ရောမဩဝါဒစာ ၁၄:၁-၆ Romans 14:1-6

 

Romans 14:1-6

"Him that is weak in the faith receive ye, but not to doubtful disputations. For one believeth that he may eat all things: another, who is weak, elated herbs. Let not him that waxeth despise him that waxeth not; and let not him which waxeth not judge him that eateth: for God hath received him. Who art thou that judgest another man's servant? To his own master he standeth or falleth. Yea, be shall be bolden up: for God is able to make him stand. One man esteemeth one day above another: another esteemeth every day alike. Let every man be fully persuaded in his own mind. He that regarded the day, regarded it unto the Lord; and he that regarded not the day, to the Lord he doth not regard it. He that eateth, eateth to the Lord, for be giveth God thanks; and be that elated not, to the Lord be eateth not, and giveth God thanks."

ရောမဩဝါဒစာ ၁၄:၁-၆ ကို မြန်မာဘာသာပြန်ဆိုရသော်၊

"ယုံကြည်ခြင်း၌ အားနည်းသောသူကို လက်ခံကြလော့။ သို့သော်၊ သံသယဖြစ်စရာ အငြင်းအခုံများအတွက် မဟုတ်။ အကြောင်းမူကား၊ တစ်ယောက်သောသူသည် အရာရာကို စားနိုင်သည်ဟု ယုံကြည်၏။ အားနည်းသောသူမူကား၊ ဟင်းသီးဟင်းရွက်ကိုသာ စား၏။ စားသောသူသည် မစားသောသူကို မထီမဲ့မြင်မပြုရ။ မစားသောသူသည် စားသောသူကို မစီရင်ရ။ အကြောင်းမူကား၊ ဘုရားသခင်သည် ထိုသူကို လက်ခံတော်မူပြီ။ သူတစ်ပါး၏ အစေခံကို စီရင်သောသူ၊ သင်သည် အဘယ်သူနည်း။ ထိုသူသည် မိမိသခင်ရှေ့၌ ရပ်သည်ဖြစ်စေ၊ လဲသည်ဖြစ်စေ၊ မိမိသခင်အတွက်သာ ဖြစ်၏။ ထိုသူသည် ရပ်လိမ့်မည်။ အကြောင်းမူကား၊ ဘုရားသခင်သည် ထိုသူကို ရပ်စေတတ်တော်မူ၏။ တစ်ယောက်သောသူသည် တစ်ရက်ကို အခြားရက်ထက် သာလွန်သည်ဟု ထင်မှတ်၏။ အခြားသူမူကား၊ ရက်ရောက်သမျှတို့ကို တူမျှစွာ ထင်မှတ်၏။ လူတိုင်းသည် မိမိ၏စိတ်နှလုံး၌ ပြည့်စုံစွာ ယုံကြည်စေခြင်းငှာ ဖြစ်စေ။ ရက်ကို ထင်မှတ်သောသူသည် ထိုရက်ကို သခင်ဘုရားအတွက် ထင်မှတ်၏။ ရက်ကို မထင်မှတ်သောသူသည် ထိုရက်ကို သခင်ဘုရားအတွက် မထင်မှတ်။ စားသောသူသည် သခင်ဘုရားအတွက် စား၏။ အကြောင်းမူကား၊ ဘုရားသခင်ကို ကျေးဇူးတင်လျက် စား၏။ မစားသောသူသည် သခင်ဘုရားအတွက် မစား၊ ကျေးဇူးတင်လျက် မစား။"

 

Answer

A surface reading of this text appears to suggest that any person who eats vegetables is a weak person. However, if Paul were declaring this as truth it would be in contradiction to the testimony of Daniel the prophet, who chose to eat a vegetarian diet(see Daniel chapter 1),and the original God-given diet(see Genesis 1:29).In 1Corinthians 8:1-13 we find clear evidence that Paul is dealing with issues facing new believers who were Gentiles. They considered the partaking of food offered to idols as participating in idolatry: practices in which they had formerly engaged. "Ye know that ye were Gentiles, carried away unto these dumb idols, even as ye were led"(1Corinthians 12:2), Paul wrote.

