုတ်ကပတ်တော်။ ယခင်ပရောဖက်ယေရမိအား ပေးအပ်ခဲ့သော ဘုရားသခင်၏ ဗျာဒိတ်တော်များ၏ ဆက်လက်ရှိနေမှုကို အလေးပေးသည် (ယေ. ၂၅:၁၁–၁၂; ၂၉:၁–၂၃)။ လှုံ့ဆော်ခြင်း။ ဘုရားသခင်သည် စိတ်နှလုံးများကို လှုံ့ဆော်ပြီး သမိုင်းကို ဖန်တီးသည်။ ဘုရားသခင်၏ သမိုင်းတွင် တက်ကြွစွာ ဝင်ရောက်စွက်ဖက်မှုဆိုင်ရာ ဤအမြင်သည် အခြားကျမ်းများတွင်လည်း ရှိသည် (ဒံ. ၁:၂) ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတွင် ဘုရားသခင်၏လူများ (ဧဇရာ ၁:၅) နှင့် နိုင်ငံခြားခေါင်းဆောင်များ ပါဝင်သည်။

1:1 the first year of Cyrus. Ca. 537 B.C. word of the Lord. Emphasizes the continued presence of divine revelation as given earlier to the prophet Jeremiah (Jer. 25:11–12; 29:1–23). stirred up. God moves hearts and makes history. This perspective of God’s active intervention in history is also present in other biblical books (Dan. 1:2) and involves God’s people (Ezra 1:5) as well as foreign leaders.

 

၁:၅–၁၁ ဘုရင်၏အမိန့်ကို လိုက်နာပြီး ဂျူးလူများ၏ လိုက်နာမှုကို ဖော်ပြထားသည်။ ပြန်လာခြင်း၏ အဓိကရည်ရွယ်ချက်မှာ ထာဝရဘုရား၏ ဗိမာန်တော်ကို ပြန်လည်တည်ဆောက်ရန်ဖြစ်သည်။ ဣသရေလလူမျိုး၏ ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ရာဗဟိုချက်ကို ယဇ်ပူဇော်မှုများ (တစ်ဦးချင်းနှင့် အတူတကွ) ပြုလုပ်နိုင်ရန် ပြန်လည်တည်ဆောက်ရန် လိုအပ်သည်။ ရွှေ၊ ငွေ၊ နှင့် အခြားပစ္စည်းများဖြင့် အိမ်နီးချင်းများက ကူညီပေးမှုသည် ထွက်မြောက်ရာအတွေ့အကြုံကို ထင်ရှားစွာ ထင်ဟပ်စေသည် (ထွက်. ၁၂:၃၅–၃၆)။ ၎င်းသည် ဣသရေလ၏ ဒုတိယထွက်မြောက်ခြင်းဖြစ်သည်။

1:5–11 The royal command is followed by a description of Jewish compliance. The main purpose of the return is to rebuild the temple of the Lord. The center of Israelite worship needs to be reconstructed in order to offer sacrifices (both individually and communally). The neighborly assistance of gold, silver, and other goods clearly echoes the exodus experience (Ex. 12:35–36). This is the second exodus of Israel.

 

၁:၈ ရှေရှဘဇာ။ ဘာဗုလုန်အမည်ဖြစ်ပြီး “ရှမတ်ရှ် [နေနတ်ဘုရား] သည် ဖခင်ကို ကာကွယ်သည်” သို့မဟုတ် “ဆင်း [လနတ်ဘုရား] သည် ဖခင်ကို ကာကွယ်သည်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ၎င်းသည် ဟေဗြဲအမည် ဇေရုဗဗေလ (၂:၂) ၏ ဘာဗုလုန်အမည်ဖြစ်ဖွယ်ရှိသည် (ဒံ. ၁:၇)။ ရှေရှဘဇာနှင့် ဇေရုဗဗေလ နှစ်ဦးစလုံးကို ပထမအကြိမ်ပြန်လာခြင်း၏ ခေါင်းဆောင်အဖြစ် သတ်မှတ်ထားသည် (၁:၁၁; ၂:၂)။ နှစ်ဦးစလုံးသည် ဗိမာန်တော်၏ အုတ်မြစ်ချသူအဖြစ် ဖော်ပြထားသည် (၃:၂–၈; ၅:၁၆; ဟဂ္ဂဲ ၁:၁၄–၁၅; ဇာခရိ ၄:၆–၁၀) ဖြစ်ပြီး၊ ဂျိုးဇီးဖပ် (အန်တီကွီးတီးစ် ၁၁.၁.၃) က ၎င်းတို့ကို တစ်ဦးတည်းသော ပုဂ္ဂိုလ်အဖြစ် သတ်မှတ်ဖော်ပြထားသည်။

1:8 Sheshbazzar. Babylonian name meaning either “Shamash [the sun god] protects the father,” or “Sin [the moon god] protects the father.” This was probably the Babylonian name (Dan. 1:7) of the Hebrew Zerubbabel (2:2). Both Sheshbazzar and Zerubbabel are named as the leader of the first return (1:11; 2:2). Both are said to have laid the foundation of the temple (3:2–8; 5:16; Hag. 1:14–15; Zech. 4:6–10) and are identified by Josephus (Antiquities 11.1.3) as one and the same person.

 

အခန်းကြီး - ၂

၂:၁–၆၇ ပြန်လည်ပြောင်းရွှေ့လာသူများ၏ အရေးကြီးသောစာရင်း၊ ၎င်းသည် (အနည်းငယ်ကွဲပြားမှုများနှင့်အတူ) နေဟမိ ၇:၂–၇၂ နှင့် အာပိုကရဖယ် ပထမ ဧဒရပ် ၅:၄–၄၆ တွင်လည်း ပါရှိသည်။ ဤစာရင်းများသည် မသိရှိရသော မူရင်းတစ်ခုပေါ်တွင် အခြေခံထားဖွယ်ရှိပြီး၊ မိတ္တူကူးယူစဉ်အတွင်း ဂဏန်းများနှင့် အမည်များ အချို့ရောထွေးသွားဖွယ်ရှိသည်။ ပြန်လည်ပြောင်းရွှေ့လာသူများ၏ စာရင်းကို အနွယ်အမျိုးအလိုက် (ဧဇရာ ၂:၃–၂၀)၊ နေရာဒေသအလိုက် (ပိုဒ် ၂၁–၃၅)၊ ရာထူးအလိုက် (ယဇ်ပုန်းများ [ပိုဒ် ၃၆–၃၉]၊ လေဝိလူများ [ပိုဒ် ၄၀]၊ သီချင်းဆိုသူများ [ပိုဒ် ၄၁]၊ တံခါးစောင့်များ [ပိုဒ် ၄၂]၊ ဗိမာန်တော်အမှုဆောင်သူများ [ပိုဒ် ၄၃–၅၄]၊ နှင့် ရှောလမုန်၏ ကျွန်များ [ပိုဒ် ၅၅–၅၈])၊ နှင့် မသိရှိရသော မူလဇစ်မြစ်ရှိသူများ (ပိုဒ် ၅၉–၆၃) အလိုက် စုစည်းထားသည်။ ဤစာရင်းများသည် ပြည်နှင်ဒဏ်ပြီးနောက် လူ့အဖွဲ့အစည်းတွင် အရေးကြီးသောအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်သည်။ (၁) ၎င်းတို့သည် ဗိမာန်တော်တွင် အမှုထမ်းဆောင်သူများအား အဆင့်အတန်းပေးသည်။ (၂) ၎င်းတို့သည် ပြောင်းလဲမှုများကာလတွင် တည်ငြိမ်မှုနှင့် ဆက်လက်တည်ရှိမှုကို ပေးသည်။ (၃) မျိုးရိုးစဉ်ဆက်ဆိုင်ရာ အချက်အလက်များနှင့်အတူ ၎င်းတို့သည် အတိတ်ဆီသို့ တံတားတစ်စင်းကို တည်ဆောက်ပေးသည် (ပထမ ရာဇဝင်ချုပ် ၁–၉ ရှိ ရှည်လျားသောစာရင်းများကို ကြည့်ပါ)။ စာရင်း၏ နောက်ဆုံးအပိုင်းသည် သန့်ရှင်းမှုသည် လူ့အဖွဲ့အစည်းအတွက် အဓိကစိုးရိမ်စရာဖြစ်မည်ဟု ဖော်ပြသည်။ ၎င်းတို့၏ မျိုးရိုးစဉ်ဆက်ကို သက်သေပြနိုင်ခြင်းမရှိသူများသည် ဗိမာန်တော်ပြန်လည်တည်ဆောက်မှုတွင် အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ရန် အရည်အချင်းမပြည့်မီခဲ့ပေ (ဧဇရာ ၂:၅၉–၆၃)။ ယေရုဆလင်မြို့ ဖျက်ဆီးခံရခြင်းနှင့် ထို့နောက် ဗာဗုလုန်သို့ ပြည်နှင်ဒဏ်ခံရခြင်းအတွေ့အကြုံသည် ဘုရားသခင်၏ ပညတ်တော်များကို နာခံမှုမရှိခြင်းနှင့် နီးကပ်စွာ ဆက်စပ်နေသည် (ယေရမိ ၆:၆–၁၅; ၇:၁–၁၁; ၁၀:၁–၁၆)၊ ဤအကြိမ်တွင် ပြန်လည်ပြောင်းရွှေ့လာသူများ၏ ခေါင်းဆောင်များသည် ဘုရားသခင်၏ ပညတ်တော်များကို လိုက်နာရန် သေချာစေလိုကြသည်။

2:1–67 Important list of returnees, which appears (with some variants) in Neh. 7:2–72 and also in the apocryphal 1 Esdras 5:4–46. It is possible that these lists were based on an unknown original and that during the copying process some numbers and names were confused. The list of returnees is organized according to clans (Ezra 2:3–20), locations (vv. 21–35), office (priests [vv. 36–39], Levites [v. 40], singers [v. 41], gatekeepers [v. 42], temple servants [vv. 43–54], and servants of Solomon [vv. 55–58]), and those of uncertain origin (vv. 59–63). These lists play an important role in the postexilic community: (1) they give status to those working in the temple; (2) they provide stability and continuity in a time of changes; and (3) together with genealogical information they build a bridge to the past (see the long lists in 1 Chr. 1–9). The final section of the list suggests that purity will be a major concern for the community. Those who could not demonstrate their descent could not qualify to play a role in the reconstruction of the temple (Ezra 2:59–63). The experience of the destruction of Jerusalem and the subsequent exile in Babylon was intimately linked to the lack of obedience to God’s commandments (Jer. 6:6–15; 7:1–11; 10:1–16) and this time the leaders of the returnees want to make sure that they follow God’s mandates for them.

 

၂:၆၃ အုပ်ချုပ်ရေးမှူး။ ပါးရှားအာဏာပိုင်ရာထူး၊ ဇေရုဗ္ဗေလ/ရှေရှဗဇ္ဇာအတွက် အများဆုံးအသုံးပြုဖွယ်ရှိသည်။ ယုဒပြည်တွင် ဘာသာရေးကိစ္စများတွင် နိုင်ငံရေးခေါင်းဆောင်မှု၏အရေးပါမှုကို သတိပြုပါ။ ဥရိမ်နှင့်သုမိမ်။ ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကိုသိရှိရန် အသုံးပြုသော သန့်ရှင်းသောဆွဲစာများ (တောလည်ရာ ၂၇:၂၁; ၁ ရှမွေလ ၁၄:၃၇–၄၂)။

2:63 governor. Persian official title, most likely applied to Zerubbabel/Sheshbazzar. Note the importance of political leadership in questions of religious matters in Judah. Urim and Thummim. Sacred lots used to know the will of God (Num. 27:21; 1 Sam. 14:37–42).

 

၂:၆၄ လေးသောင်းနှစ်ထောင်သုံးရာခြောက်ဆယ်။ စုစုပေါင်းပမာဏသည် စာရင်း၏စုစုပေါင်း (ဧဇရာ ၂ အတွက် ၂၉,၈၁၈ နှင့် နေဟမိ ၇ အတွက် ၃၁,၀၈၉) ထက် သိသိသာသာပိုများသည်။ ၎င်းတွင် အမျိုးသမီးများနှင့် ကလေးများ သို့မဟုတ် ယုဒပြည်နှင့် ဗင်္ယာမိန်ပြည်နယ်တွင် မူလကနေထိုင်ခြင်းမရှိသော ပြန်လာသူများ ပါဝင်နိုင်သည်။

2:64 forty-two thousand three hundred and sixty. The total sum given is considerably higher than the total of the list (29,818 for Ezra 2 and 31,089 for Neh. 7). It may have included women and children or returnees who did not originally live in Judahite and Benjamite territory.

