ယောဟန် ၂၀:၂၃ John 20:23

 John 20:23

Whose sever sins ye remit, they are remitted unto them; and whose sever sins ye retain, they are retained.

 

ယောဟန် ၂၀:၂၃ တွင် ယေရှုခရစ်တော်က တမန်တော်များအား ဤသို့မိန့်တော်မူသည်—
"သင်တို့သည် မည်သူတို့၏ အပြစ်ကို လွှတ်ငြားအံ့၊ ထိုသူတို့၏ အပြစ်သည် လွှတ်လျက်ရှိ၏။ သင်တို့သည် မည်သူတို့၏ အပြစ်ကို မလွှတ်ငြားအံ့၊ ထိုသူတို့၏ အပြစ်သည် မလွှတ်ဘဲ ရှိ၏။"

Answer

On this occasion Jesus is speaking to the disciples as representatives of His church on earth. As such, when acting in its corporate capacity, He delegated to them the responsibility of caring for the spiritual interests and needs of its individual members. (See Matthew 18:1-15, 21-35.)Following his Lord's example, Paul practiced, and gave the same counsel to others. He said, “Take heed therefore unto yourselves, and to all the flock, over the which the Holy Ghost hath made you overseers, to feed the church of God, which he hath purchased with his own blood" (Acts 20:28). God has not vested any man with this authority. The Bible unequivocally teaches that confession of sin and repentance for it are to be made directly to the throne of grace in heaven. (See Acts 20:21; Hebrews 4:16; 1 John 1:9.) Remittance comes when a person in response to counsel yields to the Spirit's prompting and repents. (See Acts 2:37, 38.)The church then, as in the case here at Pentecost, simply recognized the fact in an act of baptism. When a member's conduct is in question, and evidence demonstrates a change of heart and turning from his wicked ways (Ezekiel 33:11-16), the church is to accept the repentance as genuine. The charges against the erring one are to be dropped (to "remit" his "sins”), and he is to be received back into full fellowship.

ဤအခြေအနေတွင် ယေရှုသည် တပည့်တော်များအား ကမ္ဘာပေါ်ရှိ သူ၏အသင်းတော်၏ ကိုယ်စားလှယ်များအဖြစ် စကားပြောနေခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ အသင်းတော်၏ စုပေါင်းလုပ်ဆောင်မှုအနေဖြင့်၊ ယေရှုက တပည့်တော်များအား အသင်းတော်၏ အဖွဲ့ဝင်များ၏ ဝိညာဉ်ရေးရာ အကျိုးစီးပွားနှင့် လိုအပ်ချက်များကို ဂရုစိုက်ရန် တာဝန်ပေးအပ်ခဲ့သည်။ (မဿဲ ၁၈:၁-၁၅၊ ၂၁-၃၅ ကို ကြည့်ပါ။)

သခင်ယေရှု၏ နမူနာကို လိုက်နာကာ၊ တမန်တော်ရှင်ပေါလုသည် ဤတာဝန်ကို ကျင့်သုံးခဲ့ပြီး၊ အခြားသူများအားလည်း အလားတူအကြံပေးခဲ့သည်။ သူက၊ "ထို့ကြောင့်၊ သင်တို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ကို၎င်း၊ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်သည် သင်တို့ကို အစောင့်အကြပ်အဖြစ် ခန့်ထားတော်မူသော သိုးအုပ်အပေါင်းတို့ကို၎င်း သတိပြုကြလော့။ ဘုရားသခင်၏ အသင်းတော်ကို ကျွေးမွေးရန် ဖြစ်၏။ ထိုအသင်းတော်ကို ကိုယ်တော်သည် ကိုယ်ပိုင်အသွေးတော်ဖြင့် ဝယ်တော်မူပြီ" (တမန်တော်များအမှု ၂၀:၂၈) ဟု ဆိုခဲ့သည်။

ဘုရားသခင်သည် မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမျှ ဤအာဏာကို မပေးအပ်ထားပါ။ သမ္မာကျမ်းစာက အပြစ်ကို ဝန်ခံခြင်းနှင့် နောင်တရခြင်းသည် ကောင်းကင်ဘုံရှိ ကျေးဇူးတော်ပလ္လင်တော်သို့ တိုက်ရိုက်ပြုလုပ်ရမည်ဟု ရှင်းလင်းစွာ သွန်သင်ထားသည်။ (တမန်တော်များအမှု ၂၀:၂၁၊ ဟေဗြဲ ၄:၁၆၊ ၁ ယောဟန် ၁:၉ ကို ကြည့်ပါ။) အပြစ်လွှတ်ခြင်းသည် လူတစ်ဦးက ဝိညာဉ်တော်၏ နှိုးဆော်မှုကို တုံ့ပြန်ကာ နောင်တရသောအခါ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ (တမန်တော်များအမှု ၂:၃၇၊ ၃၈ ကို ကြည့်ပါ။)

ထို့နောက်၊ အသင်းတော်သည် ပင်တေကုတ္တေနေ့တွင် ဖြစ်ခဲ့သည့်အတိုင်း၊ နောင်တရခြင်းကို အမှန်တကယ်ဖြစ်ကြောင်း အသိအမှတ်ပြုပြီး၊ ဗတ္တိဇံခံခြင်းဖြင့် ထိုအချက်ကို အတည်ပြုသည်။ အသင်းတော်ဝင်တစ်ဦး၏ အပြုအမူသည် မေးခွန်းထုတ်စရာဖြစ်ပြီး၊ သူ၏ စိတ်နှလုံးပြောင်းလဲပြီး မကောင်းသောလမ်းမှ လှည့်ထွက်ကြောင်း သက်သေပြလျှင် (ယေဇကျေလ ၃၃:၁၁-၁၆)၊ အသင်းတော်သည် ထိုနောင်တရခြင်းကို အမှန်တကယ်ဖြစ်ကြောင်း လက်ခံရမည်။ အပြစ်ရှိသူအား စွပ်စွဲချက်များကို ရုပ်သိမ်းရမည် (သူ၏ "အပြစ်များကို လွှတ်ရမည်")၊ ထို့ပြင် သူ့အား အသင်းတော်၏ ပြည့်ဝသော မိတ်သဟာယသို့ ပြန်လည်လက်ခံရမည်။