 

ဤစာသားကို အပေါ်ယံဖတ်လိုက်ပါက မည်သူမဆို ဟင်းသီးဟင်းရွက်စားသုံးသူသည် အားနည်းသူဖြစ်သည်ဟု ဆိုလိုဟန်ရှိသည်။ သို့သော် ပေါလုသည် ဤအချက်ကို အမှန်တရားအဖြစ် ကြေညာနေပါက၊ ဒံယေလအနာဂတ္တိကျမ်းတွင် ဟင်းသီးဟင်းရွက်စားသောအစားအစာကို ရွေးချယ်ခဲ့သည့် ဒံယေလအနာဂတ္တိ၏ သက်သေခံချက် (ဒံယေလအခန်းကြီး ၁ ကိုကြည့်ပါ) နှင့် ဘုရားသခင်ပေးသော မူလအစားအစာ (ကမ္ဘာဦးကျမ်း ၁:၂၉ ကိုကြည့်ပါ) နှင့် ဆန့်ကျင်နေမည်ဖြစ်သည်။ ၁ ကောရိန္သု ၈:၁-၁၃ တွင် ပေါလုသည် တပါးအမျိုးသားများဖြစ်ကြသော ယုံကြည်သူအသစ်များနှင့် ပတ်သက်နေသည့် ကိစ္စရပ်များကို ဆွေးနွေးနေကြောင်း ရှင်းလင်းသော သက်သေအထောက်အထားကို တွေ့ရသည်။ သူတို့သည် ရှေးက ကိုးကွယ်ခဲ့သော ရုပ်တုများအား ဆက်ကပ်ထားသည့် အစားအစာများကို စားသုံးခြင်းသည် ရုပ်တုကိုးကွယ်မှုတွင် ပါဝင်ခြင်းဟု ယူဆကြသည်။ "သင်တို့သည် တပါးအမျိုးသားဖြစ်ကြောင်း၊ စေ့ဆော်သဖြင့် စေ့ဆော်သည်အတိုင်း နှုတ်မပြောတတ်သော ရုပ်တုဆီသို့ သွားခဲ့ကြောင်း သိကြ၏" (၁ ကောရိန္သု ၁၂:၂) ဟု ပေါလုက ရေးသားခဲ့သည်။

 

The same problem that existed in Rome was prevalent in Corinth. To the Corinthians Paul wrote: “Now as touching things offered unto idols, we know that we all have knowledge...As concerning therefore the eating of those things that are offered in sacrifice unto idols, we know that an idol is nothing in the world, and that there is none other God but one. But to us there is but one God, the Father, of whom are all things, and we in him; and one Lord Jesus Christ, by whom are all things, and we by him. Howbeit there is not in every man that knowledge: for some with conscience of the idol unto this hour eat it as a thing offered unto an idol; and their conscience being weak is defiled. But meat commended us not to God: for neither, if we eat,are we the better; neither, if we eat not, are we the worse. But take heed lest by any means this liberty of yours become a stumbling block to them that are weak. For if any man see thee which hast knowledge sit at meat in the idol's temple, shall not the conscience of him which is weak be emboldened to eat those things which are offered to idols; And through thy knowledge shall the weak brother perish, for whom Christ died? But when ye sin so against the brethren, and wound their weak conscience, ye sin against Christ. Wherefore, if meat make my brother to offend, I will eat no flesh while the world standeth, lest I make my brother to offend" (1 Corinthians 8:1-13).

၁ ကောရိန္သု ၈:၁-၁၃
"ထို့ကြောင့် ရုပ်တုများအား ဆက်ကပ်ထားသော အစားအစာများနှင့် ပတ်သက်၍၊ ငါတို့အားလုံးတွင် အသိပညာရှိကြောင်း ငါတို့သိကြ၏။ သို့သော် အသိပညာသည် မာန်မာနကို ဖြစ်စေတတ်၏။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကမူ တည်ဆောက်တတ်၏။ မည်သူမဆို မိမိကိုယ်ကို အသိပညာရှိသည်ဟု ထင်မှတ်ပါက၊ ထိုသူသည် ယခုတိုင်အောင် သိရန် လိုအပ်သေးသည်ကို မသိသေးပေ။ သို့သော် ဘုရားသခင်ကို ချစ်သောသူမူကား၊ ဘုရားသခင်က ထိုသူကို သိကျွမ်းတော်မူ၏။