 

၂:၆၉ ရွှေဒရာခ်မာ ခြောက်သောင်းတစ်ထောင်။ အနီးစပ်ဆုံး ၁,၁၀၀ ပေါင် (၅၀၀ ကီလိုဂရမ်)။ မိနာ ငါးထောင်။ အနီးစပ်ဆုံး ၃ တန် (၂.၇ တန်)။

2:69 sixty-one thousand gold drachmas. About 1,100 pounds (500 kg). five thousand minas. About 3 tons (2.7 t).

 

အခန်းကြီး - ၃

၃:၁ ခုနစ်လမြောက်လ။ တစ်ရှရီ (စက်တင်ဘာ/အောက်တိုဘာ) ကို ရည်ညွှန်းပြီး၊ ၎င်းသည် ဣသရေလလူမျိုးတို့၏ ဘာသာရေးပြက္ခဒိန်တွင် အဆီးအမြတ်ဆုံးလဖြစ်သည် (ဝတ်ပြုရာ ၂၃:၂၃–၄၃; တောလည်ရာ ၂၉)၊ ၎င်းတွင် တံပိုးမှုတ်ပွဲ (ဝတ်ပြုရာ ၂၃:၂၃–၂၅) နှင့် အပြစ်ဖြေရာနေ့ (ဝတ်ပြုရာ ၁၆) ပါဝင်သည်။ ဤရည်ညွှန်းချက်သည် ဝတ်ပြုခြင်းနှင့် ထုံးတမ်းပွဲလမ်းများဆိုင်ရာ အရေးကြီးသောအကြောင်းအရာများအတွက် ပြင်ဆင်ထားသည်။

3:1 seventh month. Reference to Tishri (September/October), the most sacred month of the Israelite religious calendar (Lev. 23:23–43; Num. 29), including the Feast of Trumpets (Lev. 23:23–25) and the Day of Atonement (Lev. 16). This reference prepares for the important themes of worship and ritual celebrations.

 

၃:၂ ဗိမာန်တော်ဝင်းအတွင်းရှိ မီးရှို့ယဇ်ပူဇော်ရာယဇ်ပလ္လင်ကို ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်မှု (ယေရှုအ) နှင့် နိုင်ငံရေးခေါင်းဆောင်မှု (ဇေရုဗ္ဗာဗလ) တို့ပူးပေါင်း၍ ပြန်လည်တည်ဆောက်သည်။ အလုပ်သည် မောရှေ၏ပညတ်တရားနှင့်အညီ (ထွက်မြောက်ရာ ၂၀:၂၄–၂၆) စတင်သည်။

3:2 The rebuilding of the altar of burnt offerings in the courtyard of the temple is directed by the religious leadership (Jeshua), acting with the political leadership (Zerubbabel). The work is begun in accordance with the requirements of the Law of Moses (Ex. 20:24–26).

 

၃:၃ ကြောက်ရွံ့ခြင်း။ ပြန်လာသူများနှင့် ထိုဒေသတွင်နေထိုင်သူများအကြား တင်းမာမှုကို ပထမဆုံးအကြိမ်ဖော်ပြသည်။ ကျမ်းစာတွင် ဤကြောက်ရွံ့ခြင်းသည် ဘုရားသခင်က လှုံ့ဆော်ပေးထားသည် (ကမ္ဘာဦး ၁၅:၁၂, ၁၆)။ ထွက်မြောက်ချိန်တွင် ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလရှေ့သို့ သူ၏ “ကြောက်ရွံ့ခြင်း” ကို စေလွှတ်ခဲ့သည် (ထွက်မြောက်ရာ ၂၃:၂၇; ယောရှု ၂:၉) ရန်သူများကို အားနည်းစေရန်။ သို့သော် ဒုတိယထွက်မြောက်ခြင်းတွင် ဘုရားသခင်၏လူမျိုးတို့၏ ကြောက်ရွံ့ခြင်းဖြင့် ထင်ရှားသည်။

3:3 fear. First mention of tension between the returnees and the peoples living in the region. In Scripture this fear is often God-inspired (Gen. 15:12, 16). During the exodus God sent His “fear” before Israel (Ex. 23:27; Josh. 2:9) in order to weaken their enemies. The second exodus, however, is marked by the fear of God’s people.

 

၃:၄–၆ ပြန်လာသူများ၏ ပြန်လည်တည်ထောင်ထားသော ထုံးတမ်းဘဝကို တစ်ချက်ကြည့်ရှုခြင်း။ ဗိမာန်တော် သို့မဟုတ် သန့်ရှင်းရာဌာနမရှိဘဲ လိုအပ်သော အပြစ်ဖြေရာနေ့ မရှိကြောင်း သတိပြုပါ။

3:4–6 A glimpse of the reestablished ritual life of the returnees. Note the absence of the Day of Atonement which requires the presence of a temple or sanctuary.

 

၃:၇–၉ ဒုတိယဗိမာန်တော်တည်ဆောက်ရန် ပြင်ဆင်မှုများသည် ဒါဝိဒ်နှင့် ရှောလမုန်ခေတ်ကဲ့သို့ (၁ ရာဇဝင် ၂၂:၄; ၂ ရာဇဝင် ၂:၁၀, ၁၅–၁၆) ထပ်တူထပ်မျှဖြစ်သည်။ ယဇ်ပလ္လင်တည်ဆောက်ပြီး (၃:၁–၂) ခုနစ်လအကြာတွင် အုတ်မြစ်များကို စတင်တည်ထားသည်။ နှစ်ဆယ်နှစ်များ။ ပုံမှန်အားဖြင့် လေဝိသားများသည် အသက်သုံးဆယ်မှ ငါးဆယ်အထိသာ ဝတ်ပြုရန် တာဝန်ထမ်းဆောင်ကြသည် (တောလည်ရာ ၄:၂–၃; ၁ ရာဇဝင် ၂၃:၂–၃)၊ သို့သော် လေဝိသားများ နည်းပါးမှုကြောင့် ဤပြောင်းလဲမှုကို လိုအပ်ခဲ့သည်။

3:7–9 The preparations for the building of the second temple echo those during the time of David and Solomon (1 Chr. 22:4; 2 Chr. 2:10, 15–16). The foundations are laid seven months after the construction of the altar (3:1–2). twenty years. Normally Levites would only serve between the ages of thirty and fifty (Num. 4:2–3; 1 Chr. 23:2–3), but the lack of Levites required this change.

 

၃:၁၀–၁၃ အုတ်မြစ်ချခြင်းသည် တူရိယာဂီတ၊ သီချင်းများနှင့် ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ခြင်းပါဝင်သော အရေးပါသည့် ဘာသာရေးအခိုက်အတန့်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်သည် အမှန်တကယ်ကောင်းမြတ်ပြီး သူ၏မေတ္တာသည် ထာဝရတည်မြဲကြောင်း အသိအမှတ်ပြုခြင်းအပေါ် အမြဲအခြေခံသည် (ဆာ. ၁၀၇:၁; ၁၁၈:၁)။

3:10–13 The laying of foundations is a significant religious moment, involving instrumental music, songs, and worship. Worship is always based on the recognition that God is truly good and that His love endures forever (Ps. 107:1; 118:1).

 

၃:၁၁ အော်ဟစ်သံကြီး။ ဤစကားစုသည် ယေရိခေါမြို့ကို တိုက်ခိုက်စဉ် (ယောရှု ၆:၅, ၂၀) နှင့် ရှောလု၏အခါ သေတ္တာတော်ကို စခန်းသို့ယူဆောင်လာစဉ် စစ်တပ်၏တုံ့ပြန်မှုကို ဖော်ပြရာတွင် (၁ ရာ. ၄:၅) အသုံးပြုခဲ့သည်။ ပြန်လာသူများသည် ၎င်းတို့၏ရှင်သန်နိုင်မှုနှင့် ဗိမာန်တော်ပြန်လည်တည်ဆောက်နိုင်မှုသည် ဘုရားသခင်၏တည်ရှိမှုနှင့် ဝင်ရောက်စွက်ဖက်မှုဖြင့်သာ ဖြစ်နိုင်ကြောင်း အသိအမှတ်ပြုသည်။

3:11 great shout. Same phrase is used in Josh. 6:5, 20 during the attack on Jericho. It is also used to describe the reaction of the army during the time of Saul when the ark of the covenant was brought into the camp (1 Sam. 4:5). The returnees recognize that their survival and capacity to rebuild the temple is only possible by God’s presence and intervention.

 

၃:၁၂ ငိုကြွေးသည်။ ဤဗိမာန်တော်သည် ဣသရေလဘုရင် (ရှောလမုန်) တည်ဆောက်ခဲ့သော လွတ်လပ်ရေးနှင့် အောင်မြင်မှုရှိခဲ့သည့်အချိန်က ဂုဏ်ယူဖွယ်ဗိမာန်တော်မဟုတ်ပေ (ဟဂ္ဂဲ ၂:၃)။

3:12 wept. This is not the glorious temple built by an Israelite king (Solomon) in a time of independence and freedom (Hag. 2:3).

 

အခန်းကြီး - ၄

၄:၁–၂၄ ဤအခန်းသည် ကောင်းရှေ့ (ဘီစီ ၅၅၉–၅၃၀)၊ ဒါရိမင်းကြီး (ဘီစီ ၅၂၂–၄၈၆)၊ ဇာဇေ့မင်းကြီး (ဘီစီ ၄၈၆–၄၆၅) နှင့် အာတဇာဇေ့မင်းကြီး (ဘီစီ ၄၆၅–၄၂၅) တို့၏ အုပ်ချုပ်မှုအချိန်အတွင်း ယူဒလူမျိုးများခံစားခဲ့ရသော မတူညီသောအဆင့်ဆင့်သော ဆန့်ကျင်မှုများကို အကျဉ်းချုံးဖော်ပြထားသည်။ ကမ်ဘိုင်စီးမင်းကြီး (ဘီစီ ၅၃၀–၅၂၂) ကို ဤဇာတ်လမ်းနှင့်ဆက်စပ်မှုမရှိသောကြောင့် စာရင်းမှချန်လှပ်ထားသည်။ ဤအခန်း၏အစီအစဉ်သည် အဓိကအားဖြင့် အချိန်စဉ်အလိုက်မဟုတ်ဘဲ၊ အကြောင်းအရာအလိုက်ဖြစ်သည်။ ကောင်းရှေ့လက်ထက်တွင် အဓိကပြဿနာမှာ ဗိမာန်တော်ပြန်လည်တည်ဆောက်ခြင်း (ကျမ်း ၁–၅) ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် ဒါရိလက်ထက်အထိ (ကျမ်း ၂၄) မဖြေရှင်းနိုင်ခဲ့ဘဲ၊ အခန်း ၅–၆ တွင် ဆက်လက်ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ခဲ့သည်။

4:1–24 This chapter provides a summary of the different levels of opposition the Jews suffered during the reigns of Cyrus (559–530 B.C.), Darius I (522–486 B.C.), Xerxes I (486–465 B.C.), and Artaxerxes I (465–425 B.C.). Cambyses (530–522 B.C.) is omitted from the list apparently because his reign was inconsequential in relation to the story being presented. The sequence in the chapter is not primarily chronological, but rather topical. The main point of conflict during the time of Cyrus was the reconstruction of the temple (vv. 1–5), which remained unresolved until the time of Darius (v. 24), and is further developed in chaps. 5–6.

