အားလပ်ရက်များ (Holidays-Christmas, Thanksgiving, New Year & Birthday) Ellen G White

အားလပ်ရက်များ (Holidays: Christmas, Thanksgiving, New Year, Birthday)

သမ္မာကျမ်းစာတွင် ဖော်ပြထားသော ဘုရားသခင်၏ သန့်ရှင်းသောနေ့များနှင့် ပွဲတော်များအကြောင်း မှတ်ချက်များအပြင်၊ အဲလင် ဂျီ ဝှိုက်သည် သူမခေတ်က ကျင်းပခဲ့သော ဘာသာရေးနှင့် နိုင်ငံတော်အားလပ်ရက်များနှင့်ပတ်သက်၍လည်း ဆွေးနွေးခဲ့သည်။ ခရစ္စမတ်၊ ကျေးဇူးတော်ချီးမွမ်းနေ့ (Thanksgiving)၊ နှစ်သစ်ကူးနေ့နှင့် မွေးနေ့များကို ထပ်ခါတလဲလဲ ရည်ညွှန်းရာတွင် (အီစတာနေ့ကိုမူ တစ်ကြိမ်သာ - GC88 387) သူမသည် ထိုအားလပ်ရက်များကို ကျင်းပရန် မကြော်ငြာခဲ့ဘဲ၊ ခရစ်ယာန်လောကက ကျင်းပနေသည်ကို အသိအမှတ်ပြုခဲ့သည်။ သူမက ထိုအားလပ်ရက်များကို ခရစ်ယာန်ဘဝ၏အစဉ်လာများနှင့် ကိုက်ညီအောင် အကောင်းဆုံးစိတ်ထားဖြင့် ကျင်းပရန် အားပေးခဲ့သည်။ အဲလင် ဝှိုက်က ထိုအားလပ်ရက်များကို ဘုရားသခင်ကို ချီးမွမ်းရန်၊ သာသနာ့လုပ်ငန်းကို ထောက်ပံ့ရန်နှင့် ဆင်းရဲသားများကို ကူညီရန် အခွင့်အရေးများအဖြစ် မြင်ခဲ့သည်။ ဤအခြေအနေအရ၊ SDAများသည် ခရစ္စမတ်နှင့် ကျေးဇူးတော်ချီးမွမ်းနေ့ကို လျစ်လျူရှုထားသင့်သည် မဟုတ်ဘဲ၊ စစ်မှန်သော ခရစ်ယာန်စိတ်ဓာတ်ဖြင့် ကျင်းပကြသင့်သည်ဟု သူမက ဆိုသည် (AH 482)။ ထို့ပြင် ခရစ်ယာန်ဝန်ဆောင်မှုကို အလေးပေးရုံသာမက၊ အားလပ်ရက်ရာသီတွင် ရှိသော အပြစ်ကင်းသော ပျော်ရွှင်မှုများကိုလည်း သူမက ဆန့်ကျင်ခဲ့ခြင်းမရှိခဲ့ပေ။ သူမက ဤသို့ ဆုံးမခဲ့သည်။

“အကြင်သင်တို့၌ အားလပ်ရက်ရှိသောအခါ၊ သင်တို့၏သားသမီးများအတွက် ပျော်ရွှင်ဖွယ်ကောင်းသော နေ့တစ်နေ့ဖြစ်အောင် လုပ်ပေးကြလော့။ ဆင်းရဲသားများနှင့် ဒုက္ခရောက်နေသူများအတွက်လည်း ပျော်ရွှင်ဖွယ်နေ့ ဖြစ်အောင် လုပ်ပေးကြလော့။ ထိုနေ့ကို ယေရှုထံ ကျေးဇူးတော်ချီးမွမ်းခြင်းနှင့် ပူဇော်သက္ကာများ မပြုဘဲ မကုန်လွန်စေကြနှင့်” (ibid. 476)။