ထို့ကြောင့် ရုပ်တုများအား ဆက်ကပ်ထားသော အစားအစာများကို စားသုံးခြင်းနှင့် ပတ်သက်၍၊ ရုပ်တုသည် ဤလောက၌ မည်သည့်အရာမျှ မဟုတ်ကြောင်း၊ ဘုရားသခင်တစ်ပါးတည်းသာ ရှိတော်မူကြောင်း ငါတို့သိကြ၏။ သို့သော် ငါတို့အဘို့မူကား၊ တစ်ပါးတည်းသော ဘုရားသခင်၊ ခမည်းတော်ရှိတော်မူ၏။ ထိုသူ၌ အရာခပ်သိမ်းတို့သည် ဖြစ်ရ၏။ ငါတို့သည်လည်း ထိုသူ၌ ရှိကြ၏။ ထိုမှတစ်ပါး တစ်ပါးတည်းသော သခင်ယေရှုခရစ်ရှိတော်မူ၏။ ထိုသူ၌ အရာခပ်သိမ်းတို့သည် ဖြစ်ရ၏။ ငါတို့သည်လည်း ထိုသူ၌ ရှိကြ၏။

သို့သော် လူတိုင်းတွင် ဤအသိပညာမရှိကြပေ။ အချို့သူတို့သည် ရုပ်တုနှင့် ပတ်သက်၍ သိမြင်မှုမရှိသေးဘဲ၊ ယခုတိုင်အောင် ရုပ်တုအား ဆက်ကပ်ထားသော အစားအစာကို စားသုံးကြ၏။ ထိုသူတို့၏ စိတ်သဘောထားသည် အားနည်းသောကြောင့် ညစ်ညူးခြင်းသို့ ရောက်ရ၏။ သို့သော် အစားအစာသည် ငါတို့ကို ဘုရားသခင်ထံသို့ မပို့ဆောင်နိုင်ပေ။ အကြောင်းမူကား၊ ငါတို့စားသော်လည်း ပို၍ကောင်းခြင်းမရှိ၊ မစားသော်လည်း ပို၍ဆိုးခြင်းမရှိ။

သို့သော် သင်တို့၏ လွတ်လပ်ခွင့်သည် အားနည်းသောသူတို့အတွက် မတုန်လှုပ်သော ခြေလှမ်းဖြစ်စေခြင်းငှာ သတိပြုကြလော့။ အကြောင်းမူကား၊ အသိပညာရှိသော သင်သည် ရုပ်တုကျောင်း၌ စားသောက်နေသည်ကို မည်သူမဆို မြင်လျှင်၊ ထိုသူ၏ စိတ်သဘောထားသည် အားနည်းလျက်ရှိသော်လည်း၊ ရုပ်တုအား ဆက်ကပ်ထားသော အစားအစာကို စားသုံးရန် ဝန်မလေးတော့ပါလိမ့်မည်။ ထိုသို့အားဖြင့် သင်၏အသိပညာကြောင့် အားနည်းသော ညီအစ်ကိုသည် ပျက်စီးရလိမ့်မည်။ ထိုသူသည် ခရစ်တော်အတွက် အသေခံတော်မူခြင်းကို ခံရသောသူဖြစ်၏။ သို့ဖြစ်၍ သင်တို့သည် ညီအစ်ကိုတို့ကို ဤနည်းဖြင့် အပြစ်ပြုလျှင်၊ ထိုသူတို့၏ အားနည်းသော စိတ်သဘောထားကို ထိခိုက်စေလျှင်၊ သင်တို့သည် ခရစ်တော်ကို အပြစ်ပြုသောသူများ ဖြစ်ကြ၏။