 

၄:၁–၅ အငြင်းပွားမှု၏ အဓိကအကြောင်းအရင်းမှာ ဗိမာန်တော်ပြန်လည်တည်ဆောက်ရာတွင် ပါဝင်မှုနှင့်ပတ်သက်သည်။ ကျမ်းစာတွင် “ပြည်သူများ” (အခန်းကဏ္ဍ ၄) အကြောင်း ယေဘုယျအချက်အလက်များကို ဖော်ပြထားသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘီစီ ၇၂၂ တွင် ဆမာရိမြို့ ပြိုလဲပြီးနောက် နီအိုအာဆီးရီးယားဘုရင် ဧသရာဒုန်က ဣသရေးလ်သို့ ခေါ်ဆောင်လာခဲ့သော လူများ၏ သားစဉ်မြေးဆက်များဖြစ်ပြီး၊ မှန်ကန်သောဘာသာနှင့် မမှန်ကန်သောဘာသာကို ရောနှောကိုးကွယ်ခဲ့ကြသည်ဟု ထင်ရှားသည် (၂ ရာဇဝင် ၁၇:၂၄–၄၁)။ ထို့ပြင် ၎င်းတို့သည် ပြည်တွင်ကျန်ရစ်ခဲ့သော ဣသရေးလ်လူမျိုးများနှင့် အခြားလူမျိုးစုများနှင့် ရောနှောလက်ထပ်ထားသော သားစဉ်မြေးဆက်များဖြစ်နိုင်သည်။ ဧဇရာနှင့် နေဟမိယရာခေတ်တွင် ဘာသာရေးဝိသေသလက္ခဏာသည် မူလဇစ်မြစ်နှင့် ယဉ်ကျေးမှုဝိသေသလက္ခဏာနှင့် အနီးကပ်ဆက်နွယ်နေသည်မှာ ထင်ရှားသည်။ ၎င်းတို့သည် ရှောလမုန်၏ ရောနှောလက်ထပ်မှု၏ နိုင်ငံရေးနှင့် ဘာသာရေးဆိုင်ရာ သြဇာလွှမ်းမိုးမှုနှင့် ၎င်း၏ ပိုင်းခြားဖြတ်တောက်မှုသဘောကို သိရှိထားကြသည် (၁ ရာဇဝင် ၁၁:၈–၁၄)။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင့်လူမျိုးများကို ဣသရေးလ်နှင့် ယုဒဟဟူ၍ ပိုင်းခြားသွားစေခဲ့ပြီး၊ နောက်ပိုင်းတွင် ယေရောဘမ်အမှီ (၁) မှ နိုင်ငံရေးရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် အစားထိုးဘာသာတစ်ခုကို တည်ထောင်ခဲ့သည် (၁ ရာဇဝင် ၁၂:၂၆–၂၉)။ ပြန်လည်ရောက်ရှိလာသူများသည် အလျှော့ပေးခြင်း သို့မဟုတ် ဖြတ်လမ်းနည်းများကို မလိုလားခဲ့ကြပေ။

4:1–5 The key issue of disagreement involves participation in the rebuilding of the temple. The biblical text provides general information about the “people of the land” (v. 4). They apparently were descendants of the people that the Neo-Assyrian king Esarhaddon brought to Israel after the fall of Samaria in 722 B.C. (2 Kin. 17:24–41), who had somehow mixed true and false religion. It is also possible that these were descendants of those Israelites who had remained in the land and who had intermarried with other people groups. It was clear in the time of Ezra and Nehemiah that religious identity was closely linked to origin and cultural identity. They were aware of the civil and religious influence of Solomon’s mixed marriages and its divisive nature (1 Kin. 11:8–14). It led to the division of God’s people into Israel and Judah and the subsequent installation of a proxy cult by Jeroboam I for political motives (1 Kin. 12:26–29). The returnees did not want to compromise and take shortcuts.

 

၄:၅ သူတို့ဆန့်ကျင်ရန် အကြံပေးများကို ငှားရမ်းသည်။ ရှင်ဘုရင်၏ နန်းတွင် ဣသရေလကို ဆန့်ကျင်ပြောဆိုသူများ။ ဤအာရမိတ်စကားပုံစံသည် ၇:၁၄–၁၅, ၂၈ နှင့် ဟေဗြဲဘာသာတွင် ၈:၂၅ တွင် ထပ်မံပေါ်ထွက်လာသည်။

4:5 hired counselors against them. People who spoke against Israel in the king’s court. The Aramaic form of the term appears in 7:14–15, 28 and again in Hebrew in 8:25.

 

၄:၆ အဟဿရုန် (ဇာရဇီးစ် ပထမ၏ ဂရိအမည်ပုံစံ) လက်ထက်တွင် စွပ်စွဲချက်၏ သဘောသဘာဝမှာ မရှင်းလင်းပါ။ ယုဒလူမျိုး၏ ဆန့်ကျင်သူများသည် ယေရုရှလင်မြို့ကို ပါရှန်ဘုရင်က ဘီစီ ၄၈၅–၄၈၄ တွင် သူ၏အုပ်ချုပ်မှုအစတွင် နှိမ်နင်းခဲ့သော အီဂျစ်ပုန်ကန်မှုနှင့် ဆက်စပ်ခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။

4:6 The nature of the accusation during the time of Ahasuerus (the Greek form of the Persian name of Xerxes I) is not clear. It is possible that the opponents of the Jews linked Jerusalem to an Egyptian rebellion that the Persian king crushed in 485–484 B.C. at the beginning of his reign.

 

၄:၇ အာတဇာဇီးစ် ပထမ (ဘီစီ ၄၆၅–၄၂၅) လက်ထက်တွင် ဆန့်ကျင်မှုသည် ဆမာရိယရှိ ပါရှန်အုပ်ချုပ်ရေး၏ ဒေသဆိုင်ရာ ခေါင်းဆောင်မှုနှင့် ဆက်စပ်နေသည်။

4:7 The opposition during the time of Artaxerxes I (465–425 B.C.) is associated with the local leadership of the Persian administration in Samaria.

 

၄:၁၂–၁၆ ဤဂရုတစိုက်ရေးသားထားသော စာသည် ပုန်ကန်မှုဟူသော အထောက်အထားမရှိသော စွပ်စွဲချက်အပေါ်အခြေခံ၍ မြို့ကို ပြန်လည်တည်ဆောက်မှုကို ရပ်တန့်ရန် ရည်ရွယ်သည်။ ဘုရင်သည် ချက်ချင်း နံရံတည်ဆောက်မှုကို ရပ်တန့်ရန် အမိန့်ဖြင့် ဖြေကြားခဲ့သည် (အခန်းငယ် ၂၁–၂၂)။ သမိုင်းအရ အခန်းငယ် ၇–၂၃ ၏ စာများသည် အာတဇာဇီးစ် ပထမ၏ ပထမနှစ်များ (ဘီစီ ၄၆၅–၄၆၄) တွင် နောက်ထပ်အီဂျစ်ပုန်ကန်မှုကို ရင်ဆိုင်ရပြီး သူ့ကိုယ်သူ အခိုင်အမာပြသရန် လိုအပ်ချိန်တွင် ကောင်းစွာကိုက်ညီသည်။

4:12–16 This carefully worded message was intended to stop the rebuilding of the city based on the unsubstantiated charge of rebellion. The king replied promptly with an order to stop the rebuilding of the wall (vv. 21–22). Historically, the letters of vv. 7–23 fit well the first years of Artaxerxes I (465–464 B.C.) when the new king had to deal with yet another Egyptian rebellion and needed to assert himself.

 

၄:၂၃ ဆမာရိယပြည်နယ်အစိုးရသည် စစ်အင်အားသုံး၍ တည်ဆောက်မှုကို ချက်ချင်းရပ်တန့်စေသည်။

4:23 The cessation of building is immediately effected by the Samarian provincial government, using military force.

 

၄:၂၄ ဤအခန်းငယ်သည် ယခင်အခန်းငယ်များနှင့် ဆက်စပ်မှုမရှိပုံရပြီး အခန်း ၅ တွင် ဒါရိယုစ် ပထမလက်ထက်ကို မိတ်ဆက်သည်။ စာပေရှုထောင့်မှကြည့်လျှင် ၎င်းသည် ၄:၁–၅ နှင့် အကြောင်းအရာဆိုင်ရာ ဘောင်တစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတွင် ဗိမာန်တော်ပြန်လည်တည်ဆောက်မှု၏ အနှောင့်အယှက်ကို ဖော်ပြထားသည်။ “ပြည်သူများ” (အခန်းငယ် ၄) နှင့် ပဋိပက္ခသဘောသည် အဓိကအားဖြင့် နိုင်ငံရေး သို့မဟုတ် စစ်ရေးမဟုတ်ဘဲ ဘာသာရေးဆိုင်ရာဖြစ်သည်။

4:24 This verse seems to be disconnected from the previous ones and introduces the time of Darius I in chap. 5. From a literary point of view, it forms a thematic bracket with 4:1–5, which described the disruption of the reconstruction of the temple. The nature of the conflict with the “people of the land” (v. 4) is not primarily political or military, but religious.

 

အခန်းကြီး - ၅

၅:၁ ဟဂ္ဂဲနှင့် ဇာခရိယ။ ပြည်နှင်ဒဏ်ပြီးနောက် ပရောဖက်ပြုခြင်းသည် မသေပါ။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူများထံ ဆက်လက်မိန့်တော်မူသည်။ ဟဂ္ဂဲ၏ ဓမ္မအမှုတော်သည် ဘီစီ ၅၂၀ တွင် လေးလမပြည့်မီသာ ကြာရှည်ခဲ့သည် (ဟဂ္ဂဲ ၁:၁ [ဘီစီ ၅၂၀ ဩဂုတ် ၂၉], ဟဂ္ဂဲ ၂:၁ [ဘီစီ ၅၂၀ အောက်တိုဘာ ၁၇], ဟဂ္ဂဲ ၂:၁၀, ၂၀ [ဘီစီ ၅၂၀ ဒီဇင်ဘာ ၁၈]) ဖြစ်ပြီး ဒုတိယဗိမာန်တော်တည်ဆောက်မှုကို ပြီးစီးရန် ဘုရားသခင်၏လူများကို လှုံ့ဆော်ရန် အာရုံစိုက်ခဲ့သည်။ ယုဒအသိုင်းအဝိုင်းအပေါ် ဟဂ္ဂဲ၏ အကဲဖြတ်ချက်အရ တည်ဆောက်မှုရပ်တန့်ခြင်းသည် ပြင်ပဖိအားများကြောင့်သာမက မတိကျသော ဦးစားပေးမှုများကြောင့်လည်း ဖြစ်သည် (ဟဂ္ဂဲ ၁:၄)။ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်မှုသည် ဘုရားသခင်၏ ကောင်းချီးများကို မဖြစ်နိုင်စေခဲ့သည် (ဟဂ္ဂဲ ၁:၆, ၉)။

5:1 Haggai and Zechariah. Prophecy is not dead after the exile. God is still speaking to His people. Haggai’s ministry lasted less than four months in 520 B.C. (Hag. 1:1 [Aug. 29, 520 B.C.], Hag. 2:1 [Oct. 17, 520 B.C.], and Hag. 2:10, 20 [Dec. 18, 520 B.C.]) and was focused on moving God’s people to complete the construction of the second temple. Haggai’s evaluation of the community of Judah reveals that the stopping of construction was not only due to external pressures, but was also the result of wrong priorities (Hag. 1:4). Selfishness made God’s blessings impossible (Hag. 1:6, 9).

 

၅:၂ နာမည်များ၏ အစီအစဉ်ကို သတိပြုပါ- ဇေရုဗ္ဗာဗလနှင့် ယေရှုအ (၂:၂; ၃:၈; ၄:၃ တွင်လည်း)၊ နိုင်ငံရေးနှင့် ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များ အတူတကွလုပ်ဆောင်နေသည်။ ဧဇရာတွင် ယေရှုအကို ဇေရုဗ္ဗာဗလထက်ဦးစွာ တစ်ကြိမ်သာ ဖော်ပြထားသည်၊ ဆိုလိုသည်မှာ ယဇ်ပလ္လင်ပြန်လည်တည်ဆောက်မှုအခြေအနေတွင် မောရှေ၏ ယဇ်ပလ္လင်တည်ဆောက်ရေးပညတ်တရားများကို လိုက်နာခဲ့သည် (၃:၂)။

5:2 Note the order of names: Zerubbabel and Jeshua (also in 2:2; 3:8; 4:3), civil and religious leaders working together. Only once in Ezra is Jeshua mentioned before Zerubbabel, i.e., in the context of the rebuilding of the altar, which followed the Mosaic laws of altar construction (3:2).

 

၅:၃–၅ ထရန်စ်ယူဖရေးတီးစ်ပြည်နယ်၏ ပါရှန်အုပ်ချုပ်ရေးမှူး တတ်တနိုင်သည် ယေရုရှလင်မြို့သို့ လာရောက်စဉ် ဗိမာန်တော်ပြန်လည်တည်ဆောက်မှုအတွက် ခွင့်ပြုချက်ကို စိန်ခေါ်သည်။

5:3–5 The Persian governor of Trans-Euphrates, Tattenai, challenges the permission for the reconstruction of the temple when he visits Jerusalem.