 

 

The remission from sin comes only through the merits of Christ and His personal mediation (1 John 2:1). An example of sins retained is given in the words of Paul,” I wrote unto you in an epistle not to company with fornicators: Yet not altogether with the fornicators of this world, or with the covetous, or extortions, or with idolaters; for then must ye needs go out of the world. But now I have written unto you not to keep company, if any man that is called a brother be a fornicator, or covetous, or an idolater, or a railed, or a drunkard, or an extortion; with such a one no not to eat. For what have I to do to judge them also that are without? do not ye judge them that are within? But them that are without God judged. Therefore put away from among yourselves that wicked person" (1 Corinthian 5:9-13). Notice he counsels the church, not an individual, to "put away" the transgressor. By so doing, the church is not “retaining" the person's sins.

 

အပြစ်များမှ လွှတ်ခြင်းသည် ခရစ်တော်၏ ကျေးဇူးတော်နှင့် ကိုယ်တိုင်အစဉ်ကြားဝင်ပေးခြင်းအားဖြင့်သာ ရရှိနိုင်သည် (၁ ယောဟန် ၂:၁)။ အပြစ်များကို ထိန်းသိမ်းထားသည့် ဥပမာတစ်ခုကို တမန်တော်ရှင်ပေါလု၏ စကားများတွင် တွေ့နိုင်သည်—

"ငါသည် သင်တို့အား စာရေးသည်မှာ၊ ပြည့်တန်ဆာနှင့် မပေါင်းဖော်ရန် ဖြစ်၏။ ဤလောက၏ ပြည့်တန်ဆာတို့နှင့်၎င်း၊ လောဘသားတို့နှင့်၎င်း၊ ညှဉ်းဆဲသောသူတို့နှင့်၎င်း၊ ရုပ်တုကိုးကွယ်သောသူတို့နှင့်၎င်း မပေါင်းဖော်ရန် မဟုတ်။ အကြောင်းမူကား၊ ထိုသို့ဆိုလျှင် သင်တို့သည် ဤလောကမှ ထွက်သွားရမည်။ သို့သော်၊ ယခုငါရေးသည်မှာ၊ အကယ်၍ ညီအစ်ကိုဟု ခေါ်ဝေါ်သောသူတစ်ဦးသည် ပြည့်တန်ဆာဖြစ်စေ၊ လောဘသားဖြစ်စေ၊ ရုပ်တုကိုးကွယ်သောသူဖြစ်စေ၊ ကဲ့ရဲ့သောသူဖြစ်စေ၊ မူးယစ်သောသူဖြစ်စေ၊ ညှဉ်းဆဲသောသူဖြစ်စေ၊ ထိုသို့သောသူနှင့် မပေါင်းဖော်ရန်၊ ထိုသူနှင့် အတူစားသောက်ခြင်းမပြုရန် ဖြစ်၏။ အပြင်လူတို့ကို ငါအဘယ်သို့ စီရင်ရမည်နည်း။ အတွင်းလူတို့ကို သင်တို့သည် စီရင်ကြသည် မဟုတ်လော။ အပြင်လူတို့ကို ဘုရားသခင်သည် စီရင်တော်မူ၏။ သို့ဖြစ်၍၊ ထိုဆိုးယုတ်သောသူကို သင်တို့တွင် နှုတ်ထုတ်ကြလော့" (၁ ကောရိန္သု ၅:၉-၁၃)။

ဤကျမ်းပိုဒ်တွင် တမန်တော်ရှင်ပေါလုသည် အပြစ်ကျူးလွန်သူကို "နှုတ်ထုတ်ရန်" အသင်းတော်အား အကြံပေးထားသည်၊ လူတစ်ဦးတစ်ယောက်အား မဟုတ်ပါ။ ဤသို့ပြုလုပ်ခြင်းအားဖြင့်၊ အသင်းတော်သည် ထိုသူ၏အပြစ်များကို "ထိန်းသိမ်းထားခြင်း" မဟုတ်ဘဲ၊ အသင်းတော်၏ သန့်ရှင်းမှုနှင့် တရားမျှတမှုကို ထိန်းသိမ်းရန် ရည်ရွယ်သည်။

အပြစ်လွှတ်ခြင်းနှင့် ထိန်းသိမ်းခြင်းဆိုင်ရာ ဤအာဏာကို ခရစ်တော်၏ ကိုယ်စားဖြင့်သာ ကျင့်သုံးရမည်ဖြစ်ပြီး၊ ဘုရားသခင်၏ စကားတော်နှင့် လမ်းညွှန်ချက်များနှင့် ကိုက်ညီစွာ လုပ်ဆောင်ရမည်ဖြစ်သည်။ အပြစ်လွှတ်ခြင်းသည် ခရစ်တော်၏ ကျေးဇူးတော်နှင့် ကြားဝင်ပေးခြင်းအားဖြင့်သာ ရရှိနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ အသင်းတော်သည် အပြစ်ရှိသူကို နှုတ်ထုတ်ရန် သို့မဟုတ် လက်ခံရန် ဆုံးဖြတ်သည့်အခါ၊ ခရစ်တော်၏ ကျေးဇူးတော်နှင့် သမ္မာတရားကို အခြေခံ၍ ဆုံးဖြတ်ရမည်ဖြစ်သည်။