ထို့ကြောင့် အစားအစာသည် ငါ၏ညီအစ်ကိုကို အပြစ်သို့ ရောက်စေလျှင်၊ ဤလောက၌ နေသမျှကာလပတ်လုံး အသားကို ငါမစားတော့ပါ။ ငါ၏ညီအစ်ကိုကို အပြစ်သို့ မရောက်စေရန် ဖြစ်၏။"

 

 

Paul uses the same wording found in Romans chapter 14 when addressing the Corinthian believers. The word "weak" he uses to refer to someone who has a sensitive conscience (notice verse 7).In both cases, Pai is concerned about the critical spirit or the overly pliant will on the part of some believers and, on the other hand, a don't-care attitude on the part of the others. The subject matter is food offered to idols, not clean meats versus unclean meats. Some believers ate it, seeing it only as food, while another group felt that by eating the food they would be lending to idolatrous practices. Paul tells the sensitive brethren indirectly that their concern is unfounded. In other words, the food was not unfit to eat because it was offered to idols. An orange was still an orange. Conversely, he gently scolds the other who apparently is not concerned about their good being evil spoken of" and showing no concern as to how their actions affected others.

 

ရောမဩဝါဒစာ ၁၄ နှင့် ၁ ကောရိန္သု ၈ တွင် ပေါလု၏ အဓိက သွန်သင်ချက်
ပေါလုသည် ရောမဩဝါဒစာ ၁၄ တွင် ကောရိန္သုမြို့ရှိ ယုံကြည်သူများအား ရေးသားခဲ့သည့် စကားလုံးများအတိုင်း ပြောဆိုခဲ့သည်။ "အားနည်းသူ" ဟူသော စကားလုံးကို သူအသုံးပြုရာတွင်၊ စိတ်နှလုံးနုနယ်ပြီး အသိစိတ်ထိလွယ်သူများကို ရည်ညွှန်းသည် (၁ ကောရိန္သု ၈:၇ ကိုကြည့်ပါ)။

ဤကိစ္စနှစ်ရပ်တွင်၊ ပေါလုသည် ယုံကြည်သူအချို့၏ ဝေဖန်တတ်သော စိတ်သဘောထားနှင့် အခြားသူများ၏ ဂရုမစိုက်သော စိတ်ထားကို စိုးရိမ်သည်။ ဤအကြောင်းအရာသည် ရုပ်တုများအား ဆက်ကပ်ထားသော အစားအစာနှင့် ပတ်သက်၍ ဖြစ်ပြီး၊ သန့်ရှင်းသောအသားနှင့် မသန့်ရှင်းသောအသားကို ခွဲခြားသည့် အကြောင်းမဟုတ်ပေ။

ယုံကြည်သူအချို့သည် ထိုအစားအစာကို စားသုံးကြသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ထိုအစားအစာသည် ရုပ်တုများနှင့် မသက်ဆိုင်ဘဲ၊ သာမန်အစားအစာသာဖြစ်သည်ဟု သူတို့ယုံကြည်ကြသည်။ သို့သော် အခြားသူများကမူ၊ ထိုအစားအစာကို စားသုံးခြင်းသည် ရုပ်တုကိုးကွယ်မှုကို အားပေးရာရောက်သည်ဟု ခံစားရသည်။

ပေါလုသည် စိတ်နှလုံးနုနယ်သူများအား သွယ်ဝိုက်၍ ဤသို့ပြောဆိုသည်- "သင်တို့၏ စိုးရိမ်မှုသည် အကြောင်းမရှိပါ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ရုပ်တုများသည် အချည်းနှီးသာ ဖြစ်သည်။ လိမ္မော်သီးသည် လိမ္မော်သီးပင် ဖြစ်သည်။"

ထိုနည်းတူ၊ ပေါလုသည် အခြားယုံကြည်သူများအား နူးညံ့စွာ ဆုံးမသည်- "သင်တို့၏ လုပ်ရပ်များသည် အခြားသူများအပေါ် မည်သို့သက်ရောက်မှုရှိသည်ကို ဂရုမစိုက်ဘဲ၊ လွတ်လပ်စွာ ပြုမူနေခြင်းသည် မှားယွင်းပါသည်။"

 