 

၅:၅ သူတို့၏ဘုရားသခင်၏ မျက်စိသည် အကြီးအကဲများအပေါ်တွင် ရှိနေသည်။ ဤပုံသည် ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူများ၏ အကျိုးစီးပွားကို ဂရုစိုက်ကြည့်ရှုနေသည်ဟု ဖော်ပြသည်။ ဆင်တူသောပုံရိပ်များကို တရားဟောရာ ၁၁:၁၂; ဆာလံ ၃၂:၈; ၃၃:၁၈; ၃၄:၁၅; ယောဘ ၃၆:၇ တွင် တွေ့ရှိနိုင်သည်။

5:5 the eye of their God was upon the elders. The image is of God looking out for the interests of His people. Similar imagery can be found in Deut. 11:12; Ps. 32:8; 33:18; 34:15; Job 36:7.

 

၅:၁၁ ကောင်းကင်နှင့်မြေကြီး၏ ဘုရားသခင်။ ပါရှန်အုပ်ချုပ်ရေးမှူးက အသုံးပြုခဲ့သော “မဟာဘုရား” ဟူသော ဘွဲ့အမည် (အခန်းငယ် ၈) နှင့် ဆန့်ကျင်ပြီး၊ ၎င်းသည် ကျမ်းစာ၏ အခြားအစိတ်အပိုင်းများတွင်လည်း အသုံးပြုထားသည် (နေဟမိ ၈:၆; ဆာလံ ၉၅:၃; တိတု ၂:၁၃; ဗျာဒိတ် ၁၉:၁၇)။ ဒံယေလ ၂:၄၅ တွင် ပရောဖက်သည် အနာဂတ်ကို သိနိုင်သော ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးကို ဖော်ပြရာတွင် ပိုမိုကောင်းမွန်သော စကားစုကို အသုံးပြုသည်။ စိတ်ဝင်စားစရာမှာ “မဟာဘုရား” ဟူသော စကားစုသည် သုတ္တံ ၂၆:၁၀ တွင် ဘုရားသခင်၏ ဖန်တီးမှုလုပ်ဆောင်ချက်များနှင့် ဆက်စပ်ပေါ်ထွက်လာသည်။ “မဟာဘုရား” သည် တရားဝင်အစိုးရအစီရင်ခံစာတွင် လေးစားဖွယ်ဘာသာစကားဖြစ်သော်လည်း “ကောင်းကင်နှင့်မြေကြီး၏ ဘုရားသခင်” သည် ဖန်တီးမှုတန်ခိုးနှင့် စကြဝဠာတစ်ခုလုံးကို ထိန်းချုပ်မှုကို အလေးပေးသည်။ ဣသရေလ၏ မဟာဘုရင်။ အမည်ကို ဖော်ပြမထားသော်လည်း ရှောလမုန်ကို ရည်ညွှန်းထားသည်မှာ ထင်ရှားသည်။

5:11 God of heaven and earth. Stands in contrast to the title “great God” that the Persian administrator had used (v. 8) and which is also used in other parts of Scripture (Neh. 8:6; Ps. 95:3; Titus 2:13; Rev. 19:17). In Dan. 2:45, the prophet uses a better phrase when he describes the divine power of knowing the future. Interestingly, the phrase “great God” appears in Prov. 26:10 where it is linked to God’s creative acts. While “great God” is respectable language in an official government report, the “God of heaven and earth” emphasizes creative power and universal control. great king of Israel. No name is mentioned, but it is clear that Solomon is referred to here.

 

၅:၁၂–၁၄ ဘုရားသခင် … ပေးတော်မူသည်။ ကျမ်းစာ၏သမိုင်းဒဿန၏ ကောင်းသောဥပမာတစ်ခု- ဘုရားသခင်သည် စိတ်နှလုံးများကို နှိုးဆွတော်မူသည် (၁:၁, ၅)၊ ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူများကို ၎င်းတို့၏ရန်သူများလက်သို့ အပ်နှံတော်မူသည် (ဒံ. ၁:၂)၊ ဘုရားသခင်သည် ဘုရင်များနှင့် အင်ပါယာများကို ခန့်အပ်တော်မူပြီး ဖယ်ရှားတော်မူသည် (ဒံ. ၂)။

5:12–14 God … gave. A good example of Scripture’s philosophy of history: God stirs spirits (1:1, 5), God gives His people into the hand of their enemies (Dan. 1:2), and God appoints and brings down kings and empires (Dan. 2).

 

၅:၁၆ တတ်တနိုင်သည် ဆက်လက်ဆောက်လုပ်နေမှုကို အရိပ်အမြွက်ဖော်ပြသော်လည်း၊ ဟဂ္ဂဲနှင့် ဇာခရိယဖော်ပြသော ပြည်တွင်းပြဿနာများကို မဖော်ပြပေ။ ၎င်းသည် ယူဒပြန်လာသူများသည် ကောင်းရှေ့၏အမိန့်ကို သတိရှိစွာ ဖြည့်ဆည်းနေကြောင်း ဖော်ပြသည်။ သို့သော် ၄:၁–၅ ၏ အကျဉ်းချုံးဖော်ပြချက်မှ ထင်ရှားသည်မှာ၊ ပြည်တွင်းနှင့် ပြည်ပ အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် ဆောက်လုပ်မှု နှောင့်နှေးခဲ့သည်။

5:16 Tattenai hints at the continuous construction, yet refers to none of the internal problems that the prophets Haggai and Zechariah mention. This suggests that the Jewish returnees were consciously fulfilling the command of Cyrus. That this has not been the case is obvious from the summary statement in 4:1–5: both internal as well as external factors resulted in the construction delay.

 

အခန်းကြီး - ၆

၆:၁–၂ ဒါရိမင်းကြီးသည် နိုင်ငံတော်၏ မတူညီသော မှတ်တမ်းသိမ်းဆည်းရာဌာနများတွင် ရှာဖွေရန် အမိန့်ပေးသည်။ အမိန့်စာပါစာလိပ်တစ်ခုကို ပါးရှားအင်ပါယာ၏ မြို့တော်လေးခု (ဘာဗုလုန်၊ ပါဆီပိုလစ်၊ ရှုရှန်နှင့်အတူ) တစ်ခုဖြစ်သော အာခမသာ၌ တွေ့ရှိသည်။ ဤမြို့သည် ယခုခေတ်သမာဒါန်မြို့၊ အီရန်နိုင်ငံတွင် တည်ရှိသည်။

6:1–2 King Darius I orders a search in different archives of the kingdom. A scroll containing the text of the decree is located in Achmetha, one of the four capitals (together with Babylon, Persepolis, and Shushan) of the Persian Empire. The city is located in the modern-day Iranian city of Hamadan.

 

၆:၃–၅ ကောင်းရှေ့၏အမိန့်ကို တိုတိုဖော်ပြထားသော်လည်း၊ သတ်မှတ်ထားသော အတိုင်းအတာများနှင့်ပတ်သက်သော အသေးစိတ်အချက်များ ထပ်မံဖြည့်စွမ်းထားသည် (၁:၂–၄ ကိုကြည့်ပါ)။ အလျားအတိုင်းအတာမပါဝင်သောကြောင့် အတိုင်းအတာများသည် ခက်ခဲသည်။ ထို့ပြင်၊ ၁ ဘုရင် ၆:၂ အရ၊ ဒုတိယဗိမာန်တော်၏ ပုံစံဖြစ်သော ရှောလမုန်ဗိမာန်တော်၏ အတိုင်းအတာမှာ အတောင် ၆၀၊ အနံ ၂၀၊ အမြင့် ၃၀ ဖြစ်သည်။  ၃:၁၂ အရ ဒုတိယဗိမာန်တော်သည် ပိုကြီးမားသော သို့မဟုတ် ပိုကောင်းမွန်မဟုတ်ဘဲ၊ သေးငယ်သည် သို့မဟုတ် အရည်အသွေးနိမ့်ကျသည်ဟု ဖော်ပြသောကြောင့်၊ အနံ ၆၀ အတောင်ဟု ဖော်ပြခြင်းသည် ကျမ်းစာရေးသားသူ၏ အမှားဖြစ်နိုင်သည်။

6:3–5 The command of Cyrus is quoted in a shortened way, even though more details pertaining to the specific dimensions are added (see 1:2–4). The dimensions are difficult, since the indication of the length is missing. Furthermore, according to 1 Kin. 6:2, the measurements of the temple of Solomon, functioning as the prototype of the second temple, were 60 by 20 by 30 cubits. Since 3:12 suggests that the second temple was not bigger or better, but rather smaller or of inferior quality, it is possible that the reference to the 60 cubits width represents a scribal error.

 

၆:၃ အတောင် ခြောက်ဆယ်။ ပေ ၉၀ (မီတာ ၂၇) ခန့်။

6:3 sixty cubits. About 90 feet (27 m).

 

၆:၆–၁၂ ဤကျမ်းပိုဒ်များတွင် တော်ဝင်အမိန့်ညွှန်ကြားချက်များပါရှိပြီး တတ်တနိုင်နှင့် သူ၏လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များကို တိုက်ရိုက်ပြောကြားထားသည်။ ဒါရိမင်းကြီးသည် ယခင်တော်ဝင်အမိန့်နှင့် သဘောတူညီပြီး နိုင်ငံရေးဆက်လက်တည်ရှိမှုကို အကြံပြုသည်။

6:6–12 These verses contain the royal instructions and speak to Tattenai and his colleagues directly. King Darius I agrees with the previous royal decree and thus suggests political continuity.

 

၆:၁၄ အမိန့်ပေးခြင်း၏အစီအစဉ်ကို သတိပြုပါ- ဘုရားသခင်၏အမိန့်သည် ပါးရှားဘုရင်များ၏အမိန့်များထက် ဦးစားပေးသည်။

6:14 Note the order: God’s commandment precedes the commandments of the kings of Persia.

 

၆:၁၅ ဗိမာန်တော်ဆောက်လုပ်မှုပြီးစီးသည့်ရက်စွဲမှာ ဘီစီ ၅၁၅ ခုနှစ် မတ်လတွင် ဖြစ်သည်။ ဒုတိယဗိမာန်တော်သည် ဘီစီ ၅၈၆ ခုနှစ်တွင် ဘာဗုလုန်လူမျိုးများက ရှောလမုန်ဗိမာန်တော်ကို ဖျက်ဆီးပြီးနောက် နှစ် ၇၀ နီးပါးအကြာတွင် ပြီးစီးပြီး အပ်နှံရန် အသင့်ဖြစ်သည်။

6:15 The date of completion of the temple construction is given sometime in March of 515 B.C. The second temple is completed and ready to be dedicated nearly 70 years after the destruction of the Solomonic temple in 586 B.C. by the Babylonians.

 

၆:၁၆–၂၂ ပြန်လာသူများသည် ဗိမာန်တော်ပြီးစီးမှုကို ဂုဏ်ပြုကြသည်။ ဗိမာန်တော်သည် ယေရှုခရစ်၏ယဇ်ပူဇော်ခြင်းနှင့် ကောင်းကင်ဘုံရှိ သူ၏ယဇ်ပုရောဟိတ်အမှုတော်ကို ပုံဖော်ထားသည့်အတွက် ဓမ္မဟောင်းဘာသာရေး၏ ဗဟိုချက်ဖြစ်သည်။ ဗိမာန်တော်နှင့်ပတ်သက်သော ဥပမာများကို ဓမ္မသစ်တွင် ထပ်ခါတလဲလဲအသုံးပြုသည်- ခရစ်တော်သည် သူ၏ခန္ဓာကိုယ်ကို ဗိမာန်တော်ဟု ရည်ညွှန်းသည် (ယော. ၂:၂၁)၊ အသင်းတော်ကို ဗိမာန်တော်ဟု ဖော်ပြသည် (၁ ကော. ၃:၁၆; ဧဖက် ၂:၂၁–၂၂)၊ ခရစ်ယာန်တစ်ဦးချင်းကိုလည်း ဗိမာန်တော်ဟု ဖော်ပြသည် (၁ ကော. ၆:၁၉)။

6:16–22 The returnees celebrate the completion of the temple. The temple was at the center of OT religion, since it foreshadowed the sacrifice of Jesus Christ and His high priestly ministry in heaven. Temple metaphors are used repeatedly in the NT: Christ refers to His body as the temple (John 2:21); the church is described as a temple (1 Cor. 3:16; Eph. 2:21–22), as is the individual Christian (1 Cor. 6:19).