ခရစ်တော်၏ မွေးဖွားခြင်းနေ့ရက်ကို မသိရှိကြောင်း၊ ဘုရားသခင်က ကိုယ်တော်အား ချီးမွမ်းခြင်းသာရှိစေရန်နှင့် ကိုယ်တော်မွေးဖွားသောနေ့ကို ချီးမွမ်းခြင်းမရှိစေရန် ဘုရားသခင်၏ ကြံစည်တော်အတိုင်း လျှို့ဝှက်ထားခဲ့သည်ဟု အဲလင် ဝှိုက်က အသိအမှတ်ပြုခဲ့သည် (ibid. 477)။ သို့သော် ဒီဇင်ဘာ ၂၅ ရက်ကို ခရစ်တော်၏ မွေးဖွားခြင်းအဖြစ် လူအများက ကျင်းပကြသဖြင့်၊ ထိုနေ့ကို “သတိမမူဘဲ ကျော်ဖြတ်သင့်သည်မဟုတ်” ဟု သူမက အကြံပြုခဲ့သည် (ibid. 472)။ အသင်းတိုင်းသည် ဆွဲဆောင်မှုရှိပြီး စိတ်ဝင်စားဖွယ်ကောင်းသော အစည်းအဝေးများ စီစဉ်ကျင်းပသင့်သည်ဟုလည်း ဆိုခဲ့သည် (RH, Dec. 15, 1885)။ ဤအစည်းအဝေးများသည် ကယ်တင်ရှင်ခရစ်တော်၏ မွေးဖွားခြင်းကို အမှတ်ရကာ၊ ကယ်တင်ခြင်းအမှုကို ဆင်ခြင်ရန်နှင့် ဓမ္မတာတို့လုပ်ငန်းကို ပံ့ပိုးရန် အခွင့်အရေးများ ဖြစ်သည်။ ခရစ္စမတ်တွင် ကလေးများကို ဂရုစိုက်သင့်သည်ဟုလည်း အလေးပေးခဲ့သည်။ မိဘများသည် ကလေးများ ပျက်စီးဖွယ် ဖျော်ဖြေမှုများနှင့် မထိတွေ့ရစေရန်၊ စိတ်ဝင်စားဖွယ်နှင့် ပျော်ရွှင်ဖွယ် ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဖန်တီးပေးသင့်သည်။ လက်ဆောင်ပေးလိုသော ကလေးများ၏ စိတ်ဝင်စားမှုကို အပြုသဘောဆောင်သော လမ်းကြောင်းသို့ လမ်းညွှန်ပေးနိုင်သည်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း မိသားစုနှင့်အတူ ဤသို့ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည် (AH 478, 479)။

ကျေးဇူးတော်ချီးမွမ်းနေ့အကြောင်း အဲလင် ဝှိုက်က ဤသို့ရေးသားခဲ့သည်။ ဤနေ့သည် ဘုရားသခင်၏ ကောင်းချီးများအတွက် ကျေးဇူးတင်ရှိခြင်းနေ့ ဖြစ်သည်။ “စားသောက်ချင်စိတ်ကို ကျေနပ်စေရန်နှင့် ကိုယ်ကိုကိုယ် ချီးမွမ်းရန်အတွက် နောက်ထပ် ကျေးဇူးတော်ချီးမွမ်းနေ့များ မကျင်းပပါစေနှင့်” (ibid. 475)။ ၁၈၈၄ ခုနှစ်တွင် သူမက Battle Creek အသင်းသားများနှင့် ရိုးရှင်းသော ကျေးဇူးတော်ချီးမွမ်းနေ့ ညစာကို စားသုံးပြီး၊ အပိုကုန်ကျစရိတ်များဖြင့် သက်သာခဲ့သော ငွေများကို ဘုရားသခင်ထံ ပူဇော်သက္ကာအဖြစ် ပေးအပ်ရန် နိုးဆော်ခဲ့သည် (ibid.)။

မွေးနေ့များနှင့်ပတ်သက်၍၊ ဤနေ့များသည် ကလေးများအား သူတို့၏ဘဝနှင့် ရရှိသော ကောင်းချီးတိုင်းသည် ဘုရားသခင်ထံမှ လာသည်ဟု သင်ကြားပေးရန် အခွင့်အရေးများဖြစ်သည်ဟု သူမက ဆိုသည်။ မွေးနေ့တိုင်းတွင် မိဘများသည် ကလေးများအား ဘုရားသခင်ရှေ့တော်၌ သူတို့၏တာဝန်ကို ပြန်လည်ဆင်ခြင်စေရန် သင်ကြားသင့်သည်။ မွေးနေ့များသည် ဘုရားသခင်၏ ကောင်းမှုကို အမှတ်ရကာ၊ ဘုရားသခင်ကို ချီးမွမ်းခြင်းခံရသင့်သည် (ibid. 473, 474)။