In Romans chapter 14 he also addresses the issue of the Jewish feast days. He wrote to the Galatians, "Ye observe days, and months, and times, and years. I am afraid of you, lest I have bestowed upon you labor in vain” (Galatians 4:10, 11).Paul no doubt is referring to the ceremonial feast days. Apparently there was some squabble as to which feast days were to be kept. In these verses the focal point of Paul is transparent. He is not addressing the issue of what kinds of food are good and which are bad. Nor is he speaking of the Sabbath day as some assert; rather, he is speaking of having a judgmental spirit on the part of those overly conscientious about doing the “right thing" or trying to save themselves by the works of the Jewish festivals. He was also giving a gentle rebuke to those with such a liberal spirit that it didn't matter who they offended as long as they were "clear in their own conscience." These issues had the potential of dividing the church, and Paul was trying to avert such a split.

ရောမဩဝါဒစာ အခန်းကြီး ၁၄ တွင် ပေါလုသည် ဂျူးလူမျိုးတို့၏ ပွဲတော်များနှင့် ပတ်သက်သည့် ကိစ္စကိုလည်း ဆွေးနွေးထားသည်။ သူသည် ဂလာတိဩဝါဒစာတွင် ဤသို့ရေးသားခဲ့သည်-
"သင်တို့သည် နေ့ရက်များ၊ လများ၊ အချိန်ကာလများနှင့် နှစ်များကို စောင့်ထိန်းကြ၏။ ငါသည် သင်တို့အတွက် အချည်းနှီး အားထုတ်ခဲ့ရသလောဟု ငါစိုးရိမ်မိ၏" (ဂလာတိ ၄:၁၀၊ ၁၁)။

ဤကျမ်းပိုဒ်များတွင် ပေါလုသည် ဓမ္မဟောင်းကျမ်းလာ ပြဋ္ဌာန်းချက်များနှင့် ဆက်စပ်သော ပွဲတော်များကို ရည်ညွှန်းနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်က၊ မည်သည့်ပွဲတော်များကို စောင့်ထိန်းသင့်သည်ဆိုသည့် အငြင်းပွားမှုများ ရှိနေခဲ့သည်။ ဤကျမ်းပိုဒ်များတွင် ပေါလု၏ အဓိက ရည်ရွယ်ချက်မှာ ရှင်းလင်းစွာ မြင်တွေ့နိုင်သည်။ သူသည် မည်သည့်အစားအစာကောင်းသည်၊ မည်သည့်အစားအစာမကောင်းသည်ဆိုသည့် အကြောင်းကို ပြောနေခြင်း မဟုတ်သလို၊ အချို့ကပြောသကဲ့သို့ ဥပုသ်နေ့နှင့် ပတ်သက်၍လည်း မပြောနေပါ။ ထို့ထက်ပို၍၊ သူသည် "မှန်ကန်သောအရာကို ပြုလုပ်ရန်" အလွန်အမင်း ဂရုစိုက်သူများ သို့မဟုတ် ဂျူးပွဲတော်များ၏ ပြဋ္ဌာန်းချက်များအား လိုက်နာခြင်းဖြင့် မိမိကိုယ်ကို ကယ်တင်ရန် ကြိုးစားသူများ၏ ဝေဖန်တတ်သော စိတ်သဘောထားကို ပြောနေခြင်း ဖြစ်သည်။

ထိုနည်းတူ၊ ပေါလုသည် အလွန်လွတ်လပ်သော စိတ်ထားရှိသူများကိုလည်း နူးညံ့စွာ ဆုံးမသည်။ ထိုသူများသည် "မိမိတို့၏ အသိစိတ်တွင် သန့်ရှင်းနေပါက" အခြားသူများ ထိခိုက်သည်ကို ဂရုမစိုက်ကြပေ။ ဤကိစ္စများသည် အသင်းတော်ကို ကွဲပြားစေနိုင်သော အခြေအနေများ ဖြစ်နေပြီး၊ ပေါလုသည် ထိုသို့သော ကွဲပြားမှုများ မဖြစ်စေရန် ကြိုးပမ်းနေခြင်း ဖြစ်သည်။