 

၆:၁၇ အပ်နှံပွဲအတွင်း ပူဇော်သော ယဇ်ပူဇော်မှုများသည် ဣသရေလအမျိုး ၁၂ မျိုးနှင့် တိုက်ရိုက်ဆက်စပ်နေသော်လည်း၊ ရှောလမုန်ဗိမာန်တော်၏ အပ်နှံပွဲအတွင်း ပူဇော်သော ယဇ်ပူဇော်မှုများနှင့် နှိုင်းယှဉ်လျှင် အနည်းငယ်သာဖြစ်သည် (၁ ဘုရင် ၈; ၂ ရာ. ၇)။ ဒု့ယယဇ်အဖြစ် ပူဇော်သော ဆိတ်သငယ်အထီး ၁၂ ကောင်သည် ဟေဇကိယလက်ထက် ဗိမာန်တော်ပြန်လည်အပ်နှံစဉ်က အလားတူယဇ်ပူဇော်မှုကို သတိရစေသည် (၂ ရာ. ၂၉:၂၄)။

6:17 The sacrifices offered during the inauguration service are specifically linked to the twelve tribes of Israel but are small in comparison to those offered during the inauguration of the Solomonic temple (1 Kin. 8; 2 Chr. 7). The twelve male goats offered as a sin offering are a reminder of a similar type of sacrifice during the rededication of the temple in the time of Hezekiah (2 Chr. 29:24).

 

၆:၁၉–၂၁ ပြန်လည်ရောက်ရှိသူများ၏ ပထမဆုံး ပသခါပွဲကို အသစ်တည်ဆောက်ထားသော ဗိမာန်တော်တွင် ကျင်းပခြင်းသည် ထွက်မြောက်ရာဇဝင်နှင့် ရှင်းလင်းသော ဆက်နွယ်မှုကို ပြသသည်။ ထွက်မြောက်ရာကျမ်း ၁၂ တွင် ဖော်ပြထားသော ပသခါပွဲသည် ထွက်မြောက်ရာဇဝင်၏ အစကို မှတ်သားခဲ့သည်။ တစ်နည်းအားဖြင့်၊ ဗိမာန်တော်ဖွင့်ပွဲနှင့် သတ်မှတ်ထားသော ပွဲတော်များကို ကျင်းပခြင်းသည် ဒုတိယဗိမာန်တော်ကာလ၏ အစကို မှတ်သားပြီး၊ ပြန်လည်ရောက်ရှိသူများသည် ယေရုဆလင်မြို့တွင် ၂၀ နှစ်ကျော်ကြာ ရှိနေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

6:19–21 The first Passover celebration of the returnees in the newly constructed temple underlines a clear link to the exodus story. The Passover celebration in Ex. 12 marked the beginning of the exodus. In a sense, the inauguration of the temple and the celebration of the established festivals also mark the beginning of the second temple period, even though the returnees had already been in Jerusalem for more than 20 years.

 

၆:၂၂ ဝမ်းမြောက်ခြင်း။ ဤအသိုင်းအဝိုင်းပွဲတော်၏ အဓိကအကြောင်းအရာနှင့် ဧဇရာ-နေဟမိယတစ်ခုလုံး၏ ထပ်တလဲလဲဖြစ်ပေါ်သော အတွေးအခေါ်တစ်ခုဖြစ်သည် (၃:၁၂–၁၃; နေဟမိ ၈:၁၂, ၁၇; ၁၂:၂၇, ၄၃–၄၄)။ နေဟမိ ၈:၁၀ (အခြားဟေဗြဲစကားလုံးကိုသုံးထားသည်) တွင် ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း “ထာဝရဘုရား၏ ဝမ်းမြောက်ခြင်းသည် သင်တို့၏ ခွန်အားဖြစ်သည်”။ ဘုရားသခင်၏ လူများသည် ၎င်းတို့၏ သခင်သည် စကြဝဠာကို ထိန်းချုပ်ရုံသာမက လူမျိုးများနှင့် တစ်ဦးချင်းဘဝများ၏ ကံကြမ္မာကိုလည်း ထိန်းချုပ်ကြောင်း သိသောကြောင့် ဝမ်းမြောက်ကြသည်။

6:22 joy. The underlying theme of this communal celebration and also a recurring idea of Ezra-Nehemiah (3:12–13; Neh. 8:12, 17; 12:27, 43–44) as a whole. As marked by Neh. 8:10 (using another Hebrew term), “the joy of the Lord is your strength.” God’s people rejoice because they know that their Master controls not only the universe, but also the destinies and lives of peoples and individuals.

 

အခန်းကြီး - ၇

၇:၁–၂၈ ဤအခန်းသည် ဧဇရာ၏ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးနှင့် မစ်ရှင်ကို စာဖတ်သူအား မိတ်ဆက်ပေးသည်။ ၎င်း၏ နာမည်ဖြင့် မှတ်တမ်းတင်ထားသော ကျမ်းစာသည် ၎င်း၏ အဓိကဇာတ်ကောင်ကို သီးသန့်အာရုံစိုက်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ ဘုရားသခင်သည် မိမိလူများကို ၎င်းတို့၏ ဘိုးဘွားပိုင်မြေသို့ ပြန်လည်ခေါ်ဆောင်သွားသူဖြစ်သည်။

7:1–28 This chapter introduces the reader to the person and mission of Ezra. It is important to note that the book that bears his name does not focus exclusively upon its main character, but rather upon the God who returns His people to their ancestral lands.

 

၇:၁–၅ ၆:၂၂ နှင့် ၇:၁ အကြားတွင် နှစ် ၆၀ နီးပါးကြာသွားခဲ့သည်။ ဧဇရာ၏ မျိုးရိုးဇယားကို အသေးစိတ်ဖော်ပြထားပြီး ၎င်း၏ ယဇ်ပုန်းကြီးအဖြစ် အရည်အချင်းကို သံသယဖြစ်စရာမလိုအောင် တည်ထောင်ရန် ရှာဖွေသည်။ ၎င်းသည် ဒုတိယအကြိမ်ပြန်လည်ဦးဆောင်ရန်နှင့် (နောက်နှစ်အနည်းငယ်အကြာ နေဟမိနှင့်အတူ) ယေရုဆလင်မြို့ကို မြို့တစ်မြို့အဖြစ် ပြန်လည်တည်ထောင်ရန်နှင့် လုံးဝအကူအညီမဲ့မှု၏ အရှက်ကို ဖယ်ရှားရန်အတွက် အရေးကြီးသည်။

7:1–5 Nearly 60 years have passed between 6:22 and 7:1. Ezra’s genealogy is detailed and seeks to establish beyond doubt his priestly credentials. This is important since he is to lead the second return and (together with Nehemiah some years later) reestablish Jerusalem as a city and take away the shame of complete helplessness.

 

၇:၆ ကျွမ်းကျင်သော ကျမ်းစာမှတ်တမ်းဆရာ။ ဤဘွဲ့အမည်သည် ဧဇရာ၏ ပါးရှားနန်းတွင်းရှိ လုပ်ဆောင်မှုကို ရည်ညွှန်းသည်လား (အခန်းကဏ္ဍ၏ ဒုတိယပိုင်းတွင် ညွှန်းဆိုထားသည်) သို့မဟုတ် ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏ ပညတ်တရားကို အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုရန် ကျွမ်းကျင်သူတစ်ဦးကို ညွှန်ပြသော ဘာသာရေးဘွဲ့အမည်ဖြစ်သလား မရှင်းလင်းပါ (အခန်းကဏ္ဍ ၁၂ ကိုကြည့်ပါ)။ ထာဝရဘုရားသခင်၏ လက်တော်သည် သူ့အပေါ်တွင်ရှိသည်။ ဘုရားသခင်၏ လက်တော်သည် မိမိလူများကို အကာအကွယ်ပေးသည်ဟူသော ဥပစာသည် ဧဇရာနှင့် နေဟမိတွင် မကြာခဏအသုံးပြုသည် (၇:၂၈; ၈:၁၈; နေဟမိ ၂:၈, ၁၈)။ ၎င်းသည် နောက်ဆုံးတွင် သမိုင်းကို ထိန်းချုပ်သူမှာ ဘုရားသခင်ဖြစ်ကြောင်း သတိပေးချက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ထာဝရဘုရား၏ လက်တော်သည် ဘုရားသခင်၏ ပြစ်ဒဏ်ပေးမှုကို ညွှန်ပြရာတွင်လည်း အဆိုးမြင်သဘောဖြင့် အသုံးပြုနိုင်သည် (ထွက်မြောက်ရာကျမ်း ၉:၃; တရားဟောရာကျမ်း ၂:၁၅)။

7:6 skilled scribe. It is not clear whether this title refers to Ezra’s function at the Persian court (intimated in the second half of the verse) or whether it is a religious title, indicating somebody who is skilled to interpret God’s law (see v. 12). hand of the Lord his God upon him. The metaphor of God’s hand protectively over His people is often used in Ezra and Nehemiah (7:28; 8:18; Neh. 2:8, 18). Again, this is a reminder that it is ultimately God who controls history. The hand of the Lord can also be used in a negative sense as an indication of God’s punishment (Ex. 9:3; Deut. 2:15).

 

၇:၇–၉ လေးလကြာ ခရီးသည် ဘီစီ ၄၅၇ တွင်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် ဘုရင်အာတဇာဇီး (၁) ၏ သတ္တမနှစ်ဖြစ်သည်။

7:7–9 The four-month journey took place in 457 B.C., which was the seventh year of king Artaxerxes I.

 

၇:၁၀ အကြောင်းမူကား။ ဝါကျသည် ဘုရားသခင်၏ ကောင်းချီးများကို ဧဇရာ၏ ထာဝရဘုရား၏ ပညတ်တရားကို ရှာဖွေလိုသော ဆန္ဒနှင့် ထိုတရားကို သင်ကြားလိုသော ဆန္ဒနှင့် ဆက်စပ်ပေးသည့် ရှင်းလင်းချက်ဖြင့် စတင်သည်။ ၎င်းသည် ဧဇရာ၏ လုပ်ဆောင်မှုများကို နားလည်ရန် အဓိကအခန်းကဏ္ဍတစ်ခုဖြစ်သည်။

7:10 For.… Sentence begins with an explanatory note, linking God’s blessings to Ezra’s desire to search the law of the Lord and to teach that law. This is a key verse in order to understand Ezra’s actions throughout this book.

 

၇:၁၂–၂၆ အာတဇာဇီး (၁) မှ ဧဇရာအား ယေရုဆလင်သို့ ပြန်လည်သွားရောက်ရန်နှင့် ထိုနေရာ၌ ခေါင်းဆောင်အဖြစ် လုပ်ဆောင်ရန် ခွင့်ပြုထားသော သံတမန်မှတ်စုဖြစ်သည်။ အခန်းကဏ္ဍ ၂၁–၂၄ သည် ထရန်း-ယူဖရေးတီးပြည်နယ်များ၏ ဘဏ္ဍာရေးမှူးများသို့ သတ်မှတ်ထားပြီး တော်ဝင်အမိန့်၏ ဘဏ္ဍာရေးဆိုင်ရာ အချို့အပိုင်းများကို ရှင်းလင်းရန် ထည့်သွင်းထားနိုင်သည်။ ဧဇရာ၏ ပြန်လည်ရောက်ရှိမှု၏ သမိုင်းဆိုင်ရာ အခြေအနေကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားရန် အထောက်အကူဖြစ်သည်။ ဘီစီ ၄၅၇ တွင် ပါးရှားဘုရင်သည် အင်ပါယာ ဆန့်ကျင်ရေးအတွက် အီဂျစ်ပုန်ကန်မှုကို နှိမ်နင်းရန်လိုအပ်ခဲ့ပြီး၊ ယုံကြည်စိတ်ချရသော နန်းတွင်းအရာရှိတစ်ဦးကို စေလွှတ်ပြီး ရန်ပုံငွေများနှင့် ပိုမိုကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ခွင့် (အခန်းကဏ္ဍ ၁၈) ပေးခြင်းဖြင့် ပြည်နယ်၏ သစ္စာစောင့်သိမှုကို လုံခြုံစေလိုခဲ့သည်။

7:12–26 Diplomatic note written by Artaxerxes I authorizing Ezra to return to Jerusalem and function there in a leadership role. Vv. 21–24 are specifically directed to the treasurers of the provinces of Trans-Euphrates and may have been inserted in order to clarify some of the financial parts of the royal order. It is helpful to consider the particular historical context of Ezra’s return. In 457 B.C. the Persian king had to crush another Egyptian revolt against the empire, and by sending a trusted court official and providing funds and more autonomy (v. 18) he wanted to secure the loyalty of the province.