လက်ဆောင်ပေးခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍၊ အသုံးဝင်သော လက်ဆောင်များကို ပေးခြင်း (သို့) လက်ခံခြင်းတွင် “အပြစ်မရှိ” ဟု အဲလင် ဝှိုက်က ဆိုသည် (RH, Jan. 4, 1881)။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း လက်ဆောင်များ ပေးသည်လည်းရှိ၊ လက်ခံသည်လည်းရှိသည်။ “အကြင်ငါတို့၏ အကောင်းဆုံးသူငယ်ချင်း ဖြစ်ထသော ဘုရားသခင်ကို မေ့လျော့ခြင်းမရှိလျှင်၊ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် အမှတ်တရများကို တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ပေးကမ်းခြင်းသည် မှန်ကန်သည်” (AH 479)။ သို့သော် လက်ဆောင်များကို မှားယွင်းစွာ အသုံးပြုခြင်းကိုလည်း စိုးရိမ်ခဲ့သည်။ ဈေးကြီးလွန်း၍၊ အလဟဿဖြစ်ပြီး အချည်းနှီးသော လက်ဆောင်များ မဖြစ်စေရန်၊ အသုံးဝင်သော လက်ဆောင်များကိုသာ ပေးသင့်သည်ဟု တိုက်တွန်းခဲ့သည်။ ဆင်းရဲသားများကို မမေ့ပါနှင့်ဟုလည်း သတိပေးခဲ့သည် (RH, Jan. 4, 1881)။

ဘာသာရေးအားလပ်ရက်များပင်ဖြစ်စေ လောကီဓလေ့များဖြင့် ကျင်းပခြင်းက စိတ်နှလုံးကို ခရစ်တော်ထံမှ လွှဲသွားစေနိုင်သည်ဟု သူမက သတိပေးခဲ့သည်။ နှစ်သစ်ကူးနေ့ ဆောင်းပါးတစ်ခုတွင်၊ “ခရစ်တော်ကို အရာရာတွင် ပထမဆုံး၊ နောက်ဆုံး၊ အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် လုပ်မည်ဟူသော ကျွန်ုပ်၏ ကိုယ်ပိုင်ဆုံးဖြတ်ချက်ကို” ဖော်ပြခဲ့သည်။ “လူများကို ဂုဏ်ပြုကြပြီး၊ ယေရှုကိုမူ လျစ်လျူရှုကာ မေ့လျော့ နီးပါးထားသည်ကို မြင်ရသောအခါ ကျွန်ုပ်နှလုံးသားသည် နာကျင်ခဲ့ရသည်” (ST, Jan. 4, 1883)။ ကိုယ်ကျိုးရှာခြင်း၊ မာန၊ ဖက်ရှင်၊ ခဲယဉ်းစွာ စားသောက်ခြင်း၊ ငွေကုန်ကြေးကျ များပြားခြင်း၊ ပျော်ပါးမှုရှာဖွေခြင်း၊ အချည်းနှီးသော အပြုအမူများကို သူမက “လောကီပုံစံအတိုင်း လိုက်ခြင်း” ဟု ဖော်ပြခဲ့သည် (AH 472)။

နောက်ပိုင်းနှစ်များတွင် အဲလင် ဝှိုက်သည် လက်ဆောင်လက်ခံခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ကိုယ်ပိုင်ဆန္ဒကို ဤသို့ ဖော်ပြခဲ့သည်။ “ကျွန်ုပ်သည် ကျွန်ုပ်၏ မိသားစုနှင့် သူငယ်ချင်းများအား မွေးနေ့ သို့မဟုတ် ခရစ္စမတ်လက်ဆောင်များ မပေးရန်၊ အကယ်၍ ပေးမည်ဆိုပါက ထိုလက်ဆောင်များကို ဘုရားသခင်၏ ဘဏ္ဍာတိုက်သို့ လှူဒါန်းခြင်းကို ခွင့်ပြုရန်၊ သာသနာ့လုပ်ငန်းများ တည်ထောင်ရန် အသုံးပြုခွင့်ပြုရန်” ပြောဆိုခဲ့သည် (ibid. 474)။

မူရင်း။ Arkadiusz Bojko, “Holidays,” in The Ellen G. White Encyclopedia, ed. Denis Fortin et al. (Hagerstown, MD: Review and Herald Publishing Association, 2013), 872–873.