 

၇:၁၃ အာတဇာဇ်ဘုရင်သည် ဆိုင်းရပ်ဘုရင်၏ ပထမဆုံးအမိန့်တော်ကို အတုယူ၍ အစ္စရေးလူမျိုးများအား၊ အထူးသဖြင့် ယဇ်ပုရောဟိတ်များနှင့် လေဝိလူမျိုးများအား၊ အေဇရ၏အဖွဲ့နှင့်အတူ ပြန်လာလိုသူများ ပါဝင်နိုင်ကြောင်း အကြံပေးခဲ့သည်။ သမိုင်းဆိုင်ရာသက်သေများ (ဥပမာ - မုရာရှူစာရွက်များ) အရ ဂျူးအများစုသည် ပထမနှင့် ဒုတိယအကြိမ် ပြန်လာပြီးနောက်တွင်ပင် ဘေဘီလုံတွင် ဆက်လက်နေထိုင်ခဲ့ကြောင်း ဖော်ပြသည်။

7:13 Imitating Cyrus’s first decree, Artaxerxes advises all willing people from Israel, particularly among the priests and Levites, that they may join Ezra’s group of returnees. Historical evidence (e.g., the Murashu documents) suggests that a majority of Jews remained in Babylon even after the first and second returns.

 

၇:၁၄–၁၆ အတိုင်ပင်ခံ ခုနှစ်ဦး။ ဧသတာ ၁:၁၄ တွင်ကြည့်ပါ။ ဤသူများကို သမ္မာကျမ်းစာပြင်ပ စာပေများတွင်လည်း ဖော်ပြထားသည်။ ယေရုရှလင်မြို့တွင် နေထိုင်သူ။ ဘုရင်သည် ဘုရားသခင်ကို ယေရုရှလင်မြို့နှင့် နက်ရှိုင်းစွာ ဆက်နွယ်နေသော ဒေသန္တရ နတ်ဘုရားတစ်ပါးအဖြစ် မှတ်ယူထားကြောင်း ဖော်ပြသည်။ သို့သော် ယခင်က ဖော်ပြခဲ့သည့်အတိုင်း "မိုးနှင့်မြေကြီး၏ ဘုရားသခင်" (၅:၁၁) ဟူသော ကိုးကားချက်ကို ဂျူးများကိုယ်တိုင် အသုံးပြုပြီး ထာဝရဘုရား၏ အချုပ်အခြာအာဏာနှင့် ဒေသန္တရနတ်ဘုရားအားလုံးကို ကျော်လွန်ကြောင်း မီးမောင်းထိုးပြထားသည်။

7:14–16 seven counselors. See Esth. 1:14. These are also mentioned in extrabiblical literature. whose dwelling is in Jerusalem. Suggests that the king considered God as another local deity, intricately linked to the location of Jerusalem. However, we have already noted earlier the reference to the “God of heaven and earth” (5:11) that the Jews themselves use and that highlights the sovereignty of the Lord and transcends all local deities.

 

၇:၁၈ ဤကျမ်းပိုဒ်သည် ဧဇရာအား အတော်အတန် လွတ်လပ်ခွင့်ပေးထားပြီး မြို့နှင့်မြို့ရိုးကို ပြန်လည်တည်ဆောက်ရန် အရင်းအမြစ်အချို့ကို အသုံးပြုနိုင်သည့် အလားအလာကို ဖော်ပြသည်။ ဤအချက်သည် ဒံယေလ ၉:၂၅ တွင် ဖော်ပြထားသော ၇၀ ပတ်လုံး ပရောဖက်ပြုချက်၏ အစအဖြစ် ဤတည်ဆောက်မှုအကြောင်းကို ကိုးကားထားသည်။ ဒံယေလ ၉:၂၄-၂၇ တွင် ဖော်ပြထားသော မေရှိယဆိုင်ရာ ပရောဖက်ပြုချက်သည် ဘီစီ ၄၅၇ ခုနှစ်တွင် အရတဇ်ဇုတ်ဘုရင်၏ အမိန့်တော်ဖြင့် စတင်ပြီး အေဒီ ၂၇ ခုနှစ်တွင် မေရှိယပေါ်ထွန်းကာ ပဋိညာဉ်အသစ်ပြုရန် သာသနာလုပ်ငန်းကို စတင်မည့် အချိန်အထိ ရှည်လျားသည်။

7:18 This verse gives significant freedom to Ezra and opens the possibility that some of the resources were used to begin rebuilding the city with its wall. This links the verse to the prophecy in Dan. 9:25 which mentions this building event as the starting point of the 70 week prophecy (Dan. 9:24). It should be noted that the messianic prophecy of Dan. 9:24–27, beginning with the edict of Artaxerxes I in 457 B.C., brings us to A.D. 27, the moment when the Messiah would appear and begin His ministry of covenant renewal until the middle of the final week of Dan. 9:25.

 

၇:၂၂ ငွေတပ် ၁၀၀ တန် (၃.၇၅ တန်၊ ၃.၄ တန်)။ ရှေးဟောင်းသမိုင်းပညာရှင် ဟီရိုဒိုးတပ်က ယူဖရေးတီးမြစ်တစ်ဖက်ခြမ်းရှိ စားနပ်ရိက္ခာခံငွေစုစုပေါင်းမှာ ၃၅၀ တန်သာ ရှိသည်ဟု ဖော်ပြခဲ့သည်။ ဂျုံ ၁၀၀ ကော (၆၀၀ ဘူးသီး၊ ၂၂ ကီလိုလီတာ)။ စပျစ်ရည် ၁၀၀ ဗတ် (၆၀၀ ဂါလန်၊ ၂.၂ ကီလိုလီတာ)။

7:22 one hundred talents of silver. About 3 3/4 tons (3.4 t). The ancient historian Herodotus said that the total amount of tribute of the Trans-Euphrates province was only 350 talents. one hundred kors. About 600 bushels (22 kl). one hundred baths. About 600 gallons (2.2 kl).

 

၇:၂၄ ဗိမာန်တော်ဝန်ထမ်းများအတွက် အခွန်မယူခြင်းသည် ပါရှားအင်ပါယာလက်ထက်တွင်လည်း အခြားနေရာများတွင် ထုံးတမ်းစဉ်လာတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့သည်။

7:24 No taxation for the personnel of the temple was also a custom in other places during the Persian Empire.

 

၇:၂၆ သင့်ဘုရားသခင်၏ ပညတ်တော်နှင့် ဘုရင်၏ ပညတ်တရားသည် ဘုရင်၏ စိတ်ထဲတွင် တူညီသော အဆင့်တွင် ရှိသည်။ တမန်တော်ဝတ္ထု ၄:၁၉ တွင် အခြားအခြေခံသဘောတရားကို အလေးပေးဖော်ပြထားသည်- ဘုရားသခင်၏ ပညတ်တရားကို လူ့ပညတ်တရားထက် အထက်တွင် ထားရှိရမည်။

7:26 The law of your God and the royal law are on the same level in the mind of the king. Acts 4:19 highlights a different principle: God’s law needs to be put above human law.

အခန်းကြီး - ၈

၈:၁-၁၄ ဧဇရာနှင့်အတူ ဗာဗုလုန်မှ ယေရုရှလင်သို့ ပြန်လာသူများ၏ စာရင်း။ ၈:၂က ယဇ်ပုရောဟိတ်မျိုးနွယ်ဝင်များကို ဖော်ပြပြီး ၈:၂-၃တွင် ရှင်ဘုရင်မျိုးနွယ် (၁ ရာဇဝင် ၃:၂၂ ကိုကြည့်)၊ နောက်ဆုံး ၈:၃-၁၄တွင် သာမန်လူများကို ဖော်ပြထားသည်။ မိသားစု ၁၂ စုကို ဖော်ပြထားပြီး ဤသည်မှာ ထွက်မြောက်ရာကာလအတွင်း အစ္စရေးလ် ၁၂ မျိုးနွယ်ကို သတိရစေရန် ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်နိုင်သည်။ စာရင်းပြုစုထားသော ပြန်လာသူအရေအတွက်မှာ ယောက်ျား ၁,၅၀၀ ခန့်ဖြစ်ပြီး မိန်းမနှင့်ကလေးများ အပါအဝင် စုစုပေါင်း ၅,၀၀၀-၆,၀၀၀ ခန့် ရှိမည်။

8:1–14 List of returnees who traveled with Ezra from Babylon to Jerusalem. V. 2a indicates the priestly returnees, followed in vv. 2b–3a by the royal line (see 1 Chr. 3:22), and finally the lay members in Ezra 8:3b–14. Twelve families are named, which may be a conscious effort to remind the reader of the twelve tribes during the exodus. The number of the listed returnees is about 1,500 men, resulting in 5,000–6,000 for the total group including women and children.

 

၈:၁၅-၂၀ အဖွဲ့ကို ပြန်လည်သုံးသပ်ရာတွင် လေဝိလူမျိုးနှင့် ဗိမာန်တော်အမှုထမ်းများ မတွေ့ရသည်ကို ဧဇရာသတိထားမိသည်။ မတူညီသော ဂျူးအခြေချနေထိုင်ရာများသို့ စေလွှတ်ပြီးနောက် လေဝိလူ ၃၈ ဦးနှင့် ဗိမာန်တော်အမှုထမ်း ၂၂၀ တို့သည် ပြန်လာသူများနှင့် ပူးပေါင်းကြသည်။ ထွက်မြောက်ရာသမိုင်းကို ရည်ညွှန်းရန်အတွက် ၁၂ မျိုးနွယ်သာမက ဘာသာရေးဆိုင်ရာ အထူးပြုလူများ အားလုံး၏ ကိုယ်စားလှယ်များ လိုအပ်သည်။

8:15–20 In reviewing the group, Ezra realizes that no Levites and temple servants can be found in the group. After sending messages to different Jewish settlements, 38 Levites join the returnees, together with 220 temple servants. The exodus symbolism requires not only the 12 tribes, but also representatives of all the religious specialists.

 

၈:၂၀ အားလုံး...အမည်ဖြင့် သတ်မှတ်ထားသည်။ ဗိမာန်တော်တွင် အမှုထမ်းရန် အရည်အချင်းပြည့်မီကြောင်း အထောက်အထားအနေဖြင့် ၎င်းတို့၏ အမည်များကို မှတ်တမ်းတင်ထားခြင်းသည် အရေးကြီးသည်။ ဧဇရာသည် အပြည့်အစုံစာရင်းကို မဖော်ပြဘဲ ၎င်းတည်ရှိကြောင်းကို အရိပ်အမြွက်ဖော်ပြထားသည်။ အခန်း ၂ ရှိ မှတ်ချက်များကို ကြည့်ပါ။

8:20 All … were designated by name. Their registration by name was important in light of their eligibility to serve in the temple. Ezra did not include the full list, but hints at its presence. See notes on chap. 2.

 

၈:၂၁-၂၃ ဥပုသ်စောင့်ခြင်းနှင့် ဆုတောင်းခြင်းတို့သည် ဤခရီးစဉ်၏ ဘာသာရေးဆိုင်ရာ သဘောသဘာဝကို မီးမောင်းထိုးပြသည်။ ဧဇရာသည် လက်နက်ကိုင်အစောင့်များ တောင်းခံခြင်းမပြုဘဲ ဘုရားသခင်၏ ကာကွယ်မှုကို ယုံကြည်စိတ်ချမှု ကင်းမဲ့သည်ဟု ထင်မြင်ယူဆစေနိုင်သောကြောင့် ထိုသို့မပြုဘဲ သခင်ထံမှသာ ကာကွယ်မှုကို အားကိုးရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ ငွေနှင့်ရွှေပမာဏ များပြားလှသောကြောင့် (၈:၂၆) ဤနည်းလမ်းမှာ အန္တရာယ်များပြီး ဘုရားသခင်၏ စောင့်ရှောက်မှုကို အပြည့်အဝ ယုံကြည်အားထားရန် လိုအပ်သည်။

8:21–23 The elements of fasting and prayer highlight the religious character of this journey. Ezra does not request armed guards, since it would suggest a lack of faith in God’s protection, but decides to rely solely on the Lord’s protection. In view of the significant amount of silver and gold (v. 26) this was a risky approach and required complete trust in God’s care.

 

၈:၂၁ မှန်ကန်သောလမ်း။ ဟေရှာယ ၄၀:၃ တွင် "ဖြောင့်သောလမ်း" ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ ဟေရှာယ ၅၂:၁၂ တွင် ပြည်နှင်ဒဏ်ပြီးနောက် နောက်ဆုံးသော ထွက်မြောက်ရာခရီးစဉ်သည် မူလထွက်မြောက်ရာကာလအတွင်း ဘုရားသခင်၏ ကာကွယ်မှုကို ပြန်လည်အမှတ်ရစေသည်။

8:21 right way. Literally, a “straight way,” echoing Is. 40:3. In Is. 52:12 the new exodus following the exile is reminiscent of God’s protection during the original exodus.