Holidays. Besides comments on biblical holy days and feasts, Ellen White also addressed the issue of religious and civic holidays observed during her day. In repeated references to Christmas, Thanksgiving, New Year’s, and birthdays, but only one to Easter (GC88 387), she did not promote an observance of these holidays, but instead, acknowledged their observance by the Christian world. She encouraged the best possible attitude toward them, suggesting that Christians align their observance of such holidays to Christian principles of life. Ellen White perceived them as opportunities for glorifying God, supporting mission work, and helping the needy. Within this context, she states that Adventists should not ignore Christmas and Thanksgiving, but celebrate them with a true Christian spirit (AH 482). It is also important to note that besides her emphasis on Christian service, she was not against the innocent joys related to the holiday season. She counsels: “When you have a holiday, make it a pleasant and happy day for your children, and make it also a pleasant day for the poor and the afflicted. Do not let the day pass without bringing thanksgiving and thank offerings to Jesus” (ibid. 476).

Ellen White recognized that the date of Christ’s birth is unknown and, according to her, was providentially concealed in order to give glory to Christ and not to the day on which He was born (ibid. 477). However, since December 25 is commonly observed as the birth of Christ, she recommended that the day “should not be passed by unnoticed” (ibid. 472), but that every church should take the opportunity to organize “attractive and interesting” gatherings (RH, Dec. 15, 1885). These meetings commemorate the birth of Christ the Redeemer, contemplate the work of redemption, and provide opportunity for celebration and material support of missionary work. She also emphasizes that attention should be given to children at Christmas. Parents are encouraged to provide an interesting, happy atmosphere filled with pleasant activities so that children won’t be exposed to destructive amusements. The children’s interest in giving presents can be constructively channeled, and was something that she herself practiced with her own family (AH 478, 479).

Ellen White wrote that Thanksgiving is a holiday to give thanks to the Lord for His bounties. “Let not any more Thanksgiving days be observed to please and gratify the appetite and glorify self” (ibid. 475). In 1884 she challenged the members of the Battle Creek church to eat a simple Thanksgiving dinner and give the money saved on extras as an offering to God (ibid.).

Regarding birthdays, she noted that these should be opportunities to teach children that their lives, as well as every blessing, come from God. Upon each birthday, parents should take the opportunity to teach their children to reflect upon the past year in terms of their responsibility before God in everything they do. Birthdays should commemorate God’s goodness, and God should be the recipient of praise (ibid. 473, 474).

With regard to giving gifts, Ellen White said that there is “no harm” in giving or receiving useful presents (RH, Jan. 4, 1881). She herself both received and gave presents. “It is right to bestow upon one another tokens of love and remembrance if we do not in this forget God, our best friend” (AH 479). Ellen White was concerned that gifts could be misused, too. She appealed for moderation in buying gifts, which should not be too costly, extravagant, or of a frivolous nature. The best gifts are useful ones. She reminded people to remember those who are needy (RH, Jan. 4, 1881).

She also cautioned lest worldly ways of celebrating even religious holidays “divert the mind from Christ.” In a New Year’s Day essay, she reported her personal resolution “to make Christ first and last and best in everything.… My heart has ached as I have seen men honored, while Jesus was neglected and almost forgotten” (ST, Jan. 4, 1883). Wrong motives and practices such as self-indulgence, pride, fashion, gluttony, prodigal expenditure, pleasure seeking, and frivolity she describes as “patterning after the world” (AH 472).

In her later years Ellen White noted her own preference regarding receiving gifts: “I have said to my family and my friends, I desire that no one shall make me a birthday or Christmas gift, unless it be with permission to pass it on into the Lord’s treasury, to be appropriated in the establishment of missions” (ibid. 474).^[1]

---

^[1] Arkadiusz Bojko, “Holidays,” in The Ellen G. White Encyclopedia, ed. Denis Fortin et al. (Hagerstown, MD: Review and Herald Publishing Association, 2013), 872–873.