 

၈:၂၆ ငွေ ၆၅၀ တန် (၂၄ တန်၊ ၂၂ တန်)။ ရွှေ ၁၀၀ တန် (၃.၇၅ တန်၊ ၃.၄ တန်)။

8:26 six hundred and fifty talents. About 24 tons (22 t). one hundred talents. About 3 3/4 tons (3.4 t).

 

၈:၂၇ ဒရခ်မ ၁,၀၀၀ (၁၉ ပေါင်၊ ၈.၅ ကီလိုဂရမ်)။

8:27 a thousand drachmas. About 19 pounds (8.5 kg).

 

၈:၂၈–၃၀ သန့်ရှင်းခြင်းနှင့် စင်ကြယ်ခြင်းတို့သည် ဤစာအုပ်၏ ကျန်အပိုင်းများအတွက် အရေးကြီးသော အကြောင်းရာများဖြစ်ပြီး ဧဇရ၏ သာသနာရေးဆိုင်ရာ မစ်ရှင်ကို အလေးပေးဖော်ပြသည်။

8:28–30 Holiness and purity are important concerns for the remainder of the book, emphasizing the religious nature of Ezra’s mission.

 

၈:၃၁ ငါတို့ဘုရားသခင်၏ လက်။ ဘုရားသခင်၏ လက်တော်သည် စစ်ရေးအခမ်းအနားကို အစားထိုးနိုင်လောက်အောင် ကြီးမားသည် (၁၈၊ ၂၂၊ ၃၁)။ ဤအချက်သည် ယခင်အခန်းများ၏ အဓိကအကြောင်းအရာကို ဆက်လက်ဖော်ပြသည်- ဗာဗုလုန်မှ ကတိတော်နယ်မြေသို့ အစ္စရေး၏ ဒုတိယထွက်မြောက်ခြင်းသည် လူသားတို့၏ အစီအစဉ်ပေါ်တွင် မှီခိုခြင်းမရှိဘဲ (အစီအစဉ်များ ရှိသော်လည်း) ဘုရားသခင်၏ အားကြီးသောလက်တော်ဖြင့် ဖြစ်ပေါ်စေသည်၊ ပထမထွက်မြောက်ခြင်းအချိန်ကကဲ့သို့ပင် (ထွ ၉:၃)။

8:31 hand of our God. God’s hands are big enough to replace a military escort (vv. 18, 22, 31). The reference continues one of the main motifs of the previous chapters: the second exodus of Israel from Babylon to the promised land is not dependent on human planning (even though planning is done) but is brought about by God’s powerful hand, as during the first exodus (Ex. 9:3).

 

၈:၃၂–၃၆ အဖွဲ့သည် ယေရုရှလင်သို့ ဘေးကင်းစွာရောက်ရှိပြီး ငွေနှင့်ရွှေများကို ပုရောဟိတ်များထံ အပ်နှံသည်။ ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းသော ယဇ်ပူဇော်ခြင်းများ ပြုလုပ်ပြီး ဘုရင်၏ အမိန့်များကို အရာရှိများနှင့် ယူဖရေးတီးမြစ်တစ်ဖက် ဘုရင်ခံများထံ ပေးအပ်သည်။ ဤသာသနာရေးဆိုင်ရာ ချီးမွမ်းခြင်းများသည် အခန်း ၃၊ ၆ တွင် ဖော်ပြထားသော ပွဲနှစ်ခုကို ပြန်လည်အမှတ်ရစေသည်။

8:32–36 The party arrives safely in Jerusalem and hands over the silver and gold to the leading priests. Sacrifices of thanksgiving are offered and the king’s instructions are given to the officials and the governors of Trans-Euphrates. The religious celebrations recall the two feasts recorded in chaps. 3, 6.

 

အခန်းကြီး - ၉

၉:၁–၁၅ ဤအခန်းတွင် ဧဇရ၏ အပြစ်ဝန်ခံဆုတောင်းချက်ပါဝင်သည်။ ဆုတောင်းခြင်းသည် ဧဇရ-နေဟမိစာအုပ်တွင် အရေးကြီးသော အရာဖြစ်ပြီး (၈:၂၁–၂၃၊ ၁၀:၁၊ နေ ၁:၅–၁၁၊ ၂:၄၊ ၄:၉၊ ၉:၅–၃၇၊ ၁၁:၁၇ တို့ကိုလည်း ကြည့်ပါ) ကျေးဇူးတော်ချီးမွမ်းခြင်း၊ အပြစ်ဝန်ခံခြင်းနှင့် အကူအညီတောင်းခံခြင်းတို့ ပါဝင်သည်။ အခန်း ၉ တွင်ပါသော ဧဇရ၏ဆုတောင်းချက်သည် သူ၏မစ်ရှင်၏ ဒုတိယအချက်နှင့် နီးစွာဆက်စပ်နေသည်- ထာဝရဘုရား၏ပညတ်တရားကို ကြေညာခြင်းနှင့် သွန်သင်ခြင်းဖြင့် သာသနာရေးပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုကို ဆောင်ရွက်ခြင်း။ ကျမ်းစာတွင်၊ အရေးကြီးသော အပြောင်းအလဲနှင့် အစပြုခြင်းများသည် ဆုတောင်းခြင်းဖြင့် စတင်သည် (၂ရာ ၁၉:၁၄–၃၄၊ ၂ရာ ၆:၁၂–၄၂၊ တ ၂:၁–၄)။

9:1–15 This chapter includes Ezra’s prayer of confession for the Israelites. Prayer is an important activity in Ezra-Nehemiah (see also 8:21–23; 10:1; Neh. 1:5–11; 2:4; 4:9; 9:5–37; 11:17) and involves elements of thanksgiving, confession, and requests for help. Ezra’s prayer in chap. 9 is intimately linked to the second aspect of his mission: i.e., the proclamation and teaching of the law of the Lord involving a religious reformation. In Scripture, all serious change and new beginnings start with prayer (2 Kin. 19:14–34; 2 Chr. 6:12–42; Acts 2:1–4).

 

၉:၁ ဒေသခံခေါင်းဆောင်များက ယုဒလူများသည် မိမိတို့ကိုယ်ကို ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ တိုင်းနိုင်ငံများနှင့် သီးသန့်မခွဲထားကြောင်း ဧဇရအား အသိပေးသည်။ ဤစာရင်းသည် အောင်နိုင်ခြင်းကာလအတွင်း ဘာသာရေးမတရားသော တိုင်းနိုင်ငံများ၏ စာရင်းများကို ရောင်ပြန်ဟပ်သည် (ထွ ၃:၈၊ ၃၃:၂၊ တရား ၇:၁)။ သီးသန့်မခွဲထား။ ဤကြိယာကို ယဇ်ပူဇော်ခြင်းနှင့် ဓလေ့ထုံးတမ်းဆိုင်ရာ အခြေအနေများတွင် မကြာခဏအသုံးပြုသည် (ထွ ၂၆:၃၃၊ လေ ၁:၁၇၊ ၅:၈)၊ သန့်ရှင်းသောအရာနှင့် သာမန်အရာ၊ စင်ကြယ်သောအရာနှင့် မစင်ကြယ်သောအရာတို့ကို ခွဲခြားသည့် လေ ၁၀:၁၀ သို့မဟုတ် ၁၁:၄၇ ကဲ့သို့သော အဓိကကျမ်းချက်များလည်း ပါဝင်သည်။ ဤအသုံးအနှုန်းကို ဖန်ဆင်းခြင်းဆိုင်ရာ သီအိုရီတွင်လည်း အသုံးပြုသည် (ကမ္ဘာ ၁:၄၊ ၆–၇၊ ၁၄၊ ၁၈)။

9:1 The local leadership informs Ezra that the Jews have not kept themselves apart from the surrounding nations. The list reflects the earlier lists of pagan nations during the time of the conquest (Ex. 3:8; 33:2; Deut. 7:1). not separated. The verb is often used in sacrificial and ritual contexts (Ex. 26:33; Lev. 1:17; 5:8), including key texts like Lev. 10:10 or 11:47, which emphasize the separation between holy and profane and between pure and impure. The term is also used in creation theology (as in the separation between water and land or light and darkness, Gen. 1:4, 6–7, 14, 18).

 

၉:၃–၅ ဧဇရ၏ ပြင်းထန်သောတုံ့ပြန်မှုတွင် ဝမ်းနည်းကြေကွဲခြင်းဓလေ့များ ပါဝင်သည် (၂ရာ ၁၃:၁၉၊ ၂ရာ ၁၉:၁၊ ယောဘ ၁:၂၀၊ ၂:၁၂–၁၃)။ အံ့အားသင့်။ အခြားဘာသာပြန်ဆိုချက်တစ်ခုမှာ "စိတ်ပျက်ခြင်း" သို့မဟုတ် "ပြင်းထန်စွာ ထိတ်လန့်ခြင်း" ဖြစ်နိုင်သည်။ လူအုပ်သည် ဧဇရကို မြေပေါ်ထိုင်နေစဉ်၊ သူ၏ဆံပင်များရှုပ်ထွေးပြီး အဝတ်အစားများစုတ်ပြဲနေသည်ကို မြင်ရသည်နှင့်အမျှ တိုးပွားလာသည်။

9:3–5 Ezra’s strong response involves mourning rites (2 Sam. 13:19; 2 Kin. 19:1; Job 1:20; 2:12–13). astonished. An alternate translation could read “appalled” or “in severe shock.” The crowd grows as they see Ezra sitting on the ground, his hair in upheaval and his clothes torn.

 

၉:၆–၁၅ ဧဇရ၏ဆုတောင်းချက်။ အရှက်ရခြင်းသည် သမ္မာကျမ်းစာခေတ်ကာလ၏ အရေးကြီးသော ယဉ်ကျေးမှုဆိုင်ရာ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ အပြစ်သည် ဘုရားသခင်အား မထီမဲ့မြင်ပြုခြင်းသာမက လူအချင်းချင်းဆက်ဆံရေးကိုလည်း ပျက်ပြားစေသည်။ ဤဆုတောင်းချက်တွင် အစ္စရေး၏ အတိတ်သမိုင်းကို ဘာသာရေးအရ အကျဉ်းချုပ်ဖော်ပြထားပြီး (၇)၊ ထို့နောက် အခွင့်အရေးကာလအပေါ် အာရုံစိုက်ထားသည်၊ ထိုအချိန်တွင် ဘုရားသခင်သည် ဘုရင်များနှင့် အင်ပါယာများကို လှုပ်ရှားစေပြီး အနည်းငယ်သော ကြွင်းကျန်သူများကို ယေရုရှလင်သို့ ပြန်လာခွင့်ပေးကာ ဗိမာန်တော်ကို ပြန်လည်တည်ဆောက်ပြီး မြို့ကို ခိုင်ခံ့စေသည် (၈–၉)။ ထွက်မြောက်ခြင်းကို ပြန်လည်ဖော်ပြရင်း၊ ယေရုရှလင်၏ လက်ရှိစိတ်ပျက်ဖွယ်အခြေအနေ (အခန်း ၄ တွင်ဖော်ပြထားသော ကာလအသီးသီးတွင် ကြုံတွေ့ရသော ဆန့်ကျင်မှုများလည်း အများဆုံးပါဝင်နိုင်သည်) ကို ဖော်ပြထားသည်။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏ပညတ်တရားကို သစ္စာမရှိခြင်းမှ ဖြစ်ပေါ်လာပြီး၊ ထိုပညတ်တရားသည် ဘာသာရေးမတရားသော တိုင်းနိုင်ငံများနှင့် လက်ထပ်ခြင်းကို ခွင့်မပြုပါ (၉:၁၀–၁၅၊ တရား ၇:၁–၁၀၊ လေ ၂၁:၁၄ တို့ကိုလည်း ကြည့်ပါ)။ ဘာသာမတူသူများကို အိမ်ထောင်ပြုခြင်းဖြင့် ဘုရားသခင်၏လူများထဲသို့ အပြုသဘောဆောင်သော ပေါင်းစည်းမှုများ၏ ဥပမာများရှိသော်လည်း (ဇိပေါရာ [ထွ ၂:၁၆–၂၂]၊ ရာခါဘ် [မ ၁:၅]၊ နှင့် ရုသ် [ရု ၄:၁၀–၁၃])၊ မကြာခဏဆိုသလို ဤယဉ်ကျေးမှုစုံအိမ်ထောင်များကို သမ္မာကျမ်းစာရေးသားသူများက အပြင်းအထန်ဝေဖန်ကြသည် (က ၂၆:၃၄–၃၅ [ဧသော၏ ဟိတ္တိအမျိုးသမီးနှစ်ဦး]၊ ၁ရာ ၃:၁ [သောလမုန်နှင့် ဖာရောဘုရင်၏သမီး]၊ ၁ရာ ၁၆:၃၁ [အာဟပ်နှင့် ဣဇေဗေလ]၊ အစရှိသည်)။

9:6–15 Ezra’s prayer. Shame is an important cultural element in biblical times. Sin is not only an affront to God but also disrupts interpersonal relationships. The prayer contains a brief theological glimpse into Israel’s past history (v. 7) and then focuses on the moment of opportunity, where God moves kings and empires to allow a small remnant to return to Jerusalem and rebuild the temple and fortify the city (vv. 8–9). Echoing the exodus, the current dismal state of Jerusalem (including also most likely the opposition experienced during different periods, see chap. 4) is described. It comes from the lack of commitment to the law of God, which did not permit intermarriage with pagan nations (9:10–15; see also Deut. 7:1–10; Lev. 21:14). While there are examples of the positive integration of non-Jews through marriage into God’s people (Zipporah [Ex. 2:16–22], Rahab [Matt. 1:5], and Ruth [Ruth 4:10–13]), more often than not these cross-cultural marriages are strongly criticized by the biblical authors (Gen. 26:34–35 [Esau’s two Hittite wives]; 1 Kin. 3:1 [Solomon and Pharaoh’s daughter]; 1 Kin. 16:31 [Ahab and Jezebel], etc.).

 

၉:၁၅ ကိုယ်တော်သည် ဖြောင့်မတ်ပါ၏။ ဤဓမ္မဟောင်းကျမ်း၏ ပုံမှန်အပြစ်ဝန်ခံခြင်းပုံစံသည် မိမိ၏အပြစ်သားဖြစ်မှုကို ဖော်ပြပြီး (ထွ ၉:၂၇၊ နေ ၉:၈၊ ယေ ၁၂:၁ တို့တွင်လည်း) ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ကို အရိပ်အမြွက်ပြသည်- ကျွန်ုပ်တို့သည် ထိုမျှလောက်အပြစ်သားများဖြစ်နေသော်လည်း၊ ဘုရားသခင်သည် သူ့အဖို့ ကြွင်းကျန်သူများကို ထိန်းသိမ်းထားဆဲဖြစ်သည်။ ဧဇရ၏ဆုတောင်းချက်သည် သူ၏အရေးပါမှုကို ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးအနေဖြင့်သာမက၊ အလည်အကြားပေးသူတစ်ဦးအနေဖြင့်လည်း အလင်းပြသည်။ သူသည် သူ၏လူများ၏အပြစ်နှင့် ကိုယ်စားဖြစ်သည်ဟု သဘောထားပြီး၊ ဒုတိယထွက်မြောက်ခြင်း၏ ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးအနေဖြင့်၊ မောရှေ၏ အလည်အကြားပေးသော ခေါင်းဆောင်မှုကို နမူနာယူသည် (ထွ ၃၂:၁၀–၁၃၊ ၃၀)။

9:15 You are righteous. This typical OT formula of confession mentions one’s own sinfulness (Ex. 9:27; also in Neh. 9:8; Jer. 12:1) and hints at God’s grace: Even though we are that sinful, God still has kept for Himself a remnant. Ezra’s prayer highlights his importance not only as a leader, but also as a mediator. He identifies with the guilt of his people and, as a leader of the second exodus, copies Moses’ mediating leadership (Ex. 32:10–13, 30).

 

အခန်းကြီး - ၁၀

၁၀:၁ ဧဇရ၏ အပြစ်ဝန်ခံခြင်းနှင့် ရှက်ကြောက်ပက်လက် ဖြစ်ရသည့် အမူအရာသည် လူအုပ်ကြီးကို စုရုံးစေပြီး လူများကို မိမိတို့၏ အပြစ်များကို ဝန်ခံစေသည်။ ပထမလူ (အခန်းကြီး ၉) မှ တတိယလူ (အခန်းကြီး ၁၀) သို့ ပြောင်းလဲခြင်းသည် အောက်ပါ ပဋိညာဉ်သစ် ပြုပြင်ခြင်း အခမ်းအနား၏ ခမ်းနားသောနှင့် အများပြည်သူဆိုင်ရာ သဘောသဘာဝကို ရောင်ပြန်ဟပ်သည်။

10:1 Ezra’s confession and public display of shame and dismay draws a large crowd and moves the people to confess their own sins. Note the change from first person (chap. 9) to third person (chap. 10), reflecting the solemn and public character of the following covenant renewal ceremony.

 

၁၀:၂–၄ ရှေခနိ၏ အပြစ်ဝန်ခံခြင်းသည် ပဋိညာဉ်သစ် ပြုပြင်ခြင်း၏ အလားအလာကို ဖွင့်ပေးသည်။ ထိုပဋိညာဉ်တွင် နိုင်ငံခြားသူ အမျိုးသမီးများနှင့် သူတို့၏ သားသမီးများကို ကွာရှင်း ("ပယ်ဖျက်") ခြင်းလည်း ပါဝင်သည်။ ဤနေရာတွင် အသုံးပြုထားသော ကြိယာပုံစံသည် တရား ၂၄:၂ တွင် ကွာရှင်းခြင်းဆိုင်ရာ ဝေါဟာရ၏ အစိတ်အပိုင်းဖြစ်သည်။

10:2–4 Shechaniah’s confession opens the possibility of a covenant renewal, which would also include the divorce (“put away”) of the foreign women and their children. The verbal form used here is part of the vocabulary of divorce in Deut. 24:2.

 

၁၀:၅–၁၇ ရှုပ်ထွေးသော ပဋိညာဉ်သစ် ပြုပြင်ခြင်း အခမ်းအနားကို စီစဉ်သည်။ လိုအပ်သော ညီလာခံအတွက် ဖိတ်ခေါ်ခြင်း၊ အများပြည်သူဆိုင်ရာ အသိုင်းအဝိုင်း၏ အပြစ်ဝန်ခံခြင်းနှင့် အမှုအားလုံးကို စုံစမ်းစစ်ဆေးရန် တရားရုံးတစ်ရုံး ထူထောင်ခြင်းတို့ ပါဝင်သည်။ ဤအစီအမံများကို ကန့်ကွက်သော အသိုင်းအဝိုင်း၏ အဖွဲ့ဝင် လေးဦးသာ အမည်ဖြင့် ဖော်ပြထားသည် (း၁၅)။ သို့သော် ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုအကြာတွင် နေဟမိ၏ အချိန်ကာလ (နေဟမိ ၁၃:၂၃–၂၉) တွင် တူညီသော ပြဿနာ ပြန်လည်ပေါ်ပေါက်ခြင်းသည် တိတ်ဆိတ်စွာ ကန့်ကွက်သူများ ပိုမိုများပြားကြောင်း ညွှန်းဆိုသည်။

10:5–17 A complex covenant renewal ceremony is organized, involving the invitation for a required assembly, public communal confession, as well as the establishment of an official court to investigate all cases. Only four members of the community opposing these measures are mentioned by name (v. 15), even though the same problem resurfacing a decade later during the time of Nehemiah (Neh. 13:23–29) suggests a larger silent opposition.

 

၁၀:၁၈–၄၃ နိုင်ငံခြားသူ အမျိုးသမီးများနှင့် လက်ထပ်ထားသူများ၏ စာရင်းကို သတိပြုပါ။ ယဇ်ပုရောဟိတ်များ (၁၇ ဦး) ဖြင့် စတင်သည်။ လေဝိအမျိုးသားများ (၁၀ ဦး) သို့ ရွေ့ပြီး နောက်ဆုံးတွင် သာမန် အစ္စရေးလူမျိုးများ (၈၆ ဦး) ဖြင့် အဆုံးသတ်သည်။ ဤအစီအစဉ်သည် တာဝန်ယူမှုနှင့် ဗိမာန်တော်နှင့် နီးစပ်မှုကို တန်ဖိုးထားပြီး ပြည်နှင်ဒဏ်ခံရပြီးနောက် အသိုင်းအဝိုင်း၏ သန့်ရှင်းမှုဆိုင်ရာ စိုးရိမ်မှုများကို အလေးပေးသည်။ ယဇ်ပုရောဟိတ်များ၏ လက်ထပ်ခြင်းဆိုင်ရာ တိကျသော စည်းမျဉ်းများ (ဝတ်ပြု ၂၁:၁၄) ကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားပါက အထူးသဖြင့် အသိဆုံးသူများကို စာရင်း၏ အစတွင် သီးသန့်ဖော်ပြထားသည်။ စိတ်မကောင်းစရာမှာ ကွဲပြားသော လက်ထပ်ခြင်းပြဿနာကို ဤနေရာတွင် ဖြေရှင်းထားသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် ပြန်လည်ပေါ်ပေါက်ခဲ့သည် (နေဟမိ ၉:၂; ၁၀:၂၈–၃၀; ၁၃:၂၃–၂၇)။

10:18–43 Note the order of the list of those who had married foreign wives. It begins with priests (17 individuals), moves to Levites (10 individuals), and finally to the non-specialist Israelites (86 individuals). This order values responsibility and nearness to the temple and emphasizes the holiness concerns of the postexilic community: those who should have known best are singled out first in the list, especially considering the specific regulations for the marriages of priests (Lev. 21:14). Unfortunately, while the problem of mixed marriages was addressed here, it reappeared later (Neh. 9:2; 10:28–30; 13:23–27).

 

၁၀:၁၉ သူတို့၏ ကတိကို ပေးခဲ့သည်။ ဟေဗြဲစာသားအရ "သူတို့၏ လက်များကို ပေးခဲ့သည်" ဟု ဖတ်ရသည်။ လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်ခြင်းများသည် အနောက်တိုင်း ခေတ်သစ်ယဉ်ကျေးမှုများထက် သမ္မာကျမ်းစာခေတ်ကာလများတွင် ပို၍ အရေးပါသည် (၂ ရာ ၁၀:၁၅; ယေဇကျေလ ၁၇:၁၈ ကို ကြည့်ပါ)။ အပြစ်ဖြေရာ ယဇ်။ ဤသည်ကို ယဇ်ပုရောဟိတ်များနှင့်သာ ဆက်စပ်ဖော်ပြထားသည်။ သို့သော် ဝတ်ပြု ၅:၁၄–၁၉ ၏ ကျယ်ပြန့်သော ပညတ်ချက်များကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားပါက ဤနေရာတွင် ပါဝင်သူအားလုံးအတွက် အထွေထွေစည်းမျဉ်းအဖြစ် နားလည်ထားနိုင်သည်။

10:19 gave their promise. The Hebrew text literally reads “gave their hands.” Handshakes were more significant in biblical times than in modern western cultures (see 2 Kin. 10:15; Ezek. 17:18). trespass offering. This is only mentioned in connection with the priests. But considering the wide-ranging legislation of Lev. 5:14–19, its occurrence here may have been understood as a general rule for all involved individuals.

 

၁၀:၄၄ သူတို့၏ သားသမီးများကို မွေးဖွားခဲ့သော ဇနီးများ။ ရှေးခေတ် အရှေ့နိုင်ငံများတွင် ကလေးများ၏ ပြုစုပျိုးထောင်မှုနှင့် ပညာရေးကို အဓိကအားဖြင့် မိခင်များက လုပ်ဆောင်သောကြောင့် ကလေးများ၏ ဘာသာရေးဆိုင်ရာ လေ့ကျင့်မှုနှင့် အစ္စရေးဘုရားသခင်အား ရည်စူးမှုသည် ကွာရှင်းခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်များအတွက် အရေးကြီးသည်။ ဧဇရကျမ်း တစ်လျှောက်လုံးတွင် သန့်ရှင်းမှုနှင့် ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် သန့်ရှင်းစွာ နေထိုင်ခြင်းသည် အဓိက အရေးပါသော အကြောင်းအရာဖြစ်သည်။ နေဟမိ ၁၃:၂၄–၂၅ တွင် နေဟမိ၏ ပြင်းထန်သော တုံ့ပြန်မှုကို ပြဿနာ၏ အလားတူ ပြန်လည်ဖြစ်ပေါ်မှုတွင် ဖော်ပြထားသည်။

10:44 wives by whom they had children. Since the upbringing and education of children were mostly done by mothers in the ancient Near East, concern for the children’s religious training and commitment to the God of Israel was crucial to the divorce procedures. As throughout the entire book of Ezra, holiness and holy living before the Lord is a key issue. Neh. 13:24–25 describes Nehemiah’s strong reaction in a similar reoccurrence of the problem.